ഫാഷന്‍ ഡിസൈനിംഗ് ഇന്‍ മുംബൈ 13

ഭാഗം 13 മെമ്മറീസ്

Fashion Designing in Mumbai Part 13 bY അനികുട്ടന്‍ | Previous Parts

അവര്‍ ഓടി എനിക്കരികില്‍ വന്നിരുന്നു. എന്‍റെ കൈകള്‍ പിടിച്ചു വിതുമ്പി.

“അനിക്കുട്ടാ…നീ എവിടെ ആയിരുന്നു? നിനക്കെന്താ പറ്റിയെ? “

ഞാന്‍ അവരെ പകച്ചു നോക്കി.

“ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ…അവനു ഒന്നും ഓര്‍മയില്ല. ഇത്രെയെങ്കിലും ഭേദമായത് തന്നെ ഭാഗ്യം. “ ബാബ പറഞ്ഞു.

അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു.

“മേഡം. നിങ്ങള്‍ കരയാതിരിക്കൂ. നിങ്ങള്‍ക്ക് അയാളെ കുറിച്ച് അറിയാവുന്നതൊക്കെ പറയൂ…. “

മേഡം എന്നെ ഇന്‍റര്‍വ്യൂ ചെയ്തത് മുതലുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു. അവസാനം ഞാന്‍ ഓഫീസില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയത് വരെ.

“അപ്പോള്‍ മേഡം അനി എന്നാണു അവസാനമായി ഓഫീസില്‍ വന്നത്? “

അവര്‍ തീയതി പറഞ്ഞു.

“അതായത് വെള്ളിയാഴ്ച അല്ലേ? “

“അതെ. അന്നാണ് ഞാന്‍ അനിയെ അവസാനമായി കാണുന്നത്. അത് കഴിഞ്ഞു തിങ്കളാഴ്ചയെ ഓഫീസ് കമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ്ഉള്ളു. അന്ന് അനി വന്നില്ല. ഫോണിലും കിട്ടിയില്ല. രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം കൂടി കാത്തിരുന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പോലീസില്‍ പരാതി പെട്ടു. “

എനിക്ക് എല്ലാം പുക പോലെ. മേഡത്തിന്‍റെ മുഖം. ഈ മണം… എന്‍റെ മനസ്സില്‍ എവിടെയോ.. ഓര്‍മ്മകള്‍ പരതി നോക്കിയിട്ട് ഒരെത്തും പിടി കിട്ടുന്നില്ല.

“മേഡം. അപ്പോള്‍ അനിയുമായി വേറെ തരത്തില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് അടുപ്പം ഒന്നും ഇല്ല? “

മേഡം ഒന്ന് പകച്ചുവോ?

“ഏയ് ഇല്ല. ഇവന് അങ്ങനെ ആരുമായി കൂട്ട് കൂടുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ ആയിരുന്നില്ല. ജോലി ചെയ്യും പോകും. അത്ര തന്നെ. “

“ഹ്മം….മേഡം അന്ന് പോലീസില്‍ പരാതി പെട്ടിട്ടു എന്തായി? അവര്‍ അന്വേഷിച്ചോ? “

“യെസ്. അവര്‍ കുറെ അന്വേഷിച്ചിട്ടും കണ്ടെത്താന്‍ ആയില്ല എന്നാ പറഞ്ഞെ. “

“ഹ്മം…… “ ബാബ താടി തടവി.

“മേഡം അനിയുടെ വീട്ടുകാരെ കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും വിവരം ഉണ്ടോ? “

“ആ.. ഞാന്‍ ഇവന്‍റെ അച്ഛനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു. അദ്ദേഹം വല്ലാതെ മോശമായി ആണ് സംസാരിച്ചേ. ഇവന്‍ ഇടയ്ക്കിടെ ഇങ്ങനെ ആരോടും പറയാതെ മുങ്ങുമെന്ന് പറഞ്ഞു. അത് കൂടി കേട്ടപ്പോഴാ പിന്നെ ഞാനും അധികം അന്വേഷിക്കാതിരുന്നത്. “

“ഹം….മേഡം അനിയുടെ അച്ഛന്‍റെ നമ്പര്‍ ഒന്ന് തരുമോ? അനിയെ പറ്റി കൂടുതല്‍ വിവരങ്ങള്‍ തരാന്‍ അവര്‍ക്ക് കഴിയും. ഒരു പക്ഷെ അവരെ ഇവന് തിരിച്ചറിഞ്ഞാലോ? “

“ഓ. യെസ്.. “

അവര്‍ ഹാന്‍ഡ് ബാഗില്‍ നിന്നും ഒരു കറുത്ത ബ്ലാക്ക് ബെറി എടുത്തു നീട്ടി.

“ഇത് അനിയുടെയാ… ഇതില്‍ നമ്പര്‍ ഉണ്ട്. “

“ഈ മൊബൈല്‍ മേഡത്തിന്‍റെ കയ്യില്‍ എങ്ങനെ വന്നു? “ ബാബ വിടാന്‍ ഭാവം ഇല്ല.

“അത്….അത്….. ഹം…ഹ്മം…..അനി അന്ന് ഓഫീസില്‍ മറന്നു വച്ചതാണ്. “

പിന്നെ ബാബ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല. ആ നമ്പറില്‍ വിളിച്ചു അച്ഛനോട് ഇന്ഗ്ലിഷില്‍ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു.

എന്നിട്ട് ഫോണ്‍ എന്‍റെ കയ്യില്‍ തന്നു.

“ഹലോ…

മോനെ…..അമ്മയാടാ…… “

“അമ്മ…..അമ്മാ… “

“മോന് എന്ത് പറ്റിയെടാ….. “

പിന്നെ ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചില്‍. ഞാന്‍ ഫോണ്‍ ബാബയുടെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു. അദ്ദേഹം അത് വാങ്ങി വീണ്ടും സംസാരം തുടര്‍ന്നു.

എനിക്ക് ആകെ ഭ്രാന്തു പിടിക്കുന്നു. അമ്മയെയും അച്ഛനെയും ഓര്‍മ വരുന്നില്ല. പക്ഷെ എന്‍റെ മുന്‍പില്‍ ഇരിക്കുന്ന എന്‍റെ MD എന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന ഈ സ്ത്രീയെ എനിക്ക് ഓര്‍മ വരുന്നു. അതും വൃത്തികെട്ട ഒരോര്‍മ്മ. പക്ഷെ അതിലേക്കൊന്നും ഇവര്‍ പോകുന്നില്ല. അല്ലെങ്കില്‍ അവര്‍ക്ക് അതെ പറ്റി യാതൊന്നും അറിയില്ല. എന്‍റെ താളം തെറ്റിയ മനസ്സ് പടച്ചെടുത്ത ഒരു ഓര്‍മ ആയിരിക്കും അത്. അല്ലാതെ ഇത്രയും ബോള്‍ഡ് ആയ ഒരു സ്ത്രീയെ പാലഭിഷേകം നടത്താനൊക്കെ ഞാന്‍ ആരാ?

ഞാന്‍ മേഡത്തെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. അവര്‍ എന്നെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്. ആ മുഖത്ത് ഒരു വിഷാദം. എനിക്ക് ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചതില്‍ അവര്‍ക്ക് ദുഃഖം ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു.

“ആ അനി…. നിന്‍റെ അച്ഛനും അമ്മയും നാളെ ഇങ്ങോട്ട് വരും. നമുക്ക് നോക്കാം“.

“ആ ബാബ…എന്നാല്‍ ഞാന്‍ ഇറങ്ങട്ടെ….എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കില്‍ വിളിച്ചാല്‍ മതി. ഞാന്‍ പോയിട്ട് രാത്രി വരാം. “

“ഓ. അത് സാരമില്ല. ഞങ്ങള്‍ ഇവിടെ ഉണ്ടല്ലോ. മേഡം പതിയെ വന്നാല്‍ മതി. “

ഞാന്‍ അവരെ തന്നെ നോക്കി. എന്തൊരു മുഴുപ്പാണ് അവര്‍ക്ക്. ആ കറുത്ത പാവാടയില്‍ തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന നിതംബങ്ങള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. വെളുത്ത ഷര്‍ട്ടിനുള്ളില്‍ ഒതുങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന മുലകള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. അത് ഞാന്‍ എപ്പോഴെങ്കിലും മൊത്തി കുടിച്ചിട്ടുണ്ടാവുമോ?

“അനീ.. ഞാന്‍ പോയിട്ടു വരാം.” അവര്‍ കുനിഞ്ഞു എന്‍റെ നെറ്റിയില്‍ ചുംബിച്ചു.

ആ പെര്‍ഫ്യുമിന്റെ മണം എന്‍റെ മൂക്കില്‍ അടിച്ചു കയറി. പെട്ടെന്ന് എന്‍റെ കുട്ടനിലേക്ക് രക്തം ഇരച്ചു കയറി.

അവര്‍ മാറിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കൈകള്‍ കൊണ്ട് കുട്ടനെ താഴ്ത്തി വച്ചു.

ശില്‍പ…അവളെ ചതിക്കാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഒത്തിരി കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വരും.

അവര്‍ യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി.

എന്‍റെ ഉയരുന്ന പുരുഷാവയവത്തിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബാബ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് തോന്നി അതാ ഞാന്‍ ശില്പയെ ഇവിടെ നിന്നും മാറ്റിയത്. “

ഞാന്‍ വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“അനിക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു. അവരെ ഓര്‍മ കിട്ടുന്നുണ്ടോ? “

“ബാബ എനിക്ക് അവരെ നല്ല പരിചയം. പക്ഷെ എന്‍റെ ഓര്‍മയില്‍ അവരെ മറ്റൊരു രീതിയിലാണ് എന്ന് മാത്രം. ആ മാദക ഗന്ധം ഇതിനു മുന്നെയും ഞാന്‍ വലിച്ചു കയറ്റിയിട്ടുള്ള പോലെ ഒരു തോന്നല്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. പക്ഷെ അവര്‍ പറഞ്ഞത് ബാബയും കേട്ടത് അല്ലേ. “

“എന്തോ എനിക്ക് അവരെ അത്ര വിശ്വാസം പോരാ. നിന്നെ പറ്റി അവര്‍ക്ക് മറ്റെന്തൊക്കെയോ അറിയാം. അവര്‍ അത് ഒളിച്ചു വയ്ക്കുകയാണോ എന്നൊരു തോന്നല്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. നീ പറഞ്ഞത് പോലെ നിങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ അരുതാത്ത എന്തോ ഉണ്ട്. അത് മാത്രവും അല്ല അവര്‍ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളില്‍ എനിക്ക് ചില സംശയവും ഉണ്ട്. “

“അതെന്താ ബാബ? “

“നിന്നെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ ചില കാര്യങ്ങള്‍ എനിക്ക് അത്ര ബോധ്യം വന്നിട്ടില്ല. ഒരു ടെസ്റ്റും കൂടാതെ വെറുതെ നിനക്ക് ജോലി തന്നെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്‍, അതും ഇവിടെ മുംബൈയില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. അതും പോട്ടെ നീയുമായി വലിയ അടുപ്പം ഒന്നും ഇല്ലെന്നു അവര്‍ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ഞാന്‍ ഫോണില്‍ നിന്നെ പറ്റി പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവരുടെ ചങ്ക് പിടഞ്ഞതു ഞാന്‍ കേട്ടതാണ്. ഒരു പക്ഷെ അവര്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടാകാം. അല്ലെങ്കില്‍ …. “

“അല്ലെങ്കില്‍? “

“നിന്‍റെ ഈ അവസ്ഥയ്ക്ക് അവര്‍ ഉത്തരവാദിയാവാം. “

“അതെന്താ ബാബ അങ്ങനെ തോന്നാന്‍? “

“നീ അന്നേ ദിവസം വെള്ളിയാഴ്ച ഓഫീസില്‍ നിന്നും പോയി എന്നാണല്ലോ അവര്‍ പറഞ്ഞെ. “

“അതെ. “

“പക്ഷെ ഞാന്‍ നിന്നെ കാണുന്നത് തിങ്കളാഴ്ച രാവിലെ ആണ്. നിന്‍റെ ശരീരത്തിലെ പരിക്കുകള്‍ ഏതാനും മണിക്കൂറുകള്‍ക്കു മുന്നേ ഉണ്ടായത്. അതായത് ഞായറാഴ്ച ആണ് നിനക്കെതിരെ ആക്രമണം നടന്നത്. “

“ഒരു പക്ഷെ അവര്‍ പറഞ്ഞത് ശരിയായി കൂടെ. വെള്ളിയാഴ്ച ഞാന്‍ ഓഫീസില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി. ഞായറാഴ്ച മാറ്റിവിടെയോ വച്ചു ഞാന്‍ ആക്രമിക്കപ്പെട്ടു. “

“ഹം. അതും ശരിയാകാം. പക്ഷെ നിന്‍റെ മൊബൈല്‍ എങ്ങനെ അവരുടെ കയ്യില്‍ കിട്ടി എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ ഒന്ന് പതറിയത് കണ്ടോ? എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ആ ഫോണ്‍, അപകടം നടന്നതിനു ശേഷം അവരുടെ കയ്യില്‍ തിരികെ എത്തിയെന്ന് ആണ്. അവര്‍ക്ക് നിന്നെ പറ്റി കൂടുതല്‍ അറിയാം. “

“നീ ഈ ഫോണ്‍ ഒന്ന് നോക്കിക്കേ. “

ഞാന്‍ ആ ഫോണു വാങ്ങി നോക്കി. പക്ഷെ അത് ഓണ്‍ ആക്കാന്‍ കൂടി എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല. ഞാന്‍ വെറുതെ അതിനെ ബട്ടണുകളില്‍ പരതി.

