💝💝കാലം കരുതിവച്ച പ്രണയം 3

എല്ലാവർക്കും നമസ്കാരം,

കഥയുടെ ഈ ഭാഗം അൽപം താമസിച്ചു പോയി അതിന് ആദ്യമേ തന്നെ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. മറ്റ് ചില തിരക്കുകൾ ആണ് അതിന് കാരണം. കഥയുടെ  ആദ്യ  ഭാഗങ്ങൾക്ക്   നിങ്ങൾ  നൽകിയ സപ്പോർട്ടിന് നന്ദി പറയുന്നു. തുടർന്നും നിങ്ങളുടെ സപ്പോർട്ട് പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് കഥയുടെ ബാക്കി ഭാഗം ഇവിടെ തുടരുകയാണ് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം തീർച്ചയായും കമന്റുചെയണം . ഇത് കഥയുടെ അവസാന ഭാഗമാണ്.

കഥയുടെ കഴിഞ്ഞ ഭാഗം വായിച്ചപ്പോൾ പലയിടത്തും നിങ്ങൾക്ക് ഒരു പൂർണ്ണതയില്ല എന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ടാകും അതോടൊപ്പം പല സംശയങ്ങളും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാകും  , ചില സംശയങ്ങൾ കമന്റു ബോക്സിൽ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് അതിന്റെ ഉത്തരം ഈ ഭാഗത്തുണ്ടാകും ……

എന്നാൽ തുടങ്ങട്ടെ ……,

……………..

” എനിക്ക് ഏട്ടനില്ലാതെ ജീവിക്കാനാകില്ല .ഞാൻ ഇറങ്ങി വരാം എന്നെ വന്ന് വിളിക്ക്. എന്റെ അച്ഛനു വേണ്ടി ചേട്ടനെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ എന്റെ മനസ്സും മനസാക്ഷിയും സമ്മതിക്കുന്നില്ല. എനിക്ക് ഏട്ടനില്ലാതെ പറ്റില്ല….”

അവളുടെ ആ വാക്കുകൾ എന്റെ ചെവികളിൽ മുഴങ്ങി, ഒപ്പം അവളുടെ ആ കരച്ചിലും …… അതിന്റെ തീവ്രത കൂടി വന്നു..

ഞാൻ ഞെട്ടി കണ്ണുകൾ തുറന്നു .  ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു ICCU റൂമിനുള്ളിലാണ് എന്ന് മനസ്സിലായി . ആ റൂമിൽ ഞാൻ മാത്രമേ ഉള്ളൂ പക്ഷെ എനിക്ക് വേദനയൊന്നും അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല. ഞാൻ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എണീറ്റു. പക്ഷെ എന്നിൽ എന്തൊക്കെയോ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിച്ചതു പോലെ ഒരു തോന്നൽ . റൂമിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ഡോർ തുറന്ന് കയറി വന്ന ഒരു നേഴ്സ് എന്റെ ഉള്ളിലൂടെ കടന്ന് അപ്പുറത്തേക്ക്പോയി. ആ നേഴ്സ് എന്റെ ശരീരത്തിൽ സ്പർശിച്ചില്ല ആ സമയം അവിടെ ഞാൻ ഇല്ലാതിരുന്ന പോലെ , ഞാൻ പേടിച്ച് എന്താണ് നടന്നതെന്ന് മനസ്സിലാവാതെ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അപ്പോഴാണ് ഞാൻ കണ്ടത് കട്ടിലിൽ എന്റെ ശരീരം കിടക്കുകയാണ് ഹോസ്പിറ്റലിലെ ഡ്രസ് ഒക്കെ ധരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്, വെന്റിലേറ്ററിന്റെ ഉപകരണങ്ങൾ വായിലൂടെ കടത്തിവിട്ടിരിക്കുന്നു.  കയ്യിലൂടെ ട്രിപ്പ് കയറുന്നു , തലയിൽ വലിയ ഒരു കെട്ടും കൈയ്യിലും കാലിലുമൊക്കെ പ്ലാസ്റ്ററിട്ട് ഒരു പ്രതിമ കണക്കെ എന്റെ ശരീരം ബഡ്ഡിൽ തന്നെ കിടക്കുന്നു. ശ്വസിക്കുമ്പോഴുള്ള അനക്കമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഇല്ല . ഞാൻ പതിയെ മനസ്സിലാക്കി എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കുന്നത് എന്റെ ആത്മാവാണെന്ന് ……. ആ ആക്സിഡന്റ് എന്നിൽ എന്തൊകെയോ മാറ്റം വരുത്തിയിരിക്കുന്നു എന്ന് ….

ഒരു ഞെട്ടലിലായിരുന്നു ഞാൻ , ചില സിനിമകളിൽ മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള ഒരു തരം അവസ്ഥ ഇപ്പോൾ ഞാൻ നേരിട്ട് അനുഭവിക്കുന്നു…… വർഷങ്ങളായി കാഴ്ചയില്ലാതിരുന്ന ഒരു വ്യക്തിക്ക് പെട്ടെന്ന് കാഴ്ച ലഭിക്കുമ്പോഴുള്ള ഒരു അമ്പരപ്പ് ഉണ്ടല്ലോ….

.    അതേ അവസ്ഥയായിരുന്ന എനിക്കും . എനിക്ക് ഒന്നിലും സ്പർശിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും റൂമിൽ നിൽക്കുന്ന ആ നേഴ്സ് ഒന്നും കേൾക്കുന്നില്ല…. ആ നേഴ്സ് എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഇ.സി.ജി. മെഷീന്റെ റീഡിങ്ങും  പിന്നെ മറ്റെന്തൊക്കെയോ ഒരു ഫയലിൽ എഴുതിയെടുത്ത്ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് …….

എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയില്ല മനസ്സിൽ വെറും ശൂന്യത മാത്രം. ഒരു പേടിയും അമ്പരപ്പും എന്റെ ഉള്ളിൽ വന്ന് നിറഞ്ഞു അതോടൊപ്പം ഒരു കൂട്ടം ചോദ്യങ്ങളും ……

” ആ ആക്സിഡന്റ് എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ നശിപ്പിച്ചോ…? എന്റെ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചോ ….? ”

” ഞാൻ മരിച്ചോ …….? ”

അതൊരു വലിയ ചോദ്യമായി എന്റെ മുൻപിൽ നിന്നു. പക്ഷെ അതിന്റെ ഉത്തരം കണ്ടുപിടിക്കാൻ എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല ……

റൂമിന്റെ ഡോറ് തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ ശ്രദ്ധ അങ്ങോട്ട് പോയി. കയറി വന്നയാളുടെ വേഷം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അത് ഒരു ഡോക്ടർ ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി . നല്ല പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന മുടിയൊക്കെ നരച്ച ഒരു സീനിയർ ഡോക്ടറാണ് അയാൾ എന്ന് കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം. അയാൾ വന്ന് എന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ നിരീക്ഷിച്ച ശേഷം നഴ്സിന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഫയൽ വാങ്ങി എന്തൊക്കെയോ വായിച്ചു നോക്കി  , പിന്നീട് കൈ നാടി പിടിച്ച് വാച്ചിലെ സമയമൊക്കെ നോക്കുന്നു ശേഷം എന്തൊക്കെയോ ആ ഫയലിൽ എഴുതി പിടിപ്പിച്ചു.

അതൊക്കെ നോക്കി നിന്നപ്പോഴാണ് ഞാൻ സ്വബോധത്തിലേക്ക് എത്തിയത് , ചില കാര്യങ്ങൾ എന്റെ ഓർമ്മയിലേക്ക് വന്നത് ….

“അമ്മ …….. പപ്പ  ……… നീനു ……… പിന്നെ ഞാൻ കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ച അവൾ ആരതി ……….. ഇന്ന് അവളുടെ വിവാഹമല്ലേ , ഞാനവളെ വിളിച്ചിറക്കാമെന്ന് വാക്ക് കൊടുത്തതല്ലേ ……. അവളുടെ കരച്ചിൽ ഞാൻ കേട്ടതല്ലേ …….  ആ ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഈ ……. അവസ്ഥയിൽ .”

ഞാൻ സ്വയം എന്നോട് തന്നെ പറഞ്ഞു.

അത് ഒരു വലിയ സങ്കടമായി എന്നിൽ നിറഞ്ഞു. എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ഒരു എത്തും പിടിയുമില്ല.

ഞാൻ ആ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. ഒന്നിലും സ്പർശിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത എനിക്ക് ആ ഡോർ ഒരു തടസ്സമായിരുന്നില്ല. പുറത്തെ നിരത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന ആ കസേരകളിൽ കരഞ്ഞ് കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി  ചുണ്ടിൽ പ്രാർത്ഥനയുമായി എന്റെ മടങ്ങി വരവിന് കാത്തിരിക്കുന്ന എന്റെ അമ്മയെയും പപ്പയെയും കുഞ്ഞ് പെങ്ങളെയും ഞാൻ കണ്ടു.

“അമ്മേ………….”

ഞാൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു. പക്ഷെ എന്റെ ആ നിലവിളി ആർക്കും കേൾക്കാൻ സാധിക്കില്ല എന്ന് ഞാൻ പതിയെ മനസ്സിലാക്കി. ഞാൻ അതോർത്ത് കരയുന്നുണ്ട് പക്ഷെ എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ വരുന്നില്ല.

