💞യക്ഷിയെ പ്രണയിച്ചവൻ 5 💞

ഡോക്ടർ പോയത് അയാളുടെ റൂമിലേക്ക് ആണ്. കൂടെ കാർത്തിയും.

ഡോക്ടർ: ഇരിക്ക്.

അവൻ ഡോക്ടർക്ക് എതിരെ ഉള്ള സീറ്റിൽ ഇരുന്നു.

കാർത്തി: ഡോക്ടർ അനുവിന്, അനുവിന് എന്താ പറ്റിയെ????

ഡോക്ടർ: അവിടെ നിക്കുന്ന ആ കുട്ടിയുടെ പേര് എന്താണ്????

കാർത്തി: അഞ്ജലി.

ഡോക്ടർ: അഹ് അഞ്ജലി. അഞ്ജലി ഒരുപാട് തവണ എന്നോട് ചോദിച്ചു, അവൾക്ക് എന്താ പറ്റിയത്???? എന്താ ഡോക്ടർ ഒന്നും പറയാത്തത് എന്നൊക്കെ. ആ കുട്ടിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി എനിക്ക് ഒന്നും പറയാൻ തോന്നുന്നില്ലഡോ.

കാർത്തി: ഡോക്ടർ എന്താ പ…. പറഞ്ഞ് വരുന്നത്????

അവന്റെ ശബ്‌ദം ഇടറി.

ഡോക്ടർ: ഓക്കേ തന്റെ പേര്????

കാർത്തി: കാർത്തിക്.

ഡോക്ടർ: ഓക്കേ കാർത്തിക്. അകത്തുള്ള പേഷ്യന്റിന്റെ കസിൻ ആണന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്????

കാർത്തി: അതെ ഡോക്ടർ.

ഡോക്ടർ: ഓക്കേ. പഴയത് പോലെ അല്ല ആ കുട്ടിയുടെ മുഖം ഇപ്പോ. ആസിഡ് വിത്തിയത് കാരണം മുഖത്തിന്റെ പകുതി ഭാഗവും ഇടത് കൈയിലെ നാല് വിരലുകളും………….

കാർത്തി: മതി ഡോക്ടർ. Plz……….

കാർത്തി ഇടറിയ സ്വരത്തിൽ ഡോക്ടറോട് പറഞ്ഞു.

ഡോക്ടർ: ഏയ്യ് കാർത്തിക്, താൻ ഇങ്ങനെ ഇമോഷണൽ ആവല്ലേ. താൻ വേണം അഞ്ജലിയോട് ഈ കാര്യങ്ങൾ ഓക്കേ പറയാൻ. തന്റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ ജീവൻ തിരിച്ച് കിട്ടിയല്ലോ അത് തന്നെ വല്യ കാര്യമല്ലേ????

കാർത്തി: ഓക്കേ ഡോക്ടർ. അ…… അവൾക്ക് ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട് ഡോക്ടർ????

ഡോക്ടർ: she is all right. ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞതല്ലേ ഉള്ളൂ, ആ മയക്കത്തിലാ. മയക്കത്തിന്റെ hangover കഴിയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ വേണം അവളെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാൻ. ഓക്കേ.

കാർത്തി: ഓക്കേ ഡോക്ടർ.

ഡോക്ടർ: and അവളുടെ വീട്ടുകാരെ അറിയിച്ചോ????

കാർത്തി: ഇല്ല ഡോക്ടർ.

ഡോക്ടർ: എത്രയും വേഗം അവൾടെ വീട്ടുകാരെ അറിയിക്കണം.

കാർത്തി: ഓക്കേ ഡോക്ടർ.പിന്നെ അവളെ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റുവോ????

ഡോക്ടർ: sorry കാർത്തിക്. ഇപ്പോ അവളെ കാണാൻ പറ്റില്ല. പുറത്ത്നിന്ന് വേണമെങ്കിൽ കാണാം.

കാർത്തി: ശെരി ഡോക്ടർ.

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി. അവന്റെ കാലുകൾ ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ താൻ കാരണം ഒരു പെൺകുട്ടി മരിച്ചു. ഇപ്പോ തനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു പെൺകുട്ടി മരണതുല്യമായി കിടക്കുന്നു. അവന്റെ ഹൃദയം പൊടിയുന്നത്പ്പോലെ. കണ്ണിൽ നിന്നും യാന്ത്രികമായി കണ്ണുനീര് നിലത്തേക്ക് പതിച്ചു. ദൂരെ നിന്നും അവൻ വരുന്നത് കണ്ട അഞ്ജലി അവന് അരികിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.

