സ്വാതിയുടെ പതിവൃത ജീവിതത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ 31

എല്ലാവർക്കും എൻ്റെ നമസ്കാരം,

ആദ്യമായി ഈ കഥയുടെ യഥാർത്ഥ അവകാശികൾക്ക് നന്ദി പറയുന്നു, കൂടെ ക്ലൈമാക്സ് എഴുതിയ ഓരോ ആരാധകർക്കും നന്ദി അറിയിക്കുന്നു.. നിങ്ങളു ടെ കഥയിലെ ചില ഭാഗങ്ങൾ ഈ കഥയിൽ പ്രതീക്ഷിക്കാം…

പിന്നെ ഇതെൻ്റെ ആദ്യ സംരംഭമാണ്, തെറ്റുണ്ടെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കുക…

സ്വാതിയുടെ ജീവിതത്തിലെ പത്രിവൃത മാറ്റങ്ങൾ എന്ന കഥയുടെ ക്ലൈമാക്സ് ഒരുതവണ കൂടെ എഴുതാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്, എൻ്റെ ഉള്ളിലെ അവളോടുള്ള ദേഷ്യം ആയിരിക്കാം…

അല്ലെങ്കിൽ, ഇവിടെ ഈ കഥയുടെ തുടക്കം മുതൽ അവസാനം വരെ വായിച്ച ഒരു വ്യക്തി ആയത് കൊണ്ട് ഇത് ഇങ്ങനെ അവസാനിച്ചിരുന്നു എങ്കിൽ എന്ന ആശ ആയിരിക്കാം…

എന്തായാലും നിങ്ങൾ ഇത് വായിക്കുക അഭിപ്രായം അറിയിക്കുക…

തുടരുന്നു…

ഇറങ്ങിപ്പോടാ ഇവിടുന്ന്!.. നിന്നെ ഞാനൊരു അനിയനെ പോലെയാ കണ്ടിരുന്നത്.. ഞാനിത് ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ നിന്റെ ജീവൻ ബാക്കി കാണില്ല.. ഓർത്തോ!..”

സ്വാതിയുടെ മുഖം വല്ലാതെ ചുവന്ന് തുടുത്തു.. അവൾ നന്നായി കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

സലീമിന് അവളോട് കൂടുതൽ പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവൻ പിന്നെ മുഖം തുടച്ചുകൊണ്ട് വെളിയിൽ സോഫയിൽ പോയിരുന്നു..

സ്വാതി അൻഷുലിന് വേണ്ട തുണികൾ എല്ലാം എടുത്ത് ബാഗിലാക്കി അവന്റെ മുൻപിൽ കൊണ്ടുപോയി ഇട്ടുകൊടുത്തു..

സ്വാതി: “ഇനിമേലിൽ ഇതാവർത്തിച്ചു പോകരുത്!..”

അവൾ അവനു അവസാനത്തെ താക്കീത് കൊടുത്തു.. സലീം ആ ബാഗും എടുത്ത് എഴുന്നേറ്റ് വാതിലിന്റെ ഭാഗത്തേയ്ക്ക് പോയപ്പോൾ സ്വാതിയപ്പോഴും വിളിച്ച് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

“ഈ വീട്ടിൽ വന്നതിന് ശേഷം എന്റെ ഭർത്താവിന് പോലും ഞാൻ എന്റെയീ ശരീരം കൊടുത്തിട്ടില്ല.. എന്റെ ഏട്ടനു മാത്രം.. എന്നിട്ടാണ് ഒരു പീറച്ചെറുക്കനായ നീ..! പോടാ പോ..! ഇത് ഇനി എന്നും എന്റെ ജയേട്ടനു മാത്രമുള്ളതാണ്..”

സലീം ഒന്നും മിണ്ടാതെ നടന്നകന്നു…

തിരിഞ്ഞു നോക്കി സലീം അവളോട് പറഞ്ഞു നിൻ്റെ വേഴ്ച അവസാനിക്കാൻ പോകുന്നു സ്വാതി…. നീ കരുതി ഇരുന്നോ… എന്നും പറഞ്ഞു വാതിൽ വലിച്ചടച്ച് അവൻ പോയി…

അവനോടുള്ള ദേഷ്യത്തിൽ അവൻ പറഞ്ഞ മുന്നറിയിപ്പ് അവൾ

ചെവികൊണ്ടില്ല ജയരാജേട്ടനോട് ഇതേകുറിച്ച് പറയണ്ടെന്നും അവൾ തീരുമാനിച്ചു..

ചിലപ്പോൾ അതായിരിക്കും അവൾ ചെയ്ത ഏറ്റവും വലിയ മണ്ടത്തരം അല്ലെങ്കിൽ ദൈവം അവൾക്ക് തുടങ്ങി വെച്ച ശിക്ഷയുടെ തുടക്കം ആയിരിക്കാം…

പിറ്റേ ദിവസം… (ആരുടെയോ അവസാന ദിവസവും…)

ഹോസ്പിറ്റലിൽ

ഡോക്ടർ : അൻഷുൽ താങ്കളെ ചികിൽസിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോ മുതൽ തീരുമാനിച്ച കാര്യമാണ് ഞിങ്ങളെ ഏതെങ്കിലും തരത്തിൽ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു നടത്തണമെന്ന് അതായിരുന്നു എൻ്റെ ആഗ്രഹവും ഇപ്പൊ ഇതാ അത് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു… അനഷുൽ താങ്കൾ ഇപ്പൊൾ പൂർണ ആരോഗ്യവാനായി… താങ്കൾക്ക് ഒരുപാട് ചെയ്യുവാൻ ഉണ്ട്.

. സന്തോഷവാനായി ജീവിക്കുക.

അൻഷുൽ : നന്ദി ഡോക്ടർ അങ്ങയോട് എത്ര നന്ദി പറഞ്ഞാലും മതിയാകില്ല കണ്ണ്

നിറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ ഡോക്ടറോട് നന്ദി പറഞ്ഞു… അവിടെ നിന്ന് നടന്നിറങ്ങുമ്പോൾ അൻഷുലിൻ്റെ മനസ്സിൽ ചില കണക്കുകൂട്ടലുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു…

ഈ കാലമത്രയും അവൻ്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന സലീം ഇപ്പൊൾ അവൻ്റെ വലംകൈ ആയി മാറിയത് ജയരാജ് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല…

സലീം : അൻഷുൽ നിനക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് അയാളെ നേരിടാൻ കഴിയുമോ ?

അൻഷുൽ : കഴിയും…

അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ്റെ മുഖത്ത് അടങ്ങാത്ത പ്രതികാരത്തിൻ്റെ ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു കൂടെ അവൻ്റെ കലാലയ ജീവിതത്തിലെ ചില ഓർമകളും

അവൻ്റെ വീട്ടിൽ തൂങ്ങിയാടിയിരുന്ന അവൻ്റെ കിക്ക് ബോക്സിങ് ചാമ്പ്യൻഷിപ് മെഡലുകളുടെ ചിത്രങ്ങളും.

കാർ ജയരാജിൻ്റെ ഫ്ലാറ്റിനു നേരെ കുതിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു…

അതെ സമയം വീട്ടിൽ…

സ്വാതി ജയരാജിൻ്റെ കുണ്ണ ഊമ്പി കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇതേ സമയം റൂമിന് വെളിയിൽ വന്ന സോണിയ മോളെ കണ്ടാണ് അയാൾ അവളോട് നിർത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടത് പക്ഷേ ആവൾ കാമം മൂത്ത് അയാളുടെ കുണ്ണപാല് കറന്നെടുത്തിട്ടാണ് വിട്ടത്. ഇതുകണ്ട് മോള് അമ്മയോടുള്ള ദേഷ്യത്തിൽ തിരികെ റൂമിലോട്ട് തന്നെ പോയീ…

ജയരാജ് : എടി പൂറി സ്വാതി നീ ഇപ്പൊൾ തികഞ്ഞ ഒരു വെടിയയി മാറി അയാൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു

സ്വാതി : ( അയാളുടെ കുണ്ണപാല് വിരലിനാൽ ചുണ്ടിൽ നിന്ന് നക്കികൊണ്ടു ) എന്നെ ആരാ ഇനങ്ങനെ മാറ്റി എടുത്തേ… എൻ്റെ സ്വന്തം കാമുകൻ അല്ലേ…

അവൾ വീണ്ടും അയാളുടെ കുണ്ണയിൽ ചുറ്റിപിടിച്ച പാല് നക്കികൊണ്ട്

ഒരു ഉമ്മ കൂടെ വെച്ച് എഴുന്നേറ്റു….

അപ്പോഴേക്കും ജയരാജിൻ്റെ ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്തു സലീം ആയിരുന്നു അത് അൻഷുലിനെയും കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് തിരിച്ചു എന്ന് പറയാൻ ആയിരുന്നു വിളിച്ചത് അവനു അസുഖം ഭേദമായ കാര്യം അവൻ മനഃപൂർവം തന്നെ മറച്ചുവെച്ചു

ജയരാജ് : എടി സ്വാതി നിൻ്റെ മൈരൻ കെട്ടിയോൻ വരുന്നുണ്ട് എന്ന് വാ ഒന്നുടെ കളിക്കാം…

സ്വാതി : പതിയെ പറ ചേട്ടാ മോള് അപ്പുറത്തുണ്ട്

ജയരാജ് : പിന്നെ എന്നിട്ടാണല്ലോ നീഎന്നെ കറന്നു കുടിച്ചത് ( ആയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു )

സ്വാതി : ( നാണത്തോടെ ) പോ ഏട്ടാ… എന്തായാലും ഇപ്പൊ വേണ്ടാ കുറച്ച് കഴിയട്ടെ…

കുറച്ച് സമയത്തിന് ശേഷം…

സലീം അൻഷുലിനെയും കൊണ്ട് തിരികെ ജയരാജിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.. ജയരാജും സ്വാതിയും കൂടി അൻഷുലിനെ വീണ്ടും വീൽചെയറിൽ കൊണ്ടിരുത്തി.. അവന്റെ കാലിന്റെ തളർച്ച മാറിയിട്ടില്ലെന്നു കണ്ട് ഇരുവരും ഉള്ളിൽ സന്തോഷിച്ചിരുന്നു…

സലീം പിന്നെ പോകുവാണെന്ന് പറഞ്ഞു തിരിച്ചു പോയി.. . മോൾക്കും സന്തോഷമായിരുന്നു അച്ഛൻ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കു വന്നപ്പോൾ…

അൻഷുൽ സോണിയ മോളുടെ അവളെ ഉറക്കാനായിട്ട് അവരുടെ റൂമിലോട്ട് പോയീ കാരണം ഇനിയിവിടെ നടക്കാൻ പോകുന്നത് അവൾ അറിയരുത് എന്ന് അവനു നിർബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഒരു മണിക്കൂറിനു ശേഷം…

സലീം തിരികെ വീണ്ടും അവരുടെ വീട്ടിലേക്കു വന്നു.. അപ്പോൾ ജയരാജിന്റെ മുറി അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നതായി അവൻ കണ്ടു.. അൻഷുൽ ആ റൂമിനു വെളിയിൽ തന്നെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.. ആ അടഞ്ഞ ആ മുറിയിൽ നിന്ന് സ്വാതിയുടെയും ജയരാജിന്റെയും സീൽക്കാരശബ്ദങ്ങൾ പുറത്തേക്ക് വരുന്നത് ഇരുവരും കേട്ടു…

സലീം അൻഷുലിനെ നോക്കി.. അൻഷുലിന്റെ മുഖത്ത് കോപം ഇരച്ചു കയറിയിരുന്നു.. പക്ഷേ പ്രതികരിക്കേണ്ടെന്നു വെച്ചു കൊണ്ട് അൻഷുൽ അവിടെത്തന്നെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.. സോണിയമോൾ അവന്റെ മുറിയിൽ നല്ല ഉറക്കത്തിലും…

സലീം അൻഷുലിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഒന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് ചെന്ന് ജയരാജിന്റെ മുറിയുടെ വാതിലിൽ മുട്ടി.. ജയരാജും സ്വാതിയും അവരുടെ ബന്ധപ്പെടലിന്റെ മൂർദ്ധന്യാവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.. ഇതിനിടയിൽ കതകിൽ നിരന്തരമായ മുട്ട് കേട്ടപ്പോൾ ഇരുവരും അൽപ്പം അസ്വസ്തഥരായി…

എങ്കിലും അത് വക വയ്ക്കാതെ ജയരാജ്‌ ആക്രോശിച്ചുകൊണ്ട് സ്വാതിയെ വീണ്ടും പരമാവധി വേഗത്തിലും ശബ്ദത്തോടെയും പണ്ണിക്കൊണ്ടിരുന്നു… വെളിയിൽ അൻഷുൽ മാത്രമാണെന്ന വിചാരത്തോടെ, ‘അവൻ അറിയട്ടെ തങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും, അല്ലാതെ ഇത് എത്ര നാൾ മറച്ച് വയ്ക്കും’ എന്ന എന്ന ചിന്തയോടും കൂടി തകർത്ത് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു

ഇതിനിടയിൽ ജയരാജിൻ്റെ ഫോൺ രണ്ടു മൂന്ന് തവണ റിംഗ് ചെയ്തു എന്നാൽ അയാളത് കാര്യമാക്കിയില്ല. ഡോക്ടർആയിരുന്നു അത്. പക്ഷേ അയാൾ അത് എടുത്തില്ല… ദൈവത്തിനും ഓരോ പദ്ധതികളുണ്ടല്ലോ.

അയാളുടെ കുഴി അയാള് തന്നെ തൊണ്ടുന്ന തിടുക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു

സ്വാതി: “ആ ആ!.. ഏട്ടാ.. പതുക്കെ.. അൻഷുൽ കേൾക്കും..”

ജയരാജ്: “അവൻ കേൾക്കട്ടെടീ സ്വാതി..! നമ്മൾ എപ്പൊ ബന്ധപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയാലും ആ മൈരൻ വന്ന് ഇതുപോലെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നത് ശീലമാക്കിയിരിക്കുകയാണ്.. ഇനിയും എത്ര നാൾ നീ അവനെ പേടിച്ചുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ കഴിയും?.. ഇന്ന് ഇതിനൊരു അറുതി വരുത്തണം.. ആഹ്.. ഹ്ഹ്…”

‘ടക് ടക് ടക്..’

വാതിലിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും മുട്ടലുകൾ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.. അപ്പോഴേക്കും ജയരാജിന്റെ വെടി പൊട്ടി… അയാളുടെ ചൂടുള്ള ബീജം.. അത് സ്വാതിയുടെ ഗർഭപാത്രത്തിലേയ്ക്ക് ചൂട് മഴയായ് പെയ്തിറങ്ങി.. (ഒരു പക്ഷേ അവസാനത്തെ

തവണ ആയി…)

‘ഫച്ച് ഫച്ച് ഫച്ച്..’

“ആഹ്..! അഹ്.. അഹ്.. ആആ…..”

‘പ്ലക്.. പ്ലക്.. പ്ലക്.. … പ്ലക്..’

സ്വാതി: “ഹാ.. ഹാ.. ഏട്ടാ….. ആഹ്ഹ്…”

ജയരാജ് തളർന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ വഴുവഴുത്ത പൂറിൽ നിന്നും അയാളുടെ പാല് പോയി തളർന്ന കുണ്ണയെ പതിയെ ഊരി എടുത്തു.. അയാൾക്കപ്പോൾ നല്ല തളർച്ച തോന്നിയിരുന്നു.. എങ്കിലും അപ്പോഴും വാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ടതുകൊണ്ട് അയാൾ ആ അടച്ചിട്ടിരുന്ന വാതിലിനു നേരെ കോപത്തോടെ എണീറ്റു ചെന്നു…

അൻഷുൽ ആണ് ആ വാതിലിന് മറുപുറം എന്ന് വിചാരിച്ചുകൊണ്ട് നഗ്നനായി തന്നെ വാതിൽ വലിച്ചു തുറന്നതും, ജയരാജ് അല്പ നേരത്തേയ്ക്ക് സംതഭിച്ചു നിന്നുപോയി…

അത് അയാളുടെ ശിഷ്യൻ സലീം ആയിരുന്നു.. നഗ്നനായി നിൽക്കുന്ന ജയരാജിനെ കണ്ടതും സലീമും അൻഷുലും ഒരു സെക്കൻറ്റ് അമ്പരന്നു പോയിരുന്നു.. അയാളുടെയാ കറുത്ത കുണ്ണ സ്വാതിയുടെയും അയാളുടെയും കാമ നീരിനാൽ നനഞ്ഞു കുളിച്ചിരുന്നു…

സ്വാതി കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പാവാടയും ടി-ഷർട്ടും നേരെയാക്കിക്കൊണ്ട് എന്താണ് സംഭവമെന്ന് അറിയാനായി അവർക്ക് നേരെ നീങ്ങി.. പക്ഷെ അപ്പോഴേയ്ക്കും ആരുടെയോ വലതു കാൽ ജയരാജിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ആഞ്ഞു ചവിട്ടിയിരുന്നു!….

ചവിട്ടിൻ്റെ പ്രഹരത്തിൽ ജയരാജിൻ്റെ നെഞ്ച് കലങ്ങിയിരുന്നു…

വാതലിൻ്റെ നേരെ നോക്കിയ സ്വാതി പേടി കൊണ്ട് വിറച്ചു

അത് അവനായിരുന്നു അവളുടെ സ്വന്തം ഭർത്താവ് അൻഷുൽ…

ജയരാജ്‌ നിനച്ചിരിക്കാത്ത നേരത്ത് കിട്ടിയ ആ പ്രഹരം കാരണം അയാൾ പുറകിലേക്കു മറിഞ്ഞ് അയാളുടെ തല ആ കട്ടിലിന്റെ ഫുട്ബോർഡിൽ ചെന്ന് ശക്തമായി ഇടിച്ചുകൊണ്ട് പാതി ബോധം നഷ്ടമായി താഴേക്കു വീണു… സ്വാതി അതു കണ്ട് അലറി വിളിച്ചപ്പോൾ അൻഷുൽ അവളുടെ മുഖം നോക്കി ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചു…

അൻഷുൽ : തേവിടിച്ചി മിണ്ടരുത് നീ… നീ കാണണം ഇത് ഇവൻ ഇഞ്ചിഞ്ചായി വേദന അറിയുന്നത് നീ അറിയണം… സ്വന്തം ഭർത്താവിനെ ചതിച്ച നിനക്ക് മാപ്പില്ല ആദ്യം ഇവൻ എന്നിട്ട് നീ

അൻഷുൽ ആക്രോശിച്ചു…

ജയരാജ് പാതി മയക്കത്തോടെ അവനെ ആക്രമിക്കാൻ എഴുന്നേറ്റതും അൻഷുൽ അയാളുടെ അടിവയർ നോക്കി വീണ്ടും ചവിട്ടി… അവൻ്റെ കിക്ക് അത്ര ശക്തി ഉള്ളത് ആയിരുന്നു അവൻ ജയരാജിൻ്റെ ഓരോ അവയവങ്ങളും ചവിട്ടി ഓടിച്ചു. അത്ര ദേഷ്യം ആയിരുന്നു അൻഷുലിന്… തുടർന്ന് ജയരാജിനെ പൊക്കി എടുത്ത് അവൻ്റെ കഴുത്ത് ഓടിച്ചു കളഞ്ഞു… അതോടെ ജയരാജിന് സംസാരിക്കാനുള്ള കഴിവും നഷ്ടമായി….അവൻ്റെ ഭോധം മറയുകയും ചെയ്തു.

ഇതൊക്കെ കണ്ടു സ്വാതി പേടിച്ച് ഒരു മൂലയിൽ ഒതുങ്ങി കൂടി

അത് കഴിഞ്ഞ് അൻഷുൽ അവളുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് അവളോട് പറഞ്ഞു….

എടി സ്വാതി ഇനി നീ എൻ്റെ ഭാര്യ അല്ല… എൻ്റെ കുട്ടികളുടെ അമ്മയുമല്ല… അവർക്ക് നിൻ്റെ സ്വഭാവം വരാൻ പാടില്ല അതിനു ഞാൻ അനുവദിക്കില്ല

അവർക്ക് പുതിയൊരു അമ്മയെ ഞാൻ കൊടുക്കും സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം അറിയുന്ന ഒരു അമ്മയെ…

നിന്നെ പോലെ ഒരു തേവിടിച്ചിയെ എൻ്റെ മക്കളുടെ അമ്മയെന്ന് പറയാൻ എനിക്ക് അറപ്പ് തോന്നുന്നു…

അൻഷുൽ സലീമിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു ഈ നയിൻ്റെ മോനെ എടുത്ത് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആക്കാൻ… അതിനുശേഷം നേരെ സ്വാതിയുടെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞുനിന്ന് പറഞ്ഞു

: ഇത് പുറത്ത് പറഞ്ഞാൽ നിന്നെ ഞാൻ പച്ചക്ക് കത്തിക്കും….

സ്വാതി പെടികൊണ്ട് വാ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു…

കുറെ കാലങ്ങൾക് ശേഷം…

സ്വാതി ഒരു സാധാരണ വീട്ടമ്മയായി മാറി… ഒരു വേലക്കാരി എന്ന് പറയുന്നതാകും ഉത്തമ. അൻഷുൽ അവളോട് സംസാരിക്കാറില്ല കൂടാതെ മക്കളെ അവളിൽ നിന്ന് അകറ്റുകയും ചെയ്തു കുഞ്ഞുമോൾക്ക് പാല് കൊടുക്കാൻ മാത്രം അവളുടെ അടുത്ത് വിടും…

ജയരാജ് ഒരു ജീവച്ഛവം പോലെ കിടന്നു… അൻഷുൽ വേറെ ഒരു ഫ്ളാറ്റിൽ ഒരു അപ്പാർട്ട്മെൻറ് സ്വന്തമായി വാങ്ങിയിരുന്നു ഇതിനുള്ള പൈസ അവൻ മുഴുവൻ നേരം ജോലി എടുത്ത് ഉണ്ടാക്കി…

സ്വാതിക്ക് അവനോട് മിണ്ടാൻ അതിയായ ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാൽ അവൻ അവളെ മുഴുവനായി അവഗണിച്ചു. അവൻ അവളുടെ പേരിൽ ഒരു നല്ല തുക അവളുടെ ബാങ്കിൽ നിക്ഷേപിച്ചു.

ഒരു ദിവസം രാവിലെ…

അന്നൊരു ശനിയാഴ്ച ആയിരുന്നു അൻഷുലിന് ഒരു പുതിയ ജീവിതത്തിൻ്റെ തുടക്കവും… അവൻ്റെ കമ്പനി അവനു വിശേഷത്തോട്ട് പോകാനുള്ള ഭാഗ്യം ഒരുക്കി കൊടുത്തു… ഒരു പുതിയ നല്ല ഓഫറോടെ ഉയർന്ന ശമ്പളത്തോടെ…. ജയരാജിനെ ഡോകോടർമാർ കൈ ഒഴിഞ്ഞു… അവനെ ഇപ്പൊ തിരികെ ഫ്ലാറ്റിലോട്ട് കൊണ്ടുവന്നു ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ വേദന സഹിച്ച് അവൻ അവിടെ കിടന്നു നരകിച്ചു…

ജീവച്ഛവം പോലെ കിടക്കുന്ന ജയരാജിൻ്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു : എനിക്ക് മിണ്ടാൻ ഉള്ള കഴിവ് എങ്കിലും ദൈവം തന്നു നിനക്ക് അതുപോലും ഇല്ലല്ലോടാ… നിൻ്റെ ജീതത്തിൻ്റെ അവസാനം വരെ നീ ഇങ്ങനെ തന്നെ കിടക്കും…

ഇതൊക്കെ കണ്ടുനിന്ന സ്വാതി കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് സ്വാതി അവൻ്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് അവൻ്റെ കാലിൽ വീണു മാപ്പ് പറഞ്ഞു പക്ഷേ പഴത് ഒക്കെ അവൻ്റെ മനസ്സിനെ വല്ലാണ്ട് കട്ടിയാക്കി മാറ്റിയിരുന്നു…

സ്വാതി : എന്നെ ഒന്ന് നോക്കികൂടെ… ഇനി ഒരിക്കലും ഞാൻ പഴയത് പോലെ പോകില്ല ( തേങ്ങി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അവൻ്റെ കാലിൽ വീണു )

ഒരുതരി പോലും അവനു അവളോട് സഹതാപം തോന്നിയില്ല. കാരണം എന്ത് കാരണം കൊണ്ടും അവൾ തിരുത്താൻ ആകാത്ത തെറ്റ് ചെയ്തു.. ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യൻ ആയിരുന്ന അവനു അത് ഹൃദയം തകരുന്ന വേദനയാണ് സമ്മാനിച്ചത്. അതുകൊണ്ട് അവൻ അവളോട് തീർത്തു പറഞ്ഞു…

അൻഷുൽ : ജീവച്ഛവം പോലെ ഞാൻ കിടന്നപ്പോൾ നിൻ്റെ സുഖം തേടി പോയവളാണ് നീ…. എനിക്ക് ഇനി നിന്നെ ഭാര്യയായി സ്വീകരിക്കാൻ പറ്റില്ല.. അതിനാൽ നീ എൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു പോണം. നിനക്ക് നിൻ്റെ കാമുകൻ കൂടെ ഉണ്ട് അവൻ ഇനി ഒരിക്കലും എഴുനേറ്റു നടക്കില്ല അതാണ് നിനക്കും അവനും ഉള്ള ശിക്ഷ.

ഇതൊക്കെ കേട്ടുകൊണ്ട് കരയാൻ മാത്രമേ അവളെ കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.

അൻഷുൽ : ഞാൻ ഇപ്പൊ ഒരു പെൺകുട്ടിയുമായി പ്രണയത്തിൽ ആണ് എല്ലാം അവളോട് തുറന്നു പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എൻ്റെ മക്കളെ സ്വന്തം പോലെ

നോക്കാം എന്ന് അവളുടെ വാക്ക് എനിക്ക് ഒരുപാട് ആശ്വാസം തന്നു കാരണം അവൾക്ക് അമ്മയാകാൻ കഴിയില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒരു അമ്മയുടെ കടമ അവൾക്കറിയാം ഒരു സാധാരണ വീട്ടമ്മയായി എൻ്റെ കൂടെ അവൾ എന്നും കാണും.

ഇത്രയും പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ സ്വാതി വാവിട്ടു കരഞ്ഞു

അൻഷുൽ തുടർന്നു : നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ ഇവിടെ തന്നെ നിൽക്കാം നിൻ്റെ കാമുകനെ നോക്കി കൊണ്ട് അല്ലെങ്കിൽ എൻ്റെ കൂടെ വരാം ഒരു വേലക്കാരിയുടെ ജോലി എന്നപോലെ….നിൻ്റെ അക്കൗണ്ടിൽ നിനക്ക് കഴിയാനുള്ള തുക ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. തുടർന്ന് അവൻ അവൾക്ക് ബന്ധം പിരിയാനുള്ള പേപ്പർ ഒപ്പിടാൻ കൊടുത്തു… അതോടെ എല്ലാം അവിടെ അവസാനിച്ചു എന്ന് സ്വാതിക്ക് തോന്നി…

സ്വാതി : എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ടാ ഞിങ്ങളുടെ കൂടെ വരാൻ അനുവദിച്ചാൽ മതി ഒരു വേലക്കാരിയെ പോലെ ഞാൻ നിന്നോളാം…

നാളുകൾക്ക് ശേഷം സ്വാതി ഇപ്പൊ അൻഷുലിൻ്റെ കൂടെ പുതിയ ഒരു സ്ഥലത്ത് ജീവിക്കുന്നു അവൻ്റെയും ആ കുടുംബത്തിൻ്റെയും കാര്യങ്ങൾ നോക്കി… കൂടെ അനുഷിലിൻ്റെ പുതിയ പങ്കാളിയും സോണിയമോളും കുഞ്ഞുമോളും… ഇപ്പൊൾ സ്വാതിക്ക് പരാതി ഇല്ല… മക്കൾ സമയം ആകുമ്പോൾ എല്ലാം അറിയട്ടെ എന്ന് അൻഷുലും തീരുമാനം എടുത്തു….

ജയരാജ് ഇതേ സമയം നരകത്തിൽ നരകയാതന അനുഭവിച്ച്, ചെയ്ത് പോയ തെറ്റുകൾക്ക് മാപ്പ് പറഞ്ഞു ദൈവത്തോട് കേണപേക്ഷിക്കുന്നു…

എന്നാൽ ദൈവം അവനെ നരകത്തിന് തന്നെ വിട്ടുകൊടുത്തു….

അവസാനിച്ചു…..

നന്ദി….