മോഹങ്ങൾ

MBA കഴിഞ്ഞ് നാട്ടിലെത്തിയപ്പോളാണ് പപ്പയ്ക്ക് ഒരു ഹാർട്ട് അറ്റാക്ക്. തികച്ചും ബെഡ് റസ്റ്റ് വേണമെന്നു ഡോക്ടർ നിർദ്ദേശിച്ചതോടെ എന്നെ കമ്പനിയിൽ തന്നെ തളച്ചീടാൻ വീട്ടുകാർക്ക് അവസരമായി. അതോടെ കൂടുതൽ പഠനമെന്ന് എൻറെ മോഹവും പൊലിഞ്ഞു. നല്ല നിലയിൽ പ്രവർത്തിയ്ക്കുന്ന സ്വന്തം കമ്പനി നോക്കി നടത്തേണ്ടത് ശരിയ്ക്കും പറഞ്ഞാൽ എൻറെ കടമയുമാണല്ലോ. കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ മേനജർമാർ ഉണ്ടെങ്കിലും ഓണർ സ്ഥലത്തുണ്ടാവേണ്ടത് ആവശ്യം തന്നെ.

അങ്ങിനെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വക തിരിവോടെ നടത്തി കൊണ്ടു പോകാൻ തുടങ്ങി. എല്ലാവർക്കും നല്ല സ്നേഹവും ബഹുമാനവും. പക്ഷെ നാട്ടിലെ ജോലി പ്രശ്നത്തിൻറെ കാഠിന്യം മനസ്സിലാക്കിയത് മുതലാളിയൂടെ കസേരയിലിരുന്നപ്പോളാണ്. ദിവസവും അനേകം റെക്കുമെൻറെഷൻസ്, രാഷ്ട്രീയക്കാരും, ട്രെയിഡ് യൂണിയൻ നേതാക്കളൂം എന്നു വേണ്ട എല്ലാ തുറകളിൽ നിന്നുമുള്ളവർക്കും ജോലിയ്ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള റെക്കുമെൻറെഷൻസ് മാത്രം. അതൊരു തലവേദനയായി തീർന്നപ്പോൾ ആ കാര്യം പെർസണൽ മേനേജരെ ഏൽപ്പിച്ചു.

അന്നൊരു ദിവസം കമ്പനിയിൽ എത്തിയപ്പോൾ റിസപ്പ്ക്ഷനിൽ വലിയ ആൾക്കൂട്ടം. അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ അറിഞ്ഞു. അന്ന് ഒരു ഇന്റർവ്യൂവിനു ആളുകളെ വിളിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ കാർഡയച്ചതിൽ എന്തോ ടൈപ്പിങ്ങ് എറർ വന്നതിനാൽ ഒരുപാട് ക്യാൻഡിഡേറ്റ്സ് വന്നിരിയ്ക്കുന്നു. ഇതൊക്കെ നോക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ചിരുന്ന പെഴ്സണൽ മേനേജർ അവിചാരിതമായി ഒരു കാർ ഏക്സിഡെന്റിൽ പെട്ടു കാൽ ഫാക്സ്ച്ചറായി ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റായിരിയ്ക്കുന്നു. ഇന്റർവ്യൂ മാറ്റിവെയ്ക്കാമെന്നു വെച്ചാൽ ദൂര ദിക്കുകളിൽ നിന്ന് വന്നവരുടെ എതിർപ്പുകൾ. കമ്പനിയുടെ റെപ്പുട്ടേഷൻ കളയേണ്ടന്നു കരുതി ഞാൻ തന്നെ ഇന്റർവ്യൂ നടത്താമെന്നു വെച്ചു.

