ഭാഗ്യദേവത 2

Bhagyadevatha Part 2 bY Freddy Nicholas | Previous Part

ങാ…. അപ്പൊ.. ഞാൻ അവളെപ്പറ്റി വിശദമായി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…. വായനക്കാരുടെ മനസ്സിലും ചിലപ്പോൾ ആശങ്കകൾ ജനിച്ചേയ്ക്കാം… ഹിസ്റ്ററി മാത്രം മുഴുവൻ പറയുമ്പോൾ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാരെ ഞാൻ, ഒരുതരം ബോറഡിപ്പിക്കുന്ന പരിപാടി ആയിപ്പോകും എന്നോർത്താണ് , ഇത് ഇടയ്ക്കിടെ വച്ചു കാച്ചുന്നത് യഥാർത്ഥത്തിൽ എന്റെ കൂടപ്പിറപ്പ്,…അഥവാ ചേച്ചി എന്നൊക്കെ ഞാൻ നാഴികക്ക് നൂറു വട്ടം വിശേഷിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, എന്റെ അച്ഛന്റെ മൂത്ത ജേഷ്ടന്റെ സീമന്തപുത്രിയാണ് ഈ കാണുന്ന കഥാപാത്രം. എന്ന് വച്ചാൽ (cousin.) പണ്ട് കാലത്തു വീട്ടിലെ കഷ്ടപ്പാടുകളിൽ നിന്നും കുടുംബത്തെ രക്ഷിക്കാനായിട്ട്, ജോലി തേടി നാടുവിട്ടു, ബോംബെക്ക് (ഇന്നത്തെ മുംബൈ) പോയ കുടുംബം സ്നേഹിയാണ്, രാജൻ “വലിയച്ഛൻ,” നല്ല വിദ്യാ സമ്പന്നനും, സുമുഖനുമായ പുള്ളി, നല്ലൊരു കമ്പനിയിൽ ജോലി കിട്ടി, മാന്യമായ ജോലിക്ക് മാന്യമായ ശമ്പളം…. ജോലി ചെയ്യുന്ന കമ്പനിയിലെ MDയുമായി വല്യച്ഛൻ വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വളരെ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളായി. ആ സഹാർദ്ദത്തിന്റെ പേരിൽ എംഡി യുടെ കൂടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീട്ടിലെ ഒരു നിത്യ സന്ദർശകനായി പുള്ളി…. അങ്ങനെ ഈ MD. തലേക്കെട്ട് കാരൻ ” മനീന്ദർ “സിങ്ന്റെ മകളായ “നവ്‌നീത് കൗർ” എന്ന പക്കാ പഞ്ചാബിച്ചിയുമായി, കൊടിയ പ്രേമത്തിലായി. അവസാനം പുള്ളിക്കാരിയെ അടിച്ചുമാറ്റി കൊണ്ടുപോയി കല്യാണം കഴിച്ചു.. ഭീഷണി ഭയന്ന്, കുറെ കാലം ഒളിവിൽ താമസിച്ചു… ബോംബെയിൽ തന്നെ ഒളിവിലായത് കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ തറവാട്ടിലൊന്നും ഈ വിശേഷം ആർക്കുമറിയില്ലായിരുന്നു… വെറും ഒന്നരവർഷം മാത്രമേ ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്നുള്ളു, അവരുടെ ദാമ്പത്യത്തിന്. ആ ദാമ്പത്യവല്ലരിയിലെ കുഞ്ഞിക്കാലാണ്‌, “എന്റെ ചേച്ചി”…. അങ്ങനെ, മതം മാറി കല്യാണം കഴിച്ചതിന്റെ പേരിൽ അവരുടെ വീട്ടുകാർക്ക് ആ കൗർ നോട്‌ മുഴുത്ത പകയായി,… ശത്രുതയായി (സിക്ക് മതം ഏറെക്കുറെ അങ്ങനെയാണ്..).

ആണുങ്ങൾക്ക് വീറും, വാശിയും, ഉയരവും, കായിക ബലവുമൊക്കെ ഉണ്ട് പക്ഷെ.. തലയ്ക്കകത്ത് ആൾത്താമസമില്ല… അതാണ്‌ ഏറ്റവും വലിയ ഒരു സവിശേഷത എന്നത് ഒരു വലിയ യാഥാർഥ്യമാണ്… അവസാനം അവരുടെ വീട്ടുകാർ കുറെ കാലത്തിനു ശേഷം, ഇവരെ രണ്ടു പേരെയും കണ്ടുപിടിച്ചു. വല്ല്യഛന്റെ മുന്നിൽ വച്ച് തന്നെ അവർ, അവരെ (നവ്‌നീത് കൗർ) പിടിച്ചു കൊണ്ടുപോയി. ഇങ്ങേരെ അവർ കൊന്നില്ല എന്നേയുള്ളു, ഒരുപാട് തല്ലുകയും, ഉപദ്രവിക്കുകയും ചെയ്തു. പിന്നെ ഇങ്ങേരുടെ നേർക്ക്, ഒരു വധഭീഷണിയും മുഴക്കീട്ടാണ് അവര് പോയതത്രേ.

