എന്റെ അരങ്ങേറ്റ കഥ ഭാഗം – 4

സ്വപ്ന ലോകം ദിവ സ്വപ്നം കണ്ടു  കണ്ടുകിടക്കുന്ന അവളെ  വിളിച്ച്, ചോരത്തുള്ളികൾ കാട്ടി. അതുനോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട അവൾ എന്നെ നോക്കി പ്പറഞ്ഞു. എന്റെ ഗുണ്ടുസൈ, മരമണ്ട, നീ പേടിച്ചു പൊയോ, അതെന്റെ സീലപൊട്ടിയതാ നിന്റെ ആദ്യത്തെ കെറ്റിൽ തന്നെ അതു പൊട്ടി. അപ്പൊഴാ ഞാൻ നിലവിളിച്ചത്. അവൾ ഒന്നു കൂടി കുലുങ്ങി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഏഴുന്നേറ്റു. ഒലിച്ചിറങ്ങിയതൊക്കെ എന്റെ ഊരിയിട്ടിരുന്ന നിക്കിടുത്തു തുടച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു. ഗുണ്ടുനെസു, ഈ നിക്കർ നീ കഴുകണ്ടു സൂക്ഷിചുവെച്ചെ ഇതിൽ എന്റെ സീലുപൊട്ടിയ രക്ടവും നിന്റെ ആദ്യ പണ്ണലിന്റെ ശുക്ളവും തുടച്ചു നിക്കാ. അതു നമ്മുക്കു വല്ലപ്പൊഴും എടൂത്തു മണക്കാനും ഓർമ്മിക്കാനുമായി ഇരിക്കട്ടെ. ഞാൻ തലയാട്ടി.

സമയം ഒത്തിരി ആയി, അമ്മ തിരക്കുന്നുണ്ടാവുമെന്നു പറഞ്ഞ, എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച് നെറ്റിയിൽ ഒതുമ്മകൂടിവെച്ച് അവൾ പോയി. നിക്കർ എടുത്ത് അലമാരയിൽ, ആരും പെട്ടുന്നു കാണാത്ത വിധം ഒരിടത്തു മാറ്റ്റ്റിവെച്ച, പുതിയതൊരെണ്ണും എടുത്തിട്ടു. കൂറച്ചുനേരം കിടക്കയിൽ തന്നെ കിടന്നു. ഉറങ്ങിയതറിഞ്ഞില്ല. മേമ വന്നു കൂലൂക്കി വിളിചപ്പോഴാണറിയുന്നത്. ചെക്കൻ നട്ടുച്ചക്കൂ. ചോറുപോലും ഉണ്ണാതെ കിടന്നുറങ്ങുന്നു. എന്തായിരുന്നെട് കൂട്ട് നിനക്കിവിടെ പണി നീ ആകപ്പടെ ഒന്നുലഞ്ഞിട്ടുൺടല്ലൊ. ഞാൻ ചാടിയെഴുന്നെറ്റ്റ്റു. മേമയുടെ കണ്ണുകൾ ബെഡ്ഷീറ്റിലെ രക്ട്രക്കായിലും പിനെ എന്റെ മുഖത്തും മാറിമാറി, നോക്കി. .

വീണ്ടും വീണ്ടും വസന്തവും ശിശിരവും മുറതെറ്റ്ലാതെ വന്നു പൊയ്ത്കൊണ്ടിരുന്നു. ആർക്കുവേണ്ടിയും കാഞ്ഞുനിൽക്കാതെ കാലചക്രം തിരിയുന്നു. എങ്ങും മാറ്റങ്ങൾ മനുഷ്യനും പ്രക്രിതിയും, എന്തിന് ഈ അണ്ഡകടാഹമാകെ ദിനം പ്രതി മാറുന്നു. കൂട്ടത്തിൽ ഈ കാല പ്രവാഹത്തിൽ പെട്ട ഞാനും. എന്നിലും പ്രകടമായ മാറ്റങ്ങൾ. ശാരീരികമായും മാനസികമായും.

അതിനിടയിൽ ഒരുപാടൂ സംഭവങ്ങൾ, ഒരുപാടു വൃക്ടികൾ, ആണും പെണ്ണുമായി, എന്റെ മുമ്പിലൂടെ കടന്നുപോയി.

എട്ടാം ക്ലാസ്സു മുതൽ രണ്ടുകൊല്ലം ആത്മാർത്തമായി പ്രേമിച്ച പെണ്ണ്  സൂമ  പത്താം ക്ലാസിൽ വെച്ച്  “പ്രിയ  സഹോദരാ വീണ്ടും കാണാം എന്ന് ആട്ടോഗ്രാഫിൽ എഴുതി പ്പിരിഞ്ഞു.

