നാലുമണിപ്പൂക്കൾ 2

Naalumanippokkal Part 2 bY ഷജ്നാദേവി | Previous Part

“ടീച്ചർ,ഞാൻ കാത്തിരിക്കും…” കാലത്തെണീറ്റ സംവൃത അംജദിന്റെ മെസ്സേജ് കണ്ട് അസ്വസ്ഥയായി. എപ്പോഴാണ് നിയന്ത്രണം പോയത്? എപ്പോഴായാലും വല്ലാത്തൊരാകർഷണം തന്നെ അംജദിന്. ‘ശ്ശോ എന്നാലും പഠിപ്പിക്കുന്ന കുട്ടിയോട് ഇങ്ങിനെയൊന്നും പറയരുതായിരുന്നു. എത്ര വലിയ തെറ്റാണ് താൻ ചെയ്തത് എന്നോർത്ത് അവൾക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി. മുഴുവൻ ചാറ്റും ഒന്നുകൂടി വായിച്ച സംവൃതയ്ക്ക് ഒന്ന് മനസ്സിലായി..,’തെറ്റുകൾ തുടങ്ങി വെച്ചത് ഞാൻ തന്നെയാണ്. ഇനി അത് തുടരാതിരിക്കാനുള്ള ശ്രദ്ധ വെക്കേണ്ടതും ഞാനാണ്’ അവൾ പറഞ്ഞ വാക്ക് എങ്ങിനെയെങ്കിലും പുലർത്തി അതൊന്നവസാനിപ്പിക്കാൻ വെമ്പൽ കൊണ്ടു.

അംജദ് അലി ലോകം കീഴടക്കിയവനേപ്പോലെ അത്യാവേശത്തിലായത് വീട്ടുകാരെയും കൂട്ടുകാരെയും ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തി. മിണ്ടാപൂച്ച മാറ്റത്തിലേയ്ക്ക് ചുവട് വെച്ചു.

രണ്ടു പ്രണയിനികളേത്തേടി അവൻ ഉത്സാഹവാനായി സ്കൂളിലേയ്ക്ക് പുറപ്പെട്ടു..,തനിക്ക് വേണ്ടിയെഴുതിയ പ്രണയലേഖനം കൈയിലും, ടീച്ചർക്ക് വേണ്ടിയെഴുതിയ പ്രണയലേഖനം ഖൽബിലും സൂക്ഷിച്ച്…

ഷാനിബയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ കെൽപ്പില്ലാതിരുന്ന അംജദ്അലി സംഗീതയെ അതേൽപ്പിച്ച് ഒറ്റയ്ക്ക് നടന്നുപോയത് കണ്ട് സംഗീത ഉള്ളിൽ നീറിയെങ്കിലും വേദനയൊതുക്കി സാധാരണ ജീവിതത്തിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു നടന്നു. പല തവണ അത് വായിക്കാനായി മനസ്സ് കൊതിച്ചെങ്കിലും ശരിയല്ലെന്ന് ചിന്തിച്ച് സ്നേഹത്തിന്റെ നിറകുടം കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സുമായി സ്കൂളിലേയ്ക്ക് നടന്നു. ഗെയ്റ്റിനു മുൻപിൽ കാത്തുനിന്ന നജ്മത്ത് സംഗീതയെക്കണ്ടതും അവൾക്കരികിലേയ്ക്ക് ഓടിയെത്തി. സംഗീതയ്ക്കത് കണ്ട് സങ്കടവും ചിരിയും ഒരുപോലെ വന്നു.

“സംഗീതേ എന്തായി?”

“ന്റെ ഷാനിബാ ഞാനങ്ങ്ണ്ട് വെരില്ല്യേ? ഇയ്യെന്തിനാ ഇങ്ങ്ണ്ടോടി വെര്ണ്?‌ ദാ കിട്ടീക്ക്ണ് നി ഇന്നൊന്നും മറക്കലേട്ടാ നജ്മത്തേ.” അവളത് ഉമ്മച്ചിപ്പെണ്ണിന് കൈമാറുമ്പോൾ ആത്മാർത്ഥമായി ഒരു കടമ നിർവ്വഹിച്ചതിന്റെ തിളക്കമായിരുന്നു കണ്ണിൽ. അത് വാങ്ങി പുസ്തകത്തിലൊളിപ്പിച്ച് ഷാനിബ കൈകൾ മുന്നിൽ തൂക്കിയിട്ട് കോർത്ത് വെച്ചു സംഗീതയ്ക്കൊപ്പം നടന്നു. അവൾ നാണിച്ച് ചുവന്നത് കണ്ട് സംഗീത ഒന്നുറപ്പിച്ചു. ഒന്നാകേണ്ടവർ ഇവർ തന്നെയാണ്. അത്രയ്ക്ക് ഭംഗിയും നിറവുമുള്ള പെണ്ണാണ് ഷാനിബ നജ്മത്ത്.

സംഗീതയ്ക്ക് പിറകിൽ നടന്നത്ര ആൺകുട്ടികൾ ആ സ്കൂളിൽ മറ്റൊരു പെൺകുട്ടിയുടെയും പിറകേ നടന്നിട്ടുണ്ടാവില്ല. തന്റെ സൗന്ദര്യത്തിൽ വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കിലും അംജദിനോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ട് സംഗീത എല്ലാവരെയും അകറ്റി‌നിർത്തി.

കമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ് ഒടുവിൽ അംജദ് സംഗീതയെ അകറ്റിയപ്പോഴാണ് തന്റെ പിറകേ നടന്ന ചെക്കന്മാർ എത്ര വേദനിച്ചിട്ടുണ്ടാവും എന്നവൾ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞത്. ക്ലാസ്സിലെത്തിയ ഷാനിബ ബാഗ് ബെഞ്ചിൽ‌ വെച്ച് നെല്ലിച്ചുവട്ടിലിരുന്ന് ആരും കാണാതെ പ്രണയലേഖനം തുറന്നു വായിച്ചു:

“പ്രിയപ്പെട്ടവളേ,

ഉറങ്ങാതിരുന്ന ഇന്നലെ രാവിൽ‌‌‌ ഖൽബിൽ പെയ്ത നനുത്ത മഞ്ഞാണ് നജ്മത്ത്!

ഇടയിലെപ്പഴോ മിഴിയൊന്നടഞ്ഞതും തരിവള കൊട്ടിയുണർത്തിയ ഷാനിബാ.. സത്യം നീ അറിയാതെ പോകരുത്: സംഗീതയ്ക്ക് എന്നോടൊരിഷ്ടമായിരുന്നു.

നിനക്ക് വേണ്ടി‌.‌., അല്ല നമുക്ക്‌ വേണ്ടി വഴിമാറി‌ നടന്ന സംഗീതയെ മറക്കരുത്.., വെറുക്കരുതെന്നൊന്ന് പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ‌ ജീവിതത്തിൽ എനിക്ക് സമാധാനമില്ലാതാവും. വാക്ക് പറയുന്നു. ഷാനിബാ നജ്മത്തിനൊപ്പം അംജദ് അലി ജീവിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും.., ജീവനുണ്ടെങ്കിൽ. “

ഷാനിബയത് വായിച്ച് അസ്വസ്ഥയായി. അവൾ തട്ടമഴിച്ച് നെല്ലിയിലകൾ കുടഞ്ഞ് ക്ലാസ്സിലേയ്ക്ക് കയറി. ആദ്യം വായിച്ച് കഴിഞ്ഞ് സംഗീതയെ കാണിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ അവളെക്കുറിച്ചെഴുതിയത് വായിച്ചാൽ അവൾ കൂടുതൽ വേദനിച്ചെങ്കിലോ എന്ന് കരുതി ഷാനിബ പിന്തിരിഞ്ഞു.