പാവം തന്റെ ഭാര്യയെ തിരികെ തരണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും പുള്ളി ആ വീട്ടിൽ പോയി കെഞ്ചി ചോദിച്ചുവെങ്കിലും, ആ നവ്നീത് കൗർ നെ കാണികാണാൻ അനുവദിച്ചില്ല എന്ന് മാത്രമല്ല ഇങ്ങേരെ വീടിന്റെ പരിസരത്ത് പോകാൻ പോലും അവരുടെ ആളുകൾ സമ്മതിച്ചില്ല, എന്നാണറിനത്…. പിന്നെ, ഇനിയും ഈക്കാര്യം ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അങ്ങോട്ട്‌ പോയാൽ തന്റെ കുഞ്ഞിനെ കൂടി പിടിച്ചു വാങ്ങുമെന്നായി ഭീഷണി… അത്രയും കൂടി ആയപ്പോൾ, അവിടെ നിൽക്കുന്നത് പന്തിയല്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയ പുള്ളിക്കാരൻ തന്റെ കുഞ്ഞിനേയും എടുത്തു രായ്ക്ക് രാമാനം സ്ഥലം വിട്ടു. എത്രയും പെട്ടെന്ന് നാട് പിടിച്ചു… ആ കാലത്ത്, ഞങ്ങളുടെ തറവാട്ടിലെ ആദ്യത്തെ കല്യാണം, എന്റെ അച്ഛനമ്മമാരുടെതായിരുന്നു… തറവാട്ടിലെ, പുതുപെണ്ണായിരുന്ന, എന്റെ അമ്മയുടെ കൈകളിലാണ്, അങ്ങേര് ആ കുഞ്ഞിനെ ഏൽപ്പിച്ചത്…. കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഒരു മാസം പോലും തികഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത എന്റെ അമ്മയാണ് പിന്നീട് അവളെ സ്വന്തം മകളെ പോലെ അല്ല അതിലും ഉപരിയായി വളർത്തിയത്… അതു കൊണ്ട് തന്നെ.. അമ്മക്ക് അന്നും, ഇന്നും, എന്നും അവളെ കഴിഞ്ഞേയുള്ളൂ ഞാൻ…. ഇനിയൊരു കുഞ്ഞ് വേണ്ട എന്നായിരുന്നു അമ്മയുടെ തീരുമാനം. അച്ഛന്റെ നിർബന്ധം കൊണ്ട് മാത്രം ജനിച്ചു പോയതാണ് ഞാൻ എന്നാണ് അമ്മ പലപ്പോഴും പറയറ്….. ഹും… എന്താല്ലേ… ? മ്മ്‌ടെ കാര്യം… അന്നും ഇന്നും ഇനി മുമ്പോട്ടും ഗോവിന്ദ…… എന്ന് കരുതി അമ്മയ്ക്ക് എന്നോട് തീരെ സ്നേഹമില്ല എന്നല്ല അർത്ഥം.

എന്റെ അച്ഛനെ പഠിപ്പിച്ചു താഹസിൽധാർ ആക്കിയതിന്റെ പൂർണ്ണ ക്രെഡിറ്റും പുള്ളിക്കാണ്….. പക്ഷെ, പറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം… മുൻപേ നല്ല വെള്ളത്തിന്റ ആശാനായിരുന്ന വല്യച്ഛൻ,. തന്റെ ഭാര്യയും കൂടി നഷ്ട്ടപ്പെട്ട സങ്കടത്താൽ 24 മണിക്കൂർ “വെള്ളമടി” തന്നെ ആയിരുന്നു. കുറച്ചു കാലം രോഗ ശയ്യയിലായിരുന്നു (ലിവർ സിറോസിസ്) രോഗം മുൻകൂട്ടി അറിഞ്ഞിട്ടും പുള്ളി ആരോടും പറഞ്ഞില്ല. എല്ലാവരും അറിയുമ്പോഴേക്കും വളരെ വൈകി പോയി , ചികിൽസിക്കാൻ പുള്ളി വിസമ്മതിച്ചതിനാൽ, താമസിയാതെ മരണപ്പെട്ടു, എന്നാണറിവ്. ഒരു തരത്തിൽ അതൊരു ആത്മഹത്യ തന്നെ. ഞാൻ പുള്ളിയെ കണ്ടിട്ടില്ല. ഞാൻ ജനിക്കും മുന്നേ അങ്ങേര് തട്ടിപ്പോയി. അങ്ങിനെ, ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിൽ വന്ന്പെട്ട, ആ പഞ്ചാബി വിത്താണ് ഈ കണ്മണി… “രേഷം” അതാണ്‌ അവളുടെ മാതാപിതാക്കൾ കൊടുത്ത യഥാർത്ഥ പേര്. മലയാളീകരിച്ച, വീട്ടിലെ വിളിപ്പേര് “രേഷ്മ” ശരിക്കും ഈ “രേഷംചേച്ചിയുടെ” അമ്മ നവനീത് കൗർ, അതീവ സുന്ദരി ആയിരുന്നെന്നാ എന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞുകേട്ടത്. ഫോട്ടോയിൽ കണ്ട അറിവായിരിക്കാം.. അതിന്റെ 95% പകർപ്പ് തന്നെയാ ഈ മകളും…… ആ പഞ്ചാബി സുന്ദരിയുടെ ആകാരവടിവോടുകൂടി ഈ “പഞ്ചാബിമലയാളി” സുന്ദരി ഇന്നും നമ്മോടുകൂടെയുണ്ട്. എന്റെ സ്വന്തം പുന്നാര ചേച്ചി ആയിട്ട്…… എന്റെ അമ്മയിൽ കൂടി കിട്ടിയതിന്റെ ഒരു നൂറ് മടങ്ങ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും എനിക്ക് കിട്ടിയത് ചേച്ചിയിൽ നിന്നാണ്….

സത്യത്തിൽ ഈ ചേച്ചിയെ, ആരുമായിട്ടെങ്കിലും സാമ്യമുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ…. ഇല്ല എന്നേ, ഞാൻ പറയൂ… കാരണം സാമ്യപ്പെടുത്താവുന്നതല്ല അവളുടെ സൗന്ദര്യം. എന്നാൽ.. ഇല്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഉണ്ട് താനും…. മലയാളസിനിമ നടി “‘നിത്യ മേനോൻ “‘. അതിന്റെ ഒരു പകർപ്പ് എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം…. പക്ഷെ നടിമാരുമായി എന്റെ ചേച്ചിയെ താരതമ്യം ചെയ്യുന്നത് എനിക്കിഷ്ടമല്ല. അവൾക്കൊന്നും എന്റെ ചേച്ചിയുടെ അത്രയും യഥാർത്ഥ സൗന്ദര്യമില്ല എന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. മേക്കപ്പും, ഒപ്പം നല്ല കോസ്റ്റ്യുംസ് ഒക്കെ അണിഞ്ഞു നിന്നാൽ ഏത് കൂതറ പെണ്ണും കാണാൻ നല്ല അടിപൊളി ചരക്കായിരിക്കും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവളുടെ സൌന്ദര്യത്തെ പകരം വയ്ക്കാൻ ആരുമില്ല, എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത്.

