അമേരിക്കൻ ചരക്കു ഭാഗം – 10

കയറിയെന്ന് ഉറപ്പാക്കി വണ്ടി വിട്ടു. ഇംഗ്ലീഷ് പടം കാണാം എന്നായിരുന്നു ഉദ്ദേശം. പക്ഷെ പെണ്ണുങ്ങൾ വീണ്ടും ഉടക്കി അവസാനം മലയാളം സിനിമക്ക് പോകാമെന്ന് ധാരണയായി. തീയറ്ററിൽ വെച്ചു തന്നെ മിനിയും വിനീതും കൊഞ്ചിക്കുഴയൽ തുടങ്ങി. രേണു സുനിലിന്റെ കയ്യിൽ തൂങ്ങി നടപ്പും. ഞാനും സ്വാതിയും മാന്യമായ ഒരു അകലം പാലിച്ചു. എങ്കിലും സ്വാതി എന്റെ കൂടെ ആയിരിക്കും എന്ന് മിക്കവരും ഊഹിച്ചു. കാരണം അനന്തരാമൻ തനി പുസ്തകപ്പുഴു പട്ടരാണ്. തനി മക്കുണൻ. ഈ ട്രിപ്പിന് അവൻ വന്നത് തന്നെ അത്ഭുതം. സുരേഷം സ്വാതിയും തമ്മിൽ ചേരില്ല. അവന് ഇംഗ്ലീഷ് സ്വൽപം കമ്മിയാണ്. ഹിന്ദി തീരെ പോക്കും. സ്വാതിയോട് മിണ്ടണമെങ്കിൽ ഇതു രണ്ടും അത്യാവശ്യവും. സിനിമ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ സ്വാതി എന്റെ അടുത്താണ് ഇരുന്നത്. രേണു സുനിലിന്റെ കൂടെ ഇരുന്നത് കൊണ്ട് അവളെന്റെ അടുത്ത് വന്നു പെട്ടു. സിനിമ മലയാളം ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് അവൾക്കൊന്നും പിടികിട്ടിയുമില്ല. തമാശകൾ കേട്ട തീയറ്ററിൽ ഉള്ളവർ ചിരിക്കുമ്പോൾ അവളെന്റെ മുഖത്ത് നോക്കും. ഞാൻ അവുന്നത്ര അത് അവൾക്ക് പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തു. സിനിമ കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരാശ്വാസം.

സിനിമ കഴിഞ്ഞു എല്ലവരും ബസ്സിൽ കയറി. അങ്ങനെ മൂന്നാർ യാത്ര ഔദ്യോഗികമായി ആരംഭിച്ചു. ഗ്രൂപ്പ് തിരിഞ്ഞു പാട്ടും അന്താക്ഷരിയും മറ്റു കലാപരിപാടികളും ആയി രാത്രി ഏറെ ചെല്ലുന്നതു വരെ ആരും ഉറങ്ങിയില്ല. ആൺപെൺ ഭേദമന്യേ എല്ലവരും കൂടുതൽ അടുത്തിടപഴകാൻ തുടങ്ങി. ടിപ്പിന്റെ ഉദ്ദേശവും അതു തന്നെ ആണല്ലൊ. രാവേറെ ചെന്നപ്പോൾ ബഹളങ്ങൾ പതുക്കെ അടങ്ങി. ഓരോരുത്തരായി പതുക്കെ സീറ്റിലേക്ക് മടങ്ങി മയങ്ങി തുടങ്ങി. രേണുവും സ്വാതിയും ഞങ്ങളുടെ തൊട്ടുമുന്നിലെ സീറ്റിൽ ആണിരുന്നത്. ബഹളങ്ങൾ അടങ്ങി കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രേണു പതുക്കെ തിരിഞ്ഞ് എന്നെ തോണ്ടി എന്റെ സീറ്റിൽ ഇരിക്കണമെന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. “ഇന്നു രാത്രി തന്നെ തുടങ്ങുകയാണോ പരിപാടികൾ. നടക്കട്ടെ മോന്നെ ദിനേശാ.

സുനിലിനോട് പതുക്കെ പറഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു. മയക്കം പിടിക്കുന്ന എല്ലാവരേയും ഒന്ന് നോക്കി ഞാൻ തിരിച്ച നടന്നു. സ്വാതിയുടെ അടുത്തുള്ള ഒഴിഞ്ഞ സീറ്റിൽ ഇരുന്നു. സ്വാതി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഞാൻ തിരിച്ചും. “ആർ യൂ സ്കീപ്പി” ഒരു സംസാരത്തിനു തുടക്കമിട്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു. “നോട്ട റിയലി. ഐ സ്കീപ്പ ലേറ്റ.” സ്വാതി പറഞ്ഞു. (ബാക്കിയുള്ള സംസാരം വായനക്കരുടെ സൗകര്യത്തിനായി മലയാളത്തിലേക്ക്…) “രേണുവിനെ ഇനി ഈ ട്രിപ്പ് കഴിയുന്നത് വരെ എങ്കിലും തന്റെ കൂടെ കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.

