അമ്മായിയുടെ വീട്ടില്‍!! ഭാഗം -4

ഒന്നു പകച്ച അവള്ക്ക് സമനില കിട്ടാന് ഒരു നിമിഷമെടുത്തു. അതിനുള്ളില് ആ സുന്ദരദൃശ്യം എന്റെ മനസ്സിന്റെ ക്യാമറാ സ്ഥിരമായി പകര്ത്തി.

നല്ല തുടുതുടുത്ത രണ്ടു വെണ്ണത്തുടകള് അല്പം അകന്ന് ഒരു കാല് മുമ്പോട്ടും ഒന്നു പുറകോട്ടും. ഗോതമ്പിന്റെ നിറത്തില് അവളുടെ കുറിച്ചി കാലുകള്ക്കിടയില് തുടിച്ചുയര്ന്നു നിന്നു. കാലകത്തി നിന്നതുകൊണ്ട്അതിന്റെ വിള്ളല് നല്ല ഭംഗിയായി കാണാമായിരുന്നു.അല്പം അകന്നു പോയ ആ വിടവിന്റെ മേല്ഭാഗത്ത് ഒരു മൊട്ടിന്റെ അറ്റം കാണാമായിരുന്നു. ഇപ്പോഴെനിക്ക്റിയാം, അതവളുടെ കുഞ്ഞിക്കന്തിന്റെ അഗ്രമായിരുന്നു. ഞാറു വിതറിയ പോലെ മുകള്ഭാഗത്തു നിന്നും ചാഞ്ഞുകിടക്കുന്ന കറുത്ത തലയുയര്ത്തിത്തുടങ്ങിയ ഗുഹ്യരോമങ്ങള് കുനുകുനാ കിടക്കുന്നു. അതിന്റെ കറുപ്പുഛായ തുടകളുടെ ഇടവരേ വ്യാപിച്ചിരുന്നു. ആ തളിര്കുറിച്ചിയുടെ ത്രികോണത്തിനല്പം മുകളിലായി ഒരു വെള്ളിയരഞ്ഞാണം, അതിന്റെ ആലിലത്താലി ഇടംതുടയില് പറ്റിക്കിടന്നാടുന്നു. ആ താലിയുടെ അതേ ആകൃതിതന്നേ അവളുടെ തുടയിടുക്കിനും ആ കിണ്ണത്തപ്പം പോലെയുള്ള നടു കീറിയ സാമാനത്തിനും..

ആലിലയുടെ ആകൃതി. അരക്കെട്ടില് താഴേയെ ക്ക്രു കീറലുെങ്കില് താലിയില് ഒരു വരയുണ്ടായിരുന്നു. ഒതുങ്ങിയ വയറിനു താഴെ വിടര്ന്ന വെളുത്ത വീതിയുള്ള അരക്കെട്ട്. ആ കാഴ്ച്ച കണ്ട് എന്റെ മനസ്സില് സുന്ദരമായ ഒരു ഞെട്ടല്. ഒരു മിന്നല്പിണര് എന്റെ തലച്ചോറില് നിന്നും അരക്കെട്ടിലേയ്ക്കുപാഞ്ഞു. സെക്കന്റുകളോളം ഞാന് അഭിയുടെ ആ മനോഹരമായ നഗ്നമായ വിടരുന്ന മദനാരാമം, ഒരു ഗ്രാമീണപ്പെണ്കുരുന്നിന്റെ വിടരുന്ന ഗുഹ്യഭാഗങ്ങളുടെ മനോഹരമമായ ഹരം പകരുന്ന കാഴ്ച്ച, നോക്കി നിന്നു പോയി.

‘ അയ്യോ… എന്റെ രാജൂ… ഇങ്ങോട്ടു നോക്കല്ലേ…. തിരിഞ്ഞു നിക്കൂന്നേ….ഇയ്യോ… എനിക്കു വയ്യ… എന്റമ്മേ.”

അഭിയുടെ കരച്ചില് എന്റെ മനസ്സിനേ തട്ടിയുണര്ത്തി. പെട്ടെന്നവള് രണ്ടു കയ്കൊണ്ടും അവളുടെ കവക്കിട പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. പിന്നെ തലചെരിച്ച് തോളത്തുവെച്ച് കണ്ണടച്ച് കരയാന് തുടങ്ങി. ഞാന് അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കിക്കൊണ്ട്മുമ്പോട്ടടുത്തു. അവളേ മരത്തോടു ചേര്ത്തു നിര്ത്തി പാവാട മുറിക്കമ്പില് നിന്നും പൊക്കിയെടുക്കാന് നോക്കി. ഇടക്ക്ഞാന് തല പുറകോട്ടു തിരിച്ച് ആ മനോഹരമായ ചന്തികളുടെ പടം എന്റെ മനസ്സില് പതിപ്പിക്കാന് മറന്നില്ല. എത്ര മിനുസമായ ആകൃതിയൊത്ത കുണ്ടികള് ഒന്നു പിടിച്ചു ഞെക്കാന് മനസ്സും കയ്കളും തരിച്ചു. പാവാട ഊര്ന്നു പോന്നില്ല, പറ്റിയില്ല, അതു വലിഞ്ഞു തന്നേ നിന്നു.

 പാവാട വലിച്ചുകീറി പറിക്കാന് എനിbv¡പ്പോള് ബുദ്ധി തോന്നിയില്ല. ഞാന് അവളേ ഇടതുകയ് കൊണ്ട്എന്റെ നെഞ്ചോടു ചേര്ത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മുകളിലേയ്ക്കുപൊക്കി. അതിനുള്ള ആരോഗ്യം അന്നും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോഴും അവള് കവക്കിട പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ നടുവില് കയ് ചേര്ത്തു പിടിച്ചപ്പോള് അവളുടെ ശരീരം എന്റെ കക്കുള്ളില് നിന്നും ഊര്ന്നു പോയി. ആ വിടരാന് തുടങ്ങുന്ന മാറിലേ  തളമൊട്ടുകള് എന്റെ മാറിലുരസി. വെപ്രാളത്തിനിടയിലും എന്റെ നെഞ്ചില് ഒരു കുളിരനുഭൂതിയുണ്ടായി. ആ അനുഭൂതി വേറിട്ട ഒരു സുഖമായി എന്റെ മനസ്സില് ഇന്നും ഉണ്ട. വീണ്ടും അല്പം താഴേക്കിരുന്നിട്ട് അവളുടെ നഗ്നമായ കുണ്ടികള് കൂട്ടി രണ്ടു കയ്കള് കൊണ്ടും ഞാന് അവളേ പൊക്കിപ്പിടിച്ചു. ആ കുണ്ടികളുടെ ചൂടും മയവും എന്റെ ദേഹത്തു രോമാഞ്ചമുണ്ടാക്കി.

‘ പാവാടേടെ ഒടക്കെടുക്ക്…’ ഞാന് പറഞ്ഞു. സാമാനം പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്ന ഒരു കയ്യെടുത്ത് അവള് ഉടക്കെടുക്കാന് നോക്കി. പരിഭ്രമം കൊണ്ട്ഒന്നും നടക്കുന്നില്ല. ‘ അയ്യോ അതു വരുന്നില്ലാ….’ അവള് കരഞ്ഞുകൊണ്ട്പറഞ്ഞു. ‘ രണ്ടു കയ് കൊണ്ടും എടുക്ക്….’ അവള് മറ്റേ കയ്യും മുന്വശത്തു നിന്നും എടുത്തു. ചെരിഞ്ഞു നിന്ന് അവള് രണ്ടു കയ്കൊണ്ടും പാവാടയുടെ അറ്റം മുകളിലേയ്ക്കുവലിച്ച് വിടുവിച്ചു. അത്രയും സമയം അവളുടെ കവക്കിടയുടെ ചൂടും മിനുസവും ഷര്ട്ടിന്റെ മുകളില് കൂടിയാണെങ്കിലും ഞാനെന്റെ വയറില് അറിഞ്ഞു, ആസ്വദിച്ചു. ‘ കട്ടിപ്പാവാടയായതുകൊണ്ടാ… അല്ലേല് കീറിപ്പോന്നേനേ…’ അവളുടെ അരക്കെട്ടിലേ ഞാറുവിതച്ച മദനപ്പാടം എന്റെ ദേഹത്തുരച്ച് അവളേ താഴെ നിര്ത്തുന്നതിനിടയില് ഞാന് പറഞ്ഞതവള് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. താഴെ നിര്ത്താത്ത താമസം അവള് കരഞ്ഞു കൊണ്ടോടി. ഞാന് പുറകേ ഓടിക്കൊണ്ട്വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

‘ കരയാതെ പോ… വല്ലോരും കാണും….’

അതു കേട്ട അവള് മുറ്റത്തിന്റെ അരികില് നിന്നുകൊണ്ട്പാവാട പൊക്കി മുഖം തുടച്ചു. പിന്നെ അകത്തേയ്ക്കുഓടിക്കയറിപ്പോയി. ഞങ്ങള് പോകാനിറങ്ങുന്നതു വരേ പിന്നെ അവള് എന്റെ മുമ്പില് വന്നില്ല. ഇറങ്ങുമ്പോള് അഛന് വിളിച്ചു.

