ഭാഗ്യദേവത 1

Bhagyadevatha Part 1 bY Freddy Nicholas

മാന്യ, വായനക്കാർക്ക് വന്ദനം… വെറുതെ ഒരു “കമ്പി” എഴുതുന്നതിൽ എനിക്കും താല്പര്യമില്ല. “It’s based on a real “EVENT” എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് പോലെ….. ഏകദേശം ഒരു, രണ്ടുമൂന്നു വർഷങ്ങൾക്ക് പുറകോട്ടുള്ള, എന്റെ ജീവിതാനുഭവങ്ങൾ ബന്ധപ്പെടുത്തി എന്റെ ഓർമ്മച്ചെപ്പിലെ ഒരു ഏട്, കൊച്ചു കഥാരൂപത്തിൽ ഞാൻ ഇവിടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. എഴുത്തിൽ മുൻനിരയിൽ ഇരിക്കുന്ന എഴുത്തുകാർ ഈ എളിയ സഹോദരനെ, അനുഗ്രഹിക്കണം….

ഇനി….. Sex നേ കുറിച്ച്, എല്ലാവർക്കും ചില വ്യത്യസ്ത ധാരണകളും കാഴ്ചപ്പാടുകളും ഉണ്ടാവാം, ചില ആളുകൾക്ക് ഇത് വായ്ച്ചാൽ രസിക്കണമെന്നില്ല. അല്ലങ്കിൽ അവർ പ്രതീക്ഷിച്ച ഫലം കണ്ടില്ല എന്നുവരാം . കഥ അവർ വിചാരിച്ച വഴിക്ക് പോകണമെന്നില്ല. കഥയിൽ എത്ര കണ്ട് യാഥാർത്ഥ്യമുണ്ട് എന്ന് ദയവായി ചികഞ്ഞു നോക്കരുത്, എന്ന് ഓർമ്മപ്പെടുത്തേണ്ടതില്ലല്ലോ… ഇത് ഞാൻ ആദ്യമായി എഴുതുന്ന കഥയാണ്… എന്റെ ജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കഥ. അക്ഷര തെറ്റുകൾ പൊറുത്തു വായിക്കണമെന്ന് അപേക്ഷ. വായനക്കാരായ എല്ലാവരിൽ നിന്നും Support പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു…. നിങ്ങളുടെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായങ്ങൾ, ദയവായി comment box ൽ കുറിക്കാൻ മറക്കരുത്.

കുന്നും, മലയും, കാടും, മേടും, തോടും, ഒക്കെയുള്ള ഒരു കൊച്ചു ഗ്രാമമാണ് എന്റേത്. ഞാൻ ജനിച്ചതും, വളർന്നതും, എല്ലാം നമ്മുടെ God’s own country എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന, നമ്മുടെ സ്വന്തം കേരളത്തിൽ തന്നെ, എന്റെ ബാല്യവും കൗമാരവും, ഏറെക്കുറെ ഇവിടെ തന്നെയാണ് ചിലവഴിച്ചത്. എങ്കിലും ഉപരിപഠനം നമ്മുടെ അയൽ സംസ്ഥാനമായ ബാംഗ്ലൂർ ആയിരുന്നു. പിന്നെ കുറച്ചു കാലം ജോലിയും ജീവിതവുമൊക്കെ തള്ളിനീക്കിയതും, ഇവിടെ തന്നെ ആയിരുന്നു. സോഫ്റ്റ്‌വെയർ ആൻഡ് ഹാർഡ് വെയർ എഞ്ചിനീറിങ്ങിൽ ബിരുദാനന്തരബിരുദം എടുത്ത ഞാൻ സാഹചര്യങ്ങളുടെ സമ്മർദ്ദങ്ങളിൽ പെട്ട്, നാട്ടിലെ തന്നെ ചില തുക്കടാ കമ്പനികളിൽ കുറെ കാലമായി ജോലി ചെയ്തു വന്നിരുന്നു. ഇപ്പോൾ ഏകദേശം രണ്ടര വർഷമായി Switzerland ലെ ഒരു മുൾട്ടിനാഷണൽ, micro software കമ്പനിയിൽ, ചീഫ് എക്സിക്യൂട്ടീവ് ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നു.

അച്ഛനും, അമ്മയും, ഞാനും ഒരു സഹോദരിയും മാത്രം അടങ്ങുന്ന ഒരു കൊച്ചു യാഥാസ്ഥിതികവും ആദരണീയവുമായ കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ചു വളർന്ന യുവാവാണ് ഞാൻ. എന്റെ പേര് ” അതുൽ ” ഈ വൃശ്ചികത്തിൽ എനിക്ക് 27 വയസ്സ് തികയും. ഒറ്റ സഹോദരി വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ബാംഗ്ളൂരിലെ ഭർതൃഭവനത്തിൽ സ്വസ്ഥം.. ഇത് കൂടാതെ, ഒരുപാട് ആത്മാർത്ഥമായി, സ്നേഹിച്ചിരുന്ന ഒരു സുന്ദരി പൈങ്കിളിയുമായ ഒരു നസ്രാണിച്ചി പെൺകൊടി, കാമുകി യുമുണ്ടായിരുന്നു എനിക്ക്….

എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എനിക്ക് ഒരിക്കലും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒത്തിരി അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്….. നല്ലതും, ചീത്തയുമായ പലതും, എല്ലാ മനുഷ്യരുടേയും ജീവിതത്തിൽ അങ്ങിനെയൊക്കെ ഉണ്ടാവാം. അതൊക്കെ മനുഷ്യസഹജമാണ്, സ്വാഭാവികമാണ്. ചിലപ്പോൾ നമുക്ക് കഷ്ടകാലം വന്നേക്കാം. തീരാദുഃഖം അഥവാ നഷ്ട്ടബോധം, അങ്ങിനെയുള്ള കഷ്ട്ടപ്പാടുകളുടെയും, നഷ്ട്ടപ്പെടലുകളുടെയും ഇടയിൽ പെട്ട് ഒരുപാട് വേദനിച്ചിട്ടുണ്ട്…. ആ ഇരുളിന്റെ മറവിൽ ഇരുന്നു കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…. ദുഃഖങ്ങൾ ആരോടും പങ്കുവയ്ക്കാൻ പറ്റാത്ത സാഹചര്യങ്ങളിൽ, ആളൊഴിഞ്ഞ ഇടങ്ങളിൽ ഇരുന്നു ഹൃദയം പൊട്ടുമാറുച്ചത്തിൽ വാവിട്ട് കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഞാൻ…….

മറിച്ച്, ഒരു “നല്ലകാലം” ദൈവം നിനക്ക് നൽകുമെന്ന്, എന്റെ സ്വകാര്യദുഃഖങ്ങളിൽ സമാശ്വസിപ്പിക്കാൻ എത്തിയ ആത്മാർത്ഥതയുള്ള എന്റെ “ചങ്കുകൾ” ചിലരെങ്കിലും എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു… തൽക്കാലാ ശ്വാസത്തിന്, അന്ന് ഞാൻ ആ വാക്കുകളിലും വിശ്വസമർപ്പിച്ചിരുന്നു. ഒരുപക്ഷെ ദൈവം അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെ ചൊരിഞ്ഞ അനുഗ്രഹമാണ് എന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ “നില” എന്ന് ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുന്നു. ഒരു താഴ്ചയ്ക്ക് ഒരു ഉയർച്ച എന്ന് പലരും പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്, അത് ഒരു പ്രകൃതി നിയമമാണ്. എൻജോയ് ചെയ്തു നടക്കേണ്ട പ്രായത്തിൽ കുടുംബപ്രാരാബ്ധങ്ങൾ നെഞ്ചിലേറ്റേണ്ടി വന്ന ഒരു യുവാവ്….

നാട്ടിലെ ജോലിയിൽ വലിയ മെച്ചമൊന്നു മില്ലാത്തതിനാൽ, അൽപ്പം കൂടി, ഒരു മെച്ചപ്പെട്ട കമ്പനിയിൽ ഒരു ജോലി തേടി, രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കളുടെ കൂടെ, ഹൈദരാബാദിൽ ഒരു ഇന്റർവ്യൂവിനു പോയതായിരുന്നു ഞാൻ,,. ഒരു നീണ്ട യാത്ര കഴിഞ്ഞുള്ള വരവ്, ആകെ ക്ഷീണിച്ചു, രണ്ടു ദിവസത്തെ ഉറക്കക്ഷീണം. അവിടെ തന്നെ നാലഞ്ച് ദിവസത്തെ അലച്ചിലും, ഓട്ട പ്രദിക്ഷണവും, എല്ലാം കഴിഞ്ഞു, തിരികെ പുലർച്ചെ ട്രെയിൻ ഇറങ്ങി. ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ച് വീട്ടിലെത്തി… കുളിയും കഴിഞ്ഞു… അമ്മ വിളമ്പി തന്ന പ്രാതലും കഴിച്ചു…. ഞാൻ മുറി അടച്ചിട്ടു ഒരു നീണ്ട ഉറക്കമായിരുന്നു. അന്ന് സന്ധ്യ ആയപ്പോഴാണ്, പിന്നെ ഉറക്കമുണർന്നത്… അതിനിടെ അമ്മയും ചേച്ചിയും ഒക്കെ വന്നു വാതിൽ തട്ടി വിളിച്ചതെല്ലാം ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നു…. എങ്കിലും ഉറക്കിന്റെയും, ക്ഷീണാധിക്ക്യത്താലും, പിന്നെയും പിന്നെയും ചുരുണ്ട് കൂടി മഥിച്ച് ഉറങ്ങി. വൈകിട്ട് ചായ കുടിക്കാൻ വിളിച്ചപ്പോളാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്.. വൈകിട്ട് അഞ്ചര മണി. പല്ലുതേച്ചു കുളിയും കഴിഞ്ഞു.. വിട്ടുമാറാത്ത ആലസ്യത്താൽ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ്, അമ്മയുടെ ഡയലോഗ്.

