ആദിപത്യം – 1
Aadipathyam Kambikatha bY RKR@Kambikuttan.net
(ഇതൊരു സങ്കല്പ്പ കഥയാണ്.ആദ്യമായാണ് ഞാന് കഥ എഴുതുന്നത്. അതുകൊണ്ട് തെറ്റുകള് പലതും ഉണ്ടാകും. ക്ഷമിക്കുക.)
(നായകന് മാത്രമല്ല കട്ടയ്ക്ക് നില്ക്കുന്ന വില്ലന്മാരുടെയും കഥയാണിത്.)
തെന്മലയെന്ന മനോഹരമായൊരു ഗ്രാമം കര്ഷകരും നാട്ടുജോലിക്കാരും ഒക്കെയായി വലിയ ബഹളവും പ്രശ്നങ്ങളും ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു സുന്ദര ഗ്രാമം.ചെറിയ ചെറിയ ബിസ്സിനെസ്സുകള് ഉണ്ടെങ്കിലും കൃഷിയാണ് പ്രധാനം.
ആയിടക്കാണ് അവിടുത്തെ പോലീസ് സ്റ്റേഷനില് പുതിയ എസ് ഐ ചാര്ജ് എടുത്തത് ജേക്കബ് സെബാസ്റ്റ്യന് , അയാളായിരുന്നു. പോലിസ്കാര്ക്കിടയിലെ ചെറ്റ എന്ന് തന്നെ പറയാം.
കൈകൂലി,കള്ളകടത്തിന് സഹായിക്കല് തുടങ്ങിയ പല തെണ്ടിത്തരങ്ങളും ഉണ്ട്. ഏറ്റവും പ്രധാനം പെണ്വാണിഭം . പല മന്ത്രിമാര്ക്കും പലരെയും കാഴ്ചവെച്ച് നേടിയെടുത്ത അധികാരം.അതിന്റെ മറവില് ചെയ്യുന്ന കൊള്ളതരായിമ ആര്ക്കും തടയാന് പറ്റാതായി. സീനിയര് ഓഫീസിര്മാര് വരെ അയാളെ പേടിച്ചിരുന്നു. എന്തേലും പറഞ്ഞാല് പിന്നെ രാത്രി വീട്ടില് വരുന്നത് ഗുണ്ടകള് ആണ്.നാല്പത്തിയഞ്ച് വയസായെങ്കിലും മുപ്പതില് താഴെയുള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ ആണ് കൂടുതല് ഇഷ്ടം. നല്ലപോലെ അനുഭവിചിട്ടെ അവരെ വിടു.
വീട്ടില് അതിക്രമിച്ചു കയറുക ,കള്ളകേസീല് പെടുത്തുക,തുടങ്ങിയ കലാപരിപാടികള് ആണ്. പൊതുവായുള്ള ശല്യം. കള്ളകേസില് ആരെങ്കിലും പെട്ടാല് അതിനു ഒറ്റ അര്ത്ഥമേ ഉള്ളു.അയാളുടെ മകളെയോ ഭാര്യയെയോ മറ്റു ബന്ധുക്കളെയോ ജേക്കബ് നോട്ടമിട്ടിട്ടുണ്ട് എന്ന്.
ആ പേരും പറഞ്ഞ് ബ്ലാക്ക് മെയില് ചെയ്ത് കാര്യം നടത്തുക. അല്ലെങ്കില് ബലമായി തന്നെ അത് നേടിയെടുക്കും.
സ്റ്റേഷനില് പഴയ കേസുകള് എടുത്തു ചുമ്മാ വായിച്ചിരിക്കുമ്പോള് ആണ് കോണ്സ്റ്റബിള് ജോസഫ് വന്നത്.
എന്താടോ ജേക്കബ് തിരക്കി?
സാറിനെ കാണാന് ഒരാള് വന്നിട്ടുണ്ട് …
ആരാ…?
വര്ക്കിച്ചായന് …..
ഇവിടുത്തെ വലിയ പ്രമാണിയാ സാറെ…
നാട്ടുകാര്ക്ക് അയാളെ വലിയ പേടിയാ സാറെ.
നല്ല അസ്സല് കല്ലകടത്തുകാരന്.
ഇവിടെയുള്ള സകല ക്രിമിനല് കേസുകളും ഇയാള് ചെയ്യുന്നതാണ് എന്നാല് അത് ഏറ്റെടുക്കാന് അയാളുടെ ബിനാമികളും.
ഇയാള് ചെയ്തതിന്റെ ചെറിയൊരു ഭാഗമേ കേസ് ആയിട്ടുള്ളൂ.
അതിലും എത്രയോ കൂടുതലാണ് അറിയാത്തത്.
അയാളെ എതിര്ത്തു നില്ക്കാന് ഇവിടെ ഒരാള്ക്ക് മാത്രമേ കഴിയുകയുള്ളൂ അത് ജനാര്ദ്ദനന് പിള്ളയ്ക്ക് ആണ് .
(പിള്ളയുടെ കുടുംബവും പശ്ചാത്തലവും)
ജനാര്ദ്ദനന് കല്യാണത്തിനു ശേഷം തന്റെ ഗുണ്ടായിസവും മറ്റും മാറ്റി വെച്ചു.
ഭാര്യ അരുന്ധതിക്ക് അതെല്ലാം ഭയമായിരുന്നു. പിള്ളക്ക് നാല് മക്കള് ആണ്.
മൂത്തയാള് ജീവന് നേവിയില് ആണ്.
രണ്ടാമത്തത് ജയേഷ് എഞ്ചിനീയറിംഗ് കഴിഞ്ഞു പുറത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്നു.
