നീലാംബരി 9

ആ രൂപം പതിയെ നടന്നകന്നു… നിലാവ് പരന്നൊഴുകുന്ന ആ കണ്ണാടി ചില്ലുകൾ നിറഞ്ഞ ആ കോലായിയിലൂടെ ആ രൂപം നീലുവിന്റെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു… അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ആ മുറിയുടെ വാതിൽ ഒറ്റ തള്ളിന് തുറന്നു… ഉള്ളിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു… അടച്ച വാതിലിൽ ചാരി നിന്ന് അവൾ കരയുകയായിരുന്നു… നീലാംബരി… അല്ല നീലു… അൽപ്പം മുൻപ് തന്റെ കണ്മുന്നിൽ നടന്ന കാമപേക്കൂത്തുകൾ അവളുടെ മനസ്സിന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു… സങ്കടം സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല… തന്റെ അമ്മ മകന്റെ പ്രായംവരുന്ന ഒരു പരപുരുഷനുമായി നടത്തിയ അതും സ്വന്തം ബന്ധുവും കൂടിയായ പോരാത്തതിന് സ്വന്തം സ്റ്റാഫും… അവളുടെ തല കറങ്ങുന്നതായി തോന്നി… അവൾ വാതിലിൽ ചാരി നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു… കാലുകൾ കൂട്ടി വെച്ച് മുട്ടിൽ തല അമർത്തി കരഞ്ഞു… തന്റെ മനസിലുള്ള ആഗ്രഹം അമ്മയെ അറിയിക്കാൻ പോയ തനിക്ക് അമ്മ സ്വന്തം ശരീരം മറ്റൊരുപുരുഷന്റെ മുന്നിൽ കാഴ്ച്ച വെക്കുന്ന രംഗം കാണേണ്ടി വന്ന ആ മകളുടെ മനോനില തെറ്റും എന്ന് തോന്നി… എന്തിനും അമ്മ കൂടെയുണ്ടാകുമെന്ന വിശ്വാസം… ആ വിശ്വാസത്തിന്റെ അടിവേരിൽ തന്നെ കോടാലി കയറി… അവൾ കിടക്കയിലേക്ക് പാഞ്ഞു… മൊബൈൽ തപ്പിയെടുത്ത് ഒരു നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു… ആ പേര് സ്‌ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞു “ഡയലിംഗ് ദീപൻ” “ഹലോ” ഉറക്കത്തിന്റെ പടവുകളിൽ നിന്ന് ഞെട്ടലോടെ കേറി വന്നപോലെയുള്ള ആ ശബ്ദം അവളുടെ ചെവികളിൽ അലയടിച്ചു… “ഹലോ” വീണ്ടും മറുതലക്കലിൽ നിന്ന് ശബ്ദം… ഒരു കരച്ചിലായിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി “നീലു… എന്താ… എന്താ നിനക്ക്…” അവളുടെ കരച്ചിലിന്റെ ശക്തി കൂടി “ഏയ്… കൂൾ.. കൂൾ… നീ കാര്യം പറ… എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയുന്നെ… ആരെങ്കിലും ഉപദ്രവിക്കാൻ… നീ എന്തേലും പറ…” ദീപന്റെ അസ്വസ്ഥമായ സംസാരം അവളുടെ കരച്ചിലിനെ തേങ്ങലുകളിലേക്ക് ഒതുക്കി… അവൾ തേങ്ങി തേങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു…

“ഏയ്… പറ… എന്തായാലും… ഞാനുണ്ട്… നീ പറയ്…” ദീപൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. “എനിക്ക്… എനിക്ക്… ഇപ്പൊ കാണണം…” അവൾ പറഞ്ഞു “ഓ… അതിനെന്തിനാ കരയുന്നെ… ഇപ്പൊ അങ്ങോട്ട് വന്നാൽ ശരിയാവില്ല… ” അവൻ പറഞ്ഞു മുഴുവിക്കും മുൻപേ അവൾ പറഞ്ഞു… “എനിക്ക് ഇപ്പൊ തന്നെ കാണണം…” അൽപ്പം രൂക്ഷമായ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞപ്പോ ദീപനും എന്തോ സംശയം തോന്നി അവൻ പുറത്തിറങ്ങി… സെക്യൂരിറ്റി റൂമിന്റെ അവിടേക്ക് നോക്കി… സുഖേഷ് ആണ്… കസേരയിൽ ഇരുന്ന് നല്ല മയക്കം… ബെസ്റ്റ് സെക്യൂരിറ്റി… മനസ്സിൽ ഓർത്തുകൊണ്ട് അവൻ നടന്നു… ഒരു സൈഡിൽ പൂന്തോട്ടം മറ്റേ സൈഡിൽ യൂക്കാലിപ്‌സ് മരക്കൂട്ടം… യൂക്കാലിപ്സ് മരങ്ങളുടെ ഇലകൾ വീണു കിടക്കുന്ന ആ ബംഗ്ലാവിന്റെ സൈഡിലൂടെ അവൻ നടന്നു… അവന്റെ കാലൊച്ചകൾ തണുപ്പിൽ കുളിച്ചുനിൽക്കുന്ന ആ നിശ്ശബ്ദതക്ക് ഭംഗം വരുത്തി… അവൻ ബംഗ്ളാവിന്റെ മുന്നിലേക്ക് നോക്കി… പിന്നെ മുകളിലേക്കും അവിടെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിലെ ഇരുണ്ട വെളിച്ചം ജനൽ ചില്ലുകളിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങുന്നു… നീലുവിന്റെ മുറിയിലെ ആ നിലാവിന്റെ നിറമുള്ള വെളിച്ചം ഉദിച്ചു നിൽക്കുന്നു… അവൻ പെട്ടെന്ന് നിന്നു… അവന്റെ കാലൊച്ചയുടെ എക്കോ എന്നോണം വേറെ ഒരു കാലൊച്ചയും നിന്നു… തന്റെ ചുറ്റും ആരോ ഉണ്ടെന്ന തോന്നൽ അവനിൽ ബലപ്പെട്ടു… അവൻ ചുറ്റും നോക്കി… ആരെയും കാണാൻ സാധിച്ചില്ല.

. വീണ്ടും മുന്നോട്ട് നടന്നു… അപ്പോഴുണ് ആ യൂക്കാലിപ്സ് മരക്കൂട്ടത്തിനിടയിൽ നിന്ന് ഒരനക്കം പോലെ… അവൻ യൂക്കാലിപ്സ് മരക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് കടന്നു… നിലാവിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ യൂക്കാലിപ്സ് മരങ്ങളുടെ നിഴലുകൾ ഭീകരാസത്വങ്ങളായി ഭൂമിയിൽ പതിച്ചു… അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റും ഓടിച്ചു… ആരെയും കാണാൻ സാധിച്ചില്ല… പിന്നെയും മുന്നോട്ട് നടന്നു… പുറകിൽ ആരുടെയോ സാന്നിധ്യം… അവൻ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു… ആരെയും കണ്ടില്ല… അൽപ്പനേരം അവിടെ നിന്ന് ചുറ്റും നോക്കി… സംശയാസ്പദമായി ആരെയും കണ്ടില്ല… അവൻ തിരിച്ചു നടന്നു… ബംഗ്ലാവിനടുത്തുള്ള മരത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ നീലുവിന്റെ ജനാലയുടെ അവിടെ വരെ എത്തി… അവൾ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു… അവൾ കിടക്കയുടെ ഇഴഞ്ഞു ജനാലക്കരികിൽ എത്തി… “എന്താ… എന്തിനാ എന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞത്…” അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി…

“ഞാൻ… ഞാനൊരു നിർഭാഗ്യവതിയാ ദീപു…” അവൾ അവന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു “ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയാൻ എന്താ ഇവിടെ ഉണ്ടായത്…” ദീപൻ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. അവൾ ആദ്യം മടിച്ചു… പിന്നെ എല്ലാം പറഞ്ഞു… ദീപന്റെ കണ്ണുകളിൽ അത്ഭുതവും ഒപ്പം മുഖത്ത് അവജ്ഞയും പിന്നെ അൽപ്പം പുച്ഛവും കൂടികലർന്ന ഒരു ഭാവം… “ഉള്ളിലേക്ക് വരോ…” അവൾ അപക്ഷെയുടെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു… “വേണ്ടാ… ഇപ്പൊ വന്നാൽ ചിലപ്പോ… വേണ്ടാ.. ശരിയാവില്ല… നീ വാതിലൊക്കെ അടച്ചില്ലേ… ജനാലയും അടച്ച് കിടന്നോ… നാളെ രാവിലെ കാണാം… ഇപ്പൊ നീ കിടന്നോ… ബാക്കി എല്ലാം അപ്പൊ പറയാം…” നീലുവിന് ഒന്നും മനസിലായില്ല എങ്കിലും അവൾ തലയാട്ടി… അവൻ പോകാൻ ഒരുങ്ങി… അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ ബലമായി പിടിച്ചു… എന്തെ എന്ന ഭാവത്തിൽ ദീപൻ മുഖം പൊക്കി… “പേടിക്കേണ്ട… ഞാനുണ്ട്ട്ടാ…” അവളുടെ കൈകളിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ച് അവൻ നിലത്തിറങ്ങി… നിലത്തിറങ്ങുന്നതും നോക്കി അവളിരുന്നു… താഴെ എത്തിയപ്പോ കൈ കൊണ്ട് ജനൽ അടച്ചോ എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു… അവൾ ജനൽ അടച്ചു… അവൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു… പിന്നെ ഒരുമിനിറ്റ് നിന്നു… പിന്നെ വേഗത്തിൽ നടന്നു… അൽപ്പം വേഗത്തിൽ നടന്ന് പെട്ടെന്ന് ബംഗ്ളാവിന്റെ മുറ്റത്തെ ബുഷ് ചെടികളുടെ ഇടയിലേക്ക് കേറി ഇരുന്നു… പിന്നെ താൻ നടന്നു വന്ന വഴികളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി… ഒരു നിഴൽ അതുവഴി നടന്നു വരുന്നു… കൈയിൽ തിളങ്ങുന്ന എന്തോ ഒരു വസ്തു… അത് ഒരു കത്തിയാണെന്ന് അവനു മനസിലായി… ആ നിഴൽ അവന്റെ തൊട്ടു മുന്നിൽ ഓടിയെത്തി… പിന്നെ ചുറ്റും നോക്കി… ആരെയോ തേടി നടക്കുന്നപോലെ തോന്നി… പിന്നെ പുറകിലേക്ക് നോക്കി… അൽപ്പം ഉയരമുള്ള ആളാണ്…പക്ഷെ അധികം തടിയില്ല… ഇനി അന്നത്തെ പോലെ വേറെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിലോ… ദീപൻ അൽപ്പം കൂടി നേരം ഇരുന്നു…അയാൾ വന്നത് തന്നെ തേടിയാണെന്നുള്ള ഒരു തോന്നൽ… ഇയാളുടെ കാലൊച്ചയാണോ കേട്ടത്… തന്നെ അപായപ്പെടുത്താൻ… പിന്നെ ഒരുനിമിഷം ചിന്തിച്ചില്ല… ബുഷ് ചെടികളുടെ ഇടയിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ ഒരു വടി എടുത്ത് അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് എടുത്ത് ചാടി… പ്രതീക്ഷിക്കാതെ തന്റെ മുന്നിൽ എത്തിയ ശത്രുവിനെ കണ്ട് ആ നിഴൽ രൂപം അൽപ്പം ഒന്ന് ഞെട്ടി…പിന്നെ കത്തി നീട്ടി അവനെ കുത്താൻ ഓങ്ങി… ദീപൻ ശരിക്കും തയാറെടുത്തു കൊണ്ട് തന്നെയാണ് മുന്നിലേക്ക് ചാടിയത്… അവൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് ആ ആക്രമിയുടെ കത്തി വരുന്ന കൈയുടെ തണ്ടയിൽ ശക്തമായി അടിച്ചു…

