എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉടമ 4

♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️

കണ്ടൽക്കാട് പോലൊരു കുറ്റിക്കാട്ടിൽ ഒളിച്ചു നിന്ന എന്നോട് കൂടുതലായി സാന്ദ്രേച്ചി ചേർന്നു നിന്നു തോളോട് ചാരി…

“ടാ അവര് പോവണില്യാലെ..”

പറഞ്ഞത് പോലെ അവരവിടെ ഇരുന്നു കുപ്പിയും ഗ്ലാസ്സും എടുക്കുന്നുണ്ട്…

“വാടിയേച്ചീ…”

അല്ലെങ്കിലും ഇനിയങ്ങോട്ട് തിരിച്ചു കയറുന്നത് സേഫ് അല്ലെന്ന് ഉറപ്പാണല്ലോ….

പക്ഷെ മറുപടി നൽകാതെ ചേച്ചിയെന്റെ തോളിലൂടെ താഴോട്ടു ഇഴുകിയിറങ്ങി..

ഭയന്ന് ബോധം കെട്ടു എന്ന് പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു… ഇപ്പോൾ നേരിട്ട് കണ്ടു.

ബോധമില്ലാത്ത പെണ്ണിനേയും കൊണ്ടു കരക്ക് കയറി അവർ കണ്ടാലുള്ള ഭവിഷ്യത്ത് അറിയാവുന്നതിനാൽ സാഹസത്തിനു തന്നെ ഒരുങ്ങി…

പുഴ മുറിച്ചു മറുവശം കടക്കുക!

പാറകെട്ടുകൾക്കിടയിലൂടെ കുത്തിയൊലിച്ചു പോവുന്ന പുഴ മുറിച്ചു കടക്കുന്നത് തനിച്ചാണെങ്കിൽ പോലും ശ്രമകരമാണ്.. സാന്ദ്രേച്ചിയെ ചുമന്നുകൊണ്ട് കടക്കുന്നത് അതിലും പ്രശ്നമാവും…

ചേച്ചിയുടെ പേഴ്സ് ഒരു കവറിലിട്ട് കെട്ടി കയ്യിലിരുന്ന കവറുകളൊക്കെ വെള്ളം കയറാതെ കെട്ടി ചേച്ചിയുടെ സാരിയുടെ പല്ലിൽ കോർത്തു അത് സ്വന്തം ദേഹത്തോട് ചുറ്റി കെട്ടിയാണ് ആ ദൗത്യം ആരംഭിച്ചത്..

എഴുനേറ്റ് നിന്ന് അവരുടെ ശ്രദ്ധയിൽപെടാതിരിക്കാൻ ഒരു പാറയിൽ നിന്ന് അടുത്തതിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി കുറെയേറെ നേരം കൊണ്ടാവണം പാതിയിലധികം പിന്നിട്ടപ്പോൾ തളർന്നു കഴിഞ്ഞു…

ഇനിയുള്ള ഭാഗം നിലയില്ലാത്ത ശക്തമായ ഒഴുക്കാണ്.. നിറയെ കയങ്ങളും ചുഴികളും നിറഞ്ഞ ശരിക്കുമൊരു ഡെയ്ഞ്ചർ സോൺ..

പക്ഷെ ആലോചിച്ചു നിൽക്കാൻ ധൈര്യം പോരായിരുന്നു… മുൻപിൽ വേറെ വഴിയും ഇല്ല.

ചേച്ചിയുടെ സെറ്റ് സാരി ഒന്നുകൂടി ബലമായി എന്നോട് ചേർത്ത് കെട്ടി ഞാനാ വെള്ളത്തിലേക്ക് എടുത്തു ചാടി നീന്തി….

പതിനഞ്ചു മീറ്ററോളം ദൂരം നീന്താനുണ്ട്… തുടക്കത്തിൽ എളുപ്പമായിരുന്നെങ്കിലും ആറോ ഏഴോ മീറ്റർ കഴിയുമ്പോളേക്ക് ഒഴുക്കും കൂടി, ഞാനും തളർന്നു..

ഇല്ല കീഴടങ്ങില്ല… പൊരുതാനുറച്ചാണ് വെള്ളത്തിൽ ചാടിയത്… കയറുക തന്നെ ചെയ്യും…

മനസിലുറപ്പിച്ചു മുഴുവൻ ശക്തിയുമെടുത്തു നീന്തി…

രണ്ടു മീറ്റർ കൂടി നീങ്ങികാണും… അപ്പോളേക്കും ആ സത്യം മനസിലായി..

പുഴ ഞങ്ങളെ അതിന്റെ മടിത്തട്ടിലേക്ക് വലിച്ചു താഴ്ത്തി തുടങ്ങി…

പുഴയുടെ അടിത്തട്ടിലെ ഏതൊക്കെയോ കല്ലുകളും വള്ളികളുമൊക്കെ കാലിൽ തടഞ്ഞതോടെ ഇനിയൊരു രക്ഷപെടൽ ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പായി…

ആ നേരം എനിക്കായ് കാത്തിരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ മുഖം ഓർമ വന്നു.

. വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ചോറൊക്കെ വയ്ക്കുന്നുണ്ടാവും പാവം….

വെള്ളത്തിനടിയിലും കണ്ണീർ വരുമെങ്കിൽ എന്റെ കണ്ണീരിന്റെ ഉപ്പും ആ പുഴയിൽ കലർന്ന് കാണും…

ശ്വാസം കിട്ടാനാവാതെ അപ്പോളേക്കും സാന്ദ്രേച്ചിക്കും ബോധം വന്നിട്ടുണ്ട്.. എന്നോട് ചേർത്തു ചുറ്റി കെട്ടിയത്കൊണ്ട് പാവം പിടഞ്ഞു നീന്താൻ നോക്കി…

ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കാനാവില്ലെന്ന് ഉറപ്പായി.. ഒരുമിച്ചുള്ള മരണം പുല്കുന്ന അവസാനനിമിഷം ഞാനെന്റെ മുഖം അവളോട് അടുപ്പിച്ചു ആ ചുണ്ടിലെന്റെ ചുണ്ടമർത്തി… എന്റെ അവസാനശ്വാസം മുഴുവൻ സാന്ദ്രേച്ചിയിലേക്ക് നൽകി….

സ്വർഗ്ഗത്തിലോ നരകത്തിലോ എന്നറിയാൻ പിന്നെ കണ്ണു തുറക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അല്ല ഞങ്ങൾ കരയോട് ചേർന്നു ഒരു മുൾപടർപ്പിൽ കുരുങ്ങി കിടപ്പാണ്…

സാന്ദ്രേച്ചിക്ക് ഇടക്കെപ്പോളോ ബോധം വന്നപ്പോൾ ആ മുൾപടർപ്പിൽ പിടിച്ച കൈ വിടാതെ അപ്പോളും മുള്ളുകൊണ്ട ചോര പുഴയിലേക്ക് കലരുന്നുണ്ട്…

ആ മുൾചെടികൾക്ക് മുകളിൽ കണ്ട കുറ്റിച്ചെടിയിൽ പിടിച്ചു നിന്ന് ആളുടെ കയ്യിലെ മുളളുകൾ ഓരോന്നായി ഊരിയെടുത്തു.

സാരിയെ മുള്ളിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്താൻ കുറെ പാട് പെട്ടു.. ഒടുവിൽ സാരി ഊരി ആ മുൾച്ചെടിയിലേക്ക് കയറ്റി ഇട്ട് ബ്ലൗസിലും അണ്ടർ സ്‌കർട്ടിലും ചേച്ചിയെ കരയിലേക്ക് വലിച്ചു കയറ്റി…

സമയം അഞ്ചുമണിയോട് അടുത്ത് കാണണം.. അപ്പോളും സാന്ദ്രേച്ചി ഉണർന്നിട്ടില്ല…

ജന്മദിനത്തിൽ എന്നെ കാണിക്കാനാവണം ചുവപ്പ് ബ്ലൗസും സെറ്റ് സാരിയും ഉടുത്തു വന്നത് പാവം…

ചുവപ്പ് ബ്ലൗസിലും റോസ് കളർ അണ്ടർസ്‌കർട്ടിലും എടുത്തു കാണിക്കുന്ന അഴകളവുകൾ കൺട്രോൾ കളയുന്ന പോലെ… അണ്ടർ സ്കര്ട്ടിലെ കെട്ടിന് താഴെയുള്ള ഗ്യാപിലൂടെ പാന്റി അടക്കം ദൃശ്യം…

വെള്ളം കുടിച്ചു വയറല്പം വീർത്തു നില്കുന്നത് കൊണ്ടാവണം പാവാടയുടെ കെട്ട് വയറിൽ ഇറുകിയാണ് കിടപ്പ്…

ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ ആ കാഴ്ച കണ്ടു നിന്നപ്പോളേക്ക് മുൻപ് നടന്ന സംഭവങ്ങൾ ഒക്കെ മറന്ന പോലെ…

ആ പാവാടയുടെ കെട്ട് ഊരി ലൂസ് ആക്കി കക്ഷിയുടെ തണുത്ത കൈകളും കാലുകളും ഏറെ നേരം തിരുമ്മി ചൂടാക്കിയതോടെ ആള് പതുക്കെ കണ്ണു തുറന്നു…

സംശയത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കിയെങ്കിലും എന്നെ കണ്ടതും ആദ്യം ആശ്വാസവും പിന്നെ അത് സങ്കടത്തിലേക്കും വഴിമാറി…

ആശാത്തി പതുക്കെ എനിക്കാൻ നോക്കി.. പുറകിൽ കൈ കുത്തി എണീക്കുമ്പോളാണ് സാരി ഊരി മാറ്റിയതും പാവാടയുടെ കെട്ടഴിച്ചതുമെല്ലാം പുള്ളിക്കാരിക്ക് മനസിലാവുന്നത് തന്നെ…

ആദ്യമേ അവളാ ഡ്രെസ്സിനായി ചുറ്റും പരതി.. പിന്നെ സംശയത്തോടെ എന്നെ നോക്കി…

“പേടിക്കണ്ട.. ബലാൽസംഗം ചെയ്തതല്ല… നനഞ്ഞ തുണി ഇട്ട് പനി പിടിക്കണ്ടാന്ന് കരുതി…”

രണ്ടു കാലുകളിലും ഒട്ടി തുടയിലേക്ക് ഇറങ്ങിക്കിടന്ന പാവാട പിടിച്ചുകൊണ്ടു ശരിക്കിട്ട് കൊണ്ട് ചേച്ചി പതിയെ എണീറ്റിരുന്നു…

“എവ്ട്യാടാ നമ്മ ഇപ്പൊ??”

“ദേ പുഴെടെ അപ്രെ നമ്മടെ വീടാ…”

“എന്നാ നമക്ക് പോവാടാ?? എന്റെ സാര്യോ??”

“അതൊക്കെവ്ടെ ഇണ്ട് പെണ്ണേ.. ഉട്ത്തട്ട് എങ്ങട്ട് പോവാനാ???”

“വീട്ടീ പോണ്ടേടാ???”

“പൊക്കോ.. ഞാൻ പൊഴ കടത്യരാം..”

“അപ്പോ നീയോ??”

“ചേച്ചിക്ക് വീട്ടീ പോവാലോ?? ഞാനോ?? ജയിലീക്ക്.. അല്ലേക് ല് തൂക്കുമരത്തീക്ക്..”

“അങ്ങന്യാ നീ കരുതിയെ?? നിന്നെ ജയിലീക്ക് വിട്ട് ഞാൻ സ്വസ്ഥായി ജീവിക്കുംന്നാണോ തോന്നണേ??”

“പിന്നെന്താ ചെയ്യാ??”

“ഞാമ്പൊക്കോളാം ജയിലീ…”

“അന്നട്ട്?? അയ്നാണോ നമ്മ ഇത്ര ബുദ്ദിമുട്ട്യേ..”

“പിന്നെന്തു ചെയ്യാനാടാ??”

“നമക്ക് വേറെ എവടെലും പോയ്‌ ജീവിക്കാം…”

“അപ്പൊ നിന്റമ്മ??”

അപ്പോളാണ് ആ കാര്യം ഓർമയിൽ വരുന്നത് തന്നെ…

“ഇയ്‌ക്ക് അറിയില്ല… പാവം അമ്മ…”

ഉള്ളിലെ നീറലൊരു കണ്ണീരായി പുറത്ത് ചാടി.. എങ്കിലും ഒന്നടക്കി തിരിച്ചു ചോദിച്ചു…

“സാന്ദ്രേച്ചിടെ വീട്ടിലും പ്രശ്നവില്യേ??”

“ഏയ്‌.. എന്റമ്മക്ക് സന്തോഷാവും… സ്ത്രീധനത്തിന്റെ കാശ് ലാഭായ്ലോ??”

“പക്ഷെ എന്റെ അമ്മക്ക് ഇഷ്ടാരുന്നു ചേച്ചീനെ… എന്നെ പോലെ തന്യാ കാണാറുന്ന് എപ്പളും പറയും…”

“മ്മ്.. എന്റെ പേഴ്സ് എവിട്യങ്ങാണ്ട് പോയി.. അല്ലാരുന്നേ അയ്ല് ഫോണുണ്ടാർന്നതാ എന്റെ… വിളിച്ചേലും പറയാൻ ”

അതൊരു പ്രതീക്ഷ നൽകി.. അത് ഡ്രെസ്സിന്റെ കവറിലിട്ട് വായ മൂടി കെട്ടിയിരുന്നത് കൊണ്ടു വെള്ളം കയറാൻ ചാൻസില്ല…

പുഴയിൽ നിന്ന് കയറാൻ നേരം മരത്തിന്റെ ചില്ലയിൽ തൂക്കിയിട്ട കവർ ഓടിയെടുത്തു തുറന്നു…

ഭാഗ്യത്തിന് ചെറിയൊരു ഈർപ്പം ഉണ്ടെങ്കിലും ഫോൺ നനയാൻ മാത്രമില്ല..

ഫോണും സാരിയും എടുത്തു ചേച്ചിക്കടുത്തേക്ക് തന്നെ ചെന്നു ഫോൺ ആൾക്ക് നേരെ നീട്ടി..

ചേച്ചി അപ്പോളും എണീറ്റിട്ടില്ല.

“സാരി താടാ..”

“ആകെ ചെളി ആണ് ഇതീ മൊത്തം.. കഴുകീട്ടു ഉണക്കാനിടാം… ഇപ്പൊ എണീറ്റു വന്നേ…”

“ഈ വേഷത്തിലാ?”

“അയ്നെന്താ ഞാനല്ലേ ഒള്ളൂ ഇവടെ.. എന്തായാലും ഞാൻ കാണാമ്പോവാ എല്ലാം…”

“അയ്യടാ… എല്ലാമ്പോലും.. നോക്കി ഇരുന്നാ മതി ഇപ്പോ കാണാം… മനുഷ്യനിവിടെ തീ തിന്നുമ്പളാ അവന്റെ….”

പാതിയിൽ നിറുത്തി ചേച്ചി ഫോൺ അൺലോക്ക് ചെയ്തു അമ്മയുടെ നമ്പർ എടുത്തു ഡയൽ ചെയ്തു എനിക്ക് നീട്ടി…

ഫോൺ വാങ്ങുമ്പോൾ തന്നെ സമയം നോക്കി ആറര…

അപ്പോളേക്കും കണക്ട് ആയിട്ടുണ്ട്..

“എന്താ മോളെ.. ഇന്ന് കണ്ടില്ല്യാലോ…”

“അമ്മേ ഇത് ഞാനാ…”

എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അമ്മ ഒന്ന് അമ്പരന്നു എന്ന് തോന്നി…

“എന്താടാ… ഉച്ചക്ക് വരും ന്ന് പറഞ്ഞട്ട് എത്താറായില്ലേ ഇത്‌ വരെ?? എന്താ അവള്ടെ ഫോണീന്ന്??”

“അമ്മേ ഞങ്ങ ഇത്തിരീസം കഴ്ഞ്ഞു വരോള്ളൂ…അമ്മ വെഷമിക്കാണ്ടിരിക്കണം…”

“ന്താ പറ്റിയെ മോനേ?? നീ അവൾക്ക് ഫോൺ കൊടുത്തേ…”

സാന്ദ്രേച്ചി ഫോൺ വാങ്ങി.. എന്നെ കാത്ത് നിന്നതും ചേച്ചീനെ ഉപദ്രവിക്കാൻ നോക്കിയതും ആളു പറഞ്ഞു..

