അപർണ്ണ – മരുഭൂമിയിലെ മാണിക്യം

ഉറക്ക ഗുളിക ആണ്. പിന്നെ നിങ്ങൾ വായിച്ച പല കഥകളുമായി സാമ്യം തോന്നിയേക്കാം…നാറ്റിക്കരുത്..അപ്പോൾ ഞാൻ തുടങ്ങട്ടെ..

************************

“QR 365 വിമാനത്തിൽ ദോഹയിലിലേക് യാത്ര ചെയ്യുന്ന എല്ലാ യാത്രക്കാരും ബോർഡിങ്ങിനായി ഗേറ്റ് നമ്പർ മൂന്നിൽ എത്തി ചേരുക.. Passengers traveling …….”

അന്നൗൻസ്മെന്റ് കേട്ട ഉടനെ തന്റെ കയ്യിൽ ഉള്ള ബോർഡിങ് പാസ്സിലേക് നോക്കി കൊണ്ട് അപർണ ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. ആദ്യമായാണ് അവൾ ഒരു വീമാനത്താവളത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ കടക്കുന്നത് തന്നെ , അതിന്റെ പരിഭ്രമവും അമ്മയെ വിട്ടു മറ്റൊരു രാജ്യത്തേക് പോകുന്നതിന്റെ വിഷമവും അവളുടെ മുഖത്തു നിഴലിച്ചു നിന്നു.സംശയങ്ങൾ വല്ലതുംഉണ്ടെങ്കിൽ എയർപോർട്ട് ജീവനക്കാരോടോ കൂടെ യാത്ര ചെയ്യുന്നവരോടോ ചോദിച്ചാൽ മതിയെന്ന് അമ്മാവൻ പറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിലും അപരിചമായ മുഖങ്ങളും ഒറ്റയ്ക്ക് യാത്ര ചെയ്യണത്തിന്റെ ടെൻഷനും കാരണം അപർണ ഒന്ന് ഉൾവലിഞ്ഞു. ചെറുപ്പം തൊട്ടു തന്നെ അവൾ ഇങ്ങനെ ആണ്, മറ്റുള്ളവരോട് എന്തെങ്കിലും തുറന്നു ചോദിക്കാനും പറയാനും ഒരു മടി.

തനിക് സമീപം ഇരുന്നവർ എല്ലാം തന്നെ ബാഗ് എടുത്ത് പോകുവാൻ തുടങ്ങിരുന്നു. കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണിലെ കണ്മഷി ചുരിദാറിന്റെ ഷാൾ കൊണ്ട് തുടച്ചു അവളും അവൾക്കു മുന്നേ പോയ ഒരു മധ്യവയസ്കയായ ചേച്ചിയുടെ പിറകെ നടന്നു.

“ചേച്ചി, ഒന്ന് നിൽക്കുമോ?” അപർണ വിളിച്ചത് കേട്ട് മുന്നിൽ നടന്ന ആ സ്ത്രീ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

“എന്താ മോളെ?”

വേഗത്തിൽ അവരുടെ അരികിലേക്കു വന്നു കയ്യിലെ ഭാരമേറിയ ബാഗ് നിലത്തു വെച്ച് കൊണ്ട് അവൾ തന്റെ ബോർഡിങ് പാസ് അവർക്കു നേരെ നീട്ടി.

“ഇതിൽ ഉള്ള ഗേറ്റ് എവിടെയാണെന്ന് കാണിച്ചു തരുമോ?”

“മോള് പേടിക്കേണ്ട, ഞാനും ദോഹയിലേക് തന്നെയാണ് പോവുന്നത്, എന്റെ കൂടെ വന്നോളൂ”

ചിരിച്ചു കൊണ്ടുള്ള അവരുടെ മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ തലയിൽ തണുത്ത വെള്ളം കോരി ഒഴിച്ച പോലെയാണ് അപർണക്ക് തോന്നിയത്. ഒരു കയ്യിൽ ബാഗും മറു കയ്യിൽ ഷാളിന്റെ അറ്റവും മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അപർണ അവരുടെ ഒപ്പം മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.അവളുടെ മുടിയിൽ നിന്നും ഉള്ള കാച്ചിയ എണ്ണയുടെ മണം അവിടെയാകെ പടർന്നു പിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

*******************

ഇത് അപർണയുടെ കഥയാണ്….അപ്പു……

സുരേഷ് – ലക്ഷ്മി ദമ്പതികളുടെ 2 പെൺമക്കളിൽ ഇളയ കുട്ടി. ചേച്ചിയായ അനുവിനെക്കാളും ലാളനയും സ്നേഹവും കിട്ടിയാണ് അപർണ വളർന്നത് . അതിനു കാരണവും ഉണ്ട്, എല്ലാവരുടെയും പ്രതീക്ഷ തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട് എട്ടാം മാസമാണ് അവൾ പിറന്നു വീണത്, പിന്നീട് ഒരു മാസത്തിനു ശേഷം പലരുടെ പ്രാത്ഥനയുടെയും ഡോക്ടർമാരുടെ പരിശ്രമത്തിന്റെയും ഫലമായാണ് ആ കുരുന്ന് ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നത്.

തൃശ്ശൂരിലെ അവരുടെ ഉൾ നാടൻ ഗ്രാമത്തിലെ ഒട്ടു മിക്ക സാംസ്ക്കാരിക പ്രവർത്തങ്ങങ്ങളിലും ഉത്സവ പരിപാടികളിലും എപ്പോഴും മുന്നിൽ കാണുന്ന ഒരാളായിരുന്നു സുരേഷ്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ സുരേഷ് എവിടെ പോയാലും പുള്ളിക്കാരന്റെ സൈക്കിളിന്റെ മുന്നിലുള്ള ചെറിയ സീറ്റിൽ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു കൊണ്ട് കുഞ്ഞു അപ്പുവും ഉണ്ടാവും, അത് കൊണ്ട് തന്നെ നാട്ടിലുള്ള പലർക്ക്കും അപ്പുവിനെ അറിയാം …

അപ്പു വളർന്നു 3 വയസ്സ് ആവുന്നതിനു മുൻപേ സുരേഷ് ഒരു അപകടത്തിൽ വെച്ച് മരണപെട്ടു . സ്വന്തമായി ഒരു വീട് വെക്കുന്നതിനു വേണ്ടി വരുത്തി വെച്ച കടങ്ങളും രണ്ടു പെൺമക്കളെയും ലക്ഷ്മിക്ക് നൽകിയാണ് സുരേഷ് അവരെ വിട്ടു പോയത്. ബന്ധുക്കളും അയൽവാസികളും പറയുന്നത് അപ്പുവിന് 2 അമ്മമാർ ഉണ്ട് എന്നാണ്..അത് ഏറെ കുറെ ശെരിയുമാണ്. സുരേഷിന്റെ മരണ ശേഷം മാനസികമായി ഒരു പരിധി വരെ തളർന്നു പോയ ലക്ഷ്മിയെക്കാൾ കൂടുതൽ അപ്പുവിനെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നത് അവളെക്കാൾ 8 വയസ്സിനു മുതിർന്ന ചേച്ചി അനുവാണ്.

ഇന്നിപ്പോൾ 20 വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു , ഈ കാലയളവിനുള്ളിൽ പലതും സംഭവിച്ചു ….കടം കൂടിയപ്പോൾ ലക്ഷ്മിക് സ്വന്തം വീട് വിൽക്കേണ്ടി വന്നു …നാട്ടുകാരുടെ സഹായം കൊണ്ട് അനുവിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു….അങ്ങനെ പലതും …

അപർണയാകട്ടെ കുഞ്ഞുടുപ്പും പട്ടു പാവാടവും കഴിഞ്ഞു ധാവണിയിൽ ആരുടേയും മനം മയക്കുന്ന തനി നാടൻ സുന്ദരി ആയി മാറിയിരുന്നു. കൈമുട്ടിനേക്കാൾ നീളമേറിയ കറുത്ത ചുരുണ്ട മുടിയിൽ തുളസി കതിർതൂകി വിടർന്ന മിഴികളിൽ കണ്മഷികൊണ്ട് ചായം വരച്ചു വെളുത്തു തുടുത്ത മേനിയിൽ ധാവണി അണിഞ്ഞു അവൾ പുറത്തു ഇറങ്ങുമ്പോൾ എല്ലാം ആ നാട്ടിലെ പൂവാലന്മാർക്ക് ചാകര ആണ്. അവളുടെ മുന്നും പിന്നും കണ്ടു വെള്ളം ഇറക്കിയിട്ടുള്ളവരാണ് അന്നാട്ടിലെ ഒട്ടുമിക്ക ആളുകളും. പലപ്പോഴും വീട്ടിൽ ടോപ്പ് ഇട്ടു നടക്കുമ്പോൾലക്ഷി ചേച്ചി പോലും പറയും

” നിനക്കു ആ ഷാളിട്ട് നടന്നൂടെ പെണ്ണെ, ആരെങ്കിലും കേറി വന്നാൽ …”

‘പിന്നെ എല്ലാവരും എന്റെ മാറ് നോക്കാൻ നടക്കുകയല്ലേ.’ അമ്മ ഇത് പറയുമ്പോൾ എല്ലാം അപ്പു പിറുപിറുക്കും.

കോളേജിലേക്ക് പോകുവാൻ ആയി അവൾ കവലയിൽ വന്നു നിന്നാൽ പണ്ട് അവളെ കൊഞ്ചിച്ചിരുന്ന അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരെല്ലാം ഒന്ന് ഉഷാർ ആവും . ഇതൊന്നും മനസ്സിലാകാതെ പ്രകൃതി സുന്ദരമായ ആ ഗ്രാമത്തിലെ വായുവിനെ പോലെ ശുദ്ധമായ മനസ്സുമായി അപർണ നാട്ടിലെ പൂവാലൻ കോഴികളുടെ ഉറക്കം കെടുത്തികൊണ്ടിരുന്നു.

പിന്നീടാണ് ക്യാൻസറിന്റെ രൂപത്തിൽ ദുരന്തം അവളുടെ ജീവിതയിലേക് ഒരിക്കൽ കൂടി നടന്നു കയറിയത്.

ജോലി സ്ഥലത്തു വെച്ച് ലക്ഷ്മി ഒന്ന് തല കറങ്ങി വീണതാണ്, പിന്നീട് ചെക്കപ്പ് റിസൾട്ട് വന്നപ്പോൾ ആണ് ബ്രേസ്റ് ക്യാന്സറിന്റെ ആദ്യ ഘട്ടമാണ് എന്ന് മനസ്സിലായത്. അമ്മയുടെ അസുഖ വിവരം അറിഞ്ഞത് മുതൽ അപർണയുടെ ടെൻഷനും കൂടാൻ തുടങ്ങി. ചികിത്സക് കുറെ പൈസ വേണം ..അമ്മയെ രക്ഷിക്കണം…പക്ഷെ പൈസക് എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് മാത്രം അവൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. .അവസാനം കോളേജിലെ പഠനം പാതി വഴിയിൽ നിർത്തി അവൾ ജോലി നോക്കുവാൻ ആരംഭിച്ചു.

ഈ സംഭവങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഏകദേശം 2 ആഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അനു ഖത്തറിൽ ഉള്ള തന്റെ ഭർത്താവ് ജയന്റെ പരിചയത്തിൽ ഒരു ജോലി സാധ്യതയെ കുറിച്ച് അപർണയോട് പറഞ്ഞത്. എങ്ങനെ എങ്കിലും ജോലി ചെയ്തു പൈസ ഉണ്ടാക്കി അമ്മയെ രക്ഷിക്കണം എന്ന ചിന്ത മാത്രമേ അവൾക് അപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അമ്മക് പൂർണ സമ്മതം ഇല്ലെങ്കിൽ കൂടെ അത് വക വെക്കാതെ അപ്പു ഗൾഫിലേക് പോകുവാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.

“അപ്പു, നീ ഒരിക്കൽ കൂടെ ആലോചിച്ചു തീരുമാനിച്ചാൽ മതി …. ഇത് ഫ്രീ വിസ ആണ്. അവിടെ ചെന്ന് ജോലി നോക്കണം, എന്ത് ജോലിയാ കിട്ടുക എന്ന് കൂടെ പറയാൻ പറ്റില്ല”

” കുഴപ്പം ഇല്ല ചേച്ചി, ഇവിടെ വെറുതെ നിന്നിട്ട് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ? ഞാൻ ആരുടെ മുൻപിൽ ചെന്ന് കൈ നീട്ടും?? ജയൻ ചേട്ടനെ ബുദ്ധി മുട്ടിക്കുന്നതിലും ഒരു പരിധി ഇല്ലേ?”

അപർണയുടെ മറുപടിക്ക് മുന്നിൽ അനുവിന് പിന്നെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല . പിന്നീട് എല്ലാം പെട്ടന്ന് ആയിരുന്നു.വിസയും ടിക്കറ്റെല്ലാം ആഴ്ചക്കുള്ളിൽ തന്നെ അവളുടെ കയ്യിൽ കിട്ടി. ജോലി കിട്ടുന്നത് വരെ അവിടെ ജയൻ ചേട്ടന്റെ വീട്ടിൽ താമസിക്കാം എന്ന കാര്യം മാത്രമാണ് അവളുടെ ഏക ആശ്വാസം.

അധികം വൈകാതെ തന്നെ നാടിനെയും പ്രിയപ്പെട്ട ഓർമ്മകളെയും ഉപേക്ഷിച്ചു അവൾ എയര്പോര്ട്ടിലേക് വണ്ടി കയറി. പക്വത കൈവരിക്കും മുമ്പേ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യത്തെ പറിച്ചു നടൽ.

************************

“Excuse me madam… excuse me… We are about land at Doha soon…Kindly fasten your seat belt, please.”

എയർ ഹോസ്റ്റസ് തട്ടി വിളിച്ചത് കേട്ടാണ് അവൾ കണ്ണ് തുറന്നത്. ക്ഷീണം മൂലം അവൾ ഉറക്കത്തിലേക്കു വഴുതി വീണിരുന്നു. കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി സീറ്റിലേക് കയറി ഇരുന്ന അപർണയെ നോക്കി സുന്ദരിയായ എയർ ഹോസ്റ്റസ് വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു

“Madam, your seat belt”

“എന്താ…what madam …i didn’t….”

അപർണ പറഞ്ഞു മുഴുവനാകുന്നതിനു മുൻപേ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എയർ ഹോസ്റ്റസ് അടുത്ത് വന്നു അവൾക്കു ബെൽറ്റ് ഇട്ടു കൊടുത്തു. വീട്ടിൽ നിന്നും യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഉള്ള നിമിഷങ്ങളെ മനസ്സിൽ ഓർത്തു അവൾ ചെറിയ ജാലകത്തിലൂടെ പുറത്തെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു. താഴെ നൂലിൽ കോർത്ത മാല കണക്കെ നീണ്ടു കിടക്കുന്ന വഴിവിളക്കുകൾ..അങ്ങിങ്ങായി തീപ്പട്ടി കമ്പു പോലെ കെട്ടിടങ്ങൾ..അതിനുമപ്പുറം രാത്രിയിൽ ഒരു തീഗോളം പോലെ സ്വർണ്ണ നിറത്തിൽ ജ്വലിച്ചു നില്കുന്ന സുന്ദരി..ദോഹ പട്ടണം..

വിമാനം പയ്യെ ഭൂമിയിൽ തൊട്ടു. എമിഗ്രേഷൻ കഴിഞ്ഞു ലഗ്ഗേജ് എടുക്കാൻ പോയ അപർണക് ഒരു പുതിയ ലോകത്തു എത്തിയ പോലെ ആണ് തോന്നിയത് … പല രാജ്യത്തു നിന്നുള്ള ആളുകൾ ..ഭാഷകൾ ..കാഴ്ചകൾ … വസ്ത്രധാരണങ്ങൾ…എല്ലാം പിറന്നു വീണ ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ അമ്പരപ്പോടെ അവൾ നോക്കി നിന്നു. എന്നാൽ തന്നെ പോലെ മുടി പിന്നി കെട്ടി നീളൻ ചുരിദാർ അണിഞ്ഞ ഒരു നാടൻ പെൺകുട്ടിയെ പോലും അവിടെയെങ്ങും അവൾ കണ്ടതേയില്ല.

പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ അപർണയുടെ കണ്ണുകൾ ജയനെ തിരയുവാൻ തുടങ്ങി. ചുറ്റും നടന്നു തിരഞ്ഞു നോക്കിയെങ്കിലും ജയനെ മാത്രം അവൾ കണ്ടില്ല. വീശിയടിക്കുന്ന ചെറിയ തണുത്ത കാറ്റിൽ വിറങ്ങലിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മനസ്സിൽ ചെറിയ ഭയത്തിന്റെ നിഴൽ വീണു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

“ഹല്ലോ അപ്പു കുട്ടി…”

അവൾ പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി പോയി. തിരഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഇതാ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു ജയൻ ചേട്ടൻ.

തന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്ന അപർണ്ണയെ അടിമുടി നോക്കിയ ജയൻ മൂക്കത്തു വിരൽ വെച്ചു.

“ഡീ …നീ വല്ലാതെ മാറി പോയല്ലോ…കെട്ടിച്ചു വിടാറായി….എല്ലു പോലെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആളാ..”

“hmm ..അതിനു വല്ലപ്പോഴും നാട്ടിൽ വന്നു കുടുംബക്കാരെ എല്ലാം ഒന്ന് കാണണം”

ജയനെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല, മൂന്ന് നാല് കൊല്ലം മുൻപ് അവളെ കണ്ട ആരായാലും ഇന്ന് കണ്ടാൽ അത്ഭുതപെട്ടുപോവും. അത്ര പെട്ടന്നായിരുന്നു അവൾ തുടുത്ത ആരെയും മയക്കുന്ന ഒരു സുന്ദരി ആയത്.

“കാണാതെ ആയപ്പോൾ ഞാൻ പേടിച്ചു പോയി കേട്ടോ”

“സോറി മോളെ, ഓഫീസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ വൈകി പോയി…ഇന്നാ ഈ കോട്ട് ഇട്ടോ, വിറക്കുന്നുണ്ടല്ലോ”

ജയൻ, അപർണ്ണയുടെ അളിയൻ. പ്രതീക്ഷകളുടെ അമിതഭാരവും സ്വപ്നങ്ങളുമായി ഗൾഫിൽ എത്തിയ അനേകം പ്രവാസികളിൽ ഒരാൾ. ഒരു പതിറ്റാണ്ടു മുൻപ് അനുവിനെ വിവാഹം ചെയ്തത് മുതൽ അവരുടെ കുടുംബത്തിന്റെ നാഥൻ. 7 വർഷം നീണ്ട പ്രവാസ ജീവിതത്തിൽ നാട്ടിൽ പോയി വന്നത് ഒരു തവണ മാത്രം, അതും നാലു വർഷം മുൻപ്. ഇന്നിപ്പോൾ ഒറ്റപ്പെടലും ആവർത്തന വിരസതയും നിറഞ്ഞ നാളുകൾ അയാളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ നിറം തന്നെ കെടുത്തി കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഓഫീസും റൂമും വെള്ളിയാഴ്ച്ചകളിലെ ചില ഒത്തുകൂടലുകളിലേക്കും മാത്രമായി ഒതുങ്ങിയിരുന്നു ജയന്റെ ലോകം. പെണ്ണും പിടക്കോഴിയും ഒന്നും ഇല്ലാതെ വരണ്ടുണങ്ങിയ ജയന്റെ ജീവിതത്തിലേക്കാണ് അപർണ്ണയുടെ സർപ്രൈസ് എൻട്രി…

എയർപോർട്ടിൽ നിന്നും താമസസ്ഥലത്തേക് പോകുന്ന വഴിയരികളിലെ കാഴ്ചകൾ എല്ലാം തന്നെ അവൾക് കൗതുകം ഉണർത്തുന്നതായിരുന്നു..പല വർണങ്ങളിൽ ഉള്ള ചെടികൾ കൊണ്ട് മനോഹരമാക്കിയ തെരുവുകൾ….ആഡംബര…….വാഹനങ്ങൾ….ദീപാലംകൃതമായ വലിയ കെട്ടിടകൾ ….