കുറച്ച് അകലെ എന്തോ ആകുലതയോടെ മൊബൈലിൽ തിരക്കിട്ട് സംസാരിക്കുകയാണ് അരുൺ . അവന്റെ വേഷം കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം പാതിരാത്രി എന്റെ അപകട വിവരം അറിഞ്ഞ് ഓടി പിടിച്ചിട്ടാണ് വന്നിട്ടുളളത് എന്ന്.

റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വന്ന ആ ഡോക്ടറെ കണ്ട് പപ്പയും അമ്മയും എണീറ്റു. ഇതു കണ്ട അരുണും അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ചെന്നു.

” എങ്ങനെയുണ്ട് …… , എങ്ങനെയുണ്ട് ഡോക്ടറേ അവന് …… ?  എന്റെ മോന്    ………”

ഒരു വിങ്ങലോടെ പപ്പ ഡോക്ടറോട് കാര്യം തിരക്കി.

“നിങ്ങൾ വിഷമിക്കരുത് …. ക്രിട്ടിക്കൽ സ്റ്റേജ് പിന്നിട്ടു എങ്കിലും നീരജ് ഇപ്പോൾ കോമയിലാണ്. ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്കുക അതു മാത്രമേ നമുക്ക് ഇപ്പോൾ ചെയ്യാനാകൂ….. അവൻ തിരിച്ചു വരും. പ്രതീക്ഷ കൈവിടരുത് , ചിലപ്പോൾ ദിവസങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ മാസങ്ങളെടുത്തേക്കാം …… ചിലപ്പോൾ അതിൽ കൂടുതൽ ……”

ആ ഡോക്ടർ പപ്പയുടെ തോളിൽ തട്ടി ഇത്രയും പറഞ്ഞ ശേഷം മുന്നോട്ട് നടന്നു നീങ്ങി. അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ ഒഴുകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അത് ഒരു നിലവിളിക്കും കരച്ചിലിനും വഴിയൊരുക്കി . അരുൺ അവരെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് . എനിക്ക് അതൊക്കെ നോക്കി നിൽക്കാൻ മാത്രമേ സാധിച്ചുള്ളൂ …….. കാരണം ഞാൻ ഇപ്പോൾ വെറുമൊരു ആത്മാവ് മാത്രമാണ്. ആർക്കും കാണാനും കേൾക്കാനും കഴിയാത്ത ഒരു ആത്മാവ് , ഒരു പാഴ് വസ്തുവിന് തുല്യം …

അപ്പോഴാണ് ചുവരിൽ തറച്ചുവച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു ക്ലോക്കിലേക്ക് എന്റെ ശ്രദ്ധ പോയത് സമയം രാവിലെ 9.30 ആയിരിക്കുന്നു . കുറച്ചു കൂടി കഴിയുമ്പോൾ അവളുടെ …. ആരതിയുടെ കഴുത്തിൽ  മറ്റൊരാൾ താലി ചാർത്തും . അവൾ എന്നിൽ നിന്ന് അകലും .

വിളിച്ചിറക്കാം എന്ന് വാക്കു പറഞ്ഞിട്ട് പറ്റിച്ച ഒരുത്തനെന്ന് അവൾ ചിലപ്പോൾ എന്നെ കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചേക്കാം തെറ്റിദ്ധരിച്ചേക്കാം , ഞാനീ അവസ്ഥയിലാണെന്ന് അവൾക്കറിയില്ലല്ലോ?

ചിലപ്പോൾ എന്റെ അവസ്ഥ അറിയുമ്പോൾ ജീവൻ പോലും അവൾ അവസാനിപ്പിച്ചേക്കാം. അവൾക്ക് അത്രയ്ക്ക് പ്രണയമുണ്ട് എന്നോട്….

” അവളെ ഒന്നു കാണണം , ചിലപ്പോൾ ഇനി കാണാൻ സാധിച്ചില്ലെങ്കിലോ? പക്ഷെ എങ്ങനെ ? എന്റെ ഈ അവസ്ഥ അതിനൊരു തടസ്സമാണ്.”

ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിനോട്  തന്നെ പറഞ്ഞു..

“ദൈവമേ ……… എനിക്ക് ഈ വിധി തന്നത് എന്തിനാണ് ? ആ ട്രെയിൻ ഒരു നിമിഷം മുൻപ് വന്നിരുന്നുവെങ്കിൽ ഞാനിതൊന്നും അറിയാതെ മരിക്കുമായിരുന്നല്ലോ , ഇപ്പോൾ കുറച്ച് സമയം കൊണ്ട് ഏറെ ആശകൾ നൽകിയിട്ട് ഈ അവസ്ഥയാണല്ലോ നീ എനിക്ക് വിധിച്ചത്. അവളെ ഒന്ന് കാണാൻ പോലും പറ്റാതെ ……..”

എന്റെ മനസ്സിലെ വേദനകൾ ദൈവത്തോട് പറഞ്ഞു . കാരണം ഇനി ഞാൻ പറയുന്നത് മറ്റാർക്കും കേൾക്കാൻ സാധിക്കില്ല.

പെട്ടെന്ന് എന്റെ മുൻപിൽ ഒരു പുകമറ രൂപപ്പെട്ടു .എനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള   ഒന്നും കാണാൻ സാധിക്കുന്നില്ല. വെളുത്ത പുക എന്റെ കാഴ്ചയെ മറച്ചു. പതിയെ ആ  പുകമറ മാറി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് കാഴ്ച കടന്നുവന്നു. പക്ഷെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ നിൽക്കുന്നത് മറ്റൊരിടത്താണ്. എന്റെ മുൻപിൽ ഞാൻ കാണുന്നത് ആ പഴയ ഇല്ലം പോലെയുള്ള വീട് , അതെ ആരതിയുടെ വീട് . വീട് ആകെ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു മുറ്റത്ത് ഒരു വിവാഹ പന്തൽ കാണുന്നുണ്ട് , നിറയെ ആളുകൾ ആ  വീടിന് ചുറ്റും ഉണ്ട് . അവരുടെ സംസാരങ്ങളും സന്തോഷവും    ആ അന്തരീക്ഷത്തിൽ  നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നു. ഞാൻ ആ വീടിന് കുറച്ച് ദൂരെയായാണ് നിൽക്കുന്നത്.

ആദ്യമായി ഞാൻ ഈ വീട്ടിൽ വന്നത് ഒന്നരയാഴ്ചയ്ക്ക് മുൻപാണ് . എന്റെ മനസ്സിലെ വേദനകളെയും സംശയങ്ങളെയും ആകുലതകളെയും പിന്നിലാക്കിക്കൊണ്ട് ആ ദിവസം എന്റെ ഓർമ്മയിലേക്ക് വന്നു. അന്ന് ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ഏറ്റുവും കൂടുതൽ  മനസ്സ് വേദനിച്ച ആ ദിവസം . ജീവിതം തന്നെ വെറുത്ത ആ ദിവസം

………………………………..

അന്ന് ഒരു ശനിയാഴ്ചയായിരുന്നു . ആരതി വിദേശത്തേക്ക് പോയിട്ട് മൂന്നു വർഷം കഴിഞ്ഞു . അവളെ കുറിച്ച്  ഒരു വിവരവുമില്ല. അന്ന് അവൾ പോയി എന്ന് അറിഞ്ഞ ആ ദിവസം അവളുടെ ഫോൺ നമ്പർ തേടിപിടിച്ച് വിളിച്ചു പക്ഷെ സ്വിച്ച് ഓഫ് അതായിരുന്നു മറുപടി. അവളുടെ വാട്സാപ്പും ഫൈസ്ബുക്കുമൊക്കെ ഞാൻ നോക്കി പക്ഷെ അവൾ ആക്ടീവല്ല എന്നാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ചത്.

“ഒരു പക്ഷെ അവൾ ആ നമ്പർ ഉപേക്ഷിച്ചു കാണും . ”

അതായിരുന്നു വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത് , അല്ല കാലം എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്.

“ഞാൻ ഇങ്ങനെ കാത്തിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് പ്രയോജനമുണ്ടോ? ഒരു പക്ഷേ അവിടെ വച്ച് അവളുടെ വിവാഹമെങ്ങാനും കഴിഞ്ഞു കാണുമോ ? എന്നെ മറന്നു കാണുമോ ? അല്ലെങ്കിൽ എന്നെ വെറുത്ത് കാണുമോ ?”

ദിവസങ്ങൾ കഴിയവെ എന്റെ മനസ്സിലെ സംശയങ്ങളും കൂടി കൂടി വന്നു.

ആദ്യ പ്രണയമായതുകൊണ്ടാകാം അവളെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകളൊന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞു പോയില്ല. അവളുടെ ചിരിക്കുന്ന ആ മുഖവും ആ നോട്ടവും അത് എന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞ് നിന്നു .

