❤️ഭദ്രദീപം

ചേട്ടനും~ അനിയത്തിയുമാണ്

താല്പര്യമില്ലാത്തവർ വിട്ടു പോകേണ്ടതാണ്

നന്ദി ~ ഇസ്മായിൽ കൊടിഞ്ഞി.

മോളേ…….

ബസ്സിൽ പോരുമ്പോൾ ആരുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഒന്നും തന്നെ വാങ്ങി കഴിക്കരുത് ട്ടോ……

ആവശ്യമുള്ള വെള്ളവും സാധനങ്ങളും വാങ്ങി ബാഗിൽ വെച്ചിട്ടേ ബസ്സിൽ കയറാവൂ.

ബാംഗ്ലൂരിൽ നിന്നും നാട്ടിലേക്ക് ബസ്സ്‌ കയറാൻ നിൽക്കുവാണെന്ന് ഫോണിലൂടെ  പറയുമ്പോൾ ഉള്ള സ്ഥിരം ഉപദേശമാണിത്.

നേഴ്സിംഗ് അവസാന വർഷ വിദ്യാഭ്യാസവും കഴിഞ്ഞു കെട്ടും മാറാപ്പുമായി വരുന്ന ഭദ്രക്ക് എന്തു കൊണ്ടും എന്നും ഏട്ടന്റെ വാക്കുകൾ വിലപ്പെട്ടതായിരുന്നു. തന്റെ ഇഷ്ടത്തിന്റെ പുറത്തു പഠിക്കാൻ വിട്ട ഏട്ടനിന്ന് ഉറങ്ങില്ലെന്ന് അവൾക്കറിയാം. ഓരോ മണിക്കൂറും ഫോണിലൂടെ വിവരങ്ങൾ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഏട്ടനെ അവൾ മനസ്സിലാക്കുയായിരുന്നു.

ഏട്ടന്റെയും മുത്തശ്ശിയുടെയും കൂടെ നിളയുടെ തീരത്തുള്ള ഒരു കൊച്ചു ഗ്രാമ വിശുദ്ധിയിൽ വളർന്ന അവൾക്ക് എന്നും കൂട്ടും കരുതലും അവളുടെ ദീപേട്ടൻ തന്നെ ആയിരുന്നു.

പത്താം ക്ലാസ്, പ്ലസ് ടു പരീക്ഷക്ക് വേണ്ടി പാതിരാക്കിരുന്നു പഠിക്കുമ്പോൾ ഉറക്കം വരാതിരിക്കാൻ ഇടക്ക് ചൂടുള്ള കട്ടൻ ചായയുണ്ടാക്കി കൊണ്ടു കൊടുത്തും, പഠിത്തത്തിൽ ഒപ്പം തനിക്ക് കൂട്ടിരുന്നതും ഏട്ടനായിരുന്നു.

ഒരു ചുമരിന്റെ അപ്പുറത്ത് അവൾ പഠിക്കുമ്പോൾ കൂടെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഒരു ശബ്ദം കൊണ്ടു പോലും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ ഉറക്കമിഴിച്ചിരക്കുന്നുണ്ടാകും.

അത് തിരിച്ചറിയുക ഉറക്ക ക്ഷീണം പുറത്ത് കാണിക്കാതെ നെറ്റിയിൽ ഒരു മുത്തം തന്നു കൊണ്ട് പഠിച്ചതൊക്കെ മറക്കാതെ എഴുതണം എന്ന് പറഞ്ഞു പാടത്തേക്ക് പോകുമ്പോഴാണ്.

അത് കൊണ്ടൊക്കെയും അന്നും ഇന്നും അവൾക്ക് ഏറ്റവും അടുപ്പവും ഇഷ്ടവും ഏട്ടനെ തന്നെയായിരുന്നു.

പരാതികളും പരിഭവങ്ങളും ആവശ്യങ്ങളും ആ തഴമ്പിച്ച കൈകൾ എടുത്തു കൊണ്ട് മുഖത്തിട്ടുരസി മൊഴിയുമ്പോൾ ഒരു പ്രതീക്ഷയാണ്. എന്തിനും ഏതിനും ഒരു ഉചിതമായ മാർഗമോ നിർദ്ദേശമോ ആ മനസ്സിലുണ്ടാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷ.

ഓരോ ആഗ്രഹങ്ങളും ആവശ്യങ്ങളും പറയുമ്പോൾ ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ നമുക്ക് നോക്കാം എന്ന് പറയുന്ന ഏട്ടനെ അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു പ്രത്യേക സ്‌ഥാനത്തു തന്നെ അവൾ ഇരുത്തിവെച്ചു.

“പറയുന്ന ഓരോ സാധനങ്ങൾ വാങ്ങിക്കൊടുത്തും കൊഞ്ചിച്ചും  വഷളാക്കണ്ട കേട്ടോ, നാളെ ആണൊരുത്തന്റെ കൂടെ ഇറക്കി വിടാനുള്ളതാണ്.” എന്നൊക്കെ പറയുന്ന മുത്തശ്ശിയുടെ മുഖം ഓർത്തു പോകുന്നു.

ഈ ഒരു വാക്ക് മുത്തശ്ശിയിൽ നിന്നും കേൾക്കുമ്പോൾ ഏട്ടൻ നെടുവീർപ്പിടുന്നത് കാണാം. അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്റെ ഏട്ടൻ അകത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ ചെറിയ നീറ്റൽ ആ ഇളം മനസ്സിലും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്.

ഭദ്ര, അവൾ നല്ല രീതിയിൽ പ്ലസ്ടു പാസ്സായി. ഏട്ടനും മുത്തശ്ശിയ്ക്കും തന്നെ പരസ്പരം പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ ഉള്ള സങ്കടം ഉണ്ടെങ്കിലും ബാംഗ്ലൂരിലെ ഒരു നേഴ്സിങ് കോളജിൽ ചേരുകയായിരുന്നു. നാട്ടിൽ നല്ല കോളേജുകൾ ഒന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അകന്ന ഒരു ബന്ധത്തിലെ ഒരു കുട്ടിയുടെ ഒപ്പം ഹോസ്റ്റലിൽ ചേരുകയും ചെയ്തു.

ഒരു മായാ ലോകമായിരുന്നു ബാംഗ്ലൂരെങ്കിലും അവളെ നിയന്ത്രിച്ചു വെച്ചത് ഏട്ടന്റെ ഉപദേശങ്ങളും, ഏട്ടന് അവളോടുള്ള വിശ്വാസം കൂടി കാത്തു സൂക്ഷിക്കണം എന്നുള്ള ഒരു ദൃഢ നിശ്ചയം കൂടിയായിരുന്നു.

അത് കാരണം ഈ നാലു വർഷ കാലയളവിൽ അവൾ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു പഠനത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചതു കൊണ്ടും, ദൈവാനുഗ്രഹം കൊണ്ടും, അവളുടെ ഏട്ടന്റെ പ്രാർത്ഥനയുടെ ഫലമായും എഴുതിയ ഒരു പേപ്പറും കിട്ടാതിരുന്നിട്ടില്ല.

സ്വന്തം രക്ഷിതാക്കളറിയാതെ ആർത്തുല്ലസിച്ചു നടക്കാൻ മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശരീരത്തിന് വിലയിട്ടു നടക്കുന്ന കൂട്ടുകാരികൾ പലകുറി അവളെയും ക്ഷണിക്കാറുണ്ട്.

ഇവിടെ നമ്മുടെ ഈ പഠിപ്പിന്റെ പേരിൽ കാട്ടിക്കൂട്ടുന്ന കോപ്രായങ്ങളൊന്നും നാട്ടിലെ ഒരു പൂച്ചക്കുട്ടി പോലും അറിയില്ല എന്നു പറഞ്ഞു ഒന്ന് ഉല്ലസിച്ചു നടക്കാൻ ഒരു പാട് നിർബന്ധിക്കാറുണ്ട്.

അവളുടെ ആ പട്ടിക്കാട്ടിലെ ഡ്രെസ്സൊക്കെ മാറ്റി മോഡൽ ഡ്രെസ്സിൽ തിളങ്ങി നടക്കാൻ.

കൂട്ടുകാരൊക്കെ അടിച്ചു പൊളിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിലും ആഗ്രഹങ്ങളും മോഹങ്ങളും ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല. ഒരു നേരം വരെ പാടത്തും പറമ്പിലും കൊത്തിക്കിളക്കുന്ന ഏട്ടന്റെ പഴയ പോളിസ്റ്റർ കുപ്പായങ്ങൾ മനസ്സിൽ തെളിയുമ്പോയും, പൊരി വെയിലത്ത് ഉരുകി ഒലിച്ചുണ്ടാക്കുന്ന തുച്ഛമായ വരുമാനം സ്വരുക്കൂട്ടി അയച്ചു തരുന്ന പണത്തിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ താനേ ആ ഏട്ടന്റെ കുഞ്ഞനിയത്തി ആയി മാറിപ്പോകും അവൾ.

ഇന്നീ യാത്രയിൽ ഇനി ഒരു തിരിച്ചു വരവില്ല. ഇനിയുള്ള കാലം ഏട്ടനെയും പരിചരിച്ചു നാട്ടിൽ തന്നെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലി തേടണം അതാണ് അവളുടെ ലക്ഷ്യം. എന്നിട്ട് നാലുവർഷം നേരിട്ടു കിട്ടാത്ത ആ സ്നേഹം ആവോളം അനുഭവിക്കണം.

ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് വിൻഡോ യിലൂടെ വരുന്ന പാതിരാ കാറ്റേറ്റ് അവൾ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു നിദ്രയിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു.

പെട്ടെന്ന് ഫോൺ അടിച്ചപ്പോഴാണ് അവൾ ഉറക്കിൽനിന്നും ഉണർന്നത്.സ്‌ക്രീനിൽ ഏട്ടൻ എന്ന് തെളിഞ്ഞു കണ്ടപ്പോൾ അവൾ ഒന്നു ഉഷാറായി. ഫോണെടുത്തു ചെവിയിൽ വെച്ചപ്പോൾ തന്നെ എവിടെത്തി മോളേ എന്നുള്ള ചോദ്യമാണ് അവൾ കേട്ടത്.

സ്റ്റാന്റിലെലെത്തുന്ന സമയം കഴിഞ്ഞല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഭദ്ര പുറത്തെ കടകളുടെ ബോർഡുകളിലേക്ക് നോക്കുന്നത്.ഇവിടെ അടുത്തെത്തി ഏട്ടാ, അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തുമെന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ ഫോൺ കട്ടാക്കി.

അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ തന്നെ ഏട്ടൻ chethak മായി സ്റ്റാന്റിന്റെ മുമ്പിൽ തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു. നാട്ടിലേക്ക് വരികയാണെന്ന് പറഞ്ഞു ഏട്ടന് ഫോൺ വിളിച്ചാൽ പിന്നെ അവിടുന്ന് ബസ്സിൽ കയറിയാൽ ഒരു സമാധാനനമാണ്.

ഏത് അസമയത്തും ഏട്ടൻ തന്നെ വീട്ടിലേക്കു കൂട്ടി കൊണ്ടു പോകാൻ സ്റ്റാന്റിൽ ഉണ്ടാകുമെന്നുള്ളത് അവൾക്ക് ഒരു ധൈര്യമാണ്.

