സേവ് ദ ഡേറ്റ്
ഹായ് കൂട്ടുകാരെ, ഞാന്‍ ജംഗിള്‍ ബോയ്‌സ്. ലോക്ഡൗണ്‍ കാരണം നഷ്ടപ്പെട്ട ജോലി പിന്നെ തിരിച്ചുകിട്ടിയില്ല. ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ട അനേകം ആളുകളില്‍ ഒരാളാണ് ഞാന്‍. സാമ്പത്തികമായ ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ ഉണ്ട്. നിങ്ങളില്‍ ചിലര്‍ക്കെങ്കിലും എന്റെ കഥ വായിച്ച് ആനന്ദവും സന്തോഷവും ഉണ്ടാവുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ അതുണ്ടാവട്ടെ എന്ന് കരുതിയാണ് വീണ്ടും കഥ എഴുതുന്നത്. എന്റെ പൂര്‍ണ്ണമായ ഒരു കഥയ്ക്ക് ശേഷം ഞാന്‍ ഒരു കഥ എഴുതിയിരുന്നു. അതിപ്പോള്‍ അടുത്തകാലത്തൊന്നും പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ പറ്റില്ല. അതുകൊണ്ട് അതിനെപറ്റി നിങ്ങള്‍ ഇവിടെ ചോദിക്കരുത്. എഴുതിയാല്‍ ഉടനെ തരാം. ഇപ്പോള്‍ ഞാനൊരു പുതിയ കഥയുമായാണ് വന്നിരിക്കുന്നത്. എല്ലാ കൂട്ടുകാരും അത് വായിച്ച് അഭിപ്രായം അറിയിക്കണമെന്ന് അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. കാരണം നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായമാണ് എന്നെ കഥ എഴുതുവാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. വൈകിയാലും എല്ലാ കൂട്ടുകാര്‍ക്കും പുതുവത്സര ആശംസകള്‍…. നിങ്ങള്‍ക്ക് എല്ലാവര്‍ക്കും നല്ല ഉയര്‍ച്ച ജീവിതത്തിലുണ്ടാവട്ടെ എന്ന് ആശംസിക്കുന്നു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. എന്റെ ജീവിതാഭിവൃദ്ധിക്ക് വേണ്ടി നിങ്ങളും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് തുടങ്ങട്ടെ….
ദുബൈയില്‍ നിന്ന് നാട്ടിലേക്കുള്ള ഫ്‌ളൈറ്റില്‍ എന്റെ വരുംകാല സ്വപ്‌നങ്ങളെ താലോലിച്ചിരുന്നു യാത്ര ചെയ്യുകയാണ്. ഞാന്‍. ഈ ദുബായില്‍ എത്തിയിട്ട് നാലഞ്ച് വര്‍ഷമായി. ഇത് നാട്ടിലേക്കുള്ള തന്റെ രണ്ടാം വരവാണ്. വീട്ടുകാരെയും കൂട്ടുകാരെയും പരിചയെക്കാരെയും വീണ്ടും കാണാനുള്ള അവസരം. ആ സന്തോഷമായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ വരവിനുണ്ടായിരുന്നത്. പക്ഷെ, ഇപ്പോള്‍ അത് മാത്രമല്ല. തന്റെ വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. വീട്ടുകാര്‍ കണ്ടു ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പെട്ടെന്ന് ഉറപ്പിച്ചതാണ്. രണ്ട് മാസം കഴിഞ്ഞാല്‍ വിവാഹം. ഫോട്ടോയില്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ എനിക്ക് അവളെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. എന്റെ മനസ് അവള് കീഴ്‌പ്പെടുത്തിയപോലെ തോന്നി. നേരിട്ട് കാണണം, അതാണ് മനസിലെ ഏക ചിന്ത. ഫ്‌ളൈറ്റിന്റെ വിന്‍ഡോ സീറ്റിലിരുന്ന് പുറം കാഴ്ച കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോളും അവളുടെ മുഖം മനസിലേക്ക് ഓടിയെത്തി. കയ്യിലെ മൊബൈല്‍ ഓണ്‍ ചെയ്ത് ഗാലറിയില്‍ നിന്ന് ഫോട്ടോയെടുത്ത് നോക്കി. ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഞാന്‍ ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി. അടുത്തിരിക്കുന്ന ഒരു യാത്രക്കാരന്‍ അവളുടെ ഫോട്ടോ എന്റെ ഫോണില്‍ കണ്ടു അതിലേക്ക് സസൂക്ഷ്മം നോക്കുന്നു. അയാള് അവളുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കുന്നു. ഞാന്‍ വേഗം ഫോണിന്റെ ഡിസ്‌പ്ലേ ഓഫാക്കി.
കൂടാതെയുള്ളവര്‍. എല്ലാവരും വളരെ സന്തോഷത്തിലാണ്. കാരണം 16 വര്‍ഷത്തിന് ശേഷം വീട്ടില്‍ വരുന്ന ആഘോഷമാണ് എന്റെ വിവാഹം. എനിക്ക് വലിയ കമ്പനിക്കാരൊന്നും ഇല്ല. നാട്ടില്‍ വെറുതെ നടക്കുന്ന സന്ദീപാണ് എന്റെ അടുത്ത ഫ്രന്റ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആരുമായി ഒരു കാര്യവും ഞാന്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യാറുമില്ല. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോളാണ് തലവേദന അനുഭവപ്പെടുന്നത്. ഈ അടുത്ത കാലത്തായി എനിക്ക് ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് തലവേദന വരാറുണ്ട്. ഇനി പത്ത് പതിനഞ്ച് മിനുട്ട് വേദന തന്നെ. ഞാന്‍ നെറ്റിയില്‍ കൈവെച്ച് വേദന സഹിച്ചുപിടിച്ചു. ഫ്‌ളൈറ്റിലെ സീറ്റിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് കിടന്ന് വിശ്രമിച്ചു. എപ്പളേ ഒന്ന് മയങ്ങി. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ആരോ തട്ടിവിളിക്കുന്നത് കേട്ട് ഉണര്‍ന്ന എന്നെ എയര്‍ഹോസ്റ്റസ് തട്ടിവിളിച്ചു. സീറ്റ് ബെല്‍റ്റിടാന്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ വേഗം സീറ്റ് ബെല്‍റ്റിട്ടു. വിമാനം കേരളക്കരയില്‍ ലാന്റ് ചെയ്തു. എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ എന്നെ സ്വീകരിക്കാന്‍ പതിവുപോലെ സന്ദീപ് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന് എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്നു.
പെട്ടിയെല്ലാം വീടിന്റെയുള്ളിലേക്ക് കയറ്റിവെച്ചിരുന്നു. ടാക്‌സികാരന് പൈസകൊടുത്തപ്പോളേക്കും അച്ഛന്‍ അങ്ങോട്ട് വന്നു. അച്ഛന്‍: നീ വന്നോ.. യാത്ര എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു. അനുരാഗ്: സുഖായിരുന്നു. കത്തൊക്കെ കൊടുത്ത് തീര്‍ന്നോ.. അച്ഛന്‍: കുറച്ച് കൂടെയുണ്ട്.
ഫോണ്‍ കട്ടായി. ഞാന്‍ ഒരു ദീര്‍ഘശ്വാസംവിട്ടു. ഫോണ്‍ അവിടെ ടേബിളില്‍ വെച്ചു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വീണ്ടും എന്റെ ഫോണ്‍ ബെല്ലടിച്ചു. ചെന്നുനോക്കിയപ്പോള്‍ അതില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നു. വിജിത. അവള് എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കുന്നു. വീണ്ടും എന്റെ ഹൃദയം തായമ്പക കൊട്ടാന്‍ തുടങ്ങി. ഞാന്‍ ഫോണ്‍ അറ്റന്റ് ചെയ്തു ഭയത്തോടെ. ഞാന്‍: ഹലോ.. വിജിത: ഹലോ.. ഞാന്‍: ഹലോ.. ഞാ… എന്റെ പേര് അനുരാഗ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിജിത: എനിക്ക് അറിയാം ചേട്ടാ.. ചേട്ടന് നാട്ടിലെത്തിയോ.. ഭയത്തോടെ ഞാന്‍: എത്തി. വിജിത: എത്ര കാലം ലീവുണ്ട്. ഞാന്‍: മൂന്ന് മാസം വിജിത: കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഒരുമാസവും കുറച്ചേ നാട്ടിലുണ്ടാവൂ അല്ലേ.. ഞാന്‍: അതെ… ഞങ്ങള് രണ്ട് പേരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ കുറച്ച് നേരം നിന്നു. അവള്‍ക്കും എന്നോട് ഒന്നും ചോദിക്കാനില്ല. എനിക്കും ചോദിക്കാനില്ല. പക്ഷെ എന്റെ ശരീരത്തില്‍ ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ വിയര്‍ത്തു. അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള്‍ തന്നെ ആ മറ്റങ്ങള്‍ അയാളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. വിജിത: ചേട്ടന് ടൗണിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നുണ്ടോ.. ഞാന്‍: ങാ ഇറങ്ങണം. വിജിത: ഞാന്‍ ഇന്ന് പോവുന്നുണ്ട്. ഞാന്‍: ഹോ വിജിത: ചേട്ടന് വരികയാണെങ്കില്‍ ഒരുമിച്ച് കാണാം. പക്ഷെ അമ്മയോട് പറയണം. ഞാന്‍: ശരി പറയാം. വിജിത: ഞാന്‍ അമ്മക്ക് ഫോണ്‍ കൊടുക്കാം. അവള് അവളുടെ അമ്മക്ക് ഫോണ്‍കൊടുത്തു. വിജതയുടെ അമ്മ: മോനെ.. അനുരാഗെ ഞാന്‍: ങാ അമ്മേ.. ഞാന്‍ ടൗണിലേക്ക് വരുന്നുണ്ട്. അവളെ അമ്മ: ങാ. അവളെ വിട്ടയ്ക്കാം. നീ ഭക്ഷണം കഴിച്ചോ.. ഞാന്‍ : കഴിച്ചു. അച്ഛനില്ലേ അവിടെ അമ്മ: ചേട്ടന് ഇവിടെ അടുത്ത് ഒരാളെ കാണാന്‍ പോയിരിക്കുകയാ. ഞാന്‍ അവള്‍ക്ക് കൊടുക്കാം. വിജിത: ങാ ചേട്ടാ. അമ്മ സമ്മതിച്ചു. ഞാന്‍ വൈകിട്ട് മൂന്നരയാവുമ്പോള്‍ ഞാന്‍: ശരി. എന്നാല്‍ ഞാന്‍ അവിടേക്ക് എത്താം. വിജിത: ഓക്കെ ചേട്ടാ. ഞാന്‍: ഓക്കെ. ഞാന്‍ ഫോണ്‍ കട്ടുചെയ്തു. സന്ദീപിനെ വിളിച്ചു. അങ്ങനെ അവനെ കൂട്ടി അമ്മാവന്റെ കാറുമായി ഞാന്‍ ടൗണിലെ പാര്‍ക്കിലേക്ക് പോയി. അവിടെ കുറച്ച് നേരം നിന്നു. കുറച്ചകലേക്ക് നോക്കി സന്ദീപ്: നിന്റെ പെണ്ണ് അതാടാ വരുന്നു. അവന് പറഞ്ഞ ഭാഗത്തേക്ക് ഞാന്‍ നോക്കി. ആളെ കണ്ട് ഞാന്‍ ഞെട്ടി. വെളുപ്പ് എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ തൂവെള്ള വെളുപ്പ് അത്യാവശ്യം തടിയുണ്ട്. ചുവന്ന ചുരിദാറാണ് വേഷം. രണ്ടുഭാഗത്തേക്ക് മുടി വിടര്‍ത്തിയിട്ടിരിക്കുന്നു. ടൈറ്റ് ചുരിദാര്‍. കണ്ണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നു. ലിപ്‌സിറ്റിക്കല്ല, ചുവന്ന ചുണ്ടുകള്‍. ഇത്രയും സുന്ദരിയായ പെണ്ണിനെ ഞാന്‍ മുമ്പ് കണ്ടിട്ടില്ല. എനിക്ക് അവളുടെ സൗന്ദര്യം വര്‍ണ്ണിക്കുവാന്‍ ആവുന്നില്ല. അവളുടെ കൂടെ പതിനഞ്ച് വയസ് തോന്നിക്കുന്ന മറ്റൊരു പെണ്‍കുട്ടികൂടെയുണ്ട്. വിജിത കാരണം ഞാന്‍ അവളുള്ളത് കണ്ടതുപോലുമില്ല. എനിക്കഭിമുഖമായി വന്നുനിന്ന് അവള് എന്നോട് പുഞ്ചിരിച്ചു. ആ മുല്ലപ്പൂമൊട്ടുപോലെയുള്ള പല്ലുകള്‍ എന്നെ ആകര്‍ഷിപ്പിച്ചു. സന്ദീപ്: ഇത് ആരാ വിജിത: ഇത് എന്റെ മാമന്റെ മോളാ. സന്ദീപ്: ശരി ഞങ്ങള് മാറി തരാം നിങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചോ. എന്ന് പറഞ്ഞുപോവുന്ന സന്ദീപും അവളും മാമന്റെ മകളും.
എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാന്‍ നിന്നു. അവളുടെ ഉയരം എന്റെ അത്രത്തന്നെയുണ്ട്. സന്ദീപ് പറഞ്ഞത് ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു. എന്റെ നാട്ടില്‍ ഇത്രയും സുന്ദരിയായ പെണ്ണ് ഇല്ല. ഇവളെ ഞാന്‍ കെട്ടിയാല്‍ അലമ്പന്മാര്‍ വീട്ടുപരിസരത്ത് ചുറ്റിക്കറങ്ങും അത് തീര്‍ച്ച. വിജിത: എന്താ ആലോചിക്കുന്നത് അനുരാഗ്: ഏയ് ഒന്നും ഇല്ല. ഞാന്‍… വിജിത: ചേട്ടന് വിളിക്കാതിരുന്നപ്പോള്‍ തോന്നി എന്നെ ഇഷ്ടമല്ലാന്ന് അനുരാഗ്: അതല്ല വിജിതാ. ഞാന്‍ അങ്ങനെ ആരെയും വിളിച്ചിട്ടില്ല… വിജിത: ഉം അനുരാഗ്: നിന്റെ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോള്‍ ഇത്രയും സുന്ദരിയാണെന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല. വിജിത നാണിച്ചു ചിരിച്ചു തലതാഴ്ത്തി. അനുരാഗ്: ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ. നിന്നെപോലെയുള്ള ഒരു സുന്ദരി എന്നെപോലെയുള്ള ഒരു കറുപ്പനെ ഇഷ്ടപ്പെടോ. എത്രയോ വെളുത്ത ചെറുക്കന്മാര് ഉണ്ട്. നീ എന്നെ എന്ത് കണ്ടിട്ടാണ് ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്.. വിജിത: എന്റെ ഇഷ്ടം വീട്ടുകാരുടെ ഇഷ്ടമാണ്. ചേട്ടന് നല്ല തറവാട്ടില്‍ ജനിച്ച് വളര്‍ന്ന് യാതൊരു ദുശീലവും ഇല്ലാത്ത ആളാണ്. ചേട്ടന് വയസ് 32. എനിക്ക് 22ഉം. പക്ഷെ ചേട്ടന്റെ ജോലിയും തറവാടുമാണ് നമ്മളെ ഒന്നിപ്പിച്ചത്. ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക് ഇഷ്ടമായത് ചേട്ടന്റെ മനസാണ്. ഇതുകേട്ട് അനുരാഗിന് ആത്മവിശ്വാസം കൂടി. അവള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമായിരിക്കുന്നു. ഞാന്‍ ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യവാനായി തോന്നി. വിജിത: കറുപ്പും വെളുപ്പും ദൈവം തരുന്നതാണ്. ഇന്ന് സൗന്ദര്യമുള്ളവര്‍ നാളെ സൗന്ദര്യമില്ലാത്തവരാകും. എന്ന് ഞാന്‍ ചേട്ടനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. നാളെ എന്റെ സൗന്ദര്യം ഒന്ന് കുറഞ്ഞാല്‍ എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കരുത്. അനുരാഗ്: ഇല്ല മോളെ. ഞാന്‍ നിന്നെ എന്നും ഇഷ്ടപ്പെടും. അങ്ങനെ ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും പാര്‍ക്കില്‍ ഒരു ഭാഗത്ത് ചെന്നിരുന്നു. അവളെ തൊട്ടുരുമിയാണ് ഇരുന്നത്. അവളുടെ തുടയുടെയും ചന്തിയുടെയും സ്പര്‍ശനം എന്നെ വല്ലാതെ ഉണര്‍ത്തി. പലവരും ഞങ്ങളെ നോക്കി പോയി. കറുത്ത ഒരു ചെറുക്കന് വെളുത്ത് അപ്‌സരസായ ഒരു പെണ്ണ്. അത് പലരിലും അസൂയ പടര്‍ത്തി. ഞങ്ങള് പല കാര്യങ്ങളും സംസാരിച്ചു. അവളുടെ ക്ലാസിനെ കുറിച്ചും എന്റെ ജോലിയെകുറിച്ചും അതില്‍ വിഷയമായി. പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് വീണ്ടും തലവേദന അനുഭവപ്പെട്ടു. ഞാന്‍ അവളോട് തലവേദനയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു. അവള് പതിയ കൈ എന്റെ നെറ്റിയില്‍ വെച്ചു. ആ മിനുസമാര്‍ന്ന ചൂടേറിയ കൈ വിരലുകള്‍ എന്നെ വീണ്ടും വികാരത്തെ ഉയര്‍ത്തി. അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു ഞാന്‍ തടവി. അപ്പോളും തലവേദന എന്നെ അലട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നേരം അസ്തമിക്കാന്‍ പോവുകയായിരുന്നു. അവള് എന്നോട് യാത്ര പറഞ്ഞു വീട്ടിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു. ഞാനും സന്ദീപും തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്കും. സന്ദീപ്: ഉം നിനക്ക് എന്ത് പറ്റി.. മുഖം ഒരു വല്ലായ്ക. ഞാന്‍: തലവേദന തന്നെയെടാ.. സന്ദീപ്: അത് ഏതെങ്കിലും ഡോക്ടറെ കാണിക്കാന്‍ നോക്ക്. ഞാന്‍: ഡോക്ടറെ കാണിച്ചതാ. സ്‌കാന്‍ ചെയ്തു. മരുന്നും കഴിച്ചു മാറുന്നില്ല. സന്ദീപ്: നാട്ടില്‍ കാണിച്ചൂടായിരുന്നോ.. ഞാന്‍: അവിടെത്തെക്കാള്‍ വലിയ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ ഇവിടെയുണ്ടോ.. ഉണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ നല്ല കാശും വാങ്ങിക്കും. സന്ദീപ്: നിനക്ക് ആയൂര്‍വേദത്തില്‍ താല്‍പ്പര്യമുണ്ടോ.. ഞാന്‍: അങ്ങനെയൊന്നും ഇല്ല. സന്ദീപ്: എന്റെ അമ്മാവന്റെ മകള് ബാത്ത്‌റൂമില്‍ ഒന്ന് തെന്നിവീണു. എല്ലാ ഡോക്ടര്‍മാരെയും കാണിച്ചു. അവസാനം അവള് ഒരു വൈദ്യരെ കാണിച്ചു. അയാള് പറഞ്ഞ മരുന്ന് കുടിച്ച്. ഉടനെ മാറി. ഞാന്‍: അത് വീണതല്ലേ. ഇത് വേദനയല്ലേ.. സന്ദീപ്: വീണതായാലും വേദനയായാലും ഇയാള്‍ നല്ല വൈദ്യരാ. ഞാന്‍: എന്നാല്‍ ഒന്ന് പോയി നോക്കിയാലോ.. സന്ദീപ്: അവിടെയാണ് കുഴപ്പം. അയാള് പൈസയ്ക്ക് വേണ്ടി ചെയ്യുന്നതല്ല. ഏതോ കോളേജില്‍ നിന്ന് റിട്ടയര്‍ ആയതാ. പരിചയക്കാര്‍ക്ക് മാത്രേ
പരിശോധിക്കൂ. ഞാന്‍: അത്ര വലിയ ആളാണോ.. സന്ദീപ്: ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. അമ്മാവനോട് വിളിച്ച് ചോദിക്കാം. പരിചയം ഉള്ളതുകൊണ്ട് സമ്മതിക്കും. ഞാന്‍: ഉം ചോദിക്ക്. ആരോട് ചോദിച്ചാലും ഈ വേദന മാറി കിട്ടിയാല്‍ മതി.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഫോണ്‍ റിംഗ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ടാണ് ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നത്. ഫോണ്‍ എടുത്ത് നോക്കിയപ്പോള്‍ സന്ദീപ്. ഞാന്‍: ഹലോ.. സന്ദീപ്: ടാ വൈദ്യരെ കാണാന്‍ പോവണ്ടേ.. ചെല്ലാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഞാന്‍: നമ്മുക്ക് അലോപതിയെ കാണിക്കാം. സന്ദീപ്: ടാ മോനെ, അയാള് എങ്ങോട്ടോ പോവാന്‍ നില്‍ക്കയായിരുന്നു. നീ വരുന്നുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ സമ്മതിച്ചില്ല. പിന്നെ അമ്മാവന്‍ കുറെ പറഞ്ഞപ്പോളാ സമ്മതിച്ചത്. നമ്മളെ കാത്ത് അയാള് നില്‍ക്കും. നീ ഒരു തവണ വാ. ഞാന്‍: ശരി ഞാന്‍ വരാം. അങ്ങനെ വേഗം എഴുന്നേറ്റ് പല്ലുതേപ്പും ചായകുടിയും കുളിയും കഴിഞ്ഞ് വന്നപ്പോളേക്കും ഫോണില്‍ വിജിതയുടെ നാല് മിസ്‌കോള്‍ കണ്ടു. തിരിച്ചുവിളിച്ചു ഞാന്‍ കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു. പിന്നെ വിളിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു ഫോണ്‍ കട്ടുചെയ്തു. സന്ദീപിനെയും കൂട്ടി കാറുമായി പോയി. നാട്ടില്‍ നിന്ന് ഏതാണ്ട് ഇരുപത് കിലോമീറ്ററോളം പോവണം ഈ പറഞ്ഞസ്ഥലത്തേക്ക്. ടൗണില്‍ നിന്ന് മാറിയതിനാല്‍ ഒഴിഞ്ഞ ഗ്രാമങ്ങളായിരുന്നു. വഴി ചോദിച്ച് പോയി. പത്ത് കിലോമീറ്റര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങള്‍ കണ്ടുതുടങ്ങി. പലരും പറഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ പോയി. ഒടുവില്‍ ഒരു ചായക്കടയുടെ മുമ്പിലെത്തി അവിടെ കൂടിയിരിക്കുന്ന നാലഞ്ച് പേരോട് വഴി ചോദിച്ചു. അവര് പറഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ നാലഞ്ച് കിലോമീറ്റര്‍ പോയി. ടാര്‍ ചെയ്ത റോഡല്ല. നാട്ടുവഴികള്‍ തന്നെ. എന്നാലും കുണ്ടും കുഴിയും ഇല്ല. ചുറ്റും പറമ്പ് തന്നെ. റോഡ് നീളത്തില്‍ പോവുന്നു. കുറച്ച് ചെന്നപ്പോള്‍ അവിടെ റോഡ് അവസാനിച്ചു. മറ്റൊരു കാര്‍ അവിടെ പാര്‍ക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങളുടെ കാര്‍ ആ കാറിനരികെ കൊണ്ടുപോയി നിര്‍ത്തി. ഞങ്ങള് അതില്‍ നിന്നിറങ്ങി. അപ്പോള്‍ കുറച്ചകലെയുള്ള ഇടവഴിയിലൂടെ് രണ്ട് മൂന്ന് സ്ത്രീകള്‍ നടന്നുവരുന്നു. അവരെ നോക്കി സന്ദീപ്: നാരായണന് നമ്പ്യാരെ വീട് എവിടെയാ..? സ്ത്രീകള്‍: ഇതിലെ നേരെ ചെന്നോളൂ. അതും പറഞ്ഞ് അവര് ഞങ്ങള് പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി അതില്‍ കയറി യാത്ര തിരിച്ചു. ഞങ്ങള് അവര് കാട്ടിതന്ന ഇടവഴിയിലൂടെ നടന്നു. ചുറ്റും കാട് തന്നെ. നല്ല തണുപ്പുണ്ട്. നാടിന്റെ അടുത്ത് 20 കിലോമീറ്ററില്‍ ഈ നാട് നിന്നിട്ടും ആദ്യമായിട്ടാണ് ഞാന്‍ ഇതിലെ വരുന്നത്. സന്ദീപ്: വല്ല പാമ്പുംമറ്റും ഉണ്ടാവോ ഇവിടെ.. ഞാന്‍: രാജവെമ്പാല വരെ ഉണ്ടാവും. പകല് തന്നെ ഇരുട്ട്. അപ്പോള്‍ രാത്രിയോ ചുറ്റും മുളകൂട്ടങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. നേരെ ഞങ്ങള് നടന്നു. നാന്നൂറ് മീറ്റര്‍ നടന്നിട്ടുണ്ടാവും. അതാ കാണുന്നു ഒരു രണ്ടുനില പഴയവീട്. പുറംഭാഗം തേച്ചിട്ടില്ല. പുറത്തേക്ക് നീട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന കോലായി. അവിടെ ചെന്ന് അവിടെ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന കുടമണി സന്ദീപ് മുഴക്കി. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഉള്ളില്‍ നിന്ന് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീ വന്നു. അവര് അവിടുത്തെ ജോലിക്കാരിയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. സന്ദീപ്: നാരായണന് നമ്പ്യാര് സ്ത്രീ: ഞാന്‍ വിളിക്കാം. ഇരുന്നോളൂ. (അകത്തേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട്) തിരുമേനീ.. രണ്ട് പേര് കാണാന്‍ വന്നിരിക്കുന്നു. ഞാനും സന്ദീപും ആ വലിയ വീടിന്റെ വലിയ ചാരുപടിയില്‍ ഇരുന്നു. അവിടെ സമീപത്ത് ഒരു ചാരുകസേരയുണ്ട്. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടുംവന്നുകൊണ്ട് സ്ത്രീ: തിരുമേനി കുളിക്കയാണ്. കുറച്ച് കഴിയും. സന്ദീപ്: പെട്ടെന്ന് വരില്ലേ സ്ത്രീ: തിരുമേനി പച്ചിലമരുന്നുകള്‍ ദേഹത്ത് തേച്ച് പിടിപ്പിച്ചാണ് കുളിക്കാറ്. സന്ദീപ്: കുറെ സമയം ആവോ..
