കാമ പിൻഗാമി

കാമ പിൻഗാമി എന്ന kambikuttan കഥയുടെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ആദ്യ  അദ്ധ്യായം

കോളിംഗ് ബെൽ പല പ്രാവശ്യം ശബ്ദിച്ചെങ്കിലും ആഷയുടെ ചെവിയിൽ അതൊന്നും പതിച്ചില്ല. അവൾ ഭൂതകാലത്തിൽ മുങ്ങിത്താഴുകയായിരുന്നു. ഒന്നരലക്ഷം രൂപ കടം വീട്ടാനായിരുന്നു ജോണിച്ചായൻ തന്നെ ആദ്യമായി ഒരാൾക്ക് കാഴ്ച്ചവെച്ചത്. അതിനു ശേഷവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബിസ്സിനസ് ആവശ്യങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി പലരുടേയും മുന്നിൽ തനിക്ക് തുണിയഴിക്കേണ്ടി വന്നു. പ്രതിസന്ധി ഘട്ടങ്ങളിൽ ഭർത്താവിനെ സഹായിക്കേണ്ടത് ഉത്തമയായ ഭാര്യയുടെ കടമയായിതന്നെ കണ്ടു. അതുകൊണ്ടുണ്ടായ മെച്ചം തന്റെ മേലുള്ള എല്ലാ നിയന്ത്രണവും ജോണിച്ചായനു നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നുള്ളതായിരുന്നു. പൂർണ്ണ സ്വതന്ത്ര്യത്തോടെ താൻ വിലസിനടന്നു. അല്ലെങ്കിലും മാസത്തിൽ ഭൂരിഭാഗം നാളും ബിസ്സിനസ് ടൂറെന്ന് പറഞ്ഞ് കറങ്ങി നടക്കുന്ന ജോണിച്ചായനേക്കൊണ്ട് തന്റെ ശരീരത്തിന്റെ വിശപ്പും ദാഹവുമകറ്റാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ താൻ ചോരത്തിളപ്പുള്ള ചെറുപ്പക്കാരേയും പൈങ്ങാപ്പരുവം വിട്ടുമാറിയിട്ടില്ലാത്ത പയ്യൻമാരേയും വീട്ടിലേക്ക് കയറ്റി കട്ടിലിൽ കിടത്തി അവന്മാരുടെ ശരീരത്തിന്റെ ഭാരവും ഊഷ്മാവും അളക്കുന്നത്…

എല്ലാം അറിഞ്ഞാലും ജോണിച്ചായനേക്കൊണ്ട് പ്രതികരിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്ന ഉറപ്പോടു കൂടി തന്നെ താനത് തുടർന്നു. തനിക്കെന്നും ആ ൺതുണ ആവശ്യമായിരുന്നു. തന്റെ ശരീരത്തിനെപ്പോഴും പുരുഷന്റെ സാമീപ്യം അത്യന്താപേക്ഷിതമായിരുന്നു. പുരുഷ ഗന്ധമേൽക്കാത്ത രാവുകൾ തനിക്കു സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കൂടി കഴിയുമായിരുന്നോ…? ഇല്ല… തന്റെ മേനി ഇപ്പോഴും എപ്പോഴും ആണിന്റെ ശക്ടമായ പ്രകടനത്തിനും പ്രഹരത്തിനും വേണ്ടി കൊതിക്കുകയാണ്.

ആണത്തമുള്ള ആണുങ്ങളുടെ അടങ്ങാത്ത ആവേശത്തോടെയുള്ള മെയ്ക്കരുത്തിൽ കിടന്ന് പുളയുമ്പോൾ തനിക്കൊരു മകളുണ്ടെന്നോ അവളുടെ ശോഭനമായ ഭാവിയെ പറ്റിയോ താൻ ഓർക്കാതെ പോയോ…? താൻ അവളോട് ചെയ്തത് തെറ്റായിപ്പോയോ…?