ഇടയ്ക്കിടെ എന്റെ ചുമലിൽ താങ്ങിയും, തൂങ്ങിയും എന്റെ അരയിൽ ചിറ്റിപ്പിടിച്ചും അവളുടെ കൈകൾ എന്റെ ശരീരത്തിൽ എവിടെയൊക്കയോ സ്പർശിച്ചും, അള്ളിപ്പിടിച്ചും ഒക്കെ കടന്നുപോയി. അത്തരം പ്രക്രിയകൾ, അവള്ക്ക് ഒരു രസം, എനിക്കൊരു സുഖം പകർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ഏതായാലും ഈ നടത്തം ഒരു ബോറിങ് ആണ്. നേരാം വണ്ണം റോഡിൽ കൂടി പോയാൽ അത് വളഞ്ഞ വഴിയാണ് ആയതിനാൽ ഊട് വഴിക്ക്‌ ഇത്തിരി വയൽ കരയും വരമ്പും താണ്ടി വേണം പോകാൻ. അതിനിടെ അവൾ ചോദിച്ചു. ഇനിയും കുറെ ദൂരമുണ്ടോ… ? ഉം..നടന്നത്രയും ഉണ്ട്… ! ശോ… ഈശ്വരാ…. !! മം… ? എന്തേയ്… ? ചെരിപ്പിന്റെ വള്ളി പൊട്ടിയോ…. നടക്കാൻ വയ്യേ…? ഒന്നുല്ല്യ….! ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിച്ചു… എന്താ.. ചേച്ചി. ? ഒന്നുല്ല്യ… ഞാൻ ചുമ്മാ ചോദിച്ചതാ…! ഏയ്… അതല്ലല്ലോ…. എന്താ പ്രശ്നം… ? അപ്പോളാണ്, മടിച്ചു മടിച്ചു അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞത്‌…. എനിക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ മുട്ടുന്നു എന്താ ചെയ്യാ?.. അശ്ശോ… ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്യാ…? ഞാൻ ചോദിച്ചു… ! ഞാനും ഒരു നിമിഷം അമ്പരന്നു…. എന്താ ചെയ്യാ…?? അത്രക്ക് എമർജൻസി ആണോ…. ? മ്മ്….. വീടെത്താൻ ഇനിയും ദൂരമുണ്ട്… ഇരുട്ടായത് കൊണ്ട് പ്രശ്നമില്ല. ഇവിടെ എങ്ങാനും സൈഡ് ചേർന്ന് ഇരുന്നോളൂ… എന്റെ ഐഡിയ, ഞാൻ പറഞ്ഞു. “അയ്യേ എനിക്ക് വയ്യ.. പേടിയാ”… പിന്നെന്തു ചെയ്യും ? എന്തിനാ പേടിക്കണത്,? ഈവഴിക്ക് ഇനി ആരും വരാനില്ല ആരും കാണാനുമില്ല. ടീ, ചേച്ചി ഈ ഓരത്ത് ഇരുന്നോളും. മടിച്ച് മടിച്ച് അവൾ അവിടെ ഇരിക്കാൻ ഭാവിച്ചെങ്കിലും….അവൾ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് പേടിയാ… നീ ഇവിടെ അടുത്തു തന്നെ നിക്കണം, ടോർച്ച് ഓഫാക്കരുത്, എനിക്ക് പേടിയാകും. നീ അങ്ങോട്ട്‌ തിരിഞ്ഞ് നിൽക്ക്, ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോന്നു നോക്കിയാ മതി…… അവൾ പറഞ്ഞു.

ഓ…. പിന്നെ.. ഇതു വഴി വരുന്നോര് നീ മൂത്രോഴിക്കുന്നേന്റെ സിനിമ പിടിക്കാൻ പോകെല്ലേ… ഒന്ന് പോ അവടന്ന്… ഇതൊക്കെ ആർക്കും എപ്പോഴും വരാവുന്ന ഒരു കാര്യമല്ലേ അതിനിത്ര പേടിക്കേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ…. ? ഞാൻ ചോദിച്ചു. നിങ്ങൾ ആണുങ്ങൾക്ക് ഇത് വളരെ ഈസിയാണ്. എവിടെയും നിന്നങ്ങു സാധിക്കാം., പെണ്ണുങ്ങൾക്ക്‌ അങ്ങനെയാണോ ? ഓ… പിന്നെ… നിനക്കെന്നടീ അവിടെ കൊമ്പുണ്ടോ… ? പോടാ… അവിടെ കൊമ്പ് നിനക്കാ ഉള്ളത് എനിക്കല്ല… !! തിരക്ക് പിടിച്ചാണെങ്കിലും ചുരിദാർന്റെ ചരടഴിച്ചു താഴ്ത്തി ഷഡ്ഢിയും വലിച്ചു താഴ്ത്തി അവൾ ഇരുന്നു. തിരക്കൊന്നുമില്ല,,, സാവകാശം മൂത്രോഴിച്ചാ മതി. ഞാൻ പറഞ്ഞു. അവൾ ഇരുട്ടത്തു അവിടെ ഇരുന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയതേയുള്ളൂ… ചുമ്മാ ഒരു തമാശ എന്നൊണം ഞാൻ പറഞ്ഞു….. “പാമ്പ് ഉണ്ടോന്നു മാത്രം ശ്രദ്ധിച്ചാമതി” പരിപാടി തുടങ്ങിയ അവൾ എല്ലാം പാതി താഴ്ത്തിയ അവസ്ഥയിൽ,, “അയ്യോ എവിടെ,.. എവിടെ” എന്ന് പറഞ്ഞു, എല്ലാം കൂടി കയറ്റിപ്പിടിച്ച് എഴുന്നേറ്റു ഓടി എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു എന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു…. ഓ.. ഹോ…! എടീ… ഞാൻ വെറുതെ ഒരു തമാശക്ക്, സൂക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ലേ… അതിന് പേടിച്ച്, ഇത് എങ്ങോട്ടാ ഓടുന്നെ..? ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….. “പോടാ… പട്ടി.”… ഇങ്ങനത്തെ നേരത്താണോ, തമാശ പറയണത്…? എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട്, മുഷ്ടി ചുരുട്ടി അവൾ എന്റെ മുതുകത്ത് ആഞ്ഞൊരു കുത്ത് കുത്തി. എടീ നീ ഇത്രയും പേടിതൂറി ആണോ,? നിന്നോട് ഒരു തമാശ പറയാനും കൂടി കൊള്ളില്ലല്ലോ….. പോടാ….. അവടന്ന്… ദ്രോഹി… അവന്റെ ഒരു അവിഞ്ഞ തമാശ പറയാൻ കണ്ട നേരം… പേടിപ്പിച്ചോണ്ടാണോടാ, തമാശ പറയണത് ? മനുഷ്യന്റെ നല്ല ജീവനങ്ങ് പോയി… അത് കഴിഞ്ഞു പേടിച്ചിട്ട് അവൾ, എന്നേം പിടിച്ചു വലിച്ചോണ്ട് പോയി അതേ സ്ഥലത്തു തന്നെ എന്നെ തൊട്ടടുത്ത് നിറുത്തി, ഇരുന്നു മൂത്രമൊഴിച്ചു.. മാത്രമല്ല ഇരുന്നേടത്തുനിന്ന് ഒരു കൈകൊണ്ട് എന്റെ ഒരു കാലിൽ മുറുകെ പിടിച്ചിരിക്കയായിരുന്നു. ആ കൈയിലെ വിറയൽ എന്റെ കാലിൽ എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു…

