മായികലോകം 9
എന്നെക്കുറിച്ച് അവളെന്തു വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാകും? എല്ലാവരേയും പോലെ ഞാനും ഒരു തരികിട ആണെന്ന് കരുതിയിട്ടുണ്ടാകില്ലേ. ഇത്രയും നാൾ അവൾക്കു എന്നൊടുണ്ടായിരുന്ന മതിപ്പ് ഒക്കെ ഒരു വാക്കിൽ കളഞ്ഞു കുളിച്ചില്ലേ. വേണ്ടായിരുന്നു. സംഭവിക്കേണ്ടതൊക്കെ സംഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഇനി ആലോചിച്ചു വിഷമിച്ചിരുന്നിട്ടെന്താ കാര്യം?
ഞാൻ പറഞ്ഞത് വലിയൊരു തെറ്റൊന്നുമല്ലല്ലോ. എന്റെ ഭാര്യ ആകാൻ പോകുന്നവളോടല്ലേ. അല്ലാതെ കണ്ടവരോടൊന്നും അല്ലല്ലോ.
ഒരുപക്ഷേ ആദ്യമായിട്ടായിരിക്കും അവള് അങ്ങിനൊക്കെ കേള്ക്കുന്നത്. അതായിരിക്കും പെട്ടെന്നു ദേഷ്യം വന്നത്.
അങ്ങിനെ ആണെങ്കില് അവള് നീരജിന്റെ ബൈക്കില് കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്നു പോയതോ? ഞാന് ആകെ ഒരു ഡയലോഗ് മാത്രമല്ലേ പറഞ്ഞുള്ളൂ.
പക്ഷേ നീരജ് അല്ലല്ലോ ഞാന്.. അവന് പകരക്കാരന് ആകാന് എനിക്കാവില്ലല്ലോ. അല്ലെങ്കിലും അവന് പകരക്കാരന് ആകാന് അല്ലല്ലോ മായയെ സ്നേഹിച്ചത്. എനിക്കു ഞാന് ആകാന് അല്ലേ പറ്റൂ.
അവള് എന്നെക്കുറിച്ച് ഒരു ഇമേജ് ഉണ്ടാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ടാകും. ആ ഇമേജില് ഇങ്ങനെ ഒരു ഡയലോഗ് പറയും എന്നു അവള് പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാകില്ല. അത് തന്നെ ആകണം അവള് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്യാന് കാരണം.
ഇനി പറഞ്ഞിട്ടെന്താ കാര്യം വരുന്നത് വരട്ടെ. ഇതിന് സോറി പറഞ്ഞു പുറകെ ഒന്നും പോകേണ്ട കാര്യമില്ല. എന്തായാലും വിളിച്ച് നോക്കാം. ഇന്ന് ഇങ്ങനെ പോകട്ടെ. ഇപ്പോ സംസാരിക്കാന് പോയാല് ചിലപ്പോ കാര്യങ്ങള് കൂടുതല് വഷളാകും. നാളെ ആകട്ടെ.
എന്തായാലും ആദ്യത്തെ പിണക്കം. നല്ലത് വിചാരിച്ചു ചെയ്യുന്നതൊക്കെ തിരിച്ചടിക്കുന്നു. നാളെ വിളിച്ചാല് അവള് ഫോണ് എടുക്കില്ലേ? എടുത്തില്ലെങ്കില് നേരിട്ടു കണ്ടു സംസാരിക്കാം. എന്തായാലും നാളെ വരെ കാത്തിരിക്കാം.
അങ്ങിനെ അന്നത്തെ ദിവസം കഴിഞ്ഞു. അടുത്ത ദിവസം രാജേഷ് മായയെ വിളിക്കാന് ശ്രമിച്ചില്ല. വിളിച്ചിട്ടു പിന്നെ ഫോണ് എടുത്തില്ലെങ്കില് പിന്നെ അതുമതി. വെറുതെ ടെന്ഷന് അടിച്ചു കയറ്റാന് വേറൊന്നും വേണ്ട. അവള് ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കട്ടെ. വാശികൊണ്ടല്ല. ടെന്ഷന് അടിക്കാന് വയ്യാത്തത് കൊണ്ടാണ്.
അതേ സമയം മായ അവളുടെ വീട്ടില് ഇരുന്നു ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു.
താന് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തത് തെറ്റായിപ്പോയോ? പെട്ടെന്നു രാജേഷേട്ടന്റെ വായില് നിന്നും ഇങ്ങനെ കേട്ടപ്പോ പെട്ടെന്നു നീരജിനെ ഓര്ത്തു.
ശരിക്കും നീരജും ഇങ്ങനെ തന്നെ അല്ലേ എന്നോടു സെക്സ് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്.
ഞങ്ങള് തമ്മില് സെക്സ് സംസാരിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു എന്നു രാജേഷേട്ടനോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ. പിന്നെങ്ങിനെയാ നീരജ് പറഞ്ഞപോലെ തന്നെ എട്ടനും പറഞ്ഞത്?
എല്ലാ ആണുങ്ങളും ഒരുപോലെ അല്ലേ. അങ്ങിനെ പറഞ്ഞതായിരിക്കും. ചിലപ്പോ ഏട്ടന്റെ സ്വന്തം എന്നു കരുതിയിട്ടാകും അങ്ങിനെ പറഞ്ഞതും.
പക്ഷേ എട്ടനോട് അങ്ങിനെ ഒരു രീതിയില് കാണാന് കഴിയുന്നില്ല എന്നതാണു എന്റെ പ്രശ്നം എന്നു എങ്ങിനെയാ ഏട്ടനോട് പറയാ?
ആദ്യമേ ഞാന് പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. എന്നെ ഇഷ്ടമാണ് എന്നു പറഞ്ഞപ്പോ തന്നെ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. അങ്ങിനെ കാണാന് എനിക്കു കഴിയുന്നില്ല എന്നു. ശ്രമിക്കാം എന്നല്ലേ പറഞ്ഞുള്ളൂ. ഞാന് ശ്രമിക്കുന്നും ഉണ്ടല്ലോ. അപ്പോഴും നീരജിന്റെ ഓര്മകള് വിട്ടു പോകുന്നില്ലല്ലോ. കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി നീരജിനെ ഓര്ക്കാറേ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിനുള്ള സാഹചര്യം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നില്ല എന്നതാണു സത്യം.