അഞ്ജലി: കാർത്തി……….. കാർത്തി എന്താ, എന്താടാ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞേ????

അവൻ അവളെ ICU വാർഡിന് വെളിയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട്പ്പോയി. അവൻ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് എല്ലാം അവളോട് പറയാൻ തീരുമാനിച്ചു.

കാർത്തി: നീ വാ……..

അഞ്ജലി: എങ്ങോട്ടാ കാർത്തി????

കാർത്തി: ഇരിക്ക്.

അവൻ അടുത്ത് കിടന്ന ചെയറിൽ അഞ്ജലിയെ ഇരുത്തി. കൂടെ അവനും. അവൻ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് എല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞ ശേഷം ഒരു അലറികരച്ചിൽ ആയിരുന്നു അവൾ.

കാർത്തി: ഏയ്‌ അഞ്ജലി താൻ, താനിങ്ങനെ കരയല്ലേ. നടക്കേണ്ടതെല്ലാം നടന്നു. താൻ ഇങ്ങനെ കരയുന്നത് കൊണ്ട് നമ്മക്ക് നമ്മട അനുവിനെ പഴയ രീതിയിൽ തിരിച്ചു കിട്ടുവോ????

അഞ്ജലി: ന്നാലും……… ഞാൻ കാരണാ ന്റെ അനുവിന് ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഉണ്ടായേ…….

കാർത്തി: നീ എന്തു ചെയ്തന്ന ഈ പറയണേ????

അഞ്ജലി: അവൾടെ കൂടെ ഞാനും പോവണമായിരുന്നു.

കാർത്തി: അഞ്ജലി ഇത് വരെ നടന്നത് എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം എന്നപ്പോലെ മറക്കാം. അനുവിന്റെ മുഖം മാത്രമല്ലെ മാറിട്ടുള്ളൂ???? അവള് ഇപ്പളും നമ്മളുടെ അനു തന്നെയല്ലേ????

അഞ്ജലി: എന്നാലും?????

കാർത്തി: ഒരെന്നാലും ഇല്ല. അവളെ നമ്മള് വേണം തിരിച്ച് ജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വരാൻ. താൻ പോയി മുഖമൊക്കെ കഴുകീട്ട് വാ ചെല്ല്.

അവൾ മുഖം കഴുകാനായി വാഷ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

“എടി plz ടി ഒരു kiss താടി”

“എടാ ഇത് ഹോസ്പിറ്റലാ. എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കും. നീ ഒന്ന് പോയെ.”

“എടി നമ്മളുടെ കല്യാണ നിച്ഛയം കഴിഞ്ഞല്ലോ എന്നിട്ടും ഒരുമ്മ തരാൻ നിനക്ക് എന്താ ഇത്ര മടി????”

“എനിക്ക് ഒരു മടിയും ഇല്ല. പക്ഷെ ഇതൊരു ഹോസ്പിറ്റലാ. അത് നീ മറക്കണ്ട.”

“നീ ഒന്ന് നോക്കിക്കേ ആരും നമ്മളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല. മിക്കവരും ഉറക്കത്തിലാ. Plz ടി ഒരേ ഒരു kiss”

“നിന്നെക്കൊണ്ട് ഞാൻ തോറ്റു.”

പെട്ടന്ന് കാർത്തി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി താൻ ഇരുന്ന സിറ്റിന് പിന്നിൽ നിന്നുമാണ് ശബ്‌ദം. അവൻ നോക്കുമ്പോ അവർ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് കഥ പറയുകയായിരുന്നു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചെറുതായി നിറഞ്ഞു. അവൻ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടച്ചു. തന്റെ ഓർമകളിലേക്ക് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

“അളിയാ കാർത്തി 2 ദിവസം കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ പരീക്ഷയാ. അത് കഴിഞ്ഞാൽ എന്നാടാ നമ്മള് കാണുവാ????”

“ടാ മലരേ നീ എന്താ വിചാരിക്കുന്നെ പരിക്ഷ കഴിഞ്ഞാ ഞാൻ എന്റെ വഴിക്ക് പോവുമെന്നോ???? അതിന് കാർത്തി വേറെ ജനിക്കണം. ന്റെ ഈ നെഞ്ചിൽ ഉണ്ടാവും ടാ നിയും നിന്റെ ഓർമയും.”