പക്ഷെ അത്രയധികം ആളുകളെ അന്നു മുഴുവൻ നോക്കിയാലും തീരില്ല. ഒരു സൈഡിലുള്ളവരെ എൻജിനീയറെ ഏല്പിച്ചു. ബാക്കിയുള്ളവരും ഒട്ടും കുറവല്ല. എല്ലാം എക്കൗണ്ട് സെക്സഷനിലേയ്ക്കാണ്. അത് ഞാൻ തന്നെ ഹേൻഡിൽ ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു. പക്ഷെ കാര്യങ്ങൾ വിചാരിച്ചിലും എളുപ്പത്തിൽ കഴിഞ്ഞു ഒന്നിനും മുൻ പരിചയമില്ല. അങ്ങിനെയിരിയ്ക്കുമ്പോൾ എൻറെ ഒരു സുഹൃത്തിൻറെ ഫോൺ. റെക്കുമെൻറെഷൻ തന്നെ. അവനെങ്ങിനെയോ വിവരം കിട്ടിയിരിയ്ക്കുന്നു ഞാനാണ് കൂടിക്കാഴ്ച നടത്തുന്നതെന്നു. പക്ഷെ അവനൊന്നും ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾക്ക് എന്നെ സമീപിയ്ക്കാറില്ല.

ഞാൻ : നിനക്കെന്ത് പറ്റിയെടാ. ഈ പോസ്റ്റിനൊക്കെ ശുപാർശ ചെയ്യാൻ.

ജോൺ : എടാ… നീയിതൊന്നു പരീക്ഷയ്‌ക്ക്. ഇറ്റ് വിൽ ബി എ ചെയിഞ്ച്.

ബിലീവ് മി.

ഞാൻ : നിൻറെ വല്ല ഗഡുവ് കേസാണോടാ?

അവൻ ആൾ സ്വല്പം കോഴിയായതിനാൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

ജോൺ : അല്ലെന്ന് പറയുന്നില്ല. ബട്ട് ഇറ്റ് ഇസ് യൂണിക്ക്. മോൾ ഫ്രഷ്. പക്ഷെ അമ്മയും കൂടെ കാണും.

ഞാൻ : ഇതിലാർക്കാടാ പു. മോനേ ജോലി കൊടൂക്കേണ്ടത്?

ജോൺ : മോൾക്ക് തന്നെ. പിന്നെ മോൾക്കറിയാത്തതെല്ലാം അമ്മയ്ക്ക് അറിയാം. രണ്ടുപേരേയും ഒരുമിച്ച് ഇന്റർവ്യൂ നടത്തുന്നതായിരിയ്ക്കും ഉത്തമം.

ഒരമ്മയും മകളുമായുള്ള സെക്സ്ച്വൽ ബൗട്ട് എൻറെ ഒരു ഫാന്റസിയാണെന്ന് അവനറിയാം. വിദേശത്ത് പോലും അവസരം കിട്ടാത്ത കാര്യം. ഞാനാകെ ത്രില്ലടിച്ചു.

ജോൺ : എന്താ കമ്പിയായോടാ. യു കേൻ ഫുൾഫിൽ യൂവർ ഫാന്റസി മേൻ. ആസ്ക് എനിതിങ്ങ്, നതിങ്ങ് ടൂ വറി.

ഞാൻ : വല്ല അറുവാണിച്ചികളുമാണോടാ…

ജോൺ : അല്ലെടാ പുല്ലേ… ഇപ്പോൾ ആ ജോലി അവർക്ക് അത്യാവശ്യമാ. അങ്ങിനെ ഞാൻ ബ്രയിൻ വാഷ് ചെയ്തെടുത്തതാ.

ഞാൻ : എടാ നമ്മുടെ സ്റ്റാറ്റസിന് ഫ്രെഷ് ചരക്കുകളെ കിട്ടാനാണോ വിഷമം?

