അമേരിക്കൻ ചരക്കു ഭാഗം – 24
വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വരാതായി. എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ള കണ്ണുനീർ പൊടിഞ്ഞു. കല്യാണിയുടെ തേങ്ങലുകൾ ശക്ടമായി. മീനുവും കരഞ്ഞു. എല്ലാ സങ്കടങ്ങളും കണ്ണീരായി ഒഴുകിത്തീരാൻ ഞാൻ കാത്തുനിന്നു. അവസാനം തേങ്ങലുകൾ ഒന്നടങ്ങി. “മീനു. നോക്കു. ഇന്നു നടന്നത് നമ്മൾ മൂന്നു പേരല്ലാതെ വേറെ ആരും അറിയാൻ പാടില്ല.” ഞാൻ മീനുവിനോട് പറഞ്ഞു “ഇല്ല. ഞാൻ പറയില്ല. പക്ഷെ. പക്ഷെ ജിനുട്ടൻ കല്ലുവേച്ചിയെ.. കല്യാണം കഴിക്കില്ലേ” മീനുവിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ അപ്പോഴും ഗദഗദം നിറഞ്ഞിരുന്നു. “ഇല്ല മോളെ. കല്ലു എന്നെക്കാളും മൂത്തതല്ലേ. അതു കൊണ്ട്.” ഞാൻ പറഞ്ഞുനിർത്തുന്നതിനു മുൻപേ മീനുവിന്റെ ശബ്ദദം മുഴങ്ങി. “അതു കൊണ്ട്. അതു കൊണ്ട് ഇതൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും ജിനുട്ടൻ. ചതിയനാ. കൊണ്ട് നിർത്തി. ഞാൻ കല്യാണിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി. ഇനി ബാക്കി പറയണ്ടത് അവളുടെ കടമയാണെന്ന പോലെ “അല്ല മോളെ. ജിനുവും ഞാനുമായുള്ള കല്യാണം ഇവിടെ ആരും സമ്മതിക്കുകയില്ല. അതു മാത്രമല്ല. ചേച്ചി. അവിടെ വേറെ ഒരാളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു.” കല്യാണി പറഞ്ഞ നിർത്തി. മീനു കേട്ടതൊന്നും വിശ്വസിക്കാനാകാത്ത പോലെ ഞങ്ങളെ നോക്കി ഇരുന്നു. “അധികം വൈകാതെ അവിടെ ചെന്ന് കല്യാണം കഴിക്കുകയും ചെയ്യും.” കണ്ണുനീർ തുടച്ചുകൊണ്ട് കല്യാണി പറഞ്ഞു. “ആരോടും പറയില്ല എന്നാണ് കരുതിയിരുന്നത്. ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ രണ്ട് പേർക്ക് മാത്രമാണ് അറിയാവുന്നത്. ഇതു കഴിഞ്ഞാൽ ചിലപ്പൊൾ ഇനിയൊരിക്കലും നിങ്ങളെ കാണാൻ…” കല്യാണിയുടെ ശബ്ദം തേങ്ങലിൽ മുങ്ങിപ്പോയി.
കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ എനിക്കും കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് കല്യാണിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ഒരു മഴപെയൊഴിഞ്ഞ സമാധാനം ആ മുഖത്ത് കളിയാടി. എന്റെ മനസ്സിൽ എവിടെയോ മുറിഞ്ഞ പോലെ നീറി. എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. കല്യാണിയെ എന്റേതായി ഒന്നും സങ്കൽപ്പിച്ചില്ല. എന്നാലും അവളെ ഇനി ഒരിക്കലും കാണുകയില്ലെന്നും മറ്റാരോ സ്വന്തമാക്കുകയാണെന്നും ഉള്ള വാർത്ത എന്നെ വല്ലാതെ ഉലച്ചു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് കല്യാണിയെ കടന്ന് എന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അകത്ത് കുറ്റിയിട്ട് ഞാൻ കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു. ആലോചിക്കുന്തോറും എന്റെ തലക്ക് ചൂടുപിടിച്ചു. അതിനിടയിലെപ്പോഴോ ഞാൻ ഒന്ന് മയങ്ങി.
