ഒരു അവിഹിത പ്രണയ കഥ 4
നദിക്കരയില്‍, കാടിനുള്ളില്‍, ബഷീറിന്റെ സഹായത്താല്‍ രേണുകയുടെ ശരീരം മറവ് ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞ് തിരികെ വരുമ്പോള്‍ നാരായണ മേനോന് വിങ്ങിപ്പൊട്ടുകയായിരുന്നു.
ബഷീര്‍ ആ ഒരവസ്ഥയില്‍ അയാളെ മുമ്പ് കണ്ടിട്ടില്ല.
അനിയന്ത്രിതമായ വികാര വിക്ഷോഭത്തിലാണ് അയാള്.
അതുകൊണ്ട് ഒന്നും ചോദിക്കാന്‍ തോന്നുന്നില്ല.
ബഷീറിന് അയാളെ ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നുണ്ട്.
പക്ഷെ തന്നെപ്പോലെ വെറും ഡ്രൈവറായ ഒരാളുടെ വാക്കുകള്‍ക്ക് അയാള് വിലകൊടുക്കുമോ എന്ന ഭയവും അയാള്‍ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.
അപ്പോള്‍ സമയം പ്രഭാതം അഞ്ചു മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
വീടെത്തിക്കഴിഞ്ഞിട്ടും പലതുമോര്‍ത്ത് കാറില്‍ നിന്നം ഇറങ്ങാന്‍ അയാള് മറന്നു പോയി.
ബഷീര്‍ കാത്തിരുന്നു. പിന്നെ വിളിച്ചു.
“സാര്‍…”
അയാള് അയാളുടെ വിളി കേട്ടില്ല.
“അയാള് വീണ്ടും വിളിച്ചു:
“സാര്‍!”
ബഷീറിന്റെ ശബ്ദം ഉച്ചത്തില്‍ ആയതിനാല്‍ അയാള് മുഖം തിരിച്ച് അയാളെ ചോദ്യരൂപത്തില്‍ നോക്കി.
‘വീട് ..വീടെത്തി…”
അയാള് പറഞ്ഞു.
‘ഒഹ്!”
മേനോന് ചുറ്റും നോക്കി. എന്നിട്ട് പെട്ടെന്ന് കാറില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി.
അകത്തേക്ക് നടന്നു. പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചു.
രേഷ്മയാണ്.
ഫോണ്‍ എടുക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നയാള്‍ സംശയിച്ചു.
എടുക്കാതിരുന്നാല്‍ അപകടമാണ്. അയാള് ഫോണ്‍ ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു.
“ഹലോ!”
രേഷ്മയുടെ ആകാംക്ഷ നിറഞ്ഞ ശബ്ദം അയാള് കേട്ടു.
“ആഹ്! പറ രേഷ്മേ!”
“സാര്‍ എപ്പോഴാ പോയെ? ആ കുട്ടി എന്ത്യേ, സീമ?”
സീമ?
അയാളുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു.
ഒഹ്!
പെട്ടെന്ന് അയാള്‍ക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി.
മനസ്സിലായപ്പോള്‍ കണ്ണുകള്‍ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു.
“പെട്ടെന്ന് ഒരു എമെര്‍ജന്‍സി ഉണ്ടായത് കൊണ്ട് നിന്നെ കാണാന്‍ നില്‍ക്കാതെ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് തന്നെ പോന്നു രേഷ്മേ!”
“ഓക്കേ!”
രേഷ്മ ചിരിക്കുന്നത് അയാള് കേട്ടു.
“എങ്ങനെ ഉണ്ടാരുന്നു? ചരക്ക് സൂപ്പര്‍ അല്ലാരുന്നോ? അവളെ ഇനി അനങ്ങാന്‍ പറ്റാത്ത രീതിയിലാക്കിക്കാണും അല്ലേ?”
അയാളുടെ ദേഹം വിറച്ചു.
ദേഷ്യവും സങ്കടവും കൊണ്ട് അയാളുടെ ദേഹം അടിമുടി അനങ്ങി.
ദേഷ്യവും വിഷമവും നില വിട്ടപ്പോള്‍ അയാള് ഫോണ്‍ നിലത്തേക്ക് ശക്തിയായി വലിച്ചെറിഞ്ഞു. അത് പൊട്ടിച്ചിതറി.
ശബ്ദം കേട്ട് അരുന്ധതി ഓടി വന്നു.
“എന്താ? എന്താ ചേട്ടാ? എന്ത് പറ്റി?”
അയാളുടെ മുഖത്തെ അരുതായ്ക കണ്ടിട്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
ഒഹ്! അതാണോ?”
അവള് കുനിഞ്ഞ് നിലത്ത് നിന്നും ഫോണിന്‍റെ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ പെറുക്കിക്കിക്കൂട്ടി.
“പിന്നെ ചേട്ടാ!”
നിവര്‍ന്ന് നിന്ന് അയാളെ നോക്കി അവള് പറഞ്ഞു.
“രാത്രീല്‍ ഏകദേശം എട്ട് മണി മുതല്‍ ഞാന്‍ ട്രൈ ചെയ്യുന്നതാ! മോള്‍ ഫോണെടുക്കുന്നില്ല!”
മേനോന് ഭയം ഒളിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ നോക്കി.
“ചാര്‍ജ് തീര്‍ന്നതോ ഒന്നും അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല. പ്ലഗ് ഇന്‍ ചെയ്തിട്ടുമുണ്ടാവില്ല…”
അയാള് അലക്ഷ്യമായി പറഞ്ഞു.
“ചേട്ടന്‍ വിളിച്ചാരുന്നോ മോളെ?”
“ആങ്ങ്‌..ഹാങ്ങ് …പിന്നെ വിളിക്കാതെ! എടുത്തില്ല…” അരുന്ധതി എന്തോ ചിന്തയിലാണ്ടു. പിന്നെ കിടപ്പ് മുറിയിലേക്ക് പോയി. കിടക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ഫോണിലേക്ക് നോക്കി. രേണുക ഫോണെടുക്കുന്നില്ല. മീനാക്ഷിയെ വിളിച്ചു നോക്കാം. അവളോടോപ്പമാണല്ലോ രേണുക നിലമ്പൂര്‍ പോയിരിക്കുന്നത്. അരുന്ധതി ഫോണെടുത്തു. ഡയല്‍ ചെയ്തു.
രണ്ടും നല്ല ഉറക്കമായിരിക്കാം. എന്നാലും വേണ്ടില്ല. അസ്വാസ്ഥ്യവും ആശങ്കയും തോന്നുന്നുണ്ട്. അതെന്തുകൊണ്ടാണ്? ആദ്യമായൊന്നുമല്ല രേണുക ഇതുപോലെ കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം പലയിടത്തും പോകുന്നത്.
പക്ഷെ അപ്പോഴൊന്നും തനിക്ക് ഒരുതരത്തിലുള്ള ആശങ്കയും തോന്നിയിരുന്നില്ല. ഇപ്പോഴെന്താണ് ഇങ്ങനെ?
ഫോണ്‍ റിംഗ് ചെയ്യുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. എടുക്കാന്‍ സാധ്യതയില്ലെന്നാണ് കരുതിയത്. പക്ഷെ അരുന്ധതിയ്ക്ക് ആശ്വാസം നല്‍കിക്കൊണ്ട് മറുതലയ്ക്കല്‍ നിന്ന് മീനാക്ഷിയുടെ ശബ്ദം അവള് കേട്ടു.
“ഹലോ ആന്റി!” “മോളെ, ഉറക്കമായിരുന്നോ?”
“ജോഗിങ്ങിനു പോകാന്‍ എഴുന്നെല്‍ക്കുകയായിരുന്നു…”
“രേണുവും വരുന്നുണ്ടോ ജോഗിങ്ങിന്? അവള് എഴുന്നേറ്റോ?”
“രേണുവൊ?”
മീനാക്ഷിയുടെ സ്വരത്തിലും ഭയം നിറഞ്ഞ ആകാംക്ഷ അരുന്ധതി കേട്ടു.
“എന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ? നിങ്ങള് വേറെ വേറെ റൂമിലാണോ?”
“ആന്റി, രേണു എങ്ങനെ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും? അവള് എവിടെ?”
അരുന്ധതി തരിച്ചിരുന്നു പോയി. ദേഹത്ത് ഒരു വിറയല്‍ പാഞ്ഞുകയറുന്നത് അരുന്ധതി അറിഞ്ഞു.
“മീനാക്ഷി..മീനാക്ഷി ഇപ്പോള്‍ നിലമ്പൂരല്ലേ?”
“അല്ല ആന്റി, ഞാന്‍ ഇവിടെ വീട്ടിലാ. വെസ്റ്റ് ഹില്ലില്‍…രേണുക എന്റെ കൂടെ ആണെന്ന് പറഞ്ഞോ?”
അരുന്ധതി തളര്‍ന്നു. ദേഹം വിയര്‍പ്പില്‍ പുതഞ്ഞു. കട്ടിലിന്‍റെ വിളുമ്പില്‍ അവള് മുറുക്കെപ്പിടിച്ചു.
“ചേട്ടാ!!”
അവള് ഉറക്കെ അതിദയനീയമായി വിളിച്ചു.
അവളുടെ വിളിയൊച്ച കേട്ട് മേനോന് ഓടിവന്നു. അതിനിടയില്‍ മേനോന് സിം കാര്‍ഡ് മറ്റൊരു ഫോണിലിട്ട് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
“ചേട്ടാ, മോള്‍..മോള്‍ക്കെന്തോ പറ്റി..അവള് നിലമ്പൂരല്ല. വേറെ എവിടെയോ ആണ്!”
അയാള് വന്നപ്പോള്‍ അരുന്ധതി പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ മേനോന്‍റെ ഫോണ്‍ വീണ്ടും റിംഗ് ചെയ്തു. രേഷ്മയാണ്!
“ഒരു മിനിറ്റ്!”
അരുന്ധതിയുടെ നേരെ കൈകാണിച്ച് മേനോന് അവളില്‍ നിന്നും അല്‍പ്പം മാറി നിന്നു.
“ചേട്ടാ, സീമ എപ്പഴാ പോയെ?”
രേഷ്മ ചോദിച്ചു. “മൂന്ന് നാല് വി വി ഐ പീസ്‌ കൂടി ഫ്രെഷ് സാധനം ഉണ്ടോന്ന് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാന്‍ സീമേനെ വിളിച്ചിട്ട് അവള് ഫോണും എടുക്കുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ!”
എന്താണ് പറയേണ്ടത്? രേഷ്മയുടെ ഓരോ വാക്കും തന്റെ നെഞ്ച് കീറിപ്പിളര്‍ക്കുകയാണ്!
“ഈ മോളാണ് ഇനി നിങ്ങളുടെ ഐശ്വര്യം!”
മംഗലാപുരത്തെ നിത്യാനന്ദ ആശ്രമത്തിലേ പൂജനീയ സത്യാതീര്‍ത്ഥ മഹാരാജ് അഞ്ചു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുമ്പ് പറഞ്ഞത് മേനോന് ഓര്‍ത്തു.
“നിങ്ങളുടെ ബിസിനസ്സ് വളരും. അസൂയാവഹമായ നിലയില്‍. നിങ്ങള്‍ക്കെതിരെയുള്ള പോലീസ് കേസുകളൊക്കെ അവസാനിക്കും. നിങ്ങള് സമൂഹത്തില്‍ ഏറ്റവും ബഹുമാന്യനായി തീരും. നിങ്ങളുടെ ലൈംഗികാസക്തി എത്ര വാര്‍ദ്ധക്യം ചെന്നാലും അവസാനിക്കില്ല. പക്ഷെ….”
അത് കേട്ട് താന്‍ അദ്ധേഹത്തെ ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി.
“പക്ഷെ ഇവള് ഇല്ലാതായി തീരുന്ന നിമിഷം നിങ്ങളുടെ സകല ഐശ്വര്യങ്ങളും അവസാനിക്കും. ഒരു സ്ത്രീ വഴിയാണ് ഇവള്‍ക്ക് ആപത്ത് സംഭവിക്കാന്‍ പോകുന്നത്. മിക്കവാറും അത് അമ്മയോ അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്തുള്ളവരോ ആയിരിക്കും. അത്തരക്കാരെ കരുതിയിരിക്കുക!”
“ഹലോ, സാര്‍!”
രേഷ്മയുടെ ശബ്ദം വീണ്ടും ഫോണിലൂടെ കേട്ടു. “ആ കുട്ടി അവളുടെ അമ്മയുടെ കൂടെയാണ് വന്നത്. അവരുടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചിട്ടും റെസ്പോണ്‍സ് ഇല്ല!”
“അമ്മയുടെ കൂടെ?”
അയാള് തീവ്ര വിസ്മയത്തോടെ ചോദിച്ചു. അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ കോപം കൊണ്ട് ചുവന്നു. അരുന്ധതിയുടെ കൂടെയാണോ മോള്‍ രേഷ്മയുടെ സ്പായില്‍ പോയത്? സ്വന്തം മകളെ കൂട്ടിക്കൊടുത്തത് അരുന്ധതി തന്നെയാണോ? അങ്ങനെ സംഭവിക്കുമോ?
എങ്ങനെ സംഭവിക്കില്ല? വിവാഹത്തിന് മുമ്പും ശേഷവും താനറിഞ്ഞും അറിയാതെയും എത്രയോ പുരുഷന്മാരുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നവളാണ് അരുന്ധതി. മാത്രമോ? താനുമായി ബന്ധപ്പെടുമ്പോള്‍ അവളുടെ ഫാന്‍റ്റസികള്‍ നിറയെ ഇന്‍സെസ്റ്റ് മാത്രമായിരുന്നില്ലേ? അതൊക്കെ രസം പിടിച്ചു പറയുമ്പോള്‍ എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കല്‍ അതൊക്കെ പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കാനുള്ള ത്വര അവളുടെ വാക്കുകള്‍ എപ്പോഴുമുണ്ടായിരുന്നു…
അതവള്‍ പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കി! അവള് തന്നെയാണ് രേണുകയെ രേഷ്മയെ പരിചയപ്പെടുത്തിയത്! തന്റെ ഭാഗ്യത്തെ തച്ചുടച്ചത് മറ്റാരുമല്ല! അരുന്ധതി തന്നെ! അയാളുടെ രക്തം തിളച്ചു.
“എടീ!”
കോറിഡോറില്‍ നില്‍ക്കുന്ന അരുന്ധതിയെ നോക്കി അയാള് അലറി. ചങ്ങല പൊട്ടിച്ച് മുമ്പോട്ട്‌ കുതിക്കുന്ന മദം പൊട്ടിയ ആനയെപ്പോലെ കയ്യില്‍ തോക്കുമായി തന്റെ നേരെ അലറിയടുക്കുന്ന മേനോനെ കണ്ട് അവള്
അസ്തപ്രജ്ഞയായി.
“നീ മോളെ ആര്‍ക്കാടി പൊലയാടി മോളെ കൂട്ടിക്കൊടുത്തത്?”
അടുത്തെത്തി അയാള് അവളുടെ നെറ്റിയില്‍ ബാരല്‍ മുട്ടിച്ചു.
“ചേട്ടാ! എന്താ? എന്തായീ പറയുന്നേ?”
“എടീ ചളിക്കുണ്ടില്‍ കിടക്കുന്ന തീട്ടപ്പന്നീടെ കുണ്ണകേറ്റാന്‍ പോലും കവ പൊളിച്ചു കൊടുക്കുന്ന കാട്ടു വേശ്യെ! നീയാര്‍ക്കാടി എന്റെ കുഞ്ഞിനെ കൂട്ടിക്കൊടുത്തെ?”
“ചേട്ട! തോക്ക് മാറ്റ്! എന്ത് ഭ്രാന്താ ഈ പറയുന്നേ? ഞാന്‍ എന്റെ കുഞ്ഞിനെയോ?”
“ഫ!” അയാള് അലറി ആട്ടി.
“തോക്ക് മാറ്റാനോ? എന്നാടി, കുണ്ണ കൊണ്ട് പൂറ്റിലേക്കൊള്ള വെടി മാത്രമേ നെനക്ക് പിടിക്കുവൊള്ളോ? വേറേം ചെല വെടി ഉണ്ടെടീ. അത് ഞാന്‍ നെനക്ക് ഇന്ന് കാണിച്ച് തരാം!”
ഭയവിഹ്വലയായി അരുന്ധതി അയാളെ നോക്കി. അയാള് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്താണ് എന്ന് അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായില്ല. താന്‍ മോളെ എവിടെയോ കൊണ്ടുപോയി എന്നാണ് അയാള് അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത്. എന്താണ് അതിന് കാരണം?
“നീ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ കണ്ട കാട്ടുപൂറികള്‍ക്ക് കൊണ്ടുപോയി കൊടുത്തില്ലേ? നിന്നെ ഞാന്‍ വെച്ചേക്കില്ലെടീ! നിന്നെ ഞാന്‍..”
പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുമ്പ് വെടി പൊട്ടി. ആ സമയം അപ്രതീക്ഷിതമായി കുതറിയത് കൊണ്ട് വെടിയുണ്ട കയറിയത് കഴുത്തിലാണ്. വെടിയേറ്റ് അരുന്ധതി നിലത്തേക്ക് വീണു.
“എന്റെ മോള്‍ ..എന്റെ മോള്‍ …”
ഉച്ചരിക്കനാവാതെ അരുന്ധതി അയാളെ നോക്കി. പ്രാണന്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും നിഷ്ക്രമിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അരുന്ധതിയുടെ കണ്ണുകള്‍ വെളിയിലെ ജനാലയ്ക്ക് പുറത്തേക്ക് നീണ്ടു. തുറന്നു കിടന്ന ജനാലയ്ക്ക് വെളിയിലേക്ക് അവള് കൈ വിരല് ചൂണ്ടാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“അവിടെ …അവിടെ…”
അവള് അവ്യക്തമായി പറയുന്നത് മേനോന് കേട്ടു. പന്തികേട് തോന്നി മേനോന് അങ്ങോട്ട് നോക്കി. നിലാവില്‍, കാറ്റില്‍ വെളിയിലെ മാവുകളുടെ ഇലകള്‍ ഉലയുന്നതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അവിടെ അയാള് കണ്ടില്ല.
“അവിടെ…സാമുവേല്‍, രാജീവന്‍….”
വീണ്ടും കൈവിരല്‍ ഉയര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അരുന്ധതി പറഞ്ഞു.
അവ്യക്തമായാണ് അവളത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും മേനോന് അത് വ്യക്തമായി കേട്ടു.
***********************************************
ഋഷി അങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് പറയുമെന്ന് ഡെന്നീസ് കരുതിയില്ല.
“ഋഷി, നീ?”
“നിന്‍റെ മമ്മിയേ ആണ് ഞാന്‍ കണ്ടത്. നിന്‍റെ മമ്മി ആണ് എന്റെ മനസ്സില്‍. നിന്‍റെ മമ്മിയെ ആണ് എന്റെ മനസ്സില്‍ ഭ്രാന്തുപോലെ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നത്!”
“പക്ഷെ ഋഷി…”
ഡെന്നീസ് പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“നിനക്ക് ഇരുപത് വയസ്സല്ലേ ഉള്ളൂ? നിന്നെക്കാള്‍ എത്രയോ വയസ്സിന് മൂത്തതാണ് മമ്മി!”
“അന്‍പത് വയസ്സ് മൂപ്പൊന്നുമില്ലല്ലോ! ഇനി ഉണ്ടെങ്കിലും എന്റെ ഇഷ്ടത്തിന്, നിന്‍റെ മമ്മിയോടുള്ള എന്റെ ഭ്രാന്തിന് ഒരു കുറവും വരില്ല.”
“അന്‍പത് ഒന്നുമില്ല,”
ഡെന്നീസ് പറഞ്ഞു.
“എന്നെ പ്രസവിക്കുമ്പം മമ്മിയ്ക്ക് പതിനേഴ്‌ വയസ്സാണ്…ആ സ്റ്റോറി ഒക്കെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ? അപ്പോള്‍ നിന്നെക്കാള്‍ മമ്മിയ്ക്ക് പതിനേഴ്‌ , പതിനെട്ട് വയസ്സ് കൂടുതലുണ്ട്…സമൂഹം അംഗീകരിക്കില്ല ഋഷി…ഇതൊക്കെ,”
“തൃശൂര് ജില്ലയിലെ അല്ലെങ്കില്‍ കോഴിക്കോട്ട് ജില്ലയിലെ, കൊറച്ചുംകൂടി അങ്ങ് വിശാലമായി പറഞ്ഞാല്‍ കേരളത്തിലെ സമൂഹം അംഗീകരിക്കില്ലായിരിക്കാം. പക്ഷെ മലയാളം മാത്രം സംസാരിക്കുന്നവരുടെ ലോകത്തിനു വെളിയിലും നാടുണ്ട്. എനിക്ക് അവരുടെ അംഗീകാരമൊന്നും വേണ്ട. ഒരാളുടെ ഒഴികെ. അയാള് എന്ത് പറയുന്നു എന്നത് മാത്രമേ എനിക്ക് പ്രോബ്ലമുള്ളു!”
“ആര്?”
“നീ”
ഡെന്നീസ് അവനെ അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.
“പക്ഷെ മമ്മിക്ക് ഇഷ്ടമാവുമോ?”
“ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കും. ഈശ്വര വിശ്വാസിയല്ലാത്ത ഞാന്‍ ഈശ്വരനോട് പ്രാര്‍ഥിക്കും. ഭഗീരഥന് ഗംഗയെ ഭൂമിയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാന്‍ ത്യാഗങ്ങള്‍ സഹിക്കേണ്ടി വന്നു. ഏറ്റവും വിലപിടിച്ചത് നേടാന്‍ ഏറ്റവും കഠിനമായ തപസ്സ് വേണം. ഞാനതിന് ഒരുക്കമാണ്. അതിന് ഒരുങ്ങണമെങ്കില്‍ ഒരാളുടെ അനുവാദമെനിക്ക് വേണം. ഒരാളുടെ മാത്രം. നിന്‍റെ. ഒരു ചോദ്യത്തിന് നീയുത്തരം തന്നാല്‍ മതി. ഈ ചോദ്യത്തിന്: ഞാന്‍ നിന്‍റെ മമ്മിയെ വിവാഹം കഴിച്ചോട്ടെ?”
ഋഷി അങ്ങനെ ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ഡെന്നീസിന്‍റെ ദേഹത്ത് ഒരു കോരിത്തരിപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു. താന്‍ നിലത്ത് നിന്നും പറന്നുയരുന്നത് പോലെ അവന് തോന്നി.
ഡെന്നീസിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു. അത് കണ്ട് ഋഷി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഏറ്റവും വൃത്തികെട്ട കാര്യങ്ങള്‍ മാത്രം കണ്ടു ശീലിച്ചാണ് ഞാന്‍ വളര്‍ന്നത് എന്ന് നിനക്കറിയാമല്ലോ,”
ഡെന്നീസ് കണ്ണുകള്‍ തുടയ്ക്കുമ്പോള്‍ ഋഷി തുടര്‍ന്നു.
“അച്ഛന്‍ മറ്റു സ്ത്രീകളെ വീട്ടിലേക്ക് പോലും വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്ന് അഴിഞ്ഞാടാന്‍ തുടങ്ങുന്നത് കണ്ട് മനസ്സ് തകര്‍ന്നാണ് എന്റെ അമ്മ മരിച്ചത്. ഇപ്പോള്‍ അച്ഛന്റെ ഭാര്യയായി ജീവിക്കുന്ന സ്ത്രീയോ ഒന്നാന്തരമൊരു വേശ്യ. ആകെക്കൂടി അവിടെ ഒരു മനുഷ്യജീവിയുള്ളത് രേണുക മാത്രം. അവള് കൂടി അവിടെയില്ലതിരുന്നുവെങ്കില്‍ എന്നേ ഞാനാ വീട് വിട്ടിറങ്ങിയേനെ!”
ഋഷി ദീര്‍ഘമായി നിശ്വസിച്ചു.
“ടു ബി ഓര്‍ നോട്ട് ടു ബി എന്ന് ഹാംലെറ്റ് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ? ആത്മഹത്യ ചെയ്യണോ വേണ്ടയോ എന്ന്! ജീവിതത്തിന് ഒരു അര്‍ത്ഥവും ഇല്ലെന്നു മനസ്സിലാക്കുന്ന ആ ഒരു മോമെന്‍റ് ഉണ്ട്. അതാണ്‌ ആത്മഹത്യയുടെ മണി മുഴങ്ങുന്ന മോമെന്‍റ്! അങ്ങനെ മണിമുഴങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയ ഒരു നിമിഷമാണ് നീ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്. സ്നേഹം, ബന്ധം, കേയര്‍, ദയ ഇതൊക്കെ എന്താണ് എന്ന് എന്നെ പഠിപ്പിച്ച് ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവന്ന ഒരു
ദൈവദൂതനാണ്‌ നീ. ആ നിന്നോട് ഒരിക്കലും തീരാത്ത ഒരു കടപ്പാട് എനിക്കുണ്ട്. അപ്പോള്‍ നിന്‍റെ മമ്മിയെ ഞാന്‍ മറ്റൊരു രീതിയില്‍ കാണുമ്പോള്‍ അതില്‍ പപമില്ലേ? ഉണ്ട്. എപ്പോള്‍? നീ വിഷമിക്കുമ്പോള്‍. നീ വിഷമിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞാല്‍ ഞാന്‍ ഇതില്‍ നിന്നും മാറും. അല്ലെങ്കില്‍ മാറാന്‍ ശ്രമിക്കും. പക്ഷെ നീ ഇങ്ങനെ പ്രതികരിച്ച് പിന്നെയും എന്റെ കടങ്ങള്‍ കൂട്ടുകയാണ്. എന്നെ എതിര്‍ക്കാതെ നീ പിന്നെയും എന്റെ കടങ്ങള്‍ പെരുപ്പിക്കുകയാണല്ലോ ഡെന്നി!”
“കഴിഞ്ഞോ?”
ഡെന്നീസ് പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഞാനൊന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ, കടക്കാരാ! ഏതോ ഒരു ടിപ്പര്‍ ലോറി ഇടിച്ചു തെറുപ്പിച്ച് മരിക്കാന്‍ കിടന്ന എന്നെ കോരിയെടുത്ത് ബേബി മെമ്മോറിയല്‍ ഹോസ്പ്പിറ്റലില്‍ കൊണ്ടുപോയി ചികിത്സിച്ചത് ആരാ? അവിടെ കൊണ്ടുചെന്നപ്പോള്‍ ആദ്യം ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞതെന്താ? ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് കൂടി കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ എന്റെ പേര് റേഷന്‍ കാര്‍ഡില്‍ നിന്നും വെട്ടാരുന്നു എന്ന്! എത്ര ദിവസമാ അവിടെ കിടന്നത്? രണ്ടാഴ്ച്ച! മമ്മിയെ അറിയിക്കണ്ട, അവര്‍ക്കെന്തിനാ ഒരു വിഷമം കൊടുക്കുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞ് ആ ദിവസങ്ങളത്രയും എന്റെ രോഗക്കിടക്കയില്‍ നിന്നും മാറാതെ എന്നെ ശുശ്രൂഷിച്ചത്…ആരാ അതൊക്കെ? അതുകൊണ്ട് കടങ്ങളുടെ മൊത്തം കുത്തക ഏറ്റെടുത്ത് എന്റെ മോന് അങ്ങനെ ഷൈന്‍ ചെയ്യണ്ട!”
ഡെന്നീസിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ട് ഋഷി പുഞ്ചിരിച്ചു.
എന്നാല്‍ പുഞ്ചിരിക്കാതെ വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ, അടക്കിയ ശ്വാസത്തോടെ അതൊക്കെ കേട്ട മറ്റൊരാളുണ്ടായിരുന്നു.
ലീന!
പുറത്ത് നിന്ന് അവര് പറഞ്ഞതത്രയും അവള് കേട്ടിരുന്നു. അവിശ്വസനീയതയും, പരിഭ്രമവും ഭയവും അവളെ കീഴടക്കി അവരുടെ ഓരോ വാക്കുകളും കാതിലേക്ക് പതിയുമ്പോള്‍.
അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായ കാര്യങ്ങള്‍ ഇവയൊക്കെയാണ്: ഋഷിയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ സന്തോഷത്തിനു കാരണം ഡെന്നീസാണ്. അപകടത്തില്‍ മരണപ്പെടാവുന്ന തന്റെ മകന് ഒരു പുനര്‍ജ്ജീവിതം കൊടുത്തത് ഋഷിയാണ്.
ഗുരുവായൂര് അമ്പലത്തില്‍ വെച്ച് ഋഷി തന്നെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. കണ്ടു മോഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവനില്‍ അതൊരു പ്രണയമായി വളര്‍ന്ന് വല്ലാത്ത അവസ്ഥയില്‍ എത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍ ഏറ്റവും നടുക്കുന്ന കാര്യം അതൊന്നുമല്ല.
തന്റെ മകന് ഡെന്നീസിന് അതില്‍ വിഷമമില്ല. വിഷമമില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, അതിയായി സന്തോഷിക്കുന്നുണ്ട്‌ താനും!
ഋഷിയോട് തോന്നിയ ഇഷ്ട്ടക്കേട്‌ മാഞ്ഞുപോയെങ്കിലും അവനാഗ്രഹിക്കുന്ന രീതിയില്‍ തനിക്ക് മാറാന്‍ സാധിക്കില്ല എന്ന് എങ്ങനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും?
പക്ഷെ പറഞ്ഞെ പറ്റൂ. ഇപ്പോള്‍ തന്നെ. പിന്നത്തേക്ക് മാറ്റിവെക്കാന്‍ പറ്റുന്ന കാര്യമല്ല ഇത്. അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ ഇത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ അതിന്‍റെ ഗൌരവം എറിനില്‍ക്കുന്ന സമയത്ത് തന്നെ പറയണം. ഇപ്പോഴാണ് അതിന് പറ്റിയ സമയം.
അവള് അവരുടെ കതകില്‍ മുട്ടി.
അല്‍പ്പ സമയത്തിന് ശേഷം കതക് തുറക്കപ്പെട്ടു. ലീനയലാതെ മറ്റാരുമവിടെയില്ലാത്തതിനാല്‍ അവളെ കണ്ടിട്ട് അവര് അട്ഭുതപ്പെട്ടില്ല.
“എന്താ മമ്മി?”
ഡെന്നീസ് ചോദിച്ചു.
“വാതക്കീന്ന് മാറിനിക്ക്. എന്നാലല്ലേ മമ്മിക്ക് അകത്തേക്ക് വരാന്‍ പറ്റൂ മോനൂ?”
“ഓ!”
അവന് പെട്ടെന്ന് വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നും മാറി. ലീന അകത്തേക്ക് കയറി. ഋഷി അവളെക്കണ്ട് പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റു. അവള് അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. ഋഷി പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“ഇരിക്ക് രണ്ടാളും!”
കസേരയില്‍ ഇരുന്നു കൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു. ഡെന്നീസും ഋഷിയും അവള്‍ക്കഭിമുഖമായി കിടക്കയില്‍ ഇരുന്നു.
“ശരിയല്ല എന്നറിയാം,”
ലീന പറഞ്ഞു തുടങ്ങി
“എന്നാലും നിങ്ങള് പറഞ്ഞതൊക്കെ ഞാന്‍ കേട്ടു.”
“ഛെ! എന്നാ മമ്മി ഇത്?”
ഡെന്നീസ് ഇഷ്ട്ടക്കേടോടെ പറഞ്ഞു.
“വല്ല്യ ബാങ്ക് ഓഫീസര്‍ ഒക്കെയാ. എന്നിട്ട് ഒരു മാനേഴ്സും ഇല്ല. രണ്ടാളുകള്‍ പെഴ്സണല്‍ ആയി പറയുന്നതൊക്കെ ഒളിച്ചിരുന്ന് കേക്കുന്നു!”
ഋഷി പക്ഷെ അവളെ അഭിമുഖീകരിക്കാനാവാതെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്.
“അത്കൊണ്ടല്ലേ മോനൂ ഞാനാദ്യം പറഞ്ഞെ ശരിയല്ല എന്ന്!”
അവന്‍റെ ദേഷ്യത്തെ പുഞ്ചിരികൊണ്ട് നേരിട്ട് ലീന പറഞ്ഞു.
“ഉള്ളത് പറയാല്ലോ മോനൂ നീ ദേഷ്യപ്പെടുമ്പോള്‍ കാണാന്‍ നല്ല ശേലാ! നീ ദേഷ്യപ്പെട്ടോണ്ട് ആണോ സന്ധ്യയെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്തെ?”
“ഈ മമ്മീടെ ഒരു കാര്യം!”
അത് കേട്ട് ലീന വീണ്ടും പുഞ്ചിരിച്ചു. എന്നാല്‍ ആ പുഞ്ചിരി അധിക സമയം നീണ്ടു നിന്നില്ല. അവളുടെ മുഖം ഗൌരവപൂര്‍ണ്ണമായി. അന്തരീക്ഷത്തിന് ഘനം കൈവരുന്നത് എല്ലാവരും അറിഞ്ഞു.
“ഋഷി…”
ലീന വിളിച്ചു. അവന് സാവധാനം അവളെ നോക്കി. അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളോടിടഞ്ഞു.
“മോന് കാരണമാണ് ഡെന്നി ഇപ്പഴും ജീവനോടെയിരിക്കുന്നത്…”
ലീന പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
“അവന്‍റെ മമ്മി എന്ന നിലയില്‍ ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ എനിക്ക് മോനോട് കടപ്പാടുണ്ട്. തിരികെ എന്തും തന്ന് ആ കടം ഞാന്‍ വീട്ടും എന്ന് ഞാന്‍ പറയുന്നില്ല. കാരണം വീട്ടാനാവാത്ത ഒരു കടമാണ് അത്…”
എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഋഷി അവളെ നോക്കി.
“പിന്നെ ….”
അവളുടെ ശ്വാസമേറുന്നത് ഇരുവരും ശ്രദ്ധിച്ചു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ പറയാന്‍ പോകുന്ന കാര്യത്തിന്‍റെ ഗൌരവം അവരറിഞ്ഞു.
“ഡെന്നി വന്നപ്പോള്‍ മോനെപ്പറ്റി ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു. അത് കേട്ട് ഞാന്‍
ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചു. കാരണം അങ്ങനെ ഒന്ന് സംഭവിച്ച് കാണണം എന്ന് ഞാനും ആഗ്രഹിച്ചു…”
ഋഷിയുടെ കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ന്നു. ഡെന്നീസും അല്‍പ്പം പകപ്പോടെ ലീനയെ നോക്കി. മമ്മി എന്താണ് പറയന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്? താന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന വിഷയമാണ് എങ്കില്‍ തന്റെ സാന്നിധ്യം ഇപ്പോള്‍ ഇവിടെ ആവശ്യമാണോ?
“മമ്മി, ഞാന്‍ പുറത്ത് പോണോ? മമ്മിക്ക് ഋഷിയോട് പേഴ്സണല്‍ ആയി പറയാനുള്ള കാര്യമാണോ?”
അത് കേട്ട് ലീന വീണ്ടും പുഞ്ചിരിച്ചു.
“നീ ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് എനിക്കെന്ത് പ്രോബ്ലം? നീയും കൂടി അറിയാന്‍ വേണ്ടിയാണ് ഞാന്‍ പറയുന്നത്!”
ഡെന്നീസിന്‍റെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു. താന്‍ ഇപ്പോള്‍ ഇവിടെ ഇരിക്കണമെന്നോ? പിന്നെ എന്തിനാണ് മമ്മി അല്‍പ്പം മുമ്പ് “….കാരണം അങ്ങനെ ഒന്ന് സംഭവിച്ച് കാണണം എന്ന് ഞാനും ആഗ്രഹിച്ചു…” എന്ന് പറഞ്ഞത്? അങ്ങനെ ഒന്ന് സംഭവിച്ച് കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മമ്മിയ്ക്കും ഋഷിയെ ഇഷ്ടമാണ് എന്നല്ലേ? രണ്ടുപേര്‍ തമ്മില്‍ പ്രേമം ഉള്ളിടത്ത് താന്‍, പ്രത്യേകിച്ചും പ്രേമിക്കുന്ന പെണ്ണിന്‍റെ മകനായ താന്‍ ഇരിക്കണമെന്നോ? ലീന എന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്ന് അവന് മനസ്സിലായില്ല.
“മോനെ…”
ലീന ഋഷിയെ നോക്കി.
അപ്പോള്‍ ഡെന്നീസിന്‍റെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ മമ്മിയ്ക്ക് ഋഷിയോട് അങ്ങനെ ഇഷ്ടമോന്നുമില്ലേ? ഉണ്ടെങ്കില്‍ മോനെ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്?
“മോന് കവിയാണ്‌…കവികള്‍ സാധാരണ മനുഷ്യരെപ്പോലെയല്ല ചിന്തിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ അവര് കവികളാകുന്നത്. കവികളുടെ ഇഷ്ടങ്ങളും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് സട്രേഞ്ച് എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള ഇഷ്ടങ്ങളും ആയിരിക്കും… വളരെ സ്ട്രേഞ്ച് …അതുകൊണ്ടാണ് മോന് അന്ന് ഗുരുവായൂര് അമ്പലത്തില്‍ വെച്ച് എന്നെ കണ്ടതും കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ…”
അത് പറഞ്ഞ് ലീന നിര്‍ത്തി. അവനെ നോക്കി. അവള് പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“അത് പക്ഷെ മോന്‍റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടിന്റെ മമ്മി ആണ് എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒരു വിഷമം ഒക്കെ തോന്നും. അത് സാരമില്ല. ഒരു കവിയൊക്കെ ആയത് കൊണ്ട് ആ വിഷമം അല്‍പ്പം കൂടുതല്‍നീണ്ടുനില്‍ക്കും എന്നും എനിക്കറിയാം. മോന് അതൊക്കെ മനസ്സില്‍ നിന്നും കളഞ്ഞില്ലേ?”
ഋഷിയുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറയുന്നത് അവര് കണ്ടു. അത് കണ്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ക്ക് വിഷമമായി. ഹൃദയം പൊടിയുന്നത് പോലെ തോന്നി.
“എന്താ മോനെ?”
അവള് അവന്‍റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു. അപ്പോള്‍ അവന്‍റെ ദേഹം രോമഹര്‍ഷത്താല്‍ ഉണരുന്നത് ലീന അറിഞ്ഞു. അത് അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ കൈ പിന്‍വലിക്കാന്‍ അവള് തുടങ്ങിയെങ്കിലും വേണ്ട എന്ന് വെച്ചു. അവള് അവനെ തൊട്ട നിമിഷം അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ തരളിതമാകുന്നത് അവള് കണ്ടു.
“എനിക്ക് ഇപ്പോള്‍ ഇരുപത് വയസ്സാണ് പ്രായം.”
ഋഷി പറഞ്ഞു.
“എന്റെ പ്രായത്തിലെ ചെറുപ്പക്കാരുടെ തീര്‍മാനങ്ങള്‍ ഒക്കെ പലപ്പോഴും അപക്വമായോക്കെയാണ് കരുതപ്പെടാറുള്ളത്…പക്ഷെ ആന്റി…”
ലീന അവന് പറയാന്‍ പോകുന്നതെന്താണ് എന്നറിയാന്‍ ആകാംക്ഷയോടെ കാതുകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ചു. അവന് ആന്റി എന്ന് വിളിച്ചതില്‍ അവള്‍ക്ക് ആഹ്ലാദം തോന്നിയെങ്കിലും. ഡെന്നീസും ജിജ്ഞാസുവായി.
“ആന്‍റിയേ ഞാന്‍ ആദ്യ നിമിഷം കണ്ടപ്പോള്‍ തോന്നിയ ആ ഇഷ്ടം എനിക്ക് മാറ്റാന്‍ ആവുകയില്ല. എനിക്ക് ആ ഇഷ്ടം വേണ്ടാന്ന് വെക്കാന്‍ പറ്റില്ല. ഞാന്‍ ഡെന്നിയോട് പറഞ്ഞത് മുഴുവന്‍ ആന്റി കേട്ടു എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്? അത് ഞാന്‍ വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ല. ആന്‍റിയേ എനിക്ക് കിട്ടുന്ന ആ മോമെന്റ്റ്‌ വരെ ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കും!”
ലീന അത്യദ്ഭുതം നിഴലിക്കുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവനെ നോക്കി. അവന്‍റെ ശബ്ദം ഉറച്ചതായിരുന്നു. നിശ്ചയദാര്‍ഢ്യം സ്ഫുരിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍. ലീന ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. ഡെന്നീസും ഋഷിയും പരസ്പ്പരം കണ്ണുകള്‍ മിഴിച്ച് നോക്കി.
“മോനെത്രയാ പ്രായന്ന് പറഞ്ഞെ?”
ചിരിക്കിടയില്‍ അവള് ചോദിച്ചു.
‘ഇരുപത് എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ? എനിക്ക് എത്രയാ എന്നറിയോ? ഇരുപതോ ഇരുപത്തിഅഞ്ചോ ഒന്നുമല്ല. മോന് എന്നെക്കണ്ടപ്പോള്‍ തോന്നി എന്ന് പറയുന്ന തൊലിവെളുപ്പും സൌന്ദര്യോം ഒക്കെ എത്ര വര്‍ഷം കാണും എന്റെ കൂടെ? ഈ ശരീരം ഇതുപോലെ എത്രനാള്‍ ഉണ്ടാകും എന്ന് വെച്ചിട്ടാ? ഒരു സമയം വരും. അന്ന് മോന് ഇപ്പഴത്തെ ദുല്‍ഖര്‍ സല്‍മാനേപ്പോലേം ഞാന്‍ ഡാകിനി അമ്മൂമ്മേനെപ്പോലേം ഇരിക്കും. എപ്പഴും ചുമച്ചും നടുവ് വേദനേം കാലു വേദനേം മേല് വേദനേം ഒക്കെയായി ഒരു പത്ത് ഹോം നേഴ്സിനെക്കൊണ്ട് പോലും നോക്കാന്‍ പറ്റാത്ത രീതീല്‍…”
അത് കേട്ട് ഡെന്നീസ് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.
ഋഷി അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അവന്‍റെ നോട്ടം തന്റെ കണ്ണുകളിലല്ല, ഹൃദയാന്തരാളത്തിലാണ് സുഷിരങ്ങള്‍ വീഴ്ത്തുന്നത്. പുലര്‍മഴയിലേ പ്രണയ നനവിന്‍റെ ആര്‍ദ്രതയോടെ അവളുടെ ഭംഗിയുള്ള നീള്‍മിഴികള്‍ തന്നെയും സ്പര്‍ശിക്കുന്നത് ഋഷി കണ്ടു. ഓ! താന്‍ തുറന്ന പ്രണയത്തിന്റെ ആദ്യ ജാലകമാണ് ഈ കണ്ണുകള്‍. പ്രണയത്തിന്റെ ഈ തീനാളത്തിലാണ് താന്‍ സുഖമായി വെന്തലിഞ്ഞു തീരാന്‍ തീക്ഷണമായി കൊതിക്കുന്നത്. എന്റെ ഏകാന്തമായ ഇരുള്‍മാനത്ത് പ്രണയ മഴവില്ലുകളുടെ നിറം തെളിയിച്ചത് സുന്ദരീ, നീയാണ്…
ലീന അവന്‍റെ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് അവന്‍റെ മുഖം പിടിച്ച് മാറ്റി.
“മോനെ, നീ ഇങ്ങനെയൊക്കെ എന്നെ നോക്കല്ലേ?”
അവള് പറഞ്ഞു.
“മോന്‍റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ അമ്മയല്ലേ ഞാന്‍? ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നത് ഒക്കെ തെറ്റാണ്. നീയെന്നോട് ഇങ്ങനെ ബെഹേവ് ചെയ്തിട്ടും ഞാന്‍ കൂളായി റെസ്പോണ്ട് ചെയ്യുന്നത് എന്റെ മോന്‍റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടിനെ വിഷമിപ്പിക്കണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാ…”
മമ്മിയ്ക്ക് എങ്ങനെ ഇത്ര അനായാസമായി സംസാരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നു എന്നോര്‍ത്ത് ഡെന്നീസ് അദ്ഭുതപ്പെട്ടു. ഇത്രയൊക്കെ ആയിട്ടും ഋഷിയോട് ദേഷ്യമൊന്നും തോന്നുന്നില്ലേ?
“ആന്റി..”
ഋഷി വിളിച്ചു.
“എന്റെ ഏജും ഡെന്നീടെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടും എന്നൊക്കെയുള്ള കാര്യങ്ങള്‍ ആന്റി ഒന്ന് മാറ്റിവെച്ചേ! ഞാന്‍ ആന്‍റ്റിടെ സെയിം ഏജ് ഉള്ള ആളാണ്‌ എന്ന് കരുതുക. ഞാന്‍ ആന്റിയെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്തൂന്ന് വെക്കുക.ആന്റി അന്നേരം എന്നെ റിജക്റ്റ് ചെയ്യുമോ?”
“സംശയം ഉണ്ടോ?”
ലീന ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“മോനെ, ഞാന്‍ ഒരു ആണ്‍തുണ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. എനിക്ക് ഡെന്നിയേ മതി. അവന്‍റെ എജ്യൂക്കേഷന്‍. അവന്‍റെ ഫ്യൂച്ചര്‍, അവന് വേണ്ടി ജീവിക്കുക. ഇതൊക്കെ എന്ത് സുഖം തരുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ആണെന്ന് മോനറിയാമോ? ആ സുഖത്തിന്‍റെ നിറവ് ഒന്നും പറഞ്ഞുതരാന്‍ എനിക്ക് കഴിയില്ല. നിങ്ങള് ആണുങ്ങള് ഡ്രിങ്ക്സ് കഴിക്കില്ലേ….”
“ആണുങ്ങള് മാത്രമല്ല ഡ്രിങ്ക്സ് കഴിക്കുന്നത്. പെണ്ണുങ്ങളും ഇക്കാലത്ത് നല്ല അടിയാ…പിന്നെ ഞാനോ ഋഷിയോ ഒരു ഡ്രിങ്ക്സും കൈകൊണ്ട് തൊട്ടിട്ടില്ല. വീ ആര് വെരി സോറി…”
ഡെന്നീസ് ഗൌരവമുള്ള സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“പോടാ തമാശ പറയാതെ..”
ലീന അവന്‍റെ തോളില്‍ അടിച്ചു.
“ഡ്രിങ്ക്സ് കഴിക്കുമ്പോഴും സ്മോക്ക്‌ ചെയ്യുമ്പോഴും ഡ്രഗ്സ് യൂസ് ചെയ്യുമ്പോഴും ഒക്കെ ഒരു ലഹരി കിട്ടുന്നുണ്ട് എന്നൊക്കെ പറയാറില്ലേ? എനിക്ക് ലഹരിയാണ് എന്റെ മോന് വേണ്ടി ജീവിക്കുക എന്നത്. ഒരമ്മയ്ക്ക് മാത്രമേ അത് മനസ്സിലാകൂ അതെങ്ങനെ ലഹരി ആകുമെന്ന്! അതുകൊണ്ട്…”
അവള് ഋഷിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“അതുകൊണ്ട്, ഒരു കുടുംബജീവിതത്തിന്റെ സുഖം എന്റെ സ്വപ്നത്തില്‍പ്പോലും ഇതുവരെകടന്നു വന്നിട്ടില്ല. ഡെന്നീടെ പപ്പാ എന്റെ കൂടെ ഇല്ല എന്ന് എനിക്കിത് വരെ തോന്നിയിട്ടില്ല മോനെ!”
ഋഷി ഡെന്നീസിനെ നോക്കി. അവന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“മോന് എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നേ?”
അവന്‍റെ മുഖം മങ്ങിയത് കണ്ട് ലീന ചോദിച്ചു.
“മോനെപ്പോലെ ഒരു സ്റ്റണ്ണിങ്ങ് ഹാന്‍സം യങ്ങ്മാന്‍ എത്രയോ ബ്യൂട്ടിക്വീന്‍സിനെ കിട്ടും. നിങ്ങടെ ഭാഷേല്‍ പറഞ്ഞ നല്ല പെടയ്ക്കണ സൈസുകള്‍…”
‘ഞങ്ങള് അങ്ങനത്തെ ഭാഷ ഉപയോഗിക്കാറില്ല!”
ഡെന്നീസ് വീണ്ടും ഗൌരവത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“വീ ആര് ഡീസന്‍റ്റ് പയല്‍കള്‍!”
ലീന അവന്‍റെ തോളില്‍ വീണ്ടുമടിച്ചു.
“ഓഹോ! ഋഷി സ്റ്റണ്ണിങ്ങ് ഹാന്‍സം!”
ഡെന്നീസ് വീണ്ടും ഗൌരവത്തില്‍ ചോദിച്ചു.
“അപ്പോള്‍ ഞാനോ?”
“അച്ചോടാ!”
ലീന അവന്‍റെ തലമുടിയില്‍ തഴുകി.
“മോന് എപ്പഴേ സ്റ്റണ്ണിങ്ങ് യങ്ങ് മാന്‍ ആണ്! മോന് ആള്‍റെഡി ഒരു പെണ്ണുണ്ടല്ലോ! അതുകൊണ്ടാണ് ഞാന്‍ ഋഷിയോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്!”
നാരായണ മേനോന് ഫിലിപ്പിന്റെ വീടിന് മുമ്പില്‍ കാര്‍ നിര്‍ത്തി. മാനേജര്‍ ആണ് ഫിലിപ്പ് . വര്‍ഷങ്ങളായി തന്റെ കൂടെയുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ ദിവസമാണ് നിഷയുടെ മുലയ്ക്കും തുടയ്ക്കും പിടിച്ച് അവളെ കശക്കിക്കൂട്ടുമ്പോള്‍ ഫിലിപ്പ് അപ്രതീക്ഷിതമായി ഓഫീസിലേക്ക് കയറി വന്നത്. രസം പിടിച്ച് മൂത്ത് മുറുകി വരുന്ന സമയത്ത് അയാള് അങ്ങനെ കയറി വന്നപ്പോള്‍ തനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. അയാളോട് പുറത്ത് പോകാന്‍ താന്‍ അലറി. ഫിലിപ്പ് അപ്പോള്‍ തന്നെ ഭയന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി. ഇന്ന് രാവിലെ ഓഫീസില്‍ വരുമ്പോള്‍ സെക്രട്ടറി നിഷ വന്നിട്ടില്ല. ലോബിയില്‍ അന്വേഷിച്ചപ്പോള്‍ മാനേജര്‍ ഫിലിപ്പ് ലീവിലാണ് എന്നും പറഞ്ഞു. അയാള്‍ക്ക് പെട്ടെന്നാണ് പനി വന്നത് എന്ന്. അയാളെ ഒന്ന് കണ്ടേക്കാം എന്ന് കരുതിയാണ് മേനോന് വന്നത്. ഫോണ്‍ ചെയ്തിട്ട് വരാമെന്നാണ് ആദ്യം കരുതിയെങ്കിലും അത് വേണ്ടാന്ന് വെക്കുകയാണ്‌ ഉണ്ടായത്. ഇപ്പോള്‍ ഫോണ്‍ കോളുകള്‍ സേഫ് അല്ല. രണ്ടു മരണങ്ങളാണ്. ഒന്നില്‍ തനിക്ക് പങ്കില്ല. ആത്മഹത്യയാണ്. അല്ലെങ്കില്‍ അപകട മരണമാണ്. പക്ഷെ അരുന്ധതിയുടെ കാര്യത്തില്‍ തൂക്ക് കയറു കിട്ടേണ്ട കുറ്റമാണ് താന്‍ ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് കുറെ കാലത്തേക്ക് ഫോണ്‍ ചെയ്യേണ്ട എന്നയാള്‍ വളരെ ബാലിശമായി തീരുമാനിക്കുകയായിരുന്നു.
കാര്‍ നിര്‍ത്തി ഇറങ്ങി അയാള് കോളിംഗ് ബെല്ലടിച്ചു. വാതില്‍ തുറന്നത് ഫിലിപ്പിന്റെ ഭാര്യ ഗ്രേസിയായിരുന്നു.
“ഫിലിപ്പ് എന്ത്യേടീ?”
ചുറ്റും സൂക്ഷമായി നോക്കിയിട്ട് ആരുമില്ലന്നു ഉറപ്പാക്കി കഴിഞ്ഞ് അവളുടെ ചന്തിക്ക് ഒന്ന് പിടിച്ച് ഞെരിച്ച് അയാള് ചോദിച്ചു.
“ധൈര്യമായി പിടിച്ചോ!”
അയാളോട് ചേര്‍ന്ന് നിന്ന് കാമസക്തിയാല്‍ നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഒരു സ്ത്രീയില്‍ കാണുന്ന ഭാവത്തോടെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“അച്ചായനും പിള്ളേരും ഒന്നും ഇപ്പം ഇവിടെ ഇല്ല . ഞാനാണേല്‍ വല്ലാതെ
ബോറടിച്ചിരിക്കുവാരുന്നു!”
അന്‍പതിനടുത്ത് പ്രായമുണ്ടായിരുന്നു ഗ്രേസിക്ക്. ബുഷ്‌റയ്ക്ക് മുമ്പ് പതിനെട്ട് കൊല്ലം അയാളുടെ സെക്രട്ടറിയായി ജോലി ചെയ്തതാണ്. അപ്പോള്‍ ഓഫീസ് ശരിക്കും മണിയറ പോലെയായിരുന്നു. ഗ്രേസി എന്ന മാദക സുന്ദരിയെ തന്റെ സ്വകാര്യ സ്വത്ത് എന്ന രീതിയിലാണ് അയാള് കണ്ടിരുന്നത്. അവളെ എപ്പോഴും അനുഭവിക്കാനുള്ള സൌകര്യത്തിനാണ് ഫിലിപ്പുമായുള്ള വിവാഹത്തെ അയാള് പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചത്. ഫിലിപ്പിന് കാര്യങ്ങള്‍ ഒന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു. മരിച്ചു കിടന്ന് ജോലി ചെയ്യും. അത്യധികമായ യജമാനഭക്തി ഇതൊക്കെയായിരുന്നു ഫിലിപ്പിന്റെ ഗുണങ്ങള്‍. അതി സുന്ദരിയും മദാലസയുമായ ഗ്രേസിയുമായുള്ള വിവാഹാലോചന കൊണ്ടുവന്നപ്പോള്‍ അവളുടെ സൌന്ദര്യത്തിലും രൂപത്തിലും അവയവമുഴുപ്പിലും മനംമയങ്ങി അയാള് സമ്മതിച്ചു. മേനോന്‍റെ കുണ്ണ കൂതിയിലും കക്ഷത്തിലും മുലകല്‍ക്കിടയിലും പൂറിലും ശരിക്ക് അടിച്ച് കയറ്റി സുഖിച്ചതിന് ശേഷമാണ് അവള് ആദ്യരാത്രിയില്‍ പോലും ഫിലിപ്പുമായി കിടന്നത്.
ഫിലിപ്പിന്റെ കഠിനാധ്വാന സ്വഭാവം ശരിക്കും മേനോനും ഗ്രേസിയും പിന്നീട് മുതലെടുത്തു. ഓഫീസിലുള്ള സമയം അയാളൊരിക്കലും വീട്ടില്‍ വരില്ല. അതറിഞ്ഞ് മേനോന് ആഴ്ചയില്‍ കുറഞ്ഞത് മൂന്ന് ദിവസമെങ്കിലും ഗ്രേസിയെ തേടി വരുമായിരുന്നു. “എന്ത്യേ അയാള്? അയാള്‍ക്ക് പനി ആണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്?”
അവളുടെ ചന്തിയില്‍ നിന്നും പിടി വിടാതെ അവള്‍ക്ക് പിന്നാലെ അകത്തേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട് മേനോന് ചോദിച്ചു.
“പനിയൊക്കെ തന്നെയാ”
ബെഡ് റൂമിലേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു. തന്നെ അവള് ബെഡ് റൂമിലേക്ക് അപ്പോള്‍ തന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകും എന്നയാള്‍ കരുതിയില്ല.
“പനീം വെച്ചോണ്ട് തെക്കേമഠം അച്ഛനെ കാണാന്‍ പോയേക്കുവാ!”
“ആ മന്ത്രവാദി അച്ഛനെയോ?”
അവള് കതകടച്ചു കുറ്റിയിടുന്നത് കണ്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
“അയ്യേ! മന്ത്ര വാദി ഒന്നുമല്ല,”
അയാളെ കൈക്ക് പിടിച്ച് കിടക്കയില്‍ ഇരുത്തി അവള് പറഞ്ഞു.
“ഫയങ്കര ശക്തിയൊക്കെ ഒള്ള ധ്യാനഗുരുവാ!”
അയാള് ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
“എന്നാ, എന്നെ വേണ്ടേ?”
ചുവന്ന ചുണ്ടുകള്‍ കടിച്ചമര്‍ത്തി അവള് ചോദിച്ചു.
“അതോ അച്ചായനെ കാണാന്‍ മാത്രമായിട്ടു വന്നതാണോ?”
“ഫിലിപ്പിനെ കാണാനാ വന്നെ”
അടുത്തിരുന്നുകൊണ്ട് നൈറ്റിക്ക് പുറത്ത് കൂടി അവളുടെ മുലയില്‍ പിടിച്ച് ഞെക്കി അയാള് പറഞ്ഞു.
“അവന് ഇല്ലെന്നു കരുതീല്ല. അറിഞ്ഞാരുന്നേല്‍ ഫുള്‍ കളിക്ക് വന്നേനെ! അവനുണ്ടെലും നിന്‍റെ മൊലയ്കും കുണ്ടിക്കും പറ്റൂങ്കി പൂറ്റിലും എന്തായാലും ഒന്ന് കൈയിടണന്ന് വിചാരിച്ചതാ ഞാന്‍”
അവളെ അയല്‍ കിടക്കയിലേക്ക് ചായിച്ച് കിടത്തി.
“ആട്ടെ എന്തിനാ നിന്‍റെ കെട്ട്യോന്‍ മന്ത്രവാദി അച്ഛനെ കാണാന്‍ പോയെ?”
അവള് നൈറ്റി ഊരുന്നതിനിടയില്‍ അയാള് ചോദിച്ചു.
“അയ്യോ, അത് ..അറിഞ്ഞാല്‍ അതിന്‍റെ ഫലം പോകും”
അയാള് മുണ്ട് അഴിക്കുന്നത് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“എന്നോട് പറഞ്ഞാല്‍ എന്നാ ഫലം പോകാനാടീ? ഫലം കൂടുവല്ലേ ചെയ്യൂ?”
അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകള്‍ രണ്ടും ഞെരിച്ച് ഉടച്ച് കൊണ്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
“അതൊക്കെ ശരിയാ,”
അയാള് തന്റെ മുലകള്‍ കശക്കി രസിക്കുമ്പോള്‍ കയ്യെത്തിച്ച് കുലച്ചു പൊങ്ങിയ കുണ്ണപിടിച്ച് തഴുകികൊണ്ട്‌ അവള് പറഞ്ഞു.
“ഇതെപ്പോഴും ഇങ്ങനെ പൊങ്ങി വീര്‍ത്തേ നിക്കുവൊള്ളോ?”
അയാളുടെ കുണ്ണ പിടിച്ച് പൂറിലേക്ക് വെച്ചുകൊണ്ട് അവള് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എടീ എടീ നീ എന്റെ കുണ്ണയ്ക്ക് കണ്ണുവെക്കുവാണോ? മനുഷ്യന് ആകെകൂടിയുള്ള ഒരേയൊരു റിക്രിയേഷനേ ഉള്ളൂ. അതീ പാവം കുണ്ണകൊണ്ടുള്ള ഊക്ക് മാത്രമേ ഉള്ളൂ..”
അരക്കെട്ട് സാവധാനം താഴ്ത്തി അവളുടെ ചൂടുള്ള പൂറിന്റെ സുഖം അറിഞ്ഞ് അയാള് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് പിന്നെ വേറെ എന്നാ റിക്രിയേനാ ഉള്ളത്?”
ചന്തികള്‍ പൊക്കിക്കൊടുത്ത് കുണ്ണ പൂറില്‍ നിറച്ച് സ്വീകരിച്ച് അവള് പറഞ്ഞു. “ഈ പാവം പൂറു കൊണ്ടുള്ള ഊക്ക് മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ?”
അവളുടെ വാക്കുകള്‍ അയാള്‍ക്ക് അതിരില്ലാത്ത ഹരം പകര്‍ന്നു. അതിന്‍റെ ആവേശത്തില്‍ അയാള് കുണ്ണ വലിച്ചൂരി വീണ്ടും പൂറില്‍ ആഞ്ഞ് കുത്തി. അപ്പോള്‍ അവളുടെ പര്‍വ്വത മുലകള്‍ രണ്ടും മുകളിലേക്ക് ഉയര്‍ന്നു തുളുമ്പിത്തുള്ളി.
“ഒഹ്!”
അവള് ഉച്ചത്തില്‍ സീല്‍ക്കാരമിട്ടു.
“മുമ്പെങ്ങുമില്ലാത്ത തടീം കട്ടീം ആണല്ലോ സര്‍ കുണ്ണയ്ക്ക്. ഒന്ന് വേദനിച്ച് കേട്ടോ, ഇപ്പം ഊരിയെടുത്ത് കുത്തീപ്പം!”
“നിന്നെപ്പോലെയുള്ള കീപ്പുകളെ കണ്ടാ എങ്ങനെ വണ്ണം വെക്കാതിരിക്കും?”
അയാള് ചോദിച്ചു.
അത് കേട്ട് അവള് മുലകള്‍ ശരിക്കും ഇളകുന്ന രീതിയില്‍ കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു.