അടിതെറ്റിയ ആ ആക്രമി നിലത്തേക്ക് വീണു… പക്ഷെ ഒരു കളരി ആഭ്യാസിയുടെ മെയ് വഴക്കത്തോടെ അയാൾ ചാടി എഴുന്നേറ്റു… നീട്ടി പിടിച്ച കത്തി അയാൾ തിരിച്ച് പിടിച്ച് ഉള്ളം കൈയിൽ പിടിച്ചു… അയാളുടെ കൈയിലെ കത്തി ഇപ്പൊ കൈത്തണ്ടയുടെ മറവിലേക്ക് മാറി… ദീപൻ അയാളുടെ അടുത്ത അടവ് എന്താണെന്നറിയാതെ പകച്ചു പോയി… അടുത്ത നിമിഷം കൈയുടെ മറവിൽ നിന്നും കത്തി ദീപന്റെ തൊണ്ടക്കുഴിക്ക് നേരെ പാഞ്ഞു… അവൻ പുറകോട്ട് വളഞ്ഞ് ആ കത്തിയേറിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറി… അടുത്ത നിമിഷം അയാൾ ചാടി ദീപന്റെ നെഞ്ചത്ത് ചാടി ഒരു ചവിട്ട് ചവിട്ടി വായുവിൽ തെറിച്ച ദീപൻ ചന്തിയും കുത്തി ആ യൂക്കാലിപ്സ് മരങ്ങളുടെ ഇലകൾ വീണു പുതഞ്ഞു പോയ ആ മണ്ണിൽ വീണു… അവന്റെ തല വരെ ഒരു തരിപ്പ് നട്ടെല്ലിലൂടെ മുകളിലേക്ക് കേറി… അവൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റു… അടുത്ത നിമിഷം ആ ആക്രമി വായുവിൽ ഒന്ന് ചാടി ദീപന്റെ പിടലിയിൽ ഒരു തൊഴി കൊടുത്തു… ദീപൻ ഒരു കരണം മറിഞ്ഞ് മലർന്നടിച്ച് വീണു… അപ്പൊ അഭ്യാസം പഠിച്ചവനാ… ദീപൻ ഉടനെ ചാടി എഴുന്നേറ്റു… ആക്രമി ചാടി അവന്റെ അടിനാബി നോക്കി കാലുകൊണ്ട് വീശി… ദീപന്റെ ഉറച്ച കാൽ പത്തി അയാളുടെ കാൽവണ്ണയിൽ ശക്തിയായി പതിച്ചു… ബാലൻസ് നഷ്ട്ടപെട്ട അയാൾ ദീപന്റെ മേലേക്ക് വീഴാൻ പോയി… വീണു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അയാളുടെ മുഖം നോക്കി ദീപൻ ആഞ്ഞൊരു ഇടി കൊടുത്തു… ആ ഇടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ മുന്നിലേക്ക് വീഴേണ്ട ആ ആക്രമി സൈഡിലേക്ക് തെറിച്ച് വീണു… ഉരുണ്ട പോയ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് അവൻ കുതിച്ചു… നെഞ്ചിൽ നോക്കി ആഞ്ഞൊരു ചവിട്ടു ചവിട്ടി.. അയാളുടെ തലയും കാലും മുകളിലേക്ക് പൊന്തി ആ ചവിട്ടിന്റെ ആഘാതത്തിൽ … അയാൾ ദീപന്റെ കാലിൽ കൈ കൊണ്ട് ഇടിച്ചു… അവൻ തലകുത്തി വീണു… ആക്രമിയെ കീഴടക്കാൻ അവന്റെ മനസ്സും ശരീരവും തയ്യാറെടുത്ത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു… കാരണം മറഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റ ദീപൻ അക്രമിയുടെ ഇടനെഞ്ച് നോക്കി ശക്തമായി ഇടിച്ചു… അടുത്ത കൈ വയറ്റിലേക്കും പിന്നെ കൈ പിൻവലിച്ച് അയാളുടെ മുഖത്തേക്കും ആഞ്ഞൊരടി കൊടുത്തു… വളരെ വേഗത്തിൽ കിട്ടിയ ആ മൂന്നിടി ആക്രമിയുടെ ബോധം നഷ്ടപ്പെടുത്തി കളഞ്ഞു… ആക്രമി വെട്ടിയിട്ട വാഴപോലെ തെറിച്ചു വീണു…

ദീപൻ കൈ ഒന്ന് കുടഞ്ഞു… പിന്നെ വീണു കിടക്കുന്ന ആക്രമിയെ നോക്കി… മുഖം മൻകി ക്യാപ്പ് വെച്ച് മറച്ചിരുന്നു… അവൻ അവന്റെ വീണു പോയ ഷാൾ എടുത്ത് കൊണ്ട് വന്നു അയാളുടെ കൈ ബന്ധിച്ചു… പിന്നെ അവന്റെ മുറിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് എടുത്ത് കൊണ്ട് ചെന്നാക്കി… പിന്നെ വേറൊരു തുണി കൊണ്ട് കാലുകൾ കൂടി ബന്ധിച്ചു… ഇത്രേം ഒച്ചയുണ്ടാക്കിയിട്ടും സുഖേഷ് വരാത്തത് അവനിൽ അത്ഭുതം കൊള്ളിച്ചു… അവൻ മുറി പൂട്ടി സെക്യൂരിറ്റി കാബിന്റെ അവിടേക്ക് ഓടി… അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ കസേരയിൽ ബോധം കെട്ട് കിടക്കുന്ന സുഖേഷിനെയാണ് അവൻ കണ്ടത്…തട്ടി വിളിച്ചെങ്കിലും എണീറ്റില്ല… ശ്വാസം ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഒന്നുറപ്പായി എന്തെങ്കിലും മരുന്ന് മണപ്പിച്ചതാവും . അവൻ ആക്രമിയുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു… അവൻ ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ആക്രമിയുടെ ബോധം തെളിഞ്ഞിരുന്നു… അവൻ അയാളുടെ നേരെ നിന്നു… കുത്തിയിരിക്കുന്ന അയാൾ ദീപന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… മൻകി ക്യാപ്പിലൂടെ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ അവൻ കണ്ടു… അവന്റെ കൈ ക്യാപ്പിലേക്ക് നീണ്ടു… ഒറ്റ വലിക്ക് അവൻ ആ ക്യാപ്പ് ഊരി… കുരിശ് കണ്ട ചെകുത്താനെ പോലെ അവൻ പേടിച്ച് പിന്നിലോട്ട് മറിഞ്ഞു വീണു… കാരണം ദീപന്റെ മനസ്സിൽ പോലും വിചാരിക്കാതിരുന്ന ആ ആക്രമിയുടെ മുഖം കണ്ട് അവന് തല കറങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ആ പേര് പിറുപിറുത്തു… “ഭാസ്‌ക്കരൻ ചേട്ടൻ…” ഡേ സെക്യൂരിറ്റി “ഡോ… കള്ളപന്നി… അപ്പൊ നിയാണല്ലേ എന്റെ നീലുവിനെ കൊല്ലാൻ നോക്കുന്നത്… ” ദീപൻ ചാടി എഴുന്നേറ്റ് ഭാസ്കരൻ ചേട്ടന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി അടിച്ചു… അയാളുടെ മുഖത്ത് യാതൊരു ഭാവമാറ്റവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… “പറയടോ പട്ടി… താൻ എന്തിനാ നീലുവിനെ കൊല്ലാൻ നോക്കുന്നെ…” “ഛി… ആറു പറഞ്ഞെടാ നായിന്റെ മോനെ ഞാനാണ് നീലു തംബ്രാട്ടിനെ കൊല്ലാൻ നോക്കുന്നെ…” “പിന്നെ താൻ എന്തിനാടോ എന്നെ ആക്രമിച്ചേ… ഉം…” അവൻ മുഖത്ത് ഒരു അടിയും കൂടി കൊടുത്തു… “നിന്നേം അവനേം എല്ലാത്തിനേം ഞാൻ കൊല്ലും… എന്റെ നീലു തമ്പ്രാട്ടിയെ രക്ഷിക്കാൻ ഞാൻ ആരെയും കൊല്ലും… ” അയാൾ കിതച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു “നിനക്കറിയോ, നീലു തംബ്രാട്ടി എന്തൊരു പാവന്നറിയോ… നിന്നോടുള്ള സ്നേഹം ആദ്യം പറഞ്ഞത് എന്നോടാ… ആദ്യം ഞാൻ സന്തോഷിച്ചു… പക്ഷെ പിന്നീട് ഞാൻ നിന്നെ പറ്റി നാട്ടിൽ അന്വേഷിച്ചു… അപ്പൊ മനസിലായി… നീ രക്ഷിക്കാൻ വന്നതല്ല ശിക്ഷിക്കാൻ വന്നതാണെന്ന്… “

“മനസിലായില്ല…” ദീപൻ ആകെ സംശയത്തോടെ പറഞ്ഞു… “മനസിലാക്കി തരാം… നീ അവളേം ദേവി തംബ്രാട്ടിയേം കൊല്ലാൻ വന്നതാണെന്ന്…” ദീപൻ ചെറുതായി ഒന്ന് ഞെട്ടി… താൻ വന്നതിന്റെ കാരണം അയാൾ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… പക്ഷെ തന്റെ അജണ്ടയിൽ നീലു മാത്രമല്ലേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു… ഇയാൾ എന്തിനാ തമ്പുരാട്ടിയുടെ പേരും കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തിയത് “പ്ഫ… പന്ന കഴുവേറി കിളവാ… അനാവശ്യം പറയുന്നോ… ഞാൻ എന്തിനാടോ അവരെ കൊല്ലുന്നേ” “ഹ ഹ ഹ… കുഞ്ഞേ ഒന്നും അറിയാത്തവനാണെന്ന് വിചാരിക്കരുത് … ഞാൻ പൊട്ടനാണെന്നും വിചാരിക്കരുത്… ആദ്യം കണ്ടമാത്രയിൽ തന്നെ എനിക്ക് സംശയം തോന്നിയതാ… എന്നിട്ട് ഒന്നും അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ… പ്ഫു…” അയാൾ കാർക്കിച്ച് ഒന്ന് തുപ്പ ി. “താൻ എന്ത് കോപ്പാടോ ഈ പറയുന്നേ… എനിക്ക് തമ്പ്രാട്ടിയെയും നീലുവിനേം കൊന്നിട്ട് എന്ത് കിട്ടാനാ…” “ഹ ഹ ഹ… ഇല്ലിക്കൽ കോവിലകത്തെ രുദ്രപ്രതാപവർമ തമ്പുരാന്റെ പൊന്നനിയത്തി മഹാലക്ഷി തമ്പുരാട്ടിക്കും കോവിലകത്തെ കാര്യസ്ഥനായിരിക്കുന്ന വാസുദേവഭട്ടതിരിക്കും പിറന്ന ദീപൻ ഈ കോവിലകത്ത് കാലുകുത്തിയത് എന്തിനാ എന്ന് മനസിലാക്കാനുള്ള സാമാന്യം ബോധം തമ്പുരാന്റെ സന്തത സഹചാരിയായ ഈ ഭാസ്കരന് ശരിക്കും അറിയാം…” ദീപന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു മിന്നൽ പിണർ പാഞ്ഞു കേറി… അവൻ അന്ധാളിച്ച് പുറകോട്ട് ഇരുന്നു… അവന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം ഭാസ്കരൻ ചേട്ടന്റെ മുഖത്ത് തെല്ല് ആശങ്ക ഉണർത്തി “എന്താ… എന്താ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞെ… ഇല്ലിക്കൽ കോവിലകത്തെ… എന്റെ അമ്മ…” ദീപന്റെ മുഖം ചുവന്ന് തുടുത്തു “അപ്പൊ കുഞ്ഞിന്… ” “ഇല്ല… എനിക്കറിയില്ല…” “എന്നാൽ കേട്ടോ… നിന്റെ അമ്മയുടെ കോവിലകമാണ് ഇത്… ഞങ്ങടെ ലക്ഷ്മി തമ്പുരാട്ടിയുടെ കൊട്ടാരം…” അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണീർ കുടുകുടാന്നൊലിച്ചു… “ഭട്ടതിരിയുമായുള്ള അടുപ്പം… അത് വളർന്ന് വലുതായത് തമ്പുരാൻ അറിഞ്ഞു… പിന്നെ ഒരു രാത്രിയുടെ ആയുസ്സേ ഭട്ടതിരിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു… പക്ഷെ വൈകിയിരുന്നു… പറിച്ചെറിയാൻ സാധിക്കാത്തവിധം നീ തമ്പുരാട്ടിയുടെ വയറ്റിൽ കുരുത്തിരുന്നു… ” അയാൾ തല താഴ്ത്തിയിരുന്നു “തമ്പുരാന്റെ കോപം അറിയുന്ന എനിക്ക് നല്ലപോലെ അറിയാമായിരുന്നു തമ്പുരാട്ടിയുടെ ജീവനും ആ ഒരു രാത്രിയുടെ ദൈർഘ്യം മാത്രേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു എന്ന്…”

