സുജയുടെ കഥ – 7
Sujayude Kadha Kambikatha PART-07 bY രഞ്ജിത് രമണൻ
സാധാരണ ഒരാൾ പോലീസ് കേസിലും ജയിലിലും മറ്റുമൊക്കെ ആയാൽ, അയാളുടെ ജീവിതമാണ് മാറിമറിയുന്നത്. എന്നാൽ ഇവിടെ അനുജൻ ജയിലിലായത് കാരണം മാറിമറിയുന്നത്, സുജയുടെ ജീവിതമാണ്. അനുജന്റെ ജീവിതം രക്ഷിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിനിടെ, മാറിമറിഞ്ഞത് സുജയുടെ ജാതകം തന്നെയാണ്. വിദൂര സ്വപ്നം പോലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത, കാര്യങ്ങളാണ് സുജയുടെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്. മനുഷ്യൻ ഇച്ഛിക്കുന്നതു ഒന്ന്, ദൈവം തീരുമാനിക്കുന്നത് വേറൊന്നു, എന്നാണല്ലോ. പലപ്പോഴും ജീവിതം വളരെ വിചിത്രമാണ്. നമ്മൾ ഇച്ഛിക്കുന്നതോ, അല്ലാത്തതോ ആയ, പല കാര്യങ്ങളും, നമ്മൾ ചെയ്യാൻ നിർബന്ധിതമാകുകയോ, അല്ലെങ്കിൽ നമ്മൾ തന്നെ അറിയാതെ അതിലൂടെ കടന്നു പോകുകയോ ചെയ്യും. ജീവിതത്തിൽ പല സാഹചര്യങ്ങളും അങ്ങനെ ഉരുത്തിരിഞ്ഞു വന്നു ചേരുകയാണ്. അത് പല വ്യക്തികളായോ, സാഹചര്യങ്ങളായോ, ഒക്കെ മനുഷ്യന്റെ മുന്നിൽ വന്നു ചേരും. ആ സാഹചര്യങ്ങളുടെ മുന്നിൽ, മൂന്നാമതൊരാളെന്ന മട്ടിൽ നിന്ന് കൊടുക്കുകയെ നിവർത്തിയുള്ളു. അതിനു നമ്മൾ വ്യക്തികളെയോ, ആ സാഹചര്യത്തെയോ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല. ഉരുത്തിരിഞ്ഞ സാഹചര്യങ്ങളിലൂടെ എല്ലാവരും കടന്നു പോകുക തന്നെ വേണം, മറ്റു മാർഗമില്ല തന്നെ. ചില മനുഷ്യർ, പുതിയ സാഹചര്യങ്ങൾ, പ്രതേകിച്ചു അത് കഠിനമാവുമ്പോൾ, അത് താങ്ങാനുള്ള കെല്പില്ലാതെ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നു. മറ്റു ചിലർ, വന്നു ചേർന്ന സാഹചര്യങ്ങളേയും, അതിനു കാരണമായി എന്ന് തോന്നുന്ന വ്യക്തികളേയും ശപിച്ചു കൊണ്ട്, സ്വയം ശപിച്ചു കൊണ്ട്, ജീവിതം ഒരുക്കിത്തന്ന പുതിയ പാതയിലൂടെ, അങ്ങേയറ്റം വൈമനസ്യത്തോടെ, ദൈന്യതയോടെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്നു. ഇനി മൂന്നാമതൊരു കൂട്ടർ, തങ്ങളെത്തിച്ചേർന്ന കഠിനമായ ജീവിത സാഹചര്യത്തെ , സധൈര്യം നേരിടുമെന്ന് മാത്രമല്ല , പുതിയ സാഹചര്യങ്ങളിൽ തങ്ങൾക്കനുകൂലമായി എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ, അത് പ്രയോജനപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കും. പുതിയ സാഹചര്യങ്ങളെ ഒരു ദുരന്തം എന്ന രീതിയിൽ കാണാതെ, ജീവിതത്തിന്റെ തന്നെ മറ്റൊരു മുഖമായി കണ്ടു കൊണ്ട്, അതിനെയെല്ലാം സധൈര്യം നേരിടും. ലോകത്തിലെ എല്ലാ മനുഷ്യരും, ഒന്നല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു തരത്തിൽ, തീർച്ചയായും കടന്നു പോകുക തന്നെ ചെയ്യും. സുജയുടെ ജീവിതം, അവളെപ്പോലെയുള്ള തീരെ ചെറുപ്പമായ, ലോകമൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു പെൺകുട്ടിക്ക്, അഭിമുഖീകരിക്കാവുന്നതിലും തീക്ഷണമായ , ജീവിത പാന്ഥാവിലൂടെയാണ് കടന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നത്.
രണ്ടു ദിവസം മുൻപ് വരെ, എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും ഒരു അചുംബിത പുഷ്പമായിരുന്ന സുജ, രണ്ടു മധ്യവയസ്കർക്കൊപ്പം, ഇത് വരെ ജീവിതത്തിൽ കേട്ടിട്ടോ, കണ്ടിട്ടോ ഇല്ലാത്ത തരത്തിൽ, രതി വേഴ്ചയ്ക്കു ദിവസങ്ങളോളം പാത്രമാവേണ്ടി വന്നു , എന്നത് അവൾക്കു
ആദ്യം വലിയ ഞെട്ടൽ തന്നെയായിരുന്നു.