“ചേട്ടാ…ഇവിടെ എല്ലാവരും പള്ളിയിലെ അച്ഛന്മാരാണോ? ” കാഴ്ചകൾക്കു ഇടവേള നൽകി അവൾ ചോദിച്ചു.

“അവരുടെ വേഷം കണ്ടിട്ടാണോ?..അടിപൊളി…നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ആളുകൾ മുണ്ട് എടുക്കുന്ന പോലെ ഇവിടെ ഉള്ളവരുടെ വേഷം ആണ് ഇത്..എല്ലാം വൈകാതെ മനസിലാകും … അപ്പു നീ എന്തിനാ എപ്പോൾ എങ്ങോട്ട് വന്നത്?..അമ്മയുടെ കാര്യം നോക്കാൻ ആണെങ്കിൽ ഞാനും ചേച്ചിയും ഇല്ലേ?”

“അത് ചേട്ടാ..അവിടെ ഏട്ടന്റെ വീട് പണി നടക്കുകയല്ലേ?, ചേച്ചിയുടെ പ്രസവവും അടുത്ത് വരുന്നുണ്ട്..ഇപ്പോൾ തന്നെ ചേട്ടൻ കുറെ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ട് ..അത്‌കൊണ്ടാണ്….”

“അത് കൊണ്ട് എന്താ? നീ ഇപ്പോൾ പഠിക്കേണ്ട സമയം ആണ് …പഠിച്ചു സാവധാനം നാട്ടിൽ തന്നെ സർക്കാർ ജോലി എന്തെങ്കിലും ഒപ്പിക്കാമായിരുന്നു ..ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല, മോള് ഇവിടെ നിന്ന് നോക്ക്..പറ്റില്ലെങ്കിൽ അപ്പോൾ തന്നെ നാട്ടിലേക്കു വിട്ടോ…അമ്മയുടെ കാര്യം എല്ലാം റെഡി ആവും.. ”

സംസാരം തുടരുന്നതിനിടെ വണ്ടി നഗരം താണ്ടി ആളുകൾ

താമസിക്കുന്നിടത്തേക് നീങ്ങി ഒരു വലിയ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തി.

“ദേ, നമ്മുടെ സ്ഥലം എത്തി” വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത ജയൻ പുറത്തേക് ഇറങ്ങി.

“ഈശ്വരാ..ഇത്ര വല്യ വീട്ടിലാണോ ചേട്ടൻ താമസിക്കുന്നെ?” അപർണയുടെ ചോദ്യം കേട്ട ജയന് ചിരിയാണ് വന്നത്.

“വല്യ വീട്ടിൽ തന്നെ, പക്ഷെ അതിലെ ഒരു ചെറിയ റൂമിൽ ആണെന്ന് മാത്രം ..വാ..”

രണ്ടാം നിലയിലേക്കു കയറുമ്പോൾ ആണ് സുലൈമാൻ ചുണ്ടിൽ സിഗററ്റുമായി താഴെക് ഇറങ്ങി വന്നത്. ജയനെയും അപർണയെയും കണ്ട പുള്ളിക്കാരന്റെ കണ്ണ് തള്ളി പോയി. അപർണയെ കണ്ട ഉടനെ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നേരെ വീണത് അവളുടെ മാറിലേക്കാണ്. പെട്ടന്ന് തന്നെ ജയനെ നോക്കി ആള് ചോദിച്ചു.

“അല്ല ജയാ…… എന്താണ് വിശേഷം…..ഇത് ഏതാണ് ഒരു പുതിയ മുഖം ….വ്യഴാഴ്ച ആയിട്ട് അടിച്ചു പൊളിയാണല്ലേ..”

“ഇക്ക..ഇത് പെങ്ങള് കുട്ടിയാണ് ..ഭാര്യയുടെ അനിയത്തി..നാട്ടിൽ നിന്നും ഇപ്പൊ വന്നുള്ളൂ… നാളെ രാവിലെ ഫ്രീ ആണെങ്കിൽ റൂമിലോട്ട് പോരെ … നല്ല നടൻ കപ്പ തരാം..”

“ഹും …നടക്കട്ടെ…നടക്കട്ടെ.. ” ജയന്റെ തോളിൽ തട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സുലൈമാൻ സൈഡിലേക് മാറി നിന്നു . മുകളിലേക്ക് കയറി പോകുന്ന അവരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി സിഗരറ്റ് നിലത്തിട്ട് ചവിട്ടി അയാൾ താഴേക്കു ഇറങ്ങി.

“ജയൻ ചേട്ടാ, ഇവിടെ എത്ര പേർ താമസിക്കുണ്ട്?”

“ഒരു 25 ആളുകൾ കാണും, കൂടുതലും മലയാളികൾ ആണ്..മലപ്പുറത്തുള്ള 4 ഫാമിലി ഉണ്ട്, ബാക്കി എല്ലാം ബാച്ചലേഴ്‌സ് ആണ്” ജയൻ റൂമിന്റെ കതക് തുറന്നു അകത്തു കയറി.

ഒരു ചെറിയ റൂം, വലതു വശത്തു ഒരു ബെഡ് അതിനു മുന്നിൽ രണ്ടു മീറ്റർ കഴിഞ്ഞു ഒരു മേശയും കണ്ണാടിയും , റൂമിന്റെ ഇടതു വശത്തു രണ്ടു ഡോറുകൾ ഒന്ന് ബാത്ത് റൂം മറ്റൊന്ന് കിച്ചൻ. റൂമിൽ കയറിയ അപർണ്ണ ഒന്ന് അമ്പരന്നു. അതിനുള്ള കാരണം വഴിയേ പറയാം.

“ഇതാണ് മോളെ ചേട്ടന്റെ കൊട്ടാരം എങ്ങനെ ഉണ്ട്?”

“നല്ല വൃത്തി ഉണ്ടല്ലോ”

അപർണ്ണ നിലത്തിരുന്നു പെട്ടി തുറന്നു നാട്ടിൽ നിന്നും അമ്മയും അനുവും കൊടുത്തു വിട്ട പലഹാരങ്ങളും അച്ചാറും എല്ലാം പുറത്തെടുത്തു വെക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ദേ ജയൻ ചേട്ടാ കക്കയിറച്ചി…ചേച്ചി കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു ഉണ്ടാക്കിയതാ…ഞാൻ ചൂടാക്കി തരാം”

“അതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്യാം..ഡ്രെസ്സിലൊന്നും കച്ചറ ആകേണ്ട, നീ ചെന്ന് ഡ്രസ്സ് മാറി കുളിച്ചിട്ട് വാ…ദേ ബാത്റൂമിലേക് പൊക്കോ”

കട്ടിലിൽ വെച്ചിരുന്ന ഹാൻഡ് ബാഗ് തുറന്നു മാറ്റിയിടാനുള്ള ഡ്രസ്സ് എടുക്കാൻ എഴുന്നേറ്റു കുമ്പിട്ടു തനിക്കു അഭിമുഖമായി പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന അപർണ്ണയുടെ വിരിഞ്ഞ പിന്നഴക് കണ്ട ജയൻ ഒന്ന് വെള്ളം ഇറക്കി. ‘ഇവളെ അധികം ദിവസം ഇവിടെ നിർത്താൻ പറ്റില്ല ‘ അവൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

ബാത്‌റൂമിൽ കയറിയ അപർണ്ണയുടെ ചിന്ത വേറെ ഒന്നായിരുന്നു. നാട്ടിൽ നിന്നും ചേച്ചി ജയൻ ചേട്ടന്റെ കൂടെ താമസിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ കരുതിയത് സിനിമയിൽ എല്ലാം കണ്ടത് പോലെ 2 റൂമും ഹാളും എല്ലാം ഉള്ള ഫ്ലാറ്റ് ആണെന്നാണ് വിചാരിച്ചത്. ഇതിപ്പോൾ മര്യാദക് ഡ്രസ്സ് മാറാൻ കൂടെ സൗകര്യം ഇല്ല..കുളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന തന്നെയും തന്റെ ചേച്ചിയുടെ ഭർത്താവിനേയും വേർതിരിക്കുന്നത് ഒരു പഴയ അടിഭാഗം ദ്രവിച്ച ഒരു ഡോർ മാത്രം…

“എന്തായി…നോക്കട്ടെ ..”

കുളി കഴിഞ്ഞു ഈറൻ ഇറ്റു വീഴുന്ന മുടിയിഴകളുമായി അപർണ്ണ അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്ന ജയന്റെ അടുത്തേക് വന്നു. മുൻപ് അവൾ ഇട്ടിരുന്ന അയവുള്ള ചുരിദാറിൽ നിന്നും അതിനേക്കാൾ ഇറുകിയ ടോപ് ധരിച്ചു തന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നപ്പോൾ ആണ് ജയന് അവളുടെ മുലകളുടെ മുഴപ്പ് ശെരിക്കും മനസ്സിലായത്. രണ്ടു നിമിഷത്തേക് അവന്റെ കണ്ണുകൾ ആ മുഴുത്ത മുലകളിൽ ഉടക്കി നിന്നു. പാനിൽ വെന്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കക്കയിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു വന്ന അപർണ്ണ ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ല. അവളുടെ മുടിയിൽ നിന്നും ശരീരത്തിൽ നിന്നും വമിക്കുന്ന നാട്ടിൽ നിന്നും കൊണ്ട് വന്ന ചന്ദ്രിക സോപ്പിന്റെ മണം ജയന്റെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചു കയറി കൊണ്ടിരുന്നു.

“കുളമായെന്നു തോന്നുന്നു”

“ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ചെയ്യാം എന്ന്, ഇങ്ങോട്ടു മാറി നിലക്ക്..” ജയന്റെ കൈ പിടിച്ചു മാറ്റി അവൾ പാചകത്തിന്റെ കടിഞ്ഞാൺ ഏറ്റെടുത്തു .

“ഉം.. ഞാൻ പോയി ചപ്പാത്തി വാങ്ങിയിട്ട് വരാം” ജയൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

“എടാ സുനിലേ, നമ്മടെ ആ ജയന്റെ ഒരു യോഗം അല്ലെ?” വാരാദ്യത്തിലെ പതിവ് കേരംസ്‌ കളിക്കിടയിൽ സുലൈമാന്റെ ചോദ്യം സുനിലിന് മനസ്സിലായില്ല.

“എന്ത് യോഗം ഇക്ക?”

“എല്ലാ ആഴ്ചയും ഒരോ ചരക്കുകൾ…ഇന്ന് കണ്ടിലെ, ഒരു നാടൻ ഉറുപടിയെ ഇറക്കിയിട്ടുണ്ട്.. ഇടിവെട്ട് സാധനം…തൊട്ടാൽ ചോര പൊടിയുന്ന പോലെ ഉണ്ട് ”

“ശ്….ഒന്ന് പതുകെ പറയടോ…ചുറ്റും ഫാമിലികൾ ഉള്ളതാ … താൻ എന്ത് ചെറ്റയാടോ? എല്ലാ ദിവസവും അവന്റെ കള്ള് മേടിച്ചു കുടിച്ചിട്ട് അവനെ തന്നെ കുറ്റം പറയുക”

“ക്യാ സുലൈമാൻ ഭായ് ..മല്യാല്ലാം മേം ഗീർ ഗീർ കർത്താ ഹേ…ഹിന്ദി മേ ബോലോന ” കളിക്കാൻ കൂടെയുള്ള മൂന്നാമൻ ബംഗാളി സ്‌ട്രൈക്കർ റാണിക്ക് നേരെ അടിച്ചു കൊണ്ട് ഇടപെടു.

“തു ചുപ് കർക്കേ ധ്യാൻസേ ഖേല്ലോടാ…നോക്കി അടിച്ചിരുന്നെ റാണി കൂട്ടിൽ കിടന്നേനെ… സുനിലേ കുറ്റം പറഞ്ഞതല്ല, ഉള്ളത് തന്നാ പറഞ്ഞത്, നിനക്കും അറിയാവുന്നതല്ലേ?”സുലൈമാൻ സിഗരറ്റു സുനിലിന് നേരെ നീട്ടി.

“എടൊ എടൊ ….മിണ്ടാതിരി ദേ ആള് വരുന്നുണ്ട്” സുനിൽ ശബ്ദം താഴ്ത്തി സുലൈമാനോട് കണ്ണുകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

“എന്താ ജയേട്ടാ …പുറത്തു പോകുവാണോ ?”

“ചപ്പാത്തി വാങ്ങാൻ…”

“ഓ …ശെരി”

“ചപ്പാത്തി…കോണ്ടം വേടിക്കാൻ പോകുന്നതാണ്” ജയൻ ഗേറ്റ് തുറന്നു പുറത്തു കടന്നതും സുലൈമാൻ അവന്റെ പച്ചമാംസം തിന്നാൻ തുടങ്ങി.

“അയ്യാളുടെ ജീവിതം ആൾക്കു ഇഷ്ട്ടം ഉള്ളത് പോലെ ജീവിക്കട്ടെ…..താൻ ഇങ്ങനെ സദചാരം പറഞ്ഞു നടന്നോ…പിന്നെ ഇന്ന് വന്നത് ആൾടെ പെങ്ങളാണ്..അത് എനിക്ക് അറിയാ..”

“ഉം…പടച്ചോന് അറിയ…നീ കളി..ഇന്ന് പൊട്ടിയാൽ നാളത്തെ ബിരിയാണി നിന്റെ വക ആണ് ”

“ഉവ്വ ഉവേ …താൻ ആദ്യം ഒരു ഡിസ്ക് എങ്കിലും അടിച്ചു കൂട്ടിൽ കയറ്റ്”

******************

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അപ്പു ഉറക്കം ഉണർന്നു നോക്കിയപ്പോൾ ജയൻ റൂമിൽ അടിച്ചു വാരുകയ്യാണ്. അപ്പുറത്തു കിടന്ന മൊബൈൽ എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ സമയം 9.45.

“അയ്യോ ..”

അവൾ പുതപ്പ് മാറ്റി ബെഡിൽ നിന്നും വേഗം എഴുന്നേറ്റു. നാട്ടിൽ ആണെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ കോളേജിൽ എത്തേണ്ട സമയം ആണ്.

“എന്താ ജയൻ ചേട്ടാ എന്നെ വിളിക്കാതിരുന്നത്..ഞാൻ രാവിലെ ചായ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു”

“അത് കുഴപ്പം ഇല്ല അപ്പു, ഞാൻ ഒരു 10 മിനിറ്റ് മുൻപ് വന്നതേ ഉള്ളു.. ഞാൻ കാപ്പി ഇടാം ..കാപ്പി ഇഷ്ടമല്ലേ?” ജയൻ കച്ചറ എല്ലാം അടിച്ചു വാരി അടുക്കയിലേക് കടന്നു.

“ഞാൻ ഇടാം”

“കുഴപ്പം ഇല്ല മോളെ ”

അപർണ സ്ലൈഡ് ചെയ്യാവുന്ന ചില്ലു ജാലകത്തിൽ മുഖം ചേർത്ത് പുറത്തേക് നോക്കി നിന്നു. ചതുരപ്പെട്ടികൾ പോലെ ക്രീം കളറിൽ പെയിന്റ് ചെയ്ത ഒരു പോലെ ഉള്ള വീടുകൾ, പുറത്തു വെയിൽ ഉണ്ട് എങ്കിലും ജനുവരിയിലെ തണുപ്പിൽ വിറച്ചിരിക്കുന്ന ജാലകത്തിലെ ചില്ലിലെ തണുപ്പ് അവളുടെ കവിളിലേക്കു അരിച്ചിറങ്ങി.

“ഇന്നാ അപ്പു, ഇത് കുടിക്ക്…നിനക്കു ഇവിടെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ ?” ജയൻ കപ്പ് അവൾക് നേരെ നീട്ടി

“ഒരു കൂട്ടുകാരി ഉണ്ട്, ഒരു രണ്ടു കൊല്ലം മുൻപ് കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞു ഇവിടെക് വന്നതാണ്…പക്ഷെ എനിക്ക് നമ്പറും അഡ്രസ്സും ഒന്നും അറിയില്ല..കാപ്പി നന്നായിട്ടുണ്ട്.. ” അപർണ സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്നതിനിന്ടെ ജയന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

“ദേ അനു ആണ്, വീഡിയോ കാൾ ആണല്ലോ…ഇതാ നീ സംസാരിച്ചോളൂ ” ജയൻ ഫോൺ അപർണക്കു നൽകി. ഫോണിൽ അമ്മയുടെ മുഖം കണ്ടതോട് കൂടെ അതുവരെ അവളുടെ മുഖത്തു ഉണ്ടായിരുന്ന ചിരി മായുവാൻ തുടങ്ങി. അമ്മയും ചേച്ചിയും അവിടെ നിന്നും ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങൾക്കും വിശേഷങ്ങൾക്കും കാര്യമായൊന്നും പറയാതെ അവൾ യാന്ത്രികമായി വെറുതെ മൂളി കൊണ്ടിരുന്നു. അധികം വൈകാതെ അടക്കി വെച്ചിരുന്ന വിഷമം മുഴുവൻ അവളുടെ വെളുത്തു തുടുത്ത കവിളിലൂടെ ചാലിട്ടൊഴുകുവാൻ തുടങ്ങി..

ഇത് കണ്ട ജയൻ നിറകണ്ണുകളോടെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഫോൺ അവ്ലിടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങി.

“എന്തിനാടി രാവിലെ തന്നെ വെറുതെ കൊച്ചിനെ കരയിപ്പിക്കുന്നത്..അവൾ ഇവിടെ ഓക്കേ ആണ്..അല്ലെ അപ്പു?..ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം..”

ജയൻ ബെഡിൽ അപ്പുവിന്റെ അരികിൽ വന്നു ഇരുന്നു.അവൾക്ക് അപ്പോഴും കരച്ചിൽ നിർത്തുവാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

“അയ്യേ ഏതാ ഇത്…കുഞ്ഞി കുട്ടികളുടെ പോലെ..10 കൊല്ലം ആയിലെ നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടു തുടങ്ങിയിട്ട്..ഇപ്പോഴും തൊട്ടാവാടി തന്നെ ആണോ ..അയ്യേ..എഴുന്നേറ്റ് ഫുഡ് കഴിച്ചു റെഡി ആയെ, നമ്മുക് പുറത്തെല്ലാം ഒന്ന് കറങ്ങിയിട്ട് വരാം…ഉം …ചെല്ല് ..”

ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൾ ബാത്റൂമിലേക് നടന്നു.

