കല്യാണി – 8
Kallyani Part 8 bY Kambi Master | click here to read previous parts
ഭയന്നു വിറച്ചിരുന്ന മോഹനന് വായ തുറക്കാന് കൂടി സാധിച്ചില്ല. തന്റെ തൊട്ടുമുന്പിലേക്ക് എത്തിനിന്ന സ്ത്രീരൂപത്തെ തളര്ന്ന ശരീരത്തോടെ അവന് തല ഉയര്ത്തി നോക്കി. മഞ്ജുഷ! പക്ഷെ അവളുടെ കണ്ണുകള് വൈരങ്ങളെപ്പോലെ തിളങ്ങുകയാണ്. ആ ദേഹത്ത് നിന്നും വമിക്കുന്ന മദഗന്ധം കല്യാണിയുടെ ഗന്ധമാണ്. മോഹനന് അടിമുടി വിറച്ചു.
“എന്റെ കൂടെ വാ….”
ഏതോ ഗുഹയില് നിന്നും വരുന്നതുപോലെ ആയിരുന്നു മഞ്ജുഷയുടെ സ്വരം. പറഞ്ഞിട്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്ന അവളുടെ പിന്നാലെ ഒരു യന്ത്രത്തെപ്പോലെ മോഹനന് നടന്നു. അത് മഞ്ജുഷ ആണ്, തന്റെ കാമുകിയാണ് എന്നറിഞ്ഞിട്ടും മോഹനന് അവളോട് സംസാരിക്കാന് ധൈര്യം ഉണ്ടായില്ല. അവളുടെ മട്ടും ഭാവവും അവനെ വല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. മഞ്ജുഷ പടികള് ഇറങ്ങി തങ്ങളുടെ കുടുംബം താമസിക്കുന്ന ഇടത്തേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട മോഹനന് തിടുക്കത്തില് അവളെ പിന്തുടര്ന്നു. എന്താണ് അവളുടെ ഉന്നം എന്നവനറിയാമായിരുന്നില്ല. മഞ്ജുഷ ചാരിക്കിടന്ന കതകു തള്ളിത്തുറന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി; പിന്നാലെ മോഹനനും. ലോകവുമായി ബന്ധമില്ലാതെ കിടന്നുറങ്ങുന്ന അച്ഛന് സഹദേവനെ അവന് കണ്ടു. അടുത്ത മുറിയില് നിന്നും ചില അപശബ്ദങ്ങളും ആരൊക്കെയോ കിതയ്ക്കുന്നതും കേട്ടതോടെ മോഹനനില് നിന്നും ഭയം മാറി ആകാംക്ഷ ഉടലെടുത്തു.
“ശ്…”
മഞ്ജുഷ ചുണ്ടില് വിരലമര്ത്തി അവനെ നോക്കി. പിന്നെ മുറിയുടെ വാതില് പതിയെ തുറന്ന് അവനെ സമീപത്തേക്ക് വിളിച്ചു.
“നോക്ക്”
മോഹനന് അത്യാകാംക്ഷയോടെ വിടവിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. പെട്ടെന്നവന് മുഖം മാറ്റി ഒരു ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ സ്വന്തം മുടി പിച്ചിച്ചീന്തി. മഞ്ജുഷയുടെ കണ്ണുകള് വെട്ടിത്തിളങ്ങി. ക്രൂരമായ ഒരു പുഞ്ചിരി അവളുടെ ചുണ്ടുകളില് വിടര്ന്നു.
“വാ പോകാം” അവളവനെ വിളിച്ചു.
മോഹനന് ദുര്ബ്ബലനെപ്പോലെ അവളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു. ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന അച്ഛനെ അവന് പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി. പിന്നെ മഞ്ജുഷയുടെ പിന്നാലെ പടികള് കയറി. എന്നാലും തന്റെ അമ്മ! മുരുകന് ഇത്തരക്കരനാണ് എന്ന് താനൊരിക്കലും കരുതിയിട്ടില്ല. എന്തൊക്കെയാണ് ഇവിടെ നടക്കുന്നത്! മകന്റെ പ്രായമുള്ള പയ്യന്റെ കൂടെ യാതൊരു ഉളുപ്പുമില്ലാതെ രതികേളികള് ആടുന്ന അമ്മ. ഛെ..ഈ കഥകള്.കോം സ്ത്രീയുടെ മകനായി താന് ജനിച്ചു പോയല്ലോ. മോഹനന്റെ മനസ്സില് പക നിറഞ്ഞു. തന്റെ മുന്പേ പോകുന്ന മഞ്ജുഷയെ അവന് നോക്കി.
മുകളില് മോഹനന്റെ മുറിയില് കയറിയ മഞ്ജുഷ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവന് ഒപ്പം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
“മോഹനാ..കണ്ടല്ലോ നീ..ഇതിനു നീ പകരം ചെയ്യണം..” മഞ്ജുഷ മുരണ്ടു.
മോഹനന് ഞെട്ടി! ആരോട് പകരം ചെയ്യാനാണ് ഇവള് പറയുനത്. അവളുടെ സഹോദരനാണ് തന്റെ അമ്മയുടെ കൂടെ കാമകേളി ആടിക്കൊണ്ടിരുന്നത്. അവനോട് താന് പക വീട്ടണം എന്നോ? അതോ..
“എങ്ങനെ? നിന്റെ അനുജനല്ലേ അവന്..” മോഹനന് ചോദിച്ചു.
“അതെ..പക്ഷെ നീ പക പോക്കേണ്ടത് അവന് കാണ്കെ അവന്റെ അമ്മയെ പ്രാപിച്ചു വേണം..നിന്റെ അമ്മായിയെ..” അവള് പറഞ്ഞു.
“നിനക്ക് ഭ്രാന്തയോ..നിന്റെ അമ്മയെ കുറിച്ചാണ് നീ പറയുന്നത് എന്നോര്മ്മ ഉണ്ടോ? ഞാന് അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല..അത്രയ്ക്ക് അധമനല്ല ഞാന്” മോഹനന് കയര്ത്തു.
“വിഡ്ഢി..കണ്ണ് കൊണ്ട് കണ്ടിട്ടും പഠിക്കാത്ത വിഡ്ഢി…നീ തോല്വികള് ഏറ്റുവാങ്ങാന് ജനിച്ചവനാണ്..ഹും”
അവള് ഭൂമി ചവിട്ടിക്കുലുക്കി മുറിയില് നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോയി. മോഹനന് ഞെട്ടിത്തരിച്ച് അവളുടെ പോക്ക് നോക്കി നിന്നു. എന്താണ് ഇവളിങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നത്. അവന് തളര്ന്ന് കട്ടിലില് ഇരുന്നു.
അടുത്ത ദിവസം മഞ്ജുഷയെ കണ്ട മോഹനന് അവളെ രഹസ്യമായി വിളിച്ചുകൊണ്ട് ആരും കാണാതെ ഒരു മുറിയില് കയറി.
