അമേരിക്കൻ ചരക്കു ഭാഗം – 13

ഞാൻ തിരികെ ഡോർമിറ്ററിയിൽ എത്തിയപ്പോൾ റൂമിൽ ആരും ഇല്ല. പാക്ക് ചെയ്ത ഭക്ഷണം അവിടെ വെച്ച് ഞാൻ മറ്റു ഡോർമിറ്ററികളിൽ നോക്കിയെങ്കിലും അവിടേയും ആരേയും കണ്ടില്ല. ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി നടന്നു. കുറച്ച നടന്നപ്പോൾ ദൂരെ മരങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള ഒരു ബെഞ്ചിൽ സ്വാതിയും രേണുവും ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നടന്നു. “ഓ. എല്ലാം നടന്നുകഴിഞ്ഞല്ലോ. ഇനി എന്താണാവോ സാറിനു വേണ്ടത്. എന്നാലും ജിനുവിനെ പറ്റി ഞാൻ ഇങ്ങനെ വിചാരിച്ചില്ല” അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ രേണു പറഞ്ഞു.

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ തീപാറി, “നിനക്ക് വിചാരിക്കാനുള്ളത് നീ വിചാരിച്ചോ. എനിക്ക് പുല്ലാ. എനിക്ക് സ്വാതിയോട് ഒന്നു സംസാരിക്കണം’ ഞാൻ പറഞ്ഞു “ഇനി എന്തിനാ. ഇന്നലത്തേതിന് ക്ഷമ പറയാനോ. ഓ. പറഞ്ഞൊഴിയണമല്ലോ.” രേണുവിന്റെ വാക്കുകളിൽ ഒരു പരിഹാസം ഉണ്ടായിരുന്നു “ക്ഷമ പറയാൻ ഞാൻ ഒറ്റക്ക് ഇവിടെ തെറ്റൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. അത് നിന്നെ ബോധിപ്പിക്കണ്ട കാര്യവും എനിക്കില്ല” എന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു. സ്വാതി രേണുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. കണ്ണുകൊണ്ട് ഞങ്ങളെ ഒറ്റക്ക് വിടാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. ദേഷ്യത്തിൽ ചവുട്ടിത്തെറുപ്പിച്ച് രേണു നടന്നകന്നു.

ഞാൻ സ്വാതിയുടെ അരികിൽ ആ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. വിഷാദഭരിതമായ ആ മുഖത്ത നോക്കിയപ്പോൾ എന്റെ മുഖം കുനിഞ്ഞു. ഞാൻ അവളുടെ കൈ എന്റെ രണ്ടു കയ്യിലെടുത്തു പിടിച്ചു. കുറ്റബോധത്താൽ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. വാക്കുകൾ തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി. ‘ഹേയ്ക്ക്. ആർ യൂ കയ്യിങ്.” പതിഞ്ഞ ശബ്ദദത്തിൽ സ്വാതി ചോദിച്ചു. മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വരുത്താൻ അവൾ വൃഥാ ശ്രമിച്ചു. “സ്വാതി. അയാം സോറി അബൗട്ട് യെസ്റ്റർഡേ ഐ ഡോണ്ട് നോ വാട്ട്. ഐ കുഡ്നോട്ട കൺ ട്രോൾ മൈസെൽഫ” എന്റെ ശബ്ദദം ഇടറി (ബാക്കി മലയാളത്തിലേക്ക്.)

സ്വാതി അവളുടെ കൈ എന്റെ കൈക്കു മേലെ വെച്ചു. “ഇന്നലെ നടന്നതിൽ ഞാനും ഒരുപോലെ തെറ്റുകാരിയല്ലേ. ജിനുവിനെ മാത്രമായി ഞാൻ കുറ്റപ്പെടുത്തില്ല.” സ്വാതിയുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഗദഗദം നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും നീർമണിമുത്തുകൾ ഒഴുകി. സ്വാതിയെ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ കുഴങ്ങി. പിന്നെ രണ്ടും കൽപിച്ച് ഞാൻ അവളുടെ മുഖം എന്റെ മാറോട് ചേർത്തു തലോടി. സ്വാതിയുടെ തേങ്ങൽ കുറച്ച് കൂടി ശക്ടമായി. അവൾ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു എന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്ത കരഞ്ഞു. മനസ്സിലെ കുറ്റബോധം അവൾ കരഞ്ഞു തീർക്കട്ടെ എന്നു ഞാനും കരുതി. എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ തുളുമ്പി, കരച്ചിൽ ഒന്നടങ്ങിയപ്പോൽ അവൾ എന്നെ വിട്ട് മാറി ഇരുന്നു.

ഒരിത്തിരി ആശ്വാസം അവളുടെ മുഖത്ത നിഴലിച്ചു. “ജിനുവിനറിയാമോ. ബാംഗ്ലൂരിൽ എനിക്കൊരു ബോയ് ഫ്രണ്ട്  ഉണ്ട്. സഞ്ചീവ് കുട്ടിക്കാലത്തേ അവനു ഞാനും എനിക്ക് അവനും എന്നു ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു. ഞങ്ങളുടെ വീട്ടുകാർ ഞങ്ങളുടെ കല്യാണം വരെ തീരുമാനിച്ചതാ.” സ്വാതി ഏങ്ങലുകൾക്കിടയിൽ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് വാക്കുകൾ വരാതായി. “പലപ്പോഴും സാഹചര്യങ്ങൾ ഉണ്ടായെങ്കിലും കല്യാണത്തിനു ശേഷം അവനു കൊടുക്കാനായി ഞാൻ കാത്തുസൂക്ഷിച്ചതായിരുന്നു എന്റെ…” അവളുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും അണപൊട്ടി. പതുക്കെ കരച്ചിലടക്കി അവൾ തുടർന്നു. “പക്ഷെ ഇന്നലെ എന്റെ നിയന്ത്രണങ്ങൾ എല്ലാം തകർന്നു.

ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ പൂർണമായി ജിനുവിന്റേതായി. എന്റെ സഞ്ചവിനെ ഞാൻ മറന്നു. എന്നെ മാത്രം കാത്തിരിക്കുന്ന എന്റെ സഞ്ചവിനെ ഞാൻ മറന്നു.” അവളൊന്ന് തേങ്ങി. “ഞാൻ.. ഞാൻ നിന്റെ വീട്ടുകാരോട്. നിന്നെ എനിക്കു തരാൻ പറയട്ടെ” ഞാൻ ഡൈര്യം സംഭരിച്ച ചോദിച്ചു. ഇത് വീട്ടിൽ പറയുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ഭവിഷ്യത്തുകളെ കുറിച്ച എല്ലാം ആലോചിച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ അതിനെ നേരിടാൻ ഞാൻ ഒരുക്കമായിരുന്നു. “ഇല്ല ജിന്നു ഇല്ല. ഞാനില്ലാതെ ഒരു നിമിഷം എന്റെ സഞ്ചു ജീവിച്ചിരിക്കില്ല.

അവനില്ലെങ്കിൽ ഞാനും. എന്റെ ജീവനാണെന്റെ സഞ്ചു . നമുക്കിതിവിടെ വെച്ച് മറക്കാം. ഇങ്ങനെ ഒന്ന് ഉണ്ടായിട്ടില്ല. നമുക്ക് നല്ല സുഹൃത്തുക്കൾ ആയി പിരിയാം. എനിക്ക് വാക്കു തരൂ ജിനു ഇതാരോടും പറയില്ല എന്ന്.” ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി. അവിടെ ഒരു ദയനീയത നിഴലിച്ചു. അവൾക്ക് വാക്ക് നൽകാൻ ഞാൻ മടിച്ചു. “ജിനു പ്ലീസ്. എന്നെ കരുതി. നമ്മുടെ ഫ്രൻറ്ഷിപ്പിനെ കരുതി. വാക്കു തരൂ. ഇതെല്ലാം മറക്കുമെന്ന്.’ ഞാൻ വിറക്കുന്ന കൈകളോടെ അവളുടെ കൈയ്യിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു. എന്റെ മുഖം കുനിഞ്ഞു. “താങ്കസ് ജിന്നു. മെനി താങ്കസ്’ സ്വാതി എന്റെ കൈകൾ വിടിവിച്ച് മുഖം പൊത്തി മുറിയിലേക്ക് ഓടി. എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ ഞാനവിടെ ഇരുന്നു.

മൂന്നാർ ടിപ്പ് അവിടെ അവസാനിച്ചു. തിരിച്ചെത്തിയതിന് ശേഷം സ്വാതി വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ച പോയി. ബാംഗ്ലൂരിൽ തന്നെ ഉള്ള ഒരു കോളേജിലേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ വാങ്ങിയെന്ന് പിന്നീടറിഞ്ഞു. രേണു ഒരിക്കലും എനിക്കാ തെറ്റിന് മാപ്പു തന്നില്ല. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഞാനപ്പോഴും കൂട്ടുകാരിയുടെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചു കാട്ടാളനായിരുന്നു. ആ ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കാൻ എനിക്കും ബുദ്ധിമുട്ടായി തുടങ്ങി. അപ്പോഴാണ് ഭാഗ്യത്തിന് ബ്രാഞ്ച് മാറാനുള്ള അപേക്ഷയിൽ എനിക്ക് നറുക്കു വീണത്. ഞാൻ ബയോടെക്സനോളജി വിട്ട കമ്പ്യൂട്ടറിലേക്ക് കൂടുമാറി. സുനിൽ പക്ഷെ എന്നെ മനസ്സിലാക്കി. അവൻ ഒരിക്കലും അതിനേ കുറിച്ച പിന്നീടെന്നോട് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. കോളേജിലേയും മറ്റും കാര്യങ്ങളുമായി സ്വയം തിരക്കിലാഴ്ചത്തിക്കൊണ്ട് ഞാൻ വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ആ കറുത്ത അധ്യായത്തിൽ നിന്നും എന്റെ മനസ്സ് പറിച്ചുമാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു. എങ്കിലും അത് എന്റെ മനസ്സിൽ എവിടേയോ ഒരു മുള്ളൂ പോലെ ഇടക്കിടെ കുത്തി നോവിച്ചു. പക്ഷെ കോളേജ് ജീവിതം ഏത് നോവുകളെയും ആഴ്ചത്തും വിധം വലിയൊരു കടലാണല്ലൊ. ആ തിരകൾ അതിനെ പതിയെ പതിയെ മായ്ക്കച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

