കൊച്ചുകൊച്ചു സന്തോഷങ്ങള് 2
bY Premnath Palarivattom | Kochu Kochu Santhoshangal part 2
ആദ്യംമുതല് വായിക്കാന് click here
ഒരു ഒഫീഷ്യൽ ടൂറാണെന്ന് ഭാര്യയോട് കള്ളം പറഞ്ഞാണ് വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങിയത്. ഹരീഷിന്റെ കൂടെയാണെന്നുള്ള കാര്യം പറഞ്ഞതുമില്ല. കാര്യം ഉത്തമ പത്നിയൊക്കെയാണെങ്കിലും അവളെയും മോനെയും കൂട്ടാതെ ഞാൻ ടൂർ പോകുന്നത് അവൾക്ക് ഇഷ്ടമല്ല. എന്റെ വിവാഹപൂർവ കേളികൾ അവൾ എവിടെ നിന്നെങ്കിലും അന്വേഷിച്ചറിഞ്ഞോ എന്ന് സംശയം തോന്നാറുണ്ട്.
രാവിലെ കൃത്യം ഒമ്പതിന് എന്റെ ഓഫീസ് ബിൽഡിംഗിന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് അവന്റെ പുത്തൻ പുതിയ ഇനോവ കാറിൽ ഹരീഷ് എന്നെ പിക്ക് ചെയ്തു. ക്ലീൻ ഷേവ് ചെയ്ത് കൂളിംഗ് ഗ്ലാസ് വെച്ച അവൻ നല്ല സ്റ്റൈലിലായിരുന്നു.
‘എന്താടാ എന്തോ പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം പറയാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്?’ വണ്ടിയിൽ കയറിയ ഉടനെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
‘ഒന്ന് ക്ഷമിക്കെന്റെ അളിയാ… അത്ര സീരിയസ് പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല. ഒരു ഇഷ്യു സോൾവ് ചെയ്യാനാ… വഴിയേ പറയാം…’
ഞാൻ അടങ്ങി.
പിന്നീട് ഞങ്ങൾ നാട്ടുവിശേഷങ്ങളും പ്ലസ്ടുവിന് ശേഷം പിരിഞ്ഞതിനു ശേഷം ഇതുവരെയുള്ള ജീവിതവും പരദൂഷണങ്ങളുമെല്ലാം പങ്കുവെച്ചു. ഞങ്ങളുടെ നാട്ടുകാരനായ ഒരു ഗൾഫുകാരന്റെ സഹായത്തോടെയാണ് അവൻ ഗൾഫിലേക്ക് പോയത്. കുറച്ചുകാലം അങ്ങേരുടെ കടയിലായിരുന്നു. പിന്നീട് ഡ്രൈവിംഗ് ലൈസൻസ് കിട്ടിയപ്പോൾ ഒരു അറബി വീട്ടിൽ ജോലി കിട്ടി. അറബിയുടെ വിശ്വസ്തനായതോടെ വച്ചടി വച്ചടി കയറ്റം. സ്വന്തമായി ബിസിനസ് തുടങ്ങി. അബൂദാബിയിലും ദുബായിലും ഷാർജയിലും സൂപ്പർമാർക്കറ്റുകൾ ഉണ്ട് ഇപ്പോൾ ഹരീഷിന്. ബഡാ മുതലാളിയൊന്നുമല്ലെങ്കിലും ആഢംബര ജീവിതത്തിന് പറ്റിയ സെറ്റപ്പ് തന്നെ.
‘നിന്റെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നു?’ ഹരീഷ് ചോദിച്ചു. ഞാൻ ബാംഗ്ലൂരിൽ മെക്കാനിക്കൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ് പൂർത്തിയാക്കിയതും ഇപ്പോൾ ഒരു മൾട്ടിനാഷണൽ കമ്പനിയിൽ ഭേദപ്പെട്ട പൊസിഷനിൽ ഇരിക്കുന്നതും ഒക്കെ വിശദീകരിച്ചു.
