കമ്പിയാത്ര ഭാഗം – 17

എല്ലാ malayalam kambi katha വായനക്കാർക്കും കമ്പിയാത്ര എന്ന പരമ്പരയുടെ രോമാഞ്ചകരാമായ അടുത്ത അധ്യായത്തിലേക്കു സ്വാഗതം

മൈതാനം പോലെ കാണാം. അവിടെ ഒരു പഴയ ഓടിട്ട ചെറിയൊരു കെട്ടിടമുണ്ടായിരുന്നു. ചുറ്റും ഓല കൊണ്ടു മറച്ച വേലിയും. അതാണ് ചെല്ലപ്പൻ മാസ്റ്ററുടെ ‘നവഭാരത് ഹിന്ദി വിദ്യാലയം’; ഒരു വലിയ ക്ലാസ്സ് മുറി എഴാ എട്ടാം നിര ബഞ്ചും ഡസ്കും. സാറിന്റെ ഓഫീസ്. ഒരു ദിവസം ഞാൻ അവിടെ അന്വേഷിച്ചു ചെന്നു.

ചെല്ലപ്പൻ മാസ്റ്റർ അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു. കുറച്ചുനേരം നിന്നാൽ വരുമെന്ന് കുട്ടികൾ പറഞ്ഞു. ഒരു മണിക്കൂറാ മറ്റോ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹം വന്നു. ഞാൻ സംസാരിച്ചു.

“കുട്ടി ആദ്യം പ്രസരി പരീക്ഷയ്ക്കിരിക്കു്; അത് നല്ല എളുപ്പമാ, അപ്പോ സിലബസ്സിലെ ഹിന്ദി വളരെ എളുപ്പമായിത്തോന്നും; പരീക്ഷയ്ക്കിരിക്കുമ്പോൾ നിന്റെ ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സിൻ ഞാൻ ജയിപ്പിക്കും. ഒരു ടേമിൽ ഫീസ് ആദ്യം മുൻ കൂറായി തരണം.”, സാർ പറഞ്ഞു.

എനിക്കു സന്തോഷമായി. പറഞ്ഞ ഫീസും കൊടുത്ത് ഞാൻ നവഭാരത് ഹിന്ദി വിദ്യാലയത്തിൽ ചേർന്നു. കുറെദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് എനിക്കു മനസ്സിലായതു്: അൻപതിനടുത്തു പ്രായം വരുന്ന ചെല്ലപ്പൻ മാസ്റ്റർ മുഴുക്കുടിയനാക്സ്; ജിവിതത്തിൽ മറ്റൊരു താൽപ്പര്യവും അദ്ദേഹത്തിനില്ല. ക്ലാസ്സിൽ വരുന്നത് അപൂർവ്വം; പക്ഷേ ക്ലാസ്സ് എടുത്താൽ അത് ഗംഭിരമായിരിക്കും. ടേമിൻറ കാശു മുഴുവൻ കൊടുത്ത സ്ഥിതിക്കു വലിയാനും വയ്യ. നാലു് ആൺകുട്ടികളും മൂന്നു പെൺകുട്ടികളുമാണ് പഠിക്കാൻ വരുന്നത്.

അതുകഴിഞ്ഞാണ് വേറൊരു ചതി മനസ്സിലായതു: പ്രസരി പരീക്ഷ താഴ്ന്ന സിലബസ്റ്റാന്റ്: അതുകൊണ്ടു പ്രതേകിച്ചു ഒട്ടുമില്ല. മറ്റു കുട്ടികളും ഇതേപോലത്തെ ഓരോ പ്രശ്നങ്ങളിൽപ്പെട്ടുകിടക്കുന്നവരാണ്. സാറില്ലാത്തപ്പോൾ സംസാരിച്ചു സമയം കളയും. അലമാരിയിൽ നിറയെ പുസ്തകങ്ങളുണ്ടു്; അതിൽ ഒരു ഹിന്ദി – മലയാളം – ഹിന്ദി നിഘണ്ടുവുമുണ്ടു്; അതെടുത്ത് വാക്കുകളുടെ അർത്ഥം മനസ്സിലാക്കി സ്വയം പാഠം പഠിക്കാം. പക്ഷെ ചുരുക്കം ചിലർ അതു ചെയ്തിരുന്നുള്ളൂ; മിക്കവരും വർത്തമാനം പറത്തിരിക്കും, ഒരു പക്ഷ അതിൽക്കൂടിയ കാര്യങ്ങളും ചെയ്യുന്നുണ്ടാവാം

