ഇന്ദുലേഖ ഭാഗം – 3

ഇന്ദുലേഖയുടെ അറയിൽ നിന്നും തഴേക്കിറങ്ങി ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ തന്റെ അറയിൽ വന്ന്, തന്റേയും ഇലേഖയുടെയും പ്രിയപ്പെട്ട വാല്യകാരിയും തോഴിയുമായ അമ്മുകൂട്ടിയോടു താൻ  അറയിലേക്ക് പോകുകയാണെന്നും എങ്കിലും അത്യാവശ്യം ഉണ്ടാവൂകായാണെങ്കിൽ രഹസ്യമായി വന്നു വിളിക്കണം എന്നും ആവശ്യപെട്ടിട്ട് ഇരുട്ടിന്റെ മറപറ്റി ചൂവരങ്ങ് മാളികയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി മാധവന്റെ മൂറിയിലേക്കു നടക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഈ അവസരത്തിൽ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയും മാധവന്നും തമ്മിലുള്ള പൂർവബന്ധത്തെ പറ്റി പ്രസ്താവിക്കാതിരൂന്നാൽ കഥയുടെ സുഗമമായ അസ്വാഭനം തടസപ്പെടാൻ സംഗതിയായേക്കു എന്നതിനാൽ ഒരൽപ്പം ചരിത്രത്തിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കാൻ വായനക്കാർ അനുവദിക്കണം എന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു. ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ ഒക്കത്തുവച്ചു വളർത്തിയ കൂട്ടിയാകുന്നു മാധവൻ. ഇംഗ്ലീഷ് പഠനവും മറ്റുമായി മാധവൻ ബാല്യത്തിലേ ചുറഞ്ഞു ചോയിരുന്നെങ്കിലും പലപ്പോഴും അവധികാലത്ത് തറവാട്ടിലെത്തുമ്പോൾ ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയോടൊപ്പം തന്നെയായിരുന്നു ലോഹ്യവും സഞ്ചാരവും. മാധവന്റെ അമ്മയായ പാർവതിയമ്മയെക്കാളും മാധവന് ഇഷ്ടവും സാമീപ്യവും ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയോട് തന്നെയായിരുന്നുതാനും ഇന്ദുലേഖയെ കൊണ്ടു മാധവനെ സംബന്ധം ചെയ്യിക്കണം എന്നു ആശിച്ചിരുന്ന ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ മാധവനോട് അത്യധികം പ്രിയത്തോടെയും ആണ്  സംസാരിച്ചിരുന്നത്

മാധവനുമായുള്ള തന്റെ അപൂർവസ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ ഓരോ നിമിഷവും ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ ഓർമ്മയിൽ കരുതിവച്ചിരുന്നു. മാധവന്നു ചത്ത്പന്ത്രണ്ടുവയസുള്ളപ്പോഴാണു സംഗതികൾ മറ്റൊരു ദിശയിലേക്ക് തിരിയാൻ ഇടയായത്. ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയും മാധവനും കുളപ്പുരയിൽ കൂളിക്കുകയായിരുന്നു. കൂറച്ചുനേരം നീന്തി തുടിച്ചതിനുശേഷം ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ താളിതേയ്ക്കാൻ കൂളപടവിലേക്കു കയറിയതായിരുന്നു. മാധവൻ കഴുത്തൊപ്പം വെള്ളത്തിൽ കൂളത്തിൽ തന്നെ.

ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ അരയിൽ ഒരു ചെറുതോർത്തുമാത്രമേ ചുറ്റിയിരുന്നുള്ളൂ (അക്കാലത്തെ നായർസ്ത്രീകൾ പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ മാത്രമാണു ധവളമായ ഒരു ഉത്തരീയം കൊണ്ടു മാറുമറയ്ക്കുക എന്നതു ചരിത്രബോധമുള്ള വായനക്കാർക്ക് പറഞ്ഞുതരേണ്ടതില്ലല്ലേ. ഇന്ദുലേഖയെപോലുള്ള ചില പരിഷ്കാരി പെണ്ണുങ്ങൾ മാത്രമേ മൂലക്കച്ചു കെട്ടിയിരുന്നുള്ളൂ

അയിൽ ധരിച്ചിരുന്ന ചെറുചേല നനഞ്ഞ് ശരീരത്തിൽ ഒട്ടിപിടിച്ചിരുന്നതിനാൽ നഗ്നത മറയ്ക്കുക എന്ന കർത്ത്യ അതു നിർവഹിച്ചിരുന്നില്ല ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയുടെ ഗുഹ്യപ്രദേശത്തിലെ cs: നിബിഢതുപോലും പൂറത്ത് ്യക്തമായി ഭർശിക്കപ്പെടൂന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കുനിഞ്ഞു നിന്നു കാലിലും മറ്റും താളി തേയ്ക്കക്ക, കടക്കണ്ണാൽ ഒന്നു മാധവനെ കടാക്ഷിച്ചപ്പോൾ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ സത്യമായും ആശ്ചര്യഭിതയായിപോയി ചെയ്യുന്നതെന്താണെന്ന് ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയ്ക്കു ക്ഷണം മനസിലായി മാധവൻ തന്നെ വീക്ഷിച്ച് മുഷട്ടിലെ മഥുനം നടത്തുകയാണ്. ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയ്ക്ക് അന്നേമം ഉണ്ടായ മനോവിചാരങ്ങൾ എന്താണെന്നു പറയുക, പ്രയാസം.