***************

“ജയൻ ബ്രോ, അനീഷ് സർ കാബിനിലേക് വിളിക്കുന്നുണ്ട്, പെട്ടന്ന് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു”

ആവി പറക്കുന്ന കോഫീ ടേബിളിൽ വെച്ച് ജയൻ തന്റെ ഓഫീസിന്റെ വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന അനസിനെ ഒന്ന് നോക്കി.

“ഞാൻ ഇവിടെ ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞാൽ പോരെ ?” “ആള് രാവിലെ ചേട്ടനെ കണ്ടതാണ്…. വേഗം വിട്ടോ”

‘മൈര് …കാമ പ്രാന്തന് വെല്ല കമ്പി വർത്തമാനം പറയാനാവും’ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് ജയൻ കമ്പ്യൂട്ടർ സ്ക്രീൻ ഓഫ് ചെയ്ത് ചെയറിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.

“ഗുഡ് മോർണിംഗ് സർ ” ഉള്ളിലെ നീരസം പുറത്തുകാണിക്കാതെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ജയൻ അനീഷിന്റെ വലിയ ഓഫിസിനകത്തു കടന്നു.

“ഗുഡ് മോർണിംഗ് ..ആ ഡോർ ഉള്ളിൽ നിന്നും ലോക്ക് ചെയ്തേക് ”

അനീഷ് പറയാൻ പോകുന്ന കാര്യം എന്നതാണെന്ന് ഏകദേശം അറിയാമെങ്കിലും ഒന്നും അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ ജയൻ അനീഷിന്റെ ടേബിളിനു മുന്നിൽ നിലയുറപ്പിച്ചു.

“ഇരികടോ, ഇത് എന്നും പറയണോ? ഞാൻ വിളിപ്പിച്ചത് എന്തിനാണെന്ന് അറിയുമോ?”

“ഇല്ല സർ, ഷാർപ് കമ്പനിയുടെ ചെക്ക് ഹോൾഡ് ചെയുന്ന കാര്യം റിമൈൻഡ് ചെയ്യാൻ ആണോ?”

“അതൊന്നും അല്ല, ലാസ്റ്റ് തേർസ്‌ഡേ താൻ എവിടെ ആയിരുന്നു. എന്റെ മിസ്സ്ഡ് കോളുകൾ ഒന്നും കണ്ടില്ലേ?”

“അത് ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ സർ, എന്റെ പെങ്ങൾ വരുന്ന കാര്യം..കൊച്ചിനെ എടുക്കാൻ എയർപോർട്ടിൽ പോയിരുന്നു”

“അത് മിഡ്‌നെറ് അല്ലെ? ഞാൻ ഒരു 7 മണിക് വിളിച്ചിരുന്നു”

“സോറി സർ, ഞാൻ റൂം എല്ലാം ക്ലീൻ ചെയ്യുകയായിരുന്നു, അവിടെ കുറെ കച്ചറ ഉണ്ടായിരുന്നു ..കൊച്ചു അതെങ്ങാനം കണ്ടാൽ പിന്നെ എന്നെ തെറ്റിദ്ധരിക്കും ”

“ഹ ഹ ഹ ഹ …… അത് പോട്ടെ , താൻ ഫസ്റ്റ് ഫ്ലോറിൽ ഉള്ള ഷോറൂമിലെ റിസെപ്ഷനിസ്റ് ഫിലിപ്പീനി പെണ്ണിനെ കണ്ടിട്ടിലെ …നൈസ് ഫിഗർ ..അല്ലെ?”

“ഉം ”

“വ്യഴാഴ്ച്ച ഞാൻ അവളെയും സെറ്റ് ആക്കി വില്ലയുടെ താഴെ വന്നു തനിക്കു ഫോൺ അടിച്ചതാ…താനാണേൽ ഫോണും എടുക്കില്ല…അവസാനം കാറിൽ ഇട്ടു തന്നെ ഞാൻ പണിഞ്ഞു…പക്ഷെ പോരാ കേട്ടോ..നമ്മുടെ നാട്ടിലെ പെണ്പിള്ളേരുടെ അത്രയും ആമ്പിയർ ഇല്ല.. മുല്ലയെല്ലാം നല്ല വലിപ്പം ഉണ്ടെങ്കിലും പിടിച്ചു പിടിച്ചു ഉടഞ്ഞു പോയാടോ..പിന്നെ കൊതം…”

ജയന് ഇത് സ്ഥിരം മടുപ്പ് പരിപാടിയാണ്. പറയത്തക്ക വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യത ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ജയന് ഇപ്പോൾ വർക്ക് ചെയുന്ന കമ്പനിയിൽ അക്കൗണ്ടൻഡ് ജോലി കിട്ടിയത് പുള്ളിക്കാരന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ പിടിപാട് മൂലം ആണ്. ജോലിക് കയറി ഒന്ന് രണ്ടു വർഷം മുതൽ തുടങ്ങിയതാണ് മാനേജർ അനീഷിൻറെ ഈ കലാപരിപാടി. ജീവിതം എന്നാൽ മദ്യവും മദിരാശിയും പണവും മാത്രമാണെന്ന ചിന്താഗതിക്കാരൻ ആണ് അനീഷ്. അത് കൊണ്ടുതന്നെ പലപ്പോഴും ഖത്തറിൽ ഒപ്പം താമസിക്കുന്ന ഭാര്യയെ പറഞ്ഞു പറ്റിച്ചു പല നാട്ടുകാരായ സ്ത്രീകളെയും കൊണ്ട് ഹോട്ടൽ റൂമുകളിൽ വീക്കെൻഡ് അടിച്ചു പൊളിക്കലായിരുന്നു പുള്ളിയുടെ പ്രധാന പരുപാടി, ഒരു ദിവസം ഭാര്യ കയ്യോടെ പിടിക്കുന്നത് വരെ..അന്ന് മുതൽ ആള് കണ്ടെത്തിയ ഒരു വഴിയാണ് ജയൻ..സ്വന്തം ചിലവിൽ രഹസ്യമായി ജയന് ഒരു മുറി എടുത്തു കൊടുത്തു..മാസത്തിൽ 2 തവണ പുള്ളിക്കാരൻ അവിടെ ഏതെങ്കിലും ഒരുത്തിയെ കൊണ്ട് വന്നു തന്റെ കഴപ്പ് തീർത്തു സായൂജ്യം അണയും.

“ഉം ..സർ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട് …അടുത്ത മാസം മുതൽ ഞാൻ ആ റൂം വിടുകയാണ്”

“അതെന്താടോ?? ഫ്രീ ആയിട്ട് നല്ല ഒരു റൂം വിട്ടുകളയാനോ?? മാസത്തിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം ഒന്ന് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്താൽ പോരെ?”

“അതല്ല സർ, വേറെ റൂം നോക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു”

“അതിനെന്താ..വേറെ റൂം ഞാൻ എടുത്ത് തരാം…..”

‘ഈ മൈരൻ എന്നെ ഒരു നിലക്കും വിട്ടു പോവുന്നില്ലലോ ദൈവമേ’ ജയൻ ആത്മഗതം പറഞ്ഞു

“….അങ്ങനെ അല്ല തനിക് വേറെ റൂം വേണമെങ്കിൽ വേറെ ജോലി കൂടെ നോക്കിക്കോ….”

ശെരി എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി ജയൻ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു പുറത്തേക് ഇറങ്ങി.

ഒരാഴ്ച്ച പെട്ടെന്ന് കടന്നു പോയി. അടച്ചിട്ട റൂമിലെ റൂമിലെ ജീവിതം അപർണയുടെ മനസ്സിനെ മടുപ്പിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. ചില സമയത്തു അവൾക്കു തോന്നും ഇവിടെ നിന്നും എങ്ങനെ എങ്കിലും നാട്ടിൽ പോയാൽ മതി എന്ന്..പക്ഷെ അപ്പോഴെല്ലാം അമ്മയുടെ മുഖം അവളുടെ മനസ്സിൽ മിന്നിമറിയുവാൻ തുടങ്ങും. ജയൻ തന്റെ കൂട്ടുകാർ വഴി അവൾക് എന്തെങ്കിലും ഇന്റർവ്യൂ തരപ്പെടുത്തുവാൻ നോക്കി എങ്കിലും ഒന്നും നടന്നതുമില്ല.

ഒരു ദിവസം ദിവസം ഡ്രസ്സ് വാഷ് ചെയ്തു പുറത്തു ഇടാൻ പോയപ്പോൾ ആണ് അവൾ അവിടെ താമസിക്കുന്ന മലയാളി കുംടുംബത്തെ പരിചയപ്പെട്ടത്.

“തെസ്നി ചേച്ചി ഇവിടെ വന്നിട്ട് 10 കൊല്ലം ആയോ….ദൈവമേ”

“നമ്മുടെ കെട്ടിയോൻ കൂടെ ഉണ്ടെങ്കില്ല് എനിക്ക് എവിടെ തന്നെ നിൽക്കാനാണ് ഇഷ്ട്ടം..ഇവിടെ ആവുമ്പോൾ ആരും ശല്യം ചെയ്യാൻ വരില്ല..നമ്മുടെ കുടുംബം മാത്രം നോക്കിയാൽ മതി”

“മലപ്പുറത്തു എവിട്യ ചേച്ചിയുടെ വീട്?”

“കോട്ടക്കൽ ….. മലപ്പുറത്തു വന്നിട്ടുണ്ടോ?”

അപർണ ഇല്ല എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി. തൃശൂർ ജില്ല വിട്ട് അവൾ ആദ്യമായി പുറത്തു വന്നത് നേരെ ഖത്തറിലേക്കാണ്.

തെസ്നി സംസാരിക്കുന്നതിനിടെ അവളുടെ 6 വയസ്സുകാരൻ മകൻ തെസ്‌നിയുടെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ അവനെ നോക്കിയപ്പോൾ കൈ കൊണ്ട് താഴെക് വരുവാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

“എന്തടാ ” അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് താഴെ ഇരുന്നപ്പോൾ ആറ് വയസ്സുകാരൻ അപർണയെ നോക്കികൊണ്ട് തെസ്‌നിയുടെ ചെവിയിൽ എന്തോ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടപ്പോൾ തെസ്നി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അപർണയെ നോക്കി ചിരിച്ചു .

“ഉം , എനിക്കും തോന്നി ”

“എന്താ ചേച്ചി..?”

“അവൻ പറയാ, അപർണയെ കാണാൻ മധുരാജയിലെ ചേച്ചിയെ പോലെ ഉണ്ടെന്നു..ഷംന കാസ്സിം”

” ആണോടാ…” ഇത് മുൻപും ചിലർ അവളോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അത്ഭുതം ചെറിയ ചിരിയിൽ ഒതുക്കി അപർണ നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഉമ്മയുടെ മാക്സി കൊണ്ട് മുഖം മറച്ചു പിറകിലേക്ക് മാറി നിന്നു.

“എന്താ മോന്റെ പേര്?”

“ചേച്ചിക് പേര് പറഞ്ഞു കൊടുക്ക്…വല്യ നാണക്കാരൻ ആണ്…”

” നിഷാം അബ്ദുൽ കാദിർ” അവൻ ഉമ്മയുടെ പിറകിൽ നിന്ന് കൊണ്ടുതന്നെ പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴാണ് ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ആയി സുലൈമാനും സുനിലും എല്ലാം ഗേറ്റ് തുറന്നു അവിടേക്കു വന്നത്. അകത്തു കയറിയ ഉടനെ സുലൈമാന്റെ കണ്ണ് വീണത് പുറം തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന തെസ്‌നിയുടെ വിടർന്നു മാക്സിക്ക് പുറത്തേക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന നിതംബ കുംഭങ്ങളിലേക്കാണ്.

‘രണ്ടു മാലംചരക്കുകളും ഉണ്ടല്ലോ…കണ്ടു വെള്ളം ഇറക്കാൻ ആണ് വിധി’ സുലൈമാൻ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പോയി.

“സുലൈമാനിക്കാ, ഇന്ന് പണി വേഗം കഴിഞ്ഞോ?”

“ഇല്ല തെസ്നി മോളെ, ഒന്ന് റസ്റ്റ് എടുത്തിട്ട് പോവാൻ കയറിയതാ”

“ഇക്കാ, ഞങ്ങളുടെ ബെഡ്റൂമിലെ എസിയുടെ കാര്യം മറന്നു അല്ലെ?”

“ഇന്ന് രാത്രി റെഡി ആക്കാം..ഞാൻ കാദറിനോട് പറഞ്ഞിരുന്നു”

“ശെരി ഇക്ക ”

സുലൈമാൻ മുകളിലേക്ക് കയറി പോയപ്പോൾ അപർണ ചോദിച്ചു:

“ഇത് ആരാ ചേച്ചി?”

“ഇവർ ബിൽഡിംഗ് ഓണറുടെ പണിക്കാർ ആണ്, ഓണറുടെ വില്ലകളുടെ മെയിന്റനൻസ് വർക്ക് ആണ്..പാവങ്ങൾ….. ജോലിയുടെ കാര്യം ഒന്നും റെഡി ആയില്ല അല്ലെ ഇത് വരെ…” രണ്ടു സ്ത്രീകൾ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ പിന്നെ വർത്തമാനം നിർത്തില്ല എന്ന നാട്ടു നടപ്പു തെറ്റിക്കാതെ അവർ സംസാരവും വിശേഷം പറച്ചിലും തുടർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.

അതെ സമയം തെസ്നി പാവം എന്ന് പറഞ്ഞ സുലൈമാൻ മുകളിലെ കോറിഡോറിലെ ജലവാതിലിനരികിൽ പതുങ്ങി നിന്ന് പുകച്ചു കൊണ്ട് അവർ രണ്ടുപേരുടെയും മാംസം തിന്നുകൊണ്ടിരിക്കയായിരുന്നു. അയവുള്ള പാവാടയും ഷർട്ടും ധരിച്ചത് കൊണ്ട് അപർണയുടെ ശരീരം കണ്ണുകകൾ കൊണ്ട് കാർന്നു തിന്നാൻ അയാൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല എങ്കിലും തെസ്‌നിയുടെ ശരീരത്തിലെ കൊഴുപ്പു നിറഞ്ഞ മാറിടം നോക്കി കൊണ്ട് അയാൾ മടക്കിവെച്ച മുണ്ടിനു മുകളിലൂടെ തന്റെ ഉദ്ധരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ലിംഗത്തിൽ അമർത്തി കൊണ്ടിരുന്നു..

“ട്ടോ”

സുലൈമാൻ കൈയിലുള്ള സിഗരറ്റ് നിലത്തിട്ടു ഞെട്ടിത്തരിച്ചു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി, അപ്പോൾ അതാ സുനിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അയാളെയും നോക്കി നിൽക്കുന്നു.

“തെണ്ടി …ഊമ്പിത്തരം കാണിക്കരുത് ..”

“താൻ എന്താണ് കാര്യമായി നിരീക്ഷണത്തിൽ ആണല്ലോ??”

“ദേ നിൽക്കുന്ന നോക്ക് രണ്ടെണ്ണം…രണ്ടിനേം ഒന്നിച്ചു കിട്ടിയാൽ സ്വർഗ്ഗം തന്നെ..ഉഫ്”

“താൻ സമയത്തിന് കെട്ടിയിരുനെങ്കിൽ തന്റെ മോളുടെ പ്രായം ഉണ്ടാവുള്ളു ആ കൊച്ചിന്… ഫുഡ് ചൂടാക്കിയിട്ടുണ്ട് വന്നു കഴിക്ക്”

“ഉം….മോനെ സുനിലേ നീ വല്ലാണ്ട് ഉപദേശിക്കാൻ നിൽക്കേണ്ട, എന്റെ കാര്യം ഞാൻ നോക്കി കൊള്ളാം …പോ പോ പോ പോ…ഞാൻ പിന്നെ വരാം.” സുനിലിനെ പറഞ്ഞു വിട്ടു കൊണ്ട് അയാളുടെ കണ്ണുകൾ തെസ്‌നിയുടെ തുറിച്ചു മാറിടത്തേക്ക് ചൂഴ്ന്നിറങ്ങി.

അന്ന് വൈകുന്നേരം അപ്പുവിന് ഒരു വലിയ സന്തോഷ വാർത്തയുമായാണ് ജയൻ വന്നത്. നാളെ ഒരു ഇന്റർവ്യൂ റെഡി ആയിട്ടുണ്ട്. ജയന്റെ ക്രിക്കറ്റ് ടീമിലെ ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ ഓഫീസിൽ റിസപ്ഷനിൽ ആണ്.അപർണയുടെ സിവിയും ഫോട്ടോയും എല്ലാം കണ്ടു അവരുടെ HR ജോലി തരാൻ തയ്യാറാണ് എന്നാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. ഇനി HR മാനേജർക്ക് അവളെ ഒന്ന് കണ്ടു സംസാരിക്കണം, അത്ര മാത്രം… അപർണയുടെ സന്തോഷം പറഞ്ഞറിയിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറം ആയിരുന്നു..നാളെ കഴിഞ്ഞാൽ താൻ ഒരു സ്ഥിരവരുമാനം ഉള്ള പെൺകുട്ടിയാണ്..അമ്മയുടെ ചികിത്സ എല്ലാം ഇനി നല്ല രീതിയിൽ പോവുകയും ചെയ്യും..അത് കഴിഞ്ഞാൽ വീട്..ആഭരങ്ങൾ..കല്യാണം..അവൾ അന്ന് രാത്രി ചിലന്തി വല കെട്ടും പോലെ ധാരാളം സ്വപ്നങ്ങൾ നെയ്തുകൂട്ടി.

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് അവൾ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യത്തെ ഇന്റർവ്യൂവിന് തയ്യാറായി നിന്നു. ചുവന്ന നീളൻ ചുരിദാറും ചുവന്ന പൊട്ടും V ഷെയ്പ്പിൽ 4 ആയി മടക്കി ഇട്ട ഷാളുമായി പിന്നി കെട്ടിയ മുടിയുമായി കാറിൽ കയറി ഇരുന്ന അപർണയെ ജയൻ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി. ഇപ്പോൾ അവളെ കണ്ടാൽ നാട്ടിലെ കുട്ടികൾ സ്കൂൾ യൂണിഫോം ഇട്ടതു പോലെ ഉണ്ട്.

“എന്താ മോളെ ഇത്?? ഇന്റർവ്യൂ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ പോവുമ്പോൾ കുറച്ചു കൂടെ സ്മാർട്ട് ആയി പോവണ്ടേ ”

“ഇത് മോശം ആണോ? ഞാൻ ഇങ്ങോട്ടു വരുന്നതിനു മുൻപ് തയ്പ്പിച്ചതാണ് ഇത്..കൊള്ളില്ലേ??” അവൾ ആകെ അങ്കലാപ്പിലായി..

“മോശം ഒന്നും അല്ല, പക്ഷെ ഇത് ഇവിടെ തീരെ ചേറില്ല…പഴഞ്ചൻ ആയി തോന്നിക്കും..കുഴപ്പം ഇല്ല, നാളെ മുതൽ ഡ്യൂട്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ ഇന്ന് നൈറ്റ് നമ്മുക് ഷോപ്പിംഗിനു പോവാം കേട്ടോ..”