“എടീ..ഇന്നലെ നീ കണ്ട കാര്യം ആരോടും പറയരുത്..കേട്ടോ…” അവന് ശബ്ദം താഴ്ത്തി അവളോട് പറഞ്ഞു. മഞ്ജുഷ അത്ഭുതത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
“ഇന്നലെ എന്ത് കണ്ടൂന്നാ?” അവള് മനസിലാകാതെ ചോദിച്ചു.
“എടി കൂടുതല് പൊട്ടന് കളി വേണ്ട..നീ ഇതാരോടും പറയാതിരുന്നാല് മതി”
“നീ എന്താ ഈ പറയണേ..തെളിച്ചു പറ? എന്ത് കണ്ട കാര്യമാ…”
മോഹനന് സംശയത്തോടെ അവളെ നോക്കി. തലേ രാത്രി കണ്ടപ്പോള് അവളുടെ മുഖത്തിന്റെ മാറ്റവും കണ്ണുകളുടെ തിളക്കവും ഒപ്പം ആ ദേഹത്ത് നിന്നും വമിച്ച ഗന്ധവും ഓര്ത്തപ്പോള് അവനില് സംശയമുദിച്ചു. കല്യാണിയുടെ ഗന്ധം ഇന്നലെ ഇവള്ക്കുണ്ടായിരുന്നു.
“മഞ്ജുഷ..ഇന്നലെ നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചതായി ഓര്മ്മയുണ്ടോ?” അവന് ചോദിച്ചു.
മഞ്ജുഷ തലേ രാത്രിയിലേക്ക് മനസിനെ പായിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്ത് ഭീതി നിഴലിടുന്നത് മോഹനന് കണ്ടു.
“അതേയ്..ഇപ്പഴാ എനിക്കോര്മ്മ വന്നത്..ഞാനും വസുന്ധരയും ഒരുമിച്ചാ ഇന്നലെ ഉറങ്ങാന് കിടന്നത്.
“പറ..എന്താണ് കണ്ടത്?”
“നമ്മുടെ പറമ്പിലെ പനയുടെ താഴെ ഇരുട്ടില് ഒരു രൂപം…ആ രൂപത്തിന്റെ ഉയരം വേഗം കൂടിക്കൂടി വന്നു..അതിന്റെ തല അങ്ങ് പനയുടെ പൊക്കത്തില് വരെ എത്തി…
പെട്ടെന്ന് അവിടെ അതില്ലാതായി….പിന്നെ എനിക്ക് ഓര്മ്മ വരുമ്പോള് ഞാന് വസുന്ധരയുടെ കൂടെ കട്ടിലില് കിടക്കുകയാണ്….ഞാനാകെ പേടിച്ചുപോയി..കട്ടിലില് ഞാന് എപ്പഴാണ് ചെന്നു കിടന്നതെന്നുപോലും ഓര്മ്മയില്ല” മഞ്ജുഷയുടെ മുഖത്ത് വിയര്പ്പുകണങ്ങള് പൊടിഞ്ഞു.
മോഹനന് ആലോചനയിലാണ്ടു. ഇവള് എന്തോ കണ്ടു പേടിച്ചിരിക്കുന്നു. ആ പേടിയോടെ ആകും ഇവള് തന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നത്. പക്ഷെ താഴെ അമ്മയും മുരുകനും തമ്മില് വേഴ്ച നടത്തുന്ന കാര്യം ഇവളെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു? കല്യാണിയുടെ ഗന്ധം എങ്ങനെ ഇവളുടെ ദേഹത്തുണ്ടായി? അവന് ഭയത്തോടെ നില്ക്കുന്ന അവളെ ചേര്ത്ത് നിര്ത്തി ശിരസില് തലോടി.
“നീ എന്തോ നിഴലോ മറ്റോ കണ്ടു പേടിച്ചതാണ്..പൊയ്ക്കോ…രാത്രി കിടക്കുമ്പോള് എന്തിനാണ് ജനാല തുറന്നിടുന്നത്?” അവന് പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ നീ എന്താ ചോദിച്ചത്? എന്തോ കണ്ടു എന്ന് പറഞ്ഞത് എന്താണ്?”
“ഏയ്..ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടതാണെന്ന് തോന്നുന്നു..വിട്ടുകള..നീ പൊക്കോ”
മോഹനന് അവളെ പറഞ്ഞു വിട്ട ശേഷം ആ മുറിയില് തനിച്ചിരുന്ന് ആലോചനയിലാണ്ടു. പ്രേതങ്ങളിലും മറ്റും വിശ്വാസമില്ലാത്ത അവന് പക്ഷെ ഇപ്പോള് മാറി ചിന്തിക്കാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഇന്നലെ ഉറപ്പായും മഞ്ജുഷയ്ക്ക് എന്തോ സംഭവിച്ചു. അതെപ്പറ്റി പക്ഷെ അവള്ക്കൊന്നും അറിയില്ല. അവള് മുറിയിലേക്ക് വരുന്നതിനു മുന്പേ ആ ഗന്ധം ഇവിടാകെ പരക്കാന് തുടങ്ങിയതാണ്. പിന്നെ അവളുടെ ആ വരവ്! ഒരിക്കലും രാത്രി തന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നിട്ടില്ലാത്ത മഞ്ജുഷ! അവളെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു മുരുകനും തന്റെ അമ്മയും തമ്മില് നടന്ന വേഴ്ച? എന്നിട്ട് അവള് അവസാനം പറഞ്ഞതോ? താന് പ്രതികാരം ചെയ്യണമത്രെ..അവളുടെ അമ്മയുമായി വേഴ്ച നടത്തി! ഒരിക്കലും നല്ലബോധത്തോടെ മഞ്ജുഷ അങ്ങനെ പറയില്ല എന്ന് തനിക്കറിയാം. അവളുടെ അമ്മ സാവിത്രി അമ്മായി തന്റെ അച്ഛന്റെ നേരെ ഇളയ, തറവാട്ടിലെ ഏറ്റവും ഇളയ സഹോദരിയാണ്. തന്നോട് ഒരു മകനോടുള്ള സ്നേഹമുള്ള അമ്മായിയെ താന് ഭോഗിക്കണം എന്ന് പറയാന് അവള്ക്കെങ്ങനെ തോന്നി.
മോഹനന് ആശങ്കയോടെ കിടന്ന് അതെപ്പറ്റി പലവുരു ആലോചിച്ചു. താന് ഒരിക്കലും അത്തരം അധമ പ്രവൃത്തികള് ചെയ്യില്ല. മഞ്ജുഷയെ തനിക്കിഷ്ടമാണ്. അവള് സമ്മതിച്ചാല് ആ ശരീരം താന് പ്രാപിക്കും. വെറുതെയല്ല..അവളെ വിവാഹം കഴിക്കാന് തനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ്. മുറപ്രകാരം അവളുടെ അമ്മാവന്റെ മകനാണ് താന്. എന്റെ പെണ്ണാണ് അവള്..അവള് മാത്രം മതി എനിക്ക്. പക്ഷെ എന്താണ് അമ്മയും മുരുകനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം എന്ന് തനിക്കറിയണം. പകയോടെ മോഹനന് എഴുന്നേറ്റു.
മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള് മുരുകന് താഴേക്ക് പോകാനായി പടികള്ക്ക് സമീപത്തേക്ക് പോകുന്നത് അവന് കണ്ടു.
“ഡാ നില്ക്കടാ”
മോഹനന് അവനെ വിളിച്ചു. മുരുകന്റെ മനസ്സില് ഭയം കൂടുകൂട്ടി. തലേരാത്രി താന് എന്ത് വൃത്തികേട് ആണ് കാണിച്ചത്. അമ്മായിയുടെ കൂടെ..ഛെ..പക്ഷെ അമ്പിളിയുടെ വെളുത്ത് കൊഴുത്ത ദേഹം മനസിലെത്തിയപ്പോള് തന്റെ ലിംഗത്തിലേക്ക് രക്തയോട്ടം കൂടുന്നത് മുരുകനറിഞ്ഞു. അമ്മായിക്ക് മുടിഞ്ഞ കഴപ്പാണ്. തന്നെ എന്തൊക്കെയാണ് ഇന്നലെ ചെയ്തത്. ഇപ്പോള് മോഹനേട്ടന് തന്നെ അല്പം ഗൌരവത്തോടെ ആണ് വിളിച്ചിരിക്കുന്നത്. വല്ലതും അറിഞ്ഞോ ആവോ!
“നീ വന്നെ..”
മോഹനന് അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് രൂക്ഷമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് അവനെ വിളിച്ചു. മുരുകന് ഭയത്തോടെ അവന്റെ പിന്നാലെ ചെന്നു. പോകുന്ന വഴിക്ക് അമ്പിളി വശ്യമായി നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള് മുരുകന്റെ ഉള്ളു കാളി. മോഹനന് അമ്മയുടെ നോട്ടം കണ്ടു രോഷം പണിപ്പെട്ടാണ് അടക്കിയത്. ഛെ..ഇവരുടെ മകനായി താന് ജനിച്ചല്ലോ..അവരെ നോക്കാന് പോലും മനസില്ലാതെ അവന് പുറത്തിറങ്ങി. ഒപ്പം മുരുകനും. മോഹനന് അവനെ വീടിനു പിന്നില് പറമ്പിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
“എന്താ മോഹനേട്ടാ..എന്താ കാര്യം?” മുരുകന് തെല്ലു ഭയത്തോടെയാണ് അത് ചോദിച്ചത്.
“നീ വാ..കിടന്നു കയറു പറിക്കാതെ…” മോഹനന് നടപ്പ് തുടര്ന്നുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു. കുറെ മാറി ഒരു കുളക്കരയില് എത്തിയപ്പോള് അവന് നിന്നു. മുരുകന് ആശങ്കയോടെ അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി.
“നിനക്കെന്താടാ ഒരു പേടിപോലെ? വല്ല കമ്മട്ടവും നീ കാണിച്ചോ?” മോഹനന് ചോദിച്ചു. മുരുകന് തോളുകള് പൊക്കി ഇല്ലെന്നു ആംഗ്യം കാട്ടി.
“എത്ര നാളായി ഇത് തുടങ്ങിയിട്ട്?” അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് രൂക്ഷമായി നോക്കി മോഹനന് ചോദിച്ചു.
“എന്ത്?”
“നാണം കെട്ടവനെ.. നിന്റെ ആരാടാ എന്റെ അമ്മ?” മോഹനന്റെ മുഖത്തേക്ക് രക്തം ഇരച്ചുകയറി.
മുരുകന് നിന്നനില്പ്പില് ഉരുകിപ്പോയി. അപ്പോള് താന് സംശയിച്ചത് നടന്നിരിക്കുന്നു. മോഹനേട്ടന് എല്ലാം അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു..അവന് വിയര്ക്കാന് തുടങ്ങി.
“ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ? എത്ര നാളായി ഇത് തുടങ്ങിയിട്ടെന്ന്..” മോഹനന്റെ ശബ്ദം ഉയര്ന്നു.
“എ..എന്താണ് മോഹനേട്ടന് പറയുന്നത്” മുരുകന് ഉരുളാന് ഒരു ശ്രമം നടത്തിനോക്കി. പക്ഷെ മറുപടി കരണം തീര്ത്തുള്ള ഒരു അടിയായിരുന്നു.
“കൊച്ചു കഴുവേറി..ഈ പ്രായത്തിലെ നീ തുടങ്ങി അല്ലെ..എന്നിട്ടവന്റെ ഒരു അഭിനയം..” മോഹനന് ചീറി.
“മോഹനേട്ടന് എന്തിനാ എന്നെ അടിക്കുന്നത്..എന്നെ വിളിച്ചു കേറ്റിയത് അമ്മായിയാ..ഞാനറിഞ്ഞോ ഇതിനായിരുന്നെന്ന്..”
കരഞ്ഞുകൊണ്ട് മുരുകന് പറഞ്ഞു. എന്തായാലും മോഹനന് അറിഞ്ഞു..അടിയും കിട്ടി. ഇനി ഒളിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല എന്ന് മുരുകന് തോന്നി. അവന്റെ സംസാരം മോഹനനെ നിശബ്ദനാക്കി. ശരിയല്ലേ..ഇവനെ താനെന്തിനു കുറ്റം പറയണം. ചെറുപ്രായമാണ്..പിടിച്ചാല് നില്ക്കില്ല വികാരങ്ങള്. അവനെ ഉപയോഗിച്ച തന്റെ അമ്മയെ ആണ് പറയേണ്ടത്. പക്ഷെ ഒരു മകനെങ്ങനെ ഇത് സംസാരിക്കും. മോഹനന് വിഷമത്തോടെ കുളക്കരയില് തലയ്ക്ക് കൈയും കൊടുത്തിരുന്നു. അടികിട്ടിയതിന്റെ വിഷമം അല്പം മാറിയപ്പോള് മുരുകന് മോഹനനോടു സഹതാപം തോന്നി. ഏട്ടന്റെ സ്ഥാനത്ത് ആരായാലും ഇതോ ഇതിനപ്പുറമോ ചെയ്യും. അവന് മിണ്ടാതെ അവനെത്തന്നെ നോക്കിനിന്നു.
“നീ പൊക്കോ..ഉം…”
മോഹനന് മുരുകനെ നോക്കാതെയാണ് അതുപറഞ്ഞത്. മുരുകന് ജീവന് തിരിച്ചുകിട്ടിയ ആശ്വാസത്തോടെ മടങ്ങിപ്പോയി. മോഹനന് അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് പലതും ചിന്തിച്ചു. എന്തൊക്കെയോ കുഴപ്പങ്ങള് ഇവിടെയുണ്ട്. പക്ഷെ അമ്മയുടെ പ്രവൃത്തി മാത്രം ഒരിക്കലും ന്യായീകരിക്കാന് പറ്റില്ല. ഓര്ക്കുന്തോറും അവന്റെ രക്തം തിളച്ചു.