“ ഞാൻ സ്വാതിയെ ഒന്ന് ഇളക്കാനായി പറഞ്ഞു. “അതെന്താ..” സ്വാതി ചോദിച്ചു. “അല്ല. സുനിലും രേണുവും തമ്മിലുള്ള ഇപ്പോഴത്തെ ഇരിപ്പുവശം കണ്ടിട്ട് അവരു രണ്ടും എപ്പോഴും ഒപ്പം കാണാനുള്ള സാധ്യത ആണു കാണുന്നത്.” “ഓ. അങ്ങനെ. അതിപ്പൊ ട്രിപ്പിനു ശേഷവും ഇതു പോലെ ഒക്കെ ആകും എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്

“പിന്നെ സ്വാതി വേറേ കൂട്ടുകാരെ നോക്കണ്ടി വരും.” “അതു കൊണ്ടല്ലെ ഞാൻ ജിനുവിനോട് കൂട്ടുകൂടുന്നത് ‘ങാഹാ..? “എനിക്കീ മീശ വെച്ച നിങ്ങളുടെ ആൾക്കാരെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാ. ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ ആരും ഇതു വെയ്ക്കുകയില. അവരതു വടിച്ച കളയും.” “അപ്പൊ മീശ കണ്ടിട്ട് മാത്രമാണോ എന്നോട് കൂട്ട് കൂടുന്നെ’ “അങ്ങനെ അല്ല. യൂ ആർ സോ സ്വീറ്റ. ജിനുവിന്റെ സ്വഭാവവും പെരുമാറ്റവും. പിന്നെ ഈ മീശയും” മീശയിൽ പിടിച്ചൊന്ന് വലിച്ച അവൾ ചിരിച്ചു. അപ്രതീക്ഷിതമായി അവൾ മീശ പിടിച്ച വലിച്ചത് കൊണ്ട് ഞാൻ വേദനയോടെ ഒന്നു കൂവി. “സൊറി. ഞാൻ…” സ്വാതി പെട്ടെന്ന് ഒന്ന് അന്ധാളിച്ചു. ‘ഏയ്തു. സാരമില്ല. പെട്ടെന്നായത് കൊണ്ട്. ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.

ഞാൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.”രാവിലെ അവിടെ എത്തുന്നതിനു മുൻപ് ഒന്നു മയങ്ങുന്നത് നല്ലതായിരിക്കും. ശരി. ഗുഡ്നൈറ്റ്’ സ്വാതി സീറ്റിലേക്ക് ചാരി.

“ഓകെ. ഗുഡ്നൈറ്റ് ഞാനും സീറ്റിൽ ചാരി. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സ്വാതി എന്റെ തോളിൽ ചാരി. “ഞാൻ ഒന്നു ചാരുന്നതിൽ വിരോധമുണ്ടൊ? സ്വാതി ചോദിച്ചു. ‘ഏയ്ത ഇല്ല.” ഞാൻ പറഞ്ഞു. അവൾ എന്റെ തോളിൽ ചാരി ഉറക്കം പിടിച്ചു. ഞാൻ ഓരോന്നാലോച്ചിച്ച് അങ്ങനേ കിടന്നു. ഉച്ചക്ക് ഉറങ്ങിയത് കൊണ്ടാണൊ അതോ ബസ്സിൽ ഉറങ്ങി ശീലം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണൊ എന്തോ. എനിക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല. സ്വാതി ഉറങ്ങി എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഇടക്ക് തല ഒന്നിളക്കി അതെന്റെ മാറിൽ വെച്ച് അവൾ വീണ്ടും ഉറങ്ങി. ഞാനവളെ ഒന്നു പൊക്കി ഇടയിലെ കൈവരി മുകളിലേക്ക് പൊക്കി വെച്ചു. അവൾ എന്റെ മാറിൽ തലചായ്ച്ച് ഉറങ്ങി. ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ നിഷ്കളങ്കമായി ഉറങ്ങുന്ന സ്വാതിയെ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിലെ ചിത്രം മാറുകയായിരുന്നു.

രാവിലെ സുനിൽ തോളിൽ തട്ടിയപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്. സ്വാതി എന്റെ മാറിൽ തലചായ്മച്ചുറങ്ങുന്നു. ഞാൻ ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവളെ ചുറ്റിപിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവളുടെ തലക്കുമേലെ തല ചായ്ച്ച് ഞാൻ. ഞാൻ അനങ്ങിയപ്പോൾ സ്വാതിയും എഴുന്നേറ്റു. പരിസര ബോധമുണ്ടായപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് അവൾ മാറി ഇരുന്നു. ചമ്മൽ മറയ്ക്കാനായി പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു. ഞാൻ പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റ് വീണ്ടും മുമ്പിലേക്ക് ഒരു സർകീട്ടിന് പൊയി. ഇനിയും എത്ര ദൂരം ഉണ്ടെന്നു ക്രൈഡവറോട് അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ ഒരു മണിക്കൂറോളം ഉണ്ടെന്ന് ഉത്തരം കിട്ടി. അടുത്തെവിടെയെങ്കിലും ഒന്ന് മുള്ളാനായി നിർത്തണമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവിടെ തന്നെ ഇരിപ്പായി. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ സുനിലും മുന്നിലേക്ക് വന്നു. അടുത്ത ഒഴിഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് വണ്ടി നിർത്തി ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി. മയങ്ങി കിടന്നവർ ചിലർ കണ്ണു മിഴിച്ച തുടങ്ങി. “നീ കൊള്ളാല്ലൊ മോനെ ദിനേശാ. അവളെ നീ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് വളച്ചോ? സുനിൽ ചോദിച്ചു ‘ഏയ്. അങ്ങനെ അല്ലെടാ.. അവൾ ഉറങ്ങിയപ്പോൾ ചാഞ്ഞു എന്നെ ഉള്ളൂ’ ഞാൻ ന്യായീകരിച്ചു.

