പ്രണയരതി 2

റീത്തയുടെ മുഖത്ത് മനോഹരമായ മന്ദഹാസം വിരിഞ്ഞപ്പോൾ നുണകുഴികൾ ദൃശ്യമായി. അവൾ എന്റെ നോട്ടം കണ്ട് വീണ്ടും മനോഹരമായി നുണകുഴി കാണിച്ച് എന്തുപറ്റി എന്നു ചോദിച്ച് ചിരി വിടർത്തി.

“……റീത്ത… നിന്റെ നുണകുഴി വളരെ മനോഹരമായിരിക്കുന്നു….. കുഞ്ഞ് കുട്ടികളെപ്പോലെ…..”.

“…ആദിത്യൻ…. പെണ്ണുങ്ങളെ പുകഴ്‌ത്തുന്നതിൽ ഒരു സംഭവാന്ന് തോന്നുന്നു….”.

“…….ഞാൻ ഒരു സത്യം പറഞ്ഞ് പോയതാന്നെ…. സത്യം പറഞ്ഞാൽ അവൻ പൂവാലൻ അല്ലെ…..”.

“..അയ്യോ… ആദിത്യൻ…. ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരിക്കലും വിചാരിച്ചിട്ടേ ഇല്ലാ കേട്ടോ..”.

“….വിരോധമില്ലെങ്കിൽ എന്നെ ആദിത്യൻ വിളി ഒന്ന് മാറ്റി ആദി എന്നു വിളിക്കാം…. നമ്മൾ തമ്മിൽ അങ്ങനെ ഫോർമാലിറ്റി വേണമോ…. ഹേ…”.

“…..ആദി….. അതാണ് വിളിക്കാൻ നല്ലത്‌….”.

“……കേഴ്ക്കുന്നവർക്കും…. എന്റെ കൂട്ടുകാർ എന്നെ ആദി എന്നാ വിളിക്കാറ്….”.

“…ഓക്കെ…… ആദി….ഈ ഹൈദരാബാദിൽ എന്തു ചെയ്യുന്നു….”.

“…..ഞാൻ ഈ ഹൈദരാബാദിലെ ഒരു അണ്ടർ വേൾഡ് ഡോൺ ആണ്….. “.

“….ഓഹോ…പക്ഷെ കണ്ടാൽ തോന്നില്ലാട്ടോ…. “.

“….അങ്ങനെയോ….ആട്ടെ മിസ്സ് റീത്ത മാത്യുസ്സ് …അപ്പൊ എന്നെ കണ്ടാൽ ആരാണെന്നാ പറയുക…..”.

“….ആദിയേ കണ്ടാൽ…. കണ്ടാൽ….”.

റീത്ത പാതിയിൽ നിർത്തികൊണ്ട് നുണ കുഴി വിടർത്തി കൗശലത്തോടെ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അവളെന്താണ് പറയുന്നതെന്തെന്നറിയാൻ ഞാൻ ആകാക്ഷഭരിതനായി.

“….പറയുന്നേ….പറയു റീത്ത…..”.

“…..സാധാരണ.. ഈ സിറ്റിവേഷനിൽ  ഒരു മുൻസിപ്പാലിറ്റി തുപ്പുകാരനാണെന്നോ അല്ലെങ്കിൽ കല്യാണ ബ്രോക്കരോ…. എന്നതിൽ ഏതാണ് പറയേണ്ടത്… “.

“…അയ്യോ…. വേണ്ടായെ…. ഞാൻ തന്നെ പറയാമ്മേ…. ഞാൻ ഒരു അനിമേഷൻ കമ്പനിയിൽ അനിമേറ്ററായി വർക്ക് ചെയ്യുന്നു…..”.

“…..അങ്ങനെ വഴിക്ക് വാ…. മോനേ ആദി….”.

“…അതൊക്കെ പോട്ടെ…. റീത്ത എന്തുചെയ്യുന്നു…..”.

“….ഞാനിവിടെ എം ബി എ ചെയ്യുന്നു…..തീരാറായി…..”.

“….രാത്രിയിൽ എവിടെക്കായിരുന്നു….യാത്ര….”.

“…..താമസിക്കുന്ന മുറിയിൽ കൂട്ടുകാരിയായി ഒരു കശപിശ…..മുറി വിട്ട് കൂട്ടുകാരിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുകയായിരുന്നു…..”.

“….അപ്പോഴാണ്… ഞാൻ വന്ന് നിന്റെ വണ്ടിയിൽ ഇടിച്ചത് അല്ലേ…..”.

“…..ഹേയ്…. അത് ആദിയുടെ മിസ്റ്റേക്ക് അല്ലാ…. ഞാനല്ലേ റോങ്ങ് സൈഡ് കയറി വന്നത്….”.

“….അത്‌…പോട്ടെ റീത്ത….. നീ എത്രയും പെട്ടെന്ന് സുഖം പ്രാപിക്കട്ടെ…..

”.

“…..സുഖമായി വരുബോഴേക്കും ഈ കഴുത്തറപ്പൻ ഹോസ്‌പിറ്റൽ ഈർച്ച വാള്  പോലത്തെ ബില്ല്കൊണ്ട് തലയറക്കും എന്നാ തോന്നുന്നേ…അതിനും മുന്നേ വല്ല ചെറിയ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകുന്നതല്ലേ നല്ലത്…..”.

“…..ബില്ലിനെ കുറിച്ച് ഭയപ്പെടേണ്ടാ….. ഞാൻ കൊടുത്തോള്ളാം…..”.

“..ആദി…ഒരു വേദനിക്കുന്ന കോടേശ്വരനാണെന്ന് തോന്നുന്നു….അല്ലാ ചുമ്മാ വഴിയിൽ വീണ് കിടക്കുന്നൊരൊയൊക്കെ ചികിൽത്സിക്കാൻ…… “.

റീത്ത കണ്ണുകൾ വിടർത്തി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ച്‌ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അവളുടെ കുസൃതി നോട്ടവും, അടുത്ത് പെരുമാറുന്ന രീതിയും എന്നെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു.

“……ഓഹോ….. വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ച് പോരണമായിരുന്നോ….ഞാൻ…..”. അൽപ്പം സ്വരം ഉയർത്തി ചോദിച്ചു.

“…അയ്യോ…. അങ്ങനെയല്ല…. എനിക്ക് ഈ ബില്ലിന്റെ പൈസ ഉടനെയൊന്നും ആദിക്ക് തന്ന് തീർക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല…..ഞാൻ മമ്മിയും പപ്പയും ഇല്ലാത്ത കുട്ടിയാണെ ….അവർ ചെറുപ്പത്തിലേ മരിച്ചു പോയി…. പിന്നെ ആകെ ഉള്ള ചെറിയ സമ്പാദ്യം വെച്ചിട്ടാണ് എന്റെ പഠനം തന്നെ….”.

റീത്തയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട ഞാൻ ആകെ സ്തംഭിച്ച് പോയി. ഇത്രക്കും ജീവിതത്തോട് പോരാടികൊണ്ട് ജീവിക്കുന്ന അവളോട് സത്യത്തിൽ വല്ലാത്ത ബഹുമാനം തോന്നി.

“…..റീത്തക്ക് ജോലികിട്ടി കഴിഞ്ഞിട്ട് ഈ ബില്ലിന്റെ പൈസ്സ തന്നാ മതി… കേട്ടോ… പക്ഷെ പലിശ വേണം കേട്ടോ…. നല്ല കഴുത്തറപ്പൻ പലിശ…..എന്താ സമ്മതമാണോ… ഹഹഹഹഹ…..”. ഞാൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ടവളെ നോക്കി.

“….അത് കൊള്ളാവുന്ന ഡീൽ ആണല്ലോ….എങ്കിൽ എനിക്ക് ഒരു ചായ വാങ്ങി തരാത്തതെന്താണ് കുമാരാ……”.

“….പിന്നെന്താ….അടിയൻ വാങ്ങിട്ട് ഇപ്പോൾ വരാമേ….അതുവരെ ഇവിടെ അടങ്ങിയൊതുങ്ങി ഇരുന്നേക്കണമേ…….ഡോക്‌ടർ പ്രിത്യേകിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്……”.

“….അങ്ങനെ തന്നെയാകട്ടെ കുമാരാ….”. കുസൃതിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ കാന്റീനിലേക്ക് നടന്നു. റീത്ത ഒരു കൊച്ച് കാന്താരിതന്നെ. പെട്ടെന്നടുക്കുന്നതും സെൻസോഫ് ഹ്യുമർ നന്നായുള്ളവളാണെന്ന് ഇത്രയും നേരത്തെ സംഭാഷണത്തിൽ നിന്ന് മനസ്സിലായി. സാബത്തിക സ്ഥിതി പരിമിതികൾക്കുള്ളിൽ നിന്ന് പഠിക്കാനായി മുൻകൈയെടുത്ത് പോരാടുന്ന ഇവളെ സത്യത്തിൽ സമ്മതിക്കുക തന്നെ വേണം. ഞാൻ എത്ര പെട്ടെന്നാണ് ഇവളായി അടുത്തത്.

ക്യാന്റിനിൽ നിന്ന് ഒരു ഫ്ലാസ്‌ക്കും ഗ്ളാസ്സും വാങ്ങി. അവിടെത്തെ ജീവനക്കാരൻ ഫ്ലാസ്‌ക്ക് നന്നായി കഴുകി ചായ നിറച്ച് തന്നു. അപ്പോഴാണ് ഇതുവരെ ഞാനും റീത്തയും ഇതുവരെ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ലെന്ന സത്യം മനസ്സിൽ തേട്ടി വന്നത്. നല്ല ബീരിയാണിയുടെ മണം ആരെയും ആകർഷിക്കും വിധത്തിൽ അവിടെ തളം കെട്ടി നിന്നീരുന്നു. രണ്ടെണ്ണം പാഴ്സ്സൽ ചെയ്ത് ഞാൻ റീത്തയെ അഡ്മിറ്റ് ചെയ്ത മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അകത്ത് നിന്ന് ആരൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടു. ഉള്ളിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ റീത്ത അവളുടെ കൂട്ടുകാരി എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന അവളോട് കാര്യങ്ങൾ വിശദികരിക്കുകയാണ്. എന്നെ കണ്ടതും അവളുടെ കൂട്ടുകാരി എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. കറുത്ത പർദക്കുള്ളിൽ വെളുത്ത മുഖമുള്ള ഒരു ഉമ്മച്ചികുട്ടി.

“…..ആദി….ഇതെന്റെ കൂട്ടുകാരി…സഫ്ന…. ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചാണ് പഠിക്കുന്നത്…..”.

“…..ഹായ് സഫ്ന….നൈസ് റ്റു മീറ്റ് യൂ…”.

ഞാൻ ഹസ്തദാനത്തിനായി കൈ നീട്ടി. അവൾ മടിച്ച് കൊണ്ട് കൈ തന്നു. മതാചാരം കാത്ത് സൂക്ഷിക്കുന്നതിനിലാകും അവളുടെ മടി എന്നെനിക്ക് പിന്നീട് സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ മനസ്സിലായി. ഞാൻ ഒരു അനിമേറ്ററാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. സഫ്ന ഒരുപാട് കാർട്ടൂൺ കാണുന്ന ആളാണെന്നും കാണുന്നതിനെ ചൊല്ലി വീട്ടിൽ ഉമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ശകാരമാണെന്നും അവൾ കുട്ടിത്തം നിറഞ്ഞ വാക്കുകളാൽ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ഒന്ന് ഫ്രഷാക്കട്ടെ എന്ന്‌ പറഞ്ഞ് ടോയ്‌ലറ്റിൽ കയറി. നല്ല സ്റ്റാർ ഹോട്ടലിന്റെ ഫെസിലിറ്റി ഉള്ള അകത്തളം. വിസ്തരിച്ച് ഒരു കുളി പാസ്സാക്കി. കുളി കഴിഞ്ഞ് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ നിർത്തതാതെ സംസാരിക്കുന്ന റീത്തയെയും സഫ്നയെയും ആണ് കണ്ടത്.

“…..റീത്ത കാറിൽ നിന്റെ ബാഗ് ഇരിപ്പുണ്ട്…. ഞാൻ അതെടുത്ത് വരാം……”.

അവരുടെ സംസാരത്തിന് പ്രൈവസ്സി ആയിക്കൊള്ളട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.  ചാർജ് മുക്കാൽ ഭാഗത്തോളം തീരാറായികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഫോണെടുത്ത് മെസ്സേജുകൾ നോക്കി. പുലർച്ചക്ക് ആക്സിഡന്റ് നടന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയ വശം കൂട്ടുകാർക്കൊക്കെ മെസേജ് അയച്ചതാണ്. ഇന്നലത്തെ കള്ളുകുടിയുടെ കെട്ടേറക്കം കഴിയാത്തതിൽ ഒക്കെ ഉറക്കത്തിലായിരിക്കും.

എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ച് തമിഴരസ്സിന്റെ മെസേജ് വന്നുകിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവനെ വിളിക്കാൻ തുനിയുബോഴേക്കും കക്ഷി അതാ മുന്നിൽ. എന്നെ കണ്ടതും നൂറ് ചോദ്യമായിരുന്നു. കുറഞ്ഞ വാക്കുകളിൽ ഞാൻ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. വണ്ടിക്കെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചോ എന്നവന്റെ ചോദ്യത്തിന് സത്യത്തിൽ ഞാൻ ഞെട്ടാതിരുന്നില്ല. പിന്നെ വേഗത്തിൽ അവിടേക്ക് ഒറ്റ നടത്തമായിരുന്നു.

റീത്തയുടെ വണ്ടി തട്ടിയ ഭാഗം ചെറുതായി ഞെളങ്ങിരിക്കുന്നു.  അതും കൂടാതെ സസ്‌പെൻഷൻ ഓയിൽ ലീക്ക് ആയിരിക്കുന്നു. അധികം വൈകാതെ സർവ്വീസ് സെന്ററിലേക്ക് ഫോണിൽ ബന്ധപെട്ടു. അധികം വൈകാതെ അവരുടെ ഒരു ജീവനക്കാരൻ വന്ന് വണ്ടിയെടുത്ത് പോയി. ക.ഥ.ക.ള്‍.കോ തമിഴരസ്സിന്റെ സംശയം വെറും സ്‌കൂട്ടി വന്നിടിച്ചാൽ എങ്ങിനെയാ സസ്പെഷൻ ഓയിൽ ലീക്കാകുന്നേ എന്നായിരുന്നു അവന്റെ സംശയം. ഇന്നലെ സ്നേഹയുമായി കാറിലിരുന്നുള്ള കളിയുടെ വ്യഗ്രതയിൽ ഗട്ടറുകൾ നിറഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സ്ഥലത്തിലൂടെ വണ്ടിയോടിച്ചാണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ലല്ലോ. അതിനാൽ ഞാൻ ഒന്നും തന്നെ മിണ്ടിയില്ല.

മുറിയിലേക്ക് ഞാനും തമിഴരസ്സും വലിയ ബാഗ് പിടിച്ച് കയറി ചെന്നു. സഫ്നയും റീത്തയും പഠന കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഞങ്ങളെ കണ്ടതും അവർ സംസാരം നിർത്തി.

“…റീത്ത…ഇത് തമിഴരസ്സ്…. എന്റെ കൂട്ടുകാരനാ…..”.

“…ഹായ് തമിഴരസ്സ്…. ആം റീത്ത മാത്യുസ്…..”.

“….ഹായ് റീത്ത….എപ്പടി ഇറുക്…”.

“…ഫിലിങ്ങ് ബെറ്റർ…. താങ്ക്സ്…..”.

കത്തി വെയ്ക്കാൻ ഒരാളെ കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ തമിഴരസ്സ്  കത്തിക്കേറി. സംസാരത്തിൽ പുറകോട്ടാണെന്ന് സഫ്നയുടെ മറുപടികൾ കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി. സംഗതി തമിഴരസ്സും അനിമേഷൻ ഫീൽഡിലേക്ക് വരുന്നത് മുൻബ് ബിസിനസ്സ് എക്സ്സിക്യുട്ടിവായി ജോലി നോക്കിരുന്നു. റീത്ത എം.ബി.എക്കാണ് പഠിക്കുന്നതും അറിഞ്ഞതിൽ പിന്നെ തമിഴരസ്സ് നിർത്താതെയുള്ള സംസാരത്തിന്റെ മൂർത്തിഭാവം പേറി.

“…റീത്ത….നിനക്കുള്ള ഫുഡ്ഡ് ആണിവിടെ ഇരിക്കുന്നത്…..ഇവന്റെ കത്തി വെയ്ക്കലിൽ അത് കഴിക്കാൻ മറക്കരുത്…….”.

“..അടാ…പാപി…..ഇവളും നേരമാച്ച് …..ശാപ്പിടാത്തക്ക് ഏതുമേ കൊടുക്കലല്ലയാ….”. ഇത് പറഞ്ഞ് തമിഴരസ്സ് ബിരിയാണി പൊതി എടുത്ത് തുറന്ന് റീത്തക്ക് കൊടുത്തു.

ഇതിനിടയിലാണ് നേഴ്സ് ബില്ലടക്കുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞത്. ബില്ലുമായി ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. പെട്ടെന്നാണ് പുറകിൽ നിന്ന് വിളി കേട്ടത്. തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ സഫ്നയായിരുന്നു.

“..ആദി…ഒന്ന് നില്ക്കു…..ബില്ല് ഞാൻ കൊടുക്കാം കേട്ടോ….”. അവൾ അടുത്തെത്തി പറഞ്ഞു.

“..ഹേയ്….അത് വേണ്ട…..ഞാനും റീത്തയുമായി ഒരു ഡീലുണ്ട്….”.

“…ആ..റീത്ത പറഞ്ഞിരുന്നു…..എന്തായാലും ഞാൻ കൗണ്ടർ വരെ വരാം……”.

“..ഓ….അത് വരെ സംസാരിച്ച് നടക്കാല്ലോ…ബോറടി മാറ്റുകയും ചെയ്യാം….”.

“..അയ്യോ എനിക്ക് അങ്ങനെ ബോറടി ഒന്നും ഇല്ല കേട്ടോ ആദി…..”.

“…ഞാൻ സഫ്നയുടെ കാര്യമല്ല….എന്റെ കാര്യമാണ് പറഞ്ഞത്….. നിങ്ങൾ പരസ്പരം അറിയുന്ന കാര്യങ്ങൾ മാത്രമല്ലേ സംസാരിക്കൂ..എനിക്കതിട്ട അറിയുകയും ഇല്ലാ….ഹഹഹഹ…..”. ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“…ഞാൻ വിചാരിച്ചു അധികമൊന്നും സംസാരിക്കാത്ത ആളാണെന്ന്…..”.

“…ഓഹോ…..ഞാനും സഫ്നയെ കുറിച്ച് അങ്ങിനെ തന്നെയാണ് വിചാരിച്ചത്…”.

“…എന്നിട്ട് ഇപ്പോഴോ….ആദി…”.

“..മാറി…..സഫ്ന….. പൂർണ്ണമായും മാറി…..”.

“…ആദിക്കറിയാല്ലോ…..ഞങ്ങളുടെ കസ്റ്റമിൽ അങ്ങനെ പരപുരുഷന്മാരായി ആരും സംസാരിക്കാറില്ല……പക്ഷെ ഞങ്ങളുടെ ഫാമിലി കുറച്ച് ഉയർന്ന ചിന്താഗതി ഉള്ളവരാ…..പക്ഷെ പുറത്തിറങ്ങിയാൽ സമൂഹം…..”. സഫ്ന പാതിയിൽ നിർത്തി.

“……പെൺമക്കളുള്ള പേരന്റസിന് ഒരുപാട് ഈ സമൂഹത്തെ പേടിക്കേണ്ടതുണ്ട്……അവരെയും കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ….”.

“…ആ…അതും ശരിയാ…..എന്തായാലും റീത്തയെ വഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ച് വരാത്തതിന് വളരെ നന്ദി ഉണ്ട്…..ആദി നിങ്ങൾ ഒരു മാന്യനാണ്….”.

“…..ഒഹോ …..കോമ്പ്ലിമെൻറ്സ് മാത്രമേ ഉള്ളൂ……വല്ല ബിരിയാണി വാങ്ങി തന്നാൽ ഈ പാവം കഴിക്കാമായിരുന്നു. കേട്ടോ….”.

“…ഞങ്ങടെ റീത്തകുട്ടിയെ രക്ഷിച്ച ആദിക്ക് എത്ര ബിരിയാണി വേണം……”.

“….നല്ല വിശപ്പുള്ളതിനാൽ ഒന്നൊന്നര ബിരിയാണി വേണം…സഫ്ന…..”.

പെട്ടെന്നുള്ള എന്റെ ഉത്തരം കേട്ട് സഫ്ന പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ഞാനും ആ ചിരിയിൽ  ചേർന്ന് ആ വരാന്തയിലൂടെ നടന്നു. കൗണ്ടറിൽ വലിയ തിരക്കില്ലാത്തതിനാൽ പെട്ടെന്ന് ബില്ലടച്ച് കിട്ടി.

“.. അപ്പൊ പോകല്ലേ….ഒന്നൊന്നര ബിരിയാണി കഴിക്കാൻ……”.

“..അയ്യോ ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ സഫ്ന….എന്തായാലും നമുക്ക് മുറിയിൽ പോയിട്ട് പോകാം….തമിഴരസ്സിന് ഓഫിസിൽ പോകേണ്ടതുണ്ട്…..”.