“പെങ്ങളെ സ്വന്തം കൈ കൊണ്ട് കൊല്ലരുത് എന്ന് ആവർത്തിച്ച എന്നോട് ആ കർമ്മം ചെയ്യാൻ ആജ്ഞാപിക്കുബോൾ ലക്ഷ്മി തബ്രാട്ടിയുടെ ദയനീയ മുഖം എന്റെ കണ്മുന്നിൽ ദാ ഇപ്പോഴും തെളിഞ്ഞു കാണുന്നു… എനിക്ക് കൊല്ലാൻ മനസ്സ് വന്നില്ല… ഒരിക്കലും തിരിച്ച് വരില്ല എന്ന് തംബ്രാട്ടി ഉറപ്പു തന്നു… ഞാൻ കൊടുത്ത കുറച്ച് രൂപയുമായി ഇരുളിന്റെ മറവിലേക്ക് പേടിച്ചരണ്ട മിഴിയോടെ നടന്ന് പോകുന്ന തമ്പ്രാട്ടിയുടെ രൂപം ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിലുണ്ട്… ” അയാൾ കരഞ്ഞു… ദീപന്റെ കൈയും കാലും തളർന്നിരുന്നു… അമ്മ എല്ലാം ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചു… ഒരുപക്ഷെ ഒരിക്കലും താൻ ഈ കോവിലകം തേടി വരരുത് എന്ന് അമ്മ കരുതിയിട്ടുണ്ടാവും… “പക്ഷെ അതിലൊന്നും ആ പാവം ദേവി തംബുരാട്ടിക്ക് പങ്കില്ല… ദേവി തമ്പ്രാട്ടിയാണ് എന്നോട് ലക്ഷ്മി തമ്പ്രാട്ടിയെ കൊല്ലരുത് എന്ന് പറഞ്ഞത്… പൈസ തന്നതും എല്ലാം ദേവി തമ്പ്രാട്ടിയാണ്…അതുകൊണ്ട് നിന്റെ ഉദ്ദേശം ഞാൻ ജീവനോടെ ഇരിക്കുമ്പോ നടക്കില്ല… ” ദീപൻ നിറകണ്ണുകളോടെ എഴുന്നേറ്റു… “ചേട്ടാ…” അയാളുടെ കെട്ടഴിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു… “ഇന്ന് വരെ ഒരു ഡ്രൈവർ മാത്രമായിരുന്നു ഞാൻ… കാശിനു വേണ്ടിയാണ് ഇവിടെ വന്നത്… അച്ഛനെ കുറിച്ച് അമ്മ ഒരിക്കലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല ഞാനായിട്ട് ചോദിച്ച് വിഷമിപ്പിച്ചിട്ടുമില്ല… എന്റെ അച്ഛൻ ആരെന്നോ അമ്മയുടെ മുഴുവൻ പേരോ എനിക്കറിയില്ല… മഹാലക്ഷ്മി എന്ന് മാത്രം അറിയുന്ന എന്റെ അമ്മ തന്നെയാണോ ചേട്ടൻ പറയുന്ന സ്ത്രീ എന്ന് ഉറപ്പൊന്നും ഇല്ലല്ലോ…” “ഉറപ്പില്ലെന്നോ… ഈ ഫോട്ടോ നോക്ക്… ഇതല്ലേ നിന്റെ അമ്മ…” അയാൾ ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്ത് കാണിച്ചു… സുന്ദരിയായ എന്റെ അമ്മയുടെ ഒരു പഴയകാല ഫോട്ടോ… സർവ്വാഭരണഭൂഷിതയായി തലമുടി കൊതിക്കെട്ടി മുല്ലപ്പൂവിനാൽ അലങ്കരിച്ച മുടികെട്ടും… മാണിക്യമാലയുടെയും പാലക്കാ മലയുടെയും സമൃദ്ധമായ അമ്മയുടെ കഴുത്തും… ഉയർത്തി കെട്ടിയിരിക്കുന്ന നേരിയതും മുണ്ടും… ഒരു ടിപ്പിക്കൽ തമ്പുരാട്ടി… ദീപൻ ആ ഫോട്ടോ വാങ്ങി നോക്കി… തന്റെ അമ്മയുടെ ഒരു ഫോട്ടോ പോലും കൈയിലില്ലാത്ത ആ മകൻ അമ്മയെ കണ്ണുനിറച്ച് കണ്ടു… പെട്ടെന്ന് അവൻ ഭാസ്കരൻ ചേട്ടന് നേരെ തിരിഞ്ഞു “ചേട്ടാ…ഇത് തമ്പ്രാട്ടിക്കോ നീലുവിനോ അറിയോ…” “ഇല്ല… ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല…”

“എങ്കിൽ ഇനി ഞാൻ പറയുന്ന വരെ ഇതാരോടും പറയരുത്… എനിക്കറിയണം നീലുവിനെ കൊല്ലാൻ നോക്കുന്നത് ആരാന്ന് എന്ന്… ” “അപ്പൊ അത് നീയല്ലേ…” ഭാസ്കരൻ ചേട്ടൻ ചോദിച്ചു.. “ഞാനായിരുന്നെങ്കിൽ എപ്പോഴേ അത് കഴിച്ച് ഇവിടം വിട്ടേനെ ചേട്ടാ…” അയാൾ അല്പനേരം ആലോചിച്ചു നിന്നു പിന്നെ തലയാട്ടി… അവർ ഒരുപാട് നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നു… ദീപന് അവന്റെ അമ്മയുടെ പഴയ കഥകൾ മുഴുവൻ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു… അവന് ചോദിക്കാനാണെങ്കിൽ അമ്മയെ കുറിച്ചും അച്ഛനെ കുറിച്ചും മാത്രം… നേരം വെളുക്കാറായി… “ചേട്ടാ എന്നാൽ പൊയ്ക്കോ… പിന്നെ ആരും അറിയരുത്…” അയാൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു… കാരണം ദീപനെ അയാൾ വിശ്വസിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു… പോവാൻ നേരം അയാൾ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ഒരു മന്ദഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു… “ഇവിടെ ഒരുപാട് സ്വത്തുണ്ട് കുഞ്ഞേ… പക്ഷെ ആ സ്വത്തിനേക്കാളും വലിയൊരു സ്വത്താണ് നീലു… നിന്റെ അവകാശം തന്നെയാണ് അവൾ… ആർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കരുത്… അതിനുവേണ്ടി കൊല്ലാനാണെങ്കിലും മരിക്കാനാണെങ്കിലും ഞാനുണ്ട് നിന്റെ കൂടെ…” ദീപൻ അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു… പിന്നെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി ആ കോവിലകം ബംഗ്ളാവ് ശരിക്കൊന്നു നോക്കി… വെളിച്ചം അരിച്ചിറങ്ങുന്ന പുലർകാലെയിൽ ഹിമകണങ്ങളാൽ മൂടപ്പെട്ടു നിൽക്കുന്ന കൊട്ടാരത്തിനെ ഒരുപാട് പ്രാവശ്യം കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവനു എന്തോ ഒരു പുതുമതോന്നി … ************************************************************* ആളുകൾ കൂടി നിൽക്കുന്നതിനിടയിലേക്ക് സിഐ കോശി ഇടിച്ചു കയറി “മാറിനെടാ… ആരെടെ അമ്മേടെ പിണ്ണം വെക്കുന്നത് കാണാനാടാ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത്…” അയാൾ കൈയിലെ ലാത്തി വീശി കൂടിനിന്നവരെ ഓടിച്ചു… “ഡോ…” കോശി സാർ എസ് ഐ ഷിബി ചാക്കോയെ വിളിച്ചു… അയാൾ ഓടി വന്ന് നല്ലൊരു സല്യൂട്ട് കൊടുത്തു “ഡോ… ഈ മുഴുവൻ അരിച്ച് പറക്കണം… പിന്നെ ഈ ഭാഗത്ത് വല്ല സ്ഥിരം ഹൈഡ്ഔട്ടുകൾ ഒന്ന് നോക്കി വെച്ചേക്ക് ” അയാൾ കത്തിക്കരിഞ്ഞ കാറിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി… കൂടെ എസ് ഐ യും “എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലെടോ… ബോഡി മെഡിക്കൽ കോളേജിലേക്ക് തന്നെ മാറ്റിയില്ല…” “യെസ് സർ ” അയാൾ കത്തിക്കരിഞ്ഞ കാറിന്റെ ഉൾവശത്തേക്ക് നോക്കി… “എന്തേലും ഉണ്ടെടോ… വല്ല തുമ്പോ തുരുമ്പോ…” കോശി വാശിയിൽ ചോദിച്ചു “ഇല്ല സാർ… ഫോറൻസിക് പറയുന്നത് ഒരു ആക്‌സിഡന്റിൽ ഇത്രേം കരിഞ്ഞ് പോകുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാണ് എന്നാണ്…”

