കാദറിന്റെ ബാലകാണ്ഡം 4

(ചുക്കുമണിക്കാദർ അഥവാ കൊച്ചുകാദർ)

Khaderinte BaalaKhandam Part 4 bY Vedikkettu | Previous Part

ആമിനയുടെ മനസ്സില്‍ ഓരോ നിമിഷവും സംശയങ്ങള്‍ ഏറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. രാവിലെ തമ്പുരാട്ടി പറഞ്ഞ അവരുടെ ജ്യേഷ്ഠന്‍..അയാളുടെ പേര് പറഞ്ഞപ്പോഴേ വിറച്ചു പോയ ശങ്കരന്‍.. അങ്ങനെ അവള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത അനവധി സമസ്യകള്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഒടുക്കം അവളൊരു തീരുമാനത്തിലെത്തി.. തമ്പുരാട്ടിയോടു ചോദിക്കുക തന്നെ..

അന്നുച്ചയ്ക്ക് തമ്പുരാട്ടി ഉച്ച മയക്കത്തിന് ഒരുങ്ങും മുന്പ് ആമിന തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിലെക്ക് കടന്നു ചെന്നു..

തമ്പുരാട്ടി കിടക്കയില്‍ കിടക്കുകയായിരുന്നു.. അവരുടെ വിരലുകലാകട്ടെ അവരുടെ സാരിയുടെ കുത്തിനകത്ത് കൂടി അകത്ത് ചലിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു..

ആമിനയെ കണ്ടതും അവര്‍ കൈകള്‍ പുറത്തേക്ക് വലിച്ച് അവളെ നോക്കിയൊന്നു ചിരിച്ചു.. “എന്താ മോളൂട്ടീ..” “ഒന്നൂല്ല്യ.. എനിക്കൊരു കാര്യം അറിയാനുണ്ടായിരുന്നു..” “ചോദിക്കൂ… ഞാന്‍ പറയാം..” “തമ്പുരാട്ടീ, എന്താ ഇവിടെ സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.. ആരാണിനി വരാന്‍ പോവുന്ന സോമാടത്തന്‍.. അയാള്‍ എങ്ങനെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ജ്യേഷ്ടനായി..??”

ഒറ്റ ശ്വാസത്തിലുള്ള ആമിനയുടെ ചോദ്യങ്ങള്‍ കേട്ട് തമ്പുരാട്ടി ആദ്യം ഒന്ന്‍ ചിരിച്ചു..

“അപ്പൊ മോളൂട്ടിക്ക്‌ എല്ലാം അറിയണമെന്ന് ചുരുക്കം..” “അതെ..” “ഞാന്‍ മുൻപ് പറഞ്ഞിരുന്നു പിന്നെ പറഞ്ഞു തരാം എന്ന്.. ഏതായാലും സാരമില്ല.. ഇപ്പൊ തന്നെ പറഞ്ഞു കളയാം…!!”

തമ്പുരാട്ടി എന്തോ ഓര്‍ക്കാനെന്ന വണ്ണം ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദയായി.. ആമിനയാകട്ടെ അവര്‍ പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാനുള്ള ആകാംക്ഷയില്‍ കാതുകൂര്‍പ്പിച്ചിരിപ്പായി…

“ആമിനാ, ഞാന്‍ പറയാന്‍ പോവുന്നത് ഈ കുടുംബത്തിന്റെ കഥയാണ്.. വേരുകള്‍ അറ്റ് പോവാന്‍ തുടങ്ങുന്ന ഈ തറവാടിന്റെ കഥ.. സോമാദത്തന്‍ എന്‍റെ സ്വന്തം ജ്യേഷ്ഠന്‍ തന്നെയാണ്.. എന്റെ സ്വന്തം ആങ്ങള… അച്ഛന്‍ തമ്പുരാന് എന്നെക്കാള്‍ ഇഷ്ടം ഏട്ടനെയായിരുന്നു.. പക്ഷെ പൂജാവിധികളെക്കാളും എട്ടന് ഭ്രമം തോന്നിയത് ആഭിചാരത്തിലും മന്ത്രവാദത്തിലുമായിരുന്നു… അഥര്‍വ്വ വേദത്തിന്‍റെ ഓരോ താളിയോലകളും അച്ഛനറിയാതെ കുട്ടിക്കാലത്തെ മനപാഠമാക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ എട്ടന് പിന്നെ അവയിലെ രീതികളും ക്രമങ്ങളും പരീക്ഷിക്കാന്‍ കലശലായ ആഗ്രഹം തോന്നി തുടങ്ങി.. അച്ഛന്‍ തമ്പുരാന്‍ ക്ഷേത്രത്തില്‍ പൂജയ്ക്ക് പോവുന്ന പുലര്‍കാല സമയത്തായി ഏട്ടന്റെ മന്ത്രവാദ പരീക്ഷണങ്ങള്‍… ആഭിചാരത്തിലെ കൊടും മാരണങ്ങള്‍ ഏട്ടന്‍ ഇവിടെ ഈ കോലോത്തിരുന്നു പരീക്ഷിക്കാന്‍ തുടങ്ങി…’’

“എന്നിട്ട്…”

“എന്നിട്ടെന്താ… ഏട്ടന്‍ ആരുമറിയാതെ ആ ക്രിയകള്‍ ഇവിടെ ചെയ്യുമായിരുന്നു….