‘അപ്പോ നീ നല്ല നിലയിൽ സെറ്റിൽഡായി… ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ, നമ്മുടെ പഴയ കളികൾ ഒക്കെ നിനക്ക് ഓർമയുണ്ടോ?’ സംസാരത്തിനിടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
‘പിന്നില്ലാതെ…’ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ വളയം തിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. ‘ഗൾഫിലെ ജീവിതത്തിലെ ബോറടിയിൽ എനിക്ക് ആകെ ആശ്വാസം പൂറും മുലകളും ഒക്കെത്തന്നെയാ… അവിടെയാണെങ്കിൽ ഇവിടത്തേതു പോലെയല്ല. പലതരത്തിലുള്ള ഉരുപ്പടികളാ. ജപ്പാൻ മുതൽ അമേരിക്ക വരെ പല നിറത്തിലും വലിപ്പത്തിലും കഴപ്പിലുമുള്ള ചരക്കുകൾ. നമ്മളൊന്ന് ഒരുങ്ങിയിറങ്ങിയാൽ കുളിച്ചു തന്നെ കയറാം…’
അവന്റെ സംസാരം കേട്ട് എന്റെ കുട്ടൻ ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റു തുടങ്ങി.
വഴിയിൽ ഒരിടത്ത് ഞങ്ങൾ ചായ കുടിക്കാൻ നിർത്തി. യാത്ര തുടർന്നപ്പോൾ അവന്റെ തന്റെ കഥ പറഞ്ഞു.
‘നിനക്കറിയാമല്ലോ, നാട്ടിൽ അല്ലറ ചില്ലറ ജോലികളുമായി തെണ്ടിത്തിരിഞ്ഞു നടന്ന എന്നെ ഗൾഫിൽ കൊണ്ടുപോയത് നമ്മുടെ അഷ്റഫ്ക്കയാ.
അങ്ങേരുടെ ഭാര്യ ജമീലത്തായെ നിനക്കോർമയില്ലേ? വെള്ളംവെച്ച് തുടങ്ങിയ കാലത്ത് ഞാൻ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഇത്ര നല്ല ഒരു ചരക്ക് വീട്ടിലുണ്ടായിട്ട് അങ്ങേരെന്താ എന്റെ തുടയിൽ വെച്ച് കളിക്കുന്നതെന്ന്. നല്ല തൂവെള്ള നിറവും ഒത്ത തടിയുമുള്ള ഒരു സ്വയമ്പൻ ഉരുപ്പടി. മത്തങ്ങാ പോലുള്ള ആ മുലകളുടെ വലിപ്പം മാക്സിക്കു പുറത്തുതന്നെ മുഴച്ചു കാണാം. നല്ല വിരിഞ്ഞ കുണ്ടിയും. അവർ വസ്ത്രം അലക്കുമ്പോൾ ഞാൻ തൊടിയുടെ പുറത്തുനിന്ന് അത് കണ്ടുനിൽക്കുമായിരുന്നു. ആ കുണ്ടികൾ തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്നത് നയന മനോഹരമായ കാഴ്ച തന്നെ…
അലക്കുമ്പോൾ മാക്സി തെറുത്തുകയറ്റി വെച്ചാൽ അവരുടെ തുടകളുടെ താഴ്ഭാഗം കാണാം. അതുകണ്ട് നിന്ന നിൽപിൽ തന്നെ എനിക്ക് വെള്ളം പോയിട്ടുണ്ട്.’
‘ജമീലത്തയെ ഒന്ന് കളിക്കാൻ എനിക്കും ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു’ കുണ്ണ തടവിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ‘അവരെ ആലോചിച്ച് കുറെ വാണമടിച്ചിട്ടും ഉണ്ട്. നമ്മുടെ നാട്ടിൽ അത്ര നല്ല പീസുകൾ അക്കാലത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…’
‘ശരിയാണ്…’ ഹരീഷ് തുടർന്നു. ‘ജമീലത്തയെ ഒന്നു കളിക്കാൻ ഞാൻ ഏറെ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അതിന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അഷ്റഫ്ക്കാക്കും അറിയാമായിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു. അങ്ങേരത് മൈൻഡാക്കിയില്ല. പലപ്പോഴും ഞാൻ തട്ടിയും മുട്ടിയും അവരെ വളക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ഒരിക്കൽ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുകയായിരുന്ന അവരുടെ മുല മാക്സിക്കു മുകളിലൂടെ പിടിക്കുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ, ഉണർന്ന അവർ എന്നെ അവിടന്ന് ഓടിച്ചു. പിന്നെയും പലപ്പോഴും മുട്ടിനോക്കിയെങ്കിലും പക്ഷേ, എന്തോ ജമീലത്ത സമ്മതിച്ചില്ല. അതെന്റെ ജീവിതത്തിലെ വലിയ നഷ്ടമാണ്. അക്കാലത്ത് അവരുടെ ഒരു ബ്രാ ഞാൻ അടിച്ചുമാറ്റിയിരുന്നു.