“..ഓക്കേ..എസ് യൂ വിഷ്…..അത് കഴിഞ്ഞിട്ട് കഴിക്കാൻ പോകാം…..എനിക്കും നല്ല വിശപ്പുണ്ട്…..”.

ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നു. നടക്കുബോഴൊക്കെ അവൾ റീത്തയെ പറ്റി  തന്നെയായിരുന്നു പറഞ്ഞിരുന്നത്.തിരിച്ച് ഞങ്ങൾ മുറിയിലെത്തിയപ്പോൾ തമിഴരസ്സ് പോകാനായി തയ്യാറെടുക്കുകയായിരുന്നു.

“…മച്ചാ…എന്നുടെ ബൈക്ക് നീ വച്ചുക്കൊ……”. ചാവി എന്റെ കയ്യിൽ തന്ന് അവൻ ഞങ്ങളോട് യാത്ര പറഞ്ഞ്  പുറത്തേക്ക് വേഗത്തിൽ നടന്നു.

“…തമിഴരസ്സിന് …ഓഫിസിൽ എത്താൻ വൈകുമെന്നാ തോന്നുന്നേ അല്ലെ……”.

“..ആ….കുറച്ച്…..പക്ഷെ വൈകിയാൽ അങ്ങനെ പ്രശ്നമൊന്നും ഇല്ല…..”.

“…അല്ലാ…ആദിക്ക് ഓഫിസിൽ ഒന്നും പോകേണ്ടേ…..”. റീത്ത ചോദിച്ചു.

“….ഞാൻ നാല് ദിവസ്സം ലീവ് പറഞ്ഞു…..കുറച്ച് ലീവ് ബാക്കിയുണ്ട്…..അതിങ്ങനെ ആർക്കെങ്കിലും ഉപകാരമാവട്ടെ…..ഹഹഹഹ….”.

“…കൊള്ളാം….എനിക്ക് പരിരക്ഷരായല്ലോ ……പിന്നെ കൊണ്ടുവന്ന ബിരിയാണി കൂട്ടുകാരൻ കഴിച്ചുട്ടോ….ആദി വല്ലതും കഴിച്ചായിരുന്നോ….”.

“…അയ്യോ അവൻ അത് കഴിച്ചോ…..ഇവിടെ ഉണ്ടല്ലോ എന്ന് വിചാരിച്ചാ സഫ്നയുടെ ബിരിയാണി ഓഫർ വേണ്ടാന്ന് വച്ചത്…”.

“…അതാണ്…പെൺ ബുദ്ധി മുൻ ബുദ്ധി എന്ന് പറയുന്നത്……ഇപ്പൊ മനസ്സിലായോ….”. സഫ്ന വലിയ കാര്യമായി ഉരുട്ടി പറഞ്ഞു.

“…അല്ലാ സഫ്ന…..പിൻ ബുദ്ധി എന്നല്ലേ…..”.

“…അത് നിങ്ങൾ മെയിൽ ഷോവനിസ്റ്റുകൾക്ക്……ഞങ്ങൾക്ക് അങ്ങനെയല്ല…..”. സഫ്ന ചുണ്ട് വക്രിച്ച് പറഞ്ഞു.

“…അയ്യോ നിങ്ങൾ തല്ലുകൂടാതെ…..നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരും പോയി കഴിച്ചിട്ട് വരൂ….”. റീത്ത ഇടപ്പെട്ടു.

റീത്തയുടെ ഇടപെടൽ ഞങ്ങളിൽ ചിരിയുയർത്തി. ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും കുറെ നേരം സംസാരിച്ചും തമാശക്ക് വഴക്കടിച്ചും സമയം കളഞ്ഞു.

സൂര്യൻ അസ്തമിക്കാറായി.

രാത്രി ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആര് നിൽക്കും എന്ന ചിന്തയായി. റീത്തയുടെ കൂടെ സഫ്നക്ക് നിൽക്കണമെന്നുണ്ടെങ്കിലും പക്ഷെ അവളുടെ വീട്ടിലെ സാഹചര്യം അതിനനുവദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവളുടെ മൂത്ത പെങ്ങളുടെ പ്രസവത്തോടനുബന്ധിച്ച് ഉമ്മയും അമ്മാവനും ഗൾഫിലേക്ക് പോയിരിക്കുകയായിരുന്നു. വീട്ടിലുള്ളത് അസുഖം ബാധിച്ച് കിടപ്പിലായ ഉപ്പയുടെ ഉമ്മയും, അമ്മാവന്റെ ഭാര്യയുമാണ്. ഇതാണവളെ വല്ലാതെ കുഴപ്പിച്ചിരുന്നത്. സമയം വളരെ എടുത്തതാണ് സഫ്ന തന്റെ പ്രശ്നത്തെ അവതരിപ്പിച്ചത്. ഇതിന് പരിഹാരമായി വെറും നിമിഷങ്ങൾകൊണ്ട് ഞാൻ റീത്തയുടെ കൂടെ നിൽക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

ഒരു നിമിഷം പോലും ഇടവേള നൽകാതെ റീത്തയും സഫ്നയും സംസാരിച്ച് എന്റെ മനസ്സിലെ ചിന്തകളെ പരിപോഷിപ്പിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു. അനേകം ദിവസ്സങ്ങളായി എന്തെന്നറിയാത്ത അലട്ടൽ ഇവരുടെ നിഷ്കളങ്കമായ സംസാരത്തിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതെയായി. മനസ്സിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ആശ്വാസം. സത്യത്തിൽ ഈ ആക്സിഡന്റ് കൊണ്ട് ശരിക്കും പ്രയോജനം എനിക്ക് തന്നെയല്ലേ. ഈ ലോകത്ത് പൈസ്സ കൊണ്ടളക്കാൻ പറ്റാത്തതും വാങ്ങാൻ സാദ്ധിക്കാത്തതും ആയതിൽ ഒന്നു തന്നെയല്ലേ ഈ മനസുഖം. അതിവിടെ കിട്ടിരിക്കുന്നു എന്നത് മാത്രമല്ല അതിനുപരിയായി നല്ലൊരു സൗഹൃദവും ഇവരിൽ നിന്ന് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നു. മനസ്സിന്റെ ആഴിയിൽ സന്തോഷം പതിയെ നിറയുന്നു.

പെട്ടെന്നായിരുന്നു സഫ്നയുടെ ഫോണിൽ അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് വിളി വന്നത്.

“….എന്താ….വല്ല്യാമ്മീ….”.

മറുവശത്ത് നിന്ന് ഒരു സ്ത്രീ വളരെ ശബ്ദത്തിൽ എന്തോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്തോ കണ്ട് ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു എന്ന് ആ ശബദ്ധത്തിന്റെ ഉടമയുടെ സ്വരസ്ഥാനത്തിൽ നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. സഫ്ന പെട്ടെന്ന് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോൺ വച്ചു. റീത്തയും ഞാനും പകച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.

“….ആദി…. എന്റെ ഒപ്പം വീട് വരെ ഒന്ന് കൂട്ട് വരാമോ…”. പകപ്പോടെ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

“….ഞാൻ വരാം…. പക്ഷെ എന്താണ് കാര്യം…….”.

“….വീട്ടിലെ ടെറസ്സിൽ നിന്ന് ആരോക്കെയോ നടക്കുന്ന ശബദ്ധം കേഴ്ക്കുന്നു…. അവിടെ അമ്മാവന്റെ ഭാര്യ മാത്രമെ ഉളളൂ…..”.

“..നമുക്ക് പോയിനോക്കാം….. റീത്ത ഞങ്ങൾ ഇപ്പൊ വരാം…..”.

നേഴ്‌സിനോട് റീത്ത മുറിയിൽ ഒറ്റക്കേ ഉള്ളു എന്നും അത്യാവശ്യമായി ഞങ്ങൾക്ക്  പുറത്ത് പോകേണ്ടി വന്നതിനാൽ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചെക്കണേ  എന്ന് പറഞ്ഞു. വലിയ ഹോസ്പിറ്റലായതിനാൽ നേഴ്‌സുമാരുടെ സഹകരണം വളരെ തൃപ്തികരമായിരുന്നു.

സഫ്ന അവളുടെ സ്‌കൂട്ടി എടുത്ത് വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി പാഞ്ഞു. തമിഴരസ്സ് തന്നുപോയ അവന്റെ സ്പോട്ട്സ് ബൈക്കിൽ ഞാനും പുറകെ വച്ച് പിടിച്ചു.

വെറും രണ്ടു കിലോമീറ്ററിൽ ആധികം താണ്ടുന്നതിൽ സഫ്ന അവളുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള ഉൾവഴിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. അവിടെ നിന്നും നാലാമത്തെ വീടായിരുന്നു സഫ്നയുടേത്.

സഫ്ന വല്ലാതെ ഭയപ്പെട്ട് ഉള്ളിലേക്കോടി. കോളിങ്ങ് ബെല്ലിൽ നിർത്താതെ അടിച്ച് അവൾ അവളുടെ അമ്മാവന്റെ ഭാര്യയെ വിളിച്ചു.

“…വല്ല്യാമ്മീ…. വല്ല്യാമ്മീ…”.

പെട്ടെന്ന് തന്നെ വാതിൽ തുറന്ന് സഫ്ന അലറി പേര് വിളിച്ച അമ്മാവന്റെ ഭാര്യ പുറത്തേക്ക് വന്നു. എന്നെ കണ്ടതും പർദ്ദയുടെ മൂടുപടം വച്ച്‌ പെട്ടെന്ന് മറച്ചു. ഞാൻ അവരുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ എനിക്ക് ചെറിയ നീരസം തോന്നാതിരുന്നില്ല. സഫ്നക്ക് അത് പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായി.

” …വല്ല്യാമ്മീ… എവിടെ നിന്നാ ശബ്ദം കേട്ടെ….”. സഫ്ന അവളുടെ അമ്മായിയോട് ചോദിച്ചു.

“…മുകളിലൂടെ ആരോ… നടക്കുന്നപ്പോലെ….”. അവളുടെ അമ്മായി പറഞ്ഞു.

” …അപ്പ്സ്റ്റെയറിലേക്കുള്ള വഴിയേതാ..”. ഞാൻ അൽപ്പം നിരസ്സത്തിൽ തന്നെ ചോദിച്ചു.

“….  ഇതിലെയാ….”. സഫ്ന വീടിന്റെ സൈഡിലൂടെ മുകളിലേക്ക് കയറാനുള്ള കോണി കാണിച്ച് തന്നു.

ഞാൻ അവിടേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ നല്ല മരവടി കിടക്കുന്നത് കണ്ടു. ഞാനത് സുരക്ഷക്കെന്ന പോലെ എടുത്ത് അതിന്റെ ബലം നോക്കി കോണിക്കടുത്ത് എത്തി.

“….ആദി…. ശ്രദ്ധിക്കണേ….”.

പുറകിൽ നിന്ന് സഫ്ന വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. ചെറിയൊരു ഭയം തോന്നിയെങ്കിലും ചെറുപ്പകാലത്ത് പഠിച്ച കളരിയഭ്യാസങ്ങൾ എന്റെ മനസ്സിന് ബലമേകി. ഞാൻ മുകളിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ മൂന്നാല് പേർ വട്ടം ചേർന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയായിരുന്നു. ഞാൻ അറിയാവുന്ന ഹിന്ദിയിലും തെലുങ്കിലും ആരാണെന്ന് തിരക്കി. ഇതിനോടൊപ്പം സഫ്ന മുകളിലേക്ക് കയറി വരുകയും ചെയ്തിരുന്നു.

ആ കുട്ടത്തിലൊരുത്തൻ ആകെ പകപ്പോടെ ഞങ്ങളെ നോക്കികൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പൂർണ്ണമായും തെലുങ്കായതിനാൽ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കാൻ നന്നേ ബുദ്ധിമുട്ടി. സംഗതി അവർ അടുത്തുള്ള വീട് പണിക്ക് വന്നവരായിരുന്നു. പരോപകാരിയായ സഫ്നയുടെ അമ്മാവൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ടെറസ്സ് ഉപയോഗിച്ചോളൂ എന്ന പറഞ്ഞിരുന്നു. ബിൽഡിങ്ങ് പണി ഇന്നാണ് അവർ തുടങ്ങിയത്. അമ്മാവനാണെങ്കിൽ ആ കാര്യം ഇവരോട് സൂചിപ്പിക്കാൻ മറന്നിരുന്നു എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ അവരോട് നാളെ മുതൽ മറ്റൊരു ഇടം നോക്കാൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാനും സഫ്‌നയും താഴേക്കിറങ്ങി. വളരെ വേഗത്തിൽ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ആ ബിൽഡിങ്ങ് പണിക്കാരും താഴേക്കിറങ്ങി.

കാർപോർച്ചിൽ കാത്തുനിന്ന ഞങ്ങളെ അൽപ്പം രൂക്ഷമായി നോക്കികൊണ്ട് അവൾ ഞങ്ങളെ കടന്ന് പോയി. അവരുടെ കണ്ണുകൾ സഫ്നയിലും അവളുടെ അമ്മാവന്റെ ഭാര്യയുടെ നേർക്കും ചൂഴ്ന്ന് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നല്ല കാരിരുമ്പിൻെ കരുത്തുള്ള അവരുടെ നോട്ടം സഫ്നയിലും അമ്മാവന്റെ ഭാര്യയിലും ഭീതിയുണർത്തി. അതിന്റെ പരിണിതഫലമായി പെട്ടെന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് അവർ കയറി പോയി. ഏകനായി എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ വിളറി നിന്നു. വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറാനുള്ളൊരു ചമ്മലും അതിലേറെ ചെറിയ ഭയവും എന്നിൽ ഉയർന്നു.

“…ആദി….എന്താ പുറത്ത്  തന്നെ നിന്നകളഞ്ഞേ…..ഉള്ളിലേക്ക് വരൂ ….”. സഫ്ന ഉള്ളിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു.

പുറത്തേക്ക് പോകാൻ തുനിഞ്ഞ് നിന്നിരുന്ന ഞാൻ എന്തായാലും ഉള്ളിൽ കയറിയേക്കാം എന്ന തീരുമാനിച്ചു. സന്ദർശന മുറിയിൽ തല കയ്യിൽ വച്ച് സഫ്ന ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ പതിയെ അവളുടെ അടുത്തുള്ള സോഫയിൽ ഇരുന്നു.

“…എന്ത് പറ്റി…സഫ്ന…..”.

“…ഏയ്……..ആ ബിൽഡിങ്ങ് പണിക്കാരുടെ ചൂഴ്ന്നുള്ള നോട്ടത്തിൽ …വല്ല്യാമീ …ആകെ പേടിച്ചിരിക്കുകയാ…..”.

“…ഹാ അവരുടെ നോട്ടം അത്ര ശരിയല്ലാ…..രാത്രിക്ക് അടുത്തുള്ള വല്ല ബന്ധുക്കാരെ വിളിക്കരുതോ….”.

“…അങ്ങനെ ഞങ്ങൾക്ക് ബന്ധുക്കാരാരും വരാനില്ല…..”.

സഫ്ന ഇത് പറയുകയും അതിനോടൊപ്പം അടുത്തമുറിയിൽ നിന്ന് അവളുടെ അമ്മാവന്റെ ഭാര്യയുടെ തേങ്ങൽ ഉയർന്നു. കരച്ചിലിന്റെ സംഭവമെന്താണെന്നറിയാതെ ഞാനാകെ പകച്ച് പോയി. സഫ്ന എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്ന് ചെറിയ സ്വരത്തിൽ അതിന്റെ കാരണം പറഞ്ഞു. വല്ല്യാമീ എന്ന് പറയുന്ന അവളുടെ അമ്മായിക്ക് കല്ല്യാണത്തിന് മുന്നെ ഒരു പ്രേമമുണ്ടായിരുന്നു. നാട്ടുകാരൊക്കെ അറിഞ്ഞ ഒരു സംഭവമായിരുന്നു  എങ്കിലും അവരുടെ വീട്ടുകാർ ആ ബന്ധത്തെ ഒരുപാട് എതിർത്തു. ആ സമയത്താണ് സഫ്നയുടെ അമ്മാവന്റെ ആലോചന ആ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നത്. പിടിച്ച പിടിയാലേ അവളുടെ അമ്മാവനുമായി കല്ല്യാണം നടത്തുകയായിരുന്നു. അതിൽ സഫ്നയുടെ ബന്ധുക്കാർക്കൊക്കെ എതിർപ്പുണ്ടെങ്കിലും ബുദ്ധിക്ക് ചെറിയ കുഴപ്പമുള്ള അമ്മാവനുമായി ഇവരുടെ കല്ല്യാണം നടത്തുകയായിരുന്നു.

സത്യത്തിൽ വല്ല്യാമീ എന്ന അവളുടെ അമ്മായിക്ക് ബുദ്ധിക്ക് ചെറിയ തകരാറുള്ള അമ്മാവനോട് അനുകമ്പ ഉണ്ടെങ്കിലും പക്ഷെ മനസ്സാ സ്വയം വരിച്ചയാളുടെ ഒപ്പം ജീവിക്കാൻ കഴിയാത്തതിലുള്ള വിഷമത്താൽ  കല്ല്യാണ ജീവിതം തന്നെ വെറുത്ത് ജീവിക്കുകയാണ്. കൂടാതെ സഫ്നയുടെ കുടുബക്കാരുടെ കുത്ത് വാക്കുകളും സഹിക്കാൻ വയ്യാതെയായപ്പോൾ സഫ്നയുടെ ഉമ്മ ആ ബന്ധുക്കാരോട് ഇനി ഈ പടി കയറിപോകരുതെന്ന് ഉറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു. അതിൽ പിന്നെ കല്യാണത്താൽ സഫ്നയുടെ ബന്ധുക്കൾ പിന്നെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതെയായി. താൻ മൂലമാണല്ലോ ഈ കുടുബത്തിന് ഇങ്ങനെയുണ്ടായതെന്ന് എന്ന ചിന്ത അവരിൽ കഠിനമായ നിരാശ ഉളവാക്കുന്നതാണ് വിതുമ്പലായി പുറത്തേക്ക് വന്നതെന്ന് അവസാനം എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“….ആദി…..സത്യത്തിൽ എനിക്ക് ഇപ്പോൾ പേടിയാവുന്നു……എനിക്ക് ആദിയോട് ഇവിടെ നിൽക്കാമോ എന്ന് പറയണമെന്നുണ്ട്…..പക്ഷെ…..”.

“..അത്…..സഫ്ന…..ഹോസ്പിറ്റലിൽ…..റീത്ത തനിച്ചല്ലേ ഉള്ളൂ…..അതാ…..”.

“…..ആദിക്ക് പകരം ഞാൻ പോയാല്ലോ……സത്യത്തിൽ ഈ വീടിന് ഒരു ആൺ തുണയാണ് ഇപ്പോൾ വേണ്ടത്….എന്റെ മൂത്തുമ്മ സുഖല്ല്യാതെ കിടക്കുന്നുണ്ടാ…..ഇല്ലേൽ എനിക്കും വല്ല്യാമീക്കും ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിൽക്കാമായിരുന്നു….അവരുടെ അടുത്ത് ആരെങ്കിലും വേണ്ടേ……മൂത്തുമ്മക്കാണെങ്കിൽ വല്ല്യാമീ ഇല്ലാതെ ഒന്നും സമ്മതിക്യെം  ഇല്ലാ…..”.

“….അത്…..അത്..സഫ്ന……”. ഞാൻ ഒഴിയാനായി മുതിർന്നെങ്കിലും സഫ്നയുടെ ദയനീയത കലർന്ന മുഖം എന്നെ കുഴപ്പിച്ചു.

ഞാൻ തല കുമ്പിട്ട് കുറച്ച് നേരം ചിന്തിച്ചു. ഇതുവരെയായി മുഖം പോലും കാണിക്കാൻ മനസ്സ് വരാത്ത വല്ല്യാമീ എന്ന അവളുടെ അമ്മായിക്ക് കുട്ടിരിക്കണമെന്നാണ് സഫ്ന പറയുന്നത്. സാമാന്യ മര്യാദ എന്നൊന്നുണ്ടല്ലോ അതിനാൽ അവർ മുഖം കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും രണ്ടു വാക്ക് സംസാരിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്യാമായിരുന്നു. മനസ്സിൽ പല ചോദ്യങ്ങൾ ഉറപൊട്ടിയെങ്കിലും സഫ്നയുടെ ദയനീയമുഖം എല്ലാത്തിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു.

“…ആദി…പ്ലീസ്…..പ്ലീസ്….”.

സഫ്നയുടെ മുഖത്തെ ദയനീയത കുട്ടി വന്നു. സത്യത്തിൽ ആണായ ഞാൻ എന്തിന് പേടിക്കണം എന്ന ചിന്തയെന്ന അവളുടെ കെഞ്ചിലിന് വഴങ്ങി കൊടുത്തു.

“…ശരി…..സഫ്ന….ഞാൻ നിൽക്കാം…..”.

“….താങ്ക്സ് ആദി…..താങ്ക്സ് ആദി….”. അവളെന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് പറഞ്ഞു.

“…പക്ഷെ എന്റെ ഡ്രസ്സ് ഒന്നുമില്ല….അതൊന്ന് പോയെടുക്കണം…..പിന്നെ റീത്തയെ ഒന്ന് കാണുകയും വേണം….”.

