ശംഭുവിന്റെ ഒളിയമ്പുകൾ 37

താൻ തിരയുന്നതല്ല എന്ന് തോന്നുന്ന ഓരോന്നും അലക്ഷ്യമായി താഴേക്ക് ഇടുന്നതിനിടയിൽ ഒരു ചെറിയ എൻവെലപ്പ് സലീമിന്റെ കയ്യിൽപ്പെട്ടു.

അയാളത് പൊട്ടിച്ചുനോക്കി.ഒരു പാവ അതും പഞ്ഞിയും തുണിയും കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ചത്.ഒപ്പമൊരു പെൻഡ്രൈവ് വച്ചിരുന്നു,അതിൽ ഒട്ടിച്ചു വച്ച നിലയിൽ ഒരെഴുത്തും സലീമിന് കിട്ടി.

സലിം ആ കത്ത് തുറന്നു നോക്കി. “ഇത് ശ്രദ്ധയോടെ കാണുക,നന്നായി ചിന്തിക്കുക.നിനക്ക് മുന്നിൽ രണ്ട് വഴികളുണ്ടാവും.ഒന്ന് നിന്റെ നേട്ടത്തിലെക്കുള്ളതാണെങ്കിൽ മറ്റൊന്ന് നിനക്ക് നഷ്ട്ടങ്ങളുടെയും. ഒരു യു ടേൺ എടുക്കുക ഇവിടെ അസാധ്യമെന്നും അറിഞ്ഞിരിക്കുക. ഇനി തീരുമാനം നിന്റെതാണ്.”

വായിച്ചു തീർന്നതും സലിം പാവയെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.കൈപ്പത്തിയുടെ മുഴുപ്പ് മാത്രമുള്ള ഒന്ന്.ഇളം നീല കണ്ണുകൾ,അത് തിളങ്ങുന്നുണ്ട്. ചുവന്ന ഒരു ഫ്രോക്ക് ആ പാവയുടെ വസ്ത്രമായിരിക്കുന്നു.അതെന്തിന് എന്നപ്പോഴും സലീമിന് മനസ്സിലായില്ല. തന്നെ കളിയാക്കുന്നതുപോലെ ഒരു ഫീൽ സലിമിന് തോന്നി.

പുറത്തധികം നിൽക്കാതെ റോഡിൽ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു നോക്കിയശേഷം സലിം കാർ വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറ്റി പാർക്ക്‌ ചെയ്തു ഗേറ്റ് പൂട്ടിയ ശേഷം ധൃതിയിൽ തന്നെ വീട്ടിലേക്ക് കയറി.

വീടിനുള്ളിലെത്തിയതും അത് ഡസ്ക് ടോപ്പിൽ ഘടിപ്പിക്കാനുള്ള തിടുക്കമായിരുന്നു സലിമിന്.വന്നു കയറിയ വേഷം മാറുവാനോ ഒരിറ്റ് വെള്ളം കുടിക്കുവാനോ ഉള്ള ക്ഷമ പോലും അയാൾ കാട്ടിയില്ല.

കമ്പ്യൂട്ടർ ഓണായതും സലീമിന്റെ ആകാംഷ വർദ്ധിച്ചു.അയാൾ തന്റെ ഡ്രൈവിലേക്ക് പോയി.അവിടെ ബാർബി ഡോൾ എന്ന പേരിൽ പെൻ ഡ്രൈവ് ഷോ ചെയ്യുന്നുണ്ട്.ആ പെൻ ഡ്രൈവിലെ വിവരങ്ങളറിയാൻ അയാൾ അക്ഷമനായി മോണിറ്ററിൽ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.

തന്റെ മൊബൈലിൽ ലഭിച്ച പാസ്സ് വേഡ് നൽകി പെൻഡ്രൈവ് ഓപ്പൺ ആകുന്നതും നോക്കിയിരിക്കുമ്പോൾ സലീമിന്റെ ഹൃദയതാളം അല്പം വേഗതയിലായി.ഒടുവിൽ അത് ഒപ്പണായതും ഒരു പാവയുടെ ചിത്രം തെളിഞ്ഞുവന്നു.”തനിക്ക് പെൻ ഡ്രൈവിനൊപ്പം ലഭിച്ച അതെ പാവയുടെ ചിത്രം.”സലിം മനസ്സിൽ ഓർത്തു.ആ ചിത്രത്തിലും അതിന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങുന്നുണ്ട്.

ഏതാനും സെക്കന്റ് മാത്രം നിന്ന ആ ചിത്രം പുറകോട്ട് മാറി.പതിയെ ഓരോ പുതിയ ചിത്രങ്ങൾ തെളിഞ്ഞുവരാൻ തുടങ്ങി.അതിൽ തന്റെ പെങ്ങളുടെ, താൻ മോഹിച്ചിട്ടും കിട്ടാത്ത തന്റെ പെങ്ങൾ സാഹിലയുടെ ചിത്രങ്ങൾ കണ്ടതും സലിം ഞെട്ടിത്തരിച്ചിരുന്നു പോയി.

ചിത്രങ്ങളിൽ അവൾക്കൊപ്പമുള്ള പല മുഖങ്ങളും സലീമിനറിയാം. ഭരണപക്ഷ പാർട്ടി സെക്രട്ടറിയും മന്ത്രിയുമായ പീതാമ്പരൻ ഉൾപ്പെടെ രാജീവനൊപ്പം താൻ പരിചയപ്പെട്ട ചില ബിസിനസുകാരും അതിലുണ്ടായിരുന്നു.

ഓരോ മുഖങ്ങളും അവരുടെ ചരിത്രവും സലിം ഓർത്തെടുത്തു. ആ വ്യക്തികൾക്കൊപ്പം നൂലിന്റെ ബന്ധം പോലുമില്ലാതെ തന്റെ മുഴുപ്പുകൾ അവരുടെ മേലമർത്തി, ഉദ്ധരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ലിംഗം കയ്യിൽ പിടിച്ചുകുലുക്കിയും വായിൽ വച്ചു നുണഞ്ഞും ഒക്കെയായി പല രീതിയിലുള്ള സാഹിലയുടെ ചിത്രങ്ങൾ കണ്ട് സലിമിന്റെ തലയിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി.ഒരു മിന്നൽ തന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നത് പോലെ.അത്രയൊക്കെ ആണെങ്കിലും സലിമിന്റെ അരക്കെട്ട് ഒന്ന് വിറച്ചു.

ശേഷം അതിൽ സലിം കണ്ടത് സാഹിലയുടെ പേരിലുള്ള ചില ഡോക്യൂമെന്റുകളും അവളുടെ ബാങ്ക് സ്റ്റേറ്റ്മെന്റുമാണ്.ഒരു വലിയ നിക്ഷേപം അപ്പോൾ തന്നെ ആ അക്കൗണ്ടിലുണ്ട്.കൂടാതെ കേരളത്തിൽ അങ്ങോളമിങ്ങോളം സാഹിലയുടെ പേരിലുള്ള കണ്ണായ സ്ഥലങ്ങളുടെ രേഖകളും കണ്ട സലീമിന്റെ കണ്ണ് മഞ്ഞളിച്ചുപോയി.

പലതും പീതാമ്പരന്റെയോ രാജീവന്റെയോ ആണെന്നത് വ്യക്തം. അവർ പലർക്കും ചെയ്തുകൊടുത്ത കാര്യങ്ങൾക്കുള്ള പരിതോഷികം ആയിരിക്കുമെന്നത് സലിം ഊഹിച്ചു. അത് കൃത്യമായി റിയൽ എസ്റ്റേറ്റിൽ നിക്ഷേപിച്ചിരിക്കുന്നു,അതും സാഹിലയെ ബിനാമിയാക്കി.കൂടാതെ വ്യവസായിക മന്ത്രിയായ പീതാമ്പരൻ തന്റെ വകുപ്പിലെ പദ്ധതികളിലേക്ക് നിക്ഷേപം നടത്തുന്നവർക്കുള്ള വിരുന്നിൽ സാഹില അവർക്കുള്ള വിരുന്നായിരുന്നു എന്നും കൂടി സലിം മനസ്സിലാക്കിയപ്പോൾ തന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടുപോകുന്നതും സലിമറിഞ്ഞു.

തന്റെ പെങ്ങളെ നിർബന്ധിച്ചോ അല്ലെങ്കിൽ അവളുടെ സമ്മതത്തോടെയോ പലർക്കും കാഴ്ച്ചവച്ചിരിക്കുന്നു.ഇനി അവളുടെ സമ്മതത്തോടെയാണെങ്കിൽ………… സലീമിന് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

അവസാനം ഒരു വീഡിയോ കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു.അതാണ് സലീമിനെ കൂടുതൽ ഞെട്ടിച്ചത്.അതും രഘു റാം സാഹിലയെ ഉപയോഗിക്കുന്ന, ഏകദേശം ഇരുപത് മിനിറ്റുള്ള ഒരു വീഡിയോ.അത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ സഹിലയുടെ സമ്മതം സലീമിന് മനസ്സിലായി,അങ്ങനെയായിരുന്നു അതിലെ സംഭാഷണങ്ങൾ.

അയാൾ ചിലതൊക്കെ മനസ്സിലാക്കിത്തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.

അതിലുള്ളതൊക്കെ കണ്ടറിഞ്ഞ നിമിഷം മുതൽ ഒരു തരിപ്പായിരുന്നു സലീമിന്.മരവിച്ച മനസ്സുമായി സലിം കസേരയിൽ ചാരിയങ്ങനെ ഇരുന്നു. ഒരു തീരുമാനമെടുക്കാൻ കഴിയാത്തതുപോലെ…………

പക്ഷെ ഒന്ന് തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചെ പറ്റൂ. സലിം തന്റെ കണ്ണുകളടച്ചു ചിന്തയിൽ മുഴുകി.എപ്പോഴോ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതുകയും ചെയ്തു. ***** ഒരു മഴ പെയ്തൊഴിഞ്ഞതുപോലെ മനസ്സിന് സുഖം തോന്നി മാധവന്. താൻ പറയാതെ തന്നെ സാവിത്രി തന്നെ മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നു. അത്

“വർഷം മുപ്പത് കഴിഞ്ഞു മാഷെ,ഈ മനസ്സ് കലങ്ങിയാൽ എനിക്കറിയാം. ഏത്രയൊക്കെ എന്നിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചു വച്ചാലും ആ കണ്ണുകൾക്കെന്നോട് ഒളിക്കാനാവില്ല.മാഷ് പറയാതെ ഉള്ളിലൊതുക്കിയപ്പോൾ അതറിയണം എന്നെനിക്ക് തോന്നി. അന്വേഷിച്ചു,കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്തു.”