വില്ലയിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു ഇന്റർവ്യൂ നടക്കുന്ന ഓഫീസിലേക് അടുക്കും തോറും അപർണയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പും കൂടി കൂടി വന്നു. അവസാനം ഇന്റർവ്യൂ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു റൂമിൽ എത്തിയ അവൾ വീണ്ടും സ്വപ്നലോകത്തേക്ക് വീണു. എന്നാൽ നെയ്തു കൂട്ടിയ സ്വപനങ്ങൾക്കു ചിലന്തി വലയുടെ ആയുസും ബലവും മാത്രമേ ഉള്ളു എന്ന് അവൾ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജയന്റെ ഫോണിലേക്കു കൂട്ടുകാരന്റെ വാട്സാപ്പ് വോയിസ് മെസ്സേജ് എത്തി .

“എടാ, സോറി മച്ചാനെ..ആ ജോലി കയ്യിൽ നിന്നും പോയി…അവളുടെ എഡ്യൂക്കേഷൻ എല്ലാം ഓക്കേ ആണ്, പക്ഷെ ആറ്റിറ്റ്യൂഡ് തീരെ പോരാടാ..റിസപ്ഷനിൽ എല്ലാം ഇരിക്കുമ്പോൾ കുറച്ചു ബോൾഡ് ആയി വേണ്ടേ ഇരിക്കാൻ.അവളെ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മാനേജരുടെ കിളി പോയി..വിനയം കൂടി പോയി എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ പോയി കഴിഞ്ഞു ഇവിടെ എല്ലാവരും കളിയാക്കി ചിരിക്കുകയായിരുന്നു….ഡാ നീ കൊച്ചിനെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി നാട്ടിലേക്ക് തന്നെ വിടുന്നതാവും നല്ലത്..ഈ അമ്പലവാസി ലുക്കും ആറ്റിറ്റ്യൂടും വെച്ച് ഇവിടെ അത് സെറ്റ് ആവില്ലടാ….സോറി …”

ജോലി കിട്ടിയില്ല എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ അപർണ പൊട്ടിക്കരയുവാൻ തുടങ്ങി.

“മോളെ , നിന്റെ ഈ സ്വഭാവം ആണ് മാറ്റേണ്ടത്..നീ എപ്പോൾ സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന കുട്ടി ഒന്നും അല്ല ഇങ്ങനെ കരയാൻ..അനുവിനെ വിളിച്ചപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞത് നിന്നെ പെട്ടന്ന് തന്നെ ഇവിടെ നിന്നും വിടാൻ ആണ്..ഇനിയും ഇങ്ങനെ തൊട്ടാവാടി ആയി ഇരിക്കാൻ ആണ് ഭാവം എങ്കിൽ ഞാൻ അടുത്ത ആഴ്ച മോളെ ഇവിടെ നിന്നുംകയറ്റി വിടും…ഒരു ഇന്റർവ്യൂ പോയെന്നും പറഞ്ഞു…അയ്യേ….ഒന്ന് പോയാൽ വേറെ ഒന്ന്..നമ്മുക് ഇഷ്ട്ടം പോലെ സമയം ഉണ്ട്..ഇതെല്ലം ഒരു എക്സ്പീരിയൻസ് ആയി എടുത്താൽ മതി..ഈ ഞാൻ തന്നെ എത്ര ഇന്റർവ്യൂ പൊട്ടിയിട്ടുണ്ട് എന്ന് അറിയാമോ?”

“എത്ര എണ്ണം?” കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി അവൾ ചോദിച്ചു.

“18 എണ്ണം”

“സത്യമായിട്ടും…???”

“എന്റെ ‘അമ്മ സത്യം….ഇനി മോള് ചെന്ന് കണ്ണും മുഖവും കഴുകി വാ…നമുക്ക് കുറച്ചു ഷോപ്പിംഗ് ഉണ്ട്..നല്ല ഡ്രസ്സ് എല്ലാം മേടിക്കാം …വാ ..ഞാൻ താഴെ ഉണ്ടാവും..”

പ്രവർത്തി ദിവസമായത്തിനാൽ ഷോപ്പിങ്ങ് സെന്ററിൽ അന്ന് വൈകുന്നേരം വലിയ തിരക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കുറേ നേരത്തെ തിരച്ചിലിന് ശേഷം കുറച്ച് ചുരിദാറുകൾ അപർണ്ണയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്ത് ജയൻ അവളെ ട്രയൽ റൂമിലേക്ക് കയറ്റി വിട്ടു. റൂമിൽ കയറിയ അപർണ്ണ ഒന്നു ശങ്കിച്ചു.

‘അയ്യോ ഈ മുറിയുടെ മുകൾ ഭാഗം ഓപ്പൺ ആണലോ. ആരെങ്കിലും എത്തി നോക്കുമോ ? ‘

അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അയഞ്ഞ ചുരിദാർ ഊരിമാറ്റി ഹുക്കിൽ തൂക്കിയ ശേഷം ജയൻ എടുത്ത് തന്ന പിങ്ക് കളർ ചുരിദാർ അവൾ കഴുത്തിനുളിലൂടെ അകത്തേക്ക് വലിച്ചു. സാധാരണ ഇടുന്ന ചുരിദാറിൽ നിന്നും വ്യത്യസതമായി സ്ലിം ഫിറ്റ് ആയതിനാൽ ഇത് അവൾക്ക് നല്ല ടൈറ്റ് ആയി തോന്നി…..വളഞ്ഞും പുളഞ്ഞും ഒരു വിധത്തിൽ വീർപ്പുമുട്ടി ചുരിദാർ ഇട്ടും ഒപ്പം നേർത്ത ഷാൾ കഴുത്തിലും ചുറ്റി കണ്ണാടിയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ അപർണ്ണ ഞെട്ടി പോയി.34 സൈസ് വരുന്ന അവളുടെ പാൽ കുടങ്ങൾ ശരീരത്തിനോട് ഇരുക്കി കിടക്കുന്ന ചുരിദാറിന്റെ ഷെയ്‌പ്പിനൊത്തു നിവർന്ന് നിന്ന് അവളെ തുറിച്ച് നോക്കുന്നു….താഴെ പൊക്കിൾ ചുഴി വരെ വ്യക്തമായി കാണാം…. അവൾ ഒന്ന് കുനിഞ്ഞു നിവർന്നാൽ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവനു എല്ലാം കാണാവുന്ന അത്രയും ഇറക്കിയാണ് ചുരിദാറിന്റെ കഴുത്തു വെട്ടിയിരിക്കുന്നത്. അവൾ ചുരിദാറിന്റെ മുൻഭാഗം കൈ കൊണ്ട് ശക്തിയായി മുകളിലേക്ക് വലിച്ച് മാറിലെ മുഴപ്പ് ഒന്ന് അയവു വരുത്തുവാൻ ഒരു വിഫല ശ്രമം നടത്തി നോക്കി. ഇറുക്കിയ ആ വസ്ത്രത്തിൽ അവൾ അതീവ സുന്ദരി ആയിരുന്നെങ്കിലും അവൾക്ക് ആക്കെ ശ്വാസം മുട്ടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.

“ജയൻ ചേട്ടാ, ഇങ്ങോട്ടു ഒന്ന് നോക്കിയേ”

അപർണ്ണയുടെ വിളി കേട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ജയന്റെ കണ്ണുകൾ ആദ്യം പതിഞ്ഞത് ഏതൊരാണിനെ പോലെയും അവളുടെ ഉരുണ്ടു നിവർന്നു നിലക്കുന്ന മുലകളിലേക്കും ഇറക്കിവെട്ടിയ കഴുത്തിന് താഴെയുള്ള ചാലിലേക്കും ആണ്. ജയന്റെ ശരീരത്തിൽ ആകെ ഒരു കോരി തരിപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു. ‘ഇവളുടെ മുലകൾക്ക് ഇത്ര വലിപ്പമോ??’ ജയൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. അയാൾക്ക്‌ ആ മനോഹര മുലകുന്നുകളിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കുവാൻ സാധിച്ചില്ല. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് സ്വന്തം ഭാര്യ സഹോദരി ആണെന്നതും എവിടെയാണെന്നും മറന്നു കൊണ്ട് ജയൻ ഇരുന്നിടത്തു നിന്നും എഴുന്നേറ്റു .

അപർണ്ണയ്ക്കാകട്ടെ ജയൻ തന്റെ മുലകളിയ്ക്ക് തന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു എന്തോ പോലെ തോന്നുവാൻ തുടങ്ങി. മുൻപ് പല പുരുഷൻമാരും അവളുടെ മുലകളെ കണ്ണ് കൊണ്ട് കാർന്നു തിന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആദ്യമായാണ് അവൾ ഒരു പുരുഷൻ തന്റെ മുലകളെ ഇത്ര രൂക്ഷമായി നോക്കുന്നത് കാണുന്നത്. അവളുടെ നെഞ്ചിൽ ഒരു പുകച്ചിൽ അനുഭവപെടുവാൻ തുടങ്ങി.

“ഈ ചേട്ടൻ എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ…” എന്ന് പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് അവൾ കഴുത്തിൽ ചുറ്റിയിരുന്ന ഷാൾ താഴെക് വലിച്ചിട്ടപ്പോൾ ആണ് ജയന് പരിസരബോധം വന്നത്.

ജയന് ആകെ നാണക്കേട് തോന്നി. തന്റെ നോട്ടം അവൾ കണ്ടിരിക്കുമോ എന്ന ചിന്തയിൽ അപർണ്ണയുടെ മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്ന അവനു അവളുടെ മുഖത്തേക് നോക്കാൻ തോന്നിയില്ല. ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടിൽ വെറുതെ മൊബൈൽ സ്‌ക്രീനിൽ പരതി കൊണ്ട് അപർണ്ണയുടെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്ന് ചോദിച്ചു:

“എന്താ മോളെ ?”

“ഇതെല്ലാം കണ്ടോ വല്ലാത്ത ഇറുക്കം ശ്വാസം മുട്ടുന്നു”

ജയന് അപ്പോഴും അവളുടെ മുഖത്തേക് നോക്കുവാൻ ഉള്ള ചമ്മൽ വിട്ടു മാറിയിരുന്നില്ല. അവളെ അലക്ഷ്യമായി ഒന്ന് നോക്കി മൊബൈലിലേക് തന്നെ കണ്ണോടിച്ചു.

“നല്ല വൃത്തി ഉണ്ട് ..പാക്ക് ചെയ്തോ ..”

അവൾക്ക് തെല്ലൊന്നു ദേഷ്യം വന്നു. ജയന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും മൊബൈൽ പിടിച്ചു വാങ്ങി അവൾ ചോദിച്ചു:

“ഇപ്പോഴും ഒരു മൊബൈൽ ….മര്യാദക് നോക്കി പറ ചേട്ടാ” ജയൻ തന്റെ മുലകളിലേക്ക് നോക്കല്ലേ എന്ന പ്രാർത്ഥന മാത്രം ആണ് അവൾക്കു ഉണ്ടായിരുന്നത്. എന്നാൽ അവളുടെ പ്രാർത്ഥന ദൈവം കേട്ടില്ല..ജയൻ വീണ്ടും നോക്കിയത് നേർത്ത പിങ്ക് ഷാളിനുള്ളിലെ മുല ചാലിലേക്കാണ് ..അത് ഇത്രയും അടുത്ത് നിന്നും..അവളുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടുവാൻ തുടങ്ങി.. പെട്ടന്ന് തന്നെ കണ്ണെടുത്ത ജയൻ ഇത്തവണ അവളെ ശെരിക്കും ഒന്ന് നോക്കി.

“ഞാൻ സത്യം പറഞ്ഞതാ..ഇപ്പൊ നല്ല രസമുണ്ട് കാണാൻ..സിനിമ നടിയെ പോലെ ..”

“ശെരിക്കും..?” അവളുടെ കവിളുകളിൽ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

“പിന്നല്ലാതെ….”

“അപ്പോൾ ഇതെടുക്കാം അല്ലെ?”

“എടുത്തോ…ഷാൾ വേണമെങ്കിൽ കട്ടിയുള്ളതു വേറെ എടുത്തോ ” ഇത് പറഞ്ഞു അവളുടെ മുഖത്തേക് നോക്കി.

“ആർക്കു വേണമെങ്കിൽ ….?” ഇത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അപർണ്ണ ഒന്നു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ട്രയൽ റൂമിലേക്കു പോയി. അവളുടെ മറുപടിയും ചിരിയും കണ്ട കേട്ട ജയന് ആകെ മുഷിഞ്ഞതു പോലെ ആയി . തന്റെ തുറിച്ചു നോട്ടം അവൾ കണ്ടു എന്ന് അവനു ഏറെ കുറെ ഉറപ്പായി.

പിന്നീട് ഒന്ന് രണ്ടു ആഴ്ചത്തേക്ക് ജയൻ അപർണ്ണയിൽ നിന്നും പരമാവധി വിട്ടു

നിന്നു.അവളെ ഫേസ് ചെയ്യുവാനുള്ള മടിയോ കുറ്റബോധമോ കാരണം രാവിലെ അവൾ ഉണരും മുൻപേ പുറത്തു പോവും..ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം ഹോട്ടലിൽ നിന്നും കഴിക്കും..രാത്രി എന്തെങ്കിലും കാരണം പറഞ്ഞു നേരം വൈകി വരും, വന്നാൽ തന്നെ അവളോട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ വേറെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കും..

ആകെ കൂട്ടായി ഉണ്ടായിരുന്ന ജയൻ ചേട്ടനെ കൂടെ സംസാരിക്കാൻ കിട്ടാതിരുന്നപ്പോൾ അപ്പു ആകെ ഒറ്റപെട്ടതുപോലെ ആയി. പിന്നെ അവിടെ അവൾക് ഉണ്ടായിരുന്ന ഏക ആശ്വാസം തെസ്നിയും നിഷാം മോനും ആണ്. സമയം കിട്ടുമ്പോൾ എല്ലാം അവൾ തെസ്‌നിയുടെ റൂമിൽ ആയിരിക്കും ഉണ്ടാവുക. ആ ഒന്ന് രണ്ടു ആഴ്ചകൾ കൊണ്ട് തെസ്നിയും അപർണ്ണയും കൂടുതൽ അടുത്ത ചങ്ങാതികൾ ആയി മാറി. അപർണ്ണക്ക് ഇപ്പോൾ എന്തുവേണമെങ്കിലും അവളോട് പറയാം എന്നായി. തെസ്‌നിയുടെ മകൻ നിഷാമിനാകട്ടെ ഇപ്പോൾ എന്തിനും അപർണ്ണ വേണം എന്ന അവസ്ഥ ആയി , അവനിപ്പോൾ അപർണ്ണയെ വിളിക്കുന്നത് ‘ഷംന ചേച്ചി’ എന്നാണ്.

“ആണുങ്ങൾ എല്ലാം എന്താ ചേച്ചി ഇങ്ങനെ?”

ഉച്ചയ്ക്കുള്ള സാംബാർ വെക്കുന്നതിനായി പച്ചക്കറി വെട്ടുന്നതിനിടെ തന്റെ അരികിൽ നിന്നിരുന്ന അപർണ്ണയെ തെസ്നി ഒന്ന് നോക്കി.

“എങ്ങനെ?”

“ഏയ് ഒന്നും ഇല്ല ചേച്ചി…ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ…” അറിയാതെ നാവിൽ വന്നു വീണത് അബദ്ധം മറക്കാൻ അപ്പു ഒന്ന് പരുങ്ങി..

“ഏയ് …എന്തോ ഉണ്ട്..പറ…”

“ഒന്നൂല്യ ചേച്ചി …”

“അതെ, പറയാൻ വന്നത് പറയാതെ ഞാൻ വിടില്ല” തെസ്നി അരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന പച്ചക്കറിയും കത്തിയും മാറ്റി വെച്ച് അവൾക്കു നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. ‘ദൈവമേ ഈ ചേച്ചി വിടാൻ ഉദ്ദേശം ഇല്ലല്ലോ, അപ്പു മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

“അത് ചേച്ചി..ഈ ആണുങ്ങൾ എന്താ മുഖത്തു നോക്കി സംസാരിക്കാത്തത് ?” അപർണ്ണയുടെ ചോദ്യത്തിൽ നിന്നും തെസ്നിക് കാര്യം പിടികിട്ടി.

“ഉം…എനിക്ക് മനസ്സിലായി…അതിനു ആരാ ഇപ്പോൾ അപർണ്ണയുടെ മുഖത്തു നോക്കാത്തത്?”

“ഏയ് എന്റെ അല്ല…ഞാൻ മൊത്തത്തിൽ പറഞ്ഞതാ…” അവൾ ഒന്ന് പരുങ്ങി..

“പിന്നെ..സത്യം പറ …ആരാ …?”

“ഉം… ചേച്ചി ആരോടും പറയരുത്”

” ഇല്ല, എന്റെ മോൻ സത്യം”

“അത്… ജ… ഉം….”

“ഉം. പോരട്ടെ”

” ആ സുലൈമ്മാൻ ഇക്ക” ജയന്റെ പേര് പറയാൻ ഉള്ള മടി കൊണ്ട് അവൾ സുലൈമാന്റെ പേര് പറഞ്ഞു.

തെസ്നി അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

“അയാളൊരു സാധു ആണ്..കല്യാണം കഴിച്ചിട്ടില്ല..അത് കാര്യം ആകേണ്ട..”

“കാര്യം ആകെണ്ടന്നോ???” അപർണ്ണ നെറ്റി ചുളിച്ചു.

“നോക്കുന്നവർ നോക്കി വെള്ളം ഇറക്കട്ടെ…..ഇതൊക്കെ ഒരു തമാശ അല്ലെ ..ഞാനും ഇടക്ക് ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട്, അപ്പോൾ ഒന്നുകൂടെ അങ്ങ് ഉഷാറായിട്ട് നിന്ന് കൊടുക്കും…..നിന്നെ കാണാൻ കൊള്ളാവുന്നത് കൊണ്ടല്ലേ നോക്കുന്നത്. “തെസ്നിക് ചിരി പൊട്ടി.

“അയ്യേ…ഇതൊന്നും തമാശ അല്ലാട്ടോ ….അടുത്ത വട്ടം കിളവന്റെ മുഖം ഞാൻ അടിച്ചു പൊട്ടിക്കും..”

“എന്റെ അപ്പു…അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എത്ര ആണുങ്ങളെ അടിക്കണം?? നമ്മുടെ കെട്ട്യോന്മാർ ഒഴികെ ബാക്കി എല്ലാം ആദ്യം നോക്കുന്നത് നമ്മുടെ നെഞ്ചിലേക്കാണ്…” തെസ്നിയുടെ ഈ മറുപടി കേട്ട അവൾ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു.

“ഉം… അതും ശെരിയാ ചേച്ചി….” അവളുടെ ആ അർത്ഥം വെച്ചുള്ള മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾ ആരെ കുറിച്ചാണ് പറയാൻ വന്നത് എന്ന് തെസ്നിക്ക് മനസ്സിലായി. എന്നാലും ഒന്ന് എറിഞ്ഞ് നോക്കാൻ അവൾ തീരുമാനിച്ചു.

“പക്ഷേ നിന്റെ ചേട്ടൻ അങ്ങനെ ഒന്നും അല്ലല്ലേ …..”

“ഏയ്…… ഹും… ജയൻ ചേട്ടൻ പാവം” ഒരിക്കലും തെസ്‌നിയിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം അവൾ പ്രതീഷിച്ചതേ ഇല്ല..അപർണ്ണ തെസ്നിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.

