💖💖കലിപ്പന്റെ കാന്താരി 3

എല്ലാവർക്കും നമസ്കാരം,

നിങ്ങളോട് എത്ര നന്ദി പറഞ്ഞാലും മതി വരില്ല കാരണം ഞാൻ ഒരു കഥാകൃത്ത് ഒന്നുമല്ല. വീട്ടിൽ സമയം പോകാതെ വെറുതേ ഇരുന്നപ്പോൾ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വന്ന കഥകൾ കുത്തികുറിച്ചു എന്നു മാത്രം . അതിന് നിങ്ങൾ ഇത്രയും സപ്പോർട്ട് നൽകിയതിന് ഒരായിരം നന്ദി. കഥയുടെ കഴിഞ്ഞ രണ്ട് ഭാഗത്തിനും നിങ്ങൾ നൽകിയ സപ്പോർട്ടിന് ആദ്യമേ നന്ദി പറയുന്നു. ഇനിയും നിങ്ങളുടെ സപ്പോർട്ട് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു എന്നാൽ മാത്രമേ ഇനിയും ഇതു പോലുള്ള കഥകൾ അവതരിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കൂ. ഇത് കഥയുടെ അവസാന പാർട്ടാണ്. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ തീർച്ചയായും കമന്റു ചെയ്യണം എന്നാൽ തുടങ്ങട്ടെ ,

“ഐ ലവ് യു”

അവൾ അവളുടെ നാണം നിറഞ്ഞ മുഖം കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

എന്റെ ഉള്ളിൽ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം വന്നു നിറഞ്ഞു ,അത് എന്റെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരിയായി പ്രതിഫലിച്ചു. പക്ഷെ വൈകാതെ തന്നെ എന്റെ മനസ്സിൽ പലചിന്തകളും വന്നു നിറഞ്ഞു അത് എന്റെ മുഖത്തെ ചിരി കെടുത്തുന്നതിന് കാരണമായി. ഞാൻ അടുത്തുള്ള മരച്ചുവട്ടിൽ എന്റെ മനസ്സിൽ വന്ന ചിന്തകളെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ച് ഇരുന്നു.

“എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ ”

ഗൗരിയുടെ ശബ്ദമാണ് എന്നെ ചിന്തകളിൽ നിന്ന് വിളിച്ചുണർത്തിയത്. അവൾ വന്ന് എന്റെ തൊട്ടടുത്ത് ഇരുന്നു.

” തനിക്ക് എന്നെപ്പറ്റി എന്തൊക്കെ അറിയാം. ”

ഞാൻ ഗൗരിയോട് ചോദിച്ചു.

” അത് , അജയ് ചേട്ടൻ നല്ലപോലെ പഠിക്കുന്ന ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയാണ് , ക്ലാസ്സിലെ ഹീറോയാണ് പിന്നെ കളരിപ്പയറ്റൊക്കെ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇതൊക്കെ ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികൾ പറഞ്ഞ് കേട്ടിട്ടുള്ള അറിവാണ്. ”

ഗൗരി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“താൻ കേട്ടതൊന്നുമല്ല ഞാൻ . എനിക്ക് അച്ഛനില്ല , മരിച്ചു പോയി. അമ്മ മാത്രമേ ഉള്ളൂ. ഞാൻ ഒരു തട്ടുകടയിൽ ജോലി ചെയ്താണ് വീട് നോക്കുന്നതും പഠിക്കുന്നതും. നിങ്ങളുടെ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ പാപ്പർ ദരിദ്രൻ എന്നൊക്കെ പറയാം. തന്നോടിത് പറയണമെന്നെനിക്ക് തോന്നി കാരണം ഞാൻ തന്നെ ചതിച്ചു എന്ന് പിന്നീട് പറയരുതല്ലോ. പ്രണയിച്ച ശേഷം ഞാൻ ഒരു ദരിദ്രവാസിയാണെന്നറിഞ്ഞ് ഇട്ടിട്ട് പോകുന്നതിനേക്കാൾ ഭേദമല്ലേ ഇപ്പോഴേ അവസാനിപ്പിക്കുന്നത്. ”

ഞാനിത് അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“അജയ് ചേട്ടന് തെറ്റി,ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് ചേട്ടനെയാണ് ഈ നല്ല സ്വഭാവത്തെയാണ് അല്ലാതെ ജീവിക്കുന്ന ചുറ്റുപാടിനെയല്ല. എന്റെ അച്ഛനും കഷ്ടപ്പെട്ട് പഠിച്ചാണ് ഇന്ന് കാണുന്ന നിലയിലായത്.

അച്ഛൻ എപ്പോഴും എന്നോടും അനുജത്തിയോടും പറയുന്ന ഒരു വാക്ക് ഉണ്ട് ‘പണം ഇന്ന് വരും നാളെ പോകും എന്നാൽ നന്മയുള്ളവരെ കണ്ടെത്താൻ പാടാണ് അവരെ കൈവിട്ടാൽ തിരിച്ച് കിട്ടില്ല എന്ന് . ”

“സോ ഐ ലവ് യു ആന്റ് യുവർ ആറ്റിറ്റ്യൂഡ്. ”

അവൾ ഇത്രയും പറഞ്ഞ് നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ഇരുന്ന എന്റെ കവളിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നു . സത്യത്തിൽ അതെനിക്കൊരു ഷോക്കായിരുന്നു. ഉമ്മ വച്ച ശേഷം ആരെങ്കിലും കണ്ടോ എന്ന് ചുറ്റും നോക്കിയ ശേഷം ഇല്ല എന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു. അത് എന്റെ മനസ്സിൽ തന്ന സന്തോഷം കുറച്ചൊന്നുമല്ല.

അപ്പോഴേക്കും ഇന്റർവെൽ ടൈം കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഞാനവളുടെ കൈയ്യും പിടിച്ച് കോളേജിനകത്തേക്ക് കയറി. ക്ലാസ്സിന്റെ ഫ്രണ്ടിൽ തന്നെ എന്നെയും കാത്ത് ആദി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ കൈ കോർത്ത് പിടിച്ച് വരുന്നത് കണ്ട ആദി സന്തോഷത്തോടെ കയ്യുടെ തള്ള വിരലുകൾ പൊക്കി ‘ സക്സസ് ‘ എന്ന ഭാവത്തിൽ ചിരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ഗൗരിയെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് അയച്ച് ഞാൻ എന്റെ ക്ലാസ്സിൽ കയറി. ക്ലാസ്സിൽ അദ്യാപകൻ ക്ലാസ്സെടുക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പറ്റിയില്ല കാരണം എന്റെ മനസ്സിൽ മുഴുവനും അവളുടെ ചിരിച്ച മുഖമായിരുന്നു. മനസ്സിൽ മുഴുവൻ ലൻജ് ബ്രേക്ക് ആകണം എന്നുള്ള വിജാരം മാത്രം അവളെ കാണണം സംസാരിക്കണം എന്ന ചിന്ത മാത്രമായി.

ലൻജ് ബ്രേക്ക് ആയപ്പോൾ ഞാൻ ചോറു പൊതിയും എടുത്ത് ആദിയെയും കൂട്ടി ഗൗരിയുടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയി എന്നാൽ അവളെ അവിടെ കണ്ടില്ല.

” അവൾ കൂട്ടുകാരികളോടൊപ്പം എവിടെയെങ്കിലും ഇരുന്ന് കഴിക്കാൻ പോയിക്കാണും വാ നമുക്ക് കഴിച്ചിട്ട് നോക്കാം. ”

ആദി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശരിയാണെന്ന് എനിക്കും തോന്നി. ഞങ്ങൾ സ്ഥിരമായി ഇരുന്നു കഴിക്കുന്ന മരച്ചുവട്ടിലേക്ക് നടന്നു. പക്ഷെ അവൾ എന്നെയും കാത്ത് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു കയ്യിൽ അവളുടെ ചോറുമായി .

“എത്ര നേരമായി കാത്ത് നിൽക്കുന്നൂന്ന് അറിയോ . ”

എന്നെ കണ്ടതും ഒരു പുഞ്ചിരി കലർന്ന കൊഞ്ചലോടെ ചോദിച്ചു.

“എടാ ഇനി ഞാൻ അധികപറ്റാവുമോ? ”

ആദി അത് എന്നോട് ചോദിച്ചു.