“മ്മം കണ്ടിട്ട് അങ്ങനെ അല്ലല്ലൊ തോന്നിയത്. അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചല്ലേ നീ ഉറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നെ…? സുനിൽ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു ‘ച്ചെര. ഉറക്കത്തിൽ അറിയാതെ. വേറെ ആരെങ്കിലും കണ്ടുകാണുമൊ? എനിക്ക് സംശയമായി. ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്തു വിചാരിച്ചു കാണും എന്ന ചമ്മൽ. “കണ്ടാലെന്താ. ഓ. എടാ അവളു വളഞ്ഞെന്നാ എനിക്ക് തോന്നണെ.. അല്ലെങ്കിലേ അവൾക്ക് നിന്നോട് ഒരു സോഫ്റ്റ്കോർണർ ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന് തോന്നുന്നു. എന്തായാലും വിടാതെ പിടിച്ചോ മോന്നെ.” അപ്പോഴേക്കും കുറച്ച് പേർ അങ്ങോട്ടെത്തി. മുള്ളുന്നവരുടെ ഒരു വരി തന്നെ അവിടെ നിരന്നു. തിരിച്ച ബസ്സിൽ എത്തിയപ്പോൾ പെണ്ണുങ്ങൾ കുറച്ച് പേർ എത്തി നോക്കുന്നു. സീൻ പിടിക്കുകയാണോ ഇവളുമാർ. അടുത്തു ചെന്നപ്പോൾ ആണ് കാര്യം പിടികിട്ടിയത്. അവർക്കും ഒന്നു മുള്ളണം.

പക്ഷെ ഞങ്ങളെ പോലെ ഭൂമി മുഴുവൻ മൂത്രപ്പുര എന്ന തത്വം അവർക്കു പ്രാവർത്തികമാക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലൊ. ഒരു മണിക്കൂറിനകം സ്ഥലത്തെത്തും എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്കിത്തിരി ആശ്വാസമായി. വഴിയിൽ ഹോട്ടൽ വല്ലതും കണ്ടാൽ നിർത്താനും തീരുമാനിച്ചു. ഒരു കാപ്പിയും കടിയും ആകാം. ഒരു വെടിക്ക് രണ്ട പക്ഷി. അഞ്ച് മിനിട്ടിനകം ഒരു മോശമില്ലാത്ത ഹോട്ടൽ കണ്ടപ്പോൾ അവിടെ നിർത്തി എല്ലവരും ചായ കുടിക്കാൻ ഇറങ്ങി. കൈയും മുഖവും കഴുകാനായി ഞാൻ പോയപ്പോൾ സ്വാതി അവിടെ ഉണ്ട്. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ തലകുന്നിച്ച നടന്നു. ഈ പ്രശ്നം എങ്ങനേയും നേരെ ആക്കണമെന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. കാപ്പിയെല്ലം കുടിച്ച് തിരിച്ച ബസ്സിൽ കയറിയപ്പോൾ ഞാൻ രേണുവിനോട് പറഞ്ഞ സ്വാതിയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു. “സ്വാതി. അയാം സോറി ഇഫ് ഐ എമ്പാരസ്ഡ് യൂ. ഐ വാസ് ഇൻ സ്കീപ്. ആൻറ്. ഞാൻ പറയാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ തപ്പി.”നൊ ജിന്നു. ഐ ഷ്ഡ് ബി സോറി. ഐ വാസ് ദ വൺ ഹു ലീന്റെ ഓൺ യൂ.” തല കുനിച്ച് കൊണ്ട സ്വാതി പറഞ്ഞു. ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് നിശബ്ദദത പരന്നു. (ബാക്കി മലയാളത്തിലേക്ക്.) ‘രാത്രി നന്നായി ഉറങ്ങിയോ?

ഞാൻ ചോദ്യങ്ങളുടെ ഗതി ഒന്ന് മാറ്റിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഉം…” സ്വാതി മൂളി. ഹൊ. അത്രയും സമാധാനം’ ആ മുഖത്തൊരു നാണം മിന്നിമറഞ്ഞുവൊ. ഞാൻ കുനിഞ്ഞ് അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി. അവിടെ നാണത്തിലലിഞ്ഞ ഒരു ചിരി വിടർന്നിരുന്നു. “അപ്പോൾ വേണമെന്ന് വിചാരിച്ച ചെയ്തതാണല്ലെ. കള്ളൻ…” എന്റെ കവിളിൽ നുള്ളി സ്വാതി ചോദിച്ചു. ” ആണെന്ന് തന്നെ വെച്ചോ. എന്തേ പരാതി വല്ലതും ഉണ്ടോ’ അവളുടെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പത്ത പിടിച്ച് വലിച്ച് ഞാൻ ചോദിച്ചു. “മ്മം. ഉണ്ടല്ലൊ. എന്തിനാ ഇത്ര പെട്ടെന്നു നേരം വെളുത്തത്. അങ്ങനെ ഉറങ്ങാൻ നല്ല സുഖമായിരുന്നു.” സ്വാതി ചിരിച്ച്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശരി. അപ്പൊ നമ്മൾ തമ്മിൽ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ലല്ലോ…’ എന്നു പറഞ്ഞ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. ഒരു നറുപുഞ്ചിരിയിൽ സ്വാതി ഉത്തരം നൽകി. ഞാൻ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെ തന്നെ ഇരിക്കാൻ രേണു കണ്ണുകാണിച്ചു. ഇപ്പൊ വേണ്ട എന്നു ഞാൻ ആംഗ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു.