ബസ്സിൽ നിന്നിറങ്ങി ഏട്ടനെ ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കുശലം ചോദിച്ചു.

ഈ പാതിരായ്ക്ക് ഉറക്കവു മൊഴിച്ചു കാത്തിരിക്കേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ എന്ന് അവൾ ഒരു പരിഭവത്തിൽ പറയുമ്പോൾ ആ ഏട്ടനൊരു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മറുപടിയുണ്ട്.

“നട്ടപ്പാതിരക്ക് നിന്നെ ഞാൻ വല്ല ചെന്നായ്ക്കൾക്കും പിച്ചിച്ചീന്താൻ ഇട്ടുകൊടുക്കാം അല്ല പിന്നേ”.

“അതേ എനിക്ക് ആണായിട്ടും പെണ്ണായിട്ടും ഒന്നേയുള്ളൂ, അവൾക്ക് വേണ്ടി ഉറക്കമൊഴിക്കുന്നതോണ്ട് എനിക്കൊരു ചുക്കും വരാൻ പോകുന്നില്ല.പിന്നെ എനിക്കും ഒരു കാത്തിരിപ്പിന്റെ സുഖമൊക്കെ അറിയണ്ടേ കൊച്ചേ……”

“സമയം കളയാതെ കേറിയിരി കൊച്ചേ..”

ഈ വാക്കുകളാണ് അവളെ ആ ഏട്ടന്റെ പെങ്ങളായി ജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. തനിച്ചുവരുന്ന പെങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി നാമജപം ചൊല്ലി കാത്തിരിക്കുന്ന ആ ഏട്ടന്റെ തഴമ്പിച്ച ഉള്ളം കയ്യിലും, സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമറിയുന്ന ആ മനസ്സും ചുറ്റും സംരക്ഷണം ഉറപ്പു വരുത്തുന്ന പൂച്ചകണ്ണിലും ഉള്ള സുരക്ഷിതത്വവും കരുതലും ഒരു കാമുകന്റെയും ഉള്ള് പൊള്ളയായ കാറ്റുനിറച്ചു വീർപ്പിച്ചു നടക്കുന്ന മസിലുകൾക്കും നൽകാനാകില്ല.

എന്ന ഒരു വിശ്വാസമാണ് ആ ഏട്ടന്റെ പിറകിലിരിക്കുമ്പോൾ ആ ഏട്ടന്റെ അരക്കെട്ടിൽ മുറുകുന്ന അവളുടെ കൈകൾ കൊണ്ടുള്ള ആ കെട്ടിപ്പിടിത്തം.

അതെ.. നാലു വര്ഷം മുൻപ് പഠിക്കാനായി പോകുമ്പോ ഏട്ടൻ അവൾക് നാട്ടിൽ ഒരു ജോലി വാങ്ങിച്ചു കൊടുക്കാം എന്ന ഉറപ്പ് നൽകിയിരുന്നു.

ഏട്ടന്റെ പിറകിൽ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് തണുത്ത കാറ്റ് മുഖത്തടിക്കുമ്പോൾ അവളോർത്തു. മുത്തശ്ശി മൂന്നു വര്ഷം മുൻപ് വിട വാങ്ങി, ഇനിയുള്ള തന്റെ ജീവിതം ഏട്ടന്റെ ഒപ്പമാണ്. അച്ഛനും അമ്മയും 6 വയസുള്ളപ്പോൾ കാറപകടത്തിൽ മരിച്ചതിനു ശേഷം പൊന്നുപോലെ യാണ് രണ്ടാളും കൂടെ തന്നെ നോക്കിയത് . അതുപോലെ ഇനി തന്റെ ഏട്ടനെ നോക്കേണ്ടതും തന്റെ മാത്രം കടമയാണ് .

ഇപ്പോൾ സ്ത്രീത്വത്തിലേക്ക് പൂത്തുലയുന്ന പ്രായത്തിൽ ഒത്തിരി പേര്, ബാംഗ്ലൂരിൽ തന്നെ ഭദ്രയെ അവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്കും ചിലർ സൗകര്യതയിലേക്കും ക്ഷണിക്കയുണ്ടായി. പക്ഷെ ഭദ്രയുടെ ലോകം ഏട്ടന്റെ അടുത്താണ് എന്ന് മനസിലാക്കി കൊടുക്കാൻ പോലും നിൽക്കാതെയാണ് ബാംഗ്ലൂർ നഗരത്തിനോട് അവൾ വിട വാങ്ങിയത്.

പക്ഷെ ഏട്ടൻ അവളോട് പഠിപ്പിച്ച പാഠങ്ങൾ അവളുടെ ഉള്ളിലെ വികാരങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിൽ ഒളിക്കുകയോ ലജ്ജിക്കുകയോ ചെയ്യരുതെന്ന് മാത്രമാണ്. എങ്കിൽ കൂടെയും ഒരു ആൺ സുഹൃത്തിനെ ഒന്ന് പുണരാനോ കൂട്ടുകാരികളുടെ ഒപ്പം ഒരു രാത്രി, ആ നഗരത്തിന്റെ സ്വത്തയായ ഊഷ്മള ജീവിതം ആസ്വദിക്കാനോ അവൾ മുതിരാത്തത്, ഒരുപക്ഷെ അവളിലെ സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ കെട്ടഴിഞ്ഞു പോകാൻ ആ നഗരത്തിനു ഭാഗ്യം ഉണ്ടാവാത്തത് കൊണ്ടാണ് എന്ന് കഥാകാരന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.

നൂലുപൊട്ടിയ പട്ടം പോലെ അവൾ പാറിപ്പറക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ മുഖം ഓർത്തു കൊണ്ട് ആർക്കും അതിനു കഴിയുമോ എന്ന് ചോദിക്കേണ്ടി വരും, പക്ഷെ അവളുടെ ഉള്ളിലും ഒരു മനസുണ്ട്

അതിനു പറന്നു പറന്നു വാനിലുയരാനും നൂല് പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ട്

കാറ്റിൽ പറക്കുമ്പോ അതിന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ പറക്കാനും അതിനും ഇത്തിരി കുറുമ്പൊക്കെ കാണില്ലേ. കാണും. കഥയിലേക്ക് പോകാം.

“ഏട്ടാ.. ”

“എന്താ പൊന്നൂസേ..”

“ഞാൻ കാണുമ്പോ ഷേവ് ചെയ്യണം എന്ന്  പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലേ”

“മോളെ അത് മറന്നല്ലോ, ഏട്ടനു ഇന്നൊരുപാട് ജോലി ഉണ്ടായിരുന്നു”

“നാളെ ഞാൻ ഷേവ് ചെയ്തു തരാം കേട്ടോ”

“അതിനെന്താ മോള് ചെയ്തോളു ന്നെ.”

വീടെത്തും വരെ കുറുമ്പിപെണ്ണ് ഓരോന്നു ഏട്ടനെ ചോദിച്ചോണ്ടു ഇരുന്നു.

നീളൻ മതിലിനു മുൻപിൽ സ്കൂട്ടി നിർത്തിയതിനു ശേഷം.

ദീപൻ ഗേറ്റ് തുറന്നുകൊണ്ട് അകത്തു കയറി,

ഭദ്ര തോളത്തുള്ള വലിയ ബാഗിനെ ഇറക്കി വെച്ചപ്പോൾ, ദീപൻ അതെടുത്തുകൊണ്ട് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

ലൈറ്റ് വെളിച്ചത്തിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ മൂന്നു മാസം മുൻപ് തന്നെ പിരിഞ്ഞ തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ബെഡും, സ്റ്റഡി ടേബിളും, ഒപ്പം വൃത്തിയായി അടുക്കി വെച്ച പുസ്തങ്ങളും. എല്ലാം അതുപോലെ തന്നെ ദീപൻ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നു.

ഭദ്ര ആദ്യം തന്നെ, ഏട്ടന്റെ കഴുത്തിലൂടെ അവളുടെ ഇരുകൈകളും കോർത്തുകൊണ്ട് ഏട്ടന്റെ വെളുത്ത കവിളിൽ ആ കുറ്റി രോമം നിറഞ്ഞ ഒരു കടി കൊടുത്തു.

“വന്നപ്പോഴേക്കും എന്റെ മോൾക്ക് കുറുമ്പ് കാണിക്കാൻ ആണ് അല്ലെ ധൃതി”

എന്നിട്ട് ബെഡിലേക്ക് ഒറ്റ ചാട്ടം.

“ഏട്ടാ വല്ലാത്ത ക്ഷീണം, ഞാൻ കിടക്കട്ടെ.”

“മോളെ വിശക്കുന്നുണ്ടോ?”

“ഇല്ല ഏട്ടാ.”

രാവിലെ പുതപ്പിനുള്ളിൽ ചുരുണ്ടു കൂടി എന്തോ കല്ലിൽ വന്നടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഭദ്ര കണ്ണ് തുറന്നത് . ബെഡിൽ നിന്നും കൊലുസു കിലുക്കി നടന്നു പുറത്തേക്ക് വന്നപ്പോൾ തന്റെ മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ അലക്കുന്ന ഏട്ടനെ ആണവൾ കാണുന്നത്. തന്റെ അടിവസ്ത്രങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ ബാഗിൽ ആക്കിയത് ദീപൻ എടുത്തുകൊണ്ട് പോയി അലക്കുന്നതും അയയിൽ വിരിച്ചിടുന്നതും അവൾ കണ്കുളിരെ നോക്കി നിന്നു.

കാച്ചി വെച്ച വെളിച്ചെണ്ണ നെറുകയിൽ ഇട്ടുകൊടുത്തുകൊണ്ട്

ദീപൻ ഭദ്രയുടെ നീളൻ മുടി കയ്യിലെടുത്തു. അദ്ദേഹം അത് കൈപ്പത്തിയിൽ വിടർത്തികൊണ്ട് എണ്ണ അതിൽ തേച്ചു.

“മോൾടെ അമ്മയുടെ സൗന്ദര്യം പോലെ, അവരുടെ മുടിയഴകും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് മോൾക്ക്”

“എനിക്ക് ഇത് വെട്ടണം എന്നുണ്ട് ഏട്ടാ” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ദീപൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിലായി നല്ലൊരു നുള്ളു കൊടുത്തു.

“പെണ്ണിന്റെ അഴക് അവളുടെ മുടിയിലാണ് മോളെ.”

“അതൊക്കെ പണ്ടല്ലേ ഏട്ടാ, എന്റെ ഈ മുടിയും വെച്ച് ബാംഗ്ലൂരിൽ എവിടേം പോകാൻ പറ്റില്ല, എല്ലാരും കളിയാക്കുവാ അവിടെ.”

“അതെയോ, മോൾക്ക് നിർബന്ധം ആണേൽ മുറിക്കാം, സാരമില്ല.”

“വേണ്ട ഏട്ടാ, ചെറുപ്പം മുതലേ ഇതിനെ താലോലിച്ചു ഇതുവരെ എത്തിച്ചില്ലേ. ദീപൻ ഇത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമാണ് എങ്കിൽ ഏട്ടന് ഇതുപോലെ വളർത്തികൂടെ”

“കിന്നാരം പറയാതെ കുളിക്കാൻ നോക്ക്.” ഭദ്രയെ കുളിമുറിയിലേക്ക് അയച്ചു.

കുളിമുറിയിലെ മുട്ടിപ്പലകയിൽ അവൾ ഇരുന്നു.

ബക്കറ്റിൽ ചൂടുവെള്ളം നിറച്ചു വെച്ചത് അവൾ കപ്പിൽ എടുത്തു. ഓരോ കപ്പ് വെള്ളം അവളുടെ പൂമേനിയെ നനയിച്ചുകൊണ്ട് താഴേക്ക് ഒഴുകി. എല്ലാം മറന്നുകൊണ്ട് അവൾ നനഞ്ഞു.കപ്പിലെ വെള്ളത്തിൽ നിന്നും വീഴുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികളുടെ ചാറ്റൽ ഭദ്രയുടെ താഴിക കുടങ്ങളെ തട്ടി ചിന്നി തെറിച്ചു. ചെറുതും നീളമുള്ളതുമായ അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകളെ അവൾ കൈകുമ്പിളിൽ വെള്ളം എടുത്തുകൊണ്ട് പ്രത്യേകമായി നനയിച്ചു.

നീളമുള്ളതും കട്ടിയുള്ളതുമായ അവളുടെ മുടിയിഴകൾ നനഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ നീളൻ വിരൽ കൊണ്ട് തഴച്ചു വളർന്ന അവളുടെ മുടി വെള്ളം കൊണ്ട് കഴുകിയുണർത്തി. അവളുടെ മുടിയെ അവൾ താളി കൊണ്ട് കഴുകി, ചെറുപ്പം മുതലേ ദീപൻ അതാണ് അവളെ ശീലിപ്പിച്ചത്. പ്രകൃതി ദത്തമായ സൗന്ദര്യകൂട്ടുകൾ എപ്പോഴും നല്ലതു എന്ന് പണ്ടേയ്ക്കു തന്നെ അവൾ ഏട്ടനിൽ നിന്നും പഠിച്ചിരുന്നു. ഭദ്ര മുഖവും അവളുടെ സുന്ദരമേനിയും പയറുപൊടി തേച്ചുകൊണ്ട് അവൾ മിനുക്കി. മഞ്ഞൾ അരച്ചത് മുഖത്തും അവളുടെ കാലുകളിലും തേച്ചുകൊണ്ട് കപ്പിലെ വെള്ളത്തിൽ നിന്നും വീഴുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികളുടെ അടിയിൽ അവൾ ഒരു മുട്ടിപ്പലകയിൽ കാലുനീട്ടി അവൾ ഇരുന്നു.

കുറച്ച് മിനിറ്റിനുശേഷം, മുടിക്ക് ചുറ്റും ഒരു തോർത്തുകൊണ്ട് കെട്ടിവെച്ചുകൊണ്ട് ടവൽ കൊണ്ട് അവളെ പൊതിഞ്ഞു ബാത്ത്റൂമിൽ നിന്ന് ഭദ്ര പുറത്തേക്കിറങ്ങി,

ഏട്ടന്റെ സാന്നിധ്യം അവഗണിച്ച് ഏട്ടന്റെ മുൻപിലൂടെ എങ്ങും നോക്കാതെ തല താഴ്ത്തികൊണ്ട് ഭദ്ര അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

ദീപൻ അടുത്തുള്ളപോൾ അവൾ ആസ്വദിക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യേകമായ സുരക്ഷിതത്വമുണ്ട്. ബാത്‌റൂമിൽ കതകു അടച്ചു  കുളിക്കുമ്പോൾ അവൾ അകത്തെ കുറ്റി ഒരിക്കലും ഇടാറില്ല.

അതുപോലെ, ഡ്രസ്സ് മാറുമ്പോളും വാതിലൊന്നു പതിയെ ചാരിവെക്കുക മാത്രം ചെയ്യുകയുള്ളൂ. കാരണം ഒരിക്കൽ പോലും ദീപൻ അവളുടെ സൗകര്യതയിൽ കയറിവരുമെന്ന പേടി അവൾക്കില്ലായിരുന്നു.

പുതിയ പച്ച പാട്ടുപാവാട അവൾക്കായി തയ്പ്പിച്ചു വാങ്ങിവെച്ചത് അലമാരയിൽ നിന്നും ന്യൂസ് പേപ്പറിൽ പൊതിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ മുറിയിൽ ഡ്രസ്സിങ് ടേബിളിൽ വച്ചിരിക്കുന്നത് ഭദ്ര കണ്ടു.

ഭദ്ര അവളുടെ ടവൽ അഴിച്ചുകൊണ്ട് നിലത്തിട്ടു.

“ഏട്ടാ ഇതാണോ ഞാൻ ഇടണ്ടേ.”

“അതെ മോളെ.”

ദീപൻ വാങ്ങിവെച്ച ബ്രേസിയറും പാന്റിയും ഭദ്ര അലമാരയിൽ നിന്ന് എടുത്തു നോക്കി, നല്ല സോഫ്റ്റാണ് രണ്ടും. അത് രണ്ടുമിട്ട് ആ പട്ടു പാവാടയും ധരിച്ചിട്ട് അവൾ കണ്ണാടിയിലേക്ക് നോക്കി, പറഞ്ഞു വെച്ചപോലെ തയ്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, ഏട്ടന്  ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ സാധിക്കുന്നു എന്ന് പാവാടയിലെ ചെറിയ തുന്നിയ പൂക്കളെ നോക്കി ഭദ്ര അത്ഭുതപ്പെട്ടു.

“ഏട്ടാ” എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ കസേരയിൽ പത്രം വായിച്ചിരുന്ന ദീപൻ പത്രമെടുത്തു മടക്കി വെച്ചുകൊണ്ട് ഭദ്രയുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.

ഭദ്രയുടെ തലയിലെ തോർത്ത് ദീപൻ അഴിച്ചുകൊണ്ട്, അവളുടെ തല തോർത്തികൊടുത്തു. ഭദ്ര ഏട്ടന്റെ മാറിലേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് ആ ജോലി എളുപ്പമാക്കി.

തല തോർത്തുമ്പോൾ ദീപൻ അവളുടെ മുടിയുടെ സുഗന്ധം അറിയാൻ പതിവുപോലെ മുഖം അവളുടെ മൂര്ദ്ധാവിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.

“വാസനയുണ്ടോ ഏട്ടാ.”

“ഇളം താളിയല്ലേ, വാസന ഉണ്ടാവുമല്ലോ..”

ദീപൻ അതോടപ്പം അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബനം കൊടുത്തു. ഭദ്രയുടെ കണ്ണുകൾ അത് ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് പതിയെ കൂമ്പിയടഞ്ഞു. അവൾ ഏട്ടനെ ആലിംഗനം ചെയ്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എത്ര നാളായി ദീപൻ ഇതുപോലെ എന്നെ ഒന്ന് മുത്തമിട്ടിട്ട്”

“ഇനി മോളിവിടയല്ലേ, എപ്പോ വേണേലും തരാമല്ലോ”

“ഏട്ടന്റെ നെഞ്ചിൽ ഷർട്ടിനു മുകളിലൂടെ അവൾ ഒരുമ്മ തിരിച്ചു ഏട്ടനും കൊടുത്തു.”

“കണ്ണെഴുതണ്ടേ” ഭദ്ര ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ എഴുതി തരാം”

“‘ഉം..“ അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവളെ കരിമഷികൊണ്ട് കണ്ണെഴുതിക്കാനും അവൾക്ക് ദീപൻ തന്നെ വേണം. ചന്ദനം അരച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ തിരുനെറ്റിയിൽ ചെറിയ കുറി ഇട്ടുകൊടുത്തുകൊണ്ട്.

അവളുടെ മുഖം കൈകുമ്പിളിൽ ഏട്ടൻ കോരിയെടുത്തു.

“നല്ല ചേലാണ് എന്റെ കുട്ടിയെ കാണാൻ”

അവളുടെ കാർകൂന്തൽ ചീവികൊടുത്തുകൊണ്ട് അവളുടെ മുടിയിഴകളിൽ മുഖം ചേർത്തു.

“ഏട്ടൻ ഇപ്പോഴും എന്റെ മുടി ചീകുമ്പോ എന്തിനാ മുഖം അവിടെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്നത്”

“അത് പണ്ടേ ഉള്ള ശീലമാണ് മോളെ, മാറ്റാൻ പറ്റുന്നില്ല”

“പണ്ടെന്നു പറയുമ്പോ”

“മോളുടെ അമ്മയും ഇതുപോലെ മുടിയുള്ള പെണ്ണായിരുന്നു. ചെറുപ്പത്തിൽ അമ്മയുടെ കുളി കഴിഞ്ഞു ഈറൻ മുടിയുണ ക്കുമ്പോ ഞാൻ ആ കാർകൂന്തൽ കയ്യില് പിടിച്ചു മണത്തിരുന്ന ഓർമ്മയാ..”

“അപ്പൊ മുത്തശ്ശി എന്ത്യേ, ഇവിടെ ഇല്ലായിരുന്നോ ഏട്ടാ”

“നിന്റെ  മുത്തശ്ശി നീ ജനിച്ചതിനു ശേഷമാണ് നമ്മുടെ അച്ഛനോടുള്ള പിണക്കം മറന്നു ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്”

“അതെന്താ ഏട്ടാ പിണങ്ങിപ്പോയത് ?”

“മുത്തശ്ശി നമ്മുടെ അച്ഛനെ അത്രയും സ്നേഹിച്ചു വളർത്തി, എന്നിട്ട് മുത്തശ്ശിക്ക് തീരെ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഒരു കുടുംബത്തിലെ പെൺകുട്ടിയെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്നപ്പോൾ, മുത്തശ്ശിയ്ക്ക് ദേഷ്യം വരില്ലേ ? അതുകൊണ്ട് അവരുടെ കൂടപ്പിറപ്പുകൾക്ക് ഒപ്പം മുത്തശ്ശി പിന്നീട് താമസമായി.”

“ഓഹ് അത് ശരി.”

ദീപൻ ഒരു സ്വർണ പാദസരം അവളുടെ കാലിൽ അണിയിച്ചു.

“ഇത് അമ്മയുടെയാണ്….”

“നന്നായിട്ടുണ്ട് ഏട്ടാ ..”

അവളുടെ കാലിനെ അത് മനോഹാരിയാക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു കൺ നിറഞ്ഞ ദീപൻ അതിൽ ഒരു മുത്തം കൊടുത്തു. ഭദ്ര നാണം കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.

വീട് അടച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ കാലൻ കുടയുമെടുത്തു ദീപൻ നടക്കുന്നതിനൊപ്പം വരമ്പത്തൂടെ പച്ച പട്ടു പാവാടയണിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഏട്ടന്റെ പിറകെ അവളും അമ്പലത്തിലേക്ക് നടന്നു.

അമ്പലത്തിന്റെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ, യേശുദാസിന്റെ ഗംഗാ തീർത്ഥം കേട്ടുതുടങ്ങി. അവിടെ ആൽത്തറയുടെ അരികിലായി ചില പുങ്കന്മാരുടെ നോട്ടം ഭദ്രയുടെ മുൻപിലും പിൻപിലും ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൾ അവരെയൊന്നും നോക്കിയ ഭാവം പോലും ഇല്ലാതെ അമ്പലത്തിലേക്ക് നടന്നു.

ദീപൻ പിറകെ നടന്നുകൊണ്ട് അവരെ നോക്കിയപ്പോൾ അവർ മറ്റ് എവിടയോ കൈചൂണ്ടി പക്ഷി നീരീക്ഷണം വിവരണം നടത്തി.