അംജദിന്റെ ക്ലാസിലെത്തിയ സംവൃത മുന്നിലിരിക്കുന്ന അംജദിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതിരുന്നത് അംജദിനും ആശ്വാസമായി. ടീച്ചറോട് അംജദിന് അത്രയ്ക്ക് ബഹുമാനമാനവും ഇഷ്ടവുമായിരുന്നു. അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കുമ്പോഴൊക്കെ ഇന്നെന്തോ ഒരു‌ സുഖം..ചെറുചൂടുള്ള സുഖം.

ഇടയ്ക്ക് അവരുടെ നോട്ടം പാളി അംജദ്അലിയുടെ കണ്ണിലുടക്കി. അവർക്ക് വാക്കുകൾ പിഴച്ച് ക്ലാസ്സൊരു വഴിക്ക് പോയി. പലപ്പൊഴും കുട്ടികൾ ചിരിച്ചത് സവൃതയെ പിരിമുറുക്കത്തിലാക്കി. അവരുടെ നീണ്ട് പാതിയടഞ്ഞ സംമോഹന മിഴികൾ അംജദിനെ നോക്കുമ്പോഴൊക്കെ അവനും തിരിച്ച് നോക്കുന്നത് കണ്ട് അവർ പ്രതിരോധിക്കാൻ പാട് പെട്ടു. പിങ്ക് ചുരിദാറിന്റെ ഇളം പിങ്ക് ഷാൾ അവർ കഴുത്തിലൂടെയിട്ടു. പിന്നെയത് അരയിൽ ചുറ്റി. പിന്നെയഴിച്ചത് തലയിലൂടിട്ടു! കൈകൾ എവിടെ വെക്കണം? മുടി നേരെയാണോ? അവർക്ക് ആകെയൊരു വെപ്രാളമായി. ഒടുവിൽ ഇന്നിത് മതിയെന്ന് പറഞ്ഞ് അവർ ക്ലാസ് നിർത്തി കഴുത്തിലും മുഖത്തുമുള്ള വിയർപ്പ് ഷാളിൽ തുടച്ച് സ്റ്റൂളിലിരുന്നു. എല്ലാവരെയും പഠിക്കാനിരുത്തിയ സംവൃത അംജദിനെ നോക്കി. ‘ശ്ശൊ അവൻ മാത്രം എന്നെത്തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നു. ഇനിയിപ്പോ വാക്ക് തെറ്റിച്ചാൽ അവനെന്താണ് കരുതുക? ഇങ്ങിനെയൊരബദ്ധം ഇനി‌ സംഭവിക്കാതെ നോക്കണം.’ അങ്ങിനെ ഒരു വിധമൊപ്പിച്ച് പുറത്ത് ചാടിയ ടീച്ചർ ഉച്ചയ്ക്ക് ഊൺ കഴിഞ്ഞ് പോകണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ചിന്തിച്ച് ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തി. ‘അവന്റെ നോട്ടം ഇന്നത്തോടെ നിർത്തണം. എന്തായാലും‌ അവന് വാക്ക് കൊടുക്കണ്ടായിരുന്നു.’

സംവൃത നടന്ന് പത്ത് ബി യിലെ കരിങ്കൽ ചുവരുകളോടടുത്തു. വാതിൽക്കലെത്തിയ സംവൃതയുടെ ഹൃദയം പടപടാ മിടിച്ചു. അവൾ ഷാൾ തലയിലൂടിട്ട് മുന്നിലെ ബെഞ്ചിലിരുന്ന അംജദിന്റെ ഡെസ്ക്കിന്റെ ഇങ്ങേയറ്റത്ത് അരയമർത്തി നിന്നു.

‘അവൻ പെട്ടെന്നൊന്ന് പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചെങ്കിൽ പെട്ടെന്ന് പോവാമായിരുന്നു’ സംവൃത ചൂടുപിടിച്ച് വിയർത്തു. അത് കഴുത്തിലൂടൊഴുകി ചുരിദാറിനുള്ളിലുടെ ബ്രായിലലിഞ്ഞു ചേർന്നു. അവൻ താടിക്ക് കൈയും കൊടുത്ത് അലക്ഷ്യമായി വെളിയിലേയ്ക്ക് നോക്കി നിന്നത് സംവൃതയ്ക്ക് ദേഷ്യവും നിരാശയുമുണ്ടാക്കി.

“പറയ്..!”

അവൾ പെട്ടെന്നൊരു ധൈര്യത്തിൽ അംജദിനെ നോക്കാതെ ദേഷ്യം ഭാവിച്ച് ചുവരിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു. അത് പറയുമ്പോൾ സംവൃത കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടിഞെരിച്ച് ആകാംക്ഷയും പെട്ടെന്ന് രക്ഷപ്പെടാനുള്ള ധൃതിയും പ്രകടിപ്പിച്ചു.

“എന്ത്?” അംജദ് അവളെ നോക്കുന്നേയില്ല. അവൾ സഹികെട്ട് പരിഭവിച്ചു. പത്താം ക്ലാസുകാരനു മുന്നിൽ അവളൊരു എട്ടാം ക്ലാസ്സുകാരിയായി നിന്ന് നാണിച്ച് ചുവന്നു.

“ഇന്നലെ പറഞ്ഞത്..” അവൾ വിട്ടുകൊടുത്തില്ല

“ഭംഗിണ്ട്” വാതിലിലിൽ നോക്കിയാണത് അംജദ്അലി പറഞ്ഞത്.

അത് കേട്ടതും അവൾക്ക് ആസകലം കോരിത്തരിച്ചു.

“വാതിലിനോ..” അവൾക്ക് പെട്ടെന്ന് കിട്ടിയ ഊർജ്ജത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“അല്ല..,ടീച്ചർക്ക്!”

“മുഖത്ത് നോക്കി പറയാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്..?” സംവൃതവിട്ടില്ല.

അവനെണീറ്റ് സംവൃതയെ മുഖത്ത് നോക്കിയില്ലെങ്കിലും മുഖമവൾക്കഭിമുഖമായി മിഴികൾ താഴ്ത്തിപ്പറഞ്ഞു: “ടീച്ചറെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗിണ്ട്…സത്യായിട്ടും”

“എന്നാ ഞാൻ പോകട്ടെ?”

“ഉം..”

“വേറെന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ?”

“ഇല്ല ടീച്ചറേ…”

“സത്യമായിട്ടും ഇല്ലല്ലോ?”

“ഇല്ല”

“ഇനി രാത്രി വിളിക്കുമ്പൊ ഒന്നും പറയില്ലല്ലോ?”

“രാത്രി വിളിക്കോ?”

“നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ വിളിച്ചോട്ടാ എന്റംജദേ ഞാൻ ദേഷ്യപ്പടില്ല” ഇതും പറഞ്ഞ് സംവൃത തലകുനിച്ച് നിറഞ്ഞ മുടിയുലച്ച് നാണിച്ച് കടന്ന് പോയത് അംജദ് മാത്രമല്ല ഷാനിബയും സംഗീതയും അപ്പുറത്തെ ക്ലാസ്സിൽ നിന്ന് നോക്കിനിന്നു.

അവർ പറഞ്ഞതെന്താണെന്നറിയാൻ പെൺകൊടികൾക്ക് ആകാംക്ഷയായി.

സ്കൂൾ വിട്ട് കുട്ടികളൊഴുകിപ്പോകുന്നതിനിടയിൽ അംജദിന്റെ ഓരോ ചലനവും ഒപ്പിയെടുത്ത സംവൃതയ്ക്ക് ഷാനിബയും സംഗീതയും അവന്റെ പുറകേ പോകുന്നത് കണ്ട് കരൾ പിടഞ്ഞു. അവരുള്ളിൽ നീറിപ്പുകഞ്ഞു. സ്കൂൾ കുട്ടിയായി അംജദിനൊപ്പം ചിരിച്ചു കളിച്ച് പാറിനടക്കാൻ താൻ കൊതിക്കുന്നത് സംവൃത തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

“നീയിനി ആ അംജദിനെ വിളിച്ച് മുറിയിൽ കയറ്റല്ലേട്ടാ…” ‘ഹരിയേട്ടൻ വിളിക്കുമ്പോൾ കളിയാക്കിയാണെങ്കിലും പറഞ്ഞത് സത്യമായി പുലരരുതേ ഈശ്വരാ?’ അവൾ പിടിവിട്ട് മനമുരുകി.