എട്ടനെക്കാള്‍ 5 വയസ്സിനിളപ്പമാണ് എനിക്ക്.. എനിക്കന്നു ഒരു പതിനാലു വയസ്സ് പ്രായം കാണും… ഒരിക്കല്‍ ഏട്ടന്‍ എന്നോടു പറഞ്ഞു… ലക്ഷിക്കുട്ടിക്ക് ഏട്ടന്‍ ചിലതെല്ലാം കാണിച്ച് തരാം എന്ന്.. ഏട്ടന്‍ എന്നെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് തട്ടിന്‍ പുറത്തേക്ക് നടന്നു… മച്ചിനപ്പുറത്തെ ആ ഒറ്റമുറിയിലായിരുന്നേ ഏട്ടന്റെ സകല പരീക്ഷണങ്ങളും… ഏട്ടന്‍ അവിടെ വച്ച് എന്നോടു ഉടുപ്പഴിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു.. എന്റെ ഏട്ടനെ എനിക്ക് അത്രയും സ്നേഹമായിരുന്നു.. എങ്കിലും ഞാന്‍ ഒരു പെണ്ണല്ലേ.. നാണത്താല്‍ ഞാന്‍ മടിച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഏട്ടന്‍റെ കൈകള്‍ എന്നെ തലോടാന്‍ തുടങ്ങി.. അന്നത്തെ എന്റെ കുഞ്ഞു മുലകളിലും, ചന്തിയിലുമെല്ലാം ഏട്ടന്റെ കൈകള്‍ അലഞ്ഞു നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. പയ്യെ പയ്യെ എന്റെ ഓരോ വസ്ത്രങ്ങളും ഏട്ടന്‍ അഴിച്ചെടുത്തു…

ഏട്ടന്റെ കണ്ണുകളില്‍ അന്നു നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന കാമം എനിക്കിപ്പോഴും ഓര്‍മ്മയുണ്ട്.. എന്റെ കുഞ്ഞു കുറുമ്പാടിൽ അന്ന്‍ ഏട്ടന്റെ വിരലുകള്‍ ഓടിനടന്നപ്പോള്‍ എന്തൊരു കുളിരായിരുന്നെന്നറിയ്യോ ആമിനാ…. ദാ ഇപ്പോഴും ഏട്ടന്‍റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോ എന്റെ കുഞ്ഞു മോള് ചുരത്താന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കാണ്‌..”

അതും പറഞ്ഞു തമ്പുരാട്ടി അവര്‍ ഉടുത്തിരുന്ന സാരി അരയ്ക്കൊപ്പം പൊക്കി കട്ടിലില്‍ കാലുകള്‍ വിടര്‍ത്തിയിരുന്നു..

“മോളൂട്ടീ , നോക്ക്.. അവള് ചുരത്തുന്നത് കണ്ടോ..”

ആമിനയുടെ കൈകള്‍ അവര്‍ വലിച്ചടുപ്പിച്ച് തന്റെ മദനച്ചെപ്പിന്റെ ദലങ്ങല്‍ക്കിടയിലെക്കായി ആഴ്ത്തി.. കുഴച്ചക്ക പോലെ അതില്‍ നിന്നും മദ രസം ഒഴുകുന്നത് ആമിന കണ്ടു..

“മോളൂട്ടി, തമ്പുരാട്ടിക്ക് ഒന്ന്‍ സുഖിപ്പിച്ചു തരുവോ..??.. വല്ലാതെ കഴച്ചിരിക്ക്യാ കുട്ടീ..”

ആമിന പയ്യെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തമ്പുരാട്ടിയുടെ പൂട നിറഞ്ഞ അപ്പച്ചെമ്പിലെക്ക് വിരളിട്ടിലക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. തമ്പുരാട്ടി കണ്ണുകള്‍ ചിമ്മി പയ്യെ കുറുകാന്‍ തുടങ്ങി..

“തമ്പുരാട്ടി, കഥ…”

“ആ കഥ.. ഏട്ടന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അത് വിട്ടുപോയി.. മോളൂട്ടി ഇങ്ങനെ വിരളിട്ടിലക്കുമ്പോള്‍ ഏട്ടന്റെ കഥ പറയാന്‍ തന്നെ ഒരു രസാ…”

അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ടവര്‍ ഒന്നുകൂടി കുറുകി.. ആമിനയാനെങ്കില്‍ വിരലുകളുടെ വേഗം കൂട്ടുന്നതിനോടോപ്പം വീര്‍ത്തു തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന അവരുടെ കന്തില്‍ ഞരടാനും ആരംഭിച്ചു..

“അങ്ങനെ ഏട്ടന്‍ എന്നെ നൂല്‍ ബന്ധമില്ലാതെ ആ മുറിയുടെ നടുത്തളത്തിലിരുത്തി.. അവിടെ തറയില്‍ ഒരു മന്ത്രക്കളം മൂപ്പര്‍ ആദ്യമേ വരഞ്ഞിട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. സത്യത്തില്‍ അതൊരു കന്യാ പൂജയായിരുന്നു.. ചാത്തന്മാരെ വശീകരിക്കാനുള്ള ഒരു ആഭിചാരം.. ശംഖിനീ ഗുണമുള്ള യോനിയുള്ള ഒരു കന്യകയെ ചാത്തനു സമര്‍പ്പിച്ചു അവളുമായി വേഴ്ച്ച നടത്തി , കന്യാ ചര്‍മ്മ ഭേധനത്തിലെ രക്തം എടുത്ത് ഹോമാകുണ്ഠത്തിലര്‍പ്പിച്ചാണ് ആ ചടങ്ങ് നടത്തേണ്ടത്..