വീണയുടെ ഊട്ടുന്നതിനിടെ സാവിത്രി പറഞ്ഞു.ഗായത്രിയാണ് മറ്റുള്ളവർക്ക് വിളമ്പുന്നത്.ആരിൽ നിന്ന് അറിഞ്ഞു എന്നത് അവളുടെ രഹസ്യമായി ഇരിക്കട്ടെ എന്ന് മാധവനും കരുതി.എന്നാലും അവൾ പറയുമെന്ന് മാധവനറിയാം.മാഷിനെ ഒന്ന് ഒറ്റക്ക് കിട്ടിയിട്ട് സംസാരിക്കാം എന്നായിരുന്നു സാവിത്രിയുടെ ചിന്ത.

വീണക്ക് ആഹാരത്തോട് മടി തോന്നി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.അതിനാൽ സാവിത്രി പിടിച്ചിരുത്തി കഴിപ്പിക്കുകയാണ് ഇപ്പോൾ ചെയ്യുക.പതിവ് പോലെ തന്നെ അവളെ കഴിപ്പിക്കുകയാണ് സാവിത്രി.ഓരോ ഉരുള കൊടുക്കുമ്പോഴും അവൾ “മതി…….. ഇനി വേണ്ട.”എന്നൊക്കെ പറയുമെങ്കിലും സാവിത്രിയുടെ കണ്ണുരുട്ടലിൽ അവൾ പൂച്ചയാവും.

“ആകെ രണ്ട് വറ്റ് ചോറെയുള്ളൂ.അത് കഴിക്കാനും മടി.രണ്ടാൾക്ക് വേണ്ട ഭക്ഷണം കഴിക്കേണ്ട സമയവാ ഇത്.” അവളുടെ ഭക്ഷണത്തിന് മുന്നിലുള്ള കാട്ടായങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ സാവിത്രി ഇടക്ക് പറയും.

“ഇള്ള കുട്ടിയാണെന്നാ ഭാവം.” വീണക്ക് സാവിത്രി വാരിക്കൊടുക്കുന്നത് കണ്ട് ശംഭുവിന്റെ കമന്റ്‌ എത്തി.

“എനിക്കിവള് കുഞ്ഞ് തന്നെയാ. കൂടുതൽ തമാശിക്കാതെ നിനക്കുള്ളത് കഴിച്ചിട്ട് പോയെടാ ചെക്കാ.”ഉടനെ സാവിത്രി അവനിട്ട് കൊട്ടി.അതുകണ്ട വീണ കുലുങ്ങി ചിരിച്ചതും ഇറക്കിത്തുടങ്ങിയ ഭക്ഷണം നെറുകയിൽ കയറി.

“അടങ്ങിയിരുന്നു കഴിച്ചൂടെ പെണ്ണെ.” അവളുടെ നെറുകയിൽ തട്ടിക്കൊണ്ട് സാവിത്രി പറഞ്ഞു.

“ശംഭുസ് ചമ്മുന്നത് കാണാൻ നല്ല രസാ അമ്മെ,ചിരിച്ചുപോയതാ.” തന്റെ വിക്കലിന് ശമനം കിട്ടിയപ്പോൾ ഒരു കിതപ്പോടെ വീണ പറഞ്ഞു.

“മ്മ്മ്മ്മ്……അവൻ നിന്റെ ഭർത്താവാ. അത് മറക്കണ്ട.”സാവിത്രി അല്പം ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ശംഭു അവളെനോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി.അപ്പോൾ തന്നെ വിളമ്പുന്ന തിരക്കിനിടയിലും ഗായത്രി അവനിട്ട് തവികൊണ്ട് ഒന്ന് കൊടുത്തു.

മാധവനതൊക്കെ കണ്ട് ഊറിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ***** തന്റെ മേലുദ്യോഗസ്ഥരുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുകയാണ് രാജീവ്‌……അവർ ചോദിക്കുന്ന പല ചോദ്യങ്ങൾക്കും ഉത്തരം നൽകാൻ രാജീവ്‌ നന്നേ ബുദ്ധിമുട്ടി.

“ഇന്നലെ വൈകിട്ട് റിപ്പോർട്ട് കിട്ടണം എന്ന് തന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു.തന്റെ വാക്ക് കേട്ട് ഇന്ന് രാവിലെ വരെ സമയവും നൽകി.എന്നിട്ടും തന്റെ സ്റ്റേഷനിൽ നടന്നതിന് വ്യക്തമായ മറുപടി നൽകാൻ തനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല.”ഡി വൈ എസ് പി കോശി അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ പൊട്ടിത്തെറിക്കുകയായിരുന്നു.

“തനിക്കെന്നും സംശയങ്ങളാണല്ലൊ? ഏതോ ഒരു ക്രിമിനലിന്റെ മരണം പോലും സംശയിച്ചു സംശയിച്ചു എങ്ങുമെത്താതെ നിക്കുന്നു.ഞാൻ ഒന്നുമറിയുന്നില്ല എന്ന് കരുതരുത്. മുകളിൽ ചില പരിചയക്കാരുണ്ടെന്ന് കരുതി എന്നും ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആവാം എന്ന ചിന്ത വേണ്ട.

കസ്റ്റഡിയിലുള്ള ഒരുവനെ സൂക്ഷിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ എന്തിനാടൊ ഈ തൊപ്പിയും വച്ചു നടക്കുന്നത്.അവനാണെങ്കിൽ സ്റ്റേഷൻ കത്തിച്ചിട്ടു പോയി എന്നും പറയുന്നു.”സർക്കിൾ പീറ്ററും നല്ല കലിപ്പിലാണ്.

“സർ…….മുകളിൽ പരിചയക്കാരുണ്ട്. അതിന്റെ ബലത്തിലായിരുന്നു എങ്കിൽ ഞാൻ ഇപ്പൊൾ ഇവിടെ നിക്കില്ല.ഒരുപാട് ജോലിയുണ്ട്,ഇത് ചെയ്തവനെയും ചെയ്യിച്ചവനെയും പൂട്ടേണ്ടത് എന്റെ അഭിമാനത്തിന്റെ പ്രശ്നവും.അതുകൊണ്ട് സാർ അത് വിട്.

പിന്നെ ഞാൻ വന്നത് എന്റെ മര്യാദ, എന്റെ നിഗമനങ്ങളും സംശയങ്ങളും സർ പറഞ്ഞ കേസിലെതടക്കം മുന്നിലിരിക്കുന്ന ഫയലിലുണ്ട്.

പിന്നെ ഈ കേസ് അന്വേഷിക്കുന്നത് ഞാനാണ്, ഈ രാജീവ്‌ റാം. തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് അവസാനിപ്പിക്കാനും എനിക്കറിയാം.

എനിക്കിട്ടൊന്ന് കൊട്ടാനുള്ള വടിയാണ് ഇ തീപിടുത്തം എന്നറിയാം, അതിന്റെ പേരിൽ ഇനിയും ഇതുപോലെ പ്രഹസനം തുടർന്നാൽ അറിയാല്ലോ സാറുമ്മാർക്ക്……അന്ന് നിങ്ങൾ നൽകിയ വിരുന്ന് സ്വീകരിച്ചു പൂഴ്ത്തിയ മക്കളുടെ കേസ് ഫയൽ ഞാൻ അങ്ങ് പൊക്കും.”

“എടൊ……….താൻ ഇങ്ങനെ ബി പി കൂട്ടല്ലേ.തനിക്കറിയാല്ലൊ ഇതിന്റെ ഗൗരവം.മുകളിൽ നിന്ന് പ്രഷർ വല്ലാതെയുണ്ട്.ആ പുതിയ എസ് പി വല്ലാതെ സ്വര്യം കെടുത്തുന്നു.ഹോം മിനിസ്റ്ററെപ്പോലും പുല്ല് വിലയാ.” പീറ്റർ പറഞ്ഞു.

“അവരെ തണുപ്പിച്ചു നിർത്തേണ്ടത് സാറിന്റെയൊക്കെ ആവശ്യമാണ്. എനിക്ക് ഈ കേസുമായി മുന്നോട്ട് പോയെ പറ്റൂ.അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് ചിലത് വെളിച്ചം കാണും.”

“ഒന്ന് അടങ്ങടൊ രാജീവ്………ഒരു പതിനഞ്ചു ദിവസം.അതിനുള്ളിൽ ഒരു തീരുമാനം ഉണ്ടാവണം.”നിവൃത്തി ഇല്ലാതെ ഡി വൈ എസ് പി പറഞ്ഞു.

“താങ്ക് യു സർ…….എസ് പിയെ ഒന്ന് തിരക്കി എന്ന് പറഞ്ഞേക്ക്.ഒന്ന് കാണുന്നുണ്ട് ആ പുന്നാര മോളെ.” ഒരു ചിരിയോടെ തന്റെ തൊപ്പിയുടെ തുമ്പിൽ വലതുകൈ കൊണ്ട് ഒന്ന് ഉറപ്പിച്ചു വച്ചശേഷം ഒരു സല്യൂട്ടും നൽകി രാജീവ്‌ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

പതിനഞ്ചു ദിവസത്തെ സമയം നേടി തികഞ്ഞ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ രാജീവ്‌ ആ മുറിവിട്ടിറങ്ങി.ഇനിയുള്ള ഓരോ നിമിഷവും വിലപ്പെട്ടതാണ് എന്ന ഉറച്ച ബോധ്യത്തോടെ മനസ്സിൽ ചിലത് പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ ജീപ്പിലേക്ക് കയറവെ മുന്നോട്ട് ഇനി

“നമ്മുടെ മക്കൾ അറിയാതെ മയക്കു മരുന്ന് കേസിൽ പെട്ടും പോയി,അത് ഒതുക്കാൻ ഈ നാറിയുടെ കാല് പിടിക്കേണ്ടിയും വന്നു.അന്ന് സ്വന്തം ഭാര്യമാരെപ്പോലും അന്തിക്കൂട്ടിനായി അവന് നൽകേണ്ടി വന്നു.”പീറ്ററത് പറയുമ്പോൾ ഒരു കുറ്റബോധം അയാളുടെ മുഖത്തുള്ളത് കോശി ശ്രദ്ധിച്ചു.

“സ്വന്തം പെൺ മക്കളുടെ കാര്യം ആയത് കൊണ്ട് അവരത് സഹിച്ചു. ഉണ്ടാക്കിയിട്ട മുതലിന്റെ ഒരു ഭാഗവും അവൻ കൊണ്ട് പോയി.കൂടാതെ ഇതുപോലെ ചിലതും.എങ്ങനെയും അവനെ ഒതുക്കിയെ പറ്റൂ, അല്ലെങ്കിൽ………”അത് പറയുമ്പോൾ കോശിയുടെ മുഖം വലിഞ്ഞുമുറുകി.