“ഹ്മം……നീ അതവിടെ വയ്ക്ക്. അവള്‍ വരട്ടെ. ശില്‍പ. എന്നിട്ട് നമുക്ക് നോക്കാം എന്തേലും കിട്ടുമോന്നു. “

കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഫുടുമായി ശില്‍പ വന്നു. അവള്‍ എനിക്ക് ചപ്പാത്തി കുറേശെ തന്നു. കുളിച്ചു സുന്ദരിയായി ഒരു കറുത്ത ചുരിദാര്‍ അണിഞ്ഞ ആ ഹൂറിയെ കാണാന്‍ അപ്പോള്‍ നല്ല രസം ഉണ്ടായിരുന്നു. നല്ല വിശപ്പ്. ആദ്യം മാറ്റിയിട്ടു ഇവളെ കടിച്ചു തിന്നാം.

“എന്താ കൊരങ്ങാ. ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ.? “

“എന്‍റെ ശില്‍പ കുട്ടീ….നീ ഇന്ന് ഒരു മാലാഖയെ പോലെ സുന്ദരി ആയിരിക്കുന്നു. “

“ങ്ങോ. അതാ ഇപ്പൊ വലിയ കാര്യം. പൊന്നു മോന് ആദ്യം വല്ലതും തിന്നു വയറു നിറയ്ക്കു. ഇന്നലെ കുറെ പാല്‍ കളഞ്ഞതല്ലേ. “

അവള്‍ അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിയാതെ ചിരിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ഭക്ഷണം മണ്ടയില്‍ കയറി.

“ഖോ…ഖോ… “

“എന്‍റെ ഈശ്വരാ മണ്ടയില്‍ ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ഈ കൊരങ്ങന്‍ എല്ലാം കൂടി മണ്ടയില്‍ വലിച്ചു കയറ്റിയല്ലോ. “

അവള്‍ എണീറ്റു എന്‍റെ മണ്ടയില്‍ തെരു തെരെ തട്ടി.

അങ്ങനെ ചേര്‍ന്ന് നിന്നപ്പോള്‍ അവളുടെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും ഉയര്‍ന്ന ആ സോപ്പിന്‍റെ ഗന്ധം എന്‍റെ മൂക്കില്‍ നിന്നും തലച്ചോറിലെ ഏതോ കോണിലേക്ക് പാഞ്ഞു കയറി.

“ഹ്മം…എന്താ മണം…ശില്പാ….നിന്‍റെ കക്ഷങ്ങള്‍ ഞാനിന്നു മണത്തു മണത്തു മരിക്കും. “

“ഛീ! ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോള്‍ ആണോ വൃത്തികേട് പറയുന്നേ. “

“എന്‍റെ ശില്പാ… ഞാന്‍ സത്യമാ പറഞ്ഞെ.. നിന്‍റെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും ഉയരുന്ന ആ മണം…..അത് ഞാനിന്നു വരെ അനുഭവിച്ചിട്ടുള്ളതില്‍ ശ്രേഷ്ഠമാണ്. എനിക്ക് ഭക്ഷണം വേണ്ടാ. നിന്‍റെ കക്ഷങ്ങള്‍ മണത്താല്‍ മതി. “

“ഹൂ! ഈ കൊരങ്ങന് കുറച്ചു കൂടുന്നുണ്ട്. അത്ര കൊതിയാണേല്‍ ഞാന്‍ ആ സോപ്പ് കൊണ്ട് തരാം. പുതിയ സോപ്പാ. ലിറില്‍!!! “

“എനിക്ക് സോപ്പ് വേണ്ടാ.. ആ സോപ്പ് തേച്ചു മിനുക്കിയ ഈ കക്ഷങ്ങള്‍ മണത്താല്‍ മതി. “

“ഹൂ! ഈ കൊരങ്ങന്. ആദ്യം നല്ല കുട്ടിയായി ഇത് മുഴുവന്‍ കഴിക്കു. എന്നിട്ട് ഞാന്‍ മണപ്പിക്കാന്‍ തരാം…പോരെ… “

“മതി. അത് മതി. “

ചോറു തിന്നാല്‍ ചോക്ലേറ്റ് തരാം എന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ കുട്ടിക്ക് ഉണ്ടാകുന്ന ആക്രാന്തത്തോടെ ഞാന്‍ ചപ്പാത്തിയും ബിണ്ടി കറിയും വിഴുങ്ങി.

അവള്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എനിക്ക് വായില്‍ വച്ചു തന്നു.

പിന്നെ പതുക്കെ പോയി പുറത്തൊക്കെ ഒന്ന് എത്തി നോക്കിയിട്ട് വാതില്‍ അടച്ചു കുറ്റി ഇട്ടിട്ടു വന്നു എന്‍റെ മേലെ കേറി കിടന്നു. എന്‍റെ മൂക്കിനു നേരെ ചെറുതായി വിയര്‍ത്ത ആ കക്ഷം കയറ്റി വച്ചിട്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“ഇന്നാ നക്ക്. “

“നക്കാനോ? എനിക്ക് മണത്താല്‍ മതി. “

“ഹൂ! എന്നാ വേണ്ട. ഞാന്‍ പോകുവാ.. “

എങ്കിലും അവള്‍ എണീറ്റില്ല. പകരം എന്നിലേക്ക്‌ കൂടുതല്‍ ചാഞ്ഞു.

മണക്കണോ നക്കണോ എന്നറിയാത്ത ഒരവസ്ഥയില്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. എന്നാല്‍ എന്‍റെ കുട്ടന് ആ പ്രശ്നമേ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. തുണികള്‍ക്കിടയിലൂടെ അവളുടെ തുടയിലേക്ക് കുത്തിക്കയറാന്‍ അവന്‍ ശ്രമം തുടങ്ങിയിരുന്നു.

ഞാന്‍ അവളുടെ കക്ഷം വലിച്ചു മണത്തു മൂക്കില്‍ കയറ്റി. ലിറില്‍ സോപ്പിനൊപ്പം അവളുടെ മനം മയക്കുന്ന ഗന്ധം കൂടി ആയപ്പോള്‍ എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയില്ല.

എന്‍റെ തലയില്‍ താടി മുട്ടിച്ചു അവള്‍ പുലമ്പി.

“ഹ്മം…നക്ക്. അനികുട്ടാ……. “

അവള്‍ക്കു നക്കണം. എന്‍റെ ശില്‍പ കുട്ടി പറഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ എന്തും ചെയ്യും ഞാന്‍ അവളുടെ വിയര്‍ത്ത കക്ഷങ്ങള്‍ നക്കി. വല്ലാത്ത രുചി. ഇടയ്ക്കിടെ അവളുടെ മാദക ഗന്ധം മൂക്കില്‍ വലിച്ചു കയറ്റി ഞാന്‍ ആവേശത്തോടെ നക്കി. അവള്‍ എന്‍റെ ക’മ്പി’കു’ട്ട’ന്‍’നെ’റ്റ്ശരീരത്തില്‍ ഒരു വെണ്ണ പോലെ ഉരുകുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് അവള്‍ എണീറ്റു ഇടത്തെ കക്ഷം എന്‍റെ മൂക്കില്‍ മുട്ടിച്ചു. നേരത്തെതിനേക്കാള്‍ ഹൃദ്യമായ സുഗന്ധം. എന്‍റെ നട്ടെല്ലിന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ഒരു മിന്നല്‍ പിണര്‍ പാഞ്ഞു.

ഞാന്‍ ആവേശത്തോടെ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു. എവിടെ നിന്നാണ് എന്‍റെ കാലുകള്‍ക്ക് ശക്തി കിട്ടിയത് എന്നറിയില്ല. ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ അവളുടെ പുറത്തു ആണ്. ഒരല്പം കുനിഞ്ഞു മുട്ടില്‍ നിന്നു ഞാന്‍ അവളുടെ കക്ഷത്തെ നക്കിയെടുത്തു. ആ മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന സുഗന്ധം വലിച്ചു കയറ്റി.

“ശില്പാ. എന്‍റെ പൊന്നെ… “

“ഹ്മം….. “

ഞാന്‍ അവളുടെ ചുരിദാറിനു മുകളിലൂടെ ആ മുലകളെ മണത്തു. അവള്‍ ആ സുഖത്തിന്‍റെ ലഹരിയില്‍ മതി മറന്നു കിടന്നു കുറുകി. ഞാന്‍ അറിയാതെ മണത്തു മണത്തു അവളുടെ വയറില്‍ എത്തി.

“ഹൂ! “ നല്ല പത് പതാ ഇരിക്കുന്നു. ചുരിദാറിനു മുകളിലും ആ മാര്‍ദ്ദവം എന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ക്ക് അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞു. അവിടെ ഞാന്‍ മുഖം ഇട്ടുരസി.

“ഹൂ! അനീ……മേലേക്ക് വാ…വന്നു എന്നെ നക്ക്. “ എന്‍റെ മുടിയില്‍ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടവള്‍ പുലമ്പി.

ഞാന്‍ നേരെ അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് എന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ട് ചെന്നു.

ഒരു നിമിഷം…..

അവിടെ മറ്റൊരു പെണ്ണ്. അവളുടെ വികാര വിജ്രിംഭിതമായ മുഖം കണ്ടു ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് മേലേക്ക് മലച്ചു.

“ഹാ…..ഹമ്മേ…. “

എന്‍റെ നട്ടെല്ല് പിടിച്ചു ഞാന്‍ സൈഡിലേക്കു മറിഞ്ഞു.

“അയ്യോ. അനീ…..എന്ത് പറ്റി? …..എന്‍റെ പൊന്നെ….. “

അവള്‍ എന്നെ പിടിച്ചു നേരെ കിടത്തിയിട്ട് പുറത്തേക്കോടി.

ബാബ വന്നു എന്നെ പരിശോധിച്ചു. അപ്പോഴും തളരാന്‍ കൂട്ടാക്കാതെ എന്‍റെ കുട്ടന്‍ നിന്നു വിറയ്ക്കുകയായിരുന്നു. മുണ്ടിനിടയിലൂടെ ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ആ വീര്യത്തെ അദ്ദേഹം കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു.

“അനീ…ഇപ്പോള്‍ എങ്ങനെ ഉണ്ട്? നട്ടെല്ലിനു വേദന ഉണ്ടോ? “

“ഹ്മം…ഉണ്ട്….എന്തോ വെട്ടി പുളയുന്ന പോലെ തോന്നുന്നു. കാലുകള്‍ ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍ അത് തെന്നി കളിക്കുന്നു. “ ഞാന്‍ കാലുകള്‍ അനക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ബാബയും ശില്‍പയും തെല്ലു അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി. പിന്നെ കുറെ നേരം ബാബ എന്നെ പിടിച്ചു പരിശോധിച്ചു. എന്തൊക്കെയോ ചെയ്യിപ്പിച്ചു.

“ഹ്മം…അനീ നീ വേഗം തന്നെ ഈ കാലുകളില്‍ നില്‍ക്കും. മോള് ഒന്ന് പുറത്തു നില്‍ക്കുമോ. അല്ലെങ്കില്‍ അച്ഛന്‍റെ അടുക്കല്‍ പൊയ്ക്കോ. എനിക്ക് ഇത്തിരി പണിയുണ്ട്. മോള് കാണണ്ടാ…. “

അവള്‍ എന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി കൊണ്ട് നടന്നകന്നു.

ബാബ പോയി വാതില്‍ അടച്ചിട്ടു വന്നു.

“പറയൂ അനീ. എന്താ സംഭവിച്ചത്? “

“അത് …… “

ഞാന്‍ എല്ലാം പറഞ്ഞു.

“അവളുടെ ആ ഗന്ധം മൂക്കില്‍ അടിച്ചു കയറി. ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തില്‍ ആണ് ഞാന്‍ എണീറ്റത്. പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് അവിടെ മറ്റൊരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പകച്ചു പോയി. ആ ഷോക്കില്‍ പെട്ടെന്ന് മാറാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ നടുവ് വെട്ടിയതാ.. “

“ഹ്മം…. “.ബാബ താടി തടവി.

“അനി നിനക്ക് ആ പെണ്‍കുട്ടിയെ ഓര്‍മ വരുന്നുണ്ടോ? “

“ഇല്ല. എനിക്ക് ഓര്‍മ വരുന്നില്ല. പക്ഷെ അവളെ എവിടെയോ കണ്ടത് പോലെ. അല്ല അവളെ ഞാന്‍ അത് പോലെ ….. “

“ഹ്മം……. “

“ബാബ എന്‍റെ പൂര്‍വ കാലത്തില്‍ എത്രയോ പെണ്‍കുട്ടികള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. ഞാന്‍ ശില്പയെ….. “

“അനീ….നീ വിഷമിക്കണ്ട…ഇപ്പോള്‍ അതെ പറ്റി ഒന്നും ചിന്തിക്കണ്ട. നിനക്ക് നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ തിരികെ കിട്ടണം അതാണ് മുഖ്യം. ശില്‍പ അവള്‍ വിവരവും സ്നേഹവും ഉള്ളവളാ. നിന്നെ വിട്ടു അവള്‍ എങ്ങും പോകില്ല. എല്ലാത്തിനും നിങ്ങളുടെ കൂടെ ദൈവം ഉണ്ട്. “

ബാബ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റു.