അതിനിടയിൽ സുനിലും ഞാനും വിനീത-മിനി കിടപ്പറ രംഗം സീഡിയിൽ ആക്കുന്നതിനെ പറ്റി ആലോചന തുടങ്ങി. വെള്ളിയാഴ്ചച്ച കുറച്ച് നേരത്തെ ഇറങ്ങി ഞങ്ങൾ അവന്റെ വീട്ടിൽ പോയി ലാപ്ടോപ്പ എടുത്ത് കുറച്ച പരീക്ഷിച്ചു. അവൻ പുതുതായി വാങ്ങിയ വെബ്ക്യാമും മൈക്കും എന്നെ കാണിച്ചു. വോയ്മസ് ചാറ്റ് ചെയ്യുന്നത് എങ്ങനെ എന്നും. “ഇത് രണ്ടും ബ്ലൂട്ടൂത്ത് ഉപയോഗിക്കുന്നത് കൊണ്ട് എത്ര ദൂരെ വെണമെങ്കിലും വെക്കാം. ഒരു ബ്ലൂട്ടുത്ത് – യു.എസ്.ബീ അഡാപ്റ്റർ ഘടിപ്പിച്ചാൽ മാത്രം മതി” സുനിൽ ഓരോന്നും കാണിച്ച എന്നോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു “പക്ഷെ ഇതെല്ലം ഉണ്ടായാലും സ്ക്രീൻ കാണണമെങ്കിലോ ടൈപ്പ് ചെയ്യണമെങ്കിലോ ഇങ്ങോട്ട തന്നെ വരണ്ടേ? ഞാൻ ചോദിച്ചു “മ്മം. അത് ശരിയാ.. പക്ഷെ ഈ വെബ്ക്യാമും മൈക്കും കൊണ്ട് നിനക്ക് വീട് മുഴുവൻ കറങ്ങാം. നേരിട്ട സംസാരിക്കുകയല്ലെ. പിന്നെ എന്താണ് ടൈപ്പ് ചെയ്യൻ ഉള്ളത്. സ്കീനിൻ അടുത്തിരുന്നാൽ വീഡിയോ കോൺഫറൻസ് പോലെ നേരിട്ട് കാണാം.

വെറുതെ സംസാരിച്ചാൽ മാത്രം മതിയെങ്കിൽ ഇതും കൊണ്ട് നടക്കാമല്ലൊ..? സുനിൽ ന്യായീകരിച്ചു. “മ്മം. ശരി സമ്മതിച്ചു. ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചെയ്യും. ഇത് വീട്ടിൽ കൊണ്ട് പോയി മുഴുവൻ സീ.ഡിയിലേക്ക് പകർത്തിയിട്ട് തിങ്കളാഴ്ചച്ച കൊണ്ടുവരാം’ ഞാൻ പറഞ്ഞു. “അതെന്താ ഇപ്പോൾ ചെയ്യുടെ…’ സുനിൽ ചോദിച്ചു. “ഒന്നാമത് ഞാൻ ടേപ്പ് കൊണ്ടുവന്നില്ല. പിന്നെ ശനി-ഞായർ അച്ഛൻ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാകും. പുറത്തിറങ്ങാൻ പറ്റില്ല.”ഞാൻ കാരങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു. “ശരി. മോനെ സൂക്ഷിക്കണേ..? സുനിൽ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ സമ്മതിച്ചു. ഞാൻ തലയാട്ടി. ലാപ്ടോപ്പും കൂടെ അവന്റെ വെബ്ക്യാമും മൈക്കും എല്ലാം അതിന്റെ ബാഗിലാക്കി ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.

രാത്രി അച്ഛനും അമ്മയും ഉറങ്ങിയതിന് ശേഷം ഞാൻ ടേബിൾ ലാമ്പ് ഇട്ട് പതുക്കെ പണി തുടങ്ങി. വേണ്ടാത്ത ഭാഗങ്ങൾ എഡിറ്റ് ചെയ്തു കളഞ്ഞ് അത് സീ.ഡിയിലേക്ക് എഴുതാൻ വിട്ട് ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. കല്യാണിയുടെ മുറിയുടെ വാതിൽ ചാരിയിരുന്നു. അവൾ ഇപ്പോഴും തിരിച്ച എത്തിയിട്ടില്ല. ഈ ഞായറാഴ്ചച്ചയോ മറ്റോ വന്നേക്കും. അപ്പോഴാണ് ഒരു കുരുട്ടുബുദ്ധി എന്റെ തലയിൽ മിന്നിയത്. വെബ്ക്യാം അവളുടെ മുറിയിൽ വെച്ചാൽ എത്തി നോക്കാതെ സീൻ പിടിക്കാം. സാധനം ചെറുതായത് കൊണ്ട് വെക്കാനുള്ള സ്ഥലം കണ്ടെത്താനും ബുദ്ധിമുട്ടില്ല. ഞാൻ സീഡി എഴുതിത്തീരാൻ അക്ഷമയോടെ കാത്തിരുന്നു. അത കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വെബ്ക്യാം മൈക്കും എടുത്ത് ഒന്ന് പരീക്ഷിച്ചു.

എല്ലാം ശരിയാണെന്ന് ഉറപ്പ വരുത്തി ഞാൻ അത് രണ്ടും എടുത്ത് കല്യാണിയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. കിടക്ക് ശരിക്ക് കാണുന്ന വിധത്തിൽ വെബ്ക്യാം മേശയുടെ മുകളിൽ വെച്ചു. മൈക്ക് മേശയുടെ താഴെ ടേപ്പ ഒട്ടിച്ച വെച്ചു. തിരിച്ച ചെന്ന് ലാപ്ടോപ്പിൽ പൊയി എലാം ശരിക്ക് കാണുന്നുണ്ടൊ എന്ന നോക്കി. എല്ലാം ശരിയാക്കി വെച്ച് ഞാൻ മേശയുടെ മേലെ ഇരിക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങൾ വെബ്ക്യാമിനെ മറയ്ക്കുന്ന വിധത്തിൽ മാറ്റി വെച്ചു. എല്ലാം ഒതുക്കി വെച്ച് ഞാൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ലാപ്ടോപ്പ് ഓഫ് ചെയ്തില്ല. എങ്ങാനും എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടായാലോ? അത് സ്റ്റാൻറേയ്യിൽ ഇട്ട് ഞാൻ കിടന്നുറങ്ങി.