ഞാന്‍ പൂര്‍ണ നഗ്നയായി ആ കളത്തില്‍ ഇരുന്നു.. ഏട്ടന്റെ കൈവിരല്‍ പ്രയോഗങ്ങളില്‍, ഇന്നത്തെ പോലെ അന്നും എന്റെ കുറുമ്പാടില്‍ നിന്നും മദജലം എന്തൊരു ഒഴുക്കായിരുന്നു.. സത്യത്തില്‍ ശംഖിനി ഗുണമുള്ള ഒരു കന്യകയുടെ ലക്ഷണമതാ.. യോനിയില്‍ നിന്നും കടല്‍ ശംഖുപോലെ ഒരു ഉറവ പൊട്ടണം… അന്ന്‍ നമുക്കിതൊന്നും അറിയില്ലല്ലോ.. എട്ടനോടുള്ള സ്നേഹവും അന്നേരം ഉറഞ്ഞു കൂടിയ കാമവും കാരണം ഞാന്‍ അവിടെ ഇരുന്നു.. പയ്യെ ഏട്ടന്റെ മാത്രാ ജപങ്ങൾ ഉയര്‍ന്നു… ഹോമാകുണ്ഠത്തിലെക്ക് ദ്രവ്യങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു തുടങ്ങി.. എന്റെ ശരീരം വിറകൊല്ലുന്നത് എനിക്ക് അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞു…മന്ത്രങ്ങൾക്കൊടുവില്‍ കാലകത്തിയിരിക്കുന്ന എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഏട്ടന്‍ നടന്നു വന്നു അതിനു ശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കോണകം അങ്ങോട്ട്‌ പറിച്ചെറിഞ്ഞു.. അതൊരു കാണേണ്ട കാഴ്ച്ച തന്നെയായിരുന്നു..ഓമത്തണ്ടുപോലുള്ള ഏട്ടന്റെ മുഴുത്ത ആ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന സാധനം കണ്ട് എന്റെ ബോധം പോയില്ലെന്നെ ഉള്ളൂ.. ഏട്ടന്‍ പറഞ്ഞു.. ലക്ഷ്മി…. കളത്തില്‍ മുട്ടുകുത്തി നില്‍ക്ക്… കാമാകേളിയെക്കുറിച്ച് അന്ന്‍ ഒരു അറിവും ഇല്ലാതിരുന്ന എന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ഏട്ടന്‍ അന്ന്‍ പാഞ്ഞു കയറി.. ഇറുക്കമുള്ള എന്റെ കുഞ്ഞു കുറിച്ചിയിലെക്ക് സ്വന്തം കുണ്ണ വച്ച് ഒരു കയറ്റുകയറ്റി… ഞാന്‍ ഇന്നും മറക്കില്ല അത്… അന്നുണ്ടായ ആ വേദന… ഞാന്‍ അലറി.. അത് ഒരുപക്ഷെ അത്രമാത്രം ഉച്ചത്തിലാവുമെന്നു ഏട്ടനും കരുതിക്കാണില്ല… താഴെ നിന്ന് അമ്മത്തമ്പുരാട്ടിയും പണിക്കാരും ഓടിക്കൂടി..

എല്ലാവരും തട്ടിൻപുറത്തെത്തുമ്പോ കാണുന്ന കാഴ്ച്ച.. ഉടുതുണിയില്ലാതെ മക്കള്‍ രണ്ടും നില്‍ക്കുന്നു.. മകന്റെ വലിയ കുണ്ണ സ്വന്തം മകളുടെ കന്നിപൂറ്റിൽ… അവളാകട്ടെ വാവിട്ട് നിലവിളിക്കുന്നു.. അമ്മ തമ്പുരാട്ടി അന്ന്‍ ഏട്ടനെ ചീത്ത വിളിച്ചു..അച്ഛന്‍ വന്നപ്പോഴാകട്ടെ മകന്റെ തോന്ന്യവാസങ്ങള്‍ അമ്മ ഒന്നിടവിറാതെ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു.. കൂട്ടത്തില്‍ ആഭിചാരം കൂടിയാണ് ഏട്ടന്‍ ചെയ്യാന്‍ തുനിഞ്ഞത് എന്ന്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ പിന്നൊന്നും നോക്കിയില്ല.. ഏട്ടനോട് തറവാട്ടിന്നു ഇറങ്ങിക്കൊലാന്‍ പറഞ്ഞു.. അകായില്‍ എല്ലാറ്റിനും കാരണമായ ഞാന്‍, എന്റെ അന്നത്തെ ആ ഉച്ചത്തിലുള്ള നിലവിളിയെ ഞാന്‍ പഴിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നു.. പക്ഷെ ഉള്ളിലെവിടെയോ അന്നു തൊട്ടു അടങ്ങാത്ത ഒരു കാമം എന്നില്‍ കത്തി ജ്വലിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. ദാ ഇപ്പോഴും…”

ആമിന അന്നേരം തന്റെ വിരലുകളുടെ വേഗം കൂട്ടി.. തമ്പുരാട്ടിയുടെ കുറുകൽ ഉയര്‍ന്നു.. “മോളൂട്ടി, ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌… തമ്പുരാട്ടിക്ക് ഒന്ന് നക്കിതരൂ… എന്നാലെ ബാക്കി കഥ പറയാന്‍ ഒരു സുഖമുള്ളൂ..”

ആമിന അവരുടെ ചെപ്പിലെക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ചു..കുഴച്ചക്കയുടെ അതെ ഗന്ധം അവളെ പിന്നെയും വരവേറ്റു.. അവള്‍ നാക്ക്‌ നീട്ടി കന്ത് നക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ടവ ഉറിഞ്ചാനും….അതിനിടെ പിന്നെയും തമ്പുരാട്ടി തന്റെ കഥ തുടര്‍ന്നു….

“പക്ഷെ അന്നത്തെ ആ ചടങ്ങ് ഇടയ്ക്ക് വച്ച് മുടങ്ങിയിരുന്നെങ്കിലും, ഏട്ടന്‍ അതിനിടെ തന്നെ എന്റെ കന്യാ ചര്‍മ്മം ഭേദിച്ച രക്തം ആ ഹോമാകുണ്ഠത്തിലേക്ക് പകർന്നിരുന്നു…. അതിനാല്‍ തന്നെ ആ കര്‍മ്മത്തിന്റെ ഫലം പാഴായുമില്ല….ആ കര്‍മ്മത്തിന്‍റെ ഗുണം തന്റെ കന്യകാത്വം ചാത്തനു അര്‍പ്പിച്ച പെണ്‍കുട്ടിക്ക് കൂടി ലഭിക്കും…അതിന്റെ ഗുണം ഞാന്‍ ഇപ്പോഴും അനുഭവിക്കുന്നുണ്ട്… മോളൂട്ടി എന്നെ കണ്ടാല്‍ ഇപ്പൊ എത്ര വയസ്സ് പറയും??”

“നാല്പത്, ഏറിയാല്‍ നാല്‍പത്തഞ്ച്…”

“ഹഹ… നാല്പതോ…നാല്പതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു വർഷം എത്രയായെന്നാ മോളൂട്ടിടെ വിചാരം.. ഇപ്പൊ ശരിക്കും പറഞ്ഞാല്‍ അറുപത് കഴിഞ്ഞു.. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാ അറുപത്തിയെട്ട്..”