സ്ത്രീ: ങാ. ഞാന്‍ അരമണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ പോവും. അപ്പോളേക്കും വരും. അതും പറഞ്ഞ് അവര് പോയി. ഞാന്‍ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി. ചുറ്റും കാടുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു. സന്ദീപും എന്റെ കൂടെ പിന്നാലെ നടന്നു. കുറച്ചകലെ ഒരു കുളക്കടവ് കണ്ടു. ചുറ്റും പറമ്പ്. മതിലിന്റെ ആവശ്യം ഈ വീടിനില്ല. കാരണം. മുളകളും വലിയ വൃക്ഷങ്ങളും വീടിനെ മറച്ചിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങള് കുളക്കരയില്‍ പോയിരുന്നു. വീടിന്റെയും കുളത്തിന്റെയും കുറച്ച് ഫോട്ടോയെടുത്ത് വിജിതയ്ക്ക് അയച്ചുകൊടുത്തു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അങ്ങോട്ട് വന്നുകൊണ്ട് സ്ത്രീ: നിങ്ങളെ തിരുമേനി വിളിക്കുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങള് വേഗം വീടിന്റെ മുന്‍വശത്തേക്ക് പോയി. അതാ അവിടെ ആ ചാരുകസേരയില്‍ ഒരു മുണ്ടുടുത്ത് ഷര്‍ട്ടിടാതെ മെലിഞ്ഞ് വെളുത്ത് ശരീരത്തോടെ തലനരച്ച ഏതാണ്ട് 65 വയസോളം വരുന്ന ഒരാള്‍ ഇരിക്കുന്നു. നാരായണന്: വരൂ. നിങ്ങള്‍ വരാന്‍ വൈകിയപ്പോള്‍ ഇനി വരുന്നുണ്ടാവില്ലാന്ന് കരുതി. കയറി ഇരിക്കൂ.. സന്ദീപും ഞാനും അയാളോട് ചിരിച്ചു അയാള്‍ക്കഭിമുഖമായി ചാരുപടിയില്‍ ഇരുന്നു. നാരായണന്: ഞാന്‍ പരിശോധന ആര്‍ക്കും ചെയ്തുകൊടുക്കാറില്ല. പരിചയക്കാര്‍ നിര്‍ബന്ധിച്ചാല്‍ മാത്രം. അതും ആവുന്നത്ര ഒഴിഞ്ഞ് പറയും. ഇപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ വരുന്നതിന് മുമ്പ് രണ്ട് സ്ത്രീകള്‍ വന്നിരുന്നു ഇവിടെ. അനുരാഗ്: അതെ ഞങ്ങള് കണ്ടു. നാരായണന്: ആ.. അവര് എന്‍ജിനീയറിംഗ് കോളേജിലെ ടീച്ചേഴ്‌സാ. ഒരു പുസ്തകത്തിന് അവതാരിക എഴുതാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഇന്നാ തരപ്പെട്ടത്. അത് വാങ്ങാന്‍ വന്നതാ. ഇവിടെ ആരു വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും എന്നെ വിളിച്ചിട്ടേ വരൂ. സ്ത്രീ: എന്നാ ഞാന്‍ പോട്ടെ തിരുമേനി. ഞാന്‍ വരില്ല. നാരായണന്: ശരി. ആ സ്ത്രീ അവിടെ നിന്ന് പോയി. നാരായണന്: ഇവിടെ ജോലിക്ക് വരുന്നതാ അവര്. വീടും പറമ്പും അടിച്ചുവാരി വൃത്തിയാക്കാന്‍. ഇന് അടുത്ത രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ട് നോക്കിയാല്‍ മതി. സന്ദീപ്: തിരുമേനി തനിച്ചാണോ ഇവിടെ.. നാരായണന്: അതെ.. സന്ദീപ്: പകല് തന്നെ പേടിയാവുന്നു ഇവിടെ നില്‍ക്കാന്‍ അപ്പോള്‍ രാത്രിയില്‍. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നാരായണന്: ഉം.. ഞാന്‍ കുറെ കാലം നോര്‍ത്ത് ഇന്ത്യയിലായിരുന്നു. അവിടെ ഒരു ആയൂര്‍വേദ ഹോസ്പിറ്റലില്‍. പിന്നെ വാസ്തുശാസ്ത്രം, ജ്യോതിഷം എല്ലാം പഠിച്ചു. ബന്ധുക്കാരെല്ലാം വിദേശത്താ. മാസം പത്താവുമ്പോളേക്കും മണിയോഡറായി പണം ഇവിടെയെത്തും. അനുരാഗ്: തിരുമേനിയുടെ വിവാഹം. നാരായണന്: തരപ്പെട്ടില്ല… വയസ് അറുപത്തിയഞ്ചായി. ഞാന്‍ കണ്ട സ്ത്രീകളൊന്നും എനിക്ക് ബോധ്യച്ചില്ല. ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച ഗുണങ്ങളൊന്നും അവര്‍ക്കില്ലായിരുന്നു. ഞാനും സന്ദീപും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. നാരായണന്: ആരാ ഇതില്‍ രോഗി.. ഞാന്‍: ഞാനാ നാരായണന്: ഇങ്ങുവരൂ.. ഞാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. നാരായണന്: താഴെ ചമ്രംപടിഞ്ഞിരിക്കൂ. ഞാന്‍ അതുപോലെയിരുന്നു. എന്റെ രണ്ട് കണ്ണിന്റെയും പോളകള്‍ കൈവിരല്‍വെച്ച് താഴ്ത്തി. അയാളുടെ കൈകള്‍ക്ക് നല്ല മിനുസവും ചൂടും ബലവും അനുഭവപ്പെട്ടു. അയാള് എന്റെ രണ്ടു കണ്ണുകളിലേക്ക് മാറി മാറി നോക്കി. നെറ്റിയില്‍ രണ്ടുഭാഗത്തും കൈവെച്ചു. നാരായണന്: ഉം ദാ വരുന്നു. എന്നു പറഞ്ഞു. അകത്തേക്ക് പോവുന്നു. ഞാന്‍ അവിടെ താഴെയിരുന്നു. ചുമരിലേക്ക് നോക്കി. നോര്‍ത്ത് ഇന്ത്യയിലെ വിവിധങ്ങളായ ഫോട്ടോകള്‍. പക്ഷെ ആ ഫോട്ടോയെല്ലാം വളരെ വ്യത്യസ്തവും ആകര്‍ഷവുമുള്ളതായി ഞാന്‍ കണ്ടു.
ഞാന്‍: ടാ സന്ദീപെ, നോക്കിയെടാ ഫോട്ടോ. എല്ലാം സൂപ്പര്‍. സന്ദീപ്: അതെ. ഞാനും അത് തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു. ആരാണാവോ ഇതൊക്കെ എടുത്തത്. കയ്യില്‍ ഒരു കുപ്പിയും ചെറിയൊരു കടലാസു പാക്കറ്റുമായി വന്നുകൊണ്ട് നാരായണന്: രണ്ടുപേരും എന്താ മുകളിലോട്ട് നോക്കുന്നത്. സന്ദീപ്: ഈ ഫോട്ടോക്കെ ആരാണ് എടുത്തതെന്ന് ചോദിക്കായായിരുന്നു. നാരായണന്: അതൊക്കെ ഞാന്‍ എടുത്തതാണ്. ഞാന്‍: ഹോ. എന്ത് മനോഹരമാണ് ഈ ഫോട്ടെയെല്ലാം. ഒന്നിനൊന്ന് ഭംഗിയുണ്ട്. നാരായണന്: ഒരു വസ്തുവിന്റെ സൗന്ദര്യം അത് വേണ്ട രീതിയില്‍ ഉള്‍ക്കൊണ്ട് എടുക്കാന്‍ സാധിക്കണം. അതാണ് ഫോട്ടോഗ്രാഫി. ഇപ്പോള്‍ത്തെ ചെറുക്കന്മാര് നാലഞ്ച് ആളെ ബോഡ് പിടിക്കാനും ലൈറ്റ് പിടിക്കാനും നിര്‍ത്തി പിടിച്ച ഫോട്ടോ ഫോട്ടോഷെപ്പിലിട്ട് വേണ്ടതെല്ലാം കൂട്ടി തന്റെ മിടുക്കാണെന്ന് കാട്ടി നല്ലൊരു തുക ഇവരില്‍ നിന്ന് തട്ടിയെടുക്കയാണ്. എന്റെ കയ്യില്‍ കാനോന്റെ നല്ലൊരു കാമറയുണ്ട്. കൂടാതെ ലാപ്‌ടോപ്പും. ഫോട്ടോഷോപ്പ് ഉണ്ടെങ്കിലും ഞാനത് ഫോട്ടോ കട്ട് ചെയ്യാനേ ഉപയോഗിക്കാറുള്ളൂ. അല്ലാതെ ഫോട്ടോയുടെ ഭംഗികൂട്ടാന്‍ ഉപയോഗിക്കില്ല. ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കുമ്പോള്‍ എനിക്കറിയാം അതിന്റെ ഭംഗിയും സ്ഥാനവും. ഇതുകേട്ട് സന്ദീപും ഞാനും നാരായണനെ നോക്കി നിന്നു. നാരായണന്: എഴുന്നേല്‍ക്കുക. ഞാന്‍ അയാള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. കയ്യിലെ കുപ്പിമരുന്ന് തന്നുകൊണ്ട്. നാരായണന്: ഇത് രാവിലെയും രാത്രിയും നെറ്റിതടത്തില്‍ പുരട്ടണം. ദിവസത്തില്‍ മൂന്ന് നേരം ഈ പൊടി ചുടുവെള്ളത്തില്‍ കലര്‍ത്തി കുടിക്കണം. ഞാന്‍: ശരി. സന്ദീപ്: ഇവന്റെ കല്ല്യാണം ഉറപ്പിച്ചിരിക്കുകയാ.. നാരായണന്: ഹോ. അപ്പോള്‍ കല്ല്യാണ ചെക്കനാണല്ലേ.. തലവേദനയൊക്കെ വേഗം മാറും. എന്നിട്ട് സുഖമായി ദാമ്പത്യജീവിതം ആസ്വദിക്കണം. ഞാന്‍: ഉം. ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലെങ്കില്‍ എന്റെ ജാതകകുറിപ്പ് ഒന്ന് നോക്കോ. നാരായണന്: എനിക്ക് അറിയാമെങ്കിലും ഞാനിതൊന്നും ആര്‍ക്കും നോക്കികൊടുക്കാറില്ല. ശരി കാണട്ടെ. ഞാന്‍ എന്റെ ഫോണിലെ ഗാലറിയില്‍ നിന്ന് എന്റെയും വിജിതയുടെയും ജാതക കുറിപ്പ് അയാള്‍ക്ക് കാണിച്ചുകൊടുത്ത്. അത് നോക്കികൊണ്ട് നാരായണന്: 10ല്‍ 8 പൊരുത്തമുണ്ട്. എന്നാണ് വിവാഹം ഞാന്‍: അടുത്തമാസം 18ന് നാരായണന് അപ്പോള്‍ ഇനി 36 ദിവസം ഉണ്ടല്ലേ അതേ.. ഞാന്‍: അതെ. ഇതിന് എത്രയാണ് രൂപ. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നാരായണന്: ഞാന്‍ പറഞ്ഞല്ലോ. എനിക്ക് ഇത് തൊഴിലല്ല. അറിവാണ്. പിന്നെ ഇതില്‍ നിന്ന് വരുമാനം കിട്ടിവേണ്ട എനിക്ക് ജിവിക്കാന്‍. ഞാന്‍: എന്നാലും എന്തെങ്കിലും നാരായണന്: ഒന്നുംവേണ്ട. ആദ്യം ഞാന്‍ പറഞ്ഞപോലെ ചെയ്യൂ. ഭേദമായാല്‍ അറിയിക്കണം. എനിക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം. അതാണ് എന്റെ ദക്ഷിണ. വേറെയൊന്നും എനിക്ക് വേണ്ട. ഞാന്‍: ശരി തിരുമേനി. നമ്പര്‍ തരോ.. നാരായണന്: അധികം ആര്‍ക്കും ഞാന്‍ നമ്പര്‍ കൊടുക്കാറില്ല. എന്നാലും നിങ്ങള്‍ക്ക് തരാം. എന്നു പറഞ്ഞു ഫോണില്‍ ഡയല്‍ ചെയ്യുതു എനിക്ക് ആ ഫോണ്‍ തിരുമേനി തന്നു. ഞാന്‍: ന്നാ ശരി തിരുമേനി. നാരായണന്: ഞാന്‍ നമ്പ്യാരാണ്. പക്ഷെ, എന്നെ അടുപ്പമുള്ളവര്‍ തിരുമേനി എന്ന് വിളിക്കും. നിങ്ങള്‍ക്കും അങ്ങനെ വിളിക്കാം. ഞാനും സന്ദീപും അത് കേട്ട് തലയാട്ടി മൂളി അവിടെ നിന്ന് യാത്ര തിരിച്ചു. യാത്രയ്ക്കിടെ ഞങ്ങളുടെ ചര്‍ച്ചാവിഷയം നാരായണന് തിരുമേനിയായിരുന്നു. അയാള് ശരിക്കും ഒരു അത്ഭുതവസ്തുവായി ഞങ്ങള്‍ക്ക് തോന്നി. വീട്ടിലെത്തി വിജിതയെ ഞാന്‍ വിളിച്ചു. ഞാന്‍ അയച്ചുകൊടുത്ത സ്ഥലം അവള്‍ക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു. അവിടെ ഒരിക്കല്‍ പോവണം, കാണണമെന്ന് അവള്‍ക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. അയാള് പറഞ്ഞപോലെ ഞാന്‍ മരുന്ന് പുരട്ടുകയും
പൊടികലര്‍ത്തികുടിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു. എന്റെ തലവേദന മാറി. ഒരു ഉന്മേഷം വന്നപോലെ എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു. പഴയപോലെ വിജിതയെ വിളിക്കാനോ സംസാരിക്കാനോ എനിക്ക് മടിയില്ല. കാരണം മനസുകൊണ്ട് അവള് എന്റേതായി. ടൗണിന്റെ പലഭാഗത്തുനിന്നും ഞങ്ങള് ഒരുമിച്ചു. പുറത്ത് കറങ്ങാന്‍ പോവാന്‍ അവള് എന്നോ പറഞ്ഞു. കാരണം. വിവാഹം കഴിഞ്ഞാല്‍ അധികം ലീവില്ല. കല്യാണത്തിന് ഇനി ഒരുമാസത്തിന് ചുവടെയുള്ളൂ. ഇതിനിടയിലാണ് സേവ് ദ ഡേറ്റ് ഫോട്ടോ എടുക്കാന്‍ അവള് എന്നെ വിളിച്ചത്. എന്നാണ് പോവുകയെന്ന് ചോദിച്ചു. അപ്പോളാണ് നാരായണന് തിരുമേനിയുടെ വീട്ടിലെ ചുമരിലെ ഫോട്ടോ എനിക്ക് ഓര്‍മ്മ വന്നത്. അദ്ദേഹം ഈ ഫോട്ടോ എടുത്താല്‍ നന്നായിരിക്കും പക്ഷെ എങ്ങനെ ചോദിക്കും. ഞാന്‍ ആ കാര്യം അവളോടും പറഞ്ഞു. അവള്‍ക്ക് അവിടെ പോവണമെന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നോട് അദ്ദേഹത്തെ വിളിക്കാന്‍ അവള് നിര്‍ബന്ധിച്ചു. അവളുടെ പ്രോത്സാഹനവുംകൂടെ ആയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചു. ഞാന്‍: ഹലോ തിരുമേനി നാരായണന്: അതെ, ആരാണ്.? ഞാന്‍: ഞാന്‍ അനുരാഗാണ്. രണ്ടാഴ്ചമുമ്പ് അവിടെ വന്നില്ലേ നാരായണന്: ഹോ. പറയൂ മോനെ.. എന്തായി അസുഖം.. ഭയത്തോടെ ഓര്‍ത്തെടുത്തുകൊണ്ട് ഞാന്‍: അയ്യോ തിരുമേനി ക്ഷമിക്കണം തലവേദന മാറി. ഞാന്‍ വിളിക്കാന്‍ അല്‍പം താമസിച്ചു. നാരായണന്: അത് സാരമില്ല മോനെ. അസുഖം മാറിയല്ലോ അത് മതി. പിന്നെ എനിക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം. ഞാന്‍: അത് അന്നു തന്നെ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. നാരായണന്: എനിക്ക് അതേ വേണ്ടൂ. വിവാഹം എവിടം വരെ എത്തി. ഞാന്‍: അത് പറയാനാ ഞാന്‍ വിളിച്ചത്. തിരുമേനി വരണം. നാരായണന്: ക്ഷമിക്കണം മോനെ. ഞാന്‍ ഇങ്ങനെയുള്ള പരിപാടിക്കൊന്നും പോവാറില്ല. ഞാന്‍: ശരി എന്നാല്‍ ഞാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നില്ല. മറ്റൊരു കാര്യം ഉണ്ട്. അത്… പിന്നെ… നാരായണന്: ങാ പറയൂ.. എന്താണ് ഞാന്‍: ഈ സേവ് ദ ഡേറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞ് ഒരു ഫോട്ടോ ഷൂട്ട് ഉണ്ട്. നാരായണന്: അതായത് വിവാഹ തീയതി എല്ലാവര്‍ക്കും മെസേജ് ചെയ്യാന്‍ വേണ്ടി എടുക്കുന്നത് അല്ലേ.. ഞാന്‍: അതെ. അത് തിരുമേനി ചെയ്തുതരോ.. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നാരായണന്: കൊള്ളാം.. ആദ്യം വൈദ്യരാക്കി, പിന്നെ ജ്യോത്സ്യരാക്കി. ഇപ്പോള്‍ ഇതാ ഫോട്ടോഗ്രാഫറുമാക്കി. ഞാന്‍: തെറ്റാണെങ്കില്‍ ക്ഷമിക്കണം. ഞാന്‍ നല്ല ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോള്‍.. നാരായണന്: എനിക്കറിയാം മോനെ.. എന്റെ ഫോട്ടോഗ്രാഫി കണ്ട് എല്ലാവരും എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാന്‍ ആര്‍ക്കും ചെയ്തുകൊടുത്തിട്ടില്ല. മോന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോള്‍ ചെയ്യാതിരിക്കാന്‍ ആവുന്നും ഇല്ല. കാരണം ഞാന്‍ കണ്ട ചെറുപ്പക്കാരില്‍ നിന്ന് നീ വ്യത്യസ്തനാണ്. വരൂ ഞാന്‍ ചെയ്തു തരാം. ഞാന്‍: താങ്ക്‌സ് തിരുമേനി… നാരായണന്: പിന്നെ ഒരു കാര്യം കേരള വേഷമേ നിങ്ങള്‍ ധരിക്കാവൂ. അല്ലാതെ മോഡേണ്‍ ആയി വന്നാല്‍ ഞാന്‍ ഫോട്ടോ എടുക്കില്ല. ഞാന്‍: അയ്യോ തിരുമേനി അവള് ചുരിദാറെ ധരിക്കൂ. നാരായണന്: ആയിക്കോട്ടെ. പക്ഷെ, സെറ്റ് സാരിയും കേരള സ്‌കേട്ടും ടോപ്പും ധരിക്കണം. അതാണ് മലയാളി പെണ്‍കുട്ടികളുടെ സൗന്ദര്യം. ഞാന്‍: ശരി ഞാന്‍ പറയാം. എന്നാ വരേണ്ടത്. നാരായണന്: മറ്റെന്നാള്‍ വന്നോളൂ. ഞാന്‍: ശരി
നാരായണന്: പിന്നെ വരുമ്പോള്‍ രാവിലെ വരണം. ഭക്ഷണം ഇവിടെയുണ്ടാവും. ഞാന്‍: നന്ദി തിരുമേനി.. നാരായണന്: ശരി മോനെ.. ഞാന്‍ ഈ കാര്യം വിജിതയോട് പറഞ്ഞു. അവള്‍ക്ക് സന്തോഷമായി. പക്ഷെ അവള്‍ക്ക് സാരിയുടുക്കാന്‍ അറിയില്ല. പക്ഷെ അവളുടെ അമ്മയോട് ഉടുപ്പിക്കാമെന്ന് അവള് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അവളുടെ അമ്മയുടുത്തുകൊടുത്ത സെറ്റ് സാരിയും ചുരിദാറും സ്‌കേട്ടും ടോപ്പും എടുത്ത് ഫോട്ടോ ഷൂട്ടിന് വിജിത വീട്ടില്‍ നിന്ന് യാത്ര തിരിച്ചു. കൂടെ പാന്റും ഷര്‍ട്ടും മുണ്ടും എടുത്ത് അനുരാഗും. അവര് രാവിലെ ഒമ്പതുമണിക്ക് തന്നെ നാരായണനെ കാണാന്‍ പുറപ്പെട്ടു. വല്ലാതെ ബ്ലോക്കില്ലാത്തതുകൊണ്ട് 10ന് മുമ്പ് തന്നെ അവര് അവിടെയെത്തി. കാറില്‍ നിന്ന് സെറ്റ് സാരി ധരിച്ച് വിജിതയും മുണ്ടും ഷര്‍ട്ടുമിട്ട് അനുരാഗും ഇറങ്ങി നടന്നു. അവര് ആ ഇടവഴിയിലൂടെ മുന്നോട്ട് നടന്നു. വിജിതയുടെ ശരീരവും അവളുടെ സ്‌പ്രേയുടെ മനവും അനുരാഗിനെ അനുരാഗം ഉണ്ടാക്കി. അവന് അവളെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു നിര്‍ത്തി ചുണ്ടില്‍ചുംബിച്ചു. വിജിത: വിടൂ എട്ടാ. ആരെങ്കിലും കാണും അനുരാഗ്: ആര് കാണാന്‍ ഇവിടെ ആരുമില്ല.. വിജിത: എന്നാലും ആരെങ്കിലും വരും. എന്നുപറഞ്ഞുപോവുന്ന അവളുടെ പിന്‍ഭാഗം ഇളകുന്നത് അനുരാഗ് കണ്ടു. പിന്നാലെ ചെന്ന് തന്റെ അരക്കെട്ട് വിജതയുടെ ചന്തിയില്‍ അമര്‍ത്തി പിന്നാലെ നിന്ന് അവളുടെ രണ്ടുമുലയിലും പിടിയ്ക്കുന്ന അനുരാഗ്. അവനെ തട്ടിമാറ്റികൊണ്ട് വിജിത: എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത്. ആരെങ്കിലും കാണും. വിടൂ.. അനുരാഗ്: കണ്ടിട്ട് സഹിക്കാന്‍ പറ്റണില്ലെടീ.. വിജിത: ഞാന്‍ ചേട്ടനുള്ളതെല്ലേ.. പിന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ. അനുരാഗ്: അത് ശരിയാണ്. പക്ഷെ, നിന്റെ മുലയും ചന്തിയും എന്റെ നിയന്ത്രണം തെറ്റിക്കണ്. നാണത്തോടെ വിജിത: ശ്ശേ അനുരാഗ്: നമ്മുടെ ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നത് ഒരു കിളവനായത് നന്നായി. അല്ലെങ്കില്‍ കണ്‍ട്രോള്‍ പോവുമായിരുന്നു. എന്നെക്കാള്‍ ഒന്നോ, രണ്ടോ ഇഞ്ച് നീളകുറവുള്ള വിജതയുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവളുടെ ദേഹത്ത് എന്റെ അരക്കെട്ട് മുട്ടിച്ച് ഞാന്‍ ആ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. ഇടയ്ക്ക് അവളുടെ കവിളില്‍ ചുംബിക്കാനും ഞാന്‍ മറന്നില്ല. വീട്ടിലെത്താറായപ്പോളേക്കും ഞാന്‍ അവളില്‍ നിന്ന് അകന്നു. ആ മണിയടിച്ചു. ഉടനെ ആ സ്ത്രീ കടന്നുവന്നു. സ്ത്രീ: കയറി ഇരിക്കു മക്കളെ. തിരുമേനിയെ ഞാന്‍ വിളിക്കാം. ഞാനും വിജിതയും ആ ചാരുപടിയില്‍ കയറിയിരുന്നു. ഞങ്ങള് കുറച്ച് അകലം പാലിച്ചിരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അങ്ങോട്ടേക്ക് നാരായണന് വന്നു. ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും അയാളെ കണ്ട് ചിരിച്ചു എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. എന്നെയും വിജിതയെയും നാരായണന് തിരുമേനി മാറി മാറി നോക്കി. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്നോടായി നാരായണന്: അനുരാഗ് നീ വളരെ ഭാഗ്യവാനാണ്. നിന്റെ ഭാര്യ എത്ര സുന്ദരിയാണ്. ഇതുകേട്ട് ഞാന്‍ സന്തോഷത്തോടെ ചിരിച്ച് വിജിതയെ നോക്കി. നാരായണന്: സ്ത്രീ എന്നാല്‍ രത്‌നം എന്നാണ്. രത്‌നങ്ങളില്‍ രത്‌നമാണ് തന്റെ ഭാര്യയാവാന്‍ പോവുന്ന ഇവള്‍. ദൈവം കരുതിവെച്ച സ്ത്രീ ഇതാണ്. നിങ്ങളെ ദാമ്പത്യം വളരെ മികച്ചതായിരിക്കും. വിജിത: നന്ദി തിരുമേനി. നാരായണന്: മോളെ പേര് എന്താ.. വിജിത: വിജിത നാരായണന്: പ്രായം
വിജിത: ഇരുപത്തിരണ്ട് നാരായണന്: മോള്‍ക്ക് മുടിയും നിറവും അഴകും ശരീര അഴകും എല്ലാം ഉണ്ട്. അത് കളയരുത്. ഒരു സൗന്ദര്യവസ്തുവും ഉപയോഗിക്കാതെ തന്നെ മോള് സുന്ദരികളില്‍ സുന്ദരിയാണ്. യൗവനം നിലനിര്‍ത്താന്‍ എന്റേതില്‍ മരുന്നുണ്ട്. ഞാന്‍ തരാം. നന്ദിയര്‍ത്ഥത്തില്‍ നാരായണനെ നോക്കി ചിരിച്ചു തലയാട്ടുന്ന വിജിത. അനുരാഗിനെ നോക്കി നാരായണന്: അനുരാഗ് നിനക്ക് ഇനിയും സമയമുണ്ട്. നിറംകൂട്ടാന്‍ ഉള്ള മരുന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞുതരാം. ആറ് മാസത്തിനകം നീ നിറം വെയ്ക്കും. അനുരാഗ്: ശരിയാണോ തിരുമേനി. നാരായണന്: അതെ. എന്നെ നിനക്ക് വിശ്വാമില്ലേ. അനുരാഗ്: ഉണ്ട്. നാരായണന്: അപ്പോള്‍ മരുന്നിലും വിശ്വസിക്കാം. വിവാഹത്തിന് മുമ്പെ താന്‍ കാമുകന്റെ കടമ ചെയ്യുന്നുണ്ടല്ലേ.. മനസിലാവാതെ അനുരാഗ് വിജതയെ മാറി മാറി നോക്കി നാരായണനെ നോക്കി. നാരായണന്: ഭാര്യയാവാന്‍ പോവുന്നവളെ അവളുടെ സമ്മതം ഇല്ലതെ സ്പര്‍ശിക്കാനും തലോടാനും തുടങ്ങിയോ എന്നാ ഞാന്‍ ചോദിച്ചത്. ഇതുകേട്ട് നാണിച്ച് തലതാഴ്ത്തുന്ന വിജിതയും അനുരാഗും. നാരായണന്: ഞാനിതെങ്ങനെ മനസിലാക്കിയെന്നാവും. ദാ വിജിതയുടെ മാറിടത്തിലെ സാരി ചുളിഞ്ഞത് കണ്ടില്ല. ഇതുകേട്ട് ചമ്മലോടെ നേരത്തെ മാറ് തന്റെ മാറിടം അനുരാഗ് പിടിച്ചപ്പോള്‍ വന്ന സാരിയുടെ ചുളിവ് അതിവേഗം ശരിയാക്കുന്ന വിജിത. അകത്തേക്ക് നോക്കി നാരായണന്: എന്റെ ആ കാമറ ഇങ്ങുകൊണ്ടുവരൂ.. വിജിതയെ നോക്കി നാരായണന്: മോളെ വിജിതേ.. ഈ സമയത്തുള്ള അനുരാഗിന്റെ ആഗ്രഹങ്ങള്‍ നടത്തിക്കൊടുക്കണം. കാരണം, അവന് ലീവില്ല. പിന്നെ വിവാഹത്തിന് കഷ്ടിച്ച് മൂന്നാഴ്ചയല്ലേയുള്ളൂ. ഇതുകേട്ട് തലയാട്ടുന്ന വിജിത. കയ്യില്‍ കാമറയുമായി അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്ന സ്ത്രീയില്‍ നിന്ന് അതുവാങ്ങുന്ന നാരായണനോട് സ്ത്രീ: തിരുമേനി ഞാന്‍ പോട്ടെ. നാരായണന്: ശരി. സ്ത്രീ ഇവരോട് ചിരിച്ചു അവിടെ നിന്ന് പോവുന്നു. നാരായണന്: നടന്നോളൂ. അവരുടെ പിന്നാലെ നാരായണനും നടന്നു. അവര് പറമ്പിന്റെ ഒരുഭാഗത്തുള്ള മരത്തിന്റെ തറയില്‍ വന്നുനിന്നു. അവരോടായി നാരായണന്: അനുരാഗ് ഞാന്‍ തന്റെ ഭാര്യയുടെ ഫോട്ടോ എടുക്കാന്‍ പോവുകയാണ്. ഇത് വെറും ഫോട്ടോയല്ല. താന്‍ കാണാത്ത ഭാര്യയുടെ സൗന്ദര്യം എനിക്ക് ഇതില്‍ പകര്‍ത്താന്‍ പറ്റും. തനിക്ക് സമ്മതമാണോ. അനുരാഗ്: അതെ തിരുമേനി. നാരായണന്: വിജിതയ്‌ക്കോ.. വിജിത: ഫോട്ടോ എടുക്കാം തിരുമേനി അങ്ങനെ ആ തറയില്‍ വിജിതയേയും അനുരാഗിനെയും ഇരുത്തി നാരായണന് കുറെ ഫോട്ടോയെടുത്തു. പല പോസിഷനിലും അവര് ഫോട്ടോയെടുത്തു. എടുത്ത ഫോട്ടോയെല്ലാം വിജതയെയും അനുരാഗിനെയും കാണിച്ചു. എല്ലാം ഒന്നിനൊന്ന് മികച്ചത്. വിജിത: സൂപ്പര്‍ തിരുമേനി.. സൂപ്പര്‍ അനുരാഗ്: എനിക്ക് ഇത്ര ഭംഗിയുണ്ടോ തിരുമേനി നാരായണന്: ഉണ്ട്. ഇല്ലെങ്കില്‍ എനിക്ക് ഉണ്ടാക്കാന്‍ കഴിയും. അനുരാഗ്: ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഇതുപോലെ ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫറെ കിട്ടില്ല. വിജിത: തിരുമേനി ഞങ്ങളെ കല്ല്യാണത്തിന് വന്ന് ഫോട്ടോ എടുക്കണം. നാരായണന്: ഇല്ല മോളെ. ഞാന്‍ അങ്ങനെയൊരു പരിപാടിക്ക് ക്ഷണിച്ചാലും പോവാറില്ല.
