ത്രീ റോസസ്സ് 6

****** ത്രീ റോസസ് – ALL PART CLICK HERE TO READ *******

ഒരു അറീയിപ്പ് : ഇത് ആമുഖത്തിൽ എഴുതാൻ വിട്ടു പോയതാണ്…

ഞാൻ ഇതിൽ പ്രതിപാദിച്ചിട്ടുള്ളതും, ഇനി പ്രതിപാദിക്കാൻ പോകുന്നതുമായ എല്ലാം കഥാപാത്രങ്ങളും തികച്ചും സാങ്കൽപ്പികം മാത്രമാണ്…

അത് കൊണ്ട് ഈ പറയുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളുമായി എന്റെ പ്രിയ വായനക്കാരായ, നിങ്ങൾക്ക് മറ്റേതെങ്കിലും വ്യക്തികളുമായി സാമ്യം തോന്നുകയാണെങ്കിൽ അത് തികച്ചും യാദൃശ്ചികമാണ്………നന്ദി……..

ആ ഒരു രാവ്, നേരം വെളുത്തതിന് ശേഷം എന്നോടുള്ള സ്മിതയുടെ പെരുമാറ്റം വളരെ ഡീസന്റ് ആയിരുന്നു….

നാം തമ്മിൽ അങ്ങനെ ഒരു വേഴച്ച നടത്തി എന്ന രീതിയിലുള്ള പെരുമാറ്റം അവളുടെ മുഖഭാവത്തിൽ പോലും എനിക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല .

പക്കാ ഡീസന്റ്,….

ഓഹ്…. ഇങ്ങനെയുമുണ്ടോ ഒരു മാറ്റം…. ആ സ്നേഹവും ബഹുമാനവുമൊക്കെ കണ്ടാൽ തോന്നും ഇന്നലെയും മിനിഞ്ഞാന്നും ഒക്കെ എന്റെ കിടക്കയിൽ കിടന്നു സർക്കസ്സ് കളിച്ചതും, എന്നെ ഇട്ട് വട്ടം കറക്കിയതും….. ഇവള് തന്നെയാണോ എന്ന്… !!!

വളരെ നന്നായി, എനിക്കും അൽപ്പം സമാധാനമായി.

അവളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം കൊടുക്കേണ്ട മരുന്ന് കുറിക്കു കൊടുത്തപ്പോൾ കൊള്ളേണ്ടത് തന്നെ കൊണ്ടു….

അതോടെ അവളുടെ സൂക്കേടും മാറിക്കിട്ടി…

അല്ല….. ഞാൻ അത് അവൾക്ക് കൊടുത്തില്ലായിരുന്നു വെങ്കിൽ, എനിക്കും ജാൻസിക്കുമിടയിൽ അവൾ വലിയ ഒരു കരട് തന്നെയായി രൂപം പ്രാപിച്ചേനെ ……

അന്ന് മുഴുവനും ഞാൻ ഇത്തിരി ബിസ്സിയായി ഇരുന്നു…

സണ്ണിച്ചന്റെ കല്യാണത്തിന് പോകാനുള്ളതിനാൽ ഒരു ഗിഫ്റ്റൊക്കെ വാങ്ങി വച്ച്…

അന്ന് വൈകീട്ട് ഞാൻ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴും പിന്നീടും സ്മിത അധികമൊന്നും എന്റെ മുന്നിൽ പെടാൻ ശ്രമിച്ചില്ല……

എനിക്കും സമാധാനമായി….

എന്ത് തന്നെ ആയാലും ദൈവത്തിന് സ്തുതി. അത് മാത്രമല്ല ആ ആഴ്ചയുടെ അവസാനം ശനിയാഴ്ച തന്നെ അവൾ കോളേജ് ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് തിരികെ പോകാമെന്നേറ്റു….

കാരണം അമ്മ കല്യാണത്തിന് എന്റെ കൂടെ വരുകയാണെങ്കിൽ അത് ശനിയാഴ്ചഉച്ചയ്ക്ക് മുൻപ് പുറപ്പെടേണ്ടി വരും,

പിന്നെ പുള്ളിക്കാരൻ വരുന്നത് വരെ അവളെ അവിടെ വീട്ടിൽ ഇരുത്തുന്നത് അത്ര സുരക്ഷിതമല്ല.

അത് ഏതായാലും ശരിയാവുന്ന കേസല്ല…

പിറ്റേന്നും നമ്മടെ വിദ്ധ്വാൻ അവിടെ തന്നെ കാണും…. അത് കൊണ്ട് ഒരു മുൻകൂർ പ്ലാൻ ഞാൻ തന്നെ ഉണ്ടാക്കി….

കാലത്ത് എഴുന്നേറ്റ ഉടൻ അമ്മേടെ വക ഒരു റെക്കമെൻഡേഷൻ….

“മോനെ…. ശരത്തെ… ഞങ്ങടെ ഫരീദയുടെ ഉമ്മാക്ക് ഇന്ന് അത്ര സുഖം പോരാ മോനെ”….

“അവരെയൊന്നും ആശുപത്രീലോട്ട് കൊണ്ടുപോകണം”….

“അവള് എനിക്ക് ഫോൺ ചെയ്തിരുന്നു… നീയൊന്ന് ഫരീദയെടെ കൂടെ പോയിട്ട് വാ മോനെ”…

“നല്ല കുട്ടിയല്ലേ…?? ഒരു ചെറിയ സഹായമല്ലേ…..??? “

ഓ… ഈയമ്മ… !!

“അമ്മയെന്തിനാ ഇത്തരം പുലിവാലൊക്കെ ഏൽക്കണത്.”….??

“ഞാനിത്തിരി വെറുതെ ഇരിക്കുന്നതു കാണുമ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് അസൂയ തോന്നുന്നതാണോ”….?

“ടാ മോനെ… അസുഖം ആർക്കാ എപ്പളാ വരുക എന്നാർക്കും നിശ്ചയില്ല കേട്ടോ… അത് എപ്പോഴും ഓർക്കുന്നതു നന്നായിരിക്കും.”..

“ഓ.. പിന്നെ… നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ തന്നെ നോക്കാൻ നേരം കിട്ടുന്നില്ല..”..

“അപ്പഴാ ഇനി അയൽ വാസികളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ കൂടി എടുത്ത് തലയിലോട്ട് വയ്ക്കാൻ.”….

“നീ ഒന്ന് അവരുടെ കൂടെ പോയിട്ട് വാ ടാ.”…

“ഈ അമ്മക്ക് വേറെ പണിയൊന്നും ഇല്ലാത്തോണ്ട് ആണോ…?”

“പോകാമെന്ന് ഏൽക്കുന്നതിന് മുൻപ് എന്നോട് ഒരു വാക്ക് ചോദിക്കാൻ പാടില്ലേ…?? “

“ഇന്നിപ്പോ, എനിക്ക് അത്യാവശ്യമായി കോഴിക്കോട് പാസ്പോർട്ട്‌ ഓഫീസിൽ പോകാനുണ്ട്… അത് വിട്ടിട്ട് ആശുപത്രിയിലോട്ട് പോകാനിരുന്നാൽ എന്റെ കാര്യം അവതാളത്തിലാകും.”.

