അടിമയുടെ ഉടമ 4

ഒരു പൂവ് പറിച്ചെടുത്തു ഞെരിച്ചു കളഞ്ഞ ലാഘവത്തിൽ തന്റെ ചാരിത്ര്യം, നശിപ്പിച്ചെറിഞ്ഞ ശ്രീഹരിയെ… പുഴയുടെ കയങ്ങൾക്കു വിട്ടു കൊടുക്കാതെ രക്ഷിച്ച ശേഷം, തേതി രണ്ടാമതും പുഴ നീന്തി കടന്നു ഇക്കരെയെത്തി പുഴയോരത്തെ പാറയിൽ തളർന്നിരുന്നു.

നീണ്ടു നിന്ന കഠിനമായ അധ്വാനവും ശാരീരിക പീഢനവും കരുത്തയാണെങ്കിലും ആ കാട്ടുപെണ്ണിനെ തളർത്തി കളഞ്ഞിരുന്നു… ഇതിനു മുൻപൊരിക്കലും തന്നെ കണ്ടിട്ട് പോലുമില്ലാത്ത ആ മനുഷ്യന് തന്നോടുള്ള ശത്രുത, എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും തേതിക്കു പിടികിട്ടിയില്ല…

പടിഞ്ഞാറു സൂര്യൻ താണു തുടങ്ങുന്നു… ഇരുൾ പടരാൻ ഇനിയധികം നേരമില്ല, കോരനും ചിരുതയും ഇപ്പോൾ എത്തും പാറക്കിടയിൽ ഒളിച്ചു വെച്ചിരുന്ന മേൽമുണ്ടെടുത്തു മാറിനു മേലെ പുതച്ചു അവൾ കുടിയുടെ നേരെ കാലുകൾ കവച്ചു വേച്ചു വേച്ചു നടന്നു…

കോരനും ചിരുതയും വന്നപ്പോൾ കുടിയുടെ വടക്കായി പാറപ്പുറത്തു കാൽമുട്ടിന് മേലെ തലവെച്ചു കുത്തിയിരിക്കുന്ന തേതിയേ ആണ് കണ്ടത്… സാധാരണ വരുമ്പോൾ അവളെടുത്തു തരാറുള്ള കട്ടൻ പോലും അന്നവർക്കു കിട്ടിയില്ല…

തേവൻ പോയതിന്റെ വിഷമത്തിലാവും തേതി ഇരിക്കുന്നത് എന്നാണ് കോരൻ കരുതിയത്. ആടിന് പോലും തീറ്റ കൊടുക്കാതെ കുത്തിയിരുന്ന മകളോടുള്ള ദേഷ്യം വാക്കുകളായി കോരന്റെ വായിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു വന്നു.

“വേലിപ്പത്തലിനു മുതുകു പൊളിക്കാത്തതിന്റെ കേടാണവൾക്കു… ഈ മിണ്ടാപ്രാണികൾക്കൂടെ ഒരിറ്റു വെള്ളം വെച്ചുകൊടുത്തില്ല ശവം. അവളെ ഇന്ന് ഞാൻ…”

അപ്പോളേക്കും ആവി പറക്കുന്ന കട്ടനുമായി എത്തിയ ചിരുത കോരനെ തടഞ്ഞു.

“എന്തിനാ ഈ കിടന്നു കയറു പൊട്ടിക്കുന്നേ ഈ കാപ്പി കിട്ടാഞ്ഞിട്ടല്ലേ..? ഇന്നാ ഇതങ്ങോട്ട് ഊതി കുടിക്ക്… ഞാൻ പോയി നോക്കാം അവളെ…”

കോരനെ പറഞ്ഞടക്കി തേതിയുടെ മുന്നിലെത്തിയ ചിരുതക്കു ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ കാര്യം മനസ്സിലായി…

ചോര കട്ടപിടിച്ചു വീർത്തുന്തി നിൽക്കുന്ന ചുണ്ടുകൾ, തടിച്ച വിരൽ പാടുകൾ തിണിർത്തു നിൽക്കുന്ന കവിൾത്തടങ്ങൾ, വെളിച്ചം കെട്ടു ശോകം കണ്ണീരായി ഒഴുകിയിറങ്ങിയ മിഴികൾ… അധികാരി കാര്യം സാധിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു…

താനും കോരനെയും മുകപ്പിൽ യശോദ തമ്പുരാട്ടിയുടെ അടുത്ത് ഉഴിച്ചിലിനു പോയ തക്കം നോക്കി ആ കാലമാടൻ പണിപറ്റിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ… ൻറെ കാട്ടുമുത്തീ… ചിരുതയുടെ മനസ്സ് പിടഞ്ഞു.

കാര്യം രണ്ടാനമ്മയായിരുന്നെങ്കിലും സ്വന്തം ചേച്ചിയുടെ തന്നെ മക്കൾ അല്ലെ അതാവും തേതിയേയും തേവനെയും ചിരുതക്കു വേറിട്ട് കാണായിരുന്നില്ല…

തേതിയുടെ നാൾക്കു നാൾ തീ പോലെ വളരുന്ന സൗന്ദര്യം കാണുമ്പോൾ ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ ചിരുത പേടിച്ചത് തന്നെയായിരുന്നു ഈ ദുര്യോഗം…

മാമൂലുകളുടെ കെട്ടുകളിൽ ബന്ധിതയായ ഒരു സാധു ആയിരുന്നു ചിരുത, ഇനിയിപ്പോൾ കോരനോട് ചെന്ന് പറഞ്ഞു ഒരു പ്രശ്നമാക്കാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചില്ല.

നിശബ്ദമായി തേങ്ങുന്ന തന്റെ കുട്ടിയെ മുടിയിൽ തലോടി നിശബ്ദമായി തന്നെ ആ അമ്മ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

കാലത്തെഴുനേൽക്കുക, വല്ലോം കഴിക്കുക, പിന്നെ സൂര്യനസ്തമിക്കുന്ന വരെ ഉടയോന് വേണ്ടി രക്തം വെള്ളം ആക്കുക, പിന്നെ വന്നു സ്വയമായി വാറ്റിയെടുത്ത ചാരായം മൂക്കു മുട്ടെ തട്ടി പറ്റുമെങ്കിൽ ചിരുതയെ ഒന്ന് പണിഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങുക… ഇതായിരുന്നു കോരന്റെ ജീവിതചര്യ.

അതിനന്നും മാറ്റം വന്നില്ല, അതിനിടയിൽ എന്ത് മകൻ..? എന്ത് മകൾ..? പക്ഷെ ചിരുത ഒരു സ്ത്രീയല്ലേ..? അമ്മയായില്ലെങ്കിലും അവളിലെ മാതൃത്വം എന്നും തേവനും തേതിക്കും വേണ്ടി തുടിച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു അവൾ ആ ഇരുട്ടിലും തൊടിയിലേക്കിറങ്ങി…

ആവരയുടെ ഇലയും, വേര് സഹിതം പറിച്ചെടുത്ത തോട്ടവാടിയും, കല്ലുപ്പും… നന്നായി അരച്ചു അരികടിയില്‍ കലക്കി തിളപ്പിച്ചു കുറുക്കിയെടുത്തതുമായി, അവൾ വീണ്ടും തേതിയുടെ അടുത്തെത്തി. പിന്നെ അവളെ പിടിച്ചെണീപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു…

“ഈ മരുന്ന് കൂട്ട് പുരട്ടിക്കോളൂ… ചതവിലൊക്കെ നീര് പെട്ടന്ന് വലിയും, പിന്നെ കുറച്ചു കാപ്പിപ്പൊടി തൂവിക്കൊ മുറിവിന്റെ മേലെ… പെട്ടന്ന് കരിയും…”

“…മനസ്സിലെ നോവിനുള്ള മരുന്നില്ല… എന്നാലും നമ്മ അടിയാന്മാരല്ലേ..? അത് കൊണ്ട് ആ നോവും പെട്ടന്ന് മാറിക്കോളും… നീ ചായ്‌പിൽ കിടന്നോളൂ പുറത്തായീന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞോളം…”

തേതി അത്ഭുതത്തോടെ ചിരുതയെ നോക്കി. എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു ചിരുത ഇത്..? എന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ അവളെ അമ്പരപ്പെടുത്തിയത് ആ ചോദ്യം ചോദിക്കാഞ്ഞതായിരുന്നു… ആര്..? എന്ന “ആ” ചോദ്യം… അവൾ അങ്ങോട്ട് ഒന്നും പറഞ്ഞുമില്ല

മുറിവിനുള്ള മരുന്നും മേടിച്ചു ചായ്പ്പിലേക്കു ഏന്തി നടന്നു പോകുന്ന തേതിയേ നോക്കി നിന്ന ചിരുതയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ആരും കാണാനില്ലാത്ത ആ ഇരുട്ടിൽ രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണീർ അടർന്നു ഭൂമിയിലേക്ക് വീണു.

“പാവം ൻറെ കുട്ടി ഒരുപാടു വേദനിപ്പിച്ചു കാണും… അവളെ ആ കശ്മലൻ… മുത്തിയമ്മേ കാത്തോണേ…”

കട്ടപിടിച്ചു തുടങ്ങിയ ആ ഇരുട്ടിൽ ചിരുതയുടെ വേദനയും പ്രാർത്ഥനയും ആരും കേട്ടില്ല… കാട്ടുമുത്തി പോലും…

കോരന്റെ കുടിയിലെ വെളിച്ചം അണയുന്നതു കുറ്റബോധത്താൽ നീറുന്ന രണ്ടു കണ്ണുകൾ അക്കരെ കാട്ടിൽ നിന്നും ഇമചിമ്മാതെ നോക്കിയിരുന്നു…

ശ്രീഹരി… കഞ്ചാവിന്റെ ലഹരി സിരകളിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ നിമിഷം ആണ് അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് താൻ ചെയ്ത കൊടും ക്രൂരതയുടെ ആഴം…

തന്റെ മുന്നിൽ ഒരു വെളിച്ചമായി പ്രത്യക്ഷയായ വനദേവതയെ ആണ് താൻ ഒരു മൃഗത്തെ പോലെ വേട്ടയാടി പിടിച്ചു പിച്ചി ചീന്തിയത്. അവൾ ദേവത തന്നെ… ശ്രീഹരിക്കു സംശയമേ ഇല്ലായിരുന്നു.

അല്ലെങ്കിൽ ബലാൽക്കാരമായി മാനം പിടിച്ചു വാങ്ങി ഒരു മൃഗത്തെ പോലെ ഉപദ്രവിച്ച ആളുടെ ജീവൻ വേറെയാരു രക്ഷിക്കാൻ..?

പ്രാണൻ ഹൃദയവുമായി പുറത്തേക്കു ചാടാൻ വെമ്പിയ പുഴക്കടിയിലെ ശ്വാസം മുട്ടുന്ന പ്രാണഭീതിയിൽ നിന്നും ഒരു കൈ താങ്ങായി തന്നെ ജീവിതത്തിലേക്കു ഉയർത്തിയെടുത്ത… ആ കൈകളുടെ ഉടമയെ… അവളുടെ ആ ദൈവ തുല്യമായ പ്രവർത്തിയെ… അവൻ നന്ദിയോടെ സ്മരിച്ചു.