മോനെ… “അതൂ”..ആ കല്ല്യാണ വീട്ടീ പോണ്ടേ.. ? ഏത് കല്യാണവീട്ടി…… ? നമ്മുടെ തറവാട്ടിലെ കാര്യസ്ഥൻ, ശേഖരമാമയുടെ മോള്ടെ… ഏത് ശേഖരമാമ ?.. ഏത് മോള് ??? ആ കൊച്ച് നമ്മുടെ രേഷ്മേടെ കൂടെ പഠിച്ചതല്ലേ..? നീ അറിയില്ലേ അവളെ.. ? ആ… ? ആർക്കറിയാം.. ഇവളെക്കെ ? (മുൻപ് ഞങ്ങളുടെ അയൽ വാസികളായിരുന്നു,. ഇപ്പോൾ ഇവിടുന്നു ഒരഞ്ചു km ദൂരെ മറ്റൊരു സ്ഥലത്ത് മാറി താമസിക്കുന്നു ) കല്ല്യാണത്തിന്റെ റിസപ്ഷൻ ആണ് അവിടെ പോയി വരണമെന്ന് അച്ഛൻ കുറെ ദിവസം മുൻപ് പറഞ്ഞതായി ഓർക്കുന്നു… ഞാൻ എങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്ക് പോകും കുറെ നാളായിട്ട് ഞാൻ നാട്ടിൽ ഇല്ലാതിരുന്നതു കാരണം അവർക്ക് ആർക്കും എന്നെ വലിയ പിടുത്തമില്ല… അപ്പൊ ഞാനെന്തിനാ പോണേ.. ? നീയല്ലാതെ ആരാ മോനെ പോണ്ടത്. ? അമ്മ ഇപ്പോൾ പഴയ പോലെ എവിടെയും പോകാറില്ല… അച്ഛനെ ശുശ്രൂഷിച്ചും മറ്റും, വീട്ടിനകത്തു തന്നെ, ആ അടുക്കളയും, അവരുടെ മുറിയുമായ, അവരുടെ ആ ലോകം വിട്ടുള്ള എവിടേക്കും പോകുന്നത് അവർക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ല. എട്ടുപത്ത് മാസം മുൻപ് ഒരു ബ്രെയിൻ സ്ട്രോക്ക് വന്നതാണ്.. അതോടെ തളർന്ന് കിടപ്പാണ്… അച്ഛൻ. അതിന് ശേഷം അങ്ങനെയാ, ആ പാവം. വല്ലപ്പോഴും ഒന്ന് ക്ഷേത്രത്തിൽ പോകുന്നതല്ലാതെ… അതും ഞാൻ കൊണ്ടു പോയാൽ അല്ലാതെ… പിന്നെ അല്ലേ കല്യാണത്തിന് പോകുന്ന വിഷയം. കല്യാണവീട്ടിൽ പോകേണ്ട കാര്യം അമ്മ, ചേച്ചിയോട് പറയുന്നത് കേട്ടു… ചേച്ചിയുടെ കല്യാണത്തിന് അവരുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് എല്ലാരും വന്നു സഹകരിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പൊ അവരുടെ ആവശ്യത്തിന് നമ്മളാരും പോകാതിരുന്നത് ശരിയാണോ…? അപ്പൊ നീയും രേഷ്മ ചേച്ചിയും കൂടി പോയിട്ട് വാ…. വൈകിക്കേണ്ട. ബാംഗ്ലൂരിൽ നിന്നും കുറച്ചു ദിവസം താമസിക്കാനായി വീട്ടിൽ വന്നിരിക്കയാണ് എന്റെ ചേച്ചി. എനിക്കാണെങ്കിൽ ഇങ്ങനെയുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ പോകുന്നത്‌ തന്നെ കാലിയാ.. പിന്നെ ഉറക്കം മതിവരാതെ എഴുന്നേറ്റു വന്നതിലുള്ള ഈർഷ്യ.. എല്ലാം കൂടി ആയപ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു മടി…