“അതിനെന്താ ഇപ്പൊ പോയാൽ അതോടൊപ്പം നിന്റെ കാര്യങ്ങൾ കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ട് വൈകീട്ടാവുമ്പോ തിരിച്ചെത്താല്ലോ നിനക്ക്.”..

“അതെന്തിനാ വൈകുന്നോടം വരെ ഇപ്പൊ തന്നെ വിട്ടാൽ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു വന്നൂടെ.”..??

“അതിനു ഇവിടെയാന്ന് ആരുപറഞ്ഞു…?”

“പിന്നെ.”..

“എടാ.. മോനെ.. അത് …കോഴിക്കോട് മിംസിൽ അല്ലേ… പിന്നെന്താ.”..

“ഓ…. ഈ അമ്മേക്കൊണ്ട് തോറ്റു”…

“എനിക്കെങ്ങും വയ്യ… ഇത്രയും ദൂരം വണ്ടി ഓടിക്കാൻ”….

“എടാ… നീ ഒന്ന് ചെല്ല്… നീ ഇവിടെ ഉള്ളത് കൊണ്ടല്ലേ നിന്നോട് വരാൻ പറ്റുമോന്ന് ചോദിച്ചത്.”..

“അവരുടെ വണ്ടി അവരുടെ പെട്രോൾ… നിനക്കെന്താ ടാ… നഷ്ട്ടം.”

“ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്ക്, ആ കെളവിത്തള്ളയെയും കൊണ്ട് അവൾക്കിത്ര ദൂരം വരെ ഒറ്റയ്ക്ക് വണ്ടിയോടിക്കാൻ പറ്റുമോ”…

“കൂടെ പോകാൻ ആരുമില്ലാത്തതു കൊണ്ട് അവള് ഒരു സഹായം ചോദിച്ചു…. അത്രതന്നെ”….

“പറ്റില്ലെങ്കിൽ പറ്റില്ലാന്ന് പറയാം.”

അമ്മ മൊബൈൽ എടുത്ത് ഫരീദ-ത്ത യുടെ നമ്പര് കുത്തി.

“വേണ്ട…. അമ്മ പറഞ്ഞു ഏറ്റ സ്ഥിതിക്ക് അവരിനി എന്തു കരുതും”…??

അവസാനം അമ്മേടെ നിർബന്ധം കൊണ്ട് ഞാൻ സമ്മതിക്കേണ്ടിവന്നു….

“അപ്പൊ… റിയായും റിസ്വാനും”…?

“അത് സാരോല്യ… അവരെ കൂടെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകാമെന്നാണ് അവൾ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്….

“സ്കൂൾ വിട്ടു വന്നയുടനെ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നിവിടെ നിർത്താമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു”….

“പക്ഷെ വൈകീട്ട് അന്തിയോളം ആ കൊച്ചുങ്ങൾ ഇവിടെ ഒറ്റക്ക് നിൽക്കില്ലങ്കിലോ”…

“അവരെയും കൂടെ കൊണ്ടുപോകാം എന്നാണ് ഫരീദ പറയുന്നത് “.

അങ്ങിനെ എന്റെ അത്യാവശ്യം തിരക്കുകളൊക്കെ മാറ്റി വച്ചു ഞാൻ താത്തയെയും, അവരുടെ കെട്ട്യോന്റെ ഉമ്മയെയും കൂട്ടി കോഴിക്കോടേക്ക്‌ പുറപ്പെട്ടു…

“ശരത്തെ സോറി കേട്ടോ… പെട്ടെന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് എനിക്കൊരു വഴിയും കിട്ടീല്ല അതാ ഞാൻ ശരത്തിനെ വിളിച്ചേ.. കേട്ടോ… ഒന്നും തോന്നരുത് “….

“ചെറിയ ദൂരമൊക്കെ ആണെങ്കിൽ ഞാൻ ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കില്ലരുന്ന, ഞാൻ തനിയെ തന്നെ ഉമ്മയെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോകുമായിരുന്നു.”….

“ഏയ്‌… അതിനു ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ താത്താ”…

“ഇതൊക്കെ മനുഷ്യന് അത്യാവശ്യം ഉള്ള കാര്യങ്ങളല്ലേ”….

“അല്ലങ്കി തന്നെ ഞാൻ കോഴിക്കോട് പാസ് പോർട്ട്‌ ഓഫീസിൽ പോകാൻ ഒരുങ്ങിയതായിരുന്നു”,

“അപ്പോഴാണ് അമ്മ നിങ്ങടെ കാര്യം പറഞ്ഞത്.”.. ഞാൻ കേറിയങ്ങ് തട്ടിവിട്ടു…

“ഇങ്ങനെത്തെ എമർജൻസി ആയിട്ടുള്ള നേരത്തല്ലേ നമ്മളൊക്കെ പരസ്പരം സഹായിക്കേണ്ടത്..”..

“അല്ലാതെ… ഇത്താത്ത അങ്ങനെയാണോ എന്നെപ്പറ്റി കരുതിയിരിക്കുന്നത് .”..???

“എയ്… അല്ല… !! അങ്ങനെയല്ല…”

“ശരത്ത് കുറച്ചു ദിവസത്തേക്കായിട്ട് ലീവെടുത്ത് നാട്ടിൽ വന്നിട്ട് നമ്മളെ കൊണ്ട് ഒരു പൊല്ലാപ്പ് ഉണ്ടായി എന്ന് വച്ചാൽ.”…

“സഹായം ആവശ്യമുള്ളപ്പോളല്ലേ ഇത്താ ആരായാലും അത് ആവശ്യപ്പെടുക” ..

“അതിന്റെ അർത്ഥം ഞങ്ങളെയൊക്കെ ഇത്താത്ത തികച്ചും അന്യരായിട്ടാണ് കാണുന്നതെന്നല്ലേ…..?? “

“ഓ.. അങ്ങനെയൊന്നും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടല്ല ശരത്തെ ഞാൻ പറഞ്ഞത്… സോറി. “

അങ്ങനെ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നുമില്ലാതെ യാത്ര പുറപ്പെട്ടു…

“സ്കൂളിൽ പോകേണ്ട” എന്ന സന്തോഷത്താൽ തുള്ളി ചാടി മതിമറന്നു കുട്ടികൾ റിസ്വാനും റിയയും കാറിന്റെ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിൽ തന്നെ സ്ഥാനം പിടിച്ചു….

ഉമ്മ താത്തയുടെ മടിയിൽ തല വച്ചു കിടന്നു പിൻസീറ്റിൽ ഫ്ലാറ്റായി .

ആകെപാടെ ബോറടിക്കുമെന്ന് വിചാരിച്ച ഞാൻ കുട്ടികളുടെ വികൃതിയും അട്ടഹാസവും ചിരിയും കളിയുമൊക്കെയായി ആ യാത്ര തുടർന്നു…

കുട്ടികൾ ഇടക്കിടെ എന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നത് കണ്ട് ഇത്താത്ത അവരെ വഴക്ക് പറഞ്ഞു….