“…അതിനെന്താ….ആടിപ്പോയി പെട്ടെന്ന് ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് വരൂ…..പറ്റുമെങ്കിൽ ഞാനും വല്ല്യാമീ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വരാം…..ഒരു മണിക്കൂറൊക്കെ ഇവിടെ നിന്ന് മാറിനിന്നാൽ അങ്ങനെ മൂത്തുമ്മക്ക് പ്രശ്നമൊന്നും ഇല്ലാ….”.

“…ഓഹോ….അല്ലാതെ …..ആ ബിൽഡിങ്ങ് പണിക്കാരെ പേടിച്ചല്ലാ അല്ലെ…..”. ഞാൻ തമാശയിൽ ചോദിച്ചു.

“…സത്യം പറഞ്ഞാൽ അതാണ്…കാര്യം……ഞങ്ങൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഉണ്ടാകും….ആദി പോയി ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് വരൂ…..”.

സമ്മത ഭാവത്തിൽ ഞാൻ തലയാട്ടികൊണ്ട് ഞാൻ അവളുടെ തോളിൽ തട്ടി ധൈര്യമായിരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.യാത്ര പറയാനായി വല്ല്യാമീ കയറി അടയിരിക്കുന്ന മുറിയിലേക്ക് അൽപ്പം നീരസത്തോടെ നോക്കി.

“…വല്ല്യാമീ…ആദി ഡ്രസ്സ് എടുക്കാൻ പോകുകയാ…പോയി കഴിഞ്ഞ് വരും…..”. എന്റെ നീരസം കണ്ട സഫ്ന ആ മുറിയിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ എന്റെ പിന്നാലെ സഫ്ന ഓടി വന്നു. അവളുടെ മുഖത്ത് വലിയ സന്തോഷമായിരുന്നു.

“….വല്ല്യാമീടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ ആദിക്ക് ഒന്നും തോന്നരുത്…..”.

“…ഒരിക്കലും ഇല്ലാ…..നീ അതിനെ കുറിച്ചോന്നും ചിന്തിക്കേണ്ട….എല്ലാം ഞാൻ ശരിയാക്കികൊള്ളാം…ശരി…അപ്പൊ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കാണാം…”.

“…ആദി ഡ്രെസ്സെടുക്കുബോൾ മൂന്നാല് ദിവസ്സത്തേക്കും കൂടി എടുക്കുമോ…..ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിലായതുകൊണ്ട് ആദി മൂന്നാല് ദിവസ്സം ഇവിടെ നിൽക്കണം….പ്ലീസ്….”.

“…ആ…ഞാൻ നോക്കട്ടെ…”.

ഞാൻ വണ്ടിയെടുത്ത് എന്റെ ഫ്‌ളാറ്റിലേക്ക് യാത്രയായി. ഒരു ബാഗെടുത്ത് കുറച്ച് നേരം ആലോചിച്ചു. മൂന്നാല് ദിവസ്സത്തേക്കുള്ള ഡ്രെസ്സെടുക്കണോ എന്നതായിരുന്നു ചിന്ത. സഫ്നയുടെ ദയനീയത കലർന്ന മുഖവും അതിനോടോപ്പം ആ വീട്ടിൽ നിന്നുയർന്ന ബിരിയാണിയുടെ മണവും എന്നിലേക്കൊഴുകിയെത്തി.പെട്ടെന്നാണ് ഞാനൊന്നും കഴിച്ചില്ല എന്ന കാര്യം ഓർമ്മ വന്നത്. ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്ന് മുട്ടയെടുത്ത് പൊരിച്ച് ബ്രെഡ്ഡ് കുട്ടി കഴിച്ച്. സത്യത്തിൽ എന്റെ ഭക്ഷണം മിക്ക ദിവസ്സവും അത് തന്നെയായിരുന്നു. എന്തായാലും സഫ്നയുടെ വീട്ടിൽ നല്ല ഫുഡ്ഡ് കഴിച്ച് സുഖമായി രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസ്സം വീട്ടിൽ കഴിയാം എന്ന ചിന്തയിൽ വസ്ത്രങ്ങൾ വാരി നിറച്ചു. ഒന്ന് കുളിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും സമയമില്ലാത്തതിനാൽ അത് വേണ്ടെന്ന് വച്ചു.അധികം സമയമെടുക്കാതെ തന്നെ ഞാൻ ഫ്ലാറ്റ്‌ വിട്ടിറങ്ങി.

മഴക്കുള്ള നല്ല കോളുണ്ടായിരുന്നു. വഴിയാത്രക്കാർ അതി വേഗത്തിൽ അവരവരുടെ വിടുകളിലേക്കെത്താൻ പായുകയായിരുന്നു. ആ തിരക്കിലൂടെ ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വണ്ടിയോടിച്ചു. പാർക്കിങ്ങിൽ വണ്ടി വച്ച് ഞാൻ റീത്തയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. മുറിയിൽ സഫ്‌നയും അവളുടെ അമ്മായി വല്ല്യാമീയും ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടതും വല്ല്യാമീ പർദ്ദയുടെ മൂടുപടം വലിച്ചിട്ടു. എനിക്ക് വീണ്ടും അരിശം കയറിയെങ്കിലും ഞാനത് പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല.

ഞാനും റീത്തയും സഫ്‌നയും ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചിരുന്ന സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. വല്ല്യാമീ സഫ്നയെ തോണ്ടിയപ്പോഴാണ് അവളും അതിനെ കുറിച്ചോർത്തത്. ആ സമയത്താണ് റീത്തയുടെ ഡ്രസ്സ് മാറാൻ നേഴ്സ് വന്നത്. അതിനാൽ വല്ല്യാമീയെ വീട്ടിലാക്കാൻ സഫ്നക്ക് കഴിയാതെ വന്നു. ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ച് പൊയ്ക്കോളാമെന്ന് വല്ല്യാമീ പറഞ്ഞത് എല്ലാവര്ക്കും സ്വികാര്യമായി. പുറകെ ബൈക്കിൽ  ഞാനുള്ളതുകൊണ്ട് സഫ്നക്കും വല്ല്യാമീ ഓട്ടോയിൽ പോകുന്നതിനോട് എതിർപ്പുണ്ടായില്ല.

ബാഗ് തോളിൽ ഞാനും വല്ല്യാമീയും വരാന്തയിലൂടെ നടന്നു. ഓട്ടോയുടെ അടുത്തെത്തും വരെ ഞങ്ങൾ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. ഓട്ടോയിൽ കയറിയതിന് ശേഷം വല്ല്യാമീ എന്നെ നോക്കി.

“…ഞാൻ പുറകെ ബൈക്കിൽ വരാം…..”.

ഞാൻ പർദ്ദയുടെ ഉള്ളിലൂടെ അൽപ്പം കാണുന്ന കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു. വല്ല്യാമീ അതിന് തലകുലുക്കികൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി. ഓട്ടോ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന് ആ മുഖം മായുന്നവരെ വല്ല്യാമീ എന്നെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു. വേഗത്തിൽ ബൈക്കെടുത്ത് ആ ഓട്ടോയുടെ പിന്നാലെ പാഞ്ഞു.പക്ഷെ  തിരിഞ്ഞ് കുറച്ച് പോകുബോഴേക്കും ബ്ലോക്കിൽ ഞങ്ങൾ കുരുങ്ങി. സമയം എട്ടര മണി കഴിയാറായി.ഓട്ടോയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ വളരെ അക്ഷമയായി വല്ല്യാമീ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു. മൂത്തുമ്മായുടെ അടുത്തെത്താനുള്ള അവരുടെ തിരക്കാണ് അവരെ അക്ഷമയാക്കുന്നതെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് ഞാൻ ഓട്ടോ ഡ്രൈവറോട് ഇപ്പോൾ എങ്ങാനും ബ്ലോക്ക് തീരുമോ എന്ന് ചോദിച്ചു. അയാൾ ചോദിച്ചിട്ട് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഓട്ടോവിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോയി ആരോടൊക്കെയോ ബ്ലോക്കിനെ പറ്റി തിരക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഏതോ ഒരു മന്ത്രി വരുന്നുണ്ടെന്നും നക്‌സലുകാരുടെ ഭീഷണിയുള്ളത് കൊണ്ട് സുരക്ഷാ ശക്തമാക്കിരിക്കുകയാണെന്നും പറഞ്ഞു. ബ്ലോക്ക് തീരാൻ ഇനിയും ഒരു അരമണിക്കൂർ എടുക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞു. എന്റെ മനസ്സിൽ ആകെ നിരാശ പടരാൻ തുടങ്ങി.

അന്തരീക്ഷത്തിലാണെങ്കിൽ കാർമേഘം മുടികെട്ടിരിക്കുന്നു. തണുത്ത കാറ്റും വീശുന്നുണ്ട്. ഹൈദരാബാദിലെ മഴ വളരെ ശക്തമായ കാറ്റോട് കുടിയുള്ളതാണെന്ന് പെട്ടെന്നോർത്ത് പോയി. വല്ല രക്ഷയുണ്ടോ എന്ന് ഓട്ടോക്കാരനോട് തിരക്കി. അൽപ്പം നീങ്ങി ഇടത്തോട്ട് പോകുന്ന വഴിക്ക് പോയാൽ കുഴപ്പമില്ലാതെയെത്താൻ സാദ്ധിക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ കുഴക്കുന്ന പ്രശ്നം ബ്ലോക്കിൽ പെട്ട കിടക്കുന്ന ഓട്ടോ അൽപ്പം പോലും നീങ്ങാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലാണെന്നാണ്.

“….കുറച്ച് മുന്നോട്ട് പോയി വേറെ ഓട്ടോ പിടിക്കണോ ..”. ഞാൻ വല്ല്യാമീയോട് ചോദിച്ചു.

അവർ അതിന് തലകുലുക്കികൊണ്ട് ഓട്ടോക്കാരന് പൈസ കൊടുത്തിറങ്ങി. ബാക്കി പോലും വാങ്ങാതെ അവർ മുന്നോട്ട് ഒറ്റ നടത്തമായിരുന്നു. എനിക്ക് തലപെരുത്ത് വന്നെങ്കിലും ഞാനത് അടക്കിപ്പിടിച്ച് ബൈക്കിനെ ഫുട്ട്പാത്തിലേക്ക് കയറ്റി അവർക്ക് പിന്നാലെ കാലുകൊണ്ട് തുഴഞ്ഞ് നീങ്ങി. ഓട്ടോക്കാരൻ പറഞ്ഞ ജങ്ക്ഷനിലേക്ക്  കാൽ കിലോമിറ്ററോളം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ പാതി ഇറക്കം കിട്ടിയതിനാൽ വണ്ടി തുഴയാതെ തന്നെ അവിടേക്ക് എത്താൻ സാദ്ധിച്ചു. ഭാഗ്യത്തിന് ഒരു ഓട്ടോ അവിടെ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ഓട്ടോക്കാരൻ വരാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല.

ഞങ്ങളെ വലക്കാൻ അതി ശക്തമായ മഴ പറന്നെത്തി. ഞാൻ വണ്ടി സ്റ്റാൻഡിൽ വച്ച് കടയുടെ ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി നിന്നു. എന്റെ പാച്ചിൽ കണ്ട് വല്ല്യാമ്മീയും എന്റെ ഒപ്പം ഓടികേറി.  വഴിയിലുണ്ടായിരുന്ന സകലമാന ആൾക്കാരും അവിടേക്കോടി വന്ന നിന്നത് നിമിഷ നേരം കൊണ്ടായിരുന്നു. എന്നിൽ നിന്ന് അൽപ്പം അകലെ നിന്ന വല്ല്യാമ്മീയെ തിരക്ക് പൊതിഞ്ഞത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു.

മഴയുടെ ഭീകരത വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു. മഴ ചാറ്റലേറ്റ് ആ കടയുടെ മുന്നിൽ നിന്നവരെല്ലാം നനഞ്ഞു കുളിച്ചു. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയെ നോക്കി. അവരും വിത്യസ്ഥമല്ലായിരുന്നു. പർദ്ദയെല്ലാം നനഞ്ഞൊട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. പക്ഷെ എന്നെ ഞെട്ടിപ്പിച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു.

വല്ല്യാമ്മീയുടെ പുറകിൽ നിൽക്കുന്നവന്റെ കയ്യ് അവരുടെ ചന്തിയിൽ ഇഴയുന്നു. ചന്തിച്ചാലിലേക്കവന്റെ വിരൽ താഴ്ത്തി ആ മാംസളമായ ഭാഗത്ത് കൈകൊണ്ടമർത്തുന്നത് ഞാൻ വ്യക്തമായികണ്ടു. അവന്റെ നാല് വിരലുകളും പതുക്കെ ആ ചന്തിയുടെ വിടവിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. ഏകദേശം ഗുഹ്യഭാഗത്തെത്തിയപ്പോൾ അവൻ അവന്റെ ചൂണ്ട് വിരൽ ഉള്ളിലേക്ക് കുത്തി കെട്ടാൻ നോക്കി. വല്ല്യാമ്മീ പെട്ടെന്ന് ചെറുതായി ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് പൊങ്ങിപ്പോയി. അതുകൊണ്ടൊന്നും അവൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ ചന്തിയിൽ നിന്ന് കയ്യെടുത്തില്ല. സത്യത്തിൽ അവൻ രണ്ടും കൽപ്പിച്ചായിരുന്നു എന്നത് മനസ്സിലാക്കിയത് അടുത്ത കൈയ്യ് വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുലകളിലേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോഴാണ്. ആ മുലയിൽ അവന്റെ കൈയ്യ് അതി വേഗത്തിൽ ഞെരിച്ചമർത്താൻ തുടങ്ങി. അവന്  സൗകര്യമുയർത്തികൊണ്ട് ഒരു വലിയ ഇടിവെട്ടിൽ കറണ്ടും പോയി. വെളിച്ചത്തിന്റെ അഭാവവും തിരക്കിൻറെ സൗകര്യവും ലഭിച്ച അവൻ പിന്നെ വല്ല്യാമ്മീയുടെ ശരീരത്തിൽ കാടൻ പ്രായോഗങ്ങളാണ് നടത്തിയത്‍. അവന്റെ അരക്കെട്ട് ആ ചന്തിയിൽ അമർത്തി ഉരച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ വയറിൽ ചുറ്റിപിടിച്ചു. പേടികൊണ്ടാണോ അതോ ഇനി പ്രതികരിച്ചാൽ മറ്റുള്ളവർ അറിയുന്നത് വഴി മാനം പോകുമോ എന്ന ഭയമുള്ളത് കൊണ്ടാണോ വല്ല്യാമ്മീ പ്രതികരിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നെ എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു. അവന്റെ കൈകൾ അവരെ വാരിപുണർന്നപ്പോൾ ഞെട്ടി തെറിച്ച വല്ല്യാമ്മീ ഞാൻ ഇവിടെ എന്ന് നോക്കി.

ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ട അവരുടെ നെഞ്ചകം വേദനിച്ചെന്ന് ആ ശരീര ഭാഷ കണ്ട എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ കൈകൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ വേണ്ടി കൈകാണിച്ചു. അവർ ആ തിരക്കിലൂടെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. മറ്റുള്ളവർ മാറികൊടുത്തതിനാൽ പെട്ടെന്ന് എന്റെ അടുത്തെത്താൻ സാദ്ധിച്ചു.

അവരുടെ ശ്വാസത്തിന്റെ വേഗത കണ്ടപ്പോഴാണ് അവരുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച സഹനം ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത്. ഇര വഴുതിപ്പോയ വേട്ടക്കാരൻ അതിനെ തേടി വരുന്നത് പോലെ അവൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ അടുത്തേക്ക് നുഴഞ്ഞെത്തി. അവനിൽ നിന്ന് രക്ഷ നേടാനായി വല്ല്യാമ്മീ എന്നോട് ചേർന്ന് നിന്നു. എന്നിട്ടും അവനിൽ വലിയ ഭാവമാറ്റങ്ങളില്ലാതെ അവന്റെ കൈ വരുന്നത് കണ്ട ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ അരയിലൂടെ വട്ടം പിടിച്ച് എന്നിലേക്കടുപ്പിച്ച് പിടിച്ചു. വല്ല്യാമ്മീ ആദ്യം ഞെട്ടിയെങ്കിലും പിന്നെ അവന്റെ കൈയ്യ് പിന്തിരിയുന്നത് കണ്ട അവർ ആശ്വസിച്ചുവെന്ന് ആ ശ്വാസതാളത്തിൽ മനസ്സിലായി.

“…വല്ല്യാമ്മീ..മഴ നിൽക്കുന്ന ലക്ഷണമില്ല…..എന്റെ ഒപ്പം ബൈക്കിൽ കയറുമെങ്കിൽ , നമുക്കതിൽ പോകാം….”.

നിസ്സഹായത്തോടെ അവർ തലയാട്ടി. അങ്ങനെ അതിനും അവർ സംസാരിക്കാത്തതിൽ എനിക്ക് എന്തോ അതിന് വലിയ നീരസം തോന്നിയില്ല. ഞാൻ ബാഗ് മുന്നിലേക്കിട്ട് ബൈക്കിനടുത്തേക്ക് വേഗത്തിൽ ഓടി. സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്നെടുത്ത് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ടാകുബോഴേക്കും വല്ല്യാമ്മീയും ഓടി വന്നു. സ്പോർട്ട്സ് ബൈക്കായതിനാൽ അവർ കയറാൻ നന്നേ ബുദ്ധിമുട്ടി. രണ്ടുകാലും ഒരു വശത്തേക്കിട്ടാണ് അവരിരുന്നത്. ഞാൻ വണ്ടി ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം മുന്നോട്ടെടുത്ത് ഓടിച്ചു.

കുറച്ച് ദുരം പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കലുങ്കിന്റെ പണികാരണം വഴി ബ്ലോക്കായികിടക്കുന്നു. എന്ത് വരട്ടെ എന്ന വിചാരിച്ച് വലത് വശത്തേക്കുള്ള വഴിയിലേക്ക് വണ്ടി തിരിച്ചു. സ്പോർട്ട്സ് ബൈക്കിന്റെ പുറകിലെ സീറ്റ് വളരെ ഉയർന്നതിനാൽ പുറകിലിരിക്കുന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ ശരീര ഭാരം മുഴുവനും എന്റെ മേലേക്കായി. അതിനാൽ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് ഞാൻ വണ്ടിയോടിച്ചിരുന്നത്. എന്നിലേക്ക് ഭാരം മുഴുവനും വരുന്നത് കണ്ട പാവം വല്ല്യാമ്മീ സൈറ്റിന്റെ പുറകിലേക്ക് നിരങ്ങിയിരിക്കാൻ നോക്കിയതും എനിക്ക് ബാലൻസ് തെറ്റി ബൈക്ക് വെട്ടിയതും ഒപ്പമായിരുന്നു. വഴിയരികിൽ കിടന്ന മുനയുള്ള എന്തിലോ വല്ല്യാമ്മീയുടെ പർദ്ദ കുരുങ്ങി വലിഞ്ഞ് കീറി. വളരെ പതുക്കെയായതിനാൽ എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് ബാലസ്സ് കിട്ടിയെങ്കിലും ആ ഉലച്ചിലിൽ വല്ല്യാമ്മീ ബൈക്കിൽ നിന്ന് മറിഞ്ഞ് വീണതും ഒപ്പമായിരുന്നു.ഞാൻ വണ്ടി പെട്ടെന്ന് നിർത്തി ഇറങ്ങി അവരെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു.

പ്രായമായ അവരെ വീഴ്ത്തിയിട്ടതിൽ എനിക്ക് വല്ലാത്ത മനസ്താപം തോന്നി. അപ്പോഴേക്കും മഴ പൂർവ്വാധികം ശക്തി പ്രാപിച്ചിരുന്നു.അവിടെ അടഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ഒരു കട ഒഴിച്ച് ആ പരിസരം വിജനമായി കടക്കുകയായിരുന്നു. ഈ മഴയത്ത് വണ്ടിയോടിക്കാൻ അസാദ്ധ്യമായതിനാൽ ഞാനവരുടെ കൈപിടിച്ച് കടയിലേക്ക് ഓടി. അടഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന കടയുടെ മുന്നിൽ ചെറിയ പെട്ടികൂട് പോലെ ടെലിഫോൺ ബുത്തുണ്ടായിരുന്നു.

ആ ടെലിഫോൺ  ബൂത്തിന്റെ വാതിലിൽ  വലിച്ചു. ചെറിയ ബലം പ്രയോഗിക്കേണ്ടി വന്നെങ്കിലും ഒടുവിലത് തുറന്നു. ഞാൻ വേഗത്തിൽ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. തോളിലെ ബാഗ് ടെലിഫോൺ ഇരിക്കുന്നതിന്റെ അടിയിലേക്ക് വച്ച് ഒതുങ്ങി നിന്നു. വല്ല്യാമ്മീ  ഉള്ളിലെ സ്ഥല സൗകര്യത്തിന്റെ കുറവ് മൂലം അകത്തേക്ക് കയറാൻ മടിച്ച് നിന്നു. ഞാൻ അവർക്ക് കയറാനായി  മാക്‌സിമം ഒതുങ്ങിനിന്നു. കനത്ത മഴകൊണ്ടവർ അപ്പോഴും കയറാൻ മടിച്ച് അതേപോലെ തന്നെ നിൽക്കുന്നു.

“…….ഞാൻ പുറത്ത് നിൽക്കാം….വല്ല്യാമ്മീ…ഉള്ളിൽ നിന്നൊള്ളൂ….”. ഞാൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ ഭാവിച്ചു.

ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി മഴകൊള്ളണ്ട എന്ന് മനസ്സിൽ തോന്നിയതുകൊണ്ടാകാം അവർ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. വാതിലടക്കാത്ത കാരണം എനിക്ക് പിന്തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന അവരുടെ മുൻവശം കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയിൽ നനയുകയായിരുന്നു.

“…ഞാൻ പറയുന്നത് കൊണ്ട് തെറ്റുദ്ധരിക്കരുത്………ഈ സ്ഥലം അത്ര നന്നല്ല..കണ്ടമാനം ക്രിമിനൽസ് ഉള്ള ഏരിയയാണ്….വഴിയിലാണെങ്കിൽ ആരും  ഇല്ല……..വല്ല്യാമ്മീ…ഇങ്ങനെ നിൽക്കാതെ വാതിലടക്കൂ…പ്ലീസ് …”.

എന്റെ ശബദ്ധത്തിൽ അൽപ്പം ദയനീയത കലർന്നിരുന്നു. കാരണം വിജനമായ ഈ പ്രദേശത്ത് ക്രിമിനൽസിന്റെ കയ്യിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു സ്ത്രീയെ കിട്ടിയാൽ എന്താണുണ്ടാകുക എന്നത് ഊഹിക്കാൻ കഴിയാവുന്നതേ ഉള്ളു. എന്തായാലും വല്ല്യാമ്മീ അൽപ്പം ഉള്ളിലേക്ക് കയറി നിന്നു. ഞാൻ അവരുടെ ദേഹത്ത് സ്പർശിക്കാതെ വാതിൽ അടക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അവരുടെ മുൻവശം തട്ടുന്നതിനാൽ എനിക്ക് അപ്രാപ്ര്യമായിരുന്നു. ഞാൻ വീണ്ടും പുറകിലേക്ക് ചാരി നിന്ന് കൈയ്യെത്തിച്ചു. ഇത്തവണ വല്ല്യാമ്മീ എന്നിലേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നതിനാൽ വാതിലടക്കാൻ സാധിച്ചു. ഉള്ളിലെ നിന്ന് കുറ്റിയിട്ട് ഞാനൊന്ന് ആശ്വാസത്തോടെ നിശ്വസിച്ചു.

“…കാലം നല്ലതല്ല….വല്ല്യാമ്മീ…..നിങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ സഫ്നയുടെ അടുത്ത് ഉത്തരം പറയേണ്ടത് ഞാനാ…അതാ ടെൻഷൻ….”.

“…അതിനൊന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ…ആദി……..”. വല്ല്യാമ്മീ എന്നോട് പറഞ്ഞു.

ആദ്യമായാണ് വല്ല്യാമ്മീ എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നത്. ഞാൻ ശരിക്കും സ്തംഭിച്ച് പോയി. നിശ്ശബ്ദത പേറുന്ന അവരുടെ സാമിപ്യം സത്യത്തിൽ എനിക്ക് നീരസം ഉണത്തിരുന്നെങ്കിലും ഇപ്പോൾ പെട്ടെന്നത് മാറിരിക്കുന്നു എന്നത് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. എന്തോ അവരുടെ പ്രായത്തെ കരുതിയായിരിക്കാം ആ മാറ്റാമെന്ന് ഞാൻ സ്വയം കരുതി.

കനത്ത മഴ തുള്ളിക്കൊരു കുടം എന്ന പോലെ തകർത്ത് പെയ്യുകയായിരുന്നു. ഹൈദരാബാദിന്റെ മണ്ണിന്റെ പ്രിത്യേകത കാരണം മഴയിൽ പെട്ടെന്ന് വെള്ളം കയറുമായിരുന്നു. അതിവിടെയും സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു. വഴിയിൽ മുട്ടൊപ്പം വെള്ളം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

“…വല്ല്യാമ്മീ…മഴ വെള്ളം വഴിയിൽ ഉയർന്ന് വരികയാണല്ലോ….പെട്ടെന്നൊന്നും പോകാൻ കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല എന്നാ തോന്നുന്നേ….”.

വല്ല്യാമ്മീ അതിന് മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഞാൻ ഫോണെടുത്ത് അതിൽ പറ്റിയ വെള്ളത്തുള്ളികൾ തുകികളഞ്ഞ്  സഫ്നക്ക് ഫോൺ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. വഴിയിൽ കുടുങ്ങി കിടക്കുകയാണെന്ന് അറിഞ്ഞ അവൾ വല്ലാതെ പേടിച്ചു.അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എനിക്കാകുമോ എന്ന ഘട്ടം വന്നപ്പോൾ ഫോൺ ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീക്ക് കൊടുത്തു. വല്ല്യാമ്മീ വളരെ ശാന്തതയോടെ അവളെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി. അതിൽ രണ്ടുമൂന്ന് വട്ടം ആദി ഒപ്പം ഉള്ളത്കൊണ്ട് പേടിക്കാനൊന്നും ഇല്ല എന്നെ ആവർത്തിച്ച് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരിൽ എന്നെ കുറിച്ചുള്ള വിശ്വാസം ഇന്നിം സ്വയം മതിപ്പുളവാക്കി. വല്ല്യാമ്മീ ബാക്കി സംസാരിക്കാനായി ഫോൺ എനിക്ക് തന്നു. സഫ്ന എനിയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ നേരിടുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടിൽ വളരെ ഖേദം പ്രകടിപ്പിച്ചു. വല്ലാതെ ഫോർമൽ ആകല്ലേ എന്ന പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവളുടെ സംസാരത്തെ വഴി തിരിച്ച് വിട്ടു. സത്യത്തിൽ ഞാൻ എന്ന വ്യക്തി ആക്സിഡന്റ് സംഭവിച്ച് കിടക്കുന്ന റീത്തക്കും, അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയായ സഫ്നക്കും, അവളുടെ അമ്മാവന്റെ ഭാര്യയായ വല്ല്യാമ്മീക്കും വളരെ വിശ്വാസമുള്ളവനായിരിക്കുന്നു എന്നത് എന്നെ ഏറെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു. സഫ്ന ഫോണിലൂടെ അപ്പോഴും എന്നെ പുകഴ്ത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.

“…സഫ്ന….ഇനി എന്നെ പുകഴ്ത്തിയാൽ ഞാൻ പൊങ്ങി അങ്ങ്  ചന്ദ്രനിലേക്ക് പോകും……എന്നെ നാളെ ഈ ഭൂമിയിൽ കാണണമെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ പുകഴ്ത്തി പോക്കാതിരിക്കു…ഹഹഹഹ….”.

“…ശരി…..ഇനി ഞാൻ പോകുന്നില്ല…..എന്തായാലും വളരെ താക്സ്സ്…..ആദി…..”.

“..ദേ  വീണ്ടും എന്നെ പോകുന്നു…എന്തായാലും വല്ല്യാമ്മീയെ ഞാൻ സേഫായി വീട്ടിൽ എത്തിച്ചിരിക്കും…കേട്ടോ..” ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു.

“…എത്തിക്കഴിഞ്ഞ് വിളിക്കാൻ….മറക്കരുതേ….ആദി…”.

“…അത് ഞാനേറ്റു…സഫ്ന…..ഇടിമിന്നൽ പുറത്തുണ്ട്…ഞാൻ ഫോൺ വയ്ക്കുകയാണ്…..”.

ഞാൻ ഫോൺ കട്ട്  ചെയ്ത  വല്ല്യാമ്മീയോടായി ചിരിച്ചു.

“…സഫ്നയുടെ ഒരു കാര്യം……വല്ല്യാമ്മീയെ വലിയ ഇഷ്ട്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു സഫ്നക്ക്….”.

“…ഉം….”. വല്ല്യാമ്മീ അതിന് മൂളി.

“…ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ …വല്ല്യാമ്മീ…”.

“….ഉം….”.

“…വല്ല്യാമ്മീക്ക് എന്റെ കുറെ നിൽക്കാൻ പേടിയുണ്ടോ….”.

“…എന്താ ആദി അങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നെ….”.

“…അല്ല വല്ല്യാമ്മീ എന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല….അതാ….”. ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“…ഇപ്പോൾ ആദിയോട് സംസാരിക്കുന്നത് എന്റെ പ്രേതമൊന്നുമല്ലല്ലോ…….”.

പെട്ടെന്നുള്ള മറുപടി കേട്ട് ഞാൻ അത്ഭുതത്തോടെ ചിരിച്ചു പോയി.

“…അപ്പോൾ അത്യാവശ്യം കോമഡിയൊക്കെ ഉണ്ട് വല്ല്യാമ്മീയുടെ കയ്യിൽ അല്ലെ….”.

“..ആ ജീവിച്ച് പോകണ്ടേ ആദീ….”.

വല്ല്യാമ്മീ ചെറുതായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. സത്യത്തിൽ ഞങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള അകൽച്ച കുറയുകയായിരുന്നു. അതെന്നിൽ വലിയ  ആശ്വാസം ഉണ്ടാക്കി. ഹൈദരാബാദ് എന്ന സ്ഥലത്ത് ഒരു മുസ്ലിം സ്ത്രീയുമായി ഇങ്ങനെയുള്ള ചുറ്റുപാടിൽ സമൂഹം കാണുകയാണെങ്കിൽ അതിന്റെ ഭവിഷ്യത്ത് വളരെ വലുതാണ്. പ്രായമുള്ള സ്ത്രീ എന്നായാലും എന്തോ ഒരുപക്ഷെ ഈ സമൂഹം ദുഷിച്ച കണ്ണിലൂടെ മാത്രമേ കാണുകയുള്ളു. അവരിലെ മനസ്സിലെ ഈ മഞ്ഞ പൂശിയ ചായചിന്തകൾക്ക്  മതങ്ങളുടെ പരിവേഷം ചാർത്തേണ്ടയെങ്കിലും പക്ഷെ ഇവിടെ മുസ്ലിം സ്ത്രീ ആയതിനാലാണ് സത്യത്തിൽ എനിക്ക് പേടി വർദ്ധിച്ചത്. വല്ല്യാമ്മീക്ക് പ്രായമുള്ളതാണ് ശരിക്കും എനിക്ക് പേടി കുറക്കാനുള്ള ആകെ ഒരു കച്ചിത്തുരുമ്പ്. അതിനുപരി ഇവരുടെ അൽപ്പം ഇടപഴുകിയുള്ള പെരുമാറ്റം മൂലം  ആ പേടി ഇപ്പോൾ മൊത്തത്തിൽ  അലിഞ്ഞില്ലാതെയായി.

ഞങ്ങൾ അരമണിക്കൂറായി മഴകാരണം  ഈ ടെലിഫോൺ ബുത്തിൽ പെട്ട് കിടക്കുന്നു.വഴിയിൽ വെള്ളത്തിന്റെ അളവ് വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു. മഴനിന്നാൽ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വെള്ളം ഒലിച്ച് പോകുമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നെങ്കിലും പക്ഷെ ഉള്ളിൽ ചെറിയ ഒരു പേടി ഇല്ലാതിരുന്നില്ല.അന്തരീക്ഷത്തിൽ തണുപ്പ് വർദ്ധിച്ച് വന്നു. വല്ല്യാമ്മീ ചെറുതായി വിറക്കാൻ തുടങ്ങി.

“…വല്ല്യാമ്മീ…ഈ പർദ്ദ ഒന്ന് പിഴിഞ്ഞിട്ടു കൂടെ…..പർദ്ദ ആകെ നനഞ്ഞ് അത് മൊത്തത്തിൽ കുതിർന്നിരുന്നു വല്ല്യാമ്മീ…..”.

“…അത്…അത്..ആദീ…..”.

“…ഒരു കാര്യത്തെ ചെയ്യാം…ഞാനങ്ങ് തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കാം….വല്ല്യാമ്മീ പർദ്ദ ഊരി പിഴിഞ്ഞൊള്ളൂ…”.

ഞാൻ പതുക്കെ പിന്തിരിയാൻ തുടങ്ങി. രണ്ടുപേർക്ക് കഷ്ടിച്ച് നീക്കാനുള്ള സ്ഥലത്ത് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് തിരിഞ്ഞ് നിന്നത്. അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് വല്ല്യാമ്മീ പർദ്ദ ഊരുന്നതായി ഞാനറിഞ്ഞു.

“…തലയൊക്കെ നന്നായി തോർത്തിക്കൊള്ളൂ…ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ചിക്കൻകുനിയാ പനിയുടെ കാലമാ…ഈ വയസ്സാൻ പ്രായത്തിൽ പണി വരുത്തി വച്ചെക്കണ്ട…”.

“…അതിലെനിക്ക് അത്രക്കൊന്നും പ്രായമായിട്ടില്ല….ആദീ…..എനിക്കെന്ത് പ്രായമുണ്ടെന്നാ ആദി പറയുന്നേ….”.

“….മൊത്തം പർദ്ദയിട്ട മുടി നടന്നാൽ എങ്ങിനെയാ പ്രായം പറയാൻ പറ്റുക..വല്ല്യാമ്മീ…..”.

“…. എന്നാലും…ഊഹിക്കാമല്ലോ…ആദീ…..”.

“…എനിക്കങ്ങനെ വലിയ ഊഹമൊന്നുമില്ല…..വല്ല്യാമ്മീടെ  പ്രായം ഏകദേശം അൻപത് അൻപത്തഞ്ച് വരുമെന്ന തോന്നുന്നേ….”. എന്റെ ചെറിയ ഊഹം ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“…അത് കൊള്ളാല്ലോ…ആദീ…..ഊഹം കൊള്ളാം…..അതുപോട്ടെ ആദി തല തുവർത്തിക്കോളൂ….അടിക്കും പണി വറുത്തണ്ടാ….”

വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ നേർക്ക് പിഴിഞ്ഞ പർദ്ദ നീട്ടി. പർദ്ദ ഞാൻ വാങ്ങി ടെലിഫോണിന്റെ മുകളിൽ വച്ചു.. ഷർട്ട് നനഞ്ഞ് കുളിച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഞാനത് പതുക്കെ ഊരി പിഴിഞ്ഞെടുത്ത് വല്ല്യാമ്മീ തന്ന പർദ്ദകൊണ്ട് ദേഹം മുഴുവൻ തോർത്തി.  തണുക്കുന്നതിനാൽ നനഞ്ഞ ഷർട്ടിട്ടാൽ തണുപ്പ് അധികമാവുമെന്ന് വിചാരിച്ച് ഒരു  മടി തോന്നി.

“…ഹോവ്…ഹഹോവ്…..”. ഞാൻ തണുപ്പിൽ വെട്ടി വിറച്ചു.

“…എന്തേയ്…..എന്ത് പറ്റി  ആദീ…..”.

“…നല്ല തണുപ്പ്…നനഞ്ഞ ഷർട്ടിടാൻ ഒരു മടി……”.

“………..വെള്ളം വാർന്ന് പോയിട്ടിട്ടാൽ മതി…..വെറുതെ അതിട്ട് പനി  വരുത്തണ്ടാ കേട്ടോ…ഈ വൈറൽ ഫീവർ ആദീക്കും …  വരാം കേട്ടോ…. “. വല്ല്യാമ്മീ എന്നോട് പറഞ്ഞു.

“…അങ്ങനെ പെട്ടെന്നൊന്നും പനി വരുന്ന ശരീരമല്ല ….എന്റേത്.. വല്ല്യാമ്മീ…”.

“…ഓഹോ…..അങ്ങനെയാണോ…..എന്നാൽ ഈ വയസ്സത്തി കാണട്ടെ….അങ്ങനെ ഒരു ബോഡി…ഹഹഹ …”. വല്ല്യാമ്മീ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“…..വയസ്സായതിൽ വല്ല്യാമ്മീക്ക് വിഷമിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല….”.എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു.

ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് വല്ല്യാമ്മീയെ നോക്കിയതും ഞെട്ടിപ്പോയി. എന്റെ ഞെട്ടലിൽ പുഞ്ചിരി തൂക്കികൊണ്ട് വല്ല്യാമ്മീ എന്നെ നോക്കി കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി ചിരിച്ചു.

“……എന്താ ആദീ….ഈ വല്ല്യാമ്മീ അത്രക്കും വയസ്സത്തിയാണോ…..”.

വല്ല്യാമ്മീയുടെ ആ ചോദ്യവും അവരുടെ നിൽപ്പും എന്നെ അന്താളിപ്പിച്ചു. സത്യത്തിൽ എന്റെ സ്വന്തം അമ്മയുടെ പ്രായമായിരുന്നു കണക്കാക്കിരുന്നത്. ഇതിപ്പോൾ എന്റെ എല്ലാ കണക്കുകൂട്ടലും തെറ്റിരിക്കുന്നു.

“……എനിക്ക് വല്ലാതെ പ്രായമായോ…..ആദീ തന്നെ ഇനി എന്നെ നോക്കി പ്രായം പറ…..”. വല്ല്യാമ്മീ കുസൃതിയോടെ എന്നെ നോക്കി.

ഞാൻ അന്താളിച്ച് അവരിലേക്ക് നോക്കി.വെള്ള നേർത്ത ചുരിദാർ മൊത്തത്തിൽ നിഴലടിച്ച് ഉൾഭാഗങ്ങൾ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു.ഞാൻ അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് അതെ അന്താളിപ്പോടെ നോക്കി. നല്ല മാൻപേട മിഴികൾ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്ന ഏകദേശം വട്ട മുഖം. അൽപ്പം വീതികൂടിയ നിണ്ട മുക്കും അതിന് താഴെ തടിച്ച ചുണ്ടുകൾ. മഴത്തുള്ളിയാൽ നനവാർന്ന ചുണ്ടുകളും ചെറു  രോമങ്ങൾ വിരാജിക്കുന്ന പൊടി മീശനിഴലിക്കുന്ന ആ മുഖം പഴയ മലയാള സിനിമ നടിയെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. ചെറുതായി തടിച്ച കഴുത്തിന് അൽപ്പം നെയ്യ് കൊഴുപ്പ് അടിഞ്ഞീരുന്നതിനാൽ വട്ടത്തിൽ ചെറിയ വെട്ടുകൾ ദൃശ്യമായിരുന്നു. അതിനെ സമ്പന്നമാക്കാനായി അവിടെയും സ്വർണ്ണ നിറത്തിൽ പൊടി രോമങ്ങൾ തുടിച്ച് നിന്നിരുന്നത് അവരിൽ നാടൻ പെണ്ണിന്റെ മഹിമ വളർത്തിരുന്നു. മുടിയിൽ നിന്ന് കിനിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന വെള്ള തുള്ളികൾ അവരുടെ മാറിടങ്ങളെയും അൽപ്പം കൊഴുപ്പേറിയ വയറിനെയും നനഞ്ഞൊട്ടിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മാറിടത്തിൽ വെളുത്ത ബ്രയിസ്സിയറിനുള്ളിലൂടെ മാതളത തുളുബുന്ന മുലയുടെ നനുനനുത്ത കാഴ്ച്ച നല്കിരുന്നു. എന്റെ കണ്ണുകൾ താഴേക്ക് ഉഴിഞഞകൊണ്ട് നീങ്ങി. അൽപ്പം തള്ളിയ നെയ്യ് വയറിൽ താഴെ വലിയ പൊക്കിൾ കണ്ടു. വെളുത്ത നേർത്ത ചുരിദ്ദാർ അതിന്റെ അഗാതതയിലേക്ക് ഒട്ടിപിടിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്റെ കണ്ണുകൾ ചുരിദ്ദാറിന്റെ സ്ലിറ്റിട്ട ഇടയിലേക്ക് ചൂഴ്ന്ന് ചെന്ന്. നനഞ്ഞ ലെഗ്ഗിങ്ങ്സ് വണ്ണമേറിയ തുടയെ നിഴലടിപ്പിച്ചിരുന്നു.

വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ സൂക്ഷ്മ പരിശോദനയിൽ തെറ്റുദ്ധരിക്കുമോ എന്നുള്ള ചിന്ത പെട്ടെന്നാണ് ഉദ്ദിച്ചത്. ഞാൻ അതിവേഗത്തിൽ  അവരുടെ അവയവ മുഴുപ്പുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുത്ത് അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. വല്ല്യാമ്മീ അപ്പോഴും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു.

“….പരിശോധന കഴിഞ്ഞൊ….ആദീ….”.

ഞാൻ ആ ചോദ്യത്തിൽ സത്യത്തിൽ ചൂളിപ്പോയി. എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ പരതി.

“…അത്…വല്ല്യാമ്മീ…പ്രായം പറയാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ….ഞാൻ അത് …അത്…”.  എന്നിൽ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ പരതലും വിക്കലും പെട്ടെന്ന് വന്നു.

“…അത്…അത്…പറ ആദീ…..”.

“…ഞാൻ ഇത്രക്കും പ്രായം കുറവാണെന്ന് വിചാരിച്ചില്ല……അതാ….”.

“…എങ്കിൽ ഇപ്പോൾ പറ എനിക്ക് എത്ര പ്രായം ഉണ്ട്…പറ ആദീ…..”. വല്ല്യാമ്മീ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.

എന്നിൽ എന്തെന്നറിയാത്ത മ്ലാനത നിശബ്ദനായി അലയൊലികൊണ്ടു. ശരീരം മൊത്തത്തിൽ ആശ്രയമറ്റതുപോലെ ആ കൊടും തണുപ്പിൽ നിന്ന് വിറച്ചു. വിണ്ടു അവരുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കാൻ എന്റെ കണ്ണുകൾ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും പക്ഷെ മനസ്സിലെ സദാചാരം എന്നെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു.

