എളേമ്മ!! ഭാഗം-11
‘ എന്താ രാജാമണി… വെള്ളം വേണാരിയ്ക്കും… ?…’
ചോദ്യത്തില് ഒരു കളിയാക്കല് സൂചനയുണ്ടായിരുന്നു. താനൊറ്റയ്ക്ക്വീട്ടിലുള്ളപ്പോള് ശൃംഗരിയ്ക്കാനല്ലാതെ എന്തിനു ഞാന് അടുക്കളയില് കയറണം എന്നായിരിയ്ക്കും അവള് ചിന്തിയ്ക്കുന്നത്.
‘ വേണ്ടല്ലോ…. ഇന്ന് എളേമ്മേം കലേം കണ്ടില്ലല്ലോ…..?..’
‘ ആ.. എളേമ്മ ടൗണി പോകുവാന്നു പറഞ്ഞ് പോയതാ. കല അവള്ടെ കൂട്ടുകാരിയേ കാണാന് പോയി. എന്താ… രണ്ട്പേരേം കണ്ടിട്ട് ഇത്ര അത്യാവശ്യം…?..’
‘ അങ്ങാടി നിലവാരം ഒന്നറിയാനാരുന്നു…. ‘ ഞാന് ഒരു തമാശ പൊട്ടിച്ചു.
‘ ഓ..ഈ അങ്ങാടീല്… പോലീസുകാര്ക്ക് അന്വേഷിയ്ക്കാനും മാത്രമൊള്ള നെലവാരം ഒന്നുമില്ലേ…….’
‘ അതഭീടെ വിചാരം… പക്ഷെങ്കി…….ഈ പോലീസുകാരന് നോക്കുമ്പം… ഈ അങ്ങാടി മൊത്തത്തില് അല്പം പ്രശ്നമൊള്ള ഏരിയാ ആയിട്ടാ തോന്നുന്നത്….’
‘ എന്താ ഇത്ര പ്രശ്നം സാറു കണ്ടത്… ?..’ അവള് എഴുന്നേറ്റ് ചിരവ അരികിലേയ്ക്കു ചാരിവെച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
‘ സാധാരണ പോലീസുകാരു ചെയ്യുന്ന പോലെ…. ചെയ്താ അതറിയാരുന്നു… ആ മൊയ്തുവിനേ പിടിച്ച് ഒന്നു ചോദ്യം ചെയ്താലോന്നു വിചാരിയ്ക്കുവാ… എനിയെയ്ക്കൊരു ട്രെയിനിങ്ങുമാകുമല്ലോ…’
അപ്പോള് അവളുടെ മുഖം ഒന്നിരുണ്ട്. അവളൊന്നു നേരേ നിന്നു. പിന്നെ എന്നേ നോക്കി ചോദിച്ചു.
‘ പഠിയ്ക്കാന് വന്നവര്ക്കു പഠിച്ചാ പോരേ… ?.. മറ്റുള്ളോരടെ കാര്യം അന്വേഷിച്ച് കൊഴപ്പങ്ങളൊണ്ടാക്കണോ…?…’
‘ എല്ലാ കള്ളമ്മാരും ചോദിയ്ക്കുന്ന ചോദ്യാ ഇത്… പോലീസുകാര്ക്കു ശമ്പളോം വാങ്ങി ഇരുന്നാ പോരേ.. എന്തിനാ ഞങ്ങടെ കാര്യത്തില് എടപെടുന്നേന്ന്…. ‘
‘ അപ്പം ഇവിടെ ഞാനും കള്ളിയാണെന്നാണോ ഇന്സ്പെക്ടര് സാറു വിചാരിയ്ക്കുന്നേ…?..’
അവള് അടുപ്പത്തിരുന്ന എന്തിന്റെയോ ഉപ്പു നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
‘ വിചാരിയ്ക്കണോല്ലോ.. മൊയ്തൂനേ ചോദ്യം ചെയ്താല് കൊഴപ്പമാണെന്ന്.. ഈ കള്ളി എന്തിനാ പറഞ്ഞത്…?…’
ഞാന് ഒരു കാല് വിറപ്പിച്ചു വിജയിയേ പോലെ നിന്നു. അവള് ഉത്തരം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
ഞാന് തിരികെ പോരാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് അവളുടെ ചോദ്യം.