സാരോല്ല… ഇത്ത… കൊച്ചുങ്ങളല്ലേ കളിക്കേണ്ട പ്രായമല്ലേ… വഴക്ക് പറയണ്ട…

പൊതുവെ എനിക്ക് ആ കൊച്ചുങ്ങളോട്, വലിയ സ്നേഹമാണ്…

ഏതായാലും അധികം മുഷിച്ചിൽ ഇല്ലാതെ കോഴിക്കോട് എത്തിപെട്ടു.

അവിടെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അവരെ സ്ഥിരമായി കാണിക്കുന്ന കൺസൾട്ടന്റ ഫിസിഷ്യനിനെ കുറച്ചു നേരം കാത്തു നിൽക്കേണ്ടി വന്നു…

ഇത്താത്തടെ റഹ്മാൻക്ക ഉമ്മാടെ വിവരങ്ങൾ അറിയാനായിട്ട് ഒരു പത്തു തവണയെങ്കിലും ഫോൺ വിളിച്ചു കാണും….

ഞാൻ അതിനിടെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ പാസ്പോർട്ട്‌ ഓഫീസിൽ പോയി കാര്യങ്ങൾ നടത്തി വന്നു.

താത്തയുടെ ഉമ്മായെ അവിടെ കിടത്തി അവർക്ക് രണ്ട് ഇൻജെക്ഷനും ഒരു ഡ്രിപ് ഒക്കെ കൊടുത്തപ്പോൾ തന്നെ ആള് ഉഷാറായി…കമ് പി കുറ്റന്‍ ഡോ ട്ട്

ഞാൻ ചെന്ന് ഡോക്ടറോട് കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു….

“ഡോക്ടർ… എനിത്തിങ് സീരിയസ്.”..??

“നോ… നതിംഗ്…. അഡ്മിറ്റ് ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമൊന്നും ഇല്ല”….

“ഷീ ഈസ്‌ ആൾ റൈറ്റ് നൗ..”…

“ഇഫ്‌ യൂ വാണ്ട്‌… ഇപ്പോൾ തന്നെ കൊണ്ടുപോയിക്കൊള്ളൂ…. അതർ വൈസ്, ഒരു ദിവസം ഇവിടെ കിടന്നോട്ടെ… നിങ്ങൾക്ക് ധൈര്യകുറവുണ്ടങ്കിൽ..”..

“നോ…. ഡോക്ടർ…. വീട്ടിൽ ആരുമില്ലാത്ത അവസ്ഥയാണ്, ഇന്ന് തന്നെ തിരിച്ചു പോണം”

“ദെൻ ഇറ്റ് ഈസ്‌ ഓക്കേ, ക്യാരി ഒൺ..”…

“ഇത് വാർദ്ധക്യത്തിന്റേതാണ് .. ഇടയ്ക്കിടെ അങ്ങനെ തലകറക്കം ബോധക്കേട് ഒക്കെയുണ്ടാവും …. ഡോണ്ട് വറി, ഇറ്റ് വിൽബി ആൾ റൈറ്റ് “

“ഡസിന്റ മാറ്റർ… ഞാൻ മരുന്ന് കുറിച്ചിട്ടുണ്ട്,…. ഇനി ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞു വന്നാൽ മതിയാവും”…

അങ്ങിനെ ഒരുപാട് സാഹസമൊന്നുമില്ലാതെ ഞങ്ങൾ വൈകീട്ടത്തെ ചായയും കഴിച്ചിട്ട് ഇരുട്ടുന്നതിനു മുന്നേ മടക്കയാത്ര തിരിച്ചു….

ഇഞ്ജക്ഷനൊക്കെ അടിച്ചപ്പോൾ തന്നെ കിളവി ആള് ഒന്നുഷാറായി…

ആശുപത്രീലോട്ട് പോകുന്ന വഴി നീളെ ഇത്താത്തയുടെ മടിയിൽ തലവച്ചു കിടന്ന ഉമ്മ ഇപ്പോൾ സ്വന്തം മോന്റെ കാറിൽ മുൻ സീറ്റിൽ ഇരിക്കണ ഗമ കാട്ടി….

കാരണം ഉമ്മയ്ക്ക് മുന്നിൽ ഇരുന്നാ മതിയെന്നായി തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ….

വയസാങ്കാലത്ത്, തള്ളേടെ ഓരോ മോഹങ്ങളെയ്……

എന്നാലും നമ്മുടെ ‘തത്തമ്മയെ’ പോലുള്ള ആ താത്തയെ എന്റെ തൊട്ടടുത്തുള്ള മുൻസീറ്റിൽ ഇരുത്താനുള്ള ഭാഗ്യം എനിക്ക് കിട്ടിയില്ല….

മനസ്സിൽ ആകെക്കൂടി ഒരു പ്രതീക്ഷ അതായിരുന്നു…

പക്ഷെ അതും പോയി… ആകേമൊത്തം ടോട്ടാലിറ്റിയിൽ നഷ്ട്ടക്കച്ചവടമായിരുന്നെങ്കിലും കൂടി ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ കിഴവിയെ കൈകാര്യം ചെയ്തു…

മൂന്ന്നാല് സംഭാഷണങ്ങൾ കൊണ്ട് കിളവി ഡയലോഗ് നിറുത്തി. പതുക്കെ ഉറക്കിലേക്കു വഴുതി…

അവിടെ നിന്നും കൊടുത്ത ഇഞ്ചക്ഷൻ തന്നെ…

അങ്ങിനെ ഒരു രണ്ട് മണിക്കൂർ ഓടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഹൈവേ റോഡിൽ ഭയങ്കര ബ്ലോക്ക്…

മുൻപോട്ടുമല്ല പുറകോട്ടുമല്ല കുറെ നേരം നടുറോട്ടിൽ ബ്ലോക്ക്‌ൽ പെട്ട് ഒരുപാട് നേരം പോയി.

“ശരത്തെ…. ഇപ്പൊ തന്നെ ഇത്രേം നേരായി…. നിന്നെ കാണാഞ്ഞു നിന്റെ അമ്മ ബേജാറാവുവോ ..??”

“ഈ ബ്ലോക്ക് കണ്ടിട്ട് പെട്ടെന്നൊന്നും ഒഴിവാക്കാവുന്ന ലക്ഷണമില്ല…. അതാ.”…

“അമ്മയ്ക്ക്, ഫോൺ വിളിച്ചുപറഞ്ഞാൽ നന്നായിരിക്കും അല്ലങ്കിൽ അവർ വല്ലാതെ ബേജാറാവും”…

ഞാൻ എന്റെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു….. “അമ്മേ ആ മെയിൻ ഡോർന്റെ ചാവി ആ ജനലിന്റെ അകത്തു വച്ചാമതി… ഞാൻ

“ഹൈ വേ ബ്ലോക്കാണ്.”…

“ഫരീദടെ ഉമ്മാക്ക് എങ്ങനുണ്ട്…?? “

“ആ… ഇപ്പൊ തരക്കേടില്ല..”.

“എന്നാ ശരി.”..