പിറ്റേന്ന് ആരൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്ന ശബ്ദദവും കോലാഹലങ്ങളും കേട്ടാണ് ഞാനുണർന്നത്. താഴെ ആരൊക്കെയോ വന്നിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ താഴത്തെ സംസാരം ശ്രദ്ധിച്ചു. കല്യാണിയുടെ ശബ്ദദം ഇടക്കു കേട്ടു. കൂടെ ഉയർന്നു കേൾക്കുന്ന ശബ്ദം പരിചിതമാണല്ലൊ. മം. മീനാക്ഷിയുടേത്. ഇവളെന്തെ ഇങ്ങോട്ട. ഇന്ന് എൻട്രൻസ് കോച്ചാൻ പോയില്ലെ ആവോ? ചെറിയമ്മയുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാനില്ല. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ കുളിമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. പല്ലു തേച്ച് പുറത്ത് വരുമ്പോൾ ഒരു ജാഥ മുകളിലേക്ക് കയറി വരുന്നു. കല്യാണിയും പിന്നാലെ മീനാക്ഷിയും മഹേഷും. “ഹലോ ജിനുവേട്ടാ.. ഹൗ ആർ യൂ’ മീനാക്ഷിയാണ് ചോദിച്ചത് “പരമ സുഖം തന്നെ എന്റെ മീനുകുട്ടി. എങ്ങനെ പോണു നിന്റെ എൻട്രൻസ് കാച്ചിദ്വൈാക്കെ” ഞാനവളെ വാട്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഹോ.. എല്ലാ ശനി-ഞായറും അവിടെ പോയി മടുത്തെന്നേ. ഈ ജിനുവേട്ടൻ ആകെ ഒരു മാസമേ പോയുള്ളൂ.

എനിക്കും അങ്ങനെ പോയാൽ മതിയായിരുന്നു’ മീനു നിന്നു ചിണങ്ങി. “മ്മ. നിന്റെ പഠിത്തം എങ്ങനെ പോകുന്നെടാ മഹീ.” ഇനി അവനെ ഗൗനിച്ചില്ലെന്ന് വേണ്ട. “ഞാൻ നല്ലോണം പഠിക്കുന്നുണ്ട് ജിനുവേട്ടാ. ഞാനിപ്പോൾ ക്ലാസ്സിൽ ഫസ്റ്റാ..? മഹേഷ പറഞ്ഞു “അതെ അതെ. ആദ്യത്തെ എട്ടു റാങ്കുകാരെ കൂട്ടിയില്ലെങ്കിൽ നീ ഫസ്റ്റാ.. നോക്കി ചിറികൊട്ടി. “ചുമ്മാ പുളുവടിക്കുവാ ജിനുവേട്ടാ’ “വാടി. നിനക്കൊരു കാര്യം തരാം. വാടാ.” കല്യാണി മീനുവിനേയും മഹിയേയും മുറിയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോയി. ഞാൻ നേരെ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വിട്ടു. എല്ലാം ശരിക്കു വച്ചിട്ടുണ്ടൊ എന്നു പരീക്ഷിക്കാൻ പറ്റിയ സമയം. ഞാൻ ലാപ്ടോപ്പ തുറന്ന വെബ്കാം വ്യൂവർ എടുത്ത നോക്കി. ഹെഡ്ഫോൺ എടുത്ത് വെച്ചു. കല്യാണിയുടെ തല മാത്രം കാണാം. മഹി കട്ടിലിന്റെ ഈ വശത്ത് വന്ന് ഇരിപ്പുണ്ട്. മീനു കട്ടിലിന്റെ വശത്തായി നിൽകുന്നു.

കഴിഞ്ഞ തവണ കണ്ടതിൽ പിന്നെ മീനുവിനു മാറ്റങ്ങൾ വന്നിരിക്കുന്നു എന്ന് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവൾ ഒത്ത ഒരു പെണ്ണായിരിക്കുന്നു. ചുരിദാറിൽ അവളുടെ തള്ളി നിൽകുന്ന മുലകൾ ആണ് ഞാൻ ആദ്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്. ച്ചെര ഞാനെന്താണ് വിചാരിക്കുന്നത്. ഇങ്ങനെ പോയാൽ ഞാൻ ചുമ്മാ വടിയുടെ മുകളിൽ സാരി ചുറ്റിയാൽ കയറി പിടിക്കുമല്ലോ. ഇത്രയും ചെയ്തതൊന്നും പോരായിരിക്കും. ഞാൻ സ്വയം ശാസിച്ചു. പക്ഷെ ആരു കേൾക്കാൻ. മണിക്കുട്ടൻ ഉണർന്നു തലപൊക്കി തുടങ്ങി. അടങ്ങിയിരിക്കെടാ . മോന്നെ അവിടെ. “ഇതാ. ഇത് മഹിക്ക്. ഇതു മീനുവിന..” കല്യാണിയുടെ ശബ്ദദം ഹെഡ്ഫോണിലൂടെ കേട്ടു. “ഹായ്ക്ക് ഹാരിപോട്ടർ ഗേം. താങ്ക്യ ചേച്ചി.” മഹിയുടെ ശബ്ദം “ഇത് നിന്റെ എക്സ് ബോക്സസിൽ ലോഡ് ചെയാം’ കല്യാണി ഇത്തിരി വിജ്ഞാനം വിളമ്പി “നിനക്ക് അത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടോടി.” കല്യാണി മീനുവിനോട് ചോദിച്ചു. പെട്ടി അടച്ച അകത്തേക്ക് തള്ളി വെക്കുന്ന ശബ്ദദം കേട്ടു. മീനാക്ഷി ഒന്നും പറയാതെ മഹിയെ നോക്കി. “എടാ. നീ താഴെ പോടാ. ഞാൻ (ഡസ്സ് മാറ്റട്ടെ’ കല്യാണി മഹിയോട് പറയുന്നത് കേട്ടു. ഞാൻ വേഗം എഴുന്നേറ്റ വാതിലടച്ചു.