മീനു കിതച്ചു
രാത്രി അമ്മ വിളിച്ചപ്പോഴാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത് താഴെ ഭക്ഷണം വിളമ്പി വെച്ചിട്ടാണ് എന്നെ വന്ന് വിളിച്ചത് ഞാൻ താഴെ പോയി ഊണുമേശയിൽ കൂനിക്കൂടി ഇരുന്നു. ” എന്താ. കഴിക്കുന്നില്ലേ? ഇപ്പോ കുറച്ച് കഴിക്കൂ.
ഞാൻ രാത്രി വെടിക്കെട്ടിന് പോകണോ വേണ്ടയോ എന്നാലോച്ചിച്ചു. ഇവിടെ കുത്തി ഇരിക്കുന്നതിൽ കാര്യമില്ലെന്ന് തോന്നി. അതുകൊണ്ട് തന്നെ പൊകാം എന്നു തീരുമാനിച്ചു. “ചെറിയമ്മ ഒക്കെ എവിടെ. ആരേയും കാണുന്നില്ലല്ലോ? ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു “സുഭദ്രയും മീനുവും ഒക്കെ നേരത്തെ പോയി. മീനുവിന് നാളെ ക്ലാസ്സിന് എത്തണമത്രേ. ‘എന്നിട്ട് അവർ പോകുമ്പോൾ എന്നെ വിളിച്ചില്ലല്ലോ.” ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു “അവരിറങ്ങുമ്പോൾ നീ ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു. പിന്നെ മീനു പറഞ്ഞു നിന്നോട് നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നു എന്ന്’ അമ്മ തുടർന്നു. “രണ്ട് പേരേയും ഇവിടെ കൊണ്ട് വിട്ട് നിനക്ക് ഉച്ചയ്ക്കത്തെ വെടിക്കെട്ട കേൾക്കാനൊത്തില്ലല്ലോ. അതു കൊണ്ട് നീ ഉറങ്ങട്ടെ എന്ന് ഞാനും വിചാരിച്ചു”
“രണ്ട് പേരെ…” എനിക്കു പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. “ങാ.. മീനു പറഞ്ഞു വഴിക്ക് വെച്ച അവൾ നിന്നെ കണ്ടു എന്നും നീ അവളെയും കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വന്നെന്നും…” അമ്മ എന്നെ സൂക്ഷിച്ച നോക്കി “ഓ അത് ബാ. അവളെയും കൊണ്ട് ഇണ്ടെത്തിയപ്പോഴെക്കും വെടികെട്ടും തുടങ്ങി. അതാ പിന്നെ കിടന്നുറങ്ങിയത്.“ ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ച് എഴുന്നേറ്റു.