‘ശരിയാണ് ഏട്ടനോട് അംജദിനെ പറ്റി മാത്രേ പറയാറുള്ളൂ.. വേറെത്ര കുട്ടികളുണ്ട് സ്കൂളിൽ? എന്താണ് അവനോട് മാത്രം ഒരിത്? കുട്ടികളും ഹരിയേട്ടനും കളിയായാണെങ്കിലും നിരന്തരം അവനെയും എന്നെയും കൂട്ടിച്ചേർത്ത് കഥകളുണ്ടാക്കിയതാണ് തന്റെ മനസ്സിൽ ഇങ്ങനെയൊരു ഇഷ്ടം തോന്നാൻ കാരണമായത്.’

‘ഇഷ്ടോ!? ഇതെപ്പൊ പെണ്ണേ?’ താനറിയാതെ തന്റെയുള്ളിൽ പലതും നടക്കുന്നത് സംവൃത തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

പ്രണയിക്കേണ്ട കാലത്ത് പഠിച്ചു നടന്നു… ഇപ്പോ പഠിപ്പിക്കുന്ന കുട്ടിയെ പ്രണയിക്കുന്നു…

‘ആരും അറിയേണ്ട,അംജദിനോടും പറയേണ്ട. അവനെയിങ്ങനെ മനസ്സിൽ താലോലിക്കാൻ തന്നെയൊരു സുഖമുണ്ട്! അതു മതി ഈ പെണ്ണിന്… ഈശ്വരാ ഇനിയൊരു ജന്മം എനിക്കായ് തരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ അംജദിന്റെ പെണ്ണായിരിക്കാൻ വല്ലാത്ത മോഹം.’ അവൾ കരളുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു.

വീട്ടിലേയ്ക്ക് കയറുന്നത് വരെ ഷാനിബ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി നീറിപ്പുകഞ്ഞു. അംജദ്അലിക്ക് പക്ഷേ പ്രണയിനിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാനുള്ള കരുത്ത് ഇല്ലായിരുന്നു. സംഗീതയോടുള്ള സ്നേഹത്തിനും അവനോടുള്ള ഖൽബ് നിറഞ്ഞ പ്രണയത്തിനുമിടയിൽ അവൾ വല്ലാതെ ആടിയുലഞ്ഞെഴുതിയ കത്ത് അവൻ ആവേശത്തോടെ വായിക്കുന്നത് സംഗീത കൗതുകത്തിൽ വീക്ഷിച്ചു. വായിച്ചു കഴിഞ്ഞ് അവന്റെ മുഖം വാടിപ്പോയത് കണ്ട് സംഗീതയ്ക്ക് ആധിയായി.

“എന്ത് പറ്റ്യേടാ? ഇന്നോട് പറയ്”

“ചേച്ച്യെന്നെ വായിച്ചോക്ക്” അവൻ കത്ത് നീട്ടി കണ്ണു നിറഞ്ഞ് പറഞ്ഞു.

അവൾ അവനെയും കൂട്ടി ആരും കാണാതിരിക്കാനായി ഇടവഴിയിലേയ്ക്ക് കടന്നു. ചുറ്റും നോക്കി ആരുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയ സംഗീതയത് തുറന്ന് വായിച്ചു.

“അംജദ്; ഇന്നലെ വരെ എനിക്ക് വല്ലാത്ത സ്നേഹമായിരുന്നു.., പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ഇഷ്ടമായിരുന്നു. കുട്ടികൾ നിന്നെയും സംവൃത ടീച്ചറെയും ചേർത്ത് പല കഥകളും പറഞ്ഞെങ്കിലും ഞാൻ വിശ്വസിച്ചില്ല. എന്നാൽ പലതും ക മ്പികു ട്ടന്‍;നെറ്റ്നേരിട്ട് കണ്ടത് കൊണ്ട്, എനിക്ക് എന്നെ തന്നെ വിശ്വസിക്കാമെങ്കിൽ കുട്ടികൾ പറയുന്നത് സത്യമാണെന്ന് ഇന്ന് ഞാനറിയുന്നു. അവസാനമായി ഇന്ന് ടീച്ചർ നിന്നോടൊത്ത് സംസാരിച്ചതൊന്നും ഞാൻ കേട്ടില്ലെങ്കിലും നിന്റെയും ടീച്ചറുടെയും ശരീരഭാഷ എനിക്ക് വ്യക്തമായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് ഇനിയുമിത് തുടർന്നാൽ കൂടുതൽ പ്രശ്നങ്ങളിലേയ്ക്ക് പോകുമെന്നെനിക്ക് ഭയമുണ്ട്. ഒരു ദിവസമാണെങ്കിലും പ്രണയിച്ചത് നിന്നെയാണ്..,നിന്നെ മാത്രം. വിട പറയുന്നു. നമ്മളെന്നും നല്ല സുഹൃത്തുക്കളായിരിക്കും…നിർത്തുന്നു.

-ഷാനിബ നജ്മത്ത്.

വായിച്ച് കഴിഞ്ഞ് സംഗീതയ്ക്കും കരച്ചിൽ പൊട്ടി. അവളുടെ കണ്ണുനിറഞ്ഞത് കണ്ട് സംഗീതയ്ക്ക് തന്നോടെത്ര സ്നേഹമുണ്ടെന്നറിഞ്ഞ് അംജദിനും വിങ്ങിപ്പൊട്ടി. അവൻ തളർന്ന് അതിരിലെ ചെങ്കല്ലിലിരുന്നു. സംഗീത അവനടുത്തിരുന്ന് അവന്റെ ദുഖം കണ്ട് സങ്കടപ്പെട്ടു.

“സാരല്ലടാ ഓൾക്ക് അന്നോടിത്ര ഇഷ്ടേള്ളൂന്ന് വിചാരിച്ചാ മതി”

“ഉം..” ഒരു ദിവസം പോലും തികയാത്ത ആദ്യ പ്രണയം‌ തകർന്നു പോയി.

“ഓള് പോയാലും അനക്ക് അയ്നേക്കാളും ഭംഗിള്ള പെണ്ണിനെ കിട്ടും അതിക്ക് ഒറപ്പാ”

“അതല്ല ചേച്ചീ ഓള് പറഞ്ഞത് കൊറച്ചൊക്കെ സത്യാ” സംഗീതയത് കേട്ട് വാ പൊളിച്ചിരുന്നു പോയി.

“ടീച്ചറ് പാവാ.‌. ന്നാലും എന്തോ ഒര് അടുപ്പം ഇന്നോട്ണ്ട്ന്ന് തോന്ന്ണ്”

“അനക്ക് എന്തേലും ണ്ടാ ടീച്ചറോട്?”

“അറിയില്ല സംഗീതേച്ച്യേ..ക്കറിയില്ല”

“ന്റെ അംജദേ വേണ്ടാട്ടാ അങ്ങനെണ്ടെങ്കിൽ‌ ഇപ്പൊത്തന്നെ മനസ്സീന്ന് കളഞ്ഞോ”

“ഉം.. കളയാം”

“ഞാനന്റെ കൈയൊന്ന് പിടിക്കെട്ടേ അംജദേ?”

“ഉം..”

അടുത്തിരുന്ന സംഗീത അവന്റെ ഇടത് കൈപിടിച്ച് തന്റെ മടിയിൽ വച്ചു.

“അംജദ്ന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലും ഇക്ക് മറക്കാൻ പറ്റില്ല.”

അവനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. സംഗീതയുടെ കൈപിടിച്ചിരിക്കാനെന്ത് സുഖം!