ഞാൻ വലുതായി തുടയിൽ രോമമൊക്കെ വന്നതോടെ അഷ്റഫ്ക്ക പതുക്കെ അകന്നു. രോമം കിളിർക്കാത്ത പയ്യന്മാരിലായിരുന്നു അങ്ങേർക്ക് താൽപര്യം. എങ്കിലും ഞാനുമായി നല്ല സൗഹൃദം ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക് ആദ്യമായി ബ്ലൂഫിലിം കാണിച്ചു തന്നതൊക്കെ അങ്ങേരാണ്. ഞാൻ കാര്യമായ ജോലി ഒന്നും ഇല്ലാതെ നടക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ പാസ്പോർട്ടെടുക്കാൻ നിർബന്ധിച്ചതൊക്കെ പുള്ളിക്കാരനാണ്. അക്കാലത്തും അങ്ങേരുടെ കുണ്ണ ഒന്നുരണ്ടു തവണ ഞാൻ ഊമ്പിക്കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.
അഷ്റഫ്ക്കാക്ക് ദുബായിൽ പാർട്ട്ണർഷിപ്പിൽ ഒരു സൂപ്പർ മാർക്കറ്റുണ്ട്. അവിടേക്കാണ് എന്നെ കൊണ്ടുപോയത്. വലിയ ശമ്പളം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നിനക്കറിയാമല്ലോ, അന്ന് വീട്ടിൽ പ്രാരാബ്ധത്തിന്റെ കാലമാണ്. പെങ്ങൾ ഹരിത പുരനിറഞ്ഞ് നിൽക്കുകയായിരുന്നു. അച്ഛനാണെങ്കിൽ ജോലിക്ക് പോകാൻ കഴിയാത്ത പ്രായവും. അതറിയാവുന്നതിനാൽ അഷ്റഫ്ക്ക എന്നെ ഡ്രൈവിംഗ് പഠിപ്പിച്ചു. ഡ്രൈവിംഗ് ലൈസൻസ് ഉണ്ടെങ്കിൽ നല്ല ജോലികൾ കിട്ടും എന്നതായിരുന്നു കാരണം. ഏതായാലും തട്ടിമുട്ടിയൊക്കെ തന്നെ ഹരിതയെ കെട്ടിച്ചയക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. അതിനും അഷ്റഫ്ക്ക ഒരുപാട് സഹായിച്ചു’
‘ഒരു ദിവസം അഷ്റഫ്ക്ക എന്നോട്ട് പറഞ്ഞു – എടാ, ഒരു അറബി വീട്ടിൽ ഡ്രൈവറുടെ ജോലി ഒഴിവുണ്ട്. എനിക്ക് തരാൻ പറ്റുന്നതിനേക്കാൾ ശമ്പളം അറബിക്ക് തരാൻ കഴിയും. നിനക്ക് താൽപര്യമുണ്ടോ? ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. നീ പൊയ്ക്കോ… ഇപ്പോൾ നിനക്ക് നല്ല ശമ്പളം ഉണ്ടാവുക എന്നതാണ് പ്രധാനം. നിനക്ക് കുറച്ചുകൂടി നല്ല ഓഫർ നൽകാൻ കഴിയുമ്പോ ഞാൻ നിന്നെ തിരികെ വിളിക്കാം… ഞാൻ സമ്മതിച്ചു. അറബി വീട്ടിൽ ഡ്രൈവറായിരിക്കുന്നതിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ടും അങ്ങേർ വിശദീകരിച്ചു തന്നു. സൂപ്പർമാർക്കറ്റിലേതു പോലെ ഫിക്സഡ് മണിക്കൂർ ജോലിയല്ല. എപ്പോഴും ഡ്യൂട്ടി തന്നെ. ചിലപ്പോൾ നട്ടപ്പാതിരക്കാവും അറബിത്തള്ള ഷോപ്പിങ്ങിന് പോകാൻ പറയുന്നത്. അറബിയുടെ വീട്ടുകാരുടെ സൗകര്യത്തിനനുസരിച്ച് നായയെപ്പോലെ വാലാട്ടി എപ്പോഴും കൂടെ നടക്കേണ്ടി വരും…’
‘ഏതായാലും ഞാൻ ആ വെല്ലുവിളി ഏറ്റെടുക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. നിലവിലുള്ള ജോലിയേക്കാൾ 1000 ദിർഹംസ് കൂടുതലായിരുന്നു അറബിയുടെ ഓഫർ.
