എളേമ്മ!! ഭാഗം-5

രാജുവെന്ന കഥാനായകന്‍…അഛന്‍ മരിച്ചതോടെ നിവര്‍ത്തിയില്ലാതെ അമ്മയോടൊപ്പം മീന്‍ വില്‍ക്കാന്‍ പൊകുന്നു..പടിച്ച് ഒരു എസ് ഐ ഓഫ് പൊലീസ് ആകണം എന്നാണ്‌ ആഗ്രഹം.പക്ഷേ സാഹചര്യം മോശമാണ്‌.അപ്പോഴാണ്‌ നല്ലവനായ രാമേട്ടന്‍ -അഛന്റെ കൂട്ടുകാരന്‍ രാജുവിനെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടു പോകുന്നത്.അവിടെ നിന്ന് കോളേജില്‍ ചേര്‍ന്ന് പടിക്കണം..ഇതാണ്‌ ആശയം.പക്ഷേ രാമേട്ടന്റെ രണ്ടാം ഭാര്യ-ശാരിക്ക് അതത്ര സുഖിക്കുന്നില്ല.ഒന്നാം ഭാര്യയിലെ മകള്‍ സുന്ദരിയായ അഭിരാമിയോടസൂയയുള്ള ശാരിക്ക് തന്റെ മകള്‍ ബഹളക്കാരി കലയെ നന്നാക്കണമെന്ന ചിന്തയേ ഉള്ളൂ.ഒരു ദിവസം രാത്രി എളെമ്മയുടെ ജാരന്‍ കറിയാച്ചനും ശാരിയും തമ്മിലുള്ള കള്ളക്കളി രാജു കാണുന്നു.അഭിരാമിയെ കറിയാച്ചനു കാഴ്ച്ച വയ്ക്കാനുള്ള അവരുടെ തന്ത്രം രാജു മനസ്സിലാക്കുന്നു.അടുത്ത ദിവസം തന്ത്രത്തിന്റെ ഭാഗമായി കറിയാച്ചന്‍ അവിടെ വരാനൊരുങ്ങുന്നു.എല്ലാം ശരിയാണോന്നറിയാന്‍ സിഗ്നല്‍മൊയ്തുവിനെ അയയ്ക്കുന്നു..പക്ഷേ രാജു ആ തന്ത്രം പൊളിക്കുന്നു…അഭിയ്ക്ക് തന്നോട് വലിയ മമതയൊന്നുമില്ലെന്നു മനസ്സിലാക്കിയ രാജുവിന്‌ വിഷമമാകുന്നു. സ്ഥലം വിട്ടാലോ എന്നവന്‍ ചിന്തിക്കുന്നു..

നേരത്തേ ഏളേമ്മയുടേയും രാരിച്ചന്റെയും കാമകേളികള്‍ കണ്ട എനിക്ക് എളേമ്മ രാമേട്ടനേ എങ്ങനെ കയ്കാര്യം ചെയ്യുന്നു എന്നു കാണണമെന്ന് ഒരു മോഹമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ഇന്നത്തേ മൂഡിനത് വേെന്നു വെച്ചു ഒരുല്‍സാഹവും തോന്നിയില്ല. തന്നേയുമല്ല

ഇരുട്ടിയപ്പോള്‍ രാമേട്ടന്‍ പുറത്തേയ്ക്കുപോകുകയും ചെയ്തു. കിളിയൊഴിഞ്ഞ കൂടുപോലെയുള്ള മനസ്സുമായി ഞാന്‍ വെറുതേ കിടന്നു. കലമോള്‍ വന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍

വിളിച്ചപ്പോള്‍ ചെന്നിരുന്നു കഴിച്ചു എന്നു മാത്രം. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ എന്റെ കട്ടിലില്‍ വന്നിരുന്നു.

‘ അങ്കിളേ … ഞങ്ങളോടു വിരോധമൊോ… അങ്കിളിന്….’

‘ ഇല്ല മോളേ…. ‘

‘ പിന്നെന്താ ഇവിടന്നു പോകണന്നു പറഞ്ഞത്…?…’

‘ അത്… അത്… അങ്ങനെ എനിയ്ക്കുതോന്നിയതു കൊണ്ടാ…’

‘ ഞാന്‍ അങ്കിളിനേ ഉപദ്രവിച്ചോ…?…’

‘ ഇല്ലല്ലോ…’

‘ എനിക്ക് അങ്കിളിനേ ഒത്തിരി ഇഷ്ടാമാ…. എനിക്ക് കല്യാണ പ്രായമായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍

അങ്കിളിനേ കല്യാണം കഴിച്ചേനേ….’