അനുരാഗ്: ഞങ്ങളെ ഏറ്റവും മികച്ച ഫോട്ടോ ഇതായിരിക്കും തിരുമേനി. അത് തീര്‍ച്ച. നാരായണന്: നിങ്ങള്‍ക്ക് ഇതിലും മികച്ച ഫോട്ടോ ഞാനെടുത്ത് തരാം. അനുരാഗ്: എന്നാല്‍ എടുത്തു തരൂ തിരുമേനി. നാരായണന്: അതിന് കുറച്ച് കണ്ടീഷനുണ്ട്. വിജിത: എന്താ തിരുമേനി.. നാരായണന്: ഫോട്ടോ എന്നാല്‍ എടുക്കപ്പെടുന്ന വസ്തുവിന്റെ സൗന്ദര്യമാണ് ദൃശ്യമാക്കുന്നത്. അങ്ങനെയാവുമ്പോള്‍ ഇവിടെയിപ്പോള്‍ അനുരാഗും വിജിതയുമാണുളളത്. നിങ്ങളുടെ ശരീരശാസ്ത്രം പകര്‍ത്താന്‍ എന്നെ അനുവദിച്ചാല്‍ ഞാന്‍ ചെയ്യാം. അനുരാഗ്: തിരുമേനി എന്താ ഉദ്ദേശിച്ചത്. നാരായണന്: നീ വിജിതയെ വിവാഹം ചെയ്തു കിടപ്പറയില്‍ അവളെ അനുഭവിച്ച് നിങ്ങള്‍ക്ക് കുട്ടികളായി കുടുംബമായി ജീവിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഒരിക്കലും ഇവളുടെ സൗന്ദര്യം നിനക്ക് കാണാന്‍ പറ്റില്ല. ഇവള്‍ ഇന്ന് സുന്ദരിയാണ്. നാളെ എങ്ങനെയാവുമെന്ന് ആര്‍ക്കും അറിയില്ല. അപ്പോള്‍ ഇന്നെടുക്കുന്ന ഇവളുടെ ഫോട്ടോസ് നിന്നെ എന്നും വികാരവാനാക്കും. നീ മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ തേടിപ്പോവില്ല. വിജിത: ശരിയാണ് തിരുമേനി. പല ചേച്ചിമാരുടെയും ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍ പരസ്ത്രീകളെ തേടിപോവുന്നു. അവര് എത്ര സുന്ദരികളായാലും. നാരായണന്: ഉം അനുരാഗ് നീ സ്വയംഭോഗം ചെയ്യാറുണ്ടോ. അനുരാഗ്: ഉണ്ട്. നാരായണന്: വിജിതയോ.. വിജിത: വല്ലപ്പോളും. നാരായണന്: നിങ്ങള്‍ ഇനി എപ്പോളെങ്കിലും സ്വയംഭോംഗം ചെയ്യുമ്പോള്‍ മറ്റൊരു മുഖം കടന്നുവരരുത്. വിജിതയ്ക്ക് അനുരാഗും അനുരാഗിന് വിജിതയും മാത്രം. ഞാന്‍ ഇതൊക്കെ പറയുന്നത് ഒരു ആയൂര്‍വേദ ഡോക്ടര്‍കൂടെ ആയതുകൊണ്ടാണ്. അനുരാഗ്: ശരി തിരുമേനി. ഞങ്ങള് എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്. നാരായണന്: നിങ്ങളുടെ ശരീരം ഈ അറുപത്തിയഞ്ചുകാരനായ എന്റെയും എന്റെ കാമറയുടെയും മുമ്പില്‍ തുറന്ന് കാണിക്കാന്‍ രണ്ടും പേരും തയ്യാറാണോ.. അനുരാഗും വിജിതയും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. വിജതി: ആരെങ്കിലും വന്നാലോ തിരുമേനി നാരായണന്: ഇവിടെ ആരും വരില്ല മോളെ.. അനുരാഗ്: എന്നാല്‍ ഞങ്ങള് തയ്യാറാണ്. നാരായണന്: എന്നാല്‍ നമുക്ക് അങ്ങോട്ട് പോവാം. എന്നുപറഞ്ഞു നടക്കുന്ന നാരായണന്. പിന്നാലെ പോവുന്ന വിജിതയും അനുരാഗും. അവര് നടന്നു ചെന്ന് ഒരു പച്ചപ്പുള്ള സ്ഥലത്ത് എത്തി. അവരോടായി തിരിഞ്ഞു നിന്ന് നാരായണന്. നാരായണന്: വിജിതേ സാരി അല്‍പ്പം താഴ്ത്തി ഉടുക്കണം. മോളെ അടിവയറ് കാണണം. ഇതുകേട്ട് വിജിത സാരി താഴ്ത്തിയുടക്കാന്‍ തുടങ്ങി. നാരായണന്: അങ്ങനെ ചെയ്താല്‍ സാരി ചുളിയും. അഴിച്ച് മാറ്റിയുടുക്കണം. വിജിത: എനിക്ക് സാരിയുടുക്കാന്‍ അറിയില്ല തിരുമേനി. നാരായണന്: ഇതൊക്കെ പഠിക്കേണ്ടേ മോളെ.. ശരി ഞാനുടുത്തു തരുന്നതില്‍ വിരോധമുണ്ടോ വിജിത: ഇല്ല നാരായണന്: അനുരാഗ് പറയൂ. അനുരാഗ്: ഇല്ല തിരുമേനി. നാരായണന്: ശരി. പെട്ടെന്ന് എടുക്കണം. കാരണം നല്ല മഴക്കാറുണ്ട്. ഏതാണ്ട് ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ മഴ പെയ്യും. തീര്‍ച്ച എന്നു പറഞ്ഞു വിജിതയുടെ മാറില്‍ നിന്ന് സാരി തലപ്പ് മാറ്റി ആ സെറ്റ് സാരി അഴിച്ചെടുക്കുന്ന നാരായണന്. തന്റെ ഭാര്യയാവാന്‍ പോവുന്ന പെണ്ണിന്റെ സാരി നാരായണന് എന്ന വെറും രണ്ടാഴ്ചമുമ്പ് പരിചയപ്പെട്ട വ്യക്തി അഴിച്ചെടുക്കുന്നത്
നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന അനുരാഗിന് പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും തോന്നിയില്ല. പൂര്‍ണ്ണമായി അഴിച്ചെടുത്ത സെറ്റ് സാരി കയ്യില്‍ ചുളിയാതെ പിടിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന നാരായണന്. ഇപ്പോള്‍ വിജിതയുടെ വേഷം പച്ച പാവാടയും പച്ച ബ്‌ളൈസുമാത്രമാണ്. അവളുടെ മാറ് ആ പച്ച ബ്‌ളൈസില്‍ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് തള്ളിനില്‍ക്കുന്നു. മുലയുടെ വിടവ് കാണാം. അനുരാഗിന് ആവേശം ഇരട്ടിച്ചു. നാരായണന്: മോളെ പാവാടയുടെ കെട്ടഴിച്ചു താഴ്ത്തിയുടുക്കൂ. ഇതുകേട്ട് വിജിത പാവാടയുടെ കെട്ടഴിച്ചു. അവള് പാവട താഴ്ത്തി. ഹോ ആ കുഴിയാര്‍ന്ന പൊക്കിള്‍ അനുരാഗ് കണ്ടു. അവന് വികാരം ഉണര്‍ന്നു. നാരായണന്: താഴ്ത്ത് മോളെ. ഇനിയും താഴ്ത്ത്. അതെ അവിടെ വെച്ച് കെട്ട്. പൊക്കിളില്‍ നിന്നും വളരെ താഴ്ന്ന് ഉടുത്ത സാരി അവളുടെ ആ തൂവെള്ള ആലില വയറില്‍ നിന്ന് വളരെ താഴെയാണ് കെട്ടിയത്. അവള് പിന്‍ തിരിഞ്ഞു നിന്നപ്പോളാണ് അവളുടെ ആ ചന്തിയുടെ മുഴപ്പ് അനുരാഗ് കണ്ടത്. അത് അവനില്‍ വികാരം ഉണ്ടാക്കി. നാരായണന് ഒരു മടിയും കൂടാതെ അവളെ സാരിയുടുപ്പിച്ചു. അയാളുടെ കൈകള്‍ വിജിതയുടെ വയറില്‍ തട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളില്‍ അത് രോമാഞ്ചമുണ്ടാക്കി. സാരിയുടുത്ത് അതിന്റെ തലപ്പുകൊണ്ട് അവളുടെ മാറിടം മറിച്ച് തോളിലേക്കിട്ടു. ഇപ്പോള്‍ വിജിത സാരിയുടുത്തു. പക്ഷെ, അവളുടെ പൊക്കിള്‍ നന്നായി അതിലൂടെ കാണാം. നാരായണന്: അനുരാഗ് നീയും മുണ്ടു നന്നായി ഉടുക്കണം. എന്നു പറഞ്ഞു നാരായണന് അനുരാഗിന്റെ മുണ്ട് അഴിച്ചു. അത് അനുരാഗില്‍ നാണം ഉണ്ടാക്കി. എന്നാലും അവനതിന് സമ്മതിച്ചു. അടിയില്‍ ഒരു ഷെഡ്ഡിമാത്രമേ അവന് ഇട്ടിട്ടുള്ളൂ. അതാണെങ്കില്‍ വീര്‍ത്തുകിടക്കുന്നു. നാരായണന് അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവന്റെ അരയില്‍ അത് മുറുക്കി ഉടുത്തുകൊടുത്തു. നാരായണന്: വിജിതയുടെ കുറച്ച് ഫോട്ടോ എടുക്കട്ടെ ഞാന്‍. എന്നു പറഞ്ഞു വിജിതയുടെ കുറെ ഫോട്ടോ പലരീതിയില്‍ നാരായണന് എടുത്തു. അതിലെല്ലാം അവളുടെ ചന്തിയും പൊക്കിളും മുലയുടെ ആകൃതിയും എല്ലാം പതിഞ്ഞിരുന്നു. എന്നെ ചേര്‍ത്തിയും കുറെയെടുത്തു. കാമറയില്‍ ഒരു കറുത്ത വര്‍ഗ്ഗക്കാരനും ഒരു മദാമയും നില്‍ക്കുന്ന പോലെ നാരായണന് തോന്നി. കുറച്ച് ഫോട്ടോക്ക് ശേഷം കെട്ടിപിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. വിജിതയും അനുരാഗും കെട്ടിപിടിച്ചു. അതിലും അയാള് കുറെ ഫോട്ടോയെടുത്തു. പിന്നെ ചുംബിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. അനുരാഗ് വിജിതയുടെ നെറ്റിയിലും കവിളിലും ചുംബിച്ചു. രണ്ടുപേര്‍ക്കും നല്ല വികാരം ഉടലെടുത്തു. വിജിതയുടെ ചുണ്ടു വായയിലെടുത്ത് നുണയാന്‍ പറഞ്ഞു. വേഗത കൂടിതയതു കാരണം നാരായണന് അവരോട് പതുക്കെ പതുക്കെ ചെയ്യാന്‍ പറഞ്ഞു. ഇതെല്ലാം വിജിതയ്ക്കും അനുരാഗിനും ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. താന്‍ അറിയാത്തെ തന്നെ അറിയാത്തെ ഒരാള്‍ പറയുന്നത് പോലെ ചെയ്യുന്നതില്‍ അവര് സുഖം കണ്ടെത്തി. നാരായണന് ഒരു കമന്റ് പറയും. അതനുസരിച്ച് അവന് നിന്നുകൊടുക്കണം. അയാള് ഫോട്ടോ എടുക്കും. നാരായണന്: അനുരാഗ് വിജിതയുടെ പിന്നാലെ ചെന്ന് നിന്ന് സാരിയുടെ ഇടയിലൂടെ അവളുടെ പൊക്കിളില്‍ വിരലിടണം. അതുപോലെ അനുരാഗ് ചെയ്തു. നാരായണന് ഫോട്ടോയെടുത്തു. നാരായണന്: സാരിതലപ്പ് മാറ്റി അവളുടെ രണ്ടു മുലയും നീ കൈകൊണ്ട് താങ്ങി പിടിക്കണം. നാരായണന് പറഞ്ഞ താമസം വിജിതയുടെ സാരിത്തലപ്പ് മാറ്റി ആ തിളക്കമാര്‍ന്ന പച്ച ബ്‌ളൈസില്‍ തിങ്ങിനില്‍ക്കുന്ന അവളുടെ മുല അനുരാഗ് കയ്യിലൊതുക്കി. ആ ഫോട്ടോയില്‍ വിജിതയുടെ ആലില വയറും പൊക്കിളും കണ്ടു. നാരായണന് നന്നായി ക്ലിക്ക് ചെയ്തു. നാരായണന്: വിജിതയെ പിന്‍തിരിഞ്ഞ നിര്‍ത്തി അവളുടെ ചന്തിയില്‍ പിടിച്ച് രണ്ടുപേരും കാമറയെ നോക്ക് ചിരിച്ചുകൊണ്ട്