ജോൺ : ഇത് അതു പോലല്ലെടാ മൈരേ. നിൻറെ ഫാന്റസിയ്ക്ക് അഭിനയിപ്പിയ്ക്കാൻ ആളെ കിട്ടും. പക്ഷെ അതെല്ലാം തറ പാർട്ടികളായിരിയ്ക്കും. പിന്നെ അമ്മയും മകളും ഫ്രെഷാവാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാ. അങ്ങിനെ കിട്ടിയാൽ തന്നെ വിധിയെ പഴിച്ച് കരഞ്ഞ് പിഴിഞ്ഞ് ശവം പോലെ കിടന്നു തരത്തേയുള്ളൂ. ഏന്റ് ഇറ്റ് വിൽ ബി എ കൈന്റ് ഓഫ് എക്സ്പീരിയൻസ്. ദാറ്റീസ് റൈറ്റ്. ദൈൻ വിഷ് യൂ ഗുഡ് ലക്ക് ഏന്റ് ബൈ.

കക്ഷിയുടെ ബയോഡാറ്റാ നോക്കി. മല്ലിക. 22 വയസ്സ്. ബി.കോം ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സുണ്ട്. പക്ഷെ പ്രായോഗിക പരിചയം പേരിനേ ഉള്ളൂ. ഫോട്ടോ കാണാൻ കൊള്ളാം. ആകർഷണീയമായ മുഖം. നല്ല നിറം. ചുകന്നു തുടുത്ത ചൂണ്ടുകൾ. ലിപ്സ്റ്റിക്ക് അല്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. പാസ്പോർട്ട് സൈസ് ഫോട്ടോയിൽ അത്രയൊക്കെയല്ലേ മനസ്സിലാകൂ. ഏതായാലും ഒരു വേക്കൻസി മാറ്റി വെച്ചു. മല്ലികയെ ലിസ്റ്റിൽ അവസാനത്തേതാക്കിയിട്ടു. എല്ലാവരുടേയും കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ലഞ്ച് ബ്രേക്കിന് സമയമായി. പ്യൂൺ പോകാൻ നേരം പറഞ്ഞു.

പ്യൂൺ : സാർ ഇനി ഒരാളേ ഉള്ളൂ… വിളിക്കട്ടെ.

ഞാൻ : ഓക്കേ.

മല്ലിക. കൊള്ളാം മനോഹരമായി പൂഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അകത്തു വന്നു. ഇരിയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞ് സർട്ടിഫിക്കെറ്റുകളെല്ലം ഒന്നു മറിച്ചു നോക്കി.

ഞാൻ : മല്ലികയ്ക്ക് എക്സ്പീരിയൻസ് വളരെ കുറവാണല്ലോ?

അവളുടെ മുഖമൊന്ന് വാടി.

മല്ലിക : സാർ എനിയ്ക്കാരുവിധം അക്കൗണ്ടിംങ്ങ് ഒക്കെ അറിയാം സാർ. പിന്നെ ഒരു ജോലി കിട്ടാതെ എക്സ്പീരിയൻസ് ഉണ്ടാകില്ലല്ലോ സാർ. സാർ വിചാരിച്ചാൽ…

ഞാൻ : നിങ്ങൾക്ക് മിസ്റ്റർ ജോൺ മേത്യുവുമായി (എൻറെ സുഹൃത്ത്) എന്താ കണക്ഷൻ?

അ പേരു കേട്ടതോടെ അവളുടെ മുഖം പ്രസന്നമായി. റെക്കുമെൻറെഷൻ വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് ഉറപ്പായിക്കാണും. പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

മല്ലിക : അത് സാർ. അമ്മ അദ്ദേഹത്തിൻറെ കമ്പനിയിലാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്.

ഞാൻ : ഓ… ഐ സീ. മല്ലികയ്ക്ക് ആ ആളെ പരിചയമില്ലേ?

മല്ലിക : ഇല്ല.

ഞാൻ : ഓക്കേ. എനിക്കിപ്പോൾ ഒരു കോൺഫ്രൻസിനു പോകേണ്ടതുണ്ട്. അതുകൊണ്ടു കുട്ടി നാളെ വരൂ.

മല്ലിക : അത് സാർ. നാളെ വരാൻ…

ഞാൻ : എന്താ ബുദ്ധിമുട്ടാണോ?

മല്ലിക : അമ്മയോടൊന്ന് ചോദിച്ചോട്ടേ.

