പൈനാപ്പിള്‍ കേയ്ക്ക്

ഭവാനി കണ്ണുതുറന്നത് വാട്ട്സാപ്പ് റിംഗ് ടോണ്‍ കേട്ടുകൊണ്ടാണ്. അവള്‍ കൈയ്യെത്തിച്ചു മൊബൈല്‍ എടുത്തു. ലിന്‍സി ഒരു വീഡിയോ ക്ലിപ്പ് അയച്ചിരിക്കുന്നു! ലിന്‍സി അയക്കുന്ന വീഡിയോ എത്തരത്തിലുള്ളതാണ് എന്ന്‍ ഭവാനിക്ക് നല്ല നിശ്ചയമുണ്ട്.a അവള്‍ ചുറ്റുപാടും നോക്കി. ജനാലകളും കതകുമൊക്കെ അടഞ്ഞാണ് കിടക്കുന്നത്. അവള്‍ പെട്ടെന്ന് ഇയര്‍ഫോണെടുത്തു ചെവിയില്‍ തിരുകി. ചുരിദാര്‍ പാന്‍റ്സിന്‍റെ ചരടഴിച്ചു. തുടകള്‍ അകത്തി വിടര്‍ത്തിവെച്ചു. എന്നിട്ട് മൊബൈല്‍ ഓണ്‍ ബട്ടന്‍ അമര്‍ത്തി. വാട്ട്സ് ആപ്പ് തുറന്നു. ലിന്‍സി. വീഡിയോയില്‍ പ്രസ് ചെയ്തു. “ഈശ്വരാ!!” അവളുടെ നെഞ്ച് പിടഞ്ഞു. അവള്‍ക്കിഷ്ടമുള്ള തരം വീഡിയോ ആണ് അയച്ചിരിക്കുന്നത്. നല്ല കരുത്തന്‍ ഒരു നീഗ്രോ. അവന്‍റെ നീണ്ടു തടിച്ച ലിംഗം ഈമ്പിയീമ്പി സുഖിക്കുന്ന പൂര്‍ണ്ണനഗ്നയായ നെഞ്ചില്‍ നിറയെ മുലകലുള്ള അരയ്ക്ക് താഴെ നിറയെ ചന്തികളുള്ള ഒരു വെള്ളക്കാരിപ്പെണ്ണ്‍. രണ്ടു കൈകളുടെയും പ്രവര്‍ത്തിസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് വേണ്ടി അവള്‍ മൊബൈല്‍ തൊട്ടടുത്ത മേശമേല്‍, രണ്ടു പുസ്തകങ്ങളുടെ വശത്തിന് മേല്‍ ചാരി വെച്ചു. എന്നിട്ട് മുഖം തിരിച്ചു മൊബൈല്‍ സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി. ഒരു കൈ താഴേക്ക് തരിച്ചുപൊട്ടാന്‍ തുടങ്ങിയ തുടയിടുക്കിലെ അസഹ്യതയിലേക്ക് നീണ്ടു. മറ്റേക്കൈ, പതിനെട്ട് വയസ്സിനെക്കാള്‍ കൂടിയ ബ്രായിലോതുങ്ങിയിരിക്കാന്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത മാംസഗോളങ്ങളെ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി. തുടയിടുക്കില്‍ കൈ തൊട്ടപ്പോള്‍ തന്നെ കുതിര്‍ന്ന്‍ കൊഴുത്ത മദജലത്തിന്‍റെ ചൂട് അവള്‍ അറിഞ്ഞു. “ആഹ്,”

മൊബൈല്‍ സ്ക്രീനില്‍, നിറവെളിച്ചത്തില്‍, മദിപ്പിക്കുന്ന വര്‍ണ്ണത്തില്‍ കറുത്ത് കൊഴുത്ത ലിംഗത്തിന്‍റെ രുചിയറിഞ്ഞതിനു ശേഷം കറുമ്പന്‍റെ ചുവന്ന നാവിന്‍റെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന പരുപരുപ്പ് അറിയുന്നതിന് വേണ്ടി വെള്ളക്കാരി തുടയിടുക്ക് തുറന്നു വിടര്‍ത്തിക്കിടക്കുന്ന കാഴ്ച്ചയിലേക്ക് നോക്കി ഭവാനി മര്‍മ്മരമുതിര്‍ത്തു. ത്രസിച്ച് ദൃഡമായ കൃസരിയില്‍ ഒരു കൈ കൊണ്ട് വൃത്തത്തില്‍ അമര്‍ത്തിയമര്‍ത്തി സുഖമറിഞ്ഞും മറ്റേക്കൈവിരലുകള്‍ കൊണ്ട്‌ കൊഴുപ്പൂറിയൊലിക്കുന്ന യോനിപ്പിളര്‍പ്പില്‍ കുത്തിയിറക്കി വലിച്ചൂരിയും ഭവാനി സുഖത്തില്‍ നിന്ന്‍ സുഖത്തിലേക്ക് ചിറകടിച്ചു. “ആഹ് ആഹ് ആഹ്….” വിരലുകള്‍ ക്രിസരിയെ, യോനിയെ മര്‍ദിച്ച്, ഞെരിച്ച്, ഞെക്കി സുഖമറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഭവാനി സ്വയം മറന്നു നിലവിളിച്ചു. പെട്ടെന്ന് കതകില്‍ മുട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. “മോളെ, മോളെ….” ഭവാനി ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റു.

ഈശ്വരാ, അച്ചന്‍! അവളുടെയുള്ളില്‍ ഒരു മിന്നല്‍പ്പിണര്‍ പാഞ്ഞു. തിടുക്കത്തില്‍, ഭയപ്പെട്ടു, പരിഭ്രാന്തിയോടെ അവള്‍ പെട്ടെന്ന് ചെവിയില്‍ നിന്ന്‍ ഇയര്‍ ഫോണ്‍ വലിച്ചെടുത്ത് മൊബൈലില്‍ നിന്ന്‍ വേര്‍പെടുത്തി. മൊബൈലിന്റെ ബാക്ക് ബട്ടന്‍ പ്രസ് ചെയ്ത് വാട്ട്സ് ആപ് മാറ്റി. പിന്നെ തിടുക്കത്തില്‍ ചുരിദാര്‍ പാന്‍റ്സ് ശരിക്ക് ഉടുത്ത് കിടക്കയില്‍ നിന്ന്‍ എഴുന്നേറ്റു. തലമുടി മാടിയൊതുക്കി ഭവാനി വാതില്‍ തുറന്നു. മുമ്പില്‍ അച്ചന്‍ മോഹനന്‍ ആകാംക്ഷ നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ അവളെ നോക്കി. “എന്താ മോളെ പറ്റിയെ?” ഭാവാനിക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. “അല്ല മോള് ഒറക്കെ പേടിച്ച് കരയുന്നപോലെ…”

ഭാവാനിക്ക് എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. “അത് അച്ഛാ…” പെട്ടെന്ന് അവള്‍ക്ക് ഒരു ആശയം തോന്നി. “..മോളില്‍ ഒരു പല്ലി…അത് താഴെ കെടക്കേല്‍ വീണു…എന്‍റെ മേത്ത് വീഴണ്ടതാരുന്നു…” “ഓ..അതാണോ? അതിനാണോ ഇത്ര നേരം നിര്‍ത്താതെ കാറിക്കൂവീത്? ഞാന്‍ കരുതി ഏതേലും പാമ്പിനെക്കണ്ടിട്ടാരിക്കും എന്ന്. ഇന്നാള് ഒരു മുഴുത്ത ചേരപ്പാമ്പിനെ കണ്ടതാ പിന്നാമ്പുറത്ത്,” അപ്പോഴേക്കും അമ്മ ജാനകി അങ്ങോട്ട്‌ വന്നു. “എന്നാ പറ്റി?” “മോള് ഒച്ചേല്‍ കെടന്ന് നെരോളിക്കുന്ന കേട്ടിട്ട് വന്നതാ,” ജാനകി ഭവാനിയുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ആ നോട്ടത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയില്‍ പിടിച്ചുനില്‍ക്കാന്‍ കഴിയാതെ ഭവാനി മുഖം കുനിച്ചു. ജാനകി പിന്നെ മോഹനനോട് അവിടുന്ന് പോകാന്‍ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. “പല്ലീനെയൊക്കെ കണ്ടിട്ട് അങ്ങനെയൊന്നും കാറിയേക്കരുത്. എന്‍റെ നല്ല ജീവന്‍ പോയി. ഉം, കെടന്നോ,” അത് പറഞ്ഞു അയാള്‍ ഭാര്യയോടൊപ്പം അവിടെ നിന്നു പിന്തിരിഞ്ഞു. “എന്നതാടീ നീ അവിടെ വെച്ച് എന്‍റെ നേരെ കണ്ണുകാണിച്ചേ?” ജാനകിയോടൊപ്പം ബെഡ് റൂമിലേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട് മോഹനന്‍ ചോദിച്ചു. “എന്‍റെ മനുഷ്യാ അവള് പല്ലീനേം പട്ടീനേം കണ്ടിട്ട് കരഞ്ഞത് ഒന്നുവല്ല,” “പിന്നെ?” ആകാംക്ഷയടക്കാതെ മോഹനന്‍ ചോദിച്ചു. “ശ്യെ….നിങ്ങളെപ്പോലെ ഒരു മണുക്കൂസന്‍” വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്ന്‍ ജാനകി പറഞ്ഞു. “ഇവിടെത്തന്നെ നിക്കാതെ അകത്തേക്ക് വാ മനുഷ്യാ. ബാക്കീം കൊടെ കേക്കണങ്കി,” മോഹനന്‍ അകത്ത് കയറി. ജാനകി കതകടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു. “എന്നതാ?” കട്ടിലില്‍ ഇരുന്ന്‍ അയാള്‍ ചോദിച്ചു. “എന്‍റെ മനുഷ്യാ നിങ്ങടെ മോള് ഗിത്താറുവായിച്ചപ്പം ഉണ്ടായ ഒച്ചയാ ആ കേട്ടെ,” മോഹനന്‍ ജാനകിയെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി. “ജാനൂ നീ ചുമ്മാ ആളെ വടിയാക്കുന്ന വര്‍ത്താനം പറയല്ലേ? അവളെങ്ങനാടീ ഗിത്താറും ഫ്ലൂട്ടും ഒക്കെ വായിക്കുന്നേ?”

ജാനകി തിരിച്ചു. ചിരിച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ സമൃദ്ധമായ മാറിടം കുലുങ്ങി. മോഹനന്‍ അങ്ങോട്ടു നോക്കിയപ്പോള്‍ അവര്‍ കൃത്രിമമായ ദേഷ്യത്തോടെ വിരല്‍ ചൂണ്ടി. “ഇപ്പം അവള്‍ക്ക് ഗിത്താറു വായിക്കാനേ യോഗമുള്ളൂ. കൊറച്ച് കൂടെ കഴിയുമ്പോ അവള് ഫ്ലൂട്ട് വായിച്ചോളും,” മോഹനന്‍ ആലോചിച്ചു. പെട്ടെന്ന് അയാള്‍ക്ക് കാര്യങ്ങള്‍ വ്യക്തമായി. “അയ്യേ..നീ പോടീ!” അയാള്‍ ഭാര്യയെ നോക്കി. “അവള് കൊച്ചാ…അവള്‍ക്ക് അതൊന്നും അറിയില്ല,” “കൊച്ച്!” ജാനകി ചൊടിച്ചു. “പ്രായവേ പതിനെട്ടായി. കൊച്ചാണേലും പിച്ചാണെലും കാര്യങ്ങള്‍ അറിയാന്‍ അവടെ കയ്യില്‍ നല്ല ഒരു മൊബൈല്‍ ഉണ്ട്. അതിനാത്ത് ഓരോന്ന്‍ വരുന്നത് കണ്ടാ മോള്‍ ഇപ്പം ഗിത്താര്‍ വായന!” മോഹനന്‍ ഭയപ്പെട്ട് ഭാര്യയെ നോക്കി. “നീയീപ്പറയുന്നത് നേരാണോടീ?” ആയാള്‍ അല്‍പ്പ സമയം ഭയത്തോടെ എന്തോ ഓര്‍ത്തു. “ഈശ്വരാ..അത് മാത്രേ ഇനി കാണുവൊള്ളോ അതോ…” “നിങ്ങള് എന്നതാ ഈ പറയുന്നെ? വേറെ എന്നത് കാണൂന്നാ?” “എടീ അപ്പറത്തെ ജോണിടെ അടുത്ത് അവള്‍ എപ്പഴും വെളയുന്നതും കൊഞ്ചുന്നതും ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഇനി നീ പറഞ്ഞത് പോലെ ഗിത്താര്‍ വായന മാത്രേ ഒള്ളോ…” ജാനകിയും എന്തോ ഓര്‍ത്തു. “മാത്രോവല്ല…” അയാള്‍ ജാനകിയുടെ നേരെ നോക്കി. ജാനകി അയാളെയും. “പിന്നെ?” ജാനകി ചോദിച്ചു. “…പിന്നെ ഈ കുഞ്ഞ് പ്രായത്തി അവടെ ഇവടെയൊക്കെയങ്ങ് വല്ലാതെ…” മോഹനന്‍ നെഞ്ചില്‍ ഇരു കൈകളും കൊണ്ട് പതിയെ ഞെക്കിക്കൊണ്ട് കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. “അല്ലേ? ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് ശരിയല്ലേ?” “മൊലേടെ കാര്യവാണോ?” ജാനകി ചോദിച്ചു. “ഓ…അവക്ക് മോഹനേട്ടന്‍റെ വീട്ടുകാരുടെ പാരമ്പര്യം കിട്ടീത് ആന്നേ. ചെലപ്പം എന്റേം. അവടെ പ്രായത്തി എനിക്ക് ഇതിനേക്കാള്‍ മൊല ഇല്ലാരുന്നോ?” “അതെങ്ങനെയാ പതിനെട്ടാം വയസ്സി ജാനൂ നെനക്ക് എന്തോരം മൊല ഒണ്ടാരുന്നെന്നു ഞാനറിയുന്നെ? നിന്നെ കേട്ടീപ്പം ഇരുപത്തിരണ്ട് വയസ്സ് അല്ലാരുന്നോ പ്രായം?” “ഓ നാല് വയസ്സ് വ്യത്യാസം അല്ലേ ഒണ്ടാരുന്നോള്ളൂ?” ജാനകി ചിരിച്ചു.

“അന്നത്തെ ആ കള്ള നോട്ടം…! എന്നെ കാണാന്‍ വന്നപ്പം നോക്കിയാ ആ നോട്ടം ഇപ്പഴും എന്‍റെ മനസ്സി ഒണ്ട്. ആരും അറിയാതെ എന്‍റെ മൊലേലേക്ക് കണ്ണുപറിക്കാതെ എന്നാ നോട്ടവാരുന്നു! സ്റ്റെപ്പേ നിന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പം എന്‍റെ കുണ്ടിയേ കണ്ണു പതിപ്പിച്ചു വെച്ചേക്കുവല്ലാരുന്നോ?” “എന്‍റെ ജാനൂ അന്ന് നിനക്ക് ദേഹം മൊത്തം മൊലേം കുണ്ടീം അല്ലാരുന്നോ? എങ്ങോട്ട് നോക്കിയാലും കണ്ണ്‍ അവിടെച്ചെല്ലാതെ വരുവോ?” “ഇന്നും വലിയ കൊഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല; ഒണ്ടോ?” കണ്ണുകള്‍ താഴ്ത്തി മുലകളിലേക്ക് സ്വയം നോക്കിക്കൊണ്ട് ജാനകി ചോദിച്ചു. “ഇല്ലേ ഇപ്പഴും ആവശ്യത്തിന്…ശരിക്ക് നോക്കിക്കേ,” മോഹനന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ജാനകിയുടെ നെഞ്ചില്‍ പതിഞ്ഞു. ജാനകി നെഞ്ചില്‍ നിന്ന്‍ സാരി മാറ്റി. കസവ് സാരിക്കകത്ത് ചുവന്ന ബ്ലൌസിനകത്ത് അവരുടെ കൂറ്റന്‍ മുലകള്‍ ശ്വാസം കൊണ്ട് ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങുന്നു. “പറയൂന്നെ,” ഉയര്‍ന്ന താഴുന്ന തന്‍റെ കൊഴുത്ത വലിയ മുലകളില്‍ അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ തറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോള്‍ ജാനകി ചൂടുള്ള ശബ്ദത്തില്‍ ചോദിച്ചു. അതിനുത്തരമായി അയാള്‍ മുണ്ടിന്‍റെ മുമ്പില്‍ ഉരുണ്ടുകൂടാന്‍ തുടങ്ങിയ മുഴയിലമര്‍ത്തി. “അപ്പം ശരിക്കും ഇപ്പഴും എനിക്ക് മൊല കാണിച്ച് നിങ്ങടെ കുണ്ണ പൊക്കിക്കാന്‍ കഴിയും അല്ലേ?” അവരുടെ കണ്ണുകളിലേക്കും മുലകളിലെക്കും മാറി മാറി നോക്കി അയാള്‍ മുഴയില്‍ പിടിച്ചുഞെരിച്ചു. “കുണ്ടി കാണണ്ടേ?” അവര്‍ എഴുന്നേറ്റു. അയാളുടെ നേരെ നോക്കി ഒരു വശം ചരിഞ്ഞുനിന്നു. “നോക്ക്…കുണ്ടിയേലെക്ക് നോക്ക്…നോക്കി എന്നെ ചൂടാക്ക്…” പിമ്പോട്ടുതള്ളി തുറിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന നിതംബ ഗോളങ്ങളില്‍ മോഹനന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ തറഞ്ഞു. അവിടെ നിന്ന്‍ കണ്ണുകള്‍ പറിക്കാതെ അയാള്‍ ആവേശത്തോടെ മുഴയില്‍ ഞെക്കി ഞെരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അയാളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നിന്ന്‍ നോട്ടം മാറ്റാതെ ജാനകി തന്‍റെ തടിച്ച ചുവന്ന അധരം കടിച്ചു. “സാരി പൊക്കി കാണിക്കട്ടെ?” ചൂടുള്ള, മദഭരമായ ശബ്ദം അയാള്‍ കേട്ടു. “പെട്ടെന്ന്…” അയാള്‍ പറഞ്ഞു. “പെട്ടന്നല്ല….” ജാനകി അധരം നനച്ചുകൊണ്ട് സാവധാനം തുടര്‍ന്നു. “പതിയെ പതിയെ…അതല്ലേ രസം….നമ്മുടെ പതിവ് അങ്ങനെയല്ലേ? എന്തിനാ പതിവ് തെറ്റിക്കുന്നെ?”