ഭര്തൃവീട്ടില് നിന്നും അമ്മായിയമ്മയുമായി പിണങ്ങി തറവാട്ടിലേക്ക് എത്തിയിരുന്ന ബലരാമന്റെ ഇളയമകള് ഉര്വശി കുളിക്കാന് കുളക്കടവിലേക്ക് വരുമ്പോഴാണ് മോഹനന് അവിടെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടത്. ഉര്വശിക്ക് പ്രായം 26; ബാലകൃഷ്ണന്റെ അനുജത്തിയായ അവളുടെ ഭര്ത്താവ് ശിവപ്രസാദ് ഒരു ദുര്ബ്ബലനായ മനുഷ്യനാണ്. അമ്മയെ പേടിയുള്ള അയാളെ ഉര്വശിക്ക് മനസുകൊണ്ട് ഇഷ്ടമായിരുന്നില്ല. ഇടയ്ക്കിടെ അവളിങ്ങനെ പിണങ്ങി തറവാട്ടില് എത്തും. രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസങ്ങള് കഴിയുമ്പോള് ശിവപ്രസാദ് എത്തി അനുനയിച്ചു കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകും. തലേ രാത്രി എത്തിയ ഉര്വ്വശി രാവിലെ കുളിക്കാന് ഉള്ളിലെ കുളിമുറിയില് കയറിയപ്പോള് ആണ് തീരുമാനം മാറ്റി കുളത്തിലേക്ക് നടന്നത്. അവള്ക്ക് പൂര്ണ്ണ നഗ്നയായി നീന്താന് വലിയ ഇഷ്ടമാണ്. അതിന് അധികമാരും ഉപയോഗിക്കാത്ത തറവാടിന്റെ ഏറ്റവും പിന്നിലുള്ള കുളമാണ് അവള് ഉപയോഗിക്കാറ്. ദൂരം കൂടുതലായതിനാല് പൊതുവേ സ്ത്രീകളോ പുരുഷന്മാരോ അവിടേക്ക് പോകാറില്ല. തറവാട്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ കുളവും അതാണ്.
കുളക്കടവില് എത്തിയപ്പോള് മോഹനന് തല കുമ്പിട്ട് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് ഉര്വ്വശി അവന്റെ അരികിലേക്ക് എത്തി.
“എന്താടാ…എന്ത് പറ്റി..നീ എന്താ അണ്ടി കളഞ്ഞ അണ്ണാനെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്നത്?” അവള് അവന്റെ സമീപമെത്തി ഒപ്പം ഇരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. മോഹനന് തലയുയര്ത്തി നോക്കി.
“ചേച്ചി എപ്പോ വന്നു?”
“ഇന്നലെ രാത്രി..”
“എന്ത് പറ്റി..പിന്നേം പിണങ്ങിയോ നിങ്ങള് തമ്മില്?’
ഉര്വശി മുഖം വീര്പ്പിച്ചു. കുട്ടികളുടെ സ്വഭാവമാണ് ചേച്ചിക്ക് എന്ന് മോഹനന് അറിയാം.
“ഞാനിനി അങ്ങോട്ട് പോകില്ല..”
“ഉം..എന്താ…”
“എനിക്കിഷ്ടമല്ല അയാളെയും..ആ തള്ളയെയും…”
“എന്റെ ചേച്ചി..ഇതിപ്പോ എത്രാമത്തെ തവണയാ ചേച്ചി ഇത് പറയുന്നത്..ഇനിയെങ്കിലും ഒന്ന് നന്നായിക്കൂടെ..”
“പോടാ..അവനൊരു വല്യ ഉപദേശി വന്നേക്കുന്നു..എഴുന്നേറ്റ് പോയെ..എനിക്ക് കുളിക്കണം” ഉര്വശി ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
“ഹോ കണ്ടോ..ദേഷ്യം കണ്ടോ..ചേച്ചി പോണ്ട; ഇവിടെത്തന്നെ നിന്നോ…ഞാന് ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ..”
ഉര്വശിയുടെ മുഖത്ത് ചിരി വിടര്ന്നു. വളരെ വേഗമാണ് അവള് ഇണങ്ങുന്നതും പിണങ്ങുന്നതും. മോഹനന് അവളുടെ സ്വഭാവം നന്നായി അറിയാം.
“ആ തള്ള മഹാ വൃത്തികെട്ട സ്വഭാവക്കരിയാ..അയാള് അവര് പറേന്നത് മാത്രമേ കേള്ക്കൂ..”
“ഒക്കെ ശരിയാകും ചേച്ചി..ചേച്ചി കുളിക്ക് ഞാന് പോട്ടെ..” അവന് എഴുന്നേറ്റു.
അവന് പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഉര്വ്വശി എഴുന്നേറ്റ് വസ്ത്രങ്ങള് ഊരി. മുലകള്ക്ക് മീതെ തോര്ത്ത് മാത്രം ചുറ്റി അവള് വെള്ളത്തില് ഇറങ്ങി. വെള്ളത്തിലേക്ക് കാലുകള് ഇറക്കിയ ഉര്വ്വശി ഒന്ന് ഞെട്ടി. തന്റെ കാല്ക്കീഴില് ഒരു പാമ്പ്. അത് മിന്നായംപോലെ വെള്ളത്തിലേക്ക് മറയുന്നത് അവള് കണ്ടു.
“അയ്യോ..പാമ്പ്….” അവള് ഭയന്നു നിലവിളിച്ചു. പക്ഷെ പിന്നെ നോക്കിയപ്പോള് അവള് പാമ്പിനെ കണ്ടില്ല. പേടിച്ചു പോയ അവളുടെ മുഖത്ത് വിയര്പ്പുകണങ്ങള് പൊടിഞ്ഞിരുന്നു. മുലകള് ഭയം മൂലം വല്ലാതെ ഉയര്ന്നു താഴുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.
ഉര്വ്വശിയുടെ നിലവിളി കേട്ട മോഹനന് വേഗം തിരികെ ഓടിയെത്തി. കുളക്കരയില് ചെറിയൊരു തോര്ത്ത് മാത്രം ഉടുത്ത് നില്ക്കുന്ന സ്വന്തം അര്ദ്ധസഹോദരിയുടെ കൊഴുത്ത അംഗപുഷ്ടി നേരില് കണ്ടപ്പോള് അവനു വല്ലായ്മ തോന്നി. അവനു പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന ഉര്വ്വശിയുടെ കൊഴുത്ത തുടകള് മുഴുവനും നഗ്നമായിരുന്നു. ചന്തികള് വരെ മറയാനുള്ള ഇറക്കമേ ആ ചെറിയ തോര്ത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
“എന്താ..എന്ത് പറ്റി ചേച്ചി..” അങ്ങോട്ട് നോക്കാതെ മുഖം തിരിച്ച് മോഹനന് ചോദിച്ചു.
ഉര്വ്വശി മെല്ലെ തിരിഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നാണം ഇരച്ചുകയറി. തന്റെ അനുജന്റെ മുന്പില് അര്ദ്ധനഗ്നയായി..ഛെ..