‘ രാത്രി ഒത്തിരി ഒറക്കമിളയ്ക്കാതെ പകല് ഇതുപോലെ സമയം കിട്ടുമ്പം പഠിച്ചൂടേ… വാചകമടിയ്ക്കാതെ….?…’
‘ പകല് നല്ല ചൂട്… രാത്രി ഇച്ചിരെ തണുപ്പൊേ… അതുകൊൊണ്ട രല്പം വായിക്കാന് പറ്റും….
ഏതായാലും ചോദിച്ചതല്ലേ… ഒരു ഗ്ലാസു തന്നേ… വെള്ളം ഞാന് മണ്കൊടത്തീന്നെടുത്തു കുടിച്ചോളാം…’
‘ എന്തിനാ… ഗ്ലാസു മാത്രമാക്കുന്നേ… വെള്ളോം കൂടെ തന്നേയ്ക്കാം.
അവളുടെ സ്വരത്തില് പുഛം ഇല്ലേ. അവള് നീട്ടിയ ഗ്ലാസു കയ്യില് വാങ്ങിച്ചിട്ടു ഞാന് പറഞ്ഞു.
‘ മെനി താങ്ക്സ്…..’
‘ അതൊക്കെ സാറിന്റെ കയ്യിലിരുന്നോട്ടെ… ഗ്ലാസിങ്ങു തന്നാ മതി….’
‘ മുഴുവനും കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് തന്നേയ്ക്കാം….’
‘ ങൂം… ‘
ഗ്ലാസും വെള്ളവുമായി ഞാന് തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള് അവള് ഒന്നു മൂളി. ആ മൂളലിനു വേറൊരര്ത്ഥം പോലെ.
ഉച്ചയൂണു കഴിഞ്ഞപ്പോള് പതിവു പോലെ അഭിരാമി തോട്ടില് തുണി അലക്കാന് പോയി.
ഞാന് എന്റെ മുറിയിലേ ജനലില് കൂടി ആ പോക്കു നോക്കിയിരുന്നു. കയ്യില് ഒരു കെട്ടു തുണിയുമായി പൊരി വെയിലത്ത് ധടിന് കിടിന് എന്നു തെറിയ്ക്കുന്ന മൊന്തകുണ്ടികളും
കുലുക്കി അവളുടെ പോക്ക്. എന്തിനീ നല്ല ശരീരം ഇങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെടുത്തി കളയുന്നു.
അഭിരാമി പടിയിറങ്ങുമ്പോള് കല കയറി വരുന്നു. കൂടെ വേറൊരു പെണ്കുട്ടിയുമുണ്ട്.
അവരേ കണ്ട അഭി കലയോടെന്തോ പറയുന്നു. മറ്റേ പെണ്കുട്ടിയോട് എന്തൊക്കെയോ കുശലം ചോദിച്ചിട്ട് അഭി നടന്നകന്നു മറഞ്ഞു. കല നേരേ വന്നു ചായിപ്പിലേയ്ക്കു കേറി. മറ്റേ പെണ്കുട്ടി വാതില്ക്കല് ശങ്കിച്ചു നിന്നു.
‘ എവിടാരുന്നു കലേ ഇതു വരേ… ഇത്തിരി സമയം കിട്ടിയപ്പോള് ഇരുന്നു പഠിച്ചു കൂടേ….’
ഞാന് ഉപദേശം വിളമ്പി.
‘ അതിനല്ലേ ഇപ്പത്തന്നേ ഞാന് തിരിച്ചു വന്ന… അങ്കിളിന്റെ ഊണു കഴിഞ്ഞെങ്കി… ഇച്ചിരെ ഇംഗ്ലീഷു പഠിയ്ക്കാരുന്നു….’ കല അകത്തേയ്ക്കു കയറി എന്റെ കട്ടിലില് ഇരുന്നു.
‘ നല്ല ബുദ്ധി തോന്നിത്തൊടങ്ങി… എന്നാ പൊസ്തകം എടുത്തോണ്ട് വാ…. അല്ല ഈ കുട്ടിയാരാ…?..’