‘എടീ.. പൊട്ടിപ്പെണ്ണേ… കല്യാണത്തിന്റെ അര്‍ത്ഥം എന്താണെന്ന് നെനക്കറിയോ…?….. ഈ കല്യാണക്കളിയൊക്കെ….’

‘എന്റെ അങ്കിളേ…. നമുക്കങ്ങനെയൊന്നുമില്ലേ… നമ്മളേ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു പുരുഷന്‍ വേണം… നമുക്കത്രേയൊള്ളു… ‘

‘ നീയൊരു വല്ലാത്ത സാധനം തന്നേ….

നെനക്കൊറങ്ങേ….’

‘ ഓ… നാളെ സ്‌കൂളില്‍ പോകണ്ടല്ലോ… അമ്മ ഒറങ്ങി… അഛന്‍ ചെലപ്പം ഇച്ചിരെ ചാരായം

വീശിയിട്ടാരിക്കും വരുന്നേ… ‘

‘ നിന്റെ ചേച്ചിയെന്തിയേ…. ‘

‘ ആ.. അടുക്കളേ കെടന്ന് എന്തൊക്കെയോ വലിച്ചെറിയുന്നൊണ്ട്…. ഭയങ്കര ദേഷ്യാ….’

‘ അതെന്തിനാ…?..’

‘ ആ…. ആര്‍ക്കറിയാം… അല്ല അങ്കിളേ… ഞാനൊന്നു ചോദിച്ചോട്ടേ… അങ്കിളും ചേച്ചീം തമ്മില്‍ പണ്ടു ഇഷ്ടാരുന്നോ…?…’

‘ ഇഷ്ടം…. എന്നു വെച്ചാ…. ങാ… അങ്ങനെയാന്നു വെച്ചോ…..’

‘ ഇപ്പഴോ…. ?

‘ ഇപ്പം …ഇപ്പം… എനിയ്ക്കുതോന്നുന്നേ… നിന്റെ ചേച്ചിക്ക്… എന്നോടു ദേഷ്യാണെന്നാ….’

‘ എങ്കി…. അങ്കിള്‍ എന്നെ അങ്ങു പ്രേമിച്ചോ…. എനിക്കും വെല്ലിഷ്ടമാ… അങ്കിളിനേ

പ്രേമിക്കാന്‍….’

‘ എടീ കൊച്ചേ… നീ എന്നേ കൊലയ്ക്കുകൊടുത്തേ അടങ്ങത്തൊള്ളു അല്ലേ…’

‘ അയ്യോ.. പ്രേമിക്കുന്നതിനെന്താ… എന്റെ ക്ലാസ്സില്‍ ഞങ്ങളു കൂട്ടുകാരികള് ഓരോരുത്തരുടെ

പേരും പറഞ്ഞാ നടക്കുന്നേ….’

‘വട്ടു പെണ്ണേ പോയിക്കെടന്നൊറങ്ങ്….’ ഞാന്‍ അവളേ കട്ടിലില്‍ നിന്നും എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു.

‘ ഒരു കാര്യം എനിക്കിഷ്ടായി… ചേച്ചീം അങ്കിളും തമ്മില്‍ പെണക്കാ… ഇന്നലെ വരേ…

അങ്കിളിന്റെ കാര്യം പറയാനേ ചേച്ചിയ്ക്കുനേരണ്ടായിരുന്നൊള്ളു…. ഇപ്പം അഛനോടു പറഞ്ഞ് അങ്കിളിനേ ഇവിടന്നു പറഞ്ഞു വിടുന്ന പരുവത്തിലായി…’

അവള്‍ മൂക്കത്തു വിരല്‍ വെച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

‘ എന്തു പരുവം…?..’

‘ അങ്കിളിനേക്കൊണ്ടു വെള്ളം കോരിക്കണ്ട… വെറകു വെട്ടിക്കണ്ടാ… ജോലി ഒന്നും ചെയ്യിക്കണ്ട… പിന്നെ അങ്കിളെങ്ങാനും അവകാശോം പറഞ്ഞു വന്നാലേ… ചേച്ചി കുടുങ്ങും അതോണ്ടാ… കുരുട്ടുബുദ്ധിയാ.. ചേച്ചീടെ…. ‘

‘ പോയിക്കെടന്നൊറങ്ങു പെണ്ണേ… എനിക്കിത്തിരി വായിക്കണം…’ ഞാന്‍ അവളോടു തട്ടിക്കയറി.