മൂന്നാറിൽ എത്തി ഡോർമിറ്ററിയിൽ സാധനങ്ങൾ വെച്ച് ഒരോരുത്തരായി പല്ലുതേക്കാനും മറ്റുമായി പോയി. തണുപ്പു കാരണം കുറച്ച് പേർ കുളി വേണ്ടെന്ന് വെച്ചു. കോമൺ റൂം ഡോർമിറ്ററി അല്ലായിരുന്നു. ഒരു റൂമിൽ എട്ടു കട്ടിലുകൾ. താൽകാലികമായി അവർ ഒരു ഭാഗം കർട്ടൺ ഇട്ട മറച്ചിട്ടുണ്ട്. ചെന്ന ഉടനെ മറച്ച ഭാഗത്തുള്ള അടുത്തടുത്ത രണ്ട് കട്ടിലുകൾ വിനീതും മിനിയും കയ്യടക്കി. അവരുടെ മനസ്സിലിരുപ്പ് കണ്ട് ഞാനും സുനിലും നേരെ മറുഭാഗത്തേക്ക് പൊയി. രേണുവും സ്വാതിയും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ അങ്ങോട്ട് നടന്നു. അവിടെ ഒരു കട്ടിലിൽ നേരത്തേ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്ന അനന്തരാമനെ രേണു ത്രന്തപൂർവ്വം കർട്ടൻ മറച്ച ഭാഗത്തേക്ക് മാറ്റി. “ഇത് എങ്ങനെയാ ശരിയാകുന്നെ. ഇവിടെ നമുക്ക് പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് കിടക്കാനുള്ളതല്ലെ? മിനി പരാതി പോലെ പറഞ്ഞു. “അതു കൊണ്ടാണൊ വിനീത് അവിടെ കിടക്കുന്നെ. ഒരേ റൂമിൽ അല്ലെ. എവിടെ ആണെങ്കിലും ഒരു പോലെ തന്നെ’ രേണു തിരിച്ചടിച്ചു. തർക്കം ഏതായാലും അവിടെ നിന്നു. എല്ലാവരും റെഡി ആയി ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങി. ആദ്യം പോയത് ഫാക്ടറിയിലേക്കായിരുന്നു.

ഫാക്ടറിയുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളും മറ്റും ഒക്കെ ചുറ്റി കണ്ട ഞങ്ങൾ അവിടത്തെ കാൻറീനിൽ ഊണും തരപ്പെടുത്തി. സുരേഷിന്റെ അച്ഛന്റെ കൂടെ പിന്നേയും ഫാക്ടറിയുടെ മറ്റു ഭാഗങ്ങൾ കണ്ട് ഞങ്ങൾ ചായത്തോട്ടത്തിലേക്ക് നീങ്ങി. ചായത്തോട്ടവും അവിടെ ഇലകൾ പറിക്കുന്ന വിധം എന്നിവയൊക്കെ സുരേഷിന്റെ അച്ഛൻ വിശദമായി പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ഫാക്ടറിയുടെ ഭാഗങ്ങളും ചായത്തോട്ടവും അവിടത്തെ മൂടൽമഞ്ഞു മൂടിയ മലകളും ഒക്കെ ഞാൻ എന്റെ കാംകോടറിൽ പകർത്തി. ഇടക്കിടെ പിള്ളേരുടെ ഓരോ വികൃതികളും വേലത്തരങ്ങളും ആ ക്യാമറ കണ്ണുകൾ ഒപ്പിയെടുത്തു. തേയില പറിക്കുന്ന കിളിമണികളേയും ക്യാമറ വിട്ടില്ല. അതിലൊരുത്തിക്ക് ഇത്തിരി ഇളക്കം കൂടുതൽ. കാംകോടർ കണ്ടിട്ടാകാം. ഭയങ്കര ചിരിയും ഇളക്കവും ഒക്കെ. സുരേഷിന്റെ അച്ഛൻ കൂടെ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ വളയുമോ എന്ന് ഒന്നു നോക്കാമായിരുന്നു.

ഞാൻ ഒരു ചിരിയിൽ കാര്യങ്ങൾ ഒതുക്കി. അവളും തിരിച്ച വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചു. കറുത്ത സുന്ദരീ. നിന്നെ ഞാൻ മനസ്സിൽ കുറിച്ചിട്ടുണ്ട്. “മോന്നെ. അടിപൊളി ചരക്ക. കിട്ടുമോടെ ഇതിനെ ഒന്ന്. ചോദിച്ചു.