പെണ്ണുങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ സുന്ദരി ലിസിയായിരുന്നു. മെലിഞ്ഞ ദേഹം; അധികം പൊക്കമില്ല. തൂവെള്ള നിറം. മിഴികൾക്ക് അഴകുതന്നെയായിരുന്നു, പച്ചക്കണ്ണ്. പതിനാറോ പതിനേഴോ കാണും, അന്നു്. നീണ്ട പാവാടയിന്മേൽ അലക്കിത്തേച്ച ഷർട്ടും അവളുടെ ഷർട്ടിൽ തപ്പിൻറ മടക്ക് ഇന്നും ഓർക്കുന്നു. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവൾ എന്നോടു വർത്തമാനം പറയും.

ഒരു പാവം പെണ്കുട്ടി ഒരു ദിവസം ക്ലാസ്സ് നടക്കുകയാണ്.

“ഭാരത് ഹമാരാ ദേശ് • ഇസ് ദൾ സാരാ ദുനിയാ മേം മഹാൻ ദേശ് ഹ…”

ആവേശത്തിലുള്ള ഉശിരൻ ക്ലാസ്സ് ഞാനും ചെന്ന് ഇരുന്നു. ചെല്ലപ്പൻ സാറല്ല: മുപ്പതിനടുത്തു പ്രായം വരുന്ന മറ്റൊരു സാർ, പക്ഷെ പറയുന്ന ഹിന്ദി ഒരു മാതിരി തറ രീതിയിൽ ചെല്ലപ്പൻ സാറിന്റെ മനോഹരമായ ശൈലി എവിടെ ഇതെവിടെ? എനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി. പിന്നീട് കുട്ടികളോട് തിരക്കിയപ്പോൾ ഇദ്ദേഹം ചിലപ്പോളൊക്കെ വന്ന് ക്ലാസ്സ് എടുക്കാറുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു.

പിറ്റേന്നു താൻ മുടി വെട്ടിക്കാൻ ചെന്നു. എല്ലാ ബാർബർമാരെയും പോലെ ഇയാളം വാചാലനാണ്.

“ഇന്നലെ നി അമ്പലത്തിന്റെ തെക്കേ നടയിൽ ഹോമിയാ ക്ലിനിക്കിൻറവിടന്നു മേളിലാട്ടു വരുന്നതു കണ്ടല്ലോ? മരുന്നു വാങ്ങാൻ പോയതാണോ?”

“ക്ലിനിക്കിൽ പോയതല്ല; ഞാൻ ആ ചെല്ലപ്പൻ സാറിന്റെ ക്ലാസ്സിൽ ഹിന്ദിക്കു ചേർന്നു.”

“അയ്യാ ഗോപു, അയാളു മുഴുക്കുടിയനാന്നാ കേക്കുന്നു; അവടെ ചേർന്നാൽ ഒവറുത കാശുകളഞ്ഞതു മിച്ചം!”, ഒഴിവുള്ള കൈ മുണ്ടിനടിയിൽ കൊണ്ടു ചെന്ന് എന്റെ ഷോർട്സിന്റെ മുകളിൽ വച്ച് അയാൾ പറഞ്ഞു. മിക്ക ബാർബർമാരെയും പാല ആൺകുട്ടികളുടെ സാധനത്തിൽ പിടിക്കുന്ന ഒരു ബലഹീനത അയാൾക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ തൊട്ടപ്പോൾ എൻറെ കുണ്ണയിലേയ്ക്ക് രക്തം ഇരച്ചു കയറി

“വെറുതെ എന്തിനാ അവിടെപ്പോയി ചേർന്നത്?” അയാൾ തുടർന്നു. കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള എളുപ്പത്തിനു്, അടിയിലിട്ടിരുന്ന ഷോർട്സിൽ നിന്ന് കുണ്ണ അയാൾ പുറത്തെടുത്തു. എൻറ കഴുത്തിനു താഴെ തുടങ്ങി താഴോട്ട് വെള്ള മുണ്ടിട്ടു മൂടിയിരുന്നതിനാൽ അതിൻറകത്തു നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങൾ ആരും അറിയുകയില്ല. പെട്ടെന്നൊരാൾ വന്നാൽപ്പോലും.