“…ചുമ്മാ പറ…ആദീ…..എനിക്കെത്ര വയസ്സുണ്ട്….”. കുസൃതിയോടെ വല്ല്യാമ്മീ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ച് ചോദിച്ചു.

“…ഒരു ഇരുപത് ഇരുപത്തഞ്ച്…..വയസ്സുണ്ടാകും അല്ലെ വല്ല്യാമ്മീക്ക്…..”. ഞാൻ വിക്കി വിക്കി ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

“…..അങ്ങനെ നീ കുറയ്‌ക്കൊന്നും വേണ്ടാ….ആദീ ….എനിക്ക് അടുത്ത മാസത്തിൽ മുപ്പത് തികയും….ഹഹഹ…കണ്ടാൽ അതിനും,കൂടുതൽ പറയും അല്ലെ……”. വല്ല്യാമ്മീ വീണ്ടും കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.

“…ഹേയ്  ഒരിക്കലും ഇല്ലാ……കാഴ്ച്ചയിൽ ഒരു ഇരുപത്തഞ്ചേ…..തോന്നുകയുള്ളൂ……വല്ല്യാമ്മീ….”. ഞാൻ അൽപ്പം ധൈര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“…ഓഹോ…..പെമ്പിള്ളേരെ സുഖിക്കുന്ന തരത്തിൽ വർത്തമാനം പറയുന്നതിൽ ആദീ മിടുക്കനാണല്ലോ….”. വല്ല്യാമ്മീ കണ്ണുകൾ ചെറുതായി കൂർപ്പിച്ച് അർത്ഥം വച്ച് സ്വസിദ്ധമായ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.

“…ഹേയ്…..ഞാൻ അത്തരക്കാരനെ അല്ലാ…..വല്ല്യാമ്മീക്ക് തോന്നുന്നതാ…..”. ഞാൻ ആകെ ചൂളികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“….ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ…ആദീ…..നിനക്കത് വിഷമമായോ….”. വല്ല്യാമ്മീ ചെറുതായി സ്വരം താഴ്ത്തി എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

ഞാനതിന് ഉത്തരമൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. സത്യത്തിൽ എന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് എന്തെങ്കിലും മോശമായ വാക്കുകളോ പ്രവർത്തിയോ ഉണ്ടാകാതിരിക്കാനായി ഞാൻ നന്നായി ശ്രദ്ദിച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെയെന്തെങ്കിലും  ഉണ്ടായാൽ സഫ്നയുടെ മുഖത്തെങ്ങിനെ നോക്കുമെന്നതായിരുന്നു എന്റെ വിഷമിപ്പിക്കുന്ന ചിന്ത. റീത്തയുടെയും സഫ്നയുടെയും സൗഹൃദം എന്റെ ജീവിതത്തിൽ  വല്ലാത്ത ആശ്വാസമാണ് ഉളവാക്കുന്നതെന്ന് ഈ ദിവസ്സത്തിനുള്ളിൽ എനിക്ക് മനസ്സിലായതാണ്. ഒരു പക്ഷെ വല്ല്യാമ്മീയോടുള്ള എന്റെ മോശപ്പെട്ട സമീപനം മതി അത് തകർന്നടിയാൻ.

“…ആദീ….ഞാൻ ചോദിച്ചത് നിനക്ക് വിഷമമായോ…..???”. വല്ല്യാമ്മീ വീണ്ടും എന്നോട് ചോദിച്ചു.

ഇപ്പോൾ എന്റെ മൗനം അവരുടെ വാക്കുകളിൽ ഉത്കണ്ഠ വർദ്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. എനിക്ക് അവരുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് ചൂഴ്ന്ന് നോക്കിയതിൽ അതിയായ വിഷമം ഉയർന്ന് വന്നീരുന്നു. എനിക്കത് തുറന്ന് പറയണമെന്ന് തോന്നി.

“….വല്ല്യാമ്മീ പ്രായം പറയാൻ പറഞ്ഞതുകൊണ്ടാ ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയെ അങ്ങനെ നോക്കിയേ……സോറി…”. ഞാൻ അതീവ കുറ്റബോധത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“..നീ ഇത്രയും പാവത്താനാണോ…..പിന്നെ ശരിരത്തിൽ നോക്കാതെ എങ്ങിനെയാ ആദീ പ്രായം പറയുക……ഹേ..”.

“….ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയെ ഇങ്ങനെ നോക്കി എന്ന കാര്യം ദയവ് ചെയ്ത് സഫ്നയോട് പറയരുത്……പ്ലീസ്..അങ്ങനെ അവളറിഞ്ഞാൽ എനിക്കവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ പറ്റില്ല……”. ഞാൻ അവരോട് കേണപേക്ഷിക്കുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.

എന്റെ അപേക്ഷ കേട്ട് വല്ല്യാമ്മീ തിരിച്ചോന്നും പറഞ്ഞില്ല. സത്യത്തിൽ അവരിൽ നിന്ന് ആശ്വാസവാക്കുകൾ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു.  കനത്ത വന്ന നിശബ്ദതയെ ഭജിച്ചുകൊണ്ട് വല്ല്യാമ്മീ എന്നെ നോക്കി.

“…..ആദീ…..നീ എങ്ങിനെയാണ് എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയതെന്നറിയില്ല. സഫ്നയുടെ അമ്മായി എന്നതിലുപരി ഒരു വ്യക്തി എന്ന നിലയിൽ നീ എന്നെ കാണുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് പോയി. ഒരു പക്ഷെ ഞാൻ നിന്നോട് തുറന്ന് പറയാത്തത് കൊണ്ടാകാം നിനക്ക് അങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നിയത്…..”.

“…വല്ല്യാമ്മീ….ഞാൻ ഞാൻ….”. വല്ല്യാമ്മീ എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നതറിയാതെ ഞാൻ കുഴഞ്ഞു.

“…ഒരു യാദാസ്ഥിക മുസ്ലിം കുടുബത്തിലെ സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്രം എത്രത്തോളം ഉണ്ടാകുമെന്ന് നിനക്കറിയാല്ലോ…എന്റെ ചിന്തകളും ജീവിതവും അടക്കിപ്പിടിച്ച് ഒരു നിസ്സഹയാവസ്ഥയിലുള്ള ജീവിതം പേറുന്ന ഒരു സ്ത്രീയാണ് ഞാൻ…..ബുദ്ധിക്ക് അൽപ്പം മാന്ദ്യമുള്ള എന്റെ ഭർത്താവിന്റെയടുത്ത് എനിക്ക് എത്രത്തോളം സംസാരിക്കാൻ പറ്റും……അതിൽ നിന്ന്…അതിൽ നിന്ന് ഒരു മോചനമായി…ഞാൻ നിന്നെ കണ്ടപ്പോൾ….ആദീ…നീ…..”. വല്ല്യാമ്മീ  ഹ്യദയം തുറന്ന് സംസാരിക്കുന്നത് പോലെ എന്നോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് പാതിയിൽ നിർത്തി.

“…വല്ല്യാമ്മീ…..”. ഞാൻ അവരെ വിളിച്ചു. സത്യത്തിൽ ആ വിളി ഉയർന്നത് എന്റെ മനസ്സിന്റെ അന്തരാളങ്ങളിൽ നിന്നായിരുന്നു. ആ വിളിയിൽ അവരുടെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് വിടർന്നു. സത്യത്തിൽ അവർ വീണ്ടും മനസ്സ് തുറക്കാനായി വിങ്ങിപൊട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നല്ലൊരു ശ്രോദ്ധാവിനെ കിട്ടിയതുകൊണ്ടാകും  അവർ വീണ്ടും സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

“…….ആദീ….എനിക്ക് തുറന്ന് സംസാരിക്കാൻ ആരും ഇല്ല. ആകെ ഉള്ളത് സഫ്നയാണെങ്കിലും എല്ലാം പറയുന്നതിൽ അതിലും തടസ്സമുണ്ട്…..ബന്ധങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ നമ്മളെ ബന്ധനസ്ഥനാക്കും…..ഞാൻ  ആദിയെ പരിചയപ്പെട്ടപ്പോളും, ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി സഹായം ചെയ്യാൻ തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയപ്പോഴും ഞാൻ ഒരു നല്ലൊരു കൂട്ടുകാരനെ നിന്നിൽ കണ്ടിരുന്നു……പക്ഷെ നീ ഇങ്ങനെ വേദനിച്ചിരിക്കുന്നത് കാണുബോൾ എന്റെ നെഞ്ചിനകത്ത് വല്ലാത്ത കുറ്റബോദ്ധം…..ആദീ…എന്റെ പെരുമാറ്റം നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചെങ്കിൽ എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ…പ്ലീസ്…..”. വല്ല്യാമ്മീ കരയാറായിരുന്നു. ഞാൻ അവരെ ആശ്വസിപ്പിച്ചില്ലെങ്കിൽ വിങ്ങിപ്പൊട്ടിയ മനസ്സ് കുമിളപോലെ പൊട്ടിത്തകർന്ന വിതുമ്പുമെന്നെനിക്ക് തോന്നി.

“…വല്ല്യാമ്മീ…പ്ലീസ് കരയല്ലേ……സത്യത്തിൽ എനിക്ക് ഉണ്ടായ വിഷമം വല്ല്യാമ്മീയുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് മോശപ്പെട്ട നോക്കിയതിനിലാണ്…അത് സഫ്ന അറിഞ്ഞാലുള്ള പേടിയായിരുന്നു എന്നെ അങ്ങനെ ചിന്തിപ്പിച്ചത്…..”. വല്ല്യാമ്മീയോട് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിന് വല്ലാത്ത ആശ്വാസം തോന്നി.

“…….ആദീ…..നീ നല്ലവനായ ചെറുപ്പക്കാരനായത്കൊണ്ടാണ് …ഇങ്ങനെ തുറന്ന് പറയാനുള്ള മനസ്സുണ്ടായത്……സത്യത്തിൽ ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഫ്രണ്ടിനെയാണ് ഞാൻ കാത്തിരുന്നതും…..എല്ലാം തുറന്ന് പറയാൻ….എന്തും തുറന്ന് പറയാൻ…..നിന്നെ പോലെ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ….എല്ലാം നമുക്കുള്ളിൽ ഭദ്രം….നമ്മുടെ ചിന്തകൾ സംസാരം എല്ലാം നമുക്കുള്ളിൽ ഭദ്രം…..മൂന്നാമതൊരാൾ അറിയാത്ത ഒരു തരം  സ്വകാര്യത…..അതാണ് നിന്നെ പോലെ ഒരു കുട്ടുകാരനിൽ നിന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്……”. വല്ല്യാമ്മീ വാചാലയായി.

“…വല്ല്യാമ്മീ…പക്ഷെ സഫ്ന…..”. ഞാൻ ആകെ കുഴഞ്ഞുമറിഞ്ഞ് ചിന്തയാൽ ചോദിച്ചു.

“…സഫ്‌നയും….ഈ ഞാനും രണ്ട്  വ്യക്തികളാണ്….എനിക്ക് നിനക്കും എന്തും തുറന്ന് പറയാം….പക്ഷെ അത് സഫ്ന അറിയരുതെന്ന് എനിക്ക് വാക്ക് തരണം….ആദീക്ക് എന്നോട് ഇച്ചിരി അനുകമ്പയുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം….”. വല്ല്യാമ്മീയുടെ വാക്കുകൾ വിങ്ങിപ്പൊട്ടാറായി.

“….വല്ല്യാമ്മീ….അങ്ങനെ അനുകമ്പയോടെ ആവശ്യകത ഇതിൽ വേണമെന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല…..ഇത്രക്കും ആഴത്തിൽ ചിന്തിക്കാൻ പ്രാപ്തയായ ഒരു സ്ത്രീ സുഹ്യത്ത് എനിക്ക് ഉണ്ട് എന്നത് ഇപ്പോൾ എനിക്ക് സ്വയം അഭിമാനം തോന്നുന്നു……വല്ല്യാമ്മീ ഇനി എന്നും എന്റെ നല്ലൊരു സുഹൃത്തായിരിക്കും……വല്ല്യാമ്മീക്ക് എന്തും എന്നോട് തുറന്ന് പറയാം….”.  ഞാൻ എന്തോ വലിയ സന്തോഷത്തിലാണ് പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചത്.

എന്റെ വാക്കുകൾ തീക്ഷ്ണാനുഭവങ്ങൾ പേറിയ ജീവിതം നയിച്ച് പോരുന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ ഹ്യദയത്തെ അനുവാച്യമാക്കി തീർത്തു. അവർ എന്നോട് എന്തോ പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കും മുൻമ്പേ എന്റെ ഫോണടിച്ചു. ഈസമോ കൊല്ലിയായി ആരാണാവോ ഈ നേരത്ത് വിളിക്കുന്നതെന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാൻ ഫോണെടുത്തു നോക്കി. സ്നേഹയായിരുന്നു മറുതലക്കൽ.

“…ഹലോ സ്നേഹ…..”.

“..ഹായ് ആദിത്യ…..എന്താ ഒരു ആക്സിഡന്റെ ഉണ്ടായെന്ന്  കേട്ടു……എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പമുണ്ടോ…”.

“…എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല….”.

എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല എന്നത് കേട്ടപ്പോൾ സ്നേഹ മറുതലക്കൽ ആശ്വാസിക്കുന്നത് കേട്ടു. ഞാൻ കാര്യങ്ങളുടെ വിവരണം ചുരുക്കി പറഞ്ഞു. എന്റെ സാമ്പത്തിക ചുറ്റുപാടറിയുന്ന സ്നേഹ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഓൺലൈൻ ട്രാൻസ്ഫർ ആയി പൈസ അയച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. സത്യത്തിൽ അവളോട് ഞാൻ പൈസ ചോദിക്കാൻ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. എല്ലാം കണ്ടറിഞ്ഞ് ചെയ്യാൻ പ്രാപ്തയായിരുന്നു സ്നേഹ.

“…ആദിത്യാ…പിന്നെ ഞാൻ മെൻസസ് ആയി കേട്ടോ……നീ എന്നാ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നേ…..”.

“….പറ്റുമെങ്കിൽ ഇന്നോ നാളെയോ ആയി ഇറങ്ങാൻ സ്നേഹാ……”.

“…വേഗം വാ….എന്റെ മെൻസസ്സ് പൂറിട്ട് നിന്റെ മുഖത്തിട്ടുരക്കാൻ കൊതിയാകുന്നു…….”.

“..ആ….:.

ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് മുളിയതെ ഉള്ളൂ. ടെലിഫോൺ ബൂത്തിലെ ചെറിയ സ്ഥല പരിമിതിക്കുള്ളിൽ ഇയർപീസിൽ നിന്നുള്ള സ്നേഹയുടെ ശബദ്ധം വ്യക്തമായി വല്ല്യാമ്മീക്ക് കേഴ്ക്കാമായിരുന്നത് എന്നെ കുഴപ്പിച്ചു.

“…ഹോ…എന്ത്…ആ….നിനക്കല്ലേ എന്റെ ചോര പൂറ് ഇപ്പോഴും നോക്കികൊണ്ടിരിക്കണം  എന്ന്  പറയാറ്….ഇപ്പോഴെന്തേ കുട്ടാ…..ആദീ നിനക്ക് ഒരു വിമ്മിഷ്ടം പോലെ….”.

“…സ്നേഹ അത് ഞാൻ ഞാൻ ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞില്ലേ…..സഫ്ന…അവളുടെ അമ്മായിയെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കാൻ പോകുന്ന വഴിയിൽ മഴയത്ത് കുടുങ്ങി   കിടക്കുകയാ…..”.

“…അവർ അടുത്തുണ്ടോ….ആദിത്യ…”. സ്നേഹ ചെറിയ സംശയത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“…എന്തെ അങ്ങനെ ചോദിച്ചെ സ്‌നേഹേ ….”.

“…ഞാൻ പറഞ്ഞതെങ്ങാനും അവർ കെട്ടുകാണുമോ എന്ന വിചാരിച്ചാ……”. അവൾ ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു.

“…..ഏയ്…അവർ കുറച്ചപ്പുറത്താ…..കുഴപ്പമില്ല…..”.

ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് സ്നേഹയുടെ അടുത്ത് കള്ളം പറഞ്ഞു. സ്നേഹ പറഞ്ഞതെല്ലാം അവർ കേട്ടു എന്നറിഞ്ഞാൽ അവൾക്ക് വിഷമമാകേണ്ട എന്നെ ഞാൻ വിചാരിച്ചുള്ളു. എല്ലാം കേട്ട് വല്ല്യാമ്മീ കള്ളകണ്ണോട് എന്നെ കളിയാക്കി.

“…..ആദിത്യാ…..എങ്ങിനെ അമ്മായി എങ്ങനെ സുന്ദരിയാണോ…..???…”. സ്നേഹയുടെ ആകാംഷയോടെ ഉള്ള ചോദ്യം കേട്ട് ഞാൻ ചെറുതായി ഞെട്ടി. അതെ അനുഭവം കേട്ട് നിന്ന വല്ല്യാമ്മീയിലും ഉണ്ടായി. ഞാൻ അവരുടെ മാൻപേട കണ്ണിലേക്ക് അർത്ഥം വച്ച് നോക്കികൊണ്ട് മറുതലക്കൽ ഉള്ള സ്നേഹയോട് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു.

“…നിന്നെപ്പോലെ തന്നെ..സുന്ദരിയാ സ്നേഹേ……അതീവ സുന്ദരീ…….”.

ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിയാണ് അത് പറഞ്ഞത്. എന്റെ വാക്കുകളും നോട്ടവും അവരിൽ അതീവ ആനന്ദം ഉളവാക്കുകയും കൂടാതെ ആ മാൻപേട കണ്ണുകൊണ്ട്  കുസൃതിയോടെയുള്ള നോട്ടത്താൽ എന്നെ ചുഴിഞ്ഞ് നോക്കി.

“….ആദീ…കോളടിച്ചുലോ ….”.

“…ആ…കിട്ടുമോന്നറിയില്ല…..”.

ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ കണ്ണിലേക്ക് ചെറിയ കാമത്തോടെ നോക്കി. എന്നിലെ ഭാവമാറ്റങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞ വല്ല്യാമ്മീയുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.

“…..മോന്തക്ക് ചെരുപ്പടി കിട്ടാതെ ഡീൽ ചെയ്തേക്കണേ… ആദീ…..കുട്ടാ….”.

“…അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിയേ ഡീൽ ചെയ്യൂ മോളേ…..”. ഞാൻ അർത്ഥം വച്ച് വല്ല്യാമ്മീയുടെ കണ്ണിലേക്ക് തറപ്പിച്ച് നോക്കി.

“…ആ…ആദീ…..എന്തായാലും നടക്കട്ടെ കാര്യങ്ങൾ…ഞാൻ നാളെ വിളിക്കാം കേട്ടോ……”.

സ്നേഹ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. ഞങ്ങളുടെ സംസാരം മുഴുവൻ ശ്രവിച്ച വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുഖം ചുവന്ന തുടുത്തിരുന്നു. ആ വലിയ വെളുത്ത കവിളുകളിൽ രക്തച്ചുവപ്പ് വർദ്ധിച്ചിരിക്കുന്നത് അതിന്റെ ചന്തം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. എന്റെ നോട്ടത്തിലെ നനുനനുത്ത ഉന്മാദ കാമത്തിന്റെ വർണ്ണങ്ങലേറ്റ് വല്ല്യാമ്മീ തന്റെ വിരിയാൻ ഊന്നിനിൽക്കുന്ന പുഷ്പ്പത്തെ പോലെ മനോഹരമായ അധരങ്ങളെ വിടർത്തി ചെറു നിശ്വാസമെടുത്തു.

“…വല്ല്യാമ്മീ…”.  ഞാൻ പതിയെ വിളിച്ചു.

“…മ്ഉം….”.

വല്ല്യാമ്മീയുടെ ആ മൂളലിന് പറഞ്ഞറിക്കാൻ സാദ്ധിക്കാത്ത ഊഷരമായ അർത്ഥമുണ്ടായിരുന്നു.  ആ ചെറിയ ടെലഫോൺ ബുത്തിൽ പടർന്ന അത്തർ കലർന്ന സ്ത്രീജന്യ സുഗന്ധം ഞാൻ പതിയെ ശ്വസിച്ചു.

“….ഞങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നത് വല്ല്യാമ്മീ കേട്ടോ….”.

ഞാനവരുടെ താടിയിൽ കൈചേർത്ത് ആ വെളുത്ത് സുന്ദരമായ മുഖം ഉയർത്തി. വല്ല്യാമ്മീയുടെ നിശ്വാസത്തിന്റെ വേഗത വർദ്ധിച്ചു. ഞാൻ ചോദ്യം വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു.

“….ഞാനും സ്നേഹയുടെ  സംസാരിക്കുന്നത് വല്ല്യാമ്മീ കേട്ടോ….”.

“…മ്മ്ഉം …കേട്ടു…..”. മധുരതരമായ ഇമ്പത്തിൽ “….ഞങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നത് വല്ല്യാമ്മീ കേട്ടോ….”. പറഞ്ഞു.

“……ഞങ്ങൾക്ക് അങ്ങനെ ഒളിവും മറയൊന്നുമില്ലാ……എല്ലാം പച്ചക്കങ്ങ് …… പറയും….”. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയോട് പറഞ്ഞു.

“…കേട്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി …”. വല്ല്യാമ്മീ മൊഴിഞ്ഞു.