തന്റെ സ്വതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടി, സ്വന്തം സുഖത്തിനു വേണ്ടി, ഒരേയൊരു മകളെ മറ്റൊരു സ്റ്റേറ്റിൽ പ്ലസ്ടുവിന് പഠിക്കാനായി വിട്ടു. അവിടെ ഹോസ്റ്റലിൽ താമസിച്ചു പഠിക്കുന്ന മകളുണ്ടോ അമ്മയുടെ ഇവിടെ നടക്കുന്ന വിശേഷങ്ങളറിയുന്നു. മാസാമാസം അവൾക്കാവശ്യമുള്ള പണം അവളുടെ ബാങ്ക് അക്കൗണ്ടിൽ പോയി ചേരും അതുകൊണ്ടവൾ ഒരു കുറവും കൂടാതെ അവിടെ കഴിയുന്നു.

അലീനമോൾ പഠിക്കാൻ മിടുക്കിയാണ്. മെഡിസിനു ചേരണമെന്നാണ് അവളുടെ ആഗ്രഹം അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കെതിരായി താനോ ജോണിച്ചായനോ ഇതുവരെ നിന്നിട്ടില്ല, ഇനിയും അങ്ങിനെ തന്നെയാകണം.

അവളുടെ ജീവിതം എന്നും സന്തോഷപ്രദമാകണം. കോളിംഗ് ബെൽ വീണ്ടും മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ആരാകും? ചിന്തകൾക്ക് മോചനം നൽകിക്കൊണ്ട് ആഷ ഇരിക്കുന്നിടത്ത് നിന്നും എണീറ്റു. ആരായാലും കതകു തുറന്നു തന്നെക്കാണാതെ പോകുന്ന ലക്ഷണമില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. നിർത്താതെയുള്ള ബെൽ ശബ്ദം അസഹ്യമായതും അസ്വസ്ഥതയോടെ ചെന്ന് ആഷ കൊളുത്തു മാറ്റി കതകു തുറന്നു. പുറത്തു പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന അലീന!!

“മമ്മീ…” അലീന സ്നേഹാർദ്രതയോടെ ആഷയെ വിളിച്ചു.

മകളെ കണ്ടപ്പോൾ ആഷയുടെ മനമൊന്ന് പതറി. എങ്കിലും കുറേ നാൾ കാണാതിരുന്ന് കണ്ടപ്പോൾ സ്വർഗ്ഗം നേരിൽ കണ്ട് പ്രതീതി. ആഷ അകത്തേക്കു കടന്നുവന്ന മകളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. മുഖത്ത് മാതൃസ്നേഹം പകരുന്ന മാതിരി ഒരു ചുംബനം നൽകി. ആ നെറുകയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് ആഷ് മകളെ തന്നെ നോക്കിനിന്നു.

“നീയന്താ ഒന്നും വിളിച്ചുപറയാതെ പോന്നത്… ബസ്റ്റോപ്പിൽ ഞാൻ വന്ന് കാത്തു നിൽ ക്കില്ലായിരുന്നോ..?”

“അത്തരം ഫോർമാലിറ്റീസ് ഒന്നും വേണ്ടെന്നു കരുതി തന്നെയാണു ഞാൻ ഫോൺ ചെയ്യാതെ വന്നത്. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ഞാനിപ്പോൾ കൊച്ചുകുട്ടിയൊന്നുമല്ലല്ലോ ഒറ്റക്കുവരുമ്പോൾ ആരെങ്കിലും പിടിച്ചുകൊണ്ടുപോകാൻ…”

“കൊച്ചുകുട്ടികളെ ഓർത്ത് പേടിക്കേണ്ടതില്ല മോളേ… നിന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള പെൺകുട്ടികൾ ഒറ്റക്ക് സഞ്ചരിക്കുന്നതാണ് ഇപ്പോൾ ഏറ്റവും വലിയ ആപത്ത്…”

“ഓ… അതൊക്കെ മമ്മിയുടെ തോന്നലുകളാ.. സ്ത്രീകൾക്കും ഇന്ന് പുരുഷൻമാരോടൊപ്പം സ്വതന്ത്ര്യമുള്ള കാലമാ…”

“അതു പ്രസംഗത്തിൽ മാത്രം. പ്രവൃത്തിയിൽ ഇല്ല മോളേ.. തനിച്ചു വരുന്ന പെൺകുട്ടികളുടെ മേൽ ചാടി വീഴാൻ കഴുകൻ കണ്ണുകളുമായി കാത്തിരിക്കുകയാ ഇവിടെ പലരും.. തരത്തിനു കിട്ടിയാൽ പിച്ചിച്ചീന്തും…”