തുടക്കം മുതൽ ഒടുക്കം വരെ അതിന്റെ ദൈർഗ്യത രണ്ട്മൂന്ന് മിനിട്ട് എടുത്തു. രാവിന്റെ കൂട്ടുകാരായ ചീവീടുകളുടെ കരച്ചിലിനിടെ, ആ മണ്ണിലേക്ക്, അവളുടെ ശക്തമായ മൂത്രമൊഴുക്കിന്റെ സുഖകരമായ മർമ്മരം, വ്യക്തമായി ഞാൻ വേർതിരിച്ചറിഞ്ഞു. തുടക്കം മുതൽ ഒടുക്കം വരെ അവളുടെ കൈയ്യിൽ ഇരിക്കുന്ന വലിയ ടോർച് അവൾ ഇരിക്കുന്ന തൊട്ടടുത്ത പരിസരത്ത് തെളിച്ചു പിടിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. അവളുടെ ശ്രദ്ധ പുഴുവനും അവിടെ എങ്ങാനും പാമ്പ് ഇഴയുന്നുണ്ടോ എന്നായിരുന്നു… അവൾകാണാതെ,, മെല്ലെ ഞാനൊന്ന് അവളെ പാളി നോക്കി. ആകെ പേടിച്ച്… പൊക്കിപിടിച്ച ടോപ്‌ അരയ്ക്ക് മുകളിൽ എത്തിയിരുന്നു. ആ ഭംഗിയുള്ള തുടയും അരക്കെട്ടും നേരിയ സ്വർണ നൂലരഞ്ഞാണവും ഒരു സൈഡിൽ കൂടി, ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ കണ്ടു ഞാൻ തൃപ്തിയടഞ്ഞു. അല്ലാതെ, ടോർച്ചിന്റെ അരണ്ട വെട്ടത്തിൽ വേറെ എന്ത് കുന്തം കാണാൻ…?? മൂത്രമൊഴിചെഴുന്നെറ്റു, ഷഡ്ഢി വലിച്ചുകയറ്റിയിട്ടപ്പോൾ ഇലാസ്റ്റിക് “ട്ടപ്പ് ” എന്ന് ശബ്ദിച്ചു. പിന്നെ എല്ലാം കൂടി വാരിക്കെട്ടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, അവൾ മെല്ലെ പിറുപിറുത്തു. ദുഷ്ടൻ… എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ മുഴുവനും നനച്ചു… ഞാൻ പിന്നെയും ചിരിച്ചു.. ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. മിണ്ടിയാ ചിലപ്പോൾ അവളെന്നെ തല്ലിക്കളയും. അത്രക്ക് ദേഷ്യത്തിലാണവൾ. അങ്ങിനെയൊക്ക ആണെങ്കിലും ആ ദേഷ്യവും കോപവും ഒക്കെ മൂന്നു മിനിറ്റിൽ കൂടുതൽ നീണ്ടു നിൽക്കാറില്ല. അതാണ്‌ അവളുടെ സ്വഭാവ സവിശേഷത. നിശബ്തം നാം വീണ്ടും നടന്നു തുടങ്ങി..

വയൽ കരയിലെ നല്ല സുഖകരമായായ തണുപ്പും മന്ദമാരുതനും, മഴക്കാറിനിടയിൽ കൂടി എത്തിനോക്കുന്ന നേരിയ നിലാവെളിച്ചവും കൂടി ആയപ്പോൾ ഏതോ പഴയ ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് സിനിമ കാണുന്ന പ്രതീതി ആയിരുന്നു. അതു അവിടെ ഒരുതരം സുഖമുള്ള കാലാവസ്ഥ സൃഷ്ടിച്ചു….. ദൂരെ എവിടെയോ മഴക്കോളിന്റെ അടയാളമായ മിന്നൽ പിണർ കാണാൻ തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്കിടെ ഉള്ള അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ, ഉരസലും പിടുത്തവും കൂടി ആയപ്പോൾ എന്റെ വിരലുകൾക്കും അടങ്ങിയിരിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അവ അവളിലും ചില കുസൃതികൾ കാട്ടി തുടങ്ങി. വലതു കൈ ഞാൻ അവളുടെ തോളത്തു കൂടിചേർത്തു പിടിക്കുന്നതോടൊപ്പം മുലയിലും ഒന്നും സ്പർശിച്ചു. അതിനു അവളിൽ നിന്ന് പ്രതികരണം ഒന്നുമുണ്ടായില്ല.