ഞാൻ : യെസ്… ക്വിക്ക്.

അവൾ തിരിച്ചു വന്നത് അമ്മയേയും കൂട്ടിയാണ്. നല്ല ഒത്ത നെടൂവരിയൻ ചരക്ക്. ഹും… വെറുതെയല്ല ജോൺ മാത്യു ഇവൾക്ക് ജോലി കൊടുത്തത്.

അമ്മ : സാർ നാളെ സ്വല്പം ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്. പറ്റുമെങ്കിൽ ഇന്ന് കോൺഫ്രൻസ് കഴിയൂന്ന വരെ ഞങ്ങൾ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം.

ഞാൻ : അതു കഴിയാൻ 5 മണിയെങ്കിലുമാകും.

അമ്മ : സാരമില്ല സാർ.

ഞാൻ : കോൺഫ്രൻസ് ഇവിടുള്ള ഒരു നക്ഷത്ര ഹോട്ടലിലാണ്. അവിടെ വരാൻ പറ്റുമോ?

അമ്മ : അതാവും കൂടൂതൽ സൗകര്യം.

അമ്മ അർത്ഥം വെച്ചെന്നോണം പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : അവിടെ നിങ്ങൾക്കെന്താ കൂടൂതൽ സൗകര്യം?

അമ്മ : അല്ലാ സാറിനു കൂടുതൽ സൗകര്യമായിട്ട് ഇവളെ ഇന്റർവ്യൂ ചെയ്യാമെന്ന് കരുതി പറഞ്ഞതാട്ടോ.

ഒരു തേവടിശ്ശി ചിരിയോടെ അവർ പറഞ്ഞു. ഇവൾ നക്ഷത്ര വേശ്യ തന്നെ. ഇനി മോളെങ്ങിനെയാണെന്ന് അറിയില്ല. ജോൺ പറഞ്ഞ നിലയ്ക്ക് ഫ്രഷാകാതിരിയ്ക്കാൻ വഴിയില്ല.

ഞാൻ : എന്നാൽ ശരി. വൈകിയിട്ട് 5 മണിയ്ക്ക ശേഷം ഹോട്ടലിൽ. ഓക്കേ?

മല്ലിക : താങ്ക് യു സാർ.

രണ്ട് പേരും പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പോയി. അവർ പോയ ഉടനെ നക്ഷത്ര ഹോട്ടലിലേയ്ക്ക് വിളിച്ചു ഒരു സ്യൂട്ട് റൂം ബുക്ക് ചെയ്തിട്ടു. കമ്പനി ആവശ്യങ്ങൾക്കെല്ലാം മൂറിയെടുക്കുന്നത് അവിടെ നിന്നായതിനാൽ എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും അവർ ചെയ്തു തരും. വളരെ സെയിഫുമാണ്.

കോൺഫ്രൻസ് കഴിഞ്ഞ് മുറിയിലെത്തി കളിച്ച് ഫ്രഷായി ഒരു ബിയറും മൊത്തിയിരിയ്ക്കുമ്പോൾ റെസിപ്ഷനിസ്റ്റിൻറെ ഫോൺ.

റിസപ്‌ഷനിസ്റ് : സാർ 2 പേർ ഇന്റർവ്യൂവിനു താഴെ വന്നിട്ടുണ്ട്.

ഞാൻ : ശരി മുകളിലേയ്ക്ക് വിട്ടോളൂ.

അമ്മയും മകളും കൂടിയാണ് അകത്ത് വന്നത്. രണ്ടുപേരും അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിയിട്ടാണ് വന്നിരിയ്ക്കുന്നത്. കാലത്ത് കണ്ട പോലല്ല. നല്ല സെക്സിയായിട്ടാണ് ഇപ്പോൾ മേക്കപ്പ് ചെയ്ത് സൂന്ദരികളായിരിയ്ക്കുന്നു. സാരിയാണ് വേഷം കണ്ടാൽ ചേടത്തിയും അനുജത്തിയും പോലെയിരിയ്ക്കുന്നു.