“ബാബ ഈ ഫോണ്‍ ശില്പയെ കൊണ്ട് ഒന്ന് നോക്കിക്കുമോ? “

……………………………………..

വൈകിട്ടായിട്ടും ശില്‍പ വന്നില്ല. ബാബയും. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ ആരോ മരുന്ന് കൊണ്ട് തന്നു.

രാത്രി ഭക്ഷണവും കൊണ്ട് അവള്‍ വന്നു. വല്ലാണ്ട് കലങ്ങിയിരിക്കുന്നു അവളുടെ കണ്ണുകള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍.

ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചപ്പാത്തി മുറിച്ചു കറിയില്‍ മുക്കി എന്‍റെ വായിലേക്ക് വച്ചു തന്നു അവള്‍.

“എന്താ ശില്പാ…? എന്താ നീയിങ്ങനെ? “

“ഏയ്. ഒന്നും ഇല്ല. “

“അല്ല എന്തോ ഉണ്ട്. നീ പറ. ഞാന്‍ ഇന്ന് അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തതിനാണോ അതോ? “

“ഹു. ഹും… “

“പിന്നെ? “

“അച്ഛന് തീരെ സുഖം ഇല്ല. വല്ലാതെ വയലന്റ് ആയതു പോലെ. എന്തൊക്കെയോ പിച്ചും പേയും പറയുന്ന പോലെ. ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല. ഇന്നെന്നെ തല്ലി. “

“സാരമില്ല. ശില്പാ….അച്ഛന് ഭേദമാകും. നീ വിഷമിക്കണ്ട. “

“എങ്കിലും അനികുട്ടാ. എത്ര നാളായി അച്ഛന് ഇങ്ങനെ. അനികുട്ടന് പെട്ടെന്ന് ഭേദം ആയല്ലോ. പക്ഷെ അച്ഛന്… “

“കരയല്ലെടീ…..എല്ലാം ശരിയാകും. ഇവിടുന്നു ഒന്ന് എണീറ്റു നടക്കാന്‍ പറ്റിയിരുന്നേല്‍ ഞാന്‍ വന്നു കണ്ടേനെ നിന്‍റെ അച്ഛനെ. “

“ഹ്മം….. “

“ആ പിന്നെ അനിയുടെ ഫോണ്‍ ഞാന്‍ നോക്കി. അതില്‍ പ്രത്യേകിച്ചു ഒന്നും ഇല്ല. “

“ശേ….. “

“എന്താ? “

“അല്ല അതില്‍ എന്നെ പറ്റിയുള്ള എന്തെങ്കിലും കാണുമെന്നു ഞാന്‍ കരുതി.. ആ പോട്ടെ. എന്നിട്ട് ഫോണ്‍ എവിടെ? “

“അത് ബാബയുടെ കയ്യില്‍ ഉണ്ട്. “

“അനീ പെട്ടെന്ന് കഴിക്കു. എനിക്ക് പോണം. അച്ഛന്‍റെ അടുത്ത് പോണം. ഇന്ന് ഞാന്‍ അവിടെയാ കിടക്കുന്നെ. “

“ശരി…പൊന്നെ. നീ പൊയ്ക്കോ…കരയാതെടീ. അച്ഛന് ഒന്നും വരില്ല. എന്നെ കാത്ത ദൈവം നിന്‍റെ അച്ഛനെയും കാക്കും. “

പിന്നെ ഞാന്‍ അവിടെ കിടന്നു കുറെ ആലോചിച്ചു. ആ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ മുഖം. അത് ശരിക്കും അങ്ങട് ഓര്‍മ്മ വരുന്നില്ല. ആ മണം അത് മുന്‍പെങ്ങോ എന്നെ വികാരം കൊള്ളിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതോ ബാബ പറഞ്ഞ പോലെ ഒരു നിമിഷത്തെ വികാര തള്ളിച്ചയില്‍ മനസ്സ് വരച്ചെടുത്ത ചിത്രമോ?

എപ്പോഴോ ഞാന്‍ ഉറക്കത്തിലേക്കു വഴുതി വീണു.

ആരുടെയോ പൊട്ടിച്ചിരികള്‍ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ മുഴങ്ങുന്നു. ഇരുട്ടില്‍ ആരെന്നറിയാന്‍ വയ്യ. മൂന്നു കുടത്തില്‍ നിന്നും പുകയുയരുന്നത് അവ്യക്തമായ വെളിച്ചത്തില്‍ കാണാം. ആ കുടത്തില്‍ നിന്നാണോ പൊട്ടിച്ചിരികള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. ക്രമേണ ആ പുകച്ചുരുളുകളുടെ നിറം മാറി തുടങ്ങി. ആദ്യത്തേതു കാക്കി നിറം. രണ്ടാമത്തേതു വെളുത്ത നിറം. അവസാത്തേതു നീലയും വെള്ളയും ഇട കലര്‍ന്നു മേലോട്ട് പൊങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി. ക്രമേണ ആ പുകച്ചുരുളുകളില്‍ ഓരോ രൂപങ്ങള്‍ തെളിയാന്‍ തുടങ്ങി.

കാക്കി പുകച്ചുരുളില്‍ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന ACP കിരണ്‍ കൌറിന്റെ മുഖം.

വെളുത്ത പുകച്ചുരുളില്‍ എന്നെ നോക്കി പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന സൊണാലി അഗര്‍വാള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍.

മൂന്നാമത്തെ പുകച്ചുരുളില്‍ നിറം മാറി മറിയുന്നു. ഞാന്‍ എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അതില്‍ തെളിയുന്ന മുഖത്തെ തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല. പക്ഷെ ഒരു സ്ത്രീയുടെ പുഞ്ചിരി അതില്‍ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി.

ഞാന്‍ അവര്‍ക്ക് നേരെ നടന്നു ചെന്നു. പെട്ടെന്ന് ആ പുകച്ചുരുളുകള്‍ എന്നെ മൂടി. പിന്നെ എനിക്കൊന്നും ഓര്‍മയില്ല.

രാവിലെ ബാബ വന്നു വിളിച്ചു മരുന്നൊക്കെ തന്നു.

ഞാന്‍ ബാബയോട് ഉണ്ടായതൊക്കെ പറഞ്ഞു.

“ഹം….. ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക് കാര്യങ്ങള്‍ ഏതാണ്ട് ബോധ്യം ആയി. അനീ നീ വലിയ ഒരു കുരുക്കിലാണ് ചെന്നു പെട്ടിരിക്കുന്നത്. എന്ന് തോന്നുന്നു. നിന്‍റെ മേഡവും ആ പോലീസുകാരിയും പിന്നെ കാണാമറയത്തിരിക്കുന്ന മൂന്നാമത്തെ പെണ്ണും കൂടി ആയിരിക്കും നിന്നെ ഈ പരുവം ആക്കിയത്. “

“അതെന്താ ബാബാ അങ്ങനെ പറയാന്‍ കാരണം? “

“അനീ…നിന്‍റെ ആദ്യ ഓര്‍മയില്‍ തെളിഞ്ഞത് ഒരു കാക്കി രൂപം ആണ്. പിന്നെ അവരുടെ നെയിം ബോര്‍ഡും. പിന്നീടു എപ്പോഴോ നീ മനസ്സിലാക്കി അതിനെ ഉടമ ആരാണെന്ന്. ഞാന്‍ എന്‍റെ അനുമാനം പറയാം. നീ എന്തോ പ്രശ്നത്തില്‍ ചെന്നു ചാടുന്നു. മിക്കവാറും ഈ മൂന്ന് പേരുമായി ബന്ധമുള്ള ഏതോ പ്രശ്നത്തില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍.. ഇവര്‍ ബോധപൂര്‍വം നിന്നെ അപകടത്തില്‍ പെടുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചു ആ പോലീസുകാരി. അവര്‍ ആയിരുന്നിരിക്കണം നിന്നെ ഉപ ദ്രവിച്ചത്. കാരണം നിന്‍റെ ഓര്‍മയില്‍ അവരുടെ കാക്കി രൂപം ഉണ്ട്. അവരുടെ പേര് കൊത്തിയ നെയിം ബോര്‍ഡും. മിക്കവാറും നിന്‍റെ ഓര്‍മ നശിക്കുന്നതിനു മുന്‍പ് കണ്ട അവസാന കാഴ്ച അവരുടെ നെഞ്ചു ആയിരുന്നിരിക്കണം. ഞാന്‍ കരുതുന്നത് പോലെ ആണെങ്കില്‍ അവര്‍ നിന്നെ ഉയരത്തില്‍ കെട്ടിയിട്ടു ഉപദ്രവിക്കുക ആയിരുന്നിരിക്കും അതാണ് നീ അവരുടെ നെഞ്ചു മാത്രം കണ്ടത്. “

“പിന്നെ ഈ മേഡം അവരുടെ പ്രവൃത്തികള്‍ ഉത്തരങ്ങള്‍ എല്ലാം എന്നില്‍ സംശയം ജനിപ്പിക്കുന്നു. നീ എപ്പോഴോ ഇവരെ മൂന്നു പേരെയും ഒരുമിച്ചു കണ്ടിരിക്കാം, ഇവരുടെ ദുഷ്ട തരം നീ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. മൂന്നാമത്തെ വ്യക്തിയെ നീ വൈകാതെ കണ്ടെത്തും. “

“അപ്പോള്‍ ബാബ പറഞ്ഞു വരുന്നത് സൊണാലി മേഡം എന്നെ മനഃപൂര്‍വം… “

“ഹ്മം. അതെ….പക്ഷെ നീ അവരെ സ്വപ്നം കണ്ടത് വച്ചു നോക്കുമ്പോള്‍ എന്തോ ഒരു അപാകത. എന്തായാലും ഞാന്‍ ഇന്ന് അവരെ വിളിപ്പിക്കാം. നീ അവരുമായി തനിച്ചു സംസാരിക്കണം. ചിലപ്പോള്‍ തനിച്ചു സംസാരിച്ചാല്‍ അവര്‍ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാലോ? പിന്നെ സംസാരിക്കുന്നതിനിടയില്‍ നീ acp യെ പറ്റി അവരോടു ചോദിക്കണം. നിങ്ങള്‍ മൂന്നു പേരും കൂടി എന്തിനാ നിന്‍റെ ജീവിതം തകര്‍ത്തത് എന്ന് കൂടി ചോദിക്കണം. അപ്പോള്‍ നമുക്കറിയാം എന്താ സംഭവിച്ചത് എന്ന്. “

ബാബ എന്‍റെ ബ്ലാക്ക് ബെറി ഫോണില്‍ നിന്നും അവരെ വിളിച്ചു. ഉടനെ എത്താമെന്ന് അവര്‍ പറഞ്ഞു.

ബാബ ഫോണ്‍ അവിടെ വച്ചിട്ട് എണീറ്റു. അവര്‍ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞേ വരൂ. അപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ ഒന്ന് പുറത്തു പോയി വരാം.

“ബാബ ശില്‍പ…? “

“അവള്‍ക്കു കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല. പക്ഷെ അവള്‍ ഇന്ന് അച്ഛന്‍റെ അടുത്തിരിക്കട്ടെ…. “

ബാബ പോയി.

ഒരഞ്ചു മിനിറ്റു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ സൊണാലി മേഡം എത്തി. അവരുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ആ വരവില്‍ എന്നില്‍ സംശയങ്ങള്‍ ഉയര്‍ത്തി. ബാബ ആണെങ്കില്‍ സ്ഥലത്തും ഇല്ല.

മേഡം അകത്തു കയറിയ ഉടനെ ധൃതിയില്‍ വാതില്‍ അടച്ചു. എന്നിട്ട് എന്‍റെ നേരെ പാഞ്ഞടുത്തു. ചാടി എണീക്കാന്‍ നോക്കിയിട്ട് നടക്കുന്നില്ല. ഞാന്‍ കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കി അടച്ചു. ഞാന്‍ ഇതാ മരിക്കാന്‍ പോകുന്നു.

പക്ഷെ അവര്‍ ഓടി വന്നു എന്‍റെ ദേഹത്തേക്ക് വീണു എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു കുറെ കരഞ്ഞു.

“എന്‍റെ അനീ……നിനക്കിങ്ങനെ വന്നല്ലോ…..ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ കാരണം അല്ലേ…നീ ഇങ്ങനെ നരകിക്കുന്നത്. “

അവരുടെ കരച്ചില്‍ കേട്ടാണ് ഞാന്‍ കണ്ണുകള്‍ തുറന്നത്. എന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ തല താഴ്ത്തി ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ അവര്‍ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.

“അനീ……..എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ….. “

“മേഡം.. നിങ്ങള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ എഴുന്നേല്‍ക്കൂ…. “

“ഇല്ല,..നീ എന്നോട് ക്ഷമിക്കാതെ ഞാന്‍ എണീക്കില്ല. നിനക്ക് എന്ത് പറ്റി എന്നറിയാതെ സ്വയം ശപിച്ചു ഉരുകി ജീവിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ… “

“മേഡം ഞാന്‍ ക്ഷമിച്ചു. “

അറിയാതെ ഞാന്‍ മേഡത്തെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പറഞ്ഞു പോയി.

എന്തോ ഒത്തിരി നേരം കൂടി എന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ കിടന്നു അവര്‍ കരഞ്ഞു.

