കമ്പിയാത്ര ഭാഗം – 18

എല്ലാ malayalam kambi katha വായനക്കാർക്കും കമ്പിയാത്ര എന്ന പരമ്പരയുടെ രോമാഞ്ചകരാമായ അടുത്ത അധ്യായത്തിലേക്കു സ്വാഗതം

“പഴയ കാലത്തെ തമിഴ് സിനിമാനടി ഭാനുമതിയുടെ ഒരു മുല ആരോ കുടിച്ചെടുത്തെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ടു്!”, കാർത്തികേയൻ,

“പിന്നെ അതിനുപകരം റബർ പന്തോ മറ്റോ വച്ചിട്ടാ അവര് അഭിനയിച്ചത്.”

“സിനിമാനടിമാരുടെ മുല കടിച്ചെടുത്തില്ലെങ്കിലേ അതിശയമുള്ളൂ”, ഞാൻ പറഞ്ഞു,

“വായിൽ വച്ചു കൊടുത്തതുതന്നെ തെറ്റ് ”

“ഇനി ഒത്തിരി നേരം ഇരിക്കുമോ നിങ്ങൾ?”

“എന്താ, പുട്ടാൻ ധതിയായേ കാർത്തികേയാ?” ഗോപു ചോദിച്ചു,

“ഒരെണ്ണം പിടിപ്പീര്, കാർത്തികേയാ. ഒരു ഗ്ലാസ്സു കൊണ്ടുവരാൻ പറയാം.”

കാർത്തികേയൻ തന്നെ അടുത്തുള്ള മേശപ്പുറത്തു നിന്ന് ഒരു ഗ്ലാസ്സെടുത്തു കൊണ്ടുവന്നു. ഞങ്ങൾ ഒരു പെഗ് ഒഴിച്ചു കൊടുത്തു.

“നിനക്കിത്തരം അനുഭവം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ കാർത്തികേയാ?” ഗോപു ചോദിച്ചു.

” ഉണ്ടോന്നോ ? ഞാൻ ചെറുപ്പത്തിൽ തിരുവല്ലായിലാ വളർന്നതു്. അവിടെ ഒരാളുണ്ടായിരുന്നു. “അ.പി.ബി എന്നാണ് അയാളെ വിളിച്ചിരുന്നതു്. ഒരിക്കൽ കടയുടെ വശത്തെ ഭിത്തിയിൽ ആരോതെഴുതിവച്ചു. ചുരുണ്ട മുടി തോളറ്റം വരെ നീട്ടി വളർത്തി… പൊക്കം കുറഞ്ഞ് എപ്പോഴും ചിരിക്കുന്ന… ഒരു കുട്ടിത്തേവാങ്ങു്. മുടി വെട്ടുമ്പോൾ താളത്തിൽ തലയാട്ടും..”

“അപ്പിബാ എന്ന് വച്ചാൽ എന്താ അർത്ഥം?” ഗോപു ചോദിച്ചു. – “അ.പി.ബാ..അണ്ടി പിടിയൻ ബാർബർ”, . കൂടിച്ചു് കപ്പലണ്ടി വായിലിട്ട് കാർത്തികേയൻ പറഞ്ഞു.

“തിരുവല്ലാക്കാര് ഇക്കാര്യത്തിൽ ഒട്ടും മോശമല്ലെന്ന് എനിക്കും അനുഭവമുണ്ട്”, ഞാൻ പറഞ്ഞു, “കുറച്ചു കൊല്ലം മുമ്പ് ഞാനവിടെ പോയിരുന്നു; ഒരു കക്ഷിയുടെ അടുക്കൽ നിന്നു പണം വാങ്ങാൻ. എനിക്കു റോഡ് തെറ്റി. ഉച്ച നേരം ഞാനൊരു കടയിൽക്കയറി ചാദിച്ചു. ഒരു കൊച്ചു തുണിക്കട ഉടമസ്ഥൻ മാത്രം ഉണ്ടു്; അയാൾ ഊണു കഴിക്കയായിരുന്നു; അകത്തുകേറിയിരിക്കാൻ പറഞ്ഞ് എന്നെയും അതിലൊരു പങ്കു കഴിപ്പിച്ചു; വഴിയൊക്കെ പിന്ന പറഞ്ഞുതരാമെന്നു പറഞ്ഞു എന്നെ അടുത്തിരുത്തി പതിയെ ഒക എന്റെ മുണ്ടിനടിയിലിട്ട് കുണ്ണ പുറത്തെടുത്തു ഞെരടാൻ തുടങ്ങി. ഒരു രാത്രി അവിടെ താമസിച്ചിട്ടു പോയാൽ മതിയെന്നു പറഞ്ഞു. ഇത് തുടർന്നാൽ എന്താകും സ്ഥിതിയെന്നു സംശയം തോന്നി ഞാൻ ഒരുവിധത്തിൽ അയാളുടെ വായിൽ നിന്നു കടന്നുകളഞ്ഞു.”