കോശിക്കും തന്റെ അഭിമാനത്തെ വ്രണപ്പെടുത്തിയ,ഇപ്പോഴും ഇടക്കിടെ മനസ്സ് നീറ്റുന്ന ഒന്നായിരുന്നു അത്. അത് പീറ്ററിനും അറിയാം.

ഭാര്യമാരെ ഫേസ് ചെയ്യുമ്പോൾ ഇരുവരും അതനുഭവിക്കുന്നുണ്ട്. ഒന്നും സംഭവിചിട്ടില്ല എന്നപോലെ അവരും പെരുമാറുന്നുണ്ട്,എങ്കിലും ആ സുഹൃത്തുക്കളുടെ മനസ്സിലെ മുറിവ് ഇപ്പോഴും അതുപോലെ തന്നെയുണ്ട്.

“അതിനുള്ള വഴി വേഗം നോക്കണം സർ.ഇനിയുമവന് മുതലെടുക്കാൻ അവസരം കൊടുക്കുന്നത് ബുദ്ധിയല്ല ഇപ്പൊൾ തന്നെ ഒരുപാടായി.ഇനിയും രാജീവനെ സഹിക്കുക,നമ്മുടെ ലൈഫിൽ ഒന്ന് വിജയിക്കണ്ടെ സർ.” പീറ്റർ പറയുന്നതിൽ കാര്യമുണ്ടെന്ന് കോശിക്കും തോന്നി.

“അല്ല ഇനി എസ് പിയോട് എന്ത് പറയും.”പീറ്റർ പറഞ്ഞതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചിരുന്ന കോശിയെ പീറ്ററിന്റെ ചോദ്യം തന്നെ ആണ് ഉണർത്തിയതും.

“എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു തണുപ്പിച്ചേ പറ്റൂ.ഒരു വല്ലാത്ത പെണ്ണാ അത്. എന്തായാലും താനിപ്പൊ ചെല്ല്. ഞാനിതൊന്ന് നോക്കട്ടെ.എസ് പിയെ കാണുമ്പോൾ പറയാൻ എന്തെങ്കിലും വേണ്ടെ?”

“ഒരു ലാഭവുമില്ലാത്ത ഒരു കേസിന് പിറകെ രാജീവൻ പോകണമെങ്കിൽ… എന്തോ ഒരു പന്തികേടെനിക്ക് തോന്നുന്നുണ്ട്.അറിഞ്ഞിടത്തോളം ഭൈരവൻ ഒരു പക്കാ ക്രിമിനലും. എന്തായിരിക്കും രാജീവനതിലുള്ള ലാഭം?”ഇറങ്ങുന്നതിന് മുന്നേ പീറ്റർ തന്റെ സംശയം പറഞ്ഞു.

“ഞാനിതൊന്ന് നോക്കട്ടെ പീറ്റർ. ശത്രുവിന്റെ ശത്രു മിത്രം എന്നല്ലേ പ്രമാണം.എന്റെ അഭിപ്രായം ഞാൻ വൈകിട്ട് പറയാമെടൊ.പതിവ് സ്ഥലം ,പതിവ് സമയം.”കോശി വീണ്ടും തന്റെ മുന്നിലുള്ള ഫയലിലൂടെ കണ്ണോടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

അപ്പോൾ കൃത്യമായി എസ് പിയുടെ ഫോണുമെത്തി.തന്റെ സുപ്പീരിയർ തപ്പി തടയുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് പീറ്റർ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി.വൈകിട്ട് ക്ലബ്‌ പാരഡൈസിൽ കാണാമെന്ന തന്റെ സുഹൃത്തും മേലുദ്യോഗസ്ഥനുമായ കോശിയുടെ വാക്കും മനസ്സിലുണ്ട്. ഇന്നു ചില തീരുമാനങ്ങളുണ്ടാവും എന്ന ധ്വനിയും കോശിയുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് പീറ്റർ മനസിലാക്കിയിരുന്നു. ***** സലീമിന്റെ ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചു.അത് കേട്ടാണ് അയാൾ ഉണരുന്നതും. നോക്കുമ്പോൾ കമ്പ്യൂട്ടർ ഓണായി തന്നെയിരിപ്പുണ്ട്.പെൻഡ്രൈവിലെ വിവരങ്ങൾ കണ്ടും അറിഞ്ഞും ഓരോന്നും ആലോചിക്കുന്നതിനിടെ സലിം എപ്പോഴോ മയക്കത്തിലേക്ക് വീഴുകയായിരുന്നു.നല്ല ക്ഷീണമുള്ളതുകൊണ്ട് കസേരയിൽ തന്നെയിരുന്ന് ഉറങ്ങുകയും ചെയ്തു.

മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് സൂര്യപ്രകാശം അരിച്ചിറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരുവട്ടം പൂർണ്ണമായും മണിമുഴങ്ങി ഫോൺ ശബ്ദം നിലച്ചു.വീണ്ടും അത് തുടർന്നപ്പോൾ സലിം ഫോൺ തന്റെ കാതോട് ചേർത്തു.

“മണി ഒൻപത് കഴിഞ്ഞിട്ടും എണീറ്റില്ലേ മാഷെ?”മറുതലക്കൽ നിന്നും ഒരു കിളിനാദം സലീമിന്റെ കാതുകളിലെത്തി.ആ ശബ്ദത്തിനുടമയെ തിരിച്ചറിയാൻ അധികം സമയം വേണ്ടിയിരുന്നില്ല സലീമിന്.അങ്ങനെയൊരു വിളി പ്രതീക്ഷിച്ചതുമാണ്.

“ഉറങ്ങിപ്പോയി ചിത്രാ.നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ടായിരുന്നു.ഒരു രാത്രിയും പകലും നന്നായി അധ്വാനിച്ചതല്ലേ?”

“എന്നിട്ട് ക്ഷീണം മാറിയോ?ഇനിയും അധ്വാനിക്കേണ്ടതല്ലേ?”

“ഒന്നുറങ്ങിയപ്പോൾ അതങ്ങ് മാറി. ആം ഒക്കെ നൗ.”

“പെൻഡ്രൈവ് കിട്ടി എന്നും അതിലെ വിവരങ്ങളറിഞ്ഞു എന്നും കരുതുന്നു. ഇനിയറിയെണ്ടത് സലീമിന്റെ തീരുമാനമാണ്.”

“ഇതൊക്കെ നിങ്ങളെങ്ങനെ?”തന്റെ മനസ്സിലെ സംശയമാണ് സലിം ആദ്യം ചോദിച്ചത്.

“ഇത് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതാണ് സലിം. അതിനുള്ള ഉത്തരം നിനക്ക് വഴിയേ ലഭിക്കും.ഇപ്പോൾ എനിക്കറിയെണ്ടത് നീ കൂടെയുണ്ടാകുമോ എന്നാണ്.”

“അത്………ഞാൻ………ഞാൻ തിരിച്ചു വിളിക്കാം ചിത്ര.”

“എനിക്ക് മനസ്സിലാവും സലിം,സ്വന്തം പെങ്ങളെ അങ്ങനെയൊരു രീതിയിൽ അറിയുമ്പോഴുള്ള വ്യസനം. ഒരു വേള നിങ്ങളും അവളെ മോഹിച്ചതല്ലെ?അവളുടെ ചൂടറിയാൻ കൊതിച്ചിട്ടില്ലെ.ഇനി എത്ര വൈകി ആണെങ്കിലും സലിം എടുക്കുന്ന തീരുമാനം എനിക്കനുകൂലമാകും എന്നയുറപ്പുമുണ്ട്.”

“ഇതിൽ എനിക്കുള്ള ലാഭം?”സലിം തുറന്നുതന്നെ ചോദിച്ചു.

“ഇങ്ങനെ തുറന്നു സംസാരിക്കുന്നതാ എനിക്ക് സലീമിൽ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടത്.അത് കൊണ്ട് തന്നെ നമുക്കിടയിൽ ഒരു പേശലും വേണ്ട.60:40, അതാണ് നമുക്കിടയിലെ ഡീൽ.ബോണസായി എന്നെയും നിനക്ക് കിട്ടും സലിം,ഒപ്പം ചില പ്രത്യേക അവസരങ്ങളിൽ സ്പെഷ്യൽ പുതപ്പുകളും.”

സലിം അല്പനേരം നിശബ്ദനായി.ഒരു തീരുമാനം അറിയിച്ചേ പറ്റൂ.മുന്നിൽ രണ്ട് വഴികൾ ഒന്ന് നഷ്ട്ടങ്ങളിലേക്ക് എങ്കിൽ മറ്റൊന്ന് നേട്ടങ്ങളിലേക്ക്. സലിം ട്രാക്ക് മാറ്റാൻ തന്നെ ഉറപ്പിച്ചു.

“…..സമ്മതം……”കൂടുതൽ ചിന്തിച്ചു നിൽക്കാതെ സലിം പറഞ്ഞു.

“എനിക്കറിയാമായിരുന്നു സലിം എല്ലാം അറിഞ്ഞുതുടങ്ങുമ്പോൾ നീ

എന്റെയൊപ്പം നിക്കുമെന്ന്.നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു പലതും നേടാനുണ്ട്.”തന്റെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തിൽ മതിമറന്നുകൊണ്ട് ചിത്ര പറഞ്ഞു.

തന്റെ അളിയനും പെങ്ങളും തന്നെ മറച്ചു ചെയ്തതറിഞ്ഞ നിമിഷം മുതൽ സലിം മാറി ചിന്തിച്ചുതുടങ്ങി. അതുകൊണ്ട് ചിത്രക്കൊപ്പം ചേരുക എന്ന തീരുമാനമെടുക്കാൻ അധികം ബുദ്ധിമുട്ടേണ്ടി വന്നില്ല.

“ഞാൻ വിളിക്കാം ചിത്ര.ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആവട്ടെ.നേരിട്ട് ചിലത് ചോദിച്ചറിയണം എന്നുമെനിക്കുണ്ട്.”

“അതിനെന്താ സലിം.ഇന്ന് പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് റെഡിയാവുക.ഞാനൊരു ലൊക്കേഷൻ അയക്കും അവിടെ കൃത്യമായി എത്തുക.അവിടെ ഞാൻ ഉണ്ടാകും,ഒപ്പം നിനക്കായി ഒരു സ്വാഗതസമ്മാനവും.അവിടെവച്ച് നീ കൂടുതൽ അറിയാൻ തുടങ്ങും.അതു വരെ വിശ്രമിക്കൂ,എപ്പോഴും സുരക്ഷിതനായിരിക്കൂ.”ആ ഫോൺ സംഭാഷണം അവസാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചിത്ര പറഞ്ഞു.