പക്ഷെ കൊന്നത് മാത്രം പറയാതെ രണ്ടാളും കൂടി ഓടി രക്ഷപെട്ടു എന്നാണ് കക്ഷി പറഞ്ഞത്.. ഇപ്പൊ തിരിച്ചു വന്നാ ഉപദ്രവിച്ചാലോ എന്ന പേടി കാരണാ വരാത്തെ എന്നും ഒരു കൂട്ട്കാരീടെ വീട്ടീ പോയി നിന്നട്ട് വരാംന്നും പറഞ്ഞു വീണ്ടും ഫോൺ എനിക്ക് നീട്ടി…

“മോനേ കൊഴപ്പോന്നും ഇല്യാലോ?? സാന്ദ്രേച്ചിനെ നന്നായി നോക്കണംട്ടോ.. ആളു പറയണത് ഒക്കെ അനുസരിക്കണം…”

ഉപദേശങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞു അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കട്ട്‌ ചെയ്തു…

“ഇനി എന്താ പരിപാടി മോനേ??”

“ആദ്യം നമുക്കീ സാരി കഴുകാം. അന്നട്ട് ബാക്കി…”

“ടാ തമാശിക്കല്ലേ… രാത്രി ആവാൻ പോണൂ.. കാടാ… വല്ല പുലീടേം വായീ പെടാൻ വയ്യടാ…”

“പേടി ആണല്ലേ..”

“ഇത്തിരിശ്ശേ…”

“എന്നാ എണീറ്റ് പോരേ… പൊഴേടെ അട്തേക്ക്..”

സത്യത്തീ എനിക്ക് അതിലേറെ ഭയമുണ്ട്.. പക്ഷെ അത് പറയാൻ നിന്നില്ല… ഞാനൊരു ആണല്ലേ…

പുള്ളിക്കാരിയും പേടി കൊണ്ടാവണം പാവാട കെട്ടികൊണ്ട് എണീറ്റു.. ഇത്ര നേരം ഈ വേഷം തന്നെ ആയതുകൊണ്ട് വലിയ നാണമൊന്നും ആൾക്കില്ല…

സാരി കഴുകി പിഴിഞ്ഞ ശേഷം രണ്ടാളും കൂടി നടപ്പ് തുടങ്ങി… ലക്ഷ്യം അച്ഛനുണ്ടായിരുന്ന കാലത്ത് പണ്ടെങ്ങോ പോയ ഒരു കുരിശ് പള്ളിയാണ്…മൂന്നോ നാലോ കിലോമീറ്റർ പോവണം അവിടേക്ക്.. മലയിൽ കയ്യേറി പണിതതാണെന്ന് കേസ് വന്നു പൂട്ടിയിട്ടിട്ട് കാലങ്ങളായി…

“ടാ വയ്യാണ്ടായി..”

പരമാവധി അഞ്ഞൂറ് മീറ്റർ കാട്ടിലൂടെ നടന്നു കാണും…

കാട്ട് വള്ളിയും മുള്ളും ഒക്കെ വകഞ്ഞു മാറ്റി വേണം നടപ്പ്.. പോരാതെ ആളുടെ പാവാടയും തടയുന്നുണ്ട് നല്ല വണ്ണം…

അപ്പോളേക്കും മുല്ല പൂത്ത ഗന്ധം മൂക്കിലേക്ക് ഇരച്ചു കയറി… അല്പം കൂടി നടന്നതും ഒരു ചെറിയ മരത്തിൽ മുല്ല പൂത്തു നില്കുന്നു.. ആദ്യമായാണ് മുല്ലചെടി മരമായുണ്ടാവുന്നത് കാണുന്നത് തന്നെ..

എന്തായാലും ലക്ഷ്യം എത്തില്ല. പിന്നെ അധികം ആലോചിക്കാൻ നിന്നില്ല സ്വസ്ഥമായി ഇരിക്കാനും കിടക്കാനും സൗകര്യമെന്ന് തോന്നിയ മരമുല്ലയുടെ അടുത്ത് തന്നെയുള്ള പാറമേൽ ഇരുന്നു.. സാന്ദ്രേച്ചി എനിക്ക് നേരെയും…

“സാന്ദ്രേച്ചി ഒന്നു കണ്ണടച്ചേ…”

“എന്തിനാടാ….”

“കണ്ണടക്ക് പെണ്ണേ??”

എന്തിനെന്നു അറിയാതെ പുള്ളി കണ്ണടച്ചതും രണ്ടു കൈകൊണ്ടും രണ്ടു ഊമ്പായിയും പിടിച്ചൊരു ഞെക്ക് കൊടുത്തു…

ചെറിയ വേദന എടുത്തു കാണും ആളു ഞെട്ടി കണ്ണു തുറന്നു എന്റെ നേരെ കൈ ഓങ്ങി..

“ദേ കണ്ണ് തുറക്കാൻ പറഞ്ഞില്ല്യാലോ..”

“ചെക്കാ എന്റേന്ന് അടി കൊള്ളും… ചോരേം നീരും ഒള്ള ശരീരാ വേദന എട്ക്കും…”

“ആണോ??? ഞാങ്കരുതി അവടെ പാലാ ഒള്ളെ എന്ന്.. സാരല്യ… ഞാൻ വരുത്തികോളാം.. ഇപ്പൊ കണ്ണടക്ക് പെണ്ണ്.”

“പറ്റില്ല…”

“പ്ലീസ്… ഇനി വേദനിപ്പിക്കില്ല… കണ്ണടക്കെടി…”

സ്വല്പം സംശയത്തോടെ ആള് കണ്ണടച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ആ കവർ തുറന്നു ചുരിദാർ പുറത്തെടുത്തു…

അടുത്ത കവറിൽ നിന്ന് കെയ്ക്ക് ബോക്സ്‌ എടുത്തപ്പോൾ അത് മുഴുവനുമതിന്റെ പ്ലാസ്റ്റിക് ബോക്സിൽ ഒട്ടിപിടിച്ചു കൊഴഞ്ഞു മറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. വിരൽ കൊണ്ടു തൊണ്ടിയെടുത്ത് നക്കി കഴിക്കേണ്ട അവസ്ഥ..

“ഹാപ്പി ബർത്ത്ഡേ റ്റൂ യൂ…

ഹാപ്പി ബർത്ത്ഡേ മാ സ്വീറ്റ് ഹാർട്ട്…

ഹാപ്പി ബർത്ത് ഡേ സാന്ദ്രകുട്ടീ…”

ഈണത്തിലുള്ള എന്റെ വിഷസ് കേട്ടാണു ആള് കണ്ണു തുറക്കുന്നത്.

ഒരു കയ്യിലൊരു ചുരിദാറും മറുകയ്യിൽ കെയ്ക്ക് ബോക്സും ആൾക്ക് നേരെ നീട്ടിയെങ്കിലും പുള്ളിക്കാരി അത്‌ വാങ്ങാതെ എന്നെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു…

“താങ്ക്സ് കുട്ടാ….”

“ലവ് യൂ ചേച്ചീ…”

“ലവ് യൂ ടാ കുട്ടാ….”

ചേച്ചിയുടെ മാറിന്റെ വലിപ്പം എന്റെ നെഞ്ചിലമർന്നു എന്റെ ഉള്ളിൽ ചലനങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ തുടങ്ങിയതോടെ ഞാൻ ചേച്ചിയെ പിടിച്ചകത്തി… പക്ഷെ വീണ്ടും ചേച്ചിയെന്നെ കൈ കൊണ്ടു ചുറ്റി പിടിച്ചു എന്റെ ചെവിക്ക് മുകളിൽ ചുണ്ടമർത്തി..

“എടീ കേക്ക് കട്ട് ചെയ്യണ്ടേ??”

ചേച്ചി ഞങ്ങളുടെ തുടകൾ പരസ്പരം ഉരസാൻ മാത്രം ചേർന്നിരുന്ന് രണ്ടു പേരുടെ തുടയിലുമായി വച്ചു ആ ബോക്സ്‌ തുറന്നു..

“ഇതെങ്ങിന്യ കട്ട്‌ ചെയ്യാ ചെക്കാ??”

അങ്ങനെ ചോദിച്ചെങ്കിലും ഉത്തരം ആൾക്ക് തന്നെ അറിയാമായിരുന്നു…

രൂപവും ഭംഗിയും നഷ്ടപെട്ട ആ കെയ്ക് തൊടാതെ അരികിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ച ചോക്ളേറ്റ് ക്രീം ചേച്ചി വിരലുകൊണ്ട് നക്കിയെടുത്തു എന്റെ ചുണ്ടോട് അടുപ്പിച്ചു…

ഞാനെന്റെ ചുണ്ട് തുറന്നെങ്കിലും അതിനുള്ളിലേക്കാ വിരൽ കടത്താതെ ഇരു ചുണ്ടുകളിലുമായി അത് പുരട്ടി എന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് ചേച്ചിയുടെ ചുണ്ട് അടുപ്പിച്ചു. മധുരതരമായ ഒരു ചുംബനം കൊണ്ടു രണ്ടുപേരും കേക്കിന്റെ രുചിയറിഞ്ഞു…

അതിനിടെ വലംകയ്യുടെ ചൂണ്ടുവിരൽ മാത്രം അകത്തിപിടിച്ചു ചേച്ചിയുടെ കൈകൾ എന്റെ ഷർട്ട് ബട്ടണുകൾ തിരഞ്ഞ് പോയിരുന്നു…

ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ടു നഗ്നമായ എന്റെ മാറിലേക്ക് ചേച്ചിയുടെ ചൂണ്ടു വിരലിൽ തൊണ്ടിയെടുത്ത കെയ്ക്ക് പടർന്നു… ഏതാനും നിമിഷങ്ങളിൽ അല്പം ഉമിനീർ മാത്രമെന്റെ മാറിൽ അവശേഷിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു അത് ആ ചുണ്ടിലേക്കും തിരിച്ചെത്തി.

അപ്പോളേക്കും എന്റെ കൈവിരലുകൾ ആ നഗ്നമായ പൊക്കിൾ ചുഴിയിലെത്തി… അതിലൊന്ന് ചൂണ്ടുവിരലിട്ട് കറക്കിയതും ചേച്ചിയെന്നെ ബലമായി പിടിച്ചു മലർത്തി കിടത്തി…

വികാരക്ഷോഭം നിറഞ്ഞ ആ മുഖമെന്റെ മുഖത്തോട് അടുപ്പിച്ചു കണ്ണിൽ നോക്കി മെല്ലെ കാതരമായി മന്ത്രിച്ചു…

“ഇത് നമ്മുടേത് മാത്രമായ ദിവസങ്ങളാടാ.. But now ladies first.. കണ്ണടച്ച് കെടന്ന് ആസ്വദിക്ക് ചെക്കാ….”

ഇടംകൈ എന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് മുകളിൽ വച്ചത് അടച്ചു പിടിച്ചു ചേച്ചിയുടെ മുഖം താഴ്ന്നു… എന്റെ മാറിലേക്ക്… അതെന്റെ മാറിലെ സിരാകേന്ദ്രങ്ങൾ സ്പർശിക്കും മുൻപേ വലതു കയ്യിലെ ചൂണ്ടുവിരൽ അവയിൽ ചോക്ളേറ്റ് പുരട്ടിയിരുന്നു…

അവിടെ നിന്നും ആദ്യം വലം കൈ ചൂണ്ടുവിരലും പിന്നെ ചുണ്ടും മാതൃജീവബന്ധത്തിന്റെ ഇനിയും നശിക്കാത്ത അടയാളത്തിലെത്തി…

“കണ്ണു തുറക്കരുത്ട്ടോ…”

അവിടെ നിന്നും താഴേക്ക് ഇറങ്ങാൻ ജീൻസ് തടസ്സമായത്കൊണ്ട് ഇടം കൈ കൂടി സഹായത്തിനു എടുക്കുമ്പോൾ കണ്ണു തുറക്കാതിരിക്കാനുള്ള അഭ്യർത്ഥന..

അതിലും ഏറെ മുൻപേ രതിയുടെ ഇതുവരെ അനുഭവഭേദ്യമാവാത്ത മേച്ചിൽപുറങ്ങളെന്നെ അന്ധനാക്കി എന്നു ചേച്ചിക്ക് മനസിലാക്കിയില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു..

അപ്പോളേക്കും ആ കൈകൾ നനവ് വിട്ടു മാറിയിട്ടില്ലാത്ത ജീൻസും അടിവസ്ത്രവും താഴേക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടി ഇറക്കാൻ തുടങ്ങി..

അടുത്തത് എന്തെന്നുള്ള ആക്രാന്തം കൊണ്ട് ഞാൻ ചേച്ചിയെ സഹായിക്കാൻ കൈ നീട്ടിയെങ്കിലും ഒരു നുള്ള് തന്നുകൊണ്ട് ചേച്ചിയെന്നെ തടഞ്ഞു.. കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടി എങ്കിലും ആളെന്റെ ജീൻസ് ഊരിയെടുക്കുക തന്നെ ചെയ്തു..

എന്നെ പിച്ചി തടഞ്ഞതോടെ എന്റെ കൈവിരലുകൾ ചേച്ചിയുടെ പാവാടയുടെ കെട്ടിലേക്ക് ചെന്നു അതിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചത് അഴിച്ചെങ്കിലും പാവാട അല്പം മാത്രം താഴോട്ടു ഊർന്ന് ചേച്ചിയെ നഗ്നയാക്കാതെ അതിന്റെ കടമ തുടർന്നു

പിന്നെ എന്റെ കണ്ണു അടച്ചു പിടിക്കാൻ മിനക്കെടാതെ ചേച്ചി ഒരു നിമിഷം വികാരക്ഷോഭം കൊണ്ടു ക്ലോക്കിന്റെ പെന്റുലം പോലെ തനിയെ ആടുന്ന എന്റെ പുരുഷത്വത്തിൽ നോക്കി നിന്നു…

ശേഷം ഇടംകൈ കൊണ്ട് ലക്ഷ്യബോധമില്ലാതെ ചിതറി കിടക്കുന്ന രോമങ്ങൾ ഒതുക്കിവയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. അതോടൊപ്പം വലം കൈയുടെ ചൂണ്ടുവിരൽ അതിന്റെ ചെറു തക്കാളി മുനപ്പിൽ കെയ്ക്കിന്റെ ക്രീം പുരട്ടാനും തുടങ്ങി..

ഏതാനും നിമിഷം കൊണ്ടു മൊബൈൽ ടവർ പോലെ നിൽക്കുന്ന എന്റേതിന് മുകൾഭാഗം മൊത്തം ചോക്ളേറ്റ് ക്രീം കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയത് ആണെന്ന് തോന്നിക്കും വിധം ചോക്ളേറ്റ് പരത്തി കഴിഞ്ഞു..

ഇനിയെന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുറക്കുമ്പോൾ ചേച്ചി എനിക്ക് തൊട്ടടുത്തു മുഖം കുനിച്ചു കഴിഞ്ഞു…

ആ ചോക്ളേറ്റ് തല എന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി വായിലെടുത്തു ഒരുവട്ടം നുണഞ്ഞു…

വായിൽ അനുഭവപ്പെട്ട രുചി വ്യത്യാസം കൊണ്ടു ചേച്ചി മുഖമുയർത്തി എന്നെ നോക്കുമ്പോൾ ആ നോട്ടം നേരിടാനാവാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും അടഞ്ഞുപോയി..

വായിലെ രുചി വ്യത്യാസം തുപ്പണോ ഇറക്കണോ എന്ന സംശയത്തിൽ ചേച്ചി നിൽകുമ്പോൾ എല്ലാത്തിനും കാരണവും സാക്ഷിയുമായ എന്റെ പുല്ലിംഗം ഞാനൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലേ എന്ന മട്ടിൽ അവസാന തുള്ളികൾ വശത്തുകൂടെ ഒഴുക്കികൊണ്ട് തളർന്നു വീഴാൻ തുടങ്ങി…

ചേച്ചിയും എനിക്കൊപ്പം കിടന്നു എന്റെ കവിളിൽ ചുണ്ടമർത്തി..

“ക്ഷീണം ഉണ്ടല്ലേ കുട്ടാ.. ഇത്തിരി നേരം കെടന്നിട്ട് എണീറ്റ മതി കെയ്ക്ക് കഴിക്കാൻ…”

പക്ഷെ ഞാൻ ചാടി എണീറ്റ് ചേച്ചിയെ മലർത്തി കിടത്തി മുകളിലേക്ക് പടർന്നു കയറി.. പരാജയം സമ്മതിക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല…

ചേച്ചിയുടെ നിറഞ്ഞ മാറിനെ മൂടി വച്ചിട്ടുള്ള ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കുകൾ ഊരി മാറ്റി ബ്രായുടെ വള്ളികളെ സൈഡിലേക്ക് ഇറക്കി അവയെ സ്വതന്ത്രരാക്കി…

അവയെ മാറി മാറി ചുംബിക്കുമ്പോളും എന്റെ മനസ് പക്ഷേ ആദ്യമായ് ചെയ്യാൻ പോവുന്ന ത്രില്ലിൽ ആയിരുന്നു.. അത്കൊണ്ട് തന്നെ കെയ്ക്കും മാറിലെ ഇരട്ട കണ്ണുകളും പെട്ടെന്ന് തന്നെ വിസ്മൃതിയിലേക്ക് ആഴ്ന്നു..

എന്റെ കൈകൾ മുൻപേ കെട്ടഴിഞ്ഞ പാവാടയും നേർത്ത അടിവസ്ത്രവും താഴേക്ക് വലിച്ചു താഴ്ത്തി..

എന്റെതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി കുട്ടിരോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ അവിടേക്ക് ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു… പിന്നെ മുകളിലേക്ക് കയറി ഒരു യുദ്ധത്തിന് തയ്യാറെടുപ്പ് എന്ന പോലെ ഇരുവശതും കാലുകൾ കുത്തി..

“എന്തൊരു ആക്രാന്താ ചെക്കാ…”

ഒട്ടൊരു കൗതുകത്തോടെ എന്നെ നോക്കി കിടന്നുകൊണ്ട് ചെറിയ പുഞ്ചിരിയോടെ ആണ് ചേച്ചിയുടെ ചോദ്യം..

മറുപടി പറയാൻ നിന്നില്ല… അവൻ അപ്പോളേക്കും ലക്ഷ്യം തേടി സ്വയം അലഞ്ഞു തുടങ്ങി.. ലക്ഷ്യത്തിന് മുകളിലെ കുറ്റി രോമങ്ങളിൽ ഉരസിയപ്പോൾ എന്നെയടക്കം അവൻ കോൾമയിൽ കൊള്ളിച്ചു…

ലക്ഷ്യം തെറ്റി അലഞ്ഞ അവനെ ചേച്ചി തന്നെ കൈ കൊണ്ടു പിടിച്ചു ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത്തിന് മുകളിൽ വച്ചു…

വിചാരിച്ചത്ര എളുപ്പമുള്ള പരുപാടി അല്ല എന്നാദ്യമേ മനസിലായി..

ഒരൊറ്റ അമർത്ത്…

അല്പം മാത്രം ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.. വേദനയിൽ അവൻ പിൻവാങ്ങി…

“ആ… പതുക്കെടാ….”

എന്നേക്കാൾ ഏറെ വേദനയോടെ മലർന്നു കിടന്ന ചേച്ചിയുടെ തല പൊന്തിപോയ്‌ ഒരു രോദനത്തോടെ..

ഏതാനും വട്ടം പതിയെ ഇളക്കി നോക്കി..

നേർത്ത മണൽ തരികൾ നനഞ്ഞു കൊണ്ടു മൃദുവായി ഉരസുന്ന അനുഭൂതിയോടെ അവനിൽ മാറ്റങ്ങൾ പ്രകടമാവാൻ തുടങ്ങി…

പതിയെ ഇളക്കി ഇളക്കി വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി ബലമായി അമർത്തി…

“ആ… അമ്മേ… വേണ്ടടാ… ആ… സ് സ് സ്സസ്….”

ഉറക്കെ തുടങ്ങി നേർത്തു വന്ന വിലാപത്തോടൊപ്പം ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ ഓരോ തുള്ളി കണ്ണുനീർ ഇരു വശത്തേക്കുമായി ഒഴുക്കി…

അതിലും കഷ്ടമായി എന്റെ കാര്യം… ഏതാനും തുള്ളികൾ ഒഴുക്കി എന്റെ കടമ ഇത്രയേ ഒള്ളൂ എന്ന പോലെ അവൻ ഉപ്പ് പുരണ്ട അട്ടയെ പോലെ ചുരുണ്ടു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി…

ചേച്ചിയിൽ നിന്ന് വിട്ടുമാറി ഞാനും ഒരു വശത്തു മലർന്ന് കിടന്നു… പരാജയത്തിന്റെ കൈപുനീർ എന്റെ കണ്ണുകളെ നിറച്ചു ഒഴുക്കി കൊണ്ടിരുന്നു…

ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കിടന്നു കാണണം..

“സാരല്യടാ.. വേദന കുറവുണ്ട്.. എന്തിനാ ഊരിയെ… പതുക്കെ ചെയ്ത് തുടങ്ങിക്കോട്ടോ…”

കാര്യമറിയാതെ തന്റെ വേദന കണ്ടതുകൊണ്ടാണ് ഞാനകന്നത് എന്ന് കരുതി ചേച്ചി ആകാശം നോക്കി കിടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. പക്ഷെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നൊഴുകുന്ന കണ്ണീർ തുടക്കാൻ പോലും ശക്തിയില്ലാതെ തളർന്നു പോയിരുന്നു ഞാൻ..

എന്റെ അനക്കം കാണാതെ ചേച്ചി ചെരിഞ്ഞു കൈ കൊണ്ടു തല താങ്ങി അല്പം ഉയർന്നു..

നൂലുപോലെ ഒഴുകിയ ശുക്ലം വയറ്റിൽ പരന്ന് അതിൽ ചേർന്നു കിടന്നുറങ്ങുന്ന എന്റെ പുരുഷത്വവും എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നൊഴുകുന്ന കണ്ണുനീരും കണ്ട് ആളെന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു… ശേഷം ഇരുവശത്തേക്കും ഒഴുകിയ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കണ്ണുകളിലും ചുംബിച്ചു..

ഞാനാളെ കഴുത്തിലൂടെ ചുറ്റി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു…

“സോറിയേച്ചീ… പറ്റുന്നില്ല…..”

“അയ്യേ കുട്ടൻ കരയാണോ? നാണാവില്ലേ കരയാൻ..”

ചേച്ചിയെന്റെ കൈവിരൽ പിടിച്ചു ചേച്ചിയുടെ യോനീമുഖത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി സ്പർശിപ്പിച്ചു..

“ആരാ പറഞ്ഞെ പറ്റില്ലാന്നു… നോക്കിയേ..”

അവനും ആരോഗ്യമുണ്ടെന്ന് തെളിയിക്കാൻ എന്ന വണ്ണം എന്റെ കയ്യിൽ രക്തഛവി പടർന്നിരുന്നു.. എന്റെ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞ ചെറിയ ആശ്വാസം ചേച്ചിക്കും ആശ്വാസം നൽകി..

എണീറ്റു അല്പം ചാരിയിരുന്നു എന്റെ തല പിടിച്ചു ആളുടെ മടിയിൽ വച്ചു കൊണ്ടു എനിക്ക് ആളു പ്രചോദനം നൽകാൻ നോക്കി.

“You can… കുട്ടാ നിനക്ക് കഴിയും.. നീ പുരുഷനാണ്… ആക്രാന്തവും ശക്തിയും ഒന്നും വേണ്ടാട്ടോ… സ്നേഹം മാത്രം മതി…”

മുടിയിഴകളിലൂടെ മൃദുവായി തഴുകുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ ക്ഷീണം കൊണ്ടു അടഞ്ഞു തുടങ്ങി..

“പുരുഷൻ പെട്രോളാണെങ്കിൽ സ്ത്രീ കൽക്കരിയാണ്.. പുരുഷൻ ഒരൊറ്റ ആളലിൽ തളർന്നു വീഴുമ്പോൾ സ്ത്രീ കൽക്കരി പോലെ നീറി നീറി പതിയെ കത്തുപിടിച്ചു ഏറെനേരം ആ തീയിൽ അണയാതെ ഉരുകി നില്കും…

അവളെ കീഴ്പ്പെടുത്താൻ ശക്തി കൊണ്ടു കഴിയാതെ വരും… പ്രണയം കൊണ്ടേ കഴിയൂ…. പ്രണയം കൊണ്ടു വേണം എന്നെ തോൽപിക്കാൻ… നിനക്കത് കഴിയും കുട്ടാ!…”

ഉദ്ദീപിപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകൾ കാതിലേക്ക് കയറി തലച്ചോറിലേക്ക് ആഴ്ന്ന് ചെല്ലുമ്പോളേക്ക് ഉറക്കം എന്നെ പുണർന്നു കഴിഞ്ഞു..

ആ ഉറക്കത്തിലും ചേച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ അലയടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..

നേരം പുലരും മുൻപേ തന്നെ ഉണർന്നു ഞാൻ.. പാറയിലെ കിടപ്പത്ര സുഖമായില്ല.. ചേച്ചിയും ഇടക്കൊക്കെ ഞെരങ്ങുന്നുണ്ട്… ഫോൺ നോക്കുമ്പോൾ രാത്രി പന്ത്രണ്ടു മണി ആയിട്ടേ ഒള്ളൂ. മുൻപ് കണ്ട മരമുല്ലയ്ക്ക് താഴെ കുറെ ഇലകൾ നിരത്തി അതിൽ സാരി വിരിച്ച് ചേച്ചിയെ വിളിച്ചു..

തുറന്നു വിടർന്നു കിടക്കുന്ന ബ്ലൗസ്, വയറിനു ചുറ്റുമൊരു വള്ളി പോലെ ചുരുണ്ട ബ്രാ, അരക്ക് താഴെ പൂർണ നഗ്ന….ആദ്യം തന്നെ ആളു നോക്കിയത് ഡ്രസ്സ്‌ ആണ്.. പക്ഷെ എനിക്കില്ലാത്ത തുണി ഉടുക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കുവോ??

ഉള്ളതും കൂടെ ഊരിയെടുത്തു ശരിക്കും കാട്ടുമനുഷ്യരെ പോലെ പിടിച്ചു വലിച്ചു ആളെയും കൊണ്ടു സാരിയിൽ കിടത്തി..

മുല്ല പൂവിനു ആളെ മയക്കാൻ ഉള്ള കഴിവുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.. രാവിലെ എണീറ്റത് ഒൻപത് മണിക്കാണ്..

കണി കിട്ടുന്നത് തന്നെ കുനിഞ്ഞു നിന്നു നിലത്തെ മുല്ലപ്പൂക്കൾ പെറുക്കുന്ന ചേച്ചിയെയാണ്.. ചുരിദാർ ടോപ് മാത്രം വേഷം… ആ മാർക്കുടങ്ങൾ പുറത്തേക്ക് ചാടാൻ വെമ്പുന്ന പോലെ..

പുതച്ച സാരിയിൽ ഒരു കൂടാരം സൃഷ്ടിക്കാൻ ആ കാഴ്ചക്ക് ആയെങ്കിലും അതൊരു നിരാശയിലേക്ക് വഴിമാറി.. തലേദിവസത്തെ ഓർമ കൊണ്ടാവും…

ചിന്തിച്ചു കിടന്നു കണ്ണുകൾ നിറയും എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ സാരി തന്നെ എങ്ങനെയൊക്കെയോ വാരി ചുറ്റി എണീറ്റു…

“എണീറ്റോ കാമഭ്രാന്തൻ…”

ചേച്ചിയുടെ ചോദ്യം ഉള്ള ഗ്യാസും കൂടെ കളഞ്ഞു… ചേച്ചിക്കാണേൽ പകൽ വെളിച്ചം അടിക്കുമ്പോൾ നാണം പോലെ… പാന്റ്സ് ഇടാത്തതിനാൽ ചുരിദാർ പൊളിയിലൂടെ കാല്തുട കാണാതിരിക്കാൻ രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും ചേർത്തു പിടിച്ചാണ് നടപ്പ്…

ശവത്തിൽ കുത്തല്ലേ എന്ന് മനസു അലമുറയിട്ട് പറഞ്ഞത് ശബ്ദമായി പുറത്ത് വന്ന് പുള്ളിക്കാരി കേട്ടോ എന്നൊരു സംശയം..

കക്ഷി വന്നു എന്റെ നഗ്നമായ നെഞ്ചോട് ഒട്ടി

“എന്താടാ വല്ലാണ്ടിരിക്കണേ?? ക്ഷീണം ഉണ്ടാ??”

“ങ്ങു ഹു…”

“പിന്നെന്താ ചെറുക്കാ??”

“അത്… ഇന്നലത്തെ..”

“അയ്യേ മരമാക്രീ, ഇപ്പളും അത് വിട്ടില്ലേ?? ഒട്ടും ടെൻഷൻ ഇല്ല്യാണ്ട് കൂൾ ആയി എടുത്താ മതി… എന്നാലും ദുഷ്ടാ,, എന്റെ അവടെ ഒക്കെ കുത്തി കീറീ നശിപ്പിച്ചത് നീ.. എന്നിട്ട് വേഷമിക്കുന്നതും നീ. വേദന മൊത്തോം സഹിച്ച ഞാൻ ശശി അല്ലേ??”

“അയ്യോടീ വേദന ഉണ്ടാ??”

“പിന്നെ?? രാവിലെ കുളിക്കുമ്പോ നല്ല നീറ്റൽ ആയിരുന്നു..”

“സാരല്യട്ടോ ഞാൻ വേണേൽ ഉമ്മ തരാം..”

“അയ്യടാ എനിക്ക് ഉമ്മ ഒന്നും വേണ്ട.. ഇത്തിരി മുല്ലമൊട്ട് പൊട്ടിച്ചു തന്നാ മതി..”

“ഓ അതാണോ… സിമ്പിൾ…”

കക്ഷിയെ വിട്ടു മാറി മരത്തിൽ കയറാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോളാണ് ആ നഗ്നസത്യം മനസിലായത്.. സാരി ഉടുത്തു മരത്തിൽ കേറാൻ പറ്റൂല…

ജീൻസ് നോക്കുമ്പോ അടുത്ത പണി…ജീൻസും ഷർട്ടും എന്ന് വേണ്ട ഷെഡ്‌ഡി വരെ കഴുകി ഇട്ടേക്കാണ് നുമ്മ സാന്ദ്രേച്ചി… ആളുടെയും ഉണ്ട്ട്ടോ.. എന്നിട്ട് ഞാനൊനുമറിഞ്ഞില്ലേ എന്ന മട്ടിലൊരു നിൽപ്പും ചോദ്യവും.

“ആ സാരി ഊരി തന്നേ.. അതുകൂടി കഴുകി ഇടാം..”

“എന്നിട്ട് വേണംലെ ഞാൻ തുണി ഇല്ല്യാണ്ട് നിക്കാൻ??”

“ഓ.. ഞാൻ മാത്രല്ലേ… ഇന്നലെ കാണാത്തത് ഒന്നും അല്ലാലോ…”

“എന്നാലെ ചേച്ചിയും അങ്ങനെ നിന്നാ മതി. ഇന്നലെ ഞാനും കാണാത്തത് അല്ലാലോ…”

പറയുക മാത്രമല്ല കക്ഷിയുടെ ടോപ് പിടിച്ചു കുറച്ചു പൊന്തിക്കും കൂടെ ചെയ്തത്തോടെ ആളു വിരണ്ടു… ഒടുവിൽ ആളു തന്നേ ഒരു ഐഡിയ തന്നു..

അങ്ങനെ ചുരിദാറിന്റെ ബോട്ടം ഇട്ട് സാരി ചേച്ചിക്ക് ഊരി കൊടുത്തു മുല്ലമരത്തിൽ കേറി.. ചേച്ചി വിരിച്ച് പിടിച്ച സാരിയിലേക്ക് വിരിയാറായ മൊട്ടുകൾ ഇട്ടുകൊടുത്തു..

അത് കഴിഞ്ഞു പുഴയിലേക്ക് ചേച്ചി സാരി ഊരി പിഴിയുമ്പോൾ ഞാൻ ബോട്ടം ഊരി മാറ്റി പുഴയിൽ ചാടി…

ചെറിയൊരു കാക്ക കുളി കുളിച്ചു കയറുമ്പോൾ എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞുകുനിഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ട് പെണ്ണ്.. പുറകിലൂടെ ചെന്നാൽ ടോപ് പൊന്തിച്ചു കാലുകൾക്ക് ഇടയിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി…

ചേച്ചി ഞെട്ടി തിരിയാൻ നോക്കുമ്പോളേക്ക് കാലുകൾ രണ്ടും കൈ കൊണ്ടു ചുറ്റിപിടിച്ചു എന്റെ ചുണ്ടുകൾ മറ്റു രണ്ടു ചുണ്ടുകളിൽ അമർന്നു കഴിഞ്ഞു… ഒരു നിമിഷം ആ സുഖത്തിൽ അമർന്നു നിന്ന ശേഷം ചേച്ചി വിട്ടു മാറി…

“എന്താ കൊതി ചെക്കന്?? ആദ്യം താമസിക്കാൻ പറ്റിയ സൗകര്യം നോക്ക്.. അത് കഴിഞ്ഞു മതി കുറുമ്പ് കാണിക്കല്..”

