എന്റെ പണ്ണൽ ഹോബി ഭാഗം – 1

ഞാൻ വല്ലപ്പൊഴുമെ പത്രം വായിക്കു. കാരണം രണ്ട് പേജ് പത്രം വായിക്കണമെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒരു ദിവസം വേണം. അപ്പോൾ തന്നെ അറിയാമല്ലൊ എന്റെ വിധ്യാഭ്യാസ യോഗ്യതാ. അങ്ങിനെ ഒരു ദിവസം കാലത്ത് പത്രം വായിക്കുമ്പോഴാണ് ഒരു വാർത്ത കണ്ടതു. ആസ്ത്രിയായിൽ (അത് എവിടെയാണെന്ന് മാത്രം എന്നോട് ചോധിക്കരുതു ജോസെഫ് ഫ്രിറ്റ്സ് എന്ന ഒരു മൈരൻ തന്റെ പെൺ മക്കളെ മുഴുവൻ 27 കൊല്ലം അടിമകളാക്കി വച്ച് പണ്ണി തകർത്തു. അവർക്ക് എട്ട് പത്ത് മക്കളും ഉണ്ടാക്കി എന്നു. ഇപ്പോൾ ജയിലിൽ ആണത്രെ. ഇനി ജീവിത കാലം മുഴുവൻ അകത്ത് കഷ്ടം. പണ്ണണമെങ്കിൽ പണ്ണക എന്നിട്ട് വെറുതെ വിടുക. ഇത് പണ്ണിയതും പോര അവർക്ക് കുറെ മക്കളേയും ഉണ്ടാക്കി, പിന്നെ അടിമകളുമാക്കി.

 

അപ്പോഴാണ് ഞാൻ എന്നെ കുറിച്ച് ഓർത്തത്. അയാളെ മൈരൻ എന്നും മറ്റ് തെറികളും വിളിക്കാൻ സത്യത്തിൽ എനിക്കെന്ത് അവകാശം. ഞാനും അത്ര വലിയ പുണ്യാളനൊന്നും അല്ലല്ലൊ. ഞാൻ ചൈത കാര്യങ്ങൾ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ നാട്ടുകാർ എന്നെ തല്ലി കൊല്ലും. ചിലപ്പോൾ നാടു കടത്തി കളയും. പക്ഷേ ഒരു ചെറിയ വ്യാസം ഉണ്ട്. ഞാൻ ചെതതെല്ലാം എന്റെ മക്കളുടെ പരിപൂർണ സമ്മതത്തോടേയായിരുന്നു. അതു കൊണ്ട് ആരും പുറത്തിയുന്ന പ്രശ്നമേയില്ല. രക്ഷപ്പെട്ടു.

 

എനിക്ക് ആകെയുള്ള ഒരേ ഒരു ഹോബി ആണ് പണ്ണൽ. അത് സ്കൂളിൽ പടിക്കുന്ന കാലത്ത് തുടങ്ങി, ഇപോഴും യാതൊരു തടസവും കൂടാതെ നടക്കുന്നു. വേറെ ഒന്നിലും എനിക്ക് യാതൊരു ഇന്റെറെസ്റ്റും ഇല്ല. സത്യം പറയാമല്ലൊ, എന്റെ ജീവിതം പണ്ണാൻ ആയി മാത്രമുള്ളതാണെന്നാണു് എന്റെ വിശ്വാസം. പകൽ മുഴുവൻ പണിയുക, രാത്രി മുഴുവൻ പണ്ണക് അതാണ് എന്റെ സിദ്ധാന്തം. പിന്നെ കുറേയൊക്കെ പാരമ്പര്യമായി കിട്ടിയതാണ്. എന്റെ തന്തപ്പിടി, അതായതു് ചക്കപ്പറമ്പിൽ കൊച്ചാപ്പി, നല്ല ഒന്നാംതരം പണ്ണൽ മഹാനായിരുന്നു. അധ്യേഹത്തിന്റെ പണ്ണൽ ഞാൻ കൂറേ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അങ്ങിനേയാണ് ഞാൻ തുടങ്ങിയത്. എന്റെ തന്തപ്പിടിയുടെ കുണ്ണ കയറാത്ത ഒരു പൂറും പുറം ലോകവുമായി യാതൊരു ബന്ധവും ഇല്ലാത്ത ഞങ്ങളുടെ ഈ പട്ടിക്കാട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് വേണം പറ്റയാൻ,

 

ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തേയും 18 കിലോമീറ്റർ ദൂരേയുള്ള ടൗൺ എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്ന കാരിക്കൽ എന്ന ഗ്രാമത്തേയും യോജിപ്പിക്കുന്നത് രാവിലേയും വൈകീട്ടും ഓടുന്ന ഒരു ബസ്സാണ്. ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിൽ സ്കൂൾ നാലാം ക്ലാസ്സു വരേയെ ഉള്ളൂ. അതു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ എഴാം ക്ലാസ്സു വരെ പടിക്കണമെങ്കിൽ ഈ പറഞ്ഞ കാരിക്കലിൽ പോകണം, ഏഴിന് മുകളിൽ ചടിക്കണമെങ്കിൽ പിന്നെ വേറെ എവിടെ എങ്കിലും നോക്കണം.

ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് മനസിലായികാണുമല്ലൊ ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിൽ ഉള്ളവരുടെ വിധ്യഭ്യാസ യോഗ്യത എന്തായിരിക്കുമെന്നു. നിങ്ങൾ വിചാരിക്കും നൂറു ശതമാനം സാക്ഷരത ഉള്ള നല്ലൊരു ശതമാനം ചെകുത്താന്മാർ താമസിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്റെ സാന്തം നാട്ടിൽ ഇങ്ങിനേയും ഒരു സ്ഥലമൊ എന്നു. അതെന്താ ഉണ്ടായിക്കൂടെ? ഉണ്ട്. എന്റെ നാടു്.

 

ഞാൻ നാലാം ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞു പുറത്തു കടന്നപ്പോഴേക്കും എന്റെ ചൂണ്ടിനു മേലെ കറുത്ത വര പോലെ മീശ മുളക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. അത്ര ഗംഭീരമായിരുന്നു എന്റെ പടിത്തം. ഓരോ ക്ലാസ്സിലും മൂന്നും നാലും വർഷം മനസ്സിരുത്തി പടിച്ചാണ് നാലാം ക്ലാസ്സു കടന്നത്. കപ്പയും മീനും കഴിച്ചു. പിന്നെ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ അപ്പച്ചൻ കുടിച്ചതിന്റെ ബാക്കി കള്ളും കൂടിച്ചു ഞാൻ ശരിക്കും. ഒരു കാട്ട് പോത്തു പോലെ വളർന്നു. എന്നെ കാണുന്നത് തന്നെ എന്റെ അമ്മച്ചിക്ക് പേടി ആയിരുന്നു. ഇത് ഇതിയാന്റെ മോൻ തന്നെ ആണൊ എന്ന് എപ്പോഴും ചോധിക്കും.

എന്റെ അമ്മച്ചിയെ അപ്പൻ പണ്ണന്നതു് പല പ്രാവശ്യം ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.പക്ഷെ എന്നെ പടിപ്പിച്ച മേരി കൂട്ടി ടീച്ചറെ അപ്പൻ പണ്ണുന്നത് കണ്ടതോടെയാണ് ഞാനും ഇതിലേക്ക് പതിയെ ശ്രദ്ധ തിരിച്ചത്.

 

പറയും പോലെ എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തിയില്ല അല്ലെ. ഞാൻ ആണ് സാക്ഷാൽ ചക്കപറമ്പിൽ കൊച്ചാപ്പി ആൻറണി .. ചിലർ ചാക്കോച്ചി എന്ന് വിളിക്കും. ഇപ്പോൾ വയസ്സ് 45, ഭാര്യ ആലീസ്, വയസ്സ് 40, മൂത്ത മകൾ മേരി, വയസ്സ് – 22, സാക്ഷാൽ ഉണ്ണി മേരിയെ നൂറിന് നൂറു വട്ടം തോൽപ്പിക്കും എല്ലാ കാര്യത്തിലും. രണ്ടാമത്തവൾ മറിയ, വയസ്സ് 21. അന്നു് നമ്മുടെ ഇന്നത്തെ സെക്സസ് ബോംബ് മറിയ ഉണ്ടായിരുന്നില്ലെങ്കിലും ഇപ്പോൾ തോന്നുന്നു എന്റെ മകൾക്ക് ഇട്ട പേര് വളരെ ശരിയാണെന്നു. ഇതാണ് എന്റെ കൂടുമ്പം.

 

അതിൽ മൂത്ത മകൾക്ക് മേരി എന്ന് ചേരിടാൻ ഒരു കാരണം ഉണ്ട്. അന്നത്തെ കാലത്ത് എന്റെ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപെട്ട നടിയായിരുന്നു ഉണ്ണി മേരി, ഞങ്ങളുടെ അവിടെ ഓല മേഞ്ഞ കൊട്ടകയിൽ ഇരുന്നു ഉണ്ണി മേരിയുടെ പടം കണ്ടു കുറേ വാണം വിട്ടിട്ടുണ്ട്. രണ്ടാമത്തെ മകൾക്ക് മരിയ എന്ന് പേരിട്ടത് എന്റെ എല്ലാം കൊണ്ടും ആധ്യത്തെ ഗുരുനാഥ് ആണല്ലൊ മേരി ടീച്ചർ, അത് കൊണ്ടു് ഇട്ടതാണ്.