എന്തായാലും മാധവന്നു നല്ലോരു ദർശനസൗഭാഗ്യം നൽകാൻതന്നെ അപ്പോൾ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ മനസ്സാ തീരുമാനിച്ചെങ്കിലും കൂറച്ചു വ്യസനിപ്പിക്കാതെയും പരിഹസിക്കാതെയും മറ്റൊന്നിലേക്കും കടക്കേണ്ടത്തിലെന്നും കരുതിവച്ചു. ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ മാധവന്നു ഏതാണ്ടു പുറംതിരിഞ്ഞാണ് നിന്നിരുന്നത്. അവർ തന്റെ തോർത്തുശീല ഒമൽപ്പംകൂടി ഉയർത്തി കെട്ടിയപ്പോൾ, തൊട്ടുതാഴെയായി നിന്നതേയുള്ളൂ. säsodalosaxik താളിത്തേയ്ക്കാനെന്ന വ്യാജേന അവർ നന്നായി കുനിഞ്ഞപ്പോൽ കുളത്തിൽ കിടക്കുന്ന മാധവന് പിന്നിലൂടെ, പുറത്തേക്കു തള്ളിയിരിക്കുന്ന തന്റെ മദനപൊയ്ക്കു വ്യമായും ദർശിക്കാനാവും എന്ന് ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ നിരൂവിച്ചു. അത് കൃത്യമായി എന്ന് മാധവന്റെ ഹസൂചലനം വർദ്ധിക്കുന്നതിൽ നിന്നും തന്റെ കള്ളനോട്ടത്തിലൂടെ, ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ മനസിലാക്കി. കൂറച്ചുനേരം അത്തരം ദർശനസുഖം നൽകിയതിനുശേഷം ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ കുളത്തിലേക്കിറങ്ങി. എങ്കിലും മാധവനെ നേരേ നോക്കാനും മറ്റും അവർ മുതിർന്നില്ല. ഒരു ചക്ഷെ അവൻ ഇപ്പോൾ ചെയ്യുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്വർഗീയസുഖകരായകമായ കർമ്മം നിർത്തിക്കുളയുമോ എന്നവർ ഭയപ്പെട്ടു. അതവർ ആഗ്രഹിച്ചില്ല. അവനെ ശ്രദ്ധിക്കാത്തതുപോലെ അവർ തന്റെ മാറിലെ വക്ഷോജകുംഭങ്ങൾ കൈകളിലെടൂത്ത്, കഴുകാനെന്ന വ്യാജേന താലോലിക്കാനും കശക്കാനുമൊക്കെ തുടങ്ങി. ഒരു പ്രത്യേക രതിസുഖത്താൽ കൂചമുകൂളങ്ങൽ ത്രസിച്ചുണർന്നു

മാധവന്റെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്നും മറ്റുചില ഗോഷ്ടികളിൽ നിന്നും തഴെ അവന്റെ കൗമാരകുഞ്ഞുഹലകോൽ, അപ്പോൾ അമൃതവിസർജനം നടത്തുകയാണെന്നു ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ കൃത്യമായും ഊഹിച്ചു. ഒന്നു രണ്ടു നിമിഷം അവനെ ആ അഭൗമ സുഖലഹരി ആസ്വദിക്കാൻ അനുവദിച്ചതിനുശേഷ, ഒന്നും അറിയാത്തവളെ പോലെ ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ, അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നീന്തി ചെന്നു. മാധവന്റെ വനം വല്ലാതെ ചൂമനിരൂന്നു.

“എന്താ, കൂട്ടന്നു എന്തു പറ്റി…? കൂസ്യത്തിയോടെ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ ചോഭിച്ചു. മാധവന്നു എന്തെങ്കിലും  സാധ്യമാവുന്നതിനു മുൻപുതന്നെ,  ണ്ടുപേരേയും അടുതപെടുത്തികൊണ്ട്, മാധവന്റെ ബീജകണികകൾ പഞ്ഞിന്തുവൽ കണക്കെ ഒന്നിനുപിറകെ ഒന്നായി ജലപ്രതലത്തിലേക്ക് ഉയർന്നു വന്ന് ഒഴുകിനടക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഇതെന്താ ഈ ജലത്തിൽ…? എന്നു ചോദിച്ചുകൊണ്ടു ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ ഒന്നു രണ്ടു കണികകൾ തന്റെ കൈക്കുമ്പിളിൽ കോരിഎടുത്തു. മാധവൻ പരിഭ്രമിച്ചു വശായി അപ്പോൾ അസാമം അമർഷം അഭിനയിച്ചുകൊണ്ട് ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ മാധവന്റെ മിഴികളിലേക്കു തന്നെ നോക്കി ഇങ്ങിന് ചോദിച്ചു

‘കൂട്ടൻ എന്തു വൃത്തികേടാണ് കാണിച്ചിരിക്കുന്നത്. അമ്മായി ഇങ്ങിനെയല്ല കേട്ടോ കൂട്ടനെ കൊണ്ടു കരുതിയത്. കൂട്ടന്റെ അമ്മയെ പോലല്ലേ ഞാൻ. എന്നോടൂ ഇങ്ങിനെ പെരുമാറാൻ പാടുണ്ടോ. ഞാൻ എത്ര മോശമായിപോയിരിക്കുന്നു. ചെര. ചെ. ശിവ, ശിവ.” മാധവന്റെ കണ്ണിൽ ജലം വന്നു നിറയുന്നത് ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ ഉൾചിരിയോടെ കണ്ടു. “അമ്മായീ.. ഞാൻ…” മാധവന്റെ ശബ്ദം തൊണ്ടയിൽ കൂടുങ്ങി. “കൂട്ടൻ ഒന്നും പറയേണ്ട. എനിക്കിനി കൂട്ട്നെ അശേഷം കാണുകയും വേണ്ട..”