സുനിൽ എന്റെ ചെവിയിൽ മെല്ലെ”സുരേഷിന്റെ അച്ഛനില്ലെങ്കിൽ ഒന്ന് മുട്ടി നോക്കാമായിരുന്നു. അല്ല. നിനക്ക് കയ്യിൽ ഒതുങ്ങാത്ത രണ്ട് മുലക്കുന്നുകൾ ഉണ്ടല്ലൊ. അതു കയ്യിൽ നിന്നൊഴിഞ്ഞ് നേരം കാണുമൊ? ഞാൻ ചോദിച്ചു അപ്പോൾ രേണുവും സ്വാതിയും അങ്ങോട്ട് വരുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. ‘ദേ’ വരുന്നു.” ” എന്താ ഇവിടെ രണ്ടും കൂടി കുശുകുശുക്കുന്നെ’ രേണു ചോദിച്ചു. “അല്ല. ഈ തേയില പറിക്കുന്നത് ഒരു കലയാണേ.. അതിങ്ങനെ നോക്കി തിരഞ്ഞ് പറിക്കണ്ടേ. ഇവരത് എത പെട്ടെന്നാ പറിക്കണേ. നോക്കിയെ” സുനിൽ വളരെ സീരിയസ്സായി പറഞ്ഞു “അതേ.. കണ്ടാൽ എത്ര എളുപ്പം. പറിക്കുമ്പോൾ അറിയാം ബുദ്ധിമുട്ട് ഞാനും സംഭാഷണത്തിൽ കൂടി ഇത്തിരി സംശയത്തോടെ രേണു ഞങ്ങളെ നോക്കി. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു. ‘ങാ. ശരി. നടക്കാം. എല്ലാവരും പൊയി.”

ഞങ്ങൾ നടന്നു. രേണു കുറച്ച് മുന്നിലായും. ഞങ്ങൾ ആ പെണ്ണിനെ വായിനോക്കുകയായിരുന്നെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായെന്നും അത് അവൾക്ക് ഇഷ്ടപെട്ടില്ലെന്നും ആ നടപ്പിൽ അവൾ സ്പഷ്ടമാക്കി. “അളിയാ. ഇത്തിരി ദേഷ്യത്തിലാണെന്ന തോന്നണെ. വേഗം ഒരു വാസന സോപ്പ് പതിപ്പിച്ചോ’ ഞാൻ സുനിലിനെ മുന്നിലേക്ക് തള്ളിവിട്ട് പറഞ്ഞു. ഇത്തിരി അകലം പാലിച്ച് ഞാൻ നടന്നു. സ്വാതി അത് കണ്ട കാര്യം മനസ്സിലാക്കി എന്റെ കൂടെ കൂടി. സുനിൽ രേണുവിനോടൊപ്പം നടന്ന് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി. (സംഭാഷണം തുടക്കം മുതൽ തന്നെ മലയാളത്തിലാക്കിക്കോട്ടെ.) “രണ്ടും കൂടെ ആ പെണ്ണിനെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുകയായിരുന്നല്ലെ. ഞങ്ങൾ കണ്ടു” സ്വാതി എന്നോട് പറഞ്ഞു. ആ ശബ്ദദത്തിൽ ലേശം പരിഭവമില്ലേ. ‘ഏയ് അങ്ങനെ അല്ല. ഇല പറിക്കുന്നത് ഒന്നു എടുക്കണം എന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ പിന്നെ എടുക്കുമ്പോൾ ഒരു സുന്ദരി ആയ പെണ്ണ അത് പറിക്കുന്നത് തന്നെ എടുക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു.” ഞാൻ പറഞ്ഞു

സ്വാതിയുടെ സംശയം മാറിയില്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. “വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ ഇതിൽ റീറൈവന്റ് ചെയ്ത കാണിക്കാം.“ ഞാൻ സ്വാതിയോട് പറഞ്ഞു. “വേണ്ട. ജിനുവിനെ എനിക്കു വിശ്വാസമാണ്. ജിനു നല്ല കുട്ടിയാ…’ എന്റെ കൈ ചുറ്റി പിടിച്ച സ്വാതി പറഞ്ഞു. ദൈവമേ.. ഇവൾ ഇത് എന്ത് വിചാരിച്ചാണ് എന്റെ കൈയ്യും ചുറ്റിപിടിച്ച ചാരി നടക്കുന്നെ. കൈ വിടാനുള്ള പരിപാടി ഒന്നും കാണുന്നില്ല. സുനിൽ പറഞ്ഞ പോലെ ഇവൾക്ക് പ്രേമം വല്ലതും ആണോ. എങ്കിൽ കഴുത്തിൽ കുടുങ്ങിയത് തന്നെ.

ചായത്തോട്ടം കാണലും ഫോട്ടൊ എടുക്കലും കറങ്ങലും ഒക്കെ ആയി അന്ന് സമയം പോയി. തിരിച്ചെത്തി എല്ലാവരും കൂടി ഒരു ഡോർമിറ്ററിയിൽ കൂടി. മുൻപു നടന്ന ടിപ്പുകളിലെ കഥകളും അമളികളും മറ്റും പറഞ്ഞ സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. ഇടക്ക് ഞാൻ റൂമിൽ പോയപ്പോൾ വിനീതും മിനിയും അവിടെ ഉണ്ട്. മിനി കിടക്കുന്നു. വിനീത് അടുത്ത കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുന്നു. “നിങ്ങൾ എന്താ അവിടെ വരാതെ ഒറ്റക്കിരിക്കുന്നേ? ഞാൻ രണ്ടു പേരോടുമായി ചോദിച്ചു “മിനിക്ക് ഭയങ്കര തലവേദന. ഞാൻ കൂടെ ഇരുന്നു എന്നേ ഉള്ളൂ.“ വിനീത് പറഞ്ഞു അതിലെന്തോ കുനിഷ്ട പരിപാടി ഇല്ലേ എന്ന് എനിക്ക് സംശയം തോന്നി ‘ഗുളിക വല്ലതും കഴിച്ചോ മിനീ” ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നടന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ഇല്ല എന്ന് മിനിയും ഉവ്വെന്നു  വിനീതും ഒരുമിച്ച് പറഞ്ഞു. രണ്ടും എന്തോ പ്ലാൻ ചെയ്തിട്ടാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ വേറെ തെളിവൊന്നും വേണ്ടല്ലൊ.