പ്രീ-ഡിഗ്രിക്കു  മനസ്സിന്റെ കോവിലിൽ വെച്ച പൂജിച്ച നിന്നെ പ്പിരിഞ്ഞിരിക്കാനെനിക്കാവില്ല കുട്ടാ എന്നുറക്കെ പ്പറഞ്ഞ എന്റെ ശ്രീക്കുട്ടി എന്നു ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്ന ശീ ദേവിയും എന്റെ കവിളിലൊരു മുത്തവും നെഞ്ചികത്തൊരു വിങ്ങലും ബാക്കി വെച്ച് എങ്ങോ  പോയ്ക്ക് മറഞ്ഞു.

പിന്നീട് ഡിഗ്രിക്കു ചേർന്നു. ആദ്യമൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങളെ തീർത്തും അവഗണിച്ചു. പക്ഷെ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ അവൾ രേഖ തോമസ്, എന്റെ മനസ്സിൽ കൂടിയേറി. ലൗ അറ്റ് ഫസ്റ്റ് സൈറ്റ് എന്നു പറയുമ്പോലെ പിന്നീടു അങ്ങോട്ട്  പ്രണയത്തിന്റെ ദിനങ്ങളായിരുന്നു. ട്രൈനിലും ബസ്സിലുമൊക്കെ ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച്, ഒരു സീറ്റിലിരുന്നു യാത്ര. റെയിൽ  വെ സ്റ്റേഷനിലെ വെജിറ്റെറിയൻ റെസ്റ്റാറണ്ടിലും ബീച്ചിലും കോഫീ ഹൗസിലും എന്തിനേറെ സിനിമാ തിയ്ക്കുറ്റിൽ പോലും ഞങ്ങൾ പ്രണയം ആഘോഷിച്ചു. അവസാനം ഡിഗ്രി കഴിയുന്നതിനു മുമ്പെ ഇനിയൊരു ജന്മ മുണ്ടെങ്കിൽ നമുക്കാ സരയൂ തീരത്തു കാണാം എന്നു പറഞ്ഞ് അവൾ മറ്റൊരുത്തിന്റെ കൈയും പിടിച്ച് എന്റെ മനസ്സിന്റെ പടിയിറങ്ങി.

നിരാശയുടേയും വഞ്ചനയുടെയും ലോകം. പണ്ടാരോ എഴുതിയതു പോലെ അടുക്കും തോറും അകലുകയും അകലൂം തോറും അടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സ്ത്രീയെന്ന മരീചികയെ മനസ്സാ ശപിച്ചു. ഒരെ സമയം ഒരാളെ ഇഷ്ടപ്പെടുകയും മറ്റൊരുവനെ പ്രമിക്കുകയും മൂന്നാമതൊരാളെ എല്ലാം മറന്ന, അല്ലെങ്കിൽ മറച്ചു വെച്ച വിവാഹം ചെയ്യാനും മടിക്കാത്ത വർഗ്ഗം. ചുള്ളിക്കാടിന്റെ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ ലോകത്ത് ഏറ്റവും മധുരമുള്ള വിഷമാണു സ്ത്രീ. കണ്ടാൽ എടുത്തു കുടിക്കും. കൂടിച്ചാൽ മരണം ഉറപ്പ്.

ആ മധുരമുള്ള വിഷം കൂടിച്ച് ഞാൻ മരിച്ചില്ല. പ്രേമനൈരാശ്യത്താൽ എല്ലാം മറന്ന് ഞാൻ ഒരു ദേവദാസോ അല്ലെങ്കിൽ പരീക്കുട്ടിയോ ആയി തണ്ണിയടിച്ചു കരളൂ വാട്ടിയില്ല. കടപ്പുറത്ത് വായിനോക്കി നടന്നില്ല. എല്ലാ ദുഖവും സ്വയം സഹിച്ചു.

ചിലപ്പോളൊക്കെ എന്റെ ബാല്യ കാലം ഓർമ്മയിലെത്തു. നഗര ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ഒരു മോചനമെന്നപോലെ ഞാൻ  നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു  എങ്ങും പച്ചപ്പു മാത്രമുള്ള സ്വീന സുന്ദരമായ എന്റെ ഗ്രാമം നല്ല മനസ്സുള്ള നാട്ടുകാർ. എല്ലാം എല്ലാം ഓർമയിലെത്തും. നാലാപ്പാട്ടു നാരായണ മേനൊൻ തുടങ്ങി, മലയാളത്തിന്റെ മലയാളികളുടെ അമ്മയായ ബാലമണിയമ്മയും ഇങ്ങ് മാധവിക്കുട്ടിക്കു വരെ ജന്മം നൽകിയ ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം ഗ്രാമം. ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാട്ടുകാർ, എനിക്കുന്നും ഇന്നും എന്നും അവരൊടൊക്കെ അസൂയ കലർന്ന ഒരു ആരാധനയാണ്. പുണ്യം ചെയ്ത ആളുകൾ

