തമ്പുരാട്ടി
ജൂൺ മാസത്തിലെ വെയിലിന് നല്ല ചൂട് കുറച്ചു വെള്ളം കൂടിക്കാനുള്ള മോഹം, എങ്കിലും ഹൗസ് ഓണർ കിളവിയുടെ മുഖം, കറുപ്പിച്ചു കടുത്ത സംസാരം ഓർത്തപ്പോൾ കാലുകൾക്കു വേഗത കൂടി. മനസ്സിൽ പല കണക്ക് കൂട്ടിയും കിഴിച്ചും എ.ടി.എം ടെല്ലർ മിഷ്യനെ ലക്ഷ്യമിട്ടു നടന്നു. ഈന്ത്യൻ ഓവർ സീസ് ബേങ്കിന്റെ സയിൻ ബോർഡ് ദൂരെ നിന്നു തന്നെ കണ്ണിൽ പെട്ടു നടത്തത്തിനു വേഗത ഞാനറിയാതെ തന്നെ കൂടി. സേലറി എക്കൗണ്ടിൽ ട്രാൻസ്ഫറായിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ മാനം കാത്തു. അതി വേഗത്തിൽ നടന്നു. എ.ടി. എം ടെല്ലർ മിഷ്യന്റെ മുന്നിലെത്താറായി.
“ഡും”. ഇന്ത്യൻ ഓവർ സീസ് ബേങ്കിൽ നിന്നും അതിവേഗത്തിൽ ഇറങ്ങി വന്ന ഒരു സൊസൈറ്റിലേഡി എന്നെ കൂട്ടി ഇടിച്ചു . എന്റെ വേഗതയിലുള്ള വരവും അവരുടെ ബേങ്കിൽ നിന്ന് ധ്യത്തിയിലുള്ള ഇറക്കവും തമ്മിൽ നല്ലൊരു ക്രേഷായിരുന്നു എന്നെ മുട്ടിയതോടു കൂടി ഞാൻ പിന്നിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. വാരിക്കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഞാൻ വീഴുന്നതിൽ നിന്നും തടഞ്ഞു. എന്റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന കമ്പനി കവറുകളും ന്യൂസ് പേപ്പറും ഡയറിയുമെല്ലാം നിലം പതിച്ചു. എന്നെ വീഴ്ച്ചയിൽ നിന്നു തടഞ്ഞ് എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും നിലത്തു വീണ സാധനങ്ങെളെല്ലാം പെറുക്കി കയ്യിൽ തന്നു
“അയാം റിയലി സോറി’ എന്റെ പുറത്തു കൈകൊണ്ടുതട്ടി വീണ്ടും “അയാം റിയലി സോറി മൈ ഡിയർ *
“ഇറ്റസ് ആൾ റൈറ്റ്’. മേഡം അതിവേഗത്തിൽ ഹസാർഡ് ലൈറ്റിട്ടു റോഡിൽ പാർക് ചെയ്ത ഒരു പുതിയ ബെൻസ് കാറിനെ ലക്ഷ്യമിട്ട് നടന്നു. ഞാൻ ധൃതിയിൽ എന്റെ അടുത്തുനിന്നു താഴേവീണ ബാക്കി സാധനങ്ങൽ പെറുക്കാനായി കുനിഞ്ഞു. എന്റെ മുന്നിൽ ഇന്ത്യൻ ഓവർ സീസ് ബേങ്കിന്റെ ഒരു കവർ കിടക്കുന്നതു കണ്ടു. കയ്യിലെടുത്തു തുറന്നു നോക്കി. കുറേ അഞ്ചുറിന്റെ നോട്ടുകൾ. എന്റെ കണ്ണു മഞ്ഞളിച്ചു.
കുറേ ദുഷ്ടചിന്തകൾ മനസ്സിൽ കയറിയെങ്കിലും എന്റെ ഉള്ളിലെ മനുഷ്യത്തം എനിക്കു വഴി കാട്ടി. ഞാൻ കവർ നന്നായി പരിശോദിച്ചു. അതിൽ നിന്നും ഒരു കേഷ് വിഡ്രോവൽ സ്ത്രിപ്പുകിട്ടി. അതിൽ ലിറാസെൻ പിന്നെ ബേങ്ക് അക്കൗണ്ട് നമ്പരും കൂടുതലായി അതിലൊരു വിവരവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് എ.ടി. എം ചെക്ക് ചെയ്തു, സേലറി ട്രാൻസ്ഫറായിട്ടില്ല. മനസ്സിൽ നിരാശ തോന്നി. കയ്യിൽ ഇത്രയും വലിയൊരു തുക ഉണ്ടായിട്ടും മനസ്സിനു നിരാശ , എനിക്കെന്നോടുതന്നെ പുച്ഛം തോന്നി.
ബേങ്കിൽ കയറി കസ്റ്റമർ കേയറിൽ വിഗ്രേഡാവൽ സ്ലിപ് കണിച്ച് ഈ പൈസയുടേ ഉടമയുടെ അഡ്രസ്സ് വാങ്ങി പൈസ അവരുടെ കയ്യിലെത്തിക്കാമെന്നു കരുതി ബേങ്കിനുള്ളിലേക്കു നടന്നു.
“ഹൈ ദേവ്.” കേട്ടു മറന്ന ശബ്ദം. ശബ്ദം വന്ന ദിശയിലേക്കു തിരിഞ്ഞുനോക്കി, ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. സെറിൻ , എനിക്കൊന്നു സമാധാനമായി. എതായാലും കാര്യം കുറച്ചെളുപ്പമായി. സെറിൻ ഡിക്കോസ്നായോടു ചോദിച്ച് അക്രെഡസ്സ് മനസ്സിലാക്കാം. സെറിൻ തന്റെ തൊട്ടടുത്തുള്ള കൊളീഗിനോടെന്തോ പറഞ്ഞ് എനിക്കു നേരെ നടന്നുവന്നു.
“ഹൈ സെറിൻ ഡിക്കോസ്റ്റാ’
“മൈ ഡിയർ. ഞാനെത്രപ്രാവശ്യം പറഞ്ഞതാ എന്നെ സെറിൻ എന്ന് വിളിച്ചാമത്തിയെന്ന് സെറിൻ കടമെടുത്ത സ്വന്തം മാതൃഭാഷയിൽ പറഞ്ഞു”.
“വാട്ട് ആർ യു ഡുയിങ്ങ് ഹിയെർ”
“സെറിൻ ഡിക്കോസ്റ്റ്ലാ. ഓഹ്, ഒഹ്ഹ് സോറി. സെറിൻ , എനിക്കൊരാളുടെ ഒഫീഷ്യൽ അഡ്രസ്സ് കിട്ടണം, നിങ്ങളുടെ ബേങ്കിലെ കസറ്റൈമറാ.”