അവര്‍ പിന്നെ കുനിഞ്ഞ് സാരി താഴെ നിന്ന്‍ സാവധാനം ഉയര്‍ത്തി. അവരുടെ മനോഹരമായ പാദങ്ങളിലെ തിളങ്ങുന്ന സ്വര്‍ണ്ണ പാദസരം അയാള്‍ കണ്ടു. അതില്‍ നിറയുന്ന അഗ്നിപോലും തന്നെ തപിപ്പിക്കുന്നു. പിന്നെ സ്വര്‍ണ്ണ നിറമുള്ള തടിച്ച കാലുകള്‍. പിങ്ക് നിറമുള്ള കാല്‍മുട്ട്. തടിച്ച മദംമുറ്റിയ തുടകള്‍. പിന്നെ ചുവന്ന പാന്‍റ്റിയില്‍ ഞെരുങ്ങി, അസഹ്യമായ അസ്വാതന്ത്ര്യമനുഭവിക്കുന്ന മാംസഗോളങ്ങള്‍. “കുണ്ടി എങ്ങനെ ഉണ്ട്…?” അയാളെ നോക്കി അവര്‍ ചോദിച്ചു. മോഹനന്‍ മുണ്ട് അഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. “വേണ്ട…” കാലുകള്‍ അകത്തിവെച്ച് ജാനകി ചിരിച്ചു. “എന്തിനാ തിടുക്കം….കുണ്ണ ഇപ്പം പുറത്ത് എടുക്കണ്ട…പുറത്തോടെ കുറച്ച് സമയം ഞെക്കി രസിക്ക്….പതുക്കെ പതുക്കെ മതി….ഇനീം കെടക്കുവല്ലേ രാത്രി….” “പക്ഷെ ഇന്നലെ രാത്രീം …അതിന് മുമ്പും അതിനു മുമ്പും നീ എന്നെ ഒന്ന്‍ തൊടാന്‍ പോലും….!” ജാനകി ചിരിച്ചു. “എന്നെ തൊടുമ്പം ശരിക്ക് തൊടാന്‍..എടക്ക് ആവേശം പോകാതിരിക്കാനല്ലേ….ഇങ്ങനെ…ഇങ്ങനെ നിങ്ങളെ പിരി കേറ്റണംന്നല്ലേ ആ മാസികേല്‍ കണ്ടത്?” മോഹനന്‍ അസഹ്യമായ ആവേശത്തോടെ മുണ്ടിന് മുകളില്‍ വീണ്ടും അമര്‍ത്തി. “അത്ര സ്പീഡില്‍ വേണ്ട….സ്പീഡ് കൊറച്ച്…” ജാനകി പറഞ്ഞു. ‘ഇനി ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നിന്ന്‍ കുണ്ടി കാണിക്കാം,” അധരം അമര്‍ത്തി നനച്ചുകൊണ്ട് ജാനകി പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് അവര്‍ അയാളുടെ മുമ്പില്‍ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. വിരിഞ്ഞു കൊഴുത്ത സ്വര്‍ണ്ണ ഗോളങ്ങളില്‍ പ്രകാശത്തിന്‍റെ നിറവില്‍ പതുപതുത്ത മാംസമിളകി. “പാന്‍റ്റി ഊരികാണിക്കെടീ…” പുറം തിരിഞ്ഞുനിന്ന്‍, തന്‍റെ നേരെ പുഞ്ചിരിയോടെ, മുല്ലപ്പൂ മൊട്ടുകള്‍ പോലെയുള്ള പല്ലുകള്‍ക്കിടയില്‍ പൈനാപ്പിള്‍ കേക്കിന്റെ മൃദുലതയുള്ള ചുണ്ടുകളെ മെല്ലെയമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് ജാനകി അയാളെ നോക്കി പിന്നെയും മാദകമായി പുഞ്ചിരിച്ചു. “പാന്റിയൊക്കെയൂരി കുണ്ടി കാണിച്ചു തരാം ചേട്ടാ…പക്ഷെ പതുക്കെ…പതുക്കെ…നമ്മക്ക് ആ മുണ്ടിനകത്തെ കുഞ്ഞ് മോഹനനെ നല്ല വെടിക്കാരനാക്കണ്ടേ? ഉന്നം തെറ്റാതെ നല്ല ഫോഴ്സില്‍ വെടിപൊട്ടിക്കുന്ന വേട്ടക്കാരന്‍…! എത്ര വലിയ പാറമടകണ്ടാലും ഇരുമ്പു കമ്പി അടിച്ചിറക്കി വെടിപൊട്ടിച്ച് പാറപിളര്‍ക്കുന്ന നല്ല കരുത്തന്‍ കമ്പിക്കാരനാക്കണ്ടേ?….വേണ്ടേ….? അത് കൊണ്ട് പതിയെ…സാവധാനം….മതി….” “പക്ഷെ എത്ര ദിവസവായി ജാനകി ഞാനിത് പിടിച്ച് വെച്ചിരിക്കുന്നു!” മോഹനന്‍ അരക്കെട്ടില്‍ അമര്‍ത്തിഞെക്കി.

“എന്താ ചേട്ടാ ഇത് ഡോക്റ്റര്‍ അല്ലേ പറഞ്ഞെ, അല്‍പ്പം കൂടി ക്ഷമിച്ച് സഹിച്ച്….അങ്ങനെ വന്നാല്‍ ചേട്ടന് പഴയത് പോലെ..അതിനേക്കാള്‍ ഭയങ്കരമായി…അത് കൊണ്ടല്ലേ…” വിസമ്മതത്തോടെയാണെങ്കിലും മോഹനന്‍ ജാനകിയുടെ നേരെ നോക്കി തലകുലുക്കി. “മോഹനേട്ടാ…നോക്ക്…ഞാന്‍ ബ്ലൌസ് ഊരുവാ….എന്‍റെ ചുവന്ന ബ്രായില്‍ ഞെങ്ങിപ്പഴുത്ത് കിടക്കുന്ന മുഴുത്ത മൊല രണ്ടും കാണണ്ടേ ചേട്ടന്?” അവര്‍ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. അപ്പോള്‍ സാരി താഴേക്ക് വീണു. “ശ്യോ..ആണ്ടെ തൊടേം കുണ്ടീം പിന്നേം മറഞ്ഞു,” നിരാശനായി മോഹനന്‍ പറഞ്ഞു. “തൊടേം കുണ്ടീം ഒക്കെ ഞാന്‍ പിന്നേം കാണിച്ച് തരാം ചേട്ടാ,” അയാളുടെ നേരെ നോക്കി സാവധാനം കസവ് സാരിയഴിച്ച് മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. “എന്തേരെ വേണേലും ഞാന്‍ കാണിച്ച് തരില്ലേ ചേട്ടാ എന്‍റെ തൊടേം കുണ്ടീം നല്ല പച്ചക്ക്…? കാണുമ്പം നല്ല ഇരുമ്പു കമ്പിപോലെ കുത്തിപ്പൊങ്ങി നിക്കണം കേട്ടോ ചേട്ടന്‍റെ കുണ്ണ….കുത്തിപ്പൊക്കി നിര്‍ത്തില്ലേ? ഇല്ലേ?” അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ കമദാഹത്താല്‍ ചുവന്നു. കണ്ണുകള്‍ മയങ്ങിയുണര്‍ന്നു.നെഞ്ചില്‍ തുടിപ്പും കിതപ്പുമുയര്‍ന്നു. ധമനികള്‍ ഭൈരവന്‍ തെയ്യത്തിന്‍റെ പ്രചണ്ഡതാണ്ഡവത്തിലെന്നപോലെ ഉയര്‍ന്നു തുടിച്ചു. “ഇനി…” ജാനകി മടിക്കുത്തില്‍ നിന്ന്‍ സാരി അഴിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “…ഇനി ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ ചേട്ടന്‍ കുണ്ണയില്‍ തൊടരുത്…മുണ്ട് അഴിക്ക് ….അഴിച്ച് തലയണേടെ അടുത്ത് മടക്കി വെക്ക്…എന്നിട്ട് തലയണ ക്രാസിമേല്‍ ചാരിവെച്ച് മലര്‍ന്നു കെടക്ക്‌…കൈകള്‍ തലേടെ പിമ്പില്‍ മടക്കി വെച്ച് ചാരിക്കിടക്ക്…” ജാനകി ഓരോന്ന്‍ പറയുമ്പോള്‍ മോഹനന്‍ അപ്രകാരം തന്നെ ചെയ്തു. അവളുടെ വാക്കുകളുടെ നിര്‍ദ്ദേശമനുസരിച്ച് അയാള്‍ മുണ്ടഴിച്ചു. അരയില്‍, അയാളുടെ ഉറച്ചതുടകള്‍ക്കിടയില്‍ മുകളില്‍ മച്ചിലേക്ക് നോക്കി നീണ്ടു തടിച്ച അയാളുടെ ലിംഗം പൊങ്ങിയുയര്‍ന്നപ്പോള്‍ നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് അവര്‍ തന്‍റെ തടിച്ച അധരം നനച്ച് അമര്‍ത്തിക്കടിച്ചു. “ഓ…എന്‍റെ…” തന്‍റെ കൃസരി തരിപ്പ് കയറി പിടയുന്നത് അറിഞ്ഞ് ജാനകി മര്‍മ്മരമുതിര്‍ത്തു. “ചേട്ടാ തൊടരുത്…”

സാരിയഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ജാനകിയെ ബ്ലൌസിലും മുട്ടൊപ്പമെത്തുന്ന അടിപ്പാവാടയിലും കണ്ടപ്പോള്‍ നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപെട്ടു, വിറച്ച് തുള്ളുന്ന ലിംഗത്തിലേക്ക് വലത് കൈ നീക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ മോഹനനോട് അവള്‍ ഉച്ചത്തില്‍ പറഞ്ഞു. മോഹനന്‍ അസഹ്യമായ കാമക്കലിപ്പില്‍ അവളുടെ മാദക സൌന്ദര്യം നോക്കി നിന്നു. ചുവന്ന ബ്ലൌസില്‍, ചുവന്ന ബ്രായില്‍ കാമമിളകി അവളുടെ മുലകണ്ണുകള്‍ തുറിച്ച് കല്ലിക്കുന്നത് അയാള്‍ കണ്ടു. കാമവികാരം അസഹ്യമായി അവളുടെ മുലകള്‍ ഇളകിത്തുളുമ്പുന്നതും അയാള്‍ കണ്ടു. “ചേട്ടാ…” ദാഹം തുളുമ്പുന്ന സ്വരത്തില്‍ അവള്‍ വിളിച്ചു. “എന്‍റെ പെണ്ണേ…” “ഞാന്‍ ചേട്ടന് വേണ്ടി ബ്ലൌസ് അഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങാ…ഞാന്‍ എന്‍റെ മൊല രണ്ടും ചേട്ടന് ബ്രായ്ക്കാത്ത് കാണിച്ച് തരാം….അത് കണ്ട്‌ കൊണ്ട് കെടക്കണം കേട്ടോ…മൊലേലേക്ക് തന്നെ കണ്ണുപറിക്കാതെ നോക്കണം കേട്ടോ…” അയാളുടെ ലിംഗം വീണ്ടും വെട്ടിവിറയ്ക്കുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു. അതിലേക്ക് നോക്കി അധരങ്ങള്‍ കടിച്ചമര്‍ത്തി അവള്‍ ബ്ലൌസിന്റെ കുടുക്കുകള്‍ ഓരോന്നായി അഴിച്ചു. അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ന്നു നിറഞ്ഞു. ശാസഗതിയേറി. ഞരമ്പുകള്‍ വലിഞ്ഞു മുറുകി ഏത് നിമിഷവും പൊട്ടിത്തെറിക്കുമെന്ന അവസ്ഥയിലായി. ചുവന്ന ബ്രായില്‍, ചുവന്ന അടിപ്പാവാടയില്‍, ജാനകി എന്ന മാദക വസന്തം അയാള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ പൂത്തുലഞ്ഞുനിന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ കാമത്തീയില്‍ കത്തിയുയുയരുന്നത്‌ അയാള്‍ കണ്ടു. ബ്രായ്ക്കുള്ളില്‍ പുറത്തേക്ക് കുതിക്കാന്‍ ഇരുമുലകളും ബഹളം വെച്ചു. തുറിച്ച് തള്ളിയ ഇരുമുലകളും അവള്‍ അയാളുടെ മുമ്പില്‍ കുനിഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും കാണിച്ചു. “മോഹനേട്ടാ…” “മോളെ…” “ശരിക്ക് നോക്ക് …കണ്ണു നിറച്ച് കാണ്…ബ്രായ്ക്കാത്ത് നല്ല രസമല്ലേ എന്‍റെ കൊഴുത്ത മുലകള്‍ കാണാന്‍? അല്ലേ ചേട്ടാ…?” “മോളെ ഒരു മാസമായി..ഒരു മാസമായി ….ഇങ്ങനെ നമ്മള്‍ …ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞപോലെ ചെയ്യുവല്ലേ….എന്നിട്ട്…” അവള്‍ അയാളുടെ നേരെ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അടിപ്പാവാടയുടെ ചരടില്‍ കൈ വെച്ചു. “ഇന്നത്തെകൊണ്ട് തീര്‍ന്നല്ലോ….ചേട്ടാ…ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ ഇന്ന്‍ ലാസ്റ്റ് നൈറ്റ് അല്ലേ ചികിത്സയുടെ…പിന്നെന്താ…” അടുത്ത നിമിഷം ജാനകിയുടെ അടിപ്പാവാട നിലത്തേക്ക് വൃത്താകാരത്തില്‍ അഴിഞ്ഞു വീണു. മോഹനന്‍റെ ശ്വാസം ക്രമാതീതമായി വര്‍ദ്ധിച്ചു.

പാന്‍റ്റീസിലും ബ്രായിലും നില്‍ക്കുന്ന തന്‍റെ ഭാര്യയുടെ മദാലസമായ രൂപലാവണ്യത്തിലേക്ക്, കാമത്തിന്‍റെ നീറ്റലോടെ നോക്കി. അനുനിമിഷം വിറച്ച് പിടയ്ക്കുന്ന ലിംഗത്തില്‍ ഒന്ന് പിടിച്ച് ഞെരിക്കാന്‍ അയാളുടെ കൈകള്‍ വെമ്പി. ജാനകിയുടെ പാന്‍റ്റീസിന്‍റെ മുമ്പില്‍ പടരുന്ന നനവ് അയാള്‍ കണ്ടു. അടുഹ നിമിഷം അവളുടെ കൈകള്‍ സാവധാനം ആ നനവിലേക്ക് നീങ്ങുന്നതും. “ഞാന്‍ തൊട്ടുകാണിക്കാം; കാണിക്കട്ടെ?” അയാള്‍ തലകുലുക്കി. “എന്താ ഞാന്‍ ചേട്ടനെ തൊട്ടുകാണിക്കണ്ടേ?” “നിന്‍റെ പൂറ്…” “ഇനി ഞാന്‍ പറയട്ടെ?” “പറ മോളെ…” “ഞാന്‍ ചേട്ടനെ എന്‍റെ പൂറ് തൊട്ടുകാണിക്കട്ടെ?” നനവില്‍ കൈത്തലമമര്‍ത്തി അവള്‍ ചോദിച്ചു. അയാള്‍ നാവുകൊണ്ട് ചുണ്ടുകള്‍ നനച്ച് അവളെ നോക്കി. ജാനകി പാന്‍റ്റീസിന് മേല്‍ അമര്‍ത്തിത്തലോടാന്‍ തുടങ്ങി. വിരലുകള്‍ മുഴുവന്‍ ചേര്‍ത്ത് അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അധരം നനച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ വൃത്താകാരത്തില്‍ അമര്‍ത്തി. ജാനകി പെട്ടന്ന് കൈവലിച്ചു. “നീയെന്തിനാ കൈ വലിച്ചെ?” അയാള്‍ ചോദിച്ചു. “അന്നേരം കൈ എടുത്തില്ലാരുന്നേല്‍ പൂറീന്ന് എല്ലാം കുത്തിയൊഴുകിപ്പോകുമാരുന്നു. പോയിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ രസം പോയില്ലേ….? ചേട്ടനെ ഇങ്ങനെ ചികിത്സിക്കുമ്പം പൂറ്റിലെ രസം കെടാതെ നിക്കണം…” അയാളുടെ ദീര്‍ഘനിശ്വാസം അവള്‍ കേട്ടു. “കുണ്ണ അരേന്നു പറിഞ്ഞുപോകുന്ന പോലെ കഴക്കുന്നില്ലേ?” അവള്‍ ചോദിച്ചു. അപ്പോള്‍ അവളുടെ കൈ തിരികെ പാന്‍റ്റീസിന് മേല്‍ എത്തിയിരുന്നു. അവള്‍ വീണ്ടും അമര്‍ത്താന്‍ തുടങ്ങി. “കടിച്ച് കഴച്ച് പൊട്ടുവാ മോളെ…ഓ…എന്‍റെ ഈശ്വരാ…ഇപ്പം തെറിച്ച് പോകും…ഞാനൊന്ന്‍ പിടിച്ചോട്ടെ മോളെ…” “പാടില്ല ..പാടില്ല…” അയാള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ അരയും മുലയുമിളക്കി അവള്‍ പാന്‍റ്റീസിന് മേല്‍ അമര്‍ത്തല്‍ തുടര്‍ന്നു. “ഒരു രാത്രികൂടി…ഇത് ലാസ്റ്റ് അല്ലേ..ചികിത്സ വെറുതെയാവരുത്…” അയാള്‍ നോട്ടം മാറ്റാന്‍ തുടങ്ങി. “പാടില്ല പാടില്ല,” അരക്കെട്ടിലെ വിരലുകളുടെ താളം വേഗത്തിലാക്കി അവള്‍ അയാളെ വിലക്കി.