നിവൃത്തികേടു കൊണ്ട്, അമ്മ പറഞ്ഞത് പ്രകാരം നമ്മൾ രണ്ടുപേരും പോകാൻ ഒരുങ്ങി പുറപ്പെട്ടു. ചേച്ചിയും ഒരുങ്ങി നിൽപ്പുണ്ട്… ഡാ… “അതൂ ” ഇതെങ്ങനൊണ്ട്…? കൊള്ളാമോന്ന് നോക്കിക്കേ ? ചേച്ചി ഒരു വിലകൂടിയ മെറ്റീരിയലിന്റ് ചുരിദാർ ഉടുത്തിട്ട് വന്ന് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും എന്നെ കാണിച്ചിട്ട്, അഭിപ്രായം ചോദിച്ചു. ഉം…. ഞാനൊന്ന് മൂളി. അല്ലങ്കിത്തന്നെ മനുഷ്യന് വട്ടു പിടിച്ചിരിക്കുബോഴാ അവളുടെ ഒരു ചുരിദാറ്…… അല്ലേ…? നീ എങ്ങോട്ടാ…? ഞാനേ… വടക്കേതിലെ സീതേച്ചീടെ പശുവിന്റെ ബെർതെ ഡേ ക്ക് പോക്കയാണ്… എന്താ നീയും വരുന്നുണ്ടോ…. ഇത്രേം നേരം അമ്മ ഇവിടെന്നു പാടിയതൊന്നും നീ കേട്ടില്ലേ…? മടികാരണം ഞാൻ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങികൊണ്ടാണ് ഒരുങ്ങുന്നത്. അതും കേട്ട് ഞാൻ മിണ്ടീല്ല…. അതുകണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു. ഇത്ര ലേറ്റ് ആയിട്ട് പോയാൽ അവരെന്തു വിചാരിക്കും മോനെ…..? അമ്മയുടെ ന്യായം.. ഇത് കേട്ട് അൽപ്പം കോപത്തോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. എന്തും വിചാരിച്ചോട്ടെ… എനിക്കത് വിഷയമല്ല… അതിനിപ്പോ, “ഞാൻ” പോകുന്നത് തന്നെ വല്യ പുണ്യമാണെന്ന് വിചാരിച്ചാ മതി. പിന്നെ അമ്മ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… പാവം… മക്കളോടായാലും ദേഷ്യപെട്ടൊരു വാക്ക് പോലും പറയില്ല… ആരോടും. എയ്… അതുൽ നീയൊന്നു മിണ്ടാതിരുന്നേ… നീ എന്തിനാ അമ്മയോട് ചൂടാവുന്നെ… ? വരുന്നെങ്കിൽ പെട്ടെന്നിറങ്ങ്. പറ്റില്ലങ്കിൽ വാതുറന്ന് പറ… ഞാൻ തനിച്ച് നാളെ കാലത്ത് അവിടെ വരെ പോയിട്ട് ഗിഫ്റ്റ് കൊണ്ട് പോയി കൊടുത്തോളം… നിന്നെ ആരും ശല്ല്യം ചെയ്യില്ല… അവൾ ശാസന രൂപത്തിൽ പറഞ്ഞു. ടൂ വീലർ എടുത്തിട്ട് പോകാമെന്നു വച്ചാൽ അത് പാതി വഴിക്ക് വച്ചിട്ട്, ആ കുന്നും മലയും മൊത്തം കയറി ഇറങ്ങണം, പിന്നെ ബാക്കി നടക്കണം… മഴയും കൂടി കിട്ടിയാൽ പിന്നെ ഭേഷായി. തുലാം മാസമാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞു… വേഗം വാ… !

അമ്മേ… ഞങ്ങളിറങ്ങുവാ….!! മുറ്റത്തെ ലൈറ്റിട്ട് വച്ചേക്കുട്ടോ… ! ഞങ്ങള് ചിലപ്പോൾ ലേറ്റായേക്കും അമ്മ കിടന്നോളൂ…. കാത്തിരിക്കയൊന്നും വേണ്ട ട്ടോ… ! ചേച്ചി പറഞ്ഞു. അധികം നേരം കളയണ്ട… കഴിവതും നേരത്തെ തിരിച്ചു പോന്നോളൂ… ! കുട സൂക്ഷിച്ചോളൂ മക്കളെ… അമ്മ പറഞ്ഞു. പുറത്തോട്ടിറങ്ങിയപ്പോൾ അധികം താമസിയാതെ ഒരു ജീപ്പ് കിട്ടി. അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ സമയം 7 മണി ആയി. പിന്നെ പെട്ടെന്നൊന്നും തിരികെ വരാൻ പറ്റീല്ല… കാരണം കുറെ ഏറെ പരിചയക്കാരും നാട്ടുകാരും… കുടുംബക്കാരും ബന്ധുക്കളും… നാട്ടു വിശേഷം വീട്ടുവിശേഷം എന്നല്ല വീട്ടിലെ പശുതൊഴുത്തിലെ കാര്യങ്ങൾ വരെ അന്വേഷിച്ചു മാത്രമേ ഞങ്ങളെ വിട്ടുള്ളു… ഒക്കെ ചോദിച്ചും പറഞ്ഞും നേരം പോയതറിഞ്ഞില്ല… ഒൻപതു മണിയോടെ ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടു. വരാൻ നേരം ഒരു ജീപ്പെങ്കിലും കിട്ടിയത് കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഇവിടെ എത്തി… ഇനി തിരികെ പോകുന്ന കാര്യമാണ് കഷ്ട്ടം….