ഒരു പെണ്കുട്ടിയെ വേണം എന്നു പ്രാര്ത്തിച്ച .ദൈവം അത് ഇരട്ടിയായി നല്കി.
ഇരട്ടകുട്ടികള്.
ആദ്യത്തവള് ദീപ്തി
രണ്ടാമത്തവള് ദീപിക .
രണ്ടുപേരും ഡിഗ്രീ അവസാന വര്ഷ വിദ്യാര്ത്തികള് ആണ്.
അപ്സര കന്യകമാര് എന്ന് തന്നെ പറയണം അവരെ കണ്ടാല്. രണ്ടുപേരെയും തിരിച്ചറിയുക എന്നത് അസംഭവ്യം ആയിരുന്നു. അവരെ കണ്ടാല് കണ്ണെടുക്കാനും തോന്നില്ല. തൂവെണ്ണയില് കടഞ്ഞെടുത്തത് പോലുള്ള ശരീരം കാന്തികശക്തിയുള്ള കരിനീല കണ്ണുകള് ആപ്പിള് പോലെ ചുവന്നു തുടുത്ത കവിളുകള്.ഭംഗിയേറിയ നാസിക മുല്ലമോട്ടുപോലുള്ള പല്ലുകളും അതിനുപുറമെ പനിനീര്പൂവിന്റെ നൈര്മല്ല്യം പോലെയുള്ള ചുവന്ന ചെഞ്ചുണ്ടുകളും ഐശ്വര്യമാര്ന്ന പൂമുഖത്തിനു ഭംഗികൂട്ടി. നിതംബം വരെ മൂടികിടക്കുന്ന പനംകുലപോലുള്ള കാര്കൂന്തലും ശംഖാക്രിതിയാര്ന്ന കഴുത്തും അതിനു താഴെ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിനില്ക്കുന്ന മാറിടവും ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും ആലിലവയറും അതും കഴിഞ്ഞു വെണ്ണക്കല് തുടകളും അതിനു നടുവില് രോമാത്താല് മൂടികിടക്കുന്ന ഇളംപൂറും ഏതു അപ്സരകന്യകമാരെയും തോല്പ്പിക്കും വിധം ആയിരുന്നു. എന്നാല് ഒട്ടും പുറകില് അല്ലാതെ മറ്റൊരു പെണ്കുട്ടിയും ഉണ്ട് അവരുടെ വീട്ടില് .ജനാര്ദനന്റെ മൂത്ത മരുമകള് ഗീതു. ഇരുപത്തിനാല് വയസ് തികഞ്ഞിട്ടെ ഉള്ളു അവള്ക്ക്. കല്യാണ ദിവസം ഗീതുവിന്റെ അച്ഛന് ഉണ്ടായ ചെറിയ അറ്റാക്ക് കാരണം രണ്ടു ദിവസത്തേയ്ക്ക് ആദ്യരാത്രി മാറ്റിവച്ചു അവര്. പിന്നെ ജീവന് എമര്ജന്സി ആയി പോകേണ്ടി വന്നു.
മുടങ്ങിപോയ ആദ്യരാത്രിക്ക് വേണ്ടി രണ്ടുപേരും കാത്തിരിക്കുകയാണ്.
അര്ജുനന്റെ രണ്ടുമക്കളെയും അതേ കോളേജില് തന്നെ ജനാര്ദ്ദനന് പഠിപ്പിച്ചു.
അര്ജുനന്റെ മൂത്തമകള് രശ്മി ദീപ്തിയുടെയും ദീപികയുടെയും ക്ലാസ്സില് ആണ് പഠിക്കുന്നത്. രണ്ടാമത്തവള് രേഷ്മ ഡിഗ്രീ ആദ്യ വര്ഷ വിദ്യാര്ത്ഥിയാണ്. രണ്ടുപേരും ഒന്നിന് ഒന്ന് മെച്ചം. രേഷ്മയ്ക്ക് പതിനെട്ടു വയസേ ആയിട്ടുള്ളൂ എങ്കിലും ചേച്ചിയെ കടത്തിവെട്ടുന്ന പോലെയാണ് അവളുടെ അംഗലാവണ്യം . അത്ഭുദം എന്തെന്നാല് ഇവരെ പ്രണയിച്ചു പുറകെ നടക്കാന് ആരുമില്ല അവര്ക്കും ആരോടും തോന്നിയിട്ടുമില്ല . ജനാര്ദ്ദനനോടുള്ള ബഹുമാനമോ അര്ജ്ജുനനോടുള്ള ഭയമോ ആരും അതിനു മുന്കൈ എടുകാറില്ല.
എന്നാല് ജനാര്ദ്ദനന്റെ രണ്ടാമത്തെ മകന് ജയേഷിനു അവന് വര്ക്ക് ചെയ്യുന്ന കമ്പനിയിലെ മാനേജര് സദാനന്ദന്റെ മകള് ശ്രുതിയുമായി പ്രണയത്തില് ആണ്. അയാള്ക്കും അതില് എതിര്പ്പില്ല കാരണം നല്ലൊരു കുടുംബത്തില് നിന്നും ഒരു ആലോചന വരുമ്പോള് അത് തട്ടികളയേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലല്ലോ…..
എന്നാല് ജയേഷ് ഇതുവരെ അച്ഛനെ ഈ വിവരം അറിയിച്ചിട്ടില്ല .
എന്തായാലും സംസാരിക്കണം എന്നാണ് അവന്റെ നിലപാട്.
ഈ സമയം പോലിസ് സ്റ്റേഷനില് .
ഹലോ സാറേ ,
എന്റെ പേര് വര്ക്കിച്ചന് .
ഞാന് സി ഐ അനിരുദ്ധന് വിളിച്ചിരുന്നു.