“എന്‍റെ ദേഹത്ത് നിന്ന്‍ നോട്ടം മാറ്റരുത്…നോക്ക് എന്‍റെ മൊലേല്‍ ..തൊടേല്‍…പൂറില്‍…നോട്ടം മാറ്റാതെ…” അയാള്‍ വീണ്ടും അവളെ നോക്കി. “ചേട്ടാ…” “മോളേ…” “…ഞാന്‍ …ഞാന്‍…ബ്രാ അഴിക്കാന്‍ പോകുവാ…” “ഈശ്വരാ…!!” അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍, തൊണ്ട ഒക്കെ വരളാന്‍ തുടങ്ങി. നെഞ്ച് ഉയര്‍ന്ന്‍ താഴ്ന്നു. “എന്‍റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്ക് …ഞാന്‍ ബ്രാ അഴിച്ച് ചേട്ടനെ മൊല രണ്ടും കാണിക്കുമ്പം ചേട്ടന്‍ എന്‍റെ മേത്ത്ന്ന്‍ നോട്ടം മാറ്റല്ല്…” ജാനകിയുടെ കൈ പിമ്പിലേക്ക് ബ്രായുടെ ഹുക്കുകളിലെക്ക് പോയി. അടുത്ത നിമിഷം ബ്രായും നിലത്ത് വീണു. പൂര്‍ണ്ണ ഗോളാകൃതിയിലുള്ള മുഴുത്ത മുലമാംസങ്ങള്‍ അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍, പ്രകാശത്തില്‍ കുളിച്ച് വിതുമ്പിത്തുളുമ്പി. അവള്‍ പതിയെ അനങ്ങിയപ്പോള്‍ മുലകള്‍ രണ്ടും നിറഞ്ഞുതുളുമ്പി. “ഹോ…!!!” അയാളുടെ ദീര്‍ഘമായ നിശ്വാസത്തിന്‍റെ ചൂട് മുറിയില്‍ നിറഞ്ഞു. “നല്ലതാണോ?” മുലകള്‍ രണ്ടും കൈയ്യിലെടുത്തുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു. “ഞെക്കണോ?” അയാള്‍ നാവുകൊണ്ട് ചുണ്ടുകള്‍ നനച്ചുകൊണ്ട് തലയനക്കി. “എന്‍റെ മൊല പിടിക്കണോ?” അയാള്‍ വീണ്ടും തല കുലുക്കി. “കശക്കിയുടയ്ക്കണോ?” “ആം…” ലിംഗത്തിന്റെ മുറുക്കം നിമിഷംതോറും പെരുകുന്നത് അയാള്‍ അറിഞ്ഞു. അതിന്‍റെ വെട്ടലില്‍ നിന്ന്‍ അവളും. “മൊലേല്‍ കടിച്ചുമ്മവെക്കണോ?” “ആഹ്…വേണം…!” അയാള്‍ കലിപ്പോടെ പറഞ്ഞു. “മൊലേല്‍ കുണ്ണകൊണ്ട് കുത്തണോ?” പെട്ടെന്ന് അയാള്‍ തലയ്ക്ക് പിമ്പില്‍ നിന്ന്‍ കൈയെടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി. “പാടില്ല..പാടില്ല…” അവള്‍ ശബ്ദമുയര്‍ത്തി. തീവ്ര നിരാശയോടെ, ദേഷ്യത്തോടെ അയാള്‍ വീണ്ടും കൈ പിമ്പിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. കണ്ണുകള്‍ അവളുടെ ദേഹത്ത് നിന്ന്‍ മാറ്റാനും തുടങ്ങി. “പാടില്ല ….പാടില്ല…” വീണ്ടും അയാള്‍ അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടു. “എന്‍റെ തൊടേന്നു…. കുണ്ടിയേന്ന്‍…. മൊലേന്ന്…. പൂറ്റീന്ന്‍…. കണ്ണ്‍ മാറ്റല്ല്…” അയാള്‍ വീണ്ടും അവളെ നോക്കി. “ചേട്ടാ…” “എന്നാടീ മൈ…”

“ചേട്ടന് എന്‍റെ മൊലയ്ക്കെടേല്‍ കുണ്ണയെറക്കി ഊക്കണോ?” ഒരു കൈയില്‍ ഇരുമുലകളും കശക്കി മറ്റേക്കൈകൊണ്ട് പാന്‍റ്റീസിന് മേല്‍ അമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു. അവള്‍ അധരം വീണ്ടും നനച്ചു. “ചേട്ടാ…” ദാഹം കത്തുന്ന സ്വരത്തില്‍ അവള്‍ വീണ്ടും വിളിച്ചു. അയാള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. “ഞാന്‍ പാന്‍റ്റീസ് ഊരി ചേട്ടനെ പൂറു കാണിക്കാന്‍ പോകുവാ…” അയാള്‍ അവളെ ദയനീയമായി നോക്കി. “കാണണ്ടേ? കാണണ്ടേ, പാന്‍റ്റീസിനാത്ത് നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്ന്‍ വെള്ളം ഒലിപ്പിക്കുന്ന എന്‍റെ പൂറുകാണണ്ടേ?” വീണ്ടും അയാളുടെ താപ നിശ്വാസത്തിന്‍റെ ഘനം അവളെ തൊട്ടു. “കാണണ്ടേ ചേട്ടാ എന്‍റെ കഴപ്പ് പൂറ്? കാണണ്ടെ?” “വേണം…” “ചേട്ടാ…” അധരം അമര്‍ത്തിക്കടിച്ച്കൊണ്ട് അവള്‍ വീണ്ടും വിളിച്ചു. “എന്താ മോളെ…” “എന്‍റെ കടിപ്പൂറ് ചേട്ടന് കാണണ്ടേ?” “വേണം…” അവളുടെ കൈ പാന്‍റ്റീസിന്‍റെ വിളുമ്പില്‍ തൊടുന്നത് അയാള്‍ കണ്ടു. ചുവന്ന നിറം താഴേക്ക് ഊര്‍ന്ന്. അതിന്‍റെ സ്ഥാനത്ത് സ്വര്‍ണ്ണനിറം അയാള്‍ കണ്ടു. പിന്നെ ചേര്‍ന്ന തടിച്ച തുടയിടുക്കില്‍ വളര്‍ന്ന്‍ മുറ്റിയ കറുത്ത രോമങ്ങള്‍. അതിലെ കൊഴുത്ത നനവ് പ്രകാശത്തില്‍ തിളങ്ങി. ജാനകി പൂര്‍ണ്ണനഗ്നയായി. അവള്‍ കൈ കൊണ്ട് തടിച്ചുന്തിയ യോനിതടത്തിന്‍റെ രോമനിഗൂഡതയില്‍ കൈത്തലമമര്‍ത്തി. “ഓഹ്…” പാന്‍റ്റീസിന്‍റെ മറ കൂടാതെ രോമക്കാട്ടില്‍ തൊട്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ ഒന്ന്‍ പിടഞ്ഞു. വീണ്ടും മദജലം ഉറപോട്ടുന്നു. കൊഴുപ്പൂറി തുടയിടുക്ക് ഒട്ടാന്‍ തുടങ്ങി. സുഖമുള്ള ചൊറിച്ചില്‍ യോനിപ്പിളര്‍പ്പില്‍, അതിനു ചുറ്റും വ്യാപിക്കുന്നു. രോമത്തി നകത്ത് കൃസരി കടിച്ചുപൊട്ടാനും തുടങ്ങി. “ചേട്ടാ…” അവള്‍ വീണ്ടും വിളിച്ചു. “മോളെ…” അവളുടെ തുടയിടുക്കില്‍ നിന്ന്‍ കണ്ണുകള്‍ മാറ്റാതെ അയാള്‍ വിളികേട്ടു. “ഞാന്‍ പൂറുപൊളിച്ച് ചേട്ടനെ കാണിക്കട്ടെ?” വീണ്ടും അയാള്‍ കൈ തലയക്ക് പിമ്പില്‍ നിന്ന്‍ മുമ്പോട്ട്‌ കൊണ്ടുവരാന്‍ ശ്രമിച്ചു. “പറ്റില്ല…പറ്റില്ല…” “ഒന്ന്‍…ഒരു പ്രാവശ്യം…ഒറ്റപ്പ്രാവശ്യം മാത്രം ഞാനൊന്ന്‍ പിടിക്കട്ടെഡീ…” “ആയില്ല …ആയില്ല….” അവള്‍ പറഞ്ഞു.

പ്രീകം ഒഴുകി വന്നു അയാളുടെ ലിംഗത്തെ ഒരു ജലാവരണം പോലെ പുതപ്പിക്കുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു. ലിംഗം മുഴുവന്‍ തൈലലേപനത്താലെന്നപോലെ പ്രകാശത്തില്‍ തിളങ്ങി. “ചേട്ടാ…” വീണ്ടും കാമം കത്തുന്ന സ്വരത്തില്‍ അവള്‍ വിളിച്ചു. “മോളെ…” “ചേട്ടന് എന്‍റെ കന്ത് കാണണോ?” തന്നില്‍ അവശേഷിച്ചിരുന്ന സകല ജലാംശവും നഷ്ടപ്പെട്ടത്പോലെ മോഹനന്‍ ഉമിനീരിറക്കി. ഇത്രയും ദാഹം മുമ്പ് ഒരിക്കലും തനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടിട്ടില്ല എന്ന് അയാള്‍ക്ക് തോന്നി. “വേണം…” അയാള്‍ പറഞ്ഞു. “ശരിക്ക് നോക്കിക്കോ…ശരിക്ക് നോക്കണം കേട്ടോ…ഞാന്‍ ചേട്ടന് എന്‍റെ പൂറു ശരിക്കും വിടര്‍ത്തിക്കാണിച്ച് തരാം കേട്ടോ,” അവള്‍ കിടക്കയെ സമീപിച്ചു. അയാളുടെ കാല്‍ച്ചുവട്ടില്‍, കാല്‍ സ്പര്‍ശിക്കാത്തയിടത്ത് അവള്‍ ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവള്‍ തുടകള്‍ അകത്തി. രോമങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ യോനിത്തടത്തിലലേക്ക് കണ്ണുകള്‍ പതിപ്പിച്ച് മോഹനന്‍ നോട്ടം തുടര്‍ന്നു. അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ അവളുടെ ചുവന്ന, സോപ്പുപതപോലെ കൊഴുത്ത മദജലം നിറഞ്ഞ യോനിപ്പിളര്‍പ്പ് തുറന്നു. “കാണാവോ? ശരിക്ക് കാണാവോ പൂറ്?” “ഉം…” “കന്തോ?” അവള്‍ യോനിപ്പിളര്‍പ്പ് ഇരുകൈകള്‍ കൊണ്ടും പിടിച്ചകത്തിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഉം…” അടുത്ത നിമിഷം ഭ്രാന്തമായ ആസക്തിയില്‍ അയാളുടെ ലിംഗം വിറച്ചു. തുടര്‍ന്നു മുളകിലേക്ക് പൂക്കുല ചിതറുന്നത് പോലെ ശുക്ലം ചിതറിതെറിച്ചുവീണു. കാറ്റില്‍, വെളുത്ത റോസാപുഷ്പ്പങ്ങളുടെ ഇതളുകള്‍ പോലെ നറുമണമുള്ള സുഗന്ധത്തുള്ളികള്‍ കിടക്കയില്‍ നൃത്തം ചെയ്തു. “ഹോ..എന്‍റെ…!!” വലിയ ഒരാശ്വാസത്തിന്‍റെ സാന്ത്വനത്തിലെന്നപോലെ അയാള്‍ കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കിയടച്ചു. “എന്‍റെ ഭഗവതീ…” ജാനകിയും നീണ്ടു വിടര്‍ന്ന തന്‍റെ പവിഴനയനങ്ങള്‍ ആഗാധമായ ഭക്തിയില്‍ കൂമ്പിയടച്ചു. ഒരു നിമിഷം അവള്‍ കൃതജ്ഞതയോടെ മൌനമായി പ്രാര്‍ഥിച്ചു. മോഹനന്‍ അത് കണ്ടില്ല.

അയാള്‍ അഗാധമായ ഉറക്കത്തിലേക്ക് ആണ്ടിറങ്ങിയിരുന്നു. വിശ്രാന്തി നിറഞ്ഞ ഉറക്കം.

വസ്ത്രങ്ങള്‍ ധരിച്ചതിന് ശേഷം ജാനകി മൊബൈല്‍ എടുത്തു. ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യനു ഡയല്‍ ചെയ്തു. “ഹലോ ഡോക്റ്റര്‍,” അല്‍പ്പ സമയത്തേക്ക് മറുതലക്കല്‍ നിന്ന്‍ പ്രതികരണമൊന്നുമുണ്ടായില്ല. “ഹലോ ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍,” അവള്‍ നിരാശയോടെ വീണ്ടും വിളിച്ചു. “ആരാ ഇത് ജാനകിയാണോ?” ജാനകിക്ക് അനല്‍പ്പമായ സന്തോഷം തോന്നി. ഡോക്റ്ററെ ലൈനില്‍ കിട്ടിയിരുക്കുന്നു! “ഹാ..അതെ ..അതെ ഡോക്റ്റര്‍…ഞാനാ ജാനകി…” അത്യാവേശത്തോടെ അവള്‍ ഉച്ചത്തില്‍ പറഞ്ഞു. “എന്താടോ? എന്തായി അവിടുത്തെ കാര്യങ്ങള്‍?” “ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞപോലെ ചെയ്തു. ഡോക്റ്റര്‍ തന്ന ടാബ് ആദ്യം കൊടുത്താരുന്നു…അതുകൊണ്ട് ഇപ്പം നല്ല ഒറക്കവാ….” “ഗുഡ്…” ഡോക്റ്ററുടെ ഉത്സാഹമുള്ള ശബ്ദം അവള്‍ കേട്ടു. “കക്ഷീടെ സാമാനത്തീന്ന് വെള്ളം പോയോ?” തുറന്നുള്ള അയാളുടെ ചോദ്യം അവളെ അപ്പോള്‍ അസ്വസ്തമാക്കിയില്ല. “ഹാങ്ങ് ..ഡോക്റ്റര്‍…പോയി..ഒത്തിരി..ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞ പോലെ ഒത്തിരി പോയി…” തുറന്നുള്ള തന്‍റെ സംസാരത്തില്‍ ജാനകിക്കും അസ്വാസ്ഥ്യം തോന്നിയില്ല. “ഹഹഹ….” ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യന്‍റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ചിരി അവള്‍ കേട്ടു. “അപ്പോള്‍ എഴുപത് ശതമാനം സക്സ്സസ് അല്ലേ?” അയാള്‍ ചോദിച്ചു. “എഴുപത് ശതമാനമോ?” ജാനകിയില്‍ വീണ്ടും നിരാശ തിരികെയെത്തി. “എടീ മണ്ടീ..ഞാന്‍ ഫുള്‍ പ്ലാനും പറഞ്ഞതല്ലേ…അതനുസരിച്ച് ഒരു വര്‍ക്ക് കൂടി ബാക്കിയില്ലേ…അത് എങ്ങനെ ചെയ്യണന്നും ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ…” “ഓ…സോറി..ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് അത്…” അവള്‍ക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി. “എന്നാ പേടിയൊണ്ടോ നെനക്ക്?” അയാളുടെ ഗാംഭീര്യമുള്ള സ്വരം അവള്‍ കേട്ടു. “ഇല്ല,” അവള്‍ പറഞ്ഞു. “പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ ശരിക്ക് ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ? ഇല്ലേല്‍ ഒന്നുംകൊടെ പറയാം. പറയട്ടെ?” “വേണ്ട ഡോക്റ്റര്‍. എനിക്ക് ശരിക്ക് ഓര്‍മ്മയുണ്ട്…” “ഗുഡ്…!”

അയാള്‍ പറഞ്ഞു. “പിന്നെ എല്ലാം കമ്പ്ലീറ്റ് സക്സ്സസ് ആകുമ്പം ഞാന്‍ പറഞ്ഞ ഫീസ്‌ എനിക്ക് തന്നേക്കണം കേട്ടോ,” ജാനകിയുടെ ഹൃദയമിടിച്ചു. ഈ വാക്കുകള്‍ ഏത് നിമിഷവും താന്‍ കേള്‍ക്കുമെന്ന് അവള്‍ക്കറിയാമായിരുന്നു. “എന്താടീ മിണ്ടാത്തെ? കാര്യം നടന്ന്‍ കഴിയുമ്പോ നീ വാക്ക് മാറുവോ?” ജാനകി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ‘ജാനകി?” അയാള്‍ വീണ്ടും വിളിച്ചു. “സാര്‍,” അവള്‍ വിളി കേട്ടു. “എന്നാ പറ്റീ? എന്നാ മിണ്ടാട്ടം ഇല്ലാത്തെ?” “ഇല്ല…ഇല്ല..ഞാന്‍ വാക്ക് മാറ്റില്ല…ഞാന്‍ വരാം…” എന്നിട്ട് അവള്‍ ഫോണ്‍ വെച്ചു. അവളെ വിയര്‍ത്തിരുന്നു. ഒരു വര്‍ഷമായി മോഹനന് ഇറക്റ്റൈല്‍ ഡിസ്ഫങ്ങ്ഷന്‍ ആണ്. നല്ല ആവേശമായിരുന്നു അയാള്‍ക്ക് കിടപ്പറയില്‍. അടങ്ങാത്ത കാമാസക്തിയും എത്ര പ്രാവശ്യം ലൈംഗിക ബന്ധത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടാലും തൃപ്തിവരാത്ത അവസ്ഥ. ജാനകി ഒന്നിലും വിലക്കിയിരുന്നില്ലന്നു മാത്രമല്ല അവളും അയാളോട് സന്തോഷത്തോടെ സഹകരിച്ചിരുന്നു. തുല്യമായ ലൈംഗിക തൃഷ്ണ അവള്‍ക്ക് അയാളോടുമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല്‍ പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം അയാള്‍ പാമ്പുകടിയേറ്റ് മരിച്ച മൂത്ത സഹോദരി മായയെ സ്വപ്നം കണ്ട്‌ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റു. ദേഹം മുഴുവന്‍ വിയര്‍പ്പില്‍ കുളിച്ചിരുന്നു. ഒരാഴ്ച്ച അയാള്‍ക്ക് ആരോടും അത്ര മിണ്ടാട്ടമില്ലായിരുന്നു. ഒരാഴ്ചയ്ക്ക് ശേഷം ആദ്യമായി ഭാര്യയോടൊത്ത് ലൈംഗിക ബന്ധം നടത്താന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അയാള്‍സ്തംഭിച്ചു പോയി. ലിഗോത്തേജനം സംഭവിക്കുന്നില്ല. മുമ്പ് സാധ്യമായ സമയത്തൊക്കെ ജാനകിയുടെമണം കിട്ടിയാല്‍ മാരകമായ രീതിയില്‍ ലിംഗോത്തേജനം സംഭവിക്കുമായിരുന്ന മോഹനന്‍ അപ്രതീക്ഷിതമായ മാറ്റത്തില്‍ മരണകരമായ സങ്കടാവസ്ഥയിലായി. പല ഡോക്ടര്‍മാരെയും കണ്ടെങ്കിലും പല തരത്തിലുള്ള ചികിത്സാക്രമങ്ങളും അനുഷ്ടിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും ഫലപ്രാപ്തിയിലെത്തിയില്ല. അവസാനം ഒരു കുടുംബ സുഹൃത്ത് വഴിയാണ് ക്ലിനിക്കല്‍ സൈക്ക്യാട്രിസ്റ്റ് ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യനെക്കുറിച്ച് ജാനകി അറിയുന്നത്. “ജാനകി ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ ആള് മിടുക്കനാ ഇക്കാര്യത്തില്‍,” സുഹൃത്ത് മേഘ പറഞ്ഞു. “സുരേഷിന് ഇതേ പ്രോബ്ലം ഉണ്ടായപ്പം കഷ്ടി ഒരുമാസം കൊണ്ട് ഡോക്ക്ടര്‍ സുഖാക്കി. ഇപ്പ പണ്ടത്തെക്കാളും പിക്കപ്പാ…” അവള്‍ കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു.

സുരേഷ്, മേഘയുടെ ഭര്‍ത്താവ് കോളേജില്‍ ഫിസിക്കല്‍ ട്രെയിനറാണ്. “നീ ഒന്നും ആലോചിക്കണ്ട. ഡോക്റ്ററെപ്പോയി കാണ്,” മേഘ ഉറച്ച സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവള്‍ അല്‍പ്പ സമയം മൌനിയായി. “പക്ഷെ ജാനകി…” അല്‍പ്പം വിഷാദ സ്വരത്തില്‍ മേഘ പറഞ്ഞു. “എന്താ മേഘെ?” അവളുടെ ഭാവവ്യത്യാസം കണ്ട്‌ ജാനകി ചോദിച്ചു. “എന്തേലും പ്രോബ്ലം ഒണ്ടോ?” “അതിപ്പം ജാനകി…” അവള്‍ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. “എന്താടീ? എന്തായാലും പറ,” “ജാനകി അത്…അയാള് ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ …നല്ല മിടുക്കന്‍ ടോക്ടറാ…പക്ഷെ….ആള് …അയാള് പെണ്ണ്‍ വിഷയത്തി അല്‍പ്പം ..അല്‍പ്പം അല്ല …ഭയങ്കര വീക്ക് ആണ്…” ജാനകി അവളെ ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ നോക്കി. “എന്ന്‍ വെച്ചാ?” “എന്ന്‍ വെച്ചാ…നിന്‍റെ കെട്ട്യോനെ ചികിത്സിക്കാന്‍ ഫീസ്‌ ആയിട്ട് അയാള് നിന്നെ ചോദിക്കും…നിന്നെക്കണ്ടാല്‍ അയാള് തീര്‍ച്ചയായും ചോദിക്കും…” ജാനകി കണ്ണുകള്‍ മിഴിച്ചു. “എന്ന് വെച്ചാ…എന്ന് വെച്ചാ ..ചികിത്സിക്കുന്നെന് മുമ്പോ?” “അല്ല…ചികിത്സ കമ്പ്ലീറ്റ് ആയിക്കഴിഞ്ഞ്…” ജാനകി ആശ്വസിച്ചു. “അത്രേയൊള്ളോ കാര്യം?” അവള്‍ നിസ്സാരമട്ടില്‍ പറഞ്ഞു. “മേഘെ,” ജാനകി പറഞ്ഞു. “അയാടെ ചികിത്സേടെ മിടുക്കിന് ഒട്ടും പിശുക്കാതെ അയാടെ ഫീസ്‌ എത്രയാന്ന് വെച്ചാ നമ്മള്‍ കൊടുക്കും. ചികിത്സ കഴിഞ്ഞിട്ട് നമ്മളല്ലേ തീരുമാനിക്കുന്നെ അയാള്‍ക്ക് ശരീരം കൊണ്ട് ഫീസ്‌ കൊടുക്കാന്‍ പോകണോ വേണ്ടയോ എന്ന്‍…” മേഘ ജാനകിയെ സഹതാപത്തോടെ നോക്കി. “എന്‍റെ ജാനകി നിന്നോട് ഞാനത് എങ്ങനെയാടീ പറയുന്നെ….എടീ അയാള് സൈക്കോളജിസ്റ്റാ….സൈക്ക്യാട്രിസ്റ്റ്…അയാളെക്കണ്ടാലെ നിനക്ക് കാര്യം മനസ്സിലാവൂ…ഒരു തരാം ടെലിപ്പതിക് ഹിപ് നോട്ടിസം…അത് നമ്മളെ ഫീല്‍ ചെയ്യിക്കും അയാള്‍…സംസാരിച്ച് സംസാരിച്ച് അയാള് നമ്മളെ…” ജാനകി കാര്യം മനസ്സിലാകാതെ മേഘയെ നോക്കി. പെട്ടെന്ന് ജാനകി അതിശയത്തോടെ മേഘയെ നോക്കി. “മേഘെ നിന്നെ…നിന്നെ അയാള്‍…?!!” മേഘ തലകുനിച്ചു. ജാനകി അവളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു. “നേരാണോ?”

മേഘ തലകുലുക്കി. “ഏയ്‌…നീ കൂള്‍ ആക്,” ജാനകി പറഞ്ഞു. “ഞാനറിഞ്ഞെന്നു വെച്ച് നീ പേടിക്കേണ്ട. എന്‍റെ കൈയില്‍ സേഫാടീ ഈ സീക്രറ്റ്…”

പിന്നെ ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യനെ അയാളുടെ ക്ലിനിക്കില്‍ ചെന്നു കണ്ടപ്പോഴാണ് അവള്‍ക്ക് ശരിക്ക് കാര്യം മനസിലായത്. ഒരു മാതൃകാ പെണ്ണുപിടിയന്‍റെ വാചകമടിയും ചിരിയും ഒക്കെ പ്രതീക്ഷിച്ച അവള്‍ക്ക് തെറ്റി. സുഭഗനും ആകാരഭംഗിയുള്ളവനുമായിരുന്നെങ്കിലും ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ നല്ല ഗൌരവക്കാരനായിരുന്നു. മോഹനനെ പരിശോധിപ്പിച്ച ആദ്യദിവസം തന്നെ അയാള്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു ആഴ്ച്ചയിലൊരിക്കല്‍ കുറഞ്ഞത് ഒരു മാസമെങ്കിലും വരണമെന്ന്. അന്ന് ഒരു കാര്യം അവള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. അയാളുടെ പെരുമാറ്റം തികച്ചും മാന്യമാണ്. മേഘ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളുമായി ഒരു പൊരുത്തവുമില്ല. അനാവശ്യമായ ഒരു നോട്ടം പോലും അയാളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നുമുണ്ടായില്ല. “ഇനി വല്ല ധ്യാനവും കൂടി ആളു മാനസാന്തരപ്പെട്ടുകാണും. നല്ല കാര്യം!” ജാനകി ആശ്വസിച്ചു. പക്ഷെ ആദ്യ പരിശോധന കഴിഞ്ഞ് വീട്ടില്‍ തെരികെയെത്തിയ ജാനകിയ്ക്ക് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി. വീട്ടില്‍ മോഹനേട്ടനും മകള്‍ ഭവാനിയുമല്ലാതെ മറ്റൊരാള്‍ കൂടിയുണ്ട്. ഒരു പുരുഷഗന്ധം. ഒരു ചൂടന്‍ നോട്ടം. ഒരു ഇക്കിളിപ്പെടുത്തുന്ന സ്പര്‍ശം? ആരാണ്? അവള്‍ സ്വയം ചോദിച്ചമാത്രയിലാണ് മൊബൈല്‍ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചത്. “ഹലോ,” “ഹലോ…” സംഗീതാതമാകമായ ഒരു പുരുഷശബ്ദം. ആരാണ്? ഇതുവരെ കേട്ടിട്ടില്ല. പക്ഷെ എന്തൊരു ഘനഗാംഭീര്യമാണ്, പ്രണയാത്മകമാണ് അയാളുടെ ശബ്ദത്തിന്! “ഹലോ…ആരാ?” ജാനകി ചോദിച്ചു. “അത് ശരി…!” പ്രണയത്തിന്‍റെ ഇളംചൂടാര്‍ന്ന ചുണ്ടുകള്‍ പതിയെ അകത്തി പാട്ടുപാടുന്ന സ്വരത്തില്‍ അയാള്‍ ചോദിച്ചു. “എന്നെ ഇത്ര വേഗം മറന്നോ…?” സ്വര്‍ണ്ണത്തേരില്‍ വസന്തകാലം പറന്നുവരികയാണ് അയാളുടെ വാക്കുകളില്‍. തന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ നനുത്ത, ഊഷ്മളമായ, ഒരു ചെറുസ്ഫുലിംഗം ജാനകിയറിഞ്ഞു. അയാളുടെ അടുത്ത വാക്കുകള്‍ക്ക് ജാനകി കാതോര്‍ത്തു. “ഞാന്‍ ജോയല്‍..ഡോക്റ്റര്‍…”

പെട്ടെന്ന് വീട്ടിലെ അദൃശ്യനായ അതിഥിയ്ക്ക് കണ്ണുകളും മുഖവും ശരീരവും വെച്ചു! ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യന്‍ അവളുടെയടുത്ത്, തൊട്ടടുത്ത്, മുട്ടിയുരുമ്മി നിന്നു. അയാള്‍ ഗേറ്റു തുറന്നതും ഉദ്യാനം ചുറ്റി നടന്ന് വന്ന്, കാളിംഗ് ബെല്ലില്‍ വിരലമര്‍ത്താതെ, കതകില്‍ മുട്ടി വിളിക്കാതെ എപ്പോഴാണ് അകത്ത് വന്നത്‌? “ഒഹ്..ഡോക്റ്റര്‍..ഹാങ്ങ്…ഞാന്‍…” അയാളുടെ ശബ്ദം തന്‍റെ ചെവിയുടെ മൃദുലതയില്‍ നിന്നിറങ്ങി, കഴുത്തിനെ, ചുമലിനെ, മുലകളെ, വയറിനെ…പിന്നെയും താഴേക്ക് തൊട്ടുതഴുകിയിറങ്ങുന്നു… “ജാനകിക്ക് എന്നെ പേടിയാണോ?” ചന്ദനത്തിന്‍റെ സുഗന്ധമുള്ള ശബ്ദത്തോടെ ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ വീണ്ടും സംസാരിച്ചു. “ഇല്ല…പേടി…അതിപ്പോ…പേടി എന്തിനാണ് സാര്‍?” താന്‍ പുഞ്ചിരിക്കുന്നത് ജാനകി അറിയാതെ അറിഞ്ഞു. കനവ് പെയ്തു തോരാത്തതെന്തേ എന്ന് ചോദിക്കുന്ന പ്രായത്തില്‍ ആണോ താന്‍ ജീവിക്കുന്നത്? അവള്‍ കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. “ചുണ്ടിന് താഴെ മറുകുള്ള പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്ക് എന്നെ പൊതുവേ പേടിയാണ്,” അവള്‍ അയാളുടെ വാക്കുകള്‍ കേട്ടു. ഗ്രീഷ്മ ഋതുവിന്‍റെ അന്ത്യത്തില്‍ ആദ്യ മഴനീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ പൊള്ളുന്ന ഉടലില്‍ പതിഞ്ഞ അനുഭവം. ജാനകി അറിയാതെ ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ട് തന്‍റെ ചുണ്ടിന് താഴെയുള്ള മറുകില്‍ തൊട്ടു. “അതെ അവിടെത്തന്നെ…ജാനകി ഇപ്പോള്‍ തൊടുന്ന ആ മറുക്…” തുടര്‍ന്ന് മന്ത്രശുദ്ധിപോലെയുള്ള ശബ്ദത്തില്‍ അയാള്‍ ചിരിച്ചു. “ഞാന്‍…” തന്‍റെ ശബ്ദവും പൊള്ളുന്നത് ജാനകിയറിഞ്ഞു. “ഞാന്‍ അവിടെ തൊട്ടു എന്ന്‍ സാര്‍ എങ്ങനെ…?” അവള്‍ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. “അത് ഞാന്‍ ഒരു സൈക്ക്യാട്രിസ്റ്റ് അല്ലേ ജാനകി…യൂ ജസ്റ്റ് ഗസ് ഹൌ,” ജാനകി ഒന്ന്‍ ഇളകിക്കിടന്നു. “ചെറിയ ഒരു മാജിക് കൂടി,” വീണ്ടും അയാള്‍ ശബ്ദമായി അവള്‍ക്ക് ചുറ്റും നിറഞ്ഞു. അവള്‍ കാതോര്‍ത്തു. “ജാനകീടെ ബോഡിയില്‍ ഇടത് വശത്ത് രണ്ട് മറുകുകളും വലത് വശത്ത് ഒരു മറുകും ഉണ്ട്…”

ജാനകിയുടെ ദേഹം വിറപൂണ്ടു. ഈശ്വരാ, എന്തായിത്‌? ആരാ ഈ മനുഷ്യന്‍ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍? ഇതൊക്കെ എങ്ങനെയാണ് ഇയാള്‍ കണ്ടത്? ഇയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക് വസ്ത്രങ്ങള്‍ തുളച്ചുകയറാനുള്ള കഴിവുണ്ടോ? ഒരു മിനിറ്റ് താന്‍ ഒന്നോര്‍ക്കട്ടെ….താന്‍ അയാളുടെ ക്ലിനിക്കില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍, മോഹനേട്ടനെ പരിശോധിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ അയാള്‍ കറുത്ത കണ്ണട ധരിച്ചിരുന്നോ? അങ്ങനെ കേട്ടിട്ടുണ്ട്, ചില കണ്ണടകള്‍ക്ക് മനുഷ്യരെ വസ്ത്രങ്ങളില്ലാതെ കാണാന്‍ കഴിയുമെന്ന്. ഇല്ല. അയാളുടെ വിടര്‍ന്ന, വലിയ, ഭംഗിയുള്ള കണ്ണുകള്‍ കണ്ണടകളില്ലാതെയായിരുന്നു താന്‍ കണ്ടത്. ഓ..താനെന്താ ഇപ്പോള്‍ പറഞ്ഞത്? വിടര്‍ന്ന, ഭംഗിയുള്ള …എന്തൊക്കെ വാക്കുകള്‍ ആണ് താന്‍ ഉപയോഗിച്ചത്! കൊള്ളാം! മേഘ പറഞ്ഞ ആ ടെലിപ്പതിക് ഹിപ്നോടിക് ട്രാപ്പില്‍ താനും പെട്ടോ? “ഇല്ലേ…” ഒത്തിരി നാളായി കാത്തിരുന്നു കേള്‍ക്കുവാന്‍ കൊതിക്കുന്നത് പോലെ അയാളുടെ ശബ്ദം തനിക്ക് മുമ്പില്‍ വീണ്ടും നിറയുന്നു. “ജാനകിയുടെ ദേഹത്ത് ഞാനീപ്പറഞ്ഞ ഇടങ്ങളിലില്ലേ? മറുകുകള്‍?” മൈനകളും വാനമ്പാടികളും പഞ്ചവര്‍ണ്ണങ്ങളും നിറഞ്ഞ കാനനങ്ങളിലെ വന്യനിറങ്ങളുടെ തീവ്രത അയാളുടെ സ്വരത്തിലൂടെ അവളെ തൊട്ടു. “ഇല്‍….അത്….സാര്‍ …ഞാന്‍ ഞാന്‍ പറയില്ല…” നിലാവിലേക്ക് മഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോള്‍ ഇലകള്‍ വിറകൊള്ളുന്നത്പോലെ അവള്‍ വിവശയായി. “അതെന്താ ജാനകി?” ഫോണ്‍ വെക്കണോ? പക്ഷെ പ്രലോഭിപ്പിക്കുകയാണ് അയാള്‍. സുഖമുള്ള, അവസാനിക്കരുത് എന്നാഗ്രഹിക്കുന്ന പ്രലോഭനം. താന്‍ അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നതുപോലെ, തന്‍റെ സൌന്ദര്യം ആരാധിക്കപ്പെടുന്നത് പോലെ, തന്നിലേക്ക് മൂല്യവും ബഹുമാനവും അയാള്‍ കോരിച്ചൊരിയുന്നത് പോലെ… “അത് മുഖത്തും കൈയ്യിലും ഒന്നുമല്ല, അതുകൊണ്ട്,’ പെട്ടെന്ന് അവള്‍ വളരെയടുത്ത സുഹൃത്തിനോടെന്നപോലെ അയാളോട് പറഞ്ഞു. പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ് അബദ്ധം പറ്റിയത് പോലെ അവള്‍ നാക്ക് കടിച്ചെങ്കിലും. “അതും എനിക്കറിയാം. മുഖത്തും കയ്യിലും അല്ലെന്നും എവിടെ ആണ് എന്നും…” അവള്‍ കിടക്കയില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. മുമ്പിലെ വലിയ കണ്ണാടിയുടെ മുമ്പില്‍ അവള്‍ നിന്നു. ഒരു കൈ കൊണ്ട് നൈറ്റിയുടെ സിബ്ബ് വലിച്ചൂരി. എന്നിട്ട് ബ്രായുടെ കപ്പില്‍ നിന്ന്‍ ഇടത് മുല പുറത്തിട്ടു. പിങ്ക് നിറമുള്ള കണ്ണ് കല്ലിച്ചിരിക്കുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു. അതിനു താഴെയുള്ള മറുകിലേക്ക് അവള്‍ നോക്കി. പിന്നെ ഏരിയോളയ്ക്ക് വെളിയില്‍ മറ്റൊരു മറുകും. അവിടെയവള്‍ അമര്‍ത്തിഞെക്കി.

“കണ്ടില്ലേ? സംശയം ഇപ്പോള്‍ മാറിയില്ലേ?” ഫോണിലൂടെ അയാളുടെ ശബ്ദം കേട്ട് വല ഞെട്ടിത്തരിച്ചു. അവള്‍ ഭയപ്പെട്ട് ചുറ്റും നോക്കി. ഈശ്വരാ ഇയാള്‍ എവിടെയെവിടെയോ നില്‍ക്കുന്നുണ്ട്! അല്ലെങ്കില്‍പ്പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് തന്‍റെ ഓരോ പ്രവര്‍ത്തികളും ഇങ്ങനെ കൃത്യമായിപ്പറയുന്നത്? അല്ലെങ്കില്‍ തന്‍റെ ദേഹത്ത് താന്‍ അറിയാതെ എന്തെങ്കിലും ട്രാക്കിംഗ് ഡിവൈസ് അയാള്‍ വെച്ചിട്ടുണ്ടോ? അവള്‍ പെട്ടന്ന് ഫോണ്‍ ചെവിയില്‍ നിന്ന്‍ മാറ്റി. അപ്പോള്‍ തന്നെ അവള്‍ അയാളുടെ വിളിയൊച്ച കേട്ടു. വേണ്ട എന്ന്‍ മനസ്സ് പറഞ്ഞെങ്കിലും അദൃശ്യമായ ഒരു പ്രേരണയില്‍ അവള്‍ ഫോണ്‍ വീണ്ടും കാതോട് ചേര്‍ത്തു. “ജാനകി…” അവള്‍ മിണ്ടിയില്ല. “ജാനകി…” അയാള്‍ വീണ്ടും വിളിച്ചു. “ഹ്മം..” അയാള്‍ മൂളി. “ജാനകിയുടെ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ അസുഖം വളരെ ഈസിയായി ഞാന്‍ മാറ്റും…അത് മാറിക്കഴിഞ്ഞ്, മാറിയോ എന്ന്‍ പരീക്ഷിച്ച് കഴിഞ്ഞ്, ജാനകി എന്‍റെയടുത്ത് വരണം,” മേഘ പറഞ്ഞ കാര്യം എത്ര ശരിയായി വന്നിരിക്കുന്നു! “ഡോക്റ്റര്‍….ഇല്ല…ഇല്ല…” “അപ്പോള്‍ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ അസുഖം മാറണ്ടേ?” “അത്…പക്ഷെ…അതിന്‍റെ ഫീസ്‌ തരും ഞാന്‍…” “ഫീസ്‌ തരാനാണ്..” “അങ്ങനെയല്ല..പൈസയായിട്ട്…” “പൈസയോ…? ഇതങ്ങനെ പൈസകൊണ്ട് മാറ്റാവുന്നതല്ല ജാനകി…” ജാനകിക്ക് എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്നറിയില്ലായിരുന്നു. “ജാനകിക്ക് സമ്മതമാണോ? എങ്കില്‍ മാത്രം അടുത്താഴ്ച്ച ചേട്ടനെയും കൊണ്ട് വരിക. ഓക്കേ?” അത് പറഞ്ഞ് അയാള്‍ ഫോണ്‍ വെച്ചു.

ഇപ്പോള്‍ ഒരു മാസമാകാന്‍ പോകുന്നു. അതില്‍പ്പിന്നെ നാല് പ്രാവശ്യം താന്‍ ചേട്ടനെയും കൊണ്ട് അയാളുടെ ക്ലിനിക്കില്‍ പോയി. അപ്പോഴൊന്നും ഫോണിലൂടെ സംസാരിച്ച കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് നോട്ടത്തില്‍ക്കൂടിപ്പോലും അയാള്‍ സൂചിപ്പിക്കുകയില്ല. ഒരു ഡോക്റ്റര്‍ – രോഗിയുടെ ബന്ധു ബന്ധം മാത്രം. നാളെ യാണ് അയാളെപ്പോയി തനിച്ച് കാണേണ്ട ദിവസം. അയാള്‍ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ഇന്ന്‍ രാത്രി ചേട്ടന്‍റെ അസുഖം പൂര്‍ണ്ണമായും മാറും. പൂര്‍ണ്ണമായി മാറാനുള്ള മരുന്ന്‍ അയാള്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അത് നല്‍കാനുള്ള സമയമായി. ജാനകി എഴുന്നേറ്റു.

മോഹനന്‍ ഉറക്കമുണര്‍ന്നു. സമീപത്ത് ചന്ദനത്തിന്‍റെ മണം. ചെണ്ടുമല്ലിയുടെ സുഗന്ധം. കാച്ചിയ വെളിച്ചെണ്ണയുടെ മണം. ഈ മൂന്ന്‍ സുഗന്ധവും ഒരുമിച്ച് വരണമെങ്കില്‍….എങ്കില്‍ അത് ഒരാളില്‍ നിന്ന്‍ മാത്രം. ആ ആള്‍ ആണോ തന്‍റെ കട്ടിലില്‍ തന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അടുത്ത് കിടക്കുന്നത്?

അതേ… “മായ ചേച്ചീ…” “എന്താ കുട്ടാ,” “ചേച്ചി എപ്പോ വന്നൂ?” “ദാ…പ്പ ങ്ങട് വന്നേയുള്ളൂ…ദെന്തൊരു ഒറക്കാ നീയ്…” “ഇല്ല..ചേച്ചീടെ ചൂട് തട്ടീപ്പം തന്നെ എണീറ്റില്ല്യെ ഞാന്,” “പണ്ടത്തെപ്പോലെ തന്ന്യേ ല്ലേ?” മായ ചേച്ചി ചിരിച്ചു. മോഹനന്‍ കട്ടിലില്‍ മായയ്ക്ക് അഭിമുഖമായി എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. “ന്‍റെ വേഷം ഇഷ്ടായോ കുട്ടന്?” സാരിത്തുമ്പ് മാറില്‍ നിന്നെടുത്ത് വിടര്‍ത്തിക്കാണിച്ച് മായ ചോദിച്ചു. വെളുത്ത സാരി. വെളുത്ത ബ്ലൌസ്. ബ്ലൌസിനുള്ളില്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കിടക്കുന്ന മുഴുത്ത മുലകള്‍. “പറ കുട്ടാ…” നിറഞ്ഞ കേശഭാരം കാറ്റിലിളകി. വലിയ നെറ്റിയില്‍ കുറുനിരകള്‍ വീണുകിടന്നു. ചുവന്ന തടിച്ച അധരം നനഞ്ഞു. “കുട്ടന്‍ ചേച്ചിക്ക് ഒരുമ്മ തരൂ,” മോഹനന്‍ മായയുടെ അധരത്തില്‍ അമര്‍ത്തി ചുംബിച്ചു. മായയുടെ കണ്ണുകളടഞ്ഞു. അവളില്‍ നിന്ന്‍ ഒരു അമര്‍ത്തിയ മര്‍മ്മരം അയാള്‍ കേട്ടു. “ചേച്ചീടെ ചുണ്ട് ഒന്ന്‍ കടിച്ചേ, പണ്ടത്തെപ്പോലെ…” മോഹനന്‍ വീണ്ടും അവളുടെ അധരത്തില്‍ തന്‍റെ ചുണ്ടുകളമര്‍ത്തി. പിന്നെ അതില്‍ ആദ്യം മൃദുവായും പിന്നെ ശക്തിയായും പല്ലുകളമര്‍ത്തി. അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ മൃദുത്വം മുഴുവന്‍ അവന്‍ നോവിച്ച്, രുചിച്ച്, ചൂടറിഞ്ഞ് ചുംബിച്ചു. മായയുടെ കൈകള്‍ അവനെ വരിഞ്ഞുകെട്ടി. അവളുടെ മുലകളുടെ മുഴുവന്‍ ഭാരവും അവള്‍ അവന്‍റെ നെഞ്ചിലമര്‍ത്തി. “കുട്ടാ എന്‍റെ കുട്ടാ…” മായ ചൂടുള്ള സ്വരത്തില്‍ അവനെ വിളിച്ചു. “എന്‍റെ മായേച്ചീ…..” “കുട്ടന് മായേച്ചീടെ മൊല കുടിക്കണ്ടേ?” “വേണം മായേച്ചീ…” “വാ…മായേച്ചീടെ മൊല കുടിക്ക് ..നെറച്ച് കുടിക്ക്…മായേച്ചീടെ മൊല മൊത്തം കുട്ടനുള്ളതല്ലേ…വാ…” മായ ബ്ലൌസില്‍ നിന്ന്‍ മുലകള്‍ പുറത്തെടുത്തു. ഇരുമുലകളും പുറത്ത് നിറഞ്ഞുതുളുമ്പി മോഹനനെ നോക്കി. “എന്താ നോക്കണേ?” മുലകള്‍ കൈയിലെടുത്ത് മോഹനനെക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു. “നോക്കട്ടെ ചേച്ചീ…എത്ര നാളായി…?” “എത്ര നാളായി?” “അമ്പലപ്പറമ്പില്‍ നമ്മള് അവസാനം ….അന്ന് മകരം പതിനാറ്…പിറ്റേ ദിവസം ചേച്ചി മരിച്ചു…” “കുട്ടന് നല്ല ഓര്‍മ്മയുണ്ട്…” “എനിക്കെല്ലാം ഓര്‍മ്മയുണ്ട് ചേച്ചീ…” “ചേച്ചി…. എന്തിനാ ചേച്ചീനെ പാമ്പ്‌ തൊട്ടത്?” “അറിയില്ല..കുട്ടന് അറിയാമോ?” “ഉം,” “പറയൂ,” “നമ്മള് പാപം ചെയ്തു,” “എന്താ കുട്ട്യേ പാപം,” “ചേച്ചി എന്‍റെ സഹോദരി. നമ്മള്‍ ഒരേ രക്തം…നമ്മള്‍ ചെയ്തത് നിഷിദ്ധം…ഈശ്വരന്‍ കോപിച്ചു…” മായ ചിരിച്ചു, ഉറക്കെ.

“ചേച്ചി എന്താ ചിരിക്കണേ?” “പാപത്തിന്‍റെ ശിക്ഷ ഈശ്വരന്‍ ഒരാള്‍ക്കേ തന്നൂള്ളൂ..എനിക്ക്. എന്‍റെ കൂടെ തെറ്റ് ചെയ്ത നിനക്ക് ശിക്ഷയൊന്നും ഇല്ലല്ലോ കുട്ടാ…അതോര്‍ത്തപ്പം എനിക്ക് ചിരി വന്നു കുട്ട്യേ,” “ഇല്ലന്നോ….ശിക്ഷ ഒന്നും ല്ല്യന്നോ…ആരാ പറഞ്ഞെ..ഓരോ ദിവസോം ആ ശിക്ഷ അനുഭവിക്ക്യാ ഞാന്…ന്‍റെ പെണ്ണ് ….ജാനകി…എന്നെ മാത്രം ഓര്‍ത്ത് …ഉരുകി ….എനിക്ക് വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെട്ട്….” കുറെ നേരം അവര്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പുറത്ത് നിലാവ് വളര്‍ന്നു. നേരിയ കാറ്റിളകി . നിലാവിനപ്പുറത്ത് മലകള്‍ക്ക് മേല്‍ രാപ്പക്ഷികളിളകി. കാവില്‍ ഭൈരവന്‍ തെയ്യത്തിന്‍റെ തോറ്റം പാട്ടുണര്‍ന്നു. ആകാശത്ത് മേഘവേഗത്തെ പിന്തുടര്‍ന്ന് പുള്ളുകള്‍ പാഞ്ഞു. “കുട്ടാ,” “മായേച്ചീ,” “ഇപ്പോ മായേച്ചി സ്വര്‍ഗ്ഗത്തീന്ന് വന്നേ എന്തിനാന്നു അറിയോ കുട്ടന്?” “ഇല്ല,” “ഈശ്വരന്‍ വിട്ടതാ എന്നെ…” “നേര്?” “നേര്. കുട്ടന്‍ കരയുന്നത് മായേച്ചി കണ്ടു. കാരണോം അറിഞ്ഞു. ഒന്നുകൂടി കുട്ടനുമായി സംഗമിക്കണം. അത് നിഷിദ്ധം അല്ല. പരിഹാരം. കുട്ടന്‍ അതിന്‍റെ ലോജിക്ക് ഒന്നും ചെകയണ്ട. അന്നേരം മായേച്ചിക്കും അവ്ടെ, സ്വര്‍ഗ്ഗത്തി സുഖായി കഴിയാം…അല്ലേല്‍ വെഷമിക്കും ഞാനും…” “മായേച്ചി…” “ഒരു തവണ മാത്രം…അത് കഴിഞ്ഞ് കുട്ടന്‍ ഒറങ്ങും. ഒറങ്ങി എണീക്കുമ്പം കുട്ടന് ഒരു ഓര്‍മ്മേം കാണില്ല. എണീക്കുമ്പം അടുത്ത് ജാനകി കെടക്കണേ കാണും…ഞാനിപ്പോ ഒരൂട്ടം കുട്ടന് തിന്നാന്‍ തരാം…അത് തിന്ന് നമുക്ക് അവസാനവായി ഒന്ന് പരസ്പ്പരം അറിയണം…മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ?” “ഉവ്വ്,” “എങ്കില്‍ വായ്‌ തുറക്കൂ…” മോഹനന്‍ വായ്‌ തുറന്നു. മായ മടിക്കുത്തില്‍ നിന്ന്‍ ചുവന്ന നിറമുള്ള ഒരു പഴമെടുത്ത് അയാളുടെ വായില്‍ വെച്ചു. അവന്‍ അത് സാവധാനം കഴിച്ചു. കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് നോക്കുമ്പോള്‍ മായ തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കയാണ്. “കഴിച്ചോ കുട്ടാ?” “മുഴുവന്‍,” “എങ്കില്‍ എന്‍റെ മുല കുടിക്കൂ,” അയാള്‍ സാവധാനം ശിരസ്സ് താഴ്ത്തി.

“കുടിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് മായേച്ചീടെ മൊല രണ്ടും കുട്ടന്‍ ശരിക്ക് ഒന്ന്‍ ഞെക്കിക്കുഴച്ചേ….എന്തിഷ്ടാരുന്നു കുട്ടന് അത്..” മോഹനന്‍ ഇരുകൈകളും കൊണ്ട് അവളുടെ മുലകള്‍ ശരിക്ക് ഞെക്കിക്കശക്കി. “മായേച്ചീ,” “മോനേ,” “വേദനിക്കുന്നുണ്ടോ?” “ഇല്ലടാ ..മായേച്ചിക്ക് എന്താ സുഖാന്ന് മോനറിയോ….ഹാവൂ…” മോഹനന്‍ അവളുടെ മുലകള്‍ മാറി മാറി കശക്കിയുടച്ചു. ലാളിച്ച്, വേദനിപ്പിച്ച്, ഞെക്കി…. “ഇനി കുടിക്ക് കുട്ടാ…” അവള്‍ അവന്‍റെ ശിരസ്സ് പിടിച്ച് തന്‍റെ മുലയില്‍ അമര്‍ത്തി. മോഹനന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ ചൂടുള്ള, കൊഴുത്ത മുലകളില്‍ അമര്‍ന്നു. മായ അവനെ വാരിപ്പുണര്‍ന്നു. ഇരുമുലകളും അവന്‍ മാറി മറി ചുംബിച്ചു. പിന്നെ വായ്‌ തുറന്ന് അവയില്‍ കടിച്ചു. “ആഹ്…” മായയില്‍ നിന്ന്‍ സുഖമുള്ള ഒരു മുരള്‍ച്ച അവന്‍ കേട്ടു. “വേദനിച്ചോ മായേച്ചീ?” “ഉം ….ചെറുതായി…പക്ഷെ കുട്ടനറിയില്ല്യെ മായേച്ചിക്ക് ഈ ടൈമില് വേദനൊക്കെ ശ്ശി ഷ്ട്ടാന്ന്‍?” “ആങ്ങ്‌…” “ങ്കി ന്നും നോക്കണ്ട…കുട്ടന്‍ ഉഴുത് മറിച്ചോളൂ…വേദനിപ്പിച്ചോളൂ….വേദനയാ സുഖം….ആഅഹ് …അങ്ങനെ കുട്ടാ…” മോഹനന്‍റെ പല്ലുകളും ചുണ്ടുകളും വേഗതയില്‍ അവളുടെ ഇരുമുലകളിലും അമര്‍ന്ന്‍ ഉരഞ്ഞ് മര്‍ദിച്ച് ക്ഷതങ്ങളേല്‍പ്പിച്ച് നീങ്ങി. ദൂരെ, കാവില്‍ ഭൈരവന്‍ ഉറഞ്ഞുതുള്ളുവാന്‍ തുടങ്ങി. അമ്പലത്തിന്‍റെ കിഴക്കേ വശത്ത് പാലമരത്തിന്‍റെ ചില്ലയില്‍ ഉറക്കം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് രാക്കിളികള്‍ നിലാവ് നോക്കി ചിലച്ചു. മഞ്ഞും നിലാവും വളര്‍ന്നു. “നീ പറയാറില്ലേ…നീ സക്കീര്‍ഹുസൈനാവുന്നു. തീന്‍ താളില്‍ ദ്രുപദിന് താളമിടുന്നു. എന്‍റെ മുല രണ്ടിലും….വായിക്ക്….. അടിച്ച് വായിക്ക്….ശിവ സൈരന്ധ്രിയുടെ ആലാപിനെ മുമ്പില്‍ വിടാതെ ദ്രുതം അതി ദ്രുതം…താ ധിന്ന തതികിട തതികിട ധധിന്ത തകിട …..യെസ് യെസ് ….കുട്ടാ പിന്നേം പിന്നേം സ്പീഡ് കൂട്ട്….” മോഹനന്‍റെ പല്ലുകള്‍ മായയുടെ മുലകളില്‍ വിലങ്ങനെയും കുറുകെയും പാടുകള്‍ വീഴ്ത്തി. കാമം വീണക്കമ്പികള്‍ പോലെ അവളുടെ മുലകളില്‍ സംഗീതമിട്ടു. “മോന് ..കുട്ടന് ഇനി മായേച്ചി പുല്ലാങ്കുഴല്‍ മീട്ടിക്കേള്‍പ്പിക്കാം…മോന് ഇഷ്ടമല്ലേ… ചൌരസ്യയുടെ പുല്ലാങ്കുഴല്‍….എവിടെ…? എവിടെ എന്‍റെ ഓടക്കുഴല്‍?” അവളുടെ കൈകള്‍ മോഹനന്‍റെ മുണ്ടിന്‍റെ അകം തേടി. അവിടെ ഖരരൂപിയായി, യുദ്ധസന്നദ്ധനായി നിവര്‍ന്ന് നിന്ന ലിംഗത്തില്‍ അവളുടെ സുതാര്യ ധവളിമയാര്‍ന്ന വിരലുകള്‍ തൊട്ടു. “ഹാ…” മായ സീല്‍ക്കാരമിട്ടു.

“നല്ല ചൂട്…നല്ല മുറുക്കം….ഓടക്കുഴലിന്റെ ദ്വാരത്തില്‍ നല്ല നനവ്…വായിക്കട്ടെ….ഭക്ത മീരയുടെ അവിനാഷി രേ തന്നെ പാടട്ടെ…വേണ്ട ..ഇപ്പോള്‍ സ്യൂട്ട് അതല്ല …..ജയദേവന്‍റെ മദന വിപ്രലംഭയാണ് വേണ്ടത്…കുട്ടന്‍ കണ്ണടച്ച് കേട്ടോളൂ….മായേച്ചി കുട്ടനെ ഓടക്കുഴല്‍ സംഗീതം കേള്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍ സക്കീര്‍ ഹുസൈനെപ്പോലെ മായേച്ചിയുടെ മുലകളില്‍ മോന്‍ തീന്‍ താള്‍ തുടരണം കേട്ടോ…” മായയുടെ ചൂടുള്ള ചുണ്ടുകള്‍ മോഹനന്‍റെ വിതുമ്പി വിറയ്ക്കുന്ന ലിംഗമകുടത്തെ ചുംബിച്ചു. “ആഹ് മായേച്ചീ…” അസഹ്യമായ സുഖത്തിന്‍റെ കുത്തൊഴുക്കില്‍ മോഹനന്‍ ശബ്ദമിട്ടു. അതോടൊപ്പം അവളുടെ മുലകളിലെ അവന്‍റെ പിടിയും മുറുകി. മായയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവന്‍റെ ലിംഗത്തിന്‍റെ മകുടത്തില്‍, വശങ്ങളില്‍, വൃഷണങ്ങളില്‍, ഭ്രാന്തമായി ഒഴുകിയിറങ്ങി. പിന്നെ സുഖത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉത്തുംഗത സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ചൂടുള്ള ഉമിനീരിലേക്ക് അയാളുടെ ലിംഗം ഊര്‍ന്നിറങ്ങി. അവളുടെ നാവും പല്ലുകളും മോണയും സോഫ്റ്റ്‌ പലേറ്റും ഹാര്‍ഡ് പലേറ്റും അയാളുടെ ലിംഗത്തിന്റെ ഭീകരമായ ദൃഡതയറിഞ്ഞു. “മായേച്ചീടെ വായില്‍ കുത്തിത്തള്ളു കുട്ടാ…” മോഹനന്‍ ഭ്രാന്തമായ വേഗതയില്‍ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് അരക്കെട്ട് അമര്‍ത്തി. അവളുടെ വായ്ക്കുള്ളില്‍ തന്‍റെ ചീര്‍ത്ത ലിംഗം ഉമിനീരിന്റെ പ്രവാഹത്തില്‍ പുതഞ്ഞ് മൂടുന്നു. ലിംഗത്തിന്റെ മാംസത്തിലേക്ക് മായയുടെ മുല്ലമൊട്ടുപല്ലുകളുടെ മൃദുവായ ക്ഷതം. അരണ്ടവെളിച്ചത്തില്‍ അവള്‍ മുഖമുയര്‍ത്തി സുഖത്തിന്‍റെ നിഴല്‍ വീണ മോഹനന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. പെട്ടെന്ന് അയാള്‍ ബലം പ്രയോഗിച്ച് അവളുടെ വായില്‍ നിന്ന്‍ ലിംഗം പുറത്തേക്ക് എടുത്തു. “എന്താ കുട്ടാ?” അവള്‍ ചോദിച്ചു. അതിനുത്തരമായി അയാള്‍ അവളെ കിടക്കയില്‍ മലര്‍ത്തിക്കിടത്തി. വെളുത്ത സാരി മുകളിലേക്ക് വലിച്ചുയര്‍ത്തി. അരക്കെട്ട് വരെ നഗ്നയാക്കി. വെളുത്ത പാന്‍റ്റി മൊത്തം നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്നിരുന്നു. ആ നനവില്‍ അവന്‍ ചുണ്ടുകളമര്‍ത്തി. “ഹോ..ഓഹ്ഹ…” മായ ശബ്ദമുയര്‍ത്തി. പാന്‍റ്റീസിന് മുകളില്‍ അയാള്‍ ഭ്രാന്തമായി ചുംബിച്ചു. സുഖലഹരിയില്‍ മായയുടെ നഗ്നമുലകള്‍ ഇളകിത്തുള്ളി. അപ്പോഴും പ്രവാഹം നിര്‍ത്താത്ത അവളുടെ മദജലത്തില്‍ പുതഞ്ഞ അവളുടെ പാന്‍റ്റീസിന് മേലേ അയാള്‍ ഭ്രാന്തമായി ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. സുഖാസക്തിയുടെ ഒരു സുവര്‍ണ്ണ മുഹൂര്‍ത്തത്തില്‍ അവള്‍ ഭ്രാന്തമായ വേഗത്തില്‍ പാന്‍റ്റീസ് വലിച്ചൂരി. തുടകള്‍ അകത്തി വെച്ചു. ഒരു രോമം പോലുമില്ലാത്ത യോനിത്തടം അരണ്ട വെളിച്ചത്തില്‍ തിളങ്ങി. അവന്‍റെ ചുണ്ടിനും നാവിനും സുഗമമായി തുളഞ്ഞുകയറുവാന്‍ അവള്‍ തുടകള്‍ കൂടുതല്‍ അകത്തിവെച്ചു. “കുട്ടാ…” “മായേച്ചീ…”

“മായേച്ചീടെ പൂറ് കുട്ടന്‍റെ മുമ്പി അങ്ങനെ തൊറന്നു ഇരിക്ക്യാ…ഉമ്മ വെച്ച് പൊളിക്ക് മോനൂ ….നക്ക് …ചപ്പിക്കുടിക്ക്…കടിച്ച് കടിച്ച് തിന്ന്‍…” ഓരോ വാക്കിനും അവള്‍ അരക്കെട്ടുയര്‍ത്തിയിളക്കി അവനെ കാണിച്ചു. മോഹനന്‍റെ വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകള്‍ തീച്ചൂടിലെന്നപോലെ മദിച്ച് തരിക്കുന്ന മായയുടെ യോനിത്തടത്തിലമര്‍ന്നു. ആ നിമിഷം തന്നെ അവളുടെ കൈത്തലം അയാളുടെ ശിരസ്സിന്റെ പിമ്പിലമര്‍ന്നു. അവള്‍ അയാളുടെ തല തന്‍റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് തള്ളി. “കുട്ടാ..മോനൂ …ചക്കരേ…ശരിക്ക് ശരിക്ക് കുടിക്ക്…കടിച്ച് വലിക്ക്….മുഴുവന്‍ കുടിക്ക്….ആഹാഅഹ്ഹ അങ്ങനെ അങ്ങനെ…” അവളുടെ മര്‍മ്മരം അധികം നീണ്ടില്ല. മായ പെട്ടെന്ന് അമാനുഷമായ ശക്തിയില്‍ മോഹനനെ വലിച്ച് തന്‍റെ ദേഹത്തെക്കിട്ട് അവന്‍റെ ഏറ്റവും ഭീകര രൂപം പ്രാപിച്ചിരുന്ന ലിംഗത്തെ കൈകൊണ്ട് പിടിച്ച് തന്‍റെ യോനിയിലേക്കിറക്കി. “ഹാഅഹ്ഹ്ഹ,” മായയുടെ സീല്‍ക്കാരം രാത്രിയുടെ നിലാവിനെയും മഞ്ഞിനേയും പിളര്‍ന്നു. “കുട്ടാ…ആഞ്ഞടിക്ക്….അങ്ങനെ….മായേച്ചി അറിയട്ടെ…ഹാങ്ങ് …മോനൂ എത്ര എത്ര നാളായി…” മായയുടെ വെട്ടിവിറയ്ക്കുന്ന അരക്കെട്ടിനെ ഞെരിച്ച് നുറുക്കി മോഹനന്‍ ആഞ്ഞടിച്ചു. വിജയം മാത്രമറിയുന്ന ഒരു പടയാളി ശത്രുനിരയെ കീഴ്പ്പെടുത്തി മുമ്പോട്ട്‌ കുതിക്കുന്ന യുദ്ധവീര്യത്തോടെ അയാള്‍ മായയുടെ പടനിലത്തിലൂടെ മുന്നേറി… അരക്കെട്ടുകള്‍ ചേര്‍ന്നമരുന്ന ശബ്ദം മുറിമുഴുവന്‍ നിറഞ്ഞു. മദജലത്തില്‍ ലിംഗംകുത്തിയമരുന്നത്തിന്‍റെ, യോനി ലിംഗത്തിന്‍റെ പ്രീക്കമ്മില്‍ ഉരയുന്നതിന്‍റെ വിമോഹനമായ സ്വരം മുറിയില്‍ പ്രതിധ്വനിച്ചു. നിമിഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞ് പോകുന്നത് അവര്‍ അറിഞ്ഞില്ല. പരസ്പ്പരം പടവെട്ടി സുഖം കൊടുത്ത് സുഖം സ്വീകരിക്കുന്നതിനിടയില്‍ സമയം പറന്നകലുന്നത് ഇരുവരുമറിഞ്ഞില്ല. “മായേച്ചീ…” “കുട്ടാ…” “എനിക്ക്…എനിക്ക്…” “ഒഴുക്കാന്‍ വരുന്നുണ്ടോ….? കുട്ടനെ മായേച്ചി സമ്മതിച്ച് തന്നിരിക്കണു…പണ്ടത്തെക്കാളും എന്ത് സ്റ്റാമിനയാ….!! എത്ര നേരാണ് ഇങ്ങനെ പിടിച്ച് നിന്നത്!! മായേച്ചിക്ക് എത്ര നേരവാ പോയേന്ന്‍ ഒരു പിടീല്ല്യ…” “മായേച്ചീ…” “കുട്ടാ…” “….” ഒഴുക്ക് …നെറച്ച് ഒഴുക്ക്….ആഹ് ആഅഹ് മോനൂ അറിയാം …അറിയുന്നു …ചൂടുറവ മായേച്ചിടെ അകം നെറയ്ക്ക്യാണ് ….ഹാഹ്…മോനൂ…” അവള്‍ വിളിച്ചു. “കുട്ടാ…”

“മായേച്ചീ…” “മോന്‍റെ വിഷമം പോയോ?” “ഉവ്വ്…” “ഇനി മായേച്ചി പോട്ടെ…” “ഇനി വരുവോ?” മായ ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല. “പോണേന് മുമ്പ് മായേച്ചി കുട്ടന് ഒരൂട്ടം തിന്നാന്‍ തരാം…” അവള്‍ സമീപത്ത് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചിരുന്ന ഒരു ചെപ്പ് തുറന്നു. അതില്‍ നിന്ന്‍ ചുവന്ന ഒരു പലഹാരമെടുത്തു. “വായ്‌ തുറക്കൂ,” മോഹനന്‍ വായ്‌ തുറന്നു. മായ അത് അയാളുടെ വായില്‍ വെച്ചു. “കഴിക്കൂ….പതിയെ …സാവധാനം…” അവളുടെ നിര്‍ദ്ദേശം അയാള്‍ അനുസരിച്ചു. പലഹാരത്തിന്റെ അവസാന കണികയും ഉമിനീരില്‍ക്കുതിര്‍ന്നു അലിഞ്ഞിറങ്ങിയപ്പോള്‍ മോഹനന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ അടഞ്ഞു. അയാള്‍ കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. പിന്നെ അയാള്‍ ദീര്‍ഘനിദ്രയിലേക്കിറങ്ങി. മായ ഉടുപുടവകളെടുത്തണിഞ്ഞു. അയാളെ അരുമയോടെ നോക്കിയതിന് ശേഷം മുറിവിട്ടിറങ്ങി.

വെളുപ്പിന് ഉറക്കമുണരുമ്പോള്‍ മോഹനന്‍ കിടക്കയില്‍ ജാനകിയെ പരതി. അടുക്കളയില്‍ നിന്ന്‍ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു. പുറത്ത് ടാപ്പില്‍, തണുത്ത വെള്ളത്തില്‍ മുഖവും വായും കഴുകി മുഖമുയര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ മുമ്പില്‍ ജാനകി നിക്കുന്നത് അയാള്‍ കണ്ടു. “യ്യൊ ന്തിനാ ചേട്ടാ ഈ തണുപ്പത്ത് പച്ച വെള്ളത്തില്‍ മുഖം കഴുകീത്? ഞാന്‍ ചൂട് വെള്ളം ഉണ്ടാക്കുവല്ലാരുന്നോ?” അയാള്‍ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. “വേണ്ട പെണ്ണേ…” അയാള്‍ അവളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു. ജാനകി ചുറ്റും നോക്കി. ഇല്ല ഭവാനിയുടെ മുറിയില്‍ വെട്ടമില്ല. ഈ അവധിക്കാലത്ത്‌ അവള്‍ വൈകിയേ ഉണരൂ. “നീയിങ്ങനെ എപ്പഴും ചൂടായി നിക്കുവല്ലേ…അത് മതി…” അയാളുടെ കൈ അവളുടെ മുലയെത്തേടിയെത്തി. “ഇവടെ വെച്ചല്ല…” അയാളുടെ മറ്റേക്കൈ നിതംബത്തില്‍ അമര്‍ന്നപ്പോള്‍ ജാനകി പറഞ്ഞു. അവള്‍ അയാളെ പിടിച്ച് കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് കയറ്റി. കതകടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. പിന്നെ അയാളുടെ നേരെ നോക്കി ചിരിച്ചു. “ഇനി എന്നെ എന്ത് വേണേലും ചെയ്തോ,” അവള്‍ പറഞ്ഞു. “ഔട്ട്‌ഡോറില്‍ ഒന്നും പറ്റില്ല മോഹനേട്ടാ..മോളിപ്പം കൊച്ച് കുട്ടി ഒന്നുമല്ല….” “പത്തൊന്‍പത് വര്‍ഷമായി നിന്നെ കാണുന്നു, ഞാന്‍ ജാനകി…” അയാള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“എന്നാലും ആദ്യം കാണുന്നപോലെയാ എപ്പഴും….കൊതി….പക്ഷെ ഇപ്പോവേണ്ട… കുളിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഓഫീസില്‍ പോകുന്നേന് മുമ്പ് അരമണിക്കൂര്‍ ഉണ്ട്. ആ മുല രണ്ടും ഒന്ന്‍ മാറിമറിക്കുടിക്കണം….” “ഓഹ്….എന്താ മോഹനേട്ടാ…പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് എന്നെ ചൂട് കേറ്റി…ഇനിയിപ്പം ഒരു വീര്‍പ്പ് മുട്ടലാ….ആകെ നനഞ്ഞ് ഒട്ടി നാശമായി….പ്ലീസ്…. നമുക്ക് ഒന്ന്‍ ചെയ്യാം…. പ്ലീസ്…” അവള്‍ അയാളെപ്പിടിച്ച് വലിച്ച് കിടക്കയിലേക്ക് നടത്തി. “സാരമില്ലന്നേ വായും മുഖോം ഒക്കെ കഴുകീതല്ലേ..എനിക്ക് പ്രശ്നമല്ല…” അപ്പോഴേക്കും അയാള്‍ അവളെ കരവലയത്തില്‍ വരിഞ്ഞുകെട്ടിയിരുന്നു. അരക്കെട്ട് അയാളുടെ അരക്കെട്ടിനോട് ചേര്‍ത്ത് അമര്‍ത്തി. തന്‍റെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് തുളഞ്ഞു കയറുന്ന കുന്തമുനയുടെ മര്‍ദനം അവള്‍ സുഖാസക്തിയോടെ സ്വീകരിച്ചു. “കൊള്ളുന്നത് അറിയുന്നുണ്ടോ?” അരക്കെട്ട് കുത്തിയമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ ചോദിച്ചു. “പിന്നില്ലേ…കുരുമുളക്മെതിക്കുന്ന ഫീലാ…കുത്തുവാ..ശരിക്കും നൈറ്റി തുളഞ്ഞുകേറുവാ…” അവളും മത്സരിച്ച് അയാളിലേക്ക് തറഞ്ഞു കയറി. “എന്‍റെ മൊല ചേട്ടന്‍റെ മേത്ത് കൊള്ളുന്നുണ്ടോ…” അല്‍പ്പം ഉയര്‍ന്ന് ഇരുമുലകളും അവള്‍ അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് അമര്‍ത്തി. “ഉണ്ട് …” ഇരുകൈകള്‍ കൊണ്ടും നിതംബ മാംസങ്ങള്‍ മര്‍ദിച്ചുകൊണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു. “ചേട്ടാ…” “എന്താ മോളൂ,” “എനിക്ക് ഒരാഗ്രഹം …” “പറയൂ,” “എനിക്ക് നിന്നുകൊണ്ട് ചെയ്യണം,” “ഹ്മം…ഇഷ്ടാണോ അത്?” നൈറ്റി മുകളിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തി അവളുടെ തുടകള്‍ നഗ്നമാക്കിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു. ഇപ്പോള്‍ അവളുടെ ചന്തികള്‍ നഗ്നമാണ്. ചന്തിയുടെ വിടവിലേക്ക് ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്ന നീല പാന്‍റ്റീസിലേക്ക് അയാള്‍ വിരല്‍ കടത്തി. “ആദ്യം ചന്തി ഒന്ന്‍ ശരിക്ക് ഞെക്ക് ചേട്ടാ…” പാന്‍റ്റീസിനകത്തേക്ക് കയറിയ അയാളുടെ കൈ അവള്‍ എടുത്ത് ചന്തികളില്‍ പിടിപ്പിച്ചു. “ശരിക്ക് ഞെക്ക്…” അയാളുടെ കൈകള്‍ക്ക് മേല്‍ കൈത്തലം വെച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. “സുഖം കൊണ്ട് സ്വര്‍ഗ്ഗതിലെത്തും അപ്പോള്‍…ആആഹ്…അങ്ങനെ…എന്‍റെ പൊന്നേ…” അവള്‍ അയാളുടെ അധരം കടിച്ചമര്‍ത്തി ചുംബിച്ചു. അവളുടെ വിരലുകള്‍ അയാളുടെ മുണ്ടിനകത്തേക്ക് കയറി. അടിവസ്ത്രമിടാഞ്ഞതിനാല്‍ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവള്‍ അയാളുടെ ലിംഗത്തെ തൊട്ടു. അതിന്‍റെ ഉറപ്പ് അറിഞ്ഞു. അതിന്‍റെ ചൂടും ആസക്തിയും വിരലില്‍ സ്വീകരിച്ചു. എന്നിട്ട് ജാനകി തുടകള്‍ അകത്തിവെച്ചു. പാന്‍റ്റീസ് താഴ്ത്തി. അയാളുടെ ലിംഗം പിടിച്ച് അവള്‍ വിടര്‍ന്നു വഴുക്കുന്ന യോനിപ്പിളര്‍പ്പിലേക്ക് വെച്ചു.

“തള്ളിക്കേറ്റ്…” ചൂടുള്ള സ്വരത്തില്‍ അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു. “അല്‍പ്പ നേരം അത് നിന്‍റെ പൂറിനെ ഉരുമ്മി , മുട്ടി അങ്ങനെ നിക്കട്ടെ…പതിയെ അനക്ക് …അങ്ങനെ….എന്ത് സുഖമാ മോളൂ…” ജാനകി സാവധാനം അരക്കെട്ട് ചലിപ്പിച്ച്, യോനിപ്പിളര്‍പ്പ് ലിംഗമകുടത്തില്‍ പതിയെ പതിയെ മുട്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. “എനിക്ക് വയ്യ,” നിമിഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ സുഖത്തിന്റെ പാരമ്യതയില്‍ അക്ഷമയായി ജാനകി പറഞ്ഞു. “പൂറ് മൊത്തം ചൊറിഞ്ഞ് കടിക്കുന്നു ചേട്ടാ….” അത് പറഞ്ഞു അവള്‍ അരക്കെട്ട് അതിവേഗത്തില്‍ തള്ളി. അയാളുടെ ലിംഗം പൂര്‍ണ്ണമായും അവളുടെ യോനിപ്പിളര്‍പ്പില്‍ ഉരഞ്ഞുമുറുകിക്കയറി. ആ നിമിഷം തന്നെ മോഹനന്‍ അവളെ ഇരുചന്തികളിലും പിടിച്ചമര്‍ത്തി തന്‍റെ അരക്കെട്ടിനോട് ചേര്‍ത്തു. “ഹ്മം….” ജാനകി കുറുകി. അതിവേഗതയില്‍ രണ്ടാമത് ഒന്നുകൂടി മോഹനന്‍ അവളെ ചേര്‍ത്ത് ഞരിച്ചപ്പോള്‍ ജാനകിയുടെ തുടയിടുക്കില്‍ വസന്തം പൊട്ടിവിടര്‍ന്നു. അവള്‍ അയാളെ ഇറുക്കെപ്പുണര്‍ന്നു. അവളുടെ ദേഹം അസ്ത്രവേഗത്തില്‍ വിറകൊണ്ടു. രോമഹര്‍ഷം കൊണ്ട് മനസ്സും ദേഹവും പുഷ്പ്പിച്ചുണര്‍ന്നു. “എന്‍റെ..പൊന്നേ…” മഴവില്ലിന്റെ തീരാത്ത വര്‍ണ്ണങ്ങളുടെ സ്ഫോടനം ഒന്നിന് പിറകെയൊന്നായി തന്നില്‍ നിന്ന്‍ ചിതറിതെറിക്കുന്നതറിഞ്ഞ് അവള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും അരക്കെട്ട് അയാളുടേതിന് ചേര്‍ത്തമര്‍ത്തി പ്രണയത്തോടെ വിളിച്ചു. അയാളിലെ കൊടുങ്കാറ്റ് വീണ്ടും ശക്തിപ്രാപിക്കുന്നതും അയാളുടെ കപ്പല്‍ നങ്കൂരം വീണ്ടും തന്‍റെ കടലിന്‍റെ പാറയിടുക്കില്‍ കൊളുത്തിവലിക്കുന്നതും അവള്‍ അറിഞ്ഞു. വീണ്ടും മേഘങ്ങള്‍ ഉരുണ്ടുകൂടുന്നു. വീണ്ടും വര്‍ഷം കനയ്ക്കുന്നു. വീണ്ടും അണക്കെട്ടില്‍ വെള്ളം നിറയുന്നു. ജലസമ്മര്‍ദം താങ്ങാനാകാതെ വീണ്ടും അണക്കെട്ട് പൊട്ടുന്നു…. “ഓ ഓഹ്ഹൊഹ്ഹ….” വിദ്യുത് ചിത്രശലഭങ്ങള്‍ തന്‍റെ രഹസ്യോദ്യാനത്തില്‍ നിന്ന്‍ വീണ്ടും ചിറകടിക്കുന്നത് പറന്നുയരുന്നത് ജാനകിയറിഞ്ഞു. ഇതുവരെ അറിയാത്ത, കേള്‍ക്കാത്ത, അനുഭവിക്കാത്ത സുഖത്തിന്‍റെ തേരേറിപ്പറക്കുകയാണ് താന്‍…. ഈശ്വരാ… ഇനിയും ശരത്ക്കാലം മാത്രമാണ് തന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ എന്ന് ക്കരുതിയിരുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ വസന്തത്തിന്‍റെ കുത്തൊഴുക്ക് വീണ്ടും തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു….. ആ നില്‍പ്പ് എത്ര നേരം നിന്നു എന്ന് ജാനകിയറിഞ്ഞില്ല. ആടിത്തിമര്‍ക്കുന്ന ഒരു നര്‍ത്തകനൊപ്പം അയാളോടൊത്ത് ചുവടുവെക്കാന്‍ മത്സരിക്കാനാകാതെ താന്‍….

മോഹനന്‍ പോയിക്കഴിഞ്ഞ്, ഭവാനി, അയലത്തെ കൂട്ടുകാരി ലിന്‍സിയുടെ വീട്ടില്‍ ക്രിസ്മസ്സിന്‍റെ പുല്‍ക്കൂട്‌ ഉണ്ടാക്കുന്നത് കാണാന്‍ പോയപ്പോള്‍ ജാനകിയുടെ ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചു. ആരുടേതെന്ന് നോക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. “ഹലോ സാര്‍,” അവള്‍ ഫോണ്‍ ചെവിയോട് ചേര്‍ത്ത് പറഞ്ഞു. “പറയൂ,” ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യന്‍റെ ഘനമുള്ള ശബ്ദം അവള്‍ കേട്ടു. “ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്തു,” “നൈറ്റില്‍ മായയാണ് വന്നതെന്ന് ശരിക്കും മോഹനന് ശരിക്കും തോന്നിയില്ലേ?,” “ഉവ്വ്, ഡോക്റ്റര്‍..ഒരിക്കല്‍പ്പോലും എന്‍റെ പേര് വിളിച്ചില്ല,” “ഗുഡ്…ദാറ്റ് മീന്‍സ്…സ്മെല്‍..ഡ്രസ്സ്..ഒക്കെ ആപ്റ്റ് ആരുന്നു…പിന്നെ മരുന്നിന്‍റെ എഫക്റ്റും…” “അതെ ഡോക്റ്റര്‍,” “നിങ്ങള്‍ ബന്ധപ്പെട്ട് കഴിഞ്ഞ് മോഹനന് ആ മരുന്ന്‍ കൊടുത്തില്ലേ?” “കൊടുത്തു. കഴിച്ചു. ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ നന്നായി ഉറങ്ങി…” “ജാനകി,” അയാള്‍ മാറിയ ശബ്ദത്തില്‍ വിളിച്ചു. “സാര്‍,” അവള്‍ വിളികേട്ടു. “ഇനിയാണ് എനിക്ക് അറിയേണ്ടത്…” അവളുടെ നെഞ്ച് മിടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. “ജാനകി…” “ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട് ഡോക്റ്റര്‍,” അവള്‍ പറഞ്ഞു. “രാവിലെ…ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ രാവിലെ നിങ്ങള്‍…” അവളുടെ മുഖത്ത് ലജ്ജ അരിച്ചുകയറി. “കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ?” “ഉവ്വ്…” “എങ്കില്‍ ബാക്കി പറയൂ..മനുഷ്യനിവിടെ ടെന്‍ഷന്‍ കയറിയിട്ട് നില്‍ക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല…” “ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞപോലെ…അതുപോലെ …ചെയ്തു..നിന്നുകൊണ്ട്…” “എന്നിട്ട്…?” “എന്നിട്ട്…” അവള്‍ക്ക് പെട്ടെന്ന് എന്തോ കാരണത്താല്‍ ചിരിപൊട്ടി. അവള്‍ നിര്‍ത്താതെ ചിരിച്ചു. “ഓഹോ അതുശരി!!” അസഹിഷ്ണുത നിറഞ്ഞ ശബ്ദം അവള്‍ മറു തലക്കല്‍ നിന്ന് കേട്ടു. “കാര്യം പറയെടീ…മോഹനന് ഒരുപാട് നേരം നിന്നോ…?” “ഉം…”

അവള്‍ മൂളി. “കൂ കൂന്ന്‍ മൂളാതെ തെളിച്ച് പറ…പത്ത് പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് നിന്നോ…?” അവള്‍ ഒരു മിനിറ്റ് നിശബ്ദയായി. “തുടങ്ങീത്‌ ആറുമണി കഴിഞ്ഞ് പത്ത് മിനിറ്റായി…” അവള്‍ പറഞ്ഞു. “തീര്‍ന്നപ്പം ഏഴു അഞ്ചായി…” “എപ്പഴാ മോഹനന്‍റെ സാധനം നിന്‍റെതില്‍ കേറീത്?” “ആറര,” “അത്ര കൃത്യമായിട്ട്‌ എങ്ങനെയറിയാം…?” “ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞില്ലേ സമയം നോക്കണംന്നു? ഞാന്‍ നിന്നത് വാളിലേ ക്ലോക്കിന്‍റെ നേരെ ആരുന്നു…” “ഓക്കേ…ആറര മുതല്‍ ഏഴു മണിവരെ മോഹനന്‍റെ സാധനം നിന്‍റെതില്‍ ആരുന്നു അല്ലേ?” “ഏഴല്ല ഏഴ് അഞ്ച്…” “അത്ര നേരോം നല്ല ടെമ്പറില്‍ ആരുന്നോ സാധനം?” “ഉം…” ജാനകിയുടെ ദേഹം തരിച്ചുയര്‍ന്നു തുടങ്ങി. പാന്‍റ്റീസ് നനഞ്ഞ് കുതിരുന്നത് അവള്‍ അറിഞ്ഞു. “ഒരിക്കല്‍ പോലും താഴ്ന്നില്ലേ?” “ഇല്ല…” നൈറ്റിക്ക് മുകളിലൂടെ അവള്‍ തുടയിടുക്കില്‍ അമര്‍ത്തി. മതിവരാതെ വിരല്‍കൊണ്ട് അവിടെ അമര്‍ത്തിക്കുത്തി. “ശരിക്കും ടെമ്പര്‍ ഫീല്‍ ചെയ്തോ അകത്ത് ഇരുന്നപ്പം?” “ഉം…” “നെനക്ക് എത്ര പ്രാശം പോയി..?” “അത്…അത്…” “ഡോക്റ്ററുടെ അടുത്ത് അത് അത് എന്നല്ല പറയണ്ടേ…പറയെടീ…” “ഞാനെണ്ണി നോക്കിയൊന്നുവില്ല…” “എന്ന്‍ വച്ചാല്‍ നാലഞ്ച് പ്രാശം പോയി അല്ലേ?” “ഉം,” “അത് വരെ മോഹനന് പോയില്ല…ആട്ടെ എങ്ങനെയാരുന്നു മോഹനന്‍റെ കാര്യം? പോയപ്പം നല്ല ഫോഴ്സ് ഒണ്ടാരുന്നോ?” “ഉം…ഉണ്ടാരുന്നു..ശരിക്കും…” അറിയാതെ ജാനകിയുടെ സ്വരത്തില്‍ ഉത്സാഹം അണപൊട്ടി. അല്‍പ്പ സമയത്തേക്ക് ജാനകി അയാളുടെ ശബ്ദം കേട്ടില്ല. “ജാനകി,” ഫോണ്‍ വെക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ മറുതലക്കല്‍ അവള്‍ അയാളുടെ ശബ്ദം കേട്ടു. “സാര്‍,” “എപ്പഴാ വരുന്നെ?” അവള്‍ മിണ്ടിയില്ല. “ഇന്ന്‍ പത്തുമണിക്ക് വരണം. ഫീസ്‌ ബാക്കിയുണ്ട്. പിന്നെ ട്രീറ്റ്മെന്റിന്‍റെ ലാസ്റ്റ് സ്റ്റെപ്പ് ഇന്‍സ്ട്രക്ഷനും…”

കുളിച്ച് ഒരുങ്ങി ഏറ്റവും ഭംഗിയുള്ള സാരിയുടുത്ത് കണ്ണാടിനോക്കി സ്വയം തൃപ്തിയും ആത്മവിശ്വാസവും വരുത്തി തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ തൊട്ടുപിമ്പില്‍ ഭവാനി നില്‍ക്കുന്നു. “സുന്ദരിക്കോത എങ്ങോട്ടാ? അവള്‍ ചോദിച്ചു. “എന്നെ ഇന്ന്‍ ഒരു കൂട്ടര് കാണാന്‍ വരുന്നുണ്ട്,” ജാനകി അവളുടെ കവിളില്‍ പിച്ചി. “ദുല്‍ക്കര്‍ സല്മാനാണോ?” ജാനകിയുടെ നേരെ കണ്ണിറുക്കിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഭവാനി ചോദിച്ചു. “അല്ല പ്രണവ് മോഹന്‍ലാല്‍,” “പ്രണവ് ആയാലും ദുല്‍ക്കര്‍ ആയാലും ഇങ്ങോട്ട് പോരുമ്പം നല്ല പൈനാപ്പിള്‍ കേക്ക് വാങ്ങി വന്നേക്കണം,” സ്കൂട്ടര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്യുന്ന ജാനകിയെ നോക്കി ഭവാനി പറഞ്ഞു. “പറഞ്ഞത് കേട്ടോ അമ്മേ?” ജാനകിയുടെ സ്കൂട്ടര്‍ ഗേറ്റിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോള്‍ ഭവാനി വിളിച്ചു ചോദിച്ചു. “കേട്ടു,” ജാനകി തിരിഞ്ഞു നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “കാക്ക കാട്ടമല്ലേ? മേടിച്ചോണ്ട് വന്നേക്കാം. പിന്നെ ആ മോബൈലേ തൊട്ടുപോയേക്കരുത്. നീ എന്നതൊക്കെയാ കാണ്ന്നേന്നു എനിക്കറിയാം,” അമ്മയുടെ വാക്കുകള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ ഞെട്ടാതിരിക്കാന്‍ അവള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. സ്കൂട്ടറില്‍ കുതിക്കുമ്പോള്‍ ജാനകി ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യന്‍റെ വാക്കുകള്‍ വീണ്ടും ഓര്‍ക്കുകയായിരുന്നു. “ജാനകി…” മോഹനനെ പരിശോധിച്ച് കഴിഞ്ഞ് തന്നെ മാത്രം കണ്‍സല്‍റ്റിംഗ് റൂമിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ച് അന്ന് അയാള്‍ ചോദിച്ചു. “ജാനകിയോടു ഭര്‍ത്താവ് എങ്ങനെയാണ്. ഫ്രണ്ട് ലി ആയാണോ എപ്പോഴും? അതോ?” “സ്നേഹമാണ് സാര്‍. എനിക്ക് നെഗറ്റീവ് പറയാന്‍ ഒന്നുമില്ല…” അയാള്‍ അവളെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി. “നോക്കൂ ജാനകി,” അയാള്‍ ഗൌരവത്തില്‍ പറഞ്ഞു. “ഡോക്റ്ററെ വിശ്വസിക്കണം. രോഗിയും രോഗിയുടെ ഏറ്റവുമടുത്തയാളും…വിശ്വസിച്ച് എല്ലാം പറയണം…ഒളിക്കാതെ..എന്നാലേ…” “ഡോക്റ്റര്‍..എന്താണ്…ചേട്ടന്…” “മോഹനന് മറ്റാരെ …അതായത് എക്സ്ട്രാമാരിറ്റല്‍ ആയി..വേറൊരു പെണ്ണിനോട്…” “ഇല്ല..ഇല്ല ഡോക്റ്റര്‍…” “ഇനി ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞാല്‍ ജാനകി എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും?” ജാനകി പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. “എന്‍റെ ദൈവമാണ് മോഹനേട്ടന്‍…” അവള്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

“ഞാന്‍ ആക്ച്വലി ഒരനാഥയെപ്പോലെയായിരുന്നു ഡോക്റ്റര്‍…എല്ലാരും ഉണ്ടാരുന്നു…പക്ഷെ …അതൊക്കെ …ഞാന്‍ വളര്‍ന്നതും പഠിച്ചതും ഒക്കെ ഒരു കോണ്‍വെന്‍റ്റിലാ….ചേട്ടന് ഒരു പെങ്ങള്‍ ഉണ്ടാരുന്നു. മൂത്തത്‌. അവരെ പാമ്പു കടിച്ച് മരിച്ചു…അന്ന്‍ ചേട്ടന് ഒരു ഇരുപത് വയസ്സ് പ്രായമുണ്ട്….” ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ ജാനകിയുടെ വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടു. “അതില്‍പ്പിന്നെ ചേട്ടന്‍ വല്ലാതെ..ഗ്ലൂമി…ആരോടും മിണ്ടാട്ടം ഇല്ല. സോഷ്യല്‍ ആയി ആരോടും ഒരു ബന്ധോം ഇല്ല…ഇരുപത്തിയഞ്ച് വയസ്സായപ്പം വീട്ടുകാരുടെ നിര്‍ബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി കല്യാണം കഴിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. ഒറ്റ നിര്‍ബന്ധം വെച്ചു വീട്ടുകാരുടെ മുമ്പില്‍…” അവള്‍ ഒന്ന്‍ നിര്‍ത്തി ഡോക്റ്റര്‍ ജോയലിനെ നോക്കി. “…കല്യാണം കഴിക്കൂങ്കി ഒരു അനാഥ പെണ്ണിനെ മാത്രേ കെട്ടൂ എന്ന്‍…” ജാനകി തുടര്‍ന്നു. ഡോക്റ്ററുടെ കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ന്നു. “അങ്ങനെ എന്നെ പെണ്ണ്‍ കാണാന്‍ കോണ്‍വെന്‍റ്റില്‍ വന്നു. എന്നെ ഇഷ്ടമായി…ഫസ്റ്റ്‌ നൈറ്റില്‍ തന്നെ എന്നോട് പറഞ്ഞു എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടാന്‍ കാരണം എനിക്ക്…” “ജാനകിക്ക് മരിച്ചു പോയ ചേച്ചിയുടെ…ആ ചേച്ചിയെപ്പോലെയാണ് എന്ന്‍ അല്ലേ?” ഡോക്റ്റര്‍ ചോദിച്ചു. “മോഹനേട്ടന്‍ ഡോക്റ്ററോട് അത് പറഞ്ഞോ?” “ഇല്ല. അദ്ഭുതപ്പെടണ്ട..ഞാന്‍ ഡോക്റ്റര്‍ ആണ്. സൈക്ക്യാട്രിസ്റ്റ് ആണ്,” ഡോക്റ്റര്‍ അല്‍പ്പനേരം മൌനിയായി. “അപ്പോള്‍ മോഹനന് ജാനകിയെ വലിയ ഇഷ്ടമാണ്..” “അതെ ഡോക്റ്റര്‍…എന്നെ ഞാനര്‍ഹിക്കുന്നതില്‍ കൂടുതല്‍ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്….എന്നെ കരുതുന്നുണ്ട്…ബഹുമാനിക്കുന്നു പോലും ഉണ്ട്…” ഡോക്റ്റര്‍ ഒരു നിമിഷം അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. “ജാനകി,” അയാള്‍ തുടര്‍ന്നു. “എനിക്ക് തനിച്ച് ഭര്‍ത്താവിന്റെ അസുഖം മാറ്റാന്‍ പറ്റില്ല. ഇത് വെറും ഇറക്റ്റൈല്‍ ഡിസ്ഫങ്ങ്ഷന്‍ മാത്രമല്ല. അത് മാത്രമാരുന്നേല്‍ എന്നെപ്പോലെ ഒരു സൈക്ക്യാട്രിസ്റ്റിന്‍റെ ആവശ്യമില്ല. ഒരു നല്ല ഫിസിഷ്യന്‍ മാത്രം മതി…” ജാനകി അയാളുടെ വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചുകേട്ടു. “മോഹനന് ഒരു സൈക്കിക്കല്‍ ഡിസ്ഓര്‍ഡര്‍ തന്നെ സംഭവിക്കാനുള്ള സാധ്യത വളരെക്കൂടുതലാണ്…” “സര്‍!!” ജാനകി ഭയപ്പെട്ട് വിളിച്ചു. “ജാനകി ഇപ്പോള്‍ തന്നെ എന്‍റെയടുത്ത് തന്നെ മോഹനനെ കൊണ്ടുവന്നത് ഭാഗ്യമായി…” അയാള്‍ തുടര്‍ന്നു. “ഞാനാദ്യം പറഞ്ഞത് പോലെ എനിക്ക് തനിച്ച് മോഹനനെ ചികിത്സിക്കാന്‍ പറ്റില്ല. അതിനു ജാനകി കൂടി എന്നെ സഹായിക്കണം. അതിനാദ്യം ജാനകി സമചിത്തതയോടെ മോഹനന്‍റെ രോഗം എന്താണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കണം…’ “എന്തും ചെയ്യാം ഞാന്‍…ഡോക്റ്റര്‍…” നിറകണ്ണുകളോടെ ജാനകി പറഞ്ഞു.

“മോഹനേട്ടന് വേണ്ടി എന്തും…” “ഗുഡ്,” തിളക്കമുള്ള കണ്ണുകളോടെ അയാള്‍ പറഞ്ഞു. “ജാനകി, മോഹനന് ഒരു സ്ത്രീയോട് ശാരീരികബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു…” ജാനകി പുഞ്ചിരിച്ചു. “…അതിപ്പോള്‍…സാര്‍ നോര്‍മ്മല്‍ അല്ലേ…ആണുങ്ങള്‍ ആകുമ്പോള്‍…” “പക്ഷെ…പക്ഷെ…” ഡോക്റ്റര്‍ ഒന്ന്‍ നിര്‍ത്തി അവളെ നോക്കി. ആകാംക്ഷയോടെ ജാനകിയും. “പക്ഷെ ആ സ്ത്രീ..അവര്‍…!!” “അവര്‍…?” ജാനകി അയാളെ നോക്കി. “…അവള്‍ ആരാ സാര്‍?” “മായ. മോഹനന്‍റെ സഹോദരി….അവരാണ്…” ഒരു നിമിഷം ജാനകി വിറങ്ങലിച്ച് ഇരുന്നുപോയി. പക്ഷെ വൈകാതെ സമചിത്തത വീണ്ടെടുത്ത് അവള്‍ ഡോക്റ്റര്‍ ജോയലിനെ നോക്കി. “ഡോക്റ്റര്‍ പറയൂ” അവള്‍ പറഞ്ഞു. “ഞാനെന്ത് ചെയ്യണം?” “ഒന്നാമത്..ഒരു കാരണവശാലും മോഹനന്‍ അറിയരുത് ആ ബന്ധം ജാനകിയോ മറ്റാരെങ്കിലുമോ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്ന്…” “ഒരിക്കലും അറിയില്ല സാര്‍,” “ഗുഡ്,”

ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍ താന്‍ ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യന്‍റെ വീടിന്‍റെ മുമ്പില്‍ എത്തി എന്ന് ജാനകി കണ്ടു. ഡോക്റ്റര്‍ ക്ളിനിക്കിലേക്കല്ല, വീട്ടിലേക്കാണ് തന്നെ വിളിച്ചിരിക്കുന്നത്. അവള്‍ ഗേറ്റു കടന്ന് സ്കൂട്ടര്‍ പോര്‍ച്ചിനടുത്ത് നിര്‍ത്തി. കാളിംഗ് ബെല്ലില്‍ വിരലമര്‍ത്തി. കതക് തുറക്കപ്പെട്ടു. സുസ്മേരവദനനായി ഡോക്റ്റര്‍ ജോയല്‍ സെബാസ്റ്റ്യന്‍ എന്ന പ്രസിദ്ധ ക്ലിനിക്കല്‍ സൈക്ക്യാട്രിസ്റ്റ് കതക് തുറന്നു. ചുവന്ന ടീ ഷര്‍ട്ടും കറുത്ത ബര്‍മുഡയുമാണ്‌ വേഷം. “വൌ!!” അയാള്‍ അദ്ഭുതം മറച്ചുവെച്ചില്ല. “ആരിത്! ജാനകിയോ? വരൂ…” അയാള്‍ അവളുടെ കൈയില്‍പ്പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് കയറി. അവള്‍ അകത്ത് കടന്നു. ഒരു മേശക്ക് അഭിമിഖമായി അവര്‍ ഇരുന്നു. “ജാനകി പറയൂ, ഹാപ്പിയല്ലേ?” “ഹാപ്പിയാണ്. ഡോക്റ്റര്‍ കാരണം,”

അവള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. “ഈ സാരിയില്‍ ജാനകി എന്ത് സുന്ദരിയാണ്…എന്നെക്കാണാന്‍ വരുമ്പോള്‍ ജാനകി ഇത്ര സുന്ദരിയായി ഒരുങ്ങി വരണമെങ്കില്‍ ജാനകിയും ഇത് ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുണ്ടാവണം; അല്ലേ?” അവള്‍ വീണ്ടും പുഞ്ചിരിച്ചു. “ട്രീറ്റ്മെന്‍റ്റിന്‍റെ ലാസ്റ്റ് സ്റ്റെപ്പ് കേള്‍ക്കണ്ടേ?” അയാള്‍ ചോദിച്ചു. “അങ്ങനെ ഒരു സ്റ്റെപ്പ് ഇല്ല എന്ന് എനിക്കറിയാം ഡോക്റ്റര്‍,” അവള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ തുടര്‍ന്നു. “എന്നെ ഇവിടെ വരുത്താന്‍ സാര്‍ കണ്ടെത്തിയ ഒരു വഴിയാണ് അതെന്നു എനിക്കറിയാം,” അയാള്‍ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു. “സ്മാര്‍ട്ട്…വെരി സ്മാര്‍ട്ട്….” അയാള്‍ പറഞ്ഞു. “ശരിയാണ്…” ജാനകി എഴുന്നേറ്റു. “ഡോക്റ്റര്‍ക്ക് ഫീസ്‌ വേണ്ടേ?” അവള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. “ഓഹോ…” അയാളും അതിശയപ്പെട്ടു എഴുന്നേറ്റു. “അപ്പോള്‍ ജാനകിക്ക് ശരിക്കും തിടുക്കം ഉണ്ട് അല്ലേ? ഗുഡ്,” അയാള്‍ അവളുടെ നേരെ അടുത്തു. അവളും. അയാളുടെ കൈകള്‍ അവളുടെ തോളിനെ തൊട്ടു. അയാള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ജാനകി മുഖമുയര്‍ത്തി അയാളുടെ കവിളില്‍ ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ത്തി. എന്നിട്ട് അയാളോട് തന്‍റെ കവിളില്‍ ചുംബിക്കാന്‍ കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. അയാള്‍ മുഖം താഴ്ത്തി അവളുടെ പേലവമായ കവിളില്‍ ഉമ്മ വെച്ചു. “ഫീസ്‌ തന്നു,” അയാളുടെ കൈ തന്‍റെ തോളില്‍ നിന്ന്‍ വേര്‍പെടുത്തി അവള്‍ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവള്‍ മുറിയില്‍ നിന്ന്‍ പുറത്ത് കടന്നു. സിറ്റൌട്ടിലെത്തി അവള്‍ വാതില്‍ക്കലേക്ക് നോക്കി. പുഞ്ചിരിയോടെ അയാള്‍ വാതില്‍ക്കല്‍ നില്‍ക്കുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു. അയാളുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യമോ നിരാശയോ ഉണ്ടോ എന്ന് അവള്‍ നോക്കി. ഇല്ല. പുഞ്ചിരി മാത്രം. ജാനകി സ്കൂട്ടറിന്‍റെയടുത്തെത്തി. സ്കൂട്ടര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ മൊബൈല്‍ ശബ്ദിച്ചു. ജാനകി സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി. “മോള്‍ കോളിംഗ്…” “എന്താ മുത്തേ?”

ഫോണ്‍ ചെവിയോട് ചേര്‍ത്ത് അവള്‍ ചോദിച്ചു. “സോറി അമ്മേ..അമ്മേനെ വിളിക്കാന്‍ ഞാന്‍ മൊബൈല്‍ എടുത്ത് കേട്ടോ…” “അത് സാരമില്ല…” ജാനകി പുഞ്ചിരിച്ചു. “എന്നാടാ ചക്കരേ? മോള്‍ വിളിച്ചതെന്തിനാന്നു പറയൂ…” “അമ്മേ പൈനാപ്പിള്‍ കേക്ക് വാങ്ങാന്‍ മറക്കരുത്. അത് പറയാന്‍,” “അത് അമ്മ മറക്കുമോ മുത്തേ?” “അല്ല പ്രണവിനെ ഒക്കെക്കണ്ട് പാവം മോളെ മറന്ന്‍ പോയാലോ എന്നോര്‍ത്ത് ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചതാ…” “പ്രണവ് ഓഫീസില്‍ പോയിട്ടുണ്ട്….വൈകുന്നേരം വന്ന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ അമ്മ മോളെ ഒന്നും ഓര്‍ക്കില്ല…ഹഹഹ…” മുത്തുചിതറുന്നത് പോലെ ഭവാനി ചിരിക്കുന്നത് ഫോണിലൂടെ ജാനകി കേട്ടു.