അവസാനം ആരൊക്കെയോ പറഞ്ഞു തന്ന ഊടുവഴികളിലൂടെ കുണ്ടും കുഴിയുമുള്ള റോഡുകളിൽ കൂടി ഞാൻ വളരെ പതുക്കെ മാത്രം വണ്ടി ഓടിച്ചു ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തേക്കുള്ള പ്രയാണം തുടർന്ന്…

വഴിക്കെവിടെയോ കണ്ട ഒരു വലിയ ഹോട്ടലിന്റെ പാർക്കിങ്ങിൽ നിറുത്തി ചായകുടിച്ചു…

താത്താക്ക് മൂത്രശങ്കയും ഉണ്ടായിരുന്നു…

കാർന്നോത്തി നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു.

അങ്ങനെ ബോറടിച്ചു കൊണ്ട് വണ്ടി ഓടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഇടയ്ക്കിടെ താത്തയുടെ ചെറിയ, ചെറിയ ഡയലോഗുകളല്ലാതെ കുട്ടികളുടെ ഒരനക്കവുമില്ല…

മഥിച്ചു കളിച്ച ക്ഷീണത്താൽ അവരും ഉറങ്ങി…

സംസാരിക്കാൻ എനിക്കും താത്താക്കും ടോപ്പിക്കില്ല… വിഷയം ദാരിദ്ര്യം തന്നെ…

പിന്നെ ഞാൻ തന്നെ മുൻകൈയെടുത്തു…

“ഫരീദാറഹ്മാൻ ” എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ….? ഞാൻ ചോദിച്ചു…

ഓ എന്ത്‌ മിണ്ടാനാ… ഉറക്കം വരുന്നു…

നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് ആക്കണ്ട എന്ന് കരുതി മാത്രമാ ഞാൻ ഉറങ്ങാതിരിക്കുന്നെ…

ഓഹ്… അത് നന്നായി… അല്ലങ്കിൽ ഞാൻ ഉറങ്ങി ഉറങ്ങി വണ്ടി ഓടിക്കേണ്ടി വന്നേനെ…

ഫരീത്താ… നിങ്ങടെ റഹീം ക്ക എപ്പളാ ഇനി നാട്ടിലേക്ക് വരണത്.. ???

അതിനു അങ്ങേരിപ്പ പോയതല്ലേയുള്ളു…

“എപ്പോ.”… ?

“അത് ഒരു ആറുമാസമായിക്കാണും… അയ്യോ… അപ്പൊ ഇനി എപ്പളാ അടുത്ത പരിപാടി..”..?

“പരിപാടിയോ..”. ?

“അല്ല… ഐ മീൻ… എപ്പളാ അടുത്ത ലീവിന് വരുന്നത്… ?”

“അവരൊന്നു ഇരുത്തി മൂളി… എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു… ഇനി ഒന്നോ, ഒന്നര വർഷം കൂടി കഴിഞ്ഞ്… “

“അതെന്താത്ത ഇപ്പൊ പെട്ടെന്ന് വരാനൊക്കില്ലേ .?? “

“അത് അങ്ങേരുടെ ബിസിനസ്സ് നോക്കാൻ കൂടെ ആള് വേണ്ടേ..”.

“രണ്ടു ഹോട്ടലും പുള്ളി ഒറ്റക്കാണ് നടത്തുന്നത്…. അപ്പൊ പെട്ടെന്ന് വരാനൊക്കില്ല അതാ.”..

“മ്മ്..”.

“ഇത്തവണ റഹീംക്ക നാട്ടിൽ എത്ര നാളുണ്ടായിരുന്നു, ഇത്ത”,

“ഒന്നര മാസം”…

“അപ്പൊ നല്ലപോലെ ആഘോഷിച്ചു ല്ലേ..”.

“എന്തോന്ന് ആഘോഷം… അതൊക്കെ നിങ്ങളെ പോലുള്ള ചെറുപ്പക്കാർക്കല്ലേ”…???

“നമ്മുക്കെന്ത് ആഘോഷം.”.. അവർ അതും പറഞ്ഞു ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ടു നിറുത്തി.

“അതിന് ഫരീത്തക്ക് ഒരുപാട് വയസ്സായിന്ന് ആരാ പറഞ്ഞെ… ?

“അത്രയൊന്നും ആയില്ലല്ല… ?”

” നിങ്ങളിപ്പോളും നല്ല ചെറുപ്പമല്ലേ… ??”

“അതിന് ഞാൻ മാത്രം ചെറുപ്പം ആയതുകൊണ്ട് എന്ത് കാര്യം… “

“അതെന്താ… ഫരീ-ത്ത.. ?”

“അങ്ങേർക്കായല്ലോ… ?!”

“ഓ… അതിന്നും മാത്രം അത്ര പ്രായമായോ, റഹീം..ക്കക്ക്….. !??”

അതിനു അവരിൽ നിന്നും മറുപടി ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല…

“താത്തടെ ലൈഫ് ഹാപ്പിയല്ലന്നു തോന്നുന്നു”…?? അതിന് അവരൊന്നും മിണ്ടിയില്ല…

“എന്തോന്ന് ഹാപ്പി…. ? ഇങ്ങനെയൊക്കെ അങ്ങ് ജീവിച്ചു പോണം,… മരിക്കുന്നത് വരെ അത്രേ ഉള്ളു.”….

“എന്താ ഫരീത്താ… ഇങ്ങനെ…?” “നിങ്ങളൊക്കെ ഇങ്ങനെ നിരാശപ്പെട്ടാലോ ഫരീ..ത്താ.”..

“മുന്നിൽ ഇനിയും ജീവിതം അങ്ങനെ നീണ്ടു നിവർന്നു കിടക്കയല്ലേ ഇത്താത്ത”…..

“അത്… നിനക്ക്… !!”

“മുന്നിൽ, നീണ്ടും, നിവർന്നുമൊക്കെ, കിടക്കുന്നത്, നിനക്ക്… !! “

“വേണ്ട… എന്നെ കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കണ്ട, വെറുതെ… പാതി ഗൗരവത്തോടെ താത്ത പറഞ്ഞു.”

ഞാൻ അത് കേട്ട് വെറുതെ ചിരിച്ചുവെങ്കിലും, രണ്ടു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് എനിക്ക് താത്ത പറഞ്ഞത് ഡയലോഗ് ന്റെ ധ്വയാർത്ഥം പിടികിട്ടിയത്…

“ഞാൻ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.”

“എന്താ,.. ചിരിച്ചു കളഞ്ഞത്.”.. ?

“ഇത്താത്തയുടെ ഹ്യൂമർ സെൻസ് ഓർത്തു ചിരിച്ചു പോയതാ.”….

“ങേ… അപ്പൊ, നിനക്കങ്ങനെ അല്ലാന്നുണ്ടോ… ? നീണ്ടിട്ടും നിവർന്നിട്ടും”… ? പുറകിൽ നിന്നും വീണ്ടും ചോദ്യം വന്നു.

“എയ്… അങ്ങനെ ഒന്നുല്ല..”.

“പിന്നെ എങ്ങനെ, ഇല്ലങ്കിൽ പിന്നെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല”…..

