എന്റെ അമ്മ ഭാഗം – 6
എന്റെ അമ്മ എന്ന kambikuttan കഥയുടെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ആദ്യ അദ്ധ്യായം
“അയ്യോ എന്തു വിരോധം ഞങ്ങൾക്കു സന്തോഷമെ ഉള്ളു അല്ല ഞങ്ങളെ പരിചയപ്പെടുത്തിയില്ലലൊ ഞാൻ ജലജ ഇതു ഷീല (അവർ പരസ്പരം ഷെയിഖാൻറ് കൊടുത്തു )”
“ആട്ടെ ലൗലി എന്തു ചെയ്യുന്നു (ഷീല ചോദിച്ചു )”
“ഞാൻ ഒരു ടീച്ചർ ആണു ഞങ്ങളുടെ വിവാഹ വാർഷികമാണു ഇന്നു അതാ ഞങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ടു വന്നതു അപ്പോഴേ നിങ്ങൾ ബുക്ക് ചെയ്തിരിക്കുവാണെന്നു അറിഞ്ഞതു”
“അതിനെന്താ നമുക്കു ഒരുമിച്ചു ആഘോഷിക്കാം എന്തയാലും കണ്ടതിലും പരിചയപ്പെട്ടതിലും ഒരുപാടു സന്തോഷം , എന്നാൽ സമയം കളയണ്ട നമുക്കു തുടങ്ങിയാലൊ ?”
ജലജ ഞങ്ങളോടായി ചോദിച്ചു
“പിന്നെന്താ വാ തുടങ്ങാം ( വിനയ് പറഞ്ഞു )”
“എന്നാൽ ലൗലി തന്റെ ഇച്ചായനെ വിളിക്കു ( ജലജ പറഞ്ഞു )”
“ഇച്ചായാ വാ”
“ആഹ്”
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ അമ്മപ്പാറയിൽ വട്ടംകൂടിയിരുന്നു പെട്ടന്നു ജലജ എഴുന്നേറ്റിട്ടു പറഞ്ഞു അങ്ങനെ ഈ അമ്മപ്പാറയിൽ നമുക്കു രണ്ടു പുതിയ കൂട്ടുകാരെ കിട്ടിയിരിക്കുകയാണു ലൗലി ആൻറ് ജോ അവരുടെ വിവാഹ വാർഷികമാണു ഇന്നു അതുകൊണ്ടു ഈ മദ്യക്കുപ്പിയിൽ നിന്നു അൽപ്പം മദ്യം ലൗലിയുടെ ഇച്ചായനു പകർന്നുകൊണ്ടു അമ്മപ്പാറയിലെ ഈ പരിപാടിക്കു തുടക്കംകുറിക്കണമെന്നു ഞാൻ താഴ്മയായി അപേക്ഷിക്കുന്നു
ഇതു പറഞ്ഞുകൊണ്ടു അമ്മ ലൗലിയുടെ അടുത്തു ചെന്നു. എന്തൊ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു അൽപ്പസമയം കഴിഞ്ഞു ലൗലി മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു ഞങ്ങൾക്കു അഭിമുഖമായി നിന്നു പാറയുടെ ഇടയിലൂടെ വരുന്ന വെള്ളം ലൗലിയുടെ കാലുകളെ തഴുകിക്കൊണ്ടു ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു
ആദ്യമായി ഞാൻ അമ്മപ്പാറയിൽ ഇങ്ങനെ ഒരു രാത്രി ഞങ്ങൾക്കു ഒരുക്കി തന്ന ശിവ ജലജ വിനയ് ഷീല എന്നിവർക്കു നന്നി പറയുന്നു പിന്നെ എന്റെ ജോക്കുട്ടൻ മമ്മിയിൽ നിന്നും അവന്റെ ഭാര്യ എന്ന പദവി തന്ന എന്റെ ഇച്ചായൻ
അതു പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുൻപായി ജോ ചാടി എഴുന്നേറ്റു വന്നു ലൗലിയെ എടുത്തുപൊക്കി ലൗലിയുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കി