രാജേഷട്ടന്റെ സ്നേഹവും കരുതലും താന് ഒരുപാട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഒരിക്കലും മറക്കില്ലെന്ന് കരുതിയ നീരജിനെ ചിലപ്പോഴൊക്കെ മറന്നു തുടങ്ങുന്നു. തന്റെ മരണം വരെ നീരജിന് മാത്രമേ തന്റെ മനസും ശരീരവും സമര്പ്പിക്കൂ എന്നു തീര്ച്ചയാക്കിയ ഞാനിപ്പോ രാജേഷേട്ടനെ പൂര്ണമായും മനസില് കൊണ്ട് നടക്കാന് തുടങ്ങി. ഇനി ബാക്കി ഉള്ളത് ശരീരം മാത്രമാണു. അതും കൂടി സമര്പ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞാല് ചിലപ്പോ നീരജിനെ പൂര്ണമായും മനസില് നിന്നും തുടച്ചു മാറ്റിയേക്കാം.
വേണ്ട. അങ്ങിനെ എളുപ്പം പറിച്ചെറിഞ്ഞു കളയാന് അല്ല ഞാന് നീരജിനെ സ്നേഹിച്ചത്. ഇപ്പൊഴും അവന് എന്നെ വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലല്ലോ. അവന്റെ സാഹചര്യങ്ങള് പറയിപ്പിച്ചതല്ലേ. പെങ്ങന്മാരുടെ കല്യാണം കഴിയുന്നത് വരെ ഞാന് കാത്തിരുന്നാള് നീരജ് തന്നെ എന്റെ കഴുത്തില് താലി കേട്ടില്ലേ.
രാജേഷേട്ടന് എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്നതൊക്കെ ശരി തന്നെ. പക്ഷേ അതിനെക്കാള് കൂടുതല് നീരജിനെ ഞാന് സ്നേഹിക്കുന്നില്ലേ. അവനും എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടാകും. ഉറപ്പ്. ഞാന് സന്തോഷമായിരിക്കണം എന്നു കരുതിയാണല്ലോ നീരജ് എന്നില് നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നത്. അപ്പോഴും എന്നെ വേണ്ട എന്നല്ലല്ലോ അവനും പറഞ്ഞത്. പെങ്ങന്മാരുടെ കല്യാണം. ഒരു നല്ല ജോലി എന്നൊക്കെ ആയിരുന്നില്ലേ.
“ഒന്നുകൊണ്ട് നിനക്കു മതിയായില്ലേ എന്നു”
അന്ന് അവന് എന്നോടൊരു വാക്ക് പറഞ്ഞാല് മതിയായിരുന്നു. കാത്തിരിക്കാന്.. അവന് വേണ്ടി എത്രനാള് വേണമെങ്കിലും കാത്തിരിക്കാന് ഞാന് തയ്യാറായിരുന്നില്ലേ. അവന് തന്നെ അല്ലേ പറഞ്ഞത് അവന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കേണ്ട എന്നു. എന്നിട്ടല്ലേ ഞാന് രാജേഷേട്ടനോട് ഓക്കെ പറഞ്ഞതും. ഒരേ സമയത്ത് രണ്ടുപേരെ എങ്ങിനെ എനിക്കു മനസില് കൊണ്ട് നടക്കാന് കഴിയുന്നു? അത്രയ്ക്ക് വൃത്തികെട്ടവളാണോ ഞാന്?
പഴയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ വീണ്ടും തികട്ടി തികട്ടി വരുന്നു.ഫോണ് വിളിച്ചതും നീരജിന്റെ റൂമില് പോയതും ഒക്കെ ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞത് പോലെ മനസില് തെളിഞ്ഞു വരുന്നു.
ശരിക്കും ഞാന് രാജേഷെട്ടനെചതിക്കുകയല്ലേ. ഒരാളെ മനസില് കൊണ്ട് നടന്നിട്ടു. ശരിക്കും എനിക്കെങ്ങിനെ ഇങ്ങനെ പെരുമാറാന് കഴിയുന്നു? ഞാന് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും രാജേഷേട്ടനോട് പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. നീരജിനോട് സെക്സ് ചാറ്റ് ചെയ്തതും നീരജിന്റെ റൂമില് പോയതും ഒഴിച്ച് എല്ലാം പറഞ്ഞതല്ലേ. ഇതും പറയുമായിരുന്നു. പറയാന് ഉള്ള ഒരു സാഹചര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നതല്ലേ സത്യം?.
പഴയ കാര്യങ്ങള് ചോദിച്ചു ഒരിയ്ക്കലും വിഷമിപ്പിക്കില്ല എന്നു രാജേഷേട്ടന് തന്നെ പറഞ്ഞതാണല്ലോ എന്നോടു. അപ്പോ പിന്നെ ഞാന് എന്തിനാ പഴയ കാര്യങ്ങള് വീണ്ടും എടുത്തിട്ടു എട്ടനെ കൂടി വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്. വേണ്ട പറയേണ്ട. അതോ പറയണോ. ഏട്ടന്റെ കൂടെ പോയി നീരജിനെ കണ്ട ശേഷം നീരജുമായി ഒരു ബന്ധവും ഇല്ലല്ലോ. ഒരുപാട് കരഞ്ഞതല്ലേ നീരജിനുവേണ്ടി. എത്ര നാള് ഭക്ഷണം പോലും കഴിക്കാതെ കിടന്നുറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അന്ന് കണ്ടപ്പോഴെങ്കിലും അവന് പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോ അവന് എന്നെ വേണം എന്നു. ഞാന് കാത്തിരിക്കുകയില്ലായിരുന്നോ? ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. കുറേ പ്രാവശ്യം ചോദിച്ചതല്ലേ ഞാന് അവനോടു. ഞാന് എന്തു ചെയ്യണം എന്നു. അപ്പോഴും അവന് കൂടെ കൂട്ടാം എന്നു പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. പിന്നെ ഞാന് എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്. ഒരു പ്രതീക്ഷ എങ്കിലും തന്നിരുന്നെങ്കില് ഞാന് കാത്തിരിക്കുമായിരുന്നില്ലേ..