“ഞങ്ങൾ കുറച്ചു നേരം കൂടി ഇരിക്ക് കാർത്തികേയാ?” ഗോപു ചോദിച്ചു.

“ശരി, ഇരുന്നാ, പോകുമ്പോ പറഞ്ഞാ മതി.

ഞാൻ താഴെയുണ്ട്’, കാർത്തികേയൻ പടിയിറങ്ങി.

“കായംകുളത്തു് ബാർബർമാർ മാത്രമല്ല, പാതി മില്ലുകാരും അണ്ടി പിടിയന്മാരാ.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“പോടാ, ഒന്നു ചുമ്മാതിരിയെടാ, ഗോതമ്പു പൊടിക്കുന്ന മില്ലുകാരൻ അണ്ടി പിടിക്കുമോ?”

“പറയുമ്പോൾ പ്രാസമുണ്ട്. പൊടി പിടി…സംശയമെന്താ? നിനക്കാർമ്മയില്ലേ? അവിടെ രണ്ടു മൂന്നു മില്ലുകളുണ്ടായിരുന്നു; ഗോതമ്പും മറ്റും പൊടിച്ചു കൊടുക്കും. അവിടത്തെക്കാര്യം ഞാൻ പറയാം. കൊച്ചുന്നാൾ മുതൽ ഞാൻ ഗോതമ്പു പൊടിപ്പിക്കാൻ പോകുന്നത് മിക്കവാറും ഭാസ്കരൻ എന്നൊരാളുടെ മില്ലിലാണ്. നീ വരുമ്പോൾ നിന്നെയും ഞാൻ കൊണ്ടുപോയിട്ടുണ്ടു്.

മീൻ ചന്തയുടെ കിഴക്കു വശത്തുള്ള ആ മില്ല് ഓർമ്മയില്ല? ഭാസ്ക്കരൻ ഒരു ഗൗരവക്കാരനാണ്; അധികം കടയിൽ ഇരിക്കാറില്ല. അയാൾക്കു വേറേയും കടയുണ്ടായിരുന്നു എന്നു തോന്നുന്നു. അയാളുടെ അനിയൻ പുഷ്ക്കരനാണ് മിക്കവാറും എല്ലാ നേരത്തും കാണാറ്. ആൾ ഒരു സരസനാണ്. പ്രത്യേകിച്ചു് പെണ്ണുങ്ങൾ പൊടിപ്പിക്കാൻ വരുമ്പോൾ. കടയിൽ നമ്മൾ കേറുമ്പോൾ ഇടതുവശത്തായി മേശയും കസേരയും ഉണ്ടു്. അവിടെയാണു പണപ്പെട്ടി. ആ മുറി കടന്ന് അടുത്ത ഹോളിലാണ് മില്ലും അതിന്റെ മെഷീനും. പണിതതിനു ശേഷം ഒരിക്കലും ചുണ്ണാമ്പു് അടിക്കാത്തതു കാരണം ഭിത്തികൾ അഴുക്കും ഗോതമ്പുപൊടിയും പിടിച്ച്, ചെട്ടിയാൻ വല കെട്ടി ആകെ ഒരു ഇരുട്ടുമുറി പോലെ തോന്നിക്കും. മോട്ടോറിന്റെ അടുത്തു ഒരു മര ബോർഡിൽ മൂന്നു നിറത്തിലുള്ള ബൾബുകൾ കത്തും. ഏറ്റവും പുതിയ പടങ്ങളുടെ പാർ മില്ലിൽ ഒട്ടിക്കണമെന്ന് ഭാസ്കരനു നിർബ്ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. മില്ല് ഒരു വശത്തും അതിനെ കുറക്കുന്ന മോട്ടോർ മുറിയുടെ പുറകുവശത്തും; രണ്ടിനെയും ഒരു നിളൻ പുള്ളി കൊണ്ടു ഘടിപ്പിക്കും. മില്ല് പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ ‘ഷീ…* എന്നു് അസഹ്യമായ ഒച്ചയുണ്ടാകും. ആദ്യമാദ്യം പൊടിപ്പിക്കാൻ വരുന്നവർ ക്യൂവിൽ നിൽക്കണമായിരുന്നു. പിന്നെ അതിനു പകരം സഞ്ചി ക്യൂവിൽ വച്ചാൽ മതിയെന്നായി. ആ സഞ്ചിയിൽ ഉടമസ്ഥന്റെ പേര് ഒരു കടലാസുതുണ്ടിൽ എഴുതി ഇടും. ഗോതമ്പ് മില്ലിൽ ഇട്ട് സഞ്ചി കമഴ്ത്തുമ്പോൾ ആ തുണ്ടു കടലാസ്സ്, പുഷ്ക്കരൻ കൃത്യമായി പുറത്തെടുക്കും.

പൊടിച്ചു തിരുമ്പോൾ തിരികെ സഞ്ചിയിൽ പൊടിയുടെ മുകളിലായി ഇടും; പുഷ്ക്കരന് ഇതിലൊന്നും തെറ്റു പറ്റുകയില്ല. സഞ്ചി ഇലനിൽ വച്ചു മറ്റു സാധനങ്ങളെല്ലാം വാങ്ങി വരുമ്പോൾ പൊടി തയ്യാറായിരിക്കും. വേദ കടകളിൽ പോയി ഒന്നും വാങ്ങാനില്ലെങ്കിൽ കൈ തെറ്റിച്ച് സഞ്ചിയെടുത്ത് പുഷ്ക്കരൻ അപ്പോൾത്തന്നെ പൊടിച്ചു തരും.

ചില പെണ്ണുങ്ങൾ മറ്റു സാധനങ്ങൾ വാങ്ങാൻ കടയിൽ പോകാതെ അവിടെത്തന്നെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കാണാറുണ്ടു്. പെണ്ണുങ്ങളോട് പ്രായഭേദമൊന്നും നോക്കാതെ പുഷ്ക്കരൻ തമാശ പറയും, “ഓ, ചേച്ചീടെ ഈ ബൗസ് തീരെ ചെറുതായിപ്പോയി.. എന്നൊക്കെ. അതിനു പുഷ്ക്കരനാട് ആർക്കും പരിഭവമില്ല. പെണ്ണുങ്ങൾ അതുകേട്ട്, അല്ലെങ്കിൽ ആസ്വദിച്ച് ചിരിക്കും. ഗോതമ്പു പൊടിച്ചുവരുന്നത് മില്ലിൻ എതിർഭാഗത്തുള്ള ഒരു തുണിക്കുഴലിൽ നിന്നാണ്. ഒരു ദിവസം. ഞാനവിടെ നിൽക്കുമ്പോൾ പുഷ്ക്കരൻ ആ തുണിക്കുഴലെടുത്ത് ഒന്നു കുടഞ്ഞു; ഗോതമ്പുപൊടി ചിതറി. അൽപ്പം പാടി അവിടെ അടുത്തു നിന്നിരുന്ന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരിയുടെ ബ്ലൗസിലും തെറിച്ചുവീണു. പുഷ്ക്കരൻ ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ ഓടി വന്നു അവളുടെ ബ്ലൗസിന്റെ മുകളിലുള്ള പൊടി കൈ കൊണ്ടു തട്ടിക്കളഞ്ഞു. ഏകദേശം അവളുടെ മൂലയിലാണ് പുഷ്ക്കരൻ പിടിച്ചത് എന്നിട്ടും അവൾ കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

വേറൊരു ദിവസം; ഒരു വലിയ സഞ്ചിയിൽ നിറയെ ഗോതമ്പും ചുമന്നു ഞാൻ ചെന്നു. സഞ്ചി അവിടെ വച്ചപ്പോൾ മുറിയുടെ ഇരുണ്ട ഭാഗത്തു നിന്നു് പുഷ്ക്കരൻ ചാടി വന്നു. പുറമെ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരിയും; അവളുടെ ബ്ലൗസിന്റെ മുൻ വശം മുഴുവൻ കൊളുത്തിടാൻ സമയം കിട്ടാത്തതുകൊണ്ടാവണം, ഒരു മുല പാതിയും പുറത്തായിരുന്നു.