“ഒന്നൂല്ല..ഒരു പാമ്പിനെ കണ്ടപോലെ തോന്നി..ഇപ്പോഴതിനെ കാണുന്നില്ല…” അവള് അവനെ നോക്കാതെ മുഖം താഴ്ത്തി നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ശരിക്കും കണ്ടോ…ഞാന് നോക്കണോ..” അവന് അവളെ നോക്കാതെ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“അറിയില്ല..നീ നോക്കാമോ..” ഉര്വശി മാറിനു കുറുകെ കൈകള് കെട്ടി അവനെ നോക്കി.
“ചേച്ചി ഇങ്ങു കേറ്..ഞാന് വെള്ളത്തില് ഇറങ്ങി നോക്കാം…” അവന് പറഞ്ഞു.
ഉര്വ്വശി പടികളിലേക്ക് കയറി. മോഹനന് അവന്റെ ഷര്ട്ടും മുണ്ടും അഴിച്ച് അണ്ടര്വെയര് മാത്രം ധരിച്ച് വെള്ളത്തില് ഇറങ്ങി. ഉര്വ്വശിയുടെ കണ്ണുകള് അവന്റെ യൌവ്വനയുക്തമായ ശരീരത്തില് പതിഞ്ഞു. ഛെ..എന്താണിത്..അവള് മനസ്സിനെ വിലക്കി. വെള്ളത്തില് ഇറങ്ങിയ മോഹനന് ചുറ്റും നോക്കി.
“പാമ്പ് വെള്ളത്തിനടിയില് പോകില്ല ചേച്ചി..ഇവിടെങ്ങും ഒന്നിനെയും കാണുന്നില്ല..ചേച്ചിക്ക് തോന്നിയതാകും…” അവന് പറഞ്ഞു.
ഈ സമയത്ത് ഉര്വ്വശി അറിയാതെ അവളുടെ പാദങ്ങള്ക്ക് സമീപത്തുകൂടി ചെറിയ ഒരു നീര്ക്കോലി ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി. അതിന്റെ സ്പര്ശനം നാണിച്ചു തുടുത്ത് നിന്ന അവള് അറിഞ്ഞില്ല. അവളെ മുട്ടിയുരുമ്മി അത് പൊന്തക്കാട്ടിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു കയറി. ഉര്വ്വശിയുടെ നേത്രങ്ങള് രത്നങ്ങള് പോലെ തിളങ്ങി. അവള് കെട്ടിവച്ചിരുന്ന മുടി അഴിച്ചിട്ട് കൈകള് പൊക്കി രോമം വളര്ന്ന കക്ഷങ്ങള് പ്രദര്ശിപ്പിച്ച് മുടി വിടര്ത്തിയിട്ടു.
‘കണ്ടില്ലേ….” ഉര്വ്വശി ചോദിച്ചു. അവളുടെ സ്വരം മാറിയിരുന്നു.
“ഇല്ല….” മോഹനന് അവളുടെ ഭാവമാറ്റം കണ്ടിരുന്നില്ല. അവള് അര്ദ്ധനഗ്നയായി നില്ക്കുന്നതിനാല് അവന് മനപ്പൂര്വ്വം അവളെ നോക്കാതിരിക്കുകയായിരുന്നു.
“ഞാന് കൂടി നോക്കാം….”
ഉര്വ്വശി മെല്ലെ മോഹനന്റെ സമീപത്തേക്ക് നടന്നു. പെട്ടെന്ന് മോഹനന്റെ ഉള്ളു കാളി. അവന് മൂക്ക് വിടര്ത്തി ഗന്ധം പിടിച്ചു. അതെ..അതേ ഗന്ധം! മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മാസ്മരിക സുഗന്ധം! ഒപ്പം പെണ്ണിന്റെ മത്തുപിടിപ്പിക്കുന്ന വിയര്പ്പും കലര്ന്നിരിക്കുന്നു. ഞെട്ടലോടെ അവന് ഉര്വ്വശിയെ നോക്കി. വശ്യമായ ഒരു ചിരിയോടെ കൈകള് പൊക്കി മുടി ഇളക്കി ഇട്ടുകൊണ്ട് അവള് അവനെ സമീപിക്കുകയായിരുന്നു. ആ കൊഴുത്ത കൈകളും കക്ഷങ്ങളില് വളര്ന്നിരുന്ന രോമവും മോഹനന് കിതപ്പോടെ നോക്കി.
“ചേച്ചി…” അവളുടെ ഭാവമാറ്റം കണ്ട് അവന് വിളിച്ചു.
“എന്താടാ കുട്ടാ…” ഒരു വേശ്യയെപ്പോലെ അവള് അവനെ സമീപിച്ചു. അവള് അവന്റെ അരികിലെത്തി മുട്ടിയുരുമ്മിക്കൊണ്ട് വായില് വിരല് കടത്തി താഴേക്ക് നോക്കി.
“ഇവിടാണ് കണ്ടത്..”
അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് ആഴത്തില് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു. ആ കണ്ണുകളുടെ തിളക്കവും അതില് കത്തുന്ന കാമാഗ്നിയും മോഹനന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഒപ്പം മനംമയക്കുന്ന ആ ഗന്ധം മറ്റേതോ ലോകത്തേക്ക് നയിക്കുന്നതുപോലെ അവനു തോന്നുകയും ചെയ്തു.
“അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങി നോക്കടാ ചക്കരെ..”
ഉര്വ്വശി അവന്റെ കൈയില് പിടിച്ച് വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി ശൃംഗാരച്ചുവയോടെ പറഞ്ഞു. മുന്പൊരിക്കലും തന്നോട് ഇത്തരത്തില് സംസാരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ചേച്ചിയുടെ ഭാവാഹാദികള് മോഹനനെ ആശങ്കയിലാഴ്ത്തി. ഏതോ ഒരു മാന്ത്രികവലയത്തില് അകപ്പെട്ടതുപോലെ അവനു തോന്നി. ഇതിനിടെ അരയ്ക്കൊപ്പം വെള്ളത്തിലേക്ക് ഉര്വശി ഇറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. മോഹനന് വേഗം അവളുടെ പിടിയില് നിന്നും കൈ വിടര്ത്തി മാറ്റി. ഉര്വശി വെള്ളത്തിലേക്ക് മുങ്ങിയിട്ട് നിവര്ന്നു. തോര്ത്തിനടിയില് മുഴുത്ത് ഉരുണ്ടു നില്ക്കുന്ന അവളുടെ മുലകളുടെ നഗ്നത മോഹനന് ആദ്യമായി നേരില് കണ്ടു. ശരീരം വിറയ്ക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയ അവന് വേഗം കരയിലേക്ക് കയറി.
“വാടാ…ചേച്ചിയെ ഒന്ന് സഹായിക്കടാ മോനെ..”
അവള് അവന്റെ നേരെ കൈനീട്ടി. മോഹനന് ഭയത്തോടെ പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി വസ്ത്രമെടുത്ത് ധരിച്ചു. ഉര്വ്വശിയുടെ മുഖത്തേക്ക് കോപം ഇരച്ചു കയറുന്നത് അവന് കണ്ടു. ആ പൈശാചികമായ ഭാവം അവനെ നടുക്കി.
