അന്ന് പെയ്ത മഴയിൽ

ബ്രോസ്,

ഇത് നിഷിദ്ധം കാറ്റഗറി ആവും…ഏടത്തിയമ്മയും ആയി ഉള്ള റിലേഷൻ ആണ് കാരണം.. പക്ഷെ  ഏതാനും പേജ് ഒഴിച്ചാൽ ഇത് പ്രണയം മാത്രമാണ്…

അത്പോലെ ഇത് നടന്ന സംഭവമാണ്.. ഓഡിൻസിന് വേണ്ട  വച്ചുചേർക്കലുകൾ കുറവാവും ഇതിൽ…SORRY FOR THAT

♥️♥️♥️♥️♥️♥️

❤️❤️❤️❤️❤️❤️

ആ കല്യാണ രാത്രി…

അമ്മ മോള് പോയതിന്റെ സങ്കടത്തിൽ..

അച്ഛനാണെൽ ചിലവുകളുടെ കണക്ക് നോട്ടത്തിൽ.

ചേട്ടന് പിന്നെ അറിയില്ല എന്താ ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന്… അനുവിന്റെ അടുത്ത് പോവാനാണെ പേടി..അച്ഛനെ ചുറ്റി പറ്റി നിന്നു..

ആഭരണങ്ങളുടെ മാറ്റ് പരിശോധിക്കുന്ന അതിഥികൾക്ക് മുൻപിൽ കാഴ്ചവസ്തുവായി ഏറെ നേരം ഇരുന്ന അനു എല്ലാവരും പോയതോടെ ഏകയായി…

അങ്ങനെ അവൾക്ക് കൂട്ടായി അപ്പോളും അഭി…

വീട്ടിൽ ബാക്കി വന്ന പാൽ തിളപ്പിച്ചു ഏടത്തിയെ ആദ്യരാത്രിയിലേക്ക് ആനയിച്ചത് പോലും അവനാണ്… ഉള്ളിൽ നീറികൊണ്ട്….

മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ നേരം അവളൊരു നിമിഷം അറിയാതെ അവന്റെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു പരിഭ്രമത്തോടെ നോക്കി… അടുത്ത നിമിഷം അമളി മനസിലായ പോലെ  കൈ എടുക്കുകയും ചെയ്തു…

അന്ന് ചേട്ടനും അനുവും ഉറങ്ങിയോ എന്നറിയില്ല.. അഭി പക്ഷേ കുറെയേറെ ചിന്തിച്ച് കൂട്ടിയ ശേഷമാണ്  ഉറങ്ങിപ്പോയത്..

അടുത്ത ദിവസങ്ങളെല്ലാം സാധാരണ പോലെ കടന്നുപോയി… വിരുന്നു പോക്ക് ഒക്കെ ആയി ഒരാഴ്ച കടന്നു പോയി..

അനുവും ചേട്ടനും തമ്മിൽ വലിയ ചേർച്ചയുണ്ടെന്ന്  ആർക്കും തോന്നിയില്ല എങ്കിലും അവൾ വീടിനോട് പെട്ടന്ന് ഇണങ്ങിച്ചേർന്നു… എല്ലാം കണ്ടറിയുന്ന മരുമകൾ ആവാൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് അനു..

എന്തിനാ കൂടുതൽ പറയുന്നേ? സ്ത്രീധനത്തിലെ അതൃപ്തി മറന്നു കാർന്നൊരു പോലും അവൾക്ക് നേരെ പുഞ്ചിരിച്ചു തുടങ്ങി…

അടുത്ത ദിവസം എന്നത്തേയും പോലെ അഭി കോളേജിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ പിറകെ അമ്മയെത്തി…

“ടാ ഇവളേം കൊണ്ടു പോക്കോടാ…”

“ആരെ അനൂനെയാ??”

“അനുവാ?? ഏടത്തി എന്ന് വിളിക്കെടാ..”

പറയുന്നതിനൊപ്പം ഒരു കിഴുക്കും കിട്ടി തലക്ക്. അത് കണ്ടു  കൈ പൊത്തി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളും…

അച്ഛന്റെ കാല് പിടിച്ചു പണ്ട് ഒപ്പിച്ച ബൈക്കിൽ  അങ്ങനെ അവൾ കയറി ഇരുന്നു…

ഒരു ചെറിയ ഗ്യാപ്പ് ഒക്കെ ഉണ്ട് ഇടയിൽ.. എന്തേലും ആവട്ടെ..

“എന്നെ പേര് വിളിച്ചാ മതീട്ടോ… അല്ലാതെ ഏട്ടത്തി. അയ്യേ…”

ബൈകിലിരുന്നു അവളെന്റെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു..

“അല്ലെങ്കിൽ ആര് വിളിക്കാൻ??”

“ബുദ്ധിമുട്ട് ആയോടാ??”

ബൈക്ക് വീടിന് പുറത്തിറങ്ങി കഴിഞ്ഞാണ് അവളുടെ ചോദ്യം.

.

“ഏയ്‌,,  എന്തിനു… അറ്റ്ലീസ്റ്റ്  ഇത്തിരി ഗ്ലാമർ ഉള്ള പെണ്ണ് ബേക്കിൽ ഇരിക്കുന്നത് ഒരു ഗമയാണെ…”

“അയ്യടാ…. നീ ആളു കൊള്ളാലോ… ചേട്ടന്റെ ഭാര്യയുടെ ഗ്ലാമർ നോക്കുന്നോ??”

അവൾ കൈ എടുത്തു തോളിൽ ഒരു അടി തന്നു.. ഞങ്ങളുടെ ആദ്യ സ്പർശനം…

“പിന്നേ, കോളേജിൽ വച്ചു ഞാനൊന്ന് ഉഷാറായി വിചാരിച്ചിരുന്നേ  ഇപ്പോൾ എന്റെ കെട്ടിലമ്മ ആയി വന്നേനെ…”

“അങ്ങനെ ഒന്നും പറയരുത്ട്ടോ  തമാശക്ക് പോലും..”

അവൾ സീരിയസ് ആയെന്ന് തോന്നിയതോടെ അവൻ നിശബ്ദനായി..

പിന്നെ രാവിലെയും വൈകിട്ടും  അവന്റെ ഡ്യൂട്ടി ആയി അവളെ പിക്ക് ചെയ്യലും ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യലും… ഒരാഴ്ച കൊണ്ടു ഇരിക്കുന്നതിന് ഇടയിലെ ഗ്യാപ് കുറഞ്ഞുവന്നു.. അവളുടെ കൈ  സീറ്റിനു സൈഡിൽ നിന്ന്  അവന്റെ തോളിലും കയറി…

ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു ഹസ്ബൻഡ് തിരിച്ചു പോയ  അർച്ചന വന്നതോടെ ഞങ്ങൾ മൂന്നാളും സെറ്റ് ആയി.. ചേട്ടൻ വരുമ്പോൾ  രാത്രി ആവുന്നത് കൊണ്ടു കേറി ഉറക്കം മാത്രം…. വേറെ ആരും ശല്യത്തിനില്ല..

അതോടെ  മുകളിലെ നിലയിൽ ഞങ്ങൾ ഒരു അധോലോകം തന്നെ വളർത്തിയെടുത്തു…

മുകളിലെ ലിവിങ് റൂമിന്റെ ഒരു കോർണറിൽ ഒരു റൗണ്ട് ടേബിൾ, മൂന്ന് കസേര.. ആ ഭാഗത്തെ ലൈറ്റ് ഊരി മാറ്റി ഒരു നൈറ്റ് ലാമ്പ്..  ഇത്രയും ആണ്  ഞങ്ങളുടെ അധോലോകം…

മൂന്ന് പേരും കൂടി അവിടെ ചീട്ടുകളി… അന്താക്ഷരി ഇത്യാദി കർമങ്ങൾ മുറ പോലെ അരങ്ങേറി..

മൂന്നാഴ്ച കഴിഞ്ഞു കാണണം ഒരു ഞായറാഴ്ച ആണ്.. ചേട്ടനും അനുവും കൂടി പുറത്തെങ്ങോ പോവാനുണ്ട്.. ചേട്ടൻ ആദ്യമേ പോയ്‌ വണ്ടിയിൽ കയറി..

അല്പം കഴിഞ്ഞാണ്  വീർത്ത മുഖവുമായി അനു വരുന്നത്… അധോലോകത്തു ഞങ്ങളെ കണ്ട അവളൊരു പുഞ്ചിരി നൽകാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും പരാജയപ്പെട്ട് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി പോയി..

“അവരു തമ്മിൽ എന്തോ പ്രശ്നം ഉണ്ടെന്ന്  തോനുന്നൂടി..”

അർച്ചനയിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും കിട്ടും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ ഒരു കൊളത്ത് ഇട്ടു നോക്കി..

അർച്ചന അപ്പോൾ  ആ നടുക്കുന്ന  സത്യം വെളിപ്പെടുത്തി….

“ടാ, നിനക്കറിയോ അവരെങ്ങാ പോയേക്കുന്നേ എന്ന്??”

“ആ മിക്കവാറും അച്ഛന്റെ കല്പന കേട്ട് എങ്ങോട്ടേലും ആവും..”

“അല്ലേടാ പൊട്ടാ… ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയേക്കാണ്..”

“എന്തിന്??”

“അതൊക്കെ ഉണ്ട് മോനേ..”

“നീ കാര്യം പറയെടി..”

“ഏയ്‌ ഒന്നൂല്യ.. നിനക്ക് പഠിക്കാൻ ഒന്നുമില്ലേ??”

അർച്ചനക്ക് എന്നോട് പറയാനൊരു മടി പോലെ. അതോടെ എനിക്ക് ആവേശം കൂടി…

“പിന്നേ സ്കൂളി അല്ലേ  പടിക്കുന്നേ? പ്ലീസ് നീ പറയെടി ചേച്ചീ…”

അവസാനം ഒരല്പം  നാണത്തോടെ അവൾ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

“അവരു തമ്മീ  ബന്ധപ്പെട്ടിട്ട് ഇല്ലെടാ… ചേട്ടന്  അത്  ബ്രേക്ക്‌ ചെയ്യാനും മാത്രം കഴിവില്ലാത്രേ… അത്രക്ക് ഇറക്ഷൻ വരുന്നില്ലാന്ന്.. അതോണ്ട് ഇന്ന് അത് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ബ്രെക്ക് ചെയ്യാൻ പോയേക്കാ..”

“ഈ അത് എന്ന് പറഞ്ഞത്??”

കാര്യം മനസിലായെങ്കിലും  പൊട്ടൻ പോലെ അഭിനയിച്ചു ചോദിച്ചു…

“അയ്യേ കേഴങ്ങാ… കന്യാചർമ്മം.. കുഞ്ഞി സർജറി  ചെയ്തു അത് മുറിച്ചു കളയും..”

“അയ്യേ അതപ്പോ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റി ഭർത്താവ്  ചെയ്യേണ്ട പണി അല്ലേ…”

“മ്മ് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല മോനേ നിൻ്റെ ഏടത്തിക്ക് യോഗമില്ല…”

“മ്മ്.. പാവം. ഇനി വേണേ ഞാനൊന്ന്…”

“അയ്യടാ.. നിറുത്തിയെ…. ടാ ടാ ടാ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് എല്ലാം മനസ്സിൽ നിന്ന് മായ്ച്ചു കളഞ്ഞേ..”

അവളെണീറ്റ് പോവാൻ നോക്കി..

“ഡീ നിക്കെടി.. ഒരു കാര്യം കൂടി… ഇങ്ങനെ ചെയ്തോണ്ട് വല്ല കാര്യോം ഉണ്ടാവോ??”

“ആ… ആർക്കറിയാം… പക്ഷെ  ഒന്നുറപ്പാ… അത് കളയാണ്ട് ഒന്നും നടക്കാൻ പോണില്ല…. മതി നിറുത്തിയെ ഈ സംസാരം…”

ഏറെ നേരം കഴിഞ്ഞു അവൾ അകത്തുപോയി കെട്ടിയോനുമായി സൊള്ളിക്കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ  ഏട്ടനും ഏടത്തിയും കൂടി വന്നു… ഏടത്തിക്ക് നല്ല വേദനയുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.  ചേട്ടന്റെ തോളിൽ ചാരി ഉന്തി ഉളുക്കിയാണ് നടപ്പ്.. അവളെ റൂമിലാക്കി ചേട്ടൻ പോയി…

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞു പതിവ് പോലെ അനു ഞങ്ങളുടെ അധോലോകത്തേക്ക് ഉന്തി ഉളുക്കി വന്നു…

അവന്റെ കണ്ണുകളെ കൺട്രോൾ ചെയ്യാൻ കഴിയാതെ പലപ്പോളും അവളുടെ അരക്കെട്ടിന് നേരെ നീണ്ടു…

“പിടിക്കണോ??.”

ഞാൻ കൈ നീട്ടിയപ്പോൾ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അവളവന്റെ കയ്യിൽ ബലമായി പിടിച്ചു ഒപ്പം നടന്നു…

“വേദന ഉണ്ടോടീ??”

“മ്മ്… അത്യാവശ്യം..”

അപ്പോളേക്കും അർച്ചനയും വന്നു.. പിന്നെ പതിവ് പോലെ അന്താക്ഷരി ഒക്കെയായി സമയം കളയാൻ തുടങ്ങി..

പക്ഷെ അന്ന് അനുവിന് പഴയ ഉഷാർ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല… ഇടക്കെപ്പോളോ  അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണീർ അടർന്നു വീണു…

“നല്ല വേദന ഉണ്ടോ അനൂ…”

അത്ര നേരം കണ്ണീർ അടക്കി പിടിച്ചതാണെന്ന് തോന്നുന്നു… അർച്ചനയുടെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

“ശരീരത്തിന്റെ എത്ര വേദനയും ഞാൻ സഹിക്കൂടാ…പക്ഷെ….”

ഏറെ നേരം എടുത്തു അവളെ ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ…

അതിനടുത്ത ദിവസങ്ങളിൽ അവളവനോട് കൂടുതൽ അടുത്ത പോലെ…

മൂന്നോ നാലോ ദിവസം കഴിഞ്ഞു കാണും ഞങ്ങൾ കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടെ അവൾ പെട്ടെന്ന് റൂമിലേക്ക് ഓടി.. അല്പം കഴിഞ്ഞു അവൾ അർച്ചനയെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു എന്തോ കുശുകുശുക്കുന്നുണ്ട്… അനു പേഴ്സ്  തിരയുന്നതും കണ്ടു..

അൽപനേരം കഴിഞ്ഞു അർച്ചന അവന്റെ അടുത്ത് വന്നു പറഞ്ഞു.

“ടാ നീ ഒരു ഹെല്പ് ചെയ്യാമോ??”

“പറയ്ടീ,,”

“ടാ, അവൾക്ക് ഒരു പാക്കറ്റ് പാഡ് വാങ്ങി വരോടാ??”

അപ്പോളേക്കും അനു കുറച്ചു നോട്ടുകൾ  കയ്യിൽ പിടിച്ചു അർച്ചനയ്ക്ക് നേരെ നീട്ടി..

“ചെറിയ പാക്കറ്റ് മതിടീ.”

“അതൊക്കെ അവൻ വാങ്ങിക്കോളും പെണ്ണേ… നീ കാശ് ഒന്നും കൊടുക്കണ്ട..”

അർച്ചന അങ്ങനെ പറഞ്ഞു വാങ്ങാതെ ആയപ്പോൾ മടിച്ചു മടിച്ചാണെങ്കിലും അനു അത് അഭിക്ക് നേരെ നീട്ടി…

“അത് നീ കൊണ്ടു വക്ക്.. കണക്കൊക്കെ പിന്നെ പറയാട്ടോ…”

അവനും  പാഡ് വാങ്ങാൻ മടി തോന്നിയെങ്കിലും അപ്പോളേക്കും  അനുവിന് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യാൻ അവൻ ഒരുക്കമായി കഴിഞ്ഞു..

തിരക്കില്ലാത്ത കട നോക്കി  ഒരു ജംബോ  പാക്കറ്റ് വാങ്ങി കൊണ്ടു ചെന്നപ്പോൾ  കാത്തു നിന്നെന്ന പോലെ അർച്ചനയാണ് വാങ്ങി നൽകിയത്..

അർച്ചന അത് കൊടുത്തു അടുത്തു വന്നിരുന്നു…

“താങ്ക്സ് ടാ…”

“നീ എന്തിനാടി താങ്ക്സ് പറയുന്നേ??”

“ഏയ്‌… പാവം കൊച്ചാടാ… രണ്ടു ദിവസായി ചേട്ടനോട് പറയുന്നു.. ആള്ക്ക്

നാണമാണത്രേ വാങ്ങാൻ… എന്നാലോ പൈസയും കൊടുക്കില്ല… അമ്മയും വല്ല തുണിയും വച്ചു അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തോളാൻ പറഞ്ഞേക്കുന്നു…”

സത്യത്തിൽ അഭിക്ക് ചേട്ടനോട് വല്ലാത്ത അമർഷം തോന്നി… അതിലേറെ പറയാനാവാത്ത ഒരു സഹതാപമോ ഇഷ്ടമോ എന്തോ അനുവിനോടും തോന്നി…

അപ്പോളേക്കും അർച്ചനക്ക് വിസ വന്നു… ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ടു അവളും ഗൾഫിൽ കെട്ടിയോന്റെ അടുത്തേക്ക് പറന്നു…

അനുവിനെ നന്നായി നോക്കിയേക്കണേ എന്നൊരു ഉപദേശം നൽകി.. ചേട്ടനോട് പറയാതെ ഭർത്താവിന്റെ അനിയനായ അഭിക്ക് ഇങ്ങനെ ഉപദേശം  നൽകിയത്  എന്ത് ഉദ്ദേശിച്ചാവും എന്നാർക്കറിയാം…

ഏറെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി.. അർച്ചന പോയെങ്കിലും അച്ഛനുണ്ടേൽ മുകളിലെ ലിവിങ് റൂമിലും ഇല്ലേൽ താഴെ സെറ്റിയിലും ഞങ്ങൾ അധോലോകം തുടർന്നു…

അങ്ങനെ അച്ഛനിലാത്ത ഒരു ക്രിസ്തുമസ് വെക്കേഷൻ ദിവസം..

താഴെ സെറ്റിയിൽ അവനവളെ കാത്തിരുന്നു എങ്കിലും കക്ഷി വന്നില്ല.. പകരം ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചു…

“മേലേക്ക് വാടാ…”

മുകളിൽ ചെന്ന അവൾ അവനു നേരെ ഒരു വള മടിച്ചു മടിച്ചു  നീട്ടി..

“എന്തിനാ അനൂ??”

“എനിക്കൊന്ന് ഇത്‌ ആരും കാണാതെ പണയം വച്ചു 15000 രൂപ എടുത്തു  തരാമോ??”

“എന്തിന്?”

“അതൊക്കെ ഉണ്ടെടാ… എനിക്ക് പോവാൻ പറ്റാത്തോണ്ട് അല്ലേടാ.. നിനക്ക് പറ്റുവോ??”

“കാര്യം പറഞ്ഞാ നോക്കാം..”

“ക്രിസ്തുമസും ന്യൂ ഇയറും അല്ലേടാ..  വീട്ടീ പോണം.. കെയ്ക്ക് ഒക്കെ കൊണ്ടു പോവണം.. അത് നാട്ടുനടപ്പാ.. പിന്നെ ഒരു കല്യാണം ഉണ്ടെടാ… എന്തേലും കൊടുക്കണ്ടേ… നിൻ്റെ ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞപ്പോ അച്ഛനോട് ചോദിക്കാൻ മടി…”

ഇനി ഒന്നുകൂടി പറഞ്ഞാ അവൾ കരഞ്ഞു പോവുമെന്ന് തോന്നി അവനത് വാങ്ങി പുറത്തേക്ക് നടന്നു..

പണയം വയ്ക്കാൻ തോന്നിയില്ല.. അച്ഛനറിയാതെ കാറ്ററിങ്ങിനു പോയ പന്ത്രണ്ടായിരം ATM  ഇലുണ്ട്… സതീഷിനെ വിളിച്ചു അയ്യായിരം കൂടി  സെറ്റ് ആക്കി…

അത് രണ്ടും കളക്ട് ചെയ്ത്  വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു  കയറുമ്പോൾ സമയം അല്പം വൈകി.. മുകളിലേക്കുള്ള പടി കയറുമ്പോൾ കാർ വന്നു നിന്ന്  അച്ഛനും ചേട്ടനും കൂടി ഇറങ്ങുന്നുണ്ട്…

അവരെത്തും മുൻപേ ചേച്ചിക്ക് അത് നൽകണം എന്നു കരുതി വേഗം കയറിയ അവൻ നേരെ ചേച്ചിയുടെ റൂമിന്റെ ഡോർ തള്ളിതുറന്നു അകത്തു കയറി…

ഒരു നീല അടിപാവാടയും നീല തന്നെ ബ്ലൗസും മാത്രം ധരിച്ചു കബോഡിലെ അലമാരയിൽ നോക്കി കണ്ണെഴുതുന്ന  അനു ചേച്ചി..

ഒരൊറ്റ നിമിഷം കൊണ്ടാണെങ്കിൽ കൂടി അവനവളെ സ്കാൻ ചെയ്തു.. താമരയില പോലെ  ഒട്ടും ചാടിയിട്ടില്ലാത്ത  വയറിൽ അല്പം മുകളിലോട്ട് നീണ്ടു  ചെറിയൊരു പൊക്കിൾ കുഴി.. അധികം വലിപ്പമില്ലാതെ വിടരാൻ കാത്ത് നിൽക്കുന്ന താമര മൊട്ടു പോലെ കൂർത്തു നിൽക്കുന്ന മാറിടം…

പക്ഷെ ഹൈലൈറ്റ് ആ പിൻഭാഗം തന്നെയാണ്.. ഇരുകൈവിരലുകൾ കൊണ്ട് ചുറ്റി പിടിക്കാമെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന വയറിനു കീഴിൽ ആ അരക്കെട്ട് പൂർണമായും വിരിഞ്ഞ  താമരപൂവ്  കമിഴ്ത്തി വച്ചത് പോലെ വിടർന്നു നില്കുന്നു..

എന്തോ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞ കുറ്റബോധത്തിൽ ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ടു അവൻ മുഖം തിരിച്ചു പണവും അതിനു മുകളിൽ  വളയും ബെഡിൽ വച്ചു പിന്തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവളോട് പറഞ്ഞു..

“സോറി… ചേട്ടൻ താഴെ എത്തി.. ആളു വരുന്നതിന് മുൻപേ തരണമല്ലോ എന്ന് കരുതി പെട്ടന്ന് കേറിയതാ… അല്ലാതെ..”

“എന്തിന് സോറി?? തല്ക്കാലം മോൻ പോയിക്കേ.. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം…”

അഞ്ചു മിനിറ്റ് കൊണ്ടു സാരി ഉടുത്തു അനു അധോലോകത്തേക്ക് ചെന്നു…

അവളെ കണ്ടതും അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു അല്പം മുൻപ് കണ്ട കാഴ്ച തെളിഞ്ഞു.. കുറ്റബോധമോ പ്രണയമോ എന്നറിയാത്ത വികാരത്തിൽ  അവന്റെ മുഖം കുനിഞ്ഞു..

“അഭീ,  പണയം വെക്കാതെ ഈ പൈസ എവടന്നാ??”

“അതൊക്കെ എന്റെൽ ഉണ്ടായിരുന്നുടീ..”

അവളവന്റെ കൈ പിടിച്ചു ആ പണവും വളയും തിരിച്ചു നീട്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

“അങ്ങനിപ്പോ വേണ്ട… എന്റെ കെട്ടിയോന് ഇല്ലാത്ത സ്നേഹം ആരും തരേണ്ട… പറ്റുമെങ്കി വള കൊണ്ടു പണയം വച്ചു  കാശും റിസീപ്റ്റും ആയി വന്നാ വാങ്ങാം ഞാൻ.”

“ഞാൻ ആരുമല്ലാന്ന് തോന്നുന്നേ തന്നോ ഞാൻ വാങ്ങാം.. പക്ഷെ  പിന്നെ ഒരിക്കലും എന്നോട് മിണ്ടാൻ വരണ്ടാ….”

അവളേതാനും നിമിഷം അതും പിടിച്ചു എന്ത്‌ ചെയ്യണം എന്നാലോചിച്ചു നിശ്ചല ആയിനിന്നു.. തനിയെ ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയതോടെ അവൾ  അവന്റെ കൈ വിട്ടു മുറിയിലേക്ക് ഓടി…

അൽപനേരം കഴിഞ്ഞു അവൾ മുഖം കഴുകി ഒരു പ്രസന്നത വരുത്തി വീണ്ടും അവനടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“പോട്ടെടാ എന്നാ?? ദേ ചെട്ടൻ കുളിക്കാൻ കേറി… ഇനി പറയാൻ സമയം കിട്ടില്ലല്ലോ… താങ്ക്സ്ട്ടാ..”

“ഓ.. ശരി… നീ എപ്പോളാ പോണേ?? എന്നാ തിരിച്ചു വരുക??”

“ചേട്ടൻ റെഡി ആയാ പോവും… ഒന്നാന്തി തിരിച്ചു വരും.. എന്തെടാ?”

“ഏയ്‌.. അർച്ചനയും പോയി…അപ്പൊ  ഒരാഴ്ച  തനിച്ചാവും ല്ലേ..”

“സാരമില്ലാട്ടോ പൊന്നു മോൻ പുറത്ത്  ഫ്രണ്ട്സ് ഒക്കെ ആയി കറങ്ങാൻ പോയാ മതി… ഒക്കെ നോക്കാം…”

“ഓ..”

അവൾ പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഭയങ്കര അസ്വസ്ഥതയായിരുന്നു… ആരോടും സംസാരിക്കാൻ ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ… ഓരോ ദിവസം കഴിയും തോറും അത് കൂടി വന്നു…

ആ അടുത്തില്ലാതായ നിമിഷങ്ങളിൽ അവൻ അറിയുകയായിരുന്നുഅവനു അനുവിനോട് പ്രണയമാണെന്ന്…  പ്രണയവും വിരഹവും നൽകുന്ന വേദന നിമിഷങ്ങളെണ്ണി അവൻ തള്ളി നീക്കി..