പുഴയിലെ പാറയിലോ കാട്ടിലെവിടെയോ തട്ടി നന്നായി മുറിഞ്ഞ കാലിലെ രക്തം നിന്നു. എങ്കിലും സഹിക്കാനാവാത്ത കുത്തൽ പോലെയാണ് മുറിവിനകത്തു, മുറിവിനുള്ളിൽ എന്തോ തറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പോലെ നോവാണ്… കാല് കുത്തി നടക്കുമ്പോൾ…

അസഹനീയമായ വേദനയാണെങ്കിലും, പുഴക്കരയിലെ കൊടും തണുപ്പിൽ ഇനിയും പിടിച്ചു നിൽക്കാനാവാതെ അവൻ ഏന്തി വലിഞ്ഞു പാറപ്പുറത്തെ തന്റെ കൂടാരത്തിലേക്ക് നടന്നു. പണ്ട് വെടിച്ചില്ലു കേറിയ അതേ വേദനയാണ് അവൻ ഓർത്തു…

ഒരു വിധത്തിൽ പാറപ്പുറത്തെത്തി മലർന്നു കിടന്നു ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി കിടന്ന ശ്രീഹരിക്കു അന്നാദ്യമായി ഭയം തോന്നി, മരണഭയം… കാലിന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ട് ഇത് നിന്ന് പഴുക്കാൻ ആണ് സാധ്യത അങ്ങനെയെങ്കിൽ ആരും നോക്കാനില്ലാതെ ഈ കാട്ടിൽ താൻ…

ശ്രീഹരി എന്നും സ്വന്തം കരുത്തിനെ മാത്രമേ കൂട്ടുപിടിച്ചിട്ടുള്ളൂ, തനിക്കു ശരിയെന്ന് തോന്നിയ കാര്യങ്ങൾ മാത്രമേ ചെയ്തിരുന്നുമുള്ളൂ. പക്ഷേ അന്നാദ്യമായി സ്വന്തം പ്രവർത്തി അവനെ കുത്തിനോവിച്ചു… കഞ്ചാവിന്റെ ലഹരിയെ അവൻ ശപിച്ചു…

ഒന്നുറങ്ങിയിരുന്നെങ്കിൽ എല്ലാം ശരിയായേനെ… അതികഠിനമായ വേദനക്കിടയിൽ നിദ്രയുടേതോ ബോധക്കേടിന്റെയോ എന്നറിയാൻ പാടില്ലാത്ത ആ ഇരുളിലേക്ക് കണ്ണടയുമ്പോൾ അവന്റെ കാതുകളിൽ ഈയം ഉരുക്കി ഒഴിച്ച പോലെ ആ സ്വരം വന്നു വീണു പൊള്ളി…

“എന്റെ കണ്ണിന്റെ മുന്നിൽ അത് എത്ര വലിയ നീചനാണേലും ചത്തൊടുങ്ങുന്ന കാണാൻ എനിക്ക് വയ്യ… അതാ നിന്നെ ഞാൻ രക്ഷിച്ചേ… പക്ഷെ നീ അനുഭവിക്കും..! കാലപാമ്പ് നിന്നെ കൊത്തും…. കാടിറങ്ങി വരുന്ന ശവം തീനി പുലികൾ പോലും തിന്നാതെ നിന്റെ ചീഞ്ഞളിഞ്ഞ ശവം ഈ പുഴക്കരയിൽ കിടന്നു പുഴുവരിക്കും…”

ആ പെൺകുട്ടിയുടെ ശാപം ഒരു അശരീരി പോലെ അവിടെയാകെ മുഴങ്ങുന്നുണ്ടെന്നു അവനു തോന്നി…

ശാപങ്ങൾ… ശ്രീഹരിക്കു പുത്തരിയല്ല, അമ്മയുടെ അച്ഛന്റെ കാരണവന്മാരുടെ ശാപ വചനങ്ങൾ ഇന്നീ കണ്ട നാളിലെങ്ങും അവനെ തരിമ്പും വേദനിപ്പിച്ചിട്ടില്ല…

അവൻ വിശ്വസിക്കുന്ന പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ… അവൻ വിശ്വസിക്കുന്ന പ്രത്യയ ശാസ്ത്രത്തിന്റെ… ഉള്ളിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന നന്മയുടെ… കറതീർന്ന സമത്വത്തിന്റെ… കരുത്തു അന്നെല്ലാം അവനു കൂട്ടായി ഉണ്ടായിരുന്നു.

അല്ലെങ്കിൽ മാടമ്പി തറവാട്ടിലെ ഇളമുറക്കാരൻ പാർട്ടിക്കാരനായി… സ്വന്തം തറവാട്ടു വക പുരയിടത്തിൽ തന്നെ കൊടികുത്തി, ചാത്തന് വീടും സ്ഥലവും പട കൂടി മേടിച്ചു കൊടുക്കാൻ മുൻപന്തിയിൽ നിൽക്കുമായിരുന്നില്ല.

ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ച അമ്മയെ വേദനിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് തറവാട്ടിലെ അവസാന വാക്കായ അമ്മാവനെ വെല്ലുവിളിച്ചപ്പോളും, ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ചെയ്യുന്ന ശരിയുടെ കരുത്തുണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ന് മനം നിറയെ കുറ്റബോധമാണ്… അബലയായ ഒരു പെൺകൊടിയുടെ ചാരിത്ര്യം കവർന്ന നീച പാപിയാണവൻ.

കൂടാരത്തിൽ നിന്നും വലിച്ചെടുത്ത കരിമ്പടത്തിനും അകറ്റാൻ കഴിയാത്ത കൊടിയ തണുപ്പിൽ അവന്റെ പല്ലുകൾ കൂട്ടിയിടിച്ചു. തുള്ളൽ പനി ബാധിച്ച പോലെ മാടമ്പി തറവാട്ടിലെ ശ്രീഹരി ആ കാട്ടിൽ ആരോരുമില്ലാതെ കിടന്നു വിറച്ചു…

സവർണ്ണ മേധാവിത്വത്തിനെതിരെ വാളെടുത്തവൻ ഒരു സവർണ്ണനായിരിക്കുക..! രാജാധികാരം പോയി എങ്കിലും, ജനാധിപത്യത്തിലും തങ്ങളുടെ മേധാവിത്തം ബലം പ്രയോഗിച്ചു നേടിയെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന മേലാളന് ഇതിൽ പരം ഒരു അടികിട്ടാനുണ്ടോ..?

അതുകൊണ്ടു തീരുമാനങ്ങൾ വേഗത്തിൽ ആയിരുന്നു, തലയെടുക്കുക ആ കുലദ്രോഹിയുടെ..!

എത്ര താന്തോന്നിയായിരുന്നാലും സ്വന്തം ഉടപ്പിറന്നവളുടെ ചോര… തന്റെ രക്തത്തോടുള്ള സ്നേഹം… അമ്മാവനാണ് അമ്മ വഴി മുന്നറിയിപ്പ് എത്തിച്ചത്.

പുതിയ ചിന്താഗതികൾ സിരകളിൽ പുതുരക്ത പ്രവാഹമാകുമ്പോൾ ധൈര്യം കൂടും… അങ്ങനെ ഒരു കൂട്ടമായിരുന്നു ശ്രീഹരിയുടെ… ആരും പിന്നോട്ട് മാറിയില്ല. യുദ്ധം തന്നെ നടന്നു… എട്ടോ ഒമ്പതോ ജീവൻ പോയി എന്നാണറിവ്.

തീപ്പെട്ടു പോയവരിൽ രണ്ടോ മൂന്നോ ഭരണകക്ഷിയിലെ പ്രമുഖർ കൂടെയുണ്ടത്രേ..! നാടു നീളെ പോലീസിന്റെ ഇളക്കി മറിച്ചുള്ള അന്വേഷണം, പിന്നെ പ്രസ്ഥാനമാണ്… അതിലെ വിശ്വസ്ത അണികളാണ്… അവനെ രാത്രിക്കു രാത്രി ഈ കാട്ടിൽ എത്തിച്ചത്.

നാളെയെന്തു എന്നറിയില്ല, എങ്കിലും ഈ കാട്ടിലെ ജീവിതം അവനു സുഖകരമായിരുന്നു. മനസ്സിൽ തെല്ലും ഭയമോ കുറ്റബോധമോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… എന്നാൽ ഇപ്പോൾ, ആ പെണ്ണിന്റെ വാക്കുകൾ ഉമി പോലെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നു നീറുന്നു. ഇത് തന്റെ അവസാനമാകും മാടമ്പി തറവാട്ടിലെ ശ്രീഹരിയുടെ…

പുലരിയുടെ ആകാശത്തു പ്രഭാത കിരണങ്ങൾ കണ്ടു തുടങ്ങി നേരം പുലർന്നുവോ..? അൽപ്പം വെള്ളം കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ അവൻ നീര് വന്നു വീർത്ത തന്റെ കാലും വലിച്ചു പുഴക്കരയിലേക്കു ഇഴഞ്ഞു…

കോരൻറെ കുടിയിലും അന്ന് സാധാരണ പോലെ തന്നെയാണ് പുലരി പിറന്നത്, തേതിയുടെ നൊമ്പരങ്ങൾ കോരൻ അറിഞ്ഞില്ല… തീണ്ടാരി ചായ്‌പിൽ കിടന്ന തേതിയേ അയാളൊട്ടു പോയി കണ്ടുമില്ല. പതിവില്ലാതെ തളർന്നുറങ്ങിയ അവളെ ചിരുത വിളിച്ചതുമില്ല…

അങ്ങനെ കോരനും ചിരുതയും കോലോത്തെക്കു പതിവ് പോലെ തിരിച്ചു… തലേന്നാളത്തെ പീഢാനുഭവങ്ങളുടെ തീച്ചൂളയിലൂടെ കടന്നു വന്നതാവും, തേതി ഇഹലോകം വിട്ടതു പോലെ കിടന്നുറങ്ങിയത്. ഉറങ്ങട്ടെ, ചില വേദനകൾക്ക് ഉറക്കവും നല്ല മരുന്നാണ്…

കോലോത്തെ പതിവ് പണിക്കിടയിൽ ചിരുത ഇടക്കിടക്ക് അധികാരിയെ സൂക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ വിശ്വാസത്തിൽ തേതിയുടെ മാനം കവർന്നെടുത്തത് അയാൾ ആണല്ലോ..? അപ്പോൾ ഇളം മാംസത്തിന്റെ രുചി പിടിച്ച ചെന്നായ വീണ്ടും അങ്ങോട്ട് പോവാതിരിക്കില്ല…

ഇനിയൊരു കയ്യേറ്റം കൂടി എന്റെ കുഞ്ഞു താങ്ങില്ല… സ്നേഹമയി ആയ ആ അമ്മയുടെ മനസ്സിൽ എപ്പോളും ആ ആന്തലായിരുന്നു… അത് കൊണ്ടാണ് ഒരു പണിയിലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൾ ചായ്‌പിൽ ചുറ്റി പറ്റി നിന്നതു…

ഒടുവിൽ അവൾ അത് കേട്ടു… അധികാരി രാമൻ നായരോട് പറയുന്നത്…

“ഡോ… നായരേ… ഞാനാ പുഴക്കരയിലെ തെങ്ങും തോപ്പ് വരെ ഒന്ന് പോണു. ഉച്ച കഴിയും മടങ്ങാൻ താൻ ആ പാടത്തെ പണിക്കാരെ നോക്കുക എന്തേ..?”

“ഓ… ആയിക്കോട്ടെ അങ്ങുന്നേ പാടത്തെ കാര്യം ഞാൻ ഏറ്റു…”

വളഞ്ഞു കുത്തി നിന്ന് രാമൻ നായർ മറുപടി പറയുന്നത് ചായ്പ്പിലെ അഴികൾക്കിടയിലൂടെ ചിരുത നോക്കി കണ്ടു. പുഴക്കരയിലെ തെങ്ങുംതോപ്പ് ചിരുതയുടെ കുടിയുടെ തൊട്ടാണ്, അവൾ അപകടം മണത്തു… ഇനിയെന്താണ് ഒരു മാർഗ്ഗം..