‘ ഇങ്ങു കേറി വാടീ… അങ്കിളു നമ്മടെ ആളാ… അങ്കിളേ ഇതാണു സാവിത്രി… ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ….ഇവിടെ അടുത്താ….’ അവള് സാവിത്രിയേ എനിയ്ക്കു പരിചയപ്പെടുത്തി.
‘ ഓ… മനസ്സിലായി… മനസ്സിലായി… കലമോള്ടെ ഗുരു… നമ്മടേ പ്രകാശന്റെ …മൊറപ്പെണ്ണ്.. അല്ലേ..?..’
ഞാന് അകത്തേയ്ക്കു കേറി വന്ന സാവിത്രിയേ ഇടംകണ്ണിട്ടൊന്നു നോക്കി. അവളുടെ മുഖത്തൊരു വല്ലായ്ക. അവള് കലയേ നോക്കി. എന്നിട്ട് മടിച്ചു മടിച്ച് മുറിയിലേയ്ക്കു കയറി.
ഞാന് സാവിത്രിയേ ഒന്നു വിലയിരുത്തി. നല്ല ഒതുങ്ങിയ ശരീരം. കലയേക്കാള് പൊക്കം കാണും. നല്ല മുഖം. ഇരുനിറമാണെങ്കിലും മൊത്തത്തില് ഒരു ചന്തമൊക്കെയുണ്ട്. വെയിലത്തു കേറി വന്നതുകൊണാവാം മുഖം നല്ല ചുവന്നു തുടുത്തിരിയ്ക്കുന്നു.
പ്രകാശന് പിടിച്ചു തൂങ്ങുന്നുണ്ടാവും. അതുകണ്ട് കൊതി മൂത്ത കല അവളുടെ മാറുകള് വലുതാക്കാന് എന്റെ സഹായം തേടിയിരിയ്ക്കുന്നു. എന്റെ യോഗം. പക്ഷേ കലയേ വിശ്വസിയ്ക്കാന് പറ്റത്തില്ല. തന്റേടിയാണവള്. അമ്മയുടെ മോള് തന്നേ.
‘ എന്താ അങ്കിളേ… ഇങ്ങനെ പെണ്ണുങ്ങളേ കാണാത്ത മാതിരി നോക്കുന്നേ…’ഞാന് അവളേ നോക്കുന്നതു കണ്ട കല ചോദിച്ചു.
‘ അല്ല… കലമോള്ടെ കൂട്ടുകാരിയേ ഒന്നു മനസ്സിലാക്കുവാരുന്നു… എന്നാപിന്നെ നീ പോയി വല്ലോം കഴിച്ചിട്ടു വാ… റ്റ്യൂഷന് തൊടങ്ങാം… തീര്ത്തിട്ട് എനിയെന്നു മയങ്ങുകേം വേണം….’
‘ ഞങ്ങളു ഉ-താ… പിന്നെ… സാവിത്രിയ്ക്കും ട്യൂഷന് വേണം.. അവളും ഇംഗ്ലീഷിനു പുറകോട്ടാ….’ കല പറഞ്ഞു.
‘ ഇല്ല… മാഷേ…. എനിയ്ക്കു കണക്കാ വെഷമം…..’ സാവിത്രി പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് പറഞ്ഞു.
‘ അയ്യോ… മക്കളേ… എനിയ്ക്കു കണക്കല്പം വെഷമാ… ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്…. രാമേട്ടന് കലയ്ക്ക കണക്കുമാഷിനേ വെയ്ക്കുമ്പം സാവിത്രീം കൂടെ കൂടിയ്ക്കോ… ‘
‘ അല്ല… എനിയ്ക്കും ഇംഗ്ലീഷു ഇത്തിരി കൂടി പഠിച്ചാ കൊള്ളാന്നൊണ്ട്…’ സാവിത്രി മെല്ലെ മൊഴിഞ്ഞു.