“നീ എന്നെ ഇങ്ങനെയാണോ കാണുന്നേ. ഇതെന്റെ പെണ്ണാണെങ്കിൽ നിനക്കിവൾ പെങ്ങളാ എന്താ നിനക്ക് നിന്റെ പെങ്ങളുടെ അടുത്ത് ഇരുന്ന് ചോറ് കഴിക്കാൻ പറ്റില്ലേ .”

“എന്റെ പോന്നേ ഞാൻ ചുമ്മാ ചോദിച്ചതാ . ”

ആദി അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചോറ് പൊതിയും വാങ്ങി മരത്തണലിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു.

ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ സംസാരം ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഗൗരിയെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.

ആദി സ്ഥിരം കലാപരിപാടി തുടർന്നു എന്റെയും അവന്റെയും ചോറ് ഒരു പൊതിയൽ തട്ടി. ഞങ്ങളുടെ അടുത്തിരുന്ന് ഗൗരിയും അവൾ കൊണ്ടുവന്ന ആഹാരം കഴിച്ചുതുടങ്ങി. അവൾ ഇടയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ഒരുമിച്ച് ഇരുന്ന് കഴിക്കുന്നത് ഒരു കൗതുകത്തോടെ നോക്കിയിരുന്നു.

“നിങ്ങൾ ബ്രദേഴ്സ് ആണെന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത് . ക്ലാസ്സിലുള്ളവരാണ് നിങ്ങൾ ഫ്രണ്ട്സ് ആണ് ബ്രദേഴ്സ് അല്ല എന്നു പറഞ്ഞത്.”

ഗൗരി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ഞങ്ങൾ ‘ ഫ്രണ്ട്സ് വിത്ത് ബ്രദേഴ്സ് ‘ ആണ് . ”

ആദി അപ്പോൾ തന്നെ മറുപടി പറഞ്ഞു. ചോറ് കഴിച്ച് ഞങ്ങൾ കൈകഴുകി.

“ഇനി ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നാൽ സ്വർഗത്തിലെ കട്ടുറുമ്പാകും , ഞാൻ ക്ലാസ്സിലുണ്ടാകും.”

ആദി അതും പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്ന് പോയി.

ഞാനും ഗൗരിയും നടന്ന് ഗൗണ്ടിന് അടുത്തുള്ള പടിയിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു.

“എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നേ ഒന്നും സംസാരിക്കാനില്ലേ .”

നോക്കത്താ ദൂരത്തേ കാഴ്ചകളിൽ മുഴുകിയിരുന്ന എന്നോട് ഗൗരി ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു നമ്മൾ ആദ്യം കണ്ട ദിവസം . ഞാൻ കരുതി തനിക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമായില്ല എന്ന് .”

ഞാൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞു.

” എന്നോട് ഒരുപാട് പേർ ഇഷ്ടമാണെന്ന് സ്കൂളിൽ വച്ചൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടാൻ ഉള്ള ഒരു ക്യാരക്ടറും അവരിൽ ഞാൻ കണ്ടില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ആരോടും ഇഷ്ടമാണെന്ന് തിരിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുമില്ല. ”

“പിന്നെ എന്താ എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ കാരണം. ”

ഞാൻ ആകാംഷയോടെ തിരക്കി..

“ആരുമല്ലാത്ത ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ഒരാൾ അടിച്ചപ്പോൾ ഒരു ഏട്ടന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് ചോദിക്കാൻ പോയ ആ മനസ്സും ചങ്കൂറ്റവും ആണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടമായത്. ”

അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആ നിമഷം ദൈവം എനിക്കായി ഒരുക്കിയതാണെന്ന് ഓർത്തു പോയി.

“തനിക്ക് ഒരു സഹോദരി കൂടി ഉണ്ടല്ലേ ”

ഞാൻ ഗൗരിയോട് ചോദിച്ചു.

“ഉം .എന്നെക്കാൾ ഒരു വയസ്സ് ഇളേതാണ് പക്ഷെ എന്നെ ചേച്ചിയെന്നൊന്നും വിളിക്കില്ല. അതാണ് എനിക്കും ഇഷ്ടം .പക്ഷെ അവൾ ഇപ്പോൾ ഹൈദ്രാബാദിൽ ആണ് വലിയച്ചന്റെ കൂടെ , വലിയച്ചന് മക്കളില്ല. അവൾക്ക് അവിടെ നിന്ന് പഠിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ വലിയച്ചൻ കൊണ്ടു പോയി. ”

ഗൗരി ചെറിയ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.

കൂടുതൽ ചോദിച്ച് അവളെ സങ്കടപ്പെടുത്താനും എനിക്ക് തോന്നിയില്ല ഞങ്ങൾ ക്ലാസുകളിലേക്ക് പോയി.

കോളേജ് വിട്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾ കണ്ട് സംസാരിച്ച ശേഷം വീടുകളിലേക്ക് മടങ്ങി. ബൈക്ക് ആദി എടുത്തു ഞാൻ പുറകിൽ കയറി. തിരിച്ചുള്ള യാത്രയിൽ മനസ്സ് സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു.

” എന്താടാ ഇന്ന് നല്ല സന്തോഷത്തിലാണല്ലോ നിന്റെ മുഖം , ഗൗരിയെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചാണോ ?”

ആദി അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ ” ഉം “, എന്ന മറുപടി മാത്രം ഞാൻ കൊടുത്തു.

“മമ് ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ ഭയങ്കര സന്തോഷമായിരിക്കും പിന്നീട് അവര് നമ്മളെ നിയന്ത്രിക്കാൻ തുടങ്ങും , പിന്നെ നിന്ന് തരിയാർ സമ്മതിക്കില്ല, ഞാൻ ഇപ്പോൾ അനുഭവിക്കുകയാണടാ ”

ആദി അതും പറഞ്ഞ് പൊട്ടി ചിരിച്ചു. അങ്ങനെ വീടെത്തി വീട്ടിലുള്ള ജോലിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ ശേഷം ഞാൻ നേരെ തട്ടുകടയിലേക്ക് പോയി.

രാത്രി ഒരു 8.30 ആയിക്കാണും തട്ടുകടയുടെ അടുത്ത് ഒരു ഹോണ്ട സിറ്റി കാർ നിർത്തി ഡ്രൈവിഗ് സീറ്റിൽ നിന്നും ഒരാൾ ഇറങ്ങി വന്നു. തൊട്ടിപ്പറുത്തുള്ള ഡോർ തുറന്ന് വന്ന ആളെ കണ്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി. ഗൗരി, അവൾ ഒരു നാണം നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരി എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചു. കാർ ഡ്രൈവ് ചെയ്തത് അവളുടെ അച്ഛനാണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അവർ ഒരു ഒഴിഞ്ഞ ടേബിളിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു.

“എന്താണ് കഴിക്കാൻ വേണ്ടത് സർ ”

ഞാൻ ഗൗരിയുടെ അച്ഛനോട് ചോദിച്ചു.

“എന്തൊക്കെയുണ്ട് ”

“സർ അപ്പം , ദോശ, പെറോട്ട ”

.” രണ്ട് പ്ലേറ്റ് ദോശയും മുട്ടക്കറിയും ,പിന്നെ താൻ എന്നെ സാറ് എന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ട അങ്കിൾ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി. ”

ഗൗരിയുടെ അച്ഛൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഈ സമയത്തൊക്കെയും ഗൗരി എന്നെ അവളുടെ അച്ഛൻ കാണാതെ വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു.

ഞാൻ രണ്ട് പ്ലേറ്റ് ദോശയും മുട്ടക്കറിയും എടുത്ത് അവരുടെ ടേബിളിൽ എത്തിച്ചു.

” അച്ഛാ ഇത് അജയ് ചേട്ടൻ . കോളേജിൽ ഞങ്ങളുടെ സീനിയർ ആണ്. ”

ഗൗരി അവളുടെ അച്ഛന് എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു.

” ആഹ് , എന്നിട്ട് നീ ഇപ്പോഴാണോ പറയുന്നേ, ഇത് മോന്റെ കടയാണോ? ”

“അല്ല അങ്കിളേ ഞാൻ ഇവിടെ ജോലിക്ക് നിൽക്കുന്നതാ . ദാ നിൽക്കുന്നതാ ഓണർ . ”

ഞാൻ രാജൻ ചേട്ടനെ ചൂണ്ടികാണിച്ച് പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് ഇങ്ങനെ സ്വന്തമായി ജോലി ചെയ്തു പഠിക്കുന്ന കുട്ടികളെ വലിയ ഇഷ്ടമാ, ഇതൊക്കെ ഒരു നാൾ ഞാനും അനുഭവിച്ചതു കൊണ്ടാകും.”

അയാൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ കഷ്ടപ്പാട് ഓർത്ത് ഞാൻ അഭിമാനിച്ചു. അവർ ആഹാരം കഴിക്കൽ തുടർന്നു. ഞാൻ എന്റെ ജോലികളിലേക്കും. ഇടയ്ക്ക് ഗൗരി കൈ കൊണ്ട് ഭക്ഷണം ഉഗ്രൻ എന്ന് ആഗ്യവും കാണിച്ച് ചിരിച്ചു. അവർ ആഹാരം കഴിച്ച് അവിടെ നിന്ന് മടങ്ങി. കാർ മുന്നോട്ട് പോകുമ്പോഴും അവൾ കാറിനുള്ളിൽ നിന്ന് എന്നെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ അവളുടെ അച്ഛന് പരിചയപ്പെടുത്താൻ മന:പൂർവ്വം അവൾ വിളിച്ചോണ്ട് വന്നതാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഇത്രയധികം അവൾ എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ എനിക്ക് എന്ത് ഉണ്ട് എന്ന് ആലോചിച്ച് കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.

തട്ടുകട അടച്ച് ഒരു 10 മണിയായപ്പോൾ രാജൻ ചേട്ടൻ എന്നെ വീട്ടിലെത്തിച്ചു. ഞാൻ മുറ്റത്തെത്തിയതും അമ്മ ഞാൻ വരുന്നത് കണ്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നു. മിക്കവാറും ദിവസങ്ങളിൽ തട്ടുകടയിലെ ആഹാരം ഞാൻ വീട്ടിൽ കൊണ്ട് വന്ന് ഞാനും അമ്മയും ഒരുമിച്ച് ഇരുന്ന് കഴിക്കും. അന്ന് എന്റെ മുഖം പതിവിലും സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു.

“എന്താടാ ഇന്ന് ഇത്രയും സന്തോഷം മുഖത്ത് .”

തട്ടുകടയിലെ ദോശ കറിയിൽ മുക്കി എന്റെ വായിലേക്ക് വച്ചു തരുന്ന നേരം അമ്മ എന്നോട് തിരക്കി.

” ഒന്നുമില്ല അമ്മേ”

“എടാ, അജയ് നിന്റെ മുഖം കണ്ടാൽ എനിക്കറിയില്ലേ. ഏതാടാ ആ പെണ്ണ്. ”

അമ്മ അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഞെട്ടി.

” അമ്മയ്ക്കങ്ങനെ മനസ്സിലായി ”

“എടാ, ഞാനും നിന്റെ അച്ഛനും സ്നേഹിച്ച് തന്നെയാ വിവാഹം കഴിച്ചത് . അതുകൊണ്ട് തന്നെ പ്രേമം തലക്ക് പിടിച്ചാൽ വരുന്ന മാറ്റമൊക്കെ കണ്ടാൽ ഈ അമ്മയ്ക്ക് മനസ്സിലാകും ,ആരാടാ ഈ അമ്മയോട് പറ . ”

അമ്മ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഗൗരിയെ ആദ്യ ദിവസം കണ്ടതു മുതൽ രാത്രി തട്ടുകടയിൽ നടന്ന സംഭവം വരെ വിശധമായി പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.

“മോനേ നീ പറഞ്ഞത് വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് നിന്നെ ഒരു പാട് ഇഷ്ടമാണ്. സ്നേഹിക്കരുത് എന്ന് ഈ അമ്മ ഒരിക്കലും പറയില്ല പക്ഷെ സ്നേഹിച്ചാൽ കൈവിടരുത് ഏത് പ്രശ്നത്തിലും അവളുടെ കൈ നീ ചേർത്ത് പിടിക്കണം. പിന്നെ പ്രേമത്തിന്റെ ഇടയിൽ നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരും നിങ്ങളുടെ ഭാവി മറക്കരുത്.”

അമ്മ അത്രയും പറഞ്ഞ് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വലിച്ച് വിട്ടു. അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അമ്മ അച്ഛനെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചു എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

പഠിക്കുന്ന കാലത്തെ പ്രണയം ഒടുവിൽ അത് വിവാഹത്തിൽ കലാശിച്ചു. സമൂഹത്തിലെ സാമ്പത്തിക ചേരിതിരിവ് കാരണം രണ്ട് വീട്ടുകാരും അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കൈവിട്ടു. അച്ഛൻ നല്ല പാചകക്കാരനാണെന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞ് കേട്ടുള്ള അറിവുണ്ട് .ആ കഴിവായിരിക്കും എനിക്കും കിട്ടിയത്. ഒടുവിൽ ജീവിച്ച് തുടങ്ങി ഒന്നര വർഷമായപ്പോൾ മരണം അവരെ വേർപിരിച്ചു.

ഞാൻ അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞ തൂകിയ കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ എന്റെ വിരകൾ കൊണ്ട് ഒപ്പിഎടുത്തു.

“അമ്മയ്ക്ക് ഞാനില്ലേ, അച്ഛൻ ഇവിടയൊക്കെ തന്നെ കാണും അമ്മയുടെ സ്നേഹം വിട്ട് അതിക ദൂരം പോകാൻ അച്ഛന്റെ ആത്മാവിന് കഴിയില്ല. ”

ഞാൻ അമ്മയെ അതും പറഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിച്ചു. രാത്രി ഉറങ്ങാൻ നേരം അവളുടെ പുഞ്ചിരിതൂകിയ മുഖം എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു. അത് എനിക്ക് നിദ്ര സമ്മനിച്ചു.

………

“എടാ നീ ഇറങ്ങീലേ ”

ഞാൻ ആദിയെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു.

“എടാ അജയ് അതിന് സമയമായില്ലല്ലോ? മ് മനസ്സിലായി ഗൗരിയെ കാണാൻ തിടുക്കമായല്ലേ ഞാൻ ദാ വരുന്നു . ”

ആദി അതും പറഞ്ഞ് ഫോൺ വച്ചു. ഞങ്ങൾ കോളേജിലെത്തി ,ഇന്ന് നേരത്തെയാണ്. അല്ലെങ്കിൽ വന്നാലുടൻ ക്ലാസ്സിൽ കയറുന്ന ഞാൻ അവളെയും കാത്ത് പുറത്ത് നിന്നും കൂട്ടിന് ആദിയും ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഇന്നലെ കണ്ട ആ കാർ കോളേജിന്റെ മെയിൻ ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ വന്നു, അതിൽ നിന്ന് അവൾ ഇറങ്ങി.

“ഇന്ന് നേരത്തെയാണല്ലോ എന്തു പറ്റി ?”

എന്നെ കണ്ടപാടെ അവൾ തിരക്കി.

” അതിന് ഇവന് പ്രേമം തലയ്ക്കു പിടിച്ചിട്ട് ഇരിക്ക പൊറുതി കിട്ടുന്നില്ല.”

ആദി അപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് മുൻപേ ഗൗരിയോട് ഉത്തരം പറഞ്ഞു. ഗൗരിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു നാണം മിന്നിമറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

“നിങ്ങൾ സംസാരിച്ചിട്ടു വാ ഞാൻ അകത്ത് കേറുകയാ .”

ആദി അതും പറഞ്ഞ് സ്ഥലം വിട്ടു.

ഞാൻ സ്ഥിരമായി ഇരിക്കുന്ന മരച്ചുവട്ടിൽ ഗൗരിയെയും കൂട്ടി ഇരുന്നു.

“ഇന്നലെ തന്റെ അച്ഛനെ മന:പൂർവ്വം തട്ടു കടയിൽ കൊണ്ടുവന്നതാണല്ലേ. എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടി . ”

ഞാൻ ഒരു ചിരിയോടെ ഗൗരിയോട് ചോദിച്ചു.

“മ്, കുറച്ച് ഷോപ്പിംഗ് ഉണ്ടായിരുന്നു ശേഷം തട്ടുകടയുടെ മുന്നിലെത്തിയപ്പോൾ വിശക്കുന്നു എന്ന് നുണ പറഞ്ഞ് കാർ നിർത്തിച്ചതാ .”