“നീയായിരുന്നാ” അയാൾക്ക് ആശ്വാസമായി.

“സഞ്ചി അവിടെ വച്ചിട്ട് പൊക്കി ഒരു മണിക്കുർ കഴിഞ്ഞു വന്നാൽ മതി. ഇപ്പൊ തെരക്കാ. ആ ശബരിഗിരീശ്വരവിലാസം ഹോട്ടലിലെ അൻപതു കിലോ പൊടിക്കാനുണ്ട്; അതാ, പിന്നെ..നീ ആ ചന്തയിൽപ്പായി ഒന്ന് കറങ്ങിനോക്ക്; ആ കുരിശിൻറവരുടെ ഒരു കറക്കിക്കുത്തുകാരൻ വന്നിട്ടുണ്ട്… ചെലപ്പോ കുറെ ഒപസ് ഇങ്ങ് പോരും. സിനിമാ ടിക്കറ്റിനു ചിലപ്പൊ വക ഒക്കും ”

“ശരി ചേട്ടാ ഞാൻ പിന്നെ വരം ” എന്നു പറഞ്ഞ് ഞാൻ പോയി.

മില്ലിരിക്കുന്ന മുറിയിലെ ചെറിയ ഇരുട്ടു മുതലെടുത്ത് പുഷ്ക്കരൻ തരം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങളെ പിടിക്കുമായിരുന്നു; എന്നാൽ അവിടെ മുഴുവൻ കലാപരിപാടിയും നടത്താനുള്ള സാഹചര്യം ഇല്ലായിരുന്നു എന്നാണ് എൻറെ വിശ്വാസം. പെണ്ണുങ്ങളുടെ മൂലയ്ക്ക് പിടിക്കാനും ൽ അയാൾ എന്തിനു് ആൺകുട്ടികളുടെ അണ്ടി പിടിച്ചു എന്നത് എനിക്കൊരു ഉത്തരം കിട്ടാത്ത സമസ്യയാണ്.

എനിക്കു പതിന്നാലു വയസ്സു കാണും. പൊടിച്ചുകഴിയുമ്പോൾ കാശുകൊടുക്കാൻ ആ മേശയുടെ അടുക്കൽ ഞാൻ നിൽക്കും. ബാക്കി ചില്ലറ തരാൻ പുഷ്ക്കരൻ കുറെ സമയം എടുക്കും. ഓരോന്നു പറഞ്ഞ് പതിയെ കൈ എന്റെ നിക്കറിനുള്ളിൽ കടത്തും. സാവകാശം താലാടും. അൽപ്പം കഴിയുമ്പോൾ കുണ്ണ ബലം വച്ച് ഇരുമ്പു വടി പോലെയാകും. അയാൾ പതിയെ അതിന്റെ മുഴുനീളത്തിൽ പിടിച്ചു തടവും. ചിലപ്പോൾ പശുവിന്റെ അകിടു കറക്കുന്നതുപോലെ ചെയ്യും. പാലു വരുത്താറില്ല. മറ്റാരെങ്കിലും അഥവാ ഭാസ്ക്കരൻ വരുന്നതു വരെ ഇതു തുടരും. ആരെങ്കിലും വന്നാൽ അയാൾ പെട്ടെന്നു കൈ എടുത്തു പണം എണ്ണുന്നതായി നടിക്കു..

“അപ്പാ പൊടി ,മില്ല് മാത്രമല്ല, ചില്ലറ കാമസങ്കേതവുമായിരുന്നു, അതെന്നു ചുരുക്കും. അതാ ഞാൻ എപ്പോഴും പറയാറ്, കേരളത്തിന് അതിന്റേതായ സംസ്ക്കാരമുണ്ട്”, ഗോപു അതു ഭംഗിയായി പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ച് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.

“അതെ ബൈക്കോൽക്കട നടത്തുന്നവരും ഇക്കാര്യത്തിൽ ഒട്ടും മോശമല്ലായിരുന്നു. ” അവൻ പറഞ്ഞു.