പെട്ടന്ന് ബുദ്ധിയിൽ തെളിഞ്ഞ മാർഗ്ഗവുമായി അവൾ കോരന്റെ അടുത്തേക്കോടി… കൈകാലുകൾ കഴുകി ശുചിയാക്കി തമ്പുരാട്ടിയുടെ നടു തിരുമ്മാൻ തയ്യാറെടുത്ത കോരന്, ചിരുത പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവളെ ചവിട്ടി കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യമുണ്ടായി.

ചിരുത പുറത്തായി അത്രേ..! ഇനിയിപ്പോ അത് തീരുന്നതു വരെ കോലോത്തെ അടിച്ചതിൽ കേറ്റില്ല ഇനിയിപ്പോ എങ്ങനെ തമ്പുരാട്ടിയെ തിരുമ്മും..?

ഇച്ഛാഭംഗത്തോടെ നിൽക്കുന്ന കോരനെയും കടന്നു, അടുക്കളയിലെ വാല്യക്കാരിയോട് കാരണവും ബോധിപ്പിച്ചു… അവൾ വേഗം കുറുക്കു വഴിയേ കുടിയിലേക്കോടി… അധികാരി എത്തുന്നതിനു മുന്നേ കുടിയിലെത്തണം തേതിയേ മാറ്റണം…

അങ്ങനെ ഒരു പത്രവായന ഒന്നും ശീലമില്ലാത്ത ആളാണ് യശോദ തമ്പുരാട്ടി. അന്ന് വെറുതെ കോലായിൽ പത്രം കിടക്കുന്ന കണ്ടപ്പോൾ ഒരു കൗതുകത്തിനു മറിച്ചു നോക്കിയതാണ് അതിലെ ഒരു വാർത്തയിൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുടക്കി…

ആ വലിയ കണ്ണ് കുറേകൂടി വിടർന്നു “നേരത്തെ പാറ്റ്ന ഹൈക്കോടതി ജസ്റ്റിസായി സേവനമനുഷ്ഠിച്ച ജസ്റ്റിസ് ചന്തു മേനോൻ ദില്ലി ഹൈക്കോടതി ചീഫ് ജസ്റ്റിസായി ഡൽഹിയിൽ സത്യപ്രതിജ്ഞ ചെയ്തു.”

“ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ ജഡ്ജായ ഇദ്ദേഹത്തിന് 43 വയസ്സാണ് പ്രായം….” എന്നിങ്ങനെ പോകുന്ന വാർത്തയാണ് തമ്പുരാട്ടി തികഞ്ഞ ജിജ്ഞാസയോടെ വായിച്ചതു… ചന്തു… തമ്പുരാട്ടി പിറുപിറുത്തു…

പിന്നെ പത്രം മടക്കി വെച്ച് മുകപ്പിലെ കയറി അവിടെ അവിടെ വീശിയടിക്കുന്ന കുളിർ കാറ്റിൽ തന്റെ ശരീരോഷ്മാവ് അടങ്ങാൻ അനുവദിച്ചു ആട്ടു കട്ടിലിൽ ചാഞ്ഞു പാതി അടഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി കിടന്ന യശോദ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മനസ്സ് ഒരു പാട് കാലം പുറകിലേക്ക് പോയി…

തമ്പുരാട്ടി പഠിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് പോലും കോലോത്തെ വാല്യക്കാർക്കോ മറ്റു നാട്ടുകാർക്കോ അറിയില്ല. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ കാണുന്ന കല്ലിനെ പിളർക്കുന്ന കല്പന പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ആ ആത്തോലമ്മ ഒരിക്കൽ ഒരു കോളേജ് കുമാരി ആയിരുന്നു…

കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ 22 വർഷം മുൻപ് ബിരുദവുമെടുത്തു പഠിപ്പവസാനിപ്പിച്ചു. കോലോത്തെ സമ്പ്രദായ പ്രകാരം തറവാട്ടിലെ സീമന്ത പുത്രി വിവാഹജീവിതം ഉപേക്ഷിച്ചു കന്യകയായി തറവാട് ഭരിക്കുവാൻ ബാധ്യസ്ഥയാണ്…

അപ്പോളുള്ള ആത്തോലമ്മയെ സേവിച്ചു തറവാടിന്റെ പാരമ്പര്യം മനസ്സിലാക്കി അവർക്കു വയ്യാതാകുമ്പോൾ ഭരണം ഏറ്റെടുക്കാൻ, അവസാന വർഷ പരീക്ഷ കഴിയുന്നതോടെ കലാലയം ഉപേക്ഷിച്ചു ജീവിതത്തിന്റെ നിറമുള്ള സ്വപ്നങ്ങൾ എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു… പോകേണ്ടി വന്ന യശോദ പക്ഷെ, കോലോത്തെ ഒരാചാരം അപ്പോളേക്കും തെറ്റിച്ചിരുന്നു.

അതെ അവൾ കന്യക ആയിരുന്നില്ല… ഇഷ്ട പുരുഷന്റെ കൂടെ പലയിടത്തും വെച്ച് അവൾ കാമം അടക്കി. ഇനിയൊരിക്കലും നടക്കില്ല എന്ന അറിവ് കാരണമാവും ഇടവും സാഹചര്യവും ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തു, അവൾ അവളുടെ ലൈംഗിക ജീവിതം അതിന്റെ തീഷ്ണതയിൽ തന്നെ ആ കലാലയ കാലത്തു ആഘോഷിച്ചത്…

ഓർമ്മയുടെ കുത്തൊഴുക്കിൽ കാലം പിന്നിലേക്ക് വലിഞ്ഞപ്പോൾ യശോധക്ക് ഒരുപാടു നഷ്ട ബോധം തോന്നി… അടഞ്ഞ ലൈബ്രറി മുറികളിലെ ആ കാമകേളികൾ അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും കൂടുതൽ തെളിമയോടെ വന്നു.

എന്താണ് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങനെ..? കോലോത്തെ അധികാരം ഏറ്റിട്ടു ഇതുവരെയും താൻ അശുദ്ധയായിട്ടില്ല. ഇന്ന് എന്തേ..? പ്രീ ഡിഗ്രി കാല സഹപാഠിയുടെ, ചന്തുവിന്റെ… പടം കണ്ടതാണ് എല്ലാ ഓർമ്മകളുടെയും തുടക്കം. ഡിഗ്രി അവസാന വർഷത്തെ ആ കാമരസം നിറഞ്ഞ കാലം… യശോദ തുടകൾ കൂട്ടി ഞെരിച്ചു.

ആട്ടു മഞ്ചത്തിൽ നിന്നും എണീറ്റ യശോദ തമ്പുരാട്ടി അസ്വസ്ഥയായി മുകപ്പിലെ വരാന്തയിലൂടെ ഉലാത്തി. കസവു കരയുള്ള ആ സെറ്റു സാരി അവരുടെ നടപ്പിൽ അസ്വസ്ഥത പൂണ്ട പോലെ ഉലഞ്ഞു ശബ്ദമുണ്ടാക്കി. ആ കൊഴുത്ത തുടകൾക്കിടയിൽ യോനിയിൽ മദരസം കിനിഞ്ഞു.

ഒരിക്കലും ചുരത്തിയിട്ടില്ലാത്ത തന്റെ മാറിലെ മുലകൾക്ക് കനം വല്ലാണ്ടങ്ങു കൂടുന്നുവോ..? വരാന്തയിൽ നിന്നും അകത്തേക്ക് കയറിയ യശോദത്തമ്പുരാട്ടി നിലക്കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ എത്തി നിന്നു. ഒരു പാടുകാലങ്ങൾക്കു ശേഷം തമ്പുരാട്ടി തന്നെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി കണ്ടു.

ഡൽഹി സെയ്ന്റ് സ്റ്റീഫൻസ് കോളേജിലെ സ്വപ്ന റാണിയായിരുന്ന അന്നത്തെ ഒരു പാടു ചെറുപ്പകാരുടെ ഉറക്കം കെടുത്തിയ യശോദയുടെ രൂപം തന്നെയാണോ ഇത്..? അല്ല..! അതിൽ നിന്നൊക്കെ ഒരുപാടു മാറി പോയിരിക്കുന്നു…

അന്നത്തെ യശോദ കടഞ്ഞെടുത്ത ശരീരവടിവുകൾ ഉള്ള നീണ്ടു മെലിഞ്ഞ ചെറുപ്പക്കാരി സുന്ദരി ആയിരുന്നുവെങ്കിൽ, ഇന്ന് ആ സ്ഥാനത്തു കനത്ത മുലകളും മുഴുത്ത വലിയ നിതംബവും അല്പം ചാടിയ വയറിൽ തുടം കണക്കിന് എണ്ണ കൊള്ളുന്ന പൊക്കിൾച്ചുഴിയും ഒക്കെയുള്ള ഒരു മദാലസയായ മധ്യവയസ്‌ക.

ചുവന്ന പട്ടു തുണിയിൽ കസവ് തീർത്തു തുന്നിയ ബ്ലൗസിലും സെറ്റു സാരിയിലും നിറഞ്ഞു പൂത്തു നിന്ന തന്റെ ശരീരം യശോദ ആസ്വദിച്ചു. സൗന്ദര്യം ഒട്ടും കുറഞ്ഞിട്ടില്ല, ഇനിയല്പം കൂടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലേ ഉള്ളൂ… അവൾ സ്വയം വിലയിരുത്തി.

മാറിൽ നിന്നും സാരി മാറ്റി അവൾ ബ്ലൗസിന് മേലെ കൂടി തന്റെ മുലകളിൽ ശക്തിയായി തടവി. ഹാ… ഞെട്ടുകൾ കരണ്ടടിച്ചപോലെ തരിക്കുന്നു. താഴെ തുടകളുടെ വണ്ണം നന്നായി കൂടി, കുണ്ടിയുടെ കാര്യം ഒട്ടും മോശമല്ല… നല്ല കരുത്തനായ ഒരാണിന്റെ കരുത്തിൽ ആ കുണ്ടി ഒന്ന് ഞെരിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ…

പെട്ടന്നാണ് യശോദ അതോർത്തത് കോരന്റെ ഉഴിച്ചിൽ ഇന്ന് അതൊരൽപ്പം നേരത്തേയാക്കാം. അവൻ കരുത്തൻ ആണ് ഒരുപക്ഷെ താൻ അറിഞ്ഞിട്ടുള്ള ഏതൊരാണിനേക്കാളും കരുത്തൻ…

അവന്റെ കൈയിലെ തഴമ്പിന്റെ പരുപരുത്ത ഇഴച്ചിൽ തന്റെ ഉൾതുടകളിൽ അറിയാൻ അന്ന് ആദ്യമായി യശോധക്ക് അടങ്ങാത്ത ആവേശം തോന്നി. അവളുടെ മദരസം ഒഴുകി തുടങ്ങിയ പൂവിനുള്ളിൽ കന്ത് ഉദ്ധരിച്ചു നിന്ന് തരിച്ചു…