ഇനി ഇങ്ങോട്ട് കയറി വരണ്ട്. പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചെത്തി ഞാൻ വീണ്ടും അവരുടെ സംഭാഷണം ശ്രദ്ധിച്ചു. “ജീൻസും ടീഷർട്ടും. എനിക്കു ഇഷ്ടമാ ചേച്ചി. പക്ഷെ അച്ഛനും അമ്മയും സമ്മതിക്കുകയില്ല.” മീനാക്ഷി കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുന്നു. എളിയിൽ കയ്യും കുത്തി കല്യാണി നിൽപ്പുണ്ട്. അവളുടെ വെണ്ണക്കുണ്ടികളുടെ രൂപഭംഗി ആ ഇറുകിപിടിച്ച ജീൻസ് എടുത്ത കാണിക്കുന്നു. മണിക്കുട്ടൻ വീണ്ടും തലയുയർത്തി നോക്കി. “എടീ. കോളേജിൽ ഒക്കെ പോകുമ്പോൾ ഇതൊക്കെ ഇടണം. എന്നാലേ നാലു പേരു നോക്കൂ.” കല്യാണി മീനുവിനെ ഒന്ന് ഇളക്കി. “അയ്യേ.. ച്ഛീ. ആൺകുട്ടികൾ നോക്കാൻ ആണോ നമ്മൾ കോളേജിൽ പൊകുന്നേ? മീനു നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു. ‘നാലു പേരു നോക്കുന്നത് ഒരു സുഖമല്ലേടീ മോളെ. നീ പുണ്യാളത്തി ഒന്നും ചമയണ്ട. ജിനുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ നിന്റെ ഒരു കൊഞ്ചൽ. ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെന്നാണോ നീ വിചാരിച്ചേ. കള്ളീ…’ കല്യാണി മീനുവിന്റെ തുടയിൽ നുള്ളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. മീനു നാണിച്ച തല താത്തി . “എന്തൊടീ നീയും അവന്നും തമ്മിൽ. എന്നോട് പറയെടീ.” മീനുവിന്റെ താടിയിൽ പിടിച്ച ഉയർത്തി.

‘പെണ്ണിന്റെ മുഖം നാണിച്ച ചുവന്നിരിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ.” “ഒന്ന് പോ ചേച്ചി. ഞങ്ങളു തമ്മിൽ അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല. ജിനുവേട്ടനെ. എനിക്ക്…” വിക്കി. “ജിനുവിനെ നിനക്ക്. മ്മം.’ കല്യാണി അവളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു “ഏട്ടന്നെ ഇനിക്കിഷ്ടാ.” മീനു മുഖം പൊത്തി “സ്റ്റൊ. ഈ ചേച്ചി.” മീനുവിന് എന്നോട് ഇഷ്ടമാണെന്ന്. ദൈവമേ നീ ഓരോ വഴികൾ തുറന്ന് തരുകയാണല്ലൊ. ആയിരമായിരം നന്ദി. ‘ങാഹാ.. നീ കൊള്ളാമല്ലോടി മിണ്ടാപൂച്ചേ എന്നിട്ട് നീ അവനോട് പറഞ്ചോ’, കല്യാണി തുടർന്നു “അയൊ. ഞാൻ എങ്ങനെയാ.. ഇത്.” “മ്മം. അവൻ ആൾ തരക്കേടൊന്നും ഇല്ല. ഇത്തിരി എത്തിനോട്ടവും വായ്തനോട്ടവും ഉണ്ടെന്നേ ഉള്ളൂ. എന്നാലും അത് വേണ്ട മോളെ’ നാശം. ഈ പൂറിമോൾ എന്തിനാ എനിക്കിട്ട പാര വെക്കുന്നത്. എത്തിനോക്കിയതിന്റേയോ മറ്റോ വിരോധവും തീർക്കുകയാണോ? “അതെന്താ ചേച്ചി. ചേച്ചിക്ക് ജിനുവേട്ടനോട് ദേഷ്യമാണോ? മീനു ചോദിച്ചു ‘ഏയ് അങ്ങനെ അല്ല മീനു. എനിക്കും അവനെ ഇഷ്ടമൊക്കെയാ. പക്ഷെ അവൻ റിലേഷനിൽ ഉള്ളതല്ലെ മോളെ. അടുത്ത റിലേഷൻ ഉള്ളവരെ കല്യാണം കഴിച്ചാൽ കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകുന്നതിൽ കോസ്മിക്കേഷൻ ഉണ്ടാകും.” കല്യാണി മീനാക്ഷിയെ ഉപദേശിച്ചു.