“നീ വരില്ല അല്ലെ…” ഏതോ ഗുഹയില് നിന്നുമെന്നപോലെ ആയിരുന്നു അവളുടെ ശബ്ദം. മോഹനന് എന്തോ പറയണം എന്നാഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും അവന്റെ ശബ്ദം തൊണ്ടയില് തടഞ്ഞു.
“നീ വരും..ഹും..മോഹിച്ചതൊന്നും നേടാതെ ഞാന് പോകില്ല….” ഉര്വശി പകയോടെ മന്ത്രിച്ചു.
“ചേച്ചി..എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്..”
മോഹനന് ഉച്ചത്തില് ചോദിച്ചു. അവള് പെട്ടെന്ന് കുഴഞ്ഞു വെള്ളത്തിലേക്ക് വീഴുന്നത് കണ്ട് അവന് എടുത്തു ചാടി അവളെ താങ്ങി. ശരവേഗത്തില് ഒരു നീര്ക്കോലി വെള്ളത്തിലൂടെ ഇഴഞ്ഞുപോകുന്നത് മോഹനന് കണ്ടു. ബോധരഹിതയായ ഉര്വ്വശിയെ അവന് പടികളിലേക്ക് ഇരുത്തി. അവളുടെ ശരീരത്തില് തൊട്ടപ്പോള് തന്റെ വികാരം ഉണരുന്നത് അവനറിഞ്ഞു. പക്ഷെ അവന് അത് നിയന്ത്രിച്ചു മനസിനെ വരുതിയിലാക്കി. മുലകളില് നിന്നും ഉതിര്ന്ന തോര്ത്ത് അവനെടുത്ത് അവളുടെ ദേഹത്ത് ചുറ്റി. അവന്റെ ശരീരം വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ കൊഴുത്ത ദേഹത്ത് സ്പര്ശിച്ചപ്പോള് തന്റെ പുരുഷത്വം സടകുടഞ്ഞെഴുന്നെല്ക്കുന്നത് അവനറിഞ്ഞു. പക്ഷെ മോഹനന് കണ്ണുകള് അടച്ച് മനസിനെ നിയന്ത്രിച്ചു.
“ചേച്ചി..കണ്ണ് തുറക്ക്..ചേച്ചി..” അവന് അവളെ കുലുക്കി വിളിച്ചു. മെല്ലെ ഉര്വശി ബോധത്തിലേക്ക് തിരികെയെത്തി.
“ങേ..എന്ത് പറ്റി? എന്ത് പറ്റി എനിക്ക്?” അവള് പിടഞ്ഞു മാറിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചിക്ക് ബോധക്ഷയം പോലെ വന്നു; മുന്പ് ഇതുപോലെ വന്നിട്ടുണ്ടോ?” മോഹനന് നടന്നതൊന്നും പറയാതെ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല..ഞാന് ബോധംകെട്ടു വീണോ?” ഉര്വശി ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു.
“ഉവ്വ്; ചേച്ചി കുളത്തില് കുളിക്കണ്ട. വീടിനുള്ളില് കുളിച്ചാല് മതി. എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ആ പാമ്പിനെ കണ്ടു ഭയന്നത് കൊണ്ടാണെന്നാ”
ഉര്വശി എഴുന്നേറ്റ് വസ്ത്രം ധരിക്കാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് മോഹനന് മേലേക്ക് പടികള് കയറി. അവള് കയറി വന്നപ്പോള് ഇരുവരും കൂടി തറവാട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
രാത്രി പതിവുപോലെ തറവാട്ടിലെ അംഗങ്ങള് അത്താഴം കഴിച്ച് അവരവരുടെ മുറികളിലേക്ക് പോയി. ബാലകൃഷ്ണന് ബിസിനസ് ആവശ്യത്തിനു പോയതോടെ മുറിയില് ശ്രീദേവി തനിച്ചായിരുന്നു. ഉര്വശി കുറേനേരം അവളോട് സംസാരിച്ചിരുന്ന ശേഷം ഉറക്കം വന്നപ്പോള് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ശ്രീദേവി പകല് കിടന്നുറങ്ങിയതിനാല് അവള്ക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല. ഈയിടെയായി ബാലേട്ടന് പഴയതുപോലെ ഉള്ള ഊര്ജ്ജമില്ല എന്നവള്ക്ക് തോന്നിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. മുന്പൊക്കെ
താനുമായി ബന്ധപ്പെടുമ്പോള് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചതുപോലെയാണ് ഓരോന്ന് ചെയ്യുക. പക്ഷെ ഇപ്പോള് ഒരു തണുപ്പന് മട്ടാണ്. അവള് കട്ടിലില് മലര്ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് ആലോചിച്ചു. അമ്പിളിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ശേഷമാണ് ബാലകൃഷ്ണന് മാറിത്തുടങ്ങിയത് എന്ന് അവള്ക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നല്ലോ. നല്ല ശക്തമായ ലൈംഗികബന്ധം കൊതിച്ചിരുന്ന ശ്രീദേവിക്ക് ബാലകൃഷ്ണന് തൃപ്തി നല്കിയിരുന്നു. പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ കുറെ ദിവസങ്ങളായി അവള് അസംതൃപ്തയായിരുന്നു. ബാലകൃഷ്ണന്റെ തണുപ്പന് രതി അവള്ക്ക് ഒരു സുഖവും കൊടുത്തില്ല.
ഉറക്കം വരാതെ ശ്രീദേവി എഴുന്നേറ്റ് ലൈറ്റ് ഓഫാക്കിയിട്ട് നൈറ്റ് ലാമ്പ് ഓണാക്കി. അവള് കട്ടിലില് മലര്ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് മച്ചിലേക്ക് നോക്കി. ഒരു ഇളംനീല സ്ലീവ് ലെസ്സ് നൈറ്റി ആയിരുന്നു അവള് ധരിച്ചിരുന്നത്. കനംകുറഞ്ഞ തുണിയുടെ ഉള്ളില് അവളുടെ ബ്രായും പാന്റീസും പുറമേ കാണാമായിരുന്നു. ശ്രീദേവിക്ക് തന്റെയുള്ളിലെ അസംതൃപ്തയായ സ്ത്രീയെ നിയന്ത്രിക്കാന് സാധിക്കാത്ത ഒരു അവസ്ഥ ആദ്യമായാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്. മുന്പൊക്കെ തന്റെ ഇഷ്ടമനുസരിച്ച് സുഖത്തിന്റെ കൊടുമുടിയില് എത്തിച്ചിരുന്ന ബാലേട്ടന് ഇപ്പോള് അല്പം പോലും സുഖം തരുന്നില്ല. ഇരുപതുകളുടെ തുടക്കത്തിലുള്ള തനിക്ക് ഒറ്റ രാത്രിപോലും രതിസുഖം അറിയാതെ ഉറങ്ങാന് സാധിക്കാത്ത അവസ്ഥയാണ്. ഉറക്കം വരാതെ അവള് എഴുന്നേറ്റ് മുറിയില് ഉലാത്തി.
“മ്യാവൂ…മ്യാവൂ..”