സാറിനെ കുറിച്ച് അനിരുദ്ധന് എല്ലാം പറഞ്ഞു. എനിക്ക് പറ്റിയ ആളാണെന്നും വേണ്ട വിധത്തില് കാണണം എന്നും പറഞ്ഞു.
ഓഹോ വെല്ക്കം വര്ക്കിച്ചന് .
എന്താ ഇപോഴുള്ള വരവിന്റെ ഉദ്ദേശം ?
പറയാം സാര്
ഇവിടെ വെച്ച് വേണ്ട
വൈകീട്ട് എന്റെ ബംഗ്ലാവില് കൂടാം.
ശരി വര്ക്കിച്ചാ എന്നാല് എല്ലാം പറഞ്ഞത് പോലെ.
ഓക്കേ സാര് .
അയാള് പടിവിട്ടിറങ്ങി.
ജേക്കബ് ഫോണ് എടുത്ത് അനിരുദ്ധനെ വിളിച്ചു.
സാര് ജേക്കബ് ആണ്
പറയൂ ജേക്കബ്.
ഇന്നിവിടെ വര്ക്കിച്ചന് എന്നൊരു ആള് വന്നിരുന്നു.
എന്താ അയാളുടെ പരിപാടി?
അതൊക്കെ അയാള് പറയും നീ ഒന്നുപോയി സംസാരിക്ക് .
എന്തായാലും ഗുണമുള്ള കാര്യമാണ്.
ഓക്കേ സാര് , ഞാന് എന്നിട്ട് വിളിക്കാം.
നേരം കടന്നുപോയി ,രാത്രി ആയപ്പോള് ജേക്കബ് വര്ക്കിച്ചന്റെ ബംഗ്ലാവിലേക്ക് പുറപെട്ടു. നല്ല ഒന്നാന്തരം ബംഗ്ലാവ് ജേക്കബ് വണ്ടിയില് നിന്നും ഇറങ്ങി .
കായല് തീരത്ത് ഒരുക്കിയ വിരുന്നു ടേബിളില് അവര് ഇരുന്നു….
അപ്പോള് അവിടേക്ക് മറ്റൊരാള് കടന്നുവന്നു.
സാറേ ഇതെന്റെ സഹോദരന് തോമാച്ചന് .
ഹലോ സാര് ഉച്ചക്ക് ഞാന് ടൌണില് പോയതാണ് അതാണ് ഇച്ചായന് വന്നപ്പോള് കൂടെ വരാഞ്ഞത്.
സാറിന്റെ ബ്രാന്ഡ് പറഞ്ഞാല് സാദനം എടുക്കാമായിരുന്നു.
അതൊക്കെ പിന്നെ വര്ക്കിച്ച ആദ്യം കാര്യം പറയ്,പിന്നീട് ഓക്കേ ആണെങ്കില് നമ്മുക്ക് തുടങ്ങാം.
അതായത് സാറേ രണ്ടു കുടുംബത്തെ മൊത്തമായും ഇല്ലാതാക്കണം .
അവരുടെ കുടുംബം ഇല്ലാതായാല് ഞങ്ങള്ക്കും സാറിനും ഇവിടുന്നു പോന്നുവാരാം .
അതുകൊണ്ട് എനിക്കുള്ള മെച്ചം?
സാറിനു ഒരു ഷെയര്.
പിന്നെ സാറിന്റെ വീക്നെസ് ഞങ്ങള്ക്ക് അറിയാം.
സാറിനു അനുഭവിക്കാന് നല്ല പൂ പോലുള്ള കിളുന്തു പെണ്കുട്ടികള് ഉണ്ട് ആ രണ്ടു കുടുംബത്തിലും . സാറിനെ പോലെ തന്നെ ഞങ്ങള്ക്കും അതില് വീക്നെസ് ഉണ്ട്.
എല്ലാം ഭംഗിയായി നടന്നാല് പിന്നെ നമ്മുക്ക് ഇവിടെ എന്തും ചെയ്യാം.
സാര് എന്ത് പറയുന്നു.
ഇത്രയും നല്ലൊരു ഓഫര് കിട്ടിയിട്ട് കളയാന് പറ്റുമോ.
ഇനി മുതല് ഈ സാറ് വിളി വേണ്ട പേര് വിളിച്ചാല് മതി.
നമ്മള് ഇനി പാര്ട്ട്ണേഴ്സ് ആണ്.
ഒഴിക്ക് വര്ക്കിച്ച എന്തായാലും ഒരു ലാര്ജ്.
ജേക്കബ്, ഓക്കേ ഇനി അങ്ങനെ വിളിക്കാം.
അതെ അതെ , വര്ക്കിച്ചന്റെ ഫാമിലി…?
എനിക്ക് ഒരു മകള് മാത്രമേ ഉള്ളു .അവള് അങ്ങ് ടൌണില് ആണ് പഠിക്കുന്നത് .താമാസം സഹോദരിയുടെ കൂടെ അവിടെ അവളുടെ മകളും ഉണ്ട്.അവര് രണ്ടുപേരും ഒരു ക്ലാസ്സിലാണ്. പിന്നെ ഇവിടെ പെണ്ണുങ്ങള് ആരുമില്ല .ഇവന്റെ ഭാര്യ അവളുടെ വീട്ടില് ആണ്. ഇവന് അവിടെ പോകാറാണ് പതിവ്. അവിടെ അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും മാത്രമേ ഉള്ളു അവര്ക്ക് കൂട്ടായിട്ട് അവിടെനിന്നോട്ടെ എന്ന് ഞാനാ പറഞ്ഞത്.