“…ഇതുപോലെ മറയില്ലാതെ…എന്തും…പച്ചക്ക്….പറയുന്നതാണോ വല്ല്യാമ്മീക്ക് ഇഷ്ട്ടം….” ഞാൻ അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് തറപ്പിച്ച് നോക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“…മ്മുമ്ഉം….”. വല്ല്യാമ്മീ ചെറു നാണത്താൽ മൊഴിഞ്ഞു.

“…..സെക്‌സും…”. ഞാൻ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

“…ഒക്കെ അതിന്റെ ഒരു ഭാഗമല്ലേ ആദീ….”.

“…സത്യത്തിൽ ഞാൻ ഭാഗ്യവാനാണ്….വല്ല്യാമ്മീയെപോലെ ഒരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണിന്റെ മനം കവരാൻ പറ്റിയില്ലേ…”.

“…ആദീ…..ആദിക്ക് എന്നോട് പ്രണയം തോന്നുന്നോ….”. വികാരവിക്ഷുബ്ദ്ധതയോടെ വല്ല്യാമ്മീ ചോദിച്ചു.

ഞാൻ അതിന് ഉത്തരം പറയും മുൻബ് മൊബൈൽ ഫോണടിച്ച്. ഇത്തവണ രസം കൊള്ളിയായത് വല്ല്യാമ്മീയുടെ ഫോണായിരുന്നു. വീട്ടിലെത്തിയോ എന്നറിയാൻ സഫ്ന വിളിച്ചതായിരുന്നു.

“…..ആ സഫ്ന ഇപ്പൊ എത്തിയതേ ഉള്ളൂ….ആദീ കിടന്നെന്ന് തോന്നുന്നു….വിളിക്കണോ……”.

“…ഏയ് വേണ്ട വല്ല്യാമ്മീ…..പാവം ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ….ഞാൻ നാളെ വിളിച്ചെക്കാം….”.

വല്ല്യാമ്മീയുടെയും സഫ്നയുടെയും സംസാരം നീണ്ടുപോയി. സത്യത്തിൽ നിന്ന് കാൽ കഴച്ച ഞാൻ ആ കുടുസ്സ് ടെലിഫോൺ ബുത്തിൽ ഇരിക്കാനൊരിടം തപ്പുകയായിരുന്നു. എന്റെ ഭാഗ്യത്തിന് ഇരിക്കാനായി ഒരു ചെറിയ പട്ടിക അടിച്ചുണ്ടാക്കിയ ഒരു ഭാഗം കണ്ടു. ടെലിഫോൺ ഇൻടേക്ക്സ് വയ്ക്കാൻ വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയതായിരുന്നു അത്. ഞാൻ അതിലേക്ക് അരക്കെട്ട് തള്ളി ഇരുന്നു. ഒട്ടും വീതിയില്ലാത്തതിനാൽ ഞെരുങ്ങിയ അവസ്ഥയിലാണ് ഞാനിരുന്നത്.

“…എന്നാ …ശരി….ഗുഡ് നൈറ്റ്…സഫ്ന …”. വല്ല്യാമ്മീ ഫോൺ സംഭാഷണം അവസാനിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നെന്ന് അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് മനസ്സിലായി. സഫ്ന ഗുഡ് നൈറ്റ് പറഞ്ഞ് അവസാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയത് അവരിൽ ആശ്വാസം ഉളവാക്കി .

“…ഗുഡ് നൈറ്റ്…വല്ല്യാമ്മീ…”.

ഫോൺ കട്ട്  ചെയ്ത് വല്ല്യാമ്മീ അവരുടെ വാനിറ്റി ബാഗിൽ വച്ചു. ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട അവർക്ക് ചിരിപൊട്ടിയെങ്കിലും അതടക്കി എന്നെ കള്ളാ ഗൗരവത്തിൽ നോക്കി.

“…..അല്ലാ…ആദീ….ഇവിടെ ഒരു പെണ്ണ് കാല് കഴച്ച് നിൽക്കുന്നു….അവളെ തിരുത്താതെ സ്വയം കയറി ഇരിക്കുകയാണോ ……”..

“….വല്ല്യാമ്മീയെ ഇരുത്തണമെന്നുണ്ട്…..പക്ഷെ നിങ്ങടെ ആന ചന്തി ഇതിൽ കൊള്ളുകേലല്ലോ…..വേണേൽ എന്റെ മടിയിൽ ഇരുന്നോ….”.

“…മോനെ ആദീ…..ഞാൻ നിന്റെ മടിയിൽ കയറി സത്യായിട്ടും…ഇരിക്കുമേ….”. വല്ല്യാമ്മീ കള്ള ചിരി പാസ്സാക്കി.

“….നോക്കട്ടെ…..വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ മടിയിൽ ഇരിക്കൊന്ന് നോക്കട്ടെ….”.  ഞാനും വിട്ട് കൊടുക്കാൻ ഭാവിച്ചില്ല.

“…..എന്നാൽ നിന്നെ അതറിച്ചിട്ട തന്നെ കാര്യം…..”.

മുഖത്ത് വിരിയുന്ന പ്രണയചേഷ്ടയാൽ വല്ല്യാമ്മീ എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞ് എന്റെ വലത് തുടയിൽ പതിയെ ഇരുന്നു. വെള്ളം നിറച്ച ഒരു ബലൂൺ പോലെ അതിലോലമായ സുഖസ്പർശം എന്നിലേക്ക് ഇഴുകി വന്നു. വല്ല്യാമ്മീ ശരീരഭാരം മുഴുവനായി എന്റെ തുടയിൽ അമർന്നപ്പോൾ അവരുടെ ചന്തിച്ചാലുകൾ ഉഗ്രമൂർച്ഛയിൽ അകലുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി.വീതിയേറിയ ചന്തിച്ചാലുള്ള ആ കാമത്തിന്റെ ഉഗ്രപ്രഭാവം തുടിക്കുന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ ആന ചന്തിയുടെ രതിജന്യമായ ചൂട് എന്റെ വലത് തുടയിലാകമാനം പടർന്ന് കയറി. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയെ അരക്കെട്ടോടെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് എന്നിലേക്കടിപ്പിച്ചു.

“….വല്ല്യാമ്മീ…..”. ഞാൻ കാമത്തോടെ വിളിച്ച് പോയി.

“…എന്തെ ആദീ കുട്ടാ…”.

“……എന്ത് ഭംഗിയാ വല്ല്യാമ്മീയെ കാണാൻ….”.

“…കളിയാക്കാതെ ആദീ….”.

“…എനിക്ക് വല്ല്യാമ്മീയോട് പ്രണയം തോന്നുന്നു…….”.

“……,,,,ആദീ …..”.

“….വല്ല്യാമ്മീ….വല്ല്യാമ്മീക്ക് എന്നോടോ….”.

“……നിനക്കുള്ള അതെ ഫീൽ …. തന്നെയാണ് എനിക്കും…എന്റെ ആദീ….”.

ഇരു കൈകൾകൊണ്ട് മുഖം പൊത്തികൊണ്ട് നാണിച്ച് വല്ല്യാമ്മീ പറഞ്ഞു. എന്നിൽ വിരിഞ്ഞു വന്ന സന്തോഷത്തിനതിരില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയെ കെട്ടി വരിഞ്ഞ് പുറം തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു അവരുടെ മുതുകിൽ ചുംബിച്ചു.

“…ഹ്ഹയാ….”. വല്ല്യാമ്മീയിൽ നിന്ന് അറിയാതെ സീൽക്കാരമുയർന്നു.

“…എന്റെ കൊച്ചുകളളി …എന്ത് ചുടാ വല്ല്യാമ്മീ…നിന്നെ……”. ഞാൻ അതിലോലമായി പുറത്ത് ചുണ്ടുരച്ചുകൊണ്ട് മൊഴിഞ്ഞു.

“….പനിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നെ ആദീ…..”. വല്ല്യാമ്മീയുടെ പുറത്ത്  എന്റെ ചുണ്ടുകളിഴയുന്ന സുഖപാര്യമ്യത്തിൽ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി ചോദിച്ചു.

“…ഒരിക്കലും ഇല്ല എന്റെ അപ്സരസ്സേ ….നിനക്ക് പനിയൊന്നുമില്ലാ ….”. ഞാൻ അവരുടെകഴുത്തിൽ ആഞ്ഞു ചുംബിച്ചു.

“…ആഹ്ഹ്ഹ് ..പിന്നെ ചൂട് എന്ന ആദീകുട്ടൻ പറഞ്ഞത് ഇവിടെ നിന്നാ….”. സുഖത്താൽ വല്ല്യാമ്മീ ഇളകി.

“…നിന്റെ അരക്കെട്ടിൽ നിന്ന്…..അതെന്റെ തുടയെ പൊള്ളിക്കും എന്ന്  തോന്നുന്നു….പക്ഷെ .എന്ത് സുഖാ എന്റെ വല്ല്യാമ്മീ….”.

“…എന്താ കുട്ടാ…..എന്റെ അരക്കെട്ട് നിന്നെ പൊള്ളിക്കുന്നുവോ…അതെന്താടാ..ആദീ……”. വല്ല്യാമ്മീ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“…അത്….അത് വല്ല്യാമ്മീയുടെ കടിമൂത്ത പുറിന്റെയാ……”. ഞാൻ വികാരത്തോടെ ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ ചെവി കടിച്ചു.

എന്റെ നാവിന്റെ കാമ പരാഗണത്താൽ ഇക്കിളിയായി വല്ല്യാമ്മീ ഇളകി. ആ നീക്കത്തിൽ അവരുടെ ബാലൻസ്സ് തെറ്റി വീഴാൻ പോയതിൽ നിന്ന് രക്ഷ നേടാനായി ചാടിയവർ എഴുന്നേറ്റു.

“…എന്തേ വല്ല്യാമ്മീ…..”

“…പെട്ടെന്ന് വീഴാൻ പോയി…..”.

“…കുഴപ്പൊന്നും ഇല്ലല്ലോ വല്ല്യാമ്മീ…..”.

“…ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ല എന്റെ ആദീക്കുട്ടാ…..”. വല്ല്യാമ്മീ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് മൊഴിഞ്ഞു.

ഞാൻ എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ വിരിഞ്ഞ അരക്കെട്ടിലേക്ക് ഉന്മാദത്തോടെ നോക്കി. ആ വശ്യഭംഗിയാർന്ന ആകാര ചന്തിയുടെ നടുവിൽ ഇരുവശത്തേക്കും വിരിഞ്ഞുന്നി നിൽക്കുന്ന അഗാധമായ ആ ചാലിലേക്ക് ചുരിദ്ദാർ കുഴിഞ്ഞ് പോയിരിക്കുന്നു. തല വെട്ടിച്ച് എന്നെ നോക്കിയ വല്ല്യാമ്മീ കണ്ടത് കാമതിക്ഷണതയോടെ എന്റെ കണ്ണുകൾ അവരുടെ ചന്തിയെ നോക്കിയാസ്വദിക്കുന്നതായിരുന്നു. നിശബ്ദ്ധതയോടെ നിശ്വസിച്ച് വല്ല്യാമ്മീ തന്റെ അസാമാന്യ വലിപ്പമുള്ള ചന്തിയെ എന്റെ മുഖത്തേക്കടുപ്പിച്ചു. അതിന്റെ ചൂട് എന്റെ  ചുണ്ടിലും മുഖത്തും വ്യാപിച്ചപ്പോൾ അനശ്വരമായ എന്റെ കാമാഭിലാഷം തുടിച്ചു. അരക്കെട്ടിൽ നിന്ന് മൂത്ര വാസന എന്റെ മുക്കിലേക്കടിച്ചു.

“…മുഹ്ഹ്ഹ്ഹ്..ആഅസുസ്……”.

ഞാൻ ആ വാസനയെ ആഞ്ഞു വലിച്ചു. കട്ടിയോടെയുള്ള ആ പ്രഭാവം എന്റെ മൂക്കിലൂടെ കയറി സിരകളിൽ ലഹരിയുയർത്തി. ഞാൻ സ്വയം മറന്ന് പോകുന്ന നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. മതിവരാത്ത ഞാൻ വീണ്ടും ആഞ്ഞു വലിച്ചു.

“….എന്താ…കുട്ടാ…..മണക്കുന്നേ…..”.

“….വല്ല്യാമ്മീയുടെ മൂത്ര ചൂര്  …..”.

“…ഇഷ്ട്ടായോ.ആദീ ..നിനക്ക്….”.

“…ആ..വല്ല്യാമ്മീ… ..”.

“…മൂത്ര ചൂരിന്റെ കെട്ട മണം അത്രയ്ക്കങ്ങ്  ഇഷ്ട്ടായോ…എന്റെ ആദീകുട്ടന് …”. വികാരത്തോടെ അൽപ്പം കുനിഞ്ഞ് കാലുകൾ അകത്തി വല്ല്യാമ്മീ ചോദിച്ചു.

“….മുഹ്ഹ്ഹ്..ഹാഹാഹാ ….അതെ വല്ല്യാമ്മീ…”. എന്റെ കൺമുന്നിൽ  കാലുകൾ അകത്തി കുനിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ തുടകൾക്കിടയിലേക്ക് ഞാൻ മുഖം പൂഴ്ത്തി മണപ്പിച്ചു.

ആസ്വാദകരമായ ആനന്ദം എനിക്ക് അവിടെത്തെ വിയർപ്പ് കലർന്ന മൂത്ര വാടയിൽ നിന്ന് ലഭിച്ചു. ഞാൻ ലെഗ്ഗിങ്ങ്സ് മറച്ചിരിക്കുന്ന യോനിയിൽ പുറകെ നിന്ന് മുക്ക് അവിടെ വച്ച്  ഇട്ടുരച്ചു.  എന്റെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പിനാൽ അവരുടെ യോനിയുടെ മുകളിലെ കാമനടനത്തിൽ വല്ല്യാമ്മീ ഹർഷ പുളകിതയായി. നനുനനുത്ത പാന്റീസിന്റെ മാർദ്ദവം പോലും എന്റെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പിനാൽ ഞാനറിഞ്ഞു. കനത്ത മൂത്ര വാടക്കൊപ്പം എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് വല്ല്യാമ്മീയുടെ കുതിയുടെ സുഗന്ധം എന്നെ അങ്ങോട്ടാകർഷിച്ചു. ഞാൻ മുക്കെടുത്ത് പതിയെ പൊക്കി അവരുടെ കുതിത്തുള ലക്ഷ്യമാക്കി അമർത്തി മണത്ത് നോക്കി. കാമത്തിന്റെ കഠിനമായ ചാലകങ്ങൾ പ്രവഹിക്കുന്ന ആ കുതി മണം എന്നിലെ കാമ മൂർച്ഛയെ വല്ലാതെയങ്ങുയർത്തി.

“…ആദീ കുട്ടാ……നീ എവിടെയാ മണക്കുന്നേ….അത്…അത്….എന്റെ…..”. വല്ല്യാമ്മീ നാണത്താൽ തുടരാനാവാതെ പാതി വാക്കുകൾ വിഴുങ്ങി.

“…പറ വല്ല്യാമ്മീ….ഞാൻ മണക്കുന്നത് വല്ല്യാമ്മീയുടെ എവിടെയാണെന്ന് …..പറ…..”. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ കാമത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കാനായി മണക്കുന്ന സ്ഥലം പറയാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു.

“…അത്…ആദീ….അത് …”. വല്ല്യാമ്മീ നാണത്താൽ പറയാൻ മടിച്ചു.

“….എന്റെ വല്ല്യാമ്മീ….പ്ലീസ് ഒന്ന് പറ…..”.

“..അത്…അത്….എന്റെ മറ്റേ ഹോളല്ലേ…..”. വല്ല്യാമ്മീ നാണത്താൽ ജ്വലിച്ചു.

“….ഞാൻ മണത്തോട്ടെ വല്ല്യാമ്മീ…”.

“…അയ്യേ…..എന്റെ മറ്റേത് വരുന്ന ഹോളല്ലേ…..”. വല്ല്യാമ്മീ പെട്ടെന്ന് ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞ് നിർത്തി.

ഞാൻ അവരുടെ പുറകിൽ  ആസ്വദിച്ചവിടെ  മണത്ത് എന്റെ എല്ലാ സർവ്വ ശക്തിയെടുത്ത് ആഞ്ഞു ബിച്ചു. . ആ സുഖത്തിന്റെ പകർന്നാട്ടത്തിൽ വികാരവിവശ്യയായി വല്ല്യാമ്മീ ആഞ്ഞു പൊങ്ങി. അതിന്റെ മാസ്മരിക ഗന്ധത്താൽ ഒരിക്കൽ കൂടി ഞാൻ അവിടെ ഭ്രാന്തൻ നടനമാടി.

“…ആആഹ്ഹ്ഹ് …എന്റെ ആദീ കുട്ടാ….”. വികാരത്തള്ളിച്ചയിൽ വല്ല്യാമ്മീ പൂച്ചയെ പോലെ കുറുങ്ങി.

“…വല്ല്യാമ്മീ..ഇഷ്ട്ടായോ ..”.

“…എന്താ ആദികുട്ടാ….”.

“..ഞാൻ ഇപ്പൊ വല്ല്യാമ്മീടെ  ഏവിടെയാ…..ഉമ്മവച്ചെ ….”.

“…എന്റെ പുറകിലെ ഹോളിൽ…..”.

“…അവിടെ എനിക്ക് വല്ലാതെ ഇഷ്ട്ടായി ..വല്ല്യാമ്മീ…”.

“…ശ് ശൊ …ആദികുട്ടന്റെ ഒരു കാര്യം…..അതെന്റെ മറ്റേത് വരുന്ന ഹോളല്ലെടാ…..”.

” …ഏത് വരുന്നത്…..”.

“..ശ് ശ്ശ്യ ..ഈ ആദീ കുട്ടന്റെ കാര്യം…അതെന്റെ അത്  വരുന്ന ഹോളല്ലേ….”.

“….ഏത്….”.

“…എന്റെ തീട്ടം….ശ് ശ്യോ …..എന്റെ ആദീ കുട്ടാ…നാറില്ലെടാ …”.

“…ഇല്ലാ ഒരിക്കലും ഇല്ലാ…..വല്ല്യാമ്മീ…..”

.”…അതെന്താ ആദീ കുട്ടാ…..”.

“…അതങ്ങെയാ…..വല്ല്യാമ്മീ….”.

“…അതെന്നോട് പറയടാ ആദീ കുട്ടാ…… “.

“…..എനിക്ക് വല്ല്യാമ്മീയോട് വല്ലാത്ത പ്രണയമാ …അതോണ്ട് എനിക്ക് അതൊന്നും പ്രശ്നമല്ലാ ….”.

“…ആദീ കുട്ടാ….. “.

“…വല്ല്യാമ്മീ…”.

ഞാൻ അവരുടെ മാംസളമായ ചന്തിയിൽ തുടരെ തുടരെ ഉമ്മകൾകൊണ്ട് മുടി. കാമവിസ്പോടനം പോലെ വല്ല്യാമ്മീ അലർച്ചയോടെ കാമത്തിൽ ഇളകി. എന്റെ പ്രണയ ചിന്തകൾ ആയിരമായിരമായി വല്ല്യാമ്മീയുടെ ഹ്യദയത്തിലേക്ക് നുഴഞ്ഞ് കയറി. ഞാൻ അവരുടെ ലെഗ്ഗിൻസ് പുറകെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് താഴ്ത്തി.

“…അയ്യോ കുട്ടാ….ഇപ്പൊ വേണ്ടാ….വീട്ടിലെത്തിട്ടാകാം…..” വല്ല്യാമ്മീ തടഞ്ഞു.

ഞാൻ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അതിൽ കാര്യമുണ്ടെന്ന് തോന്നി. വഴിയിൽ കിടന്ന് രതിവേഴ്ച്ചയിൽ ഏർപ്പെട്ട് പിടിക്കപ്പെട്ടാൽ ആകെ നാറ്റകേസ്സാകും. മഴ കാരണം ഇതിലെ പോകുന്ന ഏതൊരുത്തനും കയറി നിൽക്കാൻ തോന്നിയാൽ കഴിഞ്ഞു കാര്യം. ഇതിനിടയിൽ വല്ല്യാമ്മീ കാര്യമായി പുറത്തേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“…എന്താ വല്ല്യാമ്മീ…..”.

“…ആദീ……നല്ല മൂത്ര ശങ്ക…..പുറത്താണേൽ മഴയും….”.

“…അതിനെന്താ വല്ല്യാമ്മീ…..ഇവിടെ ഒഴിച്ചോ…..”.

“….അയ്യേ…ആദീ…എനിക്ക് നാണാ ….”.

“…അങ്ങനെ നാണിച്ചാലെങ്ങിനേയാ …..അതോ വഴിയിൽ പോണോരെ കാണിച്ചിട്ട് ഒഴിക്കണമെന്നുണ്ടോ…”. ഞാൻ അവരോട് ചോദിച്ചു.

“…അയ്യേ…ഈ ആദീ എന്താ പറയണേ…..”.

“…ഇല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോകാം….”. ഞാനൊരു ഉപായം പറഞ്ഞു.

“…അത്ര വരെ പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ പറ്റൂന്ന് തോന്നുന്നില്ല….”. വല്ല്യാമ്മീ ചിണുങ്ങി.

“…എന്നാ ഇവിടെ ഒഴിച്ചോ….ഇതുപ്പൊ ഞാനല്ലേ കാണുകയുള്ളു….എന്നായാലും ഞാൻ കാണേണ്ടത് തന്നെയല്ലേ….അല്ലെ വല്ല്യാമ്മീ….”.