ഒന്ന് കൂടി മുറുകെ അടുപ്പിച്ചു ഞാൻ വേഗത കുറച്ചു നടന്നു. അവളുടെ ഒരു കൈ എന്റെ നെഞ്ചിലെ സമൃദ്ധമായ രോമങ്ങളിൽ പതിയെ സഞ്ചരിച്ചു. എന്റെ വിരലുകൾ വീണ്ടും കുസൃതി കാട്ടി… അവ അവിടെ നിന്ന് പുറം ചേർന്ന് താഴോട്ടു ചലിച്ചു. ഒന്നുമറിയാത്ത മട്ടിൽ, വളരെ പതുക്കെ നടക്കുന്ന അവളുടെ ചന്തികളിൽ ഞാൻ മെല്ലെ സ്പർശിച്ചു….. ഉള്ളിൽ അണിഞ്ഞ പാന്റീസിൽ ഇറുകി ഒതുങ്ങിക്കൂടി കിടക്കുന്ന അവയിൽ രണ്ടിലും ചുരിദാറിന് പുറമേക്കൂടി ഒന്നു മൃദുവായി തലോടി… ഇടയ്ക്കിടെ അവളെന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. എന്റെ കൈകൾ പോകുന്നിടമൊന്നും അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. ഒരു തമാശ എന്നോണം അവളും അതിനെ കാര്യമാക്കിയില്ല. ഞാനും ലളിതമായി അവയിൽ പെരുമാറി… എങ്കിലും എതിർപ്പിന്റെ ഒരു കണിക പോലും അവളിൽ നിന്നും ഉണ്ടായില്ലന്നു മാത്രമല്ല, അവൾ അത് അറിഞ്ഞ ഭാവമില്ല. അതിന്റെ പ്രതികരണമാവാം, ആ കുഞ്ഞു ചുണ്ടുകൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിയെ ഒരു മുത്തം തന്നു. ചുരിദാർ ടോപ്പിന്റെ സൈഡ് ഓപ്പണിൽ കൂടി എന്റെ കൈ അകത്തേക്ക് പോയി, അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ സ്പർശിച്ചു. പിന്നെ ആ കൈ പതുക്കെ ചുരിദാറിന്റെ പാന്റിന്റെ ഓരത്ത്കൂടി ആ ചന്തികളുടെ മാർദ്ദവം അറിഞ്ഞു. ഷഢിയുടെ ടൈറ്റ് ഇലാസ്റ്റിക്കിന്റെ മുകളിലും അതിന്റെ പരിസരത്തും കുറച്ചു നേരം എന്റെ വിരലുകൾ, അരിച്ചു നടന്നു. സാവകാശം ആ ഇലാസ്റ്റിക്ക് വിടർത്തി എന്റെ രണ്ടു വിരലുകൾ മാത്രം സാവധാനം അൽപ്പം ഉള്ളോട്ടിറങ്ങി. ആ ചന്തി വിടവ് ആരംഭിക്കുന്നിടം അവ തത്തി കളിച്ചു. അപൂർവമായ എന്തോ ഒന്ന് അനുഭവിക്കുന്ന പ്രതീതി അവളുടെ മുഖത്തുണ്ടായി.. ഒരു തമാശ കാണിച്ച പോലെ ഞാനും അതിനെ നിസ്സാര വൽക്കരിച്ചു… എന്റെ സൈഡ് ചേർന്ന് നടക്കുന്ന അവൾ രണ്ടു കൈകൾ കൊണ്ട് എന്റെ അരക്കെട്ട് ചേർന്നു പിടിച്ചു നടന്നു. ആ നിലാവെട്ടത്തിൽ എന്തോ ഒരു രസം… അപ്പോഴും അവളുടെ മാറിടങ്ങൾ എന്നിലേക്ക്‌ കുടുതൽ ചേർന്നമർന്നു. ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ..!!! കല്യാണവീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങിയ നേരം ഒരു വാഹനം കിട്ടാത്തതിൽ ഈ “വഴി”യെ തന്നത്താൻ ശപിച്ചതാണ് ഞാൻ, ഇപ്പോൾ ഈ വഴിക്ക് ദൂരമില്ലന്നു തോന്നിപ്പോയ നിമിഷങ്ങൾ….. ഇപ്പോൾ ഈ നിമിഷങ്ങളെ ആസ്വദിച്ചു നടന്നക്കുമ്പോൾ എന്റെ പൗരുഷത്തിൽ നേരിയ തുടിപ്പുകൾ,.. ഇടയ്ക്കിടെ അവൾ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… എന്റെ മനസ്സ് മറ്റെങ്ങോ സഞ്ചരിച്ചു…..

ഇപ്പോഴെങ്ങും വീടെത്തരുതേ എന്നാശിച്ചു പോയി ഞാൻ…. ദൂരക്കൂടുതൽ ആയിരുന്നെങ്കിൽ കൂടി ആ വഴിക്കൂടി വന്നാൽ മതിയായിരുന്നു… എന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു. “എവിടെയാ തിരക്കിട്ട്.” എനിക്ക് ഇത്രയും വേഗം നടക്കാൻ വയ്യ…. അവൾ പറഞ്ഞു. ഞാനും നടപ്പ് പരമാവതി സാവകാശമാക്കി. വീട്ടിനടുത്തേക്ക് എത്താൻ ഇനി ഹ്രസ്സ്വമായ ഒരു ഇടവഴിമാത്രമേയുള്ളൂ… ഒന്നും മിണ്ടാതെ നടന്ന നമ്മൾ ഇടവഴിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ, എന്നെ ഒന്നുകൂടി ബലമായി അണച്ച്, കെട്ടിപിടിച്ചവൾ എന്റെ ശരീരത്തോട് ചാഞ്ഞൊട്ടി നടന്നു. എന്ത് പറ്റി ചേച്ചി…. പേടിച്ചോ…. ? അവളുടെ കയ്യിലിരുന്ന ടോർച്ച് അവൾ കെടുത്തി.. മച്.. എയ്.. ഒന്നുല്ല്യ… വെറുതെ… പിന്നെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ… വല്ലപ്പോഴുമല്ലേ നടക്കാൻ പറ്റുകയുള്ളു… ങേ.. ? അതെന്താ ? എയ്… ഒന്നുല്ല്യ.. വെറുതെ ഒരുരസം….., ഒരു നല്ല സുഖം അത്ര തന്നെ…. അത് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ കൂടുതൽ അണച്ച് പിടിച്ചു നടന്നു….. ഒത്തിരി സുരക്ഷയോ, സംരക്ഷണമോ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചതിൽ തെറ്റ് പറയാനോക്കുമോ….. എന്റെ ആത്മഗതം. അവൾ നിശബ്ദം നടന്നു…. ആ ഇരുട്ടിലും അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവ മാറ്റം ഞാൻ കണ്ടറിഞ്ഞു…. ഞാൻ എന്റെ കൈ അവളുടെ പുറകിൽ നിന്നും പിൻവലിച്ചു. ഇനി ബാംഗ്ലൂർക്ക് പോയാൽ ചേച്ചി അവിടെ വീട്ടിൽ ഒറ്റക്കായിരിക്കും അല്ലേ ?…വല്ലാത്ത ബോറിങ് ആയിരിക്കും അല്ലേ… എനിക്കു ചേച്ചിയെ വല്ലാതെ മിസ്സ്‌ ചെയ്യും…. അത് നീ വെറുതെ പറയ്യല്ലേ മോനെ “അതൂ.” !! ഞാൻ നിശബ്ദനായി. അതുകൊണ്ട്… എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ഫീൽ ചെയ്യുന്നില്ല. കാരണം എവിടെയും ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് തന്നെയല്ലേ..? ഞാൻ ഒറ്റപ്പെടുന്നത് ഇത് ആദ്യമായിട്ടല്ലല്ലോ.? എല്ലായിടത്തും ഞാൻ ഒറ്റക്കല്ലേ.? അത് എന്റെ മനസിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ് ഞാനിപ്പോൾ… അത് എന്റെ ജന്മം നക്ഷത്രഫലമാ.. ഞാൻ ഉള്ളപ്പോൾ ഒറ്റയ്ക്കാണോ…? ഹും.. അതിനു നീ എവിടെ…? എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു നാളിതുവരെ എനിക്ക് നീ എത്ര തവണ ഫോൺ ചെയ്തു,? പറ… കേക്കട്ടെ.?