“ഹും …….. വാ നമ്മുക്ക് പുറത്തെ തുണിയെടുത്തിട്ട് വരാം… ഇവിടെ നിന്ന് വിയർക്കണ്ട” തെസ്നി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വീടിനു പുറത്തേക്ക് നടന്നു. തെസ്നി പറഞ്ഞിന്റെ അർത്ഥം ഏകദേശം പിടിക്കിട്ടിയ അപർണ്ണ അമ്പരപ്പോടെ എന്നാൽ താൻ പറഞ്ഞ കള്ളം അവർക്ക് മനസ്സിലായി കാണുമോ എന്ന ഭയത്തോടെ അവിടെ നിന്നു.

“അവിടെ നിന്ന് പകൽ സ്വപ്നം കാണാതെ ഇങ്ങോട്ടു വന്നു എന്നെ സഹായിക്കടീ ” തെസ്നി പുറത്തു നിന്നും വിളിച്ചപ്പോൾ ആണ് അപർണ്ണയുടെ മനസ്സ് തിരിച്ചു വന്നത്.

തെസ്നി അവളെ വിടാൻ ഉള്ള ഉദ്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. വാഷിങ് മിഷീനിൽ നിന്നും എടുത്ത ഇളം ചൂടുള്ള ഡ്രസ്സ് അഴലിൽ ഇടുമ്പോൾ തെസ്നി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ടീ , ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ സത്യം പറയുമോ?”

മുൻപ് സംസാരിച്ച വിഷയത്തെ കുറച്ചു ആവരുതേ ചേച്ചി ചോദിക്കാൻ വരുന്നത് എന്ന പ്രാർത്ഥനയോടെ അവൾ ശെരി എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി..

“സത്യം പറയണേ..”

“ആ ചേച്ചി …”

“ജയൻ നിന്നെ എന്തങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?”

അപർണ്ണയുടെ അടിവയറ്റിൽ നിന്നും ഒരു എരിച്ചിൽ തലച്ചോറിൽ അടിച്ചുകൊണ്ടു…അവൾക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാൻ പറ്റിയില്ല.

“അപ്പു….പറയ്..”തെസ്നി അവളുടെ കയ്യിൽ ഒന്ന് തട്ടി.

“എന്താ ചേച്ചി….മനസ്സിലായില്ല …” തെസ്‌നി പറഞ്ഞത് മനസ്സിലായി എങ്കിലും അവൾ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ നടിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ അലക്ഷ്യമായി എന്തിനെയോ തേടി കൊണ്ടിരുന്നു.

“നീ നേരത്തെ പറഞ്ഞ ആള് ജയൻ അല്ലെ? സുലൈമാൻ അല്ലല്ലോ ?”

അപർണക്ക് കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്ന പോലെ ആണ് തോന്നിയത്. അവളുടെ തൊണ്ട വറ്റി വരളുന്ന പോലെ.. അവളുടെ മുഖത്തെ പതർച്ചയും കണ്ണുകളിലെ ഭാവമാറ്റവും തെസ്നി ഇടകണ്ണിട്ടു നോക്കുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ നില്കുന്നത് കണ്ട തെസ്നി ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു..

“ടീ …നിന്നോടാണ് ചോദിച്ചത്‌ ”

“ഏയ്…ഈ ചേച്ചിക് എന്താ വട്ടാണോ…” അവൾ തുണിയെടുത്തു അഴലിൽ ഇടുന്നത് തുടർന്നു.

“എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നുണ പറയുന്നത് അപ്പു?”

“ഈ ചേച്ചി….ശെരിയാ ജയേട്ടൻ തന്നെയാ നോക്കിയത് ……” ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കവിളുകൾ ചുവന്നു തുടുക്കുവാൻ തുടങ്ങി…

“നോക്കിയപ്പോ എന്താ തോന്നിയത്?”

“ഒലക്ക..ഞാൻ പോവാ…”അപർണ്ണ കയ്യിലുള്ള ഡ്രസ്സ് താഴെ ബക്കറ്റിൽ ഇട്ടു പോകുവാൻ ഒരുങ്ങി..അപ്പോഴേക്കും തെസ്‌നിയുടെ കൈ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിമുറുക്കിയിരുന്നു.

“പറയാതെ ഞാൻ വിടില്ല ..”

“ചേച്ചി……ഞാൻ പോവട്ടെ…”

“കൊഞ്ചാതെ പറയടി…”

“മ്മ്മ്…ഒരു തരിപ്പ് തോന്നി…ഒരു കോരിത്തരിപ്പ്….അത്രേ ഉള്ളു….ഇപ്പൊ എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ചോദിച്ചത് ?” ഇത് പറയുമ്പോൾ അവൾക്ക് തെസ്‌നിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ ഉള്ള ധൈര്യം ഉണ്ടായില്ല..

“ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചതാ…ജയനെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ല, നിന്നെ കണ്ടാൽ ആരായാലും നോക്കി പോവും…”

” പിന്നേ….”

“ഞാൻ ഉള്ളത് പറഞ്ഞതാ ” അവളുടെ തുടുത്ത കവിളിൽ നുള്ളി കൊണ്ട് ഒഴിഞ്ഞ ബക്കറ്റുമായി തെസ്നി തിരിച്ചു നടന്നു.

“ചേച്ചി,ചേച്ചി…നിൽക്ക്…ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ..?”

“എന്താ?”

“അത്…ഇനിയും ചേട്ടൻ നോക്കിയാൽ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്?” അപർണ്ണ പതിയ ശബ്ദത്തിൽ തെസ്‌നിയുടെ ചെവിയിൽ സ്വകാര്യം പറഞ്ഞു.

“എടീ കള്ളീ…..നീ കൂടുതൽ കാണിക്കാൻ നിൽക്കേണ്ട….ചെയ്യാൻ ഉള്ളതൊക്കെ അങ്ങേരു ചെയ്തോളും..വേറെ പുരുഷൻ തൊടുന്നതിന്റെ സുഖം വേറെ തന്നെ ആണ്, ഇനി അത് അറിയാൻ ആണോ” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിരിച്ചു നടന്ന അവളുടെ മനസ്സിൽ അപ്പോൾ ഭർത്താവിന്റെ സഹോദരൻ അയ്യൂബിന്റെ ഓർമ്മകൾ ആയിരുന്നു ( അയൂബിനെ പറ്റി അറിയേണ്ടവർ പ്രിയപ്പെട്ട അൻസിയയുടെ “വിസിറ്റിംഗ് വിസ” വായിക്കുക”).

“ചേച്ചി…നിൽക്ക്…” അപർണ്ണ അവളുടെ പിറകെ കൂടി….

അവിടെ നിന്നുള്ള കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ തെസ്നിയും അപർണ്ണയും കൂടുതലും സംസാരിച്ചത് ഇത്തരം വിഷയങ്ങളെ കുറിച്ചായിരുന്നു. തെസ്‌നിയാകട്ടെ ഭർത്താവിന്റെ സഹോദരനായ അയൂബിനോട് തനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ബദ്ധത്തെ കുറിച്ച് വരെ അവളോട് തുറഞ്ഞു പറഞ്ഞു.

“പുരുഷന്മാർ അവർക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളതെല്ലാം തേടി പോവും, നമ്മൾ സ്ത്രീകൾ ഇങ്ങനെ അടച്ചു പൂട്ടി ജീവിക്കണം…നമ്മൾ ഇഷ്ട്ടപെടുന്നതിനെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടു

“ഇന്ന് കാക്ക മലർന്നു പറക്കുമല്ലോ..എന്ത് പറ്റി നേരത്തെ വരുവാൻ..?” തന്റെ മുഖത്തു നോക്കാതെ അടുപ്പിലെ കറിയിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടുള്ള അവളുടെ ആ ചോദ്യം എന്നെ ഒന്ന് ആക്കിയതാണെന്നു അവനു മനസ്സിലായി.

“ജോലി തിരക്ക് …”

“ഒന്ന് പോ അവിടുന്ന്…ഞാൻ ഒരാൾ ഇവിടെ അതിനകത്തു ഒറ്റക്കാണെന്നു ഒരു ചിന്തയും ഇല്ലല്ലോ…ഞാൻ ആകെ വീർപ്പുമുട്ടി ഇരിക്കുകയാ…..” അപർണ്ണ തന്റെ പരാതി പെട്ടി പൊട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടെ അവൾ പോലും പ്രതീഷിക്കാതെ ജയൻ അവളുടെ പിറകിൽ വന്നു ചേർന്ന് നിന്ന് അവളുടെ തോളിൽ കൈകൾ വെച്ചു നിന്നു. അവൾ മരവിച്ചു പോയി ..സംസാരം പാതിവഴിയിൽ നിർത്തി അവൾ അനങ്ങാതെ നിന്നു….തണുപ്പ് നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ജയന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂട് അവളുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് അരിച്ചിറങ്ങി..

“സോറി മോളെ…”

“എന്തിനു ?” അവൾ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“നേരം വൈകി വന്നതിനും പിന്നെ ഏട്ടന്റെ ഒരു സമാധാനത്തിനും….”

“ഉം..” ഒന്ന് മൂളുക മാത്രമാണ് അവൾ ചെയ്തത്. അവളുടെ നീളൻ മുടിയിഴകളുടെ മയക്കുന്ന കാച്ചിയ എണ്ണയുടെ മണം അവ തഴുകി കിടക്കുന്ന ജയന്റെ നീളൻ മൂക്കിലുടെ കടന്നു അവന്റെ ഇന്ദ്രീയങ്ങളെ തൊട്ടുണർത്തി…

“എന്ത് മണമാണ് നിന്റെ മുടിക്ക് …അനുവിനെ പോലെ തന്നെ…”

“അതിപ്പോഴാണോ അറിയുന്നത്….?”

ജയൻ അവളുടെ തോളിൽ നിന്നും കയ്യെടുത്തു സൈഡിലേക്ക് മാറി നിന്ന് തിളച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കറി പാത്രത്തിലേക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു :

“ഇത് എന്താ ഉണ്ടാക്കുന്നേ?” ജയൻ പിറകിൽ നിന്നും മാറി നിന്നപ്പോൾ ആണ് അവൾക്ക് ശ്വാസം നേരെ വീണത്.

“വെറുതെ ഒരു പരീക്ഷണം” അവൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“എങ്കിൽ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്….ഇത് ഫ്രിഡ്ജിൽ വെച്ചിട്ട് പെട്ടന്ന് റെഡി ആയി താഴെക് വാ ..ഒരു പാർട്ടി ബർത്ത്ഡേ പാർട്ടി ഉണ്ട്, പിന്നെ നിനക്ക് ഒരു സർപ്രൈസും”

“ശെരിക്കും??? എന്താ സർപ്രൈസ് ” ഇത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തെ ഉമേഷവും കണ്മഷിയെഴുതിയ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കവും കണ്ട ജയന് അത്ഭുതമായി.

“അതൊക്കെ ഉണ്ട്..മോള് വേഗം വാ, ഞാൻ താഴെ വണ്ടിയിൽ ഉണ്ടാവും..”

തന്നെ കാത്തിരിക്കുന്ന സർപ്രൈസിനെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചും അതിലുമുപരി ജയനുമൊത്തു പുറത്തു പോവുന്നതിന്റെ സന്തോഷത്തിലും അവൾ അടുക്കളയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഡ്രെസ്സുമായ്‌ ബാത്തുറൂമിലേക്ക് കയറി.

“ജയൻ ചേട്ടാ ഞാൻ റെഡി ആണ്, പോവാം”

അപർണ്ണയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് കാറിൽ ചാരി നിന്ന് കൊണ്ട് സിഗരറ്റ് വലിച്ചു നിന്ന ജയൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ജയന് അവന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. താൻ എടുത്ത് കൊടുത്ത പിങ്ക് കളർ ചുരിദാറിൽ മുടി എല്ലാം ഒതുക്കി ഒരു ചെറിയ കറുത്ത പൊട്ടും ധരിച്ചു അവൾ വന്നു നിന്നപ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ചുറ്റുമുള്ള കാഴ്ചകൾ എല്ലാം എല്ലാം മറഞ്ഞു പോയിരുന്നു.. ഗോതമ്പു നിറമുള്ള മേനിയിൽ പിങ്ക് കളർ ഉള്ള ചുരിദാർ കൂടെ ആയപ്പോൾ അപർണ്ണ കൂടുതൽ സുന്ദരിയായി മാറി…

“ഇതാരാ ഈ മുടിയൊക്കെ ഇങ്ങനെ സ്റ്റൈൽ ആക്കി തന്നത്??”

“അത് ആ തെസ്നി ചേച്ചി പഠിപ്പിച്ചു തന്നതാണ്….കൊള്ളാമോ?”

“കൊള്ളാമോ എന്നോ??? മൊത്തത്തിൽ ആളാക്കെ മാറി പോയിട്ടുണ്ട്..വാ പോവാം”

ജയൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അപർണ്ണക് തെല്ലൊരു നിരാശ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൾ ഈ പിങ്ക് ഡ്രസ്സ് ഇട്ടതിന്റെ പിറകിൽ ഒരു കാരണം ഉണ്ടായിരുന്നു. ജയന്റെ ശ്രദ്ധ ഒന്ന് പിടിച്ചു പറ്റി മനസ്സിന് ഒരു ഹരം കണ്ടെത്തുക എന്നതായിരുന്നു ഉദ്ദേശം..പക്ഷെ അവൾ വിചാരിച്ചതു പോലെ ഒന്നും നടന്നില്ല. കാറിൽ പോവുമ്പോൾ ഇടക്ക് ഇടക്ക് ഷാൾ കയറ്റി ഇട്ടും ഒന്ന് താഴ്ന്നു ചെരിഞ്ഞിരുന്നും ജയന്റെ കണ്ണിൽ പെടാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും പുള്ളിക്കാരന്റെ ശ്രദ്ധ ഡ്രൈവിങ്ങിൽ മാത്രം ആയിരുന്നു. അവസാനം കുറച്ചു ദൂരം സഞ്ചരിച്ചു ദോഹയിലെ ബീച്ചിൽ കാർ പാർക്ക് ചെയ്തു അവർ പുറത്തിറങ്ങി.

“അതേയ്..ഈ ഷാൾ ഇങ്ങനെ കഴുത്തിൽ മാത്രം ചുറ്റാതെ താഴേക്കു ഇറക്കി ഇട്ടു കൂടെ?”

“അതിനെന്താ ???” അവൾ ഒരു കള്ള ചിരി പാസ്സാക്കി..

“കിണുങ്ങാതെ ഇറക്കി ഇട് പെണ്ണെ…എല്ലാവരും ഇതെല്ലാം കാണും..എന്റെ ഫ്രണ്ട്സ് എല്ലാം ഉണ്ട്” ജയൻ ദേഷ്യം അഭിനയിച്ചു.

“അപ്പൊ ഏട്ടന് നോക്കാം അല്ലെ?” സർവ ധൈര്യവും സംഭരിച്ചു അവൾ ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ചിരി വന്ന ജയൻ, ദേഷ്യം അഭിനയിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ അവള്ക്കു നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.

“ദേ പെണ്ണെ…”

“അയ്യോ..ദേഷ്യം വന്നതാണോ???…..എനിക്ക് ചിരി വരുന്നു ജയൻ ചേട്ടാ”

“ഞാൻ പറഞ്ഞ പോലെ ഷാൾ ഇടാതെ നീ വരേണ്ട..കാറിൽ തന്നെ ഇരുന്നോ” ഇത്തവണ ശെരിക്കും ദേഷ്യം വന്ന ജയൻ കലിപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ കാർ പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ നിന്നും തെരുവ് വിളക് കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച കല്ല് വിരിച്ച ബീച്ച് സൈഡിലെ നടപ്പാതയിലേക്ക് നടന്നു. അപർണ്ണ ഷാൾ എല്ലാം ഇറക്കിയിട്ട് ഇറക്കി വെട്ടിയ ചുരിദാർ ഒന്ന് കഷ്ട്ടപെട്ടു മുകളിലേക്ക് കയറ്റി വെളിയിലേക്കു എത്തി നോക്കി നിന്നിരുന്ന മുലച്ചാൽ അകത്താക്കി ജയന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി…ചുരിദാർ മുകളിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ തൂങ്ങി നിന്നിരുന്ന പാൽകുടങ്ങൽ നിവർന്നു നിന്ന് അവളുടെ മാറിനെ കൂടുതൽ മനോഹരമാക്കി.

“കലിപ്പാണോ ??” അവൾ ഓടി വന്നു ജയന്റെ വലം കൈ ചുറ്റി പിടിച്ചു മുഖം അവന്റെ കൈതുടയിൽ ചേർത്ത് വെച്ച് നടന്നു.

“കയ്യിൽ പിടിച്ചു തൂങ്ങല്ലേ കൊച്ചെ…” ജയൻ അവളുടെ പിടുത്തം വിടുവിച്ചു..

“തണുത്തിട്ടാണ് ചേട്ടാ..എന്ത് മനുഷ്യനാ ഇത്?”

“തണുത്തിട്ട് ആണെങ്കിൽ കാറിൽ കോട്ടുണ്ടല്ലോ, എടുത്തു ഇടാൻ മേലായിരുന്നോ ?”

“കോട്ടിടാൻ ആണെങ്കിൽ ഞാൻ എന്തിനാ ഈ ഒരുങ്ങിയത്..ഞാൻ ഇല്ല ചേട്ടൻ പൊക്കോ” അവൾ മുഖം കടുപ്പിച്ചു അവിടെ ആ നടപ്പാതയിൽ നിന്നു. അവളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ രണ്ടു മൂന്ന് അടി മുന്നോട്ടു പോയെങ്കിലും തിരിഞ്ഞു നോക്കി നെടുവീർപ്പിട്ടു കൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“സോറി..വായോ പോകാം..”

” കൈ തായോ… ” ജയൻ തലക്കു കൈ വെച്ച് കൊണ്ട് വലതു കൈ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന അവൾക്കു നേരെ നീട്ടി.

“ചെറുപ്പം തൊട്ടു അടിച്ചു വളർത്താത്തതിന്റെ കുറവാണ് ” മുന്നോട്ട് നടക്കുമ്പോൾ ജയൻ പറഞ്ഞു.

“കണക്കാക്കി പോയി ”

പ്രത്യക്ഷത്തിൽ കൈ വട്ടം പിടിച്ചു നടക്കുന്നതിൽ ജയൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടെങ്കിലും അവളോടപ്പമുള്ള ആ ഓരോ നിമിഷങ്ങളും ആസ്വദിച്ചു അവൻ കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു നാൾ പ്രിയ പത്നിയെയും കൊണ്ടുവന്നു അവളെയും ഇങ്ങനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നടക്കണം എന്ന് എന്നെല്ലാം അവൻ സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നതാണ് പക്ഷെ ഇപ്പോൾ തന്നോട് ചേർന്ന് നടക്കുന്നത് ഭാര്യയുടെ അനിയത്തികുട്ടി.. കടൽത്തീരത്തെ നടപ്പാതയോട്‌ ചേർന്ന് കടലിലേക്ക് ഇറക്കി കെട്ടിയുയർത്തിയ കെട്ടിപ്പൊക്കിയ കരികല്ലിന്റെ അരമതിലിൽ കാറ്റ് കൊള്ളാൻ ഇരിക്കുന്ന പലരും അവരെ രണ്ടു പേരയെയും അസ്സൂയയോടെ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു….