“ശരിയാണ്…. അങ്ങനെ ഇല്ലാത്തത് നിങ്ങളുടെ കുറ്റമല്ലല്ലോ.”…

പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ തമാശകൾ ഞാനും പറഞ്ഞു… അത് കേട്ട് അവരും ചിരിച്ചു…

അങ്ങനെ അൽപ്പം നേരത്തേക്ക് ഇത്തിരി കൊച്ചു വർത്തമാനം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നേരം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല…

ഡ്രൈവർ സീറ്റിന്റെ നേരെ പുറകിൽ ഇരിക്കുന്ന ഫരീദാത്ത എന്റെ സീറ്റിന്റെ ചാരിയുടെ മുകളിൽ രണ്ടു കൈകളും റസ്റ്റ്‌ ചെയ്തു എന്നോട് കൂടുതൽ അടുത്തിരുന്നു സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി…

ചില ഡയലോഗുകൾ അൽപ്പം സ്വരം താഴ്ത്തിയും, ചിലത് സ്വകാര്യം പറയുന്നത് പോലെ, വളരെ സ്വരം താഴ്ത്തിയുമൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവരും നേരം കളഞ്ഞു…..

അങ്ങനെ ഇടയ്ക്കിടെ അൽപ്പം എരിവും പുളിയും കൂട്ടി അവരും ഞാനും തമാശകൾ പറഞ്ഞും, ചിരിച്ചു കൊണ്ടും വാചാലരായി….

ഇടക്ക് വച്ച്, അവരുടെ ചുടു നിശ്വാസം എന്റെ പിൻകഴുത്തിൽ പതിയുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു…

ഇടയ്ക്ക് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എങ്കിലും എന്റെ ചിന്ത എങ്ങോട്ടോ തിരിഞ്ഞു…

യുവത്വം വിട്ടുമാറാത്ത താത്ത അങ്ങനെ പറയാൻ എന്തെങ്കിലും കാരണം ഇല്ലാതിരിക്കില്ല…

റഹീംക്കയാണെങ്കിൽ വാർദ്ധക്യത്തിലേക്ക് കടന്നു കഴിഞ്ഞ മനുഷ്യൻ എങ്ങനെ മാച്ചു ചെയ്യാനാ…

ഇവരെ കണ്ടിട്ട് അങ്ങേർക്കു ഒന്ന് തോന്നുന്നില്ലായിരിക്കാം..! അതിന്റെ നിരാശ അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നല്ലപോലെ സ്ഫുരിക്കുന്നുണ്ട്.

ഇവരിൽ എന്താണ് ഒരു കുറവ്, ശരീരം കൊണ്ടും അംഗലാവണ്യം കൊണ്ടും, ഇപ്പോഴത്തെ ചെറുപ്പക്കാരി പെൺകുട്ടികളെകാൾ എന്തുകൊണ്ടും ഒട്ടും മോശമല്ല എന്ന് മാത്രമല്ല ഒരു പടി മുകളിലാണ്…

ഏറിവന്നാൽ ഒരു മുപ്പത്തിരണ്ട്, മുപ്പത്തി മൂന്നു വയസ്സ്, പക്ഷെ കണ്ടാൽ ഒരു ഇരുപത്താറു വയസ്സിൽ കൂടുതൽ തോന്നത്തില്ല… അതാ ശരീരപ്രകൃതി…

ഉമ്മ ഇടക്ക് ഉറക്കത്തിൽ നിന്നുമുണർന്ന കുടിക്കാൻ വെള്ളം ചോദിച്ചു…

അപ്പോഴേക്കും ഫരീ..ത്ത എന്റെ സീറ്റിന്റെ ചാരിയിൽ നിന്നും വിട്ടകന്നു നേരെ ഇരുന്നു…

കുട്ടികൾ രണ്ടും പിൻസീറ്റിൽ കിടന്നു നല്ല ഉറക്കം…

ഉമ്മാക്ക് വെള്ളം കൊടുത്ത ശേഷം വീണ്ടും വണ്ടി വിട്ടു….

അവിടെ നിന്നും വണ്ടി വിട്ട ശേഷം കുറച്ചു ദൂരം സഞ്ചരിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഫരീ ത്ത വീണ്ടും പഴയത് പോലെ എന്റെ സീറ്റിന്റെ പുറകിൽ ഒട്ടിയമർന്നു…..

“നീ എപ്പോഴാ തിരിച്ചു പോകുന്നെ”… ?

“എനിക്ക് ഇനി ഇരുപത് ദിവസം കൂടി ഉണ്ട്..”…

അത് കേട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവരിൽ നിന്നും ഒരു നെടുവീർപ്പും നിശ്വാസവും ഞാൻ കേട്ടു…

“എന്താ ഇത്ത ഒരു നിരാശപോലെ”… ?

“നമ്മുക്കൊക്കെ നിരാശയല്ലാത്ത വേറെ എന്തുണ്ട് ജീവിതത്തിൽ ഓർത്തിരിക്കാനും കാത്തിരിക്കാനും”… !?

“എന്താണ് ഇത്ത… ഇപ്പോഴേ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയാൻ തുടങ്ങിയാൽ… നിങ്ങളുടെ കുഞ്ഞു മക്കൾളുടെ സ്ഥിതി”…

അത് കേട്ട് അവരൊന്നും മിണ്ടിയില്ല…

“അളവില്ലാതെ കുറെ സ്വത്തും വലിയൊരു വീടും ആവശ്യത്തിലധികം പണവും ഒക്കെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ജീവിതം ആയോ”… ?

“പുറമെ നിന്ന് മറ്റുള്ളവർ നമ്മളെ കാണുമ്പോൾ, തോന്നാൻ എന്ത് കുറ്റവും കുറവുമാണുള്ളത്..”….

“സ്വത്തിനു സ്വത്ത്, വീടിന് വീട്, വണ്ടിക്കു വണ്ടി, ആവശ്യത്തിലധികം പണം… വീട്ടിൽ ആകെപ്പാടെ ഉള്ളത് ഒരു പ്രായമായ ഉമ്മ, അവരുടെ കാലം കഴിഞ്ഞാൽ, അവരുടെ പേരിലുള്ള സ്വത്തും പൊന്നും, ബാങ്കിലുള്ളതും എല്ലാം ഞങ്ങൾടെ പേർക്ക് തന്നെ.”..

“ഇതിലപ്പുറം ഇനിയെന്ത് വേണം”… ?

“അതൊക്കെ ശരിയാവും ഇതാത്ത… ഇങ്ങള് വെഷമിക്കാണ്ടിരി..ന്ന് “

“അത് ശരിയാണ്… എല്ലാം ശരിയാവും…. തീരും…… എന്റെ മയ്യത്തു കട്ടില്, പള്ളിപ്പറമ്പിലോട്ട് എടുക്കുമ്പം… ആ വെഷമവും മാറും “

“ശോ… എന്റെ ഇത്താ… യെന്തു വർത്താനമാണ് നിങ്ങളീ പറയുന്നത് “…

“നമ്മുടെ സമുദായത്തിലുള്ള ഒരു കൊഴപ്പാ ഇത്…. പെണ്ണുങ്ങളുടെ സമ്മതമോ, ഇഷ്ടങ്ങളോ, ഒന്നും നോക്കില്ല.”..

“പ്രായമായാൽ അങ്ങ് കെട്ടിച്ചു വിടും, വീട്ടിലെ ഭാരം ഒഴിപ്പിക്കൽ എന്ന പോലെ.”..

“ആ പെൺകുട്ടികൾടെ മനസ്സിൽ ഉള്ള ഇഷ്ടങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും എന്താണെന്ന് അന്വേഷിക്കാൻ പോലും മെനക്കെടാറില്ല നമ്മുടെ കാർന്നോന്മാർ”…

“അൽപ്പം സ്വത്തും കൂടി ഉണ്ടെന്നു കണ്ടാൽ പിന്നെ പറയുകയും വേണ്ട… മറ്റെല്ലാ സുഖങ്ങളും നൂറു ശതമാനം ഉണ്ടെന്ന് അവര് തന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ വിലയിരുത്തും”…

“എല്ലാം കാര്യങ്ങളും അവര് തന്നെ അങ്ങട്ട് തീരുമാനിക്കും…. അതാണ്‌ നടക്കുന്നത്… അതാണ് നാട്ടുനടപ്പ്..”.

ഈ താത്തയുടെ ഉള്ളിൽ ഇത്രയും ധർമ്മരോഷം ഉണ്ടായിരുന്നോ എന്ന് എനിക്ക് അപ്പഴാണ് മനസിലായത്…

ജീവിതം തുടങ്ങിയതേയുള്ളൂ… ഇപ്പഴേ ഇങ്ങനെ…

ഞാൻ, ഇത് കേട്ട ശേഷം കുറെ നേരത്തേക്ക് നിശബ്ദനായി…

താത്ത വീണ്ടും എന്റെ സീറ്റിന്റെ പുറകിൽ ഒട്ടിയിരിക്കുന്നതായി ഞാൻ അവരുടെ ദേഹത്തടിച്ച പെർഫ്യൂമിന്റെ സുഗന്ധം കൊണ്ട് മനസിലാക്കി…

എന്റെ ചെവിക്കു പിന്നിൽ തൊട്ട് തൊട്ടില്ല എന്ന പോലെ താത്തയുടെ മുഖം വന്ന് നിന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു ….

അവരുടെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചെവിയിലും കഴുത്തിലും ഉരഞ്ഞുവോ…??

അതോ എനിക്ക് തോന്നിയതാണോ…??

അല്ല… ആ മാദകരസം കിനിയുന്ന ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചെവിയിൽ ചുംബിച്ചതു പോലെ എനിക്ക് തോന്നി….!!

അതോ, അവ അബദ്ധത്തിൽ അവിടെ സ്പർശിച്ചതോ…??

അല്ല…. ഒരിക്കലുമല്ല….

എന്തോ പറയാൻ ആ ചുണ്ടുകൾ വെമ്പൽ കൊള്ളുന്നതായിട്ട് ഞാൻ അറിഞ്ഞു…

അവർ, ആ ചൂട് നിശ്വാസക്കാറ്റ്, എന്റെ ചെവിയിലും കവിളിലും പതിപ്പിച്ചു, കൊണ്ട് എന്നെ അത്യധികം വികാരം കൊള്ളിച്ചു…

ഞാൻ എന്നിട്ടും മറ്റെന്തോ വിഷയത്തെപ്പറ്റി സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

പക്ഷെ, അവരുടെ ശ്രദ്ധയും നോട്ടവു മുഴുവനും എന്നിൽ തന്നെ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുകയാണെന്ന്, ഞാൻ ബാക്ക് വ്യൂ മിറർൽ കൂടി, കടന്നു പോകുന്ന തെരുവ് വിളക്കുകളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ കണ്ടു……

വികാരപരവശയായ അവരുടെ മുഖം ഞാൻ ആ കണ്ണാടിയിൽ ദർശിച്ചു….

ചെറിയ ഹമ്പുകൾ വരുമ്പോൾ ഞാൻ ചെറുതായി ബ്രേക്കിട്ടപ്പോൾ വീണ്ടും എന്റെ പിൻകഴുത്തിൽ അവരുടെ മുഖവും ചുണ്ടുകളും അവർ വച്ചമർത്തി…

അമർത്തി എന്ന് മാത്രം പറയാനൊക്കില്ല അത് ഒരു നിറഞ്ഞ ചുംബനമായിരുന്നു…

ഫരീ..ത്ത… ഞാൻ വാഹനമോടിക്കുകയാണ് എന്റെ കൺട്രോൾ തെറ്റും…

പക്ഷെ അതൊന്നും അവർ കേട്ടഭാവമില്ല…ന്നു മാത്രമല്ല, അവരുടെ വലതു കൈ പതുക്കെ എന്റെ സീറ്റിന്റെ സൈഡിൽ കൂടി മുൻപോട്ടു വന്നു…

ആ കൈ മെല്ലെ എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ഉപരിതലത്തിൽ കൂടി തന്നെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ മെല്ലെ മെല്ലെ തടവി…

ശരിക്കും രോമാഞ്ചം എന്നൊക്കെ പറയുന്ന സംഭവം ഒരു നിമിഷം എന്റെ ശരീരത്തിലും ഉണ്ടായി…

അടുത്ത ഘട്ടത്തിൽ ആ കൈ എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ രണ്ട് ബട്ടണുകൾ അഴിച്ച് അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു….

എന്റെ രോമാവൃതമായ നെഞ്ചിൽ ആ വിരലുകൾ ഓടിക്കളിച്ചു…

എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒട്ടിയ മുലകളിൽ അവയുടെ ചെറു മൊട്ടുകളിലും അവ അമർത്തി തലോടി…

എന്റെ കുഞ്ഞു മുലക്കണ്ണുകളിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു….

എന്റെ ചെവിയിൽ അവ്യക്തമായ ഭാഷയിൽ എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പി…

ഞാൻ കാർന്റെ സ്പീഡ് വളരെ കുറച്ചു ഓടിച്ചു…

അൽപ്പം നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അടുത്ത കൈ കൂടെ എന്റെ മാറി ലേക്ക് ലക്ഷ്യം വച്ചു നീങ്ങി എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ അകത്തേക്ക് അരിച്ചു കയറി…

ആ രണ്ടു കൈകളും നിരങ്ങി നീങ്ങി എന്റെ നെഞ്ചിടം മുഴുവനും അധിവേഗം സഞ്ചരിച്ചു….

പക്ഷെ ഞാൻ ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒന്ന് ഞാൻ അറിയാതെ സംഭവിച്ചു…. !!!

അത് പക്ഷെ, ഞാൻ അല്പം വൈകിയാണ് അറിഞ്ഞത്….. ആ കൈകൾ പതുക്കെ എന്റെ പാന്റിന്റെ സിബിലെത്തി നിന്നു…

പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടെന്നായിരുന്നു ഇത്തയുടെ രണ്ടു കൈകളും മുന്നിലെത്തി,

പതുക്കെ എന്റെ പാന്റിന്റെ സിബഴിച്ചു ആ കൈകളിൽ ഒന്ന് സിബിനുള്ളിൽ കടന്നു കയറി….

അത്രയും നേരം കൊണ്ട് താത്തയുടെ കൈകൾ നെഞ്ചിൽ ഉഴിഞ്ഞതിന്റെ ഫലമായി എന്റെ കുട്ടൻ കമ്പിയായി എന്റെ ഷഡ്ഢിക്കുള്ളിൽ വളഞ്ഞു കുത്തി നിൽപ്പായിരുന്നു ….