നിന്നെ പറ്റി അമ്മയോട് ചോദിച്ചാൽ… ഡൽഹിയിലാണ്,, ബോംബെലാണ്‌ എന്നൊക്കെ മറുപടി കിട്ടും. ……….ഞാൻ നിശബ്ദനായി… എന്നിലെ കുറ്റ ബോധം എന്റെ നാവടക്കി… ഒരു ചെറിയ നെടുവീർപ്പിനൊടുവിൽ അവൾ പറഞ്ഞു …… !!!! എനിക്ക് ഈ ലോകത്ത് അച്ഛനുമമ്മയും കഴിഞ്ഞാൽ ആകെക്കൂടെയുള്ള ഒരു ബന്ധു നീ മാത്രമാണ്… ഇപ്പൊ അതുമില്ലാതായെന്ന് മനസ്സിലായി. അതിൽ കവിഞ്ഞു പറഞ്ഞാൽ വെറുമൊരു, അനാഥത്വമല്ലെ, എന്റെ ജന്മം. ? ഇങ്ങനെ പോയാൽ ഞാൻ ജീവിതത്തിൽ ഒറ്റപെട്ടു എന്നല്ലാതെ പിന്നെ എന്താ പറയുക ? ഒരു തരം അനാഥത്ത്വം.. എന്തേ ഇയാള് വല്ലാതെ സെന്റിമെന്റൽ ആണല്ലേ.? പിന്നെന്തു വേണം…..ഇതൊക്കെ ഓർത്ത് നല്ല ഹാപ്പിയാവണോ.? പണം ആവശ്യത്തിനാണ്… പണം മാത്രം ഉള്ളത് കൊണ്ട് എന്ത് നേടാൻ…? അവൾ പറഞ്ഞു. ഞാൻ വീണ്ടും നിശബ്ദത പാലിച്ചു.. എന്റെ വിഷമം ആരും കാണുന്നില്ല. മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. ആർക്കും എന്നെ ഇപ്പൊ വേണ്ടാതായി… ഇപ്പൊ നിനക്കും.. എനിക്കാരോടും പരാതിയുമില്ല. പോകുന്നിടം വരെ പോട്ടെ. ഒരു പരിധി കഴിഞ്ഞാൽ എനിക്കറിയാം എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന്. ഒരു ഭീഷണിയുടെ സ്വരത്തിലാണ് അവളത് പറഞ്ഞത്‌. പെട്ടെന്ന് ഞാൻ അവളുടെ വായ പൊത്തി. എന്താ ചേച്ചി… ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നേ… ഇതൊക്കെ കേൾക്കുമ്പോൾ എനിക്കും സങ്കടമുണ്ട്., വിഷമോണ്ട്… എന്ന് കരുതി ഇങ്ങനെ കടുത്ത കമ്പികുട്ടന്‍.നെ റ്റ്വാക്കുകളൊന്നും പ്രയോഗിക്കരുത് കേട്ടോ.. ചേച്ചി ഓരോന്നും മനസ്സിൽ കാണുന്നതാണ്. ചേച്ചിക്ക് അതൊക്കെ വെറുതെ തോന്നുന്നതാണ്,. ആർക്കു ആരെയും വേണ്ടാതായിട്ടില്ല. ഇനി ആർക്കു വേണ്ടെങ്കിലും ഈ ചേച്ചിയേ എനിക്ക് വേണം… ഈ “അതു” ഉണ്ടാവും ഒരു വിളിപാടകലെ. പിന്നെ,, എനിക്കു നിന്നെ സഹായിക്കുന്നതിനും ചില പരിമിതികൾ ഉണ്ട്.

അളിയനോട് ഞാൻ ഒന്ന് സംസാരിച്ചു നോക്കാം. എന്താ പോരെ… ? “എന്തിന്.. ? വേണ്ട”….. എന്നിട്ട് പുള്ളീടെ വായിലിരിക്കുന്നത് കേൾക്കാനോ.? വെറുതെ…!!! എന്റെ കാര്യം ഓർത്ത് ഇവിടെ ആരും ടെന്ഷനടിക്കണ്ട… അത് ഞാൻ തന്നെ സോൾവ് ചെയ്തോളാം… ! പിന്നെ കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് നമ്മൾ രണ്ടുപേരും നിശബ്ദരായി. വീടിന്റെ ഉമ്മറത്ത്‌ ലൈറ്റുണ്ട്, അമ്മ ഉറങ്ങീട്ടു മണിക്കുറുകൾ കഴിഞ്ഞുന്ന്‌ തോന്നുന്നു … അവൾ കൈയിലെ ബാഗ്‌ തുറന്ന് ഗേറ്റ്ന്റെ താക്കോൽ എടുത്തു… പിന്നെ വരാന്തയും തുറന്ന് അകത്തു കയറി ലൈട്ടിട്ടു…. ആ വെട്ടത്തിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു ഈറനണിഞ്ഞത് ഞാൻ കണ്ടു… ഹേയ്…. ഹേയ്.. എന്തായിത്… ??? ഒന്നുല്ല.. നീ പോയി കിടന്നോ..! അതും പറഞ്ഞു അവൾ തിരിഞ്ഞ് നടക്കാനൊരുങ്ങി. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കൈയിൽ ഞാൻ പിടിച്ചു നിറുത്തി. അവൾ മുഖം കുനിച്ചു നിന്നു… ചേച്ചി… എന്റെ ചേച്ചി… എന്താ പറ്റിയത് എന്തെ .. !! കരയുകയാ…? അവളുടെ ഗദ്ഗദം പെട്ടെന്ന് അണപൊട്ടി ഒഴുകി. കർചീഫ് കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ നിശബ്ദം ഏങ്ങലടിച്ചു. ഞാനവളെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ അണച്ചു പിടിച്ച് ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ തുനിഞ്ഞു,. പക്ഷെ അടുത്തനിമിഷം, ഒരു വലിയ തേങ്ങലോടെ എന്റെ മാറിലേക്ക് അവൾ മുഖം പൂഴ്‌ത്തി. പിന്നെ പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു. നാളുകളായി മനസ്സിൽ അടുക്കി വച്ചിരുന്ന ദുഃഖതിന്റെ അണക്കെട്ട് തകർന്നത് പോലെ, ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചു പിടിച്ചവൾ വിതുമ്പി. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം പകച്ചു നിന്നു പോയി. അവളെ സ്നേഹപൂർവ്വം ചേർത്തു പിടിച്ച്, പുറത്ത് തട്ടി, നെറുകയിൽ തലോടിയും ചുംബിച്ചും കൊണ്ട് ഞാൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. എയ്… എന്താ ചേച്ചി ഇത്.. ഇങ്ങനെ സില്ലി ആയാലോ ? ഈ സമയത്ത് നമ്മളിത്തിരി ധൈര്യമായിരിക്കേണ്ടേ…. ? നോക്കൂ ചേച്ചി ഈ യൊരവസ്ഥയിൽ നമ്മുക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ സാധിക്കും…. ഞാൻ തുടരെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. പെട്ടെന്ന് പരിസര ബോധം വന്നപ്പോൾ അവൾ എന്നെ വിട്ടകന്നു മാറിനിന്നു, മുഖം തുടച്ചശേഷം ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.

