ദേവരാഗം 9

Devaragam Previous Parts |  PART 1 | PART 2 | PART 3 | PART 4 | PART 5 | PART 6 | PART 7 | PART 8 |

ഒഴിവാക്കാനാവാത്ത ജോലിത്തിരക്കുകള്‍ക്കിടയില്‍ കുറച്ച് ദിവസങ്ങളുടെ ഒരു യാത്രകൂടി വേണ്ടി വന്നതോടെ കംബിക്കുട്ടനില്‍ എത്തിനോക്കാന്‍ പോലും കഴിയാതെ പോയതിനാലാണ് ഈ ഭാഗം ഇത്രയും വൈകിയത്.. എന്നാലും  പ്രിയപ്പെട്ട എന്റെ കൂട്ടുകാര്‍ എന്നോട് ക്ഷമിക്കുമല്ലോ… ഇനിയും ഇത്രയും വൈകിക്കാതിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചോളാം… എന്നാല്‍ തുടരട്ടേ]

“…അപ്പോ അവളൊന്നു കരഞ്ഞു കാണിച്ചപ്പോള്‍ ഏട്ടന്‍ അതില്‍ വീണുപോയി അല്ലെ…?? എന്റെ ഏട്ടന്‍ ഇത്ര പാവമായിപ്പോയല്ലോ…??” മുത്തിന്റെ വാക്കുകളില്‍ ഇന്നലെ ഞാന്‍ ആദിയെപ്പോയി കണ്ടതിന്റെയും അവള്‍ക്കൊപ്പം രാത്രി ചിലവഴിച്ചതിന്റെയും മുഴുവന്‍ അമര്‍ഷവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

എന്റെ മുറിക്കു പുറത്തെ ബാല്‍ക്കണിയില്‍ ഇരുന്ന്‍ ഇതുവരെയുള്ള കല്യാണ ഒരുക്കങ്ങളും അതിന്റെ ചിലവുകളും പരിശോധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് ഇന്നലെ രാത്രി ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ വരാതിരുന്നതിന്റെ കാരണം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് മുത്ത് വന്നത്…  കല്യാണം പ്രമാണിച്ച് എന്നും അവള്‍ അമ്പലത്തില്‍ പോകും… ഇന്നും അതുകഴിഞ്ഞുള്ള വരവാണ്… വന്നിട്ട് ആ സാരിപോലും മാറാതെ എന്നെ അന്വേഷിച്ചു വന്നേക്കുന്നതാ…

“…മോളൂ എന്റെ കണ്‍മുന്‍പില്‍ കണ്ട് ഞാന്‍ ബോധ്യപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് അവളിനി എന്തൊക്കെ ന്യായീകരണങ്ങള്‍ നിരത്തിയാലും ഞാന്‍ അതൊന്നും വിശ്വസിക്കാന്‍ പോകുന്നില്ല…”

“….എന്നിട്ടാണോ ഒരു രാത്രി മുഴുവന്‍ അവളുമായി….!!” അവള് ചുണ്ട് കൂര്‍പ്പിച്ചു പരിഭവിച്ചു.

“..ഹ ഹ ഹ… അതാണോ കാര്യം… ഞാനും ഒരു മനുഷ്യനല്ലേടീ… പിന്നെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ ഇന്നലെത്തെ ആ ഒരു മൂഡില് പറ്റിപ്പോയതാ… എന്ന് വച്ച് ഇനി അങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല.. എന്റെ മുത്താണെ സത്യം…” ഞാന്‍ അവളുടെ കൈയില്‍ അടിച്ചു എനിക്ക് തന്നെ ഉറപ്പില്ലാത്ത സത്യം ചെയ്തു.

“…ഉം… പിന്നെ.. പിന്നെ.. ഏട്ടനെ എനിക്കറിഞ്ഞൂടെ…” അവളെന്നെ കളിയാക്കി.

“… നീ വിശ്വസിക്കണ്ട… പിന്നെ മോളെ…!! അവളെ പിണക്കാന്‍ പറ്റില്ല… ഇപ്പോ  അവളുടെ ചിന്തമുഴുവന്‍ അവള് പറയുന്നതുകേട്ട് എന്റെ മനസ്സിന് ചെറിയ ചാഞ്ചാട്ടം ഉണ്ടായിടുണ്ടാവും.. അത് മുതലെടുത്ത്‌ എന്നോട് അടുക്കാമെന്നായിരിക്കും… അതങ്ങനെ നിക്കട്ടെ… നിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാലും എനിക്ക് വേണ്ടി മോള് ഒരു പെണ്ണിനെ കണ്ടെത്തുന്ന വരെ നമുക്ക് സാവകാശം കിട്ടും… അതുവരെ ഇതിങ്ങനെ പോട്ടെ…”

“…ഉം.

. ഇതിനി എന്താവൂന്ന് കണ്ടറിയണം…” നെഞ്ചില്‍ കൈവച്ചു മുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കിയുള്ള അവളുടെ ആ പറച്ചില്‍ കണ്ട എനിക്ക് ചിരി വന്നു..

ആദിയുടെ കാര്‍ ഗെയിറ്റ് കടന്നു വരുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ മുത്ത് അവളുടെ മുറിയിലേയ്ക് പോയി.. ഞാനുമായുള്ള പിണക്കങ്ങള്‍ ഏതാണ്ട് ഒത്തു തീര്‍പ്പാക്കിയതിന്റെ സന്തോഷത്തില്‍ വന്നതായിരുന്നു  ആദി… ഞാന്‍ പുറത്തേയ്ക്ക് പോകാനായി താഴേക്ക് ചെല്ലുമ്പോള്‍ ആദിയോട് വളരെ സന്തോഷത്തോടെ സംസാരിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന മുത്തിനെക്കണ്ട് എനിക്കത്ഭുതം തോന്നി.. ഇത്രയും നേരം ആദിയുടെ കുറ്റം പറഞ്ഞിരുന്നവള്‍ ഇപ്പോള്‍ അവളോട്‌ സ്നേഹത്തോടെ വിശേഷങ്ങള്‍ ചോദിക്കുന്നത് കണ്ടാല്‍ പിന്നെ അത്ഭുതം തോന്നില്ലേ..

കല്യാണം കഴിയുന്ന വരെ ആദി ശ്രീമംഗലത്തുണ്ടാകും എന്ന് അവരുടെ സംസാരത്തില്‍ നിന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായി.. ഞങ്ങളുടെ സംസാരം കേട്ടുകൊണ്ട് അടുക്കളയില്‍ നിന്നും അമ്മയും ചെറിയമ്മയും വന്നതോടെ മരുമകളെ സ്നേഹിക്കാനുള്ള കൊട്ടേഷന്‍ അവരു പിടിച്ചു.. ഈ പെണ്ണുങ്ങളുടെ സമാചാരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നും തടിതപ്പി ഞാന്‍ പുറത്തേയ്ക്ക് പോയി…

പിന്നീടുള്ള രണ്ടു ദിവസങ്ങളും എനിക്ക് നിന്ന് തിരിയാന്‍ സമയമില്ലാത്തത്ര തിരക്കായിരുന്നു… ആദികൂടി വന്നതോടെ വീട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ ലീഡര്‍ സ്ഥാനം അവളേറ്റെടുത്തു… ദീപുവിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ ആണ്‍പിള്ളേരെല്ലാം ബാച്ചിലര്‍ പാര്‍ട്ടി പ്ലാന്‍ ചെയ്യുന്നതിന്റെ തിരക്കുകളും ഒക്കെയായി അവരും ഓടി നടക്കുന്നു.. അച്ഛനും ചെറിയച്ഛനും ബിസിനസ്സിന്റെ തിരക്കുകളിലുമായിരുന്നു.. മുത്തിനൊപ്പം കല്യാണം കഴിക്കുന്ന മറ്റ് മൂന്നു പെണ്‍കുട്ടികളുടെ വീടുകളിലെ ഒരുക്കങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങളും എന്റെ തലയില്‍ത്തന്നെ ആയിരുന്നു… അവിടെയൊന്നും ഒരു കുറവും ഉണ്ടാകാതെ നോക്കാന്‍ സത്യത്തില്‍ എനിക്ക് നല്ല പാടുപെടേണ്ടി വന്നു.. എല്ലാത്തിനും എനിക്ക് സഹായമായി മാണിക്യനും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതായിരുന്നു എന്റെ ആകെയുണ്ടായിരുന്ന ആശ്വാസം… അവനായിരുന്നു എന്റെ സാരഥി.

അജുവിന്റെ കല്യാണവും ഈ ഒപ്പമാണെങ്കിലും അതിന്റെ ചിലവൊക്കെ അവനും അവന്റെ പെണ്ണിന്റെ വീട്ടുകാരും തന്നെയാണ് വഹിക്കുന്നത്… കല്യാണം നടക്കുന്നത് ഈ ഒപ്പമാണെന്ന് മാത്രം.. മുത്തിന്റെ കല്യാണനിശ്ചയം നടന്നതിന്റെ പിറ്റേ ആഴ്ച്ചയാണ് അവന്റെ നിശ്ചയവും നടന്നത് അതുകൊണ്ട് കല്യാണം ശ്രീമംഗലത്ത് വച്ചുമതി എന്ന അച്ഛന്റെ നിര്‍ദ്ദേശം അവര്‍ അംഗീകരിക്കുകയായിരുന്നു… അജുവും ശ്രീമംഗലം തറവാട്ടിലെ ആണല്ലോ.

“…എന്നാലും ഈ ആദി എന്തൊരു മണ്ടിയാ.. നിങ്ങള് തമ്മിലുള്ള ഒരു പ്രൈവറ്റ് വീഡിയോ എടുക്കാനായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇവളെന്തിനാ ഈ ഡി.എസ്.എല്‍.ആര്‍. ഉപയോഗിച്ചേന്നാ എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തത്.. അതിനു വല്ല സ്പൈക്യാമും വച്ചാ പോരാരുന്നോ…” മുത്തിനൊപ്പം കല്യാണം കഴിക്കുന്ന മറ്റ് മൂന്നു പെണ്‍കുട്ടികളുടെ വീട്ടിലും പോയി ഒരുക്കങ്ങളൊക്കെ കണ്ട് തിരിച്ചു വരുന്ന വഴിക്കാണ് മുത്ത് വീണ്ടും ആദിയുടെ കാര്യം സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത്… ഞങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം പഞ്ചമിയും മാണിക്യനും ഉണ്ടായിരുന്നു.

“… ഹേയ്… അവളത്രയ്ക്ക്   മണ്ടിയൊന്നുമല്ല.. ആ ക്യാമറ വച്ചതിനു പിന്നില്‍ വേറെ എന്തോ ഉദ്ദേശമുണ്ട്..” മുത്തിന് മറുപടി കൊടുത്തത് പഞ്ചമി ആയിരുന്നു.. അവള്‍ക്കിപ്പോള്‍ ഇടയ്ക്ക് മാത്രമേ തമിഴ് വരൂ… അല്ലാത്തപ്പോള്‍ ശുദ്ധമലയാളം. മാണിക്യനും അങ്ങനെ തന്നെ.

“…എട്ടന് എന്താ തോന്നുന്നേ…?? എന്റെ പുറകിലെ സീറ്റിലിരുന്ന മുത്ത് മുന്നോട്ടാഞ്ഞിരുന്ന്‍ എന്റെ തലയില്‍ തോണ്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“…എടീ മണ്ടി കുശ്മാണ്ടമേ… നീ ആദിയെ വല്ലാതെ അണ്ടര്‍എസ്റ്റിമേറ്റ് ചെയ്തു കളഞ്ഞു… ആര് എന്ത് പറഞ്ഞാലും വിശ്വസിച്ചിരുന്ന, ആരെങ്കിലും അവളെ ഒന്ന് കളിയാക്കിയാല്‍ പോലും അതൊന്നു മനസ്സിലാവാന്‍ പത്ത് മിനിറ്റെടുക്കുന്ന ആ പഴയ ആദിയല്ല അവളിപ്പോ… ഒരു കോളേജ് പ്രൊഫസറാ…”

“…പിന്നേ പ്രൊഫസറാണെന്ന് കരുതി അവളുടെ മണ്ടത്തരത്തിനു ഇപ്പോഴും ഒരു കുറവും വന്നിട്ടില്ല…” ഞാന്‍ ആദിയെ പൊക്കിപ്പറഞ്ഞത് മുത്തിന് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.

“..മണ്ടി ആയിട്ടാണോ അവള് എം.എസ്.സി റാങ്കോടെ പാസ്സായത്.. അതും മാത്ത്സ്..  പണ്ട് അവള് പഠിക്കാനൊന്നും വല്യ താല്പ്പര്യമില്ലാതിരുന്ന അക്ഷരവിരോധി ആയിരുന്നെന്നു കരുതി ഇപ്പോ അവള് അങ്ങനെയാണെന്ന് കരുതിയ നീയാ മണ്ടി…”

“…അതിപ്പോ കുത്തിയിരുന്ന് പഠിച്ചാല്‍ ആര്‍ക്കും റാങ്ക് മേടിക്കാം.. എന്ന് കരുതി വിവരം ഉണ്ടാവണം എന്നില്ലല്ലോ…” മുത്ത്  വീണ്ടും കലിച്ചു.

“… നീ അവളുടെ ഫെയ്സ്ബുക് പേജൊന്നു എടുത്ത് നോക്കിയേ.. അതില്‍ അവളുടെ ഒരു സ്റ്റുഡന്റ് ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു പോസ്റ്റ്‌ ഉണ്ട്… പെരുമാള്‍മുരുകന്റെ കീഴാളന്‍ എന്ന നോവലിന് ആദി എഴുതിയ ഒരു നിരൂപണം.. അതിന്റെ സാഹിത്യഭംഗിയെ പ്രശംസിച്ചാണ് ആ കുട്ടി അത് പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്തേക്കുന്നത്… നീ അതൊന്നു വായിച്ചു നോക്ക്.. എന്നിട്ട് പറ അവക്ക് വിവരം ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന്…” മുത്ത് ഫെയ്സ്ബുക്കില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ പോസ്റ്റ്‌ വായിച്ചു നോക്കി അന്തം വിട്ടിരുന്നു.

“…എന്നാലും ഇവളാളൊരു  സംഭവാണല്ലോ…?? ഞാന്‍ ഇത്രയൊന്നും വിചാരിച്ചില്ല…”

“..അതാ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് ആദി പഴയ ആദിയല്ല എന്ന്…”

“…അപ്പഴും അവളെന്തിനാ ആ ക്യാമറ വച്ചത്.. ഇത്രയ്ക്ക് ബുദ്ധിയുണ്ടേ എട്ടനത് കണ്ടാ പ്രശ്നാവൂന്ന്‍ അവള്‍ക്ക് ഊഹിച്ചു കൂടെ…”

“…മോളൂ.. നീ ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്കിയേ… ഞങ്ങള്‍ തമ്മിലുള്ള ഒരു പ്രൈവറ്റ് വീഡിയോ അവളെടുത്താല്‍ത്തന്നെ അവള്‍ക്ക് അതാരെയൊക്കെ കാണിക്കാന്‍ പറ്റും…  കൂടിവന്നാ നമ്മളീ നാല് പേരെ കാണിക്കാം.. കാരണം സംഭവങ്ങളൊക്കെ അറിയാവുന്നത് നമ്മക്ക് ആണല്ലോ… അല്ലാതെ നമ്മടെയോ അവളുടെയോ വീട്ടുകാരെ ഇത് കാണിച്ചാല്‍ അവളുടെ നിലവാരം എന്താകും…??” ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്ന അര്‍ദ്ധത്തില്‍ മുത്ത് തലയാട്ടി… പഞ്ചമി കൂലംകഷമായ ആലോചനയിലാണ്.. മാണിക്യന്‍ മാത്രം ഇതൊന്നും ശ്രദ്ദിക്കാതെ ഡ്രൈവ് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു..

“..അപ്പൊ അവള്‍ക്ക് വേണ്ടിയിരുന്നത് ഒരു വീഡിയോ അല്ല..”

“…പിന്നെ…” മുത്തും പഞ്ചമിയും ഒരേ ശബ്ദത്തില്‍ ചോദിച്ചു.

“…ഇന്നലെ രാവിലെ എന്റെ മുറിയില്‍ വന്നപ്പോഴുള്ള എന്റെ പ്രതികരണം വച്ച്, ഞാന്‍ ഇനിയൊരിക്കലും അവലെ പഴയപോലെ സ്നേഹിക്കില്ല എന്ന്‍ അവള്‍ മനസ്സിലാക്കിക്കാണും.. പക്ഷെ അവള് പിന്മാറാന്‍ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു… അതിനു എന്നോട് സംസാരിച്ച് എന്നെ കണ്‍വിന്‍സ് ചെയ്യിക്കാന്‍ ഒരു സിറ്റ്വേഷന്‍ ക്രിയേറ്റ് ചെയ്യാനാണ് അവളാ ക്യാമറ വച്ചതെങ്കിലോ… അതില്‍ ഒരുപരിധിവരെ അവള് വിജയിക്കുകേം ചെയ്തില്ലേ..??”

“…എങ്ങനെ…??”

“…ഇന്നലെ രാവിലെ അവളെ തൊടാന്‍ അറയ്ക്കും എന്ന് പറഞ്ഞ എന്നെക്കൊണ്ട് ഇന്നലെ രാത്രി മുഴുവന്‍ അവള്‍ക്കൊപ്പം അവളുടെ ഭര്‍ത്താവിനെപ്പോലെ കഴിയിച്ഛത് ആ ക്യാമറയല്ലേ… അല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ പഴയ കാര്യങ്ങള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും അവള് പറയാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോ അത് കേള്‍ക്കാന്‍ ഒരു പക്ഷെ ഞാന്‍ തയ്യാറാവില്ലായിരുന്നല്ലോ…”

“…അപ്പോള്‍  അവള് ഏട്ടനെ വീണ്ടും ചതിക്കുകയല്ലേ ചെയ്തത്…??”