“ദാറ്റീസ് ഗ്രേയിറ്റ്. ദൈൻ ഇറ്റ് ഇസ് വെരി ഈസി. ഗിവ് മി ദ നെയിം” ഞാൻ കേഷ് വിഡ്രോവൽ സ്ത്രിപ് കൊടുക്കാൻ വിചാരിച്ചെങ്കിലും എന്റെ മനസ്സതിനെ തടഞ്ഞു. ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ മഹാഭാരതത്തിലെ ശകുനിയുടെ ബുദ്ധിതന്നെ പ്രവർത്തിക്കണമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. ഡയരിയിൽനിന്നും ഒരു പേപ്പെറെടുത്ത് പേരെഴുത്തി സെറിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു. സെറീന വായിച്ചുനോക്കിയിട്ട് ‘ലീറാസെൻ.(എന്നെ നോക്കിയിട്ട് ഷീ ഹേഡ് ജസ്റ്റ് ലൈഫ്ട് “ഞാൻ കണ്ടു, കാറിനടുത്തെത്തിയപ്പോഴേക്കും അവർ കാറോടിച്ചുപോയി” സെറീൻ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് നിന്ന് തിരിഞ്ഞ് എന്നോടായി.
“ദേവ് വാട്ടീസ് ദി പ്രൊബ്ലെം, എനി ചുറ്റിക്കളി., ഈവൺ ദൊ ഷി ഇസ് ലിറ്റിൽ ബിറ്റ് എൽഡർ അവരൊരു മുറ്റിയ ചരക്കാ..
എനിക്കുതന്നെ അവരേ കാണുമ്പോൾ അവരുടെ മുലകൾ കയ്യിലിട്ടു ഞെരിക്കാൻ തോന്നീട്ടുണ്ട്. പിന്നെ പറയണോ ദേവിന്റെ കാര്യം.” സെറിൻ എന്റെ ചെവിയിൽ അടക്കിയ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു. “ഓഫ് സറീൻ.നോട്ടി. അതൊന്നുമല്ല മേഡത്തിനെ മീറ്റുചെയ്യാൻ പറ്റിയാൽ ചിലപ്പോൾ നല്ലൊരു ജോലി തരപ്പെടാൻ സാധ്യതയുണ്ട്, എന്റെ പ്രോബ്ലംസ് നിനക്കറിയാവുന്നതല്ലേ അല്ലാതെ നീ വിചാരിക്കുന്നപോലെയൊന്നുമല്ല”. ഞാനൊന്നു സീരിയസ്സായി പറഞ്ഞു. ഓ., ദേവ്. ഡോണ്ട് ബി സീരിയസ്, ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ. ഐ വിൽ ബി ബക്ക് ടൂ യു.” സറീൻ നടന്ന് കൗണ്ടറിനകത്തേക്കു പോയി. ഓരു പത്തു മിനിട്ടു കഴിഞ്ഞുകാണും, സറീൻ തിരിച്ചു വന്ന് എല്ലാ ഡീറ്റൈത്സ്യം അടങ്ങിയ പേപ്പർ എനിക്കു തന്നു.”
“ദേവ് ദിസ് വിൽ ഹെൽപ് യു., ലീറാസെന്നിനെ പറ്റിയുള്ള എല്ലാ വിവരങ്ങളും ഇതിനകത്തുണ്ട്.
എട ദേവാ, ‘ടു ഡേ ഈവനിംഗ് വി വിൽ മീറ്റ് അറ്റ് ഇന്ത്യാ ഗെയ്ത് , എറ്റ് ദി സെയിം ചെയർ ഓകേ”. നമുക്കു കുറച്ചു പഞ്ചാരയടിച്ചിരിക്കാം, എത്ര ദിവസമായി നിന്നെ എനിക്കൊന്നു ഒഴിഞ്ഞു കിട്ടിട്ട്. ഓകെ. ബൈ’
“ദേവ് ഡോൺട് ഫൊർഗെറ്റ്. ടുഡേ ഈവനിംഗ് സെറിൻ ചിരിച്ച് കൗണ്ടറിനുള്ളിലേക്ക് കടന്നുപോയി.”
ഞാൻ സെറിൻ തന്നെ കടലാസുമായി ബേങ്കിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. അടുത്തു വന്ന ടേക്സസിയിൽ കയറി ലീറാസെന്റെ കോണോട്ട് പ്ലെസിലുള്ള ഓഫീസിലെത്തി. സെക്യൂരിട്ടിയോട് അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ വീക്കെൻറായതിനാൽ ബുദ്ധാ ഗാർഡനടുത്തുള്ള മേഡത്തിന്റെ ബെഗ്ലോവിലേക്കു പോയെന്നു പറഞ്ഞു. വാച്ചിൽ നോക്കി രണ്ടുമണിയായിരിക്കുന്നു. ടേക്സസി ഡ്രൈവറെയും കൂട്ടി സെക്യൂരിറ്റിയിൽ നിന്ന് ബെംഗ്ലാവിന്റെ ലൊക്കേഷനും മനസ്സിലാക്കി നേരെ ടേക്സസി അങ്ങോട്ടു വിട്ടു. വീക്കെൻറായിരുന്നതിനാൽ റോഡിൽ നല്ല ട്രാഫിക്കായിരുന്നു. ടേക്സസി മെല്ലെ മെല്ലെ അരിച്ചുനീങ്ങി. നഗരത്തിന്റെ തിക്കും തിരക്കും കുറഞ്ഞപ്പോൾ കാറിന്റെ വേഗതകൂട്ടി ബേക്ക്സീറ്റിലിരുന്ന് കാറിന്റെ ഡോർ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ നഗരത്തിന്റെ പ്രകൃതി ഭംഗി ആസ്വത്തിച്ചു. വൃക്ഷങ്ങളും കെട്ടിടങ്ങളും പുറകോട്ടോടി പോകുന്ന കാഴ്ച കാണാൻ നല്ല കൗതുകം തോന്നി. എന്റെ മനസ്സും പിറകോട്ടോടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ഒറ്റപ്പാലത്തിനടുത്തുള്ള എന്റെ ചെറിയ ഗ്രാമം, ഞാൻ ദേവനാരായണൻ നമ്പൂതിരി-28വയസ്സ്. ബീകോം പാസ്സയി, പ്രയിലെറ്റായി എം.ബി.എ.ക്കു അഡേർക്ലെസിങ് ഏൻറ് മാർക്കറ്റിംഗ് പഠിക്കുന്നു. മൂന്നു സെമസ്റ്റർ കഴിഞ്ഞു. കൂട്ടത്തിൽ ഒരു ട്യൂട്ടോറിയൽ കോളേജിൽ അദ്ധ്യാപകനും. അച്ഛൻ സുബ്രഹ്മണ്യൻ നമ്പൂതിരി -58 വയസ്സ്, നാട്ടിലെല്ലാവരും തുപ്രൻ നമ്പൂതിരിയെന്നു വിളിക്കും. റിട്ടയേഡ് എൽ.പീ സ്ക്കൂൾ അദ്ധ്യാപകൻ, കൂടാതെ കോവിലകം വക ശിവക്ഷേത്രത്തിലെ മേൽശാന്തി. അമ്മ -48 വയസ്സ് ശ്രീദേവീ അന്തർജനം എന്ന താത്രിക്കുട്ടി. അനിയത്തി -17 വയസ്സ് പേരിൽ രേവതി എന്നാണെങ്കിലും ഇല്ലത്തെ പൊന്നുണ്ണി, പ്രീ-ഡിഗ്രിക്കു പഠിക്കുന്നു. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയൊരു ആഗ്രഹമാണ് രേവതിയെ ഒരു ഐ.എ.എസ്സുകാരിയാക്കുന്നത്. അതിനുവേണ്ടി അവൾ അഘോരാത്രം പരിശ്രമിക്കുന്നുമുണ്ട്.