കഴിഞ്ഞ മൂന്നു വർഷവും ഒരു ജയിൽ വാസം പോലെയായിരുന്നു എന്റെ ജീവിതം .  മനസ്സ് തുറന്ന് ചിരിച്ചിട്ടില്ല. ജീവിതം ആകെ മാറി, വിദ്യാർത്ഥികളോട് പഴയ ആ കളിചിരി ഇല്ല. ശരീരത്തിൽ നിന്ന് എന്തോ നഷ്ടപെട്ട പോലെ .

എന്റെ ഉള്ളിലെ കുറ്റബോധം അത് എന്നെ വേട്ടയാടി കൊണ്ടിരുന്നു. പക്ഷെ നീനു അവൾ എനിക്ക് ശക്തി പകർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ വാക്കുകൾ  വീണ്ടും ആരതിയെ കാത്തിരിക്കാനുള്ള ഊർജം എനിക്ക് പകർന്നു..

സമയം ഉച്ച കഴിഞ്ഞ്  2 മണി ആയി .. വേറെ ജോലിയൊന്നുമില്ലാത്ത കാരണം ഞാൻ ബെഡിൽ പാതിമയക്കത്തിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ് നീനു കതക് തള്ളി തുറന്ന് റൂമിനുള്ളിലേക്ക് കയറി വന്നത് . അവൾ വല്ലാതെ കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ കതക് തള്ളി തുറന്ന് വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ മയക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്നിരുന്നു.

“ചേട്ടാ …… ”

അവൾ ഒരു ചിരിയോടെ എന്നാൽ ഓടികിതച്ച് വന്ന ആ കിതപ്പോടെ എന്നെ വിളിച്ചു.

” എന്താടി നീ കിടന്ന് കിതയ്ക്കുന്നേ …… കൂട്ടുകാരികളോടൊപ്പം ഷോപ്പിങിന് പോകന്നൂന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് നേരത്തെ എത്തയോ ? ”

ഞാൻ ബഡ്ഡിൽ നിന്ന് കണ്ണും തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് എണീക്കുന്നതിനിടയ്ക്ക്  ചോദിച്ചു.

“ചേട്ടാ….. ചേട്ടാ ….. ഞാൻ ആരതി ചേച്ചിയെ കണ്ടു…….”

അവൾ ആ കിതപ്പോടെ എന്നോട് പറഞ്ഞു…

“നീ എന്താ പറഞ്ഞേ  ? ”

ഞാൻ അവൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേട്ട് ഒരു അമ്പരപ്പോടെ കാര്യം തിരക്കി.

“അതെ ചേട്ടാ , ഷോപ്പിംങ് മാളിൽ വച്ച് ഞാൻ  ആരതി ചേചിയെ കണ്ടു. ”

“അവൾ നിന്നെ കണ്ടോ?”

“ഇല്ല , ഞാൻ ഉടനെ തന്നെ സ്കൂട്ടി എടുത്ത് ഇങ്ങ് പോന്നു. ആരതി ചേച്ചി ബിൽ പേ ചെയ്ത് ഇറങ്ങിയപ്പോഴാ ഞാൻ കണ്ടത് . ചിലപ്പപ്പോൾ ചേച്ചി ഇപ്പോ വീട്ടിൽ എത്തിക്കാണും . ചേട്ടന് വഴിയറിയാമല്ലോ ….  ഒന്ന് പോയി നേരിൽ കാണ് എന്നിട്ട് പറയ് സത്യം…. ഇനിയും ഇങ്ങനെ കിടന്ന് നീറി ജീവിക്കാതെ ..”

“ഇപ്പൊ തന്നെ വേണോ?”

“വേണം ഞാനാ പറയുന്നേ . ”

നീനു അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശരിയാണെന്ന് എനിക്കും തോന്നി.

ഞാൻ വേഗം റെഡിയായി ബൈക്കുമെടുത്ത് പുറപ്പെട്ടു . വഴി അറിയാമെങ്കിലും ആ വീട്ടിൽ ഞാൻ ഇതുവരെ പോയിട്ടില്ല. മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത സന്തോഷവും ഒപ്പം ആശയകുഴപ്പങ്ങളും കലങ്ങി മറിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു … എന്തായാലും എന്ത് വന്നാലും സത്യം തുറന്ന് പറയണം , എനിക്ക് ഇനി ഈ കുറ്റബോധത്തോടെ ജീവിക്കാർ വയ്യ ….

ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോഴേക്കും സ്ഥലം എത്തിയിരുന്നു. ഒരു ഇല്ലം പോലുള്ള പഴയ വീടാണ്. സിറ്റിയിൽ നിന്നൊക്കെ മാറി ഗ്രാമീണത തുളുമ്പുന്ന  സ്ഥലം . വീടിന്റെ  മുറ്റത്ത് ഒരു സ്കൂട്ടി ഒതുക്കി വിച്ചിരിക്കുന്നു.

‘അത് അവളുടേതകാം’

ഞാൻ മനസ്സിൽ വിജാരിച്ചു , മുന്നോട്ട് നടന്നു. വീടിന്റെ മുൻപിൽ സ്ഥാപിച്ചിരിക്കുന്ന കോളിങ് ബല്ലിൽ എന്റെ വിരലുകൾ അമർന്നു. എന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ വേഗത വർദ്ധിച്ചു. സംഭരിച്ചു വച്ച ശക്തിയൊക്കെ കൊഴിഞ്ഞു പോയ പോലെ തോന്നി.

അൽപം കഴിഞ്ഞതും വീടിന്റെ മുൻപിലെ വാതിലുകൾ തുറന്ന് വന്നയാളെ കണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി, അത് അവൾ ആയിരുന്നു ആരതി. വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഞാൻ അവളെ കണ്ടു . അവൾ എന്നെ ഏതോ ഭാവത്തിൽ നോക്കി. സന്തോഷും എന്നാൽ അതിലുപരി സങ്കടവും നിറഞ്ഞ ഭാവം അവളുടെ മുഖത്ത് വന്ന് നിറഞ്ഞു.

“ആ സാറോ ?  ഓ.. ഐ ആം സോറി  , സാർ ഇപ്പോൾ എന്നെ പഠിപ്പിക്കുന്ന അദ്ധ്യാപകനല്ലല്ലോ ? എന്ത് വേണം താങ്കൾ  എന്തിനാ വന്നത് ? ”

അവൾ ഒരു മങ്ങിയ ചിരിയോടെ എന്നോട് ചോദിച്ചു. അവളുടെ യഥാർത്ഥ പുഞ്ചിരിയും നോട്ടവുമൊക്കെ എവിടെയോ പോയി മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു . അവൾ അന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത് മനസ്സിൽ വച്ചാണ് എന്നോട് സംസാരിച്ചത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അവളുടെ ആ വാക്കുകൾ എന്നെ കുത്തി നോവിപ്പിച്ചു.

” അത്  , തന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ ”

“എന്നെയോ …? എന്തിന് ? അതിന് നമ്മൾ തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവുമില്ലല്ലോ?”

“ആരതി ഐ ആം റിയലി സോറി, താൻ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം . അന്ന് എന്റെ മനസ്സിൽ പറയാൻ തോന്നിയത് അങ്ങനെയായിരുന്നു. അന്ന് ഞാൻ ഒരു അദ്യാപകന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് മാത്രമാണ് ചിന്തിച്ചത്. തന്നോട് അന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത് കള്ളമാണ് , എനിക്ക് തന്നെ ഇഷ്ടമാണ് . ഐ ലവ് യു …. തന്നെ ആദ്യം കണ്ട നിമിഷം തന്നെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി പക്ഷെ ഞാൻ തന്റെ അദ്യാപനായി വരുമെന്ന് വിജാരിചില്ല. മനസ്സിലെ ഈഗോയാണ് അന്ന് എന്നെ അങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിപ്പിച്ചത്, മാപ്പ് അതു മാത്രമേ എനിക്കിപ്പോൾ പറയാനാകൂ . താനില്ലാതെ എനിക്ക് പറ്റില്ല….”

ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിൽ വർഷങ്ങളായി പറയാനാഗ്രഹിച്ച സത്യം അവളോട് തുറന്നു പറഞ്ഞു. എന്റെ ശരീരം വിറച്ചില്ല , അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു.

ആരതിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.  പക്ഷെ അവൾ അത് മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്.

“ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല വൈകിപ്പോയി ….. അന്ന് ഞാൻ ഇത് കേൾക്കാനാണ് നിങ്ങളുടെ മുൻപിൽ വന്നത്. വിദേശത്ത് പോയി പഠിക്കാനുള്ള വിസയും ടിക്കറ്റുമൊക്കെ കൈയ്യിൽ  കിട്ടിയ ശേഷമാണ് അച്ഛൻ എന്നോട് പറഞ്ഞത് ഉടനെ തന്നെ കോളേജിൽ നിന്ന് T C വാങ്ങണം ഇനി ഒരാഴ്ച കൂടിയെ സമയം ഉള്ളൂ എന്ന് … സത്യത്തിൽ അതെനിക്കൊരുഷോക്കായിരുന്നു. ഇവിടം വിട്ട് പോകുന്നതിലല്ല , സാറിനെ വിട്ട് പോകുന്നതിലായിരുന്നു എനിക്ക്  സങ്കടം . പിന്നെ അച്ഛന്റെ വാശിക്കു മുൻപിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ സാധിക്കില്ല എന്ന അവസ്ഥ വന്നപ്പോഴാണ് സാറിനോട് ഉള്ള ശക്തി മൊത്തം സംഭരിച്ച് മനസ്സിലെ ഇഷ്ടം തുറന്ന് പറഞ്ഞത്. അഥവാ സാറും ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ കാത്തിരിക്കണം എന്നു പറയാൻ , ഞാൻ തിരിച്ച് വരും എന്ന് പറയാൻ . പിന്നീട് ഒരു നഷ്ടബോധം എന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നാതിരിക്കാൻ . എപ്പോഴാണ് ഞാൻ സാറിനെ പ്രണയിച്ച് തുടങ്ങിയത് എന്ന് എനിക്കറിയില്ല അതിന്റെ കരണവും എനിക്കറിയില്ല പക്ഷെ മനസ്സിൽ നിറയെ  ഈ മുഖമായിരുന്നു . പക്ഷെ സാർ അന്നു പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ എനിക്കേകിയ വേദന കുറച്ചൊന്നുമല്ല , മനസ്സ് മുഴുവൻ ഒരു നീറ്റലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ പിന്നെ അച്ഛന്റെ തീരുമാനം അതേപ്പോലെ അനുസരിച്ചത്…… ഉടനെ തന്നെ TC വാങ്ങി പോയത്. ”

അവളുടെ ആ വാക്കുകൾ ഒരു ഇടി തീ പോലെ എന്റെ തലയിൽ വന്ന് പതിച്ചു . എന്റെ ശരീരം തളരുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി , വീടിനുമുന്നിലെ തൂണിലേക്ക് ഞാൻ അറിയാതെ തന്നെ ചാരി നിന്നു പോയി.

“ആരാ മോളേ ഇത് ? ”

പുറത്ത് നിന്ന് വന്ന മധ്യവയസ്കനായ ഒരാൾ ആരതിയോട് ചോദിച്ചു.  അത് അവളുടെ അച്ഛനാണെന്ന് എനിക്ക് ആ വിളി  കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലായി.

ആരതി ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല കുനിച്ച് നിന്നു . അയാൾ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“ഞാൻ ആരതിയെ കോളേജിൽ പഠിപ്പിച്ചിരുന്ന അദ്യാപകനാണ്, നീരജ് .”

ആരതി ഉത്തരം പറയാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“ആഹാ….. ആ നാറി നീയാണോ …. നിനക്കെങ്ങനെ ധൈര്യം വന്നു ഈ മുറ്റത്ത് കാല് വയ്ക്കാൻ . നീ കോളേജിൽ പ്രേമിക്കാനാണോ പഠിപ്പിക്കുന്നേ … ഇനി മേലിൽ ഈ പരിസരത്തോ ഇവളുടെ  കൺമുന്നിലോ കണ്ടു പോകരുത്. ഇറങ്ങി പോടാ നായേ …..”

അയാൾ ശബ്ദമുയർത്തി ദേഷ്യഭാവത്തിൽ എന്നോട്  കയർത്ത് സംസാരിച്ചു . കാര്യം എന്താണെന്ന് എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല ..

“എന്നെ എന്തിനാണ് ഇയാൾ ഇങ്ങനെ വഴക്കുപറയുന്നത്.”

ഞാൻ മനസ്സിൽ വിജാരിച്ചു. മറിച്ചൊന്നും പറയാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല . ആരതി അപ്പോഴും നിശബ്ദയായി നിൽക്കുകയാണ്.

“നിനക്ക് പറഞ്ഞത് മനസ്സിലായില്ലേടാ ….. അടുത്തയാഴ്ച ഇവളുടെ വിവാഹമാണ് . നീ എന്തെങ്കിലും കുരുത്തക്കേട് കാണിച്ചാൽ വിവരമറിയും. ഇനി ഇവൾ പറഞ്ഞാലേ നീ പോകൂ എങ്കിൽ ഇവൾ പറയും നിന്നോട് ഇറങ്ങി പോകാൻ .   ”

അയാൾ അതും പറഞ്ഞ് ദേഷ്യഭാവത്തിൽ ആരതിയെ നോക്കി . അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

” അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ ഇറങ്ങി പോയിക്കൂടെ ഇനിയെങ്കിലും ….. ”

ആരതി എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു കത്തികുത്തിയിറക്കിയ വേദന  അനുഭവപ്പെട്ടു. എന്റെ കണ്ണുകൾ  നിറഞ്ഞു , പിന്നെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നില്ല  . തിരിഞ്ഞ് നടന്നു , ബൈക്കെടുത്ത് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.

” അപ്പോൾ അവളുടെ വിവാഹം നിശ്ചയിച്ചു . അവൾ അതിന് സമ്മതം മൂളിയിരിക്കുന്നു. അവൾ എന്നെ മറന്നിരിക്കുന്നു. അതിന് കാരണക്കാരൻ ഞാനാണ് ,  എന്റെ നശിച്ച ചിന്തകളാണ് . ഞാൻ തന്നെയാണ് അവളെ എന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റിയത്.”

എന്റെ മനസ്സിൽ കുറ്റബോധത്തിന്റെ ഒരായിരം ചിന്തകൾ വന്നു നിറഞ്ഞു.

എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റുവും കൂടുതൽ സങ്കടം അനുഭവിച്ച നിമിഷമായിരുന്നു അത്   . അവൾ ഇറങ്ങി പോകാൻ പറഞ്ഞ ആ നിമഷം .

ബൈക്കിൽ മെയിൻ റോഡിലൂടെ പോകുമ്പോൾ കണ്ണിൽ കണ്ടത് BAR എന്നെഴുതിയ ബോർഡാണ് . ഇതുവരെ ഞാൻ പോയിട്ടില്ലാത്ത സ്ഥലം , സങ്കടം മറക്കാൻ മദ്യം സഹായിക്കുമോ ? എന്ന ചോദ്യം എന്റെ ബൈക്ക് അവിടെ പാർക്ക് ചെയ്യുന്നതിലാണ് അവസാനിച്ചത്…

ഞാൻ അകത്തു കയറി ഒരു റ്റേബിളിനു ചുറ്റും നിരത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ചെയറിൽ ഇരുന്നു …. ഒരാൾ വന്ന് ഏത് വേണം എന്ന ചോദ്യത്തിന് ഏറ്റുവും കൂടിയത് എന്ന് ഞാൻ ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

ഗ്ലാസ്സിൽ പകർന്ന മദ്യം ഞാൻ കുടിക്കുമ്പോൾ എന്റെ അന്നനാളം കത്തിയെരിയുന്ന വേദന എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു . പക്ഷെ എന്റെ നെഞ്ചിലെ  വേദനയുടെ ഒരംശം പോലുമെത്താൻ ഈ മദ്യം നൽകുന്ന വേദനയ്ക്കായില്ല. കുടിച്ച് ബോധം കെടണം അതായിരുന്നു ലക്ഷ്യം. കുറച്ച് നേരത്തേക്കെങ്കിലും മനസ്സിലെ സങ്കടങ്ങൾ മറക്കണം . ഇടയ്ക്ക് മൊബൈലിൽ ഒരു മെസേജ് വന്നത് കണ്ട് ഞാൻ ഫോണെടുത്ത് നോക്കി.

“എന്നോട്      ക്ഷമിക്കണം      എല്ലാം      മറക്കണം   ,   ആരതി. ”

ഞാൻ ആരതി എന്ന് സേവ് ചെയ്തിരുന്ന അവളുടെ ആ പഴയ നമ്പറിൽ നിന്നുള്ള മെസേജായിരുന്നു അത്.

“എന്തിന് ? എല്ലാം പോയില്ലേ ….  മൂന്നു വർഷം കാത്തിരുന്ന ഞാൻ വിഢി . ”

കയ്യിലെ ഗ്ലാസിലിരുന്ന ബാക്കി കൂടി വലിച്ച് കുടിച്ച് ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ പറഞ്ഞു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മൊബൈൽ റിംഗ് ചെയ്തു. മൊബൈലിൽ നോക്കിയപ്പോൾ നീനു ആണ്. ഞാൻ കോൾ കട്ട് ചെയ്ത് മൊബൈൽ സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്ത് പോക്കറ്റിലിട്ടു.

‘എന്തായി എന്നറിയാൻ ആകാംഷയോടെ വിളിക്കുന്ന പെങ്ങളോട് ഞാൻ എന്ത്  പറയാനാണ്. ‘

അതും മനസ്സിൽ വിജാരിച്ച് ഞാൻ പതുക്കെ എണീറ്റു. ബിൽ പേ ചെയ്ത് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ഞാൻ നല്ല പോലെ ആടുന്നുണ്ട്. പുറത്ത് ഇറങ്ങിയപ്പോഴാണ് നേരം വൈകി എന്ന ബോധം എന്നിലേക്ക് വന്നത്. ചെറുതായി ഇരുട്ട് വീണ് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. എങ്ങനെ ബൈക്ക് എടുക്കും എനിക്ക് എന്തായാലും ബൈക്ക് ഓടിക്കാൻ പറ്റില്ല. കാല് നിലത്ത് ഉറയ്ക്കുന്നില്ല  , തല കറങ്ങുന്ന പോലെ എന്ത്    ചെയ്യുമെന്നാലോചിച്ച് അവസാനം മൊബൈൽ ഫോണെടുത്ത് അരുണിനെ വിളിച്ചു.