അമ്മ : സാർ കോൺഫ്രൻസെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ക്ഷീണിച്ചിരിയ്ക്കുകയായിരിയ്ക്കുമല്ലെ. സോറി ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചെങ്കിൽ ക്ഷമിയ്ക്കണം.

അമ്മ തൻറെടത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : ഇതൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ ദിനചര്യകളല്ലേ. ഇറ്റസ് ആൾ റൈറ്റ്.

അമ്മ : അറിയാം സാർ. ഞാൻ ജോൺ മാത്യു സാറിൻറെ പി എ ആണ്.

ഞാൻ : ശരി… സർട്ടിഫിക്കേറ്റുകൾ തരൂ. അവിടെ ഇരുന്നോളൂ.

എൻറെ മൂന്നിൽ കിടന്നിരുന്ന 3 സീറ്റർ സോഫ് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി ഞാൻ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : മല്ലികയ്ക്ക് എക്കൗണ്ടിംങ്ങ് ഫീൽഡിൽ മുൻ പരിചയം തീരെ കുറവാണല്ലോ?

അവൾ നാണിച്ച് ഒന്നും പറയാതെ ഇരുന്നു. അമ്മയാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്.

അമ്മ : അതൊക്കെ സാറ് വിചാരിച്ചാൽ. എല്ലാം അവൾ വേഗം പിക്സ് അപ്സ് ചെയ്തതോളും.

ഞാൻ അക്കൗണ്ട്സിൻറെ ചില പ്രാഥമിക കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചതിനൊക്കെ കൃത്യമായി മറുപടി പറഞ്ഞു. പിന്നെ സാധാരണ ഇന്റർവ്യൂകളിൽ പയറ്റാറുള്ള അടവെടുത്തു. കട്ടി കൂടിയ ചോദ്യങ്ങൾ. ഇത് കുറഞ്ഞ സാലറി ഫിക്സ് ചെയ്യുന്നതിന് വേണ്ടിയുള്ള ഒരു തരം മനോവീര്യം കെടൂത്തലാണ്. മറുപടി പറയാനാകാതെ മല്ലിക നിന്നു പരുങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അമ്മ സഹായത്തിനെത്തി.

അമ്മ : ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങൾ ഒക്കെ വേണോ?

ഞാൻ : അതു പോലൊരു പോസ്റ്റിനല്ലേ അപ്ലൈ ചെയ്തിരിയ്ക്കുന്നത് മിസ്സിസ്സ്… ?

അമ്മ : എൻറെ പേര് രാധാമണി. എന്നാലും സാറ് വിചാരിച്ചാൽ അതൊക്കെ ശരിയാക്കിക്കൂടെ സാർ.

ഒരു പുലയാടിച്ചിരി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു.

അമ്മ : ഇവൾ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും മിടുക്കിയാ സാർ. ഇവിടെ ഒരു ജോലി ഇവൾ വളരെ അധികം മോഹിച്ചതാ സാർ. അതും സാറിൻറെ കീഴിൽ.

ഞാൻ : ഇത് എൻറെ കീഴിലല്ല മിസ്സിസ് രാധാമണി. പോസ്റ്റിങ്ങ് അക്കൗണ്ട്സിലാണ്.

അമ്മ : അതാ ഞാൻ പറയുന്നത് സാർ. അവിടെ പോസ്റ്റിങ്ങ് ആയിക്കോട്ടെ. കുറച്ച് ദിവസം സാറിൻറെ പി എ ആയി നോക്കിക്കൂടെ. മാത്യു സാർ പറഞ്ഞിരുന്നു. സാറിനിപ്പോൾ പി എ ആരുമില്ലെന്ന്.

ഞാൻ : എനിക്കൊരു പി എ യുടെ ആവശ്യമൊന്നും തോന്നിയിട്ടില്ല ഇപ്പോൾ.