‘ ഞാന്‍ പോകുവാ…’ വാതില്‍ക്കലെത്തിയിട്ടവള്‍ തിരിച്ചുവന്നു പിന്നെ ശബ്ദം കുറച്ചു പറഞ്ഞു.

‘ പിന്നെയേ… ചേച്ചിയേ സ്വപ്നം കാണുന്നതു വെറുതെയാ…. വേണോങ്കില്‍ എന്നേ ഓര്‍ത്തു

കെടന്നോ… അതാരിക്കും നല്ലത്….’

‘ ഫോടീ… അവിടുന്ന്….’

ഞാന്‍ അവളേ ഓടിച്ചു വിട്ടു. തിണ്ണയില്‍ കൂടി നടന്ന് അവള്‍ അകത്തു കയറുന്നതു കണ്ടിട്ട്

ഞാന്‍ തിരിച്ചു വന്ന് കതകടക്കുമ്പോള്‍ അഭിരാമി തിണ്ണയില്‍. പുറത്തേയ്ക്കുനില്‍ക്കുന്ന

ബള്‍ബിന്റെ വെളിച്ചത്തിന്റെ നിഴലില്‍ അവളുടെ മുഖഭാവം വ്യക്തമല്ല.
ഒന്നു നോക്കിയിട്ട്

ഞാന്‍ കതകടക്കാന്‍ ഭാവിച്ചു.

‘ ഒന്നു നിന്നേ…. ‘ അവള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. പിന്നെ വാതില്‍ക്കല്‍ വന്നു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു.

‘ ഞങ്ങളെന്തു ചെയ്തിട്ടാ…. രാജാമണി…..അഛനെക്കൊണ്ടു ഞങ്ങളേ ചീത്ത പറയിപ്പിച്ചേ….?…’

‘ ഞാന്‍ പോകണന്നു പറഞ്ഞു… അതിനു ഞാന്‍ നിങ്ങളേ കുറ്റം പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…. ‘

‘ എങ്കിലും അഛനെന്തു വിചാരിക്കുമെന്നു രാജാമണി ചിന്തിച്ചോ…?…’

‘ ഒരന്യനായിട്ട്…. എന്നേക്കൊണ്ട്… ജോലിയൊന്നും ചെയ്യിക്കെന്ന് അഭിരാമി അഛനോട്

പറഞ്ഞില്ലേ… പിന്നെ എനിക്കീ വീട്ടില്‍ എന്തു വെലയാ ഒള്ളത്….. ഇങ്ങോട്ട് വന്നപ്പം എനിക്ക് വെല്യ സന്തോഷാരുന്നു…. എന്തോ… അഭിരാമീടെ വായീന്ന് അന്യന്‍ എന്നു കേട്ടപ്പോ….’

‘ അതിനു ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…’ അവള്‍ മുഖം കുനിച്ചു.

‘ എന്തിനാ അഭീ…..നൊണ പറയുന്നത്… എന്റെ കാതു കൊണ്ടു കേട്ട കാര്യാ… കലേം കേട്ടതാ…. ങാ പോട്ടെ…. എല്ലാം വിട്ടുകള… രാമേട്ടനോട് എനിയ്ക്കുമറുത്തു പറയാന്‍ പറ്റത്തില്ല…. അതോണ്ട്…. എനിയ്ക്കുനിന്നേ പറ്റൂ…പിന്നെ ഞാനും ഒരു ഗതിയില്ലാത്തവനായിപ്പോയില്ലേ…. ‘

ഞാന്‍ ആത്മഗതം പോലെ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

‘ എന്തിനാ… രാജാമണീ.. ഇങ്ങനെ എപ്പഴും പറയുന്നത്…. ഇത്രേം തടീണ്ടല്ലോ…. മനുഷ്യനായാ… കൊറച്ചൊക്കെ നട്ടെല്ലൂടെ വേണം……’ അവള്‍ ചിറി കോട്ടി.

‘ ങും… ഇവിടെ നട്ടെല്ലു കാണിച്ചിട്ടെന്തു കാര്യം…. പിന്നെ… കാണിയേയ്ക്ക്ണ്ടടത്തു രാജു അതു കാണിച്ചിരിക്കും… കാണേണ്ടവരു കണ്ടില്ലേലും…. ഗുഡ്‌നയിറ്റ്….’

അവളുടെ പ്രതികരണത്തിനു കാത്തു നില്‍ക്കാതെ ഞാന്‍ അകത്തു കേറി കതകടച്ചു.