“അപ്പൊ നമ്മള് കാണത്തില്ലേ ഇനി????”

“നിനക്ക് എന്റെ വിട് അറിയാം. എനിക്ക് നിന്റെ വിടും. കാണാൻ തോന്നുമ്പോ ഞാനങ്ങ് വരില്ലേ നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക്.”

“കാർത്തി”….

“അഹ് പാറു എന്താടി????”

“ഒന്ന് വരുവോടാ എനിക്ക് കുറച്ച് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്.”

“അഹ്. അളിയാ ഞാൻ പോയിട്ട് വരവേ.”

“എന്താടി????”

“ക……, കാർത്തി……….”

“ഏയ്‌ എന്റെ പെണ്ണ് കരയാ????”

“സഹിക്കാൻ പറ്റണില്ല കാർത്തി. നാളേം അതിനടുത്ത ദിവസവും stady leave അല്ലെ???? പിന്നെ അത് കഴിഞ്ഞാൽ പരിക്ഷയും. പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ എന്നെ മറക്കോട നീ????”

“ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളേയും, കടൽത്തിരത്തെ മണൽത്തരികളെയും എന്ന് ഞാൻ എണ്ണിത്തിരുന്നുവോ അന്ന് ഞാൻ നിന്നെ മറക്കും. ഒന്ന് പോടി. ഈ ജന്മത്ത് എനിക്ക് നിന്നെ മറക്കാൻ പറ്റില്ലേടി പെണ്ണെ.

” നിക്കറിയാം. എന്നെ മറക്കാൻ നിനക്ക് ആവില്ലേന്ന്. പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞാലും ന്നെ കാണാൻ വരണോട്ടോ!!!

“പിന്നെ വരാതെ???? എന്റെ പ്രാണനെ ഒരു നിമിഷം പോലും വിട്ട് നിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ലല്ലോ.”

“I LOVE YOU കാർത്തി………”

“LOVE YOU TO പാറൂട്ടി. പിന്നെ ഇന്ന് ക്ലാസ്സ്‌ വിടുമ്പോ കഞ്ഞിപ്പുരയിൽ വരണേ……..”

“Mm എന്തിനാ????”

“അതപ്പോ പറയാം.”

അഞ്ജലി: ഏയ്‌ കാർത്തി………….

അഞ്ജലിയുടെ വിളിയാണ് കാർത്തിയെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.

അഞ്ജലി: എന്തേ ഉറക്കമയോ????

കാർത്തി: sorry ടി ഞാൻ ഒന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി.

അഞ്ജലി: mm. നീ എന്താ കരയുന്നെ????

കാർത്തി: ആര് ഞാനോ???? ഏയ്‌ നിനക്ക് തോന്നിയതാവും.

അഞ്ജലി: നിന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നു. അതാ ചോദിച്ചേ.

കാർത്തി: അത് എന്തോ ഓർത്തിട്ട്….. അഹ് അത് വിട്. അഞ്ജലി എനിക്ക് അത്യാവശ്യമായി ഒരിടം വരെ പോണം.

അഞ്ജലി: എങ്ങോട്ടാടാ ഈ നേരത്ത്????

കാർത്തി: അതൊന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് നിക്കാൻ സമയം ഇല്ല. എനിക്ക് പോയെ പറ്റു.

അവൻ ശബ്‌ദം കടുപ്പിച്ചു.

അഞ്ജലി: നീ ചൂടാവാതെ. ഇപ്പോ നിനക്ക് പോണം. അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ???? ശെരി നീ പൊക്കോ. നേരം വെളുത്തിട്ട് വന്ന മതി. ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഓക്കേ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.

കാർത്തി: ഏയ്‌ ഞാൻ അത്ര താമസിക്കുവോന്നും ഇല്ല. വേഗം വരാം. ശെരി ഞാൻ പോട്ടെ.

അഞ്ജലി: mm

കാർത്തി: എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ വിളിച്ചാൽ മതി.

അഞ്ജലി: അഹ് ശെരി. നീ പോവാൻ നോക്ക്.

അവൻ അവളോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. അല്ല ഓടി.