“അത് വെറുതെ…”

“വേറുതെയല്ല കുട്ടീ.. അതാണ്‌ സത്യം…”

തമ്പുരാട്ടിക്ക് അറുപതിനു മുകളില്‍ പ്രായമുണ്ടെന്നു കേട്ട ആമിനയ്ക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല.. ഉടാവു തട്ടാത്ത ശരീരവും, തന്നെക്കാളേറെ ശാലീനതയും.. തമ്പുരാട്ടി കള്ളം പറയുകയാണെന്ന് വരെ ആമിനയ്ക്ക് തോന്നി..

“മോളൂട്ടി എന്താ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നത്.. ഞാന്‍ കള്ളം പറയുകയൊന്നുമല്ല…. അന്നത്തെ ആ കര്‍മ്മത്തിന്റെ ഫലമാണിത് കുട്ടീ, ഒട്ടൊന്നും ചോരാത്ത ഈ യൗവനവും, ജരാനരകള്‍ ബാധിക്കാത്ത ശരീരവും, പിന്നെ ഈ അടങ്ങാത്ത കാമോത്സുകതയും..”

ആമിന അവരെ വീണ്ടും വിശ്വസിക്കാത്തവണ്ണം നോക്കി.. ശരിയാണ്.. തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഒരു മുടിയിഴ പോലും നരച്ചിട്ടില്ല.. തൊലി ചുളിഞ്ഞിട്ടുമില്ല… തമ്പുരാട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പിന്നെയും തുടര്‍ന്നു..

“രാത്രിയുടെ രണ്ടാം യാമത്തില്‍, യോനിയിലും ഗുദത്തിലും ഓരോ ലിംഗാര്‍ച്ചന നടത്തുന്ന വേളയില്‍ താന്ത്രിക വിദ്യ അനുഷ്ടിച്ചാല്‍ പിന്നെയുമീ യൌവനം നില നിന്ന് പോവും… അങ്ങനെ ഒരു ഒരു കര്‍മ്മം ഞാൻ ഇടയ്ക്ക് അനുഷ്ഠിക്കാറുണ്ട്… ഈയടുത്ത് നിന്‍റെ ചടങ്ങിനിടെ ഞാനും അനുഷ്ടിച്ചിരുന്നു.. അതാണ്‌ അന്നു നീ കണ്ടത്….”

“അപ്പൊ അന്നു തമ്പുരാട്ടി ആ മകുടിയെടുത്ത് ഊതിയതോ??” “അത് മറ്റൊരു ചടങ്ങാണ്.. നാഗങ്ങള്‍ കാമത്തിന്റെ കൂടി പ്രതീകമാണ്… നാഗങ്ങള്‍ക്ക് നൂറും പാലും കൊടുക്കുന്ന മകര മാസങ്ങളില്‍ മുടിയഴിച്ചിട്ട് കർമ്മങ്ങല്‍ക്കിടെ നാഗങ്ങളെ ക്ഷണിച്ചാല്‍ നമുക്ക് അതീവ ആജ്ഞാ ശക്തി ലഭിക്കും…”

“എന്ന് വച്ചാല്‍…???”

“എന്ന് വച്ചാല്‍ ഏതു ആണും എന്റെ വരുതിയില്‍ നില്‍ക്കും എന്നര്‍ത്ഥം.. ശങ്കരനും,വേലായുധനുമെല്ലാം എന്റെ ആജ്ഞകള്‍ അനുസരിക്കുന്നതും ഇവിടത്തെ ഏതു കര്‍മ്മത്തിനും സമയം തെറ്റാതെ എത്തുന്നതുമെല്ലാം ആ ആജ്ഞാ ശക്തിയുള്ളതു കൊണ്ടാണ്.. അത് കൊണ്ട് അവര്‍ ഇവിടെ നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ അങ്ങാടിപ്പാട്ടാക്കുകയുമില്ല… ആമിനയ്ക്കും അവരെ വിശ്വസിക്കാം..”

അത് കേട്ടപ്പോള്‍ ആമിനയ്ക്കും ഒരു സമാധാനമായി… “ഞാനും അത് ചിന്തിച്ചിരുന്നു തമ്പുരാട്ടി,, ഇവിടെ നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ അവര്‍ പുറത്ത് പറയില്ലേ എന്ന്…”

തമ്പുരാട്ടി അന്നേരം ചിരിച്ചു.. “ഇനിയെന്താ മോളൂട്ടിക്ക്‌ അറിയാനുള്ളത്…??” “ഇനിയോന്നുല്ലാ…” “അങ്ങനെയാണെങ്കി മോളൂട്ടി ടെ ഈ കര്‍മ്മം ആദ്യം പൂര്‍ത്തിയാക്കുവാ..” അവര്‍ ഉരുകി ഒലിക്കുന്ന സ്വന്തം അപ്പച്ചട്ടി നോക്കിയാണത് പറഞ്ഞത്… ആമിന വീണ്ടും തമ്പുരാട്ടിയുടെ കവയ്ക്കിടയിലെക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി.. വേവുന്ന അപ്പച്ചട്ടിയിലെക്ക് തന്റെ അരമാര്‍ന്ന നാവമര്‍ത്തി…

രണ്ട് ദിവസത്തെ ചടങ്ങുകള്‍ വീണ്ടും കടന്നു പോയി.. ഒടുക്കം ആ ദിവസമെത്തി.. തമ്പുരാട്ടിയും ഒടുങ്ങാത്ത ആകാംക്ഷയിലാണെന്നു തോന്നി…അവര്‍ പതിവില്ലാത്ത വണ്ണം നന്നായി ഉടുത്തൊരുങ്ങി.. അറയിലെ ആമാടപ്പെട്ടിയില്‍ നിന്നും ആഭരണങ്ങളും ചാര്‍ത്തി ഇരിപ്പായി..