അതുമാത്രമല്ല വല്ലപ്പോഴും ഒന്ന് എന്ജോയ് ചെയ്യാന് വേണ്ടി ഞങ്ങള് ഇടയ്ക്ക് ഓരോന്നിനെ കൊണ്ടുവരാറുണ്ട്. ഇതാകുമ്പോള് സൗകര്യം ആയല്ലോ?
അയാള് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഓ അങ്ങനെ. ജേക്കബും ചിരിച്ചു. അപ്പോള് എങ്ങനാ വര്ക്കിച്ചാ പരിപാടി?
എന്താണ് അവരുടെ ബലം ബലഹീനത എന്നൊക്കെ അറിഞ്ഞാലേ നമ്മള് വിചാരിച്ചത് പോലെയൊക്കെ നടക്കുകയുള്ളു.
അര്ജുനന് പിന്നെ പിള്ളയുടെ മൂത്തമകന് ജീവന് ഇവരെ തീര്ത്താല് പിന്നെ നമ്മുക്ക് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നും ഇല്ലാതെ കാര്യങ്ങള് നടക്കും.
അങ്ങനെയാണെങ്കില് നമ്മുക്കും ആള് ബലം കൂട്ടണം .
അതിന് വഴിയുണ്ട്.
എന്റെ ഒരു കൂട്ടുക്കാരനുണ്ട്,
ശ്രീധരന് ,ഒരു ഒറ്റയാന് എവിടെ ഉണ്ടാകും എന്നറിയില്ല അവന് ഇങ്ങനെ കറങ്ങികൊണ്ടിരിക്കും നല്ല ഒന്നാന്തരം ഗുണ്ട. പണമൊന്നും അല്ല നല്ല പെണ്ണ് തന്നെ വീക്നെസ്. അതെവിടെ ഉണ്ടോ അവനും അവിടെ തന്നെ. ഞാനൊന്ന് വിളിച്ചു നോക്കാം.
അയാള് ഫോണ് എടുത്തു പോയി. അല്പം കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചെത്തി , സംഗതി ഓക്കേ അവന് നാളെയെത്തും.
ഈ മാസം ഒടുവില് ആ ജീവന് ലീവിന് വരുന്നുണ്ട് എന്നാണ് അറിയാന് കഴിഞ്ഞത്. സാധാരണ അര്ജുനന് ആണ് അവനെ കൊണ്ടുവരാന് ടൗണില് പോകാറുള്ളത്. അവന്മാര് വരുന്ന വഴിയില് തീര്ത്താല് പിന്നെ പെടികേണ്ട. പിന്നെയുള്ളത് ആ പിള്ളയുടെ ഇളയമകന് ജയേഷ് ആണ്. അത് നമ്മുക്ക് വലിയ പണിയുള്ള കേസല്ല.
ഓക്കേ , പിന്നെ എവിടെവെച്ചാണ് ബാക്കിയുള്ള കാര്യങ്ങള് .
അവരെ തീര്ത്താല് പിന്നെ നേരെ പിള്ളയുടെ വീട്.
ഞങ്ങള്ക്ക് ആവശ്യമുള്ള സകല പ്രമാണങ്ങളും അവിടെയുണ്ട്.
അതെല്ലാം കൈക്കലാക്കണം
പിന്നെ നമ്മളും അവന്റെ മക്കളും മരുമക്കളും ഒക്കെയായി ചെറിയൊരു യാത്രയപ്പ് പിള്ളയ്ക്ക് കൊടുക്കുന്നു.
ആയിക്കോട്ടെ. അങ്ങനെ തന്നെയാവാം.
നമ്മുടെ പ്ലാന് യാതൊരു കാരണവശാലും അങ്ങോട്ടോ ഇങ്ങോട്ടോ പാളരുത്. പാളിയാല് …. നമ്മുടെ പലരുടെയും ജീവന് നഷ്ട്ടമായെക്കും.
ഇല്ല വര്ക്കിച്ചന് ഇതങ്ങനെ പാളാന് നമ്മള് സമ്മതിക്കില്ല.
അവര് പലതും പറഞ്ഞ് നേരം പോയതറിഞ്ഞില്ല. പിന്നെ എപോഴോ പിരിഞ്ഞു പോയി. പിറ്റേ ദിവസം ഉച്ചയായപ്പോള് ശ്രീധരന് ജേക്കബിന്റെ അടുത്തെത്തി. നീ വാ കുറച്ചു കാര്യങ്ങള് ചെയ്യാനുണ്ട്.എന്ന് പറഞ്ഞു അയാളെയും കൂട്ടി ജീപ്പ് എടുത്തു നേരെ വര്ക്കിച്ചന്റെ എസ്റ്റിലെയ്ക്ക് പാഞ്ഞു. അവിടെ അപ്പോള് സി ഐ അനിരുദ്ധനും എത്തിയിരുന്നു. വര്ക്കിച്ചന് ഇതാണ് ഞാന് പറഞ്ഞ ശ്രീധരന്.
വരണം ശ്രീധരാ … ഇരിക്ക്.
ജേക്കബ് എല്ലാം പറഞ്ഞില്ലേ ?
പറഞ്ഞു.
ഇനിമുതല് ഞാനും ഉണ്ട് നിങ്ങളുടെ കൂടെ.
അനിരുദ്ധന് സാറേ നമ്മളെയൊക്കെ അറിയുമോ…..?
പിന്നില്ലാതെ നിന്നെയൊക്കെ മറക്കാന് പറ്റുമോ…..?
നീ ഉണ്ടെങ്കില് പിന്നെ ഞങ്ങള് എന്തിനാ ഇത്ര ടെന്ഷന് അനുഭവിക്കുന്നത്.
വര്ക്കിച്ചോ ഇവനൊരു സംഭാവമാട്ടോ…..
നിങ്ങള് നേരത്തെ അറിയുമോ ? വര്ക്കി ചോദിച്ചു.
ഒറ്റ തവണയെ ഞാന് ഇവനെ കണ്ടിട്ടുള്ളു. പക്ഷെ മറക്കില്ല.
അതിനൊരു കാരണവും ഉണ്ട്.
ഒരിക്കല് ഞാനും ജേക്കബും കൂടി ഒരു യാത്രപോയി. ഒരു വസ്തു പേരിലാക്കാന് . മൂന്നാറില്. അവിടെ വെച്ച് രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കാന് അവിടെ അടുത്തുള്ള ഒരു ചെറിയ ഹോട്ടലില് കയറി. ഒരു വിധവയായ സ്ത്രീയുടെതാണ് അത്. ഒരു മുപ്പത്തിയഞ്ചു വയസ് കാണും. അവളുടെ ശരീരപ്രകൃതി കണ്ടപ്പോള് തന്നെ ഞങ്ങള് വീണുപോയി. ഞങ്ങള് പോകുന്നത് വരെ എന്റെ കണ്ണ് അവളില് തന്നെ ആയിരുന്നു.
ഞങ്ങള് ഓരോന്നും അടിച്ചു ഓരോ കഥകളും പറഞ്ഞു ഇരിക്കുമ്പോള് ഇവന് വണ്ടിയെടുത്തു ഒറ്റ പോക്കാണ്,
പിന്നെ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു വന്നു.
വെറും കയ്യോടെയല്ല ആ കടയില് കണ്ട ആ പെണ്ണിനേയും അവളുടെ മകളെയും കൊണ്ടാണ്.
അവരെ ക്ലോറോഫോം അടിച്ചു മയക്കി രണ്ടിനെയും പൊക്കിയെടുത്ത് ആശാന് പോന്നു…
അത്രക്ക് മിടുക്കനാ….
സത്യം പറഞ്ഞാല് രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം ഞങ്ങള് അങ്ങ് ആഘോഷിച്ചു.
ഞാന് ആ രാത്രി അവളെ നല്ലപോലെ ആസ്വദിച്ച് രുചിച്ചു.
ഇവന്മാര് രണ്ടും ചേര്ന്ന് ആ പെണ്കുട്ടിയെ എന്തൊക്കെയാ കാട്ടികൂട്ടിയത്.
ആ കൊച്ചിനാണെങ്കില് പതിനാറോ പതിനേഴോ പ്രായം കാണും.
അതിനെ ഇവന്മാര് നല്ലതുപോലെ മുതലാക്കി.
ഈ പറയുന്ന കേട്ടാല് തോന്നും സാര് ആ കൊച്ചിനെ തൊട്ടില്ല എന്ന്.
അതിന്റെ തള്ളയെ ആകെ രണ്ടു തവണെയേ സാര് പണ്ണിയുള്ളൂ.
ആ കൊച്ചിനെ എത്ര തവണയാ എന്ന് യാതൊരു പിടിത്തവും ഇല്ലാ.
ഹഹഹഹ് അവര് ആര്ത്തു ചിരിച്ചു.
ശ്രീധരന് അപ്പോള് എത്തിയത് ശരിയായ സ്ഥലത്താണ്.
നിങ്ങള് അവിടുത്തെ പെണ്കുട്ടികളെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ ?
നല്ല മുട്ടന് ചരക്കുകളാണ്. വര്ക്കി പറഞ്ഞു.
നാളത്തെ കഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ അവറ്റകള് നമ്മുക്ക് സ്വന്തം. പിന്നെ ഈ നാടാണ് നമ്മുക്ക് സ്വര്ഗം.
അപ്പോള് ശ്രീധര നീ പറഞ്ഞപോലെ കാര്യങ്ങള് നീക്കിക്കോ ബാക്കി കാര്യങ്ങള് ഞങ്ങളും ഏറ്റു. എല്ലാം ഒന്ന് പ്ലാന് ചെയ്തിട്ട്.
നമ്മുക്ക് നാളെ രാത്രി ഇവിടെ കൂടാം. ഓക്കേ.
അവര് പലരും പല വഴിക്കും പിരിഞ്ഞു,
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ആയപ്പോള് തോമാച്ചന് ഒരു കാള് വന്നു. അടിവാരത്ത് പിള്ളയുടെ ഇളയമകന് ജയേഷിനെ കണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ്. കൂടെ മറ്റൊരാളും ഒരു പെണ്ക്കുട്ടിയും ഉണ്ട് എന്ന്. ഓക്കേ നീ വെച്ചോ വേറെ വിവരം കിട്ടിയാല് പറയ്.എന്ന് പറഞ്ഞു തോമാച്ചന് ഫോണ് വെച്ച്. ഡ്രസ്സ് മാറി പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി.
ജയേഷ് ഇന്നലെ അച്ഛനെ വിളിച്ചു ശ്രുതിയെ പറ്റി പറഞ്ഞിരുന്നു. കേട്ടപ്പോള് പിള്ള അവരെയും കൂട്ടി വീട്ടില് വരാന് പറഞ്ഞു. സദാനന്ദനും മകളും അവന്റെ കൂടെ തിരിച്ചു. അടിവാരത്ത് വെച്ച് കാര്യസ്ഥന് കേശവേട്ടനെ കണ്ടപ്പോള് നിര്ത്തിയതാണ് അവന്. അവരുടെ സംസാരത്തില് നിന്നും മനസിലാക്കിയ തോമാച്ചന്റെ ചാരന് വീണ്ടും വിളിച്ചു.
സാറേ ആ പെണ്കുട്ടി അവന് കല്ല്യാണം കഴിക്കാന് പോകുന്ന കുട്ടിയാണ്.മറ്റേ ആള് ആ കുട്ടിയുടെ അച്ഛനും . ഓക്കേ ഡാ.
താങ്ക്സ്. നിന്നെ ഞാന് കണ്ടോളാം. എന്ന് പറഞ്ഞു അവന് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്ത് നേരെ എല്ലാവരെയും വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു. ഇനി നമ്മള് ഇവന് വേണ്ടി കാത്തിരിയ്ക്കേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല. നമുക്ക് അനുഭവിക്കാന് അവന്റെ പെണ്ണിനേയും തന്ന് സ്വയം മരണം തേടി വന്നു. അവര് പരസ്പരം പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു.
ഈ സമയം പിള്ളയുടെ വീട്ടില് രണ്ടാമത്തെ മരുമകള് ആകാന് പോകുന്ന കുട്ടിയേയും മകനെയും അവളുടെ അച്ഛനെയും സ്വീകരിക്കാന് നിലവിളക്കും താലവുമായി പിള്ളയുടെ കുടുംബം ഒരുങ്ങി നിന്നു.
അവര് വന്നെത്തിയതും അവരുടെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാന് പറ്റാത്തത് പോലെ ആയിരുന്നു സ്വീകരണം. അവരെ അകത്തു കയറ്റി എല്ലാവരും അകത്തേയ്ക്ക് പോയി.
അപ്പോള് അര്ജുനന് പറഞ്ഞു സാറേ ഞാന് ഒന്ന് വീട്ടില് പോയിട്ട് വരം അവളെയും മക്കളെയും ഒന്ന് കാണണം.
നീ പോയിട്ട് വാ ജീവന് വിളിച്ചിരുന്നു ലീവ് പെട്ടെന്ന് ശരിയായി.
നാളെ വരും എന്നാ പറഞ്ഞത്.
നാളെ ഉച്ചക്കല്ലേ പോകേണ്ടത്. നീ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട് പോ … അരുന്ധതി പറഞ്ഞു. ഇല്ല ചേച്ചി ഞാന് വീട്ടില് നിന്നും കഴിക്കാം. ഇന്നത്തെ അത്താഴം വീട്ടില് നിന്നാകാം. എങ്കില് നീ പോയിട്ട് വാ പിള്ള പറഞ്ഞു.
അവന് വണ്ടിയെടുത്ത് വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു. ഈ സമയം ശ്രുതിയെ പരിചയപെട്ട് വിശേഷങ്ങള് പറയുകയായിരുന്നു. ദീപ്തിയും ദീപികയും ഗീതുവും. ജയേഷ് പതുക്കെ അവിടെ ചെന്നു. എന്താ മക്കളെ അവളെ പേടിപ്പിക്കുകയാണോ ? അവന് തമാശയില് ചോദിച്ചു.
ഇവളെ കാണാന് പാത്തും പതുങ്ങിയും വന്നിരിക്കുകയാണ് ഇവന് , ഗീതു പറഞ്ഞു.
നാളെ ചേട്ടന് വരുമ്പോളും ഇതുപോലെയൊക്കെ പറയണം ചേടത്തി.
പോടാ അവിടുന്ന്.
ചേട്ടന് ഈ കുട്ടിയെ ദിവസവും കാണുന്നതല്ലേ , അതുപോലാണോ ജീവന് ചേട്ടനും ഗീതുചേച്ചിയും കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന് പോയതല്ലേ ചേട്ടന് .
ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ.
അങ്ങനെ ഓരോ തമാശയും പറഞ്ഞു അവര് അവിടെ ഇരുന്നു.
ഈ സമയം അര്ജുനന് തന്റെ വീട്ടില് എത്തി അവനെ കണ്ട് രേണുകയും മക്കളും ഓടി വന്നു. അര്ജുനന് എന്നും വീട്ടില് പോകാറില്ല. ഇടയ്ക്ക് മാത്രം പോയി വരും. അവന് രേണുകയെ നോക്കി അവളുടെ മുഖം വാടിയിരിക്കുന്നു. എന്തുപറ്റി ? അവന് ചോദിച്ചു. ഏയ് ഒന്നുമില്ല അവള് പറഞ്ഞു. അല്ല അച്ഛാ അമ്മ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു അതാ.
അതാണോ…. കാര്യം ? അവന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
എന്ത് സ്വപ്നമാ നീ കണ്ടത്.
അവന് തിരക്കി. എന്തോ വലിയൊരു അപകട സൂചന എന്നാല് ഒന്നും വ്യക്തമായില്ല. സാരമില്ല ഒന്നും ഉണ്ടാകാന് പോകുന്നില്ല. അവന് അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. നീ വാ എനിക്ക് വിശക്കുന്നു. ഇന്ന് നമ്മുക്ക് എല്ലാവര്ക്കും ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കാം. അവന് രേണുകയെ പിടിച്ചിരുത്തി അവള്ക്കും മക്കള്ക്കും ആഹാരം വിളമ്പി. ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കിടക്കുമ്പോള് രേണുക അവന്റെ മാറില് തല ചേര്ത്ത് കിടന്നു.
പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുത്ത് അര്ജുനന് വണ്ടിയൊന്നു കഴുകി കുളിക്കുവനായി പുഴയില് പോയി.രേണുകയും മക്കളും വീട്ടുജോലികളില് മുഴുകിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. കുളി കഴിഞ്ഞെത്തിയ അര്ജുനന് പ്രാതല് കഴിച്ചു, പോകാന് ഇറങ്ങി. അയാള് പതിവുപോലെ തന്റെ മക്കള്ക്കും ഭാര്യയ്ക്കും ഓരോ മുത്തം കൊടുത്ത് പുറപ്പെട്ടു. രേണുകയുടെ ഉള്ളില് അപോഴും ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നു. അര്ജുനന് എത്തിയതും ജയേഷ് വന്നു വണ്ടിയില് കയറി. ചേട്ടന് വിളിച്ചിരുന്നു. ഫ്ലൈറ്റ് നേരത്തെ ആണെന്ന്. അവര് എയര്പോര്ട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു. മൂന്നുമണി ആയപ്പോള് ജീവന് എയര്പോര്ട്ടില് നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. വന്നയുടനെ ജയേഷിനെയും അര്ജുനനേയും കെട്ടിപിടിച്ചു. നിങ്ങളാകെ മാറിപോയല്ലോ അവന് ചോദിച്ചു. ഒരു വര്ഷം കഴിഞ്ഞു കാണുന്നത് കൊണ്ട് തോന്നുന്നതാ അര്ജുനന് പറഞ്ഞു. മോന് കേറ് വീട്ടില് ചെന്നിട്ടാകാം ബാക്കി.
അതെ അവിടെ ഒരാള് കാണാനായി മുട്ടിനില്ക്കാ ജയേഷ് കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു, ജീവനും അങ്ങനെ ആയിരുന്നു. കല്യാണതിരക്കില് അവളെ ശരിക്കൊന്നു കാണാന് പോലും കിട്ടിയില്ലാ അവന്.അവര് വണ്ടിയില് കയറി വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു, ഈ സമയം ഹൈറേഞ്ചില് വണ്ടി സൈഡാക്കി കാത്തു നില്ക്കുകയായിരുന്നു അവര്. വര്ക്കിയും തോമാച്ചനും ആയിരുന്നു ആ വണ്ടിയില്. അഞ്ചുമണി ആകാറായപ്പോള് വിളി വന്നു അവര് അടിവാരം കഴിഞ്ഞു എന്ന്. പൊതുവേ ആ വഴി വണ്ടികള് അധികം പോകാറില്ല. സന്ധ്യയായാല് പ്രത്യേകിച്ചും .
അല്പം കഴിഞ്ഞതും അവരുടെ വണ്ടിയെത്തി. റോഡില് ഒരാള് ബൈക്ക് മറിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. അര്ജുനനും ജീവനും ജയേഷും ഇറങ്ങി. അര്ജുനന് അയാളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്ന് അയാളെ എടുക്കാനായി കുനിഞ്ഞതും അവന്റെ മുതുക് തുളച്ച് ഇരുതല വാള് പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നു. അര്ജുനന് ചതി മനസിലാക്കി.
ശ്രീധരനായിരുന്നു അത് . ശ്രീധരന് വാള് വലിച്ചൂരി വീണ്ടും കുത്താന് ശ്രമിക്കും മുന്പ് അര്ജുനന് അവനെ ചവിട്ടി തെറിപ്പിച്ചു. അവന് പുറകിലേയ്ക്ക് തെറിച്ചു വീണു. ഒരു ഞെട്ടലോടെ ജീവനും ജയേഷും നിസഹായരായി നിന്നു. ജീവന് ബാഗില് നിന്നും തന്റെ തോക്കെടുത്ത് ശ്രീധരന് നേരെ ചൂണ്ടുമ്പോഴെയ്ക്കും അവന്റെ തലക്ക് പിന്നില് ഇരുമ്പുവടികൊണ്ട് ജേക്കബ് ആഞ്ഞടിച്ചു. അടികൊണ്ടതും ജീവന് താഴെ വീണു. അവന്റെ തല തകര്ന്ന് ചോര തെറിച്ചു. ജേക്കബ് അവന്റെ തോക്കെടുത്ത് ജയേഷിനു നേരെ ചുണ്ടി. അനങ്ങി പോകരുത് കൊന്നുകളയും ഞാന്. ഈ സമയം അര്ജുനന് കുത്തിയ ഭാഗം പൊത്തിപിടിച്ച് ചോദിച്ചു.
ആരാട നായെ നീ. ചതിച്ചു വീഴ്ത്തുന്നോ ?
അപ്പോള് വര്ക്കിച്ചനും തോമാച്ചനും മറവില് കിടക്കുന്ന കാറില് നിന്നും ഇറങ്ങി അങ്ങോട്ടേയ്ക്ക് ചെന്നു. എടാ നായിന്റെ മക്കളെ നിങ്ങളായിരുന്നോ….?
ഞങ്ങള് തന്നെ കുറെ നാളായില്ലേ അര്ജുനാ കണക്കുകള് അങ്ങോട്ട് തീര്ക്കാം എന്ന് വെച്ചു. നിന്നെ മാത്രമല്ല ഇവന്മാരെയും പിന്നെ നിന്റെ പിള്ള സാറിനെയും തീര്ക്കാന് തന്നെയാ പരിപാടി. ഇവിടെ നിന്നും നേരെ അങ്ങോട്ട് തന്നെയാണ് പോകുന്നത്. അര്ജുനന് പതിയെ മയങ്ങിത്തുടങ്ങി. അപ്പോള് ശ്രീധരാ ഇവനെ അങ്ങ് പറഞ്ഞയക്ക്. ശ്രീധരന് മുന്നോട്ടു വന്നു അര്ജുനനെ ആഞ്ഞുകുത്തി. ഈ പ്രാവശ്യം അവന് താഴെ വീണു. അവര് ജീവനെയും ജയേഷിനെയും ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. തോക്കിന്റെ മുന്പില് നില്ക്കുന്ന ജയേഷിന് ഒന്നും ചെയ്യാന് പറ്റാതെയായി. അവര് അവനെ വളഞ്ഞു. ജേക്കബ് തോക്കെടുത്ത് അരയില് വെച്ചു. ശ്രീധരന് വാള് എറിഞ്ഞു കൊടുത്തു. അവന് അത് പിടിച്ച് ജയേഷിന്റെ നെഞ്ചില് ആഞ്ഞുകുത്തി….
ആആആആആആആആആആആആആആ . അവന് അലറി.
അവര് അവരെ മൂന്നുപേരെയും വണ്ടിയില് കയറ്റി . അവരുടെ ബോധം നശിചിട്ടില്ലയിരുന്നു. അവര് അവരെ നോക്കി , മരണം നിങ്ങളുടെ കണ്മുന്നിലുണ്ട് എങ്കിലും പറയുന്നു. ഓള് ദി ബെസ്റ്റ് വര്ക്കിച്ചന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അര്ജുനാ നീ പെടികേണ്ട നിന്റെ ഭാര്യയും മക്കളും ഇനി മുതല് ഞങ്ങള്ക്കുള്ളതാണ്. അവന് പല്ലുകള് തിരുമ്മി അവരെ നോക്കി അവന്റെ കണ്ണുകള് ചുവന്നുതുടുത്തു. പിന്നെ ജീവാ ഇന്ന് നിന്റെ ആദ്യരാത്രിയാണ് എന്ന് ഞങ്ങള്ക്ക് അറിയാം. ആ കാര്യവും ഞങ്ങളേറ്റു, അവളുടെ ആദ്യരാത്രി ഞങ്ങള് എല്ലാവരും കൂടി നടത്തികൊടുക്കാം.
മോനെ ജയേഷേ നിന്നോടും ഞങ്ങള്ക്ക് നന്ദിയുണ്ട് നീ സ്നേഹിച്ചപെണ്ണിനെ ഞങ്ങള്ക്ക് അനുഭവിക്കാന് വേണ്ടി ഇവിടെവരെ എത്തിച്ചതിനു. അപ്പോള് എല്ലാവര്ക്കും ഗുഡ് ബൈ . പുറകില് പാഞ്ഞുവരുന്ന ലോറിക്ക് അവര് വഴിമാറി കൊടുത്തു. ലോറി വന്നിടിച്ചതും അവരുടെ കാര് കൊക്കയിലേയ്ക്ക് തെറിച്ചു പോയി. ലോറിയില് നിന്നും സി ഐ അനിരുദ്ധന് ഇറങ്ങി. വര്ക്കിച്ചാ എല്ലാം ഓക്കേ.
ജേക്കബ് മുന്നോട്ടു വന്നിട്ട് പറഞ്ഞു,
എന്നാലും അവന്മാര് മരിച്ചു എന്ന് ഉറപ്പാക്കിയിട്ടു കൊക്കയിലേയ്ക്ക് വിട്ടാല് മതിയായിരുന്നു.
അത് ഓര്ത്ത് പേടിക്കേണ്ടാ അവന്മാര് തിരിച്ചു വരില്ലാ….
വര്ക്കിച്ചന് പറഞ്ഞു.
വാ നമ്മുക്ക് വേഗം പോകാം.
അവര് വണ്ടിയില് കയറി …
ജേക്കബ് എന്നാലും മനസില്ല മനസോടെ വണ്ടിയില് കയറി.
വണ്ടിയില് ഇടിച്ച ശക്തിയില് ഡോര് തുറന്ന് മൂന്നുപേരും തെറിച്ചു പോകുന്നത് കണ്ടപ്പോഴാണ് അവനു അങ്ങനെ തോന്നാന് കാരണം.
ഇന്നത്തെ ആഘോഷം ഓര്ത്തപ്പോള് അയാള് പതിയ ആ ചിന്തകള് വിട്ടു.
സമയം അഞ്ചരയായി. തോമാച്ചാ നീ അനിരുദ്ധന്റെ കൂടെ ചെല്ല് ആ ലോറി നമ്മുടെ ബംഗ്ലാവില് കൊണ്ടിട്ട്, നേരെ അര്ജുനന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് ചെല്ല്. അവന്റെ പെണ്ണിനേയും മക്കളെയും കൊണ്ട് നേരെ നമ്മുടെ ബംഗ്ലാവില് കൊണ്ടുപോയി കെട്ടിയിട്ടിട്ട് നേരെ പിള്ളയുടെ വീട്ടില് വാ അവിടുത്തെ പരിപാടികള് കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി അര്ജുനന്റെ കണക്ക്. ഞങ്ങള് അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് അവിടുത്തെ പരിപാടി തുടങ്ങട്ടെ. എന്ന് പറഞ്ഞ് അവര് രണ്ടായി പിരിഞ്ഞു.
എന്തോ വന്നു വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ആളുകള് ഓടികൂടി. മുകളില് നിന്നും ഒരു കാര് വന്നു വീണതാ …
കൂട്ടത്തില് ഒരാള് പറഞ്ഞു.
അടിവാരത്തുള്ള ആദിവാസികളുടെ താമസ സ്ഥലം ആയിരുന്നു അത്.
എടാ ഇതിനകത്ത് ആരുമില്ല …
പക്ഷെ ചെരിപ്പുകളും മറ്റും ഉണ്ട്.
നിങ്ങള് വാ ഏതെങ്കിലും മരകൊമ്പിലോ മറ്റോ കാണും.
എന്ന് പറഞ്ഞു അവര് മുകളിലേയ്ക് നടന്നു.
(തുടരും)
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!