********************
ഇനി കഥ കുറച്ചു പുറകിലേക്ക്. മായയും നീരജും തമ്മില് അവസാനം കണ്ടുമുട്ടിയ അന്ന് സംഭവിച്ചതെന്താണെന്ന് അറിയേണ്ടേ? രാജേഷ് മായയെ കൊണ്ട് വിട്ട അന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങള്? പറയാം.
കല്യാണത്തിന് നീരജും വരുന്നുണ്ട് എന്നു അറിഞ്ഞത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് മായ കല്യാണത്തിന് പോകാന് തീരുമാനിച്ചത് തന്നെ. ഏകദേശം ഒരു വര്ഷം ആയിക്കാണും രണ്ടുപേരും തമ്മില് കണ്ടിട്ടു.
കല്യാണത്തിന് തലേ ദിവസം നീരജ് മായയെ വിളിച്ചു.
“ഹലോ”
“ഹലോ. ഇതാരാ”
“സൌണ്ട് കേട്ടിട്ടു നിനക്കു മനസിലായില്ലേ?”
“നീരജ് ആണോ?”
“അതേടീ പോത്തേ”
“എങ്ങിനെ നമ്പര് കിട്ടി?”
“അതൊക്കെ കിട്ടി. നിന്റെ നമ്പര് കിട്ടാന് ഉണ്ടോ പ്രയാസം?”
“ഉം”
“സുഖല്ലേ നിനക്കു?”
“അതേ. നിനക്കോ?
“എനിക്കും.”
“വേറെന്താ?”
നാളെ നീ കല്യാണത്തിന് പോകുന്നുണ്ടോ?”
“ഉണ്ട്. നീയോ?”
“നീ വരുന്നുണ്ടെങ്കില് ഞാനും വരാം”
“വരാം”
“നിന്നെ ഞാന് ടൌണില് നിന്നും പിക്ക് ചെയ്യട്ടെ?”
“അയ്യോ വേണ്ട. ഞാന് അവിടെ എത്തിക്കോളാം”
“എന്നാ ബസ് സ്റ്റോപ്പില് ഇറങ്ങിയിട്ടു വിളിക്കു. അവിടെ വന്നിട്ട് നിന്നെ പിക്ക് ചെയ്യാം ഞാന്. കുറച്ചു നടക്കാന് ഉണ്ട് അവിടുന്നു. നോ ഒന്നും പറയേണ്ട.”
“ഉം. ശരി”
“അതെന്താടോ മൂളലിന് ഒരു ഉറപ്പില്ലാതെ?”
“ഒന്നൂല. അവിടെത്തി ഞാന് വിളിക്കാം”
“നാളെയെങ്കിലും നീ ഒന്നു എന്റെ ബൈക്കിന്റെ പുറകില് കേറുമോ നീ?. നടക്കാതെ പോയ ഒരു ആഗ്രഹം അല്ലേ? സാധിച്ചു തരുമോ?”
“നോക്കാം”
“നോക്കിയാല് പോര. കേറണം. ഇല്ലെങ്കില് ഞാന് വലിച്ചു കയറ്റും.”
“ശരി. ഞാന് വെക്കട്ടെ?”
“കുറച്ചു നേരം കൂടി സംസരിക്കാടൊ. ഏകദേശം ഒരു വര്ഷം ആയില്ലേ ഒന്നു മിണ്ടീട്ട്?”
“എല്ലാരും ഉണ്ട് ഇവിടെ. നാളെ കാണാം”
“എന്നാ ശരി. മിസ്സ് യൂ.. ഉമ്മ”
മായ തിരിച്ചൊന്നും പറയാതെ ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു.
നാളെ നേരിട്ടു കാണാം എന്നു വിചാരിച്ചതായിരുന്നു മായ. ഇതിപ്പോ വിളിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
ശരിക്കും മായ ധര്മസങ്കടത്തില് ആയി. രാജേഷേട്ടന് എന്തായാലും വരും. കാര്യങ്ങള് പറയുന്നതിന് മുന്പേ നീരജ് രാജേഷേട്ടനെ കണ്ടാല് എന്തായിരിക്കും അവസ്ഥ. എന്തായാലും രാജേഷട്ടനോട് കാര്യങ്ങള് തുറന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ.
നാളെ നീരാജിനോട് എല്ലാം തുറന്നു പറയണം. ആദ്യം അവന്റെ ഉദ്ദേശം എന്താണെന്ന് അറിയട്ടെ. ഇന്നിപ്പോ സംസാരിച്ച രീതി വച്ച് നോക്കിയാല് ഞാന് നീരാജിന്റേത് മാത്രമാകും.
ഇനി ഇപ്പോ രാജേഷേട്ടന്റെ കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞാല് നീരജ് എന്നെ വെറുക്കുമോ? എന്നെ വേണ്ടാന്നു പറയുമോ? എന്തായാലും നീരജ് കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളൂ എനിക്കു രാജേഷേട്ടന്.
അങ്ങിനെ കല്യാണ ദിവസം ആയി. മായയും രാജേഷും കൂടി കല്യാണം നടക്കുന്ന വീടിന്റെ അടുത്തുള്ള സ്റ്റോപ്പില് ഇറങ്ങി.
ഏകദേശം പതിനഞ്ചു മിനുട്ട് പോകാനുള്ള ദൂരമുണ്ട് കല്യാണവീട്ടിലേക്ക്. ആ ഭാഗത്തേക്ക് ബസ് സര്വീസ് കുറവാണ്. ആകെ ഉള്ളത് രണ്ടു ബസ് മാത്രമാണു. അല്ലെങ്കില് ഓട്ടോ വിളിക്കണം.