അങ്ങനെ നാല് ദിവസം കടന്നുപോയി..

അതൊരു ഞായറാഴ്‌ച ആയിരുന്നു.. ഒരു നാല് മണിയൊക്കെ ആയിക്കാണും… അഭി തനിച്ച്  ആ അധോലോകത്തു എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ച് കൂട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

കഴുത്തിലൂടെ എന്തോ ഇഴയുന്ന പോലെ തോന്നി  അവൻ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു…

അനാമിക… അനു… കയ്യിലൊരു ചെറിയ മയിൽപീലി.. അതുകൊണ്ട് അവനെ ഇക്കിളി  ഇട്ടതാണ് പുള്ളിക്കാരി…

എന്തിനെന്നു അറിയില്ല… ഉള്ളിൽ നുരഞ്ഞു പൊന്തുന്ന സന്തോഷത്തിലും അവന്റെ കണ്ണ്  നിറഞ്ഞു… ആ കണ്ണീരിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു അവൻ ചോദിച്ചു..

“ഒന്നാം തീയതി തിരിച്ചു വരുള്ളൂ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്??”

“നിയല്ലേപറഞ്ഞെ പൊട്ടാ ബോറടിക്കുംന്ന്??”

അവളവന്റെ തലയിൽ പതിയെ അടിച്ചുകൊണ്ട്  ഡ്രസ്സ്‌ മാറാൻ അകത്തേക്ക് പോയി…

“നിന്റെ ചേട്ടനെ കാണാനല്ലേ ഓടിപിടച്ചു വന്നത്?? എന്നിട്ടു കുറ്റം എനിക്കും”

താൻ  അന്നങ്ങനെ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ് അവൾ വന്നത് എന്നവന് തോന്നി എങ്കിലും എന്തവൾ പറയും എന്നറിയാൻ അവൻ ചോദിച്ചു.

“ഓ അങ്ങേർക്ക് തോന്നുന്നില്ലല്ലോ കാണാൻ… എന്നോട് വേഗം വരാൻ പറഞ്ഞതും അങ്ങേര്ല്ല..”

റൂമിലേക്ക് കടക്കുന്നതിനിന്റെ ഇടയിലവൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..

അവളുടെ ഭർത്താവിനെക്കാൾ തന്നെ വിലമതിക്കുന്നു എന്നവൾ വ്യംഗ്യാർത്ഥത്തിൽ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവന്റെ മനസ്സ് തുള്ളി ചാടി..

ഓരോ ദിവസവും അവർ തമ്മിൽ കൂടുതൽ അറ്റാച്ച് ആയികൊണ്ടിരുന്നു..

പിന്നെയൊരു  ദിവസം ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞു ബൈക്കിന്റെ  പിറകിൽ കയറുമ്പോൾ അവനൊട് കുറെ കൂടി അടുത്തിരുന്നു അനു..

“ഇപ്പൊ നിന്നെ അവിടെ കാണാറില്ലല്ലോ.. മറ്റേ പരിപാടി ഒക്കെ നിറുത്തിയോ??”

“മറ്റേ പരിപാടിയോ??”

“മൌത്ത് ലുക്കിങ്??”

“ഏയ്‌ ചുമ്മാ…”

അനുവിനെ കാണാനാണ് നിൽക്കാറ് എന്ന് പറയാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ടു ഒഴിഞ്ഞു മാറി..

“കളിക്കാതെ കാര്യം പറയെടാ..”

ബൈക്കിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ടവൾ കയ്യിൽ പിച്ചി…

“ഇതൊരു ശല്യായല്ലോ… ഒന്നുമില്ലെന്ന്  പറഞ്ഞില്ലേ ഞാൻ…”

ഉള്ളിലുള്ള ഫീലിംഗ് മറയ്ക്കാനാണ് അവനവളോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടത്… പിന്നെ മറുപടി ഒന്നും വന്നില്ല. തോളിൽ വയ്ക്കാറുള്ള കയ്യും  അവിടെ നിന്നും സീറ്റിലേക്ക് തന്നെ താഴ്ന്നു..

വീട്ടിലെത്തിയതും അവളൊന്നും പറയാതെ ഇറങ്ങിപ്പോയി…

അന്നത്തെ ദിവസം ഞങ്ങളുടെ അധോലോകത്തേക്ക് അവൾ കടന്നു വന്നതേ ഇല്ല..  അപ്പോളാണ് സംഭവത്തിന്റെ സീരിയസ്നെസ്  മനസിലാവുന്നത് തന്നെ…

പിറ്റേന്ന്  അവളെയും കൊണ്ടു കോളേജിൽ പോവാതെ നേരെ ബീച്ച്ലേക്ക് വിട്ടു… വണ്ടി വഴി മാറിയത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി..

“ദേ വണ്ടി നിറുത്ത്.. കോളേജിലേക്ക് അല്ല പോവുന്നതെങ്കിൽ  ഞാൻ ബസീ പൊക്കോളാം…”

“ഓ, അപ്പൊ വായിൽ നാവുണ്ടല്ലേ?? മിണ്ടാണ്ട് അവിടെ ഇരുന്നോ.. അല്ലേ ഉണ്ടല്ലോ…”

“അച്ഛനോട് മിണ്ടാൻ പേടി… ചേട്ടനാണെ  ഒന്നും മിണ്ടാനില്ല… നിനക്കാണേ ഞാൻ ശല്യം…മിണ്ടാനും പാടില്ല…  എന്ത്  യോഗാ എന്റീശ്വരാ… പറ്റുമെങ്കീ  ഒന്ന്  എന്നെ മേലോട്ട്  വിളിക്കോ….”

അങ്ങനെ പറയുന്നതിന് ഒപ്പം അവളെന്റെ പുറത്ത് കുറെ ഇടിച്ചു… അതൊരു തമാശ ആയിമാത്രം എടുത്തു അവൻ…. പക്ഷെ അത് കഴിഞ്ഞു അവളവന്റെ പുറത്ത് ഷർട്ടിൽ പിടിച്ചു തല ചേർത്തു കരഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് എത്ര വെഷമം ഉണ്ട് അവൾക്ക് എന്ന്  മനസിലായത്…

അവിടെ തന്നെ ബൈക്ക് ഒതുക്കി നിറുത്തിയപ്പോൾ അവൾ ആദ്യമേ ബൈക്കിൽ നിന്നിറങ്ങി…

“എങ്ങോട്ട് പോണു??”

“ങ്‌ഹു..”

“എന്റെ പൊന്നു അന്നമ്മോ.. ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് കൂടി  ഒന്ന്  കരയാണ്ട് വണ്ടീല് ഇരിക്കോ??”

അവളൊന്നും മിണ്ടാതെ വീണ്ടും വണ്ടിയിൽ വന്നു കയറി…

അടുത്ത നിമിഷം അവളുടെ കൈ വീണ്ടും അവന്റെ തോളിൽ പ്രതിഷ്ടിച്ചു..

“പിണക്കം മാറിയോ?? കൈ വീണ്ടും വന്നല്ലോ?”

“അത് അങ്ങനൊന്നും മാറാൻ പോണില്ല മോനേ.. ഇത് എന്നെ അന്നമ്മോ  എന്ന് വിളിച്ചോണ്ടാ..”

പത്തു മിനിറ്റ് കൂടി എടുത്തു കാണും ബീച്ച് എത്താൻ… രാവിലെ തന്നെ ആയത്കൊണ്ട് ഏറെക്കുറെ കാലിയാണ് അവിടം മുഴുവൻ.  അല്പം നീങ്ങി ഒരു ബെഞ്ചിൽ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു…

“ഇനി പറയ് നിനക്കെന്തായിരുന്നു പ്രശ്നം??”

“എനിക്കല്ലല്ലോ പ്രശ്നം.. പ്രശ്നം മൊത്തം നിനക്കല്ലേ…. ഞാനെന്തേലും ചോദിച്ചാ നിന്നെ ശല്യപെടുത്തൽ…”

“അപ്പോൾ ഒരുവട്ടം അങ്ങനെ പറഞ്ഞു പോയതാണോ ഇത്ര വലിയ തെറ്റ്‌??”

“ഓ…നിനക്കത് സിമ്പിൾ ആയിരിക്കും…. പക്ഷെ എനിക്കാരാടാ ഒള്ളെ മനസ്സ് തുറന്നൊന്നു സംസാരിക്കാൻ… ഒന്ന് മിണ്ടാൻ??  വല്ലപ്പോളും അർച്ചന വന്നാലായി.. അല്ലേ പിന്നെ നീ മാത്രാ.. ആ നിനക്ക് കൂടി ഞാൻ ശല്യായാ പിന്നെ…”

“എന്റെ പെണ്ണേ,  നീ ശല്യം ആയിട്ടൊന്നും അല്ല…”

ആ  സിറ്റുവേഷന്റെ സീരിയസ്നെസ്സിൽ അവൾ എന്റെ പെണ്ണേ എന്ന് വിളിച്ചത് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല….

“പിന്നെ? പിന്നേ എന്താ അന്നങ്ങനെ പറഞ്ഞെ??”

“അപ്പോൾ നീ അങ്ങനത്തെ ചോദ്യല്ലേ ചോദിച്ചേ…”

“ഞാനെന്താ ചോദിച്ചേ??”

അവളൊരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു…

“അയ്യേ,, എന്താ വായ്നോക്കാൻ കാണാത്തെ എന്നല്ലേ ചോദിച്ചോള്ളൂ ഞാൻ… അതിനെന്തിനാ അങ്ങനെ ഒക്കെ പറഞ്ഞെ?? നീ വായ് നോക്കിക്കോട്ടാ… എനിക്ക് പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല…”

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് എണീറ്റു അവൾക്ക് നേരെ കുനിഞ്ഞു അവൾക്കിരുവശത്തും ബെഞ്ചിന്റെ ചാരിൽ കൈകുത്തി…

അവളുടെ നീല കണ്ണുകൾ പിടഞ്ഞു… ഭയം കൊണ്ടാവണം.

“നോക്കിക്കോട്ടെ??”

ആ കണ്ണുകൾക്ക് തൊട്ടടുത്തു മുഖം കൊണ്ടു ചെന്നു  ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾക്ക് മറുപടി കിട്ടിയില്ല…

ഞാൻ വീണ്ടും ബെഞ്ചിലേക്ക് ഇരുന്നു… അവളാണേൽ ഒന്നും മനസിലാവാതെ കുന്തം മിഴിച്ച പോലെയും..

ഇനിയും ആ സത്യം ഒളിക്കാൻ അവനു വയ്യാരുന്നു…

“ഇയാളെ മാത്രമേ ഞാൻ നോക്കാറോള്ളു.. ഇനിയും അത് ആവശ്യമില്ല എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാ എന്നെ ഇപ്പോൾ കാണാത്തെ…”

അവളേതാനും നിമിഷം നിശബ്ദ ആയി ഇരുന്നു…പിന്നെ എണീറ്റു കടലിനു നേരെ നടന്നു….

ചുരിദാർ പാന്റ് കാൽമുട്ട് വരെ കയറ്റി വച്ചു വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി കുറച്ച് നേരം അവൾ നിന്നു…

പ്രതീക്ഷിച്ച വെടിയും പുകയും കാണാതായപ്പോൾ ഞാനവൾക്ക് നേരെ നടന്നു…

ചുറ്റുമുള്ളതൊന്നും കാണാതെ മറ്റൊരു ലോകത്തെന്നപോലെ  അകലെ കടലിലേക്ക് മാത്രം നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ പിന്നെഴക് പോലും ഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന പോലെ..

പിറകിലൂടെ ചെന്നു  അവളുടെ കൈ പിടിച്ചതും അവളൊന്നു ഞെട്ടി.

“ഏയ്‌ കൈ വിട്…”

അവളൊന്നു അവന്റെ  നേരെ നോക്കാതെ തന്നെ കുതറാൻ നോക്കി..

“എന്നും എന്റെ ഷോൾഡറിൽ കൈ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന നിന്റെ കൈ മാത്രല്ലേ ഞാൻ പിടിച്ചോള്ളൂ… അതോണ്ട് ആകാശം ഇടിഞ്ഞു വീഴാനൊന്നും പോണില്ല…”

“പ്ലീസ്.. കൈ വിടെടാ…”

ആ ശബ്ദം ഇടറിയ പോലെ തോന്നിയതും അവനവളുടെ കൈ വിട്ടു  തോളിൽ പിടിച്ചു അവളെ ബലമായി എന്റെ നേരെ തിരിച്ചു…

ആ കടലിലേക്ക് ഒഴുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു  അവളുടെ ഇരുകണ്ണുകളും  കണ്ണുനീരിന്റെ ഉപ്പ്..

ആ കണ്ണുനീർ എന്റെ കൈകളുടെ ശക്തി ക്ഷയിപ്പിച്ചു.. അവനവളെ വിട്ടു മാറി…

“നമുക്ക് പോവാം…”

എന്തെന്ന് അറിയില്ല.. വിഷമങ്ങൾ പറഞ്ഞു തീർക്കാൻ വന്നിട്ട് പരസ്പരം സംസാരിക്കാൻ പോലും ആവാതെ രണ്ടു പേരും തിരിച്ചു നടന്നു..

അവൻ വണ്ടിയിൽ കയറിയപ്പോൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൾ പിറകിൽ കയറി പരമാവധി അകന്നിരുന്നു..

കോളേജിൽ പോകാൻ തോന്നാതെ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.. അനുവാണേൽ ഇതൊന്നും തനിക്ക് ബാധകമല്ലെന്ന മട്ടിൽ നിർവികാരയായി ഇരിപ്പുണ്ട് ..

ചെന്നിറങ്ങിയതും  അവളവനെ ഗൗനിക്കാതെ അകത്തേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങി..

“അനൂ സോറി…”

“അനുവല്ല… ഏടത്തിയാണ്.. ചേട്ടന്റെ ഭാര്യ…. ഏടത്തിയമ്മയാണ്.”

തല തിരിച്ചൊന്നു നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി…

വീട്ടിലെത്തി  ഡ്രസ്സ്‌ പോലും മാറാതെ  അഭി  നേരെ ബെഡിലേക്ക് വീണു..

അല്പം കഴിഞ്ഞു വന്ന മെസേജ് ട്യൂൺ ആണ് അവന്റെ ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു കൊണ്ട് വന്നത്…

അനുവിന്റെ വക ഒരു മെസേജ്…

“എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾ കാണാൻ നീ മാത്രമേ ഉണ്ടായുള്ളൂ…. ഏറെ കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷം നിനക്കൊപ്പം കടൽ പോലും കാണാനൊത്തു.

പക്ഷെ എല്ലാത്തിനും ഇങ്ങനെ ഒരു നീചലക്ഷ്യം നിനക്കുണ്ടായിരുന്നല്ലേ?? നിന്നെ വിശ്വസിച്ച ഞാനാണ് തോറ്റത്..

പ്ലീസ് നമുക്ക് അകന്നിരിക്കാം.. പരമാവധി കാണാതെയിരിക്കാം…”

കുറെ ആലോചിച്ചു… കണ്ണൊക്കെ നിറയുന്ന പോലെ… അവൾക്ക് ഒറ്റ വാക്ക് മാത്രം മെസ്സേജ് അയച്ചു

“താങ്ക്സ്..”

പിറ്റേന്ന് അവൾ റെഡിയാവും  മുൻപ്  സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ് ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു അവനിറങ്ങി… വൈകിട്ടും അവൾക്ക് മുൻപേ ഇറങ്ങി..

ഭക്ഷണവും അത്പോലെ തന്നെ…

ഞങ്ങളുടെ  അധോലോകത്തു അനാഥമായി മൂന്നു കസേരകളും ടേബിളും പൊടി പിടിച്ചു തുടങ്ങി…

ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ ഇങ്ങനെ തുടർന്നു..ഒരു വീട്ടിൽ കഴിഞ്ഞിട്ടും പരസ്പരം കാണാത്ത ദിവസങ്ങൾ..

പക്ഷെ  അവൾ കോളേജിൽ എത്തുന്ന സമയം ഒന്ന്  കാണുകയെങ്കിലും ചെയ്യാൻ അവൻ ഒളിച്ചു നിന്നിരുന്നു..

അവളെ അത്രയും മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നെന്ന് മനസിലാക്കിയ ദിവസങ്ങൾ..

പിന്നീട് ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച… എന്നത്തേയും പോലെ അവൾ വരുന്നതിന് മുമ്പേ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്  ചെയ്യും മുൻപേ അവളോടി എത്തി…

“ബസ് ചാർജ് കളയാതെ എന്നോട് നേരത്തെ ഇറങ്ങാൻ അമ്മ പറഞ്ഞു…”

മുഖത്ത് നോക്കാതെ ആണ് പറഞ്ഞത്… അവന്റെ മറുപടി കേൾക്കാൻ പോലും നിൽക്കാതെ അവളവന്റെ ബൈക്കിൽ കയറി..

വീടിന്റെ പുറത്ത് ഇറങ്ങിയതും അവൻ ബൈക്ക് നിറുത്തി അവൾക്ക് പോക്കറ്റിൽ നിന്നു ഉണ്ടായിരുന്ന പൈസ മൊത്തം എടുത്തു നീട്ടി…

“അമ്മ അറിയില്ല.. പൊയ്ക്കോ…”

ബൈക്കിൽ നിന്നിറങ്ങിയ അവൾ അന്ന് കടലിൽ പോയതിന് ശേഷം ആദ്യമായി  അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കിയെങ്കിലും പണം വാങ്ങിയില്ല..

ആ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് കണ്ടു ഇനിയും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പാടാവും എന്ന് മനസിലായി അവനാ പണം അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു വച്ചുകൊടുത്തു ബൈക്ക് എടുത്തു നീങ്ങി…

മിററിൽ നിന്നവൾ മറയുന്നത് വരെയും അവൾ അനങ്ങിയേ ഇല്ല…

കുറച്ചു നീങ്ങുമ്പോളേക്ക് കുറ്റബോധം കൊണ്ടു  മനസു നീറി… ഉള്ളിലാരോ തിരിച്ചു പോവാൻ പറയുന്നത് പോലെ..

അറിയാതെ കൈ ബ്രെക്കിൽ അമർന്നു ബൈക്ക് തിരിഞ്ഞു വന്ന വഴിയേ നീങ്ങി…

മുൻപ് അവളെ ഇറക്കി വിട്ട അതേ പൊസിഷനിൽ… അതേ നിൽപ് തന്നെയുണ്ട് അവൾ..  നിലക്കാതെ ഒഴുകുന്ന കണ്ണുനീർ കീഴെ ടാറിലേക്ക് നനവ് പടർത്തിയത് മാത്രം മാറ്റമുണ്ട്…

ബൈക്ക് നിറുത്തി അവളെ ഒന്നു നോക്കി.. നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുറിപ്പിച്ചു അവൾ എന്നെയും.

കണ്ണുകൾ തമ്മിലുള്ള യുദ്ധത്തിൽ തോറ്റ് തന്നു അവൾ തലകുനിച്ചു ബൈക്കിൽ കയറി…

“എനിക്ക് സംസാരിക്കണം..”

“പറഞ്ഞോ.. എനിക്ക് കേൾക്കാം…”

മിററിലൂടെ അവളെ കാണാവുന്നത് കൊണ്ട്  വണ്ടി പതുക്കെ എടുത്തു കൊണ്ടവൻ  പറഞ്ഞു

“അന്ന് പോയ ഇടത്ത് പോവാമോ??”

മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ അവൻ ബൈക്ക് തിരിച്ചു ബീച്ച്ലേക്ക് വിട്ടു…

ബൈക്ക് ബീച്ചിലേക്കുള്ള ഇടവഴിയിലേക്ക് കടന്നതും അവളവനെ വയറിലൂടെ ചുറ്റി പുറത്ത് തല ചേർത്ത് പറഞ്ഞു

“സോറിടാ…”

മറുപടി പറയാതെ അവനവളുടെ കൈക്ക് മുകളിൽ കൈ വച്ചു.. അൽപനേരം കഴിഞ്ഞു അവന്റെ പുറം നനഞ്ഞപ്പോളാണ് അവൾ കരയുന്നുവെന്ന് അവനു മനസിലായത്..

“എന്തുവാടീ എപ്പോളും കരച്ചിൽ??”

മറുപടി പറയാതെ അവളവന്റെ വയറ്റിൽ നിന്നു കയ്യെടുത്തു തോളിൽ പിച്ചി…

ബീച്ചിൽ ചെന്നു വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്യുമ്പോളേക്ക്  അനുവിന്റെ മൂഡ് ഒക്കെ മാറി ആളു ഹാപ്പി ആയിട്ടുണ്ട്..

ബൈക്കിൽ നിന്നിറങ്ങിയ അവൾ അവനെ ആദ്യമായി കാണുന്ന പോലെ നോക്കി…

“എന്തിയെടി??”

മറുപടി നൽകാതെ അവൾ കൈ നീട്ടി… അവനല്പം സംശയിച്ചു നിന്നപ്പോൾ അവൾ തന്നെ അവന്റെ കൈ കോർത്തു പിടിച്ചു നടന്നു പഴയ ബെഞ്ചിന് നേരെ…

“ഇയാളെയാണ് നിങ്ങളുടെ കല്യാണത്തിന് മുമ്പ് നോക്കിയിരുന്നത് എന്ന് മാത്രേ ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചൊള്ളു.. അല്ലാതെ അനു പറഞ്ഞത് പോലെ…”

അവൻ ബാക്കി പറയും മുൻപ് അവൾ ഇടയ്ക്കു കയറി പറഞ്ഞു

“എനിക്കറിയാടാ… ഒരു തെറ്റായ നോട്ടം പോലും വന്നിട്ടില്ല നിന്നിൽ നിന്ന്…”

“പിന്നെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്??”

“ഏറെ പ്രതീക്ഷകളോടെ ആടോ ഓരോ പെണ്ണും കതിർ മണ്ഡപത്തിലേക്ക്  കാലെടുത്തു വയ്ക്കുന്നത്… ചെറിയ സംശയങ്ങൾ തോന്നിയെങ്കിലും എനിക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു കുറെയേറെ കൊച്ചു കൊച്ചു സ്വപ്നങ്ങളും പ്രതീക്ഷകളും…”

അപ്പോളേക്കും അവരാ പഴയ ബെഞ്ചിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു… ഇത്തവണ അവൾ അവനോട് ചേർന്നിരുന്ന് അവന്റെ തോളിൽ ചെറുതായി ചാരി..

“ഭർത്താവിന് വേണ്ടി കാത്തു വയ്ക്കുന്ന കന്യകാത്വം പോലും ഡോക്ടറെ കൊണ്ടു മുറിച്ചു മാറ്റേണ്ടി വന്ന ഒരു പെണ്ണിന്റെ ദുഃഖം മനസിലാവോടാ നിനക്ക്??”

ആദ്യമായാണ് അവളെങ്ങനെയൊക്കെ തുറന്നു സംസാരിക്കുന്നത്.. അതിനിടെ വീണ്ടും അവളുടെ നീല കണ്ണുകളിൽ  കണ്ണുനീർ ഉരുണ്ട് കൂടാൻ തുടങ്ങി…

“എല്ലാം സഹിക്കാൻ തയ്യാറാ ഞാൻ.. പക്ഷെ അറ്റ്ലീസ്റ്റ് എല്ലാ വേദനയ്ക്കും ഇടയിൽ  തോളിലൊന്ന് തട്ടി പോട്ടെടാ.. ഞാനുണ്ടല്ലോ നിനക്ക്  എന്നൊരു വാക്ക്.. അത്രേം മതി ഏട്ടന്റേന്ന്.. ബട്ട്….. എല്ലാം തകർന്ന എനിക്ക് നീ മാത്രേ ഉണ്ടായോള്ളൂ ഒരാശ്വാസമായി… പലപ്പോളും പ്രതീക്ഷകളിലും സ്വപ്നം കണ്ടതിലും ഏറെ…

അവൾ ഇഴുകി നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു അവന്റെ കാലുകളിലേക്ക് തല ചേർത്തു തുടർന്നു പറഞ്ഞു…

“ചില നിമിഷങ്ങളിലെങ്കിലും ഞാൻ മോഹിച്ചു പോയെടാ നീ ആയിരുന്നു  എന്നെ താലി അണിയിച്ചത് എങ്കിലെന്നു…”

അവളാ നിമിഷം അവന്റെ കാലിലേക്ക് വീണു പൊട്ടി കരഞ്ഞു….  ആരെങ്കിലും തങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നവൻ ചുറ്റും നോക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ചിതറിയ വാക്കുകൾ അടർന്നു വീണു…

“സംടൈമ്സ് …. സംടൈമ്സ്‌…. ഐ… ഐ…”

പക്ഷെ  പറയാനാവാത്തത് കൊണ്ടോ പറയേണ്ടെന്ന് കരുതിയത് കൊണ്ടോ ബാക്കി അവൾ പറഞ്ഞില്ല…

അൽപനേരം കാത്ത ശേഷം അവനവളുടെ ഇരുകവിളിലും കൈ ചേർത്ത ശേഷം പിടിച്ചുയർത്തി അവന്റെ നെറ്റിയോട് അവളുടെ നെറ്റി ചേർത്ത് കണ്ണിലേക്കു നോക്കി ചോദിച്ചു..

“സംടൈംസ്??”

“പോടാ ചെക്കാ… ഞാനാ തല്ല് കൂടിയത് പോലും അൻവനെയെങ്കിലും നിന്നിൽ നിന്ന് അകലാൻ വേണ്ടിയാ… പക്ഷെ പറ്റുന്നില്ലെടാ.”