മീനാക്ഷിയുടെ മുഖത്ത് സംശയം കലർന്ന ഒരു ആലോചന നാശം പിടിക്കാൻ. ഇതൊക്കെ ഇവിടെ വിളമ്പണ്ട കാര്യം ഇവൾക്കുണ്ടൊ. ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ ഒരു തൊട്ടുതലോടലിനുള്ള പരിപാടിയെങ്കിലും ഒത്തേനെ. നശിച്ചവൾ എല്ലാം പൊളിച്ചു. പുൽതൊടിയിലെ പട്ടി പുല്ല തിന്നുകയും ഇല്ല പശുവിനെ ഒട്ട തീറ്റിക്കുകയും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞ പോലെ. “മ്മ്.. ഞാൻ ഒന്ന് പോയി കുളിക്കട്ടേ…” കല്യാണി ഒന്ന് മൂരി നിവർന്നു. എന്നിട്ട് ടീഷർട്ടൂരി കട്ടിലെക്കിട്ടു. അപ്രതീക്ഷിതമായി കണ്ട സീനിൽ എന്റെ കണ്ണ് തള്ളി. ജീൻസും ബ്രായും മാത്രമിട്ട് നിൽകുന്ന കല്യാണിയുടെ സൈഡ് വ്യ. വെളുത്ത ലെയ്തസുള്ള ബായിൽ നിറഞ്ഞ നിൽക്കുന്ന മൂലക്കുന്നുകൾ. കടഞ്ഞെടുത്ത വെണ്ണയുടെ നിറമുള്ള ഉടൽ. സൈഡിൽ ബ്രായുടെ വള്ളികൾ പോകുന്നതിന്റെ കുറച്ച് താഴെയായി ഒരു കറുത്ത മറുക്സ് കാണാം. ആലില വയറിൽ ഒരു വലിയ ബട്ടൻ പോലുള്ള പൊക്കിൾ, മണിക്കുട്ടൻ പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു മുകയിട്ടു. കല്യാണി ജീൻസ് ഊരി തുടങ്ങി. “അയ്യേ ഈ ചേച്ചിക്കൊരു നാണവും ഇല്ല. ഞാനിരിക്കുമ്പോൾ ആണോ ഉടുപ്പൂരുന്നെ’ മീനു അവിടെ ഉണ്ടെന്ന കാര്യം ഞാനപ്പോഴാണ് ഓർത്തത്. കല്യാണിയും അത് മറന്ന് പോയൊ??? “ഓ. നിനക്കും ഉള്ളതൊക്കെയല്ലെ എനിക്കുമുള്ളൂ. ഹൊ. അവൾടെ ഒരു നാണം” കല്യാണി ജീൻസ് ഊർത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. മീനു കണ്ണുപൊത്തി. ജീൻസ് ഊരുമ്പോൾ കല്യാണിയുടെ വെണ്ണക്കുണ്ടികൾ ഒന്ന് ഇളകി. ഷഡ്ഡിയുടെ മുകളിലൂടെ എത്തി നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന മണിക്കുട്ടന്നും വിറച്ചു. നേർത്ത വെളുത്ത പാൻറീസ്. ആ വെണ്ണക്കുണ്ടികൾ മുഴുവനും അതിനടിയിൽ തെളിഞ്ഞ കാണാം.. ഒന്നു തിരിഞ്ഞാൽ അവളുടെ കിണ്ണത്തപ്പവും ഒന്നു കാണാമായിരുന്നു. “ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നൊ പെണ്ണേ..? മീനു വിരലിനിടയിലൂടെ നോക്കുന്നത് കല്യാണി കണ്ടുപിടിച്ചു.

“നീ നേരെ നോക്കിക്കോടി.” കല്യാണി നിന്നു കൊടുത്തു. ദൈവമേ രാവിലെ തന്നെ രംഗം ചൂടാകുകയാണല്ലൊ. ഈ വെബ്ക്യാമും ബ്ലൂട്ടുത്തും ഒക്കെ കണ്ടുപിടിച്ചുവന്മാർക്ക് സ്മതി. മണിക്കുട്ടാ. നിന്റെ ഒക്കെ ഭാഗ്യം. ഞാനവനെ തഴുകി. ആ വെണ്ണക്കുണ്ടികളും തുടകളും കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് ഇരിപ്പുറച്ചില്ല. അവിടെ പോയി അവളെ കേറി പിടിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം ഞാൻ കടിച്ചു പിടിച്ച അടക്കി. മീനു പതുക്കെ കൈകൾ കുറച്ച് മാറ്റി അതിനിടയിലൂടെ കല്യാണിയെ നോക്കി. “എങ്ങനെ ഉണ്ട് മീനുമോളെ നിന്റെ ചേച്ചിയെ കാണാൻ…” കല്യാണി അഭിമാനത്തോടെ തന്നെ ചോദിച്ചു. “ഹൊ. ഈ ചേച്ചിയുടെ ബോഡി ഒക്കെ എന്ത് ഷെയ്തപ്പാ. ചേച്ചി എയറോബിക്സ് ചെയ്യാറുണ്ടോ’ മീനു നാണം കുറച്ചൊക്കെ മാറി. “പിന്നല്ലതെ. ജിമ്മിൽ പോയി ഞാൻ വർക്കൗട്ട് ചെയ്യുന്നതല്ലേ? കല്യാണി മറുപടി പറഞ്ഞു മ്മം. അപ്പൊ അതാണ് ഇവൾ അന്ന് എന്നെ മലർത്തിയടിച്ചത്. ഞാൻ വെള്ളത്തിലായത് കൊണ്ട്. അല്ലെങ്കിൽ.