മായ നീരജിന്റെ ബൈക്കില് കയറി. രാജേഷ് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് കുറച്ചു ദൂരം കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷമാണ് നീരജ് മായയോട് സംസാരിച്ചത്.
“അതാരാ കൂടെ വന്നത്?”
“അതോ? അത് രാജേഷേട്ടന്. എന്റെ കൂടെ മുന്പ് ജോലി ചെയ്തിരുന്നതാ”
“ആഹ്. അതൊക്കെ പോട്ടെ. ഇങ്ങനെ ആണോ ഞാന് പിടിക്കാന് പറഞ്ഞേ. ശരിക്ക് അമര്ത്തിപ്പിടി. മുലയൊക്കെ ശരിക്ക് ഞെരുങ്ങട്ടെ.”
“എനിക്കിങ്ങനെയേ പറ്റൂ”
പക്ഷേ മായ കുറച്ചുകൂടി നീരജിനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
“ആ.. അങ്ങിനെ തന്നെ. എന്തൊരു സോഫ്റ്റ് ആണെടീ ഇത്? ശരിക്കും പഞ്ഞിക്കെട്ട് പോലെ തന്നെ. ഞാന് ഒന്നു പിടിച്ചോട്ടെ?”
“അയ്യോ.. വേണ്ട. തമാശ കളിക്കല്ലേ.”
ആള്ക്കാര് ഇല്ലാത്ത സ്ഥലം എത്തിയപ്പോ നീരജ് ബൈക്ക് നിര്ത്തി.
“ഇറങ്ങിയെ”
“എന്തേ”
“ഞാന് എന്റെ പെണ്ണിനെ ഒന്നു ശരിക്ക് കാണട്ടെ. വര്ഷം ഒന്നു കഴിഞ്ഞില്ലെ കണ്ടിട്ടു.”
മായ ഇറങ്ങി നിന്നു.
“നിന്നെ കണ്ടിട്ടു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഒരു ഉമ്മ തരാന് തോന്നുന്നു. പണ്ടത്തെക്കാളും മിനുങ്ങിയിട്ടുണ്ടല്ലോ. മൊത്തത്തില് പുഷ്പിച്ചല്ലോ നീ”
“പോടാ. നടുറോട്ടില് നിന്നാണോ ശൃംഗാരം?. തമാശ കളിക്കല്ലേ. നമുക്ക് പോകാം”
“ശരിക്കും ഡീ. നീ അങ്ങു കൊഴുത്തു. നീ ആ ഷാള് ഒന്നു മാറ്റിക്കേ. ഒന്നു കാണട്ടെ.”
“പോടാ. ഇങ്ങനെ ആണെങ്കില് ഞാന് വരൂലാട്ടൊ”
“ഡ്രസ് അഴിക്കാന് ഒന്നുമല്ലല്ലോ പറഞ്ഞേ. ആ ഷാള് ഒന്നു മാറ്റാന് അല്ലേ. ഒന്നു കാണിക്കെടീ”
മായ ചുറ്റും നോക്കി. ആരും വരുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയ ശേഷം മടിച്ചു മടിച്ചു ഷാള് കഴുത്തില് നിന്നും മാറ്റി ബൈക്കിന്റെ സീറ്റില് ഇട്ടു.
“എന്റെ പൊന്നേ. ഇതെന്താ കാണുന്നെ. എന്റെ കണ്ട്രോള് പോകുന്നു.”
“മതി മതി. നമുക്ക് പോകാം.”
അതും പറഞ്ഞു മായ ഷാള് എടുത്തു വീണ്ടും കഴുത്തിലിട്ടു.
“ശരി ശരി. ഇനി അതിന്റെ പേരില് പിണങ്ങണ്ട”
നീരജ് ബൈക്ക് സ്റ്റാര്ട്ട് ചെയ്തു. ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും കല്യാണ വീടെത്തി.
മായ നീരജിന്റെ കൈ പിടിച്ചു തന്നെ കൂടെ നിന്നു. മായയ്ക്ക് നീരജിനോട് എല്ലാം പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അപ്പോഴുള്ള സന്തോഷം കളയേണ്ടെന്ന് കരുതി തിരിച്ചു പോരുമ്പോള് പറയാം എന്നു വിചാരിച്ചു. അതുകൊണ്ടാണ് രാജേഷ് വന്നതിനെ വലിയ കാര്യം ആക്കി എടുക്കാതെ നീരജിനോട് അവള് മിണ്ടിയത്.
കൂട്ടുകാരൊക്കെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് നീരജിന് മായയെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടിയില്ല. നീരജിന്റെ ഫ്രണ്ട് സജിത്തിന്റെ വീട് കല്യാണവീടിന്റെ തൊട്ടടുത്ത് ആയിരുന്നു. അവിടുള്ളവരൊക്കെ കല്യാണ വീട്ടിലും. മുഹൂര്ത്തം ആകുന്നതേ ഉള്ളൂ. കൂട്ടുകാരെല്ലാരും കൂടി സജിത്തിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. മായയെയും നീരജ് കൂടെ കൂട്ടി. അതിനിടയില് മായ രാജേഷിനെ വിളിച്ച് തിരിച്ചുപോയ്ക്കോളൂ എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നു.
നീരജ് മായയോട് സംസാരിക്കാന് പറ്റാതെ ഞെരിപ്പിരി കൊള്ളുന്നത് കണ്ട സജിത്ത് വേണമെങ്കില് നിങ്ങള് മുകളില് എന്റെ റൂമില് പോയിരുന്നു സംസാരിച്ചോളൂ എന്നു പറഞ്ഞു. സംസാരിക്കല് മാത്രം കേട്ടോ. അല്ലാതെ വേറെ പരിപാടി ഒന്നും നടത്തിയേക്കരുത് എന്നു കൂട്ടുകാരില് ഒരുത്തന്വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. “ആകെ അരമണിക്കൂര് മാത്രമേ ഉള്ളൂട്ടോ. അതിനിടയ്ക്ക് പറയാനോ ചെയ്യാനോ ഉണ്ടെങ്കില് തീര്ത്തേക്കണം”. വേറൊരുതന്റെ ഡയലോഗ്.
“പോടാ മൈരെ” നീരജ് രണ്ടാളെയും തെറിവിളിച്ചു.
രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ചുള്ള സമയത്തെപ്പോഴും ഇങ്ങനെ ഉള്ള ഡയലോഗ് കേട്ടിട്ടുള്ളത് കൊണ്ട് മായയ്ക്ക് വലിയ പ്രശ്നം ഒന്നും തോന്നിയില്ല. എല്ലാര്ക്കും അറിയാവുന്ന ബന്ധം ആണല്ലോ രണ്ടുപേരും തമ്മില്.
നീരജ് മായയെയും കൊണ്ട് വീടിന്റെ മുകളിലെ നിലയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.
റൂമില് എത്തിയതും നീരജ് വാതിലിന്റെ കുറ്റി ഇടാന് പോയി.
മായ അത് തടഞ്ഞു. “ഡോര് അടച്ചിട്ടുള്ള സംസാരം ഒന്നും വേണ്ട. സജിത്ത് നമ്മളെ വിശ്വസിച്ചിട്ടാണ് ഇങ്ങോട്ട് വിട്ടത്. അതുകൊണ്ട് ഡോര് അടക്കേണ്ട”
“ശരി. അടക്കുന്നില്ല. ചാരി ഇട്ടൂടെ?”
“അത് ഓക്കെ.”
സത്യം പറഞ്ഞാല് മായ അപ്പോള് രാജേഷിനെ മറന്നു പോയിരുന്നു. തന്റെ എല്ലാമെല്ലാം ആയ നീരജ് കൂടെ ഉണ്ടാകുമ്പോള് വേറെ എന്തു ഓര്ക്കാനാ.
“നീ ഇങ്ങ് അടുത്തു വന്നേ”
“എന്തിനാ”
“ഇങ്ങ് വാ”
“ഇല്ല. ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചാല് മതി”
“എന്നാ ആ ഷാള് എടുത്തു മാറ്റി ഇടൂ. ശരിക്കൊന്ന് കാണട്ടെ. നേരത്തെ കണ്ടു മതിയായില്ല എനിക്കു”
“അതൊന്നും വേണ്ടെടാ. അവരൊക്കെ താഴെ ഇല്ലേ?”
“അവരൊന്നും ഇങ്ങോട്ട് കേറി വരില്ല. അത് പേടിക്കേണ്ട”
“എന്നാലും?”
“ഒരു എന്നാലുമില്ല. നീ അതങ്ങ് മാറ്റി ഇട്.”
ശരിക്കും ഒരു മായികലോകത്ത് ആയിരുന്നു മായ അപ്പോള്. അവള് ഷാള് എടുത്തു കട്ടിലിലെക്കിട്ടു.
“എടീ.. നിന്നെ ഞാന് ഒന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചോട്ടെ?.”
“അയ്യോ വേണ്ട”
“ഇനി ഇങ്ങനെ ഒരു അവസരം കിട്ടിയില്ലെങ്കിലോ?”
“അതൊക്കെ കല്യാണത്തിന് ശേഷം”
“നീ കല്യാണത്തിനെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു മൂഡ് കളയല്ലേ. ഇങ്ങടുത്ത് വാ”
അതും പറഞ്ഞു നീരജ് മായയുടെ കയ്യില് പിടിച്ച് വലിച്ചു.
മായയെ ചേര്ത്ത് നിര്ത്തി.
രണ്ടുകൈകൊണ്ടും മായയുടെ മുഖം കോരിയെടുത്തു നെറ്റിയില് ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു. മായ കണ്ണടച്ചു അവനോടു കൂടുതല് ചേര്ന്നു നിന്നു.
പിന്നെയവന് അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അവന്റെ ചുണ്ടുകള് അവളുടെ കവിളുകളില് ഓടിക്കളിച്ചു.
“എന്തൊരു ഫീലാ മോളേ നിന്നെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നില്ക്കാന്”
“ഉം”
“നിന്റെ ചുണ്ടുകള് കടിച്ചു പറിക്കാന് തോന്നുന്നു എനിക്കു”
“അയ്യട. ആ തോന്നല് ഒക്കെ വീട്ടില് വച്ചാല് മതി”
“നീയല്ലേ എന്റെ പെണ്ണ്.” നീരജ് അതും പറഞ്ഞു മായയുടെ ചുണ്ടുകളില് ചൂണ്ടുവിരല് കൊണ്ട് തലോടി.
പെട്ടെന്നു അവന്റെ ചുണ്ടുകള് അവളുടെ ചുണ്ടുകളോട് ചേര്ന്നു. ആദ്യം മായ ഒന്നു എതിര്ത്തെങ്കിലും പിന്നീട് ആ എതിര്പ്പിന് ശക്തി കുറഞ്ഞു വന്നു. പെട്ടെന്നു മായ എന്തോ ഓര്ത്തത് പോലെ ചുണ്ടുകള് വേര്പെടുത്തി. ശരിക്കും ഏതോ ഒരു മായികലോകത്തായിരുന്നു രണ്ടുപേരും.
മായ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മേശയില് ചാരി നിന്നു.
നീരജ് അവളുടെ അടുത്തെത്തി അവളുടെ ഷോള്ഡറില് കൈ ഇട്ടു ചേര്ന്ന് നിന്നു. പിന്നെ അവന്റെ കൈകള് അരിച്ചരിച്ചു താഴേക്കു വന്നു. ചുരിദാറിന്റെ മുകളിലൂടെ വയറില് പിടിച്ചു.
മായ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി. ഇതൊന്നും വേണ്ട എന്ന അര്ത്ഥത്തില്.
പക്ഷേ നീരജ് വീണ്ടും അവളെ വലിച്ചടുപ്പിച്ചു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. കൈകള് അവളുടെ പുറത്തു മേയാന് തുടങ്ങി. അവളുടെ തുടകളില്പിടിച്ചമര്ത്തി. അവന്റെ ആ പിടുത്തത്തില് മായ ഒന്നു പൊങ്ങിപ്പോയി.
അവന് മായയുടെ പുറകില് വന്നു നിന്നു അവളുടെ മുടി മുന്നിലെക്കിട്ട് കഴുത്തില് ഉമ്മ വെച്ചു. അവളുടെ കൈകള്ക്കിടയിലൂടെ കൈ ഇട്ടു വീണ്ടും വയറില് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു. ഇപ്പോള് അവന്റെ മുന്ഭാഗം അവളുടെ ചന്തിയില് അമര്ന്നിരിക്കുകയാണ്. നീരജിന്റെ കൈകള് മെല്ലെ മെല്ലെ മുകളിലേക്കു പോകാന് തുടങ്ങി.
“ലിമിറ്റ് ക്രോസ്സ് ചെയ്യുന്നു. മതി”
“ഇല്ലെടാ.. നമ്മള് ഡ്രെസ്സ് ഒന്നും അഴിക്കില്ല. പേടിക്കേണ്ട”
“അയ്യട. അതിനാര് ഡ്രെസ്സ് അഴിക്കാന് സമ്മതിക്കുന്നു? ഒന്നു പോയേ. ആ പൂതി ഒന്നും വേണ്ടാട്ടോ”
അതും പറഞ്ഞു മായയുടെ വയറില് വീണ്ടുംചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
ഇപ്പോ മായയുടെ മുലകളുടെ അടിഭാഗം നീരജിന്റെ കൈത്തണ്ടയില് ആണ്.
മെല്ലെ നീരജിന്റെ കൈകള് മായയുടെ മുലകളെ അമര്ത്താതെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു.
മായ അവന്റെ കൈകള് പിടിച്ചു മാറ്റി.
“എന്റെ പൊന്നല്ലേ പ്ലീസ്സ്” അതും പറഞ്ഞു നീരജ് വീണ്ടും മായൌടെ രണ്ടു കക്ഷത്തിന്റെ ഇടയില് കൂടി കൈ ഇട്ടു മുലകളെ മെല്ലെ തടവാന് തുടങ്ങി. ഒപ്പം അവളുടെ പിന്കഴുത്തില് ഉമ്മാവെയ്ക്കാനും.
അവന്റെ കമ്പിയായ കുട്ടനെ പിടിച്ചു മായയുടെ നിതംബത്തില് ചേര്ത്ത് അമര്ത്തി.
“ഡ്രസ് ഒക്കെ ചുളിയുന്നു. മതി. നമുക്ക് താഴേക്കു പോകാം.”
“എന്നാ പിന്നെ ഈ ഡ്രസ് അഴിച്ചാലോ?”
“ഡാ. കളിക്കല്ലേ. ഇത് തന്നെ സമ്മതിച്ചത് നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാ”
“ഇഷ്ടം ആയതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാനും ഇങ്ങനൊക്കെ ചെയ്യുന്നത്. പ്ലീസ്സ്. ഒന്നു കണ്ടോട്ടെ.”
“പറ്റില്ല”
“ഞാന് ഇവിടെ നിന്നു കണ്ടോളാം. തൊടുക പോലുമില്ല. എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹമല്ലേ. ആ ടോപ് മാത്രം അഴിച്ചാല് മതി. അപ്പോ പിന്നെ ചുളുങ്ങില്ലല്ലോ”
അതും പറഞ്ഞു മായയെ അപേക്ഷയോടെ നോക്കി അവന്.
അവന് മുന്നില് എല്ലാം സമര്പ്പിക്കാന് തയ്യാറായവള് ആണ് ഞാന്. പക്ഷേ ഇപ്പോ എന്തോ അവള്ക്കു ഒരു പേടിയോ കുറ്റബോധമോ പോലെ.
“എന്റെ പൊന്നൂസല്ലേ. പ്ലീസ്സ്”
“എനിക്കു പറ്റില്ലെടാ.”
“എന്നാ ഞാന് അഴിച്ചോട്ടെ?”
അതും പറഞ്ഞു നീരജ് മായയുടെ ടോപ്പിന്റെ താഴെ പിടിച്ചു. മായ ഒന്നും പറയാത്തത് കൊണ്ട് അവന് ടോപ് മെല്ലെ മുകളിലേക്കു പൊക്കാന് തുടങ്ങി. ടോപ് ഊരാന് എളുപ്പത്തിന് വേണ്ടി അവള് കൈകള് മുകളിലേക്കു പൊക്കി. നീരജ് അവളുടെ ടോപ് ഊരി എടുത്തു കട്ടിലിലെക്കിട്ടു. ചുരിദാരിന്റെ അടിയില് അവള് ഒരു വെളുത്ത ഷിമ്മി ഇട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
“ശരിക്കും കമ്പി ആയി മോളേ.” നോക്കിയെ എന്നു പറഞ്ഞു അവന് പാന്റിന്റെ മുൻവശം പിടിച്ചു പറഞ്ഞു.
മായ ആണെങ്കിൽ ഒരു വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആണ് നിലയ്ക്കുന്നത് . അവൻ വീണ്ടും മായയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു അവളുടെ മുലകളിൽ പിടിച്ചു അമർത്തി. ഒരുകൈ കൊണ്ട് ഷിമ്മി പൊക്കി അവളുടെ നഗ്നമായ വയറില് തടവാന് തുടങ്ങി. ഒരു കൈ കൊണ്ട് ഷിമ്മിയുടെ മുകളിലൂടെ അവളുടെ മുലകളിലും.
പെട്ടെന്നാണ് താഴെ നിന്നും ഒരു വിളി കേട്ടത്.
“ഡാ നീരജേ. കഴിഞ്ഞില്ലേ ഇതുവരെ?”
