ദേവരാഗം 12

Devaragam Previous Parts |  PART 1 | PART 2 | PART 3 | PART 4 | PART 5 | PART 6 | PART 7 | PART 8 | PART 9 | PART 10 | PART 11 |

മാണിക്യനോട് സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞ് മുറിയില്‍ തിരിച്ചു ചെല്ലുമ്പോഴും അനു ഉണര്‍ന്നിട്ടില്ല… മരുന്നിന്റെയും ഉറക്കം നിന്നതിന്റെയും ക്ഷീണം കാണും… ഞാനവള്‍ കിടക്കുന്നത് നോക്കി നിന്നു… ഹോസ്പിറ്റലില്‍ വച്ച് ഡ്രസ്സ് കംഫര്‍ട്ടബിളല്ല എന്നും പറഞ്ഞു പോന്നയാളാ… എന്നിട്ട് വീട്ടില്‍ വന്നിട്ടും അതേ ഡ്രസ്സുമിട്ടു സുഖമായുറങ്ങുന്നു… വായല്‍പ്പം തുറന്ന് അലസനിഷ്കളങ്കമായി ഉറങ്ങുന്ന അവളുടെ അടുത്തിരുന്ന് ആ നീളന്‍ മുടിയിഴകളില്‍ തഴുകിലാളിക്കാന്‍ കൊതിതോന്നി… പക്ഷേ ഇപ്പോ അവളുടെ മനസ്സില്‍ എനിക്കൊരു രക്ഷകര്‍ത്താവിന്റെ റോളാണ്… അത് നശിപ്പിക്കുന്ന ചെറിയൊരു പ്രവര്‍ത്തിപോലും എന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നും ഉണ്ടാവാന്‍ പാടില്ല.

എന്നാലും ഉറക്കം നിക്കത്തക്ക രീതിയില്‍ അജുവിനെയോര്‍ത്ത് അത്രയധികം അനു ടെന്‍ഷനടിക്കുന്നുണ്ടോ..?? അവനെവിടെയാണ് എന്നറിയില്ലെങ്കിലും, കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല എന്നാണ് ഇതുവരെയുള്ള അറിവ്.. അതുകൊണ്ട് അവളുടെ സംസാരത്തിലോ പെരുമാറ്റത്തിലോ അജുവിനെക്കുറിച്ച് വലിയ ആശങ്കയുള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല.

ഇനി ഞാന്‍ അടുത്തുള്ളതാണോ അവളുടെ ഉറക്കമില്ലായ്മ്മയ്ക്ക് കാരണം…??  അങ്ങനെയങ്കില്‍ എന്നെയാണ് ഏറ്റവും വിശ്വാസം എന്നവള്‍ പറയില്ലായിരുന്നല്ലോ…?? ഇന്നലെ അത്രയധികം മനസ്സുതുറന്നു സംസാരിച്ചിട്ടും അതൊന്നും അവള്‍ക്ക് ആശ്വാസമായില്ലെന്നുണ്ടോ…?? അറിയില്ല… എനിക്കവളെ ശരിക്കും മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല…

അജുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ടെന്‍ഷനാണ് അവളുടെ ഉറക്കമില്ലായ്മ്മയുടെ കാരണമെങ്കില്‍ ഈ ലോകത്ത് ഇതുപോലെയൊരു പെണ്ണിന്റെ സ്നേഹം അനുഭവിക്കാന്‍ യോഗമുണ്ടായ അവനാണ് ഏറ്റവും ഭാഗ്യവാന്‍.

ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും അജുവും അനുവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ധാരണകള്‍ തിരുത്തുന്ന വിവരങ്ങളായിരുന്നു അനൂന്റെ അച്ഛനില്‍ നിന്നറിഞ്ഞത്… അവര്‍ തമ്മിലുള്ള പ്രണയം വീട്ടിലറിഞ്ഞ ശേഷം എല്ലാവരും സമ്മതിച്ച് നല്ല രീതിയില്‍ നടത്തിക്കൊടുക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചതാണെന്നായിരുന്നു ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നത്… എന്നാല്‍ അനുവിന്റെ കണ്ട് ഇഷ്ടപ്പെട്ട അജു അവളോടത്‌ തുറന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ വിവാഹം കഴിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്നു എങ്കില്‍ വീട്ടില്‍ വന്ന് ചോദിക്കാനായിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി…

അതുപ്രകാരം അവന്‍ വന്നു വിവാഹം ആലോചിക്കുകയും, ഇരുവീട്ടുകാരുടെയും സമ്മതത്തോടെ അത് നടത്താന്‍ തീരുമാനിക്കുകയുമായിരുന്നു… അതിനു ശേഷമാണ് ഫോണിലൂടെയും മറ്റും അവര്‍ തമ്മിലുള്ള ബന്ധം വളരുന്നത്… ചുരുക്കത്തില്‍ നടക്കാതെപോയ ഒരറേഞ്ച്ഡ് ലവ് മാരേജ്.

എങ്കിലും ഒരുമിച്ചുള്ള ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് അവരൊരുപാട് സ്വപ്നങ്ങള്‍ കണ്ടിരിക്കും. അതെല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ട വിഷമത്തിനൊപ്പം എന്തിനു അജു അനുവിനെ വേണ്ടന്നു വെച്ചു എന്നറിയാത്തതുമെല്ലാം അനുവിന്റെ ടെന്‍ഷനു കാരണമായതാവാം..

അനുവിനെ ആദ്യം കണ്ടപ്പോള്‍ മുതല്‍ തോന്നിയിരുന്ന ആകര്‍ഷണം മൂലം അവളെന്റെ ഭാര്യയായി വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചിരുന്നു… ആദ്യത്തെ ആശങ്കകള്‍ മാറുമ്പോള്‍ അവളുമൊരുമിച്ച് സന്തോഷകരമായ ജീവിതമുണ്ടാകുമെന്നു ഞാന്‍ സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നു… എന്നാല്‍ ദിവസങ്ങളുടെ ആയുസ്സുപോലുമില്ലാതെ ആ സന്തോഷം നിലച്ചു..

ഫോണിന്റെ നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ സൗണ്ട് എന്നെ ചിന്തകളില്‍ നിന്നുണര്‍ത്തി… ഇന്നലെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ സജഷന്‍സോടെ ശ്രീനിധി ഫയലുകള്‍ അയച്ചിരിക്കുന്നു… ഒപ്പം നാളെയെന്തായാലും ഓഫീസില്‍ എത്തണം എന്നൊരു റിക്വസ്റ്റും.

ഇന്ന് ശ്രീമംഗലത്തേയ്ക്ക് ഞങ്ങള്‍ തിരിച്ചു പോകും… ഞങ്ങള്‍ ചെന്നിട്ടു വേണം  മുത്തിനും സഞ്ജുവിനും പോകാന്‍… തറവാട്ടിലും കേറിയിട്ടുവേണം പോകാന്‍.. അതുകൊണ്ട് അനു ഉണരുന്നത് കാക്കാതെ ഞാന്‍ തന്നെ ബാഗൊക്കെ പായ്ക്ക് ചെയ്തു വച്ചിരുന്നു.. അവളുണര്‍ന്നപ്പോള്‍ എട്ടുമണിയായി.

“…ദേവേട്ടാ..!!” പോകാന്‍ തയാറായി കാറില്‍ ബാഗെടുത്തു വയ്ക്കാനായി ഡിക്കി തുറക്കുന്നതിനിടയില്‍ പുറകില്‍ നിന്നും കേട്ട ആ കിളിമൊഴിയുടെ ഉടമ അഞ്ചുവായിരുന്നു.

“..ഉം..” ഡിക്കിയടച്ചു തിരിയുമ്പോള്‍ ഷാളിന്റെ അറ്റം തെരുപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നിരുന്ന അവളുടെ മുഖത്ത് വലിയൊരു കടലിരമ്പുന്ന ഭാവം.. ഒരുപാടെന്തൊക്കെയോ പറയാനുള്ളപോലെ… പക്ഷേ പറയാന്‍ മടിച്ചു നിക്കുന്നകണ്ട് ഞാന്‍ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിനടുത്തേയ്ക്ക് നടന്നു… അല്‍പ്പംമാറി അമ്മയോട് സംസാരിച്ചു നിന്നിരുന്ന അനുവിന്റെ മുഖത്തൊരു ചിരി മിന്നി.

“..ദേവേട്ടാ… എന്നോടൊന്നു ക്ഷമിച്ചൂന്ന് പറഞ്ഞൂടെ…??” തലകുനിച്ചു നിന്ന അഞ്ചുവില്‍ നിന്നും മര്‍മ്മരം പോലെ ആ ചോദ്യം വന്നു..

“…നീ ചെയ്തകാര്യം കേട്ടപ്പോ അനു പറഞ്ഞത്.. പോട്ടേ അവള് കൊച്ചല്ലേന്നാ… അവക്ക് നീ കൊച്ചാ… എന്നാ അനുവിന്റെ അനിയത്തിയ്ക്ക് എന്റെ മാളുവിനുമുള്ള സ്ഥാനമാണ് മനസ്സില്‍… നിനക്ക് മനസ്സിലായിക്കാണൂല്ലോ…?? ഞങ്ങള് പോയിവരാം..” അവളുടെ നിറഞ്ഞ മിഴികള്‍ വിടര്‍ന്നു… അപ്പോഴേക്കും അനുവന്നു കാറില്‍ക്കയറി.

തിരിച്ചുപോകുമ്പോള്‍ ക്ഷേത്രത്തിനടുത്ത് ഞാന്‍ കാര്‍ നിറുത്തി..

വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് ഇഹലോകത്തിലെ സ്വര്‍ഗ്ഗമായി ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്ന നാട്… എന്റെ പെണ്ണിനെയെന്നപോലെ ഞാന്‍ പ്രണയിച്ചിരുന്ന എന്റെ ഗ്രാമസുന്ദരി… ഇവളുടെ വശ്യഭംഗിയുടെ ആകര്‍ഷണീയതയില്‍ ഓരോ അവധിക്കാലം വരുന്നതിനും നോമ്പുനോറ്റ് ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു… അതിലേറെ കടലില്‍പ്പോയ മുക്കുവനെ അരയപ്പെണ്ണെന്നപോലെ എന്നെ കാത്തിരിക്കാറുണ്ടായിരുന്ന എന്റെ മുറപ്പെണ്ണ്‍… ഇന്നതെല്ലാം ഓര്‍മ്മകളാണ്.

ആദിയെപ്പോലെ ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ നിഷ്കളങ്കമുഖത്തിനും മാറ്റം വന്നിരിക്കുന്നു… ഗ്രാമീണപ്പെണ്‍കൊടിയെ നഗരത്തിന്റെ പരിഷ്കാരവസ്ത്രം ധരിപ്പിക്കാനുള്ള വിഡ്ഢിയായ മനുഷ്യന്റെ ശ്രമങ്ങള്‍ അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തെ നശിപ്പിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.. കൃത്രിമച്ചായങ്ങള്‍പൂശി അരങ്ങുകളില്‍ പ്രത്യക്ഷയാകുന്ന പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തു ബാക്കിയാകുന്ന കറുത്ത വടുക്കള്‍പോലെ നഗരത്തിന്റെ എച്ചുകെട്ടുകള്‍ ഇവിടെയും കാണാം… ഈ നാടിന്റെ അന്നപൂര്‍ണ്ണേശ്വരി ആയിരുന്ന ചെല്ലമ്മയുടെ ഒറ്റമുറിപ്പീടിക ഇന്നില്ല.. പകരം അവിടെയൊരു ബേക്കറി വന്നിരിക്കുന്നു… അങ്ങനെ മാറ്റങ്ങള്‍ ഒരുപാട്..

“..ദേവേട്ടാ.. എന്താ സ്വപ്നം കാണുവാണോ…?? അനുവിന്റെ ചോദ്യം എന്നെയുണര്‍ത്തി… നെഞ്ചിലെടുത്തുവച്ച കരിങ്കല്ലിന്റെ ഭാരം വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കിപ്പുറവും എന്നെ ഞെരിക്കുന്നമ്പോള്‍, പെയ്യാനൊരുങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍ അവള്‍ കാണാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ കാറില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി.. പെട്ടന്നുള്ള എന്റെയീമാറ്റം അനുവിന്റെ മനസ്സില്‍ ചോദ്യതാരാവലി തന്നെ തീര്‍ക്കും…  പണ്ടും അഭിനയിക്കാനറിയാത്ത എനിക്ക് ഇന്നും എന്റെ നഷ്ടപ്രണയത്തെ ഓര്‍ത്ത് ഞാന്‍ നീറുന്നു എന്നവളോട് പറയേണ്ടി വരും… പാടില്ല…!!

എനിക്കെന്തുപറ്റി എന്നറിയാന്‍ ഡോര്‍ തുറന്നു പുറത്തുവന്ന അനുവിന് മുഖം കൊടുക്കാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഷര്‍ട്ടഴിച്ച്  അമ്പലത്തിലേയ്ക്ക് നടന്നു… ആര്‍ത്തവരക്തം പുരണ്ട അടിവസ്ത്രവുംപേറി അവളെന്നെ പിന്‍തുടരില്ല എന്ന ഉറപ്പോടെ… നേദ്യം തുടങ്ങാനുള്ള ഒരുക്കങ്ങള്‍ നടക്കുന്നു.. ഒരു നിമിഷം ഭഗവാന് മുന്നില്‍ ഞാന്‍ അഞ്ജലികൂപ്പി നിന്നു… പറയാന്‍ പരിഭവങ്ങള്‍ ഒരുപാടുണ്ട്… എനിക്ക് മാത്രം എന്താണ് ഇങ്ങനെയൊരു വിധി തന്നത് എന്നെനിക്ക് ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു… ചുറ്റുംനില്‍ക്കുന്ന ഒരുപാടാളുകള്‍ എന്‍റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് അഭിപ്രായം പറയുന്നു… ആ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ തീരുമാനങ്ങളാവുന്നു… പക്ഷേ എന്റെ ജീവിതത്തില്‍ എനിക്ക് മാത്രം തീരുമാനങ്ങളെടുക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.

ചുറ്റമ്പലത്തിനു പ്രദക്ഷിണം വയ്ക്കുമ്പോള്‍ ചുണ്ടില്‍ അമ്മ പഠിപ്പിച്ച ഭഗവല്‍സ്തോത്രങ്ങള്‍ ഉരുക്കഴിക്കുമ്പോഴും, മനസ്സ് അനന്തവിഹായസ്സില്‍ കൈവല്യം തേടി അലയുകയായിരുന്നു… ചിന്തകളുടെ ഭാരം എന്നെ വീണ്ടും അന്തര്‍മുഖനാക്കുന്നു എന്നൊരു തോന്നല്‍… വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് മുത്തെന്ന ദിവ്യൌഷധം സുഖപ്പെടുത്തിയ എന്റെ മനസ്സിന്റെ താളവട്ടങ്ങള്‍ എന്നിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു വരുന്നുവോ…??

ഇന്നലെ മീനുവിന്റെ ചോദ്യത്തിനു മുന്നില്‍ ആദിയെ ഞാന്‍ വിവാഹം കഴിക്കുമെന്ന് പറയുമ്പോഴും മനസ്സില്‍ അങ്ങനെയൊന്ന് ചിന്തിക്കാന്‍പോലും എനിക്കാവില്ലായിരുന്നു.. എന്നാല്‍ അനുവിനേം അജുനേം ഒന്നിപ്പിക്കാന്‍ ചിലപ്പോള്‍ അങ്ങനെയൊരു തീരുമാനമെടുക്കേണ്ടി വരും… കാരണം തോറ്റുകൊടുക്കുമ്പോഴും അതെങ്കിലും എന്റെ തീരുമാനമാകണം എന്നൊരു കൊതി.

“…ദേവേട്ടാ…!! ചെവിയുടെ തൊട്ടരികെ മര്‍മ്മരം പോലെയാ വിളി.. ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ കുസൃതിച്ചിരിയുമായി നില്‍ക്കുന്ന അശ്വതി. ഓറഞ്ചുകളറില്‍ ഒരു വശത്ത്‌ മാത്രം സ്വര്‍ണ്ണനൂലുകള്‍ കൊണ്ട് നോണ്‍ സിമെട്രിക്കല്‍ ഡിസൈന്‍ ചെയ്ത ചുരിദാറും രണ്ടറ്റത്തും അലുക്കുകള്‍ തൂങ്ങുന്ന അതേ കളര്‍ ഷാളുമാണ് അവളുടെ വേഷം.. അത്ര എക്സ്പോസിംഗ് അല്ലെങ്കിലും എപ്പോഴും പുതിയ ഡിസൈനുകളിലുള്ള ചുരിദാര്‍ ധരിക്കാന്‍ അച്ചു എപ്പോഴും ശ്രദ്ധാലുവാണ്… അതെങ്ങനാ മുത്തിന്റെ ശിഷ്യയല്ലേ.. മോശാവുവോ..??