“കല്യാണം കഴിഞ്ഞു മുതുമോടി ആവും” ചിലരെല്ലാം പിറുപിറുത്തു..

“കുറെ ആയല്ലോ നടക്കുന്നു…എവിടാ പാർട്ടി?”

“ദാ അതിനുള്ളിൽ..” കുറച്ചു ദൂരെ ആയി പലനിറത്തിലുള്ള മാലബൾബുകൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ച രണ്ടു നിലയുള്ള ബോട്ടുകൾ കിടക്കുന്നിടത്തേക്ക് ജയൻ വിരൽ ചൂണ്ടി.

“സത്യമാണോ ?” അവളുടെ കണ്ണുകൾ അത്ഭുതം കൊണ്ട് തിളങ്ങുവാൻ തുടങ്ങി.

അവർ നടന്ന് പയ്യെ ബോട്ടിനരിക്കിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും അവളുടെ മുലച്ചാൽ പിന്നേയും ചുരിദാറിന് പുറത്തേക്ക് എത്തിയിരുന്നു. ബോട്ടിൽ അവർ ഒഴികെ എല്ലാവരും എത്തിയിരുന്നു. ജയനും അപർണ്ണയും ഉൾപ്പടെ നാല് കുടുംബങ്ങൾ. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആൺ കേസരികൾ എല്ലാം ഭാര്യമാരുടെ കണ്ണി വെട്ടിച്ച് അപർണ്ണയെ തന്നെ കാർന്ന് തിന്നുന്നത് കണ്ട ജയന് ആക്കെ അസ്വസ്ഥനാക്കി. അവൻ ഇടക്കും തലക്കും അവളുടെ മുന്നിൽ കയറി നിന്ന് അവരുടെ കാഴ്ച്ചരസം തല്ലി കെടുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അപർണ്ണ ജയന്റെ കൈപിടിച്ച് ഒരു മൂലയിൽ കൊണ്ട് പോയി സ്വകാര്യം പറഞ്ഞു

” ചേട്ടന്റെ ഫ്രണ്ട്സ് എല്ലാം എന്താ ഇങ്ങനെ ? പെണ്ണുങ്ങള കണ്ടിട്ടില്ലേ ?”

” കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും പക്ഷേ, നിന്നെ പോലെ ആരെയും കണ്ടിട്ടുണ്ടാവില്ല. കോട്ടിടാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ? അനുഭവിച്ചോ …” ജയൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നമ്മുക്ക് ഇവിടുന്ന് പോവാം ….. ഒരു സുഖമില്ല ”

” ഒരു അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞാൽ പോവാം… ഒന്നു പിടിച്ച് നിൽക്ക് … എന്റെ കോട്ട് വേണോ?”

” കിട്ടിയാൽ കൊളളാം…”

” അവസ്ഥ…” ഇത് പറഞ്ഞ് ജയൻ തന്റെ കോട്ടൂരി അവൾക്ക് നൽക്കി.

“എന്താ ചേട്ടനും പെങ്ങളും മാറിനിന്ന് സംസാരിക്കുന്നേ?” ജയന്റെ കൂട്ടുക്കാരൻ രമേഷിന്റെ ഭാര്യ രമ്യയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് അവർ രണ്ട് പേരും തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയത്. അവരുടെ മകന്റെ ജന്മദിനത്തിനാണ് അവർ വന്നിരിക്കുന്നത്

“അല്ല ചേച്ചി ഇവൾ….” ജയൻ സംസാരിക്കുനതിനിടക്ക് അപർണ്ണ അവന്റെ വയറിന് ചുറ്റും കൈ കൊണ്ട് വട്ടം പിടിച്ചു ഇടപെട്ടു.

” അത് ചേച്ചി , ചേട്ടൻ പറയുകയായിരുന്നു , ചേട്ടന് പെട്ടെന്ന് പോവണം എന്ന് …” അപർണ്ണ പറഞ്ഞത് കേട്ട് കണ്ണ് തള്ളിയ ജയൻ അപർണ്ണയെ നോക്കി മിണ്ടാതിരിക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. അവൾ അവന്റെ വയറിൽ ഒന്നു പിച്ചി കണ്ണിരുക്കി കാണിച്ചു.

” അത് എന്താ ജയാ…. ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ?… കേക്ക് കട്ട് ചെയ്ത് അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് പോവാം..”

” ഞാനും അത് തന്നെയാ ഞാനും പറഞ്ഞത് ചേച്ചി … പക്ഷേ കേൾക്കണ്ടേ …”

” ഇവൾ വെറുതേ പറയുവാ, ചേച്ചി….. ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടാവും ”

രമ്യ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പോയപ്പോൾ ജയൻ അപർണ്ണയുടെ കൈതണ്ടയിൽ ഒന്നു നുള്ളി.

” വീട്ടിലേക്ക് വാ വെച്ചിട്ടുണ്ട് ” ജയൻ പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് അത് കേട്ട് ചിരി അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

“എന്റെ സർപ്രൈസ് എവിടെ….?”

” ഞാൻ അത് മറന്നു …നിനക്ക് ജോലി റെഡിയായിട്ടുണ്ട് … അടുത്ത ആഴ്ച മുതൽ ജോയിൻ ചെയ്യാം.. അന്ന് പോയ ഇന്റർവ്യൂവിന് പോയ കമ്പനിയുടെ വേറെ ഓഫീസിൽ … അഡ്മിനിസ്ട്രേഷൻ …. റൂം എല്ലാം അവിടെ ഉണ്ടാവും… ഹാപ്പി അയ്യോ ?”

അവൾക്ക് ഷോക്കടിച്ച പോലെയാണ് തോന്നിയത്. അത് വരെ അവളുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന സന്തോഷവും പ്രാകാശവും എല്ലാം പെട്ടെന്ന് ഇല്ലാതായി. താൻ ഇവിടെ വന്നത് ജോലി ചെയ്ത് അമ്മയെ രക്ഷിക്കാൻ ആണെങ്കിലും കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി അവളുടെ പക്വത ഇല്ലാത്ത മനസ്സിൽ കയറി കൂടിയ സ്വപ്റങ്ങളുടെ മേലെ കരിനിഴൽ വീണ പോലെ ആണ് അവൾക്ക് തോന്നിയത്.

“എന്താ ഒരു സന്തോഷം ഇല്ലാത്തെ?” ജയൻ അപർണ്ണയുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ച് അവളെ ഒന്ന് കുലുക്കി.

“എയ് ഒന്നുമില്ല ….പെട്ടെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ഒരു ഞെട്ടൽ … റൂം മാറേണ്ടിവരും അല്ലേ?” മുഖം താഴ്ത്തി അവൾ ചോദിച്ചു.

“പിന്നെ മാറേണ്ടേ …. നല്ല റൂം ആയിരിക്കും… പുതിയ ഫ്രണ്ട്സ് ഉണ്ടാവും…” അവൾ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ താഴേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

“എന്താ ഒന്നും പറയാതെ ” എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ജയൻ അവളുടെ മുഖം ഉയർത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു കലങ്ങിയിരുന്നു.

“എന്താടീ ….?”

” ഒന്നൂല്യ ചേട്ടാ … സന്തോഷം വന്നപ്പോൾ.. ” അവൾ അവനെ തള്ളി മാറ്റി സന്തോഷം നടിച്ച് ബോട്ടിന്റെ മുകൾ നിലയിലേക്കു കയറി പോയി.

“പൊട്ടി പെണ്ണ്….ടാ രമേഷേ, ഈ ബോട്ട് എന്തിനാ കരയിൽ തന്നെ ഇട്ടിരിക്കുന്നത്…എല്ലാവരും ആയില്ലേ?… സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യ് …”

“ഇല്ലടാ അനീഷ് സാർ വരാൻ ഉണ്ട്”

രമേശിന്റെ മറുപടി കേട്ട ജയനു തല കറങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി. അനീഷ് പാർട്ടിക്ക് ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് രമേഷ് പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ് അവൻ അപർണ്ണയെയും കൂട്ടി ഇവിടെയെത്തിയത്. അനീഷിന്റെ ഭാര്യയെയും അയാൾ പ്രാപിച്ചിട്ടുള്ള സ്ത്രീകളെയും കൂടാതെ പുള്ളിക്കാരന്റെ സ്വഭാവ വൈകല്യം അറിയാവുന്ന ഒരാൾ ജയൻ മാത്രമാണ്.. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അയാൾ ഇവിടെ എത്തുന്നതിനു മുൻപ് അപർണ്ണയെയും കൊണ്ട് സ്ഥലം വിടുവാൻ അവൻ തീരുമാനിച്ചു. അനീഷിന്റെ കണ്ണിന്റെ നിഴൽ വട്ടത്തു പോലും അവൾ വന്നു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ എന്ത് നടക്കുമെന്ന് വ്യകതമായ ബോധം അവന് ഉണ്ടായിരുന്നു.

മുകൾ നിലയിൽ ബോട്ടിന്റെ പുറകുവശത്തു കടലിന്റെ ഓളപ്പരപ്പുകളെ നോക്കി നിന്നിരുന്ന അപർണ്ണയുടെ അരികിലേക്ക് വന്ന ജയൻ അവളോട് പതിയെ പറഞ്ഞു.

“വാ നമുക്ക് പോകാം”

“എന്തെ?” അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണുകൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങി ചുവന്നിരുന്നു…..

“നിനക്കു എന്താ പറ്റിയെ? എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയുന്നെ??”

“ഒന്നുമില്ല …വാ പോവാം…” ഏങ്ങി കരയാൻ തയ്യാറായി നിൽക്കുന്ന മുഖത്തെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് ഒരടി മുന്നോട്ട് വച്ച അവളുടെ കൈയിൽ ജയൻ പിടുത്തമിട്ടു.

“എന്താ കാര്യം പറയു കുട്ടി, മനുഷ്യനെ ടെൻഷൻ കേറ്റാതെ…ഇങ്ങോട്ടു നോ..” പറഞ്ഞു തീർക്കും മുൻപേ ജയനെ വട്ടം പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖം അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നിരുന്നു….പരിസര ബോധം ഇല്ലാതെ വിതുമ്പി കരയുവാൻ തുടങ്ങിയ അവളുടെ കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ ജയന്റെ ഷർട്ടിൽ പരന്നു പിടിച്ചു.

“എനിക്ക് ചേട്ടന്റെ കൂടെ നിന്നാൽ മതി…എന്നെ വേറെ സ്ഥലത്തേക്ക് വിടേണ്ട..” കരച്ചിലിനിടക്ക് അവൾ എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…

“അയ്യോ ഇതിനാണോ ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നേ…വീട് വിട്ട് വേറെ നാട്ടിൽ വന്ന ആൾക്കാണോ വേറെ റൂമിൽ നിൽക്കാൻ പ്രശ്‌നം…അതെല്ലാം 2 ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ മാറും..” ജയന്റെ കൈകൾ അവളുടെ മുടിയിഴകളെ തഴുകി

“ഇല്ല…എനിക്ക് പോവേണ്ട..”

“എന്നാൽ തിരിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് പോവാണോ..? കണ്ണ് തുടച്ചു വേഗം വായോ നമുക്ക് പോവാം ..”

“എനിക്ക് നാട്ടിൽ പോവേണ്ട…എനിക്ക് ചേട്ടന്റെ കൂടെ നിന്നാൽ മതി..”അവളുടെ കൈകൾ ജയനെ കൂടുതൽ ശക്തിയായി വിരിഞ്ഞു മുറുക്കി..

“ജയൻ അനീഷ് സാർ വന്നിട്ടുണ്ട് ..താഴെക് വിളിക്കു…അയ്യോ സോറി…” രമ്യ മുകളിലേക്ക് അപ്രതീക്ഷിതമായി മുകളിലേക്ക് കയറി വന്നപ്പോൾ അപർണ്ണ ജയന്റെ ശരീരത്തെ മോചിപ്പിച്ചത്. കവിൾ തടങ്ങളിലെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് കൈ കെട്ടി തിരിഞ്ഞു നിന്നു.

“ഞാൻ വരാം ചേച്ചി…Just a minute …”

ജയന് എന്തോ നാണക്കേട് പോലെ തോന്നി അതിനേക്കാൾ മേലെ അനീഷ് വന്നതിൽ ഉള്ള ടെൻഷനും ..

“അപ്പു…നീ ഇവിടെ തന്നെ നിന്നാൽ മതി താഴെക് വരേണ്ട…ഞാൻ വന്നു വിളിച്ചോളം കേട്ടോ”

“ഉം…”

വേഗത്തിൽ പടിയിറങ്ങി താഴെക് പോകുന്നതിനിടക് അവൻ അവളെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി…ജയൻ താഴെ ചെന്നപ്പോഴേക്കും അവിടെ കേക്ക് കട്ടിങ് തുടങ്ങിയിരുന്നു…..അനീഷിന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും മറഞ്ഞിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അനീഷ് കൃത്യമായി തന്നെ ജയന്റെ അടുത്ത എത്തി.

“താൻ എന്താടോ എന്നെ കണ്ടിട്ട് ഒരു മൈൻഡ് ഇല്ലാതെ നിൽക്കുന്നെ??”

“ഒന്നും ഇല്ല സർ…ഞാൻ വ്യാഴാഴ്ച സാറിനെ ഇവിടെ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല”

“താൻ എന്റെ കഞ്ഞി കുടി മുട്ടിച്ചിരിക്കുകയല്ലേ????” അനീഷ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പതുക്കെ പറഞ്ഞു

“സോറി സർ, അനിയത്തിക്ക് ജോലി റെഡി ആയിട്ടുണ്ട്..അടുത്ത ആഴ്ച മുതൽ റൂം ഫ്രീ ആവും…”

“റിയലി….congratulations….എഡോ അപ്പൊ ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ…വൈഫിനേയും കൊണ്ട് ഒരു ഷോപ്പിംഗ്..അപ്പൊ ഓക്കേ ഹാപ്പി വീക്കെൻഡ്..” ജയന്റെ കൈയിൽ തട്ടി അനീഷ് തിരഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ ആണ് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കത്തികൊണ്ടിരുന്ന തീ ഒന്ന് അണഞ്ഞത്. രമേശിനോടും രമ്യയോടും അവരുടെ മകനോടും യാത്ര പറഞ്ഞു ബോട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങാൻ നിന്ന അനീഷ് പെട്ടന്ന് തിരഞ്ഞു നോക്കി

“ജയൻ..ഒരു മിനിറ്റ് ..”

“സർ ജയൻ മുകളിൽ ഉണ്ട്…ഞാൻ വിളിക്കാം…” രമേശ് പറഞ്ഞു..

“വേണ്ട വേണ്ട…ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോകാം..ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്…താങ്ക്സ് ..നിങ്ങൾ എന്ജോയ് ചെയ്യൂ..” അനീഷ് മുകളിലേക്ക് കയറി.

“ഇതുപോലുള്ള ചെറിയ കാര്യങ്ങൾക്കൊന്നും വാശി പിടിക്കല്ലേ അപ്പു”

“ഏട്ടന് ഇത് ചെറിയ കാര്യം ആയിരിക്കും എനിക്ക് അങ്ങനെ അല്ല..”

“എഡോ ജയൻ ഒരു കാര്യം…”മുകളിലേക്ക് കയറിയ അനീഷിന്റിനെ കണ്ണുകളിൽ ആദ്യം തന്നെ പെട്ടത് ആ തുടുത്ത സുന്ദരി ആയിരുന്നു…. ആദ്യ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ ഇരുണ്ട വെളിച്ചത്തിലും തിളങ്ങി നിന്ന അവളുടെ അഴകിൽ മയങ്ങിയ അനീഷ് ഇടിവെട്ടേറ്റ പോലെ നിന്നു…തന്റെ യൗവന കാലം തൊട്ടേ അയാൾ മനസ്സിൽ ഇട്ടു നടന്നിരുന്ന സ്വപ്ന സുന്ദരിയുടെ മുഖം നേരിട്ട് കണ്ടത് പോലെയാണ് അയാൾക്ക് തോന്നിയത്..ഇത് പോലൊരു സുന്ദരിയെ ഭാര്യയായി കിട്ടണം എന്നാണ് അനീഷ് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നത്…ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവലെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് അയാൾ നടന്നു അവർക്കു അരികിലെത്തി..

“ജയൻ ഇതാരാണ്?” ജയനോട് ഇത് ചോദിക്കുമ്പോഴും അനീഷിന്റെ കണ്ണുകൾ അപർണ്ണയുടെ മുഖത്തായിരുന്നു.

“എന്റെ അനിയത്തി … അപർണ്ണ…”ജയന്റെ മുഖത്തു നിരാശയുടെ കാർമേഘം പടർന്നു പിടിച്ചു.

“ഓഹ്…ഓക്കേ….ഹായ് അപർണ്ണ….. ഞാൻ അനീഷ്..ജയൻറെ ബോസ് ആണ്” അനീഷ് അവൾക്കു നേരെ കൈ നീട്ടി.

“ഹായ്” അവൾ അയാൾക്ക്‌ കൈ കൊടുത്തപ്പോൾ പിടഞ്ഞത് ജയന്റെ മനസ്സായിരുന്നു. അനീഷ് അവളുടെ പട്ടുപോലെ മിനുസമുള്ള കൈകൾ വിടാതെ മുറുകെ പിടിച്ചു..

“ജയൻ, അപർണ്ണക്ക് ജോലി റെഡി ആയോ…?” അവളെ എങ്ങനെയെങ്കിലും തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുന്നതിനു വേണ്ടി ആ നിമിഷത്തിൽ അനീഷിന്റെ കുരുട്ടു ബുദ്ധിയിൽ മുളച്ച ഏക സൂത്രമായിരുന്നു അവൾക്കു തന്റെ കമ്പനിയിൽ ജോലി നൽക്കുക എന്നത്.

“യെസ് സർ…എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് വഴി….”

“എന്താടോ ഇത് നമ്മുടെ കമ്പനിയിൽ നോക്കി കൂടെ…ഞാൻ റെഡി ആക്കാം …” അനീഷ് അപർണയുടെ കൈയിൽ പിടുത്തം വിടാതെ പറഞ്ഞു.

“അത് വേണ്ട സർ….അതൊരു ബുദ്ധിമു…”

“സാറിന്റെ കമ്പനിയിൽ വർക്ക് ചെയ്താൽ എനിക്ക് ജയേട്ടന്റെ കൂടെ താമസിക്കാൻ പറ്റുമോ” അപർണ്ണ ഇടക്ക് കയറി ചോദിച്ചതുകേട്ട ജയന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ വേഗം കൂടി.

“യെസ്…യെസ്…വൈ നോട്ട്…sure …sure … ജയൻ ഇവൾ സ്മാർട്ട് ആണല്ലോ…so when you can join ?” കുറച്ചു സമയമായി കെട്ടു പോയ അപർണ്ണയുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷവും ചിരിയും ഒരു സെക്കന്റിനുള്ളിൽ തിരിച്ചു വന്നു. താൻ വിരിച്ച വലയിൽ ഇത്രയും പെട്ടെന്ന് അവൾ വീഴും എന്ന് അനീഷ് ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല.

“അടുത്ത ആഴ്ച്ച…” അവൾ ജയനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ടെൻഷൻ നിറഞ്ഞ മുഖത്തു ഒരു കള്ള ചിരി തിരിച്ചു പാസ്സാക്കാനേ ജയന് കഴിഞ്ഞുള്ളു.

“ഗ്രേറ്റ്….ജയൻ, HR ഹെഡ് അനിതയെ വിളിച്ചു സംസാരിക്കൂ..ഞാൻ പറയാം…”

“ഉം..” ജയൻ ഒന്ന് മൂളി.

“എന്താടോ ഒരു സന്തോഷം ഇല്ലാതെ…അനിയത്തിക്ക് ഇനി തന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്തു കൂടെ? …ഞാൻ അപ്പൊ പോവട്ടെ…സുന്ദരിയാണ് കേട്ടോ…”

“സർ എന്തോ പറയാൻ വന്നിരുന്നു.”

“ഒന്നുമില്ലടോ…തന്നെ ഒന്ന് കണ്ടു ബൈ പറയാൻ വന്നതാ…അതിപ്പോ ഉപകാരം ആയി…അല്ലെ അപർണ്ണ??”

അപർണ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി.’താനൊരു തവണ ബൈ പറഞ്ഞു പോയതല്ലെടാ മൈരേ’ ജയൻ പിറുപിറുത്തി…

“അപർണ്ണ… നമുക്കു ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കാം…ഓക്കേ ആണോ?”

“ശെരി സർ…” അപർണ്ണ അനീഷിനരികിൽ ചെന്ന് നിന്നു .” വാ ജയൻ ചേട്ടാ..”

“ജയൻ വന്നാൽ പിന്നെ ആരാ ഫോട്ടോ എടുക്കുക….” അനീഷ് ജയന് നേരെ തന്റെ ഫോൺ നീട്ടി “എനിക്ക് അസുഖം ഒന്നും ഇല്ല അപർണ്ണ ..ചേർന്നു നിൽക്കു..” ഇത് കേട്ട അപർണ്ണ അൽപ്പം കൂടെ അനീഷിനോടു ചേർന്ന് നിന്നു. അനീഷ് അവളുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ചപ്പോൾ ജയൻ ഫോട്ടോ ക്ലിക്ക് ചെയ്യാൻ ആയി ഉയർത്തിയ ഫോൺ താഴ്ത്തി മുന്നോട്ട് വന്നു..

“ഫോട്ടോ എടുക്കു ജയാ…” അയാളുടെ കൈ അവളുടെ തോളിൽ ഒന്നമർന്നു… ചതികുഴിയുടെ മറവിൽ തന്നെ തേടിയെത്തിയ സന്തോഷത്തിൽ ഒന്നുമറിയാതെ ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന അപർണ്ണയെ നോക്കി വിറയാർന്ന കൈകളും മനസുമായി ജയൻ ഫോണുമായി അവരുടെ മുന്നിൽ നിന്നു…

അന്ന് രാത്രി ജയന് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞതേ ഇല്ല. അവന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ഉറച്ച തീരുമാനം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു… അപർണ്ണയെ നാട്ടിൽ എത്തിക്കുക…ഇനി ഇവിടെ അവളെ നിർത്തിയാൽ തനിക് ഉള്ള മനസമാധാനം കൂടെ നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് അയാൾക്ക്‌ ഉറപ്പായിരുന്നു.

*************** എങ്ങനെയെങ്കിലും അനീഷിനെ കണ്ടു സംസാരിച്ചു അപർണ്ണയെ അയാളുടെ കെണിയിൽ നിന്നും ഊരിയെടുക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ആണ് ജയൻ പിറ്റേ ദിവസം ഓഫീസിൽ എത്തിയത്

“എന്താടോ ജയാ, പതിവില്ലാതെ ഞാൻ വിളിക്കാതെ തന്നെ എന്നെ കാണാൻ വന്നിരിക്കുന്നത്?”

“സർ എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്..”

“എന്താടോ?… പിന്നെ അപർണ്ണ എന്നാണ് ജോയിൻ ചെയ്യുന്നത്…?”

“അത് തന്നെയാണ് സർ എനിക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത്” ജയന്റെ കൈകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി..

“എന്ത്?”

“അവൾ തിരിച്ചു നാട്ടിൽ പോവുകയ്യാണ് ..” ജയൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അനീഷിന്റെ മുഖഭാവം മാറി..

“what … എന്തിനു, ഇത്ര നല്ല ഓഫർ ഉള്ള ജോലി കിട്ടിയിട്ടോ?… അവൾക്കു ഞാൻ ഇട്ടിരിക്കുന്ന പാക്കേജ് എത്രയാണെന്ന് അറിയുമോ ?? 7000 റിയാൽസ്….”

“അതല്ല സർ, അവൾക്കു ഇവിടെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടില്ല അതാണ്…” ഓരോ തവണ കളവു പറയുമ്പോഴും ജയന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി വന്നു..

“എനിക്ക് അവളുടെ നമ്പർ തരൂ…ഞാൻ സംസാരിക്കാം…”

“അത്..ഉം…അവൾക്കു സിം ഇല്ല…”

“ചെ….എങ്കിൽ നമ്മുക് നേരിട്ട് പോവാം.. ഓഫീസ് കഴിഞ്ഞു…” കാര്യങ്ങൾ തന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും കൈ വിട്ടു പോവുകയാണെന്നറിഞ്ഞ ജയൻ ഇനിയുമൊരു കള്ളം കൂടെ പറഞ്ഞു ഈ കളി നീട്ടികൊണ്ടുപോവുന്നതിൽ ഒരു അർത്ഥവും ഇല്ല മനസ്സിലാക്കി സത്യം തുറന്നു പറയാൻ തീരുമാനിച്ചു.

“എനിക്ക് അവളെ ഇവിടെ ജോലിക് വിടാൻ താല്പര്യം ഇല്ല…സാറിന്റെ സ്വാഭാവം തന്നെ ആണ് കാരണം …” ജയൻ സർവധൈര്യവും സംഭരിച്ചു ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അനീഷ് ചെറുതായൊന്നു ഞെട്ടി. പെട്ടന്നു തന്നെ പൊട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ അയാൾ ജയന്റെ പിറകിൽ വന്നു നിന്നു അവന്റെ തോളിൽ കൈ വെച്ച് ഒന്ന് അമർത്തി. ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അയാളുടെ മുഖത്തു അപ്പോൾ ഒരു ക്രൂരമായ ഭാവം വിടർന്നു. തന്റെ ഉദ്ദേശം എന്താണെന്നു മനസ്സിലാക്കിയ അവനെ പിറകിൽ നിന്നും തൊഴിച്ചിടാനുള്ള അത്രയും ദേഷ്യം അപ്പോൾ അയാൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു.

“എടൊ, എടൊ…ജയാ…താൻ എന്താ കരുതിയത് ഞാൻ അമ്മയെയും പെങ്ങളെയും തിരിച്ചറിയാത്ത ഒരു തെണ്ടിയാണെന്നോ??..”

“സർ ഞാൻ ..”

“ഏയ്..ഞാൻ പറയട്ടെ…കൂടെ നിക്കുന്നവനെ കൂമ്പിനിക്കുന്നവൻ അല്ല ഞാൻ…താൻ ഇത്രയും നാൾ എനിക്ക് നൽകിയ സഹായത്തിനു തിരിച്ചു ഒരു സഹായം..അത്രയേ ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളൂ… എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലാതെ ഇത്രയും നല്ല ഓഫർ കളഞ്ഞു കണ്ടു തനിക് തന്റെ പെങ്ങളെ നാട്ടിലേക്ക് അയക്കണം എന്നാണെങ്കിൽ അയച്ചോളൂ… നോ പ്രോബ്ലം..” അനീഷ് തിരികെ കസേരയിൽ തന്നെ വന്നിരുന്നു..

ജയന് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥ ആയി. താൻ ഇതിലിപ്പോൾ എന്ത് വിശ്വസിക്കണം.അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ താഴേക്കു നോക്കി ഇരുന്നു. തന്റെ ഉള്ളു പൊള്ളയായ വാക്കുകളിൽ ശുദ്ധനായ ജയൻ ഏകദേശം വീണു എന്ന് ഉറപ്പായ അനീഷ് ചിരി ഉള്ളിലൊതുക്കി അവന്റെ മറുപടിക്കായി കാതോർത്തു..

“Excuse me സർ,” അപ്രതീക്ഷിതമായാണ് HR ഹെഡ് അനിത വാതിൽ തുറന്നു അകത്തേക്ക് കയറിയത്. അനിതയെ കണ്ടതും അനീഷിന്റെ മുഖത്തു ഒരു കള്ള ചിരി വിടർന്നു.

“യു ആർ always excused ….കേറി വാടോ…”

പൊട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തു വന്ന അനിത ജയന്റെ ടേബിളിൽ ഒരു പേപ്പർ കൊണ്ട് വന്നു വെച്ചു. ജയൻ അപ്പോഴും തല താഴ്ത്തി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ജയൻ തങ്ങൾ രണ്ടു പേരയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അനീഷ് തന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്ന അനിതയുടെ ഇറുകിയ ഓഫീസ് സ്യൂട്ടിൽ വിടർന്നു നിന്നിരുന്ന നിതംബ കുന്നുകളിൽ ഒന്ന് അമർത്തി. അവൾ ശെരിക്കും ഞെട്ടി പോയി. പെട്ടന്നു തന്നെ അയാളുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റിയ അവൾ ജയൻ കാണുമെന്നു കണ്ണുകൊണ്ടു ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

“ജയൻ , എന്താ ഒന്നും പറയാത്തത്?”

ജയൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ ആണ് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അനിതയെ ശ്രദ്ധിച്ചത്. അവൾ ജയനെ നോക്കി ചിരിച്ച് താൻ കൊണ്ടു വന്ന പേപ്പർ അനീഷിനെ ഏൽപ്പിച്ച് ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത ഭാവത്തിൽ പുറത്തേക്ക് പോയി.

“സാറിറോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞതിൽ ക്ഷമിക്കണം … സോറി”

“ഏയ് എന്താടോ ഇത്… തനിക്കറിയാമല്ലോ ഞാൻ സ്ത്രീ വിഷയത്തിൽ അൽപം വീക്കാണ്… എന്ന് കരുതി ആരേയും പീഡിപ്പിക്കാൻ ഒന്നും ഞാൻ നിന്നിട്ടില്ല.”

“ഹും …”

“എന്റെ പണവും മറ്റും മോഹിച്ച് ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നവരെ മാത്രമേ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുള്ളു. അല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി ഈ മരുഭൂമിയിൽ വരുന്നവരുടെ എല്ലാം മാംസം തിന്നാൻ ഞാൻ എന്താ ചെകുത്താൻ ആണോ?”

” സോറി സർ ”

” തനിക്ക് തന്റെ പെങ്ങളെ വിശ്വാസം അല്ലേടോ…പിന്നെ എന്താ?…”

“എനിക്ക് സമ്മതം ആണ് സർ ” ജയന്റെ ആ ഒരൊറ്റ മറുപടിക്കായ് താൻ പടച്ച് വിട്ട നാടക ഡയലോഗുകൾ എല്ലാം കുറിക്കു കൊണ്ട സന്തോഷത്തിൽ തന്റെ ഉള്ളിൽ വിടർന്ന ചിരി പുറത്ത് വരാതിരിക്കാൻ അനീഷ് തെല്ലൊന്നു പാടുപെട്ടു.

“ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്, നമ്മുടെ സിറ്റി റോഡിൽ ഉള്ള ഓഫീസിൽ ആവട്ടെ അപർണ്ണയുടെ പോസ്റ്റിങ് …. താനും അങ്ങോട്ട് മാറിക്കോ … അതാവുമ്പോൾ എന്റെ ശല്യം ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ? ” രണ്ടും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചത് ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. ജയന്റെ മനസ്സിൽ മഞ്ഞുരുകി ഒലിക്കാൻ തുടങ്ങി

“താങ്ക്സ് സർ … എങ്കിൽ ഞാനങ്ങോട്…”

” ഇരിക്കട്ടെ … ഇനി തന്നെ അധിക്കം കിട്ടില്ലല്ലോ … താൻ ആ അനിതയുടെ കുണ്ടി ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടോ?”

” ഇല്ല സാർ, ഞാൻ എന്തിനാ നോക്കുന്നേ?” ജയൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അനീഷ് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഇല്ല എന്ന് ജയൻ കളളം പറഞ്ഞെങ്കിലും അയാളുടെ എന്നല്ല ആ ഓഫീസിലെ പുരുഷ കേസരിയുടെ മുഴുവൻ മനസ്സുലച്ചു കളഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ് ആ സുന്ദരിയുടെ മാംസളമായ ശരീരം. നേർത്ത ലെഗ്ഗിൻസ് ഇട്ടു കൊണ്ട് വിരിഞ്ഞു ഒതുങ്ങിയ മാംസളമായ കുണ്ടിയുടെ മുകളിൽ വരെ നിൽക്കുന്ന ടി ഷർട്ട് ഇട്ടു വരുന്ന അനിതയുടെ അരക്കെട്ടും മുലകളും അവൾ നടക്കുന്ന താളത്തിനനുസരിച്ചു കുലുങ്ങിയാടുന്നത് പലപ്പോഴും കോരിത്തരിപ്പോടെ നോക്കി നിന്നിട്ടുള്ളതാണ് ജയൻ.

“താൻ ഒരു ഉണ്ണാക്കൻ തന്നെ കേട്ടോ…. ഇതൊന്നു കണ്ടു നോക്ക്” അനീഷ് തന്റെ മൊബൈലിൽ ഉള്ള വീഡിയോ അവനു നേരെ നീട്ടി.

‘ഉണ്ണാക്കൻ നിന്റെ തന്ത’ എന്ന് ഉള്ളിൽ പറഞ്ഞു മൊബൈൽ സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കിയ ജയൻ ഞെട്ടി തരിച്ചു പോയി. വെളുത്ത ബെഡിൽ നൂൽബദ്ധം ഇല്ലാതെ കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്ന അനിത…

റൂമിലെ സ്വർണ നിറമുള്ള ബൾബിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അവളുടെ ഇരു നിറമുള്ള മേനി കൂടുതൽ തിളക്കമുള്ളതായി അവനു തോന്നി..

അവളുടെ മാംസളമായ കൊഴുപ്പ് നിറഞ്ഞ തുടുത്ത തുടകൾ അനീഷിന്റെ കൈകളിൽ ഞെരുക്കി അമരുന്നു…എത്രവലിപ്പവും തുടുത്തതും ആയ തുടകൾ…

അവന്റെ കണ്ണുകളും മനസ്സും ശരീരവും ആ മൊബൈൽ സ്ക്രീനിലേക്ക് മാത്രമായി കേന്ദ്രീകരിക്കപ്പെട്ടു…..

തുടകളിൽ നിന്നും അയാളുടെ കൈകൾ ജയന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തിയിട്ടുള്ള നിതംബങ്ങളിൽ ഉഴയുവാൻ തുടങ്ങി …എത്ര മനോഹരമായ പിന്നഴക്ക്. എന്തൊരു വലിപ്പം …ചന്തം …….അനീഷിന്റെ കൈ അവയെ പിഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു….അനീഷ് ഓരോ തവണ അടിക്കുമ്പോഴും അവ സാവധാനം ആടി ഉലയുന്നു…അനിതയുടെ കുന്നു കണക്കെയുള്ള നിതംബത്തിന്റെ അഴകിൽ ലയിച്ചു ജയന്റെ ശരീരത്തിലെ ഓരോ രോമവും വായുവിൽ ഉയർന്നു നിന്നു …

കുണ്ടിയിൽ നിന്നും കൈ വിരൽ പൂവിതളിൽ കടത്തിയപ്പോൾ അനിത ഒരു പുഴുവിനെ പോയെ ചുരുണ്ടു കൂടി …. പാന്റിനുള്ളിൽ ഉദ്ധരിച്ചു ഒന്ന് നിവർന്നു നില്ക്കാൻ വെമ്പി കൊണ്ടിരുന്നു തന്റെ ലിംഗത്തിൽ ജയന് നനവ് അനുഭവപ്പെടാൻ തുടങ്ങി…….

“ഡോ….ഡോ…ഞാൻ പറഞ്ഞത് വല്ലതും കേട്ടോ….ആ ഫോൺ ഇങ്ങു താ..അങ്ങനെ 3 തവണ ആണ് ഇന്നലെ ഞാൻ അവൾക്കു പൂറു നിറയെ കൊടുത്തത് … കൊല കഴപ്പി…..പൂറിൽ നാക്ക് വെച്ചപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ വായിലേക്ക് ചുരത്തി കളഞ്ഞു വെടി …1000 റിയാൽ പോയാൽ എന്താ തരക്കേടില്ലാത്ത കളി കിട്ടി…. ”

സർ…എനിക്ക് ഒരു എമർജൻസി വർക്ക് ഉണ്ട്…സോറി’ അനീഷിന്റെ വർണ്ണനകൾക്ക് ചെവി കൊടുക്കാതെ ജയൻ ആ ക്യാബിനിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി ഓടി ടോയ്‌ലറ്റിലേക് കയറി.

ജയൻ പോയ ഉടനെ തന്നെ അനീഷിന്റെ റൂമിലെ ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്തു. അനിതയായിരുന്നു മറുവശത്ത് .

“എന്തായി സർ , എല്ലാം പ്ലാൻ ചെയ്തത് പോലെ നടക്കുമോ?”

” നടക്കാതെ എവിടെ പോവാൻ …? അടുത്ത ആഴ്ച്ച അവൾ ജോയിൻ ചെയ്യും”

“ഹും, എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തത് എനിക്ക് ഇല്ലാത്ത എന്താണ് അവൾക്ക് എന്നാണ് ? ഫോട്ടോ കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് ഒന്നും തോന്നിയില്ല ”

” ഫോട്ടോയിലെ പോലെ അല്ല അനിത, അവളെ നേരിട്ട് കാണുമ്പോൾ … അന്ന് രാത്രി കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് കൺട്രോൾ പോയി” കയ്യിലിരിക്കുന്ന മൊബൈലിൽ അപർണ്ണയോടൊപ്പം എടുത്ത ഫോട്ടോ സൂം ചെയ്ത് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ നോക്കി അനീഷ് പറഞ്ഞു.

” അവൾ വന്നാൽ നമ്മൾ 2nd ചോയിസ് ആവും അല്ലേ?”

“പോടി… നിന്നെ ഞാൻ ആർക്കും കൊടുക്കില്ല പക്ഷേ അവളെ ഞാൻ ഒന്നു രുചിച്ച് നോക്കി മാറ്റി വെക്കും. വേറെ പലർക്കും കഴിക്കാൻ ഉള്ളതാണ്. ”

“എന്താ പ്ലാൻ?” അനിതയുടെ വാക്കുകളിൽ ആകാക്ഷ നിറഞ്ഞു.

” അതൊക്കെ ഉണ്ട്, പിന്നെ ആ ജയനെ ഞാൻ ഒന്ന് ഇളക്കി വിട്ടിട്ടുണ്ട്. നീ ഒന്നു തൊട്ടുരുമി നിന്നാൽ അവൻ പെങ്ങളുടെ കാര്യം എല്ലാം മറന്ന് പിന്നെ നിന്റെ കയ്യിലാവും”

“അത് എനിക്ക് വിട്ടേക്ക്”

“ശെരി… ഞാൻ ഇന്ന് നേരത്തെ ഇറങ്ങും… ബയ്..”