“തമ്പുരാട്ടി.. ഏട്ടനെ കാണാനുള്ള സന്തോഷത്തിലാവുമല്ലേ…” ആമിനയുടെ ആ ചോദ്യം തമ്പുരാട്ടിയെ വീണ്ടും പഴയ കാര്യങ്ങള്‍ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു.. അവര്‍ ആമിനയെ നോക്കി ചിരിച്ചുവെങ്കിലും ആ മുഖത്ത് നിഴലിക്കുന്ന നിരാശയും സങ്കടവും മറ്റാരെക്കാളും നന്നായി ആമിന തിരിച്ചറിഞ്ഞു..

“എന്ത് പറ്റി തമ്പുരാട്ടി, മുഖം വല്ലാതായി..??” “അത് ഒന്നുല്ല, ഞാന്‍ ആലോചിക്ക്യായിരുന്നു… എട്ടനെങ്ങാനും ഇന്ന് വന്നില്ലെങ്കിലോ എന്ന്‍..അന്ന്‍ ഈ പടി ഇറങ്ങുമ്പോള്‍, തന്നെ ഭ്രഷ്ട് കല്‍പ്പിച്ച ഈ തറവാടിനെ ശപിച്ചാ ഏട്ടന്‍ നടന്നകന്നത്.. ഒരുപക്ഷെ വന്നില്ലെങ്കിലോ എന്നൊരു തോന്നല്‍..”

“വരാതിരിക്കുമോ… തമ്പുരാട്ട്ടി വിളിച്ചാല്‍ വരാതിരിക്കുമോ..??”

“അറിയില്ല മോളൂട്ടി… അച്ഛന്‍ മരിച്ചപ്പോ പോലും ഈ വഴി വരണുണ്ടായില്ല… ഒരു പക്ഷെ ഇത്രകാലം ഞാന്‍ എന്റെ ഈ യൌവനം കാത്തുവയ്ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചതും തുടര്‍ച്ചയായി അമാവാസികളില്‍ ഹോമങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടതും എല്ലാം എന്റെ എട്ടന് വേണ്ടിയായിരുന്നു.. കേവലം ഒരു സ്ത്രീയായി,പൂര്‍ണ മനസ്സാലെ എന്റെ എട്ടന് കീഴടങ്ങാന്‍… ആ കാമത്തിന് മുന്നില്‍ ശിരസ്സ്‌ താഴ്ത്താന്‍.. ആ നെഞ്ചില്‍ കിടന്ന്‍ കുറുകാന്‍… ഇന്നും വന്നില്ലെങ്കില്‍ ഈ ലക്ഷ്മി ഒന്നുറപ്പിച്ചിട്ടുന്ദ്.. ഇനി എട്ടന് വേണ്ടി കാക്കാതെ ഞാന്‍ എന്നെ കാലത്തിനു വിട്ടു കൊടുക്കും.. ജരാനരകള്‍ എറ്റു വാങ്ങി ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യ സ്ത്രീയെപ്പോലെ മരണത്തിനു കീഴടങ്ങും…”

അത് പറയുമ്പോള്‍ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരുന്നു…

“അദ്ദേഹം തീര്‍ച്ചയായും വരും തമ്പുരാട്ടി… തമ്പുരാട്ടി മനസ്സ് കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ കേണു വിളിക്കുമ്പോ ഇനി വരാതിരിക്കാന്‍ അദ്ദേഹത്തിനാവില്ല..”

ആമിന ,തമ്പുരാട്ടിയുടെ കണ്ണുനീര്‍ തുളുമ്പുന്ന മുഖം തന്റെ തോളിലേക്ക് ചായ്ച്ചു വച്ചു..

അന്ന്‍ പകല്‍ അയാള്‍ വരവുണ്ടായില്ല..

ഉച്ചയൂണും ഉണ്ടാക്കി ഏട്ടനെ കാത്തിരുന്ന തമ്പുരാട്ടി നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു…

“ഒരു പക്ഷെ ഇനി വരവുണ്ടാവില്ല… എല്ലാം എന്റെ വിധിയാണ്…”

തമ്പുരാട്ടിയുടെ വിരഹത്തിനു സമാധാനം കൊടുക്കാന്‍ ആമിന വാക്കുക്കള്‍ക്കായി തിരഞ്ഞു….

നേരം സന്ധ്യയായി.. ഒടുക്കം സൂര്യന്‍ അസ്തമിച്ചു… കൂടെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ പ്രതീക്ഷകളും.. കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ച് അവര്‍ ഉമ്മറത്ത് നിന്നും അകായിലെത്തി കട്ടിലില്‍ പോയി കിടപ്പായി…

നേരം ഇരുട്ടിയപ്പോഴും ആമിന മാത്രം ഉമ്മറത്തിരിപ്പായി… പക്ഷെ പൊടുന്നനെ ആ നാട്ടു വഴികൾക്കപ്പുറം ഒരു ചൂട്ടിന്റെ വെട്ടം തെളിഞ്ഞു വരാന്‍ തുടങ്ങി… ആ വെളിച്ചം കൊലോത്തെക്ക് തന്നെ അടുത്ത് വരികയാണ്… അതെ അത് തറവാട്ടു മുറ്റത്തേക്ക് തന്നെയാണ് നടന്നു വരുന്നത്..

ആമിന സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.. ജട പിടിച്ച മുടിയും താടിയുമെന്തി കാഷായ വസ്ത്രം ധരിച്ച ഒരാളായിരുന്നു അത്…

“ആരാ…??” ആമിന ചോദിച്ചു..

