കത്ത് To Ani By Smitha
അനിക്കുട്ടാ, മോനേ, ഇത്തരം വിഷയങ്ങള് പ്രതിപാദിക്കുന്ന കഥകള് ഉള്പ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് “അഗമ്യഗമനം,” എന്ന വിഭാഗത്തിലാണ്. ആ വാക്കിന്റെ അര്ഥം തന്നെ ‘ഗമിക്കാന് പാടില്ലാത്തത്’, ‘പോകാന് പാടില്ലാത്തത്’, എന്നൊക്കെയാണ്. അതായത് ചെയ്യരുത് എന്ന് സമൂഹവും സദാചാരബോധവും വിലക്കുന്ന ഒന്നാണത് എന്ന് തന്നെ അര്ഥം. ചുരുക്കത്തില് അടുത്ത രക്തബന്ധതിലുള്ളവര് തമ്മില് ലൈംഗിക ബന്ധം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാവുന്ന ഒന്നല്ല എന്ന് തന്നെയാണ് എന്റെ വ്യക്തിപരമായ അഭിപ്രായം. പിന്നെ എന്തിനു ഇത്തരത്തില് കഥകള് എഴുതുന്നു, മറ്റുള്ളവരെ വഴിതെറ്റിക്കാന് വേണ്ടിയല്ലേ, സാദാചാര വിരുദ്ധമല്ലേ എന്നൊക്കെയുള്ള ചോദ്യങ്ങള് ന്യായമായുമുണ്ടാവാം. അതിന്റെ മറുപടി എനിക്കറിയാവുന്നത് പോലെ വഴിയെ പറയാം.
ഈ ചോദ്യത്തില്, ശ്രീ പങ്കാളി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള് താങ്കള്ക്ക് മനസ്സിലായി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. അദ്ധേഹം മനശാസ്ത്രത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തിലുള്ള കാര്യങ്ങള് ആണ് പറഞ്ഞത്. അത് ശരിയുമാണ്. സിഗ്മണ്ട് ഫ്രോയ്ഡിന്റെ പിന്ഗാമികളില് അഗ്രഗണ്യന് എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന കാള് ഗുസ്താവ് യുങ്ങ് അദ്ധേഹത്തിന്റെ വിഖ്യാതമായ കളക്റ്റീവ് കോണ്ഷേസ് [Collective Conscious] എന്ന തിയറിയില് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ഓരോ മനുഷ്യരിലും അയാള്ക്ക് മുമ്പേ ജീവിച്ചിരുന്നവരുടെ ബോധത്തിലെ ഓര്മ്മകളും സ്വപ്നവും വിചാരവും അവന്റെ അബോധത്തില് മറഞ്ഞുകിടക്കുന്നു എന്നാണ്. ഇനി ഈ വിഷയത്തെ നരവംശ ശാസ്ത്രവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്താം. പുരാതന ആസ്ടെക് സംസ്ക്കാരത്തിലും ഈജിപ്ഷ്യന് സംസ്ക്കാരത്തിലും എന്തിനധികം ആര്യന് സംസ്ക്കാരത്തിലും ഏറ്റവുമടുത്ത രക്തബന്ധത്തില് ഉള്പ്പെട്ടവര് ലൈംഗിക ബന്ധം പുലര്ത്തിയിരുന്നു [അച്ചന് – മകള്, അമ്മ – മകന്, സഹോദരന് – സഹോദരി മുതല്] എന്നതിന് വ്യക്തമായ സൂചനകളുണ്ട്. യുങ്ങിന്റെ തിയറിപ്രകാരം ഈ ഓര്മ്മകള് നരവംശശാസ്ത്രപരമായി ഓരോ മനുഷ്യന്റെയും അബോധതിലുണ്ട്. അവയുടെ സംതൃപ്തിക്ക് വേണ്ടിയാണ് മദ്ധ്യേഷ്യന് സംസ്ക്കാരങ്ങളിലെ “ഉദ്ധരിച്ച ലിംഗ” ങ്ങളോട് കൂടിയ അസംഖ്യം പ്രതിമകളും ഖജുരാഹോ ശില്പ്പങ്ങളും ഭരണിപ്പാട്ടുകളും പടിഞ്ഞാറന് സംസ്കാരങ്ങളിലെ മണ്ഭിത്തികളിലെ “ഗ്ലോറി ഹോളു” കളും [ഇപ്പോള് മണ്ഭിത്തികളല്ല]ഒക്കെ സൃഷ്ട്ടിക്കപ്പെട്ടത്. മേല്പ്പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളൊക്കെ അമിത ലൈംഗികത വരുത്തിവെക്കാവുന്ന കുറ്റകൃത്യങ്ങളെ വലിയ അളവില് തടയുന്ന “ഡിറ്ററന്റ്റുകള്” ആണെന്നും ആധുനിക മനശാശ്ത്രം വിലയിരുത്തുന്നു.