“…ഏയ്‌.. ഇതില്‍ ചതിയൊന്നുമില്ല… ചെയ്ത തെറ്റിനെ ഓര്‍ത്ത് അവള്‍ക്ക് നല്ല പശ്ച്ചാത്താപമുണ്ട്..  എനിക്കൊപ്പം ജീവിച്ച്, എന്നെ സ്നേഹിച്ച് ആ തെറ്റിന് പരിഹാരം കാണണം എന്നവള്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നുമുണ്ട്… അതിന് എല്ലാം എന്നോട് തുറന്നു പറയാന്‍ ഒരവസരത്തിനു വേണ്ടിയാവും അവളിങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തത്…”

“… അതെങ്ങനെ ഉറപ്പിച്ചു പറയാന്‍ പറ്റും ദേവാ.. ചിലപ്പോ ഇതും അവളുടെ കെണി ആണെങ്കിലോ…” പഞ്ചമിയുടെ ന്യായമായ സംശയം.

“…അല്ല അക്കാ… ഏട്ടന്‍ പറയുന്നതിലും കാര്യമുണ്ട്.. നമ്മള്‍ ആദിയെ ഒരു ശത്രുവായി കാണുന്നകൊണ്ടാ നമുക്ക് ഇങ്ങനെ തോന്നുന്നേ.. നമ്മടെ പഴയ ആദി ആളൊരു പാവമല്ലാരുന്നോ… അവള്‍ക്ക് ഏട്ടനെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായിരുന്നു… പക്ഷേ ആദി പറഞ്ഞത് മുഴുവനും സത്യമൊന്നുമല്ല.. അവള്‍ക്ക് വരുണുമായി വെറും ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് മാത്രമല്ല ഉണ്ടായിരുന്നതെന്ന് ഉറപ്പാണ്.. ഒരുപക്ഷേ തെറ്റ് ചെയ്യുമ്പോഴും അതിന്റെ വലിപ്പത്തെക്കുറിച്ച് അവള്‍ക്ക് വലിയ ധാരണ ഉണ്ടായിക്കാണില്ല… എല്ലാം കൈവിട്ടു പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോഴായിരിക്കും അവള്‍ക്ക് ബോധം വച്ചത്…”

“…അതെ…” ഞാന്‍ മുത്തിനെ പിന്‍താങ്ങി.

“…എന്തായാലും ഏട്ടന്‍ പറഞ്ഞപോലെ ആ സംഭവത്തിനു ശേഷം ആദി കുറച്ച് സീരിയസ്സായി…”

“…ഇനിയെന്താ ദേവാ നിന്റെ തീരുമാനം… അവളെ കല്യാണം കഴിക്കാനാണോ..??”

“…ഹേയ്… അത് ശരിയാവുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല പഞ്ചമീ… അവളെത്ര നന്നായീന്ന് പറഞ്ഞാലും അന്നത്തെ സംഭവങ്ങള്‍ എന്റെ ഉള്ളില്‍ എന്നും ഒരു കരടായി കിടക്കും.. ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരിക്കലും സമാധാനമുള്ള ഒരു ജീവിതം ഉണ്ടാവില്ല… കെട്ടിയ പെണ്ണിനെ സംശയിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ വല്യ ഒരു സമാധാനക്കേട് വേറെ എന്തുണ്ടാവാനാ…”

“…വളരെ ശരിയാ ദേവാ… എന്നാല്‍ ആദിയെ പിണക്കുന്നതും ബുദ്ധിയല്ല..”

“…ഉം… എന്തെങ്കിലും വഴി തെളിയും…” ഞാന്‍ ആശ്വസിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

“…ദേവാ… മറ്റുള്ളവരുടെ വിഷമം കാണുമ്പോള്‍ മനസ്സലിയുന്ന സ്വഭാവമാ നിനക്ക്… അതാ ഇന്നലെ ആദിയുടെ കണ്ണുനിറഞ്ഞപ്പോള്‍ നിന്റെ മനസ്സലിഞ്ഞത്… പക്ഷേ നീ പേടിക്കണ്ട… നിന്റെ ആ നല്ലമനസ്സിന് ഇപ്പോഴത്തെ ഈ പ്രശ്നങ്ങള്‍ക്കൊക്കെ ഉടന്‍ പരിഹാരം ഉണ്ടാവുമെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു… എല്ലാം ശരിയാവും അല്ലേടീ ചുന്നരീ…” മുത്തിനെ വശത്ത്‌ നിന്നും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ആട്ടിക്കൊണ്ടാണ് പഞ്ചമി സംസാരിച്ചത്.. പിന്നെ എനിക്ക് പറ്റിയ ഒരു പെണ്ണിനെ കണ്ടു പിടിക്കുന്ന കാര്യമായി മുത്തും പഞ്ചമിയും തമ്മിലുള്ള സംസാരം.. അത് തീരുമാനമാകുന്നതിനു മുന്‍പേ വീടെത്തി.

പിറ്റേന്ന്‍ ബുധനാഴ്ച ഞങ്ങളുടെ പാര്‍ട്ട്നേഴ്സ് എല്ലാവരും വന്നു… ഞാനും മാണിക്യനും കൂടി അവരെ കരിപ്പൂരില്‍ നിന്നും പിക് ചെയ്ത് അട്ടപ്പാടിയിലെ എസ്റ്റേറ്റില്‍ എത്തിച്ചു… അവിടത്തെ കാര്യങ്ങള്‍ നോക്കാനായി വാസുചേട്ടന്‍ മാത്രം പോരാ എന്ന് തോന്നിയതുകൊണ്ട് മാണിക്യനെ അവിടെ നിര്‍ത്തിയിട്ടാണു ഞാന്‍ പോന്നത്..

വരുന്ന വഴി അജു നെടുമ്പാശ്ശേരിയില്‍ എത്തിയ വിവരം പറഞ്ഞു അവന്‍ വിളിച്ചു.. ഉച്ചയോടുകൂടി അവന്‍ എത്തിയെന്നും യാത്രയൊക്കെ സുഖമായിരുന്നെന്നും പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ നാളെ അങ്ങോട്ട്‌ വരുന്നുണ്ട് അവിടെ വച്ചു കാണാം എന്നും പറഞ്ഞ് ഫോണ്‍ വച്ചു..

അവനോടു സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവന്റെ കാര്യം ചുമ്മാ ഓര്‍ത്തു… മുത്തച്ഛന്റെ മരണശേഷം തറവാട്ടില്‍ നിന്നും ഭാഗവും മേടിച്ചു വല്യച്ഛനും കുടുംബവും തറവാട്ടില്‍ നിന്നും താമസം മാറ്റിയിരുന്നു… മാലിനി മേമ്മയുടെ (അജുവിന്റെ അമ്മ) നാട് എന്റെ അമ്മയുടെ നാട്ടില്‍ നിന്നും മുപ്പത് കിലോമീറ്റര്‍ മാത്രം അപ്പുറത്തായിരുന്നു… ആദി പഠിച്ചിരുന്ന കോളേജ് ആ റൂട്ടിലായിരുന്നു ..

തറവാട്ടില്‍ നിന്നും വീതം കിട്ടിയ കാശുകൊണ്ട് അവിടെ കുറച്ചു സ്ഥലം വാങ്ങി വീടൊക്കെ വച്ച് താമസിച്ചെങ്കിലും വല്യച്ഛന്‍ ആളൊരു ധൂര്‍ത്തനായിരുന്നു.. അതുകൊണ്ടെന്തായി കൈയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതും, വീതം കിട്ടിയതും എല്ലാം തിന്നും കുടിച്ചും തീര്‍ത്തു… അവസാനം കുടിച്ചു കുടിച്ചു കരളുപഴുത്ത് നാല്‍പ്പത്തിഅഞ്ചാം വയസ്സില്‍ ഇഹലോകവാസം വെടിഞ്ഞു… സര്‍ക്കിള്‍ ഇന്‍സ്പെക്ടര്‍ ആയിരുന്ന പുള്ളി സ്ഥിരമായി ജോലിക്കു വരാതെ ആയതോടെ ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്റില്‍ നിന്നും നിര്‍ബന്ധിച്ച് വി.ആര്‍.എസ്. എടുപ്പിച്ചിരുന്നകൊണ്ട് മരണശേഷം ആശ്രിതനിയമനം പോലും അജുവിനോ അവന്റെ അമ്മയ്ക്കോ കിട്ടിയില്ല.

അതുകൊണ്ട് അജുവിനു വല്യച്ഛന്റെ കാര്യം പറയുന്നത് തന്നെ ദേഷ്യമായിരുന്നു… വല്യച്ഛന്റെ മരണശേഷം ആകെ അവശേഷിച്ചത് അവര്‍ താമസിച്ചിരുന്ന വീടും ഇരുപത് സെന്റ്‌ സ്ഥലവും മാത്രമാണ്… അതിന്റെ സങ്കടം അജുവിന് എന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു… തറവാട്ടില്‍ ഞാനടക്കമുള്ള മറ്റു കുട്ടികളുടെ ജീവിതത്തിലെ സൌഭാഗ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് എന്നും അസൂയയോടെ പറയാറുണ്ടായിരുന്നു അവന്‍.. പ്രായത്തില്‍ എന്നേക്കാള്‍ ആറുമാസത്തിനു അവന്‍ മൂത്തതാണ് എങ്കിലും ശ്രീമംഗലത്തെ വല്യേട്ടന്‍ പദവി കിട്ടിയിരുന്നത് എന്നും എനിക്കായിരുന്നു.. അതിന്റെ അസൂയ വേറെയും… അതുകൊണ്ട് എന്നോട് വളരെ ഫോര്‍മലായുള്ള അടുപ്പം മാത്രമേ അവന്‍ കാണിച്ചിരുന്നുള്ളൂ…

പക്ഷെ അതുകൊണ്ട് ഗുണമുണ്ടായത് അവനു തന്നെയായിരുന്നു… എല്ലാം നേടണമെന്നും, തനിക്കും ശ്രീമംഗലത്തെ മറ്റുകുട്ടികള്‍ക്ക് ഉള്ളപോലെയുള്ള ജീവിതം കിട്ടണമെന്നുമുള്ള വാശിക്ക് പഠിച്ചതുകൊണ്ട് അവനിപ്പോള്‍ എം.ടെക് കഴിഞ്ഞ് ഗള്‍ഫില്‍ ഒരു പ്രമുഖ കാര്‍നിര്‍മ്മാണകമ്പനിയില്‍ മെക്കാനിക്കല്‍ എന്‍ജിനീയറായി ജോലി ചെയ്യുകയാണ്… ഇപ്പോള്‍ രണ്ടു വര്ഷം കഴിഞ്ഞു അവനു ജോലി കിട്ടിയിട്ട്..

കൂടാതെ ഇടയ്ക്ക് നാട്ടില്‍ വന്നപ്പോള്‍ അവന്‍ പ്രേമിച്ചു വളച്ചെടുത്തതാണ് ആദിയുടെ കൂട്ടുകാരിയായ അനുപമയെ… പേരുപോലെ തന്നെ അനുപമ സൌന്ദര്യമാണ് അവള്‍ക്ക്… ഞാന്‍ അവളെ ഫോട്ടോയില്‍ മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ… കാരണം അജുവിന്റെ നിശ്ചയം നടക്കുന്ന സമയത്ത് ബിസ്സിനസ്സിന്റെ തിരക്കുകളുമായി ഞാന്‍ ഹൈദ്രാബാദില്‍ ആയിരുന്നു..

എന്റെ ജീവിതം കണ്ട് എന്നും അസൂയപൂണ്ടിരുന്ന അവനെ ഞാനിപ്പോള്‍ അസൂയയോടെയാണ് കാണുന്നത്… ആഗ്രഹിച്ച ജോലിയുംകിട്ടി പ്രേമിച്ച പെണ്ണിനെ തന്നെ കെട്ടാനും  പോകുന്ന അവനൊക്കെ ഭാഗ്യവാനല്ലേ…??

ഇവിടെ ബാക്കിയുള്ളോന്‍ ഒരു പ്രേമമുണ്ടായിരുന്നതും പൊളിഞ്ഞ്… ആകെ വട്ടായിട്ടാണ് നടപ്പ്… ഇതുവരെ എന്നാ വേറെ ഒരുത്തിയെ കണ്ടെത്താനും പറ്റിയില്ല… എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് പ്രേമിച്ചിരുന്ന മീനുവിനെ വേറെ ആണ്‍പിള്ളേര് കെട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി.

ഈ അജുവിനോടു എനിക്ക് അസൂയ തോന്നാന്‍ വേറെയും ഒരു കാരണമുണ്ട്… അവന് മുന്പ് വേറൊരു ലൈനുണ്ടായിരുന്നു… എന്റെ അമ്മയുടെ ഒരകന്ന ബന്ധത്തില്‍പ്പെട്ട കസിന്‍ തുളസി ആന്റിയുടെ മകള്‍ താര… ഹൈസ്ക്കൂളില്‍ പഠിച്ചിരുന്ന കാലം മുതല്‍ മോഡലിംഗ് തലയ്ക്കു പിടിച്ചു നടന്നകൊണ്ട് എപ്പോഴും ഇറുകിയ ഡ്രസ്സൊക്കെ ഇട്ടു നടക്കുന്ന താര ഞങ്ങള്‍ ആണ്‍പിള്ളേരുടെ ഒരു വീക്നെസ് ആയിരുന്നു… കൌമാരത്തില്‍തന്നെ നല്ല ഉരുണ്ടു കൊഴുത്ത മുലയും കുണ്ടിയും ഒക്കെയുണ്ടായിരുന്ന അവളെ കാണുന്ന ആരും മുഖത്തു നിന്നും കണ്ണെടുക്കില്ല… അത്ര ഭംഗിയാണ് അവളുടെ മുഖം… സ്വമേധയാ ഉള്ള ഭംഗി കൂടാതെ എപ്പോഴും മേയ്ക്കപ്പ് ഇട്ടു നടക്കുന്ന അവളൊരു അപ്സരസുന്ദരി ആയിരുന്നു… പണ്ടൊക്കെ അവളെ ഓര്‍ത്ത് വിട്ട വാണങ്ങള്‍ക്ക് കണക്കില്ല.

ആ താരയെ കളിയ്ക്കാന്‍ ഭാഗ്യം കിട്ടിയ അജുവിനോട് പിന്നെ അസൂയ തോന്നതിരിക്കുവോ… പക്ഷെ അജുവും അവളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം അധികകാലം നീണ്ടു നിന്നില്ല… മോഡലിങ്ങുമായി നടക്കുന്ന അവളെക്കുറിച്ചു ചില അപഖ്യാതികളൊക്കെ ഇടയ്ക്ക് കേട്ടിരുന്നു… അവളെ കളിച്ചു കൊതി മാറിയപ്പോള്‍ ആ പേരും പറഞ്ഞ് അജു അവളെ വിട്ടു… എന്നിട്ടാണ് ഗള്‍ഫില്‍ പോയതൊക്കെ.. അതിനിടയ്ക്കാണ് നാട്ടില്‍ വന്നപ്പോള്‍ അടുത്തവളെ  വളച്ചു കെട്ടാന്‍ പോകുന്നത്… നാറി… എനിക്കവനോട് ആരാധന തോന്നിപ്പോയി..

എനിക്കാണെങ്കില്‍ ഒരു നല്ലപിള്ള ഇമേജുള്ളതുകൊണ്ട് അവനെപ്പോലെ ഒന്നും ആവാനും പറ്റിയില്ല… പിന്നെ ഒരുത്തി മനസ്സില്‍ കേറിപറ്റിയിട്ടു ഇപ്പോഴും ഒഴിഞ്ഞു പോവാതെ ഒരു ബാധയായി തുടരുകയാണല്ലോ… ഹാ എന്റെ വിധി…

കല്യാണത്തിന്റെ ഒരുക്കങ്ങളൊക്കെ ഏതാണ്ട് പൂര്‍ത്തിയായിരുന്നു.. എല്ലാം ഓക്കെയാണ് എന്ന് ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി ഉറപ്പ് വരുത്തിയിട്ടാണ് ഞാന്‍ അന്ന് കിടന്നത്… കഴിഞ്ഞ മൂന്നു ദിവസവും ആദി എന്നോട് നല്ല കമ്പനി ആയിരുന്നു… സംസാരിക്കാനുള്ള ചമ്മല്‍ മാറിയതോടെ അവള്‍ കൂടുതല്‍ സ്വാതന്ത്ര്യം എടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. എന്നാലും ഞാനും കട്ടയ്ക്ക് നിന്ന് കൊടുത്തു… അവളടുത്ത കൊസറാകൊള്ളി ഒപ്പിക്കാതിരിക്കാന്‍ അത് അത്യാവശ്യവും ആണല്ലോ… ശവം..!!

“…എന്നാലും രവീ നിന്റെ മോള്‍ടെ കല്യാണമായെന്നു എനിക്കിപ്പഴും വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല… അവളീ കൈയില്‍ തൂങ്ങി നടന്നതൊക്കെ ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞപോലെയാ എനിക്ക്… ഹാ കാലം പോയ പോക്കേ.. പിള്ളേരൊക്കെ വലുതായി…”

“….എന്റെ ഡേവീ നീയീ കാശ് കാശേന്നും പറഞ്ഞു അന്യനാട്ടില്‍ തന്നെ നിന്നാ അങ്ങനൊക്കെയാ… അതിര്‍ത്തീന്നു വന്നപ്പളെങ്കിലും നീ നാട്ടീക്കാണൂന്നു വിചാരിച്ചിട്ട് ആറു മാസം പോലും ആവണേനു മുന്നേ നീ ഗള്‍ഫീ പോയില്ലേ…??