“ആ, നുണ പറയാതെടാ. വൈക്കോൽ വിക്കുന്നവരോ? അതെങ്ങനെ?“

“തോട്ടുവക്കത്തു കിഴക്കു ഭാഗത്തായി ഒരു വൈക്കാൽക്കടയുണ്ടായിരുന്നു. മുളകൊണ്ടു കെട്ടി മകളിൽ മാല മേഞ്ഞ ഒരു ഷഡ്ഡ്. പശുവിനും എരുമയ്ക്കും മറ്റും തിന്നാനുള്ള വാക്കാൽ അത്തരം കടയിൽ നിന്നാണ് എന്നെപ്പോലുള്ളവർ വന്നു വാങ്ങുക. ഷഡ്ഡിനകത്ത് ആറാ എഴാ അടി പൊക്കത്തിൽ വക്കോൽക്കൂട്ടു കൂട്ടിയിടും. ആളുകൾ വാങ്ങുന്നതനുസരിച്ചു അവിടവിടെ ഉയരം കുറയും.

കടയുടെ ഉടമസ്ഥൻ ചാക്കോച്ചനെ അവിടെ കാണാറില്ല; ചാക്കോച്ചന്റെ വീടു അവിടെ അടുത്തുതന്നെയാണ്; അയാൾ മിക്കവാറും ഇക്കിൾ കടയിലായിരിക്കും. നല്ല കുടിയനാണ്.

ചാക്കോച്ചൻ. രാമു എന്ന ചെറുപ്പക്കാരനാണ് കടയിൽ കാണാറ്. ആരെങ്കിലും മുക്കാൽ വാങ്ങാൻ വന്നാൽ ആദ്യം തന്നെ കുറച്ചു വെക്കാൽ എടുത്തു കൊടുക്കും, കുറച്ചു ദാമുവിൻറ കയ്യിലും കാണും; രണ്ടുപേരും രണ്ടറ്റത്തു പിടിച്ചു് അതു പിരിച്ചു് ഒരു കയറുപോലെയാക്കും. ഇടയ്ക്കിടെ നീളം കൂട്ടാൻ കച്ചി ചേർക്കും. ഈ കച്ചിക്കയർ താഴെ വച്ച് അതിന്റെ പുറത്ത് കച്ചി വച്ച് വന്ന ആളുടെ തലയിൽ വച്ചു കൊടുക്കും, ദാമു. എന്റെ കുട്ടിക്കാലത്ത് ദാമുവിന് എന്നെ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു; ഉടമസ്ഥൻ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ ഞാൻ ചെന്ന് ദാമുവിൻറ അടുത്തിരിക്കും; ഭാമ എന്നെ കളിപ്പിക്കും; അടുത്ത ചായക്കടയിൽ നിന്ന് ചായയും പലഹാരവും വാങ്ങിത്തരും; മിക്കവാറും ദിവസം ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് കവടം കുറയും; ആ സമയത്താണ് ഞാൻ ചെല്ലുക. ചെന്ന പാടെ ഞാൻ പൊക്കമുള്ള വാക്കാൽ കെട്ടിന്റെ ഉയരത്തിൽ ചെന്ന കിടക്കും. ചില ദിവസങ്ങളിൽ ഉറങ്ങും. നല്ല സുഖമാണതു്, പ്രത്യേകിച്ച് മഴക്കാലത്തു് ചെറിയൊരു ചൂടു കിട്ടും. വേല കുറഞ്ഞ സമയത്ത് ദാമുവും എൻറെ കൂടെ വന്നു കിടക്കും. ചിലപ്പോൾ എന്റെ നിക്കറിൻറകത്തു പതിയെ പതിയെ കയ്യിട്ടു അണ്ടി വെളിയിലെടുത്ത് മ്യദുവായി തലോടും; കവറ ഒരു പണിയും ദാമു ചെയിട്ടില്ല.

ഒരു ദിവസം ഞാൻ അവിടെച്ചെല്ലാൻ അൽപ്പം വൈകി. മൂന്നായിക്കാണും. ചെന്ന പാടെ ഞാൻ പതിയെ വൈക്കോലിന്റെ പുറത്തു കയറി കിടന്നു. വെറുതെ മറുവശത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ഒര കാഴ്ച്ച കണ്ടു; വക്കോൽക്കെട്ടുകൾക്കുള്ളിൽ ഒരു ഒഴിഞ്ഞ സ്ഥലം; അവിടെ വച്ചാൽ വിരിച്ചു് ഒരു കിടക്ക പാലെയാക്കി ഒരു പെണ്ണിന്റെ മുകളിൽ ദാമു. അയാളുടെ കറുത്തു മെലിഞ്ഞ ശരീരം ഏതാണ്ടു നഗ്നമാണ്. താഴെ സ്ഥിരമായി കച്ചിക്കു വരാരുള്ള തങ്കമ്മ എന്ന ചെറുപ്പക്കാരി! ഞാൻ അദ്ഭുതത്തോടെ താഴെ നോക്കി. എന്താണവർ ചെയ്യുന്നത്? തങ്കമ്മയുട ബ്ലൗസിന്റെ മുൻ വശം തുറന്നു കിടക്കുന്നു; മൂണ്ടും സ്ഥാനം മാറിക്കിടക്കുന്നു; ദാമു നല്ലവണ്ണം കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടു്. എന്തോ അനക്കം കേട്ടറിഞ്ഞ് ദാമു പെട്ടെന്നു്, ചെയ്തിരുന്ന കാര്യം നിർത്തി മുകളിലോട്ടു നോക്കി. പെട്ടന്നതുടുത്തു; തങ്കമ്മയും പെട്ടന്ന് മുണ്ടു വലിച്ച് അര മറച്ചു.

“എന്റെ പൊന്നെ നീയായിരുന്നാടാ ഞാനങ്ങു പടിച്ചു പായി.” അയാൾ പെട്ടന്നു ചാടി മറിഞ്ഞ് മശയുടെ അടുത്തു ചെന്നു; പണപ്പെട്ടിയിൽ നിന്ന് ചില്ലറയടുത്തു.

“എൻറ മോനേ, വീപീയെ ടാക്കീസിൽ ഇടിപ്പടമാ വേഗം ചെന്നാൽ മാറ്റിനിക്കുള്ള ടിക്കറ്റു കിട്ടും; വീട്ടിൽ താൻ എന്തേലും പറഞ്ഞാളാ..”, പണം എന്റെ കയ്യിൽത്തന്ന് ദാമു പറഞ്ഞു.

എന്റെ സന്തോഷത്തിനു അതിരില്ലായിരുന്നു. കുറേ നേരം എവിടെപ്പോയെന്ന് അമ്മയോടു വിശദീകരിക്കാൻ എളുപ്പമല്ല; പാക്ഷ സൗജന്യമായി മാറ്റിനിക്കുള്ള ടിക്കറ്റു കിട്ടുക എന്നു വച്ചാൽ.. അതെങ്ങനെ കളയും? സിനിമയ്ക്ക് കാശുകിട്ടണമെങ്കിൽ തപസ്സിരിക്കണം. രാമുവിനൊപ്പാലുള്ള മനുഷ്യസ്നേഹികളുടെ ഔദാര്യം കൊണ്ട് അതൊക്കെ നടക്കു. ഞാൻ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കി ഗിയറിട്ട് സ്റ്റിയറിങ്ങിപ്പിടിച്ച് ഒറ്റ ഓട്ടം:

“ബു….ഊ.ഹൂ ഹൂ ഹൂ.” നേരേ വീപീയത്തിലേയ്ക്ക്…

ഞാൻ പോയതിനുശേഷം അവർ രണ്ടാം ഭാഗത്തിലേയ്ക്ക് കടന്നു കാണണം..

അതുപോലെ വേറെ ഒരു ദിവസം ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ വാക്കാൽകെട്ടിനു പുറകിൽ നിന്നു് ഒരു പെണ്ണ് ബ്ലൗസിന്റെ പിന്നിട്ടു പുറത്തു വരുന്നു… “പ്രം, നി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളൊക്കെ അസ്സലായി.. അന്നൊക്കെ നി ഇതുപോലെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?”

“ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. കുണ്ണയും തയ്യാറായിരുന്നു. പക്ഷേ അവനെ ക്ഷണിക്കാൻ ഒരു കുണ്ണില്ലായിരുന്നു. ഒപമറി സ്ക്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഒരു ടീച്ചറുണ്ടായിരുന്നു. ചുരുണ്ട മുടിയും വശ്യമായ കണ്ണുകളും. അവരെ എനിക്കു മറക്കാനാവില്ല. പിന്നെ സ്കൂളിലെ സുമിത്ര ടീച്ചർ

Thudarum

ഈ malayalam kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക