കാമയക്ഷി

ആദ്യമായിട്ടാണ് കഥ എഴുതുന്നത്….. തെറ്റുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കുക….😇

കാമയക്ഷി

സമയം വൈകിട്ട് അഞ്ചുമണി…

കുഞ്ഞു ദേവിക ആരെയോ കാത്ത് എന്നപോലെ ഉമ്മറപ്പടിയിൽ താടയ്ക്ക് കയ്യും കൊടുത്ത് ഇരിക്കുവാണ്. അല്പം നിമിഷങ്ങൾക്കകം ബൈക്കിൽ വീടിന്റെ മുറ്റത്തു വന്നിറങ്ങിയ ആളെക്കണ്ട് ആ കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകൾ വികസിച്ചു. അജയൻ ബൈക്കിൽ നിന്നിറങ്ങിയപാടെ കുഞ്ഞു ദേവിക അവന്റെ മേത്തേക്ക് ചാടിക്കയറി. ഒരു കയ്യിൽ കൂടും മറുകയ്യിൽ തന്റെ കുഞ്ഞുമായി അജയൻ വീടിനുള്ളിലേക്ക് കടന്നു.

“അച്ഛേ ”

“എന്താ ദേവുമോളെ”

“അച്ഛ മേടിച്ചോ ”

“എന്ത് “🤔

“അപ്പൊ ദേവുമോൾക്ക് അച്ഛാ ഒന്നും മേടിച്ചില്ലേ?? ” ദേവ് പയ്യെ തന്റെ ചുണ്ട് മലർത്തി.

“അച്ചോടാ, അച്ഛെടെ ദേവുമോൾക്ക് അച്ഛ മേടിക്കാണ്ടിരിക്കുവോ?? ദേ നോക്കിയേ അച്ഛ എന്തൊക്കെയാ ദേവുമോൾക്ക് മേടിച്ചേക്കണേ ന്ന്” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന കൂട് മേശമുകളിലേക്ക് വച്ചു.

“ഹായ്….എന്റെ ഒത്തിരി നല്ല അച്ഛയാ…ഉമ്മാ….” തന്റെ അച്ഛനോടുള്ള കളങ്കമില്ലാത്ത സ്നേഹം ആ വാക്കുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

വേഗം അജയന്റെ കൈകളിലൂടെ ഊർന്നിറങ്ങി ദേവു ഒരു സ്റ്റൂളിന്റെ പുറത്ത് കയറി മേശമേലുള്ള കൂട് തുറക്കാൻ തുടങ്ങി.

“അമ്മയെന്ത്യേ ദേവൂട്ടീ?? ”

“അമ്മ മുറീലുണ്ടച്ഛേ..”

“എന്നാ അച്ഛെടെ ദേവൂട്ടി ഇവിടിരിക്കട്ടോ

അച്ഛ അമ്മേനെ നോക്കീട്ട് വരാ..”

“ആം”😊

അജയൻ മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ഗോപിക കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് ഫോണിൽ നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു.

താൻ ആഗ്രഹിച്ചത് കിട്ടിയപ്പോൾ ദേവൂട്ടിയിൽ കണ്ട അതേ സന്തോഷം ഗോപികയുടെ മുഖത്തുമുണ്ടായിരുന്നു.

അജയൻ മുറിയിൽ വന്നു പത്തുമിനിറ് ആയിരുന്നെങ്കിലും ഗോപിക ഫോണിൽ നിന്നും തലയുയർത്തിയിരുന്നില്ല. പയ്യെ പയ്യെ അടുത്തുവന്നുകൊണ്ടിരുന്ന അജയന് തന്റെ ഭാര്യ ആരോടോ തിരക്കിട്ട ചാറ്റിങ്ങിൽ ആണെന്ന് മനസ്സിലായി.

തന്റെ അടുത്ത് ആരുടെയോ സാമീപ്യം മനസ്സിലാക്കിയ ഗോപിക തലയുയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ തൊട്ടടുത്ത് അജയനെ കണ്ട വെപ്രാളത്തിൽ ഒന്ന് ഞെട്ടുകയും കയ്യിലിരുന്ന ഫോൺ താഴെ പോകുകയും ചെയ്തു.

തന്റെ കാൽച്ചുവട്ടിൽ വീണ ഫോൺ അജയൻ എടുത്തപ്പോഴേക്കും അത് ഓഫ്‌ ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അപ്പോഴും അതിൽ മെസ്സേജ് വൈബ്രേഷൻ തുടരെ തുടരെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ഏട്ടൻ എപ്പോ വന്നു”തന്റെ പരിഭ്രമം മറച്ചുവെച്ച് ഗോപിക ചോദിച്ചു.

“കുറച്ചു നേരമായി, ദേവൂട്ടിക്കൊള്ള കേക്കും പായസത്തിനുള്ളതൊക്കെ മേടിച്ചിട്ടുണ്ട്”

“ഓഹോ, അപ്പൊ കയ്യിൽ പൈസയൊക്കെ ഇണ്ടല്ലേ?? എന്നിട്ടാണോ എന്റെ ഫോണിന്റെ ക്യാമറ ഒന്ന് ശരിയാക്കിത്തരാൻ പറഞ്ഞിട്ട് കേൾക്കാത്തെ” ഗോപിക ശബ്ദം കൂട്ടി.

നല്ലൊരു ദിവസമായിട്ട് ഭാര്യയെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ച് ഒരു പുഞ്ചിരി മറുപടിയായി നൽകി അജയൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. അജയൻ മുറിവിട്ട് ഇറങ്ങുന്ന കണ്ട് ഗോപിക പയ്യെ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം എടുത്തിട്ട് ഫോൺ ചാർജ് ചെയ്യാൻ ഇട്ടിട്ട് മുറി വിട്ട് പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങി.

“അമ്മേ..കണ്ടോ അച്ഛ ദേവു മോൾക്ക് മേടിച്ചുതന്ന പുതിയ ഉടുപ്പും കേക്കും” മുറിവിട്ട് പുറത്തേക്ക് വന്ന ഗോപികയോട് ദേവിക ചോദിച്ചു..

“ഈ ഉടുപ്പിട്ടാ ദേവുമോൾ വല്യ സുന്ദരി ആവുമായിരിക്കും, അല്ലെ അമ്മേ” തന്റെ അച്ഛ മേടിച്ചോണ്ട് വന്ന ഇളം പിങ്ക് കുഞ്ഞുടുപ്പ് നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചോണ്ട് ചോയ്‌ച്ചു.

“ഹ്മ്മ്”….ഗോപിക അതിന് പയ്യെ മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.

“എന്താ ഗോപമ്മേ?? എന്താ സന്തോഷമില്ലാത്തെ?? ” ഗോപികയുടെ നിർവികാരമായ നോട്ടം കണ്ട് ദേവൂട്ടി ചോയ്ച്ചു.

“എല്ലാം എടുത്തു വയ്ക്ക്. രാത്രി എടുക്കാം നമുക്ക്”ഗോപിക പറഞ്ഞു.

“ആം..ശെരി😊”

വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ അജയൻ നേരെ പോയത് വീട്ടിൽനിന്നും ഏകദേശം 300 മീറ്റർ അകലെയുള്ള പഞ്ചായത്ത്‌ വക കുളത്തിന്റങ്ങോടാണ്. ഇടയ്ക്ക് ഇവിടെ വന്നിരിക്കുന്നത് പതിവാണ്. പക്ഷെ ദേവൂട്ടിയെ ഈ ഭാഗത്തേയ്ക്ക് വരുന്നതിൽ നിന്നും വിലക്കിയിരുന്നു. ഉപയോഗസശൂന്യമായിരുന്ന കുളമായിരുന്നതിനാൽ വലയിട്ട് മൂടിക്കൊണ്ടുള്ള സംരക്ഷണം ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു.

അജയൻ പയ്യെ കുളത്തിനരികിൽ കല്ല് കൊണ്ടുള്ള തിട്ടിൽ ഇരുന്നു.

‘എത്രയും വേഗം ഒരു സ്ഥിരം ജോലി കണ്ടുപിടിക്കണം. അധികം കാശ് കയ്യിൽ ബാക്കിയില്ല. ഗോപികയുടെ മൊബൈൽ ശരിയാക്കി കൊടുക്കണം. ഒപ്പം കുറച്ചു നല്ല ചുരിദാറുകൾ മേടിക്കണം. ഒരു പക്ഷെ കാശിന്റെ കുറവായിരിക്കാം അവൾക്ക് തന്നോടുള്ള ഇപ്പോഴത്തെ അകൽച്ചയുടെ കാരണം’ അയാൾ മനസ്സിലോർത്തു.

തന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും പ്രണയവിവാഹമായിരുന്നു. അച്ഛൻ ഒരു പാവമായിരുന്നു. തന്നോടും അമ്മയോടും വല്യ സ്നേഹമായിരുന്നു. തന്റെ അമ്മയോട് ഒന്ന് ശബ്ദമുയർത്തി സംസാരിക്കുന്നത് പോലും താൻ കണ്ടിട്ടിലാ. അച്ഛന് കൃഷിയായിരുന്നു. വല്യ ആഡംബരത്തിലൊന്നും അല്ലായിരുന്നെങ്കിലും സന്തോഷവും സമാധാനവും ആവോളം ഉണ്ടായിരുന്നു. അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും പ്രണയസല്ലാപത്തിന് പലപ്പോഴും താനും സാക്ഷിയായിരുന്നു.

പക്ഷെ താൻ പത്തിൽ പഠിക്കുമ്പോളാണ് പറമ്പിൽ പണിയെടുത്തുകൊണ്ടിരുന്ന അച്ഛൻ കുഴഞ്ഞുവീഴുണ് മരിക്കുന്നത്. അന്ന് പ്രാണൻ പിരിഞ്ഞു പോയ വേദനയിൽ തന്നെ നോക്കിയ അമ്മയുടെ നോട്ടം ഇന്നും താൻ ഓർക്കുന്നു.

അതിനു ശേഷം അമ്മയായിരുന്നു തന്റെ എല്ലാം. അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായിരുന്നു തന്റെ ജീവിതം. അമ്മയെ കഷ്ടപ്പെടുത്താതെ നന്നായി നോക്കണം എന്ന ഒറ്റ ചിന്തയെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ മനസ്സിൽ. കിട്ടിയ പണികൾക്കെല്ലാം പോയി. ഒറ്റക്കാശ് പോലും അനാവശ്യമായി ചെലവാക്കാതെ അമ്മയ്ക്ക് കൊടുത്തു. അമ്മയെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനായി തന്നെക്കൊണ്ടാകുന്ന വിധം എല്ലാം ചെയ്തു.

പക്ഷെ അച്ഛന്റെ അസ്ഥി തറയിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് മൗനമായി കണ്ണീർ വാർക്കുന്ന അമ്മയെ കാണുമ്പോൾ മാത്രം നിസ്സഹായനായി നിന്നു.

പ്ലസ് ടു പഠനത്തിന് അത്യാവശ്യം നല്ല മാർക്ക്‌ ഉണ്ടായതുകൊണ്ട് നാട്ടിൽ തന്നെ നല്ലൊരു കോളേജിൽ ഡിഗ്രി പഠനത്തിന് ചേർന്നു. ആ സമയവും പഠനം, അതിനു ശേഷം നല്ല ഒരു ജോലി അത് മാത്രമായിരുന്നു ചിന്തയിൽ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാവിധ പരിപാടികളിൽ നിന്നും പാർട്ടി പ്രവർത്തനങ്ങളിൽനിന്നുമെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞു നടന്നിരുന്നു.

ലൈബ്രറി മാത്രമായിരുന്നു കോളേജിലെ ഒഴിവു സമയങ്ങളിലെ ഏക ആശ്രയം. കോളേജ് ലൈബ്രറിയിലെ നിത്യസന്ദർശകനായിടുന്നു.

രണ്ടാം വർഷം അവസാന മാസമായിരുന്നു.

ആരെയും ഗൗനിക്കാതെ വിശാലമായ ലൈബ്രറിയുടെ ഏറ്റവും പുറകിലെ നിരയിലുള്ള ജനലരികിനോട് ചേർന്നുള്ള ഇരിപ്പിടത്തിൽ പുറത്ത് തകർത്ത് പെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മഴയും കയ്യിൽ ‘ഖസാക്കിന്റെ ഇതിഹാസവും’

ആസ്വദിച്ചു ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് തന്റെ മുൻപിൽ രണ്ടു ബെഞ്ച് മുൻപിലായി ആരോ വന്നിരുന്നതായി തോന്നി. നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷവും തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് എന്ന തോന്നലിൽ മുഖമുയർത്തി നോക്കിയപ്പോഴേക്കും തന്നിൽ ദൃഷ്ടി പതിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ആ കണ്ണുകൾ വേഗം തന്നെ കയ്യിലുള്ള പുസ്തകത്തിലേക്ക് മാറ്റിയിരുന്നു. അത് ഗൗനിക്കാതെ വീണ്ടും താൻ പുസ്തകത്തിലേക്ക് തന്നെ കണ്ണു പായിച്ചു. വീണ്ടും അതേ തോന്നലോടെ മുഖമുയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ വീണ്ടും തന്നെ കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ആ കണ്ണുകൾ…

പക്ഷെ ഇപ്രാവശ്യം കള്ളി പിടിക്കപ്പെട്ട ഒരു ചമ്മൽ ആ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ആ മുഖം പയ്യെ തനിക്ക് ചമ്മൽ നിറഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി തന്നു.

പക്ഷെ ആ കരിമഷി കണ്ണുകളുടെ ഭംഗിയിൽ മയങ്ങിപ്പോയ താൻ തിരിച്ചു ഒരു പുഞ്ചിരി കൊടുക്കാൻ മറന്നു പോയ്‌. ആ കരിമഷിയെഴുതിയ കണ്ണുകളിലും അതിനുമുകളിൽ ഒത്ത നടുക്കായി തൊട്ടിരിക്കുന്ന പൊട്ടിലും ചന്ദന കുറിയിലും കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളോളം താൻ ഒരു കൗതുകവസ്തു എന്ന പോലെ നോക്കി നിന്നു. താൻ നോക്കി നിന്ന ആ മിഴികളിൽ പയ്യെ ജലകണങ്ങൾ കണ്ടു തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് താൻ പയ്യെ നോട്ടം മാറ്റിയത്. അപ്പോഴാണ് ആ മുഖം ശെരിക്കും ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. പലനിറവും ചുവന്ന ചുണ്ടുകളും നുണക്കുഴി കവിളുകളും വലത്തേ കവിളിൽ ആകർഷകമാർന്ന ഒരു കാക്കാപ്പുള്ളിയുമുള്ള ഒരു സുന്ദരി. പക്ഷെ ആ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ…..തന്റെ നോട്ടം ഇഷ്ടപ്പെടാത്തത് കൊണ്ടായിരിക്കാം ആ മിഴികൾ നിറഞ്ഞിരുന്നത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ വേഗം പുസ്തകത്തിലേക്ക് തന്നെ നോട്ടം മാറ്റി.

പക്ഷെ തിരിച്ചൊരു പുഞ്ചിരി കിട്ടാത്തതിന്റെ പരിഭവമായിരുന്നു ആ ചെറുതായി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ…

തന്നെ നോക്കുന്നതും ചുരിദാറിന്റെ ഷാളു കൊണ്ട് പയ്യെ കണ്ണൊപ്പുന്നതും അറിയുണ്ടായിരുന്നു. മുഖമുയർത്തി ഒന്നൂടെ ആ കരിമഷി കണ്ണുകളെ ആസ്വദിക്കാൻ അതിയായ ആഗ്രഹം തോന്നിയെങ്കിലും അതിന് സാധിച്ചില്ല.

കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവൾ പയ്യെ എഴുന്നേറ്റ് തിരികെ നടന്നു. ആ സമയം മുഖമുയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് അതിനേക്കാൾ സുന്ദരമായ കാഴ്ചയാണ് കണ്ടത്. മനോഹരമായി ഇളകിയാടുന്ന ആ നീല ചുരിദാറിന്റെ പുറകുവശം. പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ആ കുട്ടി കാണുന്നത് തന്റെ പുറകുവശത്തേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കുന്ന എന്നെയാണ്. ആ കുട്ടിയുടെ ദേഷ്യത്തോടെയുള്ള നോട്ടം കണ്ടതും ഞാൻ വർധിച്ച ഹൃദയമിടിപ്പോടെ പുസ്തകത്തിലേക്ക് നോട്ടം മാറ്റി. അതിനുശേഷം ഒരു നിമിഷം പോലും തനിക്ക് അവിടെ സ്വസ്ഥതയോടെ ഇരിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. “ആ കുട്ടി എന്ത് വിചാരിച്ചു കാണുമോ… താന്നെ ഒരു വൃത്തിക്കെട്ടവനായിട്ട് കണ്ടു കാണുമോ…?? ” എന്നൊക്കെയുള്ള ചിന്തകൾ കൊണ്ട് എന്റെ മനസ്സ് അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും പുറത്തെ മഴയ്ക്ക് ഒരു ശമനമുണ്ടായിരുന്നു……..

കോളേജിൽ നിന്നും വന്നതിന് ശേഷം എല്ലാ ദിവസവും അമ്മയോട് വിശേഷം പറയുന്ന താൻ അന്ന് മൗനമായിരുന്നു. അമ്മ ചോദിച്ചപ്പോൾ തലവേദന എന്നുപറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു മാറി….പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയാൽ എല്ലാം പറയേണ്ടി വരും. താൻ എന്തെങ്കിലും ഒളിച്ചാൽ അമ്മയ്ക്ക് വേഗം മനസിലാകും. എങ്ങനെയാണ് ഒരു കുട്ടിയുടെ വേണ്ടാത്തിടത്തേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കീന്ന് അമ്മയോട് പറയണേ…..

പിറ്റേ ദിവസം ഏകദേശം ഉച്ച കഴിഞ്ഞ സമയം ലൈബ്രറിയിൽ സ്ഥിരം

സ്ഥാനത്ത് ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് ഇന്നലത്തെ കരിമഷിക്കണ്ണുകളുടെ ഉടമ രണ്ടു ബെഞ്ചുകളുടെ അപ്പുറം വന്നിരുന്നത്. ഞാൻ നോക്കി…പക്ഷെ തന്നെ ഒന്ന് ഗൗനിക്കുന്നപോലുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അത് കാരണമറിയാത്ത നോവ് തന്നിലുണർത്തി.

‘ചിലപ്പോ ഇന്നലെ താൻ വേണ്ടാത്തിടത്തേക്ക് നോക്കിയുണ്ടാവും’ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.

അതുകൊണ്ട് ഒരു സോറി പറയാം എന്ന ഉദ്ദേശത്തിൽ ഞാൻ ആ കുട്ടിയുടെ തൊട്ടുമുന്പിൽ ചെന്നിരുന്നു. പെൺകുട്ടികളോട് സംസാരിക്കുന്നതിൻറെ പരിചയക്കുറവ് മൂലം ചെറിയ പേടി എന്നിലാസമയം വന്നിരുന്നു..

“അതേ…”ഞാൻ പയ്യെ ആ കുട്ടിയെ വിളിച്ചു

അപ്പോൾ ആ മുഖം വേഗം ഉയർന്നു വന്നതും, ആ കണ്ണുകൾ അത്ഭുതം മൂലം വിടർന്നതുമായി എനിക്ക് തോന്നി…

“സോറി ട്ടോ…” ഞാൻ പയ്യെ ആ കരിമഷിക്കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു

“എന്തിന് ? ” നേർത്ത ഒരു പുഞ്ചിരി എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച ശേഷം ആ ചുണ്ടുകൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു..

പെട്ടെന്ന് അതിനുത്തരം പറയാൻ എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല…എങ്ങനയാ അതിപ്പം പറയാ….

“അത്…അത്…പിന്നെ… ഞാൻ ഇന്നലെ നോക്കിയൊണ്ട്” വിക്കി വിക്കി ഇത്രയുമാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചത്…

ഒരു സുന്ദകരമായ പുഞ്ചിരിയാണ് അതിനെനിക്ക് മറുപടിയായി കിട്ടിയത്…

ഇന്നലെ കണ്ണുകളിലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്രാവശ്യം നേർതെ രോമരാജികളിൽ ചെറിയ വിയർപ്പു പൊടിഞ്ഞ ആ ചുണ്ടുകളിലാണ് ഞാൻ മയങ്ങി നോക്കിയിരുന്നത്..

ആ പുഞ്ചിരിക്ക് തനിക്ക് മറുപടി കൊടുക്കാതിരിക്കാൻ ആയില്ല. താനും പയ്യെ ഒരു പുഞ്ചിരി കൊടുത്തു…

അപ്പൊ ആ കരിമഷി കണ്ണുകൾ ഒന്നുകൂടി വിടർന്നു..

ആ കണ്ണുകളിൽ മതിമറന്നു കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളോളം ഞങ്ങൾ പരസ്പരം നോക്കിയിരുന്നുപോയി. പെട്ടെന്നു ആരുടെയോ കയ്യിൽ നിന്നും നിലത്തു പോയ പുസ്തകത്തിന്റെ ശബ്ദത്തോടെ ഞങ്ങൾ ഞെട്ടി കണ്ണുകൾ മാറ്റി. അതിനുശേഷം അവൾക്ക് വല്ലാത്ത വെപ്രാളം പോലെ തോന്നിച്ചു..ഞാനും ഉയർന്ന ഹൃദയതാളത്തെ അടക്കി.

“പോവ്വാണ്” അത്രമാത്രം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ എഴുന്നേറ്റ് തിരിഞ്ഞു നടന്നു…

ഇപ്രാവശ്യം പിന്നാമ്പുറത്തേക്ക് നോക്കാൻ തോന്നിയില്ല. നടന്ന് ലൈബ്രറിക്ക് പുറത്ത് എത്തുന്നതിന് കുറച്ചു മുൻപ് അവൾ പയ്യെ നിന്നു… ഞാൻ എന്തെന്ന രീതിയിൽ അവളെ നോക്കി

അവൾ പയ്യെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി….എന്നിട്ട് പയ്യെ പുഞ്ചിരിച്ചു..

ഒരു നിമിഷം എന്റെ ശ്വാസം നിലച്ചപോലെ തോന്നി…. ഇപ്രാവശ്യം അവളുടെ അഴകളവുകൾ ആസ്വദിക്കാനേ തോന്നിയില്ല.. അവളുടെ വെളുത്ത മുഖം.. അതിലെ ചോരച്ചുണ്ടുകൾ…

പുഞ്ചിരിച്ചപ്പോൾ ദൃശ്യമായ പാൽപ്പല്ലുകൾ…..

മറുപടിയായി ഞാനും ഒന്ന്ന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു….

പിന്നെയങ്ങോട് എല്ലാ ദിവസങ്ങളിലും ആര മണിക്കൂറോളം സമയം ലൈബ്രറിയിൽ രണ്ടു ബെഞ്ചകലത്തിൽ ഞങ്ങൾ ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു ചിലവിട്ടു……

പക്ഷെ പിന്നീട് ഒരിക്കൽ പോലും കണ്ണുകൾ കൊണ്ടല്ലാതെ ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചില്ല. പേര് പോലും ചോദിച്ചില്ല. എനിക്കതിനാഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നട്ടുപോലും എന്നെക്കൊണ്ട് അതിന് സാധിച്ചില്ല..

അല്പം നിറം കുറഞ്ഞതായിരുന്നു.. പെൺകുട്ടികളോട് സംസാരിച്ചുള്ള അനുഭവക്കുറവും, പേടിയും……….അങ്ങനെ എന്തെല്ലാമോ ആയിരുന്നു….

അവൾക്കും അതിന് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നിരിക്കാം എന്നെനിക്ക് തോന്നി..ചിലപ്പോ അതെന്റെ തോന്നൽ മാത്രമായിരിക്കണം.

അങ്ങനെ എന്റെ രണ്ടാം വർഷം തീർന്നു.. എന്റെ പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞതിന്റെ പിറ്റേദിവസമായിരുന്നു അവളുടെ ഒന്നാം വർഷ അവസാന ദിനം. എന്റെ കയ്യിലുള്ള ലൈബ്രറിയിൽ നിന്നുള്ള ബുക്കുകൾ തിരികെ വയ്ക്കാൻ ആ ദിവസം ഞാൻ കോളേജിൽ എത്തി…പക്ഷെ മനസ്സിൽ അവളെ ഒന്ന് കാണണം എന്ന ഒറ്റ ഉദ്ദേശമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ….

ബുക്ക്‌ കൊടുത്ത് ലൈബ്രറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ വഴി പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ് വരുന്ന അവളെ ഞാൻ കണ്ടു…ധൃതിയിൽ നടന്ന കാലുകൾ എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ പതിയെയായി….

എന്റെ അടുത്ത് വന്നുനിന്നു…

എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ അവൾ നന്നേ കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്നെനിക്ക് തോന്നി…പക്ഷെ ആ കിട്ടിയ സമയം ഞാൻ ആ കരിമഷിക്കണ്ണുകളെ ആവോളം ആസ്വദിച്ചു..

അവൾ പയ്യെ ബാഗ് തുറന്ന് ഒരു പുസ്തകം എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി

“ഇത് ലൈബ്രറിയിൽ കൊടുക്കേണ്ടതാണോ?? “..ഞാൻ ചോദിച്ചു

“അല്ല. എന്റെ സ്വന്തമാണ്”..എന്റെ മുഖത്തു നോക്കാതെ പറഞ്ഞു

“എനിക്കാണോ?? “….വീണ്ടും ഞാൻ

“ഹ്മ്മ്”…

വീണ്ടും നിശബ്ദത…

“പോവ്വാണ്..കാണാം”…അൽപ നേരത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്കു ശേഷം അവൾ പറഞ്ഞു…

എനിക്ക് ചെറുതായി വിഷമം വന്നപോലെ…ഒരു മാസം കഴിയണമല്ലോ…

പക്ഷെ ഞാൻ ഒന്ന് മൂളിയത്തല്ലാതെ മറ്റൊന്നും പറഞ്ഞില്ല..

അവൾ എന്റെ നേരെ നോക്കി കണ്ണുകൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞതിന് ശേഷം പയ്യെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

ഞാൻ പ്രിയപ്പെട്ടതെന്തോ അകന്നു പോകുന്നതുപോലെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നും…

അവൾ കണ്ണിൽനിന്നും മറഞ്ഞപ്പോൾ കയ്യിലുള്ള പുസ്തകത്തിലേക്ക് നോക്കി

“എന്റെ കഥ – മാധവിക്കുട്ടി”

അന്ന് അവൾ പോയപ്പോൾ ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല..ഇനി തമ്മിൽ ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച ഉണ്ടാകില്ലെന്ന്…ഇനി ആ കരിമഷിക്കണ്ണുകൾ എനിക്ക് ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന്…

മൂന്നാം വർഷം തുടങ്ങിയപ്പോൾ പതിവ് സമയത്ത് ലൈബ്രറിയിൽ എത്തിയ ഞാൻ അവളെ കാത്തിരുന്നെങ്കിലും അവൾ എത്തിയില്ല…

ക്ലാസ്സിൽ അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ വന്നിട്ടില്ല എന്നറിഞ്ഞു…

ഒരാഴ്ച ഇത് തുടർന്നപ്പോൾ ഓഫീസിൽ അന്വേഷിച്ചു..

T C മേടിച്ചു പോയി എന്നാണ് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്….

വല്ലാത്ത ഒരു വേദനയായിരുന്നു..ഒന്നിനും താല്പര്യമില്ലാത്ത അവസ്ഥ…ലൈബ്രറിയിൽ പോലും പോകാതെയായി…

ഒരിക്കൽ അമ്മയോട് പറഞ്ഞ കൂട്ടത്തിൽ ഇതും പറഞ്ഞു…

“വെറും ദിവസങ്ങളുടെ കണ്ടു പരിചയം മാത്രമുള്ള ഒരാളെ ഓർത്തു എന്തിനിങ്ങനെ ദുഃഖിക്കണം?? “…എന്ന് അമ്മ ചോദിച്ചപ്പോൾ മൗനമായിരിക്കാനേ എനിക്ക് സാധിച്ചുള്ളൂ… തുടർന്ന് അമ്മേടെ വക കൊറേ ഉപദേശങ്ങളും…

അതിനു ശേഷം മനപ്പൂർവ്വം മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… വല്യ മോശമല്ലാത്ത രീതിയിൽ പഠനം പൂർത്തിയാക്കാൻ സാധിച്ചു…

ഒരു കമ്പനിയിൽ മോശമല്ലാത്ത ശമ്പളത്തോടു കൂടി ഒരു ജോലി ലഭിച്ചു…അമ്മയുടെ വല്യ ആഗ്രഹമായിരുന്നു…

അതിനുശേഷം അമ്മ തന്നെ കണ്ടുപിടിച്ച ഒരു കുട്ടിയെ കല്യാണം കഴിച്ചു…. പെൺ കൂട്ടർക്ക് കല്യാണത്തിന് വല്യ ധൃതി ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് വല്യ ആഘോഷങ്ങളും ചിലവുകളുമില്ലാതെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു കിട്ടി…

കല്യാണം കഴിഞ്ഞ രാത്രി പുതിയ സ്വപ്‌നങ്ങൾ നെയ്തു വർധിച്ച ഹൃദയമിടിപ്പോടെ ഗോപികയെ നോക്കി നിന്ന എന്നെ നിരാശനാക്കി അവൾ നേരെ വന്നു ഒരക്ഷരം പോലും ഉരിയാടാതെ കട്ടിലിൽ വന്നു കിടന്നു…. ‘ചിലപ്പോ ഇന്നത്തെ അലച്ചിലിന്റെ ക്ഷീണമാകാം..’

ഞാനും ഒന്നും മിണ്ടാതെ കട്ടിലിന്റെ മറ്റേ അറ്റത് കിടന്നു…..

പക്ഷെ ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞതും ഗോപികയ്ക്ക് മാറ്റങ്ങൾ ഒന്നുമിണ്ടായില്ല…. എന്നോടുള്ള മൗനം തുടർന്നു…..

രണ്ടും കല്പിച്ചു ഞാൻ ഒരു ദിവസം രാത്രി അവളോട് മുറിയിൽ വച്ച് എന്നോടുള്ള അകൽച്ചയുടെ കാരണം ചോദിച്ചു….

അവൾക്ക് മുൻപ് ഒരു പ്രണയം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും മറക്കാൻ കുറച്ചു സമയം വേണം എന്നുമായിരുന്നു എനിക്ക് കിട്ടിയ മറുപടി….

കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഏറെ സ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ടുകൊണ്ട് കാലെടുത്തു വച്ച എനിക്ക് ഒരടിയായിടുന്നു എന്റെ ഭാര്യയുടെ ഉത്തരം….

പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ കാര്യമല്ലേ എന്നോർത്തു ഞാൻ ആശ്വസിച്ചു…

അവൾക്കു ആവശ്യമായ സമയം നൽകാൻ ഞാൻ തയ്യാറായിരുന്നു….

അതിനു ശേഷം പയ്യെ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം സംസാരിച്ചു.. നല്ല സുഹൃത്തുക്കളായി… ശരീരംകൊണ്ടും ഒന്നായി….

അവൾ കന്യകയായിരുന്നില്ലെന്ന് അന്നെനിക്ക് ബോധപ്പെട്ടതാണ്…ഇനിയും അതിനെക്കുറിച് പറഞ്ഞു ഞങ്ങളുടെ വരാനിരിക്കുന്ന നല്ല സമയങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല….

വൈകാതെ അമ്മ ഞങ്ങളെ വിട്ടു പോയി.

അതിനു ശേഷം ജോലി സ്ഥലത്തേക്ക് പോകാനായി ഇപ്പോഴുള്ള സ്ഥലത്തേക്ക് വന്നു..

നല്ല രീതിയിൽ ഞങ്ങളുടെ ദാമ്പത്യ ബന്ധം മുന്നോട്ടു പോയി.. അതിനിടയ്ക്ക് ദേവൂട്ടി കൂടി വന്നപ്പോൾ കൂടുതൽ മനോഹരമായി… എന്റെ ജീവനാണ് ദേവൂട്ടി…

ഞാൻ വരാൻ എത്ര വൈകിയാലും എന്നെ കാണാതെ ഉറങ്ങില്ലായിരുന്നു…. എന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടക്കാതെ ഉറക്കം വരില്ലായിരുന്നു എന്റെ മോൾക്ക്…

ഗോപികയും നല്ല രീതിയിൽ എന്നോട് പെരുമാറിയിരുന്നു… കുറച്ചു നാൾക്ക് മുൻപ് നടന്ന എന്റെ ബൈക്ക് ആക്‌സിഡന്റിനു ശേഷമാണ് അവൾ എന്നോട് അകൽച്ചയും ദേഷ്യവും എല്ലാം തോന്നിത്തുടങ്ങിയത്…

അവളുടെ ശരീരത്തിൽ പോലും എന്നെക്കൊണ്ട് തൊടീപ്പിക്കുന്നില്ല…

കാരണമെന്തെന്ന് അറിയില്ല.., അവളോട് ചോദിച്ചിട്ടൊന്ന് പറയുന്നുമില്ല…

ആക്‌സിഡന്റിന് ശേഷം ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു…

ഇനി പുതിയ ഒരു ജോലി നോക്കണം…അത് വരെ തത്കാലത്തേക്ക് ഇപ്പൊ രാത്രി നൈറ്റ്‌ കടയിലെ ജോലിയുണ്ട്…അതുകൊണ്ട് രാത്രി പോയാൽ പിറ്റേന്ന് വെളുപ്പിനെയാണ് വരുന്നത്……

ആരോ തട്ടി വിളിച്ചപ്പോഴാണ് ചിന്തയിൽ നിന്നുമുണർന്നത്

ഓർമ്മകളിൽ നിന്നുമുണർന്ന അജയൻ പയ്യെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി… ഗോപികയായിരുന്നു അത്…

“വാ.. നിങ്ങടെ കൊച്ചു അവടെ ബഹളം ഇണ്ടാക്കണു”….ഗോപിക അൽപം ദേഷ്യം കലർന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു………

അതും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ ഗോപികയെ അജയൻ പെട്ടെന്ന് പുറകിൽ നിന്നും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു….

“എന്തിനാടോ ഈ ദേഷ്യം?? കുറച്ചു നാളത്തേക്ക് adjust ചെയ്യടോ…..ഉടൻ തന്നെ എവിടേലും ഒരു ജോലി ശെരിയാകും… അതിനുശേഷം നമുക്ക് പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഞാനും നീയും പിന്നെ നമ്മുടെ മോളും..പിന്നെ നമ്മുടെ ദേവുമോൾക്ക് ഒരു കുഞ്ഞനുജനെയോ അനിയെത്തിയെയോ ഒക്കെ കൊടുത്ത് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാം… നീ ഇങ്ങനെ എന്നോട് പിണങ്ങി ഇരിക്കല്ലേടാ. കുറഞ്ഞത് കാരണമെങ്കിലും പറ….പ്ലീസ്”

“വിട്”…അത്രമാത്രം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കൈ വിടീപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഗോപിക വീട്ടിലേക്കു നടന്നു..പുറകെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുടച്ച് അജയനും…

ദേവുമോൾടെ ആറാം പിറന്നാൾ ആയിരുന്നു അന്ന്…

കേക്കും പായസവും ദേവുമോൾക്ക് ഒരു കുഞ്ഞുടുപ്പും….അങ്ങനെ തന്നെക്കൊണ്ടാവുന്ന രീതിയിൽ ആ കുഞ്ഞുമനസ്സ് നിറയ്ക്കാൻ അജയൻ ശ്രമിച്ചു….

രാത്രി ഭക്ഷണത്തിനു ശേഷം ദേവുമോൾടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളെ അവഗണിച്ചു പോയിട്ട് വേഗം വരാം എന്ന ഉറപ്പും കൊടുത്ത് ഒരു കുഞ്ഞ് ഉമ്മയും കൊടുത്ത് ഗോപികയോട് യാത്രയും പറഞ്ഞു അജയൻ അവിടെ നിന്നും കൂട്ടുകാരന്റെ നൈറ്റ്‌ കടയിലേക്ക് ഇറങ്ങി…

ഇനി പിറ്റേ ദിവസം രാവിലയെ അജയൻ തിരിച്ചു വരുകയുള്ളൂ…

ജോലി പോയതിനു ശേഷം രാത്രി നൈറ്റ്‌ കടയിലുള്ള ജോലിയാണ് അജയന്റെ വരുമാനം…

ഫോണിൽ തുടരെയുള്ള റിങ്ടോൺ ശബ്ദം കേട്ട് ചെറുതായി മയങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്ന ഗോപിക കണ്ണ് തുറന്ന്…

ഫോൺ എടുത്തപ്പോഴേക്കും അത് നിന്നിരുന്നു….

സമയം നോക്കിയപ്പോൾ 12:00 am…

പെട്ടെന്ന് വീണ്ടും ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു..

“വിവേകേട്ടൻ calling…..”

വേഗം ഗോപിക കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു..

“ഹലോ…”

“എവിടെപ്പോയിക്കിടക്കുവാ മുത്തേ..എത്ര പ്രാവശ്യം വിളിച്ചു..”

“Sorry പൊന്നേ..ഉറങ്ങിപ്പോയി…ഏട്ടൻ എവിടെയാ..? ”

“നിന്റെ കണവൻ പോയോ…? ”

“അങ്ങേര് എപ്പഴേ പോയി…”

“എന്നാ വന്നു വാതിൽ തുറക്ക്…ഞാൻ വീടിന് പുറത്തുണ്ട്..”

“ദേ ഇപ്പ വരാം…”….എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞു ദേവുവിന്റെ കൈ എടുത്തു മാറ്റി മുഖം കഴുകി ഇട്ടിരുന്ന ചുരിദാറും നേരെയാക്കി വാതിലിനടുത്തേക്ക് ഓടി..

വാതിൽ തുറന്ന ഉടനെ രണ്ടു കൈകൾ ഗോപികയെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു…ഗോപിക തിരിച്ചും അതേ ആവേശത്തോടെ ചേർന്ന് നിന്നു..

“കുഞ്ഞുറങ്ങിയോ..? ” വിവേക് പയ്യെ അവളുടെ ചെവിയോരം ചോദിച്ചു….

“ഹാ..ഹ്മ്മ്..”

തന്റെ കാമുകന്റെ ചുണ്ടുകൾ തന്റെ ചെവിയിൽ സ്പര്ശിച്ചപ്പോൾ ഗോപിക പയ്യെ സീല്ക്കരിച്ചുകൊണ്ട് മൂളി….

ആ മൂളൽ പൂർത്തിയാക്കുന്നതിന് മുന്നേ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ അധരങ്ങളെ വിഴുങ്ങിയിരുന്നു…

അത്യധികം ആവേശത്തോടെ മിനുട്ടുകളോളം പരസ്പരം അവർ അധരപാനം തുടർന്നു….

അവളിൽ നിന്നും വേർപെടാതെ തന്നെ അവൻ വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടു..എന്നിട്ട് അവളെ തള്ളി നിക്കുന്ന ആ വലിയ രണ്ട് നിതംബ ഗോളങ്ങളിൽ പിടിച്ചുയർത്തി…

സീൽക്കാരത്തോടെ അവൾ അവന്റെ അരയ്ക്കു ചുറ്റും രണ്ടു കാലുകളും കുറുകെയിട്ട് കൈ അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് വാശിയോടെ അവന്റെ മേൽചുണ്ടും കീഴ്ചുണ്ടും കടിച്ചു വിട്ടു…..

“വാ മുറിയിലേക്ക് പോകാം പൊന്നേ..” കിതപ്പോടെ അവനില്നിന്നും അധരങ്ങൾ വേർപെടുത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു…

“എവിടെയാ മുറി…? ”

“അവിടെ….” ഗോപിക മുറിയിലേക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

“അപ്പൊ അവന്റെ കൊച്ചോ…? “..അവൻ സ്വല്പം അനിഷ്ടത്തോടെ ചോദിച്ചു…

“അത് വേറെ മുറിയിലാ..” തന്നെ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അവന്റെ കവിളിൽ പയ്യെ കിള്ളിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു…

ഒന്നൂടെ അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ ഊമ്പിക്കുടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അവൾ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊടുത്ത മുറിയിലേക്ക് പോയി….

ഈ സമയം തന്റെ കുഞ്ഞിനും കുടുംബത്തിനും വേണ്ടി അധ്വാനിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു പാവം അജയൻ….

റൂമിലെത്തിയ വിവേക് കയ്യിലിരുന്ന ആ മാദകത്തിടമ്പിനെ കട്ടിലിലേക്കെറിഞ്ഞു..

തന്നെനോക്കി വശ്യമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കിടക്കുന്ന ഗോപികയെ നോക്കി വിവേക് തന്റെ ഷർട്ട്‌ അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി… ഷർട്ട്‌ അഴിഞ്ഞു മാറിയപ്പോൾ അവന്റെ ബലിഷ്ഠമായ ശരീരം കണ്ട് അവൾ ചുരിദാറിനു മുകളിലൂടെ പൂർ തടത്തിൽ ഒന്നമർത്തി തടവി…”അആഹ്.” …തന്റെ പാന്റി നനഞ്ഞു തുടങ്ങിയത് അടക്കാനാവാത്ത വികാരത്തോടെ ഗോപികയറിഞ്ഞു….

ഷർട്ടും പാന്റും അഴിച്ചു മാറ്റി ബോക്സർ മാത്രം ഇട്ടുകൊണ്ട് വിവേക് കട്ടിലിലേക്ക് കയറി…

അടക്കാനാവാത്ത പ്രണയത്തോടെയും അതിലുപരി കാമത്തോടെയും അവനെ അവൾ ഇരുകയ്യും നീട്ടി മാടി വിളിച്ചു…

വിവേക് അവളിലേക്കമർന്ന് അവളുടെ കഴുത്തിൽ പതിയെ മുത്തം വച്ചു..

“ആഹ്..ഹ്മ്മ്..”അവൾ പതിയെ ശീല്കരിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ ഒന്നൂടെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു…

അവളുടെ വലിയ മാറുകൾ ബ്രായുടെയും ചുരിദാർ ടോപ്പിന്റെയും മറവിൽ കാമുകന്റെ നെഞ്ചിലമർന്നു..

അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ പയ്യെ ഉമ്മവച്ചും നക്കിയും പയ്യെ കടിച്ചും അവളിലെ കാമയക്ഷിയെ ഉണർത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു..

തനിക്കിനിയും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് മനസ്സിലായ ഗോപിക ബലമായി അവന്റെ മുഖം കഴുത്തിൽ നിന്നും വേർപ്പെടുത്തി…

“എന്നാ മൈരേ..കഴച്ചു നിക്കുവാണോ”..

“പറ്റുന്നില്ലടാ..എന്നെയൊന്നു തിന്നടാ..”

“തിന്നുവല്ല..നിന്നെയിന്ന് കൊല്ലും ഞാൻ…” അവളുടെ വലത്തേ മുലയിൽ ചുരിദാറിനു മുകളിലൂടെ ശക്തമായി ഒന്നമർത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു..

“അആഹ്..ഹമ്മേ…കൊല്ല് ഏട്ടാ..എന്നെ കൊന്ന് തിന്ന്…”..

ഇനിയും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ തന്നെക്കൊണ്ടും സാധിക്കില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ വിവേക് അവളിൽ നിന്നും ഒന്നുയർന്ന് അവളുടെ ചുരിദാറിന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു ഒറ്റയടിക്ക് ആ ചുരിദാർ രണ്ടു വശത്തേക്കും കീറി…

“ആഹ്…”..ചുരിദാറിന്റെ കഴുത്ത് തന്റെ കഴുത്തിൽ അമർന്ന വേദനയിൽ പയ്യെ അവൾ ഒച്ചയുണ്ടാക്കി…

“എന്താ ഏട്ടാ ഇത്…ഞാൻ ഊരിത്തരില്ലേ…”

“അതിലൊരു ത്രില്ലില്ല…”

“പണ്ടത്തെപ്പോലെ തന്നെ..ഒരു വ്യത്യാസവും ഇല്ല”..പയ്യെ അവന്റെ കവിളിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു…

അതിനുത്തരം കൊടുക്കാതെ അവൻ ഇളം പിങ്ക് ബ്രായിൽ വീർത്തു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ വലിയ മുലകളിൽ പയ്യെ തഴുകിക്കൊണ്ട് അവളുടെ അധരങ്ങൾ ചപ്പി വലിക്കാൻ തുടങ്ങി…..

“ഹ്മ്മ്…ഹ്മ്മ്…”..അവൾ ശീൽക്കരിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ തലയുടെ പുറകിൽ പയ്യെ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

പയ്യെ പയ്യെ അവളുടെ മൂലയിലുള്ള അവന്റെ പിടുത്തം ശക്താമായി കൊണ്ടിരുന്നു…

ചുണ്ടുകൾ വിടുവിക്കാതെ തന്നെ അവൻ അവളുടെ ബ്രായുടെ നടുഭാഗം അമർത്തിപ്പിടിച്ചു ഒറ്റവലിക്ക് അത് പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞു…

“ഹ്മ്മ്….ഹ്മ്മ്..”..ബ്രാ വള്ളി വലിഞ്ഞ വേദനയിൽ അവൾ പയ്യെ മുരണ്ടു.. എന്നിട്ടും ചുണ്ടുകൾ വിടുവിക്കാൻ അവർ തയ്യാറായില്ല..

ബ്രായിൽ നിന്നും സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിച്ച അവളുടെ മുലകളെ രണ്ടും അവൻ ശക്തമായി ഞെക്കിയുടയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി…

“ഹ്മ്മ്..ഹ്മ്മ്ഹാ…ഹ്മ്മ്..”..അവന്റെ കൈകൾ തന്റെ ചക്ക മുലകൾ ഞെക്കിയുടയ്ക്കുന്ന സുഖത്തിൽ അവൾ സഹിക്കാനാവാതെ ശീൽക്കരിച്ചു…

മുലക്കണ്ണുകൾക്ക് ചുറ്റും ചൊറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ വേർപെടുത്തി അവളുടെ കഴുത്തിനു ചുറ്റും അമർത്തി നക്കാൻ തുടങ്ങി….

“ആഹ്…ഏട്ടാ…ഹമ്മേ..ഹ്മ്മ്..ഹഹാ…അമർത്തി തടവ് ഏട്ടാ….ഹ്ഹാ…ഉഫ്ഫ്…പൊന്നേ….”

രണ്ടു മുലക്കണ്ണിലും കിട്ടുന്ന സുഖത്തിലും അവൾ പരിസരം മറന്ന് ഉച്ചത്തിൽ ശീൽക്കരിച്ചു…

“സുഖമുണ്ടോ മുത്തേ…? “..കഴുത്തിൽ നിന്നും മുഖമുയർത്തിയ വിവേക് രണ്ടു മുലകളും കാശക്കിയുടച്ചുകൊണ്ട് അവളോട് ചോദിച്ചു….

“ഉഫ്ഫ്…ഹമ്മേ…നല്ല സുഖമുണ്ട് ഏട്ടാ…ഹ്ഹാ…ഇനിയും മുറുക്കെ പിടിച്ചു ഉടക്ക് ഡാ….ഹാ…ഹ്മ്മ്…ഓഹ്..”

വലത്തേ മുലയിൽ നിന്നും കയ്യെടുത്ത വിവേക് പെട്ടെന്ന് വലത്തേ മുലക്കണ്ണ് വായിലാക്കി അമർത്തി നക്കി നുണഞ്ഞു…അതോടൊപ്പം ഇടത്തെ മുല അമർത്തി തടവി….

അവൻ വലത് മുലക്കണ്ണ് വായിലിട്ട് ശക്തിയായി ചപ്പി നുണഞ്ഞു…ഞെട്ടിൽ നാക്കുകൊണ്ട് കുത്തി അവളെ കൂടുതൽ രസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…

“ഹമ്മാ…ഹ്ഹഹാ..ഏട്ടാ..മറ്റേതു കൂടി..” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ ഇടത്തെ മുല അവന്റെ വായിലേക്ക് തള്ളിക്കൊടുത്തു..

അവൻ രണ്ടു മുലകളും മാറി മാറി വായിലിട്ട് അവളെ സുഖിപ്പിച്ചു…

“ഹ്ഹാ ഹമ്മ്…മതി ഏട്ടാ…ഹ്ഹാ..ഇനി…ഹ്ഹഹാ…ഇനി..താഴെ…ഹമ്മേ..ഹ്മ്മ്..താഴെ ചെയ്യ്…ഹോ…ഹ്മ്മ്..”

മുലകൾ ചപ്പി മടുത്ത വിവേക് പയ്യെ മുലകളിൽ നിന്നും മുഖമെടുത്തു… വെളുത്ത മത്തങ്ങാ മുലകൾ ഇപ്പൊ ചുവന്ന് തുടുത്തിരുന്നു…

പയ്യെ താഴേക്ക് നിരങ്ങിയ അവൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിന്റെ രണ്ടു വശത്തും പിടിച്ചു അമർത്തി തടവി…

“ഹ്ഹഹാ…”

എന്നിട്ട് പയ്യെ അവൻ അവളുടെ അഴകാർന്ന വയറിൽ ഒത്ത നടുക്കായി നിന്ന ആ പൊക്കിളിൽ അടുത്ത് ചുണ്ട് കൊണ്ട് വന്നു പയ്യെ അതിലേക്ക് ഊതി…

‘ഹ്മ്മ്..’..അവന്റെ ചൂട് നിശ്വാസം പൊക്കിളിൽ അറിഞ്ഞ സുഖത്തിൽ അവൾ പയ്യെ ഞരങ്ങി..

പിന്നെ അവൻ ആ പൊക്കിളിലേക്ക് നാക്ക് നീട്ടി നക്കി..

“ഹാ.ഹ്ഹ”

കുറച്ചു നേരം പൊക്കിളിൽ കളിച്ച നാക്ക് വേർപെടുത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ പയ്യെ നിരങ്ങി അവളുടെ പൂറപ്പതിന്റെ മുകളിലായി മുഖം കൊണ്ടുവന്നു….

പക്ഷെ സഹിക്കവയ്യാതെ അവൾ തന്നെ ചുരിദാറിന്റെ പാന്റ് അഴിച്ചു മാറ്റി…

“ഇനിയും എനിക്ക് വയ്യേട്ടാ…”

അതുകേട്ടു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പയ്യെ കട്ടിലിൽ മുട്ടുകുത്തിനിന്നു..എന്നിട്ട് ഒരു പിങ്ക് പാന്റി മാത്രം ഇട്ടു കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന മാദക തിടംബിനെ കൺ കുളിർക്കെ നോക്കി…

വശ്യമായി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പല്ലുകൾ കൊണ്ട് കീഴ്ചുണ്ട് കടിച് പാതി മയക്കത്തിലെന്നപോലെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവനെ നോക്കി അവൾ കിടന്നു…

എന്നിട്ട് അവൻ പയ്യെ അവളുടെ വലത്തേ കാൽ ഉയർത്തി തള്ള വിരൽ വായിലിട്ട് ചപ്പാൻ തുടങ്ങി…

“ആഹ്..” അവൾ പയ്യെ സീല്ക്കരിച്ചു കൊണ്ട് കിടന്നു..

അങ്ങനെ രണ്ടു കാലുകളിലെ വിരലുകളും വായിലിട്ട് ചപ്പി..എന്നിട്ട് അകം തുടയിലൂടെ നാക്കോടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ മുകളിലേക്ക് നീങ്ങി…

“ഹ്ഹ്..ഹ്മ്മ്..”..അകം തുടയിലൂടെ നാക്കിഴയുന്ന സുഖത്തിൽ അവൾ കിടന്നു..

അവളുടെ പൂറിന് തൊട്ട് താഴെയെത്തിയപ്പോൾ അവൻ പയ്യെ മുഖമുയർത്തി എന്നിട്ട് നനഞു കുതിർന്ന ആ പാന്റിയുടെ പുറത്തു കൂടി ആഞ്ഞു മണത്തു..

“അആഹ്ഹ്..”ഈ ലോകത്ത് ഇത്രത്തോളം ലഹരി പിടിപ്പിക്കുന്ന മറ്റൊരു മണം ഇല്ലെന്ന് അവന് തോന്നി…ആ മണം അവനെ ഒരു ഭ്രാന്തനാക്കി മാറ്റി…

ഒറ്റവലിക്ക് ആ പാന്റി അവന് വലിച്ചു താഴ്ത്തി എന്നിട്ട് ആ പൂറിൽ ആഞ്ഞു നക്കാൻ തുടങ്ങി…

“ഏട്ടാ..ഹ്ഹ്…നക്കി താടാ…ആആഹ്‌…ഹ്ഹമ്മേ..ഉഫ്ഫ്”

ഗോപിക സുഖം കൊണ്ട് സഹിക്കവയ്യാതെ കാലുകൾ കട്ടിലിൽ അമർത്തി തടവി…

“ഏട്ടാ…പൊന്നേ…ചപ്പി കുടിക്കടാ…ഉമ്മ്ഹ്ഹാ…ഹ്ഹാ..”

ഗോപിക സുഖം കൊണ്ട് ബെഡ്ഷീറ്റ് അള്ളിപ്പറിക്കാൻ തുടങ്ങി…

അവൻ നാക്ക് പറ്റാവുന്നിടത്തോളം ഉള്ളിലേക്ക് കടത്തി നക്കി…

“പൊന്നേ…ഹഹാ..ഏട്ടാ..എന്ത് സുഖമാടാ..നല്ലോണം കടിച് പറിക്ക് ഏട്ടാ..ഹ്ഹാ..” അവൾ സുഖം മൂത്ത് അലറി….

അവന് എത്ര നക്കിയിട്ടും മതിയാകാത്ത പോലെ ആഞ്ഞു നക്കി…കന്ത് നാക്കു കൊണ്ട് നക്കി വലിച്ചു…അതേ സമയം മുകളിലേക്ക് കൈകൾ കൊണ്ടുപോയി രണ്ടു മുലകളും അമർത്തി തടവി.

ഒരേ സമയം പൂറിലും മുലകളിലും കിട്ടിയ സുഖത്തിൽ ഗോപിക വേറെ ഏതോ ലോകത്ത് എന്ന പോലെ അലറി വിളിച്ചു…

“നക്കടാ….ശെരിക്കും നക്കി താ…ഹ്ഹാ..ഈ സുഖം….ഹഹാ…ഹ്ഹമ്മേ…അആഹ്…ദേവി….ഹഹാ..എന്ത്‌ സുഖാ…ഹ്മ്മ്.ഹ്ഹാ…വിവേകേട്ടാ നിർത്തല്ലേ….”

അവൻ അവളുടെ കന്ത് ചുണ്ടുകൾക്കിടയിലാക്കി ചപ്പി വലിച്ചു….

തനിക്ക് വരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അവൾ ഇരു കൈകൾ കൊണ്ടും അവന്റെ തല ശക്തിയായി പൂറിലേക്ക് അമർത്തിപ്പിടിച്ചു…കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു വായ തുറന്നു പിടിച്ചു….

അതിനു ശേഷം ഒരലർച്ചയോടെ “ആ…ആ…ആഹ്….അഹഹഹാ…ആഹ്ഹ..” തല പൊക്കിപ്പിടിച്ചു നാട് ഉയർത്തി കട്ടിലിൽ കിടന്ന് ഞെട്ടി വിറച്ചു… അതോടൊപ്പം തന്നെ അവളുടെ തേൻ അവന്റെ വായിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി….

വെള്ളം പോയ സംതൃപ്തിയിൽ കിതച്ചുകൊണ്ട് ഗോപിക കട്ടിലിൽ മലർന്നു കിടന്നു.. അവളുടെ അടുത്തായി അവനും മലർന്നു കിടന്നു..

കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവൾ അവനു നേരെ ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു..എന്നിട് ഉയർന്നു നിന്ന് വിറയ്ക്കുന്ന സാമാന്യം വലുപ്പമുള്ള അവന്റെ സാമാനത്തിൽ പയ്യെ പിടിച്ചു…

കണ്ണടച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്ന വിവേക് കുണ്ണയിൽ ചൂട് സ്പർശനം ഏറ്റപ്പോൾ പയ്യെ തല ചെരിച്ചു അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു…

അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ കുട്ടനെ പയ്യെ വാണമടിക്കാൻ തുടങ്ങി..

അവൾ അടിച്ചു തരുന്ന സുഖത്തിൽ അവൻ കണ്ണുകളടച്ചു പയ്യെ മുരളാൻ തുടങ്ങി…

വാണമടിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം തന്നെ അവൾ അവന്റെ മുലക്കണ്ണിൽ നക്കാനും കടിക്കാനും തുടങ്ങി.. അവന് താഴേക്ക് കയ്യെത്തിച് അവളുടെ പൂറിൽ തഴുകാനും തുടങ്ങി…

അവന്റ താഴുകലിലൂടെ വീണ്ടും മൂഡായ ഗോപിക അവന്റെ മുലക്കണ്ണിൽ നിന്നും നാവെടുത്ത് അവന്റെ അരയ്ക്ക് കുറുകെ കുണ്ണയ്ക് മുകളിൽ പൂർ വരത്തക്ക വിധത്തിൽ ഇരുന്നു..

എന്നിട്ട് പയ്യെ കുട്ടനെ പൂർകവാടത്തിന് മുകളിലായി ഉരക്കാൻ തുടങ്ങി…മൂന്ന് നാല് പ്രാവശ്യം ഉരച്ചതിനു ശേഷം പയ്യെ കുട്ടനിലേക്ക് താഴാൻ തുടങ്ങി…

“ആഹ്..ഹ്മ്മ്..ഹ്ഹാ..” ആ ചൂട് ദണ്ഡ് തന്റെ പൂറിന്റെ ആഴം അളക്കുന്ന സുഖത്തിലും ഗോപിക പയ്യെ മുരണ്ടു..

മുഴുവൻ കയറിയതിനു ശേഷം കണ്ണടച്ചു അവന്റെ കയ്യിൽ കൈ കോർത്തു ഇരുന്നു.. കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ നിന്നതിനു ശേഷം പയ്യെ തന്റെ കനത്ത നിതംബങ്ങൾ ഇളക്കി കുട്ടനിലിരുന്ന് പൊങ്ങി താഴാൻ തുടങ്ങി…

“അആഹ്…ആഹ്ഹ…ഹമ്മേ…ഹ്മ്മ്മ്…ഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹാ….”

അവൾ ഉച്ചത്തിൽ സീല്ക്കരിച്ചുകൊണ്ട് പൊങ്ങി താഴ്ന്നുകൊണ്ടിരുന്നു….

പ്ലക്ക്…പ്ലക്ക്…പ്ലക്ക്…മാംസം കൂട്ടിയിടിക്കുന്ന ശബ്ദം ആ മുറിയാകെ നിറഞ്ഞു…

ഇതിനിടയിൽ അവൻ കൈകളുയർത്തി അവളുടെ ചക്കമുലകൾ കശക്കിയുണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി…

“അആഹ്..എട്ടആഹ്‌…ഹ്മ്മ്…ഹ്ഹാ…അമർത്തി ഞെക്കി..ഹ്ഹാ…ഞെക്കി പൊട്ടിക്കേ..ഹ്ഹാ..ട്ടാ…”

ഈ സമയമാണ് കുഞ്ഞു ദേവു ആരുടെയോ നിലവിളി പോലെ തോന്നി പയ്യെ കണ്ണുകൾ തുറന്നത്…. ആദ്യമേ തന്നെ കുഞ്ഞി കൈകൾ കൊണ്ട് അടുത്ത് കിടന്ന തന്റെ ഗോപമ്മയെ തിരഞ്ഞു… തന്റെ അടുത്ത് അമ്മ ഇല്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ദേവു പേടിച് വിതുമ്പാൻ തുടങ്ങി…

“അമ്മേ…ഗോപമ്മേ…” ദേവു വിളിച്ചു നോക്കി…പക്ഷെ എന്നിട്ടും വിളി കേൾക്കാത്തതുകൊണ്ട് ദേവു പയ്യെ കട്ടിലിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു…

ഹാളിലേക്ക് ചെന്നപ്പോഴാണ് അടുത്തുള്ള മറ്റൊരു മുറിയിൽ നിന്നും കരയുന്ന പോലത്തെ ശബ്ദം കെട്ടാത്.. ഉടനെ അവൾ ശബ്ദം കേട്ട മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് ചാരിയിരുന്ന വാതിൽ പയ്യെ തള്ളി തുറന്നു..

വാതിൽ തുറന്ന ദേവുവിനെ കാത്തിരുന്നത് അമ്പരപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ചയായിരുന്നു…തന്റെ അമ്മ നഗ്നയായി കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് ചാടുന്നു… പുറകുവശം മാത്രമേ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. ആരുടെയോ കാലു കൂടി അവൾ കണ്ടു..

“അമ്മേ….”..ആ കാഴ്ച്ചയിൽ ഒരു നിമിഷം അമ്പരന്നു നിന്ന ദേവു പയ്യെ വിളിച്ചു…

കാമത്തിന്റെ ഉച്ചസ്ഥായിൽ ഇരുന്ന് തന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട ഗോപിക പയ്യെ തല തിരിച്ചു വാതിൽക്കലേക്ക് നോക്കി..

തന്റെ മകൾ വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന കണ്ട ഗോപിക എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഇരുന്നുപോയി.. ഒരു നിമിഷം..ബോധം വീണ്ടെടുത്ത ഗോപിക കാമുകന്റെ മേലിൽ നിന്നും ചാടിയിറങ്ങി അടുത്ത് കിടന്ന തന്റെ പുതപ്പ് വാരി നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് മുലക്കച്ച പോലെ കെട്ടി ദേവുവിന് നേരെ ചെന്ന്…

ആ സമയം നഗ്നനായി കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന തന്റെ അച്ഛനല്ലാതെ മറ്റൊരാളെ കണ്ട കുഞ്ഞു ദേവു വലിയ വായിൽ കരയാൻ തുടങ്ങി….

ഗോപിക വേഗം ചെന്ന് കുഞ്ഞിനെ വാരിയെടുത്തു ഹാളിൽ സോഫയിലേക്ക് കൊണ്ടിരുത്തി..

ആ കയ്യിൽ കിടന്ന് ദേവു കുതറുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

“എന്നെ വിട്…എന്നെ തൊടണ്ട..അമ്മ ചീത്തയാ…ഞാൻ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു

കൊടുക്കും…”

കുഞ്ഞിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട ഗോപികയ്ക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത പേടി ഉടലെടുത്തു…

“അയ്യേ അമ്മേടെ മോൾ എന്തിനാ കരയണേ…അമ്മ വെറുതേ കളിക്കാൻ പോയതല്ലേ…അച്ഛയോട് പറയല്ലട്ടോ…പറഞ്ഞാ അച്ഛാ അമ്മേനെ വഴക്ക് പറയില്ലേ..? “..അവൾ കുഞ്ഞിനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…

“വഴക്ക് പറയട്ടെ…അമ്മ എന്തിനാ ആ അങ്കിളിന് ഉമ്മ വെച്ചത്…മേത്തു കേറി ചാടിയത്…അച്ഛ വരട്ടെ മോള് എല്ലാം പറഞ്ഞ് കൊടുക്കും…”… കുഞ്ഞു ഒരു രീതിയിലും അടുക്കുന്ന ലക്ഷണം ഇല്ല എന്ന് കണ്ട ഗോപിക പയ്യെ കരയുന്ന പോലെ കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി…

“അപ്പൊ അച്ഛ അമ്മേനെ തല്ലട്ടെ ലെ ? ”

എത്രയൊക്കെയായാലും തന്റെ അമ്മ കരയുന്ന കണ്ട് ആ കുഞ്ഞുമനസ്സിന് നോക്കി നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..

“ഗോപമ്മേ… അമ്മ കരയണ്ടാട്ടോ അച്ഛ തല്ലില്ല…അച്ഛയോട് മോള് പറഞ്ഞോളാം അമ്മേം ആ അങ്കിളും കൂടി കളിക്കുവായിരുന്നു എന്ന്…ദേവു മോള് പറഞ്ഞാ അച്ഛാ കേൾക്കും അമ്മേ…എന്റെ അമ്മ കരയണ്ടാട്ടോ..” എന്ന് പറഞ്ഞു ദേവു ഗോപികയുടെ കണ്ണ് തുടച്ചു…..

എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ കുഞ്ഞിന്റെ മുന്നിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് വിവേക് ഡ്രസ്സ്‌ ഇട്ട് വന്നത്…സുഖം മുറിഞ്ഞതിന്റെ ദേഷ്യം ആ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നി..

“ഗോപികേ..അധികനാൾ നമുക്ക് ഇങ്ങനെ തുടരാൻ കഴിയില്ല….ഞാൻ നിന്നോട് പല പ്രാവശ്യം പറഞ്ഞതാണ് എന്റെ കൂടെ വരാൻ..”

“ഏട്ടാ പക്ഷെ കുഞ്ഞ്….”

“ഒരു വഴിയും ഇല്ലേൽ അതിനെ അങ്ങ് കൊന്ന് കള..എന്റെ കൂടെ വരുമ്പോൾ ഞാനും നീയും മാത്രം മതി… കുഞ്ഞു കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ നല്ലൊരു തീരുമാനം പോലും നിനക്ക് എടുക്കാൻ പറ്റില്ല…ഇപ്പൊ തന്നെ കണ്ടില്ലേ അത് ഒന്ന് കരഞ്ഞപ്പോഴേക്കും എന്റെ കാര്യം പകുതിക്ക് വിട്ട് അതിന്റെ പുറകെ പോയത. നിനക്ക് ഈ നിന്റെ കുഞ്ഞു തന്നെയാ ഇപ്പഴും വലുത്..നാശം”…

ഉടൻ തന്നെ ഗോപിക ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് അവനെ കെട്ടിപ്പടിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ അധരങ്ങളിൽ ചുണ്ട് ചേർത്ത് ചപ്പി വലിക്കാൻ തുടങ്ങി…. പക്ഷെ ഇപ്രാവശ്യം തന്റെ കുഞ്ഞു കാണുന്നു എന്ന യാതൊരു ഉത്കണ്ഠയും അവൾക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു..

കുഞ്ഞു ദേവിക ആണെങ്കിൽ ഇതെന്ത് കൂത്ത് എന്ന രീതിയിൽ അവരെ നോക്കി..

“അങ്ങനെ പറയല്ലേ പൊന്നേ…എനിക്കെന്റെ ഏട്ടൻ തന്നെയാ വലുത്..ഈ കൊച്ചെങ്ങാനും കണ്ട് അത് പുള്ളിക്കാരനോട് പറഞ്ഞാ അതിലും വലിയ

തലവേദനയാകും…”…ചുണ്ടുകൾ വേർപെടുത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു…

“അതാ പറഞ്ഞത് കുഞ്ഞു കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ ശരിയാകില്ല….ഞാൻ നാളെ രാവിലെ വിളിക്കാം…ഏത് സമയവും നിന്നെ കൊണ്ട് പോകാൻ ഞാൻ തയ്യാറാണ്…പക്ഷേ കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യത്തിൽ നീ തീരുമാനം എടുക്കണം…ഈ സാധനം കാരണം നമുക്ക് ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകാൻ പാടില്ല….”

ഇത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ മുലയിൽ ഒന്ന് ആഞ്ഞു ഞെക്കിക്കൊണ്ട് അവന് മുൻവാതിൽ തുറന്ന് പോയി…

ചിന്തയുടെ വലിയൊരു വേലിയേറ്റം തന്നെയായിരുന്നു വിവേക് പോയതിനു ശേഷം ഗോപികയുടെ മനസ്സിൽ…

കോളേജ് കാലത്തെ ബന്ധം ആണ് താനും വിവേകും തമ്മിൽ..താൻ ഡിഗ്രി ഒന്നാം വർഷം ആയിരുന്നപ്പോൾ വിവേക് അവസാന വർഷമായിരുന്നു….

പ്രണയം വന്നു പറഞ്ഞ ഒരുപാട് ആണുങ്ങളിൽ വിവേകിന്റെ പ്രണയം സ്വീകരിക്കാൻ വലിയ താമസമുണ്ടായിരുന്നില്ല… കോളേജ് കാലങ്ങൾ മൊത്തം പ്രണയിച്ചു നടന്നു…. എപ്പഴോ അതിൽ കാമവും ചേർന്നു… പിന്നെ അതിന് കാമത്തിന് പ്രാധാന്യമേറി…..

പതിനെട്ടു വയസ്സ് തികഞ്ഞപ്പോൾ വിവേകിന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടിപ്പോയി…ഒരാഴ്ചയ്ക്കകമേ പോലീസിന് പിടിയ്ക്കാനായുള്ളൂ… പക്ഷെ അപ്പോഴത്തേക്കും ശരീരത്തിന്റെ ദാഹങ്ങൾ എല്ലാം തീർത്തിരുന്നു…അത് മാത്രമല്ല മുന്നോട്ട് ജീവിക്കാൻ വേറെ വഴിയുമില്ലായിരുന്നു…

അതുകൊണ്ട് പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ വച് വീട്ടുകാരുടെ ഒപ്പം പോകാം എന്ന് രണ്ടു പേരും തീരുമാനിച്ചു.. അതിനു ശേഷം വിവേക് ആയിട്ട് ഒരു കോണ്ടാക്റ്റും ഇല്ലായിരുന്നു

അധികം വൈകാതെ തന്റെ കല്യാണവും നടന്നു…

സാധുവായിരുന്നു അജയേട്ടൻ… അജയേട്ടനിൽ ഞാൻ തൃപ്തയായിരുന്നു…..ദേവു വന്നപ്പോൾ പിന്നെ എല്ലാം മറന്ന് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങി..

കുറച്ചു ആഴ്ചകൾക്ക് മുൻപാണ് വീണ്ടും അവിചാരിതമായി വിവേകിനെ കാണുന്നത്… വിവേകിന്റെ കല്യാണവും കഴിഞ്ഞെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നു…

അജയേട്ടന് ബൈക്ക് അപകടം പറ്റിയപ്പോൾ ആശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചത് വിവേക് ആണ്….

അന്ന് മുതൽ പഴയതെല്ലാം മനസ്സിലേക്ക് തികട്ടി വരുന്നു…. ഈ നിമിഷം മനസ്സിൽ താനും വിവേകും മാത്രമേയുള്ളൂ….അവിടെ എന്റെ ഭർത്താവില്ല..കുഞ്ഞുമില്ല….

കട്ടിലിൽ ആയാലും അജയേട്ടനിൽ താൻ തൃപ്തയായിരുന്നു… അജയേട്ടൻ തഴുകി പോകുന്ന ഇളം കാറ്റായിരുന്നെങ്കിൽ വിവേക് എല്ലാം തകർത്തെറിയുന്ന കൊടുംകാറ്റായിരുന്നു….

ആ വന്യതയാണ് തനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടവും….

മടുത്തു…ഈ വിരസതയാർന്ന ജീവിതം…തനിക്ക് വിവേകിന്റെ കൂടെ ജീവിക്കണം..അതിന് എന്ത് വില കൊടുത്തും കുഞ്ഞിനേയും ഭർത്താവിനെയും ഒഴിവാക്കണം…വിവേകേട്ടനും ഡിവോഴ്സിന്റെ വക്കിലാണ് എന്നാണ് അറിഞ്ഞത്…

“അമ്മേ…”

ദേവുവിന്റെ വിളിയാണ് തന്നെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്… എന്നിട്ട് എന്തോ തീരുമാനിച്ചു ഉറപ്പിച്ചെന്ന പോലെ അവൾ കുഞ്ഞിന്റെ കൈ പിടിപ്പിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു…

“മോള് അച്ഛെടെ അമ്മേനേം അച്ഛനേം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ..?”

“ഇല്ല്യല്ലോ…, അച്ഛ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ അച്ഛെടെ അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കെ ദേവൂട്ടി ഇണ്ടാവുന്നെന് മുമ്പ് ദൈബത്തിന്റെ അടുത്തേക് പോയീന്നു..”

“മോൾക്ക് അവരെയൊക്കെ കാണണോ…”

“ദൈബത്തിന്റടുത് പോയോരെ നമ്മക്ക് കാണാൻ പറ്റുവോ ഗോപമ്മേ..? ”

“മോൾക്ക് കാണാം…പക്ഷെ അമ്മ പറഞ്ഞിടത്തേക്ക് അമ്മേടെ കൂടെ വരണം…”

“ആ വരാം…പക്ഷേങ്കിലേ നമ്മക്ക് അച്ചേനേം കൂട്ടാം അമ്മേ…”

“അച്ഛ വരുമ്പ നാളെയാവില്ലേ…നമുക്ക് ഇപ്പൊ ഒറ്റക്ക് പോയി കാണാം……അച്ഛ വരുമ്പ നാളെ അച്ഛെടെ കൂടെ ഒന്നൂടെ പോവാം…”

“ആം ശെരി..”….അമ്മയോടുള്ള പരിഭവങ്ങൾ എല്ലാം ആ സമയം ദേവൂട്ടിയിൽ നിന്നും പോയിരുന്നു…

ഗോപിക വേഗം ചെന്ന് മറ്റൊരു വസ്ത്രം ധരിച്ചു. ..എന്നിട്ട് വീടിന്റെ പുറത്തിറങ്ങി ദേവൂട്ടിയെ എടുത്ത് നടക്കാൻ തുടങ്ങി….

കുറച്ചു മാറിയുള്ള കുളത്തിന്റെ കരയിൽ അവർ ചെന്ന് നിന്നു….

ദേവൂട്ടിയെ കുളത്തിന്റെ കെട്ടിന് അരികിലേക്ക് നിർത്തി ഗോപിക ചോദിച്ചു…

“മോൾക്ക് മുത്തശ്ശിയെം മുത്തശ്ശനേം കാണണ്ടേ ? ”

“ആം..”

“എങ്കിൽ കണ്ണടയ്ക്ക്..”

കുഞ്ഞു ദേവൂട്ടി മുത്തശ്ശനേം മുത്തശ്ശിയെം കാണാം എന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയിൽ ആ കുഞ്ഞി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു…

ഒരു നിമിഷം…….!!

ദീർഘശ്വാസമെടുത്ത ഗോപിക കുഞ്ഞിന്റെ ചുമലിൽ പിടിച്ചു ശക്തിയിൽ തള്ളി….

വെള്ളത്തിലേക്ക് വീണു എന്നുറപ്പാക്കി ഗോപിക വീട്ടിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നടന്നു……

ഇല പൊഴിയുന്നപോലെ കുഞ്ഞു ദേവു വെള്ളത്തിലേക്ക് വീണു….!!

അലറിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ കുഞ്ഞി കൈകാലുകൾ വെള്ളത്തിലിട്ടടിച്ചു……

ആ സമയവും കുഞ്ഞു കരഞ്ഞത് അമ്മേ എന്നായിരുന്നു….

തിരിഞ്ഞു നടന്ന അവളുടെ മുഖത്ത് നിർവികാരതയും…

◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️

കഥ വല്യ മെച്ചം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയാം😅..എന്നാലും എല്ലാവരുടെയും അഭിപ്രായം അറിഞ്ഞതിനു ശേഷം തുടരണമെങ്കിൽ തുടരാം…