.
കൊടുത്തു ചിരിച്ചു . “Is this the same Noble Varghese , I guess . You remember me , saala ?” അയാൾ വെ ടി പൊട്ടുന്ന ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു. ആദ്യമുണ്ടായ അമ്പരപ്പ് മാറിയപ്പോൾ , നോബിൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് , “Arae Sooraj Belliyappa , Its You, I Cant believe this , its you.” അയാൾ മതിമറന്നു അയാളെ ആശ്ലേഷിച്ചു. എത്ര നാളായി കണ്ടിട്ട്? കൂർഗിലെ നാളൊന്നും ഞാൻ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല. ബെല്ലിയപ്പ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു. രണ്ടു പേരും കൂർഗ് ലോ കോളേജിൽ സഹപാഠികളായിരുന്നു. ബെല്ലിയപ്പ ഒരു കൂർഗിയായിരുന്നു കഠിനാദ്ധ്വാനി , മിടുമിടുക്കനായ പ്രോസിക്യൂട്ടർ. ഇവിടെന്താ എന്ന ചോദ്യത്തിന്, നോബിൾ ചുരുക്കവാക്കിൽ കേസിനെ ക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞു . വാ നമുക്ക് ഓഫീസിൽ ഇരുന്നു സംസാരിക്കാം. അയാൾ അവരെയും കൊണ്ട് ഓഫീസിൽ പോയി. നോബിൾ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വിശദമാക്കി. കുറച്ചു സീരിയസ് കേസാണ്, ഞാൻ പറയാതെ നിനക്കറിയാമല്ലോ, കാര്യങ്ങൾ കേട്ടിട്ട് അയാള് നോബിളിനോട് പറഞ്ഞു. ഇതാരാ ? സുജയെ നോക്കിക്കൊണ്ടു ബെല്ലിയപ്പ ചോദിച്ചു. പ്രതിയുടെ പെങ്ങളാണെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ, അത് ശരി അവൾ ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്റെ കൂടെ പൊന്നോ, എന്നായി അയാൾ. നോബിൾ, കഴിഞ്ഞ അഞ്ചു ദിവസത്തെ രതിക്രീഡയെ കുറിച്ചൊന്നും പറഞ്ഞില്ല, പകരം പാവപ്പെട്ട വീട്ടിലെ പെണ്ണാണെന്നും, സഹായിക്കാൻ വേറെയാരുമില്ലെന്നും, ഒരേ നാട്ടുകാരിയാണെന്നും മറ്റുമെല്ലാം പറഞ്ഞു. അതൊക്കെയിരിക്കട്ടെ, നമുക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞിട്ട് സംസാരിക്കാം, ബെല്ലിയപ്പ പറഞ്ഞു. നല്ലൊരു ഹോട്ടലിൽ നിന്നും മൃഷ്ടാന ഭോജനവും കഴിഞ്ഞു, നോബിൾ താമസിക്കുന്ന ഹോട്ടൽ റൂമിൽ, ഓരോ ബിയറും പിടിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവർ സുദീർഘമായി സംസാരിച്ചു. വര്ഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം കണ്ട പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കൾ സ്വതവേ കാണിക്കാറുള്ള ആവേശവും സ്നേഹവും ഗതകാല സുഖസ്മരണയോടെ അവരുടെ സംഭാഷണത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു. സഹപാഠികളെ പറ്റിയും ടീച്ചർമാരെപ്പറ്റിയുമെല്ലാം സംസാരം നീണ്ടു. “അല്ല , നീ ശുഭയെ മറന്നോ? ശുഭ പൂർണ്ണയ്യ ” ബെല്ലിയപ്പ അര്ഥഗര്ഭത്തോടെ ചോദിച്ചു. എങ്ങനെ മറക്കാനാ, ആദ്യം ഡ്രൈവിംഗ് പഠിച്ച വണ്ടി ആരെങ്കിലും മറക്കുമോ? നോബിൾ തെല്ലൊരു അശ്ലീലച്ചുവയോടെ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു. അവളിപ്പോ എവിടെയാ ?, നോബിൾ ചോദിച്ചു. ആ, ആർക്കറിയാം. അവളുമായി മാത്രമല്ല ക്ലാസ്സിലെ പലരുമായുള്ള ബന്ധം പിന്നെ മുറിഞ്ഞു പോയി. ബെല്ലിയപ്പ തെല്ലൊരു ദുഖത്തോടെ പറഞ്ഞു. ഒരു വിഷയം കിട്ടിയത് പോലെ, പിന്നെ ശുഭ പൂർണ്ണയ്യയെ കുറിച്ചായി അവരുടെ ചർച്ച മുഴുവനും.
നോബിൾ വര്ഗീസും, സൂരജ് ബെല്ലിയപ്പയും, രണ്ടാം വർഷ LLB യ്ക്ക്, കൂർഗ് ലോ കോളേജിൽ പഠിക്കുന്നു. രണ്ടു പേരും പിന് ബെഞ്ച് വിദ്യാർഥികൾ. പക്ഷെ പഠിക്കാൻ അത്ര മോശമൊന്നുമല്ലായിരുന്നു. രണ്ടു പേരും തമ്മിൽ വലിയ കൂട്ടൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. ബെല്ലിയപ്പ തദ്ദേശീയനും വലിയ ഒരു ഭൂപ്രഭുവിന്റെ മകനുമായിരുന്നു . ആ ഒരു മേൽകൈ അയാൾക്ക് എല്ലാത്തിലും ഉണ്ടായിരുന്നു. നോബിൾ കേരള ത്തിൽ നിന്നുള്ള ആളായത് കൊണ്ട് തന്നെ, ഭാഷ ഒരു പ്രശ്നമായിരുന്നു. പിന്നെ ഇംഗ്ലീഷും അറിയാവുന്ന കന്നഡയും വച്ച് അയാൾ പഠനം തുടർന്നു. ഇരുവരും കാണാൻ സുമുഖന്മാരുമായിരുന്നു. നോബിളും സാമ്പത്തികമായി മെച്ചപ്പെട്ട കുടുംബത്തിൽ നിന്നുമായിരുന്നു വന്നത്. അത് കൊണ്ട് പണം രണ്ടു പേർക്കും ഒരു പ്രശ്നമേ അല്ലായിരുന്നു. ഫോട്ടോഗ്രാഫിയിൽ കമ്പമുണ്ടായിരുന്ന നോബിൾ ഒരു പുതിയ മോഡൽ SLR ക്യാമെറയൊക്കെ വാങ്ങി, പഠനത്തോടൊപ്പം കൂർഗിലെ പ്രകൃതി ഭംഗിയും, പെണ്കുട്ടികളെയുമൊക്കെ പകർത്തി കൊണ്ട് ജീവിച്ചു പോന്നു. ശുഭ പൂർണ്ണയ്യ , ബാംഗ്ലൂർകാരിയായിരുന്നു. നോബിളും ബെല്ലിയപ്പയും രണ്ടാം വർഷത്തിന് പഠിക്കുമ്പോൾ, ശുഭ അവിടെ ഒന്നാം വർഷ LLB ക്കു ചേർന്നു. ഒരൊന്നാന്തരം മാധ്വ ബ്രാഹ്മണ കുടുംബക്കാരി. അച്ഛൻ കർണാടക സിവിൽ സർവീസിലെ ഒരുന്നത ഉദ്യോഗസ്ഥൻ. സാധാരണ ഒരു മാധ്വ ബ്രാഹ്മണ സമുദായത്തിലെ പെൺകുട്ടിയെ പോലെ തന്നെ, അതി സുന്ദരിയായിരുന്നു ശുഭ. ചെമ്പക പൂവിന്റെ നിറം, അഞ്ചര അടിയോളം ഉയരം, അത്യാവശ്യം കൊഴുത്തു തുടുത്ത ശരീരം., ഉയർന്ന മൂക്ക്, തിളക്കമുള്ള വലിയ കണ്ണുകൾ, മാദകത്വം തുളുമ്പുന്ന ചെന്തൊണ്ടി പഴം കണക്കെ ചുവന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടുകളും, കൂമ്പിയ മുലകളും, ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും, അതിമനോഹരമായ ചന്തിയും ആകെക്കൂടി ഒരാനച്ചന്തം. അവളുടെ അടുക്കൽ നിന്നും എപ്പോഴും ആസ്വാദ്യകരമായ ഒരു സുഗന്ധം ഉയർന്നിരുന്നു . സിനിമാ നടികൾ പോലും സൗന്ദര്യത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ അവളുടെ അടുത്ത് നിൽക്കില്ലായിരുന്നു. കർണാടകയിലെ പെൺകുട്ടികൾ പൊതുവിൽ സുന്ദരികളാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെയാണെന്ന് തോന്നുന്നു, നമ്മുടെ നാട്ടിലെ പോലെ, ഏതു പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടാലും വായിൽ നോക്കി നിന്ന് വെള്ളമിറക്കുന്ന സ്വഭാവം, അവിടുത്തെ ആൺകുട്ടികൾക്ക് പൊതുവേ കണ്ടു വരാറില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ അതിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു ശുഭ പൂർണ്ണയ്യയുടെ കാര്യം. അവളുടെ ജ്വലിക്കുന്ന സൗന്ദര്യം, കന്നഡക്കാരായ, ആൺകുട്ടികൾക്ക് വരെ, അസാധാരണമായിത്തോന്നി. അവളുടെ കടാക്ഷത്തിനായി അവർ പോലും കാത്തു നിൽക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ മറ്റെല്ലാ ആൺകുട്ടികളെ പോലെ, നോബിളും ബെല്ലിയപ്പയും തലയും കുത്തി വീണു പോയി. സൗന്ദര്യത്തിന്റെയും ധനാഢ്യതയുടെയും സ്വാഭാവികമായ അഹങ്കാരം രണ്ടു പേർക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. ശുഭയോടുള്ള, കലശമായ പ്രേമം
കാരണം, രണ്ടു പേർക്കും ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടു. കെട്ടണമെങ്കിൽ, ശുഭയെ തന്നെയാകണമെന്നവർ ഉറച്ചു. അങ്ങിനെ ഒന്നല്ല പല തവണ അവളോട് പ്രേമാഭ്യർത്ഥന നടത്തി, പരാജയപ്പെട്ടു. ഒരേ പെണ്ണിനെ പ്രേമിച്ചു, ഒരേ പോലെ പ്രേമം നിരാകരിക്കപ്പെട്ടതു കാരണമാകാം, പ്രേമം തിരസ്കരിക്കപ്പെട്ടതോടെ, അവരിരുവരും കൂടുതൽ അടുത്തു, ഒരേ തൂവൽപ്പക്ഷികൾ ഒന്നിച്ചാണല്ലോ. മനുഷ്യരുടെ പൊതുവിൽ ഒരു കാര്യമുണ്ട്, പ്രത്യേകിച്ച് ആൺകുട്ടികളുടെ കാര്യത്തിൽ , ഒരു പ്രേമം തിരസ്കരിക്കപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് ആ പ്രേമം, അതി തീക്ഷണമാണെങ്കിൽ, അത് മനസ്സിൽ കിടന്ന്, ഒരു കൊല്ലന്റെ ആലയിലെ ലോഹം എന്ന പോലെ പഴുത്തു ഉരുകി ഒരു തീക്കനൽ പോലെ കെടാതെ കിടക്കും, പതിയെ പതിയെ, തീക്ഷണമായ പ്രേമം, അതേ തീക്ഷണതയോടെ, കാമമായും പ്രതികാരമായും ഒക്കെ മാറും. പിന്നെ പ്രേമിച്ച പെണ്ണിനെ അനുഭവിക്കണം എന്ന ചിന്ത, രൂഡ മൂലമാകും. ഇവിടെയും അത് തന്നെ സംഭവിച്ചു. പ്രേമത്തിന്റെ പരാജയം, അവരുടെയുള്ളിൽ പ്രതികാരത്തിന്റെ തീക്കനൽ വിതച്ചു. ആ അലൗകിക സൗന്ദര്യത്തെ അനുഭവിക്കണം എന്ന ചിന്തയിൽ അവർ രണ്ടു പേരും ഒന്നിച്ചു. ശുഭ പഠിക്കാൻ ബഹു മിടുക്കിയായിരുന്നു. ക്ലാസ് ടെസ്റ്റിലും ഇന്റെര്ണല് അസ്സസ്മെന്റിലും എല്ലാം അവൾ ഒന്നാമതെത്തി. പ്രേമം പരാജയപ്പെട്ടെങ്കിലും, പല ആൺകുട്ടികളും, നോബിളിനും ബെല്യപ്പയ്ക്കും വത്യസ്തമായി, പിന്നീട് അവളുടെ നല്ല സുഹൃത്താകളായി. പലരും അവളുമായി ആരോഗ്യകരമായ സൗഹൃദം പുലർത്തി കൊണ്ട് പോന്നു. ക്ലാസ്സിലെ തന്നെ മറ്റൊരു മിടുക്കനായ, മഞ്ജുനാഥ് അവളുടെ അടുത്ത സുഹൃത്തായി. എപ്പോഴും ഒന്നിച്ചു പഠനഭാഗങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്കയും, കോളേജ് ലൈബ്രറിയിൽ, മണിക്കൂറുകളോളം ഒന്നിച്ചിരുന്നു നോട്ടുകൾ തയ്യാറാകുകയും മറ്റും അവർ ചെയ്തു പോന്നു. അന്നൊരു ശനിയാഴ്ചയായിരുന്നു. കോളേജിൽ അന്ന് യൂണിവേഴ്സിറ്റി മൂട്ടു കോർട്ട് മത്സരം സംഘടിപ്പിച്ചിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് ക്ലാസ്സുകൾക്ക് അവധിയായിരുന്നു. മത്സരാര്ഥികളും കോളേജിലെ വിദ്യർത്ഥികളെന്ന പേരിൽ വളരെ കുറച്ചു പേര് മാത്രമേ അന്ന് കോളേജിൽ വന്നുള്ളൂ. വിശാലമായ ക്യാമ്പസും ധാരാളം കെട്ടിടങ്ങൾ നിറഞ്ഞതുമായ കാരണം, മുട്ടു കോർട്ട് നടക്കുന്ന, ഓഡിറ്റോറിയത്തിനും പരിസരത്തും മാത്രമേ, കുട്ടികളും കോളേജ് അധികൃതരും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. നോബിൾ പതിവ് പോലെ ക്യാമറയുമായി ആ പരിസരത്തെങ്ങും കറങ്ങി നടന്നു സ്നാപ്പുകൾ എടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു. കൂടെ ബെല്ലിയപ്പയും ഉണ്ടായിരുന്നു. സുന്ദരികളായ തരുണീമണികളെയും കണ്ടാസ്വദിച്ചു അവരങ്ങനെ, ക്യാമ്പസ് മൊത്തം കറങ്ങി നടന്നു. നോബിൾ ഫോട്ടോ എടുത്തു എടുത്തു, പ്രധാന കെട്ടിടത്തിന് പിൻവശത്തുള്ള ആളൊഴിഞ്ഞ ക്ലാസ് മുറികളുടെ ഭാഗത്തേയ്ക്ക് കാമറയുമായി, വൃക്ഷങ്ങളേയും പൂക്കളെയും, കിളികളെയും മറ്റും പകർത്തി കൊണ്ടിരുന്നു. കാലാവസ്ഥ മൂടിക്കെട്ടിയിരുന്നു.
കുറഞ്ഞ വെട്ടത്തിൽ തന്റെ ക്യാമറയുടെ കാര്യക്ഷമത അവൻ പരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് നടന്നു. അപ്പോഴേയ്ക്കും മഴ പതിയെ ചാറാൻ തുടങ്ങി. കാമറ നനയ്ക്കണ്ട എന്ന് കരുതി, നോബിൾ ഒഴിഞ്ഞു കിടന്ന ഒരു ക്ലാസ്സിന്റെ വരാന്തയിലോട്ടു ഒതുങ്ങി നിന്നു. പെട്ടെന്ന്, ക്ലാസ് മുറിയിൽ നിന്നാണെന്നു തോന്നുന്നു, ഒരു സീൽക്കാര സ്വരം കേട്ട് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. ആരോ അടക്കി പിടിച്ചു ചിരിക്കുന്ന പോലെ. ക്ലാസിനറെ വാതിൽ ചാരി ഇട്ടിരിക്കുകയാണ്. ജനാലയും അങ്ങനെ തന്നെ. അവൻ പതുക്കെ സമീപത്തുള്ള ജനാല, പാതി തുറന്നു, അകത്തേയ്ക്കു ഒളിഞ്ഞു നോക്കി. അകത്തു കണ്ട കാഴ്ച അവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂട്ടി. ഒരു പെണ്ണ് ഒരു ബെഞ്ചിൽ മലർന്നു കിടക്കുന്നു, അവളുടെ പുറത്തു ഒരു ചെക്കൻ. അവളുടെ പാവാട, അരയോളം കയറ്റി വച്ചിരിക്കുന്നു. മുകളിലെ ടോപ്പും, ബ്രായും തെറുത്തു മുകളിലോട്ടു കയറ്റി വച്ചിരിക്കുന്നു. അവളുടെ കപ്പളഞ്ഞ പോലുള്ള ചുവന്നു തുടുത്ത മുലകൾ, പയ്യൻ നാവും കൈയും കൊണ്ട് ആസ്വദിക്കുകയാണ്. അവളുടെ വിടർത്തി വച്ച കാലുകൾക്കിടയിലാണ് അവൻ കമഴ്ന്നു കിടക്കുന്നതു. രണ്ടു പേരുടെയും മുഖം വ്യക്തമായപ്പോഴാണ്, നോബിൾ ഞെട്ടിത്തരിച്ചതു. മലർന്നു കിടക്കുന്ന പെണ്ണ് ശുഭ പൂർണ്ണയ്യയും, അവളുടെ പുറത്തു കിടക്കുന്നതു മഞ്ജുനാഥും. അവൻ കയറ്റുന്നുണ്ടോ എന്ന് വ്യക്തമല്ല, പക്ഷെ അവൾ മുക്കാലും നഗ്നയായിരുന്നു. നോബിൾ പിന്നെ ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല, കഴുത്തിൽ കിടക്കുന്ന കാമറ കൊണ്ട് അവൻ അവരുടെ രതിസംഗമത്തിന്റെ സ്നാപ്പുകൾ , നിശബ്ദമായി തുരു തുരെ എടുത്തു. അവരുടെ മുല കുടിയും, പിടിത്തവും, അവളുടെ മനോഹരമായ നഗ്നതയും, രണ്ടു പേരുടെ മുഖമുൾപ്പെടെ, അവന്റെ ആധുനിക ക്യാമെറയിൽ പതിഞ്ഞു. അവൻ പതുക്കെ മാറി നിന്ന ബെല്ലിയപ്പയെ കൈയാട്ടി വിളിച്ചു. പ്രേമിച്ചു കളിക്കാൻ കൊതിച്ച പെണ്ണ് മറ്റൊരുവന്റെ അടിയിൽ കിടക്കുന്ന രംഗം, ഇരുവരെയും കാമാതുരന്മാരാക്കി. ആവശ്യത്തിൽ കൂടുതൽ സ്നാപ്പുകൾ എടുത്ത ശേഷം, അവർ പൊടുന്നവെ, വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്നു അകത്തു കയറി. ശുഭയും മഞ്ജുനാഥും, നടുങ്ങിയെണീറ്റു. ശുഭ രണ്ടു കൈകൾ കൊണ്ടും, സമൃദ്ധമായ തന്റെ മുലകൾ മറച്ചു പിടിച്ചു, വസ്ത്രങ്ങൾ ശരിയാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അവളുടെ പാവാട ഊർന്നു താഴെ വീണു. ചുവന്ന പാന്റിയി ൽ നിൽക്കുന്ന ആ സൗന്ദര്യ ധാമത്തെ കണ്ട നോബിളും ബെല്ലിയപ്പയും, ഒരു നിമിഷത്തെയ്ക്ക് തരിച്ചു നിന്നു. സമചിത്തത വീണ്ടെടുത്ത അവർ മഞ്ജുനാഥിനെ സമീപിച്ചു. അവൻ നിന്ന് വിറക്കുകയായിരുന്നു. “അത് ശരി , അപ്പൊ ഇതാണ് നിങ്ങളുടെ പരിപാടി.” “ഈ പരിപാടിയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണോടീ നീ പതിവ്രതാ രത്നം ചമഞ്ഞതു.” ബെല്ലിയപ്പ കന്നഡയിൽ, ശുഭയോട് കൂടി ചോദിച്ചു. അവൾ ചൂളി വിയർത്തു വിറച്ചു. “ദയവായി നിങ്ങൾ ഇതാരോടും പറയരുത്”, മഞ്ജുനാഥ് വിറയ്ക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. നീ ഇത് കണ്ടോ, നോബിൾ തന്റെ ക്യാമറയിലെ സ്നാപ്പുകൾ അവരുടെ മുന്നിൽ കാണിച്ചു
കൊടുത്തു. രണ്ടു പേരുടെയും മുഖം ചോര വാർന്നു മഞ്ഞളിച്ചു. അപമാന ഭാരത്താൽ, ശുഭയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു. മഞ്ജുനാഥ്, ബെല്ലിയപ്പയുടെയും നോബിളിന്റെയും കൈകൾ കൂട്ടിപിടിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു, ദയവായി രക്ഷിക്കണം, ഞങ്ങളുടെ ഭാവി അവതാളത്തിലാകും. വീട്ടുകാർ ഇതറിയുന്നതു ആലോചിക്കുവാനെ വയ്യ. പ്ളീസ്, നിങ്ങൾ ഇത് പുറത്തു വിടരുത്. അവൻ ദയനീയ ഭാവത്തോടെ നോക്കി. “ശരി, ഇത് പുറത്തറിയാതെയിരുന്നാൽ നമുക്കെന്തു തരും, ബെല്ലിയപ്പ ഒരു ചൂണ്ടയെറിഞ്ഞു. “എന്തും തരും” , മഞ്ജുനാഥ് പറഞ്ഞു. നീ മാത്രം പറഞ്ഞാൽ പോരാ, ഇവളും അത് പറയണം. നോബിൾ സ്വരം കടുപ്പിച്ചു. “ശരി, നിങ്ങൾക്കെന്താ വേണ്ടത് ?” ശുഭ ചോദിച്ചു. “നീയെന്തായാലും ഇവന്റെ കൂടെ കിടന്നില്ലേ, ഇനി നമ്മളെയും ഒന്നറിയൂ, എന്ത് പറയുന്നു”, നോബിൾ പറഞ്ഞു, ശുഭ സ്തബ്ധയായി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. മഞ്ജുനാഥ് അപേക്ഷാഭാവത്തിൽ ശുഭയെ നോക്കി, എന്നിട്ടവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നിട്ടു പതിയെ പറഞ്ഞു, “എന്തായാലും നമ്മൾ കുടുങ്ങി, തെളിവെല്ലാം ഇവന്മാരുടെ കൈയിലാ, ഇപ്പൊ ഇവന്മാര് പറയുന്നത് കേൾക്കുകയെ നിവർത്തിയുള്ളൂ.” മഞ്ജുനാഥിനെപ്പോലെയുള്ള ഒരു ഭീരുവിനെയാണല്ലോ താൻ സുഹൃത്താക്കിയത് എന്ന് ശപിച്ചു കൊണ്ട്, ഒന്നുമുരിയാടാതെ അവൾ കണ്ണുകൾ താഴേയ്ക്ക് കൂമ്പി നിന്നു. വിശന്നു വലഞ്ഞ ചെന്നായ്ക്കൾ ഒരിളം പേടമാനിനെയെന്ന പോലെ നോബിളും ബെല്ലിയപ്പയും ആർത്തിയോടെ അവളെ സമീപിച്ചു. അവൾ രണ്ടടി പിന്നോട്ടു മാറി. നോബിൾ അവളുടെ ടോപ് ഊരി മാറ്റി. കറുത്ത ബ്രേസിയർ, മുലകൾക്ക് മുകളിലോട്ടു കയറി കിടന്നിരുന്നു. അവളുടെ രണ്ടു മുലകളും, ബ്രായുടെ ഞെരുക്കം കാരണം, വാഴക്കുലയുടെ കൂമ്പു പോലെ മുന്നോട്ട് തള്ളി നിന്നു. രക്തം തുടിക്കുന്ന ചുവന്ന നിറമായിരുന്നു ആ മുലകൾക്ക്. അതിന്റെ മുലഞെട്ടുകൾക്കും ഏരിയോളയ്ക്കും, തവിട് കലർന്ന ചുവപ്പു നിറം. ജീവിതത്തിലൊരിക്കലും ഒരു സ്ത്രീയുടെയും നഗ്നത കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത, ആ രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കളുടെയും വായിൽ വെള്ളമൂറി. രണ്ടു പേരും, ഓരോ മുലകൾ ഒരോന്നെടുത്തു ഉറുഞ്ചി ചപ്പി. അവളുടെ ബ്രായും അവർ ഊറി മാറ്റി. അവരുടെ പല്ലുകൾ കൊണ്ട് അവൾക്കു ചെറുതായി വേദന തോന്നി. നോബിൾ മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ ജട്ടി ഊറി മാറ്റി. പരിപൂർണ്ണ നഗ്നതയിൽ ഒരു ദേവതയെപ്പോലെ ശുഭ നിന്ന് വിളങ്ങി. അവളുടെ മുഖത്തിനേക്കാളും ത്രസിപ്പിക്കുന്ന നിറമായിരുന്നു അവളുടെ ശരീരത്തിന്. പൂർണമായും ഷേവ് ചെയ്ത പൂർതടം അവൾ നാണം കൊണ്ട് തുടകൾ പിണഞ്ഞു വച്ച് കൊണ്ട് നിന്നു. ഖജുരാഹോയിലെ നഗ്നസ്ത്രീകളുടെ ബിംബങ്ങളെക്കാൾ വടിവൊത്തതായിരുന്നു ശുഭയുടെ സൗന്ദര്യം. ഒരു പെണ്ണിന് പൂർണ സൗന്ദര്യം എന്നൊന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് ശുഭ തന്നെയായിരുന്നു. ചുവന്നു തുടുത്തു കരിമ്പ് പോലുള്ള തുടകൾ പിണഞ്ഞ കൊണ്ട അവളുടെ നിൽപ്പ്, ഒരപ്സരസ്സിന്റെ ദാരുശിപം എന്ന് തോന്നിച്ചു. അവർ
അവളുടെ അതിസുന്ദരമായ പൊക്കിൾക്കൊടിയിലും വയറിലും തുടകളിലും ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു. നോബിൾ പുറകു വശത്തു കൂടെ അവളുടെ ചന്തിയുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിച്ചു. ദൈവം ഇങ്ങനെ ഒരു സൗന്ദര്യധാമത്തെ എങ്ങനെ സൃഷ്ടിച്ചു എന്നവൻ ആരാധനയോടെ ചിന്തിച്ചു. വെണ്ണയുടെ മാർദ്ദവമാർന്ന അവളുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട മിനുസമാർന്ന ചന്തികൾ അവൻ കൊതിയോടെ നക്കി കടിച്ചു. രണ്ടാണുങ്ങളുടെ കരലീലകൾ ശുഭയുടെ സ്ത്രീയെ ഉണർത്തി. അവളുടെ പൂറു മെല്ലെ ചുരത്താൻ തുടങ്ങി. അതവളുടെ ചേർത്തു വച്ച തുടകളെ സ്നിഗ്ധമാക്കി. ബെല്ലിയപ്പ അവളുടെ ചുവന്നു തുടുത്ത ഇളം ചുണ്ടുകളെ ആവോളം നുണഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്റെ വലം കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ ചേർത്ത് വച്ച തുടകൾക്കിടയിലേയ്ക്ക് നുഴച്ചിറക്കി. അവിടുത്തെ നനവ് അവന്റെ പുരുഷത്വത്തെ കൂടുതൽ ദൃഢമാക്കി. അവളറിയാതെ തന്നെ, അവളുടെ വെണ്ണ തുടകൾ അവന്റെ കൈകൾക്കു അകന്നു കൊടുത്തു. അവളുടെ സ്നിഗ്ധത നിറഞ്ഞ നനുത്ത ഇളം വിടവ് അവന്റെ വിരലുകൾ പര്യവേക്ഷണം, ചെയ്തു. ആ യുവ കോമളന്മാരുടെ ഇടയിൽ പെട്ട് ആ ദാരു ശിൽപം നിന്ന് പുളഞ്ഞു. ഇക്കിളി കൊണ്ട് അവളുടെ ശരീരം മൂടി. അവളുടെ സുന്ദര ശരീരം കൂടുതൽ സുഖത്തിനായി പുളഞ്ഞു. അവരാ സൗന്ദര്യ ധാമത്തെ ബെഞ്ചിൽ മലർത്തി കിടത്തി . നോബിൾ അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ മാധുര്യം നുണഞ്ഞപ്പോൾ, അവളുടെ കാലുകളെ കവച്ചു വച്ച് കൊണ്ട്, ബെല്ലിയപ്പ അവളുടെ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന പൂറിനെ നാക്കിയുറുഞ്ചി. കാമപരവശതതയിൽ കുറുകുന്ന അവളുടെ ശീല്ക്കാരം ആ മുറിയിലെങ്ങും നിറഞ്ഞു. അവളുടെ തലയ്ക്കു നിൽക്കുകയായിരുന്ന നോബിൾ തന്റെ കുലച്ചു നിൽക്കുന്ന കുണ്ണ അവളുടെ വായിലേയ്ക്ക് വച്ച് കൊടുത്തു. കണ്ണ് പോലും തുറക്കാതെ അവളതു ഉറുഞ്ചി ഊമ്പി. ബെല്ലിയപ്പ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു അവളുടെ മുലക്കൂമ്പുകളെ കടിച്ചു പറിച്ചു. ഇരുകൈകളും കൊണ്ടും അവനവളുടെ മാർദ്ദവമായ മുലകളെ കുഴച്ചുടച്ചു. ഇനിയും സഹിക്കാൻ ബെല്യപ്പയ്ക്ക് പറ്റുമായിരുന്നില്ല. അവനവളുടെ തുടകളെ വലച്ചു മാറ്റി കാലുകളെ ഒടിച്ചു മടക്കി ആ അണിവയറിനോട് ചേർത്ത് വച്ചിട്ട്, തറയിൽ നിന്നും അവളുടെ പൂറിലേക്ക് തന്റെ ഏഴിഞ്ചു പുരുഷത്വം ഉരച്ചിറക്കി. അവളൊന്നു പുളഞ്ഞു. അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടുകളെ കടിച്ചെടുത്തുകൊണ്ടിരുന്ന, നോബിളിന്റെ മുഖം വികാരവായ്പോടെ അവൾ കൈകൾ ചുറ്റി തന്നിലേക്കടുപ്പിച്ചു. എന്നിട്ടു ആർത്തിയോടെ അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ കടിച്ചു പറിച്ചു. അവളുടെ രണ്ടു വെണ്ണ തുടകളിലും കൈകൾ ഊന്നി, ബെല്ലിയപ്പ അവളെ പറന്നടിച്ചു. അവളുടെ പൂറു മദജലാഭിഷേകം നടത്തി. വരാറായപ്പോൾ അവൻ തന്റെ കുണ്ണ ഊരിയെടുത്തു അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ചേർത്ത് വച്ച്. അപ്പോൾ നോബിളിന്റെ ഊഴമായിരുന്നു. അവനും അവളെ അതുപോലെ അടിച്ചു. അവൻ ഒരു പടി കൂടി കടന്നു, അവളുടെ ചുവന്ന മലദ്വാരത്തിൽ തന്റെ കുണ്ണ പാതിയോളം കയറ്റിയിറക്കി. അവൾ വേണ്ടായെന്നും
പറഞ്ഞു അവനെ കുടഞ്ഞു മാറ്റി. പക്ഷെ നോബിൾ കുണ്ണയെ അവളുടെ മലദ്വാരത്തിൽ ഒന്ന് കൂടി കയറ്റി. പക്ഷെ അങ്ങേയറ്റം മുറുകിയിരുന്ന കൂതിത്തുളയിൽ മുഴുവൻ കുണ്ണയും കയറ്റുക അവനും അസാധ്യമായിരുന്നു. വേദന കൊണ്ട് അവൻ കുണ്ണയെ വലിച്ചെടുത്തു അവളുടെ പൂറിനെ പൊളിച്ചു. ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂറോളം രണ്ടു പേരും അവളെ മാറി മാറി കളിച്ചു. രണ്ടു പേർക്കും പല വട്ടം പോയി. ശുഭയ്ക്കും പല വട്ടം വെടി പോയി. രണ്ടു പേരും അവരുടെ പുരുഷജലം അവളുടെ പൂറിലേക്ക് തന്നെ നിറഞ്ഞൊഴിച്ചു. കളി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ പൂറു നിറഞ്ഞൊഴുകി. ഇതെല്ലാം കണ്ടു വാണമടിച്ചു കൊണ്ട് നിന്ന മഞ്ജുനാഥിനോട് എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, ഇനി നീ വേണമെങ്കിൽ വിശപ്പ് മാറ്റാടാ എന്ന് ബെല്ലിയപ്പ പറഞ്ഞു. ആ ഭീരു ഉടൻ തന്നെ അവളുടെ മദജലവും ശുക്ലവും ഒഴുകിയിറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്ന വിരിഞ്ഞ പൂറിൽ തന്റെ വടിയായ മൂത്ത കുണ്ണ കുത്തിയിറക്കി. അവൾ വെറുപ്പോടെ അവനെ തള്ളി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും, തളർന്നിരുന്ന അവളെ അവൻ അനായാസം ഭേദിച്ച്. അപ്പോൾ നോബിളിൽ ആ വേഴ്ചയുടെ ഡസൻ കണക്കിന് ചിത്രങ്ങൾ അടിച്ചെടുത്തു . പിന്നെയുണ്ടായിരുന്ന ഒരു വർഷത്തോളം അവർക്കു ചാകരയായിരുന്നു. ഫോട്ടോകൾ വച്ച് അവധി ദിവസങ്ങളിലും ആഴ്ച അവസാനങ്ങളിലും എല്ലാം അവർ അവളെ വിളിച്ചു കൊണ്ടിട്ടിരുന്നു. ഒരടിമയെ പ്പോലെ ആ ദേവ സൗന്ദര്യം അവർക്കു വേണ്ടി പാവാടയുടെ ചരട് പല തവണ അഴിച്ചു. ഹോട്ടൽ മുറികളിലും പൂന്തോട്ടങ്ങളിലും സിനിമ ഹാളിലും, ബെല്ലിയപ്പയുടെ വീട്ടിലും ഫാം ഹൗസിലും എന്ന് വേണ്ട എല്ലായിടത്തും അവസരം കിട്ടും പോലെ എല്ലാം അവർ അവളെ കളിച്ചു പഠിച്ചു. LLB കഴിഞ്ഞതോടെ ഇരുവരും അവരവരുടെ പ്രവർത്തി പദങ്ങളിൽ പ്രവേശിച്ചു. കുറച്ചു കാലം ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിലും, പിന്നീടത് മുറിഞ്ഞു. അന്ന് ഇന്നത്തെപ്പോലെ മൊബൈൽ ഫോൺ ഇത്രയും പ്രചാരത്തിലില്ലായിരുന്നു. മൊബൈൽ സാർവലോകികമായപ്പോഴേയ്ക്കും അവരുടെ അവരുടെ ബന്ധത്തിന്റെ അവസാന കണ്ണിയും വിട്ടു പോയിരുന്നു. (തുടരും)
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!