മറുതലക്കൽ നിന്നും ബീപ് ശബ്ദം കേട്ടതും സലിം തന്റെ ഫോൺ മേശമേൽ വച്ച് പി സിയും ഓഫ് ചെയ്തശേഷം ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

ഇന്നും തനിക്കായി മദനചഷകമൊരുക്കി ചിത്ര കാത്തിരിക്കുന്നു എന്നത് സലിമിനെ ആവേശഭരിതനാക്കി.ഷവറിന് കീഴെ നിക്കുമ്പോഴും ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ മൂളിപ്പാട്ടുമായി സലിം വരുവാനുള്ള നല്ല നിമിഷങ്ങളെയും ഒർത്തുകൊണ്ടിരുന്നു ***** കൃത്യസമയത്തുതന്നെ സലിം റെഡി ആയിനിന്നു.ചിത്ര അയച്ചുനൽകിയ ലൊക്കേഷൻ സെറ്റ് ചെയ്തു തന്റെ യാത്ര തുടങ്ങി.

പതിനാറ് കിലോമീറ്റർ ദൂരമുണ്ട്.അര മണിക്കൂറിൽ എത്താമെന്ന് ചിത്ര വിളിച്ചപ്പോൾ പറയുകയും ചെയ്തു. ഡാഷ് ബോർഡിന് മുകളിൽ ആ പാവ സലീമിനെ നോക്കിയിരിക്കുന്നു. അത് കയ്യിൽ കരുതണമെന്ന സന്ദേശവും സലിമിന് ലഭിച്ചിരുന്നു. ക്യൂട്ട് ആയിട്ടുള്ള ഒരു കൊച്ചു പാവ, അതിന്റെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം സലീമിനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.എന്ത് കൊണ്ടാണ് തനിക്കങ്ങനെ തോന്നുന്നത്,സലിം ചിന്തിച്ചു.

ഓരോന്നാലോചിച്ചുകൊണ്ട് സലിം ഡ്രൈവ് തുടർന്നു.ഗൂഗിളിലെ ചേച്ചി കൃത്യമായി വഴി പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. പുറത്തെ കാഴ്ച്ചകൾ നോക്കുമ്പോൾ ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ട പ്രദേശത്തെക്ക് താൻ എത്തിയതായി സലിം മനസ്സിലാക്കി. ഇനിയും അല്പം ദൂരമുണ്ട്.ടൗണിൽ നിന്ന് കുറച്ചധികം ദൂരെയുള്ള ആ പ്രാദേശത്ത് സലിം ആദ്യമായിരുന്നു. വൈകാതെ തന്നെ സലിം സ്പോട്ടിൽ എത്തിച്ചേർന്നു.

ചുറ്റിലും വിശാലമായ പറമ്പുകളാണ്. ദൂരെയായി വയലുമുണ്ട്.പറമ്പൊക്കെ തിരിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നതിൽ നിന്നും അത് ആൾപ്പെരുമാറ്റമുള്ള ഇടമെന്ന് സലിം മനസിലാക്കി.വൈകാതെ അവിടെ വീടുകൾ പൊങ്ങിവരുമെന്ന് ലക്ഷണം കണ്ട് ഊഹിക്കുകയും ചെയ്തു.

സലിം മുന്നോട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ കുറച്ചു മാറി ഒരു മതിൽക്കെട്ട് കണ്ടു. അവിടം കൊണ്ട് ആ റോഡ് തീരുകയാണെന്ന് വ്യക്തം.പറഞ്ഞ അടയാളം വച്ച് സ്ഥലം അതുതന്നെ എന്ന് സലിം ഉറപ്പിച്ചു.വണ്ടി മുന്നോട്ട് എടുത്ത് തുറന്നുകിടന്ന ഗേറ്റിലൂടെ അകത്തു കയറി കാർ പാർക്ക് ചെയ്തിറങ്ങുമ്പോൾ വഴിക്കണ്ണുമായി ചിത്ര അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു.

വലിയ പഴക്കമില്ലാത്ത ഇരുനില വീടായിരുന്നു അത്,എല്ലാം നന്നായി സൂക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ മനസ്സിലാവും.

“ബുദ്ധിമുട്ടായില്ലല്ലൊ അല്ലെ?”സ്റ്റെപ്പ് കടന്നുവന്ന സലീമിന് ഒരു ഹഗ് നൽകി സ്വീകരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ചിത്ര ചോദിച്ചു.

“നോ………നെവർ.”സലിം ആ പാവ തന്റെ കൈകളിലിട്ട് കളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ചിത്ര സലീമിനെ സ്വീകരിച്ചിരുത്തി. “ഇത്…..ഈ വീടും സ്ഥലവുമൊക്കെ?” അവൾ കൊടുത്ത ജ്യൂസ്‌ കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ സലിം ചോദിച്ചു.

“എന്റെയൊരു സുഹൃത്തിന്റെയാണ് സലിം.ഓസ്ട്രേലിയയിൽ സെറ്റിൽഡ് ആണ് കക്ഷി.ഞാനിവിടെയുള്ളത് കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കാനേൽപ്പിച്ചു. അതുകൊണ്ട് ഇതുപോലെയുള്ള അവസരങ്ങളിൽ നമുക്ക് ഉപകാരപ്പെടുന്നു.”അവൾ കാര്യം സലീമിന് വിവരിച്ചുകൊടുത്തു.

“എന്തായാലും ഇവിടം കൊള്ളാം. പെട്ടന്ന് ആരാലും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടില്ല ”

“അത് ശരിയാ.പക്ഷെ അടുത്തൊക്കെ ഉടനെ വീട് വരും. വഴിക്ക് കണ്ടില്ലേ……..”

“മ്മ്മ്മ്മ് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.”

“എന്നാൽ വൈകണ്ട സലിം.അകത്തു ചെല്ല്……..ഞെട്ടിക്കുന്ന സർപ്രൈസ് ഒരെണ്ണം കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്.ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ടാകും”അല്പസമയം സംസാരിച്ചിരുന്നശേഷം ചിത്ര സലീമിനോട് പറഞ്ഞു

“ചിത്ര……… അത്…….”

“എല്ലാം അവിടെ സെറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. കുടിക്കാനും കഴിക്കാനും എല്ലാം.ഒരു അപരിചിതത്വം തോന്നുന്നത് അങ്ങ് മാറിക്കോളും.എനിക്ക് ജോയിൻ ചെയ്യണമെന്നുണ്ട്,പക്ഷെ ആൾക്ക് നിന്നെ ഒറ്റക്ക് വേണമെന്ന്.നമ്മുടെ സമയം രാത്രിയാണ്,കുറച്ചു കഥകൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു നമ്മൾ മാത്രമായ ഒരു രാത്രി.”സലീമിന്റെ പകപ്പ് കണ്ട് ചിത്ര പറഞ്ഞു.

കൈകൾ അവന്റെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി മുഴുത്തുരുണ്ട മുലകളിലെ നീണ്ടു കല്ലിച്ച ഞെട്ടുകളവന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർത്തി ചുണ്ട് കവർന്നെടുത്ത ചിത്ര അവന്റെ ടെൻഷനെ അലിയിച്ച് ഇല്ലാതെയാക്കി.

ഒരു ചുടുചുംബനം നൽകി അവനെ ഹാളിൽ നിന്നും മാസ്റ്റർ ബെഡ്‌റൂമിൽ കയറ്റിവിടുമ്പോൾ സലിം ഒന്ന് കൂൾ ആയിരുന്നു.പക്ഷെ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്നയാളെ കണ്ട് സലിം വീണ്ടും ഞെട്ടി.

സാഹില കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിലിരുന്ന് തന്റെ ചുണ്ടുകൾക്ക് നിറം നൽകുന്ന തിരക്കിലാണ്.ഇന്നൊരു പ്രത്യേക ദിവസമാണ്,അരുതെന്ന് പറയുന്നവ ചെയ്യുമ്പോഴുള്ള സുഖം താനിന്ന് അനുഭവിക്കാൻ പോവുകയാണ് എന്നവളോർത്തു.അങ്ങനെയിരിക്കെ കണ്ണാടിയിലൂടെ സലീമിനെ കണ്ടപ്പോൾ അവളൊന്ന് നാണിച്ചു തല താഴ്ത്തി.ആ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തു.

അപ്പോഴും ആ ഞെട്ടലിൽ സലിം അവിടെത്തന്നെ നിൽക്കുകയാണ്. താൻ ഏറെയാഗ്രഹിച്ച,തലേന്ന് രാത്രി അറിഞ്ഞ രഹസ്യങ്ങളിലെ നായിക, തന്റെ ചേച്ചി സാഹില തനിക്കുള്ള വിരുന്നായി ദാ…….തന്റെ മുന്നിൽ. വിശ്വസിക്കാവുന്നതിലുമപ്പുറമുള്ള കാര്യമായിരുന്നു സലിമിനത്.

അവന്റെ മനസ്സിലൂടെ ഉത്തരം ലഭിക്കാത്ത,സാഹിലക്ക് മാത്രം നൽകാൻ കഴിയുന്ന ചോദ്യങ്ങൾ കടന്നുപോയി.കണ്ണാടിയിലൂടെ സലിമിന്റെ മട്ടും ഭാവവും കണ്ട് തന്റെ മുഖം മിനുക്കിയശേഷം വശ്യമായി ഒന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സാഹില അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.

ചുണ്ടുകൾ കൂട്ടിയുരുമ്മിക്കൊണ്ട് ചുവപ്പ് നിറം ഒന്നുകൂടി ചുണ്ടിലാകെ പടർത്തി സലീമിന് അഭിമുഖമായി നിന്നപ്പോൾ നേർത്ത ഗൗണിൽ തെളിഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന അവളുടെ മുഴുപ്പുകൾ കണ്ട് അവന്റെ വായിൽ വെള്ളമൂറി.അവളുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ സൗന്ദര്യം തന്റെ വികാരത്തിന്റെ കെട്ടഴിച്ചുവിടുന്നത് സലിം തിരിച്ചറിഞ്ഞു.അടിവസ്ത്രമില്ലാതെ ഒരു സുതാര്യമായ ഗൗണിനുള്ളിൽ നിന്ന് തന്റെ ആങ്ങളയെ ചൂടു പിടിപ്പിക്കാനായി അവൾ ഇളകിനിന്നു

തുടകൾ കൂട്ടിയുരുമ്മി,ചുണ്ട് കടിച്ചു മുലഞെട്ടിൽ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ഞെരിച്ചു കടക്കണ്ണോടെ അവനെ നോക്കിയ അവളെ കോരിയെടുത്തു ബെഡിലേക്കിട്ട് അനുഭവിക്കാൻ അവന്റെ മനസ്സ് വെമ്പി.

“എന്റെ ആങ്ങള കൊതിച്ചതല്ലെ ഈ പെങ്ങളെ……..എന്നിട്ടെന്താ ഇങ്ങനെ നിക്കുന്നെ.ഇത്രയടുത്തു കിട്ടിയിട്ടും എന്തിന് മടിക്കുന്നു.വരൂ എന്റെ പ്രിയനെ…….വന്ന് വിലക്കപ്പെട്ടത് സ്വന്തമാക്കൂ.”

തന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരത്തെ ക്കാൾ അവളെ അറിയുവാനായിരുന്നു സലിമിന് തിടുക്കം.എന്തോ ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങിയെങ്കിലും സാഹിലയവനെ തടഞ്ഞു.അവളും ആഗ്രഹത്തിന്റെ മൂർദ്ധന്യാവസ്തയിലായിരുന്നു. ചോദ്യവും ഉത്തരവും എല്ലാം പിന്നെ എന്നവൾ കാമം കത്തുന്ന കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവനോട് പറഞ്ഞു.

ഒരു യുദ്ധം തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. തോൽക്കാൻ മനസ്സില്ലാതെ രണ്ട് ജന്മങ്ങൾ പോരാടിത്തിമിർക്കുന്ന മഹായുദ്ധം.തോൽവി സമ്മതിച്ചു കൊടുക്കാതെ ഇരുവരും പൊരുതി നിക്കുന്നു.ഉഗ്രൻ പോരാട്ടമുള്ളിൽ നടക്കുമ്പോൾ അതോർത്തു ഹാളിൽ തന്റെ പൂറിലേക്ക് റബർക്കുണ്ണ കയറ്റിയിറക്കുകയായിരുന്നു ചിത്ര. എപ്പോഴൊ കാറ്റും കോളും അടങ്ങി, തോൽവി സമ്മതിക്കാതെ രണ്ടു പേർ പോരാട്ടത്തിനിടയിൽ തങ്ങളുടെ തളർച്ചയകറ്റുന്ന നേരം.സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ നിന്നിരുന്ന ചിത്ര വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്നകത്തു കയറി.

കാമക്കടലിൽ നീരാടി നേടിയ തത്കാലിക ശമനത്തിന് ശേഷം ഒരു ക്ഷീണമകറ്റലിന്റെ സമയമായിരുന്നു ഉള്ളിലപ്പോൾ.സലീമിന് ഡ്രിങ്ക് ഫിക്സ് ചെയ്യുന്ന സാഹിലയെയാണ് കടി മൂത്തു കയറിച്ചെല്ലുന്ന ചിത്ര കണ്ടത്.

“ആഹ്…..നീയിത്ര പെട്ടെന്ന് കയറ് പൊട്ടിച്ചിങ്ങു പൊന്നോ?നിനക്ക് ഇന്ന് രാത്രിയല്ലെ സമയം?”

“അതിന് നീ ബാക്കി വച്ചാലല്ലെ?”ചിത്ര തിരിച്ചടിച്ചു.

ഇവര് തമ്മിൽ എങ്ങനെ?എന്നതായി മദ്യം നുണയുന്നതിനിടയിൽ അവന്റെ ചിന്ത.അവർ തന്നെ പറയട്ടെ എന്നും അവൻ കരുതി.

“എന്തോ എനിക്കിന്ന് പോകാൻ തോന്നുന്നില്ല മോളെ.”സാഹില പറഞ്ഞു.

“അപ്പൊ രാജീവും കുട്ടികളും?”ചിത്ര ഒരു ചോദ്യമെറിഞ്ഞു.

“രാജീവിനെ വിളിച്ചു പറയണം.പിന്നെ മക്കളെ മിനിങ്ങാന്ന് രാജീവന്റെ വീട്ടിലാക്കി.അതുകൊണ്ട് അതും പ്രശ്നമില്ല.”

“എവിടാന്ന് ചോദിച്ചാൽ?”

“അതെന്തെങ്കിലും പറയാം.തത്കാലം എന്റെ പൂറിന്റെ തരിപ്പ് തീർക്കട്ടെ, എന്നിട്ടാവാം വിളിക്കലും മറ്റു വാർത്താനങ്ങളും ഒക്കെ.”

“അപ്പൊ എന്റെ കാര്യം?”ചിത്ര ഒരു സംശയത്തോടെ സാഹിലയെ നോക്കി.

“ഇപ്പോൾ മുതൽ നമ്മൾ ഒന്നിച്ചു തിന്നും ഈ കിടക്കുന്നവനെ.ഒരുപാട് ചോദ്യം മനസ്സിൽ ഉണ്ടാവും.ഇടക്ക് അതിനുള്ള ഉത്തരവും കൊടുക്കണം. പിന്നെ മുന്നോട്ട് ചെയ്യേണ്ടതും തീരുമാനിച്ചുറപ്പിക്കണം.അതിന്റെ തുടക്കം ഇവിടെ ഒന്നിച്ചാവുന്നതല്ലെ നല്ലത്.”സാഹില പറഞ്ഞു.അത് പറഞ്ഞു ചിരിച്ച സാഹിലക്കൊപ്പം കേട്ടുനിന്ന ചിത്രയും കൂടി.

ആ കാമയക്ഷികൾ ഒന്ന് മിണ്ടാനുള്ള അവസരം പോലും കൊടുക്കാതെ സലിമിനെ പങ്കുവക്കുന്നതിന് തിടുക്കം കൂട്ടുകയായിരുന്നു.ഒരു കൊഞ്ചലോടെ സലീമിന്റെ കയ്യിലെ കാലി ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങിവച്ച് തന്റെ അരക്കെട്ട് വിടർത്തി പൂറ് പൊളിച്ചു മുഖത്തേക്ക് ഇരുന്നുകൊടുത്ത സഹിലയെ കണ്ട് ചിത്ര ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ സലീമിന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി.വീണ്ടും ഒരു രതിമാമാങ്കം അവിടെ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. ***** റപ്പായി മാപ്പിള കൈ കാണിക്കുന്നത് കണ്ട് ശംഭു കാർ ഒതുക്കിനിർത്തി. പതിവ് അമ്പലദർശനം കഴിഞ്ഞുള്ള വരവ് തന്നെ.വീണയുടെ നേർച്ചയായി ശയനപ്രദക്ഷിണം കഴിഞ്ഞതു മുതൽ ആൾക്ക് വിശ്വാസമൊക്കെ വന്നുതുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.വീണ ഗർഭിണി ആയതിൽ പിന്നെ അവൾക്കൊപ്പം മുടങ്ങാതെ ക്ഷേത്രദർശനവുമുണ്ട്. വീണയുടെ വക നേർച്ചയാണ് അത് പോലും.

വണ്ടി നിന്നതും റപ്പായി ഡ്രൈവിങ് സൈഡിലേക്ക് വന്നു.

“എന്താ റപ്പായിച്ചേട്ടാ പതിവില്ലാതെ ഇവിടെയൊരു നിൽപ്പ്?”മാപ്പിള അടുത്തേക്ക് വന്നതും ഡോർ ഗ്ലാസ്സ് താഴ്ത്തി ശംഭു ചോദിച്ചു.

സാധാരണ ഒന്നുകിൽ ശംഭു റപ്പായിയുടെ വീട്ടിലെത്തും, അല്ലെങ്കിൽ സുനന്ദ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഹോട്ടലിൽ എത്തിയശേഷം റപ്പായി ശംഭുവിനെ അങ്ങോട്ടേക്ക് വിളിക്കും. അതാണ് പതിവ്.ഇ രണ്ടിടങ്ങളിലാണ് അവരുടെ കമ്പനി കൂടൽ.മോള് മേരി കൊച്ചിയിൽ തന്നെയായതുകൊണ്ടും മാധവന്റെ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ കണക്ക് മുഴുവൻ നോക്കുന്നതിനാൽ പിടിപ്പത് ജോലിയുള്ളതുകൊണ്ടും തനിക്ക് കിട്ടുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം റപ്പായി ശരിക്കും അനുഭവിക്കുന്നുണ്ട്.

വീണ വന്നു കയറിയതിൽ പിന്നെ ശംഭുവിന് കിട്ടാത്തതും ഇങ്ങനെ പറന്നുനടക്കാനുള്ള അവസരമാണ്.

“നിന്നെയൊന്ന് കാണാൻ തന്നെയാ.”

“എന്ത്‌ പറ്റി മാപ്പിളെ?”ഇടക്കിങ്ങനെ വഴിയിലും കാണാറുണ്ട്.പക്ഷെ ഇന്ന് ആ നിൽപ്പും സംസാരവും കണ്ടിട്ട് കാര്യം അല്പം ഗൗരവമുള്ളതാണെന്ന് ശംഭുവിന് തോന്നി.

“ചേട്ടൻ കയറ്”പിന്നിലേക്ക് കയ്യെത്തിച്ച് ഡോർ ലോക്ക് മാറ്റിയ ശേഷം ശംഭു പറഞ്ഞു.അകത്തേക്ക് കയറിയ അയാളെ നോക്കി വീണ ഒന്ന് ചിരിച്ചു,റപ്പായി തിരിച്ചും.

വീണക്കും റപ്പായിയെ നന്നായിട്ട് അറിയാം.നാട്ടുകാർ കുടിയൻ,തെല്ലും വെളിവില്ലാത്തവൻ എന്നൊക്കെ വിളിക്കുമ്പോഴും അയാളുടെ വാക്ക് കേൾക്കുകയും അതിലെ പൊരുളും പറയുന്ന കാര്യങ്ങളുടെ ഗൗരവം ഉൾക്കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നത് മാധവനും കുടുംബവുമാണ്.ആ ഒരു ബന്ധം അറിയുന്നതുകൊണ്ട് നാട്ടിൽ റപ്പായിക്കതിന്റെ പത്രാസുമുണ്ട്.

അയാൾ കയറിയതും ശംഭു വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു.”എന്താടോ മാപ്പിളെ മുഖത്തൊരു ഗൗരവം.കാര്യം പറയ്.” ഡ്രൈവിങ്ങിനിടയിൽ ശംഭു ചോദിച്ചു.

“തത്കാലം നീ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്. ഒന്ന് സ്വസ്ഥമായിട്ട് സംസാരിക്കേണ്ട വിഷയമാണ്.”

ഒരു മൂളലോടെ ശംഭു ഡ്രൈവിങ് തുടർന്നു.ഇതിനിടയിൽ റപ്പായിയെ ഒരു മകളെപ്പോലെ ഉപദേശിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു വീണ,അതും കുടി നിർത്തുന്നതിനെക്കുറിച്ച്.ഓരോ നാട്ടുകാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞ് അവർ റപ്പായിച്ചേട്ടന്റെ വീടിന് മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്നു.

“ഇവിടെ ഈ തോട്ടിറമ്പിൽ അടിച്ചു കോൺ തെറ്റി എന്റെ ചെക്കൻ കിടന്നുറങ്ങിയിട്ടുണ്ടല്ലെ.”ഇറങ്ങുന്ന സമയം ഒഴുക്കുള്ള തോട് കണ്ട് വീണ ചോദിച്ചു.തെളിമയുള്ള വെള്ളത്തിൽ കൂടി പരൽ മീനുകൾ നീന്തിത്തുടിച്ചു രസിക്കുന്നത് അവൾ അല്പനേരം നോക്കിനിൽക്കുകയും ചെയ്തു.

“ഈ പെണ്ണ്…….”

“അപ്പൊ സത്യവാ.ഏട്ടൻ പറഞ്ഞപ്പോ അത്ര വിശ്വാസം വന്നിരുന്നില്ല.”

“അതിനിപ്പോ എന്താ……..ചിലപ്പോൾ തോട്ടിൽ കിടന്നെന്നുമിരിക്കും.”

“അയ്യടാ………അതൊന്ന് കാണണം. ആ പൂതിയങ്ങു മറന്നേക്ക്.കിടക്കാൻ വേറെ ഒരു സ്ഥലവും കണ്ടില്ല.എന്റെ ചെക്കൻ എന്റെ ചൂട് പറ്റി ഉറങ്ങിയാ മതി.”ചുണ്ട് കോട്ടിക്കൊണ്ട് വീണ പറഞ്ഞു.

“എന്താ രണ്ടാളും അവിടെ നിന്ന് കളഞ്ഞേ?”റപ്പായിയുടെ ചോദ്യം എത്തിയപ്പോൾ തോട്ടിറമ്പിൽ നിന്നും അവർ മുറ്റത്തേക്ക് കയറി.എളിക്ക് കയ്യും കൊടുത്ത് അവരെയും നോക്കിനിൽക്കുകയാണ് കക്ഷി. ഉമ്മറത്തു കിടന്ന കസേരയിലേക്ക് ഇരിക്കുമ്പോൾ “ചായ ഇട്ടുവരാം, നിങ്ങൾ സംസാരിക്ക്”എന്ന് പറഞ്ഞു വീണ അകത്തേക്കും നടന്നു.

അതുവരെയുള്ള കളിച്ചിരികൾ മാറ്റി അവർ അല്പം ഗൗരവത്തിലായി. “എന്താ റപ്പായിചേട്ടാ പ്രശ്നം.ഒന്ന് നിവർന്നിരുന്നിട്ട് ശംഭു ചോദിച്ചു.”

റപ്പായി ഗൗരവമായിത്തന്നെ എന്തോ ഒന്ന് ആലോചിച്ചിരിക്കുകയാണ് അപ്പോഴും.അല്പനേരത്തെ നിശബ്ദതക്ക് ശേഷം അയാൾ കാര്യത്തിലേക്ക് വന്നു.”എടാ കൊച്ചേ, പുതിയ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ. ഏതോ ഒരുവൻ വന്നിരുന്നു, അറിയേണ്ടത് മുഴുവൻ നിന്നെയും മാധവനെയും കുറിച്ച്.പലതും കുത്തി കുത്തി ചോദിച്ചു.എന്താടാ,എന്തെലും പ്രശ്നം.”

“ആരാന്ന് വല്ല പിടിയും ഉണ്ടോ റപ്പായി ചേട്ടാ?”അവരുടെ സംസാരവും കേട്ട് പുറത്തേക്ക് വന്ന വീണയാണ് അത് ചോദിച്ചത്.അവളുടെ കയ്യിലെ മഗിൽ നിന്നും ആവി പറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കയ്യിലെ ഗ്ലാസ്‌ അവിടെ കിടന്ന കൊച്ചു ടേബിളിലെക്ക് വച്ച് അവർക്ക് ചായ പകർന്നു നൽകിയശേഷം അവളും ശംഭുവിനരികിലായി നിന്നു.

“കാഴ്ച്ചയിൽ ഉശിരുള്ള ഒരുത്തൻ. നിന്നെയും ഈ കുഞ്ഞിനെയും നിന്റെ മാഷിനെയും കുറിച്ചായിരുന്നു ചോദ്യം മുഴുവൻ.ഒരുമാതിരി പോലീസുകാർ ചോദിക്കുന്നത് പോലെ.”റപ്പായി ചായയും കയ്യിലെടുത്തുകൊണ്ട് വീണക്ക് മറുപടി കൊടുത്തു.

“എന്നിട്ട് ചേട്ടൻ എന്ത് പറഞ്ഞു?”

“ഒരു പേട് അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. എന്നുകരുതി മാധവനും കുടുംബത്തിനുമെതിരെ ഒരു വാക്ക് മിണ്ടില്ല റപ്പായി.”ശംഭുവിന്റെ ചിരിയോടൊപ്പം അയാൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

“എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടല്ലൊ റപ്പായി ചേട്ടാ.ചേട്ടന്റെ സംശയം പോലെ അതൊരു പോലീസ് ആണെങ്കിൽ?” വീണ സീരിയസ് ആണ്.

“മോൾക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞു വരുന്നതിന്റെ ഗൗരവം മനസിലായി. എന്നിട്ടും ഈ പോങ്ങൻ ഇളിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ?”

“അയാളെ മുൻപെങ്ങും കണ്ടിട്ടില്ല?” വീണ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല കുഞ്ഞേ.എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യം.ഒരു അപരിചിതൻ വന്ന് സാധാരണപോലെ തിരക്കുകയാണ് എങ്കിൽ മനസ്സിലാക്കാം,ഇത് ഒരു നാലഞ്ചു മണിക്കൂർ എന്നോടൊപ്പം ചിലവഴിച്ച്,എനിക്ക് കഴിക്കാനും കുടിക്കാനും വാങ്ങിത്തന്ന് ഓരോന്ന് ചോദിക്കുകയായിരുന്നു.എന്തോ മനസ്സിൽ കണ്ട് ചോദിക്കുന്നത് പോലെ.”

“എന്നിട്ട് ചേട്ടൻ എന്ത് പറഞ്ഞു?” ശംഭുവിന്റെ സാന്നിധ്യത്തിലും വീണയാണ് റപ്പായിയോട് കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിയുന്നത്.റപ്പായിയെ അറിയുന്ന,നിലവിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ അറിയുന്ന അവൾക്ക് മാപ്പിള വഴിക്ക് കൈകാണിച്ച സമയം മുതൽ ഒരു പന്തികേട് തോന്നിയിരുന്നു.ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ റപ്പായി അങ്ങനെ വന്ന് നിക്കില്ല എന്ന് അവൾക്കും അറിയാം.മാധവനെക്കാൾ കാണാൻ സൗകര്യം റപ്പായിക്ക് ശംഭുവിനെ ആണെന്നും.

“ചോദിച്ചതിന് എല്ലാം തിരിച്ചാണ് മറുപടി കൊടുത്തത്.പക്ഷെ ഒന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി,അയാൾക്ക് നിങ്ങൾ ഓരോരുത്തരെയും കുറിച്ച് നല്ല ധാരണയുണ്ട്.നിങ്ങളുടെ ബന്ധം പോലുമറിയാം.കൂടുതലും ചോദിച്ചത് നിങ്ങളുടെ കഴിഞ്ഞ കാലവും.”

“അതൊക്കെ പോട്ടെ,ഇനി കണ്ടാൽ അയാളെ………”

“എന്താ മോളെ അങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം.തിരിച്ചറിയും.ഒരു അടച്ചു കെട്ടിയ ജീപ്പിലാ അയാൾ വന്നത്. നമ്പർ ഓർമ്മയില്ല,ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല എന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി.ഒരു പോലീസ് ലുക്ക്‌ ഒക്കെയുണ്ട്,നടപ്പും സ്റ്റൈലും പോലും അവരെപ്പോലെ തോന്നിച്ചു.അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ടൗണിലുള്ള നമ്മുടെ ബാർ ഹോട്ടലിൽ വച്ചാ എന്നെ സൽക്കരിച്ചതും.”

“മതി റപ്പായിച്ചേട്ടാ,ആളെ കണ്ടു പിടിക്കാൻ ഒരു സൂചന കിട്ടിയാൽ മതി,അതിന് ഈ പറഞ്ഞത് ധാരാളം. നമ്മുടെ എത് സ്ഥാപനമായാലും സി സി ടി വി സർവയിലൻസ് ഉറപ്പായും ഉണ്ട്.ഇനി കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് വിട്ടേക്ക് വന്നവന്റെ ജാതകം പരിശോധിച്ചു വേണ്ടത് ചെയ്തോളാം

“ചേട്ടന്റെ ഫോണെന്തിയെ?ഇരുമ്പിനെ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ.ചിലത് വച്ചു താമസിപ്പിക്കുന്നത് നല്ലതിനാവില്ല.”

ശംഭു അതിശയത്തോടെ അതൊക്കെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്. നിമിഷനേരം കൊണ്ട് തീരുമാനം എടുത്തു നടപ്പിലാക്കുന്ന വീണയെ അവൻ ആദ്യമായി കാണുകയാണ്. അതിന്റെ അത്ഭുതമാണ് അവന്.

സുരയെ ലൈനിൽ കിട്ടാൻ കുറച്ചു സമയമെടുത്തു.റപ്പായിയുടെ നമ്പർ ആയതുകൊണ്ട് ചെറിയ വെള്ളമടി ആയതിനാൽ പിന്നീട് തിരിച്ചു വിളിക്കാമെന്ന് സുര കരുതി.പക്ഷെ വീണ്ടും വീണ്ടും കാൾ വന്നപ്പോൾ അത് ശിങ്കിടിക്ക് കൊടുത്തു.കാൾ അറ്റൻഡ് ആയതും വീണയുടെ ശബ്ദം സ്പീക്കർ ഫോണിൽ കേട്ട് സുര ചുണ്ടോട് ചേർത്ത മദ്യം അതു പോലെ താഴേക്ക് വച്ച് ഫോൺ പിടിച്ചു വാങ്ങി ചെവിയോട് ചേർത്തു.

“ഇരുമ്പേ ഒരാളെയൊന്ന് തപ്പി എടുക്കണം.നമ്മുടെ ചരിത്രം തിരിഞ്ഞു വന്നതാണയാൾ,ഇനിയും ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നതിന് മുന്നേ അങ്ങോട്ട്‌ പോയി കാണണം എനിക്ക്’ വീണ പറഞ്ഞത് മുഴുവൻ ഇരുമ്പ് ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടു.

വീണയുമായി സംസാരിച്ച ശേഷം റപ്പായിയിൽ നിന്ന് ആളെക്കുറിച്ചും വന്ന സമയവും കൃത്യമായി ചോദിച്ചറിഞ്ഞ സുര മദ്യപാന സദസ് പിന്നത്തേക്ക് മാറ്റിവച്ച് കമാലിനെയും കൂട്ടി പുറപ്പെടുകയായിരുന്നു.തന്നെ ഏൽപ്പിച്ച ജോലി ഏത്രയും വേഗം തീർക്കുക എന്നത് ഇരുമ്പിന്റെ നിർബന്ധമാണ്.

സുര അങ്ങനെയാണ്,മാഷോ വീട്ടിൽ ആരെങ്കിലുമൊ ഒരു കാര്യം വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ അതാണ് ആദ്യത്തെ ജോലി.അതുപോലെ ഇവിടെയും.

കാര്യങ്ങൾ കൃത്യമായി ഏൽപ്പിച്ച ശേഷവും അവർ കുറച്ചു സമയം സംസാരിച്ചിരുന്നു.എങ്ങനെയുണ്ട് എന്റെ പെർഫോമൻസ് എന്ന് ഇടക്ക് ശംഭുവിനോട് കണ്ണുകളിലൂടെ ചോദിക്കാനും അവൾ മറന്നില്ല. സൂപ്പർ എന്ന് അവൻ കൈ കാണിച്ചു. മാഷിനോട് അവൾ തന്നെ പറയാം എന്നും കുടി കുറക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് റപ്പായിയെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടാണ് അവർ ഇറങ്ങിയത്.

“എടാ ആ സുനന്ദ നിന്നെയൊന്ന് കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു.കാര്യം എന്തെന്ന് പറഞ്ഞില്ല.അത്യാവശ്യം ആണ് പോലും.”വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു മുന്നോട്ട് പോകാൻ തുടങ്ങവെ എന്തോ ഓർത്തെന്ന പോലെ റപ്പായി പറഞ്ഞു.

“എന്നാ അവൾക്കൊന്ന് വിളിച്ചാൽ പോരെ?”വണ്ടിയൊന്ന് ഇരപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ശംഭു ചോദിച്ചു.

“അതറിയില്ല,നിന്നെ വിളിച്ചിട്ടു കിട്ടിയില്ല എന്ന് കവലയിൽ വച്ചു കണ്ടപ്പോൾ പറഞ്ഞു.”

“ഓഹ്……. ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയപ്പോ ഫോൺ എടുത്തില്ല.ചിലപ്പോൾ അതാവും.ഞാൻ തിരക്കിക്കോളാം.” അതും പറഞ്ഞ് ഒന്ന് കയ്യും കാട്ടിയിട്ട് ശംഭു കാർ മുന്നോട്ടെടുത്തു.”എന്താ ഒരു ആലോചന.”കാർ അവരെയും കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് കുതിക്കുമ്പോൾ വീണ ചോദിച്ചു.

“ഒന്നുമില്ല,എന്റെ പെണ്ണിന്റെ സാമർഥ്യം ഒന്ന് ആലോചിച്ചു പോയതാ.”

“അല്ലാതെ പോകുന്ന വഴിക്ക് സുനന്ദയെ കണ്ടിട്ട് പോയാലോ എന്നതല്ല.”

“ഈ പെണ്ണ്……”

“ഞാൻ പറഞ്ഞതായോ കുറ്റം.”

“കുറ്റം പറഞ്ഞതല്ല പെണ്ണെ, ഇനി അവൾക്ക് എന്താണാവോ പറയാൻ എന്നോർത്തപ്പോൾ അറിയാതെ വന്ന് പോയതാ.”

“അവളെ കാണാൻ തിടുക്കമാണല്ലെ എന്റെ ചെക്കന്.”

“ഒന്ന് പോയെ……എന്തെങ്കിലും കാര്യം ഇല്ലാതെ ആരേലും കാണണം എന്ന് പറയുവോ?”

“അല്ലാതെ ഗുരുവിനെ കാണാനുള്ള വ്യഗ്രതയല്ല…….?”

“ആര്……… അവളോ?”

“ചിലത് എന്റെ ശംഭുസിന് പറഞ്ഞു തന്നതല്ലേ.പ്രാക്ടിക്കലും അവിടെ ആയിരുന്നു.”

“ദേ………ഒന്ന് നിർത്തിക്കെ.എല്ലാം അറിഞ്ഞോണ്ട് തന്നെയല്ലെ എന്നെ കെട്ടിയത്,എന്നിട്ട് കളിയാക്കുന്നൊ? ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറിയതുവാ. എന്നിട്ടും വിട്ടില്ല.ഗർഭിണിയായേൽ പിന്നെ ഇത്തിരി കുറുമ്പ് കൂടിയിട്ടുണ്ട്” അല്പം പിണക്കം നടിച്ചുകൊണ്ടാണ് ശംഭു അത് പറഞ്ഞത്.

“അച്ചോടാ……..ഒരു പാവം.ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലെ.നമുക്ക് അവളെ കണ്ടിട്ട് പോവാം.കാര്യമറിയണമല്ലൊ” അവൾ അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.

ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ സുനന്ദയുടെ വീട്ടിലേക്ക് വണ്ടി പായിച്ചു.വൈകും എന്ന് റപ്പായിയുടെ ഫോണിൽ നിന്ന് സാവിത്രിയെ അറിയിച്ചിരുന്നതിനാൽ ആ പ്രശ്നവും അവിടെ തീർന്നിരുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ സാവിത്രിയുടെ വക നല്ല ചീത്ത കേൾക്കുമെന്നവർക്കറിയാം ***** വിക്രമന്റെ വീട്ടിൽ അനൗദ്യോഗിക കൂടിക്കാഴ്ച്ചയിലാണ് രാജീവ്.കൂടെ ഗോവിന്ദുമുണ്ട്.പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ട് കിടക്കുന്ന കേസുകളിൽ ഓൺ & ഓഫ് ദി റെക്കോർഡ് സഹകരിച്ചു പോകാമെന്നുള്ള ധാരണയുടെ പുറത്താണ് ഇപ്പോൾ ഇങ്ങനെയൊരു മീറ്റിങ് തന്നെ.പുതിയ സാഹചര്യങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ടതും ഒരു കാരണമാണ്.

ഡി വൈ എസ് പി ഓഫിസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി സൈബർ സെല്ലിലും കയറി തനിക്ക് അത്യാവശ്യമായി ലഭിക്കേണ്ട ചിലത് പറഞ്ഞേല്പിച്ചതിന് ശേഷമാണ് വിക്രമനെ കാണാനെത്തിയത്. കുറച്ചധികം നമ്പറുകളുള്ളതിനാൽ ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂർ സമയം അവർ ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

വിക്രമൻ തന്നെ ചലഞ്ചു ചെയ്ത കേസിന്റെ കുരുക്കഴിക്കാനാണ് നോക്കുന്നതെങ്കിൽ രാജീവന് തന്റെ കേസ് പേഴ്‌സണലാണ്.

“എന്നാലും വല്ലാത്ത ചതിയായിപ്പോയ് അല്ലെ രാജീവ്‌?”തന്റെ വീട്ടിലെത്തിയ സുഹൃത്തുൾക്ക് തന്റെ കയ്യാൽ ചായ പകർന്നുനൽകിക്കൊണ്ട് വിക്രമൻ ചോദിച്ചു.സ്റ്റേഷനിലെ തീപ്പിടുത്തം ഉദ്ദേശിച്ചാണ് വിക്രമനത് ചോദിച്ചതും.

“ഓർക്കാപ്പുറത്തുള്ള അടിയായിപ്പോയി വിക്രം.ഇപ്പോൾ ഡിഫെൻസ് ശക്തമാണ്,ഒരൊറ്റ കളിയിലൂടെ കാര്യങ്ങൾ അവർക്ക് അനുകൂലമാക്കിയെടുത്തിരിക്കുന്നു. നിലവിലെ സാഹചര്യത്തിൽ മെറ്റിരിയൽ എവിഡൻസ് വെക്കാൻ കഴിയില്ല.റിപ്പോർട്ട്‌ വച്ചു വാദിക്കാം എന്ന് മാത്രം.അതിന് കോടതിയിൽ കടലാസിന്റെ വില പോലും കിട്ടില്ല.”

“താൻ സംശയിക്കുന്നത് ശരിയാണ് എങ്കിൽ തെളിവുകൾ നശിപ്പിക്കാൻ തീപിടുത്തം അവർ ചെയ്യിച്ചതണെന്ന് സ്ഥാപിക്കണം എങ്കിലേ തന്റെ കേസിൽ ഇനിയൊരു സാധ്യതയുള്ളൂ”

“അറിയാം വിക്രം…..അതാണ് എന്റെ

“ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട് രാജീവ്‌.”അത്രയും സമയം അവരെ കേട്ടിരുന്ന ഗോവിന്ദ് പറഞ്ഞു.

“പറയെടോ…….”രാജീവൻ അനുവാദം കൊടുത്തു.

“ദാമോദരൻ…….അയാളെ നമുക്ക് പണ്ടേ സമയമുണ്ട്.പക്ഷെ വാസു അത് കത്തിച്ചു എന്ന് എങ്ങനെ ഉറപ്പിക്കും.അവൻ ജയിൽ ചാടി എങ്കിൽ പോലും.”

“അത് കുഴക്കുന്ന ഒന്നാണ് ഗോവിന്ദ്. നമ്മുടെ സംശയം ശരിയാണെങ്കിൽ ദാമോദരനെക്കൂടാതെ ഒരാൾ കൂടി ഇതിൽ ഇൻവോൾവ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എന്റെ അനുമാനം ഞാൻ നാളെ വൈകിട്ട് പറയാം.”ഒന്നാലോച്ചിട്ട് രാജീവ്‌ മറുപടി നൽകി.

“നല്ല ചായ”കപ്പ് തിരികെവക്കുമ്പോൾ ഗോവിന്ദ് പറഞ്ഞു.

“സാഹചര്യം അതാണ് ഗോവിന്ദ്. പെണ്ണുമ്പിള്ള നാട്ടിൽ ടീച്ചറാണ്. പിള്ളേരും അവിടെത്തന്നെ.അവരുടെ പഠിത്തത്തിന്റെ പേരും പറഞ്ഞവൾ എങ്ങോട്ടും വരില്ല.നമ്മൾ ഇങ്ങനെ സ്ഥലം മാറ്റമൊക്കെ വാങ്ങുന്നത് കൊണ്ടും മിക്കവാറും ഒറ്റക്കുള്ള ജീവിതമായതിനാലും കുക്കിങ് മെച്ചപ്പെട്ടു.”