ആ വയൽ കരയിലൂടെ ഇത്തിരി നടക്കാനുണ്ട്. ആ കുന്ന് ഒഴിവായി കിട്ടും … അത് ഇത്തിരി ഷോട്ട് കട്ടാണ്. ആ ഇരുട്ടിൽ കൂടി നടന്ന് തുടങ്ങിയപ്പോൾ എനിക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും കൂടി… നമ്മളെ രണ്ടിനെയും ഇങ്ങോട്ട് അയച്ചവരെ കടിച്ചു തിന്നാനുള്ള ദേഷ്യം തോന്നി. നടരാജ് സർവീസ് തന്നെ ശരണം… വേഗം നടന്നാൽ പെട്ടെന്ന് വീട്ടിലെത്താം…. ഞാൻ പറഞ്ഞു. അവളൊന്നും മൂളി… നീയെന്തിനാടാ ആ പാവത്തിനോട് ചൂടായത്… ? അല്ലാതെ പിന്നെ… ? പോകണമെന്ന കാര്യം നേരത്തെ പറയേണ്ടായോ… ? അതിനു നീ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ, പിന്നെ, ഇപ്പൊ ഉറക്കം ഉണർന്നതല്ലേയുള്ളൂ, പിന്നെങ്ങനെയാ പറയുന്നേ… ? എന്ത് പറഞ്ഞാലും ചെയ്താലും അവസാനം ആ പാവത്തിനാ കുറ്റം മുഴുവനും. തിരിച്ചൊന്നും പറയാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ നീയൊക്കെ അവരുടെ മേൽ ഇത്രയും വീറ്കാട്ടുന്നത്…. ? അതിനു എനിക്കു മറുപടിയൊന്നുമില്ല… ഞാൻ മിണ്ടിയുമില്ല. ! സോറി….

ഞാനപ്പഴത്തെ ദേഷ്യത്തിന് പറഞ്ഞതാ… “എനിക്കു വേണ്ട, നിന്റെ സോറി… അമ്മയോട് പറഞ്ഞാമതി”. പിന്നെ കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് സൈലെൻസ്.. ആയിരുന്നു.

ഹൈദ്രബാദിൽ പോയിട്ട് എന്നാതാ വിശേഷം.. അത്രയും നേരത്തെ നിശബ്ദതയേ ഭേദിച്ച് ചേച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ… ങാ…. Interview കഴിഞ്ഞു പാസ്സായി. രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് അവർ അറിയിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… ചിലപ്പോൾ നാളെ വിളിച്ചറീക്കുമായിരിക്കും…. ! അപ്പൊ കിട്ടുമെന്ന് ഉറപ്പായോ.. ? ഉം….. ഞാനൊന്ന് ഇരുത്തി മൂളി. പ്രതീക്ഷയുണ്ടോ ? ഉം…. ഉണ്ട്…. 90%… ഉണ്ട്… പക്ഷെ അതൊന്നും നമ്മുക്ക് തന്നെ കിട്ടണമെന്നില്ലല്ലോ… പിന്നെ എല്ലാം ദൈവനിശ്ചയം, എല്ലാറ്റിനും ഇത്തിരി ഭാഗ്യവും വേണം…. അപ്പൊ ജോലി കിട്ടിയാ, പെട്ടെന്ന് തന്നെ പോകേണ്ടി വരില്ലേ… നാലഞ്ച് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ പോയാമതി… അപ്പോ ഇനി ലീവൊക്കെ കിട്ടണ മെങ്കിൽ ? അത് മൂന്നു മാസത്തിൽ ഒരു തവണ കിട്ടും… പക്ഷെ ദൂരമാണ് പ്രശ്നം. അങ്ങോട്ട്‌ പോയാപ്പിന്നെ നമ്മളെ ഒക്കെ ഓർക്കുവോ ആവോ….? അതെന്താ ചേച്ചി അങ്ങനെ ചോദിച്ചത് ? എയ്…. ഒന്നുല്ല, വെറുതെ…! ഇതിന് മുൻപും അങ്ങനെ തന്നെ ആയിരുന്നല്ലോ… ?? നീ, എന്തോ അർത്ഥം വച്ചു പറഞ്ഞപോലെ… ചേച്ചിക്ക് ഒരു മൂഡ് ഔട്ട്‌ ഉണ്ട് അല്ലേ…? എയ്.. എനിക്കെന്തിനാ മൂഡ് ഔട്ട്‌ … ഞാൻ രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം കൊണ്ട് തിരികെ പോകും… ഞാൻ പോയതിന് പിറകെ രണ്ടുദിവസം കൊണ്ട് നീയും പോകും… ചേച്ചി എവിടെ പോണു. ? കുറച്ചു ദിവസം നിന്നിട്ട് പോയ്യാ പോരെ… ?പത്ത് ദിവസം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് വന്നതാ, ഇപ്പൊ ആഴ്ച്ചകൾ രണ്ടു കഴിഞ്ഞു… ഇനി തിരികെ പോയാൽ, മൂന്നു ദിവസം ആ തള്ളേടെ (അമ്മായമ്മ) കരിഞ്ഞ തിരുമോന്ത, തേനീച്ച കുത്തിയത് പോലിരിക്കും, ഇനി അതും കാണണം. അതാ ഇപ്പത്തെ ടെൻഷൻ…