തന്റെ വളര്ത്തുപൂച്ച കരയുന്ന ശബ്ദം അവള് കേട്ടു. കഴുത്തിലുള്ള ചെറിയ മണി കിലുക്കി അവളുടെ സുന്ദരിപ്പൂച്ച അടുത്തെത്തി. ശ്രീദേവി അതിനെ എടുത്ത് തഴുകിക്കൊണ്ട് കട്ടിലില് ഇരുന്നു. പൂച്ച അവളുടെ കൈയില് ഇരുന്നു കുറുകി. അവളുടെ ഉള്ളിലെ പെണ്ണ് ശക്തമായ പുരുഷസുഖത്തിനു വേണ്ടി ദാഹിച്ചു. ആ ദാഹം ഓരോ നിമിഷം കൂടുന്തോറും കൂടിക്കൂടി വരുന്നത് അവളറിഞ്ഞു. തന്റെ കക്ഷങ്ങള് വിയര്ത്ത് ഒഴുകുന്നത് ശ്രീദേവി കിതപ്പോടെ മനസ്സിലാക്കി.
വളരെ ശാന്തമായിരുന്ന രാത്രിയുടെ ഭാവം പനയന്നൂര് തറവാടിന്റെ ഏക്കര് കണക്കിന് വരുന്ന കാടുപിടിച്ച പുരയിടത്തില് മാത്രം മാറിത്തുടങ്ങിയത് അവളറിഞ്ഞില്ല. തുറന്നിട്ടിരുന്ന ജനലിലൂടെ കാറ്റ് അടിച്ചു കയറുന്നത് ശ്രീദേവി അറിഞ്ഞു. കാമാസക്തിയില് ശരീരം ചൂട് പിടിച്ച് നെയ്യുരുകിക്കൊണ്ടിരുന്ന അവള്ക്ക് ആ കാറ്റ് ഒരു ഉന്മാദ അനുഭൂതി നല്കി. കാറ്റിന്റെ ശക്തി കൂടിക്കൂടി വന്നപ്പോള് ജനാലയുടെ വിരികള് ഉയര്ന്നു പറക്കാന് തുടങ്ങി. തന്റെ മടിയിലിരുന്ന പൂച്ച മുരളുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
അത് മുരണ്ടുകൊണ്ട് ജനലിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി. ഇരുട്ടില് അഗ്നിഗോളങ്ങള് പോലെ രണ്ട് കണ്ണുകള് ശ്രീദേവി ജനലിനു സമീപം കണ്ടു; ഒപ്പം ശക്തമായ ഏതോ കാട്ടുപൂച്ചയുടെ മുരളലും. അവളുടെ പൂച്ച താഴേക്ക് ചാടിയിറങ്ങി ജനാലയ്ക്ക് നേരെ കുതിച്ചു.
“പിങ്കി..വേണ്ട..”
ശ്രീദേവി അതിനെ വിലക്കി. കാട്ടുപൂച്ചയുടെ കൈയില് പെട്ടാല് അതിന്റെ പൊടിപോലും ബാക്കി കാണില്ല എന്നവള്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. ജനലിലേക്ക് ചാടിക്കയറിയ പൂച്ച ശക്തമായി കരഞ്ഞു. പുറത്ത് കണ്ട കണ്ണുകള് അപ്രത്യക്ഷമായതും കാറ്റിന്റെ ഹുങ്കാരം കുറയുന്നതും ശ്രീദേവി അറിഞ്ഞു. സുന്ദരിപ്പൂച്ച താഴേക്ക് ചാടിയിറങ്ങി അവളുടെ കാല്പ്പാദങ്ങള്ക്ക് അരികിലെത്തി അതില് മുഖമിട്ടുരുട്ടി വന്യമായി ഒന്ന് കരഞ്ഞു. തന്റെ കാലിലൂടെ എന്തോ ദേഹത്തേക്ക് കയറുന്നത് പോലെ അവള്ക്ക് തോന്നി. പൂച്ച എങ്ങോട്ടോ ഓടിമാറി.
ഈ സമയത്ത് സ്വന്തം ഭാര്യയ്ക്ക് പാലില് ഉറക്കഗുളിക നല്കിയിട്ട് അമ്പിളിയുടെ അടുത്തു പോകാനായി കിടക്കുകയായിരുന്നു ബലരാമന്. അവളെ കൊതിതീരെ പ്രാപിക്കാന് അന്നുമുതല് വെമ്പിയിരുന്ന അയാളെ ഇന്നാണ് അമ്പിളി രഹസ്യമായി ചെല്ലാന് പറഞ്ഞത്. അവള് തന്നെ ഭാര്യയ്ക്ക് നല്കാനായി ഗുളികയും അയാളെ ഏല്പ്പിച്ചു. മകന് ഇല്ലാത്തതിന്റെ ആശ്വാസം അയാള്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും മകള് വന്നത് തെല്ല് അസ്വസ്തത ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. ഭാര്യ നല്ല ഉറക്കമായി എന്ന് മനസിലായതോടെ ബലരാമന് മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തിറങ്ങി. ഉര്വശി മുറി ഉള്ളില് നിന്നും അടച്ചിട്ടാണ് ഉറക്കം. അവളുടെ മുറി പരിശോധിച്ച ശേഷം അയാള് മെല്ലെ ബാലകൃഷ്ണന്റെ മുറിയുടെ വാതിലിനു മുന്പിലൂടെ പോകാനൊരുങ്ങി. മുറിയുടെ വാതില് മലര്ക്കെ തുറന്ന് കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള് അയാള് ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു. പിന്നെ രണ്ടും കല്പ്പിച്ച് അതിന്റെ മുന്പിലെത്തി ഉള്ളിലേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കി. അഭൌമമായ സ്ത്രൈണഗന്ധം ആ മുറിയില് നിന്നും വെളിയിലേക്ക് വമിക്കുന്നതറിഞ്ഞ ബലരാമന് ആ ഗന്ധം വലിച്ചുകയറ്റി. ശ്രീദേവി! അതിസുന്ദരിയും മാദകയുമായ തന്റെ മരുമകളുടെ ഗന്ധമാണ് ഇത്! സ്ത്രീയുടെ വിയര്പ്പിന്റെ ഗന്ധം മുല്ലപ്പൂവുമായി ഇടകലര്ന്നു മൂക്കിലേക്കടിച്ചുകയറിയപ്പോള് ബലരാമന് മയങ്ങിപ്പോയി.