അമ്മ : അത് സാറിനറിയാത്തതു കൊണ്ടാ. ഒരു പി എ ഉണ്ടായാലുള്ള സൗകര്യങ്ങൾ സാറൊന്നു പരീക്ഷിച്ചാലെ മനസ്സിലാകൂ.

അവർ ഒരു കൊല്ലുന്ന ചിരി ചിരിച്ച് അവർ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : അതിനീ കട്ടിയ്ക്ക് പി എ ആയിരുന്നിട്ടൊരു പരിചയവുമില്ലല്ലോ.

അമ്മ : അതോർത്ത് സാറ് വിഷമിയ്ക്കണ്ട. അവളുടെ അമ്മ ഒരു പി എ അല്ലേ. സാർ മാത്യു സാറിനോടൊന്നു ചോദിച്ചു നോക്കൂ. അതൊക്കെ ഇവളെ ഞാൻ ശരിയ്ക്ക് പഠിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഞാൻ : ങ്ഹാ…

അമ്മ : സാറേ… ഈ പി എ എന്നു പറയുന്നതൊക്കെ ഒരർത്ഥത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ഓഫീസിലെ ഭാര്യ എന്നാ.

അവർ എണീറ്റ് വന്ന് ഞാനിരുന്ന സോഫയ്ക്ക് പുറകിൽ വന്നു എൻറെ ചുമലിൽ പിടിച്ച് അമർത്തി മസാജ് ചെയ്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അമ്മ : ഓഫീസിലെ തിരക്ക് പിടിച്ച ജോലികളിൽ നിന്നും അല്പം റിലാക്സ്സേഷൻ കിട്ടണ്ടെ.

അവരുടെ എൻറെ തോളിലെയും കഴുത്തിലേയും കൈ പെരുമാറ്റും ശരിയ്ക്കും എന്നെ റിലാക്സ് ചെയ്യുന്ന വിധത്തിലായിരുന്നു. ആ സുഖത്തിൽ ഞാൻ അൽപ നേരം സുഖിച്ചിരുന്നു പോയി. തല കുനിച്ച് എൻറെ ചെവിയിൽ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ കിന്നാരം ചൊല്ലി.

അമ്മ : സുഖം തോന്നുന്നുണ്ടോ സാർ?

ഞാൻ : യെസ് റിഫ്രഷിങ്ങ് ഇൻഡീഡ്.

അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്. അവർ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മകളുടെ അടുത്ത് പോയി ഇരുന്നു. മല്ലികയുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുളിപ്പോയിരുന്നു.

അമ്മ : മോളൊന്നു പോയി സാറിനെ ഒന്ന് മസ്സാജ് ചെയ്തേ…

അവളും ഒട്ടും മോശമല്ല. അമ്മ ശരിയ്ക്ക് പഠിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. നാണക്കാരിയാ. ഫ്രെഷായതു കൊണ്ടാവും. ഇടയ്ക്ക് രാധാമണി കണ്ണു കൊണ്ടു സിഗ്നൽ കൊടുക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. അമ്മ ചെയ്ത പോലെ തല കുനിച്ച എൻറെ ചെവിയിൽ ചൂണ്ടുകൾ ചേർത്തു. എന്തെങ്കിലും പറയുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച എനിയ്ക്ക് തെറ്റിപ്പോയി. അവൾ നാവ് ചെവിയ്ക്കകത്തിട്ട് ഒന്നു രണ്ട് വട്ടം ചുഴറ്റി. അതിൻറെ റിയേക്ഷൻ ഒരു ഷോക്കേറ്റതു പോലെ എൻറെ അരക്കെട്ടിൽ അനുഭവപ്പെട്ടു. തികച്ചും പ്രൊഫഷണൽസ് തന്നെ. പിന്നീട് അവൾ അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോയിരുന്നു. എൻറെ മോൾ എങ്ങിനെയുണ്ട് എന്ന ചോദ്യ ഭാവമായിരുന്നു ആ അമ്മയുടെ മുഖത്തപ്പോൾ.

Thudarum

ഈ  kambi katha  എല്ലാവര്ക്കും  ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു  നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക