ഊട്ടിയിലെ ലോക്ക് ഡൗൺ കാലം – 1

എല്ലാവർക്കും നമസ്കാരം. എന്നെ നിങ്ങൾക്ക് ഓർമയുണ്ടാവുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. ഞാൻ നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം ഉണ്ണിയാണ്.

മെസേജ് അയച്ചു കുറേപേർ എന്നെ അന്വേഷിച്ചിരുന്നു. എല്ലാവർക്കും ഒത്തിരി നന്ദി. നിങ്ങളെല്ലാം എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവരാണ്.

എന്റെ മുൻകാലത്തിന്റെ തുടർച്ച ഒന്ന് ഓർമപ്പെടുത്താം. ആയില്യയുമായുള്ള വിവാഹവും കഴിഞ്ഞു തുടർന്നുള്ള ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ സന്തുഷ്ടനാണ്.

അവളിപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ പരസ്യകമ്പനിയുടെ എം ഡി സ്ഥാനം അലങ്കരിക്കുകയാണ്. ഒരു കുഞ്ഞിനൊക്കെ വേണ്ടിയുള്ള പ്ലാനിലാണ് ഞങ്ങൾ.

സാമ്പത്തികമായൊക്കെ അല്പം മെച്ചപ്പെട്ട് ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ സന്തുഷ്ടരാണ്. ദിവ്യചേച്ചിയും മകനും സുഖമായി തന്നെ ജീവിക്കുന്നു.

ഇവരെക്കുറിച്ചൊക്കെ അറിയാൻ എന്റെ മുൻകാല കഥകൾ വായിക്കുക.

ഞാൻ കുടുംബജീവിതവും ജോലിയുമൊക്കെ ആയി മൊത്തത്തിൽ അങ്ങോട്ട് തിരക്കിലായി പോയതുകൊണ്ടാണ് പിന്നീട് കഥകളെഴുതാൻ വൈകിയത്.

അങ്ങനെയിരിക്കെ എനിക്ക് പുതിയൊരു സൂക്കേട് തുടങ്ങി. സിനിമാക്കഥ എഴുത്ത്. ഞാൻ എഴുതിയ ഒന്നുരണ്ടു കഥകൾ ഷോട്ട് ഫിലിമുകളൊക്കെ ആക്കി എടുത്തപ്പോൾ നല്ല റെസ്പോൺസ് കിട്ടിയിരുന്നു. ഇതുകണ്ട് എന്റെ ഭാര്യയും എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചിരുന്നു.

മദ്യവും മറ്റു ലഹരിയും ശീലമില്ലാതിരുന്ന എനിക്ക് ഇങ്ങനെയൊരു കാര്യത്തിന് ഒരല്പം ശാന്തത വേണമെന്ന് തോന്നിയിരുന്നു. ബാംഗ്ലൂരിൽ എന്ത് മൈര്. ഒച്ചയും ബഹളവും ഒക്കെയായി ആകെക്കൂടെ അലങ്കോലം.

അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോഴാണ് സുഹൃത്ത് ബിബിനോട് അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ ഊട്ടിയിൽ ഒരു കോട്ടേജ് നമ്മുടെ കമ്പനിയുടെ പേരിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞത്.

അസറ്റ്സ് പരിശോധിച്ചപ്പോൾ ദേ കിടക്കുന്നു. കമ്പനിയുടെ പേരിലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഇപ്പൊ എന്റെയും കൂടെ പേരിൽ എന്നർത്ഥം. ശെടാ, ഇതെന്ത് മൈര് ഞാനിത് ഇതുവരെ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ. ആയില്യയുടെ തള്ള ആ വെടി അത് മറച്ചുവെച്ചതായിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു.

ആയില്യയോട് അവിടെപ്പോയി കുറച്ചു നാൾ താമസിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചു ഞാൻ സൂചിപ്പിച്ചു. ആയില്യ എതിർത്തില്ല, പക്ഷെ ഞങ്ങളുടെ കമ്പനിക്ക് ലിമിറ്റിൽ തീർക്കേണ്ട കണ്സപ്പ്റ്റ് വർക്കുകൾ നിരവധി ഉണ്ടായിരുന്നു.

അത് കഴിഞ്ഞു പോകാമെന്നു ഓർത്തെങ്കിലും എനിക്ക് കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ല.

ഒരു അനാഥ കുട്ടിയുടെ നിലനില്പിന്റെ കഥയായിരുന്നു ഞാൻ എഴുതാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നത്, അതിങ്ങനെ മനസ്സിൽ പൊങ്ങി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ ആയില്യ എന്നോട് തനിച്ചു പൊയ്ക്കൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു.

മൂന്നു ദിവസത്തിന് ശേഷം ടാക്സിയിൽ അവിടേയ്ക്ക് എത്തിക്കൊള്ളാം എന്ന് ആയില്യ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. ഞാൻ അതിനൊരു മൗനമാണ് മറുപടി നൽകിയത്.

അന്ന് ഉറങ്ങി എണീക്കുമ്പോൾ രണ്ടു പെട്ടികൾ ആയില്യ പാക്ക് ചെയ്തു വച്ചിരുന്നു. അവൾ അടുക്കളയിൽ ചായയുണ്ടാക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു. ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു

ഞാൻ: താനെന്താ പെട്ടിയൊക്കെ പാക്ക് ചെയ്തു വെച്ചിരിക്കുന്നെ?

ആയില്യ: ഉണ്ണി ചേട്ടന് പോകാൻ..

ഞാൻ : പോകാനോ? ഒറ്റയ്ക്കോ..

ആയില്യ: എനിക്കറിയാം റൈറ്റിങ് സ്ട്രെസ്. വെറുതെ എന്തിനാ എന്റെ വർക്ക് കഴിയുന്നവരെ ഇവിടെ നിൽകുന്നെ. അവിടുത്തെ ഒരു ആംബിയൻസ് ഉണ്ണിച്ചേട്ടൻ ശരിക്കും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നു എനിക്കറിയാം. ഗോ എഹെഡ്..ഞാൻ ഉടനെ എത്തില്ലേ.

ഞാൻ: എനിക്ക് ആ തണുപ്പ് ഷെയർ ചെയ്യാൻ താൻ വേണമായിരുന്നല്ലോ.

ഞാൻ അവളെ വട്ടം പിടിച്ചു. ചായ തിളച്ചുപോയി.

ആയില്യ: ശ്..ചായ..!

ഞാൻ: എനിക്ക് താൻ എന്നെ ഈ “ഉണ്ണി ചേട്ടാ” എന്ന് വിളിക്കുമ്പോ വല്ലാത്ത ഒരു ഫീലാ. നമ്മൾ പ്രേമിക്കുമ്പോ എന്നെ ഉണ്ണിയെന്നാ വിളിച്ചിരുന്നെ. ചേട്ടാ വിളിക്കുമ്പോ എനിക്ക് ഒരു തരിപ്പ് കേറും.

ആയില്യ: ഹഹ..എന്നാ അത് കേറാൻ വേണ്ടി തന്നെയാ കള്ളാ അങ്ങനെ വിളിച്ചേ. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വന്നാലല്ലേ എനിക്ക് ഇനി കാണാൻ പറ്റു.

തിളച്ചുപോയ ചായയുടെ ഗ്യാസ് ഓഫ് ചെയ്തതോടെ അവളെ ഞാനങ് പൊക്കിഎടുത്തു. അപ്പോഴേ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് അവൾ ചുംബിച്ചിരുന്നു.

മുറിയിലെ പഞ്ഞിമെത്തയിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു അവളുടെ ടി-ഷർട്ട് വലിച്ചു പൊക്കി എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടമുള്ള അവളുടെ സുന്ദരി മുലകളിൽ ഒന്ന് ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് തോട്ടുവന്നപ്പോഴേക്കും ആ ശകുനപ്പിഴ വീണ്ടും സംഭവിച്ചു. സമയം വൈകിപ്പോയി.

ഓഫീസിൽ ഒൻപതു മണിയോടെ അവൾ എത്തിയിലെങ്കി ഈ മൂന്നു ദിവസം കൊണ്ടും വർക്ക് തീരില്ല.

ചാർജ് ആയി വരുമ്പോ ഇടങ്കോല് വീഴുന്ന ഒരു കളിയുടെ അവസ്ഥ എന്താണെന്നു ഏതൊരാൾക്കും മനസിലാകും.

അതിന്റെ എഫെക്ക്ട് ആണുങ്ങളേക്കാൾ കൂടുതൽ പെണ്ണുങ്ങൾക്കാണെന്നുള്ളത് വാസ്തവമാണ്. കാരണം അവരുടെ മൂട് പയ്യെ ഓൺ ആകുകയുള്ളൂ. ഓൺ ആയാൽ നമ്മളെയും കടത്തി വെട്ടും.

ആ ഒരു സഡൻ ബ്രെയ്ക്കോടെയാണ് എന്റെ ദിവസം തുടങ്ങുന്നത്. അവൾ പാക്ക് ചെയ്തുവച്ച ഒരു പെട്ടിയിൽ അവളുടെ ഡ്രെസ്സുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് അവളെ ഓഫീസിലേക്ക് വിടുന്ന വഴി പറഞ്ഞിരുന്നു. മൂന്നു ദിവസത്തിന് ശേഷമാവും അവൾ വരിക.

അവളില്ലാതെ ഞാൻ ഊട്ടിക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു. അപ്പോഴാണ് എന്റെ ഭാര്യയെ കുറിച്ച് ഞാൻ ശരിക്കും ഒന്ന് ചിന്തിക്കുന്നത്. അവൾ എന്ത് സ്നേഹമുള്ളവളാണ്.

ഞാൻ ഒരു ചരക്ക് ചേച്ചിയെ കളിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നു അറിഞ്ഞിട്ടും എന്നെ അവൾ ധൈര്യത്തോടെ കെട്ടി. ആ ചേച്ചി ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ സ്വര്യവിഹാരം നടത്തുന്നു.

ഇതിനു പകരം വീട്ടാൻ അവൾക്ക് വേണെങ്കി വേറെ പയ്യന്മാരുടെ പിറകെ പോവുകയൊക്കെ ചെയ്യാം (കാലം അങ്ങനെയാണല്ലോ). പക്ഷെ അവൾ നല്ല മെച്യൂരിറ്റി ഉള്ളവളാണ്.

എന്റെ സകലമാന കാര്യങ്ങളും അവൾ ഓർത്തു വയ്ക്കുന്നു. കല്യാണത്തിന് മുൻപ് തന്നെ കന്നിപ്പൂർ പൊളിക്കാൻ എനിക്ക് അവൾ കിടന്നു തന്നു. നൂറുശതമാനം സമ്മതത്തോടെ.. എന്നെ മാത്രം വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട്.

പണത്തിന്റെ തുലാസിൽ അവളുടെ ജീവിതം തൂക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്തതുകൊണ്ടു തന്നെയായിരിക്കണം അവൾക്കിത്ര സ്നേഹം എന്നോട് ഉണ്ടായത്.

ഞങ്ങൾ ഒരിക്കൽ പോലും വഴക്കിട്ടിട്ടില്ല, അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് ഞാൻ എതിര് നിന്നിട്ടില്ല.

ആ യാത്രയിൽ മുഴുവൻ അവളെകുറിച്ചായിരുന്നു എന്റെ ആലോചന. അത് പറഞ്ഞപ്പോഴാ, ഞാനെന്റെ എർട്ടിഗ നാട്ടിൽ അച്ഛന് ഉപയോഗിക്കാൻ കൊടുത്തിട്ട് പുതിയ ടാറ്റ ഹെക്സാ എടുത്തിരുന്നു കേട്ടോ. ഞാൻ അവളോട് മറച്ചുവെച്ച കളികൾ ഒക്കെ ആ എർറ്റിഗയ്ക്ക് അറിയാം.

ഊട്ടിയിൽ വൈകിട്ട് ഏഴു മണിയോടെ എത്തി. എനിക്ക് തന്ന റൂട്ട് മാപ്പ് അനുസരിച്ചു ടൗണിൽ നിന്ന് പതിനൊന്ന് കിലോമീറ്റർ ഉള്ളിൽ പോകണം അങ്ങോട്ട് എത്താൻ. അവിടെ ഔട്ട് ഹൗസിൽ അതിന്റെ കെയർ ടേക്കറും ഫാമിലിയും ഉണ്ടെന്നാണ് പറഞ്ഞത്.

ഞാൻ എത്തി രണ്ടു ഹോണടിച്ചപ്പോഴേക്കും ഒരാൾ വന്നു തുറന്നു. നല്ല കിടിലൻ തണുപ്പാണ്. ഷഡ്ഢിയിട്ടില്ലെങ്കി കുണ്ണക്കുട്ടൻ ചിലപ്പോ ചുരുണ്ടു കളയും.

ഗെയ്റ്റ് തുറന്നയാളുടെ പേര് നന്ദകുമാറെന്ന് ആയിരുന്നു. മലയാളിയായ തമിഴൻ. അയാളും ഭാര്യ രശ്മിയും മകൾ പ്ലസ്ടൂ കഴിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന കാവ്യയുമാണ് ഔട്ട് ഹൗസിൽ താമസിക്കുന്നത്.

അയാൾക്ക് കെയർടേക്കർ പണിക്ക് പുറമെ ക്യാറ്ററിങ് കോൺട്രാക്ക്റ്റ് നടത്തുന്ന വർക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു. കൂടുതലും പുറം സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ..

ഇവിടെയൊക്കെ അത് നടത്തിയാലും അയാൾക്ക് വലിയ ലാഭമൊന്നും ഉണ്ടാവാൻ പോണില്ല. അതുകൊണ്ട് നാളെ പുലർച്ചെ ഹൈദരാബാദിന് പോകാനിരിക്കുകയായിരുന്നു.

അപ്പോഴാണെന്റെ വരവ്.

എനിക്ക് സൗകര്യങ്ങളൊക്കെ ചെയ്തുതന്ന ശേഷം അയാൾ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.

തിളച്ച വെള്ളത്തിൽ ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ട് ഞാൻ അവരുടെ ഔട്ട് ഹൗസിലേക്ക് ചെന്നു. അയാളുടെ ഭാര്യയെയും മകളെയും ഞാൻ പരിചയപെട്ടു.

നല്ല ബഹുമാനത്തിലാണ് അവർ എന്നോട് പെരുമാറിയത്. ആ പെൺകുട്ടി എന്റെ മുഖത്ത് പോലും നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചില്ല.

കമ്പനി ഇവർക്ക് പ്രതിമാസം ആകെ പതിനായിരം രൂപയാണ് കൊടുക്കുന്നതത്രെ. ഇതിനുപുറമെ അയാൾ ക്യാറ്ററിങ് കോൺട്രാക്ട് എടുത്തിട്ടാണ് അവരുടെ കുടുംബം പുലരുന്നത്.

അവിടെയും ആയില്യയുടെ തള്ള അതായത് എന്റെ അമ്മായിയമ്മ ആ പണകൊതിച്ചി കളിച്ചു, വെറുതെയല്ല ഇപ്പോൾ അവർ ബ്രെസ്റ്റ് ക്യാൻസറിന് ട്രീറ്റ്മെന്റിൽ കിടക്കുന്നത്.

ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവരേണ്ടിയിരുന്ന ഭക്ഷണം ഞാൻ അവിടെപ്പോയി കഴിച്ചപ്പോ അവർക്ക് എന്നെ വലിയ മതിപ്പൊക്കെ തോന്നി എന്ന് തോന്നുന്നു.

നന്ദകുമാർ രാവിലെ പോകുമെന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഉറങ്ങാൻ ആ കോട്ടേജിൽ പോയി. എന്റമ്മോ ഒന്നൊന്നര ആംബിയൻസ് ആണ്. നല്ല ചരക്കുകളുമായി വന്നു അടിച്ചുപൊളിച്ചു പോകാൻ ഉള്ള സ്ഥലം.

അതല്ല, കെട്ടിയോളുമായി ആണ് വരുന്നതെങ്കിൽ അവളൊക്കെ സുനപ്പുറത്ത് കയറി പമ്പരം കറങ്ങുന്ന പോലെ കറങ്ങും. സൈലൻസും തണുപ്പും പച്ചപ്പും. മൊബൈൽ സിഗ്നൽ ഇടക്കൊക്കെ കിട്ടാറുള്ളൂ. അകെ ആശ്വാസം വൈഫൈയാണ്.

കിടക്കുന്നതിനു മുൻപ് ആയില്യയുമായി വീഡിയോ കോൾ ചെയ്തു. അവൾക്ക് ആ മുടങ്ങിപ്പോയ കളിയെക്കുറിച്ചോർത്ത് നല്ല വിഷമം ഉണ്ട്. എനിക്ക് അനേകായിരം ഉമ്മകൾ തന്നു. അതുകൊണ്ട് തൃപ്തിപ്പെട്ടു ഞാൻ കിടന്നു.

രാവിലെ എണീറ്റപ്പോൾ ആണ് ഒരു അക്കിടി എനിക്ക് മനസിലാവുന്നത്.

ഈ ഓണംകേറാമൂലയിൽ പല്ലുതേക്കാൻ ഒരു പെയിസ്റ്റോ ചായക്ക് ഒരു പാലോ വാങ്ങണമെങ്കിൽ പത്തു കിലോമീറ്റർ പോകണം. അതായത് ഏതാണ്ട് അരമണിക്കൂറിനടുത്ത്! ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഇപ്പോഴും ഉണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ അതിശയിച്ചു.

ഇവിടേക്കുള്ള വഴിയിൽ ഒരു പെട്ടിക്കട പോലുമില്ല. വണ്ടിയില്ലെങ്കിൽ ഊമ്പിയത് തന്നെ. വണ്ടിയുണ്ടെങ്കിൽ അതിനു ഡീസൽ അടിക്കാൻ ടൗണിൽ പോകണം.

ഞാൻ കുറച്ചു പെയിസ്റ്റ് വാങ്ങാനായി ഔറ്റ്ഹൗസിൽ ചെന്നു. രഷ്മി ചേച്ചി പെയിസ്റ്റ് തന്നു, അപ്പോഴാണ് ഞാനവരെ ശരിക്കും ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. എനിക്ക് പലയിടത്തും അവരെ എന്റെ ദിവ്യചേച്ചിയായി തോന്നി. നടി തെസ്നിഖാനെ പോലെ നല്ലൊരു ചരക്കുതന്നെയാണ് ഇവർ.

അവർ ഉടുത്തിരുന്നത് ഓറഞ്ചു നിറത്തിലുള്ള ഒരു സാധാരണ സാരിയായിരുന്നു, അതിനുമുകളിൽ ഒരു സ്വെറ്ററും.

നന്ദകുമാർ ക്യാറ്ററിങ്ങിന് പോയാൽ ആ ഫങ്ക്ഷൻ കഴിയാതെ എത്താറില്ല. ഞാൻ അപ്പൊ ഒരു തനി ഊമ്പനായി. എന്റെ ആലോചന വെറും കമ്പി ലെവലിലേക്ക് താഴ്ന്നു.

ഈ കൊടും തണുപ്പത്ത് ഇവർ ഒക്കെ എങ്ങനെയായിരിക്കും വികാരങ്ങളെ അടക്കുക എന്ന് വെറുതെ ആലോചിച്ചു.

കുളിച്ചൊരുങ്ങി വന്നപ്പോൾ രഷ്മി ചേച്ചിയും മകളും ഭക്ഷണമൊക്കെയായിട്ട് കോട്ടേജിൽ വന്നു. നല്ല കിടിലൻ പുട്ടും കടലയും പപ്പടവും. തമിഴ്നാട്ടിൽ ദോശയും ഇഡ്ഡലിയുമാണ് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചത്. ഇവരുടെ കൈപ്പുണ്യം അപാരമാണ്. പറയാതിരിക്കാൻ വയ്യ.

ഞാനിവിടെ എഴുത്തിനാണ് വന്നതെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്ക് കൗതുകമായി. കാവ്യ അവൾ എഴുതിയ കവിതകളൊക്കെ എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നു. എല്ലാം നല്ലതായിരുന്നു.

രാവിലെ തൊട്ട് ഉച്ചവരെ ഞാൻ ഇരുന്നു ഭംഗിയായിട്ട് എന്റെ കഥ എഴുതി. ഒന്ന് മടുത്തപ്പോൾ ഞാനൊന്നു ടൗണിൽ പോകാനായി ഇറങ്ങി. അരമണിക്കൂർ വേണമല്ലോ എത്താൻ. ഊണിനു ഞാൻ ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു വെറുതെയൊന്നു കറങ്ങാൻ പോയി.

അപ്പോഴാണ് കാവ്യ ടൗണിൽ കമ്പ്യൂട്ടർ ക്ളാസിൽ ഒരു ഡിപ്ലോമ ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത് ഓർത്തത്. ആ കുട്ടി ഇത്രെയും ദൂരം നടന്നു തന്നെ പോകണം. അതുകൊണ്ട് അതിനു ഒരു ലിഫ്റ്റ് ഞാൻ കൊടുത്തു.

ഊട്ടിയിലെ ടൂറിസ്റ്റു സ്പോട്ടിൽ ഒക്കെ വെറുതെയൊന്നു കറങ്ങി.

ടൂറിസ്റ്റുകളായി വന്ന നോർത്ത് ഇന്ത്യൻസിന്റെ കുണ്ടിയും മുലയുമൊക്കെ കൺനിറയെ കണ്ടു ഒരു ഹോട്ടലിൽ നിന്ന് ബിരിയാണിയും തിന്നു ഞാൻ തിരിച്ചു കോട്ടേജിലേക്ക് പോകാൻ നേരമാണ് ഒരു പണികിട്ടിയത്. ഹെക്സ മോൻ സ്റ്റാർട്ടാവുന്നില്ല.

ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും സ്റ്റാർട്ട് ആയില്ല.

അവിടെയൊക്കെ ഞാൻ അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു ഒരു മെക്കാനിക്ക് പാണ്ടിയെ കണ്ടെത്തി. അവൻ അവിടുത്തെ ടാറ്റായുടെ ഒത്തൊറൈസ്ഡ് ആളാണ്. അതുകൊണ്ട് അവരുടെ വണ്ടിയിൽ കെട്ടിവലിച്ചു കൊണ്ടുപോയി ശരിയാക്കിയിട്ടേ വരൂ.

കോട്ടേജിൽ കൊണ്ട് തരാമെന്നു പറഞ്ഞു ബില്ലൊക്കെ ഒപ്പിട്ട് കോപ്പി തന്നു. മൈര്. ആകെ കെണിഞ്ഞ അവസ്ഥയായി. ആ കാലിന്റെ ഇടയിലോട്ട് നടന്നു പോകാനല്ലാതെ പറ്റില്ല.

ടൗണിൽ നിന്ന് ഓട്ടോക്കാർ ഒരു മൈരന്മാരും അങ്ങോട്ട് വരികയുമില്ല. പത്തുകിലോമീറ്റർ ആണ്. മലഞ്ചരിവ് റോഡ്. ഏതെങ്കിലും ഒരു ബൈക്കോ ജീപ്പോ വന്നെങ്കിൽ എന്നോർത്തു ഞാൻ നടന്നു.

ഇതിലെ എല്ലാ ദിവസവും നടക്കുന്ന കാവ്യയുടെ കാലുകളെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ നടന്നു. എന്റെ ഭാഗ്യത്തിന് ഒരു ലൂണയിൽ പാതി ദൂരം ലിഫ്റ്റ് കിട്ടി.

അങ്ങനെ ഏതാണ്ട് ഒരുമണിക്കൂറിനടുത്ത് സമയത്തിൽ ഞാൻ കോട്ടേജിന്റെ കവാടത്തിൽ എത്തി. ഊംബിതെറ്റി, ഉപ്പ് വായിൽ വരുമെന്ന് തോന്നുന്നു.

രഷ്മി ചേച്ചിയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് കുറച്ചു വെള്ളം കുടിക്കാനായി നോക്കുമ്പോഴാണ് ഞാൻ ഔറ്റ്ഹൗസിന് മുന്നിൽ ഒരു പോലീസ് എന്നെഴുതിയ ഡിസ്കവർ ബൈക്ക് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടത്. അതാരാ പോലീസ്? അതും ഇവിടെ എന്റെ പേരിലുള്ള സ്ഥലത്ത്.

ഞാൻ പതുക്കെ വിറച്ചകാലുകളോടെ നടന്നു. ആകെ ക്ഷീണിച്ചു ഔട്ട് ഹൗസിന്റെ കോലായിൽ ഇരുന്നു.

ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോ ഞാൻ ഒരു ശീല്കാര ശബ്ദം കേട്ടു, “ശ്…ശ്..ഹേ.. സാർ വരും..ആഹ്..”

അത് രഷ്മി ചേച്ചിയുടെ ശബ്ദമാണ്, ഉറപ്പാണ്. സംഗതി പിശകാണ് എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ എന്റെ ക്ഷീണം ഞാൻ മറന്നു. അതൊന്നു കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.

ജനൽ കണ്ടു, അതിലൂടെ മഞ്ഞുവീണു മങ്ങിയ കണങ്ങൾ തുടച്ചുമാറ്റി ഞാൻ കണ്ടു!! കാലകത്തി വെച്ചിരിക്കുന്ന രഷ്മി ചേച്ചി. അവർ നല്ല സുന്ദരി തന്നെ!! വെണ്ണക്കട്ടി!! ഒരു കഷ്ണം തുണിപോലും ഇല്ല.

കൊമ്പൻ മീശവെച്ചു കറുത്ത ഏതാണ്ടൊരു അൻപതുവയസ്സു തോന്നിക്കുന്ന ഒരു മൊരുമൊര രോമമുള്ളയാൾ, അയാളുടെ പോലീസ് യൂണിഫോം ഹാങ്ങറിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. അയാൾക്ക് ഒരുതരി തുണിയില്ല.

രഷ്മി ചേച്ചിയുടെ കാലിനിടയിലൂടെ അയാൾ അയാളുടെ സുന കയറ്റുകയാണ്!!

അയാൾ വെറിപിടിച്ച ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ ആഞ്ഞാഞ്ഞു അടിക്കുന്നു. അയാളുടെ മുതുകിൽ രഷ്മി ചേച്ചി മാന്തുന്നു. അയാൾ അവരുടെ കഴുത്തിൽ ഉമ്മ വയ്ക്കുകയും മുലഞെട്ടുകൾ കശക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

കണ്ടിട്ട് ഭീഷണിയായി തോന്നുന്നില്ല. അവർ രണ്ടുപേരും നന്നായി ആസ്വദിച്ചു തന്നെയാണ് ചെയ്യുന്നത്.

അയാൾ തമിഴിൽ എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പി. അവർ ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചുകൊണ്ട് രസിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഇവരുടെ കളി അവസാനം ആവുമ്പോഴേക്കും എന്റെ സുന ഒരുവിധമാകും. ഞാനെന്റെ സർവ നിയന്ത്രണവും സംഭരിച്ച് കോലായിലേക്ക് തിരികെ വന്നു ഇരുന്നു.

ഇതിനിടയിൽ എന്റെ ദാഹം ശമിച്ചിരിക്കുന്നു. അയാളുടെ വെള്ളം പോകാനായി പുറത്തു വെയിറ്റ് ചെയ്യുന്ന ഞാൻ!! അടുത്തത് എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചു.

എന്തായാലും വന്നത് വെറുതെയായില്ല. ഞാൻ രണ്ടിനെയും പൊക്കുമ്പോൾ ഉള്ള അവരുടെ മുഖവും തുടർന്നുള്ള അവരുടെ പെരുമാറ്റവും കാണാനായി കാത്തിരുന്നു.

(തുടരും)

നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരും എന്നെ അന്വേഷിച്ചതിനു ഒരുപാട് നന്ദി. തുടർന്നും ഞാനുമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്തും ചോദിക്കാം, അറിയാം [email protected] ലൂടെ