 

ഇനി വെറും 45 കാരന് ഇരുപത്തി രണ്ടും ഇരുപതും വയസ്സായ മക്കൾ എങ്ങിനെ ഉണ്ടായി എന്നല്ലെ. കൈയിലിരിപ്പ് കാരണം 23 വയസ്സായപ്പോഴേക്കും എന്റെ തന്തപ്പിടി കൊച്ചാപ്പി എന്നെ പിടിച്ച് കെട്ടിച്ചു. അല്ലെങ്കിൽ അപ്പച്ചന്റെ ക്രിഷി ഞാൻ മുടക്കും. എന്ന് അധ്യേഹത്തിന് ബോധ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു

 

പൂമ്പോക്ക് സ്ഥലവും കാടും മേടും വെട്ടി തെളിച്ച് എന്റെ അപ്പൻ കുറേ സ്ഥലം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. സ്കൂളിൽ പോകുന്നതിന് മുമ്പും വന്നതിന് ശേഷവും ഞാനും പോവും ചില്ലറ പണിക്ക്.

 

അപ്പന്നും അമ്മച്ചിയും തമ്മിലുള്ള കളികൾ കണ്ടായിരിക്കും ഞാനും പെട്ടെന്ന് കയറിയങ്ങ് വലുതായതും എന്റെ കൊച്ചാൻറണി കൈയിൽ പിടിക്കാൻ പറ്റുന്നതിനേക്കാൽ വലുതായതും. ഒരിക്കൽ പണിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു തോട്ടത്തിൽ തന്നെ ഒരു കുളിയും പാസ്സാക്കി വരുമ്പോഴാണ് തോട്ടത്തിലെ മോട്ടോർ പുരയുടെ പിന്നിൽ നിന്നു് ശബ്ധം കേട്ടത്. ചെന്നു് നോക്കിയപ്പോൾ എന്റെ അപ്പന്നും എന്നെ പടിപ്പിച്ച മേരി ടീച്ചറും മണ്ണിൽ കൂത്തി മറിയുന്നു. ഇടക്ക് അപ്പൻ മേലെ, ഇടക്ക് ടീച്ചർ മേഖല. ഇടക്ക് ടീച്ചന്റെ മലർത്തി കിടത്തി അപ്പൻ മേലെ കയറി ആഞ്ഞു് പണ്ണം, അതു കഴിഞ്ഞാൽ ടീച്ചർ അപ്പന്റെ മേലെ കയറി നന്നായി പൊതിക്കും. ഇതെല്ലാം കണ്ടും നോക്കിയും വെറുതെ വെള്ളമിക്കി കൊണ്ടിരുന്ന ഞാൻ അന്നാണ് തീരുമാനിച്ചത് എനിക്കും ഇത് കൂടിയെ തീരൂ എന്നു. ആരെയെങ്കിലും കളിക്കണം. പക്ഷേ ആരെ. പെണ്ണുങ്ങൾ ഒക്കെ ഇഷ്ടം പോലെ ഉണ്ട്. പക്ഷേ പോത്തു പോലെ വളർന്നെങ്കിലും മീശ മുളക്കാത്ത ഞാൻ എങ്ങിനെ അവരോടു ചെന്ന് ചോധിക്കും. പിന്നീടാണ് തിരുമാനിച്ചത് മേരി ടീച്ചനെ തന്നെ ആവാം. അപ്പന് പിണ്ണാൻ കൊടുക്കാമെങ്കിൽ മകനും ആവാം. സമയവും സന്നർഭവും നോക്കി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു.

 

മേരി ടീച്ചർ പത്താം ക്ലാസ്സ് പാസ്സായതാണ്. അന്നത്തെ കാലത്ത് ഞങ്ങളുടെ നാലാം ക്ലാസ്സു വരെ മാത്രമുള്ള ഞങ്ങളുടെ സ്കൂളിൽ പടിപ്പിക്കാൻ അവരുടെ വിധ്യഭ്യാസ യോഗ്യത ധാരാളമായിരുന്നു.