അവർ അവന്റെ മേൽ ശക്തിയായി തലോടി…. അവന്റെ ഉറപ്പും, നീളവുമൊക്കെ തൊട്ടു പരിശോധിച്ച്.

ആ കൈ പതുക്കെ എന്റെ ഷഡ്ഢിക്കുള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു…

ഞാൻ എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ എന്റെ എഴുന്നു നിന്ന കുണ്ണകുട്ടനെ അവർ വെളിയിലെടുത്തു…

നേരത്തെ തന്നെ അൽപ്പാൽപ്പമായി കണ്ണീരൊഴുക്കി തുടങ്ങിയ അവനിൽ അവരുടെ മൃദുത്വമാർന്ന കൈവിരലുകൾ പിടിച്ചു ശക്തിയായി ഞെരിച്ചു…

ഞാൻ പരമാവധി മനസ്സിനെ കൺട്രോൾ ചെയ്തു…

“എന്റെ ശരത്തെ, എന്റെ കുട്ടാ”…

“അവർ എന്റെ ചെവിയിൽ മെല്ലെ മന്ത്രിച്ചു..”

“ഇത്താത്ത… ഇത് ഇപ്പൊ, ഇവിടെ വച്ച്..”..

“എന്റെ ശരത്തൂട്ടാ… ഇത് നീ പോകുന്നതിനു മുൻപ് ഒരു ദിവസം ഈ ഇത്താത്തയ്ക്ക് തരുവോ ടാ…. കുട്ടാ.. ? പ്ലീസ്… ? അവരുടെ താണു കേണ് ഒരു യാചന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി അത്….

“നിനക്ക് എന്ത് വേണെങ്കിലും ഈ ഇത്താത്ത തരാം”…

“പക്ഷെ,.. ഇത് ഈ ഫരീദേടെ ഒരു അപേക്ഷയാണ്.”….

“തരുവോടാ നീ എനിക്ക്..”… ?

“ഇങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ എന്താ പറയ്യാ…. ത്ത”..

“നിനക്കെന്താ, ആരോടെങ്കിലും ചോദിക്കാനുണ്ടോ… ശരത്തെ….??” അതേ വികാരം മുറ്റിയ സ്വരത്തിൽ അവർ എന്നോട് ചോദിച്ചു….

“ഇനി, നിനക്ക് പണത്തിന്റെ ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിലും എന്നോട് പറയാൻ മടിക്കേണ്ട… എപ്പോ വേണമെങ്കിലും നീ എന്നോട് പറ “…

“പക്ഷെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് നീ മറക്കരുത്..”..

സ്സ്….സ്സസ്സ്…. ഓഹ്… എന്ത് ഉഷാറാടാ മോനെ നിന്റെ ഇത്…. എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവരതിൽ അവരുടെ മൃദുലമായ രണ്ടു കൈകൾ കൊണ്ട് വളരെ സൗമ്യമായി തലോടി, എന്നെ വല്ലാതെ വികാരം കൊള്ളിച്ചു…

അതിന്റെ ഫലമായി അവൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ശക്തി പ്രാപിച്ചു. ഫണമുയർത്തി തല പൊക്കി നിന്ന പാമ്പിനെ പോലെ അവൻ നിന്ന് വെട്ടിയാടി….

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ സീറ്റിന്റെ ചാരിയിൽ വിരിച്ചു കെട്ടിയ ടർക്കിടവൽ വലിച്ചെടുത്തു ഞാൻ എന്റെ മടിയിലിട്ടു …

ശോ… എന്റെ ഒരു ഗതികേട്…..

തൊട്ടടുത്ത സീറ്റിൽ മയങ്ങി കിടക്കുന്ന താത്തയുടെ ഉമ്മയെ ഞാൻ ഒന്ന് പാളി നോക്കി….

അവർ നല്ല മയക്കത്തിളാണ്……

അതും കൂടി ആയപ്പോൾ അവർ അവനെ പതുക്കെ തൊലിച്ചു പിടിച്ച് രണ്ടു കൈകൾ കൊണ്ട് കുത്തനെ പിടിച്ച് ആഞ്ഞടിച്ചു,..

വീണ്ടും ആ കൈകളുടെ മൃദുലതയിൽ ഇട്ട് അവനെ അമ്മാനമാടി…..

ഓ… എന്റെ ഇത്ത…. എനിക്ക് വയ്യ… തൊലി പുറകോട്ടു നീങ്ങി നിൽക്കുന്ന അവന്റെ മിനുസമാർന്ന തൊപ്പിതലപ്പിൽ അവൻ സ്വയം ഉത്പാതിപ്പിച്ച കണ്ണീരിൽ ചാലിച്ചു കൊണ്ട് അവരുടെ രണ്ട് മൃദുലാങ്കുലങ്ങൾ മാത്രമിട്ട്, തെരുതെരെ തലോടി….

ആ ഒരു വിദ്യ കൊണ്ട് താത്ത എന്നെ നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് സുഖത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിൽ എത്തിച്ചു…

ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് കുണ്ണത്തലപ്പിൽ കസർത്തു കളിച്ചാൽ കിട്ടുന്ന പോലുള്ള ഒരു തരം നിറഞ്ഞ ആനന്ദം കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളോളം അവർ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചു…..

ആ നല്ല മാർദ്ദവമുള്ള വിരലുകൾ കുറെ നേരം എന്റെ കുണ്ണതലപ്പിൽ അവന്റെ വട്ടത്തിലും നീളത്തിലും ഇടതടവില്ലാതെ ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു….

ആ പുതുമയുള്ള അനുഭവത്തിൽ ഞാൻ കുറച്ചു നേരം ലയിച്ചിരുന്നുപോയി …

പിന്നെ ആ രണ്ട് കൈകളും ചേർത്ത് അവനിൽ എന്തൊക്കെ മാന്ത്രിക വിദ്യകളാണ് അവർ കാട്ടിക്കൂട്ടിയതെന്ന് എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാത്ത വണ്ണം അവർ “അവന്റെ ” ദേഹത്തു സവാരി നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു …..

സ്വർണ്ണ വളകൾ ഇട്ട കൈകൾ കിടന്നു വളരെ വേഗം കിലുങ്ങിയ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നതോടൊപ്പം എന്റെ കുട്ടനിൽ ആ കൈകൾ അപാരമായ സുഖവും പകർന്നു നൽകി….

എന്റെ കുട്ടനെ, ഒരു പത്തുപതിനഞ്ചു തവണ ശക്തിയായി പിടിച്ചടിച്ചു….

അപ്പോൾ തന്നെ, എന്റെ വെടി പൊട്ടുമോ എന്നെനിക്ക് സംശയമായി…

പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ ആ കൈകൾ പിടിച്ചു വച്ചു…

“ഫരീ..ത്ത,. വീടെത്താറായി… പ്ലീസ്…” അതിനൊക്കെ നമ്മുക്ക് പിന്നീട് സമയമുണ്ട് ഫരീ..ത്ത പേടിക്കേണ്ട നമ്മുക്ക് പരിഗണിക്കാം…

“വാക്കു തെറ്റിക്കുമോ ടാ കുട്ടാ നീ..”.