അവസാന വർഷം എക്സ്സാം എഴുതി, കോളെജ് അടച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരുപിടി വേദനിക്കുന്ന ഓർമകളും അതിലേറെ മധുരിക്കുന്നു, എന്നെന്നും മനസ്സിൽ വെച്ചു താലോലിക്കാൻ പോന്ന അനുഭവങ്ങളുമായി ഈ നഗര

കല്യാണത്തിന് ഇനി മൂന്നു ദിവസങ്ങൾകൂടി ബാക്കിയുള്ളൂ. വേണ്ടപ്പെട്ടവരും അടുത്ത ബന്ധുക്കളൂം ഒക്കെ എത്തിത്തുടങ്ങി. ആനി  ദിവസത്തെ തിരക്കെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞപ്പൊഴെക്കും രാത്രി പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞു. ഞാൻ പതുക്കെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. വരുന്ന വഴി വടക്കെകുളത്തിൽ ഇറങ്ങി ഒന്നു മുങ്ങിക്കുളിച്ചു. തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ ഒന്നു. മൂങ്ങി നിവർന്നപ്പോൾ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്ന ക്ഷീണമെല്ലാം പമ്പകടന്നു.

വീട്ടിലെത്തിയപ്പൊൾ എല്ലാവരൂ. ഉറക്കു മായിരിക്കുന്നു. താക്കൊലെടൂത്ത് മെയിൻ ഡോർ തുറന്നു. കൈയിലിരുന്ന ടോർച്ച് ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ സ്ത്രയെർ കയറി നേരെ റൂമിലെത്തി ബെഡ് ലാമ്പിന്റെ സ്വിച്ച് അമർത്തി.

നേരിയ വെളിച്ചത്തിൽ കണ്ട കാഴ്ച എന്നെ ഒന്നു അമ്പരപ്പിച്ചു. കട്ടിലിൽ വെളുത്ത നൈറ്റ് ഗൗൺ ഇട്ട ഒരു സുന്ദരി കിടന്ന മയങ്ങുന്നു. എനിക്കെന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല. എന്റെ റൂമിൽ, എന്റെ കട്ടിലിൽ ഇതാരപ്പ. വല്ല പ്രതവും. ഞാൻ ഒന്നു ഞെട്ടി. പെട്ടന്നു മെയിൻ ലൈറ്റിട്ടു. വൈപാളത്തിനിടക്ക് കാൽ തട്ടി അടുത്തു കിടന്ന കസേര, ഭിത്തിയിലിടിച്ചു.

ശബ്ദം കേട്ട എന്താ കൂട്ടാ ആളെപ്പേടിപ്പിക്കുന്നത് എന്നു ചോദിച്ചുകൊണ്ട് കട്ടിലിൽ മയങ്ങിക്കിടന്നിരുന്ന സ്ത്രീരൂപം എഴുന്നുറ്റീരിന്നു.

അതു ചിറ്റയായിരുന്നു. എന്റെ ദിവ്യ ചിറ്റു. യൂാ ഞാൻ ആകെ പേടിച്ചു പോയി ചിറ്റെ. ഈ പാതിരായ്ക്ക് എന്റെ കൂട്ടിലിൽ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഒരു സ്ത്രീ കിടക്കുമ്പൊൾ ആരായാലും ഒന്ന് അമ്പരക്കില്ല. ഞാൻ ഒരു ചമ്മിയ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

ചിറ്റ എപ്പൊൾ വന്നു. വല്യച്ഛന്റെ വീട്ടിലേക്കൊന്നും കണ്ടില്ലല്ലൊ. പാപ്പൻ വന്നില്ലെ?