ഇടയ്ക്ക് ശ്രീമംഗലം എന്ന പേര് പറയുന്ന കേട്ടപ്പോഴാണ് ഞാനാ മദ്ധ്യവയസ്ക്കരെ ശ്രദ്ധിച്ചത്. ഞാനപ്പോള്‍ അത്യാവശ്യത്തിനു കുറച്ച് കാശെടുക്കാന്‍ ബാങ്കില്‍ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു..

അജുവിനെ കാണാന്‍ അവന്റെ വീട്ടില്‍പോയി തിരിച്ചു വരുന്നവഴി ഞാന്‍ അമ്മയുടെ തറവാട്ടില്‍ ഒന്ന് കയറിയിരുന്നു. അമ്മാവന്മാരൊക്കെ വെള്ളിയാഴ്ച്ച വൈകുന്നേരം എത്തുമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും നാട്ടില്‍വരെ വന്നിട്ട് തറവാട്ടില്‍ കയറാതെ പോകുന്നത് മോശമല്ലേ എന്ന് കരുതിയാണ് ഞാന്‍ ചെന്നത്.. കല്യാണത്തിന്റെ ഒരുക്കങ്ങളെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നപ്പോഴാണ്  ഈ നാട്ടില്‍ നിന്നും കല്യാണത്തില്‍ പങ്കെടുക്കേണ്ടുന്ന അമ്മയുടെ ചില ബന്ധുക്കള്‍ക്കും വേണ്ടപ്പെട്ട നാട്ടുകാര്‍ക്കും വാരാനുള്ള വണ്ടി ഏര്‍പ്പാടാക്കിയിട്ടില്ല എന്ന് ചെറിയമ്മാവാന്‍ പറയുന്നത്.

അവിടെ നിന്നും തിരിച്ചു വരുന്നവഴി വട്ടക്കുളത്തുള്ള ഒരു ട്രാവല്‍സിന്റെ വീഡിയോകോച്ച് എയര്‍ബസ്സ് ബുക്ക് ചെയ്യാന്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ കുറച്ചു പണം അവര്‍ അഡ്വാന്‍സ് ചോദിച്ചു.. ബന്ധുവീടുകളിലെ സന്ദര്‍ശനം മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചു വന്ന എന്റെ കൈയില്‍ അവര്‍ ആവശ്യപ്പെട്ട പണം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… എ.ടി.എമ്മില്‍ നിന്നും എടുക്കാമെന്നു കരുതി കവലയില്‍ വന്നപ്പോള്‍ അത് പ്രവര്‍ത്തനരഹിതം…  അങ്ങനെയാണ് ഞാന്‍ ബാങ്കിലെ കൌണ്ടറില്‍ നിന്നും നേരിട്ട് കാര്‍ഡ് സ്വൈപ്പ് ചെയ്ത് ക്യാഷ് എടുക്കാമെന്ന് കരുതി ബാങ്കിലെത്തിയത്.. ചെറിയ ബ്രാഞ്ചായതുകൊണ്ട്  അവിടെ ആകെ രണ്ടു കൌണ്ടറുകളെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ… അതിന്റെ ചെറിയ തിരക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു.. അങ്ങനെ ക്യൂ നില്‍ക്കുന്ന സമയത്താണ് ഞാന്‍ ആ മദ്ധ്യവയസ്കരുടെ സംഭാഷണം ശ്രദ്ധിച്ചത്..

ഒരാള്‍ നല്ല ഉയരമുള്ള ആളായിരുന്നു.. ഫുള്‍സ്ലീവ് ഷര്‍ട്ടും പാന്റുമാണ്‌ വേഷം.. അയാളുടെ കഷണ്ടിത്തലയില്‍ ആഷ് കളര്‍ ആര്‍മി ബെരറ്റ്ക്യാപ് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.. ഇന്‍സര്‍ട്ട്  ചെയ്ത ഷര്‍ട്ടില്‍ പൊതിഞ്ഞ് വച്ചിരിക്കുന്ന ചെറിയ കുടവയറുമായി പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റില്‍ ഇടത്തെ കൈ തിരുകി നിന്നുകൊണ്ടുള്ള അയാളുടെ സംസാരത്തില്‍ നിന്നും ഒരു എക്സ്സര്‍വ്വീസ് മാനാണെന്ന്  കാണുന്ന ആര്‍ക്കും മനസ്സിലാകും..

മറ്റേയാള്‍ക്ക് അഞ്ചരയടിക്ക് മുകളില്‍ പൊക്കം കാണും.. മുണ്ടും നീല ഖദര്‍ ഷര്‍ട്ടുമാണ് വേഷം.. ഷര്‍ട്ടിന്റെ സ്ലീവ് മുട്ട് വരെ മടക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്.. കൈയില്‍ ഒരു ചെറിയ ക്യാഷ്ബാഗ്.. നന്നായി  അധ്വാനിക്കുന്ന  ആളാണെന്നു ശരീരപ്രകൃതിയില്‍ നിന്നും മനസ്സിലാവും.. നല്ല ഉറച്ച ശരീരം.. അവരുടെ സംസാരത്തില്‍ നിന്നും അജു വിവാഹം കഴിക്കാനിരിക്കുന്ന അനുപമയുടെ അച്ഛന്‍ രവീന്ദ്രന്‍ അങ്കിളാണ് അതെന്നു എനിക്ക് മനസ്സിലായി..

ഡേവി എന്ന് രവിയങ്കിള്‍ വിളിച്ച പട്ടാളക്കാരനെന്നു തോന്നിച്ച ആള്‍ ഒരുപാട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും രവിയങ്കിള്‍ അതിനൊക്കെ ചുരുക്കം വാക്കുകളില്‍ മറുപടി ഒതുക്കുകയാണ് ചെയ്തത്.. കൈയിലിരുന്ന ബാഗില്‍ തെരുപ്പിടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് സംസാരിച്ചിരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ പെരുമാറ്റത്തില്‍ പുള്ളിക്ക് എന്തോ ധൃതി ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി… ക്യാഷ് കൌണ്ടറില്‍ ടോക്കണ്‍ നമ്പര്‍ വിളിച്ചപ്പോള്‍ പട്ടാളക്കാരന്‍ പണം വാങ്ങാനായി പോയി.. ഈ സമയം രവിയങ്കിള്‍ അടുത്തുള്ള എയര്‍പോര്‍ട്ട് സെറ്റിയില്‍ ഇരുന്നു.. ക്യൂവില്‍ എനിക്ക് മുന്‍പില്‍ പിന്നെ ഒരാള്‍ കൂടിയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. അടുത്തതായി ഞാന്‍ പണം വാങ്ങുമ്പോഴേക്കും പട്ടാളക്കാരന്‍ പോയിരുന്നു.

പണം വാങ്ങി ഞാന്‍ പതുക്കെ രവിയങ്കിളിന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് പരിചയപ്പെട്ടു.. ഞങ്ങള്‍ ആദ്യമായിട്ട് കാണുകയായിരുന്നെങ്കിലും എന്റെ പേര് പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും പുള്ളിക്ക് മനസ്സിലായി… പക്ഷേ എന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോഴും പുള്ളിയുടെ നോട്ടം പലപ്പോഴും ക്യാഷ് കൌണ്ടറിനു മുന്‍പിലെ ടോക്കണ്‍ നമ്പരിലേക്കായിരുന്നു.. ബാങ്കിലെ എസിയുടെ കുളിര്‍മ്മയിലും അദ്ദേഹത്തെ വിയര്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

“..എന്താ അങ്കിള്‍ ഒരു ടെന്‍ഷന്‍പോലെ… എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ..??”

“..ഹേയ്.. എന്ത് പ്രശ്നം…?? ഒന്നുമില്ല…”

“…പിന്നെയെന്താ അങ്കിളിനെ വിയര്‍ക്കുന്നത്…???”

“..ഓ അതോ.. അതെന്റെ ശരീരപ്രകൃതിയാ… പിന്നെ പോയിട്ട് അല്‍പ്പം ധൃതി ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഈ ക്യാഷ് കിട്ടിയിട്ട് ഒരത്യാവശ്യം ഉണ്ടേ.. അത് വൈകുന്നതിന്റെ ടെന്‍ഷനാ…”  അദ്ദേഹം ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു..

“…ഓകെ.. എന്നാ ഞാന്‍ ഇറങ്ങട്ടെ അങ്കിളേ… എനിക്കും പോയിട്ടല്‍പ്പം കാര്യമുണ്ട്.. ഇനി കല്യാണത്തിനു കാണാം..”

“..ഓ.. ശരി മോനെ..”

ബാങ്കില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയെങ്കിലും എനിക്ക് പോകാന്‍ തോന്നിയില്ല.. ഓഡി സര്‍വ്വീസിന് കൊടുത്തിരുന്നതുകൊണ്ട് ദീപുവിന്റെ മഹിന്ദ്ര താറിലായിരുന്നു ഞാന്‍ വന്നത്.. ഞാന്‍ രവിയങ്കിള്‍ ബാങ്കില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്നത് കാണാന്‍ പറ്റുന്ന ദൂരത്തില്‍ വണ്ടി പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത് കാത്തിരുന്നു.. രവിയങ്കിള്‍ എന്തോ ഒളിക്കുന്ന പോലെ തോന്നിയിരുന്നു… കല്യാണത്തെ ഏതെങ്കിലും രീതിയില്‍ ബാധിക്കുന്ന പ്രശ്നമാണോ എന്നറിയണമല്ലോ… ഈ കല്യാണത്തിന്റെ മുഴുവന്‍ ചുമതലക്കാരന്‍ എന്ന നിലയില്‍ അതെന്റെ കടമയല്ലേ….??

ഒരു പതിനഞ്ചു മിനിട്ട് കൂടിക്കഴിഞ്ഞാണ് എന്റെ കാത്തിരുപ്പിനു വിരാമമിട്ടുകൊണ്ട് അങ്കിള്‍ ബാങ്കില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നത്… ക്യാഷ്ബാഗ് നെഞ്ചോട് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് വന്ന അദ്ദേഹം ബാങ്കിന് മുന്നില്‍ വച്ചിരുന്ന ഒരു വെള്ള ആക്ടീവയില്‍ കയറാനായി വന്നു. ആക്ട്ടീവയുടെ സീറ്റ്പൊക്കി ബാഗ് അതില്‍ വക്കുന്നതിനിടയില്‍ ചുറ്റും നോക്കിയിട്ട് അദ്ദേഹം കണ്ണ് തുടയ്ക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ സാരമായ എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടെന്നു എനിക്ക് തോന്നി.. ഞാന്‍ വേഗം വണ്ടിയില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി അങ്കിളിന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു..

“…അങ്കിള്‍ ഒന്ന് നിന്നേ..” എന്നെ കണ്ടതും അദ്ദേഹം ഒന്ന്‍ പതറിയതുപോലെ തോന്നി.

“.. ങ്ങ്ഹാ… ദേവാ.. മോന്‍ പോയില്ലേ…??”

“… അങ്കിള്‍ എനിക്ക് അങ്കിളിനോട് അല്‍പ്പം സംസാരിക്കാനുണ്ട്… തിരക്കില്ലെങ്കില്‍ നമുക്ക് ആ റെസ്റ്റോറന്റിലെയ്ക്ക് ഇരിക്കാം.. ഇരുന്ന്‍ സംസാരിക്കാം..”

“…എന്താ മോനെ… എനിക്ക് അല്‍പ്പം തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു…”

“..ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ്.. അങ്കിള്‍ വാ…” എന്റെ നിര്‍ബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി പുള്ളി വന്നു.. എത്ര വലിയ പ്രശ്നമാണെങ്കിലും വെറും മിനിട്ടുകളുടെ മാത്രം പരിചയമുള്ള എന്നോട് അങ്കിള്‍ അത് പറയില്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.. പക്ഷേ ഒരു ചായയൊക്കെ കുടിച്ച് ഒന്ന് റിലാക്സ് ആയാല്‍ ഒരുപക്ഷേ പറഞ്ഞാലോ… അതാണ്‌ ഞാന്‍ റെസ്റ്റോറന്റിലിരുന്നു സംസാരിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞത്.

റെസ്റ്റോറന്റില്‍ ചായ കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പുള്ളിയോട് കാര്യങ്ങള്‍ തിരക്കി .. ആദ്യമൊക്കെ ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് പുള്ളി ഒഴിഞ്ഞു മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

“…അങ്കിള്‍… ഞാന്‍ പറഞ്ഞല്ലോ… ഈ കല്യാണം ഭംഗിയായി നടത്തേണ്ട ഉത്തരവാദിത്ത്വം എനിക്കാണ്… അങ്കിളിനു എന്തോ ടെന്‍ഷനുണ്ടെന്നു ഈ മുഖത്ത് നിന്ന് എനിക്ക് വായിക്കാം… എന്താണെങ്കിലും തുറന്നു പറഞ്ഞോ… എന്നെ അങ്കിളിന്റെ മോന്റെ സ്ഥാനത്ത് കണ്ടാല്‍ മതി.. എന്തായാലും നമ്മളൊക്കെ ഒരു ഫാമിലി ആവാന്‍ പോകുന്നവരല്ലേ…??”  ടേബിളിന്റെ എതിര്‍വശത്തിരുന്ന അങ്കിളിന്റെ കൈയില്‍ പിടിച്ചു കൊണ്ടാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞത്.. കുറച്ചു നേരത്തേയ്ക്ക് പുള്ളിക്കാരന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. പിന്നെ പതുക്കെ പറയാന്‍ തുടങ്ങി.

“…മോനേ… എന്റെ അനുമോള്‍ടെ കല്യാണത്തിനുള്ള ചിലവിനായി ഞാന്‍ എന്റെ ഭാര്യയുടെ പേരിലുള്ള കുറച്ചു സ്ഥലം വില്‍ക്കാന്‍ ഇട്ടിരുന്നു… അത് എട്ടു മാസം മുന്പ് കച്ചവടമായതായിരുന്നു… കരാര് പ്രകാരം ആറുമാസത്തെ കാലാവധി പറഞ്ഞിരുന്നു.. കാലാവധി തീരാറായപ്പോ അവര്‍ക്ക് ക്യാഷ് ശരിയായില്ല എന്നും പറഞ്ഞ് ആ കച്ചവടം ഒഴിഞ്ഞു.. പിന്നെ പലരും വന്നെങ്കിലും വിലകൊണ്ട് ഒക്കാതിരുന്നകൊണ്ട് ഒന്നും നടന്നില്ല.. അപ്പോഴാ അജുമോന്റെ ഈ ആലോചന വന്നത്.. സ്ഥലം വില്‍പ്പന സമയത്ത് നടക്കില്ല എന്ന് തോന്നിയപ്പോ ഞാന്‍ പണത്തിനു വേണ്ടി ഇവിടത്തെ സഹകരണബാങ്കില്‍ ഞങ്ങളുടെ ഇപ്പോള്‍ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലം ഈട് വച്ച് ഒരു ലോണിനു അപേക്ഷിച്ചിരുന്നു.. അത് പാസ്സായി ഇന്നലെ ചെക്ക് വാങ്ങാന്‍ എന്നോട് ചെല്ലാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നതാ… കല്യാണത്തിന്റെ തിരക്ക് കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഇന്നാ ചെന്നത്… ചെന്നപ്പോ അവര് പറയാ ചെക്കായിട്ടില്ല, മാനേജര്‍ ലീവാണ്,  അടുത്ത ബുധാനാഴ്ച്ചയേ അയാള് വരൂ, അയാള് വന്നു ചെക്ക് ഒപ്പിട്ടാലല്ലാതെ ക്യാഷ് തരാന്‍ പറ്റില്ല എന്നൊക്കെ… ആ ക്യാഷ് കിട്ടിയിട്ട് വേണം വാങ്ങി വച്ചിരിക്കുന്ന സ്വര്‍ണ്ണം ജുവല്ലറിയില്‍ പോയി എടുക്കാന്‍.. എന്റെ കൈയിലാണെങ്കില്‍ വേറെ കാശുമില്ല… എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയില്ല മോനേ… എന്റെ മോളുടെ കല്യാണം മുടങ്ങിയാ പിന്നെ ഞങ്ങള് മരിച്ചാ മതി…  തികട്ടി വന്ന വിഷമം ഉള്ളിലൊതുക്കി അദ്ദേഹം കണ്ണീര്‍ തുടച്ചു.. ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം ഉത്തരമില്ലാതെ ഇരുന്നുപോയി.

“..അപ്പോ അങ്കിള് ഈ ബാങ്കില്‍ വന്നതെന്തിനാ..??”

“…ഇവിടെ ഇളയ മോള്‍ക്ക് വേണ്ടി ഞാന്‍ അന്‍പതിനായിരം രൂപ ഫിക്സഡ് ഇട്ടിരുന്നു അതെടുക്കാന്‍ വന്നതാ… ഉള്ളതായല്ലോ.. ബാക്കി ഉണ്ടാക്കിയാ മതീല്ലോന്ന്‍ ഓര്‍ത്തു..”

