എൽസമ്മയുടെ നാമത്തിൽ 1

കോട്ടയത്തിനു കിഴക്കു ചെറുപുഴ ആറിന് കുറുകെ ബാലൻപിള്ള സിറ്റിയിൽ കോടമഞ്ഞു നിറഞ്ഞു തുടങ്ങിട്ടു അത്ര സമയം ആയി കാണില്ല. എന്നാലും വെട്ടം പൊട്ട് പോലെ മേലെ കണ്ടു കഴിഞ്ഞാൽ സിറ്റിയിൽ ഒരു ദിനം തുടങ്ങുകയായി. അതിരാവിലെ സാക്ഷാൽ ബാലൻ പിള്ള തന്റെ തട്ടുകട തുറന്നു ചായക്ക് വെള്ളം തിളപ്പിക്കുമ്പോഴേക്കും ഉണ്ണി പശുവിനെ കറന്നു പാലുമായി വന്നു കാണും. അതേ സമയം തന്നെയാണ് പുത്തൻ പുരയ്ക്കുലെ അപ്പാപ്പൻ രാവിലെ മഞ്ഞു കൊല്ലാൻ ഇറങ്ങുന്നത്. തൊമ്മിയുടെ ഷാപ്പിൽ ഇന്നലെ ഒറ ഒഴിച്ച കള്ള് കലാക്കാനും ഇതേ സമയം തന്നെ വേണം. ബാലൻപിള്ള സിറ്റിയിൽ ഇതു അധ്വാനത്തിന്റെ സമയം ആണ്. എൽസമ്മ കടന്നു വരേണ്ട ഭാഗം ഇതൊന്നുമല്ല. അവൾ ഇപ്പോൾ അപ്പാപ്പന്റെ റബർ വെട്ടുന്നുണ്ടായിരിക്കും. അല്ലെങ്കിൽ വീടുകളിൽ പത്രം എത്തിക്കുന്നുണ്ടായിരിക്കും അതുമല്ലെങ്കിൽ ഷീറ്റിന്റെ കണക്കുകൾ നോക്കുന്നുണ്ടായിരിക്കും നിർവചിക്കാൻ കഴിയാതടത്തു നിന്നെ അവളെ കുറിച്ചു തുടങ്ങാൻ പറ്റു ജീവിക്കാൻ പഠിച്ചവാൾ ആണ് എൽസമ്മ. സ്വാന്തം തന്ത പൂക്കുല വർക്കി താൻ തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയ വാറ്റ് അടിച്ചു മരിച്ചിട്ടും കുടംബം അനാഥമാകുന്ന കാലത്തു അമ്മച്ചി അയലത്തെ അപ്പപ്പന്റെ കൂടെ വേണ്ടാത്ത പണിക്കു പോയി കഞ്ഞിക്കു സമ്പാദിച്ച കാലത്തും എൽസമ്മ തകർന്നില്ല. തന്റെ താഴെ വിളഞ്ഞു മുറ്റിയ മൂന്ന് പെണ്ണുങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നു അറിഞ്ഞിട്ടും അവള് കുടുംബത്തെ മറന്നില്ല. എല്ലാവർക്കും ഈ സിറ്റിയിൽ നല്ലകാലം ഉണ്ടാവും എന്നാണ് എൽസമ്മ ഇന്നും കരുതുന്നത്. സിറ്റി എന്ന പേരിൽ മാത്രം. ഒരുകാലത്ത് തമിഴ് ദേശത്തെക്കു എല്ലും കുരുമുളകും മാത്രമല്ല ഇടുക്കിയിലെ അടിവാരത്ത് വിളയുന്ന ലഹരി സാധനങ്ങളും കയറ്റി അയച്ചു ഇടമായിരുന്നു ഇവിടം. അവിടെയാണ് ബാലൻപിള്ള എന്ന മറു ദേശക്കാരൻ വരുന്നതും പിന്നെ ബാലൻപിള്ള , ബാലൻപിള്ള സിറ്റി ആകുന്നതും.