അല്പം കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ വീണ്ടും യാത്ര തുടങ്ങി…ചേച്ചി ചുരിദാറും ഞാനെന്റെ ശരിക്കും ഉണങ്ങാത്ത ജീൻസും തന്നേ ഇട്ട് ബാക്കി ഒക്കെ ചുരുട്ടി കയ്യിൽ പിടിച്ചു..

കേക്ക് രാവിലത്തോട് കൂടി തീരുമാനം ആയതുകൊണ്ട് വഴിയിൽ കണ്ട കശുമാങ്ങ ഒക്കെ അടിച്ചു മാറ്റി… ഫോറസ്റ്റുകാർക്ക് നന്ദി…

അതിനടുത്ത് തന്നെ അതിവിശാലമായ ഒരു മരം കണ്ടതോടെ സാന്ദ്രേച്ചി കീഴിൽ തളർന്നിരുന്നു…

“എന്നെകൊണ്ട് വയ്യ ഇനി നടക്കാൻ..”

ആദ്യം തുണി ഒക്കെ വിരിച്ചിട്ടു.. പിന്നെ കെയ്ക്കിന്റെ ബോക്സിൽ പറിച്ചു വച്ച കശുമാങ്ങ നിലത്തു വച്ചു പുഴയിൽ നിന്ന് കുറച്ചു വെള്ളം അതിലെടുത്തു കൊണ്ടുചെന്ന് കൊടുത്തപ്പോൾ ചേച്ചിയുടെ ആക്രാന്തം കാണണം..

കുറച്ചു മാങ്ങ തിന്നു കഴിഞ്ഞു ചേച്ചിയെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തതും ആളു ഉറങ്ങിപ്പോയി… ബ്രാ ഒന്നും ഇടാതെ ചുരിദാറിന്റെ മാത്രം തടസ്സത്തിൽ അത് എന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്നപ്പോൾ തോന്നിയ വികാരം അടക്കി പിടിച്ചു കണ്ണുകൾ അടച്ചു…

ഇടക്കപ്പോളോ ആനയുടേത് പോലുള്ള ശബ്ദം കേട്ട് ഉണരുമ്പോൾ സൂര്യൻ പടിഞ്ഞാറോട്ടു പ്രയാണം തുടങ്ങികഴിഞ്ഞു… വേഗം ആളെയും വിളിച്ചുണർത്തി നടക്കാൻ തുടങ്ങി.. ഇരുട്ടും മുൻപ് എത്തിച്ചേർന്നെ മതിയാവൂ… ആന മാത്രമല്ല പുലിയും ഉള്ള കാടാണ്…

അഞ്ചു മണിയോടെ ഒരു മല ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യം ദൂരെ കാണാൻ പറ്റി.. പുഴയിൽ നിന്ന് അല്പം മാത്രം മാറി മരങ്ങൾക്കിടയിൽ തല ഉയർത്തി നിൽക്കുന്ന പൊട്ടിയടർന്ന കുരിശ്..

ക്ഷീണമൊക്കെ പിന്നെ നടത്തം വേഗത്തിലായി… എങ്കിലും ഒരു മണിക്കൂർ എടുത്തു കുരിശ് പള്ളി എത്താൻ..

അവിടെ പക്ഷെ അടുത്ത പണി കാത്തിരിപ്പ് ഉണ്ട്.. മൃഗങ്ങൾ കയറാതിരിക്കാൻ മതിലും കമ്പിവേലിയും.. ഒപ്പം കോടതിയുടെ വക നല്ലൊരു ചങ്ങല പൂട്ടും..കൂർത്ത കമ്പികൾ മുകളിലോട്ട് നിൽക്കുന്ന ഗെറ്റ് കടക്കാൻ സാന്ദ്രേച്ചിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല…

ഒടുവിൽ കീഴടങ്ങി.. ക്ഷീണം മാറാൻ കുളിക്കാൻ പോയി കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു വരും വഴി പണ്ടെന്നോ ഒടിഞ്ഞു കിടന്ന മുളതടി കണ്ടു.. അതും പൊക്കി കൊണ്ടു വന്ന് മതിലിനു മുകളിലെ കമ്പിവേലി അടിച്ചു പൊട്ടിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..

പുള്ളിക്കാരി ഇതൊന്നും അറിയാതെ എന്തോ ചെയ്ത് കൊണ്ടിരിപ്പുണ്ട്.. പേടി ഒന്നും ഇല്ലാതെ ഒരു ഹണിമൂൺ മൂഡിലാണ് കക്ഷി.. ചെറിയൊരു മൂളിപാട്ട് ഒക്കെ പാടുന്നുണ്ട്..

കുറെയേറെ പണിയെടുത്തു അത് മൊത്തം പൊട്ടിച്ചു കളയാൻ.. അത് ചാരി വച്ചു അതിന്റെ കമ്പിൽ ചവിട്ടി കയറാൻ സൗകര്യം ചെയ്ത് സാന്ദ്രേച്ചിയെ വിളിച്ചു..

ആളെ ഭദ്രമായി കയറ്റി മതിലിൽ ഇരുത്തി ഞങ്ങളുടെ സ്ഥാവര ജംഗമങ്ങൾ എല്ലാം മറുവശത്തേക് എറിഞ്ഞു ഞാനും കയറി..

കയറി കഴിഞ്ഞാണ് അബദ്ധം മനസ്സിലാവുന്നത്..

പുല്ല്.. കേറിപ്പറ്റിയത് സിമിത്തേരി മതിലിലാണ്.. പേടി?? ഏയ്‌ എന്നാലും ലേശം ഭയം…

പക്ഷെ ഇനിയും ഒരിടത്തുംകൂടി കമ്പിവേലി പൊട്ടിക്കാൻ ആവത് ഇല്ലാത്തകൊണ്ട് അത് വഴി തന്നേ ഇറങ്ങാൻ ഉറച്ചു..

ആ മുള തന്നേ വലിച്ചുയർത്തി മറുവശത്തു വച്ചു താഴോട്ടു മുട്ടിനൊപ്പം പുല്ലിലേക്ക് ഇറങ്ങി..

അടുത്ത പണിയും കാത്തിരിപ്പുണ്ട്… സിമിത്തേരിയിൽ നിന്ന് പള്ളി മുറ്റത്തേക്ക് ഉള്ള ഗേറ്റും പൂട്ടി സീൽ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് കോടതി…

പക്ഷെ ചേച്ചിക്ക് ഒരു കുലുക്കവും ഇല്ല…

ആളെന്റെ ഷർട്ട് എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി പുള്ളിയുടെ തുണികളുമായി ഒരു സ്ഥൂപം പോലുള്ളതിന് പുറകിലേക്ക് മാറി..

എന്തെങ്കിലും അപകടം ഉണ്ടോന്ന് ചുറ്റും നോക്കികൊണ്ട് നടന്നു. എന്തായാലും ഗുണം കിട്ടി…

ആരുടെയോ ഒക്കെ കല്ലറകളിൽ നിന്ന് കുറെയേറെ മെഴുകു തിരികളും ലൈറ്ററും തീപ്പെട്ടിയും ഒക്കെ കിട്ടി..

അതും പോരാഞ്ഞു അല്പം ഉയർത്തി പണിത ഒരു ശവക്കല്ലറ കണ്ടുപിടിച്ചു .. ഗ്രാനൈറ്റ് ഒക്കെ ഇട്ട് അടിപൊളി സാനം… ചുറ്റും സിമന്റ് ഒക്കെ ഇട്ടതുകൊണ്ട് പുല്ലൊന്നും പടർന്നിട്ടുമില്ല.. ചുറ്റും ചങ്ങല ഒക്കെ ഇട്ട് ശരിക്കും ഒരു മണിയറ സെറ്റപ്പ്.. മൂഡ് ലൈറ്റിംഗിന് ചേരുന്ന നിലാവ്.. പോരെങ്കിൽ ആവശ്യത്തിന് മെഴുകുതിരിയും… ആഹാ…

ചെറുതായൊന്നു ക്‌ളീൻ ചെയ്തു ചെന്നപ്പോളേക്ക് ആളു സെറ്റ് സാരി ഒക്കെ വീണ്ടും ഉടുത്തു സുന്ദരി ആയിട്ടുണ്ട്..

ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്നതും പുള്ളിക്കാരി ഒരു മുല്ലപ്പൂവും ഇലകളും കോർത്ത മാല എന്റെ നേരെ നീട്ടി..

അപ്പോൾ ഇതിനാണ് മുല്ലപ്പൂ പറിപ്പിച്ചതും ഞാൻ കമ്പിവേലി അടിച്ചു പൊട്ടിക്കുമ്പോൾ ചെയ്തോണ്ട് ഇരുന്നതും..

ഭയം പോലുള്ള വികാരങ്ങൾ ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് മനസ്സിൽ നിന്ന് എവിടേയ്‌ക്കോ പറന്നുപോയി അവിടെ പ്രണയത്തിന്റെ ഇണകുരുവി വന്നു കൂടുകൂട്ടി..

അല്പം നാണത്തോടെ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിപിടിച്ചു നിന്ന പൂമാല ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ കഴുത്തിൽ അണിയിച്ചു… നാണം കലർന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ ചേച്ചി അത് തന്നേ ഊരിയെടുത്ത് തിരിച്ചു എന്റെ കഴുത്തിലും…

അവളാ കുരിശ് നോക്കി കണ്ണടച്ച് പ്രാർത്ഥിച്ചു കുരിശ് വരച്ച ശേഷം എന്നെ നോക്കി..

“നമ്മടെ കല്യാണാ നടന്നെ കുട്ടാ..”

“അപ്പോ സാന്ദ്രേച്ചി എന്റെ ഭാര്യ ആയല്ലേ…”

“ഇനി ചേച്ചീന്ന് വിളിക്കണ്ടടാ പൊട്ടാ..”

“ശരിയേച്ചീ…. അയ്യാ.. അങ്ങന്യേ വരുന്നുള്ളു…”

“നീ എന്ത് വേണേൽ വിളിച്ചോടാ പൊട്ടാ…. നിന്റെ കെട്ടിയോൾ അല്ലേ ഞാൻ.”

“ഓഹോ അപ്പോൾ ഇനി നമ്മുടെ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ് ആണ്… ഹിഹി…”

“പിന്നേ.. ഇളിച്ചോണ്ട് നിന്നാ മതി.. എന്നെകൊണ്ട് വയ്യടാ ഇന്നൊന്നിനും …ഒന്ന് കിടന്നാ മതി…”

ആ പറഞ്ഞത് എന്റെ കാര്യത്തിലും സത്യമായിരുന്നു…

വീണ്ടും ചേച്ചി അല്പം മാറി നിന്ന് സാരിയും ബ്ലൗസും മാറി വീണ്ടും ചുരിദാർ ടോപ് ധരിച്ചു..ബോട്ടം ഞാൻ ഇട്ടിരിക്കുന്നത് കൊണ്ടു ആളു അടിപാവാട മാറാൻ നിന്നില്ല..

ഞാനാണേൽ ആകെ ഉള്ള ഷർട്ട് ധരിക്കാതെ ബോട്ടം മാത്രവും..

ഒരു മെഴുകുതിരി കത്തിച്ചു ഞാൻ ആളെ മണിയറയിലേക്ക് ആനയിച്ചു… സ്ഥലം ആൾക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് തോന്നി.. ചങ്ങലക്ക് കീഴിലൂടെ പുല്ലിലേക്ക് കാല് നീട്ടി ഒരു മൂളി പാട്ടൊക്കെ പാടി കൊണ്ടാണ് കക്ഷി ഇരിക്കുന്നത്.. കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കശുമാങ്ങ നീട്ടിയപ്പോൾ പുള്ളി ഒരു മടിയും എതിർപ്പും കൂടാതെ അതൊക്കെ വാങ്ങി കഴിച്ചു..

തലേന്നത്തെ ഓർമ മനസ്സിൽ വന്നത് കൊണ്ടു കൂടുതൽ ഒന്നും ചെയ്യാൻ നിൽക്കാതെ ഞങ്ങളാ ഗ്രാനൈറ്റ് പാളിയിലേക്ക് സാരി വിരിച്ചു അതിൽ കിടന്നു..

ഞാനൊന്നു തിരിഞ്ഞു കൈകൾ ചുരിദാറിനു ഉള്ളിലേക്ക് കടത്താനൊരു ശ്രമം നടത്തി…

“വയ്യടാ.. തളർന്നു.. ഒന്ന് ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ ഞാൻ…”

എന്തോ എനിക്ക് എതിർക്കാനായില്ല…

അല്പം കഴിഞ്ഞു കാണും ചേച്ചി ഉറങ്ങി.. എനിക്കാണേൽ ഉറക്കമേ വരുന്നില്ല.. എല്ലാ തിരക്കും കഴിഞ്ഞു സ്വസ്ഥമാകുമ്പോൾ ആണല്ലോ പഴയ ടെൻഷൻ ഒക്കെ വരുന്നത്..

ആ കൊലപാതകം… ഇനിയുള്ള ഭാവി.. നാളെ മുതലുള്ള ഭക്ഷണം… എല്ലാത്തിലും ഉപരി ഇന്നലെ ചേച്ചിയും ആയുള്ള പരാജയം… കിടന്നിട്ട് ഭ്രാന്തെടുക്കുന്ന പോലെ..

കത്തിച്ചു വച്ച മെഴുകുതിരി ഉരുകി തീർന്നു അണഞ്ഞിട്ടും എന്റെ കൺപീളകൾ തുറന്നു തന്നെ.. ഒരുവേള അസൂയ തോന്നി ചേച്ചിയുടെ ഉറക്കം കണ്ടു..

ഏറെ കഴിഞ്ഞു എന്റെ കണ്ണുകളിൽ മയക്കം പുൽകി തുടങ്ങിയേ ഒള്ളൂ എന്തോ മുരളുന്ന ഒച്ച കെട്ടു.. ഏതാനും നിമിഷം കഴിഞ്ഞു വേറെ എന്തോ ചീറുന്ന ശബ്ദവും… അപ്പോളേക്കും സാന്ദ്രേച്ചിയും ഉണർന്ന് ഭയന്ന് എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു..

“ടാ…”

ഭയം കാരണം കക്ഷിയുടെ ശബ്ദം നന്നായി ചിലമ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്… കൂടുതൽ പറയും മുൻപ് ഞാനാ വായ പൊത്തി… സാരിയുടെ ബാക്കി എടുത്തു ഞങ്ങൾ പുതച്ച് കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു..

പൂർണ നിശബ്ദത.. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പാവും ഏറ്റവും ഉയർന്ന ശബ്ദം ആ നിമിഷങ്ങളിൽ..

പെട്ടെന്ന് കരിയിലകളിൽ എന്തൊക്കെയോ കെട്ടി മറിയുന്ന ഒച്ച.. പുള്ളികാരിയുടെ കൈവിരലിലെ നഖങ്ങൾ എന്റെ നഗ്നമായ മുതുകിൽ ശക്തമായി അമർന്നു… പുലിയുടെയോ കടുവയുടെയോ നഖവും പല്ലും ഏതു നിമിഷവും മുകളിൽ അമരാം എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന എനിക്കെന്ത് വേദന ചേച്ചിയുടെ നഖം കൊണ്ടാൽ..

ആകെ പ്രതിരോധിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്ന അവസാന ആശ്രയങ്ങൾ ആയ മുളവടി മതിലിൽ… വീൽ സ്പാനർ മാല ഇട്ടു കൊടുത്ത ഇടത്തും…

ആ ശബ്ദം തുടർച്ചയായി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നെങ്കിലും ഉപദ്രവം ഇല്ലാതായപ്പോൾ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി.. അന്നൊരു പൗർണമി ആയതിന്റെ നിലാവിൽ എല്ലാം വ്യക്തമായിരുന്നു..

രണ്ടു മ്ലാവ്.. ഒന്നിന്റെ കഴുത്തിനു ഇരുവശത്തുമായി കാലുകൾ കയറ്റിവച്ചു മുകളിലേക്ക് പാതി കയറിയ നിലയിലാണ് മറ്റേത്… സംഭവം അത് തന്നേ. പ്രത്യുല്പാദനത്തിനായുള്ള ലൈംഗികത..

അപ്പോളും കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു എന്നെ അള്ളിപിടിച്ച് കിടക്കുന്ന നുമ്മ പെണ്ണിനെ ഞാൻ വിളിച്ചു കാണിച്ചു ആ സീൻ..

ആദ്യം അമ്പരന്നു എങ്കിലും അത് കണ്ടു കാര്യം മനസിലായപ്പോൾ പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തു അല്പം നാണം കലർന്നു.. എന്റെ പുറത്തമർന്ന നഖങ്ങളും കൈകളും മൃദുവായി എന്നെ തഴുകി തുടങ്ങി…

ഞാൻ പോലും അറിയാതെ എന്റെ കൈകൾ ചേച്ചിയുടെ പൂങ്കാവനത്തിന് നേരെ നീണ്ടു.. ടോപ്പല്പം പൊന്തിച്ചു അടിപാവാടക്ക് മുകളിലൂടെ കൈ അമർത്തിയതും ചേച്ചിയാ കയ്യിൽ പിടിച്ചു..

നിരാശയോടെ എന്റെ കണ്ണുകൾ ചേച്ചിക്ക് നേരെ ഉയർന്നപ്പോൾ തിരയടിക്കുന്ന കടൽ പോലെ വികാരസാന്ദ്രമായാണ് ചേച്ചി എന്നെ നോക്കിയത്…

ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ എന്നോട് മൗനമായൊരു കഥ പറയുന്നത് പോലെ… ആ കഥയിൽ പ്രണയവും കാമവും നാണവും ഒക്കെ ഇടവിട്ട് പൂത്തുലയുന്നത് പോലെ…

എന്റെ കണ്ണിലേക്കുള്ള നോട്ടം മാറ്റാതെ തന്നെ എന്റെ കൈ എടുത്തു മാറ്റി ചേച്ചി സ്വയം പാവാടയുടെ കെട്ട് അഴിച്ചു..

പെട്ടെന്നു ആ മ്ലാവുകളുടെ ശബ്ദം വീണ്ടും ഞങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ അങ്ങോട്ട് മാറ്റി..

മുൻപിൽ നിന്ന പെൺ മ്ലാവൊന്ന് മുന്പിലോട്ട് നീങ്ങിയതാണ്.. അതോടെ പിറകിൽ അവളുടെ പുറകിൽ കയറിയത് താഴേക്ക് കാല് കുത്തി അഞ്ചാം കാല് പുറത്തേക്ക് വന്നു.. വണ്ണം വലിയ വ്യത്യാസം ഇല്ലെങ്കിലും നീളം വളരെ കൂടുതൽ…

സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ടു കുനിഞ്ഞെങ്കിലും വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ ഒളികണ്ണാലെ അത് നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു… എന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവൾക്കരികിലേക്ക് നീണ്ടതോടെ ഒളികണ്ണാലെ അങ്ങോട്ട് നോക്കികൊണ്ട് തന്നെ അവളും എന്നോട് ചുണ്ട് ചേർത്തു.

ആൺമ്ലാവ് കൗശലക്കാരനായിരുന്നു.. ഒരു പക്ഷെ എന്നെക്കാൾ… അവനാ പെൺമ്ലാവിന്റെ പുറകിൽ മണപ്പിച്ചു മണപ്പിച്ചു അതിന്റെ യോനിയിൽ നാവു നീട്ടി നക്കി… ഒരുവട്ടം അവളൊന്നും കൂടി മുൻപോട്ട് നീങ്ങി.. പക്ഷെ ആൺമ്ലാവ് വീണ്ടും അവിടേക്ക് നീങ്ങി നീണ്ട നാവു നീട്ടി നക്കിയപ്പോൾ ആ പെൺമ്ലാവ് അത് ആസ്വദിച്ചു അവനായി നിന്നുകൊടുത്തു…

ആ മ്ലാവ് എനിക്കൊരു മാർഗ്ഗദർശി ആയത് പോലെ… ഞാൻ സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ കണ്ണിലേക്കു അനുവാദം ചോദിക്കാനെന്ന വണ്ണം നോക്കി…

എൻറെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കാനാവാതെ ചേച്ചിയുടെ മുഖം കുനിഞ്ഞു.

“അവിടം ആകെ അഴുക്കാടാ.. പോരാത്തേന്നു കുളിച്ചട്ട് കൊറച്ചേരം ആയില്ല്യേ.. അപ്പടി വിയർത്തു കാണും…”

പക്ഷെ ആ വാക്കുകൾ ഒരു മൗനാനുവാദം ആയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്.. എന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നതിൽ വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിലും ഒരു ക്ഷണം പോലെ…

ഇന്നലെ നേരിടേണ്ടി വന്നതൊരു പരാജയമായി ഉള്ളിൽ തറഞ്ഞു കേറിയത് കൊണ്ട് എന്ത്‌ വില കൊടുത്തും അഭിമാനം സംരക്ഷിക്കാൻ ഉറച്ചു ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ കെട്ടഴിച്ച അടിപാവാട താഴോട്ടു താഴ്ത്തി…

“പൊട്ട മണാവും.. വേണ്ട ചെക്കാ..”

എനിക്ക് അനുവാദം പോലെ അരക്കെട്ട് അല്പം ഉയർത്തി അത് കീഴോട്ട് വലിച്ചു താഴ്ത്താൻ അവസരം നൽകിയാണ് ചേച്ചിയുടെ മറുപടി..

തെറ്റില്ലാതെ മണം പരത്തുന്ന ആ പുഷ്പത്തിലേക്ക് പാന്റിക്ക് മുകളിലൂടെ ഞാൻ ചുംബനം അർപ്പിച്ചു… ചേച്ചിയുടെ വിരലുകൾ എന്റെ മുടിയിഴകളെ തലോടികൊണ്ടു അതിലുള്ള സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു.. പക്ഷെ നാവു അപ്പോളും എന്നോട് നുണ പറയാനും..

“വേണ്ടെടാ കുട്ടാ…”

ആ പാന്റി ഒരു വശത്തേക്ക് നീങ്ങി നാവു നേരിട്ട് സ്പർശിച്ചപ്പോൾ ചേച്ചി ഒന്ന് പിടഞ്ഞു..

നല്ല പുളിയും അത്യാവശ്യം ഉപ്പും ആവശ്യത്തിലധികം രൂക്ഷഗന്ധവും കലർന്ന അവിടേക്ക് എന്റെ നാവു ഊർന്ന് കയറാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോളൊക്കെ ചേച്ചി ഞെട്ടി തെറിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..

“ഊരിക്കൊട്ടെ ഞാൻ??”

അതിനു വേണ്ടി കൂടി സമയം കളയേണ്ടെന്ന് കരുതിയാവണം ചേച്ചിയുടെ കൈകൾ തന്നെ അതിദ്രുതം അത് കീഴോട്ട് ഊരിമാറ്റിയത്…

വീണ്ടുമൊരു ശബ്ദത്തോടെ ആൺമ്ലാവ് പെണ്ണിന്റെ ദേഹത്ത് കയറിയതു അറിഞ്ഞെങ്കിലും മറ്റൊരു പരാജയം താങ്ങാൻ കേൾപ്പില്ലാത്ത ഞാൻ ആ പൂമൊട്ടിൽ നാവമർത്തുന്നതിനൊപ്പം ഇതളുകൾക്ക് നടുവിൽ എന്റെ വിരൽ കൂടി കയറ്റാൻ തുടങ്ങി..

പക്ഷെ സുഖത്തിലേറെ എന്റെ വിജയം ആയിരുന്നു ചേച്ചിയ്ക്കും സംതൃപ്തി.. എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച കൈകൾ തന്നെ എന്നെ പിടിച്ചകത്തി…

“ഇതാര്ക്കും പറ്റൂടാ…. എന്റെ കുട്ടൻ ഒരാണായാ മതി… എന്റെ കുട്ടനതിനു കഴിവുണ്ട്…”

അങ്ങനെ പറഞ്ഞു ചേച്ചി ഞാൻ ധരിച്ച ബോട്ടത്തിന്റെ കെട്ട് അഴിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. ചേച്ചി നൽകിയ ആത്മവിശ്വാസം കൊണ്ടു ഞാൻ വീണ്ടുമെന്റേത് ചേച്ചിയുടെ പൂങ്കാവനത്തിന് മുൻപിൽ മൃദുവായി ഉരച്ചു..

അതിന്റെ നനവും എന്റെ ഉമിനീരും കൂടെ അധികം ബുദ്ധിമുട്ടാതെ ഞാൻ മാളം കണ്ടെത്തി.. അല്പം വേദന കൊണ്ടൊ സുഖം കൊണ്ടോ ഞീളി എങ്കിലും ചേച്ചി തന്നെയാണ് അതിനെ കറക്റ്റ് ആയി വച്ചു തന്നത്.

ഇടക്ക് കരയുന്നെങ്കിലും നിന്നുകൊടുക്കുന്ന പെൺ മ്ലാവിൽ കയറി ഇറങ്ങുന്ന ആണിനെ നോക്കി ഞാനും എന്റെ യുദ്ധം തുടങ്ങി…

ഇടക്ക് വെടി പൊട്ടിയേക്കാമെന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ശ്രദ്ധ തിരിച്ചും ചേച്ചിയുടെ മേത്തു അനങ്ങാതെ കിടന്നു കൺട്രോൾ ചെയ്തും ഞാൻ പിടിച്ചു നിന്നു.. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും അടി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ചേച്ചിയിൽ വികാരപ്രകടനങ്ങൾ ആരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്..

ഒരു വട്ടം വരാനാഞ്ഞത് തടഞ്ഞതിന്റെ പിണക്കം ആവണം എന്റെ ഉള്ളിൽനിന്ന് പൊട്ടിയൊഴുകേണ്ട ലാവയുടെ ഒരു ലക്ഷണവും കാണിക്കാതെ ശക്തമായി തുടരുമ്പോൾ തന്നെ ചേച്ചിയൊരു പുഴയായി പൊട്ടിയൊഴുകി…

തലയും തോൾ ഭാഗവും കാലുകളുമെല്ലാം വായുവിലേക്ക് ഉയർത്തി, പുറം മാത്രം തറയിൽ കുത്തി ചേച്ചി രതിമൂർച്ഛയിൽ ആറാടി തളർന്നു എന്റെ മുന്നിൽ കീഴടങ്ങി…

അപ്പോളും അങ്കകോഴി പോലെ അവളിലേക്ക് ആഞ്ഞിറങ്ങുന്ന എന്നെയെൻ നെഞ്ചിൽ കൈ വച്ചു തടഞ്ഞുകൊണ്ടു വെള്ളത്തിൽ വീണു നനഞ്ഞു ചുരുണ്ടു കൂടുന്ന കോഴിയെ പോലെ പറഞ്ഞു..

“വരട്ടെടാ.. വേദനേം ഇക്കിളീം എടുക്കണ്…”

അൽപനേരം ഇരുവശത്തും കൈ കുത്തി ബലം കൊടുത്തു വിശ്രമിച്ച ശേഷം വേണ്ടുമെന്റെ യുദ്ധത്തിന് തിരി കൊളുത്തി…

ഒരിക്കൽ പാതിയിൽ നിറുത്തി അടക്കിപിടിച്ച വെടിവഴിപാട് പിന്നെയും പിന്നെയും എന്നിൽ നിന്നു അകന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. നിമിഷങ്ങൾ മിനിറ്റുകളായി പോയി കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇനിയെനിക്കത് വരില്ലേ എന്ന് പേടി തോന്നിക്കുന്നത്രയും…

സാന്ദ്രേച്ചി വേദന കൊണ്ടോ രതിമൂർച്ഛ കൊണ്ടോ ഇടയ്ക്കിടെ ഞെട്ടിയുണർന്നും വീണ്ടും തളർന്നു കിടന്നും കൊണ്ടിരുന്നു…

ഇതിനിടെ മ്ലാവുകൾ തങ്ങളുടെ പരിപാടി അവസാനിപ്പിച്ചു ഞങ്ങളിൽ നിന്നല്പം ദൂരെ കിടന്നു വിശ്രമം തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്… അവയ്ക്ക് പിന്നെ ഒളിച്ചു നോട്ടം വശമില്ലല്ലോ..

ഞാൻ തളർന്നു നിർത്തിയേക്കാം എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാവണം ചേച്ചിയുടെ കൈ എന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നീണ്ടു.. ആ മൃദു വിരലുകൾ കൊണ്ടുള്ള തഴുകൽ കൂടി ആയതോടെ എന്നിൽ നിന്ന് അകന്ന് പോയി കൊണ്ടിരുന്ന വെടിവഴിപാട പിടിച്ചടുക്കുക തന്നെ ചെയ്തു…

ചേച്ചിയുടെ മേലേക്ക് തളർന്നു വീണ ഞാൻ എണീറ്റു മാറുമ്പോളേക്ക് ചേച്ചി തളർന്നു ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു..

പിറ്റേന്ന് എണീക്കുമ്പോൾ എട്ടു മണി എങ്കിലും കഴിഞ്ഞു കാണണം.. ക്ഷീണം ഉണ്ടെങ്കിലും വിശന്നു കുടല് തള്ളക്ക് വിളിച്ചത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ എണീറ്റത്..

ചേച്ചിയെ തട്ടി വിളിക്കുമ്പോൾ ചില ഞെരക്കങ്ങൾ മാത്രം…

“വെള്ളം.. വെള്ളം..”

നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ആ മുള ക്ക് നേരെ ഓടി.. പക്ഷെ അന്നേരമാണ് മ്ലാവ് വന്നത് മനസ്സിൽ വന്നത്..

എന്തായാലും ഇവിടേക്ക് ഒരു വഴി കാണും.. അതിലൂടെയാണ് അവ വരുന്നത്… കുറച്ചു തിരയേണ്ടി വന്നു.. ഒടുവിൽ പഴയ അസ്ഥികൾ കൂട്ടിയിട്ട മിക്കവാറും മൂടിയ കുഴിക്ക് മുകളിൽ മരം വീണു തകർന്ന മതിൽ കണ്ടു.. ആ മരം വഴി പള്ളി കോമ്പൗണ്ടിലേക്കും കടക്കാം..

ആ മരത്തിലൂടെ പള്ളി കൊമ്പൗണ്ടിലേക്ക് എടുത്തു ചാടിയ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി. ഒരു പൂ ചോദിച്ചിട്ട് പൂക്കാലം കിട്ടിയ അവസ്ഥ. ഒരു വലിയ പറമ്പ് നിറച്ചും തെങ്ങു വാഴകൾ അങ്ങനെ അങ്ങനെ.. പണ്ടെന്നോ വച്ചതാണ്… കുരിശ് കൃഷി എന്തായാലും അത്ര മോശം കൃഷി അല്ലെന്ന് മനസിലായി..

ഏറ്റവും ഉയരം കുറവുള്ളതായി കണ്ട ചെന്തെങ്ങിൽ പെടച്ചു കയറി കുറെ കരിക്ക് ഇട്ട് പോരുന്ന പോക്കിൽ ഒരു പേര മരം കണ്ടതിൽ നിന്ന് കുറച്ചു പേരക്കയും പറിച്ച് തിരിച്ചു സിമിതേരിയിൽ എത്തി..

വീൽ സ്പാനർ കൊണ്ടൊരു കരിക്ക് പൊളിച്ചു ചേച്ചിയുടെ വായിലേക്ക് ഒഴിച്ച് കൊടുത്തു… പിന്നെയും അല്പം സമയം കഴിഞ്ഞാണ് ചേച്ചി ഉണർന്നത്..

ഫോണിന് നെറ്റ്‌വർക്ക് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടു വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെന്നത് ഒഴിച്ചാൽ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലാത്ത ശാന്ത സുന്ദരമായ മൂന്ന് ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി..

ഞങ്ങളുടെ സിമിതേരിയിലെ രണ്ടാം ദിവസം പകൽ നേരം ചേച്ചി കുറെ വെയിറ്റ് ഇട്ടുവെങ്കിലും പിന്നെ ആളും എപ്പോളും അതിനായി മാത്രം ജീവിക്കുന്നത് പോലെ ആയി മാറി… അല്ലേ തന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് വേറെ എന്ത് പണി?? തിന്നാ, അപ്പി ഇടാ, ഒറങ്ങാ, കളിക്കാ…

രാത്രി എന്നില്ല.. പകൽ എന്നില്ല… ശരിക്കും ആദവും ഹാവ്വായും പോലെ.. തോന്നുമ്പോൾ ഒക്കെ കളി…

നോക്കാത്ത ശൈലികൾ ഇല്ല… രണ്ടുപേർക്കും പരസ്പരം എന്താണ് വേണ്ടതെന്ന് മനസിലാക്കിയ ദിനങ്ങൾ….

വേവിക്കാതെ മാത്രം കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ മടുപ്പ് ഒഴിച്ച് വേറെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല..

അതിനും വഴി കിട്ടി.. പറമ്പിൽ കണ്ട കപ്പ വിറക് കൂട്ടി കത്തിച്ചു അതിൽ ചുട്ടെടുത്തു കഴിച്ചത്തോടെ അതിനും താത്കാലിക ആശ്വാസം…

വരാൻ പോകുന്ന കൊടുങ്കാറ്റിന് മുൻപുള്ള ശാന്തത ആണതെന്ന് പിന്നീടാണ് മനസിലായത് എന്ന് മാത്രം..

അങ്ങനെ പുഴ മുറിച്ചു കടന്നതിന്റെ നാലാം ദിവസം അതായത് സെപ്റ്റംബർ പത്തൊൻപത്..

ശാന്തമായ്‌ ഉറങ്ങിയത് കൊണ്ടാവണം അതിരാവിലെ കിളികളുടെ സംഗീതം കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ സുന്ദരമായ അടുത്ത പ്രഭാതത്തിലേക്ക് കണ്ണ് തുറന്നത്…

അപ്പോളേക്കും മൊബൈൽ ഓഫ് ആയത് കൊണ്ടു പ്രകൃതി തന്നെ ഞങ്ങളിൽ സമയക്രമം പഠിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു..

എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ദേവസ്ഥലം ആയതു കൊണ്ട് വിളിക്കിരിക്കാൻ പുറത്തോട്ട് കടന്ന് മതിലിനോട് ചേർന്നു തന്നെയുള്ള പൊന്തക്കാടിന് പുറകിൽ ഇരുന്നു കഴിഞ്ഞാണ് ഫോറസ്റ്റ്കാരാവണം ആരോ വരുന്നത് കാണുന്നത്.. ആ കാട്ടിൽ തന്നെ ഇരുന്നു ഒളിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ പല ഇടങ്ങളിലും അനക്കങ്ങൾ ഉണ്ട്… ആരും എന്നെ കണ്ടിട്ടില്ലെന്ന് തോന്നി.. അവരുടെ ശ്രദ്ധ എന്നിലേക്ക് എത്തും മുൻപേ തിരിച്ചു കയറി.

അവിടെ ഒരാൾ തുണിയൊന്നും ഇല്ലാണ്ട് കിടപ്പുണ്ടല്ലോ… ചെന്നപ്പോളേക്ക് ആളു എണീറ്റു ആ സാരി വാരിപ്പുതച്ചു ഇരിപ്പുണ്ട്.. കക്ഷിയെ കൊണ്ടു ചുരിദാർ ഒക്കെ ധരിപ്പിച്ചു ഞങ്ങളൊരു മൂലയിലേക്ക് ഒതുങ്ങി..

ചുമ്മാ പതിവ് റോന്തു ചുറ്റൽ ആണെങ്കിൽ അവർ കോടതി സീൽ ചെയ്തതിന് ഉള്ളിൽ കയറില്ല.. അല്ലാതെ ഞങ്ങളെ തിരഞ്ഞു വന്നതെങ്കിൽ കീഴടങ്ങണം വേറെ വഴികൾ ഒന്നുമില്ല എന്നുറച്ച് ശ്വാസം പോലും അടക്കി പിടിച്ച നിമിഷങ്ങൾ…

പതിയെ ആ ശബ്ദം പള്ളി പറമ്പിൽ നിന്നുകൂടി ഉയർന്നത്തോടെ ഞങ്ങളുടെ കാര്യം തീരുമാനമായി എന്നുറച്ച ഞാൻ ചേച്ചിയോട് മന്ത്രിച്ചു….

“ഡീ, എന്ത് വന്നാലും അമ്മേനെ നോക്കണെ.. എല്ലാം ഞാനാ ചെയ്തേ.. ഞാമ്പൊക്കോളാം ജയിലീ..”

“പോടാ… അതൊക്കെ പിന്നെ കാണാം… ഇപ്പൊ എന്താ വഴി രക്ഷപെടാൻന്ന് പറ..”

“ഒറ്റ വഴിയേ ഒള്ളൂ.. കീഴടങ്ങാം… നമ്മ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന് പറയാം.. അല്ലേ അവരുടേലു തോക്ക് ഒക്കെയുണ്ട്..”

സാന്ദ്രേച്ചി ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഗാഢമായി ചുംബിച്ചു… ശേഷം സമ്മതം എന്ന തരത്തിൽ കണ്ണു കൊണ്ടു ആംഗ്യം കാട്ടി..

“സാറന്മാരെ ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ട് സിമിത്തേരിയിൽ…”

ഞാൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും കുറെയേറെ പാദപതനശബ്ദങ്ങൾ ഉയർന്നു…

മതിലിന് മുകളിൽ ആദ്യം ഉയർന്നു കണ്ടത് കുറച്ചു തോക്കുകളാണ്.. പിറകെ ഞങ്ങളെക്കാൾ പരിഭ്രാന്തി നിറഞ്ഞ മുഖങ്ങളും…

ഞങ്ങളെ കണ്ടു നിരായുധരെന്ന് മനസിലായത് കൊണ്ടാവും നാല് പേര് എടുത്തു ചാടി.. പിന്നേ അവർക്കൊപ്പം പള്ളി പറമ്പിലേക്ക്…

ഞാനും സാന്ദ്രേച്ചിയും ചുറ്റിലും കുറെ യൂണിഫോംകാരും… ഭാഗ്യത്തിന് അറിയാവുന്ന ഒരു പോലീസ് കാരൻ എന്നെ കണ്ടു അടുത്ത് വന്നു..

“എന്താരുന്നു മോനേ രണ്ടാളും കൂടി ഇവിടെ പരിപാടി??”

“അല്ല.. സാർ, ഞങ്ങൾ വഴി തെറ്റി… അറിയാതെ…”

“അല്ല സാർ ഞങ്ങൾ ഇഷ്ടത്തിലാ…. വീട്ടിൽ പ്രശ്നം ആയതോണ്ട് പോന്നതാ…”

ഞാൻ പറഞ്ഞതിനെ ഖന്ധിച്ചു ചേച്ചി ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു..

“മ്മ്.. മ്മ്”

അയാളൊന്ന് നീട്ടി മൂളിയ ശേഷം ഏതോ വലിയ ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു എന്തോ സംസാരിച്ചു…

അൽപനേരം കഴിഞ്ഞു രണ്ടാളും കൂടെ തിരിച്ചു വന്നു…

“മക്കളെ, എന്തിനാ നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യുന്നേ?? നിനക്ക് ആകെ ഒരമ്മ മാത്രല്ലേ ഒള്ളൂ?? എന്നിട്ടാണോ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ കാണിച്ചേ?? ആ അമ്മേടെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും എന്നാലോചിച്ചോ നീ?”

എന്റെ നേരെ ഉയരുന്ന ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഒന്നും മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. അല്ലെങ്കിൽ മറുപടി നൽകാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.. ഞാൻ ചുമ്മാ മുഖം കുനിച്ചു എല്ലാം പറയുന്നത് കേട്ടു നിന്നു..

“നിങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും മനസിലാവുന്നുണ്ടോ?? നിങ്ങളെ പോലെ രണ്ടാളെ പിടിക്കാൻ എന്തിനാ ഇത്രയും പോലീസ് എന്നെങ്കിലും??”

കൊലപാതകകേസിലെ പ്രതികളെ പിടിക്കാൻ ഇത്രയും ആർഭാടം ഒക്കെ ആവാം എന്ന് മനസ്സിൽ മന്ത്രിച്ചെങ്കിലും ഒച്ച പുറത്ത് വന്നില്ല…

പക്ഷെ ആയാളൊരു മാന്യനായിരുന്നു..

“നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ പോലീസ് റെക്കോർഡിൽ രണ്ടു മാവോയിസ്റ്റ് തീവ്രവാദികളാണ് പിള്ളേരെ….”

ആ പോലീസ്കാരന്റെ വാക്ക് കേട്ട ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും കണ്ണ് മിഴിച്ചു അയാളെ നോക്കി..

“സത്യം… ഇവിടെ രാത്രി വെളിച്ചം കണ്ടെന്നു ഫോറസ്റ്റ് ഇൻഫർമേഷൻ കിട്ടീപ്പോ തന്നെ നിങ്ങൾ മാവോയിസ്റ്റ്കാരായി.. എലെക്ഷൻ ഒക്കെ അടുത്തില്ലേ?? ഇതും വോട്ടു കുറെ കേറ്റും….”

അപ്പോൾ വെറുതെ അല്ല തോക്കും പോലീസ് കാരുടെ മുഖത്ത് പരിഭ്രമവും ഒക്കെ കണ്ടത്…

“നിങ്ങളെ ഇപ്പോൾ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു കൊണ്ടു പോയാ ഒരു പത്തു വർഷം വെളിച്ചം കാണാൻ യോഗം ഉണ്ടാവില്ല… എത്ര നല്ലവര് ആയാലും തിരിച്ചു ഇറങ്ങുമ്പോളേക്ക് നിങ്ങളും മാവോയിസ്റ്റുകളെക്കാൾ വലിയ ടീംസ് ആയിട്ടുണ്ടാവും.. അത് വേണോടാ?? നിനക്ക് വേണോടി??”

അയാൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടു രണ്ടാളെയും മാറി മാറി നോക്കി..

“അയ്യോ വേണ്ട സാർ…”

രണ്ടാളും ഒരുമിച്ചാണ് പറഞ്ഞത്.. അയാളുടെ മാന്യമായ പെരുമാറ്റം കൊണ്ടുള്ള ആശ്വാസത്തേക്കാൾ ആ കൊലപാതകത്തെ കുറിച്ച് ഇത് വരെ ഒരക്ഷരം പോലും ആരും പറയാത്തതിന്റെ ആശ്വാസം ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾക്ക്…

അയാൾ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നിന്ന ശേഷം മൂളി…

“എല്ലാം വാരി കൂട്ടി എടുത്തു പോര് കൂടെ..”

പോലീസ്കാര് കൊണ്ടു വന്നു വച്ച ഏണി വഴി അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ പുറത്തെത്തി… എന്തായാലും അഞ്ഞൂറ് മീറ്റർ താഴെ തന്നെ അവരുടെ പോലീസ് ജീപ്പും കുറേക്കൂടെ താഴെ ബസും ഒക്കെ ഉള്ളത് കൊണ്ടു വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് കൂടാതെ നാട്ടിലേക്ക് എത്തി..

ആ സാറ് ഞങ്ങളുടെ കല്യാണം കൂടെ നടത്തി തന്നേനെ… പക്ഷെ ആണുങ്ങൾക്ക് പതിനെട്ടു പോരല്ലോ ഇരുപത്തി ഒന്ന് വേണമെന്നുള്ളത് കൊണ്ടു ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിലേക്കും അവൾ അവളുടെ വീട്ടിലേക്കും..

പക്ഷെ അങ്ങനെ ഒരു കൊലപാതകം ആരും അറിഞ്ഞിട്ടുപോലുമില്ലായിരുന്നു… ബോഡി കിട്ടാത്തത് ആവും കാരണം…

എന്തായാലും ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും നാട് മൊത്തം ഫേമസ്.. ചേച്ചി ബസ് ഡ്രൈവരുടെ കൂടെ ഒളിച്ചോടിയപ്പോൾ അനിയൻ ടീച്ചറുടെ കൂടെ.. അതായിരുന്നു എനിക്ക് കിട്ടിയ ക്രെഡിറ്റ്‌..

അതിലും രസമായി സാന്ദ്ര ചേച്ചിയുടെ കാര്യം…

ഏഴ് വയസ്സ് കുറവുള്ള സ്വന്തം വിദ്യാർത്ഥിയുടെ കൂടെ ഒളിച്ചോടിയ ടീച്ചർ… അനിയൻ ആണേൽ കഞ്ചാവ് കേസിൽ അകത്തു… അനിയത്തി സ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോളേ ഒരു പയ്യനുമായി ഡിങ്കോൾഫിക്കേഷനിൽ പിടിച്ചു സ്കൂൾ മാറിയവൾ…

ആ അപമാനം സഹിക്കാതെ സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ ഫാമിലി സ്ഥലം വിറ്റ് മാറിപോയ്‌..

❤️❤️❤️

ശേഷം ഇന്നാണ് അവളെ കാണുന്നത്… അതും ദുബായിൽ…. ബുർജ് ഖലീഫയുടെ സ്വന്തം നാട്ടിൽ…

സെപ്റ്റംബർ പതിനഞ്ചിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു പഴയ സംഭവങ്ങൾ ഓർമയിലേക്ക് കൊണ്ടു വന്ന കക്ഷി അപ്പോളേക്കും എന്റെ ബെഡിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു..

ആ നഗ്നശരീരവും പുണർന്നു കൊണ്ട് ഞാനും സ്വസ്ഥമായൊരു നിദ്രയെ പുൽകി…

അതിരാവിലെ എണീക്കുമ്പോൾ ഞാനൊരു ബെഡ്ഷീറ്റ് മാത്രം പുതച്ചു എന്റെ ബെഡിൽ കിടപ്പുണ്ട്… പക്ഷെ ആ ഫാമിൽ ഞാൻ തനിച്ചാരുന്നു…. തലേന്ന് കുടിച്ചതിന്റെ ഹാങ് ഓവറിൽ കണ്ടൊരു സ്വപ്നം മാത്രമാണോ സാന്ദ്രേച്ചി…

പക്ഷെ രണ്ടു ഗ്ളാസുകൾ, ഒരുമിച്ച് ഉണ്ടാക്കിയ ഗ്രിൽ ചിക്കൻ… അപ്പോളും അരക്കെട്ടിലെ നീറ്റൽ… എല്ലാം നടന്നത് എല്ലാം സത്യമെന്ന് തെളിയിച്ചു…

മൊബൈലിൽ അപ്പോളും കിടന്ന മെസെജും അത് ഉറപ്പിച്ചു..

“താങ്ക്സ് കുട്ടാ… നല്ലൊരു ദിവസത്തിന്റെ ഓർമയിൽ അതിലും നല്ലൊരു ദിവസം തന്നതിന്…. എന്നെ മറക്കാത്തതിന്…. ഇപ്പോളും സ്നേഹിക്കുന്നതിന്….

പിന്നെ ഒരു കാര്യംട്ടോ… ഞാൻ ഒക്ടോബർ മുപ്പതിന് എല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ചു പോവുംട്ടോ നാട്ടിലേക്ക്… ഇനി അതോണ്ട് എന്നേലും നാട്ടിൽ വച്ചു കാണാം കുട്ടാ…

കുട്ടനെ ഇന്നും ഇഷ്ടാട്ടോ.. ലവ് യൂ.. ഉമ്മാ…”

വിളിച്ചു നോക്കി എങ്കിലും ആ ഫോൺ ഓഫ് ആയിക്കഴിഞ്ഞു…

എണീറ്റു ഒന്ന് യാത്ര പോലും പറയാൻ സമ്മതിക്കാതെ… ഇനിയുമുള്ള നാൽപതി അഞ്ചു ദിവസങ്ങളിൽ ഒന്ന് കാണാനാവില്ലെന്ന് സൂചിപ്പിച്ചു ഒരു മെസേജ്….

ആദ്യം ഓർത്തു സങ്കടപെട്ടെങ്കിലും പിന്നെയും ആലോചിച്ചപ്പോൾ ചേച്ചി ചെയ്തത് ശരിയാണ് എന്ന് മനസിലായി.. ഞാൻ നൽകുന്ന, എന്നെകൊണ്ട് കഴിയാവുന്ന ഇട്ടാവട്ടത്തിൽ ഒതുങ്ങേണ്ട ആളല്ല സാന്ദ്രേച്ചി… എനിക്കൊപ്പം കൂട്ടിലടച്ച കിളി ആവേണ്ടി വരരുത് ആൾക്ക് എന്നൊരു ചിന്ത…

അന്ന് തന്നെ ജോലി റിസൈൻ ചെയ്തു.. അല്ലെങ്കിലും ഉദ്ദേശിച്ചത് നടന്നല്ലോ… ഒരു മാസം നോട്ടിസ് പിരീഡ് കഴിഞ്ഞു ഞാനും ഏകദേശം ആ സമയത്ത് തന്നെ യാവും നാട്ടിലേക്ക്..

നാൽപത്തി അഞ്ചു ദിവസം കടന്നു പോയി.. നവംബർ ഒന്ന്…

ഞാൻ താമസിക്കുന്ന ഫാമിന് മുൻപിൽ എമിറേറ്റ്സ് ലോഗോ പതിച്ച ഒരു വോൾവോ സ്റ്റേഷൻവാഗൻ കാർ വന്നു നിന്നു… അല്പസമയതിന് ഉള്ളിൽ ആ കാർ എന്നെയും കൊണ്ടു ദുബായ് എയർ പോർട്ട് ടെർമിനൽ മൂന്ന് ലക്ഷ്യമാക്കി കുതിച്ചു…

വീണ്ടും നാട്ടിലേക്ക്.. അതും സാന്ദ്രേച്ചിയ്‌ക്കൊപ്പം… ഞാനാകെ സന്തോഷം കൊണ്ടു വീർപ്പു മുട്ടി ഈ പ്രവാസലോകത്തിന്റെ അവസാനകാഴ്ചകൾ കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്നു…

അധികം കഴിയും മുൻപ് എന്നെയും കൊണ്ടാ വോൾവോ കാർ എമിറേറ്റ്സ് ബിസിനസ് ക്ലാസ്സ് ലോഞ്ചിൽ ചെന്നു നിന്നു..

ലഗേജ് അവർ തന്നെ ട്രാൻസ്ഫർ ചെയ്തത് കൊണ്ടു വേഗം ഉള്ളിലേക്ക് കയറി… അകലെ നിന്നെ കണ്ടു സാന്ദ്രേച്ചിയെ.. സിമ്പിൾ ആയ ആകാശനീല ചുരിദാർ ആണ് വേഷം… കയ്യിലൊരു കൊച്ചുമുണ്ട്… കൂടെ ഒരു അറബിയും ഭാര്യയും…

ഞാൻ അടുത്ത് ചെന്നതൊന്നും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല… കക്ഷി ആ കുഞ്ഞിനെ വാരിപ്പുണർന്ന് ചുംബിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു… ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുമുണ്ട്…

അറബിക്ക് ഒരു ഹസ്തദാനത്തിന് കൈ നീട്ടി എങ്കിലും എന്നെ അതിശയപെടുത്തി അദ്ദേഹം എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു ആചാരചുംബനം നൽകി…

ഞാനടുത്തു ചെന്നവളുടെ തോളിൽ കൈ വച്ചതും ചേച്ചി എന്റെ തോളിലേക്ക് ചാരി… വീണ്ടുമൊരു ചുംബനം നൽകി അവളാ കൊച്ചിനെ അറബിപെണ്ണിന് കൈമാറി.. ആ സ്ത്രീ അയാൾക്ക് കൊച്ചിനെ കൊടുത്ത ശേഷം ചേച്ചിയുടെ കൈ പിടിച്ചു ചുംബിച്ച ശേഷം കെട്ടിപിടിച്ചു അറബിയിൽ കുറച്ചു സംസാരിച്ചു..

ചേച്ചിയും കുറച്ചെന്തോ സംസാരിച്ച ശേഷം വാവക്കൊരു മുത്തം കൂടെ നൽകി എന്നോട് പറഞ്ഞു..

“വേം പോവാടാ ഇവടെ നിക്കണ്ട…”

തിരിയാൻ നേരം അറബി എന്നെ പിടിച്ചു കയ്യിലെന്തോ പൊതി നീട്ടി.. ചേച്ചിയെ സംശയിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ ചേച്ചി അതൊന്നും പറയാനുള്ള മൂഡിൽ ആയിരുന്നില്ല..

“ഒൺലി സം ഡോക്യുമെന്റ്സ് മാൻ…”

അതും പറഞ്ഞു അയാളത് എന്റെ കയ്യിൽ ബലമായി പിടിപ്പിച്ചു.. അപ്പോളേക്കും ആ അറബിസ്ത്രീയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒരു തുള്ളി നിലത്തേക്ക് ഉതിർന്നു..

എയർ ഹോസ്റ്റസ് കൊണ്ടു വന്നു തന്ന ലിസ്റ്റിൽ നിന്നും ഷാമ്പയിൻ ചേച്ചി തന്നെ ഓർഡർ ചെയ്തപ്പോൾ എനിക്കല്പം അതിശയമായി… കക്ഷി അടിക്കുമെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും എമിറേറ്റ്സ് ലോഞ്ചിൽ നിന്നും രണ്ടു പെഗ് ജെഡി അടിച്ച ചേച്ചിക്ക് അപ്പോളും ഒരു കുലുക്കവുമില്ല…

ഞങ്ങൾക്കായി മാത്രം നൽകിയ ബോട്ടിലിൽ നിന്നും ഒരു ഗ്ലാസ്‌ തീർത്തു ചേച്ചി കണ്ണുകൾ തുടച്ചു എന്നെ നോക്കി… ചോദിക്കണം എന്നു ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിട്ടും ധൈര്യം ഇല്ലാതെ ചോദിക്കാതിരുന്നത് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി…

“Do you still love me??”

മറുപടി നൽകിയില്ല ഞാൻ.. പകരം ചേച്ചിയുടെ കൈകൾ കവർന്നു ബലമായി പിടിച്ചു.. ഇനിയെന്നും ഈ കൈകൾക്ക് ബലം പകരാൻ ഞാനുണ്ടാവും എന്ന അർത്ഥത്തിൽ…

വീണ്ടും നിറഞ്ഞ ചേച്ചിയുടെ വലത്തേ കണ്ണിൽ നിന്നൊരു തുള്ളി മിഴിനീർ അടർന്നു ചുരിദാറിൽ അന്ത്യം കണ്ടു…

“ഞാൻ നൊന്ത് പെറ്റ എന്റെ മോനാ അത്…”

ഒരു ഷോക്കിൽ എന്റെ കൈ വിറച്ചു… ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ ബലം നൽകാൻ ആവാതെ ഞാൻ തളർന്നു… ആ കൊച്ചിനെ ഇതുവരെ നോക്കിയ സർവെൻറ് ആണെന്ന് മാത്രമേ ഞാൻ കരുതിയോള്ളൂ…

മുഖം ഉയർത്തി ദയനീയമായി ഞാൻ ചേച്ചിയെ നോക്കി.. കക്ഷിക്ക് ആ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസിലായെന്ന് തോന്നുന്നു.. ആളു വീണ്ടും പറഞ്ഞു തുടങ്ങി…

“ഞങ്ങളു വീട് വിറ്റ് പോയത് നമ്മടെ സംഭവം കാരണല്ല… പപ്പയും സന്ദീപും ഇവിടെ ജയിലിൽ ആയിരുന്നു… കൊറേ പൈസ വേണംആയിരുന്നു അവരെ ഇറക്കാൻ…

സന്ദീപ് അച്ഛന്റെ വണ്ടിയിൽ കഞ്ചാവ് കടത്താൻ നോക്കി പിടിച്ചതാ… പൊറത്ത് ഇറങ്ങാൻ രണ്ടു ലക്ഷം ദിർഹം വച്ചു ഓരോരുത്തരും അടക്കണം ആയിരുന്നു അതിനാ വീട് വിറ്റേ.. പക്ഷെ ആകെ കിട്ടീത് ഒരു ലക്ഷത്തി നാപ്പതിനായിരം ആണ്.. അങ്ങനെ ജോലിക്ക് വന്നതാ…

ഒരു അറബി ആയിരുന്നു വക്കീൽ..അയാള് കൊറേ ഹെല്പ് ചെയ്തു.. എന്നാലും പൈസക്ക് വഴി ഇല്ല്യാണ്ട് നിന്നപ്പോ പറഞ്ഞു തന്ന വഴി ആണ്… മറ്റു വഴി ഒന്നും ഇല്യാതോണ്ടാടാ ഞാൻ…”

ഇതുവരെ കരഞ്ഞത് ചേച്ചി ആയിരുന്നു എങ്കിൽ ഈ വട്ടം നിറഞ്ഞത് എന്റെ കണ്ണുകൾ കൂടി ആയിരുന്നു…

“ആ സ്ത്രീയുടെ ഗർഭപാത്രത്തിന് ഒരു കുഞ്ഞിനെ ചുമക്കാനുള്ള ശക്തി ഇല്ലാരുന്നു.. അതോണ്ട് സറോഗസി ആയിരുന്നു ഞാൻ… വാടകക്ക് എന്റെ ഗർഭപാത്രം അവർക്ക് നൽകുന്നു എന്ന് പറയാം.. അവരുടെ രണ്ടുപേരുടെയും കൂടി ജീവൻ ആയിരുന്നു എന്റെ വയറ്റിൽ..”

ഒരുവേള എനിക്ക് കരയാനും ആശ്വസിക്കാനും വക നൽകി അത്…

“എന്നാലും എന്റെ മോനാടാ… ചങ്ക് പറിച്ചു കൊടുത്ത പോലാ…”

എന്തോ പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും എന്റെ നാവുകൾക്ക് വിലങ്ങിട്ടപോലെ.. സംസാരിക്കാൻ കഴിയാതെ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ മൃദുവായി തട്ടി ആശ്വസിപ്പിച്ചു…

“എനിക്കറിയാം… എൻറെ ലൈഫ്… എന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ… എന്റെ കുട്ടൻ… എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടാ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒരു പാപം ചെയ്യാൻ തുനിഞ്ഞത്.. പക്ഷെ എന്റെ പപ്പക്ക് വേണ്ടി ചെയ്തു പോയിടാ…”

ചേച്ചി നടുവിലെ ഹാൻഡ് റെസ്റ്റിന് മുകളിലൂടെ എന്നോട് ചാരി.. ചേച്ചി കരയുകയായിരുന്നില്ല.. പക്ഷെ ഇടയ്ക്കിടെ ഓരോ തുള്ളി കണ്ണുനീർ ആ കണ്ണുകളെ നനച്ചു പുറത്തേക്ക് ഒഴുകുന്നുണ്ട്..

“എന്റെ കുട്ടൻ നല്ലൊരു പെങ്കൊച്ചിനെ കല്യാണം കഴിക്കണംട്ടോ… ഇടക്ക് ഞാൻ വന്നു അകലെ നിന്നായാലും കണ്ടോളാം…”

അപ്പോളും ഒന്നും മറുപടി പറയാൻ എനിക്കായില്ല… ഞാനാ കൈയിൽ വീണ്ടും മുറുക്കി പിടിച്ചു..

അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു ചേച്ചി ഉറങ്ങി പോയി… ഞാനാണേൽ ഇനിയെന്ത് വേണം എന്നറിയാതെ ചിന്തിച്ചു കാട് കയറിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

കൊച്ചിയിൽ വന്നിറങ്ങിയപ്പോളും ബിസിനസ് ക്ലാസ്സിന്റെ ആനുകൂല്യങ്ങൾ കിട്ടി നേരത്തെ ഇറങ്ങാൻ സാധിച്ചു… UAE മുതൽ വീട്ടിലെത്തുന്നത് വരെ എല്ലാം സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ അറേൻജ്മെന്റ് ആണ്… ഞങ്ങൾ പുറത്തെത്തുമ്പോളേക്ക് വണ്ടിയും വന്നിട്ടുണ്ട്…

ചേച്ചിക്കൊപ്പം ഞാനും കയറി നാടിന്റെ ഗൃഹാതുരത്വം ഉണർത്തുന്ന കാഴ്ചകളിലേക്ക് വണ്ടി നീങ്ങി എങ്കിലും എന്റെ മനസൊരു നൂല് പൊട്ടിയ പട്ടം പോലെ നിലതെറ്റി ആടി ഉലഞ്ഞു…

“ടാ… എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ…”

എന്റെ കാൽത്തുടയിൽ തല്ലികൊണ്ടു ചോദിച്ചു ചേച്ചി എന്റെ ശ്രദ്ധയെ തിരിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു…

“ഏയ്‌.. ഞാൻ.. അത്.. ചുമ്മാ…”

മറുപടി പറയാനാവാതെ ഞാൻ ഉരുണ്ടു കളിച്ചു…

“നിനക്ക് ഈ വണ്ടി ഓടിക്കുന്ന ചേട്ടനെ ഓർമ ഉണ്ടോ???”

ചേച്ചി അങ്ങനെ ചോദിക്കും വരെ അങ്ങനെ ഒരാളെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചേ ഇല്ല… അത്കൊണ്ട് തന്നെ അപ്പോൾ അല്പം മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞു ഞാനാ മുഖമൊന്ന് നോക്കി…

പണ്ട് യമഹ ബൈക്കിൽ ചേച്ചിയെ കൊണ്ടു പോയയാൾ… ഞാൻ ബൈക്കിന്റെ കാറ്റൂരി വിട്ട സംഭവം മനസിലേക്ക് ഓടിയെത്തി..

“ഓർമ ഇല്ലേ വിവേക്??”

അയാളും അല്പം തിരിഞ്ഞു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

പക്ഷെ അതിനൊന്നും മറുപടി നൽകാതെ എന്റെ മനസ്സ് വഴി തെറ്റി പായാൻ തുടങ്ങി… സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ കാര്യത്തിൽ എന്ത് എന്നൊരു തീരുമാനം ഇനിയും എടുത്തില്ലെങ്കിലും ഇപ്പോളും സാന്ദ്രേച്ചിക്ക് അയാളുമായി ബന്ധമുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞത് എനിക്ക് നടുക്കം ഉളവാക്കി..

അതിലും വലിയ കാര്യം ആ നിമിഷം എനിക്ക് മനസിലായി.. എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും സാന്ദ്രേച്ചിയെ എനിക്ക് ഇഷ്ടം തന്നെയാണെന്ന്… അല്ലായിരുന്നേൽ എന്തിനു ഞാൻ വിഷമിക്കണം…

അപ്പോളേക്കും വണ്ടി ഒരു വീട്ടിൽ ചെന്നു നിന്നു.. ചെറുതെങ്കിലും സുന്ദരം…

“ഇറങ്ങി വാ കുട്ടാ…”

ഡോർ തുറന്നു ചുറ്റി വന്നു എന്റെ ഡോറും തുറന്നു പിടിച്ചാണ് ചേച്ചിയുടെ വിളി…

“അപ്പോ ഇതാണോ ചേച്ചിയുടെ വീട്??”

ഞാനാളെ സംശയത്തോടെ നോക്കി…

“അല്ലടാ പൊട്ടാ.. ഇതൊരു കൂട്ടുകാരീടെ വീടാ.. എന്നാലും വായോ പരിചയപ്പെടാം…”

ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി… വൃത്തിയായി സൂക്ഷിച്ച ആ വീട്ടിൽ ഒരു ബേബി വാക്കർ മാത്രം ഉണ്ട് സിറ്റ് ഔട്ടിൽ….

ഞങ്ങളാ വീടിന്റെ സിറ്റ് ഔട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോളേക്ക് വാതിൽ തുറന്നു..

വിദ്യേച്ചി!!!!… പുറകിൽ വാല് പോലെ ഒരഞ്ചു വയസ്സ്കാരി… ചേച്ചി ഒന്നുകൂടി നന്നായിട്ടേ ഒള്ളൂ.. എന്നെ കണ്ട ചേച്ചിയും ചേച്ചിയെ കണ്ട ഞാനും ഒരു നിമിഷം സ്ഥബ്ധിച്ചു നിന്നു..

അപ്പോളേക്കും ആ ഡ്രൈവർ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി എങ്ങോട്ടോ പോയി മാറിയിരുന്നു… കൂടെ സാന്ദ്രേച്ചി പിടിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് രക്ഷപെട്ടു ആ കുട്ടിയും

ആ വീട്ടിലേക്ക് കയറാൻ എന്റെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല… ഞാൻ പിന്തിരിഞ്ഞു..

അപ്പോളേക്കും വാവ ഉണർന്നു കരയുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് വിദ്യ ഉള്ളിലേക്ക് തിരിച്ചോടി…..

സാന്ദ്രേച്ചി എന്നെ ബലമായി പിടിച്ചു നിറുത്തി…

“എന്നോട് ഇത്തിരി ഇഷ്ടം എങ്കിലും ഉണ്ടേൽ പറയുന്നത് കേൾക്കണം..”

ആളുടെ നിർബന്ധം മൂലം ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയില്ലെങ്കിലും ആ സിറ്റ് ഔട്ടിലെ തൂണിൽ ചാരി ഇരുന്നു ആളുടെ മേലേക്ക് എന്നെ ചാരിപിടിച്ചു….

“ആരാ വണ്ടി ഓടിച്ചെ എന്ന് മനസിലായോടാ??”

സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ വാക്കുകൾക്ക് മറുപടിയായി ഞാനാളെ ആരാണെന്ന ഭാവത്തിൽ തല തിരിച്ചു നോക്കി…

“നിൻ്റെ അളിയനാടാ പൊട്ടാ… വിദ്യേടെ ഭർത്താവ്…. അന്ന് ഞാൻ അനീഷേട്ടന്റെ ബൈക്കിൽ കേറി വന്നത് നിൻ്റെ വിദ്യേച്ചി ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയോണ്ടാ.. മാളൂട്ടീടെ പ്രസവത്തിനു…. അപ്പോ കാണിച്ചു കൂട്ടീത് ഒക്കെ ഓർമ ഉണ്ടാ ചെക്കാ?”

ചോദ്യത്തിന് ഒപ്പം സാന്ദ്ര ചേച്ചി എന്റെ തലയിൽ കിഴുക്കി…

അപ്പോൾ ഇയാളുടെ ഒപ്പമാണ് ചേച്ചി ഇറങ്ങി വന്നത്… ഇയാള് കാരണം ആണ് എന്റെ അച്ഛൻ… എനിക്ക് ദേഷ്യം കൂടിയതെ ഒള്ളൂ…

“അപ്പോൾ ആ മനുഷ്യൻ കാരണം ആണല്ലേ എന്റെ അച്ഛൻ??”

ഞാൻ എണീക്കാൻ നോക്കി എങ്കിലും സാന്ദ്രേച്ചി ബലമായി പിടിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

“മൊത്തം കേട്ടിട്ട് എന്താന്ന് വച്ചാ ചെയ്യ് ചെക്കാ…”

ഇരിക്കപ്പൊറുതി ഇല്ലാതെ ആണെങ്കിൽകൂടി ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തു നോക്കി.. എന്തായാലും എനിക്ക് എല്ലാം കേട്ടെ പറ്റൂ..

“വിദ്യേച്ചിയും അനിലേട്ടനും ഇഷ്ടം ആണെന്നുള്ളത് സത്യാ… പക്ഷെ ഒരു തെറ്റും രണ്ടാളും ചെയ്തിട്ടില്ലടാ..”

“എന്നിട്ടാണല്ലോ അന്ന് ഒളിച്ചോടിയെ?? എന്റെ അച്ഛൻ….,

എന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നപ്പോൾ വിദ്യ കേൾക്കാതിരിക്കാൻ ആവും സാന്ദ്രേച്ചി എന്റെ വായ പൊത്തി..

“നമ്മൾ അന്ന് വെള്ളത്തിൽ കുഴിച്ചിട്ട ആളെ ഓർമ ഉണ്ടാ നിൻക്ക്?? അയാള് എന്നോട് ചെയ്യാൻ നോക്കീതു നിന്റെ ചേച്ചിയെ ചെയ്തതാ ഒരു വട്ടം… അയാളാണ് എല്ലാത്തിനും കാരണം “

പണ്ട് ഞാനും വിഷ്ണുവും കൂടെ സിഗരറ്റു വലിക്കാൻ നോക്കുമ്പോൾ വിദ്യചേച്ചി വരുന്നത് ഓർമ വന്ന് ഞാൻ തല കുനിച്ചു..

“എല്ലാം അറിഞ്ഞട്ടും ചേച്ചിയെ ഉപേക്ഷിക്കാതെ കെട്ടികൊണ്ട് വന്നതാണോടാ അനീഷേട്ടൻ ചെയ്ത തെറ്റ്‌?? അതോ വിദ്യേച്ചി കാല് പിടിച്ചു പറഞ്ഞത് കൊണ്ടു അന്നയാളെ കൊല്ലാതെ വിട്ടതോ??”

കൂടുതൽ കേൾക്കാൻ നിൽക്കാതെ ഞാൻ എണീറ്റു.. കാര്യം ഒന്നും അറിയാതെ മനസ്സിൽ വിദ്വേഷം കൂടുകൂട്ടി വളർത്തുക ആയിരുന്നു ഞാൻ.. ഇത്രയും നാൾ കഥയറിയാതെ ചേച്ചിയെ ശപിച്ചിട്ടേ ഒള്ളൂ…

ഞാൻ വീണ്ടും എണീറ്റു.. ഇത്തവണ പക്ഷെ ആ വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ആണെന്ന് മാത്രം… മൂളിപ്പാട്ടിന്റെ നേർത്ത ശബ്ദം കേൾക്കുന്ന മുറിയിലേക്ക് എന്റെ കാലുകൾ നീണ്ടു..

ഒന്നോ രണ്ടോ മാസം മാത്രം പ്രായമുള്ള പൊടികുഞ്ഞിനു പാലുകൊടുക്കുന്ന വിദ്യേച്ചി കണ്ണീർ വാർത്തുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി…

ആൾക്കരുകിലേക്ക് ഇരുന്നതും ചേച്ചി എന്റെ തോളിലേക്ക് ചാരി കൊണ്ടു വാവയെ മാറിൽ നിന്നകറ്റി കൊഞ്ചിച്ച് പറഞ്ഞു…

“ദേ പൊന്നൂസിന്റെ മാമന് വന്നേക്കുന്നു… പൊന്നൂസുട്ടിടെ മാമൻ…”

നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ഞാനാ കവിളിൽ തൊട്ടതും അപരിചിതമായ സ്പർശം കൊണ്ടോ പാല് കുടിക്കുന്നത് തടസ്സപ്പെട്ടത് കൊണ്ടൊ വാവ കരച്ചിൽ തുടങ്ങി… ചേച്ചി വീണ്ടുമാ മുലകണ്ണ് വായിലേക്ക് തിരുകി കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…

“ഭയങ്കര വാശിക്കാരനാ….കണ്ടില്ലേ വായെന്ന് എടുത്താ അപ്പോൾ കരയും…. നിന്നെപ്പോലെ… പണ്ട് നീയും ഇങ്ങനെ ആരുന്നു… മൂന്ന് വയസ്സ് വരെ കുടിച്ചട്ടുണ്ട് അമ്മേടെ പാല് നീയ്…”

“സോറിടീ…”

എന്റെ മറുപടി അതായിരുന്നു..

“പോടാ.. സോറി പറയേണ്ടത് ഞാനല്ലേ… അങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ ചെയ്തു പോയതാ.. ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആവുംന്ന് കരുതീല്യ..”

തിരിഞ്ഞു എനിക്കൊരു സ്നേഹചുംബനം നൽകി കൊണ്ടാണ് അവളുടെ മറുപടി..

അപ്പോളേക്കും പുറത്തു നിന്ന് മൂത്ത കൊച്ചിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നുണ്ട്..

“വാവേനെ ഒറക്കിക്കോടി…”

ഞാൻ എണീറ്റു അയാളുടെ… അല്ല എന്റെ അളിയന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… മുഖത്ത് നോക്കാൻ ധൈര്യം ഇല്ലാതെ തല കുനിച്ചു സെറ്റിയിൽ ഇരിപ്പാണ് ആള്..

“അളിയാ…”

എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും ആള് എണീറ്റു.. ഞാൻ ആളെ വട്ടം ചുറ്റി പിടിച്ചു… ഏതാനും നിമിഷം ആർക്കും ഒന്നും പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… ശേഷം പതിയെ അകന്ന് മാറി അളിയൻ വിളിച്ചു..

“മാളൂ…”

ആ അഞ്ചുവയസ്സുകാരി എന്നെ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി അളിയന്റെ നേരെ ചെന്നു മേത്തു കയറി…

“ഇതാരാന്ന് മനസിലായോടി മാളൂസേ??”

“വിവേക് മാമൻ…”

അല്പം സംശയത്തോടെ ആ കൊച്ചു പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു..

ഞാൻ കൈ നീട്ടിയപ്പോൾ ഒന്ന് മടി കാണിച്ചെങ്കിലും ഉള്ളിലേക്ക് വന്ന സാന്ദ്രേച്ചി കൈ കാട്ടിയപ്പോൾ ആളു അങ്ങോട്ട് ചാടി…

ഒരു മിട്ടായി പോലും കൊണ്ടുവന്നില്ലല്ലോ എന്നാലോചിക്കുമ്പോളേക്ക് വിദ്യേച്ചിയും വാവയെ കിടത്തി അങ്ങോട്ട് വന്നു..

പിന്നെ പഴയ കഥകളും വാർത്താനവും ഒക്കെ പറഞ്ഞു അൽപനേരം കൂടി ഇരുന്നു.. ബൈക്കിലെ കാറ്റഴിച്ച് വിട്ടതൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ രംഗം അല്പം റിലൿഡ്സ് ആയി എങ്കിലും സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ മുഖം മാത്രം നാണം കൊണ്ടു കുനിഞ്ഞു… ആളോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാണല്ലോ ഞാൻ…

അപ്പോളേക്കും സാന്ദ്രേച്ചിയുമായി മാളൂട്ടി നന്നായി ഇണങ്ങിയിട്ടുണ്ട്…

“ഇങ്ങനെ മാളൂട്ടിനെ കളിപ്പിച്ചു ഇരിക്കാണ്ട് എത്രേം വേഗം കല്യാണം ഒക്കെ കഴിച്ചു ഇത് പോലെ മൂന്നാലെണ്ണത്തിനെ ഉണ്ടാക്കാൻ നോക്ക് പെണ്ണേ…”

വിദ്യേച്ചി സാന്ദ്രേച്ചിയെ കളിയാക്കിയെങ്കിലും അത് ഒരുപോലെ എനിക്കും സാന്ദ്രേച്ചിക്കും കൊണ്ടു..

“ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ കുറെ നേരം ആയില്ലേ??”

ഞാൻ എണീറ്റു..പിറകിൽ എല്ലാവരും..

“അല്ല സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ വീട് എവിടേ??”

“പോവുന്ന വഴിക്കാടാ…”

സാന്ദ്രേച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ഞാൻ ഇറങ്ങി.. കൂടെ അളിയനും… ഏറ്റവും പിറകിൽ സാന്ദ്രേച്ചിയും….

വിദ്യേച്ചിയ്ക്ക് നേരെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ടു യാത്ര പറഞ്ഞു.. മാളൂട്ടിക്ക് നേരെ കൈ വീശി…

കാറിലിരുന്ന് ഞാനാ അറബി തന്ന പൊതി സാന്ദ്രേച്ചിക്ക് നേരെ നീട്ടി…

“അത് നീ എടുത്തോടാ എന്തായാലും…”

ഒന്ന് നോക്കുക കൂടി ചെയ്യാതെ അവൾ പറഞ്ഞു..

“എനിക്ക് വേണ്ട..”

ബലമായി ഞാനത് ചേച്ചിയെ ഏല്പിച്ചു. ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ ചേച്ചിയത് ബാഗിലേക്ക് ഇട്ടു.. ആ വാവയുടെ ജീവന്റെ വില ആയി തോന്നിയിരിക്കാം…

രണ്ടു കിലോമീറ്റർ കഴിഞ്ഞു ഒരു പ്രത്യേകതകളും ഇല്ലാത്ത സാധാരണ വീടിന് മുൻപിൽ വണ്ടി നിന്നു..

“ടാ അച്ഛനും അമ്മയും ഇണ്ടാവും ഇറങ്ങുന്നില്ലേ നീ??”

“സന്ധ്യ??”

“അവളുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞുടാ.. “

“മ്മ്.. എന്ന ഞാൻ പോട്ടേ. പിന്നെ ഇറങ്ങാം…”

സാന്ദ്രേച്ചി ഇറങ്ങിയതോടെ വണ്ടി നീങ്ങി..

പിറകിൽ എന്നെ പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കുന്ന സാന്ദ്ര ചേച്ചിയെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുവാൻ പോലും എനിക്കായില്ല… വിദ്യേച്ചിയെ കണ്ടത് അത്രമേലെന്നെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു..

“സന്ധ്യയുടെ ഹസ്ബന്റിന് മറ്റു കുറെ റിലേഷൻ ഉണ്ടെടാ.. കഷ്ടാ ആ കുട്ടീടെ കാര്യം… ഇപ്പൊ ഡൈവോഴ്സ് കാത്തിരിക്കാണ്…”

വണ്ടി നീങ്ങി തുടങ്ങിയപ്പോൾ അളിയൻ പറഞ്ഞുതന്നു..

ഒരുമണിക്കൂർ കൊണ്ടു ഞങ്ങൾ വീട്ടിലെത്തി.. വീടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ വാടക വീട് തന്നെ ആണ്.. ഞങ്ങളുടെ വീട് പണി കഴിഞ്ഞു എങ്കിലും ഞാൻ വന്നിട്ടേ താമസിക്കൂ എന്ന് ശഠിച്ച് അമ്മ ഇപ്പോളും ചെറിയൊരു വാടക വീട്ടിലാണ്.. വരുന്ന ബുധനാഴ്ച ഞങ്ങൾ കേറി താമസിക്കും..

പക്ഷെ ഒരു നെക്സ്ൺ കാർ വിഷ്ണുവിനെ കൊണ്ടു വാങ്ങിപ്പിച്ചത് വീട്ടുമുറ്റത് ഉണ്ട്.

വഴിക്കണ്ണുമായി കാത്തു നിൽക്കുന്ന അമ്മയുടെ മുൻപിൽ അളിയൻ ഇറക്കിവിട്ടു

“വാവ ഇത്തിരി കൂടി വലുതാവട്ടെടാ… ഞങ്ങൾ എല്ലാരും കൂടി വന്നോളാം”

ഒരുമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു…

ഞാൻ അമ്മയുടെ മടിയിൽ തല ചേർത്ത് കിടന്നു കൊണ്ടു എല്ലാം പറഞ്ഞു…

എല്ലാം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എല്ലാം… വിദ്യേച്ചി, സാന്ദ്രേച്ചി.. എല്ലാവരുടെയും എല്ലാം..

എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു…

“എന്ത് ചെയ്യണം അമ്മേ ഞാൻ??”

“നീ ഒന്നും ചെയ്യണ്ട… ഞാൻ ഇല്ലേടാ നിനക്ക്?? പക്ഷെ എനിക്ക് വിദ്യേനെ കാണണം.. നാളെ തന്നെ…”

❤️❤️❤️

അങ്ങനെ ആ നവംബർ ആറു ബുധനാഴ്ച… പന്ത്രണ്ടു മണി ആയിട്ടുണ്ടാവും…

കത്തിച്ച നിലവിളക്കുമായി ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തം വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തേക്ക് അമ്മ വന്നു.. പുറകിൽ വിദ്യ, അനീഷ് അളിയൻ, വിഷ്ണു, അടുത്ത ബന്ധുക്കൾ കുറച്ചു അയൽക്കാർ ഇത്രയും പേരുണ്ട്.. നമ്മുടെ പ്രധാനിയെ നോക്കിയിട്ട് കാണാൻ ഇല്ലായിരുന്നു..

അപ്പോളേക്കും പുറകിൽ നിന്നോടി വന്നു പ്രധാനി… മാളൂട്ടി..

അപ്പോൾ സാന്ദ്രേച്ചി??

പുള്ളിക്കാരി അല്ലേ ഞാനിട്ട മാലേടെ കനം കാരണം കുനിഞ്ഞ തലയുമായി നിലവിളക്ക് വാങ്ങി അകത്തേക്ക് വലതുകാല് വച്ചു കയറാൻ ഒരുങ്ങുന്നത്…

കല്യാണ ചടങ്ങ് ഒൻപതു മണിക്കേ കഴിഞ്ഞിരുന്നു… രെജിസ്റ്റർ ഓഫീസിൽ ഒപ്പ് വച്ച ശേഷം അമ്പലത്തിൽ വച്ചു താലികെട്ട്…. നേരെ പുതിയ വീട്ടിലേക്ക്…

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ഒഫീഷ്യൽ ഭാര്യയും ഭർത്താവും ആയിമാറി… ഏഴു വയസ്സ് കൂടുതലുള്ള ടീച്ചറെ കല്യാണം കഴിച്ച തെമ്മാടി…

♥️♥️♥️♥️

ഒട്ടും ഇന്ററസ്റ്റ് ഇല്ലാതെ എങ്ങനെയൊക്കെയോ എഴുതി തീർക്കുന്നതാ.. ചിലപ്പോൾ വായിക്കാൻ തോന്നത്തത്ര ബോറടിച്ചേക്കാം… ക്ഷമിക്കാ..

Thanks ഡിയർ…

ഇഷ്ടം..

സ്നേഹത്തോടെ പ്രവാസി….