എന്തായാലും അത് കണ്ടുപിടിച്ചിട്ട് തന്നെ കാര്യം. “ഇപ്പോൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോകും. കഴിക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ എല്ലാം ശരിയാകും” സംശയം പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് വരാൻ വയ്യ. എനിക്കെന്തെങ്കിലും പാക്ക് ചെയ്തു കൊണ്ടുവരാമോ? മിനി ചോദിച്ചു. ഞാൻ വിനീതിനെ നോക്കി.”എനിക്കും കൂടി. പാക്ക് ചെയ്താൽ.. അല്ല. അവളെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കി പൊകേണ്ടല്ലോ.” വിനീത് എന്നോട് പറഞ്ഞു. “അതു ശരിയാ.. ഞാൻ രണ്ട് പേർക്കും ഭക്ഷണം പാക്ക് ചെയെടുക്കാം. വിനീത് ഒരു കാര്യം ചെയ്യു വരുന്ന വഴി ആ മൂലയിൽ ഞാൻ ഒരു മെഡിക്കൽ ഷോപ്പ കണ്ടിരുന്നു. അവിടെന്ന് ഒരു പാരസൈറ്റമോൾ വാങ്ങു.” ഞാൻ വിനീതിനെ നിർബന്ധിച്ച് മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു. “പേടിക്കണ്ട. ഗുളിക കഴിച്ച ഭക്ഷണവും കഴിച്ച ഒരു ഉറക്കവും കഴിയുമ്പോൾ നാളെ എല്ലാം ശരിയാകും’ ഞാൻ മിനിയോടായി പറഞ്ഞു. എന്റെ തലയിൽ പക്ഷെ ചിന്തകൾ കാടുകയറുകയായിരുന്നു. ഇവരുടെ ഉദ്ദേശം എന്തായാലും പന്തിയല്ല. അതു കണ്ടു പിടിച്ചു തന്നെ കാര്യം. ഞാൻ പോയി ചാർജിനിട്ടിരിക്കുന്ന കാംകോടർ എടുത്ത് നോക്കി. മുഴുവൻ ചാർജായിട്ടില്ല.

പക്ഷെ ഇതു പുറത്ത് വെച്ചാൽ ശരിയാവില്ല. ഞാൻ ബാഗെടുത്ത് കട്ടിലിനു മുകളിൽ വെച്ചു.മിനിയെ നോക്കി. അവൾ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കാംകോടർ എടുത്ത് ബാഗിനകത്ത വെച്ച് ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. “മിനി കിടന്നോളൂ. ലൈറ്റ് ഞാൻ ഓഫ് ചെയ്യണോ? “വേണ്ട. ലൈറ്റ് ഇരുന്നോട്ടെ’ മിനി തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. ഞാൻ ബാഗ് തുറന്ന കാംകോടറിലേക്ക് വീണ്ടും ചാർജർ കുത്തി. പുതിയ ടേപ്പിട്ടു. കട്ടിലിനു മുകളിൽ ചാർജറിന്റെ വയർ കാണാതിരിക്കാൻ ഞാൻ അതു തലയിണക്കടിയിലേക്ക് നീക്കി വെച്ചു. ബാഗ് തുറന്ന് ലെൻസ് പുറത്ത് കാണാത്ത തരത്തിൽ മിനിയുടെ കട്ടിലിനു നേരെ തിരിച്ച വെച്ചു. വ്യൂസ്ക്രീൻ തുറന്ന് സൂമും ഫോക്കസ്സും ശരിയാക്കി. ബാഗിന്റെ മുകളിലെ ഫ്ലാപ്പിട്ട് ഞാൻ ഒന്നു കൂടി കുനിഞ്ഞ് നോക്കി എല്ലാം ശരിയാണെന്ന് ഉറപ്പാക്കി. വ്യൂ സ്ക്രീൻ അടച്ച ബാഗിന്റെ ഫ്ലാപ്പ താഴ്ചത്തി പകുതി സിപ്പിട്ട് വെച്ചു. വിനീത് അപ്പോഴേക്കും വാതിൽക്കൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.

“ഗുളിക കിട്ടിയോ? ഞാൻ ചോദിച്ചു. ഉല്ലെന്ന് വിനീത് തലയാട്ടി. അവന്റെ കണ്ണ് ഞാൻ നേരത്തെ കാംകോടർ വെച്ചിരുന്ന മേശയിലേക്ക് നീണ്ടു. “ബാഗിൽ ഞാൻ കാംകോടർ വെച്ചിട്ടുണ്ട്. തുണികൾക്ക് താഴെ ആണ് വെച്ചിരിക്കുന്നെ. എന്നാലും ഒരു കണ്ണ് വേണം കേട്ടൊ. നീ എന്തായാലും ഇവിടെ ഉണ്ടാകില്ലേ”. ഞാൻ വിനീതിനോടായി ചോദിച്ചു. “ഞാൻ ഇവിടെയോ മുൻപിൽ മറ്റേ ഡോർമിറ്ററിയിലോ കാണും. മിനി ഉണ്ടാകുമല്ലൊ ഇവിടെ. വാതിൽ ചാരിയേക്കു മിനി.” എന്നു പറഞ്ഞു വിനീത് എന്നോടൊപ്പം പുറത്തിറങ്ങി. അരമണിക്കൂറിൽ ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ റെഡിയായി. വിനീത് വരുന്നില്ല എന്നും എന്തു കൊണ്ടാണ് എന്നുമൊക്കെ സുരേഷിനോട് പറയുന്നു. പെട്ടെന്ന് ഓർത്തതു പോലെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. ‘മിനിക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത് എന്ന് ചോദിച്ചില്ലല്ലോ. ഇപ്പൊ വരാം.” ഞാൻ റൂമിലേക്ക് നടന്നു. റൂമിൽ എത്തി മുട്ടി തുറന്ന് ഞാൻ കടന്നു. മിനി അപ്പൊഴും കിടക്കയിൽ തന്നെ. “മിനി. എന്താണ് കഴിക്കാൻ വേണ്ടത്.“ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“എന്തെങ്കിലും. ചപ്പാത്തിയൊ മറ്റോ.” മിനി പറഞ്ഞു. ഞാൻ പതുക്കെ ബാഗിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. സിപ്പിനിടയിലൂടെ കൈയിട്ട് കാംകോടർ ഓൺ ചെയ്തു. ആരോ വരുന്ന ശബ്ദദം കേട്ട ഞാൻ മിനിയുടെ കട്ടിലിന് അടുത്തെത്തി “അപ്പൊ. ചപ്പാത്തിയും വെജിറ്റബിൾ കറിയും.’ അപ്പോഴേക്കും വിനീത് മുറിയിലേക്ക് വന്നു. “നിനക്കെന്താ വിനീതേ വേണ്ടത് ഞാൻ അവനോടായി ചോദിച്ചു. “എനിക്കും ചപ്പാത്തിയും ചിക്കനോ മറ്റോ. കാശു വേണോ? അവൻ പേഴ്സ് എടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ‘ഏയ്. അതു വന്നിട്ട് തന്നാൽ മതി’ ഞാൻ മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

എല്ലാവരും കൂടി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇറങ്ങി. കുറച്ച് ദൂരെ ഉള്ള ഹോട്ടലിലേക്കാണ് പൊകുന്നത്. അവിടെ ഭക്ഷണം വളരെ നല്ലതാണെന്ന് വിനീത് പറഞ്ഞത്രെ. മം. കാള വാലു പൊക്കുമ്പോൾ തന്നെ അറിഞ്ഞുകൂടെ എന്തിനാണെന്ന്. എന്റെ കാംകോടർ പിടിക്കുന്ന കന്നിസീൻ യാതൊരു പ്രശ്നവുമില്ലാതെ കിട്ടണേ എന്റെ ദൈവമേ !!! ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഞങ്ങൾ പുറപ്പെട്ടു. കുറ്റം പറയരുതല്ലൊ. ഹോട്ടലിലെ ഭക്ഷണം അടിപൊളി ആയിരുന്നു. കുറച്ച് കത്തിയായിരുന്നു എന്നു മാത്രം. ഭക്ഷണമെല്ലാം കഴിച്ച മിനിക്കും വിനീതിനും ഉള്ളത് പൊതിഞ്ഞു ഞാൻ ഇറങ്ങി. ഞാൻ ബസ്സിൽ കയറി ഇരുന്നു. സുനിലും രേണും സ്വാതിയും പിന്നാലെ വന്നു. സുനിൽ എന്റെ കൂടെ ഇരിക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ രേണു അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. സ്വാതിക്ക് നേരെ കണ്ണ് കാണിച്ചു. സ്വാതിയെ നോക്കി ഒന്നു ചിരിച്ച സുനിൽ പിന്നിലെ സീറ്റിലേക്ക് പോയി ഇരുന്നു. കൂടെ രേണുവും. എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സ്വാതി എന്റെ കൂടെ ഇരുന്നു. കയ്യിൽ ചുരുട്ടിപിടിച്ച സോഫ്(പെരിഞ്ചീരകം) നീട്ടി.