അതുകേട്ടതും മാധവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ടു പടവുകൾ കയറി ഓടിപോയി. ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയ്ക്ക് അപ്പോൾ എല്ലാംകൊണ്ടും വല്ലാതെ കാമവിവശതയുണ്ടാവുകയും, ഒരു രതിമൂർഛയിൽ ആരോഹണപ്പെടുന്നതുവരെ അവിടെതന്നെ നിന്ന് അംഗുലീമൈഥുനം നടത്തുകയും ചെയ്യു ആരും പുറത്ത് കണ്ടതേയില്ല  പൂവരങ്ങിലെത്തിയപ്പോൾ അവരും ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയും തമ്മിൽ താഴെകാണുന്നപ്രകാരം ചില സംഭാഷണങ്ങൾ നടക്കുകയുണ്ടായി

“ലക്ഷ്മികൂട്ടി, കുട്ടൻ ഇന്നു. കുളികഴിഞ്ഞു വന്നതിനു ശേഷം അറയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയതേ ഇല്ല എന്തോ സുഖമില്ലാത്തതുപോലെ തോന്നുന്നു” “കുളത്തിൽ വച്ച് എന്തായിരുന്നു കൂട്ടന്റെ കളിബഹള. നീരിങ്ങിയതാവൂ. കൂറച്ചുനേരം കിടക്കട്ടെ. അടുക്കളയിലെ തിരക്കൊന്നടങ്ങിയിട്ട് ഞാൻ അതുവഴിവരുന്നുണ്ട്. എന്നെ കണ്ടൽ കൂട്ടന്റെ അസുഖമൊക്കെ കാശിക്കു പോയതുതന്നെ.”

“അന്നേ ഞാനും പറയാൻ വന്നത്. ലക്ഷ്മികൂട്ടി ഒന്നു അത്രടു വന്ന് കുറച്ചുനേരം അവന്റെ അടൂത്തിമൂന്നാൽ അവന്റെ വല്ലായ്ക്കുകയൊക്കെ തീരൂ.”

അങ്ങിനെ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും ഇരുട്ടു വീഴുന്നതുവരെ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ മാധവനെ കാണാൻ പോയതേ ഇല്ല. അത്താഴത്തിനു ശേഷ, ദേഹവൂം കഴുകി കഴിഞ്ഞാണ് അവർ അങ്ങോട്ടു പോയത്. അപ്പോൾ ചാർവതിയമ്മ കിടക്കാനുള്ള ബട്ടുകൂട്ടിലായിരുന്നു.

“അല്ല, എന്താ ലക്ഷ്മികൂട്ടി ഇത്രനേരമായിട്ടും ഒന്ന് കൂട്ട്നെകാണാൻ വരാത്ത് എന്നു ആലോചിച്ചിരിക്കയായിരുന്നു ഞാൻ…” “അവിടെ അസ്കാരം പണിയുണ്ടായിരുന്നു. കൂട്ടന്റെ അടൂത്തുവന്നാൽ ഇത്തിരിനേരം ഇരിക്കാതെ പറ്റുമോ? പാർവതിയമ്മ പോയി കിടന്നോളു. ഞാൻ കൂട്ടന്റെ അടുത്ത് കൂറച്ചുനേമം ഇരുന്നിട്ട്, അടുക്കളഭാഗത്തുടെ പൊയ്തക്കോളാം”

“കുറച്ചു കഞ്ഞി കൊണ്ടുവച്ച് കൂട്ടൻ കൂടിച്ചിട്ടില്ല. അതൊന്നു കൊടുത്തേക്കണേ ലക്ഷ്മികുട്ടി.”

“അതൊക്കെ ഞാൻ കുടിപ്പിച്ചോളാം. നാളെ രാവിലെ ആളു നല്ല കൂട്ടപ്പനായി ഉണ്ടാവൂ.” എന്നുപറഞ്ഞ് കൂണിങ്ങിചിരിച്ചുകൊണ്ട് ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ മാളികപൂറത്തേക്കുള്ള കോവണികൾ കയറാൻ തുടങ്ങി.

മുഖത്തിനു മുകളിൽ കൈപിണച്ചുവച്ച് മലർന്നു കിടക്കുകയാണു മാധവൻ കിടക്കയിൽ, ആരോ കടന്നുവരുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ കരുതിയത് അതവന്റെ അമ്മയായിരിക്കും എന്നാണ്. ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ തന്നെ തിരക്കിവരും. എന്നു അവന്റെ ബാലമാനസം ഒട്ടുംതന്നെ കരുതിയിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടു അവൻ കണ്ണു തുറന്തേ ഇല്ല. ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ, അവന്റെ അടൂത്ത്, കിടക്കയിൽ ഇരുന്നു നെഞ്ചിൽ കൈവച്ച് പതുക്കെ തലോടൻ തുടങ്ങി. ശരീരത്തിനു ചെറിയ ചൂടുണ്ട്. കുട്ടി ഭയപെട്ടുപോയിരിക്കുന്നു. അവർക്കൂ. സഹതാപം തോന്നി പതുക്കെ അവന്റെ ചെവിയിലേക്ക് തന്റെ മുഖം അടുപ്പിച്ച് ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ ഒരു മർമ്മരം പോലെ ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞു

“എന്റെ കുട്ടൻ ചേടിച്ചുപോയോ?

മാധവൻ ഞെട്ടി എണീറ്റ, അമ്പരപ്പോടെ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയെ വീക്ഷിച്ചു. അവനു തന്റെ മിഴികളെ വിശ്വസിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. .” അവർ മുഖമുയർത്തി നേരെ ഇമൂന്നു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു. “കരയേണ്ട. അമ്മയി ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു. കൂട്ടൻ കഞ്ഞി കൂടിക്കി.” പക്ഷെ അവൻ കച്ചിൽ നിർത്തിയില്ല

ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ, അവനെ താങ്ങി ഉയർത്തി മാരിൽചേർത്ത്, മുടിയിഴകളിൽ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടി ആശ്വസിപ്പിച്ചു “സാരമില്ലാന്നു ചാഞ്ഞില്ലേ പിന്നെന്തിന് പെൺകുട്ടികളെപോലെ കരയുന്നത്. കൂട്ടൻ നല്ല ആണാണ് അമ്മായിക്ക് മനസിലായി കേട്ടോ ഇന്ന്. ഇനി കരച്ചിലൂനിർത്തിയിട്ട് കഞ്ഞികൂടിക്ക്…“ എന്താണു സംഭവിക്കുന്നതെന്നു  ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ കോരികൊടൂത്ത് കഞ്ഞി മുഴുവൻ കൂടിച്ചുതീർത്തു

“ഇനി കൂട്ടൻ കിടന്നോളൂ.“ എന്നു പറഞ്ഞു അവർ അവനെ കിടക്കയിൽ കിടത്തി. എന്നിട്ട് ഒരു കൈമുട്ടു കിടക്കയിലുന്നി മുഖം ആ ഹസൂത്താൽ താങ്ങി ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയും അവന്റെ അടൂത്തായി ചരിഞ്ഞുകിടന്നു. അവരുടെ മറുഹസ്ത്രം അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തലോടികൊണ്ടിരുന്നു. പിനെ അത് പതുക്കെ ലേശം താഴോട്ടിറങ്ങി അടിവയറ്റിൽ സഞ്ചാരം നടത്താൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും മാധവന്റെ മുഖം ചുമക്കുകയും താഴെ ബാല്യകൂതൂഹലം തുടികൊട്ടാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. അവൻ ധർമസങ്കടത്തിൽപെട്ട് വിയർത്തു. അവനെ കൂടുതൽ പരിഹസിക്കാനും വിവശനാക്കാനുമുള്ള താൽപ്പര്യം ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയ്ക്കും നഷ്ട്ടപെട്ടിരുന്നു. തന്റെ കൃസരിയും തുടിക്കുന്നുതവർ അറിഞ്ഞു. ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ മാധവന്റെ മുണ്ടിനകത്തേക്ക് കെ ഇട്ട് സാമാനത്തിൽ പിടിച്ചു. അവർ ചെറുതായൊന്നു അശ്ചര്യപ്പെടാതിരുന്നില്ല. ഒരു പന്ത്രണ്ടു വയസ്സുകാരന്റേതായിരുന്നില്ല അതിന്റെ നീളവും വിസ്തീർണവും,

“അമ്മായീ..” അവരുടെ മുഖത്തു നോക്കി അവൻ ദയനീയമായി വിളിച്ചു.

“എന്തായാലും കൂട്ടൻ അമ്മായീടെ എല്ലാം കണ്ടു കാര്യം സാധിച്ചതല്ലേ, ഇനി അമ്മായി ഒന്നു കണ്ടോട്ടെ.”

മാധവന്റെ മുഖത്തെ ദയനീയത അപ്പോഴും മാറിയിരുന്നില്ല. അവർ അവന്റെ ചൂണ്ടിൽ ഉമ്മവച്ചു “പേടിക്കേണ്ട കൂട്ടാ. അമ്മായി നിന്റെ അസുഖമൊക്കെ മാറ്റി തരാം. എന്റെ ചക്കര കൂട്ടനല്ലേ. അമ്മയിക്കു നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കാൻ ചുറ്റുമോ. കുട്ടന്നു വേണ്ടതെല്ലം അമ്മായി ചെയ്യുതരാം.”

ഇത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ടു ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ കിടക്കയിൽ എണീറ്റിമൂന്ന്, അവന്റെ മുണ്ടു പഠിച്ചമാറ്റി അവന്റെ ഇതുവരെ സ്ത്രീസ്പർശമേൽക്കാതെ നിഷ്കളങ്കമായി തുടിക്കുന്ന കുഞ്ഞുണ്ണിയെ, തന്റെ ഭാഷാർത്തമായ വായ്ക്കുള്ളിലാക്കി നുണയാൻ തുടങ്ങി. അടൂത്ത ഭാഗങ്ങളിൽ മാധവനും ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയും തമ്മിലുള്ള സൂത്രക്രിയകളുടെ സവിസ്താര പ്രസ്താവങ്ങൾ നടത്താനുള്ളതുകൊണ്ട് ആവർത്തനവിരസത ഒഴിവാക്കാൻ ഈ ചരിത്രകഥന ചില പൊതുവായ പ്രസ്മാവങ്ങൾ നടത്തി ഞാനിവിടെ അവസാനിപ്പിക്കുകയാണ്. തുടർന്നുള്ള  ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ മാധവനെ  മുതൽ ഉപരിപാഠങ്ങൾ വരെ പഠിപ്പിച്ചുകൊടൂത്തു വരും സംവത്സരങ്ങളിൽ, ഇപ്പോഴും, അവരുടെ ബന്ധം അപൂർവചാമൂതയോടെ തുടരുകയാണ്. അമ്മുകൂട്ടി തുടങ്ങി, തനിക്കു വേണ്ടപ്പെട്ട ചില സ്ത്രീകളുമായി  ബന്ധിപ്പിച്ചു കൊടൂക്കാനും ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ  എടുക്കുകയുണ്ടായി. മാധവൻ ഒരുപാട് സ്ത്രീകളുമായി സൂരതത്തിൽ ഏർപ്പെട്ട് കൂടൂതൽ സുഖാനുഭൂതികൾ അനുഭവിക്കട്ടെ എന്നതിനെക്കാൾ ഉപരിയായി ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ തന്റെ പരപുരുഷബന്ധങ്ങൾ മാധവൻ അറിയുകയോ, തനിക്കുതന്നെ അറിയിക്കേണ്ടി വരുകയോ ചെയ്യു എന്ന് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ, ആ അവസരത്തിൽ അവന്റെ ബാലമനസിനു അതൊരു വിഷമമായി വരരുത് എന്നതുകൊണ്ടുകൂടിയാണ് അവർ അതിനു മുതിർന്നത്.

നാല് ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിയമ്മ മാധവന് മുട്ടുശാന്തി നൽകുന്നു

ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ  അായിലേക്കു പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ,  പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട്, കാമപരവശനായി കൂട്ടിലിട്ടു വെരുകിനെപ്പോലെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുകയായിരുന്നു കണ്ടുടനെ തന്നെ അവൻ അവരെ കരവലയത്തിനുള്ളിലാക്കി അമർത്തി ആലിംഗനം ചെയ്യുകൊണ്ടു ചൂടൂചുംബനങ്ങൽ നൽകാൻ തുടങ്ങി. കൂറച്ചുനേരം അവന്റെ പമാക്രമത്തിനു നിന്നു കൊടുത്തതിനുശേഷം തന്റെ ചുണ്ടിനെ മോചിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു ലാസ്യവതിയായി ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ ഇങ്ങിനെ ചോദിച്ചു

“എന്തുപറ്റി കൂട്ടാ, ഇന്ദുലേഖയെ ഇന്നും സാധിപ്പാൻ പറ്റിയില്ലേ? “അമ്മായിയുടെ മകൾക്ക് എന്ന വേദനിപ്പിക്കുന്നതു ഇപ്പോൾ ഒരു മസമായിതീർന്നിരിക്കുന്നു എന്നു തോന്നുന്നു. വിവാഹമാത്രി മാത്രമേ സാധിപ്പാൻ തരൂ എന്ന വാശിയിലാണ്.” അകമേ, മകൾ തന്നെ അനുസരിക്കുന്നതിൽ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയ്ക്ക് അഭിമാനം തോന്നിയെങ്കിലും, ഇങ്ങിനെ മറുപടി പറഞ്ഞു ‘അവൾ വാശിക്കാരിയാണെന്ന് കുട്ടന്നു അറിയില്ലേ. കുട്ടന്നു എന്തുവേണമെങ്കിലും തരാൻ അമ്മയി ഉണ്ടല്ലോ…“ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവർ അവന്റെ മുണ്ടിനുള്ളിലൂടെ കയ്ക്കുകടത്തി വെട്ടിവിച്ചുനിൽക്കുന്ന സൂരത്യൂധത്തെ കൈകളിൽ എടുത്തു.

“ആഫ്.” ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയുടെ അംഗുലീസ്പർശം ഏറ്റപ്പോൾ തന്നെ മാധവന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ഒരു നിലവിളി പൂറപ്പെട്ടു. മാധവന്റെ സാമാനത്തിന്റെ അനേരത്തെ പരുവത്തിൽ നിന്നും അതു പൊട്ടാൻ തയ്യാറായി നിൽക്കുന്ന പടക്കതെപോലെ ആയിതീർന്നിരിക്കുന്നു എന്നു ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയ്ക്കു മനസിലായി. അവർ അവനെ കിടക്കയിൽ മലർത്തി കിടത്തിയതിനു ശേഷം തന്റെ അരുമവദനം പതുക്കെ ആ സൂരതഭൺഢിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.