“ഇഡ്ഢലി മതിയോ. രണ്ടെണ്ണം കൂടി തരട്ടെ.’ ചോദിച്ചു. “ഞാൻ രാത്രി പോകുന്നതിനു മുൻപേ കഴിച്ചോളാം അമ്മേ. ഇപ്പോ ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയിട്ട് വരട്ടെ” ഞാൻ കൈകഴുകി ഇറങ്ങി. ബൈക്കുമെടുത്ത് ഞാൻ അവിടൊക്കെ ഒന്ന് ചുറ്റിക്കറങ്ങി. ഉത്സവത്തിനായി ലൈറ്റുകളാൽ പ്രഭാപൂരിതമായ പന്തലുകളും കടകളും കാണാനായി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി എത്തുന്ന മലയാളി മങ്കിമാരെ വായ്തനോക്കുക എന്നത് തന്നെ ഉദ്ദേശം. സുനിലിന്റെ വീട്ടിൽ പോയി അവനേയും കൂട്ടാമെന്ന് വിചാരിച്ച അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ അവനവിടെ ഇല്ല. തിരികെ പോയി വായ്തനോക്കിക്കൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ രേണുവിനേയും പുറകിൽ ഇരുത്തി അവൻ അതിലേ കറങ്ങുന്നത് കണ്ടു. എന്നെ കണ്ടിട്ട് അവൻ ഒരു സൈഡിൽ വണ്ടി ഒതുക്കി. രാത്രിവെടികെട്ടിന് അവനുണ്ടാവില്ല എന്നു പറയാൻ. അതിന് പകരം അവൻ സ്വയം ചില അമിട്ടുകൾ പൊട്ടിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിൽ ആണെന്ന് എനിക്കു മനസ്സിലായി. അവരുടെ ഉത്സവത്തിൽ ഒരു കട്ടുറുമ്പാകാതെ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവിടെ നിന്നും മാറിക്കൊടുത്തു. മൊത്തത്തിൽ എല്ലായിടവും ചുറ്റിക്കറങ്ങി ഞാൻ തിരിച്ച വീട്ടിലെത്തി. അവിടെ ഉത്സവത്തിന്റെ ക്ഷീണത്തിൽ എല്ലാവരും മയങ്ങിയിരുന്നു. ഞാൻ കുറച്ച് നേരം റ്റി.വിയുടെ മുന്നിൽ ചടഞ്ഞുകൂടി. രണ്ട മണിയായപ്പോൾ പോയി അമ്മ എടുത്തു വെച്ച് ഇഡ്ഢലി രണ്ടുമൂന്നെണ്ണം കൂടി വെട്ടി കാവിലേക്ക് തിരിച്ചു.
ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നത് കണ്ട് അമ്മ രാത്രി പൂരത്തിന് ഞാൻ വണ്ടിയെടുത്തില്ല. പഞ്ചവാദ്യത്തിന്റേയും ആനപ്പൂരത്തിന്റേയും കൂടെ നടന്ന് ഉത്സവലഹരി ആസ്വദിച്ച കാവിലേക്കെത്തി. കാവിലെത്തി പഞ്ചവാദ്യം തകൃതിയായി നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ രമേച്ചിയുടെ മുഖം ആൾത്തിരക്കിനിടക്ക് കണ്ടു. ഞാൻ രമേച്ചിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു. രമേച്ചി ഇങ്ങോട്ടെന്ന പോലെ നടന്നു. അതു കണ്ട് ഞാനും അങ്ങോട്ട് നടന്നു. അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ രമേച്ചിയുടെ കൂടെ രമേച്ചിയുടെ അമ്മ കാർത്ത്യായിനിയമ്മയും ഉണ്ട്. എന്നെ കണ്ടതും രണ്ട് പേരും വെളുക്കെ ചിരിച്ചു. കാർത്ത്യായിനി അമ്മയാണ് സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയത്. രമേച്ചി നാണിച്ചെന്ന പോലെ മിണ്ടാതെ നിന്നു. ‘മോൻ രാത്രിവെടിക്കെട്ട കാണാൻ വന്നതാവ്വം പ്ലേ? ഒരു അനാവശ്യ ചോദ്യമാണെങ്കിലും ഞാനും കുശലത്തിനായി ചോദിച്ചു. “അതേ.. കാർത്ത്യായിനി അമ്മ രാത്രിവെടിക്കെട്ടിന് വരാറുണ്ടോ? ‘ങാ. വല്ലപ്പോഴും. പിന്നെ ഇത്തവണ വരണം എന്ന് ഇവൾക്ക് നിർബന്ധം.” കാർത്ത്യായിനി അമ്മ പറഞ്ഞു.
“അതെന്താ ഇത്തവണ ഒരു നിർബന്ധം? ഞാൻ രമേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ‘ങാ. അടുത്ത ഉത്സവത്തിന് ഇനി അവളുടെ കെട്ടിയോൻ കൊണ്ടോന്നാല്ലല്ലേ. ‘ കാർത്ത്യായിനി അമ്മ ഒരു വിഢിച്ചിരി ചിരിച്ചു. ‘ങാഹാ.. കല്യാണക്കാര്യം ഒന്നും നാട്ടുകാരായ ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞില്ലല്ലൊ കാർത്ത്യായിനിയമേ” എന്റെ ചോദ്യം രമേച്ചിയോടായിരുന്നു ‘ഏയ്തു. ഉത്സവത്തിന് വെച്ച് കണ്ട് ചെറുക്കനിഷ്ടപെട്ട അവരിന്ന് വീട്ടിൽ വന്ന് ആലോചിച്ചതാ. ചെറുക്കൻ സർക്കരാപ്പീസിലെ ഗുമസ്ഥനാത്രേ.” കാർത്ത്യായിനി അമ്മ ഒന്ന് നിർത്തി “ചെറുക്കൻ എവിടത്തെയാ.. ശരിക്കും അന്വേഷിച്ചോ? ഞാൻ ചോദിച്ചു. “ചെറുക്കൻ എന്റെ ആങ്ങളേടെ വീടിന്റെ അടുത്തുള്ളതാ. അറിയുന്ന കൂട്ടരാ. ആങ്ങളേടെ കൂടെ വന്നതാ അവർ.” കാർത്ത്യായിനി അമ്മ തുടർന്നു “എല്ലാം പെട്ടെന്ന് കഴിഞ്ഞു. എല്ലാം കാവിലെ ഭഗോതീടെ അനുഗ്രഹം. അല്ലെങ്കിൽ എല്ലാം ഇന്ന് തന്നെ നടക്കോ’ കാർത്ത്യായിനി അമ്മ നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ച് നെടുവീർപ്പിട്ടു. എന്റെ കണ്ണുകൾ രമേച്ചിയുടെ മുഖത്തായിരുന്നു. ‘കല്യാണത്തിന് ഞങ്ങളെ ഒന്നും വിളിക്കില്ലേ കാർത്ത്യായിനിയമ്മേ. ചോദിച്ചു.
“അയ്യോ. ഞാനമ്മയോട് പറയുന്നുണ്ട്.
“ആ വായനശാലേടെ അരികീ കാണും ഞാൻ” ഞാൻ രമേച്ചിയെ നോക്കി തലകുലുക്കി. അങ്ങോട്ട് വരാമെന്ന പോലെ,
പഞ്ചവാദ്യം കൊട്ടിത്തീർന്ന് എഴുന്നള്ളത്ത് കഴിഞ്ഞ ആനകളെ മാറ്റിത്തുടങ്ങി. വെടികെട്ട ഇനി അരമണിക്കൂറിൽ തുടങ്ങണം. ഉച്ചക്കത്തെ പോലെ ഇനി വൈകുമോ എന്നറിയില്ല. രണ്ടുകൂട്ടർ തമ്മിൽ കരിമരുന്നിന്റെ കാര്യത്തിൽ എന്തോ കശപിശ ഉണ്ടായിട്ട് ഉച്ചയ്ക്കകത്തേതു കുറച്ച വൈകിയത്രേ. ഞാൻ പതുക്കെ വായനശാലയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവിടെ എത്തിയപ്പോഴേക്കും വായനശാലയുടെ വരാന്തയും തിണ്ണയും ആൾക്കാർ കയ്യടക്കിയിരുന്നു. ഞാനവിടെ ഒരരുകിൽ നിന്നു. രമേച്ചി വരാന്തയിൽ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചിരുന്നു. ആൾക്കാരൊക്കെ എതാണ്ട് എത്തി ഓരോ സ്ഥലത്ത് ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു. വെടിക്കെട്ട് തുടങ്ങുന്നതിന്റെ മൂന്നോടിയായി കാവിനു ചുറ്റും ഉണ്ടായിരുന്ന ലൈറ്റുകൾ അണഞ്ഞു. ഞാൻ രമേച്ചിയെ ഒന്ന് നോക്കി. എന്നിട്ട പതുക്കെ വായനശാലയുടെ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു. വായനശാലയുടെ പിന്നിലായി ഒരു തെങ്ങിന്തോപ്പുണ്ട്. അവിടെ ഇരുട്ടിലേക്ക് എത്തി ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കി. അവിടെ ഒന്നു നടന്ന് നോക്കി ആരും ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി.