“എന്നാ ഇറങ്ങട്ടെ വിക്രം.കുറച്ചു സമയം,ചെയ്യാൻ ഒരുപാടും.”രാജീവ് ഇറങ്ങാൻ തിടുക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവരിറങ്ങിയ നേരം വിക്രമനും ഒപ്പം ചെന്നു.തന്റെ കാഴ്ച്ചയിൽ നിന്നും അവർ മറയുന്നത് കണ്ടിട്ടാണ് തിരികെ കയറിയതും.ശ്രദ്ധയോടെ ഗോവിന്ദൻ ഉപയോഗിച്ച കപ്പ് വിക്രം പാക്ക് ചെയ്തു മാറ്റിവക്കുമ്പോൾ ഒരു ചിരി ആ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു.

ചർച്ചക്കിടെ ഗോവിന്ദിനെക്കുറിച്ചു സംശയമുണ്ടെന്നൊ റപ്പായിയെ കണ്ട കാര്യമൊ സൗകര്യപൂർവ്വം മറച്ചു പിടിക്കുകയായിരുന്നു വിക്രമൻ. റപ്പായി നൽകിയ വിവരങ്ങൾ മുഴുവനായി വിശ്വാസത്തിലെടുത്തിരുന്നില്ല എങ്കിലും ചിലത് വിക്രമന് സ്ട്രൈക്ക് ചെയ്തിരുന്നു.അതിനുള്ള സമയം വരുമ്പോൾ പറയാം എന്ന് വിക്രമൻ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു.

“സലിം സാറിന് ഇതെന്ത് പറ്റി.ആകെ മൊത്തത്തിൽ ഒരു മാറ്റമുണ്ട്.”തിരിച്ച് പോകും വഴി ഗോവിന്ദ് ചോദിച്ചു.

“അറിയില്ല ഗോവിന്ദ്.ഈയിടെയായി ആള് നന്നായി ഉഴപ്പുന്നുണ്ട്.കൂടെ നിൽക്കേണ്ട സമയമാണ്,കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ ഏൽപ്പിക്കാനുമുണ്ട്. പക്ഷെ ഒന്ന് കയ്യിൽ കിട്ടണ്ടേ.ഇനി പിടിച്ച പിടിയാലെ വല്ലതും ചെയ്യണം, എങ്കിലേ കാര്യം നടക്കൂ.”

ഗോവിന്ദ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു.സംസാരത്തിന് ഇടയിൽ എതിരെ ഒരു കോമ്പസ് ജീപ്പ് പാഞ്ഞുവരുന്നത് കണ്ട രാജീവ് തന്റെ വണ്ടി വെട്ടിച്ചു മാറ്റി വഴിവക്കിൽ ചവിട്ടിനിർത്തി.

എതിരെ വരികയായിരുന്ന ജീപ്പിലെ ഡ്രൈവർ ആരോടോ ഫോണിൽ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു തന്റെ ഡ്രൈവ്.അല്പം വേഗത്തിലുമായിരുന്നു.ഒരു വേള മുന്നിലേക്ക് ശ്രദ്ധിക്കുമ്പോഴാണ് എതിരെ രാജീവന്റെ ജീപ്പ് അയാൾ കാണുന്നതും എതിർ ദിശയിലേക്ക് വെട്ടിക്കുന്നതും.

സംയമനം വീണ്ടെടുത്ത ഇരുവരും ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിൽ നിന്നുമിറങ്ങി. എതിരെ വന്നത് പോലീസ് ആണെന്ന് മനസ്സിലായതും കോമ്പസിന്റെ ഡ്രൈവർ എങ്ങനെയും ഊരിയാൽ മതിയെന്ന ചിന്തയിലായി.

കണ്ടുനിന്നവർ ഒരു ഉരസൽ പ്രതീക്ഷിച്ചുകാണും.പക്ഷെ അത് ഉണ്ടായില്ല.

ഒരു അപകടം ഒഴിവായതിന്റെ സമാധാനം അവരിരുവരുടെയും മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു.മറ്റു പ്രശ്നങ്ങളൊന്നുമില്ലാത്തതിനാലും വിഷയം വലുതാക്കണ്ട എന്ന് കരുതിയും അവരതവിടെ തീർത്തു. അതിനുള്ള സമയം ഇരു കൂട്ടർക്കുമില്ലായിരുന്നു എന്നത് ഇതിലെ മറ്റൊരു വശം.

തിരികെ വണ്ടിയിൽ കയറി മുന്നോട്ട് എടുക്കുമ്പോൾ രാജീവ് മിററിലൂടെ ഒന്ന് പിന്നിലേക്ക് നോക്കി.കോമ്പസ് നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.അതിലെ എന്തോ ഒന്ന് രാജീവന്റെ കണ്ണിലുടക്കി,ഒപ്പം മുന്നിൽ പോകുന്ന ബൈക്ക് സൈഡ് കൊടുക്കാൻ ഹോൺ മുഴക്കിയതും രാജീവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

എന്തോ ഒന്ന് അയാളുടെ മനസ്സിൽ കൂടെ കടന്നുപോയി.വരട്ടെ നോക്കാം എന്ന ചിന്തയിൽ ഒന്നുകൂടി പിന്നിൽ നോക്കുമ്പോൾ കോമ്പസ് മുന്നോട്ട് പൊയ്ക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ***** വിക്രമനെയും കണ്ട് തിരികെ വരുന്ന വഴിയിൽ സ്റ്റേഷനിൽ കൂടി കയറിയിട്ട് പോവാം എന്ന് കരുതിയാണ് രാജീവ്‌ വൈകിയാണെങ്കിലും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നത്.ഇനി കൂടുതൽ ശ്രദ്ധിക്കണം എന്നയാൾക്ക് അറിയാം.ഗോവിന്ദിന് ഒപ്പം തന്റെ ഓഫീസിലിരിക്കുമ്പോൾ ഒരു പി സി വന്ന് സല്യൂട്ട് ചെയ്തു.

“എന്താടോ…….?”

“സാറിന്റെ പേരിൽ വന്ന പാഴ്സലാണ് സർ.പത്രോസ് സർ തന്നേൽപ്പിച്ചു പോയി.വൈകിയാണെങ്കിലും സർ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് കൂടെ കൊണ്ട് പോകുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു.” ഒരു ബോക്സ്‌ മേശയിൽ വച്ച് പി സി പറഞ്ഞു.

“മ്മ്മ്…..താൻ ചെല്ല്…….എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടേൽ വിളിക്കാം.”രാജീവ്‌ അയാളെ തിരികെ വിട്ടു.

പത്രോസ് തന്റെ ജോലിസമയം കഴിഞ്ഞു പോയിരുന്നു.രാജീവ് വരും എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നതിനാൽ പാഴ്സല് പി സിയെ ഏൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ചില അവസരങ്ങളിൽ പത്രോസ് കൊണ്ട് കൊടുക്കാറുള്ളതുമാണ്. പക്ഷെ ഇന്നതുണ്ടായില്ല എന്ന് മാത്രം.

പോകും മുൻപ് രാജീവനെ വിളിച്ചു സ്ഥിതിഗതികൾ വിവരിച്ചിരുന്നു.അത് നോക്കി കാര്യങ്ങളൊന്ന് കൂടി വിലയിരുത്താമെന്ന് കരുതിയാണ് രാജീവന്റെ ഈ വരവ് തന്നെ. തീപിടുത്തമുണ്ടായ ശേഷം രാജീവ് കുറച്ചധികം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം.അതുകൊണ്ട് കൂടിയാണ് ഇരുട്ടിയെങ്കിലും രാജീവ് സ്റ്റേഷനിലെത്തിയത്.സലിമിന്റെ കറങ്ങിനടപ്പ് നിർത്തി കുറച്ചുനാൾ എങ്കിലും രാത്രിയിൽ ഓഫിസ് ജോലി നൽകണമെന്ന ചിന്തയും രാജീവന്റെ മനസ്സിലുണ്ട്.

രണ്ടടി വീതിയിലും നീളത്തിലും ഉള്ള ഒരു പെട്ടിയായിരുന്നു അത്.നന്നയി പാക്ക് ചെയ്തു റിബൺ ഒക്കെ കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്.”നല്ല കനം,ആരോ കാര്യമായി തന്നെയാണല്ലോ രാജീവ്‌.” അത് പൊക്കി നോക്കിയിട്ട് ഗോവിന്ദ് പറഞ്ഞു.

“എന്തായാലും അത് പൊട്ടിക്ക് ഗോവിന്ദ്.”രാജീവൻ അനുവാദം കൊടുത്തു.

പൊട്ടിച്ചതും ഒരു ഞെട്ടലോടെ ഗോവിന്ദ് പിന്നോട്ടിരുന്നു.എന്തെന്ന് അറിയാൻ രാജീവും അതിലേക്ക് നോക്കി.അത് കണ്ട രാജീവനും ഒരു പകപ്പോടെ തന്റെ മൂക്ക് പൊത്തി.

ഒരു തലയും അതിന്റെ കൂടെ ഒരു ലിംഗവും.അതിൽ നിന്ന് ചോരമണം പുറത്തേക്ക് വരുന്നു.പകച്ചുപോയ അവർ കുറച്ചുസമയം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.ഇങ്ങനെ ഒന്ന് ആരും തന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതുമല്ല.

“ഇതൊരു സ്റ്റേറ്റ്മെന്റാണ് രാജീവ്‌. എനിക്കുള്ളൊരു മുന്നറിയിപ്പ്.” സംയമനം വീണ്ടെടുത്തുകൊണ്ട് ഗോവിന്ദ് പറഞ്ഞു.

ഗോവിന്ദ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ചോദ്യഭാവത്തിൽ രാജീവനൊന്ന് നോക്കി.ഗോവിന്ദൻ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലാവാതെ അയാളെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോൾ ആദ്യമായി ഗോവിന്ദന്റെ മുഖത്തു ഭീതിയുടെ നിഴൽ വീഴുന്നത് രാജീവ്‌ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

“വർമ്മാ ജി” ഏതോ ഒരോർമ്മയിൽ ഗോവിന്ദനത് പറയുമ്പോൾ അതാര് എന്ന് സ്വയം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് രാജീവും.തന്നോടു പറയാത്ത ചിലത് ഇപ്പോഴും ഗോവിന്ദിനുള്ളിലുണ്ടെന്ന് രാജീവ് മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു.

************ തുടരും ആൽബി.