അവളവന്റെ കൈ പിടിച്ചുയർത്തി തന്റെ മുഖത്തോട് ചേർത്ത് അവനെ നോക്കി. അവൻ എന്തെങ്കിലുമായ്ക്കോയെന്ന ഭാവത്തിലിരിക്കുകയാണ്. സംഗീതയെപ്പോലൊരു പെണ്ണ് കൈയിൽ കയറിപ്പിടിച്ചാൽ അംജദെന്നല്ല ആരും വഴുതിവീഴും.

‘എന്തൊരു ഭംഗിയാണിവൾക്ക്.. കിഴുക്കുത്തി‌മുല്ല കവിളുള്ള പഞ്ചാരപ്പെണ്ണിൻ തേൻതുടിക്കും കരിംചുവപ്പ്‌ ചുണ്ടിലൊന്ന് മുത്താൻ കൊതിക്കാത്തതായി ആരാണുള്ളത്?’ അവനുള്ളിൽ മോഹനിലാവുദിച്ച് അസ്വസ്ഥനായി.

അവളവന്റെ കൈയിൽ ചുണ്ടുചേർത്ത് അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി. തന്റെ നനുത്ത പവിഴാധരങ്ങളുടെ സ്പർശനത്തിലവൻ കുളിർകൊണ്ടത് സംഗീതയെ ആനന്ദിപ്പിച്ചു.

‘ഷാനിക്ക് വേണ്ടെങ്കി വേണ്ട ഇക്ക് വേണം ന്റെ ചെക്കനെ’ അവൾ വീണ്ടും മോഹമെത്തയിൽ അരിമുല്ലപ്പൂ വിതറി കാത്തിരുന്നു.

“പൂവാ അംജദേ?”അവളവന്റെ കൈ വിട്ട് എണീറ്റു.

“ഉം..”

അവർ നടന്നു നീങ്ങി. അവന്റെയുള്ളിൽ ഷാനിബ കെട്ടടങ്ങുന്നത് സംഗീത വായിച്ചെടുത്തു. നടത്തത്തിനിടയിൽ കള്ളക്കണ്ണ് സംഗീതയിൽ പാളിയുരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

‘ഇനിയൊരിഷ്ടം പറഞ്ഞ് ചമ്മണ്ട. ഓൻ വേണെങ്കി പറ്യേട്ടേ.’

സംഗീത വീട്ടിലേയ്ക്ക് കയറുമ്പോൾ തിളക്കമുള്ള ചെക്കന്റെയാ നോട്ടം മനസ്സിൽ പകർത്തി യാത്ര ചൊല്ലി.

സംഗീത അന്ന് വൈകുന്നേരം പാടത്ത് ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കുന്ന അംജദിനെ നോക്കി എത്ര നേരമിരുന്നെന്നറിയില്ല.

“എന്താടീ പെണ്ണേ യ്യി കളി കാണ്വെല്ലല്ലോ? ആര്യാ നോക്കിരിക്ക്ണേ?” ഏട്ടത്തിയമ്മയുടെ കുത്തുന്ന ചോദ്യം കേട്ട് സംഗീത ജീവിതത്തിലാദ്യമായി നാണിച്ചിരുന്നു.

“എല്ലൗം ന്നോട് പറേല്ണ്ടല്ലോ പറേടോ… ആര്യാ നോക്ക്ണേ?”

“ദാ ആ നീലക്കുപ്പായട്ട ചെക്കനെ” പാടവരമ്പിലിരുന്ന സംഗീത ഇഞ്ചിപ്പുല്ലിൽ പിടിച്ചുവലിച്ച് കരിവള കുലുക്കിപ്പറഞ്ഞു.

“ഹ് ആരേ? അംജദിനേ? ന്ന്ട്ട് ഓനന്നെ ഇഷ്ടാ?”

“അറിയില്ല”

“യ്യി ധൈര്യായി ചോയ്ച്ചോക്ക് ഞാന്ണ്ടന്റെ കൂടെ. വേണേ ഞാൻ ചോയ്ക്കാ.” “അതൊന്നും വേണ്ട ഞാൻ ചോയ്ച്ചതാ ന്റെ പാറുക്കുട്ട്യേ.” അവൾ നടന്നതെല്ലാം പാർവ്വതിയോട് വിശദീകരിച്ചു. ഇതെല്ലാം കേട്ട് പാർവ്വതിക്കാകെ കോരിത്തരിച്ചു പോയി.

“എന്താ അന്തം വിട്ട് നിക്ക്ണ് ന്റെ പാറുക്കുട്ട്യേ..വിശ്വാസായില്ല്യേ” സംഗീത പാർവ്വതിയുടെ താടിയിൽ പതിയെ തഴുകി ചോദിച്ചു.

“അതല്ല, ചെക്കനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിട്ട് പിന്നൊന്നും നടന്നിലാന്ന് പറഞ്ഞത് വിശ്വൈക്കാൻ പറ്റ്ണില്ല. ഞാനാര്ന്നെങ്കി എന്തെങ്കിലൊക്ക് നടന്നീര്ന്ന്. അത്രക്കും മൊഞ്ചാണാ ചെക്കന്.” പാർവ്വതി തമാശയായിട്ടാണെങ്കിലും പറഞ്ഞത് സത്യമാണെന്ന് സംഗീത ഊഹിച്ചെടുത്തു.

“വേണ്ടാ ട്ടാ ഏടത്ത്യേ” അവൾ പരിഭവിച്ചു.

“പിന്നെ ഞാൻ വെറ്തെ പറഞ്ഞേല്ലേ ന്റെ മോളേ.‌ ന്ന്ട്ട്, പറയ് അനക്കൊന്നും തോന്നീലേ?”

“തോന്നൊക്കെ ചെയ്ത് പക്ഷേ പേടിച്ച്ട്ട് ഓനെ തള്ളിമാറ്റി. ആരേലും കണ്ടാലോ? അത്വല്ല കല്ല്യാൺത്തിന് മുമ്പ് ഇങ്ങെനൊക്കെ ചിയ്യ്ണെത് തെറ്റല്ലേ”

“അപ്പൊ തെറ്റല്ലെങ്കി ചിയ്യും ല്ലേ” പാർവ്വതി അവളുടെ അരികിലിരുന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് തന്റെ മാറിടം അവളോട് ചേർത്ത് ഞെരിച്ചു.

“ഇക്കറിയുല്ല” പാർവ്വതിയുടെ കൈ തന്റെ മാറിലേയ്ക്ക് വരുന്നുണ്ടോ? അവൾ സംശയിച്ചു.

അല്ല അത് സംശയമല്ല! അതവിടെ പതിയെ മുറുകുന്നു!! അടുത്തെങ്ങും ആരുമില്ല. ‘ഈശ്വരാ ഏടത്ത്യമ്മ ദെന്ത് ഭാവിച്ചാ’

കൈ അമരും തോറും വല്ലാതെ സുഖിച്ചു അവൾക്ക്.

‘ഒരു പെണ്ണിങ്ങനൊക്കെ ചെയ്താൽ സുഖണ്ടാവൂന്ന് പ്പളാ മനസ്സിലാവ്ണേ’ കുറച്ച് നേരം അങ്ങിനെ ഇരുന്ന് കൊടുത്ത സംഗീത പാർവ്വതി അതിരു കടക്കുമോയെന്ന് ഭയന്ന് എഴുന്നേറ്റ് ഗൗരവത്തിൽ പോകാനാരംഭിച്ചു. ആടുകളെ പിടിച്ച് രണ്ടു പേരും നടന്നു നീങ്ങി. അവർ പരസ്പരം സംസാരിച്ചില്ല. രണ്ടു നിമിഷം കൊണ്ട് ഒരകൽച്ച രണ്ടുപേർക്കിടയിലും വന്നു. സംഗീതയുടെ കൃത്രിമ പരിഭവത്തിൽ അവൾക്ക് സുഖിച്ചുവെന്ന് പാർവ്വതിയ്ക്ക് മനസ്സിലായി.