“അല്ലെങ്കിൽ നീ ഒലത്തിയേനെ.” മനസ്സിന്റെ മറുഭാഗം പറഞ്ഞു ‘ശ്യോ’.. ദേ ചേച്ചിയുടെ അമ്മിഞ്ഞയും അതിനു മോളിലെ കറുത്ത പൊട്ടും ഒക്കെ ആ ബ്രായിലൂടെ കാണുന്നു.” മീനുവിന്റെ വാക്കുകളിൽ വീണ്ടും നാണം “നീ ഒന്ന് തൊട്ട് നോക്കുന്നോടീ” കുറച്ച് അടുത്ത് നീങ്ങി കല്യാണി ചോദിച്ചു. മീനു ഒരു നിമിഷം ശങ്കിച്ചു. പിന്നെ വിറക്കുന്ന ഒരു കൈ മെല്ലെ നീണ്ടു. മറുകൈ അപ്പോഴും ഒരു കണ്ണ് മറയ്ക്കുന്ന പോലെ അവിടെ തന്നെ നിന്നു. “അങ്ങനെ ഇപ്പോ തൊടണ്ട്.” കല്യാണി ഒഴിഞ്ഞ് മാറി. എന്നിട്ട് ബെഡ്ഡിനു മേലെ വെച്ചിരുന്ന നൈറ്റി എടുത്തിട്ടു. കൊലച്ചതി. എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന കുണ്ണക്കുമേൽ ഐസ് വെള്ളം ഒഴിച്ചു പോലെ. ആന കൊടുത്താലും ആശ കൊടുക്കരുത പൂ.. മോളെ മോഹിപ്പിച്ച ചതിക്കുന്നോ? ഞാൻ മണിക്കുട്ട്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ അവനെ മുറുകെ പിഴിഞ്ഞ വാണമടിച്ചു നോക്കി. പക്ഷെ അവൻ നിരാശനായി തല താഴ്ചത്തി. മീനുകുട്ടിയും തല കുനിച്ചു. ഈ കല്യാണി പിശാച്. മീനാക്ഷിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് താടിയിൽ പിടിച്ച് മുഖമുയർത്തി കല്യാണി ചോദിച്ചു.

“പിണങ്ങിയോ. എന്റെ കൂടെ കുളിക്കാൻ വരുന്നോ” എടീ ഭയങ്കരീ. അപ്പോൾ ഉദ്യേശം കുറച്ച് കൂടി കടന്നതാണ്. ച്ചെര ആ വെബ്ക്യാം കുളിമുറിയിൽ വെക്കാൻ എനിക്കു തോന്നിയില്ലല്ലോ. ഇപ്പൊ പോയി എടുക്കാനും പറ്റില്ല. “മീന്നു. മീനൂ. നീ എവിടെയാ. അമ്പലത്തിൽ പോണ്ടേ…” പുറത്ത് ചെറിയമ്മയുടെ ശബ്ദദം. “ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ മുറിയിൽ ഉണ്ടമേ.” മീനാക്ഷി വിളി കേട്ടു. ഞാൻ ഹെഡ്ഫോണൊക്കെ എടുത്ത് വെച്ച് ലാപ്പടോപ്പ് ഓഫാക്കി എഴുന്നേറ്റു പുറത്തിറങ്ങി. ‘ങാ. ജിനുവോ? നീ എന്തെടുക്കുകയായിരുന്നു. താഴെ കണ്ടില്ലല്ലോ എന്ന് ഞാൻ രാധേച്ചിയോട് ചോദിച്ചതേ ഉള്ളൂ’ എന്നെ കണ്ട ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞു. ഞാൻ മറുപടി ഒരു ചിരിയിൽ ഒതുക്കി. “ഞങ്ങൾ ഇവിടെ കാവിലേക്കിറങ്ങിയതാ.. നീ കുളിച്ചില്ലല്ലൊ അല്ലെ. നീ വരൂന്നുണ്ടോ കല്ലുമോളേ ചെറിയമ്മ എന്നിൽ നിന്നു തുടങ്ങി കല്യാണിയിലേക്ക് ചോദ്യമെറിഞ്ഞു “ഇല്ല ചെറിയമ്മേ. ഞാനും കുളിച്ചില്ല.” കല്യാണി പറഞ്ഞു. “വാ മീനു. പൊകാം. ഇന്നു തിരിച്ച പോയാൽ ഉച്ചക്കുള്ള ക്ലാസ്സിൻ പോകാം” ചെറിയമ്മയുടെ ധ്യതിയുടെ കാരണം അപ്പോഴാണ് പിടികിട്ടിയത്. അതു കേട്ടതോടെ മീനാക്ഷിയുടെ മുഖം വാടി.

“ഇന്നവൾ ഇവിടെ നിൽകട്ടേ ചെറിയമേ ഒരു ദിവസമല്ലേ. നാളെ എന്തായാലും ക്ലാസ്സ ഇല്ലല്ലോ.” കല്യാണി ചെറിയമ്മയെ സോപ്പിട്ടു. കൊള്ളാം.. മീനാക്ഷിയെ ഒറ്റക്ക് കിട്ടാൻ കെണി ഒരുക്കുകയാണ്. കടി മൂത്തിരിക്കുകയാണല്ലെ പെണ്ണിന്. എടീ പൊലയാടി മോളേ.. പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ കേറ്റി കഴപ്പ തീർത്ത് തരുമായിരുന്നല്ലോ. “പ്ലീസ് ചെറിയമ്മേ. ഒരു ദിവസം. രണ്ടമൂന്നാഴ്ചച്ച കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ പൊകില്ലേ. മാത്രമല്ല. അവൾക്ക് എൻട്രൻസിനെ പറ്റിയും മറ്റും ഞാനും ജിനുവും പറഞ്ഞ കൊടുക്കുകയും ചെയ്യാം” ചെറിയമ്മക്ക് സമ്മതിക്കാനുള്ള മടി കണ്ട കല്യാണി അവസാന അടവ് പ്രയോഗിച്ചു. അപാര കുരുട്ടുബുദ്ധി തന്നെ. പക്ഷെ മഹിയും കൂടി നിൽക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ആണ് കുടുങ്ങുക.