വദനസുരത്തിൽ നിപുണയായ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ ആ ക്രിയയിൽ തന്റേതായ ഒരു രീതി വികസിപ്പിച്ചെടുത്തിരുന്നു. ലിംഗം വായിൽ വച്ച് വനം മുകളിലേക്കും താഴേക്കും ചലിപ്പിക്കുന്ന രീതി അവർ അശേഷം താൽപ്പര്യപെട്ടിരുന്നില്ല. അവർ ആഭ്യം തന്നെ ലിംഗം മുഴുവനും തന്റെ വായ്ക്കുള്ളിലാക്കും. മാധവനെപോലുള്ളവരുടെ അശ്വരൂപമാർന്ന ലിംഗങ്ങൾ തൊണ്ടുകൂടിവരെ ഇറങ്ങിപോകുമെങ്കിലും കേശവൻ നമ്പൂതിരിയെപൊലുള്ളവരുടെ ചെറിയ സാമാനങ്ങൾ അവരുടെ വായിൽ കളിപ്പാട്ടം പോലെ ആയി ഭവിക്കുകയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ലിംഗം മുഴുവനും വയ്ക്കുള്ളിലാക്കിയതിനു ശേഷം അവർ തന്റെ അധരോഷ്ഠങ്ങൾ കൊണ്ട് അതിന്റെ കടയ്ക്കൽ നുണയാൻ തുടങ്ങും. എതാനും നിമിഷം അങ്ങിനെ തുടർന്നതിനുശേഷം തന്റെ ചുണ്ടുകൾ അൽപ്പം കൂടി പിന്നിലാക്കി വീണ്ടും കൂറച്ചുനേരം നുണയും അങ്ങിനെ നുണഞ്ഞു ന്നുണഞ്ഞു ലിംഗത്തിന്റെ മകൂടത്തിൽ എത്തുമ്പോൾ, ആ ക്രിയക്ക് വിധേയനാവുന്ന പുരുഷൻ എഴാം സ്വർഗ്ഗത്തിൽ എത്തി കഴിഞ്ഞിരിക്കും. കേശവൻ നമ്പൂതിരിക്കും അയാളെപോലുള്ള മൃദുലമനസ്കർക്കും. ഒരിക്കലും ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ തന്റെ വദനസുരതം പൂർത്തിയാക്കുന്നതുവരെ ചടിച്ചുനിൽക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല. അവരുടെ ചുണ്ടുകൾ പകുതിദൂരം എത്തുമ്പോൾ തന്നെ ചാലഭിഷേകം നടന്നിരിക്കും. എത്ര ശക്ടിയിൽ തെറിക്കുന്ന ശുക്ലപ്രവാഹമാണെങ്കിലും ഒരുഭാവഭേവും  ചുപെടുവിക്കാത അതെല്ലം കുടിച്ചു  നിപുണയായിരുന്നു. സ്ബലത്തിനുശേഷം സാമാനം മുഴുവൻ നീക്കിന്തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കി, അതിനെ തന്റെ വായ്ക്കുള്ളിൽ നിന്നും ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ മോചിപ്പിക്കുമ്പോൾ, ആ ലിംഗം അപ്പോൾ ചാലഭിഷേകം നടത്തിയതാണെന്നു ദൈവത്തിനുപോലും മനസിലാവില്ല. അതിൽ ശുക്ലത്തിന്റെ ഒരു കണികപോലും ഉണ്ടാവില്ല. മാത്രമല്ല ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയുടെ ചുണ്ടിൽ പോലും ഒരു തുള്ള തൂവി പടർന്നിട്ടുണ്ടാവില്ല. അതെല്ലാം അപ്പടി അവരുടെ ആമാശയത്തിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടാവൂ.

മുകളിൽ വിവരിച്ചുപ്രകാരം മാധവന്റെ കോലിൽ വദനസുരതം നടത്തുകയാണിപ്പോൾ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ മാധവനോ താനനുഭവിക്കുന്ന ബേസുഖത്തിൽ മൂകയിട്ടുകൊണ്ടു മലർന്നു കിടക്കുന്നു. കിടക്കയിൽ കുനിഞ്ഞുനിന്ന് കർമ്മം തുടരുന്ന ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയുടെ മുണ്ട് മാധവൻ കൈനീട്ടി ഉരിഞ്ഞുമാറ്റി അവരെ പരിപൂർണ നഗ്നയാക്കി. മാംസളമായ തുടകളിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് അവരുടെ പിൻഭാഗം തന്റെ വദനത്തിനടൂത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. സംഗതി മനസിലായ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ തന്റെ കാലുകൾ കവച്ച് മാധവനു കൂറുകെവച്ച്, തന്റെ മനപൊയ്ക്ക അവന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് അടുപ്പിച്ചു ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തിയിൽ നിന്നു ഒട്ടും വ്യതിചലിക്കാതെ തന്നെ, നിബിഡവനഭംഗിയാൽ ആവൃതമായ അവരുടെ വിടർന്ന താമരയിതളുകളിൽ മാധവൻ നിക്കുന്നീട്ടി തൊട്ടു. ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ തന്റെ അരകെട്ട കുറച്ചകൂടി താഴ്ത്തി കൊടൂത്തു. മാധവന്റെ നാസാദരങ്ങളിലേക്ക്, നിറഞ്ഞ സ്ത്രീയുടെ ഗന്ധം അടിച്ചു കയറി അവൻ വിരലുകൾ കൊണ്ടു ആ പൂവിതളുകൾ അകത്തി അപ്പോൾ ആ മാംസകുങ്കുമത്തിന്റെ ഉള്ളികുകളിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കാമജലത്തിന്റെ വെളുത്ത ചാടികൾ മാധവൻ കണ്ടു. അത്, ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ കാമം ചെയ്തതാണെന്നു പക്ഷേ മാധവൻ തെറ്റിദ്ധരിച്ചതായിരുന്നു. ഒന്നിനുപിറകെ ഒന്നായി മൂന്നു ബ്രാഹ്മണപൂമാൻമാർ അകത്തേക്കൂ  അവശിഷ്ട്ടങ്ങളായിരുന്നു

മാധവൻ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയുടെ വിടർന്ന യോനീപുഷ്പത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ നാവുകടത്തി നിക്കിന്തുവർത്താൻ ਗ Rosco കുസൃതിയുള്ള mp ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയെ ലഹരിപിടിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവർ തന്റെ ചൂണ്ടും നാവും ഒക്കെ കൊണ്ട് അവന്റെ ഭണ്ഡിൽ ശക്ടിയായി ചിപ്പിവലിച്ചു. ശുദ്ധമായ കാമത്തിന്റെ ഉണർച്ചയായിമൂന്നു അത്. രണ്ടുപേരും പരസ്പരം മാറ്റിയും തിരിഞ്ഞും വദന്താൽ സുഖിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയുടെ ഉള്ളറകളെ മുഴുവൻ നിക്കിസ്തുവർത്തികഴിഞ്ഞപ്പോൾ, തന്റെ ചൂണ്ടിൽ ഇക്കിളിയാക്കുന്ന അവരുടെ തുടിച്ചുണർന്ന കിളിച്ചുണ്ടൻ കൃസരിയുടെ സ്പർശം മാധവൻ അറിഞ്ഞു. അവൻ അതു പതുക്കെ തന്റെ വായ്ക്കുള്ളിലാക്കി നുണയാൻ തുടങ്ങി, ഒരു പുളിച്ചിക്കായ നൂണിയുന്നതുപോലെ.

അപ്പോൾ ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയുടെ വദനസുരതപ്രക്രിയ മാധവന്റെ മകൂടത്തിൽ എത്തി കഴിഞ്ഞിമൂന്നു. മകുടം ഒരു കൂണുപോലെ വികസിച്ച് അതിന്റെ തുമ്പത്തെ ദ്വാരം വിടരുന്നത് അവർ അറിഞ്ഞു. മാധവൻ കൃസരിയിൽ ആഞ്ഞു ചപ്പാനുംകൂടി തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവന്റെ  Tilviks അടൂതെന്നു ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ  സർപ്പാംഗുലികളാൽ , വികാരപാരമ്യത്താൽ ചൂണ്ടുകയറ്റിയ വൃക്ഷണഗോളങ്ങളിൽ ആവേശത്തോടെ അമർത്തി തടവി. കളികോലിൽ ചപ്പിവലിച്ചു.

അപ്പോൾ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയുടെ വായ്ക്കുള്ളിൽ തൃശൂർപൂരത്തിന്റെ വെടികെട്ട് ആരംഭിച്ചു.

“ആം്.*

ഒന്നിനുപിറകെ ഒന്നായി മാധവന്റെ ശുക്ലവണങ്ങൾ അവരുടെ വായ്ക്കുള്ളിൽ തലങ്ങും വിലങ്ങും ചാഞ്ഞു. ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ തന്റെ വിരുത്തുള്ള വദനാമത്താൽ അതെല്ലാം കൂടിച്ചിറക്കി. അവരുടെ വായ മുഴുവന്നും പാൽക്കടലായി.

“അമേ.” മാധവൻ ഓരോ ജീവകണികയുടേയും തെറ്റിക്കലിന്റെ ആശ്വാസത്തിൽ നിലവിളിച്ചു.  ബീജപ്രത്തിന്റെ  തുള്ളിയും കൂടിച്ചിക്കികഴിഞ്ഞപ്പോൾ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയ്ക്കു തന്റെ വയർ ഒരുപാത്രം കഞ്ഞി മുഴുവൻ കുടിച്ചതുപോലെ തോന്നി

പക്ഷേ അവർ മാധവന്റെ സൂരതുഭണ്ഡ് ഉറുഞ്ചുന്നതു നിർത്തിയില്ല. മാത്രിക്ക് ഇപ്പോഴും യൗവ്വനമാണ്. തന്റെ മനപൊയ്ക്കുകയാണെങ്കിൽ ഒരു നെരിപ്പോടപോലെ കത്തുന്നു. അവർ തന്റെ വായകൊണ്ടു മാധവന്റെ കോലിനെ അടുത്ത പണിക്കായി തയ്യാറെടൂപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒരു അഞ്ചുനിമിഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, മാധവന്റെ കോല വീണ്ടും ഉശിരോടെ എണീറ്റ് നിന്നു. ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ വദനസുരതം നിർത്തി തന്റെ ശരീരം തിരിച്ച്, അരകെട്ട് മാധവന്റെ അകെട്ടിൽ അമർത്തി അവന്റെ മുകളിൽ ശയിച്ചു. അവർ തളർന്നു കിടക്കുന്ന മാധവന്റെ വിയർപ്പു പൊടിഞ്ഞ നെറ്റിയിൽ അമൂമയോടെ തലോടി.

“കൂട്ടന്റെ വയറ്റുനിറച്ചു.”

‘ഉം. അമ്മയിയുടെ പുതി അത്രക്കെന്ന തീപിടിപ്പിച്ചു നിർത്തിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. അന്നേരം മുതൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതാണ്.” ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ അവന്റെ ചൂണ്ടിലും കവിളിലുമൊക്കെ ഉമ്മവച്ചു. അടിവയറ്റിൽ മലർന്നു കിടക്കുന്ന അവന്റെ സൂരതകോലിൽ അവർ തന്റെ ചൂടുയോനി ഉരച്ചുകൊണ്ടിരിന്നു. വിടർന്നിരിക്കുന്ന മാംസപുഷ്പ്പത്തിന്റെ മൃദുലമർദ്ദനത്തിൽ sgtöos8 പൂർണരൂപത്തിലേക്ക് വളർന്നുകയറി ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ gcoèmi അബ അകെട്ടിന്റെ ജ് കുന്തിച്ചിരുന്ന് പൂർണവളർച്ചയെത്തിയ ആ സൂതദണ്ഡ് തന്റെ കൈകളിലെടുത്തു. അതിൽ അമർത്തിപിടിച്ച് ഒന്നുരണ്ടുതവണ മുകളിലേക്കും താഴേക്കും ചലിപ്പിച്ചതിനു ശേഷം, തന്റെ മദ്രജലം ഇറ്റുനിൽക്കുന്ന കൃസരിയിലും പൂവിതളുകളിലും ചേർത്തുവച്ചു ഉരസാൻ തുടങ്ങി.

‘ഉം..” ലക്ഷ്മിക്കുട്ടിയമ്മയ്ക്ക് നല്ല സുഖിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു തന്റെ പ്രവർത്തി. മാധവൻ അവരുടെ കൂച്വയങ്ങളുടെ ഭാരം തന്റെ കൈകളിലെടുത്ത് താലോലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വികാരചാരമൃത്താൽ അവരുടെ മുലഞെട്ടുകൾ അടയ്ക്കാവലിപ്പത്തിൽ ത്രസിച്ചുനിൽക്കുന്നതവൻ

ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ ചതുക്ക  കോലിലേക്കുമർന്നു. വെണ്ണയിൽ കത്തികയറുന്നതുപോലെ ആ ഗദായുധം അവരുടെ ഉള്ളിലേക്കു കയറിപോയി. അവർ അന്റെ നെഞ്ചിൽ കൈകൾ ഊന്നി തന്റെ അരകെട്ടു സാവധാനം മുകളിലേക്കും താഴേക്കും ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഏറെ ശ്രദ്ധയോടൂം അനുധാവനത്തോടും ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ സുരതത്തിന്റെ വം കൂട്ടി.

“പ്ലൂക്ക്. ό ചതുപ്പാക്കിയ ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയുടെ കടിപ്രദേശത്തുനിന്നും വഴുവഴുത്ത ശബ്ദങ്ങൾ ഉയർന്നു. മാധവൻ താഴെ നിന്നും മുകളിലേക്കും തള്ളികൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൻ മുകളിലേക്കു തള്ളുമ്പോൾ അവർ താഴേക്കൂ, ആഞ്ഞടിക്കും. ഒരു നിമിഷത്തിൽ നൂറെന്ന കണക്കിനു സംഭോഗവേഗം വർദ്ധിച്ചു.

‘ഉം ആഹ്.” ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയ്ക്ക് തന്റെ ശരീരത്തിൽ, ഇത്രയും നേരം കാത്തിരുന്നു, അവസാന സുഖലഹരിയുടെ കമ്പിത്തിരികൾ കത്തിതുടങ്ങുന്നത് അറിയാൻ സാധിച്ചു.

“എന്റെ കൂട്ടാ.” “അമ്മായി. വേഗം അടിക്ക്. എനിക്കു വീണ്ടും വരാൻ പോകുന്നു് കായലോളങ്ങൾ പോലെ ഇളകിയാടുന്ന ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയുടെ പുഷ്ഠഭാരത്തിൽ അമർത്തിപിടിച്ചു മുകളിലേക്ക് ആഞ്ഞാഞ്ഞ് അടിച്ചുകൊണ്ടു മാധവൻ പറഞ്ഞു. “എനിക്കും.” ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ ഒരു അപ്സരസിനെപോലെ പറന്നു അടിക്കാൻ തുടങ്ങി മുകളിൽ ഉയ്യർത്തികെട്ടിവച്ചിരുന്ന ചികുരഭാരം അഴിഞ്ഞുവീണ് കടലലപോലെ ഇളകിയാടി.

‘ഉം. എന്റെ കൂട്ടാ. എനിക്കു വരുനെട്. ഊ്. ആ്.”

ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മ ഉന്മാഭിനിയെപോലെ ഉയർന്നുത്താണുകൊണ്ട് തന്റെ കടലോളം ചെയ്യുന്ന തിരൂർച്ച അനുഭവിച്ചു. അപ്പോൾ മാധവനു തന്റെ പാലഭിഷേകം സാധിച്ചു. മാധവന്റെ ചീറ്റിതെറിച്ചു ശുക്ലപ്രവാഹം ലക്ഷ്മികൂട്ടിയമ്മയുടെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു വിപടർത്തുകയും അവർ മറ്റൊരു രതിമൂർചയിലേക്കു കൂടി ഉയരുകയും ചെയ്തു.

Thudarum