വല്ലാത്ത ഉൾവേദനയോടെ ഞാൻ അവളെ നോക്കി നിന്നു. stair case കയറി അവൾ മുകളിലെ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക്‌ കയറി പോയി..കതക് ചാരി… !! താഴെയുള്ള മുറിയിൽ നിന്ന് ഡ്രസ്സ്‌ മാറിയ ശേഷം ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ പോയി, കാൽ കഴുകി തിരികെ വന്നു. ഉറങ്ങാൻ വേണ്ടി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.. stair case കയറിയാൽ . തൊട്ടടുത്താണ് അവളുടെ മുറി. ഞാൻ താഴെ നിന്ന് അവളുടെ മുറി നോക്കി.. ലൈറ്റുണ്ട് ഉറങ്ങിക്കാണില്ല… ചേച്ചിയുടെ വിഷമം കണ്ടിട്ട് മനസ്സിന് വല്ലാത്ത അസ്വസ്ഥത… ഞാൻ പതുക്കെ അവളുടെ മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ ചെന്നു. സ്ഥിരം വാതിൽ ചാരുന്നത് പോലെ അന്നും ചാരിയിട്ടേ ഉള്ളു….. ഞാൻ വാതിൽക്കൽ നിന്നു, പതുക്കെ തുറന്ന്. സ്വരം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു.. ചേച്ചി ഉറങ്ങിയോ…? അകത്തു വരാമോ…? ആ ഡബിൾ ബെഡിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നിടത്തുന്ന്‌ അവൾ തല പൊക്കി നോക്കി, ഒന്ന് മൂളി… Bed lamp ന്റെ അരണ്ട വെളിച്ചം കമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ്മാത്രം ഉണ്ട് മുറിയിൽ… ഞാൻ കട്ടിലിനടുത്തേക്ക് നടന്നു… അവിടെന്ന്‌ വന്ന അതേപടി കട്ടിലിൽ കമിഴ്ന്ന് വീണു കിടന്ന് എങ്ങലടിക്കയാണവൾ. ചേച്ചിയോട് വിഷയം മാറ്റാൻ വേണ്ടി, ഞാൻ സ്വരം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു. എന്തേ ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റാതെ ഉറക്കായോ…? ഇല്ല ഉറങ്ങീല്യ…… എന്താ ഉറങ്ങുന്നില്ലേ…. ഞാൻ ഉറങ്ങീല്ലങ്കിൽ നിനക്കെന്നാ….. നീരസത്തോടെയുള്ള മറുചോദ്യം വന്നു. എന്തേ ഉറക്കമില്ലേ…? ഉം..? എന്തെ നിനക്കുറക്കമില്ലാത്തത്… ?? ഞാൻ പകലുറക്കമായിരുന്നല്ലോ…? എന്താ ഡ്രസ്സ്‌ മാറാതെ ഇങ്ങനെ….? അതിന്റെ ഹാങ്ങോവർ മാറിയില്ല. അതാ…! കട്ടിലിൽ അവളുടെ തൊട്ട് അടുത്തു ഇരുന്ന് കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്ന അവളുടെ ചുരുൾമുടിയിൽ തടവിക്കൊണ്ട് ഞാൻ അവളെ സമാശ്വസിപ്പിച്ചു…! ചേച്ചി… നീ ഇങ്ങനെ മൂടൌട്ട് ആയാലെങ്ങനാ…? എനിക്കൊക്കെ പോയേടത്ത് സമാധാനമുണ്ടാവുമോ.. ? ഇത്തിരി ധൈര്യമൊക്കെ വേണ്ടേ…?