ഞാൻ വിചാരിച്ചതേ ഉള്ളൂ. അവനത ചോദിച്ചു. “നീ ഇന്നലെ ഹോംവർക്ക് ചെയ്തില്ലല്ലൊ. നിന്നോട് അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതല്ലെ ചെയ്യാൻ.. ങാ.. നീ ഇവിടെ നിന്നാൽ പറ്റില്ല.” ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞു. മഹേഷ് യാചിക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ കല്യാണിയെ നോക്കി. അവൾ നിസ്സഹായത നടിച്ചു. “വാ അമ്പലത്തിൽ പോകാം” ചെറിയമ്മ നടന്നു. കല്യാണി മുറിയിലേക്ക് പോയി ടവൽ എടുത്തുകൊണ്ട് കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. ഞാൻ വേഗം ഓടി അവളുടെ മുറിയിൽ കയറി. വെബ്ക്യാമും മൈക്കും എടുത്ത് എന്റെ മുറിയിൽ കൊണ്ട് ലാപ്തട്ടോപ്പിന്റെ കേസിൽ വെച്ചു. താഴെ പോയപ്പോൾ അമ്മയും ഒരുങ്ങി ഇരിപ്പുണ്ട്. “ജിന്നു. ഞാനും സുഭദ്രയുടെ കൂടെ കാവിൽ ഒന്ന് പോയിട്ട് വരാം. ഭക്ഷണം എടുത്ത് വെച്ചിട്ടുണ്ട് ചോറ് ഞാൻ വെയ്ക്കറ്റിട്ട് വെച്ചിട്ടുണ്ട്. പത്തു മിനിട്ട് കഴിഞ്ഞ് അത് ഓഫ് ചെയ്യണം. പിന്നെ കറി തിളക്കുന്നുണ്ട്. സിമ്മിൽ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. അതും ഒരു അഞ്ച് മിനിട്ട കഴിഞ്ഞ് ഓഫ് ചെയ്യേക്കണം. മറക്കരുത് കേട്ടോ.”

അമ്മ ധ്യതിയിൽ എല്ലാം എന്നെ ഏൽപിച്ചു. ഞാൻ എല്ലാത്തിനും തലയാട്ടി. ചായ ഉണ്ടാക്കുന്നതിനിടക്ക് രണ്ടും ഓഫ് ചെയ്തു. ചായയും എടുത്ത് പേപ്പർ വായിച്ച തുടങ്ങി. “എനിക്ക് ചായ ഉണ്ടാക്കിയില്ലേടാ.” കല്യാണിയുടെ ശബ്ദം “വേണേൽ ഉണ്ടാക്കി കുടിച്ചോ? ഞാൻ പറഞ്ഞു. “നിനക്കെന്നോട് ഒരു സ്നേഹവുമില്ലല്ലൊടാ..? ചിണങ്ങിക്കൊണ്ട് കല്യാണി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. എന്താണ് ഇവൾക്കൊരു ചിണറുങ്ങലും പരിഭവം പറച്ചിലും ഒക്കെ.. ഒരാഴ്ച ചെറിയമ്മയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നപ്പോൾ മീനാക്ഷിയുടെ സ്വഭാവം ഇത്തിരി പകർന്നോ? “ഇവിടെ ചായ ഉണ്ടല്ലോ. നീ ഉണ്ടാക്കിയതാ.” അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വരുന്ന വഴി കല്യാണി ചോദിച്ചു. ‘ഏയ്ക്ക് ഇവിടെ ചായമഴ പെയ്തിരുന്നു. അപ്പൊ ഞാൻ പാത്രത്തിൽ പിടിച്ചതാ.” പത്രത്തിൽ നിന്നും മുഖമെടുക്കാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. കല്യാണി ചിരിയുടെ മുത്തുമണികൾ പൊഴിച്ചു. “യൂ ആർ ഫണ്ണീ ഡാ.. ‘ എന്റെ കവിളിൽ നുള്ളി അവൾ പറഞ്ഞു. അവിടെ ഉള്ള ഇംഗ്ലീഷ പ്രതം എടുത്ത് എന്റെ നേരെ ഇരുന്ന് വായന തുടങ്ങി. പ്രതം വായിച്ച് ഞാൻ കുളിക്കാനായി മുകളിലേക്ക് പോയി. പൊകുന്ന വഴി വെബ്ക്യാമും മൈക്കും എടുത്ത് ഞാൻ കുളിമുറിയിൽ കയറി. തുണികൾ ഇടുന്ന കുട്ടയ്ക്കകത്ത് വെച്ചാലോ എൻ ആദ്യം ചിന്തിച്ചു.

ആരും കാണുകയില്ല. പക്ഷെ അതിൽ വെച്ചാൽ ട്ടബ്ബിനകത്ത് ഇരുന്നാൽ പിന്നെ ഒന്നും കാണുകയില്ല. അങ്ങനെ കാണണമെങ്കിൽ മുകളിൽ വെയ്ക്കണം. മാത്രമല്ല അമ്മ എങ്ങാനും കുട്ട കാലികാക്കുന്നതിനിടയിൽ അത് ഉണ്ടെന്ന് അറിയുക പോലും ഇല്ല. മുകളിൽ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ണിൽ തടഞ്ഞത് ലാമ്പ ഷെയ്ക്ക്ഡ് ആണ്. കിട്ടിപ്പോയി. ഞാൻ ഒരു കസേര എടുത്തുകൊണ്ടു വന്ന ഹോൾഡറിനു നേരെ വെബ്ക്യാം ടേപ്പ് വെച്ച ഒട്ടിച്ചു. പെട്ടെന്ന്……

Thudarum

ഈ  kambi katha  എല്ലാവര്ക്കും  ഇഷ്ടം ആയി കാണും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു  നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക വഴി കഥാകാരനെ ഇനിയും എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക