ആനി അഥവാ ഭദ്ര

എല്ലാവരും ആനിക്ക് പിറന്നാള്‍ ആശംസ നേരാന്‍ മത്സരിക്കുകയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസില്‍.പ്രോഗ്രാം മാനേജര്‍ മുതല്‍ പ്യൂണ്‍ വരെ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണി ആയിരുന്നു ആനി.ഞങ്ങളുടെ ചാനെലിന്റെ “അവിശ്വസനീയം” എന്ന പ്രോഗ്രാമിന്റെ ചുമതല അതിന്റെ സ്ക്രിപ്റ്റ്‌ എഴുത്ത് സംവിധാനം എന്നിവ ആയിരുന്നു അവളുടെ പ്രധാന ജോലികള്‍. എല്ലാ ആഴ്ചയിലും വ്യത്യസ്തമായ പ്രമേയങ്ങള്‍ കണ്ടെത്താനും അതിനോടനുബന്ധിച്ചുള്ള ഗവേഷണങ്ങള്‍ നടത്താനും അവള്‍ക്കുള്ള ആ കഴിവിനെ ഞാന്‍ രഹസ്യമായി പ്രശംസിച്ചിട്ടുണ്ട്.അവളുടെ പ്രോഗ്രാമിന്റെ ക്യാമറമാന്‍ എന്ന നിലക്ക് എന്നും എനിക്ക് അവളോടൊത്തു പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നത് സ്വകാര്യമായ ഒരു അഹങ്കാരം ആയി കൊണ്ട് നടക്കാറുണ്ടായിരുന്നു ഞാന്‍.

“ഹാപ്പി ബര്‍ത്ത്‌ഡേ ആനി…” അവള്‍ കാബിനിലേക്ക് തിരക്കുകള്‍ ഒഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ആശംസിച്ചു.

” താങ്ക് യു…” ആനി മധുര സ്വരത്തില്‍ പ്രതിവചിച്ചു കൊണ്ട് തനിക്ക് ലഭിച്ച പൂച്ചെണ്ടുകള്‍ മേശ മുകളില്‍ വെച്ചു.

” ഇത് എത്രാമത്തെ പിറന്നാളാടോ ?”

“ഇരുപത്തി നാലാമത്തെ …സ്വീറ്റ്‌ ട്വന്റി ഫോര്‍ …..” ആനി ചിരിച്ചു.

” എന്തൊക്കെയാണ് പ്ലാന്‍ ?

” ഊഫ് …സൊ ഹെക്ടിക് കെ പി….മൂന്ന് ദിവസം ആയി ഒരു പ്രൊജെക്ടിനു പിറകെ… നിന്ന് തിരിയാന്‍ പറ്റുന്നില്ല ….എന്തിനു ഒന്ന് മൂത്രം ഒഴിക്കാന്‍ പോലും സമയം കിട്ടുന്നില്ല. ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ.. അന്നത്തെ ആ കടല പൊതിയില്‍ വായിച്ച “കൊത്തം കുളങ്ങര” ഇല്ലത്തിന്റെ വിചിത്ര ആചാരത്തെ കുറിച്ച്…..ഒരു എത്തും പിടിയുമില്ലാത്ത ഏതു പുസ്തകത്തിന്റെ ഏടാണ് എന്ന് പോലും അറിയാത്ത ആ ലേഖനത്തിന് പുറകെ ആയിരുന്നു ഞാന്‍ ഈ മൂന്ന് ദിവസവും.കിട്ടിയ ഊഹാപോഹങ്ങള്‍ വെച്ചു ചെറിയൊരു സ്ക്രിപ്റ്റ്‌ ചെയ്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാന്‍. സൊ…കൊത്തം കുളങ്ങര ഇല്ലം തേടിയാണ് ഇന്ന് നമ്മുടെ യാത്ര… ബി റെഡി… അതിനു മുന്‍പ് എനിക്ക് കിട്ടിയ കടല പൊതി കടലാസു താന്‍ വായിച്ചു നോക്ക്….ഞാന്‍ ഒന്ന് മൂത്രം ഒഴിച്ചിട്ടു വരാം…” ആനി ഒരു പഴയ കടലാസ് എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി.

ഒരാഴ്ച മുന്‍പാണ് ആനി ആ കടല പൊതിഞ്ഞ കടലാസിനെ പറ്റി എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നത്. ഒരു സായഹ്നത്തില്‍ ബീച്ചില്‍ വിശ്രമിക്കുമ്പോള്‍ കൊറിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന കടലയുടെ പൊതിയില്‍ കണ്ട ഒരു വിവരണത്തെ കുറിച്ച്. ചരിത്രമെന്നോ ഭൂമി ശാസ്ത്രമെന്നോ അറിയാത്ത ഒരു തുണ്ട് കടലാസിലെ വിചിത്ര വിവരണം ആനിയുടെ ജിജ്ഞാസ ഉണര്ത്തിയതും ആ കടലാസിന്റെ ബാക്കി കിട്ടാന്‍ ആ കടല വിറ്റ പയ്യനെ തിരഞ്ഞു പരാജയപ്പെട്ടതും എല്ലാം ആനി എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു.

പക്ഷെ അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം മാത്രം പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഇപ്പോഴും ആനി അങ്ങനെ ആണ്.ആവശ്യം ഉള്ള സമയത്ത് മാത്രമേ കാര്യങ്ങള്‍ പറയൂ..

എന്ത് വിചിത്ര വിവരണം ആണ് ആ കടലാസില്‍ എന്ന് എനിക്കും ജിജ്ഞാസ തോന്നി.ഞാന്‍ ആ പഴയ കടലാസ്സിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചു തുടങ്ങി……..

*************

എട്ടെട്ട് വാഴ്വുകള്‍ ആയിരുന്നു കൊത്തം കുളങ്ങര ഇല്ലത്തെ സ്ത്രീ ജന്മത്തിന്റെ ഗണിത ശാസ്ത്രം.കൊത്തം കുളങ്ങര ഇല്ലം എന്നാലോ വടക്ക് കിഴക്ക് പാണ്ടിയം നാട് വരെയും തെക്ക് പടിഞ്ഞാറ് കുന്തലം നാട് വരെയും പ്രതാപപ്പെട്ടു കിടന്നിരുന്നു. അവിടെ വാണ തമ്പുരാക്കന്‍ മാരുടെ ആജ്ഞാനുവര്‍ത്തിയായിരുന്നത്രേ കിഴക്കുദിച്ചു പടിഞ്ഞാറസ്ത മിക്കുന്ന കതിരവന്‍ പോലും .

ഒന്നാമെട്ടില്‍ സംസ്കൃത പഠനം , രണ്ടാമെട്ടില്‍ തിരണ്ടു കല്യാണം , രണ്ടാമെട്ടിനും മൂന്നാ മെട്ടിനും ഇടക്ക് വേളി, മൂന്നാമെട്ടില്‍ പ്രസവം എന്നിങ്ങനെ അവിടത്തെ സ്ത്രീ ജനങ്ങളുടെ എല്ലാ വളര്‍ച്ചയും മുറ തെറ്റാതെ ക്രമ പ്രകാരം നടന്നു പോന്നിരുന്നു. വാമദേവന്‍ തിരുമേനിയുടെ മകള്‍ ഭദ്രയുടെ കാലം വരേയ്ക്കും .ഭദ്ര പഠിത്തത്തില്‍ കേമി ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നാം എട്ടു ക്രമ പ്രകാരം പൂര്‍ത്തിയാക്കി.

തിരളല്‍ ആയിരുന്നു ആ ക്രമം മുടക്കിയത്.രണ്ടാമെട്ടും കഴിഞ്ഞു പിന്നേയും രണ്ടാണ്ട് കഴിഞ്ഞു പതിനെട്ടു വയസ്സിന്റെ നിറവിലാണ് ഭദ്ര തിരണ്ടത്.കാലം തെറ്റി വന്ന തിരണ്ടു കല്യാണം വാമദേവന്‍ തിരുമേനിയില്‍ തെല്ല് സംഭ്രമം ജനിപ്പിചിരുന്നെന്കിലും എല്ലാ കണക്കും എല്ലാ സമയത്തും ശരിയാകണമെന്നില്ല എന്ന ചിന്താ ഗതിയില്‍ അദ്ദേഹം ആശ്വാസം കണ്ടെത്തി.

പക്ഷെ രണ്ടാം എട്ടിന്റെ പകുതി പിന്നിട്ടിട്ടും ഭദ്രക്ക് വേളി ഒന്നും തരമാകാതിരുന്നത് തിരുമേനിയെ ശരിക്കും തളര്‍ത്തി .ഇരുപതു പിന്നിട്ടിട്ടും തന്റെ മകള്‍ക്ക് വേളി ആവാത്തത് എന്തെന്ന് പാണ്ടിയം നാട്ടില്‍ നിന്ന് ക്ഷണിച്ചു വരുത്തിയ നാരായണ പിഷാരടിയുടെ നേതൃത്ത്വത്തില്‍ ഉള്ള അഞ്ചംഗ ജ്യോത്സ്യ സംഘം തിരിച്ചും മറിച്ചും ഗണിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ വെളിവായത് ചില വിചിത്രമായ വസ്തുതകള്‍ ആയിരുന്നത്രേ. ഭദ്ര നീരാടുന്ന സമയത്ത് അവളുടെ നഗ്ന നിതംബത്തില്‍ പതിഞ്ഞ ചില നീച ജനങ്ങളുടെ വീക്ഷണം മൂലമുണ്ടായ കണ്ണേറ്റുകളുടെ ദോഷ ഫലമാണത്രേ ഈ വേളീ വിഘ്നം.

തന്റെ മകളുടെ നഗ്ന നിതംബം ചില കീഴ് ജാതിക്കാര്‍ കാണാനിടയായത് തന്റെ കൂടെ അശ്രദ്ധ മൂലമല്ലേ എന്ന് വാമദേവന്‍ ചിന്തിച്ചു.ഇനി മകളെ ഇല്ലത്തെ കുളപ്പുരയില്‍ കുളിപ്പിക്കാമായിരുന്നു.ഇനി പറഞ്ഞിട്ടെന്തു ഫലം …ഇതിനുള്ള ദോഷ പരിഹാരം എന്തെന്ന് ആയി അദേഹത്തിന്റെ അടുത്ത അന്വേഷണം. അതിനായി നാരായണ പിഷാരടി വീണ്ടും കവടി നിരത്തി ഒരു പരിഹാരം മാര്‍ഗം കണ്ടെത്തി. വളരെ ചിലവേറിയതും ഇത് വരെ ഈ നാട് കാണാത്തതുമായ “നിതംബ പൂജ” എന്ന ചടങ്ങ് ആയിരുന്നു.ആ പരിഹാര മാര്‍ഗം .

ഭദ്രക്ക് മൂന്നാം എട്ടു തികയുന്നതിനു ഒരാഴ്ച മുന്‍പ് വേണം ആ ചടങ്ങ് ആരംഭിക്കാന്‍.സൂര്യന്‍ ഉദിക്കുന്നതിനു മുന്‍പ് ഭദ്ര എഴുന്നേറ്റു കുളിക്കണം .അത് കാണാന്‍ ഓരോ ദിവസവും ഓരോ കീഴ് ജാതിക്കാര്‍ – ഒന്നാം ദിനം പാണന്‍, രണ്ടാം ദിനം പറയന്‍, മൂന്നാം ദിനം കണങ്ങാന്‍ ,നാലാം ദിനം മണ്ണാന്‍, അഞ്ചാം ദിനം കൊശവന്‍ ,ആറാം ദിനം പറങ്ങോടന്‍ ഏഴാം ദിനം അതായത് പിറന്നാള്‍ ദിനത്തില്‍ ചാത്തന്‍ – ഭദ്രയുടെ സ്നാനം നോക്കി നിന്ന് ഭദ്രയുടെ നിതംബത്തെ വാഴ്ത്തി പാടണം .പിന്നെ കുളി കഴിഞ്ഞു വരുന്ന ഭദ്ര യോട് അന്ന് രാത്രി അവളുടെ നിതംബ പൂജ നടത്താനുള്ള അനുവാദം ഒരു പറ നെല്ല് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു വാങ്ങി രാത്രിയില്‍ ഭദ്ര വരുന്നത് വരെ കുളപ്പുരയില്‍ നില്‍ക്കണം.

അതെ സമയത്ത് കോല്‍പ്പുരയില്‍ കാലത്ത് മുതലേ പൂജക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങള്‍ ആരംഭിക്കും .കീഴ് ജാതിക്കാര്‍ക്ക് ഇല്ലത്തിന്റെ കോല്‍പ്പുര വരെ മാത്രമേ പ്രവേശനമുള്ളൂ. അതിനാല്‍ കോല്‍ പ്പുര തന്നെ ആയിരുന്നു പൂജക്കുള്ള സ്ഥലം.കോല്‍പ്പുര പനമ്പട്ട കൊണ്ട് ആര്‍ക്കും കാണാന്‍ പറ്റാത്ത വിടത്തില്‍ മൂടി ഭദ്രക്ക് തന്റെ നിതംബം തള്ളിച്ചു ഇരിക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ ഒരു സിംഹാസനം ഒരുക്കുന്നു.കീഴെ സേവകന് മുട്ട് കുത്തി നില്കാനുള്ള പനമ്പട്ട കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഒരു ചവിട്ടിയും.ഏഴു പടി കെട്ടി അതിനു മുകളില്‍ ആണ് ഭദ്രയുടെ സിംഹാസനം. ആ ഏഴു പടികളിലായും രണ്ടു വശത്തും നിതംബ പൂജ കഴിയുന്നത് വരെ വിളക്ക് എരിയുന്നുണ്ടാവും.സേവകന് കൈയെത്താവുന്ന ദൂരത്തു പൂജക്ക് ആവശ്യമായ സാധനങ്ങള്‍ -കളഭം, കുങ്കുമം ,ചന്ദനം .പാല്‍ തുടങ്ങി പതിനെട്ടു വിധത്തിലുള്ള സാധനങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകും. പൂജ കഴിഞ്ഞാല്‍ അതെല്ലാം പിന്നീട് സേവകന് ഉള്ളതാണ്. അത് പോരാതെ ആയിരം പൊന്‍ നാണയങ്ങള്‍ വെച്ച ഒരു വെള്ളി പാത്രവും.

പകല്‍ മുഴുവന്‍ വീട്ടില്‍ വന്നു പോകുന്നവര്‍ക്കൊക്കെ സദ്യ യും വരുന്ന ബ്രാഹ്മണര്‍ ക്ക് ദക്ഷിണയും എല്ലാം ഉണ്ടാകും. പക്ഷെ കിഴക്ക് ഇരുട്ടി തുടങ്ങുമ്പോള്‍ സന്ധ്യാ സ്നാനത്തിനായി ഭദ്ര പോകുമ്പോള്‍ ആണ് യഥാര്‍ത്ഥ ചടങ്ങ് ആരംഭിക്കുക. പൂര്‍ണ നഗ്ന ആയി ഭദ്ര കുളിക്കുമ്പോള്‍ കുള പ്പുരയില്‍ കാലത്ത് മുതലേ ഉണ്ണാ വ്രതന്‍ ആയി നില്‍ക്കുന്ന നഗ്നന്‍ ആയ കീഴ് ജാതിക്കാരന്‍ കാലത്തെ പ്പോലെ ഭദ്രയുടെ നിതംബത്തെ അപദാനിച്ചു പാടുന്നു. കുളി കഴിഞ്ഞു വരുന്ന ഭദ്ര കുള പ്പുരയുടെ മുകളില്‍ വന്നു നില്‍ക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് മൂത്ര വിസര്‍ജനം നടത്തുന്നു.

സേവകന്‍ ആ മൂത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി തന്റെ പ്രതിബിംബം കാണുമ്പോള്‍ ഭദ്ര അവനെ അവന്റെ ജാതി പേര് വിളിച്ചു കോല്‍ പ്പുരയിലേക്ക് കാല്‍ കൈകള്‍ കുത്തി മുട്ടില്‍ നടക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നു.പിന്നെ തന്റെ കൈയില്‍ വെച്ചിരിക്കുന്ന ചൂരല്‍ കൊണ്ട് അവന്റെ പൃഷ്ഠത്തില്‍ ആഞ്ഞടിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ പിന്തുടരുന്നു.കുള പ്പുരയില്‍ നിന്ന് കോല്‍ പുരയിലേക്ക് ഏതാണ്ട് നൂറ് അടിയുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് കോല്‍ പ്പുരയില്‍ എത്തുമ്പോഴേക്കും സേവകന്റെ പൃഷ്ഠത്തില്‍ നൂറു അടി കൃത്യമായി വീണിരിക്കും.

കോല്‍ പ്പുരയില്‍ എത്തി താണ് വണങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന സേവകനെ താണ്ടി ഭദ്ര സിംഹാസനത്തില്‍ തന്റെ നിതംബവും തള്ളിച്ചു സേവകന് പൂജിക്കാനാകുന്ന വിധത്തില്‍ ഇരിക്കുന്നു. ഏഴു പടിയിലെയും വിളക്കുകള്‍ കൊളുത്തിയതിന് ശേഷം സേവകന്‍ അവിടെയുള്ള പതിനെട്ടു പൂജ ദ്രവ്യങ്ങള്‍ കൊണ്ട് നിതംബ പൂജ ആരംഭിക്കും.പൂജ ദ്രവ്യങ്ങള്‍ നിതംബത്തില്‍ ഒഴുകുന്നതോടെ നീച ജനങളുടെ കണ്ണേറ്റു ഓരോന്നായി ഒഴുകി പോകുന്നു എന്നായിരുന്നു വിശ്വാസം.അവസാനം ഭദ്രയുടെ മല ദ്വാരത്തിലൂടെ ഒഴുകുന്ന ചന്ദനം സേവകന്‍ നക്കി തുടക്കുന്നതോടെ നിതംബം ദൃഷ്ടി വിമുക്തമാക്കപ്പെടുന്നു.പിന്നെ നിതംബത്തിനു കര്‍പ്പൂരം ചുറ്റി ഉഴിഞ്ഞു പൂജ ദ്രവ്യങ്ങളും വെള്ളി പാത്രവും എടുത്തു സേവകന്‍ പോകുന്നതോടെ അന്നത്തെ നിതംബ പൂജ അവസാനിക്കുന്നു.

അങ്ങിനെ ആറു പൂജകളും സമംഗളമായി കലാശിച്ചു. വാമദേവന്‍ തിരുമേനിയും സര്‍വോപരി ഭദ്രയും തന്റെ ദൃഷ്ടി ദോഷം തീരുന്നതറിഞ്ഞു സന്തോഷിച്ചു. ഏഴാം ദിവസം പൂജയുടെ അവസാന ദിവസം ആയത് കൊണ്ട് മാത്രമല്ല ഭദ്രയുടെ ഇരുപത്തി നാലാം പിറന്നാള്‍ ആയത് കൊണ്ട് കൂടി ഇല്ലത്തില്‍ വല്ലാത്ത തിരക്ക് ആയിരുന്നു. പക്ഷെ സന്തോഷം രാത്രിയോടു കൂടി അവസാനിച്ചു. കോല്‍ പുരയിലേക്ക് കടക്കുന്ന ചാത്തന്റെ പൃഷ്ഠത്തില്‍ നൂറാമത്തെ അടി വീണതോടെ ചാത്തന്‍ കുഴഞ്ഞു വീണു മരിക്കുകയും അത് കണ്ട ഭദ്ര ഒരു ഞെട്ടലോടെ ഹൃദയം പൊട്ടി മരിക്കുകയുമായിരുന്നു…

******************

“എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു കെ പീ ….interesting ആണോ …എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ആനി മുറിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

“ബാക്കി ഭാഗം അറിയാന്‍ ഒരു ജിജ്ഞാസ. ശേഷം കൊത്തം കുളങ്ങര ഇല്ലത്തിനു എന്ത് സംഭവിച്ചിരിക്കും ..” ഞാന്‍ എന്റെ സംശയം ഉറക്കെ ചോദിച്ചു….

“ഞാനും അതിനു പിറകെ ആയിരുന്നു ഇത്രയും ദിവസം കെ പീ …എന്തായാലും നമ്മുടെ അടുത്ത എപിസോഡ് ഇതിനെ കുറിച്ചായിരിക്കും എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു.പാണ്ടിയം കുന്തലം നാടിനിടക്കൊരു പ്രദേശം… ഈ ക്ലുവില്‍ വെച്ച് നമുക്ക് ആരംഭിക്കാം. എന്തെങ്കിലും ലഭിക്കാതിരിക്കില്ല. സൊ.. വി കാന്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ നോ ഇറ്റ്‌ സെല്‍ഫ്‌…….”.ആനി ഉത്സാഹത്തോടെ തന്റെ ബാഗ്‌ എടുത്തു തയ്യാര്‍ ആയി. ക്യാമറ അടങ്ങുന്ന പെട്ടിയുമായി ഞാനും .

നഗരത്തില്‍ നിന്ന് ബസില്‍ ഏകദേശം രണ്ടര മണിക്കൂറോളം വേണ്ടിയിരുന്നു പാണ്ടിയം കുന്തലം സമാഗമ സ്ഥലത്ത് എത്തി ചേരാന്‍ .സമാഗമ സ്ഥാനം ഒരു പുഴ വക്കായിരുന്നു നട്ടുച്ച സമയത്ത് പുഴയോരത്തെ മണല്‍ പരപ്പു പൊള്ളി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പുഴയില്‍ ഞങ്ങളുടെ ആഗമനം അറിഞ്ഞെന്ന പോലെ ഒരു തോണിയും അതില്‍ വൃദ്ധനായ ഒരു തോണിക്കാരനും ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“വരൂ മക്കളെ…നിങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍.. നിങ്ങള്‍ കൊത്തം കുളങ്ങര തേടി ഒരു നാള്‍ വരുമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.ദോ… അക്കരെ ആണ് നിങ്ങള്‍ തേടി നടന്ന സ്ഥലം…” കിഴവന്‍ അകലേക്ക്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടി. കണ്ണെത്താവുന്ന അകലത്തില്‍ പച്ച നിറം തീണ്ടി കിടക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലം. ഇക്കരെ മരുഭൂമി പോലെ… അക്കരെ തൊടിയും തൂനയും നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന ഹരിത പ്രദേശം.ഒരു മായിക ലോകത്ത് അകപ്പെട്ടത് പോലെ ആശ്ചര്യ ത്തോടെ ഞങ്ങള്‍ കിഴവനെ നോക്കി. ഈ വൃദ്ധന്‍ എങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ വരവ് അറിഞ്ഞു എന്ന് ഞങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ ആശങ്കപ്പെട്ടു .പക്ഷെ ആശങ്ക കള്‍ ക്കും മീതെ ആയിരുന്നു അക്കരെ എത്തി ചേരാനുള്ള ഞങ്ങളുടെ തിടുക്കം.

ഞാനാണ് ആദ്യം തോണിയില്‍ കയറിയത്.പിന്നെ ആനിയെ കൈ പിടിച്ചു കയറ്റി. എനിക്കെതിരെ ഉള്ള സ്ഥലത്ത് ആനി ഇരുന്നു.കാലിനു മുകളില്‍ കാല്‍ കയറ്റി വെക്കാന്‍ ആനി ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ അവളുടെ കറുത്ത മിഡി തുടക്കു മീതെ ഉയര്‍ന്നു പച്ച നിറത്തിലുള്ള ലോലമായ അടിവസ്ത്രം ദൃശ്യമായത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചുവെങ്കിലും അത് കാണാത്ത ഭാവത്തില്‍ ഇരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചു. തുടകള്‍, അടിവസ്ത്രം. മുലയിടുക്ക് ,പൊക്കിള്‍,ഇറുകിയ നിതംബം ..ഇങ്ങനെ ഓരോ യാത്രയിലും കണ്ണിനു ആനന്ദം നല്‍ക്കുന്ന കാഴ്ചകള്‍ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ആനി എനിക്ക് നല്‍കുമായിരുന്നു.ആനിയോടോത്തുള്ള യാത്രകളില്‍ ഉള്ള പതിവ് നേരം പോക്കുകള്‍ ആണ് ഇതെല്ലം എനിക്ക്.

‘മക്കളെ …അക്കരെ എത്തുമ്പോള്‍ സൂക്ഷിക്കണം… അവിടത്തെ മണ്ണിനു പോലും നിങ്ങളെ മാറ്റി മറിക്കാന്‍ കഴിയും….” തോണി തുഴയുന്ന വൃദ്ധന്റെ സ്വരം എന്നെ പകല്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്ന് ഉണര്‍ത്തി.” വൃദ്ധന്‍ തന്റെ പല്ലില്ലാത്ത മോണ കാടി ചിരിച്ചു. ചിരിക്കുമ്പോള്‍ പുകയിലയുടെ ഗന്ധം അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഒഴുകി.

എന്താ അമ്മാവന്റെ പേര് ? ആനി ചോദിച്ചു.

കൊച്ചു രാമന്‍…..വൃദ്ധന്‍ കൊച്ചു കുട്ടികള്‍ സ്കൂള്‍ ടീച്ചറോട് പറയുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു. ” ഈ മണല്‍ തരികള്‍ക്ക്, പുഴയിലെ വെള്ളത്തിനു എല്ലാം കൊച്ചു രാമനെ നന്നായി അറിയും.. മുപ്പതു കൊല്ലമായി ഞാന്‍ ഈ പണി തുടങ്ങിയിട്ട്…..” വൃദ്ധന്‍ തന്റെ സര്‍വീസ് സ്റ്റോറി തുറക്കുകയാണ് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി

“ഈ ഭദ്രയെ പറ്റിയുള്ള കഥയില്‍ എന്തെങ്കിലും സത്യമുണ്ടോ അമ്മാവാ…? ആനി ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ക്യാമറ ഓണ്‍ ചെയ്യാന്‍ എന്നോട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

“ഭദ്ര….ഒരു പാവം കുട്ടി….എന്റെ ചെറുപ്രായത്തില്‍ കേട്ട മുത്തശ്ശി കഥയിലെ നായിക… എന്തിനാ ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ പറയണത് ..പോയി കാണുക……വൃദ്ധന്‍ ചിരിച്ചു.

വൃദ്ധന്‍ പറഞ്ഞതിന്റെ അര്‍ഥം ഞങ്ങള്‍ക്ക് മനസ്സിലായില്ല. എങ്കിലും അയാളോടൊപ്പം ഞങ്ങളും ചിരിച്ചു.

“ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട ….ക്യാമറ വൃദ്ധന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്യുമ്പോള്‍ അയാള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു… എന്റെ മുഖം അതില്‍ വരില്ല…..കൊച്ചു രാമന്‍ ഒരു യന്ത്രത്തിലും വരില്ല..”

എനിക്കെന്തോ എല്ലാം വിചിത്രമായി തോന്നി. ആനിക്കും തോന്നിയിരിക്കണം. ഞങ്ങള്‍ മൂന്ന് പേരും പിന്നീട് ഒന്നും പരസ്പരം മിണ്ടിയില്ല. തോണിയും വൃദ്ധനും ആണിയും ഞാനും നിസ്സംഗ മായ മനസ്സോടെ ഞങ്ങള്‍ അക്കരെ എത്തി.

ഞങ്ങള്‍ കൊടുത്ത കടത്ത് കൂലി വാങ്ങാന്‍ വിസമ്മതിച്ചു കിഴവന്‍ തന്റെ തോണിയുമായി മടക്ക യാത്ര ആരംഭിച്ചു. ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ഒഴുകിയ പൊങ്ങു തടികളെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത് എത്തിച്ച ചാരിതാര്‍ത്ഥ്യത്തോടെ…

********************

തോണി ഇറങ്ങിയ ആനി എന്തിനോ വേണ്ടി ധൃതിയില്‍ നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി..കാടു വള്ളികള്‍ തൂങ്ങിയാടുന്ന പുല്ലുകള്‍ നിറഞ്ഞ ചെറു വനം എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ആ പുല്‍ പ്രദേശ ത്തിലൂടെ ഞങ്ങള്‍ എത്ര ദൂരം നടന്നു എന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് അറിഞ്ഞില്ല. ആനിയാകട്ടെ ഏറെക്കാലം ഇവിടെ ജനിച്ചു വളര്‍ന്ന ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ പോലെ യാണ് പെരുമാറിയിരുന്നത്. എവിടെയോ എത്തി ചേരാനുള്ള ത്വര അവളുടെ നടത്തയില്‍ ദൃശ്യമായിരുന്നു . ആ ചെറു നിതംബം കുലുക്കിയുള്ള ആ നടത്തത്തിന്റെ മനോഹാരിത നോക്കി കൊണ്ട് ഞാന് ക്യാമറ തൂകി പിറകെ നടന്നു.അവസാനം ഒരു ചെറിയ കുളത്തിനടുത്തു ഞങ്ങള്‍ എത്തി ചേര്‍ന്നു

” ഇതാണ് ആ കുളപ്പുര. ” ആനി കിതപ്പോടെ പറഞ്ഞു…” നീ ഇവിടെ നില്‍ക്കൂ.. ഞാന്‍ കുളിച്ചു വരം…. നമുക്ക് കുറച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്തു തീര്‍ക്കാന്‍ ഉണ്ട്…”

ഞാന്‍ ആനിയുടെ ആ ഭാവ മാറ്റം ശ്രദ്ധിക്കുക യായിരുന്നു. ആനിയുടെ ശബ്ദ മായിരുന്നില്ല അത് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.

ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ആനി അവളുടെ തുണികള്‍ അഴിച്ചു വിവസ്ത്ര ആയി .ആനിയുടെ പൂര്‍ണ നഗ്ന ശരീരം ഞാന്‍ ആദ്യമായി കാണുക ആയിരുന്നു. ഭദ്ര ആയി മാറുകയാണോ ആനി ? ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ ആനി ആ പായല്‍ കുളത്തിലേക്ക് നീരാട്ടിനായി ഇറങ്ങി. അവളുടെ നഗ്ന ശരീരം രണ്ടു മൂന്ന് തവണ കുളത്തില്‍ ഉയര്‍ന്നു താഴുമ്പോള്‍ കാട്ടിനുള്ളില്‍ ആരോ പാടുന്ന ഗാനം എന്റെ ചെവികളില്‍ അലയടിച്ചു . ആരുമില്ലാത്ത സ്ഥലത്ത് ഏതു ഗന്ധര്‍വന്‍ ആണ് പാടുന്നത് ആ പാട്ട് ഏതോ സംസ്കൃത ശ്ലോകങ്ങളാല്‍ സമ്പുഷ്ടമായിരുന്നു. ഒരു വേള ഭദ്രയുടെ നിതംബത്തെ അപദാനിച്ചു പാടിയ ഗാനമാണോ അത് എന്ന് എനിക്ക് ഭയം തോന്നി.

കുളി കഴിഞ്ഞ ആനി കുളപ്പടവിലേക്ക് കയറി വന്നു . മാതള നാരങ്ങയുടെ വലിപ്പവും നിറവും വലിപ്പവുമുള്ള മുലകളില്‍ ബ്രൌണ്‍ നിറത്തിലുള്ള മുലക്കണ്ണുകള്‍ തുറിച്ചു നിന്നു.അവയില്‍ നിന്നും ജലനീര്‍ ഇറ്റിറ്റു വീണു കൊണ്ടിരുന്നു.ആര്‍ദ്രമായ ആ മുലത്തടങ്ങള്‍ നക്കി തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കാന്‍ എന്റെ നാവു തരിച്ചു.ഇത്രയും കാലം ഇതൊന്നും കാണാതെ ഞാന്‍ ആനിയോടൊപ്പം നടന്നിരുന്നല്ലോ എന്ന ചിന്ത എന്നെ വിഷണ്ണന്‍ ആക്കതിരുന്നില്ല .നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്ന അവളുടെ അരക്കെട്ടിലും പൊക്കിള്‍ ച്ചുഴിയിലും യോനിയിലും എന്റെ കണ്ണുകള്‍ പാറി നടന്നു.എനിക്ക് മൂത്രമൊഴിക്കണമെന്നു പറഞ്ഞു ആനി എന്നും പോകുമ്പോള്‍ അവള്‍ ബാത്ത് റൂമിലിരുന്ന് നഗ്നയായി മൂത്രമൊഴിക്കുന്നത് ഞാന്‍ പല തവണ കനവില്‍ കണ്ടിരിന്നു.പക്ഷെ ആ യോനി ഇപ്പോള്‍ അനാവൃതമായി നിര്‍ലോഭം കാണാന്‍ അവള്‍ അനുവദിച്ചിരിക്കുന്നു ! ആ യോനിയില്‍ ഒഴുകി നീങ്ങുന്ന ഒരു ജലത്തുള്ളി ആയെങ്കില്‍ ഞാന്‍ എന്ന് അപ്പോള്‍ ആഗ്രഹിച്ചു പോയി.രണ്ടു കൈകളും പിറകിലേക്കാക്കി തന്റെ നഗ്ന നിതംബത്തിലെ ജലം കഴുകി ക്കൊണ്ടായിരുന്നു ആനിയുടെ വരവ്.ഇപ്പോള്‍ അവള്‍ തനിക്ക് അഭി മുഖ മായി നിതംബം തിരിച്ചു വെച്ച് തന്നോട് അവിടം തുടച്ചു തരാന്‍ പറയുമ്പോള്‍ അവളുടെ ആ നിതംബ കുംഭങ്ങളും അവ ചേരുന്ന വിടവും ആ അര്‍ദ്ധ ചാപങ്ങളുടെ ആകൃതിയും താന്‍ കണ്‍ കുളിര്‍ക്കെ കണ്ടു ആസ്വദിക്കുന്നതും പിന്നെ അതിന്റെ വിടവില്‍ നാക്കിട്ടു സ്വര്‍ഗ്ഗ ലോകം പോകുന്നതും ഞാന്‍ കിനാവ്‌ കണ്ടു.

കുളപ്പടവില്‍ കയറി നിന്ന ആനി കാലു രണ്ടും പിളര്‍ത്തി വെച്ച് എനിക്ക് മുന്നില്‍ നിന്നു നിന്നു മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.അവള്‍ ഭദ്രയുടെ ചടങ്ങുകള്‍ ആരംഭിക്കുക യാണ് എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായി. ഒരു കാള ഒഴിക്കുന്നത്ര മൂത്രം ആനി ഒഴിച്ചപ്പോള്‍ ഇത്രയും മൂത്രം ആനി എവിടെ ശേഖരിച്ചു വെച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നെന്നു ഞാന്‍ അത്ഭുതപെട്ടു. മൂത്രം ഒഴിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ കുളപ്പുരയുടെ അര മതിലില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ചൂരല്‍ ആനി കൈയില്‍ എടുത്തു.ഞാന്‍ ഇത്ര നേരവും അവിടെ കാണാതിരുന്ന ചൂരല്‍ ആനി എങ്ങനെ കണ്ടു പിടിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് അത്ഭുദം തോന്നി.നനഞ്ഞ കാര്‍കൂന്തല്‍ മുഖത്തിനു ഇരു വശവും പിരിച്ചിട്ടു കണ്കള്‍ ചുവപ്പിച്ചു വലതു കൈയില്‍ ചൂരലുമേന്തി നഗ്ന ആയ ആനി ഞാന്‍ വായിച്ച കഥയിലെ ഭദ്ര ആയി തന്നെ കാണപ്പെട്ടു.മൂത്ര പ്രവാഹം നിലച്ചപ്പോള്‍ എന്നോട് ആ മൂത്രത്തിലേക്ക് നോക്കാന്‍ കണ്കള്‍ കൊണ്ട് ആനി എന്നോട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു .

ഞാന്‍ ആനിക്കു മുന്‍പില്‍ മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നു തളം കെട്ടിയിരുന്ന ആ മൂത്രത്തിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ എന്റെ പ്രതി ബിംബം കണ്ടപ്പോള്‍ ശരിക്കും ഞെട്ടി പ്പോയി. എന്റെ മുഖമായിരുന്നില്ല അത്. എനിക്ക് അപരിചിതമായ ഏതോ ഒരു നൂറ്റാണ്ടില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു യാചകന്‍ പോലെ ഒരു നരച്ച മുഖമായിരുന്നു അത്. എന്തോ ആ മൂത്രം എനിക്ക് ദാഹമടക്കാനുള്ള ജലമായി എനിക്ക് തോന്നി.ഞാന്‍ നന്നേ കുറച്ചു കൂടി കുനിഞ്ഞിരുന്നു ആ മൂത്രത്തില്‍ നക്കി തുടങ്ങി. മൂന്നാതെ തവണയായപ്പോള്‍ ആനിയുടെ ചൂരല്‍ എന്റെ പൃഷ്ഠത്തില്‍ ആഞ്ഞു പതിച്ചു.

“തുണിയെല്ലാം ഉരിഞ്ഞു നടക്കു ചാത്താ കോല്‍ പ്പുരയിലേക്ക് ……” ആനി ഭദ്രയുടെ ശബ്ദത്തില്‍ ഗര്‍ജിച്ചു.

ചാത്തന്‍…………… ഞാന്‍ ചാത്തന്‍ …..ഭദ്രയുടെ അടി വാങ്ങി മരിച്ചു പോയ ചാത്തന്‍ .എന്റെ മനസ്സില്ലൂടെ ഒരു വൈദ്യുത പ്രവാഹം കടന്നു പോയി…..

പിന്നെ എപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ നഗ്നന്‍ ആയതെന്ന് എനിക്ക് ഓര്‍മയില്ല. നഗ്നനായ ചാത്തന്‍ കോല്‍ പ്പുരയിലേക്ക് എങ്ങനെയാണു പോകേണ്ടത് എന്നെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. കൈ കാലുകള്‍ തറയില്‍ കുത്തി നായിനെ പ്പോലെ ആനിക്ക് മുന്നില്‍ നടക്കുമ്പോള്‍ കോല്‍ പ്പുരയിലെക്കുള്ള നൂറടി വഴി ഞങ്ങള്‍ക്ക് രണ്ടു പേര്‍ക്കും നല്ല നിശ്ചയമായിരുന്നു.ആനിയുടെ ചൂരലടികള്‍ വഴിയെ ഓരോ അടിയിലും ഏറ്റു വാങ്ങി എന്റെ പൃഷ്ഠം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു. അതില്‍ നിന്നു രക്തം കിനിയുന്ന കാര്യമൊന്നും ആനിയെ അടിയിലെ നിന്നു പിന്തിരിപ്പിച്ചില്ല. എന്നെ ആ അടികള്‍ വേദനിപ്പിച്ചതുമില്ല .ഏതോ ജന്മത്തിലെ ഒരു ശാപത്തിന്റെ മോക്ഷം തേടി നടക്കുന്ന ആത്മാക്കള്‍ ആയിരുന്നല്ലോ ഞങ്ങള്‍.

കോല്‍ പ്പുരയില്‍ എത്തി താണ് വണങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന എന്നെ താണ്ടി ആനി അവിടെയുള്ള സിംഹാസനത്തില്‍ തന്റെ നിതംബവും തള്ളിച്ചു എനിക്ക് പൂജിക്കാനാകുന്ന വിധത്തില്‍ ഇരുന്നു . ഏഴു പടിയിലെയും വിളക്കുകള്‍ കൊളുത്തിയതിന് ശേഷം ഞാന്‍ അവിടെയുള്ള പതിനെട്ടു പൂജ ദ്രവ്യങ്ങള്‍ കൊണ്ട് നിതംബ പൂജ ആരംഭിച്ചു. കളഭവും മഞ്ഞളും പൂശി വൃത്തിയാക്കിയ ആനിയുടെ നിതംബത്തില്‍ പൂജ ദ്രവ്യങ്ങള്‍ ഒഴുകാന്‍ തുടങ്ങിയതോടെ ഭദ്രയുടെ ശാപ ജന്മത്തിന്റെ കണ്ണികള്‍ ഓരോന്നായി ഒഴുകി പോകാന്‍ തുടങ്ങി എന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് തോന്നി. ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂറോളം നീണ്ടു നിന്ന പൂജക്ക് ശേഷം ഞാന്‍ ആനിയുടെ നിതം ബത്തില്‍

പറ്റിയിരുന്ന കളഭവും ഭസ്മവും എന്റെ നാക്ക് കൊണ്ട് നക്കി തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി തുടങ്ങി. തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കപ്പെട്ട നിതംബത്തില്‍ ചന്ദന അഭിഷേകം ആയിരുന്നു അവസാന ചടങ്ങ് .നിതംബ കുംഭ ങ്ങളില്‍ പതിയാതെ നിതംബ വിടവിലേക്ക് മാത്രം ചന്ദനം ഒഴിച്ച് അത് മല ദ്വാരം ചുറ്റി താഴെ സിംഹാസനത്തിലേക്ക് ഒഴുകുന്നത്തിനു മുന്‍പ് ഞാന്‍ ആ ചന്ദനം മുഴുവന്‍ ആനിയുടെ മല ദ്വാരത്തില്‍ നിന്നു നക്കി തുടച്ചെടുത്തു.

“നല്ല വണ്ണം നക്കി ത്തുടക്ക് കെ പി… ഭദ്രയുടെ ശാപ മോക്ഷത്തിനു വേണ്ടി…..” സ്വപ്നത്തിലോ ജാഗ്രത്തിലോ എന്ന പോലെ ആനിയുടെ ശാന്ത സ്വരം കേട്ട് ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി പിടഞ്ഞു നോക്കി .ഞങ്ങള്‍ക്ക് ചുറ്റും കോല്‍ പ്പുരയോ പൂജ ദ്രവ്യങ്ങളോ സിംഹാസനമോ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നും ഞാനും ആനിയും ഏതോ ഒരു കാട്ടില്‍ പൂര്‍ണ നഗ്നര്‍ ആയി കിടക്കുകയാണെന്നും എനിക്ക് മുന്‍പില്‍ ആനിയുടെ നഗ്നമായ ആസനം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു എന്നും ഞാന്‍ മനസിലാക്കി .ഞങ്ങള്‍ കണ്ടത് സ്വപ്നമായിരുന്നോ എന്ന് ഞാന്‍ സംശയിച്ചു കൊണ്ട് ആനിയുടെ ആസനത്തിലേക്ക് നോക്കി. അവളുടെ മലദ്വാരത്തില്‍ നിന്നും സ്വര്‍ണ നിറത്തില്‍ മലം കിനിഞ്ഞു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..

“ഹും… നക്കി ത്തുടക്ക് കെ പി… ഭദ്രയ്ക്ക് ശാപമോക്ഷം കിട്ടട്ടെ …..” ആനി വീണ്ടും പറയുന്നു. “ഇതെല്ലാം വിധി നമ്മളെ കൊണ്ട് ചെയ്യിപ്പിക്കുകയാണ്…..ആലോചിക്കാതെ നിന്റെ കര്‍ത്തവ്യം പൂര്‍ത്തിയാക്കു…

ആനിയുടെ വചനം കേട്ട് വീണ്ടും ഞാന്‍ അവളുടെ മല ദ്വാരം നക്കി ത്തുടങ്ങി. അവളുടെ മലം എന്റെ നാക്കിലൂടെ ഒഴുകി തുടങ്ങി. ചന്ദനത്തിന്റെ മണവും തണുപ്പും ആയിരുന്നു അവളുടെ മലത്തിനും ആ മല ദ്വാരത്തിനും.ആ മലദ്വാരത്തില്‍ നിന്നും മലത്തിന്റെ അവസാന കണികയും എന്റെ വായിലേക്ക് ആവാഹിക്കുന്നത് വരെ ഞാന്‍ ആ നക്കല്‍ തുടര്‍ന്നു. എല്ലാം ഒടുങ്ങിയപ്പോള്‍ നൂറ്റാണ്ടിന്‍റെ അപ്പുറത്ത് ഭദ്രയും ചാത്തനും ശാപ മോചിതര്‍ ആയി പ്രസാദി ക്കുനത് ഞങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ കണ്ടു.

****************

ഞങ്ങളുടെ അഴിഞ്ഞു വീണ വസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം എടുത്തു ധരിച്ചു ക്യാമറയും ബാഗുമെല്ലാം എടുത്തു കാട്ടിന് വെളിയില്‍ എത്തുമ്പോഴേക്കും സമയം സന്ധ്യ ആയിരുന്നു. ചൂരല്‍ കഷായം ഏറ്റു വാങ്ങിയ എന്റെ പൃഷ്ഠം നന്നായി വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കാടിന് വെളിയിലെത്തിയ ഞങ്ങള്‍ക്ക് അവിടെ പുഴയോ തോണിയോ തോണി ക്കാരന്‍ കൊച്ചു രാമനെയോ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.. പകരം അവിടെ എപ്പോഴെന്കിലും വന്നു പോകുന്ന ഒരു ബസിനു വേണ്ടിയുള്ള ഒരു ബസ്‌ സ്റ്റാന്റ് ആയിരുന്നു കാണ പ്പെട്ടത്. അവിടെ കാണപെട്ട ജനങ്ങളും ആ പുഴയും തോണി ക്കാരനെ പറ്റിയും അജ്ഞര്‍ ആയിരുന്നു. ഞെട്ടി പോയ ഞങ്ങള്‍ ഞങ്ങളുടെ ഡിജിറ്റല്‍ ക്യാമറയില്‍ പോകുമ്പോള്‍ പതിപ്പിച്ച രംഗങ്ങള്‍ കാണാന്‍ ആയി ശ്രമിച്ചു നോക്കി. പക്ഷെ വെറും കറുപ്പ് നിറമുള്ള ഒരു തിരശീല മാത്രമായിരുന്നു ക്യാമറയില്‍ കണ്ടത്. “കൊച്ചു രാമന്‍ ഒരു യന്ത്രത്തിലും വരില്ല..” തോണിക്കാരന്റെ വാക്കുകള്‍ പൊടുന്നനെ ഓര്‍മ്മ വന്നു. അവസാനം ആനിയുടെ ബാഗില്‍ ഇരുന്ന ഭദ്ര യുടെ കഥ പറയുന്ന കടലാസു ആനി ഒന്ന് കൂടി വായിക്കാന്‍ എടുത്തപ്പോള്‍ വീണ്ടു ഞങ്ങള്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി. ഒരു ആറാം ക്ലാസ്സ്‌ കാരന്റെ കണക്ക് എഴുതിയ നോട്ട് ബുക്കിന്റെ കീറിയ ഒരു പേജ് ആയിരുന്നു അത് ! അപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും വായിച്ച കഥ…… എന്താണ് ഈ അത്ഭുതങ്ങള്‍ …..!

“ശരി നമ്മള്‍ അതെ കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ തേടേണ്ട…. ഭദ്രക്കും ചാത്തനും ശാപമോക്ഷം കിട്ടി. നിനക്ക് നല്ലൊരു ട്രീറ്റും …എനിക്കൊരു ബര്‍ത്ത് ഡേ ഗിഫ്റ്റും……..” ടൌണിലെ ക്കുള്ള ഒരേ ഒരു ബസ്‌ കാത്തു ആ ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആനി പറഞ്ഞു.

“എല്ലാം ശരി തന്നെ …പക്ഷെ എനിക്കൊരു സംശയം…….” ഞാന്‍ ആനിയെ നോക്കി…

“എന്താ അത്? ആനി ചോദിച്ചു.

“നിന്റെ മല ദ്വാരത്തിനു എങ്ങനെ ചന്ദനത്തിന്റെ മണം വന്നു? നിന്റെ മലത്തിനു എങ്ങനെ ചന്ദനത്തിന്റെ മണവും ഗുണവും ലഭിച്ചു..?

ആനി എന്റെ മുഖത്ത് കോപത്തോടെ നോക്കി .പിന്നെ അതൊരു മന്ദ ഹാസമായി . പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി ചിരിച്ചു… പൊട്ടിപ്പൊട്ടി ചിരിച്ചു.