സ്നേഹത്തോടെ വാ തുറന്നു പിടിച്ചു അപ്പോ ലൗലി ലൗലിയുടെ വായിൽ നിന്നും അൽപ്പം ഉമിനീർ ജോയുടെ വായിലേക്കു പകർന്നു കൊടുത്തു ഞങ്ങൾ നാലു പേരും ഈ കാഴ്ച്ച കണ്ടു അന്തംവിട്ടു നോക്കി നിന്നു അപ്പോഴേക്കും ജലജ ഞങ്ങളുടെ മുന്നിലിരുന്ന മദ്യക്കുപ്പിയിൽ നിന്നും അൽപ്പം മദ്യം ഒരു ഗ്ലാസ്സിലേക്കു പകർന്നുകൊണ്ടു അവരുടെ അരികിലേക്കു ചെന്നു എന്നിട്ടു ആ ഗ്ലാസ്സ് ലൗലിയുടെ കൈകളിലേക്കു കൊടുത്തു ലൗലി അതു വാങ്ങിച്ചിട്ടു ജോയുടെ കയ്യിലേക്കു കൊടുത്തു ജോ അതു വാങ്ങി അൽപ്പം കുടിച്ചിട്ടു ലൗലിക്കു നേരെ നീട്ടി ലൗലി ഗ്ലാസ്സിൽ മിച്ചമിരുന്ന മദ്യം കുടിച്ചു ഗ്ലാസ്സ് ജലജയുടെ കയ്യിലേക്കു തിരിച്ചു കൊടുത്തു ജലജ അതു വാങ്ങിയതിനു ശേഷം കുറച്ചു മദ്യം പകർന്നു എനിക്കു തന്നു ഞാനും അതു പകുതി കുടിച്ചിട്ടു ജലജക്കു കൊടുത്തു അവളതു കുടിച്ചു അതിനു ശേഷം ഷീലക്കു മദ്യം കൊടുത്തു അതു ഷീലയും വിനയും കൂടി കുടിച്ചു അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ആ മദ്യം മുഴുവനും കുടിച്ചു അമ്മപ്പാറയിൽ ചെറിയ ഒരു മയക്കത്തോടെ ഇരുന്നു അപ്പോഴേക്കും അ മ്മ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റിട്ടു പറഞ്ഞു
“ഇനി നമുക്കു തുടങ്ങിയാലൊ ?”
പെട്ടന്നു എല്ലാവരും ഒരേ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു
“ശരി തുടങ്ങാം”
“അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഇന്നത്തെ നമ്മുടെ ആഘോഷത്തിനു ലൗലിയും ജോയും തന്നെ തുടക്കം കുറിക്കട്ടെ”
“എന്നാൽ അവർ രണ്ടുപേരും തുടങ്ങട്ടെ (ഞാൻ പറഞ്ഞു )”
അപ്പോഴേക്കും ലൗലിയും ജോയും എഴുന്നേറ്റു ഞങ്ങളുടെ നടുവിലേക്കു വന്നു എന്നിട്ടു ലൗലി ജോയെ മെല്ലെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അതിനു ശേഷം അയാളുടെ ചെവിയിൽ ചെറുതായൊന്നു കടിച്ചു അപ്പോഴേക്കും ജോ ലൗലിയെ മെല്ലെ ഉയർത്തി അയാളുടെ കൈകൾക്കുള്ളിൽ അവരെ സുരക്ഷിതയായി വെച്ചു.
“അല്ല ഇച്ചായാ നമ്മളോടു തുടക്കമിടാൻ പറഞ്ഞിട്ടു ഇവരെന്താ ഇങ്ങനെ മാറി. നിൽക്കുന്നതു ?”
“അതു ശരിയാണല്ലൊ ഹേയ് ശിവ വിനയ് നിങ്ങളെന്താ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നതു ? നിങ്ങളുടെ പെണ്ണുങ്ങൾ ഇങ്ങനെ നിങ്ങളെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടില്ലേ ? നിങ്ങളെന്താ അവരെ ഒന്നു മൈൻഡ് ചെയ്യാതിരിക്കുന്നതു ?”