“… അങ്കിള്‍ വാ നമുക്ക് ആ സഹകരണ ബാങ്കില്‍ ഒന്ന് കൂടി പോയി നോക്കാം…”

“…ഇനി പോയാലും കാര്യമുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല മോനേ…”

“…എന്നാലും  ഒന്നുകൂടി പോയി നോക്കാം അങ്കിള്‍ എന്തെങ്കിലും വഴി കണ്ടാലോ…??” എന്റെ നിര്‍ബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി അദ്ദേഹം എന്റെ കൂടെ വന്നു.. അവിടന്ന് നടക്കാനുള്ള ദൂരമേ ആ ബാങ്കിലേയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. അവിടെ ചെന്ന് മാനേജറുടെ ചാര്‍ജുള്ള ആളെ കണ്ട് സംസാരിച്ചെങ്കിലും ഫലമുണ്ടായില്ല.. മാനേജറുടെ അമ്മ മരിച്ചിട്ട് അദ്ദേഹം ലീവിലാണെന്നും, തമിഴ്നാട്ടിലെ തഞ്ചാവൂരാണ് അദ്ധേഹത്തിന്റെ സ്വദേശമെന്നും മനസ്സിലായി എന്നത് മാത്രം ഫലം..

അവിടന്ന് ഇറങ്ങി നിരാശയോടെ നില്‍ക്കുന്ന രവിയങ്കിളിനെ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു..

“..അങ്കിള്‍ ഇനി സ്വര്‍ണ്ണം മാത്രമേ വാങ്ങാനുള്ളോ…??”

“…അതേ മോനെ… മുപ്പത് പവനാ… ഏതാണ്ട് ഏഴര ലക്ഷം രൂപ വരും… എന്താ ചെയ്യാന്ന് എനിക്കൊരു രൂപോമില്ല..”

“…എന്തായാലും നമുക്ക് ആ ജുവല്ലറിയിലും കൂടിയൊന്നു പോയി നോക്കാം.. എന്താ..?

“…പണം കൊടുക്കാതെ അവര് സ്വര്‍ണ്ണം തരില്ലല്ലോ മോനേ.. പിന്നെ അവിടെ പോയി നോക്കിയാലും എന്താ പ്രയോജനം..”

“… എന്തായാലും ലോണ്‍ പാസ്സായതല്ലേ… നമുക്ക് അവരോടു കാര്യം പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു ചെക്ക് കൊടുത്ത് നോക്കാം.. അടുത്ത ബുധനാഴ്ച്ച അക്കൌണ്ടില്‍ ക്യാഷ് വരുവല്ലോ… അപ്പോള്‍ മാത്രം ചെക്ക് പ്രൊഡ്യൂസ് ചെയ്താ മതിയെന്ന് അവരോടു പറഞ്ഞു നോക്കാം…”

“..ഉം… എന്തായാലും പോയി നോക്കാം വേറെ വഴിയില്ലല്ലോ..” ജുവല്ലറി ഒരു കിലോമീറ്റര്‍ മാറിയായിരുന്നു.. എന്റെ ജീപ്പില്‍ ഞങ്ങള്‍ അവിടെയ്ക്ക് പോയി.

“..അയ്യോ സാറേ… നിങ്ങള് പറഞ്ഞതൊക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി.. പക്ഷേ പണം അടയ്ക്കാതെ സ്വര്‍ണ്ണം തരാന്‍ പറ്റില്ല…”

“…എടോ താന്‍ ഈ ജുവല്ലറിയുടെ മാനേജറല്ലേ… താന്‍ വിചാരിച്ചാല്‍ ഇദ്ദേഹത്തെ സഹായിക്കാന്‍ പറ്റില്ലേ… നിങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും ഈ നാട്ടുകാരുമാണ്.. ഇങ്ങനെ  ഒരു അവസ്ഥയായത്‌ കൊണ്ടല്ലേ ഞങ്ങള്‍ പണം പിന്നീട് തരാം എന്ന് പറയുന്നത്..”

“…സാറേ രവിച്ചേട്ടനെ എനിക്കറിയാം.. പക്ഷേ മുതലാളി സമ്മതിക്കില്ല.. പിന്നെ  ഈ മാനേജര്‍ എന്നൊക്കെ പേര് മാത്രമേ ഉള്ളു… ഞാനിവിടത്തെ  വെറും ജീവനക്കാരനാ.. നാളെ മുതല്‍ മുതലാളി ജോലിക്ക് വരണ്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ജീവിക്കാന്‍ ഞാന്‍ വേറെ വഴി നോക്കേണ്ടി വരും… അതുകൊണ്ട് നിങ്ങളൊന്നും വിചാരിക്കരുത്… പണം അടച്ചാല്‍ ഉടന്‍ സ്വര്‍ണ്ണം തരാം..” മാനേജര്‍ അയാളുടെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ പറഞ്ഞു.

“..ശരി.. എങ്കില്‍ ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ… നിങ്ങള്‍ ബില്ലെടുത്തോ പണം ഞാന്‍ അടച്ചോളാം… എന്റെ അക്കൌണ്ടില്‍ ആവശ്യത്തിനുള്ള ക്യാഷ് ഉണ്ട്.. പക്ഷേ ഞാനാണ് പണം അടച്ചത് എന്ന കാര്യം നാലാമത് ഒരാള്‍ അറിയില്ല എന്ന് നിങ്ങള്‍ എനിക്ക് വാക്ക് തരണം…”

“…മോനേ.. അത് വേണ്ടാ.. അത് ശരിയാവില്ല… കാശ് ഞാന്‍ എങ്ങനെയെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കി നാളെ വന്നു സ്വര്‍ണ്ണം വാങ്ങിക്കോളാം…” അഭിമാനിയായ രവിയങ്കിളിന് എന്റെ കൈയില്‍ നിന്നും കാശ് വാങ്ങാനുള്ള മടികൊണ്ട് ഓരോ ന്യായം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

“…അങ്കിള്‍ നാളെ ആയാലും ആരുടെയെങ്കിലും കൈയില്‍ നിന്നും കടം വാങ്ങണം.. അതിപ്പോ എന്റെ കൈയില്‍ നിന്നായാല്‍ എന്താ കുഴപ്പം… അജുവോ എന്റെ വീട്ടുകാരോ അറിയും എന്ന് കരുതിയാണെങ്കില്‍ അങ്കിള്‍ പേടിക്കണ്ട… ഞാനായിട്ട് പറയില്ല…”

“…എന്നാലും മോനേ…” അങ്കിളിനു പിന്നെയും മടി.

“…സാരമില്ല രവിയേട്ടാ… ഈ സാറ് കാശ് തരാന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ… ലോണ്‍ പാസ്സാവുമ്പോ സാറിന്റെ കാശ് കൊടുത്താല്‍ മതി… ഇത് വേറെ ആരും അറിയാതെ ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാം… പോരേ..??” മാനേജരും എന്നെ സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തു. അവസാനം അരമനസ്സോടെ അങ്കിള്‍ സമ്മതിച്ചു..  പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടന്ന് നടന്നു.. വാങ്ങി വച്ചിരുന്ന സ്വര്‍ണ്ണം ഓരോന്നും തൂക്കം ശരിയാണെന്ന് നോക്കി ബില്ല് ചെയ്തു വന്നപ്പോഴേക്കും എന്റെ കാര്‍ഡ് ഉപയോഗിച്ച് ഞാന്‍ പണമടച്ചു.

തിരിച്ചു എന്റെ വണ്ടിയിലിരിക്കുമ്പോ അങ്കിള്‍ എന്നോട് ഒരുപാട് നന്ദി പറഞ്ഞു.. പക്ഷേ യഥാര്‍ഥത്തില്‍ നന്ദി ദൈവത്തിനുള്ളതാണ്.. കാരണം ഞാന്‍ അപ്പോള്‍ അങ്കിളിനെ കണ്ടില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ശ്രീമംഗലത്തിനും കൂടി ഉണ്ടാവുമായിരുന്ന ഒരു നാണക്കേടില്‍ നിന്നാണ് ഇപ്പോള്‍ രക്ഷപെട്ടിരിക്കുന്നത്.. തിരിച്ച് അങ്കിളിനെ പുള്ളിയുടെ വണ്ടിയിരുന്ന ബാങ്കിന് മുന്നില്‍ ഇറക്കി വിടുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒരു ഒന്നര ലക്ഷം രൂപയുടെ ചെക്ക് കൂടി അദ്ദേഹത്തെ ഏല്‍പ്പിച്ചു… കാരണം കല്യാണത്തിനു വേറയും ചിലവുകള്‍ ഉണ്ടാവുമല്ലോ… ഇത്തവണ പക്ഷെ എതിര്‍പ്പൊന്നും പറയാതെ അങ്കിള്‍ ആ ചെക്ക് വാങ്ങി.. യാത്ര പറയുമ്പോള്‍ അങ്കിളിന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു… ഒരു വലിയ പ്രശ്നം തീര്‍പ്പാക്കിയതിന്റെ ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യവുമായാണ് ഞാന്‍ തിരിച്ചു പോന്നത്..

ഞാന്‍ വീട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍ അകലെ നിന്നേ കാണാമായിരുന്നു വൈദ്യത ദീപാലങ്കാരങ്ങളില്‍ കുളിച്ച് പൊന്നിന്‍പ്രഭയില്‍ മിന്നിനില്‍ക്കുന്ന ശ്രീമംഗലം.

പിറ്റേന്ന് വെള്ളിയാഴ്ച്ച..

അമ്മയുടെ അനിയത്തി വസുന്ധരചിറ്റയും ദാസന്‍ ചിറ്റപ്പനും പിള്ളേരും രാവിലെ തന്നെ എത്തി… പിന്നെ ബന്ധുക്കള്‍ ഓരോരുത്തരായി എത്തിത്തുടങ്ങി… അച്ഛനും ചെറിയച്ഛനും പാര്‍ട്ട്നേഴ്സിനെ സല്‍ക്കരിക്കാനായി രാവിലെ തന്നെ അട്ടപ്പാടിക്ക് പോയി.. അതോടെ ബന്ധുക്കളെ സ്വീകരിക്കുന്നതും കൂടി എന്റെ ചുമതലയായി… മുത്ത് കല്യാണപ്പെണ്ണായി ഒരുങ്ങി ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് എന്നെ സഹായിക്കുന്നതിന് ആദിയും മാളുവും കൂടി.. ആദി എന്റെ കൂടെ ചിലവിടാന്‍ കിട്ടുന്ന ഒരു ചാന്‍സും മിസ്സ്‌ ചെയ്യാതെ  എന്നെ മുട്ടിയുരുമ്മി എപ്പോഴും എന്റെ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നു… പഴയതൊക്കെ മറന്ന് എനിക്കും അവളോട്‌ ഒരു ചായ്‌വ് തോന്നിത്തുടങ്ങിയതുകൊണ്ടാവണം അവള്‍ കൂടുതല്‍ സുന്ദരിയായതായി എനിക്ക് തോന്നിയത്… അതുകൊണ്ട് അവളുടെ പെരുമാറ്റം ഞാനും എന്ജോയ്‌ ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി..

അല്ലെങ്കിലും അതങ്ങനെയാണ് എത്രയൊക്കെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിച്ചാലും ആദിയെ കാണുമ്പോള്‍ എനിക്ക് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഒരു ഉമ്മ കൊടുക്കാന്‍ തോന്നും… അവളോട്‌ എനിക്കങ്ങനെ ഒരു അട്രാക്ഷനാണ്… പിന്നെ തോന്നും ഏയ്‌ ശരിയാവില്ല കണ്ട്രോള്‍ പണ്ണ്‍ഡാ അംബീ എന്ന്..

അങ്ങനെ കുറച്ചു സമയം വന്ന ബന്ധുക്കളുമായി ഞാനും മാളുവും ആദിയും കൂടി വിശേഷങ്ങള്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോള്‍ ഞങ്ങളെ അന്വേഷിച്ചു വന്ന മുത്ത് കാണുന്നത് എന്തോ തമാശ പറഞ്ഞതിന് എന്റെ തോളില്‍ തലചായ്ചിരുന്നു ചിരിക്കുന്ന ആദിയെയാണ്… അവള്‍ക്ക് കലിപ്പിളകാന്‍ വേറെ വല്ലതും വേണോ..??  വന്നപാടെ   എന്നെ ദഹിപ്പിച്ചൊന്നു നോക്കിയിട്ട് അവള്‍ ആദിയെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോയി.. ഈ സമയമൊക്കെ അടുക്കളയില്‍ പഞ്ചമിയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ പാചകവും വാചകവും പൊടിപൊടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞ് ഞാനും ദീപുവും സച്ചിയും കൂടി മുത്തിന്റെ കൂടെ കല്യാണം കഴിക്കുന്ന പെണ്‍കുട്ടികളുടെ വീടുകളില്‍ പോയി അവരെ ശ്രീമംഗലത്തേയ്ക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വന്നു.. ഇന്ന് മുതല്‍ കല്യാണം വരെ അവരും ശ്രീമംഗലത്തെ കുട്ടികളാണ്.. അവര്‍ക്കൊപ്പം സഹായികളായി ഓരോ കൂട്ടുകാരികളും പിന്നെ ബന്ധത്തില്‍പ്പെട്ട ഒരോ മുതിര്‍ന്ന സ്ത്രീകളും ഉണ്ടായിരുന്നു… അവരുടെ കൂടെവന്ന മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുള്ള താമസം ശ്രീമംഗലത്തെ ഔട്ട്ഹൌസില്‍ ഏര്‍പ്പാട് ചെയ്തിരുന്നു… അവരുകൂടി വന്നതോടെ ശ്രീമംഗലത്ത് ഉത്സവ പ്രതീതിയായി.. ആട്ടവും പാട്ടും മേളവും ഒക്കെ ആകെ ബഹളമയം.

വൈകുന്നേരത്തോടെ അനുപമയും അവളുടെ അനിയത്തി അഞ്ചനയും മാനസിയും (വാവ) അവരുടെ രണ്ടു കൂട്ടുകാരികളും കൂടി വന്നു.. പക്ഷേ ഈ സമയം ഞാന്‍ വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നില്ല… അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ അവരെ പിറ്റേന്നാണ് കണ്ടത്.. മീനാക്ഷി ഗര്‍ഭിണി ആയിരുന്നതിനാല്‍ അവളും സതീഷും അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കെ കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന്‍ രാവിലെയേ എത്തൂ എന്ന്‍ നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നു.. അതുപോലെ അമ്മാവന്മാരും അവരുടെ കുടുംബവും ഒക്കെ എത്തി..

എല്ലാവര്‍ക്കും വീട്ടില്‍ താമസിക്കാന്‍ സൗകര്യം കുറവായിരുന്നതിനാല്‍ അടുത്ത ബന്ധുക്കളില്‍ ചിലരൊഴിച്ച് ബാക്കി എല്ലാവര്‍ക്കും കല്യാണം നടക്കുന്ന ശ്രീമംഗലം കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്ററിലാണ് താമസം ഒരുക്കിയിരുന്നത്… ശനിയാഴ്ച്ച വൈകുന്നേരം വിപുലമായ ബാച്ചിലര്‍ പാര്‍ട്ടിയും അവിടെത്തന്നെയാണ് ഏര്‍പ്പാട് ചെയ്തിരുന്നത്.

വരുന്ന ബന്ധുക്കളെ റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്നും ബസ്റ്റാന്റില്‍ നിന്നും ഒക്കെ പിക് ചെയ്ത് കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്ററില്‍ എത്തിക്കാനും അവിടത്തെ ഒരുക്കങ്ങള്‍ ഒക്കെ നോക്കാനുമായി നടന്നിരുന്നതുകൊണ്ട് രാത്രി രണ്ടു മണിക്കാണ് ഞാനും ദീപുവും  വീട്ടിലെത്തിയത്.. മുറ്റം നിറയെ വന്ന ബന്ധുക്കളുടെ കാറുകളായിരുന്നു… പിറ്റേന്ന് രണ്ടാം ശനി ആയതിനാലും കല്യാണത്തിന്റെ ചടങ്ങുകള്‍ പലതും നാളെ മുതല്‍ തുടങ്ങും എന്നതിനാലും എല്ലാവരും ഇന്നേ എത്തി… മറ്റു മുറികളിലൊക്കെ ആളുകള്‍ നിറഞ്ഞിരുന്നതിനാല്‍ സച്ചിയും ശ്രീക്കുട്ടനും എന്റെ മുറിയിലാണ് കിടന്നിരുന്നത്.. വന്നപാടെ ഡ്രസ്സുമാറി ഞാനും ദീപുവും അവര്‍ക്കൊപ്പം കിടന്നു.. പകല് മുഴുവന്‍ ഓടി നടന്നതിന്റെ ക്ഷീണത്തില്‍ കിടന്നപാടെ ഞാന്‍ ഉറങ്ങിപ്പോയി…

“…ദേവേട്ടാ എണീക്ക് അമ്പലത്തില്‍ പോണ്ടേ… എന്തൊരൊറക്കാ ഇത്…??” എന്റെ തലമുടിയില്‍ പതുക്കെ തലോടിക്കൊണ്ട് ആദി വിളിക്കുമ്പോഴാണ്  ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നത്.. കണ്ണു തുറക്കുമ്പോള്‍ കണ്ടത് എന്റെ അടുത്തിരുക്കുന്ന ആദിയുടെ പൊന്നിന്റെ നിറമുള്ള ആലിലവയറാണ്.. കാരണം കട്ടിലിന്റെ ഓരം ചേര്‍ന്ന്‍ കിടന്നിരുന്ന എന്റെ തലയ്ക്കടുത്ത് വലതു വശത്ത് അവള്‍ ഇരുന്നപ്പോള്‍ അവളുടുത്തിരുന്ന സെറ്റ് സാരിക്കും ബ്ലൌസിനും ഇടയിലുള്ള വയറിന്റെ ഭാഗം കൃത്യമായി എന്റെ മുഖത്തിന്റെ അടുത്തായിരുന്നു… രാവിലെ നല്ല ഉഗ്രന്‍ കണി..