“അങ്ങനെ ചിരിക്ക് പെണ്ണെ! നല്ല സൂപ്പര്‍ വെടിച്ചിരി…”
വീണ്ടും ഊരിയെടുത്ത് ആഞ്ഞ് കുത്തിക്കൊണ്ടയാള്‍ പറഞ്ഞു. “ആട്ടെ നീ പറയെടീ, എന്തിനാ കെട്ട്യോന്‍ അച്ഛനെ കാണാന്‍ പോയെ?”
ആഞ്ഞൂക്കുന്നതിനിടയില്‍ മുലയില്‍ ഞെരിച്ചു വിട്ടുകൊണ്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
“സാറിനു വേണ്ടി പോയതാ?”
ചന്തികള്‍ ശരിക്കും പൊക്കിയുയര്‍ത്തി അയാളുടെ വണ്ണമുള്ള കുണ്ണയേ പൂറിന്റെ ഏറ്റവും ആഴത്തില്‍ സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് വേണ്ടിയോ?”
അവളുടെ മുലകള്‍ മാറി മാറി വലിച്ച് ഈമ്പുകയായിരുന്ന അയാള് അവയില്‍ നിന്നും ചുണ്ടുകള്‍ മാറ്റി ചോദിച്ചു.
“അതേന്നെ!”
മുലകളില്‍ നിന്നും അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ മാറിപ്പോയത്തിലുള്ള വിഷമം വാക്കുകളില്‍ കൊണ്ടുവരാതെ അവള് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ അച്ചായന് സാറിനു വേണ്ടി ചെയ്യുന്ന ആത്മീയ കാര്യങ്ങള്‍ പോലും കണ്ടോ എത്ര രഹസ്യമായാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന്!”
കൈകള്‍ താഴെക്കിട്ടു കന്തില്‍ ഞരടി അവള് പറഞ്ഞു.
“നീ കാര്യം പറ പെണ്ണെ!” അവളുടെ കൈ കന്തില്‍ നിന്നും മാറ്റി, അവിടെ പൂറില്‍ നിന്നും ഊരിയെടുത്ത കുണ്ണ ഉരച്ച് ഞെക്കിക്കൊണ്ട് അയാള് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ കാര്യത്തിനു എന്നെത്തിനാ കണ്ട മന്ത്രവാദി അച്ഛന്‍മാരെ ഒക്കെ കാണാന്‍ അയാള് പോകുന്നെ? എനിക്കാണേല്‍ ദൈവം എന്ന് കേട്ടാല്‍ കലിയാ!”
“സാറേ അത്!”
കന്തിന്‍ മേല് ഉരഞ്ഞു കയറിയിറങ്ങുന്ന കുണ്ണത്തല നല്‍കുന്ന സുഖത്തില്‍ മതി മറന്ന്‍ അവളുടെ സ്വരം വല്ലാതെ വിറച്ചു.
“അന്ന് അച്ചായന് ഓഫീസില്‍ കേറി വന്നില്ലേ?”
അയാള് ചോദിച്ചു. അവള് ആവേശം കൊണ്ട് അയാളുടെ ചന്തികളില്‍ രണ്ടു കൈകളും കൊണ്ട് പിടിച്ച് തന്റെ പൂര്‍ത്തടത്തിലേക്ക് അയാളുടെ അരക്കെട്ട് അമര്‍ത്തി.
“അന്നേരം സാര്‍ ആ സേക്രട്ടറീനെ ഊക്കുവല്ലാരുന്നോ?”
“ഊക്കുവല്ലാരുന്നു,”
കന്തില്‍ കുണ്ണ കൊണ്ട് ശരിക്കും കുത്തി ഞെക്കി അവളെ വിറളിപിടിപ്പിച്ച് അയാള് പറഞ്ഞു.
“അവള്‍ടെ മൊലയ്ക്കും തൊടയ്ക്കും പിടിക്കുവാരുന്നു. നീ പറ! എന്നിട്ട്?” “എന്റെ സാറേ അവള് പിശാചാ!”
കന്തിനു കിട്ടുന്ന അസഹ്യമായപ്പോള്‍ ചന്തികള്‍ ഉയര്‍ത്തി മുകളിലേക്ക് തുള്ളിച്ചാടി അവള് പറഞ്ഞു.
“സാര്‍ അവള്‍ടെ മൊലയ്ക്ക് ഞെക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പം അവളുടെ കൈ മേശക്കടീന്ന് പൊങ്ങി വരുന്നത് അച്ചായന് കണ്ടു. അവള്‍ടെ കൈയ്യില്‍ അന്നേരം ഒരു കത്തി ഒണ്ടാരുന്നു! അത് കണ്ടാ അച്ചായന് ഒച്ചയിട്ടെ!”
“എഹ്?”
ഗ്രേസി പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ കേട്ട് ആ അതിശയിപ്പിക്കുന്ന സുഖനിമിഷത്തില്‍പ്പോലും മേനോന് ഞെട്ടി. നിഷയുടെ കയ്യില്‍ കത്തിയോ? അതവള്‍ തന്റെ നേരെ കുത്താന്‍ ഒരുങ്ങിയെന്നോ?
“അത് കണ്ടപ്പോള്‍ അച്ചായന് തോന്നി സാറിന് എന്തോ ആപത്ത് വരാന്‍പോകുവാന്ന്! അച്ചായന് അത് സഹിക്കുവോ? അതുകൊണ്ടാ അച്ചായന് അച്ഛനെ കാണാന്‍ പോയത്. അച്ഛന്‍ ഈ വിഷയം വെച്ച് ധ്യാനിച്ച് പ്രാര്‍ഥിച്ചാ സാറിനു ഒരു കൊഴപ്പോം വരത്തില്ല എന്ന് അച്ചായന് അറിയാം!”
മേനോന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
ഗ്രേസിയുടെ പൂറിനുള്ളില്‍ തിങ്ങി ഞെരുങ്ങിയിരുന്ന അയാളുടെ തടിച്ച കുണ്ണ അവളുടെ വാക്കുകള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ ചുരുങ്ങി ചെറുതായി.
“എന്നാ പറ്റി?”
അയാളില്‍ സംഭവിച്ച മാറ്റവും അയാള് പെട്ടെന്ന് തന്റെ ദേഹത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേല്‍ക്കുന്നത് കണ്ടതുകൊണ്ടും ഗ്രേസി ചോദിച്ചു.
“ഹ! ഒന്ന് കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്യ് സാറേ!”
“ഇല്ലടീ! ഒരു വയ്യാഴ്ക!”
അയാള് എഴുന്നേറ്റു മുണ്ടെടുത്ത് ഉടുത്തു. നിഷ ആരാണ്? ഇപ്പോള്‍ തന്നെ അവളെ കാണണം. അവളുടെ കയ്യില്‍ കത്തി ഉണ്ടായിരുന്നോ എന്നും അത് എന്തിനായിരുന്നു എന്നും ഉടനെ അറിയണം.
എന്തുകൊണ്ടോ മേനോന് ഉടനെ തന്നെ മകന് ഋഷിയേ കാണണം എന്ന് തോന്നി. അവനോട് ഈയിടെയായി താന്‍ സംസാരിക്കുന്നു പോലുമില്ല. താന്‍ എപ്പോഴും തന്റെ സുഖവും ബിസിനെസ്സും മാത്രമേ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നുള്ളൂ. ആണ്‍കുട്ടിയല്ലേ, അതുകൊണ്ട് ഒരുപാട് വാത്സല്യവും ശ്രദ്ധയും കൊടുത്ത് ഒരു മൃദുല മനസ്ക്കനായി അവന് വളരരുത് എന്നു താന്‍ കരുതി.
പക്ഷെ അവന്‍റെ സ്വഭാവം അവന്‍റെ അമ്മയുടെത് പോലെയായത്കൊണ്ട് സ്വാഭാവികമായി അവന് മൃദുലമനസ്ക്കനായി. സംഗീതയും സാഹിത്യവും പോലെ ചുക്കിനും ചുണ്ണാമ്പിനും കൊള്ളുകേലാത്ത കാര്യങ്ങളുടെ പുറകെ മാത്രമായി അവന്‍റെ ശ്രദ്ധ.
“ഋഷി,”
അവന് ലൈനില്‍ വന്നപ്പോള്‍ മേനോന് പറഞ്ഞു. “എവിടെയാ നീ?”
“ഞാന്‍ തൃശൂരാ. എന്താ അച്ഛാ?”
“തൃശൂരോ? അവിടെ എവിടെയാ? ആരുടെ കൂടെയാ?”
“ഞാന്‍ എന്റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടില്‍ ക്രിസ്മസ്സ് കൂടാന്‍ വന്നതാ,”
“ഓക്കേ…”
“എന്താ അച്ഛാ? എന്തേലും വിശേഷിച്ച്? അമ്മേം രേണൂം ഒക്കെ അവിടെയില്ലേ?”
ആ ചോദ്യം കേട്ട് എന്ത് മറുപടി കൊടുക്കണമെന്നറിയാതെ ഒരു നിമിഷം മേനോന് വിഷമിച്ചു.
“മോനെ, അവര് രണ്ടുപേരും ഗുരുവായൂര് പോയേക്കുവാ!”
“എന്താ സാറേ?”
മേനോന് ഋഷിയോട് സംസാരിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഗ്രേസി ചോദിച്ചു.
“സ്വരത്തില്‍ ഒക്കെ ഒരു പതര്‍ച്ച?”
“ഒന്നുമില്ലെടീ!”
അയാള് പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ ഇപ്പം പോകുവാ. പിന്നെ വരാം!”
വസ്ത്രങ്ങള്‍ എടുത്തണിഞ്ഞ്, ഭിത്തിയിലെ കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കി മുടി ഒന്ന് മാടിയൊതുക്കിയൊതുക്കി, അയാള് പുറത്തേക്ക് നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
പിന്നെ കാറോടിച്ച് ഓഫീസിലേക്ക് പോയി.
ഓഫീസിലെത്തി ആദ്യമായി ചെയ്തത് സ്റ്റാഫ് സൂപ്രണ്ടിന്‍റെ ക്യാബിനിലേക്ക്
പോവുകയായിരുന്നു. ക്യാബിനില്‍ മൂന്ന് നാല് പേരുണ്ടായിരുന്നു. വര്‍ക്കിന്റെ ഡാറ്റ എന്‍ട്രി ചെയ്യാനോ മറ്റോ ആയിരുന്നു അവരവിടെ കൂടി നിന്നത്.
“എല്ലാരും ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് നിന്നെ!”
അയാള് ഉച്ചത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
എന്തോ ഗൌരവമുള്ള കാര്യമാണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കി അവരെല്ലാവരും പുറത്തേക്ക് പോയി.
“ഷേര്‍ളി, ആ നിഷേടെ ഡാറ്റ ഒന്നിങ്ങേടുത്തെ!”
“ഏത് നിഷ, സാര്‍?”
“നിന്‍റെ അമ്മേടെ കുഞ്ഞമ്മ!”
മേനോന് കലി കയറി.
“എടീ കഴിഞ്ഞാഴ്ച്ച ജോയിന്‍ ചെയ്തില്ലേ? എന്റെ ഓഫീസില്‍? അവള്!”
“എഹ്? സാര്‍!”
ഷേര്‍ളി അതിശയിച്ച് ഒച്ചയിട്ടു.
“എന്താ?”
അവളുടെ ഭാവം കണ്ടിട്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
“സാറേ അവളെ സാറ് നേരിട്ട് അപ്പോയിന്‍റ്റ് ചെയ്തതല്ലേ?”
“നേരിട്ട് അപ്പോയിന്‍റ്റ് ചെയ്തെന്നോ? നീയെന്നാ വട്ടാ ഷേര്‍ളി പറയുന്നേ?” “സാറേ കഴിഞ്ഞ…ഞാന്‍ ഒന്നോര്‍ക്കട്ടെ…ആ കഴിഞ്ഞ ബുധനാഴ്ച്ച, സാറന്ന് മംഗലാപുരത്ത് ആ സ്വാമിയേ കാണാന്‍ പോയപ്പം അവളിവിടെ വന്നു.അവള്‍ടെ കൂടെ അവളുടെ ബോയ്‌ ഫ്രണ്ട് എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരാളും കൂടി ഉണ്ടാരുന്നു. ഇവിടെ വന്ന് അവള് പറഞ്ഞു, ബുഷ്‌റ പോയ ഒഴിവില്‍ വന്നതാണ് എന്ന്. എന്നിട്ട് സാറ് വിളിക്കുന്നു എന്നും പറഞ്ഞ്അയാള്‍ സാറിന്‍റെ ഫോണ്‍ മെസേജ് എന്നെ കേള്‍പ്പിച്ചു…”
“എന്റെ ഫോണ്‍ മെസേജോ? എന്ത് മെസേജ്?”
“അത് ബുഷ്‌റയും മുമ്പിരുന്ന ഗ്രേസിചേച്ചിയും ഒക്കെ ചെയ്തിരുന്ന അകത്തെ പണിയും പുറത്തെ പണിയും ഒക്കെ ചെയ്യാന്‍ സാറ് പ്രത്യേകം കൊണ്ടുവന്ന ആളാണ്‌ അപ്പോയിന്റ് ചെയ്തേരെ എന്നും പറഞ്ഞു..”
മേനോന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. താന്‍ ഒരിക്കലും ഷേര്‍ളിയെ അന്ന് വിളിച്ചിരുന്നില്ല. എങ്ങനെയാണ് തന്റെ ഫോണ്‍ നമ്പറില്‍ മറ്റൊരാള്‍ വിളിക്കുന്നത്?
“അപ്പം നിനക്ക് അവളുടെ അഡ്രസ്സ്, ഫോണ്‍ നമ്പര്‍ ഒന്നും അറിയില്ല?”
“ഫോണ്‍ നമ്പര്‍ അറിയാം,”
“വിളിക്ക്! അവളെ ഇപ്പം വിളിക്ക്!”
ഷേര്‍ളി നമ്പര്‍ ഡയല്‍ ചെയ്തു.
അവള് കാതോര്‍ത്തു. “ദ നമ്പര്‍ യൂ ഹാവ് ഡയല്‍ഡ് ഡസ് നോട്ട് എക്സിസ്റ്റ്…”
“സാറേ, ആ നമ്പര്‍ നിലവിലില്ല എന്ന്!”
അത് പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ അയാള് അവളെ നോക്കി.
“സാര്‍ എന്തേലും ഡാറ്റ..അല്ലെങ്കില്‍ പണം ഒക്കെ അവള് എടുത്തുകൊണ്ടുപോയിട്ടുണ്ടോ?”
“ഒന്നുമില്ലെടീ…”
എന്തോ തീര്മാനിച്ചത് പോലെ മേനോന് പറഞ്ഞു. പിന്നെ അയാള് അവിടെ നിന്നും പോയി.
അയാള് ബഷീറിനെ വിളിച്ചു. അയാളെയും കൂട്ടി പിന്നെ പോയത് ഹെലന്‍ സ്പായിലെക്കയിരുന്നു. അവിടെയെത്തി ബഷീറിനെ പുറത്ത് നിര്‍ത്തി അയാള് രേഷ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. അവളുടെ വിശാലമായ പെഴ്സണല്‍ റൂമില്‍, അതിന് നടുക്കുള്ള കിംഗ്‌ സൈസ് ബെഡില്‍ അവള് മലര്‍ന്ന് കിടക്കുന്നു. മുറി നിറയെ മനോഹരമായ രവി വര്‍മ്മ ചിത്രങ്ങള്‍.
അവളെ കണ്ടതും തീരുമാനിച്ച് സംസാരിക്കാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ച കാര്യം അയാള് മറന്നു പോയി അവളുടെ വേഷവും രൂപവും കണ്ടപ്പോള്‍. ഇറുക്കമുള്ള ഒരു സ്ലീവ് ലെസ്സ് ടോപ്പും മുട്ടൊപ്പമെത്തുന്ന മിഡിയും. അതവളുടെ മാദക രൂപത്തെ വശ്യമദാലസമാക്കി. ഡീപ് നെക്ക് കട്ട്. അതുകൊണ്ടു മുലകള്‍ മുക്കാലും വെളിയില്‍ മുഴച്ച് തള്ളി നിന്നു.
“എന്നാ ഒരു ചരക്ക് ലുക്ക് ആണെടീ!”
അയാള് വരുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവള് കിടക്കയില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. അടുത്തേക്ക് വന്ന് അവളുടെ മുലകള്‍ അമര്‍ത്തി കശക്കി അയാള് പറഞ്ഞു.
“ആണോ? നേരാണോ? ഒറ്റ നോട്ടത്തി തന്നെ കണ്ടാ കമ്പി ആകുവോ?”
“പിന്നല്ലാതെ!”
അയാള് പിന്നെ മിഡി പൊക്കി അവളുടെ മുഴുത്തു ഉരുണ്ട രണ്ടു ചന്തികളും അമര്‍ത്തി കുഴച്ചു.
“നിന്നെ പൂശിയൊടുങ്ങാന്‍ ആരാണ്ട് വരുന്നുണ്ട് ഇന്ന് എന്ന് തോന്നുന്നു!”
അവള് കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു.
“മേനോന് സാര്‍ പറഞ്ഞ ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കും. മേനോന് സാറ് ചുമ്മാ സുഖിപ്പിക്കാന്‍ പറയില്ല. ഉള്ളതെ പറയൂ!”
അയാളുടെ കൈ മിഡിയ്ക്ക് അകത്ത് കൂടി പാന്റിയ്ക്കുള്ളില്‍ കയറുമ്പോള്‍ രേഷ്മ പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ അങ്ങോട്ട് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരി വന്നു. അവളുടെ കയ്യിലേ ട്രെയില്‍ മദ്യക്കുപ്പിയും ഗ്ലാസ്സുകളും ഐസ്ക്യൂബുകള്‍ നിറച്ച പ്ലാസ്റ്റിക് കണ്‍റ്റയിനറും സോഡയുമുണ്ടായിരുന്നു. അവള് വന്നിട്ടും അയാള് രേഷ്മയുടെ പാന്റിയ്ക്കകത്ത് നിന്നും കൈ പിന്‍വലിച്ചില്ല. ഇല്ലാന്ന് മാത്രമല്ല അവള് കാണ്‍കെ അയാള് മിഡി പൊക്കി പാന്റി വലിച്ച് താഴ്ത്തി പൂര്‍ത്തടത്തില്‍ പൊത്തിപ്പിടിച്ച് കശക്കി. അങ്ങോട്ട് വന്ന ചെരുപ്പക്കാരി അതുകണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ആരാടി നിന്‍റെ ഈ മൊലേം പൂറും ഒക്കെ അടിച്ചു പതപ്പിക്കാന്‍ വരുന്ന വി വി ഐ പി ഇന്ന്?”
“ഇന്ന് ടൌണില്‍ ഒരു വി വി ഐ പി വന്നില്ലേ? അയാള്!”
മേനോന് അവളുടെ പാന്റി തുടയുടെ പകുതി വരെ താഴ്ത്തി. എന്നിട്ട് അയാള് വിടര്‍ന്നു പൊളിഞ്ഞ പൂറില്‍ വിരല് ഇറക്കി.
“ഏത് വി വി ഐ പിയാ കൊച്ചേ എന്ന് ടൌണില്‍?”
മദ്യം ഗ്ലാസ്സുകളിലേക്ക് പകര്‍ന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്ന ചെറുപ്പക്കാരിയോടു മേനോന് ചോദിച്ചു.
“കേന്ദ്ര മന്ത്രി ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍,”
രേഷ്മയുടെ പൂറിലേക്ക് കയറി ഇറങ്ങുന്ന അയാളുടെ വിരലുകളുടെ ചലനം ശ്രദ്ധിച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“ആഹാ!”
തന്റെ വിരല് പൂര്‍ണ്ണമായും അവളുടെ പൂറിലേക്ക് കയറ്റിക്കൊണ്ട് അയാള് ചിരിച്ചു.
“ആ മന്ത്രീടെ ഒണക്കക്കുണ്ണ കേറേണ്ട പൂറാണോ ഇത്? എന്നാ കവ ശരിക്കും അകത്തി പിടിക്കെടീ! ശരിക്കും വിരല് ഇട്ട് മൂപ്പിച്ച് തരാം. അല്ലേല്‍ ആ എണ്‍പത് കഴിഞ്ഞ മന്ത്രി പോകുമ്പം നെനക്ക് ഒന്നും ആകത്തില്ല,”
രേഷ്മ കവകള്‍ അകത്തി നിന്നു.
“വെരല് മതിയോടീ?”
ചെറുപ്പക്കാരി അയാള്‍ക്ക് ഡ്രിങ്ക്സ് നല്‍കിയത് മറ്റേ കൈകൊണ്ട് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് മേനോന് ചോദിച്ചു.
“കുണ്ണ വേണോ?”
“അങ്ങനെയൊക്കെ ചോദിച്ചാ….”