അവൾ ഒരു കള്ള ചിരിയുടെ എന്നോട് പറഞ്ഞു.

” ഞാൻ ഇന്നലെ നമ്മുടെ കാര്യം അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. ”

ഞാൻ ഇത് ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ചെറിയ ഒരു പേടിയോടെ ചോദിച്ചു.

“എന്നിട്ട് ?”

“ഞാൻ മന:പൂർവം പറഞ്ഞതല്ല എന്റെ സ്വഭാവത്തിൽ എന്തെങ്കിലും മാറ്റുമുണ്ടെങ്കിൽ അമ്മയ്ക്ക് അത് മനസ്സിലാകും. അമ്മ ഇങ്ങോട്ട് ചോദിച്ചു ഏതാ ആ പെൺകുട്ടിയെന്ന് . ഞാൻ തന്നെ കണ്ടതു മുതലുള്ള കാര്യങ്ങൾ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. ”

“എന്നിട്ട് അമ്മ എന്തു പറഞ്ഞു ”

അവൾ ഒരു ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു. ഞാൻ അവളുടെ കൈകൾ കോർത്ത് മുറുക്കെ പിടിച്ചു.

“എന്തൊക്കെ വന്നാലും തന്നെ കൈവിടരുത് എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു .”

ഞാൻ അത് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

പിന്നീടുള്ള എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഓരോ നിമിഷവും അവളുടെ ചിരിപോലെ മനോഹരമായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ പ്രണയ ജീവിതത്തിലെ ഒരു വർഷം മനോഹരമായി കടന്നുപോയി. ആദ്യ പ്രണയം ആയതു കൊണ്ടാകും എനിക്കവളെയും അവൾക്ക് എന്നെയും കാണാതിരിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. ഇടയ്ക്കൊക്കെ അവൾ അവളുടെ അച്ചനെയും അമ്മയേയും കൂട്ടി തട്ടുകടയിൽ വന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കും. കഴിക്കുന്ന സമയത്ത് അവൾ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നതു കണ്ട രാജൻ ചേട്ടൻ കാര്യങ്ങളെല്ലാം മനസ്സിലാക്കി.

“നല്ല കൊച്ചാട അത്, നിന്റെ കഷ്ടപ്പാടെല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ലേ . ”

രാജൻ ചേട്ടൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ദൈവം എത്ര വലിയവനാണ് എന്ന് ഞാൻ ഓർത്തു ,ഈ കാന്താരിയെ എനിക്ക് തന്നതിന് .

“കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എന്നെ പുറത്ത് കൊണ്ടുപോകുമോ ?”

ഒരു ദിവസം ഉച്ചയ്ക്ക് നമ്മൾ മൂന്നു പേരും ഒരുമിച്ച് മരച്ചുവട്ടിൽ ഇരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഗൗരി എന്നോട് ചോദിച്ചു.

“അതിന് തനിക്ക് ക്ലാസ്സില്ലേ ?”

ഞാൻ ഗൗരിയോട് ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല, ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം സെമിനാറാ , ഭയങ്കര ബോറാ അതു മാത്രമല്ല നമ്മൾ ഒരുമിച്ച് ഇതുവരെ പുറത്തുപോയിട്ടില്ലല്ലോ? ”

ഗൗരി തന്റെ മനസ്സിൽ നാളുകളായി ഒതുക്കിവച്ച ഒരു ആഗ്രഹമാണ് എന്നോട് പറഞ്ഞതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“പക്ഷെ എങ്ങനെ പോകും നിന്നെ ആരെങ്കിലും പുറത്തു വച്ചു കണ്ടാൽ തിരിച്ചറിയില്ലേ. ”

” അതോർത്ത് നീ സങ്കടപ്പെടണ്ട ,എന്റെ ബൈക്കിൽ പോകാം പിന്നെ ഹെൽമറ്റ് വച്ചാൽ ഗൗരിയെ ആർക്കും തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റില്ല.”

ആദി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശരിയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

ഞാനും ഗൗരിയും കഴിച്ച ശേഷം പോകാനായി നിന്നപ്പോഴാണ് ആദിയുടെ മൊബൈലിൽ ഒരു കോൾ വന്നത് .അവൻ അതെടുത്ത് സംസാരിച്ചു. എന്തോ പന്തികേടുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.

“എടാ രാജൻ ചേട്ടനാ നിന്റെ മൊബൈലിൽ വിളിച്ചിട്ട് എടുക്കുന്നില്ല എന്ന് . ”

” എടാ എന്റെ മൊബൈൽ സൈലന്റ് മോഡാ അതായിരിക്കും , എന്താ പ്രശ്നം ?”

ഞാൻ ആദിയോട് ചോദിച്ചു.

“എടാ അത്. അവന്മാർ ജയിലിൽ നിന്ന് പുറത്ത് ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ടെന്ന് ,അന്ന് തട്ടുകടയിൽ വച്ച് നടന്ന ഇഷ്യൂലിൽ ജയിലിൽ പോയവർ .നിന്നോട് സൂക്ഷിക്കാൻ പറഞ്ഞു രാജൻ ചേട്ടൻ ,അതിനാ വിളിച്ചത്.”

ആദി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ നിൽക്കുകയാണ് ഗൗരി.

“അവന്മാർ എന്ത് ചെയ്യാനാ എന്നെ ?.”

ഞാൻ ആദിയോട് പറഞ്ഞു.

“ഒന്നുമില്ല ഇപ്പോൾ ഇവളെയും കൊണ്ട് പുറത്ത് പോകണോ ? ”

ആദി ഒരു പേടിയോടെ ചോദിച്ചു.

“എടാ ഗൗരി ആദ്യമായി ഒരു ആഗ്രഹം എന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ പോണം .”

ഞാൻ അതും പറഞ്ഞ് ബൈക്കെടുത്തു ഗൗരിയെ പുറകിൽ കയറ്റി ഹെൽമറ്റ് അവളുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു. അവൾ അത് തലയിൽ വച്ചു.

“എടാ സൂക്ഷിക്കണം. ”

പോകുന്നേരം ആദി അത് പറഞ്ഞു.

ബൈക്ക് ഓടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഗൗരി എന്താ കാര്യമെന്ന് തിരക്കി. ഞാൻ അന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.

“അപ്പോ കോളേജിൽ മാത്രമല്ല നാട്ടിലും ഹീറോ ആണല്ലേ ?”

അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു .പക്ഷെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് ഞാൻ ബൈക്കിന്റെ സൈഡ് മിററിലൂടെ കണ്ടു.

“സൂക്ഷിക്കണം ”

അവൾ തെല്ല് സങ്കടത്തോടെ എന്നോട് പറഞ്ഞ ശേഷം എന്നെ അവളുടെ കൈകൾ കൊണ്ട് കെട്ടിപിടിച്ച് ഇരുന്നു.

“എങ്ങോട്ടാ പോകേണ്ടത് ”

ഞാൻ ഗൗരിയോട് ചോദിച്ചു.

“ബീച്ചിൽ പോയാലോ ?”

“എന്നാൽ പോകാം ”

സൂര്യൻ തലയ്ക്കു മുകളിൽ നിന്ന് അൽപം താഴെയായി നിന്നുകൊണ്ട് ഭൂമിയെ വീക്ഷിക്കുന്നു. മണൽപ്പരപ്പിൽ ഇരിക്കുന്ന ഞങ്ങൾക്ക് സൂര്യന്റെ ചൂട് ഏൽക്കുന്നുവെങ്കിലും കടലിന്റെ കാണാ ദൂരത്ത് നിന്നു വരുന്ന കാറ്റ് ആ ചൂടിന് പകരം കുളിര് സമ്മാനിക്കുന്നു.

“എന്താ ദൂരത്ത് നോക്കി ഇരിക്കുന്നേ. ആദ്യമായാണോ ഇവിടെ വരുന്നേ?”

കടലിന്റെ മറുകര കാണാൻ കഴിയില്ല എങ്കിലും അവിടേക്ക് നോക്കി ഇരുന്ന എന്നോട് ഗൗരി ചോദിച്ചു.