ദീപൻ പുഷ്പാഞ്ജലിയും പ്രസാദവും വാങ്ങിക്കൊണ്ട് നടന്നു വരുമ്പോൾ.

ഭദ്ര ഏട്ടനോട് ചോദിച്ചു.

“ഏട്ടൻ എന്താണ് പ്രാർത്ഥിച്ചത്”

“എന്റെ മോൾക്ക് പൂർണ്ണ ഐശ്വര്യങ്ങളും നല്കാനല്ലാതെ മെറ്റാന്താണ് ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കേണ്ടത്”

“എനിക്കറിയാം ഏട്ടാ ഞാൻ ചോദിച്ചെന്നുള്ളൂ…

പിന്നെ ഇന്ന് എന്താണ് നമ്മൾ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് ”

“ഇന്ന് മോള് ദൂരദർശൻ കണ്ടിരുന്നോളു….

ഏട്ടൻ അനന്തൻ ഡോക്ടറെ കണ്ടിട്ട് മോളുടെ ജോലിക്കാര്യം സംസാരിച്ചിട്ട് വരാം.”

“ഞാൻ ഏട്ടന് ഇഷ്ടമുള്ളതൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി വെയ്കാം ഊണിനു …”

ദീപൻ അവളെ തനിച്ചാക്കി വീട് വിട്ടു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ,

കുസൃതി പെണ്ണ് ഏട്ടന് ഇഷ്ടമുള്ള മാമ്പഴ പുളിശ്ശേരിയും

കൂട്ടുകറിയും ഉണ്ടാക്കി.

അതുകഴിഞ്ഞു കുറെ നേരം പത്മരാജന്റെ കഥാ പുസ്തകമൊ- ക്കെ നോക്കി സമയം കളഞ്ഞു. പുസ്തകത്തിൽ ഒരു അമ്മയുടെയും മകളുടെയും കഥ വായിച്ചപ്പോൾ അമ്മയെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകൾ അവളുടെ മനസിലേക്ക് വന്നു.

ദീപൻ അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു .

“മോളെ, ഏട്ടൻ ഇച്ചിരി വൈകും, മോൾക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ കഴിച്ചോളൂ ട്ടോ ..”

“ഉഹും ….വന്നിട്ട് ഒന്നിച്ചു കഴിക്കാം ഏട്ടാ.”

തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ , ഭദ്ര അവളുടെ മെത്തയിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങുകയിരുന്നു.

ദീപൻ വന്നു കാളിങ് ബെൽ അടിച്ചപ്പോൾ ഹാളിലെ തറയിൽ പുല്ലുപായിൽ കിടന്ന അവൾ പതിയെ മിഴകൾ തുറന്നു.

“മോളെ ഉച്ചയൂണ് കഴിച്ചോ”

“ഇല്ല ഏട്ടാ, വായോ….ഞാൻ ചോറ് വിളമ്പാം …”

“എന്ത് പറഞ്ഞു ഏട്ടാ എന്റെ ജോലിക്കാര്യത്തെ പറ്റി.”

ഇലയിൽ ചോറ് വിളമ്പുമ്പോൾ ഭദ്ര ഏട്ടനോട് ആരാഞ്ഞു.

“അടുത്തയാഴ്ച മുതൽ മോൾക്ക് അനന്തൻ ഡോക്ടറുടെ ക്ലിനിക് ഇല് ജോലിക്കു പോകാം” പഴുത്ത മാമ്പഴം അമർത്തി ദീപൻ പറഞ്ഞു, “പഴുത്തു നില്കുവാന് അല്ലെ ? എവിടെന്നു പറിച്ചു മോള് ..”

“തെക്കേ തൊടിയിൽ മൂവാണ്ടൻ മാവിൽ നിന്നും”

“മോളെ ..ചെരിപ്പിടാതെ അങ്ങോട്ട് പോകല്ലേ കേട്ടോ ..”

“ഉവ്വ്  ഏട്ടാ ..”

“മോളിരിക്ക് ….”

“ഉം …ഇരിക്കാം ഏട്ടാ …” ദീപൻ കഴിക്കുന്നത് നോക്കി ഭദ്ര മേശയുടെ അരികിൽ ഇരുന്നു.

ദീപൻ കഴിച്ചു കൈ കഴുകാൻ മോന്തയിലെ വെള്ളം എടുത്തു പാത്രത്തിലേക്ക് ഒഴിക്കും മുൻപ് ഭദ്ര പറഞ്ഞു..

“കോലായിൽ നിന്ന് കഴുകിക്കോ ഏട്ടാ…”

തൻ കഴിച്ച പാത്രത്തിൽ ചോറ് വിളമ്പികൊണ്ട് ഭദ്ര കഴിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ദീപൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. – പൊട്ടിക്കാളി.

ദീപൻ സോഫയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഓല വിശറികൊണ്ട് വീശി മേട ചൂടിന് ആശ്വാസമേകി.

ഭദ്ര കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു, പാത്രമൊക്കെ മോറി വെച്ചുകൊണ്ട്

ഏട്ടന്റെ അടുത്ത് വന്നു പറഞ്ഞു

“ഏട്ടാ…ഒന്നെണീക്കാൻ…”

ദീപൻ എണീറ്റപ്പോൾ ഭദ്ര ഏട്ടനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ ഉപ്പൂറ്റി പൊക്കി നിന്നു. എന്നിട്ട് ഏട്ടന്റെ കവിളത്തൊരുമ്മ കൊടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്റെ പുന്നാര ഏട്ടൻ. ഇത്രവേഗം ജോലിയും കിട്ടുമെന്നു ഞാൻ വിചാരിച്ചതല്ല…”

അന്ന് ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഇരുവരും ചെസ്സ് കളിച്ചുകൊണ്ട് സമയം ചിലവഴിച്ചു.

വൈകീട്ട് ഏട്ടന്റെയൊപ്പം തെക്കേ തൊടിയിലും അധികം ആരും പോകാത്ത പടവുള്ള കുളത്തിലുമൊക്കെ ഭദ്രയും കൂടെ ചെന്ന്.

അമ്മയുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ കുളത്തിൽ കുളിച്ചതൊക്കെ ഇരുവർക്കും ഓർമവന്നു.

ഭദ്ര കാലുനീട്ടികൊണ്ട് കുളത്തിലെ വെള്ളത്തിൽ മീൻ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് തീറ്റ കൊടുത്തു.

ദീപൻ മാമ്പഴം പറിച്ചു വരുമ്പോൾ കൽ പടവിൽ ചാരി ഇരുന്നുകൊണ്ട് കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് മീനിന്റെ വിശപ്പിന്

ആശ്വാസം നല്കുമ്പോ…അവളിടെ മനസിലെ കുസൃതി എല്ലാം മുഖത്തേക്ക് വരുന്നത് ദീപൻ നോക്കി നിന്നു.

വീട്ടിലെത്തി മുഖമൊക്കെ കഴുകി നാമം ജപിച്ചു ഇരുവരും കഥയൊക്കെ പറഞ്ഞു ആ ദിവസം അവസാനിപ്പിച്ചു.

അങ്ങനെ നഴ്സിംഗ് ഹോമിലേക്ക് പോകേണ്ട ദിവസമെത്തി, ഭദ്ര അവളുടെ സര്ടിഫിക്കറ് എല്ലാം തയാറാക്കി വെച്ചു.

അന്ന് പതിവുപോലെ കുളി കഴിഞ്ഞു ദീപൻ തല തോർത്തുകയും രാസനാദി പൊടി ഇട്ടുകൊടുക്കയും ചെയ്തു.

ദീപൻ അവളുടെ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് കടന്നപ്പോൾ അലമാരയിൽ നിന്ന് ഒരു സാരി ഉടുക്കാമെന്നു വെച്ചു. അവൾ ഓരോന്നായി നോക്കുന്നതിനിടയിൽ അമ്മയുടെ ചുവന്ന പട്ടു സാരി ഭദ്രയുടെ കണ്ണിലുടക്കി. അവൾ എടുത്തു ധരിച്ചു. നാട്ടിൽ ആദ്യമായി സാരി ഉടുക്കുന്നത് എങ്കിലും ബാംഗ്ലൂരിൽ ഓണത്തി നൊക്കെ അവൾ സാരി ഉടുത്ത ചെറിയ പരിചയം കൊണ്ട് ഇന്ന് ഉടുക്കാം എന്ന് തന്നെ വെച്ചു.

സാരി ഉടുത്തു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയുടെ ഒരു സ്വർണമാലയും അലമാരയിൽ നിന്ന് ഭദ്ര എടുത്തണിഞ്ഞു. കണ്ണാടി നോക്കിയപ്പോൾ സ്വയം പറഞ്ഞു. സുന്ദരി കുട്ടിയായിട്ടുണ്ട് എന്ന്.

അവൾ ഏട്ടനെ കാണിക്കാനായി മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് വന്നതും ദീപന് ഭദ്രയെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ അമ്മയെ പോലെ തോന്നിച്ചു.

“അമ്മയെ പോലെ തന്നെയുണ്ട് ….”

“അയ്യോ അമ്മയല്ല ഇത് ഞാനാ ഏട്ടാ” ഇത്

പക്ഷെ അവളോട് മറുപടി പറയും മുൻപ് ഏട്ടന്റെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയത് കണ്ടപ്പോൾ എന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചു.

പക്ഷെ അമ്മയെ വരച്ചു വെച്ചിരിക്കുമ്പോലെയാണ് ഏട്ടന് തോന്നിയത്. അത് കണ്ടപ്പോൾ കണ്ണ് നനഞ്ഞ ദീപൻ, വാക്കുകൾക്ക് വേണ്ടി പരതി.

“അത്..”

“ഒന്നുമില്ല മോളെ….”

“മോള് സാരിയാണോ ആദ്യത്തെ ദിവസം ഇടുന്നത്”

അതിനു മറുപടിപറയാതെ…ഭദ്ര..

“പറയു ഏട്ടാ, എന്തിനാ കണ്ണ് നനയുന്നത്”

“അത് ഞാൻ അമ്മയെ ഓർത്തുപോയി.”

“ശോ..ഏട്ടാ എന്തിനാ അതിനൊക്കെ വിഷമിക്കണേ അമ്മയും അച്ഛനും പോയാലും ഞാൻ കൂടെയില്ലേ ഏട്ടന്”

ഏട്ടനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനായി ഭദ്ര ഏട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി അദ്ദേഹത്തെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

പക്ഷെ ആ നിമിഷം ഏട്ടന്റെ മനസ്സ് പഴയ കാലത്തേക്ക് തെന്നി വീണു.

ഏട്ടന്റെ വിവേകത്തെ തളര്‍ത്തികൊണ്ട് ഉള്ളിലെ വികാരം വളര്‍ന്നു വന്നു. അദ്ദേഹം നിറകണ്ണുകളിൽ ഭദ്രയെ നോക്കികൊണ്ട് തന്റെ മാറോടു ചേർത്തി.

അവളുടെ മുതുകിൽ ഒരു കൈകൊണ്ട് തന്റെ ശരീരത്തോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു. ഭദ്രയും ഏട്ടനെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഇരുവരും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി.

“എന്ത് പറ്റി എന്റെ ഏട്ടന്” എന്ന് ഭദ്ര ചോദിച്ചു.

