🏝️ സ്വർഗ്ഗ ദ്വീപ് 11🏝️

ആമുഖം : കഴിഞ്ഞ അദ്ധ്യായത്തിൽ ലഭിച്ച ചില കമന്റുകൾ മനസ്സ് മടുപ്പിക്കുന്നത് ആയിരുന്നു. അത് കമന്റ് എഴുതിയവരുടെ കുഴപ്പം അല്ല എന്റെ എഴുത്തിന്റെ കുഴപ്പം ആണ് എന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം. ഞാൻ ഒരു പുതിയ എഴുത്ത് കാരൻ ആണെന്ന് ഈ കഥയുടെ തുടക്കത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എഴുതി തെളിയാൻ എനിക്ക് കുറച്ച് സമയം ആവശ്യമാണ്.

എനിക്ക് ലഭിക്കുന്ന വളരെ കുറച്ച് വിശ്രമ സമയം പോലും ഞാൻ ഈ കഥ എഴുതുന്നതിന് വേണ്ടി ആണ് ചിലവഴിക്കുന്നത്. കഴിഞ്ഞ അദ്ധ്യായത്തിൽ ചൂണ്ടി കാട്ടിയ അപാകതകൾ സമയക്കുറവും പരിചയ കുറവും കൊണ്ട് സംഭവിച്ചത് ആണ്. അത് കൊണ്ട് പണിത്തിരക്ക് ആണെങ്കിലും ഈ അദ്ധ്യായത്തിന് കൂടുതൽ ശ്രെദ്ധ കൊടുക്കാൻ ഞാൻ ശ്രെമിച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഈ അദ്ധ്യായം എഴുതി തീർക്കാൻ എനിക്ക് കുറച്ച് അധികം സമയം വേണ്ടി വന്നു. നിങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും താല്പര്യത്തിന് അനുസരിച്ച് ഈ അദ്ധ്യായം എഴുതാൻ ഞാൻ എന്റെ കഴിവിന്റെ പരമാവതി ശ്രെമിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഓരോ അദ്ധ്യായവും എഴുതി തീർക്കാൻ ഞാൻ കുറഞ്ഞത് ഒരു നാൽപ്പത്തി ആറ് മണിക്കൂർ എങ്കിലും ചിലവാക്കുന്നുണ്ട്. എഴുതിയത് പ്രൂഫ് റീഡിങ് രണ്ട് പ്രാവശ്യം ചെയ്തതിന് ശേഷം ആണ് ഞാൻ കഥ അയക്കുന്നത്. ഈ പ്രൂഫ് റീഡിങ്ങിന് വേണ്ടി എനിക്ക് രണ്ട് മുതൽ നാല് ദിവസം വരെ സമയം എടക്കാറുണ്ട്. ഓരോ അദ്ധ്യായവും വായിക്കാൻ നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരും രണ്ട് മണിക്കൂറിന് അടുത്ത് സമയം ചിലവഴിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. ആ സമയം കഥ വായിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ചിലവഴിച്ചതിന് ശേഷം തൃപ്തി ആവാത്തത് കൊണ്ട് ആണ് കുറച്ച് പേർ എങ്കിലും മനസ്സ് മടുപ്പിക്കുന്ന കമന്റുകൾ അയക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകും.

കഴിഞ്ഞ അദ്ധ്യായത്തിൽ ആദിത്യന്റെ മാനസിക സംഘർഷം മനസ്സിൽ കണ്ട് കൊണ്ട് ആണ് കഥ എഴുതിയത്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആണ് കംബി ഭാഗങ്ങൾ കൂടുതൽ വിവരിക്കാതെ എഴുതിയത്. ഈ അദ്ധ്യായത്തിൽ അത് ഒരു അളവ് വരെ പരിഹരിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു.

ഞാൻ ഇത് വരെ പറഞ്ഞത് ഒന്ന് മനസ്സിരുത്തി വായിച്ചതിന് ശേഷം നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം എന്നെ അറിയിക്കുക. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം എന്ത് തന്നെ ആയാലും മനസ്സ് മടുപ്പിക്കാത്ത രീതിയിൽ അത് അറിയിക്കാൻ ശ്രേമിക്കുക. നിങ്ങളുടെ സഹായ സഹകരണം പ്രതീക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് കഥ തുടരുന്നു.

അദ്ധ്യായം [11]:

ആദിത്യൻ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്ന് ഫോൺ എടുത്ത് സമയം നോക്കി.

‘എഴുനേൽക്കാൻ ഉള്ള സമയം ആവാൻ ഇനിയും പത്ത് മിനിറ്റ് കൂടി ഉണ്ട്.

’

ആദിത്യൻ സ്വയം പറഞ്ഞു. അവൻ ബെഡ്റൂമിലെ ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്ത് അതിന്റെ പ്രകാശത്തിന്റെ കാഠിന്യം ഏറ്റവും കുറച്ച് വച്ചു. അവൻ തിരിഞ്ഞ് തന്റെ പ്രിയ കിടക്കുന്നത് നോക്കി. അവൾ കട്ടിലിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ കൈയ്യും കാലും വിരിച്ച് വച്ച് മലന്ന് കിടന്ന് ഉറങ്ങുക ആയിരുന്നു. അവളുടെ തലമുടി മുഖത്തിന്റെ പാതി മറച്ച് വിടർന്ന് കിടക്കുക ആയിരുന്നു. പുതപ്പ് അരവരെ ഇറങ്ങി കിടന്നിരുന്നത് കൊണ്ട് അവളുടെ മുലകൾ അവന്റെ കാഴ്ച്ചക്ക് വിരുന്നേകി ഒരു ഉടവും തട്ടാതെ തുടുത്ത് കൂർത്ത് നിന്നു.

ആ കിടപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സ് ഒരു നിമിഷം ചഞ്ചലപ്പെട്ടെങ്കിലും ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പുതപ്പ് എടുത്ത് അവളെ ശെരിക്ക് പുതപ്പിച്ച് കിടത്തി. അവളുടെ കിടപ്പ് കണ്ട് പ്രിയയുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് പടർന്ന് കയറി അവൾക്ക് രാവിലെ തന്നെ ഒരു കളി കൊടുക്കാൻ അവന്റെ മനസ്സ് തുടിച്ചു. എന്നാൽ ഇന്നലെ താൻ അവളോട് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് അവൾക്ക് ശെരിക്ക് ഉറങ്ങാൻ പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവില്ല എന്ന് ആദിത്യന് അറിയാമായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് അവളെ വെറുതെ ശല്യപ്പെടുത്തേണ്ട എന്ന് ആദിത്യൻ തീരുമാനിച്ചു.

‘നമ്മൾ രണ്ട് പേരും ഇത്ര നേരത്തേ എഴുനെൽക്കണ്ട ഒരു ആവശ്യവും ഇല്ല.’ ആദിത്യൻ സ്വയം പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് കട്ടിലിൽ നിന്ന് ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ എഴുനേറ്റു. അവൻ പതിയെ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി ഒന്ന് കുളിച്ചതിന് ശേഷം ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി ഒരു ട്രാക്ക് പാന്റും ടീഷർട്ടും എടുത്ത് അണിഞ്ഞ് കൊണ്ട് സ്യൂട്ടിന്റെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

ആദിത്യൻ പതിയെ ജോഗ്ഗ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് ജിമ്മിലേക്ക് പോയി. വഴിയിൽ വച്ച് കണ്ട ദ്വീപിലെ സ്റ്റാഫുകളോട് അവൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ഗുഡ് മോർണിംഗ് പറഞ്ഞു. ജിമ്മിലേക്ക് തിരിയുന്ന സ്ഥലം എത്തിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ ചെറിയ ഒരു വിസിൽ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു പനമരത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ റോക്കി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു. അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ രാത്രി മുഴുവൻ കുടിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി.

“ഗുഡ് മോർണിംഗ് . . . . ” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. റോക്കിയെ കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യന് അത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഉന്മേഷം എല്ലാം പോയി. അയാളുടെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവന്റെ മൂക്കിലേക്ക് സ്കോച്ചിന്റെ മണം അടിച്ച് കയറി. റോക്കിയുടെ കൈയ്യിൽ പകുതി കുടിച്ച് തീർത്ത ഒരു സ്കോച്ചിന്റെ കുപ്പി ഉണ്ടായിരുന്നു.

റോക്കി ഒരു കണ്ണടച്ച് തല ആട്ടി കാണിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യനെ കൂടുതൽ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു.

“ഹേയ് . . . . ചെറിയ ചെക്കാ . . . .” റോക്കി കുടിച്ച് ബോധം ഇല്ലാത്തത് പോലെ ആദിത്യനെ വിളിച്ചു. ആദിത്യൻ അയാളുടെ കണ്ണിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ അത്രക്ക് ഓവർ ആകാൻ മാത്രം കുടിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് അവന് മനസ്സിലായി. അവിടെ നിന്ന് എഴുനേൽക്കാൻ സഹായത്തിന് വേണ്ടി റോക്കി ആദിത്യന്റെ നേരെ കൈയ് നീട്ടി. ആദിത്യൻ അയാളുടെ കൈയ് പിടിച്ച് എഴുനേൽപ്പിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോൾ റോക്കി അവന്റെ കൈയിലേക്ക് ഒരു പേപ്പർ തുണ്ട് ആരും ശ്രേധിക്കാത്ത രീതിയിൽ തള്ളി വച്ച് കൊടുത്തു. അത് മനസ്സിലായപ്പോൾ തനിക്ക് ഉണ്ടായ സന്തോഷം ഒരു പുഞ്ചിരി ആയി പുറത്തേക്ക് വരാതെ ഇരിക്കാൻ ആദിത്യൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

“നിന്നെ കണ്ടാൽ ഇന്നലെ ഒട്ടും കുടിച്ചത് പോലെ ഇല്ലല്ലോ. നിന്റെ ഈ പ്രായത്തിൽ ശെരിക്ക് കുടിച്ച് മാറിയേണ്ട സമയം ആണ്.” റോക്കി ആദിത്യനെ നോക്കി ഒന്ന് വിലയിരുത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഒന്ന് കൂടി കുനിഞ്ഞ് കൊണ്ട് കൈയ്യിൽ ഉള്ള പേപ്പർ തുണ്ട് തുറന്ന് വായിച്ചു. ‘കോഡ് 4162 പെയിസ്റ്ററി അടുക്കള വാതിൽ. ഭൂമിക്ക് അടിയില്ലേക്ക് പോകാനുള്ള ഒരു വാതിൽ തുറക്കും. താഴെ എത്തിയാൽ വേറെ ഒരു വാതിൽ ഉണ്ട്. അത് തുറക്കാൻ വേറെ കോഡ് വേണം. അതിന്റെ കൂടെ ഒരു സ്കാനറും ഉണ്ട്. ഇന്ന് രാത്രി എൽദോ അങ്ങോട്ട് പോകുമ്പോൾ അവനെ കൈയോടെ പൊക്കണം. ഞാൻ താങ്കളെ വിളിക്കാം. വിളിക്കുമ്പോൾ വരാൻ തയ്യാറല്ലേ?.’

ആദിത്യൻ അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതെ പക്ഷെ എനിക്ക് നിങ്ങളെ പോലെ കുടിച്ച് പരിജയം ഒന്നും ഇല്ല റോക്കി.”

റോക്കി കൈയ് എത്തിച്ച് ആദിത്യന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് എഴുനേറ്റ് ആ പേപ്പർ തുണ്ട് അവന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്ന് ആരും കാണാത്ത രീതിയിൽ എടുത്ത് ആടി കൊണ്ട് നിന്നു.

“നിങ്ങൾ കുടിച്ച് ലക്ക് കേട്ട് ഇരിക്കുക ആണ്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. ഇത് ആരെങ്കിലും കാണുകയോ കേൾക്കുകയോ ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവരെ തെറ്റിധരിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് ആദിത്യൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്. ഇങ്ങനെ കുടിച്ച് ലക്ക് കെട്ട പോലെ അഭനയിക്കണം എന്ന് റോക്കിക്ക് തോന്നിയിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ താനും അതിന് അനുസരിച്ച് പെരുമാറണം എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി.

റോക്കി ചെവിയുടെ പുറകിൽ നിന്ന് ഒരു സിഗററ്റ് എടുത്ത് അത് കത്തിക്കാൻ ഉള്ള വിഫല ശ്രെമം നടത്തുന്നതായി അഭിനയിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവസാനം സിഗററ്റ് കത്തിക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ അയാൾ ആ പേപ്പർ കഷണവും കത്തിച്ചു.

“നമ്മൾ LA യിലേക്ക് പോയതിന് ശേഷം ഒരു ദിവസം ശെരിക്ക് കുടിച്ച് മറിയണം.” റോക്കി കുഴഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അയാൾ വീഴാൻ പോകുന്നത് പോലെ ഭാവിച്ച് കൊണ്ട് പന മരത്തിലേക്ക് ചാരി നിന്നു. അതിന്റെ ഇടയിൽ മുഴുവനായി കത്തി തീരാറായ പേപ്പർ തുണ്ട് അയാൾ നിലത്തേക്ക് ഇട്ടു.

“ഞാൻ കേട്ടത് വച്ച് നിങ്ങളുടെ കൂടെ ഒരു ദിവസം കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ എന്റെ തല നേരെ ആവാൻ ഒരു ആഴ്ച്ച എങ്കിലും വേണ്ടി വരും എന്നാണ് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത്.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. റോക്കിക്ക് ആദ്യത്തെ കോഡ് കിട്ടിയതും അയാൾക്ക് സേഫ് ഹൗസിന്റെ വാതിലിന്റെ അടുത്ത് വരെ കയറാൻ പറ്റിയതും ശെരിക്കും ഒരു വിജയം തന്നെ ആണ് എന്ന് ആദിത്യൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.

“എന്തിനാണ് വെറുതെ ഒരു ദിവസം മാത്രം കുടിക്കുന്നത് കുടിച്ച് കൊണ്ടേ ഇരിക്കണം അപ്പോൾ ഒരു പ്രേശ്നവും ഉണ്ടാവില്ല.” റോക്കി ആദിത്യന്റെ തോളിൽ തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അതിന്റെ ഇടക്ക് ആടാതെ നിൽക്കാൻ എന്ന വ്യാജേന അയാൾ കാല് കൊണ്ട് നിലത്തേക്ക് ഇട്ട പേപ്പർ ചവിട്ടി ഉരച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പിന്നെ . . . . പിന്നെ ഈ രാവിലെ ആറ് മണിക്ക് ഉള്ള വ്യായാമം നിർത്തണം. ഇത് വെറുതെ ആരോഗ്യം നന്നാക്കുകയെ ഉള്ളു.”

“നിങ്ങൾക്ക് വേണമെങ്കിൽ എന്റെ കൂടെ ഇപ്പോൾ ജിമ്മിലേക്ക് വരാം റോക്കി.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു. റോക്കി അപ്പോൾ വടിയും നിലത്ത് അമർത്തി കുത്തി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ട് നടക്കുക ആയിരുന്നു.

റോക്കി ആദിത്യനെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി നാക്ക് കുഴഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.”ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ വ്യായാമത്തിന് വന്നാൽ എന്റെ മുൻപിൽ നീ കോച്ചായി പോകും. അതിന് ശേഷം ഒരു പെണ്ണും നിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോലും വരില്ല ആദിത്യ.”

ആദിത്യൻ റോക്കിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവിടെ നിന്ന് ജോഗ്ഗ് ചെയ്ത ജൂഡിനെ കാണാൻ ജിമ്മിലേക്ക് പോയി.

ഇന്നത്തെ ആദിത്യന്റെ വ്യായാമം ഇന്നലത്തെ അവസാനത്തെ വ്യായാമത്തെക്കാൾ വളരെ മികച്ചത് ആയിരുന്നു. ഇന്നത്തെ വ്യായാമത്തിൽ അവന്റെ ഏഴ് റെക്കോർഡുകൾ അവൻ തകർത്തു. ആദിത്യൻ ഇന്ന് വളരെ കഠിനമായി തന്നെ ആണ് വ്യായാമം ചെയ്തത്. എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ ശരീരത്തിൽ വേദന എടുക്കാത്ത പേശികൾ ഒന്നും തന്നെ ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എല്ലാ ദിവസവും ഓരോ റെക്കോഡുകളായി തിരുത്താൻ പറ്റുന്നത് ഇൻജെക്ഷൻ എടുത്തത് കൊണ്ടും ഭക്ഷണം ക്രമീകരിച്ചത് കൊണ്ടും ആണ് എന്ന് ജൂഡ് പറഞ്ഞു. ഇൻജെക്ഷൻ പേശികൾക്ക് സംഭവിക്കുന്ന ഉടവുകളും ചതവുകളും പെട്ടെന്ന് ശെരിയാക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു വർഷം കൊണ്ട് വ്യായാമം ചെയ്ത് ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റുന്ന കായിക ബലവും ശരീരവും ഇപ്പോൾ ആദിത്യന് ഉണ്ട് എന്ന് ജൂഡ് പറഞ്ഞു.

അടുത്ത വ്യായാമത്തിന് വീണ്ടും കാണാം എന്ന് ഉറപ്പ് നൽകി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ജിമ്മിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. പ്രിയ അവന് കുളിക്കാനുള്ള ബാത്ടബ്ബ്‌ ശെരിയാക്കി വച്ചിരുന്നു. അവൾ നേരത്തെ കുളിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ലക്ഷ്മിയുടെ കൂടെ ലൗജിൽ ഇരുന്ന് പുതിയ ആളുകളെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിന് വേണ്ടിയുള്ള റെസ്യുമുകൾ നോക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“നിങ്ങൾ നേരത്തെ പണി തുടങ്ങിയോ?. ഇപ്പോൾ ആറേമുക്കാലേ ആയിട്ട് ഉള്ളു.” ആദിത്യൻ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിക്ക് പറഞ്ഞു.

ഇത് കേട്ട് ലക്ഷ്മി റെസ്യുമിൽ നിന്ന് തല ഉയർത്തി ആദിത്യനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അത് ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാം. ‘നേരത്തെ ഉണരുന്ന പക്ഷിക്കെ ഭക്ഷണം കിട്ടൂ’ എന്ന പഴഞ്ചൊല്ല് താങ്കൾ കേട്ടിട്ടില്ലേ?.”

“ഞങ്ങൾ ശെരിക്കും ജോലിയോട് കുറച്ച് അൽമാർതഥ കൂടുതൽ ഉള്ളവർ ആണ്.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ബാത്ടബ്ബിൽ ഇറങ്ങി കുറച്ച് സമയം കിടന്നതിന് ശേഷം ഷവറിൽ കയറി കുളിച്ചു. കണ്ണാടിയുടെ മുൻപിൽ വന്ന് നിന്ന് മുഖമെല്ലാം ഒന്ന് മിനുക്കി മുടി ചീവി ഒതുക്കി വച്ച് സുന്ദരനായി. അവൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ എത്തി കട്ടിലിൽ പ്രിയ തനിക്കായി എടുത്ത് വച്ചിരുന്ന ഉടുപ്പുകൾ എടുത്ത് അണിഞ്ഞു.

അവൻ ഭക്ഷണത്തിന് മുൻപ് ബാൽക്കണിയിൽ പോയി ഇരുന്ന് ഒരു കോഫി കുടിച്ച് സിഗററ്റ് വലിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയും അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

“ശെരി ഇന്നത്തെ സമയ ക്രമം എങ്ങനെ ആണ്?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ഇന്ന് ഭയങ്കര ഉന്മേഷത്തിൽ ആണല്ലോ?.” ലക്ഷ്മി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അത് ശെരിയാ അല്ലെ?.” പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയെ പിന്താങ്ങി കൊണ്ട് ആദിത്യനെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി.

“ഇന്ന് എനിക്ക് തൃപ്തി ആവുന്ന രീതിയിൽ നന്നായി വ്യായാമം ചെയ്യാൻ പറ്റി. എന്റെ പല റെക്കോർഡുകളും ഞാൻ ഇന്ന് തിരുത്തിക്കുറിച്ചു. അത് കൊണ്ട് ഞാൻ എന്റെ വിജയം ആസ്വദിക്കാൻ വേണ്ടി ഒരു സിഗററ്റ് വലിച്ച് കോഫി കുടിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണ്.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. “അതൊക്കെ വിട് അപ്പോൾ എങ്ങനെ ആണ് ഇന്നത്തെ കാര്യങ്ങൾ?.” ആദിത്യൻ വീണ്ടും ഇന്നത്തെ സമയ ക്രമത്തെ കുറിച്ച് അവരോട് ചോദിച്ചു.

“ഇന്ന് അധികം തിരക്ക് ഇല്ലാത്ത ഒരു ദിവസം ആണ്.” ലക്ഷ്മി ഒരു പേപ്പർ സ്യൂട്ടിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് എടുത്ത് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഏഴരക്ക് ഭക്ഷണം അതിന് ശേഷം ഒൻപതര വരെ പ്രെസ്സുകളോട് എങ്ങനെ സംസാരിക്കാം എന്നതിനെ കുറിച്ചുള്ള ഒരു മീറ്റിങ്ങും ഉണ്ട്.”

“അധികം തിരക്ക് ഇല്ലാത്ത ദിവസം?. എന്റെ ഉന്മേഷം എല്ലാം നിങ്ങൾ രാവിലെ തന്നെ കളയും.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അതിന് ശേഷം.” ലക്ഷ്മി പേപ്പറിൽ നോക്കി തുടർന്ന് വായിക്കാൻ തുടങ്ങി. “താങ്കൾ ഡോക്ടർ കാതറീനയെ കാണാൻ പോകും. അതിന് ശേഷം സലൂണിൽ അകിറോയെ കണ്ട് താടി ഒന്ന് വെട്ടി കുറക്കണം.”

“അത് കുഴപ്പമില്ല.” ആദിത്യൻ ഇത് പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞ് പ്രിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരി മറക്കാൻ ശ്രേമിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു.

“അതിന് ശേഷം ചൈത്രയുടെ കൂടെ അരമണിക്കൂർ മീറ്റിംഗ് ഉണ്ട്.” ലക്ഷ്മി അൽപ്പം കരുതലോടു കൂടി പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഇടത് കൈയ് വച്ച് തലക്ക് അടിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “എനിക്ക് അറിയാം ഇന്ന് ദൈവങ്ങൾ എല്ലാം എനിക്ക് എതിരാണ്. ചൈത്രയുടെ കൂടെ അരമണിക്കൂർ മീറ്റിംഗ് എന്തിന് വേണ്ടി ആണ്?.”

“താങ്കൾ ഓരോ പരിപാടിക്ക് പോകുമ്പോൾ എങ്ങനെ ഉള്ള ഉടുപ്പുകൾ തിരഞ്ഞെടുക്കണം എന്നതിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ് തരാൻ ഉള്ള മീറ്റിങ് ആണ്. അതിന്റെ കൂടെ LA യിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ നിയമിക്കേണ്ട സ്റ്റൈലിസ്റ്റുകളുടെ പ്രൊഫയിലുകളും അവർ താങ്കൾക്ക് തരും.” ലക്ഷ്മി ആദിത്യന്റെ മുഖത്ത് മിന്നി മറയുന്ന ഭാവങ്ങൾ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അവരെ ഞാൻ ആണോ ഇന്റർവ്യൂ ചെയ്യേണ്ടത്?.” ആദിത്യൻ അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ചൈത്രക്ക് ഈ കാര്യത്തിൽ ഞങ്ങളെ വിശ്വാസം ഇല്ല.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. “നീ തന്നെ അവരുടെ ഇന്റർവ്യൂ എടുത്തേ പറ്റൂ എന്നാണ് ചൈത്ര പറയുന്നത്.” ആദിത്യന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“എന്നാൽ ആ ഇന്റർവ്യൂ നീ തന്നെ എടുക്കണം.” ആദിത്യൻ പ്രിയയെ നോക്കി തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു. “ചൈത്രയുടെ കൂടെ ഞാൻ അരമണിക്കൂർ ചിലവഴിക്കുക ആണെങ്കിൽ ഇന്റർവ്യൂ നീ തന്നെ ചെയ്തേ പറ്റൂ പ്രിയ.” ആദിത്യൻ വീണ്ടും തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ചിരിച്ചത് മണ്ടത്തരം ആയി എന്ന് എനിക്ക് അപ്പോൾ ഉള്ള നിന്റെ മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോഴേ തോന്നി.” ഇത് കേട്ട് പ്രിയ ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അതിന് ശേഷം?. ദയവ് ചെയ്ത് എന്തെങ്കിലും നല്ല കാര്യം പറ.” ആദിത്യൻ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ലക്ഷ്മി അൽപ്പം മടിയോടെ പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ എന്റെയും പ്രിയയുടെയും കൂടെ ഡേറ്റിന് പോകുന്നവരുടെ ലിസ്റ്റിനെ കുറിച്ച് ചർച്ച ചെയ്യും. താങ്കൾ നേരത്തെ തിരഞ്ഞ് എടുത്തവരെ കുറിച്ച് ഉള്ള കൂടുതൽ വിവരങ്ങളും പുതിയതായി ലിസ്റ്റിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയവരെ കുറിച്ച് ഉള്ള കാര്യങ്ങളും ചർച്ച ചെയ്യും.”

ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതിന് ശേഷം ജിമ്മ് പിന്നെ ഭക്ഷണം അല്ലെ?.”

ലക്ഷ്മി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതെ ഉച്ചക്ക് ശേഷം മുഴുവൻ താങ്കൾക്ക് വിശ്രമ സമയം ആണ്.”

“ശെരിക്കും ഉറപ്പാണോ?.” ആദിത്യൻ വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാതെ ചോദിച്ചു. ഉച്ചക്ക് ശേഷം ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ അവന് അത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഇവിടെ വന്നതിന് ശേഷം തിരക്ക് ഒഴിഞ്ഞ ഒരു നേരം ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്ന് അവൻ ആലോചിച്ചു.

“ശെരിക്കും ദാ നോക്കിക്കേ.” ലക്ഷ്മി അവളുടെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പേപ്പർ ആദിത്യന്റെ നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഉച്ചക്ക് ശേഷം കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ ചെലവഴിക്കാനുള്ള സമയം ആണ്.”

“ഇവിടെ വന്നതിന് ശേഷം തിരക്ക് ഒഴിഞ്ഞ ഒരു നിമിഷം ഉണ്ടായിട്ടില്ല. അപ്പോൾ കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ കൂടി ഉള്ള തല വേദനക്ക് ശേഷം കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ തകർക്കാൻ ഉള്ള സമയം ആണ് അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“എന്താ ഇത് ആദിത്യ.” പ്രിയ ശാസിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.”നിനക്ക് ഇന്ന് പകുതി ദിവസം ജോലി ചെയ്താൽ പോരെ. നിന്റെ പഴയ ജോലിയിൽ ആയിരുന്നെങ്കിൽ നീ ഇന്നും ആറ് മണിവരെ ജോലി ചെയ്യേണ്ടി വന്നേനെ. വെറുതെ ഞങ്ങളെ വെറുപ്പിക്കേണ്ട ഒരു ആവശ്യവും ഇല്ല.” പ്രിയ മുഖം വീർപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അത് കണ്ട് ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി തമ്പുരാട്ടി.”

അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ലക്ഷ്മി തല കുനിച്ച് മുഖം കൈയ് കൊണ്ട് മറച്ച് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പ്രിയ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “ശെരി എന്നാൽ ആളുകളെ നിയമിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാം.” ആദിത്യൻ പ്രിയയെ വിളിച്ചത് കേട്ട് അപ്പോൾ ലക്ഷ്മി വായ പൊത്തി ചിരിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ശ്രേമിക്കുക ആയിരുന്നു.

“നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേർക്കും വെവ്വേറെ മീഡിയ റിലേഷൻ ആളുകൾ വേണം എന്ന ആശയം ഞങ്ങൾ തൽക്കാലത്തേക്ക് വേണ്ട എന്ന് വയ്ക്കുക ആണ്. നിങ്ങൾക്ക് മൂന്ന് പേർക്കും കൂടി ഒരു മീഡിയ റിലേഷനുള്ള ആൾ ആണെങ്കിൽ പത്രക്കാരോട് വിവരങ്ങൾ കൈമാറുമ്പോൾ പരസ്പ്പര വിരുദ്ധമായ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കില്ല.”

ആദിത്യൻ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി.”

“നമുക്ക് ഇപ്പോൾ ആവശ്യം ഉള്ള സ്ഥാനങ്ങളിലേക്ക് ആളുകളെ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ ഒരു ചെറിയ ലിസ്റ്റ് തയ്യാറാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അവർ മറ്റന്നാൾ ഇന്റർവ്യൂവിന് വേണ്ടി നമ്മളെ കാണാൻ വരും. ഞാനും ലക്ഷ്മിയും ആയിരിക്കും ഇന്റർവ്യൂ എടുക്കുന്നത് അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞങ്ങൾ ആ സമയം കുറച്ച് തിരക്കിൽ ആയിരിക്കും. എന്തായാലും നീ ആ സമയം വേറെ കാര്യങ്ങളുടെ പുറകെ തിരക്കിൽ ആയിരിക്കും. ഓരോ ഇന്റർവ്യൂവിന്റെ ഇടക്കും നീ അവിടേക്ക് കയറി വരണം.” പ്രിയ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ എന്തിനാണ് ഇന്റർവ്യൂവിന്റെ ഇടക്ക് കയറി വരുന്നത്?.” ആദിത്യൻ പ്രിയ എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാവാതെ ചോദിച്ചു.

“അവർ നിന്നെ കാണുമ്പോൾ എങ്ങനെ ആണ് പ്രീതികരിക്കുന്നത് എന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി.” പ്രിയ അവൾ പറഞ്ഞതിൽ ഉള്ള ഉദ്ദേശം ആദിത്യന് വിവരിച്ച് കൊടുത്തു. “നീ അകത്ത് കയറി അവരോട് പെട്ടെന്ന് രണ്ട് മൂന്ന് ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ച് മറുപടി കേട്ടതിന് ശേഷം പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പോകണം. അവർ പെട്ടെന്ന് ഒരു പ്രേതിസന്ധി വന്നാൽ എങ്ങനെ നേരിടും എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ ഞങ്ങളെ അത് സഹായിക്കും. എന്തെങ്കിലും ഒരു പ്രേശ്നത്തെ അഭിമുകീകരിക്കേണ്ടി വന്നാൽ അവർ അതിനെ എങ്ങനെ തരണം ചെയ്യും എന്ന് അതിലൂടെ ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റും.”

“അത് കൊള്ളാലോ.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അത് ഇഷ്ട്ടമായി.”

“അത് മനു വർമ്മയുടെ ഒരു ശീലം ആയിരുന്നു.” ലക്ഷ്മി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അദ്ദേഹം എന്റെ ഇന്റർവ്യൂ സമയത്ത് എന്നെ ശെരിക്കും വെള്ളം കുടിപ്പിച്ചു.” ലക്ഷ്മി പഴയ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് കൊണ്ട് ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ പ്രിയയോ?.” ആദിത്യൻ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

“ഞാനോ?.” പ്രിയ തല കുടഞ്ഞ് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചതിന് എല്ലാം ഉത്തരം പറഞ്ഞു. അത് കഴിഞ്ഞ അദ്ദേഹം ഒരു ഇന്റർവ്യൂവിൽ പറഞ്ഞ ഒരു മണ്ടത്തരത്തെ കുറിച്ച് ഞാൻ ചോദ്യം ചെയ്തു. അദ്ദേഹം അപ്പോൾ തന്നെ എന്നെ നിയമിച്ചു.”

“അടിപൊളി.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി ഇന്റർവ്യൂവിന്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് വിട്ട് തന്നിരിക്കുന്നു. LA യിൽ എത്തിയാൽ

അവിടെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ എങ്ങനെ ചെയ്യണം എന്നോ ആളുകളോട് എങ്ങനെ പെരുമാറണം എന്നോ എനിക്ക് തീരെ അറിയില്ല. നിങ്ങൾക്ക് ഇന്റർവ്യൂവിൽ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന ആളുകളെ തിരഞ്ഞെടുക്കാം. ഞാൻ കൂടുതൽ പ്രേശ്നങ്ങളിൽ ഒന്നും ചെന്ന് ചാടാതെ നിങ്ങൾ ശ്രെദ്ധിച്ചോളണം മനസ്സിലായോ?.”

ആദിത്യൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ലക്ഷ്മി തല ആട്ടി കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു.

“ഡബിൾ ഓക്കേ.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഇന്നത്തെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞ് തീർന്നു എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. “വേറെ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ?. അതോ നമുക്ക് ഇപ്പോൾ പോയി ഭക്ഷണം കഴിച്ചാലോ?.”

ഇത് കേട്ട് പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയും തല ആട്ടി. അവർ മൂന്ന് പേരും ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ താഴേക്ക് പോയി. രാവിലത്തെ ഭക്ഷണം വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവർ കഴിച്ച് തീർത്തു. ഇന്നത്തെ ഭക്ഷണത്തിന് ഇടയിൽ സന്തോഷകരമായ ഒരു കാര്യം എന്താണെന്ന് വച്ചാൽ നയനും അരവിന്ദും കുറച്ച് വൈകി ആണ് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വന്നത്. ആദിയയും ആദിരയും രാത്രിൽ അവർ ഉണ്ടാക്കിയ രതി ശബ്ദങ്ങളെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ് അവരെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. പ്രധാന വീട്ടിലെ സ്യൂട്ട് മുറികൾ എല്ലാം സൗണ്ട് പ്രൂഫ് ആണെന്ന് ആദിത്യന് അറിയാമായിരുന്നു പക്ഷെ ഇതൊന്നും അറിയാതെ നയനും അരവിന്ദും ചമ്മുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് പോയി.

ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ തന്നെ അവരുടെ പത്രക്കാരോട് എങ്ങനെ സംസാരിക്കണം എന്നിതിനെ കുറിച്ചുള്ള ബ്രീഫിങ് തുടങ്ങി. അരവിന്ദും നയനും നന്ദിനിയും ജോളിയും അവിടെ നിന്ന് ദ്വീപ് ചുറ്റി കാണാൻ പുറത്തേക്ക് പോയി. പത്രക്കാരോട് ഓരോ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കുമ്പോൾ എന്തൊക്കെ ആണ് അവരിൽ നിന്ന് മറച്ച് വയ്ക്കേണ്ടത് എന്ന് ബ്രീഫിംഗിൽ അവർക്ക് പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തു. ഏത് തരത്തിൽ ഉള്ള പത്രക്കാർ ആയാലും നമ്മൾ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ സത്യത്തോട് അടുത്ത് നിൽക്കണം എന്നാൽ അത് നമ്മൾക്ക് എതിരെ തിരിച്ച് ഉപയോഗിക്കാൻ പറ്റുന്ന രീതിയിൽ ഉള്ള സത്യങ്ങൾ ആവരുത് എന്ന് ഉദാഹരണ സമേതം ആദിത്യനും പെങ്ങമ്മാർക്കും അവർ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തു.

അതിന് ശേഷം ആദിത്യൻ ഡോക്ടർ കാതറീനയെ കാണാൻ പോയി. ഡോക്ടർ കാതറീന അവന്റെ മുഴുവൻ ശരീരവും പരിശോധിച്ചു. അവന്റെ കുറച്ച് രക്തസാമ്പിളുകൾ എടുത്ത് ടെസ്റ്റുബുകളിൽ ആക്കി മാറ്റി വച്ചു. അവന്റെ ശരീരത്തിൽ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് വലിയ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ പറ്റിയതിൽ അവനെ അഭിനന്ദിച്ചു.

“ആദിത്യ ദ്വീപിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നതിന് മുൻപ് ഒരു ഇൻജെക്ഷൻ കൂടി എടുക്കാനുണ്ട്.” ഡോക്ടർ കാതറീന ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“എന്തിന് വേണ്ടി ഉള്ള ഇൻജെക്ഷൻ ആണ് ഡോക്ടർ?.” ആദിത്യൻ കാതറീനയെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“മനു വർമ്മക്ക് ക്യാൻസറായി കിടന്നപ്പോൾ ഞങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിർദേശ പ്രകാരം നമ്മളുടെ ലാബിൽ ഉണ്ടാക്കിയ ശരീരത്തിൽ മുറിവുകൾ സംഭവിക്കുമ്പോൾ പെട്ടെന്ന് ശെരിയാവാൻ മിലിറ്ററിക്ക് വേണ്ടി തയ്യാറാക്കിയ മരുന്നിൽ കൂടുതൽ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്താൻ തുടങ്ങി. ആ മരുന്നിനെ വളരെ കൂടുതൽ ഫലപ്രദം ആക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് സാധിച്ചു പക്ഷെ അത് കൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തെ രക്ഷിക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് ആയില്ല.” ഡോക്ടർ കാതറീന വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ ഞാൻ ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ എനിക്ക് കുത്തിവച്ച്ത ഈ മരുന്ന് തന്നെ അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ തന്റെ സംശയം ചോദിച്ചു.

“അല്ല ഈ മരുന്ന് മനു വർമ്മയുടെ DNA ക്ക് മാത്രം ഇണങ്ങുന്ന രീതിയിൽ തയ്യാറാക്കിയത് ആണ്. ശരീരത്തിന്റെ കോശങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും കേടുപാടുകൾ സംഭവിച്ചാൽ ഈ മരുന്നിലെ എൻസൈമുകൾ അത് നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ശെരിയാക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ ആ കോശങ്ങളെ നശിപ്പിച്ച് പുതിയ കോശം അവിടെ ഉണ്ടാക്കുകയോ ചെയ്യും. മനു വമ്മയുടെ മരണത്തിന് ശേഷം എന്റെ മുഴുവൻ സമയവും ഞാൻ ഈ മരുന്ന് തയ്യാറാക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് ചെലവാക്കിയത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തിന് മുൻപ് എനിക്ക് ഇത് കണ്ട് പിടിക്കാൻ പറ്റിയിരുന്നു എങ്കിൽ ഒരു പക്ഷെ എനിക്ക് അദ്ദേഹത്തെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു.” ഡോക്ടർ കാതറീന സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ മനു വർമ്മയുടെ DNA ക്ക് മാത്രം ഇണങ്ങുന്ന രീതിയിൽ തയ്യാറാക്കിയ മരുന്ന് എനിക്ക് എങ്ങനെ ഫലിക്കും. മാത്രമല്ല ഇത് കുത്തിവച്ചതിന് ശേഷവും അദ്ദേഹത്തെ രക്ഷിക്കാൻ പറ്റിയില്ല എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്?.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“താങ്കളുടെയും പെങ്ങമ്മാരുടെയും DNA 99.97 % മനു വർമ്മയുടെ DNA യുമായി സാമ്യം ഉണ്ട്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഈ മരുന്ന് നിങ്ങളിലും ഫലപ്രദമായി തന്നെ പ്രവർത്തിക്കും. മാത്രമല്ല മനു വർമ്മക്ക് വന്ന ക്യാൻസർ ജനറ്റിക്കായി നിങ്ങൾക്കും വരാൻ ഉള്ള സാധ്യത ഉണ്ട്. പിന്നെ ഇപ്പോൾ ഞാൻ എടുക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞ ഇൻജെക്ഷൻ അന്ന് മനു വർമ്മക്ക് കൊടുത്തതിനെക്കാൾ ആയിരം മടങ്ങ് ശക്തി ഉള്ളത് ആണ്.” ഡോക്ടർ കാതറീന ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഈ ഇൻജെക്ഷൻ നിർബന്ധമായും എടുക്കണം എന്നാണോ ഡോക്ടർ പറയുന്നത്?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ഈ ഇൻജെക്ഷൻ എടുക്കുന്നത് കൊണ്ട് പാര്‍ശ്വഫലങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ ഉണ്ടാവില്ല മാത്രമല്ല താങ്കളുടെ ശരീരത്തിൽ ഏതെങ്കിലും തരത്തിൽ ഉള്ള മുറിവുകൾ ഉണ്ടാവുക ആണെങ്കിൽ ആ മുറിവ് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ ഉണങ്ങുകയോ കൂടിച്ചേരുകയോ ചെയ്യും. എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഈ ഇൻജെക്ഷൻ ഭാവിയിൽ താങ്കൾക്ക് വളരെ ഉപകരിക്കും.” ഡോക്ടർ കാതറീന പറഞ്ഞു.

“ഡോക്ടർക്ക് ഈ ഇൻജെക്ഷൻ കൊണ്ട് എനിക്ക് ഗുണമേ ഉണ്ടാവൂ എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ഉറപ്പാണെങ്കിൽ ഈ ഇൻജെക്ഷൻ എടുക്കുന്നതിൽ എനിക്ക് വിരോധം ഒന്നും ഇല്ല.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ആദിത്യ ഇവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നതിൽ ഭൂരിഭാഗം ആളുകളും അവരുടെ ജോലിയിൽ ലോകത്തിലെ തന്നെ മികച്ചവർ ആണ്. മാത്രമല്ല ഒന്നല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു രീതിയിൽ മനു വർമ്മയോട് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നവർ ആണ്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അദ്ദേഹത്തിനോ മക്കൾക്കോ ഒരു രീതിയിലും ദോഷം വരുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഞങ്ങളെ പോലെ ഉള്ളവർ ചിന്തിക്കുക പോലും ഇല്ല. എന്നാൽ നമുക്ക് ഇൻജെക്ഷൻ എടുക്കാം പാന്റ് അഴിച്ച് എന്റെ മുൻപിൽ വന്ന് നിൽക്ക്.” ഡോക്ടർ കാതറീന ഗൗരവത്തോടെ എന്നാൽ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് ഡോക്ടറുടെ മുൻപിൽ പോയി നിന്ന് പാന്റ് അഴിച്ച് മുട്ട് വരെ താഴ്ത്തി വച്ചു. നാണം കാരണം അവൻ താഴേക്ക് നോക്കാതെ ചുമരിൽ തൂകി ഇട്ട പടങ്ങളിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു. അവന്റെ പൊക്കിളിൽ നിന്ന് രണ്ട് മൂന്ന് ഇഞ്ച് താഴെ അവർ പിച്ചുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു.

“അനങ്ങാതെ നിൽക്ക് ആദിത്യ.” ഇത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് കാതറീന സൂചികൊണ്ട് അവിടെ പെട്ടെന്ന് കുത്തി.

സൂചി കൊണ്ട് കുത്ത് കൊണ്ടതും ആദിത്യൻ ഒന്ന് മുരണ്ടു. അവന് ആ സൂചി കുത്തിയിറങ്ങിയ വേതന ശെരിക്കും അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു. ആ സൂചി അവിടെ മണിക്കൂറികളോളം ഇരിക്കുന്നതായി അവന് തോന്നി അവൻ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥൻ ആയി. ആ സൂചി പുറത്തേക്ക് എടുത്തതും അവൻ വയർ ഉള്ളിലേക്ക് വലിച്ച് പിടിച്ച് വലത് കൈയ് കൊണ്ട് സൂചി കുത്തിയ ഇടത്ത് അവൻ അമർത്തി തിരുമ്മി.

“കഴിഞ്ഞില്ലേ ഡോക്ടർ ഇനി എനിക്ക് പാന്റ് ഇടാലോ?.” ആദിത്യൻ വേദന കടിച്ച് പിടിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ഡോക്ടർ കാതറീന കോച്ച് ആദിത്യൻ ഇളകുന്നത് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “കഴിഞ്ഞു പാന്റ് ഇട്ടോളൂ?.”

“വേറെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ ഉണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല താങ്കൾ തിരിച്ച് വന്നതിന് ശേഷം എനിക്ക് താങ്കളോട് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്.” ഡോക്ടർ കാതറീന വീണ്ടും ഗൗരവ ഭാവത്തിൽ എത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അധികം സമയം വേണ്ടെങ്കിൽ നമുക്ക് ഇപ്പോൾ തന്നെ സംസാരിക്കാം.” ആദിത്യൻ ഡോക്ടറുടെ മുഖ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ അത്യാവശ്യ കാര്യമാണ് എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“വേണ്ട ആദിത്യ ഇപ്പോൾ എന്തായാലും വേണ്ട. എനിക്ക് സമയം എടുത്ത് സ്വസ്ഥമായി വളരെ ഗൗരവം ഉള്ള കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാനുണ്ട്. LA യിൽ പോയി തിരിച്ച് വന്നതിന് ശേഷം നമുക്ക് അതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാം.” ഡോക്ടർ കാതറീന അപ്പോൾ സംസാരിക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ലാതെ ആദിത്യനെ ഒഴിവാക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ശെരി എന്നാൽ തിരിച്ച് വന്നതിന് ശേഷം കാണാം.” ആദിത്യൻ ഡോക്ടർ കാതറീനയോട് വിട പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ക്ലിനിക്കിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

ആദിത്യൻ അവിടെ നിന്ന് നടപ്പാതയിലൂടെ നടന്ന് സലൂണിൽ എത്തി. അകിരോ ആദിത്യന്റെ താടിയുടെ നീളം കുറച്ച് മുടി വെട്ടി ഒതുക്കി. അവന്റെ മുഖത്തിന് യോജിച്ച രീതിയി മുടി ചീവി വയ്ക്കാവുന്ന രണ്ട് മൂന്ന് രീതികൾ അവന് കാണിച്ച് കൊടുത്തു. ആദിത്യനെ കൊണ്ട് അങ്ങനെ മുടി ചീവിച്ചതിന് ശേഷം മുടി ചീവി ഒതുക്കുമ്പോൾ ശ്രേദ്ധിക്കേണ്ട കുറച്ച് നിർദേശങ്ങൾ അവന് നൽകി സലൂണിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞയച്ചു.

സലൂണിന്റെ പുറത്ത് ഇറങ്ങി വൈമനസ്യത്തോടെ നിന്ന ആദിത്യന് വേണ്ടി അവിടെ കത്ത് നിൽക്കുക ആയിരുന്ന പ്രിയ. അവൾ അവന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് കൊണ്ട് അവനെ പ്രധാന വീട്ടിൽ ചൈത്ര കത്ത് നിൽക്കുന്ന അവന്റെ സ്യൂട്ട് റൂമിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.

ആദിത്യൻ പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ പ്രിയ ആണ് സ്റ്റയിലിസ്റ്റുകളുടെ ഇന്റർവ്യൂ എടുക്കുന്നത് എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ചൈത്ര അതിനോട് നല്ല രീതിയിൽ എതിർത്തു. കുറച്ച് നേരം എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തതിന് ശേഷം അവർ രണ്ട് റെസ്യുമുകൾ ആദിത്യന്റെ കൈയ്യിൽ കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ വിജാരിച്ചാലും ഇവരിൽ നിന്ന് മോശമായ ഒരാളെ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ കഴിയില്ല.”

ചൈത്ര പിന്നീട് സാധാരണ ധരിക്കാൻ പറ്റുന്ന ഉടുപ്പുകളുടെയും പുറത്ത് പോകുമ്പോളും പാർട്ടിക്ക് പോകുമ്പോളും ധരിക്കാൻ പറ്റുന്ന ഉടുപ്പുകളുടെയും അവന് ചേരുന്ന നിറങ്ങൾ ആദിത്യന് പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു. ഓരോ സന്ദർഭങ്ങളിലും ആദിത്യന് ഏത് തരത്തിൽ ഉള്ള ഉടുപ്പുകൾ ചേരുമെന്നും അവർ പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു. ചൈത്ര അവനോട് സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന രീതി ആദിത്യന് തീരെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ല. അവൻ ഒരു അഞ്ച് വയസ്സുള്ള കുട്ടി ആണെന്ന പോലെ ഉള്ള അവരുടെ സംസാരം ആദിത്യന് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മടുക്കാൻ തുടങ്ങി.

ചൈത്രയെ ചൊറിയാൻ വേണ്ടി അവർ പറഞ്ഞ ഓരോ കാര്യങ്ങളും ആദിത്യൻ അവരെ കൊണ്ട് കുറഞ്ഞ് ആറ് പ്രാവശ്യം എങ്കിലും വീണ്ടും വീണ്ടും പറയിച്ചു. അവൻ മൂന്ന് സന്ദർഭങ്ങളിൽ അവരെ കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ പറയിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പ്രിയ അവിടേക്ക് വന്ന് ആദിത്യന്റെ അടുത്ത മീറ്റിംഗിന് ഉള്ള സമയമായി എന്ന് അറിയിച്ചു.

ഇത് കേട്ട് ചൈത്ര ചവുട്ടി തുള്ളി ദേഷ്യം പ്രകടിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവിടെ നിന്ന് നടന്ന് പോയി. അവരുടെ ഇപ്പോഴത്തെ നടത്തം കണ്ടാൽ അവർക്ക് കുറച്ച് കൂടി പ്രാന്ത് കൂടിയത് പോലെ തോന്നും. അവരുടെ മുഖ ഭാവത്തിൽ നിന്ന് അത് ശെരിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റില്ല എന്ന് ആദിത്യ മനസ്സിൽ ആലോജിച്ചു.

“നല്ല തന്ത്രം.” ചൈത്ര അവിടെ നിന്ന് പോയപ്പോൾ പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്ത്?. എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല ചൈത്ര അത് ഒന്ന് കൂടി വിശദീകരിച്ച് പറയാമോ?.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ ചിരിക്കുന്നത് നിങ്ങൾ കേൾക്കാതെ ഇരിക്കാൻ വേണ്ടി എനിക്ക് ഒന്ന് രണ്ട് പ്രാവശ്യം ബാത്റൂമിലേക്ക് ഓടി പോകേണ്ടി വന്നു. അതിൽ ഇടക്ക് ഒരു നിമിഷം അവർക്ക് വല്ല ഹൃദയ സ്തംഭനവും വന്ന് പോകുമോ എന്ന് വരെ ഞാൻ പേടിച്ചും പോയി.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അടുത്ത പ്രാവശ്യം ഞാൻ അതിന് വേണ്ടി ഒന്ന് കൂടി കടിഞ്ഞ് പരിശ്രെമിക്കാം.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി ഇനി അടുത്തത് എന്താണ് ചെയ്ത് തീർക്കാൻ ഉള്ളത്?.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഞാനും ലക്ഷ്മിയും . . . .” പ്രിയ പറഞ്ഞ് പകുതിക്ക് വച്ച് നിർത്തി.

ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “സാധാരണ നിങ്ങളുടെ കൂടെ ഇരുന്ന് സംസാരിക്കുന്നത് എനിക്ക് വളരെ സന്തോഷം തരുന്ന ഒരു കാര്യമാണ് പക്ഷെ ഇത് ഡേറ്റിംഗ് ലിസ്റ്റിനെ കുറിച്ച് ഉള്ള കാര്യമാണ് അല്ലെ?.”

“അതെ.” പ്രിയ ശബ്ദം കുറച്ച് പറഞ്ഞു.

“മൈര്.” ആദിത്യൻ അസ്വസ്ഥതയോടെ പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് ഇപ്പോഴാണ് ഒരു കാര്യം ഓർമ്മ വന്നത്.” പ്രിയ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. “ഇത് കഴിഞ്ഞ് എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്.”

“ശെരി . . . . എന്തിനെ കുറിച്ച് ആണ് എന്റെ മുത്തിന് സംസാരിക്കേണ്ടത്?.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയയോട് ചോദിച്ചു.

പ്രിയ ആദിത്യനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.”അത്രക്ക് വലിയ കാര്യം ഒന്നും അല്ല. നിന്റെ വ്യായാമത്തിന് ശേഷം നമുക്ക് അതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാം.”

“എന്നാൽ ബാത്ടബ്ബിൽ വച്ച് നമുക്ക് സംസാരിക്കാം.” ആദിത്യൻ തന്റെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് അതാണ് താല്പര്യം എങ്കിൽ നമുക്ക് ബാത്ടബ്ബിൽ വച്ച് തന്നെ സംസാരിക്കാം.” പ്രിയ തല ആട്ടി കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു.

“എന്നാൽ ശെരി, നമുക്ക് ഇപ്പോൾ ഡേറ്റിംഗ് ലിസ്റ്റ് നോക്കിയാലോ?.” ആദിത്യൻ പ്രിയയോട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ ബാൽക്കണിയിൽ തന്നെ ഇരുന്ന് സംസാരിക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ അവന് ഇടക്ക് ഒരു സിഗററ്റ് വലിക്കണം എന്ന് തോന്നുക ആണെങ്കിൽ അത് ചെയ്യാൻ വേണ്ടി ആണ് ബാൽക്കണിയിൽ തന്നെ ഇരുന്നത്.

“എന്നാൽ തുടങ്ങാം ആദിത്യ.” ലക്ഷ്മി ലിസ്റ്റ് തുറന്ന് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “ഇതിന് അധികം സമയം എടുക്കില്ല. ഞങ്ങൾ കുറച്ച് പേരെ കൂടി ലിസ്റ്റിലേക്ക് ചേർത്തിട്ടുണ്ട്.” ലക്ഷ്മി ആദിത്യന്റെ മുഖത്തേക്ക് അനുവാദത്തിന് വേണ്ടി നോക്കി.

ലക്ഷ്മി നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. “ശെരി പറഞ്ഞോ.”

“ആദ്യത്തേത് ചാർളീസ് തെറോൺ ആണ്.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. “അവർ എന്തായാലും ലിസ്റ്റിൽ വരേണ്ടത് ആയിരുന്നു. അവർ താങ്കളിൽ നേരത്തെ ഒരു താല്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നല്ലോ?.”

പ്രിയ കണ്ണുരുട്ടി ലക്ഷ്മിയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇപ്പോഴും പറയുന്നു അവൾക്ക് വളരെ പ്രായം കൂടുതൽ ആണ്.”

“എന്തായാലും ചാർളി ഒരു നല്ല പെണ്ണ് ആണ് പിന്നെ അവർക്ക് എന്നെ പരിചയവും ഉണ്ട്. അവരെ ലിസ്റ്റിലേക്ക് ചേർത്തോളൂ.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യന് ഒരു ഫോട്ടോ കൈയ്‌മാറി കൊണ്ട് ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. “അടുത്തത് അഡിസൺ ടിംലിൻ എന്ന് പേരുള്ള ഒരു നടി ആണ്.”

“കാലിഫോർണിക്കേഷൻ എന്ന സിനിമയിൽ മിയ എന്ന കഥാപാത്രത്തെ അവതരിപ്പിച്ച നടി അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. അത് കഴിഞ്ഞ് അവൻ ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശെരിയാണോ അതോ ആ കഥാപാത്രത്തിന്റെ പേര് സാഷ എന്ന് ആയിരുന്നോ?.”

“അതെ അത് തന്നെ ആണ് ആള്.” പ്രിയ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞങ്ങൾക്ക് തോനുന്നത് അവൾ ഇപ്പോൾ ഒറ്റക്കാണ് എന്നാണ്. നിന്റെ അഭിപ്രായം എന്താണ്?. നിനക്ക് അവളുടെ കൂടെ ഒരു ഡേറ്റിന് പോകാൻ താല്പര്യം ഉണ്ടോ?.”

“ഇല്ല എനിക്ക് അവളുടെ കൂടെ ഡേറ്റിംഗിന് പോകാൻ ഒരു താല്പര്യം ഇല്ല പക്ഷെ അവൾ കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ സംസാരിച്ച് ഇരിക്കാൻ രസമായിരിക്കും.” ആദിത്യൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ അവളെയും താല്പര്യം ഉണ്ട്.” ലക്ഷ്മി പേപ്പറിൽ അത് കുറിച്ച് വച്ചു. “ശെരി അടുത്തത് എരി ഗ്രേയ്‌നോർ ആണ് അവളും ഒരു നടി ആണ്.”

“എനിക്ക് അവളെ അറിയാം.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അതിന് ശേഷം ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവളും കുഴപ്പമില്ല.”

“ശെരി.” ലക്ഷ്മി അവനെ കുസൃതി ചിരിയോടെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ എന്താ എന്നെ അങ്ങനെ നോക്കുന്നത്?.” ആദിത്യൻ ലക്ഷ്മിയോട് ചോദിച്ചു.

“ഒന്നുമില്ല. വെറുതെ . . . . കഴിഞ്ഞ പ്രാവശ്യം നമ്മൾ സംസാരിച്ചതിനെക്കാളും താങ്കൾ ഇപ്പോൾ വളരെ . . . . സമാധാനപരമായി ആണ് സംസാരിക്കുന്നത്.” ലക്ഷ്മി വളരെ ശ്രേദ്ധയോടെ പറഞ്ഞു.

“ഓഹ് അത് എളുപ്പമാണ്.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇതൊന്നും ഒരിക്കലും നടക്കാൻ പോകുന്നില്ല. അത് കൊണ്ട് തന്നെ എനിക്ക് ഇതിനെ കുറിച്ച് ഇപ്പോൾ ഒരു പേടിയും ഇല്ല.”

പ്രിയ ഒരു പുരികം ഉയർത്തി കൊണ്ട് തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു. “അത് നമുക്ക് കാണാം ആദിത്യ.”

“ശെരി. എനി വേറെ ആരാ ഉള്ളത്?.” ആദിത്യൻ ലക്ഷ്മിയോട് ചോദിച്ചു.

“അടുത്തത് എലിസബത്ത് ഓൾസെൻ.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“അവൾ ആ പ്രേശ്നക്കാരികളായ ഇരട്ടകളിൽ ഒരാൾ അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ അസ്വസ്ഥതയോടെ ചോദിച്ചു.

“അല്ല അവരുടെ ഇളയ പെങ്ങൾ. അവൾ ഇപ്പോൾ ഉയർന്ന് വരുന്ന ഒരു താരം

ആണ്. അവൾ അവളുടെ പെങ്ങമ്മാരെ പോലെ അല്ല. അവൾ ഈ അടുത്ത് സൺ ഡാൻസിൽ ഓളം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“ഉറപ്പില്ല അവളെ റിസേർവ് ലിസ്റ്റിലേക്ക് മാറ്റിക്കോ. അവളെ കുറിച്ച് ഉള്ള കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ വേണം.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ശെരി.” ലക്ഷ്മി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ എപ്പോഴെങ്കിലും ‘ട്രൂ ബ്ലഡ്’ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?.”

“ഉറപ്പായും എനിക്ക് വളരെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഒരു ടീവി സീരീസ് ആണ്.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഡെബോറ ആൻ വൂൾ?.” ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു. “അതിലെ വാമ്പയറായ ജെസിക്ക എന്ന പേരിൽ അഭിനയിക്കുന്ന നടി.”

“അവൾ ആരെയും കാണുന്നില്ലെങ്കിൽ അവളെയും ലിസ്റ്റിലേക്ക് ചേർത്തോ.” ആദിത്യൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. “അവൾ കൊടുത്ത കുറച്ച് ഇന്റർവ്യൂകൾ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. അവൾ രസകരമായി സംസാരിക്കുന്ന നല്ലൊരു പെൺകുട്ടി ആണ്.”

“അപ്പോൾ അതും ഓക്കേ.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“എനി വേറെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അവസാനത്തെ ഒരെണ്ണം കൂടി ഉണ്ട് അതും ഒരു നടി ആണ് ജെസ്സിക്ക സ്ട്രൂപ്പ്.” ലക്ഷ്മി അവളുടെ കൈയ്യിൽ ഉള്ള ഫയലിൽ നിന്ന് അവസാനത്തെ പേജ് മറച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഇത് വരെ അവരെ കുറിച്ച് കേട്ടിട്ടില്ല.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അങ്ങനെ കൂടുതൽ നടിമാരെ കുറിച്ചോന്നും അറിയില്ല.” ആദിത്യൻ തന്റെ നിസഹായത വ്യക്തമാക്കി.

ലക്ഷ്മി ആദിത്യന് ഒരു ഫോട്ടോ നൽകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇതാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞ പെൺകുട്ടി.”

അവളുടെ മുടികൾ കറുത്ത് ഇരുണ്ടതും കണ്ണുകളിൽ ഒരു പ്രേത്യക തരം തിളക്കവും ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളെ കണ്ടതും ആദിത്യന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.

ആദിത്യൻ ഉത്സാഹത്തോടെ പറഞ്ഞു. “ഇത് ജെന്നിഫർ കൊണേലി അല്ലെ?. ഒരു നിമിഷം.” ആദിത്യൻ ഫോട്ടോയിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. “ശെരിക്കും അവളെ പോലെ തന്നെ ഇരിക്കുന്നു. ഇവർ തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും ബന്ധം ഉണ്ടോ?.”

ലക്ഷ്മി ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല എന്നാണ് എനിക്ക് തോനുന്നത്. ഇത് എന്തായാലും ജെസ്സിക്ക സ്ട്രൂപ്പ് തന്നെ ആണ്. അവൾ കുറെ ടീവി ഷോകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൾ 90210 എന്ന ടീവി സീരീസിന്റെ റീമേക്കിലും അഭിനയിച്ചിട്ടുണ്ട്.”

“ഞാൻ അത് ഇത് വരെ കണ്ടിട്ടില്ല. എന്തായാലും അവളെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഉണ്ട്. അത് എനിക്ക് ജെന്നിഫർ കൊണേലിയോട് ഉള്ള അമിതമായ ആരാധനാ എന്നെ കൊണ്ട് പറയിക്കുന്നത് ആയിരിക്കും.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അമിതമായ ആരാധന ആണോ അതോ?.” പ്രിയ കുസൃതി ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

“അതെ കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് എനിക്ക് അവളോട് ഭയങ്കര പ്രണയം ആയിരുന്നു. അവൾ അഭിനയിച്ച എല്ലാ പടങ്ങളും ഞാൻ എടുത്ത് കണ്ടു. എന്റെ മുറിയിൽ അവയുടെ ഒരു വലിയ പോസ്റ്റർ ഞാൻ ഒട്ടിച്ച് വച്ചിരുന്നു.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അവൾ കാണാൻ സുന്ദരിയാണ്.” ലക്ഷ്മി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ആ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കവും പിന്നെ അവൾ നല്ല സ്വഭാവം ഉള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയും ആണ്.”

“അതെ ശെരിയാണ്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “അവൾ നമ്മളുടെ ലിസ്റ്റിൽ ഇല്ലാത്തത് മോശമായി പോയി.”

“അവളെ കുറിച്ച് ഞങ്ങൾ അന്വേഷിക്കണോ?.” ലക്ഷ്മി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവളുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു.”

“അവൾക്ക് എന്തായാലും നിന്നെക്കാൾ വളരെ പ്രായം കൂടുതൽ ആണ്.” പ്രിയ കുശുമ്പോടെ പറഞ്ഞു.

“അവൾ കല്യാണം കഴിച്ചിരുന്നില്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് അത് ഒരു പ്രശ്നമേ അല്ലായിരുന്നു. ഭൂമി തല തിരിഞ്ഞ് കറങ്ങിയാലും എനിക്ക് അങ്ങനെ ഒരു ഭാഗ്യം ഉണ്ടാവില്ല.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“നീ വെറുതെ സ്വയം തരം താഴ്ത്തി സംസാരിക്കല്ലേ ആദിത്യ.” പ്രിയ അവനെ ശാസിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ എപ്പോഴും നിന്നെ താഴ്ത്തി കെട്ടി ആണ് സംസാരിക്കുന്നത് ആദിത്യ അത് വെറും വിഡ്ഢിത്തം ആണ്. അടുത്ത് തന്നെ നീ അത് മനസ്സിലാക്കും. നീ ഒരു സുന്ദരനായ ആൺ കുട്ടി ആണ് അത് മാത്രമല്ല നിന്റെ കൈയ്യിൽ ചിലവാക്കിയാൽ തീരാത്ത അത്രക്ക് പണവും ഉണ്ട്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ വളരെ അധികം പെൺകുട്ടികൾ നിന്നെ പാട്ടിലാക്കാൻ പുറകെ നടക്കും. നീ അത് എത്രയും പെട്ടെന്ന് മനസിലാക്കുന്നോ അത്രയും നല്ലത്.” പ്രിയ അവനെ വിലയിരുത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് എന്തായാലും അങ്ങനെ കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നീ അങ്ങനെ വിശ്വസിക്കേണ്ട സമയം ആയി. അധികം വൈകാതെ തന്നെ നിനക്ക് അത് മനസ്സിലാകും.” പ്രിയ അവനോട് ഒരു താക്കീത് എന്ന പോലെ പറഞ്ഞു. “നിന്റെ തരം താഴ്ത്തി ഉള്ള സംസാരം കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ നമുക്ക് ഡേറ്റിംഗ് ലിസ്റ്റിലേക്ക് തിരിച്ച് പോകാമോ?.” പ്രിയ ദേഷ്യത്തോടെ ആദിത്യനോട് ചോദിച്ചു.

“അപ്പോൾ ലിസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞില്ലേ?.” ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല . . . . നീ ആദ്യത്തെ ലിസ്റ്റിൽ നിന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്ത നാല് പേരുടെ കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.” പ്രിയ ലക്ഷ്മിയെ നോക്കി ആംഗ്യം കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പ്രിയ ആംഗ്യം കാണിക്കുന്നത് കണ്ട് ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. “ശെരി . . . . ഏവ ഗ്രീൻ ഫ്രാൻ‌സിൽ ആണ്. അവൾ കുറച്ച് വിശ്രമ സമയം കണ്ടെത്തി ഒരു വിനോദ യാത്രക്ക് വേണ്ടി പോയിരിക്കുക ആണ്. അത് കൊണ്ട് അവളെ ഇപ്പോൾ ഡേറ്റിങ്ങിന് കിട്ടില്ല.”

“അപ്പോൾ നാലിൽ ഒന്ന് പോയി.” ആദിത്യൻ പ്രിയയെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“മിസ്സി പേരെഗ്രിം ഇപ്പോൾ Vancouver റിൽ ആണ്. അവളുടെ പെങ്ങളുടെ മ്യൂസിക് ട്രൂപ്പിനെ, അവരെ പാടിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്ന റെക്കോർഡ് കമ്പനി ഇപ്പോൾ തഴഞ്ഞ് ഇരിക്കുക ആണ്. നമ്മളുടെ മ്യൂസിക് കമ്പനിയിലെ ആൾക്കാരോട് ഞാൻ അവളെ കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു.” ലക്ഷ്മി കാര്യങ്ങൾ വിവരിക്കാൻ തുടങ്ങി. “അവരുടെ ലീഡ് സിംഗർ ആയ ഇവൾ കൊള്ളാമെന്നാണ് അവർ പറഞ്ഞത്. അത് കൊണ്ട് നമ്മൾ കുറച്ച് പാട്ട് എഴുതുന്ന ആളുകളുമായി അവളെ കൊണ്ട് ഇവരുടെ പാട്ടുകൾ പാടിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണ്.”

“അവളുടെ പെങ്ങളുടെ ട്രൂപ്പോ?.” ആദിത്യൻ കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാവാതെ ചോദിച്ചു.

“അതെ . . . .” ലക്ഷ്മി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവളുടെ പെങ്ങൾ അമാൻഡ കോറോസ്സീവ് പ്രൊഡക്ഷൻസ് എന്നാ ഒരു ബാൻഡിന്റെ ലീഡ് സിംഗർ ആണ്. നമ്മൾ ഇപ്പോൾ അവളെ കൊണ്ട് ഒറ്റക്ക് പാടിക്കാൻ ആണ് നോക്കുന്നത്. അവൾ ആ ആൽബത്തിൽ പാടുന്നത് നമ്മളുടെ പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനിയെ കൊണ്ട് ഒരു ഡോക്യുമെന്ററി ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യും. നമ്മൾ അങ്ങനെ ചെയ്താൽ മിസ്സി പേരെഗ്രിം LA യിലേക്ക് വന്ന് അവളുടെ പെങ്ങളുടെ ആൽബം ഹിറ്റാക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഈ ഡോക്യൂമെന്ററിയിൽ മുഖം കാണിക്കും.”

“അപ്പോൾ ഇതാണോ അവളോട് എനിക്ക് ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ വേണ്ടി നിങ്ങൾ കണ്ട് പിടിച്ച ഉപായം?. നല്ലൊരു തുക ചിലവാക്കി അവളുടെ പെങ്ങളെ നമ്മളുടെ റെക്കോർഡിങ് കമ്പനിയിൽ പാടിക്കുക പിന്നെ വീണ്ടും കുറെ പണം ചിലവാക്കി നമ്മളുടെ പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനിയെ കൊണ്ട് അവളുടെ ഡോക്യുമെന്ററി എടുക്കുക. ഇതെല്ലം എനിക്ക് അതിനിടക്ക് കയറി വന്ന് അവളോട് ഒരു ഹലോ പറയാൻ വേണ്ടി ആണോ?.” ആദിത്യൻ അരോചകത്തോടെ ചോദിച്ചു.

ലക്ഷ്മി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവിടെ വച്ച് താങ്കൾ അവർ രണ്ട് പേരെയും താങ്കളുടെ LA യിൽ ഉള്ള വീട്ടിൽ വച്ച് നടത്താൻ പോകുന്ന പാർട്ടിയിലേക്ക് ക്ഷേണിക്കുന്നു. പാർട്ടിയിൽ അവളുടെ പെങ്ങളെ കൊണ്ട് പാടിക്കുന്നു. അവിടെ നിന്ന് നിങ്ങളുടെ ബന്ധം എങ്ങനെ മുൻപോട്ട് പോകും എന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം.”

“അവളൂടെ കൂടെ വെറുതെ ഒന്ന് സംസാരിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഇത്ര അധികം

പണം ചെലവഴിക്കേണ്ട വല്ല ആവശ്യംവും ഉണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ തനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു നീക്കത്തോട് താല്പര്യം ഇല്ല എന്ന സൂചന കൊടുത്ത് കൊണ്ട് അവരോട് തുറന്ന് ചോദിച്ചു.

“നമ്മളുടെ റെക്കോർഡ് കമ്പനിക്ക് ഇതിൽ നിന്ന് ലാഭം ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റില്ല എങ്കിൽ അവർ അത് നമ്മളോട് തുറന്ന് പറയുമായിരുന്നു. പിന്നെ ഡോക്യുമെന്ററി എടുക്കുന്നത് ഒരു നല്ല തീരുമാനം തന്നെ ആണ്.” പ്രിയ ഇടക്ക് കയറി കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “നീ ഇതിനോട് താല്പര്യം പ്രേകടിപ്പിച്ചില്ലെങ്കിലും ഇതെല്ലാം നീ ഇല്ലാതെയും മുൻപോട്ട് പോവുക തന്നെ ചെയ്യും.” പ്രിയ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ അത് കൊണ്ട് നമ്മൾക്ക് ലാഭമേ ഉണ്ടാവുകയുള്ളു. ദൈവമേ ഇത് ശെരിക്കും അത്ഭുതം ആണല്ലോ.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. താൻ മനസ്സിൽ നല്ല സുന്ദരി ആണെന്ന് കരുതുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ കൂടെ നേരിൽ കണ്ട് സംസാരിക്കാൻ പറ്റും എന്ന ചിന്ത ആദിത്യനെ വളരെ അധികം സന്തോഷിപ്പിച്ചു.

“അത്ഭുതമോ എന്തോ ആയിക്കോട്ടെ ഞങ്ങൾ ഇത് മുൻപോട്ട് കൊണ്ട് പോകുന്നതിൽ നിനക്ക് താല്പര്യം ഉണ്ടോ?.” പ്രിയ അവൻ പറഞ്ഞത് കാര്യമാക്കാതെ ചോദിച്ചു.

“നമ്മളുടെ മ്യൂസിക് കമ്പനിക്കും പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനിക്കും ഇതിൽ നിന്ന് ലാഭം ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒരു എതിർപ്പും ഇല്ല.” ആദിത്യൻ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ . . . . അത് ഉറപ്പിച്ചു.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. “അടുത്തത് ഞങ്ങൾ താങ്കളുടെ സമയ ക്രമത്തിൽ കുറച്ച് മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. LA യിൽ എത്തിയതിന് ശേഷം ഉച്ചക്ക് താങ്കൾക്ക് ഒരു ഫോട്ടോ ഷൂട്ട് ഉണ്ട്. ഞങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ ചാർലോറ്റെ സുള്ളിവൻ ഒരു നല്ല ഫോട്ടോഗ്രാഫർ കൂടി ആണെന്ന് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു. താങ്കളെ ലോകത്തിന് പരിചയപ്പെടുത്തുന്നതിന് വേണ്ടി നമ്മളുടെ സ്റ്റൈൽ മാഗസിൻ താങ്കളെ കുറിച്ച് അതിൽ ഒരു ഫീച്ചർ തയ്യാറാക്കാൻ പോവുകയാണ്. അതിന്റെ ആവശ്യത്തിന് വേണ്ടി താങ്കളുടെ ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നതിന് ആയി താല്പര്യം ഉണ്ടോ എന്ന് ഞങ്ങൾ അവളോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്.”

“ഒരു നിമിഷം നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ എന്താ പറഞ്ഞത്?.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ ശെരിക്കും മനസ്സിലാവാതെ ചോദിച്ചു.

“അവൾ ഇത് വരെ ഒരു തീരുമാനം അറിയിച്ചിട്ടില്ല.” ലക്ഷ്മി തുടർന്ന് പറഞ്ഞു. “ഇന്ന് എന്തായാലും അവളുടെ തീരുമാനം നമുക്ക് അറിയാൻ പറ്റും.”

“ദൈവമേ അപ്പോൾ എനിക്ക് അവളുടെ കൂടെ ഒരു ഫോട്ടോഷൂട്ട് ഉണ്ടോ?. വെറും ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം കൊണ്ട് നിങ്ങൾ എനിക്ക് മിസ്സി പേരെഗ്രിമിന്റെയും ചാർലോറ്റെ സുള്ളിവനിന്റെയും കൂടെ ഒരു മീറ്റിങ് ശെരിയാക്കിയോ?.” ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“നിന്നോട് ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞത് അല്ലെ അത്യാവശ്യം ഉള്ള സമയങ്ങളിൽ ഞങ്ങളുടെ നീക്കങ്ങൾ വളരെ പെട്ടെന്ന് ആയിരിക്കും എന്ന്.” പ്രിയ ആദിത്യനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് ഒരു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“മില കുനിസും ആയി ഞങ്ങൾക്ക് ഇത് വരെ കൂടുതൽ മുന്നോട്ട് പോകാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല. എന്തായാലും നമ്മളുടെ പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനി താങ്കൾ അവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ അവളുമായി ഒരു ഇന്റർവ്യൂ ശെരിയാക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട്.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“ദൈവമേ.” ആദിത്യൻ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ദൈവം ഒരു സമയം ഒരു അത്ഭുതം മാത്രമേ കാണിക്കു ആദിത്യ. ഞങ്ങൾ അതുക്കും മുകളിൽ ആണ്.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് അത് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയയെ നോക്കി.

“അപ്പോൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഇനി നല്ല കുട്ടിയായി ജിമ്മിൽ പോയി വ്യായാമം ചെയ്യ്. തിരിച്ച് വന്നതിന് ശേഷം നമുക്ക് സംസാരിക്കാം.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ലക്ഷ്മി?.” അവൾക്ക് കൂടുതൽ ആയി എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഉണ്ടോ എന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി ആദിത്യൻ അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“താങ്കളുടെ യാത്രക്ക് ആവശ്യമായ കാര്യങ്ങൾ ശെരിയാക്കുന്നതിന് വേണ്ടി എനിക്ക് കുറെ ഫോൺ കോളുകൾ ചെയ്യാനുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് ഞാൻ താഴെ ബിസിനസ്സ് സ്യൂട്ടിൽ ഉണ്ടാകും.” ലക്ഷ്മി മറുപടി പറഞ്ഞു.

“ശെരി . . . . എന്നാൽ അങ്ങനെ ആവട്ടെ.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി ഒരു ട്രാക്ക് പാന്റും ഒരു ടീഷർട്ടും ഇട്ട് കൊണ്ട് ജിമ്മിലേക്ക് പോയി. ജൂഡ് ആദിത്യനെ കൊണ്ട് കൈകൾക്കും ശരീരത്തിന്റെ മുകൾ ഭാഗത്തിനും വ്യായാമം ചെയ്യിച്ചു. അത് കഴിഞ്ഞ് ഇനി വ്യായാമ ക്രമം മാറ്റേണ്ട സമയം ആയി എന്ന് പറഞ്ഞു. അര മണിക്കൂർ വാർമപ്പ് ചെയ്തതിന് ശേഷം ഒന്നരാടം ദിവസങ്ങളിൽ കൈകൾ കാലുകൾ ശരീരത്തിന്റെ മുകൾ ഭംഗം എന്ന രീതിയിൽ വ്യായാമം ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞു. ഇനി മുതൽ ദിവസത്തിൽ രാവിലെ ഒരു പ്രാവശ്യം വ്യായാമം ചെയ്താൽ മതി എന്നും പറഞ്ഞു. ദിവസവും ഒരു പ്രാവശ്യം വ്യായാമം ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം ആദിത്യന്റെ ശരീരഘടന ഇത് പോലെ തന്നെ തുടരുകയും പേശികൾ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെടുകയും ചെയ്യും എന്ന് ജൂഡ് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ അയാളോട് നന്ദി പറഞ്ഞതിന് ശേഷം അവിടെ നിന്ന് പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ച് നടന്നു. അവന്റെ കൈകൾ ഇരുവശങ്ങളിലും അനക്കാൻ പറ്റാത്ത രീതിയിൽ കഠിനമായ വ്യായാമത്തിന്റെ പരിണിത ഫലമായി തൂങ്ങി കിടക്കുക ആയിരുന്നു. അവൻ സ്യൂട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ പ്രിയ ബാത്ടബ്ബിൽ അവന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“ആദ്യം പോയി ഷവർ ചെയ്യ്.” പ്രിയ വിയർത്ത് കുളിച്ച് നിൽക്കുന്ന അവനെ നോക്കി കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായ നിരാശ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ പ്രിയ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

ആദിത്യൻ ഉടുപ്പുകൾ അഴിച്ച് കളഞ്ഞ് ഷവറിൽ കയറി ശരീരത്തിൽ ഉള്ള വിയർപ്പ് എല്ലാം കഴുകി കളഞ്ഞു. അതിന് ശേഷം ബാത്ടബ്ബിലേക്ക് കയറി ഇരുന്ന് പ്രിയയുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് ചാരി കിടന്നു.

“നിനക്ക് ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നത് വളരെ ഇഷ്ട്ടമാണ് അല്ലെ?.” പ്രിയ ആദിത്യന്റെ ചെവിയിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഇങ്ങനെ നിന്റെ വെണ്ണ പോലെ പതുപതുത്ത ശരീരത്തോട് ഒട്ടി നിന്റെ ചൂടും പറ്റി കിടക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് വളരെ അധികം സന്തോഷവും സമാധാനവും കിട്ടുന്നുണ്ട്.” ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് കിടന്ന് ഒരു നിർവൃതിയോടെ പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ?.” പ്രിയ കുറച്ച് ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അതെ നിനക്ക് എന്താണ് പറയാനുള്ളത്?.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ ഇന്നലെ രാത്രി നിനക്ക് ആ വിഡിയോകൾ കാണിച്ച് തന്നില്ലേ?.” പ്രിയ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ആ വിഡിയോകൾ ശെരിക്കും എന്റെ കണ്ണ് തുറപ്പിച്ചു. നിനക്ക് അങ്ങനെ ഉള്ളതൊക്കെ ആണ് താല്പര്യം എന്ന് എനിക്ക് ശെരിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് അത് മനസ്സിലായി.” പ്രിയ പതുക്കെ പറഞ്ഞു. “നിന്നെ അത് കാണിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു കാരണം. നീ അത് കണ്ട് കഴിഞ്ഞാൽ അതിനോട് എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്ന് കൂടി അറിയാൻ വേണ്ടി ആണ്. അത് കണ്ടതിന് ശേഷം നമ്മൾ ബന്ധപ്പെടുമ്പോൾ നീ എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് നോക്കാൻ വേണ്ടി ആണ്. അതിന് ശേഷം ഞാൻ നമ്മളെ കുറിച്ച് കുറെ നേരം ആലോജിച്ചു.”

“എന്ത്?.” ആദിത്യൻ അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു. “ഞാൻ എങ്ങനെ പ്രീതികരിക്കും എന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി ആണോ നീ ആ വിഡിയോകൾ എനിക്ക് കാണിച്ച് തന്നത്?.”

“കുറെ ഒക്കെ.” ആദിത്യന്റെ നെഞ്ചിൽ മൃദുവായി തടവി കൊണ്ട് പ്രിയ ചോദിച്ചു. “ആ വിഡിയോകൾ നിന്റെ വികാരം കൂട്ടിയോ?.”

“നീ ആണ് എന്റെ വികാരം കൂട്ടിയത്.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് അതെല്ലാം ഇഷ്ട്ടമാണ് എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അത് എന്റെ വികാരം കൂട്ടി പക്ഷെ അതിൽ ഉള്ള ചില കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് കുറച്ച് കടുപ്പമായിപ്പോയി എന്ന് തോന്നി.”

“അതാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞ് വരുന്നത്.” പ്രിയ ശാന്തമായി പറഞ്ഞു.

“ഹേയ് നിന്റെ കൂടെ അതിൽ ഉള്ള കുറെ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ എനിക്കും താല്പര്യം ഉണ്ട്. ചിലതിനോട് പൊരുത്തപ്പെടാൻ എനിക്ക് കുറച്ച് സമയം വേണം.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പ്രിയ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് താല്പര്യം ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ നിനക്ക് പൊരുത്തപ്പെടാൻ പറ്റുന്നത് അല്ല എന്നത് ഒരു കുഴപ്പം അല്ല ആദിത്യ. എന്നെ ഒരു അടിമയെ പോലെ കണ്ട് എന്റെ കൂടെ സെക്സ് ചെയ്യുന്നത് ആണ് എനിക്ക്

താല്പര്യം. നിനക്ക് ബന്ധപ്പെടുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ എന്നെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കാനോ എന്റെ മുഖത്ത് തുപ്പാനോ പറ്റില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.”

“നീ തമാശ പറയുകയാണ് അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ നേരെ ഇരുന്ന് അവളുടെ നേരെ മുഖം തിരിച്ച് കൊണ്ട് വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു. “നീ എന്നെ വേണ്ട എന്ന് വയ്ക്കാൻ പോവുകയാണോ?.”

പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അല്ല അതല്ല ഞാൻ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് ആദിത്യ.”

“പിന്നെ നീ എന്താണ് പറയാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്?.” ആദിത്യൻ അസ്വസ്ഥതയോടെ ചോദിച്ചു.

“നിനക്ക് നിന്റേതായ താല്പര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്. എനിക്ക് എന്റേതായ താല്പര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്. നമ്മൾ രണ്ട് പേരുടെയും താല്പര്യങ്ങൾ വളരെ വ്യത്യസ്തം ആണ്.” പ്രിയ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ എന്താണ് നീ പറഞ്ഞ് വരുന്നത്?.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് നമ്മൾ ബന്ധപ്പെടുമ്പോൾ എനിക്ക് നല്ല സുഖം കിട്ടുന്നുണ്ട് പക്ഷെ നിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം ഒരാളെ സ്നേഹിച്ച് അയാളുടെ കൂടെ ബന്ധപ്പെടാൻ ആണെങ്കിൽ എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം എന്നെ ഒരു അടിമ ആയും വേശ്യ ആയും കണ്ട് വന്യമായി ബന്ധപ്പെടുന്നത് ആണ്.” പ്രിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “നമുക്ക് ഇടയിൽ അത് കൊണ്ട് തന്നെ ജീവിത കാലം മുഴുവൻ നീണ്ട് നിൽക്കുന്ന ഒരു ബന്ധം ഉണ്ടാവില്ല. നമ്മളുടെ വെത്യസ്തമായ ലൈംഗിക ചിന്തകൾ തന്നെ ആണ് അതിന്റെ കാരണം.”

“നിനക്ക് അത് എങ്ങനെ ഉറപ്പിച്ച് പറയാൻ പറ്റും?.” ആദിത്യൻ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു. “നിനക്ക് പെട്ടെന്ന് എന്താ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നാൻ കാരണം?.”

“ഞാനും ലക്ഷ്മിയും ഇതിനെ കുറിച്ച് കുറെ സംസാരിച്ചു.” പ്രിയ പറഞ്ഞു. “അവൾക്ക് പേടിയുണ്ട് നമ്മൾ ഇതേ പോലെ തുടർന്ന് അവസാനം നിനക്ക് എന്നെ മതിയായാൽ അല്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് നിന്റെ കൂടെ ഇത് പോലെ തുടരാൻ താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിൽ എന്ത് സംഭവിക്കും എന്ന്. അവൾ പിന്നെ പറഞ്ഞത് നീ പ്രശസ്ത്തരായ പെൺകുട്ടികളുടെ കൂടെ ഡേറ്റിങ്ങിന് പോയാൽ അവർക്ക് നിന്നോട് തിരിച്ച് താല്പര്യം തോന്നുക ആണെങ്കിൽ നിനക്ക് അത് ഇടക്ക് വച്ച് നിർത്താൻ പറ്റില്ല.”

“എന്ത്?.” ആദിത്യൻ അലോസരത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“നമുക്ക് പ്രേമിച്ച് നടക്കാൻ പറ്റില്ല. എന്തായാലും എല്ലാവരും അറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് നമുക്ക് പ്രേമിച്ച് നടക്കാൻ പറ്റില്ല. വേറെ ആരെങ്കിലും അറിയുമോ എന്ന് പേടിച്ച് നിനക്ക് എന്റെ കൂടെ വേറൊരു പെണ്ണുമായി ഒരു ത്രീസം ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല. എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നീ അല്ലാതെ വേറൊരു പുരുഷൻ ഇനി ഉണ്ടാവില്ല പക്ഷെ എനിക്ക് ഇപ്പോഴേ പ്രേമിക്കാൻ ഒരു താല്പര്യവും ഇല്ല.” പ്രിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് വിഷമത്തോടെ ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. “ദൈവമേ നീ

എന്താണ് പറയുന്നത് പ്രിയ?.” ആദിത്യൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. “അപ്പോൾ നീ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് ഇനി മുതൽ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവും ഉണ്ടാവില്ല എന്നാണോ?. ഇത് പോലെ ബാത്ടബ്ബിൽ നഗ്നരായി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്ന് കൊണ്ട് പറയാൻ പറ്റിയ ഒരു കാര്യമാണ് ഇത് എന്ന് നിനക്ക് തോനുന്നുണ്ടോ?.”

ആദിത്യൻ അവിടെ നിന്ന് പോകാൻ വേണ്ടി ബാത്ടബ്ബിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റു പക്ഷെ പ്രിയ പെട്ടെന്ന് അവന്റെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു.

“ഒരു നിമിഷം ഞാൻ പറഞ്ഞ് തീർന്നില്ല.” പ്രിയ വിഷമത്തോടെ ആദിത്യനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എനി എന്താണ് നിനക്ക് ഇതിൽ കൂടുതൽ പറയാനുള്ളത്?.” ആദിത്യൻ ദേഷ്യത്തോടെ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ബാത്ടബ്ബിന്റെ മറുവശത്ത് പ്രിയയെ തറപ്പിച്ച് നോക്കി ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “എന്റെ ഇന്നത്തെ രാവിലെ മാത്രമേ എനിക്ക് തലവേദന പിടിച്ച കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടാവൂ എന്ന് ഞാൻ വിജാരിച്ചു. ശെരി നിനക്ക് പറയാനുള്ളത് മുഴുവൻ പറ.”

“ഞാൻ പറഞ്ഞ് വന്നത് നമ്മളുടെ താൽപര്യങ്ങളിൽ പല വ്യത്യാസങ്ങളും ഉണ്ട് എന്നാൽ കൂറേ കാര്യങ്ങൾ നമ്മൾ ഒരുപോലെ ആണ് ചിന്തിക്കുന്നത്.” പ്രിയ പതിയെ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “നിന്റെ കൂടെ ബന്ധപ്പെടുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ്. നിന്റെ കൂടെ കിടക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ്. നിന്റെ കൂടെ ശൃംഗരിക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ്. നിന്റെ കൂടെ വഴക്ക് കൂടുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ്. ഇതെല്ലാം തുടർന്ന് കൊണ്ട് പോകാൻ എനിക്ക് വളരെ താല്പര്യവും ഉണ്ട്.”

“നീ എന്ത് മയിരാണ് പറയുന്നത് പ്രിയ?.” ആദിത്യൻ പ്രിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് തറപ്പിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. അവന്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് അവൻ എത്ര മാത്രം വിഷമിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ അവൾക്ക് പറ്റുമായിരുന്നു. പ്രിയയെ നോക്കി തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “ഒരു നിമിഷം അപ്പോൾ നീ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് നമ്മളുടെ ലൈംഗിക ചിന്താഗതി വെത്യസ്തമായത് കൊണ്ട് നമുക്ക് പ്രേമിക്കാൻ പറ്റില്ല പിന്നെ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമുള്ള വേറെ ആരുടെ കൂടെ വേണമെങ്കിലും ബന്ധപ്പെടാം എന്നാണോ?.”

പ്രിയ ആദിത്യൻ പറഞ്ഞത് തല ആട്ടി കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു.

“പ്രേമിക്കാൻ പറ്റില്ല എന്ന് പറഞ്ഞതിന് ശേഷം നീ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് നമ്മൾ ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് എല്ലാം തുടരാൻ നിനക്ക് ഇപ്പോഴും താല്പര്യം ഉണ്ട് എന്നാണോ?.” ആദിത്യൻ പുച്ഛത്തോടെ അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ അങ്ങനെ അല്ല പറഞ്ഞത്.” പ്രിയ ആദിത്യനെ എതിർത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്നാൽ മനുഷ്യന് മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റുന്ന ഭാഷയിൽ ഒന്ന് പറഞ്ഞ് താ. എനിക്ക് നീ പറയുന്നത് മനസ്സിലാവുന്നില്ല.” ആദിത്യൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.

“ശെരി ഞാൻ പറയാം.” പ്രിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നമുക്ക് പ്രേമിച്ച് നടക്കാൻ പറ്റില്ല. നമ്മൾ പ്രേമിക്കാൻ പാടില്ല. നമുക്ക് ഇപ്പോൾ ഉള്ളത് പോലെ സന്തോഷിച്ച് ജീവിക്കാം. തമ്മിൽ സഹകരിച്ച് ജീവിക്കുന്ന കൂട്ടുകാരെ പോലെ.”

“നീ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് വെറുതെ കാമം തീർക്കാൻ തമ്മിൽ ബന്ധപ്പെടുന്ന കൂട്ടുകാരെ പോലെ എന്നാണോ?.” ആദിത്യൻ അലോസരത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഒരു രീതിയിൽ പറഞ്ഞാൽ അതെ.” പ്രിയ തല ആട്ടി കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു. “നമ്മൾ

ഇപ്പോൾ ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് തുടർന്ന് കൊണ്ട് പോകുന്നു പക്ഷെ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഒരു കെട്ടുപാടും ഇല്ല. വേറെ ആരെ വേണമെങ്കിലും ഡേറ്റിംഗ് ചെയ്യാനുള്ള അവകാശം നിനക്ക് ഉണ്ട്. നീ ആരെയും ഡേറ്റിംഗ് ചെയ്യാത്ത സമയത്ത് നമുക്ക് ഇത് പോലെ തുടരാം.” ആദിത്യനെ നോക്കി അവളുടെ ഭാഗം വിശദീകരിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു.

പ്രിയ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ദയനീയമായി അവളെ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ നോക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവൻ ഇരിക്കുന്ന ഇടത്തെ മണ്ണൊലിച്ച് പോകുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി. അവന്റെ ഇത് വരെ ഉള്ള ജീവിതത്തിൽ വേറൊരു പെണ്ണിനോടും തോന്നാത്ത ഒരു പ്രണയം തോന്നിയ ഒരു പെൺകുട്ടി ആണ് അവനോട് ഇങ്ങനെ പറയുന്നത്. ആദിത്യന് അവന്റെ ഹൃദയം അതിവേഗം ഇടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. അവൻ ഹൃദയം ഇടിക്കുന്ന ശബ്ദം അവന്റെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങി കേട്ടു.

“എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.” ആദിത്യൻ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു. “നിന്റെ ലൈംഗിക താല്പര്യങ്ങൾ ഉള്ള വീഡിയോ കാണിച്ചപ്പോൾ എന്റെ പ്രീതികരണത്തിൽ നിന്ന് നിനക്ക് ഇതൊക്കെ ആണ് മനസ്സിലായത് അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ അൽപം നീരസത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അല്ല എന്റെ തീരുമാനങ്ങൾ ശെരിയാണ് എന്ന് അത് ഒന്ന് കൂടി ഉറപ്പാക്കി എന്നെ ഉള്ളു. ലക്ഷ്മി എന്നോട് ഇതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചതും ശെരിയായിരുന്നു. ഞാൻ ഇതിൽ ഒരു തീരുമാനം എത്രയും പെട്ടെന്ന് എടുക്കണമായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് ഞാൻ ചിന്തിച്ച് ഒരു തീരുമാനത്തിൽ എത്തി. ഇത് വളരെ നല്ലൊരു തീരുമാനം ആണ്. നമുക്ക് ഇപ്പോൾ ഉള്ളത് പോലെ തുടരാനും പറ്റും ഭാവിയിൽ അത് കൊണ്ട് ഒരു പ്രേശ്നവും ഉണ്ടാവില്ല.” പ്രിയ ശാന്തമായി ഒരു പ്രതീക്ഷയോടെ ആദിത്യനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എങ്ങനെ ആണ് ഭാവിയിൽ നമ്മളുടെ ബന്ധത്തിൽ പ്രേശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാവുക?.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ശെരി ഞാൻ ഒരു ഉദാഹരണം പറയാം. നീ മിസ്സി പേരെഗ്രിമിന്റെ കൂടെ ഒരു ഡേറ്റിന് പോകുക ആണെന്ന് വിജാരിക്കുക. നിങ്ങൾക്ക് രണ്ട് പേർക്കും അത് ഇഷ്ട്ടമായി അവൾക്ക് നിന്നോട് താല്പര്യം തോന്നി നിനക്ക് അവളെയും ഇഷ്ട്ടമായി. നിനക്ക് നിന്നെ തന്നെ നിയന്ധ്രിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ എത്തി ചേർന്നു. അവളാണ് നിന്റെ ജീവിത പങ്കാളി എന്ന് നിനക്ക് തോന്നുക ആണ്. ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ പിന്നീട് എന്ത് സംഭവിക്കും?.” പ്രിയ ശാന്തമായി ചോദിച്ചു.

“ഇതെല്ലാം നമ്മൾ ഇപ്പോൾ ഉള്ളത് പോലെ ഒരു ബന്ധം തുടരുബോൾ ആണോ?.” ആദിത്യൻ അലോസരത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അതെ . . . . അവൾ നിന്റെ ജീവിത പങ്കാളി ആണെന്ന് നീ തിരിച്ചറിയുക ആണ്. അപ്പോൾ എന്ത് സംഭവിക്കും?.” പ്രിയ ശാന്തമായി ചോദിച്ചു.

“അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ നമ്മൾ ഇരുന്ന് സംസാരിച്ച് ഒരു തീരുമാനത്തിൽ എത്തും.” ആദിത്യൻ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് പിന്നെ ഈ ജീവന്റെ പാതി അല്ലെങ്കിൽ ജീവിത പങ്കാളി എന്നതിൽ ഒന്നും ഒരു വിശ്വാസവും ഇല്ല.”

“ശെരി . . . . അപ്പോൾ നമ്മൾ സംസാരിച്ചു നീ എന്നെ വേണ്ട എന്ന് വച്ചു. അത് എന്റെ ജോലിയെ ബാധിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അപ്പോൾ ഞാൻ രാജി വയ്ക്കണോ?. അതോ നീ എന്നെ പറഞ്ഞ് വിടുമോ?. ഓരോ പ്രാവശ്യവും നീ എന്നെ

കാണുമ്പോൾ നിനക്ക് എന്നെ തള്ളി പറഞ്ഞതിൽ വിഷമം തോന്നും. നിനക്ക് നിന്നോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നും.” പ്രിയ ഒന്ന് നിർത്തി ആദിത്യന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് അങ്ങനെ ഒരു പ്രേശ്നത്തിലേക്ക് കാര്യങ്ങൾ കൊണ്ട് എത്തിക്കാൻ താല്പര്യം ഉണ്ടോ. എനിക്ക് എന്തായാലും ഒരു താല്പര്യവും ഇല്ല.”

“അത് വെറും ഒരു ഊഹം മാത്രം ആണ് പ്രിയ.” ആദിത്യൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ശെരി നീ അങ്ങനെ ഒരാളെ കാണുന്നില്ല എന്ന് വയ്ക്കുക. നമ്മൾ ഒരു വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ ഇങ്ങനെ തന്നെ തുടരുക ആണ്. നിനക്ക് എന്നെ മതിയായി തുടങ്ങി. അപ്പോൾ നീ എന്നെ വേണ്ട എന്ന് വയ്‌ക്കേണ്ടി വരും. അതിന് ശേഷവും എനിക്ക് നിനക്ക് വേണ്ടി എങ്ങനെ ജോലി ചെയ്യാൻ പറ്റും?. ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞത് പോലെ തുടരുക ആണെങ്കിൽ ഇതെല്ലാം ഒഴിവാക്കാൻ പറ്റും.” പ്രിയ ഒന്ന് നിർത്തി ആദിത്യന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അങ്ങനെ തുടരുക ആണെങ്കിൽ നമുക്ക് ഒരു പ്രേശ്നങ്ങളും ഇല്ലാതെ സന്തോഷിച്ച് ജീവിക്കാൻ പറ്റും.”

“നീ പറഞ്ഞത് ഒരിക്കലും സന്തോഷം തരുന്ന ഒരു കാര്യമായി എനിക്ക് തോനുന്നില്ല പ്രിയ.” ആദിത്യൻ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.

പ്രിയ ആദിത്യനെ വിഷമത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരിയായിരിക്കാം ഞാൻ ഇത് ഒന്ന് കൂടി നന്നായി നിന്നോട് പറയേണ്ടത് ആയിരുന്നു. നമ്മുക്ക് പ്രേമിക്കാതെ വെറുതെ ഇതേ പോലെ തുടരാം എന്ന് എനിക്ക് പറയാമായിരുന്നു പക്ഷെ ഞാൻ എന്ത് കൊണ്ട് ആണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് എന്ന് നീ മനസ്സിലാക്കണം എന്ന് എനിക്ക് നിർബന്ധം ആയിരുന്നു.” പ്രിയ കുറച്ച് മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞ് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ നിന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നോട് ക്ഷെമിക്കണം ആദിത്യ. ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരു ഉദ്ദേശത്തോടെ അല്ല നിന്നോട് ഇത് പറഞ്ഞത്.”

ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്തു അവന് എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്ന് ഒരു രൂപവും കിട്ടിയില്ല. അവൻ സംസാരിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി കുറച്ച് പ്രാവശ്യം ശ്രേമിച്ചെങ്കിലും വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല. പ്രിയ അവന്റെ മറുപടി കേൾക്കാൻ ക്ഷേമയോടെ കാത്തിരുന്നു പക്ഷെ അവന്റെ മാനസിക വിഷമം കാരണം അവന്റെ വായിൽ നിന്ന് ഒരു അക്ഷരം പോലും പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല.

“നിനക്ക് ഇതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ കുറച്ച് സമയം വേണമെന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നു.” പ്രിയ ശാന്തമായി പറഞ്ഞു.

“ശെരിയാണ് എനിക്ക് കുറച്ച് സമയം വേണം. എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ദേഷ്യമാണോ സങ്കടമാണോ തോനുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല. ഞാൻ നിന്റെ മുൻപിൽ വെറുമൊരു മണ്ടനായി പോയത് പോലെ തോനുന്നു.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഒരിക്കലും ഇല്ല.” പ്രിയ പെട്ടെന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു. അവൾ കൈകൾ ആദിത്യന്റെ നേരെ വിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ അതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ച് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കുന്ന സമയം വരെ ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കാം.”

അത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ദേഷ്യത്തോടെ ഒന്ന് മുരണ്ടു. വേറെ എന്തെങ്കിലും ഒരു

സന്ദർഭം ആയിരുന്നെങ്കിൽ ആദിത്യന് അത് ഒരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നേനെ പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അത് ഒരു ശെരിയായ തീരുമാനം ആയി അവന് തോന്നിയില്ല.

ആദിത്യൻ ബാത്ടബ്ബിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് ഗൗരവത്തോടെ പ്രിയയോട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇപ്പോൾ പോയി ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കുറച്ച് സമയം എന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ ചിലവഴിക്കാൻ പോവുക ആണ്. എനിക്ക് ഇതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ കുറച്ച് സമയം വേണം.”

“ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കുമോ?.” ആദിത്യൻ ബാത്ടബ്ബിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ പോയപ്പോൾ പ്രിയ പെട്ടെന്ന് ശബ്ദം കുറച്ച് ചോദിച്ചു.

“എന്താ?.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“നിനക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞത് എല്ലാം ശാന്തമായി ചിന്തിച്ച് കൂടെ?. എനിക്ക് നിന്റെ കാമുകി ആവാൻ പറ്റില്ല എന്ന് മാത്രമേ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളു. എനിക്ക് നിന്റെ അസിസ്റ്റന്റ് ആവാനും നിന്റെ കൂട്ടുകാരി ആവാനും നിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവുന്നതും ഇഷ്ട്ടമാണ്. പിന്നെ നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടമുള്ളവരുടെ കൂടെ എല്ലാം നിനക്ക് ബന്ധം പുലർത്താം എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും. ദയവായി ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിനക്ക് അങ്ങനെ ചിന്തിച്ച് കൂടെ ആദിത്യ?.” പ്രിയ പ്രതീക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ പ്രിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവളുടെ കണ്ണുകൾ പ്രേതീക്ഷയോടെ അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ അവൻ അനുഭവിക്കുന്ന അതെ വിഷമം നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു.

ആദിത്യൻ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ശ്രെമിക്കാം പക്ഷെ എനിക്ക് ഒരു ഉറപ്പും ഇപ്പോൾ പറയാൻ പറ്റില്ല.”

പ്രിയ മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞ് ആദിത്യന്റെ കൈയ് പിടിച്ച് ഒന്ന് അമർത്തി വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് ഇതിനെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ സംസാരിക്കണം എന്ന് തോന്നിയാൽ ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും. നിനക്ക് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും എന്റെ അടുത്തേക്ക് വരാം.”

ആദിത്യൻ ബാത്ടബ്ബിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഒരു ടവ്വൽ എടുത്ത് തുടച്ചു. അവൻ ഡ്രസിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി ഒരു ജീൻസും ടീഷർട്ടും ഇട്ടതിന് ശേഷം ബാൽക്കണിയിലേക്ക് പോയി ഒരു സിഗററ്റ് എടുത്ത് കത്തിച്ചു. അവന്റെ സ്ഥിരം കസേരയിൽ ചാരി ഇരുന്ന് കൊണ്ട് കാലെടുത്ത് റയിലിങ്ങിന്റെ മുകളിലേക്ക് വച്ചു.

‘നീ എന്താണ് ഇത്രക്ക് വിഷമിച്ച് ഇരിക്കുന്നത് ആദിത്യ?.’ അവൻ സ്വയം ചോദിച്ചു. അതിന്റെ ഉത്തരവും അവന് അപ്പോൾ തന്നെ കിട്ടി പ്രിയ തന്റെ കാമുകി ആകണം എന്ന് താൻ വളരെ അധികം ആഗ്രഹിച്ച് പോയി.

ആദിത്യൻ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ പൂളിന്റെ അടുത്ത് ജോളിയും അരവിന്ദും ആദിയയും ആദിരയും നയനും നന്ദിനിയും അവനെ കൈയ് വീശി വിളിക്കുന്നത് കണ്ടു. അവൻ സിഗരറ്റ് കെടുത്തി പടികൾ ഇറങ്ങി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. കുറച്ച് നേരം ഇരുന്ന് സംസാരിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവർ എല്ലാരും കൂടി ദ്വീപിന് ചുറ്റും സ്പീഡ് ബോട്ടിൽ പന്തയം വയ്ക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

“അപ്പോൾ ഏത് നേരവും കളിച്ച് സുഖിക്കാൻ പറ്റിയ ഒരു അസിസ്റ്റന്റ് ഉള്ള ശതകോടീശ്വരൻ ആയപ്പോൾ നീ അത് കിട്ടീല്ല ഇത് കിട്ടീല്ല എന്ന് പറഞ്ഞ്

കരയുന്ന ഒരു അമുൽ ബേബി ആയി മാറിയോ?.” അവർ മൂന്ന് കൂട്ടുകാരും പെൺകുട്ടികളുടെ സ്പീഡ് ബോട്ടുമായി ദ്വീപിന് ചുറ്റും പന്തയം നടത്തുമ്പോൾ ബോട്ടിന്റെ ശബ്ദത്തിന് മുകളിൽ ഒച്ച വച്ച് കൊണ്ട് ജോളി ചോദിച്ചു. “നിന്റെ ബോളിൽ ഒരു ഇടി തന്ന് നീ ഇപ്പോഴും ഒരു ആണാണ് എന്ന് ഓർമപ്പെടുത്തേണ്ടി ഇരിക്കുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നു.” ജോലി വലത് മുഷ്ട്ടി ചുരുട്ടിപിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നീ അവൻ പറയുന്നത് കാര്യമാക്കണ്ട.” അരവിന്ദ് ജോളിയുടെ നേരെ കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ട് ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു. “നീ കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ അടുത്ത് നിന്ന് കണ്ട് ആണ് ചിന്തിക്കുന്നത്. കുറച്ച് ദൂരെ മാറി നിന്ന് സ്വസ്ഥമായി ഒന്ന് ചിന്തിച്ച് നോക്ക്.”

“നീ എന്താണ് പറഞ്ഞ് വരുന്നത്?.” ആദിത്യൻ കാര്യം മനസ്സിലാവാതെ അരവിന്ദിനോട് ചോദിച്ചു.

“കുറച്ച് പുറകിലേക്ക് മാറി നിന്ന് നിനക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത് എന്ന് ഒന്ന് ചിന്തിച്ച് നോക്കൂ.” അരവിന്ദ് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ഓഫിസിൽ വച്ച് എന്തെങ്കിലും പ്രീതിസന്ധികൾ വരുമ്പോൾ അവർ തമ്മിൽ ഉണ്ടാകാറുള്ള സംഭാഷണം ഓർമിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അരവിന്ദ് പറഞ്ഞു. “അടുത്ത ഒരു വർഷം കൊണ്ട് നീ ഈ ലോകം മുഴുവൻ ചുറ്റി കാണും. നീ ആയിരകണക്കിന് സുന്ദരികളായ പെൺകുട്ടികളെ കാണും ചിലപ്പോൾ അതിൽ രാജകുമാരിമാരും ഉണ്ടായിരിക്കും. അവർക്ക് നിന്നോട് താല്പര്യം തോന്നുക ആണെങ്കിൽ നിനക്ക് അവരുടെ കൂടെ ബന്ധപ്പെടാൻ പ്രിയ പറഞ്ഞ പോലെ പോകുക ആണെങ്കിൽ ഒരു പ്രേശ്നവും ഉണ്ടാവില്ല.”

“അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് കൊടുക്ക് ഈ മൈരനോട്.” ജോളി പകുതി ദ്വീപ് കേൾക്കാൻ പറ്റുന്ന ശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞത് നിനക്ക് ആരുടെ കൂടെ വേണമെങ്കിലും ബന്ധപ്പെടാം എന്നാണ്. നിന്റെ കൂടെ ആരും ഇല്ലാത്ത സമയത്ത് പ്രിയയുടെ കൂടെ ബന്ധപ്പെടുന്നതിൽ അവൾക്ക് ഒരു വിരോധവും ഇല്ല.” അരവിന്ദ് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അതൊന്നും എന്തായാലും ശെരിയാവാൻ പോകുന്നില്ല.” ആദിത്യൻ ദേഷ്യത്തോടെ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ ഏതെങ്കിലും പെൺകുട്ടികളുടെ കൂടെ ബന്ധപ്പെടുക ആണെങ്കിൽ അത് പ്രിയയെ വിഷമിപ്പിക്കും എന്ന് അവന് തോന്നി. പ്രിയ ആരുടെ എങ്കിലും ക്കൂടെ അടുത്ത് ഇടപഴകിയാൽ താൻ എങ്ങനെ പ്രീതികരിക്കും എന്ന് ആദിത്യന് ഒരു രൂപവും ഇല്ലായിരുന്നു.

“നീ വെറുമൊരു കൗമാരക്കാരനെ പോലെ ചിന്തിച്ചാൽ ഇതൊന്നും ശെരിയാവില്ല.” ജോളി ദേഷ്യത്തോടെ ആദിത്യനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“വളരെ അപൂർവമായേ സംഭവിക്കൂ എങ്കിലും ഈ കാര്യത്തിൽ ജോളി പറയുന്നത് ആണ് ശെരി.” അരവിന്ദ് പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. “അവൾ പറയുന്നത് അനുസരിക്ക് ആദിത്യ. നിന്റെ സ്ഥാനത്ത് ഞാൻ ആയിരുന്നെങ്കിൽ അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ സമ്മതിച്ചെനെ.”

ആദിത്യന്റെ മനസ്സിൽ പ്രിയ അവന്റെ കൂടെ കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്നത് തെളിഞ്ഞ് വന്നു. ബന്ധപ്പെടുമ്പോൾ അവൾ ഉണ്ടാകാറുള്ള ശബ്ദങ്ങൾ അവന്റെ കാതിൽ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി. ബാത്ടബ്ബിൽ ഉള്ളപ്പോൾ അവൾ കൈയ് കൊണ്ടും കാല് കൊണ്ടും വരിഞ്ഞ് മുറുകുന്നത് അവന് അപ്പോൾ നടക്കുന്നത് പോലെ അനുഭവിച്ച് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു.

“എനിക്ക് അവളെ പഴയ പോലെ തന്നെ കാണണം എന്ന് ആഗ്രഹം ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ സമ്മതിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവൾ ബാക്കി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയില്ല.”

“എന്നാൽ നീ പഴയ പോലെ പ്രിയയെ തുടർന്നും കാണണം.” അരവിന്ദ് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. “ബാക്കി ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ വരുന്ന ഇടത്ത് വച്ച് നമുക്ക് നോക്കാം ആദിത്യ.”

“എനിക്ക് പ്രിയയെ കണ്ട് വാണം അടിക്കാൻ അവളുടെ കുറച്ച് സെക്സി ഫോട്ടോ വേണം. തന്നില്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ ഞാൻ കൂടുതൽ പ്രേശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കും.” ജോളി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്തി.

“ജോളി നീ മയിര് വർത്തമാനം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ നിന്നെ ഹെലികോപ്റ്ററിൽ നിന്ന് കടലിലേക്ക് വലിച്ചെറിയും പറഞ്ഞേക്കാം.” ആദിത്യൻ ഒരു താക്കീത് എന്ന പോലെ ജോളിയോട് പറഞ്ഞു. “ഇല്ല നിനക്ക് പ്രിയയുടെ സെക്സി ഫോട്ടോ ഒരിക്കലും കിട്ടില്ല.” ആദിത്യൻ പല്ല് കടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അതെ . . . . ഇനി ഈ മാതിരി ഉള്ള മയിര് വർത്തമാനം പറയരുത്.” അരവിന്ദ് ദേഷ്യത്തോടെ ജോളിയോട് പറഞ്ഞു.

“നീ എലിസബത്തുമായി പ്രണയത്തിൽ ആണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പോൾ എന്തായി?.” ആദിത്യൻ പുച്ഛത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അതെ ഞാൻ അവളുമായി പ്രണയത്തിൽ ആണ് പക്ഷെ വാണം അടിക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് മൂഡ് ആവാൻ പുതിയ എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് വേണ്ടേ.” ജോളി തല ചൊറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“മിണ്ടാതെ ഇരിയെട മൈരൻ ജോളി.” ആദിത്യൻ വിരൽ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ജോളിയോട് ദേഷ്യത്തോടെ സംസാരിച്ചു എങ്കിലും കൂട്ടുകാരുമായി പഴയപോലെ തല്ലും പിടിച്ച് തുറന്ന് സംസാരിച്ചപ്പോൾ ആദിത്യന് കുറച്ച് ആശ്വാസം തോന്നി.

“ദേ പെൺകുട്ടികൾ നമ്മളെ തൊപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണ് ജോളി.” അരവിന്ദ് ജോളിയെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ വിചാരിച്ചു നീ ഈ സ്പീഡ് ബോട്ട് ഓടിക്കുന്നതിൽ ഒരു പുലിയാണെന്ന്.”

“മിണ്ടാതെ ഇരുന്ന് ഇപ്പോൾ കളി കണ്ടോ.” ജോളി ബോട്ട് ഓടിക്കുന്നതിൽ ഒന്ന് കൂടി ശ്രേദ്ധിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ ഇരുന്ന ഇടത്ത് നിന്ന് മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞ് സ്പീഡ് ബോട്ടിന്റെ വേഗത കൂട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവർ നമ്മളെ എന്തായാലും തൊൽപ്പിക്കില്ല.”

“ഈ മൈരനെ കൊണ്ട് ഒന്നും പറ്റില്ല.” അരവിന്ദ് ജോളിയെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

“അവൻ നമ്മളുടെ മുത്തല്ലേ.” അത് കേട്ട് ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നോക്കിക്കോ അവൻ എങ്ങനെ എങ്കിലും അവരെ തൊൽപ്പിക്കും.” ആദിത്യൻ ജോളിക്ക് ആത്മവിശ്വാസം നൽകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അവർ ആ മത്സരം അവസാനിപ്പിച്ചത്. പെൺകുട്ടികൾ അവരെ ആദ്യത്തെ മത്സരത്തിൽ തോൽപിച്ചു അത് കൊണ്ട് ജോളി വീണ്ടും ഒരു പ്രാവശ്യം കൂടി മത്സരിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ആവശ്യപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ അവസാനം നാലാമത്തെ മത്സരത്തിൽ ജോളി പെൺകുട്ടികളെ തോൽപ്പിച്ചു. മത്സരം എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് ബോട്ട് ജെട്ടിയിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചപ്പോൾ ക്ഷീണിതനായ ആദിത്യൻ ഇറങ്ങി അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് നേരെ പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

“പ്രിയ?. നീ അവിടെ ഉണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ വിളിച്ച് ചോദിച്ചു.

“ഇവിടെ അകത്ത് ഉണ്ട്.” പ്രിയ ഡ്രസിങ് റൂമിൽ നിന്ന് മറുപടി വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ ഡ്രസിങ് റൂമിലുള്ള അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. പ്രിയ അവിടെ അവന്റെ ഉടുപ്പുകൾ പെട്ടികളിൽ ആക്കി അടുക്കി വച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. “നിങ്ങളുടെ മത്സരം എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു?.” ആദിത്യനെ കണ്ടതും പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“മത്സരത്തിൽ ഞങ്ങൾ ദയനീയമായി തോറ്റു. ജോളിക്ക് സ്പീഡ് ബോട്ട് ശെരിക്ക് ഓടിക്കാൻ ഒന്നും അറിയില്ല പക്ഷെ തോറ്റത് ഞങ്ങൾ കാരണം ആണെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു.” ആദിത്യൻ ചമ്മലോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ കാരണം എന്ത് പ്രെശ്നം ആണ് ഉണ്ടായത്?.” പ്രിയ കൗതുകത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഞങ്ങൾ പ്രെശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാക്കിയില്ല ഞങ്ങളുടെ ഭാരക്കൂടുതൽ കൊണ്ട് ആണ് അവരെ തോൽപ്പിക്കാൻ പറ്റാതെ ഇരുന്നത് എന്നാണ് അവൻ പറയുന്നത്.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ട് പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ഉടുപ്പുകൾ എടുത്ത് വച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്ന പെട്ടി അടച്ച് പൂട്ടി വച്ചു. അതിന് ശേഷം അവൾ പതുക്കെ ചോദിച്ചു. “പിന്നെ നമ്മൾ സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്ന കാര്യത്തെ കുറിച്ച് നീ കൂടുതൽ ചിന്തിച്ചോ?.”

“ഞാൻ എന്റെ കൂട്ടുകാരോട് ഇതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു. അവർ എന്നെ കുറെ തെറി വിളിച്ചു. ജോളി ആണ് കൂടുതൽ തെറി വിളിച്ചത്. കാര്യങ്ങൾ ഒന്ന് കൂടി വ്യക്തതമായി ചിന്തിക്കാൻ അരവിന്ദ് എന്നോട് പറഞ്ഞു. അത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് കൂടി ചിന്തിച്ചു. എനിക്ക് നീ കൂടെ ഉള്ളത് ഇഷ്ട്ടമാണ് പ്രിയ. എനിക്ക് നിന്റെ കൂടെ സമയം ചിലവഴിക്കുന്നത് ഇഷ്ട്ടമാണ് . . . . നമ്മളുടെ . . . . ഇത് ഒരു സാധാരണ ബന്ധം പോലെ തുടരാൻ ആണ് നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടമെങ്കിൽ എനിക്ക് അതിൽ ഒരു പ്രേശ്നവും ഇല്ല. നീ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇല്ലാതെ ഇരിക്കുന്നതിലും നല്ലത് നീ എന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാവുന്നത് ആണ്.” ആദിത്യൻ അൽപ്പം ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും പ്രിയ പെട്ടിയുടെ മുകളിലൂടെ ചാടി ആദിത്യനെ

നെഞ്ചിലേക്ക് വീണ് അവനെ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. പ്രിയയുടെ ഈ പ്രവൃത്തി ഒരു നിമിഷം ആദിത്യനെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തി പിന്നെ അവൻ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച്, പുഞ്ചിരിച്ച്, അവളുടെ പുറം തഴുകി ആശ്വസിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് നിന്നു.

“ഈ ഒടുക്കത്തെ പാക്കിങ്.” പ്രിയ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ഇട്ട് ഉരച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നീ ഈ പണി തൽക്കാലത്തേക്ക് നിർത്തി വൈക്ക് പ്രിയ.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. അപ്പോഴും പ്രിയ അവനിൽ നിന്ന് അകന്ന് പോകാൻ മടിയുള്ളത് പോലെ നെഞ്ചിൽ അമർന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. ആദിത്യൻ അവളുടെ നെറുകളി ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി.

“പറ്റില്ല ഇത് എടുത്ത് കൊണ്ട് പോകാൻ സ്റ്റാഫുകൾ ഏത് നിമിഷവും ഇവിടെ എത്തും.” പ്രിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൾ ഇപ്പോഴും അവനെ എന്തോ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് പോകും എന്ന് കരുതിയ അമൂല്യമായ ഒരു നിധി തിരിച്ച് കിട്ടിയത് പോലെ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിന്ന് കൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു. “അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ നിന്നെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ കട്ടിലിലേക്ക് തള്ളി ഇട്ട് കൊണ്ട് നിന്റെ മുകളിൽ കയറിയേനെ.”

ഇത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്നാൽ നമുക്ക് അത് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് നോക്കാം.”

“കുറെ പ്രാവശ്യം ചെയ്യണം.” പ്രിയ ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി കൊഞ്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“പിന്നെ നിനക്ക് അറിയാൻ വേണ്ടി ഒരു കാര്യം കൂടി പറയാം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “നീ എനിക്ക് കാണിച്ച് തന്ന കുറെ വിഡിയോകൾ എന്റെ വികാരം ശെരിക്കും കൂട്ടിയിരുന്നു.”

“എന്തെല്ലാം ആണ് നിന്റെ വികാരം കൂട്ടിയത്?.” പ്രിയ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

“ഒരു മീറ്റിംഗിന് പോകുമ്പോളോ അല്ലെങ്കിൽ വേറെ ആരോടെങ്കിലും സംസാരിക്കുമ്പോളോ നിന്റെ കുണ്ടിയിൽ ബട്ട് പ്ലഗ് വയ്ക്കുന്ന കാര്യം എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമായി. പിന്നെ നിന്നെ ഞാൻ കളിക്കുമ്പോൾ നിന്റെ കുണ്ടിയിൽ ഒരു ഡിൽഡോ കയറ്റുന്നതും എന്നെ ശെരിക്കും മുടാക്കും.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“അത് കൊള്ളാം എനിക്കും അത് ഇഷ്ട്ടമാണ്.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഒന്ന് ആലോജിച്ചതിന് ശേഷം പ്രിയ പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് എന്നെ കളിക്കുമ്പോൾ ഉപദ്രവിക്കുന്നത് ഇഷ്ട്ടമല്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അതിൽ എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.”

“അത് എനിക്ക് ആരെയും ഉപദ്രവിക്കുന്നത് ഇഷ്ടമല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ആണ്. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ നേരെ കൈയ് പോകുന്നത് ഇഷ്ടമല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ആണ്.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അത് ശെരിയായ ഒരു കാര്യമായി തോനുന്നില്ല. നിനക്ക് അതെല്ലാം ആണ് ഇഷ്ട്ടമെന്ന് എനിക്ക്

അറിയാം.” ആദിത്യൻ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് മനസ്സിലായി ആദിത്യ . . . . അത് ഓർത്ത് നീ വിഷമിക്കണ്ട . . . . എനിക്ക് അതിൽ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല. നിനക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് എല്ലാം നിനക്ക് എന്നോട് ചെയ്യാം . . . . ഞാനും അത്‌ പോലെ നിന്നോട് സഹകരിക്കുകയും ചെയ്യും . . . . നമുക്ക് അങ്ങനെ ശെരിക്കും ഇണയെ രസിപ്പിച്ച് സുഖം കണ്ടെത്താം. എന്താ നിനക്ക് അത് സമ്മതം അല്ലെ?.” പ്രിയ മുഖം അവന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്ന് ഉയർത്തി ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ അപ്പോൾ അവളുടെ നക്ഷത്രം പോലെ തിളങ്ങി നിൽക്കുന്ന കണ്ണുകളിലെക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് സമ്മതം ആണ്. നിന്റെ കൂടെ ചിലവഴിക്കാൻ കിട്ടുന്ന സമയം എനിക്ക് വളരെ വിലപ്പെട്ടതാണ്.”

ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് ഒരു ഉൾപ്രേരണയാൽ അവൾ പോണി ടെയിൽ കെട്ടി വച്ചിരുന്ന മുടിയിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ച് ശക്തിയിൽ അവളുടെ മുഖം അവനിലേക്ക് അടുപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ ചുമന്ന് തുടുത്ത അധരങ്ങൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകളാൽ ഒപ്പിയെടുത്തു. അവൾ ആ ചുംബനത്തിൽ ഒന്ന് തരിച്ച് നിന്നതിന് ശേഷം അവൾക്കും ആ ചുംബനം ശെരിക്കും ഇഷ്ട്ടമായി എന്ന് അവളുടെ തിരിച്ച് ഉള്ള ചുംബന പ്രീതികരണത്തിലെ ആവേശത്തിൽ നിന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. ആ ചുംബനത്തിലൂടെ ആദിത്യൻ അവൾക്ക് വേണ്ടി ഹൃദത്തിനുള്ളിൽ സൂക്ഷിച്ച് വച്ചിരുന്ന സ്നേഹം മുഴുവൻ പുറത്തേക്ക് വന്നു. അവൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.”നീ ശെരിക്കും ഒരു ദേവത ആണ്.”

“നിനക്ക് എപ്പോൾ തോന്നിയാലും ഇനിയും അങ്ങനെ ചെയ്യാം ആദിത്യ.” പ്രിയ ആദിത്യനെ കാമോദീപകമായി നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്ത്?. നിന്റെ മുടിക്ക് പിടിച്ച് വലിച്ചതോ?.” ആദിത്യൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അതെ . . . .” പ്രിയ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്നെ അങ്ങനെ പിടിച്ച് നിന്റെ ഇഷ്ട്ടത്തിന് അനുസരിച്ച് എന്നെ കൊണ്ട് ഓരോന്ന് ചെയ്യിക്കുന്നത് എന്റെ വികാരം ശെരിക്കും കൂട്ടും.” പ്രിയ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“നീ ഇപ്പോൾ ശെരിക്കും മൂഡായി ഇരിക്കുവാണ് അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ കുസൃതി ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

പ്രിയ കള്ള പരിഭവം കാട്ടി കൊണ്ട് അവന്റെ കൈയ് പിടിച്ച് അവളുടെ പാന്റിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റി വച്ചതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു. “നീ തന്നെ നോക്കി പറ.”

ആദിത്യൻ അവന്റെ കൈയ് അവളുടെ ഷഡ്ഢിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റി അവളുടെ പൊക്കിൾ കുഴിയിൽ നിന്ന് പൂറിലേക്ക് വഴി കാട്ടുന്ന സ്വർണ രോമരാജികളിലൂടെ തഴുകി ഇറക്കി അവളുടെ വടിച്ച് മിനുക്കിയ പൂറിന്റെ മുകളിൽ എത്തി നിന്നു. അവളുടെ വികാരം കൊണ്ട് തുടുത്ത പൂർതടം ആകെ ആവിയെടുത്ത് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവന്റെ വിരലുകളിൽ ആ വെണ്ണ പൂറ് അവന് വേണ്ടി ചുരത്തി കൊണ്ട് ഇരുന്ന തേൻ തുള്ളികൾ പറ്റിപ്പിടിച്ചു. പ്രിയയുടെ ഹൃദയ താളത്തിന് അനുസരിച്ച് അവളുടെ പൂർദളങ്ങൾ സ്പന്ദിക്കുന്നത് അവൻ വിരലുകളിലൂടെ തൊട്ടറിഞ്ഞു.

ചൂണ്ടുവിരൽ പ്രിയയുടെ പൂർ തുളയിലേക്ക് പെട്ടെന്ന് കയറ്റി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “നീ ശെരിക്കും ഒലിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണല്ലോ ടി പെണ്ണെ.”

“ശ് . . . . ശ് . . . . ഓഹ് ആദിത്യ വിരൽ മുഴുവൻ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റി ഇളക്കി താ.” പ്രിയ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവളുടെ പൂറ് ആദിത്യന്റെ കയ്യിലേക്ക് അമർത്തി അവളുടെ അര വട്ടത്തിൽ ചുഴറ്റി കന്ത് അവന്റെ ഉള്ളം കയ്യിൽ അമർത്തി ഉരച്ചു.

ആദിത്യൻ അവളുടെ മുഖഭാവം ശ്രദ്ധിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു പ്രേത്യേക തരം തിളക്കം അപ്പോൾ കാണാമായിരുന്നു. അവളുടെ ശ്വാസ ഗതി കൂടി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. പ്രിയ അവന്റെ കൈയിൽ മുറുക്കിപ്പിടിച്ച് പൂറിലേക്ക് കൂടുതൽ അമർത്തി.

ആദിത്യൻ ആവേശത്തോടെ പ്രിയയുടെ അധരങ്ങൾ ചപ്പി വലിച്ചതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു. “ഇപ്പോൾ ഏത് നിമിഷവം ആളുകൾ ഇവിടേക്ക് വരില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ വിരലിന് പകരം കുണ്ണ നിന്റെ പൂറിൽ കയറിയേനെ.”

പ്രിയ വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ എന്നെ പ്രകോപിപ്പിക്കല്ലേ ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ മുൾ മുനയിൽ നിൽക്കുക ആണ്.”

അവൾ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ അത് ആസ്വദിച്ച് നിന്നതിന് ശേഷം അവനിൽ നിന്ന് അകന്ന് മാറി അവളുടെ പാന്റിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് അവന്റെ കൈയ് പുറത്തേക്ക് വലിച്ച് എടുത്തു.

പ്രിയ അവനെ നോക്കി ഒരു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഇപ്പോൾ എനിക്ക് എത്ര മൂഡായിട്ടുണ്ട് എന്ന് നിനക്ക് മനസ്സിലായല്ലോ?.”

അതിന് ശേഷം ആദിത്യനെ അതിശയിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയ അവന്റെ കൈയ് എടുത്ത് . . . . അവളുടെ പൂറിൽ ഇട്ട വിരൽ ചപ്പി വൃത്തിയാക്കി. “ഇങ്ങനെ ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ എന്റെ പൂറിന്റെ മണം നിന്റെ വിരലിൽ എപ്പോഴും ഉണ്ടാവും.” പ്രിയ ഒരു ചെറു നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.”നിന്റെ പൂറിന്റെ മണം എന്റെ വിരലിൽ ഉണ്ടാവുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണെങ്കിലോ?.”

പ്രിയ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തറപ്പിച്ച് നോക്കി ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അറിയാം നിനക്ക് അത് ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് പക്ഷെ അതൊക്കെ പിന്നെ മതി. ഏത് നിമിഷവും നിന്റെ പെട്ടികൾ എടുക്കാൻ ദ്വീപിലെ സ്റ്റാഫുകൾ ഇവിടെ വരും.”

പ്രിയയിൽ നിന്ന് അകന്ന് മാറി തല ആട്ടി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “സമ്മതം ദേവി.”

പ്രിയ അടുത്ത പെട്ടിയിൽ ഉടുപ്പുകൾ അടുക്കി വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദിത്യൻ അവളെ സഹായിക്കാൻ ശ്രേമിച്ചപ്പോൾ പ്രിയ അവന്റെ കയ്യിൽ തല്ലി കൊണ്ട് അവനെ അതിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിച്ചു.

ആദിത്യൻ മുഖത്ത് ഗൗരവ ഭാവം വരുത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “നീ എന്തിനാണ് എന്നെ ഇപ്പോൾ തല്ലിയത്?.”

“നീ എന്റെ പണി ചെയ്യാൻ നോക്കിയതിന്.” പ്രിയ കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. “നീ പോയി ഒരു കോക്ക്ടെയിലോ കോഫിയോ കുടിക്ക് അല്ലെങ്കിൽ ബാൽക്കണിയിൽ പോയി ഇരിക്ക്. എന്നെ നീ ഇപ്പോൾ ശല്യപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണ്.” പ്രിയ അൽപ്പം ദേഷ്യം മുഖത്ത് വരുത്തി കൊണ്ട് പരിഭവം പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് ഞാൻ ശല്യമായി തോനുന്നത് ഞാൻ അടുത്ത് നിൽക്കുമ്പോൾ നിന്റെ മനസ്സിൽ വേണ്ടാത്ത ചിന്തകൾ വരുന്നത് കൊണ്ട് ആണ്.”

പ്രിയ കൈകൾ കൂപ്പി കൊണ്ട് ആദിത്യനോട് അപേക്ഷിച്ചു. “ശല്യപ്പെടുത്താതെ ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി തരാമോ?.”

പ്രിയയുമായി ഉണ്ടായ എല്ലാ പ്രേശ്നങ്ങളും സംസാരിച്ച് ഒരു ഒത്ത്തീർപ്പിൽ ഏത്തിയത് കൊണ്ട് ആദിത്യന് പ്രേത്യേക ഉന്മേഷം തോന്നി. അവൻ സ്യൂട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ചെന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ അവന്റെ കൂട്ടുകാർ പൂളിന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്ന് പെൺകുട്ടികളോട് സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടു. ആദിത്യൻ അപ്പോൾ പൂളിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി അവന്റെ കൂട്ടുകാരുടെയും പെൺകുട്ടികളുടെയും കൂടെ തമാശകൾ പറഞ്ഞ് രസിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ഉച്ച വെയിലിന്റെ ചൂട് കൂടിയപ്പോൾ അവൻ അവരുടെ അടുത്ത് നിന്ന് എഴുനേറ്റ് പൂളിന്റെ പടികളിലേക്ക് ഇറങ്ങി ഇരുന്ന് വെള്ളത്തിലേക്ക് കാലുകൾ നീട്ടി വച്ചു. പടികളിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ഓരോന്ന് ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി.

എൽദോ എന്ന പ്രെശ്നം ഇപ്പോഴും തന്റെ തലക്ക് മുകളിൽ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും വീഴാവുന്ന രീതിയിൽ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന ഒരു വാൾ പോലെ ആണ്. എന്നാലും റോക്കി തന്റെ കൂടെ ഉള്ളതും സ്വപ്ന എൽദോയുടെ തന്ത്രങ്ങൾ ചോർത്തി കൊടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞതും ആദിത്യന് ആശ്വാസം നൽകി. തിരക്ക് കാരണം ദിവസത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗം സമയവും എൽദോയുടെ ചിന്തകൾ അവന് അകറ്റി നിർത്താൻ കഴിഞ്ഞു. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ എന്താണെന്ന് അറിയില്ല അത് പൂർവാധികം ശക്തിയോടെ ചികഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണ്.

എൽദോ ഓരോ ചുവടും വളരെ ആലോജിച്ച് ആണ് വയ്ക്കുന്നത് എന്ന് ആദിത്യന് അറിയാമായിരുന്നു. താൻ പ്രിയയോടും പെങ്ങമ്മാരോടും എല്ലാം തുറന്ന് സംസാരിക്കുന്നതിന്റെ റെക്കോർഡിങ്ങുകൾ എല്ലാം എൽദോയുടെ കയ്യിൽ ഉണ്ടെന്ന് ആദിത്യന് ഉറപ്പായിരുന്നു. താൻ സ്വപ്നയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതിന്റെ വീഡിയോയും എൽദോയുടെ കയ്യിൽ ഉണ്ടാവും. തന്നെ തറ പറ്റിക്കാനുള്ള ആവശ്യത്തിൽ അധികം തെളിവുകൾ എൽദോയുടെ കൈയ്യിൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഉണ്ട്.

തന്റെ പ്രാണനായ പ്രിയയെ വശത്താക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് എൽദോ ഓരോ തന്ത്രങ്ങൾ മെനയുന്നത് എന്ന വിവരം ആദിത്യന് അസ്വസ്ഥത ഉളവാക്കുന്നത് ആയിരുന്നു. നാളെ പ്രിയയുമായി താൻ ഈ ദ്വീപിൽ നിന്നും അയാളിൽ നിന്നും ദൂരേക്ക് പറക്കാൻ പോവുക ആണ്. എൽദോ അതിന് എന്തെങ്കിലും ഉടക്ക് വയ്ക്കുമോ?. ഇങ്ങനെ ഭ്രാന്തമായി പ്രിയയോട് അഭിനിവേശം ഉള്ള എൽദോ എന്തായാലും അവളെ ഇവിടെ നിന്ന് പോകാൻ സമ്മതിക്കില്ല. എൽദോ എന്തായിരിക്കും ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് എന്ന് ആദിത്യന് എത്ര ആലോജിച്ചിട്ടും ഒരു രൂപവും കിട്ടിയില്ല.

ഒരാളെ കുറിച്ച് രഹസ്യമായ വിവരങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നത് ഭീഷണിപ്പെടുത്തുന്നതിന്റെയോ പണം അപഹരിക്കുന്നതിന്റെയോ ആദ്യ പടിയാണ് എന്ന് ആദിത്യന് അറിയാമായിരുന്നു. അവൻ പണ്ട് റോമിൽ നടന്ന സംഭവ വികാസങ്ങളെ കുറിച്ച് ചരിത്ര പുസ്തകത്തിൽ വായിച്ചത് ഓർത്ത് എടുത്തു. എല്ലാ ഭീഷണിപ്പെടുത്തലുകൾക്കും മൂന്ന് ഭാഗങ്ങൾ ആണ് പ്രധാനമായും ഉള്ളത്. ആദ്യം രഹസ്യമായ വിവരങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നത് പിന്നെ അത് എപ്പോൾ ആണ് ഫലപ്രദമായി ഉപോയോഗിക്കേണ്ടത് എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നത് പിന്നെ ആഗ്രഹിക്കുന്ന കാര്യം അതിൽ നിന്ന് നേടിയെടുക്കുന്നത്. ഇത് വരെ എൽദോക്ക് തന്നെ കുറിച്ച് ഉള്ള രഹസ്യമായ വിവരങ്ങൾ ശേഖരിക്കാൻ സാധിച്ചു. എപ്പോൾ അത് ഉപയോഗിക്കും എന്നോ

അതിൽ നിന്ന് എന്താണ് ശെരിക്ക് അയാൾക്ക് നേടേണ്ടത് എന്നോ ആദിത്യന് ഒരു ഊഹവും കിട്ടിയില്ല.

ആദിത്യന്റെ അരികിൽ പൂളിന്റെ പടികളിൽ ഇരുന്ന ഇടത്ത് നിന്ന് തല ചെരിച്ച് അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് പ്രിയ ചോദിച്ചു. “നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത്?.”

ചിന്തകളിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്ന് അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചതിന് ശേഷം ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “നീ എപ്പോ . . . . നീ വന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല.” ആദിത്യൻ അവളെ ആകെ ഒന്ന് നോക്കി. പ്രിയ ഒരു വെള്ളി നിറത്തിൽ ഉള്ള ലെയിസ് വച്ച ബിക്കിനി ബ്രായും പാന്റിയും ആണ് ധരിച്ചിരുന്നത്. അവളെ ആ വേഷത്തിൽ കാണാൻ വെള്ളി ആഭരണങ്ങൾ കൊണ്ട് നഗ്നത മറച്ച ഒരു ദേവതയെ പോലെ ആദിത്യന് തോന്നി. വെയിലിൽ നിന്ന് കണ്ണുകൾക്ക് രക്ഷ നേടാൻ അവൾ ഒരു വെള്ളി സൺഗ്ലാസും അതിന്റെ കൂടെ ധരിച്ചിരുന്നു. ആദിത്യൻ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി കള്ളം പറയാൻ പറ്റാതെ കടലിലേക്ക് ദൃഷ്ട്ടി പായിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “വെറുതെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.”

“എന്തിനെ കുറിച്ച്?.” പ്രിയ കൗതുകത്തോടെ ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “വെറുതെ ഇവിടുത്തെ ഓരോ കാര്യങ്ങൾ ചിന്തിച്ചു.”

ആദിത്യന്റെ ഇടത് കൈയ് എടുത്ത് അവളുടെ അരയിൽ ചുറ്റി വച്ചതിന് ശേഷം ഒരു കാൽ അവന്റെ ഇടത് തുടയുടെ മുകളിലേക്ക് എടുത്ത് വച്ച് അവന്റെ ചുമലിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു. “എന്ത് പ്രെശ്നം ആയാലും അതെല്ലാം തനിയെ പതിയെ ശെരിയായിക്കോളും.”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവസാനം ജോലി തിരക്കിൽ നിന്ന് കുറച്ച് സമയം നിന്റെ തന്നെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി നിനക്ക് കണ്ടെത്താൻ സാധിച്ചതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷം ഉണ്ട്.”

ആദിത്യന് അവളോടുള്ള സ്നേഹവും കരുതലും അവന്റെ ഓരോ വാക്കുകളിലൂടെയും പ്രിയ തിരിച്ചറിയുക ആയിരുന്നു. അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് പ്രിയ ഒരു ഉൾപ്രേരണയാൾ അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി.

പ്രിയ ആദിത്യന്റെ തോളിൽ തല ചാരി വച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്റെ ഉള്ളിലെ ജോലിയോടുള്ള ആസക്തി എന്നെ ഇതിൽ നിന്ന് ഇപ്പോഴും പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ ശ്രേമിക്കുന്നുണ്ട്.” അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈയ്യിട്ട് കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ കൂടി കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു. “ഇപ്പോൾ ഒന്ന് കൂടി ശെരിയായി.”

ആദിത്യൻ അവളുടെ നെറുകയിൽ ഉമ്മ വച്ച് കൊണ്ട് ഉള്ളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു. “ശെരിയാണ് നീ ഇങ്ങനെ എന്റെ കൂടെ ഇരിക്കുന്നത് എനിക്ക് ഒരു സമാധാനം തന്നെ ആണ്.”

അവർ രണ്ട് പേരും പിന്നെ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ആ വെയിൽ കാഞ്ഞ് കൊണ്ട് കുറച്ച് നേരം ഇരുന്നു. പൂളിലെ വെള്ളത്തിന്റെ തണുപ്പിൽ ഇരുവരുടെയും ശരീര ഒട്ടി ഇരുന്നപ്പോൾ അവരുടെ ശരീരങ്ങൾ തമ്മിൽ ചൂട് പകർന്ന് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ആ നിമിഷത്തിന്റെ മാധുര്യം ആസ്വദിച്ച് കൊണ്ട് അവർ കുറച്ച് സമയം അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു. ചുറ്റും സന്തോഷിച്ച് ഒച്ച ഉണ്ടാക്കുന്ന കൂട്ടുകാരുടെ ഇടയിൽ അവർ ആ ദ്വീപിലെ അവസാനത്തെ ദിവസം മതി മറന്ന് ആസ്വദിക്കുക ആയിരുന്നു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വെറുതെ ഇരുന്ന് മടുപ്പ് തോന്നി തുടങ്ങിയ ആദിത്യൻ പ്രിയയോട് ചോദിച്ചു. “ഇതിന് ശേഷം വേറെ എന്തെല്ലാം പരിപാടികൾ ആണ് ഉള്ളത്?.”

“എട്ട് മണിക്ക് രാത്രി ഭക്ഷണം അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരനും എൽദോയും നമ്മുടെ കൂടെ ഭക്ഷണത്തിന് ഉണ്ടാവും. റോക്കിയെയും വിളിച്ചത് ആയിരുന്നു പക്ഷെ അയാൾ അതിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറി.” പ്രിയ മറുപടി പറഞ്ഞു. “മൂപ്പർക്ക് ചൊറിച്ചിൽ തീർക്കാൻ ആരെയോ കിട്ടിയിട്ട് ഉണ്ട് എന്നാണ് എനിക്ക് തോനുന്നത്.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് കുസൃതിയോടെ പറഞ്ഞു.

എൽദോയുടെ കൂടെ ആണ് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോകുന്നത് എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ മുഖ ഭാവം മാറി. തനിക്കും തന്റെ പെങ്ങമ്മാർക്കും എതിരെ കരുക്കൾ നീക്കുന്ന ഒരാളോട് ചിരിച്ച് സംസാരിക്കണം എന്ന ചിന്ത ആദിത്യനെ അലോസരപ്പെടുത്തി. സ്വപ്നയെ കൊണ്ട് പ്രിയയെ പോലെ വസ്ത്രം ധരിപ്പിച്ച് അവളെ കൊണ്ട് ഓരോ വൃത്തികേടുകൾ ചെയ്യിച്ച് അത് നോക്കി ഒരു വർഷത്തോളം സ്വയം ഭോഗം ചെയ്തവൻ ആണ് ഇത് എന്ന് കൂടി ഓർക്കുമ്പോൾ ആദിത്യന് അയാളോട് ദേഷ്യം ആയി തുടങ്ങി.

“ഭക്ഷണം എന്തായാലും വളരെ നല്ലത് ആയിരിക്കും. ഷെഫ് ഒരു ഗ്രിൽ ഒരുക്കുന്നുണ്ട് മൽസ്യമോ മാംസമോ എന്ത് പറഞ്ഞാലും നിന്റെ മുൻപിൽ തന്നെ ഗ്രിലിൽ അത് ഉണ്ടാക്കിത്തരും. മുൻപ് ഇങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോൾ എല്ലാം അതിന്റെ മണവും സ്വാതും വളരെ നല്ല ഒരു അനുഭവം ആയിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് അധികം വിഷമിച്ച് ഇരിക്കേണ്ട.” പ്രിയ പതിയെ അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വരുത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “കേട്ടിട്ട് വളരെ നല്ലത് ആണെന്ന് തോനുന്നു. ഞാൻ എന്താണ് കൂടുതൽ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് എന്ന് നിനക്ക് അറിയാമോ?.”

“എന്നെയും സ്റ്റീകും പിന്നെ കൊഞ്ചും അല്ലെ.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“കോച്ച് കള്ളി . . . .” ആദിത്യൻ ഇതും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് പ്രിയയുടെ മുട്ടിന് അടിയിൽ ഇക്കിളി ഇട്ടപ്പോൾ അവൾ അവിടെ ഇരുന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ഞെളിപിരി കൊണ്ടു.

പ്രിയ ചിരിച്ച് മറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിർത്ത് . . . . നിർത്ത് സോറി . . . .”

ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് കൈയ് പ്രിയയുടെ തുടയുടെ മുകളിൽ വച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരിയാണ് നീ എനിക്ക് ഒരു ആവേശം തന്നെ ആണ് പക്ഷെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഒരു ബർഗർ ആണ് അതിന്റെ കൂടെ കൊഞ്ച് ഗ്രിൽ ചെയ്തതും. പറ്റുമെങ്കിൽ അതിന്റെ കൂടെ കുറച്ച് ഫ്രഞ്ച് ഫ്രൈസും ഉണ്ടായാൽ നന്നായിരുന്നു.”

“ഞാൻ ഷെഫിനോട് പറയാം. നിന്നെ എപ്പോഴും തൃപ്തിപ്പെടുത്തണം എന്നാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ തല ചെരിച്ച് പ്രിയയെ പ്രേമപുരസ്സരം നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ

അതിലും കൂടുതൽ എനിക്ക് വേണ്ടി ചെയ്യുന്നുണ്ട്.” അവൾ അപ്പോൾ അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

പ്രിയ ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ കൊഞ്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ പിന്നെയും എന്നെ പുകഴ്ത്തുകയാണ്, ആദിത്യ വർമ്മ. നിന്നെ ഞാൻ മുകളിലേ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകേണ്ടി വരും എന്നാണ് എനിക്ക് തോനുന്നത്.”

“അത് നല്ലൊരു ഐഡിയ ആണ്.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്ന് എഴുനേൽക്കാൻ പോയി. പ്രിയയുടെ കൈകൾ പക്ഷെ അവനെ അവിടെ തന്നെ പിടിച്ച് ഇരുത്തി.

“നിന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ ചിലവഴിക്കാൻ നിനക്ക് ഇനി കുറച്ച് സമയം കൂടിയേ ഉള്ളു ആദിത്യ. ഉള്ള കുറച്ച് സമയം പരമാവധി അവരുടെ കൂടെ ചിലവഴിക്ക്. ഇനി ഉള്ള ദിവസങ്ങൾ നിനക്ക് വളരെ തിരക്ക് പിടിച്ചത് ആയിരിക്കും. അതും നിന്റെ തിരക്കുകളുടെ വെറും തുടക്കം മാത്രം ആയിരിക്കും.” പ്രിയ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ പ്രിയ വിഷമത്തോടെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച് കാണിച്ചു.

“കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് നമുക്ക് മുറിയിലേക്ക് പോകാം ഞാൻ ഉറപ്പ് തരുന്നു.” പ്രിയ അവന്റെ ചെവിയിൽ കടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്നാൽ എഴുന്നേൽക്ക് നമുക്ക് അവരെയും കൂട്ടി വേറെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാം ഇവിടെ വെറുതെ ഇരുന്ന് എനിക്ക് ബോറടിക്കുന്നു.”

“ശെരി വാ പോകാം.” പ്രിയ അവന്റെ കൂടെ എഴുനേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

സോഫിയയുടെ നിർദ്ദേശ പ്രകാരം അവർ എല്ലാവരും കൂടി ബീച്ചിലേക്ക് പോയി. അവിടെ കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ അവർ വെള്ളത്തിൽ പലതരത്തിൽ ഉള്ള കളികളിൽ ഏർപ്പെട്ടു. ദ്വീപിൽ നിന്ന് യോഗ്യത നേടിയ അഭ്യസികളെ കൊണ്ട് വന്ന് ജോളിയും ആദിരയും പ്രിയയും നയനും പാരാഗ്ലൈഡിങ്ങ് ചെയ്തു. ആദിത്യനും ആദിയയും നന്ദിനിയും സോഫിയയും അരവിന്തും ഓക്സിജൻ ടാങ്ക് ഉപയോഗിച്ച് സ്കൂബ ഡൈവിംഗ് ചെയ്തു.

ആദിത്യ വെള്ളത്തിന്റെ അടിയിൽ ഉള്ള കാഴ്ച്ചകൾ ശെരിക്കും കണ്ട് ആസ്വദിക്കുക ആയിരുന്നു. വായുവിന് വേണ്ടി മുകളിലേക്ക് വരേണ്ടാത്തത് കൊണ്ട് വളരെ അധികം നേരം അവൻ വെള്ളത്തിന്റെ അടിയിൽ കാലുകൾ കൊണ്ട് തുഴഞ്ഞ് ഒരു പുതിയ ലോകം കണ്ട് ആസ്വദിച്ചു. വേറെ ഒരാളുടെ വീട്ടിൽ അവർ അറിയാതെ കയറി ഓരോ മുറിയും കണ്ട് നടക്കുന്നത് പോലെ ആണ് മീനുകളുടെ അടുത്ത് കൂടി നീന്തി പോകുമ്പോൾ ആദിത്യന് തോന്നിയത്. പുതിയ അതിഥികളെ കണ്ടപ്പോൾ ഒന്ന് പകച്ച് നോക്കിയതിന് ശേഷം ആ മീനുകൾ അവരുടെ അടുത്ത് നിന്നും ദൂരേക്ക് നീന്തി പോയി.

അതിന് ശേഷം അവർ എല്ലാവരും ബീച്ചിൽ കിടന്ന് കൊണ്ട് അവരവരുടേതായ അനുഭവങ്ങൾ പങ്ക് വച്ച് കോക്ക്ടെയിലും കുടിച്ച് സമയം ചിലവഴിച്ചു. അതിന്

ശേഷം അവർ പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ച് നടന്നു. അരവിന്തും ജോളിയും നയനും നന്ദിനിയും ടെന്നീസ് കോർട്ടിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ മിക്സഡ് ഡബിൾസ് കളിയ്ക്കാൻ വേണ്ടി ടെന്നീസ് കോർട്ടിൽ കയറി. അവരുടെ ടെന്നീസ് കളി കണ്ട് ആദിത്യന് ചിരി അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ജോളി എല്ലാ ഷോട്ടുകളും നല്ല ശക്തിയിൽ കളിക്കുക ആയിരുന്നു. അരവിന്ദിന് അതിനുള്ള മറുപടി കൊടുക്കാൻ കഴിയാതെ വിഷമിക്കുക ആയിരുന്നു. അരവിന്ദ് ഉദ്ദേശിക്കുന്ന അടുത്തേക്ക് അല്ല പന്ത് തെറിച്ച് പോയി കൊണ്ട് ഇരുന്നത്. അവൻ അവിടെ നിന്ന് ഒരു കോമാളി കളി കളിക്കുന്നത് പോലെ ആണ് ആദിത്യന് തോന്നിയത്. ഒന്നും ശെരിയാവാതെ വന്നപ്പോൾ അരവിന്ദ് വെറും കോച്ച് കുട്ടികളെ പോലെ വാശിപിടിച്ച് പെരുമാറാൻ തുടങ്ങി.

ആദിത്യൻ ബാക്കി ഉള്ളവരുടെ കൂടെ തിരിച്ച് പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ഒന്ന് കുളിച്ചതിന് ശേഷം ഭക്ഷണത്തിന് ഒരു മണിക്കൂർ മുൻപേ എല്ലാവരും വീണ്ടും ഒത്ത് ചേരാം എന്ന് തീരുമാനിച്ച് അവരവരുടെ സ്യൂട്ടിലേക്ക് പോയി.

ആദിത്യൻ പ്രിയയുടെ പുറകെ അവന്റെ സ്യൂട്ട് റൂമിന്റെ ഉള്ളിൽ കയറി പ്രധാന വാതിൽ അടച്ച് ലോബിയിൽ നിന്നപ്പോൾ ബാത്റൂമിൽ നിന്ന് ശബ്ദം കേട്ട് അവിടേക്ക് പോയി. അവിടെ പ്രിയ ഷവറിന്റെ ഉള്ളിൽ പൂർണ്ണ നഗ്നയായി കുളിച്ച് കൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്ന് അവനെയും കത്ത് നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു. ആ ഷവറിൽ നിന്ന് വീഴുന്ന വെള്ള തുള്ളികൾ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ വീണ് നിലത്തേക്ക് തെറിക്കുമ്പോൾ തറയിൽ നിന്ന് വരുന്ന പ്രകാശത്തിൽ വജ്രം പോലെ വെട്ടി തിളങ്ങുക ആയിരുന്നു. ആ മുകളിൽ നിന്ന് നിലത്തേക്ക് വീഴുന്ന വജ്രങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ ഒരു രതിദേവതയെ പോലെ അവൾ ജ്വലിച്ച് നിന്ന് അവനെ കണ്ണ് കൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് മാടി വിളിച്ചു.

പ്രിയയെ അങ്ങനെ ഒരു രൂപത്തിൽ ഷവറിൽ കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യൻ അവളെ ആദ്യമായി കാണുന്നത് പോലെ നോക്കി നിന്ന് പോയി. അവന്റെ തൊണ്ട വറ്റി വരണ്ടു. അവൻ അവിടെ തന്നെ സ്തബ്ധനായി നിന്ന് അവളെ ഒന്ന് മുഴുവനായി നോക്കി വിലയിരുത്തി. അല്പം തടിച്ച ശരീര പ്രെകൃതം എന്നാൽ ആ തടിക്ക് ഒത്ത ശരീരഘടന. ഹവാർഗ്ലാസ്സ് ഫിഗർ എന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല. അവളുടെ അര ഭാഗം കുറച്ച് കൂടുതൽ പുറത്തേക്ക് തള്ളി തെറിച്ച് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. നല്ല തുടുത്ത മർകുടങ്ങൾ അതിൽ തെറിച്ച് നിൽക്കുന്ന പിങ്ക് നിറത്തിൽ ഉള്ള മുലഞെട്ടുകൾ. ആ മാർക്കുടങ്ങളിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് വരുമ്പോൾ ഒട്ടി ഉള്ളിലേക്ക് ചെറുതായിൽ കുഴിഞ്ഞ വയർ. അതിന്റെ ഒത്ത നടുക്കായി കിണർ പോലെ ഉള്ളിലേക്ക് കുഴിഞ്ഞ സുന്ദരമായ പൊക്കിൾ കുഴി. ആ പൊക്കിളിൽ നിന്ന് സ്വർണ രോമ രാജികൾ അവളുടെ പൂവിലേക്ക് വഴി കാട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വികാര മൂർച്ചയിൽ അവളുടെ പൂർ ചുണ്ടുകൾ വിടരാൻ വെമ്പുന്ന പനിനീർ മൊട്ട് പോലെ തുടുത്ത് പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. അവളുടെ തുടകൾക്ക് നല്ല വണ്ണം ഉണ്ടായിരുന്നു ശെരിക്കും വാഴപ്പിണ്ടി തുടകൾ തന്നെ. പെട്ടെന്ന് ആദിത്യൻ സ്വബോധത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് വന്നു.

പ്രിയയുടെ സൗന്ദര്യം ഓരോ ദിവസം കഴിയുമ്പോഴും കൂടി കൊണ്ട് വരിക ആണ് എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി. ആ സൗന്ദര്യ ധാമത്തെ ഇനിയും അധികം നേരം കാത്ത് നിർത്താൻ ഉള്ള ക്ഷേമ ഇല്ലാതെ അവൻ തന്റെ ഉടുപ്പുകൾ പെട്ടെന്ന് അഴിച്ച് വലിച്ചെറിഞ്ഞ് ഓടി ആ ഷവറിന്റെ ഉള്ളിൽ കയറി. അവന്റെ കുതിച്ച് ഉള്ള വരവ് കണ്ടപ്പോൾ പ്രിയ ആശ്ചര്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി നിന്നു. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഒരു ആവേശത്തോടെ അവളുടെ അധരങ്ങൾ ഒപ്പി എടുത്തു. അവളും അതെ ആവേശത്തോടെ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചുംബിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ആ അധരങ്ങൾ അടർത്താതെ പ്രിയ കൈകൾ കൊണ്ട് അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി

കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കാലിന്റെ പെരുവിരലിൽ കുത്തി ഉയർന്ന് ആ ചുംബനത്തിന്റെ ആവേശം പതുക്കെ കൂട്ടിയപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ കുണ്ണ ഉദ്ധരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ കൈകൾ പ്രിയയുടെ നിറഞ്ഞ മർകുടങ്ങൾ മൃദുവായി ഉടച്ച് കൈകൾ പുറത്തേക്ക് തഴുകി കൊണ്ട് പോയി അവളുടെ നട്ടെല്ലിന്റെ ചുഴിയിലൂടെ തലോടി കൊണ്ട് നിതംബങ്ങളിൽ എത്തി നിന്നു.

ആദിത്യൻ അവളുടെ നിതംബങ്ങളുടെ അടിയിൽ കൈകൾ അമർത്തി പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവളെ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി. പ്രിയ അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി വരിഞ്ഞിരുന്ന കൈയ്കളിൽ ബലം കൊടുത്ത് മുകളിലേക്ക് ഉയർന്ന് ഇരുകാലുകളും അകറ്റി അവന്റെ അരയിൽ ആ വലിയ തുടകൾ കൊണ്ട് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇറുക്കി അവന്റെ മേൽ പറ്റി ചേർന്ന് ഇരുന്നു.

അവൾ അങ്ങനെ ഇരുന്നപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ ഉദ്ധരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്ന കുണ്ണ അവളുടെ പൂർ ചുണ്ടുകളുടെ ഇടയിൽ ഒഴുകി കൊണ്ട് ഇരുന്ന പുർ തേനിൽ അമർന്ന് ഇരുന്ന് ആ ചെറു ചൂടിൽ വീണ്ടും ശക്തി പ്രാപിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഞാൻ പോൺ വീഡിയോകളിൽ ഈ പൊസിഷൻ കണ്ട് ഇങ്ങനെ ചെയ്യാൻ വളരെ അധികം ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് ആദിത്യ.” പ്രിയ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ നിന്ന് ചുണ്ട് വേർപെടുത്തി ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ നൽകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പ്രിയ അവന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് പതിയെ അകന്ന് ഒന്ന് ഉയർന്ന് ആദിത്യന്റെ കുണ്ണയുടെ തലപ്പ് കന്തിന് മുകളിൽ വരുന്ന രീതിയിൽ അമർത്തി വച്ച് അവന്റെ കുണ്ണയിലേക്ക് പുർ അമർത്തി ഉരച്ച് കൊണ്ട് താഴേക്ക് ഇരുന്നു. ചെറുതായിൽ ബാലൻസ് പോകുന്നത് പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ അവളെയും താങ്ങി കൊണ്ട് ചുമരിലേക്ക് ചാരി അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് അമർന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിൽ ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി. അവൻ കൈകൾ അവളുടെ മിനുസവം പതുപതുത്തതും ആയ തുടകളുടെ അടിയിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവളെ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി ബാലൻസ് ശെരിയാക്കി അവളുടെ പുർ ചുണ്ടുകളിൽ വീണ്ടും കുണ്ണ അമർത്തി ഉരച്ചു.

ആദിത്യനും ഇത് പോലെ ഉള്ള ഒരു പൊസിഷൻ പോൺ വീഡിയോ കളിൽ മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളു എങ്കിലും ഇപ്പോൾ താൻ വ്യായാമത്തിലൂടെ നേടിയ കായിക ബലം കൊണ്ട് ഈ പൊസിഷനും അവന് വളരെ എളുപ്പമായി തോന്നി. അവൻ വീണ്ടും പ്രിയയെ കൈകൾ കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി ശക്തിയിൽ അവളുടെ പുർ കുണ്ണയിലേക്ക് അമർത്തി ഉരച്ചു.

കന്തിൽ കുണ്ണ ശക്തമായി ഉരഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ മുഖ ഭാവം മാറി അവിടെ അനിർവചനീയമായ ഒരു ആനന്ദം പൊട്ടി വിരിയുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു. പ്രിയ അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി വിരിഞ്ഞ ഒരു കൈയ് താഴേക്ക് എടുത്ത് അവന്റെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ച് അൽപ്പം ഉയർന്ന് പുർ തുളയിലേക്ക് വച്ച് ഉരച്ച് കൊണ്ട് അതിലേക്ക് ശക്തമായി അമർന്ന് ഇരുന്നു. അവരുടെ രണ്ട് പേരുടെയും വായിൽ നിന്ന് ഒരേ സമയം ഒരു ശീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെട്ടു. അവന്റെ കുണ്ണ ഒരു മായവും ഇല്ലാതെ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് മുഴുവനായി തുളച്ച് കയറി ഇരുന്നു.

പ്രിയ വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചതിന് ശേഷം അവന്റെ കഴുത്തിൽ പതിയെ കടിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഓഹ് . . . . ആദിത്യ നല്ല സുഖമുള്ള വേദന . . . . നിന്റെ കുണ്ണയുടെ വലുപ്പം വീണ്ടും കൂടിയോ?.”

അവളുടെ പ്രവൃത്തി ആസ്വദിച്ച് ആദിത്യൻ ആവേശത്തോടെ അവളുടെ

നിതംബങ്ങൾ താങ്ങി പിടിച്ചിരുന്ന കൈകളിൽ ശക്തി കൊടുത്ത് അവളെ ശരീരത്തിലേക്ക് വരിഞ്ഞ് മുറുക്കിപ്പിടിച്ചു. പ്രിയയെ അങ്ങനെ ഇറുക്കി അണച്ച് പിടിച്ച് നിൽകുമ്പോൾ അവന് തന്റെ ശക്തി പതിയെ പതിയെ വർധിക്കുന്നതായി തോന്നി. അവന്റെ കൈയ്കളിൽ ഉള്ള അവളുടെ ശരീര ഭാരം കുറഞ്ഞ് കുറഞ്ഞ് വന്ന് അവൾക്ക് വെറും ഒരു കളി പാവയുടെ ഭാരമായി മാറിയത് പോലെ അവന് തോന്നി. അവളെ ശെരിക്കും കളിച്ച് തൃപ്തിപ്പെടുത്തണം എന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. ഒരു ദേവതയെ പോലെ ജ്വലിച്ച് തന്റെ അരയിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്ന പ്രിയയെ അവൻ പ്രേമപുരസരം നോക്കി. അവരുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ ഇടഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ മുഖത്തെ ഭാവപ്പകർച്ച കണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു . . . . പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി.

ആദിത്യ കുണ്ണ പതിയെ അവളുടെ പൂറിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ഊരി എടുത്ത് തന്റെ അര പതിയെ മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ കുണ്ണ ഒരേ താളത്തിൽ പ്രിയയുടെ പൂറിലേക്ക് കൂടുതൽ കയറി ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. ഓരോ കയറ്റത്തിലും വളരെ പതിയെ അവൻ കുറച്ച് കൂടുതൽ കുണ്ണ കയറ്റി കൊണ്ട് മുഴുവൻ കുണ്ണയും അവളുടെ പൂറിലേക്ക് കയറ്റി അമർത്തി വച്ച് ഉരച്ചു. പിന്നീട് കുണ്ണയുടെ തല മാത്രം ഉള്ളിൽ നിന്ന് പുറത്ത് വരാതെ അവളുടെ പൂറിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് എടുത്ത് അവൻ അവളെ ശക്ത്തമായി കളിക്കാൻ തുടങ്ങി.

പ്രിയ ഒരു ദീർഘ ശീൽക്കാരം പുറപ്പെടുവിച്ച് കൊണ്ട് അവനെ ചുംബിക്കാനായി മുൻപോട്ട് ആയാൻ നോക്കി പക്ഷെ അവന്റെ കളിയുടെ ശക്തിയിൽ അവൾക്ക് അതിന് സാധിച്ചില്ല. അവൾ അവന്റെ കൈയ്കളിൽ കിടന്ന് സുഗിച്ച് അവ്യക്തമായ ശബ്ദങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവൾ ആദിത്യന്റെ കുണ്ണയിൽ കോർത്ത് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ താണ്ഡനങ്ങൾ ആസ്വദിച്ച് സുഗിച്ച് അര അവന്റെ താളത്തിന് ഒത്ത് ഉയർത്തി താഴ്ത്തി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അപ്പോഴും അവളുടെ പൂറിന്റെ ആഴങ്ങൾ തേടി അവന്റെ കുണ്ണ നിർത്താതെ കയറി ഇറങ്ങി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. ആദിത്യന്റെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് ചുരുങ്ങിയപ്പോൾ പ്രിയ കണ്ണ് മിഴിച്ച് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി.

ആദിത്യൻ അവളെ കൈകളിൽ താങ്ങി ചുമരിൽ നിന്ന് മാറി ഷവറിന്റെ നടുക്ക് ചെന്ന് നിന്നു. ഷവറിൽ നിന്ന് ഉള്ള ചെറു ചൂട് വെള്ളം ഒരു മഴ പെയ്യുന്നത് പോലെ അവരെ കുളിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവൻ ഷവറിന്റെ നടുക്ക് നിന്ന് അവളെ വീണ്ടും പതിയെ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ച് നേരം അങ്ങനെ അടിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ പതിയെ വേഗത കൂട്ടാൻ തുടങ്ങി. അവൻ കൈകൾ കൊണ്ട് അവളെ ഉയർത്തി താഴേക്ക് കൊണ്ട് വരുമ്പോൾ അര മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി അവളെ ശക്തമായി തന്നെ അവൾ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന രീതിയിൽ ചെറുതായി വേദനിപ്പിച്ച് ഭോഗിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

“ഓഹ് . . . . എന്റെ ദൈവമേ . . . . എന്തൊരു സുഖം.” ആദിത്യന്റെ കുണ്ണയിലേക്ക് അമർന്ന് വീഴുമ്പോൾ പ്രിയ ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. അവൾ സുഖത്താൽ അവർ രണ്ട് പേരും മാത്രം ഉള്ള ഒരു ലോകത്ത് പാറി പറന്ന് നടന്ന് ആസ്വദിക്കുക ആയിരുന്നു.

ആദിത്യന് അവളെ അങ്ങനെ കൈയ്യിൽ താങ്ങി കളിക്കുമ്പോൾ പണ്ട് ബാംഗളൂരിൽ പാലസ് ഗ്രൗണ്ടിൽ ഒരു റോക്ക് കോൺസെർട്ടിന് പോയപ്പോൾ അവിടെ വിദേശികൾ ഒരു റോക്ക് മ്യൂസിക്കിന് അനുസരിച്ച് ഇത് പോലെ അവിടെ നിന്ന് ഡാൻസ് കളിച്ചത് ഓർമ്മ വന്നു. അവൻ ആ പാട്ടിന്റെ താളത്തിൽ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് കുണ്ണ കയറ്റി ഇറക്കാൻ തുടങ്ങി. ആ പാട്ടിന്റെ താളം മുറുകി വരുന്നത് അനുസരിച്ച് അവൻ പ്രിയയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് ശക്തമായി കുണ്ണ അടിച്ച് കയറ്റാൻ തുടങ്ങി. ആ ബാത്‌റൂമിൽ ആകെ അവരുടെ അരകൾ കൂട്ടി ഇടിക്കുന്നതിന്റെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി കേട്ടു.

ആദിത്യൻ അവന്റെ തലയിൽ ഓടികൊണ്ട് ഇരുന്ന പാട്ടിന്റെ താളം മുറുകുന്നതിന് അനുസരിച്ച് പ്രിയയെ അതി ശക്തമായി ഭോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി. പ്രിയ അവ്യക്തമായി എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പി കൊണ്ട് തല പുറകിലേക്ക് ചെരിച്ച് മറ്റൊരു ലോകത്തിൽ മേഘങ്ങളെ പോലെ ഒഴുകി നടക്കുക ആയിരുന്നു. അവൾ ഇങ്ങനെ ഒരു സുഖം ജീവിതത്തിൽ ഇതിന് മുൻപ് അനുഭവിച്ചിരുന്നില്ല. അവൾ എല്ലാം മറന്ന് അവന്റെ താളത്തിന് അനുസരിച്ച് അര ഇളക്കി ആ കളിയിൽ അത്യാവേശത്തോടെ പങ്ക് ചേർന്ന് ആദിത്യനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

“ആദിത്യ . . . . അങ്ങനെ ശക്തത്തിൽ കളിക്ക് . . . . എനിക്ക് ഇപ്പോൾ വരും.” പ്രിയ സുഖത്തിൽ വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് അവന്റെ കുണ്ണയിൽ അവളെ കൊണ്ട് കഴിയാവുന്ന രീതിയിൽ പൊതിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

പ്രിയയുടെ വായിൽ നിന്ന് “ഉഹ് . . . . ആ . . . . ഉയ് . . . . ആ” എന്ന ശബ്ദം വന്ന് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ആദിത്യൻ ഒരു തളർച്ചയും ഇല്ലാതെ അവളെ അതി ശക്തമായി കളിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. പ്രിയ കടലിന്റെ ഓളങ്ങളിൽ കഴുത്ത് വരെ മുങ്ങി കിടന്ന് ആടുന്നത് പോലെ അവന്റെ കുണ്ണയിൽ വായുവിൽ പൊങ്ങി താഴ്ന്ന് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“ആദിത്യ . . . . ” പ്രിയ ഒരു ശീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ച് കൊണ്ട് അവനെ ഉറക്കെ നീട്ടി വിളിച്ചു.

അവൻ പ്രിയയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് പ്രേമപൂർവം നോക്കി. അവന്റെ ശരീരത്തിലെ പേശികൾ എല്ലാം മുറുകി പുറത്തേക്ക് തെറിച്ച് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. തന്റേത് പോലെ അവൾക്കും ഇത് ഒരു പുതിയ അനുഭവം ആണെന്നത് ആദിത്യന് കൂടുതൽ ഉന്മേഷം നൽകി. അവന്റെ കൈയ്കളിലെയും കാലുകളിലെയും വയറിലെയും പേശികൾ അവളുടെ ഭാരം താങ്ങുന്നതിന് അനുസരിച്ച് മുറുകി തുടുത്ത് നിന്നു. കഴിഞ്ഞ ഒരു ആഴ്ച്ചയിലെ വ്യായാമം കൊണ്ട് ഉള്ള ഗുണം ആദിത്യൻ ഇപ്പോൾ ആണ് ശെരിക്കും അറിയുന്നത്. അത് അവനെ അതി ശക്തനാക്കി മാറ്റിയിരുന്നു.

ഈ സമയം അവന്റെ കൈകളിൽ വെറും ഒരു പാവക്കുട്ടിയായി മാറുക എന്ന് അല്ലാതെ പ്രിയയ്ക്ക് മറ്റൊന്നും ചെയ്യാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

അവന്റെ തലയിൽ മൂളികൊണ്ട് ഇരുന്ന ആ പാട്ടിന്റെ താളത്തിൽ ആദിത്യൻ ഒരു മയവും ഇല്ലാതെ അവളെ ബോഗിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. കുണ്ണ പൂറ്റിലേക്ക് അതി ശക്തമായി അടിച്ച് കയറുമ്പോൾ ഉള്ള ചെറു വേദന ആസ്വദിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയ സുഖം ശീൽക്കാരങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിച്ചു. പ്രിയയുടെ പൂറിലെ പേശികൾ അവന്റെ കുണ്ണയെ വരിഞ്ഞ് മുറുകി. അവൾ ഒരു ദീർഘ ശീൽക്കാരം പുറപ്പെടുവിച്ച് കൊണ്ട് വെട്ടി വിറച്ചു. ആദിത്യന് അവന്റെ അടി നാഭിയിലും കുണ്ണയിലും ബോളുകളിലും തുടകളിലും അവളുടെ പൂർ തേൻ ചീറ്റി തിരിക്കുന്നത് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു.

അവന്റെ കൈകളിൽ തളർന്ന് ഇരുന്ന് ആ രതി മൂർച്ചയുടെ ആലസ്യം പ്രിയ ആസ്വദിച്ച് വിറച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോഴും ആദിത്യൻ തലയിൽ മൂളികൊണ്ട് ഇരുന്ന പാട്ടിന്റെ താളത്തിൽ അവന്റെ അര ശക്തിയിൽ മുൻപിലേക്ക് തള്ളി. രതി മൂർച്ഛയിൽ വെട്ടി വിറച്ചപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ കുണ്ണ പ്രിയയുടെ പൂറിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് തെറിച്ച് പോയിരുന്നു. ആദിത്യൻ ശക്തിയിൽ അര മുൻപിലേക്ക് തള്ളിയപ്പോൾ അവന്റെ കുണ്ണ ഒരു മയവും ഇല്ലാതെ അവളുടെ കുണ്ടി

തുളയിലേക്ക് തുളച്ച് കയറിപ്പോയി.

ആദിത്യനും പ്രിയയും വേദന കൊണ്ട് ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ പോയി. അവൻ കുറച്ച് നേരം അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ കുണ്ണ കോർത്ത് പ്രിയയെ അങ്ങനെ തന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് നിന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ പതുക്കെ അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ കുണ്ണ കയറ്റി ഇറക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ കുണ്ടി തുള അവന്റെ താണ്ഡനങ്ങൾ ഏറ്റുവാങ്ങി പതിയെ അയയാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ കുണ്ടി തുള അയഞ്ഞു എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ അടിയുടെ ശക്തിയും വേഗതയും കൂട്ടി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ കഴുത്തിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്ന അവളുടെ കൈകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി ആ വിറയൽ അവളുടെ ശരീരം ആകമാനം പടർന്ന് കയറി. ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ പ്രിയക്ക് രണ്ടാമതും വെടി പൊട്ടി. അവൾ ആദിത്യന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കുഴഞ്ഞ് വീണ് കിടന്നു.

ആദിത്യൻ ഇതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ തന്റെ ചെവിയിൽ കേൾക്കുന്ന പാട്ടിന്റെ താളത്തിന് അനുസരിച്ച് അവളെ കളിച്ച് സുഖിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ ബോളുകൾ ചുരുങ്ങി വരുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു. പാട്ടിന്റെ അവസാനം ഡ്രമ്മിൽ ശക്തമായി കൊട്ടുന്നതിന്റെ താളം മനസ്സിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ആദിത്യൻ പ്രിയയുടെ കുണ്ടിയിലേക്ക് കുണ്ണ മുഴുവനായി ഊരി അടിച്ച് കയറ്റി. ഡ്രമ്മിലെ ഓരോ കോട്ടിനും കുണ്ണ ഊരി അവളുടെ കുണ്ടി തുളയിലേക്ക് അടിച്ച് കയറ്റി. അവൻ അരഭാഗം അവളുടെ അരയിലേക്ക് അമർത്തി വച്ച് ഉരച്ച് കൊണ്ട് നിന്നു. പ്രിയയുടെ കുണ്ടിതുളയിലെ പേശികൾ വലിഞ്ഞ് മുറുകി അവന്റെ കുണ്ണയെ ഞെക്കി പിഴിഞ്ഞു.

ആദിത്യന്റെ കുണ്ണയിൽ നിന്ന് പാൽ തുള്ളികൾ വെടി ഉണ്ട കണക്കെ പ്രിയയുടെ കുണ്ടി തുളയുടെ അടിത്തട്ടുകളിലേക്ക് തെറിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവൻ കുണ്ണ പുറത്തേക്ക് എടുത്ത് വീണ്ടും അവളുടെ കുണ്ടിയിലേക്ക് അടിച്ച് കയറ്റി. വീണ്ടും രണ്ട് പാൽ തുള്ളികൾ തെറിച്ചപ്പോൾ അവൻ കുണ്ണ പിന്നെയും പുറത്തേക്ക് എടുത്ത് വീണ്ടും അടിച്ച് കയറ്റി. അവന്റെ കുണ്ണയിൽ നിന്നുള്ള പാൽ തുള്ളികൾ തീരുന്നത് വരെ അവൻ അവളുടെ കുണ്ടിതുളയിലേക്ക് കുണ്ണ അമർത്തി വച്ച് ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് നിന്നു.

ഇപ്പോൾ അവന്റെ ചെവിയിൽ കേട്ട് കൊണ്ട് ഇരുന്ന പാട്ട് അവസാനിച്ചിരുന്നു. പ്രിയ അവന്റെ കൈയ്കളിൽ കിതച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് അവന് ഇപ്പോൾ കേൾക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ആദിത്യന്റെ കുണ്ണയിൽ നിന്ന് ഉള്ള മൂന്നാമത്തെ പാൽ തുള്ളി തെറിച്ചപ്പോൾ മൂന്നാമതും പ്രിയയുടെ പൂർ പൊട്ടി ഒലിച്ചിരുന്നു. അവൾ ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ കൈയ്കളിൽ രതിമൂർച്ഛയുടെ ആലസ്യത്തിൽ വിറച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“ആദിത്യ . . . .” പ്രിയ കിതച്ച് കൊണ്ട് കാതരമായി വിളിച്ചു. അവനെ ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് ഇന്ന് എന്താ പറ്റിയത് . . . . ഞാൻ . . . . ഞാൻ ഇത് പോലെ സുഗിച്ചിട്ടില്ല . . . . കളിക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങനെയും ഒരു സുഖം ഉണ്ടാവും എന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ആണ് മനസ്സിലായത്.”

അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ആണ് ആദിത്യൻ അവന്റെ സുഖ സുഷുപ്തിയിൽ നിന്ന് തിരിച്ച് വന്നത്. അവൻ അപ്പോൾ കിതച്ച് കൊണ്ട് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. ഇപ്പോഴും അവന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ കുണ്ടി തുളയുടെ ഉള്ളിൽ ശക്തി പ്രാപിച്ച് സ്പന്ദിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവൾ പറയുന്നത് കേട്ട് ആദിത്യൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവളുടെ നെറുകയിൽ ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി.

പ്രിയ അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി വരിഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവന്റെ മുഖത്ത് മുഴുവൻ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു. ആദിത്യൻ അവളുടെ അരയിൽ പിടിച്ച് അവളെ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി. അവന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ കുണ്ടി തുളയിൽ നിന്ന് ഒരു ശബ്ദത്തോടെ പുറത്തേക്ക് വന്ന് ആടി കൊണ്ട് നിന്നു. അവൻ പ്രിയയെ പതിയെ താഴേ തറയിലേക്ക് നിർത്തി.

“ഹമ്മോ . . . .” കാലുകൾ ഇടറിയപ്പോൾ ഒരു താങ്ങിനായി അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് കൊണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു. ഒന്ന് ശെരിക്ക് നേരെ നിൽക്കാൻ അവൾക്ക് കുറച്ച് സമയം തന്നെ വേണ്ടി വന്നു.

“എന്റെ ദൈവമേ . . . . എന്തായിരുന്നു അത് ആദിത്യ?.” ആദിത്യന്റെ നെഞ്ചിൽ ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് മൂടി പ്രിയ ചോദിച്ചു.

അവൾ ഇപ്പോഴും വിറച്ച് കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യൻ ആവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു. “നിനക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ പ്രിയ?.”

ആദിത്യൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി വിലയിരുത്തി. അവളുടെ കവിളുകൾ ചുവന്ന് തുടുത്തിരുന്നു. അവളുടെ വെളുത്ത ശരീരം ആകെ ഇപ്പോൾ ഒരു പിങ്ക് നിറത്തിൽ തുടുത്ത് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. ആദിത്യൻ അവളെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് പ്രിയ ചെറു നാണത്തോടെ ആദിത്യന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് കാൽ കുത്തി ഉയർന്ന് അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി.

“നീ എന്നെ എന്താണ് ചെയ്തത് ആദിത്യ. ഞാൻ . . . . ഞാൻ സുഗാധിക്യത്താൽ സ്വർഗത്തിൽ പോയി എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്.” പ്രിയ തളർച്ചയോടെ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അന്നേരം എന്താണ് പറ്റിയത് എന്ന് എനിക്ക് ശെരിക്ക് അറിയില്ല പ്രിയ. എനിക്ക് കഴിയാവുന്ന അത്രയും സുഖം നിനക്ക് നൽകണം എന്ന് മാത്രമാണ് എനിക്ക് അപ്പോൾ തോന്നിയത്.” ആദിത്യൻ അവളുടെ നെറുകയിൽ ചുംബിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പ്രിയ കാലുകൾ കുത്തി പൊങ്ങി അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ വീണ്ടും ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി. അവൾക്ക് ലഭിച്ച സുഖത്തിന്റെ നന്ദി സൂചകമായി അത് ആദിത്യന് തോന്നി. അവൻ അവളുടെ നാണം കൊണ്ട് കൂമ്പിയ മുഖത്ത് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“നീ എന്നെ സുഗിപ്പിച്ചതിന്റെ നന്ദി കാണിക്കാൻ ഞാൻ പുതിയ എന്തെങ്കിലും വഴി കണ്ടെത്തേണ്ടി വരും എന്നാണ് എനിക്ക് തോനുന്നത്.” പ്രിയ ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ അവനോട് പറഞ്ഞു.

“നീ നീആയി തന്നെ ഇരുന്നാൽ മതി. അതിലും വലിയ നന്ദി പ്രകടനം ഒന്നും എനിക്ക് വേണ്ടാ പ്രിയ.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി നൽകി.

“നീ എപ്പോഴും എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനായി പുകഴ്ത്തി പറയും.” പ്രിയ അവന്റെ കവിളിൽ ചുംബിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യനും പ്രിയയും കുളിച്ചതിന് ശേഷം ഒരുങ്ങി ഒരു ഏഴരയോടെ ബാക്കി എല്ലാവരെയും കാണാനായി താഴേക്ക് പോയി. അവിടെ എല്ലാവരും കഥകൾ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഇരുന്നും തമാശകൾ പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചും ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് വരെ ഉള്ള സമയം തള്ളിനീക്കി.

എട്ടുമണിക്ക് കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ മുൻപേ ഷെഫും കുറച്ച് സപ്ലയറുകളും അടുക്കള ജോലിക്കാരും അവിടേക്ക് വന്നു. അവർ എല്ലാവരും ചേർന്ന് ഒരു മേശയുടെ മുകളിൽ ഭക്ഷണ പദാർത്തങ്ങൾ നിരത്തി വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഷെഫ് അവിടെ ഒരു ഗ്രിൽ ഒരുക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദിത്യൻ മുൻപേ പറഞ്ഞത് പോലെ അവന് ബർഗറും ഗ്രില്ലിൽ ഇട്ട് ചുട്ടെടുത്ത പ്രേത്യേകതരം മസാല പുരട്ടിയ കൊഞ്ചും അവന്റെ മുൻപിൽ നിന്ന് തന്നെ ഉണ്ടാക്കി ഷെഫ് ഒരു പ്ലേറ്റിൽ കൊണ്ട് വച്ചു. ബാക്കി ഉള്ളവർ ഗ്രിൽ ചെയ്ത ബീഫും ചിക്കനും മത്സ്യവും പറഞ്ഞു.

പ്രിയ പറഞ്ഞത് ശെരിയായിരുന്നു. ഷെഫിന്റെ സ്പെഷ്യൽ മസാല പുരട്ടി മീനും ഇറച്ചിയും ഗ്രില്ലിൽ വയ്ക്കുമ്പോൾ വരുന്ന മണം ആരുടെ വായിലും കപ്പൽ ഓടിക്കാനുള്ള അത്രയും വെള്ളം നിറക്കുന്ന തരത്തിൽ ഉള്ളത് ആയിരുന്നു. ഗ്രിൽ ചെയ്ത ഇറച്ചിയുടെ കൂടെ സലാഡുകളും സൈഡ് ഡിഷുകളും നിരത്തിയ പ്ലേറ്റുകൾ സപ്ലയർമാർ മേശയുടെ മുകളിൽ കൊണ്ട് പോയി വച്ചു.

അവർ ഓരോരുത്തരായി ഭക്ഷണം നിരത്തി വച്ച മേശയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി ഒരു പ്ലേറ്റിൽ അവരവർക്ക് വേണ്ട ഭക്ഷണ പദാർത്ഥങ്ങൾ എടുത്ത് തിരിച്ച് പ്രധാന മേശയുടെ ചുറ്റും വന്ന് ഇരുന്നു.

എൽദോയുടെ കൂടെ ഇരുന്ന് കുടിച്ച് കൊണ്ട് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് ആദിത്യനിൽ അസ്വസ്ഥത ഉളവാക്കി. അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ എല്ലാം ആദിത്യന് കഷ്ട്ടപ്പെട്ട് ചിരിക്കേണ്ടതായി വന്നു. അതിൽ ആദിത്യന് സ്വയം അവനോട് തന്നെ പുച്ഛം തോന്നി. ഒരു ഉൾവിളി തോന്നിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ എല്ലാവരെയും കൂടുതൽ കുടിപ്പിക്കുന്നതിൽ ഉത്സാഹം കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി. എൽദോ കൂടുതൽ കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ റോക്കിക്ക് അവനെ കീഴടക്കുന്നതിൽ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി. റോക്കിയുടെ കൂടെ താൻ കൂടി ഉണ്ടാകും എങ്കിൽ എൽദോ ഒരു പ്രേശ്നമേ അല്ലാതെ ആയി തീരും.

ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിന് ശേഷം ആദിത്യൻ ഒരു സിഗററ്റ് വലിക്കുന്നതിനായി പുറത്തേക്ക് പോയി. സിഗററ്റ് വലിച്ച് കൊണ്ട് നിന്നപ്പോൾ ഒരു വെയ്റ്റർ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി കോഫിയോ എന്തെങ്കിലും ഡ്രിങ്ക്‌സോ വേണോ എന്ന് ചോദിച്ചു. ആദിത്യൻ വേണ്ടാ എന്ന് തല ആട്ടി കൊണ്ട് അയാളോട് പറഞ്ഞു. എനി മുതൽ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ഡ്രിങ്ക്സ് ചോദിച്ചാൽ എനിക്ക് വെറും പെപ്സി മാത്രം തന്നാൽ മതി. നാളെ രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ ഹാങ്ങോവർ ഒഴുവാക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് എന്ന് ഒരു കാരണവും പറഞ്ഞു.

“സാർ പറയുന്നത് പോലെ ചെയ്യാം.” വെയ്റ്റർ തല ആട്ടി കൊണ്ട് ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

അതിന് ശേഷം ആദിത്യൻ അകത്തേക്ക് പോയി എല്ലാവരുടെയും കൂടെ കൂടി അവിടെ ഓളം ഉണ്ടാക്കി ഒരു പാർട്ടി മൂഡ് സൃഷ്ട്ടിച്ച് എടുത്തു. ആര് കൂടുതൽ പെഗ് അടിക്കും എന്ന കളികളും. തീരുന്നതിന് അനുസരിച്ച് എല്ലാവരുടെയും ഗ്ലാസ്സുകൾ നിറക്കാൻ വെയിറ്ററോട് നിർദേശിക്കുകയും ചെയ്തു. കൂടെ അവന്റെ ഗ്ലാസിൽ ഡ്രിങ്ക്സിന് പകരം പെപ്സിയും വെയിറ്റർ നിറച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

കുറച്ച് നേരത്തിന് ശേഷം എൽദോ ബാത്‌റൂമിൽ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റു. ആദിത്യൻ ഒന്ന് ആലോജിച്ചതിന് ശേഷം അയാളുടെ പുറകെ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി. അവർ അടുത്ത് അടുത്ത് നിന്ന് മൂത്രം ഒഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദിത്യൻ കുടിച്ച് ഓവറായത് പോലെ അഭിനയിച്ച് നാക്ക് കുഴച്ച് കൊണ്ട് എൽദോയോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“അപ്പോൾ ഞാൻ അലൊഴിക്കുക ആയിരുന്നു.” ആദിത്യൻ നാക്ക് കുഴച്ച് കൊണ്ട്

എൽദോയോട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “ഞങ്ങൾ പോയതിന് ശേഷം നിങ്ങൾ ഈ ദ്വീപിൽ പുതിയ കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ കൂടി പണിയാൻ ഉണ്ട്.” എൽദോക്ക് ഒരു സംശയവും വരാത്ത രീതിയിൽ ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ പുതിയ എന്താണ് പണിയേണ്ടത് മാസ്റ്റർ ആദിത്യ?.” എൽദോ ആദിത്യന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

എൽദോയുടെ കണ്ണുകൾ കൂടുതൽ കുടിച്ചത് കാരണം കുറുകി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യന് സന്തോഷം തോന്നി. അത് മുഖത്ത് കാണിക്കാതെ ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “നമുക്ക് ഇവിടെ ഒരു സേഫ് ഹൌസ് ഇല്ലല്ലോ. അത് കൊണ്ട് നിങ്ങൾ പുതിയ ഒരെണ്ണം എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇവിടെ പണിയണം.” ആദിത്യൻ എൽദോയെ നോക്കി ഒരു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് ലക്ക് കേട്ടത് പോലെ ആടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് ആരും അറിയാതെ ഒരിടത്ത് ഇരിക്കണം എന്ന് തോന്നുമ്പോൾ അല്ലെങ്കിൽ സ്വപ്നയുടെ കൂടെ സ്വസ്ഥമായി കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ ചിലവഴിക്കണം എന്ന് തോന്നിയാൽ സേഫ് ഹൌസ് ഒരു അത്യാവശ്യം ആയി വരും.”

“ഓഹ് സ്വപ്ന.” എൽദോ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ അതിന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാം മാസ്റ്റർ ആദിത്യ.”

“ഇപ്പോൾ തന്നെ വേണ്ടാ.” ആദിത്യൻ ആടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നാളെയോ മറ്റന്നാളോ നോക്കിയാൽ മതി.”

“ശെരി നാഴേ തന്നെ നോക്കാം.” എൽദോ കുഴഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഓഹ് നാളെ തന്നെ നോക്കാം.”

“മുറിയെല്ലാം നല്ല ഉഗ്രൻ ആയിരിക്കണം.” ആദിത്യൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. “അതിൽ നല്ലൊരു കട്ടിലും വേണം.”

“ഉറപ്പായും മിസ്റ്റർ ആദിത്യ ഓഹ് സോറി മാസ്റ്റർ ആദിത്യ.” എൽദോ മധ്യ ലഹരിയിൽ പുലമ്പി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ കൈകൾ കഴുകിയതിന് ശേഷം എൽദോയുടെ പുറകെ എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന ഇടത്തേക്ക് പോയി. എല്ലാവരും കുടിച്ച് ഓവറായി സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യൻ അതിശയപ്പെട്ട് പോയി. അവൻ അവിടെ നിന്ന് പോയതിന് പുറകെ പ്രിയ അവന്റെ കസേരയിൽ കയറി ഇരുന്നിരുന്നു. ആദിത്യൻ തിരിച്ച് എത്തിയപ്പോൾ പ്രിയ അവിടെ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് അവനെ പിടിച്ച് കസേരയിൽ ഇരുത്തിയതിന് ശേഷം അവന്റെ മടിയിൽ കയറി ഇരുന്ന് ഒരു കൈയ് കൊണ്ട് അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു. ആദിത്യൻ ഇപ്പോൾ എൽദോയെ ശ്രേദ്ധിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. എൽദോ ഇടക്ക് ഇടക്ക് അവരുടെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി കണ്ണുകൾ ചുരുക്കി പല്ലുകൾ കടിച്ച് മുഖം വേറെ ഭാഗത്തേക്ക് തിരിച്ച് എന്തോ പിറുപിറുക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു.

പാതിരാത്രി ആയതോടെ ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ സ്യൂട്ട് റൂമിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി. അരവിന്ദിന്റെ കൂടെ നയൻ അവന്റെ സ്യൂട്ടിലേക്ക് പോയി. ജോളി ബാക്കി ഉള്ളവരോട് ആദിത്യന്റെ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് തനിക്ക് പൂളിലേക്ക് എടുത്ത് ചാടാൻ പറ്റും എന്ന് ബെറ്റ് വയ്ക്കുക ആയിരുന്നു. ഭാഗ്യത്തിന് ആർക്കും ആ ബെറ്റിൽ ഒരു താല്പര്യവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ആരെങ്കിലും അഥവാ സമ്മതിച്ച് ഇരുന്നെങ്കിൽ ജോളി ആ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് ചാടി അവന്റെ കാൽ ഓടിച്ചെനെ.

എല്ലാവരും പോയതിന് ശേഷം ആദിത്യൻ പ്രിയയെ കൈകളിൽ കോരി എടുത്ത് സ്യൂട്ടിലേക്ക് പോയി. കഴിഞ്ഞ ദിവസത്തെ അത്രക്ക് അവൾ കുടിച്ചിട്ട്

ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എങ്കിലും അവളെ എടുത്ത് കൊണ്ട് പോകാൻ അവൾ ആദിത്യന്റെ അടുത്ത് വാശി പിടിക്കുക ആയിരുന്നു. ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അതിന് സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു. എടുത്ത് കൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ പ്രിയ അവന്റെ കഴുത്തിൽ ഉമ്മ വച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നെങ്കിലും ആദിത്യന്റെ മനസ്സിൽ റോക്കി എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും വിളിക്കാം എന്ന ചിന്ത ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്.

എൽദോ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് പുറത്തേക്ക് പോയതിന് ശേഷം ആദിത്യൻ അവന്റെ ഫോണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. റോക്കിയുടെ കോളിന് വേണ്ടി ആകാംഷയോടെ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു. പിന്നെ അവന് ടെൻഷൻ ആവാൻ തുടങ്ങി എൽദോയെ താൻ കൂടുതൽ കുടിപ്പിച്ചത് കൊണ്ട് സേഫ് ഹൗസിൽ പോകാതെ മുറിയിൽ പോയി കിടന്ന് ഉറങ്ങി കാണുമോ എന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചു.

തനിക്ക് ഈ കാര്യത്തിൽ ഇനി ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് വരുന്ന ഇടത്ത് വച്ച് കാണാം എന്ന തീരുമാനത്തിൽ എത്തി.

ആദിത്യൻ പ്രിയയെ കട്ടിലിൽ കിടത്തിയതിന് ശേഷം എഴുനേൽക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ പ്രിയ അവനെ പിടിച്ച് വച്ച് കൊണ്ട് ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ച് ഉമ്മ വൈകുന്നത് പോലെ കാണിച്ചു.

“ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ പോയി പല്ല് തേച്ചിട്ട് വരാം പെണ്ണെ.” അവൾ കാണിക്കുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ പെട്ടെന്ന് പല്ല് തേച്ചിട്ട് വാ.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ബാത്റൂമിലെ വാഷ്‌ബേസിന് മുൻപിൽ നിന്ന് പല്ല് തേച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ അവനെ തന്നെ ഒന്ന് നോക്കി വിലയിരുത്തി. അവന്റെ ശരീരത്തിൽ വ്യായാമം കൊണ്ട് വന്ന മാറ്റങ്ങൾ എടുത്ത് കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തന്റെ ശരീരത്തിൽ വന്ന മാറ്റങ്ങളെക്കാൾ കൂടുതൽ തന്റെ മനസ്സിനും ചിന്താഗതിക്കും ആണ് വന്നിരിക്കുന്നത് എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി.

ഒരാഴ്ച്ചക്ക് മുൻപ് ആരെങ്കിലും തന്നോട് ഈ നിലയിൽ എത്തും എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ താൻ അത് അപ്പോൾ തന്നെ ചിരിച്ച് തള്ളിയേനെ. ഇപ്പോൾ താൻ ഇതാ ഒരു ദ്വീപിന്റെ ഉടമ തന്റെ കൂടെ ഇത് വരെ തനിക്ക് പോലും അറിയാതെ ഇരുന്ന രണ്ട് പെങ്ങമ്മാർ കൂടി ഉണ്ട്. തന്റെ അസിസ്റ്റന്റ് തനിക്ക് വേണ്ടി ബെഡ്‌റൂമിൽ കാത്തിരിക്കുന്നു. എന്നിട്ടും താൻ ഇപ്പോൾ ചിന്തിക്കുന്നത് ആ വയസായ എൽദോയെ കുറിച്ചാണ്. തന്നെയും പെങ്ങമ്മാരേയും ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടി രഹസ്യങ്ങൾ ചോർത്തിയതും പോരാ അയാൾ തന്റെ ഒരു സ്റ്റാഫിന്റെ അടുത്ത് മോശയമായി പെരുമാറുകയും ചെയ്തു. അത് കൊണ്ടും മതിയാവാതെ അയാൾ പ്രിയയെ കരസ്ഥമാക്കാൻ വേണ്ടി പദ്ധതികൾ തയ്യാറാക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണ്. ഇപ്പോൾ താൻ റോക്കി എന്ന ഒരു സ്പെഷ്യൽ ഫോഴ്സ് ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ സഹായം ഇതിലേക്ക് ആവശ്യപ്പെട്ട്

ഇരിക്കുക ആണ്. അയാളാണെങ്കിൽ പകുതി സമയം കുടിയും പകുതി സമയം ഇവിടെ ഉള്ള ലേഡി സ്റ്റാഫുകളിമയി കളിയുമായി നടക്കുക ആണ്.

“എന്തൊക്കെ ഉണ്ടായിട്ട് എന്താ ജീവിതം നയാ നക്കിയത് പോലെ ആയി.” ആദിത്യൻ കണ്ണാടിയിൽ തന്റെ പ്രതിഭിംബത്തെ നോക്കി കൊണ്ട് പതിയെ പറഞ്ഞു. ഇവിടെ വന്നതിന് ശേഷം താൻ ഇതേ വാക്കുകൾ തന്നെ കുറച്ച് ആവർത്തി ആയി പറയുന്നു എന്ന് അവൻ ആലോജിച്ചു.

ആദിത്യൻ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ പ്രിയ കട്ടിലിന്റെ മുകളിൽ കിടന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ മൊബയിലിൽ നോക്കി ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“നീ എന്താണ് എന്റെ മൊബയിലിൽ കളിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത്.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയയോട് ചോദിച്ചു.

“നിന്റെ ഇമെയിൽ നോക്കി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവായിരുന്നു. കുറെ ഏറെ ഇമെയിൽ വന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ട്.” പ്രിയ ആദിത്യനെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“ഇപ്പോൾ എത്ര ഇമെയിൽ ആയി?.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ആറായിരത്തിന് മുകളിൽ ആയി.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി നൽകി. “നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ ഞാനും ലക്ഷ്മിയും നാളെ ഇതെല്ലം നോക്കി ശെരിയാക്കി തരാം.”

“ആറായിരം?.” ആദിത്യൻ അദ്ബുധത്തോടെ ചോദിച്ചു. “എനിക്ക് ആറായിരം പേരെ ഒന്നും അറിയില്ല.”

“ആറായിരത്തിലും കൂടുതൽ ഉണ്ട്. എനിക്കും അത് മനസ്സിലാവുന്നില്ല. നീ എന്റെ അടുത്ത് എന്തെങ്കിലും വലിയ രഹസ്യം ഒളിപ്പിക്കുന്നുണ്ടോ?.” പ്രിയ ഒരു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“നിന്റെ അടുത്ത് ഞാൻ അങ്ങനെ വലിയ രഹസ്യങ്ങൾ ഒന്നും പറയാതെ ഇരുന്നിട്ടില്ല.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ നീ . . . .” പ്രിയ ചോദിച്ച് തുടങ്ങിയപ്പോൾ പ്രധാന വാതിലിൽ മുട്ടുന്നത് അവർ കേട്ടു. അതിന്റെ പുറകെ അവർ ആദിയയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു.

“ആദിത്യ നീ ഉറങ്ങിയോ?.” ആദിയ വാതിലിൽ മുട്ടി കൊണ്ട് ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.

“ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

“നീ എന്റെയും ആദിരയുടെയും കൂടെ കമ്പനി കൂടാൻ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് വരുന്നുണ്ടോ. ഇന്ന് ദ്വീപിൽ നമ്മളുടെ അവസാനത്തെ ദിവസം ആണ്.” ആദിയ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് വിളിച്ച് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ പ്രിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് അനുവാദത്തിന് വേണ്ടി ചുമൽ കൂച്ചി കാണിച്ചു.

“നീ അവരോട് സംസാരിച്ച് തിരിച്ച് വരുമ്പോൾ ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ നിന്നെയും കാത്ത് ഉണ്ടാവും.” പ്രിയ അവനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ അവളുടെ കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ നൽകിയതിന് ശേഷം ബാൽക്കണിയിൽ അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

“വൈകിയപ്പോൾ നീ ഇന്ന് ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കമ്പനി കൂടാൻ വരില്ല എന്ന് ഞങ്ങൾ വിചാരിച്ചു ആദിത്യ.” ആദിര അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ദാ

ഒരു സിഗററ്റ് വലിക്ക്.” ആദിര അവന്റെ നേരെ സിഗററ്റ് പാക്കറ്റ് നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നീ എനിക്ക് ഇപ്പോൾ എന്റെ സിഗററ്റ് തന്നെ തരുവാണോ?.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അതിൽ നിന്ന് ഒരു സിഗററ്റ് എടുത്തു.

“നിന്നെ ഒന്ന് സഹായിക്കാം എന്ന് കരുതി.” ആദിര പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ കസേരയിൽ ഇരുന്ന് സിഗരറ്റ് കത്തിച്ച് കൊണ്ട് അവരോട് ചോദിച്ചു. “ഇന്നത്തെ ദിവസം നിങ്ങൾ ശെരിക്ക് ആസ്വദിച്ചോ?.”

“ഇന്ന് ശെരിക്കും ഉഗ്രൻ ആയിരുന്നു.” ആദിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഈ ദ്വീപിലെ അവസാനത്തെ ദിവസം ശെരിക്കും അടിച്ച് പൊളിച്ചു.”

“ഞാൻ പുറം ലോകത്തേക്ക് പോകാൻ ഇപ്പോഴും മാനസികമായി തയ്യാറായിട്ടില്ല.” സിഗററ്റിന്റെ പുക ഊതി വിട്ട് കൊണ്ട് ആദിര പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “അതിനെ കുറിച്ച് ആലോജിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ശെരിക്കും ശരീരം എല്ലാം വിറക്കുന്നുണ്ട്.” ആദിര വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“നീ ശെരിക്കും ആരോടും നേരിട്ട് ഇടപഴകേണ്ട ആവശ്യം ഉണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നില്ല.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾ New York ക്കിലേക്ക് ആണ് പോകുന്നത്. അവിടെ ആദിയയുടെ അച്ഛനും അമ്മയും ഉണ്ടാവും. നിങ്ങൾക്ക് രണ്ട് പേർക്കും അവരെ കാണുന്നത് ഒരുപോലെ ആയിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ പറയുന്നില്ല.”

“നിനക്കും അത് ഒരു വെത്യസ്തമായ അനുഭവം ആയിരിക്കും.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് ആദിത്യനെ നോക്കി ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു.

“എനിക്കറിയാം.” ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ മുകളിലേക്ക് ആക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ആദ്യത്തെ ദിവസം San Antonio യിൽ ആയിരിക്കും. അവിടെ കുറച്ച് പേരുടെ ഇന്റർവ്യൂ എടുക്കാനുണ്ട്. പിന്നെ ബാക്കി ആറ് ദിവസം ഞാൻ Los Angeles സിൽ ആയിരിക്കും. എന്റെ ആ ദിവസങ്ങളിലെ സമയ ക്രമം വളരെ കഠിനമാണ്. അതിന്റെ ഇടയിൽ പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയും എനിക്ക് ഡേറ്റിങ്ങിന് ഉള്ള സമയവും കുത്തി നിറച്ചിട്ടുണ്ട്.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അതെ ഞാനും കേട്ടു നീ വേറെ പെണ്ണുങ്ങളെ ഒക്കെ ഡേറ്റ് ചെയ്യണമെന്ന്.” ആദിര ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“നീ എങ്ങനെ അതിനെ കുറിച്ച് അറിഞ്ഞു?.” ആദിത്യൻ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

“അരവിന്ദ് നയനോട് പറഞ്ഞു. നയൻ ആദിയയോട് പറഞ്ഞു ആദിയ എന്നോട് പറഞ്ഞു.” ആദിര ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ഒന്നും ഇരിക്കില്ല അല്ലെ. അല്ലെങ്കിൽ എന്തിന് നിങ്ങളെ പറയണം ആ അരവിന്ദിനെ പറഞ്ഞാൽ മതി.” ആദിത്യൻ പല്ല് കടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞങ്ങൾ നല്ല പെങ്ങമ്മാരായി നിന്റെ കാര്യങ്ങളിൽ ഒരു ശ്രെദ്ധ വയ്ക്കുന്നു എന്നെ ഉള്ളു.” ആദിയ പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ചിരിച്ചപ്പോൾ ആദിയ നാക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇട്ട് ഗോഷ്ട്ടി കാണിച്ചു.

“ആദിത്യ ഫോൺ അടിക്കുന്നു.” ബെഡ്‌റൂമിൽ നിന്ന് പ്രിയ വിളിച്ച് പറയുന്നത് ആദിത്യൻ കേട്ടു.

“ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം.” എഴുനേറ്റ് അകത്തേക്ക് ഓടുന്നതിന്റെ ഇടക്ക് ആദിത്യൻ പെങ്ങമ്മാരോട് പറഞ്ഞു. പ്രിയ അവന്റെ ഓടിപ്പിടച്ച് ഉള്ള വരവ് കണ്ട് അതിശയത്തോടെ ഫോൺ അവന്റെ കൈയ്യിലേക്ക് കൊടുത്തു.

“ഹാലോ ആദിത്യൻ ആണ്.” ഫോൺ ധൃതിയിൽ എടുത്ത് ചെവിയിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.

“പ്രധാന അടുക്കള എവിടെ ആണെന്ന് താങ്കൾക്ക് അറിയാമോ?.” ആദിത്യന്റെ ശബ്ദം കേട്ട ഉടനെ റോക്കി ചോദിച്ചു.

“അറിയാം.” ആദിത്യൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“അതിന്റെ അടുത്ത് വെയിസ്റ്റ് വയ്ക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലം ഉണ്ട്. അങ്ങോട്ടേക്ക് പെട്ടെന്ന് വാ. നമ്മളുടെ കൂട്ടുകാരൻ എന്റെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ട്.” റോക്കി പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തതിന് ശേഷം പ്രിയയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അത്യാവശ്യമായി ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് പോകണം. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ച് വരാം.”

“എന്താ? എന്താ പറ്റിയത്?. നിന്റെ മുഖം ആകെ വല്ലാതെ ഇരിക്കുന്നല്ലോ?.” ആദിത്യന്റെ മുഖ ഭാവം മാറിയത് കണ്ട് പ്രിയ ഉത്‌കണ്‌ഠയോടെ ചോദിച്ചു. അവളോട് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കാൻ അവന് അപ്പോൾ സമയം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“ഇപ്പോൾ സംസാരിക്കാൻ ഉള്ള സമയം ഇല്ല. അങ്ങനെ കാര്യമായ പ്രേശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ല. നീ ഞാൻ വരുന്നത് വരെ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവണം.” ഇതും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പുറത്തേക്ക് ഓടി.

“ആദിത്യ?.” ആദിര വിളിക്കുന്നത് അവൻ കേട്ടു പക്ഷെ അവൻ ഇപ്പോൾ പടികളുടെ പകുതിയോളം രണ്ട് പടികൾ ഒരുമിച്ച് എന്ന രീതിയിൽ ഓടി ഇറങ്ങി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് അവൾ വിളിച്ചത് കേട്ടതായി ഭവിക്കാതെ ആദിത്യൻ പടികൾ ഇറങ്ങി. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ തന്നെ അവൻ പ്രധാന വീടിന്റെ വാതിലിന് പുറത്തേക്ക് എത്തിയിരുന്നു.

അവന് അറിയാമായിരുന്നു പ്രധാന അടുക്കള വലത് വശത്ത് ഉള്ള മരങ്ങളുടെ അപ്പുറത്ത് ആണെന്ന്. അവിടേക്ക് പോകാൻ എന്തായാലും ഒരു നടപ്പാത ഉണ്ടാവേണ്ടത് ആണ്. അവൻ വീടിന്റെ വലത് വശത്ത് തിരഞ്ഞ് നോക്കി. അവിടെ വള്ളിച്ചെടികളുടെ ഇടയിൽ ഒരു നടപ്പാത കണ്ടപ്പോൾ അവൻ ആ നടപ്പാതയിലൂടെ ഓടി. ആ നടപ്പാതയിലൂടെ കുറച്ച് ദൂരം ചെന്നപ്പോൾ അവൻ വെയിസ്റ്റ് വയ്ക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് എത്തിച്ചേർന്നു.

ആദിത്യൻ അവിടേക്ക് ഓടി എത്തിയ പുറകെ അവിടത്തെ കാഴ്ച്ച കണ്ട് പിടിച്ച് നിർത്തിയത് പോലെ നോക്കി നിന്ന് പോയി.

എൽദോ ചുമരിൽ ചാരി നിലത്ത് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് കൈകൾ തലയുടെ പുറകിൽ പൊക്കി വച്ച് സറണ്ടർ ആയ പ്രതിയെ പോലെ ഇരിക്കുക ആണ്. റോക്കി

അയാളുടെ മുൻപിൽ ഒരു തോക്ക് ചൂണ്ടി കൊണ്ട് നിൽക്കുക ആണ്. അവരുടെ ചുറ്റും ഉന്തി കൊണ്ട് പോകാൻ പറ്റുന്ന വലിയ ട്രാഷ് ക്യാനുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവിടെ ഒരു മൂലയിൽ ആയി ഒരു കരിങ്കല്ല് മാറിയ രീതിയിൽ ഒരു ഗുഹ രൂപപ്പെട്ടിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു.

“താങ്കൾ വളരെ പെട്ടെന്ന് എത്തിയല്ലോ.” റോക്കി ആദിത്യനെ നോക്കി ഒരു കണ്ണടച്ച് കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ അവനെ പിടിച്ചു അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ കിതച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ തോക്ക് പിടിച്ച് എൽദോയെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന റോക്കിയിലേക്കും പിന്നെ എൽദോയിലേക്കും മാറി മാറി പോയി. എൽദോ ഒരു കുലുക്കവും ഇല്ലാതെ അവിടെ ഇരുന്ന് ആദിത്യനെ നോക്കി.

“മാസ്റ്റർ ആദിത്യ ഈ പ്രാന്തൻ ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ എന്റെ നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടി നിൽക്കുക ആണ്.” എൽദോ ആദിത്യന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഈ നാറിയോട് ഇനി താൻ ഒരു സഹതാപവും കാണിക്കേണ്ടതോ, ഇവന്റെ മുൻപിൽ അഭിനയിക്കേണ്ടതോ ആയ ഒരു ആവശ്യം ഇല്ല എന്ന് ആദിത്യൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. താൻ വെറും ഒരു പാവമാണെന്ന് ഇവന്റെ മുൻപിൽ അഭിനയിക്കേണ്ട ഒരു ആവശ്യവും ഇല്ല. ഇയാളെ ഇപ്പോൾ ചോദ്യം ചെയ്ത് സത്യാവസ്ഥ അറിയേണ്ട സമയം ആണ്.

“മിണ്ടാതെ ഇരിക്കെടാ നാറി.” ആദിത്യൻ പല്ല് കടിച്ച് എൽദോയെ നോക്കി കൊണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

റോക്കിയെ നോക്കി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. “ഇവിടെ ശെരിക്കും എന്താണ് സംഭവിച്ചത്?.”

റോക്കി എൽദോയെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇയാൾ സേഫ് ഹൗസിലേക്ക് ഉള്ള വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ഒളിച്ച് ഇരുന്നിടത്ത് നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്ന് ഇയാളെ കീഴ്‌പ്പെടുത്തിയതിന് ശേഷം താങ്കളെ ഫോൺ വിളിച്ച് താങ്കൾ വരുന്നത് വരെ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു.”

ആദിത്യൻ റോക്കിയെ നോക്കി ഗുഹയുടെ നേരെ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “അതിന്റെ അകത്ത് എന്താണ് ഉള്ളത്?.”

“ആ കാണുന്ന ഗുഹയിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് പോകുന്ന പടികൾ ഉണ്ട്. അതിന്റെ താഴെ ഇറങ്ങിയാൽ ഉള്ള ഇടനാഴിയുടെ മറുവശത്ത് വീണ്ടും ഒരു വാതിൽ ഉണ്ട്. അത് തുറക്കാൻ നമുക്ക് ഇയാളുടെ സഹായം വേണം.” റോക്കി ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അത് അടുക്കളയിലേക്ക് വേണ്ട സാധനങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്ന ഒരു ഗോഡൗൺ ആണ്.” എൽദോ ആദിത്യനെ നോക്കി കൊണ്ട് ഇടക്ക് കയറി പറഞ്ഞു. “ശെരിക്കും നിങ്ങൾ എന്തോ തെറ്റിദ്ധാരണയുടെ പേരിൽ ആണ് വെറുതെ എന്നെ പിടിച്ച് വച്ചിരിക്കുന്നത്.”

ആദിത്യൻ അയാൾ പറഞ്ഞത് ഒന്നും ശ്രെദ്ധിക്കാതെ റോക്കിയെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “അപ്പോൾ നമുക്ക് ഇയാളെയും കൊണ്ട് വേണോ ആ പടികൾ താഴേക്ക് ഇറങ്ങാൻ?.”

“അതെ ആദ്യം താങ്കൾ പിന്നെ ഇയാൾ അതിന്റെ പുറകെ ഞാൻ.” റോക്കി എൽദോയെ നോക്കി കൊണ്ട് ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. റോക്കിയുടെ ഒരു കൈയ് അയാൾ പുറകിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി അരയിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു തോക്ക് എടുത്തു. അത് ആദിത്യന്റെ നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഈ തോക്ക് ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ വളരെ സൂക്ഷിക്കണം ഇതിന്റെ ട്രിഗറിൽ ഒന്ന് തൊട്ടാൽ വെടി പൊട്ടും.”

ആദിത്യൻ ആ തോക്കിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. ‘പേടിച്ച് മാറി നിൽക്കാതെ പ്രേശ്നങ്ങൾ അഭിമുഗീകരിക്കേണ്ട സമയം അടുത്തിരിക്കുന്നു.’ “ഇത് ഉപയോഗിക്കേണ്ടത് എങ്ങനെ ആണെന്ന് നിങ്ങൾ ട്രെയിനിങ് സമയത്ത് പറഞ്ഞ് തന്നത് എനിക്ക് നല്ല ഓർമ്മ ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ കൈയ് നീട്ടി റോക്കിയിൽ നിന്ന് ആ തോക്ക് വാങ്ങി അതിൽ ബുള്ളറ്റ് ഉണ്ടോ എന്ന് ചെയിബർ തുറന്ന് നോക്കി അത് അടച്ചു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ എൽദോയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. അയാളെ കാണുമ്പോൾ അവന്റെ ഉള്ളം കോപം കൊണ്ട് നിറയുക ആയിരുന്നു.

അവൻ എൽദോയുടെ നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടി.

എൽദോയെ നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “നീ ആ വാതിൽ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി തുറന്ന് തന്നിരിക്കും എൽദോ. നീ അതിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം.” ഇത് പറയുമ്പോൾ ദേഷ്യത്താൽ അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ ഞെരമ്പുകൾ തുടിച്ച് ചുവന്ന് നിന്നു. കൈയ്കളിലെ പേശികൾ തുടിച്ച് പുറത്തേക്ക് ചാടി വന്നു. അവന്റെ ശരീരം ആകെ രക്തം കുതിച്ച് ഓടുന്നത് ആദിത്യൻ അറിഞ്ഞു.

എൽദോ താൻ കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാതെ ആശ്ചര്യത്തോടെ ആദിത്യനെ നോക്കി. ആദിത്യനെ തറപ്പിച്ച് നോക്കി പുച്ഛത്തോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു. “ആദിത്യ വർമ്മ നിങ്ങൾക്ക് എല്ലാം അറിയാമെന്ന് നിങ്ങൾ വിശ്വസിക്കുന്നു എന്നാൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല. നിങ്ങൾക്ക് അറിയാത്ത പല കാര്യങ്ങളും ഇവിടെ നടക്കുന്നുണ്ട്.” തന്റെ നേരെ തോക്ക് പിടിച്ച് നിൽക്കുന്ന രണ്ട് പേരെയും അയാൾ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി.

“നീ എന്നെ ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്താൻ പദ്ധതികൾ മെനെഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. നീ കഴിഞ്ഞ ഒരു വർഷമായി സ്വപ്നയെ പീഡിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. നീ പ്രിയയെ സ്വന്തമാക്കാൻ വേണ്ടി നാറിയ കളികൾ കളിക്കുന്നതും എനിക്ക് അറിയാം. എന്തായാലും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയ സ്ഥിതിക്ക് നമുക്ക് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും തുറന്ന് പറഞ്ഞ് പ്രേശ്നങ്ങൾ ഇവിടം കൊണ്ട് അവസാനിപ്പിക്കാം.” ആദിത്യൻ ഗൗരവത്തോടെ എൽദോയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

എൽദോയുടെ കണ്ണുകൾ മാറി മാറി ആദിത്യനിലേക്കും റോക്കിയിലേക്കും പോയി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അയാൾ അവർ രണ്ട് പേരെയും നോക്കി വിലയിരുത്തിയതിന് ശേഷം അയാൾ ആദിത്യനെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എല്ലാം കാര്യങ്ങളും വെറുതെ പറഞ്ഞ് അവസാനിപ്പിക്കാൻ പറ്റും എന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നില്ല മിസ്റ്റർ ആദിത്യൻ. ഇനി എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എന്ന് ഞാൻ പറയാം. നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും തോക്കുകൾ മാറ്റി വച്ച് എന്നെ പോകാൻ അനുവദിക്കും. അല്ലെങ്കിൽ ശതകോടീശ്വരന്മാരായ മൂന്ന്

സഹോദരി സഹോദരൻമാരുടെ കാമ കേളികളും അത് ഒതുക്കി വയ്ക്കാൻ ഈ ലോകത്തിന്റെ മുൻപിൽ കള്ളങ്ങൾ പറഞ്ഞ്, അതിന് ഒരു മറ തീർത്തതും എല്ലാവരും അറിയും.”

എൽദോ ഒന്ന് നിർത്തി ക്രൂരമായി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ലോകം നിന്റെ വായാൽ ഏതെല്ലാം സമ്മതിക്കുന്ന വിഡിയോകൾ കാണും. ഇത് അറിയാവുന്ന ആളുകളെ എങ്ങനെ വശത്തക്കണം എന്ന നിങ്ങളുടെ ചർച്ച വരെ വീഡിയോ ആയി എന്റെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ട്.” ഇത് പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ഒരു വിജയിയെ പോലെ എൽദോ കൈയ്കൾ തലയുടെ പുറകിൽ നിന്ന് എടുത്ത് മടിയിലേക്ക് വച്ചു.

ആദിത്യൻ സംശയത്തോടെ എൽദോയെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “നിന്റെ കൈയ്യിൽ ഞങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നതിന്റെ വീഡിയോ ഉണ്ടോ?.”

“ഈ ദ്വീപിന്റെ ഓരോ മുക്കിലും മൂലയിലും ഒളി ക്യാമറകളും മയിക്കുകളും ഉണ്ട്.” ആദിത്യന് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അറിയില്ല എന്ന് മനസ്സിലായതോടെ എൽദോ കൂടുതൽ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു. “നിങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും സംസാരം ഞാൻ റെക്കോർഡ് ചെയ്ത് വച്ചിട്ടുണ്ട്.”

“ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഈ തെണ്ടിയെ തീർത്തേക്കട്ടെ?.” റോക്കി ആദിത്യന്റെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. ഒരു തീരുമാനത്തിൽ എത്താൻ പറ്റാതെ ആദിത്യൻ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് റോക്കി പറഞ്ഞു. “ഇവനെ കൊന്ന് തള്ളിയാൽ പിന്നെ താങ്കൾക്ക് ഇവൻ ഭാവിയിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന പ്രേശ്നങ്ങളെ കുറിച്ച് ഓർത്ത് വിഷമിക്കേണ്ടി വരില്ല.”

ആദിത്യൻ എൽദോ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ച് അയാളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. ജീവിതത്തിൽ ഇത് വരെ മറ്റാരോടും തോന്നാത്ത അത്രക്ക് ദേഷ്യം അവന് എൽദോയോട് അപ്പോൾ തോന്നി.

“നിങ്ങൾ എന്നെ കൊന്നാൽ ഈ വിഡിയോകൾ എല്ലാം ലോകത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട പത്രങ്ങൾക്കും മാധ്യമങ്ങൾക്കും പോകും.” എൽദോ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് ഒരു ഭീക്ഷണിയുടെ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. “ഇനി എന്താണ് വേണ്ടത് എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തന്നെ തീരുമാനിക്കാം.”

ആദിത്യന് അപ്പോഴും സംശയം മാറീട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഈ കിളവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ദ്വീപിന്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളും ഒളി ക്യാമറകൾ ശെരിക്കും ഉണ്ടോ?. ടെക്നോളോജിക്കൽ ആയി നോക്കിയാൽ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്ന സംവിധാനങ്ങൾ നിലവിൽ ഉണ്ട്. മനു വർമ്മക്ക് അങ്ങനെ ഒരു സംവിധാനം ഇവിടെ ഉണ്ടാക്കാൻ ഉള്ള സാമ്പത്തിക ശേഷിയും ഉണ്ട്. അങ്ങനെ ഒന്ന് ഉണ്ടാക്കി അത് ആരും അറിയാതെ ഇത്രയും കാലം ഒളിച്ച് വയ്ക്കാൻ പറ്റിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് വലിയൊരു നേട്ടം തന്നെ ആണ്. ഈ കിളവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ അങ്ങനെ ഒരു വീഡിയോ അയാളുടെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഇയാൾക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ അത് പുറം ലോകത്തെ അറിയിക്കാൻ ഇയാൾ ഈ ദ്വീപിൽ വേറെ ആരെ വിശ്വസിച്ച് ഏൽപ്പിക്കും?. ആദിത്യൻ ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ആ കിളവൻ സത്യമാണോ കള്ളമാണോ പറയുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ എൽദോയുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി അയാളുടെ ഭാവങ്ങൾ വീക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് നിന്നു.

അയാളുടെ മുഖഭാവത്തിൽ നിന്ന് ആദിത്യന് ഒന്നും മനസ്സിലാക്കി എടുക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. അത് കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു. “ശെരി . . . . അപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത്?.” എൽദോയിൽ നിന്ന് മറുപടി ഒന്നും കിട്ടാത്തത് കൊണ്ട് കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആദിത്യൻ അയാളോട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“നിങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും കാര്യം സാധിക്കാൻ വേണ്ടി ഇങ്ങനെ ചെയ്ത് ആയിരിക്കും അല്ലോ?. നിങ്ങൾ അത് കൊണ്ട് എന്ത് നേടാൻ ആണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്?.”

“ഞാൻ നല്ല ബോധത്തോടെ ഇരിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് അതിനെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ സംസാരിക്കാം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് എൽദോ ഒരു പുച്ഛ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. “തൽക്കാലത്തേക്ക് ഇപ്പോൾ നീ എന്റെ പ്രിയയെ ഒഴിവാക്കി പോണം. അവളുടെ കൂടെ കിടക്കുന്നത് നിർത്തണം. അവളുടെ കൂടെ ഷവറിൽ കുളിക്കുന്നത് നിർത്തണം. അവളുടെ കൂടെ ബാത്ത്ടബ്ബി കിടക്കുന്നത് നിർത്തണം.” ഇത് പറയുമ്പോൾ എൽദോയുടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് വലിഞ്ഞ് മുറുകി. “നീ നാളെ അമേരിക്കയിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ അവളെ എനിക്ക് വിട്ട് തന്നിട്ട് വേണം പോകാൻ.”

“അത് ഒരിക്കലും നടക്കില്ല എൽദോ.” ആദിത്യൻ ഒരു സെക്കന്റ് പോലും ചിന്തിക്കാതെ ദേഷ്യത്തോടെ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു. താനും പ്രിയയും ഷവറിലും ബാത്ടബ്ബിലും കുളിക്കുന്നത് വരെ എൽദോക്ക് അറിയാം എന്ന ചിന്ത ആദിത്യനിൽ ഞെട്ടലും ദേഷ്യവും ഉണ്ടാക്കി. തന്റെ ബാത്‌റൂമിൽ വരെ ഒളി ക്യാമറ ഉണ്ടെന്ന അറിവ് ആദിത്യനെ അലോസരപ്പെടുത്തി.

“നിനക്ക് ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ടും മനസ്സിലായില്ലേ ആദിത്യ?.” എൽദോ തല കുടഞ്ഞ് പുച്ഛത്തോടെ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “നീ എന്നെ വളരെ കുറച്ച് കണ്ടു ആദിത്യ. നീ കുറച്ച് കൂടി കാര്യപ്രാപ്തി ഉള്ളവനാണ് എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്.” ആദിത്യന്റെ മുഖത്തെ നിരാശ ഭാവം നോക്കി കൊണ്ട് എൽദോ പറഞ്ഞു.

റോക്കി ഈ സംസാരം എല്ലാം കേട്ട് അവരുടെ ഇടയിലേക്ക് കയറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ആദിത്യ നമുക്ക് വേണമെങ്കിൽ സേഫ് ഹൗസിന്റെ വാതിൽ ഡ്രിൽ ചെയ്ത് തുറക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ ആരെയെങ്കിലും കൊണ്ട് വന്ന് വാതിലിൽ ബോംബ് വച്ച് പൊളിച്ച് മാറ്റാം. നമ്മളുടെ ബോട്ട് ഓടിക്കുന്ന ക്യാപ്റ്റൻ ഒരു എക്സ് നെവി സീൽ ആണ്. ഒരു എക്സ്പ്ലോസീവ് സ്പെഷ്യലിസ്റ്റ്. അയാൾ വിജാരിച്ചാൽ ആ വാതിൽ തുറക്കുന്നത് ഒരു നിസാര കാര്യം ആയിരിക്കും. നമ്മൾ പറഞ്ഞാൽ നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് അയാൾ ആ വാതിൽ ബോംബ് ഉപയോഗിച്ച് നമുക്ക് വേണ്ടി തുറന്ന് തരും.”

റോക്കി പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ ആദിത്യന് അത് ശെരിക്കും പെട്ടെന്ന് കുറച്ച് ആശ്വാസം നൽകി. എൽദോയിൽ കൂടുതൽ സമ്മർദ്ദം ചെലുത്താൻ റോക്കി പറഞ്ഞത് ഉപകരിക്കും എന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. എൽദോ റോക്കി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഇനി എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ. താൻ ഇവിടെ ജയിക്കാൻ ഇനി എന്ത് തീരുമാനം എടുക്കണം എന്ന് ആദിത്യൻ ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“ഈ തെണ്ടിയുടെ തലയിൽ തന്നെ വെടിവച്ച് ഞാൻ ഇവനെ തീർത്തോളാം. അതിന് ശേഷം ഇവന്റെ കൈയ്യിൽ തോക്ക് വച്ച് പുറകിൽ ഉള്ള മതിലിലേക്ക് വെടിവച്ചാൽ മതി. ഇയാൾ താങ്കളുടെ നേരെ വെടി വച്ചപ്പോൾ താങ്കളുടെ പ്രാണരക്ഷാർധം ഞാൻ ഇയാളെ വെടി വച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞോളാം.” റോക്കി പിന്നെയും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “നിങ്ങൾ പറയുന്നത് വച്ച് സ്വപ്നയുടെ കഥ എല്ലാവരെയും അറിയിച്ചാൽ ഇയാൾ വെറും ഒരു ചെറ്റ ആണെന്ന് എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലാവും. പാവം പിടിച്ച പെണ്ണുങ്ങളെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്ന ഇയാളുടെ മരണത്തി ആരും സങ്കടപ്പെടുകയും ഇല്ല.” റോക്കി പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതിന് ശേഷം ഒരു ഉത്തരത്തിനായി ആദിത്യന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

റോക്കി തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് വിഷമത്തോടെ ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. “ഇയാൾ പത്രങ്ങൾക്കും മാധ്യമങ്ങൾക്കും അയക്കാൻ വച്ചിരിക്കുന്ന

വിഡിയോകൾ നമ്മൾ എങ്ങനെ കണ്ട് പിടിക്കും?.”

റോക്കി തല ചെരിച്ച് എൽദോയെ നോക്കി പുഛിച്ച് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്റെ ഇത് വരെ ഉള്ള അനുഭവ ജ്ഞാനം വച്ച് ഇയാൾ കള്ളം പറയുക ആണ് എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാണ്. അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ഇവന്റെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ അത് സേഫ് ഹൗസിന്റെ ഉള്ളിൽ തന്നെ ആയിരിക്കും സൂക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക. ആ വാതിൽ നമുക്ക് കുറച്ച് മണിക്കൂറിന്റെ അധ്വാനം കൊണ്ട് തന്നെ തുറക്കാൻ പറ്റും. പിന്നെ ഈ പറഞ്ഞ വീഡിയോകൾ എല്ലാം താങ്കളുടെ കൈയ്യിൽ തന്നെ വന്ന് ചേരും.”

“കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ കൊണ്ട് ആ വാതിൽ തുറക്കാൻ പറ്റും എന്ന നിങ്ങളുടെ ധാരണ വെറും തെറ്റാണ്.” എൽദോ പെട്ടെന്ന് ഇടക്ക് കയറി പറഞ്ഞു. എൽദോ ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ മുഖത്ത് ഇത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന പുച്ഛ ചിരി മാറിയത് ആദിത്യൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

“ഓഹ് . . . . ഞങ്ങൾക്ക് ആ വാതിൽ പൊളിക്കേണ്ട ഒരു ആവശ്യവും ഇല്ല.” റോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താഴെ വാതിലിന്റെ അടുത്ത് ഉള്ള കീപാഡിൽ വീണ്ടും ഒരു കോഡ് അത് ഏതെങ്കിലും എക്സ്പെർട്ടിനെ കൊണ്ട് കണ്ട് പിടിക്കാൻ പറ്റും. അതിന് ശേഷം അതിന്റെ അടുത്ത് തുറന്ന് വരുന്ന സ്കാനറിൽ വിരലടയാളം പതിപ്പിച്ചാൽ വാതിൽ തുറക്കും. അത് ഒരു ഫിംഗർ പ്രിന്റ് സ്കാനർ തന്നെ അല്ല?. വാതിലിന്റെ അടുത്ത് വിരൽ അടയാളം വയ്ക്കാൻ ഉള്ള ഉയരത്തിൽ. അത് കൂടുതൽ ഉയരത്തിൽ ആയിരുന്നെങ്കിൽ അത് ഒരു റെറ്റിന സ്കാനർ ആണെന്ന് കരുതമായിരുന്നു പക്ഷെ അങ്ങനെ അല്ല അത് ഒരു ഫിംഗർ പ്രിന്റ് സ്കാനർ തന്നെ ആണ്. പിന്നെ നീ മരിച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ നിന്റെ കൈയ് ഞങ്ങൾ മുറിച്ച് എടുക്കുന്നതിൽ നിനക്ക് വിരോധം ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.” റോക്കി ക്രൂരമായി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

റോക്കി ഫിംഗർ പ്രിന്റ് സ്കാനറിന് വേണ്ടി കൈയ് മുറിച്ച് എടുക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് പറയുന്നത് കേട്ട് എൽദോയുടെ മുഖം വിളറി വെളുത്തു.

“അത് നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ . . . . ” എൽദോ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ച് തുടങ്ങി പെട്ടെന്ന് അബദ്ധം പറ്റിയത് പോലെ അയാൾ ഇടക്ക് വച്ച് നിർത്തി.

റോക്കി എൽദോയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് അയാളുടെ തലക്ക് നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടി നിന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പേസ്ട്രി അടുക്കള വാതിലിൽ ഉള്ള കീപാഡിന്റെ കോഡ് എനിക്ക് ഇന്നലെ തന്നെ കിട്ടി. നീ സേഫ് ഹൗസിന്റെ ഉള്ളിൽ കയറുന്നതും ഇറങ്ങുന്നതും ഞാൻ കണ്ട് കൊണ്ട് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. നീ സേഫ് ഹൗസ് അടച്ച് പുറത്തേക്ക് പോയതും ഞാൻ അതിന്റെ ഉള്ളിൽ കയറി. അതിന് ശേഷം ഞാൻ വീണ്ടും രണ്ട് പ്രാവശ്യം സേഫ് ഹൗസിന്റെ ഇടനാഴിയിൽ ഉള്ള വാതിലിന്റെ അടുത്ത് വരെ പോയി അവിടെ എല്ലാം നിരീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഇപ്പോഴും നിന്റെ പദ്ധതികൾ തന്നെ ആണ് നടക്കുന്നത് എന്ന് തന്നെ വിജാരിച്ച് ഇരിക്കുക ആണോ?.” റോക്കി നിലത്ത് ഇരിക്കുന്ന എൽദോയെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. റോക്കിയെ തന്നെ അതിശയത്തോടെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന എൽദോയെ നോക്കി കൊണ്ട് അയാൾ തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു. “നീ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ സേഫ് ഹൗസിലേക്ക് വന്നിരിക്കും. എനിക്ക് നിന്നെ എടുത്ത് അതിന്റെ അകത്തേക്ക് ഏറിയേണ്ടി വന്നാൽ കൂടി നീ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും.”

ഇത് കേട്ടപ്പോൾ എൽദോ വാക്കുകൾക്ക് വേണ്ടി പരുതുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു.

ഇനിയും കൂടുതൽ സമയം വെറുതെ പാഴാക്കേണ്ടതില്ല എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ റോക്കിയെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഞാൻ പിന്നെ ഇയാൾ പിന്നെ നിങ്ങൾ ഓർഡർ ശെരിയല്ലേ?.”

“അതെ . . . . താങ്കൾക്ക് ഓക്കേ ആണെങ്കിൽ നമുക്ക് എത്രയും പെട്ടെന്ന് തന്നെ പോകാം.” റോക്കി ആദിത്യനോട് തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ശെരി . . . . എന്നാൽ നമുക്ക് പോകാം.” ആദിത്യൻ ഗുഹയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ തന്റെ കൈയ്യിൽ ഇരുന്ന തോക്ക് പാന്റിന്റെ പുറകിൽ ഉള്ള പോക്കറ്റിലേക്ക് വച്ച് കൊണ്ട് താഴേക്ക് തുറന്ന് കിടക്കുന്ന ആ ഗുഹയുടെ അരികിലേക്ക് പോയി. അവൻ പുറത്ത് നിന്ന് കൊണ്ട് ആ ഗുഹയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. കുറച്ച് പടികൾ താഴേക്ക് പോയി കോൺക്രീറ്റ് കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ഒരു നിലത്ത് ചെന്ന് അവസാനിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. ആ മുറിയുടെ മറുവശത്ത് നിന്ന് ചെറിയ പ്രകാശം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ പ്രകാശത്തിൽ താഴേക്ക് ഉള്ള പടികൾ നന്നായി കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ഒരു ഇറ്റ് പ്രകാശം പോലും ആ ഗുഹയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ആദിത്യൻ പടികളിലേക്ക് ഇറങ്ങി ഇരുന്നതിന് ശേഷം കുറച്ച് പടികൾ ഇറങ്ങി റോക്കിയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ എന്നാൽ താഴേക്ക് ഇറങ്ങുക ആണ്. എൽദോ പ്രെശ്നം ഒന്നും ഉണ്ടാക്കാതെ ശ്രേധിച്ചോളണം.”

“ഇയാൾ താഴെ വന്ന് താങ്കൾക്ക് എന്തെങ്കിലും പ്രെശ്നം ഉണ്ടാക്കുക ആണെങ്കിൽ.” റോക്കി ആദിത്യനെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “വേറെ ഒന്നും നോക്കേണ്ട കൊന്ന് കളഞ്ഞേക്ക്. അതല്ല വേദനിപ്പിക്കാൻ ആണെങ്കിൽ വയറിൽ വെടിവച്ചാൽ മതി. എനിക്ക് ആ വേദന നല്ല അനുഭവം ഉള്ളതാ.”

ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് കൊണ്ട് തല ആട്ടി. അവൻ താഴേക്ക് ഉള്ള പടികൾ ഇറങ്ങി കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ തനിക്ക് ഒരാളെ കൊല്ലേണ്ടി വരും എന്ന ചിന്ത അവനെ അസ്വസ്ഥൻ ആക്കി. എൽദോയെ അവൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ വല്ലാതെ വെറുത്തിരുന്നു എങ്കിലും നിരായുധനായ ഒരാളെ തനിക്ക് വെടിവച്ച് കൊല്ലാൻ പറ്റുമോ എന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചു. അവൻ താഴെ എത്തിയപ്പോൾ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് തന്റെ പേടി എൽദോയുടെ മുൻപിൽ കാണിക്കരുത് എന്ന തീരുമാനം എടുത്തു.

പടികൾ ഒരു ചെറിയ ഇടനാഴിയിൽ ആണ് ചെന്ന് അവസാനിച്ചത്. ആ ഇടനാഴിയുടെ അവസാനത്തിൽ ഒരു ഇരുമ്പിന്റെ വാതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ വാതിലിൽ ഒരു തരത്തിലും ഉള്ള പൂട്ടോ പിടിയോ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു ഇരുമ്പിന്റെ ഫ്രെയിമിൽ അടച്ച് വച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു വാതിൽ. അവന്റെ വലത് വശത്ത് ചുമരിൽ ഒരു ഇരുംമ്പിന്റെ പെട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ഷൂവിന്റെ പെട്ടിയുടെ വലുപ്പത്തിൽ ഉള്ള ഒരു ബോക്സ്. അതിന്റെ മുകളിൽ ഒരു ചെറിയ

കീപാഡും ഉണ്ടായിരുന്നു.

“താങ്കൾ താഴെ എത്തിയോ?.” മുകളിൽ നിന്ന് ഉള്ള റോക്കിയുടെ ശബ്ദം ആ ഇടനാഴിയിൽ മുഴങ്ങി കേട്ടു.

“എത്തി . . . . ഞാൻ താഴെ ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ മുകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. റോക്കി എൽദോയെ പടികളിലേക്ക് തള്ളി വിടുന്നത് അവൻ കണ്ടു. ആ വയസൻ മടികാണിക്കുന്നത് കണ്ട് റോക്കി തോക്ക് ചൂണ്ടി അയാളെ താഴേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നിർബന്ധിതൻ ആക്കി.

എൽദോ പതിയെ പടികളിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് താഴേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. അയാൾ വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ആദിത്യന്റെ അടുത്തേക്ക് എത്തി. അയാൾ താഴെ എത്തിയപ്പോൾ ആണ് ആദിത്യൻ താൻ തോക്ക് പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ വച്ചത് ഓർത്തത്. അവൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ തോക്ക് എടുത്ത് അയാളുടെ നേരെ ചൂണ്ടി.

“അധികം ഉന്മേഷം വേണ്ട പതിയെ ഇറങ്ങിയാൽ മതി.” ആദിത്യൻ അയാളുടെ നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

എൽദോ താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയതിന് ശേഷം ആദിത്യൻ അയാളുടെ നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടി നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “വഴിയിൽ നിന്ന് മാറി നിലക്ക് കോച്ച് ചെക്കാ.”

“താൻ . . . . അവിടെ തന്നെ നിലക്ക്.” ഇപ്പോൾ അയാൾ ഒരു പേടിയും ഇല്ലാതെ സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യൻ ഒന്ന് സംശയിച്ച് തോക്ക് അയാളുടെ നേരെ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് ഞാൻ ഇപ്പോൾ ആ വാതിൽ തുറന്ന് തരണോ വേണ്ടയോ?.” എൽദോ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “നീ അതിന്റെ മുൻപിൽ തന്നെ നിന്നാൽ എനിക്ക് അത് എങ്ങനെ തുറക്കാൻ പറ്റും.”

മുകളിൽ നിന്ന് വാതിൽ അടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ആദിത്യന് മനസ്സിലായി റോക്കി താഴേക്ക് ഇറങ്ങി ഗുഹയിലേക്ക് ഉള്ള വാതിൽ അടച്ചു എന്ന്. റോക്കി ഏത് നിമിഷവും താഴേക്ക് എത്താം എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ ഒരു വശത്തേക്ക് മാറി നിന്ന് കൊണ്ട് എൽദോക്ക് ഭിത്തിയിൽ ഉള്ള ബോക്സിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകാനുള്ള വഴി ഒരുക്കി കൊടുത്തു.

എൽദോ ഇടത് കൈയ് ആ കീപാഡിന്റെ മുകളിൽ വച്ച് കൊണ്ട് വലത് കൈയ് മറച്ച് അതിൽ ടൈപ്പ് ചെയ്യാൻ പോയി.

“നിർത്ത്.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “ആ ഇടത് കൈയ് തന്റെ പോകറ്റി വച്ചതിന് ശേഷം ടൈപ്പ് ചെയ്താൽ മതി. താൻ എന്താണ് ടൈപ്പ് ചെയുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് ശെരിക്ക് കാണണം.”

ഇത് കേട്ട് എൽദോ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് തല കുടഞ്ഞു. അയാൾ ഓരോ അക്കങ്ങൾ അമർത്തിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ അത് ഉറക്കെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിൽ പതിപ്പിച്ചു.

“ഒൻപത് ആറ് ഒന്ന് രണ്ട് ഒന്ന് ഏഴ്.” ആദിത്യൻ ആ അക്കങ്ങൾ ഒരു പ്രാവശ്യം കൂടി മനസ്സിൽ ഉരുവിട്ടു.

ആ കീപാഡിന്റെ അടിയിൽ ഉള്ള ബോക്സ് ഒരു ശബ്ദത്തോട് കൂടി തുറന്നു. എൽദോ തന്റെ വലത് കൈയ് പെട്ടെന്ന് തന്നെ അതിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് വച്ചു. അകത്ത് ഉള്ള സ്‌ക്രീനിൽ നിന്ന് ഒരു ചെറിയ ചുവന്ന പ്രകാശം എൽദോയുടെ

മേൽ പതിക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു. ഒന്ന് രണ്ട് ലോക്കുകൾ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം അവിടെ മുഴങ്ങി കേട്ടു. അതിന് ശേഷം ആ ഇരുമ്പ് വാതിൽ പതിയെ തുറന്ന് വരാൻ തുടങ്ങി.

ആ വാതിൽ തന്റെ നേരെ ആണ് തുറന്ന് വരുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ പടികളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി മാറി. അവൻ അപ്പോൾ മാറിയില്ലായിരുന്നങ്കിൽ ആ വാതിൽ അവനെ ഭിത്തിയുടെയും വാതിലിന്റെയും ഇടയിൽ ഇട്ട് ഞെരിച്ച് കൊന്നേനെ. ആദിത്യൻ പടികളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി മാറിയപ്പോൾ എൽദോ പെട്ടെന്ന് ആ മുറിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് ഓടി കയറി.

“ശെയ് . . . . മയിര്.” തനിക്ക് പറ്റിയ അബദ്ധം മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. അവൻ പെട്ടെന്ന് വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ഒരു വലിയ മുറി അവൻ കണ്ടു. അതിന്റെ നിലത്ത് പരവതാനി വിരിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അതിന്റെ ഭിത്തികളിൽ വെളുത്ത പെയിന്റ് ആണ് അടിച്ചിരുന്നത്. ആ മുറിയുടെ അറ്റത്ത് ഒരു സോഫയും ഉണ്ടായിരുന്നു. ആദിത്യൻ തോക്ക് ഉയർത്തി മുൻപിലേക്ക് പിടിച്ചപ്പോഴേക്കും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ലൈറ്റുകൾ എല്ലാം അണഞ്ഞു. വെളിച്ചം അണഞ്ഞതോടെ അവിടെ ആകെ അന്ധകാരം നിറഞ്ഞ് നിന്നു.

ഇത് എൽദോയുടെ പണിയാണെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. അയാൾ ഏതോ പാനിക്ക് ബട്ടൺ അമർത്തിയത് ആയിരിക്കും എന്ന് ആദിത്യൻ ഊഹിച്ചു. തനിക്കും റോക്കിക്കും ഈ സ്ഥലത്തിന്റെ ഘടനയെ കുറിച്ച് ഒരു അറിവും ഇല്ല എന്ന് ആദിത്യൻ ഓർത്തു.

“ആദിത്യ?.” വെളിച്ചം പോയതോടെ റോക്കി അവനെ വിളിക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കേട്ടു. വെളിച്ചം പോകുമ്പോൾ റോക്കി അവസാനത്തെ പടികളിൽ എത്തി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. അവിടെ ആകെ അന്ധകാരം വ്യാപിച്ച് കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട് റോക്കിക്ക് എന്താണ് ചെയേണ്ടത് എന്ന് ഒരു ഊഹവും ഇല്ലായിരുന്നു.

“ഞാൻ ദാ ഇവിടെ ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ റോക്കി നിൽക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. “എൽദോ മുറിയുടെ അകത്തേക്ക് പോയി. വാതിൽ അടക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ഞാൻ അതിന്റെ മുൻപിൽ തന്നെ നിൽക്കുക ആണ്.”

റോക്കിയോട് ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ആണ് ആദിത്യൻ താൻ ഇപ്പോൾ എന്ത് വലിയ അബദ്ധം ആണ് ചെയ്തത് എന്ന് ആലോചിച്ചത്.

ആദിത്യൻ അത് ചിന്തിച്ച് തീരുബോഴേക്കും ഒരു ബട്ടൺ അമർത്തുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കുകയും, അവന്റെ നെഞ്ചിൽ രണ്ട് സൂചിമുനകൾ കുത്തി കയറുന്നതും അവൻ അറിഞ്ഞു. ആ നിമിഷത്തിൽ തന്നെ അവന്റെ ശരീരത്തിലെ പേശികൾ എല്ലാം ഒന്നിച്ച് വലിഞ്ഞ് മുറുകി. അവന്റെ വയർ വേദനയാൽ ഉള്ളിലേക്ക് കുഴിഞ്ഞ് പോയി. ഒരു ആയിരം പുഷ്അപ്പ് എടുത്ത ഒരു പ്രതീതി ആണ് അത് അവനിൽ ഉണ്ടാക്കിയത്. അവന്റെ കാലുകൾ മരവിച്ച് പോയി. പിന്നെ അവന്റെ ശരീരം ആകെ മരവിച്ചു. ഒരു ടെയിസർ ഗണിൽ നിന്ന് അൻപതിനായിരം വോൾട്ട് വൈദുതി അവന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് വിട്ട് വിട്ട് പ്രേവേശിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അതിൽ നിന്ന് ഉള്ള വൈധ്യുതി പ്രവാഹം അവന്റെ ശരീരത്തെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

വൈധ്യുതി അവന്റെ ശരീരത്തിൽ കൂടി കടന്ന് പോയപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ വിരലുകൾ തോക്കിന്റെ ട്രിഗറിൽ അമർന്ന് പോയി. അവൻ ഒരു സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് എന്ന പോലെ ആ വെടിയുണ്ട തോക്കിൽ നിന്ന് തെറിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.

ആദിത്യന് ജീവിതത്തിൽ ഇത് വരെ ഇങ്ങനെ ഒരു അനുഭവം ഉണ്ടായിട്ടില്ല.

അവന്റെ ശരീരം അവൻ വിജാരിക്കുന്നത് പോലെ അനക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൻ നിലത്തേക്ക് വീഴുന്നതിന് മുൻപേ വെടി പൊട്ടുന്നതിന്റെ ശബ്ദവും കേട്ടു.

അവൻ നിലത്ത് ഉള്ള സിമെന്റ് പ്രതലത്തിലേക്ക് തല അടിച്ച് വീണു. . . .

ആരോ തന്നെ വലിച്ച് കൊണ്ട് പോകുന്നത് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. അല്ലെങ്കിൽ നിലം നീങ്ങുന്നതായി അവന് തോന്നി. എല്ലാം വളരെ വിചിത്രമായി അവന് തോന്നി. അവന്റെ തല പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള വേദന അവന് തോന്നി. ആരോ അവന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിക്കുന്നതായി അവന് തോന്നി. അവനെ വലിച്ചിരുന്നത് വളരെ ശക്തി ഉള്ള കൈകൾ ആയിരുന്നു. കണ്ണുകൾ അടച്ച് ഇരുന്നിട്ടും അവിടെ വെളിച്ചം വന്നത് അവന് മനസ്സിലായി. തലയിൽ നടന്ന് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന പൊട്ടിത്തെറികൾ കാരണം കണ്ണുകൾ അവന് തുറക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒന്ന് അനങ്ങുമ്പോൾ തലയിൽ ഉള്ള ആ പൊട്ടിത്തെറികൾ കൂടികൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് അവന് മനസ്സിലായി. അത് കൊണ്ട് അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് അനങ്ങാതെ തന്നെ കിടന്നു.

ഒരു സ്വപ്നത്തിൽ എന്നപോലെ ആരോ എന്തൊക്കെയോ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവനെ കുലുക്കി വിളിക്കുന്നത് പോലെ ആദിത്യന് തോന്നി. തലയിൽ ഉണ്ടാവുന്ന വേദന കാരണം ആ കൈകൾ ആദിത്യൻ തട്ടി മാറ്റി കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

“ആദിത്യ?. എഴുന്നേൽക്ക്.” ആരോ അവനെ വിളിക്കുന്നതായി ആദിത്യന് ഇപ്പോൾ ശെരിക്കും മനസ്സിലായി. അയാളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഉള്ള വെപ്രാളം അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. തന്റെ ഈ അവസ്ഥയിൽ അയാൾക്ക് നല്ല വിഷമം ഉള്ളതായി ആദിത്യന് മനസ്സിലായി.

ആദിത്യൻ എന്തോ പറയാനായി വായ തുറന്ന് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്തു. അവന്റെ നകുകളിൽ എന്തോ ഇരുമ്പ് പോലെ ഉള്ള ലോഹത്തിന്റെ രുചി അവന് അനുഭവപ്പെട്ടു. ഒരു അരോചകമായ മണം അവന്റെ മൂക്കുകളിലൂടെ അടിച്ച് കയറി. അവൻ ആ മണം ഇഷ്ട്ടമാകാതെ മുഖം ചുളിച്ചു. അനങ്ങി തുടങ്ങിയപ്പോൾ തലയിലൂടെ മിന്നൽ പിണരുകൾ കടന്ന് പോയി. അവൻ മുഖത്ത് ഗോഷ്ഠി കാണിച്ച് കൊണ്ട് വേദനയാൽ മുരണ്ടു.

പെട്ടെന്ന് തല ചുറ്റുന്നത് പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ കുഞ്ഞ് കുട്ടികളെ പോലെ കാലുകൾ മടക്കി ചുരുണ്ട് കിടന്നു.

“ആദിത്യ എഴുന്നേൽക്ക് ഞാൻ റോക്കി ആണ്.” റോക്കി വളരെ പതിയെ അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ എഴുന്നേൽക്ക് എന്നിട്ട് അവിടെ ഉള്ള കട്ടിലിൽ കിടക്കാം. താങ്കൾ ഒന്ന് എഴുന്നേറ്റിട്ട് വേണം എനിക്ക് താങ്കളുടെ തല ഒന്ന് പരിശോധിക്കാൻ.” റോക്കി കുറച്ച് വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ചുണ്ടുകൾ നാവ് നീട്ടി നനച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്താ?.” അവന്റെ അവസ്ഥ കാരണം അവന്റെ വായിൽ നിന്ന് എന്തോ അപശബ്ദം ആണ് പുറത്തേക്ക് വന്നത്. “എ . . . . താ?.”

“ആദിത്യ എഴുന്നേൽക്ക്.” ആ ശബ്ദം അവനെ വീണ്ടും വിളിച്ചു. “കുറച്ച് അങ്ങോട്ട് മാറിയാൽ നിനക്ക് കട്ടിലിൽ തന്നെ കിടക്കാം.”

ആരോ അവന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ച് വീണ്ടും ശക്തിയിൽ വലിച്ച് അവനെ എഴുനേൽപ്പിച്ച് ഇരുത്തി. ആദിത്യന് അപ്പോൾ അവന്റെ തല കറങ്ങുക

ആയിരുന്നു. അയാൾ അവന്റെ അരയിലെ ബെൽറ്റിൽ പിടിമുറുക്കി അവന്റെ ഒരു കൈയ് തോളിലേക്ക് ഇട്ട് അവനെ പൊക്കി എടുത്ത് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു. ആദിത്യൻ ചെരിഞ്ഞ് അയാളുടെ ഒരു വശത്ത് തുങ്ങി നിന്നു. അവന് അവിടം ആകെ കിടന്ന് കറങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി.

എന്തോ പതുപതുത്തതും ചൂടുള്ളതും ആയ വസ്തുവിൽ അവന്റെ മുഖം അമർന്നു. താൻ ഇപ്പോൾ ചെരിഞ്ഞ് കിടക്കുക ആണെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. ആരോ അവന്റെ കാലുകൾ പൊക്കി മുകളിലേക്ക് വച്ചു. ആദിത്യൻ അപ്പോൾ വീണ്ടും ചുരുണ്ട് കൂടി കിടന്നു. അവന്റെ പുറത്ത് എന്തോ ഓടുന്നത് പോലെ ആദിത്യന് തോന്നി.

“ആദിത്യ നിനക്ക് ഷോക്ക് അടിച്ചപ്പോൾ തല അടിച്ച് നിലത്തേക്ക് വീണു അത് കൊണ്ട് നിനക്ക് ആകെ ഒരുമാതിരി ഉണ്ടാവും. ചിലപ്പോൾ നല്ല തല വേദന കൂടി കാണും. നീ കുറച്ച് സമയം ഒന്ന് വിശ്രമിക്ക്.” റോക്കി ആദിത്യനെ കട്ടിലിൽ കിടത്തിയതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു. “നീ ഇപ്പോൾ സുരക്ഷിതൻ ആണ്. ഇവിടുത്തെ ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.”

“എന്താ?.” ആദിത്യൻ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു.

കട്ടിലിൽ കിടന്നതിന് ശേഷവും അവന്റെ തല കറങ്ങി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. കുറച്ച് നേരം അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നപ്പോൾ അവന് കാര്യങ്ങൾ കുറച്ച് കുറച്ചായി ഓർമ്മ വരാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ പേര് ആദിത്യൻ, നേരത്തെ കേട്ട ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമ റോക്കി ആണ്. അയാൾ ഒരു സ്കോട്ടിഷ് കാരൻ ആണ്. അയാൾ കുറെ പെൺകുട്ടികളെ കളിച്ചിട്ടുണ്ട്.

എന്തോ നനഞ്ഞ വസ്തു അവന്റെ തലയിൽ അമരുന്നത് ആദിത്യന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൻ ഒന്ന് മുരണ്ടു. അവന്റെ തലയിൽ ചുറ്റിക കൊണ്ട് അടിക്കുന്നത് പോലെ ആണ് ആദിത്യന് അപ്പോൾ തോന്നിയത്. അവൻ കൈകൾ ഉയർത്തി അത് തടയാൻ ശ്രേമിച്ചു.

“ഒന്നും ഇല്ല ആദിത്യ നീ വീണപ്പോൾ നിന്റെ തല നിലത്ത് ശക്തമായി ഇടിച്ചു. ഈ നനഞ്ഞ തുണി കൊണ്ട് തുടച്ചാൽ നിനക്ക് കുറച്ച് ആശ്വാസം കിട്ടും.” റോക്കി അവനോട് പറഞ്ഞു. “നീ കുറച്ച് നേരം കൂടി ഇവിടെ തന്നെ കിടക്ക്. ഞാൻ തിരിച്ച് വരുന്നത് വരെ അനങ്ങാൻ പാടില്ല.” റോക്കി പറഞ്ഞു.

ആദിത്യന് വിജാരിച്ചാൽ പോലും അവിടെ നിന്ന് അനങ്ങാൻ പറ്റുന്ന ഒരു അവസ്ഥയിൽ അല്ലായിരുന്നു. അവന്റെ ചുറ്റും ഉള്ളത് എല്ലാം കറങ്ങി കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവന്റെ തലയിലൂടെ ഇടക്ക് ഇടക്ക് മിന്നൽ പിണരുകൾ കടന്ന് പോയി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവന് തന്റെ തല പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.

“ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ തിരിച്ച് വരാം. നിനക്ക് ഇപ്പോൾ ഒരു ആപത്തും ഇല്ല. അനങ്ങാതെ കുറച്ച് നേരം കൂടി ഇവിടെ തന്നെ കിടന്നാൽ നിനക്ക് കുറച്ച് ആശ്വാസം കിട്ടും.” റോക്കി അവനോട് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി.

ആദിത്യൻ ശെരി എന്ന രീതിയിൽ കൈയ് മടക്കി തള്ളവിരൽ ഉയർത്തി തബ്‌സപ്പ് കാണിച്ചു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കാലടികൾ അവന്റെ അരികിൽ നിന്ന് അകന്ന് പോകുന്ന ശബ്ദം ആദിത്യൻ കേട്ടു. അതിന്റെ പുറകെ ഒരു വാതിൽ

അടയുന്ന ശബ്ദവും അവൻ കേട്ടു. വെളിച്ചത്തിന്റെ കാഠിന്യം കൂടിയത് കൊണ്ട് അത് കുറക്കാൻ വേണ്ടി അവൻ കൈകൾ കൊണ്ട് ചുറ്റും തപ്പി. അവന്റെ കൈയ്യിൽ ഒരു തലയിണ തടഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ അത് എടുത്ത് അവന്റെ തലയുടെ മുകളിൽ വച്ചു. ഒന്ന് അനങ്ങിയപ്പോൾ അവന് വീണ്ടും തല കറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ തലയിൽ കൂടി മിന്നൽ പിണരുകൾ വീണ്ടും വീണ്ടും കടന്ന് പോയി. അവൻ വേദനയാൽ മുരണ്ട്‍ ആ തലയിണയും തലയിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് ചുരുണ്ട് കൂടി കിടന്നു.

കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആദിത്യൻ എന്തൊക്കെയോ ശബ്ദങ്ങൾ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി. അതിൽ ചിലത് പേടിച്ച് ഉള്ള ശബ്ദങ്ങൾ ആയിരുന്നു. ചിലത് വിഷമത്തോടെ ഉള്ളതും ആയിരുന്നു. വാതിൽ തുറക്കുന്നതിന്റെയും അടയുന്നതിന്റെയും ശബ്ദങ്ങൾ അവൻ കേട്ടു. ആരോ തന്റെ കാലുകളിൽ പിടിക്കുന്നതായി ആദിത്യന് തോന്നി. അവന് ഒന്നും ശെരിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൻ ഇടക്ക് ഇടക്ക് ക്ഷീണം കാരണം ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണ് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

ആദിത്യൻ ഒരു ശബ്ദം വളരെ വ്യക്തമായി കേട്ടു.

“ആദിത്യ?.”

ഇത് നേരത്തെ കേട്ട ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമ അല്ല. ഇത് റോക്കി അല്ല. തനിക്ക് വളരെ പരിചിതമായ ഒരു ശബ്ദം. ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമ വളരെ വിഷമത്തോടെ തന്നെ വിളിക്കുക ആണ്. ആദിത്യൻ തലയിൽ നിന്ന് തലയിണ എടുത്ത് മാറ്റി.

അവൻ നാക്ക് കൊണ്ട് ചുണ്ടുകൾ നനച്ചതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു. “പ്രിയ?.”

“ഇത് ഞാനാണ് ആദിത്യ.” ആ ശബ്ദം വീണ്ടും വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു. അവളുടെ വിരലുകൾ അവന്റെ മുഖത്തെ തഴുകി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. “നിനക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ ആദിത്യ?.” പ്രിയ സങ്കടത്തോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു.

“തല വേദനിക്കുന്നുണ്ട് . . . . പിന്നെ . . . . നല്ല ദാഹം തോനുന്നു.” ആദിത്യൻ അവ്യക്തമായി പറഞ്ഞു.

“ശെരി ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ നിനക്ക് വെള്ളം കൊണ്ട് വരാം. അനങ്ങാതെ ഇവിടെ തന്നെ കിടക്ക്.” പ്രിയയുടെ കൈ അവന്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് മാറി. കനം കുറഞ്ഞ കാലടികൾ അവനിൽ നിന്ന് അകന്ന് പോകുന്നത് ആദിത്യൻ കേട്ടു.

ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ തുറക്കാൻ ഒരു ശ്രേമം നടത്തി. പുറത്ത് നിന്ന് ഉള്ള പ്രകാശം അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തുളച്ച് കയറുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി. അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു. അവന്റെ മുഖം വലിഞ്ഞ് മുറുകി. അവൻ വീണ്ടും കണ്ണുകൾ ചിമ്മി ചിമ്മി കൊണ്ട് പകുതി തുറന്നു. തലയിൽ ഉള്ള മിന്നൽ പിണരുകൾ കുറഞ്ഞ് വരുന്നത് അവന് നല്ല ആശ്വാസം നൽകി.

മുൻപിൽ ഉള്ള കാഴ്ച്ചകൾ ആദിത്യൻ അവ്യക്തമായി കാണാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ മുൻപിൽ ഉള്ള വെളുത്ത ചുമരുകൾ അവൻ കണ്ടു. അതിൽ ഫ്രെയിം ചെയ്ത് വച്ച കുറെ ചിത്രങ്ങൾ അവൻ കണ്ടു. അതെല്ലാം ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് ഫോട്ടോകൾ ആയിരുന്നു. അവന് പക്ഷെ അതെല്ലാം ആരുടേത് ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റിയില്ല. രണ്ട് കറുത്ത ലെതറിന്റെ കസേരകൾ അവിടെ ചുമരിനോട് ചേർന്ന് കിടക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. താൻ ഒരു കട്ടിലിൽ കിടക്കുക ആണെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി.

പ്രിയ നടന്ന് വരുന്നത് അവ്യക്തമായി ആദിത്യൻ കണ്ടു. അവൻ തല ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി. ഒരു മിന്നൽ പിണർ അവന്റെ തലയിലൂടെ കടന്ന് പോയി. വേദനയുടെ കാടിന്യത്തൽ അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു.

“നിനക്ക് എഴുനേറ്റ് ഇരിക്കാൻ പറ്റുമോ ആദിത്യ?.” അവന്റെ പ്രവൃത്തി കണ്ട്

പ്രിയ വിഷമത്തോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു. അവൾ കൈയ് കൊണ്ട് വീണ്ടും അവന്റെ കവിളിൽ തഴുകി.

“എനിക്ക് . . . . പറ്റുമോന്ന് . . . . അറിയില്ല.” ആദിത്യൻ കുഴഞ്ഞ് കൊണ്ട് പതിയെ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഒരു സ്ട്രോ കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്.” പ്രിയ കുപ്പിയിലേക്ക് സ്ട്രോ വച്ചതിന് ശേഷം ആദിത്യന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് അത് വച്ച് കൊടുത്തു. അവൻ ആ സ്ട്രോയിലൂടെ വെള്ളം പതിയെ വലിച്ച് കുടിച്ചു. കുറച്ച് വെള്ളം വായിലേക്ക് എടുത്തപ്പോൾ പ്രിയ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ നിന്ന് സ്ട്രോ മാറ്റി.

ആദിത്യൻ അവളെ ചെരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ വീണ്ടും ആ സ്ട്രോ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. അവൻ അതിൽ നിന്ന് വീണ്ടും ഒരു കവിൾ വലിച്ച് കുടിച്ചു. അവൾ വീണ്ടും അവന്റെ ചുരുണ്ടുകളിൽ നിന്ന് സ്ട്രോ മാറ്റി. പ്രിയ രണ്ട് മൂന്ന് ആവർത്തി ഇത് തുടർന്നപ്പോൾ ആദിത്യന് ദാഹത്തിൽ നിന്ന് ചെറിയൊരു ആശ്വാസം ലഭിച്ചു.

“നീ എവിടെ ആണ് ഉള്ളത് എന്ന് നിനക്ക് മനസ്സിലായോ ആദിത്യ?.” പ്രിയ സങ്കടത്തോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു.

“ദ്വീപ്?.” ആദിത്യൻ നാക്ക് കുഴഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവന് തല നല്ല രീതിയിൽ വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ കാര്യങ്ങൾ ചിന്തിച്ച് എടുക്കാൻ നോക്കി പക്ഷെ അവന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. “എന്റെ തല എവിടെയോ ഇടിച്ചു.” കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“എങ്ങനെ ആണ് തല ഇടിച്ചത് എന്ന് നിനക്ക് ഓർമ്മ ഉണ്ടോ?.” പ്രിയ പതിയെ അവനോട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ അതിനെ കുറിച്ച് ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രേമിച്ചപ്പോൾ അവന്റെ തല വിങ്ങി വേതന എടുക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൻ വേദനയാൽ ഒന്ന് മുരണ്ടു. അവന്റെ ഓർമ്മകൾ ഓരോ ചീന്തുകൾ ആയി തിരിച്ച് വരാൻ തുടങ്ങി പക്ഷെ അവന് ഒന്നും വ്യക്തമായി മനസ്സിലാക്കി എടുക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. ആദിരയും ആദിയയുമായി സംസാരിക്കുന്നത് അവന്റെ ഓർമ്മയിൽ വന്നു. തന്റെ സ്യൂട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഓടുന്നത് അവന്റെ ഓർമ്മയി വന്നു. ഓടിക്കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ ഓരോ മരങ്ങളും കടന്ന് പോകുന്നത് അവന്റെ ഓർമ്മയിൽ വന്നു. താഴേക്ക് ഇറങ്ങാനുള്ള കുറച്ച് പടികൾ അവന്റെ ഓർമ്മയിൽ വന്നു. അവന്റെ ശരീരമാകെ വലിഞ്ഞ് മുറുകി അവൻ അവിടെ ചുരുണ്ട് കിടന്ന് വിറച്ചു. അവന്റെ ഓർമ്മകളിലേക്ക് തന്റെ ശരീരത്തിൽ കൂടി വൈധ്യുതി കടന്ന് പോകുന്നത് ഓർമ്മ വന്നപ്പോൾ ആണ് ആദിത്യൻ അങ്ങനെ പെരുമാറിയത്.

“ആദിത്യ?.” അവന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് പ്രിയ ആശങ്കയോടെ അവനെ കുലുക്കി വിളിച്ചു.

അവൾ കുലുക്കിയപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ തലയിലൂടെ ഒരു മിന്നൽപിണർ കടന്ന് പോയി. അവൻ കൈയ് ഉയർത്തി അവന്റെ തലയിൽ അമർത്തി. വേതന കുറഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ കൈയ്യിൽ നനവ് തട്ടിയത് അവൻ അറിഞ്ഞു. അവൻ കൈയ് മുഖത്തിന് നേരെ കൊണ്ട് വന്ന് കണ്ണുകൾ തുറന്ന് അതിലേക്ക് നോക്കി. അവന്റെ കൈപ്പത്തി രക്തത്തിൽ കുളിച്ച് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. “എനിക്ക് . . . . എനിക്ക് വെടിയുണ്ട കൊണ്ടോ?.” അവൻ കൈയ്യിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പ്രിയയോട് ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല ആദിത്യ നിനക്ക് വെടി കൊണ്ടിട്ടില്ല.” പ്രിയ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “നീ ഇപ്പോൾ എവിടെ ആണ് ഉള്ളത് എന്ന് നിനക്ക് അറിയാമോ?.” പ്രിയ അവനോട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“പടികൾക്ക് താഴെ.” ആദിത്യൻ പഴയ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് എടുക്കാൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ വീണ്ടും ആലോചിച്ചു. താൻ എന്തിനാണ് ഓടിയത്?. താൻ എന്തെങ്കിലും പേടിച്ച് ഓടിയതാണോ അതോ ആരുടെയെങ്കിലും അടുത്തേക്ക് ഓടിയത് ആണോ?.

ആദിത്യന്റെ മനസ്സിലേക്ക് എൽദോ നിലത്ത് ഇരിക്കുന്നതും അവൻ അയാൾക്ക് നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടി നിൽക്കുന്നതിന്റെയും ചിത്രങ്ങൾ തെളിഞ്ഞ് വന്നു. അയാളോട് താൻ എന്തോ ദേഷ്യപ്പെട്ട് സംസാരിക്കുന്നത് അവന് ഓർമ്മ വന്നു പക്ഷെ അവൻ അയാളോട് എന്താണ് പറഞ്ഞത് എന്ന് മാത്രം അവന് ഓത്ത് എടുക്കാൻ സാധിച്ചില്ല.

കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവന് പതിയെ പതിയെ കാര്യങ്ങൾ ഓരോന്നായി ഓർമ്മ വരാൻ തുടങ്ങി.

പടികൾ ഇറങ്ങുന്നതും എൽദോ വാതിൽ തുറക്കുന്നതും ഇരുട്ട് നിറയുന്നതും ഷോക്കടിക്കുന്നതും തോക്ക് പൊട്ടുന്ന ശബ്ദവും ആദിത്യന് ഓർമ്മ വന്നു.

“എൽദോ!.” കിടന്ന ഇടത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. അവൻ എഴുനേറ്റ് ഇരുന്നതും മുറി ആകെ കിടന്ന് കറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. അവൻ പല്ല് കടിച്ച് പിടിച്ച് കൊണ്ട് എഴുനേറ്റ് ഇരുന്നു.

“ആദിത്യ . . . . ആദിത്യ നോക്ക് . . . . ആദിത്യ . . . . ” പ്രിയ അവനെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. പതിയെ അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. അവന്റെ മുൻപിൽ പ്രിയയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞ് വന്നു. അവൾ ആകെ വിഷമിച്ച് നിൽക്കുക ആണെന്ന് അവന് അവളുടെ മുഖ ഭാവത്തിൽ നിന്ന് മനസ്സിലായി.

“എൽദോ വെറും ഒരു ചെറ്റ ആണ് പ്രിയ.” ആദിത്യൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ കട്ടിലിൽ നിന്ന് കാലുകൾ താഴേക്ക് എടുത്ത് വയ്ക്കാൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് ആ അപരിചിതമായ മുറി ആകമാനം ഒന്ന് നോക്കി. താൻ ഇപ്പോൾ സേഫ് ഹൗസിന്റെ ഉള്ളിൽ ആണെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. “എൽദോ. ഇല്ല നീ ഇവിടെ ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല.” പ്രിയയെ നോക്കി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പേടിയോടെ പറഞ്ഞു.

പ്രിയയെയും എൽദോ അവിടെ ബന്ധിയാക്കി വച്ചിരിക്കുക ആണ് എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ അവൻ ആകെ അസ്വസ്ഥനായി.

“നിന്നെ . . . . അയാൾക്ക് . . . . എങ്ങനെ?.” ആദിത്യൻ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ പതറി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ആദിത്യ നീ എന്താണ് പറയുന്നത്. എൽദോ ഇനി ഒരു പ്രേശ്നവും ഉണ്ടാക്കാൻ വരില്ല.” അവന്റെ ചുമലിൽ മുറുക്കിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയ തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.

പ്രിയയുടെ പുറകിൽ ഉള്ള വാതിൽ തുറക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ ആദിത്യൻ അങ്ങോട്ട് നിക്കി. ആകെ വിളറി വെളുത്ത മുഖത്തോടെ ആദിയ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി വന്നു. തൊട്ട് പുറകെ കരഞ്ഞ് ചീർത്ത മുഖവുമായി ആദിരയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

തന്റെ പെങ്ങമ്മാരും എൽദോയുടെ ബന്ധികൾ ആണ് എന്ന ചിന്ത മനസ്സിലേക്ക് കടന്ന് വന്നപ്പോൾ ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ദൈവമേ . . . . നിങ്ങളെയും . . . . അയാൾ പിടിച്ചോ?.”

“ആദിത്യ.” അവരുടെ എല്ലാം പുറകിൽ നിന്ന് റോക്കിയുടെ ശബ്ദം ആദിത്യൻ കേട്ടു. “ഹേയ്, താങ്കൾക്ക് ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട് സുഹൃത്തെ?.” അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് റോക്കി ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ അവരുടെ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തേക്ക് മാറി മാറി നോക്കി. ഇവരെല്ലാം എങ്ങനെ ഇവിടെ എത്തി?. എൽദോ എവിടെ പോയി?. ഇവിടെ എന്താണ് സംഭവിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത്?.

“ഞാൻ പോയി നിങ്ങളുടെ പെങ്ങമ്മാരേയും പ്രിയയെയും കൂട്ടി കൊണ്ട് വന്നു.” റോക്കി ആദിത്യനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എൽദോ വെളിച്ചം അണച്ചതിന് ശേഷം ടെയിസർ കൊണ്ട് താങ്കൾക്ക് അൻപതിനായിരം വോൾട്ടിന്റെ ഷോക്ക് ആണ് തന്നത്. താങ്കൾക്ക് അത് ഓർമ്മ ഉണ്ടോ?.” റോക്കി അവന്റെ ചുമലിൽ കൈയ് വച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി. തല ആട്ടിയപ്പോൾ അവന്റെ തലയിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ പിണർ കടന്ന് പോയി. ആ വേദനയാൽ ആദിത്യൻ ഒന്ന് മുരണ്ടു. അവൻ കുറച്ച് പ്രാവശ്യം കണ്ണുകൾ ചിമ്മി തുറന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് . . . . എനിക്ക് . . . . ഓർമ്മ ഉണ്ട്.”

“തോക്ക് കൊണ്ട് വെടിവച്ചത് താങ്കൾക്ക് ഓർമ്മ ഉണ്ടോ?.” റോക്കി ആദിത്യന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഒരു വലിയ ശബ്ദം. വളരെ വലിയ ശബ്ദം കേട്ടു.” ആദിത്യൻ ഓർത്തെടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അത് തന്റെ കൈയ്യിൽ ഇരുന്ന തോക്കിൽ നിന്ന് തന്നെ ആണോ എന്ന് അവന് അറിയില്ലായിരുന്നു.

“അയാൾ താങ്കളെ ടീസർ കൊണ്ട് ഷോക്ക് അടിപ്പിച്ചപ്പോൾ വിരൽ ട്രിഗറിൽ അമർന്നിട്ടുണ്ടാകും. താങ്കൾ ആണ് വെടി വച്ചത് അപ്പോൾ എൽദോ വാതിലിന്റെ മുൻപിൽ തന്നെ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു.” റോക്കി അവനോട് പറഞ്ഞു.

“എന്നിട്ട് വെടി ഉണ്ട അയാൾക്ക് കൊണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ഞെട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അവന് ഒന്നും ശെരിക്കും മനസ്സിലായില്ല.

“വാതിൽ ഉരുക്ക് കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയത് കൊണ്ട് ഉണ്ട അതിൽ തട്ടി തെറിച്ച് അയാളുടെ കഴുത്തിൽ ആണ് കൊണ്ടത്.” റോക്കി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ലയിറ്റുകൾ തെളിച്ചതിന് ശേഷം താങ്കളെ വന്ന് നോക്കി. പിന്നെ എൽദോയെ നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ അവിടെ മരിച്ച് കിടക്കുക ആയിരുന്നു.”

“അപ്പോൾ . . . . അപ്പോൾ അയാൾ . . . . മരിച്ചോ?.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു. അവൻ അത് വളരെ പതിയെ ആണ് ചോദിച്ചത് എങ്കിലും ആ മുറിയിൽ ഉള്ള എല്ലാവരും അത് കേട്ടു എന്ന് അവന് മനസ്സിലായി. ആദിയ അവന്റെ മുൻപിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ വലത് കൈയ് അവളുടെ കൈകളിൽ കോരി എടുത്തു. അവൾ ഒരു നനഞ്ഞ തുണി കൊണ്ട് അവന്റെ കൈയ് തുടക്കാൻ തുടങ്ങി. “ഞാൻ . . . . അയാളെ കൊന്നു.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞ് തല കുനിച്ച് ഇരുന്നു.

“ആദിത്യ” ആദിയ അവന്റെ മുഖം പിടിച്ച് ഉയർത്തി കൊണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. “ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക്. നീ അല്ല അയാളെ കൊന്നത്. അയാൾ തന്നെ ആണ് അയാളുടെ മരണത്തിന് ഉത്തരവാദി. നീ അറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് അല്ല ആ തോക്കിന്റെ കാഞ്ചി വലിച്ചത്.” ആദിയ അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്റെ ദൈവമേ.” ആദിത്യൻ കൈയ് ഉയർത്തി അവന്റെ നെറ്റി തിരുമ്മി. അതോട് കൂടി അവന്റെ തലയിലെ വേദന കൂടി. “നിനക്ക് ഉറപ്പാണോ അയാൾ . . . .” ആദിത്യന് അവന്റെ വാക്കുകൾ പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

“അയാൾ മരിച്ചു എനിക്ക് ഉറപ്പാണ്.” റോക്കി ആദിത്യനെ സഹതാപത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അയാൾ അധികം വേദനിക്കാതെ ആണ് മരിച്ചത്. തലയിലേക്ക് രക്തം കൊണ്ട് പോകുന്ന ഞരമ്പിൽ ആണ് വെടി കൊണ്ടത്. അയാൾ ഒന്നും അറിഞ്ഞ് കാണാൻ വഴി ഇല്ല.” റോക്കി ആദിത്യനെ സമാധാനിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ദൈവമേ . . . . ” ആദിത്യൻ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് വിളിച്ചു. താൻ കാരണം ഒരാൾ മരിച്ചു എന്ന ചിന്ത അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് വന്നില്ല. അവൻ ആകെ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിലേക്ക് എത്തി. അവന്റെ കാഴ്ച്ചകൾ മങ്ങാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ തല വിങ്ങി പൊട്ടാൻ തുടങ്ങി. “അപ്പോൾ നമ്മളെ ഇവിടെ ബന്ദികൾ ആക്കി വച്ചിരിക്കുക അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ ആശയകുഴപ്പത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അല്ല ആദിത്യ.” ആദിയ പതിയെ പറഞ്ഞു. “നീ സുരക്ഷിതൻ ആണ്. എൽദോ മരിച്ചു. നീ ഇപ്പോൾ സേഫ് ഹൗസിൽ ആണ് ഉള്ളത്.”

“ഞാൻ ലൈറ്റ് തെളിയിക്കാനുള്ള സ്വിച്ച് കണ്ട് പിടിച്ചതിന് ശേഷം എൽദോയെ നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ മരിച്ച് കിടക്കുക ആയിരുന്നു.” റോക്കി ആദിത്യനോട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു. “പിന്നെ ഞാൻ താങ്കളെ ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്ന് കിടത്തിയതിന് ശേഷം താങ്കളുടെ പെങ്ങമ്മാരെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് വന്നു. പ്രിയയും വാശിപിടിച്ച് അവരുടെ കൂടെ വന്നു.” റോക്കി ആദിത്യന് കാര്യങ്ങൾ വിശദമാക്കി പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു.

“അയാൾ . . . .” ആദിത്യൻ മുറിയിൽ ഉള്ള എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തേക്ക് മാറി മാറി നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. താൻ എന്ത് കൊണ്ട് ആണ് എൽദോയുടെ നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടിയത് എന്ന് അവരെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കണം എന്ന് അവന് തോന്നി. “അയാൾ നമ്മളെ ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്താൻ ശ്രേമിക്കുക ആയിരുന്നു.”

“ഞങ്ങൾക്ക് എല്ലാം അറിയാം.” ആദിര അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്ത് എൽദോയോട് ഉള്ള വെറുപ്പ് തെളിഞ്ഞ് കാണാമായിരുന്നു. “റോക്കിയും പ്രിയയും ഞങ്ങളോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു. അയാൾ വെറും ഒരു ചെറ്റ ആയിരുന്നു.”

“അയാൾ ശെരിക്കും . . . . ശെരിക്കും അയാൾ എന്റെ പുറകെ ആയിരുന്നോ?.” പ്രിയ ഒരു പേടിയോടെ വിറച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യനോട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി. ആ നിമിഷം അവന്റെ തലയിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ പിണർ കടന്ന് പോയി അവൻ വേദനയാൽ ഒന്ന് മുരണ്ടു. ‘ഈ തല ആനക്കുന്നത് കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് എങ്കിലും ഒന്ന് നിർത്തണം.’ ആദിത്യൻ മനസ്സിൽ തീരുമാനിച്ചു എന്നിട്ട് പ്രിയയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതെ അയാൾ വെറും ഒരു ചെറ്റ ആയിരുന്നു. സ്വപ്നയെ നിന്നെ പോലെ വസ്ത്രങ്ങൾ അണിയിച്ച് വൃത്തികെട്ട കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യിക്കുമായിരുന്നു. ഞാൻ ഇവിടെ നിന്ന് പോകുമ്പോൾ നിന്നെ ഇവിടെ തന്നെ നിർത്തി പോകണം എന്ന് എന്നെ ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്തി.”

ഇത് കേട്ടപ്പോൾ പ്രിയ ഭയത്തൽ വിറക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു. അവൻ ഇടത് കൈയ് നീട്ടി അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് അമർത്തി കൊണ്ട് അവളെ

ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“അയാൾ ശെരിക്കും മരിച്ചോ?.” കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം വിശ്വാസം വരാത്തപോലെ ആദിത്യൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു. അവന് ഇപ്പോഴും അത് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൻ ഇപ്പോഴും ശെരിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പറ്റുന്ന ഒരു അവസ്ഥയിൽ അല്ലായിരുന്നു. ഒരാളെ കൊന്നത് കൊണ്ട് താൻ ഇപ്പോൾ വിഷമിക്കുക ആണ് വേണ്ടത് എന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു. ഒരാളെ കൊന്നത് കൊണ്ട് താൻ ചിലപ്പോൾ ജെയിലിൽ വരെ പോകാം പക്ഷെ അവൻ ഒരു വികാരവും ഇല്ലാതെ അവിടെ വെറുതെ ഇരുന്നു.

“അതെ അയാൾ മരിച്ചു.” റോക്കി മറുപടി പറഞ്ഞു.

“അയാൾ മരിച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ തന്നെ അയാളെ കൊന്നേനെ.” ആദിത്യനെ നോക്കി മുഷ്ട്ടി ചുരുട്ടി ദേഷ്യത്തോടെ ആദിര പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ റോക്കിയെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “എൽദോ കുറച്ച് വിഡിയോകളെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ?.”

“ശെരിയാണ്. അടുത്ത മുറിയിൽ ഒരു സെക്യൂരിറ്റി സംവിധാനം ഉണ്ട്. അതിൽ നിറയെ മോണിറ്ററുകൾ ആണ്. ഈ ദ്വീപിൽ ഉള്ള ഓരോ മുക്കും മൂലയും ഒളി ക്യാമറകൾ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ് ഇരിക്കുക ആണ്. മരങ്ങളിൽ പോലും ക്യാമറകൾ ഉണ്ട് എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.” റോക്കി വിശദീകരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഈ ദ്വീപിൽ ഒരിടം പോലും ക്യാമറയുടെ നീരീക്ഷണത്തി അല്ലാതെ ഇല്ല.”

“നമ്മളുടെ മുറികളിൽ പോലും ക്യാമറ ഉണ്ട് ആദിത്യ.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “ബെഡ്റൂമിലും ബാത്റൂമിലെ എല്ലായിടത്തും ഉണ്ട്.” ആദിയ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഇങ്ങനെ ആർക്കും കാണാൻ പറ്റാത്ത രീതിയിൽ ക്യാമറ വയ്ക്കുക എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഇത് ശെരിക്കും ഒരു പ്രൊഫഷണൽ ചെയ്ത ജോലി ആണ്.” റോക്കി ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. എല്ലാവരും അയാളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കിയപ്പോൾ അയാൾ ചുമൽ കൂച്ചി കാണിച്ചു. “ഞാൻ മുൻപ് ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ദ്വീപിൽ തീവ്രവാദികൾ വന്നിരുന്നു. അങ്ങനെ വല്ലതും ഇവിടെ സംഭവിച്ചാൽ ഈ ഒളി ക്യാമറകൾ വലിയൊരു മുതൽക്കൂട്ട് ആയിരിക്കും. നിങ്ങൾക്ക് ഈ സേഫ് ഹൗസിൽ കയറി ഇരുന്ന് സെക്യൂരിറ്റിയെ വിളിച്ച് തീവ്രവാദികൾ എവിടെ എല്ലാം ആണ് ഉള്ളത് എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് ഇവിടെ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് കൊടുക്കാൻ പറ്റും. ഒരു സെക്യൂരിറ്റിക്ക് മുൻ‌തൂക്കം നൽകുന്ന ആൾ എന്ന നിലയിൽ നോക്കിയാൽ, ഈ സംവിധാനം നിങ്ങളുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ വരെ ഉതകും.” റോക്കി തനിക്ക് തോന്നിയ കാര്യം അവരോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഒരു വക്ര ബുദ്ധി ഉള്ളവന്റെ രീതിയിൽ ചിന്തിച്ചാലും ഇത് നല്ലൊരു കാര്യം ആണ്.” ആദിര ദേഷ്യത്തോടെ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എൽദോ ഈ സംവിധാനത്തെ അങ്ങനെ ആണ് ഉപയോഗിച്ചത്.” റോക്കി മറുപടി പറഞ്ഞു. “അയാൾ അത് മുതലാക്കുകയും ചെയ്തു. പക്ഷെ ഇത് എടുത്ത് കളയുന്ന കാര്യത്തെ കുറിച്ച് മാത്രം ചിന്തിക്കരുത്. ഭാവിയിൽ ഇത് നിങ്ങളുടെയും ഈ ദ്വീപിൽ ഉള്ള മാറ്റ് പലരുടെയും ജീവൻ തന്നെ രക്ഷിച്ചു എന്ന് വരാം. ഞാൻ പറയുന്നത് നിങ്ങൾ വിശ്വാസിക്ക്.” റോക്കി തന്റെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വടി കൊണ്ട് നിലത്ത് അമർത്തി കുത്തി ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അയാൾ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരു സംഭവം ഉണ്ടായത് കൊണ്ട് ആണ് റോക്കി ഇപ്പോൾ ആ വടി കുത്തിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് നടക്കുന്നത് എന്ന് അയാളുടെ പ്രവൃത്തി അവരെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു.

ആദിത്യൻ ഇത് വരെ അങ്ങനെ ഒരു കാര്യം ചിന്തിച്ച് ഇരുന്നില്ല പക്ഷെ വേറൊരാൾ തന്റെ സ്വകാര്യ നിമിഷങ്ങൾ കാണുന്നത് അവന് ചിന്തിക്കാൻ പറ്റുന്നതിന്റെയും അപ്പുറം ആയിരുന്നു. അവന് അതിനോട് ഒരിക്കലും പൊരുത്തപ്പെട്ട് പോകാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു.

“പിന്നെ.” റോക്കി വീണ്ടും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “ഇതിനെ കുറിച്ച് ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേർക്കും പ്രിയയ്ക്കും അറിയാം. നിങ്ങൾ ഇത് മറ്റാരെയും അറിയിക്കാതെയും ദുരുപയോഗപ്പെടുത്താതെയും ഇരുന്നാൽ മതി. അത്യാവശ്യം വന്നാൽ അല്ലാതെ ആരും ഇത് ഉപയോഗിക്കില്ല എന്ന് നിങ്ങൾ തന്നെ ഒരു തീരുമാനം എടുത്താൽ മതി. നമ്മൾക്ക് ഇപ്പോൾ അതൊരു വലിയ പ്രെശ്നം അല്ല. ഇതിലും വലിയ കാര്യം ഇവിടെ ചെയ്ത തീർക്കാൻ ഉണ്ട്. എൽദോയെ നമ്മൾ ഇപ്പോൾ എന്താണ് ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് എന്നതിനെ കുറിച്ച് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കണം.” റോക്കി അവരെ എല്ലാം നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് നിർത്തി.

“അത് ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞത് അല്ലെ?.” ആദിര പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. “ഒരു സ്പീഡ് ബോട്ട് എടുത്ത് അതിൽ അയാളെ കെറ്റി കുറച്ച് കിലോമീറ്റർ കടലിലേക്ക് ഓടിച്ച് പോയി ഒരു കല്ല് കെട്ടി കടലിലേക്ക് എറിയണം. അതോട് കൂടി എല്ലാ പ്രേശ്നവും തീരും.”

“അത് ശെരിയാവില്ല.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് ഇടക്ക് കയറി പറഞ്ഞു. “നാളെ ആളുകൾ അയാളെ അന്വേഷിച്ചാൽ. അയാൾ പെട്ടെന്ന് ഇവിടെ നിന്ന് കാണാതെ ആയി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ആരും വിശ്വസിക്കില്ല. ഒന്നുങ്കിൽ നമ്മൾ എല്ലാ കാര്യവും തുറന്ന് പറയണം അല്ലെങ്കിൽ എൽദോയുടെ മരണത്തെ കുറിച്ച് നമ്മൾ ഒരു കഥ ഉണ്ടാക്കണം.” ആദിയ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തേക്ക് വിഷമത്തോടെ മാറി മാറി നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നമുക്ക് ഇതിനെ കുറിച്ച് അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരനോട് പറഞ്ഞാലോ?.” ആദിത്യൻ അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “പ്രഭേട്ടന് ഇവിടെ ഒരു സേഫ് ഹൌസ് ഉള്ളതിനെ കുറിച്ച് അറിയാം. അദ്ദേഹം ആണ് ഇതിന് വേണ്ടി പണം ചിലവഴിച്ചതിനെ കുറിച്ച് ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ എന്നോട് പറഞ്ഞത്. പിന്നെ എൽദോ എന്തോ പദ്ധതികൾ നടപ്പാക്കുന്നതിനെ കുറിച്ചും അദ്ദേഹത്തിന് അറിയാം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞതിന് ശേഷം അവരുടെ അഭിപ്രായം അറിയാൻ വേണ്ടി അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“വീണ്ടും കൂടുതൽ ആളുകളെ ഇത് അറിയിക്കണോ?.” ആദിര അസ്വസ്ഥതയോടെ ചോദിച്ചു.

“ശെരിയായ ആളുകളുടെ സഹായം ആവശ്യപ്പെടുന്നത് ചില സമയങ്ങളിൽ വളരെ അധികം ഗുണം ചെയ്യും.” റോക്കി ഇടക്ക് കയറി പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “അദ്ദേഹം നിങ്ങളുടെ വക്കീൽ ആണ് പിന്നെ ഇതിനെ കുറിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന് നേരത്തെ അറിയാമെങ്കിൽ നിങ്ങളെ സഹായിക്കുന്നതിൽ ഒരു ബുധിമുട്ടും ഉണ്ടാവില്ല.” റോക്കി തന്റെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു.

“ആദിയ?.” ആദിത്യൻ അവളുടെ അഭിപ്രായം അറിയാൻ വേണ്ടി അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് വിളിച്ചു.

ആദിയ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “വക്കീലിന്റെ സഹായം നമുക്ക് ആവശ്യം വരും എന്ന് തന്നെ ആണ് എനിക്ക് തോനുന്നത്.”

“വക്കീലിനെ വിളിക്കാം എന്ന് തന്നെ ആണ് ഭൂരിപക്ഷത്തിന്റെ അഭിപ്രായം.

പ്രിയ നീ മുകളിൽ പോയി അദ്ദേഹത്തെ കൂട്ടി കൊണ്ട് വരാമോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. “റോക്കി ഈ വയ്യാത്ത കാലും വച്ച് വീണ്ടും പടികൾ കയറി ഇറങ്ങേണ്ടല്ലോ.” റോക്കിയെ നോക്കി കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.

“ശെരി ഞാൻ ഇപ്പോൾ തന്നെ കൂട്ടി കൊണ്ട് വരാം.” പ്രിയ അതും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് പോയി.

“ഞങ്ങൾ നീ വന്ന പടികളിലൂടെ അല്ല വന്നത്.” ആദിര അപ്പോൾ ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു. “പൂളിന്റെ അടുത്തുള്ള ബാറിൽ നിലത്ത് ഒരു വാതിൽ ഉണ്ട്. അതിലൂടെ ആണ് ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും വന്നത്.”

“ശെരിക്കും?.” ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. “അങ്ങനെ പടികൾ ഉള്ളത് നിങ്ങൾക്ക് . . . .”

ആദിത്യൻ ചോദിച്ച് വരുബോഴേക്കും റോക്കി പറഞ്ഞു. “ലൈറ്റ് ഇട്ടതിന് ശേഷം ഞാൻ തിരഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് കണ്ട് പിടിച്ചത്. സേഫ് ഹൗസിലേക്ക് കയറാൻ മൂന്ന് വഴികൾ ഉണ്ട്. ഒന്ന് നമ്മൾ വന്ന വഴി. മറ്റൊന്ന് ബാറിലേക്ക് ഉള്ള വഴി. പിന്നെ നീണ്ട ഒരു ഇടനാഴി ക്ലിനിക്കിന്റെ അടുത്തേക്കോ ഹെലിപാഡിലേക്കോ പോകുന്നുണ്ട്. എവിടെ ആണ് അത് ചെന്ന് അവസാനിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല. അത് നമുക്ക് പിന്നീട് കണ്ടുപിടിക്കാം.”

“ദൈവമേ.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “അപ്പോൾ ഇത് വെറും ഒരു സേഫ് ഹൌസ് അല്ല.” ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“മുഴുവൻ ഒന്ന് നടന്ന് കാണുന്നോ?.” റോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഇതിന്റെ രൂപഘടന ആശ്ചര്യകരം ആണ്.”

ആദിത്യൻ എഴുനേൽക്കാൻ വേണ്ടി മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് തല കറങ്ങിയത് കൊണ്ട് അവൻ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്ന് തലയിൽ കൈയ് കൊണ്ട് അമർത്തിപ്പിടിച്ചു.

“എനിക്ക് എഴുനേറ്റ് നിൽക്കാൻ ആരുടെയെങ്കിലും സഹായം വേണം.” കണ്ണുകൾ ചിമ്മി ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

ആദിയ പെട്ടെന്ന് അവന്റെ ഇടത് വശത്ത് പോയി നിന്നു. റോക്കി വാതിലിന്റെ അരികിലേക്ക് പോയി വാതിൽ തുറന്നു. ആദിത്യൻ അപ്പോൾ ആദിരയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവൾ കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ട് അവന്റെ വലത് വശത്ത് പോയി നിന്നു.

“രണ്ട് പേരും എന്നെ ഒന്ന് പിടിച്ച് പൊക്കിയെ.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അവർ രണ്ട് പേരും കുനിഞ്ഞ് അവന്റെ കൈയ് തോളിലൂടെ ഇട്ട് അവന്റെ അരയിൽ കൈയ് കൊണ്ട് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.

“മൂന്ന് രണ്ട് ഒന്ന് പോക്ക്.” ആദിര പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ അപ്പോൾ കാലുകൾ നിലത്ത് അമർത്തി മുഴുവൻ ശക്തിയും എടുത്ത് എഴുനേൽക്കാൻ നോക്കി. അവന്റെ കാലുകൾ കുഴഞ്ഞ് വീഴാൻ പോയപ്പോൾ അവൻ അവരുടെ തോളിലേക്ക് അമർത്തിപ്പിടിച്ചു. ആദിയയും ആദിരയും അവനെ അവരുടെ തോളിൽ താങ്ങി എഴുനേൽപ്പിച്ച് നിർത്തി.

“സ്വയം എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത വെറും ഒരു ചണ്ടിയായി ഞാൻ മാറി.” ആ നിസ്സഹായ അവസ്ഥയിൽ സ്വയം പഴിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് ആദിര ചിരിച്ച് പോയി.

“നിന്റെ തല നിലത്ത് ശക്തിയിൽ ഇടിച്ചിരുന്നു ആദിത്യ.” ആദിയ അവനെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തി. “നിന്നെ നോക്കാൻ എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഡോക്ടറെ ഇവിടേക്ക് കൊണ്ട് വരണം.” ആദിയ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“വേണ്ടാ . . . . ” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് തല ചെരിച്ച് അവളുടെ നേരെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. തല പെട്ടെന്ന് അനങ്ങിയപ്പോൾ ആ മുറിയാകെ കറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ കാലുകൾ കുഴഞ്ഞ് പോയി. അവൻ പെങ്ങമ്മാരുടെ തോളിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് കണ്ണടച്ച് നിന്നു. “ഈ സ്ഥലത്തെ കുറിച്ച് എത്ര കുറച്ച് ആളുകൾ അറിയുന്നോ അത്രയും നല്ലത്.” ആദിത്യൻ ഒരു താക്കീത് എന്നപോലെ അവരോട് പറഞ്ഞു.

“വക്കീലിനെ വിളിക്കാൻ പ്രിയയെ പറഞ്ഞ് വിട്ട ആളാണ് ഇത് പറയുന്നത്.” ആദിര കുശുബെടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അത് എന്തെങ്കിലും ആകട്ടെ.” ആദിയ അസ്വസ്ഥതയോടെ പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടക്കാൻ പറ്റുമോ?.” അവൾ ആദിത്യന്റെ നേരെ സഹതാപത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് മുൻപോട്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങി. അവന് മുട്ടുകാലിൽ ശക്തി ക്ഷെയിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. അവരുടെ രണ്ട് പേരുടെയും തോളിൽ വെറും ഒരു കളിപ്പാവയായി തുങ്ങി കിടക്കുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി. എന്നാലും അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരുടെ സഹായത്തോടെ അവൻ രണ്ട് മൂന്ന് അടി മുൻപോട്ട് നടന്നു.

ആദിയ വാതിലിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് ചെരിഞ്ഞ് പതിയെ ആദിത്യനെ ഒരു തോളിൽ ചുമന്ന് കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. ആദിര ഒരു കൈയ് കൊണ്ട് ആദിത്യനെ മുറുക്കെപ്പിടിച്ച് മറു കൈയ് കൊണ്ട് ആദിത്യന് പുറത്തേക്ക് കടക്കാൻ വേണ്ടി വാതിൽ തുറന്ന് പിടിച്ചു. പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ എതിർ വശത്ത് ഉള്ള വാതിലിന്റെ അകത്തേക്ക് ആദിത്യൻ നോക്കി. ഒരു കടും ചാര നിറത്തിൽ ഉള്ള ഒരു ബ്ലാങ്കറ്റ് കൊണ്ട് അവിടെ മരം കൊണ്ട് പാകിയ നിലത്ത് കിടക്കുന്ന എൽദോയുടെ ശരീരം പുതപ്പിച്ചിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ വാതിലിന്റെ ഒരു വശത്തേക്ക് മാറിയാണ് കിടന്നിരുന്നത്. അയാളുടെ ചുറ്റും രക്തം താളം കെട്ടി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ നിന്ന് രക്തം ഒഴുകി ഒരു അരുവി പോലെ അവൻ നിൽക്കുന്ന ഇടത്ത് വരെ ഒഴുകി കിടക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു.

ആദിത്യൻ അത് കണ്ട് കണ്ണടച്ച് വിഷമത്തോടെ വിളിച്ച് പോയി. “എന്റെ ദൈവമേ.”

ആദിയ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ആദിത്യന്റെയും ആ ശവ ശരീരത്തിന്റെയും ഇടയിൽ കയറി നിന്ന് ആദിത്യനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്റെ നേരെ നോക്ക് ആദിത്യ.”

ആദിത്യൻ കണ്ണ് തുറന്ന് അവളുടെ പുറകിലേക്ക് നോക്കാൻ പിന്നെയും ശ്രേമിച്ച് തുടങ്ങി. ആദിയ വീണ്ടും അവനെ വിളിച്ചപ്പോൾ അവൻ പതിയെ ആദിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“ആദിത്യ നീ ഒരു കാര്യം മനസ്സിലാക്കണം. അയാളുടെ പ്രവൃത്തിയാണ് നിന്നെ കൊണ്ട് ആ തോക്കിന്റെ കാഞ്ചി വലിപ്പിച്ചത്. ഇത് നീ വേണം എന്ന് വച്ച് ചെയ്തത് അല്ല. മനസ്സിലായോ?.” ആദിയ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് തറപ്പിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്തു. ഈ കാഴ്ച്ച താൻ ഇപ്പോൾ അല്ലങ്കിൽ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എന്തായാലും കാണേണ്ടത് തന്നെ ആണ്. അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ആണ് ഒരു കാര്യം അവന് മനസ്സിലായത്. ആ രക്തം അരുവിയായി വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഒഴുകി വരുന്നത് റോക്കി നിലത്ത് കിടന്നിരുന്ന തന്നെ വലിച്ച് കൊണ്ട് അടുത്ത് ഉള്ള മുറിയിൽ കൊണ്ട് കിടത്തിയത് കൊണ്ട് ആണ്. അപ്പോൾ തന്റെ പുറത്തും തലയിലും ഉള്ള രക്തം എൽദോയുടെത് ആണ്.

അത് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “ഈ ടീഷർട്ട് എനിക്ക് എത്രയും പെട്ടെന്ന് അഴിച്ച് കളയണം.” ആദിത്യന് കാത്ത് നിൽക്കാനുള്ള ക്ഷേമ ഇല്ലായിരുന്നു. അവൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു. “എത്രയും പെട്ടെന്ന് . . . . ”

അവൻ ആദിയയുടെ തോളിൽ നിന്ന് കൈയ് എടുത്ത് ടീഷർട്ടിന്റെ അടിയിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി. അതോട് കൂടി അവന്റെ ബാലൻസ് തെറ്റി അവൻ പുറകിലേക്ക് വീഴാൻ പോയി.

ആദിര അവന്റെ പുറകിലേക്ക് പെട്ടെന്ന് ഓടി വന്ന് നിന്ന് കൊണ്ട് അവനെ താങ്ങി നിർത്താൻ ശ്രേമിച്ചു. ആദിയ അവന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് മുൻപിൽ നിന്ന് അവനെ താങ്ങി നിർത്തി. ആദിത്യന്റെ രണ്ട് പെങ്ങമ്മാരും തമ്മിൽ തമ്മിൽ നോക്കി കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ആശയവിനിമയം നടത്തിയതിന് ശേഷം അവനെയും താങ്ങി തിരിച്ച് കട്ടിലിൽ കൊണ്ട് പോയി ഇരുത്തി.

“എന്റെ ശരീരത്തിൽ മുഴുവൻ അയാളുടെ ചോരയാണ്.” ആ ടീഷർട്ട് അഴിച്ച് കളയാൻ വേണ്ടി തിരക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ആദിത്യ ഒന്ന് അടങ്ങി ഇരിക്ക്.” ആദിയ അവനെ തടഞ്ഞതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു. “ടീഷർട്ട് അഴിച്ച് കളയാൻ ഞങ്ങൾ നിന്നെ സഹായിക്കാം.” ആദിയ അവനെ സമാധാനിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിര അവന്റെ ഒരു വശത്ത് നിന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ ടീഷർട്ട് മുകളിലേക്ക് ഉയർത്താൻ തുടങ്ങി. ആദിയ അവന്റെ കൈകൾ ഉയർത്തി ആ ടീഷർട്ട് ഊരിയെടുക്കാൻ ആദിരയെ സഹായിച്ചു. അവൾ ആ ടീഷർട്ട് അവന്റെ തല വഴി ഊരിയെടുത്തതിന് ശേഷം മുറിയുടെ ഒരു മൂലയിലേക്ക് വലിച്ച് എറിഞ്ഞു. ആ ടീഷർട്ടിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്ന രക്തക്കറ കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ടു.

ആദിയ തറയിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ ഷൂസിന്റെ ലെയിസുകൾ അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“എന്താ ഇത്?.” അവളുടെ പ്രവൃത്തി കണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. ആദിര അവന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരൽ വച്ച് കൊണ്ട് മിണ്ടാതെ ഇരിക്കാൻ ആംഗ്യം കാട്ടി.

“ആദിത്യ നിന്റെ ഉടുപ്പിൽ മിഴുവൻ അയാളുടെ രക്തം ആണ്. നിന്റെ തലയുടെ പുറക് വശം മുതൽ ഷൂസിന്റെ പുറകിൽ വരെ അത് ഉണ്ട്. ഞാൻ ഒരു നല്ല

തുണിയും കുറച്ച് വെള്ളവും ഇപ്പോൾ തന്നെ കൊണ്ട് വരാം.” ആദിര ഇത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് പോയി.

തന്റെ ശരീരത്തിൽ മുഴുവൻ അയാളുടെ രക്തം പറ്റിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുക ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആദിത്യൻ അസ്വസ്ഥതയോടെ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് ഒന്ന് കുളിക്കണം.”

“നിനക്ക് എന്തായാലും ഒറ്റക്ക് കുളിക്കാൻ പറ്റില്ല പിന്നെ വക്കീൽ പ്രഭാകരൻ ഏത് നിമിഷവും ഇവിടെ എത്തും.” ആദിയ അവനെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൾ അവന്റെ ഇടത് കാലിലെ ഷൂസ് അഴിച്ചതിന് ശേഷം അവന്റെ വലത് കാലിലെ ഷൂസ് അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ടീഷർട്ട് അഴിച്ചതോടെ അവിടെ ഉള്ള തണുപ്പ് കാരണം ആദിത്യൻ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ കാലുകളിൽ വിറയൽ അനുഭവപ്പെട്ടപ്പോൾ ആദിയ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. തണുപ്പ് കൊണ്ട് അവൻ കുറേശെ വിറക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത് അവൾ കണ്ടു.

“ആദിത്യ നിന്റെ ശരീരം തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കിയ ശേഷം നിനക്ക് ഒരു ബ്ലാങ്കെറ്റ് പുതക്കാൻ തരാം.” ആദിയ അവനെ വിഷമത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് അവന്റെ വലത് കാൽ ഉയർത്തി കൊടുത്തു. ആദിയ ആ കാലിൽ നിന്ന് ഷൂസ് അഴിച്ചതിന് ശേഷം അവന്റെ രണ്ട് കാലുകളിലെയും സോക്സ്‌ അഴിച്ച് മാറ്റി. ആദിയ അവനെ ക്ഷേമാപണത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് അവന്റെ ബെൽറ്റ് അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. “നീ ഒന്ന് എഴുനേറ്റ് നിലക്ക് ആദിത്യ.” ബെൽറ്റ് അഴിച്ചതിന് ശേഷം അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് ആദിയ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് കൈകൾ അവളുടെ തോളിൽ അമർത്തി വച്ചു. ആദിയ അവന്റെ അരയിൽ കൈകൾ കൊണ്ട് മുറുക്കിപ്പിടിച്ച് അവനെ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി.

അവളുടെ ചുമലിൽ താങ്ങി കൊണ്ട് അവൻ എഴുനേറ്റ് ശെരിക്ക് നിന്നപ്പോൾ ആദിയ ഒരു കൈയ് കൊണ്ട് അവനെ താങ്ങി അവന്റെ പാന്റിന്റെ ബട്ടൺ അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൾ പാന്റിന്റെ ബട്ടൺ അഴിച്ച് കഴിയുബോഴേക്കും ആദിര മുറിയിലേക്ക് കയറി വന്നു.

ആദിയ തിരിഞ്ഞ് അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ ഒന്ന് വന്ന് എന്നെ സഹായിച്ചെ. ഇവന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ ചോരയാണ്.”

ആദിരക്ക് അത് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ല എങ്കിലും അവൾ തല ആട്ടി കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു. അവൾ കൊണ്ട് വന്ന ബക്കറ്റ് വെള്ളം താഴെ വച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ ഒരു വശത്ത് ചെന്ന് നിന്ന് അവനെ താങ്ങിപ്പിടിച്ച് അവന്റെ പാന്റിൽ പിടിച്ച് താഴേക്ക് താഴ്ത്തി. അവന്റെ പാന്റ് ഊഴ്ന്ന താഴേക്ക് വീണ് ഒരു വളയം പോലെ അവന്റെ കാല്പാദങ്ങളിൽ ചെന്ന് കിടന്നു.

“നീ ഷഡ്ഢി ഒന്നും ഇടാറില്ലേ?.” ആദിര പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഇത് കേട്ട് ആദിയ ആ വിഷമാവസ്ഥയിലും ചിരിച്ച് പോയി.

ആദിത്യന് അവരുടെ രണ്ട് പേരുടെയും മുൻപിൽ നഗ്‌നനായി നിൽക്കുന്നതിൽ ഒരു നാണവും തോന്നിയില്ല. എൽദോയുടെ രക്തം തന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് എത്രയും പെട്ടെന്ന് തുടച്ച് കളയണം എന്ന ഒരു ചിന്ത മാത്രമേ ആദിത്യന് അപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. കുറച്ച് നേരം വസ്ത്രം ഒന്നും ഇല്ലാതെ അങ്ങനെ നിന്നപ്പോൾ തന്നെ തന്റെ ശരീരം ആകെ തണുത്ത് മരവിക്കുന്നത് പോലെ ആദിത്യന് തോന്നി.

“തുണി താ.” ബക്കറ്റിന് നേരെ കൈയ് നീട്ടി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

ആദിര കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “തുണി ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടാൽ നിനക്ക് ഇത് ഒറ്റക്ക് ചെയ്യാൻ പറ്റും എന്ന് തോന്നുമല്ലോ?.” അവൾ ഒരു നീല കമ്പിളി

ആദിത്യന്റെ പുറകിൽ വിരിച്ചതിന് ശേഷം കട്ടിലിൽ മുട്ട് കുത്തി നടന്ന് അവന്റെ പുറകിലേക്ക് പോയി.

തന്റെ കഴുത്തിന്റെ പുറകിൽ ആദിര നനഞ്ഞ തുണി കൊണ്ട് തുടക്കുന്നത് ആദിത്യൻ അറിഞ്ഞു. അവനെ അതിശയിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ വളരെ കരുതലോടെയും മൃദുലമായും ആണ് ആ തുണി വച്ച് അവനെ തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നത്. തുണി കൊണ്ട് വളരെ പതിയെ അതികം അമർത്താതെ അവൾ അവന്റെ ശരീരം തുടച്ചു. ആ തുണി മുക്കിപ്പിഴിയാൻ ഇടക്ക് അവൾ ഒന്ന് നിർത്തും. ആദിര പതിയെ തുടച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ ആദിത്യൻ പൂർണ നഗ്‌നനായി ആദിയയുടെ മുൻപിൽ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. അവന്റെ നിൽപ്പ് കണ്ട് അവൾ ചിരി കടിച്ചമർത്താൻ വളരെ കഷ്ട്ടപ്പെട്ട് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“അധികം ഇളിക്കണ്ട. ഇവിടെ തമാശ ഒന്നും നടക്കുന്നില്ല.” ആദിത്യൻ ഒന്ന് വിറച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അല്ല ഞാൻ ചിന്തിക്കുക ആയിരുന്നു. ഞാൻ നിന്നെ ആദ്യമായി നഗ്നനായി കണ്ടപ്പോൾ സാഹചര്യങ്ങൾ എന്ന് വ്യത്യസ്തം ആയിരുന്നു.” ചിരിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് ആദിയ പറഞ്ഞു. “അങ്ങനെ ഒരു നല്ല അനുഭവം നടന്ന് കുറെ കാലങ്ങൾ ആയി.” ആദിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഒരു ജീവിത കാലം മുൻപ് കഴിഞ്ഞത് പോലെ ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ ആ ഓർമ്മകളിലേക്ക് വഴിമാറി കൊണ്ട് പതിയെ പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾ ആ ഓർമ്മകൾ ഇപ്പോൾ ഇവിടെ പുതുക്കാൻ ഒന്നും പോകുന്നില്ലല്ലോ?.” ആദിര അവരുടെ സംസാരത്തിന് ഇടക്ക് കയറി ചോദിച്ചു. “വേറൊന്നും കൊണ്ട് അല്ല. ഞാൻ റോക്കിയെ നിനക്ക് വേണ്ട തുണികൾ എടുക്കാൻ പറഞ്ഞ് വിട്ടിട്ടുണ്ട്. അയാൾ ഏത് നിമിഷം വേണമെങ്കിലും തിരിച്ച് എത്താം.” ആദിര അൽപ്പം ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“നന്ദി.” ആദിത്യൻ അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “റോക്കി എത്ര പെട്ടെന്ന് എത്തുന്നൊ അത്രയും നല്ലത്. നിങ്ങളുടെ മുൻപിൽ ഇങ്ങനെ നിൽക്കുന്നതിനെക്കാൾ എനിക്ക് ഇപ്പോൾ പ്രെശ്നം തണുത്ത് വിറക്കുന്നതാണ്. ആ ഉടുപ്പ് പെട്ടെന്ന് കിട്ടിയാൽ ഒരു ആശ്വാസം ആയേനെ.” ആദിത്യൻ ചെറിയൊരു വിറയലോടെ പല്ല് കടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഇത് പെട്ടെന്ന് തീർക്കാം.” അവന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് ആദിര വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അവൾ തുടക്കുന്നതിന്റെ വേഗത കൂട്ടി. ഇപ്പോൾ തുടക്കലിൽ നേരത്തെ ഉണ്ടായിരുന്ന മൃദുലത ഒക്കെ പോയി. അവൾ നീളത്തിൽ അമർത്തി വേഗം വേഗം തുടക്കാൻ തുടങ്ങി. നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ പുറം അരയും കുണ്ടികളും തുടകളും കാലുകളും തുടച്ച് കഴിഞ്ഞു.

ആദിത്യന്റെ ശരീരത്തിന്റെ വിറയൽ കൂടികൊണ്ട് ഇരുന്നു. അത്രയും നേരം എഴുന്നേറ്റ് നിന്നത് കൊണ്ട് ആദിത്യന് വീണ്ടും തല കറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. തണുത്ത തുണി കൊണ്ട് ശരീരം തുടച്ചത് കൊണ്ട് അവന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉള്ള മരവിപ്പ് കൂടി കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

“എനിക്ക് ഒരു പുതപ്പോ ബ്ലാന്കെറ്റോ പുതക്കാൻ താ.” പല്ല് കൂട്ടിയിടിക്കാതെ

ഇരിക്കാൻ ശ്രേധിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ദൈവമേ ആദിത്യ നിന്റെ ശരീരം ആകെ തണുത്ത് മരവിച്ച് ഇരിക്കുക ആണല്ലോ.” ആദിര അവനെ തൊട്ട് നോക്കി കൊണ്ട് ആവലാതിയോടെ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

അവൾ കട്ടിലിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വലത് വശത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന കബോർഡിന്റെ ഒരു വാതിൽ തുറന്നു. അതിൽ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൾ അടുത്തത് തുറന്നപ്പോൾ അതിൽ ഒരു വെളുത്ത വിരി ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ വിരി അവൾ ഒരു തോളിലേക്ക് അടുത്ത് ഇട്ട് കൊണ്ട് അവൾ കട്ടിലിന്റെ മുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന രക്ത കറ പുരണ്ട വിരി മാറ്റി അവിടെ പുതിയത് വിരിച്ചു. അവൾ അതിന് ശേഷം ആദിയയുടെ സഹായത്തോടെ ആദിത്യനെ പിടിച്ച് കട്ടിലിലേക്ക് കിടത്തി.

ആദിത്യൻ കട്ടിലിന്റെ നടുക്ക് ചെരിഞ്ഞ് കിടന്ന് വിറച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. ഇത് കണ്ട് അവന്റെ പെങ്ങമ്മാർ എടുത്ത് വച്ചിരുന്ന നീല കമ്പിളി കൊണ്ട് അവനെ പുതപ്പിച്ചു. കമ്പിളി കൊണ്ട് പുതപ്പിച്ചാൽ അവന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉള്ള വിറയൽ കുറയും എന്ന് പ്രേതീക്ഷിച്ച് നോക്കി നിന്ന അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ വല്ലാതെ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി.

കുറച്ച് നേരം അങ്ങനെ കിടന്നാൽ താൻ പഴയ സ്ഥിതിയിൽ എത്തും എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി പക്ഷെ ഈ വിറയൽ ആണ് അവന് നിയന്ധ്രിക്കാൻ പറ്റാതെ ഇരിക്കുന്നത്.

“ദൈവമേ ഇവൻ വീണ്ടും വിറക്കുക ആണല്ലോ?.” ഇത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ആദിര കമ്പിളി മാറ്റി അവന്റെ പുറകിൽ കിടന്നതിന് ശേഷം കമ്പിളി കൊണ്ട് അവരെ രണ്ട് പേരെയും പുതച്ച് കിടന്നു. അതിന് ശേഷം ആദിയയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തറപ്പിച്ച് നോക്കി. “ഇങ്ങനെ നമ്മൾ രണ്ട് പേരും അവനെ മുട്ടി കിടന്നാൽ അവന്റെ ചൂട് കൂടും. നമ്മൾ എന്തായാലും തുണിയെല്ലാം ഉടുത്ത് അല്ലേ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കാൻ പോകുന്നത്. വേഗം വന്ന് കിടക്കാൻ നോക്ക് പെണ്ണെ.” ആദിര അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.

ആദിര തന്റെ പുറകിൽ കിടക്കുന്നത് ആദിത്യന് അറിയാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. ചെരിഞ്ഞ് ഒരുകാൽ കൂടുതൽ മടക്കി കിടക്കുന്ന അവന്റെ തുടകളുടെ ഇടയിലേക്ക് അവൾ അവളുടെ കാൽ കയറ്റി വച്ചു. ആദിയ അവന്റെ മുൻപിൽ അവനെ പറ്റി ചേർന്ന് തിരിഞ്ഞ് കിടന്നു. കമ്പിളി എടുത്ത് മൂന്ന് പേരും ഒരുമിച്ച് പുതച്ചു. അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരുടെ ഇടയിൽ താൻ ഒരു സാന്റ്‌വിച്ച് ആയി അകപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നത് പോലെ ആദിത്യന് തോന്നി. അവൻ ഒരു കൈയ് കൊണ്ട് ആദിയയുടെ അരയിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.

അങ്ങനെ ഒരുമിച്ച് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നപ്പോൾ അവർ മൂന്ന് പേർക്കും അത് വളരെ പരിചിതമായ ഒരു അനുഭവം ആയി തോന്നി. അവരുടെ ശരീരങ്ങൾ അവർ പോലും അറിയാതെ പതിയെ ചെറിയ അനക്കങ്ങളിലൂടെ ഒട്ടി അമരാൻ തുടങ്ങി. വളരെ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ അവർ മൂന്ന് പേരും ഒട്ടി അമർന്ന് ഒന്നായി കിടക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇത്രയും സമാധാനപരമായി താൻ ഇത് വരെ കിടന്നിട്ടില്ല എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി. ആദിയ അവളുടെ അര ഒന്ന് അനക്കി അവളുടെ കൈയ് കൊണ്ട് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരുന്ന ആദിത്യന്റെ കൈയ്യിൽ മുറുക്കി പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവനെ കൊണ്ട് ഒന്ന് കൂടി വരിഞ്ഞ് മുറുക്കിപ്പിച്ചു. ഇപ്പോൾ അവന്റെ ഇടത് കൈയ് കട്ടിലിന്റെയും അവളുടെ മുലയുടെയും ഇടയിൽ

അമർന്ന് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

ഒരു കാൽ കുറച്ച് ഉയർത്തി വച്ച് ചെരിഞ്ഞ് കിടന്നിരുന്ന ആദിയയുടെ തുടയുടെ ഇടയിലേക്ക് ആദിത്യൻ അവന്റെ ഇടത് കാൽ കയറ്റി വച്ചു. അവൻ കാൽ കയറ്റി വച്ചതും ആദിരയുടെ കാൽ കുറച്ച് കൂടി അവന്റെ തുടയുടെ മുകളിലേക്ക് കയറി വരുന്നത് ആദിത്യൻ അറിഞ്ഞു. അവൻ ആദിയയുടെ തുടയിൽ എങ്ങനെ കാൽ വച്ചിരുന്നോ അതെ പോലെ തന്നെ ആണ് ആദിര അവന്റെ തുടയിലും കാൽ കയറ്റി വച്ചത്. ആദിരയുടെ ഇടത് കൈയ് ആദിത്യന്റെ വയറിന്റെയും ആദിയയുടെ പുറത്തിന്റെയും ഇടയിലൂടെ ഇട്ട് ആദിത്യനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവൻ ആദിയയുടെ ശരീരത്തിന്റെ അടിയിൽ കൈയ് വച്ചത് പോലെ ആദിര കെട്ടിപ്പിടിച്ച കൈയ് ആദിത്യന്റെയും കട്ടിലിന്റെയും ഇടയിലേക്ക് കയറ്റി ആദിത്യനെ ഒന്ന് കൂടി വരിഞ്ഞ് മുറുകി.

ആദിത്യൻ ഇപ്പോഴും വിറച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണ് എന്നാലും അവനെ കെട്ടിവരിഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്ന അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരുടെ ചൂട് അവന് ചെറിയൊരു ആശ്വാസം നൽകാൻ തുടങ്ങി ഇരുന്നു.

“ആദിര?.” ആദിയ പതുക്കെ വിളിച്ചു.

“എന്താ?.” ആദിര അലോസരത്തോടെ വിളികേട്ടു.

“ഈ അനുഭവം എങ്ങനെ ഉണ്ട്?.” അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ ഒരു ആത്മവിശ്വാസം നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആദിത്യന് അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ നിന്ന് അത് മനസ്സിലായി.

ആദിര അവന്റെ പുറകിൽ നിന്ന് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാണ്. ഞാൻ ഇത് നേരത്തെ ചെയ്യേണ്ടത് ആയിരുന്നു.”

“ശെരിക്കും സംരക്ഷണവും സുരക്ഷിതത്വവും അനുഭവിക്കുന്നത് പോലെ അല്ലെ?.” ആദിയ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “അതോ എനിക്ക് മാത്രമാണോ അങ്ങനെ തോന്നുന്നത്.”

“അല്ല . . . . എനിക്കും അങ്ങനെ തന്നെ ആണ് തോന്നുന്നത്.” ആദിര ഒന്ന് കൂടി ആദിത്യന്റെ ദേഹത്തേക്ക് പറ്റി ചേർന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇത് ശെരിക്കും . . . .” ആദിയ വീണ്ടും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി.

“ആദിയ?.” ആദിര അവളെ തടുത്ത് കൊണ്ട് വിളിച്ചു. “ചില സമയങ്ങളിൽ മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത് ആണ് ഏറ്റവും നല്ല മാർഗം.” ആദിര പതിയെ പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് ആദിത്യൻ പതുക്കെ ചിരിച്ച് പോയി.

അവർ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അങ്ങനെ കിടന്നു. അവർ പറഞ്ഞത് പോലെ താൻ ഇത്രയും സമാധാനത്തോടെ ജീവിതത്തിൽ കിടന്നിട്ടില്ല എന്ന് ആദിത്യൻ ആലോചിച്ചു. തന്റെ പെങ്ങമ്മാർ തന്റെ കൂടെ തന്നെ സുരക്ഷിതർ ആയി ഉണ്ട് എന്നത് ആദിത്യന് ആശ്വാസം നൽകി. അവരെ മുട്ടി കിടക്കുന്നത് അവന് തണുപ്പിൽ നിന്ന് ആശ്വാസം നൽകുന്നുണ്ട്. ഇവിടെ ഇങ്ങനെ എല്ലാം നടന്നിട്ടും താൻ ഒരാളെ കൊന്നിട്ടും അവർ തന്നെ വെറുക്കാതെ തന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ട് എന്നത് അവന് സന്തോഷം നൽകി.

“ഹല്ലോ?.” റോക്കി വിളിക്കുന്നത് അവർ കേട്ടു. പെട്ടെന്ന് തന്നെ മുൻകൂട്ടി തീരുമാനിച്ചത് പോലെ ആദിയയും ആദിരയും ഒരേ സമയം ഉരുണ്ട് മാറി എഴുനേറ്റ് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. അവർ രണ്ട് പേരും കമ്പിളിയുടെ അടിയിൽ നിന്ന് ഉരുണ്ട് മാറി എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നപ്പോൾ ആദിത്യൻ മാത്രം കമ്പിളിയുടെ അടിയിൽ ആയി. ആദിയ കാലുകൾ താഴേക്ക് ഇട്ട് കട്ടിലിന്റെ സയിടിൽ എഴുനേറ്റ് ഇരുന്നു.

ആദിര കട്ടിലിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി നടന്ന് വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

“ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ട്.” ആദിര വാതിലിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്നു.

റോക്കി വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് കൈകളിൽ ഒരു തുണികെട്ടും എടുത്ത് കൊണ്ട് നടന്ന് വന്നു. അത് അയാൾ ആദിരയുടെ കൈകളിലേക്ക് കൊടുത്തു.

“ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു അഞ്ച് മിനിറ്റ് സമയം താ. അവനെ തുടച്ച് വൃത്തിയാക്കി കഴിഞ്ഞതേ ഉള്ളു ഇപ്പോൾ. അവനെ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഒരുക്കി കൊണ്ട് വരാം.” ആദിര പറഞ്ഞു.

റോക്കി തല ആട്ടി കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞ് വാതിലിന് പുറത്തേക്ക് പോയി. അയാൾ അവിടെ നിന്ന് പോയപ്പോൾ വാതിൽ തനിയെ അടഞ്ഞു. വാതിലിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ദൂരത്തേക്ക് അയാൾ മാറി നിന്നു.

“വേഗം ഇത് ഇടീക്കാൻ സഹായിക്ക്.” ഇത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ആദിര ഒരു കടും നീല നിറത്തിൽ ഉള്ള ഒരു ജീൻസ്‌ ആദിയയുടെ നേരെ ഇട്ട് കൊടുത്തു. അത് കഴിഞ്ഞ് തന്റെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന തൊപ്പിയുള്ള ജേഴ്‌സി അവൾ കിടക്കയുടെ താഴെ വിരിച്ച് വച്ചു. അവൾ നടന്ന ആദിയയുടെ അടുത്ത് വന്ന് നിന്നു. കമ്പിളി മാറ്റി ആദിയയും ആദിരയും കൂടി അവനെ എഴുനേൽപ്പിച്ച് കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി. അവർ രണ്ട് പേരും ആദിത്യന്റെ മുൻപിൽ നിലത്ത് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ജീൻസിന്റെ ഓരോ കാലുകളും അവന്റെ പാതങ്ങളിലൂടെ കയറ്റി കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

“എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ആകെ നാണം തോനുന്നു.” ആദിത്യൻ അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് പതിയെ പറഞ്ഞു. അവന് ഇപ്പോഴാണ് താൻ പെങ്ങമ്മാരുടെ മുൻപിൽ നഗ്നനാണ് എന്ന ചിന്ത ശെരിക്കും ഉറക്കുന്നത്.

“ഒന്ന് മിണ്ടാതെ ഇരിക്ക് ആദിത്യ.” പാദങ്ങളിലേക്ക് ജീൻസ് കയറ്റുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ആദിര പറഞ്ഞു. പദങ്ങളിലേക്ക് ജീൻസ്‌ കയറ്റിയതിന് ശേഷം ജീൻസ്‌ മുകളിലേക്ക് വലിച്ച് കയറ്റാൻ വേണ്ടി ആദിത്യന് അവരുടെ ഒരോരുത്തരുടേയും ചുമലിലേക്ക് കുറച്ച് പ്രാവശ്യം ചെരിഞ്ഞ് കിടക്കേണ്ടി വന്നു. ജീൻസ്‌ അര വരെ എത്തിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ ആകെ അസ്വസ്ഥനായി. അതെ സമയം തന്നെ അവന്റെ കുണ്ണ അവരുടെ മുൻപിൽ വച്ച് വലത്തോട്ട് ചെരിഞ്ഞ് വീണു.

“ഞങ്ങളുടെ സഹായം ഇല്ലാതെ നിനക്ക് തന്നെ അതെടുത്ത് അകത്തേക്ക് വയ്ക്കാം എന്നാണ് എനിക്ക് തോനുന്നത്.” അവന്റെ അസ്വസ്ഥത കണ്ട് ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ആദിര പറഞ്ഞു.

“ആദിര?.” ആദിയ ആദിരയെ തറപ്പിച്ച് നോക്കി കൊണ്ട് വിളിച്ചു.

“എന്താ?. നമ്മൾ രണ്ട് പേരും കോച്ച് ആദിത്യനെ മുൻപ് കണ്ടിട്ടും ഉണ്ട് തൊട്ടിട്ടും ഉണ്ട്. പിന്നെ എന്താ പ്രെശ്നം.” ആദിര പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“കുറെ കാലങ്ങൾക്ക് മുൻപ്.” ആദിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അത് വേറെ സാഹചര്യം ആയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ മറ്റൊരു സാഹചര്യം ആണ്.” ആദിയ അൽപ്പം വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിര അവളെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ചു. ആദിത്യൻ ഇതൊന്നും ശ്രെദ്ധിക്കാതെ പാന്റ് മുകളിലേക്ക് വലിച്ച് കയറ്റുക ആയിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് സീബ് ഇട്ട് ബട്ടൺ വേഗം ഇടാൻ നോക്കുക ആയിരുന്നു.

“ജേഴ്സി ഇടാൻ ഞാൻ നേരെ ഇരിക്കുന്നത് ആയിരിക്കും നല്ലത് അല്ലെ?.” ആദിത്യൻ അവരെ ആ സംഭാഷണത്തിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി തന്റെ നേരെ ശ്രെദ്ധ ആകർഷിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അതെ.” അവന്റെ കൈയ്കൾ പിടിച്ച് ഉയർത്താൻ നോക്കി കൊണ്ട് ആദിയ പറഞ്ഞു.

നേരെ ഇരുന്ന് കൈകൾ ഉയർത്താൻ നോക്കിയപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ തലയിലൂടെ വീണ്ടും ഒരു മിന്നൽപിണർ കടന്ന് പോയി. പക്ഷെ ഈ പ്രാവശ്യം മുൻപത്തെ അത്രയും ശക്തി ഇല്ലായിരുന്നു. ആ വേദനയുടെ താപവും വളരെ കുറവായിരുന്നു. ഈ ചിന്ത ആദിത്യന് കൂടുതൽ ആശ്വാസം നൽകി. കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞാൽ തനിക്ക് പഴയ പോലെ തനിയെ എഴുനേറ്റ് നിൽക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് അവൻ ആശ്വസിച്ചു.

ആദിര ജേർസിയും എടുത്ത് കൊണ്ട് ആദിത്യന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അവർ രണ്ട് പേരും കൂടി അത് ഇടാൻ അവനെ സഹായിച്ചു. അവർ രണ്ട് പേരും അവന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് കുറച്ച് വശത്തേക്ക് മാറി നിന്ന് കൊണ്ട് ആ ജേഴ്സി താഴെത്തെക്ക് താഴ്ത്തി ഇട്ടു.

“ഇപ്പോൾ നിനക്ക് എങ്ങനെ ഉണ്ട്?.” ആദിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഇപ്പോൾ നല്ല ആശ്വാസം തോനുന്നുണ്ട്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “എത്രയും പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് ഒന്ന് കുളിക്കണം. എന്നെ സഹായിച്ചതിന് നിങ്ങൾക്ക് രണ്ട് പേർക്കും വളരെ നന്ദി. നിങ്ങൾക്ക് ഇത് ചെയ്യേണ്ട ഒരു ആവശ്യവും ഇല്ലായിരുന്നു എന്നാലും നിങ്ങൾ എന്നെ സഹായിച്ചു.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അല്ല എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല.” ആദിര പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “ഇവൻ നഗ്‌നനായി കിടക്കുമ്പോൾ നമ്മൾ ഇവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നിട്ടും ഉടുപ്പ് ഇട്ട് കൊടുത്തതിനാണ് ഇവൻ നന്ദി പറയുന്നത്. ഇവൻ ശെരിക്കും ഒരു പൊട്ടൻ തന്നെ ആണോ?.” ആദിര ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

ഇത് കേട്ട് ആദിയ പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് പോയി.

“നിങ്ങൾ ചെയ്ത് തന്ന എല്ലാ സഹായത്തിനും നന്ദി.” ആദിരയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

റോക്കി അപ്പോൾ വാതിലിൽ കൊട്ടി വാതിൽ തുറന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പ്രിയ വക്കീൽ പ്രഭാകരനെ കൂട്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്.”

“ശെരി. ഒരു മിനിറ്റ് ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ തന്നെ വരാം.” ആദിത്യൻ റോക്കിയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

റോക്കി അവിടെ നിന്ന് തിരിച്ച് പോയപ്പോൾ ആദിത്യൻ ആദിയയുടെയും ആദിരയുടേയും സഹായത്തോടെ അവരുടെ തോളുകളിൽ കൈയ് ഇട്ട് കൊണ്ട് എഴുനേറ്റു. അവൻ അവരുടെ തോളിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് നടന്ന് കൊണ്ട് വക്കീൽ പ്രഭാകരനെ കാണാൻ മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

(തുടരും …..)

വായനക്കാരുടെ ശ്രേദ്ധക്ക് :

കൊറോണ രൂക്ഷമായപ്പോൾ പല പ്രൊജെക്ടുകളും ഇടക്ക് വച്ച് നിർത്തിയ സമയത്ത് ആണ് ഞാൻ ഈ സയിറ്റിൽ കഥ എഴുതി ഇടാൻ തുടങ്ങിയത്. ഇപ്പോൾ പണിത്തിരക്ക് കാരണം എനിക്ക് ഈ കഥ എഴുതാൻ അധികം സമയം ചിലവഴിക്കാൻ കിട്ടുന്നില്ല. കൊറോണ കാരണം നിർത്തി വച്ച ചില പ്രൊജെക്ടുകളും പുതിയതായി വന്ന കുറച്ച് പ്രൊജെക്ടുകളും ഒരുമിച്ച് തുടങ്ങിയത് കാരണം ഇപ്പോൾ തീരെ സമയം കിട്ടാത്ത ഒരു അവസ്ഥ ആണ്.

ഈ മാസം തുടക്കത്തിൽ ഈ അദ്ധ്യായം അയക്കാൻ പറ്റും എന്നാണ് ഞാൻ വിജാരിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷെ അതിന്റെ ഇടയിൽ കുടുംബത്തിൽ ഒരാളെ ആശുപത്രിയിൽ ആക്കേണ്ടി വന്നും. ഓപ്പറേഷൻ വേണ്ടി വന്നു. അതിന്റെ പുറകെ ഉള്ള ഓട്ടം കൂടി ആയപ്പോൾ സമയം തീരെ ഇല്ലാതെ ആയി. ആ ടെൻഷനും വച്ച് എഴുതാനും പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഈ കഥക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരുന്ന എന്റെ കൂട്ടുകാർ എല്ലാവരും എന്നോട് ക്ഷെമിക്കണം എന്ന് വിനീതമായി അഭ്യർത്തിക്കുന്നു.

അടുത്ത അദ്ധ്യായത്തോടെ സ്വർഗ്ഗ ദ്വീപിന്റെ ആദ്യത്തെ സീസൺ തീരുക ആണ്. അടുത്ത അദ്ധ്യായം ഈ സീസണിന്റെ ക്ലൈമാക്സ് ആയിരിക്കും. അടുത്ത സീസണിൽ അമേരിക്കയിൽ ഉള്ള വിശേഷങ്ങൾ ആണ് ഉണ്ടാവുക.

അടുത്ത അദ്ധ്യായവും എഴുതി തീർക്കാൻ എനിക്ക് ഈ ആദ്ധ്യായം പോലെ കുറച്ച് സമയം ആവശ്യം ആണ്. ഹോസ്പിറ്റൽ കാര്യങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇനി ഒരു ഓപ്പറേഷൻ കൂടി കഴിയാൻ ഉണ്ട്. എല്ലാവരും ക്ഷേമയോടെ കാത്തിരിക്കും എന്ന് പ്രേതീക്ഷിക്കുന്നു.

സമയം അനുവദിക്കുന്നതിന് അനുസരിച്ച് എത്രയും പെട്ടെന്ന് അടുത്ത അദ്ധ്യായം എഴുതി അയക്കാൻ ശ്രെമിക്കും.

സ്നേഹപൂർവ്വം അതുല്യൻ.