താനിങ്ങനെ തൊട്ടാവാടി ആയതു കൊണ്ടാർക്കാ ഗുണം… അങ്ങേര് വരുമ്പം വരട്ടെ… അതുകൊണ്ട് നീ ഇങ്ങനെ ദുഃഖിചിരുന്നിട്ട് വല്ല കാര്യമുണ്ടോ ? വിട്ട്കള… ഇതൊക്കെ സാധാരണയല്ലേ… പുള്ളി ഒരു ബിസിനസ് നടത്തുകയല്ലേ… ?ചിലപ്പോ വിചാരിച്ച സമയത്ത് വരാൻ പറ്റിന്ന് വരില്ല… ആർക്കുവേണ്ടി…. ? എനിക്കോ ? എനിക്കുത്തരമില്ല… ഉം…? എഴുന്നേൽക്ക്… ഡ്രസ്സ്‌ മാറീട്ട് കിടന്നുറങ്ങിക്കോ… താൻ ഒന്ന് ഹാപ്പി ആവടോ… ഹാപ്പി ആയാലേ ഞാൻ പോയി ഉറങ്ങൂ… “അല്ല.. ഞാൻ ഹാപ്പിയല്ല” !!! അവൾ ശാഠ്യം പോലെ പറഞ്ഞു എന്തായിത്.. കൊച്ചു കുട്ടികളെപ്പോലെ..? ഈ ചേച്ചി ചിലപ്പോൾ ഇങ്ങനെയാ,.! എന്നേക്കാൾ ചെറിയകുട്ടി… ഇപ്പൊ വെറും നഴ്സറിയിൽ പഠിക്കുന്ന കൊച്ചാണ്….. ങാ… ഞാൻ അങ്ങനെ തന്നെയാ… അതിലാർക്കും നഷ്ട്ടമില്ലല്ലോ.? ഉണ്ടോ ? ഉണ്ടല്ലോ… ഈ എനിക്ക് തന്നെ… ഈ പൂ പോലത്തെ മുഖം കാണുമ്പം സങ്കടം വരുന്നുണ്ടല്ലോ… എന്റെ മോള് ഹാപ്പി ആവാൻ ഞാനെന്താ വേണ്ടേ…?? അവളുടെ പുറത്തുകൂടി തടവി, പിൻകഴുത്തിലും ആ ചുരുൾ മുടിയിലും കൈകൊണ്ടു ഒന്ന് മൃദ്‌വായ് തടവി. “കുറച്ചു നേരം ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാമോ”…? ഇടറിയ സ്വരത്തിൽ അവൾ ചോദിച്ചു. പിന്നെന്താ… !! എത്ര നേരം വേണമെങ്കിലും ഇരിക്കാം….. എന്റെ ചേച്ചിയേ ഹാപ്പി ആക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ എന്തും ചെയ്യും…!! ഉം… പിന്നെ..!! പോടാ !! വെറുതെ… പുളു. അതെന്നാടി ചേച്ചി നീ എന്നേ പുച്ഛിച്ചത്…? എന്നെ ആക്കിയതാണല്ലേ..? പുച്ഛിച്ചതൊന്നുമല്ല… കാര്യം പറഞ്ഞതാ… ! എല്ലാവരും ഇങ്ങനെയാ…. ഭംഗിവാക്ക്… അതിനൊട്ടും കുറവില്ല… എന്നാ, നേരം വെളുക്കുന്നിടം വരെ എന്റടുത്തു ഇങ്ങനെ ഇരിക്ക്.. വെറുതെ ഇരിക്കാനോ…? പിന്നെന്താ..?റെഡി.. !! അതെ, അപ്പൊ നിനക്ക് ഉറങ്ങണ്ടേ..? ഞാൻ ചോദിച്ചു. ഞാൻ ഉറങ്ങും..!! നീ ഉറങ്ങരുത്…!! നീ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കണം അവൾ പറഞ്ഞു, നീ എന്നതാടി ചേച്ചി എന്നെ ശിക്ഷയ്ക്കയാണോ ?? അതിന്നും മാത്രം തക്ക പാപം എന്താണാവോ ഞാൻ നിന്നോട് ചെയ്തേ… ?

അപ്പൊ എനിക്ക് ഉറങ്ങണ്ടേ ?! ഞാൻ ചോദിച്ചു… എന്നാ പിന്നെ പോയി കിടന്നുറങ്ങ്..! ഡയലോഗടിക്കാതെ… പോ..പോ.. ഞാൻ നിന്നെ ഇങ്ങോട്ട് ക്ഷണിച്ചില്ലല്ലോ… അവൾ വീണ്ടും വയലെന്റ് ആയി. ഓ… എന്റമ്മോ… ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഇരിക്കാമേ.. പുലരും വരെ… ! വേണ്ട പൊയ്ക്കോളൂ……!!! എനിക്കാരുടേയും കൂട്ടും, സെക്യൂരിറ്റിയും ഒന്നും വേണ്ട. പൊയ്ക്യോളൂ… പോ. !! എല്ലാവരും ഇങ്ങനെയാ പ്രശ്നം വരുമ്പം കൂടെ ആരും ഉണ്ടാവില്ല…. അവൾ ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒതുക്കി,കമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ് തൊണ്ട ഇടറികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് വിഷമമായി.. രംഗം കൂടുതൽ വഷളാവുന്നതിനു മുൻപ്, ഞാൻ പോകാനൊരുങ്ങി. ശരി…. ന്നാ, എന്റെ പോന്നു, മോള്, കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കോ… ഞാൻ പോട്ടെ…! ഈ ദേഷ്യമൊക്കെ ആറിതണുത്തിട്ട്, നാളെ കാലത്ത് കാണാം, ok.? ഗുഡ് നൈറ്റ്… അവളുടെ നിറുകന്തലയിൽ ഒരു മുത്തം കൂടി കൊടുത്തിട്ട്, ഞാൻ പതുക്കെ അവൾ കിടന്ന തലയണയിൽ കൈകുത്തി എഴുന്നേറ്റു…. പെട്ടെന്ന് തലയിണയിൽ കുത്തിയ എന്റെ കൈവിരലുകളിൽ അവൾ ബലമായി പിടിച്ചു വച്ചു… മിണ്ടാതെ കണ്ണുകളടച്ചു കിടന്നു. ഞാൻ അവിടെ തന്നെ ഇരിക്കണമെന്ന് അവൾ ഉള്ള് കൊണ്ട് ആശിച്ചു,, എന്നർത്ഥം. എന്റെ വലതു കൈ അവളുടെ മുടിയിഴകളെ വീണ്ടും തലോടി ക്കൊണ്ട് ഞാൻ അവളുടെ അരികിൽ ഒട്ടിചേർന്നിരുന്നു. ഒരു കൂട്ട് ആഗ്രഹിക്കുന്ന അവൾ എന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു… വിടാതെ… പിന്നെ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ എന്തോ പറയാൻ വെമ്പി… എന്താ ചേച്ചി..? എന്തിനാ എന്നോട് ഇങ്ങനെ ദേഷ്യം…? …..അതിനും മറുപടി ഇല്ല…! ഞാൻ ഇവിടെ ഇരിക്കണോ…? അതോ പോണോ….. ??? എന്റെ കൈ വിട്ടാലല്ലേ എനിക്ക് പോകാനൊക്കൂ.? വിട്ടാൽ ഈ പാവം പൊയ്ക്കൊള്ളാം.. ………………………………… !.!.!……….”ഇന്ന് പോണ്ട”…! കുറെ നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം, അവൾ ഉരിയാടി.

തുടരും……………..