സജിത്തിന്റെ വിളി ആയിരുന്നു. മായ പെട്ടെന്നു ഞെട്ടി മാറി.
“ഇപ്പോ വരാടാ.” സജിത്തിനെ മനസില് ശപിച്ചു കൊണ്ട് നീരജ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
“കഷ്ടമായല്ലോ. എടീ നീ ആ ഷിമ്മി കൂടി ഒന്നഴിച്ചെ. വേഗം ഇടാം.”
“മതി മതി. ഇത്രയും സമ്മതിച്ചത് തന്നെ കൂടുതലാ”
അതും പറഞ്ഞു മായ അവളുടെ ടോപ് എടുത്തിട്ടു.ഷാല് എടുത്തു കഴുത്തില് ഇട്ടു നേരെയാക്കി.
“നിക്കെടീ. ഒരു ലിപ് ലോക്ക് കൂടി” അതും പറഞ്ഞു അവളുടെ ചുണ്ടുകള് വലിച്ചു കുടിച്ചു അവന്. മായ അവനില് നിന്നും കുതറി മാറി. പിന്നെ ചാരിയ വാതില് തുറന്നു മായയുടെ കൈ പിടിച്ച് താഴെക്കിറങ്ങിവന്നു.
“വല്ലതും നടന്നോ?” അവന്റെ കൂട്ടുകാരില് ഒരുത്തന് ചോദിച്ചു.
എല്ലാവരും മായയെ ശ്രദ്ധിയ്ക്കുകയായിരുന്നു. അവളുടെ ശരീരം മൊത്തം സ്കാന് ചെയ്യുകയായിരുന്നു ഓരോരുത്തരും.
മായയുടെ മനസ് ആകട്ടെ കുറച്ചു മുന്പ് നടന്ന കാര്യങ്ങളില് നിന്നും തിരിച്ചു വന്നിട്ടില്ല. സംസാരിക്കാന് വേണ്ടി വന്നിട്ട് ഇപ്പോ പൂര്ണമായും നീരജിന് കീഴ്പ്പെട്ടുപോയല്ലോ.
എന്തായാലും തിരിച്ചു വരുമ്പോള് പറയാം രാജേഷേട്ടന്റെ കാര്യം. അതോ പറയണോ?
അവരെല്ലാരും കൂടി വീണ്ടും കല്യാണവീടിലേക്ക് നടന്നു. അതിന്റെ ഇടയില് മായ രാജേഷിനെ വിളിച്ചു.
“എവിടെയാ “
“ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ട് “
“ഏട്ടൻ പൊയ്ക്കോളൂ. ലേറ്റ് ആകും തിരിച്ചു വരാൻ”
“സാരമില്ല. ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളാം”
“വേണ്ട ഏട്ടാ. ഭക്ഷണം കഴിക്കണ്ടേ. ഒറ്റയ്ക്ക് അവിടിരുന്നു ബോറടിക്കില്ലെ? പൊയ്ക്കൊളൂ. ഇവിടെ ഫ്രണ്ട്സ് കുറെ പേര് ഉണ്ട്.”
“നീരജിനോട് പറഞ്ഞോ എന്റെ കാര്യം?”
“ഇല്ല. പറയണം.”
“ഉം”
“ഞാന് പിന്നെ വിളിക്കാം”
“ശരി”
മായ ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു.
കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. സദ്യ കഴിച്ചു. കല്യണപ്പെണ്ണിന്റെ കൂടെ എല്ലാരും ഒരുമിച്ചു നിന്നു ഫോട്ടോ എടുത്തു. എല്ലാവരും മടങ്ങിപ്പോവുകയായി.
മായ അപ്പോഴും നീരജിന്റെ കൈ പിടിച്ച് കൂടെ തന്നെ ആയിരുന്നു.
തിരിച്ചു പോരാന് നേരം മായ നീരജിനോട് ഒരു കാര്യം സംസാരിക്കാനുണ്ട് എന്നു പറഞ്ഞു.
രാജേഷ് അവളെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്തത് മുതല് അന്ന് രാവിലെ മുതല് ഉള്ള കാര്യങ്ങള് അവനോടു തുറന്നു പറഞ്ഞു.
“ഞാന് എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്?”
“നിങ്ങള് തമ്മില് ഒരേ ജാതി ആണോ?”
“അല്ല”
“വീട്ടില് സമ്മതിക്കും എന്നുറപ്പുണ്ടോ?”
“ഇല്ല”
“ഒന്നുകൊണ്ട് നിനക്കു മതിയായില്ല അല്ലേ നിനക്കു”
“ഞാനെന്താ ചെയ്യേണ്ടത്? നീ പറയുന്നതു പോലെ ചെയ്യാം”
“എന്നോടു ചോദിച്ചിട്ടല്ലല്ലോ നീ അവനോടു ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞത്. പിന്നെ ഇപ്പോ ഇങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നതില് അര്ഥമെന്താ?”
“നീരജ്.. പ്ലീസ്സ്”
“നിന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയതല്ല. നമുക്ക് പിരിയാം എന്നു പറഞ്ഞെങ്കിലും എനിക്കു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അതൊന്നും നടന്നില്ലെങ്കിലോ എന്നു വിചാരിച്ചാണ് കാത്തിരിക്കേണ്ട എന്നു പറഞ്ഞത്. തെറ്റ് എന്റെ ഭാഗത്ത് തന്നെ ആണ്”.
“ഇപ്പൊഴും നീ തന്നെ ആണ് എന്റെ മനസില്. രാജേഷേട്ടനോട് ഞാന് ഇപ്പൊഴും പൂര്ണമായി സമ്മതം പറഞ്ഞിട്ടില്ല. നമ്മുടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞിട്ടും ഉണ്ട്. എന്നിട്ടും എന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്നാണ് ഏട്ടന് പറയുന്നതു.”
“നീ തന്നെ തീരുമാനം എടുത്തതല്ലേ. ഇനി മാറ്റേണ്ട”
“നിനക്കുവേണ്ടി ഇനിയും കാത്തിരിക്കാന് ഞാന് തയ്യാറാണ്.”