“…ഇതെന്താ മാഷേ… സ്വപ്നലോകത്താണോ…?? അതോ ഭക്തികൂടി വട്ടായതാണോ…??” കണ്ണുകളില്‍ വിരിയുന്ന കുസൃതിയോടെ അച്ചുവിന്റെ കൊഞ്ചല്‍.. അവളെന്താ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്നറിയാതെ ഞാന്‍ എന്തായെന്ന് പുരികം വളച്ച് ചോദ്യഭാവത്തില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ വീണ്ടും പുഞ്ചിരിയോടെ തുടര്‍ന്നു..

“..അല്ലാ..!! ഞാന്‍ കുറച്ചു നേരമായി ദേവേട്ടനെ നോക്കുന്നു.. ചുറ്റുള്ളതൊന്നും ശ്രദ്ദിക്കാതെ നിലാവത്തഴിച്ചുവിട്ട കോഴിയെപ്പോലെ.. ങ്ങ്ഹേ…? പുതുപ്പെണ്ണ്‍ വട്ടാക്കിയോ..??

“…മോളെ വേണ്ടാ…!! ആ… നീ വന്നട്ട്‌ ഒരുപാട് നേരായോ…??”

“..ഉം.. കുറച്ച്… ഞാന്‍ ദേവേട്ടനെ ശ്രദ്ധിക്കുവാരുന്നു… എന്തോ കാര്യമായ ആലോചനയാരുന്നൂന്നു തോന്നണൂല്ലോ…??”

“..ഏയ്‌… ഞാന്‍ ചുമ്മാ… “

“..ങ്ങ്ഹും… പുറത്ത് കാറ് കണ്ടു… അനുചേച്ചീനേം… തൊഴുതെറങ്ങീട്ട് മിണ്ടാന്നു കരുതി ഞാനകത്ത് കേറീപ്പഴാ ദേവേട്ടനെ കണ്ടത്…” പ്രസാദം വാങ്ങി പുറത്ത് കടന്നു ഞങ്ങള്‍ സര്‍പ്പക്കാവിനടുത്തെയ്ക്ക് നടന്നു..

“…ഏട്ടനെ ഇവിടെവച്ച് കണ്ടത് നന്നായി… വീട്ടിലെത്തീട്ടു ഒന്ന് വിളിക്കണോന്നു ഇപ്പൊ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചേ ഉള്ളൂ..!!”

“…എന്താ മോളൂ കാര്യം…??”

“…കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഇത്രേം ദിവസായിട്ടും ഏട്ടനും അനുചേച്ചീം ജീവിതം തുടങ്ങീട്ടില്ലാല്ലേ..??” ഇവളിതൊക്കെ എങ്ങനറിഞ്ഞൂന്ന് ഞാന്‍ ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

“…ഏട്ടാ… ആദിചേച്ചീനെപ്പോലെ ഞാനും ഏട്ടന്റെ മുറപ്പെണ്ണാണേലും നമ്മള് ഒരിക്കലും അങ്ങനെയൊന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല… ഏട്ടന്‍ എനിക്കെന്നും എന്റെ സ്വന്തം ഏട്ടന്‍ തന്നെയാ… അതുപോലെ എട്ടന് ഞാനും അമ്മൂം (അമൃത- അശ്വതിയുടെ അനിയത്തി) സ്വന്തം അനിയത്തിമാര് തന്നെയാന്ന് എനിക്കും അറിയാം… ആ സ്നേഹം ഉള്ളോണ്ടാല്ലോ അച്ഛന്റെ സാമ്പത്തിക പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും ഞങ്ങടെ പഠിപ്പിനെ ബാധിക്കാതിരിക്കാന്‍ ഏട്ടനും വല്യേച്ചീം (മുത്ത്) ഞങ്ങടെ പഠിപ്പിന്റെ മുഴുവന്‍ ചെലവും നോക്കണത്..??”

“..അതിനിപ്പോ എന്താ മോളൂ… അതൊക്കെ ഏട്ടന്റെ കടമയല്ലേ… തന്നെയുമല്ല അച്ചുമാമേം, അനിമാമേം പോലല്ലല്ലോ മോള്‍ടെ അച്ഛന്‍റെ ബിസിനസ്സൊക്കെ നഷ്ടം വന്നോണ്ടും, ഇടയ്ക്ക് സുഖല്യാതെ കിടപ്പായി പോയോണ്ടും ഒക്കെയല്ലേ… അപ്പോ മറ്റുള്ളോരെപ്പോലെ സഹതപിച്ചു മാറി നിക്കാന്‍ പറ്റ്വോ ഏട്ടനും മുത്തിനും ഒക്കെ.. എന്നുവച്ച് അതൊക്കെ ഇപ്പൊ പറയണ്ട കാര്യമെന്താടീ…??”

“…അനുചേച്ചീം എട്ടനും വല്യ താമസല്ലാതെ പിരിയൂന്നും അപ്പോ എട്ടനെക്കൊണ്ട്  എന്നെ കെട്ടിക്കാന്നും ഒക്കെ ആലോചിച്ചിരിക്കാ അച്ഛനുമമ്മേം…?? “

“..ങ്ങ്ഹേ… നീയെന്തോക്കെയാ മോളെ ഈ പറയണേ…?? അങ്ങനെയൊക്കെ ആലോചിക്കാന്‍ മാത്രം ഇവിടിപ്പോ എന്താണ്ടായേ..??” ഈ പ്രശ്നങ്ങള്‍ക്കൊക്കെ ഇടയിലും അമ്മാവന്മാരുടെയൊക്കെ മനസ്സില്‍ ഇങ്ങനെയുള്ള കണക്കുകൂട്ടലുകള്‍ നടക്കുനുണ്ട് എന്ന്‍ ഞാനൊരിക്കലും വിചാരിച്ചിരുന്നതല്ല..

“..ആദ്യം കേട്ടപ്പോ എനിക്കും ഇത് ഷോക്കാരുന്നു… പിന്നല്ലേ ഇതിനു പിന്നിലെ കാരണം മനസ്സിലായേ…??” സര്‍പ്പക്കാവിലെ കല്‍വിളക്കില്‍ എണ്ണയൊഴിച്ച് തിരി തെളിയിച്ച് അവള്‍ കുറച്ചുനേരം കൈകള്‍ കൂപ്പി മിഴിയടച്ചു തൊഴുതു നിന്നു.. ഞാനും.. കാവില്‍ വളര്‍ന്നു നില്‍ക്കന്ന ഏഴിലംപാലയുടെയും സര്‍പ്പഗന്ധിയുടെയും സമ്മിശ്രഗന്ധംപേറി കുളിര്‍മാരുതന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ചുറ്റും വട്ടമിട്ടു പറന്നു..

ഏഴുതലയുള്ള നാഗരാജാവിഗ്രഹത്തിനും ഉപദൈവങ്ങളുടെ ബിംബങ്ങള്‍ക്കും മുകളില്‍ കൈയിലിരുന്ന മഞ്ഞള്‍പ്പൊടി വിതറി, അതില്‍ നിന്നും ഒരു നുള്ളെടുത്ത് പുരികക്കൊടികള്‍ക്കിടയിടെ ചന്ദനക്കുറിക്ക് മുകളിലും എന്റെ  നെറ്റിയിലും തൊടുവിച്ച ശേഷം  അച്ചു തുടര്‍ന്നു..

“…ആദി ചേച്ചീം ഏട്ടനും തമ്മില്‍ ഇഷ്ടത്തില്ലാന്നും വല്യേച്ചീടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാല്‍ നിങ്ങടെ കല്യാണം നടത്തണോന്നും പറഞ്ഞിരിക്കുവാരുന്നു എല്ലാരും…”

“..അതിന്…??” ആകാംഷ അടക്കാനാവാതെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

“…ഏട്ടാ… തോക്കീക്കേറി വെടിവെക്കല്ലേ..?? ഞാന്‍ മുഴുവന്‍ പറയട്ടേന്നെ..??”

“..ഉം… പറ..”

“…നിങ്ങള് തമ്മില് മുടിഞ്ഞ പ്രേമമാന്നാ ആദിചേച്ചി എല്ലാരോടും പറഞ്ഞു നടന്നിരുന്നത്.. എന്നാ ഒരു പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തിലാണെങ്കിക്കൂടി ആദി ചേച്ചിയെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കാതെ ഏട്ടന്‍ അനുചേച്ചിയെ കല്യാണം കഴിക്കാന്‍ സമ്മതിച്ചപ്പോ എല്ലാര്‍ക്കും മനസ്സിലായി ആദിചേച്ചി പറഞ്ഞു നടന്നിരുന്നത് പകുതി പുളുവായിരുന്നെന്നു..” അവള്‍ വാപൊത്തിച്ചിരിച്ചു.. “…എന്നിട്ടിപ്പോ അനുചേച്ചീം എട്ടനും തമ്മില് ചേരൂല്ലാന്നും, അജുവേട്ടന്‍ തിരിച്ചു വന്നാ ചേച്ചി ഡിവോഴ്സ് വാങ്ങി അജുവേട്ടന്റെ ഒപ്പം പോവൂന്നും, അന്നേരം എട്ടനെക്കൊണ്ട് ആദിചേച്ചിയെ കെട്ടിക്കാന്നും ഒക്കെ വല്യച്ഛനും വല്യമ്മേം പ്ലാനിട്ടിരിക്കുവാ.. അതുകേട്ടപ്പോ.. എന്നാ അങ്ങനൊക്കെ നടന്നാ ആദിചേച്ചീനെയല്ലാ എന്നെയാ എട്ടനെക്കൊണ്ട് കെട്ടിക്കാന്നു അച്ഛനുമമ്മേം ആലോചിച്ചു…”

“…അതെങ്ങനാ മോളെ ശരിയാവണേ…?? ആദിയെപ്പോലെയാണോ നീ…??” സര്‍പ്പക്കാവിനുള്ളില്‍ അരയാലിന് ചുവട്ടിലിരിക്കുന്ന വനദുര്‍ഗ്ഗയ്ക്ക് മുന്‍പില്‍ ഞങ്ങള്‍ അഞ്ചലികൂപ്പി  നിന്നു… പ്രതിഷ്ഠയ്ക്ക് മുന്‍പിലെ കല്‍ത്തറയില്‍ താലത്തിലിരുന്ന കുങ്കുമം നുള്ളിയെടുത്ത് അതും അച്ചു എന്റെ നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലും തൊടുവിച്ചു.. അവളും തൊട്ടു.. കുറച്ച് കൈയിലിരുന്ന ഇലച്ചീന്തില്‍ നുള്ളിയിട്ട് ഒന്ന് വലം വച്ച്, അവള്‍ കാവിനു പുറത്തേയ്ക്ക് നടന്നു… ഞാനവളെ അനുഗമിച്ചു.

“…അതന്നെയാ ഏട്ടാ ഞാനും പറഞ്ഞത്… അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഒക്കെ ഞാന്‍ ശ്രീമംഗലത്തെ മരുമകളായാലുള്ള അന്തസ്സും പണവും ഓര്‍ത്തുള്ള ചിന്തയാ… എന്നാ ഞാന്‍ ശ്രീമംഗലത്തെ മരുമോളല്ലല്ലോ… മോളല്ലേ.. ശ്രീമംഗലത്തെ ദേവന്റെ അനിയത്തി.. അല്ലേ ഏട്ടാ..??”

“…പിന്നല്ലാതെ… നീയും അമ്മൂട്ടീം എന്റെ സ്വന്തം അനിയത്തിമാരല്ലേ…??നിന്റെ അച്ഛനുമമ്മയ്ക്കുമൊന്നും ഇപ്പളും ആ ബോധം വന്നിട്ടില്ലെടീ.. അതിന്റെയാ.. ”

“..ആദിചേച്ചിപോലും ഏട്ടനെ ഇഷ്ടാന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് മാത്രല്ലേ ഏട്ടന്‍ തിരിച്ചും ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്… അല്ലേല് ചേച്ചീനേം ഏട്ടന്‍ അനിയത്തിയായെ കാണുവാരുന്നുള്ളൂന്ന് എനിക്കറിയാം.. എന്നാലും ഏട്ടനും അനുചേച്ചീം തമ്മീ പിരിയൂന്ന് കേട്ടപ്പോ എനിക്ക് സങ്കടായി.. അതാ ഏട്ടനെ കണ്ടു സംസാരിക്കണോന്നു എനിക്ക് തോന്നീത്…”

“…അതിപ്പോ.. നീയല്ലാം അറിഞ്ഞ സ്ഥിതിയ്ക്ക് നിന്നോടെന്തിനാ മറച്ച് വക്കണേ.. അനൂം അജൂം പരസ്പ്പരം സ്നേഹിച്ചിരുന്നതല്ലേ…??അപ്പോ അവര് തമ്മിലല്ലേ ഒന്നിക്കേണ്ടേ…?? അജു തിരിച്ചുവന്നു അനൂനെ കല്യാണം കഴിക്കാന്‍ ഇഷ്ടാന്ന് പറഞ്ഞാ അവര് ഒന്നിക്കണന്നു തന്നെയാ എന്റെം ആഗ്രഹം…”

“…അങ്ങനാണേ… ഈ അജുവേട്ടനെന്തിനാ അനുച്ചേച്ചീനെ ഇട്ടേച്ച് പോയേ… അവര് തമ്മിലങ്ങു കല്യാണം കഴിച്ചാല്‍ മതിയാരുന്നൂല്ലോ… ഇടയ്ക്ക് ദേവേട്ടനെ കൊണ്ടൊന്നു ചാടിക്കണ്ട വല്ല കാര്യോം ഉണ്ടാരുന്നോ…” അരിശത്തോടെ അച്ചുവിന്റെ മുഖം ചുവന്നു.

“…നീ ചൂടാവാതച്ചൂ… അവനെന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടായി ഈ കല്യാണത്തീന്നു മാറി നിക്കേണ്ടി വന്നു… അവന്‍ തിരിച്ചു വരും.. അപ്പോ അറിയാം എന്താ പ്രശ്നന്നു… അല്ലാതെ അനുവിനോട് ഇഷ്ടക്കുറവുണ്ടായിട്ടല്ല അവന്‍ പോയതെന്നാ അനുവും പറയുന്നത്… അങ്ങനാണേ… ഒരു പ്രശ്നത്തിന്റെ പേരില്‍ അവര് തമ്മില്‍ പിരിയുന്നതും, ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ അവന്റെ ഓര്‍മ്മകളുമായി അനു എന്റെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നതിലും ഭേദമല്ലേ കുറച്ചു വൈകിയാണെങ്കിലും അവര് ഒന്നിക്കുന്നത്…??”

“..ഏട്ടന്‍ പറഞ്ഞത് ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചു… അങ്ങനെ അജുവേട്ടന്‍ തിരിച്ചു വരുവാണേ… എല്ലാര്‍ക്കും സമ്മതാണേ… അവര് ഒരുമിച്ചു ജീവിച്ചോട്ടെ… എന്നുവച്ച് ഏട്ടന്‍ ഒരിക്കലും ആദിചേച്ചിയെ കല്യാണം കഴിക്കരുത്… എനിക്കതേ പറയാനുള്ളൂ…”

“…അതെന്താ മോളൂ… എല്ലാവരുടേം ഇഷ്ടമതാണേ ഞാന്‍ ആദിയെ കേട്ടുന്നതിലെന്താ പ്രശ്നം…??” അച്ചു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ തന്നെയാണ് എന്റെ മനസ്സില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതെങ്കിലും അവളെന്തുകൊണ്ടാ ആദിയെ ഞാന്‍ കെട്ടുന്നതിനെ എതിര്‍ക്കുന്നത് എന്നറിയാന്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു..

“…ഏട്ടാ… ആദിചേച്ചീടെ സ്വഭാവം ഏട്ടനേക്കാള്‍ നന്നായി എനിക്കറിയാം… പണ്ട് ഈ നാട്ടില്‍ ചേച്ചീടെ കൂട്ടുകാരടക്കം ഒരുപാട് പെണ്ണുങ്ങള്‍ മോഹിച്ചിരുന്ന ചെക്കനാരുന്നു ദേവേട്ടന്‍…

ആ ദേവേട്ടനെ വേറെയാരും സ്വന്തമാക്കാതിരിക്കാനാ ആദിചേച്ചി ഏട്ടനെ ഇഷ്ടാന്ന് പറഞ്ഞത്… വേറെയാരും ഏട്ടന്റെ ഇഷ്ടം പിടിച്ചു പറ്റാതിരിക്കാനുള്ള വാശി… ഏട്ടനും തിരിച്ച് ഇഷ്ടാന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ നിങ്ങള് തമ്മില് പ്രേമായി… അങ്ങനെ എല്ലാരുടെം മുന്നില് ഏട്ടന്റെ പെണ്ണായി ചേച്ചി ഞെളിഞ്ഞു നടന്നു… എന്നാ മോനൂട്ടന്‍ മരിച്ച് ഏട്ടന്‍ അതിന്റെ വിഷമത്തില് നടന്നപ്പോ കോളേജിലോക്കെ ഏട്ടനെ കൊണ്ടുപോയി കൂട്ടുകാരികളെയൊക്കെ കാണിച്ച് എല്ലാരും ചേച്ചിയെ അസൂയയോടെ നോക്കുന്നത് കാണണം എന്ന ചേച്ചീടെ മോഹം നടന്നില്ല… പലപ്പോഴും ഏട്ടനോട് നാട്ടിലും കോളേജിലും ഒക്കെ വരാന്‍ പറഞ്ഞ് ചേച്ചി അന്നൊക്കെ നിര്‍ബന്ധിച്ചിരുന്നത് ഏട്ടന്‍ ഓര്‍ക്കണില്ലേ..??

“…ഉം…” ഞാന്‍ തലയാട്ടി..

“…ആളൊരു കോഴിയാണെങ്കിലും അന്ന് കോളേജിലെ സ്റ്റാറായിരുന്നു വരുണ്‍… ആ വരുണ്‍ ചേച്ചിയുടെ പുറകേ വന്നപ്പോ, എന്ത് കാരണംകൊണ്ട് ഏട്ടനെ ചേച്ചി ഇഷ്ടപ്പെട്ടുവോ അതെ കാരണംകൊണ്ട് അവനേം ഇഷ്ടപ്പെട്ടു… എട്ടനെ ചതിച്ചു…” വലിയൊരു കാര്യം പറഞ്ഞുതീര്‍ത്തതിന്റെ ആശ്വാസം പോലെ ശ്വാസമൊന്നു ആഞ്ഞുവലിച്ച് അവള്‍ അല്‍പ്പസമയം എന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കിനിന്നു… അന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ അച്ചുപറഞ്ഞതിന്റെ കൂടെ കൂട്ടിവായിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ മുന്നോട്ടു നടന്നു… അവളും… അമ്പലത്തിന്റെ മതില്‍ക്കെട്ട് കടക്കുമ്പോള്‍ ശാസ്താവിനു മുന്നില്‍ ആരോ നേദിച്ച നീരാഞ്ജനത്തിന്റെ നെയ്മണം ഞങ്ങളെത്തഴുകി അന്തരീക്ഷത്തില്‍ പടര്‍ന്നു..

“…ഇത്രയും വര്‍ഷം ആദിചേച്ചി ഹാപ്പിയായിരുന്നു… എന്നാല്‍ ഏട്ടനോ..?? ഏട്ടന്‍ അനുഭവിച്ചതൊക്കെ എനിക്കറിയാം… വല്യേച്ചി ഇല്ലായിരുന്നേല്‍ ഏട്ടന്റെ അവസ്ഥ എന്തായിരുന്നിരിക്കുമെന്നുമറിയാം.. ഇപ്പോള്‍ ഏട്ടന്‍ പഴയതിനേക്കാള്‍ വല്യയാളാ… ശ്രീമംഗലത്തെ മുഴുവന്‍ ബിസ്സിനസുകളും നിയന്ത്രിക്കുന്നയാള്‍… എന്നാല്‍ ആ സ്റ്റാര്‍ഡത്തിന്റെ വച്ചുകെട്ടുകളൊന്നുമില്ലാത്ത സിംപിള്‍മാന്‍… എല്ലാവര്‍ക്കും ഏറ്റവും പ്രിയങ്കരന്‍… ഈ കാലത്തിനിടയ്ക്ക് എട്ടന് എത്ര കല്യാണാലോചനകള്‍ വന്നിരുന്നെന്നു എട്ടനറിയോ…? എവിടെച്ചന്നാലും ബന്ധുക്കള്‍ക്കൊക്കെ ഏട്ടന്റെ വിശേഷങ്ങളാണ് സംസാരിക്കാനുള്ളത്…  അങ്ങനെയുള്ള ശ്രീമംഗലത്തെ ദേവന്റെ ഭാര്യയാവുക എന്നതിലൂടെ ചേച്ചിക്ക് കിട്ടുന്ന സ്ഥാനം ചെറുതല്ല… അതിനു വേണ്ടി ചേച്ചി എന്തും ചെയ്യും… ഇപ്പോ ഏട്ടന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടും അനുചേച്ചിയുമായി ഏട്ടനെ തെറ്റിക്കാനുള്ള കരുക്കള്‍ നീക്കുവാണ് ആദിചേച്ചി… എന്റെ പ്രതികരണമറിയാന്‍  അവളല്‍പ്പം നിര്‍ത്തി. എന്നാല്‍ ഞാന്‍ ആലോചനയിലായിരുന്നു..

“…കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഇങ്ങോട്ട് തിരിച്ചുപോരുന്നവരെ അനുചേച്ചീടെ കൂടെത്തന്നെയായിരുന്നു ആദിചേച്ചി.. അന്നേ എനിക്ക് സംശമുണ്ടായിരുന്നു.. എന്തെങ്കിലും ഒക്കെപ്പറഞ്ഞ് നിങ്ങളെ തമ്മില്‍ തെറ്റിക്കാന്‍ ആദിചേച്ചി ശ്രമിക്കുമെന്ന്… നിങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ അകല്‍ച്ചയുണ്ടായതും ആദിച്ചേച്ചി കാരണമല്ലേ..??”

“..ഇതൊക്കെ നീയെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു…??”

“..ഏട്ടാ… ഏട്ടന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഏട്ടന്‍ അനുചേച്ചിയെ കെട്ടിയത് ഒട്ടും ഇഷ്ടായിട്ടില്ല… വല്യമ്മായിക്ക് ഇപ്പോഴും ഏട്ടന്‍ അനുചേച്ചിയെ ഉപേക്ഷിച്ച് ആദിചേച്ചിയെ കല്യാണം കഴിക്കണമെന്നാ.. പിന്നെ അമ്മായി നാത്തൂന്മാരെ എന്നും വിളിച്ചു സംസാരിക്കാറുള്ളത് എട്ടന് അറിയാവുന്നതല്ലേ..?? ശ്രീമംഗലത്ത് നടക്കുന്നതൊക്കെ അപ്പോത്തന്നെ ഇവിടെ അറിയണുണ്ട്.. പിന്നെ ആദിച്ചേച്ചിടെ പരദൂഷണോം…”

“…ഹും.. അപ്പോ ആദി ഒരിക്കലും എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ല എന്നാണോ മോള് പറയണേ..??”

“…എന്നല്ല.. അന്നത്തെ സംഭവം തന്നെ ഏട്ടന്‍ നോക്കിയേ…?? ഏട്ടനുമായി ഒരിക്കലും കമ്പയര്‍ ചെയ്യാന്‍പോലും പറ്റാത്ത ആളായിരുന്നില്ലേ വരുണ്‍…?? അയാളുടെ സര്‍ക്കിളില്‍ അയാള്‍ സ്റ്റാറായിരുന്നിരിക്കാം… എന്നിട്ടും ഏട്ടന്റെ ആബ്സന്‍സില്‍ ആദിചേച്ചി അട്ട്രാക്റ്റഡായെങ്കില്‍…?? ഇപ്പോ ഏട്ടനൊരു ബിസിനസ്മാനാ… അതിന്‍റെ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കായി ആഴ്ചകളോ ചിലപ്പോള്‍ മാസങ്ങളോ വീട്ടീന്ന് മാറിനിക്കേണ്ടി വരൂല്ലേ…?? അപ്പോ പഴയതൊക്കെ ആവര്‍ത്തിക്കില്ല എന്ന് എന്താ ഉറപ്പ്…?? ആദിചേച്ചി മുന്‍പ് ഏട്ടനെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു… പക്ഷേ ഇപ്പോ ഏട്ടന്റെ ഭാര്യയാവുക എന്നത് വാശി മാത്രാന്നാ എനിക്ക് തോന്നണേ…!!”

“…ശരി… ഇനി അനു പോയാലും ഞാന്‍ ആദിയെ കെട്ടുന്നില്ലാന്ന് തീരുമാനിച്ചൂന്നു വെച്ചാലും ഞാന്‍ കെട്ടുന്നവരെ അവളടങ്ങിയിരിക്കില്ല..”

“..ഉം… എന്നാലും നേരിട്ട് എട്ടനോടൊരു അങ്കത്തിനു പുള്ളിക്കാരി വരില്ല… കാരണം എല്ലാത്തിനും ഒടുവില്‍ ഏട്ടന്‍ ചേച്ചിയെ സ്നേഹിക്കണം… അതാണല്ലോ ചേച്ചീടെ ആവശ്യം… എന്നാ ഏട്ടന്റെ ജീവിതത്തില്‍ ഒരു പെണ്ണുണ്ടായാല്‍ അവളെ അപകടപ്പെടുത്താണോ, അപകീര്‍ത്തിപ്പെടുത്താനോ ശ്രമിച്ചോണ്ടിരിക്കും അതോണ്ട് സൂക്ഷിക്കണമേട്ടാ…!!” ഞാനൊരു നെടുവീര്‍പ്പോടെ തലയാട്ടി.. അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങള്‍ കാറിനടുത്തെത്തിയിരുന്നു.

“…ഹാ… അച്ചൂട്ടീ…!! നീയുണ്ടാരുന്നോ അമ്പലത്തില്‍… ഞാനും വിചാരിച്ചു ദേവേട്ടനെന്താ പോയിട്ടിത്രേം താമസിക്കുന്നേന്നു…” ഞങ്ങളെക്കണ്ട് ആശ്ചര്യത്തോടെ അനു ചോദിച്ചു..

“..ഉം.. ഞങ്ങളോരോ കാര്യങ്ങളൊക്കെ സംസാരിക്കുവാരുന്നേട്ടത്തീ… നിങ്ങള് തറവാട്ടിലേയ്ക്കല്ലേ…? ഞാനും അങ്ങോട്ടാ.. അവിടെല്ലാരും നിങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുവാരിക്കും..  അനുവിന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി നല്‍കി അച്ചു ഞങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം കാറില്‍ കയറി.. കാറ് തറവാട്ടിലേയ്ക്ക് ചലിച്ചു..

കാറില്‍ അച്ചു ഉണ്ടായിരുന്നകൊണ്ടാവണം അനു അവളോടാണ് കൂടുതലും സംസാരിച്ചത്… മുഖത്തൊരു പിണക്കം പോലെ… രാവിലെ വരെയുണ്ടായിരുന്ന അടുപ്പം എന്നോടിപ്പോഴില്ലന്നു തോന്നി.. അച്ചു പറഞ്ഞപോലെതന്നെ തറവാട്ടില്‍ മൂന്നമ്മാവന്മാരും അവരുടെ കുടുംബവും ഉണ്ടായിരുന്നു… ഞങ്ങള്‍ വരുന്നതും കാത്ത് ആദിയും അമ്മുവും ഉമ്മറത്ത് തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു.. ഞങ്ങളുടെ കാറ് വരുന്ന കണ്ട് അമ്മു ഉറക്കെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.

കാറിന്റെ മുന്‍സീറ്റില്‍ നിന്നും എനിക്കൊപ്പം അനു ഇറങ്ങി വന്നത് ആദിയ്ക്ക് ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി.. അതവളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും വായിക്കാമായിരുന്നു… തന്നെയുമല്ല അനു ഉടുത്തിരുന്ന കരിനീല കാഞ്ചീപുരം പട്ടുസാരിക്ക് മാച്ച് ചെയ്യുന്ന കരിനീല ഷര്‍ട്ടും ഓഫ് വൈറ്റ് ജീന്‍സുമായിരുന്നു എന്റെ വേഷം… ആദി അത് ശ്രദ്ധിച്ചു എന്നത് ഞങ്ങളെ മാറിമാറി അവള്‍ നോക്കുന്നതില്‍ എനിക്ക് മനസ്സിലായി.. മനസ്സിലെ ദേഷ്യം മുഖത്ത് വരാതിരിക്കാന്‍ പണിപ്പെട്ട് അവള്‍ അനുവിനെ സ്വീകരിച്ച് അകത്തേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോയി..

അമ്മായിമാരുടെ പാചക മികവ് മുഴുവന്‍ പുറത്തെടുത്താണ് അവര്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് വിരുന്നൊരുക്കിയതെന്നു ഡൈനിംഗ് ടേബിളിലെ വിഭവസമൃദ്ധി കണ്ടപ്പോളെനിക്ക് തോന്നി.. എന്നാല്‍ സംസാരത്തില്‍ ആ സ്നേഹം പലപ്പോഴും കണ്ടില്ല… അജുവിനെ കുറ്റം പറയാനും, ഞാനും ആദിയുമായുള്ള കല്യാണം നടക്കാതിരുന്നതിന്റെ വിഷമവും പറയാന്‍ കിട്ടിയ ഒരു ചാന്‍സും വല്യമ്മായിയും അച്ചുവിന്റെ അമ്മയും വെറുതെ കളഞ്ഞില്ല.. പെണ്മക്കള്‍ ഇല്ലാത്തതിനാലാവും സുമതിഅമ്മായി മാത്രം ചേച്ചിമാരുടെ ഡയലോഗ് ചിരിച്ചു തള്ളിയതേയുള്ളൂ… അവരുടെ സംസാരം പലപ്പോഴും അനുവിനെ വിഷമിപ്പിച്ചുവെന്ന്‍ അവളുടെ തലതാഴത്തിയുള്ള ഇരിപ്പ് കണ്ടപ്പോളെനിക്ക് മനസ്സിലായി.. അമ്മായിമാരല്ലേ എനിക്കെതിര്‍ക്കാനും കഴിയില്ലല്ലോ..

ഇതിനിടയ്ക്ക് അച്ഛന്റെ ഫോണ്‍വന്നു… അച്ഛനും ചെറിയച്ഛനും വൈകിട്ടത്തെ ഫ്ലൈറ്റിനു ചെന്നൈക്ക് പോകണം, അതുകൊണ്ട് അധികം വൈകാതെ ഞങ്ങളോട് ചെല്ലാന്‍ പറഞ്ഞായിരുന്നു അച്ഛന്‍ വിളിച്ചത്.. അത് രക്ഷയായി… അമ്മായിമാരുടെ കത്തിയില്‍ നിന്നും തടിതപ്പി ഞങ്ങള്‍ വേഗം അവിടന്നിറങ്ങി… ഈ സമയം മുഴുവന്‍ ആദി അനുവിന്റെ ചെവി തിന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

തിരിച്ചു കാറിലിരിക്കുമ്പോള്‍ അനുവിന്റെ മുഖം ഒട്ടും പ്രസന്നമായിരുന്നില്ല… കാരണം എനിക്കൂഹിക്കാന്‍ കഴിയുന്നതായിരുന്നകൊണ്ട് ഞാനൊന്നും ചോദിക്കാന്‍ പോയില്ല… എന്നാല്‍ ആദി പുതിയ വല്ല പാരയും വച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്നൊരു ടെന്‍ഷന്‍ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.. എങ്കിലും ഞാനൊന്നും ചോദിച്ചില്ല..

“…ദേവേട്ടാ…!! ആദിയുമായി പിന്നെയും ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നൂല്ലേ… നമ്മടെ കല്യാണത്തിന്റെ തലേന്ന് പോലും..?? വീട്ടിലേയ്ക്ക് പത്തു മിനിറ്റ് യാത്രമാത്രം ബാക്കി നില്‍ക്കെ അതുവരെ മിണ്ടാതിരുന്ന അനു ചോദിച്ചു.. വളരെ ശബ്ദംതാഴ്ത്തി മര്‍മ്മരം പോലെ… പക്ഷേ അതെന്റെ മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളില്‍ പതിഞ്ഞു…  എന്ത് മറുപടി പറയണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു.. അവള്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം ഞാന്‍ സമ്മതിക്കുന്നതോടെ ഇതുവരെ അവള്‍ക്കെന്നോടുണ്ടായിരുന്ന വിശ്വാസം പോലും തകരും… എന്നാല്‍ നുണപറയാനും പറ്റില്ല… കുറച്ചു നേരം ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല..

“…ദേവേട്ടാ… ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് സത്യല്ലേ..??”

“..ഉം…” ഞാന്‍ തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു… അവളിലൊരു ഞെട്ടലുണ്ടായി.. പിന്നെയൊരു നനഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ എന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും കണ്ണുമാറ്റി വെളിയിലേയ്ക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.

“…ദേവേട്ടന്‍ ഇല്ലായെന്ന് പറയൂന്നാ ഞാന്‍ കരുതിയേ..?? ആദിയീക്കാര്യം പറയുമ്പോഴും അത് സത്യമാവില്ലാന്നാ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചേ… എന്തായാലും ദേവേട്ടന്‍ നുണപറഞ്ഞില്ലല്ലോ… എനിക്ക് സന്തോഷായി… എന്നാലും ആ ബന്ധം തുടര്‍ന്നിരുന്ന നിലയ്ക്ക് സഹതാപത്തിന്റെ പേരിലാണെങ്കിക്കൂടി എന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാന്‍ സമ്മതിക്കണ്ടായിരുന്നു… വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ദേവേട്ടന്‍ എല്ലാം മറന്നു അവളോടൊപ്പം ഒരുമിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ ദേവേട്ടനുമായുള്ള ഒരു ജീവിതം അവള് സ്വപ്നം കണ്ടുതുടങ്ങിയിരുന്നു… പാവം…!! ഇപ്പോ അതൊക്കെ വെറുതേ ആയില്ലേ…?? എത്രയായാലും അവളൊരു പെണ്ണാ ദേവേട്ടാ… മോഹിച്ച പുരുഷന്‍ കൈക്കുമ്പിളില്‍ നിന്നും നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു പെണ്ണിന്റെ വേദന എനിക്ക് നന്നായി മനസ്സിലാവും… ഞാനും അതനുഭവിക്കുവാണല്ലോ…?? വേണ്ടായിരുന്നു ദേവേട്ടാ.. ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു…” കടുത്ത ഹൃദയവേദന അനുഭവിക്കുന്നപോലെ അവള്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.. ഒരു കുറ്റവാളിയെപ്പോലെ എല്ലാം കേട്ടിരിക്കാനേ എനിക്ക് കഴിയുമായിരുന്നുള്ളൂ.

വീടിനു തൊട്ടുമുന്‍പ് മാണിക്യന്റെ വീടിനു മുന്നിലൂടെപ്പോകുമ്പോള്‍ കവിളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീര്‍ തുടച്ച്  അവളൊരു കാര്യം കൂടിപ്പറഞ്ഞു..

“..ദേവേട്ടാ.. എത്രയും വേഗം അജുവേട്ടനെ കണ്ടെത്തണം… ഇനിയും ദേവേട്ടന്റെ ഭാര്യയായിരിക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിക്കില്ല… ദേവേട്ടനെ സ്നേഹിക്കാനുമെനിക്ക് കഴീല്ല… എന്നായാലും നമ്മള്‍ പിരിയണം… അതെത്രയും വേഗം വേണം… ഇപ്പോത്തന്നെ ഞാന്‍ എന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോകേണ്ടതാണ്… എന്നാല്‍ പറയാന്‍ എനിക്കൊരു കാരണമില്ല..   ആരെയും വേദനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എനിക്കൊരു ജീവിതം വേണ്ടാ… പ്ലീസ്..!! അജുവേട്ടന്‍ വരുന്നവരെ ഒരഭയാത്രിയെപ്പോലെ ഞാന്‍ ശ്രീമംഗലത്ത് നിന്നോളാം.. ഇനി അജുവേട്ടന് എന്നെ വേണ്ടാന്നു പറഞ്ഞാലും നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കില്ല..”

അവള്‍ പറഞ്ഞതൊക്കെ ഞാന്‍ സമ്മതിച്ചു… വേറെ നിവര്‍ത്തിയില്ലല്ലോ… അവളെപ്പോലൊരു നാടന്‍ പെണ്ണിന് ഒരിക്കലും അംഗീകരിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന കാര്യമല്ലല്ലോ ഞാന്‍ ചെയ്തിട്ടുള്ളതൊക്കെ… എന്തൊക്കെ വാദങ്ങള്‍ നിരത്തിയാലും അതൊന്നും ഞാന്‍ ചെയ്ത തെറ്റിനെ ന്യായീകരിക്കില്ല.

വീട്ടിലെത്തി, കാറില്‍ നിന്നിറങ്ങി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അനു അകത്തേയ്ക്ക് പോയി… ഞാന്‍ ബാഗുകളൊക്കെ ഡിക്കിയില്‍ നിന്നുമിറക്കുമ്പോള്‍ ഭാസിയണ്ണന്‍ വന്നു സഹായിച്ചു… എന്റെ മുഖത്തെ വിഷമം കണ്ടു പുള്ളി കാരണം ചോദിച്ചെങ്കിലും ഞാനൊഴിഞ്ഞുമാറി..

അകത്തേയ്ക്ക് ചെല്ലുമ്പോള്‍ എല്ലാരും ഹാളിലുണ്ട്… സമയം ഒരു മണിയാകാറായി.. അനു മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയിരുന്നു… പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ച് ഞാന്‍ എല്ലാരോടും സംസാരിച്ചു… വീട്ടിലെല്ലാവരും വളരെ സന്തോഷത്തിലാണ്… അനുവിന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും അവരൊന്നും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല… അവളുടെ വിഷമംപോലും.. അതെനിക്കാശ്വാസമായി.

ഡ്രസ്സ് മാറാനായി ഞാന്‍ മുറിയില്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ അനു വേഷമൊക്കെ മാറിയിരുന്നു… ഒരു പിങ്ക് ചുരിദാര്‍ ധരിച്ച് ബാഗില്‍ നിന്നും സാധങ്ങള്‍ മാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്ന അവള്‍ ഞാന്‍ അടുത്തുണ്ടെന്ന യാതൊരു തോന്നലുമില്ലാത്ത രീതിയില്‍ അവളുടെ പണികളില്‍ വ്യാപ്രുതയായി.. എങ്കിലും എനിക്ക് മാറാനുള്ള ബനിയനും ട്രാക്സും കട്ടിലില്‍ വച്ചിരുന്നു… ഞാനതെടുത്ത് ബാത്രൂമില്‍ കയറി ഡ്രസ്സ് മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ഞങ്ങളെ ഊണ് കഴിക്കാന്‍ വിളിക്കുന്നു എന്ന് മാളു വന്നു പറയുന്ന കേട്ടു..

എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഊണ് കഴിച്ചശേഷം മുത്തും സഞ്ജുവും പോകാനിറങ്ങി… ഇങ്ങോട്ട് വന്നപ്പോള്‍ ചിരിയും കളിയുമായി വന്ന മുത്തിന് പോകാന്‍നേരം ചെറിയ വിഷമം.. കാറില്‍ കയറുന്നതിനു മുന്‍പ് നിറകണ്ണുകളോടെ അവളെന്റെ മാറിലമര്‍ന്നു… അത്രയും നേരം എല്ലാരേം ഭരിച്ചു നടന്നിരുന്ന ചേച്ചിപ്പെണ്ണിന്റെ സങ്കടം കണ്ടപ്പോ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്… എല്ലാരും കൂടിപ്പാവത്തിനെ വാരി.. “..ഞാന്‍ കരഞ്ഞില്ലാല്ലോ…നിങ്ങക്ക് തോന്നീതാ…”ന്നും പറഞ്ഞ് അവള്‍ പിണങ്ങിയപ്പോള്‍ ചിരി കൂട്ടച്ചിരിയായി… അവസാനം എന്നോടും അനുവിനോടും സമയംപോലെ അവരുടെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് ചെല്ലണമെന്നും പറഞ്ഞു അവര്‍ യാത്രയായി.

അന്ന് രാത്രി അനു ഒരുപാട് നിര്‍ബന്ധിച്ചിട്ടും വിശാലമായ എന്റെ ഫാമിലികോട്ട് കട്ടിലില്‍ ഞാന്‍ അവള്‍ക്കൊപ്പം കിടന്നില്ല… പകരം ആ മുറിയില്‍ത്തന്നെ കട്ടിലിനു സമാന്തരമായി അകത്തി ജനലിനോട്‌ ചേര്‍ത്തിട്ടിരുന്ന കൌച്ചില്‍ കിടന്നു… ലൈറ്റുകളണച്ച് കിടന്ന് നേരം ഒരുപാടായിട്ടും ഉറക്കം വരാതെ അനു തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കുന്നത് ഉറങ്ങാതെ കിടന്ന ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… രാത്രി എപ്പോഴോ ഞാനുറങ്ങി.

“…ദേവൂട്ടാ… നിനക്കിന്നു ഓഫീസില്‍ പോണോ…??” രാവിലെ അടുക്കളയിലെ സ്ലാബില്‍ കയറിയിരുന്ന് ചെറിയമ്മ തേങ്ങ ചിരകുന്നതില്‍നിന്നും കൈയിട്ടു വാരിത്തിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ചിരവയ്ക്കടുത്തേയ്ക്ക് നീണ്ട എന്റെ കൈയില്‍ പതുക്കെ തല്ലി ശാസിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ചെറിയമ്മ ചോദിച്ചു..

“…ഒരാഴ്ച്ച ഞാന്‍ പോയില്ലല്ലോ… ഇന്ന് പോവാതെ പറ്റില്ല..” ഈ സമയം അനു എന്റെ എതിര്‍വശത്ത് തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ചപ്പാത്തി പരത്തുകയായിരുന്നു… ആ പിങ്ക് ചുരിദാര്‍ അവള്‍ മാറിയിരുന്നില്ല.. ശരീരവടിവുകള്‍ എടുത്തു കാണിക്കുന്ന വേഷം.. ചപ്പാത്തി പരത്തുന്നതിനിടയില്‍ അവളുടെ വലിയ നിതംബങ്ങള്‍ തുളുമ്പുന്നു…  ഇടയ്ക്ക് പരത്തിക്കഴിഞ്ഞ ചപ്പാത്തി അടുത്തു വിരിച്ച പത്രത്തിലേയ്ക്ക് മാറ്റി പുതിയ ഉരുളയെടുക്കാന്‍ തിരിയുമ്പോള്‍ കാണുന്ന ഉരുണ്ട മുലകളുടെ മുഴുപ്പ്.. മുഴുത്ത മാറിടത്തില്‍ തല്ലിയലയ്ക്കുന്ന താലിമാല.. ട്രാക്സിനുള്ളില്‍ കാളക്കൂറ്റന്‍  മുരണ്ടു… കിട്ടാക്കനിയാണ് എന്നറിയാമെങ്കിലും കാണുന്നതിനു ടാക്സൊന്നും കൊടുക്കണ്ടല്ലോ… അരക്കെട്ടില്‍ വലുപ്പം വയ്ക്കുന്ന മുഴുപ്പ് ചെറിയമ്മ കാണാതിരിക്കാന്‍ തട്ടില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ ചാടിയിറങ്ങി… അനു കാണാതെ ഞാനവളുടെ കൊഴുത്ത സൗന്ദര്യം കണ്ണുകള്‍കൊണ്ട് കോരിക്കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… പാവം ഉറക്കം നിന്നതിന്റെ ക്ഷീണം അവളുടെ മുഖത്ത് കാണാനുണ്ട്… എന്നാലും ഒരുപാട് നേരം ഉറങ്ങിയാല്‍ എന്റെ വീട്ടുകാര്‍ എന്ത് കരുതും എന്ന്‍ വിചാരിച്ചാണവള്‍ അതിരാവിലെ അടുക്കളയില്‍ കയറിയത്.

“…പോവുമ്പോ നീ അനുമോളെക്കൂടി കൊണ്ടുപൊക്കോ… നിന്റെ ഓഫീസൊക്കെ അവള്‍ക്ക് കാണുവേം ചെയ്യാം… എന്നിട്ട് ഡിന്നറൊക്കെ പുറത്തൂന്ന് കഴിച്ചിട്ട് നിങ്ങള് ഇച്ചിരെ വൈകിവന്നാലും മതി…” ചിരവിയ തേങ്ങ മിക്സിയില്‍ അരക്കാന്‍ എടുക്കുന്നതിനിടയില്‍ ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞു.

“…ഏയ്‌ അതൊന്നും വേണ്ട ചെറിയമ്മേ… ദേവേട്ടന് ഓഫീസില്‍ ജോലിയുണ്ടാവും അതിനെടേല് ഞാന്‍ പോയാ ശരിയാവില്ല… ഞാന്‍ വരുന്നില്ല ദേവേട്ടാ…” അനു താല്‍പ്പര്യമില്ലാതെ പറഞ്ഞു… അവള്‍ വരുന്നത് എനിക്ക് സന്തോഷമായിരുന്നു… അവളുടെ സാമീപ്യവും സംസാരവുമൊക്കെ ഞാനത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു.. അജു വരുന്നവരെയെങ്കിലും അവളെന്റെ ഭാര്യയാണല്ലോ..

“..അത് നീയല്ല തീരുമാനിക്കുന്നേ.. ഞാന്‍ പറയണത് മോളങ്ങു കേട്ടാമതി… കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് രണ്ടാഴ്ച്ചയെങ്കിലും ലീവെടുത്ത് ഭാര്യേടെ കൂടെയിരിക്കേണ്ടതിനു പകരം ഇവനിങ്ങനെ ഓഫീസെന്നും പറഞ്ഞു നടക്കും… അതിനൊത്ത് നീയും കൂടിത്തുള്ളണ്ട… ഇവന്‍ പോകുമ്പോ റെഡിയായി കൂടെപ്പൊക്കോണം… നീ ഉച്ചവരെ ഓഫീസിലിരുന്നേച്ചും മോളെ ചുറ്റാനൊക്കെ കൊണ്ടുപോണോട്ടോ… കേട്ടോടാ…??” പറഞ്ഞതും എന്റെ ചന്തിക്ക് അടിവീണു.. അടികൊണ്ട ചന്തി തിരുമ്മി ഞാന്‍ സമ്മതം മൂളി… അതുകണ്ട അനുവിനു ചിരിപൊട്ടി..

ശ്രീമംഗലത്തെ രാജ്ഞീപദമലങ്കരിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ചിലപ്പോഴെങ്കിലും അമ്മ മറന്നു പോകുന്ന മാതൃവാത്സല്യം എല്ലാ മക്കള്‍ക്കും ഒരേപോലെ വയറു നിറയെ ഊട്ടുന്ന ചെറിയമ്മയുടെ സ്നേഹം… ചെറിയ കാര്യങ്ങളില്‍പ്പോലുമുള്ള കരുതല്‍.. ഉപാധികളില്ലാത്ത സ്നേഹദീപം..

ചെറിയമ്മയുടെ അന്ത്യശാസനം കേട്ട് അനു ചെറിയമ്മയുടെ കാതിലെന്തോ പറഞ്ഞു.. ചെറിയമ്മ മൂളി..

“..അവള് വരുന്നില്ല ദേവൂട്ടാ… ഇനിയൊരിക്കലാവട്ടെ… ഇന്ന് വേണ്ട…” പീരീഡ്‌സായകൊണ്ട് യാത്ര ചെയ്യാന്‍ പറ്റില്ലെന്ന് അവള്‍ പറഞ്ഞു കാണും..

അനു തന്ന ചായയും കുടിച്ച് ഞാന്‍ മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി… കുളി കഴിഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോള്‍ എനിക്കിടാനുള്ള ഡ്രസ്സ് കട്ടിലിലുണ്ട്… ഞാനൊരുങ്ങി താഴെ ചെന്നപ്പോള്‍ ചാപ്പാത്തിയും വെജ് കുറുമയും വിളമ്പിത്തന്നു… കൂടെയിരുന്നു കഴിക്കാന്‍ ഞാന്‍ നിര്‍ബന്ധിച്ചെങ്കിലും ചെറിയമ്മയുടെ കൂടെ കഴിച്ചോളാമെന്നും പറഞ്ഞ് അവള്‍ അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് പോയി.. ഞാന്‍ കാറില്‍ കയറുമ്പോഴും അവള്‍ വാതില്‍ക്കല്‍ നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു.. കാറ് ഗെയിറ്റ് കടക്കുമ്പോള്‍ അത് നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന അനുവിന്‍റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ മിററിലൂടെ കണ്ടു.. എന്തായിരുന്നിരിക്കാം അവളുടെ മനസ്സില്‍…??

“…ദേവാ നാളത്തേയ്ക്കാക്കണ്ട… ചീമേനിയെ ഇന്നേ പൊക്കിയാച്ച്.. ഓഫീസില്‍ നിന്ന് നീ നേരെ ഫാമിലേയ്ക്ക് വന്നാ പോതും..” വൈകുന്നേരം ഓഫീസ് മുറിയിലിരിക്കുമ്പോള്‍ ഇടയ്ക്ക് തമിഴ് മണക്കുന്ന മാണിക്യന്റെ ഗംഭീരസ്വരം ഫോണിലൂടെ എന്റെ കാതുകളെ തഴുകി.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്ന മാറ്റര്‍ വേഗത്തില്‍ പേപ്പറിലേയ്ക്ക് പകര്‍ത്തിയിരുന്ന ശ്രീനിധിയുടെ കണ്ണുകളില്‍ എന്താ എന്ന ചോദ്യഭാവം..

മാറത്ത് വി ഷെയ്പ്പില്‍ ഞൊറിയിട്ട ഷാളിനടിയിലൂടെ ഇടയ്ക്ക് തിരിയുമ്പോള്‍ മാത്രം കാണുന്ന അവളുടെ മുഴുപ്പൊത്ത മുലകളില്‍ പാളിനോക്കിയിരുന്ന എന്റെ കുറുക്കന്‍ കണ്ണുകള്‍ ആ നീള്‍മിഴികളുമായിടഞ്ഞു.. പകല്‍ മുഴുവന്‍ ഈ സുന്ദരിയെ പലപോസില്‍ കാണുന്നതും, ഇടയ്ക്കുള്ള തട്ടുംമുട്ടുമൊക്കെയാണ് തിരക്കുള്ള ഓഫീസ് ടൈമിലെ ആകെയുള്ള റിലാക്സേഷന്‍..

ഒന്നുമില്ലെന്ന് അവള്‍ക്ക് നേരെ കൈകൊണ്ട് കാണിച്ച് ഗാംഭീര്യം ഒട്ടും കുറയ്ക്കാതെ ഒരു മൂളലില്‍ മാണിക്യനുള്ള മറുപടിയൊതുക്കി..

വേപ്പുംകണ്ടത്തെ തെങ്ങിന്‍തോപ്പിലൂടെ എന്റെ ഓഡി പൊടിപറത്തിയൊഴുകി… അന്‍പതേക്കറില്‍ വാര്‍ഷിക വിളകള്‍ മുതല്‍ തെങ്ങും കവുങ്ങും, അതിരുകളില്‍ തേക്കും വളര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന വിശാലമായ ഫാം… ഫാംഹൌസിന്റെ മുറ്റത്ത് മാണിക്യന്റെ ബ്ലാക്ക് ജീപ്പ് കോമ്പസ്സിനൊപ്പം റെഡ് ഇന്നോവയും… ആ കാഴ്ച്ച എന്റെ ചുണ്ടില്‍ ക്രൂരമായ ചിരി വിടര്‍ത്തി.. റെഡ്ബുള്‍ എന്നെ ഓമനപ്പേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്ന ഇന്നോവ… മാണിക്യന്റെ ഇടിവണ്ടി..

“..നിനക്കൊന്നും ഈ രാഘവനെ അറിയില്ല.. ഒറ്റത്തായോളി മക്കളും എന്നെ ഊക്കാന്നു കരുതണ്ടടാ… നീയൊന്നും എന്നെയൊരു മൈരും ചെയ്യില്ല… ഹാ..” വേട്ടനായെപ്പോലെ അലറിക്കുരയ്ക്കുന്ന ആജാനുബാഹുവായ ചീമേനി രാഘവന്‍.. കൈകള്‍ മുട്ടുവരെ തെറുത്തു കയറ്റിയ നരച്ച കോട്ടണ്‍ ഷര്‍ട്ടും വെള്ളമുണ്ടുമാണ് വേഷം.. ആദ്യത്തെ ബട്ടണഴിഞ്ഞ ഷര്‍ട്ടിന്റെയുള്ളില്‍ നിന്നും ഉറച്ച മാംസപേശികളിലെ നരച്ച രോമങ്ങള്‍ തലയുര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്നു.. കഷണ്ടികയറിയ തലയുടെ ഇരു വശങ്ങളുമായി യൌവ്വനത്തിന്റെ ബാക്കിപത്രംപോലെ നരച്ച മുടികള്‍.. മുകളിലേയ്ക്ക് പിരിച്ചുവച്ച നരവീണ കൊമ്പന്‍മീശ…

ആരെയും കൂസാത്ത പ്രകൃതമാണെന്നു ഒറ്റനോട്ടത്തിലറിയാം.

ഒന്നാം നിലയിലെ ശീതീകരിച്ച ഹാളിലേയ്ക്ക് പടികള്‍ കയറിച്ചെല്ലുമ്പോള്‍ എന്നെ വരവേറ്റത് ആ കാഴ്ച്ചയാണ്.. അലങ്കരിച്ച തൂണുകള്‍ നിരന്ന ഹാളിലെ കരിവീട്ടിയില്‍ ക്ഷേത്രശില്‍പ്പങ്ങള്‍ കൊത്തിയ തൂണില്‍ചാരി പുറകോട്ടു കൈകള്‍ ബന്ധിച്ച നിലയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന രാഘവന്‍ തെറിവിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… കേട്ടാലറയ്ക്കുന്ന നാടന്‍ തെറികള്‍.

ദര്‍ബാറില്‍ ഗസല്‍ കേള്‍ക്കുന്ന മുഗള്‍ചക്രവര്‍ത്തിയുടെ പ്രൌഡിയോടെ രാഘവനെതിരെ ചാരനിറത്തിലുള്ള ഫുള്‍കവര്‍ സെറ്റിയില്‍ കൈകള്‍ വിടര്‍ത്തി, ഇടതുകാലില്‍ വലതുകാല്‍വച്ച്, പാദം താളത്തിലാട്ടിക്കൊണ്ട് ചുരുട്ടിന്റെ പുകയാസ്വദിക്കുന്ന മാണിക്യന്‍… കസവ് കളര്‍ ഫുള്‍സ്ലീവ് ഷര്‍ട്ടിന്റെ കൈ ഒരു മടക്കു മാത്രം മടക്കി, കസവ് കരയുള്ള മുണ്ടും ധരിച്ച മാണിക്യന്റെ കരുത്തുറ്റ ദേഹം കാലിന്റെ താളത്തിനൊത്ത് കുലുങ്ങുന്ന കാഴ്ച്ച… രാഘവന്റെ ഭരണിപ്പാട്ട് ഇത്ര ആസ്വാദ്യമാണോ..??

എന്നെ കണ്ടപുറകെ കേരളാ സാരിയുടുത്ത് മിനിബാറിന്റെ കൌണ്ടറില്‍ നിന്നിരുന്ന ശീതള്‍ വന്ന് പുറകില്‍ നിന്നും എന്റെ സൂട്ടഴിച്ച് കൈയില്‍ പിടിച്ചു… ഇന്‍സര്‍ട്ട് ചെയ്ത വെള്ള ഷര്‍ട്ട് പാന്റിനുള്ളില്‍ നിന്നും പുറത്തെടുത്ത്, ബട്ടണിട്ടിരുന്ന സ്ലീവ് മുട്ടോളം തെറുത്തു കയറ്റി ഒന്ന് റിലാക്സ് ചെയ്ത് ഞാന്‍ മാണിക്യന്റെ അടുത്ത് മറ്റൊരു സോഫയിലിരുന്നു… ഒന്നും മിണ്ടാതെ വന്നു സോഫയിലമര്‍ന്ന ഞാനും ചുരുട്ടിന് തീ കൊടുത്ത് തല മുകളിലേയ്ക്കാക്കി വിശാലമായിരിക്കുന്ന കണ്ട ചീമേനിക്ക് കലികയറി.

“…എന്തിനാടാ നായിന്റെ മക്കളെ എന്നെ ഇവടെ കൊണ്ടെയിട്ടേക്കണേ…?? ങ്ങ്ഹേ…?? നിന്റെയൊക്കെ തള്ളയെ ഊക്കാനോ…?? സ്ഥലകച്ചവടത്തിനെന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ടന്നിട്ട് കൊണക്കേട്‌ കാണിക്കുന്നോടാ പുണ്ടച്ചി മക്കളേ.. വാ തൊറന്നു പറയടാ തായോളീ..  നിന്റെയൊക്കെ തൊള്ളയില്‍ ആരുടെ കുണ്ണ തള്ളിവെച്ചേക്കുവാടാ..” പിടിച്ചോണ്ട് വരുന്നയാളിനെ ഇങ്ങനെ കാര്യം പറയാതെ കെട്ടിയിട്ടു വട്ടാക്കുന്ന മാണിക്യന്റെ സ്ഥിരം കാലാപരിപാടി.

രാഘവന്റെ വായില്‍ നിന്നും പുളിച്ചതെറി കേട്ട് ചൂളി നിക്കുന്ന പാവം ശീതള്‍.. ചുരുട്ടിന്റെ പുക ആഞ്ഞു വലിച്ച് മുകളിലേയ്ക്ക് പറത്തി തലചരിച്ച് ഞാനവളെ നോക്കി.. അഞ്ചേമുക്കാലടി പൊക്കമുള്ള നെടുവിരിയന്‍ ചരക്ക്… ആരുകണ്ടാലും മോഹിക്കുന്ന വെണ്ണപോലുള്ള ദേഹം.. ബോളീവുഡ് താരം അയേഷാ ടാക്കിയ തലയില്‍ മുല്ലപ്പൂചൂടി തനി മലയാളിമങ്കയായി നില്‍ക്കുന്നപോലെയുള്ള അവളെ കാണുന്ന ആര്‍ക്കും തള്ളിയിട്ടു കളിക്കാന്‍ തോന്നും.. പക്ഷേ തോന്നല്‍ ഉള്ളിലടക്കി മാറി നിന്ന് വാണം വിടുകയേ നിവര്‍ത്തിയുള്ളൂ.. അവള്‍ മാണിക്യന്റെപ്രൈവറ്റ് പ്രോപ്പര്‍ട്ടിയാണ്…

അടുത്തതായി നടക്കാന്‍ പോകുന്ന അങ്കം കാണേണ്ടി വരുമെന്ന പേടിയില്‍ സിംഹത്തെ കണ്ട ഹരിണയുവതിയെപ്പോലെയവള്‍ വിറയ്ക്കുന്നു… രാഘവന്റെ ഇടമുറിയാത്ത തെറിപ്പാട്ടല്ലാതെ ആ മുറിയില്‍ ബാക്കിയൊരു ശബ്ദവുമില്ല…  മാണിക്യന്റെ കൈയുയര്‍ന്നു… പുറത്തുപോകാന്‍ ശീതളിനുള്ള ആജ്ഞ.. കനത്ത കുണ്ടിയും തുള്ളിച്ച് ജീവന്‍ തിരിച്ചു കിട്ടിയപോലെ അവള്‍ സ്റ്റെയര്‍ ഇറങ്ങിയോടി.

അത്രയും നേരം ഈ രംഗം കണ്ടുകൊണ്ട് ഒരുകാല്‍ പുറകോട്ട് മടക്കി ജനലില്‍ചാരി നിന്നിരുന്ന അബ്ദുള്ള കൈയിലിരുന്ന വിസ്കി വായിലേയ്ക്ക് കമഴ്ത്തി ഗ്ലാസ് ടീപ്പോയിയില്‍ വച്ചിട്ട്  ചെന്ന് രാഘവന്റെ കെട്ടഴിച്ചു… അപ്പോഴേക്കും അവനെ സഹായിക്കാന്‍ സ്റ്റീഫനുമെത്തി… ശ്രീമംഗലത്തെ വിവിധ സ്ഥാപനങ്ങളിലെ ജോലിക്കാരാണ് രണ്ടും, പല കേസുകളിലും പ്രതികള്‍, ഇപ്പോള്‍ അതൊക്കെ വിട്ട് പെണ്ണൊക്കെ കെട്ടി സുഖമായി ജീവിക്കുന്നു.. മാണിക്യന്റെ വിശ്വസ്ഥര്‍.. ഇടയ്ക്ക് ഇതുപോലുള്ള അത്യാവശ്യങ്ങളില്‍ മാണിക്യന്റെ കാലാള്‍പ്പട.. വേറെയുമുണ്ട് വീരന്മാര്‍.. അതിലാരെ കൂടെകൂട്ടണമെന്ന് ഇറങ്ങുന്നതിനു തൊട്ടുമുന്‍പ് മാത്രം മാണിക്യന്‍ തീരുമാനിക്കും.

“…രാഘവാ…!! ഈ സാറ് കുറച്ച് കാര്യങ്ങള്‍ ചോദിക്കും.. തെറികൂട്ടിയാണെങ്കിലും  അല്ലെങ്കിലും… അതിനുള്ള മറുപടി പറഞ്ഞാ നിനക്ക് പോവാം..” മുകളിലേയ്ക്ക് പുകയൂതി വിട്ട് സീലിങ്ങിലേയ്ക്ക് നോക്കുന്ന മാണിക്യന്റെ ഉറച്ച ശബ്ദം.

“…എന്താടാ കഴുവേറിമോനെ നിനക്കറിയേണ്ടത്…??” പുറകിലേയ്ക്ക് പൂട്ടിട്ടു പിടിച്ചിരിക്കുന്ന സ്റ്റീഫന്‍റെ കൈകളില്‍ കിടന്നു കുതറിക്കൊണ്ട് രാഘവന്‍ അലറി.. എന്റെ കണ്ണുകൊണ്ടുള്ള സംജ്ഞ കിട്ടിയതും മാണിക്യനെതിരെ ടീപ്പോയിക്ക് അപ്പുറത്തുള്ള സോഫയിലേയ്ക്ക് അബ്ദുള്ളയും സ്റ്റീഫനും കൂടി രാഘവനെ ഇരുത്തി.. അയാള്‍ അനങ്ങാതിരിക്കാന്‍ തോളിലമര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നു..

“…രാഘവാ..!! കളരിക്കലെ രവിച്ചേട്ടന്റെ മോള്‍ അനുപമയ്ക്ക് നീയൊരു കല്യാണാലോചന കൊണ്ടുവന്നു… പഴയ സി.ഐ. ശ്രീമംഗലത്തെ ശങ്കരരാജന്‍ സാറിന്റെ മോന്‍ അര്‍ജുനെ… ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ..??” മുന്നില്‍ കൈകെട്ടി നിന്ന് ഞാന്‍ അജുവിന്റെ പേര് പറഞ്ഞതും രാഘവന്റെ കണ്ണിലെ ഭീതി ഞാന്‍ വായിച്ചു.. തെറി പുലമ്പിയിരുന്ന രാഘവന്‍ നിശബ്ദനായി… ഞാന്‍ തുടര്‍ന്നു..

“…അവന്റെയൊപ്പം രവിച്ചേട്ടന്റെ സൂപ്പര്‍മാര്‍ക്കറ്റില്‍ കല്യാണാലോചനയുമായി വന്നതും, നിശ്ചയമുള്‍പ്പടെ ഏര്‍പ്പാട് ചെയ്തതും നീ… അതിന് അര്‍ജുന്റെ കൈയില്‍ നിന്നും രണ്ടു ലക്ഷം രൂപ നീ ബ്രോക്കര്‍ ഫീസ്‌ വാങ്ങി… എന്നിട്ടും കല്യാണത്തിനു മാത്രം നീ വന്നില്ല.. ഇത്ര വലിയൊരു തുക ബ്രോക്കര്‍ ഫീസ്‌ നിനക്ക് തന്ന അര്‍ജുന്‍ കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന് രാവിലെ ഒളിച്ചോടിപ്പോയി.. അവനിപ്പോ എവിടെയാണെന്ന് ആര്‍ക്കുമറിയില്ല… എന്തിനാ രാഘവാ വെറുമൊരു കര്‍ഷകന്റെ മോളെ കല്യാണം കഴിക്കുന്ന അര്‍ജുന്‍ നിനക്ക് രണ്ടു ലക്ഷം രൂപ ബ്രോക്കര്‍ ഫീസ്‌ തന്നത്…??”

“…ആ… ഞാന്‍ ഇച്ചിരെ കൂടിയ ബ്രോക്കറാ… രവീടെ മോള് ആ ചരക്കിനെ അവനു കൂട്ടിക്കൊടുത്തതിന്റെ കൂലിയാന്നു കൂട്ടിക്കോ സാറേ രണ്ടു ലച്ചം… ഭൂ… അവന്റെയൊരു ചോദ്യം…!!” രാഘവന്‍ നിലത്തേയ്ക്ക് നീട്ടിത്തുപ്പി “…ഇപ്പോ നീയല്ലേ അവളെ വെച്ചോണ്ടിരിക്കണേ…?? എന്താ അവന്‍ അവക്ക് വയറ്റിലൊണ്ടാക്കീട്ടാണോ പോയേ…?? കൊച്ചിന്റെ തന്തയെ അന്വേഷിച്ചെറങ്ങിയതാണോ സാ..റേ…??” രാഘവന്റെ കൂസലില്ലാത്ത പുച്ഛം.. അയാള്‍ അത്രയും വലിയ വൃത്തികേട്‌ പറഞ്ഞിട്ടും ഞാന്‍ കൈയുംകെട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ട എന്റെ നേരെ മുഖമുയര്‍ത്തി നോക്കിയ രാഘവന് അത്ഭുതം.. അടുത്ത ചുരുട്ട് കത്തിച്ച് ഞാന്‍ സോഫയില്‍ പോയിരുന്നു.

മാണിക്യന്‍ എഴുന്നേറ്റു, മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തി പതുക്കെ മിനിബാറിനടുത്തേയ്ക്ക് നടന്നു… ബാര്‍മാനു ധരിക്കാനുള്ള നീളന്‍ ഏപ്രനെടുത്ത് മുന്നില്‍ കെട്ടി.. ആഷ്ട്രേയിലിരുന്ന പകുതിയെരിഞ്ഞ ചുരുട്ട് ചുണ്ടില്‍വച്ച് രാഘവന്റെ മുന്നില്‍പ്പോയി നിന്നു.

അടുത്ത നിമിഷം.., മിന്നല്‍ വേഗത്തില്‍ വായുവിലുയര്‍ന്ന മാണിക്യന്റെ വലംകൈ രാഘവന്റെ തുടയില്‍പ്പതിച്ചു..

.യ്യോ….ഹാഹാ.ഹാആആആആആആആ………… ജീവന്‍ പറിയുന്ന രാഘവന്റെ ആര്‍ത്തനാദം.

രാഘവന്റെ ഇടത്തേത്തുടയില്‍ നിന്നും പൂത്തിരിപോലെ ചൂടു ചോര ചീറ്റി… യാതൊരു  ഭാവവ്യത്യാസവുമില്ലാതെ മാണിക്യന്‍ ചോരപുരണ്ട കൈ ഏപ്രന്‍റെ പോക്കറ്റില്‍ കിടന്ന തുണിയെടുത്ത് തുടച്ചു… കത്തിത്തീര്‍ന്ന ചുരുട്ട് ആഷ്ട്രേയില്‍ കുത്തിക്കെടുത്തി ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു.. മാണിക്യന്‍ പഴയ സ്ഥാനത്ത് പോയിരുന്ന് വിസ്കി പകര്‍ന്നു പതുക്കെ ആസ്വദിച്ചു കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

“…ഇനി പറ രാഘവാ… ഈ കളിയില്‍ നിന്റെ പങ്കെന്താ…” രാഘവന്റെ തുടയില്‍ നിന്നും ഒഴുകിപ്പരക്കുന്ന ചോര കാലില്‍പ്പറ്റാതെ അകലം പാലിച്ച് ആദ്യത്തെപ്പോലെ കൈകെട്ടി നിന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“..ഹാ .ഹാ.. ഹാ … ആ.. ആ. ഹൂ ഹൂ ഹൂ… ഞാന്‍ പറയാം സാറേ.. ഞാന്‍.. ഞാ.. ഞാ   ഞാമ്പറയാം…” അരയിഞ്ച് നീളമുള്ള വാര്‍ക്കക്കമ്പി തുളഞ്ഞു കയറിയിരിക്കുന്ന ചോരയൊലിച്ചു വിറയ്ക്കുന്ന കാലിലേയ്ക്ക് നോക്കി അണച്ചുകൊണ്ട് രാഘവന്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങി…!!

“…അബ്ദൂ.. അറിയാല്ലോ.. കള്ളുകുടിച്ച് വെളിവില്ലാതെ തട്ടിവീണ രാഘവന്റെ തുടയില്‍  കമ്പികുത്തിക്കയറി… ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അങ്ങനെ പറഞ്ഞാ മതി…” തുടയില്‍ തോര്‍ത്ത് വച്ച് കെട്ടിയിട്ടും കമ്പിയൂരാത്തകൊണ്ട് ചോരനിക്കാതെ ബോധം പോയ രാഘവനെ താങ്ങിയെടുത്ത് ഇന്നോവയില്‍ കിടത്തുന്ന അബ്ദുള്ളയോടായി മാണിക്യന്‍ പറഞ്ഞു..

“…ശരി മാണിക്യാ… ഒരു ഫുള്‍ ഓ.സി.ആറാ വെള്ളം ചേര്‍ക്കാതെ പഹയന്റെ വായിലൊഴിച്ചു കൊടുത്തത്… ഇനിയിവന്റെ തല പൊങ്ങാന്‍ നേരം വെളുക്കണം…ഹ ഹ ഹ…” പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അബ്ദുള്ള ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേയ്ക്ക് കയറി.

“…ഇക്കാ… ആ നിലവിളി ശബ്ദമിടോ..!!” മുന്‍സീറ്റിലേയ്ക്ക് ഡോര്‍ തുറന്നു കയറുന്നതിനിടയില്‍ സ്റ്റീഫന്റെ വക ജഗതിചേട്ടന്റെ ശബ്ദത്തില്‍ കമന്റ്… അവന്റെ കോമഡി കേട്ട് ഞാനും മാണിക്യനും ചിരിക്കുമ്പോള്‍ ഇന്നോവ പൊടിപറത്തിക്കുതിച്ചു.

“..മാണിക്യാ കമ്പിയാ… സെപ്റ്റിക്കാവുവോ…?? എന്റെ ആശങ്ക ഞാന്‍ മറച്ചു വച്ചില്ല..

“…ഏയ്‌… ഇത് കാക്കനാട്ടെ നമ്മടെ സൈറ്റീന്ന് എടുപ്പിച്ച പുതിയ കമ്പിയാ.. ഇനി ആയാലും നമ്മക്കെന്താ ദേവാ.. അല്ലേലും അവന്റെ വായീന്ന് നല്ല കമ്പി തന്നെ വന്നപ്പോതേ ഞാന്‍ നിനച്ചേ… കമ്പി താന്‍ അവനുക്ക് വേണ്ടൂന്നു.. എപ്പടി നമ്മ ട്രീറ്റ്മെന്റ്…??”

“..പ്രമാദം…??” ഞാന്‍ ചൂണ്ടുവിരലും തള്ളവിരലും മുട്ടിച്ചു ആഗ്യം കാണിച്ചു..    സ്വതസിദ്ധമായ മാണിക്യന്റെ ചിരി മുഴങ്ങി..

“…ദേവാ…!! രാഘവന്‍ പറഞ്ഞതൊക്കെ സത്യമാണെന്ന് നെനച്ചാക്കൂടെ… അജു എതുക്ക്‌ ഇപ്പടിയെല്ലാം പണ്ണണം…??” സെറ്റിയിലിരുന്ന് മടിയിലിരിക്കുന്ന ശീതളിന്റെ പച്ചബ്ലൌസഴിച്ച് ബ്രായിടാത്ത അവളുടെ വെളുത്ത വന്മുല ഉറുഞ്ചുന്നതിനിടയില്‍ തലയുര്‍ത്തിയ മാണിക്യന്റെ സംശയം… പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും അവന്‍ വീണ്ടും അവളുടെ മുല കുടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി… ഇരു വശത്തേയ്ക്കും വിടര്‍ത്തി വച്ചിരിക്കുന്ന ബ്ലൌസില്‍ അവളുടെ വെണ്ണക്കട്ടി മുലകളില്‍ മാണിക്യന്റെ തഴമ്പിച്ച വിരലുകള്‍ പുളകം വിരിയിച്ചു… മടിയില്‍ നിന്നും ഊര്‍ന്നു വീണ കേരളസാരിയുടെ മുന്താണി സുഖംകൊണ്ട് തുളുമ്പുന്ന അവളുടെ മേനിയുടെ ചലനത്തിനൊത്ത്‌ ഇളകി… മുലകുടിക്കുന്ന മാണിക്യന്റെ തലമുടിയില്‍ വിരലോടിക്കുന്ന ശീതളിന്റെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു… കണ്ണുകളടച്ച്‌ സുഖിച്ചിരിക്കുന്ന അവളുടെ ശൃങ്കാരഭാവം എന്റെ കുട്ടനെ ഉണര്‍ത്തി.. ഏ.സിയുടെ കുളിര്‍മ്മയിലും എന്റെ ദേഹം ചൂടുപിടിച്ചു.

“..അതുതന്നെയാ ഞാനും ആലോചിക്കുന്നത്… അനുവിനെ പ്രണയിച്ചു വിവാഹം കഴിക്കാനാഗ്രഹിച്ചിരുന്ന അജു ഇനി രാഘവന്റെ ചതി അറിഞ്ഞെങ്കില്‍പ്പോലും കല്യാണത്തില്‍ നിന്നും പിന്മാറേണ്ട കാര്യമില്ലായിരുന്നല്ലോ…?? ഇതില്‍ അനുവോ വീട്ടുകാരോ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ലാന്ന് അവനു മനസ്സിലായിട്ടുണ്ട്… തന്നെയുമല്ല അവന്‍ വലിയ ആദര്‍ശമൊക്കെയുള്ളയാളുമാ..??” ഞാന്‍ വീണ്ടും ആലോചനയിലാണ്ടു.. എന്റെ എതിര്‍വശത്തെ സോഫയില്‍ ഈ സമയം ശീതള്‍ അരയ്ക്കു മുകളില്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും നഗ്നയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു..

മാണിക്യന്റെ ദേഹത്ത് ആകെ വെള്ള ബോക്സര്‍ മാത്രം… തുടവരെ തെറുത്ത് കയറ്റിയ സാരിയില്‍ മാണിക്യന്റെ മടിയില്‍ അവന്റെ ഇരുവശത്തും കാലുകള്‍ വച്ച് മുട്ടില്‍ നില്‍ക്കുന്ന അവളുടെ അധരം നുണയുന്ന തിരക്കില്‍ മാണിക്യന്‍ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല… അവന്റെ കൈകള്‍ ശീതളിന്റെ സാരിയുടെ ഉള്ളിലാണ്.. അവളുടെ വലിയ കുണ്ടികള്‍ ആ കൈപ്പത്തികളുടെ ചൂടറിയുന്നു… ആക്രാന്തത്തില്‍ വലിച്ചഴിച്ച നീലപാന്റി അവളുടെ വലത്തേ കാല്‍പാദത്തില്‍ തൂങ്ങിക്കിടന്നാടുന്നു.

…ഉം.. ഉം.. ഉം… അധരപാനത്തിന്റെ സീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍… എന്റെ പാന്റിനുള്ളില്‍ കളിവീരന്‍ ഉഗ്രരൂപം പൂണ്ടു.. മാണിക്യനു കൊടുക്കാതെ കന്നിപ്പൂര്‍ എനിക്ക് തന്നതിനു പകരമായി ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഏത് പെണ്ണിനേം കളിക്കാന്‍ പഞ്ചമിയുടെ മൌനാനുവാദമുള്ള മാണിക്യന് എന്തുമാവാം.. ഇവിടൊരുത്തന്‍ കെട്ടിയ പെണ്ണിനെപ്പോലും കളിക്കാന്‍ യോഗമില്ലാതിരിക്കുമ്പോഴാ അവന്റെ അര്‍മ്മാദം.. എന്റെ ഞരമ്പുകള്‍ തരിച്ചു… അവരുടെ കാമകൂത്തുകള്‍ കണ്ട് പൊട്ടാറായി നില്‍ക്കുന്ന എന്റെ വീരനെ ഞാന്‍ പാന്റില്‍ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചു… അവനെന്റെ അരക്കെട്ടില്‍ നിന്നാടി.

എ.സിയുടെ തണുപ്പ് കുണ്ണയിലടിച്ചപ്പോള്‍ ചെറിയൊരാശ്വാസം… അവരില്‍ നിന്നും കണ്ണ് പറിച്ച് ഞാന്‍ മേലോട്ട് നോക്കി സോഫയില്‍ ചാരിക്കിടന്നു.

“…ഉനക്ക് ഗള്‍ഫില്‍ ആരെയാവത് തെരിയുമാ…?? ഹൂ ഹൂ…ഉം…!! ശീതള്‍ നിലത്ത് കുത്തിയിരുന്ന് കുണ്ണയൂമ്പുന്ന സുഖത്തിനിടയില്‍ മാണിക്യന്‍ ചോദിച്ചു.. ഒന്‍പതിഞ്ച് നീളമുള്ള അവന്റെ കരിവീരന്റെ മകുടം തൊലിച്ചു വായില്‍ക്കയറ്റി കവിളുകള്‍ തുറുപ്പിക്കുന്ന ശീതളിന്റെ കണ്ണുകളില്‍ കുസൃതി… മകുടത്തിനടിയില്‍ പാടകെട്ടിയ അവന്റെ വിയര്‍പ്പും വീര്യവും നക്കിയെടുത്ത് ചുരുണ്ടപാട നാക്കിന്‍തുംബിലാക്കി അവള്‍ നീട്ടിക്കാണിച്ചു… മുറിയില്‍ ആ മുഷുക്ക് മണം… കുനിഞ്ഞ് അവളുടെ നീണ്ട നാക്ക് ഊമ്പി തന്റെ തന്നെ പാല്‍പ്പാട തിന്നുന്ന മാണിക്യന്‍… യ്യേ.. എനിക്കറപ്പ് തോന്നി… അവര് രണ്ടും വായില്‍ പാല്‍ക്കട്ടികിട്ടിയപോലെ ആസ്വദിച്ചു പരസ്പ്പരം ഉമിനീര്‍ കൈമാറിക്കുടിക്കുന്നു.. വീണ്ടും അവന്റെ കാലന്‍കുണ്ണ മുഴുവന്‍ വായിലാക്കാന്‍ നോക്കുന്ന ശീതള്‍.. മുട്ടിനു മുകളില്‍ തെറുത്തു വച്ച സാരിയില്‍ അരയ്ക്കു മുകളില്‍ നഗ്നയായി നിലത്ത് കുന്തിച്ചിരിക്കുന്ന അവളുടെ പൊന്നിന്റെ നിറമുള്ള കാലുകളില്‍ അലുക്കിട്ട സ്വര്‍ണ്ണപാദസരം.. നഗ്നമായ അരയിലെ തിളങ്ങുന്ന തൊലിയില്‍ പറ്റിക്കിടക്കുന്ന പൊന്നരഞ്ഞാണം.. അതിന്റെ ഞാത്ത് സാരിക്കുമുകളിലൂടെ കുണ്ടികളില്‍ താളത്തിലടിക്കുന്നു.. വദനസുരതത്തിന്റെ അനിര്‍വ്വചനീയ സുഖത്തില്‍ സീല്‍ക്കരിച്ച് മുക്രയിടുന്ന മാണിക്യന്‍..

“…എന്തിനാ..? അവന്റെ സീല്‍ക്കാരം കേട്ട് അല്‍പ്പം ദേഷ്യത്തിലാ ഞാന്‍ ചോദിച്ചത്.

..ഉം.. അപ്പടി.. അപ്പടി.. ഊമ്പടീ പൊണ്ണേ… കൊട്ടയെ സപ്പ്…ആ അപ്പടി താന്‍..   “…ഉനക്ക് തെരിയുമാ തെരിയാതാ…??” ശീതളിന്റെ തലയില്‍ പിടിച്ചമര്‍ത്തി ഉണ്ടകള്‍ ഉറുഞ്ചാന്‍ പറയുന്നതിനിടയില്‍ മാണിക്യന്റെ ചോദ്യം.. കള്ളു തലയ്ക്കു പിടിച്ചപ്പോ അവനു മാതൃഭാഷ മാത്രമേ വരുന്നുള്ളൂ..

“…ഇല്ല…!!” മൈര് ഈ നാറിയെയാണല്ലോ ഞാന്‍ കമ്പനിക്ക് കൂടെകൂട്ടിയത്.. ഞാന്‍ മനസ്സില്‍പ്പറഞ്ഞു.. ശീതളിന്റെ തലയില്‍ കൈയമര്‍ത്തി വായില്‍ കോല്കേറ്റി മാണിക്യന്‍ അടിച്ചു തുടങ്ങി.. ഗ്ലപ്…ഗ്ലപ്… ഗ്ലപ്.. എന്റെ ഞരമ്പുകള്‍ ഇപ്പോ തരിച്ചു പൊട്ടും.. ഞാന്‍ തല മുകളിയ്ക്കാക്കി കാഴ്ച മറച്ചു..

പശു കാടിവെള്ളം കുടിക്കുന്ന പോലുള്ള ശബ്ദവും ശീതളിന്റെ താളത്തിലുള്ള സീല്‍ക്കാരവും കേട്ട് ഞാന്‍ തലനേരെയാക്കി നോക്കുമ്പോള്‍.. പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നയായി സോഫയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ശീതളിന്റെ കാലുകള്‍ക്കിടയിലിരുന്ന് പൂറുതിന്നുന്ന മാണിക്യന്‍.. ശീതളിന്റെ ഉമിനീരില്‍ കുളിച്ചു തിളങ്ങുന്ന അവന്റെ കരിംകുണ്ണ അവളുടെ സ്ത്രൈണഗന്ധമറിഞ്ഞു വെട്ടിയാടുന്നു… മുറിയില്‍ നിറയെ അവളുടെ കൊതിപ്പിക്കുന്ന മദഗന്ധം.. മാണിക്യന്റെ അരമുള്ള നാവ് നക്കിയെടുക്കുന്നതിനൊപ്പം ചുരത്തുന്ന അവളുടെ കാമരസം അവന്റെ മുഖം നനച്ച്  താടിയിലൂടെ ഇറ്റ്‌ വീഴുന്നു… സുഖം സഹിക്കവയ്യാതെ വിറയ്ക്കുന്ന കാലുകളുമായി നില്‍ക്കുന്ന ശീതളിന്റെ കുണ്ടിയുടെ വലിപ്പം കണ്ട എന്റെ കണ്ണ് തള്ളി… മാണിക്യന്റെ വീട്ടിക്കാതലില്‍ കടഞ്ഞപോലുള്ള കൈകള്‍ അവളുടെ നിതംബം താങ്ങി അരക്കെട്ട് അവന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് അമര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു..

..ഉം.. ഉം.. ഉം.. മണിക്കുട്ടാ… എന്നെ കൊല്ലാതെ… ആ…ആവൂ…. അവളുടെ അണക്കെട്ട് പൊട്ടാന്‍ പോകുന്നതിന്റെ ആര്‍ത്തനാദം… ഞാന്‍ എന്റെ കുട്ടനെ പതുക്കെ ഉഴിയാന്‍ തുടങ്ങി.. കുറച്ചുകാലമായി വാണമടിച്ചിട്ടുപോലും… കുറേ സ്റ്റോക്ക് കാണും..

“…മണി…കുട്ട്…ട്ടാ…!! ആ…… ആ…. ഹൂ…” അവളുടെ ഞരമ്പുകള്‍ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു… സുഖംമൂത്ത് വീഴാന്‍ പോയ അവളെ മാണിക്യന്റെ ബലിഷ്ഠമായ കൈകള്‍ താങ്ങി.. മടിയില്‍ വിലങ്ങനെ കിടന്ന ശീതളിന്റെ തിളയ്ക്കുന്ന പൊന്മേനി വാരിപ്പുണര്‍ന്ന് ആ തെനിറ്റുന്ന അധരങ്ങളിലെ മധുനുകര്‍ന്നു അവന്‍.. അവന്റെ കഴുത്തില്‍ത്തൂങ്ങി ചുംബനമേറ്റുവാങ്ങിയ ശീതളിന്റെ മുഖത്ത് നിറഞ്ഞ സംതൃപ്തിയുടെ അഴകുള്ള നാണം.. അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ ആ കനത്ത കാര്‍കൂന്തലില്‍ വിരലുകളോടുമ്പോള്‍ കൈയില്‍ത്തടഞ്ഞ കുടമുല്ലപ്പൂമാല അവളെ നോവിക്കാതെ അഴിച്ചെടുത്ത് അവന്‍ ഇടത്തേ കൈപ്പത്തിക്കുതാഴെചുറ്റി.. കാച്ചെണ്ണ മണമുള്ള അവളുടെ കൂന്തലില്‍കിടന്ന മുല്ലപ്പൂവിനു സൗരഭ്യം കൂടിയതായി അവനു തോന്നിയിരിക്കണം.. അത്ര കൊതിയോടെയാണ് അവനാ മണം ആഞ്ഞു വലിച്ചത്… അതുകണ്ട ശീതളിന്റെ കണ്ണുകളില്‍ കൊതിപ്പിക്കുന്ന പിണക്കം… അവന്റെ കവിളില്‍ കവിളുരുമ്മി അവളവനെ പ്രണയിച്ചു..

എങ്ങനെ പ്രണയിക്കാതിരിക്കും.. കറുപ്പിനഴക് അതാണ്‌ മാണിക്യന്‍… എന്നാലും ഈ വേട്ടാവളിയന്‍ ഇത്ര റൊമാന്റിക്കാണോ..?? എനിക്കല്‍ഭുതം.. അതൊരു പുഞ്ചിരിയായി എന്റെ ചുണ്ടുകളില്‍ വിരിഞ്ഞു.

“…ദേവാ… ഉനക്ക് ജ്ഞാപകം ഇറുക്കാ.. നമ്മ മീനുവോടെ തിരുമണ അന്നേക്ക് പാത്തേനെ അന്ത പൊണ്ണ്‍… എന്നാ അവ പേര്..?? ആ… പ്രീതി.. ജ്ഞാപകമിറുക്കാ..??”      ശീതളിനെ സോഫയിലെയ്ക്ക് കിടത്തി അവളുടെ പൊന്‍പൂറ്റില്‍ കൊടിമരം നാട്ടുന്നതിനിടയില്‍ മുരള്‍ച്ചയോടെ മാണിക്യന്‍ ചോദിച്ചു. അവന്റെ കളികണ്ട് കുട്ടനെ കുലുക്കിയിരുന്ന എന്റെ കൈയുടെ വേഗം കുറഞ്ഞു… മീനുവിന്റെ കോളേജ്മേറ്റ് പ്രീതിയുടെ കാര്യമാണ് അവന്‍ പറഞ്ഞത്..

“..ആ ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ട്.. എന്താടാ…??”

“…ഉം… ങ്ങ്ഹും… അവളോടെ അണ്ണന്‍ കുവൈറ്റിലെ താനേ… അവന്‍ ഉന്നൂടെ ഫ്രണ്ട്ന്ന് നീ സൊന്നേല്ലിയാ…?? സീല്‍ക്കാരത്തോടെ മാണിക്യന്റെ അടിയുടെ വേഗം കൂടി… സുഖം മൂത്ത് ശീതള്‍ ഉറക്കെ കരയാന്‍ തുടങ്ങി… എന്റെ തലയില്‍ വെളിച്ചം മിന്നി.

“പ്രവീഷ്” പ്രീതിയുടെ ചേട്ടന്‍… അവന്‍ എന്റെ കോളേജ് മേറ്റായിരുന്നു.. ഇപ്പോ കുവൈറ്റ് എന്‍.പി.സിയില്‍ കെമിക്കല്‍ എന്‍ജിനീയര്‍.. ഗള്‍ഫിലെ മലയാളി അസോസിയേഷനിലൊക്കെ അവന്‍ ആക്ടീവാണ്… അവനെ വിളിച്ചാല്‍ ഒരുപക്ഷേ അജു ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്ഥാപനത്തിലെ ആരെയെങ്കിലും ബന്ധപ്പെടാന്‍ കഴിഞ്ഞേക്കും.. അതാണ്‌ മാണിക്യന്‍ പറഞ്ഞു വന്നത്.

“മാണിക്യാ നീ മുത്താടാ.. വെറും മുത്തല്ല കറുത്തമുത്താഡാ..” (ആ സീരിയല്‍ ഇവന്‍ കാണാത്തത് ഭാഗ്യം ഇല്ലേല്‍ ആ പേര് വിളിച്ചതിന് എന്റെ പുറത്തിനിട്ടവന്‍ വീക്കിയേനെ) കുലച്ചു നിന്നാടിയ കുണ്ണ കഷ്ടപ്പെട്ടു പാന്റിനുള്ളില്‍ തിരുകിക്കയറ്റി ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് ചെന്ന് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കവിളില്‍ ഉമ്മ കൊടുത്തു.. അവന്റെ മൂര്‍ഖന്‍ പൂറില്‍ പുളന്നു കേറുന്ന സുഖത്തിനിടയിലും ശീതളിന് ചിരിവന്നു… അവളുടെ തുളുമ്പുന്ന മാറിണകളെ ഞെരിക്കാന്‍ എന്റെ കൈകള്‍ തരിച്ചു.. ആറു വയസ്സുള്ള കുലുസു മൂന്നു വയസ്സുവരെ കുടിച്ചിട്ടും ഉടയാത്ത അവളുടെ പാല്‍ക്കട്ടികള്‍ എന്നെ പോരിനു വിളിക്കുന്നപോലെ… കൈകളുടെ തരിപ്പ് കഷ്ടപ്പെട്ടടക്കി ഞാന്‍ പ്രവീഷിന്റെ നമ്പര്‍ ഡയല്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍.. യന്ത്രം പോലെ ചലിക്കുന്ന അരക്കെട്ടിനു യാതൊരു മാറ്റവും വരുത്താതെ ശീതളിന്റെ റോസാപ്പൂവധരങ്ങള്‍ കുനിഞ്ഞു ചപ്പിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു മാണിക്യന്‍..

…നിങ്ങള്‍ വിളിക്കുന്ന സബ്സ്ക്രൈബര്‍ സ്വിച്ചോഫ്‌ ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്… ഓ അത് പ്രവീഷിന്റെ നാട്ടിലെ നമ്പരാണ്… ഗള്‍ഫിലെ നമ്പര്‍ എന്റെ കൈയിലില്ല… ഞാന്‍ മീനുവിനെ വിളിച്ച് പ്രീതിയുടെ നമ്പര്‍ വാങ്ങി… അവളെ വിളിച്ചു പ്രവീഷിന്റെയും…

“…ഹലോ… പ്രവീഷല്ലേ…?? ഇത് ദേവനാണ്… ശ്രീമംഗലത്തെ…”

“…ആ… ദേവാ.. മനസ്സിലായി… എന്താടാ വിശേഷിച്ച്…??” ഞാന്‍ അജുവിന്റെ തിരോധാനത്തെക്കുറിച്ചും… ഇപ്പോഴത്തെ ആവശ്യവും പറഞ്ഞു.. മിനിബാറിലെ കൌണ്ടറില്‍ കൈകള്‍ കുത്തി നിന്നിരുന്ന ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ മാണിക്യന്‍ കളിയുടെ പൊസിഷന്‍ മാറ്റിയിരുന്നു.

ആദ്യം രാഘവനെ കെട്ടിയിട്ടിരുന്ന തൂണിന്റെ പകുതി ഉയരത്തില്‍ ചാരി പുറകോട്ടു കൈകളിട്ടു തൂണില്‍ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ശീതളിന്റെ വാഴപ്പിണ്ടിത്തുടകള്‍ക്കടിയിലൂടെ കൈകള്‍ കടത്തിയുയര്‍ത്തി നിന്നുകൊണ്ട് അവളില്‍ പാഞ്ഞു കേറുന്ന മാണിക്യന്‍… അവന്റെ കരിവീട്ടിക്കാതലില്‍ കടഞ്ഞ പോലുള്ള പുറവടിവില്‍ നിന്നും ചാലുകീറി പനിച്ചിറങ്ങുന്ന വിയര്‍പ്പ്… ചോക്കളേറ്റില്‍ പാല്‍ക്കട്ടി വച്ചപോലെ ശീതളിന്റെ പാലിന്റെ നിറമുള്ള മേനിയില്‍ ഉരയുന്ന മാണിക്യന്‍റെ കറുത്ത ദേഹം.. ഓരോ അടിക്കും അവന്റെ വീരനെ മുഴുവനായി വിഴുങ്ങുന്ന ശീതളിന്റെ നെയ്പ്പൂറിനു ചെത്തിപ്പൂവിന്റെ നിറമായി..

ആ…ആ…ആ … ഹാ ഹാ ഹാ… ഹും.. ഹൂ… തുളുമ്പുന്ന മാദക ദേഹത്തിന്റെ ഉലച്ചിലില്‍ ചുണ്ടുകള്‍ കടിച്ച് വേദനയുള്ള സുഖമാസ്വദിക്കുന്ന ശീതള്‍… ഒരു പോണ്‍ വീഡിയോ ഷൂട്ടിംഗ് ലൈവായിക്കാണുന്ന സുഖം… ശീതളിന്റെ സീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ ഫോണിലൂടെ കേള്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ കുറച്ചു കൂടി മാറി നിന്നു.

“..ദേവാ… നീ നമ്മടെ റാഷിദിനെ അറിയില്ലേ.. പൊന്നാനിക്കാരന്‍… അവന്‍ നീ പറഞ്ഞ പ്ലാന്റിലാ ജോലി ചെയ്യുന്നത്…”

“…ഏത് റാഷിദ്..?? എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല…??”

“…ഡാ.. എന്റെ കല്യാണത്തിന്റെ തലേന്ന് നമ്മള് കൂടീല്ലേ… അന്ന് കെസ്സുപാട്ടൊക്കെ പാടിയ റാഷിദ്… നീ മറക്കാന്‍ വഴിയില്ലല്ലോ…??”

“..ഓ.. മ്മടെ മോയിന്‍കുട്ടി റാഷിദ്… ഓനോ…” റാഷിദിന്റെ പേര് കേട്ടതും അറിയാതെ മലപ്പുറംഭാഷ നാവില്‍ വന്നു..

“…ആ.. അവന്‍ തന്നെ..  അവന്റെ നമ്പര്‍ ഞാന്‍ മെസ്സേജ് ചെയ്യാം നീയൊന്നു വിളിച്ചു നോക്ക്…”

ഞാന്‍ ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്ത് ചെല്ലുമ്പോള്‍ സോഫയിലിരിക്കുന്ന മാണിക്യന്റെ മടിയില്‍ തളര്‍ന്നുറങ്ങുന്ന ശീതള്‍… അവന്റെ വീരന്‍ ഇപ്പോഴും അവളുടെ ചെപ്പിനുള്ളിലാണ് അവളുടെ പുറം നിറഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കാര്‍കൂന്തലില്‍ തഴുകി കണ്ണടച്ചിരിക്കുന്ന മാണിക്യന്‍… കളി കഴിഞ്ഞിട്ട് അധികം നേരമായിട്ടില്ല.. എന്നാലും ശീതളിന്റെ താളത്തിലുള്ള ശ്വാസഗതിയില്‍ അവളുറങ്ങിയെന്നു മനസ്സിലായി… അവള്‍ വിളംബിത്തന്ന ചപ്പാത്തിയും ചിക്കനും കഴിച്ച് വിശ്രിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് അവര്‍ കളി തുടങ്ങിയത്… അതുകൊണ്ട് അവളീ ഉറക്കം നാളെ രാവിലെയേ ഉണരൂ…

മാണിക്യന്റെ തോളില്‍ ചാഞ്ഞു അലസമദാലസമായുറങ്ങുന്ന അവളുടെ തലയിലൊന്നു തഴുകി ഞാന്‍ പോകുന്നു എന്നവനോട് ആഗ്യം കാണിച്ചു.. ഇപ്പോ വരാമെന്ന് അവനും.. പിറന്നപടി തന്നെ അവളെ ഒരു കുഞ്ഞിനെയെന്നവണ്ണം കട്ടിലില്‍ കിടത്താനായി മാണിക്യന്‍ ബെഡ്റൂമിലേയ്ക്ക് എടുത്തുകൊണ്ടുപോകുന്ന കണ്ട് ഞാനെന്റെ സൂട്ടെടുത്ത് തോളില്‍ തൂക്കി പുറത്തേയ്ക്ക് നടന്നു.. പഞ്ചമിയ്ക്ക് മാണിക്യന്റെ ചൂട് കിട്ടാതെ ഉറക്കം വരില്ലാത്തകൊണ്ട് അവന്‍ രാത്രി ഇവിടെ തങ്ങാറില്ല.. അവന്റെ ദേഹത്ത് നിന്നും ശീതളിന്റെ മണമറിയുന്ന പഞ്ചമി ഇന്ന്‍ എന്നത്തേക്കാളും മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്ച്ചവെയ്ക്കും… അതോര്‍ത്തപ്പോള്‍ എന്റെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു..

ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിനടുത്ത് വിന്‍ഡ്ഷീല്‍ഡില്‍ ഘടിപ്പിച്ച ഹോള്‍ഡറിലിരുന്ന ഫോണ്‍ മിന്നി.. വാട്സപ്പില്‍ പ്രവീഷിന്റെ മെസ്സേജ്… ഓക്സ് കണക്റ്റ് ചെയ്തിട്ടുള്ളതുകൊണ്ട് കാര്‍  നിര്‍ത്താതെ ഞാന്‍ റാഷിദിനെ വിളിച്ചു… ഫോണ്‍ ഓഫാണ്… ഡ്യൂട്ടിയിലായിരിക്കുമെന്നു തോന്നി… വീടെത്തുന്നതിനു മുന്‍പ് ഞാന്‍ പലതവണ ശ്രമിച്ചു നോക്കിയെങ്കിലും നിരാശയായിരുന്നു ഫലം… ഞാന്‍ വീണ്ടും പ്രവീഷിനെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു.. റാഷിദിനെ മറ്റേതെങ്കിലും തരത്തില്‍ കോണ്ടാക്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിക്കാമെന്ന് അവന്‍ പറഞ്ഞു… അല്‍പ്പം ആശ്വാസം..

ഞാന്‍ വീട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍ പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു… എല്ലാവരും ഉറങ്ങിക്കാണുമെന്നു കരുതി വാതിലടച്ച് മുകളിലെയ്ക്കുള്ള സ്റ്റെയര്‍ കയറുന്നതിനിടയില്‍ അടുക്കളയോട് ചേര്‍ന്നുള്ള ഡൈനിംഗില്‍ ലൈറ്റ് കണ്ടു.. തിരിച്ചിറങ്ങി ചെന്ന് നോക്കുമ്പോള്‍ ഡൈനിംഗ് ടേബിളില്‍ തലവച്ചു കിടക്കുന്ന അനു… എന്റെ കാല്‍പ്പെരുമാറ്റം കേട്ട് അവള്‍ തലയുയര്‍ത്തി.. നിറഞ്ഞ മിഴികളില്‍ നിന്നും ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ ടേബിളില്‍.. അവള്‍ വേഗം മിഴികള്‍ തുടച്ചു.

“…എന്താ ഇത്ര വൈകിയേ…?? ഞാന്‍ അത്താഴം വിളമ്പട്ടെ…??” മുഖത്ത് കഷ്ടപ്പെട്ട് വരുത്തിയ പുഞ്ചിരിയുടെ പുറകെ എത്തിയ ചോദ്യം എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചു… അവള്‍ എനിക്ക് വേണ്ടി അത്താഴമൊരുക്കി കാത്തിരുന്നിരുന്നു… ഞാനോ അതൊന്നും ഓര്‍ക്കാതെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടു വന്നു.

“…വേണ്ട.. ഞാന്‍ കഴിച്ചിട്ടാ വന്നത്… താന്‍ കഴിച്ചില്ലേ..??” അവളുടെ മഷിമാഞ്ഞു തുടങ്ങിയ കണ്ണുകളില്‍ ദേഷ്യം.

“..വൈകൂങ്കി ഒന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞൂടെ..?? മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് സമാധാനായിട്ട് വല്ലോടത്തും കിടക്കാരുന്നു…” സ്നേഹമയിയായ ഭാര്യയുടെ കരുതലിന്റെ പിണക്കം ഞാനാദ്യമായറിഞ്ഞു..    എനിക്കവളെ വാരിപ്പുണര്‍ന്ന് ആ മിഴികള്‍ മുത്തണമെന്നു തോന്നി.. അത്രയധികം അനുവിനോട് ഇഷ്ടം തോന്നി എനിക്ക്.. എങ്കിലും ഇന്നലെകൂടി തമ്മില്‍ പിരിയുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞ ഇവളെന്തിനാ ഇങ്ങനൊക്കെ ചെയ്യുന്നത്.

“..അയ്യോ താന്‍ കഴിച്ചില്ലേ… എങ്കില്‍ ഇരിക്ക്.. ഞാന്‍ വിളമ്പിത്തരാം…”  കൈയിലിരുന്ന സ്യൂട്ടും ലാപ്ടോപ് ബാഗും ഒരു ചെയറില്‍ വച്ച് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“..വേണ്ട.. എനിക്ക് വിശപ്പില്ല.. ദേവേട്ടന്‍ വന്നിട്ട് കഴിക്കാന്നു കരുതി ഞാനിരുന്നതാ.. ഇനി വേണ്ട..” ടേബിളില്‍ വീണ കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ തുടച്ച് അവള്‍  പോകാനൊരുങ്ങി.

“..അത്പറ്റില്ല.. ഞാന്‍ കാരണം താന്‍ വിശന്നിരിക്കണ്ട.. ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌ ഞാനും അരച്ചപ്പാത്തി കഴിക്കാം.. താനിരിക്കടോ..” ഞാനവളെ കൈയില്‍ പിടിച്ചിരുത്തി… അവളെനിക്കും അവള്‍ക്കും വിളമ്പി.. ചാപ്പാത്തിയും കിഴങ്ങുകറിയും.

“…അനൂ.. ഞാന്‍ പല തിരക്കുകളുമുള്ളയാളാ… സമയത്ത് വീട്ടില്‍ വരാനൊന്നും കഴിഞ്ഞൂന്ന് വരില്ല.. ഇവിടെ എല്ലാര്‍ക്കും അതറിയാം.. അതോണ്ട് താനിങ്ങനെ ഉറങ്ങാതിരിക്കണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല..” കഴിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞതുകേട്ടിട്ടും തലയുയര്‍ത്തി ഒന്ന് നോക്കിയതല്ലാതെ അവള്‍ ഒന്നും പറയാതെ പതുക്കെ കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

“..ഞാന്‍ ദേവേട്ടന്റെ ഭാര്യയാ.. ഭര്‍ത്താവിനെ കാത്തിരിക്കേണ്ടത് ഭാര്യയുടെ കടമയാ.. നമ്മള്‍ തമ്മിലുള്ള അകല്‍ച്ച ഇവിടുള്ളവര്‍ക്കൊക്കെ അറിയാമേലും ഞാനെന്റെ കടമകള്‍ മറന്നാ എന്റെ വീട്ടുകാരെയാവും എല്ലാരും കുറ്റം പറയാ… അതോണ്ട് മാത്രാ ഞാന്‍..!! അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ് തലയുയര്‍ത്താതെ അത്രയും പറഞ്ഞ് അവള്‍ എഴുന്നേറ്റു പോയി.

“..അനൂ.. താനിന്നലെയും ശരിക്കുറങ്ങിയില്ല… അല്ലേ..??” പതിവുപോലെ ഞാന്‍ കൌച്ചില്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ കിടക്ക കുടഞ്ഞു വിരിച്ച് കിടക്കാനൊരുങ്ങുകയായിരുന്നു അവള്‍.

“..അതെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ..??

“..ഞാനിന്നലെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.. പിന്നെ തന്റെ മുഖത്ത് ആ ക്ഷീണം അറിയാനുണ്ടായിരുന്നു..” അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.

“..ഞാനടുത്തുള്ളതാണ് തന്റെ ഉറക്കം കളയുന്നതെങ്കില്‍ പറയണം.. ഞാന്‍ വേറെയെന്തെങ്കിലും മുറിയില്‍ കിടന്നോളാം.”

“..ദേവേട്ടന്‍ അടുത്തുള്ളത് തന്നെയാ കാരണം.. ഒരാണിനൊപ്പം ഒരു മുറിയില്‍ ഒരുമിച്ചു കഴിയുന്ന പെണ്ണിന്റെ അവസ്ഥ ദേവേട്ടന് മനസ്സിലാവില്ല..” അവളങ്ങനെയൊരു മറുപടി പറയുമെന്ന് ഞാന്‍ കരുതിയില്ല.. ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് സ്റ്റഡിറൂമിലെ സോഫയില്‍ പോയിക്കിടന്നു.. അതാവുമ്പോ എന്റെ മുറിക്കടുത്താണ്… മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് സംശയം തോന്നില്ല.. പക്ഷേ അന്ന് രാത്രി ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടത് എന്റെയായിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് മുതല്‍ ഞാന്‍ റാഷിദിനെ പലതവണ ട്രൈ ചെയ്തെങ്കിലും അവന്റെ ഫോണ്‍ ഓഫായിരുന്നു.. അതുപോലെ അനുവിനു മുഖം കൊടുക്കാതെ ഞാന്‍ മാക്സിമം ഒഴിഞ്ഞുമാറി നടന്നു.. ഇല്ലെങ്കില്‍ അവളോട്‌ മിണ്ടിയും ഇടപഴകിയും ഞാന്‍ അവളെ സ്നേഹിച്ചു പോകും.. അങ്ങനെ വന്നാല്‍ പിരിയുമ്പോളുണ്ടാകുന്ന വേദന എനിക്ക് സഹിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല.. അത്രയധികം ഈ ചുരുങ്ങിയ നാളുകളില്‍ അവളെന്നെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു.. രാത്രികളില്‍ വൈകി വരാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു.. അപ്പോഴേക്കും അവള്‍ കിടന്നിട്ടുണ്ടാകും… അതൊരു കാരണമായെടുത്ത് ഞാന്‍ സ്റ്റഡിറൂമില്‍ ഉറങ്ങി.. രണ്ടു ദിവസം ഇതാവര്‍ത്തിച്ചപ്പോള്‍ മൂന്നാം നാള്‍ രാത്രി എനിക്ക് മാറാനുള്ള ഡ്രസ്സ് അവള്‍ സ്റ്റഡിറൂമില്‍ വച്ചിരുന്നു.

..വെള്ളിയാഴ്ച്ച…

ഓഫീസില്‍ നിന്നും പോരുന്ന വഴി ഞാന്‍ റാഷിദിനെ വിളിച്ചു… ഭാഗ്യം അവനെ കിട്ടി..  ഫോണിലൂടെ ആദ്യമായി വിളിക്കുന്നതായതിനാല്‍ പരിചയപ്പെടലൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ അജുവിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു… തേടിയ വള്ളിയില്‍ത്തന്നെയാണ് കാല്‍ ചുറ്റിയത്.. റാഷിദ് അജുവിന്റെ റൂംമേറ്റാണ്… ഞാന്‍ നടന്ന സംഭവം മുഴുവന്‍ പറഞ്ഞു.. അവസാനം എന്റെ ആവശ്യം കേട്ടപ്പോള്‍ കുറച്ചു സമയത്തേയ്ക്ക് റാഷിദില്‍ നിന്നും അനക്കമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.. പിന്നെ ഒന്ന്‍ ദീര്‍ഘമായി നിശ്വസിച്ച് അവന്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

രാഘവന്റെ ചതിയെക്കുറിച്ച് അയാളില്‍ നിന്നുതന്നെ അറിഞ്ഞപ്പോള്‍പോലും അതില്‍ അറിയാതെ വന്നുപെട്ട ഈയാംപാറ്റയാണ് അര്‍ജുന്‍ എന്നായിരുന്നു ഞാന്‍ കരുതിയിരുന്നത്.. എന്നാല്‍ ആ ചതിയിലേയ്ക്കവന്‍റെ സാഹചര്യങ്ങള്‍ അവനെ കൊണ്ടിടുകയായിരുന്നു എന്ന് റാഷിദിന്റെ വാക്കുകളില്‍ നിന്നും ഞാനറിഞ്ഞു…

അജുവിനെക്കുറിച്ച് അതുവരെ എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ധാരണകളെ കടപുഴക്കുന്ന കാര്യങ്ങളാണ് ഞാന്‍ കേട്ടത്.. ഇതൊന്നുമറിയാതെ അനു ഇപ്പോഴും അവനെ സ്നേഹിക്കുകയും കാത്തിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നോര്‍ത്തപ്പോള്‍ അറിയാതെയെങ്കിലും എന്റെ കണ്ണുകള്‍ ഈറനായി.. അവനെക്കുറിച്ചോര്‍ത്ത് ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട ആ പാവത്തിന് ഈ കാര്യങ്ങള്‍ താങ്ങാവുന്നതിനപ്പുറമാകും.. എങ്കിലും അറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ അവളോട്‌ പറയാതെ പറ്റില്ല…

വീട്ടില്‍ പതിവുപോലെ വൈകിയാണ് ഞാനെത്തിയത്.. അതുകൊണ്ട് അനുവിനോട് ഒന്നും പറയാന്‍ പറ്റിയില്ല.. പിറ്റേന്നു രാവിലെയും തഥൈവ.. പക്ഷേ ഒരു ചാന്‍സിനുള്ള വഴി തെളിഞ്ഞു.. വസുന്ധരചിറ്റ എന്നെയും അവളെയും വിരുന്നിനു വിളിച്ചിട്ടുണ്ട് ശനിയാഴ്ച്ച വൈകിട്ട് ഞങ്ങള്‍ ചെല്ലുമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നു ഞാന്‍ ഓഫീസിലേയ്ക്ക് ഇറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങവേ ചെറിയമ്മ വന്നു പറഞ്ഞു.. മലപ്പുറം കോട്ടയ്ക്കലിലാണ് ചിറ്റയുടെ വീട്.. പക്ഷേ ചിറ്റപ്പന് വയനാട്ടില്‍ ഒരു റിസോര്‍ട്ടുണ്ട്.. ഒപ്പം ഒരെസ്റ്റേറ്റും… ഈ വേനലില്‍ വയനാടിന്റെ ഉച്ചിയില്‍ തണുപ്പേറ്റ് താമസിക്കാന്‍ പറ്റിയ സ്ഥലം.. ഞങ്ങളോട് അങ്ങോട്ടാണ് ചെല്ലാന്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.. ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ വരുമെന്നും അനുവിനോട് റെഡിയായി ഇരുന്നോളാനും പറഞ്ഞിട്ട് ഞാന്‍ ഓഫീസിലേയ്ക്ക് പോയി.

സ്വസ്ഥമായി അവളോട്‌ സംസാരിക്കാന്‍ ഇതിനേക്കാള്‍ നല്ല ഒരവസരം ഇനി കിട്ടില്ല… അജു എന്തുകൊണ്ടാണ് അവളെ വിട്ടുപോയതെന്ന് ഇന്നെനിക്കറിയാം… എന്നാല്‍ എനിക്ക് പരിഹരിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന വിഷയമേ ഉള്ളൂ.. അവന്റെ ലീവ് തീരാന്‍ ഇനി മൂന്നാഴ്ച്ച കൂടിയേ ഉള്ളൂ… അതിനുള്ളില്‍ അവന്‍ വരും.. കാരണം ഇപ്പോഴുള്ള ജോലി കളയാന്‍ അവനു സാധിക്കില്ല… അവന്‍ തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ പ്രശ്നങ്ങളെല്ലാം പരിഹരിച്ച് അനുവിനെ അവന്റെ കൈയില്‍ ഏല്‍പ്പിക്കണം.. സ്നേഹിച്ച പെണ്ണിനൊപ്പം അവനെങ്കിലും സന്തോഷകരമായ ഒരു ജീവിതമുണ്ടാവട്ടെ… (തുടരും)