ജോ അങ്ങനെ ചോദിച്ചപ്പോഴാണു ഞാനും വിനയും ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാരുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കിയതും അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഞങ്ങൾ അവരെ നോക്കുന്നുണ്ടെന്നു അവർ കണ്ടപ്പോൾ അവർ മെല്ലെ തല കുനിച്ചു പിടിച്ചു പെട്ടന്നു ലൗലി ജോയുടെ അടുത്തു നിന്നു അവരുടെ പക്കലേക്കു ചെന്നു എന്നിട്ടു രണ്ടുപേരുടേയും മുന്നി മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു എന്നിട്ടു അവരുടെ തോളിൽ കൈവെച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു
“എന്താ ജലജെ എന്തു പറ്റി മുഖമൊക്കെ വല്ലാതിരിക്കുന്നതു ? കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലൊ ?”
“അതൊന്നുമില്ല. ലൗലി ഞാൻ വെറുതെ (അമ്മ കണ്ണുനീർ തുടച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു)”
“ആഹാ ഷീലയും കരയുവാണല്ലൊ അല്ല നിങ്ങൾക്കിതു എന്തു പറ്റി ?”
“ഓ ഒന്നുമില്ല. ലൗലി നിങ്ങളു സമയം കളയാതെ തുടങ്ങു(ഷീല ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു)”
“അങ്ങനെ നിങ്ങളില്ലാതെ ഞങ്ങളു തുടങ്ങുന്നില്ല. ഇച്ചായാ ഇങ്ങോട്ടു വന്നെ ദേ ഇവരു ചുമ്മ നമ്മുടെ മൂഡ് കൂടി കളയുമല്ലൊ നമുക്കു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു തുടങ്ങാം എനിക്കു ഇവരോടു കുറച്ചു സംസാരിക്കാനുണ്ടു”
“നീ എന്താന്നു വെച്ചാൽ പെട്ടന്നു പറ ലൗലി എൻറെ കുണ്ണ ഇവിടെ നിനക്കു വേണ്ടി വെയിറ്റ് ചെയ്യുവാ പൂറി (ജോ അൽപ്പം ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു )”
“ഹോ എന്റെ ഇച്ചായാ ഇതെന്നാ ഒരു ആർത്തിയാ ഇതിപ്പൊ ഒരു വർഷമായിട്ടു തിന്നുന്ന പൂറല്ലെ മമ്മി ഇവരുടെ പ്രശ്നം ഒന്നു തീർത്തിട്ടു പെട്ടന്നു വരാം”
“മമ്മിയോ ?”
“അയ്യാ സോറി സോറി എന്റെ പൊന്നിച്ചായന്റെ ഭാര്യ ലൗലി എന്താ പോരെ ?”
“ആ മതി മതി”
എന്നിട്ട് ലൗലി ഞങ്ങളുടെ നേർക്കു തിരിഞ്ഞിട്ട് പറഞ്ഞു ശിവാ , വിനയ് രണ്ടു പേരും ഇങ്ങു അടുത്തു വാ
ഞങ്ങൾ അവരുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്നു
“നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരും നിങ്ങളുടെ ഭാര്യമാരുടെ അടുത്തു ഇരിക്കു (ലൗലി അൽപ്പം ഗൗരവ ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു )”
ഞാൻ ജലജയുടേയും വിനയ് ഷീലയുടേയും അടുത്തിരുന്നു പക്ഷെ അത്രക്കങ്ങു ക്ലോസ്സായിട്ടല്ല ഞങ്ങൾ ഇരുന്നതു അതുവരെ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു കുഴപ്പവുമില്ലായിരുന്നു പെട്ടന്നു വിഷമിച്ചിരിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാരുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിലും എന്തോ ഒരു കുറ്റബോധം നിഴലിച്ചു അതുകൊണ്ടു തന്നെ എനിക്കു അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ഞാൻ തല കുനിച്ചിരുന്നു വിനയും അതുപോലെ തന്നെ ഇരുന്നു അൽപ്പ നേരം ലൗലി ഞങ്ങ ളെ തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയിരുന്നു അതിനു ശേഷം ലൗലി എഴുന്നേറ്റു ജോയുടെ ചെവിയിൽ എന്തോ പറഞ്ഞു ജോ ഉടൻ തന്നെ ഇപ്പോ വരാമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടു അവിടെ നിന്നു മുകളിലേക്കു പോയി
ലൗലി ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കു വന്നിട്ടു ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു
“അല്ല ശിവ നിങ്ങളു ആരുടെ കൂടേയാ ഈ ഇരിക്കുന്നതു ?”
“അതെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചതു ?”
“അല്ല നിങ്ങളുടെ ഇരിപ്പു കണ്ടതുകൊണ്ടു ചോദിച്ചതാ”
” ഞങ്ങളുടെ ഇരിപ്പിനെന്താ കുഴപ്പം ? ”
“ഒരു കുഴപ്പവുമില്ലെ ? (ലൗലി അൽപ്പം പരിഹാസം കലർന്ന ചുവയോടെ ചോദിച്ചു )”
“ആ എനിക്കറിയില്ല.
“ശിവ ദേഷ്യപ്പെടണ്ട ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ ഇനി വിനയ് പറ ആരാ വിനയുടെ കൂടെ ഇരിക്കുന്നതു”
“എന്റെ അമ്മ (അവൻ ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ പറഞ്ഞു )”
“ശെരിക്കും അമ്മ മാത്രമാണോ ?”
“അല്ല”
“പിന്നെ ?”
“എന്റെ… എന്റെ… (വിനയ് ചെറുതായൊന്നു വിക്കി )”
“ഹാ മടിക്കാതെ പറ മോനെ”
“അതു എന്റെ ഭാര്യ കൂടിയാ (അവനതു പറഞ്ഞതിനു ശേഷം എനിക്കിട്ടു നോക്കി )”
“അങ്ങനെയെങ്കിൽ നീ നിന്റെ ഭാര്യയുടെ അടുത്തേക്കു ചേർന്നിരിക്കു ഷീല ഇപ്പോ നിൻറയാ പിന്നെ എന്തിനാ ഇത്രക്കു അകന്നിരിക്കുന്നതു ?”
ലൗലി അതു പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കു വിനയ് ഷീലയുടെ അടുക്കലേക്കു മെല്ല ചേർന്നിരിന്നു പെട്ടന്നു അതു തടഞ്ഞുകൊണ്ടു ലൗലി പറഞ്ഞു “വിനയ് ഒരു നിമിഷം എനിക്കു ഷീലയോടും ജലജയോടും ഒന്നു രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കാനുണ്ടു അല്ല ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇങ്ങനെ ഇടപെടുന്നതിൽ നിങ്ങൾക്കു എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പമുണ്ടോ ?”
ഞാനെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിനു മുൻപു തന്നെ വിനയ് ഇടക്കു കയറി. പറഞ്ഞു
“ഹേയ് അങ്ങനൊന്നുമില്ല. ലൗലി ചോദിക്കു”
അതു പറഞ്ഞു വിനയ് എന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക്കു ചെറിതായിട്ടു ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“എങ്കിൽ ശെരി ജലജ ഷീല ഞാൻ ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യത്തിനു നിങ്ങൾ ഒരു മടിയും കൂടാതെ ഉത്തരം തരണം”
“മ്മ് (അവരിരുവരും ഒരുപോലെ തലയാട്ടി )”
” എങ്കിൽ പറാ നിങ്ങളുടെ ഇരുവശത്തുമിരിക്കുന്നവർ ആരായിരിക്കണമെന്നാ നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹം ?”
“ലൗലി എന്താ ഇങ്ങനൊക്കെ ചോദിക്കുന്നതു ? (ഷീലാ ചോദിച്ചു )”
“ഷീലാ താൻ ആദ്യം ചോദിച്ചതിനു ഉത്തരം പറാ”
“അതു ഞങ്ങളുടെ ഭർത്താക്കന്മാരു”
“ജലജക്കൊ ?”
“എനിക്കും അങ്ങനെ തന്നെ”
“എങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാ നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതു ?”
“അതു ലൗലി (എന്റെ അമ്മ വാക്കുകൾക്കു വേണ്ടി കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നതാണു ഞാൻ കണ്ടതു )”
“മടിക്കാതെ പറ ജലജാ”
“ലൗലി എൻ ശിവാ എനിക്കു കുറച്ചുനാൾ മുൻപു വരെ മകനായിരുന്നു അതിൽകവിഞ്ഞു അവനോടു എനിക്കു ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു പക്ഷെ അവനു എന്നിൽ നിന്നും വേണ്ടതു ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹം മാത്രമല്ലന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആദ്യം എനിക്കു അൽപ്പം വിഷമം തോന്നി. പക്ഷെ കുറച്ചു ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അവൻ ആഗ്രഹത്തിനു എതിരു നിൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല.
“ജലജ ബാക്കി പറയു ( അക്ഷമയോടെ ലൗലി പറഞ്ഞു )”
“അതിനു ശേഷം ശിവ എന്നോടു കാണിച്ച സ്നേഹവും താൽപ്പര്യവും എല്ലാം ഒരു മകന്റേതു മാത്രമായിരുന്നില്ല അവനിൽ ഒരു നല്ല ഭർത്താവിനെ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു അങ്ങ നെ അ ങ്ങനെ മനസുകൊണ്ടു ഞാൻ അവൻറ മാത്രമായി മാറി അ വൻ ശബ്ദം കേൾക്കാതെ ഉറക്കമില്ലന്ന അവസ്ഥ വരെ ആയി. പിന്നീടു എന്റെ ലോകം അവൻ മാത്രമായിരുന്നു ജലജ ശിവയുടേയും ശിവ ജലജയുടേതും മാത്രമെന്നു ഞാൻ മനസിനെ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിച്ചു ഞാൻ എൻ ശിവയിൽ ഒരു മകനേയും ഒരു കാമുകനേയും ഒരു ഭർത്താവിനേയും ഒരു പിതാവിനേയും ഒരു സഹോദരനേയും ഒരു കൂട്ടുകാരനേയും കണ്ടു കാരണം എനിക്കു അവനിൽ നിന്നും എല്ലാം വേണമായിരുന്നു. കല്ല്യാണത്തിന്റെ തലേ ദിവസം വരെ എന്റെ ശിവക്കു വേണ്ടി എന്റെ മനസ്സു കൊതിക്കുകയായിരുന്നു പിന്നീടു നടന്നതു ഇപ്പോഴും ഒരു സ്വപ്നം പോലെയാണു എനിക്കു തോന്നുന്നതു പക്ഷെ ഞാൻ പരയുന്നു ഈ ലോകത്തു ഏറ്റവും ഭാഗ്യവതി ഞാനാണു”
അതു പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോളേക്കും അമ്മ എന്നെ മെല്ലെ ഒന്നു നോക്കി
“ജലജ നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹം പോലെ നിങ്ങൾക്കു നിങ്ങളൂടെ മക്കളെ കിട്ടി ഇനി അവരുമായി അടിച്ചുപൊളിച്ചു ജീവിക്കാൻ നോക്കു ഇനിയാണു നമ്മൾ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചു തുടങ്ങണ്ടതു അതിനിടക്കു നിങ്ങൾ എന്തിനാ സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതു ?”
Thudarum
ഈ അനുഭവം kambikuttan ഇഷ്ടം ആയാൽ കഥാകാരന് ഒരു ലൈക് കൊടുക്കുക
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!