അതിൽ നിന്നും എടുക്കാതെ ഞാൻ വാ തുറന്നു. ഒന്ന് ചുറ്റും നോക്കി സ്വാതി ഇത്തിരി എടുത്ത് എന്റെ വായിലേക്കിട്ടു. ഞാനവളുടെ വിരലു കടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കിട്ടിയില്ല. വിരലുകൾ ചുണ്ടിൽ ഉരസിയതേ ഉള്ളൂ. സ്വാതി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ കയ്യിൽ അടിച്ചു. എന്നിട്ട എന്റെ കൈ ചുറ്റി പിടിച്ച തല ചായ്ച്ച് ഇരുന്നു. ഞാൻ സ്വാതിയോട് അവളുടെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ ഒരോന്ന് ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. വീട്ടിൽ ആരൊക്കെ ഉണ്ട്. എന്തു ചെയ്യുന്നു. എവിടെ ഒക്കെ ആണ് പഠിച്ചത്. അവിടെ ബോയ്ഫ്രണ്ട്സ്  ഉണ്ടായിരുന്നോ. അങ്ങനെ അങ്ങനെ. അതെല്ലാം അവളും ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കൂടുതൽ അടുത്തറിഞ്ഞു. റൂമിൽ എത്തിയപ്പോൾ മിനി എഴുന്നേറ്റ ഇരിപ്പുണ്ട്. മുഖത്ത് ഒരു തെളിച്ചും കാണുന്നു. വിനീത് അവിടെ ഇല്ല. “ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട് മിനി.. തലവേദന കുറവുണ്ടോ? ഞാൻ ചോദിച്ചു. ‘ങാ ഗുളിക കഴിച്ച് ഒന്ന് കിടന്നു. ഇപ്പോൾ കുറവുണ്ട്. നല്ല വിശപ്പും” മിനി പറഞ്ഞു ‘ങാ. അപ്പൊ ഞാൻ രണ്ട ചപ്പാത്തി കൂടുതൽ വാങ്ങിയത് നന്നായി’ ഞാൻ പാക്കറ്റ് മിനിയെ ഏൽപിച്ചു.

“എത്രയായി.’മിനി ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ പിന്നെ വിനീതിനോട് വാങ്ങിക്കോളാം. അവനെവിടെ?” “കുളിക്കാൻ പോയി എന്നു തോന്നുന്നു” ഞാൻ നേരെ കട്ടിലിനടുത്തേക്ക് നടന്ന് ബാഗ് എടുത്ത് താഴെ വെച്ചു. തുറന്ന് കാംകോടർ നോക്കി. അതിപ്പോഴും ഓൺ ആണ്. കാംകോടർ ഓഫ് ചെയ്ത് ഞാൻ അത് ചാർജായോ എന്ന് നോക്കി. ഇനിയും മുഴുവൻ ചാർജായിട്ടില്ല. അതെങ്ങനെ. കഴിഞ്ഞ ഒന്നര മണിക്കൂറായി ഓൺ ആയി കിടക്കുകയല്ലെ. കാംകോടർ എടുത്ത് ഉള്ളിലേക്ക് വെക്കുമ്പോൾ സുനിൽ വന്ന് എന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.

“ഇവരു രണ്ടും കൂടി എന്തോ പരിപാടി ഒപ്പിച്ച മട്ടുണ്ട്.” ‘ങാ ഉണ്ടെങ്കിൽ അവർക്ക് നല്ലത്. എന്താണെങ്കിലും നമുക്കു കാണാം” ഞാൻ കണ്ണിറുക്കിക്കാണിച്ച ബാഗിലേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി. അകത്ത് കാംകോടർ കണ്ടപ്പോൾ അവന കാര്യങ്ങൾ എതാണ്ട് മനസ്സിലായി. കുറച്ച് അവിടിവിടെ കറങ്ങി സുനിൽ എന്നോട് ചോദിച്ചു. “ജിനു നിന്റെ കാംകോടറിൽ നൈറ്റ് ഷോട്ട് ഇല്ലേ? ‘നൈറ്റ് ഷോട്ട് ഉണ്ട്. പക്ഷെ അത് മുഴുവൻ പച്ചയായെ കാണു. ചില ഇംഗ്ലീഷ് പടത്തിൽ ഇരുട്ടത്തൊക്കെ കാണുന്ന പോലെ. ആൾക്കാരെ ശരിക്ക് കാണില്ല” ഞാൻ അവനോട് വിശദീകരിച്ചു. “അപ്പൊ രാത്രി എങ്ങനെയാ എടുക്കുന്നെ. ഇരുട്ടിൽ എടുക്കാൻ പറ്റില്ലേ” സുനിൽ ചോദിച്ചു. “അതിന് ബാക്ക് ലൈറ്റ് എന്നോ മറ്റോ ഒരു ഓപ്ഷൻ ഉണ്ട്. വെളിച്ചും കുറവുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ അതാണ് ഉപയോഗിക്കണ്ടത്. ഇതു വരെ പരീക്ഷിച്ചിട്ടില്ല” ഞാൻ പറഞ്ഞു “എവിടെ അത്. എടുക്ക്. നമുക്ക് ഒന്ന് പുറത്ത് പോയി പരീക്ഷിക്കാം’. സുനിൽ പറഞ്ഞു. ഓ. അത് ബാഗിനകത്താണ്.” ഞാൻ ആദ്യം മടി പറയുന്ന പോലെ നിന്നു പിന്നെ കാംകോടർ എടുത്തിട്ട് പറഞ്ഞു “ശരി എടുക്കാം” ഞാൻ കാംകോടർ എടുത്ത് സുനിലിനോടൊപ്പം പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

“നീ കൊള്ളാമല്ലൊ മോന്നെ. നീ ഇതു ഓൺ ചെയ്തു വെച്ചിരുന്നോ? പുറത്തെത്തി നടക്കുമ്പോൾ സുനിൽ ചോദിച്ചു.