പിന്നെ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചു എഴുന്നേറ്റു. അവര്‍ എന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കി ഇരുന്നു.

“ മേഡം…പ്ലീസ്…നിങ്ങള്‍ സത്യം പറയണം.. ഞാന്‍ ആരാണ്? നമുക്കിടയില്‍ എന്താണ്? എനിക്കെന്താണ് സംഭവിച്ചത്? നിങ്ങള്‍ എന്തിനാണ് എന്നോട് ഈ ചതി ചെയ്തത്? “

“അല്ല.. ഞാനല്ല.. ഞാനല്ല… ഈശ്വരാ… അവര്‍.. അവരാണ്…… “

“ആര് മേഡം? മേഡത്തിനു എല്ലാം അറിയാം. മേഡം പറയൂ…. എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇന്ന് എനിക്കൊപ്പം ഇല്ല. ഉറ്റവര്‍ ആരാണ് ശത്രുക്കള്‍ ആരാണ് എന്നെനിക്കറിയില്ല. ഓരോ ദിവസവും ഓരോരുത്തര്‍ എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍ കടന്നു വന്നു എന്നോട് ഓരോ കഥകള്‍ പറയുന്നു. പ്ലീസ്. നിങ്ങളെങ്കിലും സത്യം പറയണം. “

“അനീ.. ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍.. ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ എല്ലാം പറയാം. നിന്‍റെ ബയോഡാറ്റ യാദ്രിശ്ചികം ആയി ആണ് ഞാന്‍ കാണുന്നത്. എങ്ങനെ എന്നറിയില്ല ആരോ എന്‍റെ മുന്‍പിലേക്ക് ഇട്ടു തന്ന പോലെ അത് എന്‍റെ കയ്യില്‍ വന്നു ചേരുകയായിരുന്നു. നിന്‍റെ പേരും മറ്റും കണ്ടപ്പോള്‍ അറിയാതെ ഒരിഷ്ടം, ഒരു കൌതുകം എനിക്ക് തോന്നി. അങ്ങനെയാണ് ഞാന്‍ നിന്നെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചത്. നിന്‍റെ ശബ്ദം എന്നില്‍ എന്തൊക്കെയോ ……ഹാ….പിന്നെ നിന്‍റെ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോള്‍ പണ്ടെങ്ങോ നഷ്ടപ്പെട്ട എന്‍റെ പ്രണയം പൂവിടുക ആയിരുന്നു. പക്ഷെ താമസം ശരിയാകാത്തതിന്‍റെ പേരില്‍ നീ വരുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്‍റെ ഹൃദയം പിടഞ്ഞു. അവസാനം എല്ലാം ശരിയാക്കി നിന്നെ ഇവിടെ എത്തിച്ചപ്പോഴോ…ട്രെയിനില്‍ മറ്റോ വച്ചു കണ്ട ഒരു പെണ്ണിന്‍റെ സൌന്ദര്യത്തില്‍ മയങ്ങി നീ സ്വയം നശിക്കുന്ന കാഴ്ച ആയിരുന്നു. അതെന്നെ വല്ലാതെ ഉലച്ചു. കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ കൊണ്ട് നീ മാറും. എല്ലാം ശരിയാകും.. അപ്പോള്‍ പതുക്കെ നിന്നെ എന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കാം എന്നാ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചത്….

പക്ഷെ നീ അവളുടെ സ്വപ്നത്തില്‍ തന്നെ ആയിരുന്നു. എന്‍റെ ഇഷ്ടം വല്ലാത്ത വെറുപ്പോ വീര്‍പ്പു മുട്ടലോ ആയി തുടങ്ങി. അപ്പോഴാണ് അവള്‍ ഹീര എല്ലാം നശിപ്പിക്കാനായി കടന്നു വന്നത്. അവള്‍ നിന്നോട് കൊഞ്ചാനും കുഴയാനും തുടങ്ങി…നീ തിരിച്ചും. അത് കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് വല്ലാത്ത അസൂയ ആയി. നീ എന്‍റേത് മാത്രമാണ്. നിന്നെ വേറെ ഒരു പെണ്ണും സ്നേഹിക്കുന്നത് എനിക്ക് സഹിക്കില്ല. അത് കൊണ്ട്….. “

“അത് കൊണ്ട് എന്നെ ഇല്ലാതാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു അല്ലേ, “

“ങേ…. “

അവര്‍ പെട്ടെന്ന് എന്‍റെ വായ പൊത്തി. ആ കണ്ണുകള്‍ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു.

“ഇല്ല.. അനീ.. അങ്ങനെ അല്ല. ഞാന്‍ നിന്നെ ഇല്ലാതാക്കാന്‍ അല്ല നിങ്ങളുടെ അടുപ്പം ഇല്ലാതാക്കാനാ നോക്കിയത്. “

പിന്നീടു മേഡം ആ ഞായറാഴ്ച ഓഫീസില്‍ സംഭവിച്ചത് മുഴുവന്‍ പറഞ്ഞു.

“സത്യമായിട്ടും. മേഡം ഞാന്‍ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തോ? “

“അതെ… “ അവരുടെ കണ്ണുകളില്‍ ഒരു തിളക്കം.

“ഇല്ല.. ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കില്ല. ഞാന്‍ അത്രയ്ക്ക് ക്രൂരന്‍ ആണോ? “

“അല്ല. അനി…അവള്‍ ആ ഹീര ആണ് എല്ലാത്തിനും കാരണം. പിന്നെ അനി അന്ന് ചെയ്തതൊക്കെ ആ ഫോണിലും ഒരു ക്യാമറയിലും റെക്കോര്‍ഡ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അത് അനി എവിടെയോ ഒളിപ്പിച്ചു…. “

“സോറി.. മേഡം.. ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍… “

“അനി. ഒന്നും പറയണ്ട….തെറ്റ് എന്‍റെയാണ്. “

“പക്ഷെ മേഡം എനിക്ക് എന്ത് പറ്റി എന്ന് മേഡം പറഞ്ഞില്ലല്ലോ? “

“അത്…ഞാന്‍ പറയാം. അന്ന് ഞാന്‍ നേരെ പോയത് എന്‍റെ ഫ്രണ്ട് ലക്ഷ്മി റായുടെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ ആയിരുന്നു. അവളാണ് എന്നെ ചികിത്സിച്ചത്. എന്‍റെ അവസ്ഥ കണ്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ക്കു വല്ലാത്ത ദേഷ്യം ആയി. നിന്നെ പോലീസിനെ കൊണ്ട് പിടിപ്പിക്കാന്‍ അവള്‍ ഒരുങ്ങി. പക്ഷെ ഞാന്‍ തടഞ്ഞു. എനിക്ക് നിന്നെ ജീവന് ആണെന്നും നീ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തതില്‍ സന്തോഷമേ ഉള്ളുന്നും പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ അടങ്ങി. പിന്നെ അവള്‍ ആരും അറിയാതെ എന്നെ ഒരു ദിവസം അവിടെ കിടത്തി ചികിത്സിച്ചു.

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അവള്‍ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ എല്ലാം അറിയുന്നത്. നിന്നെ ഒരു പാഠം പഠിപ്പിക്കാന്‍ അവള്‍ ഞങ്ങളുടെ ഫ്രണ്ട് ACP കിരണ്‍ കൌറിനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞെന്നുംകമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ് രാത്രിയോടെ നിന്നെ പൊക്കി നല്ലോണം പെരുമാറി എവിടെയോ ഉപേക്ഷിച്ചെന്നും നിനക്ക് ഇനി ഈ ജന്‍മത്തു ഒരു പെണ്ണിനേയും നോക്കാന്‍ കൂടി പറ്റില്ലെന്നും പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തകര്‍ന്നു പോയിരുന്നു.

അപ്പോള്‍ തന്നെ അവളോട് വഴക്കിട്ടു ഞാന്‍ നിന്നെ തേടി ഇറങ്ങി. നിന്നെ തെരയാന്‍ ഇനി ഒരു സ്ഥലവും ബാക്കിയില്ല. ഇടയ്ക്ക് കിരണും ലക്ഷ്മിയും എന്നെ വിളിച്ചു മാപ്പ് പറഞ്ഞു. നിന്നെ കിട്ടാതെ അവരോടു ക്ഷമിക്കാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന് ഞാന്‍ അവരോടു പറഞ്ഞു.

നിന്‍റെ കാര്യം ബാബ ഫോണില്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ പറന്നു വരികയായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇവിടെ വന്നു നിന്നെ ഇങ്ങനെ കണ്ടപ്പോള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍.. നിന്‍റെ അവസ്ഥ അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്ക്…. അതാ ഞാന്‍ ഇന്നലെ അധികം ഒന്നും പറയാതിരുന്നത്. മാത്രവും അല്ല ബാബ….അദ്ദേഹത്തോട് ഇതൊന്നും പറയാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ….. “

“മേഡം കരയണ്ട…..എനിക്ക് മേഡത്തോട് വിരോധം ഒന്നും ഇല്ല. പക്ഷെ മേഡം എന്നെ സഹായിക്കണം. എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ വീണ്ടെടുക്കാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. “

“ഞാന്‍ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം അനീ… “

“ മേഡം…..ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ഇപ്പോള്‍ നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം അല്ല. ഞാന്‍ അറിയാത്ത ഏതൊക്കെയോ ഓര്‍മകളില്‍ കുരുങ്ങി കിടക്കുകയാണ്. അതഴിക്കാന്‍ മേഡം എന്നെ സഹായിക്കണം. അന്ന് ഓഫീസില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ഓരോരുത്തരെയും എനിക്ക് കാണണം. ഒറ്റയ്ക്ക്…. സമ്മതിച്ചോ… “

“ ഹ്മം.. ശരി. .പക്ഷെ…. ഹീര.. അവള്‍ വരില്ല. “

“അതെന്താ…..? “

“അന്നത്തെ ആ സംഭവത്തിന് ശേഷം അവള്‍ ഓഫീസില്‍ വന്നിട്ടില്ല. എന്നോട് ഫോണില്‍ പോലും സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. നിന്നെ കാണാണ്ട് കൂടിയായപ്പോള്‍ പിന്നെ അവള്‍… “

“ ഹം. മേഡം നമുക്ക് അത് ശരി ആക്കാം. മേഡത്തിന്‍റെ കയ്യില്‍ അവളുടെ ഫോട്ടോ ഉണ്ടോ? “

“ ഫോട്ടോ ഇല്ല. പക്ഷെ ഫോണ്‍ നമ്പര്‍ ഉണ്ട്. “

“ എങ്കില്‍ അത് എന്‍റെ ഫോണില്‍ ഒന്ന് സേവ് ചെയ്തേരെ. “

അവര്‍ എന്‍റെ തലയ്ക്കു പിറകിലെ മേശയില്‍ നിന്നും ഫോണ്‍ എടുക്കാനായി മുന്നോട്ടു ആഞ്ഞപ്പോള്‍ അവരുടെ കൊഴുത്ത മുലകള്‍ എന്‍റെ മുഖത്ത് ചെറുതായി അമര്‍ന്നു. ടീ ഷര്‍ട്ടിനു മീതെ കൂടിയും ഞാന്‍ അതിന്‍റെ ചൂട് അനുഭവിച്ചു. വല്ലാത്തൊരു ഗന്ധമാണ് അവരുടെ പെര്‍ഫ്യുമിന്. ഞാന്‍ അത് വലിച്ചു കയറ്റി.

ഫോണ്‍ എടുത്തു തിരികെ കട്ടിലില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ അവരുടെ മുഖം ചുവന്നത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. എന്‍റെ കുട്ടന്‍ ഉയര്‍ന്നു തുടങ്ങിയത് അവര്‍ കണ്ടില്ല.

അവര്‍ മൊബൈല്‍ എന്‍റെ നേരെ പിടിച്ചു നമ്പര്‍ സേവ് ചെയ്തു. അവരുടെ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ടപ്പോള്‍ അവര്‍ മറ്റെന്തോ ആലോചിക്കുകയാണെന്നു എനിക്ക് തോന്നി.

ഈ മുഖത്ത് ഞാന്‍ പാല്‍ തുള്ളികള്‍ തെറുപ്പിച്ചെന്നു അവര്‍ പറഞ്ഞത് ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ എനിക്ക് വല്ലാതെ കുളിര് കോരി.

പെട്ടെന്ന് അവര്‍ മൊബൈല്‍ തിരികെ വയ്ക്കാന്‍ ആഞ്ഞു.

ഹ്മം.. മുലകള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ എന്‍റെ മീതെ ഉരയ്ക്കാനുള്ള ശ്രമം ആണ്.

“മേഡം…മേഡത്തിന്‍റെ കയ്യില്‍ നിങ്ങള്‍, ACP , ലക്ഷ്മി ഒരുമിച്ചുള്ള ഫോട്ടോ ഉണ്ടോ? “

തെല്ലു നിരാശയോടെ അവര്‍ തിരികെ ഇരുന്നു.

“ഉണ്ടല്ലോ അനി. എന്താ? “

“എന്നെ ഒന്ന് കാണിക്കുമോ? “

അവര്‍ തന്‍റെ മൊബൈലില്‍ കുത്തി. എന്നിട്ട് എന്‍റെ തലയ്ക്കരുകില്‍ വന്നിരുന്നു. ഞാന്‍ എണീക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ മൊബൈല്‍ മേശപ്പുറത്തു വച്ചിട്ട് അവര്‍ എന്നെ പിടിച്ചിരുത്തി. എന്നിട്ട് അവര്‍ കട്ടിലില്‍ ചാരി ഇരുന്നിട്ട് എന്നെ അവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാരി.

ഏതോ മായിക ലോകത്തെന്ന വണ്ണം ഞാനവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.

അവര്‍ മൊബൈല്‍ എടുത്തു എന്‍റെ മുന്നില്‍ പിടിച്ചു അവര്‍ ഒരുമിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ഫോട്ടോ കാണിച്ചു.

“മേഡം. വേറെ ഫോട്ടോ ഉണ്ടോ..? “

“ഉണ്ടല്ലോ… “

അവര്‍ ഫോട്ടോകള്‍ ഓരോന്നായി മാറ്റി.

“മേഡം ഇത്…. ഇതൊന്നു എന്‍റെ മൊബൈലിലേക്ക് സെന്‍റ് ചെയ്യുമോ? “

“ഹ്മം….

ഒന്നമര്‍ത്തി മൂളിയിട്ട് അവര്‍ പുറകില്‍ നിന്നും കയ്യെത്തി മൊബൈല്‍ എടുത്തു.

അവരുടെ കക്ഷങ്ങളില്‍ നിന്നും ഉയര്‍ന്ന ആ മാദക ഗന്ധം എന്‍റെ സിരകളില്‍ തീ കോരിയിട്ടു. ആ കിടപ്പിലും കുട്ടന്‍ ഉയര്‍ന്നു നിന്നു. മനഃപൂര്‍വം ഞാന്‍ ആ മുഴപ്പ് ഒളിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചില്ല.

അവരുടെ ശരീരത്തിലെ ചൂട് കൂടുന്നതും ശ്വാസ ഗതി ഉയരുന്നതും എനിക്കറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞു.

“അനീ…….ഹൌ ? ഇതെങ്ങനെ സാധ്യമാകുന്നു? “

“എന്ത്? “

“നിന്‍റെ പുരുഷ്വത്വം നഷ്ടപ്പെട്ട് എന്നാണല്ലോ ബാബ പറഞ്ഞത്. “ എന്‍റെ കുട്ടനിലേക്ക് മൊബൈല്‍ ചൂണ്ടിയാണ് അവര്‍ ചോദിച്ചത്.

“ മേഡം…മേഡത്തെ പോലെ ഒരു ഊക്കന്‍ ചരക്കു ഇങ്ങനെ എന്നെ പ്രലോഭിച്ചാല്‍ പിന്നെ…. “

“ഹൂ!..അനീ…….. “

മേഡം എന്നെ കട്ടിലിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടു എന്‍റെ മേലേക്ക് ചാടി കയറി.

എന്‍റെ ചുണ്ടിലേക്ക് അവര്‍ ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ത്തി. ആ വായില്‍ നിന്നും മധുരിക്കുന്ന ഉമിനീര് ഒലിച്ചു എന്‍റെ വായിലേക്ക് ഇറങ്ങി. വിശന്നു പൊരിഞ്ഞ കുഞ്ഞു വാവയെ പോലെ ഞാന്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ഊറി. മേഡം അവരുടെ ജീന്‍സണിഞ്ഞ അരക്കെട്ട് എന്‍റെ കുട്ടനിലേക്ക് അമര്‍ത്തി. അവന്‍ താഴാന്‍ കൂട്ടാക്കിയില്ല. പെട്ടെന്നു അവര്‍ അരക്കെട്ടൊന്നനക്കി. അവരുടെ ചുട്ടു പഴുത്ത തുടയിടുക്കിലേക്ക് അവന്‍ ഇടിച്ചു കയറി. മകുടിയില്‍ മാത്രം ചൂട് അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല. എങ്ങനെ അനുഭവപ്പെടും അത്രയും ഭാഗം വെള്ളത്തില്‍ കിടക്കുന്ന കുളക്കോഴി തല പുറത്തേക്കിട്ടു നോക്കുന്ന പോലെ മേഡത്തിന്‍റെ ചന്തിക്ക് മേലെ നിന്നു ശ്വാസം എടുക്കുവല്ലേ.

മേഡം ഒന്ന് കൂടി അനങ്ങി. ആ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം വര്‍ധിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണാം. ഞാന്‍ ശ്വാസം വലിച്ചെടുത്തു. അവരുടെ മുഖത്ത് നിന്നും വരുന്ന ക്രീമിന്‍റെ ഗന്ധം….ഹാ…..

രണ്ടു കൈകള്‍ കൊണ്ടും ബെഡില്‍ ഊന്നി എന്‍റെ മേലെ അധികം ഭാരം താങ്ങാതെ ആണ് അവര്‍ കിടന്നിരുന്നത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവരുടെ മുലകളുടെ ചൂട് ചെറുതായെ എനിക്ക് കിട്ടിയിരുന്നുള്ളൂ. അങ്ങനെ കിടന്നു കൊണ്ട് അവര്‍ ആ തുടുത്ത നാക്ക് എന്‍റെ വായിലേക്ക് തള്ളി കയറ്റി. എന്‍റെ നാക്കുകളില്‍ കൂട്ടി മുട്ടിച്ചു ചിത്രം വരച്ചു. ഓരോ പ്രാവശ്യവും നാക്കുകള്‍ അകത്തേക്ക് കയറ്റുമ്പോള്‍ അവര്‍ അരക്കെട്ട് താഴേക്ക് അമര്‍ത്തും. എന്നിട്ട് നാക്കിനൊപ്പം മേലേക്ക് ഉയരും. ആ പതു പതുത്ത ജീന്‍സില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ഉരഞ്ഞു കുണ്ണക്ക് വല്ലാതെ വീര്‍പ്പുമുട്ടി. അവന്‍ ശരിക്കുള്ള ഒരു സംഭോഗം ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അവരുടെ ജീന്‍സിന്‍റെ പുറത്തേക്കു തന്നെ അവന്‍ പാല്‍ ചൊരിയുമോ എന്ന് ഞാന്‍ ഭയന്നു. അത്ര സുഖം.

ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് എന്‍റെ കൈകള്‍ കൊണ്ട് അവരെ എന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു. അവര്‍ പെട്ടെന്ന് എന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ മുലകള്‍ അമര്‍ത്തി വീണു.

“ഹൂ!” എന്ത് സുഖം. വീര്‍ത്തു പൊട്ടാറായി നില്‍ക്കുന്ന ഒരു ബലൂണ്‍ പോലെ അവ എന്നില്‍ അമര്‍ന്നു മേലേക്ക് പൊങ്ങി.

മേഡം കൈകള്‍ എടുത്തു എന്‍റെ തലയില്‍ പിടിച്ചു. പതിയെ മുടികള്‍ പിടിച്ചു എന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ ആവേശത്തോടെ ചപ്പി വലിച്ചു. അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ കൂമ്പി അടയുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്ത് ഭംഗി… എന്താ സുഖം.

അവര്‍ അരക്കെട്ട് ചെറുതായി മുന്നിലേക്കും പിന്നിലേക്കും അനക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത ഒരു സുഖം.

ഞാന്‍ അവരുടെ വെളുത്ത ഷര്‍ട്ടിനു മുകളിലൂടെ കൈകള്‍ ഓടിച്ചു. പതുക്കെ എന്‍റെ കൈകള്‍ ആ ചന്തികളില്‍ അമര്‍ന്നു. ആ മുലകളേക്കാള്‍ പൊട്ടാറായി നില്‍ക്കുന്നത് അവരുടെ ചന്തികള്‍ ആണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അതില്‍ ഞാന്‍ അമര്‍ത്തി പിടിച്ചു. വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ല അവര്‍ അങ്ങനെ അനക്കി കൊണ്ടിരുന്നാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തൂവിപ്പോകും. പാടില്ല… ഈ സുന്ദരി മേഡത്തെ കളിക്കണം……

ഞാന്‍ അമര്‍ത്തി പിടിച്ചതിന്‍റെ നീരസം അവര്‍ എന്‍റെ ചുണ്ടുകളില്‍ തീര്‍ത്തു. ഒരല്പം അധികാരത്തോടെ പെരുമാറുന്ന ഒരു റിയല്‍ ബോസ് ആണ് അവരെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. എങ്കിലും ഞാന്‍ ആ ചന്തികളില്‍ പിടിച്ചു വച്ചു.

പെട്ടെന്ന് അവര്‍ എന്‍റെ തലയില്‍ നിന്നും കൈകള്‍ മാറ്റി ബെഡില്‍ കുത്തി എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ ഞാന്‍ വിട്ടില്ല. അവരുടെ അരക്കെട്ട് എന്നിലേക്ക് അമര്‍ത്തി ഞാന്‍ പിടിച്ചു.

“അനീ……ജസ്റ്റ് ലീവ് മീ……”

അവര്‍ ഒരല്പം ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അവരുടെ ഭാവം മാറിയത് കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിയാതെ കൈകള്‍ വിട്ടു. പെട്ടെന്ന് അവര്‍ എന്‍റെ ദേഹത്ത് നിന്നും മാറി എഴുന്നേറ്റു.

പിന്നെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ തിരികെ കയറി. ഇത്തവണ അവരുടെ ചന്തികള്‍ എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് ചെറുതായി മുട്ടിച്ചു അവരുടെ മുഖം എന്‍റെ അരക്കെട്ടിലേക്കു ചേര്‍ത്താണ് ഇരുന്നത്.

ഒരു പക്ഷെ എന്‍റെ ആരോഗ്യ സ്ഥിതിയില്‍ അവരും ശ്രദ്ധ ചെലുത്തുന്നതാകണം കാരണം.

മേഡം എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് പറയണം എന്ന് കരുതി ഞാന്‍ വായ് തുറന്നതും അവര്‍ മെല്ലെ ആ ചന്തികള്‍ എന്‍റെ ചുണ്ടിലേക്ക് മുട്ടിച്ചു. ആ പെര്‍ഫ്യുമിന്റെ മാദക ഗന്ധം എന്‍റെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചു കയറി. അവര്‍ പെട്ടെന്ന് എന്‍റെ കുട്ടനെ പിടിച്ചു വായിലാക്കിയത് ഞാനറിഞ്ഞു.

ഒരല്പം ബലത്തോടെ പല്ലുകള്‍ ഒട്ടും കൊള്ളാതെ…മകുടിയില്‍ നാക്ക് കൊണ്ട് അമര്‍ത്തി. കൃത്യമായ ടൈമിങ്ങില്‍ അവര്‍ അവനെ അല്പാല്പമായി വിഴുങ്ങി.

പിന്നെ പതിയെ തല ഉയര്‍ത്തുകയും താഴ്ത്തുകയും ചെയ്തു. ആ വായിലിടക്കത്തിനു പ്രത്യേക താളം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒപ്പം തന്നെ അവര്‍ ഇടയ്ക്കിടെ അവരുടെ ചന്തികള്‍ എന്‍റെ വായിലേക്ക് അമര്‍ത്തുകയും ചെയ്തു. ആ ജീന്‍സ് ഒന്ന് ഊരി നഗ്നമായ ചന്തികള്‍ എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് അമര്‍ത്തി തരുമോ എന്ന് ചോദിക്കണമെന്ന് ഞാന്‍ വെമ്പി. പിന്നെ കരുതി ഒരു നിമിഷത്തേക്കെങ്കിലും ആ വായില്‍ നിന്നും കുണ്ണയെ പുറത്തെടുക്കേണ്ടി വരുമല്ലോ എന്ന്.

അവര്‍ ഒരു കൈ കൊണ്ട് കുട്ടനെ ഞെക്കി പിഴിഞ്ഞ് മറ്റേ കൈ വിരല്‍ കൊണ്ട് അണ്ടികളില്‍ പിടിച്ചു ഉരുട്ടി. ഇടയ്ക്കിടെ അതില്‍ പിടിച്ചു ഞെക്കി. നല്ല സുഖം.

പിന്നെ ഇടയ്ക്ക് ഇരു കയ്യും ബെഡില്‍ ഊന്നി, ഒപ്പം വായില്‍ എടുക്കുന്നതിന്‍റെ വേഗതയും കൂടി. ഇടയ്ക്ക് മുഴുവനായും അവനെ വിഴുങ്ങി. ശ്വാസം മുട്ടിയപ്പോള്‍ ചുമച്ചു കൊണ്ട് അവര്‍ തലയുയര്‍ത്തി. എന്നിട്ട് തല തിരിച്ചു അണച്ച് കൊണ്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു.

“ഇട്സ് ബിഗ്ഗേര്‍ ദാന്‍ ബിഫോര്‍.”

ഞാന്‍ ഇട കണ്ണിട്ടു നോക്കിയതെ ഉള്ളു. അവരുടെ ചന്തികളില്‍ മുഖം അമര്‍ത്തി എനിക്ക് കൊതി തീര്‍ന്നിരുന്നില്ല.

പിന്നെ വീണ്ടും അവര്‍ കുട്ടനില്‍ മുത്തി. എന്നിട്ട് ഒരു കൈ കൊണ്ട് തൊലിച്ചടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്കിടെ കറക്കി കറക്കി……വിരലുകള്‍ കൊണ്ട് മകുടി ഞെക്കി. പതുക്കെ വേഗം കൂട്ടി.

പിന്നെ വളരെ വേഗത്തില്‍ അവര്‍ തൊലിച്ചടിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

ആ കിടപ്പിലും എന്‍റെ അണ്ടികള്‍ പൊങ്ങി താഴുന്നത് ഞാന്‍ നല്ല പോലെ അറിഞ്ഞു. ഇനി അധികം കഴിയും മുന്‍പേ എനിക്ക് പൊട്ടും.

പുറത്തേക്ക് തെറിക്കാന്‍ വെമ്പി വന്ന പാല്‍ തുള്ളികളെ ഞാന്‍ തടഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

എന്‍റെ കുട്ടനില്‍ വന്ന മാറ്റം അവര്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. കാരണം അവര്‍ കുലുക്കുന്നതിന്‍റെ വേഗതയും താളവും മാറ്റി.

എന്‍റെ പാല്‍ പുറത്തേക്ക് കളയാന്‍ അവര്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നു എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അല്ലെങ്കിലും ഇനി ഒരു സെക്കന്‍റു പോലും എനിക്ക് പിടിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ ആകില്ല. ആദ്യത്തെ തുള്ളി ചീറ്റി തെറിച്ചു.

മേഡം പെട്ടെന്ന് കുലുക്കുന്നത് നിര്‍ത്തി. എന്‍റെ കുണ്ണയുടെ അഗ്ര ചര്‍മ്മം താഴേക്കു താഴ്ത്തി അവനെ മുറുകെ നിര്‍ത്തി. അവരുടെ വലതു കൈ എന്‍റെ അരക്കെട്ടില്‍ കുണ്ണയുടെ ചുവട്ടില്‍ അമര്‍ന്നിരുന്നു.

അടുത്ത നിമിഷം തുരു തുരെ പാല്‍ തുള്ളികള്‍ മുകളിലേക്ക് തെറിച്ചു. എന്തെന്നില്ലാത്ത സുഖം…. ഞാന്‍ അരക്കെട്ടുകള്‍ ഉയര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് വെട്ടി വിറച്ചു. എന്‍റെ വായില്‍ നിന്നും ശബ്ദം ഉയര്‍ന്നു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അവര്‍ ആ ചന്തി എന്‍റെ മേലേക്ക് ശക്തിയായി അമര്‍ത്തി.

കുണ്ണയുടെ വെട്ടി വിറയല്‍ കുറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവര്‍ ഒരു കൈ കൊണ്ട് അണ്ടികളെ തഴുകി തൊലിച്ചടിച്ചു. വേഗത്തില്‍ മകുടിയില്‍ ശക്തിയായി അമര്‍ത്തി. നേരത്തെ പാല്‍ വന്നതിനേക്കാള്‍ സുഖം, കുറെ പാല്‍ കൂടി പുറത്തേക്കു പോയപ്പോള്‍ തോന്നി.

കുറച്ചു നേരം കൂടി അവര്‍ അങ്ങനെ കുലുക്കി കൊണ്ടേയിരുന്നു. എന്നിട്ട് ക്രമേണ വേഗത കുറച്ചു അവന്‍ ചുരുങ്ങുന്നത് വരെ തടവി.

അവര്‍ എന്‍റെ മേല്‍ നിന്നും എണീറ്റു. ഹാന്‍ഡ് ബാഗില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ നിന്നും ടിഷു എടുത്തു അവരുടെ കൈകളും പിന്നെ എന്‍റെ കുട്ടനെയും തുടച്ചു. അവിടെ വീണ പാല്‍ തുള്ളികളൊക്കെ തുടച്ചോ ആവോ?

ടക്. ടക്.

മേഡം പെട്ടെന്ന് എന്‍റെ മുണ്ട് നേരെയാക്കി. ചെന്നു വാതില്‍ തുറന്നു.

ബാബയാണ്.

ഹൂ! ഭാഗ്യം. ആ ശില്പയെങ്ങാനും വന്നിരുന്നെങ്കില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍…..

“ആ മേഡം എപ്പോള്‍ വന്നു? “

“ഇപ്പോള്‍ വന്നതേയുള്ളു.“

“ആ ബാബ…. അനിക്ക് ഉടനെ നടക്കാന്‍ പറ്റുമോ? ഞാന്‍ വേറെ ഏതെങ്കിലും വലിയ ആശുപത്രിയില്‍ കൊണ്ട് പോയി ചികിത്സിക്കണോ? “

“അത് പറയാന്‍ പറ്റില്ല. നിങ്ങളുടെയൊക്കെ സഹായം ഉണ്ടെങ്കില്‍ അനിക്ക് നടക്കാന്‍ പറ്റും. പക്ഷെ അതിലും പ്രധാനം അനിയുടെ ഓര്‍മകളാണ്.. അതിനു മേഡം അവന്റെ കൂടെ വേണം. “

“ഞാന്‍ കൂടെ ഉണ്ടാകും ബാബാ.. നിങ്ങള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ചെയ്തത് ഓര്‍ക്കാഞ്ഞിട്ടല്ല. അനിക്ക് വേണ്ടി എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്യാന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പിന്നെ ബാബക്ക് എത്ര കാശ് വേണമെങ്കിലും ഞാന്‍ തരാം. ഇതാ….ഇത് ഒരു ചെറിയ തുകയാണ്. ഇത്രയും നാള്‍ അനിയെ നോക്കിയതിനു ഇത് തികയുമോ എന്നൊന്നും എനിക്കറിയില്ല. കുറവാണെങ്കില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ മതി. ബാക്കി ഞാന്‍ എത്തിക്കാം. ഇനിയങ്ങോട്ട് എന്ത് ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിലും ബാബ എന്നോട് പറയണം. “ മേഡം പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

ബാബാ അവരുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും ചെക്ക് വാങ്ങി.

“മേഡം കാശിനു വേണ്ടി ആയിരുന്നെങ്കില്‍ അനിയെ ഞാന്‍ ചികില്സിക്കില്ലായിരുന്നല്ലോ. പക്ഷെ ഈ കാശ് ഞാന്‍ വാങ്ങും. ഇനിയും ഇത് പോലെ അനാഥമായി അപകടത്തില്‍ പെട്ട് കിടക്കുന്നവരെ സഹായിക്കാന്‍ ഈ കാശ് എനിക്ക് ഉപകരിക്കും. മേഡം വിഷമിക്കണ്ട. അനിക്ക് ഒരു കുറവും വരാതെ ഞാന്‍ ചികില്സിച്ചോളം. “

“എന്നാല്‍ ശരി.. ബാബാ.. അനീ… ഞാന്‍ ഇറങ്ങട്ടെ. ഓഫീസില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ പോകണം. “ മേഡം യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി.

പിറകെ ചെന്നു മേഡത്തോട് എന്തോ പറഞ്ഞ ശേഷം ബാബ കതകുകള്‍ അടച്ചു എനിക്കരികില്‍ വന്നു.

“അനീ. എന്തായി? അവര്‍ വല്ലതും പറഞ്ഞോ? “

“ഹ്മം. പറഞ്ഞു….നമ്മള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ കരുതിയതിനേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. “

ഞാന്‍ എല്ലാം ബാബയോട് വിശദമായി പറഞ്ഞു.

“ഹ്മം…അപ്പോള്‍ അങ്ങനെയാണ് കാര്യങ്ങള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ അവര്‍ക്ക് നീയുമായി കാര്യമായ ബന്ധം ഉണ്ടെന്നു. ഇനിയിപ്പോള്‍ എന്താ അടുത്ത പരിപാടി? “

“അത്. ബാബാ…..എനിക്ക് ഓഫീസിലെ ഓരോരുത്തരെയും കാണണം. ചിലപ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക് ഈ കഥയുടെ മറു വശം പറയാന്‍ കഴിഞ്ഞേക്കും. പ്രത്യേകിച്ചു ഹീര. “

“എങ്കില്‍ പിന്നെ അവളെ വിളിക്ക്. “

“വിളിക്കാം…ബാബ. കുറച്ചു കഴിയട്ടെ. നമ്പര്‍ ആ ഫോണില്‍ ഉണ്ട്. പക്ഷെ മേഡം പറഞ്ഞത് വച്ചു നോക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ ഞാനുമായി പ്രണയത്തില്‍ ആണ്. ഇത്രയും നാളായി കാണാതിരുന്നിട്ടു എന്നെ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയില്‍ കാണുമ്പോള്‍ അവള്‍ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്ന് എനിക്കറിയില്ല… പിന്നെ ശില്‍പ…. “

“അതും ശരിയാണ്. അനീ. ഇത് വളരെ ആലോചിച്ചു ചെയ്യേണ്ടുന്ന ഒരു കാര്യം ആണ്. “

“ആ. ബാബ ഞാന്‍ മറന്നു. ഞാന്‍ പുകച്ചുരുളുകളില്‍ തെളിയുന്ന മുഖങ്ങളെ സ്വപ്നം കണ്ടതായി പറഞ്ഞില്ലേ. ആ രഹസ്യം കണ്ടു പിടിച്ചു. “

“ഉവ്വോ? എങ്ങനെ? “

“ബാബ ആ ഫോണ്‍ ഇങ്ങെടുത്തെ.. അതില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ഉണ്ട് ആ പുകച്ചുരുളുകള്‍. “

ബാബ എന്‍റെ ബ്ലാക്ക് ബെറി ഫോണ്‍ എടുത്തു തന്നു. ഞാന്‍ അതില്‍ നിന്നും ആ ഫോട്ടോ ബാബയെ കാണിച്ചു.

“ഇവരാണ് ആ മൂന്ന് പേര്…..മേഡം, acp, പിന്നെ ഡോ. ലക്ഷ്മി റായ്. “

ബാബയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ആശ്ചര്യം നിറയുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. ആ ഫോട്ടോയിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു…

“അനീ നീ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ ഒരു ക്രൂരയായ സ്ത്രീ ഒന്നും അല്ല ഈ ലക്ഷ്മി റായി. എനിക്ക് അവരെ നേരത്തെ അറിയാം. “

“ങേ…ബാബയ്ക്ക് ഇവരെ എങ്ങനെ അറിയാം? “

“നല്ല ചോദ്യം. ഇവര്‍ ഈ മുംബൈയിലെ ബിസിനസ് മാഗ്നറ്റ് ആണ്. മിക്കവാറും എല്ലാ മുംബൈ നിവാസികള്‍ക്കും ചിര പരിചിത. പക്ഷെ എനിക്ക് ഇവളുമായുള്ള ബന്ധം അങ്ങനെ അല്ല. ഇവളുടെ അച്ഛന് ഡോ. രത്തന്‍ റായി എന്‍റെ ഒരു സുഹൃത്ത് ആയിരുന്നു. പലപ്പോഴും എന്നെ സഹായിച്ചിട്ടുള്ള വ്യക്തി. അയാളിലൂടെ മകള്‍ ലക്ഷ്മിയും എന്നെ അറിഞ്ഞു. എന്നോട് വലിയ കാര്യമാണ് അവള്‍ക്കു. അച്ഛന്‍ മരിച്ചെങ്കിലും അവള്‍ അച്ഛന്‍റെ ബന്ധങ്ങളെ മറന്നില്ല. അത് കൊണ്ടാണല്ലോ ഇത്രയും വലിയ ഹോസ്പിടലിന്‍റെ ഉടമയായിട്ടും അവള്‍ എന്‍റെ ഈ ചെറിയ സ്ഥാപനത്തിന് വേണ്ടുന്ന സഹായങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നത്. മാത്രവുമല്ല.. ശില്‍പ…. “

“ശില്‍പ….ശില്‍പയും അവരുമായി എന്ത് ബന്ധം? “

“പറയാം. നീ ടെന്‍ഷന്‍ അടിക്കല്ലേ. ശില്പയുടെ അച്ഛന്‍ ലക്ഷ്മിയുടെ അച്ഛന്‍ രത്തന്‍ റായിയുടെ മാനേജര്‍ ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മരണ ശേഷം ലക്ഷ്മി ഒത്തിരി നിര്‍ബന്ധിച്ചെങ്കിലും അയാള്‍ ജോലിയൊക്കെ വിട്ടു നാട്ടിലേക്ക് പോയി. രത്തന്‍ റായിയുമായി അത്ര അടുപ്പത്തില്‍ ആയിരുന്നു അയാള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍. അത് കൊണ്ടാകാം രത്തന്‍ റായിയുടെ മരണം അയാളെ തളര്‍ത്തിയത്.

പക്ഷെ ഒരു വര്‍ഷത്തിനുള്ളില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ അയാള്‍ തിരിച്ചു വന്നു. അപ്പോഴേക്കും ലക്ഷ്മി അച്ഛന്‍റെ ബിസിനസ് ഏറ്റെടുത്തു വിജയിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. മാനേജര്‍ ആയി മറ്റൊരാളേ നിയമിക്കുകയും ചെയ്തു. എങ്കിലും ശില്പയുടെ അച്ഛന് അവര്‍ നല്ല ജോലി നല്‍കി.