“ടീ പെണ്ണേ ആ സംവൃതട്ടീച്ചറ് ചെക്കനെ കൊത്തിക്കൊണ്ടോവാണ്ട് നോക്കിക്കോട്ടാ” പോകുന്നതിനിടയിൽ ഒരു മുന്നറിയിപ്പ് കൊടുക്കാൻ പാർവ്വതി മറന്നില്ല. അതുതന്നെയായിരുന്നു സംഗീതയുടെയും ആശങ്ക. എങ്ങിനെയെങ്കിലും അവനെ പിന്മാറ്റണം‌ അല്ലെങ്കിലും ഈ സംഗീത തന്നെയാണ് അംജദിന്റെ പെണ്ണ്. അവൾക്ക് സംവൃതയോട് അടങ്ങാത്ത വിദ്വേഷം വളർന്നു. അതിന് എന്തും ചെയ്യുമെന്ന അവസ്ഥയിലേയ്ക്കവൾ വളർന്നു.

രാത്രിയാവാൻ കൊതിച്ച അംജദ് നേരത്തെ തന്നെ അന്ന് സംവൃതയെ വിളിച്ചു. കുറച്ചപ്പുറത്ത് സംഗീതയെന്നൊരു പൂമ്പൊടി വേദന കടിച്ചമർത്തി കിടക്കുകയാവും എന്ന് അറിയുന്ന അംജദിന് സംവൃതയോട് അടുക്കുമ്പോൾ സംഗീത ചിത്രത്തിലേയില്ലാതായി.., സംഗീതയ്ക്കരികിലേയ്ക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ സംവൃത മനസ്സിൽ നിന്ന് പോകുന്നത് പോലെ. പക്ഷേ ഷാനിബ പൂർണ്ണമായും മനസ്സിൽ നിന്ന് വലിച്ചെറിയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

‘ഇന്നോടില്ലാത്ത ഇഷ്ടം ഓളോടെന്തിനാ’ ചിന്തിച്ചിരുന്ന അംജദ് അപ്പുറത്തെ ഗൗരവമൊട്ടുമില്ലാത്ത ടീച്ചറുടെ പഞ്ചാരച്ചോദ്യം കേട്ടുണർന്നു.

“എന്തേ?”

“ടീച്ചറ് വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞിലേ?”

“ഞാൻ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞോ?”

“ഉം..”

“വേണമെങ്കിൽ വിളിച്ചോ എന്നല്ലേ പറഞ്ഞേ”

“ഉം..അതാ വിളിച്ചത്”

“എന്നിട്ട് എന്താ അംജദിന് വേണ്ടേ?” അവൾക്കങ്ങിനെ ചോദിക്കാനേ ധൈര്യമുണ്ടായുള്ളൂ.

“ഒന്നും വേണ്ട വെറുതേ വിളിച്ചതാ”

“അങ്ങനെ വെറുതെയാവില്ല എന്തെങ്കിലും കാണും”

“ഇല്ല ടീച്ചറേ.. ഇന്നാ ശരി കട്ടീയട്ടെ”

“ഉം.. പിന്നെ വിളിക്കുമോ?”

“വിളിക്കണാ?”

“ഉം…വെറുതേ ഒരു നേരമ്പോക്കല്ലേ.”

“അപ്പൊ ഒന്നും പറയാനില്ലേല് ടീച്ചറ് ചൂടാവോ?”

“ഇല്ല നീ വിളിച്ചോ.. അയ്യോ ഏട്ടൻ വിളിക്കുന്നു. ഞാനിപ്പോ വിളിക്കാട്ടോ അംജദേ..” അവൾ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. അവൾക്ക് എന്തൊക്കെയോ പറയണമെന്നുണ്ട്, പക്ഷേ തൊണ്ടയിടറും പോലെ… എന്തൊക്കെയോ കേൾക്കണമെന്നുണ്ട്, ചോദിക്കാൻ ത്രാണിയില്ലാതായി. അംജദിന്റെയും അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ ടീച്ചർക്ക് തന്നോടെന്താവും എന്നാലോചിച്ച് അവനൊരു പിടിയും കിട്ടിയില്ല. ടീച്ചർക്കൊപ്പം നിലകൊള്ളണം… അതെന്ത് നഷ്ടമായാലും, കഷ്ടമായാലും.

കുറേ കഴിഞ്ഞും സംവൃത വിളിക്കാഞ്ഞത് കണ്ട് അംജദ് അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു നോക്കി തിരക്കിലാണെന്ന കിളിമൊഴി കേട്ട് അവൻ കോൾ ക്യാൻസൽ ചെയ്തു.

പെട്ടെന്ന് തന്നെയവൾ തിരിച്ച് വിളിച്ചത് കേട്ട് അവൻ ബാത്റൂമിൽ നിന്ന് ഓടി വന്ന് ഫോണെടുത്തു.

“നീ വിളിച്ചുവോ?”

“ഉം.. ടീച്ചറ് വിളിക്കാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് കൊറേ നേരായിട്ടും കാണാണ്ടായപ്പോ വിളിച്ചോക്ക്യേതാ.”

“കുറേ നേരം വിളിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലെങ്കിൽ‌‌ വിഷമിക്കാൻ നീയാരാ എന്റെ കെട്ട്യോനൊന്നുമല്ലല്ലോ?”

”എന്താ ടീച്ചറേ എപ്പളും ദേഷ്യം പിടിക്ക്ണ്? ടീച്ചറ് വിളിക്കാന്ന് പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ”

“വിഷമായോടാ നിനക്ക്?”

“ഉം.. എപ്പളും ചൂടാവാണ്ട് നല്ലമ്പോലെ പറഞ്ഞൂടെ ടീച്ചർക്ക്? ടീച്ചറ് മറ്റേ കുട്ട്യേളോട് ചൂടാവ്ണില്ലല്ലോ? ന്താ ഇന്നോട് മാത്രം?”

“മറ്റു കുട്ടികൾ രാത്രിയിങ്ങനെ വിളിക്കാറില്ല അതുതന്നെ” അവൾ ഗൗരവം വിടുന്നില്ലായിരുന്നു. അവൾക്ക് വേറെ മാർഗമില്ലായിരുന്നു.

“ന്നാ ഞാനിനി വിളിക്ക്ണില്ല. ഫോൺ വെക്കട്ടെ?” ആ പറഞ്ഞത് അവൻ ശരിക്കും‌ ഉള്ള് പൊള്ളിയാണെന്ന് കണ്ട് സംവൃതയുടെ നിഷ്കളങ്ക ഹൃദയം‌ നീറിപ്പുകഞ്ഞു.

“കട്ട് ചെയ്യല്ലെ ഞാനിനി ദേഷ്യം പിടിക്കില്ല.”

“സത്യാണോ? ഇന്നാ ഞാനെടക്കെടക്ക് വിളിക്കട്ടെ”

“ഉം..എപ്പഴും വിളിച്ചോ?”

“രാത്രി ഒറങ്ങുമ്പോളും വിളിക്കട്ടെ?”

“വിളിച്ചോടാ!”

“ഞാൻ വിളിക്കും പിന്നെ ഒറക്കം കളഞ്ഞ്ന്ന് പറ്യോ ടീച്ചറ്?”

“ഇല്ല ഇനി എന്നും രാത്രി വിളിക്കണം.”

“അപ്പൊ ടീച്ചർക്ക് ഒറങ്ങണ്ടേ?”

“വേണ്ട”

“ഞാനൊറക്കുല്ല പിന്നെ ദേഷ്യം പിടിക്കര്ത്”

“ഇനിയുറക്കരുത് എന്നെ!”

“ഇന്നാ ശരി കട്ട് ചിയ്യട്ടെ? പഠിക്കാന്ണ്ട്”

“വേണ്ട കട്ട് ചെയ്താൽ ടീച്ചർക്കിന്ന് ഉറക്കം വരില്ലടാ. എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ പറയ്.”