“ഹലോ….. ! എടാ …നീ …. ഡ്യൂ ……ട്ടിയിലാണോ ……. ? ”

“അല്ലടാ വീട്ടിലാ , എന്താ കാര്യം . നീ എന്താ അടിച്ച് ഫിറ്റായവരെപ്പോലെ സംസാരിക്കുന്നേ ? ”

” അടിച്ച് ഫിറ്റായവരെപ്പോ …..ലെ …..അല്ലാ ……..   ഫിറ്റാ….. നല്ല …ഫിറ്റാ….നീ സിറ്റി മാളിന്റെ അടുത്തുള്ള ബാറിലേക്ക് വാ …. കാറെടുത്താൽ മതി. എനിക്ക് വീട്ടിലെത്താൻ വേറെ വഴിയില്ല ഒന്നു വാടാ………..”

“എടാ നീ ഇത് എന്താ കാണിച്ചേ… ഇപ്പോ കുടിക്കാനും വേണ്ടി എന്തുണ്ടായി. ഞാൻ ദാ വരുന്നു നീ  അവിടെത്തന്നെ നിൽക്ക്. ”

അരുൺ അതും പറഞ്ഞ് കോൾകട്ട് ചെയ്തു.

ഞാൻ ബാറിന് പുറത്തുള്ള സ്റ്റെപ്പിൽ ഇരുപ്പ് പിടിച്ചു. കൈയ്യും കാലുമൊക്കെ തളരുന്നപോലെ ബോധം നഷ്ടമാകുന്ന പോലെ …….

………………..

തലവഴി വെള്ളം വീണ് തണുത്തപ്പോൾ ഞാൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നു. നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ റൂമിലെ ബഡ്ഡിൽ കിടക്കുയാണ് , നീനു ഒരു കപ്പിൽ വെള്ളമെടുത്ത് എന്റെ തലവഴി ഒഴിച്ചതാണ്. സമയം പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ആയിരിക്കുന്നു . ഇന്നലെ കഴിച്ചതിന്റെ ചെറിയ കറക്കം ഇപ്പോഴും എന്റെ തലയിൽ നിന്ന് വിട്ട് മാറിയിട്ടില്ല. നീനു ദേഷ്യത്തോടെ തുറിച്ച് നോക്കി നിൽക്കുയാണ്.

“ബോധം വന്നോ , ഇന്നലെ അരുണേട്ടൻ ഇവിടെ ചേട്ടനെ എത്തിച്ചപ്പോൾ ചേട്ടൻ നാല് കാലിലായിരുന്നു. ഒരു ദുശീലവും ഇല്ലാതിരുന്നിട്ട് ഇപ്പോ  കുടിച്ച് പൂസായി വന്നിരിക്കുന്നു . ചേട്ടന് എന്താ പറ്റിയേ , ഇന്നലെ ആരതി ചേച്ചിയെ കാണാൻ പോയ ചേട്ടനെന്തിനാ ബാറിൽ പോയി കുടിച്ചേ …… ?  ചേട്ടൻ ആരതി ചേച്ചിയെ കണ്ടില്ലേ … എന്തുണ്ടായി ……?

ബെഡ്ഡിൽ  നിന്ന് എണീറ്റ ഉടനെ നീനു  ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാൻ ഒന്നിനും ഉത്തരം പറയാതെ നേരെ മാറാനുള്ള ഡ്രസ്സും എടുത്ത് ബാത്ത്റൂമിൽ കയറി ഫ്രെഷായി.. ശരീരത്തിൽ നിന്ന് വമിക്കുന്ന മദ്യത്തിന്റെ രൂക്ഷഗന്ധവും  എന്റെ സങ്കടങ്ങളും ഞാൻ കഴുകി കളഞ്ഞു. ഡ്രസ് മാറി ഒരു ടി ഷർട്ടും പാന്റും ധരിച്ച് ഞാൻ ബാത്ത്റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. അപ്പോഴും നീനു എന്നെ കാത്ത് ബഡ്ഡിൽ തന്നെ ഇരുപ്പുണ്ട് …….

“ചേട്ടൻ ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല. ”

നീനുവിന്റെ ആ വാക്കുകളിൽ ഒരു ദേഷ്യഭാവം കലർന്നിരുന്നു.

“ഞാൻ ഇന്നലെ എത്ര സങ്കടപ്പെട്ടന്ന് ചേട്ടനറിയോ ? നേരം വൈകിയപ്പോഴാ എന്തായി എന്നറിയാൻ വേണ്ടിയാ വിളിച്ചത് അപ്പൊ എടുത്തില്ല പിന്നീട് വിളിച്ചപ്പോൾ സ്വിച്ച് ഓഫും … രാതി ആയപ്പോൾ ബോധമില്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ അരുണേട്ടൻ ചേട്ടനെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നു. അരുണേട്ടനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അരുണേട്ടനും ഒന്നുമറിയില്ല. ചേട്ടാ ഒന്ന് പറ ഇന്നലെ എന്താ ഉണ്ടായത്. ”

ഇത്രയും എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ നീനുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ പോയി അവളുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു.

” നീനു നീ കരയാതെ …. ആരതിയുടെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചു …… അടുത്ത ആഴ്ചയാണ് അവളുടെ കല്യാണം. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ അവൾ എന്നെ മറന്നു. വർഷങ്ങൾ കാത്തിരുന്ന ഞാൻ വിഢി ”

ഞാനിത്രയും നീനുവിന്റോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ നീനു ഞെട്ടി എന്നെ നോക്കി.

” ആരതി ചേച്ചി കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചോ ?”

” മമ് ….. അതു മാത്രമല്ല ഇന്നലെ അവൾ എന്നോട് അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോകാനും പറഞ്ഞു. ഇതിൽ കൂടുതൽ കാരണം വേണോ നീനു എനിക്ക് കുടിക്കാൻ……”

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ഞാൻ നീനുവിന്റെ തോളിൽ ചാരി ഇരുന്ന് പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

“ചേട്ടാ കരയാതെ ….. നടന്നത് നടന്നു കഴിഞ്ഞതൊക്കെ ഇനി മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ മതി അതോർത്ത് ഇനി ദു:ഖിച്ചിട്ട് പ്രയോജനമില്ല. പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു മറ്റെന്തക്കയോ നടക്കാൻ പോകുന്നു എന്ന്”

നീനു എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അവൾ റൂമിന് പുറത്തേക്ക് പോയി….. ഞാൻ താഴേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ പപ്പയും അമ്മയും ഹാളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“എടാ കഴിഞ്ഞത് മറന്ന് കള അതോർത്ത് നീ കുടിച്ച് നശിക്കുന്നത് കാണാൻ ഈ അമ്മയ്ക്ക് കഴിയില്ല…”.

എന്നെ കണ്ടപാടെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു. പപ്പയോടും അമ്മയോടും നീനു കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി . അമ്മ പറഞ്ഞതിന് മറുപടി പറയാൻ എന്റെ കയ്യിൽ വാക്കുകൾ ഇല്ലായിരുന്നു….. പപ്പ ഒന്നും എന്നോട് സംസാരിച്ചില്ല. എന്റെ അവസ്ഥയിൽ സങ്കടപെട്ട് ഇരിക്കുകയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

റൂമിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ  ഇന്നലത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഓർമ്മയിലേക്ക് വന്നു. പെട്ടെന്നാണ് അരുൺ ഡോറ് തുറന്ന് അകത്തേക്ക് വന്നത്.

“എടാ നീ ഇന്നലെ എന്താ കാണിച്ചേ ഇന്നലെ ഞാനവിടെ എത്തിയപ്പോൾ നീ ബോധമില്ലാതെ അവിടെ ചാരി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അറിയാ മേലാഞ്ഞിട്ട് ചോദിക്കുവാ നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയത്  ? ”

അരുണിന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ഞാനവനോട് പറഞ്ഞു.

” ടാ സോറി …. ഈ അവസ്ഥയിൽ ഞാനാണെങ്കിലും ഇതൊക്കെ ചെയൂ…. പോട്ടെടാ…  നിനക്കിനിയും ജീവിതം ഉള്ളതാ നീ ഇനി കുടിക്കരുത് ……”

അരുൺ എന്റെ തോളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു…….

………………………..

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിലെ രാത്രികൾ എനിക്ക് ഉറക്കം സമ്മാനിച്ചില്ല . അവളെ മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴെല്ലാം അവളുടെ ഓർമ്മകൾ എന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ ആ ചിരിയും നോട്ടവുമൊക്കെ എന്റെ കണ്ണിൽ തെളിഞ്ഞ് വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു ….അത് എന്നെ ഒരു ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് ചില നേരം കൊണ്ട് ചെന്നെത്തിക്കും

അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി . ഇന്നലെ രാത്രി ഒരു മനസ്സമാധാനവും എനിക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു. ആകെ ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്ന അവസ്ഥ. നാളെ അവളുടെ വിവാഹമാണ് എന്നന്നേക്കുമായി അവൾ എന്നിൽ നിന്ന് അകലും . ഇനി എത്ര വർഷം കഴിഞ്ഞാലും അവളുടെ ഓർമ്മകൾ എനിക്ക് മറക്കാൻ സാധിക്കില്ല . തുടർന്ന് ജീവിക്കാനാകില്ല . ചിലപ്പോൾ അത് എന്നെ ഒരു ഭ്രാന്തനാക്കി മാറ്റിയേക്കാം …… ആ ചിന്തകൾ രാത്രി എന്നെ എത്തിച്ചത് ആ റെയിൽവേ ട്രാക്കിലായിരുന്നു. ജീവനൊടുക്കാൻ ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കാൻ….. അവിടെ നിന്നും പ്രതീക്ഷ നൽകി ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് വന്നിട്ടും ലഭിച്ചത് അതിനേക്കാൾ വലിയ വേദനയിലേക്കാണ്….