അയാളുടെ വിരല്‍ത്തള്ളലിന് അനുസരിച്ച് അരക്കെട്ട് ശക്തിയായി മുമ്പോട്ട്‌ തള്ളിക്കൊണ്ട് രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“അയാളുമായുള്ള അപ്പോയിന്റ്മെന്‍റ് എപ്പഴാ ശ്രീജെ?”
രേഷ്മ ചെരുപ്പക്കാരിയില്‍ നിന്നും ഡ്രിങ്ക്സ് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “അത് മൂന്ന് മണിക്കാ മാഡം. ഇനിയും ഒരുമണിക്കൂര്‍ ഉണ്ട്!”
അവള് ചിരിച്ചു.
“എന്നാ കേറ്റട്ടേടീ?”
അയാള് ചോദിച്ചു. ഗ്ലാസ്സിലെ മദ്യം കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ് അയാള് ഗ്ലാസ് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചു.
“കുണ്ണ കേറ്റി കഴിഞ്ഞ് മൊഖത്തും മേത്തും മൊലേലും ഒക്കെ കുണ്ണപ്പാല് ഒക്കെ മണപ്പിച്ച് അയാള് വന്നു കഴിയുമ്പം സീനാകുവോ?”
“അതിന് പരിപാടി കഴിഞ്ഞിട്ട് മേത്ത് കൊറച്ച് കൊളോണ്‍ അടിച്ചാപ്പോരെ മാഡം? അന്നേരം കുണ്ണപ്പാലിന്റെ മണം ഒന്നും വരികേല”
ശ്രീജ നിര്‍ദേശിച്ചു.
“ഇവള് കൊള്ളാല്ലോ!”
മേനോന് അവളെ അഭിനന്ദിച്ച് നോക്കി.
“എന്നാ നീയും വാടീ! ത്രീസം അടിക്കാം!”
മേനോന് പറഞ്ഞു.
“കുഴപ്പമില്ല,”
ശ്രീജ ചിരിച്ചു.
“പക്ഷെ ബ്ലോക്കാ!”
മേനോന് മനസ്സിലാകാതെ രേഷ്മയെ നോക്കി.
“ബ്ലോക്കോ? എന്നുവെച്ചാ എന്നതാടീ?”
“അവള്‍ക്ക് പീരിയഡാ സാറേ”
“ഒഹ്! മെന്‍സസ്!”
ശ്രീജ തലകുലുക്കി. പിന്നെ അവള് സമീപത്തെ സോഫയില്‍ ഇരുന്നു.
“നീ ഇവിടെ ഇരിക്കുവാണോ?”
മറ്റൊരു സോഫയിലേക്ക് രേഷ്മയെ ചായ്ച്ച് കിടത്തുമ്പോള്‍ മേനോന് ചോദിച്ചു.
“ആം. സാറിന് പ്രശ്നമുണ്ടോ?” “ആഹാ! ഞാന്‍ നിന്‍റെ മാഡത്തിനെ ഈ സോഫേല്‍ ഇട്ടൂക്കുമ്പം അത് നോക്കി രസിക്കാനാണോ? എനിക്ക് എന്ത് പ്രശ്നവാ? എനിക്ക് ഒരു പ്രശനോം ഇല്ല! നിന്‍റെ മാഡത്തിന് പ്രശ്നം ഉണ്ടാവും!”
“അത് മാഡത്തിനെപ്പറ്റി സാറിനു ഒന്നും അറീത്തില്ലാഞ്ഞിട്ടാ! മാഡത്തെ ആരെങ്കിലും ഊക്കുമ്പം ആരേലും നോക്കി നിക്കുന്നത് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാ. മിക്കവാറും ഞാന്‍ തന്നെയാരിക്കും കാഴ്ച്ചക്കാരി. ആരേലും നോക്കനുണ്ടേല്‍ എന്നാ ഞെരിപ്പന്‍ കളിയാ മാഡം കളിക്കുന്നേന്ന്‍ സാറിനറിയാമോ?”
“ഒള്ളതാണോടീ?”
മുണ്ടഴിച്ച് ഷഡ്ഢി താഴേക്ക് ഊരിക്കൊണ്ട് കുണ്ണ കയില്‍ എടുത്ത് പിടിച്ച് ശ്രീജയെ കാണിച്ചിട്ട് മേനോന് രേഷ്മയോട്‌ ചോദിച്ചു.
“അത് കൊള്ളാല്ലോ! നീയാളൊരു സൂപ്പര്‍ കഴപ്പിയാണല്ലോ!”
അത് കേട്ട് ശ്രീജ ചിരിച്ചു.
“എന്നാടി, നീയെന്‍റെ കുണ്ണ കണ്ടിട്ടാണോ ചിരിക്കുന്നെ? എന്നാ ഇത് കൊള്ളത്തില്ലേ?”
“അയ്യോ അതല്ല!”
ചിരി നിയന്ത്രിച്ചിട്ട് ശ്രീജ പറഞ്ഞു.
“കുണ്ണയൊക്കെ സൂപ്പറ സാറേ! ഞാന്‍ ചിരിച്ചത് അത്കൊണ്ടോന്നുമല്ല. സാറും മാഡവും ഭയങ്കര കൂട്ടാണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് മാഡത്തിന്റെ ഇഷ്ടങ്ങള്‍ ഒന്നും സാറിനു അറിയില്ല. അപ്പം നിങ്ങടെ കൂട്ട് എങ്ങനത്തെ കൂട്ടാണ് എന്നോര്‍ത്ത് ചിരിച്ചതാ സാറെ!”
അതിനിടയില്‍ മേനോന് രേഷ്മയുടെ മേലേക്ക് അരക്കെട്ട് അമര്‍ത്തി അവളുടെ പൂറിലേക്ക് കുണ്ണ താഴ്ത്തി. രേഷ്മ കവകള്‍ അപ്പോള്‍ ഒന്നുകൂടി വിടര്‍ത്തി. മേനോന്‍റെ കുണ്ണയുടെ തടി രേഷ്മയ്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. ഇതിന് മുമ്പ് കളിച്ചപ്പോഴൊക്കെ കളിയുടെ മുഴുവന്‍ സമയവും കവ പൊളിച്ചു വെച്ചു കിടകകനമായിരുന്നു. നൂറു കണക്കിന് കുണ്ണകള്‍ കയറിയിറങ്ങി വിടര്‍ന്നു വലുതായ പൂറും കൂതിയുമായിരുന്നെങ്കിലും മേനോന്‍റെ കുണ്ണ കയറുമ്പോള്‍ പൂറു തിങ്ങി നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുമായിരുന്നു.
“മോളെ, നീ ചുമ്മാ ഇരിക്കുവാണേല്‍ സാറിന്‍റെ കുണ്ണയൊന്ന് എടുത്ത് പൂറ്റില്‍
വെച്ചു തന്നെ”
ശ്രീജ ഇരിക്കുന്നിടത്തെക്ക് മുഖം തിരിച്ചു നോക്കി രേഷ്മ പറഞ്ഞു. ശ്രീജ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് മേനോന്‍റെ പിമ്പില്‍ വന്നു. കുനിഞ്ഞ് അയാളുടെ കുണ്ണയില്‍ പിടിച്ചു. ആദ്യം ഒന്ന് ഞെക്കി വിട്ടു.
“എന്നാടി, നീയെന്‍റെ കുണ്ണയുടെ ബലം നോക്കുവാണോ?”
അവളുടെ നേരെ തല ചരിച്ചു നോക്കി മേനോന് ചോദിച്ചു.
“എന്നിട്ട് എങ്ങനെ ഉണ്ടെടീ? ബലം ഒക്കെ ഒണ്ടോ?”
“എന്റെ സാറേ!”
വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി അയാളുടെ കുണ്ണ പിടിച്ച് ഞെക്കി വിട്ടുകൊണ്ട് അവള് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇത് ഇറച്ചി കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കീത് അല്ല. വല്ല ഇരുമ്പോ കരിങ്കല്ലോ കൊണ്ട് ഒണ്ടാക്കീതാ!”
“എടീ എടീ!!”
മേനോന് ചിരിച്ചു.
“നീ കണ്ണ് വെക്കല്ലേ കൊച്ചേ! ആകെക്കൂടി ഒള്ള റിക്രിയേഷന്‍ എന്ന് പറയുന്നേ നിന്നെപ്പോലെ സൂപ്പര്‍ വെടികളെ ഇങ്ങനെ അറഞ്ചും പുറഞ്ചും ഊക്കുന്നതാ. അതിന് കുണ്ണയ്ക്ക് ആവറേജ് ബലം എങ്കിലും ഇല്ലേല്‍ എങ്ങനാടീ? നിന്‍റെ മാഡം എന്നെ തലാക്ക് ചൊല്ലത്തില്ലേ?”
ശ്രീജയും രേഷ്മയും അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു. ശ്രീജ പിന്നെ അയാളുടെ കുണ്ണ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും പിടിച്ച് വിടര്‍ന്ന് വെള്ളമൊലിക്കുന്ന രേഷ്മയുടെ പൂറിലേക്ക് താഴ്ത്തി.
“കന്തേല്‍ വെച്ച് ഒന്ന് ഒരച്ചേ കൊച്ചേ!”
രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“അതിന് പൊറകില്‍ നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ല,” അയാളുടെ പിമ്പില്‍ നിന്നും മുമ്പിലേക്ക് വന്നിട്ട് ശ്രീജ പറഞ്ഞു.
“അന്നേരം മാഡത്തിന്റെ തൊടേം സാറിന്‍റെ കുണ്ടീം മാത്രമേ കാണത്തൊള്ളൂ. കന്തേല്‍ കൈ എത്തുവേല!”
അവള് ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ട് സോഫയുടെ സൈഡില്‍ ഇരുന്നു.
“സാറ് എന്നെ ഊക്കിക്കഴിയുന്നത് വരെ നീ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നാല്‍ മതി,”
ശ്രീജയുടെ വിരലുകള്‍ മേനോന്‍റെ കുണ്ണയില്‍ അമര്‍ന്നപ്പോള്‍ രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“ഇതുപോലത്തെ ആവശ്യങ്ങള്‍ വരുമ്പോള്‍ എപ്പഴും എപ്പഴും അടുത്ത് വരേണ്ടല്ലോ!”
ശ്രീജ തലകുലുക്കി. എന്നിട്ട് മേനോന്‍റെ കുണ്ണ രേഷ്മയുടെ തടിച്ച കന്തില്‍ കുത്തി. വളരെ വലിപ്പമുള്ള തടിച്ചു പൊങ്ങിയ കന്തായിരുന്നു രേഷ്മയുടെത്. വളരെ ചെറിയ പ്രായത്തില്‍ തന്നെ ഊക്ക് തുടങ്ങിയത് കൊണ്ടും എപ്പോഴും അടങ്ങാത്ത കാമം മാത്രം മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടും അവളുടെ കന്ത് എപ്പോഴും തടിച്ചു പൊങ്ങിയിരുന്നു. മേനോന്‍റെ കുണ്ണ ഞെങ്ങി ഞെരുങ്ങി രേഷ്മയുടെ പൂറിലേക്ക് കയറി. അപ്പോള്‍ രേഷ്മ ഒന്നുകൂടി കവകള്‍ വിടര്‍ത്തി.
“ആഹഹ്!!”
അവള് ഉച്ചത്തില്‍ സീല്‍ക്കരമിട്ടു. കുണ്ണ മുഴുവന്‍ കയറിയപ്പോള്‍ അയാള് പൂറില്‍ അത് അമര്‍ത്തി വെച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്നിട്ട് അരക്കെട്ട് തള്ളിയമര്‍ത്തി വെച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
“ഒഹൊഹൊഹ്!!”
രേഷ്മ സുഖമൂര്‍ച്ചയില്‍ ഞരങ്ങി.
“പോയി സാറേ!”
അവള് മന്ത്രിച്ചു.
“എഹ്?”
ശ്രീജ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
“സാറിന്‍റെ കുണ്ണ മാഡത്തിന്റെ പൂറില്‍ കേറീതേ വെള്ളം പോയോ!”
“അത് എപ്പഴും അങ്ങനെയാടീ!”
കിതച്ചു കൊണ്ട് രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“സാര്‍ എന്നെ എപ്പം ഊക്കാന്‍ വന്നാലും കുണ്ണ കേറുമ്പഴേ എനിക്ക് പോകും!”
മേനോന് കുണ്ണ പുറത്തേക്ക് ഊരി.
“ഒഹ്!”
സീല്‍ക്കാരമിട്ടുകൊണ്ട് രേഷ്മ ശ്രീയുടെ കൈ കടന്നു പൊടിച്ചു. എന്നിട്ട് അത് കന്തിലേക്ക് വീണ്ടും പിടിച്ചു വെച്ചു.
“ഞെക്കി പൊട്ടിക്കെടീ”
മേനോന് കുണ്ണ മകുടം വരെ ഊരി. പിന്നെ വീണ്ടും ആഞ്ഞ് കുത്തി. അപ്പോള്‍ രേഷ്മയുടെ കൊഴുത്ത മുലകള്‍ മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങി തുളുമ്പി.
“മൊല ഒന്ന് ചപ്പിക്കെ മോളെ!”
ചുവന്ന അധരങ്ങള്‍ കടിച്ചമര്‍ത്തി ശ്രീജയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ശ്രീജ കുനിഞ്ഞ് ചുണ്ടുകള്‍ രേഷ്മയുടെ തുളുമ്പുന്ന മുലകളില്‍ അമര്‍ത്തി. ഇരു മുലകളും അമര്‍ത്തി ചുംബിച്ചു.
“കുടിക്കെടീ”
രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“കന്തേന്ന്‍ വിരല് മാറ്റല്ലേ! കന്ത് ശരിക്കും ഞരട്!” ശ്രീജ രേഷ്മയുടെ ഇരുമുലകളും മാറി മാറി ചപ്പി വലിച്ച് കുടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
മേനോന്‍റെ കുണ്ണയുടെ വേഗത കൂടി. രേഷ്മയുടെ ചന്തികള്‍ ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങാനും. മുറിയില്‍ പൂറും കുണ്ണയും കൂട്ടിയടിക്കുന്നതിന്റെ ശക്തിയായ ശബ്ദം താളത്തില്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. മേനോന്‍റെ ഗര്‍ജ്ജനവും രേഷ്മയുടെ സീല്‍ക്കാരവും ശ്രീയുടെ മുല ചപ്പുന്ന ശബ്ദവും അപ്പോഴുണ്ടാകുന്ന മുരള്‍ച്ചകളും പശ്ഛാത്തല സംഗീതം പോലെ അകമ്പടിയായി.
“എന്റെ സാറേ!”
രേഷ്മ അലറി.
“എന്നെ ഊക്കിയങ്ങു കൊല്ല്! ഹോ! എന്തൊരു കരുത്താ സാറിന്‍റെ കുണ്ണയ്ക്ക്!”
അതിനിടയില്‍ കിടക്കയുടെ മേല് വെച്ചിരുന്ന ശ്രീജയുടെ മൊബൈല്‍ ശബ്ദിച്ചു. അവള് സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി.
“സുനിതയാ”
ശ്രീജ പറഞ്ഞു.
“എടുക്ക്” രേഷ്മ നിര്‍ദേശിച്ചു. ശ്രീജ ഫോണെടുത്ത് സംസാരിച്ചു.
“മാഡത്തിന്റെ ഒരു സൈന്‍ വേണം,”
സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞ് അവള് രേഷ്മയോട്‌ പറഞ്ഞു.
“വരാന്‍ പറ!”
മേനോന്‍റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് ചന്തികള്‍ വേഗത്തില്‍ പൊക്കി അടിച്ചുകൊടുത്തുകൊണ്ട് രേഷ്മ പറഞ്ഞു. ശ്രീജ ഫോണിലൂടെ സുനിതയോട്‌ വരാന്‍ പറഞ്ഞു. അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ് വാതില്‍ക്കല്‍ മദാലസയായ ഒരു മദ്ധ്യവയസ്ക്ക പ്രവേശിച്ചു. രേഷ്മയുടെ സ്ഥാപനത്തിലെ എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളെയും പോലെ അസാമാന്യ വലിപ്പമുള്ള കുണ്ടിയും മുലകളുമായിരുന്നു കടന്നു വന്ന സുനിതയ്ക്ക്. മുറിയില്‍ നടന്നുകൊണ്ടിരുന്ന ഉഗ്രന്‍ ഊക്ക് കണ്ട് ഒരു നിമിഷം സുനിത ഞെട്ടി നിന്നു. പിന്തിരിയാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ ശ്രീജ കൈ ഉയര്‍ത്തി വിലക്കി.
“ഇങ്ങോട്ട് പോരെ സുനിത ചേച്ചി!”
“നമ്മുടെ മേനോന് സാറല്ലേ ഇത്!”
“മാഡം എന്ത്യേ?” അഞ്ഞടിക്കുന്ന മേനോന്‍റെ നേരെ ഭയബഹുമാനത്തോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് സുനിത ചോദിച്ചു.
“മാഡം അല്ലേ മേനോന്‍റെ സാറിന്‍റെ ഊക്ക് കൊണ്ട് സുഖിച്ച് ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നെ?”
“അയ്യോ മാഡത്തിനെയാണോ സാറ് ചെയ്യുന്നേ!”
സുനിതയുടെ അത്ഭുതമേറി. അവള് അടുത്തേക്ക് വന്നു. അപ്പോള്‍ ശ്രീജയുടെ വിരലുകള്‍ വീണും രേഷ്മയുടെ കന്തില്‍ അമര്‍ന്ന് നിരങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി.
“അഹഹഹ്!!”
രേഷ്മയുടെ സീല്‍ക്കാരം കൂടുതല്‍ ഉച്ചത്തിലായി.
“എന്നാ സുനിതെ?”
സീല്‍ക്കാരത്തിനിടയില്‍ ചന്തികളുടെ വേഗം ഒന്നുകൂടി കൂട്ടി രേഷ്മ സുനിതയെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“അക്കൌണ്ടിംഗ് സെക്ഷനിലേ ഒരു പേപ്പര്‍ സൈന്‍ ചെയ്യാനുണ്ട്. ഇന്ന്
അയക്കേണ്ടതാ!”
ഫയലില്‍ നിന്ന് പേപ്പര്‍ എടുത്ത് സുനിത പറഞ്ഞു. “നീ കണ്ടതല്ലേ ശ്രീജെ?”
“ഞാന്‍ കണ്ടതാ മാഡം!”
മുലകളില്‍ നിന്നും ചുണ്ടുകള്‍ വേര്‍പെടുത്തി ശ്രീജ പറഞ്ഞു.
“ഇനി മാഡത്തിന്റെ സൈന്‍ മാത്രം മതി,”
രേഷ്മ കൈ നീട്ടി. അവളുടെ മുമ്പിലേക്ക് ഫയലിന് മീതെകൂടി സുനിത പേപ്പര്‍ കാണിച്ചു. സുനിതയുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും പേന വാങ്ങി രേഷ്മ സൈന്‍ ചെയ്തു. കുണ്ണ ഊരി അടിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒപ്പിട്ടപ്പോള്‍ ഒരു വര മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങിപ്പോയി. അത് കണ്ട് എല്ലാവരും ചിരിച്ചു.
“മാഡം ഊക്കുമ്പം പേപ്പറില്‍ ഒപ്പിടുന്നത് ആദ്യമായോന്നും അല്ലല്ലോ. അന്നേരം ഒന്നും ഇതുപോലെ വരിലായിരുന്നല്ലോ!”
ശ്രീജ ചിരിച്ചു.
“മേനോന് സാറ് ഊക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പം ആദ്യമായാ സൈന്‍ ചെയ്യുന്നേ എന്റെ സുനിതെ. ഇതുപോലെ ഊക്കിയാ സൈന്‍ അല്ല, പെണ്ണിന്‍റെ ജീവന്‍ പോലും മേലേക്ക് പൊങ്ങിപ്പോകും!”
അത് കേട്ടിട്ട് സുനിത അധരം നനച്ചു. “എന്നാടി സുനിതെ കൊതി വിടുന്നെ?”
ഊരിയൂരി ആഞ്ഞടിക്കുന്നതിനിടയില്‍ മേനോന് സുനിതയെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ഇത് പോലെ ഒക്കെ സീന്‍ കണ്ടാ ആരാ സാറേ കൊതി വിടാത്തെ?”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് മറ്റുള്ളവര്‍ എന്ത് വിചാരിക്കും എന്നൊന്നും ചിന്തിക്കാന്‍ നില്‍ക്കാതെ സാരിക്ക് മുകളിലൂടെ തുടയ്ക്കിടയില്‍ ഒന്ന് ഞെക്കി വിട്ടു.
“അവക്ക് സീന്‍ കണ്ട് കടി തൊടങ്ങി,”
മേനോന് പറഞ്ഞു.
വേണേല്‍ ആ സാരി പറിച്ച് കളഞ്ഞ് ഈ സോഫേലേക്കിങ്ങു മലര്‍ന്ന് പൊളന്നു കെടക്കെടീ ഒന്ന് കേറ്റി തരാം!”
“കൊതിപ്പിക്കല്ലേ സാറേ!”
സുനിത ചിരിച്ചു.
“ഈ പേപ്പര്‍ സെക്ഷനില്‍ കൊടുത്തിട്ട് എനിക്ക് പോണം. കെട്ട്യോന്‍ ആശൂത്രീലാ! അല്ലേല്‍ എപ്പം മലന്നു പൊളന്നു കിടന്നൂന്നു ചോദിച്ചാ മതി”
അത് പറഞ്ഞ് സുനിത പോയി. മേനോന് ഊക്ക് തുടര്‍ന്നു. ശ്രീജയുടെ ചുണ്ടുകളും വായും രേഷ്മയുടെ മുലകളിലേക്ക് പോയി. വിരലുകള്‍ അവളുടെ കന്തിലേക്കും.
“വരുവാണല്ലോടീ!”
വേഗത കൂട്ടി മേനോന് പറഞ്ഞു.
“അടിച്ച് പൂറ്റിലേക്ക് ഒഴിക്കട്ടെ?”
“പൂറ്റില്‍ വേണ്ട!”
രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“മൊലേല്‍ ഒഴിച്ചോ! അതാ എനിക്ക് ഇഷ്ടം. മൊലേല്‍ ശരിക്കും തേച്ച് പിടിപ്പിച്ചാ ഇനീം മുഴുക്കും. ഇത്രേം മുഴുത്തത് തന്നെ കുണ്ണപ്പാല് കാരണമാ. അല്ലാതെ ചെലരൊക്കെ പറയുന്ന പോലെ എന്‍ലാര്‍ജ് ചെയ്യിച്ചത് ഒന്നുമല്ല..”
മേനോന് കുണ്ണ പെട്ടെന്ന് വലിച്ചൂരി അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് നീങ്ങി. അടുത്ത നിമിഷം അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകള്‍ക്ക് മേല് ചറപറാന്ന് കൊഴുത്ത വെള്ളം ചീറ്റി തെറിച്ചു. ശ്രീജ കൈകൊണ്ട് അത് ഇരു മുലകളിലും ഭംഗിയായി തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു. രേഷ്മ കിതച്ചുകൊണ്ട് മലര്‍ന്ന് കിടന്ന് ശ്രീജയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഒരു സിഗരെറ്റ്‌ ഇങ്ങെടുത്ത് കത്തിച്ചു തന്നേ ശ്രീജെ,’
രേഷ്മ പറഞ്ഞു. ശ്രീജ സോഫയ്ക്കടുത്ത് കിടന്ന മേശയുടെ ഡ്രോ വലിച്ചു തുറന്ന്‍ ഒരു മാല്‍ബോറോ സിഗരെറ്റ്‌ പായ്ക്കറ്റ് എടുത്ത് അതില്‍ നിന്ന് ഒന്നെടുത്ത് ചുണ്ടത്ത് വെച്ച് ലൈറ്ററെടുത്ത് കത്തിച്ചു.
“എഹ്?”
അത് കണ്ട് മേനോന് അട്ത്ഭുതപ്പെട്ടു.
“നീ ആള് കൊള്ളാല്ലോടീ”
“ഒഹ്! ഞാനെങ്ങും വലിക്കത്തില്ല സാറേ! ഇത് മാഡത്തിന് കത്തിച്ച് കൊടുക്കാന്‍ വേണ്ടിയല്ലേ?”
രേഷ്മയ്ക്ക് സിഗരെറ്റ്‌ കൈമാറിക്കൊണ്ട് ശ്രീജ പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ വീണ്ടും ശ്രീജയുടെ ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചു. ശ്രീജ ഫോണെടുത്ത് ആരോടോ സംസാരിച്ചു. മേനോന് അല്‍പ്പം തളര്‍ന്നു എന്ന് തോന്നി. അയാള് രേഷ്മയുടെ അടുത്ത് സോഫമേല്‍ മലര്‍ന്ന് കിടന്ന് കിതപ്പ് മാറ്റി. അപ്പോള്‍ ശ്രീജ രണ്ടുപേര്‍ക്കും ഡ്രിങ്ക്സ് റെഡിയാക്കി അവര്‍ക്ക് കൈ മാറി.
“ആരാടീ വിളിച്ചേ?”
പുകയൂതിപ്പറത്തി രേഷ്മ ചോദിച്ചു. “സീമേടെ മമ്മിയാ മാഡം!”
ശ്രീജ പറഞ്ഞു.
ആ പേര് കേട്ടപ്പോള്‍ മേനോന് ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. സീമ രേണുകയാണ്. തന്റെ മകള്‍. പക്ഷെ അവളുടെ മമ്മി എങ്ങനെ അവളെ വിളിക്കും?
“ഇന്നാള് നീ എനിക്ക് തന്ന ആ ഫ്രെഷ് കൊച്ചല്ലേടീ സീമ?”
പകുതി കുടിച്ച് ഗ്ലാസ് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച് മേനോന് രേഷ്മയോട്‌ ചോദിച്ചു.
“ഇന്നാളോ?”
രേഷ്മ ഗ്ലാസ് കാലിയാക്കി.
“മിനിങ്ങാന്ന് അല്ലേ മേനോന് ചേട്ടാ? അതെങ്ങനെയാ ഇന്നാള് ആകുന്നെ?”
“ആഹ്! അതെ! മിനിങ്ങാന്ന്!”
“ഒഹ്! അന്ന് പരിപാടി കഴിഞ്ഞേപ്പിന്നെ പേയ്മെന്‍റ് പോലും വാങ്ങാതെയാ ആ കൊച്ച് പോയത്. പിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് മൊബൈല്‍ ഫുള്‍ ഓഫ്. ഞാന്‍ കരുതി ആ കൊച്ച് വല്ല ധ്യാനത്തിനും പോയി നന്നായിപ്പോയെന്ന്! എന്നിട്ട് ഇപ്പഴാണ് അവളുടെ അമ്മയെങ്കിലും വിളിക്കുന്നെ!” മേനോന് ഒന്നും മനസിലായില്ല.
“ആരാ അവളുടെ അമ്മ?”
സ്വരത്തിലെ ടെന്‍ഷന്‍ പുറത്ത് കാണിക്കാതിരിക്കാന്‍ പരമാവധി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് മേനോന് ചോദിച്ചു.
“പേര് മറന്നു പോയി”
“അന്ന് അവള്‍ടെ അമ്മേം ഒരു കൂട്ടുകാരിയുമാ വന്നത്…”
“അവളാണോ ഇപ്പം നിന്നെ വിളിക്കുന്നെ?”
“അതെ.”
മേനോന് വീണ്ടും നെറ്റി ചുളിച്ചു.
“എടീ അവരുടെ ഫോട്ടോ വല്ലതും നിന്‍റെ കൈയ്യില്‍ ഉണ്ടോ?”
“എന്താ മകളെ കളിച്ച് സുഖം പിടിച്ച് ഇനി അമ്മയേയും വേണംന്നുണ്ടോ?”
“അത് എന്തേലും ആകട്ടെ! നിന്‍റെ കയ്യി ഫോട്ടോ ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ? അത് പറ!”
“ഫോട്ടോ ഒന്നും തന്നില്ല” സിഗരെറ്റ്‌ വലിച്ചൂതി ശ്രീജ വീണ്ടും നിറച്ച ഗ്ലാസ് വാങ്ങിക്കൊണ്ട് രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ ഒരിടപാടിനു വരുന്നതല്ലേ? ഞാന്‍ സീക്രട്ടായി അവരുടെ ഫോട്ടോ എടുത്തിരുന്നു…”
“ആണോ?”
മേനോന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ തിളങ്ങി.
“എന്ത്യേ ഒന്ന് കാണിച്ചേ?”
“എന്റെ ഫോണിങ്ങു എടുത്തേ കൊച്ചേ,”
അവള് ശ്രീജയോട് പറഞ്ഞു. ശ്രീജ മേശമേല്‍ നിന്ന് ഫോണെടുത്ത് രേഷ്മയ്ക്ക് കൊടുത്തു.
സിഗരെറ്റ്‌ ചുണ്ടത്ത് വെച്ച് ഗ്യാലറി തുറന്നു രേഷ്മ സ്ക്രോള്‍ ചെയ്തു.
“ആ കിട്ടി,”
രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“അമ്മേം ആള് സൂപ്പര്‍ ചരക്കാ! പുറത്ത് കൊടുപ്പ് ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. എന്റെ കൂടെ കൂടുന്നോ എന്ന് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. പിന്നെ ആലോചിക്കാം എന്ന് അവര് പറഞ്ഞു. മേനോന് ചേട്ടനെപ്പോലെ ഉള്ലോര്‍ക്ക് പറ്റിയ പീസാ” ഫോണ്‍ അയാള്‍ക്ക് കൈ മാറിക്കൊണ്ട് രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“അത് തന്നെ ആള്!”
അരുന്ധതിയുടെ ചിത്രം പ്രതീക്ഷിച്ച് നോക്കിയ മേനോന് ഞെട്ടിത്തളര്‍ന്നു.
“ഇത്…?”
അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ വെളിയില്‍ ചാടാന്‍ തുടങ്ങി.
“സീമേടെ അമ്മ!”
“ഇതാണോ സീമേടെ അമ്മ?”
അയാള് അങ്ങനെ ചോദിക്കുമ്പോള്‍ ശബ്ദം വിറച്ചിരുന്നു.
“ഡിറ്റോ!”
പുകയൂതിപ്പറത്തി രേഷ്മ പറഞ്ഞു.
“എന്താ മേനോന് ചേട്ടന്‍ ഇവരെ കണ്ട്ട്ടുണ്ടോ? എന്തൊരു ചോദ്യമാ? മേനോന്
ചേട്ടനെപ്പോലെ ഒരു വെടിവീരന്‍ ഇതുപോലെ ഒരു പീസിനെ പിന്നെ കാണാതിരിക്കുമോ അല്ലേ?”
ആ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കി മേനോന് ആസ്തപ്രജ്ഞനാകുന്നത് കണ്ട് രേഷ്മ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
“എന്താ മേനോന് ചേട്ടാ, പ്രോബ്ലം? മുഖം വല്ലാതിരിക്കുന്നെ?”
അവള് തിരക്കി. മേനോന് ശ്രീജയെ നോക്കി. നോട്ടത്തിന്‍റെ അര്‍ഥം മനസ്സിലാക്കി അവള് അവിടെ നിന്നും പോയി.
“എടീ നിനക്ക് ഉറപ്പാണോ ഇവള് തന്നെയാണോ അമ്മയെന്നും പറഞ്ഞ് വന്നത്?”
“അതേന്നെ. ഇവള് തന്നെ. എന്താ ഈ ചേച്ചിയല്ലേ സീമേടെ അമ്മ? കൂട്ടുകാരി എന്നും പറഞ്ഞ് വേറെ ഒരു മുറ്റ് പീസുകൂടി വന്നിരുന്നു.”
“അവള്‍ടെ ഫോട്ടോ ഉണ്ടോ?”
“ഉണ്ട്, ആ ഫോണിങ്ങു തന്നെ. ഞാന്‍ നോക്കട്ടെ!”
വീണ്ടും രേഷ്മ സിഗരെറ്റ്‌ ചുണ്ടത്ത് വെച്ച് ഗ്യാലറി സ്ക്രോള്‍ ചെയ്തു.
“ഇതാ, ഈ കൂട്ടുകാരി..ഇവളുടെ പേര് …ഒന്നോര്‍ക്കട്ടെ…ആ ഓര്‍മ്മ വന്നു..മീനാക്ഷി…”
അവള് മേനോനെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. നിഷയുടെ ഫോട്ടോ! കഴിഞ്ഞാഴ്ച്ച മുതല്‍ തന്റെ സെക്രട്ടറിയായി ജോലി ചെയ്തിരുന്നവള്‍.
“മൈര്!”
ആ ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കി മേനോന് മുരണ്ടു.
“എന്നാ ചേട്ടാ?”
രേഷ്മ എഴുന്നേറ്റു. അവള് വസ്ത്രങ്ങള്‍ ധരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“രേഷ്മേ…”
മേനോന് പറഞ്ഞു.
“നിന്നോട് ഒളിച്ചുവെച്ച് എനിക്കോ എന്നോട് ഒളിച്ചു വെച്ചിട്ട് നിനക്കോ ഒരു രഹസ്യവുമില്ല. എന്റെ സഹായം നിനക്കും നിന്‍റെ സഹായം എനിക്ക് പല കാര്യത്തിനും കിട്ടീട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പറയാം,”
രേഷ്മ അയാളുടെ വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടു.
“എന്റെ മോള്‍ രേണുവിനെപ്പറ്റി ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ,”
അയാള് തുടര്‍ന്നു. രേഷ്മ തലകുലുക്കി. “എന്റെ ശരിക്കുള്ള മകളല്ല എങ്കിലും എന്റെ ഋഷിയേക്കാള്‍ കാര്യമാണ് എനിക്കവളെ. കാരണം ഞാന്‍ ഇന്ന് എന്താണോ അതിനൊക്കെ കാരണം അവളാണ്,”
“അതെനിക്കറിയില്ലേ മേനോന് ചേട്ടാ?”
വസ്ത്രം ധരിച്ച് കഴിഞ്ഞ് അയാളുടെ സമീപത്ത് ഇരുന്ന് അവള് പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പം എന്താ പറ്റിയെ? രേണുമോളോട് ചേട്ടന്‍ വഴക്കുണ്ടാക്കിയോ?”
“എടീ അവളിപ്പോള്‍ ഭൂമിയിലില്ല,”
കണ്ണുകള്‍ നിറച്ചുകൊണ്ട് മേനോന് പറഞ്ഞു. രേഷ്മ അവിശ്വസനീയതയോടെ അയാളെ നോക്കി.
“മേനോന് ചേട്ടന്‍ എന്തായീ പറയുന്നേ? മോള്‍ക്കെന്നാ പറ്റിയെ?”
“എടീ അന്ന് , എന്നുവെച്ചാല്‍ മിനിങ്ങാന്ന് ഞാന്‍ ഇവിടെ വന്നില്ലേ? ലൈറ്റ് ഇടരുത് എന്നും പറഞ്ഞ് സീമ എന്ന് പേരുള്ള പുതിയ ഒരാള്‍ വന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ് നീയെനിക്ക് ഒരാളെ തന്നില്ലേ?”
“പടച്ചോനെ!”
രേഷ്മ തലയില്‍ കൈവെച്ചു. അവള് തളര്‍ന്ന് അയാളെ നോക്കി.
“മേനോന് ചേട്ട അത് നമ്മടെ രേണു ആരുന്നോ?”
അവളുടെ ചോദ്യത്തിനു മുമ്പില്‍ മേനോന് ശരിക്കും വിങ്ങിപ്പൊട്ടി. കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും കണ്ണുനീര്‍ ധാരധാരയായി ഒഴുകി. രേഷ്മ അതുകണ്ട് അന്തിച്ച് നിന്നുപോയി. അത്തരം ഒരു ഭാവം അവള് ഒരിക്കലും അയാളില്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവളുടെ അറിവില്‍ അയാള് ഉഗ്രപ്രതാപിയാണ്, അതി സമ്പന്നനാണ്, അധികാരകേന്ദ്രങ്ങളെ നിര്‍മ്മിക്കുകയും നിയന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ആളാണ്‌… അങ്ങനെയുള്ള ആളാണ്‌ ഇപ്പോള്‍ കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പോലെ കരയുന്നത്…!
“അതേടീ, അത് എന്റെ മോള്‍ തന്നെയായിരുന്നു!”
അത് പറയുമ്പോള്‍, അയാളുടെ സ്വരം വല്ലാതെ ഇടറിയിരുന്നു. രേഷ്മ ഇപ്പോഴും ഇതികര്‍ത്തവ്യതാമൂഡയായി അയാളെത്തന്നെ നോക്കുകയാണ്.
“മേനോന് ചേട്ടാ എനിക്ക്…എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല,”
“സിമ്പിള്‍,”
കണ്ണുകള്‍ തുടച്ച് അയാള് പറഞ്ഞു.
“ഈ ഫോട്ടോയില്‍ കാണുന്ന പെണ്ണിന്‍റെ പേരാണ് നിഷ. അവള് എന്റെ മോളോട് എങ്ങനെയോ അടുത്തു, നല്ല ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പായി. അവളും നീയാദ്യം കാണിച്ച ആ പെണ്ണും കൂടി രേണുവിനെ വശീകരിച്ച് നിന്‍റെ അടുത്ത് എത്തിച്ചു. അവളെ ഫുള്‍ പെഴപ്പിക്കാന്‍. എന്നിട്ട് എന്നെ അവുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തിക്കാന്‍ നിന്നെ യൂസ് ചെയ്തു. രേണു ലൈറ്റ് വന്നപ്പോള്‍ എന്നെക്കണ്ട് ഞെട്ടി ഓടി ഈ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ മണ്ടേന്ന് താഴേക്ക് ചാടി സൂയിസൈഡ് ചെയ്തു….”
“എഹ്? സൂയിസൈഡോ?”
അവള് ഒച്ചയിട്ടു.
മേനോന് അവളുടെ വായ്‌പൊത്തി.
“ശബ്ദം ഒണ്ടാക്കാതെ മൈരേ! നീ എന്നെ കൊലയ്ക്ക് കൊടുക്കുവല്ലോ!”
“മേനോന് ചേട്ടാ! ഞാന്‍ എന്തായീ കേക്കുന്നെ? അന്ന് സീമ, സോറി, നമ്മുടെ രേണു ആത്മഹത്യ ചെയ്തെന്നോ? എന്നിട്ട്..എന്നിട്ട് …എന്നിട്ടെവിടെ അവള്‍ടെ ബോഡി?”
“ഞാനും ബഷീറും കൂടെ അത് കുഴിച്ചിട്ടു…”
രേഷ്മയുടെ മുഖം ഭയം കൊണ്ട് കിടുങ്ങി.
അവള് അയാളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു.
“മേനോന് ചേട്ടാ,” ചുറ്റും നോക്കി ആരും കേള്‍ക്കുന്നില്ല എന്നുറപ്പ് വരുത്തി അവള് പതിയെ പറഞ്ഞു.
“മോള്‍ ഇവിടെ വെച്ചാണ് കൊല്ലപ്പെട്ടത്. പോലീസ് അന്വേഷണം തുടങ്ങുമ്പോ ഇവിടെയും വരില്ലേ? ഞാന്‍ കുടുങ്ങില്ലേ?”
“ഇതിലും വലിയ പ്രോബ്ലം ഉണ്ടായിട്ട് നീ കുടുങ്ങിയോ?”
“പക്ഷെ ഇതുവരെ മരണം പോലത്തെ ഒരു പ്രോബ്ലം ഉണ്ടായിട്ടില്ലല്ലോ!”
“നീ പേടിക്കണ്ട!”
അയാള് ഉറച്ച സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“നിനക്ക് ഒരാപത്തും വരില്ല!”
അവള് ആശ്വസിക്കണമോ വേണ്ടയോ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ അയാളെ നോക്കി.
“പക്ഷെ എനിക്ക് കണ്ടുപിടിക്കണം”
അയാള് ഉറച്ച സ്വരത്തില്‍ തുടര്‍ന്നു.
“എന്റെ മോള്‍ക്കെതിരെ എന്നെക്കൊണ്ട് ആ കടുംകൈ ചെയ്യിച്ചത് ആരാണ് എന്തിനാണ് എന്ന്! അതുകാരണം അരുന്ധതിയെയും എനിക്ക് കൊല്ലേണ്ടി…’
മേനോന് പെട്ടെന്ന് നിര്‍ത്തി.
“എഹ്??”
രേഷ്മ ഞെട്ടി.
“എന്താ? എന്താ പറഞ്ഞെ? അരുന്ധതി മാഡത്തെ മേനോന് ചേട്ടന്‍ കൊന്നെന്നോ? അതെന്തിനാ? അതെന്നാ?”
“എടീ അത്…”
നിസ്സഹായ സ്വരത്തില്‍ മേനോന് പറഞ്ഞു.
“രേണുവിനെ അടക്കം ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടി വന്ന് ഞാനാകെ ഓഫ് ആയിരുന്നു! എന്റെ മോളെയല്ലേ ഞാന്‍….അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പഴാ നിന്‍റെ കോള്‍ വന്നെ! നീ പറഞ്ഞു, അവളെ അവിടെ കൊണ്ടുവന്നത് അവള്‍ടെ അമ്മയായിരുന്നു എന്ന്. ഓര്‍ക്കുന്നുണ്ടോ നീ…?”
“ഓര്‍ക്കുന്നു മേനോന് ചേട്ടാ! പക്ഷെ സീമ… അല്ല രേണുമോളെ അവിടെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട് വന്ന ആ ലേഡി പറഞ്ഞത് അവള്‍ടെ അമ്മ ആണ് എന്നാണ്. അതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാന്‍ അങ്ങനെ…”
“അത് കുഴപ്പമില്ല…”
അയാള് അവളുടെ തോളില്‍ കൈ വെച്ചു. “ഞങ്ങള് കളിക്കുമ്പം ഒക്കെ അരുന്ധതി ഒരു ഫാന്റസി പറയുമായിരുന്നു, അവള്‍ക്ക് അവളുടെ മോളെ ഞാന്‍ കളിക്കുന്നത് സങ്കല്‍പ്പിക്കാറുണ്ട്‌ എന്ന്. നമ്മള് ഊക്കുമ്പം അങ്ങനെ പല ഫാന്റസിയും ഷെയര്‍ ചെയ്യില്ലേടീ? അതിപ്പം വലിയ കാര്യം വല്ലതുമാണോ? ഞാനും അങ്ങനെയേ വിചാരിച്ചുള്ളൂ. ഊക്കിന്റെ രസം കൂട്ടാന്‍ വേണ്ടി പറയുന്ന വെറും ഫാന്റസി എന്നെ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചുള്ളൂ…പക്ഷെ…”
മേനോന് ഒന്ന് നിര്‍ത്തി നിറയാന്‍ തുടങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍ വീണ്ടും തുടച്ചു.
“പക്ഷെ നിന്‍റെ ഫോണ്‍ വന്നപ്പം ഞാന്‍ ശരിക്കും വിചാരിച്ചു, അരുന്ധതിയ്ക്ക്
ശരിക്കും കഴപ്പ് മൂത്ത് പ്രാന്ത് കേറി മോളെക്കൊണ്ട് എന്നെ ഊക്കിക്കാന്‍ അവള് നിന്‍റെ അടുത്ത് എത്തിച്ചു എന്ന്! അത് കേട്ടതും ഞാന്‍ ഒന്നും നോക്കീല്ല. തോക്കെടുത്ത് അവള്‍ടെ തലമണ്ട നോക്കി പൊട്ടിച്ചു…ഒറ്റവെടിക്ക് അവളെ ഞാനങ്ങു തട്ടി…!!”
“എന്റെ മേനോന് ചേട്ടാ! ഞാന്‍ എന്നൊക്കെയാ ഈ കേക്കുന്നെ?”
“പറ്റിപ്പോയി!”
അയാള് പറഞ്ഞു.
“ഇനി എന്നാ പറയാനാ? ഇനി എന്തേലും പറഞ്ഞിട്ട് വല്ല കാര്യവുമുണ്ടോ? ഇനി ബാക്കി നോക്കുക എന്നതല്ലാതെ! ഋഷി ഒന്നും അറിയാമ്പാടില്ല. ഇനി അവന് മാത്രേ ഉള്ളൂ. അവന് എന്റെ ബിസിനെസ്സിലും ഒന്നും കാര്യമില്ല. തനി അമ്മ ചെറുക്കനാ അവന്! പാട്ടും പുസ്തകോം. ഇവിടെ തൃശൂര് എവിടെയോ ക്രിസ്മസ് കൂടാന്‍ ഏതോ ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടി വന്നിരിക്കുവാ അവന്…”
രേഷ്മ അയാള് പറയുന്നത് കേട്ടിരുന്നു. “രേഷ്മേ…”
അയാള് വിളിച്ചു. അവള് അയാളെ നോക്കി.
“എന്റെ കൊച്ചിന്റെ കൂടെ അമ്മ വേഷം കെട്ടി വന്ന ആ പൂതന ആരാണ് എന്ന് എനിക്കറിയാം. എന്തിനാ അങ്ങനെ അവളത് ചെയ്ത് എന്നുമെനിക്കറിയാം….പഴയ കുറെ കണക്കില്‍ ഒന്ന് പൊങ്ങി വന്നതാ. പക്ഷെ കൂത്തിച്ചിയ്ക്ക് അറീത്തില്ല ആരോടാ കളിക്കുന്നേന്ന്‍! ബഷീറിന്റെ കയ്യില്‍ ആ ഫോട്ടോയും വഴിച്ചിലവിനുള്ള കാശും കൊടുത്ത് പറഞ്ഞുവിട്ടാല്‍ ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് തീരാനുള്ള കേസേ ഒള്ളൂ!”
“ഈ തൃശൂര് എവിടെയോ ഉണ്ടെടീ”
അയാള് പറഞ്ഞു.
“ആ പണി ഞാന്‍ ബഷീറിന് വിട്ടു. എന്റെ ക്വട്ടേഷന്‍ ഒക്കെ ബഷീറിനെയാ ഞാന്‍ എല്പ്പിക്കാറ്! ഒരു പണിക്കുറവും കൂടാതെ അവനതൊക്കെ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് മുമ്പ്. നല്ല കൊടികെട്ടിയ ടീമിനെയൊക്കെ ശൂക്ക്ന്നു പറഞ്ഞു വിട്ട് പണി തീര്‍ത്ത ചരിത്രമാ ബഷീറിന്റെ! അവന്‍റെ മുമ്പി വെറും ചീള് കേസാ ഇത്! ഇതൊരു അയ്യോ പാവം പെണ്ണ്!” മേനോന്‍റെ പുച്ഛം നിറഞ്ഞ ചിരി രേഷ്മ കേട്ടു.
ക്രിസ്മസ്സ് രാത്രി. വീട് നേരത്തെ തന്നെ ഡെന്നീസും ഋഷിയും അലങ്കരിച്ചിരുന്നു. ചെറുതെങ്കിലും മനോഹരമായ ക്രിബ്, നക്ഷത്രങ്ങള്‍, ബലൂണുകള്‍, വൈദുതി അലങ്കാരങ്ങള്‍. സഹായിക്കാന്‍ ശ്യാമും സന്ധ്യയും വന്നിരുന്നു. ക്രിസ്മസ്സ് വിരുന്നിന്, എല്ലാ വര്‍ഷത്തെയും പോലെ സംഗീതയും ശ്യാമും സന്ധ്യയും മാത്രമല്ല, സംഗീതയുടെ വീട്ടു ജോലിക്കാരി മറിയയും വന്നിരുന്നു.
“ഈ രാത്രി ഇന്നിനി ആരും ഉറങ്ങേണ്ട,”
ലീന എല്ലാവരെയും നോക്കി.
“ഇത്രേം സന്തോഷമായിട്ട് ഒരു ദിവസം ഇനി എപ്പഴാ? പിള്ളേരൊക്കെ ഇനി പഠിക്കാനും ഒക്കെ അടുത്ത കൊല്ലം എവിടെയാ എന്നാര്‍ക്ക് അറിയാം?”
“മാത്രമല്ല ഈ ക്രിസ്മസിന് ഋഷിയുമുണ്ടല്ലോ! അതല്ലേ സ്പെഷ്യല്‍!”
സംഗീത പറഞ്ഞു. അത് പറഞ്ഞ് അവള് ആരും കാണാതെ അവളുടെ
കൈത്തണ്ടയില്‍ പിച്ചി. സന്ധ്യ ഋഷിയേ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു.
“അത് കൊണ്ട് എല്ലാരും പാട്ടുപാടുവോ ഡാൻസ് കളിക്കുവോ അന്ത്യാക്ഷരി കളിക്കുവോ എന്ത് വേണേലും ചെയ്യ്…നാളെ ഇവര് പോകുവല്ലേ?”
ലീന ഡെന്നീസിനേയും ഋഷിയേയും നോക്കി പറഞ്ഞു. ലീനയുടെ ആവേശം എല്ലായിടത്തും പ്രത്യേകിച്ചും അടുക്കളയിൽ ദൃശ്യമായിരുന്നു. അടുക്കള ജോലിക്ക് സംഗീതയും സന്ധ്യയും മറിയയുമെല്ലാം ഒപ്പത്തിനൊപ്പം നിന്ന് എല്ലാം ഒരുക്കുവാന്‍ അവളെ സഹായിച്ചു. അരിയുന്നതിന്റെയും മുറിക്കുന്നതിന്റെയും അരയ്ക്കുന്നതിന്റെയും വെട്ടുന്നതിന്റെയും ബഹളം എപ്പോഴും അടുക്കളയിൽ നിന്ന് കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. അന്തരീക്ഷം നിറയെ കൊതിയുണർത്തുന്ന ഗന്ധം നിറഞ്ഞിരുന്നു.
“ഇന്ന് മമ്മി ചില ദുസ്വാതന്ത്ര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അനുവദിച്ചിട്ടുണ്ട്,”
ഡെന്നീസ് കുസൃതിച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ദുസ്വാതന്ത്ര്യമോ? എന്താ അത്?”
സന്ധ്യ ചോദിച്ചു. സംഗീത സന്ധ്യയുടെ തോളിൽപിടിച്ച് അവളുടെ ചെവിയിൽ എന്തോ മന്ത്രിച്ചു. ഋഷിയും ശ്യാമും ഓടിവന്ന് രഹസ്യം ചോർത്താൻ ശ്രമിച്ചു. മറ്റുള്ളവർ നേരത്തെയറിഞ്ഞമട്ടിൽ അവരെ നോക്കി.
“ക്രിസ്മസല്ലേ?”
മറിയ ചിരിച്ചു. “ക്രിസ്മസ്സിന് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ വീട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങളടക്കം ചെയ്യുന്ന ഒരേ ഒരു ദുശീലമേ ഉള്ളൂ. അത് ഇതാ.”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് പെരുവിരല്‍ ചുണ്ടില്‍ മുട്ടിച്ച് “കുടിക്കുന്നത്” പോലെ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
“അയ്യോ? കുടിക്കാനോ? എന്നുവെച്ചാല്‍ ചാരായം പോലെ?”
ഋഷിക്ക് അദ്ഭുതമായി.
“എടീ മേനോന് കുട്ടി ഇത്ര പാവമാണോ? മോനെ ചാരായം ഒന്നുമല്ല. അതൊക്കെ കുടിച്ചാ ചങ്കും കരളും കുടിക്കുന്ന സെക്കന്‍റില്‍ അടിച്ചുപോകും. ഇത് ബിയര്‍, വോഡ്ക..അങ്ങനെ…”
സംഗീത പറഞ്ഞു. ഋഷി കണ്ണുകള്‍ മിഴിച്ച് ഡെന്നീസിനെ നോക്കി.
“എന്റെ പൊന്നേ, ഇതത്ര വലിയ കാര്യമൊന്നുമല്ല…”
ലീന അവന്‍റെ മുഖഭാവം കണ്ടിട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ ഡെന്നിയുടെ പപ്പാ ഉള്ളപ്പോം നല്ല ഇളം കള്ളും ഇടയ്ക്കൊക്കെ വിസ്ക്കിയും വീട്ടില്‍ കൊണ്ടുവരുമായിരുന്നു. ഞാന്‍ കമ്പനി കൊടുത്താല്‍ മാത്രേ കുടിക്കൂ. എനിക്ക് അതിന്‍റെ ഒകെ മണം അടിക്കുമ്പഴെ ഓക്കാനം വരും അന്ന്. പിന്നെ അച്ചായന്‍റെ സന്തോഷം..അതൊക്കെ ഓര്‍ക്കുമ്പം …വേണ്ട എന്ന് പറയന്‍ തോന്നിയില്ല…അങ്ങനെയാ ആദ്യം കുടിച്ചേ…” ലീന ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചു. വിദൂരമായ ഓര്‍മ്മയില്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നനഞ്ഞു. എല്ലാവരും ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദരായി.
“മമ്മീ…”
ഡെന്നീസ് അവളുടെ കൈത്തണ്ടയില്‍ നുള്ളി.
“കണ്ട്രോള്‍…എല്ലാരും എന്നാ കരുതും”
അവനവളുടെ കാതില്‍ മന്ത്രിച്ചു.
”ഇടയ്ക്ക് കള്ളൊക്കെ കുടിക്കാറുണ്ട്. മമ്മിയും. പണ്ട് രാജീവ് അങ്കിൾ ഉള്ള കാലത്ത് സ്‌പൈസസ് ഒക്കെ ഇട്ടുവാറ്റിയ ചാരായം പോലും പപ്പാ കുടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇവിടെ ഞാൻ എത്രയോ പ്രാവശ്യം ബീയർ ബോട്ടിൽ ഒക്കെ കണ്ടിരിക്കുന്നു! സംഗീത ആന്‍റിയും കുടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇല്ലേ ആന്റി?”
“എന്റെ മക്കളെ..”
സംഗീത പറഞ്ഞു.
“ഓണോം വിഷൂം ക്രിസ്മസ്സും ഒക്കെ നമ്മള് രണ്ടു കുടുംബോം എപ്പഴും ഒരുമിച്ചേ ആഘോഷിച്ചിട്ടുള്ളൂ. അന്നേരം ഇപ്പറഞ്ഞ ഐറ്റംസൊക്കെ ഉണ്ടാവും. അന്നേ ഉണ്ടാവൂ കേട്ടോ!”
“അത് ഞങ്ങക്ക് അറിയാം!”
ശ്യാം പറഞ്ഞു.
“കഴിഞ്ഞ ക്രിസ്മസ്സിന് സന്ധ്യ ബിയര്‍ കുടിച്ച് വാള് വെച്ചതാ. എന്നിട്ടാ.”
ശ്യാം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ സന്ധ്യ അവന്‍റെ നേരെ കയ്യോങ്ങി.
“ശ്യെ! ഈ ചെറുക്കന്റെ കാര്യം!”
എല്ലാവരും ചിരിച്ചു.
“നീയെന്തിനാ അവനെ തല്ലാന്‍ പോകുന്നെ? അത് എല്ലാരും കണ്ടതല്ലേ?”
ഡെന്നീസ് അവളെ ചൂട് കയറ്റി.
“പിന്നേ!”
സന്ധ്യ ഡെന്നീസിനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
“ഡെന്നി നീ ചുമ്മാ മേടിക്കുവേ! എനിക്കതിന്റെ മണം കിട്ടിയാൽ ചർദ്ധിക്കാൻ വരും! അന്നേരവാ! അന്ന് പിന്നെ അതിന്‍റെ ടേസ്റ്റ് എന്നതാ എന്നറിയാന്‍ അല്‍പ്പം കുടിച്ചതാ.അന്നേരം തന്നെ മനം മറിഞ്ഞ് ചര്‍ദിച്ചു.”
“അതുശരി!”
സംഗീത അവളെ നോക്കി.
“നിനക്ക് പിന്നെ കഴിഞ്ഞ ബര്‍ത്ത്ഡേയ്ക്ക് ഞാന്‍ തന്നത് പിന്നെ എന്താ?” ഒരു മാസം പോലുവായില്ല!”
“മമ്മി അത് കള്ളല്ലേ?,”
സന്ധ്യ ദയനീയ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ഇളവൻ കള്ളാ. അത് എല്ലാരും കുടിക്കണതല്ലേ? പോരാത്തതിന് മെഡിസിനലും!”
“പിന്നെ! പിന്നെ! മെഡിസിനൽ!”
എല്ലാവരും ശബ്ദത്താൽ അവളെ ആക്രമിച്ചു.
“ഓക്കേ, ഓക്കേ!”
ലീന പറഞ്ഞു.
“ഋഷി ഇതൊക്കെ കേട്ടിട്ട് വിചാരിക്കും ഈ രണ്ടു കുടുംബക്കാര്‍ക്കും കള്ളുകുടി അല്ലാതെ വേറെ ഒരു പണിയും ഇല്ലാന്ന്!” ലീനയുടെ സ്വരത്തിൽ അരൂപിയായിക്കിടന്ന വിഷാദം എല്ലാവരുടെയും മുമ്പിൽ ദൃശ്യമായി. ഓരോ ആഘോഷവും ഓരോ നനവ് നിറഞ്ഞ ഓര്‍മ്മയാണ്. സ്നേഹപ്പൂക്കള്‍ മാത്രം വിടര്‍ന്ന് ഉല്ലസിച്ച ഒരു ഉദ്യാനം എത്ര പെട്ടെന്നാണ് മരുഭൂമിയായി മാറിയത് എന്ന് ഓരോ ആഘോഷവും ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. സന്ധ്യക്കും ശ്യാമിനും സംഗീതയ്ക്കും രാജീവനെ നഷ്ട്ടപ്പെട്ടത്. ഡെന്നീസിനും ലീനയ്ക്കും സാമുവലിനെ നഷ്ട്ടപ്പെട്ടത്.
“ഡാന്‍സ് ചെയ്യാം…”
ശ്യാം അന്തരീക്ഷത്തിന്റെ ഘനം കുറയ്ക്കാന്‍ പറഞ്ഞു.
“ആദ്യം ഒരു ഹിന്ദിപ്പാട്ടിട്,”
ഡെന്നീസ് പറഞ്ഞു.
“ദേവദാസ് മൂവീലെ ഡോ ലാരെ മതി. ആ പാട്ടിനു ആന്റി എന്ത് സൂപ്പർ ആയിട്ടാ ഡാൻസ് ചെയ്യുന്നേന്ന് അറിയാവോ!”
“അതെ! അതേ!”
എല്ലാവരും സംഗീതയെ നോക്കി ഒരേ സ്വരത്തിൽ ശബ്ദമിട്ടു.
“അയ്യോ വേണ്ട!” സംഗീത പെട്ടെന്നെതിർത്തു.
“ആദ്യം എല്ലാർക്കും ഗ്രൂപ്പായിട്ട് ഡാൻസ് ചെയ്യാം. അല്ലെ ഡെന്നീ?”
അവൾ ഡെന്നീസിനോട് ചോദിച്ചു.
“ആന്റി ഒറ്റയ്ക്ക് ഡാൻസ് കളിക്കണത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. സന്ധ്യെടെ കഴിഞ്ഞ ബര്‍ത്ത്ഡേയ്ക്ക് ഞാന്‍ ഇവിടെ ഉണ്ടാരുന്നില്ല.”
മറ്റുള്ളവര്‍ “പ്രോത്സാഹിപ്പിക്ക്” എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ പിമ്പിൽ നിന്ന് രഹസ്യ സന്ദേശം തന്നത് അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ട് ഡെന്നീസ് പറഞ്ഞു.
“ഈശ്വരാ!”
സംഗീത തലയിൽ കൈവെച്ചു. “ഒറ്റയ്ക്കോ? അതും ഈ പ്രായത്തില്‍. ബോറാവും പിള്ളേരെ!”
“അച്ചോടാ!”
ലീന സംഗീതയുടെ തലമുടിയിൽ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടി. അപ്പോള്‍ സംഗീത ആരും കാണാതെ അവളെ കൊതിയോടെ നോക്കി. ലീന അപ്പോള്‍ നാക്ക് കടിച്ച് അവളെ നോക്കി.
“പിള്ളേര് കാണൂടി!” അതിനിടെ ശ്യാമും ഡെന്നീസും അകത്തേക്ക് പോയി.
“ഓക്കേ, ഓക്കേ!”
സാനിയ എല്ലാവരോടുമായി ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“Let us all go to the drawing room.”
എല്ലാവരും വിശാലമായ ഹാളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. ഋഷിയും സന്ധ്യയും വിലപിടിച്ച ഹോം തീയറ്റർ ഓൺ ചെയ്തു. സംഗീത വീണ്ടും ലീനയെ ലജ്ജയോടെ നോക്കി. ലീന അവളുടെ നേർക്ക് വിജയ മുദ്ര കാണിച്ചു.
“മമ്മീ, വെയ്റ്റ്!”
ശ്യാം തിടുക്കത്തിൽ അങ്ങോട്ട് വന്നു. അവന്‍റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ട്രേയിലെ ഗ്ളാസുകളിൽ ദ്രാവകം നുരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവന് സംഗീതയ്ക്ക് ഒരു ഗ്ളാസ് കൈമാറി. ഋഷി ആശ്ചര്യം ജനിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി. ലീന കുഴപമില്ല എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഋഷിയേ നോക്കി കണ്ണുകളടച്ചു കാണിച്ചു. സെന്നീസ് ബിയര്‍ നിറച്ച ഗ്ലാസ്സുകളുമായി ഋഷിയുടേയും ലീനയുടെയുമടുത്ത് വന്നു. “ഇന്നാടാ,”
ഡെന്നീസ് ഗ്ലാസ് ഋഷിയ്ക്ക് നീട്ടി.
“ഞാനോ?”
“ഇന്ന് ക്രിസ്മസ്സാ,”
ഡെന്നീസ് പറഞ്ഞു.
“അപ്പം ഇത് മസ്റ്റാ ഋഷി. ആണുങ്ങക്കും പെണ്ണുങ്ങക്കും,”
“അപ്പം ആന്‍റയും കുടിക്കുമോ?”
ഋഷി അത്ഭുതത്തോടെ ലീനയെ നോക്കി.
“എന്താ ഞാന്‍ കുടിച്ചാ കൊള്ളില്ലേ?”
അവള് അവനോട് ചോദിച്ചു.
അത് പറഞ്ഞ് ലീന ശ്യാമിന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും ഗ്ലാസ് വാങ്ങി. അത് കണ്ടിട്ട് ഋഷി ഡെന്നീസില്‍ നിന്നും ബിയര്‍ ഗ്ലാസ് വാങ്ങി ചുണ്ടോട് അടുപ്പിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. “നിര്‍ത്ത്!”
ഡെന്നീസ് വിലക്കി.
“എല്ലാരും ഒരുമിച്ച് ഹാപ്പി ക്രിസ്മസ് ഒക്കെ പറഞ്ഞ് ചീയേഴ്സ് ഒക്കെ പറഞ്ഞ്…അങ്ങനെയാ മേനോന് കുട്ടീ, പട്ടച്ചാരായം മുതല്‍ സ്മിര്‍നോഫ് വരെയുള്ള വിശിഷ്ഠപാനീയങ്ങളെ സേവിക്കേണ്ടത്!” . “സന്ധ്യക്ക് ഇല്ലേ?”
ലീന ചോദിച്ചു. സന്ധ്യയെ രൂക്ഷമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് ശ്യാമും ഡെന്നീസും സാനിയയും ഒരുമിച്ച് ചോദിച്ചു:
“ഇവക്ക് വേണോ മമ്മി? പിന്നേം വാള് വെച്ചാലോ?”
ശ്യാം പറഞ്ഞു.
“ആൽക്കഹോൾ കൺറ്റെൻറ്റ് കൂടുതലാ. കള്ളുപോലെയല്ല ഇത്. ഇവള് ചർദ്ധിക്കും!”
“നടക്കുന്ന കാര്യമല്ല!”
ലീന പറഞ്ഞു
“ക്രിസ്മസാ ഇന്ന്. അല്‍പ്പം കുഴപ്പമില്ല..മറ്റുള്ളോര്‍ക്ക് കുടിക്കാങ്കിസന്ധ്യയ്ക്കും വേണം!”
“ശരി ശരി! മമ്മി ആന്റി ഒച്ചയുണ്ടാക്കണ്ട ഒച്ചയുണ്ടാക്കണ്ട! കൊടുക്കാം!”
അവന് സന്ധ്യക്ക് ഗ്ലാസ് കൈമാറി.
“അപ്പോള്‍ മറ്റൊരു ഹാപ്പി ക്രിസ്മസ്,”
ഗ്ലാസ് ഉയര്‍ത്തി ഡെന്നീസ് പറഞ്ഞു. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് ഗ്ലാസ് ഉയര്‍ത്തി പരസ്പ്പരം മുട്ടിച്ചു.
“ഹാപ്പി ക്രിസ്മസ്സ്!”
എല്ലാവരും ഒരുമിച്ച് ആര്‍ത്ത് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
ഋഷി ബിയർ അൽപ്പാൽപ്പമായി കുടിച്ചിറക്കി. സുഖകരമായ ഭാരമില്ലായ്മയിൽ അവന് എല്ലാവരെയും നോക്കി. സംഗീതയും സന്ധ്യയും ലീനയും മറിയയും ശ്യാമും ഡെന്നീസും അവനെ കൌതുകത്തോടെ നോക്കി ബിയര്‍ അല്പ്പലപ്പമിറക്കി.
സന്ധ്യ ബിയര്‍ പെട്ടന്ന് ഒറ്റയടിക്ക് കുടിച്ചു.
“അങ്ങനെയല്ല ബിയർ കുടിക്കുന്നത് മണുങ്ങൂസേ!” ഡെന്നീസ് ഒച്ചയിട്ടു.
“നിങ്ങളെപ്പോലെ ബിയർ കുടിച്ച് അത്ര പരിചയമൊന്നും എനിക്കില്ലല്ലോ!”
സന്ധ്യ തിരിച്ചടിച്ചു.
“അതേ, നിങ്ങളെപ്പോലെ ട്വൻറ്റി ഫോർ ഇൻറ്റു സെവൻ ഹവേഴ്സ് മദ്യപാനികൾ അല്ല ഞാന്‍,”
സംഗീതം ഒഴുകി. മനം മയക്കുന്ന ചലനങ്ങളോടെ, ചുവടുകളോടെ, മുദ്രകളോടെ ,ഭാവങ്ങളോടെ, സംഗീതയുടെ നൃത്തവും. താഴ്വരകളിൽ താമരകൾ വിരിയുന്നതും ആകാശം നക്ഷത്രങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുന്നതും ഞരമ്പുകളിൽ പ്രണയത്തിന്റെ മയിലാട്ടം ഉറഞ്ഞുയരുന്നതും അപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നിറയുന്നത് ലീന കണ്ടു. ഓരോ ആഘോഷവും അത്തരം ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നിലെന്നപോലെ അവളിലും ഉണരുന്നു. ചുവന്ന മയിൽപ്പീലിക്കണ്ണുകൾ മാത്രം നിറഞ്ഞ ഒരു ഭൂവിഭാഗത്താണ് താനിപ്പോൾ. ജമന്തിപ്പൂക്കളുടെ ഗന്ധം. പുഷ്പ്പ കേസരങ്ങൾ സാമുവേലിന്റെ തപിക്കുന്ന ചുണ്ടുകളായി തന്നെ ചുറ്റിവരിയുകയാണ്….
കാതടപ്പിക്കുന്ന കരഘോഷം കേട്ടപ്പോൾ മാത്രമാണ് ലീന ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിന്നും ഭൂമിയിലേക്കിറങ്ങി വന്നത്. ഋഷിയുടെ കണ്ണുകള്‍ തന്റെ മുഖത്താണ്. തന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ആ നിമിഷം തന്നെ ചുംബിക്കണമെന്ന് അവൻ നിയന്ത്രണാതീതമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നത് പോലെ അവള്‍ക്ക് തോന്നി.
പാടില്ല കുട്ടീ. ഞാനിപ്പോഴും ഒരാളുമായി പ്രണയത്തിലാണ്. ഇപ്പോഴും അവന്‍റെ അധരവും ദേഹവും പ്രണയ താപം കൊണ്ട് പുഷ്പ്പിച്ച് എന്നെ കെട്ടിവരിഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. ലീന സംഗീതയുടെ സമീപത്തേക്ക് നടക്കുന്നതും അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് ആലിംഗനം ചെയ്യുന്നതും ഋഷി കണ്ടു. സംഗീത അവളുടെ തോളിൽ തന്റെ ശിരസ്സ് ചേർക്കുന്നു. ശ്യാമും ഡെന്നീസും കൃത്യമായ ഇടവേളകളിൽ ബിയർ വിതരണം ചെയ്യുന്നു. സന്ധ്യയും മറിയയും ഋഷിയും രണ്ടാമത്തെ ഗ്ലാസ്സും കാലിയാക്കി.
“ഇത്രേം നല്ലതാരുന്നോ ബിയർ?”
നാവു കുഴയാതിരിക്കാൻ പരമാവധി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ഋഷി ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“നാളെയിനി ബ്രാണ്ടി, വിസ്‌കി, വോഡ്ക, റം ഇതൊക്കെ ചോയ്ക്കുവോടാ നീ?”
ഡെന്നീസ് അവനോട് ചോദിച്ചു. എല്ലാവരും ഉച്ചത്തിൽ ചിരിച്ചു.
“എല്ലാ ഐറ്റത്തിന്റെയും പേര് നല്ല മണി മണി പോലെ അറിയാല്ലോ,”
സന്ധ്യ ഡെന്നീസിനോട് പരിഹാസരൂപേണ ചോദിച്ചു. പിന്നെ സംഘഗാനത്തിന്റെ സംഗീത മഴയായിരുന്നു. ഋഷി കീബോഡിലും സന്ധ്യ ഗിത്താറിലും ഡെന്നീസ് കസേരമേലും മേശമേലും പാട്ടുകാർക്ക് പശ്ചാത്തലമൊരുക്കി. സംഗീതയും ലീനയും പാട്ടിന്റെ താളം കൊണ്ട് രാത്രിയുടെ ആഘോഷത്തെ കൊഴുപ്പിച്ചു. ഒന്നൊഴിയാതെ എല്ലാവരും പാട്ടിന്റെ താളത്തിനു ചുവടുകൾ വെച്ചപ്പോൾ സംഗീതയെ ലീനയെ ഹാളിന്‍റെ മദ്ധ്യത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. പതിയെ ചുവടുകൾ വെച്ച ലീനയുടെ നൃത്തവേഗം പിന്നെ ദ്രുതമായി. വിദൂരമായ ഓർമ്മകളിൽ നഷ്ടപ്പെട്ട് അവള് നർത്തനമാടാൻതുടങ്ങി. ഡെന്നീസ് മുമ്പോട്ട്‌ വന്ന് ലീനയുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു.
“വൌ!!”
മറ്റുള്ളവര്‍ കൈയ്യടിച്ചും കരഘോഷവും മുഴക്കിയും അവരെ പ്രോത്സാഹിച്ചു. അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ് ഡെന്നീസ് അവളെ വിട്ടു.
“മമ്മീടെ കൂടെ ഡാന്‍സ് ചെയ്യാന്‍ ഒടുക്കത്തെ സ്റ്റാമിന വേണം!”
അവന് പറഞ്ഞു.
“ഋഷി, ഇനി നീ!”
സംഗീത ഋഷിയേ അവളുടെ നേരെ തള്ളിവിട്ടു.
“ഋഷി! ഋഷി!!”
എല്ലാവരും ആര്‍ത്തു വിളിച്ചു.
“കമോണ്‍ ഡാ!”
ഡെന്നീസും കരഘോഷത്തില്‍ പങ്കു ചേര്‍ന്നു.
“കമോണ്‍! വാ മോനെ!”
ലീന അവനെ വാത്സല്യപൂര്‍വ്വം വിളിച്ചു.
ഋഷി മടിച്ചെങ്കിലും ബിയറിന്റെ ലഹരിയില്‍, ലീനയുടെ വിമോഹനമായ രൂപത്തിന് നേരെ ചുവടുകള്‍ വെച്ചു.
ലീന നീട്ടിയ കൈകളില്‍ അവന് പിടിച്ചു. ആ നിമിഷം ബിയറിന്റെ ലഹരിയില്‍പ്പോലും അവനില്‍ രോമഹര്‍ഷമുണര്‍ന്നു. മദനപുഷ്പ്പങ്ങള്‍ തിരയിളക്കുന്ന അവളുടെ നീള്‍മിഴിയിതളുകളിലെ ദേവവശ്യതയിലേക്ക് അവന് കാതരമായി നോക്കി. രാത്രിയുടെ ആ യാമം ഓരോ പ്രണയിനിയോടും മന്ത്രിക്കുന്ന ഒരു രഹസ്യമുണ്ട്. മംഗല്യയാമമാണ് അത്. അതിന്‍റെ രഹസ്യപുഷ്പങ്ങള്‍ ഋഷി അറിഞ്ഞിരുന്നു. പൂനിലാവ്‌ മഞ്ഞുതുള്ളിയോടുള്ള പ്രേമം പറയുന്ന യാമമാണ്. ഹൃദയം നുറുങ്ങിയാണ് ഋഷി അവന്‍റെ പ്രണയിനിയെ നോക്കിയത്. ചുണ്ടുകളെ വിതുമ്പാന്‍ അനുവദിച്ചുകൊണ്ട്…. മറക്കാനാവാത്ത ഒരു ലയലഹരി ഋഷിയുടെ കണ്ണുകളില്‍ സംഗീത കണ്ടു. ലീനയത് തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ടോ? വസന്തത്തില്‍ ക്രിസാന്തിമപ്പൂക്കള്‍ തുടുത്തുയര്‍ന്ന്‍ ഇളവെയിലിനോട് ചേരുന്നത് ഇതുപോലെ കാതരമായാണ്…. പരസ്പ്പരം കണ്ണുകളില്‍ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവര് നൃത്തം ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി. ഋഷിയ്ക്ക് ദേഹം തളരുന്നത് പോലെ തോന്നി. പ്രണയാകാശത്തിന്റെ അതിരില്‍ നിന്നും സ്വര്‍ണ്ണനിറമുള്ള തൂവലുകള്‍ പൊഴിയുന്നു… വിശുദ്ധമായ കാമപ്പക്ഷികള്‍ …. അവ തന്റെ ദേഹം മുഴുവന്‍ പടര്‍ന്നു കയറുകയാണ് ലീനയുടെ മൃദുത്വം നിറഞ്ഞ വിരലുകളില്‍ പിടിക്കുമ്പോള്‍.
“എന്താ മോനെ പനിക്കുന്നുണ്ടോ?”
നൃത്തതിനിടയില്‍ അവനോട് ലീന ചോദിച്ചു. അപ്പോള്‍ ആത്മാവിലെ ചൂടുള്ള സ്വപ്നം മുഴുവനും തന്റെ പ്രകാശമുള്ള കണ്ണുകളിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് അവന് അവളെ നോക്കി.
“എന്താ?”
“ഋഷിയുടെ കൈയ്ക്ക് നല്ല ചൂട്”
“ആന്റിയുടെ കൂടെ നൃത്തം ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ടാണ്. ആന്റിയുടെ കൈവിരലുകള്‍ സോഫ്റ്റ്‌ അല്ലേ? അതില്‍പിടിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ്!”
ലീന ശാസിക്കുന്നത് പോലെ അവനെ നോക്കി. ഋഷി അപ്പോള്‍ കയ്യെടുത്ത് അവളുടെ തോളില്‍ വെച്ചു.
“വൌ!! സൂപ്പര്‍!”
മറ്റുള്ളവര്‍ അത് കണ്ട് കയ്യടിച്ചു.
“ജാക്ക് ആന്‍ഡ് റോസ്!”
സന്ധ്യ വിളിച്ചുകൂവി. അപ്പോള്‍ ഋഷി കണ്ണില്‍ കത്തുന്ന പ്രണയത്തോടെ അവളെ നോക്കി. ദേഹം അല്‍പ്പം കൂടി അവളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.
ദേഹം തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന നിലയില്‍ അവര് കൈകള്‍ കോര്‍ത്ത് പിടിച്ച് നൃത്തം ചെയ്തു. ലീനയും അവന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റിയില്ല. ഇടയ്ക്ക് അവന്‍റെ ശ്വാസം തന്റെ കഴുത്തില്‍ സ്പര്‍ശിച്ചത് അവള് അറിഞ്ഞു.
സെറ്റ് ചെയ്തു വെച്ച സമയം ഡെന്നീസ് കേയ്ക്ക് കൊണ്ടുവന്നു വെച്ചു.
“മെറിക്രിസ്മസ്..മെറി ക്രിസ്മസ്!!”
വീണ്ടും എല്ലാവരും പരസ്പ്പരം ക്രിസ്മസ്സ് ആശംസകള്‍ നേര്‍ന്നു.
അതിഗംഭീരമായിരുന്നു അത്താഴം. നൃത്തവും പാട്ടും കൊണ്ട് തളർന്നതിനാലും കഴിച്ച ബിയറിന്റെ ലഹരി മാറാത്തതിനാലും എല്ലാവരും നല്ല വിശപ്പോടെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. മലബാറിന്റെ തനത് പാരമ്പര്യ വിഭവങ്ങളായിരുന്നു കൂടുതലും. അതിനും പുറമേ മറ്റ് പുതിയ ചില ഇനങ്ങളും പട്ടികയിലുണ്ടായിരുന്നു.
“ഇതിനെന്താ പറയുക മലയാളത്തിൽ?”
കഴിക്കുന്നതിനിടെ ഋഷി ചോദിച്ചു.
“നെയ്‌ച്ചോർ…ഇത് ഈത്തപ്പഴം അച്ചാർ,”
അടുത്തിരുന്ന മറിയ ഓരോന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇത് കല്ലുമ്മക്കായ ചേർത്ത ചോറ്,”
സന്ധ്യയാണ് പറഞ്ഞത്. “കല്ലുമ്മക്കായ?”
ഋഷി ചോദിച്ചു.
“ഋഷി,” സംഗീത പറഞ്ഞു.
“ഇത് മ്യൂസൽ സ്റ്റഫ്ഡ് റൈസ്…”
“ഇത് പെപ്പർ മട്ടൺ”
ഡെന്നീസ് പറഞ്ഞു.
“ഇത് മലബാർ മട്ടൺ സ്റ്റൂ,”
“ഇത് മലബാർ മട്ടൺ റോസ്റ്റ്…”
“മട്ടൺ കൊണ്ട് ഇത്രേം വെറൈറ്റി ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റുമോ?”
ഋഷി അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
“ഡെന്നീസിന്‍റെ മമ്മിയാ ഇന്നത്തെ അടുക്കള മഹാറാണി,” സംഗീത പറഞ്ഞു.
“അപ്പോൾ വറൈറ്റികൾ ഇങ്ങനെ വന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും,”
എന്നിട്ട് അവള് ലീനയുടെ തോളില്‍ അഭിനന്ദിക്കുന്നത് പോലെ തട്ടി.
“മാത്രമല്ല, ആരാ ഇന്നത്തെ ഫീസ്റ്റിന്‍റെ ചീഫ് ഗസ്റ്റ്? ഋഷി! അപ്പോള്‍ എന്തായാലും ഇതുപോലത്തെ സ്പെഷ്യല്‍ ഉണ്ടാവൂല്ലോ!”
അവള് മറ്റുള്ളവര്‍ കാണാതെ ലീനയുടെ കൈത്തണ്ടയില്‍ പിച്ചി.
“പക്ഷെ മമ്മി ഒത്തിരി കഴിക്കില്ല,”
ഡെന്നീസ് കുറ്റപ്പെടുത്തുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“അതുകൊണ്ടല്ലേ നിന്‍റെ മമ്മി ഞങ്ങടെ ആന്റി ഇങ്ങനെ ഹോട്ട് ആയിട്ട് ഇരിക്കുന്നെ!”
സന്ധ്യ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ഹോട്ട്?”
ലീന ഒച്ചയിട്ടു.
“ഇതൊക്കെ ആരാ പെണ്ണെ നിന്നെ പഠിപ്പിച്ച?” “ഞങ്ങടെ മമ്മി ഒരു ദൂസം ആന്‍റിയേ നോക്കി പറഞ്ഞില്ലേ യൂ ലുക് ഹോട്ട് എന്ന്…അന്നേരവാ ഞാൻ ആദ്യം കേട്ടെ!”
സംഗീത ജാള്യതയോടെ ലീനയെ നോക്കി. ലീനയാകട്ടെ ശാസിക്കുന്ന ഭാവത്തില്‍ അവളെ തിരിച്ചു നോക്കി. മറ്റുള്ളവര്‍ സന്ധ്യ പറഞ്ഞത്കേട്ട് ഉച്ചത്തില്‍ ചിരിച്ചു.
“ഓഹോ..ഓഹോഹോ…”
എല്ലാവരും ഉച്ചത്തിൽ, താളത്തിൽ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു.
“ഇതുപോലെ ഒരു രാത്രി ഇനി വരില്ല,”
ഭക്ഷണത്തിന് ശേഷം എല്ലാവരും മുറ്റത്ത് ഉദ്യാനത്തിന് മുമ്പിൽ വീണ്ടും ഒരുമിച്ചു കൂടിയപ്പോൾ ലീന പറഞ്ഞു.
“കാലമിനിയുമുരുളും വിഷുവരും വർഷം വരും….”
ലീന നിലാവിലേക്ക് നോക്കി കവിത ചൊല്ലി. എല്ലാവരും അവളെ നോക്കി.
“തിരുവോണം വരും പിന്നെ ഓരോ തളിരിനും പൂ വരും കായ്‌വരും….”
അവരുടെ സ്വരം ആർദ്രമായി.
“…അപ്പോളാരെന്നുമെന്തെന്നുമാർക്കറിയാം….?”
ലീനയുടെ മിഴികൾ നനഞ്ഞു. അത് കണ്ട് സംഗീതയുടെതും. മിഴിനീരിലൂടെ ലീന ഓരോരുത്തരേയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. പിന്നെ അവള് സംഗീതയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. അവളെ പുണർന്നു.
“അച്ചായനും രാജീവേട്ടനും വേണ്ടിയിരുന്നില്ലേ മോളെ ഇപ്പോള്‍…? നമ്മള് ഇങ്ങനെ തനിച്ച്…”
“കുട്ടികള്‍ ഉണ്ടല്ലോ, പെണ്ണെ! നമുക്ക് അവരെ ഓര്‍ക്കാന്‍!”
സുഖകരമായ ആലിംഗനത്തിലമര്‍ന്ന്‍ സംഗീത ലീനയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
അപ്പോള്‍ ബഷീറിന്റെ കാര്‍ ഗേറ്റിനു വെളിയില്‍ വന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
admin
Jan. 31, 2023
902 views
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!