അയാള് സ്വയമറിയാതെ ആ മുറിയിലേക്ക് കയറി. പരിപൂര്ണ്ണ നഗ്നയായി ഒരു തങ്കവിഗ്രഹം പോലെ കമിഴ്ന്നുകിടക്കുന്ന തന്റെ മരുമകളെ അയാള് അരണ്ടവെളിച്ചത്തില് കണ്ടു. ബലരാമന് അമ്പിളിയുടെ കാര്യം പാടെ മറന്നു. അയാള് സ്വയം മറന്ന് തന്റെ കണ്മുന്നില് കിടക്കുന്ന സ്ത്രീ
സൌന്ദര്യത്തിന്റെ പാരമ്യതയെ നോക്കി. അല്പ്പം കൂടി പ്രകാശം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില് നിരുപമമായ ആ മുഗ്ദ്ധസൌന്ദര്യം തനിക്ക് കുറേക്കൂടി വ്യക്തതയോടെ കാണാമായിരുന്നു എന്നയാള് ഓര്ത്തു. സ്വയം മറന്ന് ബാലരാന് അങ്ങനെ നില്ക്കെ, മുറിയുടെ വാതില് സ്വയം അടഞ്ഞു. അതിന്റെ ഓടാമ്പല് തനിയെ വീഴുകയും ചെയ്തു. ബലരാമനെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് മുറിയില് തൂക്കിയിരുന്ന റാന്തല് വിളക്ക് സ്വയം പ്രകാശിക്കാന് തുടങ്ങി. വളരെ പഴക്കമുള്ള ആ വിളക്ക് കരണ്ട് വന്ന ശേഷം ഒരു അലങ്കരവസ്തുവായി മാത്രം മുറിയില് തൂക്കിയിട്ടിരുന്നതാണ്. വെളിച്ചം മുറിയില് പരന്നപ്പോള് ബലരാമന് ഞെട്ടി ബോധത്തിലേക്ക് വന്നു.
തന്റെ മുന്പില് കമിഴ്ന്നുകിടക്കുന്ന ശ്രീദേവിയുടെ കൊഴുത്തു വടിവൊത്ത അംഗപുഷ്ടിയിലേക്ക് അയാള് നോക്കി. കാമം ശക്തമായി ഉള്ളില് തിരയടിച്ചുയരുമ്പോഴും കത്തി നിന്നിരുന്ന റാന്തലും സ്വയമടഞ്ഞ കതകും അയാളെ ഞെട്ടിച്ചു. ആ റാന്തല് എങ്ങനെയാണ് കത്തിയത് എന്നയാള്ക്ക് ഒരൂഹവും കിട്ടിയില്ല. ചെറിയ, കാമോദ്ദീപകമായ ഒരു ഞരക്കത്തോടെ ശ്രീദേവി ഒരു വശത്തേക്ക് ചെരിഞ്ഞു കിടന്നുകൊണ്ട് ഒരു കാല് മേലേക്ക് മടക്കി വച്ചു. റാന്തലിന്റെ വെളിച്ചം കൃത്യമായി അവളുടെ കൊഴുത്ത തുടയിടുക്കിലേക്ക് അടിക്കുന്നത് ബലരാമന് കണ്ടു. അല്പ്പം പോലും രോമമില്ലാത്ത അവളുടെ വെളുത്തു തുടുത്ത യോനിയും, അതിന്റെ നടുവില് വെളിയിലേക്ക് വലിയ ഒരു മാംസദളം പോലെ ചാടിക്കിടന്നിരുന്ന കന്തും കണ്ടപ്പോള് മറ്റെല്ലാം ബലരാമന് മറന്നു. അയാള് യാന്ത്രികമായി അവളുടെ കട്ടിലിനെ സമീപിച്ചു. അടുക്കുന്തോറും അവളില് നിന്നുമുള്ള ഗന്ധത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണത വര്ദ്ധിക്കുന്നത് അയാളറിഞ്ഞു. മെല്ലെ കട്ടിലില് അവളുടെ അരക്കെട്ടിന് താഴെ ഇരുന്ന ബലരാമന് വിറയലോടെ അവളെ നോക്കി. ശ്രീദേവി നല്ല ഉറക്കത്തിലെന്നപോലെ കിടക്കുകയായിരുന്നു. മുഖം പതിയെ താഴ്ത്തിയ ബലരാമന്റെ മൂക്കിലേക്ക് അവളുടെ വശ്യമായ, ലഹരിപിടിപ്പിക്കുന്ന യോനീഗന്ധം അടിച്ചുകയറി.
അയാള് അവളുടെ സുഖചഷകത്തിലേക്ക് നോക്കി. തുടുത്ത, ലേശം ചുവന്ന യോനീദളങ്ങള്. ഇളം തവിട്ടുനിറമുള്ള വലിയ കന്ത്. ബലരാമന് ശ്വാസം നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് മുഖം അവിടേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. അടുക്കുന്തോറും അതിന്റെ വശ്യഗന്ധം അയാളെ മത്തനാക്കി. തൊട്ടടുത്ത് മുഖമെത്തിച്ച് അയാള് തന്റെ മരുമകളുടെ സ്ത്രൈണഗന്ധം ഉന്മത്തനെപ്പോലെ വലിച്ചുകയറ്റി. അയാള് അറിയാതെ നാവ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. അത് മെല്ലെ നീണ്ടു ചെന്ന് അവളുടെ കൃസരിയില് സ്പര്ശിച്ചു. ചൂട് നെയ്യിന്റെ സ്വാദ് ബലരാമന് ഒരു ചെറു വിറയലോടെ അറിഞ്ഞു. വളരെ മൃദുവയാണ് അയാള് അവളെ സ്പര്ശിച്ചത്. അവള് ഉണര്ന്നാല് ഉണ്ടാകുന്ന ഭവിഷ്യത്ത് കാമം കൊടുമ്പിരിക്കൊണ്ട ആ സമയത്തും അയാള്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.
ഈ സമയത്ത് കാമാര്ത്തി പെരുത്ത് ബലരാമനെ കാത്തിരുന്ന് മടുത്ത അമ്പിളി രണ്ടും കല്പ്പിച്ച് മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങി. അവള് ഇരുളിലൂടെ ബലരാമന് താമസിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നടന്നു. അവളുടെ യോനി എപ്പോഴേ നനഞ്ഞു സംഭോഗത്തിനു തയാറായിരുന്നു. അനിയന്ത്രിതമായ ആസക്തിയോടെ അവള് തന്റെ ഉരുണ്ട നിതംബങ്ങള് ഇളക്കി ബലരാമന്റെ മുറികളുടെ സമീപമെത്തി.
ബലരാമന് ശ്രീദേവിയുടെ അതീവസുഖം നല്കുന്ന ഗന്ധം നുകര്ന്ന്, മയങ്ങിയ അവസ്ഥയില് നാവുനീട്ടി അവളുടെ കന്തില് നെടുകെ ഒന്ന് നക്കി. കതകിന്റെ ഓടാമ്പല് സ്വയം നീങ്ങുന്നതും കതക് തുറക്കുന്നതും അയാള് ആ മദനസുഖത്തിന്റെ ലഹരിയില് അറിഞ്ഞതേയില്ല. ഇപ്പോള് കാച്ചിയ നെയ്യ് പോലെ സ്വാദിഷ്ഠമായിരുന്ന ശ്രീദേവിയുടെ മദജലം അയാള് ആര്ത്തിയോടെ വീണ്ടും നക്കിക്കുടിച്ചു. മുറിയുടെ വാതില് മെല്ലെ മലര്ക്കെ തുറന്നതും വാതില്ക്കലെത്തിയ അമ്പിളി പകയോടെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി ഞെട്ടിത്തരിച്ചു നിന്നതും അയാള് അറിഞ്ഞില്ല.
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!