ചിരുത പോയതോടു കൂടി ഇനിയിപ്പോ അകത്തളത്തിൽ പോയി തമ്പുരാട്ടിയെ തിരുമ്മാനുള്ള സ്വപ്നം നടക്കില്ല എന്ന മനസ്താപത്തോടെ തേങ്ങാപ്പുരയിൽ നിന്നും തേങ്ങാ പൊതിച്ചു കൂട്ടുകയായിരുന്നു കോരൻ, അപ്പോളാണ് മട്ടുപ്പാവിൽ നിന്നും വിളികേട്ടതു…

“കോരാ… ചിരുത എവിടെ നീ അവളെ കൂട്ടി വാ മോളിലോട്ടു…”

യശോദ തമ്പുരാട്ടി ആണ്… മട്ടുപ്പാവിലെ അഴിക്കിടയിലൂടെ ആ പൊൻപ്രഭ തൂവുന്ന ശരീരം കോരൻ കണ്ടു. തലയിൽ കെട്ടിയിരുന്ന തോർത്തഴിച്ചെടുത്തു കയ്യിൽ മടക്കി പിടിച്ചു വിയർത്തു കുളിച്ച ദേഹവുമായി അവൻ അൽപ്പം കൂടി തമ്പുരാട്ടിക്കു കാണാവുന്ന ഇടത്തേക്ക് മാറി ഓച്ഛാനിച്ചു നിന്നു പറഞ്ഞു…

“തമ്പ്രാട്ടീ അത് ചിരുതപ്പെണ്ണിന് തീണ്ടാരി… അവൾ പുരേലോട്ടു പോയി…”

യശോധക്ക് വല്ലാത്ത നിരാശ തോന്നി. അവൾ നാലുചുറ്റും നോക്കി ആരുമില്ല, അവൾ കോരനെ വീണ്ടും നോക്കി… അരയിൽ നാണം മറക്കാൻ ഒരു ഒറ്റ മുണ്ടു മാത്രം ഉള്ള അവന്റെ വിയർത്ത ദേഹം വെയിലിൽ കരിവീട്ടി കണക്കെ തിളങ്ങുന്നു. അവൾ ശബ്ദം അല്പം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു…

“അത് നീ കാര്യാക്കേണ്ട… കൈയും കാലും കഴുകി മേലോട്ട് വന്നോളൂ…”

കേട്ടത് സത്യം തന്നെയോ..? കോരന് തന്റെ കാതുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ പ്രയാസമായി തോന്നി അവൻ തലയുയർത്തി നോക്കിയപ്പോളേക്കും തമ്പുരാട്ടി നടന്നു നീങ്ങിയിരുന്നു. അവൻ വേഗം കുളക്കടവിലേക്കോടി.

കുളിക്കാനൊന്നും കോരൻ മിനക്കെട്ടില്ല, എത്രയും പെട്ടന്ന് കൈയും കാലും കഴുകി മേൽമുണ്ടുകൊണ്ടു ദേഹത്തെ വിയർപ്പൊപ്പി അവൻ മുകപ്പിലെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ അറയിലേക്കു ഓടി. വാതലിനു മുന്നിൽ ഒരു നിമിഷം അറച്ചു നിന്ന അവൻ പിന്നെ അപ്പുറത്തുള്ള തിരുമ്മുന്ന മുറിയിലേക്ക് കയറി.

തമ്പുരാട്ടി അവരുടെ മുറിയിൽ ആണെന്ന് തോന്നി കോരന്, അവൻ തമ്പുരാട്ടിയെ തിരുമ്മാനുള്ള എണ്ണ ഒക്കെ എടുത്തു ഒരുക്കി പിന്നെ ആ വേപ്പ് തടിയിൽ കടഞ്ഞെടുത്ത കട്ടിലിന്റെ അരികിലെ മേശയിൽ എല്ലാം ഒരുക്കി വെച്ചു തമ്പുരാട്ടിയെ കാത്തിരുന്നു.

മുറിക്കുള്ളിൽ വെളിച്ചം ഉദിച്ചത് പോലെ തമ്പുരാട്ടി കടന്നു വന്നു… കോരന്റെ ശ്വാസം ഒരു നിമിഷം നിന്ന് പോയി, ചുവന്ന ബ്ലൗസും കസവു കരയുള്ള സെറ്റു സാരിയും, കഴുത്തിലും കൈകളിലുമെല്ലാം ആഭരണങ്ങളുമായി ആ സുരസുന്ദരി ആദ്യമായി അവന്റെ കൂടെ ഒറ്റക്ക് ഒരു മുറിയിൽ…

വായിലെ വെള്ളം പറ്റിപ്പോയി കണ്ണ് മിഴിച്ചു തന്റെ ശരീരത്തെ പേടിച്ചിട്ടു ഒളികണ്ണാൽ കോരി കുടിക്കുന്ന തന്റെ അടിയാന്റെ മുഖം കണ്ട യശോധക്ക് ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ചിരി പൊട്ടി. അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു തന്റെ ശരീരം അവനെ വല്ലാതെ മോഹിപ്പിക്കുന്നു എന്ന്. അവൾ അവന്റെ നേരെ മുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് സാരി അഴിച്ചു മാറ്റി.

തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസിന്റെ കഴുത്തിലൂടെ ആ വെളുത്ത വലിയ പുറം കാണാനായി, കോരൻ കണ്ണുകൾ വിടർത്തി നോക്കി. പക്ഷെ നിതംബം മറയുന്ന ആ നീണ്ട മുടി അഴിച്ചു തമ്പുരാട്ടി പിന്നിലേക്കിട്ടപ്പോൾ അവന്റെ എല്ലാ കാഴ്ച്ചകളും മറഞ്ഞു.

തമ്പുരാട്ടി വന്നു കട്ടിലിൽ കയറി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു കോരനോടായി മൂളി…

“ങ്ങും… തുടങ്ങിക്കോളൂ…”

കോരൻ എണ്ണക്കുപ്പിയെടുത്തു തമ്പുരാട്ടിയുടെ അരികിലായി കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. അവന്റെ മൂക്കിലേക്ക് തമ്പുരാട്ടിയുടെ വശ്യ ഗന്ധം അടിച്ചു കയറി. നനവ് കയറിയ അവരുടെ ബ്ലൗസിന്റെ കക്ഷത്തിനരികിലേക്കു മുഖം താഴ്ത്തി അവൻ തമ്പുരാട്ടി അറിയാതെ ആ മോഹന ഗന്ധം കുറേക്കൂടി വലിച്ചു കയറ്റി.

പിന്നെ അവൻ വിറയ്ക്കുന്ന ശബ്ദത്തിൽ തമ്പുരാട്ടിയോടായി പറഞ്ഞു…

“തമ്പുരാട്ടീ ഈ മുടി കുറച്ചു മാറ്റിക്കോട്ടെ…? അല്ലേൽ എണ്ണയാകും…”

യശോദ മൂളി…

രാമച്ചത്തിന്റെ ഗന്ധമുള്ള ആ മുടിയിഴകൾ മുഴുവൻ അവൻ വിറക്കുന്ന കൈകൾ കൊണ്ട് മാറ്റി. അവന്റെ ഹൃദയ മിടുപ്പു വീണ്ടും ഉച്ചത്തിലായി… ആ മാദക സുന്ദരിയുടെ പുറം അത്രക്ക് മനോഹരമായിരുന്നു, നടുവിൽ അൽപ്പം ഇടിഞ്ഞു താണ പോലെ കണ്ട ആ കുഴിവിലേക്കു അവൻ എന്ന പകർന്നു.

പാവാടക്കും ബ്ലൗസിനും ഇടയിലെ നഗ്നമായ ഭാഗത്തെല്ലാം എണ്ണ പുരട്ടിയ അവൻ പിന്നെ അവരുടെ കാലുകളിലേക്കു പോയി. ഇതിനു മുൻപൊരിക്കലും കോരൻ യശോദയുടെ കാൽ പാദത്തിൽ എണ്ണ പുരട്ടിയിരുന്നില്ല, കാരണം ഉളുക്ക് അവിടെ അല്ലല്ലോ..?

ഇത് അവന്റെ കുറേക്കാലത്തെ സ്വപ്നം ആയിരുന്നു. എപ്പോളും യശോധക്ക് മുന്നിൽ തല കുനിച്ചു നിന്ന് അവളെ കേൾക്കുന്ന അവൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കണ്ടിരിക്കുന്ന യശോദയുടെ ശരീരഭാഗവും ഈ കാൽ പാദങ്ങൾ തന്നെ ആയിരുന്നു…

തങ്ക നിറമുള്ള അഴകുറ്റ ആ കാൽപാദങ്ങളിൽ പറ്റിച്ചേർന്നു കിടക്കുന്ന സ്വർണ്ണ കൊലുസ്സു, അവൻ പലപ്പോഴും കൊതിച്ചിട്ടുണ്ട്… ആ പാദസരം ആകാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്ന്. എപ്പോളും ആ കാലിൽ കെട്ടിപ്പുണർന്നു കിടക്കാമല്ലോ..?

പാദസരങ്ങൾ തൊട്ടു തലോടി അവൻ ആ നീണ്ട കാൽ പാദത്തിൽ എണ്ണയിട്ടു തടവി, അവളുടെ വിരലുകൾ ഓരോന്നായി കൈവിരലുകൾ കൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞു. പിന്നെ ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ വളർന്നു നിൽക്കുന്ന ആ കണങ്കാലിലേക്കു അവന്റെ പരുക്കൻ കൈപ്പത്തി കടന്നു…

പരമാവധി പാവാട പൊക്കി വെച്ച് കാൽമുട്ടും വെണ്ണ പോലുള്ള ആ ഉൾതുടകളും അവൻ നന്നായി ആസ്വദിച്ചു തിരുമ്മിയുടച്ചു. പുറത്തു കാണാവുന്ന കാലിന്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളും ആയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ ഒന്ന് നിറുത്തി, പിന്നെ അറച്ചറച്ചു തമ്പുരാട്ടിയോടായി പറഞ്ഞു തമ്പ്രാട്ടി പാവാട അഴിക്കണം…

ഒരു നിമിഷം യശോദ അനങ്ങിയില്ല, പിന്നെ കോരനെ പോലും അമ്പരപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നേരെ കിടന്നു. അമ്പരന്നു നിന്ന കോരന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു…

“ഇപ്പോൾ അഴിക്കരുതോ..?”

കോരൻ ഒരു പൊട്ടനെ പോലെ തലയാട്ടി. പിന്നെ അവൻ വിറയ്ക്കുന്ന വിരലുകൾ നീട്ടി യശോദ തമ്പുരാട്ടിയുടെ പാവാട ചരടഴിച്ചു, ഇളം നീല നിറത്തിലുള്ള ഷഡ്ഢി കോരൻ കണ്ടു അതിന്റെ ഇലാസ്റ്റിക്കിനും മേലെ ഒരു ഉരലിന്റെ വായ പോലുള്ള വലിയ അകത്തേക്ക് കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ കുഴി.

അവൻ പാവാടയുടെ രണ്ടു വശത്തും പിടിച്ചു വലിച്ചു യശോദ കൈ കുത്തി അര പൊക്കി കൊടുത്തു. കോരൻ നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് ആ പാവാട ഊരി മാറ്റി, ഇനിയെന്ത് എന്ന ഭാവത്തിൽ അവൻ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. എന്നാൽ യശോദ കണ്ണുകൾ അടച്ചു അവന്റെ തിരുമ്മലിനായി കാത്തു കിടന്നു…

തന്റെ മുന്നിൽ മലർന്നു കിടക്കുന്ന ആ രതിശില്പത്തെ കോരൻ കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കി നിന്നു. രണ്ടു മലകൾ പോലെ നെഞ്ചിൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ശ്വാസതാളത്തിനൊത്തു ഉയർന്നു താഴുന്ന പട്ടു ബ്ലൗസിൽ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന മുഴുത്ത മുലകൾ… അവൻ നാക്ക് നീട്ടി ചുണ്ടു നനച്ചു.