‘ഞാൻ ഓകെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അഷ്റഫ്ക്ക പിറ്റേന്നു തന്നെ ഞാനുമായി അറബിയെ കാണാൻ അയാളുടെ ഓഫീസിൽ പോയി. ഒരു പത്തറുപത് വയസ്സു തോന്നിക്കുന്ന മെലിഞ്ഞ അറബി. നരച്ച താടിയും മുടിയും. കണ്ടാൽ നല്ല ആരോഗ്യം തോന്നും. ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ അയാൾക്കെന്നെ ബോധിച്ചെന്ന് തോന്നുന്നു. എന്റെ പാസ്പോർട്ടും ലൈസൻസും രേഖകളുമെല്ലാം പരിശോധിച്ചു. മൂന്നാം ദിവസം അയാളുടെ വീട്ടിലെത്താൻ പറഞ്ഞു.
പറഞ്ഞ ദിവസം ഞാൻ അഷ്റഫ്ക്കായുടെ കൂടെ അറബിയുടെ വീട്ടിലെത്തി. വീട് എന്നല്ല, കൊട്ടാരം എന്നാണ് പറയേണ്ടത്. പുറംകാഴ്ചയിൽ തന്നെ അത്യാഢംബരം നിറഞ്ഞ ഒരു ഇരുനില വീട്. ദുബൈ നഗരത്തിൽ നിന്നകന്ന് ഒരു തോട്ടത്തിനുള്ളിലാണ് കൊട്ടാരം. നഗരത്തിന്റെ ബഹളങ്ങളൊന്നുമില്ല. മുറ്റത്ത് വിശാലമായ പൂന്തോട്ടം… അതിന്റെ ഇടതുവശത്ത് ഒരു ഔട്ട്ഹൗസ്. അതിലാണെനിക്ക് താമസം.
സുഹൈർ ദോസരി എന്നാണ് അറബിയുടെ പേര്. അങ്ങേർ വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നു. ആദ്യമായി ചെന്ന വകയിൽ നല്ലൊരു സൽക്കാരം കിട്ടി. ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആഢംബര കാറിന്റെ താക്കോൽ എടുത്ത് അങ്ങേരെനിക്ക് നീട്ടി.
‘വീട്ടുകാർ പറയുന്നതിനനുസരിച്ച് ഇവിടെ നിൽക്കുക. ഏതു സമയവും അവർ പറയുന്നിടത്ത് കൊണ്ടുപോകണം… എന്തെങ്കിലും പരാതിയുണ്ടെങ്കിൽ എന്നോട് പറയണം…’ ദോസരി അറബിയിൽ പറഞ്ഞു. ഞാൻ തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അഷ്റഫ്ക്ക പോയി. പിന്നാലെ അറബിയും. ഞാൻ താക്കോലും പിടിച്ച് മിഴുങ്ങസ്യാ നിന്നു.
അപ്പോൾ, വീടിന്റെ ഇടതുവശത്തുള്ള വാതിൽ തുറന്ന് ഒരു പെണ്ണ് പുറത്തുവന്നു. ഒരു ഫിലിപ്പീനി. മുപ്പത് വയസ്സു കാണും. അവൾ എന്നോട് മലർക്കെ ചിരിച്ചു. തിരിച്ച് ഞാനും. എനിക്കായി അനുവദിച്ച ഔട്ട്ഹൗസ് മുറി അവൾ തൂത്തു വൃത്തിയാക്കിത്തന്നു. ഒരു കട്ടിലും കിടക്കയും ടെലിവിഷനും ചെറിയൊരു ഫ്രിഡ്ജുമുള്ള മുറി. കൊള്ളാം; അതുവരെയുള്ള എന്റെ ഗൾഫ് ജീവിതവുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ ആഢംബരം തന്നെ. കിടക്കയിൽ കിടന്ന് ഞാനൊന്ന് മയങ്ങി.
അന്ന് വൈകുന്നേരം അറബിയുടെ ഭാര്യയും മക്കളുമായി ഷോപ്പിങ്ങിനു പോകണമെന്ന ഫിലിപ്പീനി പെണ്ണ് വന്നു പറഞ്ഞു. ഞാൻ വണ്ടി ഒന്ന് കഴുകിയിട്ടു. അപ്പോൾ, ആ വലിയ വീടിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തുവന്ന ആളെക്കണ്ട് ഞാൻ അമ്പരന്നു. നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ലേ, എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ടേങിംഗ്പോയിന്റായിരുന്നു അത്.
(തുടരും)
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!