ആറേഴു മാസങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് അയാള്‍ക്ക് നേരെ ഒരു ആക്രമണം ഉണ്ടായി. ലക്ഷ്മിയാണ് അയാളെ രക്ഷിച്ചു ഇവിടെ എത്തിച്ചത്. തലയ്ക്ക് പരിക്ക് പറ്റിയ അയാളെ ആശുപത്രിയില്‍ ചികിത്സിക്കുന്നത് അയാളുടെ ജീവന് ആപത്താണെന്നു ലക്ഷ്മി ഭയന്നു. അയാളെ ആക്രമിച്ചവര്‍ വീണ്ടും അയാളെ കൊല്ലാന്‍ ശ്രമിക്കും എന്ന് അവര്‍ കരുതി. മാത്രവും അല്ല ശില്പയെയും അമ്മയെയും അവര്‍ രഹസ്യമായി ഇവിടെ പാര്‍പ്പിച്ചു. കുറച്ചു നാളത്തെ ചികിത്സ കൊണ്ട് തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ആരോഗ്യം വീണ്ടു കിട്ടി. പക്ഷെ. ഓര്‍മ്മ. അത് ഇപ്പോഴും ……

അയാളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ തിരികെ കിട്ടാനാണ് ഞാന്‍ അവരെ കേരളത്തിലേക്ക് വിട്ടത്. അതിനു രഹസ്യമായി എല്ലാ ഏര്‍പ്പാടും ചെയ്തത് ലക്ഷ്മിയാണ്. പക്ഷെ….. തിരിച്ചു വരുന്ന വഴി ആണ് നീയും ശില്‍പയും പരിചയത്തില്‍ ആകുന്നതു. പിന്നെ നടന്നതൊക്കെ ശില്‍പ പറഞ്ഞു കാണുമല്ലോ?

അവളുടെ അമ്മ പിന്നെയും അടങ്ങിയിരിക്കും. അവള്‍ ശില്‍പ. അവള്‍ക്കു അങ്ങനെ അടങ്ങി ഇരിക്കാനൊന്നും പറ്റില്ല. അത് കൊണ്ടാ അവളെ ഇങ്ങനെ വേഷം മാറ്റി നിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നേ. അതാകുമ്പോള്‍ ആരും ശ്രദ്ധിക്കില്ലല്ലോ. “

“ഒ. അതാണ്…എനിക്ക് അവളുടെ വേഷത്തില്‍ ഒരു സംശയം പോലെ തോന്നിയത്. “

“ഹം. ശരി. അനീ. നീ അല്‍പം വിശ്രമിക്ക്. ഞാന്‍ പോയി ബാക്കി രോഗികളെ നോക്കട്ടെ. “

ബാബ പോയിക്കഴിഞ്ഞിട്ടും ഡോ. ലക്ഷ്മിയെ കുറിച്ചായിരുന്നു എന്‍റെ ചിന്ത. അവര്‍ ആരെയാണ് ഭയപ്പെടുന്നത്? സ്വന്തമായി വലിയൊരു ഹോസ്പിടല്‍ ഉണ്ടായിട്ടും ശില്പയുടെ അച്ഛനെ ഇവിടെ രഹസ്യമായി പാര്‍പ്പിച്ചു ചികിത്സിക്കാന്‍ തക്ക എന്ത് പ്രശ്നമാണുള്ളത്‌?

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ശില്‍പ വന്നു.

“എന്താ ഇത്ര ആലോചന? “

“ഞാന്‍ എത്ര പെണ്ണുങ്ങളെ കെട്ടുമെന്ന് ആലോചിക്കുവാരുന്നു. “

“ങേ….ഇതെന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ ഒരു ടെന്‍ഷന്‍? കൊരങ്ങന് വല്ലോം ഓര്‍മ വന്നോ? “

“ഇന്ന് രാവിലെ സൊണാലി മേഡം വന്നിരുന്നു. “

“എന്നിട്ട്? പെണ്ണിന് ആകാംക്ഷ കയറി. “

“മേഡം എന്‍റെ പാല്‍ പിഴിഞ്ഞെടുത്തു. “

“ഛീ! ചുമ്മാ രാവിലെ വൃത്തികേട് പറയാതെ.. എന്ത് പറഞ്ഞൂന്നു പറ. “

“ഡീ ഞാന്‍ സത്യമാ പറഞ്ഞെ… അവര്‍ക്ക് എന്നോട് പ്രേമം ആണെന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് ഒത്തിരി നാളായി എന്‍റെ പാല്‍ കുടിച്ചിട്ടെന്നും പറഞ്ഞു മുഴുവന്‍ പിഴിഞ്ഞ് കുടിച്ചു. “

“ങ്ങും…..ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ പോണു. പൊന്നു മോന് അവിടെ ഇരുന്നു സ്വപ്നം കാണ്. “

“ടീ ശില്പേ….നീ അവിടെ ഇരി. ഞാന്‍ പറയട്ടെ. “

“രാവിലെ തന്നെ വൃത്തികേട് പറയാന്‍ ആണെങ്കില്‍ ഞാന്‍ പോണു. എനിക്ക് വേറെ പണിയുണ്ട്. “

“എന്‍റെ പെണ്ണേ…ഇല്ല. ഞാന്‍ വൃത്തികേട് പറയുന്നില്ല. നീ എന്‍റെ ഫോണ്‍ ഒന്നിങ്ങെടുത്തെ. അതില്‍ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്. “

“എന്തോന്നാ? “

“നീ അതിങ്ങെടുക്ക്….പറയാം. എന്‍റെ ഒരു ചെറിയ ഒരോര്‍മ്മയുടെ തെളിവ് അതിലുണ്ട്. “

അവള്‍ ഫോണ്‍ എടുത്തു.

“നീ അതില്‍ കിടക്കുന്ന ആ ഫോട്ടോ എടുത്തേ…. “

അവള്‍ കട്ടിലില്‍ ഇരുന്നു ഫോണ്‍ പരിശോധിച്ചു. ഫോട്ടോ കണ്ടിട്ടാകണം അവളുടെ മുഖം വിടര്‍ന്നു.

“ഇത്….ഇത്… “

“ആരൊക്കെയാ എന്ന് എന്‍റെ ശില്പകുട്ടി പറ. “

“ഇത് ഡോ.സൂസന്‍ അല്ലേ? “

“ങേ….. സൂസനോ? “

“ദേ ആ നില്‍ക്കുന്നത്. അവള്‍ ഡോ. ലക്ഷ്മിയുടെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചിട്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു. “

“ആണോ…..അതെനിക്കറിയില്ല. ദേ ഇത് എന്‍റെ സൊണാലി മേഡം. പിന്നെ മറ്റേതു രണ്ടും മേഡത്തിന്‍റെ കൂട്ടുകാരികളാ…. ആ ശില്പേ നിനക്ക് ഈ സൂസനെ എങ്ങനെ അറിയാം? “

“ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ അനീ…..അന്ന് ട്രെയിനില്‍ നമുക്കൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന്. ഇവരാ അച്ഛന് പെട്ടെന്ന് അസുഖം കൂടിയപ്പോള്‍ സഹായിച്ചേ. “

“അപ്പോള്‍ ശില്‍പ ഇവരെ നേരത്തെ കണ്ടിട്ടില്ലേ? “

“ഇല്ല…ഞാന്‍ ഇവരെ അന്ന് നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ചു നിന്നപ്പോഴാ കണ്ടത്. അനിക്കോര്‍മ്മ ഇല്ല അല്ലേ. ഇവരുമായി സംസാരിച്ചു നിലയ്ക്കുമ്പോഴാണു അനിയുടെ ഫോണ്‍ ആരോ തട്ടിയെടുത്തതും അനിക്ക് ട്രെയിന് മിസ് ആയതും. “

“ഹ്മം…അപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ കേരളത്തിലോട്ടു പോയപ്പോള്‍ ഇവര്‍ നിങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ഇല്ലായിരുന്നു അല്ലേ? “

“ഈ അനിക്കെന്താ? സൂസന് എന്തിനു ഞങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം വരണം? ട്രെയിനില്‍ വച്ചല്ലേ ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ കാണുന്നേ. “

“ശില്പക്ക് ഒരു ഡോ. ലക്ഷ്മി റായിയെ അറിയുമോ? “

“ഇല്ല. “

“ഡീ നീ പത്രം ഒന്നും വായിക്കാറില്ലേ? “

“ഇല്ല. എന്നും പത്രോം വായിച്ചോണ്ടിരുന്ന ഒരാള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍..ദേണ്ടെ കിളിയും പോയി ഇരിക്കുന്നു. “

“കളിയാക്കിക്കോ…കളിയാക്കിക്കോ…… പോയ കിളികളൊക്കെ തിരിച്ചു വരും. അപ്പോള്‍ കാണാം.. “

“ശോ..പിണങ്ങിയോ..പൊന്നേ….ഞാന്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ലേ…ഞാന്‍ പത്രമൊക്കെ നോക്കാറുണ്ട്. പക്ഷെ സിനിമ മാത്രം .. “

“നല്ല കുട്ടി. “

“ഇനി പറ.. ഇവര്‍ എങ്ങനെ അനിയുമായി… അനിയുടെ ഓര്‍മ്മയില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ഇവര്‍ എങ്ങനെ വന്നു..? “

“അതറിയില്ല. അവ്യക്തമായ് ഞാന്‍ ഇവരെ കണ്ടത് പോലെ തോന്നി. അതെ പറ്റി മേഡത്തോട് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവര്‍ ഈ ഫോട്ടോ എന്നെ കാണിച്ചു. എനിക്കും ഇവരെ എങ്ങനെയാ പരിചയം എന്ന് അറിയില്ല. ഇനി നിനക്ക് അറിയാമോ എന്ന് നോക്കാനല്ലേ ഞാന്‍ വിളിച്ചേ. “

“അത് കൊണ്ട് കാര്യം ഉണ്ടായി ഇല്ലേ? “

“ഉവ്വല്ലോ…..എന്‍റെ ശില്‍പ കുട്ടീ…. “

“പോ അവിടുന്ന്. മതി കിന്നരിച്ചത്. ഞാന്‍ അച്ഛന്‍റെ അടുത്തേക്ക് പോട്ടെ. “

“ശില്പേ…എന്നെ കൂടി കൊണ്ട് പോ. നിന്‍റെ അച്ഛനെ ഞാനും ഒന്ന് കാണട്ടെ. “

“അത് അനീ… അനിക്ക് അത്രയും ദൂരം. ? “

“അതൊന്നും സാരം ഇല്ല. നീ എന്നെ താങ്ങിയാല്‍ ഞാന്‍ ഇവിടുന്നു കേരളം വരെ നടക്കും. “

“ഉവ്വുവ്വ്…ഇത് വേറെ ഏതോ കൊനിഷ്ടിനുള്ള പരിപാടിയാ.. “

“എന്‍റെ പൊന്നല്ലേ. ഞാന്‍ കാര്യമായിട്ട് പറഞ്ഞതാ. എത്ര നാളായി ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ.. ഇപ്പോള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ എനിക്ക് നടക്കണം എന്ന് തോന്നുന്നു. നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്. എന്നെ ആ വാതില്‍ വരെ ഒന്ന് പിടിച്ചു നടത്തിക്കു. എന്നിട്ട് നമുക്ക് നോക്കാം.

“അനീ.. അത് ബാബയോട് ചോദിക്കാതെ. “

“അതൊന്നും സാരമില്ല. ബാബയോട് ചോദിക്കാതെ അല്ലേ നീ ഓരോന്നും ചെയ്തെ.. ഞാന്‍ ഇത്രയൊക്കെ നേരെ ആയെ. “

“എന്നാലും.. “

“ഒരെന്നാലും ഇല്ല. നീ എന്നെ ഒന്ന് അത്രയിടം വരെ കൊണ്ട് പോ. “

അവള്‍ എന്നെ പിടിച്ചു എണീപ്പിച്ചു. തോളിലൂടെ കൈ ഇട്ടു എന്നെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തി. തറയില്‍ കാലുകള്‍ ഊന്നിയപ്പോള്‍ നട്ടെല്ലിലൂടെ എന്തോ ഇഴയുന്ന പോലെ. കാലുകള്‍ ആദ്യം ഒന്ന് പതറിയെങ്കിലും അവളുടെ സഹായത്താല്‍ ഞാന്‍ നിന്നു.

എന്‍റെ മുണ്ട് അഴിഞ്ഞു താഴെ വീണു. അവള്‍ കഷ്ടപ്പെട്ടു അതെടുത്തു എന്നെ ഉടുപ്പിച്ചു.

പതിയെ അവളെ താങ്ങി ഞാന്‍ ചുവടുകള്‍ വച്ചു. അങ്ങനെ കുറച്ചു കുറച്ചായി ഞാന്‍ മുന്നോട്ടു നടന്നു. ഒരു പക്ഷെ അവള്‍ എന്നെ എടുത്തു നടത്തിക്കുകയാണോ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നാതിരുന്നില്ല.

വാതില്‍ വരെ എത്തിയപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ തളര്‍ന്നിരുന്നു. എന്നേക്കാള്‍ തളര്‍ന്നത് ശില്പയാണ്. എങ്കിലും അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“പോകാം. “

“നീ വല്ലാതെ തളര്‍ന്നല്ലോ പെണ്ണേ…. “

“അത് സാരമില്ല. അല്ലെങ്കില്‍ അനി ഇവിടെ ഇരിക്ക്. “

കാലെത്തി ആ പ്ലാസ്റിക് കസേര വലിച്ചു എന്‍റെ നേരെ ഇട്ടു എന്നെ പിടിച്ചു അതില്‍ ഇരുത്തി കൊണ്ടവള്‍ പറഞ്ഞു. “ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ വരാം. “

അവള്‍ പുറത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അതെ വേഗതയില്‍ ഓടി അകത്തു വന്നു. കയ്യില്‍ ഒരു ചെറിയ പേപ്പര്‍ പൊതിയുണ്ട്. കതകടച്ചു കുറ്റിയിട്ടിട്ടു അവള്‍ ചിരിച്ചു.