തുളുമ്പുന്ന വയറിലെ മാംസപാളികളുടെ ചെറിയ മടക്കുകൾക്കിടയിൽ കിടക്കുന്ന സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണം പുക്കിളിനു മേലെ കിടക്കുന്ന ആ ആഭരണം കോരൻ ആദ്യമായാണ് അത്ര അടുത്ത് കാണുന്നത്,

ഇത്രയും വലുപ്പമോ..? ഇത് കോരന്റെ അരയിൽ ആണെങ്കിൽ ഊർന്ന് താഴെപ്പോകും. എന്നാൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ആനക്കുണ്ടിയുടെ വലുപ്പം കാരണം അത് എങ്ങും പോവില്ല…

അവൻ ആ അരഞ്ഞാണം വിരലുകൊണ്ട് തോണ്ടി പുക്കിളിനു താഴെ ഷെഡ്‌ഡിക്കു മേലെക്കു മാറ്റി, ഇളം നീല ഷെഡ്‌ഡിയിൽ ആ സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണം നന്നായി ചേരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

മനോഹരമായ ആ പൊക്കിൾ ചുഴിയിൽ നിന്നും വളർന്നിറങ്ങിയിരിക്കുന്ന ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ ഷെഡ്‌ഡിക്കുള്ളിൽ ഇറങ്ങും തോറും കട്ടി കൂടി കറുപ്പ് നിറം ആയിരിക്കുന്നു.

ആനയുടെ തുമ്പികൈ പോലെ തുടയുടെ അവിടെ തടിച്ച, എന്നാൽ പദങ്ങളിലേക്കു പോകും തോറും വണ്ണം കുറഞ്ഞ കാലുകൾക്കു വാഴപ്പിണ്ടി തോലു പൊളിച്ചു നിറുത്തിയിരിക്കുന്ന മിനുസം. നീല ഷെഡ്‌ഡിക്കു പുറത്തേക്കു തല നീട്ടി നിൽക്കുന്ന കറുത്ത രോമങ്ങൾ…

ചിരുതയുടേത് പോലെയേ അല്ല..! എന്തൊരു അഴകാണ്..? തമ്പുരാട്ടിയുടെ യോനീതടം ഷഡിക്കുള്ളിൽ ഇഡ്ഢലി ഒളിപ്പിച്ച മാതിരി അല്ലെ വീർത്തു നിൽക്കുന്നത്..? അൽപ്പം തല താഴ്ത്തി നോക്കിയ കോരൻ കണ്ടു നീല ഷഡ്ഢിയുടെ അടിഭാഗം നന്നായി നനഞ്ഞു കറുപ്പു നിറമായിരിക്കുന്നു…

ഇനിയും കാത്തു നില്ക്കാൻ കോരാനായില്ല… സാമാനം കോണക തുണി കീറി വെളിയിൽ വരുന്ന പാകത്തിന് മുഴുത്തു. യശോദ തിരിയുന്ന ഭാവം ഒന്നും കാണാതെ വന്നപ്പോൾ, അവൻ അൽപ്പം എണ്ണ കൈയിലേക്ക് പകർന്നു പിന്നെ ബ്ലൗസിന് താഴെയായി വയറിന്റെ മേൽഭാഗത്തു ഇറ്റിച്ചു.

യശോദ തമ്പുരാട്ടിയുടെ വയർ ഒന്ന് വിറച്ചു, അവൻ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… കണ്ണുകൾ ഇപ്പോളും അടഞ്ഞു തന്നെ, എന്നാൽ ആ ചുണ്ടുകൾ ഒന്ന് അനങ്ങിയ പോലെ. ഒരു കൈക്കുമ്പിൾ നിറയെ എണ്ണ ആയിരുന്നു കോരൻ വയറിനു മേൽ ഇറ്റിച്ചു വീഴിച്ചതു…

ആ എണ്ണ ഒരു ചെറിയ പുഴപോലെ ചാലുകീറി തമ്പുരാട്ടിയുടെ വയറിനു മേലെ കൂടി ഒഴുകി പുക്കിളിലേക്ക് ഇറങ്ങി. കോരൻ കരുതിയത് അത് നിറഞ്ഞു ഇപ്പോൾ പുറത്തേക്കു ഒഴുകും എന്നാണ്… എന്നാൽ ആ ഒരു കൈക്കുമ്പിൾ എണ്ണ മുഴുവൻ യശോദയുടെ പൊക്കിളിൽ തികഞ്ഞില്ല..!

കോരന്റെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും അത്ഭുതം കൊണ്ട് വിടർന്നു. അവൻ അവന്റെ ചെളിപിടിച്ച നഖമുള്ള ചുണ്ടു വിരൽ ആ പൊക്കിൾ ചുഴിയിലേക്കു പതിയെ താഴ്ത്തി, ഇപ്പോൾ എണ്ണ തുളുമ്പി അത് യശോദയുടെ പുക്കിളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കൊഴുകി…

ഷെഡ്‌ഡിയിൽ എണ്ണ പടരുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ കോരൻ കൈ കൊണ്ട് എണ്ണ തടഞ്ഞു പിന്നെ ആ വയറിലാകെ തേച്ചു പിടിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. രണ്ടു കൈയും നീട്ടി ബ്ലൗസിന് താഴെ നിന്ന് ഷഡ്ഢിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്ക് വരെ ഇടുപ്പ് ചേർത്ത് കോരൻ നന്നായി തിരുമ്മി യശോധക്ക് ദേഹം ചൂടുപിടിച്ചു തുടങ്ങി…

പൊക്കിൾ കുഴിക്കകത്തു കൈ വിരൽ കയറ്റി കശക്കി കോരന്റെ തള്ള വിരൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഷെഡ്‌ഡിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്കിനുള്ളിൽ രോമത്തിൽ ഉടക്കിയപ്പോൾ യശോദയുടെ വായിൽ നിന്നും കടിച്ചു പിടിച്ച പോലെ ഒരു നിശ്വാസം പുറത്തേക്കു ചാടി…

ഒരു നിമിഷം ഭയന്ന് പോയ കോരൻ ഉഴിച്ചിൽ നിറുത്തി, യശോദയുടെ പൂർ രോമങ്ങളിൽ കുടുങ്ങിയ കൈ പതിയെ വലിച്ചെടുത്തു തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

പക്ഷെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു തന്നെ… പക്ഷെ ആ മുഖം വല്ലാതെ ചുവന്നിട്ടുണ്ട്, നെറ്റിയിലെ വലിയ സിന്ദൂര പൊട്ടു വിയർപ്പിൽ കുതിർന്നു പടർന്നിരിക്കുന്നു…

ആ ഉയർന്നു താഴുന്ന നെഞ്ചിലെ മുലകളുടെ മുഴുപ്പ് കണ്ട കോരന്റെ നിലതെറ്റി, ഇന്ന് എല്ലാം കോരൻ ആഗ്രഹിച്ച പോലെയാണ് നടക്കുന്നത് അതുകൊണ്ടാവും കോരന് ഇത്ര ധൈര്യം അവൻ വിക്കി വിക്കിയാണേലും പതിയെ തമ്പുരാട്ടിയോടു പറഞ്ഞു…

“ഇനി ഒന്ന് കമിഴ്ന്നു കിടന്നാൽ കൊള്ളായിരുന്നു, പക്ഷെ തമ്പ്രാട്ടി നല്ല ചീല കൊണ്ടുള്ള കച്ചയാണേൽ… എണ്ണ പറ്റിയാ പിന്നെ കറയാ… ഊരി മാറ്റാങ്കി നന്നായേനെ… കട്ടിലിൽ അപ്പടി എണ്ണയാ കമിഴ്ന്നു കിടന്നാൽ തുണിയെ പറ്റും…”

യശോദ കണ്ണ് തുറന്നു. ബ്ലൗസ് അഴിച്ചു മാറ്റാൻ ആണ് ഈ ഏഭ്യൻ പറയുന്നത്. അരക്കു താഴെ അല്ലേലും താൻ ഏകദേശം നഗ്നയാണ്…

പക്ഷേ ഇന്ന് ഇവന്റെ തിരുമ്മൽ നടുവിന് മാത്രമല്ല, ഒരു സുഖം കിട്ടിയത് കൊണ്ട് ആണ് ചോദിക്കാതിരുന്നത്. പക്ഷെ എന്താണ് ഇവന്റെ മനസ്സിലിരിപ്പ് ഒന്നറിയണമല്ലോ… യശോദ കോരന്റെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. കോരന്റെ സകല ധൈര്യവും ചോർന്നു പോയി…

“അല്ല കോരാ, നീ ഇന്ന് എന്റെ നടു തിരുമ്മിയതേ ഇല്ലല്ലോ..? പകരം എന്റെ കാലും വയറുമാണല്ലോ തിരുമ്മിയത്. തന്നെയുമല്ല കഴിഞ്ഞ പ്രാവിശ്യം നീ തിരുമ്മിയിട്ട് കട്ടിലിലൊന്നും ഇത്രേം എണ്ണയും ആയില്ലല്ലോ..?”

പരിഭ്രമം കാരണം കോരന്റെ വായിൽ നിന്നും വാക്കുകൾ ഒന്നും പുറത്തോട്ടു വന്നില്ല. നാക്ക് നീട്ടി ചോദി നനച്ചു അവൻ നിലത്തേക്ക് നോക്കി ഒരു കള്ളനെ പോലെ പറഞ്ഞു…

“അല്ല തമ്പുരാട്ടി ഞാൻ കരുതി… ഒന്ന് മൊത്തത്തിൽ ഉഴിഞ്ഞു കൊഴുപ്പു ഉടച്ചേക്കാം എന്ന്. അങ്ങനെ ഇടയ്ക്കു ചെയ്താൽ പിന്നെ നീരിളക്കം ഉണ്ടാകില്ല അതാ ഏൻ…”

“അതെന്തു തിരുമ്മലാ കോരാ… കൊഴുപ്പുടക്കുന്നെ..?”

താൻ പറഞ്ഞ കള്ളത്തരം ഏറ്റില്ല എന്ന് മനസ്സിലായ കോരൻ പിന്നേം പറഞ്ഞു…

“അതിപ്പോ തമ്പുരാട്ടി അതൊരു പ്രത്യേക തിരുമ്മലാണ്. ശരിക്കും ഫലം കിട്ടണമെങ്കിൽ ശരീരം മുഴുവൻ എണ്ണ തേച്ചുടച്ചു മൂക്കും വായും ഒഴികയുള്ള ഏഴു ദ്വാരങ്ങൾ കാറ്റു വലിച്ചു കളഞ്ഞു ശുചിയാക്കണം. അതിപ്പോ ഏൻ എങ്ങനാ തമ്പുരാട്ടിക്കു…”

കോരൻ പകുതിക്കു വെച്ചു നിറുത്തി…

യാമിനിക്ക് കോരൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നേ കടിയിളകി. ഇവൻ ഒരു അടിയനായത് കൊണ്ട് നേരിട്ട് ഇവനെ കൊണ്ട് ഒന്നും ചെയ്യിപ്പിക്കാൻ മേല, പോരാത്തതിന് താൻ ഈ കോലോത്തെ ആത്തോലമ്മയും. ഇതിപ്പോ ചികിത്സയുടെ ഭാഗം ആണെന്ന് കരുതി ഞാൻ സമ്മതിച്ചതാണെന്നേ ഇവൻ കരുതൂ…

ഇടക്കെങ്ങാനും ആരേലും വന്നാൽ..? ഇങ്ങോട്ടു ആര് കേറി വരാൻ..? എങ്കിലും ഒരു ഉറപ്പിന് യശോദ കോരനോട് ചോദിച്ചു…

“പിന്നെ നീ പറഞ്ഞ വായു വലിച്ചു കളയുന്നത് എങ്ങനെ..? അത് മാത്രമല്ല എത്ര നേരം എടുക്കും കോരാ, ഈ തിരുമ്മലിന്..?”

“അതിപ്പോ തമ്പുരാട്ടീ ഇത്രേം ആയില്ലേ..? ഒരു നാഴിക നേരം കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ ഉഴിഞ്ഞു തീരും… പിന്നെ വായും ചുണ്ടും വെച്ച് വേണം വായു വലിച്ചു കളയാൻ…”

അവൻ തന്റെ ദ്വാരങ്ങളിൽ വാ ചേർത്ത് വലിക്കുമെന്നു കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ യശോദയുടെ പൂറിനുള്ളിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി തേൻ അടർന്നു ഷെഡ്‌ഡിയിലേക്കു ഒഴുകി.

പിന്നെ ഒന്നും പറയാതെ യശോദ എണീറ്റിരുന്നു ബ്ലൗസിന്റെ കുടുക്കുകൾ ഊരി മാറ്റി, പിന്നെ കോരനെ ഒന്ന് നോക്കി. അവൻ പെട്ടന്ന് നോട്ടം മാറ്റി…

ചുണ്ടിൽ ഊറി വന്ന ചിരി അമർത്തി യശോദ ബ്ലൗസ് ഊരി, പിന്നെ ആഭരണങ്ങളും അഴിച്ചു സാരിയുടെ കൂടെ മേശമേൽ വെച്ചു.

ഇളം നീല ഷെഡ്‌ഡിയും വെള്ള ബ്രായും മാത്രം ആയി തമ്പുരാട്ടിയുടെ വേഷം. കോരന് പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ബ്രാ കൂടി അഴിച്ചു മാറ്റി യശോദ വീണ്ടു ആ കട്ടിലിൽ വന്നു കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.

കോരൻ അവളുടെ തുടകളുടെ മീതെ കയറി ഒരു മുട്ട് കട്ടിലിൽ കുത്തി കവച്ചു, തന്റെ ദേഹം തമ്പുരാട്ടിയുടെ ദേഹത്തമരാതെ നിന്ന് ചന്തികളിൽ എണ്ണ പുരട്ടി തടവാൻ തുടങ്ങി…

അവൻ അവളുടെ കൊഴുത്ത പുറവും അരക്കെട്ടും തടവിക്കൊണ്ട് കൈ താഴേക്ക് നീക്കി. ചന്തികൾ ആരംഭിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് കൊരന്റെ കൈകൾ എത്തിയപ്പോൾ, യശോദയുടെ ഉള്ളിൽ ആവേശം ഉച്ചത്തിൽ പെരുമ്പറ കൊട്ടാൻ തുടങ്ങി.

അവൻ കൈകൾ അമർത്തി തടവി താഴേക്ക് നീക്കിയപ്പോൾ ഒപ്പം തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഷെഡ്‌ഡിയും പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി വന്നു. വെണ്ണക്കുടങ്ങള്‍ പോലെയുള്ള ചന്തികള്‍ അനാവൃതമാക്കി അത് താഴേക്ക് പൂർണ്ണമായും നീങ്ങി…

കോരൻ അവളുടെ തുടകളിൽ നിന്നും ഊർന്നു വന്ന ആ വസ്ത്രം താഴേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് കാൽപാദത്തിലൂടെ ഊരി കളഞ്ഞു പൂർണ്ണ നഗ്നയായി കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്ന തമ്പുരാട്ടിയുടെ തുടകൾ കോരൻ വലിച്ചകത്തി. രോമം നിറഞ്ഞ മദനച്ചെപ്പ് തന്നെ നോക്കി നെയ്യ് ഒലിപ്പിക്കുന്നത് വർദ്ധിച്ച ചങ്കിടിപ്പോടെ അവൻ കണ്ടു.

കോരൻ കുറച്ചു കൂടി എണ്ണ എടുത്ത് അവളുടെ നിതംബ വിടവിലേക്ക് ഒഴിച്ചു അത് ഉള്ളിലൂടെ താഴേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങി. അവന്റെ പരു പരുത്ത വിരലുകൾ യശോദയുടെ മല ദ്വാരത്തിൽ സ്പർശിച്ചു…

തമ്പുരാട്ടി സുഖാധിക്യത്തിൽ പുളഞ്ഞു ഞരങ്ങി, കോരൻ അതിലേക്ക് ഒഴുകിയിറങ്ങിയ എണ്ണ അവിടമാകെ നന്നായി തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു. പിന്നെ അവളുടെ നിതംബ പാളികൾ രണ്ടു വശത്തേക്കും വലിച്ചകത്തി ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി…

മലദ്വാരം നന്നായി അയഞ്ഞു പദം വന്നിരുന്നു, കോരൻ ആർത്തിയോടെ അതില്‍ ചൂണ്ടുവിരൽ കടത്തി എണ്ണയുടെ സഹായത്താല്‍ അവന്റെ വിരൽ സുഖമായി അതിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി…

തന്റെ മലദ്വാരത്തിലേക്ക് കോരന്റെ വിരൽ അപ്രതീക്ഷിതമായി കയറിയപ്പോൾ യശോദ ഒന്ന് ഞെട്ടി ആ കൈവിരൽ കോരൻ ഗുദത്തിനുള്ളിൽ ഒന്ന് ചുഴറ്റിയപ്പോൾ അവൾ കിടന്നു പുളഞ്ഞു കൂടെ അവരുടെ വായിൽ നിന്ന് ശീൽക്കാരങ്ങൾ ഉതിർന്നു തുടങ്ങി.

പെട്ടന്നൊരു ആവേശത്തിൽ നന്നായി തുടുത്ത ഗുദദ്വാരം കണ്ടപ്പോൾ കോരൻ അറിയാതെ വിരൽ വെച്ചതാണ്, എണ്ണയുടെ സന്നിഗ്ദ്ധതയിൽ അതങ്ങു അകത്തു കേറി പോയി. പിന്നെ അകത്തെ ആ ചൂടുള്ള മാംസളതയിൽ അവൻ അറിയാതെ കൈ ഇട്ടിളക്കിയതാണ്…

തമ്പുരാട്ടിയുടെ സുഖം കൊണ്ടുള്ള പുളച്ചിൽ കോരന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയം തെറ്റിദ്ധരിച്ചു, അവൻ കരുതി അവർ ഇഷ്ടക്കേടിന്റെ അടയാളം കാട്ടിയതാണെന്നു. അവൻ പെട്ടന്ന് കൈ വലിച്ചൂരി പിന്നെ തമ്പുരാട്ടിയെ പതുക്കെ മലർത്തി കിടത്തി…

പെട്ടന്നൊരു നിമിഷം എല്ലാം കൈവിട്ടു പോയതായിരുന്നു യശോദക്ക്, ഗുദത്തിലെ ആ വിരൽ പ്രയോഗം അവളുടെ കടി പതിന്മടങ്ങാക്കി. മലർന്നു കിടന്ന യശോദ തന്റെ മേലെ കവച്ചു നിൽക്കുന്ന കോരനെയാണ് കണ്ടത്. അവന്റെ കരിവീട്ടി പോലുള്ള ശരീരത്തിൽ വിയർപ്പു പൊടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു…

അവന്റെ നോട്ടം തന്റെ കാലിനിടയിലേക്കാണ് എന്ന് കണ്ട യശോദ ചുണ്ടു കടിച്ചു, പിന്നെ അവന്റെ മടക്കി കുത്തിയ മുണ്ടിന്റെ അടിയിലേക്ക് നോക്കി മുഴുത്ത ഒരു നേത്രപ്പഴം പോലെ അവന്റെ മുഴുത്ത കുണ്ണയുടെ ബാഹ്യ രേഖ അവൾ കണ്ടു. കോരന്റെ നോട്ടം തന്റെ മുഖത്തിന് നേരെ വരുന്ന കണ്ട യശോദ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.

മലർത്തി കിടത്തിയ യശോദയുടെ തുടകളുടെ സംഗമ സ്ഥാനത്തേക്ക് ആണ് കോരന്റെ കണ്ണുകൾ ആദ്യം പോയത്. നിറയെ പൂട വളർന്നു കിടക്കുന്ന ഉന്തിയ രതിതടം, രോമങ്ങൾ പൂർതുളയോട് ചേർന്ന ഭാഗത്തു നന്നായി നനഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്… അവൻ അവിടെ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി യശോദയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

കണ്ണുകൾ അടച്ചു കിടക്കുന്ന യശോദ തമ്പുരാട്ടിയുടെ നീണ്ട മൂക്കിന്റെ തുമ്പിൽ പൊടിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന വിയർപ്പു തുള്ളികൾ, വിയർപ്പിൽ പടർന്നൊഴുകിയ സിന്ദൂര പൊട്ട് വിവാഹ തിലകം പോലെ നെറ്റിയിൽ നിന്നും മുടിയിലേക്കു പരന്നു, കലങ്ങിയ കണ്മഷി പുരികങ്ങൾക്കു കൂടുതൽ കറപ്പ് നൽകിയിരിക്കുന്നു, തുടുത്ത ചുണ്ടുകൾ വല്ലാതെ നനഞ്ഞു മലർന്നു നിൽക്കുന്നു…

കോരൻ എണ്ണ വീണ്ടും കൈകളിൽ എടുത്തു, കൈ നന്നായി തിരുമ്മി എണ്ണയിൽ കുളിപ്പിച്ചു… പിന്നെ വിറയലോടെ എങ്കിലും ഇനിയും പാൽ ചുരത്തിയിട്ടില്ലാത്ത ആ മുഴുത്ത മുലകളിൽ വെച്ചു. യശോദ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു പിന്നെ അറിയാതെ നടു വളച്ചു നെഞ്ച് മുകളിലേക്ക് തള്ളി.

അതൊരു അടയാളമാണോ..? കോരന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല… പക്ഷെ അവൻ ആ മുലയിൽ നിന്നും പിടി വിടാൻ ഒരുക്കമായിരുന്നില്ല. അവന്റെ കറുത്ത പരുക്കൻ കൈകളിൽ ആ ആത്തോലമ്മയുടെ തുടുത്ത മുലകൾ ഞെരിഞ്ഞു…

ഇത്ര മുഴുത്ത മുലയായിരുന്നു തമ്പുരാട്ടിയുടേതെന്നു കോരന് അറിയില്ലായിരുന്നു, മുഴുത്ത കപ്പളങ്ങാ പഴങ്ങൾ പോലെ കിടന്ന വെളുത്ത മുലകൾ… മുലഞെട്ടുകൾക്കു ചുറ്റുമുള്ള വട്ടം തവിട്ടല്ല, നല്ല റോസ് നിറത്തിലാണ്… അതിൽ നീണ്ടു നിൽക്കുന്ന ഞെട്ടുകൾ ആണ് തവിട്ടു നിറം.

തന്റെ സമനില തെറ്റി താൻ ആവേശം മൂത്തു അവയെ ഞെക്കി പൊട്ടിക്കുമോ എന്ന് പോലും കോരൻ ഓർത്തു. പിന്നെ മനോനില ശരിയാക്കി അവൻ ആ മുലകൾ മുഴുവൻ വൃത്താകൃതിയിൽ എണ്ണ തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു. മുഴുവൻ എണ്ണയിൽ കുളിപ്പിച്ച ശേഷം അവന്റെ കൈകൾ അവയിൽ കൂടുതൽ കരുത്തോടെ അമർന്നു…

ഇനിയും പല്ലുകടിച്ചു സുഖത്തിന്റെ ആരോഹണത്തിൽ പുറത്തേക്കു വരുന്ന ശബ്ദങ്ങൾ അമർത്തുവാൻ യശോധക്കായില്ല. ഹാ… ഇസ്… മുളക് കടിച്ച ശബ്ദം അവളുടെ വായിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു വന്നു…

ചിരുതയുടെ മുലയെ അമർത്തി പിഴിയുന്ന പോലെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ സുന്ദര മുലകളെ നോവിക്കാൻ കോരന് തോന്നിയില്ല. അവൻ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധയോടെ, എന്നാൽ ബലം ഒട്ടും കുറക്കാതെ… കൊല്ലുന്ന സുഖം പകർന്നു ആ കടി മൂത്ത തമ്പുരാട്ടിയുടെ രണ്ടു മുലകളും തിരുമ്മിയുടച്ചു.

മുലകളെ ഞെരിച്ചമർത്തി കടി കൂട്ടുന്നതിനിടയിൽ കോരന്റെ വിരലുകൾ റോസ് നിറത്തിൽ കണ്ട വൃത്തത്തിനുള്ളിലെ തുറിച്ചു മുലക്കണ്ണിൽ രണ്ടിലും നന്നായി ഞെരടി. തമ്പുരാട്ടി വർദ്ധിച്ച സുഖത്തിൽ അറിയാതെ കാലുകൾ അകറ്റി, പിന്നെ കൂട്ടി ഞെരിച്ചു.

തൂമ്പാ പിടിച്ചു തഴക്കമുള്ള കോരന്റെ പരുക്കൻ വിരലുകൾ യശോദ തമ്പുരാട്ടിക്കു പകർന്നു കൊടുത്ത് സ്വർഗ്ഗീയ സുഖം ആയിരുന്നു. ആ സുഖത്തിൽ കിടന്നു പുളഞ്ഞ അവളുടെ നഗ്ന ശരീരത്തിലേക്ക് കോരന്റെ ചെളിപിടിച്ച ദേഹത്തു നിന്നും വിയർപ്പിറ്റു വീണു.

ഇതൊന്നും അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല, തരിക്കുന്ന തന്റെ മുലഞെട്ടുകൾ കോരൻ ഒന്ന് വായിലാക്കി ഉറിഞ്ചു കുടിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് പോലും തമ്പുരാട്ടി ആശിച്ചു. കോരൻ പക്ഷെ മടിയോടെയാണെങ്കിലും മുലകളെ വിട്ടു താഴേക്കിറങ്ങി.

ഇത്തവണ എണ്ണക്കുപ്പിയിൽ നിന്നും കൈയിൽ ഒഴിക്കാതെ കോരൻ അത് നേരെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ പൊക്കിളിനു തൊട്ടു മോളിലായി ഒഴിച്ചു. പൊക്കിൾ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞ എണ്ണ നേരെ താഴെ യോനീ കവാടത്തിലേക്കു ഒഴുകിയിറങ്ങി.

തരിക്കുന്ന പൂറിനുള്ളിലേക്കു എണ്ണ ഒഴുകി വന്നപ്പോൾ യശോദ അറിയാതെ കാലുകൾ അകത്തി. കോരൻ അല്പം കൂടി താഴേക്ക് ഇറങ്ങി ഒരു കൈപ്പത്തി പൂറിനു മേലെ രോമക്കാടിലേക്കു വെച്ച് എണ്ണ മുടിയിൽ തേക്കുന്ന പോലെ നന്നായി പൂർ രോമങ്ങളിൽ തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു.

യശോദ എല്ലാ നിയന്ത്രണങ്ങളും വിട്ടു, കാലുകൾ കൂടുതലായി അകത്തി. കുനിഞ്ഞു നിന്ന കോരന്റെ മുന്നിൽ കാക്ക വാ പൊളിക്കുന്ന പോലെ കറുത്ത രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ പൂറ് വാ പൊളിച്ചു. നല്ല ചുവന്നു തുടുത്ത പൂർ… അതിന്റെ നടുവിലെ ചാലിൽ നീണ്ട കന്ത്… അവൻ പതിയെ കൈ വിരൽ ആ ചാലിലേക്ക് ഇറക്കി.

കോരന്റെ കൈ പൂറിനുള്ളിൽ കടന്നപ്പോളേക്കും കടി സഹിക്കാനാകാഞ്ഞ യശോദ അറിയാതെ കൈ എടുത്തു സ്വന്തമായി മുലകൾ ഞെരിച്ചു. അത് കണ്ട കോരൻ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കന്തു കൂട്ടി നന്നായി തടവി പൂറ്റിൽ വിരൽ ഇട്ടിളക്കി.

സ്…ഹാ… ആ…

യശോദയുടെ ഞരക്കങ്ങൾ ചെറിയ കരച്ചിലായി പുറത്തേക്കു വന്നു ഇത്തവണ കോരൻ പേടിച്ചില്ല. വിരൽ പ്രയോഗം നിറുത്താതെ തന്നെ ഒരു കൈ നീട്ടി തമ്പുരാട്ടിയുടെ കൈ കൂടെ കൂട്ടി പിടിച്ചു യശോദയുടെ വലത്തേ മുല അവൻ ഞെരിച്ചു.

തമ്പുരാട്ടിയുടെ അരക്കെട്ടു കട്ടിലിൽ നിന്നും ഉയർന്നു മുല കുട്ടി ഞെരിക്കാൻ കൈയുടെ മുകളിലായി പിടിച്ച കോരന്റെ കൈയിൽ യശോദ മുറുക്കെ പിടിച്ചു. അവരുടെ നീണ്ട നഖം കോരന്റെ കറുത്ത തൊലിയിൽ തറഞ്ഞു. ചോര പൊടിയുന്ന വേദനയിലും കോരൻ അനങ്ങിയില്ല…

തന്റെ കരി പോലെ കറുത്ത കൈയിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന തങ്ക നിറമുള്ള കയ്യിനെ കോരനും മൃദുവായി അമർത്തി പിടിച്ചു. യശോദയുടെ സീൽക്കാരങ്ങൾ നിന്നു. ഹാ… ഹമ്മേ… ഒരു ചെറിയ കരച്ചിലോടെ ആ ആത്തോലമ്മയുടെ അരക്കെട്ടു കട്ടിലിൽ തിരികെ അമർന്നു…

പക്ഷെ അപ്പോളേക്കും കോരന്റെ കയ്യിനെ നനച്ചു കൊണ്ട് അവരുടെ വികാരമൂർച്ഛയുടെ ചുടു രസം ചീറ്റി തെറിച്ചിരുന്നു. യശോദയുടെ കൈ കോരന്റെ കൈയിലെ പിടുത്തം വിട്ടു. കോരനെ നോക്കാനുള്ള സങ്കോചത്തിൽ യശോദ പതിയെ തിരിഞ്ഞു കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.

ഒരു വികാരമൂർച്ഛ വന്ന അവരുടെ രഹസ്യ ഭാഗങ്ങളിൽ സ്പർശിക്കാനുള്ള മണ്ടത്തരം ഏതായാലും കോരൻ കാട്ടിയില്ല. അവൻ കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്ന അവരുടെ തോളിൽ തുടങ്ങി മുതുകിലൂടെ പതിയെ ഉഴിച്ചിൽ പുനരാരംഭിച്ചു.

അൽപ്പനേരത്തെ തിരുമ്മൽ വീണ്ടും യശോദ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ദേഹം ചൂട് പിടിച്ചു. അവരുടെ യോനിയിൽ നിന്നും കാമരസം പൊട്ടിയൊഴുകി ആ കട്ടിലിനെ നനച്ചു. കോരൻ തമ്പുരാട്ടിയുടെ തലയുടെ അരികിൽ ചെന്ന് പതിയെ ചോദിച്ചു…

“തമ്പ്രാട്ടി ഞാൻ ഇനിയാ കാറ്റു ഊതിയെടുക്കട്ടെ..?”

യശോദ സമ്മദഭാവത്തിൽ ചെറുതായി മൂളി…

കോരൻ തലകുനിച്ചു യശോദയുടെ ചെവിയിൽ ചുണ്ടമർത്തി. പെട്ടന്നായതു കൊണ്ട് യശോദ ഞെട്ടി… അവൾ ഇക്കിളി കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു. പക്ഷെ കോരൻ ബലമായി തമ്പ്രാട്ടിയുടെ തലയിൽ പിടിച്ചു അനങ്ങാതെ കിടത്തി, ആ ചെവിയിൽ നാക്ക് നീട്ടി നക്കി. പിന്നെ ചുണ്ടു കൂർപ്പിച്ച് മെല്ല ശ്വാസം അകത്തേക്ക് വലിച്ചു.

ഒരു പാട് പെണ്ണുങ്ങളുടേതു പോലെ യശോദയുടെയും വികാര കേന്ദ്രമായിരുന്നു ചെവി, അവിടുത്തെ നാക്കിന്റെ സ്പർശനം. തമ്പുരാട്ടിയുടെ കടി വീണ്ടും ഇളകി. രണ്ടാമത്തെ ചെവിയിൽ കൂടി കോരൻ ആ പ്രവർത്തി തുടർന്നപ്പോൾ യശോദ വർദ്ധിച്ച കാമത്തോടെ തിരിഞ്ഞു മലർന്നു കിടന്നു.

കോരൻ പിന്നെ തമ്പുരാട്ടിയോടു ഒന്നിനും അനുവാദം ചോദിച്ചില്ല. മുൻപ് തിരുമ്മാൻ നിന്ന പോലെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മേൽ കവച്ചു നിന്നിട്ടു, ഒരു കയ്യും ഒരു കാലും തമ്പുരാട്ടിയുടെ വശങ്ങളിലായി കുത്തി ചരിഞ്ഞു കിടന്ന അവൻ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മേലെ ചാഞ്ഞു…

പൂർണ്ണമായും യശോദയുടെ പുറത്തു അമർന്നു കിടന്നില്ല എങ്കിലും കോരന്റെ ശരീരം യശോദയുടെ നഗ്ന ശരീരത്തിൽ സ്പർശിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ കിടപ്പിൽ അവൻ ഒരു കൈ കൊണ്ട് യശോദയുടെ മുലയെടുത്തു വായിൽ വെച്ച് ഞെട്ടും മുലക്കണ്ണും കൂട്ടി നുണഞ്ഞു തുടങ്ങി…

യശോദ പോലും അമ്പരന്നു പോയി കോരന്റെ ആ ധൈര്യത്തിൽ… ആദ്യത്തെ അമ്പരപ്പ് മാറിയ യശോധക്ക് മുലയിൽ അനുഭവപ്പെട്ട ആ ഇളം ചൂട് കൂടുതൽ ഹൃദ്യമായി തോന്നി. രണ്ടു മുലകളും കോരൻ ഒരു കുട്ടിയുടെ ആർത്തിയിൽ വലിച്ചു കുടിച്ചു…

ഇതുവരെയും ചുരത്തിയിട്ടില്ലാത്ത മുലകൾ തന്റെ അടിയാന്റെ ദാഹം തീർക്കുന്നത് അത്ഭുതത്തോടെ കണ്ട യശോധക്ക് അടിവയറ്റിൽ മറ്റൊരു മർദ്ദം കൂടെ അനുഭവപ്പെട്ടു. കോരന്റെ വിജൃംഭിച്ച ലിംഗത്തിന്റെ മുഴുപ്പ് അവളുടെ അടിവയറ്റിൽ കുത്തി നോവിച്ചു.