“അമ്മയും അച്ഛനും പോയതിനു ശേഷം, ഒത്തിരി നാള് ഞാൻ ഉണ്ണാതെയും ഉറങ്ങാതെയും കിടന്നപ്പോൾ, മുത്തശ്ശി എന്നും എന്നെ വഴക്കു പറയും. ഇനി നിന്റെ പെങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയാണു നീ ജീവിക്കേണ്ടത്. അമ്മയും അച്ഛനും മരിക്കും മുമ്പ് അതുമാത്രമാണ് പറഞ്ഞത്… എന്നും”

ഭദ്ര ഏട്ടന്റെ ഞെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്തു. “ഞാൻ എന്റെ ഏട്ടനെ വിട്ടു എങ്ങോട്ടും പോകില്ല. പോരെ….” ഏട്ടന്റെ കണ്ണിലെ നനവ് തുടച്ചുകൊണ്ട് ഭദ്ര പറഞ്ഞു.

അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും അസ്‌ഥി തറക്കു മുന്നിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഭദ്ര പ്രാർഥിച്ചു.

അവർ അനന്തൻ ഡോക്ട്ടരുടെ ക്ലിനിക് ലേക്ക്, ഭദ്ര ഏട്ടന്റെ സ്‌കൂട്ടിയുടെ പിറകിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവിടെ ചെന്നു.

അനന്തൻ, 28 വയസ്സ് സുമുഖൻ. അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഒറ്റമകൻ. ജോലിയിൽ ശ്രദ്ധാലു ആയ അനന്തന്റെ വിദേശത്തുള്ള പഠിപ്പ് തീരും വരെ അവരുടെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഉള്ളിൽ ആധി ആയിരുന്നു. ഇടയ്ക്കിടെ വിദേശത്തു ജോലി ചെയ്ത ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോക്കും ആയപ്പോൾ. അച്ഛനും അമ്മയും ഒരു ക്ലിനിക് നാട്ടിൽ തുടങ്ങാൻ നിബന്ധിച്ചപ്പോൾ അനന്തൻ അതുപോലെ തുടങ്ങി, നല്ലപോലെ അത്നടത്തിപ്പോന്നു, ഇപ്പൊ അവരുടെ ആവശ്യം അനന്തന്റെ വിവാഹമാണ്. അനന്തന്റെ മനസിന് ചേർന്ന പെണ്ണായിരിക്കും ഭദ്ര എന്ന വിശ്വാസിത്തിന്മേൽ അനന്തന്റെ അച്ഛൻ വിശ്വനാഥനും അമ്മ രേവതിയും, ഭദ്രയുടെ പഠിത്തം തീരുമുന്നേ ദീപനോട് സംസാരിച്ചിരുന്നു.

ദീപനും അനന്തനും നേരത്തെ അറിയാവുന്നവർ ആയതുകൊണ്ട് അവനും അത് സമ്മതിച്ചു.

അനന്തനെ നേരത്തെ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഭദ്രയ്ക്ക് സംസാരിച്ചുള്ള പരിചയം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. താൻ കെട്ടാൻ പോണ പെൺകുട്ടിയെ അനന്തൻ സൗമ്യമായ ചിരിയോടെ വരവേറ്റു. പക്ഷെ ഭദ്ര അത് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല എന്നതും സത്യമാണ്.

ഹോസ്പിറ്റലിലെ ശാന്തിച്ചേച്ചിയേയും, വാസന്തിചേച്ചിയെയും ഭദ്രയ്ക്ക് നല്ലപോലെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു , ഒരു തുടക്കകാരിയായ അവളെ അവർ നല്ലപോലെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞുകൊടുത്തു.

വൈകീട്ട് അനന്തന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഭാവി മരുമകളെ കാണാനായി അമ്പലത്തിൽ നിന്നും വരുന്നവഴി അവരുടെ പദ്മിനി കാർ ക്ലിനിക്കിന്റെ മുന്നിൽ നിർത്തി.

“വിശ്വേട്ടാ, ഭദ്രയുടെ അമ്മ ഗൗരിയും ഞാനും ഒരേ നാട്ടുകാരാണ്, ഉത്സവത്തിന് ഒക്കെ ഗൗരിയെ കാണുമ്പോ ദേവിയെകാണുന്ന പ്രതീതി ആണ്….എല്ലാവര്‍ക്കും. അതുപോലെ തന്നെയുണ്ട് ഭദ്രയെക്കാണാനും.”

“ശെരിയാണ്, രേവതി.. അവൾക്ക് നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖം, തന്നെ.”

പിറകിൽ നിന്നും വിശ്വേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ട് ദീപൻ സ്വർണക്കര മുണ്ടു, താഴ്ത്തിയിട്ടു.

“താൻ വരച്ച പെയിന്റിംഗ് അല്ലെ കാണിച്ചുള്ളൂ..

ഞങ്ങൾ ഒന്ന് നേരിട്ട് കാണാൻ ഇറങ്ങിയതിണെടോ..”

“ദീപാ, പക്ഷെ നേര് പറഞ്ഞാൽ ആ പെയിന്റിംഗ് ആണ്, കൂടുതൽ ഭംഗി.” രേവതി കൂട്ടിച്ചേർത്തു.

അവർ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോ നഴ്സിന്റെ യൂണിഫോം മാറ്റി, ഭദ്ര ചുവന്ന പട്ടുസാരിയിൽ ക്ലിനിക്കിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിവന്നപ്പോൾ വിശ്വനും രേവതിയും കണ്ണ് തുറന്നു ആ ദേവിരൂപത്തെ മതി മറന്നു നോക്കി.

“മോളെ, ഇതാണ് അനന്തൻറെ അമ്മയും അച്ഛനും, വിശ്വനാഥൻ, രേവതി”

“നമസ്‍കാരം അമ്മെ..” ഭദ്ര രേവതിയുടെ കാൽ തൊട്ടു വന്ദിക്കുമ്പോൾ അടുത്തുള്ള അമ്പലത്തിലെ ശംഖൊലി മുഴങ്ങി.

ഇരുവരും സ്‌കൂട്ടറിൽ വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ.

ദീപൻ ഭദ്രയോടു ചോദിച്ചു, “മോളെ അനന്തൻ എങ്ങനെയുണ്ട്

സംസാരിച്ചോ?.”

“ഏട്ടാ..സംസാരിച്ചു, ആളൊരു പാവമാണ്. പെട്ടന്ന് ദേഷ്യം വരത്തൊന്നും ഇല്ല. ഞാൻ ഇങ്ങോട്ടു വേരും മുൻപ് സ്വല്പം പേടിച്ചിരുന്നു.”

അന്ന് ഭദ്ര ഇടിച്ചക്ക തോരനും കഞ്ഞിയും രാത്രി ഏട്ടന് ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു. ഇരുവരും ഒന്നിച്ചു മുഖത്തോടു  മുഖം  നോക്കി കഴിക്കുമ്പോ.

“ഏട്ടൻ ഞാനില്ലാത്തപ്പോ വരക്കുന്ന ചിത്രമൊക്കെ എന്നെ എന്തെ കാണിക്കാത്തത്…”

“കാണിക്കാം മോളെ.. ഒരൂസം.”

“ഏട്ടാ…”

“എന്താ മോളെ..”

“എന്നെ എപ്പോഴാ വരച്ചു തരിക..?”

“തരാല്ലോ മോളെ..”

ഭദ്ര ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കഞ്ഞികുടി പൂർത്തിയാക്കി കിണറ്റിന്റെ കരയിലിരുന്നു പാത്രമൊക്കെ മോറിവെച്ചുകൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് കിടക്കാൻ ചെന്നു.

ഭദ്ര ഉറങ്ങികാണും എന്ന് വിചാരിച്ചുകൊണ്ട് ഗോവണി കയറി മുകളിലത്തെ മുറിയിൽ കയറി ഒരു വലിയ പെയിന്റിംഗ് അത് ഒരാൾപൊക്കം ഉണ്ട്, അതെടുത്തു താഴെ കൊണ്ട് വന്നു.

പൂർത്തിയാകാത്ത ഒരു പെയിന്റിംഗ് ആണ്. ചുവന്ന സാരിയുടുത്തു നിൽക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ രൂപം ആണ് പാതിയിൽ വരച്ചു നിർത്തിയിരിക്കുന്നത്.

രാവിലെ ആയപ്പോൾ, ഭദ്ര ദീപന്റെ മുറി തട്ടി വിളിച്ചു.

ദീപൻ വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ ഭദ്ര ആദ്യം കണ്ടത് ആ പെയിന്റിംഗ് ആയിരുന്നു.

ദീപനു  താൻ അത് എടുത്തു വെക്കാൻ മറന്നു പോയത് പിന്നെയാണ് മനസിലായത്. ഭദ്രയുടെ വിവാഹത്തിന് സമ്മാനമായി കൊടുക്കാൻ കരുതിവെച്ച പെയിന്റിംഗ് ആയിരുന്നു അത്.

ഭദ്ര അത് കണ്ടു കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കി, തനിക്ക് ഇത്രയും സൗന്ദര്യമുണ്ടോ? എന്നവൾ അതിശയിച്ചു.

ഭദ്രയെ വിവാഹത്തിന് ആശ്ച്ചര്യപെടുത്താൻ ഉള്ള അവസരം  നഷ്ടപ്പെട്ടതിൽ തെല്ലു നിരാശയോടെ ദീപൻ ഭദ്രയുടെ അരികിൽ നിന്നു.

എന്റെ പൊന്നുമോളുടെ വിവാഹജീവിതം, എന്നും നിറമുള്ളതായിരിക്കട്ടെ!!

എന്ന് അതിന്റെ താഴെ ചെറിയ അക്ഷരത്തിൽ എഴുതിയത് കണ്ടപ്പോൾ, ഭദ്ര ഒരല്പം സന്ദേഹത്തോടെ ദീപനെ നോക്കിയപ്പോൾ.

ദീപൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി..

“വിശ്വേട്ടനും രെവതിയമ്മയ്ക്കും മോളെ മരുമകളായി കിട്ടാൻ താത്പര്യമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു, മൂന്നു മാസം മുൻപ്.

അത്….”

“ഏട്ടാ….” കണ്ണ് ചുവന്നു നനഞ്ഞുകൊണ്ട്… ഭദ്ര കൈ മുഷ്ടി മടക്കി.

“എന്താമോളെ”

“എനിക്കീ വിവാഹം വേണ്ട!”

“മോളെ…നീയെന്താ ഈ പറയുന്നത്, അവർ ഈ ഞായറാഴ്ച നിന്നെ കാണാൻ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട്.”

“ഏട്ടാ…എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ? എന്റെ സമ്മതം ഏട്ടൻ ചോദിച്ചോ?”

“മോളെ…….ഞാൻ…”

“ഞാൻ കരുതി….എന്റെയിഷ്ടം മോള്ടെയും ഇഷ്ടമായിരിക്കുമെന്നു!”

“അത്…അങ്ങനെ തന്നെയായിരിക്കും എന്നും. പക്ഷെ…”

“എന്നോട് ഒരുവാക്ക്…ചോദിക്കാമായിരുന്നില്ലേ എന്റെ ഏട്ടാ..”

“മോളെ..തെറ്റാണു, ഞാൻ ചെയ്തത്, ചോദിക്കാതെ…മോൾടെ ഇഷ്ടം ..നോക്കാതെ” ദീപൻ വിതുമ്പാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഭദ്ര ഏട്ടന്റെ മാറിൽ ചാഞ്ഞോണ്ട് പറഞ്ഞു.

“പ്ലീസ്..ഏട്ടാ….അവരോടു വരല്ലേന്നു പറ…”

ദീപന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഭദ്രയുടെ കവിളിൽ ഒറ്റി.

“മോൾക്ക്…ആരേലും ഇഷ്ടമാണോ….ഏട്ടൻ അറിയാതെ അങ്ങനെ എന്തേലും ഉണ്ടോ…പറ…” ദീപൻ കണ്ണ് തുടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഏട്ടൻ…അതേക്കുറിച്ചു ഒന്നും ഇപ്പോ ചോദിക്കണ്ട..ഞാൻ പറയില്ല.”

ഭദ്ര ദീപന്റെ മാറിൽ നിന്നും വിട്ടുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.

ദീപൻ ആശയകുഴപ്പത്തിൽ ആയി. അനന്തനെ പോലെ സുന്ദരനും ഡോക്ടറും ആയ ഒരാളെ വേണ്ടാന്നു വെയ്ക്കാൻ മാത്രം, ഒരിഷ്ടം ആരോടാണ് എന്റെ ഭദ്രയ്ക്ക്.

അന്ന് ദീപനു, സ്കൂട്ടറിൽ ക്ലിനിക്കിലേക്ക് കൊണ്ട് വിടുമ്പോ ഭദ്രയോടു ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. നടക്കുമ്പോ ഭദ്ര ഏട്ടന്റെ മുഖത്തേക്ക് സാധാരണപോലെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട്

ക്ലിനിക്കിലേക്ക് നടന്നു.

ജോലികൾക്കിടയിൽ ഭദ്രയെ അനന്തൻ ഒന്ന് സ്വകാര്യമായി വിളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും തന്നെ വലിയ ഇഷ്ടമായി. എന്നാലും കുടുംബത്തിലെ അമ്മാവന്മാർ കൂടെ ഉണ്ട്, അവർക്കൂടെ കാണാൻ ഞായറാഴ്ച ഞങ്ങൾ വരുന്നുണ്ട്.”

ഭദ്ര അതുകേട്ടതും, ദേഷ്യപെട്ടുകൊണ്ട് ചുറ്റും നോക്കി.

“ആരും എന്നെ കാണാൻ വരണ്ട, എനിക്കിഷ്ടമല്ല ഈ വിവാഹം, എന്നോട് ഒന്നും തോന്നരുത് എനിക്ക് മറ്റൊരാളെ ഇഷ്ടമാണ്. അയാളുടെ കൂടെ ജീവിച്ചു തീർക്കാൻ ഉള്ളതാണ് എന്റെ ഈ കൊച്ചു ജീവിതം.”

“പിന്നെ …അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറഞ്ഞോളൂ, എന്റെ സ്വഭാവം നല്ലതല്ല എന്നോ, മറ്റോ. പിന്നെ ഇതേക്കുറിച്ചു ഇനി ഒന്നും പറയാൻ വരരുത്, ഞാൻ ജോലിക്ക് വരില്ല!”

ഭദ്ര ആലോചിച്ചു പറഞ്ഞ മറുപടിയാണ് എന്ന്, കേൾക്കുമ്പോൾ തന്നെ അനന്തന് മനസ്സിലായിരുന്നു. അവൻ വൈകീട്ട് വരെ ചിന്താധീനനായി ഇരുന്നു.

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ അമ്മയും അച്ഛനും അവന്റെ മുഖം കണ്ടു, അവർ വല്ലാതെ വിഷമിച്ചു. അനന്തൻ അവരോടു പക്ഷെ ഭദ്രയെക്കുറിച്ചൊന്നും പറയാൻ നിന്നില്ല.

ദീപൻ ഭദ്രയുടെ മനസ്സറിയാതെ എടുത്ത തീരുമാനത്തിൽ നീറി.

അവൻ മുറിയിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുന്നപ്പോൾ

“ഏട്ടാ…കഴിക്കാം…”

“മോളെ….”

“എന്താ ഏട്ടാ…”

“ഞാൻ മോളോട് ചോദിക്കാതെ എടുത്ത തീരുമാനം തെറ്റായിപ്പോയി, മോളെന്നോട് ക്ഷമിക്ക്. ആരാണെങ്കിലും മോളെന്നോട് പറ, ഞാൻ സമ്മതിപ്പിക്കാം”

“ഉറപ്പാണോ..”

“മോൾക്ക് ഏട്ടനെ, വിശ്വാസം ഇല്ലേ”

“കഞ്ഞികുടിച്ചിട്ട് പറയാം.”

വിയർത്തു ഒഴുകി ചൂട് കഞ്ഞിയും, പുഴുക്കും

ദീപൻ പതിവിലും വേഗം കഴിച്ചു തീർത്തു.

ഭദ്ര പാത്രം എടുത്തു കിണറ്റിൻ കരയിൽ കഴുകുമ്പോ, അവളെ നോക്കി ദീപൻ കാത്തിരുന്നു.

“ഏട്ടാ കുളിമുറിയിൽ വെള്ളം, നിറക്കാമോ കുളിച്ചിട്ട് വരാം ഞാൻ…”

“ശെരി, മോളെ..”

ദീപൻ കിണറ്റിൽ നിന്നും വെള്ളം, കോരി കുളിമുറിയിലെ ബക്കറ്റിൽ നിറച്ചു.

ഭദ്ര കുളിച്ചുകൊണ്ട് നനഞ്ഞ ഈറൻ മുടി പിറകിലേക്ക് വിരിച്ചിട്ടു. അമ്മയുടെ വെള്ള സെറ്റ് സാരിയും കറുത്ത ബ്ലൗസും ഇട്ടോണ്ട് ഏട്ടന്റെ മുറിയിൽ അവൾ ചെന്നു.വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടുകൊണ്ട്, ബെഡിൽ ചാരിയിരിക്കുന്ന ദീപന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ഏട്ടന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി.

“ഏട്ടാ…”

“ഭദ്ര മോളെ …..”

“ആരായാലും ..പറഞ്ഞോളൂ …” കണ്ഠമിടറിക്കൊണ്ട് ദീപൻ ഭദ്രയോടു പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. പക്ഷെ ദീപന്റെ മനസ്സിൽ അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ കുപ്പിചില്ലുകൊണ്ട് ഹൃദയത്തിൽ സ്വയം കുത്തുന്നപോലെ അവനു തോന്നി.

“എനിക്ക്….

എനിക്ക്…….

എന്റെ ഏട്ടന്റെ….കൂടെ ജീവിച്ചാ മതി…..”

“മോളെ”

ഭദ്ര ദീപന്റെ ചുണ്ടിൽ കൈവെച്ചുകൊണ്ട് പറയാൻ അനുവദിച്ചില്ല.

അവൾ കൈ മാറ്റിക്കൊണ്ട് ദീപന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടുകൊണ്ട്  ചുംബിച്ചു.

“ഈ ജന്മം എനിക്കെന്റെ ഏട്ടനെ വിട്ടു പോകാനോ ….

മറ്റൊരാളുടെ ഭാര്യ ആവാനോ കഴിയില്ല!

അമ്മ മരിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് 6 വയസ്സായിരുന്നു ഏട്ടന് 14 ഉം . അന്ന് ഏട്ടൻ എത്ര നാൾ കരഞ്ഞു എന്ന് എനിക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം. ജീവിതത്തിൽ ഒറ്റപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയ ഏട്ടന്റെ മനസ്……അത് മാത്രം മാത്രം ആയിരുന്നു…..എന്റെ മനസ്സിൽ അന്നും ഇന്നും ….എനിക്ക് ജീവിക്കാനുള്ള പ്രതീക്ഷ”

“ഏട്ടൻ തനിച്ചാണ് എന്നുള്ള തോന്നൽ കൊണ്ട് ആരോടും മിണ്ടാതെ ഒന്നും കഴിക്കാതെ ഇരിക്കുമ്പോ….

ഞാൻ അതാലോചിച്ചു എത്രയോ രാത്രികളിൽ വിങ്ങിപൊട്ടിയിട്ടുണ്ട്…”

“എന്നെ ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് പഠിക്കാൻ വേണ്ടിയയച്ചപ്പോൾ, എനിക്കവിടെ ഉറങ്ങാൻ പോലും പറ്റിയിരുന്നില്ല!

എന്നും ഇപ്പോഴും ഏട്ടന്റെ മുഖം മാത്രം !!”

“മോളെ…നീ….”

“എനിക്കറിയാം ഏട്ടാ…ഏട്ടന്റെ മനസിലും എന്നെ പിരിയുന്നത് ആലോചിക്കാൻ വയ്യെന്ന്.”

“അത്…” ദീപൻ വീണ്ടും വിക്കി തുടങ്ങി…

“മോളെ …. എനിക്ക് നീറി നീറി അതൊക്കെ ശീലമായി, നിനക്ക് നല്ല ജോലിയും ജീവിതത്തിൽ വിജയിച്ച ഒരാളെയും കൂട്ടിനു തരണം എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്..”

“അതൊരിക്കലും തെറ്റല്ല..പക്ഷെ എനിക്കുമുണ്ടൊരു മനസ്…

ഏട്ടന്റെ കണ്ണീരു കണ്ടുകൊണ്ട് എനിക്ക് എങ്ങനെയാണ് ഏട്ടാ ഈ പടിയിറങ്ങാൻ കഴിയുക…”

ഭദ്രയുടെ കണ്ണുനീര് ഒഴുകിയൊഴുകി അവളുടെ കറുത്ത ബ്ലൗസ് നനഞ്ഞു കുതിർന്നു.

ദീപൻ ഭദ്രയെ പുണർന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്തൊക്കെ വാത്സല്യ ചുംബനം കൊണ്ട് മൂടി.

ദീപന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഭദ്രയുടെ കവിളിലും ചുണ്ടിലും നെറ്റിയിലും അവൾ അറിയുമ്പോ അവൾ ശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ട് അവളുടെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.

ഭദ്ര പതിയെ പൂള പഞ്ഞികൊണ്ടുള്ള മെത്തയിൽ കിടന്നപ്പോൾ.

ദീപൻ ഒരു നിമിഷം തന്റെ പെങ്ങളെ നോക്കി…

കുഞ്ഞുന്നാള് മുതൽ കൈ പിടിച്ചുകൊണ്ട് വളർന്നവൾ..

ഇപ്പോ അവൾക് എല്ലാം എല്ലാം താൻ തന്നെയാണ് എന്നറിയുമ്പോ…….അവൾക്ക് മറ്റാരും വേണ്ട എന്ന് കല്ലുപോലെ ഉറച്ച മനസ്സിൽ നിന്നും അവൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ

ദീപന്റെ മനസ്സിൽ….

ഭദ്രയെ എന്നും എന്നും സംരക്ഷിക്കാനും അവൾക്ക് വേണ്ട സുഖങ്ങൾ എല്ലാം കൊടുക്കാനും ഉള്ള ഒരുവനായി മനസ് മാറുന്നത് അറിഞ്ഞപ്പോൾ.

ഭദ്രയുടെ അരികിൽ കിടന്നുകൊണ്ട്

“മോളെ…”

“ഏട്ടാ.. ഒന്നും പറയണ്ട, ഏട്ടന്റെ മനസിലിപ്പോ എന്താണ് തോന്നുന്നത് വെച്ചാൽ എന്നെ ചെയ്തോളു……എനിക്ക് ഏട്ടന്റെ പെണ്ണായിട്ട് കഴിഞ്ഞാൽ മതിൽ അതിൽ കൂടുതൽ ഉള്ള പുണ്യമൊന്നും എനിക്ക് വേണ്ട..”

ദീപൻ അതുകേട്ടുകൊണ്ട് ഭദ്രയുടെ നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു.

മൂക്കിലും കണ്ണുകളിലും കവിളിലും ചുംബിച്ചു.

ഭദ്ര ഇരുകൈകൊണ്ടും ദീപനെ വലിച്ചു അവളുടെ മേലേക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് ദീപന്റെ ചുണ്ടുകളെ വായിലാക്കി വലിച്ചു കുടിച്ചപ്പോൾ ദീപന്റെ അരക്കെട്ടിൽ അവന്റെ മാംസം ബലം വെച്ചുകൊണ്ട് പെങ്ങളുടെ തുടയിടയിൽ കുത്തി.

ഭദ്രയുടെmമുഖത്തു നാണം പൊട്ടി വിടരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ദീപൻ അവന്റെ ഷർട്ട് ഊരിയിട്ടുകൊണ്ട് ഭദ്രയുടെ ചുണ്ടുകളെ അവനും ആവേശത്തോടെ കടിച്ചു കുടിച്ചു.

രണ്ടാളും രക്തബന്ധം മറന്നുകൊണ്ട് ആ മേടമാസ ചൂടിൽ ഒന്നാവാൻ വേണ്ടി തയാറെടുത്തു.

ഭദ്ര എണീറ്റിരുന്നുകൊണ്ട് സെറ്റ് സാരി അഴിച്ചുകൊണ്ട് ബ്ലൗസും ബ്രൗൺ അടിപാവാടയും ഇട്ടു ബെഡിലേക്ക്ക് കിടന്നു.

ദീപൻ മുണ്ടു ഊരിയിട്ടുകൊണ്ട് ഷെഢിയിൽ മുഴച്ച പൗരുഷവുമായി പെങ്ങളുടെ മേലെ കിടന്നുകൊണ്ട് ചൂടിന് ഒരല്പം ആശ്വാസം ആയി പെങ്ങളുടെ കഴുത്തിലെ വിയർപ്പ് അവൻ നക്കിയെടുത്തപ്പോൾ ഭദ്ര ലജ്ജ്‌യായാൽ കുറുകി ചിരിച്ചു. അവൾ ഇരുകൈകൊണ്ടും ഏട്ടനെ മുതുകിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് അവിടെയുള്ള വിയർപ്പെല്ലാം വിരലിൽ ആക്കികൊണ്ട് വായിലിട്ട് ഉറിഞ്ചി ഉടപ്പിറന്നോനെ നോക്കി.

ഇരുവരുടെയും കണ്ണിൽ കാമം മാത്രം ആണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ ദീപൻ ഭദ്രയുടെ ബ്ലൗസിന്റെ കുടുക്ക് പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അതൂരി എറിഞ്ഞു.

ഉള്ളിൽ ബ്രായില്ലാതെ ഭദ്രയുടെ ആരും തൊടാത്ത മുലകളെ ദീപൻ കൈകൊണ്ട് അമർത്തി ഞെക്കി.

ഭദ്ര പിടഞ്ഞുകൊണ്ട്  അവളുടെ തുടകൾ തമ്മിലുരച്ചു.

ദ്രുതഗതിയില്‍ ഉയര്‍ന്നു താഴുന്ന ആ നിറമാറിന്റെ ചലനം ദീപൻ നോക്കുമ്പോൾ, ഒരു നാവുകൊണ്ട് അവളുടെ നിറമാറിൽ വട്ടമിടാൻ ഏട്ടന്റെ ആവേശത്തെ അവൾ ക്ഷണിക്കുന്നത് ദീപൻ ഭദ്രയുടെ കണ്ണുകളിൽ, ആ പിടക്കുന്ന കണ്ണുകളിലൂടെ അറിഞ്ഞു.

ആദ്യമായി ഒരു ആ പേരയ്ക്കയുടെ മൊട്ടിനെ പതിയെ നാവുകൊണ്ട് തലോടിയപ്പോൾ മിഴികൾ പൂട്ടിയടച്ചുകൊണ്ട് ശ്വാസം എടുത്ത അവളുടെ ഞെഞ്ചം, അടുത്ത നിമിഷത്തിൽ ഒന്ന് ഞെട്ടിയത് പേരയ്ക മൊട്ടിനെ ഒന്ന് പൊട്ടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ ആണ്, പക്ഷെ കുസൃതി നിറഞ്ഞ ആ കുറുമ്പനെ നോക്കിയപ്പോൾ ദീപൻ  മരണകിണറിലെ ബൈക്ക് ചുഴറ്റുന്നപോലെ നാവിനെ പേരക്കയുടെ പുറം തൊലിയിൽ ഓടിച്ചു കളിച്ചു.

“ആഹ്………………………………………………………….”

കിളിനാദം പോലെയുള്ള ഒരു മൃദുഭാഷ ഭദ്രയുടെ വായിൽ  നിന്നും തെറിച്ചു വീണു.

ദീപൻ ഇത്രയും നാളും അടക്കിവെച്ച മോഹമെല്ലാം ആളില്ല തോണിപോലെ ഒഴുകി നടന്നു. ആ നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ എപ്പോഴോ ഇരുവരും പൂർണമായും നഗ്നമായി.

ഭദ്രയുടെ ചുണ്ടുകൾ ദീപന്റെതു മാത്രമായ ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ദീപന്റെ അരക്കെട്ട് വെള്ളമൂറുന്ന ഒരിടത്തേക്ക് കടന്നെത്തി.

ഭദ്ര വേദനയും സുഖവും മാറി മാറി അനുഭവിച്ചുകൊണ്ട് ഏട്ടനെ മാന്തിപ്പൊളിച്ചു.

ഏട്ടന്റെ കൂർത്ത നാമ്പുകൊണ്ട് പൊട്ടിയ നൂലിന്റെ അറ്റത്തു ഒരു വർണ്ണ പട്ടം പോലെ ഭദ്ര ആകാശത്തു ഒഴുകി ഒഴുകി നടന്നു. മഴവില്ലിന്റെ ഏഴു നിറങ്ങളും അവൾ ആ നിമിഷം അടുത്ത് നിന്ന് കണ്ടു. ഏട്ടന്റെ കൂർത്ത നാമ്പിനു മഴവില്ലിൻ പുറം തോടിന്റെ നിറമായിരുന്നു ഇഷ്ടം. അത് പരമാനന്ദസുഖം ആണെന്ന് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് പതിയെ പതിയെ ഭദ്രയുടെ വിലപ്പെട്ട നിധി തേടി കൊണ്ട് ആ കൂർത്ത നാമ്പ് അവളെ രണ്ടായി മുറിച്ചു.

ഭദ്രയുടെ തീരപ്രദേശം ചെറു തിരമാലകൾ വന്നടിക്കുന്ന സുഖത്തിൽ അവളുടെ മണൽതിട്ടയെ പുൽകിയുണർത്തി.

മണൽതിട്ടയിലെ ഞണ്ടുകൾ ഓരോ തവണ കുഴിച്ചു മാന്തി ഒളിച്ചാലും അനന്തമാം തിരകളുടെ ആന്തോളനം കൊണ്ട്

പുറത്തേക്ക് വരുന്നത് പോലെ, മിഴികൾ പൂട്ടി വെക്കുമ്പോളും അവളുടെ നയനജലം കവിളിലൂടെ ഒഴുകി നടന്നു.

ഒപ്പം ഭദ്രയും ഒരു ഞണ്ടായി മാറി ഏട്ടനെ കാലുകൾ കൊണ്ട് മുറുക്കി.

ഭദ്രയുടെ ഉള്ളിൽ പരാഗണം നടത്തുന്ന കരിവണ്ട് ഉൾപൂവിലെ തേൻ നുകർന്നുകൊണ്ട് അതിന്റെ ലക്ഷ്യത്തേക്ക് പാറി നടന്നു. കരി വണ്ടിന് ഭദ്രയുടെ പൂന്തേൻ മുഴുവനും ഊറ്റികുടിക്കുക

എന്ന ഒരേ ഒരു ലക്‌ഷ്യം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. പാലാഴി കടയാൻ ഇരുവരും കുറച്ചു സമയം കൊണ്ട് ശ്രമിക്കവേ ഏട്ടന്റെ കടഞ്ഞെടുത്ത അമൃതം ഭദ്രയുടെ ഉൾപൂവിനെ കുളിരണിയിച്ചുകൊണ്ട് എങ്ങോട്ടോ യാത്രയായി. കാമപൂർണ്ണമായ ആനന്ദത്തിനു കീഴടങ്ങികൊണ്ട് ഭദ്രയുടെ ശ്വാസോച്ച്വസം പതിയെ പതിയെ സാധാരണമാം വിധം എത്തിച്ചേർന്നു.

കാലുകൾ തളർന്നത് കൊണ്ട് ഭദ്ര അവളുടെ കാമേശ്വരനെ ബന്ധനത്തിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ മോചിതനായത് അതുവരെയുള്ള എല്ലാവിധ കെട്ടുകളും ആയിരുന്നു .

ആ നാല് ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ അത് ആരോരും അറിയാതെ പൊട്ടിചിതറിച്ചുകൊണ്ട് ദീപൻ അവളുടെ നിറമാറിൽ മുഖം കിടന്നു.

ഏട്ടന്റെ ആ അരക്കെട്ടു പതിയെ നിശ്ചലമാവുകയായിരുന്നു.

അതുവരെ ഏട്ടന്റെ താഡനം ഏറ്റുവാങ്ങിയ ആ പൂമേനി വിയർത്തുകൊണ്ട് കിടക്കുമ്പോൾ , ഏട്ടന്റെ അടിയിൽ പുളഞ്ഞുകൊണ്ട്  നേടിയ ഈ സംതൃപ്‌തിയിൽ അവളുടെ ആകാശം പോലെ ഉള്ള മനസ് നിറഞ്ഞു, ഒപ്പം അവളുടെ ചെറുവീട്ടിലെ ഐശ്വര്യ പൂർവമുള്ള ഒരു പാലുകാച്ചൽ കർമ്മവും.

ഭദ്രയിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ പൊന്നെട്ടൻ കിതച്ചു. ഏട്ടന്റെ കാലിലെ വിരലുകളും മടങ്ങുന്നത്  ഒരു പുരുഷായുസിന്റെ മുഴുവൻ ഭാരവും ആ രാത്രി

പെങ്ങളൂട്ടിയിൽ ഒഴുകികളയാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം.!

മനസ് രണ്ടുപേർക്കും തിരിച്ചു കിട്ടിയപ്പോൾ രണ്ടാളും കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

എങ്കിലും ഭദ്ര ദീപനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. ഇത്രനേരം ഒത്ത ഏട്ടന്റെ ശക്തി അരക്കെട്ടിലേറ്റു വാങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ മോഹിച്ച ഏട്ടന്റെ പാല്പായസം കുടം കമിഴ്ത്തിയപോലെ പിഴിഞ്ഞു ഗർഭപാത്രത്തിലേക്ക് വാങ്ങുമ്പോ

വരും വരായ്കളേ കുറിച്ചൊന്നും അവൾ ഓർത്തില്ല.

ഇപ്പൊ കൊച്ചു കുട്ടിയെപ്പോലെ ഏട്ടൻ ഭദ്രയുടെ മടിയിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് കരയുമ്പോ പെങ്ങളുടെ തുടയിൽ വീണ ചോരപ്പാടുകൾ ഏട്ടന്റെ കണ്ണീരുകൊണ്ട് കുളിരണിഞ്ഞു.

“ഏട്ടാ…”

“മോളെ..”

“നേരം പുലർന്നു…”

ദീപൻ എണീറ്റുകൊണ്ട് മുണ്ടു ഉടുത്തു. ഭദ്ര തെല്ലും നാണമില്ലാതെ അവളുടെ അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടി കെട്ടിവെച്ചുകൊണ്ട്. പൂർണ നഗ്നായി ഏട്ടന്റെ പിറകിൽ ചേർന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ മാറിന്റെ വലിപ്പം ഏട്ടന് വീണ്ടും അറിയിച്ചു.

ദീപൻ അടുക്കളയിൽ ചെന്നു. ചൂട് വെള്ളം വെച്ചു ഭദ്രയ്ക്ക് കുളിക്കാൻ.

ഭദ്ര അടിപ്പാവാട അരയിലേക്ക് കെട്ടിക്കൊണ്ട് തോർത്തുകൊണ്ട് കഴുത്തും മാറും മറച്ചു ബാത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

ദീപൻ വെളിച്ചെണ്ണ ലേശം ചൂടാക്കി പാത്രത്തിൽ എടുത്തുകൊണ്ട് ചൂട് വെള്ളവും എണ്ണയും പെങ്ങൾക്ക് കൊടുത്തപ്പോൾ.

അവൾ ദീപനെ ബാത്റൂമിലേക്ക് വിളിച്ചു. ദീപൻ മടിച്ചു നിന്നെങ്കിലും ഭദ്ര ഒരുവട്ടം കൂടെ വാ എന്ന് വിളിച്ചപ്പോൾ ദീപന് മറുത്തു ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല.

മുട്ടി പലകയിൽ കാല് നീട്ടിയിരിക്കുന്ന കഴുത്തും തോളും നഗ്‌നമായി കാണിച്ചുകൊണ്ട്. ദീപൻ ഇളം ചൂട് വെളിച്ചെണ്ണ ഭദ്രയുടെ കറുത്ത വാർമുടിയിലു അറ്റം വരെ തേച്ചുകൊണ്ട് പിറകിൽ ഇരുന്നു.

തോളിലും കഴുത്തിലുമൊക്കെ ദീപന്റെ കൈകൾ ഓടിനടന്നപ്പോൾ ഭദ്രയുടെ മനസ്സിൽ വീണ്ടും കുസൃതി നിറഞ്ഞാടി.

അവൾ അടിപ്പാവാടയുടെ കെട്ട് മുഴുവനായും അഴിച്ചു കൊണ്ട് ദീപനെ നോക്കിയപ്പോൾ. അവളുടെ തെറിച്ച മുലഞ്ഞെട്ടിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ ദീപൻ നോക്കിനിന്നു..

“ഏട്ടാ…”

“മോളെ…”

“കുളിപ്പിക്ക്…..തണുക്കുന്നു എനിക്ക്”

ദീപൻ ഓറഞ്ച് കപ്പിൽ ഇളം ചൂടുവെള്ളം ഭദ്രയുടെ തോളിലൂടെ ഒഴിച്ച് കൊടുക്കുമ്പോ. തോളിലും കഴുത്തിലും ഉള്ള എണ്ണ മയം ഉരുണ്ട ബള്ബിന്റെ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തിൽ തിളങ്ങി.

ഭദ്ര പയറുപൊടി കയ്യില് എടുത്തുകൊണ്ട് അവളുടെ വെളുത്തു മെലിഞ്ഞ കയ്യിലും പാവാട സ്വല്പം കയറ്റി കാലുകളിലും തേച്ചു.

അവളുടെ സ്വർണ കൊലുസു ഉരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ കണങ്കാലിന്റെ ചന്തം കൂടിയത് പോലെ ദീപന് തോന്നി.

വീണ്ടും ചൂടുവെള്ളം ഒഴികുമ്പോ ഭദ്രയുടെ അടിപാവാട താഴേക്ക് ഊർന്നു പോയി. അവളുടെ അരയിലെ അരഞ്ഞാവും അഴകേറിയ പൊക്കിളും വെളിച്ചത്തിൽ കണ്ടപ്പോൾ ദീപന്റെ മനസ്സിൽ വീണ്ടും മോഹങ്ങൾ ഇരമ്പി കയറി.

തലയിൽ താളി തേച്ചുകൊടുക്കുമ്പോ ദീപന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ആരോ മുറവിളി കൂട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മുട്ടോളം മുടിയുള്ള ഭദ്രയുടെ മുടിയിൽ വെള്ളം ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് ഭദ്രയുടെ ചെവിയും കഴുത്തും തോളും മുലകളും എല്ലാം ദീപന് വേണ്ടി പൂവണിഞ്ഞു.

പാവാട മുഴുവനും അഴിച്ചിട്ടുകൊണ്ട് പൂർണ നഗ്‌നയായി ഭദ്ര ഇളം ചൂടുവെള്ളം ഏട്ടനോട് അവളുടെ യോനിയിൽ ഒഴിക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ദീപന്റെ കൈകൾ വിറച്ചു.

ഭദ്രയുടെ ദാസനെ പോലെ ദീപൻ അവൾ പറയുന്നത് എല്ലാം ചെയ്തു. ഭദ്ര തോർത്തുകൊണ്ട് തല തോർത്തി വരുമ്പോ ദീപൻ കിണറ്റിന്റെ കരയിൽ നിന്നും വെള്ളം കോരി കുളിക്കുന്നത് ഭദ്ര കണ്ടു.

ദീപന്റെ തുടയുടെ ഇടയിലെ ഉറച്ച മാംസം നോക്കി വിരൽ കടിച്ചുകൊണ്ട് നനഞ്ഞ പാവാട ഇറുകെ പിഴിഞ്ഞതും ഇട്ടുകൊണ്ട് അവൾ മുറിയിലേക്ക് ഓടി.

ദീപൻ ആ മനം കഴ്ച കണ്ടു കുളി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തല തോർത്തികൊണ്ട് ഈറനോടെ വീട്ടിലെ അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും ഫോട്ടോയ്ക്ക് മുന്നിൽ വിളക്ക് വെച്ചു.

ദീപന്റെ മനസ്സിൽ കുറ്റബോധം കടലിരമ്പി. അവൻ ഒരിറ്റു കണ്ണീരോടെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ഫോട്ടോയ്ക്ക് മുന്നിൽ നിന്നപ്പോൾ.

കറുത്ത സാരിയിൽ മുടി പിറകിലേക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് ഭദ്രയും വന്നു തൊഴുതി. അമ്മയും അച്ഛനും അവരെ അനുഗ്രഹിച്ചു കാണണം.

അന്ന് പകൽ മറ്റെല്ലാ ദിവസത്തെയും പോലെ കടന്നു പോയെങ്കിലും രാത്രി അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല.

ഭദ്രയുടെ മുറിയിൽ പിന്നെയൊരിക്കലും അവൾ തനിച്ചു കിടന്നില്ല. മേട മാസത്തെ ചൂടിൽ ഏട്ടന്റെ മാറിൽ അവളുടെ നിറഞ്ഞ യൗവനം അലിഞ്ഞു അലിഞ്ഞു ഇല്ലാതാകുമ്പോ നേരം പുലരുമായിരുന്നു.

വിയർത്തു കുളിച്ചുകൊണ്ട് ആ രണ്ടു ശരീരവും ഓരോ  രാത്രി പിന്നിടുമ്പോഴും അവരുടെ ഉള്ളിലെ തീയ്ക്ക് ചൂട് കൂടി കൂടി വന്നു.

ദീപൻ ഓരോ രാത്രിയും ഒന്നിലേറെ തവണ അവളുടെ സൗകുമാര്യം നുകർന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ വെണ്ണക്കലുകളിലെ സ്വർണപദസരം ഒപ്പം വായിലിട്ടു ഉറിഞ്ചുമ്പോ ആ കിടക്കയിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് ഭദ്ര പിടഞ്ഞു.

ഭദ്രയുടെ മാറിടം ചെറിയ കുന്നിൽ മേഘങ്ങൾ പുൽകുന്നപോലെ ആയിരുന്നു ആദ്യമൊക്കെ ദീപന്റെ കരസ്പർശം പക്ഷെ അതെ കുന്നിൽ ഇടിമിന്നൽ ഏൽക്കുന്നപോലെയാണ് ഇപ്പൊ രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളിൽ ഭദ്രയ്ക്ക് അനുഭവിക്കുന്നത്.

ആവേശം കെട്ടടങ്ങാതെ ചോര തിളക്കുന്ന പ്രായത്തിൽ പെണ്ണിന് വേണ്ടതെല്ലാം ദീപൻ അറിഞ്ഞു കൊടുത്തു. അവളുടെ ലജ്ജയോക്കെ ആ കമതീയിൽ എന്നോ എരിഞ്ഞു ചാരമായിരുന്നു.

വാത്സല്യത്തിന്റെ ആശ്ലേഷണങ്ങൾ ഇന്ന് ഭദ്രയെ ചുവരില് ചേർത്തി നിർത്തിക്കൊണ്ട് അവളുടെ പട്ടു പാവാട പൊക്കി ഒരു കാല് ദീപൻ പൊക്കി വെച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ആഴങ്ങളിൽ ചൊരിഞ്ഞു കൊടുക്കുമ്പോ ഏട്ടാ എന്ന് അലറി കേഴുന്ന

അവളുടെ ശബ്ദവീചികൾ ആ നാലുചുവരുകൾ പുറത്തേക്ക് വിട്ടതേയില്ല.

അന്നൊരു ചൂടുള്ള ഞായറാഴ്ച തൊടിയിലെ മാവിന്റെ ചോട്ടിൽ ചെറുപ്പത്തിൽ മാമ്പഴം വേണെമെന്നു പറഞ്ഞ കരഞ്ഞ ഭദ്രയുടെ കാല്പാദം പതിഞ്ഞ അതെ മണ്ണ് അവൾ നിലത്തു കിടന്നു അവളുടെ നനഞ്ഞ കൈകൊണ്ട് തേടിയെടുത്തു. ദീപൻ മാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് ഭദ്രയുടെ നിറ മാമ്പഴങ്ങളെ കടിച്ചുവലിക്കുമ്പോ ഭദ്ര അവളുടെ കാൽ വിരലുകളെ മടക്കികൊണ്ട് മൂക്കിൽ നിന്നും വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞു കിതച്ചു.

മുവിയർത്തൊഴുക്കി മുഖം കഴുകാൻ തൊടിയിലെ കുളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ കുഞ്ഞുന്നാളിൽ നീന്തൽ പഠിപ്പിച്ച അതെ കൈകളിൽ അവൾ പൂർണ നഗ്നനായി ദീപൻ വെള്ളത്തിൽ വട്ടം കറക്കുമ്പോ അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ദീപന്റെ കഴുത്തിൽ കടിച്ചു.

(അപൂർണ്ണം)