“സര്വ്വ ധര്മ്മാന് പരിത്യജ മാമേകം ശരണം വ്രജ…”
ചതുര്ഭുജന്, പീതാംബരധാരി, വനമാലി, കൌസ്തുഭമണി, ഗ്രീവന്, ദേവകീ നന്ദനന് ഹൃഷികേശന്, പാര്ത്ഥ സാരഥി ഇത്യാദി പരിചിന്ന ഭാവങ്ങളെ മനസ്സില് നിന്ന് ഉപേക്ഷിച്ചാല് “മാമേകം” എന്ന് കൃഷ്ണന് പറയുന്ന ബ്രഹ്മത്വതെയറിയാം. എന്നാലും അപൂര്ണ്ണമാണ് ഐക്യം, പൂര്ണ്ണത എന്ന് പറയുന്നത് സകലരോടും [including relatives] തോന്നുന്ന unconditional love ആണ് എന്നും ചന്ദ്യോഗോപനിഷദ് വ്യാഖാനിക്കുമ്പോള് കിട്ടുന്നു. ഈ പുസ്തകങ്ങളിലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പുരാതന സമൂഹം ലൈംഗികതയെ എങ്ങനെ നോക്കിക്കണ്ടു എന്നതിന്റെ സൂചകങ്ങളാണ്.
ഇനി വ്യക്തമായ ഉത്തരം: മകന് അമ്മയോട് ലൈംഗികത തോന്നും. അമ്മയ്ക്ക് മകനോടും ലൈംഗികത തോന്നും. ഈ തോന്നല് എല്ലാ അമ്മമാരും മക്കളും പ്രാവര്ത്തിവുമാക്കുന്നുണ്ട്. അത് പക്ഷെ ലിംഗ യോനി സംയോഗം മൂലമല്ല എന്നേയുള്ളൂ. അമ്മയ്ക്കും മകനുമിടയിലുള്ള എല്ലാതരം unconditional സ്നേഹത്തിന്റെ ഊര്ജ്ജപ്രേരണ ലൈംഗികത തന്നെയാണ്. അത് അവര് തിരിച്ചറിയുന്നിലെങ്കിലും. അമ്മയ്ക്ക് ജന്മദിനത്തിനു സമ്മാനം വാങ്ങിക്കൊടുക്കുമ്പോള് മകനിലുള്ള വികാരം ദൈവികമാണ് എങ്കിലും അതിന്റെ ബേസ് ലൈംഗികതയാണ് അത് അവന് തിരിച്ചറിയുന്നില്ല എന്ന് പോള് ഡോയിസ്റ്റനെപ്പോലെയുള്ള വേദാന്തികളായ മനശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര് അസന്നിഗ്ദ്ധമായി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. സമ്മാനം നല്കുന്നതിലും ശുശ്രൂഷിക്കുന്നതിലും ആരാധിക്കുന്നതിലും അത് പരിധി കണ്ടെത്തുമ്പോള് ലൈംഗികത ക്രിയേറ്റീവും ദൈവികവുമായി നിലനില്ക്കുന്നു. കുളിമുറിയില് ഒളിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോള്, വസ്തം മാറുന്നിടത് ഒളിക്ക്യാമറ വെയ്ക്കുമ്പോള് അത് പൈശാചികവുമാകുന്നു.
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!