“അതേയോ. പക്ഷേ, മമ്മിയുടെ ഈ മോളെ ആരും പിച്ചിച്ചീന്തില്ല. അങ്ങിനെ ചീന്താൻ വരുന്നവന്റെ അവസാന ചീന്തലായിരിക്കുമത്.. ങാ… അതൊക്കെപ്പോകട്ടെ.. എനിക്കു വല്ലാതെ വിശക്കുന്നു. മമ്മീ ചോറു വിളമ്പിത്താ…” അവൾ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് ആഷയുടെ കഴുത്തിൽ കയ്യിട്ടു. “ഓ.. ഞാനതങ്ങ് മറന്നു. മോള് ബാഗ് അകത്തുകൊണ്ടുപോയി വെച്ചിട്ട് ഡസ്സുമാറിവാ… അപ്പോഴേക്കും മമ്മി വിളമ്പി വയ്ക്കാം.”

“ഉം.. എൻറെ പൊന്നുമമ്മി…” മമ്മിയുടെ കവിളിൽ ഒരുമ്മകൂടി കൊടുത്തുകൊണ്ട് അവൾ ബാഗുമെടുത്ത് അകത്തേക്ക് നടന്നു. – മകൾ പോകുന്നതു നോക്കിനിന്ന ആഷയുടെ മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു ഭയം നിഴലിച്ചു. ഒപ്പം ചില സംശയങ്ങളും. അലീന ആളാകെ മാറിയിരിക്കുന്നു. ഒരിരുത്തം വന്ന തന്റേടിയെപ്പോലെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ആരേയും ഒന്നിനേയും ഭയമില്ലാതതുപോലെ… ഇവൾ വഴിതെറ്റുകയാണോ? ഏതെങ്കിലും പയ്യൻമാരുടെ വലയിൽ ഇവൾ അകപ്പെട്ടുവോ? പെണ്ണിന്റെ മുൻഭാഗവും പിൻഭാഗവുമൊക്കെ സാധാരണയിലേറെ വലിപ്പം വച്ചിരിക്കുന്നു. ഏതവൻറയെങ്കിലും കൈകളുടെ പരിരംഭണമില്ലെങ്കിൽ ഇത്രയും മുഴുപ്പുണ്ടാകില്ല. സ്ഥലം ബാംഗ്ലൂരാണ്. ഹൈടെക് സിറ്റി. അനുനിമിഷം അവിടെ സംസ്കാരം വളർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ആ വളരുന്ന സംസ്കാരത്തിനൊത്ത് തന്റെ മകളും മാറിയോ..?

പഞ്ചാര വാക്കുകൾ പറഞ്ഞു മയക്കി പെൺകുട്ടികളെ വലവീശിപ്പിടിക്കാൻ കുബേര സന്തതികളുണ്ടാകും കാറും ബൈക്കുമായി അലയുകയാവും അവൻമാർ… അ വരുടെ കൈകളിൽ തന്റെ മകൾ എത്തിക്കഴിഞ്ഞാ?

ദൈവമേ… ഓർക്കാൻ പോലും വയ്യ. തന്നേക്കാൾ പിഴ യാകുമോ തൻറ മകൾ… എങ്കിൽ അവളെയൊന്ന് ശാസിക്കാനോ ശകാരിക്കാനോ ഉള്ള അവകാശം പോലും തനിക്കില്ലല്ലോ… തെറ്റുകൾ മാത്രം ചെയ്യുന്ന താൻ തൻറ മകൾക്കു ശരി പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നതെങ്ങനെ…? ആഷ അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സോടെ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. മകൾക്കുവേണ്ടി അവൾ പ്ലേറ്റിൽ ചോറുവിളമ്പി. അപ്പോഴേക്കും – അലീനയും കൈകഴുകിയിട്ട് എത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