 

മേരി ടീച്ചർ അത്ര സുന്ധരിയൊന്നുമല്ല. കറുത്തിട്ടുമല്ല വെളുത്തിട്ടുമല്ല, ഒരു ഇരു നിറം. എന്തൊക്കെയാണ് അവർക്കുള്ളതെന്ന് ചോധിച്ചാൽ എല്ലാമുണ്ട്. എന്റെ അമ്മച്ചിയുടെ മൂലകളെക്കാൾ വലിയ മൂലകളാണെന്നു് ധൂരെ നിന്നു കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം. പക്ഷേ അന്നു അതു കൊണ്ടുള്ള പ്രയോജനം അറിയില്ലായിരുന്നു. കാലിന്റെ ഇടയിലെ കോലു് കൂലിച്ചു. അതിലെ വെള്ളം കളയണം, അത്ര തന്നെ. അല്ലാതെ, മൂല വലുതാണൊ ചെറുതാണൊ എന്നൊന്നും തിരിച്ചറിയാനുള്ള വിവരം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. മേരി ടീച്ചർ താമസിച്ചിരുന്നത് ഞങ്ങളുടെ അയൽപക്കത്താണു. അയൽപക്കം എന്ന് വച്ചാൽ ഞങ്ങളുടെ തോട്ടത്തിനപ്പുറത്തു. അത് കൊണ്ട് അവർക്ക് വേലി ചാടി വരാൻ ഒരു വിഷമവും ഇല്ല.

 

ഒരു ദിവസം ഉച്ചക്ക് ഞാൻ ഊണ് കഴിഞ്ഞു് തോട്ടത്തിലേക്ക് പോവുകയായിരുന്നു. തോട്ടം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എല്ലാം തോട്ടം തന്നെ. ആനേഴ് ഏക്കർ ധൂരമുള്ള സ്ഥലത്താണ് ഞങ്ങളുടെ കൊച്ചു വീടു്. തെങ്ങും തോപ്പും വാഴ തോട്ടവും കഴിഞ്ഞു് റബ്ബർ വച്ചിട്ടുള്ള സ്ഥലത്തെത്തിയതും ഞാൻ നിന്നു. കാരണം ഇനി സൂക്ഷിക്കണം. എന്റെ അപ്പന്നും മേരി ടീച്ചറും ഗുസ്തത്തി മത്സരം നടക്കുന്നത് അവിടേയുള്ള മോട്ടോർ പൂരക്ക് മാവിലാണ്. അവിടെ പട്ടാപകൽ എന്തു നടന്നാലും ആരും അറിയില്ല. ഒന്നാമത് കാട്ടു പ്രധേശം. തൊട്ടടുത്ത് ആകെയുള്ളത് ടീച്ചറിന്റെ വിടൂ. അതും തോട്ടത്തിലൂടെ ഒരു പതിനഞ്ചു് മിനിറ്റെങ്കിലും നടക്കണം. ടീച്ചറുടെ കളി അന്വേഷിച്ചു് വരാൻ അവിടെ ആരുമില്ല താനും, വയസ്സായ അപ്പന്നും അമ്മയും മാത്രം.

 

ഞാൻ പതിയെ നടന്നു. അതിന്റെ മറവിൽ ചെന്നു നോക്കി, ഊഹം തെറ്റിയില്ല, അപ്പന്നും ടീച്ചറും തമ്മിൽ നല്ല ഗുസ്തത്തിയാണ് നടക്കുന്നത്. ആധ്യം അപ്പൻ മേലെ പിന്നെ ടീച്ചർ മേലെ പിന്നെ അപ്പൻ, പിന്നെ ടീച്ചർ, എല്ലാം കഴിഞ്ഞു് അപ്പന്റെ കോലു ടീച്ചർ വായിൽ വച്ച് അതിൽ നിന്നു വരുന്ന വെളുത്ത വെള്ളം കൂടിക്കുന്ന വരെ ആ പണി നടക്കും. ഞാൻ എല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ടു നിന്നു. ടീച്ചറുടെ സാരി മണ്ണിൽ ഊരി കിടക്കുന്നു. പാവാട് അവരുടെ ആന ചന്തിക്കു് മേലെ കയറ്റി വച്ചിരിക്കുന്നു. ബ്ലൗസ് തുറന്നിട്ടിരിക്കുന്നു. ബ്രാ മൂലകൾക്ക് മേലെ കയറ്റി വച്ചിരിക്കുന്നു. അവസാനം അപ്പച്ചന്റെ കോലിലെ വെള്ളം മുഴുവൻ ടീച്ചർ ഊറ്റി കൂടിച്ച് മണ്ണിൽ വിരിച്ച ഷീറ്റിൽ തന്നെ മലർന്നു് കിടന്നു. ഉടുത്തിരുന്ന സാരി അവർ ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.

 

അപ്പച്ചൻ എഴുന്നേറ്റ് മുണ്ട് ഉടുത്ത് സ്ഥലം വിട്ടു.

 

ടീച്ചർ റബ്ബർ മരത്തിന് താഴെ മലർന്നു കിടപ്പാണ് കണ്ണടച്ചു. പാവാട മുട്ടിന് മേലെ ചുരുണ്ട് കിടക്കുന്നു. മുലകൾക്ക് മേഖലയാണ് ബ്രാ ഇപ്പോഴും. സാരി ദേഹത്ത് കൂടി വലിച്ചിട്ടിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ ശബ്ധം ഉണ്ടക്കാതെ പതിയെ അടുത്ത് ചെന്നു. കുനിഞ്ഞിരുന്നു് അവരുടെ പാവാടക്കൂളിലേക്ക് നോക്കി. കാലിന്റെ ഇടയിൽ ചുരുണ്ട് പിണഞ്ഞു് കിടക്കുന്ന രോമക്കാട്. അതിൽ നിറയ കഞ്ഞി വെള്ളം പോലെ എന്തൊക്കേയോ പറ്റി പിടിച്ചു കിടക്കുന്നു. ഞാൻ അൽപ നേരം അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി വിരൽ കൊണ്ട് അവരുടെ പൂറ്റിൽ തൊട്ടു. മുടിയിഴകളിൽ ആയതു കൊണ്ട് അവർ അറിഞ്ഞില്ലെന്നു് തോന്നുന്നു. ഞാൻ വീണ്ടും ഒന്നു കൂടി തൊട്ടു.അവരുടെ പൂർ ചൂണ്ടിൽ വിരൽ അമർത്തി, എന്നിട്ടും അവർ കണ്ണ് തുറന്നില്ല. ഞാൻ വരുടെ പാവാട ശരിക്കു മേലേക്കു ചുരുട്ടി കയറ്റി എന്റെ അപ്പന്റെ കഞ്ഞി പശ നിഞ്ഞു അവരുടെ പൂർ മുഖത്ത് മുഖം അമർത്തി. എന്തോ ഒരു മണം. പക്ഷേ എന്നിട്ടും അവർ കണ്ണ് തുറന്നില്ല. ഞാൻ തല ഉയർത്തി അവരുടെ വലിയ കറുത്ത മൂല ഞട്ടുകൾ പതിയെ വായിൽ വച്ചു. ശെടാ. എന്നിട്ടും ടീച്ചർ കണ്ണു തുറന്നില്ല. ഇതെന്തു പറ്റി? കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല,

ശ്വാസം വിടുന്നുണ്ട്, കൈയും കാലും അനക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ വീണ്ടും അവരുടെ കുഴഞ്ഞു മറഞ്ഞു കിടക്കുന്ന പൂറ്റിലേക്ക് നീങ്ങി. എന്റെ തന്തപിടി അവിടെ മുഖം അമർത്തി നക്കുകയൊ, തിന്നുകയൊ ഒക്കെ ചെയ്യുന്നത് കാണാം.

 

പക്ഷേ, എനിക്ക് എന്തോ ഒരു അറപ്പ്, ടീച്ചറുടെ പൂറ്റിലെ രോമങ്ങൾ മാറ്റി ഞാൻ അതിന്റെ ഉള്ളിൽ വിരൽ കയറ്റി നന്നായി തടവി, വഴുക്കുന്നു. പെട്ടെന്നു് ടീച്ചറുടെ ശബ്ധം.

 

അഹാ, കൊച്ചാപ്പി ചേട്ടൻ ഇത്ര പെട്ടെന്നു വന്നോ? അതു ചോധിച്ചിട്ടും ടീച്ചർ കണ്ണു തുറന്നില്ല. അത് ശരി, അപ്പൊ അതാണ് കാരണം, ടീച്ച് എന്റെ അപ്പച്ചൻ അടിച്ചു കൊടുത്ത ലഹരിയിൽ കണ്ണടച്ചു കിടന്നു് കിനാവു കാണുകയാണു്. ഞാൻ ഉടനെ ടീച്ചറുടെ സാരി അവരുടെ മുഖത്തേക്കിട്ടു. ഇനി അഥവാ കണ്ണു തുറന്നാലും ഉടനെ എന്നെ കാണില്ലല്ലൊ.

Thudarum

ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക. കൂടുതൽ കഥകൾ വായിക്കാൻ ആയി kambimalayalamkathakal dot com സന്ദർശിക്കുക