അതുപോലെ അവര് ചെയ്തു. പക്ഷെ അവരുടെ കണ്ണുകളില്‍ കത്തിജ്വലിക്കുന്ന കാമം നാരായണന് കണ്ടു. നാരായണന് ഫോട്ടോ ക്ലിക്ക് ചെയ്തു. നാരായണന്: മോളെ നീ സാരി അഴിക്കണം. മോനെ നീ ഷര്‍ട്ടും അഴിക്കണം ഇതുകേട്ട് വിജിത സാരിയും അനുരാഗ് ഷര്‍ട്ടും അഴിച്ചു. നാരായണന് ആ ഷര്‍ട്ടും സെറ്റ് സാരിയും അവിടെ ഒരു മരച്ചിലയില്‍ തൂക്കിയിട്ടു. ഇപ്പോള്‍ വിജിതയുടെ വേഷം ബ്‌ളൈസും അടിപാവാടയുമാത്രമാണ്. നാരായണന്: വിജിതയുടെ മുമ്പില്‍ മുട്ടുകുത്തിനിന്ന് അവളുടെ പൊക്കിളില്‍ നാവിട് അതുപോലെ അനുരാഗ് ചെയ്തു. നാരായണന് ക്ലിക്ക് ചെയ്തു. നാരായണന്: അവളെ കെട്ടിപിടിച്ച് നില്‍ക്ക് നഗ്നമായ മേനിയില്‍ വിജിതയുടെ ബ്ലൈസില്‍ തിങ്ങിനില്‍ക്കുന്ന മാറിടം തട്ടിയപ്പോള്‍ അനുരാഗിന് പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത സുഖമായിരുന്നു. നാരായണന്: ഇനി വിജിതയുടെ പിന്നില്‍ നിന്ന് കെട്ടിപിടിക്ക്. അതുപോലെ ചെയ്തു അനുരാഗ്. അപ്പോളാണ് അനുരാഗിന്റെ അരക്കെട്ടില്‍ വീര്‍ത്തുകിടക്കുന്ന ഭാഗം നാരായണന് കണ്ടത്. നാരായണന്: മോളെ വിജിതേ. നീ അനുരാഗിന്റെ അവിടെ പിടിച്ച് ഫോട്ടോയെ നോക്ക് വിജിതയ്ക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ല. ഇത് കണ്ട് നാരായണന് അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു അനുരാഗിന്റെ ആ വീര്‍ത്ത കുണ്ണയില്‍ പിടിപ്പിക്കുന്നു. അത് അനുരാഗിനും വിജിതയിലും ഞെട്ടല്‍ ഉണ്ടാവുന്നു. വേഗം വിജിത കൈ പിന്‍വലിക്കുന്നു. നാരായണന്: ചെയ്യ് മോളെ.. അങ്ങനെ നില്‍ക്ക് നാണത്തോടെ ഇല്ലായെന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ തലയാട്ടുന്ന വിജിത. നാരായണന്: എന്താ മോളെ ഇത്. അവന് നിന്റെ മുലയിലും ചന്തിയിലും പിടിച്ചില്ലേ. അതുപോലെ അല്ലേ ഇതും. പിടിക്ക്. അനുരാഗും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. കാരണം അവന് വികാരം ഇരട്ടിച്ചിരുന്നു. ചമ്മലോടെ വിജിത അനുരാഗിന്റെ ആ കുണ്ണയില്‍ മുണ്ടിന്റെ മുകളിലൂടെ പിടിച്ചു. അത് നാരായണന് ക്ലിക് ചെയ്തു. നാരായണന്: വിജിതേ മോളെ. ആ പുറത്തെ മുടിയൊന്ന് മുന്നോട്ടേക്ക് വലിച്ചിടൂ. ഇതുകേട്ട് മുടി മുമ്പോട്ട് ഇടുന്ന വിജിതയുടെ പുറം കണ്ട് അനുരാഗ് ഞെട്ടി. മുമ്പില്‍ നോക്കിയാല്‍ ബ്‌ളൈസ്. പിന്നില്‍ നോക്കിയാല്‍ അതൊരു ബ്രായാണ്. കാരണം. പുറം ഭൂരിഭാഗവും നഗ്നമാണ്. അവളുടെ വെണ്ണമാര്‍ന്ന ആ പുറത്തെ നടുവിലെ ലൈന്‍ അനുരാഗ് കണ്ടു. ഇത് ആസ്വദിക്കവെ നാരായണന് കുറെ ഫോട്ടോ ക്ലിക്ക് ചെയ്തു. നാരായണന്: അനുരാഗ് നിനക്ക് വികാരം കൂടിയല്ലേ.. വിവാഹം വരെ നീ കാത്തിരിക്കേണ്ടിവരും. രണ്ടുപേരും ഇതുകേട്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു നാണത്തോടെ തലതാഴ്ത്തി. അനുരാഗിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് നാരായണന് അവന്റെ താഴെ ചുണ്ട് പിടിച്ച് താഴ്ത്തികൊണ്ട് നാരായണന്: ഉം. ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാല്‍ അത് സത്യമാണെങ്കില്‍ നീ എനിക്ക് എന്ത് തരും. അനുരാഗ്: തിരുമേനി എന്താ പറയാന്‍ പോവുന്നത്. ഇതുകേട്ട് നാരായണന് അടുത്തുള്ള മരച്ചില്ലയില്‍ നിന്ന് ഒരു ചില്ലയെടുത്ത് അതില്‍ നിന്ന് കമ്പെടുത്ത് പൊട്ടിച്ചു. ഒന്നും മനസിലാവാതെ വിജിതയും അനുരാഗും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. കുറച്ച് വലിപ്പമുള്ള ഒരു ചെറിയ ചില്ലയെടുത്ത് അനുരാഗിന് കൊടുക്കുന്ന നാരായണന്. ഒന്നും മനസിലാവാതെ നോക്കുന്ന അനുരാഗിനോട് നാരായണന്: എന്താണെന്ന് മനസിലായോ.. അനുരാഗ്: ഇത് ചില്ല. നാരായണന്: ഇത് വെറും ചില്ലയല്ല. വിജിത: പിന്നെ.. നാരായണന്: അതോ മോളെ, ഇത് ഇവിടെ ആയുധത്തിന്റെ നീളമാണ്. മനസിലാവാതെ നോക്കുന്ന വിജിതയോടും അനുരാഗിനോടും നാരായണന്: ലിംഗത്തിന്റെ അതായത് കുണ്ണയുടെ. ഇതുകേട്ട് നാണിക്കുന്ന വിജിത. ചിരിച്ചു തലതാഴ്ത്തുന്ന അനുരാഗ്.
അനുരാഗിന്റെ കയ്യില്‍ നിന്ന് ആ ചില്ല വാങ്ങി വിജിതയ്ക്ക് കൊടുത്തുകൊണ്ട് നാരായണന്: മോളെ ഇതാണ് അവന്റെ നീളം. മോള് നോക്ക്യേ അനുരാഗ്: അത് തിരുമേനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം. നാരായണന്: അതറിയാം മോനെ. സംശയം ഉണ്ടെങ്കില്‍ നോക്ക്. നാണിച്ച് അനുരാഗ്: ഏയ് നാരായണന്: വിജിതേ നിനക്ക് സംശയമുണ്ടെങ്കില്‍ നോക്കാം. തന്റെ കയ്യില്‍ തന്ന ചെറിയ കമ്പ് കണ്ട് വിജിത: എനിക്ക് സംശയമുണ്ട് നോക്കണം. അനുരാഗ്: വേണ്ട. സത്യമായിരിക്കും. വിജിത: അങ്ങനെ പറഞ്ഞാല്‍ പോരാ എനിക്ക് കാണണം. നാരായണന്: കേട്ടില്ലേ മോനെ, അവള്‍ക്ക് കാട്ടികൊടുക്ക്. എന്നായാലും അവള് കാണേണ്ടതല്ലേ. മടിപോലെ നില്‍ക്കുന്ന അനുരാഗിന്റെ മുണ്ട് നാരായണന് അഴിച്ചെടുക്കുന്നു. അവന് എതിര്‍പ്പ് പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല. ഇപ്പോള്‍ അനുരാഗിന്റെ വേഷം ഷെഡ്ഡിമാത്രമാണ്. ഈ സമയം മാനത്ത് മഴക്കാറ് കൂടിയിരുന്നു. കറുത്ത ദേഹത്തോട് കൂടിനില്‍ക്കുന്ന അനുരാഗിന്റെ ശരീരത്തില്‍ ഒരു നീലഷെഡ്ഡിമാത്രമാണ് ഉള്ളത്. അവന് ഷെഡ്ഡി താഴ്ത്തി. രോമാവൃതമായ ആ ഭാഗത്ത് നിന്ന് അവന്റെ കുണ്ണപുറത്തെടുത്തു. കറുത്ത് നാലിഞ്ച് നീളമുള്ള ഒരു ദണ്ഡ്. അതിന് ഇടത്തോട്ട് ഒരു വളവുമുണ്ട്. നാരായണന് വിജിതയുടെ കയ്യില്‍ നിന്ന് കമ്പ് വാങ്ങി അനുരാഗിന്റെ കുണ്ണയില്‍ പിടിച്ചു. അത് അനുരാഗില്‍ വികാരം ഉണര്‍ത്തി. നാരായണന് ആ കമ്പ് കുണ്ണക്ക് സമമായി വെച്ചു. അതെ താന്‍ മുറിച്ചെടുത്ത അതേ കമ്പിന്റെ നീളമേ അതിനുള്ളൂ. ഈ സമയം അനുരാഗിന്റെ കുണ്ണയില്‍ നിന്ന് എന്തെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഈ സമയം വിജിതയുടെ പ്രതീക്ഷയെല്ലാം അടിതെറ്റുകയായിരുന്നു. ഇത്രയും കാലം മനസിലിട്ട് താലോലിച്ച സ്വപ്‌നത്തിലെ ആയുധം ഇതായിരുന്നു. അവള്‍ക്ക് വിഷമം തോന്നി. അനുരാഗിന്റെ കുണ്ണകണ്ട് വിജിതയ്ക്ക് അവനോട് ഉള്ള താല്‍പര്യം പോയിരുന്നു. അവള് ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു. നാരായണന്: മോളെ വിവാഹത്തിന് ശേഷം നീ സുഖം കണ്ടെത്തേണ്ടത് ഇതിലാണ്. ഞെട്ടലോടെ നാരായണനെ നോക്കി വിഷമത്തോടെ തലയാട്ടുന്ന വിജിത. വേഗം മുണ്ടെടുത്ത് ഉടുക്കുന്ന അനുരാഗ്. വിജിതയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു അവളുടെ താഴെ ചുണ്ട് താഴ്ത്തി നോക്കികൊണ്ട് നാരായണന്: അനുരാഗേ. വിജിതയുടെ പൂറിന് ആഴം കൂടുതലാണ്. കൂടാതെ തക്കാളിപോലെ നല്ല ചുവപ്പ് നിറവുംമുണ്ട്. നിനക്ക് ദൈവം തന്ന അനുഗ്രഹമാണ് ഇവള്‍. നാരായണന് അവരുടെ രണ്ടുമൂന്ന് ഫോട്ടോ എടുത്തു. പല രീതിയിലും. അപ്പോളും അനുരാഗിന്റെ വേഷം ഒരു മുണ്ടുമാത്രമായിരുന്നു. വിജിതയുടേത് പാവാടയും ബ്‌ളൈസും. അവര് കുളപ്പുരയിലും പടിയിലും നിന്നും ഫോട്ടോയെടുത്തു. നാരായണന്: പാവാടയും ബ്‌ളൈസും ഉണ്ടോ. ഇനി അതിട്ടാവാം. അപ്പോള്‍ അനുരാഗ് പാന്റിട്ടാല്‍ മതി. അനുരാഗ്: ഉം ശരി. നാരായണന്: ഉം എന്താ അതിന്റെ നിറം വിജിത: മഞ്ഞ ബ്‌ളൈസും പച്ച പാവാടയും നാരായണന്: നന്നായിരിക്കും. എന്നിട്ട് എവിടെ.