മകൾ തൃപ്തിയോടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതു നോക്കി ആ അമ്മ കൗതുകത്തോടെ അവളുടെ സമീപം നിന്നു. “ഹോ.. എത്ര മാസത്തിനു ശേഷമാണ് എന്റെ മമ്മിയുടെ കൈകൊണ്ട് വിളമ്പിയ രുചിയുള്ള ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത്… ഹോസ്റ്റലിലെ എരിവും പുളിയുമില്ലാത്ത ചവറുഭക്ഷണം കഴിച്ചു മടുത്തുമമ്മീ… ഇനി ഒരൊന്നൊന്നരയാഴ്ച്ച ഞാനെന്റെ സുന്ദരിക്കുട്ടി മമ്മിയോടൊപ്പമുണ്ടാകും…”

“എന്താ മോളേ… ഒന്നരയാഴ്ച്ചത്തെ ലീവ്.? ക്ലാസ്സില്ലേ നിനക്ക്..?”

“ഇല്ല മമ്മീ.. അടുത്ത പതിനഞ്ചിനു എക്സാമാ… ഇപ്പോൾ നൂഡി ലീവാ. പഠിക്കാനുള്ളതൊക്കെ ഞാൻ പഠിച്ചു കഴിഞ്ഞു, ഇനി ഓടിച്ചൊന്ന് റഫർ ചെയ്താൽ മതി. അതാ എന്റെ മമ്മിയെക്കാണാൻ ഓടി വന്നത്..”

അലീന ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകഴിഞ്ഞ് എണീറ്റതും വീണ്ടും കോളിംഗ് ബെൽ മുഴങ്ങി അലീന മമ്മിയെ നോക്കി. ആഷയും സംശയത്തോടെ അലീനയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അ വളുടെ മനസ്സൊന്നു പതറി. ഇനി വല്ല പയ്യൻമാരുമായിരിക്കുമോ…? കാമപൂരണത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള വരവ്… അവൻമാർക്ക് ഫ്രീയായി കിട്ടുന്ന മൽ ഗോവാ മാമ്പഴം കശക്കി ഞെരിച്ച് ഊറ്റിക്കുടിക്കാനുള്ള കൊതിയോടെ വന്നതായിരിക്കും. സ്കൂളുകളിൽ പഠിക്കുന്ന പിള്ളർ അയൽപക്കത്തുള്ള തടിമിടുക്കൻ പയ്യൻസുകളെയൊക്കെ ആഷ തന്റെ കൈക്കുള്ളിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്. പയ്യൻമാർക്ക് തന്റെ സ്വർഗ്ഗകവാടം കാട്ടിക്കൊടുത്താൽ മതി. അവൻമാർക്ക് പിന്നെയുള്ള വെപ്രാളം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്തതാണ്. നക്കിത്തുടക്കലും വിരൽ കയറ്റലുമെന്നുവേണ്ട ആകെ ഒരു പുകിൽ തന്നെ.. അവൻമാർക്ക് നിറമില്ലാത്തൊരു പുളിവെള്ളവും പോകും തനിക്ക് കടിയും ശമിക്കും. ആഷയുടെ പോളിസി അതാണ്.

രാതിയിൽ പയ്യൻമാർക്കനുവാദമില്ല, രാത്രിയായാൽ എത്തുന്നത് ശക്സന്മാരായ യുവാക്കളാണ്. ചോരയും നീരുമുള്ളവർ. അതിൽ രണ്ടുപേർ വിവാഹം കഴിച്ചവരും രണ്ടുപേർ അ ല്ലാത്തവരുമുണ്ട്. അവളുടെ സ്ഥിരം കുറ്റികളാണ് ആ നാലുപേരും. ഓരോരുത്തർക്കും ഓരോ ദിവസം ഫിക്സ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ആഷ.. സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞാൽ അന്നത്തെ ഇരയെ അവൾ ഫോൺ ചെയ്ത് അറിയിക്കും. ഒരു രതി ഫുൾ പണി കിട്ടണം അതാണ് അവളുടെ രീതി. അതിനുള്ള ാമിന ഉള്ളവരാണ് അവരെല്ലാം..

ആഷ വാതിലിനടുത്തെത്തി ഒന്നു ശങ്കിച്ചു നിന്നു. പിന്നെ അലീന പിന്നാലെ വരുന്നുണ്ടോ എന്നും നോക്കി. എന്നിട്ടു കതക് തുറന്നു. വെളിയിൽ കൃഷ്ണചന്ദ്രൻ.