“….മ് മം ….”. വല്ല്യാമ്മീ മൂളി.

“…എന്നാ തുടങ്ങിക്കോ….ഞാൻ കണ്ണാടിച്ചിരുന്നേക്കാം…..”. ഞാൻ കണ്ണടച്ച് ഇരുന്നു.

നിമിഷങ്ങൾ പതുക്കെ നീങ്ങി തുടങ്ങി. വല്ല്യാമ്മീയുടെ അനക്കമൊന്നും കേഴ്ക്കാനില്ല. ഇപ്പോഴും മൂത്ര ശങ്ക പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ എങ്ങിനെ സാദ്ധിക്കുന്നു എന്ന മനസ്സിൽ തോന്നി.

“…ഷര് റാ ർ ർ ർ ….”.

വല്ല്യാമ്മീയുടെ മൂത്രം താഴെ പതിക്കുന്ന ശബ്‌ദം എന്നെ ഉണർത്തി. ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കുബോൾ എനിക്ക് പുറകെ തിരിഞ്ഞ് ലെഗ്ഗിങ്ങ്സ് അഴിക്കാതെ തന്നെ മൂത്രം ഒഴിക്കുന്ന വല്ല്യാമ്മീയെ കണ്ടു. മൂത്രം തുണിക്കുള്ളിലൂടെ ഒഴുകി താഴേക്ക് പതിക്കുന്നത് കാണാൻ നല്ല രസമുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ കൈ നീട്ടി കുബിളാക്കി പിടിച്ച് വല്ല്യാമ്മീയുടെ സ്വർണ്ണ നിറമുള്ള മൂത്രത്തെ ശേഖരിച്ചു. അതിന്റെ ചൂട് അടുത്തറിയാനായി ഞാൻ പുറകിലൂടെ യോനിയിൽ തലോടിയതും ഞെട്ടി ധരിച്ച വല്ല്യാമ്മീയുടെ മൂത്രം നിന്നതും ഒപ്പമായിരുന്നു. വല്ല്യാമ്മീ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞ് എന്നെ നോക്കി.

“..ശ് ശ്യോ…ആദീ കുട്ടാ……അതങ്ങ് നിന്നില്ലേ….”.

വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുഖം ചെറു ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നു. എനിക്കും അത് വേണ്ടെരുന്നില്ലാ എന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും പോയ ബുദ്ധി ആന പിടിച്ചാലും കിട്ടില്ല എന്നല്ലേ.. ആ ദേഷ്യത്തെ അടക്കാനായി കൈകുമ്പിളിൽ ഉള്ള സ്വർണ്ണ നിറമുള്ള മൂത്രത്തെ ഞാൻ ചുണ്ടിലേക്കടുപ്പിച്ചു. വല്ല്യാമ്മീയുടെ കണ്ണുകൾ ആശ്ചര്യപൂർവ്വം എന്റെ പ്രവർത്തി നോക്കിക്കണ്ടു. ഞാൻ ആ സ്വർണ്ണ നിറം ചാലിച്ച ആ കാമദ്രാവകത്തെ ഒരു തീര്ഥം പോലെ വലിച്ച് കുടിച്ചു.

“…എന്റെ വല്ല്യാമ്മീ……എന്ത് രുചിയാ….ഇതിന്….”.

“..ശ് ശ്യോ….ആദീ കുട്ടന് അറക്കുന്നില്ലേ…..”. വല്ല്യാമ്മീ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“…എന്റെ വല്ല്യാമ്മീടേതല്ലെ ….”.

“…ആദീ കുട്ടാ…..എനിക്ക് നിന്നെ പിടിച്ച് തിന്നാൻ തോന്നുന്നെടാ……നമുക്ക് വീട്ടിൽ പോകാം….”. വല്ല്യാമ്മീ കാമത്തോടെ അക്ഷമയായി.

“…മഴ….”. ഞാൻ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു.

“…അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല….വേഗം പോകാം….”.

“…വല്ല്യാമ്മീ പറയുന്നത് പോലെ….”.

എന്ന്  പറഞ്ഞ് ഞാൻ ബാഗെടുത്ത് അവരുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തിട്ട് ടെലിഫോൺ ബൂത്തിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് ബൈക്കിലേക്ക് ചാടി കയറി. എന്റെ ബാഗെടുത്ത് പുറത്തിട്ട് വല്ല്യാമ്മീ പെട്ടെന്ന് ഇരു കാലും അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തുമിട്ട് പുറകിൽ ചാടി കയറി.

ഞാൻ ബൈക്കെടുത്ത് ആ വെള്ളക്കെട്ടിൽ നിന്ന് പതുക്കെ എടുത്തു. വെള്ളം നിറഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന ഭാഗം കഴിഞ്ഞതും ബൈക്കിന്റെ വേഗം ഞാൻ കൂട്ടി. വല്ല്യാമ്മീയുടെ ശരീരം എന്റെ പുറത്തമരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ കനത്ത മുലകൾ ഒരു സ്പോഞ്ച് കൂമ്പാരം പോലെ ഞെരിഞ്ഞു. ആ തണുപ്പിൽ അതെന്റെ കാമത്തെ ഉണർത്തി വിട്ടു. വല്ല്യാമ്മീ കൈകൾ എന്റെ ഇരുവശത്തുകൂടി ചുറ്റി വരിഞ്ഞു. ആ സുഖത്തിൽ ബൈക്കിന്റെ വേഗത ഞാൻ കൂട്ടി.

അധികം വൈകാതെ വല്ല്യാമ്മീയുടെ വീടെത്തി. പെട്ടെന്ന് വാതിൽ തുറന്ന് അവർ അകത്തേക്ക് പോയി. മൂത്തുമ്മയെ കാണാനാണ് ആ തിരക്കെന്ന് മനസ്സിലായി. അവരുടെ മുറിയിൽ നിന്ന് ആശ്വാസത്തോടെ വല്ല്യാമ്മീ പുറത്ത് വന്നു.

“….ആദീ..ആ കാണുന്നതാ  നിന്റെ മുറി…..പിന്നെ നിനക്ക് ..വിശക്കുന്നുണ്ടോ….”.

“…പിന്നല്ലാതെ ആനയെ തിന്നാനുള്ള വിശപ്പുണ്ട്…..”.

“..അവയൊന്നും ഇല്ല…വേണേൽ നല്ല ബിരിയാണി തരാം….”.

“…വല്ല്യാമ്മീ….എന്നാ വേഗം തരു…..”. ഞാൻ ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ ഇരുന്നു….”.

“…അയ്യേ…ചീത്തകുട്ടി …കൈയ്യ് കഴുകുന്നില്ലേ…..”.

“…അതൊന്നും വേണ്ടെന്നേ….”.

“…കയ്യിൽ അപ്പടി  മൂത്രമായതല്ലേ ….”. വല്ല്യാമ്മീ ചുണ്ട് വക്രിച്ച് ചോദിച്ചു.

“…എന്റെ വല്ല്യാമ്മീടേതല്ലെ  ഞാനങ്ങ് സഹിച്ചു….”.

“…ങ്ങേ …അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ലാ…..വേഗം പോയി കുളിച്ചെ……”

വല്ല്യാമ്മീ ഒരു തോർത്ത് മുണ്ട് എന്റെ തോളിൽ ഇട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ മടിയോടെ ചിണുങ്ങി. ഒരു കുട്ടിയെ ഉന്തി തള്ളി കുളിക്കാൻ കൊണ്ട് പോകുന്ന പോലെ വല്ല്യാമ്മീ എന്നെ തള്ളിക്കൊണ്ട് കുളിമുറിയുടെ വാതിലിൽ എത്തിച്ചു. ഞാൻ  ഉള്ളിൽ കയറി വാതിൽ ചാരി. മൂത്രമൊഴിക്കാൻ സിബ്ബ് തുറന്നപ്പോഴാണ് ഞാൻ അത് കണ്ടത്.

“…വല്ല്യാമ്മീ…വല്ല്യാമ്മീ…”. ഞാൻ അവരെ വിളിച്ചു.

“..എന്താ ആദീ….”. ചാരിയിട്ട വാതിൽ തുറന്ന് വല്ല്യാമ്മീ അകത്ത് വന്നു.

“…ഇതെന്താ…ഇത്..വല്ല ഷോറൂമാണോ…????..”

ചുമലിൽ തലങ്ങും വിലങ്ങും കെട്ടിയ അഴയിൽ പത്തിരുപതോളം പാന്റീസുകൾ ഉണക്കാനിട്ടിരിക്കുന്നത് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് ചോദിച്ചു. നാണത്താൽ വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുഖം തുടുത്തു.

“..അയ്യോ ഞാനെടുത്ത് മാറ്റാൻ  മറന്നതാ…..”. ആ പാന്റീസുകളെല്ലാം മാടിയെടുക്കുന്നതിനിടയിൽ വല്ല്യാമ്മീ പറഞ്ഞു.

പെട്ടെന്നാണ് ഞാൻ മൂത്രമൊഴിക്കാൻ നിൽക്കാനെന്ന മനസ്സിലായത്. എന്റെ ഉദ്ദരിച്ച് നിൽക്കുന്ന കഴക്കോൽ പോലത്തെ കുണ്ണയിലേക്ക് വല്ല്യാമ്മീ ആർത്തിയോടെ നോക്കി. മൂത്രമൊഴിക്കാതെ ഞാൻ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് വല്ല്യാമ്മീ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ക്ളോസറ്റ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഭാഗം അൽപ്പം  ഉയരം കുടിയതായിരുന്നു. അതിനാൽ വല്ല്യാമ്മീ മുഖത്തിന്റെ പൊക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു വിറച്ച് നിൽക്കുന്ന എന്റെ കുണ്ണ.

“…മൂത്രമൊഴിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് ക്ലാസ്സൊക്കെ എടുത്തിട്ട് ഇപ്പൊ എന്താ ആദീക്ക് ഒഴിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലേ…”.

“…ഒന്ന് പോയേനെ വല്ല്യാമ്മീ….”. എന്നെ പറഞ്ഞ് ഞാൻ മൂത്രമൊഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഞാൻ മൂത്രമൊഴിക്കുന്നത് കണ്ടു നിന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ ശ്രദ്ധ പൂർണ്ണമായും എന്റെ കുണ്ണയിലേക്കായിരുന്നു. ആർത്തിയോടെയുള്ള അവരുടെ നോട്ടം എന്നിൽ കഠിനമായ കാമത്തെയുണർത്തി. പെട്ടെന്ന് ഞാൻ അരക്കെട്ട് തിരിച്ച് വല്ല്യാമ്മീയുടെ മേലേക്ക് മൂത്രത്തെ ചെറ്റിപ്പിച്ചു.

“…ശ് ശ്യേ …ആദീ….”. വല്ല്യാമ്മീ ചിണുങ്ങി.

എന്റെ പ്രവർത്തി വല്ല്യാമ്മീക്ക് ഇഷ്ട്ടമായെന്ന് എനിക്ക് പൂർണ്ണമായും മനസ്സിലാക്കി. പതുക്കെ ഞാൻ എന്റെ കുണ്ണയിൽ നിന്ന് പ്രവഹിക്കുന്ന മൂത്രത്തെ വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുലകളുടെ ഇടയിലേക്ക് ചീറ്റി ഒഴിപ്പിച്ചു. ആ വെളുത്ത ചുരിദ്ദാറിൽ വീണ മൂത്രം വല്ല്യാമ്മീയുടെ കറുത്ത ബ്രൈസിയറിനെ നിഴലടിപ്പിച്ച് കാണിപ്പിച്ചു. ചുണ്ടിലേക്ക് തട്ടി തെറിച്ച് വരുന്ന മൂത്രത്തുള്ളി വല്ല്യാമ്മീ സ്വന്തം നാവുകൊണ്ട് രുചിച്ചു. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് ലക്ഷ്യമാക്കികൊണ്ട് മൂത്രത്തെ പായിച്ച് വിട്ടു. അതിന്റെ ചൂടിനാൽ വല്ല്യാമ്മീ കാമത്തോടെ വായ തുറന്ന് പിടിച്ച് എന്റെ അരികിലേക്ക് വന്നു. എന്റെ മൂത്രം വല്ല്യാമ്മീയുടെ വായയിൽ പത കെട്ടി നിറഞ്ഞു. അവസാന തുള്ളിയും അവരുടെ വായയിലേക്ക് ഒഴിച്ച് കൊടുത്തു. വല്ല്യാമ്മീ കാമത്തോടെ എന്റെ പാത നിറഞ്ഞ മൂത്രത്തെ ഇറക്കി.

“…വല്ല്യാമ്മീ…”.

“…ആദീ കുട്ടാ വേഗം കുളിച്ച് വരൂ….എനിക്ക് കൊതിയാകുന്നെടാ…..”. എന്ന പറഞ്ഞ് വല്ല്യാമ്മീ പുറത്തേക്കിറങ്ങി പോയി.

വേഗത്തിൽ ഞാൻ കുളിച്ച് വല്ല്യാമ്മീ തന്ന തോർത്ത് ചുറ്റി പുറത്തേക്കിറങ്ങി. കലശലായ വിശപ്പ് എന്നിൽ പടർന്ന് കയറി. അടുത്ത മുറിയിൽ വെള്ളം താഴെ വീഴുന്ന ശബ്‌ദം ഞാൻ കേട്ട്. വല്ല്യാമ്മീ കുളിക്കുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായി. ഞാൻ സോഫയിൽ ഇരുന്ന് പത്രം വെറുതെ മറച്ച് നോക്കി.

“…ആദീ…നമുക്ക് കഴിക്കാം…..”.

ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ എന്നോട് ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ ഇരിക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്ന് പോകുന്ന വല്ല്യാമ്മീയെയാണ് കണ്ടത്. വലിയ ടർക്കി ഇളം നീല ടവ്വൽ ചുറ്റിക്കൊണ്ടായിരുന്നു വല്ല്യാമ്മീയുടെ  വേഷം. അവരുടെ തുടയുടെ മുക്കാൽ ഭാഗത്തോളം നഗ്നമായി എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു. ഒരു കാസറോളുമായി അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് ഇളം നീല ടവ്വൽ ചുറ്റി എന്റെ അടുത്ത് വന്നു. അരികിൽ നിന്ന് പ്‌ളേറ്റെടുത്ത് വച്ച് അതിലേക്ക് ബിരിയാണി വിളമ്പി.

“…ആദീക്ക് ബിരിയാണി ഇഷ്ട്ടല്ലേ….”.

“..ആ….പക്ഷെ അതിനേക്കാൾ ഇഷ്ടം എനിക്കിപ്പോൾ വല്ല്യാമ്മീയെയാണ്…യു ലുക്കിങ്ങ് സൊ ഹോട്ട് …..”.

ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ആ വാക്കുകൾ അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ കാമത്തിന്റെ തിരിനാളങ്ങൾ ഉയർത്തി. ഞാൻ എന്റെ കയ്യെടുത്ത് അവരുടെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റി എന്നിലേക്കടുപ്പിച്ച് നിർത്തി. വല്ല്യാമ്മീയുടെ തുടയിലൂടെ  എന്റെ കൈയ്യരിച്ച് കയറി. വല്ല്യാമ്മീ പെട്ടെന്ന് മാറി.

“..ആദീ….കൈയ്യ് വൃത്തികേടാക്കണ്ടാ …മര്യാദക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്ക്……”.

ഞാൻ മറുത്തതൊന്നും പറയാതെ ബിരിയാണി കഴിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു. വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ അടുത്ത് തന്നെയിരുന്ന് കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ എന്നെ ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നല്ല സ്വാദ് ബിരിയാണിക്കുള്ളതിനാൽ പതിവിലും അധികം ഞാൻ കഴിച്ചു. കൈകഴുകി വല്ല്യാമ്മീ കാണിച്ച് തന്ന മുറിയിൽ ഞാൻ ഉലാത്തി. അതിന് ശേഷം ഞാൻ മൊബൈലെടുത്ത് കട്ടിലിൽ നീണ്ട നിവർന്ന് കിടന്നു. വാട്സ്ആപ് മെസ്സേജുകൾ കുറെ വന്ന കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അതിലേക്ക് ഊളയിടുന്നത് ഇടയിൽ ഞാൻ ഒരു കാൽപ്പെരുമാറ്റം കണ്ടു.

ഞാൻ തല ഉയർത്തി നോക്കി. മുന്നിൽ വല്ല്യാമ്മീ ഇളം നീല ടവ്വൽ ചുറ്റി നാണിച്ച് നിൽക്കുന്നു. അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ കാമത്തിന്റെ നിഗുഢഭാഷ നിഴലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ ശ്രദ്ധ പൂർണ്ണമായും ആ മാദക ശരീരത്തിലേക്ക് പതിഞ്ഞു. കാമത്താൽ കഠിനമായി ശ്വസിക്കുന്ന വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. ആ കാമദേവത പോലെ നടന്ന വരുന്ന അവരെ കണ്ട ഞാൻ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

“..ആദീ….”.

അരികിലെത്തിയ വല്ല്യാമ്മീ എന്നെ സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചു. ഞാനവരുടെ കണ്ണിലേക്ക് പ്രണയത്തോടെ നോക്കി. എന്നിലെ ചങ്കിടിപ്പ് വർദ്ധിച്ചു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വല്ല്യാമ്മീ മാറിൽ ചുറ്റികെട്ടിയ നീല ടവ്വൽ അഴിച്ച് ആ മാദക മേനി എന്റെ നേരെ തുറന്ന് പിടിച്ചു. തുളുമ്പാനായി വെമ്പി നിൽക്കുന്ന മുലകളും അയഞ്ഞ വയറിന്  താഴെ രോമങ്ങളുടെ കാട് നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന യോനി തടവും എന്നിൽ കാമത്തിന്റെ കൊടിയ ചിന്തകളിലേക്ക് നയിച്ചു.

വല്ല്യാമ്മീ അവരുടെ വലത് മുല എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് പതിയെ മുട്ടിച്ചു. നല്ലൊരു തണുപ്പ് എന്റെ കൺപോളകളിൽ നനഞ്ഞിറങ്ങി. അവാച്യമായ ആനന്ദത്തിൽ  നിന്ന് കരകേറാൻ എനിക്ക് കുറച്ച് നിമിഷങ്ങളെടുത്തു. ഞാൻ മുഖം അൽപ്പം ഉയർത്തി വല്ല്യാമ്മീയുടെ വലത് മുല കണ്ണിയിൽ നാവുകൊണ്ട് തലോടി. ആ തരളമാം സ്പർശനത്താൽ വികാരവതിയായി വല്ല്യാമ്മീ കാലിന്റെ പെരുവിരലിൽ ഉയർന്ന് പോയി. അവരുടെ ഈറൻ തലമുടിയിൽ തഴുകികൊണ്ട് ഞാൻ ആ മാൻപേട കണ്ണിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി. ആ ചുണ്ടുകൾ വിയാണ് വെമ്പുന്ന പൂവിനെ പോലെ നിന്ന് വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കാമത്തിന്റെ ചുവപ്പ് നിറച്ചാർത്തോടെ ആ തടിച്ച ചുണ്ടുകൾ എനിക്ക് ഒരു കഴുകാൻ പോലെ കൊത്തി വലിക്കാനായി ഞാൻ വെമ്പി. ആണ് നിമിഷം എന്റെ മുഖത്ത് അമരുന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുലകൾ പറയാതെ എന്തൊ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുല ഞെട്ടുകൾ വായയിലിട്ട് നുണഞ്ഞു.

“…ആദീ….ആദീ കുട്ടാ…”.

വല്ല്യാമ്മീ എന്നെ വാരി പുണർന്ന് നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു. പഞ്ഞിക്കെട്ട് പോലെ രതി ഭംഗിയേകുന്ന ആ മാർമുലകൾ എന്നിലേക്കമർന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഏതോ പ്രഭാതത്തിന്റെ നനുനനുത്ത ഊഷരതയിലേക്കാണ്ട് പോയി. വികാരം എന്നിൽ കടൽ തിരമാലപോലെ അലറി വന്നു. കാമം തുടിക്കുന്ന തണുപ്പുള്ള വല്ല്യാമ്മീ മുലകളെ ഞാൻ വായയിലേക്കാഴ്ത്തി ചപ്പി കുടിച്ചു.

“..ആഹ്ഹാഹ്ഹ്ഹ്…..ആദീ……എന്റെ ആദീ…..”. വല്ല്യാമ്മീ ആനന്ദത്തോടെ എന്നെ വിളിച്ചു.