“ഉം… ഇപ്പൊ ആ കോലോത്തെ രണ്ടു പേർ പോയി ല്ലേ… ” “യെസ് സാർ… എനിക്ക് ചില സംശയങ്ങൾ ഒക്കെ ഉണ്ട്… ” ഷിബി ചാക്കോ പറഞ്ഞു “അയ്യോ, എങ്ങനെ… താൻ ഒരുപാടൊന്നും സംശയിക്കേണ്ടാ…ഇത് ഒരു ആക്സിഡന്റ് തന്നെയാണെന്ന് കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയില്ലേ… ” കോശി സാർ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു… “പിന്നെ വെറുതെ ഒരു പ്രഹസനം പോലെ ചെറുതായിട്ടൊന്നന്വേഷിക്ക് ” അയാൾ ജീപ്പിൽ കേറി പോയി നേരെ ആ ജീപ്പ് പോയത് ഒരു ഇടിഞ്ഞു പൊളിഞ്ഞ് വീഴാറായ ഒരു പഴയ കെട്ടിടം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു കോമ്പൗണ്ടിലേക്കായിരുന്നു… ജീപ്പിൽ നിന്നിറങ്ങി അയാൾ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി… പിന്നെ കാർക്കിച്ചൊന്നു തുപ്പി ഉള്ളിലേക്ക് കേറി സ്വർണ കളറോട് കൂടിയ വീതിയുള്ള ഡിസൈൻ വർക്കുകളോട് കൂടിയ വിലകൂടിയ ഓറഞ്ച് കളർ സാരി ഉടുത്ത് കൊണ്ട് മുന്നിൽ ദേവി തമ്പുരാട്ടി… “എന്തായി കോശി സാറേ… ഉറപ്പിച്ചോ…” “ഹാ ഏകദേശം ഉറപ്പിക്കാം… ഞാൻ അരിച്ച് പറക്കി… പക്ഷെ മൂർത്തിയുടെ പൊടി പോലും കിട്ടിയിട്ടില്ല… ” “ഉം… സാറ് ഇനി കൂടുതലായി അന്വേഷിക്കുകയൊന്നും വേണ്ടാ… ” “അപ്പൊ അതൊരു കൊലപാതകമാണെന്ന് തമ്പുരാട്ടിക്ക് അറിയാം…” “അങ്ങനെയല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് സാറിന്റെ വരുമായിരുന്നില്ലല്ലോ… ആര് … എന്തിന്… ഈ രണ്ടു ചോദ്യത്തിനും പോകരുത്… ” “അത് തമ്പുരാട്ടി പേടിക്കേണ്ടാ… വെറും ഒരു ആക്സിഡന്റ് ആയി ഫ്രെയിം ചെയ്യാവുന്ന കേസ്സെ ഉള്ളു… ” തമ്പുരാട്ടി താളത്തിൽ നടന്നു… കോശിയുടെ കണ്ണുകൾ ഓറഞ്ച് സാരിയിൽ പൊതിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ആ മനോഹര നിതംബങ്ങളുടെ താളത്തിൽ ലയിച്ച് പോയി… തമ്പുരാട്ടി കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ബാഗിൽ നിന്ന് കുറച്ച് നോട്ടുകെട്ടുകൾ എടുത്ത് കോശിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തു… കാറ്റിൽ ഉലയുന്ന ആ സാരിയുടെ മറവിൽ നിന്ന് ആ വെളുത്ത വയറും ഒപ്പം ഒരു കുണ്ണ കേറ്റിയടിക്കാൻ തക്ക വലിപ്പമുള്ള പൊക്കിൾ കുഴിയും കോശിയുടെ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞു…

കാശ് വാങ്ങുന്നതിനിടയിൽ അയാൾ മനഃപൂർവം തമ്പുരാട്ടിയുടെ നീണ്ട കൈവിരലുകളിൽ തഴുകി… ഒപ്പം തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒരു ചിരിയും… തമ്പുരാട്ടിക്ക് സംഗതി കിട്ടിയെങ്കിലും കൈ പിൻവലിച്ചു… അയാൾ കാശ് കെട്ടുകൾ വാങ്ങി പോക്കറ്റിൽ തിരുകി… “ആ പിന്നെ തമ്പുരാട്ടി അന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നല്ലോ… രാത്രി ഒന്നര വരെ ദാ അവൻ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നെന്ന്…” “ഉവ്വ്..” തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു… “ഹി ഹി ഹി… സത്യത്തിൽ അത് നുണയാണെന്ന് അപ്പൊ തന്നെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു… പിന്നെ ഞാൻ തമ്പുരാട്ടീടെ മാനം കാക്കനാ കൂടുതലായി ഒന്നും അന്വേഷിക്കാഞ്ഞത്…” “അതിനുള്ള വിഹിതം കിട്ടിയതല്ലേ…” തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു അയാളുടെ പാന്റിനുള്ളിൽ മുഴുത്തു നിൽക്കുന്ന ലിംഗത്തിലേക്ക് പാളി നോക്കികൊണ്ട് തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞു “ഓ… ഈ കാശ് മാത്രം നോക്കിയല്ല എന്റെ തമ്പുരാട്ടി ഈ കോശി സഹായിക്കുന്നത്… അൽപ്പം സഹകരണം ഒക്കെ വേണ്ടേ…” തമ്പുരാട്ടിയുടെ പിന്നിൽ നിന്ന് ചെവിൽ പറഞ്ഞു… അയാളുടെ മൂത്തു നിൽക്കുന്ന ലിംഗം തമ്പുരാട്ടിയുടെ ചന്തിയിൽ അമർന്നിരുന്നു… തമ്പുരാട്ടി ഒഴിഞ്ഞു മാറി… “കോശി… മൂത്തു നിൽക്കുന്ന സമ്മാനോം കൊണ്ട് ഈ ദേവി തമ്പുരാട്ടിയുടെ സാമാനത്തിന്റെ അളക്കാൻ നിക്കരുത്… ചെയ്യുന്ന സഹായങ്ങൾക്ക് അപ്പപ്പോ കൂലി കൊടുത്ത് തന്നാ പഴക്കം… പിന്നെ കൂടുതൽ ചൊറിയാൻ വന്നാൽ കേരളാ പോലീസിൽ ഒരു സിഐ യുടെ ഒഴിവ് വരും…. ഓർത്താൽ നന്ന്…” തമ്പുരാട്ടിയുടെ ആ ഡയലോഗിൽ കോശി ശരിക്കും ഒന്ന് പതറി… മൂത്ത കുണ്ണയും കൊണ്ട് ചെന്നാൽ കാലകത്തും എന്ന് കരുതിയ കോശി വെറും ഊശിയായി തമ്പുരാട്ടി കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു… നടന്നകലുന്ന തമ്പുരാട്ടിയുടെ വിരിഞ്ഞ പുറവും മുഴുത്ത ചന്തികളും അതിന്റെ ആട്ടവും നോക്കി വെള്ളം ഇറക്കി കോശി നിന്നു… *******************************************************

ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു… മൂർത്തിയുടെ മരണം ഒരു ആക്സിഡന്റ് ആയി എഴുതി തള്ളി… ദീപന് ഉറപ്പായിരുന്നു അതൊരിക്കലും ആത്മഹത്യ അല്ല എന്ന്… തമ്പുരാട്ടിയും രൂപേഷുമായുള്ള ബന്ധം നീലുവിനെ അമ്മയിൽ നിന്നകറ്റി… മാനസികമായി… പക്ഷെ അമ്മയെ എതിർക്കാൻ ഇപ്പോഴും ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു അവൾക്ക്… രൂപേഷ് കൊട്ടാരത്തിൽ കൂടുതൽ അവകാശങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു തുടങ്ങി… സെക്യൂരിറ്റി സുഖേഷിനെ പിരിച്ച് വിട്ട് പകരം വേറൊരുത്തനെ നിയമിച്ചു… അലക്സ്… പക്കാ ഒരു ക്രിമിനൽ അന്നെന്നു കണ്ടാൽ തന്നെ പറയും… നീലാംബരി അതിനെ ചോദ്യം ചെയ്‌തെങ്കിലു൦ തമ്പുരാട്ടിയുടെ പിന്തുണയോടെ രൂപേഷ് അത് നടപ്പിലാക്കി… രാത്രികാലങ്ങളിൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്ന രൂപേഷിനെ അവൾ ഒരുപാട് തവണ കണ്ടു… പോകെ പോകെ സമയവും കാലവും ഒന്നും ഇല്ലാതായി… എപ്പോ വേണേലും തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു ചെല്ലാവുന്ന അത്ര അധികാരമായി രൂപേഷിന്… രൂപേഷിന്റെ അടിവളം ശരിക്കും ചെന്നപ്പോ തമ്പുരാട്ടി ഒന്നും കൂടി ഒന്ന് കൊഴുത്തു… ചന്തികളുടെയും മുലകളുടെയും വലുപ്പം വരെ കൂടി… നീലു ശരിക്കും ഒറ്റപെട്ടു തുടങ്ങി… ആകെയുള്ളൊരാശ്വാസം ദീപൻ ആയിരുന്നു… ഒഴിവ് സമയങ്ങളിൽ അവർ ഒത്തു കൂടി… ഒരുപാട് സംസാരിച്ചു… ഒരിക്കൽ അവരുടെ സംസാരം കാണാൻ ഇടയായ തമ്പുരാട്ടി നീലുവിനോട് കയർത്തു സംസാരിച്ചു… “കണ്ണിൽ കണ്ട ഡ്രൈവര് ചെക്കന്റെ കൂടെ ശൃ൦ഗരിചിരിക്കാൻ നാണമില്ലേ നീലു… ചെ…” “ഞാൻ വെറുതെ സമയം പോവാനായിട്ട് അവിടെ പോയി ഇരുന്നതാ…” അവൾ അലസമായി മറുപടി പറഞ്ഞു… “ഇനി നീ അവനോട് സംസാരിച്ചിരുന്നത് കണ്ടാൽ…” ഇടയിൽ ഒരു ഭീഷണി സ്വരത്തിൽ രൂപേഷ് പറഞ്ഞു… നീലുവിന്റെ കണ്ണുകളിൽ കോപം ജ്വലിച്ചു… “നീ ആരാടാ… എന്നോട് ആജ്ഞാപിക്കാൻ…” അവളുടെ കൈ അവന്റെ മുഖത്തിന് നേരെ ഓങ്ങി… പക്ഷെ ആ കൈ തമ്പുരാട്ടി പിടിച്ചു… “അമ്മേ… എന്താ അവൻ പറഞ്ഞതിൽ ഒരു തെറ്റുമില്ല… നീ ഇനി അവനോട് സംസാരിക്കരുത്…” “അത് അമ്മക്ക് എന്നോട് പറയാമായിരുന്നു… പക്ഷെ ഇവൻ… ഇവാൻ ആരാ എന്നെ അനുസരിപ്പിക്കാൻ…”

നീലുദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു… “നീലു… നീ എത്ര ദേഷ്യപെട്ടിട്ടും കാര്യമില്ല…” തമ്പുരാട്ടി ആക്രോശിച്ചു… “തമ്പുരാട്ടി…അല്ലെങ്കിൽ എന്തിനാ ഇത്ര വിഷമിക്കുന്നെ… അവൻ വെറുമൊരു ജോലിക്കാരൻ… അവനെ അങ്ങ് പറഞ്ഞു വിട്ടേക്ക്… ഞാൻ കൊണ്ട് വരാം നല്ല ഡ്രൈവർമാരെ…” രൂപേഷ് പറഞ്ഞു “ഹാ അതാ നല്ലത്…” തമ്പുരാട്ടി പിന്തുണച്ചു… നീലുവിനെ ആരും അല്ലാതാക്കിയുള്ള രൂപേഷിന്റെ സംസാരം അവളെ കൂടുതൽ ചൊടിപ്പിച്ചു… “ഇവിടെ ഞാൻ തീരുമാനമെടുക്കും… എന്റെ ഡ്രൈവർ ആയി വേറെ ആരും വരാൻ പോണില്ല… പിന്നെ ആരും ആരെയും പിരിച്ച് വിടാൻ പോകുന്നില്ല… അങ്ങനെ പറിച്ചു വിടാനാണെങ്കിൽ എനിക്ക് വേറെ പലരെയും പിരിച്ചു വിടേണ്ടി വരും… ” രൂപേഷിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് നീലാംബരി ഉറച്ച സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു… തമ്പുരാട്ടിയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു… ഇങ്ങനെയൊന്നും നീലു സംസാരിക്കാത്തതാണ്… “അതുകൊണ്ട് എന്നെ അനുസരിപ്പിക്കാൻ ആരും മുതിരണ്ടാ… ആരും…അതിനുള്ള അർഹത തല്ക്കാലം ആർക്കും ഇല്ല…” അവൾ അമ്മയെ പാളി നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “നീലു…” ദേവി തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഒച്ച ഉയർന്നു… “അമ്മ ദേഷ്യപ്പെടേണ്ട… എന്റെ തീരുമാനം ഇതാണ്… ഇനി ഞാൻ അറിയാതെ ഒരു നിയമനവുംഇവിടെയോ കമ്പനിയിലോ നടക്കാൻ പാടില്ല… ഇതുവരെ നിയമിച്ചവരുടെ ഡീറ്റെയിൽസ് എന്റെ ടേബിളിൽ ഇന്ന് ഉച്ചക്ക് മുൻപ് എത്തണം… ഇല്ലെങ്കിൽ താൻ ഈ പൊസിഷനിൽ ഉണ്ടാവില്ല…” അവൾ രൂപേഷിന്റെ മുഖത്തേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “പിന്നെ കോവിലകം ഗ്രൂപ്പിന്റെ എം ഡി ഇപ്പോഴും ഈ നീലാംബരി തന്നെയാണ്… ആ അവകാശം തല്ക്കാലം ഞാൻ ആർക്കും വിട്ടു കൊടുക്കാൻ പോകുന്നില്ല…” ദേവി തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുഖത്തേക്ക് രൂക്ഷമായി നോക്കികൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു… പിന്നെ മുകളിലേക്ക് കേറി പോയി… ആകെ ഞെട്ടി തരിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു ദേവി തമ്പുരാട്ടി… സ്വന്തം മകളുടെ വായിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ കേട്ടപ്പോ ശരിക്കും തളർന്നു… കൂട്ടിവെച്ചുണ്ടാക്കിയ ചീട്ടുകൊട്ടാരം ഒറ്റയടിക്ക് പൊളിഞ്ഞു വീഴുമോ… “തമ്പുരാട്ടി… തൽക്കാലം നീലുവിനെ പ്രകോപിപ്പിക്കേണ്ടാ… നമ്മുടെ സംശയങ്ങൾ ശരിയാണെന്നു ഉറപ്പായില്ലെ…” “ഉം… അവൾക്ക് പ്രേമിക്കാൻ കണ്ട ഒരുത്തൻ… പ്ഫ്യൂ… ” അൽപ്പം അകലെ നിന്ന് കാർ തുടക്കുന്ന ദീപനെ നോക്കി തമ്പുരാട്ടി ആഞ്ഞൊരു തുപ്പ് തുപ്പി. “രൂപേഷ്… ഷംസുവിനെ കാണാൻ നേരമായി… ഒരു മീറ്റിങ് അറൈഞ്ച് ചെയ്യൂ…” രൂപേഷ് ദീപനെ നോക്കി കൊണ്ട് തലയാട്ടി… *********************************** “ആഹാ… നല്ല ഭംഗിയുണ്ടല്ലോ…” ചുറ്റും നോക്കി കൊണ്ട് രജിതാ മേനോൻ പറഞ്ഞു… “ഇത് എന്റെ പപ്പ സമ്മറിൽ വന്ന് താമസിച്ചിരുന്ന സ്ഥലമാണ്… ” സ്റ്റീഫൻ പറഞ്ഞു “അല്ല എന്തിനാ എന്നെ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞത്…” രജിതാ വശ്യമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു…

“അതൊക്കെ പറയാം… രജിതക്ക്… ഓ സോറി അങ്ങനെ വിളിക്കലോ അല്ലെ…” “ഓ ഷുവർ…” “രജിതക്ക് കുടിക്കാൻ എന്താ… സംതിങ് ഹോട്ട്…” “ആസ് യു വിഷ്…” രജിത പറഞ്ഞു… ഷാംപൈൻ ബോട്ടിൽ തുറന്നു സ്റ്റീഫൻ രണ്ടു ഷാംപൈൻ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പകർന്നു… അൽപ്പം നുരഞ്ഞു പൊങ്ങിയ ആ ഷാംപൈൻ അവന്റെ മനസിലെ വികാരത്തെയും പതപ്പിച്ചിരുന്നു… സ്റ്റീഫൻ ഗ്ളാസ് എടുത്ത് തിരിഞ്ഞു… അലക്ഷ്യമായി ആ സ്റ്റേറ്റിനുള്ളിലെ പഴയ കെട്ടിടത്തിന്റെ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് പ്രകൃതിയുടെ ഭംഗി ആസ്വദിച്ച് നിൽക്കുന്ന രജിതയെ നോക്കി… കനം കുറഞ്ഞ ജീൻസ്‌ ടൈപ്പ് ഉള്ള ഒരു പാന്റ്… ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ ജീൻസ് ആണെന്ന് തോന്നുമെങ്കിലും ലെഗ്ഗിങ്‌സ് പോലെ കേറ്റുന്നതാണ്… സിബോ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… തോളിലൂടെ വള്ളിയുള്ള കൈ ഇല്ലാത്ത കറുത്ത ബനിയൻ… പുറമെ ഒരു ഹാഫ് സൈസ് ബ്ലാക്ക് ഓവർ കോട്ടും… ബനിയൻ ആണെങ്കിൽ കഷ്ടി ആ വയർ മറഞ്ഞ് ആ പാന്റിന്റെ വള്ളി മറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു… ആ ടൈറ്റ് പാന്റിലൂടെ അവളുടെ കടിതടം തള്ളി നിൽക്കുന്നു… ചന്തികളുടെ മുഴുവൻ ഭംഗിയും വിളിച്ചോതുന്ന ആ വസ്ത്രധാരണരീതി രജിത മനഃപൂർവം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതാണ്… അവൾക്കറിയാം അവളുടെ ശരീരം ആണ് സ്വത്ത് എന്ന്… ഒരു കാൽ കൈവരിയുടെ ഗ്യാപ്പിലേക്ക് കേറ്റി വെച്ച് അൽപ്പം മുന്നോട്ടാഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന രാജിതയുടെ കുണ്ടികൾ സ്സ്റ്റീഫൻ മത്ത് പിടിപ്പിച്ചു… അവൻ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… “ഹിയർ ഈസ് യുവർ ഡ്രിങ്ക്…” രജിത തിരിഞ്ഞു നോക്കി… കറുത്ത കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ്സിനാൽ മറച്ചിരിക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളുടെ ഭാവം സ്റ്റീഫന് മനസിലാക്കാൻ സാധിച്ചില്ല…കാറ്റിൽ ആ ചെറിയ ഹാഫ് ഓവർ കോട്ട് പറന്ന് സ്ഥാനം മാറി… അവളുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട കക്ഷവും തോളും അവന്റെ മനസിന്റെ നിയന്ത്രണത്തെ വധിക്കുന്നതായിരുന്നു… “സോ… സ്റ്റീഫൻ… ടെൽ മീ… വൈ ആം ഹിയർ?” ഗ്ലാസ് ഊരി മാറ്റി ഷാംപൈൻ ഗ്ലാസ് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു… “ഓക്കേ… ലെറ്റ് മീ കം ട്ടോ ദി പോയിന്റ്… രജിതാ ആസ് യു നോ…എനിക്ക് ഗ്രൂപ്പിന്റെ ആ രണ്ടു എസ്റ്റേറ്റുകളും കിട്ടിയാൽ കൊള്ളാം എന്നുണ്ട്… അതിനാണ് ഞാൻ മിസ്റ്റർ ഷംസുവിനോടും രൂപേഷിനോടും സഹായം ചോദിച്ചത്… ഞാൻ അവർ ചോദിച്ചപ്പോഴൊക്കെ കാഷ് കൊടുത്തു… ബട്ട്… നൗ… ദേ ആർ ബിഹൈൻഡ് സംതിങ് എൽസ്… ഷംസുക്കയാണെങ്കിൽ ഇപ്പൊ ഒരു അടിമയോട് പെരുമാറുന്ന പോലെയാണ് പെരുമാറുന്നത്… രാജിക്കറിയാലോ.. ലാസ്‌റ് ഡേ… വാട്ട് ഹാപ്പെൻഡ്… സോ ഐ നീഡ് ട്ടോ സോർട്ട് ഇറ്റ് ഔട്ട്… ഐ നീഡ് യുവർ ഹെൽപ്പ് ” സ്റ്റീഫൻ കാര്യം നേരെയങ്ങ് പറഞ്ഞു. രജിത ആലോചിച്ചു … സ്റ്റീഫൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ ശരിയാണ്… പക്ഷെ ഷംസുവിനെ എതിർക്കുക എന്ന് പറയുന്നത് അത്ര എളുപ്പമല്ല… അതേസമയം സ്റ്റീഫന്റെ കൈയിൽ കാശും ഉണ്ട്… അവിടേം ഇവിടേം ചവിട്ടി നിൽക്കുന്നതാണ് നല്ലത് എന്ന് രജിതക്ക് തോന്നി… രൂപേഷിന്റെ മനം മാറ്റം അവളെ ശരിക്കും പകപ്പിച്ചിരുന്നു… എല്ലാവർക്കും കൂടി തിന്നാം എന്ന് വിചാരിക്കുന്ന പലതും അവൻ ഒറ്റക്ക് അടിച്ചെടുക്കാനുള്ള കളികളാണ് കളിക്കുന്നത് എന്ന് രജിതക്ക് തോന്നി .

“സ്റ്റീഫൻ… ഞാൻ ഒരുകാര്യം വ്യക്തമാക്കാം… ഷംസുക്കയെ എതിർത്തിട്ട് നമുക്കിവിടെ ജീവിക്കാൻ സാധിക്കില്ല… പ്രത്യേകിച്ച് എനിക്ക്… നിന്റെ കൈയിലും മറ്റും ഇഷ്ട്ടം പോലെ പണം ഉണ്ട്… എന്റെ കൈയിൽ അങ്ങനെയല്ല… സോ എനിക്ക് നിന്റെ കൂടെ നിക്കാൻ…” രജിത പകുതി വഴിയിൽ നിർത്തി… “ഓ രജിതാ… പണം… ഡോണ്ട് വറി… അത് ഞാൻ തരും… എത്ര വേണേലും… പക്ഷെ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവണം… ” “അങ്ങനെയാണേൽ ഒക്കെ… ഞാൻ ഉണ്ടാവാം… ബട്ട്… നമ്മൾ തമ്മിൽ ഉള്ള ഈ ഡീൽ ആരും അറിയരുത്… ” “ഇറ്റ്സ് ഓക്കേ… ആരും അറിയില്ല… അതുകൊണ്ടല്ലേ രജിതയോട് ഞാൻ ഇവിടെ വരാൻ പറഞ്ഞത്…” “ഉം…” അവൾ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി… “രജിതാ… നീലാംബരിയുമായി എങ്ങനെ…” “ഓ… നല്ല ബന്ധത്തിലാ… ” “എങ്കിൽ അവളെ ഒന്ന് കൈയിലെടുക്ക്… എന്നിട്ട് ആ ഷംസുവിന്റെ കുറിച്ച് ഒരു ക്ലൂ കൊടുക്ക്… ഒപ്പം അവന്റെയും ആ നാറി രൂപേഷിന്റെയും… നീലാംബരിയുടെ വിശ്വാസം നേടിയെടുത്താൽ… പിന്നെ നമ്മുക്ക് കുറച്ചും കൂടി എളുപ്പത്തിൽ കാര്യങ്ങൾ നേടിയെടുക്കാം…” “അതുശരിയാ… അല്ലേലും നീലുവിന് എസ്റ്റേറ്റ് ബിസിനസ് തീരെ താൽപര്യം ഇല്ല… ആ കഴപ്പി തമ്പുരാട്ടിക്കാ അതിൽ ഇന്റെരെസ്റ്റ്…” രജിത ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു… “നീ എന്താ കരുതിയത് ആ രണ്ടു എസ്റ്റേറ്റുകളുടെയും പ്രത്യേകത എന്താന്നറിയോ… രണ്ടും ഒറ്റപെട്ടു കിടക്കുന്ന മല… പ്രൈവറ്റ് പ്രോപ്പർട്ടി പോലെ ഉപയോഗിക്കാം… രണ്ടു ആ എസ്റ്റേറ്റുകൾ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത് രണ്ടു സംസ്ഥാനത്തായിട്ട്… മൂന്ന് ഏറ്റവും എളുപ്പത്തിൽ കഞ്ചാവ് കൃഷി നടത്താൻ പറ്റുന്ന ഏക സ്ഥലം… ആർക്കും ഒരു സംശയവും ഉണ്ടാവില്ല… നിനക്കറിയോ… അതിന്റെ ഒരു ഭാഗത്ത് കഞ്ചാവ് കൃഷി നടന്നിരുന്നു… തമ്പുരാട്ടി പോലും അറിയാതെ… പക്ഷെ മൂർത്തിയും ഷംസുവും തമ്മിലുള്ള വിരോധം ആ കൃഷി നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു… അതറിഞ്ഞത് മുതൽ ഞാൻ ആ എസ്റ്റേറ്റിന് പിന്നാലെയാണ്… ” പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു സിഗററ്റ് എടുത്ത് കത്തിച്ചു… “ഓ… ഈ കഞ്ചാവ് അത്രക്ക് ലാഭം ഉണ്ടാക്കുന്നതാണോ…” രജിത ചോദിച്ചു… “ഉം… അതിൽ നിന്നും ഉണ്ടാവുന്ന ഒരു ഓയിൽ ഉണ്ട്… അതിനാണ് കൂടുതൽ മാർക്കെറ്റ്… ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും ശക്തിയുള്ള ലഹരി മരുന്ന്… നീ എന്റെ കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ… ” സ്റ്റീഫൻ അവളുടെ പഞ്ഞി പോലുള്ള അരക്കെട്ടിൽ വരിഞ്ഞു പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

കൈയിലുള്ള ഷാംപൈൻ ഗ്ലാസ് കാലിയാക്കി സ്റ്റീഫൻ രജിതയെ പിടിച്ച് തന്നിലേക്കമർത്തി… അവൾ അത് നിനച്ചിരുന്നെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് അവന് വഴങ്ങി കൊടുക്കാൻ ഉദ്ദേശമുണ്ടായിരുന്നില്ല… കാരണം വാക്കുകളിലും സുഖത്തിലും വീഴുന്നവളല്ല രജിതാ മേനോൻ…

തന്നെ ചുറ്റി പിടിച്ച് ചന്തികളിൽ അമരുന്ന മുഴുപ്പിനെ വക വെക്കാതെ അവൾ തെന്നി മാറി… സ്റ്റീഫന്റെ ആവേശം അവളെ അൽപ്പം കമ്പിയാക്കിയിരുന്നെങ്കിലും ആർക്കും എളുപ്പത്തിൽ കാലകത്തി കൊടുക്കുന്നവൾ ആണ് എന്ന് വിചാരിക്കണ്ടാ. “നോ..സ്റ്റീഫൻ…” ഒഴിഞ്ഞു മാറി “ഏയ് കമോൺ രജിത… ലെറ്റ്സ് ഹാവ് സം ഫൺ…” സ്റ്റീഫൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ ഞെക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… “നോ… നോട്ട് ദിസ് ടൈം…” രജിത കുതറി മാറി പക്ഷെ സ്റ്റീഫന്റെ വെറി കൂടി വന്നു… രജിതയെ നെഞ്ചിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു… അവളുടെ വലിയ പഞ്ഞി മുലകൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിഞ്ഞു… സ്റ്റീഫൻ സർവ്വശക്തിയുമെടുത്ത് അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുഖം അമർത്തി… “സ്റ്റീഫൻ.. ഹ്… ആ… നോ..ലീവ് മീ… ആ…” രജിത കിടന്ന് പുളഞ്ഞു… സ്റ്റീഫൻ അവളെ ബാൽക്കണിയിലെ തൂണിലേക്ക് ചാരി നിർത്തി… അവന്റെ മുഴുത്ത പാന്റിന്റെ മുൻഭാഗം അവളുടെ കവക്കിടയിലേക്ക് തള്ളി വെച്ച് അവളുടെ അരക്കെട്ടിലും വയറിലും മുലയിലും ഒക്കെ മാറി മാറി അമർത്തി… “സ്റ്റീഫൻ… പ്ലീസ്… ലെറ്റ് ഇറ്റ് ബി ഇൻ മറ്റൊരു ടൈം…” നല്ല മൂഡ് വന്നെങ്കിലും രജിതാ അവളുടെ എതിർപ്പ് കാണിച്ചു… അവളുടെ ജീൻസ് ലെഗ്ഗിങ്‌സിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ഉന്തി നിൽക്കുന്ന ആ കടി തടം തരിച്ചു കേറുന്നത് അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… സ്റ്റീഫന്റെ മൂത്ത കുണ്ണയുടെ മുഴുപ്പ് അവൾ ആ കടിതടത്തിൽ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… “രജി… ഓ ബേബി… കമോൺ… ഇറ്റ്സ് ജസ്റ്റ് ബിറ്റ്വീൻ അസ്… ” സ്റ്റീഫനാവളെ കൂടുതൽ ആർത്തിയോടെ ചുംബിക്കാൻ തുടങ്ങി… അവളുടെ കഴുത്തിലും മുലയിലും ഒക്കെ മുഖം ഇട്ട് അമർത്തി… രജിതയുടെ എതിർപ്പിന്റെ ശക്തി കുറഞ്ഞു വന്നു… സ്റ്റീഫന്റെ കൈകളുടെ സുഖം അവളുടെ ഓരോ ശരീരഭാഗങ്ങളിലും അനുഭവിക്കാൻ തുടങ്ങി… സ്റ്റീഫന്റെ കൈ അവളുടെ ചന്തികുടങ്ങളിലേക്ക് പടർന്നു കയറി… ആ മൃദുലമായ ചന്തികളെ അവൻ ശരിക്കും ഞെക്കി പിഴിഞ്ഞ് സുഖിച്ചു… അവളുടെ മുലയിൽ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അമർന്നു… ഹാഫ് ഓവർകോട്ട് അവൾ തന്നെ ഊറി മാറ്റി… അവളുടെ കൈകൾ സ്റ്റീഫന്റെ കഴുത്തിൽ വട്ടം ചുറ്റി… ഒരു കാൽ അവന്റെ അരകെട്ടിലൂടെ പിന്നിലേക്ക് വരിഞ്ഞ് സ്റ്റീഫന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു…സ്റ്റീഫൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ മാറി മാറി ഞപ്പി… വായ്ക്കുളിലേക്ക് നാക്ക് കയറ്റി ചുഴറ്റി… മുലയിൽ പിടിച്ച് ഞെരിച്ചു… അവളുടെ ലേസ്ലെസ്സ് ബ്രായുടെ സ്ഥാനം മാറി മുല ബനിയനുള്ളിൽ വീർത്തു നിന്നു… അവൻ ആ ബനിയൻ ഊറി മാററി… ആ മുലകൾ താഴേക്ക് ഞാന്ന് കിടന്നു… അവൻ ആ വീഴ്ത്തിനിൽക്കുന്ന ഞെട്ടുകൾ വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു… അവന്റെ കൈ അവളുടെ വീർത്തു നിൽക്കുന്ന കവക്കിടയിലേക്ക് ചെന്നു… ഇതിനിടയിൽ സ്റ്റീഫന്റെ ഷർട്ട് രജിത ഊറി എറിഞ്ഞിരുന്നു… അവളുടെ ജീൻസ് ലെഗ്ഗിൻസിനുള്ളിലേക്ക് അവന്റെ കൈ അരിച്ചിറങ്ങി… അവളുടെ പാന്റിക്ക് മുകളിൽ അവന്റെ കൈ കിടന്ന് ഞെരിഞ്ഞമർന്നു…

രജിതാ മേനോന്റെ അരക്കെട്ട് ഇളകാൻ തുടങ്ങി… അവളുടെ വായിൽ നിന്നും കാമസ്വരങ്ങൾ ഉയരാൻ തുടങ്ങി… മുടിയുലഞ്ഞ് നിന്ന് പുളഞ്ഞു… അവന്റെ മുഴച്ചു പാന്റിന്റെ മുൻഭാഗത്ത് അവളുടെ കൈ അമർന്നു… പാന്റിൽ മുഴച്ചു നിൽക്കുന്ന കുണ്ണയെ തലോടി… അവൻ അവളുടെ ജീൻസ് ലെഗിങ്സ് താഴേക്ക് വലിച്ചു… പിന്നെ ഊരി മാറ്റി… മഞ്ഞ സ്ട്രിംഗ് പാന്റിയിൽ അവളുടെ പൂർ മാത്രം മറഞ്ഞിരുന്നു… ചന്തികൾ പൂർണമായും നഗ്നം… അവൾ അവനെ കൈ കൊണ്ട് മാടി വിളിച്ചു… അവൻ പാന്റ് വലിച്ചൂരി… അവന്റെ ഷെഡ്‌ഡിയിൽ മൂത്തു നിൽക്കുന്ന കുണ്ണ ഞെക്കി കൊണ്ട് നിന്നു… രജിതാ മേനോൻ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് പതിയെ നടന്നു വന്നു… അവളുടെ ആകാരഭംഗി അവന്റെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി… വിരിഞ്ഞ മാറും അരക്കെട്ടും… മാറിന് ഭംഗിയേകുന്ന ഉരുണ്ട വെളുത്ത ബ്രൗൺ നിറമുള്ള ഞെട്ടുകളോട് കൂടിയ ഒത്ത മുലകൾ… ഒതുങ്ങിയ വയറിൽ കുഴിഞ്ഞിരിക്കുന്ന പൊക്കിൾ… താഴെ വെളുത്ത തൂണ് പോലുള്ള വണ്ണിച്ച തുടകളും കൊഴുത്ത കാലുകളും… ഒരു മനോഹര ചിത്രം പോലെ രജിതാ മേനോൻ… അവളുടെ തുടയിടുക്കിൽ അൽപ്പം പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന ആ പൂർത്തടം… സ്റ്റീഫൻ കുണ്ണ പുറത്തേക്കിട്ട് തൊലിച്ചു… അവൾ നടന്നു വന്നു അവന്റെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ചു… നല്ല വലിപ്പമുള്ള വെളുത്ത കുണ്ണ… നീളവും വണ്ണവും ഒത്തത്… അവൾ നാക്ക് നീട്ടി ചുണ്ടുകൾ നനച്ചു… അവന്റെ മേലേക്ക് പടർന്നു കയറി അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു… അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഉമ്മ വെച്ച് ആ ഞെട്ടുകൾ നാക്ക് നീട്ടി കുത്തി.. സ്റ്റീഫൻ ഇക്കിളി കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു… അവന്റെ വയറിലൂടെ ഇഴഞ്ഞ ചുണ്ടുകൾ ചെന്നെത്തിയത് കുലച്ച് ആടി നിൽക്കുന്ന സ്റ്റീഫന്റെ ഉരുക്കു കുണ്ണയിൽ ആയിരുന്നു… അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ കുണ്ണയുടെ തലപ്പിൽ അമർന്നു.. സ്റ്റീഫൻ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു… അവന്റെ കുണ്ണ തലപ്പ് ചുവന്ന ലിപ്പ്സ്റ്റിക്കോട് കൂടിയ രജിതമേനോന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിഴുങ്ങി… അവളുടെ ചുണ്ടിലുള്ള ലിപ്പ്സ്റ്റിക്ക് അവന്റെ കുണ്ണത്തലപ്പിന്റെ ചുവപ്പിനെ കൂട്ടി… അവൾ കുണ്ണത്തലപ്പ് നന്നായി ഊമ്പി തോർത്തി… പിന്നെ കുറച്ചും കൂടി ഉള്ളിൽ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റി ഊമ്പി കൊടുത്തു… സ്റ്റീഫൻ അടുത്തുള്ള തൂണിൽ ചാരി നിന്ന് അവളുടെ ഊമ്പൽ ആസ്വദിച്ചു… അവന്റെ കുഞ്ചാമണികൾ ഇടയ്ക്കിടെ ഉറിഞ്ചിയെടുത്ത് അവന്റെ സുഖത്തിന്റെ ആഴം കൂട്ടി… അവളുടെ തല താളത്തിൽ അനങ്ങി… ഉറിഞ്ചി കുടിക്കുന്ന ശബ്ദം… “ക്ലഞ്ച്‌… ക്ലഞ്ച്‌…ക്ലഞ്ച്‌…ക്ലഞ്ച്‌…ക്ലഞ്ച്‌…” വായിൽ നിന്നും വരാൻ തുടങ്ങി… അവൾ കുണ്ണ പുറത്തെടുത്ത് കടമുതൽ തല വരെ നക്കി… പിന്നെ വായിലേക്കിട്ട് വാശിയോടെ ഊമ്പി കൊടുത്തു… അല്പനേരത്തെ ഊമ്പൽ പരിപാടിക്ക് ശേഷം അവൾ എഴുന്നേറ്റു… സ്റ്റീഫൻ അവളെ എടുത്ത് പൊക്കി അടുത്തുള്ള ദിവാൻ കോട്ടിലേക്ക് കിടത്തി… സിംഗിൾ സൈഡഡ് ദേവൻ കോട്ടിൽ രജിതാ മേനോൻ മലർന്നു കിടന്നു… അവളുടെ സ്ട്രിംഗ് പാന്റി വലിച്ചൂരി… പിന്നെ അത് മൂക്കിനോട് ചേർത്ത് മണപ്പിച്ചു… അവൾ കാൽ അടുപ്പിച്ച് വെച്ച് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… പിന്നെ പൊട്ടി ചിരിച്ചു..