വെളിയിൽ പാർക്ക്‌ ചെയ്തിരുന്ന അവന്റെ duke start ചെയ്ത് പരമാവധി സ്പീഡിൽ അവൻ കുതിച്ചു. യക്ഷിക്കുന്നിലേക്ക്. അവന് അവളെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം ഇരട്ടിച്ചു. Maxiam സ്പീഡിൽ തന്നെ അവൻ വണ്ടി ഓടിച്ചു. ഒടുവിൽ അവൻ അവന്റെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത്ത് എത്തി. വണ്ടി സ്ഥാൻഡ് ഇട്ട് ഒതുക്കാൻ കൂടി അവന് സമയം ഇല്ലായിരുന്നു. വണ്ടി അവിടെ ഇട്ടിട്ട് അവൻ ഓടി യക്ഷിക്കുന്നിൽ കേറി. അവിടെ അവനെ തന്നെ കാത്തെന്നപ്പോലെ പാറു നിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ അവളെ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു.

“ന്താ കാർത്തി???? ന്താ ന്റെ ചെക്കന് പറ്റിയേ????”

അവളുടെ ആ ചോദ്യത്തിന് കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് അവൻ മറുപടി കൊടുത്തത്.

“അയ്യേ നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയുന്നെ???? നിന്നേ ആരെങ്കിലും വഴക്ക് പറഞ്ഞോ????”

അവൾ നിഷ്കളങ്കമായി ചോദിച്ചു.

എന്നിട്ടും അവന്റെ കരച്ചിലിന് ഒരു മയവും ഉണ്ടായില്ല.

“ദേ ചെക്കാ ഇനി കരഞ്ഞാൽ ഉണ്ടല്ലോ, നീ കാര്യം പറയടാ.”

കാർത്തി: ഏയ്‌ ഒന്നുമില്ലടി. ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഇരുന്നപ്പോ നിന്നേ കുറിച്ച് ഓർത്തു. അപ്പൊ നിന്നെ കാണാൻ തോന്നി. ഇപ്പോ നിന്നേ കണ്ടപ്പോ…… സന്തോഷം കൊണ്ടാടി.

അവൻ കണ്ണിര് തുടച്ച് അവളോട് പറഞ്ഞു.

“കരയാൻ വേണ്ടിട്ട് എന്താ ന്നെ കുറിച്ച് ഓർത്തെ????”

കാർത്തി: അത്…….. അത് പിന്നെ……

“Mm മതി മതി നിക്ക് മനസിലായി. നീ എന്നെ ആദ്യമായി ഉമ്മ വച്ചതിനെ കുറിച്ചല്ലേ ഓർത്തെ????”

കാർത്തി: mm

അവന് തല കുനിച്ച് അതിന് മറുപടി കൊടുത്തു.

“വഷളൻ. വേറെ ഒന്നും നിനക്ക് ഓർക്കാൻ ഇല്ലായിരുന്നോ????”

കാർത്തി: അത് പിന്നെ ആ സിറ്റുവേഷനിൽ ഓർക്കാൻ അതെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

“ഏത് സിറ്റുവേഷൻ????”

അവൻ നടന്നത് എല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു.

“അയ്യേ നിന്റെ ഈ ഒളിഞ്ഞു നോട്ടം ഇത് വരെ മാറ്റിലെ????”

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ അവന്റെ തോളിൽ കടിച്ചു.

കാർത്തി: അഹ് ടി പാറു എനിക്ക് നന്നായി വേദനിച്ചൂട്ടോ.

“കണക്കായിപ്പോയി. കന്നംതിരിവ് കാണിച്ചോണ്ട് അല്ലെ????”

കാർത്തി: ആ സമയത്ത് അറിയാണ്ട് എന്റെ കണ്ണ് അങ്ങോട്ട് പോയി. അത് കന്നംതിരിവാണോടി????

“ഓഹ് നിന്നെ കൊണ്ട് തോറ്റല്ലോ കാർത്തി. അതൊക്കെ പോട്ടെ അനുവിന് ഇപ്പൊ എങ്ങനെയുണ്ട്????”

അവള് അത് പറഞ്ഞപ്പോ കാർത്തിയുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടും സങ്കടം നിഴലിച്ചു.

“എന്താ കാർത്തി അനുവിന് പറ്റിയെ പറയടാ.”

കാർത്തി: എടി അത്, അത് പിന്നെ……

അവൻ നടന്നതെല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു.

“ന്റെ ദേവി……. ആരാ ആരാടാ ഇത് ചെയ്തേ????”

കാർത്തി അതിന് മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.