അനുരാഗ്: ഹോ ഞാന്‍ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവരാന്‍ മറന്നുപോയി. കാറിലാ.. നാരായണന്: എന്നാ വേഗം കൊണ്ടുവാ.. അനുരാഗ്: ശരി എന്നു പറഞ്ഞുപോയി ഷര്‍ട്ട് എടുത്ത് ഇടുന്ന അനുരാഗിനോട് നാരായണന്: വേഗം കൊണ്ടുവാ. നല്ല മഴക്കാറ് ഉണ്ട്. അനുരാഗ്: ശരി, വേഗം വരാം. വിജിതയെ നോക്കിക്കോളണേ തിരുമേനി നാരായണന്: നോക്കാം മോനെ.. എന്നു പറഞ്ഞു ധൃതിയില്‍ പോവുന്ന അനുരാഗ്. അവനില്‍ നിന്ന് കണ്ണെടുത്ത് കുളപ്പുരയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന വിജിതയെ നോക്കികൊണ്ട് നാരായണന്: മോളെ വിജിതേ, ഇത്രയും സുന്ദരിയായ നിനക്ക് ഇതുപോലെ ഒരു കാട്ടുകുരങ്ങിനെയാണോ കിട്ടിയത് വിഷമത്തോടെ വിജിത: വീട്ടുകാര്‍ തീരുമാനിച്ചാല്‍ എന്ത് ചെയ്യും. നാരായണന്: സമ്മതിക്കരുത്. അവരവരുടെ വിവാഹം അവരവരുടെ താല്‍പ്പര്യമാണ്. വിജിത: ഞാനിനി എന്ത് ചെയ്യും. നാരായണന്: ഇനി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല. വിവാഹത്തിന് സമ്മതിക്ക തന്നെ. അവനെ നീ കെട്ടിയാല്‍ നിന്റെ ദാമ്പത്യം പരാജയമാവും. നിന്നെ പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ സുഖിപ്പിക്കാനൊന്നും അവന്റെ അരയിലെ ആ ആയുധത്തിന് ശക്തിയില്ല. അവന് തളരും. നിനക്ക് സുഖവും കുറയും. ഇതുകേട്ട് വിഷമിക്കുന്ന വിജിത. നാരായണന്: നിനക്കറിയോ എനിക്ക് വയസ് 65 ആയി. എന്നേവരെ ഞാന്‍ ഒരു പെണ്ണിന്റെ സുഖം അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. നിന്നെപോലെ സുന്ദരിയായ ഒരുവളെ ഞാന്‍ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ടാ വിവാഹം കഴിക്കാതെ നിന്നത്. എന്റെ ആയകാലത്ത് നിന്നെ ഞാന്‍ കണ്ടിരുന്നെങ്കില്‍ കെട്ടിയേനെ. ഇതുകേട്ട് നാരായണനെ നോക്കുന്ന വിജിത. അയാള് തന്റെ മുണ്ട് നീക്കി ഉദ്ധരിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന കുണ്ണയെടുത്ത് വിജിതയെ കാട്ടികൊണ്ട് നാരായണന്: നോക്ക് മോളെ, നാരായണന് കയ്യില്‍ പിടിച്ച് കാണിച്ച അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നോക്കിയ വിജിത ഞെട്ടി. ഹോ നല്ല വലിപ്പവും തുടുപ്പും നിറവുമുള്ള ആണിന്റെ കുണ്ണ. അതെ. അവള് അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി. ആ ചുവന്ന മകുടം പുറത്തേക്ക് തള്ളി നില്‍ക്കുന്നു. നാരായണന്: പറ മോളെ, 65 കാരനായ എന്റേതോ, 32 കാരനായ അവന്റേതോ വലുത്. ഒന്നും പറയാതെ അവള് അത് നോക്കി നിന്നു. നാരായണന് അവളുടെ കൈയെടുത്ത് അയാളുടെ കുണ്ണയില്‍പിടിപ്പിച്ചു. നാരായണന്: ഹാവൂ… വിജിത ഒന്ന് ഞെട്ടി. മഴ ചെറുതായി തുള്ളിയിട്ടു. നാരായണന് അവളുടെ അവളുടെ കൈകൊണ്ട് തന്റെ കുണ്ണയില്‍ പിടിച്ചു മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ചലിപ്പിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. മഴ പെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി. വേഗം രണ്ടുംപേരും സാരിയും കാമറയുമായി അവിടെ നിന്ന് വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. മഴ ശക്തിയായി പെയ്തു. അവര് വേഗം വീട്ടിലേക്ക് ഓടി കയറി. ആ വലിയ കോലായില്‍ നിന്ന് വിജിതയെ നാരായണന് കെട്ടിപിടിച്ചു. അവള് കുതറാന്‍ തുടങ്ങി. പാവടയുടെ മുകളിലൂടെ നാരായണന്റെ ആ ബലിഷ്ഠമായ ആയുധം വിജിതയുടെ തുടയില്‍ കുത്തിതുടങ്ങി. വിജിതയുടെ ചുണ്ട് നാരായണന് വായയിലാക്കി നുണയാന്‍ തുടങ്ങി. അച്ഛന്റെ പ്രായമുള്ള ഒരാള്‍ തന്നെ ചുംബിക്കുന്നത് വിജിതയില്‍ നീരസം ഉണ്ടാക്കി. പക്ഷെ ആ നരച്ച കുറ്റിരോമം തന്നില്‍ സുഖം ഉണ്ടാക്കുന്നത് വിജിത അറിഞ്ഞു. പുറത്ത് മഴ നന്നായി പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ ഗാഢമായ ചുംബനത്തിന് ശേഷം നാരായണനില്‍ നിന്ന് വേര്‍പ്പെട്ടുകൊണ്ട് വിജിത: ഏട്ടന്‍ വരും. നാരായണന്: നല്ല മഴയുണ്ട് അവന് ഇപ്പോള്‍ വരില്ല കാറിലിരിക്കും. നീ വാ നാരായണന് അവളെ കൊണ്ടു തന്റെ ബെഡ്ഡ്‌റൂമിലേക്ക് പോയി. ആ പഴയവീട്ടിലെ നാരായണന്റെ ബെഡ്ഡില്‍ അവളെ ഇരുത്തി. മുണ്ട് അഴിച്ചുമാറ്റി നഗ്നനായി നിന്നു തന്റെ കുണ്ണ വിജിതയുടെ വായില്‍ വെച്ചുകൊടുത്തു. അത് അവളുടെ വായയില്‍ കൊള്ളാവുന്നതിലും വലുതായിരുന്നു. എന്നാലും അവള് ആ മകുടം നന്നായി ഊമ്പി. നാരായണന് ആദ്യമായി ആയിരുന്നു ആ സുഖം അനുഭവിക്കുന്നത്. എന്നാലും അയാള് കണ്‍ട്രോള്‍ ചെയ്തു. വിജിതയുടെ ബ്‌ളൈസു അഴിച്ചു. വിജിത ഊമ്പല്‍ നിര്‍ത്തി തന്റെ ബ്‌ളൈസു പൂര്‍ണ്ണമായി അഴിച്ചു മാറ്റി. വെളുത്ത ബ്രാ ആവേശത്തോടെ നാരായണന് ഊരിയെടുത്തു.
വായുവിലേക്ക് തെന്നിവീണ ആ വെണ്ണമാര്‍ന്ന മുലയും ഇളം റോസുനിറമുള്ള ഞെട്ടും നാരായണന് കൈ ഒതുക്കി കശക്കാന്‍ തുടങ്ങി. വിജിതയ്ക്ക് സുഖം അനുഭവപ്പെട്ടു. ആദ്യമായി തന്റെ മാറിടം മറ്റൊരു പുരുഷന്‍ കയ്യില്‍ ഒതുക്കുന്നു. നാരായണന് അവള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ മുട്ടുകുത്തിനിന്നു ആ മുലകള്‍ വായയിലിട്ടു നുണഞ്ഞു. വിജിത: ആഹാാാ ഹാാാാ തിരുമേനീ…. മുലഞെട്ടുകള്‍ നന്നായി നുണഞ്ഞു. വിജിതയെ ബെഡ്ഡിലേക്ക് കിടത്തി അവളുടെ മുകളില്‍ കിടന്നു കവിളിലും ചുണ്ടിലും ചുംബിച്ചു. ചുണ്ടുവായയിലിട്ടു നുണഞ്ഞു. ഈ സമയം മുലകള്‍ കൈകൊണ്ട് കശക്കി. താഴെ കഴുത്തില്‍ ചുംബിച്ചു. അതിനുതാഴെ മുല വീണ്ടും വായയിലാക്കി നുണഞ്ഞു. നാരായണന്റെ വായയില്‍ കൊള്ളുന്നതെല്ലായിരുന്നു വിജിതയുടെ മുല. അയാള് താഴെ വയറില്‍ ചുംബിച്ചു. പൊക്കിളില്‍ നാവിട്ടിളക്കി. വിജിത വികാരം കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു. പാവാടയുടെ കെട്ടഴച്ചു. തുറന്നിട്ട ജനല്‍ ജാലകത്തിലൂടെ കടന്നുവരുന്ന വെളിച്ചത്തില്‍ വിജിതയുടെ വെളുത്ത ശരീരം കണ്ട നാരായണന് കാമം ഉയര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. കെട്ടഴിച്ച പാടാ താഴോട്ട് താഴ്ത്തി വണ്ണമാര്‍ന്ന ആ തുട നാരായണന് നന്നായി കശക്കിയുടച്ചു. കറുത്ത ഷെഡ്ഡി നാരായണന് വലിച്ച് തുടയിലൂടെ താഴോട്ട് നീക്കിയിട്ടു. രോമാവൃതമായ വിജിതയുടെ പൂറില്‍ നാരായണന് വിരലിട്ടിളക്കി. അവള് ശീല്‍ക്കാരം പുറപ്പെടുവിച്ചു. ഒരു വിരലിന് കയറിപോവാവുന്ന ദ്വാരമേ അതിനുള്ളൂവെന്ന് നാരായണന് മനസിലായി. അയാള് അതില്‍ നാവിട്ടിളക്കി നുണയാന്‍ തുടങ്ങി. വിജിത: തിരുമേനീ… ഉഹ്് ഫൂ ആാാാാ….. ശ്…. നാരായണന് അവളുടെ പൂറ് നന്നായി നക്കി തുടയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. വിജിത സുഖംകൊണ്ട് പുളഞ്ഞു. നാരായണന് പിടിച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. അയാള് വിജിതയുടെ കാല്‍ അകറ്റി. തന്റെ ആ അറിഞ്ച് വരുന്ന വെളുത്തു ദൃഢമായ കുണ്ണ വിജിതയുടെ പൂറിലേക്ക് തള്ളി. വിജിത: ആാാാ ശൂൂ….. ഹ്്്് അവള് നിലവിളിച്ചു. 22 കാരിയായ ആ കന്നി പൂറിലേക്ക് 65 കാരന്റെ കുണ്ണ കയറി. നാരായണന് പൂര്‍ണ്ണമായി വലിച്ചെടുത്തു വീണ്ടും ഒരു തള്ളുതള്ളി. അത് വേഗം കയറി. വിജിത വേദന അനുഭവിച്ചു. അവള്‍ക്ക് നല്ല വേദനയും സുഖവും ഒരുമിച്ച് കടന്നുവന്നു. നാരായണന് തന്റെ അരക്കെട്ട് മുമ്പോട്ടും പിറക്കോട്ടും ചലിപ്പിച്ചു. വിജിത: തിരുമേനി പതുക്കെ. വേദനിക്കുന്നു. നാരായണന്: വേദന ഇപ്പോള്‍ പോവും മോളെ. ശൂ ആഹ് നാരായണനും സുഖം അനുഭവപ്പെട്ടു. അയാള് കഴിയുന്ന വേഗത്തില്‍ അത് ചലിപ്പിച്ചു. ഇറുകിയ വിജിതയുടെ പൂറില്‍ നാരായണന് അധികം വേഗത്തില്‍ ചെയ്യാന്‍ സാധിച്ചില്ല. അയാളെ ആദ്യ സംഭോഗമായിരുന്നു അത്, കൂടാതെ വിജിതയുടെയും. നാരായണനെ വിജിത ശരിക്കും ഇറുക്കിപിടിച്ചു ചുംബിച്ചു. അയാളുടെ മെലിഞ്ഞ ശരീരം വിജിതയുടെ ദേഹത്ത് കിടന്ന് ചലിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. രണ്ടുപേരും നന്നായി ആസ്വദിച്ചു സുഖിക്കുകയായിരുന്നു. നാരായണന് പിടിച്ച് നില്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. അയാള് അടിയുടെ വേഗത കൂട്ടി. വിജിതയ്ക്കും വരാരായിരുന്നു. അവള് നാരായണനെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു പിടിച്ചു. നാരായണന്: ആഹാാാ മോളെ…. വിജിതേ…. ഉഹ് ഉഹ്. ഹൂൂൂ അതാ നാരായണന് അത് സംഭവിച്ചു. 65 വര്‍ഷത്തെ ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി തന്നെക്കാള്‍ 43 വയസ് കുറവ് പ്രായമുള്ള പെണ്ണിന്റെ കന്നിപൂറില്‍ തന്റെ സ്ത്രീസുഖം അറിയുന്നതു നാരായണന് അനുഭവിച്ചു. അയാള് വേഗം കുണ്ണ വിജിതയുടെ പൂറില്‍ നിന്ന് വലിച്ചെടുത്തു. അയാളില്‍ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്ന പാല്‍ വിജിതയുടെ തുടയിലേക്ക് ഒഴുക്കി. കിതച്ചുകൊണ്ട് നാരായണന് അവളുടെ മാറിലേക്ക് വീണു. തന്റെ രണ്ടുമുലയില്‍ കിടക്കുന്ന നാരായണനെ തന്നിലേക്ക് മുറുകെ പിടിച്ചു അടുപ്പിക്കുന്ന വിജിത. നാരായണന്: മോളെ വിജിതേ.. എന്റെ ബ്രഹ്മചര്യം നീ മുറിച്ചു. വിജിത: എന്റെ കന്യകത്വം തിരുമേനിയും. എന്റെ അവിടെ ഒന്ന് തൊട്ടുനോക്കിയേ ഇതുകേട്ട് നാരായണന് വിജിതയുടെ പൂറിലേക്ക് വിരല്‍കൊണ്ടുപോയി തൊടുന്നു. വിരല്‍ തനിക്കഭിമുഖമായി ഉയര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ അയാള് ഞെട്ടി. അതില്‍ രക്തം ഉണ്ടായിരുന്നു. നാരായണന്: മോള്‍ക്ക് വേദനിച്ചോ. വിജിത: പിന്നില്ലാതെ. ഇത്രയും വലുത് കയറിയാല്‍ പിന്നെ. പുറത്ത് നിന്ന് അനുരാഗ്: തിരുമേനീ…
ഞെട്ടലോടെ ചാടി എഴുന്നേറ്റ് മുണ്ടുടുത്ത് ഉടുത്തുകൊണ്ട് നാരായണന്: അവന് വന്നു. നീ ഇവിടെ നിന്നോ.. മഴ ചെറുതായി ചാരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വേഗം അയാള് വീടിന്റെ കോലായിലേക്ക് പോയി. അതാ കോലായില്‍ ചെറുതായി നനഞ്ഞ് അവിടെ കയ്യില്‍ ഒരു കവറുമായി പാന്റും ഷര്‍ട്ടും ഇട്ട് നില്‍ക്കുന്ന അനുരാഗിനെ നാരായണന് കാണുന്നു. നാരായണന്: നീ ഇത് എവിടെയായിരുന്നു. കിതച്ചുകൊണ്ട് അനുരാഗ്: ഞാന്‍ കുളപ്പുരയിലും പറമ്പിലും നോക്കി. നാരായണന്: മഴ പെയ്താല്‍ അവിടെ നിന്നാല്‍ നന്നയില്ലേ.. നീ എവിടെയായിരുന്നു. അനുരാഗ്: ഞാന്‍ കാറില്‍ ഇരിക്കയായിരുന്നു വല്ലാത്ത മഴ. നാരായണന്: ഉം ഇനിയിന്ന് ഒന്നും നടക്കൂന്ന് തോന്നണില്ല. നല്ല മഴയല്ലേ.. അനുരാഗ്: അത് ശരിയാ. വിജിത എവിടെ…? നാരായണന്: അവള് മുറിയിലുണ്ട്. അവിടേക്ക് ബ്‌ളൈസും പാവാടയും ധരിച്ച് കയ്യില്‍ സെറ്റ് സാരിയുമായി വരുന്ന വിജിതയെ കണ്ട് അനുരാഗ് അവളെ അടിമുടി നോക്കി. ഇതുകണ്ട് പരിഭവത്തോടെ അനുരാഗിനെ നോക്കുന്ന വിജിത. അവള് തന്റെ തലമുടി മുകളിലോട്ട് ചീകികൊണ്ട് വിജിത: എന്താ അനുവേട്ടാ ഇങ്ങനെ നോക്കണ്. അനുരാഗിന് എന്തെങ്കിലും സംശയം തോന്നിയെ എന്ന് കരുതി അനുരാഗിനെ നോക്കുന്ന നാരായണന്. അനുരാഗ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് :ഒന്ന് ഇല്ല. ഞാന്‍.. നാരായണന്: കേട്ടോ മോളെ. ഇവന്‍ നിന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടിയാല്‍ എന്തുംചെയ്യും. ആദ്യരാത്രി എന്ന ഒരു ചടങ്ങ് ഉണ്ട് അന്നേ നീ ഇവളെ അറിയാവൂ. കേട്ടോ. അനുരാഗ് നാരായണനെ നോക്കി തലയാട്ടി മൂളുന്നു. ഇതുകേട്ട് വിജിത കള്ള ചിരിചിരിച്ചു. വിജിത: ചേട്ടാ ഈ സാരിയൊന്ന് ഉടുത്തുതരാന്‍ തിരുമേനിയോട് പറ. ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ട് ഉടുത്ത് തരുന്നില്ല. നാരായണന്: മോളെ നീ എത്രയും പെട്ടെന്ന് സാരിയുടുക്കാന്‍ പഠിക്ക്. നിന്റെ സാരി ഉടുത്ത് തരേണ്ട കടമ അനുരാഗിനാണ്. അവന് ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ അതില്‍ മറ്റാര്‍ക്കും ചെയ്യാന്‍ പറ്റില്ല. നീ ഇപ്പോള്‍ അവന്റെ കയ്യിലെ ആ പാവാടയും ബ്‌ളൈസും ഇട്ടോ ഇതുകേട്ട് അനുരാഗില്‍ നിന്ന് അതുവാങ്ങി അകത്തേക്ക് പോവുന്ന വിജിത. കുറച്ച് സംസാരത്തിന് ശേഷം വിജിത ആ വസ്ത്രമിട്ട് അങ്ങോട്ട് വന്നു. അവളുടെ തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന മാറിടവും ചന്തിയും അതില്‍ വ്യക്തമായിരുന്നു. വിജിതയുടെ കയ്യിലെ കവര്‍ അനുരാഗിന് കൊടുത്ത വിജിതയെ നോക്കി നാരായണന്: ഞാന്‍ സമയത്ത് വിവാഹം ചെയ്തിരുന്നെങ്കില്‍ നിങ്ങളെപ്പോലത്തെ മക്കള്‍ എനിക്കുണ്ടാവുമായിരുന്നു. അനുരാഗ്: അതിനെന്താ ഞങ്ങള് മക്കളായി തിരുമേനിക്ക് കാണാം. നാരായണന്: ശരിയാണ് ഇപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ എന്റെ മക്കളാണ്. വലതുഭാഗത്ത് അനുരാഗിനെയും ഇടതുഭാഗത്ത് വിജിതയെയും ചേര്‍ത്ത് നിര്‍ത്തികൊണ്ട് നാരായണന് മുറ്റത്തിലൂടെ നടന്നു. ഇതിനിടയില്‍ അയാള് വിജിതയുടെ ചന്തിയില്‍ തലോടനും അമര്‍ത്തി പിടിക്കുകയും ചെയ്തു. നടത്തത്തില്‍ ഇടയ്ക്ക് അനുരാഗ് കാണാതെ വിജിതയുടെ മുലയിലും നാരായണന് പിടിച്ചു. വിജിത എല്ലാത്തിനും സമ്മതിച്ചു. അവര് കാറിന്റെ അടുത്തെത്തി. അനുരാഗും വിജിതയും കാറില്‍ കയറി. കാറില്‍ ഇരിക്കുമ്പോള്‍ ബ്‌ളൈസിന്റെ ഉള്ളിലൂടെ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന വിജിതയുടെ മുല നാരായണന് കണ്ട് ആസ്വദിച്ചു. അവര് യാത്ര പറഞ്ഞു പോയി. അവരെ യാത്രയാക്കി നാരായണന് തന്റെ വീടിന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി. അവിടെ ബെഡ്ഡില്‍ അതാ കന്യകയായ പെണ്ണിന്റെ പൂറില്‍ നിന്ന് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ രക്തം. അയാള് ഒരുവേള ഓര്‍ത്തു. രണ്ടാഴ്ചമുണ്ട് പരിചയപ്പെട്ട ചെറുപ്പക്കാരന്‍ അനുഭവിക്കേണ്ട രതിസുഖം താന്‍ അനുഭവിച്ചു. അവന് കവര്‍ന്ന് എടുക്കേണ്ട പെണ്ണിന്റെ കന്യകത്വം താനെടുത്തു.
65 വര്‍ഷത്തെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സുഖം. അനുഭൂതി. അയാള് ആ ബെഡ്ഡിലേക്ക് കിടന്നു. നാരായണന് അയച്ചുകൊടുത്ത ഫോട്ടോ വെച്ച് സേവ് ഡേറ്റ് ചെയ്തു എല്ലാവര്‍ക്കും വാട്‌സ് ആപ്പിലും ഫേസ്ബുക്കിലും മെസേജ് ചെയ്തു. അങ്ങനെ കല്ല്യാണം വന്നെത്തി. നൂറുപവനും ഒരു കാറും സ്ത്രീധനമായി ലഭിച്ചു. കല്യാണത്തില്‍ എല്ലാവരും വിജിതയെ തന്നെയായിരുന്നു നോക്കിനിന്നത്. അനിരാഗിന്റെ ഭാഗ്യത്തെകുറിച്ച് ബന്ധുക്കാരും നാട്ടുകാരും എല്ലാം പറഞ്ഞു. വിവാഹത്തിന് ശേഷം നാരായണനെ കാണാന്‍ വിജിതയും അനുരാഗും പോയി. നാരായണന് അവളെ പ്രാപിക്കാന്‍ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. അവള് തന്റേതാണന്ന തോന്നല്‍ അയാളില്‍ ഉണ്ടായി. അത് വിജിതയ്ക്ക് മനസിലായി. ഒന്നരമാസത്തെ ലീവിന് ശേഷം അനുരാഗ് ദുബായിലേക്ക് പോയി. വിജിത ആയൂര്‍വേദമരുന്നുകളെയും സൗന്ദര്യവര്‍ദ്ധവിനെയും കുറിച്ച് അറിയാന്‍ നാരായണന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് അറിവ് ലഭിക്കാന്‍ ഒരു ക്ലാസായി അറ്റന്റ് ചെയ്യണമെന്ന ആഗ്രഹം അനുരാഗിനോട് പറഞ്ഞു. ആ കാരണത്താല്‍ വീണ്ടും വിജിതയും നാരായണനും ഒരുമിച്ചു. നാരായണന് കാറോടിച്ചു വരുന്ന അവളെ വന്ന് തന്റെ വീടിന്റെ മണിയറയിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടുപോവുകയും അതിനുശേഷം നന്നായി ഭോഗിച്ച് അവളെ തിരിച്ചു ഇവിടെ തന്നെ കൊണ്ടുവിടുകയും ചെയ്തു. മറ്റാര്‍ക്കും അതില്‍ സംശയമുണ്ടായില്ല. വിജിതയും നാരായണനും പല ദിവസങ്ങളില്‍ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടു. അധികകാലം നീണ്ടുനിന്നില്ല. മറ്റൊരു കമ്പനിയില്‍ കയറിയ അനുരാഗ് അവളെയും കൊണ്ട് ദുബായിലേക്ക് പോയി. അത് നാരായണന് വിഷമമുണ്ടായി. ദുബായില്‍ നിന്നും നാരായണനെ അവള് ഫോണില്‍ വിളിക്കുമായിരുന്നു. അതില്‍ അനുരാഗിന് ഒരു സംശയവും ഉണ്ടായില്ല. രണ്ട് വര്‍ഷത്തിനകം അവള്‍ക്ക് ഒരു മകന്‍ ജനിച്ചു. ശരീരം തടിവെയ്ക്കാതെയും ഉടയാതെയും ഇരിക്കാനുള്ള പൊടിക്കൈകള്‍ നാരായണന് അവളെ ഉപദേശിച്ചു. കൂടാതെ യോനി സംരക്ഷണമായിരുന്നു അതില്‍ കൂടുതല്‍. നാട്ടില്‍ തന്റെ വീട് ചേച്ചിക്കും അളിയനും വേണമെന്നുള്ളതുകൊണ്ട് അനുരാഗ് വേറെ വീടും സ്ഥലവും നോക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. ഇതറിഞ്ഞ നാരായണന് അയാളുടെ വീടിനടുത്ത് അനുരാഗിനും വിജിതയ്ക്കും വീട് എടുത്ത് നല്‍കി. അത് അനുരാഗിനും വിജിതയ്ക്കും ഏറെ സന്തോഷമായിരുന്നു. കാരണം അഞ്ച് പൈസ പോലും വാങ്ങാതെയാണ് അവരുടെ പേരില്‍ ആ സ്ഥലവും വീടും നാരായണന് അവര്‍ക്ക് നല്‍കിയത്. അങ്ങനെ നാല് വര്‍ഷത്തെ ഇടവേളക്ക് ശേഷം അനുരാഗും വിജിതയും നാട്ടിലേക്ക് വന്നു. അനുരാഗ് ടൗണില്‍ ഒരു പ്രൈവറ്റ് കമ്പനിയില്‍ ജോലിയില്‍ കയറി. വീടിന്റെ പാലുകാച്ചലില്‍ നാരായണനും പങ്കാളിയായിരുന്നു. അനുരാഗിന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കാര്യങ്ങള്‍ അവന്റെ ചേച്ചിയും അളിയനും നോക്കി. ഇവിടെ വിജിതയും അനുരാഗും അവരുടെ മകനും പിന്നെ നാരായണനും. അതായിരുന്നു ആ പ്രദേശത്തെ രണ്ടുവീട്ടുകാര്‍. നാട്ടുകാര്‍ക്ക് നാരായണന് ദത്തെടുത്ത രണ്ടുപേര്‍. പക്ഷെ നാരായണന് ദത്തെടുത്തത് വിജിതയെ മാത്രമായിരുന്നു. വിജിത കുറെകൂടെ സുന്ദരിയായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ വിജിതയ്ക്ക് വയസ് 26. നാരായണന് 69. അനുരാഗ് വീട്ടില്‍ ഇല്ലാത്ത സമയത്തൊക്കെ നാരായണന് അവിടെ വരും. അവളെ ആസ്വദിച്ച് ഭോഗിച്ചിട്ടേ അയാള് മടങ്ങുകയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ… ചില ദിവസങ്ങളില്‍ അനുരാഗ് വീട്ടില്‍ വരില്ല. അന്ന് രാത്രി നാരായണന് അന്തിയുറങ്ങാറ് വിജിതയുടെ വീട്ടില്‍ അത് ഇന്നും നിലനിന്നുപോവുന്നു. ആര്‍ക്കും യാതൊരു സംശയവും കൂടാതെ ആ രണ്ട് പേര് രതിയുടെ കാണായപുറങ്ങള്‍ തേടിയുള്ള യാത്ര. (അവസാനിച്ചു.)
എന്ത് തന്നെയായാലും എല്ലാ കൂട്ടുകാരും ഈ കഥയുടെ അഭിപ്രായം അറിയിക്കുമല്ലോ… എന്നാലേ ഇനിയും ഇതുപോലുള്ള കഥ എഴുതാന്‍ സാധിക്കുകയുള്ളൂ. കൂടാതെ എനിക്ക് എല്ലാവരും ഒരു ഓള്‍ ദ ബെസ്റ്റ് തരുമോ….
admin
Jan. 31, 2023
1001 views
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!