ഞാന്‍ പതുക്കെ മുഖം ഉയര്‍ത്തി ക്ലോക്കിലേയ്ക്ക് നോക്കി.. സമയം ഏഴാകാന്‍ പത്ത് മിനിറ്റ്..

“…ഇച്ചിരെ നേരം കൂടി കിടക്കട്ടേടീ… നീ പൊക്കോ… ഇന്നലെ രാത്രി ഒരുപാട് വൈകിയാ വന്നു കിടന്നേ…”

“..അയ്യടാ അങ്ങനെയിപ്പം മോന്‍ സുഖിക്കണ്ട… എണീക്ക്…” അവളെന്റെ കൈയില്‍ പിടിച്ചു വലിച്ചു.. കൂടുതല്‍ അവള്‍ വലിക്കുന്നതിന് മുന്‍പ് കുഞ്ഞോളങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ അരുവിയില്‍ ചുഴി വിരിഞ്ഞത് പോലുള്ള അവളുടെ വയറില്‍ ഞാനമര്‍ത്തി ചുംബിച്ചു.

“…ല്സ്സ്…” ആദിയില്‍ നിന്നൊരു സീല്‍ക്കാരമുയര്‍ന്നു… ഒന്നുകൂടി ആ മാംസളതയില്‍ ഉമ്മവച്ചിട്ട് ഞാന്‍ അവളുടെ ഉരുണ്ടു കൊഴുത്ത തുടയിലേയ്ക്ക് തലയെടുത്തുവച്ച് വയറില്‍ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു… അവളുടെ നീളന്‍ വിരലുകള്‍ എന്റെ മുടിയിഴകളില്‍ തഴുകുന്ന സുഖത്തില്‍ ഞാന്‍ മയങ്ങി.. ചൂടുള്ള ഒരു തുള്ളി എന്റെ കവിളില്‍ പതിഞ്ഞപ്പോഴാണ് പിന്നെ ഞാന്‍ കണ്ണ് തുറന്നത്..

“…രാവിലെ സൂര്യന്‍ ഉദിച്ചു നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ടതാണല്ലോ ഇത്ര പെട്ടന്ന് കാര്‍മേഘംമൂടി മഴ ചാറാന്‍ തുടങ്ങിയോ..?” രാവിലെ തന്നെ എന്റെ സ്നേഹസമ്മാനം കിട്ടിയതിന്റെ ആനന്ദത്തില്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി നില്‍ക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്റെ കളിയാക്കല്‍ കേട്ട് അവള്‍ക്ക് ചിരി വന്നു… അതിന്റെ മറുപടിയായി എന്റെ കവിളില്‍ പതിഞ്ഞ അവളുടെ കണ്ണുനീര്‍ മുത്തിയെടുത്തിട്ട് അവിടെ നല്ലൊരു കടി വച്ചുതന്നു അവള്‍.. പിന്നെയെന്റെ തല രണ്ടുകൈകൊണ്ടും പൊക്കിയെടുത്ത് അരുണാഭമായ കവിളില്‍ ചേര്‍ത്ത് വച്ച് അവള്‍ നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു.

ഇനിയും ഇതേ കിടപ്പ് തുടര്‍ന്നാല്‍ ഞാന്‍ ഇവളെ സ്നേഹിച്ചു പോവും… ഞാന്‍ അവളെ വിട്ട് എഴുന്നേറ്റ് ബാത്രൂമിലേയ്ക്ക് പോയി.. അമ്പലത്തില്‍ പോകേണ്ടതിനാല്‍ നന്നായി കുളിച്ചു… കുളിയും തേവാരവും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ പുറത്തിറങ്ങി വരുമ്പോഴും ആദി എന്റെ കട്ടിലില്‍ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു… എന്നെ കണ്ടതും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ വേഗം മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വരുത്താന്‍ ശ്രമിച്ച് ഒരു ഷര്‍ട്ടും മുണ്ടും എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി.. കടുംപച്ച നിറമുള്ള ഷര്‍ട്ടും അതേ കരയുള്ള മുണ്ടും.. അവളിട്ടിരിക്കുന്ന ബ്ലൌസിന്റെ അതേ നിറം..

“..നിന്റെ മുഖമെന്താ വല്ലാതിരിക്കുന്നത്… എന്നെ കാണുമ്പോളെല്ലാം  കരഞ്ഞോളാമെന്ന് നിനക്ക് നേര്‍ച്ച എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ..??” എന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയായി അവള്‍ അത്രയും നേരം പുറകില്‍ പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ ഡയറി ഞാന്‍ കാണ്‍കെ കട്ടിലിലേയ്ക്കിട്ടിട്ടു ബാത്രൂമിലേയ്ക്ക് കയറി.. ഡയറി ഞാന്‍ തുറന്നു നോക്കിയപ്പോള്‍ പല പേജുകളിലും അവളുടെ കണ്ണുനീര്‍ വീണപാടുണ്ടായിരുന്നു..

അവള്‍ തിരിച്ചിറങ്ങി വരുമ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ ഡ്രസ്സ് ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു… എന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ വീണ്ടും നിറയാന്‍ തുടങ്ങിയ മിഴികള്‍ ഞാന്‍ കാണാതിരിക്കാന്‍ മുഖം തിരിച്ച് പോകാനൊരുങ്ങിയ അവളെ കൈയില്‍ പിടിച്ച് വലിച്ച് ഞാന്‍  നെഞ്ചോട് ചേര്‍ത്തു..

“..നിന്റെ മനസ്സ് എനിക്ക്  കാണാം ആദീ… നിന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചാല്‍ എന്നെങ്കിലും നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കേണ്ടി വരും എന്ന്‍ കരുതുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രമാ ഇപ്പോഴും ഞാന്‍ ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നത്…”

“…ദേവേട്ടാ… ഞാന്‍…!! പൊറുക്കണം എന്ന്‍ പറയാന്‍ മാത്രമേ എനിക്ക് പറ്റൂ… ഞാന്‍ തെറ്റ് ചെയ്തവളാണ്… അര്‍ഹത ഇല്ല എന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെയാ ഇപ്പോഴും ഞാന്‍ ദേവേട്ടന്റെ മുന്‍പില്‍ നിക്കുന്നത്.. പക്ഷേ ജീവിക്കുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ഈ നെഞ്ചിലെ ചൂട് പറ്റി ഇതുപോലെ ജീവിക്കും… അല്ലെങ്കില്‍ ദേവേട്ടന് വേണ്ടാത്ത ഈ ജീവിതം എനിക്കും വേണ്ട… എന്റെ പിടി വിടുവിച്ചു പോകാനൊരുങ്ങിയ  അവളെ ഞാന്‍ വീണ്ടും പിടിച്ചു നിര്‍ത്തി.. പിന്നെ അവളെ വലിച്ചു ഡ്രസ്സിംഗ് ടേബിളിനു മുന്നില്‍ കൊണ്ട് പോയി നിര്‍ത്തി.., ബാത്ത് ടവലെടുത്ത് അവളുടെ മുഖം തുടച്ചു.. പിന്നെ  വലിപ്പില്‍ നിന്നും കണ്‍മഷി എടുത്ത് അവളുടെ കണ്ണെഴുതി..

“…കള്ള കരച്ചിലാണെങ്കിലും ഇനി ഈ കണ്ണ്‍ നിറഞ്ഞ് കാണരുത്… നിന്റെ ഈ മഷി എഴുതിയ കണ്ണുകളാ നിന്നെ കൂടുതല്‍ സുന്ദരിയാക്കുന്നത്…”

“…എന്നെ ഇഷ്ടമല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങനൊക്കെ ചെയ്യുന്നേ…”

“…ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിട്ടൊന്നും അല്ല.. പിന്നെ നീ എന്റെ മുറപ്പെണ്ണല്ലേ.. നിന്റെ കണ്ണെഴുതി തരണ്ടത് എന്റെ കടമയല്ലേ…”

“…പിന്നേ ഒരു മുറച്ചെറുക്കന്‍ വന്നേക്കുന്നു.. ഇയാള്‍ക്കെന്നെ ജീവനാന്ന്‍ എനിക്കറിയാം.. ഈ മസിലു പിടുത്തം വിട്ട് അതങ്ങ് സമ്മതിച്ചു തന്നാ എന്താ കുഴപ്പം…”

“…ആ പൂതി നിന്റെ മനസ്സില്‍ വച്ചാ മതി… നിന്നോട് വഴക്ക് കൂടുന്നതിലും ഭേദം ഇത് പോലെ കളിച്ചും ചിരിച്ചും നടക്കുന്നതല്ലേ എന്ന് കരുതിയിട്ടാ.. അല്ലേലേ നിന്നെ ഞാന്‍ എന്റെ മുറീല്‍ പോലും കേറാന്‍ സമ്മതിക്കൂല്ലാരുന്നു…”

“…അല്ലാതെ ഞാനിങ്ങനെ വിടാതെ പിടിച്ചേക്കുന്നകൊണ്ടല്ലല്ലേ.. എന്റെ മാഷേ ഈ മനസ്സ് എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടെ…” അവളെന്റെ മീശയില്‍ പിടിച്ചു തിരിച്ചു.. എനിക്ക് നന്നായി വേദനിച്ചു… ഞാന്‍ ഒച്ചയെടുത്തപ്പോ അബദ്ധം പറ്റിയപോലെ അവളെന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി വിരല്‍ കടിച്ചു… എനിക്ക് പക്ഷേ ദേഷ്യത്തിന് പകരം ചിരിയാണ് വന്നത്… എന്റെ മുഖത്ത് ആ ചിരി വിരിയുന്ന കണ്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഓടി..

“…നിക്കടി അവടെ…” ഞാന്‍ അവളുടെ പുറകെ ഓടി…  കുറേ നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം പഴയ കൌമാരക്കാരനാവുന്നതിന്റെ ഒരു ത്രില്ലില്‍ ആ നിമിഷങ്ങള്‍ എനിക്ക് വളരെ രസകരമായി തോന്നി.. എനിക്ക് പിടി തരാതെ ഓടിയ ആദി മുറിയിലെ കൌച്ചിന്റെ അപ്പുറത്ത് പോയി നിന്നു… ഞാന്‍ ഇപ്പുറത്തും.. കൌച്ചിനു മുകളിലൂടെ ഞാന്‍ അവളെ പിടിക്കാന്‍ ആഞ്ഞതും അവളൊഴിഞ്ഞുമാറി എന്റെ നേരെ തള്ളവിരല്‍ ആട്ടിക്കാണിച്ചു കളിയാക്കി…  കൌച്ചില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ സാരിയുടെ തുമ്പ് എളിയില്‍ എടുത്ത് കുത്തി ഓടാന്‍ തയ്യാറായി നിന്നു… ഞാനും മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തി അവളെ പിടിക്കാന്‍ ഓടി.. അവള്‍ വാതിലിനടുത്തേയ്ക്ക് ഓടിയതും ഞാന്‍ ഓടിച്ചെന്ന് വാതിലടച്ച്‌ കുറ്റിയിട്ടു…

“…ഇനി നീ എങ്ങോട്ടാ ഓടണെന്നു കാണാല്ലോ…”

“…എന്നെ പിടിക്കാന്‍ കിട്ടൂല്ലടാ കള്ളത്തെമ്മാടീ…”

അവള്‍ പിന്നെയും ഓടി.. ഞാന്‍ പുറകെയും… ഇത്തവണ  അവള്‍ കട്ടിലിനു മുകളിലൂടെ കയറി ഓടിച്ചെന്നു വാതില്‍ തുറക്കാന്‍ നോക്കിയതും ഞാന്‍ പാഞ്ഞു ചെന്ന്‍ അവളെ പുറകില്‍ നിന്നും വട്ടം പിടിച്ചുയര്‍ത്തി… അവള്‍ ചുമ്മാ കിടന്നു കുതറി… ഞാനും അവളും കൂടി അലച്ചുകെട്ടി കൌച്ചിലേയ്ക്ക് വീണു… ഞാന്‍ അടിയിലും അവളെന്റെ മടിയിലും..

അവളുടെ കുലുങ്ങിത്തെറിച്ചുള്ള ഓട്ടവും ഇടയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തുമ്പോള്‍ മുഖത്ത് വിരിയുന്ന കുസൃതിയും ഒക്കെ കണ്ട് ഞാനാകെ കമ്പി അടിച്ചിരിക്കുവാരുന്നു… അവളെന്റെ നെറ്റിയില്‍ നെറ്റി മുട്ടിച്ചിരുന്നു കിതച്ചു… ഞാനും കിതച്ചു..

“…നിന്നെ എനിക്ക് പിടികിട്ടൂല്ലാന്ന് വിചാരിച്ചോടീ കഴപ്പിപ്പാറൂ…”

“…പോടാ മണ്ടാ… ദേവേട്ടന് പിടി തരാനല്ലേ ഞാന്‍ ഓടിയത്… മണ്ടന്‍… അയ്യേ… ചമ്മിപ്പോയെ…”  അവളെന്നെ കളിയാക്കി.

“… അത്രയ്ക്കായോടീ നീ..” എന്റെ തുടയ്ക്ക് പുറത്തേയ്ക്ക് തള്ളി നിന്ന അവളുടെ വലത്തെ ചന്തിയില്‍ ഞാന്‍ ആഞ്ഞടിച്ചു..

ഹാ…!!!! അടികൊണ്ട ആദിയുടെ കണ്ണില്‍ കാമം കത്തി… അവളുടെ ശ്വാസഗതി ഉയര്‍ന്നു… എന്റെ കണ്ണിലും അവളാ കാമത്തിന്റെ തീ കണ്ടു കാണണം… അവളെന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ വാശിക്ക് ചപ്പി വലിച്ചു… നാവുകള്‍ നാഗങ്ങളെപ്പോലെ ഇണചേര്‍ന്നു.

“…ദേവട്ടാ…” അവളുടെ ശബ്ദം ചിലമ്പിച്ചിരുന്നു… ചുംബനമേറ്റ് ഞങ്ങളുടെ മുഖം ചുവന്നു… ചുണ്ടുകള്‍ തമ്മിലുരഞ്ഞു തീ പാറി..

“…ദേവേട്ടാ… മതി.. അമ്പലത്തില്‍ പോണ്ടേ… എല്ലാരും പോയി… ഇനി നമ്മള് മാത്രേ ഉള്ളൂ…”

ഞാന്‍ ക്ലോക്കിലെയ്ക്ക് പാളി നോക്കി.. സമയം  ഏഴേമുക്കാല്‍..

“..ഒന്‍പത് മണിക്കാടീ കന്യാവന്ദനം… സമയമുണ്ട്… തന്നെയുമല്ല ഇന്നത്തെ ചടങ്ങുകള്‍ കന്യകര്‍ക്കുള്ളതാ.. നമ്മള് രണ്ടും ആ ഗണത്തില്‍ പെടൂല്ലല്ലോ… അപ്പോ നമ്മള് പതുക്കെ ചെന്നാല്‍ മതി…” ഞാന്‍ വീണ്ടും അവളുടെ കഴുത്തില്‍ ചുംബിച്ചു കയറി..

“..വേണ്ട ദേവേട്ടാ… ഡ്രസ്സൊക്കെ അഴുക്കാവും…” എന്റെ മുഖം കഴുത്തിലേയ്ക്ക് അമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പുലമ്പി.. ഈ സമയം എന്റെ കൈ സാരിക്കിടയിലൂടെ അവളുടെ അണിവയറില്‍ പുളകങ്ങള്‍ വിരിയിക്കുകയായിരുന്നു… എന്റെ കുട്ടന്‍ അവളുടെ വീണക്കുടങ്ങള്‍ക്ക്  അടിയില്‍ ഞെരിഞ്ഞമര്‍ന്നു വേദനിച്ചു തുടങ്ങി.

“… മതി ദേവട്ടാ… അവരൊക്കെ നമ്മളെ തിരക്കും.. പോവാന്നേ…” അത് പറയുമ്പോഴും ആദിയുടെ വിരലുകള്‍ എന്റെ മുടിയിഴകളില്‍ തലോടി എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.

“…എങ്ങോട്ട് പോവാന്ന്… ദേ കാലത്തേ തന്നെ നിന്റെ ഈ നെയ്യലുവാ പോലത്തെ വയറാ നീ എന്നെ കണി കാണിച്ചത്.. അന്നേരം മുതല് താഴെ ഒരുത്തന്‍ കിടന്ന് കയറു പൊട്ടിക്കുന്നതാ… ഇനി എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവനെ താത്തിയിട്ട് നീ പോയാ മതി…”

“…അയ്യോ വേണ്ടാന്നേ… ദേ എട്ടു മണിയായി ദേവട്ടാ.. അവനെ ഉറക്കാന്‍ നിന്നാ സമയം പോവൂട്ടോ…”

“…അല്ലാതെ നിന്നെ ഞാന്‍ വിടില്ലെടീ കാന്താരീ…”

“…ശ്ശോ ഈ ദേവേട്ടന്‍…!!!” അവളെന്റെ മടിയില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി അടുത്തിരുന്ന് എന്റെ മുണ്ട് വകഞ്ഞു മാറ്റി ബോക്സറിനുള്ളില്‍ നിന്നും കുട്ടനെ പുറത്തെടുത്തു… ശുദ്ധവായു കിട്ടിയതിന്റെ ആഘോഷത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നു ചാടിയ അവനെ അവള്‍ വായിലാക്കാന്‍ കുനിഞ്ഞതും ഞാന്‍ അവളുടെ മുഖം പിടിച്ചുയര്‍ത്തി ആ പവിഴചുണ്ടുകള്‍ വീണ്ടും ചുംബിച്ചെടുത്തു.

“…ഈ വായല്ല താഴത്തെ വായകൊണ്ട് അവനെ ഊമ്പിയാ മതി…”

“..ദേവട്ടാ കളിക്കല്ലേ… സമയമില്ലാന്നേ… ഞാന്‍ വേഗം അവനെ വായിലെടുത്ത് വരുത്തിത്തരാം…”

“…ദേ പെണ്ണേ.. സുഖിക്കുന്നെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ച്… ഇല്ലേ അവനങ്ങനെ തന്നെ നിന്നോട്ടേ…”

“…എന്റെ പൊന്നല്ലേ… ഞാന്‍ വേഗം ചെയ്ത് തരാം… ഇല്ലേ എന്റെ സാരീം ദേവേട്ടന്റെ മുണ്ടും ഒക്കെ ഒടഞ്ഞു പോവും…” അവളുടെ തളിര്‍വിരലുകളില്‍ പൂര്‍വ്വാധികം ശക്തിയോടെ വെട്ടിവിറച്ചു നില്‍ക്കുന്ന കുട്ടനെ പതുക്കെ ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവള്‍ കെഞ്ചി..

“…സാരീം മുണ്ടും ഒക്കെ നമക്ക് അഴിച്ചു കളയാം… പിന്നെ ഞാന്‍ തന്നെ നിനക്ക് ഉടുപ്പിച്ചു തന്നാല്‍ പോരെ…” അതും പറഞ്ഞ് ഞാനവളുടെ തോളില്‍ ബ്ലൌസ്ചേര്‍ത്ത് സാരി കുത്തിയിരുന്ന പിന്നഴിച്ച് മാറില്‍ നിന്നും സാരി മാറ്റി… കരിംപച്ചക്കളര്‍ ബ്ലൌസിന് പുറത്തെയ്ക്ക് തള്ളി നിന്നിരുന്ന മാംസളതയില്‍ നക്കിത്തുവര്‍ത്തി…

സമയം പോകുന്നു എന്ന ബോധത്തില്‍ എന്റെ മുഖം ബലമായി പിടിച്ചു മാറ്റിയിട്ട് ആദി എഴുന്നേറ്റ് സാരി അഴിച്ച് മാറ്റി വച്ചു.. ഞാനെന്റെ മുണ്ടും അഴിച്ചു മാറ്റി ബോക്സര്‍ മുട്ട് വരെ താത്തി വച്ച് അവളുടെ വയറില്‍ മുഖമര്‍ത്തി.. എന്റെ നാവ് പൊക്കിളില്‍ ചൂഴ്ന്നു കയറുന്ന സുഖത്തില്‍ ഒരു നിമിഷം ലയിച്ച് നിന്നിട്ട് ആദി വേഗം എന്റെ അടുത്തിരുന്ന് എന്റെ കുട്ടനെ വായിലാക്കി.. അവളുടെ നാവ് എന്റെ അരക്കെട്ടില്‍ വൈദ്യുതി പായിച്ചു.. വദനസുരതത്തിന്റെ മാസ്മരികതയില്‍ ഞാന്‍ അരക്കെട്ടുയര്‍ത്തി പോയി.. തൊലി പുറകോട്ട് ഉരിഞ്ഞ് അവന്റെ  ഒറ്റക്കണ്ണില്‍ നിന്നും ഒലിച്ചിറങ്ങിയ പ്രീകം മുഴുവന്‍ നക്കിയെടുത്ത് ആദി അവനെ തുപ്പലില്‍ കുളിപ്പിച്ച് നിര്‍ത്തി..

പിന്നെ പച്ചക്കളര്‍ പാവാട അരവരെ പൊക്കി  പാന്റി ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് വകഞ്ഞു വച്ചിട്ട് എന്റെ വായ്ക്കടുത്ത് വലത്തെ കൈ കുംബിളാക്കി കാണിച്ച് തുപ്പാന്‍ പറഞ്ഞു.. ഞാന്‍ നല്ലോണം ഒന്ന് തുപ്പി.. ആ തുപ്പല്‍ അവള്‍ പൂറില്‍ തേച്ചു പിടിപ്പിച്ച് വിരലിട്ട് മയപ്പെടുത്തിയിട്ട് പതുക്കെ എന്റെ കുട്ടനെ അവളുടെ കീറലില്‍ ഒന്നുരച്ച് അവനിലേയ്ക്ക് അമരാന്‍ തുടങ്ങിയതും… വാതിലില്‍ മുട്ട് കേട്ടതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

“…ദേവട്ടാ… ഇതെന്തെടുക്കുവാ അമ്പലത്തില്‍ പോണ്ടേ..??” മാളുവാണ്.. അവള്‍ക്ക് മറുപടി പറയാനായി ആദി വായതുറക്കാന്‍ പോയതും ഞാനവളുടെ വായ പൊത്തി.. ആ  മണുക്കൂസിനു  ബോധമില്ലാതെ വല്ലോം വിളിച്ചു പറഞ്ഞാല്‍ ആകെ നാറും.

“.. ഞാന്‍ ദേ വരുന്നു മോളെ… നീ പൊക്കോ ഞാന്‍ കുളിക്കാന്‍ പോണേ ഉള്ളൂ…”

“… ഇതെന്താ ഇത്രേം വൈകിയേ…??”

“… എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ വൈകി മോളൂ… ഞാന്‍ വേഗം റെഡിയായി വന്നേക്കാം…”

“…ദേ എല്ലാരും അമ്പലത്തില്‍ പോയി… ഞാന്‍ ഏട്ടനെ കാണാണ്ട് അന്വേഷിച്ചു വന്നതാ വേഗം വരൂട്ടോ…??”

“…ങ്ങ്ഹാ വേഗം വന്നേക്കാം… മോള് പൊക്കോ…”

“…ആ ശരി ഏട്ടാ..” അവള് പോയി എന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാനൊരു ദീര്‍ഘ നിശ്വാസം വിട്ട് ആദിയെ കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പിച്ചു.

“…പിന്നെ ഏട്ടാ ആദിചേച്ചിയെ കണ്ടാരുന്നോ…” പിന്നെയും മാളുവിന്റെ ശബ്ദം.

“…ഇല്ല മോളെ… അവള് അമ്പലത്തില്‍ പോയിക്കാണും..”

“…ങ്ങ്ഹാ… ശരി.. ഞാന്‍ പോവാ…വേഗം വാട്ടോ… അവിടെ ചടങ്ങ് തുടങ്ങാറായി…”

“…ആ വേഗം വന്നേക്കാം…” ആദി ശബ്ദമില്ലാതെ ചിരിച്ചു.. പിന്നെ അങ്ങനെതന്നെവേണം എന്നാ അര്‍ദ്ധത്തില്‍ എന്റെ നേരെ ചൂണ്ടു വിരലാട്ടി ചിരിച്ചു… ഞാന്‍ ജനലിന്റെ അടുത്ത് പോയി നോക്കി… മാളു പുറകുവശത്തെ ഗെയിറ്റ് കടന്ന് പാടം വഴി അമ്പലത്തിലേയ്ക്ക് പോകുന്ന കണ്ടു..

“…ഹോ… അവള് പോയി.. ഇങ്ങോട്ട് വാടീ പെണ്ണേ…” ആദിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഞാന്‍ കൌച്ചിലേയ്ക്ക് മറിഞ്ഞു.

“…ഞാന്‍ പറഞ്ഞതല്ലേ നേരം വൈകി അവരൊക്കെ നമ്മളെ അന്വേഷിക്കൂന്ന്‍… ഇപ്പൊ എന്തായി…”

“…എന്താവാന്‍.. ഇനി ഇപ്പൊ ആരും അന്വേഷിച്ചു വരില്ലലോ… സമാധാനമായിട്ട് നമക്ക് സ്നേഹിക്കാടീ…”

“…ന്നാ വേഗം… ഇനി ആരേലും അന്വേഷിച്ചു വന്നേനു മുമ്പ് അങ്ങ് ചെല്ലണം..”

അവള്‍ പാവാട പൊക്കി പാന്റി ഊരി മാറ്റിയിട്ട് എന്റെ കുട്ടനിലേയ്ക്ക് അമര്‍ന്നു.. അവന്‍ കയറി ഒന്ന് സെറ്റാവാന്‍ കുറച്ചുനേരം കണ്ണടച്ച് അവനെ അകത്ത് വച്ചിരുന്നിട്ട് അവള്‍ പതുക്കെ അടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി… ഈ സമയം ഞാന്‍  അവളുടെ ബ്ലൌസിന്റെ ഹുക്കുകളെടുത്ത് വിടര്‍ത്തി വച്ച ശേഷം പുറകിലേയ്ക്ക് കൈയിട്ട് ബ്രായും അഴിച്ച് മുലകള്‍ക്ക് മുകളില്‍ പൊക്കി വച്ചു.. അവളെന്റെ മുഖം പിടിച്ച് മാറിലമര്‍ത്തി… അവളുടെ ഓരോ അടിക്കും തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന ആ മുലക്കുടങ്ങളെ ഞാന്‍ മാറി മാറി ചപ്പിക്കുടിച്ചു… ഞെരിച്ചുടച്ചു… ആ നാളികേരപ്പാതികളില്‍ എന്റെ വിരല്‍പ്പാടുകള്‍ തിണര്‍ത്തു കിടന്നു..

അവളെന്റെ ഷര്‍ട്ടിന്റെ ബട്ടണുകള്‍ അഴിച്ച് വിടര്‍ത്തി മാറിലെ രോമങ്ങളില്‍ മുഖമിട്ടുരച്ചു… കല്ലിച്ചു നിന്ന എന്റെ നെഞ്ചിലെ ഞെട്ടുകളില്‍ ഉമ്മവച്ചു… പിന്നെ എന്റെ തോളുകളില്‍ പിടിച്ച് അരക്കെട്ടുയര്‍ത്തി പൊതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. ഞാന്‍ അവളുടെ കഴുത്തിന്റെ പുറകില്‍ പിടിച്ച് മുഖം അടുപ്പിച്ച് അധരങ്ങള്‍ നുകര്‍ന്നു.. ചുംബനം വിട്ടിട്ടും മൂക്കുകള്‍ മുട്ടിച്ച് പരസ്പ്പരം കണ്ണുകളില്‍ നോക്കി ഞങ്ങള്‍ സുഖത്തിന്റെ പടവുകള്‍ കയറി.

മനോഹരിയായ പെണ്ണിന്റെ മഷി പടര്‍ന്ന നീള്‍മിഴികള്‍ ക്ലോസപ്പില്‍ കണ്ടുകൊണ്ട് അവളെ ഭോഗിക്കുന്നതിന്റെ സുഖം …ഹോ അതനുഭവിച്ചുതന്നെ അറിയണം… ആദിയെ പിരിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ ഈ വര്‍ഷങ്ങത്രയും അവളെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലേയ്ക്ക് ഓടിയെത്തുന്ന ആദ്യത്തെ ഓര്‍മ്മ ആ പീലിക്കറുപ്പായിരുന്നു..

“…ദേവട്ടാ എനിക്ക് വരാന്‍ പോവാ… ഹാഹ്ഹാ..സ്…” അവള്‍ക്കൊപ്പം വരുത്താനായി ഞാന്‍ അവളുടെ നിതംബഗോളങ്ങളില്‍ താങ്ങി ഉയര്‍ത്തി അടിയില്‍ നിന്നും അടിച്ചു കൊടുത്തു… ശ്വാസവേഗം ഭോഗതാളത്തിനു ഇലത്താളം വായിച്ചു… ഒപ്പം രതിമൂര്‍ച്ച വരുത്താന്‍ മനസ്സുകൊണ്ട് തീരുമാനിച്ചിരുന്നതിനാലാവാം അവളുടെ കാമഞരമ്പുകള്‍  പൊട്ടിയ പുറകേ എനിക്കും വന്നു.. എന്റെ കുട്ടന്‍ അവള്‍ക്കുള്ളിലെ തീ അണയ്ക്കുമ്പോള്‍ സുഖം സഹിക്ക വയ്യാതെ ആദി മുള്ളിപ്പോയി.

“…അയ്യേ… നീ എന്നെ മുള്ളിത്തോല്‍പ്പിക്കാന്‍ നോക്കുവാണോഡീ പെണ്ണേ..”

“…പോ ദേവേട്ടാ…”

“..എന്നാലും എന്റെ കഴപ്പിപ്പാറൂ… ഞാന്‍ ഈ സക്വിര്‍ട്ടിംഗ് ഒക്കെ ചില കുത്ത് വീഡിയോകളിലോക്കെയേ കണ്ടിട്ടുണ്ടാരുന്നുള്ളൂ… ഇപ്പൊ ലൈവായി കാണാന്‍ പറ്റി…”

“…ദേ എനിക്ക് ദേഷ്യം വരൂട്ടോ…” അവളെന്റെ നെഞ്ചില്‍  പതുക്കെ കൈചുരുട്ടി ഇടിച്ചു..

ഞാന്‍ അവളുടെ കുസൃതി വിരിഞ്ഞ കണ്ണുകളില്‍ മുത്തി ആ പീലിക്കണ്ണിലെ അഞ്ജനക്കറുപ്പ് പടര്‍ത്തി… അവളെന്റെ നെറ്റിയില്‍ അരുമയായി ചുംബിച്ച് പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റു.. നിലത്തു കിടന്ന പാന്റി എടുത്ത് അവളിടാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവളുടെ പുറകില്‍ ചേര്‍ന്ന് നിന്ന് പാവാടയും, ബ്ലൌസും, ബ്രായും ഊരി മാറ്റി..

“…ഇനിയെന്താ… നമുക്ക് പോവാം ദേവട്ടാ….” ഞാന്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു… പിന്നെ എന്റെ ഷര്‍ട്ടും അഴിച്ചുമാറ്റി അവളെ വാരിയെടുത്ത് ബാത്രൂമിലേയ്ക്ക് കൊണ്ട് പോയി..

“…ഇങ്ങനെ ഈ നെഞ്ചില്‍ ചേര്‍ന്ന് നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഞാനനുഭവിക്കുന്ന ആനന്ദം എത്രത്തോളമാണെന്ന് ദേവേട്ടന് അറിയോ…” പരസ്പ്പരം കുളിപ്പിച്ച് തോര്‍ത്തിയിട്ടു ബാത്രൂമിലെ നിലക്കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കി അവളുടെ പുറകില്‍ ചേര്‍ന്ന്‍ നിന്ന്‍ കണ്ണെഴുതിക്കൊടുക്കുമ്പോള്‍ കൈകള്‍ പൊക്കി എന്റെ കഴുത്തില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ആദി പറഞ്ഞു..  ഞാന്‍ അവളെ തിരിച്ചു നിര്‍ത്തി കുളിക്കുമ്പോള്‍ നനയാതിരിക്കാന്‍ മുകളിയ്ക്ക് കെട്ടിവച്ചിരുന്ന കൂന്തല്‍ അഴിക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ എന്റെ പാദങ്ങളില്‍ ചവിട്ടിക്കയറി എന്റെ കഴുത്തില്‍ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.. ഞാന്‍ അവളുടെ ഇടുപ്പില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഭാരംകൂടി എന്റെ കാലുകളില്‍ താങ്ങി കൊച്ചുകുട്ടികളെ നടക്കാന്‍ പഠിപ്പിക്കുന്നപോലെ മുന്നോട്ട് നടന്ന്‍ മുറിയിലെത്തി അവളെ ആദ്യം ഡ്രസ്സ് ചെയ്യിച്ചു..

“…ഇങ്ങനെ നമുക്ക് എന്നും ജീവിക്കാന്‍ സാധിക്കില്ലേ ദേവട്ടാ…” എന്റെ ഷര്‍ട്ടിന്റെ ബട്ടണുകള്‍ ഇട്ടുതരുന്നതിനിടയില്‍ അവള്‍ വീണ്ടും ചോദിച്ചു..

“…ആദീ… പരസ്പ്പരം സ്നേഹിച്ചു പിരിഞ്ഞ ഏതൊരു കാമുകനും കാമുകിയും ആഗ്രഹിക്കും എല്ലാം മറന്ന്‍ ഒരിക്കല്‍ മാത്രമെങ്കിലും ഒന്നാവാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കിലെന്ന്… ആ കാര്യത്തില്‍ നമ്മള് ഭാഗ്യം ചെയ്തവരല്ലേ… നിന്നോടൊപ്പമുള്ള ഈ നിമിഷങ്ങളത്രയും  ഞാന്‍ ആസ്വദിക്കുവാ…”

“…ഞാനും… ഒരിക്കലും ഇതൊക്കെ തിരിച്ചു കിട്ടുമെന്ന് ഞാനും കരുതിയതല്ല…”

“…ഇപ്പോഴും നിന്നോട് ക്ഷമിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നെനിക്കറിയില്ല… പക്ഷേ ഈ നിമിഷം അതൊന്നും എന്റെ മനസ്സിലില്ല… നീ ഇനി പഴയതൊന്നും എന്നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കാതിരുന്നാ മതി…”

“…ഇല്ല…” അവളെന്റെ കവിളില്‍ ചുംബിച്ചു..

ഒരുപാട് നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം പിരിമുരുക്കങ്ങിളില്ലാതെ കൈകള്‍ കോര്‍ത്ത് പിടിച്ചു ഞങ്ങള്‍ അമ്പലത്തിലേയ്ക്ക് നടന്നു..