……………………

ഓർമ്മകളെ ചീന്തി എറിഞ്ഞ് വീണ്ടും ഞാൻ എന്റെ വർത്തമാന കാലത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു. ഇപ്പോൾ ഞാൻ വെറും ഒരു ആത്മാവാണ്, ആർക്കും കാണാനും കേൾക്കാനും സാധിക്കാത്ത എന്നാൽ എല്ലാം കാണാനും കേൾക്കാനും സാധിക്കുന്ന കഥകളിൽ മാത്രം കണ്ടുവരുന്ന ഒരു രൂപവും ഇല്ലാത്ത ഒരു ആത്മാവ് മാത്രം …..

ആരതിയുടെ വീടിനടുത്ത് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്ന ആ വിവാഹ പന്തലിൽ നിന്ന് വാദ്യ ഉപകരണങ്ങളുടെ വിവാഹമേളം കേൾക്കുന്നു … മുഹൂർത്തത്തിന് സമയം അടുത്ത് വരുന്നുവെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“വേണ്ട ! അവളെ ഞാൻ കാണണ്ട …. ആ ആഗ്രഹം മനസ്സിൽ തന്നെ നിൽക്കട്ടെ …..എന്റെ നടക്കാത്ത അവസാന ആഗ്രഹമായി അത് എന്റെ ഉള്ളിൽ തന്നെ കുഴിച്ച് മൂടപ്പെടട്ടെ . ”

ഞാൻ അതും വിജാരിട്ട് തിരിഞ്ഞ് നടന്നു. ഇനി എന്താണ് അടുത്തതെന്ന് അറിയാതെ . മുന്നിലേക്ക് നടന്ന ഞാൻ ഒരു കുന്നിന്റെ മുകളിലെ ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ ഇരുന്നു. അവിടെയിരുന്നാൽ പ്രകൃതി സൗകര്യം വ്യക്തമായി കാണാം ആർക്കും സന്തോഷം പകരുന്ന കാഴ്ചകൾ , പക്ഷെ ഞാൻ നീറുകയായിരുന്നു എല്ലാം നഷ്ടപെട്ടവനായി ജീവിതം നശിച്ചവനായി… അങ്ങനെ സമയം കടന്നുപോയി. ……

”  * …… നിനക്ക് അനുവദിച്ച സമയം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു . നിനക്ക് ഭൂമിയിൽ നിന്നും വിട പറയേണ്ട നിമിഷം വന്നിരിക്കുന്നു ……..* ”

ഒരു അശരീരി പോലെ ആ ശബ്ദം എന്റെ ചെവികളിൽ മുഴങ്ങി. ആ ശബ്ദം എവിടെ നിന്നാണ് വന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല …. ഉടനെ തന്നെ ഞാൻ തറയിൽ നിന്നും പറന്നുയരാൻ തുടങ്ങി  . ഒരു അപ്പൂപ്പൻ താടി കണക്കെ ഞാൻ പറന്നുയർന്നു. പറന്ന് ഉയർന്ന ഞാൻ പഞ്ഞിക്കെട്ടുപോലുള്ള മേഘങ്ങളെ  തഴുകി ഉയരങ്ങളിലേക്ക് പോയി…….

എന്റെ വലത് കയ്യിൽ ആരോ സ്പർശിക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി. അത് ഒരു തോന്നൽ ആയിരുന്നില്ല ഒരു അനുഭവമായിരുന്നു. എനിക്ക് പരിചിതമായ ആരുടെയോ കൈകൾ ആയിരുന്നു അത് . എന്റെ നെറ്റിയിൽ ആരോ ഉമ്മ വയ്ക്കുന്ന ഒരനുഭവം ആരുടെയോ ചുട്കണ്ണുനീർ തുള്ളി എന്റെ കവിളിൽ വീഴുന്നതായി ഞാൻ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു. എന്റെ കണ്ണുകൾ ഞാനറിയാതെ തന്നെ നിറഞ്ഞു . ഞാൻ ഞെട്ടി ഇപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ ഇറ്റിറ്റ് വീഴുന്നുണ്ട് . ഉയരങ്ങളിലേക്ക് പറന്നുയർന്ന ഞാൻ പെട്ടെന്ന് താഴേക്ക് പതിക്കാൻ തുടങ്ങി അതും കൂടുതൽ വേഗത്തിൽ ഞാൻ കയ്യും കാലും ഇട്ടടിച്ച് നിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി . തലകറങ്ങുന്ന പോലെയൊരു അനുഭവം പതിയെ എന്റെ ബോധം നഷ്ടമായി……..

………………………

അഞ്ച് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ………………..

…….

പഴയ ചില ഓർമ്മകൾ ഒരു ഇലട്രിക് വോൾട്ടേജ് കണക്കേ എന്റെ തലച്ചോറിലൂടെ മിന്നിമാഞ്ഞു….. ആദ്യം അവളെ ആ കോളേജിനു മുൻപിൽ വച്ച് കണ്ട നിമിഷം , ഇഷ്ടമാണെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ മറുപടി കേട്ട് നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി അവിടെ നിന്നു പോയ അവളുടെ ആ മുഖം  പിന്നീട് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മൊബൈലിൽ എന്നോട് വിളിച്ച് കൂടെ ഇറങ്ങി വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ ആ വാക്കുകൾ ….. പിന്നീട് എന്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങിയത് ആ വിവാഹ മേളമായിരുന്നു …..

“ആരതി………………..”

ഞാൻ ഉറക്കെ നിലവിളിച്ച് കൊണ്ട് മയക്കത്തിൽ നിന്നുണർന്നു , ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. ഞാൻ ഇപ്പോൾ എന്റെ വീട്ടിൽ ആണ് എന്റെ റൂമിൽ ….. . എന്റെ ശരീരമാകെ  മറ്റൊരു അവസ്ഥയിലെത്തിയിരിക്കുന്നു. എനിക്ക് ബെഡിലൊക്കെ സ്പർശിക്കാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. . എന്റെ ആരോഗ്യം കുറച്ചൊക്കെ ക്ഷയിച്ചിരിക്കുന്നു. . കഴിഞ്ഞതൊക്കെ സ്വപ്നമോ യഥാർത്ഥ്യമോ എന്നു പോലും മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ. പതിയെ ബഡ്ഡിൽ എണീറ്റിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പക്ഷെ കഴിഞ്ഞില്ല ……

” അപ്പൊ എന്റെ ശരീരവും ആത്മാവും ഒന്നായോ ?”

ഞാൻ സ്വയം ചോദിച്ചു.

റൂമിന്റെ ഡോറ് തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി . കയറി വന്നയാളെ കണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് പതറി.

“ഏട്ടൻ ……” . ” അച്ഛാ  …… അമ്മേ….. ഒന്ന് ഓടി വാ…”

ആരതി അത് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്നു. എന്റെ മുഖം അവളുടെ കൈകൾ കൊണ്ട് കോരിയെടുത്തു ….

“ഏട്ടാ……… ”

അവൾ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ എന്നെ വിളിച്ചു.

“ആരതി …. താൻ ഇവിടെ …. എങ്ങനെ ? ”

എന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസികാനാകാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു …    ഞാൻ അത് പറഞ്ഞു തീർന്നതും പപ്പയും അമ്മയും നീനുവും റൂമിലേക്ക് ഓടിയെത്തി …..

” മോനേ …………..”

എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് ഓടി വന്ന അമ്മ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരഞ്ഞു. നീനു  അവളും സന്തോഷം കൊണ്ട് കരയുകയാണ് . പപ്പ എന്നെ പതിയെ എണീപ്പിച്ച് ഇരുത്തി.

“എങ്ങനെയുണ്ട് എന്തെങ്കിലും വയ്യായ്ക തോന്നുണ്ടോ ? ”

പപ്പ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല     പപ്പാ …… ”

“ഞാൻ ഡോക്ടറെ  വിളിച്ചോണ്ട് വരാം.”

പപ്പ അതും പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് പോയി …

” നീനു നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ …”

എന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് ഒരു പൊട്ടി കരച്ചിലായിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി ……

” ശേ… നീ കരയാതെ അതിനും വേണ്ടി ഒന്നു ഉണ്ടായില്ലല്ലോ? ”

” ഒന്നും ഉണ്ടായില്ലേ  ? ചേട്ടൻ ഈ കിടപ്പ് തുടങ്ങീട്ട് അഞ്ചു മാസം കഴിഞ്ഞു.  പിന്നെ സങ്കടം ഉണ്ടാകാതിരിക്കോ? ”

ഞാനവളെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി അവളുടെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു മാറ്റി .