“ലക്ഷ്മിയില്ലേ ഇവിടെ…..” അയാള്‍ ഉറച്ച ശബ്ദത്തില്‍ മറുപടി നല്‍കി. “തമ്പുരാട്ടീ….” അവള്‍ സന്തോഷത്തോടെ അകായിലെക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു കൂകി…

തമ്പുരാട്ടി ഉമ്മറത്തേക്ക് ഓടി വന്നു.. “ഏട്ടാ…” “ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിക്ക് എന്നെ മനസ്സിലായോ..??” “ഇതെന്ത് ചോദ്യമാ ഏട്ടാ…” “അല്ലാ… ഈ വേഷവും രൂപവുമെല്ലാം തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ടാവില്ലല്ലോ..” “എനിക്ക് കൂരിരുട്ടത്ത് ഏതു രൂപത്തില്‍ കണ്ടാലും എന്റെ ഏട്ടനെ തിരിച്ചറിയാം…. കേറി വരൂ ഏട്ടാ…” “കേറുന്നില്ല…  പണ്ട് അച്ഛന്‍ ഇറക്കി പടിയടച്ഛതല്ലേ….. എല്ലാം ലക്ഷ്മിക്കുട്ടി മറന്നു പോയോ…” “മറന്നു പോയതൊന്നുമല്ല… ഞാന്‍ ഓരോ ദിവസവും അതോര്‍ക്ക്കും.. അന്നത്തെ നമ്മടെ ആ ആവേശം ഓര്‍ക്കും…” അത് പറയുമ്പോള്‍ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കവിളുകള്‍ തുടുക്കുന്നത് ആമിന കണ്ടു…..

“ഏട്ടന്‍ അച്ഛന്‍റെ കാര്യം ഒന്നും ആലോചിക്കണ്ട..ഇപ്പൊ ഞാന്‍ മാത്രമേ ഇവിടുള്ളൂ…”

“മം.. എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അതിനിടെ ഞാന്‍ മടങ്ങിയ ശേഷം നീ എന്റെ ആഭിചാരത്തിന്റെ ഓലകള്‍ എല്ലാം ഹൃദിസ്ഥമാക്കി തുടങ്ങി അല്ലെ…”

“അതെ ഏട്ടാ…” “നന്നായി ലക്ഷ്മീ… നീയും അതെല്ലാം അറിയാന്‍ ഭാഗ്യം സിദ്ധിച്ചവൾ തന്നെയാണ്…

പക്ഷെ നിനക്കെവിടുന്നാണ് ഈ ഒടിയ പ്രീതിയെപ്പറ്റിയുള്ള അറിവ് കിട്ടിയത്…”

“അച്ഛന്‍ മരിച്ചപ്പോ , ദൂരദേശത്തു നിന്നൊരാള്‍ കാണാന്‍ വന്നിരുന്നു… അന്ന്‍ അയാള്‍ ഏല്‍പ്പിച്ച കുറെ ഓലകളുണ്ടായിരുന്നു.. അതില്‍ നിന്ന കിട്ടിയതാ… കോലോത്ത് തിരിച്ച് എല്പ്പിക്കുവാന്‍ നല്‍കാന്‍ അയാള്‍ മടക്കിക്കൊണ്ടു വന്നതാ ആ ഓലകള്‍…സത്യത്തില്‍ ഞാന്‍ പിന്നെയാ അറിഞ്ഞത്… നമ്മടെ അച്ഛനും ഒരുകാലത്ത് ഈ നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു ആഭിചാര ഉപാസകനായിരുന്നു എന്ന്… പിന്നീട് അദ്ദേഹം അത് നിര്‍ത്തുകയായിരുന്നുവത്രേ….. “

“ലക്ഷ്മി, അതെനിക്ക് നേരത്തെ അറിയാമായിരുന്നു… നമുക്ക് ഈ മന്ത്ര വിദ്യകള്‍ ഉപയോഗിക്കാന്‍ കഴിയുന്നത് തന്നെ നമ്മുടെ കുടുംബത്തിനു തലമുറകളായി ആ സിദ്ധി ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെയാ..”

“ഏതായാലും ഏട്ടന്‍ വരൂ.. നമുക്ക് അകത്തോട്ടിരിക്കാം…”

തമ്പുരാട്ടി അപ്പോള്‍ കയറി വന്ന ആ യോഗി വര്യനുമോത്ത് അകത്തേക്ക് നടന്നു കയറുന്നത് ആമിന ശ്രദ്ധിച്ചു…

അകത്ത് തമ്പുരാട്ടി വിഭവ സമൃദ്ധമായ സദ്യ വിളമ്പി…

“എല്ലാം ഉണ്ടാക്കി വച്ച് ഞാന്‍ ഏട്ടനെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു… സന്ധ്യായപ്പോ ഞാന്‍ ഒന്ന് പേടിച്ചു.. ഏട്ടന്‍ ഇനി ഇങ്ങോട്ട് വരാതിരിക്കുമോ എന്ന്…”

“അങ്ങനെയോന്നുല്ല ലക്ഷ്മി.. നീ വിളിച്ചാ ഏതു പാതിരയ്ക്കനെങ്കിലും ഈ സോമദത്തന്‍ വരും…”

അയാള്‍ കഴിക്കുന്നതും നോക്കി ആമിന തമ്പുരാട്ടിയോടു ചേര്‍ന്ന് നിന്നു…

“അപ്പൊ ഇതാണ് കര്‍മ്മം കഴിക്കേണ്ട കുട്ടി….അല്ലെ….” ആമിനയെ ചൂണ്ടി അയാള്‍ ചോദിച്ചു..

“അതെ ഏട്ടാ.. ഇത് ആമിനാ… ഒടിയ പ്രശ്നത്തില്‍ കുഞ്ഞു ചാപിള്ളയാവും എന്ന് പ്രവചനം കണ്ടു… ഈ പ്രീതി ചടങ്ങും അന്നത്തെ പ്രവചനമായിരുന്നു…”

“പ്രവചനം ശരിയാ ലക്ഷ്മി.. കുഞ്ഞു ചാപിള്ളയാണ്… എനിക്ക് കാണാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ട് ജീവന്‍ അറ്റ് ഭൂമിയില്‍ പിറക്കാന്‍ പോവുന്ന ആ കുഞ്ഞിനെ…”

ആശങ്കയോടെ തമ്പുരാട്ടിയെ ആമിന നോക്കി.. അന്നേരം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അയാള്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

“പേടിക്കേണ്ട കുട്ടീ… ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല… ഒടിയ പ്രീതിയാല്‍ നീ പ്രസവിക്കാന്‍ പോവുന്നത് ഇരട്ടകളെയാണ്… അതിലൊരു കുഞ്ഞു ചാപിള്ളയാവും… അതിന്റെ വിധി മാറ്റാന്‍ നമുക്കാവില്ല.. പക്ഷെ അപൂര്‍വ സിദ്ധികളുള്ള,ഒടിയന്റെ അനുഗ്രഹമുള്ള ഒരു ജീവസ്സുറ്റ കുഞ്ഞും നിനക്ക് പിറക്കും…”

അയാള്‍ പറയുന്നത് കേട്ട ആമിന ആശ്വസിച്ചു..