ഒരു പഞ്ചായത്തു കെട്ടിടം, ഒരു പത്രമോഫീസ്, ചയക്കടയും റബ്ബർ പുരയും സഹകരഓഫീസും ഒന്നു. ഇനി എവിടെന്നാണ് ബാലൻപിള്ള സിറ്റി തുടങ്ങുന്നത്. കരിപ്പള്ളിയുടെ ഷാപ്പിൽ കള്ള് നുരഞ്ഞു തുടങ്ങി. ഇവൻ അങ്ങനെ മൂത്തു തുടങ്ങിയാൽ പിന്നെ കുപ്പിയിലാക്കാം. അതിന്റെ മണം പടിഞ്ഞാറെ കാറ്റു നാട്ടിലെ ഓരോ വീട്ടിലും കൊണ്ടു വിടും. പിന്നെ ആണുങ്ങൾ എല്ലാം ഷാപ്പിൽ തന്നെയാവും. എടുക്കാൻ പൈസ ഇല്ലെങ്കിലും മുതലായി എന്തു വേണമെങ്കിലും കരിപ്പള്ളി വാങ്ങിക്കൊള്ളും. അതിപ്പോൾ ചട്ടിയും വട്ടിയും മുതൽ വല്ലവന്റെയും പെണ്ണുങ്ങളുടെ അരിഞ്ഞാണം വരെ അവിടെ പണയത്തിനുണ്ട്. ചുരുക്കത്തിൽ വീട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങൾ പണിക്കു പോയി കുടുംബം കഴിക്കണം എന്ന്‌ സാരം പതിവ് പോലെ ആദ്യവും ഷാപ്പിലേക്കു എത്തിയത് രാമൻ ആയിരുന്നെന് കരിപ്പള്ളിക്കു മനസിലായി.

ഒഴിക്കാൻ എടുക്കുന്ന ഇടെ വേണ്ടാന്നു കരിപ്പള്ളി ആംഗ്യം കാണിച്ചു “ഈ പണി നടക്കിലെ രാമ… നിങ്ങക്ക് ഏതൊക്കെ വെറുതെ കൊടുക്കാന്ന് ഞാൻ വല്ല നേർച്ച നിർന്നിട്ടുണ്ടോ?” രാമൻ വല്ലാണ്ടായി! “ഇന്ന് കൂടി… നാളെ ഞാൻ ഈ മുതലിനുള്ള സാധനം അതു പണം ആണെങ്കിലും പണ്ടം ആണെങ്കിലും ഞാൻ കൊണ്ടു വരും.” നീ എവിടുന്ന് കൊണ്ടു വരാൻ. നിന്റെ വീട്ടിലെ തൂണും തുരമ്പും വരെ ഇവിടെ ദാ… ഇവിടെ പണയത്തിന.. നടക്കണ കാര്യം പറ, ” ഒന്നു നിർത്തിട്ടു കരിപ്പള്ളി തുടന്നു .”…..അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ചെയ്യാൻ നോക്ക്!” അതിപ്പം മുതലാളി ഞാൻ വിചാരിച്ച പോരല്ല…. രാമൻ ഇരുത്തി ചിന്തിച്ചു കരിപ്പള്ളി ചിന്തക്ക് വേഗം കുട്ടി. “ഇന്നെ പറയുന്നു നിന്റെ കെട്ടിയോള് ജനാകിയോട് ജോലിക്കു വരാൻ അതാകുപ്പോൾ നിനക്കു നിന്റെ സ്വാന്തം ഷാപ്പ് പോലെ അകില്ലേ ഇവിടം. കൂടാതെ ഒരു വരുമാനവും ചേട്ടന്റെ ഭാഗത്തു നിന്ന് പറയുന്നതെന്ന് കരുതിയാൽ മതി.” ഇത്രയും പറഞ്ഞു രാമന് രണ്ടു ഒഴിച്ചപ്പോഴേ കരിപ്പള്ളിയുടെ എവിടേക്കെയോ ലഡു പൊട്ടി! ജാനകി കണ്ടപ്പോൾ തോന്നിയ പുതിയതാണ്. അതു ആർക്കും തോന്നണ പൊലെ. ഒരിക്കൽ രാമന്റെ വീട്ടിൽ പലിശ വാങ്ങാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അബദ്ധത്തിൽ കണ്ടതാണ് അവളെ. വീട്ടിനു മുന്നിൽ

ആളെ കാണാഞ്ഞിട്ടു പുറകിലെ അടുക്കളയിൽ എത്തിയപ്പോഴണ് അടുപ്പിലെ ചൂടിൽ വിയർത്തു കുതിർന്ന രൂപത്തിൽ നനഞ്ഞു ഒട്ടിയ ബ്ലൂസും കഷവും എല്ലാം ഒഴുകിയേറ്റുന്ന പൊക്കിൾകൊടിയും കണ്ടു കരിപ്പള്ളി നിന്ന് പോയത്. ഇത്രയും നാളും എവിടെ ആയിരുന്നു നാട്ടിൽ? കരിപ്പള്ളി അറിയാതെ തന്നെ സ്വായം ചോദിച്ചു പോയി. പിന്നെങ് രാവും പകലും ഉറക്കമില്ലാത്ത അവസ്ഥ. കുളക്കടവിലും സിറ്റിയിലും കാണാൻ കിട്ടുന്നില്ല. ഇവളന്താ നിധിയോ രാമൻ വീട്ടിനകത്തു തന്നെ സൂക്ഷിക്കാൻ. കരിപ്പള്ളി നിരാശനായില്ല. ഇന്ന് ആ സമയവും വന്നു കഴിഞ്ഞു. മുൻപ് എൽസമ്മ അരുളിയ പോലെ എല്ലാവരും ഇവിടെ നല്ല കാലം ഉണ്ടാവും കരിപ്പള്ളിക്കും

പള്ളിക്കര പിറന്നാളിന് എൽസമ്മയുമൊത്തു പോകുമ്പോഴേ ജാനകി പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയതാണ് വീട്ടിലെ കഷട്ടപാടുകൾ. പണിക്കു പോകുന്നില്ലതു പോട്ടെ.. അന്തി വരെ കരിപ്പള്ളിയുടെ ഷാപ്പിൽ കള്ളും കുടിച്ചു മറിയുന്ന ഭർത്താവനു തന്നിക്കുള്ളതെന്നു ജാനകി പറഞ്ഞു എൽസമ്മ അറിഞ്ഞു. ഈ കുടുംബം മാത്രമല്ല പല കുടുബങ്ങളും ഇങ്ങനെ ആയതിൽ കരിപ്പള്ളിയുടെ കറുത്ത കൈകൾ ഉണ്ടെന്നു എൽസമ്മ മനസിലാക്കി. കാര്യങ്ങളെ ഗൗരവമായി കാണാൻ തന്നെ അവൾ തീരുമാനിച്ചു. തന്റെ പത്രത്തിൽ രണ്ടു കോളം വാർത്ത കൊടുത്തിട്ട് കാര്യമില്ല. എൽസമ്മ കാര്യങ്ങളുമായി മുന്നോട്ടിറങ്ങി.പക്ഷെ കാര്യങ്ങൾ മറിമാറിഞ്ഞത് ഞൊടിയിടയിൽ ആണ്.

പിന്നീടൊരിക്കൽ വർത്തകൾ ക്കായിലുള്ള വിഷാദംശ ങ്ങൾക്കായി  ജാനകിയുടെ വീട്ടിൽ എതിയതായിരുന്നു എൽസമ്മ. “നമ്മുടെ വാർത്ത റെഡിയായിട്ടുണ്ടെ…” എൽസമ്മ തന്നെ തുടക്കമിട്ടു. “ഓ അതൊന്നും വേണ്ടന്നേ…. അതിയാൻ നമ്മള് കടത്തിയത് പോലെയല്ല പവമാന്നെ…” ഒന്നു നിർത്തിട്ടു തുടന്നു ” ദേ നോക്കു കെട്ടിയോൻ കുടിക്കാൻ പണയം വെച്ചതെല്ലാം തിരിച്ചുകൊണ്ടു വന്നേക്കുവാ..” ജാനകി എൽസമ്മയെ നിരാശയാക്കി തിരിച്ചയച്ചു. പക്ഷെ ഷാപ്പിൽ പണി കിട്ടിയ കാര്യവും കരിപ്പള്ളി തന്നെ കാണാൻ വന്ന കാര്യവും ജാനകി മറച്ചു തന്നെ വെച്ചു. അതോർക്കുപ്പോൾ ജനാകിക്കു ഇന്നും കുളിരു കോരും.

വൈകിട്ടു അടുക്കള അവിശ്യത്തിനോ മറ്റും വെള്ളം കയറുകയായിരുന്നു ജാനകി അപ്പോഴാണ് ചെമരത്തി ചെടിയുടെ മണ്ടയിൽ നിന്നു അനക്കം കേട്ടത് കരിപ്പള്ളി സ്വായം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയായിരുന്നു. “ജാനകി അല്ലെ ഞാൻ സുഗുണൻ. കരിപ്പള്ളി എന്നാണ് പൊതുവെ അറിയപ്പെടുന്നതു. ഇപ്പോൾ വന്നതിന്റെ കാര്യം മനസിലാവും. അതൊക്കെ നമുക്ക് ശെരിക്കും. രാമൻ പറഞ്ഞു പണിക്കു വരാൻ സമ്മതം ആണെന്ന്. അപ്പോൾ കുറച്ചു പരിചയമൊക്കെ ആവണ്ടേയോ… ” പഴയ പണങ്ങൾ എണ്ണി തിരികെ തന്നിട്ടാണ് അയ്യാൾ തിരിച്ചു പോയതും.

ഇനി കുറച്ചു ഒഴുക്കിനെതിരെ നീന്താൻ തന്നെ ജാനകി തീരുമാനിച്ചു വയസ് മുപ്പതു ഇന്നും എത്തില്ല. ഒരു പിന്നെന്റെയും അടങ്ങാത്ത ആഗ്രങ്ങൾ ഇപ്പോഴും മനസിൽ ഉണ്ട്. ചെല്ലുന്നത് പുലി മടയിൽ ആണെങ്കിലും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പോയെല്ലേ പറ്റു. അങ്ങനെ ഒരു ഞായറാഴ്ച കരിപ്പള്ളിയുടെ ഷാപ്പിൽ ജാനകിയുടെ കറിയുടെ മണം ഉയർന്നു. സമയം 8 മണിയെങ്കിലും ആവും അവസാനത്തെ ആളും ഷാപ്പിൽ നിന്നു മടങ്ങാൻ. കരിമ്പള്ളി എപ്പോഴൊക മടങ്ങി എതിരിക്കും. കൂട്ടിനുള്ള പിള്ളേരൊക്കെ കരിപ്പള്ളി മുൻപേ പറഞ്ഞയച്ചു. ജാനകി പണി കഴിഞ്ഞു രാമൻ വിളിക്കുന്നത് കാത്തുള്ള തിരക്കിലും “രാമൻ വന്നില്ല അല്ലെ അവൻ കിഴക്ക് കാട്ടിൽ മരം വെട്ടാൻ പോയെന്നു പറഞ്ഞു” ജാനകി അരിശമാണ് വന്നത്. പറയാതെ ഏതെന്തോ പരിപാടിയാണ്. “സരമായില്ല നമ്മുടെ പിള്ളേരുട പോയേ ഞാൻ വീട്ടിൽ അക്കന്നെ… പിന്നെ എന്നതിനെ പേടിക്കുന്നെ?” കരിപ്പള്ളിയുടെ ഉള്ളിൽ ഇര കുടിങ്ങിയത്തിനുള്ള ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ നിലാവ് വെട്ടത്തിൽ മുമ്പേ പോകുന്ന ആ കാമശിലയെ കരിപ്പള്ളി ഒന്നു കൂടി നോക്കി. മൂടും മുലയും കല്ലിൽ പണിഞ്ഞത് പോലെ. ഷാപ്പിലെ അടുക്കളയിലെ ചുടത്തും കരിയിലും മുടിയെങ്കിലും ആ വെളുത്ത മാംസളതിയിൽ പറ്റിരിക്കുന്ന വിയർപ്പിൻ തുള്ളികളെ ഒന്നൊഴിയാതെ നക്കി തോർത്തണം എന്നു കരിപ്പള്ളി തോന്നി. വീടിന്റെ പടിവാതിൽ എത്തിയതും ജാനകി മടങ്ങിക്കോളാൻ പറഞ്ഞു കരിപ്പള്ളിയെ തിരിച്ചയച്ചു നടന്നു. ഉമ്മർത് എത്തി കുളിക്കാനുള്ള തോർത്തുമായി കിണറ്റിൽ എത്തുമ്പോൾ കരിപ്പള്ളി അവിടെയുണ്ട്. “ജാനകി കുളിക്കാൻ പോകുവാ” മറുത്തു പറയാൻ അവളെക്കൊണ്ടായില്ല. ” നോക്ക്… നിന്റെ മാറാതെ വിയർപ്പുകണങ്ങൾക്കയി ഞാൻ എത്ര ദഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നു അറിയോ. നി വെക്കുന്ന ഷാപ്പിലെ ഏതു കരിക്കാൾ എന്നു ഏറെ കൊതി നിന്റെ ഈ ശരീരമാണ്. രമുവിനെക്കാൾ എന്നത് ഈ സുഗുണൻ അർഹിക്കുന്നു” ജനാകിയോട് അയ്യാൾ കൂടുതൽ അടുത്തു നിന്നു അവൾ അനങ്ങിയില്ല. അവന്റെ കൈവിരളികൾ അവളുടെ കൈകളിലൂടെ കഴുത്തിലേക്കു യാത്ര ആരംഭിച്ചു. അവിടെനിന്നു താഴെ മുലചാലിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അവളുടെ മീതെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഒരേയൊരു കുളിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന അടിപ്പാവടയുടെ കെട്ടുകൾ പതിയെ അഴിച്ചു കരിപ്പള്ളിയിടെ കണ്ണുകൾ തോറ്റു പോയത് പോലെ തോന്നി ജാനകി ആ രാത്രിയിൽ കിണറ്റിൻ കരയിൽ പൂര്ണനിയലവിൽ മറ്റൊരുവന്റെ ഉള്ളിലെ കാമം അടയ്ക്കാനുള്ള വെമ്പലോടെ അവൾ നിന്നു