ഞാന് മനസ്സില് കണക്കു കൂട്ടി. തിളയ്ക്കുന്ന കൗമാരം. വണ്ടികെട്ടെങ്കിലും നടക്കും. കല അടുത്തു വന്ന് എന്റെ ചെവിയില് പറഞ്ഞു.
‘ ഞാന് ഇന്നലത്തേ ട്യൂഷന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പം തൊട്ട് അവക്കും അങ്കിളിന്റെ ട്യൂഷന് വേണമെന്നും പറഞ്ഞു വന്നതാ… ‘
പിന്നെ അവള് എന്റെ ചെവിയിലേയ്ക്ക്രഹസ്യമായി പറഞ്ഞു.
‘ ഒരു കാര്യം… നമ്മളു തമ്മിലൊള്ള പോലെ അവളോടു കാട്ടിയാല് എന്റെ വിധം മാറും…
ഞാന് എല്ലാരോടും തൊറന്നു പറയും… പറഞ്ഞേക്കാം…ബുക്കെടുത്തോണ്ട് വരട്ടെ….’
എന്നിട്ടവള് പുസ്തകമെടുക്കാന് പോയി.
അമ്പടി കേമീ. അല്ലെങ്കിലും സ്വന്തം പുരുഷന്റെ കാര്യം വരുമ്പോള് പെണ്ണ് നായുടെ മാതിരിയാ. ഒന്നിനൊന്നിനെ തമ്മില് കണ്ട് കൂടാ. അസൂയ തന്നെ.
‘ സാവിത്രി ഇപ്പം തൊടങ്ങുന്നോ.. അതോ.. പിന്നെ മതിയോ…?..’
‘ ഇപ്പം തന്നേ തൊടങ്ങാം മാഷേ… പരീക്ഷ അടുത്തില്ലേ…’
കല ഓടിയെത്തിക്കഴിഞ്ഞു. എന്നിട്ടവള് പഴയ സ്ഥലത്ത് എന്റെ അരികില് നിലയുറപ്പിച്ചു.
‘ എങ്കില് കലേടെ പൊസ്തകം നോക്കി ഒരു പാരഗ്രാഫൊന്നു വായിച്ചേ….
സാവിത്രി ഈ വശത്തു നിന്നോ… ‘
അവളേ ഞാന് മറുവശത്തു നിര്ത്തി. കല എന്നോടു തൊട്ടുതന്നേ നിന്നു എന്തോ അവകാശം ഉള്ള മാതിരി. സാവിത്രി അല്പം മാറി നിന്നു വായിയ്ക്കാന് തുടങ്ങി. കുറച്ചു വായിച്ചപ്പോള് മനസ്സിലായി. ഇംഗ്ലീഷ് വായിക്കാന് സാവിത്രിയ്ക്കു ട്യൂഷന്റെ ആവശ്യമില്ല.
പുരുഷന്മാരില് നിന്നും സ്ത്രീ ജനങ്ങള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതെന്ത്?
ഒരു പെണ്ണിന്റെ മനസ്സ് ജയിക്കണോ…കെയര് ഉണ്ടാകണം..സ്നേഹം വേണം..മാന്യമായ പെരുമാറ്റമുണ്ടാകണം..ഒറ്റ വാക്കില് പറഞ്ഞാല് നല്ല പേഴ്സണാലിറ്റി ഉണ്ടാകണം..വള വളാ വാചകമടിച്ചു നടക്കുന്നവന്മാരെ സ്ത്രീ ജനങ്ങള് ഇഷ്ടപ്പെടാത്തതിന്റെ കാര്യം മനസ്സില്ലായോ?ഒലിപ്പിക്കരുതെന്നര്ഥം..നല്ല രീതിയിലുള്ള സെക്സ് ,അത് സ്നേഹത്തിലൂടെയുണ്ടാകുന്നതാണ്…അല്ലാതെ വെറും കാമത്തിലൂടെയല്ല…നേരെ ചെന്ന് മൈഥുനത്തില് ഏര്പ്പെടുന്നത് വെറുപ്പിനേ കാരണമാകൂ..ആദ്യം മനസ്സിനെ വിജയിക്കുക..എന്നാല് മാത്രമേ ശരീരം വിജയിക്കാനാകൂ..വിജയീ ഭവ:
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!