“മതി ഇനി കരയണ്ട”

ആരതി ഇതെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുകയാണ്. …….

“താൻ എങ്ങനെ ഇവിടെ … ”

അവളെ കണ്ടതിലുള്ള  അതിശയം മാറാതെ ആരതിയോട്  ഞാൻ വീണ്ടും തിരക്കി.

“ആരതി ചേച്ചിക്ക് പറയാൻ ഒരു പാട് ഉണ്ട് ചേട്ടാ …. ഇനി ജീവിതം മുഴുവൻ സമയമുണ്ടല്ലോ………….. പതിയെ ചേച്ചി പറഞ്ഞ് തരും ”

നീനു കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അമ്മ കുറേ കാര്യങ്ങൾ തിരക്കി എനിക്ക് കുടിക്കാൻ വെള്ളമൊക്കെ എടുത്ത് തന്നു …

കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞു പോയി . ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നതിലല്ല ആരതിയെ കണ്ടതിലുള്ള അമ്പരപ്പായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ . കുറേ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാൻ ഉണ്ട് നീനു പറഞ്ഞതു പോലെ സമയമുണ്ടല്ലോ

അപ്പോഴേക്കും ഡോക്ടറെയും കൂട്ടി പപ്പയെത്തി. അത് അയാളായിരുന്നു ഞാൻ അന്നുകണ്ട ആ സീനിയർ ഡോക്ടർ, അദ്ദേഹം എന്നോട് കുറേ കാര്യങ്ങൾ തിരക്കി ഞാനതിന് മറുപടിയും കൊടുത്തു.

” ഒരു മാസം കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ കാലിന്റെ ഉള്ളിൽ ഇട്ടിരിക്കുന്ന കമ്പി മാറ്റാം . പതിയെ എണീപ്പിച്ച് നടത്തി നോക്കൂ …….”

ഡോക്ടർ പപ്പയോട് പറഞ്ഞു. പപ്പ പതിയെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് എന്നെ എണീപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അങ്ങനെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം ഞാൻ ഭൂമിയിൽ കാല് കുത്തി നിന്നു. ചെറിയ വേദന അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ട് വലിയ ബാലൻസും ഇല്ലായിരുന്നു.

“പതിയെ ശരിയായിക്കൊള്ളും പതിയെ നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ മതി. സ്റ്റെപ്പൊക്കെ കുറച്ച് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് കയറാം. മെഡിസിൻ മുടക്കണ്ട   അതിൽ നിന്നും ചിലത് ഇനി വേണ്ട. പിന്നെ നാളെ ഹോസ്പിറ്റൽ വരെ ഒന്ന് കൊണ്ട് വരണം . നല്ല ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ച് ഇനി ഉഷാറായാൽ മതി. ”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അയാൾ ഒരു കുറിപ്പ് പപ്പയ്ക്ക് നൽകി  പപ്പയോട് എന്തോ സംസാരിച്ച ശേഷം അവിടെ നിന്നു പോയി.

” അവർക്ക് ഒരു പാട് സംസരിക്കാനുണ്ടാകും ശല്യ പ്പെടുത്തണ്ട . നീനു നീ ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് പോ… പിന്നെ അരുണിനെ വിളിച്ച് വിവരം പറ ”

പപ്പ അതും പറഞ്ഞ് അമ്മയെയും കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് പോയി. നീനു ഒരു കള്ള ചിരി എന്റെ നേരെ നോക്കി പാസ്സാക്കിയ ശേഷം അവളും പുറത്ത് പോയി. ഞാൻ ബെഡിൽ ഇരിക്കുകയാണ് ആരതി  എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.

ഞാൻ അവളുടെ കൈ എന്റെ കൈവിരലുകൾ കൊണ്ട് കോർത്ത് പിടിച്ചു.. അവൾ എന്റെ തോളിൽ ചാരിയിരുന്നു…..

” തനിക്ക് ആത്മാവ് എന്നുള്ളതിൽ വിശ്വാസമുണ്ടോ? ”

“എന്താ ഏട്ടാ ഇപ്പൊ അങ്ങനെ  ചോദിക്കാൻ ”

” കാരണം ഉണ്ട് ” ഞാൻ അന്ന് ഞാനനുഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ അവളോട് പറഞ്ഞു.

ആരതി ഒരു അതിശയം കണക്കെ എന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്.

“സത്യമാണോ ഏട്ടൻ പറഞ്ഞത് ”

“സത്യം… ഞാനനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ സത്യം … ഇനി എനിക്കറിയേണ്ടത് തന്നെ കുറിച്ചാണ് . തന്റെ വീട്ടിൽ ഞാൻ അല്ല എന്റെ ആത്മാവ് വന്നപ്പോൾ കേട്ടതാണ് ആ വാദ്യ മേളമൊക്കെ . പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് താൻ ഇവിടെ എത്തിയത്. തന്റെ കല്യാണം എങ്ങനെയാണ് മുടങ്ങിയത്. ? ”

എന്റെ മനസ്സിലെ സംശയമാകെ ഞാനവളോട് ചോദിച്ചു ….

” കോഴ്സ് കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്ത് ഞാൻ നാട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ അച്ഛൻ കാണിച്ചു തന്ന ഒരു പണക്കാരന്റെ മകനെ വിവാഹം കഴിക്കാമെന്ന് എനിക്ക് സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു. എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കുമുള്ള അച്ഛന്റെ പിടിവാശി , അനുസരിക്ക മാത്രം ശീലമുള്ള എനിക്ക് ഈ കാര്യത്തിനും അച്ഛനെ അനുസരിക്കേണ്ടി വന്നു. പക്ഷെ അപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ ചേട്ടൻ മാത്രമായിരുന്നു. പക്ഷെ ചേട്ടൻ അന്ന് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ….. എന്നെ ചേട്ടന് ഇഷ്ടമില്ല എന്നു ഞാൻ കരുതി. എന്നാൽ വിവാഹം ക്ഷണിക്കാൻ ഞാൻ രേവതിയുടെ വീട്ടിൽ ചെന്നപ്പോഴാണ് ഞാൻ പല സത്യങ്ങളും അറിഞ്ഞത് . ”

…………

രേവതി :   “അപ്പോ നിന്റെ കല്യാണം തീരുമാനിച്ചോ ? അപ്പൊ നീരജ് സാറോ …. സാറിനെ നീ കണ്ടില്ലേ അതോ… സാറിനെ നീ  മറന്നോ ?”

ആരതി : “നീരജ് സാറൊ ?, ഈ കാര്യം നീ ഇതങ്ങനെ അറിഞ്ഞു. ”

രേവതി:   ” നീ പോയതറിഞ്ഞ സാറ് പിന്നെ മൂഡ് ഒാഥായിരുന്നു … ചിലപ്പോഴക്കെ നീയിരിക്കുന്ന ആ സീറ്റിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കും, ഞാനത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു . ഞങ്ങളോട് പിന്നെ പഴയ കളിയും  ചിരിയുമൊക്കെ കുറഞ്ഞ് വന്നു. എനിക്ക് എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി ഒരു ദിവസം സാറിന്റെ പെങ്ങളെ മാറ്റി നിർത്തി കാര്യം ചോദിച്ചു … ആദ്യം അവളൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. പിന്നീട് ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് സഹായിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ കാര്യം എന്നോട് തുറന്ന്  പറഞ്ഞു. സാറന് നിന്നെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണെന്നും അന്ന് നീ ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ സാറങ്ങനെ പറഞ്ഞതിന് സ്വയം പഴിച്ച് ജീവിക്കയാണെന്നും ….. നിനക്കറിയോ സാറിപ്പോഴും നിനക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുകയാണ് . സാറിന്റെ അറിയത്തി ചിലപ്പോഴക്കെ എന്നെ വിളിക്കും നിന്നെ കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കും …..പക്ഷെ അന്ന് പോയതിൽ പിന്നെ നിന്നെ കുറിച്ച് ഒരു വിവരും ഇല്ലല്ലോ?  അപ്പൊ സാറിനെ കണ്ടില്ലേ…. സാറ് അറിഞ്ഞു കാണില്ല നീ വന്ന വിവരം . അറിഞ്ഞാൽ ഓടിവരും തീർച്ച…….”

” രേവതി എന്നോട്  അന്ന് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ എന്നെ തളർത്തുകയാണ് ഉണ്ടായത് ചേട്ടാ ….. ചേട്ടൻ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഞാൻ അവളുടെ വാക്കുകളിലൂടെ മനസ്സിലാക്കി. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും ഏറെ വൈകിയെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. വീട്ടിൽ എത്തി അച്ഛനോട് ഞാൻ എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞു. എനിക്ക് ഒരാളെ ഇഷ്ടമാണെന്നും അയാൾ എന്നെ കത്തിരിക്കുകയാണ് എന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല എന്നും .   എന്റെ കരണത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചാണ് അച്ഛൻ അതിന് പ്രതികരിച്ചത്. ഞാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ആളോടൊത്ത് ജീവിക്കുമെന്ന് വാശി പിടിച്ചപ്പോൾ അച്ഛൻ കയറുമെടുത്ത് മുറിയിൽ കയറി സ്വയം ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമെന്ന് പറഞ്ഞു. അമ്മ ഉൾപ്പടെ എന്നോട് കാലുപിടിച്ച് അപേക്ഷിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ എനിക്ക് അവരോടൊപ്പം നിൽക്കേണ്ടി വന്നു ചേട്ടനെ തള്ളിപ്പറയേണ്ടി വന്നു. വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോകാൻ പറയേണ്ടി വന്നു. അപ്പോഴൊക്കെ എന്റെ ഹൃദയം നുറുങ്ങുകയായിരുന്നു ഏട്ടാ………….”