തമ്പുരാട്ടിയുടെ രണ്ടു മുലകളും, നെഞ്ചും… മുഴുവനായി കോരന്റെ തുപ്പലിലും എണ്ണയിലും കുതിർന്നു. കോരന്റെ കൈയിൽ നിന്നും വിയർപ്പിൽ ഇളകിയൊലിച്ച ചെളി കൂടി ആ സുന്ദര മുലയിൽ പടർന്നപ്പോൾ കോരൻ തമ്പുരാട്ടി കാണാതെ അത് കൂടെ നക്കിയെടുത്തു താഴെ വയറിനു നേരെ ഇറങ്ങി…

മുലയിലെ നാക്ക് പ്രയോഗത്തിൽ കഴപ്പിന്റെ കൊടുമുടി കയറി തുടങ്ങിയ യശോദ, കൂടുതൽ ആകാംക്ഷയോടെ തന്റെ കാലുകളുടെ ഇടയിൽ കുത്തിയിരുന്ന് പൊളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന പൂറിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ നോക്കുന്ന കോരനെ നോക്കി.

കോരൻ പക്ഷെ തമ്പുരാട്ടിയെ ബലമായി കമിഴ്ത്തി കിടത്തി ആ കുണ്ടി പാളികൾ പൊളിച്ചു ആദ്യം ചെയ്തപോലെ ഗുദദ്വാരത്തിൽ വിരൽ കയറ്റി, ഇത്തവണ അവനു അല്പം പോലും പേടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല.

കമിഴ്ന്നു കിടന്നു പുളയുന്ന യശോദയെ ഒരിക്കൽ കൂടി അത്ഭുതപ്പെടുത്തി അവൻ അവിടെ കുനിഞ്ഞിരുന്നു തമ്പുരാട്ടിയുടെ എണ്ണയിൽ കുതിർന്ന ഗുദദ്വാരം നാക്കു നീട്ടി നക്കി. അല്പം ഒന്ന് നക്കിയപ്പോൾ അവന്റെ തുപ്പൽ കൂടി ആർദ്രമാക്കിയ ആ തുളയിൽ അവൻ തന്റെ നാക്കു നീട്ടി കൂർപ്പിച്ചു കുത്തിയിറക്കി.

അരയഗുലം നീളത്തിൽ നാവു തന്റെ കൂതിത്തുളയിൽ കയറി ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ശരിക്കും യശോധാതമ്പുരാട്ടി സ്വർഗ്ഗം കണ്ടു തുടങ്ങി. ഇടയിലെപ്പോളോ തിരിഞ്ഞ യശോദ അടങ്ങാത്ത കടിയോടെ തന്റെ ആ വൃത്തികെട്ട അടിയനെ പിടിച്ചു വലിച്ചു അവന്റെ മുഖം പൂറിനു മേലേക്കിട്ടുരച്ചു.

കോരൻ ഇരു കൈകൾ കൊണ്ടും അവളുടെ പൂട വകഞ്ഞു മാറ്റി പൂർച്ചുണ്ടുകൾ ലേശം പിളർത്തി, അപ്പോൾ കാലുകൾ കൂടുതൽ അകറ്റി യശോദ അവളുടെ പൂർ നന്നായി വിടർത്തി. കോരന്റെ മുഖം പൂറിതളുകളിലേക്കു താണപ്പോൾ യശോദ പിന്നിലേക്കു മലർന്നു കിടന്നു പുളഞ്ഞു.

അവന്റെ അരമുള്ള നാവു അവളുടെ പൂറിനെ ഉഴുതു മറിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ, എല്ലാ നിയന്ത്രണവും വിട്ട തമ്പുരാട്ടി കാലുകൾ കുടഞ്ഞു. പക്ഷെ കരുത്തനായ കോരൻ ആ വെൺതുടകൾ ശക്തമായി പിടിച്ചകത്തി ആ ഒലിക്കുന്ന പൂറിനുള്ളിലേക്കു നാവു കൂർപ്പിച്ചു തള്ളി.

മേളിലായി തെറിച്ചു നിന്ന കന്തിനെ നാവു നീട്ടി നക്കുന്നതിനിടയിൽ കോരൻ ഒരു വിരൽ പതുക്കെ ആ തമ്പുരാട്ടി പൂറ്റിലെ സ്നേഹ ദ്വാരത്തിലേക്കു കയറ്റി. അവന്റെ തടിച്ച വിരൽ കയറാൻ പോലും ഇടമില്ലാത്ത ഒരു മുറുക്കം ആയിരുന്നു ആ തുളക്കു…

കോരൻ വിരൽ പുറത്തെടുത്തു പൂടയിൽ ഇട്ടു തിരുമ്മി വിരൽ നിറയെ എണ്ണയാക്കി വീണ്ടും പതിയെ കയറ്റി നന്നായി തന്നെ ആ വിരൽ മുഴുവൻ അകത്തു കയറി. തമ്പുരാട്ടി അടുത്ത രതി മൂർച്ഛയുടെ വക്കിലായി, കോരൻ കൂടുതൽ ഉത്സാഹത്തോടെ നാക്കും വിരലും കൊണ്ട് ആ പൂർ ഉഴുതു മറിച്ചു…

ഈ രതിമൂർച്ഛ ഒരു ബോംബ് പൊട്ടുന്ന പോലെയായിരുന്നു തമ്പുരാട്ടിക്കു, അവൾ നേരെ പൊങ്ങി വന്നു കോരന്റെ മുടിക്ക് ബലമായി പിടിച്ചു അവന്റെ തല അവളുടെ പൂറ്റിലേക്ക് കൂടുതൽ അമർത്തി പിടിച്ചു…

തേൻ നിറഞ്ഞ ഒരു വരിക്കച്ചക്കയുടെ നന്നായി പഴുത്ത ചുള ഞെക്കി പൊട്ടിച്ചാലെന്ന പോലെ, തമ്പുരാട്ടിയുടെ പൂർതേൻ പൊട്ടിയൊലിച്ചു. ആ ഒഴുകിയിറങ്ങിയ സ്രവം ഒരു തുള്ളി പോലും കളയാതെ കോരൻ നക്കി കുടിച്ചു…

വികാരത്തിന്റെ വേലിയേറ്റം കഴിഞ്ഞു തീരത്തെ നനച്ചു ഉയർന്നു പൊങ്ങിയ കാമത്തിന്റെ വൻതിരകൾ ഒഴുകിയിറങ്ങി. യശോദ ആകെ തളർന്നു പോയി… മീന ചൂടിൽ വാടിയ ചേമ്പിൻ തണ്ടു പോലെ കിടന്ന അവരുടെ പൂറ്റിനുള്ളിൽ അപ്പോളും നക്കി കൊണ്ടിരുന്ന കോരനെ അവൾ പിടിച്ചെണീപ്പിച്ചു.

എണീറ്റ് നിന്ന കോരൻറെ മുന്നിൽ മുണ്ടിനെ കൂടാരമാക്കി നീണ്ടു നിന്ന കുണ്ണയുടെ മുഴുപ്പ് യശോദ കണ്ടു. അവൾ അവനോടു തളർന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു…

“ഇന്നിനി മതി… വേറെ ഒരു ദിവസമാകാം. നീ ആ കുളിമുറിയിൽ പോയി അത് താത്തിട്ടു താഴേക്കിറങ്ങി പോയാൽ മതി…”

തമ്പുരാട്ടി വിരൽ ചൂണ്ടി കാണിച്ച തന്റെ കമ്പി കുണ്ണയിലേക്ക് ഇച്ഛാഭംഗത്തോടെ നോക്കിയ കോരൻ നിരാശയോടെ കുളിമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. തമ്പുരാട്ടിയുടെ സ്വകര്യ കുളിമുറി, അവിടെ കയറി അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…

ചുണ്ടോളം എത്തിയ കളി ഭാഗ്യം തട്ടി തൂവി പോയതിൽ കോരന് അടങ്ങാത്ത തോന്നിയെങ്കിലും തമ്പുരാട്ടിയുടെ വാക്കുകൾ അവൻ വീണ്ടും ഓർത്തു “ഇന്നിനി മതി… വേറെ ഒരു ദിവസമാകാം…” അപ്പോൾ ആ പഞ്ഞി തോൽക്കുന്ന ഉടലിന്റെ മാർദ്ദവം ഇനിയും കൈയിൽ വരും…

തേനിനേക്കാൾ മാധുര്യം ഉള്ള കാമരസം ഒഴുകുന്ന ആ ചുവന്നു തുടുത്ത പൂർ ഇനിയും ഈ അടിയാനുവേണ്ടി തുറക്കും, എന്നല്ലേ ആ പറഞ്ഞതിന് അർത്ഥം. ഇപ്പോൾ കിട്ടിയ ഭാഗ്യം തന്നെ ഒരു ജന്മത്തിനു വേണ്ടതുണ്ട്, കാത്തിരിക്കാം ഇനിയും എത്ര നാൾ വേണമെങ്കിലും…

ആ വെണ്ണ തോൽക്കുന്ന തങ്ക ശരീരത്തിൽ തന്റെ കറുത്ത ശരീരം കെട്ടി പുണരുന്നത് കോരൻ സങ്കൽപ്പിച്ചു. വിരൽ കടക്കാൻ പാടുപെട്ട തമ്പുരാട്ടിയുടെ അരുമ പൂറിനുള്ളിലേക്കു തന്റെ കരിങ്കുണ്ണ കയറുന്നതു കൂടെ ഓർത്തപ്പോൾ അവന്റെ കുണ്ണ ഒന്ന് വിറച്ചു.

അപ്പോളും ആ കട്ടിലിൽ പൂർണ്ണ നഗ്നയായി കിടക്കുന്ന തമ്പുരാട്ടിയെ കോരൻ അടങ്ങാത്ത കൊതിയോടെ നോക്കി, അപ്പോളും അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഉണങ്ങാതെ പറ്റിപിടിച്ചിരുന്ന തമ്പുരാട്ടിയുടെ പൂർ തേൻ നുണഞ്ഞു… കതകടക്കാതെ അവൻ കോണകം മാറ്റി, അവന്റെ കരിംകുണ്ണയെടുത്തു തൊലിച്ചാഞ്ഞടിച്ചു…

ഇതൊന്നും അറിയാതെ തന്റെ മകളുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാനായി ഊടു വഴികളിലൂടെ ചിരുത വളരെ വേഗം സ്വന്തം കുടി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ഇനിയൊരു ബലാൽക്കാരത്തിനു കൂടി തന്റെ മകൾ ഇരയായാൽ അതവളുടെ അവസാനം ആകുമെന്ന് ആ അമ്മക്കറിയാം.

കാടിനെ കാക്കുന്ന വനദൈവങ്ങൾ ആ സാധു സ്ത്രീയുടെ പ്രാർത്ഥന കേൾക്കുമോ..? സ്വന്തം ജീവനെടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞവനോട് പോലും കാരുണ്യം കാണിച്ച ആ കാട്ടിലെ മാലാഖയെ ചെകുത്താൻ വീണ്ടും ഭോജനം ആക്കുമോ..? ആവോ ആർക്കറിയാം..?

തുടരും…