“അതെ എന്‍റെ പൊന്നു മോനെ ഇങ്ങനെ കൊണ്ട് പോയാല്‍ ശരിയാകില്ല. നിക്കര്‍ ഇടുവിച്ചു കൊണ്ട് ചെന്നില്ലേലെ അവിടെ എത്തുമ്പോഴേക്കും ഇവന്‍ എന്നെ നാണം കെടുത്തും. “

അവള്‍ ആ പൊതി തുറന്നു ഒരു നിക്കര്‍ പുറത്തെടുത്തു

“എടീ ഇതാരുടെയാ? “

“അച്ചന്‍റെയാ …എന്തേ? “

“കണ്ടിട്ട് വലുതാണെന്ന് തോന്നുന്നു. “

“സാരമില്ല. അതിനു വഴിയുണ്ട്. “

അവള്‍ എങ്ങനെയൊക്കെയോ എന്നെ അതിനുള്ളില്‍ കയറ്റി. ഒരല്പം ലൂസ് ആണ്. അത് ഒരു സേഫ്റ്റി പിന്‍ വച്ചു അവള്‍ അട്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു.

പിന്നെ എന്നെയും താങ്ങി പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ അത്ര എളുപ്പം ആയിരുന്നില്ല ആ നടപ്പ്, ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേര്‍ക്കും!

അപ്പോഴേക്കും ബാബ അത് കണ്ടു. അദ്ദേഹവും കൂടി സഹായിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ നടന്നു ശില്പയുടെ അച്ഛന്‍ കിടക്കുന്ന മുറിയില്‍ എത്തി.

അവിടെ ശില്പയുടെ അമ്മ . അവര്‍ എന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ അടുത്തു വന്നു ചോദിച്ചു, “മോന് എന്നെ ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ? “

“പിന്നെ? നല്ലോണം ഓര്‍മ്മയുണ്ട്. സ്വന്തം അമ്മയെ ഓര്‍മ്മയില്ല. അപ്പോഴാ…. “ ശില്പയാണ് പറഞ്ഞത്.

അവര്‍ എന്നെ അവിടെ ഒരു കസേരയില്‍ ഇരുത്തി. ശില്പയുടെ അച്ഛന്‍ കട്ടിലില്‍ ഇരുന്നു എന്നെ തന്നെ നോക്കുകയാണ്. ഞാന്‍ ഇവരെ എവിടെയും കണ്ടതായി ഓര്‍ക്കുന്നില്ല.

പക്ഷെ ആ മനുഷ്യന്‍ പെട്ടെന്ന് എന്നെ നോക്കി കൈകള്‍ ചൂണ്ടി എന്തൊക്കെയോ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

ശില്പയുടെ അമ്മ എന്താ എന്താ എന്ന് ചോദിച്ചു അയാള്‍ക്കരികില്‍ ചെന്നു.

പെട്ടെന്ന് ബാബ അവരെ തടഞ്ഞു. “നിങ്ങള്‍ ആരും അയാളെ തടസ്സപ്പെടുത്തരുത്. അയാള്‍ക്ക് അനിയെ അറിയാമെന്നു തോന്നുന്നു. അനിയോടു എന്തോ പറയാന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്. അത് ചിലപ്പോള്‍ രണ്ടു പേരുടെയും ഓര്‍മ്മയിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശും.” ബാബ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

പക്ഷെ എനിക്ക് അയാളെ ഓര്‍മ വരുന്നില്ല. പക്ഷെ അയാള്‍ പറയാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍ ഞാന്‍ എവിടെയോ കണ്ടതായോ. കേട്ടതായോ തോന്നി.

“തേര്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍……….. “. അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

“തേര്‍ട്ടി……. “ ഞാന്‍ അറിയാതെ പറഞ്ഞു.

അതെ. അതെ എന്ന രീതിയില്‍ അയാള്‍ കയ്യും തലയും കുലുക്കി ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

ബാബയ്ക്കും ശില്പക്കും അമ്മയ്ക്കും അദ്ഭുതം തോന്നിയിരിക്കണം.

ഞാന്‍ അയാളെ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.

“ഡൈ……….ഡൈസ്……………….. “ അയാള്‍ പാട് പെട്ട് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

“തേര്‍ട്ടി ഡൈസ് . “ ഞാന്‍ പൂരിപ്പിച്ചു. എങ്ങനെയാണ് ആ വാക്കുകള്‍ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ഓടിയെത്തിയത് എന്ന് എനിക്കറിയില്ല.

“ഹാ. ഹാ…… “ അതെയെന്നും പറഞ്ഞു അയാള്‍ തല കുലുക്കി.

“ല…..ലക്…….. “

“ലക്ഷ്മി? “

അയാള്‍ തല കുലുക്കി.

“ലക്ഷ്മി റായി? “

അല്ല… എന്നെ രീതിയില്‍ അയാള്‍ തല കുലുക്കി. എന്നിട്ട് കൈ ഉയര്‍ത്തി അടുത്തത് എന്ന ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

“ലക്ഷ്മി റായി ഹോസ്പിടല്‍? “

അയാള്‍ വീണ്ടും കൈ കറക്കി അതല്ല എന്ന ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

“റായി ലക്ഷ്മി ഹോസ്പിടല്‍? “ ബാബയാണ് ചോദിച്ചത്.

അതെ. അതെ എന്ന് അയാള്‍ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

പിന്നെ അയാള്‍ കൈകള്‍ ഉയര്‍ത്തി ആദ്യം ഒന്ന് എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. പിന്നെ മൂന്നു എന്ന് കാണിച്ചു. അത് കഴിഞ്ഞു ആറു എന്നും കാണിച്ചു.

“നൂറ്റി മുപ്പത്തിയാറു. “ ശില്‍പ പറഞ്ഞു.

അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മുഖത്ത് സന്തോഷം ഇരച്ചു കയറി. താന്‍ പറയുന്നത് മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് മനസ്സിലായി എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന സന്തോഷം.

പിന്നെ അയാള്‍ കാര്‍ ഓടിക്കുന്ന പോലെ ആംഗ്യം കാണിച്ചിട്ട് വാ തുറന്നു എന്തോ പറയാന്‍ നോക്കി.

പിന്നെ എന്നെ നോക്കി വീണ്ടും കാര്‍ ഓടിക്കുന്ന പോലെ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

“കാര്‍? “ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

അതെ. അത് തന്നെ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ അയാള്‍ വിരല്‍ എന്‍റെ നേരെ ചൂണ്ടി കുലുക്കി.

പിന്നെ വീണ്ടും ല.. ല… എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്‍ ഓടിക്കുന്ന പോലെ കൈകള്‍ വച്ചു.

“ലക്ഷ്മി റായിയുടെ കാര്‍? “

അയാള്‍ പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന പോലെ ഇരുന്നു. പിന്നെ ശില്പയെ അടുത്തേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. എന്നിട്ട് അവളുടെ കഴുത്തില്‍ ചൂണ്ടി, മാല എവിടെ എന്ന രീതിയില്‍ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

അവള്‍ സംശയത്തോടെ നോക്കി. അയാള്‍ വീണ്ടും മാല എന്ന രീതിയില്‍ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

“മോളുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞോ എന്നാണോ ഈ ചോദിക്കുന്നേ? “ ശില്പയുടെ അമ്മ ചോദിച്ചു.

അല്ല…അല്ല…എന്ന് അയാള്‍ കൈകള്‍ ഉയര്‍ത്തി ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

പിന്നെ എന്നെ ചൂണ്ടി വീണ്ടും ശില്പയുടെ കഴുത്തില്‍ മാലയുടെ ആംഗ്യം കാണിച്ചിട്ട് എപ്പോള്‍ എന്ന് ചോദിക്കുന്ന പോലെ കൈ മലര്‍ത്തി.

ശില്‍പ പെട്ടെന്ന് ശോ. എന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ നോക്കി. “കല്യാണമൊക്കെ അച്ഛന് ഭേദം ആയിട്ട്. മാത്രവും അല്ല അനിക്കും ഭേദമാവണ്ടേ… “

പെട്ടെന്ന് അദ്ദേഹം അല്ല. അല്ല…എന്ന രീതിയില്‍ ആംഗ്യം കാണിക്കുകയും പെട്ടെന്ന് വയലന്റ് ആകുകയും ചെയ്തു.

ബാബ അയാളെ പിടിച്ചു കിടത്തി എന്തോ മരുന്ന് കൊടുത്തു.

കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ ബഹളം വച്ചു അയാള്‍ ഉറങ്ങി.

ബാബ എന്നെ ശില്പയുടെ സഹായത്താല്‍ തിരികെ മുറിയില്‍ എത്തിച്ചു.

“മോളെ… അച്ഛന്‍ എന്തോ പറയാന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്. അത് അനിക്ക് എങ്ങനെയോ അറിയാം. അതാണ് അനി അതെന്താണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ പ്രതികരിച്ചത്. മോളുടെ ഓര്‍മയില്‍ എവിടെയെങ്കിലും അനിയും അച്ചനും തമ്മില്‍ കണ്ടിരുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ടോ? “

“അത്,, ബാബ… അന്ന് ട്രെയിനില്‍ വച്ചു പോലും അനി എന്‍റെ അച്ഛനെ കണ്ടോ എന്ന് സംശയം ആണ്. ഇനി കേരളത്തില്‍ വച്ചോ മറ്റോ ഉണ്ടോയെന്നു എനിക്കറിയില്ല. പക്ഷെ ഞാന്‍ അനിയെ ആദ്യമായി കാണുന്നത് ട്രെയിനില്‍ വച്ചാണ്. “

“ഹം…മോള്‍ ഇപ്പൊ പൊയ്ക്കോളൂ… അച്ഛന്‍റെ അടുത്ത് വേണം. പിന്നെ ഇന്നിനി ഒന്നും ചോദിക്കാന്‍ നിക്കരുത്. നമുക്ക് സാവകാശം കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലാകാം. “

അവള്‍ പോയി.

“അനിക്കെന്തു തോന്നുന്നു? എന്തെങ്കിലും ഓര്‍മ വരുന്നുണ്ടോ? “

“അത് ബാബാ….അദ്ദേഹത്തെ എവിടെയും കണ്ടതായി ഞാന്‍ ഓര്‍ക്കുന്നില്ല. പക്ഷെ ആ വാക്ക്…..തേര്‍ട്ടി ഡൈസ് അത് എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ എവിടെയോ ഉണ്ട്. പക്ഷെ ഒന്നും വ്യക്തമാകുന്നില്ല. അതാ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്. പിന്നെ ബാക്കിയൊക്കെ ഊഹങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു. “

“ഹ്മം.. അപ്പോള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ അനി പറഞ്ഞു വരുന്നത് ശില്പയുടെ അച്ഛനുമായി കണക്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റിയ ഓര്‍മ്മകള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ഒന്നും അനിയുടെ പക്കല്‍ ഇല്ലെന്നാണോ? “

“അതെ.. ബാബ. പക്ഷെ എനിക്ക് തോന്നുന്നത് നമുക്കറിയാത്ത എന്തോ ഒന്ന് ഡോ. ലക്ഷ്മി റായിക്ക് അറിയാം. അല്ലെങ്കില്‍ അത് അവരെ അറിയിക്കണം എന്ന് ശില്പയുടെ അച്ഛന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അതിനു നമുക്ക് ലക്ഷ്മി മേഡത്തെ കണ്ടേ തീരൂ….. ബാബയ്ക്ക് അവരെ ഒന്ന് വിളിച്ചൂടെ.. “

“അത് മോനെ…. എന്തെങ്കിലും കാര്യം ഉണ്ടെങ്കില്‍ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കാറാണ് പതിവ്. അങ്ങോട്ട് വിളിക്കുകയോ അവരെ കാണാന്‍ പോകുകയോ ചെയ്യരുതെന്ന് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ശില്പയുടെ അച്ഛനെ മറ്റുള്ളവര്‍ കണ്ടെത്തുമോ എന്ന് അവര്‍ക്ക് ഭയമുണ്ട്. “

“ഹാ… എന്നാല്‍ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. നമുക്ക് സൊണാലി മേഡത്തെ കൊണ്ട് വിളിപ്പിക്കാം. അതാകുമ്പോള്‍ പ്രശ്നം ഇല്ലല്ലോ. “

ഞാന്‍ ഫോണില്‍ നിന്നും മേഡത്തെ വിളിച്ചു. ലക്ഷ്മി മേഡത്തെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു.

“അതിനിനി ഒരാഴ്ച കൂടി കഴിയണം. ലക്ഷ്മി ഒരു കൊണ്ഫറന്സിനായി യൂറോപ്പില്‍ പോയിരിക്കുകയാണ്. എന്താ അനി? എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം? “

“ഇല്ല മേഡം.. എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ ലക്ഷ്മി മേഡത്തെ കണക്റ്റ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റിയ എന്തോ ഒന്ന് കറങ്ങുന്നത് പോലെ അതാ. വേറെ ഒന്നും ഇല്ലാ. “

“ബാബാ….അപ്പോള്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ ഒരാഴ്ച കഴിയുമ്പോള്‍ നമുക്ക് ലക്ഷ്മി മേഡത്തെ കാണാം. എന്‍റെയും ശില്പയുടെ അച്ഛന്‍റെയും ഓര്‍മ്മകളെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന കണ്ണി അവരില്‍ നിന്നും കിട്ടുമെന്ന് നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാം. “