എന്റെ പഠിത്തവും ട്യൂട്ടോറിയൽ കോളേജിലെ പഠിപ്പിക്കലുമായി ജീവിതം മുന്നോട്ടു നീങ്ങി. എം.ബി.എ. മൂന്നു സെമിസ്റ്റർ കഴിഞ്ഞു.
ഞാൻ തമ്പുരാട്ടിയെ അവസാനമായി കണ്ടത് പത്തിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്താണ്. അന്നു ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ പല പ്രണയ കവിതകളും കൈമാറിയീട്ടുണ്ട്. വലിയ പ്രൗഡിയുള്ള കോവിലകത്തെ കൂട്ടിയായിരുന്നതിനാൽ ഒന്നു അടുത്തു കാണാനോ സംസാരിക്കുവാനൊ കഴിഞ്ഞില്ല പിന്നീടു തമ്പുരാട്ടിയുടെ വിദ്യാഭ്യാസം ബേംഗളൂരിലായതിനാൽ പിന്നീടുള്ള കാലം വല്ല അവധി ദിവസങ്ങളിൽ ഒരു മിന്നായം മാത്രം ഇപ്പോഴിതാ യുവതിയായി എന്റെ ആതിര തമ്പുരാട്ടി എന്റെ മുന്നിൽ. നെറ്റിയിൽ ചന്ദനക്കുറിയും മുടിയിൽ തുളസിക്കതിരും ചൂടി.
ആതിര തമ്പുരാട്ടിയേ പറ്റി പറയുമ്പോൾ, 18 വയസ്സ് പ്രായം നല്ല ചന്ദനത്തിന്റെ നിറം നല്ല മുഖശീ, കറുത്ത് ഇടതുർന്ന കാർക്കുന്തൽ പിന്നോട്ട് തള്ളിനിൽക്കുന്ന വിരിഞ്ഞ നിതംഭത്തിനുകീഴേ അലകളായികിടക്കുന്നു. നേർത്ത വെളുത്ത ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ നിന്ന് തെളിയുന്ന ബ്രാക്കുള്ളിൽ വിങ്ങി നിൽക്കുന്ന കുജദ്വയങ്ങൾ നേദിക്കാൻ കൊണ്ടുവരുന്ന മുഴുത്ത നാളികേരത്തിന്റെ വലുപ്പം കാണും. കൃശമായ അരക്കെട്ട് മൊത്തത്തിൽ കണ്ടാൽ ശ്രീകോവിലിനകത്തിരിക്കുന്ന ശിവലിംഗത്തെ വരെ പൊടിതട്ടി എണീറ്റ് കുലപ്പിച്ചു നിൽപ്പിക്കുന്ന ഒരു പരുവം. ആതിര തമ്പുരാട്ടി തൊഴാൻ വരുമ്പോളൊക്കെ കുണ്ണേശ്വരൻ തലപൊക്കി ആതിര തമ്പുരാട്ടിയെ ആശിർവദിക്കാൻ മറന്നിരുന്നില്ല. ഇതിനിടയിൽ തമ്പുരാട്ടി അമ്പലത്തിലെ ഒരു നിത്യ സന്ദർശകയായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ശ്രീകോവിൽ നിന്നിറങ്ങി ഭക്ത ജനങ്ങൾക്ക് പ്രസാദം കൊടുക്കുന്നതിടയിൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെയും എന്റേയും കണ്ണുകൾ തമ്മിലിടഞ്ഞു. അതിനുശേഷം എനിക്കു തരുന്ന ദക്ഷിണയുടെ ഖനം കൂടിക്കുടി വന്നു. ഒരു ദിവസം ദക്ഷിണ തന്ന പണത്തിനുള്ളിൽ ഒരു ശീട്ടുമുണ്ടായിരുന്നു. പ്രഭാതപൂജ കഴിഞ്ഞു നേദ്യച്ചോറും എടുത്ത് വീട്ടിലേക്കു പോകാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോളാണ് അരയിൽ തിരുകിയ ആതിര തമ്പുരാട്ടിതന്ന കുറിപ്പിനെ കുറിച്ചോർത്തത്.
“സന്ധ്യാ പൂജ കഴിഞ്ഞു മടങ്ങുമ്പോൾ ഞാൻ കാവിൽ കാത്തിരിക്കും – ആതിര’ മനസ്സിൽ അതിയായ സന്തോഷം തോന്നി അതുപോലെത്തന്നെ മുന്നിൽ നേരിടേണ്ട ഭവിഷത്തുകൾ ആലോചിച്ചപ്പോൾ ഭീതിയും സന്ധ്യാ പൂജ കഴിഞ്ഞു. ആറര മണിയോടുകൂടി ഭക്ത ജനങ്ങെളെല്ലാം മടങ്ങി. ഏഴുമണിയോടുകൂടി ശ്രീകോവിലുമടച്ച് നടന്നു. മനസ്സിൽ മുഴുവനും ആതിരത്തമ്പുരാട്ടി ആയിരുന്നു. എന്തുചെയ്യണമെന്ന് ഒരു നിശ്ചയവുമില്ലായിരുന്നു. ഇല്ലത്തേക്കു പോകുന്ന ഇടവഴിയിലുള്ള കെട്ടിനകത്താണ് കാവ് കാവിലേക്കു കടക്കാൻ ഇടവഴിയിൽ നിന്നും അഴിയിട്ട ഒരു ചെറിയ കവാടമുണ്ട്. ഇപ്പോൾ ആ വഴി ആരും ഉപയോഗിക്കാറില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ മൊത്തം കാടും ചെടികളുമാണ്.
നടന്നു കാവിലേക്കുള്ള കവാടത്തിനു മുന്നിലെത്തി. ഹൃദയമിടിപ്പ് അങ്ങകലെ കേൾക്കാവുന്ന വിധത്തിൽ മിടിച്ചു. കാവിനുള്ളിൽ നിന്നും ഒരു പാദസ്വര കിലുക്കം കേട്ടു. ഹൃദയമിടിപ്പ് വർദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി.
എന്തും വരട്ടെ എന്ന് മനസ്സിൽ തീരുമാനമെടുത്ത് അഴികളിട്ട കവാടം വഴി കാവിലേക്കു കടന്നു. ചെടികൾകൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നതിനാൽ കാവിനകെത്തെന്താണെന്ന് കാണാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. കൈകൾകൊണ്ട് ചെടികളെ തഴുകിമാറ്റി മുന്നോട്ടു നടന്നു. മൂന്നിലെ പൊക്കത്തിലുള്ള ചെടികൾ വകഞ്ഞുമാറ്റി മുന്നിലേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് പാലമരത്തിനടിയിൽ കയ്യിൽ ഒരു ചെറിയ നിലവിളക്കുമായി ആതിരത്തമ്പുരാട്ടി നിൽക്കുന്നു. പാലമരത്തിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിവന്ന ഒരു യക്ഷീ സൗന്ദര്യമായിരുന്നു ഞാൻ മുന്നിൽ കണ്ടത്. മുടികളഴിച്ചിട്ട് വെളുപ്പു നിറമുള്ള ബ്ലൗസും നേരിയതുമൂടുത്ത്, നിലവിളക്കിന്റെ നാളത്തിൽ തിളങ്ങുന്ന മുഖ ലാവണ്യം എന്നെ ആകെ മത്തുപിടിപ്പിച്ചു. അടിവയറിൽ ഒരു ആരവത്തിനു തുടക്കമിട്ടതു ഞാനറിഞ്ഞു. ശ്വാസത്തിനു വേഗത കൂടി. തമ്പുരാട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തു. തമ്പുരട്ടി തല താഴ്തി കാൽ വിരൽ കൊണ്ട് നിലത്ത് കളം വരച്ചുകൊണ്ടുനിന്നു. തമ്പുരാട്ടിയുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്നു. ഭയവും കാമാവേശവും കൊണ്ട് എന്റെ ശ്വാസത്തിനു വേഗത കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. തമ്പുരാട്ടിയുടെ താടി പിടിച്ചുയർത്തി.
“എന്റെ മഹാദേവാ. ഇതെന്താ കാവിലെ ദേവി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടതാണോ..?” നാണം കൊണ്ട് കൊണ്ട് കിണുങ്ങി.
“നമ്മളിവിടെ നിൽക്കുന്നത് ആരെങ്കിലും കണ്ടാലുണ്ടല്ലോ? തമ്പുരാട്ടിക്ക് പേടിയില്ലേ?
“പേടിയുണ്ടെങ്കിലും ഇഷ്ടം ഇല്ലാതാവില്ലല്ലോ? ദേവേട്ടന് ആ പഴയ സ്നേഹമൊന്നുമില്ല ഇപ്പോൾ’
“അതുപിന്നെ തമ്പുരാട്ടി ടൗണിലൊക്കെ പോയി പഠിച്ച് വന്നതല്ലേ, സ്വന്തം നെലയറിയാതെ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ശരിയല്ലല്ലോ?
“നെലയൊക്കെ ഇപ്പഴല്ലേ നമ്മൾ നോക്കുന്നത്, കുട്ടിക്കാലത്ത് അതൊക്കെ ചിന്തിച്ചിരുന്നോ?, അന്നും ഇന്നും എനിക്ക് ദേവേട്ടന്നെ ഇഷ്ടാ അതെന്റെ സ്വന്തം തീരുമാനമാണ്, ദേവേട്ടനെന്നെ ഇഷ്ടല്ലാനെച്ചാൽ പറണേത്താളു ഞാനിനി ശല്യാവില്ല”
“അയ്യോ എന്താ തമ്പുരാട്ടീ ഈ പറയണെ, തമ്പുരാട്ടിക്കറിയാലോ എന്റെ സ്ഥിതിഗതികൾ?
“അതൊന്നും എന്റെ ഉള്ളിൽ ദേവേട്ടനുള്ള സ്ഥാനത്തിനെ മാറ്റിയിട്ടില്ല, ഒന്ന് കൺ നിറയെ കാണാനും, മനസ്സ തുറന്ന് മിണ്ടാനും എത്ര കൊതിച്ചിട്ടാണെന്നോ ദേവേട്ടനോടിവിടെ വരാൻ പറഞ്ഞത്?
തമ്പുരാട്ടിയിടെ ആ വാക്കുകളിൽ നിഷ്കളങ്കമാണെന്ന് തോന്നി, ഞാൻ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ഉരുളി പാലമരത്തിനു ചുറ്റും കെട്ടിയ ചെറു മതിലിൽമേൽ വെച്ചു, തമ്പുരാട്ടിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും നിലവിളക്കും വാങ്ങി മതിലിവെച്ച് പുറം കൈ കൊണ്ട് തമ്പുരാട്ടിയുടെ കവിളിൽ തലോടി, തമ്പുരാട്ടി ആകെയൊന്നു കോരിത്തരിച്ചു. തമ്പുരാട്ടിയെ പിടിച്ച് മാറോടണച്ചു.
ചന്ദന തൈലത്തിന്റേയും മുടിയിൽ തേച്ച കാച്ചിയ എണ്ണയുടേയും വിയർപ്പിന്റേയും കൂടിയുള്ള മിശ്രിത ഗന്ധം, ആ മാദക ഗന്ധം സിരകളിൽ പടർന്നുകയറി. “തമ്പുരാട്ടി” ‘ എന്നെ ദേവേട്ടൻ തമ്പുരാട്ടീന്നു വിളീക്കേണ്ട. ആതിരേന്നു വിളിച്ചാൽ മതി” തമ്പുരാട്ടി എന്നെ കെട്ടിപ്പുണർന്ന് മാറത്ത് മുഖം ചായിച്ചു. തമ്പുരാട്ടി അടിമുതൽ മുടി വരെ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ എന്നോടെന്തോ ചോദിക്കുന്ന പോലെ എനിക്കു തോന്നി തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകളിൽ കാമജലം നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി, താടി കൈകൊണ്ട് പിടിച്ച് സായം സന്ധ്യയുടെ ചാലിപ്പുള്ള തുടുത്ത കവിളുകളിൽ ചുംബനവർഷങ്ങൾ ചൊരിഞ്ഞു. മലർന്ന തേന്നൊഴുകുന്ന ചെറിപ്പഴം പോലുള്ള ചുവന്ന ചുണ്ടുകളിൽ എന്റെ ചുണ്ടുകളമർന്നു. അവളുടെ വീർത്തു കൂർത്തമുലകൽ ഒരങ്കത്തിനെന്നോണം എന്റെ നെഞ്ചിൽ കുത്തിക്കുത്തി നിന്നു. എന്റെ കൈകൾ തമ്പുരാട്ടിയുടെ പുറം മേനിയിൽ തലോടി. കൃശമായ അരക്കെട്ടിൽ എന്റെ കൈകളമർന്നു. തമ്പുരാട്ടിയുടെ ശ്വാസത്തിനു വേഗത കൂടുന്നതു ഞാനറിഞ്ഞു. കാൽ വിരലുകളിൽ കൂത്തിപ്പൊങ്ങി അവളെന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആർത്തിയോടെ വലിച്ചുമ്പി. ഓരു ശിൽപിയുടെ കരവിരുതോടെ എന്റെ കൈകൾ തമ്പുരാട്ടിയുടെ നിതം വടിവിൽ ചാലിച്ചൊഴുകി. വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന നിതം കുംഭങ്ങളെ കളിമണ്ണു കുഴക്കുന്ന ലാഘവത്തോടെ കുഴച്ചു മറിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. തമ്പുരാട്ടിയുടെ വിരലുകൾ കുണ്ണക്കുട്ടനിൽ തലോടി. തമ്പുരാട്ടി കാമാവേശത്താൽ ആളിക്കത്തി.
“ദേവേട്ടാ ഈ മാറിലിങ്ങനെ ചേർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ എനിക്കെന്തൊരു സന്തോഷമാണെന്നോ?
ചുണ്ടുകൾ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ആവരണം ചെയ്ത മുലകളിൽ മാറിമാറി ശക്തിയോടെ ചുംബിച്ചുടച്ചു. തമ്പുരാട്ടി പിന്നിലേക്കൊന്നു വളഞ്ഞു. ശ്വാസതാളത്തിനു വേഗത കൂടി. എന്റെ താടി പൊക്കി ചുണ്ടുകൾ വലിച്ചുമ്പി. നാവ് അധരത്തിനിടയിലൂടെ ഇഴഞ്ഞ് കയറി ഇണചേർന്നു. തമ്പുരാട്ടി ആകെ വിയർത്തുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. തമ്പുരാട്ടിയുടെ ആദ്യ രതിമൂർച് അവളനുഭവിക്കുകയാണെന്ന് എനിക്കു മനസ്സിലായി. ‘ദേവേട്ടാ.. എനിക്കു വയ്യാ.. ആതിര തമ്പുരാട്ടി നിന്നെന്തൊക്കേയോ പുലമ്പി. എന്റെ കര വിരുത് തമ്പുരാട്ടിയുടെ കുജദ്വയങ്ങൾ ഏറ്റുവാങ്ങി. അവളൊരാലിലപോലെ എന്റെ മാറിലേക്കു പടർന്നു. കുണ്ണക്കുട്ടൻ ഷെഡ്ഡിക്കുള്ളിൽ കിടന്ന് കൂലിച്ചു വീർപ്പുമുട്ടി. തമ്പുരാട്ടിയുമായിട്ടുള്ള ആദ്യ ദിവസമായതിനാൽ എന്റെ ഉണർന്ന കാമത്തെ ഞാൻ സ്വയം അടക്കിപ്പിടിച്ചു.
“ആതിരേ.. നേരം ഏറെയായി.,
കോവിലകത്ത് അന്വേഷിക്കില്ലേ?” ഇതു കേട്ടതും തമ്പുരാട്ടി ‘ദേവേട്ടാ.. ഈസമയം ശൈരിയാവില്ല. ദേവേട്ടൻ നാളെ ഒമ്പത് മണിക്കുശേഷം കാവിൽ വന്നാൽ മതി. അപ്പോഴേക്കും എല്ലാവരും ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കും. നമുക്കു പുലർച്ച വരെ ഇവിടെ ഇരിക്കാം. കരിങ്കൽ വിളക്കിൽ നിറയെ എണ്ണയൊഴിച്ചാൽ പുലരും വരെ തിരി തെളിഞ്ഞു നിൽക്കും വെളിച്ചവുമാകും. ശൈരി ഞാൻ പോട്ടേ?”
അവളെന്നെ വിട്ടു നടന്നു. പെട്ടെന്നു നിന്നു. തിരിച്ചു വന്ന് ചുണ്ടിൽ ഒരു ചുംബനവും തന് കോവിലകത്തെ ലക്ഷ്യമാക്കി ഇരുട്ടിൽ മറിഞ്ഞു. ഉരുളിയുമെടുത്ത് കാവാടം വഴി ഇറങ്ങി. രണ്ടു വശത്തേക്കും മാറിമാറി നോക്കി. ആരുമില്ല, ഇറങ്ങി നടന്നു. കുണ്ണകുലച്ച് നിൽക്കുക തന്നെയായിരുന്നു മതിലിന്റെ മറവിലേക്ക് ചാരിനിന്ന് കുണ്ണ ഷെഡ്ഡിക്കുള്ളിൽ നിന്നും വെളിയിലെടുത്ത് തമ്പുരാട്ടിയേ മനസ്സിൽ ധ്യാനിച്ച് നീട്ടി ഒരു വാണമടിച്ചു.” ഹാവൂ.” തൽക്കാലാശ്വാസം തോന്നി. ഇല്ലത്തേക്കു നടന്നു.
അമ്പലത്തിലെത്തിയെങ്കിലും സമയവും കണ്ണുകൾ ആതിര തമ്പുരാട്ടിയേ തേടുകയായിരുന്നു. ആതിര തമ്പുരാട്ടി എത്തിയത് വളരെ വൈകിയാണ്. കൂട്ടുകാരി രേണുകയുമുണ്ടായിരുന്നില്ല
‘എന്തേ ഇന്നിത്ര വൈകിയത് ‘അതു ഞാൻ പറയണോ..? ഇന്നലേ.. ഞാനാദ്യമായിട്ടാ അങ്ങിനേയൊക്കെ…”
എങ്ങിനെയൊക്കേ?.
‘ദേവേട്ടാ.. ഇതമ്പലമാ., കൊച്ചുവർത്തമാനമൊക്കെ രാത്രി കാണുമ്പം പറയാം. ഇപ്പം കൂട്ടൻ ഇവിടെ പൂജിക്ക്., ഞാൻ പോകട്ടെ.” ആതിര തമ്പുരാട്ടി പ്രസാദവും വാങ്ങി ദക്ഷിണ ശ്രീകോവിലിന്റെ പടിയിൽ വെച്ചു തിരിഞ്ഞു നടന്നു. ദക്ഷിണ വകയിൽ വളരേ അധികം രൂപയുണ്ടായിരുന്നു. ‘ആതിരേ…” തമ്പുരാട്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു. ഞാൻ തമ്പുരാട്ടിയുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്നു. ‘എന്താ ഇത്. കുറേ രൂപയുണ്ടല്ലോ”-
“അത് ഞാൻ അറിഞ്ഞുകൊണ്ടു തന്നെ തന്നതാ.. പഠിത്തോം ഇല്ലെത്തെ പ്രശ്നങ്ങോളോക്കെയായിട്ട് ദേവേട്ടൻ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം. എല്ലാ കാര്യങ്ങളും രേണുകയിൽ നിന്നും ഞാനറിഞ്ഞു.
ഇതൊക്കെ എന്റെ പോക്കറ്റു മണിയാ, ഇനിയും എത്ര വേണെങ്കിലും എന്റെടുത്തുണ്ട്, അച്ഛനും അമ്മേം ഏട്ടന്നു. അമ്മൂമ്മയും എല്ലാവരും തന്നതാണ്. ദേവേട്ടന് എപ്പോൾ ആവശ്യം വന്നാലും ചോദിക്കാൻ മടിക്കരുത്, അല്ലെങ്കിൽ വരുമ്പോൾ എല്ലാ രൂപയും ദേവേട്ടന്നു കൊണ്ടുത്തരാം, പഠിത്തിനുപകരിക്കുമല്ലോ?.
എനിക്കെന്തിനാ രൂപ.” ആതിരയുടെ നിഷ്കളങ്കത കണ്ടിട്ടെന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.
“ആതിരെ.. എനിക്കും ഇല്ലെത്തും നൂറുകൂട്ടം പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടാവും എന്നുവിചാരിച്ച്., നിന്റെ ഔദാര്യം പറ്റുന്നത് അത്ര ഉചിതമാണോ?”
തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. “അപ്പോൾ എന്നോടു തീരെ സ്നേഹമില്ലല്ലേ ദേവേട്ടന്റെ കാമാസക്തി തീർക്കനാണെല്ലെ ഞാൻ” തമ്പുരാട്ടി കണ്ണുകൾ തുടച്ച് അമ്പലത്തിൽ നിന്നും വേഗത്തിൽ നടന്ന് അമ്പലവാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്കു പോയി . ഞാനാകെ ധർമ സങ്കടത്തിലായി, എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ മനസ്സാകെ കലങ്ങിമറിഞ്ഞു. ശ്രീകോവിലിന്റെ വതിലടച്ചു നേദ്യം നിറച്ച ഉറുളിയുടെ മുകളിൽ വാഴയില എടുത്തു മറച്ചു. അമ്പലത്തിന്റെ മുൻ വാതിൽ പൂട്ടി നടന്നു. മുന്നുനാലു ചുവടു വെച്ചപ്പോൾ പിന്നിൽ നിന്നും തമ്പുരാട്ടിയുടെ വിളി.
‘ദേവേട്ടാ.. ദേ വേ ട്ടാ…“ ഞാൻ വിളികേട്ട് തിരിഞ്ഞുനോക്കി.
ആതിരേ.. നീ കോവിലകത്തേക്കു പൊയില്ലേ?”
“എനിക്കാകെ വിഷമായി. അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിൽ ദേവേട്ടനോടെനെന്താക്കേയോ പറഞ്ഞു. ദേവേട്ടാ നമുക്കു കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കാം. വാ നമുക്കു ആ പാറക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ നിൽക്കാം’ തമ്പുരാട്ടി എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു വലിച്ച് പാറക്കൂട്ടങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്കോടി. രണ്ടു പേരും നിന്നു കിതച്ചു. മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി ചിരിച്ചു.
“ആതിരേ.. നീയെന്നെ കൊലക്കുകൊടുക്കുമെന്നാ തോന്നുന്നത്. ഈ പകലിലെ കാഴ്ച അത്ര നല്ലതിനല്ല, നിന്റെ എട്ടൻ തമ്പുരാനെറ്റെ അറിഞ്ഞൽ വാല്യേക്കാരന്മാരേ വിട്ട് എന്നെ പിടിച്ച് മരത്തിൽ കെട്ടിയിട്ട് ചാട്ടവാറിലടിച്ചു കൊല്ലും”.
തമ്പുരാട്ടി എന്റെ വയ പൊത്തി. “അറം പറ്റുന്നതൊന്നും പറയല്ലെ ദേവേട്ടാ.. ഞാനും ഇന്നലെ മുതൽ അതു തന്നെയായിരുന്നു ചിന്തിച്ചത്, എനിക്കും ഭയം തുടങ്ങീട്ടുണ്ട് ദേവേട്ടാ. എനിക്കിനി ദേവേട്ടനില്ലാതെ ജീവിക്കാൻ…… ‘ശെരിയാ ആതിരെ നീ പറഞ്ഞത്. ഇന്നു രാവിലെ നീ പിണങ്ങി സംസാരിക്കുന്നതു വരെ . അപ്പോൾ നീ പറഞ്ഞത് സത്യമായിരുന്നു. അതുവരെ ഞാൻ നിന്നിൽ കണ്ടത് എന്റെ കാമം തിർക്കാനുള്ള പെണ്ണായിട്ടു മാത്രമായിരുന്നു. നിന്റെ നിഷ്കളങ്കതാ, സ്നേഹം നിന്നെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒഴിച്ചുകൂടൻ പറ്റാത്തതാണെന്ന് നീ ഇന്നെനിക്കു മനസ്സിലാക്കി തന്നു. എനിക്കറിയില്ല ആതിരെ ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കു്യാണോ? പ്രേമിക്കു്യാണോ?.. ഞാൻ ആകെ കുഴപ്പത്തിലാണ് എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ആതിര തമ്പുരാട്ടി കണ്ണുകളിലേക്കുനോക്കി, വികാരവതിയായി എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
‘ദേവേട്ടാ.. എന്റെ ദേവേട്ടാ. ഞാൻ ധന്യായായി. ഒരു പെണ്ണിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ അഭിലാഷമാണ് തന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടുകയും സ്നേഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആരോഗ്യമുള്ള ഒരു പുരുഷൻ, അതെനിക്കു കിട്ടി എന്റെ ദേവേട്ടൻ, ഈ നിമിഷം ഞാൻ മരിച്ചുപോവുകയാണേലും എനിക്കു സന്തോഷമാണ്.’
ഞാൻ തമ്പുരാട്ടിയെ വാരിപ്പുണർന്നു ചുംബനവർഷാങ്ങൽ ചൊരിഞ്ഞു, കുണ്ടികൾ കയ്യിലിട്ടു കുഴച്ചുടച്ചു. മൂലകളിൽ മുഖമമർത്തി ഞെരിച്ചു തമ്പുരാട്ടിയെന്നെ പെട്ടെന്ന് തള്ളി മാറ്റി “വേണ്ട. വെണ്ട. എന്നെ കമ്പിയടിപ്പിക്കല്ലേ.. എനിക്കു ദേവേട്ടന്റെ പോലെ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ , ഇന്നലെ എനിക്കു മനസ്സിലായി, ശെരിക്കും കമ്പിയടിച്ചാ കാവിനിന്നു പൊയത്, എന്നിട്ടെന്തു ചെയ്തു.”
“എന്നിട്ടെന്തു ചെയ്യാനാ…, അണുങ്ങൾക്കത്തിനു വഴിയൊക്കെയുണ്ട്
“എനിക്കറിയാം. ഞാൻ പുസ്തകത്തിൽ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്, കയ്യിൽ പിടിച്ച് കുലുക്കി കളയല്ലേ?” “അമ്പടി കള്ളി., അപ്പൊ എല്ലാം അറിയാല്ലേ. അങ്ങിനെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കളയുന്നതിനൊരു കോഡുഭാഷയുണ്ട്., വാണമടിക്കു്യാന്ന്. അറിയൊ ആതിരക്കുട്ടിക്ക്, പിന്നെ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് കമ്പിയടിച്ചാൽ എന്താ ചെയ്യാന്ന്.., വിരലിടും പ്ലേ?
ച്ചുീ. ഒന്നു പോന്റെ ദെവേട്ടാ.. എനിക്കു നാണമാവുന്നു’ ആതിര രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും കണ്ണു ബ “ആതിരെ. നമ്മൾ വന്നിട്ട് നേരം ഏറെയായി, കൊവിലകത്തന്വേഷിക്കില്ലെ. നമുക്കു പോവാം.”
“അതു കുഴപ്പമില്ല. ഞാൻ അമ്പലത്തിൽ നിന്നും പോകുന്ന വഴി രേണുവിന്റെ വീട്ടിൽ പോയിട്ടെ വരുള്ളൂന്ന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.”
“എന്നാലും ഈ പകലുള്ള കൂടി കാച്ച് നമുക്കൊഴുവാക്കാം, രാത്രി പുലരും വരെ നമുക്കു സംസാരിച്ചിരിക്കാലോ?
“പകലു സംസാരിക്കുന്ന സുഖം രാത്രി കിട്ടില്ല, കാവിൽ മനസ്സു തുറന്ന് സംസാരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ?. അടക്കിപ്പിടിച്ചു വേണ്ടെ സംസാരിക്കാൻ, പിന്നെ ദേവേട്ടനല്ലേ ആൾ., സംസാരിക്കന്നെവിട്യാ സമയമുണ്ടാവാ. ഇന്നലെ ചേറിയ ദേവേട്ടനെ ഒന്നു തൊട്ടു നോക്കി, എന്തൊരു നീളവും വണ്ണവു ബലവുമാ. ഒന്നു തൊട്ടപ്പൊൾ തന്നെ മനസ്സിലായി തീരെ അനുസരണയില്ലാത്ത കൂട്ടത്തിലാണെന്ന് ഞാൻ തൊട്ടപ്പോഴേക്കും ഷെഡ്ഡിക്കുള്ളിൽ വെട്ടി വെട്ടി ചാടുകയായിരുന്നു. ഇന്നെനിക്ക് ചെറിയ ദേവേട്ടനെ ശരിക്കും കാണണം, താലോലിക്കണം’
“ആതിരേ. ചെറിയ ദേവേട്ടനല്ല. അവന്റെ പെരാണ് ఊ్మణ” “ഈ ദേവേട്ടന് ഒരു നാണോം ഇല്ല്യ , എനിക്കു പേരൊക്കെ അറിയാം കേട്ടോ.” “അതും പുസ്തകത്തിൽ വായിച്ചതായിരിക്കും” “എന്താ ശംശയം..? ആതിര തമ്പുരാട്ടി തല കുനിച്ച് ചിരിച്ചുകൊണ്ടു നിന്നു.
“ഇനി നമ്മുടെയിടയിൽ നാണം എന്ന പദത്തിനു ഒരു സ്ഥാനവുമില്ല, എല്ലാം ഓപ്പൻ. അല്ലെങ്കിലെ നാണിക്കാനെ സമയം കാണുള്ള വേറൊന്നും നടക്കില്ല. ഇനി നമുക്കു പോകാം . രാത്രി കാണാം. പിന്നെ കല്ലു വിളക്കിൽ എണ്ണ പാരാൻ മറക്കരുത്, നമ്മൽ ഇരുട്ടത്തായിപ്പോവും”
“കല്ലു വിലക്കിൽ എണ്ണ പാരുക മാത്രമല്ല, നിറച്ചും എണ്ണയുടെകൂാരു കുപ്പിയവിടെ കൊണ്ടു വെക്കുന്നുണ്ട്, എണ്ണ തീരുന്നതനുസരിച്ചു പകർന്ന് കത്തിക്കാം, പോരെ, കാർത്ത്യാനിയോട് പറഞ്ഞ്, കായവും വെളുത്തുള്ളീം അരച്ചു കലക്കി കാവു മുഴുവൻ തളിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഓ. കേ? എന്താ.. നമ്മുടെ മണിയര കാവിനകത്തൊരുക്കാനാണോ ഭാവം.” ‘എന്നാൽ അങ്ങിനെത്തന്നെ എന്ന് കൂട്ടിക്കോളൂ.” ‘ആതിരേ.. നമുക്കു പോകാം.. ഞാനൊന്നു മുകളിൽ കയറി നോക്കട്ടെ.., ആരെങ്കിലുമുണ്ടോന്ന്.”
ഞാൻ പാറക്കിടയിൽ നിന്നും മുകളിൽ കയറി, ചുറ്റുപാടും സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി, കേതും ദൂരത്തൊന്നും ആരുമില്ല. താഴേക്കിറങ്ങി.
‘ആതിരെ . ആരുമില്ല പെട്ടെന്ന് തമ്പുരാട്ടി എന്റെ അടുത്തു വന്ന് കവിളിൽ ഉമ്മവെച്ചു. മുകളീലേക്കു കയറാനായി ഒരുങ്ങി. ഞാൻ കയ്യിൽ പിടിച്ചുവലിച്ച് മാറോടടുപ്പിച്ച് അവളുടെ നെറുകിൽ ചുംബിച്ചു തമ്പുരാട്ടിക്കു സന്തോഷമായി. തമ്പുരാട്ടി പൊക്കം കയറി കോവിലകം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. കേതും ദൂരം വരെ എന്റെ കണ്ണുകൾ അവളെ പിന്തുടർന്നു.
സാധാരണത്തെപ്പോലേ അന്നും സന്ധ്യാ പൂജ കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലെത്തി. കുളത്തിൽ പൊയി നല്ലതു പോലെ ഒന്നു കുളിച്ചു വീട്ടിലെത്തി. മനസ്സിൽ മുഴുവനും തമ്പുരാട്ടിയായിരുന്നു. നിമിഷങ്ങൾക്കു ദൈർഘ്യം കൂടി ഒച്ചിനേപ്പോലെ ഈഞ്ഞു നീങ്ങി. വീട്ടിലെല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിക്കാനിരുന്നു ചോറുവിളമ്പിയ പാത്രത്തിൽ കയ്യിട്ടു കുഴക്കുകയല്ലാതെ ചോറുണ്ണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
“എന്താ ദേവാ ഒരാലോചന, മോനൊക്കെ വിഷമമായി അല്ലേ. ഇല്ലെത്തെ ചിലവും, നിന്റെ പഠിത്തോം ഒക്കെക്കുടി” എന്നെ നോക്കി അമ്മയുടെ ദീഘനിശ്വാസം വിട്ടുള്ള ചോദ്യം
“എങ്ങന്യാ വിഷമല്ല്യാണ്ടിരിക്കു്യാ. ഈ ചെറുപ്രായത്തിലേ ല്ലാ പ്രാരാബ്ദവും തലേലായില്ലേ?.. സുഹൃതക്ഷയം, അല്ലാണെന്തോ പറയ്യാ…, നെന്റെ കൂട്ടീനെ മാഹാദേവൻ തന്നെ കാക്കണം”
അച്ഛൻ കിടപ്പു മുറിയിൽ നിന്നും ദീനസ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു, ഞാൻ രണ്ടുമൂന്നുറുള്ള ചോറുമുട്ടി തിന്നിട്ട് വരാന്തയിൽ ചെന്നിരുന്നു. അമ്മ പിന്നാലെ വന്ന് കിടക്ക കൊണ്ടിട്ടു മുൻ വാതിൽ അടച്ചു. ഞാൻ കിടക്കയെല്ലാം വിരിച്ചു കിടന്നു. മാനത്ത് ചന്ദ്രൻ നീങ്ങിമറയുന്നതു കാണാൻ നല്ല ഭംഗി. അങ്ങിനെ കുറേ നേരം മാനത്തു നോക്കി തമ്പുരാട്ടിയെ സ്വപ്നം കണ്ടു കിടന്നു. ക്ലോക്കിൽ ഓമ്പതുമണിക്കുള്ള മണി മുഴങ്ങിയപ്പോളാണ് ചിന്തകളിൽ നിന്നും തിരിച്ചു വന്നത്.
എഴുനേറ്റ് മുണ്ടെല്ലാം ശെരിക്കുടുത്തു. ഷർട്ടെടുത്തിട്ടു തലയണക്കടിയിൽ വെച്ച പെൻ ടോർച്ചെടുത്തു ഇറങ്ങാനായി ഭാവിച്ചപ്പോഴാണ് ഒരു കാര്യം ഓർമ്മവന്നത്. വീണ്ടും നേരെ വരാന്തയിലേക്കുകയറി മുണ്ടു പൊക്കി ഷെഡ്ഡി അഴിച്ച് തലയണക്കുകീഴേ വെച്ചു. കോവിലകത്തേക്കായി നടന്നു. നിലാവിനു പകിട്ട് കുറവായിരുന്നു. ഞാൻ മാനത്തേക്കു നോക്കി, കറുത്ത മേഘങ്ങൾക്കിടയിലൂടേ അമ്പിളി അമ്മാവൻ എനിക്കു കൂട്ടുവരുന്നതു പൊലെ വഴികാട്ടിയായി എന്റെ മുന്നിൽ നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ടോർച്ചു തെളിയിച്ച് ഇടവഴിയിലൂടെ നടന്നു. ഒരു പത്തു മിനിറ്റോടുകൂടി കാവിനുള്ളിലെത്തി. കാവിലേക്കുള്ള കവാടം കടന്നു പാലമരത്തറയിൽ തമ്പുരാട്ടിയെ കണ്ടില്ല. കല്ലു വിലക്ക് തെളിഞ്ഞു കത്തിയിരുന്നു. ഞാൻ പാലമരത്തിന്റെ തറയിലിരുന്നു. ഒറ്റക്കിയിരുന്നതിനാൽ കാവിന്റെ വജനതയിൽ എനിക്കു ഭീതി തോന്നി.
വവ്വാലിന്റെയും മൂങ്ങയുടെയും ചീവീടുകളുടെയും ശബ്ദം എന്റെ കാത്തിൽ വിട്ടു വിട്ടു അലയടിച്ചു മനസ്സിനുള്ളിൽ പല പല ഭീകര രൂപങ്ങളും മാറി മാറി വന്നെന്നെ ഒരു മായാലോകത്തേക്കു ക്ഷണിക്കുന്നപോലേ തോന്നി. കണ്ണു മുറുക്കിയടച്ച് പാലമരച്ചുവട്ടിലേ മതിൽ പരപ്പിൽ കയ്യുരണ്ടും തലക്കു പിന്നിൽ വെച്ചു കിടന്നു. ആതിര ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ എന്റെ അരുകിൽ വന്ന് എന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു. ഞാൻ ഞെട്ടി കണ്ണുതുറന്നു. ഞാനാകെ പേടിച്ചു വിറച്ചു.
“ഇതെന്തൊരു വേഷമാണ് ആതിരേ.. കറുത്ത ജമ്പറും കറുത്ത പാവാടയും , കരിങ്കാളികാവ് ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്ന് ദേവി ഇറങ്ങി വന്നപോലേയുണ്ട്. കാത്തിലേം കഴുത്തിലേം കയ്യിലേം ആഭരണമൊക്കെയെവിടെ?”
“അതൊക്കെ പറയാം. ആദ്യം ഞാനൊന്നു ശെരിക്കു ശ്വാസം വിടട്ടെ, ആഭരണവും പാദസ്വരവും എല്ലാം ഞാനഴിച്ചു വെച്ചു. അതൊക്കെ അണിഞ്ഞു വന്നാൽ ഭയങ്കര കിലുക്കവും ശബ്ദവും ആയിരിക്കും, രാത്രിയിൽ ഒരു ചേറിയ കിലുക്കം വരെ വലിയ ശബ്ദമായി തോന്നും, എന്തിനാ വെറുതെ റിസേക്കുന്നത്.”
“അപ്പോൾ ആതിരക്കുട്ടിക്ക് ബുദ്ധിയുണ്ടെന്നു സാരം. അല്ലെങ്കിലും എന്റെ പൊന്നുംകൂടത്തിനെന്തിനാ പൊട്ട്” ആതിര നാണിച്ചു തല കുനിച്ചു നിന്നു.
‘ദേവേട്ടാ ഞാൻ പറയാൻ വന്നത് പറഞ്ഞില്ല. ഊട്ടുപുരയുടെ പിന്നിലൂടെ ഇറങ്ങി വന്നു പെട്ടത് കൂട്ടി.ശങ്കരന്റെ മുന്നിലാണ്.
(കൂട്ടി.ശങ്കരൻ കോവിലകത്തെ ആനയാണ്. അവനെന്നെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നപോലെ തുറിച്ചു നോക്കി. ആവിന്റെ തുമ്പിക്കയ്യിൽ കിടന്നല്ലെ ഞാൻ കളിച്ചതും വളർന്നതൊക്കേ”
“എന്നിട്ട്.” എനിക്കാകെ ഭയവും ആകാംക്ഷയും കൂടി.,”
“എന്നിട്ടെന്താ.. കൂട്ടിശങ്കരെന്റെ അടുത്ത് കീഴടങ്ങാതെ രക്ഷയില്ലെന്നു മനസ്സിലായി. അവെനെറ്റെ ആർപ്പു വിളിച്ചാൽ നമ്മളുടെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ, അതോടുകൂടി കഴിഞ്ഞു. എല്ലാം. ”
“എന്നിട്ടെങ്ങനെ കൂട്ടിശങ്കരെന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു..?” “രക്ഷപ്പെടേ.. അച്ഛന്റെടുത്തുനിന്നും, ഏട്ടന്റെടുത്തുനിന്നും രക്ഷപ്പെടാം. പക്ഷേ കുട്ടിശങ്കരെന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുന്ന കാര്യം ചിന്തിക്ക്യേ വേണ്ട. ഞാൻ കൂട്ടിശങ്കരെന്റെ അടുത്തു ചെന്ന് തുമ്പിക്കയ്യിൽ ഒരുമ കൊടുത്തു കാര്യങ്ങളെല്ലം വിശദമായി പറഞ്ഞ് ബോദ്യപ്പെടുത്തി, കുട്ടിശങ്കരനാണ് എന്നെ കാവിലെറ്റും കൊണ്ടുവന്നാക്കിയത്, ദേവേട്ടനെ കൂട്ടിശങ്കരന് കാണിച്ചു കൊടുക്കാന്നു പറഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാൻ കാവിലേക്കു വന്നത്. ദേവേട്ടാ വാ കൂട്ടി.ശങ്കരെന്റെ അടുത്തേക്ക്’
തുടരും
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!