ഊണിനു ശേഷം അയാള്‍ ഒന്ന് മയങ്ങി… മയങ്ങുന്ന എട്ടന് തമ്പുരാട്ടി രാമച്ച വിശറി വീശിക്കൊടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

****************

നേരം അര്‍ദ്ധരാത്രിയായി.. മൂന്നു മാസങ്ങള്‍ക്കൊടുവില്‍ ആകാശത്ത് ചന്ദ്രക്കല വിടര്‍ന്ന ഒരു പൂത്തിരുവാതിര രാത്രി… തമ്പുരാട്ടിക്കും സോമാദത്തനുമോപ്പം ആമിന കുളക്കടവിലെത്തി…

പതിവ് ചടങ്ങുകളിലെക്ക് ആദ്യം തമ്പുരാട്ടി അവളെ നയിച്ചു… നഗ്നയാക്കിയ ആമിനയുടെ യോനിയില്‍ നിന്നും ചിരാതുകളിലെക്ക് വെളിച്ചം പകര്‍ന്നു നല്‍കി….ശേഷം അവളെ സോമാദത്തനു മുന്‍പിലായി ഹോമാകുണ്ഠത്തിനരികെ കൊണ്ടിരുത്തി…

ഉടലളവുകളില്‍ സര്‍വ്വം തികഞ്ഞ ആ സുന്ദര രൂപം ഹോമാകുണ്ഠത്തിലെ അഗ്നി പ്രഭ പടര്‍ത്തിയ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തില്‍ കൂടുതല്‍ ജ്വലിച്ചു…

സോമാദത്തന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ അഥര്‍വ വേദത്തിന്‍റെ ഉള്ളറകളില്‍ നിന്നും മന്ത്ര ദീക്ഷകൾ കണ്ടെടുത്തു തുടങ്ങി… എരിയുന്ന ഹോമാകുണ്ഠത്തിലെക്ക് നേരത്തെ തയ്യാറാക്കി നിര്‍ത്തിയിരുന്നു കോഴിയുടെ തലയറുത്ത് രക്തം പകര്‍ന്നു…. മരണവേദനയില്‍ ചിറകടിക്കുന്ന കോഴിയെ അയാള്‍ ഇലക്കീറിലെക്ക് വച്ചു….

ആകാശത്തെ ചന്ദ്രക്കലയെ അന്നേരം കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ മൂടാന്‍ തുടങ്ങി… കൂടെ ശക്തമായ പടിഞ്ഞാറന്‍ കാറ്റ് ആഞ്ഞു വീശാനും‍ തുടങ്ങി..കാറ്റിന്റെ അലകളില്‍ ചിരാതുകളിലെ അഗ്നി നാളങ്ങള്‍ ഇളകിയാടി… അജ്ഞാതമായ എന്തൊക്കെയോ മുരള്‍ച്ചകള്‍ പ്രകൃതിയെ പുല്‍കാന്‍ തുടങ്ങിയ ആ നിമിഷം, ആമിനയുടെ നിറുകയില്‍ സോമാദത്തന്‍ കുങ്കുമം ചാര്‍ത്തി…

‘ഇനി നീയെന്‍റെ വധുവാണ്…. ഒടിയന്റെ വധു….’

സോമാദത്തന്‍ തന്റെ പെങ്ങളെ നോക്കി എന്തോ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.. തമ്പുരാട്ടി ഉടന്‍ തന്നെ ആമിനയെ അവര്‍ തയ്യാറാക്കി വച്ചിരുന്ന പുല്‍പ്പായയിലെക്ക് വിളിച്ചു കിടത്തി…. മലര്‍ന്നു കിടന്ന അവളുടെ കാലുകള്‍ തമ്പുരാട്ടി തന്നെ അകത്തിപ്പിടിച്ചു….കാലകത്തിയപ്പോള്‍ തെളിഞ്ഞു വന്ന അകംതുടയും രോമരാജികള്‍ നിറഞ്ഞ കടിപ്രദേശവും പാതാളം കണക്കിന് വികസിച്ച ഗുദവും സോമാദത്തനു മുന്നില്‍ പ്രദർശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നുവേന്നുള്ളത് ആമിനയെ തെല്ലു അലോസരപ്പെടുത്തി…

നാമ ജപങ്ങളോടെ സോമാദത്തന്‍ ഹോമാകുണ്ഠത്തിനു മുന്നില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു…..

ഉടന്‍ തന്നെ അയാള്‍ തന്റെ ഈരിഴ തോര്‍ത്തും കോണകവും അഴിച്ചു മാറ്റി… നീളമേറിയ അയാളുടെ ലിംഗം വെട്ടി വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

തമ്പുരാട്ടി അകത്തിപ്പിടിച്ച, ആമിനയുടെ കവക്കൂട്ടിലെക്ക് സോമാദത്തന്‍ തന്റെ ലിംഗം അടിച്ചു കയറ്റി… എട്ടാം മാസത്തിലെ വയറും താങ്ങിപ്പിടിച്ച് കിടന്നിരുന്ന ആമിനയ്ക്ക് അത് വല്ലാതെ നൊന്തു.. പക്ഷെ സോമാദത്തന്‍ പിന്നെയും ലിംഗപ്രവേശനം ചെയ്യുക തന്നെയായിരുന്നു….