“എന്താ പറയണ്ട്യേ?”

“സ്കൂളീന്ന് പറഞ്ഞ പോലൊക്കെ”

“ഉം ടീച്ചറ് സുന്ദര്യാട്ടോ..!” വീണ്ടും വീണ്ടും കേൾക്കനെന്ത് സുഖമാണത്!

“അംജദിനേ കണാൻ നല്ല ചന്തംണ്ട്!” ടീച്ചറത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവന് നന്നേ സുഖിച്ചു.

“ഇന്ന്ട്ടെന്താ ടീച്ചർക്കും കാര്യല്ല ഇക്കും കാര്യല്ല.”

“കാര്യമൊക്കെയുണ്ട് കണ്ടിരിക്കാലോ”

“കണ്ടാ ടീച്ചറ് മോത്ത്ക്ക് നോക്ക്യെന്നെല്ല. പിന്നെങ്ങനേ കാണ്വാ?”

“അംജദ് എന്നെയും നോക്കാറില്ലല്ലോ?”

“അത് ടീച്ചർക്കെന്തേലും തോന്നോന്ന് വിചരിച്ചാ”

“ഒന്നും തോന്നില്ലടാ. നോക്കുന്നത് ഇഷ്ടാ”

“ഇക്കും ഇഷ്ടാ”

“ആരെയാ അംജദിനിഷ്ടം?”

“ആരെയാ ഇഷ്ടപ്പെടണ്ട്യേ?”

“ശരിക്കും നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവളെ നീയും ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ”

“അങ്ങനെ പറയാണെങ്കിൽ ടീച്ചർക്കിന്നോട് ഇഷ്ടണ്ടാ!”

“അറിയില്ലടാ!”

“ഇഷ്ടല്ലാണ്ടാ ഇത്ര നേരം സംസാരിച്ചേ?”

“ഇഷ്ടണ്ട്”

“ഇന്നാ ഇക്കും ഇഷ്ടാ”

“എങ്ങനെത്തെ ഇഷ്ടാ?”

“എപ്പളും കാണാൻ തോന്ന്ണൊരിഷ്ടം. ടീച്ചർക്കൊ?”

“അതെ കാണാൻ തോന്നുന്നു”

“ഇക്കും”

“കാണാൻ വര്വോ?”

“വരാം.. ഇപ്പൊ വരണോ?

“അയ്യോ എനിക്ക് പേട്യാ ഇവിടെ മറ്റു ടീച്ചർമാരുള്ളതാ എല്ലാരും ഉറങ്ങിയിട്ട് വന്നാൽ മതി.”

“ഞാൻ വരും പിന്നെ പറ്റിക്ക്വോ?”

“ഇല്ല. ഞാൻ കാത്തിരിക്കും”

“പേട്യാവ്ണ്ട് ആരെങ്കിലും കണ്ടാലോ?”

“പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് റോഡിൽ ആരുണ്ടാവാനാ?”

“ഉം ശരി ടീച്ചറേ”

“ശരിടാ മുത്തേ!”

“ഒന്നുകൂടി വിളിക്ക്വോ അങ്ങനെ”

“ശരിടാ എന്റെ അംജദ് മുത്തേന്ന് മതിയോ!!”

“ഉം..”

“ഉറങ്ങിക്കോ ഞാൻ വിളിച്ചോളാം”

“ഇന്നൊറക്കം കിട്ടൂല‌.”

“ഉം ശരി.”

“അവർ ഫോൺ വെച്ച് പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് വേണ്ടി ആകാംക്ഷയോടെയും അല്പം ഭയത്തോടെയും കാത്തിരുന്നു. രണ്ടു‌ ഹൃദയങ്ങളും പടപടാന്ന്‌ മിടിച്ചു.

പതിനൊന്നര കഴിഞ്ഞിട്ടേയുള്ളൂ അംജദ് ഗെയ്റ്റിനരികിൽ നിന്ന് നട്ടം തിരിയുന്നത് കണ്ട് അവൾ പതിയെ ഗ്രില്ല് തുറന്ന് പുറത്തു ചാടി. പാടില്ല, പാടില്ലെന്ന് നൂറുവട്ടം മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചിട്ടും അവൾ തന്നെത്തന്നെ നിയന്ത്രിക്കാനാവാതെ ഇപ്പോഴിതാ അംജദിനെ മാടിവിളിക്കുന്നു. ആരെങ്കിലും കാണുമോയെന്ന ഭയമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ചിന്തയിൽ വരാതിരുന്ന സംവൃതയവനെ മോട്ടോർ പുരയ്ക്കപ്പുറം കൊണ്ടുപോയി. അവൾ മുന്നിലും അംജദ് പിറകിലുമായി അവിടെയെത്തിയപ്പോൾ. കുറച്ചുനേരം അവരൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.

” എന്തിനാ ടീച്ചറ് വെരാമ്പറഞ്ഞേ?”

“കാണാൻ.. എന്തേ”

“എപ്പളും കാണല്ണ്ടല്ലോ പിന്നെന്താ”

“അതല്ലടാ ടീച്ചർക്ക് നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്കൊന്ന് കാണാൻ തോന്നി.”

“ടീച്ചർക്കിന്നെ ഇഷ്ടണ്ടാ?”

“ഉം” അവൾ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെയാണത് പറഞ്ഞത്.

“അംജദിനോ?”

“ഇഷ്ടണ്ട്”

“എന്നിട്ടെന്തിനാ ആ കുട്ടികളുടെ പിറകേ നടക്കുന്നത്?”

‘ഇനി നടക്കില്ല”

“എന്നും വരുമോ ടീച്ചറെ കാണാൻ”

“വന്നിട്ടെന്തിനാ?”

“ഒന്നുമില്ല ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചിരിക്കാം”

“ഉം..ഞാൻ ടീച്ചർടെ കൈ പിടിക്കട്ടെ?”

“അയ്യടാ എന്തിനാ?”

“വെറുതേ”

“ഉം വെറുതെയാണെങ്കിൽ പിടിച്ചോ” ഇത് കേട്ടതും അവന്റുള്ളിൽ ഉടുക്ക് കൊട്ടി. സംവൃത മുഖത്ത് നോക്കാതെ ഊറിച്ചിരിച്ച് നീട്ടിയ തൂങ്ങിക്കും സ്വർണ്ണച്ചെയിനണിഞ്ഞ വലത് കൈ അവൻ തന്റെ ഇടതു കൈയിൽ വച്ചു. സംവൃത ഒന്ന് പിടച്ചു. ചെറുപ്പമാണെങ്കിലും അന്യ പുരുഷന്റെ ആദ്യ സ്പർശനത്തിലവളൊന്ന് പൊള്ളി. ഉള്ളിൽ കനൽ കോരിയിട്ട സംവൃത അവന്റെ വിരലുകളിൽ തന്റെ വിരലുകൾ കോർത്തു. വിറച്ചുപോയ അംജദ്അലി അവളുടെ കൈവിടാതെ തന്റെ കാലിൽ വച്ചു. അവന്റെ നിയന്ത്രണം പോകാൻ തുടങ്ങി. അവൻ യാന്ത്രികമായി അവളുടെ തോളിലേയ്ക്ക് ചായ്ഞ്ഞു. അവളൊഴിഞ്ഞ് മാറി. അവൻ വീണ്ടുമടുത്ത് അവളുടെ നിറഞ്ഞ മുടിയോട് ചേർന്ന് തലയണച്ചു. അവളൊന്ന് പിൻവലിഞ്ഞെങ്കിലും അവൻ അനങ്ങാതിരുന്നതോടെ അവൾക്ക് ധൈര്യമായി.