“പക്ഷേ എത്ര നാള്? നീ പ്രാക്റ്റിക്കല് ആയി ചിന്തിക്കൂ. ഞാന് എന്റെ കാര്യം ആദ്യമേ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. അതുകൊണ്ടു നീ എന്നെ കാത്തിരിക്കേണ്ട, നിന്റെ തീരുമാനം തന്നെ ആണ് ശരി.
“എനിക്കൊരു തീരുമാനം എടുക്കാന് പറ്റുന്നില്ല. നിന്റെ കൂടെ ജീവിക്കണം എന്നു തന്നെയാണ് എനിക്കിപ്പോഴും ആഗ്രഹം. അതുകൊണ്ടു തന്നെയാണു രാവിലെ നീ ചെയ്തതിനൊന്നും എതിര്ത്തു പറയാതിരുന്നതും.”
“അതൊക്കെ ശരി തന്നെ. അവനെ കണ്ടിട്ടു പാവം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. അല്ലെങ്കില് നിന്നെ വീണ്ടും എന്റെ മുന്നിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിടുമോ?”
“ഉം”
“അതുകൊണ്ട് നീ എന്നെ മറന്നെക്കു. എന്റെ കാര്യം നോക്കേണ്ട. കുറച്ചു വിഷമമൊക്കെ ഉണ്ടാകും. സാരമില്ല. കുറേ കഴിയുമ്പോള് അത് മാറിക്കൊളും”
“എനിക്കു നിന്നെ മറക്കാന് കഴിയുന്നില്ലെടാ”
“അവന്റെ കൂടെ സുഖമായി ജീവിക്കുമ്പോള് നീ പതിയെ മറന്നോളും എല്ലാം. എല്ലാം മനസിലാക്കി കൂടെ കൂട്ടാം എന്നു പറഞ്ഞു ഒരാള് വരുന്നത് തന്നെ ഒരു ഭാഗ്യമല്ലേ? നീ ധൈര്യമായി പോയ്ക്കൊ. ഞാന് ഒരിയ്ക്കലും ഇനി നിങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക് വരില്ല.”
“എന്നാലും”
“ഒരു എന്നാലുമില്ല. ഇത് തന്നെ ആണ് എന്റെയും തീരുമാനം. ഇനി ചിലപ്പോ നമ്മള് കല്യാണം കഴിച്ചെന്നു വച്ചാല്’ തന്നെ പഴയ പോലെ എനിക്കു നിന്നെ സ്നേഹിക്കാന് കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല. വേറൊരാളെ സ്നേഹിച്ച പെണ്ണിനെ പൂര്ണമനസോടെ സ്നേഹിക്കാന് ചിലപ്പോ എനിക്കു സാധിക്കണമെന്നില്ല. അതുകൊണ്ടു നമുക്ക് രണ്ടാമതും പിരിയാം. ഇനി ഒരിക്കല് പോലും കണ്ടുമുട്ടില്ല. നീ വണ്ടിയില് കയറു. ഞാന് കൊണ്ട് വിടാം.
അങ്ങിനെ മായയെ നീരജ് രാജേഷിന്റെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ട് വിട്ടു.
ഇതാണ് അന്ന് അവിടെ നടന്നത്.
*************
ഇനി രാജേഷിനോടു ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്ത മായയുടെ ചിന്തകളിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു വരാം നമുക്ക്.
എന്നാലും ഏട്ടനോട് ദേഷ്യപ്പെടേണ്ടയിരുന്നു. എത്രമാത്രം വിഷമം ആയിട്ടുണ്ടാകും ആ പാവത്തിനു. പക്ഷേ ഞാന് അങ്ങിനെ തന്നെ അല്ലേ പ്രതികരിക്കേണ്ടി ഇരുന്നതു. അല്ലെങ്കില് ഏട്ടന് വിചാരിക്കില്ലേ എനിക്കു കഴപ്പ് മൂത്ത് ഇരിക്കുകയാണെന്ന്. എന്തായാലും ഏട്ടന് വിളിക്കട്ടെ അപ്പോ ദേഷ്യമൊന്നുമില്ലെന്ന്പറയാം.
രാജേഷാകട്ടെ പിറ്റേദിവസം രാവിലെ മായ വിളിക്കും എന്നു കരുതി. പക്ഷേ വിളിച്ചില്ല. ഉച്ചയായപ്പോഴും വിളിച്ചില്ല. അങ്ങോട്ട് വിളിക്കണമെന്നുണ്ട് പക്ഷേ.. വേണ്ട.. നാണം കെടാന് വയ്യ.
വൈകുന്നേരം ആയപ്പോള് മായയുടെ കോള് വന്നു.
“ഹലോ”
“ഹലോ”
“തിരക്കില് ആണോ?”
“അല്ല. പറഞ്ഞോ”
“ദേഷ്യം ആണോ എന്നോട്?”
“ഞാനെന്തിന് ദേഷ്യപ്പെടണം?”
“പിന്നെന്തേ രാവിലെ വിളിക്കാഞ്ഞേ?”
“ഇന്നലെ നീ എന്നോടു ദേഷ്യപ്പെട്ടല്ലേ ഫോണ് കട്ട്ചെയ്തത്. പിന്നെയും വിളിച്ചാല് മോള്ക്ക് ഇഷ്ടമായില്ലെങ്കിലോ എന്നു വിചാരിച്ചാ”
“അതുപിന്നെ പെട്ടെന്നു അങ്ങിനൊക്കെ കേട്ടപ്പോ എന്തോപോലെ ആയി. അതാ”
“ഇപ്പോ ദേഷ്യം മാറിയോ?”
“എനിക്കു ദേഷ്യമൊന്നുമില്ല. ദേഷ്യം ഉണ്ടെങ്കില് ഞാന് വിളിക്കുമോ?”
“ലവ് യൂ”
“ലവ് യൂ ടൂ”
(തുടരും)
Comments:
No comments!
Please sign up or log in to post a comment!