“ഇല്ല ഫരീ..ത്ത, തീർച്ചയായും വാക്ക് തെറ്റിക്കില്ല..”.

“ദേ… ആ ഒരു വളവും തിരിവും കഴിഞ്ഞാൽ തികച്ചും ഒരു കിലോമീറ്റർ പോയാൽ ഞങ്ങളുടെ വീടായി.”…

“ഇവിടെ വച്ച് ഇങ്ങനെ ഒന്നും വേണ്ട..ത്ത.. പ്ലീസ് “

ആ ഒരു സ്വപ്ന ലോകത്തു നിന്നും, പരിസര ബോധം വന്നയുടനെ, അവർ വലിച്ചു പുറത്തിട്ട എന്റെ കുണ്ണക്കോൽ മനസ്സില്ല മനസ്സോടെ വിട്ട് താത്ത അവരുടെ പിൻസീറ്റിലേക്ക് ചാരിയിരുന്നു …

അവനെ താഴ്ത്തി നേരാം വണ്ണം നിർത്താൻ ഞാൻ ഏറെ നേരം കാത്തു നിൽക്കേണ്ടി വന്നു….

എന്റെ കൈകളിൽ കാറിന്റെ സ്റ്റിയറിങ് ഉള്ളത് കാരണം ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു….

“ഫരീ…. എന്തു പണിയാ കാണിച്ചത്.”…??

“മ്മ്മ്…. എന്തേ.”…??

“ശോ… എന്റെ സാധനം വലിച്ചു പുറത്തിട്ടിട്ട് “…. !!!

“ഓ… സോറി…. ഞാൻ”…. !!!

അവർ ഉടനെ തന്നെ മുൻപത്തെ പോലെ കൈകൾ മുന്നിൽ കൊണ്ടുവന്നു, അവനെ പൂർവ്വസ്ഥാനത്ത് നിക്ഷേപിച്ചു, എന്റെ പാന്റിന്റെ സിബി ഇട്ടു തന്നു….

അവന്റെ ദൃഡത ഒരിത്തിരി അടങ്ങിയപ്പോൾ മാത്രമേ അവൻ തിരികെ അവന്റെ കൂട്ടിലേക്ക് കയറിയുള്ളു .

വിജനമായ ആ കട്ട്‌ റോഡ്ൽ കൂടി വണ്ടി ഓടിച്ചു ഞാൻ താത്തയുടെ ആ വലിയ ഇരുനില വീട്ടിനു മുൻപിൽ വണ്ടി നിറുത്തി

അവർ വേഗം തന്നെ ഇറങ്ങി ആ ഗേറ്റ് തുറന്നു തന്നു…

ഞാൻ വണ്ടി കാർപോർച്ചിലിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി…..

അതുവരെ നല്ല ഗാഢ നിദ്രയിലായിരുന്ന ഉമ്മയെ ഉണർത്തി….

ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ചേർന്ന് പതുക്കെ താങ്ങി അകത്തേ മുറിയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി കിടത്തി…

ഉമ്മയെ ഭദ്രമായി കിടത്തി ഇറക്കിയശേഷം ഞാൻ വീണ്ടും വണ്ടിയുടെ അരികിലെത്തി

ഗാഢ നിദ്രയിലായിരുന്ന റിയയെയും റിസ്വാനനെയും വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഞാൻ തന്നെ ഒറ്റക്ക് പൊക്കിയെടുത്തു അകത്തു കൊണ്ടുപോയി…

ഫരീത്തയുടെ അറയിൽ കൊണ്ടുപോയി ആ കട്ടിലിൽ അവ രണ്ടിനെയും കിടത്തിയ ശേഷം, ഞാൻ പോകാൻ തുനിഞ്ഞു….

മുറിയിലെത്തിയ ഉടൻ ഫരീ..അവരത്രയും നേരം അണിഞ്ഞ ബുർഖ അഴിച്ചു അവിടെത്തെ ഹാങ്ങറിലിട്ടു… .

ഈ ബുർക്കയുമണിഞ്ഞ ഈ ചുടുകാലത്തും പകൽ മുഴുവനും….. ഹോ… ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ സഹിക്കുന്നു ആവോ….

ഞാൻ കുട്ടികളെ മുറിയിൽ എത്തിക്കുമ്പോൾ താത്ത ബാത്റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്..

വെറുതെയല്ല ഇവരുടെ ശരീരത്തിനും മനസ്സിനും ഇത്ര ചൂട്…..

“നിനക്ക് കുടിക്കാൻ എന്താ വേണ്ടത്… ചായയോ, കാപ്പിയോ…

“ഇത്രയും നേരം വൈകിയ നേരത്ത്, ഇനി ഒന്നും വേണ്ട… ഇത്ത”…

“ങാ ഒരു ഗ്ലാസ് പച്ചവെള്ളം കിട്ടിയാൽ കൊള്ളാം”…

ആ കിടപ്പു മുറിയിൽ തന്നെയുള്ള ചെറിയ ബെഡ്‌റൂം ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്നു ഒരു കുപ്പി വെള്ളമെടുത്തു…

സത്യം പറയാല്ലോ….നിലത്തു നിന്നു വെറും രണ്ടടി മാത്രം ഉയരമുള്ള ആ ഫ്രിഡ്ജ് തുറക്കാൻ ഒരു നിമിഷം താത്ത കുനിഞ്ഞു നിന്നപ്പോൾ എന്റെ ദൃഷ്ടികൾ അവരുടെ തള്ളി നിൽക്കുന്ന ഉരുണ്ട ചന്തികളിൽ ഉടക്കി നിന്നു….

മേശപ്പുറത്തുള്ള ഗ്ളാസെടുത്തു വെള്ളമൊഴിച്ച് എനിക്ക് തന്നു….

എന്റെ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകൾ, ആ ഗ്ലാസ് വാങ്ങിയപ്പോൾ, അവരുടെ മനോഹരമായ വിരലുകളിൽ അറിയാതെയോ, മനപ്പൂർവമോ, ഒന്ന് തൊട്ടുതലോടി….

അവർ നിറുത്തിയിടത്തു നിന്ന് ഞാൻ തുടങ്ങണോ, ശെ….. വേണ്ട… അത് ശരിയല്ല. അതോ അവരെ ഞാൻ വെറുതെ പ്രലോപിപ്പിച്ചു നോക്കണോ….

എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു തരം വടംവലി നടന്നു. എന്തൊക്കെയോ, ചിന്തകൾ ഓടിയണഞ്ഞു….

എനിക്കെന്തോ അതുവരെ പിടിച്ചു വച്ച എന്റെ കൺട്രോൾ പോകുമോ എന്ന് സംശയം തോന്നി…

വേണ്ട…. ഒന്നും വേണ്ട, ഞാൻ എന്നെ തന്നെ വിലകുറച്ചു കാണുന്നത് പോലെ ആവും അത്…. ഞാൻ വേഗം ഗ്ലാസ്‌ മേശപുറത്തു വച്ച് തിരിഞ്ഞു നടന്നു…

തുടരും…….