അവരുടെ വാടക വീട്ടിലെ താമസക്കാരനാണു കൃഷ്ണചന്ദ്രൻ. അയാൾ ആഷയെ നോക്കി ബഹുമാനപുരസ്സരം ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു. “എന്താ കൃഷ്ണേട്ടാ…?” ആഷ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ വാടക കൊണ്ടുവന്നതാണ്…” അയാളുടെ നോട്ടം ആ സമൃദ്ധമായ മാറിടത്തിലൊന്ന് തങ്ങിനിന്ന ശേഷമാണ് മുഖത്തേക്കെത്തിയത്. “ഓ… ഞാനങ്ങ് മറന്നു… അകത്തേക്കു വരൂ..” കൃഷ്ണൻ അകത്തേക്കു കടന്നു.

“ഇരിക്കൂ…” സ്വീകരണ മുറിയിലെ കസേര ചൂണ്ടി ആഷ പറഞ്ഞു.

അയാൾ കസേരയിൽ ഇരുന്നു. ആഷ അൽപം മാറി അയാൾക്കഭിമുഖമായി നിന്നു. കൃഷ്ണൻ ആഷയെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്തു കണ്ണുനട്ടയാൾ എന്തോ പറയാനെന്ന ഭാവത്തിൽ ഇരുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ ആ കണ്ണുകൾ അവളെ നോക്കി എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു. അവളുടെ ശരീരമാകമാനം കൃഷ്ണൻ മിഴികൾ ഇഴഞ്ഞു നടന്നു. എന്തൊരു വടിവൊത്ത ശരീരം. മാദകറാണി തന്നെയാണിവൾ… ഇവളെ ഒന്നനുഭവിക്കാൻ കിട്ടിയാൽ ഈ ജന്മത്തു പിന്നെ സ്വർഗ്ഗത്തു പോകേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഇവൾ തന്നെ ഒരു സ്വർഗ്ഗമാണ്. അയാൾ മനക്കോട്ട കെട്ടി. ആ അംഗലാവണ്യത്തിൽ ഭ്രമിച്ചെന്നപോലെ കൃഷ്ണൻ സ്വയം മറന്ന് പിന്നെയും അതേപോലിരുന്നുപോയി..

തന്നെ നയനഭോഗം ചെയ്യുന്ന ആ മിഴികൾ ആഷയും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. ഏകദേശം ജോണിച്ചായൻറയത്രയും പ്രായം തോന്നും. എങ്കിലും നല്ല കരുത്തുറ്റ ബോഡി. ആ വിരിഞ്ഞ നെഞ്ചിലേക്കവൾ കൊതിയോടെ നോക്കി. ഇതുപോലുള്ളയാളെ തന്നെയാണ് കിടക്കയിൽ ഇരയായി കിട്ടേണ്ടത്. ഇയാളുടെ നോട്ടം കണ്ടാലറിയാം ഇയാൾ ബെഡ്ഡിൽ കാമദേവനായിരിക്കുമെന്ന്.. വാത്സ്യായന മഹർഷിയുടെ കാമ ശാസ്ത്രത്തിലെ പതിനെട്ടടവും ഇയാൾക്കറിയാമെന്നതിൽ സംശയമില്ല. മോളു വന്നുപോയി. ഇല്ലെങ്കിൽ ഈ കള്ളകൃഷ്ണനെ വളച്ചെടുത്ത് ഇപ്പോൾ തന്നെ ബെഡ്ഡിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാമായിരുന്നു.

“ഇതാ വാടക…” നിശ്ശബ്ദതയെ മുറിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണൻ വാടകയെടുത്ത് ആഷയുടെ നേർക്കു നീട്ടി.

“താങ്ക്സ് കൃഷ്ണേട്ടാ..” അവളതുവാങ്ങി. എന്നിട്ടയാളെ നോക്കി വശ്യമായൊരു പുഞ്ചിരി പൊഴിച്ചുകൊണ്ട് സാരിയൽ പം മാറ്റി തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന വലതു മുല അയാളെ കാട്ടി ബ്ലൗസിനിടയിൽ കൂടി അകത്തേക്കു കടത്തി മുലയോടു ചേർത്തുവെച്ചു.

“ആഷയത് എണ്ണിനോക്കിയില്ല.”

“അതിൻറയാവശ്യമില്ല കൃഷ്ണേട്ടാ… കൃഷ്ണേട്ടനെയെനിക്കു വിശ്വാസമില്ലെങ്കിലല്ലേ എണ്ണി നോക്കേണ്ടൂ…” പറഞ്ഞശേഷം ആഷ ഒന്നുകൂടി വശ്യമായി പിഞ്ചിരിച്ചു. ഒപ്പം കൃഷ്ണനും വീണ്ടുമവർ പരസ്പരം നോക്കി. ആഷയുടെ വശീകരണ ശക്ടിയുള്ള ആ നോട്ടം അയാളെ മാടി വിളിക്കുന്നതുപോലെ കൃഷ്ണനു തോന്നി. അവളെ കെട്ടിപ്പുണരാനും ആ ചുണ്ടിലും മാറിണകളിലും മാറി മാറി ഉമ്മവെച്ചു രസിക്കാനും അയാളുടെ കൈകളും ചുണ്ടും തരിച്ചു. പക്ഷേ, അവളുടെ പ്രതികരണം തൻറ ആശകൾക്കെതിരായാൽ… അയാൾ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിച്ചു.

“ജോണിനെ ഇപ്പോൾ കാണാറേയില്ലല്ലോ… എവിടെപ്പോയി…?” അയാൾ ഒരുപചാരമെന്നോണം കുശലം ചോദിച്ചു.

ആഷയുടെ മുഖത്തെ ചിരിമാഞ്ഞു. കണ്ണിൽ കത്തിവന്ന കാമപ്പൂത്തിരി കെട്ടു.

“ഓ… അങ്ങേ രെപ്പോഴും ബിസ്സിനസ് ടൂറിലാ.” ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്കു നോക്കി ഒന്നു ദീർഘനിശ്വാസമിട്ടു. ഉച്ചവെയിലിൻറ ശക്തി കുറഞ്ഞിരുന്നു. മുറ്റത്തെ ചെടികളിലെ പൂക്കൾ നിറം മങ്ങി വല്ലാതെ കാണപ്പെട്ടു.

ഭർത്താവ് അടുത്തില്ലാത്തതിന്റെ വിഷമം അവൾ ഏറെ അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കൃഷ്ണനു തോന്നി. ഈ സൗന്ദര്യത്തിടമ്പ് എങ്ങിനെ സഹിച്ചു കഴിയുന്നു. അയാളാണെങ്കിൽ എപ്പോഴും ടൂറിലാണ്. യൗവ്വനം തിളച്ചു നിൽക്കുന്ന ഇവൾക്കെങ്ങിനെ കടിച്ചുപിടിച്ചിരിക്കാൻ കഴിയുന്നു. അതോ ഇനി ഏതവനെയെങ്കിലും പിടിച്ച് പണിയെടുപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ ആവോ? യേയ്.. അങ്ങിനെയുണ്ടാവില്ല. ഉണ്ടെങ്കിൽ എങ്ങിനെയും താനറിയാതിരിക്കില്ല. ജോണിന്റെ വിശ്വസ്ത ഭാര്യയായ ആഷ മറ്റാരെയെങ്കിലും കിടപ്പു മുറിയിലേക്ക് കൂട്ടാൻ സാധ്യതയില്ല. എങ്കിലും പെണ്ണല്ലേ വിത്ത്… കടി കയറിയാൽ എങ്ങിനെ സഹിച്ചിരിക്കും. ഇപ്പോൾ തന്നെ അവളുടെ ആ കൊല്ലുന്ന നോട്ടം കണ്ടില്ലേ… തന്നെ കമ്പിയാക്കുന്ന തരത്തിലല്ലേ. നോക്കുന്നത്..

Thudarum

ഈ അനുഭവം kambikuttan ഇഷ്ടം ആയാൽ കഥാകാരന് ഒരു ലൈക് കൊടുക്കുക