ഇരുട്ടിന്റെ മറ പിടിച്ച് ഞാൻ ആ തോപ്പിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ രമേച്ചി വായനശാലയുടെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടു. തിരിഞ്ഞ നോക്കിക്കൊണ്ട ധ്യതി പിടിച്ച രമേച്ചി തോപ്പ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നടുത്തു. തെങ്ങിന്തോപ്പിന്റെ ഇരുട്ടിന്റെ മറവിലെത്തിയ രമേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ ഇരുട്ടിൽ ശരിയാവാൻ പോലും നിൽകാതെ ഞാൻ രമേച്ചിയെ വലിച്ചടുപ്പിച്ചു. ആ ചുണ്ട് കടിച്ചെടുക്കാനുള്ള ആവേശത്തോടെ മുകർന്നു. രമേച്ചിയുടെ മത്തങ്ങാക്കുണ്ടികളിൽ പിടിച്ച് ആ അരകെട്ട എന്റെ അരകെട്ടിലേക്ക് അമർത്തി. വെടികെട്ടിന്റെ തുടക്കം കുറിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ആദ്യത്തെ കതിനയാണ് ഞങ്ങളുടെ ആ ദീർഘചുംബനത്തെ പിരിച്ചത്.
അടുത്തുള്ള ഒരു തെങ്ങിന്റെ മറയിലേക്ക് ഞങ്ങൾ മാറി നിന്നു. സൗകര്യപൂർവ്വം അതൽപം ചെരിഞ്ഞ നിന്നിരുന്നു. ചെരിഞ്ഞ തെങ്ങിൽ രമേച്ചിയെ ചാരി നിർത്തി ഞാൻ മാറിലെ സാരിയുടെ തുവെടുത്ത് മാറ്റി ഇട്ടു.
പതുക്കെ തള്ളി അവന്റെ തല ആ ഗുഹക്കുള്ളിലേക്ക് എടുത്ത് വെച്ച് ഞാൻ തെങ്ങിനു മേലെ കിടക്കുന്ന രമേച്ചിയുടെ ദേഹത്തേക്കമർന്നു. തേൻകുടം തട്ടിമറിച്ചിട്ട പോലെ നനഞ്ഞ രമേച്ചിയുടെ കളിത്തടത്തിലേക്ക് മണിക്കുട്ടൻ ഇറങ്ങിച്ചെന്നു. ഇരുകൈകൾ കൊണ്ട് ആ മുഴുത്ത കരിക്കുമുലകളിൽ പിടിച്ച് ഞാൻ മണിക്കുട്ട്നെ ആ തേനൊലിക്കുന്ന മണിപ്പൂറിൽ കയറ്റിയിറക്കി ആ കളിത്തടത്തിന്റെ അടിതട്ടിൽ മുട്ടുന്നതു വരെ അവനെ ഇറക്കി. അവന്റെ തലയുടെ അറ്റം മാത്രം ആ ഗുഹക്കകത്ത് എത്തുന്നതു വരെ ഊരിയെടുത്ത്. സമയമെടുത്തു കൊണ്ട് ഞാൻ രമേച്ചിയുടെ കളിത്തട്ട് മണിക്കുട്ടനെ കൊണ്ട് അളന്നു. പതുക്കെ പതുക്കെ ആ കരിക്കുമുലകൾ എന്റെ കൈകളിൽ ഇരുന്നു ഞെരിയാൻ
Thudarum
ഈ kambi katha എല്ലാവര്ക്കും ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!