“ബയ്”

അന്ന് മുഴുവൻ ജയന്റെ മനസ്സിൽ ഉച്ചക്ക് കണ്ട വീഡിയോ ക്ലിപ്പ് ആയിരുന്നു..ആ തുടകൾ ..നിതംബകുന്നുകൾ …കണ്ട കാഴ്ചകൾ ഒരു ചലച്ചിത്രത്തിലേതു പോലെ അവന്റെ തലക്കുളിൽ കറങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു…ഓഫീസ് കഴിഞ്ഞതും റൂമിൽ എത്തിയതും ജയൻ അറിഞ്ഞതേ ഇല്ല..അവന്റെ മനസ്സ് ആ 50 സെക്കന്റ് വീഡിയോ കവർന്നെടുത്തിരുന്നു….

“ഈ ജയൻ ചേട്ടന് ഇന്ന് എന്താ പറ്റിയെ?” ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ ഉള്ള അപർണ്ണയുടെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി അവൻ ഒരു ചിരിയിൽ ഒതുക്കി.

ജയൻ രാത്രി കിടക്കാൻ നേരത്തു തലയിണയെ അനിതയായി സങ്കല്പിച്ചു കെട്ടിപ്പുണർന്നു മയക്കത്തിലേക്ക് വീഴാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആണ് പുറത്തു വേനലിന്റെ വരവറിയിച്ചു കൊണ്ടുള്ള മഴക്ക് മുന്നോടിയായി വലിയ ശബ്ദത്തിൽ ഇടി മുഴങ്ങിയത്.

“അമ്മേ ….” തൊട്ടു പുറകെ അപർണ്ണയും നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റു. ഇടി വെട്ടിയ ശബ്ദത്തേക്കാൾ അവനെ ഞെട്ടിച്ചത് അവളുടെ നിലവിളി ആയിരുന്നു.

“എന്താടി….നീ ഇടി വെട്ടുന്നത് കേട്ടിട്ടില്ലേ?” ജെയ്ൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

“ഞാൻ താഴെ ഇറങ്ങി കിടക്കട്ടെ..?” അവൾ ഭയന്ന് വിറക്കുണ്ടായിരുന്നു.

“എന്തിനു???? അവിടെ കിടന്നാൽ മതി ..പേടിച്ചു തൂറി…” ജയൻ കിടന്നു കൊണ്ട് പുതപ്പു മൂടി..

“ചേട്ടാ…എനിക്ക് പേടിയാണ്..പ്ളീസ്…അല്ലെകിൽ ഇവിടെ കയറി കിടക്കു..പ്ളീസ്…”

“മിണ്ടാതെ കിടക്ക് അപ്പു..എനിക്ക് നാളെ ഡ്യൂട്ടി ഉണ്ട്..” ജയൻ പറഞ്ഞു തീർത്ത ഉടനെ വീണ്ടും ഇടി മുഴങ്ങി..

“അമ്മേ…അയ്യോ…ഏട്ടാ…പ്ളീസ്….എനിക്ക് ഉറക്കം വരില്ല….”

“മാങ്ങാത്തൊലി….അങ്ങോട്ട് നീങ്ങി കിടക്കു” അവൻ പുതപ്പെടുത്തു ബെഡിൽ കയറി കിടന്നു അവളെ രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കി.

“എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ..എനിക്ക് പേടിയുള്ളതു കൊണ്ടല്ലേ” അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കിടന്നു. ജയന്റെ കണ്ണുകൾ പതിയെ മയക്കത്തിലേക് വീണു.

“ജയേട്ടാ…ജയേട്ടാ…”ആരോ തന്റെ മുഖത്തു തലോടുന്നത് പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ ആൾ ജയൻ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കിയത്. കണ്ണ് തുറന്നതും അവൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി. തന്റെ മുഖത്തോടു മുഖം ചേർത്ത് വെച്ച് അപർണ്ണയാണ് അവനെ വിളിച്ചിരുന്നത്. പാതി ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണർന്നു പെട്ടെന്നുള്ള ഞെട്ടലിൽ അവൻ തല പുറകിലേക്ക് വലിച്ചു.

“നീ ഇത് വരെ ഉറങ്ങിയില്ലേ?”

“ഇല്ല…ജയൻ ചേട്ടാ, ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ സത്യം പറയുമോ?”

“ഉം..” അവൻ വീണ്ടും ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

“പണ്ട് ചേച്ചിയെ പെണ്ണ് കാണാൻ സമയത്തു ചേച്ചിയുടെ സ്ഥാനത്തു ഞാൻ ആയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നെ കിട്ടിയേനെ അല്ലെ?”

“എന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ തോന്നാൻ..”

“പറയ്..”

“നീ , അന്ന് കൊച്ചല്ലേ..അപ്പൊ നിന്നെ എങ്ങനെയാ കെട്ടുക..നീ ഉറങ്ങു..”

“ഉം..വേറെ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ?”

“ഉം..” ജയൻ ഏകദേശം മയങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“എന്നും ഇങ്ങനെ എന്റെ അടുത്ത് കിടക്കുമോ?”

“ഉം ”

“സത്യം?”

“ഉം ..”

സന്തോഷം അടക്കാൻ കഴിയാതെ അവൾ അടുത്ത നിമിഷം മുന്നോട്ട് വന്നു തന്റെ മർദ്ദവമായ അധരം കൊണ്ട് ജയന്റെ ജയന്റെ അധരങ്ങളെ പുണർന്നു. ഞെട്ടി തരിച്ചു കണ്ണുകൾ തുറന്ന ജയന്റെ കണ്ടത് കണ്ണുകൾ കൂമ്പിയടച്ചു തന്റെ അധരങ്ങളെ നുണയുന്ന തന്റെ അനിയത്തിയെ ആണ് .. ചുണ്ടുകളിൽ

ഉമിനീറിന്റെ രുചി… നിശ്വാസത്തിന്റെ ഇളം ചൂട്…നെറുതലയിൽ നിന്നും ഒരു മിന്നൽ പിണർ ഞരമ്പുകളെ ത്രസിപ്പിച്ചു കുതിച്ചു പാഞ്ഞപ്പോൾ ജയൻ തല പിറകിലേക് വലിച്ചു…ആദ്യ ചുംബനത്തിന്റെ ലഹരിയിൽ കിതച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പുഞ്ചിരിതൂകി ഒരു കൊച്ചു ചിത്ര ശലഭത്തെ പോലെ ചുരുണ്ടു കൂടി തിരിഞ്ഞു കിടന്നു….എന്താന്ന് ഇപ്പോൾ സംഭവിച്ചത്… അവന്റെ ഹൃദയം ശരവേഗത്തിൽ ഇടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…അതിന്റെ താളം അപർണ്ണയുടെ പുറത്തു അവൾക്കു അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവളുടെ അലസമായ നേർത്ത കാർകൂന്തലുകൾ മുത്തമിട്ടു കിടക്കുന്ന തന്റെ മുഖത്തെല്ലാം അവനു വല്ലാത്ത ചൂടനുഭവപ്പെടാൻ തുടങ്ങി… അപർണ്ണ അവന്റെ വലതുകൈ എടുത്തു തന്റെ വയറിനു മേൽ വെച്ചു അവളുടെ രണ്ടു കൈ കൊണ്ട് വിരിഞ്ഞു മുറിയപ്പോൾ ജയന് അവളുടെ നേർത്ത ബനിയന് താഴെയുള്ള പൊക്കിൾ ചുഴിയുടെ വലിപ്പം അനുഭവപെട്ടു.

“ഇങ്ങനെ കെട്ടി പിടിച്ചു കെടുമ്പോൾ നല്ല രസം ഉണ്ട്” അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഉം..” ജയന്റെ ഹൃദയം അപ്പോഴും നിർത്താതെ ഇടിക്കുകയായിരുന്നു. ‘ഇവൾ ഇതെന്താണ് ചെയ്യുന്നത്’ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കൈ എടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ അതിൽ മുറുക്കെ പിടുത്തമിട്ടിരുന്നു. അടിവസ്ത്രം ധരിക്കാത്തതിനാൽ അവന്റെ ലിംഗം ഉദ്ധരിച്ചു നിവർന്നു നിന്ന് ലുങ്കിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക് എത്തി. അപർണ്ണ ഒന്ന് കൂടെ അവളുടെ അരകെട്ടു പിറകിലേക്ക് ഇറക്കിയാൽ വേട്ടക്ക് തയ്യാറായി നിൽക്കുന്ന ആ മുഴുത്ത കുണ്ണ പിന്നെ മുത്തമിടുക അവളുടെ പാവടക്കു മീതെ നിതംബങ്ങൾക്കു മേലെ ആയിരിക്കും. അതൊഴിവാക്കനായി ജയൻ പതിയെ തന്റെ അരകെട്ടു പിറകിലേക്ക് വലിച്ചു. തന്റെ മനസ്സിന്റെ നിയത്രണം നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാൻ അയാൾ വല്ലാതെ കഷ്ട്ടപെട്ടു..തന്റെ കൈ പത്തി അവളുടെ മാംസളമായ വയറിൽ ഒന്നമർന്നാൽ പിന്നെ എന്താണ് സംഭവിക്കുക എന്ന് അവനു പോലും അറിയില്ലായിരുന്നു. നാലു വർഷമായി അണകെട്ടി വെച്ചിരുന്ന തന്റെ വികാരങ്ങളെ അടക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഉറക്കമില്ലാതെ അയാൾ ആ രാത്രി കഴിച്ചു കൂട്ടി..

ഒരു സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നും ഉണർന്നത് പോലെയാണ് പിറ്റേന്നു രാവിലെ ജയൻ ഉറക്കമുണർന്നത്. തന്റെ നെഞ്ചിൽ തലവെച്ചുറങ്ങുന്ന അപർണ്ണയെ ഉറക്കത്തിൽ ഉണർത്താതെ എടുത്തുമാറ്റി അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക് നോക്കി. മുടിയിഴകൾ നേർത്ത വിയർപ്പിൽ ഒട്ടി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അവളുടെ കവിളിൽ ഒരു മുത്തം നൽകി ജയൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ജയൻ ബാത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

കുളി കഴിഞ്ഞു ടവൽ ചുറ്റി ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയ ജയന്റെ കണ്ണുകൾ ചെന്ന് വീണത് ബെഡിൽ ആയിരുന്നു. ആ കാഴ്ച്ച അവനു ചിരിയാണ് വന്നത്…ബെഡിൽ നിന്നും പുതപ്പും തലയിണയും എല്ലാം നിലത്തു വീണു കിടക്കുന്നു… അപർണ്ണയാണെങ്കിൽ രണ്ടു കൈയും നിവർത്തി നല്ല ഉറക്കം ആണ് “ഈ കൊച്ചിന്റെ കാര്യം..രാത്രി കിടക്കുമ്പോൾ പുതപ്പ് ഇല്ലാതെ പറ്റില്ല …കാന്താരി..” ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ജയൻ കുനിഞ്ഞു പുതപ്പെടുത്തു …

എന്നാൽ ഒരു സഹോദരി ഭർത്താവിന്റെ കരുതലിന്റെ ചിരിയിൽ നിന്നും മോഹങ്ങൾ അടക്കി വെച്ച ഒരു പുരുഷന്റെ കാമം നിറഞ്ഞ നോട്ടത്തിലേക്ക് കേവലം ദൂരം ഒരു സെക്കന്റ് മാത്രമായിരുന്നു ദൂരം…

പുതപ്പ് എടുത്ത് നിവർന്ന അയാൾക്ക്‌ തന്റെ അടിവയറ്റിൽ ഒരു തീ കത്തി പിടിച്ചത് പോലെയാണ് തോന്നിയത്…

ബെഡിൽ പുതപ്പ് ഇല്ലാതെ കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്ന അപർണ്ണ…ഉറക്കത്തിൽ എങ്ങനെയോ അവളുടെ പാവാട മുകളിലേക്ക് അരകെട്ടു വരെ ഉയർന്നു പോയിരിക്കുന്നു… അതിൽ വെളുത്തു തുടുത്ത മാംസം നിറഞ്ഞ വലതു കാലിന്റെകണങ്കാൽ മുതൽ അരകെട്ടു വരെ നഗ്നമായി ജനൽ വഴി അരിച്ചിറങ്ങുന്ന സൂര്യ പ്രകാശത്തിന്റെ സ്വർണ നിറത്തിൽ വെട്ടി തിളങ്ങുന്നു…

നാലു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ഒരു സ്ത്രീയുടെ നഗ്നത നേരിട്ട് കണ്ടപ്പോൾ ജയൻ ഒരു നിമിഷം മയങ്ങി നിന്നു. അവളുടെ തുടയുടെ ആകർഷണ വലയത്തിൽ തന്റെ എല്ലാ നിയന്ത്രങ്ങങ്ങളും നഷ്ടപ്പെട്ടത്‌ പോലെ അവനു തോന്നി. ഒരു നിമിഷത്തേക് മനസ്സിലേക് കടന്നു വന്ന ചിന്തകളെ വഴിതിരിച്ചു വിടുവാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഒരു സ്ത്രീയുടെ അർദ്ധ നഗ്‌നത അവന്റെ മനസ്സിന്റെ കടിഞ്ഞാൺ ഏറ്റെടുത്തു കഴിഞ്ഞരുന്നു.

ജയന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും പുതപ്പ് താഴെക് വീണു.. ഇന്നലെ കണ്ട വീഡിയോ താൻ നേരിട്ട് കാണുകയാണോ….അപ്പോഴേക്കും അവന്റെ കറുത്ത ലിംഗം ടവ്വലിന് വെളിയിൽ എത്തിയിരുന്നു. മുന്നിൽ കിടക്കുന്നത് സഹോദരിയാണെന്ന് കാര്യം പോലും മറന്നു കൊണ്ട് ജയൻ ശര വേഗത്തിൽ ഇടിക്കുന്ന ഹൃദയവും വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളുമായി യാന്ത്രികമായി ബെഡിനു മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു…. ഒരൊറ്റ ചിന്ത മാത്രമേ ആ മനസ്സിൽ അപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…

ഇളം നാമ്പുകൾ നിറഞ്ഞ നെല്ല് പാടത്തിൽ പ്രഭാത സൂര്യന്റെ കിരണങ്ങൾ വന്നുവീഴുമ്പോൾ അവ തിളങ്ങുന്നത് പോലെ അവളുടെ തുടയിലെ നേർത്ത ഇളം രോമങ്ങൾ ജനൽ വഴി അരിച്ചിറങ്ങുന്ന സൂര്യ പ്രകാശത്തിൽ വെട്ടി തിളങ്ങി … ജയന്റെ മനസ്സിൽ പല ചിന്തകളും കടന്നു പോയി …അവന്റെ മുഖത്തും നെറ്റിയിലും വല്ലാത്ത ചൂട് അനുഭവപ്പെടാൻ തുടങ്ങി…. ജയന്റെ ചൂടേറിയ ശ്വാസ നിശ്വാസങ്ങൾ അവളുടെ രോമങ്ങളിൽ തഴുകി…വലതു കൈ വെള്ളികൊലുസ്സ് മുത്തമിട്ടു കിടക്കുന്ന അപർണ്ണയുടെ കാൽപാദങ്ങളോട് അടുക്കുംതോറും തന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു. സർവ ധൈര്യവും സംഭരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ഉണരുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി കണങ്കാൽ മുതൽ കാൽമുട്ട് വരെ അവൻ തഴുകുവാൻ തുടങ്ങി..

കാലിൽ എന്തോ അരിച്ചു കയറുന്നത് പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ ആണ് അപർണ്ണ പയ്യെ കണ്ണ് തുറന്നതു, അപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച അവൾക്കു വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…തന്റെ കാലിൽ തഴുകി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജയനെ കണ്ടു നിലവിളിക്കനാണ് അവൾക്കു ആദ്യം തോന്നിയത് എങ്കിലും ഒന്നും മിണ്ടാതെ പയ്യെ തലയിണയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി അവൾ കിടന്നു.

ജയന്റെ കൈകൾ തന്റെ കാൽമുട്ടിന് മുകളിൽ പിടിമുറുക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ ഞരമ്പുകളിൽ എന്തോ പ്രസരിച്ചു..

അവൻ തുടുത്ത തുടകൾ മർദ്ദവമായി ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ തന്റെ അടി വയറ്റിനടയിൽ എന്തോ നനവ് അവൾക്കു അനുഭവപ്പെട്ടു…അതെ ഒരു പുരുഷൻ തന്നെ തൊട്ടപ്പോൾ തന്നെ അവൾ ചുരത്താൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

ജയന്റെ കൈകൾ ഓരോ തവണ മുകളിലേക്കും താഴേക്കും പൊങ്ങി താഴുമ്പോൾ തന്റെ ശരീരത്തിൽ എവിടെയോ വിസ്ഫോടങ്ങൾ സൃഷ്ട്ടിക്കുന്നത് പോലെ..ശ്വാസമെടുക്കാൻ പോലും മറന്നു കൊണ്ട് കിതക്കുന്നത് പോലെ..ചുറ്റുമുള്ളതെല്ലാം മറന്നുകൊണ്ട് അവൾ ആ ലഹരിയിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു.

ജയന്റെ കുട്ടി താടി നിറഞ്ഞ മുഖം തുടയിൽ ചേർന്നപ്പോൾ അവളുടെ രോമങ്ങൾ ഉയർന്നു നിന്നു. ജയൻ കാണാതെ കൈ ബെഡ് ഷീറ്റിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു തലയിണയിൽ കടിച്ചു അവൾ ഒരു പൊട്ടി തെറിക്കലിന് തയ്യാറായി. അതിനിന്ടെ തന്റെ പാവാട പൂർണമായും മുകളിലേക്ക് ഉയർന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു.

ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്തു കൊണ്ട് വിടർന്ന ചന്തികളെ ഉഴിയാനായി അവളുടെ കറുത്ത ഷെഡിയുടെ ഉള്ളിലേക്കു ജയൻ കൈ കടത്തിയതും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴിയാതെ അവളുടെ നിശ്വാസങ്ങൾ സീൽക്കാരത്തിനു വഴിമാറിയതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.

പരിസര ബോധം തിരിച്ചുകിട്ടിയ ജയൻ പേടിച്ചരണ്ട് കൊണ്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റു , അഴിഞ്ഞു വീണ ടവൽ ചുറ്റി പിടിച്ചു അയാൾ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി ക്ലോസെറ്റിൽ ഇരുന്നു തന്റെ ലിംഗത്തെ ഉഴിയുവാൻ തുടങ്ങി. താൻ നേരിട്ട് കണ്ട അപർണ്ണയുടെ തുടയും ഫോണിൽ കണ്ട അനിതയുടെ ചന്തിയും അവന്റെ തലച്ചോറിൽ മിന്നിമറഞ്ഞു…അതി വേഗതയിൽ ഉള്ള സ്വയംഭോഗത്തിന്റെ അവസാനം അരകെട്ടു ഉയർത്തിയ ജയന്റെ ലിംഗത്തിൽ നിന്നും ചുടുപാൽ പുറത്തേക് കുതിച്ചു ചാടി..അതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാം ആ നിമിഷത്തിൽ കുറ്റബോധത്തിനു വഴിമാറി ജയൻ തലയിൽ കൈ കൊടുത്തു അവിടെ ഇരുന്നു..

ബെഡിൽ രസച്ചരട് പൊട്ടിയ നിരാശയിൽ അപർണ്ണ നിശ്ചലയായി കിടന്നു…