“നി നല്ല കുട്ടിയാണ്”, ഒരു കയ്യിൽ കത്തികയും മറുകയിൽ കുണ്ണയുമായി അയാൾ പറഞ്ഞു. മുടിവെട്ട് തൽക്കാലത്തേയ്ക്കു നിർത്തിയിരുന്നു. സ്ഥിരം പരിപാടിയാണിത്; മൂടി വെട്ടി പുറത്തുപാകുമ്പോൾ മണിക്കുർ ഒന്നര കഴിയും; “അവിടെപ്പോയതുകൊണ്ട് ഒരു പ്രയോജനവുമില്ല.”

“പക്ഷേ അവിടെ അങ്ങേരു വേറൊരു സാറിനെയും വച്ചിട്ടുണ്ടു്. ഇടയ്ക്ക് അദ്ദേഹം വന്നു ക്ലാസ്സ് എടുക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ അയാളുടെ ഹിന്ദി അത്ര പോരാ.”

ബാർബർ ഒന്ന് ഉറക്കെച്ചിരിച്ചു. വാനരസദൃശമായ ആ മുഖത്ത് എന്തോ ഒരു നിഗുഢത നിറഞ്ഞു നിന്നു.

“അയാൾ പഠിപ്പിക്കാൻ വേറെ ആരെയും വച്ചിട്ടില്ല.” കുണ്ണയുടെ അറ്റത്തെ താലി പുറകോട്ടു മാറ്റി.

“ഉണ്ട്. ഞാൻ ക്ലാസ്സിലിരുന്നതല്ലേ?”

“അയാൾ സാറൊന്നുമല്ല; അടുത്തുള്ള ഒരു വക്കീലാ, അയാളുടെ ഓഫീസ് അതിനടുത്താ ഗോപുവിന്റെ സാധനം ഇപ്പൊ മുമ്പത്തതിലും വലുതായെന്നു തോന്നുന്നു.” എന്റെ കുണ്ണ അയാളുടെ തലോടലിൽ മുഴുനീളം പ്രാപിച്ചുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“ഏയ്, അതൊന്നുമില്ല. ചേട്ടൻ പറയുന്നത് എനിക്കു മനസ്സിലാകുന്നില്ല. വക്കീൽ വന്ന് ഹിന്ദി പഠിപ്പിക്കുകയോ? എന്തിനാ അത്?”

“പിന്നീടു മനസ്സിലാകും’, അയാളുടെ ശ്രദ്ധ കുണ്ണയിലായിരുന്നു. ഇവിടെ ഷവ് ചെയ്യട്ടെ?” എൻറ ഗുഹ്യരോമങ്ങളിൽ കയ്യോടിച്ച് അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ഇന്നു വേണ്ട.’, ഞാൻ പറഞ്ഞു. വികാരം അയാളുടെ മുഖത്തു പ്രകടമായിരുന്നു. എൻറ കൂണ്ണയിന്മേലുള്ള പണി തുടർന്നു. ബലമായി പിടിച്ച് മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ചലിപ്പിച്ചു. പൊക്കമുള്ള കസേര ആടിക്കൊണ്ടിരുന്നു….ഇടയ്ക്ക്, ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് അയാൾ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

എനിക്ക് വരാറായി അയാൾ ഷേവ് ചെയ്യുമ്പോൾ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള കടലാസ്സ് തുണ്ടുകളിൽ നിന്ന് ഒരെണ്ണം എടുത്തു പിടിച്ചു; ശുകം അതിലേയ്ക്ക് ചീറ്റി രണ്ടുമൂന്നു കടലാസ്സുകൂടിയെടുത്ത് കുണ്ണ നന്നായി തുടച്ചു. എനിക്കു വലിയ താൽപ്പര്യമില്ല; പ്രത്യേകിച്ച് പമിലയെപ്പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ പണ്ണുന്ന ആ സമയത്തു്; എന്നിരുന്നാലും ഇത് പണ്ടു മതലയുള്ള ഒരു ചടങ്ങാണ്: ഒരു ആചാരമാണ്; അയാളുടെ അവകാശവുമാണ്: ഞാനായിട്ട് അതു നിഷേധിക്കണോ?

“ ഞായറാഴ്ച ഉച്ച തിരിഞ്ഞ് രണ്ടു മണിക്കു വരാമാ? അപ്പോ ആരും ഇവിടെ വരത്തില്ല. വേറൊരു കാര്യം ഞാൻ കാണിക്കാം. നിനക്കതിഷ്ടപ്പെടും.” അയാൾ ചോദിച്ചു. എനിക്കറിയാം, എന്താണ് കാര്യമെന്ന്. അയാൾക്കെന്നെ വണ്ടികെട്ടണം; ഇയാൾക്ക് ഭാര്യയുടെ അടുത്തു നിന്നുള്ള സുഖം പോരെന്നുണ്ടോ? എന്താണിതിന്റെ രഹസ്യം?

“ശരി നോക്കട്ടെ”, അയാൾ മുടിവെട്ടു തുടർന്നു.

വൈകുന്നേരങ്ങളിലുള്ള ആ ഹിന്ദി ക്ലാസ്സുകൾ തുടർന്നു.

അന്നൊരു ദിവസം ക്ലാസ്സുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നു ഞാൻ മറന്നു. പതിവിലും നേരത്തെ ഞാൻ അവിടെച്ചെന്നു. ക്ലാസ്സുമുറിയിൽ ആരും എത്തിയിട്ടില്ല. ഞാൻ മുറിക്കു പുറത്തുചെന്നു നിന്നു. അച്ഛൻറ പാക്കറ്റിൽ നിന്നു മോഷ്ടിച്ചെടുത്ത ഒരു സിഗരറ്റെടുത്ത് ഒന്നു പുകച്ചു. പെട്ടന്നാണെനിക്കോർമ്മ വന്നത്, അത്യാവശ്യമായി ഡിക്ഷണറി നോക്കി കുറെ വാക്കുകളുടെ അർത്ഥം എഴുതിവയ്ക്കാനുണ്ട്. ഓഫീസ് മുറി അടച്ചുകിടക്കുന്നു. എന്തായാലും നോക്കും; സിഗരറ്റു വലിച്ചു തീർന്നിട്ടു കതകുതുറക്കാം എന്നു ഭാവിച്ചു ഞാൻ കതകിന്റെ മുമ്പിൽ ചെന്നു നിന്നു. അകത്ത് ഒരു പെണ്ണിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപോലെ എനിക്കു തോന്നി. ഞാൻ ഉടന കതകിന്റെ വിടവിൽ ചെവി വട്ടം പിടിച്ചു. “മതി, ഇന്നു മതി ചായാ, ആ സാറെങ്ങാനും വന്നാൽ.. എപ്പഴാ അയാളു വരുന്നതെന്നു പറയാൻ പറ്റത്തില്ല.”, പെണ്ണിന്റെ ശബ്ദം. “നീ പേടിക്കാതെ മോളെ ആ കുരങ്ങനാന്നു. ഇപ്പം വരത്തില്ല; അയാളു കൂടിവിടയങ്കിലും ബോധം കെട്ടു കിടക്കുകയായിരിക്കും; അഥവാ വന്നാലും അതു ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം. ഇതുപോലൊരു സന്ദർ, ഒത്തുകിട്ടാൻ എത്ര നാളായി കാത്തിരുന്നു!” ആണിന്റെ ശബ്ദം.

“സാരമില്ല. മാണിച്ചായാ, ഇനിയും നമുക്കു കൂടാം; ഇന്നിതു മതി ആ പിള്ളരും വരാൻ നേരമായി..”

എന്തോ വശപ്പിശകാണെന്നു എനിക്കു മനസ്സിലായി ചെല്ലപ്പൻ സാറില്ലാത്ത നേരം നോക്കി ആരോ ഇതിൻറകത്തു കേറി എന്താ ചെയ്യുകയാണു്: പുറത്തു നിന്നു വന്ന ആരങ്കിലുമാണോ? ഒന്നു് അറിയണമല്ലോ. ഞാൻ കതകിന്റെ രണ്ടു പാളികളും ചേരുന്നിടത്തെ വിടവിലൂടെ എത്തിനോക്കി. അകത്തു ലൈറ് ഉണ്ട് കണ്ട കാഴ്ച്ച എന്നെ അദ്ഭുതപ്പെടുത്തി നമ്മുടെ വെളുത്ത സുന്ദരി ഭിത്തിയിൽ ചാരി നിൽക്കുന്നു. അന്നു ക്ലാസ്സെടുത്ത