ആരതി  കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് എന്റെ നെഞ്ചിൽ ചാരി പൊട്ടി കരഞ്ഞു……

“എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലേ ആരതി ഇനി അതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ച് എന്തിനാ കരയുന്നേ ….. പിന്നെ നീ ഇവിടെ എങ്ങനെയാ എത്തിയത് . എന്നെ ഞെട്ടിച്ച കാര്യം അതാണ് . ഞാൻ കരുതി നീ എന്നിൽ നിന്നും എന്നന്നേക്കുമായി അകന്നുവെന്ന്…”

“അങ്ങനെ അകലില്ല ചേട്ടാ ….. ഇഷ്ടപെടുന്നവരെ ഒരുമിപ്പിക്കാൻ ഈശ്വരൻ കൂടെയുണ്ടാകും. അന്ന് ചേട്ടൻ എന്നെ കാണാൻ വന്നതിൽ പിന്നെ ഞാൻ മനസമാധാനം എന്തെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇത്രയ്ക്ക്  ചേട്ടനെ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ കാരണം എന്താണെന്നും എനിക്കറിയല്ല . പക്ഷെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി ചേട്ടനില്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്ന് , മറ്റൊരാൾക്ക് മുന്നിൽ താലികെട്ടാൻ എനിക്ക് തലകുനിച്ച് കൊടുക്കാൻ പറ്റില്ല എന്ന്. അങ്ങനെയാണ് അന്ന് രാത്രി ചേട്ടനെ ഞാൻ വിളിച്ചത്. എന്റെ സങ്കടങ്ങൾക്കിടയിൽ എനിക്ക് ആശ്വാസം പകർന്നത് വന്ന് വിളിച്ചിറക്കാം എന്ന് ഏട്ടൻ തന്ന വാക്കാണ് …..പക്ഷെ മുഹൂർത്തത്തിന് തൊട്ട് മുൻപ് പോലും ചേട്ടനെ ഞാൻ കണ്ടില്ല. ചേട്ടൻ വരും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച എനിക്ക് ലഭിച്ചത് ഒരു ഫോൺ കോളായിരുന്നു. ചേട്ടന്റെ ഫോണിൽ നിന്നും  ചേട്ടന്റെ കൂട്ടകാരനായ അരുൺ ചേട്ടനായിരുന്നു. വിവരമറിഞ്ഞ എനിക്ക് ഒരു ഷോക്കായിരുന്നു. അവസാനം അരുൺ ചേട്ടൻ  എന്നോട് പറഞ്ഞത് ഇതാണ്

” അവൻ എപ്പോൾ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വരും എന്ന് ആർക്കും അറിയില്ല. തനിക്കു തന്ന വാക്കുപാലിക്കാൻ അവനിപ്പോൾ കഴിയില്ല. തീരുമാനം തന്റേതാണ് ആരോടൊത്ത് ജീവിക്കണം എന്നുള്ളത്. ”

ഞാനീ കല്യാണത്തിന് നിന്നു കൊടുത്താൽ ചേട്ടനോട് ചെയ്യുന്ന മഹാപാപമാണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. എനിക്കു വേണ്ടിയല്ലേ ഇപ്പോൾ ഈ അവസ്ഥയിൽ .   താലി കെട്ടാൻ എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്ന പയ്യനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു എനിക്കീ കല്യാണം ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് . കാരണം തിരക്കിയ അവരോട് ഞാൻ എല്ലാ കാര്യവും തുറന്ന് പറഞ്ഞു , അച്ഛന്റെ നിർബന്ധം കാരണമാണ് ഈ വിവാഹത്തിന് സമ്മതിച്ചത് എന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞു   . ഒടുവിൽ അവർ വിവാഹത്തിൽ നിന്നും പിന്മാറി . ദേഷ്യം കയറിയ അച്ഛൻ എനിക്കിങ്ങനെയൊരു മകളില്ലാ എന്നു പറഞ്ഞ് എന്നെ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്താക്കി . എനിക്ക് സങ്കടമൊന്നും തോന്നിയില്ല. അവർ എനിക്ക് വാങ്ങി നൽകിയ ആഭരങ്ങളും മറ്റുമൊക്കെ മടക്കി നൽകി ഞാൻ നേരെ ചെന്നത് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്കാണ് . അവിടെ എന്നെ രണ്ടു കയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിക്കാൻ ചേട്ടന്റെ വീട്ടുകാരുണ്ടായിരുന്നു. ചേട്ടൻ തിരിച്ചു വരും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ടയിരുന്നു. ഞാൻ കാത്തിരുന്നു. ദൈവം എന്റെ പ്രാർത്ഥന കേട്ടു…”

ആരതി നടന്ന കര്യങ്ങൾ വ്യക്തമായി എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നു. എല്ലാം വിധിയുടെ വിളയാട്ടം – അകനെ തന്നെയെന്ന് ഞാനും കരുതി…..

” ഒരു പക്ഷെ തന്റെ കണ്ണുനീർ തന്നെയാണ് എന്നെ ജീവിതത്തിലേക്ക് മടക്കിക്കൊണ്ടുവന്നത് .”

………..

ചില ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി ….. ഞാൻ ഇപ്പോൾ പഴയ നീരജായി മാറിക്കഴിഞ്ഞു….. എന്നെ മാറ്റിയെടുക്കാൻ എന്റെ കുടുംബവും സുഹൃത്ത് അരുണും കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

അങ്ങനെ വർഷങ്ങളായി കാത്തിരുന്ന ആ നിമിഷം ഞങ്ങളെ തേടിയെത്തി. എല്ലാ ദൈവങ്ങളെയും മനസ്സിൽ സാക്ഷിയാക്കി ഞാൻ ആരതിയുടെ കഴുത്തിൽ താലി ചാർത്തി. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റുവും സുന്ദരമായ നിമിഷം  . ഏതൊരു മനുഷ്യന്റെയും കയ്പ് നിറഞ്ഞ ജീവിതത്തിനൊടുവിൽ ഒരു മധുര നിമിഷം  വരും എന്ന് കാലം എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു.

മനസ്സ് നിഞ്ഞ് അനുഗ്രഹിക്കാൻ പപ്പയും അമ്മയും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. പിന്നെ എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഓടിനടക്കാൻ ഒരു പക്ഷെ ഇങ്ങനെയൊരു നിമിഷത്തിന് കാരണക്കാരനായ അരുണും ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു.

” ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ചേട്ടാ ആരതി ചേച്ചി ചേട്ടന്റെയാണെന്ന് .”

നീനു അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സ് വായിക്കാൻ കഴിയുന്ന എന്റെ പെങ്ങൾക്ക് എന്റെ ജീവിത നിമിഷങ്ങളും മുൻകൂട്ടി അറിയാൻ കഴിയുമെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി.

…….

ഒരു ചുവന്ന പട്ടുസാരിയൊക്കെ ഉടുത്ത് തലയിൽ മുല്ലപ്പൂവൊക്കെ ചൂടി കയ്യിൽ പാൽ ഗ്ലാസ്സുമായി പതിയെ അവൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുവന്നിരുന്നു. ഞാൻ പാൽ ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങി ടേബിളിൽ വച്ച ശേഷം അവളെ പൊക്കിയെടുത്ത് വട്ടം കറക്കി  ശേഷം ബെഡിൽ കിടത്തി.

“എന്താ ഉദ്ദേശം ?”

ഒരു നാണം നിറഞ്ഞ ചിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

” എന്റെ മുത്തിന് കുറച്ച് പുതിയ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു തരാൻ പോകുവാ … ”

ഞാനതും പറഞ്ഞ് ബെഡിലേക്ക് കയറി അവളെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു……. അവളുടെ മുഖത്ത് ഞാൻ ആ പഴയ പുഞ്ചിരി വീണ്ടും കണ്ടു.

ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു പുതിയ അദ്യായം ഇവിടെ തുടങ്ങുകയാണ് . യഥാർത്ഥത്തിൽ പ്രണയിച്ച് ഒരു മനസ്സായി ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങുകയാണ് . പ്രതീക്ഷകൾ അവസാനിക്കുന്ന ഇടത്തുനിന്ന് പുത്തൻ പ്രതീക്ഷകൾ നമുക്കായി കടന്നുവരും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ ……

ശുഭം ………..

ഞാൻ എഴുതുന്നതെല്ലാം ചെറുകഥകളാണ്. ഈ ചെറിയ കഥയും നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് കരുതിക്കൊണ്ട് ……

സ്നേഹത്തോടെ …..

*******************