രാവിലേ ഞാന്‍ ജോലികളും കുളിയും കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോള്‍ കല അകത്തിരുന്നു പാഠങ്ങള്‍

വായിക്കുന്നതു കേട്ടു. തെറ്റായി അവള്‍ ഉച്ചരിക്കുന്ന ഇംഗ്ലീഷ് വാക്കുകള്‍ അപ്പോഴപ്പോഴായി

രാമേട്ടന്‍ തിരുത്തിക്കൊടുക്കുന്നു. ഒരു വാക്കു പോലും ശരിയായി ഉച്ചരിക്കാനറിയില്ല. ചിലതു

കേട്ടപ്പോള്‍ എനിയ്ക്കുചിരിയും വന്നു. കാപ്പി വിളമ്പിയപ്പോള്‍ എനിക്കുള്ളത് ഒരു

പാത്രത്തിലെടുത്ത് ഞാന്‍ ചായിപ്പിലേയ്ക്കുകൊണ്ടു പോന്നു. ഒരു പുസ്തകം തുറന്നു വെച്ച്

ഭക്ഷണവും വായനയും ഒരുമിച്ചു തുടങ്ങി. കാപ്പികുടി കഴിഞ്ഞ രാമേട്ടന്‍ ചായിപ്പിന്റെ

വാതില്‍ക്കലെത്തി.

‘ എടാ.. രാജൂ… നെനക്കു പറ്റുവോടാ ഇവക്കു നാലക്ഷരം പറഞ്ഞു കൊടുക്കാന്‍…. ഒരു വക

അറിയത്തില്ല… അമ്മേടെ മോളു തന്നേ….


രാമേട്ടന്‍ അതു പറയുമ്പോള്‍ പിണക്കഭാവത്തില്‍ അഛന്റെ പിറകില്‍ നിന്ന് കൊഞ്ഞനം

കാണിക്കുകയായിരുന്നു കല.

‘ എനിക്കറിയാവുന്നതുപോലെ ഒക്കെ പറഞ്ഞുകൊടുക്കാം…’ ഞാന്‍ ഏറ്റെടുത്തു.

‘ ഒരു ക്ലാസില്‍ രണ്ടും മൂന്നും വര്‍ഷം വീതം പഠിച്ച് ഇവളെന്ന് പത്തു ജയിക്കുവോ …

ഈശ്വരനറിയാം….. കണക്കിനു കിട്ടിയ മാര്‍ക്കു കാണുമ്പം… പരീക്ഷേം അടുത്തു…’

‘ അയ്യോ… കണക്കിനു ഞാനും അത്ര പോര… എങ്കിലും നോക്കാം…’

‘ അതു സാരമില്ല… നിന്നെക്കൊണ്ടു പറ്റുകേലെങ്കില്‍ വല്ല ട്യൂഷനും ഏര്‍പ്പാടു ചെയ്യാം…

പത്തെങ്കിലും കടന്നില്ലെങ്കില്‍ ഇക്കാലത്ത് എന്തെങ്കിലും വെലയൊോ… ‘ രാമേട്ടന്‍

പറഞ്ഞുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

‘ എങ്കി ഞാന്‍ പൊസ്തകോം എടുത്തോണ്ടു വരട്ടേ അങ്കിളേ….?…’ കല ചോദിച്ചു.

‘ ഇപ്പം വേണ്ട… ഉച്ചക്ക് ഉേച്ചിരിക്കാം….’

‘ ഹയ്യോ… അതു വേണ്ട… ഇന്നാ ഇച്ചിരെ ഒറങ്ങാന്‍ പറ്റുന്നേ…. അന്നേരം പഠിത്തവോ…?..’

അവള്‍ നിന്നു ചിണുങ്ങി.

‘ ങാ അതു മതി…. ഉേച്ചിനി നീ ഒറങ്ങിയാ… ചീക്കപ്പോത്തു പോലെയാകും…. ചെല്ല്… പോയി

ബാക്കി ഹോം വര്‍ക്ക് തീര്‍ക്ക്…’

‘ ഈ അങ്കിളും ഒരു മൊശടനാ….’ അവള്‍ തുള്ളിക്കൊണ്ട് അകത്തേയ്ക്കുനടന്നു.