ഇല്ല കൂട്ട, പാപ്പൻ നാളെയൊ മറ്റുനാളൊ ആയിട്ടെ വരൂ. ഞാൻ നേരത്തെ ഇങ്ങു വനെന്നെ ഉള്ളൂ. പരാതി ഒഴിവാക്കാമല്ലൊ. ഇവിടെ എത്തിയപ്പൊഴെക്കും നേരം ഒരൂപാടൂ വൈകി. കുളിച്ച് ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ച്. ചേട്ടത്തിയോടും മറ്റും സംസാരിച്ചിരുന്നപ്പോൾ വീണ്ടും നേരം പോയി. ഇനി വലിയട്ടന്റെ വീട്ടിൽ നാളെ രാവിലെ പോകാമെന്നു കരുതി. അതാ. പിനെ നീ ചിലപ്പോഴെ വരൂ എന്നു ചേട്ടത്തി പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ പിന്നെ  നിന്റെ റൂമിൽ തന്നെ കിടക്കാമെന്നു കരുതി. ചിറ്റ ഒരു പൂഞ്ചിരിയോടെ മൊഴിഞ്ഞു.

പിന്നെ എന്തുണ്ടു നിന്റെ വിശേഷങ്ങൾ റിസൽറ്റ എന്നുവരും. ഫസ് ക്ലാസ്സ് കിട്ടുമല്ലൊ അല്ലെ. അതൊ കറങ്ങി നടന്നു എല്ലാം കുളം ആക്കിയോ

ഇല്ല ചിറ്റെ എന്തായാലും ക്ലാസ്സുണ്ടാകും. എത്ര വിലസിയാലും എക്സ്സാമിന് ഞാൻ ഉഴപ്പാറില്ല.

ങ്ങും  അതെനിക്കറിയാം. ചിറ്റ് പറഞ്ഞു. വീണ്ടും ഒത്തിരി ഒത്തിരി കാര്യങ്ങൾ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞിരുന്ന സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല.

ചിറ്റയിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല. കുറച്ചുകൂടി സുന്ദരി ആയപോലെ. ഇത്തിരി തടി കൂടിയിട്ടുണ്ടെൻകിലും അത് ആ ശരീരഭംങ്ങിക്ക് മാറ്റുകൂട്ടിയിട്ടെ ഉള്ളൂ.

ഞാൻ ചിറ്റയെ ഒന്നു കൂടി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ചിറ്റ അണിഞ്ഞിരിക്കുന്ന വെളുത്ത ഗ്രൗണിലും. അൽ ആ പഴയ ഗൗൺ ആയിരുന്നു. എന്റെയും ചിറ്റയുടെയും ആദ്യ സമാഗമത്തിന് ചിറ്റ് അണിഞ്ഞിരുന്നു ആ ഗ്രൗൺ, അതിനുള്ളിൽ അൽപം പോലും ഇടിച്ചിൽ തട്ടാത്ത മൂലകൾ, ചിറ്റ ബ്രാ ഇട്ടിട്ടില്ല.

എന്റെ കണ്ണുകൾ ചിറ്റയെ ഉഴിയുന്നത്, ചിറ്റ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവർ സ്ത്രി സഹചമായ രീതിയിൽ പതുക്കെ ഗൗൺ ഒന്നു നേരെയാക്കി

ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകൾ പിൻ വലിച്ചു.

 

ജീവിതത്തൊടു, കാപട്യത്തിന്റെയും വഞ്ചനയുടെയും മുഖം ഒരു നരച്ച ചിരിയിൽ ഒതുക്കുന്ന നാഗരിഗന്മാരൊടും താൽകാലിക മായെങ്കിലും വിടചൊല്ലി, നാട്ടിലേക്കു വണ്ടികയറി.

കഴിഞ്ഞ് എട്ടുകൊല്ലക്കാലം ഇവിടെ, ഈ നഗരത്തിൽ എന്റെ കാൽപ്പാടുകൾ പതിയാത്ത സ്ഥലങ്ങളില്ല. അറിയാത്ത അനുഭവങ്ങൾ ഇല്ല. പി-ഡിഗ്രി സെക്കൻറിയറിനു പഠിക്കുമ്പോൾ അവതീ ബാറിൽ ആദ്യമായി തീ എക്സ് റം-ന്റെ രൂചി അറിഞ്ഞത്. സെക്കൻ ഷൊ സിനിമയും. കാബറെയും മറ്റും കാണാൻ, ഹോസ്റ്റൈൽ വാർഡിന്റെ കണ്ണു വെട്ടിച്ച് ഹോസ്റ്റൽ മതിലു ചാടുന്നതും കൂട്ടുകാരൊത്ത് കഞ്ചാവടിച്ചു കിറൂങ്ങി ഒരുകൂടം വെള്ളം കുടിച്ചതും.ഞായറാഴ്ചകളിൽ കൂട്ടുകാരുടെ വീട്ടിനടുത്തുള്ള കള്ളുഷാപ്പിൽ നിന്നും പുലരിയും അന്തിയും നല്ല എരിവുള്ള കപ്പയും മീൻകറിയും കൂട്ടി മൂക്കു മുട്ടെ മോന്തുന്നതും, ഏപ്രിൽ ഒന്നിന് ഹോസ്ത്രലിൽ ഉള്ളവർ ൾ്മശാനത്തിലെ കുരിശുപൊക്കി ഹൊസറ്റലിന്റെ മുമ്പിൽ തൂക്കുന്നതും, അടുത്തുള്ള പാരലൽ കോളെജിന്റെ സൈൻബോർഡിൽ കോഴിവളർത്തു കേന്ദ്രം എന്നെഴുതിയതും അതു വലിയ പുകിലായതും ഒക്കെ ഓർമ്മയിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നു. ഇതിനിടയിൽ ചിലർ വെടികളെ പൊക്കാൻ പോയ വീര കഥകളും, എല്ലാം എല്ലാം ഇനി ഓർമ്മ മാത്രം. നഗരമെ നന്ദി. . നഗരമെ വിട തൽക്കാലത്തേക്കെങ്കിലും

അർധ നിദ്രയിലും ദിവാ സ്വപ്നങ്ങളിലും മുഴുകിയുരുന്ന ഞാൻ, നാടെത്തിയതറിഞ്ഞില്ല. കണ്ടക്റ്റട്ടർ വന്നു തട്ടിവിളിച്ചപ്പോഴാണ് അറിഞ്ഞതു തന്നെ

നീണ്ട എട്ടു വർഷത്തെ ഇടവേളക്കു ശേഷം ഞാൻ എന്റെ ഗ്രാമത്തിൽ കാലു  കൂത്തി. ഇവിടെയും ഒരുപാടു മാറ്റങ്ങൾ. എങ്ങും പുതിയ പുതിയ ബിൽഡിംങ്ങുകൾ, പുതിയ വീടുകൾ, കടകൾ, ഗൾഫ് പൂത്തൻ പണത്തിന്റെഒഴുക്കിലുള്ള വളർച്ചു.

ബസ്സിറങ്ങി ഓട്ടോ  വിളിച്ചു. ഓട്ടൊക്കാരൻ അസ്‌ലം  അവൻ എന്റെ ബാല്യകാല സുഹ്രത്തായിരുന്നു. വീടെത്തും വരെ അവൻ നാട്ടുകാര്യങ്ങൾ വാ തോരാതെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

വീടിനും വീടു നിൽക്കുന്ന പരിസരത്തിനും ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല. പഴയ നാലുകെട്ടും പടിപുരയും എല്ലാം, എല്ലാം അങ്ങനെതന്നെ നിലനിർത്തിയിരിക്കുന്നു. ഒക്കെ പെയിൻ ചെയ്യു മോടിപിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നു മാത്രം.

ഈ എട്ടുവർഷക്കാലം ഒരിക്കൽ പോലും ഞാൻ വീട്ടിൽ വന്നില്ല. അച്ചന്നും അമ്മയും വല്ലപ്പോഴും ഹൊസ്റ്റലിൽ വന്നു കാണും. അത്രമാത്രം. ബോർഡിങ്ങിൽ ആയിരുന്നപ്പൊഴും അങ്ങനെ തന്നെ. എന്നെ ബോർഡിംങ്ങിൽ ആക്കാനുള്ള കാരണം ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല അല്ലെ. അന്ന് സൂസന്റെ (കുട്ടിത്താറാവ്സീലു പൊട്ടിച്ചത് മേമ കണ്ട പ്രശ്നമാക്കി. അച്ഛന്നും അമ്മയും അറിഞ്ഞു. സൂസന്റെ അച്ചന്നും അമ്മയും അറിഞ്ഞു. അങ്ങനെയാണ് അവർ എന്നെ രായ്ക്കു മാമാനം നാടുകടത്തിയത് .

പടിപ്പുരവാത്തിൽക്കൽ തന്നെ അമ്മ കാത്തു നിൽക്കുന്നു. എന്നെ കണ്ട ഉടനെ കൂട്ടാ എന്നു വിളിച്ച് ഓടിവന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

വീട്ടിലെത്തി രണ്ടു മൂനാഴ്ചച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഞാൻ വല്ലപ്പൊഴും പുറത്തെക്കിറങ്ങും പഴയകൂട്ടുകാരൊടൊത്ത് നഗരത്തിലെ വീര സാഹസിക കഥകൾ പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും വെച്ച് പറയും. ഇടക്കെപ്പൊഴൊ സൂസനെ കൂറിച്ചുനെIഷിച്ചു. പഴയ സംഭവത്തിനു ശേഷം അവർ കൂടൂമ്പ് സഹിതം മറ്റെങ്ങോട്ടൊ പോയന്റെത്.

തുടരും