‘ അഭിമോളെന്ത്യേ… ‘ ‘ ആ… അവളാ ..അരകല്ലിന്റെ ചോട്ടില് കുത്തിയിരിക്കുന്നു….’ ഇളയമ്മ പറഞ്ഞു. ‘ അയ്യോ മോക്കു പെണക്കാണോ… എങ്കി ഞങ്ങളു പോകുന്നില്ല…. അല്ലേ നീയും കൂടെ അങ്ങോട്ടു പോര്….’ അഛന് വിചാരിച്ചത് ഞങ്ങള് പോകുന്ന വിഷമംകൊണ്ട്അവള് മാറി ഇരിക്കുകയാണെന്നായിരുന്നു. എല്ലാവരും ഇറങ്ങി മുറ്റത്തരികില് ചെന്നപ്പോഴും ഞാന് പുറകോട്ടു വലിഞ്ഞു നിന്ന് നോക്കി, അവളെ ഒരു നോക്കു കാണാന്. അവളപ്പോള് ദാ, പുറകിലത്തെ വാതില് കടന്നു വരുന്നു.

‘ അഭീ… ഞങ്ങളു പോകുവാ…. ‘ ഞാന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. പെട്ടെന്നവള് ഓടി എന്റെ അടുത്തു വന്നു. പിന്നെ ഇടനാഴിയില് നിന്നും തലപുറത്തേക്കിട്ട് ചുറ്റും നോക്കി. എന്നിട്ടു ഗദ്ഗദത്തോടെ പറഞ്ഞു. ‘ രാജു…. ആരോടും പറയല്ലേ…. ഒന്നും കെന്നാരോടും പറയല്ലേ….’ അവള് വിതുമ്പാന് തുടങ്ങി. ‘ ഇല്ലഭീ…ഞാന് പറയത്തില്ല….’

‘ സത്യായിട്ടും പറയല്ലേ…. എന്റെ പൊന്നു രാജുവല്ലേ…’ അപ്പോഴേക്കും അവള് കരഞ്ഞു പോയി. ‘ ഇല്ലെന്നേ… കരയാതെ… എളേമ്മേം ഒക്കെ കാണും…’ ‘ ങൂം…’ അവള് കണ്ണു തുടച്ചു. ‘ മതിയെടാ… യാത്ര പറഞ്ഞത്…. അവക്കവനേ വെല്യ കാര്യാ…’ അഛന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട രാമേട്ടന്റെ തോളത്തു തട്ടി. എളേമ്മയും അന്നു ചിരിച്ചു. മുറ്റത്തിന്റെ പടിയിറങ്ങുമ്പോള് അന്ന് വാതില്പടി ചാരി നോക്കി നില്ക്കുന്ന ആ വിഷാദരൂപം കണ്ടുപോയതില് പിന്നെ ഇന്നാണു ഞാന് അഭിരാമിയേ കാണുന്നത്. അവള്ക്കിപ്പോള് അതു വല്ലതും ഓര്മ്മയുണ്ടാകുമോ. അതോ എന്നോടു ദേഷ്യമായിരിക്കുമോ. നനഞ്ഞ തോര്ത്തുകൊണ്ട്തല ഒന്നു കൂടി തുവര്ത്തി മുറ്റത്തേയ്ക്കുകേറുമ്പോള് അകത്തു നിന്നും വാദപ്രതിവാദം. തിണ്ണയില് കലമോള് മാത്രം.

‘ എന്നാലും നിങ്ങളെന്തോ വിചാരിച്ചോണ്ടാ മനുഷേനേ… ഇവിടെ പ്രായം തികഞ്ഞ രണ്ടു പെമ്പിള്ളേരൊെന്നങ്ങു മറന്നോ… അവനാണെങ്കി … ഒരൊത്ത ആണും…’ ‘ എടീ… അവന് നല്ലവനാ…’ രാമേട്ടന്റെ സ്വരം. ‘ ങൂം..ങൂം… ഇഷ്ടക്കാരീടെ പുന്നാര മോനല്ലേ… എന്തിനാ കൊറക്കുന്നേ… മോളേ പിടിച്ചങ്ങു കൊടുക്ക്… ഒരു പരോപകാരി…’ ‘ വേണ്ടി വന്നാ ഞാനതും ചെയ്യും…. നീ മിണ്ടാതെ ഞാന് പറേന്നതു കേട്ടാ മതി… ആ ചെറുക്കനിപ്പം വരും.. അവന് കേക്കണ്ട് …’ ‘ കേട്ടാ… എനിയ്ക്കു..ദേ…മറ്റേതാ…. എന്താന്നാ ചെയ്യ്… അവസാനം… മോളു പേരുദോഷം കേപ്പിച്ചാ… ‘ എളേമ്മയുടെ സ്വരം.