മന്ത്രജപങ്ങളോടെ ആമിനയുടെ അമ്മയോനിയില്‍ സോമദത്തന്റെ കാടന്‍ ലിംഗം ആഞ്ഞാഞ്ഞു താഴ്ന്നു കൊണ്ടിരുന്നു… ഓരോ ഉയര്‍ച്ച താഴ്ച്ചയിലും ആമിന സ്വര്‍ഗ്ഗവും നരകവും ഒന്നിച്ച് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. ഒടുവില്‍ ആ നിമിഷം വന്നെത്തുകയാണെന്നു ആമിനയറിഞ്ഞു…. അതെ തനിക്ക് സ്ഖലനം സംഭവിക്കുകയാണ്…. ആമിനയുടെ ദേഹം കോരിത്തരിച്ചു… കൂടെ തനിക്ക് മുകളില്‍ പറന്നടിക്കുന്ന സോമാദത്തന്റെ ലിംഗവും തന്റെ യോനീ നാളത്തില്‍ വെട്ടിവിറയ്ക്കുന്നത് ആമിന തിരിച്ചറിഞ്ഞു….. രതി മൂര്‍ച്ചയുടെ ആധിക്യത്തില്‍ അവള്‍ സുഖത്താല്‍ നിലവിളിച്ചു…. അന്നേരം തമ്പുരാട്ടി അവള്‍ക്കു കാതില്‍ ഒടിയ മന്ത്രങ്ങള്‍ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു…. സുഖത്തിന്റെ പരകോടിയില്‍ അവള്‍ നിര്‍വൃതിയടഞ്ഞു….കൂടെ സോമാദത്തന്റെ മുഴുത്ത ലിംഗം അവളുടെ യോനിയില്‍ ശുക്ലം ഒഴുക്കുകയും ചെയ്തു…. അതിനു ശേഷം അയാള്‍ പയ്യെ അവള്‍ക്ക് മേല്‍ നിന്നെഴുന്നേറ്റു…. മന്ത്രജപങ്ങള്‍ പിന്നെയും തുടര്‍ന്നു……

ആകാശം മഴമേഘങ്ങളാൽ ആവൃതമായിരുന്നു അന്നേരം….. തളര്‍ന്നു ഇരിക്കുന്ന ആമിനയോടു എഴുന്നേറ്റു നില്‍ക്കാന്‍ സോമാദത്തന്‍ അന്നേരം കല്‍പ്പിച്ചു… അവള്‍ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു.. അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ അവളുടെ മുടിയും വീര്‍ത്തുന്തിയ വയറും വലിയ മുലകളും കിടന്നാടി… അന്നേരം അയാള്‍ ഇലക്കുറിയില്‍ ഇരുന്നിരുന്ന ജപിച്ച ഒരു ഏലസ്സ് അവളുടെ അരക്കെട്ടില്‍ കെട്ടി കൊടുത്തു…

“ഇനി മോളൂട്ടി… തിരുമേനിയുടെ കാലില്‍ വീണു നമസ്കരിക്കുക..” തമ്പുരാട്ടിയാണത് പറഞ്ഞത്… അവള്‍ സോമാദത്തന്റെ കാല്‍ക്കല്‍ വീണു..അയാളുടെ കാല്‍പാദം തൊട്ടു നമസ്കരിച്ചു…

“എല്ലാം ശരിയാവും…. ഉത്തമനായ ഒരു സന്തതി നിനക്ക് പിറക്കും… അതുല്യമായ കഴിവുകള്‍ അവനുണ്ടാവും… ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ദശാസന്ധി കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ എല്ലാം അവന്റെ കാലമാണ്….അവന്‍ പിന്നെ അജയ്യനാണ്…. കൂടെ അവനു ഒരു വരം കൂടിയുണ്ട്…. ഒടിയന്റെ ആ അപൂര്‍വ്വ വരം…ഒടിയന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആ പ്രത്യേകത അവനും പകര്‍ന്നു കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്… അമരത്വം…. മരണത്തെ അതിജീവിച്ച് ജീവിതത്തിന്റെ കരകളിലേക്ക് തുഴയാന്‍ ഭാഗ്യം സിദ്ധിച്ചവനാണവന്‍….”

അന്നേരം അയാള്‍ അവളെ ചുമലില്‍ പിടിച്ച് എഴുന്നെല്പച്ചു… അന്നേരം ആകാശത്ത് ഉറഞ്ഞുകൂടിയ മേഘങ്ങള്‍ മഴനീര്‍ പോഴിച്ചു…വാനം കോരിച്ചോരിയുകയായിരുന്നു…. ആ മഴയില്‍ തമ്പുരാട്ടിയും അത്യന്തം സന്തോഷവതിയായി കാണപ്പെട്ടു… ആമിനയ്ക്കും ഉള്ളില്‍ വലിയൊരു ആശ്വാസം ഉണ്ടായി….

“ഈശ്വരാ അവസാനം എല്ലാം ഭംഗിയായല്ലോ…” തമ്പുരാട്ടി നിശ്വസിച്ചു…

കോരിച്ചൊരിയുന്ന പെമാരിയിലൂടെ തമ്പുരാട്ടിയും അവളും സോമദത്തനും തറവാട്ടിലേക്ക് നടന്നു….മഴയില്‍ കുളിര്‍ത്തോഴുകുന്ന തമ്പുരാട്ടിയുടെ ദേഹം അന്നേരം സോമാദത്തന്റെ മേല്‍ ചാഞ്ഞിരുന്നു…. കൊലായത്തിലെക്ക് കയറിയ ശേഷം ആമിനയ്ക്ക് തമ്പുരാട്ടി അകത്തളത്തില്‍ ഉറങ്ങാന്‍ പായ വിരിച്ചു… കൂട്ടത്തില്‍ നാണം പടര്‍ന്ന കവിളുകളുമായി തമ്പുരാട്ടി തന്റെ ജ്യേഷ്ഠനോപ്പം കിടപ്പുമുറിയിലെക്കും നടന്നു….

പുറത്ത് കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയിലേക്ക് ആമിന നോക്കി കിടന്നു… അവള്‍ക്കുള്ളില്‍ കുറച്ചു മുന്പ് അയാള്‍ പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ മാത്രം പിന്നെയും അലയടിച്ചു…

“അജയ്യനാണവന്‍…..മരണത്തെ അതിജീവിച്ച് ജീവിതത്തിന്‍റെ കരകളിലേക്ക് തുഴയാന്‍ ഭാഗ്യം സിദ്ധിച്ചവന്‍….”

(തുടരും…)