“ഇതിന് മുൻപ് വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ഇഷ്ടമുള്ളവരോടൊപ്പം വന്നാൽ മാത്രമേ ഭൂമിയുടെ സൗന്ദര്യം യഥാർത്ഥ രീതിയിൽ ആസ്വധിക്കാൻ പറ്റൂ. ”

ഞാൻ ഇത് ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ തോളിൽ തലചായ്ച്ച് എന്റെ കാഴ്ചകൾക്ക് കൂട്ടായി അവളും വന്നു.

ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്ന് ഐസ്ക്രീമൊക്കെ കഴിച്ച് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവിടെ നിന്നും മടങ്ങി.

അവൾ എന്റെ പുറകിൽ ചാരി കൈ കൊണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചിൽ വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി ഇരുന്നു.

ബൈക്ക് തിരക്കൊന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു റോഡിൽ പ്രവേശിച്ചതും ഒരു ഓപ്പൺ ജീപ്പ് ഞങ്ങളെ ഓവർടേക്ക് ചെയ്ത് ഭയപ്പെടുത്തുന്ന രീതിയിൽ പാഞ്ഞു പോയി.

“ആരുടെ ……. വായുഗുളിക വാങ്ങിക്കാൻ പോകുന്നോന്തോ ഇവൻമാർ ”

ഞാൻ മനസ്സിൽ അവരെ പറഞ്ഞു.

അൽപം കൂടി മൂന്നോട്ട് പോയതും ആ ജീപ്പ് ഞങ്ങളുടെ എതിർവശത്ത് നിന്ന് പാഞ്ഞു ഞങ്ങളുടെ നേരെ വന്നു. അതിൽ വന്നവരെ ഞാൻ എവിടയോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അതെ അന്ന് ഞാൻ കാരണം ഇരുമ്പഴിക്കുള്ളിൽ പോയവർ . അത് ആലോചിച്ചതും പാഞ്ഞു വന്ന ജീപ്പിൽ നിന്ന് ഒരുത്തൻ ഒരു ഇരുമ്പ് വടി കൊണ്ട് എന്റെ നെറ്റിയിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു. എന്റെ തലയ്ക്കുള്ളിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ പിളർ കടന്നുപോയി. ബൈക്കിന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ട് റോഡു സൈഡിലേക്ക് ഞാനും ഗൗരിയും മറിഞ്ഞ് വീണു. എന്റെ കാഴ്ചകൾ മങ്ങുന്നതായി തോന്നി. തലയ്ക്കുള്ളിൽ എന്തെന്നില്ലാത്ത വേദനയും മരവിപ്പും . ഗൗരി എണീറ്റ് അടുത്തിരുന്ന് നിലവിളിച്ച് കരയുന്നുണ്ട് .അവൾക്ക് ചെറിയ പരിക്കുണ്ട്. എന്റെ കവിളിലൂടെയും ചെവിയുടെ പുറകിലൂടെയും ചോര ഒഴുകി നിലത്തേക്ക് വീഴുന്നുണ്ട്.

അപ്പോഴേക്കും ജീപ്പിൽ വന്ന ആ മൂന്നു പേർ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തു വന്നു. അതിൽ രണ്ടു പേർ വന്ന് എന്നെ പൊക്കി നിർത്തി. എന്റെ ശരീരം തലയ്ക്കേറ്റ അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ തളർന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നു.

“ഞങ്ങളെ ജയിലിലാക്കാനുള്ള ദൈര്യമൊക്കെ ഉണ്ടോടാ നിനക്ക് ,

മൈ##### പുന്നാ### മോനെ. ”

എന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന ഒരുത്തൻ അതും പറഞ്ഞ് അരയിൽ നിന്നും ഒരു കത്തിയെടുത്ത് എന്നെ കുത്തി പക്ഷെ അതെനിക്ക് കൊണ്ടില്ല .നോക്കിയപ്പോൾ എന്റെ മുന്നിൽ ചോര വാർന്ന് വയറിൽ കയറിയ കത്തിയിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഗൗരിയെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്. അതെ എനിക്കുള്ള അവരുടെ ശിക്ഷ അവൾ ഏറ്റുവാങ്ങി. അവൻ ആ കത്തി വലിച്ചരി ഗൗരിയെ വീണ്ടും കുത്തി .

” ഗൗരീ ……………………….”

എന്റെ സർവ്വ ശക്തിയുമെടുത്ത് ഞാൻ എന്റെ ഗൗരിയെ കുത്തിയവന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞ് ചവിട്ടി അവൻ തെറിച്ച് നിലത്തു വീണു. എന്നെ പിടിച്ച് വച്ചിരുന്നവരെ തള്ളിയിട്ട് ഞാൻ നിലത്തുവീണ ഗൗരിയെ കോരിയെടുത്തതും എന്റെ തലയുടെ പുറകിൽ എന്തോ കൊണ്ട് ആഞ്ഞ് ഒരു അടി കിട്ടി. എന്റെ തല പിളർന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ ഗൗരിയെയും കൊണ്ട് നിലത്തുവീണു. ഞങ്ങളുടെ നിലവിളി കേട്ട് അടുത്തുള്ള നാട്ടുകാർ ഓടി വരുന്നത് കണ്ട് ആ മൂന്നുപേർ ജീപ്പിൽ കയറി പോയി. രക്തം പുരണ്ട കൈകൾ പൊക്കി എന്നെ നോക്കുന്ന ഗൗരിയെയാണ് ഞാൻ അവസാനം കണ്ടത്. എന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് കയറി . എന്റെ ബോധം പോയി.

………………………………………………………………….

ICCU ഉള്ളിലുള്ള ഇ.സി.ജി മെഷിനിന്റെ ബീപ് ശബ്ദമാണ് എന്നെ മയക്കത്തിൽ നിന്ന് സ്വബോധത്തിലെത്തിച്ചത്.ശീതീകരിച്ച മുറിക്കുള്ളിലെ തണുപ്പ് എന്നെ വല്ലാതെ വേട്ടയാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഞാൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്ന് ചുറ്റുപാടും നിരീക്ഷിച്ചു . തലയിൽ വലിയ ഒരു കെട്ടുണ്ട് , വല്ലാത്ത തുളച്ച് കയറുന്ന വേദനയും . ഒരു കയ്യിലൂടെ ശരീരത്തിലേക്ക് ട്രിപ്പ് കയറുന്നുണ്ട്.

ഞാൻ കിടക്കുന്ന കട്ടിലിൽ തലവച്ച് ഒരു ചെയറിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് മയങ്ങുന്ന ആദിയെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.

“ആദീ ”

ഞാൻ മെല്ലെ വിളിച്ചു. കരഞ്ഞ് തളർന്ന് ചുവന്ന കണ്ണുകളോടെ മയക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്ന് എന്നെനോക്കുന്ന ആദിയെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്. അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“എടാ ഗൗരി, അമ്മ ”

തലയിലെ അസഹനീയമായ വേദന കാരണം മുറിഞ്ഞ വാക്കുകൾ മാത്രമേ എനിക്ക് അവനോട് ചോദിക്കാൻ സാധിച്ചുള്ളൂ.

“അമ്മ പുറത്തുണ്ട് ”

അവൻ കണ്ണിലെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

” ഗൗരി ”

എന്റെ ആ ചോദ്യത്തിൽ അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു പേടി നിഴലിച്ചു.

“അവൾക്ക് കുഴപ്പമില്ല ”

ആദി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണുകൾ കള്ളമാണ് താൻ പറയുന്നതെന്ന് എനിക്ക് വെളുപ്പെടുത്തി തന്നു.

“എടാ സത്യം പറ നിന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ടാൽ എനിക്കിയാം , പറ എന്റെ ഗൗരിക്കെന്തു പറ്റി. ”

” അവൾ പോയടാ …………………..”

പൊട്ടി കരഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള അവന്റെ ആ വാക്കുകൾ ഒരു വാജ്രായുധം കണക്കെ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ തുളച്ച് കയറി. എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു മരവിപ്പ് വന്നു മൂടി എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ പോലും പൊടിഞ്ഞില്ല. എന്റെ കണ്ണുനീർ ഉറവ വറ്റിയ പോലെ . ഒരു ജീവനില്ലാത്ത ശരീരം കണക്കെ ഞാൻ തളർന്നു പോയി.

…..( കത്തികൊണ്ട് കുത്തുകിട്ടയ ഗൗരിയുടെ ആന്തരിക അവയവങ്ങൾക്ക് ക്ഷതം സംഭവിച്ചിരുന്നു അവളെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ മരണം വന്ന് അവളുടെ ജീവനെ കവർന്നെടുത്തു. അജയ് യുടെ തലയ്ക്കുളളിൽ ഉണ്ടായ ക്ഷതം രക്തം തലയ്ക്കുള്ളിൽ കട്ടപിടിക്കുന്നതിന് കാരണമായി, അടുത്തടുത്ത് രണ്ട് മേജർ ഓപ്പറേഷനാണ് അവന് നടത്തേണ്ടി വന്നത്. സംഭവം നടന്ന് അഞ്ചാം ദിവസമാണ് അവന് പൂർണ്ണ ബോധം വീണ്ടുകിട്ടിയത്. അവസാനമായി ഗൗരിയെ കാണാൻ പോലും അജയ്ക്ക് സാധിച്ചില്ല.) ……..

ഗൗരിയുടെ വിയോഗം മനസ്സിലാക്കിയ എന്റെ ഉള്ളിൽ പൂർണ്ണമായും ഒരു മരവിപ്പാണ് ഉണ്ടായത്. ആദി അത് പറഞ്ഞ ശേഷം എന്റെ നാവിന് കടിഞ്ഞാൽ വീണ പോലെ തോന്നി. ആരോടും സംസാരമില്ല അമ്മയോടു പോലും . എപ്പോഴും ശരീരത്തിൽ ഒരു തണുപ്പ് മാത്രം. മയക്കത്തിൽ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞ് വരുന്ന അവളുടെ പുഞ്ചിരിച്ചമുഖം എന്നെ അസ്വസ്ഥമാക്കി അത് ആ മുറിക്കുള്ളിലെ സാധനങ്ങൾ തല്ലിപ്പൊട്ടിക്കുന്നതിലാണ് അവസാനിക്കുന്നത്. അവളെ അവസാനമായി ഒന്നു കാണാൻ പോലും പറ്റിയില്ല , ഞാൻ കാരണമാണ് അവൾ മരിച്ചത് അല്ല ഞാനാണ് എന്റെ ഗൗരിയെ കൊന്നത് എന്നൊക്കെയുള്ള കുറ്റബോധങ്ങൾ എന്നെ വേട്ടയാടി കൊണ്ടിരുന്നു.

അവസാനം ഡോക്ടർമാർ എന്റെ അവസ്ഥയ്ക്ക് ഒരു പേരിട്ടു ‘മെന്റൽ ഡിസോൽഡർ’ . ആശുപത്രിയിലെ ICCU റൂമിൽ നിന്നും നേരെ മാനസിക ആരോഗ്യ കേന്ദ്രത്തിലേക്ക് .ഏകദേശം 8 മാസം നീണ്ടു നിന്ന ചികിൽസയ്ക്കൊടുവിൽ വീണ്ടും തിരിച്ച് ജീവിതത്തിലേക്ക് ,എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടവനായി ഒന്നുമില്ലാത്തവനായി. ഈ സമയം കൊണ്ടു തന്നെ ‘ ഗൗരി കൊലക്കേസ് ‘ എന്ന് മാധ്യമങ്ങൾ വിളിച്ച് കൂവിയ സംഭവം കെട്ടണഞ്ഞു. ഒരു പ്രാന്തനായി മാറിയതു കൊണ്ടാകും എന്നെ അന്വേഷിച്ച് ആരും വന്നില്ല.

തിരിച്ചെത്തിയ ഞാൻ പഴയ അജയ് ആയിരുന്നില്ല. ഒരു മനുഷ്യൻ തന്റെ ജീവിതത്തിൽ അനുഭവിക്കുന്നതിന്റെ പല ഇരട്ടി ഞാൻ അനുഭവിച്ചു. അതിന്റെ കാരണം ഞാൻ കാരണമാണ് ഗൗരി മരിച്ചതെന്നുള്ള കുറ്റബോധമാണ്. തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ പഴയ അജയ് മരിച്ചിരുന്നു. തന്നിലേക്ക് തന്നെ ഒതുങ്ങി കൂടിയ ഒരു പുതിയ അജയ് . എല്ലാരോടും വാജാലമായി സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഞാൻ ആരോടും സംസാരിക്കാതെയായി. വീട്ടിനുള്ളിലെ മുറിയിൽ ഒതുങ്ങിക്കൂടി. പിന്നീടുള്ള രാത്രികൾ എനിക്ക് ഉറക്കം സമ്മാനിച്ചില്ല പകരം അവളുടെ ഓർമ്മകൾ വന്നു മൂടി.

അമ്മയുടെ കണ്ണുനീരിന്റെയും ആദിത്യന്റെ ഇടപെടലും കൊണ്ട് കുറച്ചു മാറ്റങ്ങൾ ഒക്കെ എന്റെ ജീവിത രീതിയിൽ സംഭവിച്ചു.

ഗൗരിയുടെ ഓർമ്മകൾ തങ്ങിനിൽക്കുന്ന ആ കോളേജിലേക്ക് തുടർന്ന് പഠിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയുമായിരുന്നില്ല. ഒരു വിധത്തിൽ ആദിയുടെ സഹായത്തോടെ വീട്ടിലിരുന്ന് പഠിച്ച് പരീക്ഷ എഴുതി. ക്ലാസ്സിലെ ടോപ്പർ റിസൾട്ട് വന്നപ്പോൾ ജെസ്റ്റ് പാസ്സ് എന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് ഞാൻ മാറ്റപ്പെട്ടു.

എനിക്ക് വേണ്ടി കരഞ്ഞ് തളർന്ന അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കണം എന്നുള്ള ഒരു ലക്ഷ്യമുള്ളതു കൊണ്ട് ആത്മഹത്യ തിരഞ്ഞെടുത്തില്ല. അത് എന്നെ ഈ ലോ കോളേജിൽ എത്തിച്ചു.

…………………………………………………………………… ……………………..

ഞാൻ എന്റെ പാസ്റ്റ് ഗീതുവിന്റോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ ഇതെല്ലാം കേട്ടു കൊണ്ടിരുന്ന ഗീതു പൊട്ടി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് കോളേജിനകത്തേക്ക് ഓടി പോകുന്നതാണ് ഞാനും ആദിയും കണ്ടത്.

“ഇവൾക്കിതെന്തു പറ്റി ഇതൊക്കെ അനുഭവിച്ച നിന്നെക്കാളും സങ്കടം ഇപ്പോൾ അവൾക്കുണ്ടല്ലോ?”

ആദി എന്നോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാനും അത് വിജാരിച്ചു. പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് മനസ്സിന് കട്ടി കുറവാണെന്നും സങ്കടം പിടിച്ച് നിർത്താൻ കഴിയില്ല എന്നും കേട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ക്ലാസ്സിലെ ഇത്തിരിയെങ്കിലും ദൈര്യമുള്ള ഗീതുവിന് ഇത് എന്തുപറ്റി എന്ന് ഞാനും ആലോചിച്ചു.

“എടാ എന്തൊക്കെ ആയാലും മനസ്സിലെ സങ്കടങ്ങൾ അവളോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ആശ്വാസം തോന്നുന്നു. ഇന്നിനി ക്ലാസ്സിൽ കയറാൻ എനിക്ക് വയ്യ നീ ചെന്ന് ബാഗെടുത്ത് വാ പുറത്തെവിടെയെങ്കിലും പോകാം . ”

ഞാനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദി ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയി. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങളുടെ രണ്ട് പേരുടെയും ബാഗുമായി ആദി എന്റെ അടുത്ത് വന്നു.

“എടാ ഗീതു ക്ലാസ്സിൽ ചെന്നിട്ടില്ല”

ആദി അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് ചെറിയ ഒരു പേടി തോന്നി.

“എടാ കുഴപ്പമാകുമോ, അവൾ പരാതിവല്ലതും പ്രിൻസിക്ക് കൊടുക്കുമോ?”

ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിൽ വന്ന സംശയം ആദിയുമായി പങ്കു വച്ചു.

“എടാ അവൾ അത്രയ്ക്ക് ദുഷ്ടയൊന്നുമല്ല. നിന്റെ കഥകേട്ട് കരഞ്ഞു കൊണ്ടല്ലേ അവൾ പോയത് . അവൾക്ക് നിന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാകും. ”

ആദി അതും പറഞ്ഞ് ബൈക്കെടുത്തു ഞാൻ പുറകിൽ കയറി . അന്ന് അവസാനമായി ഗൗരിയെയും കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ബൈക്ക് ഓടിച്ചത്, അതിനു ശേഷം ബൈക്കിന്റെ പിൻസീറ്റിൽ മാത്രമായി ഞാൻ ഒതുങ്ങി കൂടി . അവളുടെ മരണശേഷം എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു കറുത്ത ഭയം കയറി കൂടിയിരുന്നു.

ആദി എന്നെയും കൊണ്ട് നേരെ പോയത് ബീച്ചിലാണ്. കടൽ തീരത്ത് തിരകളെണ്ണിയിരുന്ന എന്റെ മനസ്സിൽ പഴയ ഓർമ്മകൾ അലതല്ലി വന്നു. ആദ്യമായും അവസാനമായും ഞാനും ഗൗരിയും ഇവിടെ ഇരുന്ന നിമിഷങ്ങൾ എന്റെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു . അത് കണ്ണുനീരായി പുറത്തു വന്നു.

“എടാ നീയൊന്ന് ഉറക്കെ പൊട്ടികരഞ്ഞ് നിന്റെ സങ്കടങ്ങൾ തീർക്ക്, അല്ലാതെ ഇങ്ങനെ ഉരുകി ജീവിക്കുന്നതെന്തിനാ . ”

ആദിയുടെ ആ ചോദ്യം എന്റെ മനസ്സിൽ തുളച്ച് കയറി . അവളെ ഓർക്കുമ്പോൾ കണ്ണു നിറയുന്നതല്ലാതെ ഒന്ന് ഉറക്കെ പൊട്ടികരയാൻ എനിക്ക് ആകുന്നില്ല . എന്റെ മനസ്സ് മരവിച്ച് പോയിരിക്കുന്നു.

പിന്നെ അധികനേരം ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നില്ല വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. രാത്രി ഉറങ്ങാൻ നേരം അവളുടെ ഓർമ്മകൾ എനിക്ക് കൂട്ടുവന്നു. അവൾ ഒരിടത്തും പോയിട്ടില്ല എന്റെ അടുത്തു തന്നെ ഉണ്ടെന്ന തോന്നൽ.

“എന്താ ഇത്രയും ദിവസമായിട്ട് എന്നെ കാണാൻ വരാത്തത് എന്നോട് പിണക്കമാണോ ? ”

ഗൗരി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ എന്നോട് ചോദിച്ചു. പിന്നീട് തെളിഞ്ഞ് വന്നത് ഒരു കല്ലറയാണ് അതിന്റെ മുൻപിലുള്ള അസ്ഥി തറയിലെ വിളക്ക് അണഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഞാൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നു . അത് ഒരു സ്വപ്നമായിരുന്നു .ഗൗരിക്ക് എന്നോട് എന്തോ പറയാനുള്ളതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി .

…………..

പിറ്റേന്ന് ഞാനും ആദിയും കോളേജിൽ എത്തി. ഞാൻ ബൈക്കിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ആദി ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്യാൻ പോയി. എന്റെ പിന്നിൽ ഒരു കാറ് സന്ധൻ ബ്രേക്ക് ഇട്ടു നിന്ന് ഹോൺ മുഴക്കി . അത് അവൾ ആണ് ഗീതു . എന്നെ നോക്കി ഒരു പുഞ്ചിരി തൂകിയ ശേഷം അവൾ കാർ റിവേഴ്സ് എടുത്ത് പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് പോയി.

ആദി വന്നപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ക്ലാസ്സിൽ കയറി . ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാ പേരുടെയും നോട്ടം എന്നിലേക്ക് ആയിരുന്നു . ഒരു പ്രാന്തനെ വീക്ഷിക്കുന്നതുപോലെ . ഇന്നലെ ഞാൻ ഗീതുവിനെ തല്ലിയ സംഭവത്തിന്റെ പ്രതികരണമാണ് എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത്. എനിക്ക് പിന്നെ അവിടെയിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. എന്റെ മനസ്സ് വായിക്കാൻ കഴിവുള്ള ആദിയും എന്റെ ഒപ്പം വന്നു. ഞങ്ങൾ ഗ്രൗണ്ടിലെ പടവിൽ ഇരുന്നു.

“നീ എന്താ അജയ് എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒളിച്ചോടുന്നത് ?”

ആദിയുടെ ആ ചോദ്യത്തിന് നൽകാൻ എന്റെ കയ്യിൽ ഉത്തരം ഇല്ലായിരുന്നു.

പടവുകളിൽ ഒരാൾ നടക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാനും ആദിയും തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയത്. അത് ഗീതു ആയിരുന്നു. അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.

“താൻ എന്തിനാ എന്റെ പിന്നാലെ നടക്കുന്നത്. ”

ഞാൻ ഗീതുവിനോട് ചോദിച്ചു.

” മരിച്ചു പോയവർ തിരിച്ചു വരില്ല അജയ് . ഗൗരി നീ കാരണമാണ് മരിച്ചത് എന്നുള്ള നിന്റെ കുറ്റബോധമാണ് നിന്നെ അലട്ടുന്നത് . അവൾക്ക് അത്രയേ അയുസുള്ളൂ എന്ന് വിജാരിച്ച് സമാധാനപ്പെടുക. പോയവർ തിരിച്ചു വരില്ല എന്നാൽ നീ എന്നിൽ ഗൗരിയെ കണ്ടാൽ നിന്റെ സങ്കടങ്ങൾ മറക്കാൻ നിനക്ക് സാധിക്കും. നിന്നെ പഴയ അജയ് ആക്കേണ്ടത് എന്റെ ആവശ്യമാണ്, എന്റെ കടമയാണ്. ”

അവൾ അത്രയും പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്നും പോയി. അവൾ എന്താണ് ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. പക്ഷെ ഞാനവളെ ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ ആണ് ഗൗരിയുടെ കുറുമ്പും സംസാരവും സ്വഭാവവുമെല്ലാം അവളിലും ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയത്. പക്ഷെ മുഖം ഗൗരിയുടേതല്ല. അത് ഗൗരിയല്ല എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞ് പഠിപ്പിച്ചു.

അന്ന് ക്ലാസ്സിൽ കയറാൻ എനിക്കായില്ല. അവളെ വെറുതേ തല്ലി എന്നുള്ള ചിന്തയും ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികളുടെ നോട്ടവും അതിന് കാരണമായി. ഉച്ചയ്ക്ക് മരച്ചുവട്ടിൽ ആദിയുമൊത്ത് ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് ഗീതു എന്റെ അടുത്ത് വന്നത്.

“വാ , ഒരിടം വരെ പോകണം ”

ഗീതുവിന്റെ അജ്ഞാപിക്കുന്ന സ്വരം ഞാൻ കേട്ടു.

“എങ്ങോട്ട് ”

ആദിയാണ് അത് ചോദിച്ചത്.

” അത് താൻ അറിയണ്ട കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അജയ് യെ ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിക്കാം . ഇവന്റെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം അറിഞ്ഞതു കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഈ പറയുന്നത്. ഈ യാത്ര തനിക്ക് ഒരു മാറ്റം സമ്മാനിക്കും ഉറപ്പ് . എന്നെ വിശ്വാസമുണ്ടെങ്കിൽ തനിക്ക് വരാം .”

അവൾ അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് എണീപ്പിച്ചു . എനിക്ക് അവളെ എതിർക്കാനായില്ല. അവളെ ഇന്നലെ വെറുതെ കരണത്തടിച്ചതിലുള്ള മനസ്സിലെ കുറ്റബോധമാകാം അതിന് കാരണം.

“ആദി ഞാൻ പോയി വരാം , എന്തായാലും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നടന്നതിനെക്കാൾ കൂടുതലൊന്നും ഇനി നടക്കാനില്ലല്ലോ?. ”

ഞാനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദി എന്നെ എതിർത്തില്ല.

” എന്നാൽ പോയിട്ട് വാ ”

ഗീതു ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ കയറി കാർ എടുത്തു. ഞാൻ ഫ്രണ്ടിൽ കയറി. കാർ ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ അവൾ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല , ഞാൻ ഒന്നും ചോദിക്കാനും പോയില്ല. പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ ശ്രദ്ധിച്ച് ഞാനിരുന്നു.

റോഡ് സൈഡിൽ തന്നെയുള്ള നല്ല ഒരു ഇരു നില വീടിന്റെ പരിസരത്തേക്ക് കാറ് നീങ്ങി , വീടിന്റെ മുൻവശത്ത് തന്നെ ഗീതു കാർ നിർത്തി. അവൾ കാറിന്റെ ഡോറ് തുറന്ന് ഇറങ്ങി എന്റെ വശത്തുള്ള ഡോറ് തുറന്നു .

“ഇറങ്ങ് ”

അവൾ ഇറങ്ങാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു മടിയോടെയാണ് ഞാൻ ഇറങ്ങിയത്. ഇവൾ എന്തിനാണ് എന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ടു വന്നത് എന്താണ് ഇവളുടെ ഉദ്ദേശം അങ്ങനെ പല സംശയങ്ങളും എന്റെ മനസ്സിൽ വന്നു നിറഞ്ഞു.

ഞാൻ ഇറങ്ങിയതും അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച വീടിന്റെ ഒരു വശത്തേക്ക് നടന്നു ഞാനും പിന്നാലെ പോയി. അവൾ പോയി നിന്നത് ഒരു കല്ലറയ്ക്കു മുന്നിലാണ്. ഹൈദവ ആചാരപ്രകാരം ദഹിപ്പിച്ച ശേഷം ആ സ്ഥലം ഒരു കല്ലറ രീതിയിൽ കെട്ടി എടുത്തിട്ടുണ്ട്. അതിന്റെ മുൻപിൽ ഒരു ചെറിയ അസ്ഥിതറ. ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി ഇന്നലെ രാത്രി സ്വപ്നത്തിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നസ്ഥലം.

” ഇവിടെയാണ് തന്റെ ഗൗരി ഉറങ്ങുന്നത് ”

ഗീതു അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ഗീതുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“ഞാൻ മറ്റാരുമല്ല ഗൗരിയുടെ അനുജത്തിയാണ് ഗീതു . ”

അവൾ അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഞെട്ടിത്തരിച്ച് നിന്നു പോയി. മുൻപ് എപ്പോഴോ ഗൗരി തന്റെ അനുജത്തിയുടെ ഫോട്ടോ കാണിച്ച് തന്നിരുന്നുവെങ്കിലും എന്റെ ഓർമ്മയിൽ നിന്ന് അത് മാഞ്ഞ് പോയിരുന്നു . എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഒരു ഇളം തെന്നൽ കാറ്റ് വന്നടിച്ചു അതിൽ ഗൗരി തലയിൽ വച്ചുകൊണ്ട് വരുന്ന ആ റോസാപ്പൂവിന്റെ സുഗന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ മനസ്സിൽ ഗൗരിയുടെ ഓർമ്മകൾ വന്നു മൂടി. അവൾ അവസാനമായി രക്തം പുരണ്ട കൈകൾ ഉയർത്തി എന്നെ നോക്കിയ ആ രംഗം മനസ്സിൽ വന്നു. ഞാൻ ഉറക്കെ പൊട്ടി കരഞ്ഞു. വർഷങ്ങളായി കരഞ്ഞു തീർക്കാൻ കഴിയാത്ത സങ്കടങ്ങൾ എന്റെ മനസ്സിൽ വന്നു, ഗൗരിയുടെ കല്ലറയുടെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന് ഞാൻ കരഞ്ഞു .

“മാപ്പ് , അത് മാത്രമേ തന്നോട് എനിക്ക് പറയാനാകൂ. ഞാൻ കാരണമാണ് തനിക്ക് ….. ”

ഞാൻ അത്രയും ഗൗരിയുടെ അസ്ഥി തറ നോക്കി പറഞ്ഞ് പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

തറയിൽ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന എന്നെ ഗീതു പിടിച്ച് എണീപ്പിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“ചേച്ചി സ്വപ്നത്തിൽ വന്ന് പറയുമായിരുന്നു അജയ് യെ കൈവിടരുത് ,അവൻ സ്വയം നീറി ജീവിക്കുകയാണ് എന്ന് . പക്ഷെ എനിക്ക് തന്നെ കണ്ടെത്താനായില്ല , എന്റേതായ പരിമിതികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു . പക്ഷെ താൻ തന്റെ കഥ എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ തന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. താൻ ഒരു തെറ്റും എന്റെ ചേച്ചിയോട് ചെയ്തിട്ടില്ല . മറിച്ച് അവൾ ആഗ്രഹിച്ചതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ സ്നേഹം താൻ കൊടുത്തിട്ടേ ഉള്ളൂ. അവളുടെ മരണം അത് അവളുടെ വിധിയാണ്. എന്റെ മനസ്സിൽ ബാക്കിയായി ഒരു സങ്കടം മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്റെ ചേച്ചിയെ ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടവരെ തെളിവുകൾ ഇല്ല എന്നു പറഞ്ഞ് നിയമം വെറുതേ വിട്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് വെറുതേ നോക്കി നിൽക്കാനെ സാധിച്ചുള്ളൂ ………….”

ഗീതു സങ്കടത്തോടെ എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഗീതുവിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട എന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ഭ്രാന്തമായ ഒരു പുഞ്ചിചിരി എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഉടലെടുത്തു.

“തനിക്ക് തെറ്റി. ഞാൻ ജീവനെക്കാൾ സ്നേഹിച്ച എന്റെ ഗൗരിയെ അവരിൽ നിന്ന് എനിക്ക് രക്ഷിക്കാനായില്ല. അവർ എന്റെ തലയിൽ ഏൽപ്പിച്ച ആ പരിക്കുകളാണ് അതിന് കാരണം. പക്ഷെ നിയമം അവരെ വെറുതെ വിട്ടു എന്ന് ഞാനറിഞ്ഞ സമയം അവരുടെ ശിക്ഷ ഞാൻ നടപ്പിലാക്കി. അതെ മാനസിക ആരോഗ്യ കേന്ദ്രത്തിൽ നിന്ന് വീട്ടിലെത്തിയ ആ രാത്രി ആ മൂന്ന് പേരെയും ഞാൻ ഈ ലോകത്ത് നിന്ന് പറഞ്ഞയച്ചു , തെളിവുകളും നശിപ്പിച്ചു. എന്റെ ഗൗരിക്ക് വേണ്ടി ഞാനതെങ്കിലും ചെയ്തില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ അവൾ എന്നെ സ്നേഹിച്ചതിന് അർത്ഥമുണ്ടാകില്ലായിരുന്നു. ഇത് എന്റെ അമ്മയ്ക്കോ നിഴലു പോലെ കൂടെ നിൽക്കുന്ന ആദിക്കോ അറിയില്ല .പക്ഷെ താനറിയണം ഞാൻ അവൾക്കു വേണ്ടി ഇതെങ്കിലും ചെയ്തുവെന്ന്…….”

ഞാനത്രയും പറഞ്ഞ് പൊട്ടിയ കരഞ്ഞു. ഗീതു എന്റെ കൈ അവളുടെ കൈകൊണ്ട് കോർത്ത് പിടിച്ചു. അവളിൽ ഞാൻ ഗൗരിയുടെ സാമിഭ്യം മനസ്സിലാക്കി. അവൾ മെല്ലെ പുഞ്ചിരിച്ചു , അതെ എന്റെ കാന്താരിയുടെ അതേ ചിരി. ഞാൻ അവളിൽ എന്റെ ഗൗരിയെ കണ്ടു.

“ഞാൻ ഒരിടത്തും പോയിട്ടില്ല , ഗൗരി ഗീതുവായി ചേട്ടന്റെ ഒപ്പം എപ്പോഴും ഉണ്ടാകും.”

ഒരു അശരീരി പോലെ ഗൗരിയുടെ ശബ്ദം എന്റെ ചെവികളിൽ മുഴങ്ങി.

ഞാൻ ഗൗരിയുടെ അസ്ഥി തറയിലെ വിളക്ക് കത്തിച്ചു . അത് അവളുടെ മുഖം പോലെ ശോഭിച്ചു.

ജീവിതത്തിന്റെ പുതിയ ഒരു യാത്ര ഇവിടെ തുടങ്ങുകയാണ് . ആ പഴയ അജയ്യിലേക്കുള്ള മടക്ക യാത്ര . കൂട്ടിന് ഗൗരിയുടെ ഓർമ്മകളും ഗീതുവിന്റെ സാമിഭ്യവും …………..

ശുഭം ………………