‘കിടന്നോട്ടെ പാവം’

പക്ഷേ അവൻ സംവൃതയുടെ കറുത്ത് നിറഞ്ഞ കൂന്തലഴകിൻ കുത്തുന്ന മാദകഗന്ധം സിരകളിലേയ്ക്ക് വലിച്ചെടുത്ത് ഉന്മാദാവസ്ഥയിലായിരുന്നു.

പതിയെയവന്റെ കൈകൾ മുടിക്കു കുറുകെ ചലിച്ച് ഇടത് തോളിൽ വിശ്രമിച്ചപ്പോഴും അവൾ ആശ്വസിച്ചു..,’ഇതൊക്കെയാവാം.’ അവൾ അറിയാതവനിലേയ്ക്കൊഴുകി അവന്റെ തോളോടുചേർന്ന് നിലച്ചു. അങ്ങിനെയിരിക്കാനെന്ത് സുഖം! ‘ഇതൊന്നും തെറ്റല്ല!’

അവന്റെ കൈകൾ കാതിലുരസി കവിളിലണഞ്ഞ് തീ പാറിയപ്പോഴും അവളെതിർത്തില്ല. ‘അംജദ് പാവമാണ്..’ അവൾ മനസ്സിൽ എഴുതിച്ചേർത്തു.

അവന്റെ കൈകൾ താഴ്ന്ന് കഴുത്തിലിഴഞ്ഞത് അവളെ നന്നായുലച്ചു. അവൾ തന്റെ ഇരുകൈകളും തന്റെ ദേഹത്തോടിറുക്കി തോളുയർത്തി സഹിച്ചിരുന്നു. അവൾക്കത് സുഖിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ട് അവൻ വിരലുകളാൽ,കൊതിപ്പിക്കുന്ന ചങ്കിൽ പരതിയത് അവളിൽ നിശ്വാസമുയർത്തി.

അവൾ തോളോട് ചേർന്ന തന്റെ മുഖമുയർത്തി അവന്റെ കഴുത്തിലമർത്തി. അവനൊന്ന് പിടച്ച് പിൻ വലിഞ്ഞ് വീണ്ടും അടുത്തു. അവൾ വീണ്ടുമവിടെ മുഖമമർത്തിയപ്പോൾ ഇക്കിളി സഹിച്ചില്ലെങ്കിലും അവൾ പിൻതിരിഞ്ഞാലോ എന്ന് കരുതി അവൻ പിടിച്ചിരുന്നു.

അവളുടെ വിരിഞ്ഞുതുടുത്ത പനിനീർപ്പുവധരങ്ങൾ അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചേർന്ന്, തണുപ്പൊഴുക്കിയ മഞ്ഞിനെ നാണിപ്പിച്ച് അവനിൽ ചൂടുപകർന്നു. അവനവളെ മുടിയിൽ മുറുക്കിപ്പിടിച്ച് ചേർത്തുയർത്തി. നാണിക്കുന്ന പൂങ്കണ്ണുകളിൽ നോക്കി കവിളിലൊന്ന് ചുണ്ട് ചേർത്തു. അവളുടെ പൊന്മണിക്കുണുക്കണിഞ്ഞ് ചന്തമൊഴുകും കാതിൽ തന്റെ കൊഞ്ചിച്ചുവന്ന മൊഞ്ചുള്ളധരങ്ങൾ മൃദുവായ് സ്പർശിച്ചു. അവൾ ചൂളിപ്പോയി. അത് കണ്ട് മോഹമുദിച്ച് തീയായവൻ വീണ്ടുമവിടെ ചുണ്ടമർത്തി. അവൾ പഞ്ചാരച്ചെക്കന്റെ മുത്തം സഹിക്കാതെ അലയടിച്ചുയർന്നു.

അംജദ് ഇരുകൈകളിൽ സംവൃതയുടെ തലയിൽ പിടിച്ച് ചുണ്ടുകൾ ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു.

“ശ്ശ് വേണ്ടടാ മുത്തേ” അവൾ തേങ്ങി.

അവനൊന്നും മറുപടി പറയാതെ, പതിയെ സുന്ദരിപ്പെണ്ണിന്റെ കുഞ്ഞുകാക്കാപ്പുള്ളിയിട്ട ചെത്തിപ്പൂച്ചുണ്ടിൽ ചുണ്ടുചേർത്തു വെച്ചു.

അവളനങ്ങിയില്ല..,അവനും.

‘ശ്ശോ ഈ ചെക്കനെന്താ ചുണ്ടൊന്നമർത്താത്തേ..? ഇവനൊന്നതിൽ കടിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ വേണ്ടെന്ന് പറയില്ല.’ അവൾ ക്ഷമകെട്ട് ചെറുതായവനിലമർന്ന് ചുണ്ടിൽ‌ ചുണ്ട് ചേർത്ത് പിരിഞ്ഞു. അവനത് വല്ലാതെ ആശിച്ചിരുന്നു. സംവൃതയുടെ ആദ്യ ചുംബനം അവനെ മത്ത് പിടിപ്പിച്ചു.

അവനവളുടെ ചുണ്ടിൽ മറുചുംബനം നൽകി. അവളവന്റെ ചുണ്ടിൽ കടന്ന് മുത്തി.

ചക്കരച്ചുണ്ടുകൾ കോർത്ത് തുടങ്ങി. അവനവളുടെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് വായിലാക്കി നുണഞ്ഞു. സംവൃതയുടെ പാതിയടഞ്ഞ് നീണ്ട മോഹനമിഴികൾ വെട്ടിപ്പിടഞ്ഞു.

അവളവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ കടന്ന് ചുംബിച്ച് പതിയെയതിനെ വായിലാക്കി. ഏത് പെണ്ണിനെയും പോലെ ആണിന്റെ ചുണ്ടുകൾക്കായി വല്ലാതെ ദാഹിച്ച‌ പെണ്ണിന്റെ സുന്ദരമിഴികൾ മയക്കത്തിലേയ്ക്കെന്ന പോലെ അണയാൻ വെമ്പി. വല്ലാതെ സുഖിച്ച അംജദ്അലി ടീച്ചറുടെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റിയവളെ തന്റേതാക്കി..,തന്റേത് മാത്രം.

പതിയെയെണീറ്റ അംജദിനെ കഴുത്തിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവൾ അവനൊപ്പം എണീറ്റു നിന്നു. വിടില്ല മുത്തിനെ…

“love you ടാ…” അവളതും പറഞ്ഞവന്റെ കഴുത്തിൽ നാവിൻ തുമ്പൊന്നുരസി. അവനത് സഹിക്കാതെ പിന്നോട്ട് വലിഞ്ഞു

“Love you too ടീച്ചർ”

“വേണ്ടടാ പൊന്നൂ.., അത് സ്കൂളിൽ വിളിച്ചാൽ മതി!

“പിന്നെന്താ വിളിക്ക്യാ ന്റെ മുത്തിനെ?”

“മുത്തേന്ന് വിളിച്ചോ… പിന്നെ., പിന്നെ എന്റെ പെണ്ണേന്ന് വിളിക്കുവോ?” അവൾ അത്യധികം ആശിച്ച് കേഴുകയായിരുന്നു.

“വിളിക്കാ ന്റെ പെണ്ണേ..” അത് കേട്ടവൾ കണിക്കൊന്ന പോലെ പൂത്തുലഞ്ഞു.

“ഇനിയെപ്പഴും ഇങ്ങിനെ വിളിക്കണേ?”

“ഇന്യങ്ങനേ വിളിക്കൂ.. പോരെന്റെ പെണ്ണേ?”

“ഉം” അവൾ ദാഹിച്ച് വീണ്ടുമവന്റെ ചുണ്ടിൻ ചുടുതേൻ നുകർന്നു.