വരാന്തയില്‍ നിന്നും ചായിപ്പിലേക്കുള്ള വാതില്‍ക്കലാണു ഞാന്‍ മേശയും കസേരയും

ഇട്ടിരുന്നത്. അവിടെയിരുന്നാല്‍ വേണമെങ്കില്‍ വരാന്തയിലേക്കും മുറ്റത്തേക്കും, പിന്നെ

ജനലില്‍കൂടി പുറത്തേക്കും നോക്കാം. ആ വീടിന്റെ മുന്‍വശത്ത് എന്തു നടന്നാലും കാണാം.

കതകടച്ചിട്ടാല്‍ ആരും എന്നെ കാണുകയുമില്ല. ഉദ്ദേശം മറ്റൊന്നുമല്ല. ഇടക്കിടക്ക് അഭിരാമി

വരാന്തയില്‍ നിന്നും മുറ്റത്തേക്ക് ചാടിയിറങ്ങും. അപ്പോള്‍ ഉരുണ്ട ആ മുലക്കുടങ്ങള്‍

കിടന്നൊന്നു  തെറിക്കും അതു കാണാന്‍ നല്ല ശേലായിരുന്നു. പിന്നെ രാമേട്ടന്റെ അടുത്ത് നിന്നു രഹസ്യമായി സംസാരിക്കുന്നതു കാണാം. അപ്പോള്‍ ആ മുഖത്ത് വിവിധ ഭാവങ്ങള്‍ മിന്നി മറയുന്നതും നിരയൊത്ത പല്ലുകള്‍ കാട്ടി ഹൃദ്യമായി ചിരിക്കുന്നതും കാണാം. മൊയ്തുവിന്റെ മാതിരിയുള്ള സിഗ്നലുകള്‍ വന്നാലും അറിയാം. ഞാന്‍ അതും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. ആദ്യത്തേ ബലാല്‍സംഗ പരിപാടി ചീറ്റിപ്പോയതുകൊണ്ട് ഏതു സമയവും മൊയ്തു കേറി വരാം, പക്ഷേ രാമേട്ടന്‍ ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഇന്നു വരത്തില്ല. ഞാന്‍ കാപ്പികുടി കഴിഞ്ഞ് പാത്രം കഴുകി തിരികെ മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ടു പഠിക്കാനിരുന്നു.
തലേദിവസത്തേ സംഭവങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ നിന്നും മായാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഒന്നേയുള്ളു ഇനിയത്തേ ആഗ്രഹം, കാണുക ആസ്വദിക്കുക.

അന്യന്റെ തോട്ടത്തിലേ പുഷ്പം, അതാവശ്യപ്പെടാനുള്ള യോഗ്യത എനിക്കില്ല. ഞാന്‍ എന്നെത്തന്നേ വിശ്വസിപ്പിച്ചു.

ഉച്ചക്ക് ഊണുകഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാനൊന്നു കിടന്നു. കതകു ചാരിയിട്ടേ ഉള്ളു. നിമിഷങ്ങള്‍

കഴിഞ്ഞില്ല, കതകു തള്ളിത്തുറന്ന് കല ഉള്ളില്‍.

‘ ആഹാ… എന്നോട് ഒണര്‍ന്നിരുന്നു പഠിക്കാന്‍ പറഞ്ഞിട്ട് ട്യൂഷന്‍ സാറു കെടന്നൊറങ്ങുകാണോ…?….’

കൂട്ടരേ..ഇന്നത്തെ ടിപ്പ്…സ്ത്രീ ജനങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ്‌ ..90%  സ്ത്രീജനങ്ങളും നേരേ വാ.നേരേ പോ..വിഭാഗത്തിലാണെന്നതില്‍ സംശയമേ വേണ്ട..സാഹചര്യമാണ്‌ മനുഷ്യനെ മാറ്റുന്നത്.എല്ലാറ്റിലും എന്നപോലെ…നമ്മുടെ സുമുഖികളും സുശീലകളുമായ ചുന്തരിമാരെപ്പറ്റി  വികലമായ ചിന്താഗതി വായിക്കുന്ന ഇളം മനസ്സുകള്‍ക്കുണ്ടാകരുതല്ലോ.ലൈംഗികസാഹിത്യം വായിച്ച ഉറ്റന്‍ കാണുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്‍ മുഴുവനും അങ്ങനെയെന്നു കരുതി അവര്‍ക്ക് പിന്നാലെ പോയാല്‍ എല്ല് വെള്ളമാകും ഓര്‍മ്മവേണം! ..അപ്പോ കുന്തരിമാര്‍ക്ക്സുഖിച്ചെങ്കില്‍ ഒരുമ്മ….!!!

Comments:

No comments!

Please sign up or log in to post a comment!