മറുപടി പറയാതെ അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിലെ ചന്ദനം തൊട്ടതിനു മുകളിൽ ചുണ്ടമർത്തി…

എതിർത്തില്ലെങ്കിലും അവളവനെ വിട്ടു എണീറ്റ് കടലിന്റെ നേരെ ഓടി.. കടലിലെ തിരകൾക്കൊപ്പം അൽപനേരം ഓടികളിച്ച ശേഷം അവളവനെ കൈ കാട്ടി വിളിച്ചു… അടുത്ത് ചെല്ലുമ്പോൾ അവൾ കുനിഞ്ഞു നിന്ന് ലെഗ്ഗിൻസ് ചുരുട്ടി കാല് മുട്ടിന്റെ മുകളിൽ വരെ കയറ്റുകയാണ്..

അവന്റെ കണ്ണുകളെ കൺട്രോൾ ചെയ്യാൻ ഏറെ ബുദ്ധിമുട്ടികൊണ്ട് അവൻ മുഖം എതിർവശത്തേക്ക് തിരിച്ചു…

“ഏയ്‌.. അവടെ കരയിൽ എന്ത്‌ കാഴ്ച കണ്ടാ നില്കുന്നെ??”

ഒരു കാലിലെ ലെഗ്ഗിൻസ് ചുരുട്ടി ഉയർത്തി കഴിഞ്ഞാണ് അവൻ മുഖം തിരിച്ചു പിടിച്ചത് കാണുന്നത്…

“ഒന്നുമില്ലേ.. ഇനി ഞാൻ വേറെ എന്തെങ്കിലും നോക്കി എന്ന് കരുതി അടുത്ത വഴക്കു കൂടാൻ വയ്യായെ..”

“ഓ… അങ്ങനെ…. എന്നാലേ മോനിപ്പോ  എന്റെ അടുത്ത കാലൊന്ന്  ഉയർത്തി വച്ചു തന്നേ…”

അവൾ കാല് അവനു നേരെ നീട്ടി…

“തന്നത്താൻ ചെയ്തോണ്ടാ മതി..”

“ഓ.. വലിയ വെയിറ്റ്കാരൻ വന്നേക്കുന്നു…”

അവൾ കാല് പിൻവലിച്ചു കുനിയാൻ തുടങ്ങുമ്പോളേക്ക് ഞാൻ തന്നെ കുനിഞ്ഞു അവളുടെ കാലിലെ ലെഗ്ഗിൻസ് ചുരുട്ടി ഉയർത്തി..

“താങ്ക്സ്ടാ.. നിനക്കിതൊക്കെ കൊച്ചു കാര്യാവും.. പക്ഷെ എന്റെ കൊച്ചു കൊച്ചു സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഇങ്ങനെയൊക്കെയ്യെങ്കിലും സഫലീകരിക്കട്ടെ…”

അവനെണീറ്റപ്പോൾ അവൾ ഇരുകയ്യും അവനു നേരെ നീട്ടി അവന്റെ കയ്യിൽ കോർത്തു പിടിച്ചു…

“നിക്ക് പെണ്ണേ.. ഞാനും ജീൻസ് കയറ്റി വയ്ക്കട്ടെ…”

“ഞാൻ കേറ്റി തരാട്ടോ..”

അവൾ തന്നെ കുനിഞ്ഞു അവന്റെ രണ്ടു കാലിലെയും ജീൻസ് ചുരുട്ടി മുകളിലേക്ക് കയറ്റി വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി…

“ടാ.. ഇനിയും എനിക്കത് പറയാതെ വയ്യ… സംടൈംസ്…

അത്രയും പറഞ്ഞതും ഞാനവളുടെ മുഖം പിടിച്ചു എന്റെ മുഖത്തിന്റെ തൊട്ടടുത്ത് കൊണ്ടു വന്നു..എനിക്കത് അവളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കികൊണ്ട് കേൾക്കണം

“ഇനി പറയ്.”

പക്ഷെ എന്റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ നാണം കൊണ്ടാ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു…

“പറയട്ടെ??”

“മ്മ്..”

പക്ഷെ അടുത്ത നിമിഷം അവൾ  അവനെ  വിട്ടോടി.. പക്ഷെ  അവളെപോലൊരു പെണ്ണ് എത്ര ദൂരം ഓടാൻ?? കരയിലേക്കുള്ള കയറ്റം കയറി തീരും മുൻപേ അവനവളെ പിറകിൽ നിന്ന് കൈ ചുറ്റി പിടിച്ചു..

പെണ്ണിനാണെൽ  ചിരിച്ചു നിർത്താനാവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.. ഒടുവിൽ ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു തളർന്നു അവളവനോട് തന്നെ ചാരി…

“ഇനി പറയ്…”

അവളവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരികൊണ്ട് തന്നെ ഒരു കൈ എടുത്തു അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെ ചുറ്റി പറഞ്ഞു..

“Sometimes I’m loving you… Seriously abhi,  I’m  in love  with you…”

പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും അവൾ തിരിഞ്ഞു  അവന്റെ മാറിൽ കൈ വച്ചു അതിലേക്ക് മുഖം ഒളിപ്പിച്ചു…

അവനവളെ പിടിച്ചുയർത്തി അവളുടെ മുഖം നേരെ പിടിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

“നോട്ട് സംടൈംസ്… ആൽവെയ്‌സ് ഐ ലവ്  യൂ..”

മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനാവാതെ വീണ്ടും അവളവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചാരി..

അവനവളുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി ആ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടമർത്തി… അത് കഴിഞ്ഞു കവിളിൽ…

പിന്നെ അവന്റെ ചുണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടിനു നേരെ അടുത്തെങ്കിലും അവൾ മുഖം തിരിച്ചു…

“പ്ലീസ് ടാ… അത് വേണ്ട…”

“ഒരൊറ്റ വട്ടം….”

“നോ..”

അവളവനെ തള്ളി മാറ്റി… അവനും വാശി പിടിക്കാൻ നിന്നില്ല… അല്ലെങ്കിലും മാംസനിബദ്ധമായിരുന്നില്ല അവരുടെ മനസ്സിലെ അനുരാഗം..

അപ്പോളേക്കും അവൾ കടലിലേക്ക് ഇറങ്ങി… കുറെ നേരം കടലിൽ കളിച്ചു കഴിഞ്ഞു തളർന്നപ്പോൾ അവരാ പഴയ ബെഞ്ചിലേക്ക് തന്നെ വന്നിരുന്നു..

“എനിക്കിഷ്ടായിരുന്നോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല. പക്ഷെ  ഈ നീലകണ്ണുകളും വില്ലുപോലത്തെ പുരികവും നീണ്ട മൂക്കും ഒക്കെ കാണാൻ തന്നെയാ ഞാൻ എന്നും നിൽക്കാറ്…”

“അത്രക്ക് സുന്ദരി ആണോടാ ഞാൻ…”

“അയ്യടാ ഒരു സുന്ദരി വന്നേക്കുന്നു… ജസ്റ്റ് എല്ലാത്തീന്നും ഒരു ചേഞ്ച്‌ ഉള്ള മുഖം. അത്ര തന്നെ..”

“നീ പോടാ….”

“ഓ. ശരീട്ടോ ഞാൻ പോണൂ എന്നാൽ…”

അവൻ എണീറ്റു നടന്നു… ആദ്യം കളിയാണെന്ന് കരുതി അവൾ ഗൗനിച്ചില്ലെങ്കിലും അവനല്പം നടന്നത് കണ്ടു അവളോടി അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

“അതിന് ഫീൽ ആയോ നിനക്ക്??”

“ഉവ്വേടി പെണ്ണേ…”

അതും പറഞ്ഞു അവളെ തിരിഞ്ഞ് പിടിച്ചു അവൻ മണലിലേക്ക് തട്ടിയിട്ട് മേലേക്ക് മണൽ വാരി ഇടാൻ തുടങ്ങി..

ആദ്യം പിടഞ്ഞു മാറാൻ നോക്കി എങ്കിലും  അവളുടെ മുകളിൽ കയറി ഇരുന്നു  രണ്ടു കയ്യും പുറകിലേക്ക് ആക്കി ഒരുകൈ  കൊണ്ടു പിടിച്ചു മറ്റേ കൈ കൊണ്ടവൺ മണൽ വാരി ഇടാൻ തുടങ്ങി… അല്പം കഴിഞ്ഞതും അവളും അടങ്ങി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു കിടന്നു അത് ആസ്വദിച്ചു…

അതോടെ എണീറ്റു മാറി അവൻ രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും അവളെ മണലിൽ കുഴിച്ചു ഇടാൻ തുടങ്ങി.. അൽപനേരം കൊണ്ടു അവളുടെ മുകളിലേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന മാറിടവും മുഖവും ഒഴികെ എല്ലാം മണലിനു അടിയിലായ്..

“ഇത്രേം മതി… ഇങ്ങനെ കാണാന ശരിക്കും ഭംഗി.. ഇതും ഇതും മാത്രം പുറത്ത്…”

അവനവളുടെ മുഖത്തും  മാറിന് നേരെയും ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു…

“പോടാ അവന്റെ ഭംഗി നോട്ടം.”

അവൾ എണീറ്റു മാറി കൊണ്ടു ചോദിച്ചു…

“പോയാലോ നമുക്ക്??”

“തിരക്കായോ??”

“പോയില്ലേ ശരിയാവില്ലടാ…”

അവൾ നടന്നു.. പുറകെ അവനും…

“അല്ലേ വേണ്ട നമുക്കിത്തിരി സംസാരിച്ചാലോ”

അവൾ തിരിഞ്ഞ് അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ പഴയ ബെഞ്ചു ചൂണ്ടി..

“മ്മ്… പഴേ ബെഞ്ചിൽ പോവാം…”

“ഏയ്‌ അവിടെ വേണ്ടടാ.. അത് നഷ്ടങ്ങളുടെ ബെഞ്ചാ.. നമുക്കിവിടെ മണലീ ഇരിക്കാം…”

അവൻ ഇരുന്നപ്പോൾ സ്പർശിക്കാതെ അല്പം വിട്ട് അവളും ഇരുന്നു..

“സങ്കടത്തോടെ ആണ് നമ്മൾ വന്നേ.. പക്ഷെ  ഇപ്പോൾ നല്ല സന്തോഷം തോന്നുന്നു.. ഒപ്പം കുറബോധവും… ചതിക്കാണോടാ ഏട്ടനെ??”

അതിനവന് മറുപടി ഉണ്ടായില്ല… എന്തൊക്കെ ആയാലും സ്വന്തം ചേട്ടൻ… ചേടത്തിയമ്മ… അത് അങ്ങനെയേ പാടൂ… അവന്റെ ഉള്ളിൽ അതിലേറെ കുറ്റബോധം ഉണ്ടായിരുന്നു…

“നമുക്ക് ശ്രമിച്ചാലോ അനൂ… പഴയ പോലെ ഏടത്തിയും അനിയനും ആയി കാണാൻ??”

“കഴിയോടാ നിനക്ക്?? നിനക്ക് പറ്റിയാലും എനിക്ക് പറ്റില്ലെടാ…”

“ശ്രമിച്ചു നോക്കാടി..”

“മ്മ്… നീ നോക്കിക്കോ… പക്ഷെ, എനിക്ക് കഴിയില്ല.. എന്നാലും ഒരു വാക്ക് ഞാൻ ഉറപ്പ് തരാം… ഒരിക്കലും മറ്റൊരു അർത്ഥത്തിലും ഞാൻ  നിന്നെ നോക്കില്ല.. പക്ഷെ ഉള്ളിലെ ഇഷ്ടം വേണ്ടാന്ന് വയ്ക്കാൻ പറയല്ലേടാ…”

“മ്മ്.. പക്ഷെ.. ഇവിടെ നിന്ന് പോവുന്ന വരെ എനിക്കെന്റെ അനുവിനെ വേണംട്ടോ.. എന്റെ മാത്രമായി…”

“മ്മ്..”

അവളുടെ മുഖം കുനിഞ്ഞു നാണം കൊണ്ടു..

അടുത്ത നിമിഷം അവൻ അവളുടെ മടിയിലേക്ക് തല വച്ചു കിടന്നു..

“അയ്യേ എന്താ കാട്ടുന്നെ?? ആള്ക്കാര് കാണുംടാ..”

“ഓ..ഇഷ്ടല്ലേ വേണ്ട”

അവൻ പിണക്കം നടിച്ചു എണീക്കാൻ നോക്കി എങ്കിലും അവൾ പിടിച്ചു കിടത്തി…

“ഇവിടെങ്ങും ആരും ഇല്ലടാ..”

“എന്നാ എനിക്കൊരു ഉമ്മ തന്നേ…”

“അത് വേണോടാ??”

“പ്ലീസ്… വീട്ടിലെത്തുന്ന വരെ അല്ലേ പറ്റൂ… അതാ…”

അവൾ  കുനിഞ്ഞു വന്നു… അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ടമർത്തിയ അവൾ ആ ചുണ്ടുകൾ  മൂക്കിന് മുകളിലൂടെ അവന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് അമർത്തി…

“മതിയോ??”

“ങ്ഹു.. പോരാ.”

“അയ്യടാ അത്രേം മതി…”

“ടീ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ??”

“മ്മ്.. നീ എന്തിനാ ആദ്യമേ അനുവാദം ചോദിക്കണേ.. നേരിട്ടു കാര്യം ചോദിക്കേടാ…”

“ഹൗ  ഈസ്‌ യുവർ ലൈഫ്..  ഐ മീൻ സെക്ഷ്വൽ… ആർ യു ഹാപ്പി??”

“ഏയ്‌.. പ്ലീസ്.. നോ.. നമുക്ക് പോവാം…”

“അവടെ ഇരി പെണ്ണേ.. നിർബന്ധിച്ചില്ലല്ലോ പറയാൻ.. തനിക്ക് പറയാൻ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഒന്നും പറയണ്ട എന്നോട്. പോരേ..”

ഏറെ നേരം രണ്ടാളും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..

“വാ നമുക്ക് പോവാം…”

ഒടുവിൽ അവൻ എണീറ്റതോടെ അവളും എണീറ്റു..

ബൈക്കിൽ കയറിയപ്പോൾ പതിവ് പോലെ അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ ഷോൾഡറിൽ വച്ചു….

പക്ഷെ ബൈക്ക് നീങ്ങിയതും അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ ഷർട്ട് പുറകിലേക്ക് വലിച്ചു കഴുത്തിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു…

“എന്തുവാ പെണ്ണേ കാട്ടുന്നെ??”

“ഏയ്‌ ചുമ്മാ… നീ മുന്നോട്ട് നോക്കി വണ്ടി ഓടിക്കെടാ.”

അല്പസമയം കഴിഞ്ഞു ആ അകത്തിയ ഷർട്ടിന്റെ കോളറിലൂടെ അവൾ മണൽ ഉള്ളിലേക്ക് ഇട്ടപ്പോളാണ് പണി കിട്ടിയത് മനസിലായത്..

“അരുണേട്ടാ സന്തോഷായില്ലേ??”

ഷർട്ട് ഒന്ന് പിടിച്ചു ഇളക്കികൊണ്ട് അരികിൽ പറ്റി പിടിച്ച മണൽ കൂടി ഉള്ളിലേക്ക് ഇട്ട് അവൾ ചോദിച്ചതോടെ തൃപ്തിയായി..

വീടിന് അടുതെത്താൻ നേരം ആരും ഇല്ലാത്ത ഇടത്ത് വണ്ടി നിറുത്തി  അവനവളുടെ കൈ പിടിച്ചു അതിനു പുറത്ത് ചുംബിച്ചു…

“എനിക്കറിയില്ല എത്രത്തോളം ഞാൻ  വിജയിക്കും എന്ന്.. എന്നാലും ശ്രമിക്കും…എന്റെ അനുവിനെ  ഏടത്തി ആയി മാത്രം കാണാൻ…”

“എനിക്ക് ബഹുമാനവും സ്നേഹവും കൂടാണ് നിന്നോട്…. ഒത്തിരി  നന്ദി ഉണ്ട്..  അതിലേറെ ഇഷ്ടവും… എന്നാലും ഞാനും ശ്രമിക്കാം.. ഉള്ളിലെ ഇഷ്ടം കളയാനല്ല.. എല്ലാം ഒളിപ്പിച്ചു വക്കാൻ.. ബികോസ്…”

അവളൊന്നു നിറുത്തി കൈ അവന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ ചുറ്റി.. അത് അവന്റെ ഹൃദയത്തിന് മുകളിൽ വരുന്ന നിലയിൽ വച്ചുകൊണ്ട് അവളൊരു നിമിഷം അവന്റെ പുറത്ത്  മാറിടം അമർത്തി അവനോട് ചേർന്നു കിടന്നു പറഞ്ഞു

“നിന്നോടുള്ള ഈ ഇഷ്ടം… അതും എനിക്കിഷ്ടമാണ്..  സമൂഹം ചൂണ്ടി കാണിച്ചു തരുന്ന ശരിയെക്കാൾ മനസ്സ് കാണിച്ചു തരുന്ന നിഷിദ്ധത്തെ  പ്രണയിക്കണം എനിക്ക് ഹൃദയം കൊണ്ട്…”

മറുപടി പറയാതെ അവനവളുടെ കൈക്ക് മുകളിൽ അവന്റെ കൈ ചേർത്തമർത്തി…

“നീ മുൻപ് ചോദിച്ചില്ലേ ഞാൻ ഹാപ്പി ആണോ എന്ന്.. അതിന്റെ ഉദ്ദേശം സുഖം മാത്രമാണെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞെ?? എട്ടു മാസമല്ലേ ആയുള്ളൂ… പിന്നെന്തിനാ ഹാപ്പി ആവാതെ ഇരിക്കുന്നെ??”

“മ്മ്..”

“സത്യം… ടാ.. അയാം ഹാപ്പി… ഏട്ടൻ  ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്… അധികം വൈകാതെ ഒരു പോസറ്റീവ് റിസൾട്ട് കിട്ടാൻ. അത് വരെ ഹാപ്പി ആയി ജീവിക്കാൻ നീ ഒക്കെ ഇല്ലെടാ എനിക്ക്??  ഇടക്ക് കിട്ടുന്ന ഒരു മിട്ടായി… കൊച്ചു കുസൃതികൾ അതൊക്കെ മതിയെടോ എനിക്ക് ഹാപ്പി ആവാൻ.. അല്ലാതെ… അല്ലാതെ സെക്സ് ഈസ്‌ നോട്ട് എബൌട്ട്‌ ഹാപ്പിനെസ്.. അറ്റ്ലീസ്റ്റ് ഫോർ മി…”

“ഏയ്‌ സോറിടീ.. അങ്ങനെ ചോദിച്ചേനു..”

“പോടാ പൊട്ടാ.. നീ വണ്ടി എടുത്തേ…”

വീട്ടിലെത്തി കുളി കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങുമ്പോളെക് ആവി പറക്കുന്ന ഏലക്ക ഇട്ട ചായയുമായി ഏടത്തി ഹാജരുണ്ട്…

എന്നത്തേയും പോലെ അധോലോകം ഒക്കെയായി ആ ദിവസം കടന്നു പോയി…

അവൻ പരമാവധി ഏടത്തി എന്ന് വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും ഉള്ളിൽ പഴയ ഇഷ്ടം പുകഞ്ഞു നീറികൊണ്ടിരുന്നു…

ദിവസങ്ങൾ മാസങ്ങളായി കടന്നുപോയിട്ടും ഏടത്തി  പറഞ്ഞ പോസറ്റീവ് റിസൾട്ട് മാത്രം എന്നും കിട്ടാകനി ആയി തുടർന്നു…

കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഒരുവർഷം തികയുമ്പോളേക്ക് അർച്ചനക്ക് ആ പോസറ്റീവ് റിസൾട്ട് കിട്ടിയതോടെ  അവൾ നാട്ടിലെത്തി…

അപ്പോളേക്കും ചേട്ടനും ഏടത്തിക്കും  ട്രീറ്റ്മെന്റ് തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു… ശീഘ്രസ്‌ഖലനവും കൗണ്ട് കുറവുമൊക്കെ ചേട്ടന് പ്രശ്നമായി.. ഏടത്തിക്ക് കുറെ വിറ്റാമിൻ ഗുളികകളും കിട്ടി…

അർച്ചന മിക്കവാറും ഇവിടെ തന്നേ ആയതിനാൽ അധോലോകം പതിവിലേറെ ഗംഭീരമായി തുടർന്നു…

ദിവസങ്ങൾ പോകും തോറും അർച്ചനയുടെ വയറു കൂടി കൂടി വന്നു..

പക്ഷെ അനു ഏടത്തിക്ക് മാത്രം ഓരോ പ്രതീക്ഷകളുടെ മാസങ്ങളും  ചുവന്ന കൊടി വീശി കടന്നുപോയികൊണ്ടിരുന്നു.

ഉള്ളിൽ നീറുന്നുണ്ടെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും അർച്ചനയെ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ പൊന്നു പോലെ നോക്കി ഏടത്തി… പലപ്പോഴും എന്നെ അസൂയപ്പെടുത്തികൊണ്ട്..

ഇതിനിടെ  കാറ്ററിംഗ്ജോലിക്ക് പോകുമ്പോൾ ചെറിയ തോതിൽ  മദ്യപാനം ആരംഭിച്ചു… വല്ലാതെയുള്ള ടെൻഷൻ അങ്ങനെയെങ്കിലും കുറക്കാമല്ലോ… ഒന്ന് രണ്ടു കുപ്പിയും  ഒരു വൈൻ കുപ്പിയും അടിച്ചുമാറ്റി റൂമിൽ ഒളിപ്പിച്ചു…

ഉള്ളിലെ ഇഷ്ടം രണ്ടാൾക്കും തമ്മിൽ കുറഞ്ഞെന്ന് പറയാനാവില്ല എങ്കിലും

പുറമേക്ക് ഏട്ടത്തിയും അനിയനും തന്നെയായി തുടരുന്ന ഒന്നര വർഷത്തിൽ അധികം കഴിഞ്ഞുള്ള ഒരു ഒക്ടോബർ മാസം…

രാവിലെ കണ്ട വെയിലിൽ വിശ്വസിച്ചു ബൈക്കിൽ തന്നെയാണ് ഞാനും  ഏടത്തിയും കോളേജിലേക്ക് യാത്ര…

പക്ഷെ എന്നത്തേയും പോലെ തുലാവർഷം ചതിച്ചു.. വൈകുന്നേരം ഇടിവെട്ടു തുടങ്ങി.. മഴക്ക് മുൻപേ വീട്ടിലെത്താനുള്ള ശ്രമത്തിന് ഇടയിലാണ് ഫോൺ നിറുത്താതെ റിങ് ചെയ്യുന്നത്..

ആദ്യവട്ടം വിട്ടുകളഞ്ഞെങ്കിലും പിന്നെയും റിങ് ചെയ്തത്തോടെ ബൈക്ക് ഒതുക്കി…

വീട്ടിൽ നിന്ന് അമ്മയാണ്.. ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തതും അമ്മയുടെ പരിഭ്രമം നിറഞ്ഞ ശബ്ദം ഒഴുകിയെത്തി..

“ടാ, ആർച്ചൂനു ചെറുതായി പെയിൻ തുടങ്ങീടാ.. ഞങ്ങൾ ആശുപത്രിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി.. നീ എവിടെ എത്തി…”

“ഇറങ്ങിയേ ഒള്ളൂ അമ്മേ..”

“അനു ഒപ്പമില്ലേ??”

“മ്മ്..”

“എന്നാ നിങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോ.. സൂക്ഷിച്ചു വന്നാ മതി.. നല്ലത് മഴ ഉണ്ട് ഇവടെ..”

“ഞാൻ വരണോ അമ്മേ??”

“വേണ്ടെടാ. ചേട്ടനും പോരുന്നുണ്ട്.. അപ്പോൾ  അനുവിന്റെ ഒപ്പം ആരാ??”

“ഏടത്തിയെയും കൊണ്ടു പോരാം…”

“അത് വേണ്ടടാ.. നിങ്ങൾ വീട്ടിൽ പൊയ്ക്കോ… ഫുഡ് വല്ലോം വച്ചു കഴിച്ചോളൂ..”

“ഒക്കെ ശരി..”

അപ്പോളേക്കും മഴ തുടങ്ങി… അതോടെ ഫോൺ ഏടത്തിയുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു വണ്ടി എടുത്തു അടുത്തുള്ള ജങ്ഷനിലെ ബസ് സ്റ്റോപ്പ്‌ വരെ പോയി..

ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ കയറി നിൽകുമ്പോളേക്ക് പാതി നനഞ്ഞു രണ്ടാളും…മുൻപിലിരുന്ന ഞാൻ പ്രത്യേകിച്ചും..

ചെന്നു കയറിയതും  അവൾ ഷാൾ കൊണ്ടു എന്റെ തല തോർത്തി നൽകി…

“തണുക്കുന്നുടാ..”

“എനിക്കും ഏടത്തീ..”

“തേങ്ങാകൊല… എത്ര കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷാ ഫ്രീ ആയി ഒരു ദെവസം കിട്ടുന്നെ.. അപ്പൊ ഏടത്തീ എന്ന്..”

“അതിന്… ഞാൻ…”

“ഏയ്‌ സാരമില്ലടാ.. നിനക്ക്  വണ്ടി എടുക്കാൻ പറ്റോ?? പോവാം നമുക്ക്…”

ആളുടെ മനസ്സിൽ എന്താണെന്ന് മനസിലാവാത്തത് കൊണ്ടു കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാൻ നിൽക്കാതെ ബൈക്കിലേക്ക് കയറി… അന്നാദ്യമായി ഏടത്തി ഇരുവശത്തേക്കും കാലിട്ടാണ് ഇരുന്നത്… മഴ കൊണ്ടുമാവാം… അങ്ങനെ കരുതിയെ പറ്റൂ..

കണ്ണിലേക്കു അടിക്കുന്ന  മഴത്തുള്ളികൾ വകവെക്കാതെ അധികം സ്പീഡിലല്ലാതെ ഓടിച്ചു.. ഇടക്ക് കുറെ ട്രാഫിക് ബ്ലോക്ക് വന്നെങ്കിലും ആറരയോടെ വീട്ടിലെത്തി…

അമ്മയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു.. അവരപ്പോൾ  എത്തുന്നതെ ഒള്ളൂ.. മരം വീണ ബ്ലോക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നത്രെ.. ചേട്ടൻ ഇനി നാളെയെ വരൂ എന്നും പുറത്തെങ്ങും കറങ്ങാൻ പോകരുതെന്നും ഉപദേശം നൽകി ഫോൺ കട്ട്‌ ആക്കി…

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം അഭിയും  ഏടത്തിയും മാത്രം ആ വീട്ടിൽ…

ആദ്യമേ അവൻ  മുറിയിലേക്ക് നടന്നു..  പുറകെ ഏടത്തിയും… എന്തോ കക്ഷി അല്പം അകന്നാണ് നടപ്പ്…

ചെന്നു കുളിക്കാൻ കയറിയപ്പോളാണ് നമ്മുടെ മാജിക് മൊമെന്റ്സ് മനസ്സിൽ  വന്നത്…

വേഗം ഇറങ്ങി ഒരു  പെഗ്ഗ് വീശി…

കുളി കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോൾ  വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി അടിക്കുമ്പോൾ ഡോറിലൊരു മുട്ട്.. ഒപ്പം സംഭവം ഒളിപ്പിക്കും മുൻപ് ഏടത്തി റൂമിലേക്ക് കയറി..

“അപ്പൊ ഇതാണല്ലേ നിന്റെ പരിപാടി???”

അപ്പോളാണ് ആളുടെ വേഷം ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്…

മുട്ടിന്റെ ഒപ്പം നിൽക്കുന്ന ക്രീം കളറിൽ പുള്ളികളുള്ള ബനിയൻ ടൈപ് ബർമുഡയും ടീഷർട്ടും… തല മുടിയിൽ തോർത്തു അടക്കം  ചുറ്റി മുകളിലേക്ക് അമ്മക്കെട്ട് കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്… ആദ്യമായാണ്  വീട്ടിൽ ചുരിദാർ ഒഴിച്ച് ഒരു വേഷത്തിൽ എടത്തിയെ കാണുന്നത്..

അതിനെ കുറിച്ച് ചോദിക്കാനൊന്നും സമയം കിട്ടിയില്ല… വന്നോണം വന്നു അവൾ ചെവിയിൽ പിടിച്ചു..

“എപ്പോ തുടങ്ങി ഈ ശീലം?? ”

“അത് പിന്നെ…. വല്ലപ്പോഴും മാത്രേ ഒള്ളൂ ചേച്ചീ…”

“എന്നിട്ടാണല്ലോ വീട്ടിൽ വരെ വാങ്ങി സ്റ്റോക്ക് ചെയ്യുന്നെ.”

“ഇല്ലെടാ.. ഇതന്നു കാറ്ററിംഗിന് പോയപ്പോ അടിച്ചു മാറ്റിയതാ..”

“മ്മ്… നോക്കട്ടെ…”

അഭി കുടിച്ചു പകുതി തീർത്തു വച്ച ഗ്ലാസ് അവളെടുത്തു കൊണ്ടു അവന്റെ അരികെ കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്നു…

“അയ്യോ വേണ്ട ഏടത്തീ… ഞാൻ കുടിച്ച…”

അപ്പോളേക്കും  അവളൊന്നു തലയുയർത്തി  അവന്റെ കണ്ണിലേക്കു തറപ്പിച്ചു നോക്കി.. ശേഷം ഗ്ലാസ്  തിരിച്ചു വച്ചു ഒന്നും മിണ്ടാതെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി…

ഏടത്തി  കുടിക്കുമെന്നത് അവനൊരു പുതിയ അറിവായിരുന്നു..  മറ്റൊരു ഗ്ലാസ് എടുത്തു ഏടത്തി വരുന്നതും കാത്തു അവൻ അല്പം നിന്നെങ്കിലും ബാല്കണിയിലേക്കുള്ള ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് എണീറ്റു അവിടേക്ക് നടന്നു…

അവനെത്തുമ്പോളേക്ക് അവൾ ബാല്കണിയിലേക്ക്  ഇറങ്ങിയിരുന്നു… അവളുടെ വിരിഞ്ഞ പിൻഭാഗത്തേക്ക് ഒരു നിമിഷം കണ്ണ് പോയെങ്കിലും അവനത്  ബദ്ധപ്പെട്ട് കൺട്രോൾ ചെയ്തു അവളെ വിളിച്ചു..

“ഏടത്തീ… എന്ത് പറ്റി??”

പക്ഷെ അവളൊന്നു തിരിയുകയോ  വിളി കേൾക്കുകയോ ചെയ്യാതെ  ആയതും അവൻ അവളെ പിടിച്ചു തിരിച്ചു…

മഴയുടെ തണുപ്പും ഈർപ്പവും അടിച്ച  ആ മുഖം വികാരശൂന്യമായിരുന്നെങ്കിലും ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

“എന്ത് പറ്റി അനൂ??”

ആ കണ്ണുനീർ കണ്ടതും അറിയാതെ അവന്റെ വായിൽ അനൂ എന്നെ വന്നോള്ളൂ…

“എന്താ നീ വിളിച്ചേ?? എന്താടാ നീ വിളിച്ചേ??”

അവളവന്റെ ഷർട്ടിൽ കുത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു..

“അത്…. അനൂന്ന്.. അറിയാണ്ട്…”

അവളവന്റെ  ഷർട്ടിലെ കൈ വിടാതെ തന്നെ ആ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് കരഞ്ഞു…

ആ നിമിഷം അവൾ തന്റെ  ഏടത്തിയാണെന്ന് അവൻ  മറന്നു  തന്റെ പഴയ അനാമിക… അല്ല അനു ആയി അവൾ മാറി അവന്റെ ഉള്ളിൽ…

“അറിയാണ്ട്… അറിയാണ്ട്  അല്ലേ… ഒരു വട്ടംകൂടി ഒന്ന് വിളിക്കോ  എന്നെ അങ്ങനെ??  അല്ലേൽ  പണ്ട് ഒരു വട്ടം വിളിച്ച പോലെ…”

“അതെന്താ അനൂ?? പണ്ട് എങ്ങനെയാ വിളിച്ചേ??”

അവളുടെ പുറത്തുകൂടെ കൈ ചുറ്റി അവളെ അകത്തേക്ക് കൊണ്ടു പോവാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടു അവൻ ചോദിച്ചു..

“ഓർമ ഇല്ലേൽ വേണ്ട… പൊയ്ക്കോ… ഞാനില്ല…  ഇത്തിരി നേരം എനിക്ക് തനിച്ചു  നിൽക്കണം…”

“കരയാനല്ലേ… വേണ്ട..”

വീണ്ടും അവനവളെ പിടിച്ചു വലിച്ചെങ്കിലും അവൾ ബലം പിടിച്ചു നിന്നു…

അടുത്ത നിമിഷം അവനവളെ കോരിയെടുത്തു…

ആദ്യമൊന്ന് ഞെട്ടി എങ്കിലും അവൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ആ  കയ്യിൽ ഒതുങ്ങി കിടന്നു ഒരു പൂച്ചകുട്ടിയെപോലെ…

“അന്നമ്മോ…ന്നാ അന്ന് വിളിച്ചേ…”

“ഓ അതാണോ… എന്നാ എനിക്കിപ്പോ  സൗകര്യം ഇല്ല അങ്ങനെ വിളിക്കാൻ..”

അവൾ മറുപടി പറയും മുൻപ് അവനവളെ അവന്റെ മുറിയിലെ കട്ടിലിലേക്ക് ഇട്ടു..

“ഇതെന്താ  TG രവി ആണോ??”

“അല്ലേടോ ഉമ്മർ.. നീ ഉണ്ണിമേരിയും..”

അവൾ മറുപടി പറയും മുൻപേ കൈ ഒന്ന് വിടർത്തി അവളെ നോക്കി അവൻ ഉറക്കെ തുടർന്നു…

“ശാരദേ ഞാനൊരു വികാരജീവിയാണ്.. നീ സഹകരിച്ചാൽ…. നിനക്കും സുഖം… എനിക്കും സുഖം…. അല്ലേൽ എനിക്ക് മാത്രം സുഖം……”

“അയ്യടാ ഒരു ഉമ്മർ വന്നേക്കുന്നു… വിത്ത്‌ ഒക്കെ സെയിം തന്നെ അല്ലേ…. അണ്ടിയോട് അടുക്കുമ്പോളല്ലേ മാങ്ങേടെ  പുളി അറിയാൻ പറ്റൂ…”

അവൾ പറഞ്ഞ ഡയലോഗിന് അവളെ പിടിച്ചു റേപ്പ് ചെയ്യാൻ തോന്നി എങ്കിലും അവസാനമായപോളെക്ക് കണ്ട നിരാശ അവനിലും പടർന്നു…

“എന്തെടി അത്ര പ്രശ്നമുള്ള വിത്ത്  ആണോ ആളു??”

“അത് മനസിലായില്ലേ അന്ന്  ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയപ്പോ?? എന്നാലും കുറ്റം മൊത്തം നമുക്കും..”

“എന്ത് കുറ്റം?? ആരാ നിന്നെ കുറ്റപെടുത്തിയെ??”

“നിനക്ക് അറിയോ അവരെന്താ നമ്മൾ എത്തും മുൻപേ പോയെ എന്ന്?? എന്താ നമ്മളോട് വരണ്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞത് എന്ന്??”

അവനവളെ ഫെസ് ചെയ്യാൻ അല്പം ചെരിഞ്ഞു  കട്ടിലിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് വോഡ്ക പകർന്നു അവളെ നോക്കി…

വന്ധ്യയായ എന്നെ കാണുന്നത് അശുഭം ആണത്രേ… നിന്റെ ചേട്ടന്റെ പ്രശ്നം കൊണ്ടു മാത്രം കൊച്ചുണ്ടാവാതെന്നു ഞാൻ കുറ്റക്കാരി…”

അങ്ങനെയുള്ള ഉള്ളുകളികൾ ഒക്കെ  അവനു പുതിയ അറിവായിരുന്നു… മറുപടി പറയാനാവാതെ അവനവളെ നോക്കി..

“എനിക്കൊരു ഗ്ലാസ് തരാമോ??”

ഒഴിച്ചു വച്ച ഗ്ലാസ് അവൾക്ക്  നേരെ നീട്ടി കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു…

“ആരൊക്കെ എന്തൊക്കെ വേണേലും പറഞ്ഞോട്ടെ… ഞാനുണ്ട്  എന്റെ അനുവിന്…”

അവൾ മറുപടി പറയാതെ ആ ഗ്ലാസ് വാങ്ങി ഒരു കവിൾ കുടിച്ചു… പക്ഷെ ആദ്യമായുള്ള വെള്ളമടി ഒരു ചുമയോടെ കുടിച്ചത് മൊത്തത്തിൽ അവന്റെ മുഖത്തും ഷർട്ടിലും ആയി തെറിപ്പിച്ചു…

“ആദ്യമായിട്ടാണല്ലേ??”

“അയ്യോ സോറിടാ….”

“കൊഴപ്പമില്ലടീ…”

അവനങ്ങനെ പറയും മുൻപേ അവളവളുടെ ബനിയൻ പൊക്കി അവന്റെ മുഖം തുടച്ചു കൊടുത്തു…

അടുത്ത നിമിഷം അവനവളെ പിടിച്ചു ആ ചുണ്ടുകളിൽ തന്നേ ചുംബിച്ചു.. ഗാഢമായി… കാര്യം മനസിലാവും മുൻപേ അവളുടെ ഉമിനീർ അവന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് ഒഴുകി… ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ടു അവളവനെ തള്ളി മാറ്റി കിതച്ചു..

“ടാ.. എന്താടാ പറ്റിയെ..”

“ഒന്നൂല്യ അന്നാമോ… നിന്റെ ഉമിനീർ  എനിക്ക് വെറുപ്പില്ല എന്ന് കാട്ടി തന്നതാ…”

“ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം  എല്ലാരും വരുമ്പോ ചെക്കനെ കെട്ടിച്ചു വിടാറായി എന്ന്…”

“എന്നാ ഞാനും പറയും എനിക്കെന്റെ അന്നാമ്മയെ മതീന്ന്…”

“പോടാ ചെർക്കാ…”

“അയാം സീരിയസ്… എത്ര വട്ടം ഏടത്തീ ന്ന് വിളിച്ചാലും എനിക്കങ്ങനെ കാണാൻ പറ്റുന്നില്ലെടി…”

ആ ഗ്ലാസ്സിൽ ബാക്കി ഇരുന്നത്  അവനെടുത്തു കുടിച്ചു കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്….

“ദേ ചെക്കാ… മനുഷ്യനെ… അത് വിട്… എനിക്ക് കുടിക്കണംടാ…”

“തത്കാലം എന്റെ അന്നാമക്ക് ഞാൻ വൈൻ തരാം… പക്ഷെ ആദ്യം പറയാൻ വന്നത് മുഴുമിപ്പിക്ക്… മനുഷ്യനെ??”

അവൻ കട്ടിലിനു അടിയിൽ നിന്നൊരു വൈൻ കുപ്പി എടുത്തു പൊട്ടിച്ചു കൊണ്ടു അവളോട്‌ ചോദിച്ചു…

അവളവന്റെ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് തന്നേ ഒഴിച്ചു ചുണ്ടോട് അടുപ്പിച്ചു…

“ഇത് നല്ലത് രുചി ഉണ്ട്.. എന്നിട്ടാണല്ലേ മനുഷ്യാ???”

അവൻ അവൾക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടിയെങ്കിലും അവൾ നൽകാതെ ഗ്ലാസും കുപ്പിയും ഉയർത്തി പിടിച്ചു…

അവനു കൈ എത്താതിരിക്കാൻ ബെഡിൽ മുട്ട് കുത്തി നിന്നു ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പാതി പകർത്തിയ ശേഷം  അവൾ ഇരുന്നു

ആ ഗ്ലാസ് ചുണ്ടോട് അടുപ്പിച്ചു പാതി മൊത്തിയ ശേഷം അവന്റെ മുഖം പിടിച്ചു തിരിച്ചു അവന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് ഒരു ചുംബനത്തിലൂടെ മദ്യം പകർന്നു…

“മനുഷ്യനെ കൊതിപ്പിക്കാണ്ട് എന്ന്.. മനസിലായോടാ പൊട്ടാ.. നീ ചെയ്തപ്പോ ഞാനും ചെയ്തു… ഇപ്പോ കടം വീടി… ഹിഹി…”

അവനൊരു പെഗ് അടിക്കുമ്പോളേക്ക് അവൾ  മൂന്നു ഗ്ലാസോളം വൈൻ തീർത്തു നല്ല മൂഡ് ആയി കഴിഞ്ഞു…

“നമുക്ക് മഴ കൊള്ളാം??”

“നിനക്കെന്താ  വട്ടായോ പെണ്ണേ?? ”

“വാടാ… നിന്റൊപ്പം അല്ലേ പറ്റൂ എനിക്ക്??”

അവളവനെ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നു… ബാല്കണിയിലേക്ക് പോകാമെന്നു  പറഞ്ഞെങ്കിലും സമ്മതിക്കാതെ അവളവനെ  വലിച്ചുകൊണ്ട് മുൻവാതിൽ വഴി പുറത്തോട്ട് ഇറങ്ങി…

അനു മാത്രമേ മഴയിലേക്ക്   ഇറങ്ങിയൊള്ളൂ.. അഭി സൺഷേടിനു താഴെ മഴ നനയാതെ നിന്നെ ഒള്ളൂ..

അൽപനേരം മഴയിൽ നനഞ്ഞു തുള്ളി കളിച്ചതും അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ദേഹത്തോട് ഒട്ടി..

അവൾ അവനരികിലേക്ക് വന്നു നനഞ്ഞ അവളുടെ മുടി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് കുടഞ്ഞു..

“ദേ അനങ്ങാണ്ടിരി പെണ്ണേ. തണുക്കുന്നു…”

“ഉള്ളിൽ  വൈനിന്റെ ചൂട്..  പുറമെ മഴയുടെ തണുപ്പ്… ഒപ്പം ഈറനണിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന സുന്ദരിയായ പെൺകുട്ടി.. നിനക്കെന്താ തോന്നുന്നെ അഭിലാഷ്??”

മഴയിൽ നനഞ്ഞ മുടി ഒരു വശത്തു കൂടെ  അവളുടെ മാറിന് മുകളിലേക്ക് ഇട്ടു  അല്പം  കാമാതുരമായാണോ ആ ചോദ്യം എന്നവന് തോന്നി..

“ദേ..മിണ്ടാതെ പോയെ.. മനുഷ്യൻ അല്ലേ തന്നേ ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ  നില്കാണു..”

“ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചാൽ?? പറയെടോ  എന്താ സംഭവിക്കാ??”

“അതോ?? അതേ.. പത്തു മാസം കൊണ്ടു  നീ പെറും…”

പെട്ടെന്ന് അനുവിന്റെ ഹാപ്പി മൂഡ് ഒക്കെ മാറി… അവളവനിൽ നിന്ന്  തിരിഞ്ഞു ഗേറ്റിന് നേരെ നടന്നു…

“അനൂ… ഡീ… സോറി… ഞാൻ തമാശക്ക്…”

അവൾ പക്ഷെ അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…

ആ മഴയിലവളുടെ കണ്ണുനീരും  അലിഞ്ഞു ചേർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു… അപ്പോളേക്കും അവനും മഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി…

അവൻ അവളെ പുറകിൽകൂടെ വയറിനു ചുറ്റും  ചുറ്റി പിടിച്ചു..അവളും ഒരു പ്രതിഷേധവും കൂടാതെ അവനോട് ഒട്ടി..

“സോറി പെണ്ണേ ഞാൻ തമാശക്ക് വെറുതെ…”

“ഈ തമാശ… ഇത് മാത്രം എന്നോട് പറയല്ലേ.. ഞാനും  കൊതിച്ചു പോവുംടാ…”

ആ നിൽപ് ഏറെ നേരം തുടർന്നു..

ചാറിപെയ്ത മഴ ശക്തിയാർജിച്ചതും പിന്നെ തളർന്നു കീഴടങ്ങി ഇലകൾ പൊഴിക്കുന്ന ഇണ്ടൽവെള്ളത്തിനു വഴിമാറിയതും അവർ അറിഞ്ഞില്ല…

ഒരു ഇടിമിന്നലാണ് അവരെ പരസ്പരം അകറ്റിയത്..

“നമുക്ക്  അകത്തേക്ക് പോവാടീ…”

“മ്മ്.. തണുക്കുന്നു…”

അവളെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു അവൻ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു

മുകളിലെത്തിയതും  അവനവളെ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് തള്ളി..

“പോയ്‌ തോർത്തി തുണി മാറി വാടി..”

“അയ്യാ.. അങ്ങനിപ്പോ പോണില്ല… എനിക്ക്  നിൻ്റെ ഡ്രസ്സ്‌ തന്നാ മതി..”

അവളും അവനോടൊപ്പം  അവന്റെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു… അവനെന്തെങ്കിലും പറയും മുൻപ് അവൾ തന്നെ കബോഡ് തുറന്നു അവന്റെ ഒരു ചെക്ക് ഷർട്ടും ലുങ്കിയും എടുത്തു.. കസേരയിൽകിടന്ന ടർക്കിയും എടുത്തു അവൾ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കയറി..

അല്പം കഴിഞ്ഞു അവൾ അവളുടെ നനഞ്ഞ ഡ്രസ്സ്‌  കയ്യിൽ പിടിച്ചു പുറത്തോട്ട് ഇറങ്ങി.. അവന്റെ മുണ്ടും ഷർട്ടും ധരിച്ച അവളെ നോക്കികൊണ്ട് അവൻ കയറി ഫ്രഷ് ആയി വന്നു..

അപ്പോളും അവളാ നനഞ്ഞ ഡ്രെസ്സും പിടിച്ചു നിൽപ്പാണ്..

“നിനക്കത് വിരിച് ഇടാറായില്ലേ??”

“നീയും വാടാ… തന്നെ പോവാനൊരു പേടി..”

“എന്നാ പോണ്ട”

അവനാ ഡ്രസ്സ്‌ വാങ്ങി ഒരു മൂലയിലേക്ക് എറിഞ്ഞു… അതോടെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ച നീല കളറിലുള്ള  ബ്രായും പാന്റിയും പുറത്ത് കണ്ടു…

“അയ്യേ ഇതൊന്നും ഇട്ടില്ലേ??”

“പിന്നേ നനഞ്ഞ തൂണീം ഇട്ട് നിക്കണോ ഞാൻ??”

“ഓ വേണ്ടായേ.. എന്നാലും നല്ല രസമുണ്ട് ഇപ്പോൾ കാണാൻ..”

തണുത്തത് കൊണ്ടു കൂർത്തു നിൽക്കുന്ന മാറിലേക്ക് നോട്ടമയച്ച് അവൻ കളിയാക്കി…

“ചെടത്തിയെ വായ് നോക്കാൻ നാണമില്ലേ ദുഷ്ടാ??”

അവൾ നാണം കൊണ്ടു കൈ മാറിന് മുകളിൽ കെട്ടി…

“അത് വിട്.. ഞാൻ ഒരെണ്ണം അടിക്കട്ടെ… പണ്ടാര തണുപ്പ്…”

അവൻ ഗ്ലാസിലേക്ക് വോഡ്ക പകർന്നു വെള്ളമൊഴിച്ചതും അവളത്തെടുത്തു ചുണ്ടോട് ചേർത്തു…

“നീ വൈൻ കുടിച്ചാ മതീഡീ…”

“ഓ… അത് ഇനിയും കുടിക്കാലോ.. ”

ഇത്തവണ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് കൂടാതെ അവളത് മുക്കാൽ ഭാഗവും കുടിച്ച ശേഷം ഗ്ലാസ് വച്ചു ബെഡിൽ കയറി ചാരിയിരുന്നു…

അവനതിന്റെ ബാക്കി കുടിച്ച് ഒരു പെഗ് കൂടി  കഴിച്ച ശേഷം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് കയറി ഇരുന്നു…

അവളത് കാത്തിരുന്ന പോലെ അവന്റെ മടിയിലേക്ക് കിടന്നു..

സ്ഥലം കൃത്യമായിരുന്നു.. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടു അവൾ ഒരു കള്ളചിരിയോടെ  തല തുടയ്ക്ക് മുകളിലേക്ക് സ്ഥാനം മാറ്റി…

“ഏട്ടനെപോലെ അല്ലാലോ…”

മറുപടി പറയാതെ അവൻ അവളുടെ തല പിടിച്ചുയർത്തി അവന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു..

“ലവ് യൂ അനൂ…”

“ടാ.. ഷർട്ട് ഊരാമോ?? എനിക്കാ നെഞ്ചിൽ  തല ചേർക്കാനാ…”

അവൻ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൺ ഊരി അത് ഊരി മാറ്റി അവളോട്‌ ചോദിച്ചു…

“Do you love me??”

മറുപടി പറയാതെ അവൾ തിരിഞ്ഞു അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മൃദുവായി കടിച്ചു…

“ടാ… നിനക്ക് കെട്ടാരുന്നില്ലേ എന്നെ??”

അവനും അതിനു മറുപടി നൽകാതെ അവനവളുടെ മുടി മുൻപിലേക്ക് എടുത്തിട്ട് പിൻകഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു…

“പ്ലീസ്ടാ  അവിടെ വേണ്ട.. മാറിൽ ചുംബിച്ചാലും പ്രശ്നമല്ല.. പക്ഷെ  പിൻകഴുത്തിലെ പുരുഷന്റെ സ്പർശം…”

“നീ കൊതിച്ചു പോവുംന്ന് പറഞ്ഞത് കാര്യായിട്ട് ആണോ?? കൊതിയുണ്ടോ??”

“എനിക്കിത്തിരി കൂടി കുടിക്കണം…”

അവൾ മുന്നോട്ടാഞ്ഞു  ഗ്ലാസ്സിൽ വൈൻ ഒഴിച്ച് ചുണ്ടോട് ചേർത്തു..

അവളാ വൈൻ ഒരു കവിൾ കുടിച്ച ശേഷം തിരിഞ്ഞു നനഞ്ഞ ചുണ്ടുകൾ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ  അമർത്തി..

അവനാ ഗ്ലാസ് വാങ്ങി ബാക്കി കൂടി കുടിച്ചപ്പോൾ അവളവനോട് കൂടുതൽ ചേർന്നിരുന്നു..

അവളുടെ പിന്നിൽ അവന്റെ പുരുഷത്വം അമരുന്നത് മനസിലായപ്പോൾ അതിനായ് അവൾ കൂടുതൽ അമർന്നു..

“എന്തിനാടാ നീ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ??”

“എന്ത്??”

“ഏയ്‌ ഞാൻ പോട്ടേ റൂമിലേക്ക്??”

“അപ്പൊ പേടി ആണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്??”

“പേടി ഉണ്ട്.. പക്ഷെ  അതിലും പേടി എനിക്ക് എന്നെയാടാ… നീ ചോദിച്ച കൊതി…”

“ഡീ… നീ  കാര്യമായിട്ടാണോ???”

“ഏടത്തി… ഏടത്തി ആയി പോയല്ലോ ഞാൻ… എന്റെ അനിയനെ… എങ്ങനാ ഈശ്വരാ….”

“ഏടത്തിയല്ല അനു… എന്റെ അനു.. അങ്ങനെയേ  എന്റെ മനസ്സ് കാണുന്നൊള്ളു… എന്റെ അനുവിനെ ഉമ്മ വയ്ക്കാൻ ആരോടും ചോദിക്കണ്ട എനിക്ക്…”

അവനവളുടെ പിൻ കഴുത്തിൽ വീണ്ടും ചുണ്ട് അർപ്പിച്ചു..

“പ്ലീസ്… ടാ…”

അവനത് ഗൗനിക്കാതെ അവളുടെ ഇടതു ചെവി കമ്മലിനൊപ്പം വായ്ക്കുള്ളിലെടുത്തു.. അതോടൊപ്പം അവന്റെ  കൈ അവളുടെ വയറിനു കീഴെ അവളുടുത്ത മുണ്ടിലേക്ക് കൈ താഴ്ത്തി…

“പ്ലീസ്  അവിടെ മാത്രം… ടാ… ഐ ക്യാന്റ്… ഇപ്പോ വേണ്ടടാ….”

അവൾ തന്നെ അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു വയറിനു മുകളിൽ വച്ചു വീണ്ടും വൈൻ കുപ്പി  എടുത്തു…

“മതിയെടി…ഇനി കുടിക്കണ്ട…”

“വേണം.. ബോധം പോണം…. ബോധത്തോടെ എനിക്ക് വയ്യ ഈ തെറ്റ്‌  ചെയ്യാൻ..”

“നീ സീരിയസ് ആയിട്ടാണോ??”

“മ്മ്.. എന്തൊക്കെ ട്രീറ്റ്മെന്റിന് പോയാലും നിൻ്റെ ഏട്ടന് കഴിയില്ല  എന്നെ ഒരു അമ്മയാക്കാൻ..  പക്ഷെ, എനിക്കത് വേണം… ഒരു പ്രതീക്ഷയും ഇല്ലാത്ത ലോകത്ത് വേശ്യയെന്ന് മുദ്ര കുത്തിയാലും എനിക്ക് എന്റെ എന്റെ കുഞ്ഞിന് വേണ്ടി ജീവിക്കാലോ…”

“നിന്നെ കുറിച്ച് ഓർത്തു കുടിച്ച കള്ളും  ഒഴുക്കിയ കണ്ണീരും വേസ്റ്റ്.. പണ്ടാരകാലീ… നീ ഒരാളാ  ഞാൻ കള്ള് കുടിക്കാൻ കാരണം…”

അടുത്ത നിമിഷം അവൾ തിരിഞ്ഞു അവന്റെ ഇരുകാലിനും മുകളിൽ കാല് വിരിച്ചു ഇരുന്നു…

അവളുടെ ഉടുമുണ്ട്  ഇരുവശത്തേക്കും നീങ്ങി ആ കാലുകൾ തുടയുടെ പകുതി വരെ നഗ്നമായതൊന്നും അവൾക്ക് പ്രശ്നമായില്ല…

“അത്ര വിഷമമാരുന്നേൽ  വന്നെന്നെ റേപ് ചെയ്യാരുന്നില്ലേടാ പൊട്ടാ…”

അവനവളെയും ചുറ്റി പിടിച്ചു കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു…

അവളെ കീഴിലാക്കി ആ ശരീരത്തിന് മുകളിൽ കയറി അധരങ്ങൾ നുണയുന്നതിനിന്റെ അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടണുകൾ അഴിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു..

ഇടക്കവൾ അവന്റെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് കടിച്ചു വലിച്ചപ്പോൾ  അവളുടെ നാവ് പല്ലുകൾക്കിടയിലാക്കിയായി അവന്റെ പ്രതികാരം…

അഞ്ചു ബട്ടനുകളും അഴിച്ചു കഴിയുന്നത് വരെ തുടർന്നു അവന്റെ ചുംബനം..

അവളുടെ വികാര കേന്ദ്രമായ കഴുത്തിൽ മുഴുവൻ  ചുംബിച്ചു കൊണ്ടു അവളിൽ പുതിയ ലഹരിയുടെ കോടിയേറ്റം നടത്തിയ ശേഷമേ താഴേക്ക് ആ ചുണ്ടുകൾ ചലിച്ചോള്ളൂ…

അവളുടെ കാപ്പി പൊടി വട്ടം നുണയും തോറും കുന്നിക്കുന്നു വട്ടത്തിൽ പുറത്തേക്ക് തള്ളി വരുന്നത് അവനൊരു  നവ്യനുഭവമായി..

അധികം വലിപ്പമില്ലെങ്കിലും  കൂർത്തുനിന്ന ഇരട്ട താമര മൊട്ടുകൾ അവനെ പോരിന് വിളിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി വീണ്ടും വീണ്ടും അവയിൽ താഡനം നടത്തിയതോടെ അവ ചെമന്നു വന്നു…

“മതിയെടാ…. ഇപ്പോ നാളികേരം ഉടയ്ക്കും ഉടയ്ക്കും എന്ന് നെടുമുടിയെ പോലെ പറഞ്ഞു നിക്കാണ്ട് ജഗതിയെ പോലെ വേഗം ഉടക്കെടാ തേങ്ങ…”

“ശ്ശ് ശ്ശ്… മിണ്ടാതെ കിടന്നോ.. എനിക്കറിയാം…”

കഥകളിൽ വായിച്ചറിഞ്ഞ തേനിന്റെയും പാലിന്റെയും രുചി അറിയാനുള്ള ആവേശമായിരുന്നു അവനിൽ…

അവളുടെ ചെറിയ വയറും പൊക്കിളും അതിശക്തമായി ഉയർന്നു താഴ്ന്നു കൊണ്ടിരുന്നു… ഓരോ വട്ടവും താഴുമ്പോൾ ആ വാരിയെല്ല് കൂടെ തെളിഞ്ഞു കാണാവുന്ന അത്രയും ശക്തമായി..

അവന്റെ മുഖം താഴോട്ടു ഇറങ്ങി ആ കീഹോൾ ഷേപ്പിലുള്ള വടയിൽ ചുണ്ടമർന്നു… അതേസമയം തന്നെ അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ആകെയുള്ള ഉടുമുണ്ടിനെയും പറിച്ചു മാറ്റി കളഞ്ഞു…

അവന്റെ മുഖം വീണ്ടും താഴോട്ടു ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവളവനെ ബലമായി പിടിച്ചുയർത്താൻ നോക്കി…

“അതൊന്നും വേണ്ട മോനേ.. ആകെ അഴുക്കാ.. ഒന്ന് ക്‌ളീൻ ചെയ്തു കൂടി ഇല്ല..”

അവളുടെ രണ്ടു കൈകളും ബലമായി പിടിച്ചു വക്കേണ്ടിവന്നു അവനൊന്നു അതിലേക്ക് മുഖമമർത്താൻ..

അത്യാവശ്യം മോശമല്ലാത്ത രീതിയിൽ കാട് വളർന്നതിന് ഇടയിലൂടെ അൽപനേരം അവനാ അകലാൻ മടിക്കുന്ന താമരയിതൾ   പോലെയുള്ള നേർത്ത വരയിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു..

പിന്നെ അവിടേക്ക് മുഖം താഴ്ത്തിയപ്പോൾ തേനും പാലും പ്രതീക്ഷിച്ച അവനെ വരവേറ്റത്  പക്ഷെ മൂത്രത്തിന്റെയും മറ്റെന്തിന്റെയും കൂടി കലർന്ന രൂക്ഷഗന്ധമാണ്..

കുറച്ചു നേരം അത് സഹിച്ചു അവന്റെ ചുണ്ടും നാവും ഇഴഞ്ഞു…

അപ്പോളേക്കും പ്രതിഷേധം അവസാനിച്ച അവളുടെ കൈകൾ ഫ്രീ ആക്കി അവൻ തലയുയർത്തുമ്പോൾ അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ ലയിച്ചു അനു കണ്ണുകൾ അടച്ചു വായ തുറന്ന് തല പുറകോട്ടു പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്..

അവളുടെ സുഖം കണ്ട അവൻ തന്റെ ബുദ്ധിമുട്ട് മറന്നു വീണ്ടും അവിടേക്ക് തന്നേ നാവിനെയും ചുണ്ടിനെയും ഊളിയിടാൻ വിട്ടു…

കണ്ണും മൂക്കും പൂട്ടിയുള്ള ഒരു പോരാട്ടം.. കുറച്ചു നേരം നീണ്ടു… അവന്റെ തല മുടി വലിച്ചു പറിക്കാൻ നോക്കികൊണ്ട് അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യരതിമൂർച്ച… മൂത്രത്തേക്കാൾ കട്ടിയുള്ള  മദജലം അൽപാല്പമായി പുറത്തേക്ക് ഒഴുകി…

അടുത്ത നിമിഷം അവളവനെ വാരിപ്പുണർന്ന് നനഞ്ഞ മുഖം മൊത്തം ചുംബനം കൊണ്ടു മൂടി…

“അയ്യേ ഇത്ര പൊട്ട മണത്തിലാണോടാ നീ മുഖം പൂഴ്ത്തിയെ…”

“ഏയ്‌ നല്ല മണാണല്ലോ…”

“ഉവ്വ്… ഉവ്വ്… വൃത്തികെട്… ഇനി നീ കെടക്ക്…”

പറയുന്നതിന് ഒപ്പം അവളവനെ ബലമായി കട്ടിലിൽ പിടിച്ചു കിടത്തി.. അവന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് മുഖം കൊണ്ടു പോയി..

“ഏയ്‌ വേണ്ടെടാ.. അതിന് അതിന്റേതായ സ്ഥലം ഉണ്ടല്ലോ അത് മതി…”

“മ്മ്.. എന്നാലും എന്നെ ഇത്രേം സുഖിപ്പിച്ച നിനക്ക് പകരം ഒരു ഉമ്മയെങ്കിലും തരേണ്ടെടാ??”

ഉടുമുണ്ട് വലിച്ചൂരി അവളാ മകുടത്തിലും സഞ്ചിയിലും ചുംബിച്ച ശേഷം അവനടുത്തു മലർന്ന് കിടന്നു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ ഇരുകയ്യും നീട്ടി..

അവനെണീറ്റ് അവൾക്ക് മുകളിൽ കിടന്നു പൊസിഷൻ ഒക്കെ ശരിയാക്കി കടത്താൻ നോക്കി എങ്കിലും സംഭവം ലക്ഷ്യം തെറ്റി പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു..

ഇടക്ക് അനുവും വച്ചുകൊടുത്തെങ്കിലും അവനമർത്താൻ നോക്കുമ്പോളൊക്കെ അനു വേദന കൊണ്ടു ഞെരങ്ങി…

“കേറുന്നില്ലല്ലോ.. എങ്ങനെയാടി ചേട്ടൻ ചെയ്യാറ്??”

“അതിനു ചെയ്താലല്ലേ ചേട്ടൻ… ഇത് പോലെ നേരെ നിക്കാനുള്ള ആരോഗ്യം ഒന്നും ഇല്ലടാ.. തൊട്ട് തലോടിയാലേ അല്പം വലിപ്പം വയ്ക്കൂ… അപ്പോളേക്കും മഴ പൊഴിച്ചു കക്ഷി വീഴും…”

“സത്യം?? ചെയ്തിട്ടേ ഇല്ല??”

“എന്നതിനാ നുണ പറയുന്നേ ഞാൻ?? സർജറിയുടെ പിറ്റേന്നു കുറെയേറെ ശ്രമിച്ചു ഒരിത്തിരി എങ്ങനെയോ കയറി.. പക്ഷെ വേദനിക്കുന്നെന്ന് പറഞ്ഞത് അങ്ങേരു തന്നേ ഊരി എടുത്തു…”

“അപ്പൊ നമ്മ രണ്ടാളും ഫ്രഷ്… ഉത്ഘാടനം ഞാൻ തന്നെ..”

“ആദ്യം കടത്ത്… എന്നിട്ട് പറയ്.. വേദനിച്ചോട്ടെ.. ഞാൻ സഹിച്ചോളാം…”

എന്നിട്ടും കയറാതെ ഒടുവിലവൻ നിലത്തു നിന്ന് അവളുടെ അരക്കെട്ട് കട്ടിലിന്റെ എഡ്ജിലേക്ക് വലിച്ചു നീക്കി രണ്ടു കാലുകളും  വായുവിൽ ഉയർത്തി നിറുത്തി പൊസിഷനിൽ വച്ചു…

കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന മിന്നലിനൊപ്പം ഒറ്റ അമരൽ…

വേദന കൊണ്ടവൾ ഉയർന്നു പൊങ്ങി എങ്കിലും സംഭവം ക്‌ളീൻ ആയി ഉള്ളിലെത്തി…

പുറത്ത് മഴ വീണ്ടും ഒരങ്കം തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു അപ്പോളേക്ക്…

ആ മഴയുടെ താളതിനനുസരിച്ച്  അകത്തും പുതിയൊരു രതിതാളം പതിയെ തുടങ്ങി… മെല്ലെ മെല്ലെ ശക്തിയാർജിച്ച്  ഒടുവിൽ അവനൊരു മഴയായി അവളിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങി…

പുറത്ത് മഴ പതിയെ തുടങ്ങി രുദ്രതാളത്തിലേക്ക് കടന്നു വീണ്ടും ശക്തി ക്ഷയിച്ചു ചാറി അവസാനിക്കുമ്പോൾ അവനും തളർന്നു  അവളുടെ മുകളിൽ  കിടന്നു  അവസാന തുള്ളി രേതസ്സ് കൂടി അവളിലേക്ക് നൽകി കഴിഞ്ഞു മാറി കിടന്നു…

“ഒത്തിരി താങ്ക്സ്ടാ.. എനിക്കുറപ്പുണ്ട് ഈ വട്ടം എന്റെ സ്വപ്നം പൂവണിയും എന്ന്.. ഈ മഴ പോലും നമുക്കായി പെയ്തതാണെന്ന പോലെ…”

അവൾ തല പൊന്തിച്ചു അവനെ ചുംബിച്ചപ്പോൾ  അവൻ  കൈ വിരിച്ചു അവളെ തന്റെ കയ്ക്കുമുകളിൽ കിടത്തിയുറക്കി…

അടുത്ത ദിവസം അവൻ എണീക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ഒരു കാലും ഒരു കയ്യും അവനു മുകളിലാണ്.. അത്കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ എണീക്കുന്നത് വരെ അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ ഉറക്കം ആസ്വദിച്ചു അവൻ കിടന്നു…

പുറത്തേതോ ബൈക്ക് വന്നു നിൽക്കുന്നത് കേട്ട്  അവനവളെ പരിഭ്രമത്തോടെ വിളിച്ചെണീപ്പിച്ചു..

ഉറക്കച്ചടവിൽ നിന്നെണീറ്റ അവൾക്ക് കാര്യം മനസിലായതോടെ ബെഡ്ഷീറ്റ് വാരിപുതച്ചു റൂമിലേക്ക് ഓടി..

അഭി എണീറ്റു നോക്കുമ്പോൾ ആഗതൻ അച്ഛന്റെ ഒരു പാർട്ട്ണറാണ്… ആരെയും കാണാതെ തിരിച്ചു പോകുന്നു..

അപ്പോളേക്കും ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു.. അമ്മയാണ്… ഫോണെടുത്തു അർച്ചനക്ക് ഒരു പെൺകുഞ്ഞ് ജനിച്ചെന്ന വാർത്ത കെട്ടു..

അനുവിനെയും കൊണ്ടു വരണോ എന്ന് ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല.. വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലോ..

രാവിലെ ഒരു രണ്ടാമങ്കം കൊതിച്ചെങ്കിലും അവൾക്ക് ഭയങ്കര കൊതി… കൊച്ചിനെ കാണാൻ…

പിന്നെ അവളെയും കൊണ്ടു ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയ്‌…

ഉള്ളിലെ അടങ്ങാത്ത ദാഹം  കടിച്ചു പിടിച്ചു ജീവിക്കേണ്ടി വന്ന കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ… എപ്പോളും ആരെങ്കിലും കൂടെയുള്ളത് കൊണ്ടു ഒന്നിനും സാധിക്കാത്ത ദിനരാത്രങ്ങൾ…

രണ്ടാഴ്ചയിലധികം  കഴിഞ്ഞുള്ള ഒരു ചൊവ്വാഴ്ച… അതിരാവിലെ തന്നെയുള്ള കുലുക്കി വിളി കൊണ്ടു അഭി കണ്ണു തിരുമ്മി തുറക്കുമ്പോൾ  അനു മുൻപിൽ… ചെറിയ നാണവും ക്ഷീണവും തെളിഞ്ഞ മുഖം…

“എന്താ പെണ്ണേ? കണവൻ തട്ടി പോയാ??”

“ദേ… കൊള്ളുമെ… നാവെടുത്താ വേണ്ടാതീനം മാത്രേ പറയൂ… വേം പോയി മുഖം കഴുകി വന്നേ…”

അവൾ കൈ ഉയർത്തി അടിക്കുന്ന ആക്ഷൻ കാണിച്ചു കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്.. എങ്കിലും ആ മുഖത്തു ക്ഷീണമുണ്ടെങ്കിലും ഒരു പോസറ്റീവ് എനർജി കണ്ടവൻ ചോദിച്ചു

“എന്താടി ഈ നേരത്ത്??”

“പറഞ്ഞത് കേൾക്ക്ടാ.. ആദ്യം പോയ്‌ മുഖം കഴുകി വാ..”

അവൾ തന്നെ ഉന്തി തള്ളി ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് വിട്ടു…

മുഖം കഴുകി ഫ്രഷ് ആയി വന്ന അവന്റെ നനഞ്ഞ നെറ്റിയിലും  ചുണ്ടിലും അനു ചുടുചുംബനം നൽകി…

പകരം നൽകാൻ അവളെ ചുറ്റി പിടിക്കാൻ നേരം  ചെവിയിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവനെ കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുത്തി…

“എനിക്കേ… എനിക്ക് ഉമ്മ മോത്തല്ല വേണ്ടേ…”

“പിന്നെ??”

അവൾ നാണിച്ചു കൊണ്ടു ചുരിദാർ പൊക്കി നഗ്നമായ വയർ കാട്ടി..

“എന്തെടി??”

“ഒരു സംശയം… ഏയ്‌ സംശയം അല്ലടാ ഉറപ്പാ… കുഞ്ഞി അഭി ആണോ അനു ആണോ എന്നെ ഇനി നോക്കാനൊള്ളു…”

ബാക്കി പറയും മുൻപെ അഭിയുടെ ചുണ്ട് അവളുടെ നഗ്നമായ വയറിൽ അമർന്നു.. അവന്റെ തല ആ വയറിൽ ചേർത്തു പിടിച്ചു അവൾ തുടർന്നു..

“രണ്ടു ദിവസായി മനം പുരട്ടലും ക്ഷീണവും ഒക്കെ.. ഡേറ്റും തെറ്റി…  ആദ്യം നിന്നോട് പറയാനാ എല്ലാരും എണീക്കും മുൻപേ വന്നേ.. എന്നാ പോട്ടേ…”

അവൾ തിരിയുമ്പോ അവൻ പിറകിൽ നിന്ന് പിടിച്ചു നിറുത്തി

“എങ്ങോട്ട്?? ഇനി നീ എങ്ങോട്ടും പോവുന്നില്ല… ഇനി നീ  എന്റെയാണ് എന്റെ മാത്രം…”

“ഒന്ന് പോടാ ചെറുക്കാ..”

പക്ഷെ  അവൻ കൈ വിടാതെ പറഞ്ഞു..

“ഡീ  അയാം സീരിയസ്… ആരോട് വേണേലും ഞാൻ പറയാം എന്റെയാണെന്ന്..”

“എന്നിട്ട്?? എങ്ങോട്ട് പോവും?? ഓക്കെ… എങ്ങനേലും ജീവിക്കാം എന്ന് കരുതിയാ തന്നെ ചേട്ടന്റെ ഭാര്യ കഴപ്പെടുത്തു അനിയനെ വളച്ചെടുത്തു എന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്കേണ്ടി വരില്ലേ??”

അഭിക്ക് മറുപടി ഉണ്ടായില്ല…

“വെറും കാമം അല്ല നിന്റേത് എങ്കിൽ, ഞാനുറപ്പ് തരാം, എന്റെ ഉള്ളിൽ നീ അല്ലാതെ മറ്റൊരാളെ പോലും ഞാൻ പ്രണയിക്കില്ല.. നിന്റെ ഏട്ടനെ പോലും… പക്ഷെ, അതിൽ കൂടുതൽ ഒന്നും… ഒന്നുമില്ല…”

പതിവില്ലാത്ത ആത്മ വിശ്വാസവും ദൃഢ നിശ്ചയവും  അവളുടെ മുഖത്ത് കണ്ടതോടെ അഭി തളർന്നു…

♥️♥️♥️

അന്ന് കോളേജിലേക്ക് അവൾ വന്നില്ല…അത്കൊണ്ട് തന്നെ അവനു ഇരിക്കപ്പൊറുതി ഇല്ലാതെ ഉച്ച ആയപ്പോൾ തന്നെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോയി…

താഴെ ലിവിങ് റൂമിൽ  സെറ്റിയിൽ അമ്മയ്‌ക്കൊപ്പം ഇരിക്കുന്ന അനുവിനെ കണ്ടപോളാണ് സമാധാനമായത്… നേർത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ ആ വില്ല് പോലെ വളഞ്ഞ പുരികം അല്പം പൊന്തിച്ചു ഒരു നോട്ടം നോക്കിയെങ്കിലും പിന്നെ ഗൗനിക്കാതെയിരുന്നു…

“ടാ,, അനൂന് വിശേഷണ്ട്ന്ന്..”

ഏറ്റവും സന്തോഷം അമ്മക്കാണെന്ന് തോന്നും അത് കേട്ടാൽ…

“ശരിക്കും??”

ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ സന്തോഷം അഭിനയിച്ചു അവൻ ചോദിച്ചു… അതോടെ ഓഫീഷ്യലായ നാണം കലർന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ അനു വയറിൽ തൊട്ടു കാണിച്ചു..

“മോള് വേണേൽ കിടന്നോ… അവൻ വരുമ്പോ പറയാം.. മോളിലേക്ക് ഇപ്പോ കേറണ്ട… സ്റ്റെപ് കയറുന്നതൊന്നും നല്ലതല്ല..”

അമ്മ അവളെ താഴെയുള്ള ഗസ്റ്റ് റൂമിലേക്കു കൂട്ടി കൊണ്ടു പോയി… അനുവാദം ചോദിക്കാണെന്ന വണ്ണം ഒന്ന് നോക്കിയ അനുവും കൂടെ പോയി.. അഭി നേരെ അധോലോകത്തെക്കും..

അവനെ കണ്ടു അർച്ചന കൊച്ചിനെയും  കൊണ്ടു അധോലോകത്തേക്ക് വന്നു. അവൾക്ക് റൂം വിട്ടു പുറത്തിറങ്ങാൻ അനുവാദം ഇല്ല… പ്രസവിച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ അങ്ങനെ ഒന്നും പാടില്ലാത്രേ.. അമ്മയാണ് ഇപ്പോൾ അവളെ കുളിപ്പിക്കുന്നത് വരെ.. എങ്കിലും അമ്മ പോയി കഴിഞ്ഞാ അവൾ ഇടക്കൊക്കെ വരും അധോലോകം വരെ…

തല കുനിച്ചിരിക്കുന്ന എന്നെ നോക്കി അവൾ ചോദിച്ചു..

“എന്താടാ നിനക്കതിന് ടെൻഷൻ??”

“എനിക്കോ എന്തിനു??”

ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ ചോദിച്ചെങ്കിലും തല ഉയർത്തി നോക്കാൻ എനിക്ക് ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു..

“മ്മ്. ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നാ കൊള്ളാം… എന്നാ പോയ്‌ ഫ്രഷ് ആവടാ,.. കോളേജീന്ന് വന്നു വെയർത്ത നാറ്റം വച്ചിരിക്കാണ്ട്…”

രക്ഷപെട്ടാ മതിയെന്ന് കരുതി on the spot  അവിടെ നിന്ന് എസ്‌കേപ്പ് അടിച്ചു അവൻ…

അനു മുകളിൽ വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ കഴിയുന്നത്ര വേഗത്തിൽ ഫ്രഷ് ആയി വന്നു… പക്ഷെ അപ്പോളും അവന്റെ റൂമിലോ അനുവിന്റെ റൂമിലോ പോയിട്ട് മുകളിലേക്ക് തന്നെ  അവൾ കയറിയില്ല..

അവനാ അധോലോകത്ത് ഇനിയെന്ത് എന്നാലോജിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോൾ  പുറത്ത് കാറിൽ അച്ഛനും ഏട്ടനും കൂടി വരുന്നുണ്ട്…

പാതി സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങി അവൻ ലാൻഡിംഗ് വരെ ചെന്നു ആ സംസാരം കേൾക്കാനും ചേട്ടന്റെ ഭാവം കാണാനും..

അപ്പോളേക്കും അമ്മയും അനുവും പുറത്തേക്ക് വന്നു… അമ്മയാണ് അവരോട് കാര്യം പറയുന്നത്… ചേട്ടന്റെ മുഖത്ത് സങ്കടവും സന്തോഷവും എല്ലാം മാറി മാറി വിരിയുന്നത് കണ്ടു സത്യത്തിൽ സങ്കടം വന്നു പോയി അഭിക്ക്…

“ടാ,, അപ്പൊ  നീ ഇന്ന് ഡോക്ടറോട് പറഞ്ഞത്??”

എല്ലാം കഴിഞ്ഞു അച്ഛൻ ചേട്ടനെ നോക്കി ചോദിച്ചു

“അത്.. അത്.. അച്ഛാ… ഞാൻ…”

അച്ഛന്റെ ചോദ്യവും ചേട്ടന്റെ പരുങ്ങലും കണ്ടപ്പോൾ സംഭവത്തിൽ പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത എന്തോ പണി വരുന്നെന്നു  മനസിലായി അഭി താഴോട്ടു ഇറങ്ങി…

“നിനക്കെന്താ പഠിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ലേ??”

“അല്ല… ഞാൻ…”

മറുപടി പറയും മുൻപ് അരുതേ എന്ന ഭാവത്തിലുള്ള അനുവിന്റെ നോട്ടം അവനെ തടഞ്ഞു… കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാനാവാതെ അവനു മുകളിലേക്ക് കയറേണ്ടി വന്നു..

റൂമിൽ കയറി കട്ടിലിൽ കിടന്നു.. ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞു എണീറ്റ് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും  നടന്നു… അറിയുന്നില്ല എന്താ ചെയുക എന്ന്.. ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച പോലെ.. തലയൊക്കെ പൊട്ടി പിളരുന്ന പോലെ..

“ടാ…”

ജനൽക്കമ്പി   മുഴുവൻ ശക്തിയും ഉപയോഗിച്ചു പൊളിച്ചെടുക്കാൻ നോക്കുമ്പോളാണ്  ഒരു വിളി…

അർച്ചന.. അതും  പാല് കുടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വാവയെയും കൊണ്ടു… ആദ്യമായാണ് അവൾ മുലയൂട്ടികൊണ്ട് റൂമിന്റെ പുറത്തേക്ക്  ഇറങ്ങുന്നത്.. സംഭവം സീരിയസ് ആയെന്ന്  അതോടെ അവനു കത്തി…

നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ കത്തുന്ന നോട്ടം നോക്കി അവൾ അവനോട് പറഞ്ഞു..

“ദേ  അനു പോവാണെന്ന്…”

അവന്റെ ഞെട്ടൽ മറച്ചു പിടിക്കാൻ അവനായില്ല…

അവൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ  അവൾ സ്റ്റെപ് കയറി വരുന്നുണ്ട്.. പുറകെ ചേട്ടനും…

ഇത്‌ വരെ ഇല്ലാത്ത ധൈര്യം തുളുമ്പുന്ന മുഖം.. കണ്ണൊക്കെ ചുവന്നു എങ്കിലും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ പോലും പൊടിഞ്ഞിട്ടില്ല… പക്ഷെ കവിൾ ചുവന്നിട്ടുണ്ട്.. ഇടതു വശം പ്രത്യേകിച്ച്..

റൂമിലേക്ക് കയറും മുൻപ് ചേട്ടനവളെ തടഞ്ഞു..

“വേണ്ട ചേട്ടാ.. എല്ലാം സത്യാ.. ചേട്ടനല്ല  എന്റെ ഉള്ളിലെ ജീവന്റെ അവകാശി.. ചേട്ടൻറെ മുൻപിൽ വച്ചു ഒരന്യപുരുഷൻ തല്ലിയപ്പോ ഞാൻ ചേട്ടന്റെ ഭാര്യ കൂടി അല്ലാതായി… ഇനി അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് പോലെ, എനിക്കീ വീട്ടിൽ ഒരവകാശവും ഇല്ല..”

അവളൊരു നിമിഷം ചേട്ടന്റെ കൈ പിടിച്ചു മുഖത്തോട് ചേർത്തശേഷം തുടർന്നു..

“അറ്റ്ലീസ്റ്റ് എന്നെ തല്ലാനെങ്കിലും ചേട്ടനൊരു ആണാവാമായിരുന്നു… ഇപ്പോളെങ്കിലും പറ്റോ എന്നെ ഒന്നു തല്ലിയാണേൽ കൂടി തല ഉയർത്തി നടക്കാൻ അച്ഛന്റെ മുൻപിൽ?? പ്ലീസ് ഏട്ടാ…”

മറുപടി പറയാനാവാതെ ചേട്ടൻ താഴേക്ക് പോയ്‌.. തല്ലാനും അച്ഛനോട് അനുവാദം ചോദിക്കാൻ ആവുമായിരിക്കും..

അർച്ചന വാവയെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടു തന്നെ ഒന്ന്  കൊടുത്തു അഭിക്ക്…

“അവള് പോവാണ്…”

ഞാൻ പോയി ആശ്വസിപ്പിക്കാനോ പോവാതെ തടയാനോ എന്തിനാണെന്ന് മനസിലായില്ലെങ്കിലും അത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ സ്വന്തം റൂമിലേക്ക് കയറി…

അഭി അനുവിന്റെ മുറിയുടെ ഡോറിൽ കൈവച്ചപ്പോൾ തന്നെ അത്  തുറന്നു…

അനു വസ്ത്രം മാറുകയാണ്.. പഴയ  പാന്റ്സും ഒരു ചാര നിറമുള്ള  ബ്രായും മാത്രമാണ് വേഷം..

അഭി വന്നത് കൂടി ശ്രദ്ധിക്കാത്തപോലെ അവൾ  ചുരിദാർ പാന്റ്സും ഊരി മാറ്റി നീല പാന്റി മാത്രമായി അരക്ക് കീഴ്പ്പോട്ട്.

ഉള്ളിലെ സങ്കടവും പ്രണയവും ഒക്കെ കൂടി ചേർന്നു  അവളെ പിറകിൽ നിന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു…

“എങ്ങോട്ട് പോവുന്നു നീ??”

“ഇനി നിനക്ക് വേണ്ടി പാ വിരിക്കാൻ ഈ വീട്ടിൽ എനിക്ക് അവകാശമില്ല അഭി.. ഞാനീ വീട്ടിലെ അല്ല…”

“നീ എങ്ങോട്ടും പോവുന്നില്ല… നീ അഭിലാഷിന്റെ പെണ്ണാ… എന്റെ കൊച്ചാ നിൻ്റെ വയറ്റിൽ…”

“ആര് പറഞ്ഞു?? ഞാൻ പറഞ്ഞോ?? കുഞ്ഞിന്റെ തന്ത ആരാണെന്നു അമ്മക്ക് മാത്രമേ പറയാൻ അവകാശം ഒള്ളു..”

അവൾ അവനെ വിട്ടകന്നു അവനു നേരെ തിരിഞ്ഞു തുടർന്നു പറഞ്ഞു..

“നീ.. നീ… അഭിലാഷ് അല്ല എന്റെ വയറ്റിൽ കിടക്കുന്ന കൊച്ചിന്റെ അച്ഛൻ…”

അത് അവനു വലിയൊരു ഷോക്ക് ആയി… കൂടുതൽ കേൾക്കാൻ ആവാതെ അവൻ വിറയാർന്ന കാലുകൾ റൂമിന് പുറത്തേക്ക് വച്ചു…

പക്ഷെ ഡോർ ഹാൻഡിൽ തിരിയും മുൻപ് അനു അവനെ പുറകിൽ നിന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു…

“സോറിടാ… പെഴച്ചവൾ  എന്ന പേര് കേട്ടാലും ഞാൻ കാരണം നിൻ്റെ ജീവിതം കൂടി കളയണ്ട…”

അവനവളെ തിരിഞ്ഞു ചുറ്റി പിടിച്ചു..

“ഡീ ഞാൻ…ഞാൻ വിളിച്ചു പറയാം എല്ലാവരോടും എന്റെ കൊച്ചാണെന്ന്.. നിന്നെ എനിക്ക് വേണം എന്ന്.  എങ്ങനെയും എവിടെയും പോയി ജീവിക്കാം നമുക്ക്… പ്ലീസ്..”

പക്ഷെ ബാക്കി പറയാൻ അനുവദിക്കാതെ അവൾ അവന്റെ ചുണ്ട് പൊത്തി പറഞ്ഞു

“എന്നിട്ട്?? പിഴച്ചവൾ എന്നൊരു പേര് മാത്രം മതിടാ എനിക്ക്.. അനിയനെ വളച്ചെടുത്തവൾ എന്ന് കൂടി വയ്യ.. പ്ലീസ്… ഞാൻ ജീവനോടെ വേണമെങ്കിൽ…”

“നമ്മുടെ വാവ…”

“ടാ.. നീ പേടിക്കണ്ട… എന്റെ.. സോറി നമ്മുടെ വാവയെ ഞാൻ വളർത്തും… പൊന്നു പോലെ… അന്ന് പറഞ്ഞത് പോലെ ഇപ്പോളാ എന്റെ ലൈഫിന് ഒരു അർത്ഥവും  ലക്ഷ്യവും ഉണ്ടായേ… പക്ഷെ  ഇനി വരരുത്ട്ടോ എന്നെ കാണാൻ..”

“പ്ലീസ് അനൂ…”

“ഇല്ലെടാ.. ഇനി കണ്ടാ എനിക്ക്  താങ്ങില്ല  നിന്നെ പിരിയാൻ.. നിൻ്റെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കാനും എനിക്ക് കഴിയില്ല… അപ്പൊ  എന്റെ മുൻപിൽ ഒരൊറ്റ വഴിയേ ഉണ്ടാവൂ…  പ്ലീസ്…. എന്നെകൊണ്ട്  ആ തെറ്റ്‌ ചെയ്യിക്കല്ലേടാ…”

കുറെയേറെ പറയാനും അവളെ തടയാനും ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അഭിയുടെ കൈ കാലുകളും നാവും കെട്ടപ്പെട്ട പോലെ അവനു തോന്നി..

“ടാ എന്നാ നമ്മുടെ വാവക്ക് ഒരുമ്മ തായോടാ…”

അവളവന്റെ മുഖം പിടിച്ചു താഴ്ത്തി..

ആ നഗ്നമായ വയറിനു മുകളിൽ അവന്റെ ചുണ്ടമർന്നതും അവൾ മൃദുവായ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു..

“വാവേടെ അച്ഛനാ വാവേനെ ഇപ്പോൾ ഉമ്മ വച്ചേ…. വാവക്ക് ഇനി അമ്മ മാത്രേ ഉമ്മ തരൂട്ടോ…”

അവൻ അവിടെ മുഖമമർത്തി കരഞ്ഞു.. അല്പം കഴിഞ്ഞു അവൾ അവനെ പിടിച്ചുയർത്തി..

അടുത്ത നിമിഷം അവളവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു…

കരച്ചിൽ ഒന്നടങ്ങിയതും അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ വിഴുങ്ങി.. ഇടക്ക് അവളുടെ പല്ലുകൾ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അമർന്നു വായിൽ ഉപ്പുരസം കലർന്നെങ്കിലും അവനതൊന്നും വേദന ആയില്ല..

“ഐ ലവ് യൂ.. നീയെന്ന ഓർമകളാവും എന്റെ ശക്തി.. ഓരോ നിമിഷവും എന്നെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്ന ധൈര്യം..”

“ലവ്  യൂ റ്റൂ…”

“ഏയ്‌ അതൊന്നും വേണ്ടടാ.. നിനക്ക് ലവ് യൂ ന്ന് പറയാൻ നല്ല പെമ്പിള്ളേർ വരും… ഞാനില്ലാന്ന് വച്ചു വായ് നോട്ടം ഒന്നും മൊടക്കേണ്ട.. എന്നാ പൊക്കോടാ.. ഇപ്പോ എന്റെ  അച്ഛനും അമ്മയും വരും..”

അവളുടെ അർദ്ധ നഗ്നത പോലും ഓർക്കാതെ അവൾ വാതിൽ തുറന്നു അവനെ പുറത്താക്കി കതകടച്ചു…

പിന്നെയെല്ലാം പെട്ടെന്ന് ആയിരുന്നു.. ഒരു ഓട്ടോയിൽ അനുവിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും വന്നു.. അവൾ അവരോടൊപ്പം പോയി…

💔💔💔💔

അപ്പോളേക്കും അലീന  അഭിയുടെ അടുത്തിരുന്ന് അവന്റെ മടിയിൽ തല ചേർത്ത് കിടന്നിട്ടുണ്ട്… എന്തിനെന്നു അറിയാതെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ മുൻപേ മുതലേ  നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നുണ്ട്…

അവൾ എണീറ്റു നേരെ ഇരുന്നു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് ദേഷ്യാ അഭിയേട്ടനോട്… അല്ല വെറുപ്പാ…. അത് പക്ഷെ  എന്നെ ഇഷ്ടപെടാത്തത് കൊണ്ടല്ല… അനുചേച്ചിയെ ഉപേക്ഷിച്ചു ഇവിടെ വന്നു നിൽക്കുന്നോണ്ടാ.. ഒരു വട്ടമെങ്കിലും ശ്രമിക്കാരുന്നില്ലേ ചേച്ചിയെ കാണാൻ??”

“ശ്രമിച്ചു.. ഒന്നല്ല ഒരായിരം വട്ടം… അവൾ അവളുടെ വീട്ടിൽ ആയിരുന്നില്ല… അവരൊന്നും പറഞ്ഞു തരുന്നുമുണ്ടായില്ല. ഇനിയും അവളുടെ വീട്ടിൽ ചെന്നാൽ ജീവനോടെ ഇരിക്കില്ല എന്ന് ഭീഷണി വന്നപ്പോളാ എല്ലാം മതിയാക്കിയേ… ഇങ്ങനെ ഒളിച്ചോടിയെ..അല്ലാണ്ട്… അല്ലാണ്ട്…. എന്റെ അനൂനെ ഞാൻ…. സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ  കാണുന്നത് പോയിട്ട് ആണോ പെണ്ണോ എന്ന് കൂടി അറിയാതെ….”

ബാക്കി പറയാനാവാതെ അവൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.. അത് കണ്ടു സഹിക്കാനാവാതെ അല്പം മുൻപ് പൊട്ടികരഞ്ഞ അലീന തന്നെ അവനെ സ്വന്തം മാറോടു ചേർത്ത് ആശ്വസിപ്പിച്ചു…

അൽപനേരം കൂടി അവരവിടെ തുടർന്നു.. അപ്പോളേക്കും നേരം നന്നായി വെളുത്തിട്ടുണ്ട്…

അഭിയുടെ ഫോണിലേക്ക് വന്ന സോനയുടെ ഫോൺ റിങ് കേട്ടാണ് അഭി ഞെട്ടി മാറുന്നത്..

ഫോൺ  എടുക്കാതെ  അവൻ അവളോടൊപ്പം പതിയെ കുന്ന്  ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി… കുന്നിറങ്ങി  താഴെ എത്തുന്നത് വരെ അവർ നിശ്ശബ്ദരായിരുന്നു…

“അലീനാ,  അറിയാതെ എങ്ങാനും എന്റെ പെരുമാറ്റം കൊണ്ടു തനിക്ക് എന്തെങ്കിലും തോന്നി എങ്കിൽ സോറിട്ടോ.. ഇയാളെ പോലെ ആയിരുന്നു അർച്ചനയുടെ പെരുമാറ്റം എല്ലാം… അതുപോലെ ഒരു കുഞ്ഞനിയത്തി ആയെ ഞാൻ ഇയാളെ കണ്ടിട്ടൊള്ളു… അതേ പറ്റൂ.. എനിക്ക്…”

അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടവൻ അവളുടെ മുമ്പിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു..

“അയ്യേ… എന്തായിത്??..”

അവളും അവനൊപ്പം നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു…

“എനിക്ക് അമ്മേനെ കണ്ട ഓർമയെ ഇല്ല.. ആകെ അച്ഛന്റെ സ്നേഹം മാത്രം കണ്ടാ വളർന്നെ… അഭിയേട്ടൻ മുൻപ് പറഞ്ഞത് പോലെ എന്നെ ഒരു അനിയത്തി ആയി കണ്ടാ മതീന്നെ… എല്ലാരും പറയുന്ന പോലെ ഒരു മണ്ടി ആണ് ഞാൻ… അല്ലായിരുന്നേ ഇതങ്ങു മുൻപെ പറഞ്ഞു സെറ്റാക്കി ഒരു ഏട്ടനുണ്ട് എനിക്കെന്നു പറയാരുന്നല്ലോ…”

മറുപടി പറയാതെ അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു സ്നേഹചുംബനം നൽകി..

“ഇനി ഞാൻ ഏട്ടാ എന്നെ വിളിക്കൂ… പേര് ഒന്നും ചേർക്കില്ല.. എന്റെ സ്വന്തം ഏട്ടനല്ലേ…”

പിന്നെയും അവളെന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്.. തിരിച്ചു അവനും..കുറച്ചു കഴിഞ്ഞവർ എണീറ്റ് നടക്കുമ്പോൾ അവന്റെ മനസിന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ആശ്വാസം കിട്ടി..  അല്പം വേദന തോന്നി എങ്കിലും അലീനയും ശാന്തമായ മനസോടെ അവനൊപ്പം  നടന്നു

“എത്ര വയസായിട്ടുണ്ടാവും വാവക്ക്  ഏട്ടാ??”

“മൂന്നായി കാണുംടാ…”

“കാണണ്ടേ ഏട്ടന്റെ വാവേനെ ഏട്ടന്??”

അവൻ എന്തിനെന്നു അറിയാത്ത ഒരു പ്രതീക്ഷയോടെ അവളെ നോക്കി…

“പോവാമേട്ടാ… ഞാനും വന്നോട്ടെ??? കരഞ്ഞു കാല് പിടിച്ചായാലും നമുക്ക്  കൊണ്ടുവരാം അനുവേച്ചിയെ  ഇവിടേക്ക്…”

മറുപടി നൽകാതെ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ടു വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു നടന്നു…

രണ്ടാഴ്ചകൾ കടന്നു പോയി..

24.01.2020.. വെള്ളിയാഴ്ച.. വൈകിട്ട് ആറു മണി..

റിപബ്ലിക് ഡേ കൂടി ചേർന്നു വരുന്ന ഒരു ലോങ്ങ്‌ വീക്കെൻഡ്..

ലോങ്ങ്‌ ഡ്രൈവിന് സ്വിഫ്റ്റ് പോരാ എന്ന് പറഞ്ഞു ജേക്കബ് സർ കൊടുത്ത ആളുടെ സ്വന്തം റേൻജ് റോവറിൽ  അലീനയും അവരുടെ യാത്ര ആരംഭിച്ചു.. അഭിയുടെ അനുവിനെ തേടി..

ഓഫ് സീസൺ ആയത്കൊണ്ട് വലിയ തിരക്ക് കാണില്ല.. അതും പോരാഞ്ഞു എപ്പോൾ ക്ഷീണം തോന്നിയാലും റെസ്റ്റ് ചെയാം എന്ന് കരുതി മുൻകൂട്ടി ഹോട്ടൽ ബുക്കിങ് ഒന്നും ചെയ്തില്ല…

നാല് മണിക്കൂർ തുടർച്ചയായി ഡ്രൈവിങ് ചെയ്ത് കുർണോൾ ചെന്നാണ് അവർ ആദ്യ സ്റ്റേ പ്ലാൻ ചെയ്തത്.. സമയം പത്തു മണി കഴിഞ്ഞു…

ആദ്യം തന്നെ വഴിയേ കണ്ട ഒരു തട്ട് കടയിൽ കയറി ദോശ കഴിച്ചു.. അത് കഴിഞ്ഞാണ് ഹോട്ടൽ നോക്കി പോയത്..

ഹോട്ടലിൽ പാർക്ക് ചെയ്ത് ആവശ്യസാധനങ്ങൾ വണ്ടിയിൽ നിന്ന് എടുക്കുമ്പോളേക്ക്  അലീന അഭിയെ ഓവർട്ടേക്ക് ചെയ്തു ഒരു ഡബിൾ റൂം ബുക്ക് ചെയ്തു…

“എന്നതാടി  ഒറ്റ റൂം??”

“പിന്നെ?? എന്റെ ഏട്ടന്റെ കൂടെ കിടക്കാൻ ഞാൻ എന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ??”

അവന്റെ തോളോട് കൈ ചുറ്റി തൂങ്ങിയാണ് അവളുടെ നടപ്പ്… അപ്പോളേക്കും അവളുടെ പ്രണയം നിരസിച്ചതിന്റെ വിഷമം മൊത്തമായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അവൾക്ക്…

റൂമിലേക്ക് കയറിയതും കുളിക്കുകയോ  ഡ്രസ്സ്‌ മാറുകയോ പോലും ചെയ്യാത്തെ അലീന നേരെ ബെഡിലേക്ക് ചാടി… അവളെ ഒന്ന് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം അവൻ പോയി കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആയി വന്നു… അപ്പോൾ അലീന ഗാഢമായ ചിന്തയിലാണ്…

“എന്തുവാടി ഇത്ര ആലോചന??”

അവൾക്കരികിൽ കിടന്നു കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു

“നമ്മടെ കാര്യം ആലോചിക്കാ മാഷേ..”

“എന്ത് പറ്റിടാ ഇത്ര ആലോചിക്കാൻ??”

“ഏയ്‌ ചുമ്മാ… ഓരോന്ന്…”

അത് പറയുമ്പോളാണ്  അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നൊരു തുള്ളി ഒഴുകിയ പാട് അവൻ കാണുന്നത്..

“ഡീ… കരയാണോ നീ??  ഇപ്പോളും നീ പഴേ പോലെ ആണോ എന്നെ കാണുന്നെ??”

പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല  അതിനു മുൻപേ കിട്ടി ഒരെണ്ണം അവന്റെ കവിളിൽ തന്നെ…

“ആണോടാ തെണ്ടീ… അങ്ങനെയാണോ നീ എന്നെ കണ്ടേക്കുന്നെ??? അത്രക്ക് വൃത്തികെട്ടവളാണോടാ നാറീ ഞാൻ??”

ആദ്യമായാണ്  അവൾ ഇങ്ങനെയൊക്കെ അവനോട് സംസാരിക്കുന്നത്. ആദ്യമായാണ്  അവളുടെ ദേഷ്യം കാണുന്നത് തന്നെ…അത് കണ്ടു അവനു വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ അല്പം ബുദ്ധിമുട്ടി.

“ഏയ്‌,.. അതൊന്നും… അങ്ങനെ അല്ലടാ…. ഞാൻ ഇയാള് കരയുന്നത് കണ്ടപ്പോ…”

അലീന അവളടിച്ച അവന്റെ കവിളിൽ ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

“എന്റെ ഏട്ടാ, ഞാൻ ചിന്തിച്ചത് നമ്മ ഇങ്ങനെ ആയത് നന്നായി എന്നാ.. അല്ലാരുന്നേ എന്റെ പപ്പാ ധൈര്യമായി വിടുമാരുന്നോ?? എനിക്ക് ധൈര്യമായി ഇങ്ങനെ കിടക്കാൻ പറ്റോ എന്നൊക്കെയാ…”

“ഒക്കെ സമ്മതിച്ചു.. പക്ഷെ  ഇതിനെന്തിനാ കണ്ണ് നിറയുന്നേ??”

“ഏയ്‌ അതൊന്നും ഇല്ല മാഷേ..”

“ഡീ..  കാര്യം പറഞ്ഞെ..”

അവന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നപ്പോൾ അവളൊന്നു പരുങ്ങി…

“ഇല്ലേ എല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ചു തിരിച്ചു പോവാം നമുക്ക്..”

അവന്റെ അവസാനത്തെ ഭീഷണിയിൽ അവൾ വീണു..

“ഏട്ടാ.. ഒരൊറ്റ പേടിയെ എനിക്ക് ഒള്ളൂ.. അനുയേച്ചിക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടായില്ലേൽ?? നമ്മടെ റിലേഷൻ സംശയിച്ചാൽ?? എനിക്ക് എന്റെ ഏട്ടനെ നഷ്ടപ്പെടില്ലേ??”

അങ്ങനെയൊരു സാധ്യത അവൻ ആലോചിച്ചേ ഇല്ല. അത്കൊണ്ട് അവൻ ഏതാനും നിമിഷം ആലോചിച്ചു കിടന്നു… അപ്പോളേക്കും അവൾ തുടർന്നു പറഞ്ഞു

“ഏട്ടൻ എന്റെ കാര്യം  പ്രശ്നാക്കണ്ടാട്ടോ… അനുവേച്ചിനെ ഇനിയും വിഷമിപ്പിക്കാതെ ഇരുന്നാ മതി… എയർപോർട്ട് വരെ ഒന്ന് എത്തിച്ചു തന്നാ ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം.”

“അലീന, .. നീയുണ്ടാവും എന്നും എന്റെ കുഞ്ഞനിയത്തി ആയി… അനു എന്റെ പെണ്ണായും…  ഇതിനെന്തേലും മാറ്റം സംഭവിക്കുന്നത് ഞാൻ ഇല്ലാതാവുമ്പോ മാത്രമാവും… ഇത് അഭിലാഷിന്റെ വാക്കാ..”

മറുപടി പറയാതെ അവളവന്റെ തോളിൽ തല ചേർത്ത് കിടന്നു..

“അയ്യാ.. എന്തുവാടി.. ഇങ്ങനെ കിടക്കാതെ പോയി കുളിച്ചു ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വന്നേ… ”

“എന്തുവാ ഏട്ടാ  5 മണിക്കൂർ ആയുള്ളൂ കുളിച്ചിട്ട്.. ഇനിയും വയ്യ..”

“എന്ത് മടിച്ചി ആടി നീ… അറ്റ്ലീസ്റ്റ് മുഖം ഒന്ന് കഴുകിവാ…”

“എനിക്ക് വയ്യടാ.. അല്ലേ ഒരു പണി ചെയ്യ്… എന്നെ എടുത്തോണ്ട് പോയി മുഖം കഴുകിച്ചു തായോ..”

അവളെ നോക്കി നോ എന്ന് പറയാൻ അവനു പറ്റില്ലായിരുന്നു.. അവനവളെ ഇരു കൈകളിലും തൂക്കിയെടുത്ത് ബാത്റൂമിൽ കൊണ്ട് നിറുത്തി… മുഖം കഴുകി കഴിഞ്ഞു  തിരിച്ചും..

“എന്നാ പോയി ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വന്നേ… ഇനി അതും ഞാൻ ചെയ്തു തരണോ??”

“തരുമെങ്കിൽ ഞാൻ റെഡി..”

“അങ്ങനെ ഇപ്പൊ റെഡി ആവണ്ട തന്നത്താൻ പോയി മാറി വന്നാ മതി…”

അവളവനെ ഉന്തി തള്ളി ഒരു വശത്തേക്ക് തിരിച്ചു കിടത്തി..

“അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി കിടന്നേ.. ഞാൻ എങ്ങോട്ടു പോവാനാ ഡ്രസ്സ്‌ മാറാൻ.. ഇവിടെ നിന്നാ മാറണെ..”

“അയ്യേ നാണാവില്ലേ സാധനത്തിനു??”

“എന്തിന്?? ഏട്ടൻ നോക്കാതിരുന്നാ മതി.. എനിക്കറിയാം എന്റെ ഏട്ടന് നോക്കില്ലാന്ന്..”

അൽപനേരം കഴിഞ്ഞു അവളവനെ തിരിച്ചു കിടത്തി…

“കഴിഞ്ഞു മാഷേ… ഇനി ഉറങ്ങിയാലോ..”

അവളവന്റെ മേലേക്ക് ഒരു കാലെടുത്തു വച്ചു ഒരു കൈ കൊണ്ടു ചുറ്റിയും പിടിച്ചു ഉറങ്ങാൻ ഉള്ള സെറ്റ് അപ്പ് ആയി…

ഏതാനും മിനിറ്റുകൊണ്ട് അലീന ഉറങ്ങിയെങ്കിലും  അഭിയുടെ മനസ്സ് അവന്റെ അനുവിന്റെ കൂട് തേടി ഏറെ നേരം പറന്നലഞ്ഞശേഷമാണ് അവനു ഉറക്കം ലഭിച്ചത്..

രാവിലെ ആറരക്ക് അഭി എണീക്കുമ്പോൾ അലീന റൂമിലെ കെറ്റിലിൽ ടീ ഉണ്ടാക്കി അവനു നേരെ നീട്ടി..

“ഗുഡ് മോർണിംഗ്… ഇയാള് നേരത്തെ എണീറ്റോ??”

“മോർണിംഗ് ഏട്ടാ.. ആദ്യായിട്ടാ ഇടക്ക് എണീക്കാതെ തുടർച്ചയായി ഉറങ്ങുന്നേ. അതോണ്ടാവും നേരത്തെ എണീറ്റെ..,”

അവർ ഫ്രഷ് ആയി താഴെ ഗ്രൗണ്ട് ഫ്ലോറിൽ  പോയി ബ്രെക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചു  കഴിഞ്ഞു കുറനോൽ ഫോർട്ട് ഒക്കെ കണ്ടു ഒന്ന് കറങ്ങി കഴിഞ്ഞ് പതിനൊന്നു മണിക്ക് തിരിച്ചെത്തി…

റൂം വെക്കേറ്റ് ചെയ്ത്  വണ്ടി ഓടിച്ചത് അലീനയാണ്..

ആനന്ദ്പൂറിൽ ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു അല്പം റെസ്റ്റ് ചെയ്ത് അഭി വണ്ടിയെടുത്തു..പിന്നെ ബാഗ്ലൂർ ചെന്നാണ് അന്നത്തെ ദിവസം ഹാൾട്ട് ചെയ്തത്..

പിറ്റേന്ന് അതിരാവിലെ ആരംഭിച്ചു..  കൃഷ്ണഗിരി സേലം വഴി പൂരങ്ങളുടെ നാട്ടിലേക്ക്..

ദാസ് കോണ്ടിനിന്റലിൽ ഓൺ ദി വേ ബുക്ക് ചെയ്തത് കൊണ്ട് വൈകിട്ട് എട്ട് മണിക്ക് ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞു എത്തി…

അലീന  ഫ്രഷ് ആയി വരുമ്പോൾ അഭി ബാൽകണിയിൽ പുറത്തോട്ട്  നോക്കി എന്തോ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടുള്ള നിൽപ്പിലാണ്..

“എന്താ ഏട്ടാ ഇത്ര ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നെ??”

“പത്തു കിലോമീറ്റർ…. അത്രേം ഒള്ളൂ അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക്… പേടി ആവുന്നുടീ…”

“ഏയ്‌ ഏട്ടാ എന്തായിത്?? എന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ??’

“ഇത്ര നാളും പ്രതീക്ഷ ആയിരുന്നു.. എന്നെങ്കിലും അവളെ തേടി  വരുന്നതിനെ കുറിച്ച്..  ഇനി നാളെ അവൾ വീണ്ടും  എന്നെ അവോയ്ഡ് ചെയ്‌താൽ… എന്റെ ഒപ്പം വരില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാ?? പിന്നെ എന്തിനാടാ ഞാൻ ജീവിക്കുന്നെ??”

പറയുമ്പോളേക്ക് അവന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു അവളോട് ചാരി..

“അയ്യേ ഏട്ടാ കച്ചു കുട്ടികളെ പോലെ നാണാവില്ലേ??  വന്നേ..”

ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ എന്ന പോലെ അവളവനെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോയി… ബെഡിൽ  ഇരുന്നു  അവളുടെ മടിയിൽ തല ചേർത്ത് വച്ചാണ് അവളവനെ കിടത്തിയത്…

“ഏട്ടാ, എനിക്കുറപ്പുണ്ട് അനുവേച്ചിയും കാത്തിരിപ്പാവും ഏട്ടനെ കാണാൻ… അതോണ്ട് ഇപ്പോൾ സ്വസ്ഥമായി ഉറങ്ങിക്കെ.. അല്ലേ നാളെ പെണ്ണിനെ കാണുമ്പോ ഗ്ലാമർ പോയി എന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ കുറ്റം പറയും…”

അലീനയുടെ സാമിപ്യവും പെരുമാറ്റവും അവന്റെ ടെൻഷൻ പകുതി കുറച്ചു… അവൾ അവന്റെ തലമുടിയുടെ മൃദുവായി തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നതോടെ അവൻ പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നു പോയി..

അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചെങ്കിലും അലീന അതിലേറെ അസ്വസ്ഥ ആയിരുന്നു.. അറിയാവുന്ന മുഴുവൻ ദൈവങ്ങളോടും അഭിയേട്ടന് അനുവേച്ചിയെ കൊടുക്കണേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചാണ് അവൾ ഉറങ്ങിയത്…

പിറ്റേന്ന്  രാവിലെ ഒൻപത് മണിക്കേ  അവർ അനുവിന്റെ വീട്ടിലെത്തി… നാല് വർഷങ്ങൾ ചുറ്റുപാടുകൾക്ക് മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി എങ്കിലും അനുവിന്റെ ചെറിയ  വീട് മാത്രം മാറ്റങ്ങൾ ഇല്ലാതെ തുടർന്നു.. കല്യാണത്തോട് അനുബന്ധിച്ചു അടിച്ച പെയ്‌ന്റ് മങ്ങി എന്നത് മാത്രമായി മാറ്റം എന്നവന് തോന്നി…

അലീനയാണ് ഡ്രൈവ് ചെയ്തിരുന്നത്.. വീടിന് മുൻപിൽ വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്യുമ്പോൾ അഭി നേർവസ് ആയി കണ്ടു അവളവന്റെ കൈ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു..

“ഏട്ടാ ടെൻഷൻ ആവല്ലേ.. എന്റെ വാക്ക്.. അനുവേച്ചിയെയും കൊണ്ടേ നമ്മൾ പോവൂ…”

അവളാണ് ആദ്യം ഇറങ്ങിയത്…

അപ്പോളേക്കും ആരാണ് വന്നത് എന്നറിയാൻ അവളുടെ അച്ഛൻ പുറത്തേക്ക് വന്നിട്ടുണ്ട്.. ക്ഷീണം തെളിഞ്ഞു കാണാവുന്ന മുഖവും ശരീരവും….

പിറകെ അമ്മയും വന്നു… വലിയ മാറ്റങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല അമ്മക്ക്..

അപ്പോളാണ്  അഭി ഇറങ്ങുന്നത്.. രണ്ടുപേരും ആദ്യം ഒന്നമ്പരന്നു.. പിന്നെ അത് സങ്കടത്തിലേക്കോ ദുഃഖത്തിലേക്കോ വഴി മാറി..

“ഞങ്ങൾക്ക് അനാമികയെ ഒന്ന് കാണണമായിരുന്നു..”

അലീനയാണ് സംസാരിച്ചത്.

അച്ഛൻ മറുപടി പറയാതെ അകത്തേക്ക് പോയി…

“ഞങ്ങൾക്ക് അറിയില്ല മോളെ അവൾ എവിടെ ആണെന്ന്…”

ആ സമയം അമ്മയുടെ കയ്യിൽ ഇരുന്ന പഴയ നോക്കിയയുടെ മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്തു..  ഒന്ന് നോക്കി ചെറിയ പരിഭ്രമത്തോടെ അനുവിന്റെ അമ്മ അത് കട്ട് ചെയ്തു

അത് അനുവായിരിക്കും എന്നവന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞെങ്കിലും അലീന അവനെ  കണ്ണു കാട്ടി ആ കാൾ വന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു…

“അമ്മേ ഹൈദരാബാദീന്ന് നേരിട്ട് വരാണ്… ആകെ തളർന്നു.. കുടിക്കാൻ ഇത്തിരി വെള്ളം തരാമോ??”

“അതിനെന്താ.. മക്കൾ  കേറി ഇരിക്ക്..”

അമ്മ മൊബൈൽ അകത്തു ഡോറിനോട് ചേർന്നു തന്നെ ഉള്ള ജനല്പടിയിൽ വച്ചു രണ്ടു പഴയ  കസേര പുറത്തേക്ക് എടുത്തു ഇട്ടു നൽകി… പണ്ട് പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നപ്പോൾ ഇട്ട അതേ കസേരകൾ…

വെള്ളം എടുക്കാൻ അമ്മ അകത്തേക്ക് നടന്നതും അലീന അകത്തേക്ക് പമ്മി കയറി അനുവിന്റെ അമ്മയുടെ  മൊബൈൽ എടുത്തു.. പഴയ ഫോൺ ആയതിനാൽ ലോക്ക് ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ആ ഫോണിലെ ഹിസ്റ്ററി അവൾ എടുത്തു.. അനു എന്ന പേരാണ് ലാസ്റ്റ് കിടക്കുന്നത്. അവളാ നമ്പർ സ്വന്തം ഫോണിൽ ടൈപ് ചെയ്ത് അമ്മയുടെ ഫോൺ തിരിച്ചു വച്ചു..

വക്കുകൾ ഞെളങ്ങിയ സ്റ്റീൽ ഗ്ലാസ്സിൽ ആണ് അമ്മ വെള്ളം നൽകിയത്.. ആ വീടിന്റെ ദാരിദ്ര്യം മൊത്തം വിളിച്ചോതുന്നുന്നതിനു ആ ഗ്ളാസുകൾ മാത്രം മതി..

വെള്ളം കുടിച്ച്  ശരിയമ്മേ.. എന്നും പറഞ്ഞു അവർ ഇറങ്ങി..

കാറിൽ കയറിയതും അലീന ഫോണിൽ ആ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു… നാലോ അഞ്ചോ റിങ്കൾക്ക് ശേഷം ആ ഫോൺ അറ്റന്റഡ് ആയി…

“ഹലോ…”

അനുവിന്റെ ശബ്ദം നാല് വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു അവൻ കെട്ടു..

“ഹലോ”

അലീന മറുപടി പറയും മുൻപ് അഭി ഇടയ്ക്ക് കയറി പറഞ്ഞു..

“അനൂ.. അഭിയാണ്..”

“അഭീ… അഭി… അഭി…”

അവസാനമായപ്പോളേക്ക് അനുവിന്റെ ശബ്ദം നേർത്തു വന്നു… പക്ഷെ ആ സമയം തന്നെ ഫോൺ കട്ട്‌ ആയി.. തുടർന്നു ഏറെ വട്ടം വിളിച്ചെങ്കിലും സ്വിച് ഓഫ്‌ ആയിരുന്നു അത്..

അഭിയുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങി… അഭിയുടെ വെപ്രാളം കണ്ടു അലീനക്ക് അല്പം ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും ആ കണ്ണുനീർ കണ്ടുവീണ്ടും മനസലിഞ്ഞു അവളവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു ..

“ഏട്ടാ.. പേടിക്കല്ലേ… ഇപ്പോ ശബ്ദം കേട്ടില്ലേ… ഇനി നമ്മൾ കാണും ചേച്ചിയെ..”

“എങ്ങനെ?? കണ്ടില്ലേ എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോ അവൾ കട്ട്‌ ചെയ്തത്.. ഇനിയെന്താ ചെയ്യാ ഞാൻ??”

അപ്പോളും ജനലിലോടെ അവർക്ക് നേരെ നീളുന്ന കണ്ണുകൾ കണ്ടു അവൾ വണ്ടി എടുത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“അഭീ അച്ഛന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണ് എറണാകുളത്ത്  Dysp… ഞാൻ അച്ഛനോട് ചോദിക്കട്ടെ.. ഹെല്പ് ചെയ്യും ഉറപ്പ്..”

അലീന വണ്ടി ഒതുക്കി അച്ഛനെ ഫോൺ ചെയ്തു. അഭി അപ്പോൾ കണ്ണടച്ച് തളർന്ന പോലെ ചാരി കിടക്കുകയാണ് സീറ്റിൽ.. അലീന അച്ഛനോട് സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞു അവളുടെ നമ്പറും അയച്ചുകൊടുത്ത ശേഷം വണ്ടിയെടുത്തു..

ഹോട്ടലിൽ ചെന്ന അഭിലാഷ് നേരെ ബെഡിൽ കയറി കിടന്നു… അലീനക്ക് തൃശൂർ പള്ളിയിലേക്ക് എങ്കിലും പോകണം എന്ന് ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും അഭിയേ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാനോ  അവനെ തനിച്ചാക്കാനോ മനസ്സ് വന്നില്ല..

ഉച്ചക്ക് അഭി ഭക്ഷണം വേണ്ടന്ന് പറഞ്ഞതോടെ അലീനയും കഴിച്ചില്ല…

വൈകിട്ട് അവളവനെ വിളിച്ചെങ്കിലും  അവനപ്പോളും വേണ്ടെന്ന മറുപടി നൽകി…

എട്ടു മണിയ്ക്ക് അലീനക്ക് അച്ഛന്റെ കാൾ വന്നു..അത് കഴിഞ്ഞു അവൾ അഭിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നു..

“ടാ തെണ്ടീ…”

അവളുടെ വിളി കേട്ട് അവൻ കണ്ണു മിഴിച്ചു അവളെ നോക്കി…

“എനിക്കറിയാം എവിടെ ഉണ്ട് അനുചേച്ചി എന്ന്…”

അവൻ ചാടി എണീറ്റു…

“പറയ്.  എവിടെ?? പറയ് അലീനാ.. വേഗം പ്ലീസ്.”

“അച്ഛൻ വിളിച്ചായിരുന്നു.. അവളുടെ ഏകദേശസ്ഥലം കിട്ടി കഴിഞ്ഞു.. നമ്മൾ പോയാ കണ്ടുപിടിക്കാം.. പക്ഷെ…”

“എന്താ പക്ഷെ??”

“അത് പറയണമെങ്കിൽ ആദ്യം റെഡി ആയി വായോ.. നമുക്ക് പോയി ഭക്ഷണം കഴിക്കാം.. എന്നിട്ട് മതി. എല്ലാം”

“പ്ലീസ് അലീനെ.. എനിക്ക് അവളെ കാണാതെ ഇനി ഭക്ഷണം ഇറങ്ങില്ല..”

“എന്നിട്ടാണല്ലോ ഇത്ര കാലം ഹൈദരാബാദിൽ ഒരു വട്ടം പോലും നാട്ടിൽ പോവാതെ നടന്നത്..”

മറുപടി പറയാതെ അവന്റെ മുഖം കുനിഞ്ഞു..

“ഏട്ടാ… ഏട്ടന് അനുവേച്ചിയെ കിട്ടാൻ ഏറ്റവും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഇപ്പൊ ഞാനാ.. ഏട്ടന്റെ അനിയത്തി അല്ലേ… അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞാ അനുസരിക്കില്ലേ ഏട്ടന്.. വേഗം ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വന്നേ..”

ഒരു മടിയും കൂടാതെ തന്റെ നൈറ്റ് ടീ ഷർട്ട് അവിടെ വച്ചു തന്നെ അലീന ഊരി മാറ്റി ചുരിദാർ എടുത്തിട്ടു.  അത് കഴിഞ്ഞു പാന്റ്സും മാറ്റി ജീൻസ്  ഉം ധരിച്ചു..

തൊട്ടുമുന്പിൽ ഒരു മറ പോലും ഇല്ലാതെ അവൾ വസ്ത്രം മാറിയത് പോലും അവൻ അറിഞ്ഞില്ല..

“ഇങ്ങനെ നിന്നാ ശരിയാവില്ലാട്ടോ ഏട്ടാ..”

“ഇത്‌ മതി മോളെ.. ഫുഡ് അടിക്കാൻ അല്ലേ..”

“ഏയ്‌ നോ വേ മാൻ… എന്നെ കുറച്ചു സ്ഥലം കാണിക്കാൻ ഉണ്ട് ഏട്ടാ.. ”

അങ്ങനെ പറഞ്ഞു അവൾ തന്നെ ഒരു ജീൻസ് കൊണ്ടു വന്നു അവന്റെ കാലിലൂടെ കയറ്റി  കഴിഞ്ഞു  ആ കാവി മുണ്ട് ഊരി മാറ്റി..

ആദ്യം പോയത് ഭക്ഷണം കഴിക്കാനാണ്.അലീനയാണ് ജിപിസ് നോക്കി സെലക്സ് മാളിൽ കയറി kfc ഓർഡർ ചെയ്തത്…അവളുടെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി അവനും അത്യാവശ്യം കഴിച്ചു..

പിന്നെ പോയത് തൃശൂർ പുത്തൻപള്ളിയിലേക്കാണ്..

പള്ളിയുടെ നടയിൽ വച്ചുതന്നെ അവൾ മൊബൈലും പേഴ്സും അഭിയേ എൽപിച്ചു മുട്ടുകുത്തി..

“എന്തുവാടി  ഇവിടെ? പള്ളിയുടെ അകത്തല്ലേ മുട്ട് കുത്തുക??”

“നേർച്ച ആണ്  ഏട്ടാ മൂന്ന് വട്ടം ഇവിടെ മുതൽ അൾത്താരവരെ മുട്ട് കുത്തി കയറിക്കോളാമെന്ന്. ഏട്ടന് അനുവേച്ചിയെ കിട്ടാൻ..”

വളരെയേറെ ബുദ്ധിമുട്ടി പള്ളിമുറ്റത്തെ മണൽ തരികൾ നിറഞ്ഞ ടൈൽസിലൂടെ മുട്ട് കുത്താനും സ്റ്റെപ്പുകൾ കയറാനും ഒക്കെ…

രണ്ടാം വട്ടം ആയപ്പോളേക്ക് അലീനയുടെ ജീൻസിന്റെ മുട്ട് ഭാഗത്തു ചുവന്നു വന്നിരുന്നു…

“ഞാൻ ചെയ്യാടി ഇനി..”

അവളുടെ വേദന കണ്ടു അവന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അവളെ തടയാൻ നോക്കി .

“പറ്റില്ല ഏട്ടാ.. എന്റെ നേർച്ച ഞാൻ തന്നെ ചെയ്യണം..”

അഭി കൈ പിടിച്ചു താങ്ങിയാണ് അവളെ മൂന്നാം റൗണ്ട് പൂർത്തി ആക്കിപ്പിച്ചത്..

അതും കഴിഞ്ഞു അലീനയെ താങ്ങിയെടുത്തു കൊണ്ടു പോവേണ്ടി വന്നു അഭിക്ക്  വണ്ടി വരെ…

അവളുടെ ആഗ്രഹം പോലെ പോയത് വടക്കുംനാഥന്റെ മുന്പിലെ പുൽത്തകിട്ടിയിലേക്ക് ആണ്…

അവളെ മടിയിൽ കിടത്തി ആ മുടിയിഴകളെ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അവൾ ചോദിച്ചു..

“നമുക്ക് പോണ്ടേ ഏട്ടാ അനുവേച്ചിയെ കാണാൻ..”

അലീനയുടെ സാനിധ്യവും പ്രവർത്തിയും അനുവിനെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ശമനം നൽകി എങ്കിലും  പെട്ടെന്ന് ആകാംഷ പൂണ്ടു അവന് അവളെ നോക്കി…

“കൊച്ചിയിൽ ഉണ്ട് ഏട്ടാ.. നമ്മൾ വിളിച്ച നമ്പർ അവസാനം ഓൺ ആയിരിക്കുന്നത്  കൊച്ചിയിൽ ആണ്… ടവർ ലൊക്കേഷൻ കിട്ടി.  അവിടത്തെ DYSP അനിൽ അങ്കിൾ ഹെല്പ് ചെയ്യാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. നാളെ പോവാട്ടോ നമുക്ക്..”

സന്തോഷം കൊണ്ടവന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു..

“അയ്യേ ഏട്ടന് കരയെ.. ഇപ്പോളും??”

ആ കണ്ണീരിന്റെ ഇടയിലും അവന് അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു..

“എന്നാ പോയാലോ ഏട്ടാ?? കാൽ വേദനിക്കുന്നു… നാളെ അഞ്ചു മണിക്ക് എണീക്കണം.. അഞ്ചരക്ക് ഇറങ്ങിയാൽ എഴ് മണിക്ക് എത്താം.. അങ്കിൾ 7മണിക്ക് കാണാമെന്നാ പറഞ്ഞെ..”

അപ്പോളാണ് അവനാ കാലുകളിലേക്ക് നോക്കുന്നത്.. ഉരഞ്ഞു ജീൻസ് കീറി കാൽമുട്ട് മുറിഞ്ഞ ചോരയിൽ ഒട്ടി പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്.. അവന്റെ കൈ അവിടേക്ക് നീണ്ടപ്പോൾ അവൾ തടഞ്ഞു..

“വേണ്ട ഏട്ടാ… റൂമിൽ ചെന്നിട്ട് മതി..”

അവൻ ആ ജനസഞ്ചയത്തിന് നടുവിൽ വച്ചു തന്നെ അവളെ കോരിയെടുത്തു കാറിനു നേരെ നടന്നു..

ഹോട്ടലിലേക്കും അവളെ എടുത്താണ് അവൻ കൊണ്ടുപോയത്.. റിസപ്‌ഷനിൽ നിന്ന്  ഫസ്റ്റ് എയ്ഡ് കിറ്റ് വാങ്ങാനും അവൻ മറന്നില്ല…

അവളെ ബെഡിൽ കിടത്തിയപ്പോൾ അവൾ മലർന്ന് കിടന്നു പറഞ്ഞു..

“എന്റെ ജീൻസ് ഊരി തരോ.. എനിക്ക് വയ്യ ഏട്ടാ…”

ആദ്യം സംശയിച്ച ശേഷം അവളുടെ ചുരിദാർ അര വരെ പൊന്തിച്ചു വച്ചു അവൻ അവളുടെ ജീൻസിന്റെ ഹുക്ക് ഊരി അത് താഴോട്ടു വലിച്ചു..

അലീന അപ്പോൾ അവന്റെ മൂക്കിൽ പിടിച്ചു ഞെക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“നാളെ അങ്ങനെ അനുവേച്ചിയെ കാണാൻ പോവാണ് അല്ലെ സുന്ദരാ.. ആളെ കിട്ടി കഴിയുമ്പോ എന്നെ മറക്കുവോ??”

അത് കേട്ട നിമിഷം അവന്റെ മുഖം വാടി.. ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി..

“ഡീ, നമുക്ക് തിരിച്ചു പോവാം.. ഹൈദരാബാദിലേക്ക്… വേണ്ട… നിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നും…”

അവളവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി തല ഉയർത്തി അവന്റെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു..

“അയ്യടാ.. ഇനി ഏട്ടന് വേണ്ടേലും എനിക്ക് വേണം എടത്തിയെ.. ഞാൻ ചുമ്മാ കളി പറയുന്നേന് ഒക്കെ സങ്കടപെടാൻ നിക്കാ ഏട്ടൻ??”

അവൾ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ മൃദുവായി ചുണ്ട് സ്പർശിച്ചു…

“എന്റെ ഏട്ടൻ എനിക്കൊപ്പം ഉണ്ടാവും എനിക്കുറപ്പാ… വേഗം ജീൻസ് മാറ്റി തായോ ഏട്ടാ…”

അവൻ ജീൻസ് പാതി ഊരിയെങ്കിലും കാല് മുട്ടിൽ അത് ഉണങ്ങി പറ്റി പിടിച്ചിരുന്നു. അവൻ ബാത്റൂമിൽ പോയ്‌ അല്പം വെള്ളം കൊണ്ടുവന്നു നനച്ച ശേഷം പതിയെ ആ ജീൻസ് എടുത്തു മാറ്റി ഊരിയെടുത്തു..

വേദന കൊണ്ടു നീറുമ്പോൾ ഒക്കെ അലീന അവന്റെ കയ്യിൽ പിച്ചികൊണ്ടിരുന്നു…

ആദ്യം തന്നെ അവളുടെ  കാല് മുട്ടിൽ ചുംബിച്ച ശേഷം അവൻ ആൽക്കഹോൾ കൊണ്ട് ക്‌ളീൻ ചെയ്ത് ഫസ്റ്റ് എയ്ഡ് സ്പ്രേ അടിച്ചു…

എല്ലാം കഴിഞ്ഞു അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ അല്പം പുറംഭാഗം ഉയർത്തി..

“ഇനി ചുരിദാർ ആരാ ഊരി തരാ ഏട്ടാ…”

“അത് നിനക്ക് പറ്റില്ലേ പെണ്ണേ??”

“പറ്റും പക്ഷെ എനിക്കെന്റെ ഏട്ടൻ തന്നെ ഊരി തന്നാ മതി… ഊര് മാഷേ..”

അവൻ അതും ഊരി മാറ്റിയ ശേഷം ബാഗിൽ നിന്ന്  അവളുടെ നൈറ്റ് പാന്റും ഷർറ്റും എടുത്തു നൽകി..  തുടവരെ ഇറക്കമുള്ള ഷർട്ട് ധരിച്ച ശേഷം അവൾ തന്നെ ബ്രാ  ഊരി കഴുത്തിലൂടെ പുറത്തെടുത്തു നിലത്തേക്ക് ഇട്ടു..

“പാന്റ്സ് വേണ്ട ഏട്ടാ..”

“പിന്നെ??”

“ഞാൻ ഇങ്ങനെ കിടന്നാ ഏട്ടന് എന്തേലും തോന്നുവോ??”

അവൻ അവളുടെ കവിളിൽ പതിയെ തല്ലികൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“നി എന്റെ കുഞ്ഞാവ അല്ലേ  പെണ്ണേ.. പിന്നെന്താ??”

“എന്ന ഇങ്ങനെ കിടക്കാം അല്ലേ അതും ഒട്ടിപിടിച്ചാലോ.. ഭയങ്കര വേദന ആണ് ഏട്ടാ.പിന്നെ ഈ ഷർട്ടിന്  ഇത്രേം ഇറക്കം ഉണ്ടല്ലോ..”

അവൾ അല്പം പൊന്തി പാന്റി ഊരി മുട്ടിനടുത്തു വരെ താഴ്ത്തി..

“ഇത് ഊരീട്ട് എനിക്ക് വേറെ ഒന്ന്  എടുത്തു തരോ ഏട്ടാ…”

“എന്തിനാടി അതൊക്കെ മാറുന്നെ??”

“പിന്നെ വിയർത്തു കുളിച്ചതാ അതൊക്കെ… അതാ…,”

അതു ഊരി മാറ്റി മറ്റൊന്ന് ബാഗിൽ നിന്നെടുത്തു  മുട്ട് വരെ അവൻ തന്നെ ഇട്ടു കൊടുത്തു..

ബാത്ത് റൂമിൽ പോയി തുണി നനച്ചു അവളുടെ കാല് തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കി കഴിഞ്ഞാണ് അവൻ കുളിക്കാൻ പോയത്…

അവൻ കുളിച്ചു വരുമ്പോളേക്കും അവൾ ക്ഷീണം കൊണ്ടു ഉറങ്ങി കഴിഞ്ഞു.

അവൻ ഏർളി വെക്കേറ്റ് ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ട്  ബിൽ ഉണ്ടാക്കി വയ്ക്കാൻ റിസപ്‌ഷനിൽ പറഞ്ഞപ്പോളേക്ക് ഉറക്കത്തിന്റെ ഇടയിൽ അലീന അവനെ തപ്പി നോക്കുന്നുണ്ട്..

അവൻ അടുത്ത് കിടന്നതും അവൾ പതിവ് പോലെ കാല് കയറ്റി വച്ചു കിടന്നു…

അത്ര ക്ഷീണം ഉണ്ടായിട്ടും ആദ്യം എണീക്കുന്നത് അലീനയാണ്.. അവൾക്കാണ് അനുവിനെ കാണാൻ തിടുക്കം എന്ന് തോന്നിപോകും..

കാല് ഒടുവിൽ വിധം ഭേദമായതോടെ അവൾ ഒരു പാലാസോ പാന്റ്സ് ഇട്ട് റെഡി ആയിറങ്ങി..

ബ്രേക്ക്‌ ഫാസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞു ചെക്ക് ഔട്ട് ചെയ്തു അവർ ഇറങ്ങുമ്പോൾ  അഞ്ചേ മുക്കാൽ കഴിഞ്ഞു.. എങ്കിലും എഴെകാലിനു അവർക്ക് കലൂർ  എത്താൻ കഴിഞ്ഞു..

അലീന അങ്കിളിനെ വിളിച്ചപ്പോൾ  ഓഫിസിലേക്ക്  ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടു ഏഴര കഴിഞ്ഞു അവർ DYSP  അനിലിന്റെ മുൻപിലെത്തി

പരിചയപ്പെടലിനും ഏറെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം അലീനയെ കണ്ട സന്തോഷം പങ്കുവച്ചതിനും  ശേഷം അദ്ദേഹം അഭിയേ നോക്കി..

“അഭിലാഷ്, നിങ്ങൾ പറഞ്ഞ മൊബൈൽ കടവന്ത്രയ്ക്ക് അടുത്തുള്ള

ചേരിയിലാണ്  ലാസ്റ്റ് ലോക്കേറ്റ് ചെയ്തത്.. എന്റെ തന്നെ ഏരിയ ആയത് കൊണ്ടു അവിടെ ആളെ തപ്പാൻ പറ്റിയ ഒരാളെ കൂടി ഞാൻ സംഘടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.. ആൾ ഇപ്പൊ എത്തും.. ഈ പറഞ്ഞ കുട്ടിയുടെ ഫോട്ടോ വല്ലതും കയ്യിൽ ഉണ്ടോ??”

“മൊബൈലിൽ ഉണ്ട് സർ.. നാല് വർഷം മുൻപ് ഉള്ളതാണ് എന്നെ ഒള്ളൂ..”

അഭി മൊബൈൽ കൈമാറികൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

“അത് പ്രശ്നമാവാൻ ചാൻസ് ഇല്ല..’

“താങ്ക്സ് സർ..”

കൃതജ്ഞതയോടെ അഭി അദ്ദേഹത്തെ  നോക്കി..

“പക്ഷെ  അതിന് മുൻപ്  ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ.”

അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംസാരത്തിൽ കയറിയ ഗൗരവം കണ്ടു അവൻ അല്പം മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞു അയാളെ നോക്കി..

“അഭിലാഷ്,, ഈ പറഞ്ഞത് അത്ര നല്ല ഏരിയ ഒന്നും അല്ല.. അത്കൊണ്ട് വലിയ പ്രതീക്ഷകളോടെ  അങ്ങോട്ട് പോവരുത്.”

അഭിലാഷിന് മറുപടി ഉണ്ടായില്ല.. അവന്റെ ഭാവം മാറുന്നത് കണ്ടു അലീന അവന്റെ തോളിൽ കൈ വച്ചു ആശ്വസിപ്പിച്ചു…

അപ്പോളേക്കും ഒരു തമിഴ് ലുക്ക്  ഉള്ള ഒരാൾപിസി യോടൊപ്പം  അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു..

“ആ പ്രഭൂ, ഈ കുട്ടിയെ അറിയുമോ എന്നു നോക്കിയേ..”

“ആ തെരിയും സാർ.. ഇവര് ആ കനാൽ റോഡിലെ പുറമ്പോക്കിൽ  പാർക്കത്.. ഒരു കൊളന്തയും ഇരുക്ക്… ആനാ…”

അപ്പോളേക്കും അദ്ദേഹം കണ്ണ് കാണിച്ചത് കണ്ടു അയാൾ നിശബ്ദനായി..

“ആൺകുട്ടിയോ പെൺകുട്ടിയോ?”

“തെരിയാത്‌ തമ്പീ..”

“ഇവരെ നമുക്ക് പൊക്കണം അല്ലോ…”

അഭിലാഷിന്റെ ആവേശം കണ്ടു അദ്ദേഹം ആ തമിഴനെ നോക്കി..

“പറവായില്ല സർ.. രണ്ടു പിസിയെ തന്നാ പോതും.”

“വേണ്ട സർ ഞങ്ങൾ പോയി കണ്ടോളാം.. വഴി പറഞ്ഞു തന്നാ മതി..”

ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ ആയിരുന്നു അലീനയുടെ മറുപടി..

“അലീന വരണ്ട. ഞാൻ പൊക്കോളാം.. ഞാൻ വരുന്നത്  വരെ അലീനയെ  സാറിന്റെ ഒപ്പം നിറുത്താമോ??”

അഭിലാഷിന് കാര്യങ്ങൾ ഒരുവിധം മനസിലായി തുടങ്ങിയത് കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്..

“ഇല്ല ഞാൻ വരും ഉറപ്പായും വരും..”

DYSP  വീണ്ടും തമിഴ്നെ നോക്കി..

“എവളും പ്രശ്നം കെടയാത്… ലൊക്കേഷൻ ഞാനേ  കാട്ടി തരാം…”

“പ്രഭൂ.. ഇവര് പോയി വരുന്നത് വരെ നിങ്ങളുടെ റെസ്പോൺസബിലിറ്റി..  ഒക്കെ?”

“കണ്ടിപ്പാ  സാർ..”

“ഒക്കെ നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോ… ഞങ്ങൾ ഒരു ടീം  പുറകെ ഉണ്ടാവും…”

അഭിലാഷിനെ നോക്കി അദ്ദേഹം എണീറ്റതോടെ അവരും എണീറ്റു..

അഭിലാഷ് ആണ് വണ്ടി ഓടിച്ചത്.. മുൻസീറ്റിൽ അലീനയും പുറകിൽ തമിഴനും…

കറുത്ത നിറത്തിൽ അഴുക്കു ജലം പോവുന്ന ഇരുവശത്തും റോഡിൽ തന്നെയായി കുടിലുകൾ ഉള്ള  ഒരു കനാലിനു സമീപത്തു അയാൾ വണ്ടി നിര്ത്തിച്ചു അകലേക്ക്‌ ചൂണ്ടി..

“അന്ത വെള്ള ഫ്ളക്സ് കണ്ടാ.. അത് താൻ വീട്..”

തേയ്ക്കാത്ത മൺചുവരുകൾ… റൂഫിന് പകരം ഫ്ളക്സ്.. അതിനെ വീട് എന്ന് പറയാൻ കൂടി കഴിയില്ല… ഇവിടെയാണോ തന്റെ അനു.. അവന്റെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറയുന്നത് കണ്ടു അലീന അവന്റെ കൈ പിടിച്ചുകൊണ്ടു തമിഴനോട് പറഞ്ഞു..

“ഓക്കെ നിങ്ങൾ ഇറങ്ങിക്കോ..”

അലീന കുറച്ചു പണമെടുത്തു അയാൾക്ക് നീട്ടി..

“വേണ്ടമ്മാ.. സാർ സുട്ടിടും.. നാൻ ഇങ്കെ  വെയിറ്റ് പണ്ണറെൻ.. ഏതാവത് പ്രശ്നമിരുന്ന വരുവേൻ…”

അഭിലാഷ് വണ്ടി കൊണ്ടു വീടിനു മുൻപിൽ നിറുത്തി..

ഇത്ര നല്ലൊരു വണ്ടി കണ്ട് ആരാണെന്ന് അറിയാൻ ആവണം ആ കുടിലിന്റെ  ഡോർ  ഉയരം കുറവായത് കൊണ്ടു അല്പം കുനിഞ്ഞാണ്  അനു  ആ വാതിൽ അല്പം തുറന്നു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയത്..

വണ്ടിയുടെ ഡോർ തുറന്നു ഇറങ്ങുന്ന അലീനയെ കണ്ടു അവളൊന്നും കൂടി പുറത്തേക്ക് നീങ്ങി..

ആ കണ്ണുകൾക്ക് ചുറ്റും  ചെറിയൊരു കറുപ്പ് നിറം വന്നപോലെ.. അല്പം കൂടെ ക്ഷീണിച്ചെങ്കിലും കണ്ണുകളുടെ തിളക്കം ഇപ്പോളും മാഞ്ഞിട്ടില്ല.. നാല് വർഷവും ഒരു ഡെലിവറിയും കൊണ്ടുണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ ഇത്ര മാത്രം.  അവൻ അവളെ ഒന്ന്  നോക്കി ഇരുന്നുപോയി..

അലീന തുറന്ന ഡോറിലൂടെ ഇതിനിടെ അനു അഭിയെ കണ്ടു കഴിഞ്ഞു… അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ അഭി എന്ന് മന്ത്രിക്കുന്നത് അവൻ വ്യക്തമായി കണ്ടു..

പക്ഷെ അടുത്ത നിമിഷം അവൾ തിരിച്ചോടി ആ വീടിലേക്ക് കയറി വാതിൽ അടച്ചു..

പിറകെ ഓടി ചെന്ന അഭിയും അലീനയും മാറി മാറി വാതിലിൽ തട്ടി നോക്കിയിട്ടും ഉള്ളിൽ നിന്നും ചെറിയൊരു അനക്കം പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..

നിരാശനായി പുറത്തേക്ക് ഉറങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൻ അലീനയോട് പറഞ്ഞു..

“ഞാൻ അപ്പോളെ പറഞ്ഞത് അല്ലേ ഒന്നും വേണ്ടാന്ന്… അവൾ വരില്ലെന്ന്… വെറുതെ പ്രതീക്ഷ തന്നിട്ട്?? പണ്ടവൾ പറഞ്ഞ പോലെ വല്ല കടും കൈ ചെയ്യുന്നത് കൂടി കാണാൻ വയ്യടോ… പോവാം നമുക്ക്.. എന്തായാലും ജീവനോടെ ഉണ്ടെന്ന് മനസിലായല്ലോ.. അത് മതി ”

തളർന്നു കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സോടെ അഭി വണ്ടിയിൽ കയറി ഇരുന്നു… അത് കണ്ടു നിരാശയായി  തിരിഞ്ഞു നോക്കികൊണ്ട് അലീന വന്നു വണ്ടി എടുത്തു അവിടെ നിന്ന് പോയി..

പ്രകൃതി ശ്വാസം വിടാൻ പോലും മറന്നു  നിശബ്ദമായ പതിനഞ്ചു മിനിറ്റുകൾ കടന്നു പോയി..

ആ കുടിലിന്റെ വാതിൽ  ശബ്ദമുണ്ടാവാതെ തുറന്നു.. പുറത്തേക്ക് തലയിട്ട്  ഇരുവശത്തേക്കും ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം പതിയെ അനു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി..

ആരും ഇല്ലെന്ന് ഒന്നുകൂടി ഉറപ്പിച്ചശേഷം ഒരുകയ്യിൽ പഴകി സിബ്ബ് പോയി പകരം സേഫ്റ്റി പിൻ കുത്തിയ ട്രാവൽ ബാഗും മറുകയ്യിൽ ഒരു കൊച്ചു പെൺ

കുട്ടിയുമായി അവൾ വേഗത്തിൽ പടികൾ ഇറങ്ങി..

പെട്ടെന്ന് അവളെ പുറകിൽ നിന്ന് രണ്ടു കൈകൾ ചുറ്റി  പിടിച്ചു…ആ ബാഗ് നിലത്തു വീണെങ്കിലും കൊച്ചിനെ അപ്പോളേക്കും  അലീന പിടിച്ചു വാങ്ങി..

ആ കൈകളുടെ ഉടമ അവളെയും കൊണ്ടു തിരിച്ചു ആ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ കയറി…

ഒരു പഴകിയ കട്ടിൽ… വാതിൽ ഇല്ലാത്ത ഒരു അലമാര. ഒരു മൂലയിൽ  ഏതാനും പാത്രങ്ങളും ഗ്യാസ് അടുപ്പും.. ആ  വീട്ടിലേക്ക് അവനൊന്നു നോക്കി..

കുതറാൻ നോക്കുന്ന അനുവിനെ കട്ടിലിലേക്ക് ഇട്ട് ഇരുവശത്തും കാലുകൾ വച്ചു  അവൻ അവളുടെ ഇരു കവിളിലും മാറി മാറി അടിച്ചു… ആ ശബ്ദം കേട്ട് അകത്തു കയറിയ അലീന തടയുന്നത് വരെ…

“എന്തിനാടി ശവമേ ഇവിടെ വന്ന് ജീവിക്കുന്നെ നിൻ്റെ വീട് വിട്ടു??”

“ഇത്രേം ആയിട്ടും മനസിലായില്ലേ നിനക്ക്? വേശ്യാവൃത്തിക്ക്..”

അവനെക്കാൾ ആർജവം ഉണ്ടായിരുന്നു എടുത്തടിച്ച പോലെ വന്ന അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക്..അത് കൊണ്ട് അവന്റെ ശക്തി പാതി തളർന്നു.. എങ്കിലും അവൻ അവളുടെ മുകളിൽ നിന്നിറങ്ങാതെ തുടർന്നു.

“എന്നെ ഓർക്കേണ്ട.. നമുക്ക് ഒരു മോളല്ലേ?? അതെങ്കിലും ഓർക്കാരുന്നില്ലേ??”

“ഞാനും ഒരു പെണ്ണല്ലേ?? പിഴച്ച പെണ്ണ്… ഒരു വട്ടം പിഴച്ചു പോവുന്നതും പല വട്ടം പിഴക്കുന്നതും ഒരുപോലെ അല്ലേ.. പിന്നെ എന്റെ മോള്… പിഴച്ച പെണ്ണിന്റെ മോളും..”

ബാക്കി പറയാതെ അവൾ നിറുത്തി.. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ വശങ്ങളിലേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങി..

അതിനു മുൻപേ അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി അവളുടെ ഡ്രസ്സ്‌ നനക്കുന്നുണ്ട്.. അവന്റെ ഉള്ളിൽ കുറ്റബോധം നിറഞ്ഞു.. താനാണ് അവളെ പിഴപ്പിച്ചത്..

“എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാ അനൂ..  എന്റെ മാത്രം തെറ്റ്‌.. ഞാനാണ്.. ഞാനാണ്.. ഞാൻ കാരണം എന്റെ അനു…”

അവനവളുടെ മാറിലേക്ക് കുനിഞ്ഞു വീണു പൊട്ടി കരഞ്ഞു…

“അഭിലാഷ് അല്ല.. കാരണം.. എന്നെ ആദ്യമായി അറിയുന്ന പുരുഷൻ ആണ് അഭിലാഷ്… അപ്പോൾ എങ്ങനെ ഞാൻ പിഴക്കും.. ഞാൻ പിഴക്കാൻ കാരണം നിൻ്റെ തന്തയാണ്..”

നിർവികാരമെങ്കിലും അഗ്നി ജ്വലിക്കുന്ന വാക്കുകൾ കേട്ട് കരയാൻ പോലും മറന്നു അവൻ മുഖം ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി..

“നിൻ്റെ തന്ത, എന്റെ പഴയ അമ്മായിയപ്പൻ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചതിന് ഞാൻ പോലും അറിയാത്ത ഒരു കരാർ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഞങ്ങളുടെ വീട് പണയം വച്ചു ഇരുപത് ലക്ഷം ആണ് അങ്ങേരു വാങ്ങി എന്റെ അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന്..”

അഭിലാഷ് ഞെട്ടിത്തരിച്ചു പോയി..

“നാല്പത്തിനായിരം രൂപ വച്ചു മാസം ലോൺ അടക്കാൻ ഞാൻ വേറെ എന്ത് പണി ചെയ്യണം??”

മറുപടി നൽകാൻ ആവാതെ അഭിലാഷ് അവളുടെ മുകളിൽ നിന്ന് എണീറ്റു..

“മതിയായോ.. ഇനി തല്ലുന്നില്ലേ?? ധൈര്യമായി ചെയ്തോ… തല്ലും പീഡനവും ശീലമായി.. കാശ് എണ്ണി വാങ്ങിയാണെന്ന് മാത്രം.. പിന്നെ അഭി ചോദിച്ചില്ലേ നമുക്കൊരു മോളല്ലേ എന്ന്… എനിക്ക് വേറെ ആരാ ഒള്ളെ. തിരിച്ചറിവ് വരുന്നത് വരെ എങ്കിലും എനിക്കെന്റെ മോളുടെ കൂടെ ജീവിച്ചൂടെ??”

അവനവന്റെ മോളെ അലീനയിൽ നിന്ന് പിടിച്ചു വാങ്ങി തെരുതെരെ ഉമ്മ വച്ച ശേഷം അനുവിനെ നോക്കി…

“വാ പോവാം നമുക്ക്??”

“എങ്ങോട്ട്?? അഭി പൊക്കോ… വന്നല്ലോ കണ്ടല്ലോ സന്തോഷം… ഈ വേശ്യയെ കൊണ്ട് പോയിട്ട് എന്തിന്??”

“ഉറപ്പാണോ??”

“മ്മ്..”

“എങ്കിൽ ശരി…”

അവൻ എണീറ്റു വാതിൽ തുറന്നു.. അലീന അപ്പോളും സ്തംഭിച്ചു നിൽപ്പാണ്..

അവൻ തിരിഞു അനുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു..

“ഒരു ചെറിയ സഹായം ചെയ്യണം പറ്റുമെങ്കിൽ… ഇവിടെ നിന്ന് പോയാൽ ഞാൻ പിന്നെ ഉണ്ടാവില്ല… അതെന്റെ അന്ത്യാ….അച്ഛന് വേണ്ടി അന്ത്യ കർമങ്ങൾ ചെയ്യാൻ.. അതിനെങ്കിലും എൻറെ മോളെ അനുവദിക്കണം..”

അവൻ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. നേരെ കനാലിനു നേരെ..

ചാടും മുൻപേ  അവന്റെ കാലുകളിൽ  അനു വന്നു വീണു..

“പ്ലീസ് ടാ വേണ്ട…”

അവൻ അവൾക്കൊപ്പം നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു..

“എന്നാ പോരുമോ എന്റെ കൂടെ??”

കണ്നീരിന്റെ ഇടയിൽ അവൾ തലയാട്ടി .

“എന്നും ഉണ്ടാവോ എന്റെ ഭാര്യയായ്‌ എന്റെ കൂടെ??”

“ഉണ്ടാവുംടാ പൊട്ടാ…”

അപ്പോളേക്കും ഒരു കയ്യിൽ മോളെയും മറുകയ്യിൽ അനുവിന്റെ ബാഗുമായി വന്നു അവർക്ക് നേരെ നീട്ടികൊണ്ട് അലീന പറഞ്ഞു..

“ഞാൻ പോയി വണ്ടി എടുത്തോണ്ട് വരാമേ…”

വണ്ടി നീങ്ങി തുടങ്ങി അല്പം കഴിഞ്ഞു മോളുറങ്ങി.. കുറച്ചുകൂടി കഴിഞ്ഞു അനുവും..

വണ്ടി നിന്നത് കണ്ടാണ് അവൾ എണീക്കുന്നത്. കണ്ണു തുറന്ന അവൾ ഞെട്ടി പോയി… അഭിയുടെ വീട്… ഒരു ഭീകര സ്വപ്നം കണ്ട പോലെ അവൾ കരഞ്ഞു…

“വേണ്ടടാ… പ്ലീസ്  എനിക്ക് പേടിയാ.. പ്ലീസ് അഭീ നമുക്ക് പോവാം..”

“ഏയ്‌ ഇല്ല… എനിക്ക് കാണണം അയാളെ..”

അഭി ഇറങ്ങി ചെന്നു അനുവിന്റെ കൈ പിടിച്ചിറക്കി ഗേറ്റ് ചവിട്ടി തുറന്നു അകത്ത് കയറി…

പൂമുഖത്തു ചാറുകസേരയിൽ ഇരുന്നു ഉറങ്ങുന്നുണ്ട് അയാൾ… അഭിയെ ജനിപ്പിച്ച മഹാൻ…

“എടൊ….”

അഭിയുടെ അലർച്ച കേട്ട് അയാൾ ഞെട്ടി ഉണർന്നു.. അഭിയേ കണ്ടു എണീക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി.. അപ്പോളേക്ക് ബഹളം കേട്ട് അമ്മയും പുറത്തേക്ക് വന്നു

“മോനേ അഭീ…”

അമ്മ അവനടുത്തേക്ക്  ഓടി വന്നെങ്കിലും അനുവിനെ കണ്ടു നിശ്ചലയായി..

“ചേട്ടനോ അമ്മേ?”

“ജോലിക്ക് പോയിടാ..”

അഭി എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ നിൽക്കുന്ന അച്ഛനെ നോക്കി പറഞ്ഞു..

“എന്നാടോ തന്റെ ആർത്തി തീരാ?? അതും വച്ചു ചേട്ടനെ വളർത്തി ഇങ്ങനെ ആക്കിയില്ലേ?? എന്തു നേടിയെടോ നിങ്ങൾ??”

അവൻ അനുവിനെ പിടിച്ചു മുൻപിലേക്ക് നിറുത്തി പറഞ്ഞു..

“ഇവളെന്റെ പെണ്ണാ.. എന്റെ ചോരയാ ഇത്… ഈ തറവാട്ടിലെ അടുത്ത അംഗം… എങ്കിലും ഞങ്ങൾക്ക് ഈ തറവാട്ടുപേര് പോലും വേണ്ട… ചത്താൽ പോലും വിളിക്കരുത്..  വരില്ല ഞങ്ങൾ…”

അഭി അനുവിനെയും കൊണ്ടു ആ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി… അകലെ വീടിന്റെ പൂമുഖത്തു ചാരുകസേരയിൽ കൈ കുത്തി നിന്ന അയാൾ താഴേക്ക് വീഴുന്നതും അമ്മയുടെ കരച്ചിലും കേട്ടെങ്കിലും അത് ഗൗനിക്കാതെ ആ വണ്ടി നീങ്ങി തുടങ്ങി…

അനുവിന്റെ വീട്ടിലും കയറി യാത്ര പറഞ്ഞു വീട് ശരിയാക്കി അവരെ കൊണ്ടുപോകാൻ വരുമെന്ന് ഉറപ്പും നൽകിയ ശേഷം…

തിരിച്ചു ഹൈദരാബാദിലേക്ക്…. അഭിയും അനുവും മോളും ഒപ്പം  അലീനയുമുള്ള പുതിയൊരു ലോകത്തിലേക്ക്…

❤️❤️❤️❤️

ബ്രോസ്, ചെറിയ കൂട്ടിച്ചേർക്കൽ ഒഴിച്ചാൽ  ഇത് നടന്ന ഇപ്പോളും നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സംഭവം ആണ്.. പേര് പോലും സാമ്യത ഉണ്ട്.. അലീന മാത്രം എന്റെ സൃഷ്ടി..

പിന്നെ, ബോറടിച്ചു തുടങ്ങിയോ എന്റെ എഴുത്ത്? എല്ലാ കഥകളും  ഒരേ പോലെ ആവുന്നു എന്നൊരു ഡൗട്ട്.. അങ്ങനെഎങ്കിൽ  നിറുത്താനാണ്  എഴുത്ത്.. കുറച്ചു കാലത്തേക്ക് എങ്കിലും

കഥയെക്കുറിച്ചു അഭിപ്രായം അറിയിക്കുമല്ലോ..

❤️❤️❤️❤️