“സാർ അവളുടെ നെഞ്ചത്തു മൂലം ചേർത്തു കുനിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. അവളുടെ ഷർട്ടിന്റെ മുൻ വശം തുറന്നു കിടക്കുകയാണോ? “സാറിൻറ’ ഒരു കൈ അവളുടെ പാവാടയ്ക്കുള്ളിൽ

എന്റെ തലയ്ക്ക് ചുറ്റും ചിത്രശലഭങ്ങൾ നൃത്തം വയ്ക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി. ഇതെന്തു ലോകം? സാറില്ലാത്ത തക്കം നോക്കി… ഞാൻ ആലോചിച്ചു. ഇതിനാണ് വക്കീൽ, ഹിന്ദി മാസ്റ്റർ ചമഞ്ഞ് കണ്ണെടുക്കാൻ വരുന്നത് ചെല്ലപ്പൻ മാസ്റ്റർ കുടിയനാണെന്നു മനസ്സിലാക്കി ഈ പണി ചെയ്യുന്നത് അവിടെ വരുന്ന പെൺപിള്ളാരെ പിഴപ്പിക്കാൻ എടാ ബുദ്ധിരാക്ഷസാ അയാളുടെ ധൈര്യവും കൗശലവും ഞാൻ സമ്മതിച്ചുകൊടുത്തു. അതുപോലെ മിണ്ടാപ്പൂച്ച പോലത്തെ ലിസി…മിണ്ടാപ്പൂച്ച കലമുടയ്ക്കും എന്നു പറയുന്നത് വെറുതെയല്ല!

എനിക്കും ഒരാശയം തോന്നി. ഈ കളിയിൽ പങ്കുചേർന്നാലോ? നല്ല രസമുള്ള കളിയായിരിക്കും. ഒരു കൈ നോക്കാം …

ഞാൻ കതക് ബലമായി തള്ളി അതു തുറന്നില്ല. അവർ ഞെട്ടിക്കാണും. ഞാൻ ഒന്നുകൂടി തള്ളി

“ആരാ അകത്ത്? തുറക്കു്, ഞാൻ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു,

“പരീക്ഷാ രജിസ്ട്രർ എടുത്തോണ്ടു വരാൻ ചെല്ലപ്പൻ സാറു പറഞ്ഞു”

അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് കതകു തുറന്നു. ലിസി മുഖം കുനിച്ചു നിന്നു. ഷർട്ടിന്റെ താഴത്തെ രണ്ടു ബട്ടൻ ഇട്ടുകഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

“ചെല്ലപ്പൻ വന്നോ, അവിടെ?” വക്കീൽ പതറിയ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“അതെ”, ഞാൻ പറഞ്ഞു, “വേഗം രെജിസ്റ്റർ കൊണ്ടു ചെന്നില്ലെങ്കിൽ ആൾ ഇവിടെ വരും.”

അതു കേട്ടപാടെ വക്കിൽ അവിടെ നിന്ന് ഓടിപ്പോയി.

“ആ നവഭാരത് ഹിന്ദി വിദ്യാലത്തിലെ കാര്യം. ഭയങ്കരം തന്നെ; ഉടമസ്ഥൻ സ്ഥലത്തില്ലാത്ത തക്കം നോക്കി ഹിന്ദി അദ്ധ്യാപകൻ ചമഞ്ഞു വന്നു പെൺകുട്ടികളെ വളയ്ക്കാൻ വക്കീലന്മാർക്കെങ്ങനെ ധൈര്യം വരുന്നെന്നു ഞാൻ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു”, രണ്ടു ഗ്ലാസ്സിലും റം പകർത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“എടാ, നല്ല ചരക്കുകളെ പണ്ണാൻ കിട്ടുമെങ്കിൽ ഹിന്ദി അദ്ധ്യാപകൻ എന്നല്ല, ഡോക്ടറുടെ വേഷം കെട്ടാനും ഞാനൊരുക്കമാ”, ഗ്ലാസ്സിൽ സോഡാ ഒഴിച്ചുകൊണ്ടു ഗോപു പറഞ്ഞു.

“അതാ ആ ബാർബർ ‘പിന്നെ മനസ്സിലാകും’ എന്നു പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം അല്ലേ?”

“അതേടാ, അവർക്കതറിയാമായിരുന്നു. സകലമാനം വാർത്തകളും ബാർബർഷോപ്പിലെത്തും; സായാഹ്ന പത്രത്തിനുള്ള വാർത്ത അവരല്ല കൊടുക്കുന്നതു്? അതിരിക്കട്ടെ. കായംകുളത്തും ബാർബർമാർ ആൺകുട്ടികളുടെ കുണ്ണ പിടിക്കുമാ?” ഗോപു ചോദിച്ചു.

“പിന്നില്ലേ?”, ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“അണ്ടിപിടിയന്മാർ എന്നാണ് അങ്ങനെയുള്ളവരെ അവിടെ വിളിക്കുക.”

“അവരുടെ പാഠ്യപദ്ധതിയിൽ ഇതും ഉണ്ടാവും.”

“അതു മാത്രമല്ല, കട്ടിങ്ങ. ഷേവിംഗം പോലെ ഇതും ഒരിനമാണെന്നു തോന്നുന്നു.”

“സൗജന്യ ഇനം; അല്ലേ അപ്രമാ?”

“അതു പക്ഷെ എനിക്കു മനസ്സിലാകാത്തത് വല്ല പിള്ളരുടെയും കുണ്ണ പിടിച്ചിട്ട് അവർക്കെന്തു സുഖമാണു കിട്ടുന്നതെന്നാണു്”, ഞാൻ ഉള്ള കാര്യം പറഞ്ഞു,

“ഇതൊരു ഞരമ്പുരോഗമാണു ഗോപൂ.”

“ഞരമ്പുരോഗവും അസ്ഥിരാഗവുമൊന്നുമല്ലിതു്: കാര്യം ഞാൻ പറയാം. ആദ്യമൊക്ക ഇതുപോലെ അണ്ടി പിടിച്ച് ആളെ കയ്യിലെടുക്കും, പിന്നെ ഒത്താൽ വണ്ടികെട്ടാൻ വിളിക്കും; കായംകുളത്തും ‘വണ്ടികട്ടുക’ എന്നല്ലേ പറയുക?”

“പല പേരുമുണ്ട്; ചിലർ ‘പാട്ടാടിക്കുക’ എന്നും പറയും; എന്തു പറഞ്ഞാലും കാര്യം മനസ്സിലായാൽ മതിയല്ലാ! സ്വവർഗ്ഗലോഗ… ബാർബർമാർക്കും ഭാര്യാസുഖം പോരെന്നു തോന്നുന്നു!”

“എന്താ, ബാർബർമാരെപ്പറ്റിയാണ് ചർച്ചയന്നു തോന്നുന്നു.”, പടി കടന്നു വന്ന കാർത്തികേയൻ പറഞ്ഞു.

“ബാർബർമാരുടെ അണ്ടിപിടുത്തത്തെപ്പറ്റി പറയുവായിരുന്നു, കാർത്തികേയാ”

“ബാർബർമാരുടെ കണ്ടുപിടുത്തമോ? എന്താ അവർ കണ്ടുപിടിച്ചതു്?” കാർത്തികേയൻ.

“കണ്ടുപിടുത്തമല്ല, അണ്ടിപിടുത്തം!” ഗാപൂ. “കായംകുളത്തും ഈ പരിപാടി ഉണ്ടെന്നാ ഇവൻ പറയുന്നത്

“ങ്ങാ ഹാ… അണ്ടിയേപ്പിടിക്കുന്ന ആ എരണം കെട്ട ഏർപ്പാട് കായംകുളത്തും പുനലൂരും മാത്രമല്ല. കേരളത്തിൽ മൊത്തം ഉണ്ടായിരുന്നു ഗോപു; ചെലപ്പോ എനിക്കു തോന്നും, സർക്കാരും അറിഞ്ഞാണ്ടാ ഇതൊക്കെ നടക്കുന്നതെന്നു്!”, കാർത്തികേയൻ പറഞ്ഞു.

“ ചുമ്മാതല്ല ആരും പെൺകുട്ടികളെ ബാർബർ ഷാപ്പിൽ വിടാത്തത്: മൂടിവെട്ടിക്കാൻ ഇക്കണക്കിന് അവര് മുല പറിച്ചെടുക്കും.”

Thudarum

ഈ malayalam kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക