യാത്രക്കാരന്റെ ശ്രദ്ധക്ക് 1
ജീവിതം ഇത് പോലെ മാറി മറയും എന്ന് ഞാൻ ഒരിക്കലും വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല. ഒരാൾക്ക് ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്ന ഉപകാരം എന്റെ മനസിനെയും ചിന്തയെയും ഇത്ര വത്യസ്തമായ ഒരു പാതയിലേക്ക് നീക്കും എന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതിയില്ല.
എന്റെ പേര് അനീഷ്. അനീഷ് പീ ടീ. കോഴിക്കോട് ആണ് ജനിച്ചത് . സ്വല്പം തടി ഉണ്ട് അല്ല എന്തിനാ വെറുതെ കള്ളം പറയുന്നേ. നല്ല തടിയൻ ആണ് . അമ്മിഞ്ഞയും കുണ്ടിയും എല്ലാം വളരെ വലുതാണ്. പെണ്ണുങ്ങളുടെ കാൾ വലിയ മുലകൾ ആയിരുന്നു. ചെറുപ്പം മുതലേ അങ്ങനെ തന്നെ ആയിരുന്നു മെലിയാൻ ശ്രമവും നടത്താൻ മടി ആയിരുന്നു. സെക്സിനെ പറ്റി ഒന്നും ആലോചിക്കാൻ ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ പെൺകുട്ടികളെക്കാൾ എനിയ്ക്കു ചെറിയ താല്പര്യം ആൺകുട്ടികളോടാണോ എന്ന് തോന്നിയിരുന്നു ചില കാര്യത്തിന് ശേഷം.
എന്റെ ഏറ്റവും ഇഷ്ട്ടപെട്ട കാലം ആയിരുന്നു എന്റെ ഡിഗ്രി ജീവിതം. ഡിസ്റ്റന്റ് എഡ്യൂക്കേഷൻ സ്റ്റുഡന്റ് ആയത് കൊണ്ട് ഞാൻ പഠിച്ചത് കണ്ണൂരിൽ ആയിരുന്നു. കോഴിക്കോട് നിന്നും കണ്ണൂർ വരെ പോവാൻ എന്റെ സ്വന്തം ബൈക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. പെട്രോൾ അടിക്കാൻ പൈസ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും ഫ്രെണ്ട്സ് ആരുടെയെങ്കിലും കൂടെ കമ്പനി അടിച്ചു പെട്രോൾ ക്യാഷ് വീതിച്ചു ആയിരുന്നു പോവാൻ ഇഷ്ടം. അപ്പൊ ഞാൻ ഒരു പിശുക്കൻ ആണെന്ന് തോന്നിയാലും കുഴപ്പല്ല. ചെറിയ ഒരു പിശുക്കൻ തന്നെ ആയിരുന്നു ഞാൻ.
കണ്ണൂരിൽ നിന്ന് ഒപ്പം വരാൻ സ്ഥിരം ഒരു കൂട്ടുകാരൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ പേര് സുനിൽ. എന്റെ ഒപ്പം പഠിക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ കഥയും പറഞ്ഞു രാത്രിയിലെ ഫുഡും കഴിച് ഒന്ന് രണ്ട് മണിക്കൂർ കൊണ്ട് നാട്ടിലെത്തും
എല്ലാരുടെയും ജീവിതം തുലച്ച കൊറോണ തുടങ്ങിയത് ഏകദേശം എന്റെ അവസാന വർഷ പഠിത്തതിന്റെ ഇടയിൽ ആയിരുന്നു. നശിച്ച നേരത്ത് വന്ന കോറോണയോട് എല്ലാവരെയും പോലെ എനിക്കും വെറുപ്പ് ആയിരുന്നു. ഒരു അസുഖത്തിൽ ഉപരി എന്റെ ജീവിതം മാറ്റി മറിച്ചതിൽ ഈ നാശം പിടിച്ച വൈറസിനും ഒരു സ്ഥാനം ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഒരു മാസം നാട്ടിൽ കൊറോണ ഒകെ കൂടിയപ്പോ എന്നോട് തിരിച്ചു വരാൻ പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ നിന്ന്. ഹോസ്റ്റലിൽ നിക്കാം എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു എങ്കിലും അവർ സമ്മതിച്ചില്ല. ഒടുവിൽ തിരിച്ചു പോവാം എന്ന് തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.
കൂടെ വരാൻ ഞാൻ സുനിലിനെ വിളിച്ചു.
“ഡാ, ഇന്ന് തിരിച്ചു പോവാം അല്ലെ? “
“എടാ ഞാൻ ഇല്ലടാ. ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിൽ തന്നെ നിക്കുന്നതാ നല്ലത്. എന്തിനാ വെറുതെ വീട്ടിൽ പോയി വെർദെ ഇരിക്കുന്നെ. ഇവിടെ ആവുമ്പോ നമ്മടെ ഇഷ്ടത്തിന് നടക്ക.
“ഇല്ലടാ ഇന്ന് എന്തായാലും ഇല്ല. കുപ്പിക്ക് പൈസ കൊടുത്തിട്ടുമുണ്ട്. നീ അടിക്കാത്തത് കോണ്ട് നിനക്ക് അത് പറയാം. നമക്ക് ഇന്ന് രണ്ടെണ്ണം അടിച്ചിട്ട് നാളെ പോവാ മ് ന്തേയ്? “
“എന്റെ മോനെ വേണ്ട. നീ കുടിച് ചാവും. ഞാൻ ഒറ്റക്ക് പോയ്കോളാം. “
“എന്നാ പിന്നെ നീ നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ ചെയ്തോ. ഞാൻ എന്തായാലും ഇന്ന് ഇല്ല. “ “ശരി എന്നാൽ. പരീക്ഷയുടെ അന്ന് കാണാം. “
“ഓക്കേ ബൈ. ശ്രദ്ധിച്ചു പോകോ. ഇന്നലെ എന്റെ മാമന്റെ മോന് ഒറ്റക്ക് വണ്ടി ഓടിച്ചു പോയി. പിന്നെ ആക്സിഡന്റ് ആയിന്ന കേട്ടത്. “
“ഓഹ് എന്റെ നായിന്റെ മോനെ. നിന്റെ ഒടുക്കത്തെ ഒരു ദുരന്തം പറച്ചിൽ. വെച്ച് പൊ മൈരേ…” ചിരിച് കൊണ്ട് ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. ഫ്രെണ്ട്സ് ആണേലും അവന് എന്റെ കൂടപ്പിറപ്പിനെ പോലെ ആണ്. ഞങ്ങൾ തമാശ ഒകെ പറഞ്ഞു വണ്ടിയിൽ പോവുന്നത് നല്ല രസമായിരുന്നു. പിന്നെ ഒരു പത്തു മുന്നൂർ രൂപ എനിക്ക് ലാഭം കിട്ടുന്ന കാര്യവും ആയത് കൊണ്ട് അതും ഒരു സമാദാനം ആയിരുന്നു.
വൈകുന്നേരം പോവാൻ ഉള്ള എല്ലാ പരിപാടിയും ഞാൻ റെഡി ആക്കി. ഉടുക്കാൻ വച്ച ടീ ഷർട് എടുത്ത് കൂട്ടുകാരൻ പോയത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഇടാൻ ഡ്രസ്സ് ഒന്നും കിട്ടിയില്ല. സുനിലിന്റെ ബാഗ് തപ്പിയപ്പോൾ അതിൽ അവന്റെ ഒരു വെള്ള ടീ ഷർട് കണ്ടു. അത് എടുത്ത് ഇട്ടു. അവനോട് പറയുന്നും വേണ്ട. ചങ്ക് ആണ്.
പോവുന്നെന്റെ മുന്നേ ഒരു അര മണിക്കൂർ ഫോണിൽ കളിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു. ഫേസ്ബുക്കിൽ കയറി ഓരോന്നു ഒകെ തപ്പി ഇരുന്നപ്പോൾ ആണ് ഒരാളുടെ പോസ്റ്റ് കണ്ടത്. കൊല്ലം അഞ്ചാറായി ഫേസ്ബുക് ഉണ്ടാക്കീട്ട്. പത്തു നാലായിരം ഫ്രെണ്ട്സ് ഉണ്ടായിരുന്നു അതിൽ. അറിയുന്നവരും അറിയാത്തവരും. അങ്ങനെ ഒരാൾ ആയിരുന്നു ഷുക്കൂർ. ഷുക്കൂർ ഷുക്കൂ എന്നാ പേരിൽ ഒരു പോസ്റ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു.
അയാൾ അന്ന് വൈകുന്നേരം വടകരക്ക് പോവുന്നുണ്ടെന്നും കൊറോണ ആയത് കൊണ്ട് ബസ് ഒന്നും ഇല്ല എന്നും. ബൈക്കിൽ പോവുന്ന ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ ലിഫ്റ്റ് കൊടുക്കുമോ എന്നും ചോദിച്ചു. പെട്രോൾ പൈസ ആയി ആയിരം രൂപ തരാം എന്നും അത്യാവശ്യം ആയി വിളിക്കണം എന്നും അതിൽ എഴുതി. താഴെ തന്നെ നമ്പറും ഉണ്ടായിരുന്നു. നബർ എടുത്തു ഞാൻ ടൈപ്പ് ചെയ്തു
ആരാണ് എന്താണ് എന്നൊന്നും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. ആയിരം രൂപ എന്ന് കേട്ടപ്പോ തന്നെ ഞാൻ ചാടി വീണു.
“ഹലോ “ അപ്പുറത് ഒരു കനപ്പിച്ച ശബ്ദം കേട്ടു. ശബ്ധം കേട്ട ഞാൻ ഒന്ന് ഭയന്നു മെല്ലെ ചോദിച്ചു.
“ഹലോ ശുക്കൂർ അല്ലെ . “
“അതെ ഷുക്കൂർ ആണ്. ഇതാരായിരുന്നു. “
“ഞാൻ അനീഷ് ആണ്. ഫേസ്ബുക്കിൽ ഒരു പോസ്റ്റ് കണ്ടു. വടകരയിലേക്ക് ഒരു ലിഫ്റ്റ് വേണം എന്ന്. അത് കണ്ട് വിളിച്ചത്. “
“അൽഹംദുലില്ലാഹ്. ഒരാൾ എങ്കിലും വിളിച്ചല്ലോ. മോന് എവിടെക്കാ പോവുന്നെ. വടകര ആണോ.? “
“അല്ല ഞാൻ കോഴിക്കോട് വഴി ആണ്. പോവബോ വടകര ഇറക്കി തരാം പോരെ.? “
“ഓഹ് മതി മോനെ. ബസ് ഒന്നും ഇല്ലാണ്ട് കുടുങ്ങി നിക്കായിരുന്നു. അവസാന നിമിഷം ആണ് മോന് വിളിച്ചത് സമാധാനം. “
“ചേട്ടൻ എവിടെ നിന്ന കയറുന്നെ. “
“മോന് പുതിയ സ്റ്റാൻഡിന്റെ അവോടെ വന്ന മതി അവിടെ ഉണ്ടാവും ഞാൻ ഒരു അര മണിക്കൂർ കഴിയുമ്പോ. അല്ല മോന്എന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണല്ലേ. മോന് എത്ര വയസ്സുണ്ട്.
“എനിക്ക് ഈ വർഷം ഇരുപത്തി ഒന്ന് തികയും. എന്താ ഇക്ക ചോദിച്ചത്. “
“അത് ഒന്നുല്ല മോനെ. ചുമ്മാ ചോദിച്ചതാ. മോന്റെ പേര് എന്തായിരുന്നു . “
“അനീഷ്. അനീഷ് പീ ടീ. “
“ശരി മോനെ. ഇറങ്ങുമ്പോ ഇക്കാനെ വിളിച്ച മതി ഞാൻ റെഡി ആയി നിക്കാം.
“അല്ല ഇക്ക. പെട്രോൾ കാശ്. എന്റെൽ കുറവായിരുന്നു. അതാ ഞാൻ ഇക്കാനെ കൂടാൻ വെച്ചത്. ആ ആയിരം തന്നാൽ വലിയ ഉപകാരം ആയേനെ. “
“ഓ മോനെ, മോന് ആയിരമോ രണ്ടായിരമോ ഞാൻ തരാം. നീ എനിക്ക് വേണ്ട പോലെ ചെയ്ത മതി. “
“എന്ത് മനസിലായില്ല. “ ഞാൻ സംശയിച്ചു.
“സോറി. എന്നെ എത്തണ്ടടത് എത്തിച്ച മതി എന്ന്. “
“ഓ അങ്ങനെ. ശരി ഇക്ക. ഞാൻ ഇറങ്ങുമ്പോ വിളിക്കാം . “
ഞാൻ ഫോൺ വച്ചു.
…………………………. ഫോൺ വിളിയുടെ അപ്പുറത്തെ കാഴ്ച.
……,……………….
“ശരി മോനെ ഇക്ക വിളികാം” . ഫോൺ വിളിക്കുന്നതിന്റെ കൂടെ തന്നെ ഇക്ക ഇരിക്കുന്ന കസേര ആടി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അയാളുടെ മുന്നിൽ ഉള്ള കമ്പ്യൂറ്ററിൽ അനീഷിന്റെ ഫോട്ടോ. ഫേസ്ബുക്കിൽ അയാൾ അവന്റെ പേര് തപ്പി കണ്ട് പിടിച്ചിരുന്നു
അയാളുടെ ഒരു കൈ അതിവേഗത്തിൽ ആടി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അയാളുടെ ശബ്ദം ആ മുറിയിൽ കേട്ടു. “ആ,, ഓ.. “
പെട്ടന്ന് അയാളുടെ കമ്പ്യൂട്ടറിലേക്ക് കട്ടിയുള്ള അയാളുടെ കുണ്ണപ്പാൽ തെറിച്ചു. കമ്പ്യൂറ്ററിൽ ഉള്ള അനീഷിൻറെ ചുണ്ടിലൂടെ അവന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ തഴുകി ആ കട്ടി പാൽ താഴേക്കു വീണു കസേരയിൽ ഇരുന്ന അയാളുടെ ശ്വാസം പതുകെ കുറഞ്ഞു വന്നു.
തുടരും…….
കഥ ഇഷ്ട്ടപെട്ടാൽ തുടരാം.
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!