“കമോൺ… രജി… ഷോ മീ… കാണിക്ക് ഞാനൊന്നു കാണട്ടെ ഒരുപാട് പേരുടെ ഉറക്കം കെടുത്തുന്ന നിന്റെ ആ വജിനാ…” “വാട്ട് ദി ഫക്ക്…” “ഷോ മി യുവർ പുസ്സി… നിന്റെ പൂറ് കാണിച്ചു താടി…” “അങ്ങനെ വഴിക്കു വാ… ഒരുപാട് ശാസ്ത്രീയത വേണ്ടാ… പൂറ്… അതുമതി… അങ്ങനെ കേൾക്കാനാ എനിക്കിഷ്ട്ടം…” രജിത മേനോൻ വാചാലയായി. അവൻ അവളുടെ കാൽ അകത്തി… സ്റ്റീഫന്റെ കണ്ണുകൾ പുറത്തേക്ക് തള്ളി… നീരൊലിപ്പിച്ച് രജിതാമേനോന്റെ പൂറ്… നല്ല വെളുത്ത പൂറ്… ചുണ്ടുകൾ മാത്രം ഒരു ചെറിയ ചുവപ്പ്.. നീളമുള്ള ചാൽ… തടിച്ച പൂർ ദളങ്ങൾ… അവൻ കൈ തലം ആ പൂറിലേക്ക് അമർത്തി… പിന്നെ കശക്കി… തല പൊക്കി പിടിച്ച് രജിതാ മേനോൻ അവന്റെ പ്രവർത്തി നോക്കി കണ്ടു… അവന്റെ മുഖം അവളുടെ പൂറിലേക്ക് അമർന്നു… പിന്നെ ഒരു ആർത്തിയായിരുന്നു… അവളുടെ പൂറ് അവൻ മുഴുവനായും നക്കി തുടച്ചു… പിന്നെ നാക്ക് കേറ്റി ചുഴറ്റി ഉള്ളിലുള്ള അവളുടെ പൂർ ഭിത്തികളെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചു… രജിതാ മേനോൻ അനിർവചനീയമായ രതിസുഖത്തിന്റെ പടവുകൾ ചവിട്ടി തുടങ്ങി… അവളുടെ പൂറിനുള്ളിലെ അരുവിയിൽ കാമത്തിന്റെ മഞ്ഞുരുകി കൂടുതൽ വെള്ളം ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി… സ്റ്റീഫന് അതൊരു പുതിയ അനുഭവമായിരുന്നു… ഇത്രേം കാമാസക്തിയുള്ള ഒരുപെണ്ണിനെയും തനിക്ക് കളിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല… മരിയ നല്ല കടിയുള്ള ടൈപ്പ് ആണെങ്കിലും സിസ്റ്റർ എന്നൊരു ബ്രാൻഡ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് ശരിക്ക് മുട്ടാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല… അവളുടെ മമ്മയുടെ പോലെ കഴപ്പ് ഏറിയ ഇനമാണ്… സ്റ്റീഫന്റെ തല അവൾ കൂടുതൽ ശക്തിയായി പൂറ്റിലേക്ക് തള്ളിപ്പിടിച്ചു… അവളുടെ പൂറിനുള്ളിലെ അരുവിയിൽ കെട്ടിയിരിക്കുന്ന ഡാം ഏതു നിമിഷവും പൊട്ടുമെന്നുള്ള അവസ്ഥയായിരുന്നു… “ആഹ്… ആഹ്… ആഹ്… ആഹ്ഹ്… സ്റ്റീഫൻ… ഓ… ഹ്… നിർത്തല്ലേ സ്റ്റീഫൻ എന്റെ പൂറ്… അയ്യോ… ഇപ്പോ പൊട്ടും… ഹൂ… ആ… ആ… ഹ്ഹ്… സ്സ്… ഹാ… ങ്… ആ…ആആ.യി… യു… ഹാ…” രജിതാമേനോൻ അരക്കെട്ടിളക്കി പുലമ്പി… അവൻ ഉറിഞ്ചി വലിച്ച് കൊണ്ട് തന്റെ മുഖം ആ പൂറ്റിൽ നിന്നും എടുത്തു… പിന്നെ ചാടി എഴുന്നേറ്റ്… അവളുടെ പൊട്ടാറായ പൂറ്റിൽ ഒറ്റ തള്ളിന് അവന്റെ കുണ്ണ അടിച്ചു കേറ്റി… “ആ… ആ… ആ… ആ…” രജിത ഓളിയിട്ടു… സ്റ്റീഫൻ പൊങ്ങി പൊങ്ങി അടിച്ചു… ആ ദിവാൻ കോട്ടിൽ മലർന്ന് കിടന്ന് അവൾ ആസ്വദിച്ചു… ആ കുണ്ണയുടെ വേഗവും ഉശിരും… അവന്റെ തടിച്ചതും നീളമുള്ളതുമായ കുണ്ണ അവളുടെ പൂർ ഭിത്തികളെ വകഞ്ഞ് മാറ്റി കേറിയിറങ്ങി… രണ്ടുപേരുടെയും അരക്കെട്ടിന്റെ താളം ഒന്നിച്ചായി… അവന്റെ ഓരോ അടിക്കും രജിതാമേനോൻ അര മുകളിലേക്ക് തള്ളി കൊടുത്തു… സ്റ്റീഫൻ കുണ്ണയുടെ തുമ്പു വരെ ഊരിയെടുത്ത് വീണ്ടും അടിച്ചു കേറ്റി… രജിതാ മേനോന്റെ പൂറ് വികസിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു… അവൾ പൂർ ഭിത്തികളിൽ മർദ്ദം ചെലുത്തി അവന്റെ കുണ്ണയുടെ താണ്ഡവത്തെ പ്രതിരോധിച്ചു… സ്റ്റീഫന്റെ കുണ്ണയെ അവളുടെ പൂർ വരിഞ്ഞു മുറുക്കാൻ തുടങ്ങി…

അവളുടെ പൂറിനുള്ളിലെ ജലപ്രവാഹത്തിൽ അവളുടെ ഉദ്യമം വിഫലമായി തുടങ്ങി. രജിത മേനോനെ അവൻ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു… അവൾ അവനെ തള്ളി നിലത്തിട്ടു… ഓട് മേഞ്ഞ ആ പഴയ കെട്ടിടത്തിന്റെ മൊസൈക്ക് ഇട്ട ആ തണുപ്പുള്ള തറയിൽ അവൾ സ്റ്റീഫനെ കിടത്തി… അവന്റെ പെരുംകുണ്ണ കമ്പിപ്പാര പോലെ ഉറച്ച് നിന്നു… ഹീൽ ഉള്ള ചെരുപ്പിട്ട് രജിത അവന്റെ അരക്കിരുപുറവും കാൽ കുത്തി എഴുന്നേറ്റു നിന്നു… കാമത്തിന്റെ കിതപ്പുകൾ അവളുടെ വായിൽ നിന്നും ഉയരുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവൾ അവന്റെ എഴുനേറ്റു നിൽക്കുന്ന കുണ്ണയിലേക്ക് പതിയെ ഇരുന്നു… അവളുടെ പൂർച്ചുണ്ടുകളിൽ തൊട്ടുരുമ്മി അവന്റെ കുണ്ണ പൂറിലേക്ക് പാഞ്ഞു കേറി… രജിത തന്റെ കാലുകളിൽ ഊന്നി അവന്റെ മേലെ കേറി ഇരുന്നു ആസ്വദിച്ച് പൊതിച്ചു… സ്റ്റീഫൻ തല ഉയർത്തി ആ വെടിയുടെ കടി ആവോളം കണ്ടു… അവളുടെ പൂറിൽനിന്നും ഒലിക്കുന്ന വെള്ളം അവന്റെ കുണ്ണയെ ശരിക്കും കുളിപ്പിച്ചിരുന്നു… രജിതാമേനോൻ പറന്നടിച്ചു… ഒറോഡിക്കും അവളുടെ ചന്തികൾ അവന്റെ അരയിൽ വന്നിടിക്കുന്ന ശബ്ദം അലയടിച്ചു… അഴിച്ചിട്ട മുടിയും മുലയും ഒരേ തലത്തിൽ തുളുമ്പി… സ്റ്റീഫൻ ആ മുലകളിൽ ഇടയ്ക്കിടെ ഞെക്കി… കുറച്ച് നേരം രജിതാമേനോൻ സ്റ്റീഫന്റെ കുണ്ണ പൊതിച്ചു… അവളുടെ രതിമൂർച്ഛയുടെ അവസാനഭാഗത്ത് കുണ്ണയിലേക്ക് അമർന്നിരുന്നു അരകെട്ടിട്ടുരച്ചു… പിന്നെ തളർന്ന് അവന്റെ മേലേക്ക് വീണു… അവൻ അവളേം കൊണ്ട് ഒരുമറച്ചിൽ മറഞ്ഞു… അൽപ്പം പുറത്തേക്ക് വന്ന കുണ്ണ ഒന്നുകൂടി തള്ളി കേറ്റി അവളുടെ പൂറിലെ കൊഴുപ്പ് കൂട്ടി… പിന്നെ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ കടിച്ച് പിടിച്ച് സ്റ്റീഫൻ പൂറ്റിലടിച്ചു… അവന്റെ അടിയുടെ വേഗത കൂടിയിരുന്നു… രജിതാമേനോന്റെ പൂറിൽ നിന്നും മദനജലം കൂത്തിവിടവിലേക്ക് ഇറങ്ങി തുടങ്ങി… സ്റ്റീഫൻ രജിതയെ പറന്നടിച്ച് കഴപ്പ് തീർത്തു… പിന്നെ അവളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് ദിവാൻ കോട്ടിൽ കിയാ കുത്തി കുനിച്ചു നിർത്തി… അവളുടെ പൂറ്റിലേക്ക് ആ മുഴുത്ത വെളുത്ത പഞ്ഞി കുണ്ടികളുടെ ഇടയിലൂടെ തള്ളി… എന്ത് വന്നാലും കേറ്റിക്കൊ എന്ന് പറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ആ വെടി പൂറ് അവന്റെ കുണ്ണത്തലപ്പ് മുന്നിൽ കണ്ടതും വിടർന്നു… അവൻ അവളെ പിന്നിൽ നിന്നും ഭോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി… രജിതാമേനോൻ അടുത്ത വേദി പൊട്ടിച്ചു… അവന്റെ അറ അവളുടെ ചന്തികളിൽ വന്നിടിച്ച് വലിയ ശബ്ദം ഉണ്ടായി… അവൾ അൽപ്പം എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു… വളഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ച് അവൻ ഒരു കുതിരസവാരി നടത്തി… രജിതാമേനോന്റെ വായിൽ നിന്നും സീൽകാരശബ്ദങ്ങൾ ഉച്ചത്തിലായി… സ്റ്റീഫന്റെ പേശികളും വലിഞ്ഞു മുറുകി കൊണ്ടിരുന്നു… അവൾ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് തന്റെ കുണ്ണ വളരെ വേഗത്തിൽ അവളുടെ പൂറ്റിലിട്ടു ചലിപ്പിച്ചു… ഞാന്ന് കിടക്കുന്ന അവളുടെ മുല നിന്ന് തുളുമ്പി… അവളുടെ കണ്ണുകൾ പാതി അടഞ്ഞു നിന്നു… തലയിൽ ഒരു പെരുപ്പനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങി… അവൻ മുന്നിലേക്ക് കൈ ഇട്ടു അവളുടെ മുല പിടിച്ച് ഞെക്കി തള്ളി അടിച്ചു…

അവന്റെ അരക്കെട്ടിന്റെ വേഗത്തിൽ തന്നെ കുണ്ണ രജിതയുടെ പൂറിൽ കേറിയിറങ്ങി… കുണ്ണ പൂറിൽ കിടന്ന് ചൂട് പിടിച്ചു… ഒപ്പം അവളുടെ പൂറിലേക്ക് അവന്റെ കുണ്ണ പാൽ ചീറ്റി… സ്റ്റീഫൻ ഒന്ന് രണ്ടു തല്ലും കൂടി തള്ളി… അവൾ ഓരോ തള്ളിനും കണ്ണുകളടച്ച് നിന്നു… സ്റ്റീഫൻ രജിതയെ പിന്നിൽ നിന്നും കെട്ടി പിടിച്ചു… അവൾ മുഖം തിരിച്ച് ചുണ്ടുകൾ കോർത്തിണക്കി “ഹാ… ഹാ… ഹാ… ഹൂ… ശരിക്കും നല്ല സുഖം രജി…” “ഹൂ…എനിക്ക് ശരിക്കും വയ്യാണ്ടായി… ഹമ്മേ…” അവൾ ആ ദിവാൻ കോട്ടിൽ തളർന്നിരുന്നു… അവൻ ഷെഡ്‌ഡി ഇട്ടു. അവൾ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് പോയി… തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ സസ്റ്റീഫൻ അവിടെയൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല “സ്റ്റീഫൻ…” അവൾ വസ്ത്രം ധരിച്ച് താഴേക്ക് ചെന്നു… “സ്റ്റീഫൻ…” അവളുടെ ശബ്ദം ഉച്ചത്തിലായി… കോണിപ്പടികൾ ഇറങ്ങി അവൾ ഹാളിലേക്ക് എത്തി… കൊറേ പഴയ രീതിയിലുള്ള കസേരകളും മേശകളും… അതിന്റെ ഇടയിലൂടെ അവൾ അടുത്ത മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.. ഇരുണ്ട മുറിയിൽ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… “സ്റ്റീഫൻ…നീ ഇതെവിടെയാ…” രജിത തിരിച്ചു നടന്നു… പുറത്തെത്തിയ രജിത കാറിനടുത്തേക്ക് വന്നു… സ്റ്റീഫന്റെ കാറിനുള്ളിലേക്ക് നോക്കി… അവിടെയൊന്നും അയാൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… അൽപ്പം ഇരുട്ട് പറന്നു തുടങ്ങിയ ആ വീടിനു മുൻപിൽ അൽപ്പം ഭയത്തോടെ നിന്നു… അവളുടെ പിന്നിൽ ഒരു രൂപം പതുക്കെ നടന്നു വന്നു… അവൾ ആ വീടിനഭിമുഖമായി നിൽക്കുകയായിരുന്നു… ആ രൂപം അവളുടെ തോളിലേക്ക് കൈ നീട്ടി... പിന്നെ തോളിൽ തൊട്ടു… “ആ… ആ… ആ ” രജിതാ മേനോൻ ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു… “അയ്യോ… എന്താ…” സ്റ്റീഫനായിരുന്നു അത്… “ഹോ… നീയായിരുന്നു… ഞാൻ പേടിച്ച് പോയി… ” “എന്തിന്… ” “പിന്നല്ലാതെ ഞാൻ തിരിച്ചു വന്നപ്പോ നിന്നെ കാണുന്നില്ല… ഈ കാട്ടിൽ പിന്നെ ഞാൻ പേടിക്കില്ലേ…” “രജിത നിന്റെ കാർ എവിടെയാ ഇട്ടത്…” “ഹാ.. അത് ഞാൻ താഴെ ഇട്ടു… പിന്നെ ഈ സ്റ്റെപ്പ് കേറി വന്നു… ” “അല്ല ഇങ്ങോട്ട് കേറ്റമായിരുന്നു…” “കേറേണ്ടതൊക്കെ കേറിയില്ലേ…” സ്റ്റീഫന്റെ അടുത്ത് വന്ന് അവന്റെ കുണ്ണയിൽ ഉഴിഞ്ഞ് അവൾ പറഞ്ഞു…

“ഹാ… പിന്നെ നമ്മടെ പ്ലാൻ ഒന്നും മറക്കണ്ടാ…” സ്റ്റീഫൻ പറഞ്ഞു… “അതൊക്കെ ഉറപ്പല്ലേ… ഞാൻ ശരിയാക്കിക്കോളാം… പിന്നെ…” രജിത പകുതി വഴിയിൽ നിർത്തി.. “എന്തുപറ്റി… പറയ്…” “ഏയ്… ആ ടൗണിലെ പുതിയ അപാർട്മെന്റിന്റെ കാര്യം ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ അന്ന്… ” “ആ… അന്ന് കണ്ടപ്പോ ഒരു ഫ്‌ളാറ്റ് എടുക്കുന്ന കാര്യം രൂപേഷിനോട് പറയുന്നത് കേട്ടു… ഹാ… അത് ” “ആ… ഞാൻ വിചാരിച്ച എമൗണ്ട് ഒന്നും റെഡി ആയില്ല… സ്റ്റീഫൻ എന്നെ ഒന്ന് സഹായിക്കണം… ” “അത്… ഇപ്പൊ…” “അയ്യോ… ഇപ്പൊ വേണ്ടാ… നാളെ… നാളെ ഞാൻ വരാം… അപ്പൊ മതി… അധികം ഒന്നും വേണ്ട… ഒരു 50 ലാക്സ്… ഞാൻ എന്റെ മറ്റേ എമൗണ്ട് റെഡി ആവുമ്പൊ റിട്ടേൺ ചെയ്യാം… ” രജിത ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ പറഞ്ഞു.. ഉം… അപ്പൊ ഇവളരാതി പണി തുടങ്ങി… നഞ്ഞിടം ശരിക്ക് കുഴിക്കും എന്ന് കേട്ടിട്ടേ ഉള്ളു… സ്റ്റീഫൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു… “അപ്പൊ ഞാൻ പോട്ടെ സ്റ്റീഫൻ… മറക്കല്ലേ… നാളെ… ഞാൻ വിളിക്കാം… ഒക്കെ… പിന്നെ നീലുവിന്റെ കാര്യം ഞാൻ ശരിയാക്കിക്കോളാം… ” ആ സ്റ്റെപ്പുകൾ ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ അവൾ പറഞ്ഞു… കുലുങ്ങുന്ന ശരീരവുമായി സ്റ്റെപ്പിറങ്ങുന്ന രജിതാ മേനോനെയും നോക്കി സ്റ്റീഫൻ അവിടെ നിന്നു.. സ്റ്റെപ്പിറങ്ങി… അവൾ മുടിയൊതുക്കി വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തത് മുന്നോട്ടെടുത്തു… അൽപ്പം ആളൊഴിഞ്ഞ വഴിയായിരുന്നു… ഒപ്പം കാടും…അവൾ പ്രൈവറ്റ് റോഡിൽ നിന്നും തിരിഞ്ഞതും അവളുടെ തലയുടെ പിന്നിൽ എന്തോ കനമുള്ള ഒന്ന് തൊട്ടത് അറിഞ്ഞു… അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ പോയതും പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പിന്നിൽ നിന്നും “വേണ്ട… തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഓടിച്ചോ… പറയുന്നതനുസരിച്ചില്ലേൽ… എന്റെ വിരൽ ഒന്നമരും… ഇത്രേം കാലം ഓരോരുത്തരെ പറ്റിച്ചും വശീകരിച്ചും സുഖിപ്പിച്ചും നേടിയതൊക്കെ ഒരുനിമിഷം കൊണ്ട് പോകും… ” രജിത മേനോന്റെ വണ്ടിയുടെ സ്പീഡ് കുറഞ്ഞു… അവൾ മിററിലൂടെ പിന്നിലേക്ക് നോക്കി… ക്യാപ്പ് വെച്ച ഒരു തല ഭാഗം മാത്രേ അവൾക്ക് കാണാനുണ്ടായിരുന്നുള്ളു… “ഇടത്തോട്ട്… ” പിന്നിൽ നിന്നും ആജ്ഞാപിച്ചു… അവൾ ഇടത്തോട്ട് തിരിച്ചു… പിന്നിൽ നിന്നും ഉണ്ടായ നിർദ്ദേശങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് അവൾ വണ്ടിയോടിച്ചു… അവസാനം ആ വണ്ടി ചെന്ന് നിന്നത് ഒരു ആളൊഴിഞ്ഞ സ്ഥലത്തും… “വണ്ടി നിർത്ത്…” അവൾ വണ്ടി നിർത്തി… “ഇറങ്ങിക്കോ…” അവൾ ഇറങ്ങി… ഒപ്പം ആ രൂപവും… (തുടരും)