എന്റെ പല്ലുകൾ വല്ല്യാമ്മീയുടെ കാമ മാംസത്തിൽ ചെറുതായി ആഴ്ത്തിയപ്പോൾ അവർ എന്റെ മുതുകിൽ നഖത്താൽ ചിത്ര ലേഖനം നടത്തി. എന്താ അടുത്ത കൈയ്യെടുത്ത് ഞാൻ അവരുടെ ഇടത് മുലയിൽ ഞെരിച്ചമർത്തി. ചെറു വേദനയാൽ പുളഞ്ഞ വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ തലമുടിയെ ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ പിടിച്ച് വലിച്ചു. അവരുടെ മുലകൾക്കിടയിലുള്ള കസ്തുരിമണം എന്റെ എല്ലാ നിയന്ത്രണം കളയുന്നതായിരുന്നു. അതിന്റെ കാമം നിറഞ്ഞ എന്റെ പ്രവർത്തികൾ പുതു വഴികൾ തേടാനായി വെമ്പി. ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ മുലകളിൽ മാറി മാറി ചുംബിക്കുകയും ചപ്പികുടിക്കുകയൂം ചെയ്ത്കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. അവർ എന്നിലെ കാമത്തെ ജ്വലിപ്പിക്കാനായി എന്തോ അവ്യക്തമായ ഭാഷയിൽ മുരളുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ മുലകളിൽ നിന്ന് മുഖമെടുത്ത് കാമത്താൽ വൈകാരികമായ വല്ല്യാമ്മീയുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. വിറക്കുന്ന തടിച്ച ചുണ്ടുകളിലേക്ക് ഞാൻ അൽപ്പം ഉയർന്ന് അതിന്റെ മേലെ ചുംബിച്ചു. വികാരാവതിയായ വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ ചുണ്ടുകളെ വായയിലേക്ക് വലിച്ച് കടിച്ചു. അവരുടെ ഉമിനീർ മധുരചഷകമായി എന്നിലേക്ക് ഒഴുകി. എന്തൊരു സ്വാദായിരുന്നു അവരുടെ ഉമിനീരിന്. വല്ല്യാമ്മീ ചുണ്ടുകൾ ഞാൻ പതുക്കെ എന്റെ വായയിലേക്ക് വലിച്ച് പിടിച്ച് ചപ്പി. പറഞ്ഞറിയിക്കാനാകാത്ത രുചി എന്നിലേക്ക് പടർന്ന് കയറി. ആ അനുഭൂതിയിൽ വല്ല്യാമ്മീ എന്നെ കിടക്കയിലേക്ക് മറിച്ചിട്ടു. വണ്ണമേറിയ തുടകൾ അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തും ഇട്ട് നനഞ്ഞ യോനി നെഞ്ചിലുരച്ച് എന്റെ മാറിൽ കയറി ഇരുന്നു.

കൺമുന്നിൽ കനത്ത രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ് വല്ല്യാമ്മീയുടെ യോനിയിലേക്ക് ഞാൻ ആർത്തിയോടെ നോക്കി. വികാരത്തിൽ കുളിച്ച് നിൽക്കുന്ന യോനിയിൽ നിന്ന് കാമത്തിന്റെ മദജലം കുനിഞ്ഞിരുന്നു. അതിന്റെ നനവ് ആ രോമക്കാടിനെ നനച്ചിരുന്നു. അതി നിഗുഢമായ യോനിയിലേക്ക് ഞാൻ കാമത്തോടെയും അതിനുപരി ആർത്തിയോടെയും നോക്കുന്നത് കണ്ട വല്ല്യാമ്മീ അവരുടെ അരക്കെട്ട് എന്റെ വായ്ക്ക് മേലെ വച്ചു. കനത്ത നീണ്ട രോമങ്ങൾ എന്റെ കവിളിൽ തലോടുമ്പോൾ എനിക്കെന്തെന്നില്ലാത്ത സുഖം തോന്നി.

“…എന്റെ ആദീ….”.

വല്ല്യാമ്മീ അലറിക്കൊണ്ട് ആ യോനി തടം എന്റെ ചുണ്ടിലേക്കമർത്തി. ആ വഴു വഴുത്ത മാംസപുഷ്പ്പത്തിൽ എന്റെ നാവ് ഇരതേടിയിറങ്ങി. വല്ല്യാമ്മീ സുഖത്താൽ വില്ല് പോലെ നട്ടെല്ല് വളച്ച് യോനി എന്റെ വായ്ക്ക് മേലെ വച്ച് ഉരസ്സി.

“…എന്റെ ആദീ കുട്ടന്….ഞാൻ ഒരു സാധനം തരട്ടെ…..”.

ഉത്തരം പറയാതെ ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന എന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് വേനലിലെ ആദ്യ മഴത്തുള്ളിയെന്ന പോലെ വല്ല്യാമ്മീയുടെ യോനിയിൽ രണ്ട് തുള്ളി മൂത്രം വീണു. അതിന്റെ കൊടിയ ഗന്ധത്തെ ഞാൻ മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ച് കയറ്റികൊണ്ട് വല്ല്യാമ്മീയുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. ആ തുടുത്ത മുഖം കാമത്തിന്റെ തീച്ചൂളയിൽ പെട്ട പോലെ ജ്വലിച്ചു. പരമ്പരാഗത കാമപ്രമാണങ്ങളെ പൊട്ടിച്ചെറിയാൻ വെമ്പുന്ന ആ നിശ്ചയദാർഢ്യം ആ കാമകണ്ണുകളിൽ തീവ്രമായിരുന്നു. ആ കണ്ണുകൾ ബലമായി അടഞ്ഞു. അതിന് മറുപടിയായി താഴെ അവരുടെ യോനിയിൽ നിന്ന് കാമ ഗന്ധം വമിക്കുന്ന സ്വർണ്ണ നിറമുള്ള മൂത്രം ഒരു  ജലധാരയായി  ഇടമുറിയാതെ ഒഴുകി. താഴെ തൂവിപ്പോകാതെ വളരെ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം ആ തീർത്ഥത്തെ ഞാൻ പ്രണയം തുടിക്കുന്ന മനസ്സോടെയും ആർത്തിയോടെയും കുടിച്ചു. മൂത്രത്തിന്റെ ആസ്വാദ്യമായ ചവർപ്പ് എന്റെ രസമുകുളങ്ങളെ സമ്പന്നമാക്കി. അതിന്റെ കേട്ട രൂക്ഷഗന്ധം എന്നിലെ കാമ ചിന്തയെ സബർണ്ണമാക്കി. വായയിൽ പാതയോടെ നുരയുന്ന കൊഴുപ്പുള്ള മൂത്രം ഞാൻ ആർത്തിയോടെ ഇറക്കുന്നത് കണ്ട വല്ല്യാമ്മീ ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ തരിച്ചുപോയി.

“..ആദീ…കുടിക്കെടാ…..എന്റെ മൂത്രം…..”. അമർത്തി മുക്കിക്കൊണ്ടവർ അലറി.

പാഞ്ഞുവന്ന മൂത്രത്തിന്റെ ശക്തി പതുക്കെ കുറഞ്ഞ് വന്നു. അവസാന തുള്ളിയും ഞാൻ അകത്താക്കിയതിന് ശേഷം എന്റെ കാൽ മടക്കി അരകെട്ടിനോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചതിലേക്ക് വല്ല്യാമ്മീയെ ചാരി കിടത്തി. അവരുടെ വൻതുടയിൽ ഞാൻ തഴുകി. ആ സുഖത്തിന്റെ ആന്തോളനത്തിൽ ആ കാമ ശരീരം ലയിച്ച് കിടന്നു. തുടയുടെ ഉൾഭാഗത്ത് നിറഞ്ഞ രോമങ്ങളിൽ ഞാൻ തലോടിയപ്പോൾ ഇക്കിളിയായി കാലുകൾ അകത്തി. വെളുത്ത തുടകളിൽ വിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന കറുത്ത രോമങ്ങളിൽ ഞാൻ ചുണ്ടുകളാൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് ഉരസ്സി. ആ സുഖത്താൽ വിറച്ചുകൊണ്ട് വല്ല്യാമ്മീ കാലുകൾ പരമാവധി ഇറക്കി. കാണാൻ സൗന്ദര്യമേകുന്ന തുടയെ ഇനിയും ചുംബനങ്ങളാൽ മൂടണമെന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും എന്നിലെ പ്രണയത്തെയും കാമത്തെയും ഒരു പോലെ ജ്വലിപ്പിക്കുന്ന ആ കാഴ്ച്ച ഞാൻ കണ്ടത്. ഞാൻ അവിടേക്ക് ഏകാഗ്രതയോടെ ചൂഴ്ന്ന് നോക്കി.

എന്റെ കൺമുന്നിൽ രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന വല്ല്യാമ്മീയുടെ കുതി.

ഞാൻ വിരലെടുത്ത് അതിന് ചുറ്റുമുള്ള രോമങ്ങൾ തലോടി. വഴുവഴുപ്പുള്ള ഭാഗത്ത് ഞാൻ തല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് ചുംബിച്ചു. അനശ്വരമായ ആ സ്പർശനത്താൽ വല്ല്യാമ്മീ വെട്ടി വിറച്ച് പോയി.

ഞാൻ നാവെടുത്ത് അതിന് ചുറ്റും വട്ടം ചുറ്റി. നാവിൽ നിന്ന് അടരുന്ന കൊത്തിവെള്ളത്താൽ അവിടെ നനഞ്ഞു. ആ നനവേറ്റപ്പോൾ വല്ല്യാമ്മീയുടെ കുത്തി നിന്ന് വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അതിൽ ചുണ്ട് വിരൽ വച്ച് തൊട്ടു. നല്ല ചുടുണ്ടായിരുന്നു അവരുടെ കൂതി പരിസ്സരത്തിലാകമാനം. ഞാൻ വിരൽ ആ പളുങ്ക് കൂതിയിലേക്ക് ആഴ്ത്തിയിറക്കി. ഉള്ളിലെ ഊഷരമായ താപം എന്റെ വിരലിനെ പൊതിഞ്ഞു. ഞാൻ അറിയാതെ ആ സുഖത്താൽ വിളിച്ച്.

“..എന്റെ വല്ല്യാമ്മീ….നിന്റെ കൂതി ഞാൻ പൊന്നാക്കുട്ടോ….”.

“…നീ എന്റെ കൂതി വെട്ടിപൊളിച്ചോടാ… എല്ലാം നിനക്കുള്ളതല്ലേ….ആദീ….”.

“..എന്റെ പൊന്നു വല്ല്യാമ്മീ….”.

ഞാൻ അവരുടെ കൂതിയിൽ വിരലിട്ടിളക്കി. അമരുന്ന അപശബ്‌ദമുയർത്തി എന്നെ വല്ല്യാമ്മീ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. ഞാൻ താഴേക്കും മേലേക്കുമായി ആ കൂതിയിലേക്ക് ആഞ്ഞടിച്ചു. കൊഴുപ്പ് പൊതിഞ്ഞ വിരൽ അതിന്റെ വേഗത കൂട്ടാനായി സഹായകമേകി. എന്റെ വേഗത വർദ്ധിച്ചപ്പോൾ വല്ല്യാമ്മീ കഴുത കരയുന്നത്പോലെ കരയാനാരംഭിച്ചു.

“…പൊളിക്കേടാ…അആഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ് ..പൊളിക്കേടാ..ആദീ….എന്റെ തീട്ട കൂതി….”.

“…എന്റെ വല്ല്യാമ്മീ….നിന്റെ കൂതിക്ക് എന്ത് മാർദ്ദവാടി…”.

ഞാൻ രണ്ടു വിരൽ തള്ളി കേറ്റി ആഞ്ഞടിച്ചു. കൂതി നാളിക്കുള്ളിൽ ഞാൻ അമർത്തി മാന്തി. വികാരം തള്ളി വന്ന വല്ല്യാമ്മീ സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ മുരണ്ടു. ഞാൻ ആ വിരലെടുത്ത് എന്റെ വായയിൽ ഇട്ട് നക്കി. ആ കൊഴുപ്പിന്റെ ചവർപ്പ് എന്റെ രസമുകുളങ്ങളെ ത്രസിപ്പിച്ചു. ഞാൻ ചുണ്ട് ആ കൂതി വട്ടത്തിൽ വച്ച് ഉള്ളിലേക്ക് ആഞ്ഞ് വലിച്ചു. ഉള്ളിൽ നിന്ന് പാഞ്ഞ് വന്ന കനത്ത രൂക്ഷഗന്ധം എന്റെ സിരകളെ ലഹരിയിലാഴ്ത്തി. സത്യത്തിൽ ഞാൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ  കൂതിക്ക് അടിമയായി മാറിയിരുന്നു. എത്ര മണത്താലും കൊതിമാറാത്ത ആ നെയ്യ് വാസന എന്നെ വീണ്ടും നൽകാനായി കൊതിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഞാൻ നാവ് മധുരതരവും സുരഭിലവുമായ എന്റെ പ്രേമഭാജനത്തിന്റെ നെയ്യ് കൂതിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് തിക്കി കയറ്റി. നാവിന്റെ സുഖസ്പർശനമറിഞ്ഞ വല്ല്യാമ്മീ സത്യത്തിൽ ഞെട്ടി.

ഞാൻ നാവ് പതിയെ ചലിപ്പിച്ചു. ദൈന്യം ദിനചര്യകളിൽ മാത്രമായ ആ ദ്വാരത്തിൽ നിന്ന് രാസലീയുടെ നവ്യാനുഭുതി വല്ല്യാമ്മീയിലേക്ക് പടർന്നപ്പോൾ നട്ടെല്ല് വളച്ച് അവർ എന്നെ സ്നേഹത്തോടെ നോക്കി. കണ്ണുകളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ സുരഭിലമായ ആഴക്കടൽ എനിക്ക് ദർശിക്കാൻ സാദ്ധിച്ചു. പതുക്കെ ഞാൻ വിരലെടുത്ത് അവരുടെ ഓമന കന്തിൽ ഞെരടാൻ തുടങ്ങി.

“..ആദീ…..എന്ത് സുഖാടാ…..കുട്ടാ….”.

വല്ല്യാമ്മീക്ക് സുഖിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായ ഞാൻ ആ കന്തിൽ താണ്ഡവ നൃത്തമാടി. വഴുവഴുപ്പിൽ എന്റെ കയ്യിന്റെ വേഗതയും അതിനോടോപ്പം മധുര കൂതിയിൽ നാവ് കൊണ്ട് തരളഭാവങ്ങളാൽ ചലിപ്പിച്ചതിനാലും അവർ കാമത്തിന്റെ ഉഗ്രമൂത്തിനിയായി ജ്വലിച്ചു.

ഒരു അക്ഷയപാത്രമെന്നപോലെ വല്ല്യാമ്മീയുടെ പൂറ് ചുരത്താൻ തുടങ്ങി. കട്ടിയില്ലാത്ത ഇളനീരിന്റെ കാമ്പ്  പോലെയുള്ള  ദ്രാവകം ഒഴുകി ഒലിച്ച് അവരുടെ കൂതിയിൽ ഇരിക്കുന്ന എന്റെ നാവിലേക്കിറങ്ങി. ഒരു വിരലെടുത്ത് വല്ല്യാമ്മീയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് തള്ളിക്കേറ്റി. നന്നായി കൊഴുപ്പ് ഉള്ളതിനാൽ സുഗമമായി അതങ്ങ് അതിന്റെ അന്തരാളങ്ങളിലേക്കിറങ്ങി. ഒരേ നിമിഷം ഞാൻ അവരുടെ പുറ്റിലുള്ള വിരലും, കൂതിയിൽ തള്ളികേറ്റിയ നാവും ഇളക്കിയപ്പോൾ വികാരത്തിൽ വല്ല്യാമ്മീ അലറി.

“…ആഹ്ഹഹ്ഹആഹ്ഹഹ്ഹ”.

ഞാൻ ഇരു ദ്വാരത്തിലും എന്റെ പ്രയോഗം അതി വേഗത്തിലായി. അതിന്റെ താളത്തിൽ ഉടൽ ഇളക്കികൊണ്ടവർ എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. സുഖത്തിന്റെ പറുദ്ദിസ്സയിലേക്ക് കൊതികോർക്കപ്പെട്ട വല്ല്യാമ്മീ പരിപൂർണ്ണതക്കായി തുടിക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. എന്റെ ഇരുടെആരാ പ്രയോഗം പരമാവധി വേഗത്തിലാക്കി. അമർത്തി മുക്കികൊണ്ട് വല്ല്യാമ്മീ നടു വളച്ചു.

“..ആദീ…വേഗം…..എനിക്ക് വരാറായെടാ…..ആഹ്ഹഹ്ഹഹ്ഹ “.

വേഗത ഇനി കുട്ടാനില്ലെങ്കിലും പക്ഷെ ഞാൻ അതിന്റെ താണ്ഡവത്തിന്റെ ബലം കുട്ടി. അതിന്റെ ഫലമായി വല്ല്യാമ്മീ നിന്ന് വിറച്ച് കഴുത കരയുന്നത് പോലെ കരഞ്ഞ് മുക്കി. അവർ കാമത്തിന്റെ മുൾമുനയിലാണെന്ന് അവരുടെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്ന് മനസ്സിലായി. അമർത്തി മുകളിലൂടെ കൂതിയിൽ നിന്ന് ചെറു കാമനെയ്യ് ഉരുകിയിറങ്ങി. അതിന്റെ ആസ്വാദകരമായ സ്വാദേറ്റ്  ഞാൻ തെറിച്ചുപോയി. കാമനെയ്യിന്റെ കഠിന സുഗന്ധത്താൽ എന്റെ സിരകളിൽ ലഹരി നിറഞ്ഞു.ഉഗ്രമൂർച്ഛയിൽ കാമ വിശുദ്ധിയോടെ വല്ല്യാമ്മീയുടെ പൂറ് പെട്ടെന്ന് കട്ടിയുള്ള മദജലം ചുരത്തി.

“..ഇനി മതി…ആ…ഇനി മതി എന്റെ കുട്ടാ…..ശ്വാസം കിട്ടുന്നില്ല……”.

വല്ല്യാമ്മീ എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പി. ഞാൻ തല ഉയർത്തി അവരുടെ വയറിൽ ചുംബിച്ചു. വലിയ പൊക്കിളിന്റെ അഗാധതയിൽ നാവിറക്കി പ്രയാണം തുടങ്ങിയപ്പോൾ വല്ല്യാമ്മീ എഴുന്നേറ്റു. അവരുടെ മുഖം സന്തോഷത്താൽ തുടുത്തിരുന്നു. കാലുകൾ മാറ്റിവച്ച് എന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്ന് അരക്കെട്ട് മാറ്റി കിടക്കയിൽ ഇരുന്നു. അവരുടെ കണ്ണുകൾ ഞാനുടുത്തിരുന്ന തോർത്ത് മുണ്ടിലേക്ക് നീണ്ടു. മുണ്ട് വകഞ്ഞ് മാറ്റി എന്റെ കുണ്ണയിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കി. ഉദ്ദരിച്ച കുണ്ണയിലെ തടിച്ച ഞരമ്പുകളിലൂടെ വിരലോടിച്ചപ്പോൾ ഞാനറിയാതെ സ്വർഗ്ഗം കൊണ്ടുപോയി. വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ കുണ്ണ പതുക്കെ വായയിലേക്കിട്ട് ആസ്വദിച്ച് രുചിച്ചുകൊണ്ട് ഊബി തുടങ്ങി. ആദ്യമാദ്യം ഓരോ ഊമ്പലിലും നാവുകൊണ്ട് അതിന്റെ കുണ്ണയുടെ മകുടം തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അതിന്റെ ഷോക്കേറ്റ് എന്റെ കുണ്ണ ഞെട്ടി വെട്ടി വിറച്ച്‌ നിന്നു. വല്ല്യാമ്മീയുടെ ഊമ്പലിന്റെ ശക്തി വർദ്ധിച്ചു വന്നു. അധികനേരം ആ സുഖത്തിൽ ഇരുന്നാൽ ശുക്ലം പോകുമെന്ന അവസ്ഥയാകുമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഞാൻ അവരുടെ വായയിൽ നിന്ന് കുണ്ണയെ സ്വതന്ത്രമാക്കി.

വല്ല്യാമ്മീയെ ഞാൻ മലർത്തി കിടത്തി കാലുകൾ അകത്തിപ്പിടിച്ചു. ഞാനവരുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് അതീവ കാമത്തോടെ നോക്കി. അവരുടെ ചുണ്ട് സ്വയം കടിച്ച് എന്റെ കാമത്തെ തീ ചുളയിലേക്കിറക്കി. ഞാൻ അവരുടെ പൂറ്റിലേക്ക് കുണ്ണ കുത്തി കേറ്റി. അതിലോലമായ ചർമ്മത്തെ തള്ളിമാറ്റികൊണ്ട് എന്റെ കുണ്ണക്കുട്ടൻ വല്ല്യാമ്മീയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് ഊളയിട്ടു

“….വല്ല്യാമ്മീ……സുഖമുണ്ടോ….”.

“…..ഉണ്ട് കുട്ടാ…..”.

“…ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ…..”.

“..ചോദിക്ക് ആദീ….”.

“…ശരിക്കും വല്ല്യാമ്മീയുടെ പേരെന്താ….”.

വല്ല്യാമ്മീ എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് ഉന്മാദിനിയായി സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. ആ കണ്ണുകളിൽ നിറയുന്ന നിഗുഢഭാഷ എനിക്ക് പുതു വസന്തങ്ങളേകി. ചുണ്ടുവിരലെടുത്ത് എന്റെ നെഞ്ചിൽ അവരുടെ പേരിന്റെ ഓരോ അക്ഷരങ്ങളെഴുതി.

ഞൊടിയിടയിൽ  ഞാൻ എന്റെ നെഞ്ചിൽ അവരെഴുതിയ പേര് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

“….ആമീന….”

ഞാൻ അമർത്തി ആ പൂറ്റിലേക്ക്  ആഞ്ഞടിച്ചു. ആ നിമിഷം എന്റെ കുണ്ണക്ക് ആയിരം യാഗാശ്വങ്ങളുടെ ശക്തിയുണ്ടായിരുന്നു

( …തുടരും….)

ഈ കഥയെ കുറിച്ച് നിങ്ങൾ അഭിപ്രായം പറയുമല്ലോ അല്ലെ…