ഓ… ഞാൻ ഒഴിവു കിട്ടുമ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് അച്ഛനനമ്മയെ കാണാൻ വരില്ലേ…? അച്ഛനും അമ്മയും ഇവിടെ ഒറ്റക്കണ്. ആ വിചാരം വേണം… ! മം… ? അതെങ്ങനെ ഒറ്റക്കാകന്നെ ? അവര് രണ്ടുപേരില്ലേ.? പോടാ… ! ഓ അവന്റെ ഒരു സ്റ്റാൻഡേഡ് തമാശ…. ! നീ ഇടയ്ക്കു വരാൻ ശ്രമിക്കണന്നാ പറഞ്ഞെ.. പിന്നെ എമെർജെൻസി ആണെങ്കിൽ ഫ്ലൈറ്റ് ഉണ്ടല്ലോ.. പിന്നെന്താ….. ഉം…..!! നീയും കൂടി പോയാ പിന്നെ വീട് ഉറങ്ങിയ പോലാകും…. അതെന്താ… എനിക്ക് മാത്രമേ വരാൻ പാടുള്ളൂന്നുണ്ടോ,… ? നിനക്കും വരാല്ലോ ? നമ്മളെപ്പോലാണോടാ നിങ്ങൾ. അവിടെത്തെ പ്രശ്നങ്ങൾ പാതിക്ക് ഇട്ടേച്ചു വരണ്ടേ…. ? ഓ… നീ എന്നാടീ അവിടെത്തെ കളക്ടർ ആണോ.. ? കളക്ടർ ആയിരുന്നേ ഇത്രേം ടെൻഷൻ ഇല്ലായിരുന്നു… ആ പിശാചിനെ സഹിക്കാൻ അതിലേറെ ഉശിര് വേണം…. ങാ അതുപോട്ടെ നിന്റെ പുള്ളിക്കാരൻ എപ്പളാ…?? ഇപ്പോഴെങ്ങും ഇല്ലേ ഇങ്ങോട്ട് ? ആ.. ? ആർക്കറിയാം ? അത് അങ്ങേരോട് തന്നെ ചോദിക്കണം… അപ്പൊ രണ്ടുമാസം മുൻപ് വരുന്നുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞതോ ? വിളിക്കുമ്പോഴൊക്കെ പറയും രണ്ടു മൂന്നു മാസത്തിനുള്ളിൽ വരുന്നുണ്ട്..!, ഡേറ്റ് പാറയാറായിട്ടില്ല, അങ്ങിനെ അങ്ങേര് പറയാനും, ഞാൻ ഇത് കേൾക്കാനും തുടങ്ങിയിട്ട് കാലം കുറെ ആയി… ഇനി വരാൻ തോന്നുമ്പം വരട്ടെ.. ഞാനായിട്ട് അങ്ങേരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നില്ല… അപ്പൊ രണ്ടു മാസം മുൻപ് നിന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ സിങ്കപ്പൂർ കൊണ്ടോകും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ… അതെന്തായി… ഹും.. നിനക്കെന്താ വട്ടാണോ ? ഇതൊക്കെ വെറും നാടകമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ IAS പഠിക്കേണ്ടതില്ലല്ലോ…. ? അപ്പൊ നീ ചോദിച്ചില്ല… ? ങാ… ഇനി ചോദിക്കാത്തതിന്റെ ഒരു കുറവു കൂടി ഉണ്ട്… ബാക്കി എല്ലാം തികഞ്ഞു. എനിക്കെങ്ങും പോണ്ട… ഞാൻ ബാംഗ്ലൂർ തന്നെ നിന്നോളാം..

ശേ.. അതെന്നാടീ ചേച്ചി നീ അങ്ങനെ പറേന്നെ ?? അങ്ങേരെ കാണാനുള്ള പൂതിയൊന്നുമില്ലേ നിനക്ക് ?. ഓ.. കാണാറുണ്ടല്ലോ… ! എങ്ങനെ… ? മുറിയിലെ ഷോകേസിൽ ഫോട്ടോ ഫ്രെയിം ചെയ്തു വച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ… ! ഓ… തമാശ.. തമാശ…. !! അപ്പൊ ഫോട്ടോല് കണ്ടത് കൊണ്ട് പുള്ളി അടുത്തുള്ളത് പോലെ ആവുമോ…? പോടാ… എനിക്കിപ്പോൾ അതൊരു പ്രശ്നമേയല്ലാതായിരിക്കയാ….. അടുത്തുണ്ടായിട്ടും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടും ഇപ്പൊ ഒരുപോലെയാ…!! മനസിലെ ധർമരോഷമോ, പ്രതിഷേധമോ, എന്നറിയില്ല… ശക്തമായ വാക്കുകളുടെ പ്രയോഗം… നല്ല സാമ്പത്തിക സുരക്ഷയുള്ള വീട്ടിലേക്കു കെട്ടിച്ചയച്ചപ്പോൾ ഇത്രയും കരുതിയില്ല… പാവം എന്തൊക്കെയോ സങ്കടങ്ങൾ ഉണ്ട് മനസ്സിൽ.. ഒന്നും മനസ് തുറന്ന്, വിട്ട് ആരോടും പറയില്ല. അതാ പ്രകൃതം.

ഒരു ചെറിയ ദുരം വരമ്പ്‌ പോലെ ഒരാൾക്ക്‌ നടക്കാൻ പാകത്തിന് ഒറ്റയടിപ്പാത ഉണ്ട്…. അവളെ മുൻപോട്ട് നടത്തി ഞാൻ പുറകിലും നടന്നു… അവളുടെ ശരീരത്തിലെ ദിവ്യസുഗന്ധം ആ വഴിയിലെ വായുവിൽ മുഴുവനും പടർത്തി കൊണ്ടവൾ നടന്നു നീങ്ങി… വളരെ വിലകൂടിയ പെർഫ്യൂമടിച്ചിട്ടാണ്, അവൾ വന്നത് തൊട്ടു പുറകിൽ ഞാനും നടന്നു. സിങ്കപ്പൂരീന്ന് കൊണ്ടുവന്നതാണോ… ഈ പെർഫ്യൂം ? മ്മ്… അവൾ മൂളി. വലിയ ടോർച് അവളുടെ കയ്യിൽ ഉള്ളതിനാൽ, ഞാൻ ചെറിയ ടോർച് കത്തിച്ചു നടന്നു… വിലകൂടിയ ചുരിദാറും, ഇത്തിരി ഹൈഹീൽ ചെരിപ്പും ഇട്ടത് കാരണം വഴിയിലെ കുണ്ടും കുഴിയുമുള്ള നാടൻ വഴിയിൽ കൂടി നടക്കാൻ അവൾ ഇത്തിരി പ്രയാസപ്പെട്ടു… കൂടെ സഹായത്തിനു ഞാൻ ഉള്ളത് കൊണ്ട് വീഴാതെയും ഇടാറാതെയും അവളെ താങ്ങി പിടിച്ചു നടത്തി… എങ്കിലും ഇടയ്ക്കുവച്ച്, ആ ശരീരം മുഴുവനും ഞാൻ താങ്ങേണ്ടി വന്നു. കാരണം വഴിയിലെ ആനക്കുഴികൾ..

ശരീരത്തിലൊതുങ്ങി നിൽക്കുന്ന ആ ഡ്രെസ്സിനുള്ളിൽ അവൾ മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് തിളങ്ങി. ഒരു ദേവത കണക്ക്.. കല്യാണവീട്ടിൽ വച്ചു എല്ലാവരുടെയും ഒരു ശ്രദ്ധ അവളിൽ പതിയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. പതിയെ നടക്കുമ്പോളും ആ ഒതുക്കമുള്ള ശരീരത്തിൽ, തുള്ളി തുളുമ്പുന്ന അവളുടെ പൃഷ്ട്ടങ്ങൾ കൾക്ക്‌ എന്തൊരു ഭംഗി… എന്ത് നല്ല ആകാര വടിവ്… അത് ആ ചുരിദാറിന് പുറമേ കാണാൻ അതിലും ഭംഗി… പ്രത്യേകിച്ചും നല്ല ഒതുക്കവും ഭംഗിയുമുള്ള നടത്തം…. മൊത്തത്തിൽ അവളെ കാണുമ്പോൾ ഒരു ഓമനത്വമുള്ള സൗന്ദര്യം. ശരീരത്തിലെ ഏതൊരു അവയവത്തിനും കാഴ്ചപ്പാടിൽ, അവള്ക്ക് അതിന്റെതായ ഭംഗിയുണ്ട്… ദൈവം അവൾക്കു ആകാര വടിവും നല്ലൊരു മനസ്സും, സൗന്ദര്യവും ധാരാളം കൊടിത്തിട്ടുണ്ട്. ഒപ്പം സമ്പത്തും സൗകര്യങ്ങളും…. ചിലപ്പോൾ ഞാൻ തന്നെ അവളെ കൊതിച്ചു പോയിട്ടുണ്ട്. ഹും…. ഇതൊക്കെ ഇവിടെ വിട്ടിട്ട് ആ കെഴങ്ങൻ സിങ്കപ്പൂരിൽ പോയി കിടന്നു. പണത്തിനു പുറകെ ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കയാണ്… എന്ത് പറയാൻ വിവരദോഷി… വീടിനു വീട് വണ്ടിക്ക്‌ വണ്ടി എന്തൊക്കെ ഇല്ലാന്ന് ചോദിച്ചാൽ മതി…അവന്റെ അപ്പൻ തന്നെ ഒരു രണ്ടു തല മുറകൾക്ക് സുഖമായി കഴിയാനുള്ളത് ഉണ്ടാക്കി ഇട്ടിട്ടുണ്ട്…. ഇനി ഇവൻ ആർക്കു വേണ്ടിയാണാവോ സമ്പാദിച്ചു കൂട്ടുന്നത്… ?എന്തൊക്കെ ഉണ്ടായിട്ടും കാര്യമില്ല..! ഈ പാവത്തിന്റെ വിഷമം അവനറിയുന്നുണ്ടോ..!! ദുഷ്ടൻ..

എന്റെ ചേച്ചി ആയത് കൊണ്ട് പറയുകയല്ല… എനിക്കവളെ അത്രക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ്. ചെറുപ്പം തൊട്ടേ എന്റെ ഒപ്പം അവളും അവളുടെ ഒപ്പം ഞാനും എന്നപോലെ ആയിരുന്നു… എവിടെ പോകുമ്പോളും.. ഊണും ഉറക്കവും പോലും..! സഹോദരങ്ങളെ പോലെയല്ല, തികച്ചും സുഹൃത്തുക്കളെ പോലെ.. അവൾക്ക് പ്രായമാകുന്നത് വരെ…..! ഒരു സുപ്രഭാതത്തിൽ അവളെ എന്നിൽ നിന്നും അകറ്റി മറ്റൊരു മുറിയിൽ കിടത്തിയതിന്, അമ്മയോട് ഞാൻ വഴക്ക് കൂടിയിട്ടുണ്ട്, ആഴ്ചകളോളം മിണ്ടാതിരുന്നിട്ടുണ്ട്….

“കാരണമറിയാതെ.”… എങ്കിലും എന്നിൽ നിന്ന് പിരിഞ്ഞു കിടക്കാൻ മനസ്സനുവദിക്കാതെ അവൾ, അമ്മ ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞാൽ ആ പാവം ഓടിവന്ന് എന്റടുത്തു കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കും, നിഷ്കളങ്കമായ സ്നേഹത്തിന്റെ വിലയറിഞ്ഞ കാലം. അവളുടെ കല്യാണതോടെ നമ്മൾ വേർപെട്ടു. ഒരുപാട് അകന്നുപോയി എന്ന് തന്നെ പറയാം. എന്റെ ആത്മാവിനെ എന്നിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റിയത് പോലെ…! ഇപ്പൊ ആ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും വല്ലപ്പോഴും തമ്മിൽ കാണുമ്പോൾ മാത്രമായി… ഇരുട്ടുള്ള വഴി ആയതിനാൽ എന്റെ കൈക്ക് മുറുകെ പിടിച്ചും, അവളുടെ മാറോടണച്ചും, പുണർന്നും, തൂങ്ങി പിടിച്ചുമൊക്കെ, ഉള്ള ആ നടത്തം തന്നെ എനിക്ക് ഒരു രസമായിരുന്നു. ചിലപ്പോളൊക്കെ അവളങ്ങനെയാ… ചില കാര്യങ്ങളിൽ ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയുടെ പെരുമാറ്റം… ഞാൻ ചേട്ടനും അവൾ എന്റെ കുഞ്ഞനുജത്തിയുമാണ്… പക്ഷെ ചില നേരത്തെ ഡയലോഗ് കേട്ടാൽ… നമ്മുടെ അച്ഛൻ പോലും സൈലന്റ് ആയിപ്പോകും. അതാണ്‌ അവൾ… അവളെ മറ്റാർക്കും മനസ്സിലാക്കാൻ വളരെ പ്രയാസമാണ്. പക്ഷെ അവളെ ഞാൻ മനസിലാക്കിയിടത്തോളം വേറെ ആരും മനസ്സിലാക്കീട്ടില്ല. അവളെക്കാൾ ഇത്തിരി ഉയരം ഉള്ളതിനാൽ ഇടയ്ക്കിടെ എന്റെ കൈത്തണ്ട അവളുടെ, മാർദ്ദവമുള്ള മുലകളിൽ ചെന്നു മുട്ടുമ്പോൾ, എനിക്കൊരു സുഖം. എന്റെ കൊച്ചൂട്ടൻ ഇടയ്ക്കിടെ തലപൊക്കി…. എന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു. ചേച്ചി എന്ന് ഞാൻ വിളിക്കുമെങ്കിലും എന്റെ അനുജത്തി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോലും ആരും വിശ്വസിക്കും. അത്രയും വണ്ണവും വലിപ്പമെയുള്ളൂ അവള്ക്ക്. എന്ന് കരുതി വളരെ ഷോട്ട് അല്ല കേട്ടോ.. ഒരു കോമൺ ഹൈറ്റ് ഉണ്ട് താനും, ഒരു മീഡിയം തടിയാണെങ്കിലും അവളുടെ നിതംബവും പ്രിഷ്ട്ടങ്ങളും സമൃദ്ധമാണ്. അത്രയു മതി അവളിലെ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ മാറ്റുകൂട്ടാൻ. സത്യത്തിൽ എന്നേക്കാൾ ഒന്നര വയസ്സിന് മൂത്തതാണ് അവൾ. അമ്മ ശീലിപ്പിച്ചതാണ് ഈ “ചേച്ചി” വിളി.

തുടരും………