“നിക്കറിയാം കാർത്തി ഇത് ചെയ്തവൻ ആരാണെന്ന് നിനക്ക് അറിയാം. ഇപ്പൊ ഒന്നിനും പോണ്ടടാ. ഇപ്പൊ നീ അവിടെ ഉണ്ടാവണം. എല്ലാത്തിനും അവരുടെ കൂടെ നിക്കണം. അതുകഴിഞ്ഞു മതി ബാക്കി എന്തും.”

കാർത്തി: പ……, പാറു

“എന്താ കാർത്തി നീ പിന്നേം കരയാ???” ഇപ്പൊ എന്തിനാ കരായണേ???”

കാർത്തി: ഞാ…..,ഞാൻ കാരണം ആണല്ലോ അവൾക്ക് ഇതൊക്കെ സംഭവിച്ചത് എന്നൊരു തോന്നൽ.

“Mm ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ നീയും കാരണകാരനാ കാർത്തി. മരിച്ചവർക്ക് വേണ്ടി അല്ല നീ ജീവിക്കാൻ ഉള്ളത്. നിനക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കുന്നവർക്ക് വേണ്ടി വേണം നീ ജീവിക്കാൻ. അന്നാ കുട്ടി നിന്നോട് ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞു. ഇന്നാ കുട്ടി പകുതി പോയ മുഖവുമായി ജീവിക്കുന്നു. എല്ലാം വിധിയാ കാർത്തി.”

കാർത്തി: ഹമ് ഞാനാ ഞാൻ കാരണമാ ഇതെല്ലാം. ഞാൻ സ്നേഹിച്ചവരാരും സന്തോഷത്തോടെ ഇരുന്നിട്ടില്ല. ജീവിതാവസാനംവരെ നിന്നോടൊപ്പം സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാന ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചേ. മരിക്കുമ്പോപ്പോലും ഒരുമിച്ച് മരിക്കാൻ ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ….. പക്ഷെ മരണം എന്റെ അച്ഛന്റേം അമ്മടേം രൂപത്തിൽ നിന്നെ തേടിയെത്തി. പിന്നെ അനു അവളൊരു പാവമായിരുന്നു. എന്നെ സ്നേഹിച്ചുന്നുള്ള ഒരു തെറ്റേ അവള് ചെയ്തിട്ടുള്ളു. ആ അവൾടെ അവസ്ഥ………

ഇത്രെയും പറഞ്ഞ് അവൻ പൊട്ടികരഞ്ഞു.

“കാർത്തി ഇങ്ങനെ കരയല്ലേടാ. സഹിക്കാനില്ലടാ നിക്ക്……..”

കാർത്തി: പാറു, അഞ്ജലി എന്നെ വിളിക്കുമ്പോഴും ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയപ്പോഴും എനിക്ക് അനുവിനോട് ദേഷ്യം മാത്രമായിരുന്നു.പക്ഷെ ഡോക്ടർ അവളുടെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോതൊട്ട് എന്റെ ഉള്ളം നീറാ.

“കാർത്തി ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോ ഏതെങ്കിലും പെണ്ണ് നിന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ട അവരോട് ദേഷ്യം ആയിരുന്നെനിക്ക്. അവരെയൊക്കെ ഞാൻ നോക്കി പേടിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. അന്നെന്റെ ഏറ്റവും വല്യ ആഗ്രഹം ആർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കണ്ട് നിന്നെ എന്റേത് മാത്രം ആക്കണോന്ന് ആയിരുന്നു. എന്നാ അത് നടന്നില്ല. പക്ഷെ ഇപ്പൊ എന്റെ ഏറ്റവും വല്യ ആഗ്രഹം എന്താണെന്ന് അറിയോടാ????എന്റെ സ്ഥാനത്ത് നീ അനുവിനെ കാണണം. അവളെ നീ ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കണം.

കാർത്തി: പാറു വേണ്ട അതുമാത്രം നീ പറയണ്ട. അത് മാത്രം എനിക്ക് പറ്റില്ല.

“പറ്റും കാർത്തി. സാധാരണ ജീവിക്കുന്നവർക്ക് മാത്രേ ഒരു കഥ കാണൂ. അവര് മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ അവരുടെ കഥയും അവസാനിക്കും. കാർത്തി, പക്ഷെ എന്റെ കാര്യത്തില് അങ്ങനെയല്ല. മരിച്ചതിനു ശേഷവും എനിക്ക് ഒരു കഥയുണ്ടായിരുന്നു. നീ അറിയാത്ത, നിന്നോട് പറയാത്തൊരു കഥ…………