അവന്റെ കൈകൾ നൈറ്റിയുയർത്തുന്നത് അവളൊരുൾക്കിടിലത്തോടെ അറിഞ്ഞു. അവനത് കഴുത്ത് വരെയുയർത്തി.‌ ബ്രായ്ക്കു മുകളിലൂടെ കൈയിലൊതുങ്ങാത്ത നിറവിൽ പിടിച്ചമർത്തിക്കൊടുത്തു. അവനതിനെ ഞരിക്കും തോറും അവൾ അവനിലേയ്ക്കടുത്തു. അതിന്റെ അഴകും വലിപ്പവും കാണാനും അതിലൊന്ന് മുഖമിട്ടുരയ്ക്കാനും കൊതിച്ചവൻ. പിറകിലൂടെ കൈയിട്ട് കൊളുത്തഴിക്കാൻ ശ്രമിച്ച് കഴിയാതെ അവളെ നോക്കി യാചിച്ചു.

അവൻ ചമ്മിയത് കണ്ട് മണികിലുങ്ങുംപോൽ കിലുകിലെ ചിരിച്ച് അവൾ നിഷ്പ്രയാസമതിനെ അഴിച്ചു.., പക്ഷേ വിട്ടില്ല. അവന്റെ മുന്നിൽ അങ്ങിനെ നിൽക്കാനൊരു നാണം.

അതഴിഞ്ഞുവെന്ന് കണ്ട അംജദ് ബലമായവളുടെ കൈകൾ വിടുവിച്ച് ബ്രാ വലിച്ച് താഴെയിട്ടു. അവൾ കൈകൾ കൊണ്ടതിനെ വീണ്ടും മറച്ചത് അവന് തീരെ പിടിച്ചില്ല. അവൻ അത്രയ്ക്ക് ലഹരിയിലായിരുന്നു, ആദ്യമായൊരു പെണ്ണിനെ കീഴടക്കാനുള്ള ആവേശത്തിലായിരുന്നു. അവളുടെ കൈകൾ ബലമായി പിടിച്ചകത്തിയ അംജദിന്റെ ചേലൊത്ത കണ്ണുകൾ വിടർന്നത് കണ്ട് സംവൃത നാണം സഹിക്കാതെ തല വശത്തേയ്ക്ക് ചെരിച്ച് മിഴിയടച്ചു.

‘പടച്ചോനേ.. എന്തായിത്! ഹൂർലിൻ സ്വർഗത്തീന്നുർന്നിറങ്ങിയതോ? വലിപ്പമുള്ള പാൽക്കുടങ്ങൾ ഒട്ടും തൂങ്ങാതെ വെല്ലുവിളിച്ച് നിൽക്കുന്നു!’

‘നീലനിലാവിൽ സുന്ദരിപ്പെണ്ണിന്റെ ചേലൊത്ത മാറിടം തിളങ്ങിനിന്നു… തിളങ്ങിനിന്നതിൻ ചെമ്പകമൊട്ടുകൾ ചോക്ലേറ്റ് നിറത്തിൽ‌ കൂർത്ത് നിന്നു. കൂർത്ത് നിന്നതിൻ ചുറ്റിലുമാകെ ചോരച്ചുവപ്പിന്റെ മൊഞ്ചായ ചുറ്റ്. കാണാനെന്തൊരു മൊഞ്ചാണ് പൊന്നിന്റെ പൊത്തിവച്ചുള്ളൊരു സ്വർണ്ണക്കുടത്തിന്. മാടീവിളിക്കുന്ന സ്വർഗ്ഗപ്പഴത്തിനെ മൽഗോവമാമ്പഴ*മെന്ന് വിളിച്ചുവോ? തേൻകുടം മുന്നിൽ മിന്നിത്തിളങ്ങുമ്പോൾ, എന്തൂവിളിക്കണമെന്നുള്ളിലാശയിൽ മൽഗോവമാമ്പഴ*മെന്നൂ വിളിച്ചാലും, മധുനിലാചന്ദ്രിക്കച്ചാർത്തോട് ചേർത്താലും, കരളിന്റെ കരളായ, ഖൽബിന്നൊളിയായ സുന്ദരിട്ടീച്ചർക്ക് വരദാനമായിത്‌- കിട്ടിയെങ്കിലെൻ മുജ്ജന്മ സൗകൃതമെന്ന് നമിക്കുന്നു.

അവനതിൽ പിടിച്ച് ഞെക്കി!

“ഊഹ്..ഊഫ്..” സംവൃതയ്ക്ക് ശബ്ദമുയർന്നു. അവനതിലൊന്ന് കടിച്ചെങ്കിൽ.., ഒന്ന് മുത്തിച്ചുവപ്പിച്ചെങ്കിലെന്ന് പെണ്ണ് ആശിച്ച് തീരും മുൻപേ അവനതിന്റെ മൊട്ടിൽ ഞരടി. പെണ്ണ് വല്ലാതായി അവന്റെ അരയിൽ പിടിച്ച് അടുപ്പിച്ച് നിർത്തി.

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ മുലമൊട്ടിലേയ്ക്ക് വരുന്നത് കണ്ട് അവൾ ചൂളിനിന്നു. അവനതിന്റെ പൂമൊട്ടുകൾ ചുണ്ടുകൾക്കുള്ളിലാക്കി സംവൃതയെ നോക്കി. അവൾ തീർത്താൽ തീരാത്ത ദാഹവുമായി അവനെ കുനിഞ്ഞ് നോക്കി.

അവനതിൽ നാവിട്ടുരസി മറ്റേ മുലയിൽ ഞരടിക്കൊടുത്തതോടെ അവൾ പിറകോട്ട് വളഞ്ഞിട്ട് കുത്തി. മുടിയഴിഞ്ഞ് നിലത്ത് മുട്ടിപ്പോയി ആ സുഖത്തിൽ. അവനതിനെ വലിച്ച് കുടിച്ചപ്പോൾ, അവളവനെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ച് ദീർഘകാലത്തെ ആശയ്ക്ക് തിരി കൊളുത്തി.

അവൻ ചെറുതായതിൽ കടിച്ച് നന്നായി ഞെരിച്ചു കൊടുത്തു. പിറകോട്ട് വളഞ്ഞ പെണ്ണ് ദീർഘശ്വാസം വലിച്ച് നിവർന്ന് അവന്റെ കഴുത്തിൽ മുറുക്കി വരിഞ്ഞു.

അവന്റെ ഒരു കൈ തുടുതുടുത്ത തുടയിടുക്കിലൂടെ ഉരഞ്ഞ് മുകളിലേക്കിഴഞ്ഞു.

‘ഹരിയേട്ടന് വേണ്ടി താൻ കാത്തുവെച്ച ശരീരം അംജദ്അലി എടുത്തോട്ടെ..മൊഞ്ചുള്ള ചെക്കനല്ലേ? പിന്നെ പാവാണ് ന്റെ അംജദ്. പക്ഷേ..,’

“വേണ്ടടാ.. അംജദേ വേണ്ടടാ” അവൾ കേഴുകയായിരുന്നു. പക്ഷേ അവനതൊന്നും കേൾക്കുന്നില്ലായിരുന്നു.

“ടീച്ചർടെ മുത്തല്ലേ..പ്ലീസ് വേണ്ടടാ”

അവന്റെ കൈകൾ അടിവസ്ത്രത്തിൽ പതിച്ചതും അവൾ വീണ്ടും കേണു.

“ടീച്ചർടെ പൊന്നുമോനേ വേണ്ടടാ…” അവനതൊന്നും കേൾക്കാനുള്ള മാനസികാവസ്ഥയിലായിരുന്നില്ല.

കീഴടക്കാനുള്ള അത്യാവേശത്തിൽ ഏതൊരാണിനെയും പോലെ അവനും ധൃതികൂട്ടി. അവനവളുടെ മൃദുലവസ്ത്രത്തിന് മുകളിലൂടതിനെ മുറുക്കിപ്പിടിച്ചു.

‘ഈശ്വരാ എല്ലാ നിയന്ത്രണവും പോവുന്നല്ലോ’ അവന്റെ പിടുത്തത്തിൻ സുഖത്തിൽ അവളിൽ ജ്വാലയുയർന്നു…

തുടരും.