ആല്‍ത്തറയ്ക്ക് അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ കൈകള്‍ വിട്ട് ഞങ്ങള്‍ അകന്നു നടന്നു… അതിനിടയ്ക്ക് വിശേഷങ്ങള്‍ അറിയാനായി അച്ഛന്‍ എന്റെ ഫോണിലേയ്ക്ക് വിളിച്ചതുകൊണ്ട്  ആദിയോട് അകത്തേയ്ക്ക് പൊക്കോളാന്‍ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാന്‍ ഫോണെടുത്ത് സംസാരിച്ചു.. അച്ഛനും ചെറിയച്ഛനും എസ്റ്റേറ്റില്‍ നിന്നും വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.. അവര്‍ ഗസ്റ്റുകള്‍ക്കൊപ്പം ഉച്ച കഴിഞ്ഞേ വരൂ..

ഫോണ്‍വിളി കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍  നടകള്‍ കയറി വലിയ നടപ്പന്തലിലേയ്ക്ക് ചെല്ലുമ്പോള്‍ അമ്പലത്തില്‍ നേദ്യം നടക്കുന്നതിനാല്‍ എല്ലാവരും ചുറ്റമ്പലത്തിന് പുറത്ത് നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

കല്യാണത്തിനു മുന്‍പ്‌ മണവാട്ടികള്‍ ദേവിയെ വന്ദിക്കുന്ന ഒരു ചടങ്ങാണ് കന്യാവന്ദനം.. അതിന് പെണ്‍കുട്ടികളും അവരുടെ ബന്ധുക്കളും മാത്രമേ പങ്കെടുക്കാറുള്ളൂ… അതുകൊണ്ട് മണവാളന്മാരും അവരുടെ ബന്ധുക്കളും വന്നിരുന്നില്ല.. ഏതാണ്ട് ഇരുന്നൂറ്റിഅന്‍പതില്‍ കുറയാത്ത എണ്ണം ആളുകളുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി..  ഇരുവശത്തുമായി നില്‍ക്കുന്ന ആളുകള്‍… അവര്‍ക്ക് നടുവില്‍ തോഴിമാരായ മറ്റു പെണ്‍കുട്ടികള്‍ക്കൊപ്പം മണവാട്ടിമാര്‍ അഞ്ചു പേരും നില്‍ക്കുന്നു.. പുറം തിരിഞ്ഞാണ് അവര്‍ നില്‍ക്കുന്നതെങ്കിലും നടുക്ക് നില്‍ക്കുന്നത് മുത്താണെന്ന് എനിക്ക് ഒറ്റ നോട്ടത്തില്‍ മനസ്സിലായി.. അഞ്ച് പേരും ഒരേ പോലുള്ള സെറ്റ് സാരികളാണ് ഉടുത്തിരുന്നത്..

“…ദേ.. ദേവേട്ടന്‍ വന്നു…” സച്ചി വിളിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകള്‍ എന്റെ നേര്‍ക്കായി… മണവാട്ടികളടക്കം ഒരുപാട് സുന്ദരികള്‍ എന്നെ നോക്കുമ്പോഴും പക്ഷേ  എന്റെ കണ്ണുകള്‍ പതിഞ്ഞത് മേഘപാളികള്‍ക്കിടയില്‍ നിലാവുദിച്ചപോലെ നിന്നിരുന്ന ഒരു ദേവതയിലാണ്… എന്റെ നോട്ടം കണ്ടിട്ടാവണം അവള്‍ മുന്നോട്ട് നോക്കി എതിരെ നിന്ന  പെണ്ണിനോട് എന്തോ പറഞ്ഞു.. അപ്പോള്‍ എന്റെ കണ്ണുകളിലേയ്ക്ക് കൂടുതല്‍ അമൃതം പകര്‍ന്നുകൊണ്ട് അത്രയും നേരം ആ സുന്ദരിയെ മറഞ്ഞ് നിന്നിരുന്ന അവളുടെ തന്നെ പ്രതിരൂപംപോലെ മറ്റൊരു ദേവത എന്റെ മുന്‍പില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.

ആ നിമിഷം ഞാനേതോ മായാലോകത്ത് എത്തിയപോലെ തോന്നി.

“…ദേവീ പെണ്ണുങ്ങളില്‍ ഇത്രയും സുന്ദരികള്‍ ഉണ്ടാവുവോ.??”

എന്റെ നോട്ടം കണ്ട് ആ അപ്സരസുന്ദരികളില്‍ ഞാന്‍ ആദ്യം കണ്ടവളുടെ മുഖത്ത് നാണവും മറ്റവളുടെ മുഖത്ത് അത്ഭുതവും നിറയുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു… നേദ്യം കഴിഞ്ഞതിന്റെ അറിയിപ്പായി മണിയൊച്ച കേട്ടപ്പോളാണ് ഞാന്‍ ഭൂമിയില്‍ തിരിച്ചെത്തിയത്… ആ സുന്ദരികളില്‍ നിന്നും കണ്ണ് പിന്‍വലിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ മുത്തിന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്നു.

“…ഇപ്പോഴാണോ വരുന്നത്…” മുത്തെന്റെ ചെവിയില്‍ പതുക്കെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ കൈത്തണ്ടയില്‍ പിച്ചി.

“..ങ്ങ്ഹാ… ഏട്ടാ ഇതാണ് അനുപമ..” പിച്ചുകൊണ്ട ഭാഗം തടവിക്കൊണ്ട് നിന്ന എന്നെ അവള്‍ ആ സുന്ദരികളില്‍ ആദ്യത്തവളെ പരിചയപ്പെടുത്തി.

ദേവമേ ഇതാണോ അജു കെട്ടാന്‍ പോണ പെണ്ണ്… ആ നാറിയുടെ ഭാഗ്യം… ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു… അപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് അവളും മണവാട്ടി വേഷത്തിലാണ് നില്‍ക്കുന്നത് എന്ന്‍ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചത്.. മുന്പ് ആജുവിന്റെ നിശ്ചയത്തിനെടുത്ത ഫോട്ടോയില്‍ ഞാന്‍ അനുപമയെ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും എന്റെ കുടുംബക്കാരെല്ലാം കൂടി നില്‍ക്കുന്ന ഫോട്ടോ വൈഡ് ആങ്കിളില്‍ എടുത്തിരുന്നതായിരുന്നകൊണ്ട് അന്ന്‍ അവള്‍ക്കിത്രയും സൌന്ദര്യം തോന്നിച്ചില്ല.. ഞാനവള്‍ക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു..

“…ഇത് അനുവിന്റെ അനിയത്തി അഞ്ചന…” അനുപമയുടെ അടുത്ത് നിന്ന മറ്റേ സുന്ദരിയെ ചൂണ്ടി മുത്ത് പറഞ്ഞു.. അതെനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു കാരണം അവര്‍ തമ്മില്‍ കാഴ്ച്ചയില്‍ സമാനതകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“…ഹായ്… ദേവേട്ടനെ ഫോട്ടോയില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്…” അഞ്ജന എനിക്ക് നേരെ കൈനീട്ടി… ഞാനാ മൃദുലമായ കൈകള്‍ തൊടാന്‍ കിട്ടിയ ചാന്‍സ് മിസ്‌ ചെയ്യാതെ ഹസ്തദാനം ചെയ്തു.

“…നിങ്ങള്‍ എപ്പഴാ എത്തിയത്…??” അഞ്ജനയുടെ കൈയില്‍ നിന്നും വിടാതെതന്നെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“…ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം… ഞങ്ങള് വന്നപ്പം ദേവേട്ടന്‍ പുറത്ത് പോയിരിക്കുകയായിരുന്നു… വരുമ്പോ കാണാമെന്നു കരുതി ഞങ്ങള്‍ കാത്തിരുന്നതാ.. പിന്നെ നിങ്ങള്‍ വന്നപ്പോ ഒരുപാട് വൈകിയില്ലേ..??” ഞാനവളുടെ കൈയില്‍ പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് ഒരു പ്രശ്നമേ അല്ലാത്ത രീതിയില്‍  അവള്‍ സംസാരിച്ചു.

“…ദേവേട്ടാ ഞാനും ഉണ്ട്ട്ടോ…” പുറകില്‍ നിന്നും വാവ എന്നെ തോണ്ടിയപ്പോളാണ് ഞാന്‍ അഞ്ജനയുടെ കൈവിട്ടത്… ഈ സമയമെല്ലാം അനുപമ എന്റെ സംസാരം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവളൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല.. ഇടയ്ക്ക് അവളെ നോക്കിയപ്പോളൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ തമ്മിലിടഞ്ഞു..

“…നീ വന്ന കാര്യമൊക്കെ ഞാനറിഞ്ഞാരുന്നടീ കാന്താരീ.. മാധവേട്ടനോക്കെ നാളെയേ വരൂ അല്ലേ…” ഞാന്‍ വാവയെ ഒരു വശത്ത് നിന്നും ഒന്ന് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കുലുക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“…ഉം.. കുഞ്ഞേച്ചിക്ക് യാത്രചെയ്യാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളകൊണ്ടാ… ഇവിടെ വന്നാലും ചേച്ചിക്ക് ഒന്നിലും കൂടാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ… അതോണ്ടാ അവര് നാളെ വരാന്നു വച്ചത്..”

“…സാരമില്ല വാവേ…നീ വന്നല്ലോ… അവര്‍ക്ക് കൂടിയുള്ള ഫുഡ് നീ കഴിച്ചാ മതി…”

“…അയ്യോ…” അവളുടെ മുഖഭാവം കണ്ട് ഞങ്ങളെല്ലാവരും ചിരിച്ചു.

അങ്ങനെ സംസാരിച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചടങ്ങ് തുടങ്ങാനായി അകത്തേയ്ക്ക് വിളിച്ചു.. മണവാട്ടികളും അത്യാവശ്യം ബന്ധുക്കളും മാത്രം അമ്പലത്തിന്റെ അകത്തേയ്ക്ക് കയറി… ഒപ്പം ഞാനും… പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്ക് പ്രാധാന്യമുള്ള ചടങ്ങുകളായതിനാല്‍ ഞാനുള്‍പ്പടെ വിരളിലെണ്ണാവുന്ന ഏണ്ണം ആണുങ്ങള്‍ മാത്രമേ അമ്പലത്തിനകത്തുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ… ഞാന്‍ മാലകെട്ടുന്ന വാരസ്യാരുടെ അടുത്ത് പോയിരുന്നു..

കന്യാവന്ദനവും ദേവീസ്തുതിപാടലും വലംവയ്ക്കലും ഒക്കെ മുറയ്ക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ അനുപമയേയും അഞ്ജനയേയും ശ്രദ്ധിക്കുകയായിരുന്നു.. രണ്ടുപേര്‍ക്കും അഞ്ചരയടിപൊക്കം കാണും… എന്നാല്‍ അഞ്ചനയെ അപേക്ഷിച്ച് അനുപമയ്ക്ക് അല്പം വണ്ണമുണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ അകന്നു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അഞ്ചനയ്ക്ക് പൊക്കം കൂടുതല്‍ തോന്നിക്കും.. ഏതാണ്ട് ഒരേ മുഖച്ചായയാണ് എങ്കിലും സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാല്‍ വ്യത്യാസങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.. രണ്ടു പേര്‍ക്കും വലിയ നീളന്‍ കണ്ണുകളും മഞ്ഞുതുള്ളി ഇറ്റുവീഴാന്‍ നില്‍ക്കുന്ന പോലുള്ള മൂക്കും ഒക്കെ ആണെങ്കിലും അധരങ്ങളില്‍ വ്യത്യാസമുണ്ട്..

അനുപമയ്ക്ക് ഇരുചുണ്ടുകളും ഏതാണ്ട് ഒരേ വലിപ്പമുള്ളവയായിരുന്നെങ്കില്‍ അഞ്ചനയുടെ മേല്‍ചുണ്ടിന് കീഴ്ച്ചുണ്ടിനേക്കാള്‍ വീതി കുറവായിരുന്നു… അനുപമ സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ പല്ലുകള്‍ ഒട്ടും കാണില്ലായിരുന്നു.. എന്നാല്‍ ചിരിക്കുമ്പോള്‍ മേല്‍ നിരയിലെ പല്ലുകള്‍ നിരന്നു കാണാം… അഞ്ജന സംസാരിക്കുമ്പോഴും മേല്‍ നിരപ്പല്ലുകള്‍ കാണാമായിരുന്നു… അഞ്ചനയെ അപേക്ഷിച് അനുപമയ്ക്ക് നല്ല കൊഴുത്ത ദേഹമായിരുന്നു… ഇടയ്ക്ക് എന്റെ മുന്‍പിലൂടെ അവള്‍ വലം വച്ചു പോയപ്പോള്‍ സാരിക്കിടയിലൂടെ ആ മുലകളുടെ വലിപ്പം ഞാന്‍ ശരിക്കും കണ്ടു.. അതുപോലെതന്നെ ചെമ്പുകുടം കമിഴ്ത്തിയത് പോലുള്ള വലിയ നിതംബവും..

അഞ്ചനയ്ക്ക് എല്ലാം പാകത്തിന് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ… എന്നാല്‍ ശരീരവലിപ്പത്തിന് ഒട്ടും ചേരാത്ത വലിയ കുണ്ടികാളായിരുന്നു അവള്‍ക്കും… നടക്കുമ്പോള്‍ അവ താളത്തിനു കുലുങ്ങുന്നത് നല്ല കാഴ്ച്ചയാണ്.. പക്ഷേ ഒട്ടും ദുര്‍മേദസ്സില്ലാതെ വടിവൊത്ത ആകാരം..

എന്നാല്‍ ഇതിനേക്കാളൊക്കെ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചത് അവരുടെ മുഖഭാവമായിരുന്നു… ശരീരത്തിന്റെ വലിപ്പത്തിന് ചേരാത്ത ചെറിയ മുഖമായിരുന്നു അനുപമയ്ക്ക്.. അതുപോലെ ചിരിക്കുമ്പോള്‍ വശങ്ങളില്‍ അല്‍പ്പം  മുകളിലേയ്ക്ക് വളഞ്ഞുള്ള കടവായും ഒക്കെ അവള്‍ക്ക് ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിന്റെ ലാളിത്യം സമ്മാനിച്ചിരുന്നു എങ്കില്‍ പ്രായത്തിന്റെ പക്വത തോന്നുന്ന മുഖമായിരുന്നു അഞ്ജനയ്ക്ക്.. പക്ഷേ ചിരിക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ക്കാണ് കൂടുതല്‍ സൗന്ദര്യമെന്നു തോന്നി.. അതോ അനുപമ അജുവിന്റെ പെണ്ണാണ് എന്ന തിരിച്ചറിവുകൊണ്ട് അഞ്ജനയെ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധിച്ചതിനാല്‍ എനിക്ക് തോന്നിയതാണോ..

ഞാനിങ്ങനെ ആ രണ്ടു സുന്ദരികളെയും അങ്കോപാങ്കം ഊറ്റിക്കുടിച്ചുകൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോള്‍ പഞ്ചമി മിഥുന്‍കുട്ടനേയും എടുത്തുകൊണ്ട് എന്റെ അടുത്ത് വന്നു… ഞാന്‍ അവളുടെ കൈയില്‍ നിന്നും കുഞ്ഞിനെ വാങ്ങി മടിയില്‍ ഇരുത്തി..

“..ദേവാ… അജുവിന്റെ പെണ്ണ് സുന്ദരിയാ അല്ലേ..”

“…ഉം ..അവളുടെ അനിയത്തിയും കൊള്ളാം…”

“…ഉം.. ഉം… നീ അവളെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു… നല്ല കുട്ടിയാ നിനക്ക് ചേരും.. നമുക്ക് ആലോചിച്ചാലോ…”

“….ഞാനിത് നിന്നോട് അങ്ങോട്ട്‌ പറയാന്‍ വരുവാരുന്നു… നീ മുത്തിനോട്‌ സംസാരിക്ക്…”

“…എടാ മണ്ടാ… ഞങ്ങളിത് ഇന്നലെയേ സംസാരിച്ചു… അവളിന്ന് നിനക്ക് അവരെ പരിചയപ്പെടുത്തിയത് പോലും ആ ഉദ്ദേശം വച്ചാ… പിന്നെ അഞ്ജനയുടെ സംസാരം കേട്ടിട്ട് നിന്നോടും താല്‍പ്പര്യം  ഉള്ളപോലെയാ എനിക്ക് തോന്നിയത്…” അവളുടെ വാക്കുകള്‍ എന്റെ ഉള്ളില്‍ തേന്മഴ പെയ്യിച്ചു..

“…എന്താ രണ്ടും കൂടി ഒരു ഗൂഡാലോചന…” ഞാനും പഞ്ചമിയും സംസാരിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് ആദി അടുത്തേയ്ക്ക് വന്നു.

“…ഹേയ് ഒന്നുമില്ലാടീ..” അതും പറഞ്ഞ് പഞ്ചമി മാണിക്യന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് പോയി.

“..എന്താ ദേവേട്ടാ നിങ്ങള് സംസാരിച്ചോണ്ടിരുന്നേ…”

“…അതോ… നിനക്ക് ഒരു പുതിയ ശത്രു ഉണ്ടായ കാര്യം പറഞ്ഞതാ…”

“..ങ്ങ്ഹേ… അതാരാ…??”

“…അഞ്ജന…!! അനുപമയുടെ അനിയത്തി…”

“…ഒന്ന് പോ ദേവേട്ടാ… ഞാന്‍ അവളെ കുഞ്ഞുനാളിലേ അറിയുന്നതല്ലേ… അവളൊരു പാവാ… എനിക്കെന്റെ സ്വന്തം അനിയത്തിയെപ്പോലാ അവള്… പിന്നെങ്ങനാ അവളെന്റെ ശത്രു ആവുന്നേ…??”

“…എനിക്ക് വേണ്ടി അവളെ കല്യാണം ആലോചിച്ചാലോ…??”

“…കൊല്ലും ഞാന്‍ രണ്ടിനേം…” കണ്ണുരുട്ടി അവളെന്റെ കഴുത്തില്‍ വേണ്ടനിപ്പിക്കാതെ കുത്തിപ്പിടിച്ചു… ഞാന്‍ ശ്വാസം കിട്ടാത്തപോലെ അഭിനയിച്ചു.. അവളുടെ പ്രവര്‍ത്തി കണ്ട് എന്റെ മടിയില്‍ ഇരുന്ന മിഥുന്‍കുട്ടന്‍ അവളുടെ കൈയില്‍ അവന്റെ കുഞ്ഞിക്കൈകൊണ്ട് തല്ലി… എന്നോടുള്ള അവന്റെ സ്നേഹം കണ്ട് ഞങ്ങള്‍ രണ്ടും ചിരിച്ചു.. ഞാനും ആദിയും കുഞ്ഞിനേയും എടുത്ത് പുറത്തേയ്ക്ക് നടന്ന്‍ ആല്‍ത്തറയില്‍ പോയിരുന്നു സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ചടങ്ങുകള്‍ എല്ലാം തീര്‍ത്ത് എല്ലാവരും പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി… മണവാട്ടിമാരെല്ലാവരും കൂടി ആല്‍ത്തറയ്ക്കടുത്തെയ്ക്ക് വന്നു.. ഞങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചിരുന്നു… ഓരോരുത്തരും മിഥുന്‍കുട്ടനെ മാറിമാറി എടുത്ത് കളിപ്പിച്ചു… കുറേ സുന്ദരികളുടെ നടുക്ക് നില്‍ക്കുന്ന എന്നെ നോക്കുന്ന അവിടെക്കൂടിയ മറ്റ് ആണുങ്ങളുടെ കണ്ണില്‍ അസൂയ ഞാന്‍ കണ്ടു… അത് കണ്ടപ്പോള്‍ ചെറിയ ഒരഹങ്കാരം എനിക്ക് തോന്നാതിരുന്നില്ല…

പെട്ടന്നാണ് ഞാന്‍ മറ്റൊരു കാഴ്ച്ച കണ്ടത്… അമ്പലത്തില്‍ നിന്നും വടിയും കുത്തിപ്പിടിച്ച് പുറത്തേയ്ക്ക് വന്ന പട്ടമ്മാള്‍ തലകറങ്ങി വീഴുന്നു.. ആരോരുമില്ലാത്ത പ്രായം ചെന്ന ഒരു അമ്മൂമ്മയാണ് പട്ടമ്മാള്‍.. വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്പ് എവിടന്നോ ഇവിടെ എത്തിപ്പെട്ടതാണ് അവര്‍… രാവിലെ അമ്പലക്കുളത്തില്‍ കുളിച്ച് ശുദ്ധിയായി അവര്‍ ശ്രീകോവിലിനു മുന്‍പിലെ കെട്ടില്‍ ഇരുന്ന്‍ ദേവീ സ്തുതികള്‍ പാടും…

നേദ്യം കഴിയുമ്പോള്‍ ബാക്കിവരുന്നത് തിരുമേനി അവര്‍ക്ക് കൊടുക്കും അതാണ്‌ അവരുടെ പ്രാതല്‍… ഉച്ചഭക്ഷണവും, അത്താഴവും ശ്രീമംഗലത്ത് നിന്നാണ്.. അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും അമ്പലത്തിലെ നേദ്യപ്പുരയ്ക്ക് അടുത്ത് കിടന്നുറങ്ങും… എല്ലാ വിശേഷദിവസങ്ങളിലും ശ്രീമംഗലത്ത് നിന്നും അവര്‍ക്ക് സെറ്റ്മുണ്ടും നേര്യതും മറ്റ് വസ്ത്രങ്ങളും കൊടുക്കാറുണ്ട്… ഇന്നും അതിലൊന്നാണ് അവരുടെ വേഷം..

പട്ടമ്മാള്‍ കുഴഞ്ഞു വീഴുന്നത് കണ്ട് ഞാന്‍ ഓടിച്ചെന്ന്‍ അവരെ എടുത്തു…. അവര്‍ വിയര്‍ത്ത് കുളിച്ചിരുന്നു… ശരീരത്തിനു ഒട്ടും ചൂടില്ല.. വേഗം മുത്ത് ഓടിവന്നു.. അവരുടെ പള്‍സ് നോക്കി..

“…ഏട്ടാ… ബി.പി. ലോ ആയതാ വേഗം ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തിക്കണം…”

“…മാണിക്യാ….!!!” എന്റെ ഉറക്കെയുള്ള വിളികേട്ട് അമ്പലമുറ്റം നിശബ്ദമായി.. മാണിക്യന്‍ ഓടിവന്നു..

“..മാണിക്യാ… പട്ടമ്മാളെ ആശുപത്രിയില്‍ എത്തിക്കണം…” മാണിക്യന്‍ പുറത്തേയ്ക്ക് ഓടി.. അവന്റെ പുറകേ ഞാന്‍ പട്ടമ്മാളെ താങ്ങി എടുത്ത് പുറത്തേയ്ക്ക് ഓടുകയായിരുന്നു… ഓരോ നിമിഷവും വിലപ്പെട്ടതാണ്‌… ഞാന്‍ നടയിറങ്ങി ചെല്ലുമ്പോള്‍ മണവാട്ടിമാര്‍ ആരോ വന്ന ഒരു ഇന്നോവയില്‍ മാണിക്യന്‍ റെഡിയായി നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു… അടുത്ത് നിന്ന ഒരാള്‍ ഡോര്‍ തുറന്നു തന്നു… എന്റെ പുറകേ വന്ന പഞ്ചമി സീറ്റിലേയ്ക്ക് കയറി ഇരുന്നു..  ഞാന്‍ പട്ടമ്മാളെ അവളുടെ മടിയിലേയ്ക്ക് കിടത്തി ഞാനും ഒപ്പം കയറി… ഡോര്‍ അടഞ്ഞതും മാണിക്യന്റെ കാല്‍ ആക്സിലറേറ്ററില്‍  അമര്‍ന്നു.. ഇന്നോവ കുതിച്ചു പാഞ്ഞു…

കൃത്യസമയത്ത് ആശുപത്രിയില്‍ എത്തിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞതിനാല്‍ പട്ടമ്മാളെ രക്ഷിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു… പക്ഷേ അവര്‍ക്ക് ബോധം തെളിയുന്നത് വരെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് അവിടെ നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു… ഡ്രിപ്പ് തീര്‍ന്ന്‍ അവരെ മാണിക്യന്റെ വീട്ടില്‍ എത്തിക്കുമ്പോഴേക്കും ഉച്ചകഴിഞ്ഞിരുന്നു…

ഞാന്‍ വേഗം വീട്ടിലെത്തി ഡ്രസ്സ് മാറി കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്‍ററിലേയ്ക്ക് പോയി… അവിടെ അജുവും സഞ്ജുവും ഉള്‍പ്പടെയുള്ള മണവാളന്മാരും അവരുടെ ബന്ധുക്കളും എത്തിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു… ഒപ്പം അച്ഛനും ചെറിയച്ഛനും പാര്‍ട്ട്നേഴ്സും എല്ലാവരും ഉണ്ട്… പിന്നീട് മൈലാഞ്ചി ഇടലും…, ഇടയ്ക്ക് വെള്ളമടിയും ഒക്കെയായി ഉത്സവമേളമായി… ആഘോഷങ്ങള്‍ക്ക് കൊഴുപ്പ് പകരാന്‍ ഡി.ജെ പാര്‍ട്ടിയും ഒരുക്കിയിരുന്നു… ശ്രീമംഗലത്തെ കുട്ടികളേക്കാള്‍ എല്ലാവരും പ്രാധാന്യം നല്‍കിയത് മറ്റ് മൂന്ന് പെണ്‍കുട്ടികള്‍ക്കും അവരുടെയും ചെക്കന്മാരുടെയും വീട്ടുകാര്‍ക്കും ബന്ധുക്കള്‍ക്കും ഒക്കെ ആയിരുന്നു…

ഒരിക്കലും സ്വപ്നം പോലും കാണാന്‍ പറ്റാത്ത തരത്തില്‍ ആദംബരമായി അവരുടെ വിവാഹം ന്നടക്കുന്നതിന്റെ സന്തോഷം ആ പെണ്‍കുട്ടികളുടെയും   അവരുടെ വീട്ടുകാരുടെയും മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു… ഓരോ കപ്പിള്‍സിനും പ്രത്യേകം മണ്ഡപംപോലെ സെറ്റ് ചെയ്തിരുന്നു… അവിടെ ചെന്ന് അവരെ പരിചയപ്പെടലും.. സെല്‍ഫി എടുക്കലുമായി ആളുകള്‍ മത്സരിക്കുന്നു…

ഇതിനിടയില്‍ അഞ്ജനയുമായി അടുക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… പക്ഷേ അവളെപ്പോഴും അനുപമയുടെ ഒപ്പമായിരുന്നു… ഞാന്‍ പിന്നെ ആദിയും വാവയും ഒക്കെയായി പഞ്ചാരയടിച്ചു നടന്നു… ഇതിനിടയില്‍ എനിക്ക് വരുന്ന ഫോണ്‍കോളുകള്‍ എന്റെ പല അവസരങ്ങളും നഷ്ടപ്പെടുത്തി..

രാത്രി പത്തുമണിക്കാണ് പാര്‍ട്ടി തീര്‍ന്നത്… പാര്‍ട്ടി കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും ഉറങ്ങാനായി പോയെങ്കിലും എനിക്ക് ചെയ്ത് തീര്‍ക്കാന്‍ പിന്നെയും ജോലികള്‍ ബാക്കി ആയിരുന്നു… പിറ്റേന്നത്തെയ്ക്കുള്ള ഫുഡ് ഏര്‍പ്പാട് ചെയ്തിരുന്നവരെ വരെ ഒന്ന് കൂടി വിളിച്ച് എല്ലാം മുടക്കം കൂടാതെ നടക്കും എന്ന്‍ ഉറപ്പ് വരുത്തിയിട്ട് ഞാന്‍ ശ്രീമംഗലത്ത് തിരിച്ചെത്തുമ്പോള്‍ ഒരുമണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു..

എന്റെ മുറിയില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അജുവും അരുണും അടക്കം ആണ്‍പിള്ളേര്‍ എല്ലാം അവിടെകിടന്ന് ഉറങ്ങുന്നു… അവസാനം എനിക്ക് കിടക്കാന്‍ ഇടം കിട്ടില്ല എന്ന് മനസിലായപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മാറാനുള്ള ഡ്രസ്സും എടുത്ത് മാണിക്യന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോയി… അവിടെ കിടന്ന് ഉറങ്ങി..

പിറ്റേന്ന് ഞായറാഴ്ച്ച… ശ്രീമംഗലത്തിന്റെ അഭിമാനദിനം… എന്റെ മുത്തിന്റെ കല്യാണദിവസം…

വെളുപ്പിന് നാല് മണിക്ക് ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നു.. കുളിയും ബാക്കി കാര്യങ്ങളും കഴിഞ്ഞ് മാണിക്യന്‍ തന്ന കട്ടനും അടിച്ച് ഞാന്‍ ശ്രീമംഗലത്തെയ്ക്ക് ചെന്നു.. പഞ്ചമി എനിക്കു മുന്നേ എത്തിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു…  ഞാന്‍ ഡ്രസ്സ്മാറി താഴെചെന്നപ്പോഴേക്കും ബ്യൂട്ടിപാര്‍ളറില്‍ പോകാനായി മുത്തും ആദിയും മാളുവും ഉള്‍പ്പടെയുള്ള പെണ്‍പടകള്‍ റെഡിയായി നില്‍ക്കുന്നു… രണ്ടു കാറുകളിലായി ഞാനും മാണിക്യനും അവരെ പാര്‍ളറിലേയ്ക്  കൊണ്ടുപോയി… പിന്നെ മുല്ലപ്പൂ എടുത്തുകൊണ്ടു വരാനായി ഞാന്‍ പോയി..

എട്ടു മണിക്ക് മുന്‍പായി മണവാട്ടിമാരും പരിവാരങ്ങളും റെഡിയായി…

ദക്ഷിണ വാങ്ങാനുള്ള ചടങ്ങുകള്‍ നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങള്‍ നോക്കിക്കോണമെന്നും ഒന്‍പതുമണി ആകുമ്പോഴേക്കും എല്ലാവരും കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്‍ററിലേയ്ക്ക് എത്തണമെന്നും അച്ഛനും ചെറിയച്ഛനും നിര്‍ദ്ദേശം നല്‍കിയിട്ട് ഞാനും മാണിക്യനും കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്‍ററിലേയ്ക്ക് പോയി… കല്യാണം നടക്കുന്നത് കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്‍ററിന് അടുത്തുള്ള കൃഷ്ണന്റെ അമ്പലത്തില്‍ വച്ചാണ്.. വീടിനടുത്തുള്ള ദേവീക്ഷേത്രത്തില്‍ സ്ഥലപരിമിതി ഉള്ളതിനാലും അമ്പലത്തില്‍ നിന്നും കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്‍ററിലേയ്ക്കുള്ള ദൂരവും കണക്കിലെടുത്താണ് കെട്ട് അങ്ങോട്ട്‌ മാറ്റിയത്… സമൂഹവിവാഹമായതിനാല്‍ ഏറ്റവും ദൈര്‍ഘ്യമുള്ള മുഹൂര്‍ത്തം ഉള്ള ഇന്നത്തെ ദിവസം തന്നെ തിരഞ്ഞെടുക്കുകയായിരുന്നു… രാവിലെ പത്തേകാല്‍ മുതല്‍ പത്രണ്ടര  വരെയാണ് മുഹൂര്‍ത്തം…

ഞാനും മാണിക്യനും ഉള്‍പ്പടെയുള്ള ആണുങ്ങളെല്ലാം ഗോള്‍ഡന്‍ കളര്‍ കുര്‍ത്തയും മുണ്ടും ആയിരുന്നു വേഷം..

ഞാനും മാണിക്യനും കല്യാണം കെട്ടാന്‍ പോകുന്നില്ല എന്ന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നു.. കാരണം കെട്ടുകഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോള്‍ മുതലുള്ള ബാക്കി ചടങ്ങുകള്‍ക്കായി കണ്‍വെന്‍ഷന്‍ സെന്‍ററിലെ വിശാലമായ ഹാളില്‍ ഒരുക്കങ്ങള്‍ നടത്താനും വരുന്ന വിരുന്നുകാരെ സ്വീകരിക്കാനുമായി ഞങ്ങള്‍ അവിടെ വേണമായിരുന്നു… ഈ ഹാളിനും ആളുകള്‍ക്ക് താമസ സൗകര്യം ഒരുക്കിയിരുന്ന മുറികളുള്ള ബ്ലോക്കിനും ഇടയില്‍ വിശാലമായ പാര്‍ക്കിംഗ് ഗ്രൌണ്ടാണ്… ഇടയ്ക്ക് മരങ്ങള്‍ വെച്ചു പിടിപ്പിച്ച്  വാഹനങ്ങള്‍ പാര്‍ക്ക് ചെയ്യുന്നതിനുള്ള തണല്‍ ഒരുക്കിയിത്തുള്ള പാര്‍ക്കിംഗ് ഗ്രൌണ്ട്… അതിനപ്പുറം ഒരു ഓപ്പണ്‍ സ്റ്റേജും…

ഏതാണ്ട് ഒന്‍പതരമണിയായിക്കാണും.. സച്ചി എന്നെ അന്വേഷിച്ച് ഓടിക്കിതച്ചു വന്നു…

“..ഏട്ടാ… ഏട്ടന്റെ ഫോണ്‍ എന്ത്യേ…??”

“…എന്താടാ…” ഞാന്‍ കുര്‍ത്തയുടെ  പോക്കറ്റില്‍ നിന്നും ഫോണ്‍ എടുത്ത് നോക്കി… അത് ഫ്ലൈറ്റ് മോഡില്‍ കിടക്കുന്നു..

“…ഓ… കൈതട്ടി അറിയാതെ ഫ്ലൈറ്റ് മോഡ് ഓണയതാ… നീ വിളിച്ചാരുന്നല്ലേ…??”

“..വിളിച്ചോന്നോ എത്ര നേരമായി ഏട്ടനെ ഫോണില്‍ ട്രൈ ചെയ്യുന്നു… വല്യച്ഛന്‍ ഏട്ടനെ വിളിച്ചോണ്ട് ചെല്ലാന്‍ പറഞ്ഞു…”

“….എന്തിനാടാ.. കല്യാണം കെട്ടാന്‍ ഞാന്‍ വരുന്നില്ലാ എന്ന് അച്ഛനോട് പറഞ്ഞതാണല്ലോ…”

“….ഏട്ടാ അത്… ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്… അവിടെ എല്ലാരും ഏട്ടനെ അന്വേഷിക്കുന്നു…”

“…എന്ത് പ്രശ്നം…. എല്ലാരും എവിടെയാ…??”

“…എല്ലാരും മണവാട്ടിമാരുടെ ഗ്രീന്‍റൂമിനടുത്ത ഹാളിലുണ്ട്… ഏട്ടന്‍ വേഗം വാ…. ഞാന്‍ പോവാണേ…” അതും പറഞ്ഞ് സച്ചി ഓടിപ്പോയി.

മാണിക്യനോട്‌ ഇപ്പൊ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് തുടികൊട്ടുന്ന ഹൃദയവുമായി ഞാന്‍ സച്ചിയുടെ പുറകേ പാഞ്ഞു..

(തുടരും)